Ozdoby ciała (tatuaże, piercing) jako moda czy sztuka?

We współczesnym świecie uważa się, że przed ozdobieniem ścian jaskiń

malowidłami naskalnym (wiadomo, że pierwsze malowidła naskalne powstały w
epoce paleolitu), które mają przede wszystkim charakter rytualny, nasi przodkowie
wykorzystywali jako nośnik swojego impulsy i impulsy twórcze własnego ciała.
Można teraz śmiało powiedzieć, że biżuteria pojawiła się znacznie wcześniej niż
odzież i mogła być przyczyną jej pojawienia się, zaprzeczając wpływowi
czynników takich jak klimat czy wstyd. Ze znalezisk archeologicznych możemy
wywnioskować, że prymitywni ludzie osiągnęli doskonałość w wytwarzaniu
biżuterii z różnych materiałów, którymi okrywali całe swoje ciało, zamieniając je w
dzieło sztuki. Dokładniej, ciało dzikich ludów było postrzegane i postrzegane jako
przedmiot sztuki, podczas gdy np. cywilizacje zachodnie przekształciły je w
podmiot, pozwalając innym przedmiotom pełnić rolę materialnego nośnika. Ale tak
było do niedawna.
Kolczyki nazywane są tajemnicą starożytnych kultur. W starożytności procedura ta
była bardziej powszechna wśród silnej połowy ludzkości i równie często
odzwierciedlała przynależność do plemienia lub rangi, jak również służyła
zademonstrowaniu odwagi i siły.
Pomimo tego, że kolczyki są obecnie uważane za przywilej młodego pokolenia,
samo to zjawisko ma bardzo odległe korzenie. Oczywiście w tych odległych
czasach każde przebicie i każda biżuteria mają szczególne znaczenie. Rozważ kilka
przykładów.
W starożytnym Egipcie przekłuwanie pępka wykonywali ludzie, którzy dołączyli
do nowej społeczności. Dopiero przebicie pępka wskazywało, że są członkami
gminy, czyli posiadają wszelkie prawa, jakie zapewnia gmina. Co zaskakujące,
historycznie pierwszymi osobami, które nosiły kolczyki w sutkach, byli mężczyźni.
Po raz pierwszy pojawił się w starożytnym Rzymie wśród ochroniarzy Cezara.
Piercing w sutku symbolizował męstwo i odwagę rzymskiego żołnierza. Pierścienie
sutkowe pełniły również funkcje użytkowe - pomagały lepiej podtrzymywać
peleryny noszone przez żołnierzy. Bardzo interesującym faktem jest to, że piercing
sutków istniał również w surowej epoce wiktoriańskiej w Anglii. Została wykonana
przez panie, które starały się nadać swoim piersiom bardziej wyrafinowany kształt i
podkreślić własną kobiecość.
W plemionach indiańskich istniały bardzo różne rodzaje kolczyków. Wykonano
nakłucia w uszach, nosie, ustach. Każda z nich oznaczała jakieś osiągnięcie
wojownika.
W królewskiej flocie marynarza po raz pierwszy przekraczającego równik włożono
kolczyk na cześć tego wydarzenia. Tak charakterystyczny znak dla żeglarza od
zawsze był powodem do dumy. Nowa fala powszechnej fascynacji piercingiem
uszu rozpoczęła się w latach 70-tych w Anglii. W proteście przeciwko zasadom
społecznym, angielscy punkowcy i anarchiści przebili sobie uszy i włożyli prostą
angielską szpilkę do włosów, preferując każdy inny rodzaj kolczyków. W latach
80-tych mężczyźni zaczęli przekłuwać obydwa uszy. Ta moda pojawiła się wśród
raperów. Dziś przekłuwanie nie tylko uszu, ale także innych części ciała jest
nieodłączną częścią kultury nie tylko alternatywnej, ale i popularnej.
