The Wife

Heitcleff

3.7K 109.4K

FOLLOW READ

Ang maging asawa niya ay ang matagal ko ng pinangarap. Kahit na tutol siyang
maikasal kaming dalawa ay wala narin siyang nagawa kundi ang sumunod sa kagustuhan
ng kanyang mga magulang.

Ngunit kahit na ganoon ay naniniwala akong matututu� nan niya din akong mahalin
gaya ng pagmamahal ko sa kanya.

Minahal ko na siya simula pa noon at magpahanggang ngayon. Ganoon nalang ata ang
pagkabaliw ko sa kanya.

Being his wife is a dream even though it's an unrequited love.

Ngunit ang pagbubuhos ko ba ng pagmamahal sa kanya ay magdudulot din ng kaligayahan

sa aking buhay o sa bandang huli o makikita ko ito sa kanyang kapatid?

LIST 81 Episodes >

The Wife

Ang maging asawa niya ay ang matagal kong pinangarap, kahit na tutol siya sa aming
kasal ay kinulit ko ang aking mga magulang na pakasal sa kanya at sa huli ay
pumayag rin siya. Natututunan naman ang magmahal at alam kong matututunan niya rin
akong mahalin tulad ng pagmamahal ko sa kanya.

Minahal ko siya noon pa, simula elementarya, sekondarya pati kolehiyo, ganun nalang
siguro ang pagkabaliw ko sa kanya.

Mahalko parin siya kahit ang tingin niya sa akin ay basura, alipin, kasambahay, o
maging pulubi man ganyan na siguro ako katanga.

Mahalko siya kahit hindi niya ako kayang tratuhin bilang kanyang asawa, mahal ko
siya kahit binubogbog niya ako o kahit na manipulahin na pa ako. Mahal ko siya
hanggang sa huling hininga ko. Hindi niya alam kung
ano ang aking nakatagong lihim, isang lihim na itinatago ko lamang sa aking sarili
at kahit na malaman niya man ito ay alam kong wala rin siyang pakialam, hayaan niya
lamang akong mahalin siya at papalayain ko rin naman siya sa tamang panahon.

Being his wife is a dream even though its an unrequited love.

PROLOGUE
I was gasping for my breath as I was walking and running just to be out of that
place. Why did I even wear this high heels and an above-knee dress,I prepared for
tonight, I picked this dress for him but the big question is why did I believe his
words? Even though I know that he will do it again and again, he cheated on me
before he will surely betray me again. I was making myself a fool as I keep
trusting him again and again,who am I kidding. This is my fault for letting him
break me again. Kasalanan ko naman ito lahat kung hindi lang sana ako
naging marupok sa kanya, madali lang atang tibagin ang mga ginawa kong harang sa
kanya sa puso ko.
"Alana!" he shouted as he was catching his breath running through my direction.
"Go back there, Knight!" I shouted back, I don't want to see his face, he is making
me sick. I don't want him to touch me again, even the tip of his fingers, I don't
want him to touch me.
"It's not what you think!" he says, and it surprised me that he was already near
me, he grips my arm, I pulled my arm from his grip but he was too strong for me.
Napakalakas niya at wala ring saysay kahit anong hila ko sa kamay ko.
"It's not what I think?! Please Knight enough with the lies! Please I can't help
this anymore, I can't take it any longer, it hurts it really, really hurts here," I
said
about my feelings and bursted to tears, I cried in front of

him, I cried all the pain I have kept for years. Taon narin pala akong naging gaga
at tanga.

"I thought we were fine, I thought everything was

already fine, akala ko nagsisimula na ulit kami ngunit akala ko lang pala iyong
lahat, my fucking damn delusional thoughts you are giving me Knight!" iyak
kong sigaw at akma na sana siyang lalapit nang umatras ako. Ayoko ng hawakan niya
pa akong muli.

"Huwag na huwag mona akong yayakapin Knight!" I shouted that shocked him, ito ang
kauna-unahang pagkakataon na marinig ang paglaban ko sa kanya.

"Alana please, let's start again," he pleaded and the tone of his voice was in
obvious of sadness and hurt but
I won't be move again with his emotions, he did it before he can do it again. Huwag
ka ng gaga Alana, nasaktan ka na ng ilang beses mas tanga ka pa sa tanga kung
tatanggapin mo uli siya.
"I want to file an annulment," I firmly said, and I

was so proud of myself because of my braveness and his grip loss. Nabigla siya sa
mga salitang binitawan ko
kahit ako rin ay nagulat sa mga sinabi ko.

I loved him with all my heart, body and even my soul, I married him but I can't
blame him I am the one who wants this, I am the only one who wants this but maybe
this is the time and sign to let go.

"No please, no no no please," he kneeled pleading, I can't believe that an

Alcantara Knight is begging and kneeling in front of me.

"Goodbye Knight," I said and pulled the ring in my finger and give it back to him.

CHAPTER 1

ALANA

Nanginig ang buong katawan ko sa takotna buksan ang pinto para sa kanya. He was
banging and shouting against the door again. He was drunk.
"Bitch! Aren't you going to open this door or wait for me to wreck this fucking
door to your face?!" he shouted with a loud bang.

"I'm coming, please wait," I breathlessly answered. My entire body was trembling in
fear as I was nearing the door. At nang buksan ko ang pinto, his dark aura welcomed
me, his fiery eyes that full of anger and then suddenly I found myself on the
floor holding my swelling cheeks, a loud slap just landed on my face, I can't feel
any more of the pain, I guess my body was already immune and used to this. I was
about to stand myself up when I felt a pang of pain, it was my foot, I dislocated
it. I cried in pain which makes him even angrier which
makes him pulled my hair hardly in my scalp. "What? Are you going to fucking cry
again you
bitch?!" he roughly shouted near in my ear which cause

me to just close my eyes and my tears were freely flowing down into my cheeks,I
should be immune to this situation but every day and every time he acts this way he
keeps on giving my heart an ache. Until when?
Kailan ba niya matutong mahalin ako bilang asawa niya? Is that hard for him to love
me? What did I even do to hate me this much?

"Because of you, because of you, the woman that was supposed to be in your
position, supposed to be my

wife, the one I want, the one I love is not here! Ano bang

ginamit mong gayuma o kulam sa mga magulang ko to agree for our fucking marriage?!"
he shouted, pulling even tighter to my hair.
I don't even have enough voice to answer him. It became a ritualin this house for
doing this to me. My body went numb and used to it,but my heart is not.
"Please," that was all I can say as I breathe in pain. "You slut!" he screamed but
before he gets off his
hand in my hair a loud slap landed in my face and

pushes me like a trash. Yes, he feels me like trash. A

disgusting woman.

He was swaying as he was walking to our room. He left me dumbfounded and cracking
in pain. The room fell into silence untilit was again quiet, a silence that was
supposed to be a bliss, happiness of a husband,
wife and a baby but it was not. I winced in pain as I tried

to get up. This was my routine every night. I want to cry but it seems my eyes
won't deliver tears, my body is weak, I have cried a day, but the pain was still
there. What did I do to deserve all of this? I loved him, but why it is so hard for
him to love me back? It's been years, but he still thinks of her. His heart was
still beating for her.
He still loves her, even though we are married. I thought he already learned to
love me when he agreed for our marriage but I was mistaken, he acted that he loves
me in front of our parents but when we are already alone, he acted as nothing had
happened. He turned cold and cruel.

I curled up like a ball and close my eyes as the wind caress my cheeks, hoping that
this is all just a nightmare but I suddenly open my eyes and a single tear escape
as
I see that all of this was true. I wish our parents was here

so he can act again, that he loves me and how he cares

for me, even if he was just pretending. Even in just pretending, I felt love. But I
was just fooling myself if I think of those thoughts. But I was then a fool.
Flashback

"Dress yourself, our parents will come," he sternly said as he massages his
temples.

"Here?" I softly asked and slowly I saw how he grips his knuckles that were slowly
turning white.

company,"Just go fucking dress!" he shouted that I took a step back, afraid. At

first, he was so gentle after we just got married and he was so happy telling his
parents how grateful he is that I'm now his wife. Maybe he was just stress and have
problems in the company that is why he acts this way, maybe later he will go to
normal again.

I choose a modest dress and fix myself, I put a little cream sa kung saan may pasa
ilang araw naring ganito ito pero hanggang ngayon ay di parin gumagaling, baka
walang bisa ang cream na ito sa akin.

I heard a beep of a car, a sign that our parents are here. I hurriedly peak on our
window and saw Knight opened the gate and let them in. His parents were full of
smiles as they get out of the car and there was no trace of sight of my parents,
maybe they were all busy with their new build company.

Knight welcomed them with a genuine smile and kiss his mother and embrace his
father, which cause me to put a smile on my lips. This was again the first that I
saw him smile. He never smiled when we were alone.

I hurriedly walk at a life-size mirror and take a look of myself. My eyes reflected
a true pretender, blue eyes. It was good enough that I woke up early and cook their

favorite food to eat, beefsteak with potatoes, it was his

favorite but his mother told me not to tell him that she had told me his favorites.
As soon as I walk down stairs a tight hug embrace me, it was his mom.
((My beautiful Alana, how are you?" she squeaked in
excitement and full of happiness.

uwere completely fine mom and- ((I wasn't able to finish my words when she cuts me
off.

((So are you two already making some babies?" she whispered, which makes my face
turned red in shyness.
I didn't have the power to answer her, but she just winked at me and slyly smiled.
She's so
adorable. Katulad din siya ni mama.

((You two will go to San Francisco for a honeymoon," she said as she winked at me
for the second time.

((San Francisco?" Knight suddenly asked.

((Yes dear, San Francisco, isn't it fantastic? You'll love it there, I swear. That
is where the place me and
your Dad made you," she giggled as Knight just rolled his eyes off. I don't know,
but I felt rejected and in pain, again. Doesn't he want us to be together? Doesn't
he like the idea of his parents?

uwe don't need to mom," he answered coldly and turn his heels into the kitchen.
((Don't mind him, Alana, maybe he is just thinking about the whole expenses," she
laughs even though I know the whole reasons already. A/am ko naman kung bakit at
dina dapat aka mag expect na tatanggapin niya ito, it was so good to be true.
We were sitting and enjoying our food when his dad breaks the silence.
('Alana, is Knight taking good care of you?" he asked while looking at Knight who
is busy drinking his

water.

"Yes, Knight is taking wonderful care of me, you don't have to worry about it dad,"
I answered and was startled when Knight seized a kiss on my cheek and was smiling
at me that I instantly return his gesture. I can't help myself not to go red.

"!love you," he says which causes me to smile, a real smile but it slowly vanished
when I remember that this was all a show. Kahit ngayon lang makita ko na
mag-asawa kami, ganito pala ang pakiramdam, ganito pala ang iamhe ng may asawang
nagmamahal sayo.

"Oh look at my son," his mom exclaimed that she could almost cry in our scene.

"Look at our son honey, he was just a baby, and I used to kiss him and tell how !
love him and now he is a grown-up man with a beautiful woman. So when will! see my
apo or apos?" she hyper asked that earned us laughs.

It was just days ago when his parents come here, but why is it still we were in the
same situation? Did I do a big mistake? A wind touches my skin that I can no
longer feel the coldness and I found myself asleep, deep in thoughts and pain.

I hope this will be gone just like a dream, a dream that I first thought from the
first place.

CHAPTER 2

KNIGHT

I hutched the last smoke of my cigarette as I watch the people dancing wildly on
the dance floor.
"Anong oras ba tayo uuwi?" pangalawang tanong ni

Thaddeus sa akin.

"Ano bang minamadali moat tanong ka ng tanong? Mauna ka ng umuwi kung gusto mo,"
asik ko na maskin siya ay nagulat sa ginawa ko.
"Relax bro, I'm not leaving you here, I was just asking," saad niya at kinuha ang
isa pang baso na may lamang alak.

Hindi ko na siya pinansin at tinuunan na lamang ng pansin ang paglalagok kong alak.
Hindi ko pa gustong umuwi at madatnan ang babaeng siyang sumira at naging miserable
ang buhay ko na sana ngayon ay masaya sa piling ng mahal ko. Napaka-ambisyosa
naman siya kung pati ba naman ang pagiging mapagmahal na asawa ay gagawin ko porket
pinakasalan ko siya. Siya ang may kasalanan ng lahat-lahat ng ito. Nagkukunwari
pang mabait sa
harapan ko at sa harapan ng mga magulang ko, tingnan natin kung magtatagal pa ang
bait-baitan niya simula sa mga araw na ito. Alam kung tinatago niya lang ang kulay
niya, marami naring nagsabi sa akin na isa siyang manloloko at higit sa Iahat ay
hindi na inosente.
"Hindi kaya't hinahanap ka na ng asawa mo sa mga oras na ito o hinihintay ka na
niyang makauwi," saad ni Thaddeus na ngayon ay ngumunguya na naman ng pagkain.

"Hayaan mo siyang maghintay hanggang sa

mamuti ang kanyang mga mata sa kakahintay ng anino ko," sagot ko sabay lagok ulit
ng alak.

"You're being so harsh on her bro," mahinang saad niya na medyo hindi ko na
maklaro dahil narin siguro sa sumipa na ang alak sa aking katinuan.

Dito, dito lamang sa alak na ito, nalilimutan kong may pinakasalan akong isang
babaeng hindi ko naman mahal.

Kukuha na sana ako ng isa pang alak ng may isang babaeng biglang sumulpot sa aking
harapan na nakangiti. Tiningnan ni Thaddeus ang babaeng nakatalikod sa kanya na
kunot noo ngunit hindi lamang siya pinansin nito sa halip at nagsalita siya.

"You must be alone, want me to accompany you?" she purred in my ear and I
suddenly grip her waist and catch her lips with mine and she moaned as I hold
firmly her breast.

"Thank you for the companionship woman, you may now leave," saad ni Thaddeus at
hinila ang babae na ngayon ay pulang-pula sa galit at hiya.

Tiningnan niya ang paligid na ngayon ay nakatingin nasa kanya, nagkukumahog

siyang umalis sa kanyang kinatatayuan at halos matumba-tumba dahil sa mataas niyang
suot na takong na sapatos.

I chuckled as I see Thaddeus glaring at me. "What?" tanong ko na halatang hindi ko

na alam
kong ano na ba ang ginagawa ko, I'm a complete mess.

"We better go home now Knight, its getting late," saad niya at hinila ako
papalabas. Hindi narin ako makapalag dahil sa kalasingan ko kaya nagpahila na
lamang ako.

"I should drive you home. Hindi mona kayang

magdrive kung ganyan ang sitwasyon mo," dagdag niya

at kinuha ang susi sa aking pantalon at agad-agad niyang binuksan ang kotse ko at
tinulungan akong
pumasok.

***

Ilang minute rin ang tinagal at narating narin namin ang bahay ko.

"Huwag ka ng pumasok at matutulog na ako," I said as I open the door of my car and
started walking. Kaya
ko pa naman palang maglakad ng hindi
.
gumtgewang-gewang.

"Sige, at maglalakad nalang ako ulit sa bar upang kunin ang sarili kong sasakyan,"
paalam niya at hindi na ako nag-abalang sumagot pa at pumasok na lamang sa gate.

Tiningnan ko ang bintana at may ilaw pa, hudyat na gising pa ang bruhang babaeng
iyon. Kumatok ako ngunit walang sumasagot.

"Ano ba! Papapasukin mo ba ako o hindi!" sigaw ko at malakas kong kinatok ulit ang
pintuan.

"Sandali, sandali," sigaw niya na halatang nagmamadali at rinig ang mga yapak ng
kanyang mga
paa.

Pagkabukas niya ng pagkabukas ay agad kong

sinalubong siya ng isang napakalakas na sampal na ikinatumba niya sa sahig,

napakalampa naman pala ng babaeng ito o sadyang naglalampa-lampahan lang. Napasigaw
siya sa sakit ngunit mas lalo pang umiinit ang aking ulo dahilan upang hilahin
kong mariin ang buhok niya na halos matanggal na sa anit niya.

"What? Are you gonna fucking cry again you bitch?!" sigaw ko malapit sa kanyang
tainga na ikinapikit na lamang ng kanyang mga mata. Parang

nawala ang kalasingan kong makita ko siyang umiyak.

"Dahilsayo! dahil sayong punyeta ka ay hindi naging kami ng dapat ay nasa lugar mo
you slut! Ano bang pinakain mo sa mga magulang ko at pumayag silang ipakasal tayo
ha! Ano?!" sigaw ko habang hawak-hawak kong mariin ang buhok niya.

"Please,"iyon lamang ang lumabas sa bibig niya na mas lalo pang nakapagpakulo ng
dugo ko.
"You slut!'' sigaw ko at bago ko pa man bitawan ang kanyang buhok ay isang malutong
na sampal ang
ibinigay ko bago ko siya itinulak sa sahig na para bang

isang basahan. Maruming-maruming basahan. lniwan ko siyang nakalumpasay sa sahig

at
dumiritso sa tinatawag niyang kwarto namin. Hindi ko

siya nilingon at agad-agad akong pumasok sa kwarto at isinarado iyon upang hindi
siya makapasok. Doon siya
sa sahig matulog kong gusto niya, total ay basahan naman siya kaya bagay naman sa
kanya na doon matulog.

Nilumpasay ko ang pagod na pagod kong katawan sa kama dahil sa ginawa ko sa kanya.
Kailan ba mawawala ang salot na babaeng iyon sa buhay ko ko? Napatingin ako sa
picture frame na nakadikit sa aming dingding na ang larawan ay noong ikinasalkami.
Hinubad ko ang sapatos ko at ibinato sa picture frame dahilan upang mahulog ito at
mabasag. lpinikit ko ang mga mata ko at hinayang lamunin ako ng antok.
CHAPTER 3

ALANA

Naalimpungatan na lamang ako ng gising nang maramdaman kong may umuuyog sa aking
balikat.

"Naku iha bumangon ka nga diyan ang lamig lamig ng sahig," saad ni nanang at
inalalayan akong bumangon, nandirito na pala siya tila nalimutan ko ata ang petsa
kung kailan siya babalik. Umuwi kasi muna
siya ng probinsya dahil sa anak niya at ngayon naabutan niya na naman ako sa
ganitong sitwasyon. Ni hindi ako makatingin ng tuwid sa kanyang mga nagtatanong na
mga mata at tila baalam na niya kung ano mismo ang
.
nangyan.

Agad niyang kinuha ang aking mga kamay at doon ko na lamang nakuta na may mga
bagong pasa na naman ako at nakatutuwang tignan para sa akin ang mga yellow ko na
mga pasa dahil gumagaling na sila at ngayon may bago na naman.

"lha, hahayaan mona lang bang tratuhin ka ng ganito ng asawa mo? liang taon na
kayong kasal at ganito parin ang sitwasyon niyo. Dito ka ba magpapakamatay? Ang
ganda ganda mong bata ka papasa ka bilang artista kung !alabas ka lamang sa
lunggang ito," saad niya at inalalayan akong umupo, nasa kusina na kami ngayon.
Agad naman niyang kinuha ang heater at nagsalin ng tubig at isinaksak ito.

"Nanang wala akong balak na mag artista," mapakla kong tawa at hinimas himas ang
bagong pasa sa aking mga kamay.

"Hindi naman iyon ang ibig kong sabihin, nakong

bata ka papaexplain mo pa sa akin. Ang ibig ko lang

namang iparating sayo ay hindi siya worth it sayo, hindi niya lamang iyon nakikita
kasi yang asawa mong yan ay walang puso. Ewan ko ba sa batang yan at naging
ganyan ang ugali niyan," saad niya at agad na tumngo sa heater nang marinig niyang
nag click na ito. Agad siyang kumuha ng malinis na towel sa drawer at ipiniga sa
mainit na tubig. Dahan dahan niya naman itong
idinampi sa aking kamay kung saan ang may mga pasa. "Ang init,ang sakit nanang,"
saad ko at hinipan ang
aking kamay.

"Oh mabuti pa to naramdaman mong masakit eh yang asawa modi ka naman nasasaktan,
ang sarap magmura iha alam mo yun?" saad niya at di ko na napigilan ang aking
sarili na hindi mapatawa. Ngayon nalang ata ako nakatawa ng ganito at tila
natigilan din si nanang sa kanyang ginagawa at nakatingin lamang sa akin.

"Oh ayan ang ganda ganda mo pag nakangiti, hay nako ano nagugutom ka na ba? Sandali
at ipagluluto kita agad."

"Sige nanang akyat muna ako sa kwarto para maligo tapos bababa din po ako agad para
kumain ng luto niyo. Namiss ko na po kasi yung mga luto niyo," ngiting saad ko at
dahan dahan bumaba sa aking kinauupuan.

"Oh siya sige tatawagin na lamang kita para

makakain ka, nangangayayat ka na oh."

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin sa aking

***

kwarto, tama nga si nanang nangangayayat na nga ako.

lnilibot ko ang aking mga mata sa loob ng kwarto, walang kabuhay buhay tila tulad
ko rin. llang taon

naring ganito ang set-up namin ni Knight, kanya-kanya

kami ng kwarto at heto ako ngayon nasa isang guest room.

Dahan dahan kong hinubad ang saplot ng aking katawan at maluha luhang tinitigan
ang hubad kong katawan. Parang mga mapa ng mga pasa, at tanging leeg at mukha ko
lamang ang walang bahid ng mga ito. lba't ibang kulay ng mga pasa ang makikita sa
aking katawan, may violet, red, yellowish at green. Mamamatay na ba ako dito?
"Why can't you love me Knight?" saad ko at hinayaang kusang tumulo ang mga uha
kanina pa nagbabadyang kumawala. May luha pa pala akong ilalabas.
lginiya ko ang aking mga paa patungo sa banyo, gusto kong lamunin ako ng tubig
para kahit sandali ay malimutan ko ang sakit.

Namimili na ako ng aking susuotin nang biglang may kumatok sa pinto at agad naman
akong nabuhayan sa pag-aakalang si Knight ang kumakatok. Naririto ba siya upang
humingi ng tawad dahil kagabi? Di ko mapigilang di mapangiti at dali daling kinuha
ang isang pares ng tshirt at short at dali-dali itong isinuot.

"lha, tapos ka na ba? Lumabas ka na kung tapos ka na ha. Nasa baba si Madam
Alcantara iha pinapatawag ka niya nais ka atang makausap," saad niya sa akbilang
pinto, at tila ba nauupos na kandila akong napaupo sa kama nang malamang hindi
pala si Knight ang kumakatok. Masyado na ata akong nagiging ambisyosa sa lagay na
ito and why he would even do that.

"Huwag ka ng umasa Alana please," mahing saad ko habang nakatingin sa salamin, agad
naman akong humablot ng jogging pants at sweat shirt. Hindi niya

dapat makita ang mga tinatagong pasa ko.

"Sige po lalabas narin po ako," sigaw ko at narinig nalang ang kanyang mga yabag na
paalis.

*** "Momsy kamusta po? Napadalaw po ata kayo? Gusto niyo po bang gisingin kosi
Knight?" bati ko at
agad naman siyang nakipag beso beso sa akin.

"I'm good iha thanks or asking and still maganda, can I talk to you?" saad niya at
hinila ako papalabas.
"There is no need for you to wake Knight. Please, stop all of this bullshit acting
both of you. I know it from the start," saad niya at di ko naman napigilang hindi
magulat, kumabog ang dibdib ko sa kaba dahil sa mga titig niya.

"I c-can explain-," di ko na napatapos ang nais kong sabihin dahil agad niya
akong pinutol.
"There is no need iha, maganda ka at halos nasa sa iyo na ang Iahat ang di ko lang
makuha kuha kung bakit di ka magawang mahalin ng apo ko. Kung pagod kana andirito
lamang ako iha,gagabayan kita sa lahat. Oo
apo kosi Knight but I will not tolerate him anymore at

ngayon na asawa ka na niya, ilang taon na kayong mag-asawa iha. At kung maayos man
kayo ni Knight bakit nasa sa ibang kwarto ka? Huwag mo ng iiihim ito sa akin, hind
ko ito ipagsasabi sa mga magulang moat
kahit nasa mga magulang ni Knight. Nais ko nasa iyo ito manggaling pag nakahanap ka
na nag lakas ng loob iha," saad niya at hinagod ang aking likod at nararamdaman ko
namang iiyak na naman ako uli.

"I've tried everything but I guess my everything is still not enough," mahinang
saad ko.

"If he wants you, he can come get you himself. No

self-respecting lady chases after a man. No matter how

much of a handsome devil he may be."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER4

ALANA

"I've been there sa kinatatayuan mo iha that is why I want to help you. Look at me
I'm old now and I am not happy dahil sinunod ko ang puso ko kasi mahal ko yung
tao. Hanggang sa tumanda nalang ako di ko naramdaman ang mahalin. But kahit na
ganun hindi narin ako nagsisisi kasi choice ko ito at lalo akong magsisisi kapag
hindi kita ginabyaan. I know how much you love Knight kitang kita naman sa mga mata
mo but please love yourself more. lbang-iba na ang itsura mo ngayon kaysa sa dati,
mahalin mo ang sarili mo. Paano nalang kung makikita ka ng papa mo? Gusto mo ba
yun? Kung hindi mo pa gustong mapahiwalay kay Knight fix yourself pero kapag di
mona kaya, you know to reach
me iha," malumanay na saad niya sa akin, naririto na kami ngayon nakaupo sa sa
garden at humihigop ng kape. Panay naman ang hila ni ko pababa ng aking long sleeve
na siya namang hindi maiwasang tignan ng matanda.

"Mahal ko po si Knight momsy kaya nga po ako ang gumawa ng paraan upang
maikasallamang kami," ngumiti ako at alam kong di naman abot sa mga mata
ko.

"I know that love," saad niya at kinuha ang aking

kamay, gusto ko sanang bawiin ito ngunit huli na ng

itaas niya ang damit dahilan upang makita niya ang mga sariwa ko pang mga pasa.
"My god! Where is he?!" sigaw ng matanda at akma ng tatayo mula sa kanyang
kinauupuan nang bigla ko
naman siyang pinigilan. Halos mabingi ako sa kabog ng

dibdib ko.

"Please momsy don't just please don't hihilom din naman to. I can manage may self
pa naman po," mahinahong saad niya ngunit ang mata ng matanda ay halos nag-aapoy
na sa galit ngunit ng makita niya na akong umiiyak ay agad din naman itong
huminahon at napaupo nalang muli.

"Hindi ko alam na umaabot na pala kayo sa sakitan, dito kana ba mamamatay? I mean
dito mona ba ililibing ang sarili mo dahil sa lintik na pag-ibig mong yan? Naririto
ako Alana please buksan mo naman ang mga mata mo, tignan mo naman ako gusto mo bang
magaya
sa akin na hanggang sa pagtanda hindi mo man lang nalasap kung paano maging
masaya?"

"Pag-iisipan ko po muna, marahil po ngayon ay di ko pa naaabsorb ang mga sinasabi

niyo pero huwag po kayong mag-alala sa akin," saad ko at hinila niya naman ako
para yakapin, napahigpit ang yakap ko sa kanya dahil ngayon lang uli ako nayakap
ng isang tao. Simula kasi nung ikasalsila ni Knight ay hindi na nakadalaw sa kanya
ang kanyang mga magulang.

Kumabog ang dibdib ko nang biglang may nagsalita mula sa aking likuran.

"What are you doing?" a deep husky voice asked at agad naman akong napabitaw mula
sa pagkakayakap sa akin ni momsy, mabuti nalang at wala ng mga luha ang aking mga
mata,ayokong mag-isip siya ng kung ano.
'My god Alana as if naman may pakialam siya sayo,' sigaw ng isip ko.

"Nothing iho, gusto ko lang kamustahin kayong dalawa and especially Alana," saad
niya na may mga makahulugang titig patapon kay Knight.ngunit agad

naman iyong napalitan ng pagkalola niya.

"Bakit ka nga pala andito mamay ni hindi ka man lang nagpasabi na darating ka para
makapaghanda kami rito," saad niya habang nakatingin sa akin, sa mga tingin niya ni
hindi ko magawang makahinga ng normal at ang tibok ng puso ko ay mas lalong
bumibilis agad namang hinawakan ni momsy ang nanlalamig kong mga kamay.

"Tara iha, may data akong pagkain nasa kusina na siguro at naiprepare na ni nanang.
I bake delicious cookies, leche flan, butterscotch, uhm a carbonara ofcourse your
favorite iha how could I forget that and I also cook adobong manok just how you
like it," saad niya at tila naman kumislap ang aking mga mata sa pagkakabanggit
niya ng mga pagkaing data data niya halos lahat ata ng kanyang binanggit ay ang
siyang mga paborito ko.

"Talaga momsy? Kung ganun naman pala bakit di niyo sinabi agad para lapangin ko yun
lahat?" tawang saad ko at tila ba nakalimutan kong nasa harapan pala namin si
Knight.

"Looks like you're the one whose most need it," sarkastikong saad ni Knight at agad
na naglakad paalis at tila papunta sa kusina.
"And you don't need it hindi naman para sayo bleh," pabulong na saad ni momsy upang
di lang marinig ni Knight at inilabas pa ang kanyang dila at inirapan ng mata na
para bang bata at di ko napigilang di matawa,sa ganitong edad niya ay para bang
marami siya di nagawa nung kabataan niya. Magiging ganito rin ba ako sa susunod?

"Tara momsy kainin na natin yung mga dinala mo, tamang tama may binake pala akong
pandesal kagabi masarap yun pag pinalamanan ng leche flan," saad ko at

tumango tango naman siya at inakay na akong

maglakad papuntang kusina.

Nakaupo na pala si Knight doon at nagsisimula ng kumain, di narin siguro nakahintay

dahil kung titignan
ay napaksarap ng mga nakahain sa lamesa kahit na puro dessert ang iba.

"Masarap ba Knight? " tila may pangkukutya ang tono ni momsy sa pagtatanong ngunit
di naman siya sinagot nito at halatang ang buong atensyon ay nasa sa pagkain niya.

Nagsimula na kaming kumain at di ko napigilang kainin ang isang tub ng leche flan
at agad na naubos ito sa isang upuan lang agad naman akong tinitigan ni momsy na
para bang nagulat.

"lha ginugutom ka ba dito at para kang di nakakain ng ilang buwan?" saad niya at
tinignan naman ako ni Knight na para bang nag-aalala o baka guni-guni ko lang naman
uti.

"Masarap po kasi momsy sorry naubos ko na po," paliwanag ko at tumawa lamang siya.

"Specialty ko ata yan iha and speaking of bago ko malimutan darating pala ang
kapatid mo ngayon Knight. Wala siya matutuluyan dahil under construction pa ang
bahay niya dito, so I suggest na dito na muna siya manunuluyan sa inyo since
napakalaki naman nitong bahay niyo diba why not let him here para naman magkatao,"
saad niya at tila napasimangot naman si Knight sa balitang inihayag ni momsy

"Bakit di nalang siya mag apartment o condo diyan

marami diyan," labas sa ilong niyang mungkahi na

. . . .
1n1sm1ran naman n1 momsy.

"You know naman what happened before Knight diba, nag apartment siya sinugod naman
siya ng

sandamakmak na mga l i ntang babae, kilala si Ash kah it

saan at kung sa condo naman ay pinagpyepestahan siya, ginagawa pang negosyo ng iba
para lang makita ang kapatid mo," sa ad niya at tila ba nauubos na ang
kanyang pasensya dito.

"Okay naman sa iyo diba iha," baling niyang tanong sa akin at agad naman akong
napatango sa kanyang tanong.
"Okay naman po sa akin pero si Knight parin po yung madedesisyon kaya siya na la ng
po uli yung tanungin niyo momsy," mahinang saad ko at tinitigan si Knight nasa
nagyon ay para bang may i n iisip.

"lho?'' tawag sa kanya ni momsy.

"Okay, isang buwan lang siya titira dito," saad niya at dahan dahang tumayo at
pinunasan ang kanyang bibig.

"Marami ng salamat sa pagkain mamay kailangan kong umalis at maaga pa ako sa

kompanya," saad niya
at agad na umalis, di man la ng nag-abalang tapunan ako ng tingin a no pa nga ba
ang inaasaha n ko dapat nga ay masanay na ako at di na umaasang may magbabago pa.

Kaming dalawa na lamang ni momsy ang n iawan sa kusina at tila nawalan agad ako ng
ganang kuma in pa kahit na mukha masasarap ang nakahain sa aking harapan.

"Don 't look at the food like that dear, para kang patay na cellphone nang umalis
si para bang siya yung charger mo," mapanuksong sa ad n iya habang tumatawa tawa.
"Alam mo ba iha ngayon la ng ako nakakatawa ng ganito pag kasama ka, para rin
kasing kinakausap ko yung sarili ko sayo," ngiting saad niya at dahan dahan ring
tumayo at inayos ang kanyang sarili.

"Aalis na po kayo agad?" malungkot na tanong ko

dahil para bang gusto ko muna siyang manatili dito. "Kailangan iha pero huwag kag
mag-alala dadalaw
dalawin rin kita dito at hindi ka narin mabobored kasi

andito na mamaya maya si Ash. Alam kong magkakasundo kayo nung batang yun,hindi ka
talaga mabobored sa kanya unlike sa asawa mong nakakapanes ng laway hay naku hala
sige aalis na ako ha, mag-iingat ka dito at huwag mo namang pabyaan ang sarili mo."
"Opo tatandaan ko po yang bilin niyo mag-iingat po kayo pauwi," paalam ko at
hinalikan siya sa kanyang
. .
p1sng1.

"Nobody learns from their mistakes by doing everything the way they should be done.
Just make sure you're actually learning from them, not repeating them, sana yun ang
tandaan mo iha," saad niya at tulyan ng nagpaalam na may mga ngiti sa kanyang mga
labi at naiwan nalang akong napatulala sa kawalan.

CHAPTER 5
ALANA

Tila ba natigilan ako saglit sa mga sinabi ni momsy sa akin kanina. Masyado na ba
talaga akong nagiging tanga? Tanga na ba ako sa kakaibig sa kanya at sa kagustuhan
na ibigin niya rin ako? Nakakatawang isipin na asawa na ako ni Knight for how many
years and yet wala parin nangyayari sa amingrelasyon. Para bang may nakaharang
parin sa aming dalawa ang pinagkaiba lang ay may singsing kami sa isa't-isa. Ngunit
sa mga nagdaang araw narin ay napapansin kong dina niya isinusuot ang kanyang
singsing at dun din ako nanlulumo dahil kahit na yun nalang sana ang nakikita ko sa
kanya para maisip ko ring pianahahalagahan niya rin ang aming kasal pero marahil ay
nakalimutan niya na lamang itong suotin, naiwan sa kanyang opisina, itinago o
naiwala na niya ito. Sino ba namana ng niloloko ko, I look like pampering myself.

"Stop it Alana, mamahalin ka rin niya. Just be a

wife to him at pasasaan ba at matututunan ka rin niyang mahalin. Cheer up Alana,"

bukang bibig ko na lamang at pinilit na ngumiti. Napagdesisyunan ko na lamang na
ako nalang ang magligpit ng aming pinagkainan upang

mabaling ang aking atensyon sa kung saan. Napaisip rin ako sa darating na kapatid
ni Knight. Pansamantalang dito na muna siya maninirahan kaya it's better siguro if
I prepare his room at makapag grocery narin ng mga pagkain dito sa bahay para kahit
papaano ay maging busy rin ako. Malakas kong naitabig ang aking kamay sa lamesa
dahilan upang mapasigaw ako sa sakit,

natamaan ata ang namamaga kong mga pasa.

Agad naman akong nakarinig nag mga yabag na papunta sa a king direksyon at nang
lingunin ko iyon ay ang nagkukumahog nasi nanang ang lumuwa sa pintuan.

"Ba kit?! Alana?!" nag-aalala ng sigaw n i nanang nang makapasok siya sa kusina,
agad naman siyang pumunta sa direksyon ko nanag makita ako. Nakasuot siya ng boots
at nakakalo, galing ata siya sa pagdidlig ng mga ha la man sa likod.

"Ah wala po nanang, tinamaan lang po itong mga pasa ko habang nagliligpit n itong
mga pinagkainan namin," paliwanag ko at halata sa kanyang mga mata ang awa sa akin.
Awang ayaw na ayaw kung makita sa kanya, ayaw kong kaawaan ako ngunit sa sitwasyon
ko ba namang ito ay kaawa awa naman talaga ako. I look like a battered wife.
"Naku iha di ka kasi nag-iingat bakit kasi di mona lamang ako tinawag para ako
nalang magligpit niyan, hala ako na magliligpit niyan ha ba ka masaktan mo pa la lo
ang sarili mo. Trabaho ko naman yan Alana eh a no
ka bang bata ka," saad niya at nagsimula ng tapusin ang ginagawa ko.
"Gusto ko lang naman po kasing mabaling ang atensyon ko sa iba nanang," malamyang
saad ko habang nakatingin sa bahaging sumasakit pa sa kirot.
Agad namang napatigil si nanang sa kanyang ginagawa at lumapit sa akin, kinuha n
iya ang a king kamay at ngum iti, iginiya n iya ako mala pit sa lababo at pinaandar
ang gripo. Dahan dahang inilagay n iya ang aking kamay sa dumadaloy na malamig na
tubig at para bang unti-unting nawawala ang sa kit.

"Yan para maibsan kahit papaano ang dala dala

mong sakit iha. Bakit kaya hindi nalang muna ikaw ang

bumili sa grocery store ng mga kakailanganin natin dito sa bahay? Para malibang ka
naman dalhin mo yung sasakyan mo matagal tagal narin nung hindi kita nakitang
nagmamaneho nun at di narin nagagamit yung sasakyang yun. Siguro wala atang
nakakakilala sayo dito kasi di ka naman nila nakikitang lumalabas labas man lang
dito. At siguro panahon narin para lumabas Iabas ka din dito atsaka darating diba
yung kapatid kamo ni Knight? Naku mabait na bata yun eh ako din ang nagpalaki sa
batang yun, malayong malayo kay Knight ang ugali peksman iha at tiyak ko talagang
magkakasundo kayo nun kaya di ka na mabobored dito sa pamamahay na ito. Anong
masasabi mo iha ha?" mahabang pahayag niya at tila din napangiti ako sa kanyang
suhestiyon, wala narin namang mawawala
kong susubukan ko, total matagal tagal narin at namimiss ko narin ang saasakyan ko.

Regale din kasi ni daddy para sa akin ang sasakyan na iyon, gusto niya akong
bilhan ng sasakyan na pang babae pero mas gusto kong imaneho ang ford ranger iyon
kasi ang sasakyan ni Knight noon kaya ginaya ko narin, ganun na siguro ako ang
pagkabaliw ko sa kanya dahilkahit pati sasakyan ay gusto kong magkapareho kami.
Ford ranger din ang sa kanya kulay itim at ang sa akin naman ay kulay asul,tila
naunawaan naman ni Dad kung bakit yun ang napili kong sasakyan nung una ay parang
ayaw niya dahil masyado raw itong malaki sa akin, totoo namang malaki iyon para sa
akin dahil sa liit kung ito ay para akong nagmamaneho ng bulldozer. Ngunit nung
kalaunan ay binili niya narin ito at ibinigay sa akin.

"Tama ka nanang sige ako nalang ang bibili ng mga kailangan natin dito, akyat po
muna ako sa kwarto ni

Knight nandun po kasi yung mga damit ko na pang labas

kasi yung nasa kwarto ko puro pang bahay. Namimiss ko naring suuotin yung mga damit
ko noon at sana ay kasya pa sa akin," saad ko na nakangiti at di rin napigilan ni
nanang na hindi matawa.

"Naku iha as if naman na tumaba ka ni walang

halos bakas iha, hindi ka nama nabuntis o ano at-," agad naman siyang natigilan sa
pagkakasalita at agad
namang kinuha ang aking mga kamay.

"It's okay nanang tanggap ko naman, simula nung ikasal kami akala ko ay magkakaroon
na ako ng sarili ko ring pamilya pero hindi rin pala. Ni hindi nga ako kayang
halikan ng asawa ko, oo siguro nagagawa niya pero
Iahat ng iyon ay pawag palabas lamang, kaya no need to say sorry nanang, I have to
accepth this besides it's my choice," sabad ko at hinaplos ang kanyang kamay.

"Sige nanang akyat na muna ako kukuha lang ako ng gamit at dun na ako maliligo sa
kwarto ko," paalam
ko at agad naman siyang tumango.

***

Kumatok muna ako sa pintuan bago pumasok at nang wala naman akong nakuhang response
ay agad kong pinihit ang doorknob at natuklasang hindi naman
ito pala nakalock. At sa pagkapasok ko rinig ko ang umaagos na tubig mula sa shower
room marahi! ay naliligo pa siya ngayon.

Agad namang napako ang mga mata ko sa kama at sa pagkakatanda ko ay wala naman
siyang naiuwing babae kagabi ngunit may bakas ang kanyang unan ng isang bahid ng
lipstick at alam niyang mula ito sa mga babaeng dinadala niya dito sa kwarto niya.
Di ko na naman napigilan ang aking mga luha at kusa na lamang silang umagos sa
aking mga mata agad-agad ko naman

itong pinunasan gamit ang likod ng aking kamay dahil

baka bigla na lamang magbukas ang pinto at iluwa nun si Knight. Napagpasyahan ko
na lamang na linisin na muna ang kanyang kwarto. Sinong mag-aakalang ang isang
asawang tulad ko ay naglilinis ng pinagkalatan ng kanyang asawa, nasasaktan parin
ako sa ginagawa ko.

Pagkatapos kung pagpagin ang kanyang higaan ay ang siya namang pagbukas ng banyo
at iniluwa nung ang nakatapis na si Knight. Tumutulo tulo pa ang tubig mula sa
kanyang buhok at pati narin sa kanyang
katawan na para bang isang model habang pinupunasan ang kanyang buhok gamit ang
kanyang maliit na tuwalya. Agad namang dumapo ang kanyang mga tingin mula sa aking
kinatatayuan at agad naman akong
nag-iwas ng tingin sa kanya. Narinig ko naman siya bumuntong hininga kaya naman
napagpasyahan kong sabihin kong bakit ako nandirito sa kanyang kwarto, ayaw na yaw
niya na kasi na pumapasok ako dito.

"Uhm p-pumasok nalang ako kasi may k-kukunin sana ako dito na mga damit ko, pupunta
ngapala ako sa grocery store ngayon Knight at baka hapon na ako makakabalik kasi
gusto ko sanang bisitahin si Daddy-," hindi ko na naipatuloy ang dapat kong sabihin
nang bigla siyang nagsalita.

"Do I look like I care? Wala akong pakialam kung saan ka man pupunta Alana the hell
I care and please gawin mo ang gusto mo wala namang nagbabawal sa iyo sa pamamahay
na ito. Just do whatever you want," he coldly stated at walang emosyong tinitigan
niya ako.

CHAPTER 6

ALANA
Di ko mapigilang dina naman lumuha, sabay ng mga patak ng tubig sa aking mukha at
katawan ay ang siya namang pagsabay ng pagdaloy ng aking mga luha. Hindi parin pala
ako manhid sa sakit, hindi parin pala ito minamanhid.

"Kunin mona ang dapat mong kunin para makaalis ka na," malamig na saad ni Knight
at agad naman akong gumalaw at pumunta agad sa closet.

"Wala na diyan ang mga damit mo, kunin mona yang mga naka karton diyan. Van ang mga
damit mo, ayokong nakikita ang mga basurang yan tulad moat malapit sa mga damit
ko, ang dumi sa paningin," dagdag pa niya at para namang paulit ulit niyang
tinutusok ang puso ko. Nagbabadya namang kumawala ang mga luha sa aking mga mata
ngunit hindi dapat, hindi niya dapat ako makitang umiiyak dahil bubulyawan na
naman niya ako at ayokong mangyari iyon. Mamaya na lamang ako iiyak.

liang taon na pero ganito parin kasakit. Agad kong pinihit ang shower at ibinalot
ang aking katawan ng tuwalya. Kailangan ko na ata munang umalis sa bahay na ito. I
need fresh air.

Tinignan ko ang tatlong karton na dinaIa ko sa aking kwarto, mamaya ko nalang ata
ito aayusin pagkabalik ko. Agad ko naman binuksan ang isang karton at naghanap ng
isang pares ng pantalon at blouse, napili ko naman ang isang baby pink collar na
blouse. It reminds me of being a single, binili ko ata ito

nung gusto kong magpa cute kay Knight pero hindi

naman umubra.

"Okay Alana, let's fix you up," I cheered to myself at agad na nagbihis.

Naglagay ako ng moisturizer at kaunting light cream sa aking mukha, namiss ko ding
maglagay ng kung ano ano sa aking mukha. Gustong gusto ko kasi noon ang manuod ng
mga korea novela at gusto kong ma achieve ang mala poreless nilang mukha kaya
hanggang sa nadala ko na ito. At ngayon ko nalang uli sila nagagamit.

"I guess hindi naman masakit pag bibili ako uli ng mga ganito," ngiting saad ko
habang inayos ang mga cream sa salamin.

Kinuha ko ang aking bag at chineck kung dala ko na ba ang lahat, iyon kasi ang turo
sa akin ni mommy na bago ako lumabas at may pupuntahan ay huwag kakalimutang
i'check kung dala na ba ang lahat.

"Wallet na may lamang pera ofcourse check, cellphone fully charged check,panyo,
pulbo," medyo natawa ako nang makita ko ang pulbo sa aking maliit na bag. Hindi ko
alam pero mas gusto kong gumamit ng pulbo kaysa sa foundation.

Pagkatapos kong icheck lahat ay agad din akong lumabas ng kwarto, napatingin naman
ako sa gawi ng kwarto ni Knight.

'Nandiyan pa kaya siya?' bulong ko sa aking sarili. Bakit ko ba kailangang alamin

kung andiyan pa ba siya.

"lha ang ganda mo," salubong ni nanang at tila ba kumikislap pa ang mga matang
nakatitig sa akin.

"Salamat nanang, uhm andiyan pa po basi-." "Knight? Naku kakaalis lang nagmamadali
nga eh
as usual, oh heto yung susi ng sasakyan mo baka

pupunta ka sa saksakyan mo tapus wala ka namang

susi," tawang saad niya at iniabot sa akin ang susi, akala ko ay na check ko na
lahat nakalimutan ko pa pala ang susi ng sasakyan ko.

"Ay naku iha sige punta muna ako sa kusina yung niluluto ko, darating na daw mamaya
si Ash, at alam ko pagdating nun gutom yun eh kaya nagluluto na ako, sige mag-
iingat ka iha ha, ingat sa pagdadrive, tingin tingin
sa daan ha," saad niya at dali daling pumunta sa kusina.

***

Matagal tagal naring di ako nakakalabas ng subdivision na ito at di ko nahihimas

ang manubela ko. Ang sarap din palang lumabas at pansamantalang
umalis sa kasakitan kahit ngayon lang.

Malapit na ako sa grocery store at naghanap agad ako ng parking space.

"Ang swerte ko naman may parking space agad, maybe this is my lucky day sana tuloy
tuloy na," ngiting saad ko at agad na nag park. Pagkalabas ng pagkalabas kong aking
sasakyan ay tumambad sa akin ang isang pamilya na sasakyan.
"Kay Knight ba yun?" mahinang saad ko dahil di ko rin maanig masyado, nakapark ito
sa isang kilalang restawran. lginala ko ang aking paningin at nakita ko nga siyang
nakaupo malapit sa may salamin at tila may kausap. Hindi ko masyadong kita ang
kanyang kausap dahil natatabunan ito ng makapal na kurtina.
Napatalon naman ako dahil sa may busina sa aking likuran at agad naman akong
umatras upang bigyan ito ng daan. Mabilis naman pinaharurot ng may ari ang sasakyan
at tinignan ko ulit ang direksyon kung nasaan si Knight.
"Nasaan na siya?" palinga linga kong tanong. At

nang di ko na makita ay nagpasya na lamang akong

pumasok sa grocery. Baka kasi kapag pinuntahan ko siya dun ay magagalit lamang at
mapapahiya ako. Ayokong mas lalong magalit pa sa akin si Knight.

"Ano nga ba ang bibilhin ko?" mahinang tanong ko sa aking sarili, malawak ang
grocery at di man lang ako nakapag tanong kay nanang kung ano ang mga bibilhin, may
pa check check pa ako pero ti ang pupuntahan at bibilhin ko naman ay di ko alam.

"Magsisimula na lamang siguro ako sa mga rekados, oo tama dun ako magsisimula,"
usap ko sa aking sarili at sinimulang itulak ang aking cart.

Halos mapuno na ang aking cart sa mga napamili ko, masyado ata akong nag enjoy sa
kakalagay. Okay narin siguro itong lahat.

"Tama na ba kaya to? meron naring pang spag, carbo, steak, chopsuey, lomi, pang
siopao meron narin, siomai, ohhh ang atsara, loaf breads, palaman, mga gulay, mga
karne, mga pampalasa, salad, mango float, creams, uhmmm ano ba tung mga pinang bili
ko? Pang
pyesta ba to? Naaalala ko tuloy sa probinsya nila nanang ganito siya magpa birthday
sa kanyang mga apo. Tama
ba tung mga pinamili ko? Okay Alana inhale exhale okay lang yan atleast marami
namang mga pang ulam halos mapuno mona ang cart. Puro kasi matatamis ang gusto mo,"
mahinang saad ko habang chinecheck ang cart nang may bigla akong naisip, drinks pa
pala at frozen
�
piZZa.

Humingi muna ako ng permiso sa isang sales lady na iiwan ko muna ang aking cart
dahil baka may kumuha, nais ko sanang matawa pero mas okay na yung sigurado.

Papunta na ako kung saan ang mga refreshments

nang may narinig akong nag-uusap, at pamilyar sa akin

ang tono ng boses ng lalaki, bumilis ang pintig ng puso ko nang malaman kong babae
ang kanyang kausap. Hindi ko alam pero nasasaktan ako. Nalaman ko na lamang na
inilalakad ako ng mga sarili kong paa kung saan nagmumula ang mga tinig at nakita
ko na lamang ang sarili kong nasa harapan na nila. Tama nga ang hinala ko,
kailanman ay di ako pumapalya sa aking mga hinala. Si Knight nga at may kasamang
babae, isang brunette na babae, napakaganda at halatang sopistikada, sa kanyang
pananamit palang at mga tingin
ay halos mahihiya ka ng lumapit sa kanya at bakit ba tila sinasabi ng puso at utak
ko na mas bagay sila kumpara
sa akin.

"Knight?" bigla kong saad at tila nagulat naman

ako.

"Oh sweetheart you know her?" tanong ng babae

ngunit di inaalis ang tingin sa akin.

"Yes, that's my maid," mahinang sagot niya pero rinig na rinig ng dalawang tainga
ko, dapat ay immune na ako sa mga ganito niya sa bahay dahilganun naman talaga niya
ako ipakilala sa mga babaeng inuuwi niya pero ngayon ko lang na experience ang
ganito ma kahit
pala sa publikong Iugar ay ganun ang ipapakilala niya sa akin. Ngunit sino ba naman
ako para magalit, ni hindi niya nga suot ang aming wedding ring. Napatingin ako
sa kanyang kamay kung nasaan dapat ang kanyang singsing at tila napansin din ito ni
Knight, agad niyang ikinuyom ang kanyang kamay at itinago, halatang nagpipigil ng
galit.

"Ah Sir Knight, naririto po pala kayo."

Readers also enjoyed:

Ill.
't\111\4 t
\UI 114 ..

The Marriage Solution

0 1.1K Read

TAGS billionaire love-triangle possess1ve

CHAPTER 7

ALANA

"Ah Sir Knight, naririto po pala kayo," masiglang bati ko, dapat ay maging proud
ako sa sarili ko dahil sa pagpapanggap na ito, ngunit di ko parin mapigilang di
laruin ang aking mga kamay sa aking likuran.

"Yes, we were just going to get something, so if you may excuse us," malamig na
sagot niya at iginiya ang babaeng kasama niya paalis, hawak hawak niya ito sa
bewang, ni kailanman ay di ko naranasang hawakan ako ni Knight ng ganun.

"Ah sige po Sir, mag-iingat po kayo," mahinang sagot ko at pinanood ko na lamang

silang umalis sa aking harapan ngunit tila napatigil sa paglalakad ang babae at
hinarap ako.

"Parang nakita na kita I don't know where pero-," saad niya at tila ba kinabahan
ako bigla. Agad naman akong tinitigan ni Knight at agad niyang hinawakan ang kamay
nung babae.
"She's the daughter of our maid, she's not literally the one that I hired pero
dahil narin sa tinutulungan niya ang kanyang ina sa bahay ay masasabi kong maid
narin siya. Kaya baka nakikita mo siya noon kung saan saan," sabad niya at dahan
dahang tumango na lamang ang babae at tuluyan na lamang silang umalis.

"May nakakakilala rin pala sa akin," mahinang saad ko sa aking sarili. Matagal
tagal narin akong di nakakalabas pero kahit ganun ay medyo pamilyar parin ang mga
tao sa akin. Solong anak siya ng mga Herrera at laging nasa magazine ang kanyang
mukha hanggang

ngayon, the sole heiress of the Herrera family. Bago pa

niya ilakad ang kanyang mga sariling paa ay bakit hindi siya magtrabaho sa kanilang
kompanya? At bakit ngayon niya lamang ito napag-isipan? Ayaw na niyang makulong sa
bahay na iyon at umiyak na lamang araw araw at gabi gabi. Hindi naman siya
nagkukulang sa pera, ang gusto niya lamang ay malibang. Ngunit araw araw din niyang
makikita doon si Knight but she don't mind, hindi niya alam kung makakasama ba sa
kanya ang lagi siyang makita o hindi. Simula nung ikasal sila ay nag merge narin
ang kanilang kompanya, mas !along naging
malaki, makapangyarihan, at !along mas yumaman. "Kailangan kong tawagan si daddy,"
saad niya sa
kanyang sarili at inilabas ang kanyang cellphone mula sa

kanyang bag at agad na nagtipa sa keyboard at hinanap ang number. Agad niyang
dinial ang number at ilang segundo lamang ay sinagot din ito agad.

"Honey?" sagot sa kabilang linya at di niya napigilang di mapangiti, miss na miss

na niya ang kanyang mga magulang.

"Dad? Dad kailan kayo uuwi? Miss ko na kayo ni mommy," sagot niya sa kabilang linya
at nagsimula ng maglakad patungo sa refreshments.

"Soon honey, malapit na kaming matapos dito. Bakit ka pala napatawag anak may
problema ba, is there's something wrong honey?" alalang saad niya and I can't blame
him kung ganun na lamang ang pag-aalala niya, ngayon lang kasi ako napatawag sa
kanila.
"Uhm dad pwede bang magtrabaho ako dun sa kompanya natin?" mabilis niyang sagot at
di niya alam kung naintindihan ba yun ng kanyang daddy sa sobrang bilis at napa
cross fingers nalang siya habang nasa harapan na ng malaking ref kung nasaan ang
mga

kailangan niyang bibilhin,mabuti nalang at walang mga

tao.

"Bakit? Don't mind me asking honey pero

kinukulang ba yung pera mo sa bank account mo? I could send you more if you want I
won't mind honey," sagot niya sa kabilang linya.

"No no dad ,it's not that. Gusto ko lang malibang kasi lagi nalang akong nakakulong
sa bahay. Please dad just this time please," saad ko at narinig siyang bumuntong
hininga.

"This would make you happy then?" "Yes dad sobra."

"Nakausap mona basi Knight regarding dito?" agad niyang tanong at tila naman napepe
ako.
"Honey?"

"Uhm not yet dad but I'm sure he will agree, trust

me."

"Okay, pero kakausapin ko muna ang mommy mo

regarding with this and I'm sure she will not like this idea

pero if this makes you happy then I'll talk to her okay? I'll call you when I get
to talk to her," sagot niya sa kabilang
linya at di ko mapigilang di mapangiti sa tuwa. "Thank you dad, thank you I love
you."
"I love you too my girl. I got to go honey may tatapusin na muna ako para makauwi
na agad kami ni mommy mo," paalam niya sa kabilang linya.

"Okay dad,mag-iingat po kayo, bye," pagkatapos naming magpaalam sa isat isa ay agad
kong pinatay ang phone call.
***

Pagkatapos kung napamili Iahat agad na akong tumungo pauwi, nakakapagod din pala
ang mag grocery

pero kahit papaano ay nag enjoy ako except nalang sa

nakita ko kanina.

"Even though ganito na ang ginagawa mo sakin

Knight, why do I still love you?" I breathe.

Nasa harapan na ako ng gate nang magbusina ako, agad naman itong binuksan ni nanang
na nakangiti.

"Oh nag-enjoy ka ba sa pag-grocery iha?" agad niyang salubong sa akin habang

binubuksan ang pinto ng aking sasakyan at isa isang pinalabas ang aking mga
pinamili.

"Opo nanang," ngiting sagot ko sa kanya at tinulungan siya ilabas ang ilan sa mga
pinamili ko.

"Halata nga iha para kasi magtatayo ka ng sari sari store dahil sa mga pinamili mo.
Hala sige ako na ang magdadala nito sa kusina, kaya ko na ito iha magpapatulong na
lamang ako kay Danny. Siya pala ang bago nating hardenero dito. Andiyan na pala si
Ash sa loob, puntahan mo nalang siya at makapag-usap kayo," mahabang lintanya niya.

"Sige salamat po nanang, pasok na po ako."

Sa pagpasok ko sa sala ay agad kong nakita ang nakatayong lalaki na nakatanaw sa

glass window kung nasaan ang garden.
"Ash?" mahinang tawag ko at dahan dahan naman siyang lumingon sa gawi ko na
nakangiti. Kahit sino sigurong babae ay mapapatalon o mapapaluhod ka sa mala adonis
nitong mukha.
"Alana," ngiting tawag niya sa akin at naglakad patungo sa aking direksyon.
Magkalahi nga sila ni Knight, parehong gwapo ngunit kahit ganun ay di ko makitaan
ng pagkawangis ng kanilang mukha.

Nang makarating siya sa aking direksyon ay halos ilang pulgada nalang ang aming
layo sa isa't isa kinabig

niya ako at ngayon at nasa sa kanyang bisig na niya ako.

"I miss you."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 8
ALANA

"I miss you," mahinang saad niya habang nakayakap sa akin, hinagod ko naman ang
kanyang likod at napangiti. Halos magkasing tangkad lang pala sila ni Knight,
hanggang dibdib lang nila ako. Kung ganito lang sana si Knight katulad ng kapatid
niya, siya na siguro ang pinakamasayang babae sa balat ng lupa.

"Namiss rin kita Ash," sagot niya at agad naman niya akong hinarap at tinitigan na
para bang di makapaniwala ngunit agad ding napalitan iyon ng ngiti.

"How are you and kuya?" bahagyang tanong niya na agad ko namang ikinalungkod ng mga
mata ko kahit nakangiti ang mga labi ko.

"We're fine, we're happy Ash. lkaw? lkaw ang kamusta? Sikat na sikat ka na Ash ah
ibang-iba ka na. Kahit saan makikilala ka kaya no wonder kung pagkakaguluhan ka ng
mga fans mo kaya naparito ka," tawa ko na siya namang ikinatawa niya, magkaibang
magkaiba talaga ang ugali nitong magkapatid na ito, salungat sa isa 't isa.

"Hindi naman," sagot niya na nakangiti na para bang modelo ng toothpaste.

"Pa humble ka pa, sikat na sikat ka na talaga. May pasalubong ba ako diyan? Kahit
yung relo mo nalang na minomodelo mo sa mga magazine kahit pang lalaki papatusin ko
yun ibebenta ko," biro ko na bumenta naman sa kanya dahil tawang tawa naman siya.
Matagal na kaming magkakilala ni Ash bago ko nakilala si Knight at yun ang hindi
alam ni nanang pero malalaman at

malalaman na niya rin ito mamaya.

"Hindi ka parin nagbabago Alana. Syempre may pasalubong ta laga ako sayo, dito ako
titira kaya bini lhan talaga kita ng pasalubong para wala kang masabi," tawang saad
niya at napahampas naman ako sa
kanyang braso.

Napatigil naman kami sa pagtawa nang tinawag kami ni nanang.

"Oh andiyan pa la kayong dalawa halina kayo sa kusina at ng makapag meryenda kayo,
alam kong pagod kayo sa lakad n iyo. Dali dali may niluto ako at binake dito,"
tawag ni nanang sa a min nang kami ay masilayan sa sala na nagtatawanan.

"Sige po nanang susunod na po kami," sagot naman n i Ash at agad namang tumango si
nanang ng nakangiti.

Agad namang kinuha ni Ash ang aking kamay at natigilan at tinignan ang kanyang
kamay at pabalik naman sa a king kamay kung saan siya humawak. Napatingin naman ako
kung saan siya nakatingin at agad naman akong kinabahan. Nakalimutan ko palang naka
blouse lamang ako at may mga pasa ang aking mga kamay at braso. Ti nabunan ko
lamang kasi ito ng foundation kaya hindi na halatang may mga pasa,
ngunit tila nabura ito dahil sa pagkakapit sa akin ni Ash. Nag-aral din ako ng
cosmetics nung ako ay estudyante pa kaya a lam ko kung paano tabunan na parang wala
la ng kung may mga pasa ka man o pimples. Kung sana natatabunan din Ia hat ng
emosyon ko ay noon ko pa ginawa, kung sana kung gaano kadali ang pagtabon ng mga
pasa ay siya namang kasing dali ang pagtabon ng sa kit.
"Alana?" he called i n a worried expression at akma
niya na sanang hahawakan ang aking mga kamay na

agad ko namang iniwasan.

"W-wala to Ash, nabunggo ko lang ito kahapon sa may mesa dun sa k-kusina kaya
nagkaganito. Alam mo n-namang clumsy ako minsan diba," pagrarason ko, ayokong
malaman niya ang totoo dahil wala naman siyang dapat malaman at ayokong
komprontahin niya ang kanyang kuya dahilan upang mag-away sila at ayokong mag-away
kami ni Knight.

"Are you sure?" ulit niyang tanong agad naman akong tumalikod at nagsimulang
maglakad patungong kusina. Ayoko ng humaba ang aming kwento tungkol
dito.

"Halika na Ash, naghihintay si nanang sa kusina.

Pinaghanda pa naman niya tayo ng makakain. Alam kong gutom ka na dahil sa byahe,
pati rin ako gutom," ngiting lingon ko sa kanya at ngumiti naman siya ngunit di
abot sa kanyang mga mata. Mga matang ayokong tignan, dahil yun ang mga mata ng may
awa at ayaw kong kaawaan ako ng kahit na sino.
"So what are your plans here Ash?" basag ko sa katahimikan dahil kaming dalawa
nalang ang naiiwan dito sa kusina. Kailangan kasing umalis muna sandali ni nanang
dahil magpapaload muna raw siya sa tindahan at tatawagan ang kanyang mga anak.
"Wala naman, siguro mamamahinga muna ako. Kakapagod din palang maging artista,
nakakapagod maging gwapo," birong saad niya na siya namang ikinatawa ko habang
nagsusubo ng binake ni nanang na banana cake sa aking bunganga.

"Gustong gusto mo naman, ayaw mo nun maraming babae ang magkakandarapa sayo. Malay
mo isa na doon ang magiging asawa mo in the future,"

ngiting saad ko sa kanya.

"lisa lang naman ang gusto kong babae pero komplikado pa ang lahat. But I'll find a
way," saad niya at sumubo ng chocolate cake.

"Sounds like a challenging lady you have Ash," tawang saad ko at nakitawa naman
siya.

"A challenging indeed but she's worth it," nakangiting saad niya at di ko rin
mapigilang di mapangiti. Ganito rin ba ako kay Knight? Nakikita niya rin ba ang
worth ko?
"Kanina ka pa tanong ng tanong sa akin, ikaw naman ang tatanungin ko. So what are
your plans now?" saad niya at tila ginaya ang pagkakasabi ko kanina with all the
body language, tawang tawa naman ako sa ginawa niya dahil bukod sa gayang gaya niya
ay hindi bagay sa kanya pero maganda paring tignan dahil sa kagwapuhan niya. Siguro
kahit pagsuutin ko siya ng repolyo ay gwapo parin siya, di ko napigilang di matawa
sa naisip ko ano naman kasi ang matatabunan ng repolyo. lpinilig ko ang ulo ko
dahil sa kabulastugan,
ano ano nalang ang iniisip ko.

"Okay ka lang? " agad niyang tanong habang tumatawa, kanina pa ata kami di matigil
tigil sa pagtatawa.
"Yes, yes okay lang ikaw kasi. Uhm I'm planning to work sa kompanya kasi ayoko ng
makulong dito. Nabobored na ako and I called dad and he says it's okay but he will
talk first to my mom. Kanina ko lang kasi sinabi at hindi pa ito alam ni Knight,
mamaya ko pa sasabihin sa kanya," sagot ko na nakangiti, masayang masaya ako
ngayong araw at ngayon lang ata ako di nakaramdam ng sakit.

"That's a good idea. Sayang naman yung mga

tinatago mong skills diyan, mga hidden talents na dapat

hidden lang," saad niya at napatawa na naman kami ng sabay nang biglang may
nagsalita sa aking likuran na siyang ikinabilis ng pagkabog ng dibdib ko.
"Who said you'll be working?"

CHAPTER 9

KNIGHT

I cursed under my breath nang maalala ang nangyari kanina sa kwarto, nakapasok siya
sa kwarto ko at nilinis ang higaan ko. Nakalimutan ko na naman atang ilock ang
pinto ngunit kahit na ganun ay di naman siya pumapasok, napaghigpit ang hawak ko sa
manubela nang maalala ang kanyang mga mata, mga matang kakagaling lang sa iyak.
Napagbuhatan ko na naman
siya ng kamay, hindi ko nama iong gutong gawin sa kanya pero tila hindi ko
napipigilan ang aking galit dahil sa kanyang ginawa. Siya ang dahilan kung bakit
hindi
kami nagkatuluyan ng babaeng dapat ay nasa posisyon
.
n1ya.

Napabilis ang takbo ng aking sasakyan dahil sa

galit na gusto kong isigaw kanina pa. Bakit ba ganito nalang ang poot ko sa kanya.
Agad naman akong napapreno ng wala sa oras nang makita kong nag red light.
"Dammit!" I cursed under my breath at bahagyang napasuntok sa manubela.
Bahagya muna akong naghanap ng paparkingan para makapagrelax kahit kaunti lang,
wala naman talaga akong meeting ngayon, rason ko lamang iyon kina nanang at Alana
nang makaalis ako agad sa bahay na iyon. Hindi naman mahirap mahalin si Alana kung
tutuusin pero bakit hindi ko ito magawa-gawa?
I was about to start the engine when my phone rings and I look at the caller's ID,
it was an unknown number but I answered it anyway, baka isa ito sa mga

importanteng tao sa kompanya.

"Hello?" I answered, and I heard a voice of a woman and if I am not mistaken it's
Celestia.

"Oh, hi sweetheart, are you busy today?" she

purred in the other line. Alam ko kung saan na naman ito patungo. lsa nga siya sa
mga kasosyo namin sa kompanya ngunit isa lamang siyang secretary ng isang kilalang
CEO sa ibang bansa, I need to court her para makapirma at makakuha kami ng stocks
at shares nila.
"Hindi naman Celestia," matipid kong sagot. "That's great, so andito ako ngayon sa
isang coffee
shop sa harap ng isang grocery store called SM yes, I

don't know what the name of this coffee shop, I didn't bother kasi to check,"
maarte niyang sagot sa phone.
"Okay, I know that place. I'll be there," sagot ko at di na siya hinintay pang
sumagot at pinatayan ko na agad
siya ng tawag.

***

Pagkadating ng pagkadating ko agad sa coffee shop ay agad ko siyang nakita. At may

nakaorder na pala sa aking kape, but I don't bother to drik it anyway mas masarap
parin ang timpla ni Alana ng kape kahit nasa anong coffee shop.

'What the heck I am thinking,' mura ko sa aking isipan bakit napunta na naman ako
sa kanya.

Nasa kalagitnaan na kami ng pag-uusap tungkol sa shares and stocks na makukuha

namin nang may narinig akong malakas na busina. Agad namang napako ang aking mga
mata kung saan galing iyon at nakita ko ang isang maliit na babae na para bang
natatakot na palakad paalis sa harap ng sasakyang bumusina sa kanya at
nang masilayan ko ang kanyang mukha ay kumabog ang aking dibdib.

"Alana," mahinang sambit ko at napangiwi nang

biglang tumili ang babaeng nasa harapan ko.

"Ahhh! look these makeups are on sale now, please would you mind samahan mo naman
ako diyan sa SM para bilhin ito? I would die to get those!" tiling saad niya at
naririndi na ako sa kakatili niya.

'Is she okay? Bakit ba kasi tatanga tanga siya? Ano bang ginagawa niya? Ngayon
lang siya nakalabas ng bahay tsk," isip isip ko, bakit ba iniisip ko siya? What's
happening to me?

Nang makapasok kami sa SM ay nagpalinga linga muna ako ng mga tingin dahil
marahilay nasa paligid lamag si Alana at di alam ang ginagawa, bakit ba kasi ang
liit liit niya at ang hirap hanapin. Kasalukuyan na kaming nasa mag refreshments at
tila gusto ko namang tanungin si Celestia kung ano ang ginagawa namin dito
dahilakala ko ay makeup ang kanyang bibilhin ni hindi man lang siya nagsabi na mag
go-grocery na lamang siya ginawa pa akong bodyguard and I hope this is all worth it
para makuha ang pirma nita, darn kung di lang malaki ang makukuhang kompanya nita
ay kanina niya pa ito tinapon sa basurahan.

"Knight?" isang malamyos na boses ang biglang tumawag sa kanyang pangalan na agad
naman niyang ikinalingon.

"Oh sweetheart you know her?" tanong ni Celestia sa akin ngunit nakatingin parin
kay Alana, gusto kong dukutin ang kanyang mga mata dahil tila ba natatakot si Alana
sa kanya. Seriously bakit ako ganito ngayon.

"Yes, that's my maid," mahinang sagot ko pero alam kong rinig ito ni Alana at
kitang-kita sa kanyang mga mata ang sakit, mga matang lagi niyang nakikita kapag
sila lamang ang nasa bahay ni minsan ay di niya na ito

nakitang tumawa o ngumiti. Gusto kong magsisi sa

sinabi ko o bawiin iyod agad but it's too late.

"Ah Sir Knight, naririto po pala kayo," ngiting saad niya ngunit di abot sa kanyang
mga mata. Tila ba kinakain ako ng konsensya ko dahil sa sinabi ko.

"Yes, we were just going to get something, so if you may excuse us," pagdadahilan
ko dahil gusto kong ialis si Celestia sa kanyang harapan.

"Ah sige po Sir, mag-iingat po kayo," mahinang sambit niya at di ko na tinugunan,

ngunit agad namang nagpumiglas si celestia mula aking pagkakahawak sa kanya at
nilingon si Alana.

"Parang nakita na kita I don't know where pero-," agad naman akong kinabahan sa
sinabi niya kaya agad din akong nakapag-isip ng rason. Napatingin ako kay Alana at
alam kong kinakabahan din siya.
"She's the daughter of our maid,she's not literally the one that I hired pero dahil
narin sa tinutulungan niya ang kanyang ina sa bahay ay masasabi kong maid narin
siya. Kaya baka nakikita mo siya noon kung saan saan," pagpapaliwanag ko at tila
naman naniwala agad si Celestia na tumatango tango at yun narin and tamang timing
para igiya siyang umalis. Ni hinid kong nagawan glingunin pa si Alana dahil baka
magtaka si Celestia, I don't know why but I suddenly wanted to approach and tell
her I'm sorry but why the heck would I do that? Sinasaktan ko na nga siya tapos
ganun makokonsensya ako? Ano bang nagyayari sa akin?

llang oras rin kaming nagpaikot ikot sa mall at tila ba di napapagod si Celestia sa
kakabili ng mga gamit na halos pare-pareho lang naman. Bigla kong naalala si Alana,
she was used to be like this ngunit nung maikasal kami ay ni piso wala siya
naigasta sa account ko.

"Uhm Celestia I need to go, I have this urgent

meeting and as much as I wanted to be with you-" "It's okay sweetheart I can
manage you;re such a
sweetie, you care for me after all naman pala. And don't

worry about the contract, I will make sure tate will sign it and besides alam
naman namin kung gaano kalaki ang inyong reputasyon," saad niya at nilakbay ang
kanyang mga kamay sa aking braso na agad ko naman iwinaksi at napatawa naman siya
ng bahagya.

"Nakakakuryente ba?'' tawang dagdag niya at

nginitian ko na lamang bilang sagot.

***

Napagpasyahan kong umuwi na lamang ng bahay para i'check kung nakauwi ba siya ng
maayos at nang pagbukasan ako ni nanang ng gate ay agad kong nakita ang isang blue
ford na nakaparada sa harap. Ginamit niya pala ang kanyang sasakyan, ngayon lamang
siya
lumabas ng baay at gumamit agad siya nito paano kung mabangga siya sa daan malaking
problema na naman sa pamilya namin. Maybe I'll get her a driver.

"Oh iho ang aga mo naman ata," bati ni nanang nang maisara na niya ang gate.

"Ah opo maaga kasing natapos yung meeting, andiyan na po basi Ash?" tanong ko,
gusto ko sanang
itanong si Alana ngunit baka magtaka naman si nanang. "Ah oo nasa loob na siya
kasama si Alana sa kusina, masaya nga silang nagkukwentuha, magkakilala na pala
sila noon pa. Hayun sila parang mga bata," saad niya at

di ko naman mapigilang di matahimik, agad ko naman siyang iniwan na walang imik-

imik at agad na nagtungo sa kusina. Nakita ko siyang panay ang tawa sa kanilang
usapan, napakaganda at kumikinang ang kanyang mga tawa at ngiti, expressions that I
don't see on her when

she's with me.

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

Il L
't \1.1-1. \4 .�
\fll I ( ..

The Marriage Solution

0 1.1K Read

TAGS billionaire love-triangle .

CHAPTER 10

ALANA

Mag-aalas quatro palang ng umaga nang magising ako, hindi ko parin maialis sa isip
ko ang mga sinabi niya kahapon. Concern ba siya sa akin o ayaw niya lang akong
paalisin dito sa bahay? Mahal na ba niya ako?

"Stop it Alana pinapaasa mo na naman ang sarili mo," usap ko sa aking sarili at
napabuntong hininga na lamang. Kinuha ko ang isang maliit na remote sa lamesa at
pinindot ito, gusto kong makita ang labas. Dahan dahang gumalaw ang kurtina at
iniluwa nun ang
madilim pa na kalangitan.

FLASHBACK

uwho said you'll be working?" isang baritonong bases ang nagpakabog ng aking puso,
kahit na hindi ko pa nililingon kung sino ang nagsalita ay a/am ko kung kanina ito
nanggaling.

(( Hey bra," bungad sa kanya ni Ash at kuma way. Naglakad naman siya papunta sa
aming direksyong at humila ng upuan at umupo malapit sa akin. I don't know if this
is a part of pretending, mag pe- pretend na naman ba kami?
Ewan ko ba pero habang tumatagal ang pagpapanggap namin ay mas /ala akong
nasasaktan but this is after all my choice, aka naman ang may kagustuhan nita nung
una palang. Siguro nung una ay okay lang sa akin na magpanggap dahil kahit dun lang
ay ramdam kong asawa ko siya at asawa niya aka pero habang tumatagal ay ayaw ko na.
Katulad nalang ng nangyari sa grocery store, ipinakilala niya aka bilang

isang katulong niya sa harap ng babae at sa publikong

Iugar, oo nasanay na ako kahit pa mismo dito sa loob ng bahay pero napatanong
narin ako sa sarili ko,
ikinahihiya niya ba ako? Hindi ba ako kasing ganda ng babaeng kasama niya? Pangit
ba ako? Pangit ba ang katawan ko at ni minsan ay wala pang nangyayari sa amin?
liang taon na kaming magkasama sa isang bubong at ni minsan ay di niya ako
hinawakan sa kahit anong parte ng katawan ko. Siguro nga napaka unfair ko sa kanya
dahilinilayo ko sya sa babaeng mahal niya noon.
"Andito ka na pala di ka man lang nagtext para nasundo kita," bati niya na walang
kahit na anumang emosyon sa kanyang mukha.

"I didn't bother dahil a/am kong busy ka kaya dina aka tumawag pa," ngiting sagot
niya bago nagsubo ng pagkain sa kanyang bibig.

"Gusto mo bang kumain? I'll get you a plate," saad ko at akma ng bababa sa aking
upuan nang big/a niya akong pigilan.

' ko na," saad niya at umalis sa kanyang upuan at kumuha ng kanyang sariling plato,
kutsara at tinidor.

"How's your flight?" tanong ni Knight habang kumukuha ng pagkain sa mesa.

"Well, as always nakakapagod kahit na nasa first class aka. Panay batik kasi
nung mga flight attendants sa akin," biro niya at di ko naman mapigilang di
matawa at di ko mapiglang di mapatingin kay Knight dahil nakakunot noo na naman
ito.
"Swerte mo kaya Ash kasi magaganda ang mga flight attendants ayaw mo nun," tawang
saad ko at napatawa naman din siya at tila basi Knight lang ang di natawa at ang
buong atensyon niya ay nasa kanyang

pagkain lang ngunit di naman niya ito ginagalaw.

((No way mas maganda ka pa kaysa sa kanila," ngiting saad niya at tila ba namula
naman aka sa kanyang sinabi, kahit kailan kasi hindi pa aka nasabihan na maganda
aka, oo siguro mga kaibigan ko sinasabihan aka pero iba parin pala pag lalaki na
ang nagsabi sayo.

((So who said you'll be working?" pag-iibang topic ni Knight at tila naman
natigilan kaming dalawa ni Ash sa kakatawa.
Dahan dahan ko namang ibinaba ang aking kutsara at bahagyang hinarap siya.

((Gusto ko sanang magtrabaho sa kompanya natin since wala naman akong ginagawa dito
sa bahay Knight. Uhm sasabihin ko naman sana sayo mamaya pero sinabihan ko naman si
dad about dito and he is okay with it," gusto kong maging proud sa sarili ko dahil
hindi man lang aka nautal kahit isang sa/ita ngunit nasa tono ko parin ang kaba.

uwala naman siguro akong magagawa kung nasabi mona sa daddy mo, I'll expect a call
from him. Okay, magiging bukal sa kalooban ko ang desisyon mo kapag ang
trabaho mo sa kompanya ay ang maging sekretarya ko," saad niya at dahan-dahang
tinitigan aka sa mga mata pagkasabi niya ng huling sa/ita.

((Magiging secretary niya aka, magtatrabaho aka sa kompanya namin, magiging

secretary niya aka, magtatrabaho aka sa kompanya namin" paulit ulit kong saad na
para bang baliw na nakatanaw sa kawalan. indi parin kasi maproseso ng utak ko ang
mga katagang yun. Kilala aka ng mga empleyado namin sa kompanya by picture at ilang
aton narin yun marami ng nagbago
ngunit di nila a/am na asawa kosi Knight. Walang nakakaalam nun dahil narin sa
kagustuhan ni Knight,

Iabag yun sa kalooban ng aking mga magulang at pati

narin mga magulang ni Knight ay walang patid ang paumanhin ngunit sa kagustuhan
kung maikasal sa kanya ay pumayag ako sa kanyang kondisyon.

Papasok aka sa kompanya bilang isang secretary niya. Hindi kaya magtatanong ang
empleyado dun dahil hindi man alng aka dumaan sa HR office para
mag-apply? Kausapin ko kaya muna si Knight tungkol dito? o hindi nalang.
***

Dahan dahan akong bumangon sa higaan at inayos ito. Magluluto na lamang ako ng
agahan o magbake ng tinapay para sa almusalat gumawa ng leche flan. Oo yun analang
muna ang mas maigi kong gagawin, sa susunod pa naman na araw ako magsisimula kaya
no stress na muna ako ngayon. Wala si Ash kagabi kaya malaya
akong natulog sa kabilang kwarto, medyo nanlumo ako konti dahil yun na sana ang
pagkakataon upang magkasama kaming muli ni Knight sa iisang kwarto. lpinilig ko ang
ulo ko dahil sa kung ano-ano nalang ang pinag-iisip ko, hindi naman hahayaan ni
Knight namagkasama kamming muli sa iisang kwarto. Nasa kusina na pala ako ng di ko
namamalayan, occupied na occupied talaga ang isipan ko kaya mas mabuti pag magba-
bake na lamang ako.

Napatalon ako sa takot at napatili nang may makitang lalaking nakatalikod sa

harapan ng ref agad naman itong humarap at tila nagulat din. Agad ko namang kinapa
ang switch ng ilaw at ini-on ito.
"Ash?!"

"Alana sorry natakot ba kita?' tila nag-aalalang tanong niya at lumapit agad sa
aking direksyon.

"Oo natakot mo akong ng bongga di naman tayo

nagtiitpid sa kuryente Ash bat h indi mo man lang ini-on

ang ilaw, lalabas ang puso ko sayo," sa ad ko at tila naman natawa siya sa sinabi
ko at nahawa naman ako sa kanya, napahampas tuloy ako sa kanyang braso.

"Ed i kukunin ko, sa akin na puso mo," tawang saad niya at tila naman natigilan
ako.

"Ito naman joke lang," dagdag niya at agad na tumalikod.

CHAPTER 11

ALANA

"Ito naman joke lang," agad niyang saad at tumalikod papuntang ref at may kinuha.
"Akala ko ba two days kang mawawala?" tanong ko at nagsimulang itali ang apron sa
aking katawan.
"Ganun mo ba ako gustong di makita dito sa bahay?" batik niyang tanong uli sa akin
ngunit nakatalikod parin.
"Ito naman baliw ka rin minsan eh because you said you would be gone for two days,"
sagot ko at kumuha ng mga ingredients para sa gagawin kong leche
flan.

