Inhoud

 Inleiding…………………………………………………...1
 Informatie…………………………………………………2
 Recensie…………………………………………………..3,4
 Vorm……………………………………………………….5,6
 Inhoud……………………………………………………..6,7
 Functie…………………………………………………….7
 Reactie……………………………………………………8
Inleiding
Mijn verslag gaat over Bodyworlds & The Cycle of Life.
Met onze biologieklas zijn we in midden februari naar een leerzame tentoonstelling gegaan.
Daar werden echte lichamen van mensen die zich als donors hadden opgegeven
tentoongesteld.
In mijn verslag vertel ik meer over wat er allemaal te zien was in de tentoonstelling en wat
voor objecten er allemaal stonden.

Veel leesplezier!

Informatie
Zakelijke gegevens

Tentoonstelling
De naam van de tentoonstelling heet de Bodyworlds en het vindt plaats in Rotterdam.
In deze tentoonstelling zijn er allemaal de lichamen van mensen te zien die vroeger hadden
geleefd.
Elke deel van een lichaam van de persoon gaf een stukje informatie.
Al deze delen van het lichaam waren eerst van een echt geleefde persoon.
Deze personen hebben toen toestemming gegeven dat hun lichamen voor een zodanig
tentoonstelling gebruikt mag worden.

Samensteller
Sinds de opening in september 2010 heeft de anatomietentoonstelling BODY WORLDS &
The Cycle of Life al meer dan 150.000 bezoekers getrokken
De geplastineerde lichamen zijn een eigendom van Dr. Gunther von Hagens.

Locatie
De Bodyworlds bevindt zich in Las Palmas II in Rotterdam.

Tijd
Ik ging in midden februari met mijn biologieklas naar de tentoonstelling genaamd BODY
WORLDS & The Cycle of Life. Dit onderwerp past ook erg bij biologie.

Recensie:

Ons eigen lichaam als kunst. De tentoonstellingen van Body Worlds zijn de eerste in hun
soort en daarom alleen al zeer de moeite waard om te zien. Aan de hand van
‘geplastineerde’ lichamen en organen leer je over het menselijk lichaam als wonder. En
een wonder, it is!
We bewegen en stabiliseren ons met zo’n zeshonderd spieren, tweehonderd botten en honderd
gewrichten die op een ingenieuze wijze met elkaar samenwerken. Allemaal zonder dat we het
in de gaten hebben. Zo kunnen we rustig over straat lopen in een drukke binnenstad terwijl we
duizenden signalen binnen krijgen en de omgeving optisch gezien steeds verandert. Toch
raakt ons lichaam niet in de war. De werking van dit soort processen in ons lichaam wordt op
een fascinerende wijze zichtbaar met meer dan tweehonderd preparaten, waaronder twintig
‘geplastineerde’ menselijke lichamen en organen.

Levenscyclus
Met zwarte doeken is een route afgezet, die je langs de ontwikkeling van de mens door de
jaren heen leidt. Het laat op een chronologische wijze zien hoe het lichaam groeit, ontwikkelt,
zijn hoogtepunt bereikt en ten slotte verzwakt. Zo laten verschillende embryo’s zien hoe een
klein vliesje in de derde week van de zwangerschap zich ontwikkelt tot een mooi opgerold
hoopje nieuw leven. Inclusieve teennagels. Je leert dat het menselijk lichaam erg belastbaar is,
maar tegelijk kwetsbaar. En dat de ouderwetse leefregels ‘rust, reinheid en regelmaat’ best
belangrijk zijn: onze gezondheid is
eigenlijk een hele onzekere toestand.

