BOB

-6

DE HOMINIS FINE VL .

timo acipſa beatitudine

ASSERTIONES

THEOLOGICÆ , IN FLO

RENTISSIMA INGOLSTADIENSI

Academia quinto Decembris ad

publicam propofitæ diſpu

tationem ,

fo LangraliAlfa
PRÆSIDE ALBERTOHVN

GERO , SS . THEOLOGIÆ DOCTORE ET

Profeffore ordinario , reſpondente Bartholo

mæo Reſtiario , liberalium artium Magi

ftro, & eiuſdem SS . Theologiæ

ftudioſo ,

INGOLSTADII

Ex officina VVeiſſenhorniana,

ANNO M. D. LXXI.
BSB

-17 SIMON

onibusindo issonia

LOJH12

Ігистар А.

baridi tous

Isolso on toidud

oooo

23499
HOTL01

02
TO00ET
TUISTO

niodno
-olositob

e
- gregol

sigolood sit
emollis

loll

1ΙΟΟΙΟΣ

seniorodili vsiflox

XXCMOMMA
 DE HOMINIS FINE VLTI

mo ac ipſa beatitudine, Aſſerti

ones Theologicæ .

imol site
1.

cipua quadam racione homini cæterisq; intelle &tu prædi

.

tis conuenit ,

IT .

Vipote quibus ſolis eam Deus naturam indiderit, per quam

in finem fuum ſeſc eciam ipfa poſsint dirigere.

III .

Agitautem homo
(de hoc namq; hic folùm quæremus , cam

etfi non pauca quæ

,
afferuerimus
de ipſo , reliquis quoq ; ratio .

nalibus creaturis comunia fint) omnia propter finem vltimum

IIII.

Non quidem , quatenus ille ſpeciatim , fed quatenus genera

cim ſpectatur Nam in omnibus fuis actionibushomo adſum

.

mum ac perfectum bonum aſpirat , que eſt notio vltimi finis

vniuerfim accepti, haudquaq; autem in omnibus ad id , in quo

vel reuera eiuſmodi fummi ac perfe & i boniratio ineſt, vel ineſſe

ab ipſo putatur, quæ notio eft vltimi finis fpeciatim ſumpti.

V. VVI

Neq ; enim fpeciatim eundem finem neceffarið omnes ſta

tuunt, tametſi ftatuant eundein vniuerfim . Alioqui M. varro

& D. Auguſtinus iam olim in quæftione de finibus bonorum

tam multas, ducentas, inquam, octoginta & o & o diuerſas festas

non obferuaffent,
mo

VI .
pists robis

Eft verò vcraſ; illa notio eiufmodi, ve ſecundum neutram ,

fiue vera fiue falſa perſuaſioneduxi, quicquam agere poſsimus

propter plures fines vitimnos.

cupit
А ј VII . Efta
BSB

V III .
ITI

Eftq; vtraq; tam eximia ,vevlcimus hominis finis neq ; in diui

, neq
tris ; in honoribus
, neq ; in vllo alio ſeu corporis feu animi

bono , imo verò in re vlla creata re &tè queat collocari,

VIII.

Etenim explere hominis dehderium , quod fummi ac perfe.

ei boni eft , præter ipſum Deum nihil poteft. DEV S igitur

ynus , verus , proprius, adeoq; naturalis cuiuslibet hominis yl .

is
cimusfin eft .

IX .

Qui autem ? vt clarè aperteq ; cognitus , quam cognitionem

Scholæ Patres intuitiuam vocant , D. Paulus facie ad faciem .

X.

abus
Eorum fiquidem ,quianim angeliſq; claritatis duntaxat

m
cuiuſda diuinæ ,non autem ipfius fubftant
iæ
diuinæ tribuunt

s
viſionem , iam pridem à fummis pontificibu & facro Oecume

nico Concil
io tino tum
Floren damna errore
m
& nos citra du.

onem mus
bitati vllam damna .

tstup
stamoga 1533 XI. zona rup now

Porrò quòd homo naturali ſuæ mentis acie perfpicere poſsit

fibi eiuſmodi finem vltimum effe propoſitum , perquàm proba.

s.
bile iudicamu

On

XII .
bqmul minac

Nec veriſimile minus , quòd idem vel in ftatu purè naturali

confideratus non folùm inanima quadam naturæ inclinatione,

ſed aliquo etiam deliberato voluntatis deſiderio ipfum quear

malo es

appetere, udina bono

XIII .

