I.

PAKSA
Psychological impacts from COVID-19 among university students

II. LAYUNIN
Sinisiyasat namin ang mga sikolohikal na epekto ng COVID-19 at mga nauugnay na
kadahilanan ng panganib sa mga mag-aaral sa kolehiyo. Ang mga layunin ay tatlong
beses: 1) tukuyin ang hanay ng mga sikolohikal na epekto ng COVID-19 sa mga
mag-aaral, 2) bumuo ng mga profile upang makilala ang mga inaasahang antas ng
sikolohikal na epekto ng mga mag-aaral sa panahon ng pandemya, at 3) suriin ang
mga potensyal na sociodemographic, kaugnay ng pamumuhay, at kamalayan ng
mga taong nahawaan ng mga salik sa panganib ng COVID-19 na maaaring maging
mas malamang na maranasan ng mga estudyante ang mga epektong ito.

Layunin ng pananaliksik na ito na masagot ang mga sumusunod na mga

katanungan:
a. Interesado kami sa mga paraan kung paano binago ng pandemya ng
coronavirus (COVID-19) ang iyong pakiramdam at pag-uugali?
b. Ano ang unang tatlong paraan na naiisip?

III. PAMAMARAAN
Ang kaukulang may-akda ng kasalukuyang pag-aaral ay nagsagawa ng mga hindi
nakabalangkas na panayam sa mga nasa hustong gulang sa kanilang mga
karanasan sa mga unang yugto ng pandemya ng COVID-19. Ang mga panayam na
ito ay binubuo ng pag-recruit ng sampung kalahok na may edad na 18 taong gulang
o mas matanda pa noong Pebrero 2020. Naganap ang recruitment sa parehong low-
risk at high-risk na rehiyon ng United States, kabilang ang mga urban na lugar sa
Washington at rural na lugar sa Tennessee, Iowa, at South Carolina. Nakuha ng
mga panayam ang damdaming naranasan ng mga nakapanayam noong panahon
ng pandemya.
IV. PANIMULA
Sinusuportahan ng malaking bilang ng mga pag-aaral na ang konklusyon na
ang novel coronavirus (SARS-CoV-2) at ang kaukulang sakit nito (COVID-19)
ay may malaking epekto sa kalusugan ng pag-iisip at pag-uugali ng mga tao,
na may kakaunting pag-aaral na nagmumungkahi ng iba. Ang mga hotline sa
kalusugan ng isip sa United States ay nakaranas ng 1,000% na pagtaas
noong buwan ng Abril, kung kailan naka-lockdown ang karamihan sa mga tao
dahil sa pandemya. Ang ilang mga medikal na pasilidad ay nakakita ng mas
maraming pagkamatay mula sa pagpapakamatay, marahil dahil sa labis na
mahinang kalusugan ng isip, kaysa sa mga impeksyon sa COVID-19. Ang
mga substance disorder sa maraming tao na dating abstinent ay inaasahang
babalik sa panahon ng COVID-19, na magdudulot ng pangmatagalang
epekto sa ekonomiya at kalusugan.

Bagama't nadarama ang mga epekto sa mga populasyon—at lalo na sa mga

komunidad na may kapansanan sa lipunan at mga indibidwal na
nagtatrabaho bilang mahahalagang manggagawa—ang mga mag-aaral sa
kolehiyo ay kabilang sa mga pinakamalakas na apektado ng COVID-19 dahil
sa kawalan ng katiyakan tungkol sa tagumpay sa akademiko, mga karera sa
hinaharap, at buhay panlipunan sa panahon ng kolehiyo, sa gitna. iba pang
mga alalahanin. Bago pa man ang pandemya, ang mga mag-aaral sa buong
mundo ay nakaranas ng pagtaas ng antas ng pagkabalisa, depressive mood,
kawalan ng pagpapahalaga sa sarili, mga problema sa psychosomatic, pag-
abuso sa droga, at pagpapakamatay. Samakatuwid, ang mga mag-aaral ay
maaaring mangailangan ng karagdagang mga mapagkukunan at serbisyo
upang harapin ang pisikal at mental na epekto ng sakit.
Pinakamabuting mapagsilbihan ng mga administrador ng unibersidad ang
mga mag-aaral kung mas nauunawaan nila ang mga epekto ng COVID-19 at
ang mga salik sa panganib ng mga sikolohikal na epekto nito. Ang mga
epektong ito ay napakahalaga upang matiyak ang agarang mga interbensyon
sa kalusugan ng isip na nakatuon sa pag-iwas at paggamot. Ang mga
serbisyo sa saykayatriko at pagpapayo ay dating hindi nagamit ng mga mag-
aaral sa kolehiyo. Ang pag-unawa sa kung anong mga subpopulasyon ang
maaaring magdusa mula sa mga natatanging kumbinasyon ng mga
sikolohikal na epekto ay maaaring mapadali ang mga naka-target na
interbensyon at matagumpay na paggamot at mga diskarte sa pagharap para
sa mga indibidwal na may pinakamalaking panganib.

