Professional Documents
Culture Documents
29-ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ
29-ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ
29-ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ ΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ - ΤΡΕΜΠΕΛΑ
2/97
θεία σοφία.
3/97
τὰ πάντα ἐλέγχουσα καὶ τὸ δίκαιον νὰ τὸν ἐλέγξῃ καὶ τὸν τιμωρήσῃ.
4/97
1,13 ὅτι ὁ Θεὸς θάνατον οὐκ ἐποίησεν, 13 Διότι δὲν εἶναι ὁ Θεός, ποὺ ἔκαμε τὸν 13 Διότι ὁ Θεὸς δὲν ἔκαμε τὸν θάνατον, οὔτε εὐχαριστεῖται νὰ
5/97
ἀνθρώπου, καὶ οὐκ ἐγνώσθη ὁ ὑπάρχει δὲ ἐλπίς, ὅτι θὰ ζήσωμεν πέραν ἐπανόρθωσις, ὅταν ἔλθῃ ἡ τελευτὴ καὶ ὁ θάνατος τοῦ
6/97
καὶ οὐδεὶς ἀναστρέφει. ὁριστικῶς, καὶ κανεὶς δὲν ἐπιστρέφει τελευτή μας ἐσφραγίσθη ὁριστικῶς καὶ κανεὶς δὲν γυρίζει πάλιν
7/97
ἄχρηστον ἐλέγχεται. ἀδυναμία ἀποδεικνύεται ἐπάνω εἰς τὰ ἀσθενὲς καὶ ἀδύνατον ἀποδεικνύεται ἀνωφελὲς καὶ ἄχρηστον.
8/97
Θεόν. καὶ τὴν τελευτὴν τῶν δικαίων ἀνθρώπων θάνατον τῶν δικαίων καὶ κομπάζει καυχώμενος, ὅτι ἔχει
9/97
αὐτοὺς ἡ κακία αὐτῶν, τυφλώσει πλέον ἐξ ὁλοκλήρου ἡ κακία των.
10/97
καὶ οὐ μὴ ἄψητοι αὐτῶν βάσανος. ἀπὸ τὸ παντοδύναμον προστατευτικὸν σώματος, ὑπάρχουν εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Θεοῦ ἀπολαύουσαι τῆς
11/97
ὁλοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο τοῦ πυρός, καὶ τοὺς ἐδέχθη εὐαρέστως, ἔτσι ἐδοκίμασε καὶ ἐκαθάρισε καὶ αὐτοὺς ὁ Κύριος εἰς τὸ καμίνι
αὐτούς. ὅπως δέχεται τὰ προσφερόμενα τῶν θλίψεων, καὶ ὡς θυσίαν, ποὺ προσφέρεται καὶ κατακαίεται
12/97
Θεόν.
13/97
εὐχάριστος θέσις εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου. πολὺ τερπνότερον καὶ μακαριώτερον ἀπὸ ἐκεῖνο, τοῦ ὁποίου
14/97
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης
ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ - 4ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
4,1 Κρείσσων ἀτεκνία μετὰ ἀρετῆς· Απὸ τὴν πολυτεκνίαν τῶν ἀσεβῶν Σύμφωνα λοιπὸν μὲ τὰ λεχθέντα εἶναι προτιμότερον νὰ μὴ ἔχῃ
ἀθνασία γάρ ἐστιν ἐν μνήμῃ αὐτῆς, προτιμοτέρα εἶναι ἡ ἀτεκνία μετὰ ἀρετῆς. κανεὶς παιδιά, ἀρκεῖ νὰ συνοδεύεται ἡ ἀτεκνία αὐτὴ μὲ ἀρετήν·
ὅτι καὶ παρὰ Θεῷ γινώσκεται καὶ Διότι ἡ μνήμη τῆς ἀρετῆς παραμένει διότι τὸ μνημόσυνον καὶ ἡ ἐνθύμησις τῆς ἀρετῆς εἶναι ἀθάνατα·
παρὰ ἀνθρώποις· ἀθάνατος, ἀναγνωρίζεται ὡς καλὴ καὶ ἐπειδὴ ἀναγνωρίζεται καὶ ἐκτιμᾶται αὕτη καὶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ
ἐπαινετὴ ἐκ μέρους Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
4,2 παροῦσάν τε μιμοῦνται αὐτὴν καὶ 2 Οἱ ἄνθρωποι, ὅταν τὴν βλέπουν ἐν τῷ 2 Καὶ ὅταν εἶναι αὕτη παροῦσα καὶ ζῇ ἀκόμη ὁ ἀσκῶν αὐτὴν
ποθοῦσιν ἀπελθοῦσαν· καὶ ἐν τῷ προσώπῳ καὶ τῷ βίῳ τοῦ ἐναρέτου, τὴν δίκαιος, τὴν τιμοῦν καὶ τὴν μιμοῦνται, ὅταν δὲ μὲ τὸν θάνατον
αἰῶνι στεφανηφοροῦσα πομπεύει τὸν μιμοῦνται. Ὅταν δὲ ὁ ἐνάρετος ἐκδημήσῃ, τοῦ δικαίου ἀπέλθῃ, τὴν ποθοῦν καὶ τὴν ἐνθυμοῦνται μετὰ
τῶν ἀμιάντων ἄθλων ἀγῶνα ἐπιθυμοῦν νὰ εὑρίσκετο πλησίον τῶν τιμῆς καὶ εὐλαβείας. Καὶ στεφανωμένη λοιπὸν αἰωνίως ἡ ἀρετὴ
νικήσασα. πάντοτε. Ὁ ἐνάρετος, στεφανωμένος μὲ θριαμβεύει ἐν μεγαλοπρεπεῖ πομπῇ, διότι ἐνίκησεν εἰς τὸν
δόξαν εἰς τὴν αἰωνίαν ζωήν, θριαμβεύει, ἔνδοξον ἀγῶνα τῶν μεγάλων κατορθωμάτων, τὰ ὁποῖα εἶναι
διότι ἐνίκησε καὶ κατώρθωσεν ἄθλους εἰς καθαρὰ παντὸς ματαίου καὶ ἐγωϊστικοῦ μολύσματος.
