Professional Documents
Culture Documents
ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ
Το απαρέμφατο είναι ρηματικός τύπος που συντάσσεται, δηλαδή παίρνει υποκείμενο,
αντικείμενο, κατηγορούμενο, δηλαδή λειτουργεί σαν ρήμα.
Υπάρχουν δύο είδη απαρεμφάτου: το ειδικό και το τελικό.
Τα ξεχωρίζω από το πώς τα μεταφράζω. Έτσι:
το ειδικό μεταφράζεται με το «ότι» (φωνήεν – φωνήεν).
το τελικό μεταφράζεται με το «να» (σύμφωνο – σύμφωνο).
Το υποκείμενο του ρήματος είναι ίδιο (το αυτό) με το υποκείμενο του απαρέμφατου
Υποκείμενο
απαρεμφάτου >>
Ας δούμε διάφορα παραδείγματα και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε: Στην αρχή θα
κάνουμε πλήρη ανάλυση του ρήματος και στη συνέχεια του απαρεμφάτου:
Ἐγὼ οὐχ ἡγοῦμαι εἶναι διδακτήν τὴν ἀρετήν (= Δε νομίζω ότι διδάσκεται η αρετή).
o Ρήμα = οὐχ ἡγοῦμαι
o Υποκείμενο του ρήματος > ποιος οὐχ ἡγοῦμαι; = Ἐγώ
o Αντικείμενο του ρήματος > τι οὐχ ἡγοῦμαι; = εἶναι
o εἶναι (μεταφράζεται με το ότι) = απαρέμφατο ειδικό
o Υποκείμενο του απαρεμφάτου > ποιο εἶναι; = ἀρετὴν
Το ίδιο παράδειγμα ας το δούμε διαφορετικά, κάνοντας την ανάλυση σε δυο σειρές, τη μια για
το ρήμα και τη δεύτερη για το απαρέμφατο:
Συμπέρασμα: Αφού το ρήμα και το απαρέμφατο έχουν ως υποκείμενο άλλο (έτερο) πρόσωπο
(ἐγώ - τὴν ἀρετήν), έχουμε ετεροπροσωπία.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Το υποκείμενο του απαρεμφάτου βρίσκεται σε πτώση αιτιατική.
Πηγή: http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/aparemfato-sintaxi.htm