„Pożegnanie z Marią” Tadeusz Borowski

„Pożegnanie z Marią” – Obraz życia naszych bohaterów w okupowanej przez

Niemców Warszawie. Wszystko rozpoczyna się od przyjęcia, na którym
przebywają Maria i Tadeusz rozmawiający o poezji i miłości, Tomasz z ciężarną
żoną, Apoloniusz Piotr, żydówka. Tadek poświęca uwagę temu, jak ludzie
starają się przeżyć ten trudny czas. Maria – ukochana Tadka opuszcza przyjęcie,
aby zająć się rozwożeniem bimbru po Warszawie. Żydówka dowiaduje się, że jej
rodzina przebywająca w getcie, już nigdy się z niego nie wydostanie. Tadek
dowiaduje, się iż tego dnia w Warszawie została urządzona łapanka. Żydówka
postanawia wrócić na teren getta, ponieważ nie jest w stanie wyobrazić sobie,
że ona przeżyje po aryjskiej stronie a po drugiej stronie została jej rodzina.
Tadek obserwuje kolumny samochodów w otoczeniu żołnierzy na motocyklach,
które wywożą ludzi z łapanki. Na jednym z wozów Tadeusz widzi Marię.
Opowiadanie kończy się smutną konstatacją, że zapewne została przerobiona
na mydło w jednym z obozów nad morzem.