Obecnie formy i rodzaje biżuterii do piercingu są bardzo różnorodne. Tradycyjne
stały się kolczyki takie jak pierścionki i podkowy. Skręty, wygięcia i wygięcia,
które wprowadzają inne części ciała, są również powszechne. Sztanga stała się
modna i ugruntowana, a labret i nozdrza są szeroko stosowane do przekłuwania
nosa, ust i języka. Każdy może wybrać rodzaj biżuterii, który najbardziej mu się
podoba. Kolejny rodzaj biżuterii, który wcześniej był uważany za egzotyczny -
tunele. Nie wkłada się ich od razu, najpierw zakłada się w uszach pazury i
rozszerzacze, aby poszerzyć otwór w uchu na tunel. Ci, którzy chcą się wyróżnić,
mogą zamówić ekskluzywny piercing.
Fala sztuki ciała przetoczyła się przez Europę pod koniec XX wieku, dokonując
kulturowego zwrotu o 180 ° i w takiej czy innej formie stawiając ciało w centrum
kreatywności. Trzy subkulturowe grupy wprowadziły to zjawisko do zachodniego
społeczeństwa: punki, fetyszyści i „nowoczesnych dzikusów”. Za nimi podążali
fani hard rocka i techno, surferzy i skaterzy (USA), sadomasochiści, grunge, skini,
gotycy, geje i rockmani, skłoterzy i narkomani. W latach 80. i 90. moda na
kolczyki i tatuaże zawładnęła najszerszymi warstwami społeczeństwa i stała się
popularna nie tylko w tzw. kręgach marginalnych.
Początkowo zainteresowanie punków oryginalnym systemem (irokezowskie
fryzury, tatuaże, malowanie twarzy) miało charakter pogardy dla ogólnie
przyjętych wartości społeczeństwa, odsunięcia się od niego i buntu. Pokolenie,
które musiało zapłacić za kryzys społeczny i bezrobocie, wyraziło swoje
„rozczarowanie, rozpacz i pustkę”. Nacinają własne ciało, wbijają szpilki, igły,
ostrza i tak dalej.
Demonstrując obojętność na ból i brak lęku, wywracając tradycyjne kategorie
ludzkiej percepcji do góry nogami, ruch punkowy był w stanie pokazać, że dzikość
należy do nas, co zaniepokoiło całe pokolenie.
W czasach zbliżającego się zagrożenia nuklearnego (lata 70.), zanieczyszczenia
środowiska, manipulacji genetycznych, ciało pozostaje jedyną „wyspą”, na której
możliwa jest symboliczna kontrola i poszukiwanie własnej indywidualności.
W wielu artykułach zwolennicy body artu nazywają Live-Art „bezpośrednią” lub
„żywą” sztuką i wiążą jej rozwój z szokiem wywołanym przez ludzki wirus
niedoboru odporności, z którym zmagali się bezsilni lekarze i nauka, oraz
dobrowolne tworzenie i pękanie jego ciała robi się ponure. , Czasami parodia. Ciało
wydaje się być ostatnią rzeczą, która wciąż do nas należy.
Niektórzy postrzegają to jako patologiczną potrzebę samookaleczenia, a niektórzy
widzą nową utopię w czasie, gdy ludzie szczególnie chcą zdać sobie sprawę, że nie
są w stanie zmienić świata; ale może jest to chęć dołączenia do innych kultur,
bogatszych zarówno duchowo, jak i emocjonalnie?
Obecnie nie ma problemów z uzyskaniem informacji o piercingach ciała, a także o
tatuażach. Internet jest pełen wiadomości o takiej biżuterii; jest nawet skala bólu
przy przekłuwaniu niektórych części ciała, niekończące się komentarze i
ostrzeżenia lekarzy, publikowane katalogi, broszury, encyklopedie. Ogromna liczba
i różnorodność istniejących rodzajów kolczyków i tatuaży jest po prostu
niesamowita. Trzeba też wziąć pod uwagę możliwości współczesnej technologii
oraz fakt, że te dziedziny body artu już dawno wyszły z cienia i zyskały
popularność, stale pojawiając się w projektach filmowych, na wybiegach i
festiwalach.