"Yun nga din ang akala ko but my manager said na

may big project ako ngayon sa isang kilalang kompanya and you will be surprised if
I tell you," agad naman siyang humarap sa akin na nakangiti, kung sino mang babae
ang makakakita nito ay tiyak na malulusaw sila.

"Mind if you tell me Ash?" ngiting tanong ko at sinimulan kong hiwalayin ang egg
yolk sa egg white.
"For now, it's a secret, anong lulutuin mo?" tanong niya at lumapit sa direksyon
ko, amoy na amoy ko rin ang kanyang preskong pabango, napakalapit niya sa
akin at tila ramdam ko ang kanyang paghinga malapit sa

aking batok.

"Leche flan," mahinang sambit ko hindi ako komportable sa ganitong magkalapit kami,
hindi ko alam kung bakit. Agad naman akong nag-iwas at nagkunwaring may kukunin sa
aparador.

"So magkaiba pa la kayo ng kwarto ni kuya," saad

niya na nakapagpati gi l naman sa aki n, agad ko namang tinitigan ang suot kong
damit mabuti nalang pala at naka sweatshirt ako at naka pajama.

Wala ri n kasi sa isip ko na and ito siya, kundi makikita niya ta laga ang mag
naghihi lom ko pang mga pasa, masaya narin ako doon kasi wala akong bagong pasa
ngayon sa katawan ko at lahat si la ay nagh i h i lom na, marahi l aya yaw ni Kn i
ght na makita n iya ang lahat lahat.

"Ah me-medyo nagkatampohan lang kam i ng kuya mo kaya umiba ako ng

kwarto,"pagrarason ko naman at agad na kinuha ang isang pack ng asuka l sa kabinet
kahit na may i n i handa na akong asuka l kan i na pa. Ano ba tong gi nagawa ko?
"May asuka l ka ng i n i handa dito," saad n iya at di ko mapigi lang di matawa.
"You know hindi dapat hinahayan ng la laki ang kanyang asawa na may sama ng loob
even if kasa lanan pa ito ng babae. Dapat sinusuyo ng lalaki ang babae hanggang sa
magbati sila," dagdag pa niya.

"Tumatanda na ata ako at nagi ging makakalimutin na," pagrarason ko at tila ba

pinapawisan na ako sa noo. Gan i to pa la ang magsinungali ng sa isang mala adonis
na mukha, nakakabobo. At magkapareho ang kani lang mukha n i Kn i ght kapag
seryoso, tila ba nakaramdam ako ng takot sa kanyang mga titi g at naramdaman ko na
lamang ang b i big ko na para bang nawawa lan ako ng dugo, namumutla na aba ako?

"Alana are you okay para bang takot ka?'' agad niyang takbo sa aki n at h i nawakan
ang a ki ng noo na ngayon ay punong puno ng paw1� s.

"Ang lam i g ng pawis moat namumutla ka a re you

okay? Umupo kana muna dito ikukuha kita ng tubig,"

agad niyang saad at iginiya akong umupo malapit sa iang stool, kitang kita sa
kanyang mga mata ang kaba at agd na kumuha ng basoa t nagsalin ng tubig. Agad ko
naman itong ininom ng dahan-dahan.

"Feeling better now? Para kang takotna takot," tanong niya at hinagod hagod ang
aking likod, naalala kowala nga pala akong suot na bra and I hope hindi naman big
deal iyon sa kanya. Sa darning babae na ng nakita niya ay siguro wala na sa kanya
ito.

"Salamat," ngiting sagot ko at bumuntong hininga, takot nga ba ang nakikita sa

mukha ko?

"Tell me what to do here sa paggawa nitong leche flan and I will do my best to cook
this," saad niya at bumuntong hininga sabay kamot sa kanyang ulo, agad naman akong
napatawa sa kanyang reaksyon.

"No, I will do it," saad ko at pinigilan niya naman akong tumayo sa king
pagkakaupo.

"No, you sit there and behave like a good girl and instruct me what to do here,"
saad niya at kumuha ng apron at agad itong itinali.

"Okay, lahat ng igredients ay nandiyan na," saad ko na nakangiti dahil sa seryoso

niyang mukha na nakatingin sa mga bowl.

"Checklist," saad niya at napakunot naman ako ng

noo.

"Sabihin mo sa akin ang mga ingredients para ma

check ko kung andirito nanga you said nagiging

makakalimutin ka na remember?" saad niya at natawa naman kaming pareho.

"3/4 cup white sugar."

"Check," nagsign pa siya ng pa heart finger na ginagawa ng mga koreans.

"1/4 cup water"

"Check," sabay kindat.

"8 pes egg yolks," saad ko at binilang niya muna ang mga ito.

"Check," sabay flying kiss na ikinatawa ko naman.

"2 pes whole eggs" "Check," sabay thumbs up. "1can condensed milk" "Check"
"1can evaporated milk" "Check"
"1pc dayap zest and juice." "Check"
"Vanilla extract" "Check"
"That's all you're good to go," ngiting saad ko at napangiti naman siya ng
alanganin.

"May kulang," saad niya na ikinakunot naman ng noo ko, sa pagkakaalam ko ay

kompleto na naman lahat.

"Ano? Kompleto na yan lahat."

"Ako, mas sasarap to pag sinayawan kong love shot," tawang saad niya na siya namang
ikinatawa ko
n� n.

Dahan dahan kong sinabi sa kanya kung ano mga

susunod na gawin at seryoso naman niyang sinusunod ang mga ito.

"In a saucepan,combine sugar and water then heat until syrup turns into a nice
golden amber. Divide among
3 smallllaneras and set aside."

"In a bowl, mix all remaining ingredients. Strain the mixture to lessen air bubbles
for a smoother, leche flan."

foil."

"Divide mixture among the llaneras then cover with

Enjoy na enjoy naman si Ash sa kanyang ginagawa

at may pa sayaw sayaw pa siayng nalalaman habang

sinsunod ang mga instruction ko.

"Mas maganda pa akong sumayaw ng love shot kaysa sa exo," tawang saad niya at
sumayaw pa siya uli, aaminin kong bagay na bagay sa kanya para nga siyang isang
ganap na kpop idol kung sino mana ang makakakita.

Pagkatapos niyang gawin lahat at naisala na ito sa lutuan ay agad ko naman din
siyang tinulungang magligpit, papasikat narin pala ang araw nang matapos kami at
medyo matagal tagal pa ang aming hihintayin nago maluto ang leche flan pero mas
maigi narin naman
yun.

"Nag-enjoy ako dun ah, we should do that everyday

para magkaroon din ng buhay itong bahay," ngiting saad niya na nakatitig sa akin,
ginantihan ko naman siya ng ngiti.
"Alana."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 12
ALANA

"Alana," boses na siyang !aging nagpapatibok ng puso ko, agad ko namang kinuha ang
aking kamay sa pagkakahawak ni Ash, ni hindi ko namalayang magkahawak kamay pala
kami.

"Knight, gising kana pala. Halika dito ipaghahanda kita," saad ko at agad namang
umalis sa harapan ni Ash at kumuha ng plato.

Nakalimutan ko palang di man lang ako nakapagsangag ng kanin anong kakainin ni

Knight? Leche flan lang pala ang ginawa namin ni Ash.

"Ow bati na kayo?" tanong ni Ash na siya namang ikinaharap ko.

"A-ah pag ganyan ka-kasi Ash it means bati na kami ni kuya mo," sagot ko na lamang
dahil wala naman atang balak sumagot si Knight.

Mabuti nalang at okay na ang leche flan pero di pa malamig, okay narin to sa
pandesal kahit papaano may naitatabi pa pala akong tinapay dito. Mabuti nalang
nilagay inayos ito ni nanang.

"You're not ready," saad ni Knight na siya namang ikinakunot ng noo ko.

Nilapag ko sa kanilang harapan ang tinapay at ang leche flan, agad naman itong
sinunggaban ni Ash na siya namang tinitigan lang ni Knight.

"Ready?"

"Today's the day, your day. I have hired you to be my secretary, mine only," saad
niya na nakatingin kay

Ash at nakatingin din si Ash sa kanya.

"Akala ko ba sa susunod pa na araw yun?" tanong ko ayaw kong kiligin sa sinabi

niyang mine only pero di ko mapigilang di mapangiti. Minsan daw, nakakapagod
magmahal. Minsan masaya, tapos may oras na iiyak ka pero yung sakin hindi lang oras
araw araw pa ata. Sabi nila nakakasawa. Pero ang totoo, hindi ako nagsasawa sayo
Knight. Bakit? Kailan ba nagsawa ang taong nagmamahal ng totoo?

Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako sa aking nakita dahil tila ngumiti ng
palihim si Knight habang nakatingin sa kanyang pagkain. I'm not yet ready to die
Knight, so please don't show me your killer smile. Gusto kong sapakin ang mukha ko
dahil sa mga iniisip
ko, parang kailan lang nung umiiyak ako nayon kinikilig na naman ako, diyos ko
asawa ko na siya pero ngayon nalang ata ako uli kinilig, seryoso ba siya sa sinabi
niya kanina? Ngumiti nga ba siya? o ang Iahat ng ito ay pawang pagpapanggap na
naman? Tila nanlumo na naman ako sa katagang pagpapanggap, habang buhay nalang
siguro akong magiging masaya sa pagpapanggap.

"Hey Alana," Ash snaps his fingers dahilan upang bumalik ako sa aking sarili,
nakatitig din pala si Knight sa akin.
"I'll eat at the office, get ready," malamig nasaad ni

Knight at tumayo sa kanyang kinauupuan.

Pagkaalis na pagkaalis ni Knight ay di ko mapgiliang di malungkot,hindi ko rin alam

kung bakit.

"Ayokong nagiging malungkot ka Alana, it doesn't suit you. Go get ready ako na ang
bahala dito. You should be happy today right?" saad niya at di ko mapigilang di
mapangiti.

"Van ganyan ang ganda mo pag nakangiti," saad

niya at tila pinamulahan naman ako.

"Lagi ka nalang namumula, di ka pa ba sanay na sinasabihan niyan?"

"Ash, sumeryoso ka nga," I said as I rolled my eyes and heard him chuckled.

"Ang hirap kasing magseryoso sa harapa mo, kasi pag tinitigan kita napapangiti
ako," saad niya at agad naman akong nakadampot ng tuwalya at itinapon iyon sa
kanya, nakakailan na ito sa akin, di parin nagbabago.

"Ano ba kasi ang pinag-awayan niyo?" saad niya at tawang tawa na inalis ang tuwalya
sa kanyang ulo at inilapag iyon sa lamesa.
"W-wala naman Ash," saad ko at akma nang aalis nang may bigla siyang sinabi na
nakapagpahinto sa akin.

"Niloloko ka ba niya? Halika dito seseryosohin kita," malamyos na saad niya at agad
ko naman siyang hinarap, nakalgay ang kanyang kanang kamay sa kanyang bibig na tila
nagpipigil ng ngiti o tawa na di ko mawan� .

"Ash nakakailan ka na sakin," saad ko habang natatawa.

"Konti nalang ba at mapapasakin ka na?" saad niya sabay tanggal ng kanyang kamay sa
kanyang bibig.

Agad ko namang kinuha ang aking tsenilas na pangbahay at ibinato sa kanya at

mabilis namna niyang sinalo iyon at pareho nalang kaming natawa. Tuluyan ko na
siyang iniwan dahilbaka mapagalitan pa ako ni Knight kapag di pa ako nakapagbihis.
Ayokong ma disappoint si Knight sa akin at aykogn isipin niya na naging poor
decision itong ginawa ko. Ilang years na ba kaming mag-asawa? Magdadalawang taon
narin ata,

siguro ito na ang sign para magkalapit kami lalo sa isa't

ISa.

Do I sound like a thirsty wife? I can pull myself to standing, I always can, yet
tears come in such generous streams as I long for a hand to reach down. There's no
hand forme to reach, maraming mga tao ang gustong tumulong ngunit iisa lang ang
gusto kong makita, si Knight. Tanga na ba ako at martyr? My eyes shifted to the
side again and became glazed with a glassy layer of
tears. As I blinked, they dripped from my eyelids and slid down to my cheeks. I bit
my lip tightly in an attempt to hide any sound that wanted to escape from my
mouth; my heart sank. Akala ko okay na ako hindi pa pala, I sound like a stupid
woman, weak woman, !aging umiiyak, !aging wasal, !aging kaawa-awa o ako lang mismo
ang nagpapaawa sa sarili ko?

Agad ko naman pinunasana ang aking mga luha nang makita ko an aking sarili sa
salamin. Napakalaki na nga ng aking pinagbago.

Agad namanakoong naglakad patungo sa aking closet, mabuti nalang at naiayos ko na

Iahat Iahat ng mga gamit ko sa aparador.
"What to wear on the first day?" mahinang saad ko at ipinalibot ang aking mga mata
sa mga damit, ito nga siguro ang problema ng mga babae. Ang pagpipili ng system. I
choose to wear this Dolce & Gabbana hindi ko pa ito naisusuot isa ito sa mga regalo
ini mommy sa akin simula nung ikasal kami ni Knight, medyo bulaklakin
siya pero elegante naman ang dating pang office parin kung titignan, it's a
sleeveless suit vest rose gold na merong nakaburdang isang maliit na bulaklak which
makes the clothes even more elegant, to make my outfit look more put together I
style it with long dresses layering the sleeveless suit vest and clenching it at
the

waist with a statement belt.

"There," I said as I look at myself at the mirror, kailan na nga ba ang huling araw
na ganito ako magsuot? Nakakamiss din pala. I put a little makeup para mag
compliment din sa dress na suot ko, light cream at lip tint ay okay na.
Nang makalabas na ako ng aking kwarto ay

hinanap ko agad si Knight ngunit ang nakasalubong ko

.
ay s1 nanang.

"Wow iha! Para kang nasa korean novelang pinapanood ko diyos ko may artista pala
akong kasama sa bahay na ito. Para ka talagang koreana anak, ang ganda ganda mo,"
saad niya at pinalibutan ako at panay puri, hindi ko alam kung papalitan ko ang
suot ko dahil nahihiya narin ako.

"Okay lang po ba nanang?"

"Ay naku iha okay pa sa okay naku naku naku ang ganda mo talaga!"

"Si nanang nagbibiro."

"Ay hala sige nasa baba nasi Knight kanina pa naghihintay at parang galit nari ata
naiinip sa kakahintay sayo, kanina pa niya gustong kumatok sa pinto ng kwarto mo
pero di naman niya magawa gawa," saad
niya at nakaismid.

Agad naman akong bumaba at hinanap si Knight hinding hindi niya kasi gusto ang
pianghihintay siya pero ano yung sabi ni nanang na gusto niya akong katukin sa
kwarto? baka nga kanina pa siya naiinip.
"Alana," salubong ni Ash na titig na titig sa akin. "Okay lang ba?" tanong ko dahil
Iahat nata ng tao
ganyan ang reaksyon. Mali ata ang napiii kong damit.

"You're so beautiful on your first day," saad niya na agad naman akong pinamulahan.
"Opisina ang pupuntahan mo hindi mall."

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

(Filipino) My runaway wife

0 16.2K Read

TAGS possessive escape while being pregnant

CHAPTER 13

ALANA

Malapit na kami sa aming kompanya nang biglang lumingon sa aking gawi si Knight.
"Hindi naman mainit dito, bumaba kana dito. Pumara ka ng taxi, ayokong makita ka
nila na bababa sa aking sasakyan," saad niya at narinig ko ang pag unlock ng
kanyang sasakyan. Tila ba gusto kong maiyak sa sinabi niya, heto na naman ako at
nasasaktan. Tama naman siya, we are private at pumayag ako sa kasunduang ito. Bakit
ba kasi hindi ko nalang dinala ang sasakyan ko.

"0-okay," sagot ko at akma ng bubuksan ang pinto ng sasakyan nang bigla niya akong
hawakan sa aking braso.

"Wait, here's the money para ipang bayad sa taxi," saad niya at ikinuyom sa aking
palad ang isang libong papel.

Dahan dahan akong lumabas sa kanyang sasakyan at isinara ito. Agad naman niyang
pinaharurot ang sasakyan at tuluyan na lamang akong iniwan.
"It's okay Alana, pumara ka nalang," pag cheer ko sa aking sarili dahil kung hindi
ko gagawin yun ay iiyak na naman ako at magmumukhang tanga dahil nasa highway pa
naman ako. Agad naman akong nagpara ng masasakyan and thankfully may nagpasakay
naman sa akin.

"Manong Beldents Company po tayo," saad kong pagsara kong pinto.

"Sige po maam," sagot ng manong driver na

nakangiti at agad namang pinaandar ang sasakyan.

Mabilis naman naming natahak ang destinasyon dahil sa malapit naman lamang.

"Heto po ang bayad," saad ko at sabay abot ng isang libo kay manong, agad naman
siyang nagulat at naghanap agad ng maisusukli.

"Huwag niyo na po akong suklian manong, pasensya na po at kay aga-aga ganito ang
pera ko. Sa inyo na po ito," saad ko at iniabot sa kanya ang bayad, ayaw niya pa
ito sanang tanggapin pero iniwan ko na ito sa kanya at tuluyan ng lumabas sa
sasakyan at naglakad papasok sa kompanya.
It was good to be back.

liang taon narin nung huli kong punta dito at siguro ay hindi na ako kilala ng mga
taga dito at marami naring nagbago.

"Good morning maam, how can I help you?" bati ng isa sa mga babaeng empleyado sa
akin. She looks so kind and she's beautiful.

"I am the new secretary of the CEO of this company," sagot ko at tila naman nagulat
siya sa aking sinabi ngunit agad naman siyang ngumiti hindi ko tuloy alam kong
totoong ngiti iyon o hindi dahil parang umiba ang kanyang awra.
"He is expecting you Miss?" saad niya ngunit di na makatingin sa akin at busy nasa
pagtitipa sa kanyang computer. What's with her?

"Alana," ngiting saad ko ngunit di parin niya ako tinitignan.

Agad naman niyang sinabi sa akin kung nasaang floor si Knight at agad ko rin naman
siyang pinasalamatan ngunit wala akong nakuhang sagot,

marahil she is having a bad day.

Marami na nga ang nagbago at pakiramdam ko ay dayuhan ako sa sarili naming pag-
aari but I shouldnt be acting like this, nagkasundo kami ni Knight na hindi namin
pagsasabi sa mga empleyado na mag -asawa kami. But that's okay I'm used to it,hindi
lang sanay ang puso ko.

"Ang layo naman ng office niya," saad ko habang nasa elevator, nangangawit narin
kasi ang mga paa ko sa suot kong heels, 2 inches lang naman to pero bakit ngawit na
ngawit na ako, marahil ay matagalkong hindi nakakapagsuot ng mga ganito simula ng
maikasal ako. Tinignan ko ang sarili ko sa salamin, matagal tagal narin nung nakita
ko ang sarili kong nakasuot ng ganito, ang dating Alana. Napabayaan ko na ba ang
sarili ko?

Agad naman akong bumalik sa aking katinuan nang narinig ko ang elevator, signaling
I am already on the floor.

"Well this is it Alana," mahinang saad ko thankfully at wala akong kasama sa

elevator at walang mga tao dito sa floor na ito halos lahat ay salamin lang.

This floor is occupied only by him, I don't know why pero yun naman ang kagustuhan
ni papa. Work can
stress you out kaya ginawa niyang isang buong office ang floor para magmukhang
comfy or feel at home.

Nang buksan ko ang glass door ay bumungad sa akin ang kagwapuhan ni Knight na
kasalukuyang nakaupo at nakatingin nasa akin na para bang hinihintay talaga ako.
Gusto ko sanang kiligin pero baka umasa na naman ako, ayokong masira ang araw ko
ngayon at first day ko pa naman sa trabaho.

"You did manage to get here, I thought you're already a lost cat," he muttered as
he slowly stands up

and gestured me to sit.

"Malapit naman din lang kasi tapos nagtanong narin ako dun sa empleyadong
nagngangalang Michelle sa baba kung nasaan ka," saad ko at di ko namalayang
nakapagbigkas ako ng pangalan, naaalala ko pa ang name nung babae sa ibaba dahil sa
nametag niya, marahil ay yun ang namana ko kay daddy ang maging mapanuri pero
minsan di naman sinasadya.
"You have your father's skills, I can see it on your face na tila nagulat ka," saad
niya at may sumilay na ngiti sa kanyang mga labi ngunit agad din naman iyong
napalitan ng seryosong mukha.
"So what's my first task?" ngiting saad ko at pinalibot ang aking mga mata sa buong
silid, it is indeed a massive room at feeling at home talaga dahil may mga sofa,
lamesa, kitchen, parang nasa bahay lang din pala
ako.

"Nothing, umupo ka lang diyan. Feel at home,

watch tv, read magazines, books may mga libro diyan na alam kong gusto mo like what
you've mentioned before. You can eat, I have lot of supplies there, you can cook
food if you want. You can also wash here, there's the bathroom but for now you have
nothing to do, just be
my secretary," saad niya na titig na titig sa akin at di ko naman maiwasang iiwas
ang aking mga mata sa kanyang mga nakakatunaw na titig. Gustong gusto ko siyang
titigan, hagkan at higit sa lahat haplusin at halikan. When did we last kiss? Wala
pa, nung ikinasal
kami ay dampi lang ng halik sa aking pisngi ang kanyang ibinigay, medyo malapit sa
labi upang makita ng mga
tao na totoong nagmamahalan kami pero hindi. "Give me a favor Alana, for me your
husband,"
biglang saad niya na biglang ikinatigil ng mundo at
paghinga ko, tuliro na ba ako? Tama ba ang narinig ko?

Husband? Lumabas ba talaga yun sa kanyang bibig? Hindi ko alam kong nabingi ako
pero titig na titig ako ngayon sa kanyang mga mata, gusto kong ulitin niya ang
kanyang sinabi.
"Stay away from Ash."

CHAPTER 14

ALANA

Hanggang ngayon ay palaisipan sa akin ang mga sinabi ni Knight. He wants me to stay
away from his brother but why? Paano ko naman iiwasan ang kanyang kapatid kung
nasa iisang bahay lang naman kami. At bakit niya naman ako pinaiiwasan sa kanya? Is
there's something wrong?

Malamig na simoy ng hangin ang dumampi sa aking balat,nasa hardin ako ngayon upang
kumuha ng sariwang hangin I badly need it, I can't seem to understand Knight.
Nagseselos ba siya? Pero isang malaking kalokohan lamang iyon, bakit naman siya
magseselos? At sa kanyang kapatid pa pero kahit na, isang malaking katangahan at
palaisipan parin sa akin ang isiping nagseselos siya, napaka imposible. Pero
kong iisipin ay napakasarap pakinggan at damhin, napakasarap maramdaman ang
pakiramdam na nagseselos si Knight. Such a foolAlana, but you are already.

"Knight," bulong ko habang nakapikit at dinama ang hanging humahaplos sa aking

pisngi. Pagmulat ko ng aking mga mata ay kita ko naman ang mga nagdadamihang mga
bituin sa langit, napakaganda.

Bigla akong napatalon sa aking kinatatayuan nang biglang may nagsalita.

"Mahal mo talaga si kuya," saad niya at agad ko naman siyang nilingon. Dahil narin
sa kadiliman kung saan siya nakatayo ay di ko masyadong maaninag ang kanyang mukha
ngunit alam kong si Ash ito. Kita ko

lamang ang kanyang mga mata na medyo matamlay na

nakatitig sa akin.

"Ash," ngiting tawag ko.

"So how's the first day of work?" biglang nagbago ang tono ng kanyang boses,
biglang naging masigla. Agad naman siyang naglakad papalapit sa aking direksyon.
"It was fine, wala naman akong masyadong ginawa," buntong hininga ko at narinig ko
naman siyang natawa ng mahina.

"Wala ka namang ginawa pero maka buntong hininga ka ay parang pagod na pagod ka,"
saad niya ngunit nakatingin sa itaas.

"Nag commute lang kasi ako," sagot ko at tila natauhan naman ako sa sinabi ko, he
shouldnt know
that.

"Commute? Akala ko ba ay hinatid ka ni kuya?"

lingon niya sa akin at palihim ko namang kinagat ang dila ko minsan talaga may
pagka taklisa din ako. Hindi na ako lumingon sa kanya at nag-isip muna ng irarason.

"Ah k-kasi si kuya mo may biglaang pinuntahan kaya ako nalang umuwi mag-isa. Kaya
ko naman eh," pagrarason ko but he doesnt look convince I silently prayed that he
wouldnt interrogate more.
"You should've called me, I would fetch you," saad niya at tila nakakunot na naman
ang kanyang noo.
"Okay lang naman ayoko ring istobuhin ka."

"Hindi ka naman aksaya sa oras Alana, you're worth every seconds, every minute,
remember that," he seriously said as he again look up at the sky.
Napakagat na lamang ako ng aking labi nang maalala ko ang sinabi ni Knight. Stay
away from him but he doesnt even told me the reason why, so why I should

follow his orders? Hindi na naman niya ako magagawang

saktan ulit dahil nagtatrabaho na ako sa kompanya and if he hurts me again, people
willsee it. Ngunit bakit ganun? Bakit mahalko parin siya?
"Where is he?" he suddenly asked.

"Doing business things, I didn't bother to ask him what," sagot ko at agad naman
akong nagulat nang bigla niya akong hilahin papasok sa loob.

"Bumili nga pala ako ng ice cream, chocolate ice cream just how you like it, it's
still your favorite right?" tanong niya at dahan dahan naman akong tumango ang mga
mata ko ay nakatingin sa pagkakahawak niya sa aking kamay, tinitigan niya naman
ito at dahan dahan niya rin itong binitawan.

"Magaling na pala ang pasa mo," saad niya at tila tinitigan ang aking kamay.

"Yes," ngiting saad ko.

Agad naman siyang nagtungo sa drawer at kumuha ng dalawang kutsara at dalawang

malalaking baso. Binuksan ko naman ang ice cream at tila kumikinang ang mga mata ko
sa pagkakabukas. It was indeed my
favorite, chocolate ice cream at sa gitna niya ay mga choco balls at sa gilid naman
ay mga marshmallows.
"Nakikita ko sa mga mata mona kaya mo yang ubusin sa isang upuan lang," he said in
a bored look dahilan upang matawa ako. I miss this,every sunday ng hapon ginagawa
namin ito noon nung nag-aaral pa lamang kami. Laging siya ang bumibili ng ice cream
at ako naman ang taga prepare ng baso at kutsara pero ngayon ay tila hakot niya
lahat.
"I miss this," saad ko at his lips formed into a sweet smile.

"Me too," he winked at sabay abot sa akin ng baso

at kutsara, sabay naman kaming kumuha at naglagay sa

baso.

"Kamusta naman ang pagmomodelo mo?" pag-iiba ko ng tanong.

"It's fine," tipid niyang sagot at abala parin sa pagkain.
"You sounded not."

"Okay I will be honest with you like I have always been too, modeling is my passion
pero sa mga nagdaang araw ay hindi na ako masaya, sounds crazy right? Kasi noon na
nag-aaral pa tayo lagi kong sinasabi sayo na magiging sikat ako na modelo ayaw mo
pa ngang maniwala but look at me now," he stated but I rolled my eyes on him which
causes him to laugh.

"Eh ang pangit mo kasi noon," batik ko sa kanya. "So gwapo na ako ngayon?"
"Yes, you are."

"Ang sarap pakinggan, isa pa nga," saad niya sabay dutdot sa aking pisngi.

"Nasabi ko na hindi ka naman siguro bingi," saad ko at agad naman niyang binaba ang
kanyang kutsara at bigla naman akong kinabahan. Alam ko na ata ang susunod na
mangyayari. Dahan dahan kong ibinaba ang aking paa sa sahig dahil sa medyo may
kataasan ang stool. Ramdam ko na ang sahig at alam kong ilang segundo lang ay
hahabulin na niya ako.

"Alana!" sigaw niya at agad naman akong napatili at dali-daling bumaba at tumakbo.
I am not liking this
dahil ako lagi ang talo.

Ngayon ay nasa sala na kami and good thing ay tulog nasi nanang kung hindi ay
papagalitan niya kami, paano kung may mabasag dito. Nasa gitna namin ang sofa at
para kaming naglalaro ng tumbang preso dahil sa

amm�

g pos1� syon.

"Don 't let me catch you," saad niya at kahit na wala

pa siyang ginagawa ay natatawa na ako, dah i l kapag nahuli niya ako ay walang
hanggan na ang pagdurusa ko sa kakatawa dahil sa gagawin niyang pagk i kiliti sa
akin. He would tickle me to death.
"Ash please h i ndi na tayo bata, so stop right there," putol putol kong tawa at
nagsesenyas sa kanya na
tum i gil na.

"So bakit ka naman tumakbo?" tawang sagot n iya at kitang kita sa kanyang mga mata
na nag-eenjoy siya.

"Ash, stop," saad ko at napalingon ako sa aking likuran dahil parang masasagi ko na
ang isang malaking vase.

Napatili naman ako nang may maramdaman akong matigas na bagay at may nakapulupot na
mga kamay sa aking beywang.
"Ash!" tawang saad ko at nagpupumiglas na umalis sa kanyang pagkakayakap. Agad kk
namang naramdaman ang pagkakadagan ko sa malambot na sofa. Nakapatong ngayon si
Knight sa aki n at titig na titig sa aking mga mata na nakangiti, nasa ilalim ako
ng kanyang katawan.

"Got you," mahinang saad niya. Magsasalita na sana ako nang may bi glang
nagbukas ng pi nto na pagkalakas takas that echoed the

whole room.

"Alana," isang madilim na mukha ang nakatitig sa aking mga mata.

"Knight"

CHAPTER 15

ALANA

"Knight," tanging sambit ko at tila ba nanigas ako sa aking posisyon at agad namang
umalis sa
pagkakadagan sa akin si Ash at tinulungan akong tumayo.

Tila naramdaman naman niya ang panlalamig ng mga kamay ko at nakatingin pa siya sa
akin.

"We were just having fun kuya. Nasobrahan lang kasi-" he didn't have the chance to
continue his words when Knight cuts him off.

Tinitigan lamang siya ni Knight at para bang nagtitigas bagang nakatitig lamang
siya rito ngunit kalmado lamang si Ash.

"Anyway I have to go, I have a late night meeting with my manager," kalmadong saad
niya at lumingon sa aking gawi.
"Sorry Alana if this will get you in trouble, I'll talk to him," he whispered and
he was about to walk when I
grab his arm to stop him and now Knight was staring at
.
my gnp.

"It's okay, you don't need to. I'll handle this and besides we're not doing
anything," ngiting saad ko at tila naman may pag-aalinlangan ang kanyang mga matang
nakatitig sa akin.

"Alana, in my room... now," ma awtoridad na saad ni Knight at nauna ng umakyat sa

itaas.

I know what will happen next, he will beat me again. Telling me names again, pero
sanay naman ako

diba? Para akong maluha-luhang nakatingala habang

umaakyat na pataas si Knight patungo sa kanyang kwarto until I heard it open at

hindi niya ito nilock.

"Are you okay?" tanong ni Ash at tila nakalimutan ko na nasa tabi ko pa pala siya.

"Yes, thank you for the ice cream Ash. Ako na

naman ang taya sa susunod. Sige Ash tila mag-uusap pa kami ni Knight," paalam ko at
bago pa man ako makaalis ay agad niya akong hinila, nakayakap siya ngayon sa akin.

"Sige sa susunod ikaw na naman ang taya," bulong

niya sa aking tainga at hinaplos ang aking buhok at tila hinalikan niya ito.

"I have to go Alana at kung may mangyari man call me okay? Para maupakan ko agad si
kuya," tawang saad niya at di ko napigilang di rin matawa.
"Sige mag-iingat ka."

Hinintay ko munang makaalis si Ash bago ako umakyat sa itaas. Bawat hakbang na
aking gagawin ay tila nabibingi na ako sa kabog ng aking dibdib at nanginginig ang
aking mga paa at nanlalamig ang aking mga kamay. Heto na naman ako, I should be
used to this. Alana! lsang gabi lang ito, kaya mo to.

Dahan-dahan akong pumasok sa loob ng kwarto at isinara ito. Nakita ko ang bulto ng
katawan ni Knight na nakatayo malapit sa bintana.
"Kating kati ka na ba talaga?" madiing saad niya at tila ba natigilan ako sa
kanyang sinabi. Paanong natatanong niya yan sa akin. Para akong nabingi sa kanyang
sinambit.
"Knight, it's not what you think," tila maluha luha kong saad, taksil talaga ang
aking mga mata dahil kusa na naman sila papatak kahir na ayaw ko.

"Oh please Alana gasgas na ang linyang yan. Kilala

ko ang mga babaeng katulad mo, sa una ay parang santo na di makabasag pinggan pero
sa huli ay isang nangangating linta na hinihintay na ikama sila," saad
niya at dahan-dahang lumapit sa aking direksyon.

Di ko man lang maramdaman ang aking katawan upang makagalaw,here it is. He will
beat me. But the pain is enough dahilsa mga nasambit niya. Agad niyang
sinunggaban ang aking mga labi at marahas niya akong hinalikan. Napakalakas niya at
wala akong kalaban laban, napakalaki ni Knight para sa aking tangkad at liit ng
katawan.

"Knight, pleases-stop," I tried catching my breath ngunit tila kumakausap ako sa

hangin.

Marahas niyang pinunit ang aking sweatshirt, napakalakas niya dahil makapal ang
tela nun at isang bigwas niya lamang ito. Bumungad sa kanya ang hubad kong
kalahating katawan, I am not wearing a bra right now. His eyes were on fire on
seeing me naked. Wala akong magawa kundi ang umiyak, this is my first time. Oo
gusto ko na may mangyari sa amin ni Knight pero hindi sa ganitong paraan. Hindi sa
ganito, kahit papaano ay may natitira pa akong dignidad sa aking sarili. Nung una
palang ay siya lang ang gusto kong makakuha sa akin pero hindi sa ganitong paraan.
Agad naman niyang ibinaba ang aking pajama kasama ang aking panty. At ngayon ay
halos hubo't hubad na ako. Niyakap ko
naman ang sarili ko dahil sa kahihiyan.

Agad niya naman akong binuhat at itinapon sa kama, napasinghap naman ako sa
pagkagulat. Agad naman siyang naghubad at iniwas ko ang aking tingin sa kanya, this
is not what I wanted, what I dreamed. Hindi
ito pero wala akong takas para itaboy siya, masyado akong mahina. Sobrang hina na
hinahayaan ko na

lamang na ganituhin niya ako.

"This is what you want right?" saad niya at ngayon ay nakadagan na siya sa akin. He
spread my legs at walang ano-anong malakas na pagbayo ang kanyang ginawa at tila ba
naputol ang aking paghinga at napahiyaw ako sa sakit at ang aking mga kamay ay
nanginginig sa sakit.

Nidi ko maramdaman ang aking mga paa. Wala akong nagawa. Napapikit ako sa sakit at
tuluyan na namang dumaloy sa aking pisngi ang mga luha.
"S-shit!" he cursed under his breath and slowly get off from my opening.
Tila gulat na gulat ang kanyang reaksyon at nakatingin lamang sa pagitan ng aking
mga hita. Napaupo siya sa kama at tila napapasabunot sa kanyang buhok.

Mura siya ng mura at ako naman ay walang tigil ang iyak. Agad ko namang kinuha ang
kumot na malapit sa akin at ikinumot sa aking buong nanginginig na
katawan. Naririnig ko pa siyang nagsasalita ngunit di ko maintindihan, hindi ko
parin mapigilan ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko mapigilan ang di mapahikbi.

"Dito ka na matulog," he muttered at nagsisimula ng magbihis. Agad naman siyang

umalis at isinara ang pinto completely leaving me alone, leaving me in pain.
Pagkasara ng pagkasara niya ng pinto ay napahaguholhol ako sa sobrang sakit, sakit
hindi lamang sa sitwasyon ko ngayon kundi sakit na nararamdaman ng puso ko.

Napayakap naman ako sa sarili ko, ramdam ko parin ang hapdi sa pagitan ng aking mga
hita. Tila may nahagip ang aking mga mata sa dulo ng kama, dugo.
May bahid ng dugo ang dulo sa pagitan na aking

mga hita.

Yes, I am still a virgin.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 16

ALANA

Naalimpungatan ako ng gising dahil sa tumunog ang sinet kong alarm clock. Hinayaan
ko na lamang na lamunin ako ng antok kagabi ngunit ramdam ko ang pamamaga ng aking
mga mata. Nandirito pa pala ang alarm clock na binili ko noon, may gumuhit na ngiti
sa akingmga labi dahil hindi man lang ito inalis ni Knight sa lamesa niya, kulay
pink ito at alam kong ayaw na ayaw niya ito noon pero nakakapagtaka lang dahil
andirito pa
ito.

Mag-aalas kwatro palang ng umaga, mas mabuti ito

para maimulat ko na ng maayos ang aking mga mata dahil sa pamamaga nito. May
trabaho pa ako mamaya at ayokong nakakastress ang aking pagmumukha pag
makikisalamuha ako ng mga tao. Ramdam ko parin ang sakit sa pagitan ng aking mga
hita ayoko sanang maging malisyosa pero parang malaki talaga ang kanya at
ganito kasakit ang sinapit ko.

Tila naman nag-init agad ang aking mga pisngi at tainga dahilsa mga iniisip ko,
agad ko namang ipinilig ang aking ulo.

"Alana, stop," nakapikit kong saad at kinurot ang aking kamay.

Agad ko namang hinanap ang aking mga damit sa sahig, walang kahit anong damit sa
sahig. Naalala ko palang Iahat ng damit ko ay pinunit niya kagabi, paano ako nito
lalabas ng kwarto at pupunta sa kwarto ko? Napaka awkward isipin ang ganitong
sitwasyon ko dahil dapat ay normal lang ito pero bakit aligaga ako.

"Bahala na," saad ko at napahigpit ang aking hawak

sa kumot. Akma na sana akong aalis nang may nakita akong maliit na papel at may
sulat kamay, alam kong sulat kamay ito ni Knight.
'Wear this' yun ang nakalagay sa note at nakita ko ang isang malaking white tshirt
na kung titignan sa height ko ay hanggang tuhod ko na ito ay may boxer pang kasama.
Di ko mapigilan ang di mapangiti dahilsa nakikita ko ngayon. Para akong sisigaw sa
kilig dahil sa natanggap ko ngayon. Walang ano ano ay agad kong binitawan ang
nakabalot na kumot sa aking katawan at agad na isinuot ang tshirt. Tama nga
hanggang tuhod ko ito, inamoy amoy ko pa ang damit at napaungol ako ng
di inaasahan na ikinatawa ko naman.

"Amoy Knight," ngiting saad ko at agad na isinuot ang boxer. Dati dati akong
napatingin sa orasan and it's already 4:30am. Baka naririyan pa si Knight. Dati
dati akong lumabas ng kwarto at bumaba. Agad ko namang hinanap si Knight at
nagpalinga linga sa sala at kusina. Walang bakas na Knight, ni anino ay wala. Para
akong nauupos na kandila na napaupo sa sofa. Agad namang may nagsindi ng ilaw
dahilan upang masilaw ako.

"Nanang ang aga mo naman po atang nagising," bati ko at papungay pungay ang kanyang
mga matang lumapit sa akin.

"May nangyari ba sa inyo ni Knight iha?" biglang tanong niya at tila naman nasamid
ako ng sarili kong laway sa kanyang diritsahang tanong. Alam ba ni nanang ang
nangyari kagabi?
"K-kasi nanang'-"

"Kakatawag lang ni Knight sa telepono, agahan ko raw ng gising para maipagluto kita
ng pang-umagahan mo kaya nga nagtatanong ako kung may nangyari ba sa

inyo ni Kngiht kasi para bang himala ang mga narinig ko

sa kanya o baka hanggang naguon ay tulog pa ako?" mahabang saad niya na nakangiti
sa akin, mga makahulugang ngiti.

"Nanang," pag-iiwas ko sa kanya at agad na umalis sa kanyang harapan at naglakad

patungong kusina. Narinig ko naman siyang humahagikhik sa aking likuran at di ko
naman mapigilang di mapangiti.
"Tumawag si Knight? Wala na siya dito sa bahay?" tanong ko dahil ngayon ko lang
naproseso ang mga sinabi ni nanang.

"Kanina ata siya umalis di ko alam san pupunta tapos mga ilang minuto ay agad
naman siyang napatawag sinasabing ipaghanda kita ng kakainin mo ngayong araw,"
ngiting saad niya at agad na kumuha ng kawali.

"At hindi ka niya maihahatid sa trabaho mo ngayon iha, kaya gamitin mona lamang
yung sasakyan mo ha. Mag-iingat ka sa pagmamaneho," saad niya at tila naman
nalungkot ako sa mga narinig ko, masyado na
ata akong nagiging demanding kapag gusto ko pang si

Knight ang maghatid sa akin sa trabaho.

***

lpinarada ko ang aking sasakyan sa may bakanteng parking slot at agad na bumaba,
ilang minuto nalang ay malalate na ako. Naaalala ko pang may meeting nga pala
ngayon si Knight at tiyak na kasama niya ako dahil ako nga naman ang kanyang
secretary. Lakad takbo ang aking ginawa upang makaabot sa elevator. Nahihingal
akong pumasok at thankfully ako lang ang tao. Napansin ko rin na wala si Michelle
sa kanyang pwesto at tanging guard lamang ang naroon.

Pagkadating ng pagkadating ko sa floor ay muntik

na akong mapasigaw nang makita ko ang lalaking

nakasandal sa pader at nakaharap sa aking posisyon. "Knight," mahinang tawag ko at

tila ba bumilis ang
tibok ng puso ko nang bigla siyang naglakad papunta sa

direksyon ko at ako naman itong si tanga ay di pa umaalis sa loob ng elevator.

"Labas," maawtoridad niyang saad at para naman akong aso na agd na sumunod.

"You're late," makapigil hiningang saad niya at nakayuko sa akin ngayon, titig na
titig ang kanyang mga mata sa akin at para bang ilang segundo ay sasabog na
ako.

"Sorry Knight kasi-" it cut me off by my words when

he instantly walk away.

"Excuses, let's go they are waiting for us," saad niya at nauna ng naglakad na
agad ko namang sinunod, sadyang malaki lang ang kanyang mga hakbang kaya di ko siya
kayang higitan, kaya medyo hapng hapo ako sa kakahabol sa kanya.

Malapit na kami sa may pintuan kung saan ang meeting na magaganap nang bigla
niyang akong harapin.

"Wala ka namang ginawa kahapon so this report is unknown to you, all you have to do
is to be at my side, never leave my side Alana," saad niya at walang lumabas kahit
isang salita sa aking bibig kaya napatango na lamang ako.

Nang buksan niya ang pinto ay bumungad sa akin ang napakaraming tao, Iahat ng
kanilang atensyon ay napunta sa aming dalawa. Para naman akong natigilan sa mga
nakukuha kong tingin at tila naman naramdaman ni Knight na wala na ako sa kanyang
tabi, agad naman niya akong inakay at ipinaghila ng upuan.

Tila may nahagip ang aking mga mata na inirapan ako

ng mga mata ni Michelle sa likuran ngunit nang tignan ko siya ay binigyan niya
naman ako ng ngiti.

"Good morning, everyone. Thank you all for coming at such brief notice. But first
I'd like you to welcome my new secretary Ms. Alana Herrera," pagpapakilala niya at
napuno ng palakpakan ang buong kwarto, hindi ko alam na ganito sila ka welcome
kapag may bagong pasok na empleyado.

Ngunit di parin maalis sa puso ko ang sakit sa pagpapakilala ni Knight sa akin.

Herrera na dapat ay Alcantra, ang kanyang apelyedo. But this was my choice after
all dahil ito ang kapalit ng kagustuhan ko. Matapos niya akong ipakilala ay agad
naman silang nagdiskusyon sa isang bagong produkto, isang playboy's perfume.

"So since mamaya maya ay nandirito na ang napili nating modelsa bago nating
produkto ay iisa na lamang ang ating problema Sir Knight," saad ng isang may
kaedarang lalaki, napaka ganda ng kanyang awra at
para bang mapagmahal na lolo sa mga apo at mapagmahal na asawa.

"Yes, we are looking for one," sagot namna ni Knight na nakatingin lamang sa
kanyang folder. Napatigin naman ako sa matandang nagsalita kanina na ngayon ay
nakangiting nakatingin nasa akin.

"I think we already found her," saad niya at lahat ng tao sa opisina ay sinundan
ng tingin ang matanda at lahat sila ay nakapakong nakatingin sa akin. Dahan dahan
naman akong napatingin kay Knight na
kasalukuyang nakatingin narin sa akin na nakakunot ang

noo.

"She's not suitable," saad niya at bumalik sa

kanyang binabasang papel and I have to admit medyo

nasaktan din ako doon. Napakaraming tao ang

nakarinig.

"She has the look,goddess face I may say iha, she has the curves, the height is
okay it's sexy. I guess she will do, what do you think guys?" mungkahi niya at
Iahat naman sila ay napatango tango at tila naman gusto ko ng lamunin ako ng lupa
dahilsa mga pagkakatitig nila sa akin.
I look at Knight and his jaw hardened and seem not very pleased.
"So where is our male model?" tanong ng isa at walang ano ano ay biglang bumukas
ang pintuan at iniluwa nun ang IaIaking di ko inaasahang makikita ko ngayon.
"Sorry 1 am late." "Ash"

CHAPTER 17

ALANA

Di ko malaman taman kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang makita ko
siyang papasok sa kwarto, lahat ata ng mga tao dito sa loob ay nagsipagtahimik at
nakatulala lamang sa kanya.
lbang-iba ang awra niya kumpara sa bahay, ibang Ash

ata ang nakikita ko ngayon. Napadako naman ang kanyang mga tingin sa aking
direksyon at dahan dahang ngumiti.

"Alana," tawag niya sa akin di ko alam na nasa harapan ko na pala siya at katabi ko
na.

"Ash, di mo man lang sinabi sa akin na ikaw pala ang model na inaantay nita. Bakit
di mo sinabi na dito pala ang next project mo?'' di ko mapigiliang di mapatanong na
agad naman niyang ikinatawa, may nakakatawa ba sa tanong ko?

"Surprise nga eh I wanted to surprise you and look at you now, you are surprise,"
he said and there was a playfulsmile written in his lips.

"Na surprise nga ako, nganga ako sayo eh," saad ko at bigla naman kaming napatawa
completely forgetting na nasa meeting pala kami kaya agad naman akong tumahimik.

"Wow look at you two, ang ganda niyong tignan. Bagay na bagay kayo," saad nung isa
sa mga nagmungkahi kanina, Mr. Daniel pala ang pangalan niya.

Napangiti na lang ako sa kanyang sinabi at napalingon sa gawi ni Knight. Wala

siyang kibo at nakatingin lamang sa kanyang folder, I guess he is not

interested.

"Yes, I think they may look a wonderful couple," saad nung isa sa dulo at lahat
naman sila napatango.
"Wow, I think it's a major then?" saad ni Mr. Daniel at Iahat sila ay napatingin sa
gawi ni Knight. Lahat sila ay napatahimik at ako naman ay parang nag-aabang din
ng kanyang sagot. Ramdam ko din ang mga titig ni ash kay Knight.
Dahan dahang ibinaba ni Knight ang kanyang folder at agad kaming tinitigan ni Ash,
para akong malulusaw
sa mga titig niya. Hindi ko alam kung masama ba o maganda, agad naman akong
napayuko dahil hindi ko makaya ang kanyang mga tingin.

"Kung kaya nilang dalawa then so be it just make sure na tataas ang sales natin pag
sila ang nakita ng mga tao," saad niya at Iahat namansila ay parang naging wagi at
nagpalakpakan pa. Agad naman tumayo si Kngiht sa kanyang kinauupuan at inayos ang
kanyang coat at walang atubiling umalis sa loob ng kwarto, leaving us, leaving me.

"Hey, hayaan mona muna siya. Hindi ka ba masaya na ako ang kasama mo?" tanong ni
Ash na nakatingin sa akin at para bang may lungkot sa kanyang mga mata.

"Of course I am sino ba naman ako para tumanggi eh kasama ko ata ang isang sikat na
model. Ang kinababaliwan ng lahat," I sarcastically said, and he laughs.
"You're the one who said that, not me," he grinned. "So it's settled then, kayo ng
dalawa ang mag
partner. At ngayon din gagawin ang mga pictorial niyo,"

saad ni Mr. Daniel at tila naman nagulat ako sa kanya, di ko alam na agad-agad ay
gagawin na ang mga shoots.

Agad na may nag approach sa akin at nagpakilalang

siya ang make-up artist.

"Hello Alana dear, my name is Shantal and I am your fairy godmother," saad niya at
tila napanganga naman ako dahil ang ganda niyang bakla. Mas maganda pa ata siya
sa akin at malaki din ang kanyang hinaharap, mas malaki pa ata sa akin. Agad ko
namang ipinilig ang aking ulo dahil sa mga iniisip ko.

"Hello Shantal ang ganda mo," walang amok na saad ko dahil na mesmerized pa talaga
ako sa angkin niyan kagandahan. Di niya napigilang di mapatawa at pairong nang
hampas pa sa aking balikat.

Bago pa man makaalis ang mga tao sa loob ng kwarto ay may nag announce pa na may
celebration mamayang gabi at kailangang umattend ang lahat.

***

Andito kami ngayon sa pinakataas ng floor, dito pala gingawa ang mga photoshoot.
Nagtataka lang ako kung bakit dito sa taas ginaganap ang mga shoots dahil
masyadong malayo at parang nakakpagod tingnan o ako lang itong tamad. Yes, amin
itong kompanya pero hindi ko alam ito, napakarami ko pa talagang dapat malaman.

"You're wondering siguro kung bakit dito ginaganap ang lahat," tanong ni Ash habang
nakatingin sa akin.
"The daughter of this company doesn't know huh," dagdag pa niya at di ko
mapigilang di siya hampasin sa braso, ang tangkad niya para batukan ko pa,effort
na para sa akin ang hampasin siya sa kanyang braso.
"Tumahimik ka nga baka may makarinig pa sayo diyan."

"Dito ginaganap ang shoots kasi malapit din sa roof top, karamihan ng mga shoots
ay nasa roof top. Yun ang nakita ko ssa mga magazine kada mayroong bagong produkto
ang kompanya niyo. Atsaka itinayo talaga dito

ang building na ito kung saan sentro kada sunset, your

father is a great chooser," saad niya at di ko mapigilang di mapabilib, bakit hindi

ko alam yun? Marami na ata akong di nalalaman.

"Mabuti kapaalam mo ang Iahat," mahinang saad ko at napasinghap naman ako nang may
bumangga sa akin agad naman akong hinila ni Ash at napasubsob ang aking mukha sa
kanyang dibdib.

"Ah! sorry maam," pagpapaumanhin ng nakabangga sa akin at nginitian ko naman siya.

Kasalanan ko rin naman kasi dahil nakatayo ako sa gitna.

"Okay lang kasalanan ko naman," saad ko at ngumiti naman siya at napakamot sa ulo.

"Titignan mo ang daraanan mo sa susunod," madiing saad ni Ash at tila naman

natakot ang lalaki. Nagpaumanhin pa siya ng isang beses at agad na umalis.

"Tinakot mo yung bata," I said as I rolled my eyes on him at agad siyang iniwan.

"Sorry, di ko naman intensyon uyun eh kasi nabangga ka. Tapos muntik ka ng madapa,
paano kung wala ako doon sino ang sasalo sayo?" saad niya habang hinahabol ako.

"Kahit na, don't do that again," I said I don't even know why I sound so mad dapat
nga ay magpasalamat ako sa kanya dahilsa pagsalo niya pero bakit ganito?
Napasinghap naman ako nang bigla niya akong hilahin at ngayon ay magkaharap na
kami.
"Look I'm sorry that was not my intention at all, di ko na uulitin. Gusto mo bang
mag sorry ako sa kanya? I'll do it if that would make you happy," saad niya na at
alam kong sincere siya, I look stupid kasi bakit ganito

ang nararamdaman ko? dapat ay sanay na ako dahil kay

Knight pero bakit pagdating kay Ash ayokong ganyan siya?

"No, sorry for what I have said, di ko rin alam kung bakit ako ganito. It's just
that ayokong maging gamasungit ka sa iba, just be yourself katulad ng pagtrato mo
sa akin," mahinahong saad ko at naramdaman ko ang pagpisil niya sa aking kamay at
napangiti.

"Okay if that's what you want."

Bago pa man ako makasagot ay may tumawag sa aking pangalan at sa paglingon ko ay si

shantal pala, nakatali na ang kanyang buhok at tila aligaga na.

"Oh my god kaloka ka sis andito ka lang pala bakit kasi saan pa ako nagsusuut suut
andito ka lang nakatayo!" saad niya at may dala dalang damit na nakahanger.

"Kumalma ka muna Shantalpero kahit na ganun ang ganda mo parin," saad ko di ko

parin kasi mapigilang di humanga sa kanyang mukha. Napatingin naman siya sa akin at
nagpa heart pa ng daliri.

"Enough wala munang kimerot kimerot please, tsaka na tayo mag kimberlu kimberlu
kasi andito mamaya si fafa Knight ko. so dapat maganda ang gagawin kung
presentation kahit na maganda ka na dapat pa kitang pagandahin lalo kaya halika na
dito at pakpakan na kita, dali dali double time sis," saad niya at hinila ako
napalingon naman ako kay Ash na nakadalawang thumbs up at may lumapit nadin sa
kanya.

Lahat ng ao dito ay aligaga na at paroot parito ang kanilang ginagawa. Uupo na sana
ako sa may bakanteng silya nang bigla akong hilahin ni Shantal at iapsok sa

isang dressing room.

"Heto suotin mona ito," sabay abot niya sa akin ng damit at agad naman akong
pumasok sa look. Malawak ang dressing room at malinis kaya agad naman akong
naghubad at tinignan ang susuotin kog damit. Napanganga naman ako dahil para atang
tinipid sa tela ang damit. Backless at spaghetti strap pa, it's a silk
fabric at nakatatak sa loob ang isang kilalang brand.

Pagkalabas kong dressing room aya gad kong nakita si Shantalna may hawak ng suklay.
Naptingin siya sa king gawi at tila gulat na gulat, napatingin ako sa sauot kong
damit dahilbaka baliktad ang pagkakasuot ko o mali.

"Oh, my god para bang itinahi para sayo ang damit na iyan, nakakalalaki ka girl,"
saad niya at pinalibutan pa ako di ko alam pero para akong nahihiya sa kanya.

"Okay lang ba Shantalpara kasing tinipid itong damit, naghihirap na batao?" saad ko
at natawa naman
s1ya.

"Dali ka na nga dito at aayusan na kita. Ganyan

talaga ang mga damit dtio kasi nga you are advertising a brand, a playboy's brand.
Kaya dapat nakakahorny na unang tingin pa lang sa magazine girl," saad niya habang
sinusuklay ang buhok ko. Pabiro ko naman siyang kinurot.

"Joke lang basta ganyan talaga ang mga damit dito, di ka ba nagbabasa ng mga
magazines?"
"Hindi," sagot ko at natawa naman siya.

"So itong hair mo parang messy messy lang ha para sexy, ayan ang ganda mo hay baka
mainlove si fafa Knight ko sayo ha sasabunutan talaga kita. Shining shimmering na
ang mga shoulders mo," saad niya
atsaka may ipanahid na cream sa aking mukha.

"Don't worry light cream lang ito and it will not

damage your skin sis at lagyan natin ng konting highlight tong sa gilid ng iyong
mga mata and bridge of your nose," saad niya at may ipinahid uli na cream sa akin
and I must say gusto ang cream na ginamit niya sa akin, very light at mabango ang
amoy, hindi siya mabigat sa mukha.
Pagkatapos niyang gawin ang kanyang trabaho ay napatingin ako sa salamin, di ko
mapigilang di humanga dahil parang hindi ako ang nakikita ko,ibang tao.

"Looks like your ready na sis, come na andun na sila sa roof top," saad niya at
inayos ang ilang mga gamit sa kanyang pouch.
"Roof top?"

CHAPTER 18

ALANA

"Rooftop?" tanong ko na di makapaniwala kung saan gagawin ang shooting. Agad namang
napalingon s aaking gawi si Shantal na nakangisi.

"Change of plans dearie, naku halika na at inaantay na tayo dun sa itaas," saad
niya at agad akong hinila, I also notice that I am just wearing a slipper.

"Shantal naka flats lang ako," saad ko habnag hila hila niya.

"It's okay dear kasi magpapaa ka sa shoot and that is sexy, may mga posing ka din
dun na medyo daring pero hindi naman masydo kasi nasa photographer na yun kung
paano kayo kukuhanan okay? Diba model ka?''

"No, I'm not, first time ko itong gagawin," saad ko at napalingon naman siya agad
sa akin na tila gulat na gulat.
"Sureness girl? Pero bakit mukhang artitahin ka ha? Para ngang nakita na kita
somewhere over the rainbow girl, I just can't tell where," saad niya at na
kinabahan naman ako, baka nga nakita na niya ang mukha ko sa isang magazine pero
masyado na iyong matagal at iba
pa nun ag mukha ko.

"Baka kamukha ko lang," sagot ko at tamang tama ay biglang tumunog ang elevator
signaling na nasa roof top na kami.
"Okay andito na tayo so kerebels na ito ha, taray ang ganda mo girl oh," saad ni
Shantal at inikot-ikot pa ako. Ang buong akala ko ay mainit ang roof top pero

hindi, maganda nga ang roof top.

Di ko mapigilang hindi humanga sa mga props na naka display simple lang pero
elegante kung titignan at lahat ng mga nakapaligid sa akin ay halos may mga
ginagawa, walang mga bakante.

"Oh sis wala ka namang gagawin talaga pose lang ng pose hindi naman mahirap, kkasi
igaguide ka naman ng photographer natin, mabait yun kaya wala kang dapat na
problemahin ha. Andito lang ako lagi handang
mag retouch hay nako ang ganda ganda mo baka maakit mo si fafa Knight ko bruha ka
talaga," saad niya at di ko naman mapigilang di mapatawa.

Luminga linga naman si Shnatal at napatabon ng kanyang bibig gamit ng kanyang

paypay na gamit.

"Andiyan na pala si fafa Knight girl nakaupo at mukhang nakatingin sa akin," bulong
ni Shantal na aksalukuyang nakangiti na labas ang mga ngipin habang nagsasalita.

Agad ko namang sinundan ang kanyang tingin at tama nga siya, andito nga si Knight
at di ko matanto
kung nakatingin nga ba siya sa aming direksyon dahil sa suot suot niyang polarized
sunglasses, alam na alam ko kung ano yun dahil ako mismo ang nag regale sa kanya
nun. Hindi ko alam na ginagamit niya rin pala ito.

Lalapitan ko na sana siya nang bigla akong tawagin ni Ash.

"Alana," tawag niya habang may hawak hawak na kung anong kahon.

Napalingon naman ako uli sa direksyon ni Knight ngunit wala na siya doon agad naman
akong nanlumo at nakaramdam ng lungkot. Bakit ba ganito nalang ang epekto sa akin
ni Knight?
"Ash," tawag ko and I must admit he looks

handsome in what he is wearing right now. Simple lang

pero malakas ang dating.

"Wear this necklace," ngiting saad niya sabay abot sa akin ng bitbit niyang maliit
na kahon. Kwentas pala ang Iaman nito.

"Why?" Para akong tanga sa tanong ko at di nalang tanggapin ang binigay niya gusto
ko tuloy upakan ang sarili ko dahilsa katangahan ko.

"It's part of the endorsement, we have this elegant sponsor and she wants you to
wear this necklace," saad niya at agad ko namang binuksan ang kahon. Muntik ko ng
matapon ang kahon sa pagkagulat dahilisa ito sa pinakamamahaling kwintas.

"It's Leviev's Vivid yellow diamond pendant," buntong hiningang saad ko dahil hindi
parin ako makapaniwalang nakikita ko ito ngayon, never in my dreams na makikita,
mahahawakan at maisusuot ko ito ngayon.

"Yes, yes it is and it would be a pleasure if you would wear this right? Besides
bagay na bagay siya sa suot mo ngayon," saad niya at pinasadahan ako ng tingin at
sumipol pa. Nakaramdam agad ako ng di pagka komportable dahil sa mga tingin ni Ash.

"Fucking gorgeous," bulong ni Ash ngunit dinig na dinig ko naman Iahat. Napalingon
ako sa aking gilid at nagulat nang malamang wala nasi Shantal sa aking tabi.

Naroroon na pala siya katabi ng photographer. Agad ko namang kinuha ang kwentas sa
kahon at
akma na sana itong isusuot nang biglang nagsalita si

Ash.

"Let me," saad niya at sabay kuha sa kwentas na

hawak hawak ko. Pumunta naman agad siya sa aking likuran at hinawi ag ilang hibla
ng aking buhok,ramdam

ko ang pagtayo ng aking mga balahibo sa aking batok

nang dumapo ang kanyang balat sa aking balat. "There," saad niya nang maikabit na
niya ang
kwintas sa aking leeg, agad naman niya akong hinarap

at pinasadahan ng tingin.

"Thank you," ngiting saad ko.

"Why are you so red?" tanong niya at hinaploas ang aking pisngi at nag-init naman
bigla ang aking tainga. Namumula nga ba ako? Bakit ako namumula?

"Start now!" Napatalon naman ako sa aking kinatatayuan at napahawak kay Ash sa
pagkagulat. Si Ash rin ay napahawak sa aking kamay agad kong nilingon kung sino ang
sumigaw at nang mapako ang aking mga mata kay Knight ay nakatingin na pala ito sa
amin at kitang kita sa kanyang mukha that he looks pissed and this time he is not
wearing sunglasses anymore.

Agad naman kaming pinaypayan ni Shantal na lumapit sa kanya kaya hinila ko naman
agad si Ash dahil wala ata siyang balak umalis sa kanyang kinatatayuan at
nakatingin lamang siya kay Knight.

"Girl kita mo si monster fafa Knight dali dali simulan na ang shooting my gosh
aatakihin ata ako sa puso!" saad niya at pinapaypay ang kanyang sarili gamit ang
kanyang sariling kamay.

Agad naman kaming inasikaso ni Ash papunta sa gitna, agad naman akong kinabahan at
nanlamaig ang buo kong katawan dahil ngayon ay kitang-kita ko na lahat ang mga tao,
Iahat sila ngayon ay nakatingin sa aming dalawa pero bakit pakiramdam ko ay ako
lang ng tinitignan nila.

"Relax Alana, Ako ang bahala sayo. I'm here," saad niya at pinisi! ang aking kamay
agad ko naman siyang

nilingon at nakita siyang nakangiti sa akin di ko naman

mapigilan an hindi mapangiti at agad na may kumislap na kung ano.

"That was a good stolen shot," saad ng isang photographer at nag thumbs up pa na
ikinatawa naman ni Ash.

"Okay so here's what you will do, just look at me and ignore them okay? Relax ka
lang, do you trust me?" saad niya habang hawak hawak ang aking mga kamay at di ko
mapigilang di mapatingin sa kanyang mga mata at naging kalmado narin ako sa kanyang
pagkakahawak. Ginawa ko ang mga sinabi niya at inignora ang mga
taong nasa paligid namin.

"Okay! That's an excellent shot! Continue doing what you want, Alana. Ash is there
for you," saad ng photographer habang patuloy parin sa pagkuha sa amin ng mga
litrato.
Hinapit naman ni Ash ang aking beywang dahilan upang mailagay ko ang aking mga
kamay sa kanyang dibdib at ang nakatali kong buhok ay nalugay ng dahan dahan kasama
ng hangin. Kasama ng pagtangay ng hain ay ang medyo pagtaas ng slit ng aking suot
at kitang kita ang buong hita ko.

"Great shot, Alana! That was amazing, such a goddess!" he praised which makes me
look at Ash na ngayon ay nakatingin naman pala sa akin.
"It's a trash!"

Readers also enjoyed:

That Guy is my Arrogant 8os...

0 5.4K Read

TAGS billionaire

.
possess1ve

arrogant

CHAPTER 19
ALANA

"It's a trash!" Napalingon naman kaming Iahat sa gawing direksyon ni Knight na

kasalukuyang nakaupo at nakadikwatro.

Nakakunot ang kanyang noo at nakakapigil hininga ang kanyang mga tingin, nakita ko
na noon pa ang mga klaseng tingin na iyon, iyon ang mga tingin ng pagkasuklam at
galit habang sinasaktan niya ako noon. Nag-iwas ako ng tingin at napayuko nang
maramdaman kong tila nangingilid na naman ang aking mga luha. lsang malaking
kahihiyan kapag umiyak ako dito na walang rason. Tila naman napansin ni Ash ang
pag-iwas ko at pinisil ang aking kamay na kanya palang
hawak-hawak.

"Don't mind him," saad niya at pinisiI ang aking kamay. Napatingin naman ako sa
kanya at tuluyang nangilid ang luha ko ngunit di naman ito nakikita ng
mga tao na nakapaligid sa amin dahil nakatingin sila kay Knight. Ash immediately
wipe my tears away using the back of his hand.

"S-sorry," saad ko at agad na tumalikod at ako na mismo ang nagpahid ng akingmga

luha, kitang kita ko ang kabuuan ng syudad, mga gusali at iba pa ay kitang kita
dito sa itaas. Marahan namang hinaplos ng hangin ang aking pisngi at buhok,
napapikit ako ng aking mga mata dahil tila ramdam ko na tatawagin ako ni Knight.

"Sir Knight, what seems to be the problem?" tanong ng photographer at halatang

nagpipigillang ng kanyang galit, kalmado lang ang awra nito.

"Nothing, sorry about that it's great. The pictures

are splendid, I just got this news which makes me mad, sorry," pagpapaumanhin niya
at tila Iahat ng mga tao na sa kanya nakatingin ay tila na napepe at nabingi.

Maskin ako ay hindi ko inaasahang hihingi siya ng paumanhin, hindi ko siya

kailanman narinig humingi ng paumanhin kahit sa akin ay hindi ko iyon narinig.
"Alana, let's go. Let's call this a day," saad niya at agad na tumayo mula sa
kanyang kinauupuan at nauna ng umalis ng roof top.
Agad naman akong napalingon kay Ash at siya rin naman pala ay nakatingin nasa
akin.
"You don't have to go if you don't want to," sambit niya na may kalungkutan sa
kanyang mga mata, I look up on him and smiled reassuring him everything will be
fine but he look unsure.

"It's okay Ash, I'm used to it more than you could ever think," saad ko at dahan
dahan niya namang binitawan ang aking kamay at nag-iwas ng tingin. Agad naman akong
nilapitan ni Shantal at binigay sa akin ang aking flats sandal at agad ko naman
siyang pinasalamatan, sinuklian niya naman ako ng ngiti at tango.

Lahat sila ay abala nasa pagliligpit at ang photographer naman ay tinitignan ang
kanyang mga kuhang litrato. Doon naman ako dumaan sa gilid upang di makasagasa ng
mga paroot parito na mga empleyado.

Nang makaabot na ako sa elevator ay napahawak ako sa aking dibdib dahil sa

pagkagulat. Nakatayo pala sa gilid ng elevator si Knight at tila hinihintay ako.
"You look like you're enjoying?" sarkastikong sambit niya at agad na pinindot ang
elevator.

Ramdam ko ang mga nag-iinit niyang mga tingin at

lihim ako nananlangin na sana ay may makasabay kami sa loob ng elevator dahil
ayokong mapag-isa kasama niya. Nalilito narin ako sa sarili ko dahil noon ay
gustong gusto ko siyang makasama pero bakit tila takotna takot na ako ngayon?

Nag bumukas ang elevator ay dali dati akong pumasok at sumksok sa gilid at siya
naman ay kalmadong pumasok at nakatayo sa gitna. Kaming dalawa lang ang nasa loob
tila di dininig ang aking panalangin.
"Do you love the attentions?" Basag niya sa katahimikan at dahilmay salamin sa
elevator ay nakatingin sa aking direksyon.
"N-not really Knight, hindi ko alam na ganito pala," mahinang sambit ko at nakita
ko naman ang pagsilay ng ngiti sa kanyang mga labi na tila ba may pangkukutya.

"Laging di mo alam kaya napupunta ka sa alanganin, but as far as I can see you love
what you're doing to Ash, the attention you are getting, bago ka palang dito at
mukha atang iba ka na," madiin niyang sambit at napatingin naman ako sa kanya na
may galit. Tila iba ang gusto niyang tumbukin. Sakto namang bumukas ang elevator at
nandito na kami sa opisina

Agad naman siyang lumabas at sumunod naman ako sa kanyang likuran.

"Parang iba ata ang gusto mong tumbukin Knight," sambit ko at alam kong nagpipigil
lang ako ng galit, naikuyom ko ang aking mga kamay at napansin niya din
ito. Nakangisi ang kanyang mukha at tila may pang-uuyam ang kanyang mga tingin.
"Is what I see true? The princess of the Herrera's is

fuming mad?" he sarcastically said and crosses his arms.

Huminga muna ako ng malalim dahil baka mapawi pa itong nararamdaman kong galit pero
para atang nadagdagan pa nang marinig ko ang mahina niyang tawa.

"Masama bang maging masaya?" saad ko at nakatingin ng diritso sa kanyang mga mata
at
unti-unting nagbago ang kanyang reaksyon. Nakatingin lang siya sa akin at tila ba
may gustong sabihin na hindi n1� ya magawa-gawa.

"Tell me! Masama ba ang maging masaya!" sigaw ko at kahit na ako ay nagulat sa
aking inasta pero hindi ko na mababwi iyon, ang mga taksilkong mga luha ay dahan-
dahan na namang dumadaloy sa aking pisngi. Bakit ba napakaiyakain ko? I hate this
feeling nasa tuwing galit ako o nakakaramdama ng galit ay di ko mapigilang di
maiyak, I hate this.

"Yes! Damn yes! Hindi ka dapat maging masaya! You don't fcking deserve it, you
hooker! Wala kang karapatan maging masaya. From the first place ikaw ang kumuha ng
kasiyahan ko, ng karapatan ko para maging masaya. Ang mga pangarap ko sa buhay ay
winasak mo nang magpakasal tayo! lnilayo mo ang babaeng pinakamamahalko! Wala kang
karapatan Alana dapat mas miserable pa ang buhay mo kaysa sa nararamdaman ko
ngayon! And now you are asking me that question? Wala ka ba talagang utak? Tanga ka
ba o sadyang nagtatanga tangahan lang? Matatalino ang mga Herrera but it's a shame
na ang tanga ang kanilang anak!"

lsang malutong na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi alam kong napalaks ko ag
pagkakasampalko adahil tila naibuhos ko ang lahat ng aking pwersa sa

kanya,this whas my first time slapping him. May parte

ng katawan ko na tila nakokonsensya ako sa nagawa ko ngunit mas lamang ang aking
dugo, ang kulo ng dugo
ko. Oo inaamin kong may kasalanan ako nalunod ako ng aking kagustuhang maikasalsa
kanya dahil sa pag-ibig, hindi ko sinasadya ang lahat.

Hindi ko kailanman intensyon na kuhain ang kanyang kasiyahan, hindi ko ginusto yun
pero dahil sa mahal ko siya at sa pag-aakalang matututunan niya rin akong mahalin
ay ipinagpatuloy ko parin at ipinagpilit sa aking mga magulang kahit na tutol sila.

Mahalkosi Knight, ilang taon na kaming kasal ngunit magpa hanggang ngayon ay mahal
ko parin siya kahit na hindi niya kayang suklian ang pagmamahal ko. Ngunit ngayon
ay iba, kahit na hindi parin maalis-alis ang aking pagmamahal sa kanya ay
marahilito na ang panahon upang pakawalan siya.

"I was the happiest woman when I married you Knight, you make that day special even
though I know the whole truth. I am so sorry,you were my happiness that day but
now you are my greatest sorrow. I'm letting you go," buong tapang kong sambit kahit
nangingilid ang aking mga luha ay wala akong pakialam, nakatingin lamang siya sa
akin at walang imik.
I took the chance to leave.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...
CHAPTER 20

ALANA

I took the chance to leave dahil pag inantay ko pa ang kanyang sasabihin ay baka
hindi na ako makakakuha ng takas ng loob. Sana ay tama ang naging desisyon ko, sana
ay hindi ko ito pagsisisihan sa huli. What if he files an annulment? Would I sign
it? Kaya ko bang pirmahan ito kapag nakita kong napirmahan niya narin ito mismo?
Would he file an annulment? I don't
know what to do kung mangyayari man iyon, hindi ko na siguro iyon makakayang tignan
for now I'll be taking it step by step.

If it makes him happy then I would give it to him, sapat na siguro ang ilang taon
na nakasama ko siya. Kaya ko ba itong ginagawa ko? Huwag na sana akong magdalawang
isip. Ngunit pag gagawin ko naman iyon
ay tiyak akong pagtatawanan lang ako ni Knight. Wala na ba akong respeto sa sarili
ko? I am Alana Zelith Herrera pero bakit parang layo? Tama nga si Knight it's a
shame dahilanak ako ng isang Herrera and yet I look weak.

Nanginginig akong buksan ang pinto ng aking sasakyan at ipinasok ang susi. Hindi ko
parin mapigilang di mapahagulhol sa iyak. Napansin ko palang di pa ako
nakakapagpalit ng aking suot but I guess this is my last. Magdadalawang araw palang
ako dito pero wala na
agad. Agad kong pinahid ang aking mga luha at pinaandar ang sasakyan, kailangan
kong umuwi sa
amin, sa aming bahay I should be with my mom and dad pero baka wala naman sila
doon. I should go on
vacation.

Malapit na ako sa bahay at pinabusina ko naman

ang aking sasakayan at wala pang ilang segundo ay binuksan na ito ni nanang na
nagtataka. Agad ko
namang ipinarada ang sasakyan at bumaba. Sinalubong naman ako ni nanang ng nag-
aalalang mukha,
magang-maga na nama ang mata ko kaya siguro ay
. . .
napansm n1ya 1yon.

"lha napaaga ka ata anong nangyari? Bakit ganyan ang mga mata mo? Umiyak ka ba? May
nangyari na naman ba sa inyo ni Knight?" Sunod-sunod na tanong ni nanang pagkababa
ng pagkababa ko na aking sasakyan. Hindi ko naman siya magawa-gawang sagutin dahil
baka umiyak na naman ako at magtagalpa dito, kailangan kong umalis dito agad.
Ayokong abutan pa ako ni Knight dito.

"Wala nanang, I need to go upstairs. Aalis na muna ako dito nanang," saad ko at
agad naman siyang iniwan sa kanyang pwesto alam kong punong-puno siya ng mga
katanungan pero hindi ko pa siyang sagutin. Saka narin siguro, I owe her a lot
dahil siya ang tumayong nanay ko dito sa bahay na ito sa tuwing nag-aaway kami ni
Knight. Babawi rin ako sa kanya sa susunod.

Kinuha ko ang isang maliit na maleta sa loob ng aking aparador, ipapakuha ko nalang
ang iba sa susunod. Kinuha ko lamang ang mga importanteng mga bagay at agad
inilagay sa loob. Agad ko namang nakita
ang isang malaking folder kung saan naglalaman ng aing marriage certificate.
Napagpasyahan kong iiwan nalang ito dito, dito lang naman ito naging parte ng aking
buhay. I don't want to take it para baunin pa sa bagong buhay ko na sisimulan

Nang matiyak kong dala ko na ang lahat ng importante at wala ng nakalimutan ay

lumabas na ako ng kwarto.

"lha aalis ka na ba?'' Agad na salubong sa akin ni

nanang na may kalungkutan sa kanyang mga mata. I pulled her into a tight hug at
narinig siyang humikbi, ilang taon din kaming magkasama ni nanang.

"Yes, nanang this time it's for my own good. I hope this the right choice I am
making. Tanggap ko na lahat nanang hindi ako kailanman gugustuhin ni Knight and
it's funny dahililang taon pa ang lumpisa para mapansin ko ito. Nabagok ata ako
nanang," biro ko at agad naman akong kinurot ni nanang sa aking tagiliran.

"Kung iyan ba naman ang desisyon mo sino ba naman ako para pigilan ka. Mag-iingat
ka parati ha, mag text ka sa akin may number naman ako sayo diba," saad niya at
agad na pinahid ang kanyang mga luha.

"Nanang hindi ka kung sino lang, nanang kita para na kitang nanay dito sa bahay na
ito. I promise you I will message you okay? Mamimiss kita nanang," saad ko at
niyakap ko siya uli.

"I need to go nanang parang masama at ang panahon ngayon," saad ko at hinila ang
maletang dala-dala ko, tumango naman siya at ngumiti ngunit bakas parin sa kanyang
mga mata ang kalungkutan.

Nang nakalabas na ako ng pintuan ay pinasadahan ko muna ang buong bahay I guess
this is my last time seeing this one. Marami ring mga alaalang nakabalot
dito.

I took a deep sigh and close my eyes ngunit nang

lumingon na ako ay nakita kosi Knight na nakatayo sa aking harapan. He was wearing
a white long sleeve without a tie at bukas ang dalawang butones sa taas and his
hair was messy.

"Alana," paos niyang tawag at dahan-dahang naglakad patungo sa aking direskyon.

Gusto kong

mag-iwas ng tingin pero bakit di ko magawa? Hinahanap

ko sa aking sistema ang galit na nararamdaman ko kanina pero bakit tila wala na?

"Knight," mahinang sambit ko na titig na titg sa kanyang mga mata at nang makalapit
na siya sa akin ay tila taas noo ko siyang tinitigan dahil sa liit ko.

Napatingin naman siya sa likuran ko at nakita niya ang dala-dala kong maleta.

"You're leaving?" basag ang kanyang boses sa pagkakatanong at tila ba nasasaktan

ang kanyang reaksyon. Why Knight? Bakit? Bakit mo ako nililito? What's with the
reaction? Nagpapanggap ka lang ba?
"Y-yes this is what you want right? I'm giving you now your freedom Knight.
Kailangan kong umalis please excuse me," saad ko at iniwas ang aking tingin. Akma
na sana akong lalakad nang hilahin niya ako dahilan upang sumubsob ang aking mukha
sa kanyang matigas na katawan. Nanigas naman ako sa aking kinatatayuan dahilsa
kanyang inakto. This was my first time, he is embracing me for the first time.

(Wake up Alana! Umalis kana!' sigaw ng isip ko at agad naman akong nagpumiglas sa
kanyang pagkakayakap ngunit sino ba naman ang binibiro ko masyado siyang malaks
upang makawala ako.
"Please stay, please stay Alana I'm sorry. Patawarin mo ako sa mga nagawa ko sa iyo
noon, I'm sorry for what I have said earlier. Please tellme what to do para
patawarin mo lang ako gagawin ko lahat. I'm sorry
Alana, hindi ka mahirap mahalin masyado lang akong nilamon ng aking galit dahil sa
mga nangyari, it's my fault not yours. Nung sinabi mo kanina sa office, it hurts
me. Mahal narin kita Alana, napakagago ko lang kasi ngayon ko lang tinanggap na
mahalna pala kita. I'm

sorry kung hindi ako naging asawa sayo, all these years

you suffer just to be with me. Please let me make it up to you, don't leave me."
There were tears in his eyes as he says those words on me habang magkayakap kami at
di ko mapigilang hindi mapaiyak sa kanyang mga sinabi.

Agad niya naman akong hinarap at sinakop ang aking bibig, he is now kissing me.
Nanigas naman ako sa kanyang ginawa hanggang sa sumabay ang aking mga labi sa
kanyang paggalaw.

Kasabay ng aming paghalik ay ang siya namang pagbuhos ng ulan at ang pagkidlat.
Agad namang binawi ni Knight ang kanyang mga labi at ako ay nakapikit parin, dahan
dahan kong iminulat ang aking mga mata at nakita ang kanyang magandang mukha.
Napasinghap ako nang bigla niya akong buhatin, a bridalstyle.
Hinaplos ko ang kanyang mukha na ngayon ay tinutuluan ng kanyang buhok ng patak ng
ulan. Muli ay sinakop ko ang kanyang mga labi at tila nagulat naman siya, hindi ko
na namalayan na nakapasok na pala kami sa loob. Hindi ko na inisip kung nariyan pa
ang
.
presensya n1 nanang.

Karga-karga niya ako at titig na titig sa aking mga mata habang paakyat ng hagdan.
Napnsin ko na lamang na nasa harap na kami ng kanyang kwarto agad naman niya itong
binuksan na walang kahirap hirap. Muli ay sinakop namin ang labi sa isa't-isa at
napaungol ako ng ihiga na niya ako sa kanyang kama.

"Be mine," he said full of passion in his eyes. Hinalikan niya ang aking tainga at
ramadam ko ang
init ng kanyang hininga dahilan upang umungol ako. His
fingers slipped underneath at tila may hinila and within just a flick of his hands
nababa niya na ang saplot ko at

tanging panty na lang ang natitirang saplot sa aking

katawan. Wala kasi akong suot na bra during the shooting.

"I was jealous, nagseselos ako kay Ash habang hawak-hawak ka niya," saad niya at
napaungol ako nang haplosin niya ang aking dibdib. Napakainit ng kanyang mga kamay
kahit na gating kami sa ulan.
His fingers brushed against my core, causing me to catch my breath each time he
touches me. Para bang napipigil ang aking hininga sa bawat haplos niya sa akin, I
want more. He eyed me lustfully. He was already on top of me. He claimed my lips in
a gentle kiss and the longer the kiss went by the harder and rough the kiss goes
and
it was so passionate for me.