2015 anotubofio 18 stupni.es

is q
Quantumu interim libenter conſtanter ; fateamur longè

, quàm ad quem fecundum ornnes eius

altiorem eſſe circumſtan

s
tias, dequibusà facra fide erudimur, vel illa intellectu cogni.

sio , vel hæc yoluntatis appetitio vnquam valeat aſcendere .

XIIIL

In quo

Ilv
 In quo non multùm iftiufmodi plenior cognitio ,& quæ hanc

fequitur appetitio ab ipfius adeptione differür

. Pariter enim nec

ſolius naturæ viribus eum conſequi quiſquam poteft, fed necel

fe habet , vt tranſnaturalibus medis adiuuetur.

XV .

Tametfi hoc nomine ignobiliorem velle pronunciare homi

nem cæteris rebus rationis expertibus , quæ folo generali Dei

concurſu nixæ fines fuos affequuntur, admodum iniqui iudicis

foret.

XVI .

Quando ex hac aduécitñ præſidiſ neceſsitate vel maximè ho

minis præftantia & poſsit & debeac colligi.

XVII .

Contemplatio illa intuitiua celfitudinis diuine eminenter

omnia deſiderabilia continer , ideoq ; quod in beatitudine effen

ciale ac primarium eft vel hoc nomine iure fuo fibi vendicat :

quicquid hic aduerfus D. Thomam Scotus alíq; complures

contendant,

XVIII .

Nea ; tamen vel hinc, vel aliundè conficitur, quod olim qui.

contemplationem reipfa cum illa,

dam , eiufcemodi
intulerunt

quaſe Deus contuetur, coincidere, adeoq; vt eft illa, ita & hanc

effe increatam .

XIX .

Inteſtino quippe contradi & ionis diſsidio talis opinatio vide.

tur ipſa feſe deftruere.

XX .

, vt in rerum
Quin prorſus creatarum cenſu retinetur homo ,

quantumcunq; perfe & us ac nobilis, fic & intuitus eiufmodi,

quantumcunq; in eo ( non quidem obie & iuè, fed formaliter,

quemadmodum in Scolis loquimur ) hominis ylcimus finis ,

fummum bonum ac beatitudo pofita fit,

XXI .

Immediatè igitur fe Deus beato in ratione notitia non con

A ij iungit,
BSB

lungit . In ratione verò ſpeciei quid obftat, quo minus ita vni

atur : Nimirum Deum per ipſum Deum non per fpeciem ali .

, iuxta illud Apoftoli . Tunc cogno

quam Dei cernunt beati

( cam ficut & cognitus fum , hoc eft, fine vllo medio ,ſiue limi

litudine.

XXII .

Patet quoq ; ex his, quàm longè abſimusabeorum ſententia,

quiin quadam circuminceſsione (hocenim loquendi modo v .

cuntur ) & illapfu Dei in animam beatificam elfe beatitudinem

manc
autu ,

XXIII .

Graciam fanè , qux beaticudinis lemen quoddam eft, proxi.

mè non potentias , fedipfam animæeffentiam perficere agnoſci.

mus : at beatitudinem etiam fic fe habere non agnoſcimus,

XXIIII :

Ac poterit ex eadem vifionis appellatione, qui operationum

differencias penitius introſpexerit haud difficulter depræhende.

re , quam fità verò alienum quod affertum eft à quibuſdam ab

alñs verò Theologis frequentiori calculo reprobacum , totam

& vniuerſam cauſam huius vifionis Deum elic , beatos in ca ef

ficienda nihil agere , fed tantum pati ac recipere .

XXV .

Nam vtſcripturas facras, quæ diuerfum innuunt, præter mic

tamus, quandoquidem cognitio omnis operatio vitalis eft,

duva Top videtur, ab eo , cui ineft, ipfam non produci.

XXVI .

Quanquam verò nec in voluntatis , nec in partis ſenſitiuæ

a &tu confiftat ratio beatitudinis ſiue vlcimi finis , fed immedi .

atè & præciſe ab intelle & u vendicetur : nihilofecius eam tamen

& voluntatis & partis fenfitiuæ a &tus connexionequadam cùm

antecedunc, cùm confequuntur,

XXVII .

