LIBRO I 71

όλβιώ τατος τα ΰ τα έπειρώτα, Σόλω ν &έ οόδέν ύποθωπεύσας,

ά λ λ α τω έόντι χρησάμενος λ έγ ει' «ΤΩ βασιλεύ, Τέλλον Ά θη-
ναΐον.» ά π ο θ ω μ ά σ α ς15 δέ Κροισος τό λεχθέν εΐρετο έπιστρε- 4
<φέως?1- «Κοίη δή κρίνεις Τέλλον εΐναι όλβιώ τατον;» ό δέ είπε'
«Τέλλω τούτο μ έν37 της ττόλιος εδ ή κούση ς38 τταΐδες ή σαν
καλοί τε κάγαθοί, καί σφι είδε α πα σ ι τέκνα έκγενόμενα καί
π ά ντα παραμείναντα' τοΰτο δέ του βίου εδ ήκοντι, ώ ς τ ά π α ρ '
ή μ ίν 39, τελευτή του βίου λαμπροτάτη έπεγένετο' γενομένης 8
γ ά ρ Ά θηναίοισι μάχης πρός τούς άστυγείτονας έν Έ λευσΐνι
βοηθήσας καί τροπήν ποιήσας τών πολεμίων άπέθανε κάλ-
λιστα, καί μιν ’Αθηναίοι, δημοσίη τε έθαψαν αύτοϋ Tfj περ
ϊτιεσ ε40 καί έτίμησαν μεγάλω ς.»
Ώ ς δέ τά κ α τά τόν Τ έλ λ ο ν 41 π ρ ο ετρέψ α το42 ό Σόλω ν τόν 31
Κροΐσον ε’π α ς πολλά τε καί ολβια, έπειρώ τα τίνα δεύτερον μετ'
εκείνον ϊδ ο ι43, δοκέων π ό γ χ υ δευτερεϊα Υών οΐοεσθαι. ό δέ εΤπε"
«Κλέαβίν τε καί Βίτωνα. τούτοιαι γ ά ρ έοϋσι γ έ ν ο ς 44 Ά ρ γ είο ισ ι 3
βίος τε άρκέων ύπήν καί πρός τούτω ¡δώμη σώ ματος τοιήδε.
άεθλοφόροι τε άμφότεροι όμοίω ς ήσαν, καί δή καί λ έγετα ι
δδε ό λ ό γ ο ς1 έούσης όρτής τή ‘Ή ρη τοΐσι Ά ρ γ είο ισ ι Ιδεε
π ά ν τω ς46 τήν μητέρα αύτών ζεύ γεί κομισθήναι ές τό ίρόν, οΐ
δέ σ φ ι46 βόες έκ του ά γρ ο υ ού παρεγίνοντο έν ώρτ], έκκληιό-
μενοι δέ τη ώρη 47 oí νεηνίαι ύποδύντες αύτοί ύπό τήν ζεύγλην
είλκον τήν άμαξαν, επί τή ς ά μ ά ξη ς δέ σφι ώχέετο ή μήτηρ,
σταδίους δέ πέντε καί τεσσεράκοντα διακομίσαντες άπίκοντο
ές τό ίρόν. τα ΰτα δέ σφι ποιήσασι καί όφθεΐσι ύπό τή ς πανη- 3
γυ ρ ιο ς τελευτή του βίου άρίστη έπεγένετο, διέδεξέ τε έν τού-
τοισι ό θεός ώ ς άμεινον ε’ίη άνθρώπω τεθνάναι μάλλον ή

lógico “por amov al saber”. — En correlación con τούτο δέ, “por una
p a r te ... por otra”. — 38 En Heródoto éC ηκειν (equivalente a εΰ ϊχειν)
significa “estar bien”, “estar en un estado floreciente”. Puede construirse,
como más abajo, con un genitivo de relación: τοΰ βίου εδ ήκοντι (referido
a Telo y dependiente de έπεγένετο). — 39 “En lo que cabe en nosotroB"
(es decir, entre los hom bres). --- ίο Honor raras veces concedido por Ion
atenienses. Que se sepa, tan sólo los caídos en Maratón lo recibieron,
« Acusativo de relación, "con el relato sobre Telo”. « "Movió a se­
guir preguntando”. « a saber, más feliz. 44 Acusativo do relación,
4S Su madre era sacerdotisa do Hera, principal diosa de Araos, cuyo templo
estaba alejado de la ciudad. ·<# Depende de Ttaprylvovro. 41 "Impedi­
dos por In premura del tiempo” m nubor, purn truer I o n butiytm del onm-
 72 HERODOTO