I opened my mouth to give him access and his tongue intertwined with mine,
playfully nipping and sucking my lips and his hands were running up and down on my
thighs. I wrapped my legs around his waist as his hands cupped the back of my
thigh and heat flashed into my skin, causing me to want more than his touch. I
panted at what he was doing with and I am running crazy over his touch; I
tightened my legs around his hips, pushing him against my aching core.

Dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang damit at tanging boxer na lamang niya ang
naiiwang saplot. He nibbled down my neck and traces small kisses down to my breast
and he sucked hungrily my n****e.

Napaungol ako nang kinagat niya ang aking utong at ang isa pa niyang kamay ay
minasahe ang isa kong dibdib. Hinid ko na kinakaya ang ginagawa ni Knight sa
aking katawan, I am aching down. He rubbed circled my core and I cried out softly
when his thick finger dipped into my core. Napaungol ako sa sarap habang

pinapaikot niya ang kanyang daliri sa aking ari.

"So wet for me and fck you're so tight," he muttered huskily as he expertly
rubbing the length of the slit of my mound. He pushes his finger fast and hard and
I whimpered in satisfaction before taking away his hand. Napaungol ako nang bigla
siyang pumasok sa aking ari, napasinghap ako dahilsa kanyang kalakiha ngunit para
naman itong dahan dahang nawawala.

"Ready?" saad niya at napaungol naman ako and he takes that as a sign. Then his
rhythm increased and I circled my legs into his waist and met his every thrust.
Bawat pagbayo niya sa akin sa akin ay siya namang walang tigil ko sa pag-ungol at
narinig ko naman si
Knight na tila umuungol din. Habang binabayo ay minamasahe niya ang aking dibdib na
nakapagpadagdag sa sensasyon nararamdaman ko ngayon.
I moaned his name and panted until I felt a fiery liquid poured into mine. He
kissed me gently, and I was catching my breath in time as he thrust into me one
last time and we both got our climax.
He embraces me with a hug and kisses me one last time.
"I love you Alana," he says as he brushed my hair and I found my eyes slowly
closing.

CHAPTER 21

ASH

The creamy sheets of the silk dress slipped onto her shoulders, her milky skin
flesh that I want to kiss and touch. Pero akolang ba ang ayokong makita na ganyan
ang kanyang suot? Bakit? Dahil ayokong tignan siya ng mga lalaki kagaya ng
pagtingin ko sa kanya. Pero ayoko rin siyang pagbawala dahil wala naman akong
karapatan at isa paisa itong shoot, so why would I care? But damn these feeling I
have for her, di ko mapigilan ang sarili ko na hindi siya mahalin. Simula pa nung
nagkilala kami bago pa man sila magkita ni Knight ay magkaibigan na kami, lagi
naming tambayan ang library at doon
nag-aaraland somehow nagnanakaw ng tulog. Hindi

siya katulad ng mga ibang nag-aaral na mga babae na ang inaatupag ay puro party,
boys and make-ups.

She's different and simple, kahit na anak siya ng mga Herrera, isang kilalang
pamilya, isang mayamang pamilya. She's not a spoiled brat girl, wala siyang arte
sa kanyang sarili, ni hindi siya nagsusuot ng make-up at mga maiiksing mga damit,
she always wore her faded jeans and light blouses, she says she's comfortable. I
find her beautiful inside in and out. Ngunit nang nakilala niya si Knight ay
napansin ko ang pag-iba ng kanyang mundo, naging mailap narin ang aming pagsasama
dahil sa pagsusunod-sunod niya kay Knight kahit san magpunta hanggang sa grumadweyt
na kami at napunta na ako sa ibang bansa upang mag-aral at dun ko na napagtanto na
nagpakasal na silang dalawa.

That was my greatest heartache nang malaman ang

balitang iyon, so I hired a person who will guard Alana

every day pero simula nang ikasal si Alana kay Knight ay hindi na siya kailanman
lumabas sa kanilang bahay, ilang lang rin ang kanyang paglabas ngunit hindi ko
parin pinapatigil ang pagbabantay sa kanya. Hanggang sa pinadalhan na lamang ako ng
message na nagsasabing sinasaktan na pala ni Knight si Alana and then it all
starts, I know everything about what goes into
that house. That is why I went home at makitira sa bahay

nila, I want to guard her, defend her, defend my Alana. Alana doesn't deserve that,
she deserves more; she deserves everything, and if Knight can't give her that
thing, 1 am the one who will give her that.
"Don't mind him," sambit ko dahil ramdam ko ang panginginig niya, ang agad niyang
paglamig dahil hawak-hawak ko ang kanyang kamay. Pinisil ko naman
itoupang matignan niya ako at nagulat ako nang

nagingilid na ang mga luha sa gilid ng kanyang mga mata, she's afraid of him. It
was a good thing na hindi nakatingin ang mga tao sa aming direksyon dahilan upang
pahidin ko agad ang kanyag mga luha at alam kong kitang-kita ito ni Knight but I
don't care.

"S-sorry," nginig niyang sagot at agad na tumalikod at pinahid ang kanyang mga
luha, she's fcking fragile that Knight should handle her with care but not. She's
fcking afraid of him. If given a chance, I would get her.

I want to grab her hand and leave this place nang tawagin siya agad ni Knight. I
want to stop her, but who am I against the husband? I am nothing.

Sa parking lot na ako naghintay dahil alam kong uuwi siya at di nga ako nagkamali.
Nagkukumahog siyang pumunta sa aknyang sasakyan na umiiyak, I cursed under my
breath and my knuckles turn to white. I hate him, ano ba ang ginawa ni Alana sa
kanya at puro

pananakit lang ang ginagawa niya dito. He doesn't

deserve her, not even the tip of her hair.

Her emotions were not easily hidden on her innocent face. Her pain was evident in
the crease of her lovely brow and the down-curve of her full lips. But her eyes,
her eyes showed her soul. They were a deep pool of restless gold, an ocean of
hopeless grief. They were a deep pool of restless gold, an ocean of hopeless grief.
As I looked into her eyes I knew, all the beauty of the universe could not even
hope to compete with this simple thing: passion. Passion turned her eyes into orbs
of the brightest fire, and in them I read clearly that she would fight to the very
last tear for her life. She would not let the world break her but she let Knight
break her.

Nanatili muna ako sa akingg pwesto dahil ayoko muna siyang lapitan, knowing her she
doesn't like to be talk when she's in the situation of hurting. She wants to be
alone pero ang nakikita siyang ganito harap-harapan ay mas masakit pa sa inaakala
ko. Ilang minuto ang lumipas ay inayos niya ang kanyang sarili at inistart ang
makina ng kanyang sasakyan, napayuko ako ng konti dahil sa kanyang pagliko para di
ako makita pagkalabas niya ay agad ko siyang sinundan.

Napakabilis ng kanyang takbo sa kabila ng maraming mga sasakyan at kasagsagan ng

traffic, she's small but a dangerous one too. Yan ang hindi alam ni Knight medyo
may pagkakaskasera din si Alana kapag galit,I know that dahil nung ibili siya ng
kanyang dad ng sasakyan ay ianya niya akong sumakay at dahil naman panatag ang loob
ko dahil alam kong hindi pa siya gaanong marunong magmaneho at napakaliit niya at
napakalaki pa ng sasakyan niya, isang ford na parehas kay Knight.
At doon ko nalaman na magaling pala siya sa

manubela,napakabilis ng kanyang takbo at alam niya

ang timing sa pagbilis ng takbo at pagliko. She was like a pro racer.

Nawala agad siya sa paningin ko at di na alam kung saan siya lumiko. Kaya
napagpasyahan ko na lamang na pumunta sa kanilang bahay dahil baka dun din ang
punta niya. I was about near the place when I saw Knight's car, I rolled my
windows down at tila tumigil
ang pagtibok at mundo ko. I saw them kissing and

embracing each other, di ko na napansin na tumulo na pala ang luha ko at kasabay

din nun ang simulang pagpatak ng ulan, isang malakas na ulan na may kasamang
kidlat. I rolled my windows and started the engine.Hindi na muna ako babalik sa
kanilang bahay.

I will find myself a home.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� That Guy is my

Arrogant 8os...

0 5.4K Read

TAGS billionaire .

arrogant

CHAPTER 22
ALANA

Nagising na lamang ako at napagtantong umaga na agad ko namang tinignan kung katabi
ko nga basi Knight o nananaginip lamang ako. Wala na siya sa kwarto ngunit ramdam
ko ang kahubaran ko. Amoy na amoy ko rin ang kanyang panlalaking pabango, hindi
nga ako nananaginip. Napahilamos ako ng aking mukha dahil hindi parin ako
makapaniwala sa mga nagyayari, we make love. Hindi parin ako makapaniwala, hindi ko
kinakaya ang nangyayari sa akin, sa amin. Ngunit nahihiya parin ako dahil nakita
na ni Knight ang buong katawan ko, kitang kita na niya ang mga itinatago ko.
Oo natural lang naman siguro iyon sa mag-asawa pero bakit nahihiya ako? At bakit
di matanggal tanggal sa isipan ko ang kanyang...
"Stop it Alana! Para kang baliw!" paninita ko sa aking sarili at tila sinasabunutan
ang aking buhok.
Dahan-dahan akong tumayo mula sa kama at naglakad patungo sa closet ni Knight,
kukuha lang ako ng maaaring isusuot ko dahil ayokong lumabas na hubad at baka
makita pa ako ni Ash at nanang, mas malakaing kahihiyan iyon. Humahalungkat na ako
sa kanyang damit nang di sinasadyang nabuksan ko ang isang maliit na aparador upang
kumuha sana ng kanyang boxer na maisusuot. Ngunit iba ang nakita ko, singsing, at
kung hindi ako nagkakamali ay singsing ito ni Knight. Walang ibang Iaman ang drawer
kundi ang singsing lang, hindi niya pala ito itinapon sa halip ay
itinago lamang niya. Ngunit hindi ko parin mapigilan ang

hindi malungkot sa pag-iisip na itinatago niya ito,

nahihiya ba siya na may asawa na siya o nahihiya siya dahil ako ang asawa niya?

"Stop it Alana, kakaayos niyo lang who knows baka one of this days ay susuotin niya
rin yan," I cheered myself at pinilit na ngumiti at dahn-dahang isinara ang drawer.
aga dnamna akong naghanap ng kanyang boxer at saktong paglingon ko ay naroroon lang
pala ito sa
gilid.

lsinuot ko na ang isang white long sleeve na nakita

ko at boxer at napagdesisyunang bumaba at hanapin na muna si Knight. Napatingin ako

sa orasan na
nakapatong sa lamesa ni Knight at nakita itong alas otso na pala ng umaga.

"Shoot! late na ako may trabaho pa pala ako! Baka wala nasi Knight," saad ko at
dali-daling lumabas ng kwarto at isinara ito.

lmbes na pumunta ako sa sarili kong kwarto ay tila may nahagip ang aking mga mata.
"Knnight," bulong ko nang makita ko siya sa kusina na nakawalang saplot pang itaas
at tanging ang kanyang shorts lang at naka-apron. Tila nagluluto ito, kinusot kusot
ko naman ang aking mga mata at bahagyang
kiurot ang aking kamay dahil sa mga nangyayari. It was so good to be true, para
akong nananaginip.
Dahan-dahan naman akong bumaba ng hagdan at tumungo sa kusina at tila naman
naramdaman niya ang aking presensya at agad niya akong nilingon.
"Sleep well baby girl?" he asked while giving me those damn smiles that every woman
would die for.

"Y-yes," nag-aalanagan kong sagot dahil nakaramdama kao ng pamumula dahil sa

kanyang tanong, may nagyari sa amin pero di parin ako maka get
over. Rmdam ko ang pag-init ng aking tainga at pisngi.

"Pinag day-off ko naman si nanang kaninang umaga at binigyan ng allowance, she says
she's happy for us at medyo binatukan niya pa ako," saad niya at kumuha ng plato at
inilagay ang kanyang nilutong bacon, eggs, hotdog at fried rice.

Kaya pala siya ang nagluto dahil wala si nanag, napilitan lang ba siya ngayon? Pero
hindi naman niya ito ginagawa kahit wala si nanang.
"Nagluto ako para sayo Alana, ipinagluto kita at di ako napilitan if that is what
you are thinking right now," he stated while looking at me as he placed the plate
in front of me. Naisalita ko ba ang iniisip ko kanina?
Bahagya naman siyang natawa at hinaplos ang aking pisngi.

"Baby, your eyes tells it all, you are so transparent," he muttered and took a sip
of his coffee.
"Now eat," dagdag pa niya at dali-dali ko namang kinuha ang kutsara at tindor, para
akong tanga sa inakto ko.

"You don't have to work now, may pupuntahan tayo

ngayon," saad niya at bahagyang napatingin sa aking dibdib. Dahan-dahan ko namang

hinawakan ang aking long sleeve and grip it.

"I already saw what you're hiding, Alana. Let me look at it again," saad niya at
dahan-dahan ko namang ibinaba ang aking kamay at para bang nahihinoptismo sa
kanyang mga tingin. Bahagya naman siyang lumapit sa kin at binuksan ang tatlong
butones na aking
suot-suot. Hindi na naman pala ako nakasuot ng bra at ngayon ay kitang-kita niya
ang aking dibdib.

"I'm sorry but it looks like mamaya ka na muna kakain, I have to take you to
shower," saad niya at agad

na umikot papunta sa aking kinauupuan.

Ngayon ay nakatayo siya sa aking harapan at ako naman ay nakaupo sa isang stool. He
grip my waist and I can't help but to moan. Para bang awtomatikong pinulupot ko ang
aking mga paa sa kanyang beywang at agad naman niya akong kinarga. Parang wala lang
sa kanya ang aking bigat dahilwala siyang kahirap-hirap
na dalhin ako pataas.

"You're as light as a feather," he chuckled at para namang namula ako sa kanyang

sinasaad, nakakabasa ba talaga siya ng iniisip ko? Ganun ba talaga ako kahalata?

Nang makarating kami sa kanyang kwarto ay agad naman niya itong isinarado. He
squeezes my thigh which makes my mouth open and he took the chance to kiss and
explore my mouth.
"Move with me," he said between our kisses, and I instantly obliged and he squeezes
again my thigh causing me to moan and closes my eyes. It was intoxicating me, it
was like a drug making me want more. Knight took off my long sleeve at agad ko
namang
tinakpan ang aking dibdib. Bakit ba nahihiya parin ako?

"Please let me," he whispered in my ear, which makes me close my eyes and puts my
arms up and Knight massages my breast expertly.

There, her medium healthy breast sprung in front of him, those pinkish nipples
going hard and delectable to
see.

Nasa loob na sila ng banyo at maingat niya akong

inilagay sa bath tub, pinaandaw niya ang shower at lumalagaslas na ang tubig ngayon
sa aking katawan. Nagsimula narin siyang maghubad at ngayon ay nakikita ko naman
ang lahat sa kanya. He smirks and I can't help

but to blush. Napasinghap naman ako nang dumampi

ang kanyang balat sa waistband ng suot suot kong boxer.

"Bagay sayo Iahat ng damit ko, but you won't need it anymore," saad niya at ibinaba
ito, pagkababa niya ng boxer ko ay bahagya pa siyang napatingin sa aking mukha.
"I want to ravish you until you come."

His hand expertly massage my left breast while he sucks the other. He keeps sucking
and licking my nipples until it was going hard and erect. He rubbed his thumb on my
c******s, making me gasp and moan.

Dahan-dahan niya akong inihiga sa bath tub at dahil mahina lang ang shower ay
malaya naming gagawin ang lahat. He spread my legs and bend it.
He put two fingers inside me, and he heard me gasp at his sudden action. He licks
my mound, which makes
me moaned even louder. He keeps lapping and eating
.
mme.

"Fcking sweet," he swirled expertly, his tongue in me and thrusting in and out. Na
para bang ulolna ulol sa kanyang ginagawa.
"K-knight," I moaned and my hand gripped his hair. Knight gripped my ass. He
thrust his finger on me, in
and out and I can't stop moaning. Knight was breathless as he put extra more energy
as he can see the lust in my eyes, and the responses of my body.

"Ooooooh Knight," I moaned, and I felt something hit me. I look at it at nagulat
ako dahil ang kanyang alaga ang tumitirad nasa alki at tigas. He cursed under his
breath when I touch and cup his balls.

"Fck Alana," he muttered at agad naman niya akong hinalikan at lasang lasa ko kung
san siya gating kanina.
Para akong nababaliw sa kanyang ginagawa at ramdam

ko ang pagkainit at pagkabasa ng akin. "Ahhhhh," ungol ko dahil sa kasabikan.

"Call my name," he ordered at para namang mas lalo akong nanabik.
"Knight ahhhhhh," I moaned as he again thrust his fingers inside me.
I hold his thick, long, and throbbing sex and guided in my p***y. He cursed under
his breath, dahil hindi ko
na kinakaya ang katagalan.

We make love again and again.

CHAPTER 23

ALANA

Nung araw na iyon ay walang sawa naming inangkin ang isa't-isa that supposedly ay
may pupuntahan kami kaya hindi na niya ako pinagtrabaho pero hindi na natuloy.
Hanggang ngayon ay di parin ako makapaniwalang ganito na ang nagyayari sa aming
dalawa. Totoo nga bang nangyayari ito ngayon o pawang panainip lamang itong lahat?
Napakahabang panaginip na kung panaginip man nga ay ayaw kong magising. Dito na
kami kumain sa kanyang kwarto, napadeliver na lamang si Knight ng pizza at iba pang
mga fast food. Buong araw kaming nanatili sa kanyang kwarto hanggang sa gumabi.

Nasa tabi ko ngayon si Knight at kaharap ko, napakaamo ng kanyang mukha,

napakagandang tingnan. For how many years. he is worth it kahit na marami na akong
napagdaanan sa kanya but I won't mind those things. Pero hindi parin maialis-alis
sa aking isipan kung kailan niya ako ipapakilala bilang kanyang asawa. I know,I
know na medyo nagmamadali ako pero sa kbila ng maraming taon ay gusto ko ring
maranasan na hindi magtago sa mga mata ng mga tao, gusto kong makilala nila ako
bilang asawa ni Knight. Gustong-gusto kong itanong sa kanya kung kailan pero bakit
hindi ko magawa-gawa.
Maybe it's too early.

Hinaplos kong dahan-dahan ang mukha ni Knight upang di siya magising ngunit
nakita kong sumilay ang kanyang mga labi ng isang nakakalokong ngisi.

"Ang aga mong nagising." Ngiting saad niya at

hinawakan ang aking kamay na kasalukuyang nasa kanyang pisngi at hinalik halikan
ito. Di ko napigilang di mapangiti.

"May trabaho pa tayo, hindi ayo pwedeng umabsent at lalong lalo ako dahil kabago-
bago ko pa lamang. Atsaka baka magtaka din ang mga nagtatrabaho doon." Mahinang
saad ko sa huling salitang lumabas sa aking bibig, atat na atat ba talaga
ako?

"Yes, hindi na tayo nakapunta sa dapat nating

pupuntahan sorry about that at umabsent ka pa," saad niya at bahagyang hinalikan
pauli ang aking kamay.

"Uhm Knight, can I ask a thing?" tanong ko dahil hindi talaga ako mapakali pag
hindi ko ito itatanong,I'll accept whatever his answer will be.

"Sure thing baby alam kong may itatanong ka, kitang-kita sayong mga mata." He
chuckled and wink at
me.

"Kailan mo ako ipapakilala bilang asawa mo?"

Lakas loob kong bintawan ang mga salitang iyon at para bang nakikipagkarera sa
kabayo ang tibok ng puso ko dahil sa kanyang mukha. His face became serious at
dahan-dahan niyang binitawan ang aking kamay which makes my heart skips a beat.
Gusto ko sanang bawiin ang mga sinabi ko dahil baka magsisi siya sa mga nangyari sa
amin, I want to take it back.

"Mangyayari din yan,please I want you to wait," saad niya na nakapanlumo sa akin.
Alam ko naman sa sarili ko na napakabilis naman kung iaanunsyo niya sa lahat na ako
ang asawa niya pero there's a room in my heart na naging malungkot dahil hindi iyon
ang ineexpect kong sagot. Naging mataas ata ang

expectation ko dahilan upang masaktan na naman ako,

ako lang ata ang gumagawa ng paraan para masaktan ang sarili ko.

Tumago tango naman ako at ngumiti sa kanya at dahan-dahang ibinalot ang aking
sarili sa kumot at bumangon. At nang makatalikod nasa kanya ay hindi ko mapigilang
hindi masaktan para na namang nangingilid ang aking mga luha. I need to go to the
bathroom, hindi ko gusto makita niya akong ganito. He may think I look desperate.

Bumuntong-hininga ako nang makapasok agad ako sa banyo at isinara ito. Doon ay
hinayaan ko na ang aking mga luha na dumaloy, nagmamadali ba ako? ltinaas ko ba
talaga ang expectations ko? Masyado bang napakabilis ng lahat? Bakit ganito ang
nararamdaman
ko? I should be happy dapat diba? Masyado bang malaki ang hinihingi ko?
"Stop Alana please you're making yourself weak and desperate," I muttered under my
breath at pinihit ang shower. Lumalagaslas ang tubig sa aking mukha at aking
katawan ganun narin ang pagsabay ng aking mga
luha. Tama ba ang ginawa ko na hinayaan ko ang sarili

ko na angkinin niya? Taksildin kasi ang sarili kong katawan at puso. Habang
lumalagaslas ang tubig sa aking katawan ay nakarinig ako ng katok sa pintuan, agad
ko namang pinatay ang shower.
"Alana, pwede mo bang bilisan? We're getting late." Tawag niya at agad naman akong
tumugon.

"0-okay." Tugon ko at kinuha ang twalya at agad na ibinalot sa aking sarili, tapos
naman akong maligo. Tinignan ko ang sking sarili sa salamin upang makita kung
namumula ba ang aking mga mata sa iyak o hindi, ayoko kasing mahalata iyon ni
Knight and thankfuly

hindi naman.

Pagkalabas nang pagkalabas kong banyo ay nakita ko siyang nakaupo sa kama at tila
inaabanagan ang aking paglabas, nakatapis narin ang kanyang
pang-ibabang katawan.

"lkaw naman," saad ko na hindi makatingin sa kanyang mga mata, akma na sana akong
aalis upang pumunta sa aking kwarto dahil andun naman ang aking mga damit nang
bigla niya akong tawagin.
"Tell me what's wrong, Alana. You're not leaving this room unless you tell me and
we are not leaving this house hanggang sa di mo sinasabi sa akin kung bakit ka
umiiyak sa banyo. I can hear you kahit na nakaandar ang shower," saad niya at
natigilan naman ako, paanong narinig niya ako? Humuhikbi ba ako kanina? I wanted
to curse dahilhindi ko man lang napansin at kung bakit di
ko man lang siya tinititigan sa kanyang mga mata. Way to go, Alana.

Nilingon ko naman siya na nakangiti, alam kong pilit iyon pero mukhang hindi na ako
makakalusot sa kanya.

"Gusto ko lang naman kasing ipakilala mo ako bilang asawa mo, I'm tired of hiding
this private relationship of us Knight," mahinang saad ko at dahan-dahan siyang
tumayo at naglakad patungo sa aking direksyon.

"Please give me more time, I'll introduce you as my wife soon kailangan ko lang ng
oras," saad niya at akma ng hahaplusin ang aking pisngi ngunit agad naman akong
nag-iwas.

"Magpapalit na muna ako sa kwarto." Dali-dali kong binuksan ang pinto at naglakad
patungo sa aking
kwarto at agad na isinara ito. Habol hininga naman

akong napaupo sa aking kama. Bakit ko iyon ginawa? I

should understand him, masyado lang talaga akong atat. Disappointed lang ako sa
sarili ko dahilsa taas ng expectations ko.

Agad naman akong naghanap ng maisusuot at dali-daling inayusan ang aking sarili sa
salamin.
Ayokong magkasabay kaming pupunta sa office. I should go first hindi na ako
magpapaalam sa kanya.

Nang makita kong ayos na ako at ready to go ay agad kong kinuha ang mga
importanteng bagay na dadalhin ko sa opisina. Napansin ko naman ang aking cellphone
at agad itong ini-on. May mga text messages
ako na galing kay dad at mom at may isang unregistered number. I quickly tap the
screen to read the message of the unknown number.

09******143

'I hope you're happy.'

Saad ng text message at hindi man lang nagpakilala. Napakunot noo ako habang
iniisip kung sino ang nagpadala ng text message o baka naligaw lamang ito.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 24

ALANA

Dali-dali akong lumabas sa aking kwarto at bahagyang idinikit ang aking tainga sa
pinto ng kwarto ni Knight. Rinig ko ang ingay ng tubig na nanggagaling sa banyo na
nagpapahayag na naliligo pa siya.
Dahan-dahan naman akong umalis at bumaba ng

hagdan as if maririnig niya ako.

Sa office nalang siguro ako kakain nito may kusina naman doon kaya pwede akong mag
prito ng kung
ano-ano.

Wala si nanang kaya walang ibang magbubukas ng gate kundi ako. I hurriedly search
for my keys and started the engine and praying na hindi ako marinig ni Knight at
hindi siya dumungaw sa kanyang bintana.

Pagkalabas ng pagkalabas ko ay agad akong bumaba upang isara ang gate and
thankfuly I did it. Para akong magnanakaw na ingat na ingat sa aking mga gagawing
hakbang. Ayoko lang ata na makita siya
ngayon pero kung titignan naman ay magkikita at magkikita parin kami mamaya
dahilnasa office niya ako at secretary niya ako.

"Para kang tanga Alana," I said as I grip the steering wheel.

Ilang minuto lang ang itinagal ng aking byahe at nasa kompanya na ako nang biglang
tumunog ang aking cellphone. Agad ko namang tinignan kung sio ang tumatawag kahit
na medyo alam ko na kung sino ito.

"Knight." I breathe as I look at the caller's ID. Agad ko namang sinilent ang phone
ko at hinayaan lamang

ang kanyang tawag.

Agad naman akong binati ng security guard at nginitian ko naman siya.

Pinindot ko ang elevator at agad naman itong bumukas, mabuti nalang at walang tao
sa loob. Mas
gusto ko kasing mapag-isa kaysa sa may taong kasama, I

guess I'm used of being lonely at hindi nasanay na makisalamuha sa iba.

Malapit na ako sa floor nang bigla kong maisip si Ash, I quickly look at my phone
at naka seven missed calls na pala si Knight. Agad naman akong kinabahan at
nakonsensya sa aking ginawa, iniwan ko siya sa bahay at nauna na dito sa opisina
and then ignoring his calls.
What would I answer him if he'll ever ask. Busy ako sa

pagda'drive? Ano naman ang sagot ko pag tatanungin niya akong bakit nauna na ako na
walang paalam? I'll ignore him hanggang sa maabot ng aking makakaya ngunit napaka-
imposible naman ata ng iniisip ko.

Nang makapasok na ako sa office ay agad kong ibinaba ang aking mga dala-dalang
gamit sa aking lamesa at tinipa ang aking cellphone. I need to message Ash. Hinanap
ko agad ang kanyang numero at nag type ng message.

To Ash:

Hi, where are you? Sorry kung dina ako nakapagpaalam nung isang araw may nangyari
lang kasi. Can we have a coffee?

I quickly tap the send bar and hoping for his reply. Napatingin naman ako sa labas
and saw a busy street and crowded people going here and there. Napayakap naman ako
sa sarili ko while watching the clouds at napatalon naman ako sa aking kinatatayuan
nang biglang may bumukas ng pinto ng pagkalakas takas. At
iniluwa nun si Knight na alalang alaIa ang mukha at tila

hindi pa naayos ng masyado ang kanyang suot suot na damit at hawak hawak pa niya ag
kanyang neck tie. lnilibot niya ang kanyang mga mata sa loob ng kwarto hanggang sa
mapako ito sa aking kinatatayuan.
He was furious and I can feel that from his stares. Nang makalapit na siya sa akin
ay napabuga siya ng
hininga at napasuklay sa kanyang buhok.

"Why did you leave like that?" he muttered under his breath halatang
nagpipigillamang ng kanyang galit.
Wala akong nagawa kundi ang mapatingin sa ilalim at walang imik. Wala naman akong
maisip na irarason.

"Is it because what I said earlier?" dagdag pa niya and I saw his hand formed into
a fist. Napapikit naman ako dahil sa ginawa kong katangahan. This is what I get
from expecting too much, trouble. Pero andito na ako, I need to face this.

Dahan-dahan kong iniangat ang aking ulo at tinitigan ang kanyang mga mata. His eyes
were narrowed, rigid, cold, hard, the eyes that the one's I feared. I took a deep
breath and open my mouth.
"You're the one who told me na ayaw mong makita ng iba na galing ako sa sasakyan
mo. We are in a private relationship, right?" Buong tapang kong sambit at tila rin
siya ang natigilan.

"But that doesn't answer my question, hindi ka man lang nagpaalam at ni isa sa
tawag ko ay hindi mo sinasagot," he coldly said while staring into my eyes. They
glistened brightly, cold and metallic, rivalling the most excellently polished
suit of armour. The sclerae that surrounded them were pristine by red. They were
pure. They were cold. They were beautiful.
"I just don't feellike it." Napamura ako sa aking

isipan dahil sa walang kwenta kong sagot.

"God dammit, Alana! What kind of answer is that!?" Sigaw niya dahilan upang
mapapikit dahilsa takot.
"Anong gusto mong marinig na sagot Knight? Na nagtatampo ako? Nagtatampo ako kaya
umalis ako ng walang paalam? Na nagagalit ako kaya hindi ko nasasagot mga tawag mo?
I just don't feel like it Knight, ayoko. Ayoko dahil pag pinilit ko ang sarili ko
baka may masabi ako na pagsisisihan ko bandang huli. I know it was a silly action
pero mas mabuti na yun kaysa sa
mag-away pa tayo. But look at us now nag-aaway na nga tayo. We are married for how
many years Knight,
matagal akong naghintay and yet I'm here still waiting.

Yes, I was the one who requested this marriage at wala dapat akong ireklamo pero
wala eh hindi ko mapigilan," saad ko habang nakakuyom ang aking mga kamay.

"Hindi ko lang gusto na nagtatago ka sa akin Alana. I was like crazy finding you
anywhere at the house tapos di ako magkaundagagang tawagan ka habang
nagbibihis ako, I knock on your door for how many
times hanggang sa pwersahan ko na lamang iyon na binuksan but I will fix it and you
are no longer in that room. You should be in my room," mahinahon niyang sambit at
tila kalmado na. Wala na ang galit sa kanyang mga mata at napasusuklay parin sa
kanyang buhok, he doesn't know how handsome devilhe is.

"Wala akong itinatago kailanman ay wala akong itinago sayo Knight alam mo yan.
Hindi ako nagtatago, nagagalit ako."

"Hindi ka ba makapaghintay? Just give me a time. Ayokong iannounce lang ng ganito

sa kanilang lahat. You are my wife you deserve the best. I just wanted you to
wait. I will announce one of this days," saad niya at

kinuha ang aking mga kamay at hinalikan at taksil na

naman ang aking katawan at puso at tila nadadala na naman ako sa kanya.

"Sorry, makakapaghintay naman ako naunahan lang ako ng galit ko-." Hindi ko na
napatapos ang salita ko nang biglang tumunog ang cellphone ko. I look at the
caller's ID and it was Ash.

"Ash," mahinang sambit ko at nakatingin din si

Knight sa mismong cellphone ko na nakakunot noo.

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

The Billionaires Woman

0 5K Read

TAGS billionaire .
age gap

CHAPTER 25

ALANA

"Ash," mahinang sambit ko at nakatingin din si

Knight sa mismong cellphone ko na nakakunot ang noo. "Don't answer it," awtomatiko
niyang saad at
tumalikod. Hindi ako alam pero nakita ko a lamang ang

sarili ko na pinindot ang answer call at inilagay ito sa aking tainga. I don't take
orders from him, kung may pabor man siyang hihingin ganoon rin ako.

Agad siyang napalingon sa aking direksyon nang magsalita ako.

"Hello Ash?" sagot ko sa tawag habang nakatingin kay Knight na kasalukuyang nag-
iinit ang kanyang mga mata. Pinakinggan ko lamang si Ash sa kabilang linya at tila
nalungkot ako sa kanyang binalita. Nasa Palawan pala siya, urgent lang kahapon kaya
di na siya nakapagpaalam.

"Oh okay I was hoping na andito ka. Kailan ka naman uuwi?" tanong ko sa kabilang
linya.

Matapos kaming mag-usap ay agad kong ini-off ang aking cellphone at naglakad
patungo sa aking mesa. Ramdam ko parin ang mga titig na Knight na animo'y nakabaon
sa aking likuran pero hindi ako patitinag sa kanyang mga tingin. He should know
his place, I know mine at sana ay siya rin. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya
na malalim at naglakad papunta sa
kanyang upuan.

Napatingin naman ako sa aking mesa at may ilang folders din ako na dapat e-encode
kaya agad akong nagtipa sa keyboard para matapos na ito lahat. Good

thing hindi parin nawawala sa mga daliri ko ang

pagkasaulado ng mga letra sa keyborad at medyo napapabilis ang gawa ko. !lang oras
din bago ko natapos ang mga dapat na eencode, napalingon ako sa gawi ni Knight at
mukha rin itong busy sa kanyang kaharap na laptop at panay buntong hininga.Agad
kong inilipat ang aking atensyon sa mga papel na aking ginagawa nang bigla siyang
lumingon sa aking gawi at rinig ko na
naman ang kanyang walang humpay na pag buntong hininga.

Nakaramdam ako ng kaunting konsensya dahil sa mga sinabi ko sa kanya at sa paglabag

kong kanyang utos na hindi sagutin ang tawag ni Ash. But why? It's Ash, kapatid
niya yun.

"I think I need a coffee," mahinang saad ko nang matapos ko na ang panghuling
folder. lsinara ko ito at inayos lahat ng mga folder bago tumayo sa aking
kinauupuan.

Tumungo naman ako sa kusina at naghanap ng kape at gatas. Ramdam ko naman ang mga
tingin ni Knight sa aking likuran kaya abot hininga kong nakalakad papunta sa
lababo at rinig na rinig ko ang kabog ng aking dibdib. Wala namang ginagawa si
Knight sa akin hindi nya naman ako hinahabol pero bakit ganito ang nararamdaman ko?
Parte ba ito ng konsensya ko?

"What are you making?" Napasinghap ako nang malaman kong nasa likuran ko na pala
siya at kitang kita ko ang kanyang anino. Bakit ba kasi napakaliit ng height ko, ni
hindi man lang nakatulong ang heels na suot suot ko sa kanya. Hindi ko siya
pinansin at inabala ang sarili ko sa pagtitimpla ng kape at gatas ko. Nang marinig
ko ang paglitak ng heater ay agad akong nagtungo doon upang maiwasan ang kanyang
presensya.

"Are you avoiding me?" tanong niya habang

ibinubuhos ko ang mainit na tubig sa aking baso. Hindi ko parin siya pinansin at
inabala ko ang sarili ko sa paghalo ng aking inumin.

"Please talk to me, I can no longer cope with your silence. I feel like I'm going
crazy," saad niya at bakas sa tono niya ang lungkot ngunit hindi parin ako
natitinag. lniwasan ko parin siya at binuksan ang red at naghanap ng matamis na
makakain. Kukuhanin ko na sana ang isang slice ng cake na nasa plato nang bigla
niyang isara ang ref dahilan upang bawiin ko ang aking kamay. Agad naman niya akong
kinarga dahilan upang mapasigaw ako at iniupo niya ako malapit sa lamesa.

Nag-iwas naman ako ng tingin at tahimik parin. Pero sa loob loob ko ay gusto kong
sumigaw dahil hindi ko kinakaya ang presensya ni Knight baka ilang segundo ay
bibigay na naman ako. Pero nasa puro ko parin ang kagustuhan ko na makilala ng
lahat na asawa ko siya. Selfish ba ako na matatawag? Hindi ko alam.

"Look at me please," pagsusumamo ni Knight at hinayaan ko na lamang ang sarili ko

na lingunin siya.

"What's wrong baby?" saad niya na may kalungkutan sa kanyang mga mata. He spread my
legs kaya nasa gitna ko siya ngayon na nakatayo. He wraps his arms on my waist and
I couldn't help myself not to smell his scent.
"Wala," matipid kong sagot at tila naman napahigpit ang pagkakahawak niya sa aking
beywang. Tila naman gusto kong mapaungol sa kanyang gmagawa.
"I don't believe you, please tell me," saad niya at dahan-dahan niyang ibinaba ang
kanyang isang kamay at pinagapang sa aking binti. I cursed myself dahil
nakapalda pa ako ngayon.

Habang gumagapang ang kanyang isang kamay ay

lumalakbay naman isa pa niyang kamay papunta sa aking dibdib dahilan upang
magpakawala na ako ng ungol at hinila siya sa aking mga labi. Sinakop namin ang
isa't isa at walang humpay ang pag-ungol ko gayun narin ang kanyang mga ekspertong
kamay sa aking katawan, Napasinghap ako ng aking hininga nang maramdaman ko ang
kanyang kamay sa aking hiyas, he rubbed my c******s up and down and I could feel
my wetness. He cursed under his breath as I bit the bottom of his lips. lpinasok
niya ang kanyang dalawang daliri sa aking ari at hindi na pigilan ang aking sarili
na hindi
mapasabunot sa kanyang buhok dahil sa mabilis niyang aksyon. Hindi niya ginagalaw
ang kanyang daliri dahilan upang tignan ko siya.

"Tell me what's wrong," saad niya at kahit siya ay alam kong nagpipigil pa, kitang-
kita ko rin ang umbok ng kanya.

"N-nothings wrong," saad ko at napansinghap ulit ako nang diniinan niya pa ang
kanyang mga daliri sa akin. Para akong mababaliw sa kanyang ginagawa, I want his
fingers to move.

"Tell.me.what's.wrong," madiin niyang saad habang nakatingin sa akin.

"Aiam na alam mo Knight kung ano ang gusto ko," habolhininga kong sagot at
hinawakan ang kanyang kamay at iginiya ito na gumalaw ngunit hindi siya natinag,
napakalakas niya parin.

"I'll move this if you stop ignoring me," he said, and I quickly nodded. I want him
to move, I could feel my dampness and I know he could feelit too.

We shared moans and pleasure in the kitchen.

CHAPTER 26

KNIGHT

There will be a party and that party will be her day, I will announce her as my
wife. Yes, I know I've been a terrible husband to her and I will make it up to
her. Tomorrow is the launching of the new branch, and I would like to take that
opportunity to announce the entire world about her being my wife.

Hindi naman atalaga siya ang secretary ko I don't want her to work, pinagbigyan ko
lamang ang kanyang kahilingan and thank God hindi naman siya nakkahalata na medyo
wala siyang giangawa dahil kalimitan sa pagiging secretary ay maraming ginagawa.
May mga gumagawa ng kanyang mga responsibilities and that is my assistant Edward.
Nilapagan ko din siya ng kaunting folders na eencode pero malayo pa naman ang
deadline and I was surprise na natapos niya agad iyon sa isang upuan lamang.

lnaamin ko, nagseselos ako sa kanilang dalawa. Hindi ko naman ugaling magselos pero
sa tuwing nakikita kong nakangiti at masaya si Alana kay Ash hidi ko mapigilan ang
sarili ko na hindi maiinggit. Wala akong ibang binigay kay Alana kundi luha at
sakit lamang, kailanman ay hindi siya nagsumbong kahit na may pagkakaton na siya
noon. Matindi lang talaga ang galit ko sa kanya noon dahil hindi pa ako handa upang
ikasalsa kahit na sino at dahil napahiwalay ako sa babaeng mahal na mahal ko noon.
But then I realize I love her already, I love Alana.

FLASHBACK

"Knight," isang malamig na bases ang tumawag sa

akin at sa aking paglingon ay nakita kosi Ash na nakasandal sa pader at nakatingin
sa akin.

"So you're not calling me kuya anymore, I wonder why?" I said as a smile cross in
my lips, parang a/am ko na kung saan ito patutungo.

"I guess now you do't deserve to be called like that. You are not my brother,
iabng-iba kana hindi ka naman ganyang dati. Why are you hurting her? You promised
me you will not hurt her, you give me your word and I believe you that day. You
know how much !love her way back into our school days and you know how she loves
you. If you can't love her back then just give her some respect. Don't hurt her,
nakita ko ang mga tinatago niyang mga pssa kahit na hindi niya sabihin sa akin. She
used to tell me everything, but now it's different, she's different. !bang-iba ang
Alana na ang kaharap ko kanina, she's skinny, pale, walang kabuhay buhay ang
kanyang mga mata. She's not even used to smiling anymore. She was a sweetheart
girl, Knight. What did you do to her? How could you do that to her? Alam mong mahal
kosi Alana at kahit na masakit para sa akin na maikasal kayo ay tinaggap ko dahil
wala namana kong magagawa dahil ikaw ang gusto niya, ikaw ang mahal niya. That
should
be me Knight, holding her hands, kissing her lips, making her love, touching her
skin, cooking her favorite food, courting her every day, kissing her knuckles,
watching her sleep, watchin her while taking a shower, taking pictures of her
beautiful smile, making her laugh, giving her a hug and cuddle every night. That
should be me that day wearing that black tuxedo waiting for her walking the aisle,
watchng her with that beautiful white dress and she's holding her favorite
flowers and wearing the smile. Sinayang mo lahat, you had the most precious

gem on earth and yet you are wrecking her. Hindi kahit

minsan napunta sa isip ko na makakaya mong saktan siya, oo siguro galit ka because
you lost Samantha your first girlfriend. Marami ka ng naiplano para sa inyong
dalawa but wake up. Samantha was cheating on your back but you keep being the blind
person, you're pretending that you don't know it but you do," he longly stated at
bakas sa kanyang mukha ang galit at lungkot.
((Shut up Ash, I know what I am doing. And I am paying for it, I am already making
it up to her. Bumabawi na aka kay Alana. And there is no need for you to tell me
that. Stay away from her from now on. Maghahanap aka ng bago kong mode/a but don't
worry, I'll pay for your time and for your professional fee base sa mga pinirmahan
nating kontrata kahit na hindi mo ito tinapos. I know napakagago ko dahil ngayon
ko lang napagtanto lahat, I was too late but I am giving her all of my effort just
to win her back. She's mine and there is nothing you could do with it. I know why
you are here Ash, don't fool around. And don't dare talk about Samantha that way,
if she has been cheating and I've been keeping myself in silence is that because of
you. I
caught both of you kissing, so who the hell are you to tell me that? Who the fck
are you?" I shouted the last words that came out from my mouth and he looks
surprised ngunit sa bandang huli ay napatawa siya ng mapakla.
usa all this time iniisip mong karibal mo aka magpa hanggang ngayon? What you saw
is far from your imagination. That day was our recognition day and we are wearing
the same shirt that Alana gave us. We are also wearing the same pants and our hair
was also the same kaya napagkamalan niya akong ikaw. Nagulat din aka nun dahil
kasam ko nun si Alana and we are preparing snacks for the basketball team nang
biglang

may tumakip sa aking mga mata at bigla akong hinarap

at hinalikan and maybe that is when you showed up I don't know because I didn't see
you but Samantha apologized to me after what had happen and came to look for you. I
don't do that Knight and if I could just turn back time I would do that in a
heartbeat. Kukunin kosi Alana sayo, she doesnt deserve you and you don't deserve a
woman like her. For now, I will leave her to you and if one day nakita ko siyang
umiiyak at ikaw ang rason say goodbye to her," mahaba niyang saad at itinapon ang
sigarilyo sa damuhan at tinapakan ito.
"!don't know you smoke/' I whispered at tila narinig naman niya ito.

"You know a little about me, kuya/' he answered and turn his heels away.

I will prove him wrong. Hindi niya makukuha si

Alana sa akin, Akin lang ang asawa ko.

CHAPTER 27
ALANA

One month later

lsang buwan narin ang nakakalipas at ngayon ang araw na pinakahihintay ko. Ang araw
na iaanunsiyo niya sa buong mundo ang tungkol sa aming dalawa. lsang buwan ko itong
hinintay dahil nung araw na malapit na niyang ianunsiyo ang tungkol sa amin ay ang
siya namang pagtawag ni daddy. Sa pagbubukas ng branch ay may idadagdag pa siya
kaya naman na delay ito ng isang buwan. Nagiging malago narin ang kompanya namin at
matataas na ang mga sales. Kilala narin ang mga Herrera at Alcantara sa buong Asya.
Kaya ganun
nalang din ang saya ng buong pamilya namin sa success. Alam narin ni daddy ang
lahat lahat, ikinuwento ko sa kanya na mahalna ako ni Knight at naging masaya rin
naman siya para sakin although may nakikita ako sa kanyang mga mata ang kalungkutan
na hindi ko mawari kung ano. Ngunit ang mahalaga para sa akin ngayon ay ang sa amin
ni Knight. Sa isang buwan na nakalipas ay naramdaman ko ang buong pagmamahal ni
Knight para sa akin. Halos araw-araw niya akong binibigyan ng bulaklak,
hinahalikan, hinahagkan, walang humpay na pagpuri kung gaano ako kaganda, kahit na
ayaw ko siyang paniwalaan dahil sinasabi niya lamang iyon dahil asawa niya ako
ngunit pinaparamdam niya ang mga bawat salitang lumalabas sa kanyang bibig.
Magpahanggang ngayon hindi ako makapaniwala sa
mga nangyayari. Mahal na ako ng asawa ko.

"Tonight is the night baby," he said as he kissed my

head.

"Yes," sagot ko at hinaplos ang kanyang pisngi. Napangita naman siya sa ginawa ko
at hinalikan ang aking kamay.

"Ang Iamig ng kamay mo," sambit niya at dinaIa ang aking mga kamay sa kanyang bibig
at binubugahan ng kanyang maiinit na hininga.

"Kinakabahan ako Knight. Huwag nalang kaya, we will just announce sa newspaper.
Hindi ko kaya ang mga tao, sobrang dami na nila," saad ko at narinig naman ang
kanyang mahinang tawa.
"That's exactly what I wanted Alana. And you've waited this for a long time. Nag-
antay ka pa ng isang buwan. Thousand people lang yan ngayon maliit lang yan sila.
Kung pwede ngang milyon ang mga tao riyan ay much better pero napakaliit lang ng
Iugar na ito. So I wanted to broadcast this. May mga staff na ng ETN sa baba at
ready na sila mamaya maya. You are worth it Alana," saad niya at di ko mapigilang
di magulat sa kanyang mga sinabi.
Maisasalang ito sa telebisyon? Libo-libong mga bisita? Parang di ko ata kinakaya,
mas mabuti atang hindi na ako nagtanong pa.
"Relax, you look beautiful tonight and always been beautifulinto my eyes. This
night is yours my wife," saad niya at hinila ako at dinaIa sa kanyang mga labi.
Kaming dalawa lang ang naririto sa kwarto kaya malaya akong napaungolsa kanyang
ginagawa at nagsimula na namang gumapang ang kanyang mga kamay sa slit na suot suot
ko.

Maiinit na mga palad ang simulang gumapang pataas at tumigil. He touched the
waistband of my underwear and slid his finger and rub my c******s.
Ngunit hindi ito nagtagal at agad niyang binawi ang

kanyang mga kamay.

"I'll eat you later," he muttered under his breath and kiss me again.
Agad naman naming inayos ang aming mga sarili at kung hindi lang nakapagpigil si
Knight kanina ay hindi
ko rin napigilan ang sarili ko. Malakas nga ang tama ko kay Knight. I was powdering
my face when I remembered someone.

"Knight?" Tawag ko sa kanya habang nakatingin sa salamin at agad naman niya akong
nilingon.
"Hmm? "

"It's been a month, may balita ka ba kay Ash?" tanong ko at agad naman siyang nag-
iwas ng kanyang tingin at kinuha ang kanyang coat.
"Nasa Palawan pa siya ngayon. Hindi ko alam kung kailan siya uuwi," he plainly
answered and then look at my direction.

Mula nung araw na umalis ako sa roof top ay yun din ang araw na hindi ko na siya
nakita pa. Ni hindi man lang siya nagpaalam sa akin. Wala naman akong karapatan sa
kanya pero nalulungkot lang ako at di ko alam kung bakit.

"Ready?" tanong niya at tumango naman ako. Pagkalabas ng pagkalabas namin sa kwarto
at
pagdating namin sa reception ay sinalubong kami ng

mga camera at mga tao. lsa-isa naman silang sinagot ni Knight at magkahawak kamay
kami nang biglang may nagtanong na reporter at tinignan ko ang badge sa kanyang
polo. lsa siyang reporter ng ETN.
"Mr. Alcantara narinig po naming may iaanunsiyo po kayong balita. Siya po ba ang
ibabalita ninyo? " Walang kamaang maangang tanong ng reporter sa

kanya at ramdam ko ang paghigpit ng pagkakahawak ni

Knight sa aking kamay.

Nginitian lamang siya ni Knight at binigyan ng maliit na sagot.

"Abangan niyo nalang po. Excuse me," saad niya at hinila na ako sa mga nagdadamihan
ng mga reporter.
Akala ko ba ETN lang ang naririto? Bakit tila marami sila? Agad naman akong
tinitigan ni Knight at tila nababasa niya ang iniisip ko.
"AkaIa ko sila lang, marami pala sila." Tawang saad niya at di ko naman mapigilang
di mapangiti.

lginiya niya ako sa table na tila nakareserba para sa amin. Kita ko naman sina
daddy at mommy sa itaas ng stage at tila kumaway pa sa aming dalawa. Kinawayan ko
naman sila at napatawa pa ako dahil parang bagets
na bagets silang dalawa kung titignan.

"Here," saad niya at ipinaghila ako ng upuan. Agad ko naman siyang pinasalamatan at
nginitian niya lamang ako nang bigla siyang natigilan. Nakatingin siya sa harapan
at agad ko naman itong sinundan.
A gorgeous woman sitting alone and sipping her wine, she was wearing a black
fitted dress at kitang-kita sa kanyang mukha ang pagka-sopistikada. Para siyang
artista o manika kahit sino man ang makakakita sa kanya.

Knight cleared his throat at para bang nag-aalangan kung mauupo at tatayo na lamang
siya nang biglang
may nagsalita sa stage.

"Good evening ladies and gentlemen. Wow the room is packed. Maraming maraming
salamat sa mga dumalo ngayong gabing ito at bago ko pa man simulan ang gabing ito I
want to give this floor to Mr. Knight Alcantara." Agad na nagpalakpakan ang mga
tao.

"Mr. Knight is giving us a surprise news this night

and I can't wait to hear it," saad ng announcer at umugong naman ang palakpakan ng
mga tao.
Napatingin naman ako sa gawi ni Knight na nakatayo sa aking likuran at nakatingin
na naman ito sa babaeng nasa harapan namin. Dahan dahan akong napatingin sa gawi
nung babae at nakatingin din ito kay Knight ngayon.

Ngayon ko lang napasadahan ang kanyang mukha

at tila tumigil ang pagtibok ng puso ko nang malaman ko kung sino ito.

"Samantha," mahinang bulong ko at bago pa man ako makalingon uli kay Knight ay
naglakad na siya papunta sa stage.

Tila balisa ang kanyang mukha alam ko iyon dahil matagal ko ng kilala si Knight.
Alam ko kung balisa siya o hindi. But he composed his self into his serious and
powerful aura.

Kumakabog kabog na naman ang dibdib ko dahil tila ba may mangyayari. Napakuyom ako
ng aking kamay sa aking suot suot na damit. Tinignan kosi
Knight wishing that he would look at me, at my direction pero hindi. Nakatingin
siya ngayon kay Samantha na kasalukuyang nakatingin din sa kanya.

Napatingin naman ako kay daddy at tila baalam na niya kung ano ang nangyayari. Para
namang gusto niyang bumaba at alalayan akong lumabas ngunit hindi niya magawa-gawa
dahil narin sa dami ng tao at alam kong ayaw niyang mag iskandalo.
"Well my announcement is not really that surprising. I just wanted to tell you all
that please enjoy this night," saad niya at agad na ibinigay ang mikropono sa
announcer at agad na umalis. Palakpakan naman ang

mga tao at nagsimula ang malakas na musika.

Agad naman akong tumayo mula sa aking kinauupuan. Ramdam ko na naman ang
pangingilid ng aking mga luha. I need to get out of here as soon as I can. Hindi ko
hahayaang mahabol pa ako ni Knight.

Nasa labas na ako at halos wala ring mga tao lahat ata ay nasa loob na.
Napakaraming sasakyan ang nakaparada sa labas at hindi ko alam kung saan ang daan
palabas kaya hinayaan kong dalhin ako ng aking mga paa. Tuluyan namang dumaloy ang
mga luha sa aking mga mata. Napahawak ako sa aking dibdib dahil ramdam na ramdam ko
ang sakit. Ramdam na ramdam ko ang pagsikip ng aking dibdib.

Medyo malayo na ako sa reception at inilibot ko ang aking mga mata sa paligid.
Malapit na rito ang highway kung saan ako makakapara ng sasakyan. Uuwi ako at
mag-aalsa balutan, this time it's final. Tama na ang katangahan.

Natigilan ako sa paglalakad nang may narinig akong boses ng lalaki at babae na
parehong umuungol. Alam kong hindi dapat ako umusisa pero may sarili atang isip ang
mga paa ko at dinala ako sa direksyon kung saan nagmumula ang mga ingay.

Nasa likuran sila ng isang malaking van at nakikita ko na ang dalawang tao na
magkayakap at naghahalikan. Nakatalikod ang lalaki sa akin at napamulat naman ang
babae dahilan upang matigilan silang dalawa. Hindi ako dapat magkamali siya ang
babae kanina sa reception, it's Samantha. Pinasadahan ko naman ang likod ng lalaki
at kahit na hindi pa siya lumingon ngayon sa akin ay kilalang kilala ko ang likod
ng kanyang ulo.

Lakad takbo ang aking ginawa upang makaalis

lamang sa lugar na iyon. Bakit pa kasi ako nagsuot-suot

na kay taas taas na heels at maiksing damit at hapit na hapit sa katawan ko at ang
malaking katanungan
ay bakit, bakit pa ako naniwala sa mga salita niya kung alam ko namang mauulit at
mauulit parin ang mga kasalanang ginawa niya noon at magpahanggang ngayon. lsang
napakalaking katangahan ang aking naging desisyon upang pagkatiwalaan pa siyang
muli.
"Alana!" sigaw niya na hirap sa paghahabol sa akin. "Bumalik kana roon Knight!"
pabalik kong sigaw na
hindi siya tinitingnan. Diring-diri ako sa kanya at galit na

galit ni dulo ng daliri niya na hahawak sa akin ay hindi ko gusto.

"It's not what you think!" saad niya na hindi ko namalayang malapit na pala siya sa
akin at sabay hawak ng madiin sa aking kamay.
Kinuha ko ang aking kamay mula sa kanyang pagkakahawak ngunit sadyang napakalakas
talaga niya at wala akong laban.

"It's not what I think?! Knight naman! Please ayoko ko na hirap na hirap na ako,
ang sakit sakit dito," sabay turo sa dibdib ko at hindi na mapigilan ng mga mata ko
na hindi umagos ang mga luhang kanina ko pa kinikimkim.

"Akala ko magiging maayos na ang lahat, akala ko magiging masaya na tayo, akala ko
magsisimula tayo ng panibagong kabanata sa ating buhay! pero akala ko lang pala
lahat. Ako lang pala ang nag-iisip ng mga bagay na iyon, ako lang Knight, ako
lang," saad ko na humahaguholhol nasa iyak, nilapitan niya ako at
akmang yayakapin ngunit lumayo ako sa kanya.

"Huwag na huwag mo akong hahawakan!" sigaw ko at napapitlag siya sa kanyang

kinatatayuan. Halatang

gulat sa aking inasta.

"Alana please, let's start again," saad niya, bakas sa tono ng boses niya ang
lungkot at sakit ngunit hindi na dapat ako maniwala sa kanya, naulit na ito noon at
mauulit rin ito ngayon.

"Maghiwalay na tayo," diin kong saad at binawi ang kamay ko na halos maluwag na ang
pagkakahawak niya. Gulat siguro sa mga salitang binitawan ko, kahit man
ako ay gulat rin sa mga salitang lumabas mismo sa aking mga bibig.

Mahal na mahal ko siya, walang kapantay ang pagmamahal ko sa kanya ngunit dapat
narin sigurong bumitaw ako sa pagsasama namin.

"No please...no please," luhod niyang pagmamakaawa, hindi ako makapaniwala na ang
isang DeLuca ay nagmamakaawa mismo sa aking harapan.

"Goodbye Knight," saad ko at kinuha ang singsing mula sa aking daliri at ibinalik
sa kanya.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 28

ALANA

Napagpasyahan kong hindi na umuwi ng bahay dahil baka dun niya pa ako abutan at
tumagal pa ang aming diskusyon. Wala akong laban sa kanya alam ko
yun kaya kung maaari ay aalis na ako sa !along madaling panahon kahit na gabi pa
ngayon. Good thing dala ko
ang wallet ko na Iaman Iahat ang mga cards ko at cellphone ko. Wala akong pakialam
kung pinagtitinginan ako ng mga tao ngayon, nakasuot parin kasi ako ng
dress at kinuha ko narin ang mga jewelries sa aking katawan.

I don't need them lahat ng iyon ay galing kay Knight. Butilbutil na ng pawis ang
namumuo sa aking noo at di na malaman Iaman kung saan ako dadalhin ng mga paa ko.
Napagpasyahan kong maupo na muna sa isang bakante na bench kasama ang mga taong
nagdadate. Napabuga ako ng hininga dahil sa layo ng aking inabot. Ngunit hindi
dapat ako tumigil, I need to think. Hinubad ko muna ang suot suot kong heels upang
makapag pahinga naman ang mga paa ko.

"Think Alana think please calm yourself," sambit ko habang tinitipa tipa ang
cellphone ko. Pumunta ako sa aking contacts at napatigil ako sa isang pangalan.

Bully Ash

Walang pagdadalawang isip na tinipa ko ang call at hinintay itong mag ring.

Pigil hininga kong inaantay ang kanyang pagsagot ngunit wala parin.

Nakakadalawang missed call na ako at hindi parin

niya ito sinasagot. Hindi parin ako nawawalan ng

pag-asa kaya inulit kong dinial ang kanyang numero.

And within just a ring he immediately answered it. Para akong nakahinga ng maluwag
nang masagot niya ang kanyang cellphone.

"Ash?!" Sigaw ko dahilan upang mapatingin ang mga tao sa aking gilid ngunit
inignora ko lamang sila.

"Alana? Sorry ngayon ko lang napansin nasa kalagitnaan kasi ako ng meeting with my
manager. What seems to be the problem bakit ganyan ang tono ng boses mo? Where are
you? Are you okay?" Sunod sunod niyang tanong at kahit hindi ko pa siya sinasagot
ay tumulo na naman ang mga luha ko. Bumalik na naman ang sakit. Napahikbi ako at
yumuyugyog na naman ang aking mga balikat. Wala na akong pakialam sa mga
nakapaligid sakin.
"Sh*t! Alana! Are you okay? Please talk to me! Answer me! Where are you?! I'll come
pick you up kahit nasaan ka pa ngayon. Kahit nasa Palawan ako I'll be there just
tell me where the f*cking are you!? Answer me please susunduin kita." Dinig na
dinig ko sa kanyang boses ang pag-aalala at pagkabalisa.
"Ash," saad ko at humihikbi.

"Okay huwag mona akong sagutin sa kung ano man ang nangyari. We will talk later,
saan ka ngayon?"

Agad ko naman din siyang sinagot. Pinahid ko
aking sarili. Sinabi ko sa kanya kung nasaan
sa isang Iugar kung saan niya ako susunduin.
helicopter niya at dun lang niya pwede itong
nung pumunta siya sa Palawan.
ang aking mga luha at kinalma muna ang
ako ngayon at itinuro naman niya ako
Gagamitin niya raw kasi ang private
ibaba. Yun din kasi ang gamit niya

"Okay, malapit naman diba yan sa kinatatayuan mo

ngayon? You think you can manage? It's okay kung hindi

mo kaya, ako na ang pupunta sayo," saad niya at narinig ko naman ang kaluskos ng
mga gamit. Tila
nagmamadali narin siya at rinig ko rin ang pagtatanong sa kanya ng kanyang manager
which naiintindihan rin ito ng kanyang manager at tila tinutulungan pa siya.

"I can manage Ash malapit lang naman," saad ko at nagsimula ng maglakad bitbit
bitbit ang aking heels.
"Sige mag-iingat ka tignan mo ang dinadaanan mo kukunin pa kita huwag kang tatanga-
tanga sa daan kilala kita. So first things first, turn off your phone or better yet
itapon mo nalang yan. Knight will easily tract you with that. I can buy you a new
one," saad niya at tumatango tango naman ako kahit hindi niya ako nakikita.
"Paano mo ako maco-contact?" tanong ko habang palinga linga sa daan kung may dadaan
bang sasakyan bago ako tumawid.

"Just be in that place okay, I'll be there. I'll hang up now. See you there be
carefulAlana," saad niya bago niya patayin ang tawag.
"Thank you Ash, hindi ko na alam saan ako pupunta. I owe you one," sagot ko at tila
naman natigilan siya.

"Anything for you, see you later," saad niya at narinig ko na ang pagpatay niya ng
tawag.

Gaya ng sabi niya agad kong tinurn off ang aking cellphone ngunit nakahagip ang
aking mga mata ng malaking basurahan.

"Yes, mas mabuting itapon ka nalang," saad ko at naglakad papunta sa basurahan.

Tinignan ko muna ng ilang segundo ang aking cellphone at napatakan ito ng isang
luha. Napasinghap ako nang may maramdaman

akong tumulo sa aking batok, isang malamig na tubig. At

walang ano ano ay bumuhos ang malakas na ulan. ltinapon ko ang cellphone sa
basurahan without
taking a second glance on it. Tsaka ko na siguro

sasabihin kila daddy at mommy kung nasaan ako. Makikigamit na muna ako ng cellphone
ni Ash.
Marahan akong naglakad papunta sa aking destinasyon na hindi alintana ang ulan at
bitbit ang aking heels. Nakakasalubong ko naman ang mga tao na nagmamadali sa
kanilang paglakad at pagtakbo dahil sa nagraragasang ulan. Samantalang ako ay tila
nilalasap ang mga patak nito at ang malamig na simoy ng hangin na para bang ito na
ang huling lakad ko sa Iugar na ito. I want to go far away, far away from here, far
away from
him.

"Ash why are you so good to me?" sambit ko at kita

ko pa ang malamig na usok na lumabas sa aking bibig. It's getting cold.

Malapit na ako sa aking destinasyon at hindi ko alam kung anong oras pa siya
dadating.
"Knight why are you like that? " sambit ko at tumulo na naman ang mga luha ko
kasabay ng paglagaslas ng ulan sa aking mukha.
Nasa Iugar na ako ng aming pagkikita ni Ash nang mapaupo ako uli sa isang bakanteng
upuan. Ash will easily find me here.

Napatingin ako sa madilim na kalangitan at hindi alintana ang pagpatak ng ulan sa

aking mukha. I close
my eyes at hinayaan ang aking sarili na umiyak. I want to cry more hanggang sa
mapagod ako at sa pag-alis ko sa Iugar na ito ay hindi na ako muling iiyak pa.
lbubuhos ko na ang Iahat Iahat dito.

liang taon akong nagpaalila kay Knight bilang

asawa niya sa batas ngunit hindi sa mata ng mga tao.

Hinahayaang saktan at manipulahin ang aking pagkatao. Sumusunod sa kanyang mga

kagustuhan. Naghintay ng pagkatagal tagal at umasa sa kanyang mga salita ngunit sa
huling hantongan pala ay mas matimbang parin ang babaeng una niyang naging
kasintahan.

I meant nothing.

My vision was getting blur.

Para akong nahihilo at nasusuka.

Ilang oras na akong naririto at wala parin si Ash hanggang sa tumila na ang ulan.

Ilang minuto pa ay nakarinig na ako ng isang malakas na ingay na tila nanggagaling

sa itaas. Agad akong tumayo mula sa aking kinauupuan upang salubungin ito at tama
nga ako. It was a helicopter at kitang kita ko nasi Ash. He looks worried at tila
ba sumesenyas senyas pa pero hindi ko maintindihan. Nakatayo lamang ako at hinintay
na bumaba ang sasakyan niya.

"Alana! Sh*t you look pale basang basa ka pa nagpaulan ka ata sh*t hey naririnig mo
ba ako? Alana?" sigaw niya dahil narin sa ingay ng helicopter at wala akong nasagot
kundi ngitian lamang siya. At nang lalapit na sana ako sa kanya ay biglang umikot
ang aking paningin at narinig siyang sumigaw at di ko na mawari ang kanyang mga
sinasabi.

And everything went black.

CHAPTER 29
ALANA

I groaned as I felt my head throbbing in pain. Pikit mata kong hinilot ang aking
sintido at ramdam ko ang pamamalat ng aking lalamunan.

I need water.

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at nasilaw sa sinag ng araw. Marahan
akong umupo at
inilibot ang aking paningin. Nasa loob ako ng isang

kwarto, malapad ang kama at napaka-elegante ng mga gamit at halatang mamahalin

Iahat at sa loob ay meron naring banyo nakabukas kasi ng kaunti ang pinto kaya
kitang-kita ko ang loob. Napalingon ako sa kanang direksyon ko at ngayon ko lang
napagtantong nasa mataas akong Iugar. An kwartong ito ay nasa itaas.

Kitang kita kong dagat at mga puno. Rinig na rinig ko rin ang lagaslas ng dagat
patungo sa buhangin, walang ka ingay ingay ang paligid. Napakasarap magmuni-muni at
magpag-isa. This is exactly what I want, what I needed.

"Ash," sambit ko ng pabulong. Sinundo ako ni Ash.

Akma na sana akong babangon sa aking kama nang mapansin kong wala akong saplot sa
aking buong katawan. Halos wala, wala rin akong suot na underwear
o bra.

"Sh*t what happened?" Pilit kong inalala ang mga nangyari kagabi. Napahilot ako sa
aking ulo sa pag-iisip nang mahagip ng aking mga mata ang isang maliit na

papel na may nakasulat.

DRINK ME

lyon ang nakasaad sa sulat na nakadikit sa isang baso na may lamang tubig. Katabi
naman nito ay ang isang pinggan na may isang malaking sandwich na siksik sa gulay
at karne na palaman. Alam na alam parin
ni Ash ang gusto kong pagkain, simula nung nag-aaral pa lamang kami ay lagi siyang
may dala-dalang pagkain na ganito nang malaman niyang iyon ang paborito ko.
Samantalang hindi kailanman inalam ni Knight kung ano ang mga paborito ko pero baka
ako nga ang may kulang dahil hindi ko naman ito sinasabi sa kanya.

Napasadahan kong tingin ang pinggan nang may nakita akong isang maliit rin na papel
na may nakasulat tulad nung nasa tubig.

EAT ME

Bahagya akong napangiti sa kanyang ginawa. Parang Alice in wonderland lang ang
gusto niyang eksena.

"Siya yung kainin ko diyan eh," saad ko at agad ko namang ipinilig ang ulo ko na
para bang nasisiraan na ng bait. Parang iba kasi ang kahulugan o ako lang talaga
ang nagbibigay nito ng malisya.

Napasinghap naman ako nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto. Agad kong hinila
ang kumot sa aking katawan at mahigpit itong hinawakan.
Napatingin ako sa pinto at hinihintay kung sino ang papasok nang iniluwa nun si
Ash.
"You're awake," sambit niya na may mga ngiti sa kanyang mga labi, bakas sa kanyang
mga mata ang pagkagalak ngunit di rin maitatago sa ilalim ng kanyang mga mata ang
konting pangingitim. Marahilay puyat
siya kagabi.

"Ash," mahinang saad ko at napaupo ngunit

mahigpit parin ang pagkakahawak ko sa kumot. "Don't worry wala akong nakita sa
katawan mo.
Yes, aaminin kong ako ang...you know... ang nagbihis

sayo kasi basang basa ka ng ulan nung gabing yun eh. Bakit ka ba kasi nagpaulan?
Mabuti nalang malakas ka at hindi ka nilagnat himala nga eh kasi masakitin ka
naman noon. Maputla ka lang ngayon pero promise wala talaga akong nakita sa katawan
mo itaga mo pa sa bato tamaan man ako ngayon ng kidlat. Oo siguro na...may
nahawakan akong balat mo p-pero natural lang yun kasi binibihisan nga kita Alana.
S-siguro nahawakan ko din yung maselang parte ahhh! Ano ba!" Tila nag hehesterikal
na siya sa paroo't parito na kakalakad na ikinatawa ko naman.

"It's okay Ash," saad ko pero tila hindi niya ako

. . .
nannn1g.

"Ash!" Sigaw ko dahilan upang matigilsiya sa kanyang ginagawa ay hinarap ako.

"It's okay, ako dapat ang humingi ng despensa

dahil tila naabala pa kita nung gabing yun. lnasikaso mo pa ako. Sinundo mo ako sa
dis oras ng gabi. Kinuha ko angoras mo, I know you are a busy man and-," hindi ko
na napatapos ang aking dapat na sasabihin nang bigla siyang nagsalita.

"Hindi ka aksaya ng oras Alana tandaan mo yan. Tanga lang ang lalaking mag-iisip
nun. You're worth it, every second every minute every hour kahit saang lupalop ka
man ng mundo kukunin kita because 1 -," hindi na niya napatapos ang kanyanh huling
salita nang bigla akong tumakbo papunta sa banyo.

Hindi ko narin inalintana ang kumot na dapat ay nakabalot sa aking katawan, hubo't
hubad akong

napatakbo sa banyo at sumuka. Wala na akong pakialam

kung nariyan si Ash sa aking harapan. Sumuka ako ng sumuka kahit na walang
lumalabas sa aking bibig, mapait lamang na tubig at !away ko ang lumalabas ngunit
tila ba hinahalukay ang aking sikmura. Agad naman akong tinakbuhan ni Ash na may
dala dalang tuwalya na ibinalot sa aking likod sabay hagod sa aking
likod.

Medyo gumaan ang aking pakiramdam dahil sa paghagod niya sa aking likod. Binigyan
niya ako ng tubig at agad ko naman din iyong ininom. Natigilan naman
ako sa aking ginagawa nang may maalala ako, bigla akong kinabahan.

"Alana, are you okay? You want me to get something for you? Gusto mo ba tumawag
nalang ako ng doktor? Right, yes dapat tumawag ako ng doktor," sambit niya at akma
na sanang aalis pero agad ko siyang pinigilan.
"No, okay lang ako. I don't want a doctor."

lnilibot ko ang aking mata sa loob ng kwarto. Walang kalendaryo.

"Ash, can I borrow your phone? " mahinang saad ko at nanginginig kong iniabot ang
aking kamay sa kanya. Tinignan niya naman ito na tila ba nagtataka ngunit sa
kalaunan ay tumango siya at dinukot sa kanyang bulsa ang kanyang cellphone.

"Sure, here," saad niya at iniabot sa akin agad ko naman itong kinalikot and I was
surprised dahil wala man lang itong ka password password. At nang tinipa ko ang
menu bar ay bumungad sa akin ang mukha ko. Oo, mukha ko hindi dapat ako magkamali
dahilkilala ko ang mukha ko. Akma niya na sana itong kukunin sa aking mga kamay
nang mapansin niyang tila natigilan ako ngunit iniwas ko ito sa kanya. At nang
makita ko ang

calendar app ay agad ko itong pinindot.

Halos kumabog ang dibdib ko sa natuklasan ko. lsang buwan na akong delay.
lsang buwan na akong walang dalaw.

I am always on time.

Hindi ako kailanman nadelay sa period ko. Dahan-dahan kong nabitawan ang kanyang
cellphone at napatingin sa kawalan.

"I'm pregnant."

CHAPTER 30

ALANA
"May malapit bang drug store dito?" saad ko na nanghihina. Napaupo ako sa kama at
napasuklay ng aking buhok. Hindi ako makapaniwala sa mga

nangyayan.

"Sa kabilang bayan pa. But if you want we could go may sasakyan naman ako and I
cancelled all of my appointments. Pero kung di mo pa kaya ako nalang ang bibili.
You want me to buy you a pregnancy test? It's okay you don't have to hide it from
me. Sige bibili na muna ako maghintay ka lang dito at kung may gusto ka
mang kainin may tao sa baba at ipagluluto ka niya agad. Pagsasabihan ko siya at-,"
hindi ko na pinatapos ang kanyang sasabihin nang bigla akong nagsalita at tila
naman natigilan siya sa kanyang kinatatayuan. Heto naman ang mga taksil kong luha,
lagi nalang ganito I am so weak.

Agad kong pinahid ang aking mga luha at ngumiti ng pilit.

"Ash, salamat," saad ko at agad na nag-iwas ng tingin. Narinig ko na lamang ang
kanyang mga yabag at ang pagsara ng pinto.
Nagpalinga-linga ako sa buong kwarto nang mahagip ng aking mga mata ang isang
upuan na may mga damit. Isang maluwag na puting tshirt at jogging pants at isang
boxer. Agad naman akong nagpalit mas maigi na ito kesa sa wala.

Napaupo uti ako sa kama at kinuha ang sandwich sa plato. Nakaramdam narin kasi
ako ng gutom.

Habang ngumunguya ako ay may bigla akong

naisip. Agad akong tumayo hawak hawak ang aking pagkain at inalis ang kumot sa
higaan.

Wala

Wala ang aking mga gamit.

Napalingon ako sa mesa naroon ang aking clutch at biglang napailing.

Naitapon ko nga pala ang aking cellphone sa basurahan.

Paano ko na ngayon kokontakin si Atty. Michelle. Sa pagkakatanda ko ay meron ng

files for annulment para sa amin ni Knight at meron narin itong pirma niya ako
lamang ang wala. Ginawa na niya ito noon pa pagkatapos naming ikasal dahil planado
niya naman lahat. Kinausap niya rin ako noon kaya wala akong nagawa kundi umoo
lamang for the sake na makapiling siya kahit na sandali at malagay ang kanyang
apelyedo sa aking pangalan. Ganun ako kabaliw.

Pero hindi na ngayon. I will sign that papers.

Kung buntis man ako o hindi tatanggapin ko ang lahat. Pipirmahan ko parin ang
divorce papers namin. Mamumuhay na akong malaya, sapat na siguro ang ilang taon na
naging tanga ako. Tatanggapin ko na lamang na kailanman ay hindi ako naging sapat
para sa kanya. Kukupkupin ko itong bata, palalakihin ng mag-isa.
Siguro darating ang araw na makikilala niya si Knight at

hindi ko rin siya ipagdadamot dito. Ang akin lang sa ngayon ay ang mahalin ang
sarili ko. Alagaan ang sarili ko at magpakalayo-layo.
Tama na.

Napatutop ako ng aking noo nang maalala ko sina daddy at mommy. Napatingin ako sa
sahig, andun parin

ang cellphone ni Ash. Hindi ko alam kung nalimutan niya

itong pulutin o sinadya niya nalang na iwan ito. Agad kong kinuha ang cellphone sa
sahig and thankfully memorize ko ang numero ni dad.

Agad kong tinipa ang keyboard at dinial at ilang ring lang ay agad niya itong
sinagot.

"Dad?" sagot ko sa tawag at agad naman siyang sumagot at bakas na bakas sa kanyang
tono ang
pag-aalala. Narinig ko naman ang paglapit sa kanya ni mommy.

"My God Alana! Where are you? We are worried sick here! Kagabi ka pa namin
hinahanap at hanggang ngayon ay hinahanap ka ni Knight. Where are you sweetheart?"
saad niya sa kabilang linya at tila inagaw ito agad ni mommy.
"Anak, Alana where are you? Tell us at ipapasundo ka agad namin. Are you okay?"
tanong ni mommy sa kabilang linya at rinig ko ang kanyang pagsinghot. Tila naman
nakonsensya ako sa aking ginawa. Napag-alala ko ang mga magulang ko.

"I'm okay mom and dad. I am totally fine, safe and sound. Magbabakasyon na muna ako
mom and don't worry I'll be back as soon as I can. And please don't tell Knight I
called. I don't want him to tract me. We are over," mahinang saad ko sa huling
salita.
"Okay sweetheart if that is your wish. But we will tell him soon okay? And please
sana mag-usap kayong dalawa."

"Okay mom. I'll hang up na I love you both bye," saad ko at agad na pinatay ang
tawag.
Oo aaminin kong masakit parin hindi naman kasi dali-daling maalis ang pagmamahal ko
sa lalaking halos buong buhay ko ay umikot nasa kanya. Mahal ko parin

siya pero ang paulit-ulit akong gawing tanga at paulit ulit

kong nararamdaman itong sakit ay hindi ako magiging masaya. liang taon na ba ako
ngayon? liang taon din akong nagtiis.

Marami akong mga nakaligtaang bagay sa aking buhay pero hindi ko naman sinisisi ito
kay Knight. Desisyon ko ito noon pa man at ang dapat na sisihin dito ay walang iba
kundi ako lang.

Sarili ko. Tuloy parin.

Tuloy parin ako sa buhay ko. Buhay ko at ng magiging anak ko. Kailangan sigurong
umalis narin ako dito.
Nakakahiya din naman kay Ash kung siya pa ang

kukupkop sa akin. Kailangan ko rin naman sigurong gastahin ang mga naipon ko, sapat
na siguro yun para makapagsimula ng bagong buhay kasama ang nasa sinapupunan ko
ngayon.

Napahaplos ako sa aking tiyan at napangiti.

"Hello little one." Bahagya akong natawa dahil hindi ko pa naman kumpirmado na
buntis nga ako o hindi
pero parang gusto ko narin.

"I will take care of you. Mamahalin kita at palalakihin. lbibigay ko ang mga
pangangailangan mo sa abot ng aking makakaya. Siguro magkukulang ako sa isang bagay
pero pipilitin ko itong punan sa buhay mo and I hope you will understand.
lpapaliwanag ko rin
sayo ang lahat lahat pag malaki ka na at naiintindihan

mona ang mga bagay bagay. I'm sorry if this is how it ends anak, hindi ko naman ito
ginusto. Walang ina ang hindi gusto ng kompletong pamilya. A child needs both, a
mothe and a father pero it looks like ako lang ang makikita mo. Mahal kita anak
ko," saad ko at di na

napansin ang pagtulo ng aking mga luha. Agad ko

naman itong pinahid gamit ang likod ng aking kamay.

Bigla akong napatalon mula sa aking kinauupuan nang may biglang nagsalita sa aking
likuran.
"Mahal kita Alana please stay here. I'll be the father of that child you are
bearing."

Readers also enjoyed: -------------------------------------

SEX TAPES (TAGALOG)

0 3.7K Read

TAGS possessive forced comedy sweet

CHAPTER 31
ALANA

Makalipas ang isang buwan...

Magdadalawang buwan na akong buntis at magpahanggang ngayon ay hindi parin ako

natutunton ni Knight. Malaking pasasalamat ko kay Ash dahil kahit papaano ay hindi
niya pinagsasabi sa aking magulang kung nasaan kami. Medyo unfair nga lang ako kay
Ash dahil magdadalawang buwan narin siyang naririto sa Palawan at marami na siyang
na cancel na mga opportunities sa buhay niya.

Makailang pakiusap narin ng manager sa kanya na bumalik nasa industriya at

ipagpatuloy ang kanyang nasimulan ngunit tinanggahin niya iyon lahat ngunit hindi
naman siya maglalaho sa mga mata ng mga tao.

At iyon naman ang ipinagpapasalamat ng kanyang manager dahil asset siya nito.
Magbabakasyon lamang daw siya at pagkatapos ay babalik din siya sa mga kamera.

Nahihiya narin nga ako sa kanya dahilsiya ang nagbibigay ng mga pangangailangan
ko. Kahit na makailang ulit kong tinangkang lumayas at umalis ay lagi niya akong
naabutan at sinasabihan na huwag na umalis.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin sinasagot ang pagkukumpisal niya sa akin ng

kanyang pag-ibig.
Masyadong mabilis ang lahat, masyadong mabilis ang
.
mga pangyayan.

Marahil ay naaawa lamang siya sa kalagayan ko

kaya nasabi niya ang mga bagay bagay na hindi dapat. Kapatid siya ni Knight for
goodness sake ayokong masira ang relasyon namin ni Ash. Mabait at responsable si
Ash
at hindi siya mahirap mahalin ngunitmas mabuti pa atang maging magkaibigan nasa
muna ngayon.

Mas inaalala ko ang anak ko. lnaalala ko ang kanyang kinabukasan. It's not about
the money, it's about the family. Anong gagamitin niyang apelyedo? Kung sa aking
apelyedo ang gagamitin niya ay okay lang naman sa akin pero paano kapag mag-aaral
na siya, paano kapag may mga kaibigan na siya.

Tatanungin siya kung bakit wala man lamang siyang middle name o ano, ayokong
mabully ang anak ko sa eskwelahan. Napakaraming paano sa isip ko na tumatakbo, I
can't help not to think about it.

Alam nang mga magulang ko ang tungkol sa pagbubuntis ko at ganun nalang din ang
kagustuhan nila na makita ako. Naiintidihan ko na nag-aalala sila sa akin, mga
magulang ko sila at ako lang ang nag-iisa nilang anak.