τὸν ἀγῶνα τῆς ἀρετῆς χωρὶς κανένα
ψεγάδι.
4,3 Πολύγονον δὲ ἀσεβῶν πλῆθος οὐ 3 Ἡ πολυτεκνία τῶν ἀσεβῶν καὶ τὸ 3 Ἐνῷ δὲ ὁ ἐνάρετος, καὶ ὅταν ἀκόμη εἶναι ἄτεκνος,
χρησιμεύσει, καὶ ἐκ νόθων πλῆθος τῶν ἀπογόνων των εἰς τίποτε δὲν μνημονεύεται τιμημένος εἰς τὸν αἰῶνα, ὅλως τοὐναντίον τὸ
μοσχευμάτων οὐ δώσει ρίζαν εἰς χρησιμεύει. Οἱ νόθοι υἱοὶ δὲν θὰ ριζώσουν πλῆθος τῶν ἀσεβῶν, ὁσονδήποτε πολύτεκνον καὶ ἂν εἶναι, δὲν
βάθος, οὐδὲ ἀσφαλῆ βάσιν ἐδράσει· εἰς βάθος. Δὲν θὰ θεμελιωθοῦν εἰς θὰ εὐδοκιμήσῃ οὔτε θὰ ἀποβῇ χρήσιμον, καὶ ἀπὸ τὰ νόθα
ἀσφαλῆ βάσιν· θὰ ἐξαφανισθοῦν. βλαστάρια δὲν θὰ δοθῇ ρίζα, ποὺ θὰ προχωρήσῃ εἰς μεγάλο
βάθος, ὥστε ἡ γενεὰ τῆς ἀνομίας νὰ μὴ ξερριζωθῇ καὶ νὰ μὴ
ἐξαφανισθῇ εἰς τὸ τέλος, οὔτε τὸ πλῆθος τῶν ἀπογόνων θὰ
ἐγκαθιδρυθοῦν εἰς ἀσφαλῆ καὶ στερεὰν βάσιν καὶ εἰς θεμέλιον
βαθὺ καὶ ἀσάλευτον.
15/97
4,4 κἂν γὰρ ἐν κλάδοις πρὸς καιρὸν 4 Ἀλλὰ καὶ ἂν μερικοὶ κλάδοι των πρὸς 4 Ναί, δὲν θὰ ριζοβολήσουν βαθιά· διότι καὶ ἐὰν τὰ πολυπληθῆ
ἀναθάλῃ, ἐπισφαλῶς βεβηκότα ὑπὸ καιρὸν ἀναθάλουν καὶ βλαστήσουν, αὐτὰ βλαστήματα τῶν ἀσεβῶν πετάξουν προσκαίρους κλάδους,
16/97
κανείς. Εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι κανεὶς νέος καὶ συγχρόνως νὰ
17/97
περιοχὰς βλάπτουν καὶ διαστρέφουν τὴν ἔργων, καὶ ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον μὲ εὐχαρίστησιν σκέπτονται καὶ
18/97
4,17 ὄψονται γὰρ τελευτὴν σοφοῦ καὶ 17 Οἱ ἀσεβεῖς ὅμως θὰ ἴδουν τὴν πρόωρον 17 Θὰ κριθοῦν δὲ καὶ θὰ καταδικασθοῦν οὗτοι ἀπὸ τὸν δίκαιον,
οὐ νοήσουσι τί ἐβουλεύσατο περὶ τελευτὴν τοῦ κατὰ Θεὸν σοφοῦ καὶ δὲν θὰ διότι θὰ ἴδουν τὸ τέλος καὶ τὴν πρόωρον τελευτὴν τοῦ ἐναρέτου
19/97
κατηγορίας.