Charitas namq;, vt inquit D.Paulus, nunquam excidit, eci .

, prophecia
amli cztera cuacuentur , fides, fpes, pluraq;id genus,

& in par
 & in partem fenfitiuam ita redundat fælicitas partis intelle &ti

uz , vt quibus hic in via ad beatitudinem vfi fumus ſenſuum

operationibu longè vſuri fimus deindè in illa cælefti patria

s
,

perfe &tioribus.

XXVII
I .

Arq; fi mens noftra ex cerca illius claræ cognitionis fpe yel in

miferiarum vall guftum aliquem fuauitatis capic , quanto

ifta e

in ea gaudium maius & delectatio vberior fequetur , cum ſpem

Adimpleb
compræhe
nfio exceperit ? it nimirum nos Deus tune

Ixticia cum vultu fuo : Inebriabimur ab vbertate domus ſux , &

corrente voluptatis potabimur .

XXIX .

Quæruncd beatorum Theologi

e oble & atione hac , verum ob

iectum immedia Deum habear vifionem Dei , Deum

tum an

habere nobis placet, contra Durandum .

XXX ,

Quærunt philofophi, vtrum operacio nobilior fit delectati

one ,an potius delectatio operacione. Nobis id fatis fit refpon ,

delectationibu
diſſe, operationes s fic antecellere , vt operatio ali

qua omni delectatione fitnobilior nulla autem delectatio no

,

delectatione
bilior omni operatione, & qua de hîcagimus , m

præftantia non parùm cedere viſioni, nempè quam haud mul

tò aliter reſpiciar Ariſtotelica declaremus comparatio .

( vt rem

florentem corporis pulchritudo vtiq ;

ne ) ata ; ætatem , quam

nemo non minoris quàm ipſum ætatis florem faciet .

XXXI .

Cæterùm quòd charitas in DEV M nunquã excidat , quòd

inamiſsibilis lic voluntas pietatis, vt hac de re loquitur D. Au

guftinus , id vifionem non tam confequi, quam caufam habere,

cuebimur contra Scotum , qui, quod beatus peccare non poſsit,

alteri cuidam , peculiari item Dei auxilio afcribit .

XXXII ,

At inquiet tandem aliquis, viſio hæc , qua fine dubio nihil

iucundius, nihilq; optabilius, num hominibus in futura tan

cùm vita
BSB

cum vita obtingit, an etiam in præfentia & fi eum quidem eana

cùm , nem ftatim cùmanimus corpore fuerit folutus, an demum

poft carnis refurre & ionem & Non enim prorfus nihil intereſt ,

quo fe modo res ifta habeat. Refponfio fit , fecundum legem

communem & viam ordinariam eiufmodi vifionem in vita fu

Cura cantùm obcingere . Quod indicari putamus non obfcurè

illis diuinarum literarum verbis , Non videbit me homo & vis

uer : videmus nuncper ſpeculum in ægnimate , tunc autem fa

cie ad faciem .

L
XXXII

a m haud adeò mulcùm

Quod itaớ; à quibufd hac in re ab Eua

ibus dogmatiſacum
chitis & Anomais diſcrepant eſt, ad eum

perfe & ionis gradum homines , qui velint, peruenire poſſe , ve

m clara illa Dei cognitione etiam ante obi .

citra omne miraculu

r ,merico iamdudu m ve vanum

cum ſupremaq; funera potiantu

it .
falſumģ; Eccleſia Catholica repudiau

XXXIIII .

m
Secundum viam autem extraordinaria & diuinæ Oecono .

mix Priuilegia tametfi eiuſmodi vifio in corporemortis huius

obtingere pofsit, nec fic tamen ha &tenus vlli obrigiffe arbitra

mur .

XXXV .

Proinde etiam neq ;Moyfen in monte , neq ; Paulum in rap .

cu diuinam effentiam apertè conſpexiſſe , vtcunq; indubitatum

nobis fit, illi DEVM locutum facie ad faciem ,hunc verò ſub .

ueétum vfq; ad tercium cælum audiuiſſe arcana verba , qux

non liceat homini loqui .

