Taoism at Zoroastrianism

Bawat bansa ay mayroong iba’t-ibang relihiyon na pinaniniwalaan, mayroong iba’t-ibang

diyos na sinasamba at mga kagawian. Kung ang Asya ay isang kontinente, mayroon itong iba’t-

ibang parte katulad nalang ng Timog, Silangan, Timog-Silangang Asya at ang Sentro ng Asya,

ibig sabihin ay mayroon din itong iba’t-ibang relihiyon at panginoon na sinasamba kahit na sa

isang kontinente lamang ito makikita, katulad nalang sa bansang Pilipinas, laganap ang

Kristyanismo at Islam bilang relihiyon, habang sa bansang China naman ay laganap ang Taoism,

Buddhism at iba pang relihiyon at ganoon din sa bansang Pakistan, laganap ang Zoroastrianism

bilang relihiyon. Lahat ng bansang ito ay matatagpuan sa kontinente ng Asya ngunit maroon

itong iba’t-ibang mga bagay na pinaniniwalaan.

Taoism, ito ay relihiyon at pilosopiya na nagmula sa bansang Tsina na konektado sa

pilosopong si Lao Tzu, ibig sabihin ay siya ang nagtatag o siya ang dahilan kung bakit mayroong

Taoism na relihiyon. Ito ay laganap sa taong 500 B.C.at hanggang ngayon ay buhay pa rin ito

lalo na sa bansang Tsina. Ang relihiyon na ito ay naniniwala na ang mga tao at hayop ay dapat

mamuhay ng balanse at payapa sa daigdig. Ang Taoism o Daoism ay isang pilosopiko, etikal,

pampulitika at relihiyosong tradisyon ng mga Intsik na binibigyang diin ang pamumuhay ng

payapa kasama ang Tao. Ang salitang Tao ay nangangahulugang "paraan", "landas" o

"prinsipyo", at maaari ding matagpuan sa mga pilosopiya at relihiyon ng Tsina maliban sa

Taoism. Gayunpaman, sa Taoism, ang Tao ay nagsasaad ng isang bagay na parehong

mapagkukunan ng lakas. Ang salitang landas o paraan ay mas nagiging malinaw kapag ang isang

tao ay patuloy na pagninilay hanggang sa makamit niya ang payapa na kaisipan at kapag

marunong na ang isang tao kontrolin ang kaniyang emosyon at hindi na ito naaapektohan ang

pag-iisip sa paggawa ng mga desisyon. Ang Taoismo ay nagkaroon ng malalim na impluwensya

sa kultura ng Tsino sa kurso ng mga siglo, at ang mga kleriko ng institusyonalisadong Taoism ay

karaniwang nag-iingat na tandaan ang pagkakaiba sa pagitan ng kanilang ritwal na tradisyon at

mga kaugalian at kasanayan na matatagpuan sa katutubong relihiyon ng Tsino, bilang ang mga

pagkakaiba na ito ay minsan lumilitaw na malabo. Ang Chinese Alchemy, lalo na ang neidan,

Chinese Astrology, Chan o Zen Buddhism, ilang martial arts, tradisyunal na gamot ng mga

Tsino, feng shui, at maraming mga istilo ng qigong na naakibat ng Taoism sa buong kasaysayan.

Higit pa sa Tsina, ang Taoism ay mayroon ding impluwensya sa mga nakapaligid na lipunan sa

Asya.

Lao Tzu, siya ay isang manunulat at pilosopo na nagmula sa bansang Tsina at nagtatag ng

pilosopong Taoism at siya ay isang diyos sa Taoism, ang kaniyang sariling pilosopo. Si Lao Tzu

o kilala bilang Laozi ay isang scholar na nagtrabaho bilang tagabantay ng mga archive para sa

korte ng hari ng Zhou. Pinapayagan siyang magkaroon ng control sa mga gawa ng Yellow

Emperor at iba pang mga klasiko ng panahong iyon. Iginiit ng mga kwento at sabi-sabi na si

Laozi ay hindi kailanman nagbukas ng isang pormal na paaralan ngunit gayunpaman nakakaakit

ng isang malaking bilang ng mga mag-aaral at tapat na mga alagad. Maraming pagkakaiba-iba

ng isang kwento na muling pagsasalaysay ng kanyang pakikipagtagpo kay Confucius, na

pinakatanyag sa Zhuangzi. Ayon sa alamat ng Tsino, iniwan ni Laozi ang Tsina patungong

kanluran sakay ng isang kalabaw sa tubig.