Hoe het niet moet

The Cycle of Life wil dienen als
inspiratie voor mensen om bewuster en
gezonder te leven. En bij het zien van
sommige organen ben je snel overtuigd.
Een pikzwarte long waar zich jaarlijks
150 millimeter teer in heeft genesteld is
het bewijs van een levenlang roken. Een
dwarsdoorsnede van vernauwde
bloedvaten laat het effect van een
ongezond voedingspatroon zien. En je
ontdekt hoe een tumor in de borst, blaas
of lever er van dichtbij uitziet. De
tentoonstelling heeft zijn beoogde effect
op bezoekers: 68 procent van de mensen
zegt na bezoek meer gedreven zijn om
gezonder te gaan leven. Gelukkig valt er
ook inspiratie op te doen van hoe het wél moet. Aan de hand van een kleine fotoreportage
tonen gepassioneerde bejaarden hoe ze op een wijze manier hun leven leiden. Onder het motto
‘less is more’ vullen ze hun oude dag door te mediteren, veel te bewegen, actief te zijn bij de
kerk of simpelweg een potje te kaarten met vriendinnen.

Echte mensen
Wat de tentoonstelling zo bijzonder maakt is dat de getoonde preparaten écht zijn. Ze
stammen van mensen die al tijdens hun leven hebben beslist dat hun lichaam na hun dood
gebruikt mag worden voor deze tentoonstelling. Wereldwijd zijn er ruim elfduizend donoren,
waarvan circa dertig in Nederland, die hun lichaam ter beschikking stellen. Je komt niets te
weten over de levens van deze personen, want identiteit, leeftijd en doodsoorzaak blijven
anoniem. Begrijpelijk, maar je wordt toch nieuwsgierig naar hun leefwijze waar hun lichamen
het product van is.  
Lichte huivering
Diegenen die kampen met een bloedfobie of flauwvallen bij het zien van opengesneden
lichamen op een operatietafel op tv, kunnen we gerust stellen. De geplastineerde lichamen
worden tentoongesteld zonder huid, waardoor ze iets surrealistisch krijgen. Het weefselvocht
werd met behulp van een speciaal vacuümproces vervangen door reactiekunststoffen, dus er is
geen spatje bloed te bekennen. Er is één uitzondering: een doorgesneden gezicht dat laat zien
hoe de hersenen, de tong en de wervelkolom er van binnen uitzien. Doordat het gezicht
inclusief huid en haar nog helemaal intact is, heb je heel erg het idee dat je naar een lijk zit te
staren. Shocking!

Gegiechel
Binnen de cyclus van de
mens hoort natuurlijk ook de
voortplanting. In een donker
‘hokje’ aan het eind van de
tentoonstelling zie je twee
geplastineerde koppels met
elkaar vrijen. Je vindt er veel
giechelende en zenuwachtig
schuifelende bezoekers voor
de vitrine, iedereen even
geïnteresseerd. Want wie wil
er nou niet weten hoe onze
liefdesdans binnen in ons
lichaam eruitziet? Kun je
misschien nog wat van leren!

Zelfs zonder enige medische

kennis of speciale interesse in
de anatomie van de mens raak je bij Body Worlds gefascineerd door de complexheid van je
eigen lichaam. Bij deze tentoonstelling kun je rustig een paar uur lang verdwalen. Getuige de
lange rijen bij de ingang en de ooh’s en ieh’s vanuit het publiek is het de zeer moeite waard
om een kijkje te nemen. En dat vinden wij ook!

Body Worlds & The Cycle of Life

23 september t/m 23 januari 2011
LP II, Las Palmas, Rotterdam
Entrée: normal € 16,- / Met CJP: € 12,-
www.bodyworlds.nl

Vorm
Is het park oorspronkelijk als museum gebouwd?
BODY WORLDS is de enige anatomietentoonstelling ter wereld die gebaseerd is op een
donorprogramma. Mensen mogen altijd een kijkje nemen om meer informatie te krijgen van
een lichaam en het indruk te krijgen hoe een echt mensenlichaam van binnen eruit ziet.
Beschrijving van de tentoonstelling:
Het gebouw van Body Worlds heeft een etage waar alle soorten informatie over lichamen te krijgen is. Als je
eerst binnenkomt heb je verschillende kanten om te kijken.
Er is eerst bijvoorbeeld te zien hoe precies een baby wordt geboren en hoe het eruit ziet in de buik van de
moeder. Er zijn ook heel veel mensen te zien die vroeger hadden geleefd en waar je alleen de binnenkant van
het lichaam ziet. Elk persoon oefent elk verschillend hobby uit. Zoals een turner of een basketballer.