Pinakiusapan ko muna sila ng ilang buwan at pumayag naman sila sa kagustuhan ko.
Ayoko lang kasi na matunton pa ako ni Knight, dahil pag nalaman ng mga magulang ko
ay malalaman niya rin and that is a bad news.
Kasalukuyan akong nagpapahangin sa labas ng bahay. Bahagya akong napaupo sa duyan
at pinikit ang aking mga mata. Hinding hindi ako magsasawa sa ingay ng dagat, sa
lagaslas ng tubig patungo sa mga buhangin. Sa simoy ng maalat na hangin na gating
sa dagat.

Sa mga dahon na nahuhulog paisa-isa, sa mga ulap na minsan ay kulay asul, minsan
naman ay parang

malalambot na mga cotton at kahit minsan ay

makulimlim ang dagat at nakikita ang kidlat ay napakaganda parin sa aking paningin.

Napamulat ako ng aking mga mata nang biglang may nagsalita sa aking likuran.
Napahawak ako sa aking dibdib dahilan sa pagkagulat.

"Ash, ginugulat mo ako palagi," saad ko at napalingon sa kanyang gawi.

Napatawa naman siya ng bahagya habang nakapamulsa. Nakasuot siya ng puting tshirt
at nakamaong at naka tsenilas and he still looks as handsome as hell kahit sinong
babae ay mapapalingon sa kanya.

"Sorry." Paghingi niya ng paumanhin at napabuntong hininga.

"Hindi mo naman ako responsibilidad Ash. Bakit ba hindi mo nalang ako hayaan na
umalis, I can take care of myself. I'm a Herrera baka nakakalimutan mo," saad ko at
narinig ko na naman siyang nagbuntong hininga at ngayon ay tila malalim na naman
ang kanyang iniisip.
"That's the fact, you're a Herrera at yun ang ikinakatakot ko na isa kang Herrera.
Alana please stay here I don't care if that's my responsibility or not just stay
here...with me. Kahit na wala akong makuhang sagot mula sayo it's okay. I know
masyadong napakabilis ng mga pangyayari at ako naman itong si
gago kinompesal agad sayo ang nararamdaman ko. I can wait Alana, for you I can wait
because you are worth it," saad niya at dahan dahang tumalikod at akma na
sanang aalis nang biglang bumukas ang bibig ko na kahit ako ay nagulat sa mga
salitang lumabas.

"If you can wait then you can have my answer,"

saad ko at napakagat narin ako sa mismong mga labi ko

ngunit wala akong narinig mula sa kanya subalit

nagpatuloy na lamang siyang umalis.

Hawak hawak ko na ngayon ang mga papel, papel ng aming kasal. Dahan dahan kong
kinuha ang folder mula sa aking likuran dahil ayoko itonh makita ni Ash. Mabuti
nalang at nailagay ko ito sa likod ko kanina habang nagmumuni-muni.

Hindi mo aakalain na ang kasal niyo ay masisira ng isang papel na may tinta ng
pirma ninyong dalawa. lsang papellang at tapos na ang mga pinagsaluhan niyong mga
taon. Papel na naglalaman ng aproba
niyong dalawa na maghiwalay, maghiwalay na pang habang buhay. Alam ko naman simula
nung una palang na mapupunta rin ako sa ganito, kakaharapin ang isang papel na
naghihintay ng pirma ko. Napatitig ako sa pirma ni Knight, di ko namalayan na
nangingilid na naman ulit ang mga luha sa aking mga mata.
Napakahapdi. Napakasakit. Nakakapang-awa.
Napahawak ako sa parte kung saan ang kanyang

pirma sabay patak ng aking mga luha na agad kong pinahid.

"Ano kaya ang iniisip mo noon Knight habang pinipirmahan mo ito? At ano naman kaya
ang iniisip at ginagawa mo ngayon?" bulong ko sa sarili ko habang hawak-hawak ang
isang ballpen kasabay nun ang
pag-ihip ng hangin sa aking buhok at pisngi. "Hindi ko kaya," saad ko habang ang
dulo ng
ballpen at halos nasa papel na.

Agad kong isinara ang folder ay muting inilagay sa aking likod. Napahilamos ako ng
aking mukha at hinayaan na muna ang mga luha ko na dumaloy sa aking

. .
mga p1sng1.

Napahaplos ako sa aking tiyan at napatingin sa dagat.

"Sorry baby pero baka mamayang gabi o bukas ay makakaya ko na. Sorry if mommy
always cry. Promise ko sayo na hindi na ako muting iiyak. Mahal kita anak ko."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 32
KNIGHT

Napaungolsi Knight mula sa sikat ng araw na tumama sa kanyang mga mata. Jiang araw
na ba siyang ganito? Magdadalawang buwan na, magdadalawang buwan na siyang walang
kabuhay buhay. Simula nung gabing iyon, gabing pinagsisihan niya at ngayon ay tila
mas lumala pa ang lahat.

lidlip pa sana siyang muli nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Agad naman
niya itong kinuha thinking it would be Alana.
He tracked her using her device but failed wala rin siyang tigil sa kakahanap sa
kanya. Walang araw na hindi niya inisip si Alana at wala ring araw at gabi na
hindi niya kaharap ang alak. Kahit na wala siyang narinig

sa mga magulang ni Alana ay ramdam niya ang pagkabigo nila sa kanya at ganun narin
ang kanyang mga magulang.
Even though his father come to visit him sometimes he can't help not to give him
his words, words that
keeps chanting in his mind.

'I am disappointed to you son, you don't deserve

her.'

Napatingin siya sa screen ng kanyang cellphone

kung sino ang nagtext sa kanya.

From Samantha:

Hey, are you okay? Call me if you need anything. Someone to talk to or something,
please call me.

Saad ng text kung siguro ay nasa dating pag-iisip

pa siya ay masaya siyang nakakatanggap ng messages

na gating sa kanya. At siguro ay nagtatalon na siya sa tuwa ngunit hindi. Ang

magkaroon pang ugnayan sa kanya ay isang kamalian lamang.

Akma na sana niyang itatapon ang kanyang cellphone nang biglang tumunog ito ulit na
agad naman niyang tinignan.

Gating uti ito sa kanya.

'I'm here outside.'

Saad ng text at agad naman siyang bumangon sa kanyang kama at tumungo sa bintana
upang silipin kung nasa labas nga ba siya. Kumaway naman ito sa kanya at
sumenyas na lamang siya na pumasok. Tila naman bumukas ang pinto at agad namang
bumaling ang atensyon ni Samantha doon. Marahil ay pinagbuksan na siya ni nanang.
Kahit si nanang ay galit sa kanya at hanggang ngayon ay hindi siya
pinapansin.
He cursed under his breath and brush his hair in frustration.

"Shit," he cursed and throw his phone away ngunit tumalbog lamang ito sa kama.

Agad naman siyang nagpalit ng damit at dali-daling bumaba mula sa kanyang kwarto.

Naabutan niya si Samantha na nakaupo sa sala at umiinom ng kanyangjuice na inihanda

naman ni nanang. Nagtama ang tingin namin ni nanang at gaya ng
dati ay hindi siya pinansin at malamig ang mga tingin na ibinibigay sa kanya. Hindi
niya masisisi si nanang dahil nga sa kanyang ginawa kay Alana at ngayon ay nasa
pamamahay niya ngayon si Samantha.
"What are you doing here?" tanong niya at nilingon naman siya ni Samantha na
nakangiti. Noon ay
gandang-ganda siya kay Samantha ngunit bakit tila

ngayon ay tila nauuyam na siya.

"I have news for you," saad niya na may kagalakan sa kanyang mga mata.

Napaupo naman si Knight malayo sa kanya at hindi naman iyon tinanong ni Samantha.
He was one meter away from her.
"What news?" tanong ni Knight na napahilamos naman ng kanyang mukha obviously ayaw
na niyang magatgal pa si Samantha sa kanyang harapan gusto niya na agad itong
umalis sa kanyang pamamahay.
"Alana signed the divorced papers," she said, and Knight look at her in shock.
Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig para siyang binuhusan ng malamig na
tubig. Why did he not thought about those papers? Bakit di man lang sumagi sa isip
niya ang mga papeles na iyon na ibasura na lamang at ngayon ay tila napirmahan na
niya ito. Napirmahan na ito ni Alana.
"Well, I don't know if she already signed it na but as far as I know sabi kasi ni
atty. Michelle ay ipinadala niya ito kay Alana so aanhin naman iyon ni Alana hindi
ba? Pipirmahan at pipirmahan niya iyon as far as I know and the will happily ever
after Knight. Legal na kayong maghihiwalay and then we will get married soon.
That's what we planned right?" saad ni Samantha at tinignan lamang siya ni Knight
na para banag nababaliw na. Oo nung una ay plano na nila iyong dalawa ngunit
nagkamali siya.

"No, change of plan. 1 want you to get out of my house now!" sigaw ni Knight na
umalingawngaw sa buong kwarto ngunit tila hindi naman natinag si Samantha sa
kanyang kinauupuan.
"Hold your horses, Knight. Hindi ko aakalaing ganyan ang magiging epekto sayo ni
Alana, relax I am

here to help you I'm just joking okay? Okay, let me help
you find her okay. Diba sabi mo may kutob kang magkasama sila ngayon ng kapatid
mo? Si Ash, magkasama sila ni Ash. Okay, so here's the thing nakita ko ang manager
ni Ash so maybe we could ask him kung nasaan siya, nasaan silang dalawa. We could
give him a threat, and besides you're an Alcantara you can do anything but ofcourse
hindi naman natin totohanin.
Huwag nating bahiran ang ating mga mukha ng dumi my gosh okay so his manager is
opening a new cafe shop near in this city we could go there." Dali-dali niyang saad
na tila ba nakikipagkarera sa akbayo sa bilis niya magsalita at tinignan lamang
siya ni Knight.

Hindi niya alam kung maniniwala ba siyang tutulungan siya o hindi. Pero wala namang
mawawala sa kanya kung susubukan niyang puntahan ang manager ni Ash kesa sa
tumambay na lang sa kwarto niya magdamag.

He can't suppress but to think about Alana signing the divorce papers. Tila ba
yumanig ang kanyang mundo at tumigilaagad ang pag-ikot nito. Hindi niya alam kung
humihinga pa ba siya o hindi na dahil isipin pa lang niyang napirmahan na niya ito
ay ganun nalang ang kagustuhan niyang mamatay nalang sa sakit. lnaamin niyang isa
siyang gago dahil nung una palang ay siya naman ang may kagagawan nun and now it
looks like bumabalik lahat ng mga katarantaduhang nagawa niya noon.

Hindi niya mapigilang di mapaisip kung bakit ba nasa huli lagi ang pagsisisi. Oo
makalumang kataga at katanungan pero sa tuwing ganun ang sitwasyon ay malakas
naman ang tama.

Mahalna niya si Alana pero nagawa niya parin itong pagtaksilan at hindi parin
magawa-gawang ipagsabi sa

buong mundo na asawa na niya ito, na siya mismo ang

nagmamay'ari ng kanyang puso at ng kanyang buong pagkatao. Gusto niyang ilunod ang
kanyang sarili sa alak at magpakalasing para kahit sa ganun ay makalimutan
at di niya maramdaman ang sakit pero tila ata hindi tumatalab.

Napatawa siya ng mapakla at napahilamos ng mukha. Wala siyang pakialam kung nasa
harapan niya man ngayon si Samantha the hell he cares about her.

"Ba't parang natatawa ka pa diyan? Alam mo kung ayaw magpahanap nung tao di huwag
hanapin
nag-aaksaya ka lang ng oras mo sa kanya she's not even worth it." She flips her
hair at tila may pang-uuyam sa kanyang mukha na nais suntukin ni Knight kung hindi
lamang siya babae.

Ngunit nang tignan niya ang kanyang kamao ay bumalik sa kanya ang memorya ng
nakaraan. llang suntok din ang natanggap ni Alana mula sa kanya na ngayon ay
pinagsisisihan niya at nangako siya sa
kanyang sarili na hindi na siya magbubuhat ng kamay sa kahit sinong babae.
Kailanman ay hindi siya nagbubuhat ng kamay, kay Alana niya lamang ito nagawa
ngunit gayun nalang din ang kanyang pagsisisi.
"She's worth it."
CHAPTER 33

ASH

"If you can wait then you can have my answer." Those are the words that keeps
chanting in my
head.

Ngunit bago pa man ako makalapit sa kanya ay nakita ko na ang bagay na itinatago
niya sa kanyang
likuran. At kung hindi ako nagkakamali ay mga papeles iyon ng mga divorced papers
nila ni Knight. Hindi ko alam kung masama akong kapatid sa kanya dahil tila
inaagaw ko ang kanyang asawa. Masamang tingnan sa mga mata ng mga tao pero ano ang
magagawa ko? Mahal kosi Alana and I can't let people decide whom I should love
or not.

Kung sa pagiging modelo ay iniisip ko kung ano ang iisipin ng mga tao sa akin ay
ang siyang nagpapasikat at tila nagiging perpekto sa kanilang mga paningin ay
mahalaga pero I would not let my brain consume all of me. Kung sa paningin ng mga
tao ay sinulot ko lang ang asawa ng aking kuya the hell I care.

Wala akong pakialam sa kanilang mga mapanirang mga mata at mga bibig.

Wala at hindi ko responsibilidad na mabuhay ayon sa inaakala ng mga tao o ang

gusto nilang makita sa akin. Hindi ko responsibilidad ang mabuhay sa kanilang
ekspektasyon, if that's the hell what they think about me then so be it. It's
their mistake after all, not mine.

At kung pipirmahan man iyon ni Alana ay may malaking posibilidad na pwede ko siyang
kunin yun ay kung papayag siya. Knowing her alam kong hindi siya

agad-agad na papayag. Napakalaking komplikadong

buhay ang susuungin niyang mag-isa ngunit dahil sa kanyang sinabi kanina tila ata
bingyan niya ako ng panibagong pag-asa.

Aasa nga ba ako o napilitan lamang siyang sabihin iyon sa akin?

Masakit parin para sa akin na tignan ang kanyang kalagayan. Nagpakasalsiya sa

kapatid ko at ngayon ay buntis siya at ang kapatid ko naman ang ama. Ano ba ang
dapat kong gawin?

Tatawagin ko basi Knight? Sasabihin kung nasaan kami ngayon o hahayaan na lamang
ang tadhana na magpasya ng lahat?

Dapat ngang gawin ang nararapat, dapat gawin ang tama pero bakit tila labag naman
sa loob ko?

Nung gabing iyon na nagpasundo siya sa akin ay walang humpay ang kabog ng puso ko.
Hindi malaman-laman ang gagawin. Napakalayo ng aking
lugar sa kanya but I need to think fast. Nasa kalagitnaan

kami ng isang meeting at naiwan ko pa ang cellphone ko sa mismong desk ko at kung

hindi pa iyon napansin ng makeup artist ko ay hindi ko masasagot ang kanyang tawag.

At nang makita ko siyang basang-basa sa ulan at nakatayo ay tila ba gusto kong

tumalon agad salubungin siya ng aking mga yakap. Kitang-kita ko ang kalungkutan at
sakit sa kanyang mga mata, mga emosyon nasi
Knight lamang ang nakakagawa. Hindi ko maipaliwanag sa sarili ko kung gaano kasakit
na makita ang babaeng minamahalmo noon ay sinasaktan ng paulit-ulit ngayon.

Kung sana ay ako nalang.

Ako nalang sana ang minahal mo Alana. Ako nalang sana ang pinili mo.

Kung sana nagkaroon agad ako noon ng takas ng

loob na ikumpisal sa iyo ang nararamdaman ko ay siguro iiba ang ikot ng mundo pero
hindi, isa akong malaking duwag.

Narinig ko palang ang boses moat ang iyak mo ay parang gusto kong liparin ang
Palawan papunta sayo.

lsa nga baakong duwag?

lsa baakong mang-aagaw?

Bakit di ko magawa-gawang lumingon sa iba? Sa iba ko nalang ituon ang aking pansin.
Ano nga ba ang papel ko sa mundong ito? Minsan napapaisip ako sa mga sinabi sa kin
ni
mamay nung siya mismo ang sumundo sa akin sa

airport. Dinala niya ako sa isang kilalang restaurant alam kong may sasabihin siya
dahil hindi naman siya
nag-aaksaya ng oras kung hindi naman importante. But I am still happy dahil siya
ang sumundo sa akin it she tells me to keep it a secret.

FLASHBACK

Tetsuya's Resto

((Order now," saad ni mamay na ikinatango ko naman at agad na tinignan ang menu.

((Okay, I'll have beef plum and smoked butter and Meletti 1870," saad ko at agad
namang naglista ang waiter na naghihintay sa amin. Ngumiti naman siya at bumaling
kay mamay.

((I'll try this spanner crab and clam vinaigrette same drinks too," saad niya at
agad namang tumango ang waiter at umalis.
'Thank you sa pagsundo sa akin mamay," saad ko at ngumiti naman siya.

((No worries apo and besides, you are going to live

with your kuya from now on," saad niya na ikinagulat ko,

I was not expecting that. Nakakuha na ako ng condo sa Iugar na ito and I can't stay
in that house knowing that I will see her every day and every corner of that house
there is no way.
((May condo na aka mamay no-" Hindi niya na aka pinatapos ng pagsasalita dahi/a gad
niya itong pinutol at matatalim na mga titig ang iginawad niya sa akin.

((I'm not asking you Ash/' saad niya at napatahimik naman agad aka.

((I know that you have feelings for her but she's in danger when she is around
with Knight. Hindi ko a/am kung bakit tila nagbago ang batang iyon. Hindi naman
siya ganun dati. I'm sorry if you think I am using you for the sake of Alana
but ikaw lang ang nasa isip ko nang makita ko siya apo. I remind me of myself, so
weak...so fragile and I don't want her to end up just like me right now. I want her
to taste happiness and that happiness Knight cannot give/' mahabang saad niya at di
ko mapigilang di nalang mapatitig kay mamay.

Yes, kita ko noon pa bata pa lamang kami ni kuya kailanman ay hindi namin siya
nakitang ngumiti kasama si lola. Ngumingiti lamang siya kaag kasama kaming
mga apo niya pero aagd naman iyong napapawi kapagka nakikita niya si lola.

((Sometime a man's purpose in a woman's life is to help her become a better woman..
.for another man," she said looking through my eyes.

Yun parin ang tumatatak sa aking isipan. Yun parin ang palaisipan para sa akin.
Yun nga ba ang papelko sa buhay ni Alana?

lsang tulay?

lsang tagapagligtas?

A second male role?

Hindi ba ako karapat dapat para sa kanya?

Kaya kung akuin ang lahat mahalin niya lang ako. Kaya kong pasanin ang kanyang
mundo, mabigat,
masakit at mahirap man ito.

"When a man really loves a woman, there is no limit. I'll save you from him Alana."
Readers also enjoyed: -------------------------------------

SEX TAPES (TAGALOG)

0 3.7K Read

TAGS possessive forced comedy sweet

CHAPTER 34

ALANA

Kasalukuyan akong ngumunguya ng hinog at masarap na langka nang biglang sumigaw si

Ash dahilan upang tumayo ako mula sa aking kinauupuan. Dali-dali akong tumakbo kung
saan galing ang sigaw.

"Ash!" nag-aalalang tawag ko at napalingon naman siya sa aking gawi. Nagulat naman
ako dahil tila okay naman siya at wala namang nangyari. May dala-dala siyang isang
supot at kung hindi ako nagkakamali ay mga manggang hinog iyon at hilaw.

Tila naman nagsiningning ang aking mga mata at nakatingin lamang sa kanyang bitbit
na nakangiti.

"Oh heto binili kita ng mangga, hindi mo naman kasi sinabi kung hinog o hilaw kaya
binili ko nalang pareho para di mo ako talakan," saad niya na ikinatawa ko naman.

"At bakit naman kita tatalakan aber?" I crossed my arms and rolled my eyes into
him.
"According to my research ang mga buntis na babae ay parang tigre kung magalit
kapag di nabili ang gusto. Kung hindi magagalit ay siguro iiyak at magtatampo and
I don't want that to happen. Ang pagiging buntis ay isa

sa pinakamahirap na parte ng stage ng mga babae at ang mga lalaki naman ang
tumutulong sa kanila. Kaya gagawin ko lahat ng mga ipag-uutos mo para pansinin mo
ako lagi. Mamamatay na ako sa kapraningan ko pag di mo ako pinapansin," saad niya
at dahan-dahang naglakad papunta sa aking direksyon.

"Nag research ka nga."

"So kung ano man ang mga kailangan mo sabihin

mo lang sa akin. The first trimester is the most crucial to your baby's
development. During this period, your baby's body structure and organ systems
develop. Most miscarriages and birth defects occur during this period. Your body
also undergoes major changes during the
first trimester." Basa niya sa isang maliit na papel na kanya palang dala-dala
hindi nga siya nagsisinungaling nag research nga talaga siya.

"Maraming salamat sa woogle sa mga kasagutan about critical stages of pregnancy.

Kaya dapat bilhin na natin ang mga kailangang bilhin nag research din ako kung ano
ang mga importanteng gamit pag lumabas na si baby. May mga symptoms din sa
pagbubuntis moat lahat ng ito ay normal lang pero dapat na ata kitang
hanapan ng ob-gyn mo para makapag pacheck-up ka na. And as I was saying about the
symptoms pwede kang mag gain ng weight kaya lolobo ka pa lalo pero normal lang yun
tanggap parin kita. Constipation kaya dapat maghinay-hinay lang tayo sa pagkain.
Cramps and back pain natural lang din kaya baka umiyak ka nalang diyan ha normal
lang yan. Anemia, depression and insomnia, it's normal you can feel all of this
during the stages pero hindi ka nag-iisa sa lahat ng mga lakbay mo okay?" mahabang
saad niya at di ko mapigilang di matawa sa kanyang mga sinasabi at dito pa talaga
sa labas kami
mag-uusap ng mga ganito.

"Breast changes ito talaga ang inaabangan ko," dagdag niya at di ko mapigilang di
maihagis ang aking suot suot na tsenilas sa kanya at agad naman siyang nakailag at
napatawa.

Di ko mapigilang di humanga sa kanyang taglay na katikisan at kagwapuhan. Kahit na

simpleng t-shirt lang at maong ang kanyang suot ay labas parin ang angkin

niyang artistahin.

"Bakit ka sumigaw kanina? Akala ko ano ng nangyari sayo," sambit ko at akma na

sanang tatalikod. Ayoko ng magtagal pa ang pagkakatitig ko sa kanya.

"Trip ko lang para makita ko agad ang kagandahan mo sa labas nitong bahay. Bakit?
Natakot ka ba? Natakot ka ba na baka may nangyari sa akin? You don't have to worry
about me kasi kung may nangyari man sa akin ay yun ay ang nahulog ako," he said
and gestured me to walk at habang pabalik na kami sa loob ay tinanong ko naman
siya uli.
"Nahulog?"

"Nahulog sayo," sagot niya at agad ko naman siyang hinampas na kahit ako ay nabigla
sa aking inasal ngunit napatawa naman siya.

"Magtigil ka nga Ash ang gulo-gulo na nga ng buhay ko," sambit ko at hinila ang
aking upuan. Bahagya pa akong napahikab dahil nakakaramdam na naman ako
ng pagkaantok.

"Magulo buhay mo? Malay mo sinadya yan para ayusin ko," sagot niya at humila rin
ng upuan at umupo. Ngayon ay kaharap na namin ang isa't-isa and I can't help but
to roll my eyes on him. Ngunit di ko parin mapigilang di mapatawa dahilsa kanyang
mga pa puppy eyes.

"Sarap mong kuhanan ng picture diyan ang ganda mo but I am not a photographer, but
I can picture us together," dagdag pa niya at di mapigilan ang sarili ko na hindi
mapangiti at bigla atang uminit ang aking mga pisngi at ang aking tainga.
"Magtigil ka na Ash sisipain na kita diyan. Matutulog na muna ako saglit inaantok
na ako." I yawned at nakita naman si Ash na dumampot ng isang piraso ng langka at

agad na isinubo iyon.

"Hoy kumuha ka ng sayo alam mo ba yung kasabihan na kapag kumuha ka ng pagkain ng

buntis ay aantukin ka rin," saad ko at bahagya naman siyang natawa.

"Antukin na kong antukin para tabi tayo." Di ko na napigilan at napahampas na naman

ako sa kanyang
braso at pareho kaming natatawa sa aming
.
pmaggagawa.

Akma na sana akong tatayo nang biglang may pumasok na ikinagulat naman naming
dalawa ni Ash. Sa halos magdadalawang buwan naming di nagkita ay di parin sanay ang
puso ko sa kanya. Nakaramdam ako ng kaba at pagkasabik sa kanyang mga bisig.

"Knight," mahinang sambit ko at may

dahan-dahang pumasok ulit sa loob at nagtama ang aming mga mata.

Si Samantha.

Tila nawala naman agad ang kaba sa aking dibdib at napalitan agad ito ng galit.
Tila agad namang bumalik ang gabing nakita ko silang dalawa, ang gabing iaanunsiyo
na niya sana ako bilang kanyang asawa. Bumalik ang sakit. Bakit sila magkasama?
Bakit sila nandirito? Bigla kong naalala ang mga papeles. Nandito ba sila upang
kunin iyon? Sinabi ba sa kanila ni Atty. Michelle na kinuha mo ito?

Ofcourse sasabihin niya iyon dahil mga importanteng papeles ang kanyang hawak-
hawak. Papeles ng isang Alcantara at Herrera. Nandito ba sila para tignan kung
napirmahan ko na ito at para maipagpatuloy na nila ang naudlot nilang pagsasama?

Tumayo naman si Ash mula sa kanyang kinauupuan at hinarap si Knight na ngayon ay

madilim ang

ekspresyon. Tila hindi naman natitinag si Ash sa mga

titig sa kanya ni Knight sa halip ay parang mas lumakas ang tensyon.

"Nandito lang pala kayong dalawa."

CHAPTER 35

ALANA

"Nandito lang pala kayong dalawa." lsang matatalim na titig ang ipinukol niya sa
akin. Kitang-kita ko rin sa kanyang mga mata ang lungkot at galit at napansin ko
rin na medyo humaba ng konti ang kanyang buhok at medyo pumayat.
Paano niya nalaman kung nasaan kami ngayon? Sino ang nagsalita patungkolsa aming
lugar? Napakaraming tanong sa aking isipan at alam ko ring iyon din ang iniisip ni
Ash.
Ngunit hindi ko parin alam kung bakit kasama niya si Samantha at bakit ganyan na
lamang siya kung makatitig sa aming dalawa ni Ash.

Napahaplos ako sa aking tiyan dahil sa nararamdaman kong tensyon at kaba.

Napatingin naman agad si Knight sa aking tiyan at para bang nagtatanong ang kanyang
mga mata.

"Could you please leave us alone?" said ni Knight habang ang kanyang mga tingin ay
sa akin lamang.

"Why would I let you alone with her? Baka ano pa ang gawin mo sa kanya," sambit
naman ni Ash na tila ba nakabitaw siya ng maaanghang na salita na ikinapikit ni
Knight. Alam kong nagtitimpi lamang siya ng galit niya dahilugali niya iyon.

"I think you should know your place Ash. Asawa ko parin ang kinakasama mo dito sa
iisang bubong and to hell with you," he growled and his hand formed into a fist
turning his knuckles turns to white.

"The last time I checked asawa mo lang siya sa

papel never in your life Knight. You treat her like a trash and then you bring your
woman now in front of her. Ugali ba yan ng matinong asawa?" sambit ni Ash at agad
naman siyang sinugod ni Knight ngunit mabilis kong hinarang ang aking sarili.

"Stop! Please stop ayoko ng gulo dito Knight," sambit ko at tinapunan siya ng
masamang tingin.

"Ash mag-uusap na muna kami." Lingon ko kay Ash at dahan-dahan naman siyang tumango
at bahagyang pinisil ang aking kamay.

"Sa baba lang ako if you need anything," sagot niya at nginitian ko naman siya
securing him the everything will be okay.

Hindi naman pinansin ni Ash si Samantha bagkus ay iniwasan niya ito at lumabas.
"Samantha get out," maawtoridad na sambit ni Knight habang nakatalikod sa kanya
akma na sanang magsasalita si Samantha nang putulin ito ni Knight.

"I said get out," ulit niya at dahan-dahan namang umalis si Samantha ngunit bago
pa man siya makalabas ay tinapunan niya muna ako ng tingin at sa aking tiyan.

Nang nakakatiyak na kaming kami nalang ang tao sa loob ay agad kong hinila ang
upuan sa aking tabi at umupo dahil para kasing nahihilo na ako.

"Are you pregnant?" mahinang tanong niya at agad ko naman siyang tinitigan.

"Umupo ka muna," mungkahi ko ngunit tila hindi niya naman ako narinig nanatili
parin siyang nakatayo sa aking harapan at naghihintay ng aking kasagutan.

"Are you pregnant?" His voice was crisp and his eyes cut deep through my soul.

Hindi ko mawari ngunit agad akong nanlamig dahil

hindi ko alam ang isasagot sa kanya. Wala naman akong

itinatago ngunit bakit parang kinakabahan pa ako ngayon.

"Yes, yes I am," sagot ko at nagpakawala ng hininga. Namayani ang katahimikan sa

aming dalawa at
wala akong nakuhang kahit anong reaksyon sa kanya.

Nanatili siyang nakatingin sa labas na para bang malalim ang lniiSlp.

"llang buwan na?" tanong niya ngunit nakatingin parin sa labas.

"Magdadalawang buwan na," sagot ko naman at hindi ko mapigilang di laruin ang aking
mga kuko. Bakit ba tila nakakaramdam ako ng pagkakonsensya. Nakokonsensya ba ako
dahil sa paghahanap niya sa akin? Dahil ba sa pagtatago ko o dahil sa
ipinagbubuntis ko ngayon at ngayon niya lamang nalaman.

Napabuga naman siya ng kanyang hininga at napahilot sa kanyang sintido at maya maya
pa ay nagsalita na siya na siyang ikinatigil ng mundo ko. Hindi ako makapaniwala sa
aking naririnig.

"Sino ang ama?" tanong niya at dahan-dahang napalingon sa aking gawi at nagtama ang
aming mga mata. Hindi ako makapaniwalang lumabas iyon mismo sa kanyang mga bibig.

Paano niya ako naatanong ng isang bagay na alam niyang siya lang ang nakagalaw sa
akin. lniisip niya ba na may nangyari sa amin ni Ash? Hindi ako
makapaniwalang aabot kami sa ganito? Tila nanliliit ako

sa kaings arili upang pag-isipan niya ako. lsa ba akong maruming babae sa kanyang
pag-iisip? Ganoon nalang ba kababa ang kanyang pagtingin sa akin?

Napapikit ako ng aking mga mata at huminga ng malalim napakuyom ako ng aking mga
kamay dahil

ayokong mag eskandalo.

"Ganoon nalang ba kababa ang tingin mo sa akin at itinatanong mo ang bagay na iyan
sa aking mukha? Paano mo nasisikmurang itanong yan sa akin. lkaw lang ang gumalaw
sa aking katawan, walang ibang ama itong dinadala ko kundi ikaw Knight," mahinang
saad ko habang nakatingin sa kanya ngunit blangko parin ang kanyang mukha. Walang
kahit na anong rekasyon at di ko mabasa kung ano ang tumatakbo ngayon sa kanyang
lSIp.

"Kailan?" he asked, which makes me frown.

"Kailan? Anong kailan?" mahinang saad ko at para bang sumasakit ang aking tiya na
para bang kumikirot dahil sa mga nangyayari. Hindi ko magawang kumalma.

"When is the abortion?" malamig niyang tanong na ikinatigil ng mundo ko. Am I

hearing it wrong? Para ata akong nabingi sa kanyang sinabi.

"Kahit kay Ash pa yang dinadala mo I am still willing to accept you but not the
child. Magkakaroon lang ng gulo yan sa buong angkan namin at sa pamilya
mo knowing that I am your husband and my image will-"

lsang malutong na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi at hindi pa ako nakuntento at
malakas ko pa siyang sinampal ulit. Kitang-kita sa kanyang mga mata ang galit at
pamumula nito.

"How dare you, Knight? This is your flesh. I am not killing this child. I am
keeping this child! Anak natin ito Knight! Sarili mong dugo ang nananalaytay dito
sa kanya! Paano mo nagagwang sabihin yan sa akin? Hindi ka ba naniniwala sa
sinasabi ko? lsa ba akong
sinungaling na tao? Kailan ba ako nagsinungaling sa iyo? I've been honest to you
since day one Knight, hindi ako kailanman nagsinungaling sa iyo," sigaw ko hindi ko
na

kayang kontrolin ang aking emosyon, ramdam ko na

naman ulit ang pagkirot ng aking tiyan.

"Hindi rin ako sigurado na ako ang ama na iyong dinadala!" sigaw niya at titig na
titig sa aking mga mata at doon na bumuhos ang aking mga luha. Hndi ko mapigilin
ang pagpatak ng mga ito,nanggagalaiti ako sa galit ganun din ang sakit sa puso ng
nararamdaman ko.

"Aiam mong ikaw lang! Alam mong ikaw lang Knight!" Duro ko sa kanyang dibdib at
hindi ko na napigilang di mapahagulhol sa iyak at ang mga ablikat ko ay yumugyog
na.
"I am keeping this child if you won't-" it cut me out of my words when a hand
landed on my face and soon I realized sinampal niya ako. Sinampal ako ni Knight at
tinignan ko siya na may mga takot sa mga mata. Napahawak ako sa bandang pisngi ko
kung saan niya ako sinampal.
It horrified me.

Nanumbalik ulit ang takot ko sa kanya.

Dahan-dahan ko siyang tinitigan and regret written all over his face.

"Abort that child," he coldly said and left me standing there. Para akong ilang
ulit na sinasaksak sa puso dahil sa kirot at sakit. Si Knight nga ba ang kausap ko
kanina o ibang tao?
Agad naman akong umakyat sa taas para pumunta ng kwarto at mag-impake.

I need to call Ash.

Nasa itaas na ako nang mapansin kong tila may naaaninag akong anino sa labas.
Malapit kasi ang kwarto ko sa veranda kung saan tanaw na tanaw ang dagat. Malakas
ang ihip ng hangin ngayon dahil sa paparating na bagyo.

Nang makalapit ako sa veranda ay ang siya namang

pagluwa ng mukha ni Samantha na nakangiti.

Papaano siya nakarating dito sa itaas? Hindi ba't lumabas siya kanina papaanong
naririto siya ngayon? "Curious? It's a secret. Alam ko namang si Knight
talaga ang ama ng batang dinadala mo ngayon and I

believe you. A Herrera princess always tells the truth, she doesn't know how to
lie, she's transparent," saad niya at dahan-dahang naglakad paunta sa aking
direksyon at ako naman ay di mapigilang di mapaatras.

"What are you doing here? Hindi ka dapat naririto," mahinang saad ko at agad naman
siyang tumawa ng nakakaloka na para bang baliw. Ibang Samantha ang nakikita ko
ngayon.
"He want's abortion right?" she said smiling at patuloy parin sa paglapit sa akin
at nakita ko na lamang ang likuran ko na malapit nasa gilid ng hagdan at nang
lingonin ko siya ay napasinghap ako nang ilang pulgada

na lang ang layo ng mukha niya s akaing mukha na nakangiti.

Dahan-dahan niyang inalsa ang kanyang kamay at itinulak ako.

"Why not do it now?"

Yun lamang ang narinig kong lumabas sa kanyang mga bibig at nakita ko na lamang ang
sarili ko na dahan-dahang nahuhulog sa hagdan at hinihintay ang pagbagsak ko.

Napahawak ako sa aking tiyan at may luhang lumabas sa aking mga mata.
Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 36

ASH
Labag man sa aki ng loob ang umalis at iwan silang da lawa ay wa la pari n a kong
sa pat na karapatan kay Alana. Asawa pari n siya ng kapatid ko. Hindi lang sana
magkakamali si Kn ight kay Alana at baka di siya patawarin ng diyos sa gagawin niya
sakaling may mangyari kay Alana.
Nangyari na dati na sinaktan na n iya si Alana at

wala siya sa kanyang tabi at ngayon kapag naulit pa iyon wala ng bukas na
kahaharapin si Knight kahit na magkapatid pa sila. Marahil nga ay tama ang kan i
lang mamay o marahil nga ay nakatadhana ang la hat. Kah i t
na nagdada la ng tao si Alana at si Knight ang ama ay hindi parin nawa la ang pag-
ibig ko sa kanya.

Tatanggapin ko siya kahit ano pa mang mangyari sa kanya hindi mawawala ang
pagmamahal ko sa kanya. Kahit na may nakauna nasa kanyang lahat, unang halik, unang
yakap at unang pagtatalik. Kahit na i ba ang nakakuha ay ayos lang sa akin, hindi
naman lahat ay perpekto sa pag-ibig. Wala akong pakialam sa sasabihin ng iba.
Ang a la m ko la ng ay mahal ko siya. Ang a lam ko
la ng dapat ko siyang ipagtanggol. Ang a la m ko la ng ay mahalin siya ng
walang kapalit. Simula palang nung nag-aaral kami nagsimula na ang pagkakaroon
kong
i nteres sa kanya. Masyado siyang i nosente at dapat na bantayan, masyado siyang
mabait na m i nsan ay
i naabuso nang i ba. lsa siyang mapagmahal at masunuring anak. Ngunit nang dumating
ang araw na

umuwi si Knight gating sa ibang bansa ay doon na

nagsimula ang Iahat. Hindi ako nagkulang sa pagsasabi sa kanya kung ano ang ugali
ng aking kapatid.

Hindi ko naman sinisiraan ang kapatid ko sa kanya but I know what he is capable of
doing. At hindi nga ako nagkamali. Lumuwas ako ng ibang bansa upang
doon ipagpatuloy ang career ko dahilayokong makita si Alana na nababaliw na kay
Knight at wala siyang pakialam kung makailang iwas si Knight sa kanya.
Ngunit nagsisisi ako kung bakit pa ako lumabas ng bansa na sana ay hindi dapat.
Nangako akong babantayan at hindi mawawala sa tabi ni Alana ngunit hindi ko ata
pinangatawanan iyon. Nabalitaan ko nalang na nagpakasalna sila, a private marriage.
A private
marriage that I get curious kaya tinawagan ko agad sina daddy at mommy.

lsang arranged marriage ang naganap dahilito ang kagustuhan ng anak ng mga Herrera
at yun ay si Alana. liang araw rin akong nagkulong sa kwarto ko nung araw na iyon.
Hanggang sa nabalitaan nila daddy at mommy kaya gusto nila akong umuwi ng bansa.
Kinausap din
ako ni mamay nung araw na iyon. Si mamay lang ang nakakaalam ng Iahat, siya lang
kasi ang sinasabihan ko ng mga sekreto ko kaya lubha din siyang nalungkot noon para
sa akin.

Hindi rin niya magawang bantayan nun si Alana dahil hindi siya nakakalabas ng bahay
at naiintindihan ko naman si mamay doon at alam ko kung anong relasyon ang meron
siya kay lolo. Napamulsa ako ng aking kamay sa aking bulsa at napapikit ng mga
mata. I inhaled the fresh air the sea is giving me. It somehow helps me to relax.
"Anona kayang ginagawa nila?" I muttered under my breath as I open my eyes at bigla
kong naalala si

Samantha.

Napalingon ako sa aking kanang direksyon sa pagkakaalam na kasama si Samantha

ngunit wala siya doon. Pinalibot ko ang aking mga mata at ni walang bakas ng
kanyang anino.
"Nasaan ka Samantha?" mahinang tanong ko sa aking sarili. Napagdesisyonan kong
bumalik sa loob
dahil tila may narararamdaman akong may masamang
.
mangyayan.

Malapit na akong makarating sa bahay nang nakita kong papalabas ng bahay si Knight.

He looks pissed na medyo ikinabahala ko.

Nagtama ang tingin naming dalawa at agad siyang pumunta sa aking direksyon na nag-
aapoy ang mga mata.

He looks that he could punch me anytime.

Nang makarating siya sa aking harapan ay agad niyang hinablot ang aking kwelyo.

"You-," saad niya na biglang naputol nang sabay kaming napalingon sa itaas ng
bahay. Agad akong kinabahan dahil alam kong galing iyon kay Alana.

Agad kong winasiwas ang kamay ni Knight sa aking kwelyo at dali-daling tumakbo
papasok ng bahay. Ramdam ko naman ang pagsunod agad sa akin ni Knight.

Nakita kong nakabulagta nasi Alana sa sahig at walang malay agad akong tumakbo sa
kanyang direksyon.

Walang humpay ang kabog ng aking dibdib at panginginig ng aking kamay at kalamnan.
"N-no no no f*ck," I cursed under my breath at agad na napalingon sa itaas at
nakita si Samantha na nakatingin din sa aking gawi.

labi.

Nakita kong sumilay ang ngiti sa kanyang mga

Hindi muna ako mag-aaksaya ng oras sa kanya

kailangan kong madala sa hospital ngayon si Alana.

Nang kunin ko ang aking kamay sa sahig ay doon ko lang napagtantong may bahid na
ito ng dugo. Dahan-dahan kong nilingon ang binti ni Alana at doon nga nanggaling
ang mga sariwang dugo.

"No no no your baby," garalgal kong sambit at agad siyang binuhat at di na pinansin
si Knight sa aking harapan na tulala.

"Where are you taking her? " tanong niya nang malapit na kami sa pinto.

Hindi ko na siya nilingon at sinagot at agad na

itinakbo si Alana sa aking sasakyan. Medyo malayo pa ang syudad mula sa lugar namin
ngayon pero gagawin ko ang lahat makarating lang sa hospital. Dali-dali kong
binuksan ang pinto ng sasakyan at agad siyang inihiga sa back seat at nang ma
sigurado kong okay na siya ay agad akong pumasok sa front seat.

Nanginginig kong isinuksok ang susi sa sasakyan upang patakbuhin ito at di ko na

namalayan na umiiyak na pala ako. Napapikit ako ng aking mga mata at huminga ng
malalim.

Kailangan kong kumalma para makapag-isip ng maayos. I started the engine and
drive fastly. Mabuti nalang at wala masyadong sasakyan sa daan.

"Please please malapit na tayo Alana. Don't go don't go don't go f*ck please! Dali
Ash ano ba!" Sigaw ko and trying to calm myself again.

Medyo tanaw ko na ang malaking hospital at nagpapasalamat ako dahil tila gumagawa
ang tadhana ng paraan upang madala kosi Alana sa hospital
agad-agad. Nang makarating na ako malapit sa

emergency room ay agad akong bumaba sa sasakyan at agad na kinarga si Alana.

"Nurse! Nurse! Please!" Sigaw ko at ilang mga nurses din at utilities ang lumabas
at kumuha ng stretcher. Agad ko namang inihiga si Alana at dali-dali naman nilang
ipinasok si Alana sa loob.
"Alana," sambit ko at agad na may doktor na lumapit sa akin.
"Kasalukuyan na siyang inaasikaso ng mga admitting physician sa loob. Andito ako
para tulungan sila. Anong nangyari sa pasyente mo?" tanong niya at agad naman akong
napahilamos ng aking mukha. I need to calm down.

"I am Dr. Vergara, Caleb and please I need you to calm down Sir," saad niya at
marahan pang hinagod ang aking likod.

"She fell, nahulog siya mula sa second floor," sagot kong makakuha ako ng takas ng
loob.

"Is she pregnant?"

"Yes, she is. Sh*t please please save her and the child," pagmamakaawa ko at ramdam
ko na naman ang pagtulo ng aking mga luha.
"We can't assure you on that, but we will do everything to save them both. But now
I need you to go to the admitting section to give the information that needed of
the patient," saad niya at agad naman akong tumango.
Pagkatapos kong maibigay sa admitting officer ang mga data na kailangan nila ay
agad akong bumalik sa emergency room nang salubungin agad ako ng doktor
na kausap ko kanina. "Kamusta na siya doc?"

"We did everything and we found out na wala ng

heartbeat ang bata. Kailangan naming kunin ang bata sa

loob upang maisalba ang iyong asawa. We are sorry we did everything we got. Ginawa
namin ang lahat para maligtas ang mag-ina mo but we assure you that your wife is
safe. Just the baby," mahabang paliwanag niya at agad naman akong napasuklay ng
aking buhok.

"Wala na ang baby?" Ulit kong tanong at tila ba hindi parin napoproseso ng aking
utak ang lahat. Masyadong mabilis ang mga pangyayari.

"I'm sorry Sir, kailangan ko po munang bumalik sa

loob," mahinang saad niya at tuluyan na akong iniwan.

Para akong nanlumo nang marinig ko ang sinabi ng doktor. Gusto kong umiyak at
sumigaw pero di ko magawa. Masasaktan nito si Alana at wala ng may mas isasakit pa
pag nakikita kong nasasaktan siya. Kahit na hindi ako ang ama ng kanyang dinadala
ay para narin akong nawalan ng magiging anak. Shit this is all my fault dahil
iniwan ko siyang mag-isa doon.

Kung sana ay di nalang ako lumabas ng bahay at

ininsist na dun lang sa tabi niya siguro ay hindi ito

.
mangyayan.
Napakaraming sana pero hindi ko naman nagawa. Kasalanan kong lahat ito.
Lahat ng ito ay hindi mangyayari.

Dapat ay hindi ako nagtiwala sa kapatid ko dapat ay hindi ko inalis ang tingin ko
sa babaeng iyon.

I need to get rid of her after this. Humanda siya sa akin.

Readers also enjoyed: -------------------------------------

BE MY HONEY (Be My Valenti...

0 32.1K Read

TAGS opposites attract arrogant goodgirl

CHAPTER 37

ASH

Suite Room A (6:00pm)

Hindi ako mapakali sa aking kinauupuan, hindi ko alam kung ano ang gagawin. Kahit
tapos na at ayos na ang lahat ay hindi parin ako mapakali. Andito na kami sa isang
suit room dahil medyo maliit ang isang private room. Baka masyadong masikipan o
hindi makahinga si Alana pag andoon kami o baka ako lang ang nag-iisip nun dahil
ngayon ako ata ang nasisikipan at hindi makahinga sa kung ano ang gagawin.

Papaano ko sasabihin sa kanya na wala na ang kanyang anak? Papaano ko kakaharapin

pag nagising na siya? Stable na siya at laking pasasalamat ko sa maykapal dahil
malayo na siya sa disgrasya ngunit tila ata ako ang disgrasya ngayon dahil sa
kabang nararamdaman ko.
Bigla akong natigilan sa aking pag-isip nang tumunog ang aking cellphone. Agad ko
naman itong kinuha sa aking bulsa dahil baka mga magulang ito ni Alana pero hindi
ko pa naman sila tinatawagan. Praning na ata ngayong araw. Tinignan ko ang caller
ID at di ko napigilang di magmura.

Knight calling...

"Anona naman ang gusto mo," mahinang sambit ko habang nakatitig lang sa cellphone.
Wala na akong pakialam kung asawa siya o hindi.

Wala narin akong pakialam kahit kapatid ko pa siya. Kailangan ko munang kumalma
bago siya kausapin
dahil ayokong makabitaw ng mga masasakit na salita

dahil kahit ganun ay nakakatandang kapatid ko parin

siya at may natitira pa naman akong respeto sa kanya kahit papaano.

Hinayaan ko lang na mag-ring at mag-ring ang aking cellphone hanggang sa hindi na

siya tumawag. I need to calm down kanina ko pa to sinasabi pero hindi naman ata
nakakatulong mas lalo lang akong nagiging aligaga.

Hinihiling ko parin sa diyos na sana maging maayos na ang lahat dahil alam kong
iyon din naman ang kagustuhan ni Alana.

Kasalukuyan akong nakaupo at pinaandar ko narin ang tv dahil kahit papaano ay

makarinig parin ako ng ingay dahil ayokong lamunin ako ng katahimikan at baka ano
pa ang maawa ko na ikakasisi ko sa huli. Kukuha na sana muna ako ng maiinom nang
biglang bumukas ang pinto at iniluwa nun si Dr. Vergara, ang doktor na kumausap sa
akin kanina.

"May I talk to you?" bungad niya at tumango naman ako, pumunta muna ako sa gawi ni
Alana at hinalikan
ang kanyang noo. Para bang ayoko muna siyang iwan pero kailangan kong makausap muna
ang doktor niya.
"Kakausapin ko muna si doc but I'll be back okay?" Bulong ko kahit alam ko namang
hindi niya ito naririnig.
Nang makalayo kami sa kwarto ay napagpasyahan naming bumili ng kape at tumayo
nalang malapit sa bintana, tanaw dito ang buong syudad at mga ilaw na nanggagaling
sa mga gusali, bahay at mga sasakyan.
"You are not her husband, right?" tanong niya sa akin na siya namang ikinalingon ko
sa kanyang gawi.
"Hindi niya ako asawa," mahiang sagot ko at tumango naman siya at muting uminom ng
kanyang kape.

"I've been there and you are not alone. Nung una ay

inakala kong asawa ka niya dahil kitang-kita sa mga mata mo iyon. Pero nang makita
ko sa system namin dahilikaw ang nagbigay ng mga data niya it turns out to be that
you are her brother-in-law. Hindi ko naman masasabing pareho tayo pero I've been
there. Minahal ko rin ang asawa ng aking kapatid, una siyang naging akin but simula
nung umalis ako ng bansa upang
mag-aral bilang isang doktor nalaman ko nalang na ikinasal siya sa aking kapatid.
It was private. Walang nakakaalam nun na ikinasal sila only our parents and his.
Dahil din siguro sa business namin kaya sila nagpakasal. It was supposed to be me,
but I don't want
to be like them. Handling a business is not what I want, I want to be a doctor at
iyon ang dahilan upang malayo ako sa kanila and then poof bigla nalang silang
ikinasal silly right? Dahillang sa negosyo handang gawin ang lahat. Maraming
nagagawa ang pera, marriage is a sacred thing. Nung araw ring umuwi ako I took the
chance para kausapin siya, ang babaeng minahal ko buong buhay ko. Hindi niya rin
ginusto ang lahat but in the family's name at para narin sa patumba nilang neosyo
ay kinailangan niyang gawin iyon. Wala siyang nagawa dahil wala rin naman ako sa
kanyang tabi nug mga araw na iyon." May mga lungkot sa kanyang mga mata niyang
sambit habang nkatingin sa kawalan, tama nga siya pareho nga kami magkaiba lang ang
siwasyon pero pareho kami.
"And then I saw you karga karga siya at tumatawag ka ng mga nurses. Weird right?
Pero nakita ko ang sarili ko sayo. Kahit hindi ko pa alam ang buong istorya I just
wanted to tell you you should fight for her. I don't know why I am telling you
this, it's just my calling. Don't think about what will people say to hell with
them. If she is

worth it then go for it." dagdag pa niya at muling

lumingon sa akin na nakangiti. "Yes, she is worth it."

"What I am here is because I have to tell you

something about her condition. After this miscarriage, she will dwell on these
stages. She should survive on her emotions at importanteng may tao siyang
masasandigan. Women may experience a roller coaster of emotions such as numbness,
disbelief, anger, guilt, sadness, depression,and difficulty concentrating. Habang
nagbubuntis ba siya masyado ba siyang emosyonal? Paano kapag nagising na siya
ngayon at malalamang wala na ang kanyang baby? She needs a person to lean on right
now. She can experience these symptoms; fatigue, trouble sleeping, difficulty
concentrating, loss of appetite, frequent episodes of crying, broken or suffering
relationships with family or friends, self-harm/suicidal attempts or actions maari
niyang maexperienced yan Iahat. You have to keep an eye on her. The grieving in
process has three steps, and that is shock or denial this is going to be a
difficult stage for her and you will need a lot of patience, talk to her
and calm her in every situation. Anger, guilt or depression, maaaring magalit siya
s akanyang sarili, sisisihin niya ang kanyang sarili that will cause depression at
baka ano pa ang gawin niya. Hindi naman natin hinihiling pero most of this cases ay
maraming mga babae ang nagpapkamatay becuase they blame there selves. She needs to
go out, have some fresh air, listen to music, someone to talk to and laugh to,
shower
her with attentions she needs. Listen to her and as much as possible give her what
she needs and wants pero dapat alam mo rin ang tama sa mali. And last, the last
process is acceptance mapupunta din siya sa stage na

ito kung saan ay tanggap na niya lahat it will be a long

way but it will be worth it. While we were operating her we know that she is
fighting for her life. Para bang kailangan niya pang mabuhay, she needs to live.
And please give her the meaning of life after all if you love her you can give her
that," mahabang paliwanag niya at bahagyang natawa nang makita niya nag kanyang cup
na wala na palang kape.
"I thin I need to get another one. l'll leave you here, Mr.?" tanong niya na
nakatingin sa akin.

"Ash, just call me Ash."

"Okay, I'll leave you now Ash. May mga pasyente muna akong bibisitahin bago matulog
but first I need to refill my cup." Tawang saad niya at nginitian ko naman siya. Sa
mahabang saad niya ay wala akong naisagot o hindi man lamang ako nakapagsalita. It
surprised me and at the same time nalulungkot ako sa maaring mangyari kay Alana sa
oras na magising siya. She needs me and I will be by her side.

Naiwan na akong mag-isa at hinayaan ko muna ang sarili ko sa na makapag-isip isip.

Medyo nakaramdam narin ako ng pagkakalma ngunit hindi parin awawala ag pag-aalala
ko sa kanya. Hindi ko pa magawa-gawang iwan si Alana ngayon upang sugurin si
Samantha dahil
sa ginawa niya. Alam kong walang kinalaman si Knight dito ngunit hindi parin
maialis sa sarili ko na pinabayaan niya si Alana na mag-isa. Napansin ko rin sa
gilid ng kanyang mga mata ang pamumula at alam kong umiyak na siya nun bago pa man
siya nahulog.

Ilang minuto rin akong nanatili sa labas bago ko napagpasyahang pumasok nasa loob
ng kwarto ni Alana.

Nang maisarado ko ang pinto ay nagulat na lamang

ako nang nakita ko siyang nakaupo nasa kanyang

higaan at nakatanaw sa bintana.

"Alana?" Dali-dali akong tumungo sa kanyang direksyon dahil sa pagkagulat.

Dahan-dahan naman siyang napalingon sa akin at

namumugto ang kanyang mga mata. Kanina pa siya

. . .
s1guro g1smg.

"May kailangan ka ba? Tubig? Nauuhaw ka ba? Nagugutom ka ba? Pero soft diet kana
muna ngayon or
it's better if call the doctor hintayin mo lang ako dito,"

saad ko at akma nasanang aalis nang pinigilan niya ako, hawak hawak niya ngayon ang
aking kamay.
"Dito ka lang," mahinang sambit niya at tumango naman ako. Agad ko naman siyang
inalalayang mahiga.
Humila naman ako ng upuan at hawak hawak niya aprin ang isa kong kamay. Nanatili
kami sa ganung posisyon nang bigla siyang nagsalita.
"I lost my baby right?" mahinang sambit niya at napahalpos sa kanyang tiyan, wala
na itong umbok. Napalingon siya sa aking gawi at tumulo na naman ang kanyang mga
luha, agad ko naman itong pinahid gamit ang aking kamay at hinalikan ang kanyang
kamay na siyang nakahawak sa akin.
"Sorry, kasalanan ko ang Iahat ng ito Alana. Kung di lang sana kita iniwan kasama
si Knight at kung hindi ko lang sana inalis ang mga tingin ko kay Samantha marahil
ay hindi nawala ang baby mo please patawarin mo ako," mahinang saad ko at dun na
naggaralgal ang boses ko at nakita ko na lamang ang sarili ko na umiiyak. Pinahid
niya rin ang mga luha ko kahit alam kong nahihirapan siyang abutin ako.
"No no no hindi Ash, wala kang kasalanan sa lahat. Huwag mong sisihin ang sarili
mo," sambit niya at di ko

mapigilang di hagkan ang kanyang mga kamay.

"Don't worry gaganti ako kay Samantha para sayo. I'll make sure na pagsisisihan
niya ang lahat," sambit ko at agad naman siyang napabuntong hininga.

"No, hindi pa ito ang tamang panahon para diyan. Hindi mo siya kailangang gantihan.
Dahil ako ang gagawa nun Ash, ako lang. Tulungan mo ako."

CHAPTER 38

KNIGHT

Hindi ko sinasadya, hindi ko sinasadya ang mga pangyayari kanina. Nasampal ko siya
at hindi ko alam kung bakit ko yun nagawa. Marahil sa galit dahil nakita ko silang
dalawang magkasama? Dahil sa ilang buwan siyang nagtago sa akin at kasama niya pa
sa iisang bubong ang kapatid ko? 0 ang paglihim din ng kapatid ko sa akin? 0 ang
di ko pagtanggap na buntis siya, hindi ko alam kung anong ang sumapi sa akin
upang itanong sa kanyang ang mga atanong na iyon. Kilala kosi Alana at alam kong
hindi niya gagawin kailanman ang inaakusa ko sa kanya, but the worse is pinipilit
ko parin ito sa kanya.

Dahil ba hindi ko parin matanggap tanggap ang rebelasyon na naganap? Kung hindi pa
namin siguro sinugod ang manager ni Ash ay hindi pa namain sila matutunton at
hindi ko pa malalaman na buntis siya. Alam ba ito ng mga magulang niya? Pero kung
alam nila siguro nakita ko na silang aliaga at hindi na nagtatrabaho sa kompanya.
Wala parin siguro silang kaalam-alam sa nangyari sa anak nila.
"F*ck! Sh*t Knight anong ginawa mo!" Hindi ko mapigilang hindi mapamura at masuntok
ang pader. Magkakanak na ako, but I blow it away.

Mahal kosi Alana pero bakit hindi ko matanggap tanggap na buntis na siya? Dahilba
nawala siya ng ilang buwan at ako itong walang sawang naghahanap sa
kanya at ganito ang maabutan ko? 0 baka dahil hindi ko

man lang nagawang bantayan siya kanina? Ni hindi ako

makagalaw sa pwesto ko nang makita siyang

nakahandusay sa sahig na puno ng dugo ang kanyang mga hita. Ako ang asawa pero para
akong wala sa
eksena nang buhatin siya ni Ash at walang pabagal bagal na itinakbo sa kanyang
sasakyan.

Pinanood ko nalang itong naglaho hanggang sa mawala na sila sa paningin ko.

Napalingon ako sa kanang gawi ko at nakita si Samantha na nakangiti habang tanaw
tanaw ang daan kung saan dumaan ang sasakyan ni Ash.

Agad ko siyang sinugod at ipinulupot ang aking kamay sa kanyang leeg. She was
gasping for breath, but I don't care.

"Anong ginawa mo kay Alana?" madiin kong saad at mas lalo pang hinigpitan ang
pagkakagapos sa kanyang leeg. Marahas niyang sinuntok ang dibdib at sinipa sipa ang
aking mga paas at ilang segundo ay bintawan ko narin siya. Agad kong hinila ang
kanyang braso ng mahigpit at inulit ang aking tanong.

"Anong ginawa mo kay Alana?" ulit ko ngayon ay kailangan ko na ng kasagutan.

"Edi ano pa? Tulad ng sinabi mo you want to get rid of that child and me of course
I want to get rid of her so it was like hitting to person with one push then tada!
problem solve sweetheart," tawang sagot niya at isang malakas na samapal ang
iginawad ko sa kanyang pisngi.

"What's the for? Binigyan pa nga kita ng pabor you're an ungrateful bastard!" sigaw
niya at inalis ang suot suot niyang heels at walang ano ano ay itinapon niya ito sa
akin na dali-dali ko namang nailagan.

"Ayaw kong makita ang pagmumukha mo," sambit ko at agad siyang tinalikudad akma na
sana akong lalabas ng pinto nang bigla siyang nagsalita.

"Two months Knight, magdadalawang buwan na

exactly baka nakakalimutan mong may nagyayari sa ating dalawa nang mawala ang gaga
mong asawa," she sarcasticaly said and I slowly to look at her in disgust.

"Don't give her a name Samantha, mas bagay lahat sayo yun."

"I'm pregnant Knight kaya ko yun nagawa," mahinang saad niya at napahilamos ng
kanyang mukha. Hindi ko alam ngunit tila tumigil ang mundo ko, hindi ko alam kong
normal pa ba ang paghinga ko. Papaanong nangyaring nabuntis ko siya?

"No, you said you are taking pills," sambit ko na di parin makapaniwala sa kanyang
mga sinabi. Paraan niya lang ba ito upang makalusot?

"Kung sa tingin mo ay makakalusot ka dito sa ginawa mo kay Alana hindi Samantha.

Don't make up stories na hindi naman totoo at hindi naman
kapani-paniwalaan," sambit ko at agad naman niya akong tinitigan na may mga luha sa
kanyang mga mata.

This is my first seeing her crying in front of me, ang Samantha na kilala ko ay
kakaiba sa nakikita ko ngayon, sa kaharap ko ngayon.
"Nagawa ko ang bagay na iyon dahil sa pagka depressed Knight, wala di ko na akya eh
I thought kaya ko because I am Samantha lahat kaya ko. But seeing you in that
situation, I can't help not to get jealous of her. Mahal na mahalmo si Alana at
kitang-kita ko iyon s
amga mata mo kahit ako namna lagi ang kasama mo tuwing may nagyayari sa ating
dalawa. Kada tulog mo lagi mong tinatawag ang pangalan niya. At first it was okay
natural lang yun dahil asawa mo siya at tanggap ko naman na isa akong kabit but
every time na may nagyayari sa ating dalawa dun na ako nagselos,

magdadalawang buwan na siyang nawawala and still

hindi ka parin napapagod na hanapin siya. You love very much that I wanted to be
in that place of her. Kaya ko yun nagawa, nadala lang ako Knight, and now my
conscience is killing me. Nakapatay ako, nakapatay ako ng sanggolKnight. Baka kasi
pag nagkaanak kayo ay iiwan mona ako which is mangyayari naman talaga dahil hindi
mo naman ako asawa but you can file papers para mabigyan ako ng sustento but f*ck
that I don't
need your money. Nagawa ko lang yun dahil sa pagmamahal ko sayo, papaano na ako?
Papaano itong sanggol sa aking sinapupunan? I need you," mahabang paliwanag niya at
napasuklay ng kanyang buhok. Hindi ko alam kung bakit pero tila ramdam ko ang
sinseridad

"Kung hindi ka sigurado na anak mo ang nasa sa kanyang sinapupunan pwes itong sa
akin ay walang dudang sa iyo Knight. Alam mo ang totoo. Hindi ko gustong magmukhang
kontrabida sa paningin mo pero ayaw kong makipag plastikan mas maganda kung
diritasahan na tayo. Wala ka namang magagwa Knight
eh nasa sa kanay na ang mga divorced papers niyo at isa pa napirmahan mona ito at
kapag napirmahan na niya
ito wala na tapos na kayong dlaawa. legal na kayong hiwalay sa batas at sa mata ng
mga tao. Hindi ka na niya mahal Knight. Doon nga lang ako nagtataka kung bakit
minahal mo siya na from the first place ay abot sukdulan naman ang pagkamuhi mo sa
kanya. Pinapauwi mona nga ako noon para magsama na tayo but look at us now, look
anong nangyari. Give up on her wala na tapos na Knight," saad niya at dahan dahan
niyang inalalayan ang kanyang sarili sa pagtayo and I was just standing there
looking at her in disbelief.

"How dare you tell me all that? After you say you

killed the child in Alana's womb are you still able to

insert your love for me? Are you crazy?" saad ko at tila naman natauhan siya s
akanyang mga sinabi. Napahaplos siya sa kanyang tiyan at tila naalala kosi Alana sa
kanya kanina.

"Ganito na siguro ako ka desperada. But I am telling you the truth."

"Get inside of the car," utos ko at agad naman siyang sumunod na walang reklamo.
Babalikan ko nalang mamaya si Alana, I need to get Samantha home first. Nasa gitna
na kami ng daan nang maisipan kong idial ulit ang number ni Ash. Kailangan kong
malaman kung saang hospital niya dinaIa si Alana. Malapit ng sumapit ang gabi.
Nakakailang tawag na ako at ni isa ay di niya sinasagot ngunit patuloy lang ito sa
pag ring. Hindi ko napigilang hindi mahapas ang manubela sanhi upang magulat si
samantha na siyang katabi ko. Wala akong pakialam sa kanya ngunit may parte sa
pagkatao ko na dapat ko siyang ingatan dahil baka nga totoong buntis siya. Paano ko
ipapaliwanag ang lahat ng ito sa aming pamilya? Papaano ko haharapin ang mga
magulang ni Alana? What kind of person am I? Papaano ko ipapaliwanag ang lahat
kila daddy at mommy, ano na nagyon ang sasabihin ni mamay sa akin? Napakaraming
tanong at problema ang tumatakbo sa isip ko ngayon, ano bang nagawa ko? Sa isang
pagkakamali ay masyadong napakalaki ng pinsala at kung totoo man
ang sinasabi ni Samantha sa akin kanina hindi ko na alam ang gagawin ko.

Tuluyan na bang pinirmahan ni Alana ang mga papeles? Hindi na niya nga ba ako
mahal? Akin nga ba talaga ang nasa sa kanyang sinapupunan? Mababaliw na

ako sa kakaisip kung ano ang tama at mali. Kung ano

ang totoo at hindi.

Napalingon naman ako kay Samantha nang hawakan niya ang kamay ko agad ko naman
itong winasiwas at hindi naman siya pumalag. Malungkot ang kanyang mga mata na
umiwas at tumingin na lamang sa Iabas ng bintana ng sasakyan.

"Get rest, malayo pa ang byahe natin," saad ko at agad naman niyang ipinikit ang
kanyang mga mata at napabuntong hininga at ngayon ko lang ata napansin na tila
umumbok ng konti ang kanyang tiyan na kanina ay hindi naman.

Hindi na muna siguro ako uuwi, anong oras man ay pwede kaming magpasundo dito sa
Palawan gamit ang helicopter. Siya nalang muna ang ipapasundo ko.

I need to find my wife.

CHAPTER 39

ALANA

Makalipas ang da/awang taon...

"You ready?" tanong ni Ash mula sa aking likuran at nginitian ko siya sa repleksyon
niya sa salamin kung saan ako nakatingin.

Dalawang taon narin ang nakalipas simula nung trahedyang iyon. Dalawang taon narin
simula ng hindi na kami nagkita ni Knight na hindi ko akakalaing makakaya ko
pala. I thought he was my life, my air and my everything kaya hindi ako mabubuhay
na wala siya but it was all in my thoughts, it was all a lie. Hindi ko lang kilala
ang sarili ko dahilsa sobrang pagkalunod sa kanya. lbinuhos ko ang ilang taon sa
kanya and yet I got nothing, it's all heartaches.

Simula nung araw na iyon ay yun din ang pagkagimbal sa akin ng aking mga magulang.
Galit sila at nagtampo dahilsa mga nangyayari sa akin at naiintindihan ko naman
sila. Mga magulang ko sila at kasalanan ko rin ang lahat lahat, ako ang nagdala sa
kanila dito. Sila dad at mom dapat ang nakaunang nakaalam nito pero wala akong
lakas ng loob.

Laking pasasalamat ko dahil sila ang mga magulang ko kahit na ganun ang nangyari sa
akin ay hindi parin
nila ako pinapabayaan, minahal nila at inalagaan ako hanggang sa kinaya ko na.
liang buwan din akong tulala dahil sa pagkawala ng baby ko ngunit dahil narin sa
gabay ng mga magulang ko at ni Ash ay nalampasan ko anglahat.

Naniniwala akong masaya na ang anak ko sa langit

kasama ang maykapal at ngayon ay tinititigan niya ako

dito sa ibaba. Mahal na mahal ko parin ang anak ko kahit magdadalawang buwan palang
ang aking pagdadalang tao ko noon.

Simula din nung araw na iyon ay ang kompanya ng Alcantara at Herrera ay

naghiwalay. lsang malaking balita ang bumuhos sa medya ngunit Iahat ng iyon ay
propesyonal na sinagot ng dalawang angkan. Hindi ko naman hiniling kina dad at mom
na gawin nila iyon at ibahin ang business sa personal na buhay ngunit hindi sila
nakinig sa mga sinabi ko.

Malaki ang galit nila kay Knight at naiintindihan din naman ito ng mga Alcantara
hanggang sa pumawi ang balita dahil kahit na bumuwag ang aming kompanya ang
pamilya ng Alcantara ngayon ay nakafocus parin sa perfume at playplayboys magazine
at ngayon ang pangalan ng kanilang kompanya ay hango sa kanilang anak ni Samantha,
Constantine. Samantalang ang kompanya naman namin ay nasa bags, fashion, mga
sapatos at pabango rin at pinangalan ko itong Pristine dahil sa yumao kong anak.
Hindi ko din kasi alam kung babae ito o lalaki kaya I combined them Pri for Prince
Primo at Stine naman sa Celestine Queenstine.

Para kahit papaano tatak parin siya ng nakaraan ko. Hinayaan ako nila dad at mom sa
ganitong desisyon upang kahit papaano ay makalimutan ko ang lahat at ipinangako ko
sa aking sarili na gagawin at susuklian ko ang Iahat ng ilang taon na winaldas ko
sa ibang tao. I need to repay my parents.

Habang lumilipas ang panahon ay naging maganda din ang takbo ng aming buhay. Nung
una ay panay parin ang hanap sa akin ni Knight at makailang pakiusap din sa akin
ng kanyang mga magulang na kausapin at kitain siya kahit isang beses lang ngunit
hindi ko sila
pinagbigyan kahit isa at naiintindihan din naman nila.

Humingi din sila ng kapatawaran dahil sa mga nangyari sa akin sa kamay ng kanilang
anak ngunit wala naman silang dapat ikahingi ng tawad dahil anak nila mismo ang
gumawa nito at hindi sila.

Ngunit kahit ganun ay mahal ko parin sila dahil naituringan ko narin silang mga
magulang. At hindi parin nawawala ang komunikasyon namin sa isa't-isa, pati sila
mom at dad ay ganun rin sa kanila.

Nung una ay tutol ang mga magulang ko na kasama kosi Ash dahil narin sa magkapatid
sila ni Knight at masamang tignan sa mga mata ng mga tao at baka kung anong balita
na naman ang lumantad sa medya.
FLASHBACK

''Alana, anak please get rid of Ash. Kapatid siya ng asawa mo," saad ni dad habang
nakapamulsa sa kanyang pantalon. Nasa loob kami ng kwarto at ilang araw narin akong
nagmumukmok dahil sa pagkawala ng anak ko.
Napatayo aka mula sa aking pagkakahiga at nilapitan siya.

''Alam ko naman lahat yan dad. But please this time sana po ay pagkatiwalaan niyo
po muna aka. I know nasabi ko na po ito sa inyo noong humihingi aka ng
isang malaking hiling na ikasal sa isang tao at ganitong ganito rin po ang eksena
natin," saad ko na may mga ngiti sa labi at malulungkot na mga mata ang nakikita ko
kay daddy bahagya ko itong hinaplos at ngumiti naman
st.ya.

"Nakagawa aka ng isang malaking kama/ian noon

at ngayon ay tila hihiling na naman aka ulit sa iyo dad. Kung noon ay musmos pa ang
aking kaisipan ngayon ay hindi na. This time I am making the right decision to

keep him with me. Alam kong parang isang malaking

biro at alam ko rin na mali ito sa mga mata ng mga tao, marami silang sasabihin at
handa na ako diyan dad. Handa na ako sa lahat but I need time. Dahil sa kagustuhan
ko sa isang tao ay hindi ko na nakikita ang ibang tao sa aking paligid noon.
Nabulag at nilamon ako ng aking kagustuhan hanggang umabot sa kasalan. Naroon si
Ash dad,naroon siya sa tabi ko ngunit di ko siya nakita at ngayon naririto parin
siya sa tabi ko hindi ako pinapabayaan. Maaga pa ang salitang mahal ko siya ngunit
hindi mahirap mahalin si Ash dad, ang alam ko lang ayoko siyang mahiwalay sa akin.
I know I sound stupid right now pero yun ang totoo. Wala akong pakialam sa
sasabihin ng iba na tinuhog ko ang dalawang magkapatid, hindi nila ako madidiktahan
sa mga desisyon ko sa buhay. Hindi ako nabuhay upang gawin ang kanilang mga
ekspektasyon that is not my
responsibility. Naroroon si Ash sa mga oras na kailangan kong tulong, kailangan
kong masasandigan. Please don't take him away from me," mahabang saad ko at di ko
na namalayang may luhang tumulo sa aking mga mata na agad niya namang pinahid.
"Patawarin mo kami ng mommy mo anak dahil
wala kami sa mga panahong iyon. And I am so proud of you anak dahil ibang iba ka
na. Para ka ng matandang nakikipag-usap sa akin, you're not my little girl anymore.
Mahal na mahal ka namin ng mommy mo and we will protect you until our last breath.
At kung yan ang kagustuhan mo ay susuportahan ka namin ng mommy mo. Aka ng bahalang
kumausap sa kanya."
End of flashback

"Are you that excited?" Tawang saad ni Ash habang papalapit sa akin.
"Bakit?" Tinaasan ko naman siya ng kilay dahilan

upang matawa kaming dalawa.

"Hindi bagay sayo," saad niya at tila ibinaba pa ang nakataas kong kilay.

"Well, look at you para akong nakakakita ng isang dyosa pero parang may kulang
ata," dagdag niya na ikinakunot naman ng aking noo. Wala namang kulang sa akin sa
pagkakatanda ko, tinignan ko ang sarili ko sa salamin at napasinghap nang tila
dumapo ang kanyang balat sa aking leeg. May isinusuot siyang kwintas sa
akin. lsang simple ngunit napakagandang kwintas. "There, wala ng kulang," saad niya
at agad ko
namang hinawakan ang kwintas at tinitigan ito. At tila

may nakaukit pang pangalan, sa liit at nipis ng pendant ay lubha akong nagandahan
at bumilib sa kung sino man ang gumawa nito. lnilapit ko naman ng kaunti ang
kwintas sa aking mga mata dahil sa maliliit na mga letra. "Pristine," mahinang
sambit ko at sumilay ang
isang ngiti sa aking mga labi.

"Mahal pagawa ko diyan kaya bayaran mo ako," saad naman ni Ash na nakatingin pala
sa akin.
Dahan-dahan akong tumayo mula sa aking kinauupuan at hinarap siya. Kahit na sobrang
tangkad niya ay kahit papaano ay nakatulong rin ang suot suot kong heels.
Nakatingin lamang siya sa aking mga mata at ganun rin ako.

I slowly reach for him and our world came into a slow motion.

I kissed him.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...
CHAPTER 40

ALANA

Hinalikan ko siya sa pisngi dahilan upang

maistatwa siya sa kanyang kinatatayuan ngayon. At para bang nagkaroon ng ibang

hangin ang apat na sulok ng kwarto. It was my first time to kiss him hindi ko din
alam kung bakit pero hindi naman ako nagsisisi.

"Ayan bayad na ako," saad ko at hinaplos ang kanyang pisngi at walang ano ano ay
natawa naman siya at nakita ko rin ang di niya pagkakomportable dahil
ugali niya ang mapakamot sa kanyang batok kapag medyo nahihiya siya o hindi
komportable sa isang bagay.

"0-oo bayad ka na," nauutal niyang saad at tumawa naman ako.

"Hoy! Hindi ka pa bayad mahal yan kaya ingatan mo yan huwag mong walain yan ha
hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko kapag nawala yan," dagdag niya na hindi
makatingin sa aking mga mata at hindi ko naman mapigilang di mapangiti.

"Paano kung mawala ko anong gagawin mo?" Paghahamon ko at tinitigan naman niya ako
ng seryoso. "Parang iniwala mo narin ako," sambit niya na
medyo may kalungkutan sa kanyang mga mata o ako

lang ang nag-iisip nito.

"lingatan ko to bigay mo to kaya iingatan ko," saad ko at muling lumingon sa

salamat at inayos ng konti ang aking sarili.

Tonight is a big night.

Ngayon ang opening ng isang branch ng aking mga

bags. Naging successful ang lahat at tumaas ang sales kaya nakapag-bukas ako ng
kauna-unahang branch.

"I'm proud of you Alana. Napakalayo na ng narating mo," biglang saad niya na
ikinangiti ko naman. Tama
siya sobrang layo na nga, ibang-iba sa Alana noon. "Wala ako ngayon sa kinalalagyan
ko kung hindi
dahil sayo Ash kaya utang ko sa iyo itong lahat," sambit

ko at kinuha ang clutch sa mesa at cellphone.

Ngunit bago pa man ako tatalikod ay bigla siyang nagsalita na ikinatigil ko.

"Knight and Samantha will be there," saad niya at tinitigan ko naman siya sa
kanyang repleksyon sa salamin.
"Your mom and dad invited our parents kaya tiyak kong andun din sila Knight,"
dagdag pa niya at napahawak ako sa aking clutch ng mahigpit.
"Alam ba nila na andun din ako?" tanong ko habang nakatingin sa kanya.
"Katulad ng ibang events na nangyayari sa kompanya niyo ang alam nila ay wala ka at
nasa ibang bansa. Ni isa kasi sa mga events ay ito palang ang pupuntahan mo," sagot
niya at agad ko naman siyang hinarap.
"Well, let the game begin." My lips twitched into a smile at alam kong hindi rin
iyon ang kagustuhan ni Ash.

Ayaw niyang maghiganti ako sa kanila ngunit hindi ko parin mahanap hanap sa sarili
ko ang kapatawaran sa ginawa nila sa akin. Pakiramdam ko ay hindi ko
nabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng aking anak.

EVENT HALL

PRISTINE CELEBRATION PARTY 7:00PM Malapit na kami ni Ash sa hall nang biglang

tumunog ang aking cellphone agad ko naman itong

kinuha sa loob ng aking clutch at tinignan ang caller ID. Nasa event hall na kami
pero medyo may kalayuan pa ang hall dahil malawak ito at malapad kaya kailangan
mo talaga ng masasakyan bago ka makarating doon.
"Hello mom?" sagot ko sa tawag nang malamang si mommy pala ito.
"Asan ka na anak? Madaming dumalo ngayon anak, I'm so proud of you Alana," sagot
niya sa kabilang linya at di ko naman mapigilang di mapangiti.

"Malapit na kami ni Ash mom," sagot at nakarinig naman ako ng mga ingay. Marami nga
ang dumalo at baka isa narin dun sila Knight at Samantha.

"Sige mag-iingat kayo ha aantayin ka nalang namin dito ng daddy mo," sagot niya
at tuluyan na kaming nagpaalam sa isa't-isa bago ibaba ang cellphone.

"Anona raw ang nangyayari?" Tanong ni Ash na nakafocus lang sa daan.

"Maraming mga dumalo," sagot na nakangiti sa kanya. Hinawakan ko naman ang kanyang
kamay at medyo nagulat din siya ngunit nakabawi din siya at ngumiti.

Malapit na kami sa hall nang bigla akong nakaisip ng ibang daan.

"Sa likod tayo dumaan," saad ko na ikinakunot naman ng noo ni Ash.
"Sa likod?" "Trust me."
"Ohhhh gusto mo ng magandang entrance ha kung sabagay maganda ang dress mo girl
kaya dapat sabog ang entrance mo," saad niya at hindi ko mapigilang di matawa sa
kanyang inakto. Walang araw na hindi niya ako pinatatawa.

I need to calm myself. Kailangan kong kumalma, I

inhale and exhaled at ipinikit ang aking mga mata.

Nasa likod na ako ng back stage samantalang si Ash ay kinakausap pa ang OJ na

incharge sa music. Kahit hindi naman kailangan ng kahit anong music ay okay na ako
but Ash insisted na dapat raw ay maganda ang pagbabalik ko. For two years na nawala
ako dapat lang daw na maging maganda ang makikita nila sa akin lalo na at naririto
sila Knight at Samantha. I am not the weak Alana anymore.

Bahagya akong napalingon sa kaliwang gawi ko nang mamukhaan ko ang dalawang babae
na malapit sa back stage. Agad naman akong nagtago sa isang malaking closet dahil
tila papasok sila sa back stage ngunit hindi, nanatili lamang silang dalawang
nakatayo doon at tila may malalim na pinag-uusapan. Medyo malapit lang din ako sa
kanila kaya rinig ko ang kanilang pag-uusap.
"So, you and Knight still together?" saad nung isang babae.

"Yes, thank God dahil nabuntis niya ako. Sinadya ko naman talagang hindi uminom ng
pills nung mga araw na iyon and it works sis. You should try it para matali mo na
yang lalaki mo ngayon, it's worth it look at me now. Alana is gone that poor weak
woman is gone poof wala na, wala narin akong problema sa bitch na yun. Ayoko naman
sanang pumunta sa event na ito it's a waste of time. Pero nagpupumilit itong si
Knight kaya look andito ako ngayon sa harap mo. Kada may event hindi siya nawawala
I guess hindi pa siya nakakamove on kay Alana but sorry for him natali na siya sa
akin at may
anak na kami," mahabang saad niya at narinig ko namang tumawa ng bahagya ang
kanyang kasama.

"I should learn from you."

"Ano bang oras mag start itong event nato? My god hindi nababayaran angoras ko nito
ha at kung tutuusin I can buy this, all of this," saad niya at tumawa naman silang
dalawa.

"Kaya kasi iniwan ang gagang Alanang yun sa akin dahillook at me I'm sexy hindi
katulad niyang losyang kahit na wala pang anak parang ang laspag na gamit na gamit,
ang pangit ng skin ang yaman yaman nga wala namang pang pakinis hindi man lang
makapag consult sa derma. Kaya siguro wala siya sa mga event dahil wala na siyang
ganda, losyang na talaga siya. Baka namamatay na yun ngayon dahil baka hanggang
ngayon di parin siya makapag move on sa asawa ko," saad niya at narinig ko pang
tila nag palakpak ang kasama niya.
"Wait kasal na ba kayo?"

