1. Почетоците на педагошката теорија е врзуваат за делаат и учењата на античките
филозфи. Тие со своите филозофски учење се допреле и до проблемот на воспитанието како суштински дел на човековиот живот. 2. Јасно изразени мисли за воспитанието за прв пат се среќаваат во учењата на Питагора. Тој и практично се занимава со воспитна работа во своето училиште каде што ги применува сопствените поставки за воспитанието. 3. Мисли за воспитанието се среќаваат и во учењата на Протагора. Тој е познат по барањето – со учење да се отпочне уште од раното детство 4. Со воспитание се занимавал и Сократ, кој поаѓа од ставот дека вистината се наоѓа во човекот. Според него, моралното совршенство е крајната цел на воспитната работа. Тој ги определува основните патишта преку кои треба да се остварува воспитанието. Тоа се: анализирањето на сопствените постапки, размислувањето за моралот и стремежот кон совршенство 5. Платон се смета за филозоф кој го изградил првиот воспитен систем. Своето учење за воспитанието го изложува во делата ,,Држава” и ,,Закони”. Тој на воспитанието му го дава најзначајното место во општеството. 6. Од големо значење кој се истакнал со мисли за воспитанието е и Аристотел. Тој своите теории за воспитанието ги изложува во делата ,,Политика” и ,,За воспитанието”. Развитокот на човекот според Аристотел се одвива во три степени: телесен, морален и интелектуален. Тој смета дека развитокот на човекот се остварува преку воспитанието. Прави периодизација на човековиот развиток, прикажувајќи го како: предучилишен период, детство, младост и зрелост. Неговиот воспитен систем е систематизиран на следниот начин: до 7 години децата се воспитуваат во семејството, 7-14 одат во државно училиште, каде добиваат телесно, морално и интелектуално воспитание, 14-21 учеле природни науки, географија, историја, филозофија, реторика, логика.