Itinatampok ng kamakailang pagsusuri ang ilan sa mga nakadokumentong

sikolohikal na epekto ng COVID-19 sa mga mag-aaral sa kolehiyo. Marami
ang nakadarama ng pagtaas ng antas ng stress at pagkabalisa at mga
sintomas ng depresyon bilang resulta ng pagbabago ng paghahatid at
kawalan ng katiyakan ng edukasyon sa unibersidad, mga teknolohikal na
alalahanin ng mga online na kurso, pagiging malayo sa tahanan, panlipunang
paghihiwalay, pagbaba ng kita ng pamilya, at trabaho sa hinaharap. Ang mga
epektong ito ay naobserbahan sa mga unibersidad sa buong mundo.

Gayunpaman, ang mga pag-aaral ng mga sikolohikal na epekto ng COVID-19

sa mga pag-aaral sa kolehiyo sa United States ay limitado sa kanilang
pagiging pangkalahatan dahil sa pagsusuri sa mga iisang institusyon lamang.
Alam namin na walang mga pag-aaral na isinagawa sa mga mag-aaral sa
kolehiyo sa maraming institusyon sa buong Estados Unidos sa panahon ng
pandemya. Ang mga paaralang ito ay sama-samang kumakatawan sa isang
medyo kakaibang konteksto sa loob ng mas mataas na edukasyon. Ang
Estados Unidos ay nagtuturo ng malaking bilang ng mga estudyante mula sa
buong mundo. Ang magkakaibang mga katawan ng mag-aaral ay maaaring
 magpakita ng iba't ibang mga kadahilanan ng panganib mula sa mas kultural
na homogenous na mga katawan ng mag-aaral dahil sa pagkakaiba-iba ng
mga oryentasyon ng halaga at mga mapagkukunan ng paggamit ng media.
Dagdag pa, ang mga kolehiyo sa Estados Unidos ay nagkakahalaga ng mas
mataas kaysa sa mga institusyong mas mataas na edukasyon halos kahit
saan pa sa mundo; samakatuwid, ang mga pinansiyal na alalahanin ay
maaaring partikular na maliwanag sa Estados Unidos. Naranasan din ng
United States ang pinakamababang pandaigdigang rate ng paggaling mula
sa impeksyon–sa madaling salita, ang pinakamataas na rate ng namamatay
pagkatapos ng impeksyon–sa mga linggo bago ang tiyempo ng kasalukuyang
pag-aaral (Abril at Mayo, 2020). Ang bansang ito ay patuloy na nasasaksihan
ang pinakamataas na insidente at dami ng namamatay sa mga bansa sa
Global North. Ang ganitong mataas na mga rate ay nagpapalubha sa mga
sikolohikal na epekto ng sakit sa mga nahawahan at hindi nahawaang mga
indibidwal.

Sa kasalukuyang pag-aaral, sinisiyasat namin ang mga sikolohikal na epekto

ng COVID-19 at mga nauugnay na kadahilanan ng panganib sa mga mag-
aaral sa kolehiyo sa pitong unibersidad sa buong United States. Ang aming
mga layunin ay tatlong beses: 1) tukuyin ang hanay ng mga sikolohikal na
epekto ng COVID-19 sa mga mag-aaral, 2) bumuo ng mga profile upang
makilala ang inaasahang antas ng sikolohikal na epekto ng mga mag-aaral sa
panahon ng pandemya, at 3) suriin ang mga potensyal na sociodemographic,
kaugnay ng pamumuhay, at kamalayan ng mga taong nahawaan ng mga
salik sa panganib ng COVID-19 na maaaring maging mas malamang na
maranasan ng mga estudyante ang mga epektong ito.

