LEKTYUR O LECTURE

Isang uri ng [agsasalitan na nagmula sa salitang Latin na “lectura”na ang ibig sabihin ay
pagbabasa.

Tumutukoy sa oral na presentasyon ng mga impormasyon o karunungan na kailangan ng

tao para sa isang particular na paksa o asignatura. Ang mga aralin ay ginagamit upang ihatid ang
mga kritikal na impormasyon, kasaysayan, mga teorya at iba pa.
➢ Halimbawa, maihahanay sa lecture o panayam ang sermon na ibinibigay ng mga pari sa
kanilang homiliya o kaya ang pagbebenta ng produkto ng mga negosyante sa mga target
na mamimili. Karaniwan na nakatayo ang mga lektyurer sa harap ng maraming tao sa
loob ng silid o isang tiyak na lugar upang magsagawa ng pagtalakay sa paksa ng kanyang
lektyur o lecture.
➢ Si Bligh (1972) ay naniniwala na ang lektyur o lecture ay isang paraan ng pagtalakay na
ginagawa sa pamamagitan ng walang tigil na pagsasalita ng dalubguro. Higit na naging
detalyado ang depinisyon nina Percival at Ellington (1988) sa konseptong ito na nagsabi
na ito raw ay isang pamamaraan ng pagtuturo (didactic instructional method) na
kinasasangkutan ng linyar na komunikasyon mula sa aktibong tagapag-salita tungo sa
mga pasibong tagatanggap ng impormasyon