Greatfairy The Untouchable Beast

The Untouchable Beast [Wattys2016 Winner]
by greatfairy
Not your ordinary CEO-Assistant story.
This story is featured under GENERAL FICTION.
Medium: Filipino and English (TagLish)

Happy reading!
Cover by Coverymyst.
Highest Rank Achieved: #1 in General Fiction
♥♥♥
©2016 by greatfairy
=================
The Untouchable Beast
Lo and behold, The Untouchable Beast won the following awards:
1. Wattys 2016 "Collector's Edition" category.
2. The Fiction Awards 2016 - Best General Fiction Story.
3. The Fiction Awards 2016 - Best Over-all Story.
Congratulations and thanks to everyone who've been part of my journey...
Note: Editing on-going. If you ever encounter errors on the texts, glitch, or
anything, just refresh your library. Thank you for adding this on your RL's.
Enjoy reading!
Cover by Coverymyst.
DISCLAIMER:
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and

incidents are either the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental.
All rights reserved. No part of this story may be reproduced, distributed, or

transmitted in any form or by any means, including printing, recording, or other
electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the
author.
PLAGIARISM IS A CRIME!
♕GreatFairy♕
=================
Overview
Inipit ko muna sa magkabilang tenga ang buhok na tumatabing sa aking mukha bago
pihitin ang pinto.
Pero napatigil ako nang mapagmasdan ko ang aking sarili sa makapal na tinted
glassdoor ng executive's office. Napansin kong parang nag-dry ang pinkish,
kissable, heart-shaped lips ko kaya binasa ko muna ito gamit ang laway ko.
Kailangan kong maging maganda sa interview ko with the CEO para matanggap agad ako.
Ang kagandahan ko lang kasi ang asset ko sa katawan. Hindi naman ako matalino,
hindi rin pang model ang height ko kasi average lang ako, mga 5'3'' siguro, at
lalong hindi ako mayaman. Kasi kung mayaman ako bakit pa ako mag-a-apply bilang
executive assistant dito, 'di ba?
Ang dinig ko saksakan daw ng sungit ang CEO dito at pili lang ang mga taong
nakakalapit at nakakausap sa kanya. Ipinaglihi siguro sa sama ng loob kaya
masungit. Puwede ring pangit siguro siya kaya palaging mainit ang dugo sa tadhana.
Pero ang sabi nila, ayaw niya raw sa mga babae. Maswerte lang ako dahil nabigyan
ako ng tsansa na ma-interview at mapatunayan ang sarili ko.
Bakit kaya ayaw niya sa mga babae?
Aha!
Kabilang siya federasyon ng mga baklush kaya galit siya sa mga babae!
Siguro naiinggit siya kasi hindi siya puwedeng magladlad dahil isa siyang business
tycoon. Ayaw niya sigurong ipahiya ang parents niya. Ang bait niya palang bata,
tinitiis niya ang sariling kasiyahan para lang
hindi mapahiya ang mga magulang niya.
Tama! Ang galing ko talaga! Haay...
Pinasadahan ko ulit ng tingin ang aking kabuuan. Ang ganda ko talaga!
Ngumiti muna ako sa glassdoor bilang pasasalamat kasi ginawa ko siyang salamin bago
ito binuksan.
Wow!
Literal na napanganga ang kagandahan ko nang makapasok ako sa loob. Ang lawak lawak
at ang ganda.
Carpeted floor.
Mamahaling sosyal na venetian blinds.
Mukhang malambot na malambot na couch na pwedeng gawing higaan.
Naggagandahang abstract paintings na nakasabit sa makintab na dingding.
Makintab na mahogany table na may nakatalikod na lalaki na biglang humarap na

ikinalaglag ng panga ko.
Humarap!
Shet!
Sa sobrang gulat ko, natapilok ako sa carpeted floor kaya natumba ako.
Pesteng wedge to!
Ang sakit ng pwet ko!
"What are you doing there?" Anang baritonong boses na dahilan kung bakit ako
nakasalampak dito sa sahig.
"Ah... Eh.. Hehe. Pinulot ko lang po ang panga ko, nalaglag eh."
"What?!" Nagsalubong ang kanyang perpektong kilay at kumunot ang kanyang magandang
noo.
"A-ah.. Eh. Kwan...A-ah... Nakipagbeso po ako sa carpeted floor, wini-welcome niya

po ako eh. Hihi." Sana maniwala. Ang bobo mo talaga mag-isip ng palusot, Nisyel.
Maniniwala siya. *cross fingers*
"Are you talking sarcastic to me, lady?!"
Deeemn. Ang sungit!
"A-ah. H-hindi po. Hindi po," sagot ko na may kasamang pag iling-iling ng ulo.
Pero tama ba 'tong nakikita ko?
Ang CEO ay isang artista!

Ay hindi pala, isang model!
No. Not enough.
Isa siyang...
Isang Greek god!
Greek god?
Holy crap!
♕GreatFairy♕
Twitter: PinkMijares
FB Group: FAIRYNATICS
=================
TUB 1: I like you✔
"MAGBAYAD ka na ng renta mo, Nisyel!"Napapitlag ako nang biglang sumigaw mula sa

labas ang landlady ko. Palibhasa walang asawa kaya masungit. Tsk! Dahil ayaw kong
mai-stress ang aking kagandahan, pinasakan ko ng earphones ang magkabilang tenga
ko. Bakit ba kasi ang kulit niya? Ilang beses na niya akong siningil sa araw na
'to. Panglimang beses na yata ngayon. Ang alam ko fifty-three palang ang edad ni
Lady Marianita slash Lady M pero parang matandang ulyanin na siya.
Bakit niya pinipilit magbigay ang taong walang maibigay? Hindi ba niya alam na
konti na lang ang magaganda ngayon sa mundo? Masyado niya akong inii-stress. Hindi
pa naman ako puwedeng mai-stress dahil kabilang ako sa lahi ng mga endangered
species. Kapag pumangit ako sa sobrang stress baka manganib ang lahi ng mga susunod
na henerasyon.
Kaya dapat kalma lang ang feslak ko. Kalma lang, Nisyel. Inhale. Exhale. Less
stress, less wrinkles.
Pero sadyang marami talagang manhid sa mundo dahil kahit naka-full volume na ang
mumurahin kong earphones, dinig na dinig ko pa rin ang sunod-sunod na pagkalampag
ni Lady M ng pinto.
"Nisyel! Buksan mo 'tong pinto at harapin mo 'ko! Nasa'n na ang bayad mo?!"
Huminga ako ng malalim, mga ten feet below the ground. I closed my beautiful,
tantalizing brown eyes. This is it! Para sa kapakanan ng mga endangered species.
"Lady M, wala nga ho akong pambayad! Pero may memo plus po ako dito kung gusto
n'yo ito na lang ang ibayad ko kasi nagiging ulyanin na kayo. Panglimang beses n'yo
na 'tong paniningil
ngayong araw! Unli po kayo? Unli?"
Sandaling katahimikan ang namayani pagkatapos kong isigaw 'yon. Deym! My precious
face! Sana hindi ako magka-wrinkles nito.
"Aba't! Hoy, babae! Hindi ako ulyanin! Pinapaalalahanan lang kita para hindi mo
makalimutan. Aba'y tatlong buwan ka nang hindi nakapagbayad. Diosmio!"
"Hayaan n'yo po, bukas gagawan ko ng paraan," medyo kalmado kong sagot dahil
kumalma na rin siya.
"Bukas na naman? Puro ka na lang bukas. Palagi na lang bukas. Kailan ba darating
ang bukas na 'yan?" madamdamin niyang sagot.
"Lady M, pinangakuan ba kayo ng ex n'yo noon na napako?" tanong ko na hindi pa rin

binubuksan ang pinto dahil wala naman akong maibibigay na pambayad. Bigla na namang
namayani ang katahimikan. Bumilang ako ng sampung segundo sa utak ko pero wala pa
ring nagsasalita mula sa labas.
Umalis na kaya si Lady M?
Dahan-dahan akong lumapit sa pinto at pinihit ito. Tumambad sa kagandahan ko ang

naninibughong mukha ni Lady M na parang nawalan ng Forever.
"Tinakbuhan niya ako sa araw ng kasal namin," puno ng hinanakit na untag nito.Oh
nose! Nawalan nga siya ng forever! "Hayaan n'yo na po 'yon, Lady M. Mahahanap n'yo
rin po ang forever n'yo..." Tiningnan niya ako ng masama. "..sa tamang panahon,"
dagdag ko na lalong ikinaasim ng kanyang kulubot na mukha. Mukha tuloy siyang
ampalaya na kulubot ang balat.
"Walang forever!" aniya. Bitter. Bagay talaga sa kanya ang titulong,
Walking Ampalaya. Bitter na nga kulubot pa.
"Ang bitter n'yo naman, Lady M. Kaya ba tumandang dalaga kayo dahil nag-run away
groom 'yong ex n'yo?"Bigla na namang nagbago ang kanyang mukha. Mula sa maasim ay
naging mapakla ito.
"Lady M?"
"Hindi ako bitter! Sadyang nasapak lang ako ng realidad. Ang forever na 'yan, para
lang 'yan sa mga umaasa. Forever na umaasa! Lahat ng bagay may katapusan,"madramang
saad nito na ikinalaglag ng aking panga.
"Mali. Mali kayo, Lady M," sagot ko sabay iling aking ulo.
"May forever kaya...because forever manifests something that is eternal." Shems!

English 'yon! English!
"Heh! Tigilan mo ako, Nisyel. Iniiba mo ang usapan eh. Ang bayad mo sa
renta!"Deym. Wala talaga akong lusot sa ampalayang 'to.
"Grabe ka naman, Lady M. Hindi naman sa gano'n. Babayaran naman kita, eh. At saka
huwag kayong high blood, nagmumukha kayong ampalaya, promise! Tingnan n'yo ako
parang kamatis sa sobrang kinis. Hindi ko kasi inii-stress ang sarili ko."
Bigla naman itong natigilan at napahawak sa kanyang pisngi. Hmm. Effective ang
drama ko!
"Gano'n ba?" aniya. Tumango-tango naman ako na sinigurado kong nagmumukha akong
concerned sa kanya.
"Kailangan ko na yatang bumili ng stresstabs mamaya," mahinang bulong niya na
rinig na rinig ko.Oh see? Ang galing-galing ko kaya pinalakpakan ko ang aking
sarili sa isip ko. Hihihi. Nice one, Nisyel!
"Oh siya. Basta
ang bayad mo, ha? Pasalamat ka't mukha kang anghel kaya nakokonsensya akong
paalisin ka rito. Baka hindi ako matanggap sa langit kapag hinayaan kitang
magpalaboy-laboy ka sa daan."
"Huwag po kayong mag-alala, kakausapin ko si San Pedro na magpapa-welcome party sa