V. PAGTALAKAY
Ang qualitative data mula sa open-ended na mga tugon ay nagpakita na ang
mga mag-aaral ay nakaranas ng mga negatibong epekto ng COVID-19 sa
sikolohikal na kalusugan at mga gawi sa pamumuhay. Kabilang sa mga
pinakakaraniwang naiulat na mga pagbabago ay ang kawalan ng motibasyon,
pagkabalisa, stress, at paghihiwalay, gayundin ang social distancing, mga
pagbabago sa edukasyon, at mas kaunting paglabas. Ang mga katulad na
natuklasan ay iniulat ng isa pang pag-aaral na nag-e-explore sa epekto ng
COVID-19 sa mga mag-aaral sa isang kolehiyo sa United States, na
nagpapakita ng pagtaas ng sedentary lifestyle, pagkabalisa, at mga sintomas
ng depresyon. Isang pandaigdigang pag-aaral na sumusuri sa mga
karanasan ng mga mag-aaral sa 62 na bansa, kabilang ang isang
unibersidad sa Estados Unidos, ay natagpuan na ang mga estudyante ay
nagpahayag ng mga alalahanin tungkol sa kanilang akademiko at
propesyonal na mga karera, pati na rin ang mga damdamin ng pagkabagot,
pagkabalisa at pagkabigo. Ang pagtaas ng galit, kalungkutan, pagkabalisa at
takot ay iniulat din ng mga mag-aaral sa China. Ang mga mag-aaral sa
Switzerland ay nag-ulat ng pagbaba sa pakikipag-ugnayan sa lipunan at mas
mataas na antas ng stress, pagkabalisa, at kalungkutan. Sa pangkalahatan,
ang mga nasa hustong gulang ay nag-ulat ng pagbaba sa pisikal na aktibidad
at pagtaas ng pagkonsumo ng pagkain sa panahon ng COVID-19 pandemic
quarantine kumpara sa nauna, pati na rin ang pagtaas ng binge drinking sa
karaniwan, na natukoy din sa isang maliit na bahagi ng aming mga
respondent ng mag-aaral. Ang mga bahagyang pagkakaiba sa pagitan ng
mga resulta ng aming pag-aaral at mga resulta mula sa mga pag-aaral na
isinagawa sa ibang lugar ay maaaring dahil sa mga pagkakaiba sa karanasan
ng mag-aaral ayon sa heograpikal na lokasyon. Ang Estados Unidos ay
nagbibigay ng medyo maliit na tulong pinansyal sa mga mag-aaral sa
kolehiyo sa panahon ng pandemya kumpara sa iba pang mga bansa sa
Global North.

Sa hindi nababagay na mga modelo, ang mga mag-aaral na kababaihan,

hindi Hispanic na Asyano, nasa patas/mahinang kalusugan, mas mababa sa
average na kita ng pamilya, o isang taong nakakakilala sa isang miyembro ng
pamilya/komunidad na nahawaan ng COVID-19 ay nasa panganib ng mas
mataas na antas ng sikolohikal. epekto. Ang mga mag-aaral na hindi Hispanic
White, higit sa average na klase sa lipunan, ay gumugol ng hindi bababa sa
dalawang oras sa labas noong nakaraang araw, o gumugol ng wala pang
walong oras sa mga screen sa nakaraang araw ay mas mababa ang
panganib.

Sa mga multivariate na modelo na nagkokontrol, pagiging isang babae,

pagiging mas bata (18 hanggang 24 taong gulang), pagkakaroon ng
mahina/patas na pangkalahatang kalusugan, pag-uulat ng mas maraming
oras sa screen, at pag-alam sa isang taong nahawahan ay makabuluhang
mga kadahilanan ng panganib sa istatistika. Ang SES at pagkilala bilang hindi
Hispanic Asian ay karagdagang makabuluhang mga kadahilanan ng
panganib sa subsample ng mga respondent na nakuha mula sa kinatawan ng
sampling, samantalang ang oras ng screen ay hindi makabuluhan sa
pagsusuri sa pagiging sensitibo na ito.