I .
XXXV

m dum ita dicimus , inficiamur fortaſsis pfærunq; in

Hæcaute

veteri teftaméto ipſum Deum ſan & is Patribus apparuiffe ? Ne

quaquàm . Quin wagálogop hoc audemus ftatuere, apparuiſle

cum per quàm frequenter , ſed filium quidem . Hic enim vnige .

o
nitus filius apparuit Abraham ad quercum Mambre , Loch

a mia Syriæ &

educto ex Sodoma, Iacob reuertencide Meſopot

i
fugienti à facie fratris ſui Eſau , Moyli in rubo flagrant , inmon

ce Synai ,
 Synai, & ad oftium tabernaculi
, Iofue in agro Hierichunti

no . Hic deniq ; ducatum præftitit populo Ifraelitico interdiu

per columnam nubis , no & u per columnam ignis , legeme; v

tramq; dedic , càm veterem timoris, quàm nouam dile &tionis ,

XXXVII .

Vt igitur pi & tores putamus non parùm abſurdè facere , dum

in monte Moyfen cornucum pingunt, fic quoq ; credimus haud

facis certò imò haud fatis probabiliter facere , dum in monte

flammeoq; rubi incendio Deum patrem pocius , quàm Deum fi .

dium nobis figurant,

DOVO

XXXVIII .

Iam verò poft hanc vitam , quin , quz fatis mundx ſunt, bo

norum animxmox optatiſsimo diuini numinis confpe&tu fru

ancur ,nihilquicquam dubitari poteft , is incan IIX

XXXIX Thisob xes

Лs or tool girl .

Indicanthoc verba Apoſtoli , vbi inquit , fcimus quoniam

domus noftra huius habitationis diſſoluitur, quod

fi terreftris

ædificatione
m ex Deo habemus domum non manufactam in

ſumus corpore peregrinamur domino ( per

cælis: Dum in à

fidem enim ambulamus , non per ſpeciem ) audemus aurem

&

volunracem habemus magis peregrinari à corpore

& bonam

& preſentes eſſe ad dominum ; Cupio diſſolui & efTe cum Chri

fto & c.

XL.
mily
on onim
o
pod ogre hapi

in Perfuafum quidem erat olim Vigilantio hæretico , Armenis

ac Græcis quibuſdam ante refurre tionis diem Sanctorumani

.

mas non modo non ftolis binis , fed ne fingulis quidem amici

tatis intuitu
ri , imò procul à diuinæ Maief , quali in quodant

fymbo apud inferos detineri. Sed fcriptura facra tum in ad

ductis locis , tum in alis, ſuffragante, error hic ab Apoftolica

fede & a generali Florentino Concilio in vnionis decreto ferid

ac diſerte reie & tus eft ,

no da ima 0.6
7

XLI.

"Onboa
В
B

Acquanquã
BSB

Acquanquam hærefeos noram error iſtiuſmodi ante mam

Ecclelia Cattholicæ deciſionem nemini inurebat, hæretici ca.

men ſunt hoc nomine noftris temporibus Anabaptiſtæ & alij

nonnulli quibus grauiſsima põtificis Maximi vniuerfalisa ; fy

nodi authoritas contemptui eft, quibus , inquam , magis placer

fuus fenfus,ad quem etiam nihil verentur ementiri & detorque

, & D.Chryfoftomi
re dicta quædam D. Auguſtini , quàm cóm .

munis & facroſancta Orthodoxorum confeſsio .

XLII .

upan

simak ; Ioannem
Vt inſulſiſsima impudentiſ calumnia eft

e
XXII . impiè de immortalitat animarum fenfiffe, ita quoq;

vaniſsimum , & falGſsimum , ipſum huncde viſionis priuario

ne errorem fubſcriptione decretoq; fuo confirmaffe & ad cre

dendum propofuiffe. Diuerfum enim non folùm ex Benedi .

& i XII . proximi eius ſucceſsoris decretali epiftola , verùm

m eius quorundam ſcriptis doceri poteft.

etiam ex aduerfarioru

XLIII .
sinoupeur

onem m
lo Vilione hac citra variaci vllam animæ beatoru &

i is r
ante & poft fuprem illius examin diem fruuntu , æquè vi .

delicet magna femper, æquè clara ſemper, zquè expedita fem

do entes, quod non

per , nihil aliquan in effentia diuina cognofc

nis int
& initio fuæ beatitudi in ca cognouer , bo

XLIIII .

