Ciecierzyca, znana także jako cieciorka lub groch włoski, to roślina strączkowa, której właściwości

zdrowotne od dawna są docenianie w krajach basenu Morza Śródziemnomorskiego i Bliskiego

Wschodu. W kuchni arabskiej ciecierzycę wykorzystuje się do przyrządzenia słynnych falafeli czy
humusu, czyli pasty do smarowania pieczywa.

Istnieją dwa rodzaje ciecierzycy: kabuli i desi. Ziarna najczęściej spożywanej odmiany, czyli kabuli, są
duże i mają kremową barwę, natomiast nasiona desi są małe i występują w wielu kolorach:
kremowym, czerwonym, czarnym, brązowym, żółtym i zielonym. Każdy z tych rodzajów ciecierzycy
charakteryzuje nieco słodkawy i delikatny smak z orzechową
nutą.

W 100 g ugotowanej ciecierzycy jest aż 8,86 g białka, które

wykazuje dużą wartość odżywczą, m.in. dlatego, że dostarcza
tych aminokwasów, których nie posiadają białka znajdujące
się w produktach zbożowych. Jednak mimo to nie może w
100 proc. zastąpić pełnowartościowego białka pochodzenia
zwierzęcego, np. białka mleka.

Jak przekonują lekarze i dietetycy, w diecie dorosłego

człowieka połowę potrzebnej ilości białka powinny stanowić białka zwierzęce, a drugą połowę białka
pochodzące z pokarmów roślinnych. Z kolei w diecie dzieci i młodzieży oraz kobiet w ciąży i w okresie
karmienia piersią białka roślinne powinny stanowić 1/3 należnej ilości białka.

Ciekawostki o cieciorce:

1. Spożywanie cieciorki przyczynia się do łagodzenia bólów głowy i gardła

2. Okłady z liści ciecierzycy pomagają w leczeniu zwichnięć.
3. Cieciorka pozytywnie wpływa na kondycję naszej skóry i włosów ze względu na dużą zawartość
cynku oraz witaminy B6.
4. Ciecierzyca pomaga w obniżeniu zawartości cholesterolu we krwi, ponieważ zawiera bardzo
dużą ilość tłuszczów nienasyconych.

Bakłażan, czyli inaczej oberżyna, to pochodząca z Afryki, półwyspu arabskiego i Indii roślina
jednoroczna z rodziny psiankowatych. Jego nazwa botaniczna to psianka podłużna, ale w różnych
regionach świata nazywa się go również gruszką miłosną czy bakmanem. Skórka bakłażana jest zwykle
fioletowa, ale istnieją również odmiany o kolorze białym oraz zielonym, a on sam może osiągnąć wagę
nawet do pół kilograma, chociaż przeciętny owoc waży 300 g i osiąga długość od 10 do 30 cm.

Bakłażany są dobrym źródłem składników mineralnych: potasu, manganu, miedzi, magnezu, witamin:
C, K1, witamin z grupy B (B6, B9 => kwasu foliowego), błonnika pokarmowego, fitosteroli i
przeciwutleniaczy. Owe przeciwutleniacze (antyoksydanty) znajdują się w skórce bakłażana - to im
zawdzięcza on swój charakterystyczny kolor.

W oberżynie znajduje się również substancja zwana nasuniną - to kolejny antyoksydant,

którego ten dostarcza. Nasunina ma za zadanie chronić błony komórkowe. Jest to o tyle istotne, gdyż
cały ludzki organizm składa się właśnie z komórek, a więc ich prawidłowe funkcjonowanie jest
niezbędne, by zachować dobre zdrowie. Nasunina zmniejsza również ryzyko zachorowania na
nowotwory.

Bakłażany posiadają właściwości detoksykacyjne, polecane są przy kuracji antybiotykowej,

zmniejszają ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe, poprawiają przemianę materii,
zapobiegają chorobom układu krążenia, obniżają ciśnienie krwi, obniżają poziom cholesterolu (dzięki
zawartości błonnika i kwasu chlorogenowego).

Bakłażany posiadają niską wartości kaloryczną - w 100 g mamy przeciętnie 24 kalorii (kcal). Niestety,
pomimo małej zawartości kalorii, bakłażan jest ciężkostrawny, zatem osoby z kłopotami układu
pokarmowego muszą uważać na ilość spożywanych bakłażanów. Nie mniej jednak ze względu na swoją
kaloryczność nadają się na składnik diety redukcyjnej, a także z powodzeniem mogą być włączone do
codziennego menu osób dbających o prawidłowe bilansowanie posiłków. Oczywiście wszystko zależy
jednak od sposobu jego przygotowania.

Ciekawostki o bakłażanach

→ Do Polski bakłażan trafił w XV wieku, ale zaczęto go jeść

dopiero w XIX wieku, wcześniej używano go jako dekorację

→ Do jego krojenia nie należy używać noża ze stali

węglowej, ponieważ zostawi ciemne plamy oraz nada mu
metaliczny posmak

→ Bakłażany z odmiany Golden eggs uprawia się jako

rośliny doniczkowe

→ W Afryce i Indiach bakłażany stanowią główny składnik pożywienia ubogiej ludności

→ 10 marca, w wielu miejscach świata, obchodzi się święto Bakmana