Wat omvat de tentoonstelling?

De lichamen van de vroeger geleefde mensen zijn een eigendom van Dr. Gunther von
Hagens.
Gunther von Hagens is een wetenschapper en is een uitvinder van plastinatie.
Plastinatie is een relatief eenvoudig proces dat werd uitgevonden om het lichaam te
conserveren voor educatieve en onderwijsdoeleinden.
Hij is ook de maker van Body Worlds tentoonstellingen.

Hoe staan de kunstwerken en voorwerpen in de ruimtes opgesteld?

De lichamen van de personen stonden in allerlei bewegingen opgesteld.
Elke beweging vertelde een verhaal hoe de persoon zelf vroeger was.
De lichamen hadden geen aparte plaatsen, sommige stonden naast elkaar en andere stonden
een beetje uit elkaar. Er waren geen muren eromheen, maar de ruimte was juist erg open om
alles samen beter te kunnen zien.
Alles was druk om je heen en daarom kon je gelijk alles goed en bekijken.

Welke middelen hebben de inrichters gebruikt?

De inrichters hebben middelen gebruikt zoals, echte mensen lichamen en allerlei soorten
foetussen achter glas met een bepaalde ziekte.
Verder waren er ook hoge podiums voor de lichamen om zo meer aandacht te geven.

Gunther von Hagens

Hoe hebben de inrichters de getoonde middelen

gestructureerd?
Zoals ik al zei stonden de middelen verschillend en de lichamen stonden ook in verschillende
bewegingen. Elk beweging had ermee te maken wat de eerst geleefde persoon eerst was of
wat voor soort hobby de persoon had.

Is de richting door de zalen logisch of niet?

Het was wel logisch elke persoon in de zaal had wel met elkaar te maken.
Je kon kriskras lopen maar je kon ook lopen hoe jij precies wou.
De beelden vertelde elk een eigen verhaal.
Inhoud
Waar gaat deze tentoonstelling over?
Het geeft beter inzicht en informatie hoe een mensenlichaam in het echt eruit ziet. Deze
mensen hebben zelf voor gekozen om zich te doneren voor dit soort dingen. Niet alles komen
van de donoren maar de middelen kunnen ook van anatomische verzamelingen komen.

Zegt de naam of titel iets over het museum?

Jawel, want Bodyworlds betekent wereld van lichamen om precies te zeggen. Zo zie je dan
ook dat er veel lichamen te zien zijn met allerlei informatie.

Wat is de reden dat de inrichter de ruimte zo heeft ingericht?

Alles staat in een open ruimte en dat is juist beter omdat je dan alles gelijk kunt zien.
Je ziet dan alle verschillende lichamen van de personen.
Het is er ook makkelijk om te lopen omdat het een open ruimte.

Heeft dat te maken met hun of zijn functie?

Jawel, omdat de uitvinder van deze tentoonstelling zijn donors zo goed mogelijk wil uitleggen
door middel van de informatie en het lichaam van de personen.

Welke ordening ligt aan de presentatie ten grondslag?

Ik denk thematisch omdat al die objecten met elkaar te maken had, en op de manier hoe de
objecten werden gezet. Het had allemaal een thema, omdat al die donors een bepaalde hobby uitoefende wat
ze eerst in hun leven deden.
Dan denk ik ook dat de donors iets te vertellen hadden met de manier waarop ze stonden.

Verstrekt de inrichter informatie over het tentoongestelde?

Jawel, omdat er bij elke donor te zien was wat ze eerst in hun leven waren en welke ziekte ze
hadden en ook hoe ze donors waren geworden.
Dat kon je allemaal zien op een bordje wat bij elk object was neergezet.
Dus waarom ze wilden dat hun lichamen voor andere dingen gebruikt mocht worden na hun
dood.
Er waren ook folders die vol zaten met informatie.

Begrijp je de manier waarop de informatie wordt gegeven?