Si quid ergo beatis de nouo reuelatur , omnino per aliam no .

ticiam , quam per intuitiuam D EIreuelatur . Quod, vt etiam

illud in præcedente concluſione traditum , fi non eft prorſus cer.

tum , probabilitatis tamen videtur habere plurimum & D. Au

guſtinido &trinæ pulcherrimè concinit : quippe qui ob hanc vi

fionis conftantiam & immutabilitatem beatis quandam æterni.

tatis participationem tribuat , qui deniq ; ideò vifionem eiuſ.

modiexiſtimet vitam æternam dici , quòd mocus quidam vi

talis fit , immunis ab omni mutatione. Toukostbus

XLV .

Sed no

Suppo 21
ESR

Sed nôrine quidem beati fimul omnia , quæ ipſis Deus vult

oftendere , non iam hoc, poftea etiam illud : cognofcantnon

ex parte , non in ænigmate, non per fpeculum , fed ex toto , in

manifeſtatione , facie ad faciem , citra vllam fucceſsionem ac

viciſsitudinem , ve aded nulla fit in cuiuſq; beaci intuitu vel

minima diſsimilitudo aut varietas : at certè interim & illud no .

bis in confeſſo eſſe debet , huiuscemodi intuitu pro mericorum

diuerſitate alium alio potiri perfe & iore , nec non ipfius in illa

beatorum multitudine differentiam non modicam elle.

ina dass XLVI

.

vifionis inæqualita potiſsim beatitu

Efteren
im hæc s a in ea di

olim impius louinia Hieroſ

nis inæqualitat quam olymā
e , nus

Zenone commut
Citto , Iudæam Cypro , Chriftu
m ans tam

acriter Hieron for

impugna , quam & contra D. ymus tam
uit

citer defendit , quam deniq; Eccleſia compluribus & grauibu

s

decretis tain diligenter confirmauit .

dong
XLVII.

slodrugu

Quare fi Iouinianus vt circa alia ita eciam circa hoc in Mar.

cinum Lutherum veluti in Euphorbium quendam transforma

Eus eft, vr non erubuerit fcribere ( fumus pares matri Dei &

æquè fan & i ficut illa , niſi quod non poſſumus eſſe Dei matres ,

ficut illa fuit ) & clam quidem , fi minus palam , admittere hanc

quoq ; de coeleſtium remunerationum paritare velaniam , ne

mo profeétò nifi & ipfe veſaniſsimus plus illi, quam Iouiniano

inimen
ITIS e
credere poteric .

Dino
cing to

XLVIII .

Sed nolueric negare Lutherus beatitudinis aliquod effe di

fcrimen , tametli neget reuera , Lutherani certè quidam quin

hanc inſaniam ample &tantur, doceance; expreſſe, nlhilam

biget , qui in corum ſcriptis vel mediocriter fuerit verſatus .

( Deinæqualitate pænarum ( inquit inter eos quidam non po

ftremæ notæ author ) apercum Dei verbum habemus , de inz .

qualitate præmiorum nullum verbum ) abrogans alio in loco

Bij multò
BSB

mulcò claríus hoſce præmiorum gradus, magnog; fupercilio

wanæ perfuafionis damnans omnes, qui fandos propter hoc

vel illud Deo acceptiores exiſtimant .

XLIX .

Cæterum qui impuriſsimo iuſtitiæ imputatiuæ fonte canto

pere dele & antur , his quid mirum fi & confufionis iftius lacuna

placeat ? Acinquiuntiftiuſinodi Iouinianiftæ : omnibus & fin

gulis operarijs fiue maturius liue tardius in Vineam conducti

venerint , tandem illius Euangelicæ parabolæ paterfamilias y .

num denarium dependit . Quaſi verò hodie hoc argumentum

plus valere debeat repetitum , quàm olim ante mille annos ab

illo Epicuri de grege porco Iouiniano recenspropoſicum .

sumo

L.
LIO 2 :

Equidem ytommittamus in parabolis multa inele, quæ ad

folidum fidei dogma conftituendum & adíuſtam conficiendam

probationem fint inefficacia , vt omittamus, fi quædam præ

di&tæ parabolæ fententiæ in ordine ad fucuram vicam explican.

dæ fint , non propterea fic explicandas eſſe omnes, quando nec

Moyfen ideò credamus typum geſsiſſe Chriſti in omnibus, quia

um
geſſerit in aliquibus , vi deniq ; omittamusaduerſari Ortho .

doxorum Melanchthonem , cuius authoritatem aliâs nouato

res ifti venerantur & fufpiciunt, aſſerere, non poffe illam de

vinea fimilitudinem ira intelligi, ve denarius fignificet vitam

æternam : libenter nos & inhælitanter vnius mercedem denarij

ad futurum piorum ſtatum referimus, & diſparem nihilomi.

nus eorum dignitatem beatitatemq; confitemur .