20/97
καὶ ἐν ἁγίοις ὁ κλῆρος αὐτοῦ ἐστιν; τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ, ἡ δὲ θέσις του καὶ ἡ ἔλαβε μερίδιον καὶ κληρονομίαν μεταξὺ τῶν ἁγίων;
21/97
5,11 ἢ ὡς ὀρνέου διαπτάντος ἀέρα 11 Ἢ ὡσὰν ἕνα πτηνόν, ὅταν πετᾷ καὶ 11 Ἢ ἐπέρασαν σὰν τὸ πουλί, ποὺ ἐπέταξεν εἰς τὸν ἀέρα καὶ δὲν
οὐδὲν εὑρίσκεται τεκμήριον πορείας, διασχίζῃ τὸν ἀέρα, χωρὶς νὰ ἀφήνῃ εὑρίσκεται κανὲν σημεῖον, ἀπὸ τὸ ὁποῖον νὰ συμπεραίνεται τὸ
22/97
ἀνάμνησιν ἑνὸς διαβάτου, ὁ ὁποῖος διὰ ἐφιλοξενήσαμεν, καὶ χωρὶς νὰ τὸν γνωρίσωμεν καλά, ἔφυγε
23/97
ὁσιότητα, τὴν ἁγιότητά του, αὐτὸν καὶ καθιστῶσαν ἑαυτὸν ἀπρόσβλητον καὶ ἀκατανίκητον,
τὴν ἁγιότητά του,
24/97
ἀλλὰ αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ τέλος τῶν ἀσεβῶν
25/97
ὑμῖν, ὅτι κρίσις ἀπότομος ἐν τοῖς σας ἡ τιμωρία, διότι τρομερὰ πάντοτε καὶ καὶ γρήγορον, διότι γίνεται αὐστηρὰ καὶ ἀδυσώπητος ἡ δίκη
26/97
τὴν θείαν σοφίαν, θὰ εὔρουν καὶ θὰ ἔχουν γίνουν ὅσιοι· καὶ ἐκεῖνοι ποὺ διὰ τῆς τηρήσεως ταύτης τὰ
ἀπολογίαν κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως. ἐδιδάχθησαν καὶ τὰ ἔζησαν, αὐτοὶ καὶ θὰ εὔρουν ἀπολογίαν
27/97
τρίβοις φαντάζεται αὐτοῖς εὐμενῶς Ὁλόλαμπρη καὶ εὐμενὴς παρουσιάζεται καὶ ὅταν τοὺς συναντᾷ εἰς τοὺς δρόμους καὶ εἰς τὴν πορείαν τῆς
καὶ ἐν πάσῃ ἐπινοίᾳ ὑπαντᾷ αὐτοῖς. εἰς τοὺς δρόμους τῆς ζωῆς των, καὶ εἰς καθημερινῆς των ζωῆς, τοὺς παρουσιάζεται μὲ εὐμένειαν καὶ
28/97
ἀπαγγελῶ καὶ οὐκ ἀποκρύψω ὑμῖν θὰ σᾶς τὸ ἀναγγείλω καὶ δὲν θὰ κρύψω της, θὰ σᾶς τὸ ἐκθέσω καὶ δὲν θὰ σᾶς ἀποκρύψω μυστηριώδεις
μυστήρια, ἀλλὰ ἀπ' ἀρχῆς γενέσεως ἀπὸ σᾶς τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ θὰ καὶ ἀγνώστους ἀληθείας, ἀλλὰ θὰ ἐρευνήσω καταλεπτῶς ὅλα
29/97
ἐγλύφην σὰρξ ἀνθρώπους. Ἀπόγονος τοῦ πρώτου τὴν κοιλίαν τῆς μητέρας μου διεμορφώθην εἰς σῶμα καὶ
30/97
ἔξοδος ἐπιφυλάσσεται δι' αὐτούς, ὁ εἶναι ἡ ἴδια δι’ ὅλους.
θάνατος.
31/97
7,12 Εὐφράνθην δὲ ἐπὶ πᾶσιν, ὅτι αὐτῶν 12 Ηὐφράνθην δὲ εἰς ὅλα τὰ ὑλικὰ καὶ 12 Ἐνῷ δὲ προτήτερα περιεφρόνουν τὰ ἀγαθὰ αὐτά, τώρα
32/97
τῶν σοφῶν.
33/97
πάντα, μὲ ἐδίδαξε αὐτά.
7,22 Ἔστὶ γὰρ ἐν αὐτῇ πνεῦμα νοερόν, 22 Αὐτὴ δὲ ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ ἔχει 22 Εἶναι δὲ ἡ Σοφία τεχνῖτις τελεία, διότι εἶναι ἐν αὐτῇ
34/97
καὶ ἀπόρροια τῆς τοῦ Παντοκράτορος τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ, ὁλοκάθαρον καὶ λεπτότατον φύσημα τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ καὶ καθαρὰ
35/97
καὶ προηγεῖται ἀπὸ αὐτό.
36/97
αὐτοῦ. χειραγωγεῖ πρὸς αὐτὴν τοὺς ἀνθρώπους. τῶν σχεδίων τῆς ἀπείρου διανοίας του, ἐξέλεξε τὰ καλῶς λίαν
37/97
τέρατα προγινώσκει καὶ ἐκβάσεις πολυπλόκους καὶ δυσνοήτους λόγους, τὰς δυσκολωτέρων αἰνιγμάτων γνωρίζει, προτοῦ συμβοῦν, τὰ
38/97
τὸ χέρι των εἰς τὸ στόμα των, δηλοῦντες ἡσυχίαν εἰς πάντα τυχὸν ἀνυπόμονον.
