Во шумара се разболе едно младо дрво. Лисјата му се исушија. Му се исушија
и младите гранчиња. Еден ден дојдоа шумски работници и шумарски инженери. Го откорнаа младото дрво однесоа во шумската болница да го прегледаат. Му го прегледаа кореот, стеблото и гранките. Откако ништо не најдоа, сите рекоа дека дрвити се разболело од сушата. Немао доволно вода. Над нив прелета клукајдрвчето познато како шумски лекар и црцорејќи им рече: -Ха, се лажете, дрвото беше болно од црвчиња! Сите му ги исчистив од кората! Јас виновно што задоцнив, што не дојдов навреме д го прегледам... Младото дрво беше мртво. Наоколу тажно шумолеа липите, брезите, буките. Дабкето, елите, црешите врапчарки, јаворите смреките, евлите, габерот, крушите горници, старите јасени и мноштвото тревки. Сите т