inyo," nakangiting sagot ko.
"Ano?!"
"Wala po. Wala po. Ang sabi ko po salamat kasi concerned kayo sa'kin," sabi ko
sabay iling ng aking ulo.
"Basta bukas kahit kalahati man lang may maibabayad ka," paalala nito.
"Opo," sabi ko at pumihit paharap sa pinto dahil tumalikod na rin si Lady M para
umalis. Pero bago 'yon--
"Lady M!" tawag ko ulit sa kanya. Tumigil naman siya sa paglalakad at humarap
sa'kin.
"Ano na naman?" untag nito.
"Huwag na po kayong mag-ulam ng ampalayang may itlog sa almusal." Nagsalubong na

naman ang kulubot niyang balat.
"Kamatis na lang po ang ilagay n'yo sa itlog. Mas masarap po iyon, promise! At
baka sakaling maniwala kayong may forever," sabi ko at sumaludo sa kanya.
"ABA'T! NISYEL--!"
Sinarado ko agad ang pinto nang makapasok ako bago pa mahawaan ang kagandahan ko
ng wrinkles niLady M. Phew! Congrats, Nisyel! Lumusot ka na naman do'n. Ang galing!
Pinalakpakan ko muna ang aking sarili at ngumiti sa malaking salamin malapit sa

pinto. Dito ko talaga inilagay para makikita ko ang aking sarili bago ako lumabas
sa maliit na apartment ko.
Saan naman kaya ako kukuha
ng pambayad ko bukas kay Lady M? Hmm. Stress free. Stress free dapat ang kagandahan
ko kaya hindi ko muna iisipin iyon. Live like there's no tomorrow nga 'di ba?
Inilibot ko ang aking paningin sa buong apartment ko para isipin kung ano ang
gagawin. Parang wala naman kasi malinis na ito. May pagkain na rin ako. Nasa ayos
na rin ang mga litrato ko na kuha no'ng graduation ko.
Sa paglikot ng aking magagandang mga mata ay napako ang mga ito sa maliit kong
sofa. Shems! Bakit ko ba nakalimutang basahin ito? Mabilis akong umupo sa sofa at
kinuha ang dyaryong binili ko kanina para matingnan ang classfied ads. Kailangan ko
palang maghanap ng trabaho.
Ito, ito. Suarez Group. Kailangan nila ng waitress sa isang restaurant. Waitress?
No, no, no. Hindi pala pang-waitress ang beauty ko. At saka, Business Management
ang kurso ko, parang hindi naman appropriate kaya nag-scan pa ulit ako.
Salvatore Enterprises needs a driver. Driver? Shet!Lalong hindi puwede. At isa pa

hindi naman ako marunong mag-drive. Baka lumipad sa bangin ang sasakyang ida-drive
ko. Napakalaking sayang pag namatay ako nang maaga. Magluluksa ang mga kalahi kong
dyosa. Ano ba'ng maganda rito? Parang wala namang kuwenta 'tong nabili kong dyaryo.
Hmm. Kinakagat-kagat ko ang aking labi habang naghahanap. Hanggang sa--
SDM EMPIRE IMMEDIATE HIRING!
SDM Empire is in need of Executive Assistant. Female. Preferably between 23 to 25

years old. A graduate of any Management courses and with pleasing personality.
Executive Assistant.
Puwede! Mabilis kong kinopya ang addressee ng a-applyan at saka lumabas ng

apartment para pumunta ng internet café at gumawa ng application letter.
TININGNAN ko ang aking kabuuan sa malaking salamin. Ngayong araw ako magpapasa ng
application letter at resume sa SDM Empire. Mukha talaga akong anghel. Tama nga si
Lady M. Nagsuot ako ng royal blue na dress na hanggang tuhod ko ang haba at
pinatungan ko ng puting cardigan. Pinarisan ko rin ito ng puting pumps. Mabuti na
lang nakabili ako ng mga ganito sa UK. Pinasosyal na tawag sa ukay-ukay.
Breathe in. Breathe out. Inhale the good vibes. Exhale the bad vibes. Perpekto!
Ngumiti ako sa aking repleksyon bago tuluyang lumabas ng apartment bitbit ang
folder na may lamang credentials.
Nakangiti akong bumaba mula sa jeep. Ang galing! Malapit lang pala sa apartment ko
itong SDM Empire. "Good morning, Kuya Guard! Anong floor po 'yung HR?" turan ko sa
isang kuya guard na nakabantay dito sa labas. Napamaang ang kagandahan ko nang
biglang itong natulala at ngumanga.
"Kuya, anong floor po 'yong HR kasi mag-aaply po ako," nakangiting sabi ko ulit
pero hindi pa rin ito kumurap. Lumingon ako sa aking likod baka sakaling may makita
akong aparition na dahilan ng pagkatulala niya pero wala naman.
Ang talented naman ng mga guwardiya rito. Magaling magpakunwaring estatwa. Papasa
na sa mannequin challenge. "Kuya Guard? Yuhoo!" Kumaway-kaway ako sa harap niya
para mapansin ako. Huh? Wala pa rin?
Inii-stress naman ako ng kuya guard na 'to. Napatingin ako sa hawak kong folder.
Hmm. Hinawakan
ko ito nang mahigpit para hindi malaglag ang mga laman at saka buong lakas na
pinukpok sa ulo ni kuya guard.
"Aray!" Sa wakas!
"Sorry po. Sorry po, kuya! Kayo kasi hindi n'yo ako pinapansin. Nakatulala lang
kayo d'yan."
"P-pasensya na, Ma'am. Parang nakakita po kasi ako ng anghel," anito. Anghel?
"May anghel dito, kuya? Nasa'n po?" tarantang tanong ko.
"Kayo po. Mukha kayong anghel." Ano daw?
"Talaga kuya? Sinabi n'yo 'yan, ah?"

"Oo naman po."
"Teka, nasa'n pala 'yung HR dito, kuya? Mag-a-apply kasi ako."
"Gano'n ba. Sa third floor po Ma'am."
"Salamat po, kuya!"
"Walang anuman po, Ma'am. Sana matanggap kayo."
Ngumiti muna ako kay kuya Guard bago tuluyang pumasok.
Wow! Nalaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng lobby nila. Galante! Kumikinang pa
'yung sahig. Parang nasa hotel lang ako pumasok. Halatang sosyalin talaga ang may-
ari nito. Pumasok na ako sa public elevator. Sosyal. Pati elevator may private at
public din.
Bumungad sa akin ang medyo abalang mga empleyado pagkapasok ko ng HR. "Ah, good
morning po! Mag-a-apply po sana ako. Kanino po ako puwedeng magpasa ng
application?" tanong ko sa isang babae na parang nasa late thirties na ang edad.
Medyo natulala pa ito nang nabigla pero nakarecover din agad. Namangha rin kaya
siya sa alindog ko?
"Gano'n ba. Sige, sasamahan na lang kita kay Ma'am Amethyst. Siya kasi ang
personal na nagsi-screen ng mga applicants. Si Ma'am Amethyst pala ang asawa ng
may-ari nito at anak niya rin ang CEO."
Bigla akong kinabahan pero naalala kong hindi pala ako dapat matakot dahil isa
akong dyosa.
Pumasok kami sa isang pinto. Ito yata ang office ng HR Manager. "Ma'am Amethyst,
may walk-in applicant pala tayo," anito sa babaeng nagbabasa ng kung anu-ano'ng
papel. Pero literal na lumaki ang mata ko nangg umangat siya ng mukha.
Shems! Ang ganda niya! Hindi halatang may edad na siya. Kalahi ko kaya siya?
"Good morning po!" masiglang bati ko at puno ng confidence. Bahagya rin itong
nagulat nang makita ako.
"Good morning. Have a sit. Salamat, Trish. You may go," anito sa babaeng naghatid
sa akin.
Ibinigay ko sa kanya ang folder na hawak ko. Binasa niya ito habang nagsa-scan
sandali sa credential ko. Bahagya pa itong napatango-tango habang naglilipat ng
pahina.
"So,you're an orphan before at nakapagtapos ka ng pag-aaral sa sariling sikap?"
"Opo," sagot ko.
"I like you."
"Po?" Kumurap ako. Pero nalaglag ang panga ko sa kanyang sunod na sinasabi.
.
I like you for my son."
Holy mother of like!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 2: Checklist✔
"PO?" di makapaniwalang tanong ko kay Ma'am Amethyst.
"I--I mean-- I like you to be his assistant. You are very qualified for the
position, Miss Borara."
"Borora po, Ma'am," pagtatama ko sa kanya.
"Sorry, my bad. I mean, Miss Borora, your records shows that you are really a good
person. I really admire those people who can stand on their own kasi pinagdaanan ko
na rin 'yan. And in your case, mas mahirap kasi sa ampunan ka pala lumaki at wala
kang alam sa tunay mong mga magulang."
Medyo nalungkot naman ako nang marinig ko iyon.
Magulang?Wala ako no'n. Hindi ko nga alam kung buhay pa sila eh. Hindi ko alam
kung ano ang itsura nila. Hindi ko rin alam kung kanino ko namana ang maladyosang
alindog ko. Lumaki ako sa kalinga ng mga madre. Lumaki akong naghahanap sa sarili
ko hanggang ngayon. Nakapagtapos ako ng pag-aaral sa sariling sikap.At makakahanap
ako ng trabaho sa sarili kong sikap--Wait. Bakit ba ako nagdadrama?Tsk!
FAIRY CHECKLIST NO. 1:
Bawal ma-stress at malungkot baka tumubo ang wrinkles.
Shoot! Muntik ko nang makalimutan ang ginawa kong checklist.
"I'm sorry, Miss Borara for-"
"Borora po."
"Yes, Miss Borora, pasensya na talaga kung pinaalala ko pa sa 'yo. It seems that
you don't want to talk about it." Ngumiti siya ng puno ng simpatya. Shems! Ang
ganda niya talaga. Para siyang diwata sa ganda.
Pero mas maganda pa rin ako dahil isa akong dyosa.
"Ayos lang po, Ma'am. Hindi po ako nalulungkot na mag-isa lang ako. Mas marami pong
dahilan para magsaya ako kaysa sa magluksa sa sitwasyon ko," nakangiti kong tugon.
Ang isang kagaya ko na may lahing endangered species ay hindi dapat malungkot.
Sayang ang biyayang kagandahang ibinigay sa 'kin ng Diyos kung magmumukmok lang ako
sa tabi-tabi.
"Alam mo, gusto talaga kita. Unang kita ko pa lang sa 'yo parang magaan na yata
ang loob ko sa 'yo. Anyway, hindi na kita iinterbyuhin. Kasi para sa 'kin, you are
a perfect candidate for the position. Ang anak ko na ang bahala sa 'yo, siya naman
ang magiging amo mo, eh. Marami nang nag-apply dito pero wala akong nagustuhan sa
kanila. Sa tingin ko malaki ang magiging papel mo sa buhay ng anak ko."
"Po?"
"I mean, sa tingin ko magugustuhan ka ng anak ko bilang assistant niya. This is