39/97
σοφίας ἕνωσιν καὶ συμβίωσιν ὑπάρχει ἡ
ἀθανασία,
40/97
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης
ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ - 9ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Αρχαίο Κείμενο Ἑρμηνεία Ἰωάννου Κολιτσάρα Ἑρμηνεία Παναγιώτη Τρεμπέλα
9,1 Θεὲ πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους Θεὲ τῶν προγόνων μου, Κύριε τοῦ ἐλέους, Θεὲ τῶν πατέρων μου καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους, ὁ ὁποῖος ἐποίησας
ὁ ποιήσας τὰ πάντα ἐν λόγῳ σου σὺ ὁ ὁποῖος διὰ μόνου τοῦ λόγου σου τὰ πάντα διὰ μόνου τοῦ προστακτικοῦ λόγου σου
ἐδημιούργησες τὰ σύμπαντα
9,2 καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατεσκεύασας 2 καὶ μὲ τὴν θείαν σου σοφίαν ἔπλασες 2 καὶ ὁ ὁποῖος διὰ τῆς Σοφίας σου κατεσκεύασες τὸν ἄνθρωπον
ἄνθρωπον, ἵνα δεσπόζῃ τῶν ὑπὸ σοῦ τὸν ἄνθρωπον, εἰς τὸν ὁποῖον ἔδωσες τὸ διὰ νὰ δεσπόζῃ καὶ κυριαρχῇ ἐπὶ τῶν κτισμάτων, τὰ ὁποῖα
γενομένων κτισμάτων προσὸν νὰ εἶναι κύριος ὅλων τῶν ἔγιναν ἀπὸ Σέ,
δημιουργημάτων σου,
9,3 καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὀσιότητι 3 νὰ ἐπιβλέπῃ καὶ κυβερνᾷ τὸν κόσμον μὲ 3 καὶ νὰ κυβερνᾷ τὸν κόσμον μὲ ἀφοσίωσιν εἰς Σὲ καὶ μὲ
καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι ψυχῆς ἀφοσίωσιν πρὸς σὲ καὶ μὲ δικαιοσύνην δικαιοσύνην καὶ μὲ εὐθύτητα καὶ ἀνιδιοτέλειαν καρδίας νὰ
κρίσιν κρίνῃ, πρὸς τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἐκδίδῃ κατὰ κρίνῃ καὶ νὰ δικάζῃ·
τὰς δίκας δικαίας ἀποφάσεις μὲ εὐθύτητα
καὶ ἀντικειμενικότητα καρδίας,
9,4 δός μοι τὴν τῶν σῶν θρόνων 4 δός μου τὴν σοφίαν, ἡ ὁποία 4 δός μου τὴν Σοφίαν, ἡ ὁποία κάθηται μαζί σου παρὰ τὸν
πάρεδρον σοφίαν καὶ μή με παρακάθεται εἰς θρόνον κοντὰ εἰς τὸν θρόνον σου, καὶ μὴ μὲ ἀποδοκιμάσῃς ἀπὸ τοὺς δούλους σου.
ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου. ἰδικόν σου θρόνον καὶ μὴ μὲ
ἀποδοκιμάσῃς ἀπὸ τὴν τάξιν τῶν δούλων
σου.
9,5 Ὅτι ἐγὼ δοῦλος σὸς κοὶ υἱὸς τῆς 5 Διότι ἐγὼ εἶμαι ἰδικός σου δοῦλος, υἱὸς 5 Σὲ παρακαλῶ δὲ νὰ μὴ μὲ ἀπορρίψης ἀπὸ τὸν ἀριθμὸν τῶν
παιδίσκης σου, ἄνθρωπος ἀσθενὴς τῆς ἰδικῆς σου δούλης, τῆς μητρός μου. παιδιῶν σου, διότι καὶ ἐγὼ εἶμαι δοῦλος σοῦ καὶ παιδὶ τῆς
καὶ ὀλιγοχρόνιος καὶ ἐλάσσων ἐν Ἄνθρωπος ἀδύνατος, τοῦ ὁποίου ὁ βίος δούλης σου, ἄνθρωπος ἀδύνατος καὶ μὲ ὀλιγοχρόνιον ζωὴν καὶ
συνέσει κρίσεως καὶ νόμων· εἶναι βραχὺς ἐπὶ τῆς γῆς, μικρὸς καὶ πολὺ μικρὸς εἰς τὸ να κατανοῶ τὴν δικαιοσύνην καὶ τοὺς θείους
ἀδύνατος εἰς ὀρθὰς κρίσεις καὶ εἰς τὴν νόμους.
γνῶσιν τῶν ἰδικῶν σου νόμων.
41/97
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης
9,6 κἂν γάρ τις ᾖ τέλειος ἐν υἱοῖς 6 Καὶ ἐάν, ἔστω, ὑπάρξῃ κανεὶς τέλειος 6 Ναί· εἶμαι ἀδύνατος καὶ ὑστερῶ εἰς τὸ νὰ κρίνω ὀρθῶς καὶ
ἀνθρώπων, τῆς ἀπὸ σοῦ σοφίας μεταξὺ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, ὅταν ἀπὸ κατὰ τοὺς νόμους σου, διότι καὶ ἐὰν ἀκόμη ὑποτεθῇ ὅτι ὑπάρχει
ἀπούσης, εἰς οὐδὲν λογισθήσεται. αὐτὸν ἀπρυσιάζῃ ἡ σοφία σου, εἶναι ἕνα κανεὶς τέλειος μεταξὺ τῶν ἀπογόνων τῶν ἀνθρώπων, ὅταν
τίποτε ἐνώπιον σοῦ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀπουσιάζῃ ἡ ἀπὸ σοῦ Σοφία, δὲν θὰ ὑπολογισθῇ οὗτος ἄξιος εἰς
ὀρθοφρονούντων ἀνθρώπων. τίποτε.