"Hindi pa pero dun din naman yung patutungo dear," sagot niya at bigla naman silang
natigilan nang biglang nagsalita ang emcee dahilan upang umalis sila.

Lumabas naman ako sa aking kinatataguan at sakto din ang pagpasok ni Ash.
"Are you okay?" saad niya at tumango naman ako. "Okay nasabihan ko na ang emcee at
ang dj ready
na sila pero ang tanong kung ready ka narin ba?''

"Yes, matagal ko na itong inantay at pinaghandaan Ash," saad ko at bigla naman

akong niyakap ni Ash at niyakap ko naman siya pabalik.

"I'll be outside and look at you shine," saad niya sa gitna ng aming pagkakayakap
at agad ko naman siyang hinarap.

"Samahan mo nalang kaya ako," saad ko at hinawakan ang kanyang mga kamay.
"Gusto ko man but this is yours Alana. Sa susunod

na siguro tayo," he winked at agad na umalis completely

leaving me alone.

Narinig ko naman ang pagsasalita ulit ng emcee. I counted one to ten.

One Two Three Four Five Six
So please Seven Welcome Eight
Nine

Ms. Alana Zelith Herrera! Ten

CHAPTER 41

ALANA One Two Three Four Five

Six

So please Seven Welcome Eight

Nine

Ms. Alana Zelith Herrera! Ten

Dahan-dahan akong lumabas at nang iangat ko ang

aking mukha upang makita silang lahat ay sari-saring mga photographer ang
nagsisiflash ng kanilang mga camera. Ngumiti ako at kumaway sabay lapit sa akin ng
emcee.

"My my my hindi ata ako nababagay sa stage na ito out of place ang aking
kagandahan. But sad to say na ako ang emcee kaya magtitiis po kayong Iahat," saad
niya na ikinatawa naman ng lahat, napangiti naman ako dahil medyo pinagaan niya ang
aking loob.

lnilibot ko ang aking paningin upang hanapin si Ash ngunit nagtama lamang ito sa
mga mata ni Knight na kasalukuyan ding nakatingin sa akin. Para akong muling

nahigop ng kanyang mga tingin making my heart beat

stops.

Hindi parin ba ako nakakaget-over sa kanya?

"So Miss Alana can I ask you?" tanong ng emcee na tinanguan ko naman.
"Nakakailang events na po ang Pristine at ako rin ang emcee ngunit bakit tila
ngayon ka lang po nagpakita?" tanong niya na hindi ko inaasahan.

"Well, you're right marami nga akong na miss na mga events ng Pristine dahil nasa
malayong Iugar ako at nag-aaral pa kung paano ipalalago ito. And now here I am
masayang masaya dahil successfullahat ng mga pinaghirapan ko at dahil din sa inyo
yun kaya maraming maraming salamat po sa mga dumalo ngayong gabi. Sa pagbubukas ng
kauna-unahang branch ng Pristine ang unang kikitain nito ay ibibigay ko po sa mga
single mothers at sa mga babaeng pisikal na sinasaktan ng kanilang mga asawa na
ngayon ay hiwalay na upang makapagsimula silang muli ng munting negosyo at maiahon
uli nila ang kanilang sarili," mahabang paliwanag ko at lahat ng mga taong
nagsisikinig at nagpalakpakan at nakita ko naman ang aking mga magulang na tumayo
mula sa kanilang kinauupuan at pinalakpakan ako. Nakita ko rin si Ash na tumayo at
pumalakpak na may mga ngiti sa kanyang mga labi at nginitian ko naman siya.
"Wow that was a magnanimous answer Miss Alana. Hindi na ako magtataka kung bakit
mahal na mahal ka ng mga tao. Kahit hindi ako babae na touch ako sa message mo but
girl para na tayong kambal dito sa
stage pansin mo?" saad niya at tila winagayway niya pa

ang kanyang buhok kahit wala naman dahilan upang matawa na naman ang mga tao pati
narin ako.

"Biro lang po Miss Alana ha para lang naman

mapagaan ko ang hangin dito dahil pansin ko kasi kanina pa ang dalawang lalaking
nakatingin sa iyo. I don't want to mention names," ngiting saad niya which makes
the whole room curious at nang tignan ko ang aking mga magulang ay nginitian lamang
nila ako.

"So Miss Alana bago kita paalisin dito sa stage at bago mo pa ako sisantihin
ngayong gabi pwede po bang magtanong uli?"

Natawa naman ako at tumango sa kanya.

"May nagmamay-ari na bang puso mo? Kasi sa sobrang ganda nating dalawa I mean sa
sobrang ganda mo imposible namang hindi ka taken, boyfriend or asawa?" tanong niya
which I didnt again expect.

Katahimikan ang namutawi sa buong hall at tila lahat sila ay naghihintay ng aking
kasagutan. Nagtama uli ang aming mga mata ni Knight but this time hawak hawak ni
Samantha ang kanyang mga kamay.
"I am nobody's wife. At kung may nagmamay-ari man ng puso ko ay wala pa. Wala rin
akong kasintahan
na maitatawag ngunit merong tao na ayaw kong mawala

sa tabi ko," saad ko at napatitig kay Ash na kasalukuyang nakatitig rin sa akin.

"Pwede ba naming malaman kung sino ito?" dagdag ng emcee at nginitian ko naman
siya.
"Tawagin nalang natin siya sa pangalang Mr. A," sagot ko at tumili naman siya na
para bang alam niya kung sino.

"Okay thats it for tonight sorry po Miss Alana kung napa hot seat ka ngayon. Pwede
na po kayong maupo," saad niya at nginitian ko naman siya bilang tugon.
"Enjoy the rest of the night and thank you," muting saad ko at nagsipalakpakan
naman silang lahat. lginiya

naman ako ng emcee pababa at hindi ko alam na

inaantay na pala ako ni Ash sa baba.

lniabot naman ni Ash ang kanyang kamay at masayang kinuha ko naman iyon. Nagsiflash
naman uti ang mga camera at sumenyas naman si Ash sa mga security at alerto naman
silang lumapit at initayo ang mga medya.

Nang makarating kami sa aming upuan ay napansin kong malapit lang pala ito sa mesa
nita Knight at Samantha. Hindi rin kasi kami makaupo sa mesa nita
dad at mom dahil dun din nakaupo ang mga kaibigan nita pati narin mga magulang nita
Ash at Knight.

"Ibang Alana ang nakita ko dun sa stage," Ash said as he took a sip of his wine.
"Is it good?" tanong ko naman at muting ngumuya ng pagkain. Medyo ginutom din akl
sa stage kanina pakiramdam ko ay giniling lahat ng kinain ko sa mga itang tanong.
"Everything you do are better, better than the Alana I have known before," saad
niya na ikinangiti ko naman. Hinawakan ko ang kanyang kamay at bahagyang pinisil
ito.

"Punta muna ako sa banyo," saad ko dahit kanina

pa kasi ako ihing-ihi.

"Sige," tipid niyang sagot na medyo may pag-aalinlangan.

Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at nagsimula ng maglakad patungo sa likod. Nasa
likod pa kasi ng hall ang banyo nita mas maganda nga iyon para makalanghap pa ako
ng hangin dahit tila naubos ang
da ta kong enerhiya kanina.

Papalabas na ako ng banyo nang mapagdesisyunan kong tumungo muna sa kanilang

munting hardin.

Naingganyo kasi ako sa wishing well nila na may maliit

na lampara kaya tila gusto ko munang pumunta doon kahit saglit lang.

Nang makarating na ako sa wishing well ay kinapa kapa ko ang aking suot upang
humanap ng coins ngunit nakalimutan ko ata na isang dress ang suot suot ko at wala
itong bulsa.

Napasinghap naman ako mula sa aking kinatatayuan nang may nagsalita mula sa aking
likuran at kahit na hindi ko pa siya nagagawang lingunin ay alam ko kung kaninong
boses iyon gating.

Kumabog kabog ang aking dibdib habang ramdam ko na ang kanyang paglapit ngunit di
ko parin siya nagagawang lingunin dahil para ata akong naistatwa sa aking
kinatatayuan.
"Alana." Hingang buga niya malapit sa aking batok napasinghap naman ako at
napahawak sa aking dibdib at hinarap siya.

Ngayon ay ilang pulgada lamang ang layo ng aming mukha sa isa 't-isa.

"Knight."

CHAPTER 42

ALANA

"Knight," I breath and I also notice that he somehow losses his weight. Kitang kita
rin sa kanyang mga mata ang kalungkutan o nililinlang lamang ako ng aking paningin.
Bakit ba naman siya magiging malungkot. This is what he wants right? Ang mawala na
ako sa kanya.
"I think I need to go inside at bumalik ka na rin sa asawa mo. Hindi magandang
tignan na magkasama tayong dalawa," saad ko at akma nasanang aalis nang bigla
siyang nagsalita.
"Can we go back to the time that we met? The time you asked me to marry you," saad
niya na bahagya pang natawa ngunit agad naman itong napalitan ng mga malulungkot na
mga mata.
Napatingala si Knight sa langit na ngayon ay punong-puno ng mga bituin.
"You can find someone's better than me Alana. Someone who can love you back,"
dagdag pa niya at hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o hindi dahil tila
nakita kong may tumulong luha sa kanyang mga mata.

Bahagya na naman siyang natawa at agad na pinahid ang mga luha na namumuo ulit sa
kanyang mga mata and I can't help not to get hurt. Nasasaktan ako at hindi ko alam
kung bakit naririto ako para maghiganti not this but it's like it's turning in
another way.

"Hindi mo man lang ba ako minahal kahit konti lang?" Hindi ko na nakayanan ang
sakit kaya wala na akong pakialam kung magmukhang desperada man sa

kanyang mga paningin.

Kahit na ilang taon na ang lumipas hindi parin ata nawawala ang sakit kapag hindi
mo ito hinarap. Dapat ko siguro atang harapin ang lahat kahit na masakit upang
matanggap sa bandang huli.

Napakalakas ng tibok ng puso ko ngayon na naghihintay ng kanyang kasagutan. I guess

wala na naman akong makukuha.

"It was late for me to realize it Alana, nasa huli ang lahat pati narin ang
pagsisisi. Mahal kita Alana, minahal kita nabulag lamang ako ng kagustuhan ko. I'm
sorry if I beat you you don't f*cking deserve such a jerk like me. You deserve
much, you deserve someone else much better than me Alana. You don't know how it is
hard for me to tell you this but the right thing is always the hardest one. Sign
the divorce papers para maging malaya ka na, malaya ka ng gawin ang mga gusto mo,
mga pangarap mo noon na hinadlangan ko. Marami kang makakamit, marami ka pang
mapupuntahan at hindi mo yan makukuhang lahat pag nasa piling kita. Mahalka ng
kapatid ko from the start alam kong mahal ka niya that is why hindi ako kailanman
nag-isip na
mahalin ka kahit na sabihin sakin ni Ash na mahalin kita

dahil asawa na kita, dahilkasal na tayo. Huli na ang Iahat Alana, lunod na lunod na
ako sa pagmamahal ko sayo and then magiging amana sana ako ng magiging anak mo.
Kasalanan ko ang lahat, kasalanan ko ang Iahat Alana. Kung di ko lang sana sinama
si Samantha nun ay di yun mangyayari o dapat hindi nalang kita iniwan sa Iugar na
yun. I hate seeing you cry. Lagi ka nalang umiiyak pag ako ang kasama mo, you love
me
and I love you but is it enough? Kahit na mahal natin ang isa't-isa patuloy lang
nating sinasaktan ang ating mga sarili," mahabang paliwanag niya at di ko
mapigilang di

mapaiyak,hinayaan ko na ang mga namumuo kong mga

luha na dumaloy sa aking pisngi.

"I don't know what to say," singhot ko sabay pahid ng aking mga luha.
"From the start minahalna kita Knight at ako pa ang nag-ayang magpakasal sayo.
Nakakatawa diba? Pero di ka man lang kinilig. You loathe me so much. And
I guess this time we are having some kind of closure. You

have a wife and a child-" agad naman niya pinutol ang aking pagsasalita.
"That child is not mine. Nagpa DNA test na ako. Hindi ko pa sinasabi sa kanya
dahilbaka lumala lang ang sakit niya. May cancer si Samantha and I guess everything
happens for a reason. Narinig ko siyang kausap ang kanyang mama. Mahirap lang sila
Samantha at nabuntis siya ng kanyang dating nubyo. Nasa selda nakakulong and
sentence to death. Nagawa niya yun para sa anak niya. And I guess that's my
calling, to save her but not to love her," saad niya at di ko mapigilang di
mapahawak sa aking dibdib.

Hindi ko aakalaing aabot kami sa puntong ito. "And then what?"

"I'll raise that child and maybe siya ang susi para magbago ako. Kahit na mamatay
nasi Samantha I will not abandon the child. I will raise him like mine. Para lang
tayong pinagtagpo Alana pero hindi itinadhana kahit na anong pilit natin sa isa't-
isa may masasaktan at may mawawala talaga sa atin," muli niyang saad at kusa na
namang tumulo ang kanyang mga luha.

"Hindi ko rin naimagine na iiyak ako ngayon," tawang saad niya at habang pinapahid
ang kanyang mga luha.

"You want to go back to the time that we met

right?" tanong ko at iniabot ang aking kamay sa kanya

sabay abot nun ay ang siyang pagtulo naman ng aking mga luha.

"Saan tayo ngayon wifey?'' Knight asked at di niya maiwasan na di maluha sa kanyang
tanong.

Bahagya naman akong natawa at umiling sa kanya. "This is where it ends Knight,"
mahinang saad ko at
bahagya niya namang pinisi! ang aking kamay at

tumango naman siya.

"We should go back inside. Marami na sigurong naghahanap sayo ngayon including Ash.
Baka magtawag pa sila ng mga army at navy," tawang saad niya at
natawa din naman ako.

Napatingin ako sa kanyang mga ngiti, ngiting dapat noon ay ginawa na namin. Siguro
ay nasalba pa namin ang relasyon na meron kami. I guess I have to sign those
divorced papers.
"For you to have a life. I'll sacrifice whatever it takes just for you to have a
normal life without me," huling saad niya at binitawan ang aking kamay dahilan
upang
lingonin ko siya na nagtatanong.

"Leave without me. He's waiting for you," saad niya at nilingon ko naman kung san
siya nakatingin.
"Ash."

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

\IY
f)f-STFRIF \D

il[

My Best Friend Raped Me (C...

0 6.3K Read
TAGS rape sex friends to lovers bxg

CHAPTER 43

KNIGHT

Pagkatapos ng gabing iyon ay hindi ko parin makalimutan ang kanyang mga mata, mga
matang dapat nakita ko na noon pa. Ito na ata ang kabayaran sa laht ng mga nagawa
ko sa kanya. Ibang Alana ang nakita
ko nung gabing iyon. Pinatay ko siya at pati anak namain ay pinatay ko narin. I was
asking for abortion for christ' sake and what did I get?

Dapat lang na ganito ang danasin ko. Huling hawak ng kanyang mga kamay na para bang
ayaw ko na siyang bitawan pang muli ngunit nagawa ko na. Nagawa ko na siyang
bitawan noon pa. Ako lang itong si gagong sinasaktan siya ng paulit-ulit at di
nakikita ang kanyang importansya.

"lho kanina ka pa dito sa labas hindi ka ba nilalamig? Ang Iamig ng simoy ng hangin
baka ka magkasakit niyan at sipunin." Biglang sulpot ni nanang na may dala-dalang
mainit na kape at toasted bread.

"May iniisip lang nanang," mahinang sagot ko at narinig siyang humila ng kanyang
upuan at umupo. Bahagya siyang bumuntong-hininga dahilan upang lingunin ko siya.

"Matagal tagal din nung hindi tayo nagkaharap ng ganito anak oo araw-araw
nagkakasalubong tayo dito sa bahay pero ni hindi tayo nag-uusap. Hanggang ngayon
umaasa ako na papasok sa gate na yan si Alana dala ang kanyang sasakyan at iiyak na
naman dahil sayo pero
wala eh hindi parin siya pumapasok. liang taon narin akong naghihintay sa batang
yun," saad niya na

nakangiti.

Dalawa din pala ang dala-dala niyang kape.

"I'm sorry nanang, kasalanan kong lahat ito," saad ko at napabuntong hininga.
"Oh ikain mo nalang yan paborito niyo toni Alana hindi ba. Toasted bread na may
margarine at maraming asukal," tawang saad niya sabay abot sa akin ng isang slice.
Napangiti naman ako sa pagkakaalala.

"Bakit nasa huli ang pagsisisi nanang?" biglang tanong habang kinakain ang toasted
bread. Ayoko ng umiyak sa mga oras na ito kaya itutuon ko na lamang sa pagkain
kahit na wala akong ganang kainin ito.

Napangiti naman si nanang at tinanaw ang mga bulaklak na namumukadkad sa ganda.

"Bakit nga ba laging nasa huli ang pagsisisi? Mahirap ipaliwanag, matandang
katanungan pero napakasakit pag andun ka na mismo sa sitwasyon iyon katulad ngayon
iho. May mga bagay na nalalaman natin sa huli ngunit bakit sa huli pa at hindi sa
simula? Napakahirap sagutin pero kung iisipin at uunawain mong mabuti lalo na at sa
sitwasyon mo ngayon Knight ay mapagdudugton-dugtong mo ang lahat. Ang mga bagay na
ito Knight ay baka may kakulangan ka, kulang ka sa pagmamahal sa kanya at siya
naman ay
sobra-sobra ang pagmamahal sa iyo. Kulang ka sa atensyon sa kanya at siya naman ay
halos makalimutan na niyang alagaan ang kanyang sarili. Mahalna mahal ka ni Alana,
ramdam ko yun kahit palagi mo siyang sinasaktan kahit lagi mo siyang minumura mahal
ka parin niya. Lagi niyang sinasabi sa akin na ayos lang dail kagustuhan naman
niyang lahat yun ngunit tila naman ata sumusobra ka nasa kanya at nagdala ka pa ng
mga babae mo sa sarili mo mismong pamamahay. Galit na

galit ako sayo nun Knight, ako ang nagpalaki sayo

hanggang sa magbinata ka dahil wala ang mga magulang mo pero itinuring kitang
parang anak ko. Nagkulang nga ba ako sa lahat? Minsan tinatanong ko ang sarili ko.
Kung hindi mo mahalsi Alana huwag mo nalang siyang pansini at saktan hayaan mona
lamang siya. Hindi lang ikaw ang nagtatanong ng ganyan, marahil ang iba sa ngayon
ay hinihiling na sana ay maibalik nila ang nakaraan at gawin ang tama ngunit di ba
nila inisip na nung mga oras at araw na ginagawa nila ang mga bagay na iyon ay ang
iniisip nila ay tama ang ginagawa nila. Di mo naisip Knight na nung araw na
sinampal at sinasaktan mo si Alana ay sa tingin mo ay karapat dapat lang na gawin
iyon sa kanya dahil sa ginawa niya sa iyo, ang maikasal sa iyo? Pinaparusahan mo
siya nasa tingin mo ay tama. Sa mga desisyon na mga ginawa mo ay may resulta may
nasasaktan at may nawawala. Sana sa pagkakataong ito anak ay hindi mo
na uulitin pa, marahil ngayon ay pinatatatag ka ng panahon. Sa pangalawang
pagkakataon mo anak sana
ay ayusin mona ang buhay mo," mahabang paliwanag ni nanang at hindi ko mapigilang
hindi mapaluha.

Tinamaan nga ata ako ng husto, sapo! sapo! lahat sa akin. Agad ko naman itong
pinahid at ngumiti ng pagkapait-pait at tinignan ang mga bulalak na
dahan-dahang namumukadkad. Huli na nang napansin kong pamilyar ang bulaklak na
iyon, tanim ito ni Alana at hinding-hindi ko malilimutan ang araw na iyon.

Ang araw na sinabihan ko siyan hindi kailanman mabubuhay ang tinatanim niya dahil
napakahirap nitong buhayin at kahit na anong gawin niya hindi ito bubulaklak.
Bleeding heart, iyon ang tawag sa bulaklak na ngayon ay tingkad na tingkad sa
pulang kulay at nakahilera ang pagbubulaklak nito.
Napangiti naman ako at dahan-dahang tumayo

mula sa kaing kinauupuan at tinignan lang ako ni nanang.

Nilapitan ko ang bulaklak at bahagyang hiawakan, ingat na ingat na hindi masira at

hindi malaglag.

"You're in bloom," ngiting saad ko at hinayaan ang mga namumuong luha sa aking mga
mata na dumaloy sa aking mga pisngi.

"Tanim yan ni Alana ah," sambit ni nanang nang makitaniya ang hinahawakan ko.

Agad naman siyang lumapit at napahawak sa kanyang bibig.

"Ang ganda hindi ko aakalain na magbubulaklak yan," sambit niya na hanggang ngayon
ay hindi parin makapaniwala.
"Bleeding heart," mahinang sambit ko.

"Hugis puso nga at tila nahihiwa. Akala ko nga

luntiang tanim lang yan kasi di naman nagbubulak tapos sabi niya sa akin yan daw
ang simbolo ng pagmamahal niya sayo. Natawa nga ako sa abtang yun eh kasi berde
kaya baka berde ang pagmamahal niya sayo," tawang saad niya habang inaalala ang
nakaraan.
"I let go of the most beautiful woman on the face of the earth. I hurt the woman
who did nothing but love me. And now here I am looking at myself, making my
decision and now regretting it. I am now letting her go nanang. Dahil kahit mahal
na mahal ko siya masasaktan
at masaskatan ko parin siya sa piling ko. NAd maybe this is the will of the God na
ibigay sa akin si Samantha at kahit na hindi siya magatatagal sa mundong ito may
iiwan na naman siya sa aking anak," saad ko at napatingin naman sa akin si nanang.
"Anak mo iyon iho?"

"No, Cosntantine is not my child. Nagpa DNA test na

ako at sianbi ko narin kay Samantha ang lahat ng mga nalalaman ko. Una ay nagalit
siya ngunit sa kalaunan ay nahimasmasan at humingi ng tawad. Guso niya ring
kausapin si Alana but I told her to wait, Hindi pa ngayon ang tamang oras.

Nung gabing iyon ay ako lang naman dapat ang pupunta dahil masama na ang kanyang
pakiramdam wala narin siyang buhok dahil sa chemotheraphy pati ang kanyang mga
kilay ay wala narin. Mnsan nakikita ko siyang isinusulat ang kanyang mga kilay na
umiiyak kaharap ang salamin. Wala siyang namiss na event ng Pristine lagi siyang
sumasama sa akin. Tinatakpan niya lamang ang lahat sa pamamagitan ng kanyang mga
make up, isang pekeng buhok rin ang kanyang isinusuot.

Ilang buwan nalang rin anglagi niya sa mundong ito kaya pinayagan ko nalang rin
siya. Marahil ay
kinukopkop ko siya dahil naaawa ako sa kanya. lsa ngang malaking biro kung iiisipin
dahil kay Alana ni
hindi ako naawa noon at ngayon sa isang estranghero ay naaawa ako.

Malinaw sa kanya na kailanman ay hindi ko siya mamahalin at hindi kami magpapakasal

at naiintindihan naman niya lahat. Hirap man siya ngunit alam niya kung hanggang
saan lang siya.

"Kung yan ang desisyon mo anak," ngiting saad ni nanang dahilan upang mapatingala
ako sa ulap at napapikit.

"Lilipas din ang panahon," mahinang sambit ko sabay nun ng pagtulo ng aking luha.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER44

ASH

Nung gabing yun ay sinundan ko siya nagkakutob akonv hinahanap siya ngayon ni
Knight dahil wala siya sa kanyang upuan. Ngunit tahimik lang si Samantha sa dulo at
tila malungkot. Gustuhin ko man siyang lapitan at pagsabihin ay di ko magawa.
Lumipas na ang ilang taon at wala ng magbabago. Hahayaan ko nalang si Alana sa
lahat ngunit hindi ko siya papabayaan.

Ang pagkakaalam ko ay nasa labas nitong hall ang banyo kaya agad akong lumabas at
iniwasan ang mga tao. Hindi narin ako nakapagpaalam sa mga magulang namin dahil
hindi na ako makakapagtagal pa.

Malapit na ako sa Iabas ng banyo nang makita kosi Knight na naghihintay sa isang
sulok. Kahit na madilim at alam kong hindi din siya maaanigan ni Alana ay alam kong
si Knight ito.

Papasok na sana siya sa loob nang hall nang mapag-isipan niyang maglakad lakad
muna. Alam ko ring gagawin iyon ni Alana dahilsa nangyari kanina. She needs air, a
fresh air to breath.
Naglakad lakad siya hanggang sa tumama ang kanyang mga mata sa isang maliit na
hardin kung saan mas kita ang isang wishing well na may lamparang nakasindi. Agad
naman siyang tumungo doon at
dahan-dahan naman siyang sinundan ni Knight. Lihim ko din silang sinundan at ingat
na ingat na hindi nila mapansin dahilalam kong matalas din ang pandinig ni Knight
kapag nakaramdam siya ng may sumusunod.
Nagsimula na silang mag-usap at tila di ko mawari

kung bakit ako nakikinig. Para akong nauupos na

kandila sa aking kinatatayuan at kinakapos ng hininga. Kahit hindi man sabihin ni

Alana na mahal niya si Knight ay kitang-kita ko ito sa kanyang mga mata. Mga matang
kailanman ay hindi niya ipinukolsa akin.

Ilang minuto din ang itinagalng kanilang pag-uusap nang mapagdesisyonan kong umalis
na at bumalik. Mahalparin ni Knight si Alana alam ko yun but he
choose Samantha and that child, Constantine. Kaya pala

tila nakapansin ako ng kakaiba kay Samantha. Naging malungkutin ang kanyang
mukha,payat at walang kabuhay-buhay na para bang pilit lamang ang lahat.

Ngunit sa kabila nun ay hindi ko parin maiwasang di itanong sa aking sarili. Kasali
ako sa kanilang
pag-uusap. Kung sakaling wala ako sa kanilang relasyon magkakatuluyan pa ba kaya
sila? Mahalpa ba magpa hanggang ngayon ni Alana si Knight? Dahil kung titignan ko
masakit man sa akin ay tingin kong oo.

Mahal niya pa si Knight. Two years.

Dalawang taon na ang nakalipas at mahal niya parin si Knight.

Agad kong pinahid ang mga namumuong luha sa gilid ng aking mga mata. Hindi ko
gustong umiyak sa lugar na ito.

Napagdesisyunan kong sa labas nalang mag-antay kay Alana dahilsa tingin ko ay alam
naman ito ni Knight.

Habang tinitignan sila sa isang sulok ay para ko naring pinapatay ang aking sarili.
Ako narin ang naghanap ng sarili kong lubid and that is Alana. Aasa parin ba ako o
kailangan ko na namang umalis uli?

Kailangan ko bang umalis? At hayaan na naman si

Alana? lwan na naman muli siya?

Sigaw ng isip ko ay oo ngunit iba naman ang kabog

ng puso ko. Hindi ko siya maiwan-iwan. She doesnt deserve to treated like that
ngunit tila ba hinahayaan lamang niya ito.

Agad naman akong nawala sa aking pag-iisip nang tumunog ang aking cellphone
indikasyon na may nag message sa akin. Kunot-noong tinignan ko kung sino ang sender
at nabigla nang malaman nasi mamay ito.
From: Great Mamay

Love doesn't have to hurt to feel good. Saad sa message at agad naman akong
luminga-linga aking paligid dahil para bang naririto

lamang siya ngunit alam kong wala siya dito. Dahil hindi naman siya papayagan ni
lolo. Matanda na siya ngunit strikto parin si lolo sa kanya. Ganun nalang ata ang
pag-aalala niya kay Alana dahil siya rin mismo ay

nakakaranas nun. Mahal niya si lolo pero magpahanggang ngayon ay tila ba hindi man
lang siya nito nilingon at binigyan ng katiting na pagmamahal. Tiniis yun lahat ni
mamay dahil sa kanyang pagmamahal ngunit huli na nang maalala niya ang kanyang
kasiyahan. Nabuhay siyang malungkot at walang buhay

sa kanilang relasyon at yun ang ayaw niyang mangyari kay Alana. Kaya habang maaga
pa ay gumagawa siya ng paraan sa abot ng kanyang makakaya.

Nang muli kong lingunin kung nasaan sila Knight at Alana ay nagtama ang aming mga
mata. At basang basa ko sa kanyang mga labi ang pagsambit ng aking pangalan.

Agad ko naman siyang nginitian at kinawayan.

Muli siyang lumingon kay Knight at dahan-dahang naglakad patungo sa aking direksyon
at nang magtama ang mga mata namin ni Knight ay nginitian niya ako at

kinawayan. Naglakad siya patungo sa ibang direksyon at

tila may dala-dalang isang maliit na kahon.

At nang makita ko ang isang maningning na bagay ay agad kong nalaman kung ano iyon.
Sigarilyo at lighter, ngayon ko lamang siyang nakitang may dalang ganun. Akala ko
ay ako lang ang naninigarilyo sa aming dalawa ngunit siya rin pala. Naninigarilyo
lamang ako
kapag hindi ko na kaya at may iniisip ganun rin kaya siya ngayon?

Hindi ko man rinig lahat ng kanilang pag-uusap ngunit tila malinaw nasa akin ang
lahat.

Mapait akong ngumiti sa papalapit na si Alana at akma na sana siyang magsasalita

nang agad akong tumalikod at nauna papasok. Para akong gago sa aking ginawa ngunit
tila yun ang gustong gawin ng katawan ko. Ayokong makabitaw ng masasakit na salita.

I'lllet it pass.

Malapit na ako sa aming upuan nang maramdaman ko ang paglapit ni Alana at hindi ko
inaasahan ang kanyang gagawin. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kamay at agad
akong hinila ulit papalabas sa
ibang direksyon. Maliit lamang si Alana kumpara sa akin at di gaanong kalakasan
ngunit nagpasianod na lamang ako sa kanyang kagustuhan.
I don't want to hurt her.

Para siyang manika na hila hila ang isang higante nais ko sanang matawa ngunit nang
makita ko ang kanyang mukha ay agad itong nabura.

Nang malaman niyang malayo na kami sa mataong lugar at kahit na ginugulo parin ako
ng isip ko na marahil sa mga oras na ito ay hinahanap na siya dahil siya
mismo ang bituin ngayong gabi ay isinantabi ko nalang muna.

"Ash," mahinang sambit niya at siya namang

pagbitaw niya ng aking kamay.

lnilibot ko ang aking paningin sa paligid.

Malayo-layo na kami sa hall at tanaw mula sa aming kinatatayuan ang mga maliliit na
mga bundok. Mataas din ang Iugar na ito kaya perpekto Iahat sa anumang okasyon.
Tila alam Iahat ni Alana ang pasikot sikot dito

"Ash," ulit niyang tawag sa akin at huli na nang napansin kong hawak hawak niya uli
ang aking mga kamay.

"Ano yun Alana?" tanong ko kahit parang tanga. "Why are you like that?" Malulungkot
ang kanyang
mga mata na nagtatanong sa akin at alam ko kung ano

ang kanyang tinutukoy.

"Bakit?" Balik kong tanong sabay haplos ng kanyang pisngi.

"Please Ash alam mo kung ano ang tinutukoy ko," saad niya sabay pisil ng aking mga
kamay. Hindi ko makayanan ang kanyang mga mata kaya iniwasan ko siya ng tingin.

"Mahal mo pa siya Alana," paos na saad ko dahil para baakong sasabog sa selos at
sakit na nararamdaman ko ngayon. Wala akong karapatang magselos dahil wala naman
ako sa kanya. lnaamin kong nagseselos ako, inaamin kong nasasaktan ako ngayon.

"Dalawang taon narin ang nakalipas Ash. Sa dalawang taon akala ko ay kulang pa.
Dahil narito parin." Turo niya sa kanyang dibdib.

"Narito parin ang sakit ngunit natanong ko rin ang sarili ko Ash habang nag-uusap
kami. Alam kong alam mo rin na mangyayari yun. Masakit parin para sa akin ngunit
unti-unti naman rin itong humihilom sa tulong mo," saad niya na ikinangiti kong
mapait.

Agad kong binawi ang aking kamay mula sa

kanyang pagkakahawak at tila naman nasaktan siya sa aking ginawa ngunit panahon na
siguro para isipin ko rin ang aking sarili.

llang taon rin akong naghintay, nasaktan at minahal sa isang tabi. Hindi ako nawala
sa tuwing kailangan niya ako at sa muling pagbangon niya ay nasa tabi niya ako
ngunit tila hindi pa sapat ang lahat. Ramdam ko rin ang pamumuo ng mga luha sa
gilid ng aking mga mata at agad naman akong napamura making her flinch from where
she's standing.

"You love him so good." Mapait kong saad at tumingala sa langit at napapikit at
hinayaang tangayin ng hangin ang aking pag-iisip.
Masakit sa lalamunan at mata na para bang gusto kong ilabas ang lahat ngunit
nagulat ako at napamulat nang maramdaman ko ang pagbangga ng mainit na katawan ni
Alana sa katawan ko.

Mahigpit na yakap ang iginawad niya sa akin at ramdam ko ang pagbasa ng aking suot
suot na puting polo dahil sa kanyang mga luha.
"No, sa tingin ko ay mahal na kita Ash."

CHAPTER 45

ALANA

"No, sa tingin ko ay mahalna kita Ash," mahinang saad ko at napahigpit pa ng

yakap sa kanya. Nagulat naman ako nang hinawakan niya ang aking mga kamay at inalis
ang aking mga braso sa pagkakayakap sa kanya.

Naguguluhan akong napatingin sa kanya at ang mga namumuo niyang mga luha ay tuluyan
nang bumagsak sa lupa. Agad ko naman ito sanang papahidin gamit ang aking mga kamay
ngunit iniwas lamang niya ang kanyang mukha sa akin.
"No Alana, hindi ko nakikita sa mga mata mo tulad ng mga tingin mo kay Knight.
Marahil ngayon...marahil ngayon ay nalilito ka lang sa Iahat at naaawa sa akin.
Oo...oo gusto ko ring mahalin mo ako ngunit hindi sa ganitong paraan. Mahal kita
Alana at higit kitang mas kilala kaya alam ko kung ano ang nararamdaman mo," sambit
niya at para naman akong nabingi dahil sa kanyang kasagutan.

Dahan- dahan kong ipinoproseso sa aking utak ang lahat at para bang sasabog ako sa
galit.

"Bakit mo ako pinapangunahan sa lahat? lkaw ba ang may-ari ng puso ko para sabihin
yan? Nababasa mo ba naririnig mo ba ang sigaw nito? Bakit mo ba minamaliit ang
sarili mo? Oo siguro nung una akala ko naaawa lang ako sayo but seeing you there
standing and waiting for me habang nag-uusap kami ni Knight at nang bigla mo akong
tinalikuran para akong nauupos na kandila Ash! lsipin ko palang na iniiwasan mo ako
o galit

ka sa akin ay di ko na alam ang gagawin. Siguro maliit

palang na panahon ang lumipas dalawang taon palang but I am telling you the truth!
I love you! I love you Ash! Maybe it was late for me to realize, huli nang malaman
kong hulog na ako sayo. Habang lumilipas ang panahon naaalala ko ang mga panahong
nag-aaralpa lamang tayo wala kaong ginawa kundi ang mag skip ng klase natin at
sundan si Knight at ikaw walang sawang
pagwawarning sa akin na huwag kong sayangin angoras ko sa kanya but what did I do?
I even married him because I thought he was the one, the one that is right
for me. Ngunit hindi ko alam na nasa tabi ko lang pala," sambit ko agralgal narin
ang aking boses at hinayaan
ang aking mga luha na tuluyan ng dumaloy sa aking mga
. .
prsng1.

"Shhh please don't cry please don't cry I hate seeing you cry. Hindi ka dapat
sinasaktan at pinapaiyak Alana, karapat dapat kang mahalin. Dapat ka lang mahalin,"
saad niya at agad na pinahid ang aking mga luha gamit ang kanyang hinlalaki.
"Ash," mahinang sambit ko na nakatingin sa kanyang mga mata na para bang hinihigop
ako nito. "Pag-isipan mo munang mabuti ang lahat.
Tatanggapin ko bawat desisyon mo Alana rerespetuhin

kita dahil mahal kita. But for now nais ko munang magdesisyon ka kung ako ba o si
Knight parin ang pipiliin mo. Ayoko sanang umabot tayo sa ganito but maybe I need
to go. Mahirap din sa akin Alana, nasaskatan din ako, masyado ng malalim na baka
ikamatay ko. Oo sinabi ko sayo na I will not leave your side ngunit tila ako na ang
napupuruhan. Dahan-dahan
akong namamatay Alana," hinto niyang saad at naglakad papalyo sa akin ng konti at
ipinikit ang kanyang mga mata.

"Sana ngayon ako naman ang intindihin mo. If you

want Knight then don't sign the divorced papers at pumunta sa akin at sa bandang
huli ay magsisisi ka. Wala man ako ng mga katangian ni Knight na nagustuhan mo but
one thing is for sure, hindi kita kayang saktan at hindi kita kailanman sasaktan
Alana.
You know where to find me," mahinang saad niya ngunit rinig na rinig ko lahat ng
mga salitang binitawan niya.
Nakita ko na lamang ang sarili ko na nag-iisa at tuluyan na niya akong iniwan.
Hinayaan ko na umagos ang mga luha sa aking mga mata.

Marami ng mga tao ang nawala sa akin. Si Knight.

Ang anak ko.

At ngayon si Ash.

Tama nga ba siya? Kailangan ko pa ba talagang pag-isipan ang Iahat kung gayong
sigurado naman ako sa aking nararamdaman?

liang minuto din ang lumipas ngunit nanatili parin ako sa pwesto ko kung saan ako
iniwan ni Ash. Marahil ngayon ay wala na siya at umuwi na.

Wala narin akong ganang bumalik pa sa loob at magpakita. Bahala na siguro sila dad
at mom na
mag-asikaso ng mga bisita. Akma na sana akong aalis nang may biglang nagsalita.
Agad akong napahawak sa aking dibdib dahilan s apagkagulat at nang masilayan ko
kung sino ito ay agad na sumilay ang ngiti sa aking labi at agad siyang sinalubong
ng yakap at umiyak sa kanyang balikat.

"Momsy." Naiiyak kong sambit habang nakasubsob ang aking mukha sa kanyang balikat
at agad naman niyang hinagod ang aking likod.
"Shhhh." Pagtatahan niya sa akin at sabay yakap sa

akin ng mahigpit.

Nang kumalma na ako ay iginiya niya ako sa isang sulok kung saan may sementong
upuan.

"Umupo ka muna at ikalma mo ang iyong sarili anak," saad niya at ngumiti naman ako
sabay pahid sa aking mga mata kahit wala ng lumalabas na mga luha. Ramdam ko rin
ang pamamaga nito kaya ayaw kong pumasok sa loob at tila nabasa naman ni momsy kung
ano ang iniisip ko.

"Huwag kang mag-alala sa mga bisita mo ngayong gabi, inaasikaso sila ng daddy at
mommy mo dahil parang alam din nila na mangyayari ito," saad niya na ikinagulat ko
naman.
"Alam nila dad at mom? tanong ko na di makapaniwala.
"Yes," tipid niyang sagot na nakangiti.

Agad naman akong lumingon sa aking likuran ngunit hindi ko tanaw ang loob ng hall.

"Don't worry," ngiting saad niya and somehow gumaan naman ang loob ko dahil pag
siya ang nagsalita alam kong maayos ang lahat.

"Hindi man lang po kayo nagpasabi na darating kayo ngayon edi sana pinareserve ko
kayo ng upuan malapit sa akin,"saad ko at hinawi ang ilang hibla ng aking buhok
banda sa aking tainga.

"Kung ginawa ko yun hindi ko makikita ang lahat. Kahit hindi ko rinig ang lahat ay
alam ko at ramdam ko Alana. Wala akong pinapanigan sa aking mga apo I just want you
to choose. Pag-isipan mo gaya ng sabi sayo ni Ash. Ito lang ang masasabi ko kung
maha mo ang isang tao ganun din ang pagmamahal mo sa sarili mo. Love doesn't have
to hurt to feel good."

Readers also enjoyed: -------------------------------------

\IY
f)f-STFRIF \D

il[

My Best Friend Raped Me (C...

0 6.3K Read

TAGS rape sex friends to lovers bxg

CHAPTER 46

ALANA

Umaga na nang magising ako tirik na tirik na ang araw at masarap ang hangin ngunit
tila ayaw ko pang bumangon mula sa aking pagkakahiga. Dalawang araw na ang lumipas
simula nung gabing iyon at di ko na nga muling nakita si Ash at ni reply sa aking
mga messages ay wala hindi ko narin siya matawagan.

Napasuklay ako ng aking buhok at dahan-dahang naupo sa aking kama. Tinanaw ko ang
ulap s alabas halos kulay asul ang langit. Sariwang hangin rin ang humahaplos sa
aking mga pisngi at buhok tila nakalimutan ko kagabi na isara ang mga bintana.

Agad ko namang hinanap ang aking cellphone at agad na tinipa-tipa ito di malaman
kung saan tutungo hanggang sa naalala kosi Samantha. Agad akong nagtungo sa mga
messages ko at hinanap ang di nakarehistrong number sa aking mga contacts.
From:

09******999

Nais sana kitang makausap ng tayong dalawa lang. Sana ay mapagbigyan mo ako
hihintayin ko ang sagot mo. Samantha.

Saad ng text nung gabing din iyon pagkauwi ko natanggap ang kanyang mensahe. Dapat
ko nga ba siyang sagutin? Dapat ko ba siyang kitain? Naalala ko ang sinabi sa akin
ni Knight nung mga gabing yun may cancer siya sa kabila ng kanyang anyo ay may
tinatagao pala siyang sakit. Ngunit hindi ko parin makuha kung bakit ganun nalang
ang pagkagalit niya sa akin habang

kausap niya ang kanyang kaibigan sa backstage.

Tumingala ako sa kisame at napabuga ng hininga. Agad akong tumipa sa keyboard.

To:

09******999

Magkita tayo sa Tea Fairy Garden ngayon hihintayin

kita.

Saad ko sa text at agad na tinipa ang send bar. Wala

naman sigurong mawawala sa akin dahil mag-uusap

lang naman kami. Hindi naman ako nag-iisip ng masama ngunit baka ito na ang huling
pagkikita namin dahil sa may dinadala siyang skait. Nakaramdam ako ng awa sa
kanyang anak, maaga itong mangungulila sa ina. Hindi
ko pa man nakikita si Constantine ay palagay ko ay mabait ito dahil alam kong
tuturuan ito ni Knight. Hindi man nagig mabait si Knight sa akin noon ngunit
malambot naman ang puso nito pagdating sa mga bata. Blgla akong nakaramdam ng
lungkot at hinawakan ang aking tiyan, paano kaya kung nabuhay ang aking anak? Anona
kaya ang ginagawa namin ngayon? Kung babae siguro ay sinusuklayan at binibihisan ko
na siya ngayon ng mga usong-usong mga damit at pinipicturan at kung lalaki naman ay
kanina pa kami nagbabaril-barilan at naghahabulan sa kama kahit na alam kong
maliliit pa lamang sila. Nakapapagsalita na ba sila dapat ngayon? Nakakalakad ng
malaya? Tinatawag akong mommy?
May mga ngiti na ba ako sa aking mga labi kahit marami akong iniisip? Sabi nila
napapawi lahat ng pagod at problema mo sa buhay kapag may anak ka na nagpapasaya
sayo. Ganun rin ba ako kung sakali mang nabuhay ang anak ko?

Hindi ko na namalayan na umiiyak na pala ako agad ko naman itong pinahid at kinalma
ang aking sarili bago

nagpasyang mag-ayos.

Ilang minuto rin ang itinagalko sa banyo bago ako lumabas at nag-ayos. Napagpasyan
kong mag maong na pantalon at simpleng puting blouse nalang at itim na sumbrero
ngunit sa tingin ko ay para akong may tinataguang tao ngunit I just feel like
wearing it.

Agad kong tinignan ang sarili ko sa salamin nang tumunog ang aking cellphone. Dali-
dali ko naman itong tinignan dahil baka nagreply siya sa message ko at tama nga
ako.

From:

09******999

Andirito na ako sa meeting place natin, hihintayin nalang kita dito.

Saad ng text nagulat naman ako dahil sa mabilisan niyang responde at andun na agad
siya. Dali-dali naman ko namang kinuha ang mga mahahalagang gamit at agad na
lumabas ng kwarto. Data ko na lahat ng mga importanteng gamit, pitaka, cellphone at
susi dahillagi akong nagiging makakalimutin.Bigla kong naalala na minsan ko ring
nalimot ang dalhin ang susi nung uunahan kong alis ng bahay si Knight dahil sa nag-
away kami. Napangiti ako sa pag-aalala ngunit agad naman itong napawi nang maalala
kosi Ash. Parang kidlat na tumusok sa aking puso ang paglitaw ng kanyang mukha na
nakangiti sa aking isipan.

I am torn between the two brothers.

Nasa poder pala ako ng mga magulang ko ngayon at agad naman akong nagpalinga-linga
upang hanapin sila dad at mom. Pababa na ako ng hagdan nang makita ko sila sa labas
ng hardin.

Magkayap sila sa isa't-isa at may mga ngiti sa labi na para bang sumasayaw sa
saliw ng musika.

Habang papalapit ako ay rinig ko agad ang kanta na

medyo tumama sa akin. Ayaw ko man isipin pero para bang para sa akin.

Torn between two lovers by Mary MacGregor ang kanilang ipinapatugtog at nasa chorus
na ito at halos lahat ng linya ay napapatama sa akin. lsa itong kanta ng taong nasa
isang love triangle at pagdaing na ang pagmamahal sa kanilang dalawa ay nilalabag
lahat lahat at napaka komplikado.

Agad naman akong napansin nila dad at mom dahilan upang tawagin nila ako dahil
tulala akong pinapanuod sila.

"Alana." Tawag sa akin ni dad at agad naman akong ngumiti habang papalapit ako sa
aknila ay ang siya namang pagpatay ni mom ng music.

"Mom, dad may pupuntahan lang po ako may bibilhin babalik din po ako agad."
Pagsisinungaling ko ayaw ko mang gawin pero kailangan ko munang ilihim ito kahit
ngayon lang.

Malalaman at malalaman din naman nila ito sa susunod,sasabihin ko naman sa kanila

at hindi ko naman itatago ng matagal.
"Okay iha but be careful okay? Alam mo naman maraming mga masasamang loob ngayon
kaya
mag-iingat ka sa pagdadrive at sa pupuntahan mo,"

saad ni dad at agad ko naman siyang tinaguan.

Laging ganito si dad sa akin at namimiss ko narin. Habang nakatayo ako ay ngayon ko
lang napansin na ngayon lang kami nagsama ng ganito, masaya lang at walang problema
it's been a long time. Wala silang trabaho ngayon at nagdecide na mag spend time
together dito lang sa bahay kasama ako. Kahapon pa kasi sila nag-aalala sa akin
simula nung gabing iyon.

"Alana, anak okay kana ba?'' tanong ni mom sabay

lapit sa akin at inayos ang aking buhok. Napangiti naman ako dahil sobrang namiss
ko ang eksenang ito.

"Yes mom, I'm okay maraming salamat sa inyo ni dad sa pagtitiyaga niyo sa akin. I
love you both guys," saad ko at napangiti naman sila agad naman akong hinila ni
mommy at niyakap ganun nalang din ang ginawa ni daddy at pare-pareho kaming
nagsitawanan.

Pagkatapos kong magpaalam sa kanila ay agad akong tumungo sa lugar ng aming

pagkikitaan ni Samantha. llang kilometre lang naman ang layo nun sa bahay at 30
minutes lang naman na byahe.

Pagkababa nang pagkababa kong sasakyan pagkatapos kong makahanap ng paparkingan ay

agad akong tumungo sa loob ng Tea Fairy Garden.

Agad naman akong sinalubong ng welcome ng tagabukas ng pinto kaya agad akong nakit
ni Samantha. Sa loob ng dalawang araw ay kitang-kita ko ang pagbabago sa kanyang
postura at mukha. Pumayat at medyo tumamlay ang kanyang kulay kumpara noon. Kumaway
naman siay at kumaway naman ako pabalik sa kanya.

Nang makarating ako sa kanyang table ay napansin ko rin na wala pang masyadong
customers kami lang kasi ang naririto. Hinila ko ang upuan at umupo.

llang segundo muna ang namagitan sa amin bago siya nagsalita.

"Hindi na ako magtatagal," sambit niya at agad ko naman siyang tinitigan.
"Ha? Ah okay lang may pupuntahan ka ba agad pagkatapos nito? " Litong saad ko na
medyo ikinangiti naman n1ya.
"Hindi Alana, hindi na ako magtatagal...tatlong

buwan nalang ang ilalagi ko o dalawang buwan or

maybe weeks I don't know hidi ako makampante sa sinabi ng doktor ko sa akin,"
mahinang saad niya at napaluha ngunit agad naman niya itong pinahid gamit ang hawak
hawak niyang panyo.
"Samantha," mahinang tawag ko dahilhindi ko alam kung ano ang sasabihin upang
gumaan ang kanyang loob. Agad ko namang kinuha ang kanyang
mga kamay at pinisil nagulat naman siya sa ginawa ko at

nag-aalangan ngunit hinayaan niya na lamang ako at para bang nahihiya pa.

"I'm sorry Alana, humihingi ako ng tawad sa mga nagawa ko sayo noon. Alam kong
walang kapatawaran ang lahat ng ginawa ko para narin kitang pinatay noon. Kung
gusto mo akong parusahan ngayon tatanggapin ko. Patawarin mo lang ako." Maluha-luha
niyang saad at ramdam ko ang panginginig at panlalamig niya. Nginitian ko na lamang
siya.

"Gusto kong magpagaling ka," sambit ko at agad naman siyang umiling-iling.

"No Alana I have an advanced cancer and it's impossible to cure kahit anong pag-
iingat pa ang gagawin ko," sagot niya at nagulat naman ako dahil minsan kong nabasa
ang tungkol sa sakit na ito.
Tama siya lahat ng umaabot sa sakit na ito ay imposible na ngang gumaling.

"Nais ko sanang humingi ng pabor sayo," sambit niya na may pag-aalinlangan sa

kanyang mga mata at sa tono ng kanyang boses.
"Ano yun?" Kunot noo kong tanong. "Pahiram ng asawa mo."
CHAPTER 47

ALANA

"Pahiram ng asawa mo," sambit niya di ko alam kung namama l ikmata lang ba ako
dahil tila may sumilay na ngiti sa kanyang mga labi ngunit nang tignan ko uli ito
ay wala na.

Nais kong matawa sa kanyang mga bintitawang sa!ita at para bang kumulo at uminit
ang a king dugo at napabitaw sa pagkakahawak sa kanyang mga kamay. lpinikit ko ang
aking mga mata at nagbi lang ng hanggang sampu hanggang sa may dumating na waiter
na may dala-dalang isang tasa ng tsaa.

"Heto na po ang order niyo maam," saad ng waiter at ini lapag ang tsaa sa harap ni
Samantha at agad itong umalis.

lm i nulat ko ang aking mga mata at nakita siyang humigop ng kanyang mainit na
inumin.

"lsa lang inorder ko dahil alam ko namang afford mo to," saad niya pagkatapos ng
hum igop at inilapag uli ito sa isang maliit na platito.

Ngumit naman ako at dahan-dahang umupo ng maayos at hinawakan ang handle ng kanyang
tasa at
siya naman ay pinapanuod lamang ako ng nakakunot na noo. Alam kong main it pa ito
ngun it wala a kong pakialam. lba ang tabas ng kanyang dila at di ko na makaya pa
ang aknyang pekeng awra.

Walang ano ano ay ibinuhos ko ito sa kanyang pagmumukha at siya naman ay napasigaw
sa sa kit at pagkagulat dahilan upang lumabas ang ilan sa mga taong nagtatrabaho sa
loob ng tea shop at tignan kami.

Hindi nila magawang lumapit dahil agad ko silang

tinitigan.

"Sh*t! What were you thinking woman? Gaga ka ba?'' sigaw niya at para siyang
maiiyak dahilsa sakit ngunit alam ko naman na hindi naman ito masyadong mainit.
Matagalna akong umiinom dito sa tea fiary at alam ko kung gaano kainit ang kanilang
tsaa at kahit na buhusan ako nito ay hindi naman ako lubhang masasaktan but this
woman, this woman is faking it at
all.

Dali-dali akong tumayo dahil para na akong bulkan

na dapat ng sumabog.

"Did you just fart? Because you blew me away! Kung gaga ako mas gaga ka. Hiramin?
Gusto mong manghiram ng asawa? lkaw pala itong gaga. Matagal ng nasa iyo si Knight
halos dalawang taon na ilang buwan na ang nakalipas Samantha at ngayon ka pa
manghihiram? Sayo na siya wala akong pakialam kahit maglaplapan kayo umungol ka sa
kasarapan sa kanya total una niya akong nilawayan kaysa sayo kaya ikaw tira-tira
nalang! Huwag ka ngang plastikada! lharap mo
sa akin ang totoong Samantha! o baka nga biro-biro lang

ang cancer mona sakit. Nakakaawa ka naman at kailangan mo pang magbiro sa harap ng
mga tao kailangan mo pang magpanggap dapat gawaran ka ng cancer sa lipunan. Are you
cancer? Because you're starting to grow on me. Pinatay mo ang anak ko kinuha mo ang
asawa ko and now what? Magpapaalam ka pa kung di ka ba naman gaga? Pasensya na at
maraming lumalabas na hindi maganda sa bunganga ko kailangan ko kasing itapon sa
basurahan lahat nakita ko ang mukha mo. I am Alana Zelith Herrera at nagkamali ka
ng binabangga mo," mahabang saad ko at tila lahat ng kalamnan ko ay naginginig sa
galit.

Dahan-dahan naman siyang tumayo mula sa

kanyang kinauupuan at sumilay ang kanyang ngiti sa kanyang mga labi, mga ngiting
nakita ko nang itulak niya ako noon sa hagdan dahilan upang mamatay ang anak ko.

"Well that is because you deserve you b*tch," saad niya at wala ano ano ay isang
malakas na sampal ang dumapo sa kanyang pisngi at kita sa gilid ng aking mga
mata ang mga tao na nakatayo lang at di alam ang
.
gagawm.

Naphawak siya sa kanyang pisngi kung saan dumapo ang nag-iinit kong palad kulang pa
yan na kabyaran sa ginawa niya sa akin. Umiba ang direksyon ng kanyang mata at tila
ba may tinatanaw sa aking likuran at walang ano ano ay humandusay siya sa sahig at
umiiyak.

Dinig ko naman ang mga yabag na papalapit sa aming direksyon at nilingon ko naman
ito.

"Knight," mahinang sambit ko na may pag-aalala sa kanyang mga mata at nakatignin

lamang kay Samntha
na ngayon ay nasa sahig at umiiyak.

"What did you dot o her?!" sigaw ni Knight sa akin

at ara naman akong tanga na nakatingin lang sa kanya at di makapagsalita.

Nakaramdam naman ako ng sakit
nang agad niyang tinignan si Samantha at iginiyang

maupo sa upuan.

"Nag-iinarte lang yan," saad ko at nagbabagang mga mata ang isinalubong sa akin ni
Knight.

"Alam mong may sakit siya Alana sinabi ko na sayo yun diba?" galit na galit niyang
saad at hinarap ako.
Humaguhulhol naman sa iyak si Samantha.

"Wala siyang sakit Knight maniwala ka naman sa akin she's faking it!" sigaw ko at
napasuklay naman siya

ng kanyang buhok at napabuga ng hininga.

"This is not like you Alana. May sakit si Samntha and you dare to hurt her?" saad
niya at di ko alam kong maiiyak ako dahil kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang
galit at pag-aalala. Mga matang di ko kailanaman nakita sa kanya noon. Sa harap ko
mismo ipinagtatanggolniya ang babaeng sumira sa akin.

Bumalik ang Iahat ng sakit sa aking puso at para bang hirap akong huminga.

Hindi dapat ako magmukhang mahina. Hindi ako iiyak sa kanilang harapan.
Hindi ko sasayangin ang mga luha ko sa kanila. "Kung yan ang paniniwalaan mo ay
wala akong magagawa Knight. Sino ba naman ako sa buhay mo?
Bagay kayong dalawa maghiraman kayo. Pagsawaan

niyo ang isa't-isa hanggang sa mamatay kayo. Humayo kayo at magparami dahil mamatay
na yang kasama mo," saad ko at inayos ang aking sarili at tila naman gulat na gulat
ang mukha ni Knight na nakatitig lamang sa akin at tumigil din sa pag-iyak si
Samantha.

Agad ko namang tinitigan si Samantha at ngumiti.

"I dreamed of you. You died," saad ko at tumalikod at nagsimulang maglakad paalis
leaving them hanging their mouth open.
Agad kong pinaharurot ang aking sasakyan at napatingin sa side mirror. Nakatayo si
Knight at nakatingin s aaking sasakyan at walang ano ano ay napahilamos sa kanyang
mukha.

Mas pinabilis ko ang takbo ng sasakyan mabuti nalang at umaayon s akain ang panahon
dahil wala namang gaanong mga sasakyan sa paligid kaya malaya akong gawin ang aking
gusto.

Nang mapansin kong malayo na ako ay agad akong

huminto sa gilid ng daan.

"Whooo!" sigaw ko dahilparang gumaan ang pakiramdam ko napahampas ako sa manubela

at wala akong pakialam kung pati busina ay nahahmaps ko.
Gusto kong ilabas lahat ng nasa lalamunan ko. Para akong nabunutan ng isang tinik
sa dibdib.
Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 48

ALANA

Lumabas ako ng aking sasakyan tanaw ko ang

dagat mula sa aking kinatatayuan. Walang paroo't parito na mga sasakyan kaya malaya
sigurong sumigaw ako.

Malamig na hangin ang yumapos sa buo kong katawan.

Hangin na gating sa dagat.

sumigaw ako ng sumigaw hanggang sa magsawa

ako.

Napansin ko rin ang pagdilim ng kalangitan na para

bang babagsak at babagsak na mamaya ang ulan ngunit

wala akong pakialam.

Nanatili akong nakatayo at nakatanaw sa dagat at nagulat nang may nagsalita sa
aking likuran.
At nang lingunin ko ito ay agad na bumilis ang tibik ng aking puso.

Gulong-gulo ang kanyang buhok na para bang ilang beses niya itong sinabunutan at
bukas din ang itaas na dalawang butones ng kanyang puting polo.

Hindi ko man lang namalayan ang kanyang sasakyan na pumarada malapit sa akin.

"Alana," tawag niya sa kin na pulang pula ang mga mata at napapaos na boses. Hindi
ko aakalain na ang isang Knight Alcantara ay miserableng nakatayo at nakatitig sa
akin.
"Anong ginagawa mo dito? Bakit mo ako sinundan," saad ko at akma na sana siyang
lalapit nang muli akong nagsalita.

"Diyan ka lang Knight huwag na huwag kang lalapit

sa akin," turo ko sa kanya at para naman siyang batang natigilan sa kanyang pwesto.
Gusto ko siyang yakapin dahil hindi ko kinakaya ang kanyang presensya, ayokong
nakikita siyang malungkot ngunit naalala ko
ang kanyang reaksyon kanina kay Samantha sa tea shop ay hindi ko parin siya
magawang patawarin.

Bakit lagi mo nalang akong sinasaktan Knight? Bakit magpahanggang ngayon ay masakit
parin? "Alana," paos niyang tawag at ang siya namang
pagtulo ng kanyang mga luha.

Napatingala naman siya sa langit at napapikit ng kanyang mga mata na siya namang
pagbuos ng ulan.

Napasinghap naman ako at dali-dali lumapit sa kanyang direksyon. lminulat naman

niya ang kanyang mga mata nang maramdaman niya ang paghawak ko sa kanyang mga
kamay.
"Pumasok kana sa sasakyan mo!" sigaw ko ngunit tinitigan lamang niya ako at ako
naman ay nakatangla sa kanya.
"No, hayaan mo nalang ako dito," sambit niya at mapait siyang ngumiti sa akin.
Hindi ko alam kung nababaliw na ba siya ngunit agad ko naman siyang hinila papunta
sa kanyang sasakyan. At kahit anong hila ko sa kanya ay hidi parin siya natitinag
sa kanyang pwesto at ngayon ay
basang-basa na kami sa ulan.

Napasinghap naman ako nang agad niya akong hilahin at napasubsob ako sa kanyang
dibdib. mahigpit niyang ipinulupot ang kanyang mga kamay sa aking baywang at ramdam
ko din ang kanyang paghinga sa aking ulo.

Gusto kong makawala mula sa kanyang

pagkakayakap ngunit tila mas lalo lamang humigpit.

"Please kahit ilang minute lang Alana," mahinang saad niya at tila hinayaan ko na
lamang na diktahan ako ng aking katawan at puso na hayaan siya sa kanyang
kagustuhan. Ngunit sumisigaw ang isip ko na dapat akong umalis at magalit sa kanya.
Bakit ba napakalambot ko sa kanya.

Bakit ba sa tuwing nandiyan siya ay nanghihina

ako.

Ngunit kahit na ganun ay nasasaktan ako. Nasasakal ako.

"Was it hard Knight?" tanong ko nang mapansin

kong tila tumitigal na ang pagtila ng ulan.

"Was it hard of letting me go?' bulong ko at alam ko namang rinig niya ako.
Sa wakas ay tumila narin ang ulan at lumuwag na ang pagkakayakap sa akin Knight
dahilan upang lumayo ako sa kanya ng konti.
"I'm a fool man Alana, I let you go and it was late for me to realize everything.
Words are not enough to describe what I feel," paos niyang saad at bumuhos ang mga
luha sa kanyang mga mata.
"I let go of a beautiful woman. I loathed her every day. Telling her names that
doesn't suit her. I was a jerk husband. lsa akong gagong asawa, napakasamang asawa
na walang ginawa kundi saktan ang babaeng walang intensyon kundi ang mahalin lamang
ako. And
now look at me begging in front of my wife of embracing her. ltinapon ko ang mga
taon at araw na dapat ay sinulit ko sayo, ibinigay lahat lahat sayo. Binuhos ang
bong atensyon ko sayo because you are worth it. Tamasi Ash, you don't deserve to be
treated like that. I'm sorry, I'm sorry back there at parang mas pinanigan ko pa si

Samantha kaysa sayo kahit na ang dapat kong gawin ay

mas panigan ka. Hindi ko alam kung bakit ko nagawa yun bigla nalang, bigla nalang
Alana. Alam kong hindi ka maniniwala sa mga sasabihin ko pero let me just be. Mahal
na mahal kita Alana," mahabang saad niya at halos paos na ang tono ng kanyang
boses.

Napahilamos siya ng kanyang mukha at hinayaan ang kanyang sarili na umiyak. Kita ko
rin ang pagtaas at pagbaba ng kanyang mga balikat.

Ang mga namumuong luha s agilid ng aking mga mata ay nagsimula ng mahulog s alupa
at hinayaan ko na lamang ito.

Wala ano ano ay itinapon ko ang aking sarili sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
lpinulupot ko ang aking mga kamay sa kanyang baywang at ibinaon ang aking mukha sa
kanyang dibdib.

Ramdam ko ang init ng kanyang katawan.

"What happened there was tearing me up Knight.

Ni minsan ay hindi ka naging ganun sa akin. Napakasakit lang tignan. Oo dalawang

taon na ang nakalipas ngunit bakit? Bakit andito parin Knight? Bakit masakit parin?
Bakit ganun nalang ang sakit na ibinibigay mo sa akin? Nung gabing yun na
iaannounce mona ang tungkol sa atin bakit natigilan ka nang makita mo siya? Is
it because you still love her at agad mo akong
nakalimutan na nakaupo sa harap moat umaasa parin iaanunsiyo mo ang tungkolsa akin?
Para akong tanga nung gabing yun na umaasa ngunit nang umalis ka sa stage ay ang
siya namang pag-alis ko. Mabigat ang loob ko at gusto kong umalis dun agad ngunit
nakita ko kayo na magkahalikan. Bumagsak ang mundo ko, unti-unti mo ako noong
pinatay Knight. Kahit humihinga ako ay parang napakahirap, napakahirap huminga
dahil sa

sakit na nararamdaman ko nung gabing yun. I am

starting to believe that my heart was made to be broken by you Knight. You didn't
just break my heart once and twice you broke my heart a million times." lyak na
saad ko at ramdam ko ang paglapat ng mga kamay ni Knight sa aking baywang at
mahigpit akong niyakap.
"Be mine tonight."

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Pregnant With My Gay

Bestfri...
0 3.6K Read

TAGS friends to lovers pregnant drama

CHAPTER 49

ALANA
Pumayag ako sa kanyang kagustuhan alam kong hindi dapat at tila nakokonsensya ako
kay Ash dahil para akong nagtaksil kahit hindi naman.

Naririto kami ngayon sa isang mataas na Iugar kung saan tanaw ang mga ilaw galing
sa syudad at kung saan tanaw din ang malawak na kalawakan. Napakaraming bituin sa
langit na para bang liliparin ka sa itaas at dun mapag-isa. Kahit na malamig ang
simoy ng hangin ay hindi ko ito ininda. Ang mga bituin sa langit ay walang katumbas
na halaga kaya nararapat lang silang tignan at hangaan. Marahilsa mga oras na ito
ay hinahanap na
ako nila dad at mom but I will take care of it mamaya

pag nakauwi na ako.

"Ang ganda," mahinang bulong ko habang nakatangla sa kalangitan.

Napasinghap naman ako nang may inilagay na kung anong bagay si Knight sa aking
braso.

"Malamig ngayon baka ka sipunin," saad niya at tinanguan ko lang naman.

"Salamat," tipid kong sagot at tumingala uli sa kalangitan.

"Simula nung gabing iyon Alana lagi na akong nandito. Kinakausap ang sarili ko kung
bakit, bakit ko nagawa ang mga bagay na iyon. Abot kamay na kita at masaya na tayo
ngunit isang gabi lang nawala ang Iahat ng mga yun. lsa nga akong gago at tanga
Alana. Hindi talaga natin makikita ag kahalagahan ng isang tao pag hindi pa ito
nawala sayo. Kung tutuusin napakaswerte

ko na dahil ikaw ang naging asawa ko but I screwed up."

Napabuntong hininga siya at hindi ko naman mapigilang di siya lingunin.

Hindi sumagi saisip ko na aabot kami sa ganitong sitwasyon. Ngunit kahit anong
pilit mo sa isang tao kahit mahal mo pa ito pag hindi kayo pwede hindi talaga kayo
pwede masakit man pero dapat mong tiisin dahil hindi kayo itinadhana para sa isa't-
isa. Marahil kayo ay pinagtagpo upang patatagin ng panahon ngunit di kailanman
magiging kayo. Parte lang siya ng proseso ng buhay mo, marahil pinagtagpo kayo
upang may matutunan ka dahil hindi Iahat g gusto mo ay makukuha mo. Napangiti ako
sa pagkaala kung gaano ko ipilit sa aking mga magulang at sa harap ng mga magulang
ni Knight na ikasal sa kanya. Bata pa nga ako at di pa alam kung ano ang kahulugan
ng pag-ibig. Hindi ako nakinig
sa aking mga magulang na dapat kong pag-isipan ng mabuti ngunit sa pagkalunod sa
pagmamahal ko kay Knight ay ipinaglaban ko parin tio hanggang sa maikasal kami. But
look at us now talking in sincerity na may mag pagSISISI.

"Kung sana hindi ko ipinilit na ikasal sa iyo wala tayo dito mismo sa sitwasyong
ito. Hindi mo ako makikilala at hindi karin magiging parte ng buhay ko," mahinang
sagot ko at napabuga rin ng hininga.
"Kung di mo yun ginawa hindi ako kailanman makakakilala ng babaeng mamahalin ko
pala ng sobra. I gave up on you easily without even thinking. Sa dalawang taon na
yun hinanap kita but I guess hindi pa sapat ang paghahanap ko sana ay dinoble ko pa
ang paghahanap sayo but I failed. Then seeing you with him makes my heart ache in
pain. Yes, ako ang nakauna sa
iyo I took your womanhood, you're my wife and I am your husband ngunit alam mo ba
kung ano pa ang mas
masakit dun? Yun ay ang makita kang masaya sa piling

niya, mga ngiting kailanman ay minsan ko lang makita sayo ngunit tila araw-araw ay
binibigay mo yun sa
kanya. Masaya ka kay Ash and that hurts me how foolish of me right?" Mapakla siyang
napatawa at tinignan ako sa mga mata.
"Alam mo bang namulaklak na ang itinanim mong bleeding heart? Laging binibisita at
inaalagaan yun ni nanang sa bahay," dagdag niya na ikinangiti ko naman I never
thought the it would bloom. Buong akala ko ay hindi na ito kailanman mamumulaklak
dahil halos ang idilig ko doon ay ang mga luha ko.
"Alam mo ba kung bakit ko yun itinanim? " Bigla tanong ko dahilan upang tignan niya
ako sa mga mata.
"Dahilsa mga araw na yun at mga oras na yun umaasa ako na dadalhan o bibigyan mo
ako ng mga bulaklak. umaasa ako na darating ang araw na bibigyan mo ako but that
day never came so I plant my own." lwas tingin ko sa kanya dahil baka hindi ko
mapigilan ang sarili ko na maluha.
"Alana"

"Mahal kita Knight but I am not happy anymore." Mapait na ngiti ang gumuhit s
akaing mga labi at hinayaan ko na lamang ang mga namumuon mga luha
sa gilid ng mga mata ko na tumulo. Agad ko naman itong pinahid at tumangla sa
kalangitan.

Rinig ko naman ang pagbuntong hininga niya at nang tignan ko siya ay kitang-kita ko
kung paano tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata.

Napakasakit.

Parang hinahalukay ang puso ko. Masakit sa lalamunan.

"Wala akong ibang ibinigay sayo kundi sakit at mga

luha Alana. Kaya dapat mona sigurong pirmahan ang

mga papeles na yun sa !along madaling panahon dahil kapag hindi ipaglalaban kita
hanggang sa dulo ng buhay ko and this time I will make it. Sigro sawa kana sa mga
salita ko dahil wala akong paninindigan gusto ko lang malaman mona kailangan mo ng
magdesisyon Alana. At kahit ano pa man yan tatanggapin ko dahil sa una
palang ay ako naman ang nagsimula kaya tatanggapin ko Alana, tatanggapin ko. Mahal
ka ni Ash at alam ko yun. Kaya hindi kita minahal noon dahil alam kong mahalka ng
kapatid ko. Nung araw na ikinasaltayo nung gabing yun ay tumawag siya at sinabing
alagaan kita at mahalin but I didn't response his call instead I ended it. Planado
ko na Iahat dahil alam kong hindi naman tayo magtatagalkaya ipinaasiakso ko agad sa
attorney ko ang pipirmahan nating divorced papers at agad ko din namang pinirmahan
iyon. My attorney warned me to think about it ngunit hindi ako nakinig at
ngayon pirma mo nalang ang hinihintay at wala na tayo. Parte nalang tayo ng isang
nakaraan, isang masaya ngunit masakit na nakaraan. Hindi parin ako nagsisisi na
nakilala kita Alana. Huwag mong isipin ang sasabihin ng iba just follow your
heart," mahabang saad niya habang nakatingala sa kalawakan.
"Knight"

"Saksi ngayon ang buwan at mga bituin sa ating dalawa mahal ko but we should
separate our ways."
CHAPTER 50

ALANA

Kinuwestiyon ako nita daddy at mommy kung saan ako gating at kung bakit ako ginabi
at sinagot ko naman sila ng pawang katotohanan. Ayoko ng itago sa kanila ang lahat
dahil nararapat din nita kasi itong malaman.

Buong atensyon silang nakikinig sa akin hanggang sa matapos ako. Napangita naman si
mommy at bahagyang kinuha ang aking mga kamay at pinisil at pabalik ko naman
siyang nginitian. Nakakagaan din pala sa loob ang lahat.

"So are you going to sign it?" biglang tanong ni daddy dahilan upang tingnan ko
siya.

"Yes dad upang maging malaya na kami sa isa't-isa. Ako naman po ang dahilan kung
bakit ganito ang aming sitwasyon and from the start ako lang ang may pag-ibig,"
sagot ko at tumango-tango naman si daddy.

Niyakap ako ni daddy at para bang gumaan ang lahat. Gumaan ang mundo ko. Ito na
siguro ang simula ng pagbabago.

"I'm proud of you anak. Parang kaitan lang na lumapit ka sa akin at gusto mong
ikasal kay Knight at ngayon pagkatapos ng mga paghihirap mo ngunit kahit mahal
niyo na anf isa't-isa ay nagkaroon kayo ng desisyon na maghiwalay na lamang. I'm
not against Knight anak but I am against if you are not happy with him. I want my
princess to be a happy queen just like your mom," saad ni dad which makes mom smile
and kiss his cheek.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahilsa

kanila. Someday I am going to be in that place...ang

magmg masaya.

"So what are your plans now?" biglang tanong ni mommy.

"I'm going to Palawan mom," sagot ko dahilan upang magtinginan sila.

"To him?" Sabay nilang tanong which makes me laugh.
Pagkatapos naming mag-usap ay agad akong umakyat sa aking kwarto upang mag-empake
ng mga gamit. Pumayag naman sila kung iyon ang ikakasaya ko. Kaya dali-dali akong
pumanhik sa aking kwarto at binuksan ang closet ko. Dadalhin ko ang lahat ng mga
kailangan kong mga gamit dahil tila maglalagi ako doon ng matagal.

And I hope he is still waiting for me.

At kung sakali mang hindi na siya nakapaghintay ay wala akong ibang magagawa kundi
ang lumayo-layo na lamang.

Masyado pang maaga para sabihing mahal ko na siya ngunit ang alam ko lang ay ayaw
ko na siyang mawala sa akin dahil siya mismo ang nagpapasaya sa akin.

Patapos na ako sa isa kong maleta nang tumunog ang aking cellphone. Agad ko naman
itong tiningnan at nang malaman kong si Samantha iyon ay hindi ko alam kung
babasahin ko ba o hindi.

Ngunit sa huli ay binasa ko ito. From:

09******999

Hello Alana, about earlier I want to tell you how sorry I am. Sorry dahil sa ginawa
ko kanina hindi ko alam kung bakit ko ginawa ang bagay na iyon. Please to

make it up with you I am inviting you to dinner here in

my place. Sana ay makapunta ka ngayon and if not I can fetch you huwag kang mag-
aalala because uuwi ka rin pagkatapos. Nakokonsensya lang kasi ako at hindi ako
patutulugin kapag wala akong nagawa.

Saad ng text at agad ko namang tinignan angoras. Mag-aalas nuebe na pala ng gabi.
Hindi ko alam kung pupunta ako o hindi. Napaupo ako sa kama at nag-iisip hanggang
sa tumunog ulit ang cellphone ko agad ko naman itong tiningnan. Galing ulit ito sa
kanya.

She message the address.

Bahagya akong napaisip kung tutuloy ba ako o hindi. At bakit ngayon pa sa dis-oras
ng gabi kung
pwede namang bukas nalang ng umaga upang bago siya pumunta sa Palawan ay sumaglit
muna siya sa kanya. Ngunit nakahanda nasi Samantha ng dinner at hindi
raw ito makakatulog hanggat sa walang nangyayari sa kanilang dalawa.

Agad kong tinipa ang keyboard at nagreply sa kanya.

To:

09******999

Okay, I will be right there.

Saad ko sa text at tila nagkaroon ako ng masamang pakiramdam ngunit agad ko naman
itong binalewala dahil baka kinakabahan lang ako sa pagpunta ko bukas sa Palawan.

Pababa na ako sa hagdan upang hanapin sila daddy at mommy ngunit wala na sila doon
marahil ay nasa kwarto na sila at inihahanda na ang kanilang sarili
upang matulog. Napagdesisyonan ko na lamang na hindi magpaalam sa kanila dahil
magpapakita lamang ako kay Samantha at iassure siya na okay na ang lahat at aalis

rin ako agad.

Lalabas na sana ako ng pinto nang maalala ko ang isang bagay.

Ang susi ng sasakyan ko.

lnilapag ko na muna ang cellphone ko sa mesa ng sala at umakyat sa taas upang kunin
ang naiwan ko.

Nang pumanhik ako sa kwarto ay dali-dali kong hinanap ang susi ko at dahil narin sa
pag-eempake ko kanina ay medyo magulo ang kwarto.

Wala ito sa mesa pati narin sa higaan ko kaya napakamot ako ng ulo at pumikit
trying to remember where did I last put my keys.

Bigla kong naalala na hindi ko pala ito nakuha sa sasakyan ko.

Dali-dali naman akong bumaba.

Lakad takbo ang aking ginawa dahil anong oras na upang makabalik din ako agad bago
malaman nila daddy at mommy na wala ako sa aking kwarto.

Tama nga ako nalimutan kong hugutin ang susi sa aking sasakyan.

Napadasal ako nang ipaandar ang aking sasakyan dahil sa ingay sana ay hindi
mapansin nila daddy at mommy.

Nang makalabas na ako at malapit nasa Iugar nang kikitain namin ni Samantha ay
bigla ko na namang naalala ang cellphone ko. Naiwan ko ito sa mesa ng sala.

"Shoot nagiging makakalimutin ka na Alana," saad ko at napailing.

Napansin ko rin na medyo tago pala ang Iugar kung saan kami magkikita ni Samantha
at dahil hindi ko din dala ang cellphone ko ay hindi ko ma check kung tama nga ba
ang pinupuntahan ko.

Nasa dulo na ako ng daan nang may makita akong

isang malaking bodega at may ilaw sa loob. Napagpasyahan kong tumungo doon upang
magtanong kung tama nga ba daan ko at kung saan ang daan ang address na tutunguhan
ko dahil tila naliligaw na ata ako.

Nang makarating ako ay agad akong bumaba sa aking sasakyan.

Bumukas naman ang pintuan ng bodega at iniluwa nun ang babaeng hindi ko pa
masyadong maaninag nang magsalita siya.

"Alana you made it," saad ng babae at napagtanto ko palang si Samantha ito. Hindi
nga ako naliligaw ng daan.

Ngunit bakit dito pa niya napiling umareglo? "Samantha? Sorry ha kung medyo
natagalan ako
akala ko kasi naliligaw ako masyadong liblib ang daan
patungo rito at hindi ko rin dala ang cellphone ko para icheck kung tama nga ba,"
saad ko at ngumiti naman
.
s1ya.

She dress herself para sa gabing ito samantalang

ako ay hindi.

"That's good to hear. Pasok ka dito nalang kasi ang napili ko dahil hindi pwede sa
bahay," saad niya at
medyo nagdadalawang isip pa ako kung papasok o hindi

dahil tila wala naman akong may nakikita sa loob kundi mga sako at kahoy.

Ngunit pumasok parin ako.

liang hakbang palang ang aking ginagawa at nakaramdam na ako ng kakaiba.

"I'm dress for your funeral dear Alana."

CHAPTER 51

ALANA

"I'm dress for your funeral dear Alana," sambit niya at dahan-dahan ko naman siyang
hinarap at sa
pagharap ko ay nakatutok nasa akin ang isang bagay na

nakapagpabilis ng tibok ng puso ko.

Papaanong may dala-dala siyang baril? "Samantha," mahinang bulong ko at ang siyang
paglitaw ng dalawang lalaki sa kanyang likuran.

"Yes dear?" saad niya at itinuro ang mga lalaki na pumunta sa gilid kung saan ako
malapit.

Hindi ko maigalaw ang aking mga paa mula sa aking kinatatayuan. Gusto kong tumakbo
palabas dahil hindi rin naman kalayuan ang aking sasakyan.

"Quit thinking dear. Kahit na makalabas ka dito ay wala ka rin namang masasakyan.
Ano ako tanga? Syempre pinasira ko na ang mga gulong ng sasakyan mo sa kanila. Kaya
kahit tumakbo ka pa mahahabol at mahahabol ka parin nila," ngiting saad niya at
pinatik patik pa sa kanyang ulo ang kanyang hawak hawak na bariI.
"Samantha bakit mo to ginagawa?" Napahigpit ako ng hawak sa aking mga kamay upang
matigil ang aking pangtngtn1g.

"Bakit ko to ginagawa? Bakit ko nga ba to ginagawa? Ah! From the start hindi ka
naman dapat kasali eh! Kaso isa kang ambisyosang babae na ipinipilit na
magpakasalkay Knight...akin lang si Knight. Pero kahit kasal na kayo ay nag-uusap
parin kami how saklap

diba? Ang asawa mo nakikipag-usap sa akin. At

nakikinig siya sa akin kung ano ang susunod niyang gawin so he filed an annulment
na may pirma na niya to make you surprise. We planned the whole thing Alana and
then everything break down. Hindi ko alam kung bakit pero napaka unfair ng lahat
Alana. Kung ikaw nasasaktan pwes ako mas lalong nasasaktan Alana. Dalawang taon na
ang nakalipas ngunit bakit ikaw parin Alana, ikaw palagi ang bukambibig niya ang
iniisip niya. Walang tigil siya sa kakahanap sayo nung gabing yun kahit anong
baling ng atensyon ko sa kanya para makita niya rin ako ay walang epekto," mahabang
paliwanag niya na may mga luha sa kanyang mga mata ngunit nakangiti parin ang
kanyang mga labi.