actually the first time na magha-hire kami ng babaeng assistant niya. Puro lalaki
ang mga nauna niyang assistants."
"Talaga po?"
"Yes. Ayaw kasi ng anak ko na mapalapit sa mga babae lalo na sa trabaho." Hala!
"Eh, ibig sabihin po pag nagkataong matanggap ako, ako ang magiging pioneer sa
lahi ng mga babae bilang assistant niya?" Ang galing!
"Definitely, yes. Pero..." Bahagyang nag-alangang magsalita si Ma'am Amethyst.
"Pero ano po, Ma'am?"
"Sa tingin ko kailangan mong mapa-impress ang anak ko. Lalo na't ayaw niya talaga
sa mga babae. Napilitan lang siyang tumanggap ngayon dahil sa kasunduan namin. I
told
him to give this a try. And if you will fail, wala nang makakaapak na babae sa
office niya maliban sa akin."
Imposible! Baka pag nakita niya ang kadyosahan ko matutula rin 'yon tulad ni kuya
guard.
"Bakit po ba ayaw niya sa mga babae, Ma'am? Misogynist po siya?" Oh nose! Baka nga
misogynist siya. Mukhang sasabak sa beauty contest ang lola n'yo. "Of course he's
not. He has reasons." Reasons?
"Ano po 'yung reasons, Ma'am?"
"It's for you to find out." Ngumiti ito nang makahulugan sa'kin.
It's for me to find out daw. Ibig sabihin mag-aala Detective Conan ako rito? O di
kaya...mag-aala Dora the Explorer ako? Hindi yata puwede. Baka mapahamak ang
perpektong kagandahan ko kapag sumabak ako sa adventure. Ano ba 'yan! Hindi puwede.
FAIRY CHECKLIST NO. 2:
Ang isang dyosa ay walang inuurungan.
"Sige po, Ma'am. Aalamin ko po 'yon. Leave everything to me," confident kong saad.
Mukhang na-amuse naman si Ma'am Amethyst sa 'kin.
"Anyway, puwede ka nang pumunta ngayon sa executive floor. Ang anak ko na lang ang
mag-i-interview sa 'yo. Tatawagan ko lang siya na parating ka."
Shems! Ngayon na?!
"As in ngayon po? Hindi kayo nagjo-joke, Ma'am? Ngayon talaga?" Ngumiti naman ito
at tumango.
"Eh--Ma'am, hindi po ako prepared eh. Mag-a-apply lang po talaga ang pakay ko sana
ngayon."
"No worries. Just be yourself and everything will
fall into places. Be confident, Miss Borara--"
"Borora po, Ma'am," pagtatama ko ulit. Bakit ba kasi gano'n ang apelyido ko?
Nagiging burara tuloy ang tunog. "Pasensya na ulit. Nisyel na lang ang itatawag ko
sa 'yo." Ay better! Tumango tango ako sa kanya at ngumiti. Tama. Kayang-kaya ko
'to!
"Okay po, Ma'am. Thank you po!"
"Alright. Good luck sa 'yo, Nisyel." Good luck talaga sa 'kin.
Lumabas na ako sa office ng HR pagkatapos kong sumaludo kay Ma'am Amethyst at

magpasalamat ng paulit-ulit. Pumasok na ulit ako sa elevator paakyat. May
nakakasabay din akong mga empleyado na karaniwan ay mga lalaki. Naririnig ko rin
ang mga bulung-bulongan na ayaw nga talaga ng CEO sa mga babae. Binigyan pa nga ako
ng warning ng isa sa mga kasabay kong empleyado. Hmp! Wa pake! I can do this!
Nakarating ako sa twenty-first floor na sobrang lawak. Overseeing din ang

skycraper mula dito. Ang ganda-ganda ng chandeliers at ang lawak ng visitor's
lounge. May konting cubicles pero puro lalaki ang naroon na natulala nang makita
ako. Napansin ko ang glassdoor na pangalan sa itaas na Office of the Chief
Executive Officer. Bitbit ang folder ko ay lumapit ako roon.
Inipit ko muna sa magkabilang tenga ang buhok na tumatabing sa aking mukha bago
pihitin ang pinto. Pero napatigil ako nang mapagmasdan ko ang aking sarili sa
makapal na tinted glassdoor ng executive's office.
Napansin kong parang nag-dry ang pinkish, kissable, heart-shaped lips ko kaya
binasa ko muna ito gamit ang aking laway.
Kailangan kong maging maganda sa interview ko with the CEO para matanggap agad ako.
Ang kagandahan ko lang kasi ang asset ko sa katawan. Hindi naman ako matalino,
hindi rin pang model ang height ko kasi average lang ako, mga 5'3" siguro, at
lalong hindi ako mayaman. Kasi kung mayaman ako bakit pa ako mag-a-apply bilang
executive assistant dito 'di ba?
Ang dinig ko saksakan daw ng sungit ang CEO dito at pili lang ang mga taong
nakakalapit at nakakausap sa kanya. Pinaglihi siguro sa sama ng loob kaya masungit.
Puwede ring pangit siguro siya kaya palaging mainit ang dugo sa tadhana. Pero ang
sabi nila, ayaw niya raw sa mga babae. Masuwerte lang ako dahil nabigyan ako ng
pagkakataong ma-interview at mapatunayan ang sarili ko.
Bakit kaya ayaw niya sa mga babae?
Aha! Kabilang siya federasyon ng mga baklush kaya galit siya sa mga babae! Siguro
naiinggit siya kasi hindi siya puwedeng magladlad dahil isa siyang business tycoon.
Ayaw niya sigurong ipahiya ang parents niya. Ang bait niya palang bata, tinitiis
niya ang sariling kasiyahan para lang hindi mapahiya ang mga magulang niya.
Tama! Ang galing ko talaga! Hay...
Pinasadahan ko ulit ng tingin ang aking kabuuan. Ang ganda ko talaga! Ngumiti muna
ako sa glassdoor bilang pasasalamat kasi ginawa ko siyang salamin bago ito
binuksan.
Wow! Literal na napanganga ang kagandahan ko nang makapasok ako sa loob. Ang lawak
at ang ganda.
Carpeted floor.
Mamahaling sosyal na venetian blinds.
Mukhang malambot na malambot na couch
na puwedeng gawing higaan.
Naggagandahang abstract paintings na nakasabit sa makintab na dingding.
Makintab na mahogany table na may nakatalikod na lalaki na biglang humarap na

ikinalaglag ng aking panga.
Humarap!
Shet! Sa sobrang gulat ko ay natapilok ako sa carpeted floor kaya natumba ako.
Pesteng wedge to! Ang sakit ng pwet ko!
"What are you doing there?" anang baritonong boses na dahilan kung bakit ako
nakasalampak dito sa sahig.
"Ah... Eh.. Hehe. Pinulot ko lang po ang panga ko, nalaglag eh."
"What?!" Nagsalubong ang kanyang perpektong kilay at kumunot ang kanyang magandang
noo.
"A-ah.. Eh. Kwan...A-ah... Nakipagbeso po ako sa carpeted floor, wini-welcome niya

po ako eh. Hihi." Sana maniwala. Ang bobo mo talaga mag-isip ng palusot, Nisyel.
Maniniwala siya.
"Are you talking sarcastic to me, woman?!" Deym. Ang sungit!
"A-ah. H-hindi po. Hindi po," sagot ko na may kasamang pag-iling-iling ng ulo.
Pero tama ba itong nakikita ko? Ang CEO ay isang artista! Ay hindi pala, isang
model! No. Not enough. Isa siyang... Isang Greek god! Holy crap!
Tumayo ako mula sa pagkasalampak sa carpeted floor with full of confidence. Nakita
ko ang bahagyang pagkagulat at pagkaawang ng kanyang mga bibig nang mag-angat ako
ng mukha pero nakarecover din agad. Tumikhim ako at umayos ng tayo. "Good morning,
Sir. I am Nisyel Love Borora, twenty-three years old and I am applying for
Executive Assistant," maladyosang pagpapakilala ko sa aking sarili.
Natigilan siya at pagkuwa'y-- "Sit," he said with a glint of intimidation. Kala

niya ha?
FAIRY CHECKLIST NO. 3
Never show you are intimidated by anyone.
Tama. Tama. Kahit isa siyang demigod hinding-hindi ako magpapa-intimidate sa

kanya. Umupo ito sa kanyang executive chair kaya umupo na rin ako sa kaharap niyang
upuan. Bumabalandra pa sa mga mata ko ang naka-display na designation niya.
SKEET ALVAN C. MIJARES
Chief Executive Officer
Nakatitig ako doon nang hindi ko namalayan. Pero literal na nagising ang dyosang
diwa ko nang magsalita siya.
"Hand me your folder, Love."
What the? Did he just call me, love? Bakit? Why? Bakit parang biglang may
nagrambulan sa aking tiyan?
Don't tell me?
Natatae ako!
Oh crap!
Bakit ngayon pa?

♕GreatFairy♕
=================
TUB 3: The Interview✔
"HAND me your folder, Love."
"Hand me your folder, Love."
Hala! Ano'ng nangyayari sa utak ko? Bakit nagre-replay sa utak ko ang sinabi niya?
At bakit parang ayaw tumigil ng mga nagrarambolan sa aking tiyan ? May bulate na
ba ako sa tiyan? Tsk! Tsk! Ano bat 'tong naiisip ko. Hindi binubulate ang isang
dyosa.
Pinakaramdan ko ang aking sarili kung natatae ako pero hindi naman sumasakit ang
tiyan ko. Sadyang may nagrarambolan lang sa loob. Ang alam ko hindi naman ako gutom
ah. Napakapa ako sa aking dibdib dahil parang bigla ring may nagrarambolan dito.
Huh? Pumunta kaya sa dibdib ko ang iba mula sa tiyan ko? Ito yata ang sinasabi
nilang nagririgudon na puso.
"What's the matter?" Halos mahulog ako sa aking kinauupuan nang bigla siyang
nagsalita. Nakakunot na naman ang kanyang noo at walang ka emo-emosyon ang kanyang
mukha. Pero... What's the matter daw? CEO ba talaga 'to? Grade five pa lang itinuro
na kaya 'yon.
Ah... Siguro absent siya no'ng itinuro 'yon ng teacher nila. Umayos ako ng upo at
ipinatong sa aking kandungan ang dalawang kamay ko. Ngumiti muna ako bago
nagsalita.
"Matter is anything that occupies space and has mass po," confident kong sagot.
Ang akala ko pang Miss Universe ang itinatanong sa interview, iyon pala pang grade
school lang. Buti na lang hindi ako absent no'ng itinuro 'yon.
"WHAT?!" Napapitlag ako sa lakas ng kanyang boses. Mali ba? Mali ba 'yung sagot
ko? Hindi kaya. Tandang-tanda
ko kaya na iyon ang definition ng matter. Kahit hindi ako matalino, matalas naman
ang memory ko 'no.
"Sir, iyon po talaga ang definition ng matter kahit tingnan n'yo pa sa libro,"
nakataas kilay na kong sagot. Napahilot naman siya sa kanyang sentido.
"I have no time for crap, Miss." Hala! One, two, three, four, five, six, seven....
seven. Lagpas limang salita 'yon! Ngumiti ako sa walang ka ngiti-ngiti niyang
mukha. Problema nito? He looks handsome yet frustrated.
"Hand.me.your.folder," madiing saad niya at puno ng awtoridad. Mukhang nawawalan

