KAFA İSKELETİNİN

BÜTÜNÜ 1

Öğrenim Hedefleri:Cranium yüzlerini, görülen kemiklerle birlikte sayar.

Cranium’daki boşlukları ve oluşturan kemikleri gösterir. Cranium’daki
boşlukları birbirine bağlayan açıklıkları gösterir. Cranium’da bulunan
topografik noktaları gösterir. Klinik bağlantılar kurar.
 CRANIUM

 Başın şekil ve büyüklüğünde farklılıklar görülebilir.

 Başın iki yarısı arasında asimetri olduğu yapılan
bilimsel çalışmalarla tespit edilmiştir, hatta baştaki
hemen hemen tüm deliklerde de asimetri
bulunmaktadır.
 Başa önden bakıldığında en-boy oranı 6/8' dir.
 Yüz yüksekliği:
nasion-gnathion arası
uzaklık
 Yüz genişliği: her iki os
zygomaticum'un en
çıkıntılı dış noktaları
arasındaki uzaklık
 Çocuklarda yüzün yüksekliği erişkinlere göre
daha kısadır; çünkü paranazal sinuslar
(özellikle sinüs maxillaris) henüz tam
gelişmemiştir.
 Erişkinlerde dişler çıkmış, paranazal sinüsler
gelişmiş ve ramus mandibulae uzamış olduğu
için yüzün yüksekliği artar.
 Yaşlılarda diş kayıpları ve alveollerde
rezorpsiyon olur, yüzün yüksekliği tekrar
kısalarak çocukluk dönemindeki haline döner.
 İnsanlarda bulunan üç farklı baş tipi
(Baş indexi= Başın enine çapı : Başın ön-arka çapıx100)

Brakiosefalik Mezosefalik Dolikosefalik

(Kuzey Avrupa’da sık)
(Türk ırkında sık) (%75-80) %75 ve
%83 ve
İnsanlardaki bulunan 3 farklı yüz tipi

Orthognathic tip Retrognathic tip Prognathic tip

1-Orthognathic tip:
Aditus orbitalis'in orta
noktalarını birleştiren
transvers çizgiyle, çene
ucundan bu çizginin
ortasına çekilen ikinci
çizgi, alt dudağa teğet
olarak geçer.
2-Retrognathic tip:
Mandibula yaklaşık
olarak 2-3 cm daha
geride, maxilla
ileride bulunur.
3-Prognathic tip:
Mandibula ileride,
maxilla geridedir,
dolayısıyla alt dudak
üst dudağın daha
önünde bulunur.
 Norma superior

Sutura coronalis Bregma

Sutura sagittalis

Obelion

Sutura lambdoidea Lambda

 Fonticulus (fontonella veya bıngıldak) kıkırdak
dokudan yapılmış membranlar

fonticulus anterior
(Bregma),
fonticulus posterior
(Lambda),
fonticulus anterolateralis
(sphenoidalis)
(Pterion)
fonticulus posterolateralis
(mastoideus)
(Asterion)
 NORMA LATERALIS
VERTEX

PTERION
OCCIPUT

ASTERION

GONION
 FOSSA TEMPORALIS
 Crista infratemporalis; fossa temporalis’i fossa
infratemporalis’ten ayırır.
 Arcus zygomaticus
 Fossa mandibularis
 Crista supramastoidea
 Porus acusticus externus
 Proc. mastoideus
 Proc. styloideus
STEPHANION