Ang mga natuklasang kadahilanan ng panganib na ito ay karaniwang

tumutugma sa mga natagpuan sa iba pang mga pag-aaral na gumamit ng
diskarte sa pag-aaral ng kaso sa loob ng iisang unibersidad/kolehiyo sa
United States. Ang mga kababaihan ay nag-ulat ng mas malaking
pagkagambala sa mga pang-araw-araw na gawain, mental at pisikal na
kalusugan, at personal na pananalapi kaysa sa mga lalaki. Taliwas sa aming
hindi nababagay na mga natuklasan, ang mga estudyanteng Asyano o
Asyano-Amerikano sa pag-aaral sa Nevada ay nag-ulat ng mas mababang
antas ng pagkabalisa at depresyon kaysa sa ibang mga lahi. Ang mga
kadahilanan ng panganib sa COVID-19 para sa mga mag-aaral sa kolehiyo
sa ibang mga bansa ay kapansin-pansing magkatulad, gaya ng ipinaliwanag
sa ibaba.

Mahigit sa sampung pag-aaral, kabilang ang ilan na may populasyon ng mga

estudyante sa kolehiyo, ay tumutukoy sa mga kababaihan bilang mas nasa
panganib ng sikolohikal na pagkabalisa sa panahon ng pandemya ng COVID-
19. Ang mga kababaihan sa pangkalahatan ay madaling kapitan ng
depresyon at mga karamdaman sa pagkabalisa, at bagama't ang mga
paunang ebidensya ay nagpahiwatig na ang mga lalaki ay mas madaling
kapitan ng impeksyon, sinusuportahan ng aming pag-aaral ang pagsasabi na
ang mga kababaihan ay tila mas malakas na naapektuhan ng mga
pangmatagalang sikolohikal na epekto ng pandemya. Ang pagmamasid na ito
ay maaaring maiugnay sa mas mataas na antas ng dati nang
psychopathology sa mga kababaihan pati na rin ang mga pagkakaiba ng
kasarian sa pagproseso ng takot, na maaaring isalin sa mga exacerbation ng
mga sintomas. Gayundin, ang mga lalaking mag-aaral ay may posibilidad na
magkaroon ng mas mataas na kumpiyansa sa mga kasanayan sa kompyuter
na kinakailangan para sa paglipat sa paghahatid ng online na kurso.
Samantala, ang mga kababaihan ay mas nababahala tungkol sa mga epekto
sa kanilang propesyonal na karera at kakayahang mag-aral kaysa sa mga
lalaki, sa karaniwan. Iniuugnay ng isang pag-aaral ang mga pagkakaiba ng
kasarian na ito sa higit na emosyonal na pagpapahayag, hindi gaanong
pagpaparaya sa kawalan ng katiyakan, at hindi gaanong epektibong mga
diskarte sa pagharap sa mga mag-aaral na kababaihan. Ang mga
kababaihan ay nag-ulat din na mas madaling kapitan sa "emosyonal na
kagutuman" at kasunod na pagtaas ng paggamit ng pagkain kaysa sa mga
lalaki sa panahon ng COVID-19 quarantine; ang mga pag-uugali na ito ay
maaaring humantong sa pagtaas ng timbang at mahinang kalusugan ng isip.

Ang pag-alam na ang pagkilala sa isang taong nahawaan ay isang panganib

na kadahilanan para sa mga sikolohikal na epekto ng COVID-19 ay madaling
maunawaan. Maaaring mapataas ng pagiging pamilyar ang kapansin-pansin
at nakikitang panganib na mahawa at maharap ang mga kasunod na
alalahanin sa kalusugan, tulad ng pagkamatay na nauugnay sa COVID-19.
Gayundin, ang banta ng kamatayan mula sa COVID ay nauugnay sa
 kalusugan ng isip ng mga mag-aaral at naipapaliwanag ng hindi malusog na
antas ng paggamit ng smartphone.