ng pasensya. Napatingin naman ako sa aking folder na nasa kandungan ko. Ngali-
ngaling kinuha ko ito at ipinatong sa harap niya. Binasa niya muna isa-isa ang
laman ng folder. Seryoso ito habang naglilipat ng pahina kaya nabigyan ako ng
pagkakataong pagmasdan ang kanyang mukha.
Matangos na ilong. Check.
Mapupulang labi. Check.
Mahabang pilik-mata. Check na check.
Perpektong hugis ng tenga. Pak na pak!
Malapad na dibdib. Sobrang pak na pak!
Teka.... May abs kaya siya? Ang sabi kasi sa mga nababasa ko sa Wattpad, iyon ang
pinakagusto ng mga babae sa lalaki. Ano ba'ng meron sa abs na 'yan? Mukhang excess
fats lang naman 'yan na humilera sa tiyan.
Anyway, highway, I don't care about that abs. Basta maganda ako, iyon ang
pinakamahalaga.
"Done checking me out?" Halos malaglag na naman ako sa upuan nang magsalita siya.
Mahilig yata siyang manggulat. Siguro natatawa 'yan sa utak niya dahil nagugulat
talaga
ako.
"Opo tapos na po. Eh kayo po? Tapos na kayong magbasa?" Kumunot na naman ang noo
niya at tiningnan ako na parang isa akong alien.
Alien? Ang ganda ko namang alien.
"Why should I hire you?" pagkuwa'y tanong niya.
Ito na talaga. Huminga ako ng malalim at pumikit bago nagsalita.
"Eh kayo, Sir? Bakit n'yo nga ba ako iha-hire?"
"WHAT?!"
"Joke lang po! Kayo naman, Sir! Ang seryoso n'yo kasi." Napapikit siya sa
frustration na mukhang may pinipigilang emosyon sa kanyang loob.
"I am a very motivated person and a fast learner although I am new to the business
world. I noticed in your posting that you are looking for an applicant with
pleasing personality and I guess my records could support that, Sir. And I am
fervently willing and excited to work with SDM Empire as an executive assistant and
bring to you my highest level of commitment and enthusiasm for this exciting career
opportunity. I really think I am perfectly fit for this job, Sir."
Halos hiningal ako matapos kong magsalita. Grabe! Sinabi ko ba talaga lahat 'yon?
Ang galing-galing mo Nisyel. English 'yon, ha? English! Isa ka nga talagang dyosa.
Nakatingin lang ito sa'kin at tumaas ang kilay niya. Siguro akala niya hindi ako
marunong mag-ingles. Kala niya ha, kahit gumraduate ako na walang honor marunong
din ako 'no.
"We'll call you."
"Sir?"
"I said, you may go."
Iyon lang 'yon? Dalawang katanungan lang?
What's the matter at why should I hire you? Hindi na niya ako iha-hot seat?
"Sigurado po kayo, Sir? Wala na kayong itatanong?"
"Yes," walang ka emo-emosyon niyang sagot. Kailangan ko yata siyang pahiramin ng

libro kong Being Happy na sinulat ni Andrew Matthews.
"Tanggap na po ba ako, Sir?" Napahilamos naman ito ng mukha at tiningnan ako ng

matalim kaya napaurong ako. "We'll just call you," aniya.
We'll just call you?
Ibig sabihin hindi sigurado? Mukhang mahohopia pa ako nito. Madramang ipinikit ang
aking mga mata at huminga ng malalim.
"Alam n'yo Sir, kung hindi ako tanggap, puwede n'yo namang sabihin ngayon na.
Hindi 'yong papaasahin n'yo pa 'yong tao. Kaya hindi umuunlad ang Pilipinas eh,
kasi puro paasa ang mga tao. Sayang naman po ang pamasahe ko papunta rito kung
walang kasigurohan. At saka, para may oras pa akong maghanap sa iba kung hindi ako
tanggap dito," madamdaming sabi ko.
Tiningnan niya ako nang hindi makapaniwala. Wala pa rin siyang kangiti-ngiti kahit
ang mga abuhing mata niya ay mukhang may itinatagong emosyon.
"Are you that rude to talk to your prospective employer?"
Holy crap! Sampu! Sampung salita 'yon! Sabi nila matipid itong magsalita. Akala ko
nga what lang ang alam niyang salita eh. Kasi kanina pa siya what ng what.
"Syempre joke lang po ulit 'yon, Sir. Kayo naman. Sinusubukan ko lang po kung
malalagpasan ko ang acting skills ni Jennylyn Mercado. Take your time po." Kumunot
na naman ang kanyang noo. Paborito niya yatang gawin 'yon.
"You may leave."
Napabuntong hininga akong tumayo. Hindi yata umobra ang pagiging dyosa ko. Mukhang
mabibigo ko si Ma'am Amethyst. Mukhang forever na talagang woman hater itong anak
niya. Naglakad na ako papunta sa pinto habang nakayuko. Pero bago ko pa man mapihit
ang pinto ay nagsalita siya.
"Love--"
Oh nose! Ayan naman ang dibdib at tiyan ko. Ano ba talagang nangyayari? Pumihit
ako at nagtatakang humarap sa kanya.
"That was your second name, right?"Ayan na naman, lagpas na naman siya sa limang
salita.
"Ay opo, Sir." Oo nga pala, Nisyel Love nga pala ang pangalan ko. Akala ko talaga
kung ano na.
"You're hired."
"Po?!"
"You're hired," pag-uulit niya.
Tinampal tampal ko ang aking maladyosang pisngi kung totoo ba talaga 'to. Pero...
Holy shit!
This is not panaginip!
♕GreatFairy♕
FB group: FAIRYNATICS
=================
TUB 4: One Minute✔
"AKALA ko ba sabi mo gagawan mo ng paraan ngayon, asan na?" Halos magpanting ang
tenga ko sa kangalngal ni Lady M pagbungad ko pa lamang sa pinto.
"Nagawan ko na nga ng paraan, Lady M. Nakahanap na ako ng trabaho."
"Pero ang sabi mo kahit kalahati magbabayad ka ngayon. Pinaasa mo na naman ako,
Nisyel!"
"Ooops! Ang wrinkles, Lady M. Kalma. Kalma." Napatigil naman siya bigla at hinipo
ang kanyang kulubot na mukha.
"Iyon na nga Lady M eh, hindi ako nakadilihensya kasi naghanap ako ng trabaho.
Executive Assistant po ako sa SDM Empire. Pag nakasuweldo na ako, kahit mag-advance
payment pa ako sa inyo. Pinky promise." Ngumuso ako na parang tuta para maawa sa
akin si Lady M. Alam ko hindi ako matitiis nito.
"Talaga lang ha? Hindi ka pa nga nakakapagsimula, suweldo na agad. Baka maging
bato na naman 'yan, Nisyel,"aniya.
"Lady M naman, akala ko ba fan kita? Hindi kayo naniniwalang may trabaho na ako?
At ito pa Lady M ha, twenty-five thousand ang starting salary. Take note Lady M,
starting pa lang 'yan, starting!" Namilog naman ang malaking mata nito.
"Talaga? Aba'y mabuti kung gano'n. Akala ko forever ka nang hindi magbabayad ng
renta mo." Oh my! Did I hear it right?!
"Lady M! Wapak! Naniniwala na kayo sa FOREVER?" Hinawakan ko siya sa magkabilang

braso at niyugyog dahil hindi ako makapaniwalang naniniwala na siya sa forever.
"Ano ka bang bata ka! Hoy! Huwag mo akong niyuyugyog nahihilo ako sa 'yo!"
"Naku sorry po, sorry po! Hindi lang talaga ako makapaniwalang naniniwala na kayo
forever.
"Eeeh!" Pumalakpak ako at nagtatalon-talon sa sobrang tuwa.
"Heh! Tigilan mo akong bata ka! Puro ka kalokohan."
"Ang KJ n'yo talaga kahit kailan, Lady M. Totoo naman, ah. Teka matanong ko lang
po, ilang kilo ba ng kamatis ang nabili n'yo at nagbago ang PANANAW n'yo?"
Natigilan naman si Lady M sa tanong ko.
"Dalawang kilo lang. At tama ka, masarap nga ang ginisang kamatis na may itlog."
"Talaga po? Ay! You made the right decision, Lady M."
"Teka, sigurado ka bang kikinis ako pag kumain ako ng maraming kamatis?" Tiningnan
niya ako na parang tinatantiya kung nagsasabi ako ng totoo. Kaya binigyan ko siya
ng maladyosang sincere smile ko. Sigurado akong nagmumukha na naman akong santa.
"Oo naman po. Huwag po kayong mawalan ng pag-asa. Kikinis po kayo tulad ko,"
seryosong sabi ko at bahagyang ngumiti.
"Sabagay tama ka. Habang may buhay may pag-asa," sagot niya. Pero.... Ano'ng sabi
niya? Habang may buhay may pag-asa? Hindi kaya.
"Aba'y doon ako hindi naniniwala, Lady M." Kumunot naman ang noo nito at
nagsalubong ang kanyang bagong kiskis na kilay.
"Ano?"
"Opo. Hindi po ako naniniwalang habang may buhay may pag-asa."
"Ano? Niloloko mo ba akong bata ka?"
"Totoo po--aray! Lady M, ang precious ears ko! Huwag n'yo akong pingutin!" Halos
mapaiktad ako
sa pagpingot ni Lady M sa aking tenga. Huhu. My gorgeous ears! Deym!
"Niloloko mo kasi akong bata ka!"
"Teka lang po! Teka lang! Magpapaliwanag po ako. Patapusin n'yo po muna akong
magsalita. Hindi pa po ako tapos,." sabi ko habang nakahilig ng bahagya at
hinahawakan ang kamay niyang nakapingot sa tenga ko. Napatigil naman siya at
binitawan ang tenga ko. Oh nose! My ears!
"Lady M naman. Totoo naman pong hindi ako naniniwala do'n eh!"
"Niloloko mo yata akong bata ka eh! Ang mahal mahal ng kamatis tapos wala naman
pala akong pag-asang kuminis!" hysterical na saad niya na halos lumabas ang
kulangot sa kanyang ilong.
"Teka lang po! Hindi ko po kayo niloloko, Lady M. Patapusin n'yo po muna kasi
ako!" Pinamaywangan niya ako at tinaasan ng kilay. Nagmumukha tuloy sampayan ang
kilay niya sa sobrang nipis.
"Hindi ako naniniwalang ang mga nabubuhay lang ang may pag-asa. Lahat po meron.
'Yung mga mababait na tao, malaki talaga ang pag-asa nila. Yung mga kriminal,
magnanakaw, panget, bakulaw, daga, ipis, uod, bacteria, may pag-asa po silang
lahat, tayong lahat. Pero siyempre pati po ang mga patay na, may pag-asa pa rin."
Kumunot na naman ang noo nito na nagmukhang kasintaas ng Mt. Apo. "Paano naman
nagkaroon ng pag-asa ang mga taong patay na, aber?" tanong niya.
"Siyempre po may pag-asa na silang multuhin at takutin ang mga may kasalanan sa
kanila. Hihi."
"NISYEEEEEEEEEEL!"
Dinig na dinig ko pa ang pagsigaw ni Lady
M ng magandang pangalan ko nang tumakbo ako at sinarado ang pinto pagkatapos kong
sabihin iyon.
Phew! Nakalusot ka na naman do'n, Nisyel! Hay... Nakaka-overwhelm talaga ang