LI .

STO

-150 bp

e rino , Origene , Hierony .

Cur enim cum Clemen
t Alexand

mo , Auguſtin
o, Profpero , Gregorio per denarium diurnum

s honem
viram æternam non ntelliga
mu contra Melancht : Cur

vero cum nſdem non teneamus Catholicam fidem de cæleftis

s ac gradibus
gloriæ ordinibu diuerfis : ( zob . 3.10 h

olioils, totec Caudota tarmuro

LII. Non
Orion
 LIL

num
Non viuet illic alius alio prolixius, fed viuentæter on

nes , erunt in regno cælorum omnes , erunt immortales omnes

clarè DEVM videbunt omnes . Hic eft ille denarius merces

omnium . Ac interim quid prohibet , quo minus in eiuſmodi

fempiterna duratione, in eadem ciuitate Dei noftri , in æquali in

corruptione & imortalitate alíus alio ſit honoracior & illuftri

.

or : atq; in illa obiecti beantis vnitate alius alio videat clarius :

LIII .

Sunt quidem omnes ftellæ in cælo : nihilolecius , vt inquis

D. Paulus , alia eftclaritas folis , alia Lunæ , alia aliarum ſtel.

larū . Aceo modo , vt teftatur idem , fe habebit refurrectio mor .

tuorum . Habitant quidem in domo patris cæleſtis omnes fan .

Ai , nihilominus , quemadmodum difcipulis fuis prædixic Chri

ftus , in ea domo manſiones multæ ac diuerfæ ſunt ,

LIIII.

Inftituit autem Chriſtus in illa parabola obmurmurantes vi .

nex operarios non ideò , quaſi in cæleſti patria vel vllus mur .

murationi locus fit , vel nulla beatitudinis differentia , fed vt

per patrisfamilias ad eiufmodi obmurmurationem reſponſum

edoceremur , beatitudinem à DEO dari non ratione tempo

ris , ſcd ratione laboris, non quia quis diutius, fed quia vehe.

mentius laboraffet , omnia item merica noſtra ex yna & fola

gratia Dei valorem ſortiri , iuxta illud Apoftoli, (gracia au

tem D EI vita æterna ) per noftra opera nihil nos promereri ni.

fi quatenus diuinæ gratiæ innituntur.

LV .

Certiſsimum igicur Catholicis eft,

videntium diuinam ellen .

tiam alium alio perfe &tius videre : fed remanerdubium quæ

,

nam ſit cauſsa eius diuerfitatis proxima . Nobisilla lumen glo .

riæ eſſe videtur, quo nifi intelle & us creatus eleuetur, diuinam

intueri maieftatem non poteft .

в iij LVI , Eo
BSB

LVI .

Eo videlicet , vt cuiufq ; beati intelle & us pro charitate Dei ,

quam habuit in hacvita , vel maiore , vel minore fueric conde

coratus, ita perfectius , velminusperfe & è Deum confpiciet .

LVII .

Cum qua inzquali vilionis perfe & ione nihil pugnat , quod

omnes beati videant totain Dei effentiam , omnia cius attribu .

ta , cam eſſencialia , quàm perſonalia , pluraq; eorum , quæ in

ipſo continencur, ſolum eminenter. Quia & hicmagnam polle

diuerſitatem repeririex eo conftat, quòd alius alio eadem intu

eri poſsit diftin & ius, & cognofcere ex his , quæ funt in Deo

- modo tantű eminenti, plura velpauciora. Deum quip

m
pecotum cotaliter ( vt habet Scholaru phraſis )

m videt, fed
nullus beatoru ille pro infini .

cace ſua feſe ſolus compræ

hendit .

TH

LAVS DEO ,

tsi
txundo o asun

ng
bullyi halos suposton

sirli einibars allon ) lao !

en zoals Suretudo baditu branili

- taustalla Abutre

Moonliccatomong

ng up

1513 mulai

Erlach

dental top biv

are notasienutni
BS
B