Gaya ng iminungkahi sa aming mga hindi nabagong pagsusuri at ang

multivariate na modelo na may kinatawan na sample, maaaring
maimpluwensyahan ng SES ang kalusugan ng isip ng mga mag-aaral sa
panahon ng pandemya. Ito ay maaaring resulta ng mga pinansiyal na
alalahanin na nakakaapekto sa mga mag-aaral sa kolehiyo at kanilang mga
pamilya. Naidokumento ang SES bilang tagahula ng takot sa COVID-19 at
mga alalahanin sa kalusugan ng isip sa ibang mga populasyon. Ang mga
mag-aaral na nagmumula sa mga pamilyang mababa ang SES ay maaaring
mas nababahala tungkol sa mga pangunahing pangangailangan, tulad ng
pagkain at tirahan, na sanhi ng pagkawala ng kita o ng kanilang magulang.
Higit pa rito, dahil ang mga pamilyang mababa ang SES ay mas madaling
kapitan ng impeksyon sa COVID-19 [98], maaaring mas nababahala ang mga
mag-aaral para sa kanilang sarili at kaligtasan ng kanilang mga pamilya.

VI. LAGOM
Ang qualitative data mula sa open-ended na mga tugon ay nagpakita na ang
mga mag-aaral ay nakaranas ng mga negatibong epekto ng COVID-19 sa
sikolohikal na kalusugan at mga gawi sa pamumuhay.
Kabilang sa mga pinakakaraniwang naiulat na mga pagbabago ay ang
kawalan ng motibasyon, pagkabalisa, stress, at paghihiwalay, gayundin ang
social distancing, mga pagbabago sa edukasyon, at mas kaunting paglabas.
Ang mga katulad na natuklasan ay iniulat ng isa pang pag-aaral na nag-e-
explore sa epekto ng COVID-19 sa mga mag-aaral sa isang kolehiyo sa
United States, na nagpapakita ng pagtaas ng sedentary lifestyle, pagkabalisa,
at mga sintomas ng depresyon.
Sa pangkalahatan, ang mga nasa hustong gulang ay nag-ulat ng pagbaba sa
pisikal na aktibidad at pagtaas ng pagkonsumo ng pagkain sa panahon ng
COVID-19 pandemic quarantine kumpara sa nauna, pati na rin ang pagtaas
 ng binge drinking sa karaniwan, na natukoy din sa isang maliit na bahagi ng
aming mga respondent ng mag-aaral.
Ang Estados Unidos ay nagbibigay ng medyo maliit na tulong pinansyal sa
mga mag-aaral sa kolehiyo sa panahon ng pandemya kumpara sa iba pang
mga bansa sa Global North.

Ang mga mag-aaral na hindi Hispanic White, higit sa average na klase sa

lipunan, ay gumugol ng hindi bababa sa dalawang oras sa labas noong
nakaraang araw, o gumugol ng wala pang walong oras sa mga screen sa
nakaraang araw ay mas mababa ang panganib.
Ang SES at pagkilala bilang hindi Hispanic Asian ay karagdagang
makabuluhang mga kadahilanan ng panganib sa subsample ng mga
respondent na nakuha mula sa kinatawan ng sampling, samantalang ang
oras ng screen ay hindi makabuluhan sa pagsusuri sa pagiging sensitibo na
ito.
Gaya ng iminungkahi sa aming mga hindi nabagong pagsusuri at ang
multivariate na modelo na may kinatawan na sample, maaaring
maimpluwensyahan ng SES ang kalusugan ng isip ng mga mag-aaral sa
panahon ng pandemya.
Ang mga mag-aaral na nagmumula sa mga pamilyang mababa ang SES ay
maaaring mas nababahala tungkol sa mga pangunahing pangangailangan,
tulad ng pagkain at tirahan, na sanhi ng pagkawala ng kita o ng kanilang
magulang.