9,7 Σύ με προείλω βασιλέα λαοῦ σου 7 Σύ, μὲ ἐξέλεξες ὡς βασιλέα τοῦ λαοῦ 7 Σὺ μὲ ἐπροτίμησες καὶ μὲ ἐδιάλεξες νὰ γίνω βασιλεὺς τοῦ
καὶ δικαστὴν υἱῶν σου καὶ σου, μὲ κατέστησες δικαστὴν μεταξὺ τῶν λαοῦ σου καὶ δικαστὴς τῶν Ἰσραηλιτῶν, ποὺ εἶναι αὐτοὶ
θυγατέρων· υἱῶν σου καὶ τῶν θυγατέρων σου. ἐξαιρετικῶς μεταξὺ τῶν ἄλλων ἐθνῶν παιδιά σου καὶ
θυγατέρες σου.
9,8 εἶπας οἰκοδομῆσαι ναὸν ἐν ὄρει 8 Σὺ εἶπες νὰ ἀνοικοδομήσω ναὸν εἰς τὸ 8 Μὲ διέταξες νὰ οἰκοδομήσω ναὸν ἐπὶ τοῦ ὄρους του ἁγίου σου
ἁγίῳ σου καὶ ἐν πόλει ἅγιόν σου ὅρος καὶ θυσιαστήριον εἰς τὴν καὶ θυσιαστήριον εἰς τὴν πόλιν Σιών, ὅπου κατεσκήνωσας καὶ
κατασκηνώσεώς σου θυσιαστήριον, πόλιν, ὅπου ἔστησες τὴν σκηνήν σου, κατοικεῖς, ἀντίγραφον καὶ ἀπομίμησιν τῆς ἁγίας σκηνῆς, τὴν
μίμημα σκηνῆς ἁγίας, ἣν ὅμοιον πρὸς τὴν ἅγιον Σκηνὴν τοῦ ὁποίαν εἶχες προετοιμάσει ἀπὸ τὴν ἀρχὴν τῆς δημιουργίας.
προητοίμασας ἀπ' ἀρχῆς. Μαρτυρίου σου, τὴν ὁποίαν ἀπ' ἀρχῆς σὺ
εἶχες προετοιμάσει.
9,9 Καὶ μετὰ σοῦ ἡ σοφία ἡ εἰδυῖαι τὰ 9 Μαζῆ μὲ σὲ εἶναι πάντοτε ἡ σοφία, ἡ 9 Καὶ μετὰ Σοῦ εἶναι ἡ Σοφία, ἡ ὁποία γνωρίζει τὰ ἔργα σου καὶ
ἔργα σου καὶ παροῦσα, ὅτε ἐποίεις ὁποία ἐγνώριζεν ἀπολύτως καὶ γνωρίζει ἡ ὁποία παρευρίσκετο παροῦσα, ὅταν ἐδημιούργεις τὸν κόσμον,
τὸν κόσμον, καὶ ἐπισταμένη τί ὅλα τὰ ἔργα σου, καὶ ἡ ὁποία ἦτο καὶ γνωρίζει τί εἶναι ἀρεστὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ποῖον
ἀρεστὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου καὶ τί παροῦσα, ὅταν σὺ ἐκ τοῦ μηδενὸς εἶναι σύμφωνον πρὸς τὸ θέλημα καὶ τὰς ἐντολάς σου.
εὐθὲς ἐν ἐντολαῖς σου. ἐδημιουργοῦσες τὸν κόομον, καὶ ἐγνώριζε
τί εἶναι εὐάρεστον ἐνώπιον τῶν
ὀφθαλμῶν σου καὶ σύμφωνον μὲ τὰς
ἁγίας ἐντολάς σου.
9,10 Ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίων 10 Αὐτήν, λοιπόν, τὴν θείαν σοφίαν σου 10 Ἀπόστειλε ταύτην ἀπὸ τοὺς ἁγίους σου οὐρανοὺς καὶ ἀπὸ
οὐρανῶν καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου στεῖλε εἰς ἐμὲ τὸν δοῦλον σου ἀπὸ τοὺς τὸν θρόνον τῆς μεγαλοπρεποῦς καὶ ἀνυπερβλήτου δόξης σου
πέμψον αὐτήν, ἵνα συμπαροῦσά μοι ἁγίους οὐρανοὺς καὶ ἀπὸ τὸν θρόνον τῆς πέμψον αὐτήν, διὰ νὰ εἶναι παροῦσα μαζί μου καὶ νὰ κοπιάζῃ
42/97
κοπιάσῃ καὶ γνῶ τί εὐάρεστόν ἐστι δόξης σου, διὰ νὰ εὑρίσκεται πάντοτε ἐνισχύουσά με εἰς τὰς προσπαθείας μου, καὶ οὕτω νὰ γνωρίζω,
43/97
9,16 Καὶ μόλις εἰκάζομεν τὰ ἐπὶ γῆς 16 Μόλις δὲ καὶ μετὰ βίας διατυπώνομεν 16 Καὶ μόλις μετὰ δυσκολίας συμπεραίνομεν αὐτά, ποὺ
καὶ τὰ ἐν χερσὶν εὑρίσκομεν μετὰ εἰκασίας καὶ συνάγομεν συμπεράσματα ὑπάρχουν καὶ γίνονται ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ μὲ κόπον πολὺν