kagandahan ko. Nang makita ko ang aking repleksyon sa malaking salamin ay agad
akong ngumiti. Isang malapad na malapad na ngiti. May trabaho na ako! May trabaho
na ako! Shet!
Hindi pa rin ako makapaniwalang natanggap ako. Akala ko kanina hindi uobra ang
kagandahan ko sa masungit na CEO na 'yon. Ay teka, teka, parang mali ata ako eh.
Believe in yourself you can.
Tama. Tama. Hindi ko susukuan at uurungan ang masungit na CEO na 'yon. Para sa
lahi ng mga dyosa! Aja! Fighting!
NAKANGITI akong nakaharap sa salamin na nasa ibabaw ng tukador. Maaga talaga akong
nagising para paghandaan ang pagpasok ko mamaya. Hmm...A little lip gloss, a little
powder, a little lotion...a little make-up. Make up? Ang isang dyosa ay hindi
nagme-make up. Ibinalik ko sa ibabaw ng tukador ang binigay sa aking make-up ng
kaibigan kong jokla. Na-realize kong hindi ko na pala kailangang mag-make up dahil
literal nang namumula ang makinis kong kutis. Malaki talaga ang naitulong sa akin
ng kamatis. Sinuklay ko ang aking V-shaped na buhok na umaalon sa dulo. Perfect!
Wala man lang itong split ends at shiny black pa. Salamat sa mumurahin kong shampoo
na Palmolive. Isa na akong ganap na dyosa.
Nagsuot ako ng corporate fitted black skirt at tinirnuhan ng pink na blouse.

Pinatungan ko rin ito ng itim na blazer. At siyempre hindi
mawawala ang itim na high-heeled na sapatos. Sana hindi ako mangawit nito mamaya.
Hindi pa naman ako sanay sa matataas na takong, puro flat shoes lang kasi ang
ginagamit ko. Baka maulit na naman ang nangyari kahapon na natumba ako. No, no, no.
Never ever give up.
Alright! Walang urungan. Laban kung laban! Lumabas na ako sa kwarto ko matapos
kong pasadahan ng tingin ang kabuuan ko sa napakahonest na salamin ko. Hihi. Honest
kasi palagi niyang pinapamukha sa aking dyosa ako.
Pagkababa ko ng first floor ng apartment ay naamoy ko kaagad ang ginisang kamatis.

Kina-career na talaga ni Lady M ang pagpapakinis ng kanyang mala-ampalayang mukha.
Pagkalabas ng gate ay pumara agad ako ng jeep patungong Stanley Drew Mijares' (SDM)
Empire.
"GOOD MORNING mga kuya!" Ngumiti ako kina kuya guard pagkatapos ko silang batiin.
"Good morning, Ma'am Angel. Kayo na ba 'yan?" Mangha-manghang tanong ni kuya guard
na pinukpok ko kahapon ng folder.
"Opo kuya, ako nga. Natanggap ako. Pero hindi po Angel ang pangalan ko, kuya.
Nisyel po. Nisyel Love."
"Gano'n ba, akala ko Angel, kasi mukha talaga kayong anghel, Ma'am. Pero maganda
rin pala ang pangalan n'yo, bagay sa inyo, Ma'am." Pambihira naman 'tong si kuya,
bininyagan pa ako ng bagong pangalan.' At saka hindi ako anghel 'no. Dyosa ako.
Dyosa.
"Salamat po kuya, ah? Una na po ako."
Tumango naman si kuya kaya tumalikod na ako papasok ng SDM. Pinagtitinginan naman
ako ng mga empleyado. Siguro ngayon lang sila nakakita ng dyosa na pumapasok sa
public elevator.
Pagkarating ko ng twenty-first floor ay agad akong nagtungo executive's office

para ayusin ito bago pa man dumating si sungit. Pero pagbukas ko ng magarang pinto
ay dumagundong sa pandinig ko ang sigaw ni sungit.
"This is bullshit! Get out!" Nagbabaga ang tingin nito sa empleyadong lalaki na
halos maiyak na. Grabe! Ang aga aga nagiging dragon na agad.
"GET THE HELL OUT. NOW!" Tinuro pa nito ang pinto kaya napansin niya ang presensya
ko. Dali-dali namang lumabas ang kawawang empleyado. Hindi naman ako kaagad
nakagalaw sa aking kinatatayuan.
"And you!" turo niya sa'kin.
"Ako Sir? Good morning Sir! Hehe." Ngumiti ako nang pagkalapad-lapad pero biglang
nabura nang dumagundong sa maladyosang tenga ko ang sigaw niya.
"YOU'RE LATE!"Pagtingin ko sa orasan ay nanlaki ang mga mata ko. 8:31 na!
Holy mighty clock!
I'm one minute late!

♕GreatFairy♕
=================
TUB 5: Punishment✔
"Teka, seryoso kayo Sir? Ita-type ko 'tong lahat?" Madamdaming saad ko kay Sir
Sungit pero pinanlisikan niya ako ng mata.
"Are you questioning me, Miss Borara?"
"Borora po. At opo Sir, tinatanong ko kung ita-type ko talaga 'to lahat? 828 pages
to Sir eh, puwedeng i-photocopy ko na lang?"
"Stop questioning and just do your job, Miss Borara."
"Sir, Borora nga po."
Seriously?! Last name basis na? The last time I checked, Love ang tawag niya sa'kin
ah. Nagka-temporary amnesia kaya si Sir sa sobrang ganda ko?
"YOU START TYPING THAT DAMN PAPERS OR I'LL FIRE YOU RIGHT NOW?!"
Napapitlag ako sa pagtaas ng boses niya kaya dali-dali akong humarap sa desktop na
nasa ibabaw ng table ko.
Deeemn!
"Sabi ko nga po ita-type na."
"I want soft copies of that, NOT photocopies, Miss Borara," untag pa nito bago ko
narinig ang pabalang na pagsarado ng pinto. May connecting door pala dito sa office
ng secretary patungong office niya. Yaman.
"Borora po! Kakasuhan ko kayo ng homicide. Minu-murder niyo ang apelyido ko!" Buong
tapang kong saad dahil alam kong hindi na niya ako naririnig. Sound proof kasi ang
office niya. Sosyalin.
Ang tindi niya ha. First day pa lang tinambakan na agad ako ng trabaho. Akala ko ba
schedule niya dapat ang aatupagin ko?
Ang kapal naman ng mukha niyang pahirapan ang isang endangered specie na kagaya ko!
Ang kapal, kapal niya talaga.
Kasing kapal nitong pinapa-encode niya!

Buti sana kung puro numbers ito eh, magagawan
ko ng formula sa spreadsheet pero company profile ito ng iba't ibang negosyo niya.
Kung iisipin, hindi naman talaga ako late. Siksikan lang kanina sa elevator kaya
ilang minuto din ang ginugol ko 'don. Isa pa, isang minuto lang naman akong late.
Kung makabigay ng trabaho parang wala ng bukas.
Aargh!
Napabuntong hininga na lang ako. Pero nang makita ko ang itsura ko sa desk mirror
na nasa tabi ng monitor ay bigla akong natauhan.
Bakit ba ako nagpapai-stress sa masungit na 'yon?
Masyado akong maganda para magpaapi. Humanda ka Sir Sungit. Tuturuan kita ng
leksyon!
HALOS maduling na ako sa kakaharap sa monitor. Ang sakit din ng likod ko. Twenty
pages pa nga lang pero parang mababali na ang leeg ko. Sumandal ako sa upuan ko at
nag-inat nang bigla na lang may nagsalita sa harap ko.
"Good morning. Is the CEO inside? I'm from Salvatore Group, and I'm the marketing
representative. I'm here to talk to Mr. Mijares in behalf of my boss, regarding our
business partnership proposal," dire-diretsong sabi ng babae na bigla na lang
bumalandra sa harap ko. Pinasadahan ko siya ng tingin. Hmm. Maganda siya.
Infairness.
"Do you have an appointment Ma'am?" Tanong ko at kinuha sa gilid ko ang schedule ni
Sir Sungit.
"Yes. It's under the name of Simone Salvatore," nakangiting sabi niya. Nginitian ko
na lang din siya dahil mukha namang mahinhin at mabait.
"Andito nga, Ma'am. Sige sasamahan ko kayo sa loob." Tumayo na ako at iginiya siya
sa pinto. Pinagbuksan ko na rin siya para makapasok dahil isa akong
mabait at mapagkumbabang dyosa.
Tumikhim muna ako para kunin ang atensyon ni Sir Sungit na tutok sa binabasa niyang
files.
"Excuse me Sir. Andito na po 'yong repres-"
"What the-! Who are you?!"
Pareho kaming napatigalgal ng babaeng kasama ko nang biglang itong tumayo at

nanlilisik ang mga matang nakatingin sa kasama ko.
"Sir siya po 'yong representative ng Salva-"
"The hell! You let her in?!"

"Sir siya po yung-"
"Dang it!" Malutong na mura nito at napahilot sa kanyang sintido.
Shet!
Bakit parang ang gwapo-gwapo niya sa paningin ko kahit nagsusungit siya?
What the-?
Kailan pa natutong lumandi ang isipan ko?
Tsk!
Ang isang dyosa ay hindi naglalandi kahit sa isip lang.
"Sir, may appointment po si-"
"The h*ll I care! You two get out!" Untag nito na halos ikapitlag ko. Tulala naman
ang kasama ko na parang natulos sa kanyang kinatatayuan.
"What are you waiting for? Get out!"
"Eh Sir ka-"
"NOW!!!"
Mabilis pa sa alas kwatrong lumabas kami ng pinto ng babaeng kasama ko na

nanginginig sa takot.
"Ayos ka lang Miss?" Tanong ko sa kanya dahil parang wala ito sa kanyang sarili at
gulat na gulat pa rin sa nangyari.
"A-ayos l- lang. Ayos lang ako. Hindi lang ako makapaniwala na ganoon pala siya.
Paano ka nakakatagal dito Miss?" Aniya.
"First day ko pa lang dito eh. Hindi ko pa alam kung kelan kakayanin ng beauty ko
ang kasungitan niya," sabi ko.
"Pero alam mo, Miss ang
swerte mo pa rin kahit masungit 'yang boss mo." Pagkuwa'y sabi niya nang matauhan
na sa pagkagulat.
Huh?
"Kasi--shet! Ang gwapo niya!" Aniya na parang teenager na kinikilig. Binabawi ko na