VII. KONGKLUSYON
Nalaman ng aming cross-sectional na pag-aaral na ang pagiging isang
babae, pagiging mas bata sa edad, nakararanas ng mahina/patas na
pangkalahatang kalusugan, paggugol ng mahabang oras sa mga screen, at
pagkakilala sa isang taong nahawaan ng COVID-19 ay mga kadahilanan ng
panganib para sa mas mataas na antas ng sikolohikal na epekto sa panahon
ng pandemya. mga mag-aaral sa kolehiyo sa Estados Unidos. Iminungkahi
 din ng mga hindi nababagay na pagsusuri na ang mga mag-aaral na hindi
Hispanic White, ay hindi non-Hispanic na Asyano, ay mas mataas ang SES, o
gumugol ng hindi bababa sa dalawang oras sa labas ay nakaranas ng mas
mababang antas ng sikolohikal na epekto. Sabi nga, lahat ng estudyanteng
na-survey ay nag-ulat na negatibong naapektuhan ng pandemya sa ilang
paraan, at 59% ng mga respondent ang nakaranas ng mataas na antas ng
sikolohikal na epekto.

Sa oras na nakolekta ang mga datos na ito, ang edukasyon ng mahigit 1.5
bilyong mag-aaral sa buong mundo ay naapektuhan ng COVID-19. Ang mga
rate ng psychological distress ng mag-aaral ay kasing taas ng 90%. Ang mga
mag-aaral ay dapat "Maslow bago sila Mamulaklak; " sa madaling salita, ang
kanilang mga pangunahing pangangailangan sa pisyolohikal, sikolohikal, at
kaligtasan ay dapat matugunan bago sila tumuon sa–hindi gaanong
kagalingan–sa buhay akademiko. Inirerekomenda namin na ang mga
administrador ng unibersidad ay gumawa ng mga agresibo, proactive na
hakbang upang suportahan ang kalusugan ng isip at tagumpay sa edukasyon
ng kanilang mga mag-aaral sa lahat ng oras, ngunit partikular sa mga oras ng
kawalan ng katiyakan at krisis–kapansin-pansin, ang pandemya ng COVID-
19.

VIII. REKOMENDASYON
Dahil sa malaking porsyento ng mga mag-aaral na nakatalaga sa mataas na
profile ng epekto sa sikolohikal, ang mga unibersidad ay mahusay na
pagsilbihan upang matugunan ang mga pangangailangan sa kalusugan ng
isip ng kanilang buong katawan ng mag-aaral. Pumili ng mga programang
nag-promote ng kalusugan ng isip—gaya ng sa University of Connecticut,
University of Kentucky, at Northeastern—kabilang ang virtual group exercise
at meditation/mindfulness session, accountability buddies at exercise
challenges at tele-medicine/counseling visits. Ang mga pagpupulong ng
grupo na ito ay maaaring makatulong hindi lamang sa pagpapababa ng
pagkabalisa kundi pati na rin sa pagpapababa ng pakiramdam ng
paghihiwalay na iniulat ng mga mag-aaral sa pag-aaral na ito. Ang mga digital
na interbensyon para sa mga mag-aaral na may mga klinikal na antas ng
pagkabalisa o depresyon pati na rin ang potensyal para sa pinsala sa sarili o
pagpapakamatay ay maaaring magsama ng mga awtomatiko at pinaghalong
therapeutic intervention (gaya ng mga app at online na programa), mga
tawag/text message para maabot ang mga may mas kaunting digital na
mapagkukunan, pagpapakamatay mga pagtatasa ng panganib, mga chatline
at forum, at iba pang mga teknolohiya upang subaybayan ang panganib
alinman sa pasibo o aktibo [80]. Kamakailan, si Chen et al. nagrekomenda ng
anim na hakbang na interbensyon para sa pagbabawas ng panganib sa
epekto ng sikolohikal sa mga mag-aaral sa kolehiyong Tsino. Kasama sa
mga hakbang na ito ang paghahatid ng positibong impormasyong nauugnay
sa pandemya, pagbawas sa negatibong pag-uugali, pag-aaral tungkol sa mga
diskarte sa pamamahala ng stress, pagpapabuti sa mga relasyon sa pamilya,
pagtaas ng positibong pag-uugali, at mga pagsasaayos sa mga inaasahan sa
akademiko.