ζώ ειν48. Ά ρ γ ε ΐο ι μέν γ ά ρ περιστάντες έμακάριζον τών νεη-

νιέω ν^7 τήν £ώμην, αί δέ Ά ρ γ ε ία ι τήν μητέρα αότών, οΐων
4 τέκνων έκύρησε. ή δέ μήτηρ π εριχα ρής έοΟσα τω τε ερ γω και
τη φήμη, στδσα άντίον τοΟ ά γ ά λ μ α το ς εϋχετο Κλεόβι τε και
Βίτωνι τοΐσι έωυτης τέκνο ισι, οI μιν έτ[μησαν μ εγάλω ς, τήν
6 θ εό ν49 δούναι τό άνθρώιτω τυχεΐν αριστόν εστι. μετά ταύτην
δέ τήν εόχήν ώς ^θυσάν τε καί εύωχήθησαν, κατακοιμηθέντες
έν αύτω τω ίρω οί νεηνίαι ούκέτι άνέστησαν, ά λλ’ έν τέλε'ί
τούτω εσχοντο. Ά ρ γ ε ΐο ι δέ σ φ εω ν^6 εικ ό να ς60 ποιησάμενοι
άνέθεσαν ές Δελφούς ώς άνδρών άριστων γενομένων.»
32 Σόλων μέν δή εύδαιμονίης δευτερεία £νεμε τούτοισι, Κροι-
σος δέ σπερχθείς είπε’ ξεΐνε ’Αθηναίε, ή δ’ ήμετέρη εύδαι-
μονίη οϋτω τοι άπέρρπτται ές τό μηδέν, ώστε ούδέ ίδιω τέω ν
άνδρών άξιους ήμέας έποίησας ;» ό δέ εΐπε’ «^Ω Κροισε,
έπιστάμενόν με τό θειον παν έόν φθονερόν τε καί τα ρ α χ ώ δ ες61
'i έπειρω τας άνθρωτιηίων πρη γμ άτω ν π έ ρ ι52. έν γ ά ρ τω μακρω
χρόνω πολλά μέν ëoTi ίδεΐν τά μή τις εθέλει, πολλά δέ καί
παθειν. ές γ ά ρ εβδομήκοντα63 ετεα οδρον τής ζόης άνθρώπω
» προτίθημι. οδτοι έόντες ενιαυτοί έβδομήκοντα παρέχονται ήμέ-
ρας διηκοσίας καί πεντακισχιλίας καί δισμυρίας, εμβολίμου
μηνός μή γινομ ένουΕ4' εΐ δέ δή έθελήσει τουτερον65 τών ετέων
μηνί μακρότερον γίνεσθαι, ΐνα δή αί ώ ραι συμβαίνωσι παρα-
γινόμεναι ές τό δέον, μήνες μέν π α ρ ά τά έβδομήκοντα £τεα οί
έμβόλιμοι γίνονται τριήκοντα πέντε, ήμέραι δέ έκ τών μηνών
4 τούτων χίλ ια ι πεντήκοντα. τουτέων τών άπασέων ή μ ερέω ν!7"
τών ές τά έβδομήκοντα ετεα, έοοσέων πεντήκοντα καί διηκο-
σιέων καί έξακισχιλιέω ν καί δισμυριέων, ή έτέρη αύτέων τη
έτέρη ήμέρη τό παρ ά π α ν ούδέν δμοιον π ρ ο σ ά γει π ρή γμ α . οΰτω

ρο). - Ί8 Expresión pesimista que se encuentra también en Teognis 425 ss.,

Baqullldes III 47, Sófocles, Edipo en Colono 1225 ss. — « Hera. ·— 5n Sus
('«tatúas se han descubierto precisamente en Delfos. ■ — si cf. Introduc­
ción, pá.g. 27. — 62 Anástrofe. — 53 Solón (fragm. 22 D.), sin embargo,
paree» lmber puesto en los ochenta años el término de la felicidad del
hombre, corrigiendo a Mimnermo, que lo habla situado en los sesenta. —
n* Su atribula a Solón una reforma del calendarlo, lo que explica que
Horódoto pon oa un au boca estos cálculos. El admitirse el mes lunar
(lo que daba on realidad menos de los 3Θ0 días aquí calculados) obligaba
u añadir un año Intercalar onda don anón, costi también Imperfecta por
derlvnrae un promedio do S70 pnrn cada nfio. m “Uno do anda don". —