Mayroong iba’t-ibang paniniwala ang relihiyong Taoism at ito ay ang; ang mga tao ay

maaaring maging diyos o mabuhay magpakailanman sa pamamagitan ng pagsasanay ng ilang

mga ritwal at pamamaraan, ibig sabihin ay mayroong pagkakataon na maging diyos ang isang

tao o maging immortal kapag ginawa nito ang nasabing ritwal. Naniniwala din ang mga taong

nasa relihiyon ng Taoism sa Chi, ito ay aktibong prinsipyo na bumubuo ng bahagi ng anumang
nabubuhay na bagay. Ang Qi ay madalas na isinalin bilang "natural na enerhiya", "puwersa sa

buhay", o "daloy ng enerhiya". Ang Qi ay ang pangunahing pinagbabatayan na prinsipyo sa

tradisyunal na medisina ng Tsino at martial arts. Ang literal na pagsasalin ng "qi" ay "hininga",

"hangin", o "gas". Naniniwala rin sila sa Yin at Yang, ito ay naglalarawan kung paano ang tila

kabaligtaran o salungat na mga puwersa ay talagang magkakaugnay sa natural na mundo, at kung

paano sila nagbubunga. Ibig lamang sabihin nito sa ay relihiyon na ito ay mayroong balanse sa

ating paligid, hayop man o tao, pagiging masama o mabuti, o kahit na anong bagay ay dapat

mayroong balanse at nakakamit lamang natin ito kapag mayroon tayong kapayapaan sa ating

pag-iisip.

Isa pang relihiyon na makikita sa Asya ay ang Zoroastrianism. Ang Zoroastrianism ay

isang relihiyon mula sa sinaunang Iran at ito rin ay isang maagang porma ng monoteismo. Isa ito

sa pinaka lumang relihiyon sa buong mundo at mayroon itong dalawang kosmolohiya, ang

kabutihan at ang kasamaan, at ito ay naging tulay ng Silangan at Kanluran kung saan pinunan

nito ang agwat sa pagitan ng mga relihiyon sa bansang India at sa mga relihiyon na mayroong

paniniwala kay Abraham. Sa relihiyon na ito, naniniwala sila na iisa lamang ang Diyos,

itinataguyod nito mayroon lamang isang diyos na kanilang sinasamba. Na inpluwensyahan ng

relihiyon na ito ang iba pang relihiyon, kagaya ng Judaism, Kristyanismo at Islam sa paraan na

pagpapaniwala na sa kabilang buhay ay mayroong impyerno at langit.

Zarathustra, siya ang tagapagtatag o nagtatag ng relihiyong Zoroastranism. Si Zarathustra

ay ang pari ng Persia na naging propetang nagtatag ng relihiyon ng Zoroastrianism, ang unang

monotheistic na relihiyon sa mundo, na ang mga utos ay darating upang maimpluwensyahan ang

mga susunod na pananampalataya. Si Zarathustra ay naging layunin ng pansin ng siyensya, sa

malaking bahagi dahil sa kanyang maliwanag na monoteismo, ang kanyang konsepto ng isang
diyos, na tinukoy niya bilang Ahura Mazdā, o ang "Wise Lord", ang kanyang sinasabing

dualism, maliwanag sa matinding pagkakaiba. humugot siya sa pagitan ng mga puwersa ng

mabuti at ng mga puwersa ng kasamaan, at ang posibleng impluwensya ng kanyang mga aral sa

kasunod na umuusbong na mga relihiyon sa Gitnang Silangan.