ang sinabi kong mukha siyang mahinhin at mabait.
"Oh pa'no na 'yan, Miss? Ayaw ka palang makausap ni boss?"
"Hindi bale, sasabihin ko na lang kay Sir Simone na magpa-schedule ulit dahil busy
pa ang boss mo,"anito na parang walang nangyari.
"Oh sige, Miss. Bumalik ka na lang ulit kung hindi ka pa natuto," sabi ko pero
binulong ko na lang yung huli.
"Ha?"
"Wala Miss, sabi ko ingat ka."
"Sige ha. Salamat," aniya at umalis na.
Tinanaw ko na lang ang pagpasok niya sa elevator at umikot ako para makaupo sa
upuan ko. Pero hindi pa man ako nakakaupo ay biglang dumagundong ang baritonong
boses sa likod ko.
"Who the hell gave you the permission to bring that woman in my office, huh?"
Dahan-dahan akong lumingon at napakamot sa ulo. Nakita ko ang appointment logbook

sa mesa kaya kinuha ko ito at itinaas.
"E-eto po." Sabi ko at itinaas sa harap niya ang appointment logbook.
"WHAT?!" Di makapaniwalang untag nito at halos lumitid ang kanyang ugat sa galit.
Oh oh.
"May appointment nga po si Mr. Salvatore at siya ipinadalang repre-"
"Darn!" Napahilamos siya sa kanyang mukha at parang frustrated na nakatitig sa'kin.
"Totoo nga S-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang bigla siyang pumasok sa
opisina niya.
"Why you gotta be so rude? Don't you know I'm human too..."
Pakanta kanta akong umupo ulit sa swivel chair ko. Akala ng masungit na 'yon mai-
istress ako sa kasungitan niya?
Never!
Ever!
Amen!
Bumalik na ulit ako sa ginagawa ko nang makaupo na ako. Akma kong pipindutin ang
keyboard nang biglang may bumagsak na folder sa harapan ko. Napamaang ako ngunit
dahan-dahan rin pumihit at tumingala.
"Make a power point presentation out of that. And I need it-" Tumingin ito sa
kanyang pambisig na relo.
"before 11:30," pagtatapos niya.
Pero nanlaki ang mga mata ko nang pagtingin ko sa oras na nasa monitor ay-
10 AM na!
Holy crap!
"Seryoso Sir? Eh hindi ko nga nakakalahati 'tong pinapa-en-"
"That's your punishment for ruining my day,"walang emosyon na saad nito.
Pero....
Whaaaaat?
Sinira ko raw ang araw niya?
"Hala! Ako Sir? Sinira ang araw niyo?" Maang na tanong ko at tinuro ang sarili ko.
Ngunit tiningnan lang niya ako nang masama.
"Do.it.or.else-" Madiing saad.
"Pero Sir-"
"Anak!"
Pareho kaming napalingon ni Sir Sungit nang biglang dumating si Ma'am Amethyst, ang
mommy niya.
"Good morning po," bati ko sa kanya.
"Good morning din Nisyel."
"Wait. What's going on here son? Pinapagalitan mo ba si Nisyel?"
"I won't if it's not because of her stupidity," walang emosyong untag nito.
Walanjo!
Ako
pa?
Ako pa ngayon ang stupid?
Eh siya nga itong bigla-bigla na lang naninigaw eh.
"Pumasok ka na lang muna anak. Kakausapin ko lang muna si Nisyel," ani Ma'am
Amethyst na nakatingin sa'kin.
Humalik muna ito sa mommy niya bago pumasok sa loob. Hmm. May sweet bones din pala
itong masungit na 'to.
"Ano bang nangyari iha?" Pagkuwa'y tanong ni Ma'am Amethyst nang tuluyang makapasok
si Sir Sungit sa opisina niya.
Kinuwento ko kay Ma'am Amethyst ang lahat nang nangyari kanina. Simula sa pagka-
late ko, binigyan ako ng tambak na ita-type, dumating ang isang babae na ikinagalit
ng anak niya hanggang sa pinalabas kami.
Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Ma'am Amethyst.
"Sorry, my bad, nakalimutan kong sabihin sa'yo na ayaw na ayaw ni Skeet na may iba
pang babae na pumapasok sa office niya maliban sa'kin at sa kapatid niya. Yun nga
lang hindi naman pumupunta dito ang kapatid niya."
"Po?!"
"Yes iha, pasensya na." Kaya pala parang papatay ito kanina pagkakita niya sa
babae.
"Eh bakit ho hindi siya nagalit ng una niya akong nakita sa opisina niya?" Tanong
ko.
"Dahil nga may kasunduan kami iha. At alam niya noon na darating ka."
Tumango-tango ako sa sinabi ni Ma'am Amethyst. Grabe! Saksakan pala ng sungit ang
anak niya!
"Ganun po ba, Ma'am? Puwede po ba akong magtanong?"
"Ano 'yon?"
"Sa'n niyo po ipinaglihi ang anak niyo?" Bigla namang napatawa at napailing si
Ma'am.
"Hmm. It's for you to find out iha," aniya.
"Na naman?"
May bago na naman akong misyon? Haaay...
Marami pa kaming napag-usapan ni Ma'am Amethyst pero nagpaalam na rin ito kaagad.
Bumalik na naman ako sa ginagawa ko pagka alis niya. Akmang hahawakan ko na ang
keyboard nang tumunog ang intercom.
"Yes Sir?"
"Coffee," malamig na saad niya.
"Kape ho?"
"NOW!"
Bigla akong nataranta at mabilis na tumayo. Ang sungit-sungit niya talaga kahit
kailan. Namumuro na talaga siya sa'kin. Pa'no ko ba tuturuan ng leksyon ang dragon
na 'yon?
Teka...
Kape?
Magpapatimpla siya ng kape?
Hihihi.
Humanda ka ngayon Sir Sungit!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 6: Payback Time✔
Kung sinuswerte ka nga naman. Kumpleto pala itong pantry eh, may coffee maker na,
marami pa ditong mga kung anu-anong ingredients. Para siguro kung gusto mong
magluto ng mga processed food. Parang mini-kitchen na pala itong pantry. Galante.
Nakita ko ang garapon na may asin kaya kinuha ko ito at binuksan. Tumalikod talaga
ako sa CCTV para hindi makita kung ano ang nilalagay ko sa mug.
Kung sana ay may ampalaya shake dito, 'yon nalang ang isi-serve ko sa kanya para
ma-realize niya kung gaano siya ka bitter at kasungit. Pero, ayos na rin pala 'tong
asin. Dinamihan ko talaga ang nilagay ko para ramdam na ramdam niya.
Napangisi ako nang malagyan ko na ng kapeng mula sa coffee maker ang mug na may
tatlong scoop ng asin. Ni-stir ko ito nang mabuti para matunaw ang asin nang
mapadako ang tingin ko sa isang lalagyan.
Chili Powder.
Hmm. Why not?
Kinuha ko ito at binudburan ang kape.
Hihihi.
Siguradong matutuwa siya nito.
Ini-stir ko ito ulit para hindi mahalatang may iba pa itong ingredients.
Pumasok na ulit ako sa opisina para maibigay sa kanya ang kape. Dumaan muna ako sa
table ko para kumuha ng sticky note at sinulatan ito.
A cup of coffee a day will keep the stress away☺
Oh 'di ba? Napaka-thoughtful ko talagang secretary. Hihihi.
Kumatok muna ako ng dalawang beses bago pumasok. Tutok na tutok pa rin ito sa
kanyang binabasa.
It's payback time!
"Sir, kape po."
Nag-angat naman siya ng tingin.
Pero napahawak ako sa dibdib ko nang bigla itong rumigudon ng magtama ang aming
mga mata.
Hala!
Kalma. Kalma Nisyel, kalma.

"Just place it here," walang ganang untag nito kaya inilapag ko ito sa table niya.
"May ipag-uutos pa po kayo Sir?"
"Nothing. You may leave," masungit na saad nito.
Sumaludo ako na parang Korean at tumalikod na. Lumabas ako pero nilagyan ko ng
maliit na siwang ang pinto. Binuksan ko ang cellphone ko at inihanda ang video
recorder.
Nakita kong tinitingnan nito ang kape kaya ini-on ko na ang start button ng video
recorder. Umiling-iling pa siya at kinuha ang sticky note at inilagay sa drawer
niya. Pero hindi 'yon ang nakagulantang sa kagandahan ko kundi...
Nakita ko siyang...
Ngumiti?
Ngumiti ang dragon kong boss?
Holy smile!
Totoo nga!
Ngumiti siya!
Bigla akong nakaramdam ng konsensya sa ginawa ko.
Pero....
No, no, no.
Ang sungit sungit niya kaya!
Pero....
Haaay...
Sige na nga. Babawiin ko na lang ang tinimpla kong kape.
Pinindot ko na muna ang stop button ng video recorder at inilagay sa bulsa ng

blazer ko ang cellphone. Binuksan ko nang tuluyan ang pinto para makapasok sa loob.
Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang walang anu-anong ininom nito ang tinimpla kong
kape.
"Dang it!" Malutong na mura nito at biglang naibuga ang nainom niya.
Patay!
"S-sir? A-ayos lang po kayo?" Dali-dali ko siyang dinaluhan at kinuha ang mug at
inilapag sa gilid.
"WHAT DID YOU DO TO MY COFFEE?!"
Halos matapilok ako sa lakas ng sigaw niya na dumagundong sa buong opisina.
"P-po?"
"Darn
it!" Namumula siya sa sobrang galit at parang kakainin ako nang buo.
"WHAT IS THIS AGAIN, MISS BORARA?!" Nanggagalaiting untag nito.
"Borora po. B-bakit po Sir?" Painosenteng tanong ko.
"LOOK WHAT YOU'VE DONE! STUPID!"
Ouch! Sa tanang buhay ko ngayon lang ako napagsabihang stupid ha. Napakagat labi na
lang ako. Galit na naman siya.
Pero dahil isa akong dyosa, biglang...
Hihihi...
"Sir, sorry na po." Nagmamakaawang untag ko at pinilit ang sarili ko na maiyak.