44/97
διεφύλαξεν ἀπὸ τὴν πλήρη καταστροφὴν
45/97
10,6 Αὕτη δίκαιον ἐξαπολλυμένων 6 Αὐτή, ὅταν κατεστρέφοντο οἱ ἀσεβεῖς 6 Αὐτή, ὅταν ἐξωλοθρεύοντο τελείως οἱ ἀσεβεῖς, ἐγλύτωσε τὸν
ἀσεβῶν ἐρρύσατο φυγόντα πῦρ Σοδομῖται, διεφύλαξε τὸν δίκαιον Λώτ, ὁ δίκαιον Λώτ, ὁ ὁποῖος ἔφυγε σῶος τὸ καταβὰν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
46/97
δίκαιον ὠδήγησεν ἐν τρίβοις εὐθείαις· ξένην χώραν, διὰ νὰ διαφύγῃ τὴν ὀργὴν του Ἡσαῦ, τὸν ὠδήγησεν εἰς δρόμους ἴσιους· ἔδειξεν εἰς αὐτὸν
47/97
ψευδεῖς τε ἔδειξε τοὺς μωμησαμένους ἐξουσίαν ἐπὶ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ἐκείνων ποὺ τὸν ἐτυράννουν· ἀπέδειξε
48/97
10,19 τοὺς δὲ ἐχθροὺς αὐτῶν 19 Τοὺς δὲ ἐχθρούς των, τοὺς Αἰγυπτίους, 19 Τοὺς δὲ ἐχθρούς των ἔπνιξε διὰ κατακλυσμοῦ καὶ ἀπὸ τὸ
κατέκλυσε καὶ ἐκ βάθους ἀβύσσου τοὺς ἔπνιξε μέσα εἰς τὸν κατακλυσμὸν βάθος τῆς θαλάσσης ἐξέβρασε τὰ πτώματά των εἰς τὴν ξηράν.
49/97
11,4 Ἐδίψησαν καὶ ἐπεκαλέσαντό σε, 4 Ἐδίψησαν, ἐπεκαλέσθησαν δὲ τὴν σοφίαν 4 Ἐδίψασαν εἰς τὴν Ραφιδεὶν καὶ εἰς Κάδης καὶ Σὲ
50/97
πῶς ἐν ὁργῇ κρινόμενοι ἀσεβεῖς αὐτὸ ἦτο παιδαγωγία διὰ τοῦ θείου ἐλέους, γογγυσμούς των τότε ἐπαιδαγωγήθησαν μὲ ἔλεος καὶ
ἐβασανίζοντο· ἔμαθαν πόσον ἐβασανίζοντο οἱ ἀσεβεῖς ἐτιμωρήθησαν μὲ εὐσπλαγχνίαν, ἀνεγνώρισαν, πῶς οἱ ἀσεβεῖς
51/97
ριφέντα ἀπεῖπον χλευάζοντες ἐπὶ ἄλλοτε οἱ Αἰγύπτιοι εἶχον γελοιοποιήσει ὁποῖον εἰς παλαιότερον χρόνον ριφθέντα ἔκθετον εἰς τὸν
τέλει τῶν ἐκβάσεων ἐθαυμάσαν, καὶ ἀπορρίψει μὲ χλευασμόν, εἰς τὸ τέλος Νεῖλον μετὰ περιφρονήσεως καὶ χλυασμοῦ ἀπέρριψαν, εἰς τὸ
52/97
ὀμμάτων σπινθῆρας ἀστράπτοντας, ἀπαστράπτοντας σπινθῆρας· μάτια τῶν φοβερὰς σπίθας.
53/97
δύνασαι, καὶ παρορᾷς ἁμαρτήματα παραβλέπεις δὲ τὰ ἁμαρτήματα τῶν πάντα σοῦ εἶναι δυνατά, καὶ παραβλέπεις τὰς ἁμαρτίας τῶν
54/97
κακότητα καὶ νὰ πιστεύσουν εἰς σέ, Κύριε. ἵνα, ἀφοῦ ἁπαλλαγοῦν ἀπὸ τὴν κακίαν, πιστεύσουν, Κύριε, εἰς
55/97
τοῦ στρατοπέδου σου σφῆκας, ἵνα ὡς προδρόμους τοῦ ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ καὶ ἀπέστειλας ὡς προδρόμους καὶ ἐμπροσθοφυλακὴν τοῦ
αὐτοὺς κατὰ βραχὺ σφῆκας, διὰ νὰ τοὺς καταστρέψουν ὀλίγον στρατεύματός σου τὰς σφήκας, διὰ νὰ τοὺς ἐξαφανίσουν ὀλίγον
56/97
εἰς κατάστασίν σοι ἐλεύσεται καταστροφὴν τῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα σὺ Σου ὡς ὑπερασπιστὴς ἀδίκων ἀνθρώπων;
57/97
γνωρίζουν, ἀλλὰ ἀρνοῦνται, τὴν δύναμίν καὶ ἀσεβῆ ἀναίδειάν των.
σου.
58/97
ὅρκους πλούσια ἀγαθά;
59/97
των τὴν δικαίαν κρίσιν τοῦ Θεοῦ.
60/97
τοὺς φωστῆρας τοῦ οὐρανοῦ, τὸν ἥλιον καὶ κυβερνήτας τοῦ κόσμου.