"Sayo nasi Knight,Samantha. lyong-iyo na siya so please stop this," saad ko na

ikinatawa naman niya ng malakas.

"Hindi ito matatapos lahat hanggat nandirito ka sa mundong ito. So it's better if
I kill you right now pero huwag kang mag-alala ang mga lalaking ito ay hindi ka
pababayaan. Bago kita kunin ay papasarapin ka na muna nita right boys?" Baling niya
sa mga lalaki na ngayon ay nakangiting tumatango tango.

"Alam mo ba parang tanga akong pinlano ang lahat? I've sacrificed so much time for
this. Constantine
is not my son, inadopt ko lang siya sa kung sinong babae dahil nahulugan ako. At
kung sasabihin ko kay Knight
ang totoo ay iiwan niya ako. I planned the whole thing and that time pinarinig ko
sa kanya na nag-uusap kami ng mommy ko nakakatuwa lang kasi bumenta sa kanya lahat
ng pagpapanggap ko. My mother is deceased and that is my step-mother. I have no
cancer at all I even f*cking shave my hair to make it all true my beautiful hair
and my gorgeous eyebrows! And then mababasura

la ng ang lahat dahi l sayo? No! I can't let that happen

kaya dapat maaga palang tapusin na kita so we can live happily ever after!"
Hysterica l n iyang pagsisigaw at nagpakawala ng putok galing sa kanyang baril na
isinentro n iya sa taas dah i lan upang mapasigaw ako at mapahawak sa a king ta i
nga.

"We can work this out Samantha," saad ko na parang ma i iyak nasa takot ngunit kah
it anong sabihin
ko sa sarili ko na huwag matakot ay hindi ko mapigilang hindi i to maramdaman.

Pakiramdam ko ay katapusan ko na. Kasalanan ko ito.

Napakatanga ko dahil naniwala ako sa kanya. Napakatanga ko dah i l hindi man la ng
ako nag-isip
ng mabuti.

Kung d ito man ngayon ang katapusan ng a king buhay ay para bang wala na a kong
maisip na dah i lan upang mabuhay pa.

Tama ba siya?

Makakasama ko na ang anak ko sa itaas. Wasak naman ako d ito sa baba. Napakaraming
problema.
Ganun nalang ba ako kahina? Paano ko to na i isip?
"Any last words Alana?"

Katahimikan ang namutawi sa aming dalawa kaya sinenyasan n iya ang dalawang la laki
na simulan na.
"Ako na ang bahala sa fin ishing touch boys magsawa na kayo sa kanya," saad niya na
natatawa.

Malamig na ang aking mga kamay na pa ra bang hindi ko na ramdam ang mga i to.

Malakas ang tibok ng a king puso na ha los d i ko na

marinig ang sinasabi ni Samantha.

Hindi ko maigalaw ang aking mga paa.

Malapit na sila sa akin at ilang metro nalang ang kanilang layo nang bumukas ng
malakas ang pinto at iniluwa nun ang dalawang tao na hindi ko inaasahang makikita
ko ngayon dito.

Paanong nahanap nita ako?

Hinayaan ko na ang mga luhang namumuo sa gilid ng aking mga mata na dumaloy.

Pareho silang nakatingin sa akin. Balisa at punong puno ng pag-aalala.

"Ash...Knight," mahinang bulong ko at ang
dalawang lalaki na kanina ay nasa harapan ko na ay

alistong tumakbo sa kanila at sinugod sila ng malalaking suntok.

Hinanap kosi Samantha ngunit wala na siya sa kanyang pwesto.

Ngayon sa harapan ko ang dalawang lalaki na nakikipag suntukan upang mailigtas

lamang ako. Ano bang katangahan ang pinasok ko.

Kapag may mangyari sa kanilang dalawa ay hindi ko mapapatawad ang aking sarili.

Nagulat ako nang mapatumba nita pareho ang dalawang naglalakihang mga lalaki na
walang kagalos-galos.

Tumakbo ako sa kanilang direksyon.

At kita ko sa kanilang mga mata ang pag-aalala. Malapit na ako sa kanila nang
biglang sumigaw si
Ash na nakatingin sa aking likuran at ganun nalang din
ang pagkagimbal ni Knight.

Lumakas ang tibok ng aking puso. Masyadong napakabilis lahat ng pangyayari.

lmposibleng matatapos itong Iahat sa ganun

kabilis.

Parang Iahat ay tila bumagal. Bumagal angoras.

Bumagal ang galaw. Bumilis ang tibok ng puso. Tagaktak ang pawis. Nanginginig ang
kalamnan.
Dahan-dahan akong lumingon at nakita si

Samantha na nakatutok na ang baril sa aking direksyon.

Para uli akong naistatwa sa aking kinatatayuan. She pulled the trigger.
Isa

Dalawa

Tatlo

Tatlong beses na sunod sunod niyang pinaputok ang kanyang baril dahilan upang
mapapikit ako at dinama ang aking sarili.
"Knight!" Sigaw ni Ash at dali-daling tumakbo sa aking direksyon at sa pagmulat ng
aking mga mata ay nasa harapan ko na siya nakatayo at nakangiti sa akin.
May lumabas na dugo mula sa kanyang bibig. Dugo.
Puno ng dugo ang kanyang suot na puting damit. Tinignan ko ito.
Sinalo niya ang mga balang sa akin dapat. Napasigaw ako sa aking kinatatayuan at
agad na
sinuportahan siya. Napayakap siya sa akin.

Sa gilid ko naman ay si Ash na may kausap sa kanyang cellphone at tila alam ko na

kung ano ito.

Rinig ko narin ang mga serena ng mga sasakyan.

At kung di ako nagkakamali ay mga pulis ito.

Kitang kita ko naman si Samantha na tulala at nabitawan na ang kanyang baril sa

lupa.
"A-ash," pigilhiningang tawag ni Knight kay Ash at yun din mismo ang pagpasok ng
mga pulis sa loob.
"A-ash don't leave Alana. Be by her side always...love her."
Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 52

ASH

St. Luke's Hospital (12:30 am) Flashback

!lang araw palang ang lumilipas ngunit tila hindi ko
mapangatawanan ang aking pag-alis. Hindi ko kinakaya ang araw na hindi siya makita
at hindi marinig ang kanyang malalamyos na bases. Kailangan kong bumalik at tignan
siya. Kahit makita lamang siya ay ayos na aka.

Para akong baterya na walang enerhiya kapag hindi nakakonekta sa kanya.

Para tuloy akong nakokonsensya sa hindi pagsagot sa kanyang mga text at tawag.
Napakahirap din sa akin ang hindi sagutin ni isa doon ngunit kinaya ko at ngayon
bawat paggalaw ng oras ay mababaliw na aka.

Gabi na at mag-aalas nuebe na ng gabi nang makarating aka sa kanilang bahay. A/am
ko rin kasi kung saan siya nanunuluyan simula nung gabing iyon. Agad din akong
nagmessage sa daddy ni Alana na pupunta aka sa bahay nila, nahihiya man aka dahil
dis oras na ng gabi ngunit kailangan ko siyang makita.

Nang makarating aka sa bahay nita ay naghihintay na pala sa Iabas ang daddy ni
Alana.
"tho ginabi ka ata," bungad niya nang makababa na aka sa aking sasakyan pagkatapos
itong maiparada sa gilid.

"Pasensya na po tito at ginabi aka," saad ko at

kinamot ang aking batok at natawa naman siya. "Okay lang iho hindi ka narin iba sa
amin. Hala
pasok at ipagtitimpla ka ng kape ng tita mo," saad niya
at iginiya ako papasok.

Nasa loob na aka ng kanilang bahay ngunit wala paring Alana na lumalabas. Marahil
ay tulog na siya sa mga oras na ito. Sana ay nagmessage nalang aka sa kanya.

"lnakyat na ng tita mo si Alana. Mabuti nalang at agad kang napunta dito a/am mo ba
nag-eempake na yun ngayon dahil pupuntahan ka niya mismo sa Palawan?" ltinuro aka
ni tito na maupo sa bakanteng upuan at dahan-dahan naman akong naupo tulad ng
dahan-dahang naiproseso ng utak ko ang kanyang mga sinabi.
Tatoo ba ang mga narinig ko? Susundan niya aka sa Palawan? Ngunit bakit?
Tila nabasa naman ni tito ang aking iniisip kaya napansin ko ang kanyang pagngiti.

"Mas maigi ata kung maririnig mo kay Alana ang mga sagot sa iyong mga katanungan,"
ngiting saad niya at tumango-tango naman aka na parang ewan.

Napalingon naman aka kung saan ang daan patungo sa kanyang kwarto at agad na dumapo
ang aking mga mata sa lamesa.

Napakunot-noo naman aka dahil tila pamilyar sa akin ang eel/phone na nakalapag
dito. At bakit may eel/phone dito sa sa/a?

Nang kunin ko ito ay ang siya namang paglabas ni tita at tila nag-aalalang tina wag
si tito.

"Han, wala si Alana sa loob," nag-aalalang saad niya at napatayo naman sa kanyang
kinauupuan si tito.

Agad ko namang tinipa ang eel/phone at hindi nga aka nagkakamaling kay Alana ang
eel/phone na ito.

Ngunit bakit tila may mali? Hindi niya ugaling makalimot

ng isang bagay pwera nalang pag nagmamadali siya.

Walang password ang kanyang eel/phone kaya malaya kong tinipa tipa ito hanggang sa
maisipan kong dumaan sa messages niya.

Agad namang nakuha ng atensyon ko ang isang numero na hindi nakarehistro sa kanyang
eel/phone ngunit mga ilang minuto lamang ang pagitan ng mga messages.

Agad ko itong binuksan at binasa.

Maliit lamang ang Iaman ng mga messages at nang malaman kong si Samantha ito ay
agad akong kinabahan. Walang ano ano ay napatayo ako sa aking kinauupuan at agad na
kinuha ang eel/phone ko mula sa aking bulsa.

Agad kong hinanap ang pangalan ni Knight at agad itong dinial.

Pagkatapos ng tatlong ring ay agad naman niya itong sinagot ngunit tila bakit
napakatagal para sa akin.

"Knight wala si Alana dito sa bahay nila and I saw their exchange messages of
Samantha," agad kong salubong sa kanya pagkasagot ng pagkasagot niya ng tawag.
"Wait hold on, Alana is missing?" sagot niya at tumango naman ako kahit di niya
kita.

Rinig ko naman ang pagbuntong hininga niya at rinig ko ang kanyang pagtakbo.
!lang segundo rin na walang sa/ita ang namagitan sa amt.n.

Dinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto at napamura pa siya sa kabilang linya.

"Samantha's not here," garalgal niyang saad at napasuklay na ako ng buhok. Tama nga
ako si Samantha

nga ito.

"Knight I want you to listen," saad ko at sinabi ko rin sa kanya kung saan kami
magkikita kung saan ang address na kikitain ni Alana si Samantha.

Pag /along tumatagal ay parang mas /along nagiging delikado ang kalagayan ngayon ni
Alana.

"tho bakit?" Tanong ni tito na ngayon ay yakap yakap ni tita at di mawala-wala ang
pag-aalala.

"I think I know where she is tito, naiwan niya ang kanyang eel/phone at tila
makikipagkita siya kay Samantha ngayon. I need to go tito, Knight and I will go
find her," saad ko at akma na sanang aalis nang tinawag niya ako ulit.

"Sasama ako Ash," saad ni tito ngunit umiling ako. "No tito I need you to be here
dahil baka bumalik si
Alana at magsalisihan kaming tatlo," saad ko at
tumango-tango naman siya.

"Please iho iuwi mo si Alana. Hindi ko a/am kung bakit pero kanina lang ay masaya
siya tapas ngayon di man lang nagpaalam sa aming dalawa ng daddy niya na may
pupuntahan siya. Hindi ko a/am anong gaga win ko sa batang iyon," mangiyak-ngiyak
na saad ni tita at naiintindihan ko naman siya.

Nang makalabas ako sa kanilang bahay at sinundan pa nita ako. Tanaw ko parin sila
sa side mirror ko hanggang sa makalayo na ako. Bumwelo ako at pinabilis ang takbo
ng sasakyan. Medyo may kalayuan din ang pupuntahan namin ni Knight and knowing him
baka andun na siya ngayon at naghihintay.

Sa bilis ng aking takbo dahil narin sa wala ng sasakyan ang nakikita sa daan ay
mabilis akong nakarating sa aming tatagpuin ni Knight at hindi nga ako nagkakamali.
Naroroon na siya at nag signa/light na ako

mismo upang mauna na siya pumasok at gayun nga rin

ang kanyang responde agad.

Malubak ang daan patunga sa pupuntahan namin kaya hindi kami makapabilis ng
pagmamaneha ngunit kahit na malubak ay kitang-kita ka ang pagtaas baba ng sasakyan
ni Knight. Pi/it niyang pinapabilis ang andar ng kanyang sasakyan.

Mahal nga pa niya talaga si Alana at ganun din si

Alana sa kanya.

Dita na ba nagtatapas ang lahat? Napalingan aka sa aking sarili sa salamin at

napangiti ng mapait. Kahit na nasa delikada na kaming
sitwasyan nakikita ka ang sarili ka na parang isang linta sa kanilang sa dalawa.
Marahil pagkatapas nita ay magiging maayas na ang lahat. At siguro itutulay kana
ang paglisan ka at ipagpapatulay ang aking pagmamadela.

End of flashback

Nandirito kami ngayon sa operating room at hinihintay na makalabas si Knight.

Kasalukuyan siyang inoopera dahil sa mga bala na kanyang nasalo.

At hindi naman matigiltigil ang pag-iyak ni Alana sa aking mga bisig at walang
tigil naman ako sa pag-aalo sa kanya.

"Everything is going to be alright Alana. Knight will fight kaya yan ni Knight alam
mo namang matagal mamatay ang masamang damo," saad ko upang gumaan din ang kanyang
pakiramdam.
Napalingon naman siya sa akin at bakas na bakas sa kanyang mga mata ang pamumula at
pamamaga sa kanyang mga mata.
Ngayon ay nasa estasyon na ng mga pulis si

Samantha. Kinuhanan din ng mga detalye si Alana ng

kunti hanggang sa ma settle na ang Iahat dahil agad din

namang umamin si Samantha sa kanyang mga ginawa. Kasama din ni Samantha ang
dalawang lalaki na kanyang kinuha at ngayon ay nakakulong na.
"He will make it right?" tanong ni Alana sa akin at tumango naman ako sa kanya ng
nakangiti.
Malapit nang mag alas dos ng umaga nang bumukas ang pinto kung saan kami
naghihintay.

Agad na lumabas ang isang doktor at agad na nagtungo sa aming direksyon.

"The patient is now safe. May good news ako sa inyo at may bad news din. Successful
ang operation namin and he is fighting for his life kaya madali naming naisagawa
ang operasyon. But mind you that ang mga natamaan sa kanya ay sa inner organs
which is very critical kaya ganun nalang din ang pagkagulat namin dahil tila isang
milagro para sa amin nakatulong din ang kanyang paglalaban sa peligro. But the bad
news is may isang bala na hindi pa namin nakukuha dahil napaka kritikal nito and
we need one of our doctors to operate him ngunit wala siya dito at on leave pa
siya ngunit tatawagan namin siya agad agad dahil kabilin bilinan niya rin na
ipatawag lamang siya kapag may emergency at siya ang kailangan. Kaya asahan niyo
ang isang operasyon pa sa inyong pasyente," mahabang paliwanag niya at tumango
tango naman si Alana.
"San po ba ang isang bala doc?" Tanong ko at malungkot naman niya akong tinitigan.
"Malapit sa kanyang puso."
CHAPTER 53

ASH

"Malapit sa kanyang puso," saad ng doktor at tila ba nabingi ako sa aking narinig
at ramdam ko ding tila natigilan si Alana.

"Sino ba sa inyo ang malapit na kamag-anak ng pasyente?" Tanong ng doktor at agad

naman akong nagsalita dahil hindi ata kaya ni Alana na makipag-usap ngayon.

"Kapatid niya po ako doc ako nalang po ang kausapin ninyo," sagot ko at tumango
naman siya and gestured me to follow him.

Agad ko namang nilingon si Alana at tumango naman siya sa akin. lginiya ko naman
siyang maupo sa upuan at iniwan angjacket na aking dala-dala.
"Ayos na ako dito Ash salamat. Hihintayin ko nalang na makalabas si Knight dito
para mabantayan siya sa kanyang kwarto. Balitaan mona lamang ko dahil hindi
ko kakayanin pag ako ang kumausap sa doctor," saad

niya at tumango naman ako.

Nang makalayo na ako kay Alana ay muli ko siyang nilingon at kita ko sa kanyang
mga mata ang pag-aalala sa aking kapatid.

Nang makarating kami sa isang silid ay agad akong pinaupo ng doktor sa isang
bakanteng upuan.

"I'm sorry hindi ko pa ipinapakilala ang sarili ko. I am Dr. Calayag the attending
doctor of your brother. Hindi ko na patatagalin ang usapan nating ito dahil
kailangan ko pang asikasuhin ang iyong kapatid. One

bullet can kill you but what happened to your brother is

a straight luck but we call it miracle. Ngunit di sana tayo pakampante, the
patient is fighting for his life dahil naniniwala ako na bawat pasyenteng
inooperahan ko na nasa kritikal na kalagayan at lumalaban ay may pinanghahawakan.
Kailangan pa nilang mabuhay. Ang bala na malapit sa kanyang puso ay maaaring maging
sanhi ng kanyang kamatayan. I am not a God who can
tell his death,doktor lang ako at sinasabi ko lang kung ano ang nakikita ko at alam
ko. I don't want to give you an assurance na mabubuhay siya but we will give our
best as doctors in this hospital. All you need to do is pray and leave it to us.
Yun lang ang lahat."

Pagkatapos naming mag-usap ni doc ay agad akong lumabas sa kanyang opisina at

ganun din siya. Tumungo siya sa kung saan siya dapat tumungo at ako naman ay naiwan
sa harap ng kanyang opisina at napantingala sa puting kisame.

Hindi ko kailanman hiniling na tatanawin ko ang kisameng ito. Puting kisame ng

hospital.

Hindi ko mapigilang isipin na kung sana hindi nalang ginawa ni Knight ang gabing
iyon. Na kung sana ay nag-isip isip muna siya bago niya ginawa ang bagay na
makakapagsira ng relasyon nila Alana. Na kung sana inanunsiyo na lamang niya ang
kanilang relasyon sa buong mundo at hindi pinansin si Samantha. Ngunit kapag
nangyari yun ay hindi mapapalapit sa akin si Alana, hindi niya ako tatawagin nung
gabing iyon.

Hinayaan ko na ang mga luha ko na dumaloy sa aking mga pisngi.

Ngunit kung maibabalik ko lang angoras. Handa akong isugal ang pag-ibig ko kay
Alana upang maisalba ang aking kapatid. Handa akong makita silang maging

masaya at handa ako Iahat sa sakit na matatamo ko.

Handa akonf isakripisyo ang Iahat upang masagip ang si Knight. Papaano ba at
maghihilom din naman ang sugat kahit anong IaIim pa ito. Ngunit kahit anong hiling
ko ay hindi na maibabalik pa ang kahapon.

Nangingilid ang mga luha ko at hinayaan ko lamang ito na tuluyang bumagsak.

"I can't imagine it Knight," bulong ko sa hangin at napangiti ng mapait.
Hindi ko alam kung sino ang unang tatawagin ko kaya agad kong kinuha ang aking
cellphone sa aking bulsa at napagpasyahang unang tawagin ang mga magulang ni Alana,
sina tito at tita.

Pagkatapos kong tumawag ay ramdam ko rin ang kanilang pag-aalala kaya agad agad rin
daw silang pupunta dito sa hospitalupang makita si Alana at si Knight.

Napabuga ako ng hininga nang makita ko ang pangalan ni daddy.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin sa kanila. Ano ang sasabihin ko?
I took a deep breath and dialed my dad's number and within just a ring he
immediately answered it.

liang minuto din kaming nag-usap ni daddy at gaya nga ng inaakala ko ay galit at
nag-aalala siya sa aming kalagayan !along lalo na kay Knight.

Hindi rin daw sila agad-agad na makakapunta dahil nasa malayong Iugar sila at hindi
na raw daw muna niya
ito sasabihin kay mommy dahil baka atakihin lamang siya ng kanyang puso pag nalaman
ito at nasa malayong Iugar pa sila. Saka nalang daw niya ito sasabihin pag pauwi na
raw sila.

Bago kami nagpaalam sa isa't-isa ay kinamusta

niya ang kalagayan ni Alana. Kahit na ganun na ang

nangyari kay Knight ay hindi nila magawang sisihin si Alana sa mga nangyari dahil
alam nilang si Samantha naman ang may sala.

Sinabi ko rin sa kanila na kasalukuyan ng nakakulong si Samantha at tila alam ko

naman ang gagawin ni daddy. Kakasuhan niya pa ito ng mga mabibigat na kaso. Wala
narin akong pakialam sa kung ano ang gagawin kay Samantha dahil hindi ko alam kung
ano ang gagawin ko sa kanya ngayon kapagka nakita ko siya.

Naglakad ako pataas ng hospital, alam kong may rooftop ito kaya gusto kong umakyat
at magpahangin. Dahil tila mababaliw na ako sa init ng aking dugo at sa gusto
magpakawala ng sigaw mula sa aking lalamunan.

Nang makaakyat ako ay dahan-dahan akong naglakad at nakita ang mga paroot parito na
mga sasakyan at sari-saring mga ilaw sa kalsada at gusali.

lpinikit ko ang aking mga mata upang ikalma ang aking sarili.

Hindi ko mapigilang mapaisip kung bakit hindi nalang ako ang sumalo ng mga balang
iyon.

Ako dapat yun.

Ako dapat ang sumalo nun.

Nakapagtakbo na ako papalapit sa kanya. Papalapit na ako kay Alana.

Malapit na malapit na.

Ngunit dali-dali naman akong hinila ni Knight at patapong itinumba sa sahig.

At siya ang nakasalo ng bala. Na dapat ay sa akin.
Bakit?

Bakit mo yun ginawa Knight?

Ako na sana ang nasa kalagayan mo. Handa akong mamatay.

Handa ako Knight.

Dahilalam kong mahal niyo pa ang isa't-isa. Alam kong may pag-asa pa kayo.
Mahal ka pa ni Alana.

Mahal mo pa siya. Ngunit bakit?

At ngayon nasa kritikalkang sitwasyon. Hindi ko mapigilang sisihin ang sarili ko.
Kasalanan ko ang lahat.
Sana nakita ko ang pagtakbo niya.

Sana may dinepensa ko pa ang sarili ko upang hindi niya ako maitumba.

Sana akin lahat ng bala.

"Knight you love her so much...and Alana loves you too. Masama kang damo diba? So
hindi ka mamamatay. Mahalka ni Alana," bulong ko sa hangin at nagulat naman ako
nang may nagsalita sa aking likuran.
"Ash"

CHAPTER 54

ALANA

Makalipas ang dalawang araw

Dalawang araw na ang nakalipas ngunit hanggang ngayon ay hindi pa nagigising si

Knight. Sinabihan narin kami ni doc na normal lang raw ito sa mga pasyente na
naoperahan lalo na at may komplikasyon pa. Hindi daw dapat kami mabahala dahil ayos
naman daw ang lahat at lumalaban ang pasyente ngunit hindi ko parin mapigilan ang
hindi mag-alala dahil hanggang ngayon ay hindi parin siya nagpapakita ng senyales o
kahit konting galaw ng kanyang mga daliri.

Halos hindi ako pumikit upang mabantayan ang kanyang konting paggalaw ngunit wala.
Hindi rin ako umaalis sa kanyang tabi kahit anong sabihin sa akin ng aking mga
magulang at nila tito at tita. Kahit si Ash ay nag-aalala nasa akin dahil halos
hindi narin ako makakain ng maayos at makatulog.

Hindi ko mapigilang hindi sisihin ang aking sarili sa mga nangyari. Kung sana ay
hindi ako nagpadala kay Samantha ay hindi sana ito mangyayari. Napakatanga
ko dahil naniwala ako sa kanya. I thought before I leave I

would make something better but not.

Bakit ba kailangang mangyari ang mga bagay na ito? Bakit ba nangyayari ang mga
bagay na sobrang bigat at sobrang napakahirap tanggapin? Bakit ba tayo nahaharap sa
mga sitwasyon na hindi natin inaasahan? Sabi nila nahaharap tayo sa iba 't-ibang
pagsubok, kanya-kanyang pagsubok at bawat isa sa atin ay kaya
itong harapin, kaya itong lutasin, nakakaya itong

tanggapin at nakakayang tapusin. Ngunit bakit ngayon?

Nakikita ko ang taong sobrang nasaktan ako at sobrang nasaktan ko. Nasasaktan namin
ang isa't-isa ngunit nandun parin kami para sa isa 't-isa.

Bakit nakakaya ko siyang harapin?

Bakit sa tuwing nakikita at nagkikita ang aming landas ay nakakaya ko siyang

harapin ngunit ang nararamdaman ko lang ay sakit?

"Bakit nakakaya kitang harapin Knight?" lsinabit ko sa aking tainga ang ilang hibla
ng aking buhok na nakabalandra sa aking mga mata. Napabuntong hininga ako at
pinisil ang kamay ni Knight na siyang hawak
hawak ko ngayon.

"Dahil baka hindi mona ako mahal," isang mahinang bulong ngunit dinig na dinig ko
at klarong klaro sa aking pandinig.
Agad akong lumingon kung saan ito nanggaling at natutop ang aking bibig sa
pagkagulat.

Mulat ang kanyang mga mata ngunit tila nanghihina

pa.

May matatamlay na mga ngiti ang gumuhit sa

kanyang mga labi na di abot sa kanyang mga mata.

"Knight, gising ka na sandali tatawag ako ng doktor," saad ko at akma na akong

tatayo mula sa aking kinauupuan nang bigla niyang hawakan ang aking mga kamay.

Kulang sa pwersa ang kanyang pagkakahawak kaya tumigil ako at tinitigan siya na
nagtatanong.

Sinenyasan niya akong maupo at bahagya siyang napahawak sa kanyang dibdib.

Dahan-dahan naman akong napaupo sa upuan at hinawakan ang kanyang mga kamay.

Sinenyasan niya ako na kumuha ng papel at

ballpen. Nahihirapan ako kung ano ang sinasabi niya

ngunit agad ko naman itong naintindihan.

Agad naman akong kumuha ng ballpen at papel sa aking na bag at agad na ibinigay ito
sa kanya.

Nagsulat naman siya at ako naman ay tinitigan lamang siya.

Sa balang natamo niya na ngayon ay malapit sa kanyang puso marahila ay nahihirapan

siyang magsalita at nasasaktan siya nito.

Hindi ko mapigilang hindi maikuyom ang aking mga palad dahilsa nagawa ko.
'It's okay and I am fine'

Saad ng sulat na kanyang ipinakita hindi ko mapigilang hindi mapaluha sa kanyang

ginawa. Hindi ko aakalaing aabot kami sa ganito. Hindi ko kailanman naisip ito.
Para siyang nahihirapan sa kanyang sitwasyon. Bahagya siyang umupo at pilit akong
inabot at
pinahid ang luha sa aking mga mata.

Kinuha ko naman ang kanyang kamay at hinalikan. Napangiti naman siya at sumulat
ulit.
Hinintay ko siyang matapos sa kanyang pagsusulat bago ako umalis dahil kailangan
kong ireport sa doktor ang kanyang paggising.
'Marahil nakakaya mo akong harapin dahil hindi mo na ako mahal. Ngunit patuloy
parin kitang nasasaktan at patuloy mo parin akong nasasaktan. Hindi tayo para sa
isa't-isa.'

Saad ng sulat pagkatapos ko itong basahin. Umiling naman ako at bahagyang hinaplos
ang kanyang pisngi.
"Siguro nasasaktan natin ang isa 't-isa Knight. Ngunit patuloy lang tayong
masasaktan pag hindi natin

tinatanggap Iahat. Acceptance, yan ang kulang sa ating

dalawa. Napakadaling sabihin ngunit napakahirap gawin ngunit yun ang dapat. Minahal
kita Knight alam mo yan kaya kita pinakasalan at sumumpa sa harap ng diyos ngunit
Iahat ata nun ay biglang nawala at napalitan ng sakit. But Knight hindi ako
nagsisisi, hindi ako nagsisising nakilala kita, hindi ako nagsisising minahal kita
kasi Iahat yun kusa, bigla, walang sabi sabi. Marahil naging parte ka ng aking
buhay, marami man
ang nawala sa akin ngunit marahil iyon ay parte ng aking buhay, ng ating buhay
Knight," maluha-luha kong
sambit na nakayuko dahil hindi ko siya kayang titigan sa mga mata.

Narinig ko ang pagpunit ng papel at bahagya siyang sumulat pa.

'Go home and bring with you the divorced papers please.'
Saad ng sulat na ikinakunot naman ng noo ko. "Huwag na muna natin iyong isipin
Knight please.
What we should be thinking is your operation. Kung

kailan ka ooperahan," galit na saad ko dahil nagawa niya pang isingit ang divorced
papers namin sa sitwasyong ganito.

Ganun nalang ba ang kagustuhan niya na makawala ako sa kanya?

Sumulat na naman siya sa kanyang papel.

'Huwag mong isipin na nagmamadali akong hiwalayan ka. Alam ko sa sarili ko na hindi
na ako magtatagal. Hindi ako matatahimik kapag hindi mo pa napipirmahan ang mga
papelna iyon. Dahil hanggat nadidikit ang pangalan mo sa akin ay hindi ka magiging
masaya. I want you to be happy. At magiging masaya ka lang kapag nakawala ka nasa
akin. Huwag mo akong

alalahanin dahil ayos lang ako.'

Saad ng sulat ngunit sa mga huling salita ay tila hirap na siya sa pagsulat at
napahinga siya ng malalim agad ko naman siyang inalalayang mahiga.
"Please Knight huwag kang matigas ang ulo. Hindi ikaw ang masusunod. Anong
matatahimik? Mamamatay ka na ba? Matagal mamatay ang masamang damong katulad mo
alam mo ba yun?" sambit ko ngunit tila maluha-luha ako ngunit kailangan ko itong
pigilan. Hindi ako pipiyok.

Umirap naman siya dahilan upang matawa ako.

May gana pa siyang umirap sa lagay niyang yan ngayon.

Nagpaalam ako sa kanya upang magtawag ng doktor. Tumango naman siya at ngiting
sinundan niya ako ng tingin.

Ngunit sa paglabas at pagsara kong pinto ay napaluhod at napaluha ako.

Wala akong pakialam sa mga taong naglalakad sa aking harapan.

Why are you doing this to me Knight?

Readers also enjoyed: ------------------------------------� My Hot and Sexy Baby

Maker

0 4.6K Read

TAGS forbidden possess1ve sadistic

CHAPTER 55

ASH

"Ash," isang mahinang boses ang tumawag sa akin dahilan upang lingonin ko ito.

Nagulat ako nang malaman kong si mamay ito. "Mamay?" Tanong ko na hindi
makapaniwala.
Kakatawag ko palang kay daddy at imposible namang

nalaman niya agad.

"Ash, bakit ka naririto?" Tanong niya na dapat ay ako ang nagtatanong nito.
Ngunit habang papalapit siya sa akin ay ngayon ko lang napagtanto na may bitbit
siyang dextrose na nakakabit sa kanya.
"Mamay? B-bakit kamay ganyan?" Salubong ko sa kanya at inalalayan siyang maupo sa
isang bakanteng upuan.
Naguguluhan din ako kung bakit may isang upuan sa rooftop ngunit binalewala ko na
lamang iyon. Marahil ay minsan may tumatambay rin dito tulad ko ngayon.
"Aiam mo naman ang tumatanda iho hindi na ko bumabata," ngiting saad niya nang
mapaupo ko na siya.
"Ba't hindi ka man lang po nagpasabi sa amin," saad ko dahil wala akong kaalam-alam
na may dinaramdam na pala siyang sakit.

"lsang araw lang naman ito iho bukas na bukas din ay madidischarged na ako.
Nakaramdam lang ako ng kaunting pagkahilo. Ako dapat ang nagtatanong sayo niyan
bakit ka naririto? May nangyari ba?'' Tanong niya na ikinabalik ng lungkot sa aking
mga mata.

"Andirito po ngayon si Knight at nasa kritikal po

siyang kondisyon. Hindi ko po alam ang gagawin kaya naisipan ko munang magpahangin
hanggang sa mapadpad nalang po ako dito," saad ko at tila nagulat naman s1ya.

"Ano?! Anong nangyari? Nasaan na siya ngayon? Kamusta ang kalagayan niya? " pag-
aalalang tanong niya at napahawak sa kanyang dibdib. Akma na sana siyang tatayo sa
kanyang kinauupuan nang pigilan ko siya.

"Ayos na po siya mamay. Huwag na po kayong mag-alala," pag-aalo ko sa kanya at

kahit papaano ay kumalma siya.

"Ano ba ang nangyari? ' Tanong niya kaya napakamot ako ng aking batok. Mas mabuti
na sigurong malaman niya kasi hindi din naman niya ako titigilan.

"Nabaril po siya. Alana went missing at nalaman nalang namin na nagkita pala sila
ni Samantha sa isang abandonadong lugar. Naiwan ni Alana ang kanyang cellphone kaya
nalaman ko kung nasaan sila. I called Knight at dun nalang din niya nalamang wala
si Samantha and we decided to find her nagtawag din kami ng mga pulis ngunit nauna
nalang kami. Nabaril ni Samantha si Knight which supposedly ay para kay Alana ang
mga balang iyon. I was there mamay ako na dapat ang sasalo ng mga balang iyon if
Knight didn't pushed me. He was fast at hindi ko man lang nakita ang pagtakbo niya.
I would risk my life mamay whatever it takes kasi wala din naman eh mahal pa nita
ang isa't-isa.
Mas gugustuhin ko nalang mamatay kaysa magmahal ng ibang babae. I don't want to
love another woman. I love her and I am willing to risk everything that I have even
my life mamay...even my life." Hindi ko mapigilang hindi mapiyok sa huling mga
salitang binitawan ko.

I am willing to do a suicide.

A suicide love.

"Upo ka dito," mahinang saad ni mamay dahilan upang tignan ko siya. ltinuro niya
ang sahig na malapit sa kanyang tabi. Tumugon naman ako at umupo sa sahig.
"Sabi sa akin ng doktor ko ay may sakit ako. Malubhang sakit he diagnosed me with
this words that I can't even understand," napangiti siya at napahawak sa kanyang
dibdib.
"But I know hindi iyon ang sakit ko. Dahil alam ko mismo kung ano ang sakit ko, ang
nararamdaman ng katawan ko, pati kaluluwa ko Iahat Iahat sa akin alam ko. At kung
ako ang man ang magda-diagnose ng sarili kong sakit isa lang ang salita na isusulat
ko sa papel...kalungkutan. Yun, yun ang tamang sakit ko. Yun ang nagpapahina sa
akin. Pinahina ng kalungkutan ang katawan, utak at puso ko. Tumanda akong hindi
naging masaya sa piling ng mahal ko hanggang sa nakita ko nalang ang sarili ko na
nag-iisa dito sa roof top, dito sa
mundo. Nag-iisa lang pala ako. Nagmahalako ng maling tao. Ngunit hindi naman ako
nagsisisi dahil marami din akong mga taong napasaya at nandiyan kayo ni Knight mga
apo ko. Ngunit pag nag-iisa ka na mapagtatanto mong nag-iisa ka lang pala. Oo
naririyan ang lolo mo sa tabi ko pero parang napakalayo naman niya sa akin hanggang
ngayon. Matatanda na kami Ash at tila hindi
na bagay sa amin ang salitang selos at sakit ngunit di ko parin mapigilang di
maramdaman yun dahil isang araw nakita ko siyang may tinatanaw na iba at dun ko
lang napansin na yun pala ang babaeng minsan na niyang pinangarap pakasalan noon.
Hindi ko mapigilang di mapaisip dahil marahilnagsisisi din siya sa lahat. Nagsisisi
siya na kung bakit ako ang kasama niyang

tumanda sa halip na ang mahal niya. Siguro kung hindi

lang dahil sa isang negosyo ay hindi kami magpapakasal. Kaya...kaya siguro nakikita
ko ang aking sarili kay Alana. Nakikita ko sa kanya ang katayuan ko noon. Nasa sa
kanya na ang lahat, lahat ng mga luho ay nasa kanya na ngunit isa lang ang
wala...ang pag-ibig. Naramdaman niya ang pagmamahal ngunit huli na ang lahat.
Oo...marahilmahalnila ang isa't-isa ngunit mas matimbang ang sakit...pareho silang
nagsasakitan ngunit pareho din nilang mahal ang isa't-isa dahilan upang may pumanaw
nasa isang tao na sana ay bubukod sa kanilang pagsasamahan ngunit hindi iyon
hinayaan ng tadhana. Masakit ngunit lahat naman ay may rason. Lahat ay may
karampatang rason. Mahal ko
si Knight ganun din si Alana...but too much love will kill

them both. And you Ash I know you love Alana but give her time. Kailangan niyang
mag-isip...sa tamang panahon. Bigyan mo siya ng panahon para maitanong sa sarili
niya kung ano nga ba. Huwag mong apurahin ang puso dahil baka pagsisihan mo sa
bandang huli. Huwag mong isipin ang sasabihin ng mga tao because you are not born
to meet their expectations. We all have
different stories, different sides, don't compare it to

someone else. We all have a happy ending but mine just don't," mahabang saad niya
at ngiting tinitigan ako na may mga luha sa kanyang mga mata. Hindi ko rin
mapigilang hindi maluha at tumayo sa aking kinauupuan at hinagkan si mamay.
"Hindi ko alam mamay. Hindi ko alam na ang bigat bigat din pala ng pasan pasan mo,"
saad ko at hinayaan ang mga luha ko na umagos.

"Kailangan kong bitawan ang mabigat kong pasan pasan upang makapagpatuloy muli sa
ibang daan," saad niya at hinarap ako at nginitian.

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 56

KNIGHT

Pagkalabas ng pagkalabas niya ng kwarto ay hindi ko mapigilang hindi maluha. Para

bang sa paglabas niya ay hindi na siya babalik. Hindi ko aakalaing aabot kami sa
ganito. Ganito naman ata ang buhay ng tao may mga sitwasyon na hindi mo alam na
hindi mo aakalain.
Mahirap paniwalaan ngunit mas magandang harapin mo nalang.

Maybe this is my calling.

This is what I have been destined.

I don't want to schedule my operation.

At sana ay maintindihan ako nila mommy at daddy. I am not doing a suicide.

This is not a suicide. It's my own will.
Dahil kahit na ituloy ko ang operasyon ay wala paring kasiguraduhan na magiging
maayos ang lahat. Baka sa kalagitnaan ng operasyon at kahit anong laban ko kung
panahon na ang magpapasya ay wala akong magagawa. I want to fight but I screwed up
things. Masyado ng maraming mga nangyari, masyado ng masasakit ang mga nangyayari
sa buhay ni Alana and I can't let that happen anymore. And as long as I am living
ay hindi namin mabibitawan ang isa't-isa. Dahil kahit anong pilit namin ay hindi
talaga pwede.

Hindi na pwede.

Lahat ay may hangganan. Lahat ay may katapusan.

Lahat ay may patutunguhan.

Hindi na posible pang ibalik ang lahat.

lpalagay nalang natin na maibalik ang lahat...na maging maayos kami ni Alana at
bumalik sa dati. Darating din ang panahon na maiisip at sisisihin namin ang isa't-
isa. Ang pagbalik ng nakaraan ay masakit at walang ibang dapat na sisihin kundi ako
lang. Hindi na maialis sa akin ang nakaraan, ang sakit, ang pagsisisi...kahit anong
tanggap ko ay para bang pasan ko parin ang lahat. Ang bigat bigat hanggang ngayon
ay hindi pa ako nakakahingi ng tawad kay Alana. Oo siguro napatawad na niya ako
ngunit hindi ko parin napapatawad ang sarili ko. I have been a jerk husband
to her.

Ang ipaubaya siya kay Ash ay ang pinakamagandang desisyon na nagawa ko sa buong
buhay ko. Maybe people will judge me because of my decision but I don't want to
live base of their expectations.

Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa sakit at para bang may tumutusok sa aking
puso. Napangiti ako ng mapait dahil tila yun ang balang hindi pa nakukuha. Kahit na
tulog ako ay dinig ko ang kanilang pag-uusap at kahit hindi ko kita ay alam ko kung
sino ito.

Hindi ko mapigilang hindi mapaisip. Paano kung naging mabuti akong asawa kay Alana?
Aabot ba kami sa ganitong sitwasyon? Siguro ay hindi...siguro ay oo dahiliyon
talaga ang itinadhana.
Suko na ako sa laban. Dahil yun ang nararapat.
Upang matanggap ko ang lahat at upang mawala

ang aking pasan pasan ay dapat na akong bumitaw.

Masyado ng madrama ang aking buhay at hindi ko

mapigilang hindi matawa dahil ang isang tulad ko ay

aabot din pala sa ganito.

Masyadong masakit ang aking ikinabagsak. Ang isang Knight Alcantara ay natamo ang
pinsalang walang lunas.

Napansin kong hawak hawak ko pa ang isang manipis na notebook at ballpen na siyang
sinulatan ko kanina.

Hindi ko mapigilang hindi mapaisip kung bakit may dala-dalang notebook si Alana sa
kanyang bag.
Agad ko naman itong tinignan at nagulat sa mga nakasulat.

To do list: Wife duty

1. Cook breakfast for Knight every morning before he goes to work. Alarm 5:00am.
(Check)

2. Tanungin kung kamusta ang kanyang tulog. (Check)

3. lpaghanda ang kanyang meryenda bago siya makauwi. (Check)

4. Linisin ang kanyang kwarto. (Check)

5. Ayusin ang mga nakakalat na mga papel. (Check)

6. Magtanim at magdilig ng mga halaman habang wala pa siya. (Check)

7. Magbasa ng mga libro habang wala pa siya. (Check)

8. Magbake ng cake habang wala pa siya. (Check)

9. Bonding with nanang habang wala pa siya. (Check)

10. At kung gagabihin o bukas pa siya uuwi dapat ay maaga parin akong gigising para
maipagluto siya ng kanyang makakain. (Check)

11. Pagpasensyahan siya dahil mahal ko siya.

(Check)

12. Hayaan siya sa kanyang mga kagustuhan upang walang away. (Check)

To do list: Alana time

1. Go to salon with Knight ( )

2. Do my nails with Knight ( )

3. Buy skin care products with Knight ( )

4. Buy dress with Knight ( )

5. Watch movies at cinema with Knight ( )

6. Eat popcorn with Knight ( )

7. Watch stars with Knight ( )

8. Plant flowers with Knight ( )

9. Bake cakes with Knight ( )

10. Talk, laugh and eat late snacks with Knight

( )

11. Late night talks with Knight ( )

12. Watch movies in our room with Knight ( )

13. Travel with Knight ( )

14. Listen to music while driving slowly on the road with Knight ( )

15.

16.

17.

18.

19.
20.

Para akong sinasaksak ng paulit-ulit dahilsa mga nabasa ko. Lahat ng mga to do list
niya as my wife ay nagawa niya lahat. Naaalala ko ang lahat at kahit ni isa doon ay
hindi ko pinansin at sa halip ay pinapagalitan siya. Samantalang ni isang check sa
kanyang isang to do

list na pinangalanan niyang Alana time ay wala...wala ni

isang check.

Blangko lahat.

At kahit na Alana time pa iyon ay lahat ng mga gusto niyang gawin ay kasama ako.
"Alana," mahinang sambit ko sabay hawak sa aking dibdib dahil parang kumirot ng
konti ang puso ko.
Agad kong pinahid ang mga luhang kumawala sa aking mga mata at itiniklop ang
notebook nang marinig ko ang pintuan na bubukas.
lniluwa nun ang isang doktor at sa likod naman niya ay may isang nurse at kasabay
ng kanilang pagpasok ay ang nakasunod nasi Alana.

Nakangiti siyang naglakad patungo sa kabilang side ng kama ko at sa kabila naman ay

ang doktor at ang nurse.

"How are you feeling?" Tanong ng doktor sa akin habang nakatingin sa kanyang chart
na dala dala.
"Maayos naman po ako doc at medyo nahihirapan akong magsalita dahil kumikirot dito
sa may bandang dibdib ko," mahinang saad ko habang nakahawak sa aking dibdib.
Tumango tango naman siya at kinuha ang
kanyang stethoscope at sinimulan ang kanyang dapat na
.
gagawm.

Kinuhanan naman ako ng blood pressure ng nurse. "Normal lang na makaramdam ka ng

pananakit ng
dibdib dahil masyadong malapit ang bala na nasa

dibdib mo. Alam ko rin na nahihirapan kang magsalita kaya kung gusto mo ay maaari
mong isulat nalang ang mga gusto mong sabihin to keep you at ease." Sandali
siyang natigilan at iniabot sa kanyang nurse ang chart at tinitigan ako ng diritso
sa mga mata.

"I am your doctor, I am Dr. Calayag. You are my

patient and maybe it is a right thing to do if I tell you

face to face your situation yung ay kung ayos lang sayo at kung hindi mo naman
gustong marinig ang mga ito ay ayos lang," saad niya at seryoso siyang nakatingin
sa akin.

"Mas gusto kong malaman ang totoo kaya ayos lang," sagot ko at tumango naman siya.
"We need to do the operation as soon as possible. But before we do that we need
your consent. Maaari din naman naming hingiin ang consent ng mga magulang mo ngunit
dahil gising ka narin at nasa tamang pag-iisip
ay mas nararapat kung ang consent ay manggagaling sa
.
1yo.

Napatingin ako kay Alana na ngayon ay hawak

hawak ang aking kaliwang kamay.

"Do I still have time to think?" Tanong ko habang nakatingin kay Alana.

"Yes but I will give you two days only. Two days to think dahil yun lang ang kaya
kung mabigay sayo ngayon. I think that's enough. But for now I need you to rest
don't think too much. Huwag mo masyadong problemahin ang kondisyon mo. Just relax
and think at ease don't be too hard on yourself. And I hope she will help you,"
saad niya at tinignan si Alana na nakangiti. Tumango naman si Alana sabay pisil sa
aking kamay.

"Call me or nurse Eli in case of emergency and if ever you need anything okay? Nasa
nurse station lang naman siya at madali lang niya akong matatawag. At malapit lang
ang room niyo sa nurse station. Okay I need to go check on other patients."

Pagkatapos nilang magpaalam at naisara na ang pinto ay agad na binitawan ni Alana

ang aking kamay dahilan upang titigan ko siya.

"Bakit kailangan mo pang mag-isip? Bakit hindi

nalang ngayon gawin ang operasyon? Bakit two days pa? Ano bang iniisip mo? Ano
bang tumatakbo sa isip mo ngayon? Bakit pinapatagal mo pa ang lahat Knight?" May
mga gigil sa kanyang mga salita at alam kong pinipigilan niya lamang ang kanyang
galit.
"lbigay mona sa akin to Alana."

CHAPTER 57

KNIGHT
Meron lamang ako dalawang araw, dalawang araw para magpasya. Kasalukuyang
nagtitimpla ng kape si Alana at hindi kumikibo. Napahawak ako sa notebook at
tinignan ito.

"Alana," mahinang tawag ko at agad naman niya akong nilingon. Sinenyasan ko siyang
lumapit sa akin at agad naman siyang tumugon na walang reklamo ngunit wala parin
siyang kibo. Hindi niya ako matignan sa mga mata kaya nang makalapit na siya sa
akin ay agad kong kinuha ang kanyang kamay at pinisilito dahilan upang titigan niya
ako.

Kahit hirap akong magsalita dahil sa nararamdamang kirot ay pinilit ko parin. Gusto
kong gawin ito para kay Alana.

"Alana I want to challenge you," saad ko na ikinakunot naman ng kanyang noo.

Agad niyang hinila ang kanyang kamay mula sa

pagkakahawak ko ngunit agad ko naman itong kinuha ulit at ngayon ay mahigpit kong
hinahawakan ang kanyang kamay. Kahit hinang hina pa ako ay ayokong bitawan ang
kanyang kamay.
"Knight huwag mo ng pilitin ang sarili mona magsalita. Kung may gusto ka mang
sabihin please isulat mo sa notebook na ibinigay ko sayo kanina," saad niya na
seryosong nakatingin sa akin.

"I want us to be a husband and wife for 24 hours that is my challenge," mahinang
saad ko na may mga ngiti sa aking labi. Hindi ko alam kung bakit ko naisip ito
ngunit gusto kong gawin ang kanyang mga isinulat sa kanyang to do list kahit andito
lang kami sa hospital.

Bahagya naman siyang natawa at umiling-iling. "Knight ano ba ang sakit mo? Sakit
ata sa utak ang meron ka ngayon at may mga ganyan kang mga naiisip," saad niya at
pilit na kinukuha ang kanyang kamay ngunit ayoko itong bitawan.

Natigilan naman siya sa paghihila nang

napabuntong hininga ako at tumingin sa kanya ng diritso. "Please," saad ko at
napabuga naman siya ng kanyang hininga at napakamot sa kanyang ulo.

"Para kasing ewan kasi mag-asawa pa naman tayo-." Agad kong pinutol ang kanyang
sasabihin dahil ayokong marinig ito.

"Please," saad ko at ilang segundo ng katahimikan ang namutawi sa aming dalawa

hanggang sa tumango s1ya.

"Okay," sagot niya at napangiti naman ako.

Dahan-dahan ko namang binitawan ang kanyang kamay dahil tila gusto niya ng makawala
mula sa pagkakahawak ko ayoko mang bitawan ito muna ngunit parang hindi na maipinta
ang kanyang mukha.
Tumikhim muna ako bago magsalita. "Okay we will start now," saad ko at tila nagulat
naman siya.

"Ngayon na Knight?" Di makapaniwalang tanong

niya na ikinatawa ko naman.

"Don't call me Knight, please call me hubby and I will call you wifey okay?" saad
ko alam kong corny pero aaminin kong kinikilig ako. Kita ko rin sa kanyang mukha
ang pamumula.

"Masyadong corny masyadong baduy," sagot naman niya at naglakad patungo sa upuan at
umupo.
"Please," mahinang saad ko ngunit alam kong dinig niya ito.

Napabuntong hininga naman siya at tumango. "Okay hubby," mahinang saad niya sa
huling salita but enough for me to hear it. Napangiti naman ako dahil ngayon ko
lang napagtanto na ganito pala ulit ang

kiligin...oo naging maayos din naman ang pagsasama

namin ngunit agad din naman itong nawala simula nung gabing iyon. Sobra ata akong
nangungulila sa kanya.
List number one is go to salon with Knight. Hindi ko man siya mapupunta sa salon
ay gusto ko paring tuparin ang kanyang mga hiling.

"Okay wifey dito ka maupo malapit sa akin dahil gusto kong sukalayin ang buhok mo,"
saad ko at tila nagulat naman siya sa inasalko. Nagulat din ako dahil medyo ,ay
kalakasan na ngayon ang aking boses at kahit papaano ay hindi ako nakakaramdam ng
sakit.

"May suklay ka ba?" tanong ko at tumango naman siya at inilabas sa kanyang bag ang
kanyang kulay pink na suklay at wala halos ni kurap sa kanyang matang nakatingin sa
akin.

Sinenyasan ko naman siyang lumapit at dahan dahan naman siyang tumugon.

Nang makalapit na siya sa akin at sinenyasan ko naman siyang maupo. lnalalayan niya
rin akong maupo at nilagyan ng unan ang aking likuran.
Kinuha ko ang suklay sa kanya at hinawakan ang

kanyang malambot na buhok. Dahan dahan ko itong sinuklay at napapangiti nalang ako
dahil tila ba ito na ang huling magagawa ko ito. May dalawang araw pa naman ako
kaya makakapag-isip pa ako.

Habang sinusuklay ko siya ay bigla siyang nagtanong.

"Nabasa mo ba ang mga nakasulat sa notebook ko?" Biglang tanong niya dahilan upang
matigilan ako sandali.

"Oo," tipid kong sagot at agad naman niya akong hinarap.

"You don't have to do this Knight. And it has been written for a long time...and
you are not obligated to follow that. So please stop-." Agad kong pinutol ang
kanyang sasabihin.

"Please wifey just be with me," saad ko at kinuha

ang kanyang kamay.

Dinig ko naman ang kayang pagbuntong hininga dahil alam niyang wala na siyang laban
sa akin.
Binuklat ko uli ang notebook upang tignan ang kasunod.

2. Do my nails with Knight

Skip I can't do this thing here.

3. Buy skin care products with Knight

Skip
4. Buy dress with Knight

Skip but I will buy you one.

Napangiti naman ako nang makita ko ang number five at number six.

5. Watch movies at cinema with Knight.

6. Eat popcorn with Knight.

Magagawa namin itong dalawa.

Ngunit wala kaming popcorn.

Tila nabasa naman ni Alana ang iniisip ko at agad naman siyang pumunta sa lamesa at
pinaandar ang telebisyon. Palipat lipat naman siya ng channel hanggang sa itinigil
niya ito. Nang tignan ko kung saan siya nakatingin ay napangiti ako. lsa ito sa mga
paborito niyang palabas, The Longest Ride by Nicholas Sparks.

"Wala tayong popcorn pero meron naman akong

dalang cookies sa bag ko, sandali at kukunin ko," saad niya at dati dating pumunta
kung nasaan ang kanyang bag a tila ba ayaw niyag makamiss ng isang galaw sa
.
mov1e.

Nang makuha niya ito ay agad siyang pumwesto sa

aking tabi.
TV.

Magkadikit kami ngayon at parehong nakatutok sa

"Wifey," mahinang bulong ko at agad naman niya

akong tinignan.

Those beautiful eyes, her eyes were the type of brown that was like a sweet
chocolate, a sweet caramel chocolate. Her eyes reminded of so much life...life that
I have wasted.

"Hmm?"

"Naging masaya karin ba sa piling ko?" Hindi ko mapigilang hindi maitanong.

Ngumiti naman siya at sinuklay ang aking buhok gamit ang kanyang mga daliri. "I
think I was the happiest woman on the day we got married. Minahal kita kaya oo
naging masaya ako sa piling mo...hubby."
Readers also enjoyed: ------------------------------------� My Hot and Sexy Baby
Maker

0 4.6K Read

TAGS forbidden possess1ve sadistic

CHAPTER 58

ASH

Hindi ko alam kung bakit ako naririto sa labas ng kwarto ni Knight at at piniling
hindi pumasok. Mula sa aking kinatatayuan ay tanaw kosi Alana na ngayon ay
nakatingin kay Knight. Mga matang punong puno ng pag-aalala at kung hindi ako
nagkakamali ay punong puno rin ng pagmamahal.

Umatras ako at tumalikod. Dahan dahan akong naglakad palabas ng hospital. Siguro ay
ayos naman si Knight dahil alam kong hinid siya pababayaan ni Alana. Natawagan ko
narin sina mommy at daddy at baka bukas ay nandirito na sila kaya dapat ay hindi
na ako mag-alala.
"I hate that I am still hoping," mahinang sambit ko at napatingala sa langit.

Ni wala akong makitang mga bituin at tila makulimlim ang langit ni buwan ay di ko
maaninagan. Napangiti nalang ako ng mapait. Kapag ba kasama niya si Knight ay ganun
nalang ba ako kadaling makalimutan? Di ko mailabas lahat ng kalungkutan na
bumibigat sa dibdib ko. Sawa na akong umiyak wala na

sigurong luha ang mailalabas pa sa mga mata ko. Bakit

ko ba pinaparusahan ng ganito ang sarili ko? Bakit pa ba ako bumalik dito? Bakit ko
ba ipinagpipilitan ang sarili ko sa kanya kung sa nakikita ko sakanilang dalawa na
mahal pa nila ang isa't-isa.

Tamasi mamay kailangan kong bigyan ng panahon si Alana at para maibigay yun sa
kanya ay kailangan kong magpakalayo-layo at magkaroon ng pagkakaabalahan. Panahon
na siguro upang bumalik sa mga kamara.

Bakit ba kita !aging iniisip Alana kung alam ko namang hindi ako minsan sumagi sa
isip mo.
Masyado na atang madrama ang buhay ko kaya ako nagkakaganito.

Malapit na ako sa sasakyan ko kung saan ko ito banda ipinarada nang may tumawag sa
aking pangalan at alam ko kung kaninong boses iyon galing.

Kunot noo ko siyang tinitigan haang papalapit na siya sa akin at para bang hapong
hapo siya sa kakahabol sa akin.

"Alana?" Bungad ko sa kanya at sinenyasan naman

niya akong na maghintay habang hinahabol niya ang kanyang paghinga.

lniwan niya muna yata si Knight sa kanyang kwarto.

"Ash, san ka pupunta? Kanina pa kita tinatawag pero hindi tila hindi mo ako
naririnig," hingal niyang saad habang hawak ang kanyang dibdib.

Hindi ko nga siya narinig ganun nalang ata ang pagka-okupado ng aking pag-iisip.

"May pupuntahan lang. Sige na balikan mona si Knight at wala siyang kasama dun sa
kwarto niya," ngiting saad ko at akma nasanang tatalikod nang bigla na naman siyang
nagsalita na ikinatigil ko.
"lniiwasan mo ba ako?" Tanong niya na may

kalungkutan sa kanyang tono ng boses. Hinarap ko

naman siya at nilapitan. I brushed her hair using my fingertips and smiled.

"I know you don't love me. It hurts, but it's okay. I am used to it," saad ko at
sabay nun ang pagbitaw kong hibla ng kanyang buhok.

"Ash," mahinang sambit niya.

Namayani ang katahimikan sa aming dalawa at ang siya namang pagkidlat sa madilim na
kalangitan.
"It's hard to be the one who's always waiting. Mahal kita Alana at sana alam mo
yun. Oo isang kabulastugan dahilasawa ka ng kapatid ko pero hindi naman natuturuan
ang puso kung sino ang dapat at kung siang hindi dapat mahalin. Hindi kita sinisisi
dahil ako ang
may kagustuhan na mahalin ka. Ako ang nagpasyang maghintay. Ako ang nagpasyang
magpakalunod sa iyo. But is it worth it? Dahil sa tuwing nakikita kita sa kanya ay
nakikita ko sa iyong mga mata Alana, mahal mo parin siya. And Knight loves you too
at para bang ako lang sagabalsa inyong dalawa. That should be me Alana ako dapat
ang nakahilata sa kamang hinihigaan niya

ngayon. Ako sana ang walang malay ngayon kasi okay

lang Alana eh okay lang kasi di ko makikita, maririnig lahat ng mag sasabihin mo.
Mas gugustuhin ko pang maging manhid at walang malay kaysa sa nakikita kang masaya
sa piling ng iba. Napaka selfish ko ba? Napakagago ba ng rason ko? Alana mahal kita
hindi pa ba klaro yun sayo? Hindi mo pa ba naiintindihan hanggang ngayon ang
nararamdaman ko para sayo? Dahil kung hindi please stop calling me you are just
making it more worst."

Napasuklay ako ng buhok at huminga ng malalim dahil pakiramdam ko ay sasabog na

ako.

"Hindi kailanman nalilimutan ng isang babae ang taong tumulong sa kanya sa mga
panahong lugmok na lugmok at humihingi ng suporta. Hindi kita kinalimutan Ash,
huwag mo sanang bigyan ng kahulugan Iahat ng mga ginagawa ko. Nasa kritikal na
kondisyon ang kapatid moat dahil yun sa akin kaya dapat lang na nasa tabi niya ako.
Dahil ako naman ang puno't dulo
nito...ako ang may kasalanan nito. At kung ikaw man ang nasa kalagayan niya hindi
ako magdadalawang isip na alagaan ka Ash. Oo inaamin ko, may nararamdaman pa ako
kay Knight ngunit hindi na gaya ng dati Ash. Marami na ang nawala, marami na ang
nawasak at isa na ako doon Ash. At ngayon takotna ako, takot ako hindi mo ba
napapansin yun? Takotna akong umibig pang muli, takotna akong magtiwala pang muli.
Ngunit dahilsayo

handa akong magtiwala muli...bigyan mo lang ako ng

panahon Ash. Panahon lang," sagot niya at nangingilid ang kanyang mga luha na
nakatingin sa akin.

Kuyom ang kanyang mga palad at huminga ng malalim.

"Babalik na ako Alana. Kailangan kong ibaling ang atensyon ko sa iba upang sa ganun
ay hindi kita maalala. Dahilsa tuwing sasagi ka sa isip ko mas lalo akong
nalulungkot, masakit dito." Turo ko sa aking dibdib.
"Bago ka bumitaw sana ay isipin mo muna kung bakit ka nagtagal sa ganitong
sitwasyon at kung hindi pa kita tinakbuhan iiwan mo nalang ako ng basta basta
without even saying goodbye," sambit niya at ilang segundo lang ay bumuhos ang ulan
dahilan upang magulat siya ngunit hindi ko ito inalintana.

I don't care if I get sick. Wala namang kabuluhan ang buhay ko simula ngayon.

"Pumasok kana sa sasakyan mo Ash! Ang lakas ng

ulan baka ka magkasakit," sigaw niya ngunit wala parin akong kibo. Hinayaan ko ang
mga luha ko na dumaloy
kasabay ng ulan sa aking mukha. Hindi din naman niya
. .
1yon mapapansm.

"Kung gusto mo ako sa buhay mo, ilagay mo ako doon. Hindi ako dapat nakikipaglaban
para sa isang lugar sa puso mo," saad ko at natigilan naman siya.
Agad ko naman siyang tinalikuran at pumasok sa aking sasakyan.

Hindi na ako nag-abalang lingunin siya at pinaandar ang sasakyan.

CHAPTER 59

ALANA

Basang-basa na ako ng ulan nang makaakyat sa kung saang kwarto si Knight. Nang
malapit na ako sa kanyang kinaroroonan ay sandali akong natigilan nang makita ko
siyang nakatayo at kung hindi ako nagkakamali ay tanaw niya kung saan ako galing
kanina at kung sino ang kausap ko.

Sinalubong ako ng kanyang mga matang malulungkot ngunit agad din naman itong
napalitan ng ngiti.

"Wifey," mahinang saad niya at agad naman akong tumakbo sa kanyang direksyon upang
alalayan siya. Hindi pa siya dapat tumayo at maglakad dahil sa kanyang kondisyon.

"Halika na pumasok na tayo sa loob maginaw na dito. Kabilin bilinan sayo ng

doktor na dapat kang magpahinga hindi ka pa dapat tumayo at maglakad lakad dahil
hindi pa kaya ng katawan mo huwang mong pilitin ang iyong sarili," saad ko at agad
siyang inalalayan.

Kailangan ko naring magpalit ng damit dahil baka ako rin ang magkasakit at hindi ko
na siya maalagaan.
"Mahal mo siya?" tanong niya at natigilan ako. Dahan-dahan niyang binawi ang
kanyang kamay sa akin.
Tinitigan ko naman siya at mahinang napabulong. "Knight," saad ko at muli siyang
inalalayan ngunit lumayo lamang siya.
"It's okay you can tell me the truth. Madali lang

naman ang tanong ko at napakasimple lang ng sagot

kung tutuusin. At kung iniisip mo ay magagalit ako...hindi, hindi ako magagalit.

Gusto ko lang malaman ang totoo. I want to know the truth," mahinang saad niya
sabay hawak sa kanyang dibdib at para bang nahihirapan siyang makahinga.
"Please Knight pumasok na tayo sa loob hindi nakakabuti sayo ang kalagayan mo
please tara na,"
pag-aalo ko sa kanya at sinubukan uling lumapit ngunit

tulad kanina ay napaatras siya at malulungkot ang kanyang mga mata na nakatitig sa
akin.

"Masakit man makita, masakit man pakinggan ang sagot mo tatanggapin ko. Gusto ko
lang malaman ang totoo. Ako ang naunang nagloko, ako ang sumira ng relasyon natin,
ang ang sumira ng buhay mo lahat lahat ng katangian ng isang gagong lalaki ay nasa
akin na. But yet you're not leaving my side, you are stillhere at every time na
lagi kang nasa tabi ko hindi ko mapigilan ang sarili ko na tanungin. Maayos ko pa
ba ang relasyon natin? Maisasalba ko pa ba ang lahat? But what if this is my
destiny, what if this is my calling? What if it ends in here? Hindi ko parin
nalalaman kung ano ang totoo. Yes, I admit para na kitang pinauubaya sa kanya hindi
ko na maintindihan Alana. Kahit ako litong-lito nasa nararamdaman ko. Hindi ko na
alam. Hindi ko alam
Alana dahil wala kang binibigay na sagot sa aming dalawa. Paano ako kakapit? Paano
ako bibitaw kung hindi ko alam kung ano ang totoo," mahinang saad niya at para bang
hinahabol na niya ang kanyang paghinga.

Kahit na nanlalamig na ako ay sasagutin ko na sana ang katotohanan nang unti-unti

kong napapansin ang kanyang pamumutla. Ngayon ko lang napansin na wala siyang
kahit na anong hila hila tinignan ko ang kanyang kamay kung saan ito tinusukan ng
dextrose. Nagdurugo

ito at pumapatak sa sahig gusto kong sabunutan at

sampalin ang sarili ko dahil sa isang bagay na hindi ko man lang napansin kanina
pa. Ganito ba ka okupado ang isip ko?

Para bang huminto ang pag-ikit ng mundo at oras at dahan-dahan kong nakita si
Knight na unti-unting
ipinikit ang kanyang mga mata at kita ko ang pagtulo ng kanyang luha. Para bang
natauhan ako at bumalik sa ulirat nang makita siyang nakahandusay nasa sahig at
ang kanyang suot na puting gown at may mga bahid na ng dugo.

Tumakbo ako sa kanyang direksyon at nagsisigaw. "Nurse! nurse! tulong please!"

Sigaw ko at mabuti
nalang at medyo malapit ang aming direksyon sa

nursing area at dinig ko ang mga yabag na aptungo sa aming direksyon.

Kasalanan ko ang lahat ng ito kapagka may nangyari kay Knight. Hindi ko mapapatawad
ang aking sarili.
***

llang oras na ang nakalipas at tulog pa si Knight mabuti nalang at walang may
nangyari sa kanya. Hindi rin ako nakaligtas sa kanyang doktor at pinagsabihan ako
na dapat kong banatayn ng maigi ang aking pasyente sa malala niyang kondisyon at
sana ay dina daw ito maulit. Humingi naman ako ng despensa sa kanya at ganun rin
siya ginagawa niya lamamg daw ang kayang trabaho at lubos ko naman itong
nauunawaan dahil tama siya.

Nais ko parin magising si Knight ngayon kahit sandali lang upang masiguro na ayos
na talaga siya kahit na sinabihan na ako ng doktor na maayos na ang kanyang
kalagayan.

Napabuga ako ng hininga at hhinayaan ang mga

luha na nangingilid sa aking mga mata na tuluyan na

itong dumaloy sa aking pisngi. Napaksakit sa lalamunan dahil tila gusto kong
humaguhulhol.

Napatayo ako mula sa aking kinauupuan at dahan-dahang lumabas ng kwarto. Hinayaan

ko na lamang ang sarili ko na matuyuan ng damit dahil wala na akong ganang magpalit
pa. Wala na akong pakialam kung ano man ang mangyari sa sarili ko. Napatawa ako ng
mapakla dahil ang isang Herrera na katulad ko ay ngayon ay nakatayo sa isang
hospital at umiiyak. Nagtatanong at nalilito.

Bakit pa ba ako nagtatanong?

Bakit pa ba ako nalilito? Bakit ko ba pinahihirapan ang sarili ko? Bakit kailangan
magkahiwalay ang sagot ng isip at puso ko?

Mahirap bang sagutin kanina ang kanyang mga katanungan?

Tama siya madali lang naman sagutin iyon ngunit bakit tila nagdadalawang isip pa
ako? Takot ba ako? Hindi ako nalilito, alam ko sa sarili ko na hindi ako nalilito
alam ko mismo kung ano ang totoo. Natatakot lamang ako. Takot akong may masaktan
ngunit tama siya. Karapatan nilang dalawa na malaman ang totoo. Dati rati alam ko
na ang mga sagot sa mga katanungan na iyon na walang pagdadalawang-isip. Ngunit
bakit tila ayoko silang saktan pareho? Dapat ko ba silang bitawan nalang para patas
ang lahat?

Napasuklay ako ng aking buhok at napabuntong hininga.

"Mahal pa ba kita Knight?" mahinang tanong ko sa aking sarili at napansin ang

pagtila ng ulan.
Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit. Alam

ko na ang sagot ngunit bakit ganito? Pakiramdam ko ay

isa akong masamang babae. Napakasama ko dahil sinasaktan ko ang dalawang
importanteng tao sa buhay ko.

"Kailangan kong umuwi."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 60

KNIGHT

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at inilibot ang aking paningin. Hindi
ko alam kung papaano ako nakabalik sa kwarto dahil ang tanging naalala ko lamang ay
ang pagtatalo namin ni Alana sa Iabas at ang iba ay di ko na maalala. Hinanap ng
mga mata ko ang bulto ni Alana subalit ibang tao ang nakikita kong umuupo sa sofa
at abala sa pagtitipa ng kanyang cellphone. Tuikhim naman ako at agad naman siyang
napalingon sa aking direksyon.

Buong akala ko ay si Ash ang nakaupo ngunit hindi

pala.

"Thaddeus," mahinang tawag ko hindi ako

makapaniwala na makikita ko pa siya. liang taon narin

simula nung huli kaming nagkita at sa pagkaalala ko ay nung nasa club pa kami noon
at nag-iinuman. Pagkatapos nun ay hindi ko na siya nakita kailanman. Ang huling
balita ko sa kanya ay ang paglabas niya ng bansa.

"Hey bro," ngiting saad niya at naglakad papunta sa aking direksyon. At kung hindi
ako nagkakamali ay dis oras na ng gabi at alam kong hindi na tumatanggap ng bisita
ang hospital.

Pansin ko rin na wala si Alana ngunit naroon parin ang kanyang bag sa sofa.

"Hey," mahinang sagot ko na may mga ngiti sa labi. "Man tsk you fell so far."
Jling-iling niyang saad at
tinignan ako taas baba while crossing his arms.

Ngumiti naman ako dahil tama siya masyado ngang

malayo ang ikinabagsak ko. Wala na akong takas pa upang makipagtalo. Napahawak ako
sa aking dibdib dahil nakaramdam ako ng kaunting pagkirot dahilan upang mabahala
siya.
"Sh*t you want me to call a doctor? Hays bakit pa ba ako nagtatanong," saad niya at
akma na sana siyang tatalikod upang lumabas nang pigilan ko siya.
"No, I'm okay," saad ko ngunit tila di parin siya kumbinsido.

"You look like sh*t," saad niya at napa sipol pa na para bang natalo sa casino.

liang segundo rin namayani ang katahimikan sa aming dalawa hanggang sa hindi ko
mapigilan ang sarili ko hindi itanong si Alana.
"Nakita mo basi Alana?" tanong ko at umiling naman siya. Humila siya ng kanyang
upuan malapit sa akin at naupo. Dinig ko rin ang kanyang pagbuntong hininga
dahilan upang titigan ko siya.
"Hindi ko kailanman aakalaing aabot ka sa ganito Knight parang kailan lang nung
nag-iinuman tayo and here you are now getting your karma. Karma is indeed a btch
right? tsk tsk ilang beses na ba kitang binalaan noon? Walang mapupuntahan ang
pagka walang respeto mo sa asawa mo noon. Wala na tayong magagawa nandiyan na yan
eh. Kahit na nasa ibang bansa ako ay marami parin akong naririnig patungkol sayo at
sa kung ano ang nangyayari sa inyo ni Alana you're quite
trending outside. And now nalaman ko na nasa hospital ka na at may bala pang
naiwan diyan malapit sa puso mo, iniisip ko ngang si Alana yang balang yan eh dahil
lapit na lapit sa puso. Naniniwala na talaga ako na matagal mamatay ang isang
damo," saad niya at
ramdam ko sa kanya ang galit sa kanyang pananalita.

Naiintindihan ko kung bakit siya nagkakaganito. "Nandito ka lang ba upang sermonan

ako?" tanong
ko dahil ayoko ng makarinig ng kanyang mga sermon.

"Kasama na ang sermon dahil namiss kitang gago

ka at syempre nag-aalala din ako sayo atsaka tatanungin nalang din kita kung ano
klaseng burol ang gusto mong gawin sa libingan mo alam mo naman mapagkikitaan ko pa
yun," saad niya dahilan upang matawa ako ng kunti
at napahawak sa aking dibdib.

"Hindi ka parin nagbabago Thaddeus. Paano ka pala nakapasok dito? Anong oras na at
sa pagkakaalam ko may oras ang padalaw ng mga bisita," saad ko na ikinatawa naman
niya.

"Aiam mo ba kung nasaang hospital ka? Parang hindi mo naman alamo sadyang
kinalimutan mona ako sa buha mo? Hoy amin tung hospital baka gusto mo pataasin ko
bill mo para naman may makuha ako sayo at mapalago pa lalo ang hospital na ito,"
saad niya dahilan upang mapangiti ako tila nga nakalimutan ko kung nasaan akong
hospitalat sila pala ang may
nagmamay-ari nito.

"Nakalimutan ko nanga dahil ang tagal mong nawala akala ko tuloy ay wala na akong
kaibigan pa dito sa mundo," saad ko dahilan upang sipain niya ang gilid ng kama ko.

"Huwag ka ngang drama diyan hindi bagay sa isang Alcantara yan. Pasensya kana at
hindi na ako nakapagpaalam sa iyo nung gabing iyon dahil narin sa kalasingan moat
sa kagustuhan mong mawala nasi Alana sayo noon. lnaamin kong umalis akon galit sa
iyo dahil wala namang ginawang masama si Alana sa iyo upang tratuhin ko siya ng
ganun ngunit anong

magagawa ko dahil wala naman ako sa posisyon upang

pagsabihan ka dahilikaw naman ang asawa niya at dapat ay alam mo kung tama pa ba o
mali na ang
ginagawa mo sa kanya. Kaibigan kita Knight, matalik na kaibigan kaya kita
pinagsasabihan but now kitang-kita ko ngayon sa mga ata mona tila mahalmona siya.
Alam ko rin na ganun din si Ash kay Alana. Ang hindi ko lang
alam ngayon ay kung ano kayong dalawa para sa kanya," mahabnag saad niya at
napabuntong hininga sabay
lagay na kanyang dalawang kamay sa kanyang ulo. "I want her to sign those divorced
papers that I
have filed. Sabihin na nating mahal namin ang isa't-isa

ngunit alam kong hindi na siya masaya sa aking piling

Thaddeus.Pinatay ko ang anak namin, magiging

magulang na sana kaming dalawa kung hindi lang dahil sa akin," saad ko at tinignan
niya lamang ako na walang halong emosyon.

"Papakawalan mo nalang siya ng ganun na lanag? Hindi mo ba siya kayang ipaglaban?

Hindi ka pa naman baldado ah atsaka ipapaopera ka naman we have the best doctors
here at umasa kang nasa tabi mo ako sa mga oras ng operasyon mo. Hindi kita
pababayaan. Hindi mo man lang ba siya ipaglalaban? Mahal mo siya
hindi ba? Ngunit bakit tila pinauubaya mona siya sa iba?

Ganun nalang ba yun? Hindi pa naman niya pinipirmahan diba so it means mahal ka
parin niya, asawa mo parin siya mag-asawa parin kayo ano ba! Grow up guys!"
singhalat napasuklay ng kanyang buhok.
"It's an art of letting go Thaddeus."

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

Every Inch Of You (S.I.0#1)

0 5.9K Read

TAGS billionaire possessive sex polyamory

CHAPTER 61

THADDEUS

"It's an art of letting go Thaddeus," mahinang saad niya at tila nahihirapan sa

paghinga ngunit dinig ko bawat salitang binitawan niya. lbang-ibang Knight ang nasa
harap ko ngayon. Hindi ako makapaniwala na nasasaksihan ko ang ganitong sitwasyon.

Sumagi sa isip ko na mamahalin at mamahalin niya rin si Alana pero kahit kailnaman
ay hindi sumagi sa isip ko na ganito ang kababagasakan niya.
"Art of letting go art of letting go ang sabihin mo ang arte mo. Ang dami mong
drama sa buhay bro hindi kita kinakaya dahil hindi ako sanay. Hindi ako sanay na
ganyan ka, hindi ganyan ang pagkakakilala ko sayo. ibang-iba ka nasa dati. Nasaan
basi Alana nang masaludohan ko naman siya ibang-iba ka na eh o baka naman may
sumanib sayo bro at hanggang ngayon ay hindi pa napapaalis sa maganda mong katawan.
0 baka naman may nakain kang hindi maganda at hindi mo pa nailalabas sa banyo
walang hiya ilang taon din palang nag stay diyan sa tiyan mo kung iisipin natin. 0
hindi naman kaya-" Agad naman akong natigilan nang masubsob ang aking mukha sa
isang malambot na bagay. Tinapunan niya pala ako ng kanyang unan at ngayon ay
ngisi-ngising nakatitig sa akin.

Ngunit ang ngising iyon ay napalitan agad ng malulungkot na mga mata.

"lba pag may minamahal ka na Thaddeus pero ang sa akin ay nasa huli. Marahil hindi
mo ako maiintindihan dahil gaya nga ng sabi mo ibang-iba ako noon sa

ngayon. Natatawa nga ako dahil para nga yatang talo ko

pa ang kdrama sa madrama kong buhay. Hindi naman sayang ang lahat, papalayain ko
siya dahil mahal ko siya. Gusto kong maging masaya siya at hndi ako ang taong iyon
Thaddeus marami na akong naging kasalanan sa kanya. Tignan mo naman ang mga
nangyayari kahit na gustuhin ko na maging maayos
kaming dalawa darating at darating ang araw na parang may sisira sa aming dalawa.
Ang daming taon kong sinayang, hindi ko alam na ang bawat araw ay may hangganan.
May hangganan din pala ang lahat kahit na sino ka mang tao sa mundo. Kaya ko naman
siyang ipaglaban...kaya ko Thaddeus ngunit bakit tila naroon
na ako sa sitwasyon na iyon bakit naduduwag ako? lsa akong malaking duwag, isang
gago walang kapatawaran ang mga nagawa ko sa kanya. Kahit na sabihin nating
mahalniya ako at mahal ko siya wala namang magbabago eh andun parin nakatatak at
nakabaon na
sa puso at isipan namin. Hindi kami itinadhana sadyang pinagtagpo lamang kami upang
malaman namin kung ano kami sa mundong ito. Marahil sa sama ng ugali ko sa kanya
bilang kanyang asawa ay ganito ang naging leksyon ko sa buhay, you're right this is
my bitter karma Thaddeus. Look at me I look like shit and stillloving her with all
of me, pero hindi na pwede," mahabang saad niya at nakita ko na lamang ang sarili
ko na naluha ngunit agad ko naman itong pinahid upang di niya agad makita at
nagulat na Iamag ako ng nakikita siyang umiiyak.

Umaagos ang mga luha sa kanyang mga mata. This is the first time I have seen him
cry. Tears even when he could no longer speak were very painful to look at. It is
these tears that give the word.

Agad akong tumalikod dahil hindi ko alam kung

kakayanin ko pang pigilan ang sarili ko kung maluluha

na naman ako. Para siyang isang manipis na babasaging baso na ngayon ay basag na
basag na kahit anong ingat mo ay mababasag at mababasag parin sa huli. lnaamin ko
malaki ang galit ko kay Knight dahil sa ginagawa niya kay Alana noon sa mga
pananakit na a raw-a raw at
gabi-gabi na dinadanas n i Alana sa mga pasang tinatamo niya sa mga kamay ni Knight
at sa mga pang-iinsulto niya kay Alana sa harap ng kanyang iba't-ibang babae.
Ngunit nang makita kosi Alana na
kahit anong gawin ni Knight na pananakit sa kanya ay mahal niya parin ito ay
naniwala ako sa mga araw na iyon ay darating din na mamahalin at mamahalin din siya
ni Knight at hindi nga ako nagkamali. Tama siya, masyado na ngang huli ang Ia hat
at marami na ang nangyari, may nawa la ng hindi mo inaasahan at may nangyayari na
hindi mo aakalain.

FLASHBACK
''Ash," tawag ko sa kanya nang makita siya sa isang coffee shop at may binibili.

"Thaddeus?" sagot niya na di makapaniwala ngunit agad naman ding napalitan iyon ng
ngiti at agad akong sinalubong ng yakap. lbang-iba siya sa kuya niya.

"Kamusta na?" tanong ko at iginiya naman niya akong umupo.

''Ayos lang maraming nangyari simula nung nawala ka," maikling sagot niya.

"Dinig ko nga kahit na nasa ibang bansa ako abot

na abot parin ang mga pangalan ng mga Alcantara doon. Napaka sangsang talaga ng mga
amoy niyong mga Alcantara," saad ko dahilan upang matawa naman siya.

Namayani ang katahimikan sa maing dalawa hanggang sa binasag ko ito.

"Mahal mo parin pala si Alana kahit na kasal na siya

sa kapatid mo," diritsong saad ko dahil a/am ko rin na a/am niya ang ugali ko.
Ayoko na ng paligoy-ligoy pa. Hindi ko din alama kung bakit ko pa ab sinasawsaw ang
buhay ko sa kanila ngunit hindi lang talaga aka mapakali dahil kaibigan ko silang
dalawa, mga matalik na
kaibigan.

