за солунксите браќа и воопшто не ми е мака. Среќна сум, и во ходникот со восхит ја гледам Вашата слика, горда сум што моето училиште Свети Кирил и Методиј се вика. А кога го гледам Вашиот свет лик, почнувам да пишувам песна за овој свечен миг. Живеевте во минатиот век и за неписменост најдовте лек. На свеќа во мракот творевте и со перото се боревте. Ја создадовте азбуката наша, со ,мудрата глава Ваша. Со Вашите букви ни го просветливте животот мачен, ни го олеснивте, да не ни е толку мрачен, Па за тоа и денес во училиштето наше се слави името Ваше. Ви благодариме за Вашето дело кое го оставивте, како богатство за македоснкиот народ смело. И незнам какви зборови Уште да Ви подарам, Само ќе Ви кажам Благодарам!