61/97
13,8 Πάλιν δὲ οὐδ' αὐτοὶ 8 Ὥστε καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι ἄξιοι 8 Ἀλλὰ καὶ πάλιν δὲν δικαιολογοῦνται ἐξ ὁλοκλήρου καὶ δὲν
συγγνωστοί· πλήρους συγγνώμης διὰ τὴν ἀπιστίαν των. εἶναι ἄξιοι συγχωρήσεως.
62/97
13,13 τὸ δὲ ἐξ αὐτῶν ἀπόβλημα εἰς 13 Ἕνα ὅμως ἀπὸ τὰ ξύλινα αὐτὰ 13 Ἐκεῖνο δὲ τὸ μέρος, ποὺ ἔμεινε καὶ εἶναι διὰ πέταγμα καὶ
63/97
αὐτὸ εἴδωλον καὶ νὰ ἐπικαλῆται τὸ ἀσθενὲς
64/97
14,3 ἡ δὲ σή, πάτερ, διακυβερνᾷ 3 Ὅμως, Πάτερ, ἡ ἰδική σου πρόνοια κυβερνᾷ 3 Ἡ Πρόνοιά σου ὅμως, ὦ Πάτερ, κυβερνᾷ διὰ μέσου τῶν
65/97
14,8 Τὸ χειροποίητον δέ, 8 Τὸ ξύλινον ὅμως εἴδωλον εἶναι 8 Τὸ εἴδωλον ὅμως, ποὺ κατασκευάζεται ἀπὸ ἀνθρώπινα
66/97
14,13 Οὔτε γὰρ ἦν ἀπ' ἀρχῆς οὔτε εἰς 13 Τὰ εἴδωλα αὐτὰ καὶ ἡ εἰδωλολατρεία 13 Εἶναι δὲ πράγματι ἐπινόησις καὶ ἐφεύρεσις ἡ εἰδωλολατρία,
τὸν αἰῶνα ἔσται· γενικώτερον οὔτε ἀπ' ἀρχῆς ὑπήρχαν οὔτε διότι αὕτη οὔτε ἐξ ἀρχῇς τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου
67/97
τοῦ τιμωμένου βασιλέως ἐποίησεν, μορφήν των, κατεσκεύασαν φανερὰν καὶ φαντασία, θεωμένην ὑπ’ αὐτῶν μορφήν, ἔκαμαν ὁρατὴν καὶ
68/97
ἀπέδωσαν τὸ ἀνέκφραστον ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἐπιτρέπεται, οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδοθῇ καὶ εἰς ἄλλον
69/97
μιασμός, γενέσεως ἐναλλαγή, μιάσματα ψυχικὰ καὶ σοδομικὰς ἁμαρτίας, τῶν ψυχῶν, μεταβολὴ τοῦ φύλου διὰ τῆς παρὰ φύσιν
γάμων ἀταξία, μοιχεία καὶ ἀταξίας γάμων, μοιχείας καὶ ἀσελγείας. ἀσελγείας, ἀταξία εἰς τοὺς γάμους διὰ τῶν εὐκόλων διαζυγίων
70/97
καὶ ἡ ὁποία πάντοτε ἐπέρχεται ἐναντίον τῶν ἀδυσωπήτως πάντοτε κατὰ τῆς παραβάσεως τῶν ἀδίκων καὶ
ἀσεβῶν διὰ τὰς παραβάσεις των. ἀσεβῶν.
71/97
15,5 ὧν ὄψις ἄφροσιν εἰς ὄνειδος 5 Ἡ μορφὴ αὐτῶν τῶν ἀντικειμένων ὁδηγεῖ 5 Τούτων τῶν εἰκόνων καὶ γλυπτῶν εἰδώλων ἡ θέα προκαλεῖ
72/97
μοχθῶν αὐτὸς εἰδωλολάτρης, πλάσσει ἀπὸ
73/97
15,13 Οὗτος γὰρ παρὰ πάντας οἶδεν 13 Ὁ πηλουργὸς αὐτὸς κατασκευαστὴς τῶν 13 Εἶναι δὲ αἰσχροκερδὴς καὶ ἀξιοκατάκριτος ἀπατεὼν ὁ
ὅτι ἁμαρτάνει, ὅλης γεώδους εἰδώλων γνωρίζει περισσότερον παντὸς κατασκευαστὴς τῶν εἰδώλων, διότι αὐτὸς γνωρίζει
74/97
15,17 Θνητὸς δὲ ὢν νεκρὸν 17 Θνητὸς ὢν ὁ ἄνθρωπος νεκρὸν εἴδωλον 17 Καὶ δὲν ἠμπορεῖ ὁ τεχνίτης νὰ φτιάσῃ ἄλλον θεὸν ὅμοιον
75/97
σκωλήκων καὶ ζώων.
76/97
παρέμεινεν ἡ ὀργή σου μέχρι τέλους σου, ὥστε νὰ ἑξαφανισθοῦν.