"Aka ang nauna nagmahal kay Alana simula nung nag-aaral palang tayo at a/am mo yun
Thaddeus. Hanggang sa hindi ko na naikompesal ang nararamdaman ko sa kanya dahil sa
nalaman kong may pagtingin pala siya kay Knight. A/am mo bang napakasakit marinig
yun sa kanya? Kaya aka lumabas ng ibang bansa at dun ipinagpatuloy ang career ko na
sana dapat ay hindi dahil dun din pala aka papatayin ng
lahat. lkinasal siya, a private wedding. Huli narin nang malaman ko, hindi aka
umuwi dahil ayoko silang makitang dalawang masaya but I was wrong. Mamay contacted
me and told me everything she saw at pinapauwi aka. A/am ni mamay na mahal kosi
Alan nung una ay ayaw ko dahil nga kasal sila at hindi dapat aka umeksena ngunit
nang malaman kong may divorced papers na palang inihain si Knight para sa kanay ay
agad akong umuwi. At tama nga si mamay sinasaktan ni
Knight si Alana, napakarami niyang mga pasa Thaddeus hindi mo aakalaing kay Knight
yun gating lahat ngunit tinatakpan lang itong lahat ni Alana. Hindi ko kayang
sikmurahin lahat ng ginagawa ni Knight kaya nagpasya akong kunin si Alana ngunit
hindi ko naman
magawa-gawa dahil mahal parin nita ang isa't-isa. Hindi nila magawang iwan ang
isa't-isa. May hangganan din pala ang Iahat Thaddeus masakit pag hindi ka pa
bumitaw ngunit mas masakit parin kapag bumitaw ka
na dahil wala paring sasalo sayo. Sa ngayon isa lang ang

gusto kong mariig kay Alana at iyon ay ang totoo, I want

to know the truth so I know when I will give up."

"Wafa akong pinapanigan sa inyong dalawa. Pareho ko kayong matalik na kaibigan. Sa

tingin ko ay kailangan niyong bigyan si Alana ng panahon para makapag-isip and if
she is worth it you two can wait."

END OF FLASHBACK
"Everything happens for a reason."

CHAPTER 62

ASH

Bumalik ako sa Iugar kung saan akala ko ay maayos na ang Iahat. Na akala ko sa
dalawang taon at ilang buwan na ang nakalipas ay wala na ang sakit at tuluyan na
siyang nakalimot ngunit napakatanga ko para isipin yun. Ang dalawang taon ay
katumabas lamang ng
parang dalawang buwan. Kung sana hind nalang kami tumuloy sa event na iyon ay
maayos pa siguro ang lahat. Ako lang kasi ang pumilit sa kanya na magpakita nasa
mga tao at isa narin sa rason ay ang makita ko ang kanyang reaksyonkapag nakita na
niya uli si Knight. Napakatanga kko ngunit tila yun namna talaga ang nagagawa ng
pag-ibig, ginagawa ka nitong tanga.

Dito niya ako unang hinalikan sa pisngi at hanggan ngayon ay tila ramdam ko parin
ang maiinit niyang mga labi na para bang kailan lang.

Hindi ko din alam kung bakit pa ako bumalik dito sa bahay na ito basta nalang akong
dinaIa ng mga paa ko dito. Tapos na akong mag-empake ng aking mga gamit
at napagdesisyunan kong lumabas ng bansa. Dahil hindi rin makakatulong sa akin
kapagka nasa Palawan parin ako. Dahil bawat sulok nun ay pawang masasaya at
masasakit na alaala.

Napabuntong hininga ako at ipinikit ang aking mga mata. I guess this will be the
last time bago uli ako makakabalik. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata at
muting inilibot ang aking panigin sa buong kwarto hanggang sa natigilan ako sa
salamin.

Bumilis ang tibok ng puso ko sa pagtama ng aming

mga mata. Hind i ko alam kung kanina pa siya nariyan na

nakatayo at tila nakamasid lamang sa akin na may mga lungkot sa mga mata.

"Alana," mahinang tawag ko at dahan dahan ko siyang n ili ngo at hindi nga ako
namama l ikmata lamang dahi l totoo talagang nakatayo siya sa aking likuran.
Punong-puno ng pag-aa la la, katanungan at pagkalito ang nakikita kong repleksyon
sa kanyang mga mata.

"Ash," mahinang saad n iya at napatakbo sa a king gawi at nagulat na lamang ako
nang i pinu lupot niya ang kanyang mga kamay sa aking beywang. Ramdam ko ang
i n it ng kanyang katawan at in it ng kanyang paghinga.

Agad naman akong natauhan at agad na hinila ang kanyang mga kamay sa pagkakayakap
sa akin at kitang kita ko naman sa kanyang reaksyon na tila nasaktan siya a king
ginawa.

Ayoko mang naki kita siyang nasasaktan ay mas ayoko ng maramdaman ang masaktan.
Dahil sa tuwing nasasaktan siya ay laging may sumasalo sa kanya at kung sa akin
naman ay wala.
"Anong ginagawa mo dito?" mala mig na tanong ko at tinignan siya sa mga mata.
Mapupula ang kanyang mga matang nakatitig sa akin at para bang napakarami niyang
nais na itanong.

"Ash please don't leave me," mahinang saad n iya at agad na kinuha ang aking mga
kamay at pinisil.
Dahan-dahan ko namang binawi ang mga kamay ko mula sa kanyang pagkakahawak at
napangiti ng mapakla.
"Ku ng di kita i iwan ay mas la lo mo lan g a kong sinasaktan."

"What do you want me to do?" garalgal n iyang saad

at kusa ng tumulo ang mga luha na nangingilid sa

kanyang mga mata.

Sandaling katahimikan ang namayani sa aming dalawa. Kita ko rin ang pagkuyom ng
kanyang mga palad at pigil na pigil sa kanyang galit. Kilala ko nasi Alana at alam
ko kung hanggang saan lang siya.

"Anong gusto mo please sagutin mo naman ako huwag mo akong gawing tanga sa harap
mo!" sigaw niya dahilan upang tapunan ko siya ng malalamig na tingin at para naman
siyang napaatras ngunit nanatili ang kanyang kagustuhan.

Napabuntong hininga naman ako at napasuklay sa aking buhok. Hindi na sana ako nag-
abalang pumunta dito, sana ay dumiretso na ako sa airport.

"Ash!" ulit niyang sigaw at ngayon ay titig na titig sa aking mga mata na
nakatingala sa akin.
"Ano ang gusto mo sabi-" natigilan naman siya sa kanyang pagsasalita nang bigla
akong sumigaw.
Hindi ko narin nakontrol ang aking sarili kaya ako napasigaw. Doon din naman ito
papunta hindi naman ako isang santo upang itago ng itago ang aking galit. Tao lang
rin ako at napupuno din, oo mahal kosi Alana
ngunit nagiging tanga na ako sa kanya.

"Ang totoo! Gusto kong sabihin mo sa akin ngayon ng harap harapan kung ano ang
totoo Alana! I want to know the truth the fcking truth. Ako ang ginagawa mong tanga
sa harap mo Alana hindi ikaw dahilhindi naman kita ginagawang tanga Alana eh alam
mo naman yun diba naging totoo ako sayo. Mahal na mahalkita kahit alam kong tama
na,mali na ngunit anong ginawa ko? Parang ako pa ang masama dahil tila ako ang
sagabal sa inyong dalawa ng kapatid ko. Tila ako pa ang sumira sa pagsasamahan
ninyo kaya hindi ka makapag desisyon

ng diritso. Alam ko na mahal mo pa siya ramdam ko eh

tagos dito!" sigaw ko at dinuro duro ang aking dibdib kung saan ngayon ay parang
kumikirot sa sakit.

"Gusto ko lang malaman kung ano ang totoo. MAhirap bang sagutin ang tanong ko?
Mahirap ba yun? Sa tingin ko ay hindi dahil ang mas mahirap ay ang
pagmukhain kang tanga. Akala ko maiintindihan mo ang nararamdaman ko dahilminsan ka
naring napunta sa sitwasyong ito diba? Mlnsan ka narin nasaktan at mas higit pa dun
ang naranasan mo ngunit bakit tila hindi mo ako ramdam? Bakit tila sa tuwing
nariyan na siya ang bilis mong makalimot, nalilimutan mo agad ako. Bakit
sa tuwing binabanggit ko ang pangalan niya hindi ka makatingin sa mga mata ko?
Mahal mo pa ba siya? Sabihin mo sa akin ang totoo matatanggap ko naman eh huwag
mong isipin na mahihirapan ako I cam deal with
it ako naman ang masasaktan I will endure the pain

huwag mo lang patagalin. lsipin mo ng nagmamadali ako pero hindi mo naman siguro
ako masisisi Alana mahal kita eh."

"Ash please don't do this. Huwag ka namang ganyan oh bigyan mo pa ako ng panahon na
makapag-isip," saad niya at bahagyang hinaplos ang
aking pisngi at ang kanyang mga mata ay walang tigilsa

pagluha habang pinapasadahan ako ng tingin. "Hayaan mo muna ako Alana. I won't
change my
number you can call me maraming paraan para

makausap mo ako kahit nasa ibang Iugar ako. Akala ko makukuha ko na ang sagot but I
guess marami nga ang namamaty sa mating akala. You keep killing me Alana. Goodbye."

CHAPTER 63

ALANA

Umaga na nang makarating ako sa hospital. Hanggang sa ngayong mga oras na ito ay
hindi ko parin malimutan ang kanyang mga mata at tila ba naririnig ko parin ang
kanyang boses.
Bumili narin ako ng prutas at nagsadya sa isang malapit na foodstuff upang bilhan
si Knight ng kanyang paborito na baked spag. Huminga ako ng malalim nang abot tanaw
ko na ang kwarto niya.

Napahawak ako sa aking dala-dalang bag na para bang andito ang buhay ko. Nang
malapit na ako sa kwarto niya ay sandali akong natigilan. Nakakarinig ako ng ingay
na nanggagaling sa loob at sa tingin ko ay
nag-uusap usap sila.

I gripped the doorknob and let myself in. At nang makapasok at maisara ko na uli
ang pinto ay
dahan-dahan akong lumingon kung saan naroroon si Knight. Sandali akong natigilan
nang magtama ang aking mga mata sa kung sino man ang mga tao sa loob.

Mga magulang niya.

"Uh," yun lamang ang lumabas sa aking bibig at tila nablangko na ako.
Ngumiti naman silang dalawa at sinenyasan na lumapit ako.

"Mukhang nakakaistorbo po ata ako. Pwede naman pong bumalik nalang ako mamaya,"
saad ko at akma na sanang aalis nang magsalita ang mommy ni Knight.

"No iha please stay," sambit niya at dahan dahan

naman akong tumango at naglakad patungo sa

direksyon ni Knight.

Nakaramdam ako ng hiya at konsensya dahilako ang dahilan kung bakit siya naririto
ngayon. Kung bakit siya nalagay sa isang kritikal na kondisyon. Hindi ko magawang
makatingin ng diritso sa kanila kaya inabala ko ang aking sarili sa pag-aayos ng
aking mga pinamili sa mesa. Sandaling katahimikan ang namayani sa loob ng kwarto
nang mapagpasyahang basagin ito ng mommy ni Knight.

"Alana anak I'm so sorry," mahinang sambit niya dahilan upang lingonin ko siya na
nagtataka.

"H-hindi, hindi po dapat kayo humingi ng tawad wala po kayong kasalanan dahil ako
po ang may kasalanan ng lahat ng ito. Ako dapat ang humihingi ng patawad sa inyo.
Ako ang ang naglagay kay Knight sa peligro dahilsa katangahan ko."

Nakayuko ako habang nilalaro ang aking mga kamay nang maramdaman ko ang isang
maiinit na haplos sa aking pisngi dahilan upang harapin ko kung sino ito.

"Mom," mahinang sambit ko at napangiti naman

.
s1ya.

"Please convince my son about his operation. Hindi

niya kasi gustong magpa-opera," mahinang sambit niya

at ang mga nangingilid niyang mga luha ay malayang umagos sa kanyang mga mata na
agad naman niyang pinahid gamit ang kanyang mga kamay at niyakap ako ng mahigpit.

Lumapit naman ang daddy ni Knight at hinagod ang likod ng kanyang asawa.
"I think we should go now. liwan na muna namin kayo dito iha," saad niya at
inalalayan ang kanyang

asawa palabas ng kwarto.

Nang makaalis na sila ay ramdam ko ang bigat ng mga yapak ng mommy ni Knight.
Hindi ko parin maproseso sa aking isipan ang kanyang mga sinabi. Kumbinsihin? Bakit
kailangan ko pang kumbinsihin si Knight? Akala ko ba ay tuloy ang kanyang
operasyon.

Napalingon ako kay Knight na ngayon ay nakatingin sa labas ng bintana at malalim

ang iniisip.
Tumikhim ako dahilhindi ko alam kung ano ang sasabihin sa mga oras na ito. Hindi ko
alam kung saan magsisimula ang aming pag-uusap.
"Knight," mahinang tawag ko ngunit wala parin siyang ipinapakitang kibo.
"Dala mo ba?'� biglang tanong niya na ikinakunot ng aking noo.

"May ipinapabili ka ba? Pasensya ka na dead bat ang cellphone ko at hindi pa ako
nakapagcharge," dali dali kong sagot at agad na kinuha ang cellphone sa aking bag
ngunit hindi ko pala ito dala. Napalingon ako sa sofa kung saan andun ang aking
isang bag. Naroon pala at naiwan ko bigla naman akong natigilan nang mahawakan ko
ang papel na dala-dala ko sa aking bag.

Ito ba ang tinutukoy niya?

Kumakabog ang aking dibdib sa pagkakahawak ng papel. Wala sana akong balak na
dalhin ito ngunit nakita ko na lamang ang aking sarili na inilalagay ito sa loob ng
aking bag.

"Aiam kong dala mo," mahinang saad niya at dahan-dahan akong lumingon sa kanyang
direksyon at sinalubong ako ng kanyang mga ngiti na hindi naman abot sa kanyang mga
malulungkot na mga mata.

"Let's have a deal. Kung pipirmahan mona ang mga papel na yan ay dun lang di ako
magpapa-opera pero

kung hindi mo naman pipirmahan alam mona ang

sagot," dagdag niya na nakapagpagulat sa akin. Para bang nabibingi ako sa kabog na
ginagawa ng puso ko at di ko alam kung ano ang isasagot ko.

Napakuyom ako ng aking mga palad. "Hindi ko data," matipid kong sagot at dahan-
dahang tumalikod.
"Then there will be no operation," he coldly said and I went numb. How can he do
this to me? Bakit parang ako ang magdedesisyon ng lahat?

Dalawang bagay ang pagdedesiyonan ko at lahat ng iyon ay pawang mabibigat.

"Knight huwag mo namang gawin ito sa akin.

Parang sa akin pa nakasalalay ang buhay mo," mahinang saad ko at ramdam ko ang
pangingilid ng mga luha sa aking mga mata. Heto na naman ako sa pag-iiyak walang
duda na ako ay mahina.

"Huwag mong isipin na mahirap ang gagawin mong desisyon Alana. Please do this for
me it's for your own good. Ito nalang ang naiisip kong paraan-"

Agad kong pinutol ang kanyang pagsasalita dahil hindi ko narin mapigilan ang sarili
kong hindi mapuno.
"Own good? Own good? Para sa akin?! Hindi! Lagi nalang ikaw ang nasusunod Knight
lagi nalang ikaw kailan mo ba ako huling pinakinggan!" sigaw ko hindi ko narin
napigilan ang aking sarili at napakuyom ng aking mga palad.

"Pinapakinggan ko lahat Alana that is why I am doing this. Kahit ngayon tandang
tanda ko pa ang lahat ng mga sinabi mo. You are not happy anymore with me," mapakla
niyang saad at tumulo ang kanyang luha sa kabilang mata.

"I want you to be happy Alana kahit na ang kasiyahan na iyon ay hindi na ako
kasali. Hindi na ako

ang dahilan at hindi na ako ang nasa tabi mo," saad niya

at nagtama ang aming mga mata at ngayon hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

Napahawak siya sa kanyang dibdib at tila ba namimilipit sa sakit. Agad naman akong
lumapit sa kanya at hinawakan ang kanyang mga kamay ng mahigpit. Wala narin akong
pakialam sa mga luha ko.
"Are you okay? You want me to call the doctor?" tanong ko na nag-aala at garalgal
ang aking boses.
"I'm okay Alana, I'm okay," mahinang saad niya na nakatitig sa aking mga mata at
bahagyang hinaplos ang aking pisngi.

Litong-lito na ako at di alam kung ano ang gagawin. Ngayon sa harap ko ay nakikita
ko siyang nahihirapan sa kanyang sitwasyon. Hindi lubos mapigilang di mapaisip at
di ulit maitanong sa sarili ko kung bakit pa kami umabot sa ganitong sitwasyon.
Napakalayo at napakasakit.

Tumango-tango ako at kinuha ang papel na nasa loob ng aking bag. Para bang ang
bigat bigat ng dala ko at dinaIa ito malapit sa kanya. Kilala kosi Knight at hindi
niya gagawin ang isang bagay kapag hindi nasusunod ang kanyang kondisyon at buhay
niya ang nakasalalay
dito.

Muli kong pinasadahan ng tingin ang mga papel at

maluha-luha akong tinitigan iyon at agad kong tinignan si Knight na ngayon ay may
nakaguhit na ngiti sa kanyang mga labi.
Hinawakan niya ang aking mga nanginginig na mga kamay at sinenyasan ako.

Dito mismo sa kwartong ito matatapos pala ang lahat at dito rin sa kwartong ito
matutuloy ang kanyang operasyon. Pagkatapos nito ay hindi na ako matatawag

na kanyang pag-aari h i nd i na ako asawa ni Knight hindi

na ako Alcantara. Tu luya n na kaming hiwalay. Sa papel, sa batas at sa puso.

Para bang bumagal ang pagtakbo ng oras at ang a king mga kamay tila mabigat sa a
king paglagda.

"Call the doctor."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

CHAPTER 64

THADDEUS

Sa wakas ay nakapagdesisyon nasi
kong pinaprepara
ang operating room at inayos ang
gusto kong maging successful ang
tinutukoy natin dito. Gagawin ko
Knight na ituloy ang kanyang operasyon kaya agad
Iahat. Tinawagan ko narin ang mga dapat tawagan
operasyon, ayokong pumalya dahil kaibigan ko ang
ang Iahat maging successfullamang ang Iahat.
Sandali akong natigilan nang makapag-isip isip ako ng mabuti. Bakit nakapag
desisyon na siya agad? Ano ang nakapag-udyok sa kanya sa sandaliang agad agad
na desisyon? Marahil ba ay may kinalaman si Alana dito?

lmposible namang wala siyang kinalaman. Kailangan ko siyang makausap.

Agad akong pumanhik sa kwarto ni Knight at nagulat naman ako nang matagpuan siyang
nag-iisa lamang. Ang buong akala ko ay kasama niya ngayon si Alana.

"Hey," tawag ko sa kanya at tumango naman siya

na may mga ngiti sa labi ngunit hindi ako kayang lokohin ng mokong na ito. Kitang-
kita mismo sa kanyang mga mata ang lungkot at paghihirap.
"Hey," mahinang sagot niya at sinenyasan akong umupo malapit sa kanya.
Humila naman ako ng upuan at hindi ko mapigilang hindi siya titigan dahilan upang
irapan niya ako.

"Huwag ka ngang bakla," saad niya at napatawa naman ako.

Sandaling katahimikan ang namayani sa aming

dalawa. Mamayang alas sais pa naman ang gagawing operasyon sa kanya kaya may oras
pa kami.

"Sino ang nag-udyok sayo para magpa-opera ka. Meron ka pa namang isang araw para
makapagpasya," saad ko at agad naman niya akong tinitigan sa mga mata.

"Kailangan ba talagang may rason?"

"You can't fool me Knight. Kilala na kita nung una palang so tell me," sagot ko at
narinig ko naman siyang napabuntong hininga at napahawak sa kanyang dibdib.
Nakakasama rin sa kanya ang pagdaramdam at alam kong si Alana ang dahilan nito.

Napakagago mo kasi Knight yan ang napapala ng isang gagong tulad mo. Ngunit hindi
ko parin mapigilang hindi mapangiti dahil talo pa nila ang mga koreanovela
sa teleserye ng kanilang buhay.

"Pinapirma ko siya ng mga papel," mahinang sagot niya habang ang buong atensyon
niya ay nasa labas ng bintana.

"You mean the divorced papers?" tanong ko at tumango tango naman siya hindi ko
mapigilang hindi magalit dahil ginamit niya ang kahinaan ni Alana.

"Bakit mo yun ginawa? Naturalna pipirmahan niya ang mga papeles na yun dahil gago
ka ba? Buhay mo ang nakataya and you expect her not to sign those papers? Natural
lang na pipirmahan niya yun! Akala ko
ba ipaglalaban mo siya? Akala ko ba mahalmo siya? Ano ba naman Knight! You are
making a mistake again not even thinking! Look at yourself para kang lantang gulay.
Hindi mo ba naisip ang resulta ng mga pinaggagawa
mo? May utak ka ba? Sa oras na pinirmahan niya iyon wala ng kayo, hindi na kayo
mag-asawa hindi na siya
isang Alcantara. Hindi mona siya pag-aari, wala ka ng

karapatan sa kanya. lnilalayo mo ang babaeng mahal na mahalka ngunit wala ka namang
ginawa at binigay sa kanya kundi sakit at paghihirap. Para kang atat na atat na
maihiwalay sa kanya. Hindi ka ba makapagdesisyon na ikaw lang? lsipin mo naman sila
tita at tito. Gusto nilang magpa-opera ka. Mga magulang mo sila Knight hindi ka
nila isinilang para maging ganito lang. Sarili mo lang ba ang iniisip mo? Sabagay
you are a selfish jerk," singhal ko hindi ko narin mapigilan ang hindi magalit
dahil sa kanyang ginawa ngunit tinititigan niya lamang ako na para bang
naiintindihan niya ang Iahat at para bang alam na niyang mangyayari ito.

"Aiam kong napaka selfish at napaka unfair para kay Alana at sa mga magulang ko
pero ito lang ang nakikita kong paraan para maging maayos ang lahat. I want Alana
to be happy and that happiness is not me Thaddeus. Sa ilang taon naming kasal alam
mo naman ang mga kagagohang ginawa ko sa kanya at kahit anong pilit naming ayusin
may darating at darating na pagsubok, pagsubok na tumitibag sa amin at walang
halong pag-asa. Hindi ko ginusto ang Iahat Thaddeus, hindi ko ginusto ang lahat
ngunit it keeps flowing at
nalulunod kaming dalawa so I have to save her kahit na ang kapalit ay ang buhay ko.
Sabihin na nating mahal namin ang isa't-isa ngunit bakit sa bawat pagsasama namin
palaging may balakid, may nawawala at may nasasaktan. Hindi mo alam kung gaano
kasakit para sa akin ang makita siyang pinipirmahan ang mga papel na iyon.
Napakabigat sa dibdib Thaddeus. Papel at tinta lang ang makakapaghiwalay sa amin
ngunit bakit tila kapit na kapit pa ang puso ko sa kanya. Bakit patuloy parin akong
nasasaktan? Bakit ang sakit sakit parin? Napakaraming bakit at sana maraming
ituturok sa akin

na anesthesia para kahit papaano ay mamanhid ko sa

sakit at makalimutan ang ibang pangyayari. Alam ko lahat ng mga ginagawa ko.
Nasasaktan akong isipin din nasa mga oras na iyon ay wala na akong karapatan sa
kanya,hindi ko na siya mahahalikan,mahahagkan at masasabihan kung gaano ko siya
kamahal," mahabang saad niya at di ko mapigilang hindi rin masaktan sa kanyang mga
salita. Ramdam ko ang bawat salitang kanyang binitawan.

"lba ang nagagawa ng pag-ibig sayo,nakakatakot," ngiting saad ko at dinig ko naman

ang mahinang pagtawa niya.

"Anong oras gagawin ang operasyon?" biglang tanong niya.

"Mamaya pang alas sais kaya may oras ka pang magdasal pero hindi ka na makakapag
back-out," mahinang tawa ko at ganun rin siya.

"Mahirap ba ang gagawing operasyon?" tanong

niya hindi ko alam kung natatakot ba siya ngunit iba ang nakikita kong emosyon sa
kanyang mga mata. Ayoko sanang mag-isip ng ibang rason ngunit bakit tila ba ramdam
ko na may iniisip pa siyang iba?

"Medyo may kahirapan ang gagawing operasyon sayo ngunit gagawin namin ang lahat ng
makakaya namin kaya wala kang dapat ipag-alala ang kailangan mo lang gawin ay ang
lumaban. Hanggat lumaban ka lumalaban din kami. Hindi ako aalis sa tabi mo tandaan
mo yan sabihin mo mang baduy o bakla gusto ko lang kasi makita kang nahihirapan,"
saad ko at napatawa naman siya sa huling sinabi ko.
"Bakit ba may nararamdaman akong kakaiba?" dagdag ko dahilan upang mapangiti naman
siya.
"Thaddeus gusto ko sanang humingi ng malaking

pa bor sayo."

CHAPTER 65

ALANA

Ngayon din mismo gagawin ang operasyon niya. Di ko mapigilang hindi mangamba at
matakot kahit na kilala ang hospital na ito at alam kong magagaling ang mga doktor
dito ay hindi ko parin mapigilang hindi mapakali. liang beses narin akong kinausap
ni Thaddeus na magiging maayos ang lahat.

Hindi ko rin napigilan ang sarili ko na hindi siya tanungin kung ano ang mga
posibleng magiging resulta ng operasyon. Ngunit hindi naman iyon ang inaasahan
kong mga sagot.

"lha calm down gagawin nila ang lahat ng kanilang makakaya," saad ng mommy ni
Knight habang papalapit siya sa akin at hinagod ang aking likod.

"Anak makakaya yan lahat ni Knight. Malakas si

Knight," wika naman ni mommy at agad akong nilapitan.

Kasalukuyan na kaming nasa Iabas ng operating room at mula dito ay kita namin si
Knight na nakahiga at mukha ng tulog at marami ng aparatus na nakakabit sa kanya.
Bawal ang ganitong sitwasyon para sa mga
kamag-anak ng isang pasyente na malayang makikita kung ano man ang nangyayari sa
loob ngunit dahil sa nakiusap ako kay Thaddeus na matatahimik lamang ang aming
kalooban kapagka makikita namin si Knight.

Labag man sa protocol ng hospitalang gagawin namin ay ginawan naman ng paraan ni

Thaddeus ang Iahat,kinausap niya ang mga doktor at nurses na kasali sa operasyon
and at the end they all agreed. Para bang pinupokpok ng martilyo ang puso ko habang
tinatanaw
ang walang malay nasi Knight. lnilibot ko ang aking mga

mata sa buong kwarto. Naririto kaming lahat, si nanang, pamilya ni Knight at

pamilya ko ngunit wala si Ash. Hindi ko lubos maisip kung papaano natitiis ni Ash
na wala siya dito para sa kanyang kapatid. Alam kong masakit ngunit ang hindi siya
makita dito ay nakapagbigay ng galit sa aking puso.

Ngunit sa kabila nun ay ako naman ang dahilan kung bakit siya umalis kaya ako dapat
ang sisihin. Lahat naman ng ito ay ako ang dahilan.

liang minuto nalang at sisimulan na nila ang kanilang operasyon. Kita ko rin si
Thaddeus na parang hindi mapakali at kanina pa malalim ang iniisip. Tatlong doktor,
tatlong mga nurses, at dalawang utility ang nasa loob at kasama narin doon si
Thaddeus. lsa ring doktor si Thaddeus, doktor siya ng mga puso.

Kahit papaano ay kilala ko ang mga doktor na nasa loob at tama nga si Thaddeus mga
kilalang doktor sila at magagaling.

Nakita ko ang isa-isa nilang pagpasok sa loob at muli na namang kumabog ang dibdib
ko. Nanlalamig ang aking mga kamay at nanginginig ang aking kalamnan. Napapikit ako
at tahimik na nagdarasal na sana ay maging maayos ang lahat dahil kanina pa ako
nakakaramdam na para bang may mangyayari o baka tinatakot ko lang masyado ang aking
sarili. Naramdaman ko naman na may humawak sa aking mga kamay dahilan upang imuklat
ko ang aking mga mata.

Napangiti naman ako nang masilayan kong si nanang pala ang humahawak ng aking mga
kamay.

"Full bloom ang mga bleeding heart na tanim mo ngayon sa bahay," wika niya at hindi
ko mawari sa sarili ko kung bakit tila naiiyak ako.

"Mabuti naman nanang at namumulaklak na

naman uli sila," ngiting saad ko at hinayaan ang mga nangingilid kong mga luha na
dumaloy sa aking mga mata. Ang hapdi sa mga mata ng mga luha ko at masakit sa
lalamunan na para bang gusto kong humaguhulhol.

"Namatay nga ang lahat ng iyon iha akala ko nga hindi na masasalba kasi wala na
talagang buhay. Ngunit hindi ko parin binubunot yun dun araw-araw ko paring
inaalagaan at dinidiligan hanggang sa dumating yung araw na umulan ng malakas at
paggising kong umaga upang maglinis ng hardin nakita ko nalang na may mga bulaklak
na siya. Ang pinagtataka ko lang kung bakit agad namang bumulaklak ang tanim na yun
eh patay namang lahat," mahabang paliwanag niya na pati ako ay namangha at hindi
halos makapaniwala.
"Totoo po ba yan nanang?" hindi ko mapigilang hindi matanong at kung bakit tila
naisingit niya pa ito ngayon.
"Oo iha ang gusto ko lang iparating ay ang Iahat ay may milagro Iahat ay may pag-
asa. Kaya kung akala mo ay parang walang wala na kailangan mo labg magtiwala,"
ngiting saad niya at bahagyang pinisil ang aking mga kamay at tumango tango naman
ako.

Napalingon ako sa direksyon ni Knight na kasalukuyang inoopera na ngayon.

"Naniniwala ako sa miracle nanang at malakas ang kutob ko na malalagpasan ito ni

Knight."
Kitang kita ko rin ang makina kung saan nagsasabi na maayos pa ang takbo ng kanyang
puso at ng kanyang paghinga.

Napalingon naman ako kina mommy at sa mga magulang ni Knight. Nakayakap naman ang
mommy ni Knight sa kanyang asawa at hinahagod ang likod nito

dahil ti la hindi niya makayang titigan ang kanyang anak

sa loob ng operating room. Hanggang ngayon ay h i nd i pa n ita alam na napirmahan
ko na ang mga papel. H i nd i pa n i ta a la m ang nangyari sa amin ni Knight at
wala pa akong ba la k na sabihin sa kanila. Napalingon d i n ako kina mommy at
daddy na ngayon ay nakatingin na pala sa akin.

"Are you okay anak?" tanong ni mommy at tumango naman ako.

"Yes mom I'm okay," matipid kong sagot at ngumiti naman sila at pabalik na tumingi
n sa loo b ng operating room.

Taimtim uli akong nagdarasal at na sana ay magi ng maayos ang la hat.

At nang pagmulat muli ng aking mga mata ay agad na nagtama ang mga mata namin ni
Thaddeus. Kahit halos mga mata lang ang naki kita sa mga tao sa loob ay kilalang
kilala ko kung sino si Thaddeus sa kanilang
Ia hat. Agad naman siyang nag-iwas ng tingin at bumalik sa kanyang ginagawa.

Muli akong napatingin sa maki na at maayos naman ang kanyang lagay at napangiti ako
nang maisip na
l umalaban mismo si Kn ight.

Lumalaban siya kaya ang gagawin ko ay magtiwala la mang sa kanya at pati nasa mga
doktor na ginagawa nila ang la hat.

I lang m i nuto ang lum ipas at napalingon ang isa sa mga doktor sa aming direksyon
at sumenyas na naging maayos ang pagkuha ng ba la.

Napangiti naman ako at napahawak sa a king dibdib at lahat kami ay ti la

nagdiriwang na. Napayakap kaming la hat sa isa't-isa at nagpasalamat sa itaas.

Tatayo na sana ako at la la pit sa mga magulang ni

Knight nang tila bumagal ang takbo ng oras at ng aking

paggalaw.

Lahat kami ay natigilan sa aming pwesto nang makarinig kami ng tunog na alam namin
kung saan galing.

Unti-unti akong lumingon sa direksyon ni Knight at ngayon ay para bang namomroblema

ang mga tao na nasa loob. Pati si Thaddeus ay pinagpapawisan.

Pigilhininga akong napatitig kay Knight na ngayon

ay n. e-
.
rev1ve.

Napakuyom ako ng aking mga palad at halos wala

na akong marinig sa aking paligid. Hindi ko narin alintana ang paghila sa akin ng
kung sino. Para akong tuod na nakatayo at nakatingin lang kay Knight.

Pigilhininga akong napahawak sa aking dibdib hanggang sa ikatlong pagre-revive sa

kanya.

Napaluhod ako sa aking kinatatayuan para akong binagsakan ng langit at lupa. Wala
akong marinig at halos hindi kumukurap an aking mga mata.

Dahan dahan akong napalingon kung saan lumingon din ang mga doktor na nasa loob.
If 11:11If

CHAPTER 66

ALANA

5 years later

February 14, 2025

Bevravely Hills Heaven's Path Cemetery

Limang taon narin ang lumipas simula nung nagbago ang Iahat. Limang taon narin
akong hindi makapaniwala ngunit tanggap ko na ang Iahat. Nung una ay hindi ko
tanggap ang kanyang pagkawala dahil ang buong akala ko ay biro o masamang panaginip
lang ang Iahat at sandali lang ay bubulaga nalang si Knight sa isang sulok ngunit
hindi, walang Knight na bubulaga sa aming lahat.

Bahagya akong yumuko at inilapag ang data-data kong bulaklak ang bleeding hearts.
Kinuha ko ito sa flower shop ko at pina-preserve hanggang sa makauwi ako at
makadalaw sa kanya.

Birthdate: November 1, 1992

Died: September 26, 2020

Mahigpit akong napahawak sa aking dala-dalang payong. Parang kahapon lang nangyari
ang Iahat at sa kagustuhan ng mga Alcantara na ipa-cremate na lamang ang katawan ni
Knight ay pumayag narin lang ako. Magulang sila at ako naman ay isang
pangkaraniwang tao lang dahil hindi na kami kasalni Knight. Nalaman
din nita sa huli na pinirmahan ko na ang mga divorced papers nung una ay nagulat
ang mga Alcantara ngunit sa kalaunan ay naunawaan din nita. Araw-araw din akong
kinakamusta nita mommy at daddy kahit ilang taon na

ang nakalipas.

Ilang araw din ang lumipas bago inilantad ng

pamil yang Alcantara ang nangyari kay Knight at iyon ay naging isang malaking
balita. Marami ang hindi makapaniwala at marami naman ang nalungkot. Hindi rin
inilathala ng pamilya Alcantara kung ano nga ba talaga ang nangyari dahil narin sa
kagustuhan nita ng kapribaduhan. May mga kumakalat din na baka raw dahilsa
kinakasama nitong si Samantha at may iba rin na baka dahil sa kompanya kaya siya
nagkasakit.
lba't-ibang istorya ang kumalat ngunit kahit na ganun ay walang pakialam ang
pamilyang Alcantara. sa kabila ng isang maikling impormasyon may mga manunulat na
ginawang inspirasyon si Knight at ginawan siya nito ng fictionalna istorya. Naging
patok ito sa takilya dahil sa magandang istorya at magandang wakas ng bida.
Nabasa din ito ng mommy ni Knight at wala siyang tutol o galit dito bagkus ay
umiyak siya ng umiyak sa pagbabasa ng isang libro at humihiling na sana iyon ang
naging buhay ng kanyang anak at palaging nasa tabi
niya naman ang kanyang asawa.

Samantalang si Ash naman ay mas lalong naging sikat sa medya at lahat ng tao ay
gusto siya. Ngunit sa kabila ng mga kasiyahan sa kanyang mga labi na ipinapakita
sa kamara ay ang mga lihim sa kanyang mga mata...mga kalungkutan at pighati. Umuwi
siya agad nung mga araw na iyon kahit na nasa malayong lugar at pati siya ay hindi
makapaniwalang wala na ang kanyang kapatid. Pagkatapos ng libing ay agad siyang
nawala at naiintindihan naman ng kanyang mga magulang.

Si Samantha naman ay ilang taon nalang ang kanyang ilalagi sa kulungan. Natuklasan
din naming nagbagong buhay nanga siya sa loob at kahit hindi niya tunay na anak si
Constantine ay lagi niya raw itong

pinapadalhan ng sulat upang kamustahin. Si

Constantine naman ay malaki na at maraming achievement sa kanyang pinapasukang

iskwelahan. The Alcantara familly legally adopt him.

Nakausap ko rin si Thaddeus makalipas ang ilang buwan nang magkita kami sa isang
coffee shop. lnaya ko siyang magkape at makausap kahit saglit lang at pumayag
naman siya. Sinabi ko sa kanya ang nararamdaman kong tila hindi parin ako
naniniwala na nawala si Knight at hindi ko alam kung may
pag-aalinlangan o simpatya ang nakikita ko sa kanyang mga mata. Pati siya rin daw
mismo ay hindi makapaniwala at parang sinisisi niya ang kanyang sarili dahil isa
siya sa mga doktor na umasikaso sa kanyang kaibigan. Nagkaroon ako ng pag-
aalinlangan na maniwala sa kanyang mga sinasabi ngunit ramdam ko naman ang kanyang
sinseridad. We seperated our ways after that.

Samantalang sa Paris ay nagulat ako nang magkita kaming dalawa. lnanyayahan niya
akong kumain sa isang sikat at kilalang kainan at dahil narin hindi pa ako gaanong
nakakagala sa Paris at ngayon ko lang uli
makakausap si Ash ay pumayag ako. Marami kaming
. . .
pmag-usapan mga gmagawa namm ngayon, mga

pangarap at mga nakakatawang bagay ngunit hindi parin mawawala ang pagkalungkot
dahil may kulang. Hindi rin nawala ang tungkolsa aming dalawa.

FLASHBACK

"Sabihin na nating tanga ako butI am still waiting for you," mahinang saad niya
habang nasa ka/agitnaan na kami ng aming pagkain.

Hindi ko mapigilang hindi mapatingin sa kanya at ang buong aka/a ko ay hindi ko

siya matitigan dahil sa

kanyang katanungan ngunit nakaya ko. lnaamin kong

minsan ko narin siyang minahal at handa na akong isuko ang sarili ko sa kanya
subalit sa mga lumipas na mga araw na naging taon ay tila napakabilis na maglaho
ang lahat ng iyon. Marahil ay hindi pa ako ganoon katatag sa kanya.
''Ash," mahinang saad ko at ngumiti naman siya.

"Don't...huwag mo nalang sagutin ang katanungan ko. Hayaan mo nalang akong

magsawang kakahintay sayo siguro ay mawawala din ito. I know parang kailan lang
nawala si Knight, gusto ko lang ifabas sa bibig ko ang mga katanungan na yun dahil
hindi ko a/am kung kailan naman tayo magkikita pang muli sorry," mahabang wika niya
at napangiti naman aka.

"No you don't have to say sorry dahil aka din naman ang hindi nagbigay ng kasagutan
nung mga araw na ilang beses mo akong tinanong. Don't wait for me Ash you deserve
someone better, better than me gasgas na sa/ita na yan pero nagagamit talaga. Thank
you for being in my life, sa mga oras na kinailangan kita naroon ka na
masasandalan ko. I know there is someone much more better than me Ash that it's
worth it nandiyan lang siya marahil sa paligid at mamaya maya pagtatagpuin agad
kayo. Or maybe sa shooting niyo bilang ikaw na ngayon ang pinakagwapo at
pinakasakit na artista ngayon baka iniignore mo lang yung mga pretty ladies like me
Ash no no no ha," tawang saad ko at napatawa din siya. Napakatagal narin pala nung
huli ko siyang narinig na tumawa at napakatagal narin pala nung huli akong tumawa.
I can picture ourselves laughing, enjoying our food and our conversation and in
Paris.

END OF FLASHBACK

lsang taon din akong nanatili sa bahay kasama ang

aking mga magulang. Nagtanim din ako ng bleeding

hearts sa hardin namin ngunit hanggang ngayon ay hindi pa siya namumulaklak.

Makalipas ang isang taon ay nagpasya akong lumabas ng bansa at makalimot kahit
papaano. Nahanap ko rin ang gusto kong gawin at iyon
ay ang pagiging florist. Mahal ko ang mga bulaklak kaya

ito siguro ang naging daan ko para maging masaya kahit papaano. Nakapagpatayo narin
ako ng isang malaking flower shop sa Paris sa tulong ng aking auntie. Hindi rin ako
humingi ng tulong sa aking mga magulang kahit makailang pilit nila akong gustong
tulungan, ginamit ko mismo ang pera at ipon ko sa pagpapatayo ng aking
kinahihiligan. Pristine Fleuriste yan ang naisip kong ipangalan sa flower shop ko
meron din itong second
floor kung saan matatagpuan ang iba't-ibang pabango na mula sa aming kompanya. Kaya
bagay na bagay ang lahat masayang masaya ako habang pinagmamasdan ang aking nagawa
ganun din sina mommy at daddy.
Sina mommy at daddy narin ang umasikaso ng aming kompanya. Sinabi ko rin sa kanila
na magbubukas ako ng isang branch malapit sa aming kompanya nung una ay gusto
nilang ipagtayo ako ng isang malaking flower shop ngunit tinanggihan ko dahil
gusto ko mismo nasa akin manggaling ang lahat ng mga pangarap ko at malubag naman
nila itong tinanggap at magsabi lamang daw ako kung kailangan ko na ng tulong.

Ngunit sa kabila ng mga nangyari sa aking buhay ay hindi ko parin magawang hindi
isipin ang dalawang taong nawala sa akin. Una ang aking anak at pangalawa ay si
Knight. Napatingala ako sa bughaw na kalangitan
at dinama ang sariwang hangin na dumapo sa aking mukha at buhok. Napapikit ako
at napangiti kasabay nun ay ang pagtulo ng aking mga luha. Kailan ba ako

magsasawa sa kakaiyak?

"Napakadaya mo Knight," mahinang bulong ko sa hangin. "Nauna mo pang nakapiling ang

anak natin
diyan sa langit. Parang alam mo lang na mawawala ka at agad mo akong pinapirmahan
ng mga divorced papers natin. Walang hiya ka parin nung mga araw na iyon," napatawa
ako ng mahina sa huling salitang binitawan
ko. "Pinlano mo ang lahat no? Sabihin mo nga sa akin pinlano mo ba ang Iahat?"
mahinang bulong ko sa hangin at nilipad lang ng hangin ang aking buhok.

"Limang taon ka ng nawawala samantalang ako noon ay dalawang taon lang. Magpakita
ka na." Hindi ko mapigilang hindi matawa dahil sa mga sinabi ko. Parang gusto kong
multuhin nalang ako ni Knight.
"Aiam mo ba marami ng nangyari sa akin. Nakapagpatayo ako ng flower shop sa Paris.
Napakalaking achievement nun para sa akin di ko aakalain na makakapagpatayo ako ng
ganun kalaking flower shop at meron akong sampung manggagawa. Ang dami nila diba
pero ang iba naman dun ay mga estudyante pa kaya gusto ko silang tulungan mga part
timer sila at ang iba naman ay may mga pamilya at isa dun ay isang single mother
kaya gusto ko rin silang bigyan ng tulong. Alam mo ba ang cute cute nung anak
ni Isabelle isa siyang single mommy mag-isa niyang

itinataguyod ang kanyang anak. Ang cute cute talaga nung batang yun binilhan ko
siya ng mga laruan at gustong gusto niya nahihiya pa nga si Isabelle na tanggapin,"
mahinang tawa ko at bahagyang napahinga ng malalim.

"I miss you Knight," sambit ko at napaluha. Pinahid ko naman ang mga luha sa aking
pisngi
gamit ang likod ng aking kamay at huminga ng malalim.
"Dadalaw ulit ako sayo hintayin mo ako ha," ngiting

saad ko at akma nasanang aalis nang tumunog ang aking cellphone.

Agad ko naman itong tinignan at tinipa ang read bar. It was an unknown number na
agad namang ikinakunot ng aking noo.

Napasadahan naman ng aking mga mata angoras

11:11am.

From:

Unknown number

See you.

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Disturbing Passion

0 24.4K Read

TAGS possessive one-night stand pregnant

EPILOGUE

ALANA

6 years later

August18,2031

lsang magandang umaga ang bumati sa akin agad ko namang kinusot ang a king mga mata
at napah ika b. Napasarap ng husto ang a king tulog at nang uminat ako ay agad ko
namang tinignan ang a king katabi. Marahil ay maaga siyang nagising at baka nasa
kusina o banyo na siya at naghahanda. Napatingin naman ako sa
kalendaryo at orasan sand ali akong natigilan at dahan-dahang napaupo. August 17
ngayon at parang may nakalimutan ako. Sand ali a kong napapikit at pilit na inaala
la ang lahat nang may nari n ig akong boses na
tila sumisigaw agad naman a kong napamulat at naalala

anglahat.

"Shoot! Papaanong nakakalimutan ko ang mga importanteng a raw nila anong oras na
ba?'' Dali-dali a kong tumayo at h i nanap ang orasan ng a king mga mata. Malapit
ng mag-alas syete at alas otso ang kanilang pasok sa skwelahan.

Dali-dali ko namang h i nanap ang roba ko at ibinalot sa a king sarili. Pagkalabas

ng pagkalabas kong kwarto
ay dali-dali akong bumaba ng hagdan dahil hanggang dito ay abot ang ingay ng aking
mga kambal. I have fraternal twins and I am blessed to have them both. Mga
makukulit ngunit ang ku-kyut nilang tignan. Limang taong gulang na sila at nasa
preschool na kaya nang sabihin naming dalawa na mag-aaral na sila ay hindi na sila
magka-undagagang sabihin ang kanilang mga

gustong bilhin na gamit sa skwelahan.

"Prince! Celes! babies ano na naman ba ang

pinag-aawayan ninyo?" Salubong ko nang matanaw ko na silang dalawa. Kasalukuyan

silang nag-aagawan ng panyo.

Agad naman silang napahinto nang masilayan ako at ngumisi-ngisi at tila

nagtutulakan pa. Hindi ko mapigilang hindi sila hagkan at hindi halikan sa mga
pisngi at dinig na dinig ko naman ang kanilang malulutong na tawa. Nabibigyan
talaga ng buhay ang buong bahay dahil sa kanilang dalawa.

"Mommy stop pwease," saad ni Prince at inilagay ang kanyang dalawang kamay sa aking
mukha dahilan upang matawa ako. Wala namang nagawa si Celestine kundi ang makitawa
nalang at sabay tabon sa kanyang bibig.

Kuhang-kuha talaga nilang dalawa ang mga mata ng kanilang ama. Pati tungki ng
kanilang mga ilong ay halos sa kanya at buhok lang ata ang nakuha sa akin.
"Bakit hindi niyo ako ginising? It's your day at hindi man lang ninyo ako ginising
para makapagluto at mapaliguan ko na kayo at maayusan." I pouted at nagkukunwaring
nagtatampo na agad namang kinagat ni Prince. Lihim kong itinago ang aking mga ngiti
at umaakto paring nagtatampo.
"Don't be sad mommy pwease daddy said we should not wake you up," saad niya at
hinawakan ang aking magkabilang pisngi at hinalikan ito. Agad ko namang ulit
sinunggaban ang kanyang matatambok na pisngi at hinalik halikan dahilan upang
matawa si Celestine. Hinila ko naman si celestine at ganun din ang ginawa ko sa
kanya. Napuno ng malulutong na mga tawa ang buong sulok ng bahay dahil sa aming
tatlo.
Hinarap ko naman sila at pawang nakaligo na silang

pareho at nakadamit na ng maayos ngunit hindi pa nasusuklayan ang kanilang mga

buhok at wala pa silang suot na mga sapatos. Dapat talaga ay ginising na lamang
niya ako dahil hindi niya kaya ang mag-isang asikasuhin ang dalawang ito. Marami
talaga siyang kalokohang naiisip. I wonder where he is.

"Kumain na ba kayo?" tanong ko at sabay naman silang tumango. Napakaaga nga niyang
gumising at siya pa mismo ang nagluto ng agahan ng mga bata. sa susunod ay
magpapaalarm na ako para hindi siya mahirapan mag-asikaso sa dalawang ito.

"Okay kunin niyo yung comb and shoes ninyo dalhin niyo dito sa akin at aayusan ko
pa kayo. Bring your things na din dito okay?" saad ko at ngumiti naman silang
tumango tango at sabay na kumaripas ng takbo paakyat sa taas dahilan upang
mapakamot ako ng aking batok. Siguro dapat ako nalang ang kumuha dahil kinakabahan
ako sa kanilang ginagawa.

"Don't run please!" sigaw ko at napahawak sa aking dibdib sa kaba dahil ang liliit
palang nila pero ang liliksi na papaano kung madisgrasya silang dalawa.

Napasinghap naman ako nang may pumulupot na mga kamay sa aking bewang at humalik sa
aking batok. Agad ko naman itong hinarap at nagulat na lamang ako nang siniil
niya ako ng halik. Hindi narin ako nakapanlaban at tuluyan nang nalunod sa kanyang
mga ekspertong mga labi at kamay na ngayon ay malayang pumapasyal sa aking likod at
hinagod hagod ito dahilan upang magpakawala ako ng ungol. Narinig ko siyang
mahinang napatawa at napamulat ako ng aking mga mata at kitang-kita ko ang kanyang
pagngisi dahilan upang hampasin ko siya sa dibdib.

"Masyado kang matatakutin love hayaan mona ang

mga bata excited lang yan sila," tawang saad niya at di ko mapigilang hindi siya
kurutin dahilan upang mapahiyaw siya sa sakit.

"Five years old palang ang mga bata sino ba naman ang hindi matatakot ikaw kasi
kinukonsinte mo silang dalawa kaya minsan hindi sila nakikinig sa akin. At bakit
hindi mo agad ako ginising? Alam mo naman na special day ito ng mga bata tapos
hindi mo ako ginising agad, tignan mo tuloy nahihirapan ka sa kanila," saad ko at
agad siyang inismiran at kumawala ako mula sa kanyang pagkakayakap.

Agad akong nagtungo sa kusina upang preparahin ang mga baon ng aking kambal nagulat
ako nang matagpuan kong tapos na at ready na ang kanilang mga lunch box. Agad ko
naman siyang hinarap na ngayon ay naka cross arms pa at serysosong nakatitig sa
akin. Ngayon ko lang din napagtanto na naka apron lang pala siya at naka maong ni
walang anumang tshirt. He was damn sexy in this view. Agad naman akong pinamulahan
nang umarko ang kanyang kilay at sumilay ang mga [ilyong ngiti sa kanyang mga
labi. Para kaming dalaga at binata sa aming ginagawa hanggang ngayon ay hindi
parin ako sanay.

"Kaya hindi kita ginising at hindi din kita pinagising sa mga kambal dahil alam
kong pagod ka. Alam ko yun dahil ako naman ang dahilan kung bakit diba. Masyado
kitang pinagod," aniya at ramdam ko ang pag-akyat ng aking dugo at uminit ang aking
mga tainga.

Hindi ko alam kung papaano kami nakaabot sa ganito hindi rin ako naghangad ng
ganitong kasayang pamilya at asawa ngunit He will give it to you at the right time
and I thank the Almighty for that. Wala na akong ibang hihilingin pa. Marami din
akong naririnig na mga

tsismis nung naging kami na kesyo ganito at ganyan.

Naturallang naman daw na pagtsismisan kaming dalawa lalong lalo na ako ngunit ni
isa sa mga salita nita ay hindi ako nagpadala. Hindi ako nagpaapi sa kanilang mga
salita at hindi rin ako nasaktan. Wala akong pakialam sa kanilang sasabihin dahil
hindi natuturuan ang puso. lba 't-ibang pananaw ang meron tayo,
iba't-ibang desisyon ang nais nating tahakin pero nasa sa atin naman lahat ng susi
kung ano ang bubuksan natin at papasukin. And this is my choice. Sabihin man nilang
mali ang pinili ko, sabihin man nilang tanga ako
at pangit ang naging desisyon ko at mali sa mga mata ng mga tao as long as I am
happy and I am not anymore shedding tears this is what I want.

Habang tumatagalat nagkakaedad ka na ay saka mo nalang malalaman ang kahulugan ng

totoong
pag-ibig. You grow with each other and you cherish each other. I did love myself
first and then I just found myself in his arms again. I realize that self love is
the most important thing, to see the people in front of you, the right people who
is there waiting for you. I guess self
love is the best way to find true love and that is why I

found him. Minsan na akong nalunod at nalugmok sa unang pag-ibig at akala ko ay

dun na ang aking kawakasan akala ko hindi na ako kailanman makakakita nga kapareha,
oo sabihin na nating masaya ako kahit nag-iisa lang ako sa buhay at hinahanap ang
aking sarili nakita ko ang kasiyahan ko doon dahil nakamit ko lahat
ang ga pinapangarap ko na ako lang mag-isa ngunit habang tumatanda ka pala ay
naghahanap kadin ng kalinga yung masasabi mong sayo, masasabi mong mahal mo,
nakikita mo pag umaga, tanghali at gabi. Masasabihan mo ng mga sekreto mo,
makakasama sa tawanan, magluluto, makikita ang mga ngiti ng mga

anak niyo at magpapalitan kayo kung gaano niyo

kamahal ang isa't-isa.

True love is not demanding and I am so thankful for that dahil nakuha at naibigay
sa akin iyon. He didn't asked me to change instead he accepted me for what I am,
for who I am. Ngayon ko nga tinatanong ang sarili ko kung bakit, bakit sa tinatagal
ng panahon ngayon ko
lang nakita ang buong kabuuan. Tama nga si mommy that when you are truly in love
you don't have to question anything at ramdam ko iyon dahillahat ay natural lang na
mararamdaman mo walang halong sakit, walang halong paghihirap at walang halong
iyak. It all comes naturally. And what on what I have discovered
true love is based on friendship. We enjoy each other's company and I was so blind
not to see that. Masyado kong nabigay ang atensyon ko sa iba. Love and physical
passion may fade but friendship will last forever.

This is my happy ending. He is my happy ending.

My twins are my happy ending.

Napangiti naman ako nang dahan-dahan siyang luamapit sa akin na tila ba nababasa
niya ang nasa isip
ko.

"You can be my happy ending, love, and I can be

yours. You are always worth it to wait and I will cherish and court you everyday,
love you in every second and in every minute of my life, and I hope I am the same
for you. Hindi mo alam kung gaano mo ako pinasaya sa araw na yun Alana. I did give
up and start seeing someone else but I ended up dumping them because what I only
wanted is you. lkaw lang ang gusto ko Alana
no one else. Alana ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko and the first day
I saw you alam kong wala

na akong i bang mamaha lin pa tu la d ng pagmamahal ko

sayo. I love you my wife."

"You are my happy ending too and I love you masyado lang nagi ng matagal ang pag-
usad ng asawa mo," saad ko dahilan upang matawa siya.

"Ang dami kong sinabi and that is alii got?" sam bit niya na may mga ngiti sa
kanyang mga labi.
Tila bumagal ang pagtakbo ng oras nang
dahan-dahan I tiptoed for me to reached him. Dah i l sa katangkadan n iya. Nagulat
naman ako nang hatakin n iya ang a king bewang at sin iii ako ng ha lik na ako
dapat ang gagawa para sa kanya.

"I love you Ash," sambit ko at may gumuhit na mga ngiti sa kanyang labi at ganun
din ako.

Agad naman akong kumawa la sa kanyang pagkakahawak nang marinig ko na ang mga
batang patakbo nasa aming direksyon.

"Mommy daddy we awe weady," saad ni Celestine habang si P ri nce naman ay tumango
tango.
"Wa it magpapalit lang ako mad ali la ng si mommy," saad ko at akma nasa nang aalis
nang pinigi lan ako n i Ash.

"Your outfit is okay mala late na ang mga bata white

robe is okay." He winked dahilan upang i rapan ko siya.

Pinasadahan ko naman ang sarili ko at tama siya malalate na ang mga bata at hindi
na lamang ako bababa ng sasakyan. Gusto ko kasi silang makita na papasok sa
skwelahan sa unang a raw nila.

"Go kids mauna na kayo sa sasakyan," saad n i Ash at dali-dali naman ang da lawa ng
tumakbo at kitang-k ita sa kanilang mga mata ang excitement.

TO BE CONTINUED

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

EPILOGUE 1.1

ASH

The Wedding (Vreen Hills Weast Village Church)

I asked her to marry me again and she said yes at kahit ikinasal na kami sa
simabahan gusto ko parin siyang pakasalan ulit. lkinasal kami ng simple nung una
and the only people witnessed us are our parents. I want the world to witness the
love of my life. Hindi maipaliwanag ng mga salita ang nararamdaman ko ang buong
pakiramdam ko lang ay ako na ang pinakamasayang tao sa buong mundo.

Nanlalamig ang aking mga kamay habang nakatayo at naghihintay sa kanyang pagpasok
sa simbahan. Napakaraming tao sa labas na panay kuha ng mga litarato na naimoy mga
celebreties ang kanilang mga kinukuhanan. Naririto din sa loob ang ilan sa mga
kasamahan kong mga kilalang artista, direktor at mga malalapit na mga kaibigan. sa
harap naman ay ang mag magulang namin na abot langit ang ngiti at tila hindi na
makapaghintay. Hinihintay ko rin ang pagramapa ng aking mga kambal na sina Prince
at Celestine dahil halos araw-araw ay nagpapractice sila sa bahay. Kita ko
naman sa tabi nila mommy at daddy si Constantine na halos nagbibinata na. lsa
siyang tahimik na bata at palaging seryoso ngunit ngayon ay tila ngayon ko lang
nakitang ngumiti at masaya. Malapit din siya kay Alana at itinuring din ni Alana na
parang anak narin.

Sa paglibot ng aking mga mata upang tignan laht ng mga bisita ay ang siyang
pagtama ng mga mata namin ni Thaddeus. Ngumiti naman siya sa akin at napa

thumbs up at nginitian ko naman siya pabalik. Nandirito

silang Iahat ngunit may puwang sa aking puso ang lungkot dahil wala ang si Knight,
wala ang aking kapatid.
Agad naman akong bumalik sa ulirat nang

dahan-dahang bumukas ang napakalaking pintuan ng simbahan kasabay ng pagtugtog nga

mga byolin ay ang siyang pagpasok nga mga bridesmaids at sa likod nun ay ang
aking mga kambal nasi Celestine bilang flower girl at Prince bilang ring bearer.
Kasunod naman sa
kanilang likuran ang maid of honor na si Astrid na siyang nubya ni Thaddeus.
liang segundo lang iniluwa nun si Alana. At sa pagtapak ng kanyang mga paa ay ang
siya namang pagtugtog ng kanta ni Christina Perri na Thousand Years at para bang
dinadala ako sa agos ng kanta.
Thousand Years by Christina Perri

Heart beats fast

Colors and promises

Para bang bumagal ang pagtakbo ng oras at mas lalo siyang umaninag sa buong
simbahan. Lahat ng mga mata ay nakatingin sa kanyang paglakad. Ngunit ang kanyang
mga mata ay nakatitig lamang sa akin na animoy pumipigil ng aking paghinga she
never fails to amaze me, she was the most beautiful bride I have ever seen in my
entire life. She looks so perfect. Hindi ko mapigilang hindi mapamangha sa ginawang
desinyo ng aking manager sa suot suot ngayon na wedding gown ni Alana.

(Alana was wearing an elegant yet sexy look of a bridal gown. It was lace, sequins
and beads that put beautiful additions. A plunging neckline that shows off her
creamy porcelain skin paired with lacy fitted long sleeves. And the details of her
back gives her a romantic

and glamorous intricate back made of beads, lace and

sequins. And what even gives more attraction is her high leg slit.)

One step closer

I have died everyday, waiting for you

Darling, don't be afraid, I have loved you for a thousand years

"Dearly beloved, we are gathered together here in the sight of God, and in the face
of this company, to join together this Man and this Woman in holy Matrimony. Into
this holy estate, these two persons present come now to be joined. If any man can
show just cause, why they may not lawfully be joined together, let him now speak,
or else hereafter forever hold his peace. I require and charge you both, as ye will
answer at the dreadful day of judgment when the secrets of all hearts shall be
disclosed, that if either of you knows any impediment, why ye may not be lawfully
joined together in Matrimony, ye do now confess it. For be ye well assured, that if
any persons are joined together other than as God's word doth allow, their marriage
is not lawful."

"Ash Alcantara thou have this woman thy wedded wife, to live together after God's
ordinance in the holy estate of Matrimony? Will thou love her, comfort her, honor,
and keep her in sickness and in health and, forsaking others, keep thee only unto
her, so long as ye both shall live?"

"I do," sagot ko habang nakatingin ng diritso sa mga mata ni Alana.

"Alana Zelith Herrera thou have this man thy wedded husband, to live together
after God's ordinance in the holy estate of Matrimony? Wilt thou love him, comfort
him, honor and keep him in sickness and in

health; and, forsaking all others, keep thee only unto

him, so long as ye both shall live?"

"I do," sagot niya na nagniningning ang kanyang mga mata at ang mga ngiti sa
kanyang mga labi na para bang gusto kong halikan. She never fails to make my heart
leap.

"With this ring I thee wed: In the name of the Father, and of the Son, and the Holy
Spirit Amen."

"I Ash Alcantara, take you Alana Zelith, to be my beloved for the rest of my life.
As I stand by your side, it is with the knowledge that our lives together will
realize the promises that we have made today,and it is to this future that I
humbly submit. I ask everyone present to witness that I take you as my partner in
marriage. Alana, mahal ko,hindi ko aakalain na maaabot ko ang
pangarap ko at ikaw yun. I love you with my whole heart with a passion that can't
be expressed in words, only in kisses, glances, and years of adventure by your
side. Today, I promise to be your navigator and sidekick in all of life's
adventures. I promise to be your best friend and your husband. I promise you
myself completely. And every time we play games I promise to never keep score, even
when I'm clearly winning," bahagya akong natawa sa huli kong sa!ita dahilan upang
matawa naman ang mga nakikinig sa amin at nang tignan kosi Alana ay inirapan niya
lamang ako na may mga ngiti sa kanyang mga labi.

"You can have it all all of me, I promise to love you for eternity and to trust
you with my credit card.

All that I have, All that I am, All that I will ever be is yours. Forever," medyo
natatawa kong saad ngunit hindi ko napigilang hindi maluha nang isuksok ko nasa
kanyang daliri ang singsing.

One step closer

One step closer

"I Alana Zelith affirm my love to you, Ash Alcantara as I invite you to share my
life. I vow to trust you and respect you, tell the truth, and embrace you, every
day. All the time and always, I vow to honor and protect you, encourage and
celebrate you, every day. All the time and always. Today I take you to be my
husband. Together we will create a home, becoming a part of one another. I
vow to help create a life that we can cherish, inspiring your love for me and mine
for you. I vow to be honest, caring, and truthful, to love you as you are and not
as I want you to be, and to grow old by your side as your love and best friend. You
make me laugh, you make me think, and above all, you make me happy. When I say, "I
do," I don't mean the dishes okay so please you do the dishes," bahagya siyang
natawa sa kanyang huling binitawang mga salita at tinaasan niya pa ako ng kilay na
may mga ngiti s akanyang mga labi na tila nagsasabing akala niya ay ako lang may
masabi.

"On this day, I give you my heart, my promise, that I will walk with you, hand in
hand, wherever, our journey leads us, living,learning, loving,together. Forever,"
she vowed and a single tear runs down to her cheek as she slid the ring into my
finger.

"Forasmuch as Ash and Alana have consented together in holy wedlock, and have
witnessed the same before God and this company, and therto have given and pledged
their troth, and have declared the same by giving and receiving a ring and by
joining hands; I pronounce that they are Husband and Wife, In the name of the
Father, and of the Son and the Holy Spirit. Amen. You may now kiss the bride."

Hindi maipalawanag ng sa!ita ang nararamdaman

ko ngayon para a kong nakalutang sa ulap. Saksi ang mundo sa aming dalawa, saksi
ang lahat sa pagmamahal ko sa kanya.

TO BE CONTINUED...

EPILOGUE 1.2

ASH

Grand Fuego Resort Recepcion Area

8:00pm

Kasiyahan at tulakan ang natanggap ko sa mga kaibigan ko nang makita na n ila ako
sa recepcion area. Kasalukuyan kasing nagbibihis muna ngayon si Alana at ang hindi
niya a lam ay may nakahanda a kong sayaw para sa kanya. Hindi ko din aakalain na
sasayaw ako ngayong gabi.
Nasa harapan naman ang mga magulang namin at
i naasikaso ang kambal at si Constantine naman ay tumabi sa dalawa. Kltang-kita sa
kanilang mga mata ang saya na nakapagpagaan sa akin. Kung sana ay nakikita itong
lahat n i Kn ight.

"Bro! pag-igihan mo mamayang gabi ha," saad ni Christian na tawang tawa habang
hawak hawak ang kanyang shot glass. Kanina pa ata to umiinom.
"May kambal na ako bro," saad ko at umiling-iling naman s.
"E h ano ngayon kung may kambal ka na dapat

mad ami kang la h i ng ilalabas marami ka namang pera ah so kaya mo yan," saad niya
at la hat naman kami ay napatawa.

"Hoy Christian lasi ng ka na naman paano ka n iyan makakasayaw mamaya kung ganyan
ka mamaya ikaw
pa ang dahilan kung bakit pangit ang performance natin mamaya. Umayos ka nga,"
tulak sa kanya ni Michael dahilan upang titigan naman siya ni Christian at ira pan

ng mga mata.

"Magtigil ka dahil kahit nakainom ako maganda parin ang tindig ko at pustahan tayo
mas maganda pa ang sayaw ko kaysa sa groom na ito. Ako siguro ang agaw pansin
mamaya at ikaw naman puro ka dada eh pareho naman kaliwa ang mga paa mo. Ang
pangit mo sumayaw," maanghang niyang sagot dahilan upang batukan siya ni Michael at
agad na kumaripas ng takbo.
"Pwe! Akala mo hahabulin kita? Hindi uy hindi ka magandang dilag baliw!" sigaw niya
na tila nakaagaw ng pansin sa buong paligid at wala naman akong magawa kundi ang
umiling-iling nalanag. Nasanay narin kasi ako sa set na ganito ang dalawang ito.
"Guys ready na ba kayo? W-wait teka nasan si Michael? Bakit hindi kayo kompleto
magsisimula na ang dance number mo Ash nandiyan nasa harapan si Alana oh bihis na
bihis ang ganda ganda samantalang kayo ay parang mga pusa na hindi makaanak anak
ang papangit niyos sus maryusep ano bang kinakain o tinuntungga niyo at di kayo
ready! Kahit sa set natin pati ba naman
dito bibigyan niyo ako ng sakit ng ulo?" bulyaw ng manager ko at di ko mapigilang
hindi mapangiti at agad siyang niyakap at ramdam ko ang pagkagulat niya. Laking
pasasalamat ko dahil may manager ako na mabait simula pa nung una.

"Thank you po talaga manager Yoon," mahinang saad ko nang pinakawalan ko na siya
mula sa pagkakayakap ko at ngumiti naman siya at tumango tango.

"May professional fee to no walang thank you thank you," saad niya na natatawa
dahilan para matawa kaming Iahat at walang ano anao ay sumulpot bigla si Michael at
agad nama siyang hinampas ng manager.

Mula sa aking kinatatayuan ay kitang-kita ko nga si

Alana na nakaupo sa gitna at tila hindi alam ang gagawin. Pumapalakpak palakpak
siya dahilang kambal namin na sina Prince at Celestine ay sumasayaw sa kanyang
harapan at aliw na aliw naman si Alana. Hindi
ko mapigilang hindi mapangiti dahil hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na
nangyayari itong lahat. I want to marry her again and again.

"Hoy ugok mamaya na yang pagpapantasya mo sa asawa mo mag-asawa na kayo uy. Dali na
sasayaw na tayo marami ng hot chix sa labas inaantay na nila ang paglitaw ko," saad
niya at agad akong hinila wala narin akong nagawa kundi ang magpahila at umiling-
iling.

Paglitaw namin ay puro hiyawan ang sumalubong sa amin at flash ng mga kamera. Tila
nagulat naman si Alana at tumayo sa kanyang kinauupuan at parang batang
nagpapalakpak. Hindi ko mapigilang hindi matawa dahil natatawa talaga ako sa
kanyang mukha aaminin kong kinikilig parin ako.
Marry You by Bruno Mars

It's a beautiful night, we're looking for something dumb to do

Hey baby, I think I wanna marry you

Hiyawan at palakpakan ang dumagundong nang magsimula ang kanta at ang pagsayaw
namin. It was love at first sight. It was love at the hundredth sight.
True love is falling in love with the same person over and over again. You are my
true love Alana. My wife is where my love story begins. From the moment our eyes
first met, you have never left my heart. From the moment we said, "I do," I
promised I would always love you and
never let go. When I look into your eyes, I don't see a woman I love despite his
flaws and idiosyncrasies. I see

a woman I love because of them. You're my perfect

wreck.

Don't say no, no, no, no no

Just say yeah, yeah, yeah yeah, yeah

And we'll go, go, go go, go

If you're ready, like I'm ready

My life is so much beautiful because of you. You have no idea how happy you make
me. Every little thing that you do for me sends my heart soaring with love and
happiness. Thank you so much, my love. I love you always and forever.
Saying "I love you," doesn't feel like enough, neither does showing it. So, I hope
you can always feelit in your soul.

Some think falling in love is an accident, but I know

I fell in love with you on purpose. I'm most proud of loving you. I will never get
tired telling you Alana on how I love you. I will never get tired giving you all of
my attention. Sending you flowers, making you laugh, have a shoulder for you to cry
and lean on. So I guess I need
to show it to you every second, minute, hours, days, months, year and forever.

It's a beautiful night, we're looking for something dumb to do

Hey baby, I think I wanna marry you

Is it the look in your eyes, or is it this dancing juice Who cares baby, I think I
wanna marry you Pagkatapos ng aming sayaw ay Iahat sila ay
nagpalakpakan at ako naman ay nagulat nang bigla

akong tinakbuhan ni Alana at niyakap ng mahigpit sabay bulong. "I love you Ash,
thank you for making me
happy."
"Slicing of cake na yehey!" Lahat kami ay natawa

nang sabay na sumigaw ang kambal sabay turo ng cake. liang segundo palang ay agad
naman akong hinila
ni Alana papunta sa direksyon ng cake hahalikan ko pa

dapat siya pero mamaya humanda siya sa akin. Hindi ko mapigiling di mapangisi at
isipin na parang nababakla
na ako pero kinikilig parin ako ng todo todo.

"Slicing of cake everyone!" sigaw ng manager ko at nagsimula naman ang pagtugtog ng

kanta.
Sugar by Maroon 5

I'm hurting, baby, I'm broken down

I need your loving, loving, I need it now

When I'm without you

I'm something weak

You got me begging Begging, I'm on my knees

Agad namang kinuha ni Alana ang aking mga

kamay at tila natatawa pa dahil natulala ako sa kanyang harapan na nakangiti na

parang tanga. Sabay naming nislice ang cake at Iahat ng mga nakapaligid sa amin ay
panay palakpak at kuha ng picture. Agad kong hinila si Alana at siniii ng halik
dahil hindi ko na napigilan Ijust want to kiss her right no at hindi naman siya
pumalag. Hiyawan at palakpakan ang narinig ko at naramdaman ko nalang na may
yumakap sa mga binti ko at nang tignan namin ni Alana ay sina Prince at Celestine
pala na nakatunganga sa amin at ngiting ngiti. agad ko naman silang kinarga at
tinawag si Cnstantine na lumapit at
para pang nahihiya ngunit kalaunan ay lumapit rin. Niyakap naman siya ni Alana t
ngumiti naman ito sa kanya.
"Let's have a family photo," saad ni Alana at tumango naman ako.

Your sugar

Yes, please

Won't you come and put it down on me

I'm right here,

'cause I need Little love and little sympathy

Yeah you show me good loving

Make it alright

Need a little sweetness in my life

Your sugar
Yes, please

Won't you come and put it down on me

My happy ending.

Out of nowhere there are pair of eyes silently watching them.

Readers also enjoyed: ------------------------------------�

. _�.....,

Disturbing Passion

0 24.4K Read

-:1 TAGS possessive one-night stand pregnant

EPILOGUE 1.3

Somewhere in Malaysia
THADDEUS

Lumilipas ang panahon na tumatagal ay nagiging taon. Lumilipas ang segundo na

tumatagal ay nagiging oras. Maraming maaaring mangyayari sa mga
segundong tumatakbo sa orasan. At sa mga mangyayari maaari itong makalimutan at
maging sekreto na lamang.

Nagulat ako nang may pumulupot sa aking bewang at nang tingnan ko ay napangiti na
lamang ako. The love of my life.

"Astrid," mahinang saad ko at sinakop ang kanyang mga labi dahilan upang mapaungol
siya.

Habol hiningang pinakawalan ko ang kanyang mga labi. Sabihin na nating naaadik na
ako at masyado ng baliw sa kanya.

She's my life.

She's my antidote. She is my happiness.

"Sweetheart, okay ka lang ba dito? May

pupuntahan sana ako," saad ko at tila alam niya kung saan ako tutungo.

"Kikitain at kakausapin mona naman ba siya?" tanong niya at tumango naman ako.

"Okay I guess you should. Mag-ingat ka sa pagmamaneho okay? Alam kong kaskasero
kang ugok ka at pag may nangyari sayo wala ka talagang mahihita sa akin tandaan mo
yan. Bumalik ka sa akin na walang kahit anumang galos kundi ako talaga ang babalat
sayo

ng buhay," mahabang saad niya at di ko mapigilang

hindi matawa. She's so cute.

Samsara Island

1:00pm

This place never gets old kaya gustong gusto talaga dito ni Astrid. Salted fresh
air, the waves of the ocean, green grass, tall tress, blue sky, silence and peace.
You
are unknown to this place. Pagkatapak ng pagkatapak kong aking mga paa sa loob ng
hotel ay agad ko siyang nakitang nakaupo at tila alam ang aking pagdating.

Agad ko siyang kinawayan ngunit wala siyang imik at sinenyasan ako na maupo at
tumalikod na siya agad sa akin. Tanaw mula sa kanyang pwesto ang mga puno at dagat.
Pansin ko rin na walang mga tao at kung hindi ako nagkakamali ay nirentahan niya
siguro ito ng isang taon o binili na niya siguro ang buong isla. May sayad din kasi
ang utak nito kaya hindi na ako magugulat kapag ganoon ang nangyari.
"Couz kamusta na?" tanong ko at wala parin siyang imik. He just snorted and give me
cold shoulders.

Hinili ko ang upuan at umupo. Napahawak ako sa aking dibdib at kunwaring nasasaktan
sa kanyang ginawa ngunit wala parin siyang imik.
Sandaling katahimikan ang bumalot sa aming dalawa at tanging agos lang ng dagat at
pagaspas ng mga dahon ang maririnig. Napakasarap pala ng buhay niya dito tahimik at
makakapag-isip ka ng maayos. Pero mas masarap ang buhay ko sa mga bisig ng aking
mahal nasi Astrid.

"Napabisita ka?" Basag niya sa katahimikan at agad ko naman siyang tinitigan.

Marami ng nagbago at pati siya ay nagbago narin. "Bawal ba? Gusto ko lang bisitahin
ang pinsan ko.

Nag-aalala kasi ako kasi mahal kita bro mahal na mahal

kita," saad ko habang tinatapik tapik ang kanyang balikat na siya namang malakas
niyang pagtabig sa aking kamay.
"Ouch! Hindi lang sa salita mo ako sinaktan ha physicalpa masakit na alam mo bang
pwede kitang kasohan niyan?" saad ko at wala parin siyang imik. Malalim ata ang
kanyang iniisip.
Di ko rin mapigilang hindi matahimik dahilsa mga napakaraming pangyayari. Hindi ko
aakalain na dito siya aabot.

Years passed and I am not a doctor anymore. I decided to quit privately na siya
namang itinanong ni daddy kung bakit dahil kaya niya namang asikasuhin lahat kaya
niyang pagtakpan lahat but I insisted on quitting and I was surprised nang hindi
ako pinagalitan ni daddy instead he embrace me and talk to me. Pagkatapos ng mga
nangyari noon ay nung mismong araw ding iyon ay nakapagpasya na ako.

liang taon din akong naging doktor sa hospital namin but that was not my passion, I
want business, I want to deal and that is what I want. I became a
high-powered raider of the Philippines base sa survey at mga high-profiled elites
sa business industry. I invest
and buys a large interest in a corporation whose assets have been judged to be
undervalued. I buy the shares of struggling companies and selling of the assets for
profit. Ang kailangan mo lang ay diskarte at makuha ang kanilang oo and all you
need to do is to offer them your sum that they can't refuse. My words to their
ears.

Samantalang itong isang ito ay walang ginawa kundi ang umupo lang at magpasarap
ngunit milyon milyon naman ang kinikita. Utangan ko nga ito tapos di

ko narin bayaran.

Magsasalita na sana ako nang bigla niya akong inunahan.

"Kamusta sila?" tanong niya dahilan upang kumirot ng kaunti ang puso ko. Hindi ko
din alam kung bakit nakakaramdam ako ng ganito.

"Maayos naman sila at masaya," tipid kong sagot at tinanaw ang dagat.
"That's good to hear."

"lkaw ang kamusta na? Binili mo ba ang islang ito?" pag-iiba kong tanong at
tumango naman siya.

Tama nga ako hindi na nga dapat ako nagtanong. Binili niya na nga ang islang ito.
He is a crazy rich jerk.
"Kamusta kayo ni Astrid?" bigla niyang tanong dahilan upang mapangiti ako hindi ko
alam ngunit sa bawat oras na naririnig ko ang kanyang pangalan ay bigla nalang
akong mapapangiti. Nagiging mukha ka ngang tanga sa pag-ibig. Kitang kita ko naman
ang pag-irap ng kanyang mga mata palibhasa bitter.

May bigla akong naalalang isa sa mga rason kung bakit ako nandirito. Nung gabing
iyon ay parang nakita ko siya hindi lang ako sigurado kaya itatanong ko na.

"Hey you were there right? " tanong ko dahilan upang titigan niya ako.

"Yes," tipid niyang sagot at umiwas na ng tingin. "You shouldn't be there," asik ko
at kita ko naman
ang pagkuyom ng kanyang mga palad.

"Who are you to order me?" malamig na hiwatig niya at matatalim ang kanyang mga
matang tumitig uli sa akin.
"Whoa chill bro hindi naman kita pinagsasabihan o inuutusan. Concern lang ako nag-
aalala lang ako sayo.

Alam ko naman na alam mo ang mga ginagawa mo it's

just that-"

"Okay lang ako Thaddeus. Taon na ang lumipas mahirap man pero nakaya ko Thaddeus,
nakaya ko. Ang babaeng noon ay sa akin ay ngayon ay nasa piling na ng
iba. Hindi ako nagsisisi sa mga nagawa ko Thaddeus. Gusto ko lang sabihin o gusto
lang ilabas ng mga bibig ko ang mga salitang ito. Gusto ko lang silang makita nung
gabing yun para kumpirmahin."

"Anong kukumpirmahin mo?"

"Gusto ko lang tingnan ang sarili ko. Hindi na pala ako nasasaktan. Hindi na ako
wasak. Dun ko lang nakompirma na nag-uumpisa na pala ako ng bagong kabanata ng
buhay ko Thaddeus. They're happy and I am happy too. Ngunit hindi ibig sabihin nun
ay magpapakita na ako. liang taon nadin Thaddeus at patay na ako sa kanila.
Malaking pagkakasala ang nagawa ko kina mommy at daddy."

"So dito ka nalang habang buhay?" Hindi ko mapigilang hindi matanong.

"That is why you are here. Change me Thaddeus." "You are one crazy rich jerk,
Knight."
UNTOLD CHAPTER 1

KNIGHT

"Anong pabor na naman yan ha?" tanong ni

Thaddeus habang naka krus ang kanyang mga kamay. "Palabasin mong patay ako,"
diritsang saad ko at natigilan naman siya at napatitig lang sa akin ng halos
ilang segundo.

Namayani ang katahimikan sa amin ng ilang minuto bago niya binasag ang katahimikan.

"Knight nasisiraan ka na ng ulo o mali lang ako ng narinig sayo?" Tila nababaliw
siyang napasuklay sa kanyang buhok.

Alam kong napakalaking pabor, isang katangahan at alam kong pagsisisihan ko din ito
sa bandang huli ngunit ito lang ang naiisip kong paraan para maging masaya siya.
Paraan upang maging malaya kaming dalawa. lsang paraan para hindi na namin masaktan
ang isa't-isa. Alam kong pagsisisihan ko din ito sa huli ngunit alam ko din na
magiging maganda din ang kalabasan nito. Ang hindi ko lang ay alam ay kung magiging
successful ba ang operasyon ko at mapagpapatuloy ba ang aking pabor.
"I'm serious Thaddeus," seryosong saad ko at napaface palm naman siya ng wala sa
oras.
"So sa tingin mo nag jojoke ako ganun? Isa akong doktor Knight baka nakakalimutan
mo ha? At hindi lang ako ang nasa loob ng kwarto sa operating room. Tatlo kaming
doktor, iilang mga nurses at utility ang nandun baka hindi mo alam. Alangan namang
ako lang iisa ang mag oopera sayo edi sana operahan nalang kita ngayon

huwag na tayong gumastos ng kuryente sa operating

room. lsang malaking kahibangan ang hinihingi mong pabor Knight parang hindi ka
nag-iisip. Parang hindi ikaw ang Knight Alcantara na kilala ko hindi ka nag-iisip.
Alam mo bang maaaring mawalan ako ng lisensya? Ha? Saan ba pumunta utak mo naligaw
ba?''