Ik begrijp het wel omdat er bij elk bordje veel informatie stond wat ook erg leerzaam was.
Bijvoorbeeld hoe een long eruit zag door te veel roken.
Er stond dus ook informatie gegeven over de persoon zelf.
Dan denk ik toch nog altijd waarom ze die keuze hebben genomen om donor te zijn. Want
door middel van hun lichaam te gebruiken voor de tentoonstelling was het wel erg leerzaam.

Functie
Wat is volgens jou het doel van de opstelling?
Ik denk het oproepen tot eigen interpretatie is omdat het stimuleert de beschouwer zelf om
over deze tentoonstelling na te denken.
Wat ze bijvoorbeeld geleerd hebben en meer te weten komen over de donors zelf.
Ik denk ook toch dat het erg nuttig is voor de mensen die iets in de medisch doen. Want er
staat er veel informatie bij wat ieder persoon er van kan leren.
Het laat alles duidelijk zien wat er bij de informatie is geschreven, dat komt door de donors.
Het is niet alleen voor de mensen in de medische richting nuttig maar ook voor de mensen die
het spannend vinden om er wat van te kunnen leren en hoe nou een echt mensenlichaam van
binnen eruit ziet.

MENING
Voordat we met onze biologie klas naar het museum gingen waren mijn verwachtingen eigenlijk wel hoog,
omdat ik wel wist dat het over echte mensen zou gaan die zichzelf als donors hebben aangegeven. Daarom
was het ook wel verassend om de donors te zien en hoe de binnenkant van het lichaam eruit
zagen en ook op de manier hoe ze stonden was wel grappig om te zien.
Dit was ook mijn eerste keer dat ik dit soort tentoonstelling zag.
Maar ik vond het wel erg interessant en leerzaam om dit soort tentoonstelling te zien. Het was
ook aan de ene kant eigenlijk wel eng om de donors te zien en dan gelijk denken dat ze eerst hadden geleefd.
Want ook waren sommige lichamen door midden gesneden. Het lichaam konden niet met bacteriën in contact
komen omdat er bepaalde middelen erop waren en er weren ook vele delen van de lichamen weg gehaald.
De tentoonstelling zag er totaal niet saai uit, de kleuren zagen er juist heel spannend en gezellig uit. De meeste
indruk op mij was hoe een baby precies geboren werd, want het was erg interessant om naar te kijken en ook
erg leerzaam en ook om naar echte personenlichamen te kijken. Toen ik de tentoonstelling binnenkwam zag
het er ook erg professioneel uit en ook op de manier hoe de donors stonden.
Het kleuren en de architectuur binnen het gebouw zag er ook erg strak uit.
Je voelt je er metten comfortabel in en wil gelijk veel informatie weten over de biologische objecten. Maar het
was toch aan de ene kant ook wel eng om tussen de gestorven personen te staan en dan dat ze ook gelijk in een
sportieve houding stonden.
Ik ben er ook erachter gekomen dat BODY WORLDS meer dan 200 geplastineerde menselijke lichamen
en organen toegankelijk voor het publiek maakt. Deze lichamen zijn behandeld volgens de
plastinatiemethode die dokter, wetenschapper en anatoom Gunther von Hagens in 1977
uitvond.
Tot slot vond ik het erg leuk en leerzaam om naar de tentoonstelling te gaan.
 Hieronder staat een link voor om even een stukje over Bodyworlds te kijken en zo meer over te
weten komen.

http://www.bodyworlds.com/en/prelude.html

Feiten:
 Het gezicht telt ongeveer zestig spieren. Lachen is gemakkelijker dan fronsen. Om te lachen hebben we
immers twintig spieren nodig, om te fronsen meer dan veertig.
 Tijdens een gemiddeld mensenleven klopt het hart ongeveer drie miljard keer.
 Een rode bloedcel heeft ongeveer een minuut nodig om door heel het lichaam te circuleren.
 Volwassenen eten jaarlijks ongeveer 500 kg voedsel.
 De hersenen lijken op een gigantische, gerimpelde walnoot.
 Dagelijks maken we 1,5 liter speeksel aan.
 De slokdarm is ongeveer 25 cm lang.