77/97
δρακόντων ἐνίκησαν ὀδόντες, τὸ δὲν τοὺς κατενίκησαν καὶ δὲν τοὺς δόντια τῶν φαρμακερῶν καὶ φοβερῶν φιδιῶν δὲν ἐνίκησαν,
ἔλεος γάρ σου ἀντιπαρῆλθε καὶ ἐξωλόθρευσαν οἱ ὀδόντες τῶν φαρμακερῶν διότι τὸ ἔλεός σου ἦλθε πρὸ αὐτῶν εἰς βοήθειάν των καὶ
78/97
16,15 Τὴν δὲ σὴν χεῖρα φυγεῖν 15 Τὴν ἰδικήν σου ὅμως παντοδύναμον 15 Τὴν ἰδικήν σου ὅμως χεῖρα, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἀσθενής, ὅπως
79/97
16,20 Ἀνθ ὧν ἀγγέλων τροφὴν 20 Ἐνῷ, λοιπόν, ἔτσι σὺ ὁ δίκαιος Θεὸς 20 Ἀντὶ δὲ αὐτῶν, μὲ τὰ ὁποῖα ἐτιμωροῦντο οἱ Αἰγύπτιοι,
80/97
δίκαιοι Ἰσραηλῖται.
81/97
σοι. πρὸς σὲ καὶ νὰ ἔρχωνται εἰς συνάντησιν τὸν ἥλιον καὶ τὴν ἀνατολήν του, διὰ νὰ Σὲ εὐχαριστοῦν καὶ
82/97
κρυφαίοις ἁμαρτήμασιν, ἀφεγγεῖ ἄγνωστοι αὐτοὶ καὶ τὰ ἀπόκρυφα σου, διότι, ἐνῷ ἐνόμιζαν ὅτι θὰ διέφευγον καὶ θὰ παρέμεναν
83/97
17,7 Μαγικῆς δὲ ἐμπαίγματα 7 Αἱ ἀπάται δὲ τῆς μαγικῆς τέχνης τῶν 7 Αἱ ἀγυρτεῖαι δὲ καὶ οἱ ἐμπαιγμοὶ τῆς μαγικῆς τέχνης
84/97
ὑπάρχοντα κακά.
85/97
ἀκίνητον ὁ φόβος.
86/97
αὐτοὺς διαδέχεσθαι σκότους, ἑαυτοῖς εἰκὼν τοῦ σκότους, τὸ ὁποῖον τοὺς εἰκὼν τοῦ σκότους, τὸ ὁποῖον ἔμελλε νὰ τοὺς δεχθῇ κατόπιν· ἐπὶ
87/97
παρέσχες. τοὺς ὁδηγῇ εἰς τὸν ἄγνωστον δρόμον των ἄγνωστον εἰς αὐτοὺς ὁδοιπορίαν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἥλιον, ὁ ὁποῖος
88/97
ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ εἶχαν πιστεύσει.
89/97
πρωτότοκά των.
90/97
ἐπιταγήν σου φέρων, καὶ στὰς τὴν ἀμετάκλητον διαταγήν σου, ἐστάθη κοπτερὸν καὶ ὀξὺ τὴν ἀνυπόκριτον καὶ φανερὰν διαταγήν σου,
ἐπλήρωσε τὰ πάντα θανάτου· καὶ ὅρθιος καὶ ἐγέμισε τὰ πάντα μὲ τὸν καὶ ἀφοῦ ἐστάθη, ἐγέμισεν ὅλα ἀπὸ θάνατον. Καὶ ἤγγιζε μὲν
91/97
καὶ πέρας ἐπέθηκε τῇ συμφορᾷ, ἐξιλέωσίν των προσευχὴν καὶ θυμίαμα. δηλαδὴ τὴν προσευχὴν καὶ τὸν ἐξιλασμὸν τοῦ θυμιάματος.
δεικνὺς ὅτι σός ἐστι θεράπων. Κατ' αὐτὸν τὸν τρόπον ἀντεστάθη εἰς τὴν Οὕτω δὲ ἀντεστάθη εἰς τὸν θυμόν σου καὶ ἔβαλε τέλος εἰς τὴν
92/97
πεῖρα τῆς ὀργῆς ἱκανή. Αὐτὰ τοῦ ἐνέπνευσαν φόβον. Ἄλλωστε ἡ θραῦσιν ταύτην ἐφοβήθησαν οἱ Ἰσραηλῖται· διότι καὶ μόνη ἡ
93/97
φύγουν.
94/97
θαυμαστὰ τέρατα. τῆς ἰδικῆς σου παντοδυνάμου δεξιᾶς ἐπροφυλάττοντο ἀπὸ τὴν ἰδικήν σου χεῖρα, καὶ οἱ ὁποῖοι εἶδον
95/97
ταῖς ἰδίαις αὐτῶν πονηρίαις, καὶ γὰρ ἐτιμωροῦντο ἐξ αἰτίας τῶν κακιῶν των, παρανομίας. Ἦτο δὲ δίκαια ἡ τιμωρία των, διότι αὐτοὶ
χαλεπωτέραν μισοξενίαν ἀλλὰ καὶ διότι εἶχαν ἐκθρέψει καὶ δείξει τὸ συμπεριεφέρθησαν μὲ χειρότερον ἀπὸ ἄλλους μῖσος πρὸς τοὺς
96/97
μεθαρμοζόμενα, ὥσπερ ἐν ψαλτηρίῳ προσαρμόζονται μεταξύ των προσηρμόζοντο μόνα των καὶ μετέβαλλον τὰς ἰδιότητάς των,
φθόγγοι τοῦ ρυθμοῦ τὸ ὄνομα διαφοροτρόπως ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. ὅπως ἀπὸ ὅπως εἰς τὸ ὄργανον τοῦ Ψαλτηρίου οἱ μουσικοὶ φθόγγοι
97/97
Επιμέλεια: π.Αθανάσιος Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίας Αικατερίνης Λαρίσης