"Seryoso din ako Thaddeus. Pinag-isipan ko ito ng maayos at alam ko din na

madadamay ka but I will find a way. All you need to do is to fake my death, that's
all and I will do the rest," saad ko at napasuklay ng aking buhok.

"Pepekein ko ang pagkamatay mo eh paano naman kung magiging totoo na mamamatay ka?
Ha?'' madiin niyang saad at napasuklay din ng kanyang buhok.

"Edi palpak ang plano ko," I muttered under my breath and heard him snorted.

FLASHBACK

"What makes you think I would marry you!?" bulyaw ko sa kanya dahilan upang
mapatalon siya mula sa kanyang kinatatayuan. Ramdam ko ang kanyang takot at kitang
kita ang kanyang pag-uutal.

"8-because !love you," mahinang saad niya habang titig na titig sa aking mga mata
at kitang kita din ang pangingilid ng mga luha sa kanyang mga mata at halatang
pinipigilan niya lamang ito.

"You love me? F*ck this sh*t anong klaseng rason yan? Hindi nakakain! Hindi sa pat
na rason yan para pakasalan kita. I don't even love you! Naririnig mo ba aka? Hindi
kita mahal at kailanman ay hindi kita mamahalin. Mamamatay muna aka bago kita
magawang matitigan sa mga mata ng buong puso. But I know, I
know that will never happen. Kahit anong gawin moo kahit anong gayuma ang ibigay mo
sa akin I will never

love you Ms. Herrera, a desperate woman. At ito ang

tandaan mo kahit na pumayag ang pamilya natin sa lintik na kagustuhan mo lahat ng

makikita mong gagawin ko sayo ay pawang palabas lamang so don't let your hopes up.
Huwag kang maging ambisyosa na para bang maganda kang babae. At kahit kasal na tayo
remember na merong annulment na tinatawag and I will file that immediately."
"Gaga win ko ang lahat lahat para mahalin mo aka Knight. lbibigay ko ang lahat sayo
at-" agad kong pinutol ang kanyang pagsasalita dahil naririndi na aka sa kanyang
bases. Mahal puro nalang mahal walang sawang pagmamahal ng isang desperadang babae
sa harap ng isang lalaki.

"Para akong nakikipag-usap sa isang bingi. Para akong nakikipag-usap sa isang tanga
na hindi makaintindi. Wala akong pakialam sa pag-ibig mo dahill don't give a shit
Alana. Titira tayo sa iisang bubong but that doesn't mean we will share a room.
Magkaiba ang kwarto mo sa kwarto ko dahil nandidiri aka sayo. Tandaan mo na pag
kinasal na tayo sa simulang araw na iyon your life will be in hell. Magiging
impyerno ang buhay mo sa mga kamay ko hanggang sa ikaw na ang sumuko at humiling sa
mga magulang mo na makipaghiwalay sa akin. Again I will never love you."

':4yos lang kahit hindi mo aka mahalin Knight at ayos lang din kahit hindi tayo
magkasama sa isang kwarto. Lahat ng kondisyon na gaga win at sasabihin mo ay ayos
lang sa akin. Sa pat nasa akin na makita ka
araw-araw at nakadikit sa pangalan ko ang apelyedo mo. Ayos lang sa akin lahat
Knight dahil mahal kita. Titiisin ko ang lahat dahil mahal kita. Hahayaan kitang
gawin ang mga gusto moat sana ay hayaan mo din aka ma gawin ang mga gusto
ko...sayo," mahinang saad niya

at napaluha. Nanginginig ang kanyang mga labi kasabay

ng mga pagtulo na kanyang mga luha.

Ang totoo ay sa bawat pagpatak ng kanyang mga luha ay nasasaktan din ako. Gusto ko
siyang yakapin, gusto ko siyang patahanin ngunit hindi ko naman magawa gawa. Hindi
ko a/am ngunit mahal ko pa si Samantha at hindi dapat ako mapalapit kay Alana.

"Save that for someone else Ms. Herrera."

END OF FLASHBACK

Totoo nga ang sabi ng mga matatanda huwag kang magsalita ng patapos. Minahal kong
todo todo si Alana at dahil mahal ko siya. Gusto ko lang kung ano ang makakabuti sa
kanya. Ang makakabuti para sa aming dalawa. Alam ko din na magiging masakit, alam
ko din na magiging malalim ang sakit. Magiging matagal ang paghilom ngunit titiisin
ko ang lahat dahil mahal ko siya.

Napangiti ako ng mapait nang maalalang napirmahan niya na pala ang mga papeles. Sa
mga segundong iyon nang hinawakan niya ang ballpen ay tila bumagal angoras at
nanikip ng husto ang aking dibdib na para bang ramdam ko ang lamig ng bala.

"Nagsisisi ka na ba?'' pagak niyang saad at kitang kita s akanyang mga mata ang
kalungkutan na ayaw kong makita sa kanya.

"No, because I love her so please do it. I'm counting on you. I told you it is an
art of letting go Thaddeus and I keep my word on that."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

UNTOLD CHAPTER 2

SAMANTHA

Chains to Good Jail

liang taon na ba ang nakalipas? liang taon na ba akong naririto? Napangiti ako
habang nakaupong
mag-isa sa sementong upuan. Papalubog na naman ang araw at madaragdagan na naman
ang araw ng nilalagi ko dito. Ngunit hindi naman ako nagsisisi at mas maigi narin
ito dahil sa malaking kasalanang nagawa ko na hindi nararapat bigyan ng
kapatawaran.

At kahit ilang taon pa akong manatili sa bilangguang ito ay hindi maibabalik ang
buhay na aking kinuha. Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala sa pagkawala
ni Knight. Dalawang tao na ang napatay ko at hindi pa sapat ang mga taong inilagi
ko dito dapat ay mas matagal pa.

Bahagya akong napangiti nang biglang maalala si Constantine. Kahit hindi ko siya
kadugo at kahit hindi ko siya anak ay minahal ko nadin siya nung sandaling
nahawakan ko siya at nayakap. Napalapit agad siya sa puso ko. Binata na siguro siya
ngayon at ni isang beses ay hindi ko na siya nakita simula nung araw na iyon.
Ganito pala ang napapala ng mga taong tulad ko. Napakasaklap at napakasakit ngunit
wala naman akong
sisisihin dahil ako mismo ang gumawa ng landas ko.

Nawala ako sa katinuan at ano anong kabaliwan ang aking ginawa at nandamay pa ako
ng mga tao.
Napahigpit ang hawak ko sa ballpen at papel. Napatingin ako dito at di ko
namalayang napatakan ko
na pala ito ng mga luha ko. Agad ko namang pinahid ang

mga luha ko gamit ang likod ng aking mga kamay at

pinilit na ngumiti. liang araw nalang at birthday na ni Constantine. Hindi ko man

lang siya makikita at hindi ko man lang mabibigyan ng regale kaya napag-isipan kong
magsulat nalang sa kanya at ipadala ito sa address ng bahay ni Alana. Bukas ay may
libre kaming padala ng sulat at kukunin ko ang tsansang iyon.
Mahal kong anak,

Sa mga oras na binabasa mo ito Constantine gusto ko lang sanang sabihin sayo na
mahal na mahal kita kahit hindi tayo magkadugo. Sana ay dumating ang araw na
mapatawad mo ako. Ayos lang sa akin kahit matagal anak ko maghihintay parin ako
sayo. Gusto
sana kitang pada/han ng regalo dahil a/am kong malapit na namana ng birthday mo
ngunit hindi ko magawa
kaya naisip kong magsulat nalang. Pasensya ka na at masyadong cheap ang mama mo
ngayon ngunit pag nakabenta na ako ng mga ginagawa naming mga bag at wallet dito sa
loob ay papadala ko agad ang regalo ko sayo. Binata ka na siguro ngayon at marami
ng nakamit na mga medalya sa skwelahan. Matalino kang bata at ramdam ko yun.
Kamusta ka naman anak ko? Miss na miss lang kita ngayong araw na ito kaya kung ano
ano nalang ang pinagsusulat ko ngayon. A/am kong hindi tayo nagsama ng matagal pero
miss na miss na kita. Magpapakabait ka sana parati at /aging mag dasal at huwag na
huwag mong tularan ang isang tulad ko. A/am
kong hindi mo namana ko tutularan a/am ko yan anak ko sinasabi ko lang kung gaano
ako ka walang kwentang
ina sayo. Pero ang walang kwentang ito ay mahal na mahal ka ng sabra. Sana ay
makita kita anak ko.

Mama

"Oh nagsusulat ka na naman diyan. Ang dami mo ng nagawang sulat ah isang kahon na
yan. Balak mo pa

bang ipadala yan o ano?" tanong ni Clarisse mula sa

aking likuran na nakapamulsa.

Agad ko naman siyang nilingon at ngumiti. Siya ang kaisa-isahang kaibigan ko dito
sa loob at naging malapit na kami sa isa't-isa. Napatay niya ang kanyang amo
dahil sa self defense ngunit hindi ito pinakinggan ng korte dahil sa malaking tao
ang kanyang binangga kaya heto siya ngayon, nabilanggo dahil sa pagtatanggol niya
sa kanyang sarili dahilsa pagtatangkang paghalay sa kanya.

"Bukas ay ipapadala ko na itong lahat," saad ko at napahawak sa kahon ng sapatos

kung saan ko nilalagay lahat ng mga iniipon kong mga sulat na para kay Constantine.

Halos linggo linggo akong nagsusulat para sa kanya hanggang sa mapuno ko na ang
kahon. Wala pa kasi akong sapat na takas ng loob na ipadala ito noon sa kanya kaya
itinago ko ito hanggang sa dumating nga ang araw na ito.

"Umaasa ka ba?'' tanong niya dahilan upang mawalan ako ng imik.

"Ayos lang kahit hindi siya sumagot ang dami dami nitong mga sulat na ito at siguro
kakailanganin niya ng isang buwan para mabasa itong lahat," saad ko na natatawa
ngunit sa loob loob ko ay nasasaktan ako.

"Sa tingin ko ay sasagot siya Samantha. Magtiwala ka lang," saad niya at nagsindi
ng kanyang sigarilyo. Nagpabuga siya ng usok sa mula sa kanyang bibig at napasuklay
ng kanyang buhok.
May malaking problema o may iniisip itong malalim dahil ugali niya ang manigarilyo
kapagka ganito.
"Sabihin mona sa akin," saad ko at batid kong alam niya kung ano ang tinutukoy ko.

"lkakasal nasi Oliver," mapakla niyang saad at

muling nagpabuga ng usok. Kitang kita ko sa kanyang mga mata ang pangingilid ng
kanyang mga luha.

Lahat kami dito sa loob ay may kanya-kanyang pinagdadaanan, lahat kami ay may
kanya-kanyang natutuklasan kung ano ang mga nangyayari sa Iabas at sa mga taong
malapit sa amin. Lahat kami ay walang magawa.

Si Oliver ang lalaking kanyang nubyo ang lalaking pinangakuan siya ng kasal ngunit
ngayon ay hindi na siya ang babaeng pinangakuan nun.

"Bakit ba nangyayari itong Iahat sa atin? Sana ay hindi nalang ako nanlaban edi
sana hindi ko siya napatay. Hinayaan ko nalang sana siyang halayin ako at
siguro ngayon ay ikinasalna ako kay Oliver," saad niya at bahagyang napaupo sa
sahig at pinatay ang kanyang sigarilyo.

"At ano? Magiging normal ang lahat? Hindi parin Clarisse. Naniniwala ako na ang
lahat ng ito ay may rason. Hindi man kapani-paniwala na manggagaling sa akin ito
ngunit gusto kong malaman mona may
pag-asa," saad ko at akala ko ay bubulyawan niya ako subalit nagulat ako nang bigla
niya akong sinunggaban ng kanyang yakap.

"Everything happens for a reason tama ka yan talaga ang motto nating dalawa. Huwag
na tayong magdrama dito. Tara ipadala na natin yang mga sulat mo. Dali para mas
maaga mas sure na sure ang lahat. Sigurado akong magkikita kayo ni Constantine
dahil dito."

"Sana nga."
Darating din ang araw na makakabawi ako sa mga taong aking nasaktan.

Readers also enjoyed: -------------------------------------

Taste of Honey (Closure)

0 8.5K Read

TAGS contract marriage love after marriage

UNTOLD CHAPTER 3

THADDEUS

Ang nakaraan...

Madilim, maingay, mainit, mausok at masakit sa mga mata ang paiba-iba ng mga ilaw
sa loob ng bar. Pinagmasadan kosi Knight na ngayon ay walang tigil sa pagbuga ng
usok ng kanyang sigarilyo. Walang tigil din sa paglagok nga lak ang kanyang
lalamunan at napapasuklay ng buhok.
Yan ang mukha ng isang miserableng lalaki ngunit kung para sa aking pananaw ay
hindi naman siya miserable sa mga kamay ni Alana na ilang taon na m.yang asawa.

Maganda, maasikasuhin, mabait at halos package nasi Alana kung sino mang lalaki ang
tatanungin. Kung siguro ay hindi naging duwag si ash sa kanyang nararamdaman para
sa kanya ay siguro sila ang ikinasal ni Alana at hindi si Knight.

Hindi ko rin masisisi si Alana dahil marami ng nahulog na mga babae sa kanya at isa
na siya doon ang pinagkaiba lang ay nagawa ni Alana na maikasal sa kanya kahit
labag sa loob ni Knight. /sang malaking pagkakamali dahil a/am ko kung ana ang
magiging buhay ni Alana sa mga kamay n Knight, buhay na hindi a/am ng buong angkan
ng mga Alcanaara at Herrera at pati si Ash ay hindi ito a/am mismo.

Ayoko naring makisali sa kanila kahit a/am ko ang buong nangyayari sa loob ng bahay
na yon. Gustuhin ko mang tulungan si Alana ngunit hindi ko magawa gawa at aaminin
kong masahol pa aka sa isang kriminal dahil

pinapanood ko ang aking kaibigan na bugbugin,

tadyakan, sampalin si Alana gabi-gabi sa tuwing nakakainom siya.

Hindi kailanman karapat-dapat na saktan ang mga babae yun ang mga linya ni Knight
na hindi ko kailanman makakalimutan ngunit sa nakikita ko sa pagtrato niya kay
Alana ay mas masahol pa siya sa hayop.

Napalingon aka s aibang direksyon at pinanood ang mga taong walang hum pay ang
pagsayaw at pagtatama ng kanilang mga katawan.

''Anang oras ba tayo uuwi?" pangalawang tanong ko sa kanya dahil wala akong
nakukuhang sagot kanina pa. A/am kong pigil na pigil na siya sa akin ngunit mas
hindi niya a/am kong gaanoo aka nagpipigil sa kanya.

''Ana bang minamadali moat tanong ka ng tanong? Mauna ka ng umuwi kung gusto mo,"
asik niya na siya namang ikinagulat ko. a/am kong galit na siya ngunit hindi ko
inaasahan na iba ang tono ng kanyang pananalita, napailing na lamang aka dahil sa
dami ng kanyang mga nainom kaya siya ganyan.

/sang napakalaging lagim na naman ito para kay

Alana sa sandaling makauwi siya mamaya.

"Relax bra, I'm not leaving you here, I was just asking," saad ko at kiunha ang
baso na may lamang alak at ggad itong itinungga.

Ramdam ko na ayaw niya pang umuwi dahil umorder uli siya ng ilang mga baso ng alak
at agad agad naman itong itinungga hindi ko a/am pero nasusuka na aka sa kakatingin
s akanyang uminom nita. Napakataas ng kanyang tolerance sa alak na kahit aka ay
suko na.
/sinisis niya kay Alana ang lahat, oo may kasalanan din naman si Alana dahil gumawa
siya ng isang arranged

marriage na labag s akalooban ni Knight ngunit hindi

naman iyon ang rason upang bastusin at hindi na respetuhin ito dahil kahit pagnalik
baliktarin mo man ang mundo babae parin si Alana.
"Hindi kaya't hinahanap kana ng asawa mo sa mga
oras na ito o hinihintay kana niyang makauwi," saad ko at agad na dumukot ng
ngunguyaing pagkain.

"Hayaan mo siyang maghintay hanggang sa mamuti ang kanyang mga mata sa kakahintay
ng anino ko," sagot niya sabay lagok ulit ng alak.

"You're being so harsh on her bro," mahinang saad ko at nag-uumpisa na ata akong
mahilo kaya titigil na ako sa pag-inom dahil walang maghahatid sa aming dalawa
kapag pareho kaming lasing at ayaw ko pang mamatay. Okay lang mamatay si Knight
huwag lang ako.
Kukuha pa san siya ng isang alak nang may sumulpot na isang baabe saknayang harapan
at dahil hindi pa naman ako lasing aya gad ko itong pinasadahan ng tingin. At kung
hindi ako nagkakamali ay kif ala ko ito. Gating ito sa isang mayamang pamilya
ngunit bakit siya naririto? Hindi ko a/am na may pariwara din siyang babae. Lahat
ng mga babaeng nakikita kong itinataboy ang kanilang sarili sa isang lalaki ay mga
pariwara o mga bayarang babae, mga maduduming mga babae kahit na anong yaman at mga
per/as pa ang nakkabait sa
kanilang mga leeg o umaalingasaw pa sila sa pera ay wala paring pinagkaiba iyon.

Hindi namna siya pinansin si Knight sa halip ay inismiran niya ito dailan upang
matawa ako s akaing kianuupuan at agad naman niya akong tinitigan at inirapan. ang
buong aka/a ko ay aalis na siya ngunit hindi parin pala siya natitibag.

"You must be alone, want me to accompany you?"

Parang pusang saad niya at nagsitaasan ata ang mga

balahibo s akaing batok at akala ko ay indi siya

papatulan ni Knight ngunit napa face palm nalang ako ng wala pang isang segundo ay
naglalaplapan na silang dalawa. Dinig na dinig ko ang ungol ng babae at
napailing na lamang ako.

Napatayo naman aka at hinila ang babae paalis sa nguso ni Knight na kay sarap
tadtarin ng isang baldeng hipon at asin.

"Thank you for the companionship woman, you

may now leave," saad ko at para bang basahang itinapon siya at nasurpresa aka na
para siyang isang papel na pwede kong eh left and right na hila.

Nagkukumahog siyang umalis sa kanyang kinatatayuan at halos matumba-tumba dahil sa

mataas niyang suot na takong sa sapatos. I don't even get it kung bakit nagtatakong
pa ang mga babae kung hindi naman nila ito madala data ng maayos. Nagmumukha lamang
silang pangit at tanga.

Parang laser naman ang aking mata dahil ang gaong nasa harap ko ay natatawa pa.

"What?" tanong niya at sa tingin ko ay basura na siya, isang malaking walang

kwentang basura.

"We better go home now Knight, its getting late," saad ko at napabuntong hininga
a/am kong wala naman siyang gaga win bukas pero aka ay marami. Kaya gusto kong
umuwi at matulog sa aking mamahaling kama.

***

PRESENT

Hindi ko lubos maisip na umabot si Knight sa ganito na parang pwede ng

ipateleserye ang kanyang buhay sa telebisyon at alam kong papatok at kamumuhian
siya ng mga tao at isa na ako doon. Ngunit
dahil s apinsan ko siya ay hindi ko iyon magagawa.

Nung gabi ding iyon ay agad akong umalis at tumungo kay mamay. Yes, I was the one
who reported what Knight was doing to Alana. I can no longer cope with the things
Knight did to his wife. Sinabi ko Iahat ng aking mga nalalaman kay mamay. Akala ko
ay agad siyang magagalit ngunit kalmado lang siya nung mga gabing iyon. At doon ko
na din napagtanto na parehong pareho ang sitwasyon ni mamay kay Alana.

Hindi ko lubos maisip na tumanda si mamay na hindi masaya sa piling ni lolo. Wala
nga akong maalalang ngumiti siya sa harapan ni lolo. Kaming mga apo niya lamang ang
nagpapangiti sa kanya. Ganito din ba kaya ang mangayyari kay Alana kung saka-
sakali?
wala na bang tsansa na makaalis siya sa piling ni Knight? Hindi naman sa ayaw kosi
Knight para kay Alana ngunit ng dahil sa may alam ako naniniwala akong dapat may
gawin ako and here I am talking to mamay.

lpinangako sa akin ni mamay na gagawin niya ang Iahat ng kanyang makakya upang
maayos ang Iahat at kaialngan niyang kausapin ang kanyang apo nasi Knight dahil
kahit papaano ay baka may pag-asa pa ang lahat ngunit kapag patuloy pa itong
mangyayari kay alana ay kailangan na niyang gawin ang nararapat at hindi naman
sinabi sa akin ni mamay kung ano.

UNTOLD CHAPTER 4

KNIGHT

What is love?

The ocean breeze whispers like a lover. Naririto ako ngayon sa Iabas at may isang
estudyante na may ginagawang research about love. Hindi ko mapigilang mapaisip kung
bakit yun pa ang gusto niyang iresearch. Kita ko din sa suot niyang uniporme na
mula siya sa sang elite school. Nag-iisa lang siya at hindi ko alam kung papaano
siya nakapasok dito sa bahay ko. I think I need to hire securities kung ganoon. I
need my private
life ngunit wala na akong magagawa dahil nandirito na
.
s1ya.

"Hi Mr?" tanong niya na komportableng nakaupo sa

upuan na para bang hindi siya bisita.

"Call me Knight," tipid kong sagot gusto ko sana siyang singhalan dahil sa napaka
presko niyang dating ngunit babae parin siya. Sasagutin ko na agad ang kanyang mga
tanong para tuluyan na siyang makaalis.

"Okay Knight, my name is Heictleff sounds weird right? lsa akong estudyante and
kasalukuyan akong nagsusulat ng libro so I have to do my research and dahil nakita
kita kaya ikaw agad ang natarget ko. Your eyes
tells me something kaya nahatak ako dito sa loob wala naman kasing katao tao kaya
malaya kong nagawa ang gusto ko. And I bet pagkatapos ko dito ay maghahire ka na ng
mga securities mo rigt? So I need to sulit sulit this kasi baka sa sususnod hindi
ko na maga ito," mahabang saad niya at kumuha ng kanyang noteboook at ballpen at
nagsimulang magsulat.

"Okay first question Knight, what is love? Madali

lang right? Hit it," saad niya at ang kanyang buong atensyon ay nasa kanyang
notebook at inaantay akong magsalita.
"Love is complex. A mix of emotions, behaviors, and beliefs associated with strong
feelings of affection, protectiveness,warmth, and respect for another
person-" agad naman akong natigilan nang mag-ingay

"Ennnk wrong woogle ka ba at nasesearch mo sa utak mo kung ano ang meaning ng love
doon? Tama naman yang sinabi mong kahulugan ng love pero hindi na sana ako nag-
abalang pumunta dito kung yan lang ang sagot mo I could search for that naman like
duh malakas ang internet connection ko at hindi ako bobo. lkaw siguro ang bobo at
hindi mo knows ang meaning ng love I am doing a research so please cooperate and
you might just survive or not might die charot," saad
niya at kumumpas pa ng kanyang kamay. Ang sarap niya sigurong batukan at sipain
paalis dito sa bahay ko.

Namayani ng ilang segundo ng katahimikan sa aming dalawa at siya naman ay

nakatingin lamang sa kanyang notebook at inaantay ang aking sagot.

"Love... wala namang maling sagot pagdating sa pag-ibig. Kung ako ang tatanungin
love is painful...for me. Minsan na akong nagmahalng hindi ko inakala at hanggang
ngayon nandirito pa sa puso ko. Hindi naman natin agad agad malilimutan ang taong
minahalnatin ng lubos. Oo lumilipas ang panahon at nagiging taon, maraming
nagbabago ng hindi natin namamalayan, maraming pwedeng magbago ngunit kahit nahilom
na
ang sakit sa puso mo nandun parin ang bakas ng kahapon ngunit isa lang din ang ibig
sabihin nun pinatatag ka ng panahon. Maybe this is my bad karma,

living her alone, all by myself...hiding maybe. Ngunit

wala akong pinagsisisihan dahil alam kong hindi na siya masaya sa akin. Dapat sa
pag-ibig masaya kayong dalawa, bagay na hindi ko ginawa at nabigay sa kanya. May
mga pangyayari na kahit anong subok, kahit anong simula kung hindi talaga kayo
pwede hindi talaga. Masasaktan at masasaktan niyo ang isa't-isa. Her arrival
changed my life. So I guess love for me now is painful."

"Are you happy?"

Natigilan ako sandali at sandaling itinanong saking sarili ang katanungang iyon.
Lahat ng kanyang mga katanungan ay pawang madadali ngunit bakit tila hirap akong
sagutin siya agad?

"Yes, yes I am," saad ko at napangiti dahil nakaya kong sagutin ang kanyang
katanungan na hindi mabigat sa aking dibdib.

"Mahirap bang bumitaw?" tanong niya at napatitig sa aking mga mata.

"Tough, yes, napakahirap lalo pa at alam mong mahal mo pa ang taong yun ngunit yan
ang mga oras na hindi mona kailangang isipin ang sarili mo. lsipin mo ang taong yun
kaysa sa sarili mo," saad ko at ngumiti naman siya at nagsulat sa kanyang notebook.

Napadikwatro siya sa kanyang upuan at napahinga ng malalim, bagay na ikinatawa ko

naman. Hindi ko alam pero ang cute niyang tignan. "Okay, this one is the
last. Kaya kailangan mo ng ibuhos Iahat Iahat dito di mo

lang alam baka aging successfula kong athor at pumatok sa takilya itong love story
mo tsk I'll give you your share pero mayaman ka naman kaya akin nalang din share mo
okay? Kung ito na ang huling pagkakataon mo, ano ang gusto mong sabihin sa kanya?"

Napatingin ako sa sahig at napangiti ng bahagya.

Dinig ko ang ingay ng agos ng dagat at pagspas ng

hangin sa mga puno sa katahimikan naming dalawa. Huminga ako ng malalim at

napatingin sa labas.
"I will never forget the beauty I saw when I first set eyes on you," tipid kong
saad dahilan upang titigan niya ako ng matagal.
Ngumiti siya at huminga ng malalim at napatingin sa kanyang notebook.

"Nakukuha naman kita Knight. Lahat ng linyang binitawan mo ay iisa lang ang
pagkaintindi ko. Your love is a cowardness. Ang pag-ibig minsan ay isang duwag.
Minsan talaga nasa huli lang ang lahat... tulad ng pagsisisi laging nasa huli. But
napabilib mo ako kahit hindi ko gaanong alam ang buong istorya mo. Next time pag
magmamahal ka ulit sana ay maging masaya ka at mapasaya mo siya. Ang pangit
sigurong tumandang
mag-isa kahit masalapi ka pa pero kung wala na talaga, wala ka na talagang makitang
babae at wala ka pang anak andito lang ako tatanggap ng mga mana sa last will mo
okay?" saad niya dahilan upang matawa ako akala
ko ay iooffer niya ag kanyang sarili na maging asawa ko.

Tumayo siya mula s akanyang kinauupuan at bahagyang pinagpag ang kanyang suot na
uniporme nang matigilan siya. Nakatitig siya sa gilid ng pintuan sa labas.

"Bleeding heart yun ah," saad niya at naglakad papunta sa malaking pot.

Napatayo naman ako at napamulsa. Dahan dahan naman niyang binuklat uti ang kanyang
notebook at nagsulat.

"Minsan lang ako makakita nito. This is Asian bleeding heart," sambit niya na
nakangiti at pinalibutan ang tanim na para bang amaze na amaze.
"Mahirap patubuin yan but it's worth it."

"Mas lalo mo lang pinapakita na hindi ka pa naka move on. Sige mauna na ako babye."

UNTOLD CHAPTER 5

ALANA

What is love?

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti at tumingin sa babaeng nasa a king harapan. Sa

kanyang edad ang tantiya ko ay isa pa siyang estudyante at sa kanyang itsura at
postura tiyak ko din na gating siya sa isang mayamang pamilya.

"Hello my name is Heitcleff at nand ito po ako para sa aking research at kayo po
ang nakita ko agad. Kasi parang may sinasabi po ang mga mata niyo eh kaya bigla
akong nahatak papunta dito...ngayon sa harapan niyo. Is that okay with you Miss?"

"Alana, please call me Alana at kasal na ako at may dalawang anak," saad ko na may
mga ngiti sa aking labi. Nagulat naman siya at napahawak sa kanyang bibig at hind i
ko mapigilang hindi makyutan sa kanya.

"Ow hindi po halata ate Alana, can I call you ate Alana nalang? Para naman may
respeto alam mona student lang ako at mas matanda ka kaysa sa akin. Kasal na po
pala kayo at may dalawang anak and you are blooming with love kaya siguro mad ali
lang sa inyo itong mga katanungan ko. Huwag po kayong mag-alala I won 't take too
much of your time po. So umpisahan na po natin, what is love?" mahabang saad niya
at kinuha ang kanyang ballpen at binuklat ang kanyang dala dalang notebook.

Napadikwatro naman siya sa kanyang pagkakaupo at ang kanyang buong atensyon ay nasa
kanyang notebook at naghihintay ng aki ng kasagutan.

What is love?

Noon ay hirap na hirap akong sagutin kahit alam at ramdam naman natin kung ano nga
ba talaga ang kahulugan ng pag-ibig. Marahilsiguro noon ay hindi ko masyadong
ramdam at puro luha nalang ako luha.

"What is love...for me love is self love. Para sa akin

it is self love, it's all about loving yourself first. Kailangan muna nating
mahalin ng lubos ang ating sarili para makita natin ang iba, para makita natin ang
ating importansya, at para makita natin ang para sa atin. Nung una I lack with
those hindi ko alam na hindi ko na pala minamahalang sarili ko yung tipong
hinahayaan mo nalang ang mga tao kung ano ang gusto nilang gawin sayo and yet ikaw
tanggap ka lang ng tanggap hanggang sa makita mo nalang ang sarili mo sa harap ng
salamin. Ibang iba ka nasa dati tapos maluluha ka nalang at matatawa ng pagkapait
pait. Then umabot sa point na yun I learn to love myself, nagpakalayo layo at
hinanap ang aking sarili...nung una mahirap lalo na at pag sobra sobra kang
nagmahal sa isang tao and then hahanapin mo uli yung sarili mo. lbinigay at
ibinuhos mo kasi ang Iahat Iahat sa taong yun to the point na wala ng naiwan sayo.
But I was thankful lalong lalo na sa kaitas-taasan. liang taon din ang kinailangan
ko, ilang taon din bago
ako naging masaya ulit at bumalik sa dating ako but the

best of me. And then nakuha at nakamit ko Iahat ng mga pangarap ko and then nakita
niya ako...nakita ako ng lalaking magiging asawa ko din pala sa bandang huli. And
then we got married and have twins and have my happy ending. Ito ang kahulugan ng
pag-ibig para sa akin," I sighed at agad na napatingin sa kanya na ngayon ay tulala
sa akin.

"Wow that is love. You know what meron din akong nainterview and you know what he
answered, love is

painful and then here you are telling me love is self love.

Oh my god napakagandang libro talaga ang magagawa ko nito. Okay the next question
is are you happy? Super dali right? And I think I know you are but I need you to
elaborate charot pero go ate push and I will take note,11 saad niya at hindi ko
mapigilang hindi matawa ng konti. Napaka cute niya talaga at bubbly na bata.

11Yes, yes I am. I am happy sobrang saya at kulang

pa siguro ang salitang masaya para sa akin. I am blessed to have a loving husband
and cute adorable twins. Meron talagang forever Heit and I know you too will find
it soon pagkatapos mong mag-aral okay? Aral ka muna at mahalin mo ng husto ang
sarili mo okay? llang taon ko ding pinangarap na maging masaya, ilang taon ko ding
pinangarap na mahalin din ako na tumbasan din ang pagmamahal ko and then I have it.
I have them,11 ngiting sagot ko at nakita siyang lumuha na agad niya namang pinahid
gamit ang likod ng kanyang kamay at bahagyang suminghot.
11S-sorry na carried away lang ako. Kasi inggit is me talaga and I want to find my
forever too. Sabi nita walang forever but habang ini-interview kita I suddenly
believe na. Kainggit ka ate Alana package talaga ang
ipinadala sayo matagal nga lang but worth it naman. So

okay next na tayo para maka move na ako kasi may pupuntahan pa ako eh. So habang
ini-interview kita sa pagkakaintindi ko ay galing ka sa isang masakit na pangyayari
at kung hindi ako nagkakamali ibang lalaki yun bago ang asawa mo ngayon. Kung
sakali lang naman kasi kasama ito sa research ko eh kung sakali lang na bibigyan ka
uli ng pagkakataon na may sabihin sa kanya ano yun?11 saad niya at napatingin sa
kanyang notebook. Hindi ko mapigilang hindi matigilan at sa bandang huli ay ngumiti
ako at tumango.
"Kung sakali mang may sasabihin ako sa kanya iyon

ay ang sana makita niya din ang kanyang happiness. I hope he will find his
happiness but wala eh wala na siya pero I know he is happy up there. He will still
remain in my heart...forever," ngiting saad ko at napangiti naman siya sa akin.
"Wow alam mona move mo talaga ako. Gagawin ko talagang inspirasyon to para
makapagsulat ng libro at pag ito pumatok sa takilya dadalawin kita ulit at
magcecelebrate tayo ng bonggang bongga," saad niya at itiniklop ang kanyang
notebook at isinilid ang kanyang mga gamit sa kanyang dala dalang bag.

Tumayo siya mula sa kanyang kinauupuan at nakipag shake hands nasa akin.

"Maraming maraming salamat sa pagpapaunlak sa akin na mainterview ka, ang isang

tulad mo. Thank you and I need to go," saad niya at tumango naman ako.

lnihatid ko siya sa Iabas nang sandaling natigilan siya at may tinignan. Sinundan
ko naman ang kanyang mga mata.

"Bleeding hearts ba yun?" tanong niya na siya namang ikinagulat ko ngunit napalitan
naman ito ng ngiti.

"Yes mga bleeding hearts yun na itinanim ko," sagot ko habang nakatingin sa mga
namumulaklak kung bleeding hearts. Napakaganda nilang Iahat at pulang pula ang
kulay.
"Sa ininterview ko meron din siyang tanim na ganyan. Uso na ba yan ngayon? Makabili
nga ng ganyan inggit na naman ako eh. Sige ate Alana okay na ako may dala naman
akong sasakyan. Thank you babye."

Racing For Love

Toni Elliot

***18+ Mature Content***Fighting her inner demons and those of her pas...

UNTOLD CHAPTER 6
ASH

What is love?

Noon ay hirap na hirap akong sagutin ang isang napakasimpleng tanong na ito. At
ngayon tila alam ko na ang ibig sabihin ng pag-ibig para sa akin.

Nakaupo ang isang babae sa aking harapan na may hawak hawak na notebook at ballpen
habang nakadikwatro. Sa tingin ko din ay isa siyang estudyante at bata pa.
Nandirito siya para sa kanyang research tungkol sa kanyang librong isusulat and I
find it amusing and cute.

"Hello my name is Heitcleff thank you sa pagpapaunlak sa akin na mainterview ka

malaking tulong ito para sa akin Mr.?"
"Call me Ash or kuya Ash. Well I'm honored din kasi isa ako sa mga napili mong
interviewhin so ibig sabihin niyan kasali ako sa isusulat mong libro. Pag pumatok
yan dapat ilibre mo ako o magpaparty ka at iinvite mo ako ha," saad ko at natawa
naman siya at tumango tango.

"Oo naman kuya Ash iinvite kita pag pumatok ang libro ko anoka ba. So para hindi na
ako magtagal pa kasi may pupuntahan pa ako eh kaya simulan na natin ha. Okay first
question what is love?" tanong niya at ang kanyang buong atensyon ngayon ay nasa
kanyang notebook at naghihintay na ng aking kasagutan.

Huminga ako ng malalim at napatingin sa aking cellphone na ang wallpaper ay ang

aking pamilya. Ang mga kambal ko, ang asawa kong si Alana ang

pinakamamahal ko at ako. Napakasayang ti ngnan

parang a raw a raw a kong nahuhulog kay Alana.

"What is love...for me love is being patient. Alam kong nakakabagot at napakahirap

pakinggan at isipin but trust me it is all worth i t. Ang pag-aantay ang isa sa
napakahirap at napakasakit gawin la lo na pag ang
i naantay mo ay isa ng napaka komplikadong tao. Napakahirap kung titignan at i isi
pin na para bang wala ka ng pag-asa kasi andun na eh wala ka ng magagawa but you
just keep on waiting kasi may nakikita ka pang pag-asa. Kahit mali it na ilaw ng
pag-asa lang yan dapat ay kun i n mo, antayin mo kasi kah it pag batik baliktarin
mo man pag-asa parin yun, la la ki d i n ang i law na yun. Umabot din ako sa poi nt
na nanghina na at nawawalan na talaga ako ng pag-asa, ibi na ling ko sa iba ang
atensyon ko pero sa blay pari n. Siya parin ang gusto ko, siya parin ang mahal ko
and then one day magic happens. Ang babaeng inantay ko noon ay ngayon ay
asawa ko na. May kambal na ako at may mapagmahal na asawa. Walang katumbas na
salita ang kasiyahan ko hanggang ngayon Heit. All we need is time kasi mahaba naman
angoras eh kung mahal mo ang isa ng tao hand a kang magh intay ngun it kapag wala
na ta laga, wala ka ng makitang pag-asa matuto kang bumitaw," mahabang saad ko na
may mga ngiti sa la bi.

Napangiti naman siya at tumango tango. ln i li bot niya ang kanyang mga mata sa
loob ng aking opisina at tumigi l nang makita ang picture frame na nakakabit sa
aking liku ra n at ngum iti. Family portrait namin ang nakasabit sa li kuran ko.
"Napakagandang sagot ang nakuha ko sayo. Tama ka you need to be patient at yan ata
ang pinakamahirap sa la hat ang mag-antay la lo naman at di mo a lam kung may i
naantay ka pa ba o wala na. Next question na tayo

are you happy? Alam ko naman na masaya ka na ngayon

but I need to hear it from you," saad niya at tumango naman ako.
"Yes, yes I am happy. Masaya talaga ako ngayon sa buhay ko. Meron akong mapagmahal
at maasikasong asawa. Kambal na makukulit at cute na cute. And trust me kapag
nakamit mo yun nagiging maganda ang paligid moat nagiging masaya. Kapagka may
problema
ka parang ang gaan gaan la ng kasi nga masaya ka," saad ko at tumango tango naman
siya na nakangiti.

"Sana maging masaya din ako katu la d mo kuya Ash. At sana magkaroon din ako ng
mahabang pagpapasensya na antayin ang prince charming ko. At sana matanggap niya
ako kahit sino man ako ang buong pagkatao ko. Kahit mataray, tam ad at topakin ako
yung ganun. Bongga siguro yun no kuya Ash. Or baka baby pa ang forever ko baka yung
anak n iyo po kuya Ash,"
tawang saad niya na pati ako ay napatawa at napa i l i ng

iiing.

"Last na po kuya Ash. Ano ang message na hindi mo

pa nasasabi sa asawa mo?''

liang segundo din ang namayaning katahimikan sa aming dalawa ngunit siya ay
nakatingin lamang sa kanyang notebook at naghihintay parin ng aking kasagutan.

"Message...h i nd i ko pa to nasasabi sa kanya kaya ikaw ata ang unang makakarinig

nito," nagpakawala ako ng hininga at napati ngi n sa la bas ng bintana.

"H i nd i mo a lam kung gaano mo ako pinasaya a lam ko hanggang ngayon ay mahal mo
pari n siya kahit ilang taon na ang lum ipas simula nung mawa la siya. Pa rte na
siya ng buhay moat minahal kita dahil mahal kita at kaya kong tanggapi n Ia hat Ia
hat sayo kahit na ang

nakaraan mo. Pumasok ako sa buhay mo hindi dahil

diktahan at alisin lahat lahat ng mga naging parte sa buhay mo, pumasok ako dahil
gusto ko, dahil mahal kita. Thank you for giving me happiness in your arms sa
pagdadala ng ating mga anak ng siyam na buwan sa iyong tiyan. sa pagiging
maasikaso mo sa bahay at sa pagmamahal mo sa aming lahat. Thank you for letting me
into your life and for loving me. Wala na atang mga salita ang makakapag describe
as mga nararamdaman ko. And I know someday you will find the right one too pero
dapat tapusin mo muna ang pag-aaral mo okay? Maganda ka kaya marami din ang
magiging manliligaw mo so please choose wisely," saad ko at ngiti naman siyang
tumango tango.

"Alam niyo po kuya Ash ang gaganda lahat ng mga nainterview ko. Yung isa love is
painful, yung isa naman love is all about loving yourself first at kayo naman po
is patience. Ang ganda lang ang gagandang mga sagot. Magandang istorya talaga ang
gagawin ko dahildito. Nakaisip na nga ako ng konsepto eh," saad niya dahilan
upang palakpakan ko siya dahil para bang na excite din
ako.

"Wow kung nakaisip ka na ano naman ang title

kung sakali?" tanong ko dahilan upang titigan niya ako ng nakangiti.

"The Wife," tipid niyang sagot.

"Sige po mauuna na ako kuya Ash. Maraming maraming salamat po talaga sa

pagpapaunlak sa akin na mainterview kayo. Promise po talaga pag pumatok ito
ililibre ko po kayo. Sige po babye."

UNTOLD CHAPTER 7

THADDEUS

What is love?

Nakakatawang isipin na may nagtatanaong sa akin kung ano ang kahulugan ng pag-ibig.
Para sa akin walang kahulugan ang pag-ibig kundi puro katangahan at kagaguhan lang.
Maraming nagiging tanga at nagpapakamatay dahil sa pag-ibig. Maraming nagiging
miserable dahil sa lintik na pag-ibig na yan. Maraming
ng naloko at higit sa laht nasaktan. Kamasa na ako doon.

Yan ang kahulugan ng pag-ibig para sa akin noon pero iba na ngayon. Ang pag-ibig
ang umiba ng pananaw ko
sa buhay. Siya ang dahilan kung bakit ngayon ay masaya ako at may sigla sa
pagsalubong ng bawat araw. Siya
ang dahilan kung bakit laging may mga ngiti sa aking labi. Sa kanya na umikot ang
buhay ko.
"Hello my name is Heitcleff thank you sa pagpapaunlak sa akin na mainterview ka
malaking tulong ito para sa akin Mr. Alcantara."

"Tawagin mona lamang akong kuya Thaddeus or kuya
hindi tayo masyadong pormal para mas maganda ang
at ngumiti naman siya tumango tango. Hawak hawak
ballpen at komportableng nakupo sa kanyang upuan
ay para pa siyang estudyante at bata pa.
Thad that's okay. Mas maganda pag
daloy ng interview right?" saad ko
niya ang kanyang notebook at
na nakadikwatro pa. Kung titignan

"Okay kuya Thad maraming salamat sa pagpapaunlak mo sa akin na mainterview ang

isang tulad mo. Alam kong busy ka na tao sa industriyang ito
but inunlakan mo parin akong interviewhin ka," saad

niya at tumango naman ako.

"If you don't mind Ms. Heitcleff can I know your real name? You're a writer right?
So I guess Heitcleff is your pen name. Could you please tell me para alam ko kung
sino ang kausap ko it is very important for me to know and what is your interview
about? Bakit pag-ibig?" tanong ko at tila nagulat naman siya sa aking katanungan
ngunit bumalik din sa kalmado niyang
itsura.

Napabuntong hininga na muna siya at umupo ng maayos. "This is the first time," saad
niya na nakangiti.

"Call me Mariah yan lang muna ang masasabi ko. May mga tao akong gustong
interviewhin kung ano ang pag-ibig para sa kanila. Silly right? But it's worth a
shot iba't- iba tayo ng pananaw sa buhay, iba iba ang ating mga kahulugan kaya
naisip ko sa susunod kong gagawing libro ay gusto kong marinig ang boses ng
ibang tao hindi lang sa akin kundi pati narin sa inyo. Nakakasawa din mag-isip kong
ako lang, nakakaumay ding mag research dahilhindi mo naman minsan dama mas maganda
para sa akin na marinig iyon mismo sa mga tao," saad niya at tumango tango naman
ako.

"Okay Mariah let the interview begin," wika ko at ngumiti naman siya at ang kanyang
buong atensyon ngayon ay nasa kanyang notebook.
"Okay, first question what is love?"

"Love for me is acceptance. It's all about accepting that person in your life for
who she is, for what she is. Kung totoong nagmamahal ka o mahal mo ang isang tao ay
kaya mong tanggapin kung sino siya o ano siya. Ang kabuuan niya pati narin ang
kanyang pamilya at ang kanyang nakaraan dahil nga mahal mo siya. Kung ang

ating pag-ibig ay may mga kundisyon, dapat nating

tanungin kung ito ba ay pag-ibig man, at hindi ng iba pa. Dahilang pag-ibig ay
hindi nangangailangan ng anuman mula sa kahit kanino. Malayang ibinibigay ito sa
lahat, hindi alintana kung sino ang taong iyon o kung ano ang kanilang nagawa. Ang
ibig sabihin ng pag-ibig ay kumpleto at kabuuang pagtanggap. At ang pagtanggap
ay nangangahulugang hindi natin dapat pilit bagihin ang taong iyon para sa atin
just let them be who they are dahil ganyan sila nung wala ka pa. They can change if
they want to and that is love. It means we aren't resisting that reality and we
aren't demanding change. We accept the other with all of their various flaws and
imperfections, while honoring the beauty that's within them. Noon grabe nalang ang
pagkamuhi ko sa mga babae dahil minsan na din akong niloko kaya ang tingin ko sa
mga babae noon ay mga manloloko at mukhang pera ngunit nang dumating siya sa buhay
ko nagbago ang lahat para bang nag slow mo ang buong Iugar baduy ba? Totally slow
mo tapos yung buhok niya hinipan ng hangin na para bang nasa commercial lang ng
shampoo ang ganda ganda niya bumilis agad ang ibok ng puso ko isipin mo ng baduy
pero yes I am in love," mahabang saad ko at napapangiti habang inaalala ang Iahat
na
para bang wala lang si Mariah sa aking harapan.

"Ito lang ang masasabi ko na sana ay ganyan din ako idescribe ng lalaking
makikilala ko sa susunod. Ang swerte ng babaeng mahal kung sino man siya. You love
her very much at gusto ko ang sagot mo. Love is all
about accepting the person for who he or she is because you love her. And I am
happy na nagbago ang iyong pananaw sa mga babae dahil kung hindi siguro hindi din
kita maiinterview dahil baka pati ako ay kamuhian mo," saad niya na natatawa at
pati ako din ay nahawa.

"Siguro nga Mariah kaya right timing ka lang," saad

ko na natatawa at tumango tango naman siya.

"Okay next question kahit halata na sa sagot mo. Are you happy?" tanong niya.

"Yes, yes I am happy. Like I am the happiest man here on earth wala ng salita na
makakapagpaliwanag ng kasiyang nararamdaman ko," ngiting wika ko at napa palakpak
naman siya dahilan upang matawa naman
ako. She amused me.

"Sana ganyan din ako kasaya sa future husband ko," ngiting saad niya at tumango
tango naman ako.
"Huwag kang magmadali darating at darating din ang para sa iyo Mariah."

"Last, kung naririto man siya ngayon ang babaeng pinakamamahal mo ano ang message
mo sa kanya na hindi mo pa nasasabi."

Sandali akong napaisip at siya naman ay nakatingin lang sa kanyang notebook at

naghihintay ng aking
sagot.

"You know how much I love you, araw araw ko yan pinaparamdam sayo at hindi ako
magsasawang ipakita sayo kung gaano kita kamahal. Alam kong pinatawad mona ako sa
mga kawalang hiyang mga ginawa ko sayo noon pero hindi parin ako magsasawang
humingi ng kapatawaran sayo. Mamahalin kita kahit uugod ugod na tayo, kahit
malimutan mona ako paminsan minsan dahils akatandaan natin. Araw araw kitang
dadalhan ng mga bulaklak at araw araw din kitang haharanahin. I
love you so much Astrid."

"Mapapa sana all nalang ba ako nito habang buhay? Alam mo ba kuya Thad pag apat ka
ng nainterview ko at laht kayo makabuluhan ang mga sagot ninyo. Kaya maraming
maraming salamat sa pagpapaunlak sa akin

na mainterview ka para sa research ko. Pangako po pag

ito pumatok i lilibre ko kayong a pat sa isang mamahaling ice creaman," tawang saad
n iya dahilan na pati ako ay natawa din.
"Wa it kung gagawa ka ng istorya a no namang title nun?" saad ko dahilan upang
matigi la n siya at mapangiti.

"The Shattered Rose, sige po kuya Thad babye."

SPECIAL CHAPTER

KNIGHT

Batanes, Rakuh a Payaman

Napakaganda ng Batanes, ang mga burot ay matawak na pastutan ng mga hayop, mga
katabaw, at mga kabayo. Nag-aatok ito ng isang perpektong tanawin kung saan ang
tupa, dagat, at katangitan ay para bang matapit sa isa't-isa. Napapikit ako ng
aking mata at dinama ang sariwang hagin. Napakapayapa, tahimik at mataya.
Napangiti ako at napatingin ako sa kutay bughaw na katangitan. Hindi ko itinutoy
ang pagbabagong anyo
dahil na din sa mga sinabi sa akin ni Thaddeus. llang

taon na ba ang nakalipas? llang taon na baakong nagtatago? Habang buhay na baakong
ganito? Pinatitan na din ang aking pangatan sa tutong ni Thaddeus, ako na ngayon si
Mason Hunter Cruz.

Pakiramdam ko ay ibang tao na din ako kahit wata namang nagbago sa aking pisikat na
anyo. May data data akong isang maliit na upuan dahit napagdesisyunan
kong dito ipagpatutoy ang aking mga sutat na dapat ay para sa kanya. Mga sutat na
gusto kong ibigay sa kanya araw-araw para ipakita kung gaano ko siya kamaha t sa
sandaling ikasa t kami uti ngunit hindi ko na nagawang ibigay sa kanya. Kaya mas
mabuti siguro na tapusin ko na ang tahat ng mga sutat na ito dito sa tugar na ito
at ipaanod sa karagatan.

Dear Alana,

There are thousands of yesterday and there are billions of tomorrows but there is
only one today and I

will not let the day go by without showcasing my love for

you, telling you how I feel about you each day, I love you every day of my life. My
love is forever yours. Come rain and sunshine, I will treat you like a diamond and
will never let you stay a mile from me. Even if you are far away from me, you will
never leave my heart even for a second. My love for you will blossom until my dying
days because I have felt purpose and I want to show you,
love.

While I might not have the most tantalizing words

at my disposal to express my love to you, I will manage these three words '!love
you' to let you know that my world revolves around you all year round.
You know how I feel about you, I want you to also know that there is no mistaking
in it. My love for you is realand I will love you forever because you are the only
one that deserved to be loved this tenderly.
Dear Alana,

Sometimes I get caught up with life issues and I start to worry, I get down and
alone in thoughts, I feel like a lost child without a home, but the kind of love
you give me just keeps me hanging on, all! will ever need is
you, thank you for being there for me, love you so much. You mean the world to
me, I say this from the bottom of my heart. You have proven to me that love
doesn't cost a thing, because I can't possibly imagine what I could have done to
deserve this kind of love, thank you for sharing part of your heart with me,
I promise to handle and
guide it with my life. I will love you forever and nothing can change that.

Dear Alana,

Seeing you smile means a great deal for me, I

would never want to see you sad. I would do anything

humanly possible to keep your face all blooming with

smiles and laughter, because your love is everything to me. It's even more than
what I bargained for, I am glad I have got you, I love you so much.

Dear Alana,

There are a thousand ways to say !love you around the world, but only one way to
prove it and that is by actions. You have proved that you love me unconditionally
time and again. You were that one person who was by my side when all the world was
against me. I have known ever since that day that you were the one for me. I try to
love you and take care of you as much and as well as I can. I hope you know that I
have the best intentions always, so forgive me if I ever hurt you or caused you
pain. !love you for now until forever and will never leave your side.

Dear Alana,

Spending time with you is undoubtedly
enjoyable thing I have ever done in my
time of my life and time flies by. But
agony waiting to see you again.
!love you and I miss you so incredibly
the greatest thing ever. It's the most
life. When I'm with you baby, I have the
when we are apart, every second is spent in
much, can't wait to see you again!

Dear Alana,

Knowing you are with me makes my life a dream come true. Remembering our first kiss
is remembering since when my heart beats for you. When we first held hands, our
souls became one. Seeing you is feeling everything is fine. My love, I share all my
feelings with
you.

Dear Alana,
I remember the first time I saw you. I knew I

wanted to be with you from the moment I laid eyes on

you. I couldn't stop looking at you, your eyes, your smile

-you stole my heart the first moment you spoke. I didn't believe in love at first
sight until I met you. And to this day, I can't believe you chose me to be with
you. You're everything I want as a partner and you're mine. Don't think for a
minute that I don't appreciate everything you do for us. You're everything to me
and I love you.

Dear Alana,

I know I can't give you the world, but I can give you my heart, my love, and my
affection. I promise to stay true to you and hold on you to for as long as you let
me. Though I can't give you the world, I'll do everything I can to make you as
happy as you can be by my side. I feel
like I'm the king of the world right now because I found my queen.

Dear Alana,

I'm in love with you, and I'm not in the business of denying myself the simple
pleasure of saying true
things. I'm in love with you, and I know that love is just a shout into the void,
and that oblivion is inevitable, and that we're all doomed and that there will come
a day when all our labor has been returned to dust, and I
know the sun will swallow the only earth we'll ever have, and I am in love with
you.

Dear Alana,

I don't need the sun because you are the sun in my life,your shine brightens up my
life, I am very sure of loving you forever.
Napaluha ako nang makita kong nasa huling pahina na pala ako ng papel. Huling sulat
ko na pala ito.

Dear Alana,

I hope you are happy right now. Gusto kong maging

masaya ka tulad ng kagustuhan at hiling mong sumaya

dati pa. Ngayon na malaya ka nasa piling ko gusto kong malaman mong hinding hindi
kita malilimutan ngunit saraw na ito na isinusulat ko ang pang huling papel na
meron ako,ngayon mismo ay tuluyan ka ng
papakawalan ng aking puso.Tuluyan na akong bibitaw at patuloy na ulit ako sa aking
buhay. Alam kong masaya ka nasa piling niya at dahil iyon sa akin, gusto kong
ibigay sayo ang lahat pati ang kasiyahan mo even thought that happiness no longer
includes me. I don't deserve your love dahil s anapakaraming kasalanang ginawa ko
sa
iyo. Mga kasalanang hindi matutumbasan ng salitang kapatawaran. Meron pa nga akong
kasalanan sa inyong lahat dahil on your wedding day ay naroon ako tinitignan ang
iyong paglakad papunta sa altar, papunta sa kanya. Napakaganda mo nung araw na
iyon. lkaw na ata nag pinakamagandang babae na nakita kong
ikinasal. Ngunit ang buong akal ko ay kaya ko na, kaya kong makita kang ikasal
ngunit nakamali ako. Sorry dahil hindi ko pinatapos ang kasal niyo sa halip ay
nauna ako sa lugar ng inyong reception huwag kang tumawa Alana dahilpati ako ay
natatawa. Gusto pa kitang makita kahit saglit man lang dahil hindi na kita makikita
sa susunod. Nakita ko ang mga ngti s aiyong mga labi, kitang klita ko din ang
ningning ng iyong mga mata. Masayang masaya ka na nga at masaya din ako para sa
iyo. Bibitawan na kita at magpapatuloy na ulit ako s abuhay ko,mahal ko.
Pagkatapos kong tupiin ang huling sulat ay isa isa kong isinilid ito sa isang
malaking bote at tinakpan, old style pero nakakagaan pala ng loob. Para bang puso
ko ang ipapaanod ko sa karagatan, sa mga malalakas na mga alon. May dala din akong
maliit na tali upang itali ang pinutol na ilang mga bulaklak ng tanim kong

bleeding heart. ltinali ko ito sa katawan ng bote ng

maayos. Napangiti ako ng makita kong tapos na ang ginagawa ko at para bang
nakahinga ako ng maluwag.

Malakas na hangin ang humawi sa aking buhok. Malapit na ako sa dagat at kitang kita
ko ang malalakas na alon. Muli akong napatingin s ahawak hawak ko at napangiti.
Marahan akong lumuhod sa buhangin na malapit sa alon.
And then let it go. I did let go.

***

WAKAS

Readers also enjoyed: ------------------------------------� Her Forgotten Husband

0 6.5K Read

FORGOTTEN
HUSBAND TAGS billionaire revenge contract marriage
The Wife ang Pagtatapos

The Wife

Ang maging asawa niya ay ang matagalkong pinangarap,kahit na tutolsiya sa aming

kasalay kinulit ko ang aking mga magulang na pakasalsa kanya at sa huliay pumayag
rin siya.Natututunan naman ang magmahalat alam kong matututunan niya rin akong
mahalin tulad ng pagmamahalko sa kanya.
Minahal ko siya noon pa, simula elementarya, sekondarya pati kolehiyo, ganun nalang
siguro ang pagkabaliw ko sa kanya.

Mahal ko parin siya kahit ang tingin niya sa akin ay basura, alipin,kasambahay, o
maging pulubi man ganyan na siguro ako katanga.

Mahal ko siya kahit hindi niya ako kayang tratuhin bilang kanyang asawa, mahal ko
siya kahit binugbog niya ako o kahit na manipulahin napa ako. Mahal ko siya
hanggang sa huling hininga ko. Hindi niya alam kung
ano ang aking nakatagong lihim, isang lihim na itinatago ko lamang sa aking sarili
at kahit na malaman niya man ito ay alam kong wala rin siyang pakialam, hayaan niya
lamang akong mahalin siya at papalayain ko rin naman siya sa tamang panahon.
Being his wife is a dream even though its an unrequited love.

Ngunit ang pagbubuhos ko ba ng pagmamahal sa kanya ay magdudulot din ng kaligayahan

sa aking buhay sa bandang huli o makikita ko ito sa kanyang kapatid.
Ang istoryang The Wife ay para sa mga kababaihan ang importansya mo bilang isang
babae. Maraming mga

babae sa ngayong henerasyon natin na sobrang mahal

na mahal nila ang lalaki at ibinibigay o handang ibigay ang lahat lahat sa kanya na
halos wala ng natitira. Hindi ko naman po sinasabing gayahin o tularan ninyo ang
akda ko sa totoo niyong mga buhay. Hindi ko sinasabing tama ako sa mga bagay bagay
mga kapatid.

Last chapter na po ito mga kapatid kaya nais ko sanang sulitin ang huling
kabanatang ito para sa inyo. Sana ay sa kabanatang ito may makuha kayong aral kay
Knight, Alana at Ash. Naiiyak po ako ngayon dahil hindi ko sukat akalain na aabot
ako sa ganitong punto ng istorya, napakaraming reads at follows. sa tanang istorya
ko ay itong akdang ito lang ang dumami ang
nag-abang kaya taos puso po akong nagpapasalamat hanggang sa baba po nitong chapter
ay walang humpay po akong magpapasalamat sa inyo na baka ay over over oa na po ako
sa inyo haha hayaan niyo na po sana ako. Last chapter na po ito kaya sulitin ko na
po ha. Okay
lang po kahit hindi basahin hanggang dulo pero sana ay basahin niyo parin kasi
madami pa po akong gustong sabihin s ainyo kasi concern ako sa ibang mga readers
ko.

lba iba tayo ng pananaw sa buhay ngunit bilang

isang babae sana ay makita niyo kung gaano o ano kayo kalaking importansya bilang
isang babae sa mundo kinagagalawan natin. Mas maraming pinagdadaanan
ang mga babae kaysa sa mga lalaki at sana ay alam at nakikita niyo yan. Sa
istoryang ito ay mayroong dalawang klase ng lalaki sa mundo. Ang mahalmo ngunit di
ka mahal at mahal ka ngunit hindi mo mahal.

Sa istorya ni Alana at Knight at ang klase ng mahal ni Alana si Knight ngunit hindi
siya mahal ni Knight. Sa ilang taon na silang kasal at walang binigay si Knight sa
kanya kundi mga mapapait na mga luha at

sakit. Sa pisikal at emosyon ay kotang kota na si Alana.

Ngunit ang katanungan nating lahat bilang isang babae ay bakit. Bakit ba tayo
nananatili sa isang relasyon na kahit nasasaktan na tayo ay pinipili parin nating
manatili? Bakit masyado pang pinapatagal ang lahat at kung wala pang may
mangyayaring masama ay hindi ka pa matatauhan?

Nabanggit ko din sa ilang mga kabanata na laging nasa huli ang pagsisisi mga
kaibigan. Nais ko uti itong
ibalik sa inyo. Bakit nga ba nasa huli ang pagsisisi? Bakit hindi ito nasa una?
Dahil kapag nasa una ito ay lahat tayo siguro ay puro perpekto, lahat ay perpekto
walang kahit na anumang pagsisisi at palpak. Ngunit dahilsa kaperpektuhang ito ay
marahilwala tayong salita na patungkol sa halaga, walang kahalagahan ang lahat. If
everything was perfect, if every one was perfect, there is no such a thing as
value. It's old right? Old but gold mga
kapatid. Kahit rinding rindi kayong pakinggan at basahin ang mga katagang yan at
kapag nasa sitwasyon kayo na nabibilang sa katagang yan napapanilay nilay kayo.
Dapat nating isaalang-alang ang kung anumang gagawin natin sa buhay, kahit na tayo
aminin man natin o hindi nakikita natin mismo kung ano ang magiging resulta ng
ating mga desisyon. Alam natin kung magdudulot ba ito ng maganda o hindi, dapat
nating isipin kung ano ang
magiging kahihinatnan at epekto ng ating mga desisyon
.
o gagawm.

Mga kapatid ang pagsisisi ay hindi lang sa pagmamahal (para na akong guro na
nagtuturo hehe sulitin ko na po ito kasi last chapter na) bagkus para din ito sa
inyong mga pangarap at sa mga mahal niyo sa buhay.
Mga bagay na gagawin na hindi mo pagsisisihan sa
huli.

Pursue your dreams and accomplish more goals

Spend more time with people you care about

Express yourself more Learn and explore more Take care of your finances Choose to
be happy
Live to the fullest and never waste time
Mga bagay na maiiwasang pagsisisihan sa paglaon ng iyong buhay

Don't follow someone else's dreams Stop taking your loved ones for granted Stop
pretending to be someone else Don't burn all your bridges
Always tell the truth

Live in the moment

Don't give up on true love

Ngunit ang iba naman ay kahit may masamang nangyari na ay pinipili parin nilang
manatili. May kanya kanya tayong desisyon sa buhay at hindi dapat iyon kuwestiyunin
ngunit huwag sana nating kalimutan kung ano tayo, kung ano din ang importansya
natin. Sa
istorya naman ni Alana at Ash ay ang kaso ng mahal ni Ash si Alana ngunit hindi
mahal ni Alana si Ash. Kung hindi natin napapansin mga kapatid sa buhay natin ay
mayroong ganito kailangan lang nating buksan ang ating mga mata at palawakin ang
ating pananaw.

Aminin natin mayroon sa ating mga buhay bilang babae meron tayong second male lead
aminin niyo man o hindi meron yan hindi niyo lang nakikita o manhid lang kayo.
Ngunit ang mas pinipili natin ay yung mas kinakabaliwan natin o mas mahal natin
hindi ba, balewala si second male lead. Okay naman po mga

kapatid kapagka maayos naman ang trato sa inyo ng

first male lead ninyo ngunit kapagka hindi naman please mag-isip isip na kayo.
Hindi ko naman sinasabing
sundin niyo ang sinasabi ko hindi naman Iahat ng sitwasyon ay ganito. May sari-
sarili tayong paniniwala at mga desisyon sa buhay. lba-iba ang rason ngunit huwag
sana nating kalimutan na ang pagmamahalay hindi
puro pagbibigay o puro pagtanggap lamang.

May mga pagkakataon na dapat tayong magpahinga o minsan ay kailangan ng

tumigiltalaga. Lagi sana nating tandaan na mahalaga pa rin na unahin natin ang
ating sarili.

Love yourself first. Know your worth.

At kapag nagmahal ka huwag mo ibuhos lahat, magtira ka para sa sarili mo. Coz
girl, walang nang mas dakila pa sa pagpapahalaga at pagmamahal sa sarili. Sana
mayroon kayong napulot na aralsa kwento ni Knight at Alana pati na rin kay Ash.
Minsan hinahanap natin yung taong gusto nating mahalin tayo and end up chasing them
mga kapatid and sis please remember what mamay said to Alana nalimutan kong kung
ano chapter yun ang sabi niya is 'Don't chase after a man, if a man truly loves
you he can come and get you.'

Alana chase Knight hanggang sa naikasal na sila, its an unrequited love. At alam ko
nangyayari din ito sa totoong buhay. Hindi kasi natin pinapahalagahan ang ating
sarili. Ang totoo ay walang ibang totoong magmamahal sayo kundi ang sarili mo
lamang.

Sa istoryang ito alam kong maraming na dissappoint sa kawakasan ng istorya at ako

naman ay hindi ko maintindihan kung bakit. Bakit marami ang galit? Dahil ba mas
gusto niyo si Knight kaysa kay Ash?
Yes, me too kahit ako ay gusto kosi Knight para kay

Alana ngunit huwag sana nating kalimutan ang mga ginawa ni Knight sa kanyang asawa
nasi Alana. Naging marahas at hindi naging mabuting asawa si Knight para kay Alana.
Nagbabago ang isang tao at nakita natin ang pagbabago ni Knight ngunit muli
siyang sinubok ng panahon dahilan upang dalhin siya isang sitwasyon na hinding
hindi niya makakalimutan. Gusto kong ilagay niyo ang mga paa niyo kay Alana at nag-
asawa kayo ng tulad ni Knight, gusto kong ipagpaliban niyo sa inyong mga isipan
ang yaman, kagwapuhan at kakisigan ni Knight. Let us all concentrate sa kanyang
ugali, pagtrato at bilang asawa,magiging masaya ba kayo sa ilang taon niyong
pagsasama? Okay lang ba sa inyo nasa mismong bahay niyo ay nagdadala siya ng
kanyang mga babae at ipinapasok sa kwarto dapat ay sa inyong dalawa lang? Hindi ka
lubos na msasaktan na ang ipinagbubuntis mo ay sasabihan kang ipalaglag ang batang
dinadala mo? I am not telling you to hate Knight ngunit ipinapakita ko
sa inyo na dapat ay buksan natin ang ating mga mata na tignan ang katotohanan. Love
doesn't have to hurt you over and over again, nakakapagod din.

Love isn't supposed to hurt. If it does, then it is absolutely not a true love.
Someone who truly loves you sees what a mess you can be, how moody you can
get, and how hard you can be to handle but still wants
you.

Let us go back to the chapter na ipinakilala ni

Knight si Alana bilang isang anak ng katulong nila sa harap ng babaeng kanyang
kinakasama. 1/agay niyo ang mga paa niyo sa mga paa ni Alana. Ana ang mararamdaman
ninyo?

-The Kind of humiliation hurts and it is a big deal.

Bumalik naman tayo sa chapter na sinampal ni

Knight si Alana. Kung kayo ang nasa sitwasyon ni Alana

ano ang mararamdaman ninyo? Ano ang gagawin ninyo?

-That slap is violence and it is a big deal.

This one maybe ay wala sa mga chapters na ginawa ko but nakikita ko ito sa totoong
buhay mga kapatid, sa mga may karelasyon. Eksena na hindi ka pinapayagan
ng iyong karelasyon gumala at gawin ang iyong mga gusto kung walang permiso niya at
kung ayaw niya ang gusto niya siya lagi ang iyong kasama samantalang siya naman ay
malayang gawin ang kanyang mga kagustuhan.

-The kind of possessiveness isn't love - it is abuse, and it is a big deal.

Remember there is no "girl thing" or "guy thing" when it comes to violence and
abuse in relationships. There is just the "right thing" and the "wrong thing':
Violence and abuse are always the wrong thing. Ang violence ay hindi kailanman
naging biro never forget that. May mga taong nadedepress diyan, maraming taong
nagpapakamatay dahil sa violence dahil na dins ahindi nila mahal ang kanilang
sarili. Kulang sila sa pagtanaw sa kanilang sarili at sa takot sa kaitas taasan.

The only way to feel truly happy is to have inner happiness and that happiness is
self love. Ang tanging paraan lamang upang makaramdam ng tunay na kasiyahan ay ang
pagkakaroon ng panloob na kaligayahan at ang kaligayahan ay ang pag-ibig sa sarili
(filipino para damang dama natin mga kapatid). Self love bilang ang totoong ikaw.
Sa ngayong generation natin masyado tayong mapagbigay to the point na wala ng
natitira para sa ating mga sarili. Why not buy yourself what you want, treat
yourself kahit paminsan minsan
lang. Gawin mo yung mga bagay na gusto mong gawin at

mga bagay na hindi mo pa nagagawa but isipin mo

muna kung tama yan ha baka mali yan at maging bad influence pa ako. Self-love could
be rephrased as
self-acceptance kapagka tanggap mona ang Iahat Iahat sayo at minahal mo ng husto
ang iyong sarili, your flaws, your failures, your past, your poor decisions in
life, trust me your life truly opens up.

Katulad nalang ng kay Alana ilang taon din siyang nagtiis hanggang sa napagtanto
niya ang Iahat Iahat and then she have her happy ending. What is self-love mga
kapatid? Base sa obserbasyon ko we women lack on those. Karamihan sa ating mga
babae ay kulang sa pagmamahalsa sarili. And nag research ako at nagbasa basa upang
ibahagi sa inyong mga kababaihan kong ano ang iba 't-ibang mga hakbang upang ma
achieve natin ang pagmamahalsa ating mga sarili. Okay lang kahit hindi niyo sundin
ito, gawin niyo ang gusto niyo mga kapatid as long as nakakatulong at nakakabuti sa
inyo walang problema.

Una ay magpatawad tayo, patawarin natin ang mga taong nanakit at may mga kasalanan
sa atin. Kung nahihirapan ka at hindi madali, bigyan mo ng panahon
at oras ang iyong sarili at magmunimuni kapatid. Forgiveness is a stepping stone
para mabuo natin ulit ang ating sarili,maka recover tayo at umiba ang ating pananaw
sa buhay buhay. Move on po tayong Iahat mga sis and start a new chapter of our
life. Nakakagaan po yan sa pakiramdam mga kapatid trust me, forgiveness comes
first.

Pangalawa retrain your brain mga sis. Negative vibes and thoughts must put to an
end. Kayo lang naman po ang naglalagay sa isip niyo ng mga negative thoughts kasi
you train your brain to think this way and that way. Lalo na din sa mga kababaihan
ang iba ay

madaling ma insecure marami ng naiisip na mga

negative kahit hindi pa naman sinusubukan ang mga bagay bagay o wala pa namang
nangyayari. Being negative push you away at minsan nasasabi nalang natin ang
salitang 'sana' sana ginawa ko nalang, sana nag try ako, sana mabalik ko pa yung
oras. Mga kapatid why not try na magnilay nilay, pahinga muna at isipin at
pakinggan niyo muna ang inyong mga sarili. Mahalin ninyo ang sarili niyo.
Pangatlo being grateful, being thankful, showing appreciation is equals to more
blessings mga kapatid. Appreciate niyo po ang meron po kayo, magpasalamat kayo sa
meron kayo just be grateful. Salubungin niyo ang mga araw na may mga ngiti sa labi
at huwag
kalimutang magpasalamat sa kaitas-taasan. Seeing each day as filled with
opportunity can help you to be more positive at mahahawaan niyo pa ang ibang mga
tao niyan. Share your positive vibes, mga kapatid. Kahit na may mga araw na
mabibigat at may nangyayaring masama magpasalamat parin po tayo, isipin niyo nalang
po ay lilipas din po ang lahat. Lilipas din ang panahon hindi naman po niya tayo
pinapabayaan.
Pang-apat ang pag-ibig ay ang siyang nagkokonekta sa ating lahat. Ano kaya ang
mukha o itsura ng mundo kung Iahat tayo mga tao sa lupa ay nagmamahalan. World
peace mga kapatid. Nagsisimula ang Iahat sa
maliit na bagay at nagsisimula ito sayo. Love yourself first, and then you'll be
able to extend love to others. Hindi ako magsasawang sabihin sa inyo na mahalin
ang inyong mga sarili because girls you deserve it.
Pang-lima let your laughter ring. Laughter is the best medicine ika nga nila.
Nakakatulong ang pagtawa sa atin, narito tayo sa mundong ito upang
magpalaganap ng saya at pag-ibig sa isa't-isa. Alam niyo

ba na pag tumatawa tayo we are reducing stress, pain at

napapasaya at napapagaan pa natin ang iba. We should laugh often mga marse.
Nakakagaan kaya sa pakiramdam ang tumawa lang ng tumawa, show your smile and laugh
malay niyo mga isang tao diyan na naiinspire na nakikita kayong nakangiti.
If you can love the wrong person that much,
imagine how much you can love the right one Alana love Knight so much at dito sa
istoryang ito is he is the wrong person. Sobra sobrang minahal ni Alana si Knight
at natunghayan natin ang kanyang pagmamahalsa mga bawat kabanata (tanim na kayo ng
bleeding heart haha) to the point na nakalimutan na ni Alana ang kanyang sarili. Si
Alana ay ang kaisa isang anak ng mga Herrera
so imagine na mayaman sila at na kay Alana na ang

lahat lahat and then poof nawala ang lahat sa kanya but not literally, napabayaan
niya ang kanyang. And just imagine how much you can love the right person,
natunghayan natin na nakita na ni Alana ang taong para sa kanya taong
makakpagapasaya s akanyang habang buhay, ang taong nagbigay s akanyang ng kasiyahan
but hindi naman sa lumipas ang ilang mga aton ay nakalimutan na niya si Knight but
Ash understands that diba. Nauunawaan iyon ni Ash kasi ang importante ay siya ang
kasama ni Alana, mahal niya si Alana at mahal siya ni Alana. Huwag tayong mamamlagi
sa isang relasyon na hindi na tayo masaya na masyado ng nakakasakal na kung maaari
na makaalis ka pa ay gawin mona kapatid. Tulad nalang sa sitwasyon ni mamay
dito sa istoryang ito, nakulong siya sa mating tao dahil din sa kagustuhan niyang
mahalin din siya tulad ng si Alana. Masaya basi mamay? sa tingin ko ay hindi, kaya
nalulungkot ako minsan dahil may nkikita akong mga ganito I am saying na I am in
perfect relationship mga

kapatid, wala din akong karelasyon. I am just telling you

this dahil ayoko lang kayong masaktan in the near future at hindi dahil ginawa ko
lang ang kwentong ito kundi ginawa ko din ito para kapulutan din ng aral para sa
ating mga babae. Hindi niyo alam kung gaano kasaya na

pumatok ito s apanlas niyo kahit na yung iba ay hindi na umabot sa huling mga
kabanata dahil nga sa kadahilanang hindi nila nagustuhan ang wakas ngunit nais ko
parin pasalamatan ang mga atong patuloy na sumusuporta at sa mga silent readers
ko diyan. Mga may nagleleave ng kanilang mga comments din pasensya na at minsan
hindi ko na kayo narereplyan pero maraming salamat po sa inyong lahat. May mga
readers din ako na ang babait my god I love you all.

Gusto ko ding sabihin na napapansin ko din ang paglaganap ng pagbebenta ng mga

akda ng mga kapwa ko manunulat. Binenbenta ito kapalit ng load at ang iba ay hindi
ko na alam ngunit nakikita ko po ito sa social media. Gusto ko po sanang sabihin
sa inyo na huwag sana po natin itong tangkilikin mga kapatid, masakit sa isang
manunulat ang ganitong pangyayari. Bilang isang manunulat napakasarap makita na
ang iyong akda ay kumikita kahit papaano kahit maliit lang yan ay malaki na para sa
amin. Bilang isang manunulat ay pangarap namin na balang araw ay sumikat ang aming
mga akda at maging libro at kumita kahit masyadong napaka imposible ngunit ang
platapormang ito ang Dreame ang nagbigay sa amin ng oportunidad. Napakasaya ko
nang makapag publish ako ng istroya ko dito sa Dreame, ang saya saya ko promise at
dahilna din sa tinulungan ako ng aking editor nasi Ms. Sofia.

Nais kong pasalamatan ang mga taong walang sawang nag-aabang at sumusuporta sa
bawat update ng The Wife simula nung nag-update na po ako. Sa loob ng

dalawang buwan ay hindi ko lubos maisip na tataas ang

readers at followers ng The Wife. Marami akong mga nakikilang mga readers ko na
walang sawang nagleleave ng kanilang mga comments kahit minsan hindi ko na
nasasagot nais ko lang malaman ninyo na mahal ko po kayo sana sa future magkita
kita po tayo. Nais ko ding pasalamatan ang aking editor nasi Ms. Sofia dahil siya
yung nagmulat sa akin kung ano yung gagawin ko sa istoryang ito.

Marami akong naging inspirasyon sa pagsulat nito at may malaking parte kayo bilang
aking mga mahal na mambabasa sa pagbuo ng kwentong ito. Hindi ko maaabot ang
achievement na ito kung hindi dahil sa inyo. Marami ang naiinis, nagalit, naawa,
umiyak at na fallinlove sa bawat karakter ng THE WIFE. I'm thankful kasi naging
effective ang mga nagawa kong tauhan. Naging makatotohanan ang bawat emosyon nila
dahil nagawa niyong maramdaman ang mga pakiramdam na iyon. Natutuwa ako dahil
naramdaman niyo ang mga bawat salitang tinutumbok ko sa mga bawat kabanata
ng istoryang ito.

The long journey of Knight, Alana, and Ash has already ended.

But ours is not.

Hope to see you all in my next story.

Sabay sabay nating tunghayan ang susunod na istorya na mapupublish po dito sa

Dreame, ang istorya ni Thaddeus na pinamagatang The Shattered Rose.

Besides sa mga istoryang ginagawa ko which is mga babaeng galing sa magagandang

pamilya, mayayamang angkan, may magandang trabaho at walang problema sa pinansyal
ay naisipan konggumawa ng istorya patungkol sa isang babae na nagtatrabho sa

isang club at nagbibigay ng aliw kapalit ng malaking

halaga ng pera. At dahil hindi siya nakapagtapos ng pag-aaralsa kolehiyo ay ito ang
naisipan niyang pasuking trabaho dahil mabilis ang kitaan ng pera at dahil na din
sa kailangan niyang dugtungan ng buhay at araw ang kanyang nag-iisang kapatid na
nagdadialysis.

Naisip ko din na hindi naman siguro lahat ng mga taong pumapasok sa ganitong
trabhao ay kagustuhan nila at sasyang gipit lamang sila dahil walang wala silang
maasahan sa buhay. Na baka may isa din sa
kanila na nangangarap parin na sana ay may sumagip sa kanilang prince charming
despite of being what and
who they are. Na may taong tatanggap parin sa kanila.

The Shattered Rose

Thaddeus Alcantara, a high powered raider of the Philippines he invests and buys a
large interest in a corporation whose assets have been judged to be undervalued. He
buys the shares of the struggling companies and sells off the assets for profit.

Sa kabila ng halos lahat ng mga bagay na meron na siya ay meron paring kulang sa
buhay niya at iyon ay ang pagkakaroon ng tagapagmana. Malapit ng mawala
sa kalendaryo ang kanyang edad at gusto na niyang mag kaanak ngunit ayaw niyang
makapag asawa.

Love is not just for him dahil napatunayan na niya ito. Minsan na siyang
pinagtaksilan ng kayang dating kinakasama at ang mas mala/a pa ay ninakawan siya
nita kaya iisa lang ang tingin niya sa mga babae. Mga manloloko at walang ibang
gusto kundi manhuthot ng pera.

Astrid Hyacinth Samson isang bayarang babae na nagbibigay ng aliw sa pagsasayaw.

Wafa siyang ibang pagpipilian dahil hindi rin siya nakapag kolehiyo at

walang makitang trabaho kung kayat tinulungan siya ng

kanyang kakilala at ipinasok siya sa isang club upang sumayaw.

Naisip niya narin na mas maigi na din iyon kaysa sa ipagbili niya ang kanyang
katawan mismo. Nangangailangan siya ng malaking pera araw-araw dahil sa kanyang
kapatid na nagda-dialysis.

Malaki ang gastos sapagkat sapagkat sa isang linggo ay dalawang beses ang kanyang
kapatid kung mag dialysis. Wala na din silang mga magulang na maasahan kung kayat
papasanin niya ang lahat ng trabaho na malaki ang bayad upang madugtungan lamang
ang buhay ng kanyang kapatid.

Sa muli maraming maraming salamat po sa pagsasama sa akin na makompleto ang

istoryang ito. sa walang sawang pag-abang, sa mga gumastos ng kanilang mga coins,
sa mga naghintay, sa mga nagleave ng kanilang mga comments again thank you thank
you nauumay na ba kayo sa pasasalamat ko? haha kasi ako hindi kaya maraming
maraming salamat sa inyo.

Mahalko kayo.

PS: Pag-iisipan ko pang gawan ng istorya si Knight kaya abang abang na kayo.:)