Ngumuso ako at nag-puppy eyes.
Bigla itong napalunok at nag-iwas ng tingin.
"Darn it!" Napahilamos ito sa mukha at parang hindi alam ang gagawin sa'kin.
"Fix.this.mess.and.I want.everything.clean.when I.come.back!" Madiing saad nito at

walang lingun-lingong lumabas ng pinto.
Hihihi.
It worked!
Galing galing mo talaga Nisyel!
*clap*clap*clap*
Dali-dali akong lumabas at kumuha ng pampunas sa pantry. Pinunasan ko muna ng wet

wipes bago pinunasan ng tissue ang kanyang mesa. Buti na lang hindi nadamay ang mga
papeles dahil naagapan agad ang mga ito. Kundi double dead meat ka talaga, Nisyel!
Bakit ba hindi ko naisip agad na magiging monster ulit siya pag matikman niya ang
kapeng tinimpla ko?
Hayaan na nga. Ang importante nakaganti ako. *evil smile*
Kinuha ko na rin ang mug at hinugasan sa pantry at ibinalik sa lalagyan nito bago
ipinagpatuloy ang power point presentation na ginagawa ko. Madali lang naman itong
gawin dahil humingi ako ng tulong kay Google.
Mag-aalas dose na pero
hindi pa rin nakabalik si Sir Sungit. Natapos ko na ring gawin ang presentation na
pinagawa niya. Ang sabi niya kailangan matapos ko 'to bago mag 11:30 pero hindi pa
rin sumulpot ang anino niya.
Pinagtitripan yata ako ng dragon na 'yon eh. Kaya bakit ako nakonsensya sa ginawa
ko sa kape niya?
No.
Buti nga sa kanya 'yon.
Dahil ang sakit sakit na ng likod ko sa kaka-encode, sumandal muna ako sa swivel
chair at pumikit-pikit. Hindi naman niya siguro kailangan agad-agad 'tong pinapa-
encode niya. Tutal malapit na lang din naman ang lunch break. Hindi na rin naman
ako lalabas dahil may baon ako.
Tumingin-tingin ako sa cubicle ko nang mapadako ang tingin ko sa mga drawer. Ano
kayang laman ng mga 'to?
Binuksan ko ito at tumambad sa'kin ang mga nakaayos na files. Ngunit napadako ang
tingin ko sa business magazine na nakapatong sa mga folder. Kinuha ko ito at
sinarado ang drawer.
Hmm.
Ano bang maganda dito?
Natigilan ako nang paglipat ko ng pahina ay bumulaga sa'kin ang logo ng SDM Empire
at ang pangalan ni Sir Sungit.
SDM Empire's CEO has one of the individuals with the highest IQ ever recorded.
Weh?
Ipinagpatuloy ko ang pagbabasa dahil na-curious ako. Wala namang nakalagay na

litrato ni Sir Sungit. Marahil ay ayaw niyang kinukuhanan siya ng litrato.
Baka ayaw niya dahil trip niyang magselfie.
Tama!
May punto ka, Nisyel. Baka tinatago niya lang sa cellphone niya ang mga selfie
pictures niya at ina-upload niya ng palihim sa facebook.
Maka-stalk nga mamaya sa facebook.
Itinuloy ko na muna ang pagbabasa. Baka kasi marami akong mababasang impormasyon
dito.
June 28 pala ang birthday niya. Hmm. Sa makalawang buwan na pala dahil April
ngayon.
He was able to read when he was just 3 years old and able to play a piano.
Holy goodness gracious!
For real?
Ang galing-galing pala ng dragon na 'yon!
Mabilis kong binuksan ang facebook gamit ang Google Chrome sa desktop ko. Naglog-in
agad ako nang magbukas ito. Buti walang firewall ang social networks dito.
Magaling!
Tinaype ko sa search box ang pangalan ni Sir Sungit pero walang lumabas. Baka ibang
pangalan ang gamit niya. Subukan ko kaya sa account ni Ma'am Amethyst at hanapin sa
friend's list niya.
Mabilis kong tinipa ang pangalan ni Ma'am Amethyst at lumabas din naman kaagad ito.
Pero mukhang mahihirapan ako nito dahil libo-libo ang facebook friends niya.
Sa photos.
Tama, tama.
Binuksan ko ang album niya sakaling may nakatag na picture sa kanya. Marami akong
nakitang litrato. Isa na 'don ang mukhang family picture. Nasa gitna ang dalawang
babae, isa 'don si Ma'am Amethyst, ang isa naman ay kahawig niya. Ito siguro ang
sinasabi ni Ma'am na kapatid ni boss. Sa kanilang lima, si dragon lang ang walang
kangiti-ngiti.
Kahit sa picture masungit pa rin?
"What do you think you're doing?!"
Bigla akong napako nang marinig ko ang baritonong boses sa likod ko.
Holy shit!
Nandito na siya?
Bakit hindi ko napansin?
P.A.T.A.Y!!!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 7: Sticky Notes✔
"WHAT ARE YOU DOING?" Madiing pag-uulit nito na puno ng awtoridad.
Biglang nanindig ang lahat ng puwedeng tumindig sa buong katawan ko. Hindi ko na
nagawang i-minimize ang browser sa sobrang gulat.
Holy mother of facebook!
Patay ka ngayon, Nisyel.
Isip. Isip.
"Eh... Hehe.. K-kwan.." Napakamot ako sa ulo habang iniikot paharap sa kanya ang
swivel chair ko.
"Sir talaga. Para kayong sira. Kita niyo nang nagfi-facebook ako nagtatanong pa
kayo. Akala ko ba sabi sa magazine 180 ang IQ niyo," feeling close na sabi ko at
tinapik pa siya sa braso. Baka sakaling madala. Hihihi.
"WHAT?!" Tuluyan na akong napatayo sa kinauupuan ko nang bigla itong nagtransform

sa dragon.
I'm dead.
"Is that part of your job description, Miss Borara?!" Nagsalubong na naman ang mga
perpektong kilay nito at halatang gusto-gusto na niya akong sapakin. Subukan lang
niya dahil ipapakulong ko rin siya sa kaka-murder niya ng apelyido ko.
"Syempre naman po, Sir. Naghahanap kaya ako ng family picture niyo. Ipapaframe ko
po sana at idi-display 'don sa table niyo." Bravo! Bravo! Ang galing-galing mo
talaga Nisyel. Isa kang kabigha-bighaning dyosa. Ayan na.
3-
"WHAT?!" Sinasabi ko na nga ba, what na naman. Hindi ba pwedeng why na lang?
"Alam niyo Sir, gusto ko lang naman ma-inspire kayo eh. Baka sakaling mawala ang
pagkabugnutin niyo kung makikita mo 'yong family pic-"
"Dang!"
Kita niyo na? Siya na nga ang tinutulungan
siya pa ang may ganang magmura.
"Bakit po Sir? Ayaw niyo ba sa family picture niyo? Gusto niyo ba 'yong selfie
pictures niyo na ico-collage k-"
"CUT THE CRAP, MISS BORARA!"
"Borora po Sir. B-O-R-O-R-A, ayan ini-spell ko na po ha?" Napahilot na naman siya