Bezwarunkowy czynnik społeczny, moda, erotyka, zwiększona pobudliwość,
protest (choć przy takim tempie rozprzestrzeniania się tego zjawiska w najbliższym
czasie nie będzie nikogo, przeciwko komu ten protest może być skierowany),
krytycy mogą przypisywać zamiłowanie do perforacji, patologii tendencje
masochistyczne, perwersje, ale to już nie wyjaśnia całego zjawiska.
Nie da się go całkowicie przypisać do dziedziny estetyki (takiej jak lifting twarzy,
usuwanie złogów tłuszczu itp.). „Piercing są piękne, erotyczne i prymitywne” – to
trzy najczęstsze argumenty.
I czy współczesna psychologia może wyjaśnić zjawisko społeczne, które pojawiło
się pod koniec ubiegłego wieku i nazywa się sztuką ciała? Dlaczego budzimy się
raz po raz z pragnieniem robienia kolczyków lub nakładania obrazów na określone
części ciała?
Dziś wiemy, że w czasach prehistorycznych, w okresie prymitywnego systemu
komunalnego, człowiek był w stanie świadomości, znacznie bardziej rozwinęła się
funkcja świadomości (wola, myślenie itp.). Jesteśmy w tym stanie we wczesnym
dzieciństwie. Wtedy człowiek myśli, ale „myśli o nim”. Tak więc jego wydarzenia
determinowane są nie przez świadomość, ale przez instynkty. Będąc w
najściślejszym związku z naturą, człowiek prymitywny nie odcinał się od niej w
żaden sposób, lecz działał zgodnie z głębokimi impulsami emocjonalnymi, bez
osądu i racjonalizmu, nieświadomie.
Według Junga, twórcy teorii archetypów, oprócz naszej bezpośredniej
świadomości, która jest dość osobista, istnieje drugi system mentalny, który ma
zbiorową, uniwersalną i bezosobową naturę, identyczną u wszystkich jednostek.
Składa się z wcześniej istniejących form, które stają się świadome dopiero po raz
drugi. Jest to tak zwana nieświadomość zbiorowa, powstała pod wpływem
wielowiekowych doświadczeń naszych przodków. Nieświadomość zbiorowa nie
zależy od człowieka i zawiera identyczne dla wszystkich ludzi treści i wzorce
zachowań, czyli są mentalnymi pozostałościami wcześniejszych doświadczeń. W
tym przypadku zjawisko takie jak body art jest nie tylko czynnikiem kulturowym,
społecznym czy moralnym, ale może być postrzegane jako dziedziczny fakt
psychiczny ze względu na siły motywujące, które na długo przed stworzeniem
realizowały swoje nieodłączne cele i nadal to robią pomimo wszelkich poziom
świadomości osiągnięty później.
Obecnie kolczyki pełnią funkcje dekoracyjne, erotyczne i inne. Najpopularniejsze
miejsca do przekłuwania to: przekłuwanie uszu, przekłuwanie pępka, przekłuwanie
brwi, przekłuwanie języka, przekłuwanie nosa, przekłuwanie sutków, przekłuwanie
narządów płciowych, przekłuwanie ust.
Możemy stwierdzić, że ten obszar mody młodzieżowej - ozdabianie ciała
kolczykami i tatuażami jest bardzo popularny na całym świecie. Młodzi ludzie
używają kolczyków i tatuaży, by wyróżnić się z tłumu, by zwrócić na siebie uwagę,
z drugiej strony wiele osób decyduje się na tak poważny krok, by „zmienić siebie”.
Bibliografią:
1. Abayeva A. Piercing [Zasób elektroniczny].
2. Galcew RA Samoświadomość kultury europejskiej XX wieku. M., 1991
3. Henryk de Moran. Historia sztuki dekoracyjnej i użytkowej. M., 1982
4. Taylor EB Kultura prymitywna. M., 1989.
5. Chimpoesh T. Piercing: katalog. Rn-D., 2002