Ang relihiyong Zoroastrianism ay mayroon din pag-aaral, paniniwala at kagawian. Ang

mga aral na Zoroastrian ay tungkol sa pagiging primera ni Ahura Mazda, ang pagpipilian sa

pagitan ng mabuti at masama, at langit, impiyerno, at muling pagkabuhay. Ang relihiyon ng

Zoroastrian ay isang monotheistic na pananampalataya at ang mga Zoroastrian ay naniniwala sa

iisang Diyos - Ahura Mazda, ang Wise Lord. Tinukoy din siya bilang Dadar-e-gehan Daman o

tagalikha ng daidig. Siya ay makapangyarihan sa lahat, nasa lahat ng kapangyarihan at nasa lahat

ng kaalaman; ang bukal ng lahat ng mga bagay na mabuti at maganda, lahat ng mga bagay na

pantas at kamangha-mangha; Siya ay makatarungan at mabuti, dalisay, hindi nasisira at hindi

nabubulok. Lumilikha siya ng kasaganaan at nagbibigay ng kasaganaan upang masisiyahan ang

kanyang mga nilikha. Siya ang kalaban at tagapagtanggol laban sa lahat ng mga bagay na

masama at masama. Sinabi ni Zarathushtra na nilikha ni Dadar Ahura Mazda ang sansinukob at

pinapanatili ito ng mga batas sa cosmic. Nilikha rin ni Ahura Mazda ang Twin Spirits - Spenta

Mainyu at ang Angre Mainyu. Ang Spenta Mainyu ay ang sagisag ng lahat ng kinakatawan ni

Ahura Mazda at ang antithesis ng lahat na kinakatawan ni Angre Mainyu - lahat ng kasamaan,

madilim, madaya, maleficent at malevolent. Pinapanatili ng Spenta Mainyu ang walang

katapusang mga lupain ng Ahura Mazda, ang mga pang-terrestrial na baybayin tulad ng tubig,

lupa, hangin, buhay ng halaman at maging ang mga hindi pa isinisilang na bata. Si Angra

Mainyu ay naninirahan sa kadiliman, sakit, kamatayan, mapanlinlang at mapanirang.

 Ang relihiyon na ito ay mayroong iba’t-ibang kagawian, katulad nalang ng Rejection of

Sacrifice, Focus of Prayer and PersonalPurity kung saan ang paglilinis ay masidhing

binibigyang diin sa mga ritwal ng Zoroastrian. Ang mga Zoroastrian ay nakatuon sa

pagpapanatili ng kanilang isipan, katawan at kapaligiran na dalisay sa hangarin na talunin ang

kasamaan. Fire remaind an important symbol ibig sabihin ang symbolo ng apoy sa kanila ay

mananatiling sagrado dahil ang apoy ay nakikita nila bilang kataas-taasang simbolo ng

kadalisayan, at ang mga banal na apoy ay pinananatili sa Fire Temples o Agiaries. Ang mga apoy

na ito ay kumakatawan sa ilaw ng Diyos na si Ahura Mazda, pati na rin ang naiilawan na

kaisipan, at hindi kailanman napapatay. Walang ritwal o seremonya ng Zoroastrian na ginaganap

nang walang pagkakaroon ng isang sagradong sunog o apoy. Habang ang Nahn o paliguan; at

ang bareshnum, isang kumplikadong ritwal na isinagawa sa mga espesyal na lugar na may

paglahok ng isang aso-na ang kaliwang tainga ay hinawakan ng kandidato at ang paningin ay

naglalagay sa mga masasamang espiritu - at tumatagal ng maraming araw at ang Death o

kamatayan sa Zoroastrianism ay itinuturing na gawa ni Angra Mainyu, ang sagisag ng lahat na

masama, samantalang ang lupa at lahat na maganda ay itinuturing na dalisay na gawain ng Diyos

dahil para sa Zoroastrianism naniwala sila na sa oras na mawalan na ang hininga ng tao, ang

katawan ay magiging marumi kaya ang mga katawan ng mga namatay ay dinadala nila sa Tower

of Silence at pinapakain sa mga ibon.

Kahit na magkaiba ang bawat relihiyon na nakasaad sa itaas, kahit na magkaiba ang

kanilang mga paniniwala, pinagmulan, mayroon paring diyos na nangingibabaw sa bawat isa

nito. Mayroong Diyos na sinasamba ang mga tao o ang mga sumusunod sa mga relihiyon na ito.

Kahit na nasaang parte tayo ng mundo, kahit na magkaiba ang relihiyon, hindi mawawala ang

diyos sa mga sagradong sulatin.