PORION
 FOSSA INFRATEMPORALIS
 Arcus zygomaticus’un iç tarafında ve aşağısında
bulunur.
 Maxilla’nın facies infratemporalis’i
 Proc. zygomaticus’un arka kısmı,
 Tuberculum articulare,
 Spina ossis sphenoidalis,
 Ala majoris ossis sphenoidalis’in alt kısmı,
 Squama temporalis’in alt kısmı,
 Maxilla’nın alveolar çıkıntısı
 Pterigoid çıkıntının lamina lateralis’i ile sınırlanmıştır.
•For. ovale,
•For. spinosum,
•Canalis
alveolaris’lerin
arka açıklıkları
• Fissura orbitalis
inferior ile fissura
pterygomaxillaris
dik açı oluşturacak
şekilde birleşirler.
 FISSURA ORBITALIS INFERIOR
 Orbita, fissura orbitalis inferior aracılığı ile fossa temporalis,
infratemporalis ve pterygopalatina ile bağlantı kurar.
 FISSURA PTERYGOMAXILLARIS
 Maxilla ile proc. pterygoideus arasındadır.
 Fossa infratemporalis’i fossa pterygopalatina’ya bağlar.
 FOSSA PTERYGOPALATINA
(4 duvarlı pramide benzer)
 Orbita’nın tepesinin hemen arkasında fissura
orbitalis inferior ile fissura pterygomaxillaris’in
birleşme yerinde bulunur.
 Corpus sphenoidale
 Proc. pterygoideus’un tabanı,
 Ala major’un ön yüzü
 Maxilla’nın facies infratemporalis’i,
 Os palatinum’un lamina perpendicularis’i, proc.
orbitalis’i ve proc. sphenoidalis’i ile sınırlanır.
 FOSSA PTERYGOPALATINA
(4 duvarlı pramide benzer)
 İçinde n. maxillaris, ggl. pterygopalatinum ve a.
maxillaris’in uç dalları bulunur.
 Fossa pterygopalatina’ya 5 delik açılır.
1) For. rotundum
2) Canalis pterygoideus
3) Canalis palatovaginalis (pharyngeus)
4) For. sphenopalatinum
5) Canalis pterygopalatinus
KAYNAKLAR
Arıncı K, Elhan A. Anatomi. Güneş Tıp Kitabevi.2016
Arifoğlu Y. Her yönüyle Anatomi. İstanbul Tıp Kitabevi. 2019
Gilroy AM. Çeviri ed. Denk CC. Palme Yayıncılık. Ankara. 2014
Gilroy AM, MacPherson BR, Ross LM, Broman J, Josephson A. Atlas of anatomy. Thieme Stuttgart; 2008.
Prof. Dr. Doğan Taner. Fonksiyonel Nöroanatomi, 5. Baskı, ODTÜ Yayıncılık.
Drake R, Vogl W, Mitchell A. Gray’s Anatomy for Students, Elsevier, 2019
Snell RS. Clinical Neuroanatomy, LWW 7th Ed., 2009
Rohen WJ, Yokochi C, Lütjen-Drecoll E. Color Atlas of Anatomy. 5th ed. Baltimore. Lippincott Williams and Wilkins. 2002
Taner D. Fonksiyonel Nöroanatomi. 1. Baskı. Ankara. Metu Press. 1998
Netter FH. Atlas of Human Anatomy. 6.Baskı. Saunders Elsevier. Philadelphia. 2014;
Ozan H. Anatomi. Klinisyen Tıp Kitabevi. 2014.
Resimli Sistematik Anatomi. Mehmet Yıldırım. Nobel Tıp Kitabevi. 2013.
Snel RS. Çeviri ed. Yıldırım M. Klinik Anatomi.Nobel Tıp Kitabevi. 2000
Standring S. Gray’s Anatomy. The Anatomical Basis of Clinical Practice. 14th ed. New York (NY): Elsevier, 2008.
Terminologia Anatomica: Erişim tarihi 04.06.2019 https://www.unifr.ch/ifaa/
Public/EntryPage/TA98%20Tree/TA98%20EN/14.1.08.9%20TA98%20EN.htmVan der
Anastasi G, Gaudio E, Tacchetti C. Türkçe Çeviri Editörü: Prof. Dr. Mustafa Büyükmumcu, İnsan Anatomisi atlası, Atlas yayınevi, 2018.
Paulsen F, Waschke J, 2013. Sobotta Tables of Muscles, Joints and Nerves, English: Tables to 15th Ed. of the Sobotta Atlas, E lsevier,
Urban&FischerVerlag,
Keith L, Moore TP. Developing Human: Clinically Oriented Embryology Çeviri Hakkı Dalçık, Mehmet Yıldırım. vol 8. İstanbul 200 9: Nobel
Tıp Kitabevleri; 2008.
Moore KL, Persaud T, Torchia MG. The Developing Human E-Book. Elsevier Health Sciences; 2011.
Moore KL, Dalley AF, R AAM. Kliniğe Yönelik Anatomi. Nobel Tıp Kitabevleri; 2014.