Dahil sa posibilidad ng patuloy na sikolohikal na pagkabalisa mula sa COVID-

19, maaari ding isaalang-alang ng mga unibersidad na tulungan ang mga
mag-aaral na mapanatili ang malusog na pag-iisip sa halip na iwasan ang
stress. Bilang suporta sa panukalang ito ay ang mga kamakailang natuklasan
na ang pag-iwas sa pag-iisip at pag-uugali (ibig sabihin, pag-iwas sa mga
sitwasyon kung saan posible ang pagkakalantad at mahihirap na pag-iisip
tungkol sa pandemya) ay ang pinaka-pare-parehong hula ng tumaas na
pagkabalisa at mga sintomas ng depresyon sa panahon ng pandemya.
Maaaring baguhin ng cognitive reappraisal ng mga nakababahalang
sitwasyon ang mga negatibong epekto nito. Pagsasanay sa mga mag-aaral
na ilipat ang kanilang pang-edukasyon na karanasan sa pag-iisip sa isa na
nakatuon sa "mga pilak na lining" at ang mga umuusbong na pagkakataon ay
maaaring humantong sa "paglago na may kaugnayan sa stress" at
"pagpapatigas." Makakatulong din ang mga adaptive mindset na muling
ayusin ang mga priyoridad para magkaroon ng mas malalim na ugnayan at
higit na pagpapahalaga sa buhay, pati na rin tulungan ang mga mag-aaral na
mag-adjust sa mga bagong paraan ng pag-aaral. Dahil ang isang bahagi ng
mga mag-aaral sa pag-aaral na ito ay nag-ulat ng pakiramdam na hindi
gaanong motibasyon, produktibo, at kakayahang tumuon, ang paglipat sa
isang adaptive na pag-iisip ay maaaring makatulong sa mga mag-aaral na
magtiyaga sa kanilang pag-aaral at mamaya sa buhay. Sa wakas, ang
mindset reappraisals ay maaaring magpapataas ng kagalingan, bawasan ang
mga negatibong sintomas sa kalusugan, at mapalakas ang physiological
functioning sa ilalim ng matinding stress kapag ang isang miyembro ng
pamilya ay nahawahan o ang pandemya ay lumilikha ng mabilis na
pagbabago sa mga patakaran at pamamaraan na nakakaapekto sa mga
mag-aaral.

Ang mga unibersidad ay maaaring higit pang bumuo ng mga platform na

nagpapadali sa ligtas na pakikipag-ugnayan sa lipunan ng mag-aaral.
Maraming mga mag-aaral ang naghahanap ng pakikipag-ugnayan sa lipunan
sa panahon ng kanilang karanasan sa unibersidad. Gayunpaman, tulad ng
inihayag ng mga natuklasan ng pag-aaral na ito, ang mga pagkakataon ng
mga mag-aaral para sa pakikisalamuha ay makabuluhang nabawasan sa
mga unang yugto ng COVID-19. Ang nawawalang "paglabas" at
mahahalagang kaganapan sa milestone (hal., graduation, huling sporting
event) ay isang madalas na tugon mula sa aming mga kalahok ng mag-aaral.
Nalaman ng iba pang pag-aaral na upang mapanatili ang kalusugan ng isip
ng mga mag-aaral sa unang yugto ng pandemya ng COVID-19, nakipag-
ugnayan sila online sa mga malalapit na miyembro ng pamilya o kasama sa
silid kahit araw-araw. Sa mga mag-aaral sa kolehiyo, ang physical distancing
ay hindi at hindi dapat nangangailangan ng "social distancing". Parehong
magkakasabay (i.e., Zoom) at asynchronous (ibig sabihin, Facebook group)
na mga online na pakikipag-ugnayan ay maaaring magsulong ng
pagbubuklod at pag-bridging ng social na koneksyon, na maaaring lumampas
sa mga post sa social media at email listservs. Ang mga normal na lugar
kung saan nagtitipon ang mga tao tulad ng mga lugar ng pagsamba, gym,
cafeteria, yoga studio at mga klase ay maaaring kopyahin online o kahit na
gaganapin sa labas sa mapagtimpi ang panahon sa isang iskedyul na katulad
ng kung ano ang nasa lugar bago ang pandemya. Kasama sa iba pang
kamakailang matagumpay na mga interbensyon ang pinadali na online na
pagbabahagi ng mga recipe, libro, at podcast pati na rin ang virtual na
pelikula, laro, trivia, o mga happy hour na gabi. Ang pagbibigay ng suporta sa
mga organisasyon ng mag-aaral upang i-coordinate ang mga virtual na
aktibidad na panlipunang ito ay maaaring mapabilis ang pagkakaroon ng mga
mapagkukunang ito.
Ang mga kolehiyo at unibersidad ay mayroon ding moral na obligasyon na
palakasin ang kanilang outreach sa partikular na mga mahihinang grupo–ibig
sabihin, ang mga populasyon na nasa panganib ng mataas na antas ng
sikolohikal na epekto mula sa COVID-19. Tulad ng nakadokumento sa mga
profile ng epekto ng aming pag-aaral, ang mga taong nasa mas mataas na
panganib ay kinabibilangan ng mga kababaihan, mas batang mga mag-aaral,
mga mag-aaral na may dati nang mga alalahanin sa kalusugan, mga mag-
aaral na gumugugol ng hindi bababa sa isang-katlo ng kanilang araw
(kabilang ang oras na ginugol sa pagtulog) sa mga screen, at mga mag-aaral
na may mga miyembro ng pamilya o komunidad na nahawaan ng COVID-19.
Ang pagsubaybay at pag-uulat ng mga rate ng pagkabalisa, depresyon,
pananakit sa sarili, pagpapakamatay at iba pang mga isyu sa kalusugan ng
isip sa loob ng mga grupong ito ay kinakailangan upang maglaan ng mga
serbisyo sa pagpapayo at makialam nang maaga at sa mga oras ng talamak
na sintomas. Dagdag pa, ang mga unibersidad ay maaaring magbigay ng
mga kaluwagan para sa mga takdang-aralin at pagsusulit gamit ang isang
mas personalized na diskarte sa pag-aaral at lumikha ng mga pinahusay na
pagkakataon para sa virtual na pakikipag-ugnayan sa lipunan sa mga
kapantay. Ang mga pagsisikap na ito ay maaaring makatulong sa mga nasa
panganib na grupo na magtagumpay sa akademya, bumuo ng mas matibay
na relasyon, at mapahusay ang kanilang pakiramdam ng pagiging kabilang
sa panahon ng malayong pag-aaral.

Ang mga mag-aaral sa pag-aaral na ito ay nagpahayag din ng stress at

pagkabalisa na nauugnay sa mga pagbabago sa mode ng edukasyon sa
panahon ng pandemya. Gaya ng natuklasan ng nakaraang pananaliksik, ang
tagumpay sa akademiko ay maaaring suportahan ng mga virtual town hall,
regular na pag-check-in sa email, virtual na oras ng opisina, at peer
mentoring. Sa buong mundo, ang kasiyahan ng mga mag-aaral sa pagtugon
ng unibersidad sa COVID-19 ay hinuhulaan ng kasiyahan ng mga mag-aaral
sa mga pre-record na video habang naghahatid ng online na kurso, sapat na
impormasyon sa mga pagsusulit, kasiyahan sa mga kawani ng pagtuturo,
kasiyahan sa mga website at impormasyon sa social media na may mga
regular na update mula sa unibersidad, pag-asa, (kawalan ng) pagkabagot,
(kakulangan ng) mga isyu sa pag-aaral, pagiging nasa iskolarship,
kakayahang magbayad para sa paaralan, at disiplina sa pag-aaral
(malamang na hindi gaanong naapektuhan ang mga agham panlipunan
kaysa sa mahirap na agham o engineering). Ang mga unibersidad ay
maaaring mahikayat ng mga natuklasan mula sa isa pang pag-aaral sa
paglipat sa mga online na kurso; natuklasan ng pag-aaral na ito na maraming
mga mag-aaral ang hindi hinamon ng paglipat dahil sa kanilang kakayahan
sa digital na pag-aaral at mga bagong teknolohiya. Gayunpaman, natuklasan
ng isa pang pag-aaral na ang mga bagong platform ng software ay maaaring
maging isang hamon para sa ilang mga mag-aaral.