sa kanyang sentido.
"I don't give a damn about your surname. Just do your job or else-"
"I'll fire you right now," pagtatapos ko sa sasabihin niya. Tiningnan niya na naman
ako na parang hindi makapaniwala.
"Do you really want to lose your job in your first day, Miss Borara?" Dapat masanay
na yata akong minu-murder ang apelyido ko. Hindi lang isang beses niya itong
pinatay, hindi rin ito na double dead, chinap-chop na niya at ginawang giniling.
"Eh kayo Sir? Gusto niyo bang mawalan ng pinakamagandang secretary sa balat ng mga
dyosa?"
"What the-?"
"Siyempre po hindi Sir. Kayo talaga hindi na mabiro. Hindi niyo ba nakikita ang
oras Sir? It's 12:08, ibig sabihin Sir lunch break pa."
Napatingin naman ito sa kanyang pambisig na relo.
Oh? Ano ka ngayon Sir Sungit? Natameme ka rin.
"Just-" Namaywang siya gamit ang kaliwang kamay at napahilamos sa kanyang mukha ang
kabila.
"Just-" anitong muli.
"Just what, Sir?"
Shems! Napapa-english pa tuloy ako. Napatingin naman ito sa'kin habang nakapamewang
pa rin. Salubong na naman ang mga kilay nito na anumang oras ay magtutukaan na.
"Just do your job and stop wasting your time with those nonsense!" Nanggagalaiting
untag nito na
parang sasabog sa sobrang inis.
Lesson learned:
Palaging inisin si Sir Sungit para mahaba ang kanyang sasabihin.
Man of few words daw?
Eh ilang beses na niya kaya akong binara at pinagalitan sa araw na 'to. First day
pa lang pero quotang-quota na yata ako.
"Masusunod po, kamahalan. Ngunit bago po 'yan, hayaan niyo munang lagyan ko ng
pagkain ang aking tiyan."
Sumaludo ako pagkatapos ng maikling tula na sinambit ko. Bigla namang tumalikod si
Sir
Sungit pero nasa sentido nito ang kanyang kanang kamay.
Anyare?
Hindi ko na lang muna pinansin si Sir. Kinuha ko muna sa loob ng bag ko ang baon
kong kanin at ulam at inilapag sa ibabaw ng mesa ko.
Akmang uupo na ako ulit nang mapansin kong hindi pa rin umaalis si Sir sa kanyang
kinatatayuan na malapit sa connecting door ng office niya.
"Sir?" Napalingon naman ito sa'kin pero nagitla ako nang mapansing namumula ang
kanyang mukha at parang may luha ang kanyang mga mata. Kinakagat kagat din nito ang
kanyang mga labi na parang may pinipigilan.
Hala!
Di kaya?
No.
Wala naman akong may natatandaang may nasabi akong nakakaiyak ah. Na-touch kaya
siya dahil concerned ako sa kanya?
Eh?
"Kain po tayo Sir." Inginuso ko sa kanya ang baon ko pero wala man lang itong
naging tugon. Tiningnan niya lang ako nang walang emosyon.
Ano kaya ang gagawin ko para ngumiti itong masungit na 'to?
Alam ko na!
Hmm.
Masubukan nga mamaya.
Dahil wala man lang reaksyon si Sir Sungit sa alok kong pagkain, binuksan ko na
lang ito at nagsimulang kumain. Bahala siya. Kung ayaw niya eh
di mabuti. Wala akong kahati sa estopadong manok na baon ko.
Sarap na sarap pa rin ako sa pagngunguya ng saging na sahog nitong manok nang
maramdaman kong may nakatitig sa'kin. Tumagilid ako para mahanap ito.
Pero napatigil sa ere ang akma kong pagsubo ulit nang magtama ang mga mata namin ni
Sir Sungit. Nakatingin ito sa akin na parang hinahalukay ang buong sistema ko.
Naiinggit siguro 'to sa pagkain ko. Gusto pa atang pilitin ko siya. Hmp. No way.
Paborito ko kaya 'to.
Pero....
"Saging Sir, gusto niyo?" Alok ko sa kanya. Ang isang dyosa ay mabait at
mapagkalinga sa kapwa kaya dapat ibahagi ko sa iba ang kung anumang meron ako.
"Don't talk when your mouth is full. Tss," masungit na tugon niya.
Eh bakit ba kasi niya ako tinititigan kung hindi siya naiinggit sa pagkain ko?
Aha!
"SIR!" Malakas kong tawag sa kanya nang makita kong pipihitin na nito ang pinto
papasok sa kanyang opisina. Napatigil naman ito at humarap sa akin pero wala pa
ring emosyon ang kanyang mukha.
"What?" Sinabi ko na nga ba. Favorite word niya talaga ang what.
"Kung ayaw niyo po sa selfie pics niyo eh di litrato ko na lang po ang ipapaframe
ko at ilagay 'don sa table niyo. Siguradong ngingiti kayo sa tuwing maki-"
"What did you say?" Anito na namumula. Pansin kong namula rin pati ang kanyang
tenga. Lumikot ang mga mata nito at tila naghahanap pa ng sasabihin.
"Ang sabi ko po litrato ko na lang ang ilalagay ko sa mesa niyo. Tutal isa naman
akong dyosa kaya-"
*BLAG!
Napaigtad ako nang
bigla itong pumasok at sinara ng pagkalakas-lakas ang pinto.
Sungit!
Nagsu-suggest na nga ako para sa kaligayahan niya, siya pa ang may ganang magwalk
out. Ang drama naman ni Sir. Haay naku.
Hayaan na nga. Susubukan ko na lang mamaya ang technique ko. Tingnan natin kung
hindi siya ngingiti.
NAPANGITI ako nang matapos kong sulatan lahat ng heart-shaped na sticky notes na
nakita ko sa drawer. Buti na lang may ganito dito dahil magagamit ko ito sa misyon
ko.
Oplan pangitiin si Sir Sungit.
Hindi ko na muna ipinagpatuloy ang ini-encode ko dahil parang hindi naman ito
minamadali ni Sir. Pinag-iisipan ko pa kung paano ko mapapabasa 'to lahat kay Sir
gayong para yatang walang ganang lumabas sa kanyang opisina. Alas tres na ng hapon
pero wala pa rin itong naipag-utos sa'kin. Hindi ko pa nga naibigay ang flashdrive
na pinag-save-an ko ng power point presentation na pinagawa niya eh.
Napahikab ako nang maramdaman ko na para akong inaantok ngunit napaayos ako ng upo
nang biglang tumunog ang intercom.
Finally!
"Good af-"
"Flashdrive."
"Po?"
"Are you deaf?!" Iritang tanong nito sa kabilang linya.
"Sabi ko nga po dadalhin ko na d-"
*tooot*
Bigla kong nailayo sa tenga ko ang telepono nang bigla niya itong ibinagsak.
Hindi lang siya masungit, ang sama rin ng ugali niya. Hindi yata nakapag-aral ng
GMRC 'tong si Sir eh. Haaay...
Dinikit ko nang mabuti ang sticky note na color pink sa flashdrive na ibibigay ko
kay Sir. Nai-inspire talaga akong basahin ang ginawa ko kaya
siguradong mai-inspire din si Sir nito.
Ang pag-ngiti ay parang utot, mas maganda pag hindi pinipigilan.☺☺☺
Oh ha? Ang swerte naman ni Sir sa'kin. Gumagawa ako ng paraan para mapangiti siya.
Kumatok muna ako bago binuksan ang pinto. Nakayuko pa rin ito habang nagbabasa ng
laman ng folder. Hindi kaya siya nangangawit?
"Sir eto na po." Sabi ko sabay lapag sa kanyang mesa pero hindi man lang ito nag-
angat ng tingin.
"Sir?" Untag ko ulit dahil parang wala itong naririnig.
"Sir et-"
"Just put it there and leave!" Malamig na saad nito na hindi pa rin nag-angat ng
tingin.
Laglag ang balikat na tumalikod ako palabas. Paano na 'to? Hindi ko man lang
makikita ang reaksyon niya?
Pipihitin ko na sana ang pinto nang tinawag niya akong muli kaya dali-dali akong
humarap sa kanya.
"Sir? May ipag-uutos pa po kayo?"
"Give me a glass of cold water." Walang kangiti-ngiting saad nito.
Bigla naman akong nabuhayan ng loob. Kung sablay sa una, sisiguradong ngingiti na
siya sa susunod.
"Sandali lang po." Sumaludo ako at mabilis na lumabas para kumuha ng tubig sa
pantry. Napag-alaman ko kaninang exclusive lang pala sa executive officer itong
pantry.
Ipinatong ko sa maliit na platito ang isang basong tubig bago bumalik sa loob. Pero
kumuha muna ako ng isang sticky note na nasulatan ko at dinikit iyon sa platito at
ipinatong muli ang baso.
Hindi na ako kumatok pagpasok ko dahil naiwan ko palang half-open ang pinto kaya
dire-diretso ako sa loob.
Pero napatigil ako nang makitang hawak ni Sir Sungit ang sticky note na ginawa ko
at.....
Nakangiti siya!
Shet! Bakit parang biglang kumabog ang dibdib ko?
Pumikit ako para kumalma bago tumikhim para makuha ang kanyang atensyon.
"Sir, eto na po ang tubig niyo."
Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya kaya ipinatong ko na lang ito sa harap
niya. Hindi ko na rin na tingnan ang reaksyon niya dahil nasa baso ang atensyon ko.
Kinuha agad nito ang baso at uminom pero hindi pa rin ako umaalis sa kanyang
harapan. Napansin siguro nito ang sticky note sa plato kaya kinuha niya ito at
tiningnan habang umiinom.
Smiling is a sign that you're happy, but smiling alone is a sign that you're
crazy.🐰🐽
Nanlaki ang kanyang mga mata at bigla nitong naibuga ang kanyang iniinom.
Tumalsik ang tubig sa mga papeles. Kasunod ay ang pagdagundong ng kanyang boses na
ikinapitlag ko.
.
.
"WHAT THE H*LL!"
♕GreatFairy♕
=================
TUB 8: Monthsary✔
29 days later...
"This is useless! Repeat!" Halos mapatalon ako sa sobrang gulat nang biglang
dumagundong ang boses ni Sir D sa loob ng opisina.
Nakita ko naman ang pagkataranta ng Marketing Manager namin. Para itong tinakasan
ng dugo sa sobrang takot kay Sir D.
Sir Dragon slash Sir D, 'yon na ang tawag ko sa kanya kasi simula nang mabilaukan
siya ng tubig noong nakaraang buwan ay nagbago na ito.
Kung noon ay masungit siya, ngayon ay para siyang dragon na nagkatawang tao. Ay
hindi pala, nagkatawang demigod pala.
"B-but S-sir t-that's all we c-could g-give for now-"
"USE YOUR BRAIN! GOT IT?!" Nanggagalaiting bulyaw nito na halos lumabas ang
eyeballs niya. Tsk. Tsk. Malala na talaga ang dragon na'to.
"W-we d-did o-our best S-sir b-but-" nauutal na sago ng lalaking manager. Kawawa
naman si kuya, siya ang unang nabugahan ng apoy ng dragon ngayong araw.
"USELESS! GET OUT!!!"
Nataranta naman ang empleyado at dali-daling lumabas ng glass door. Tsk! Napailing
na lang ang kagandahan ko. Buti nakaabot ako ng isang buwan dito kahit araw-araw
niya rin akong binubugahan ng apoy.
Speaking of isang buwan, bukas na pala ang 30th day ko dito sa SDM Empire. Hmm. I
think there should be a celebration.
Bigla naman akong napaayos ng tayo nang biglang nagawi ang tingin ni Sir D sa
direksyon ko. Kasalukuyan kong inaayos ang mga confidential documents sa steel
cabinet dito sa loob ng office niya.
"My schedule, Miss Borara." Tipid na sabi niya. Apat na salita lang 'yan pero
naintindihan
ko agad ang ibig niyang sabihin dahil dyosa ako at taglay ko ang maladyosang common
sense. Sanay na rin ako sa kaka-murder niya ng apelyido ko kahit hindi naman talaga
namamatay, bininyagan nga lang.
"Sandali lang po." Dali-dali akong lumabas at kinuha ang schedule niya sa ibabaw ng
table ko.
Pagpasok ko ulit sa loob ng opisina niya ay nakasimangot na ito ulit na para bang
inip na inip sa kahihintay sa'kin samantalang hindi naman yata umabot ng twenty
seconds ang pagkuha ko ng schedule niya, tsk.
"A-ah ito Sir. May signing of contract kayo with Simone Salvatore at 11:30am sa
Sebonne's Place, lunch meeting na rin po 'yon. At 1pm may business proposal meeting
kayo with Mr. Levine. May meeting din po kayo with the Board of Directors mag
2:30pm."
"Is that all?" Aniya na hindi nakatingin sa'kin. Busy ito sa kakabasa at kakapirma
ng mga nagtatangkasang vouchers at checks.
"Ah meron pa po." Napatigil naman ito sa pagpirma at bahagya akong tinapunan ng
tingin ngunit ibinalik din nito kaagad sa ginagawa ang kanyang mga mata.
"Mag 5pm po...." Natigilan naman ako. Ano nga ba ang pwede? Hmm.
Nag-angat ulit ito ng tingin habang hindi binibitawan ang kanyang ballpen.
"Mag 5 pm pwede na kayong umuwi. Hihi." Ngumiti ako na nagpapa-cute dahil alam kong
nakakahawa ang ngiti ko sabi ni Lady M.
Ngunit sadyang gawa talaga sa bato itong si Sir D dahil wala manlang itong reaksyon
at bumalik ulit sa kanyang ginagawa. Na para bang hindi manlang ako humirit. Ano ba
'yan. Corny yata ng joke ko. Hindi naman ako kumakain ng mais ah.
Binalikan
ko na lang ang ginagawa ko at tinapos ito nang walang imik. Hindi ako sanay sa
ganito dahil ayaw kong napapalibutan ako ng nakakabinging katahimikan. Malungkot
kaya 'yon. Pero dahil mabait at masunurin akong secretary pinagtatiyagaan ko na
lang ang nakakabagot na opisina ni Sir D.
Lumabas na ulit ako ng office niya pagkatapos kong maligpit lahat ng files na in-
alpha ko sa steel cabinet. Kahit ganito ang scenario namin araw-araw ay parang
hindi pa rin ako sanay. Haay. Ang hirap talaga kapag bugnutin ang boss mo at bigla-
bigla na lang nagta-transform sa dragon kapag nagagalit.
Masyado itong perfectionist lalo na sa pagpapatakbo ng kompanya nila. Hindi na rin

bago sa'kin kung may nabubulyawan siyang empleyado dahil sa kapalpakan. Masyado nga
talagang matalino si boss dahil kahit isang pahina pa lang ng report ang nababasa
niya, alam niya kung may mali o wala. Kaya nga napaalis ang Finance Manager nung
nakaraan linggo dahil nagtangka daw itong magsabutahi ng bank accounts ng SDM
Empire. Kung paano nadiskubre ni Sir D ay hindi ko alam at wala rin akong balak na
alamin dahil baka bugahan pa ako ng apoy 'non pag malaman niyang nakiki-tsismis
ako.
Mabilis lumipas ang oras at pagtingin ko sa orasan ay 11:15 na. Napatingin ako sa
glass door nang bigla itong bumukas at iniluwa 'non si Sir D bitbit ang kanyang
attache case. May meeting nga pala siya. Naglakad lang ito ng diretso at nilagpasan
lang ako. Hindi manlang nagpaalam, tsk!
Ang sabi nila at ayon rin kay Google, kadalasan ang ginagawa ng secretary ay
sinasamahan ang boss sa meeting nito at nagti-take down notes o nagsi-steno, pero
iba kami. Hindi
niya ako pinapasama at parang taga remind at taga-arrange lang ako ng schedule
niya, taga sagot ng telepono, at taga-file. Parang hindi na nga niya kailangan ng
secretary eh, dahil halos wala naman akong matinong nagagawa. Palagi pa akong
nabubulyawan.
Haay. Makapag-status na nga lang sa FB.
The dragon is out. My beauty is at rest.🚺💺💺💺
#sleepy
I clicked post. Ayan.
NAPANGITI ako nang matapos kong maihanda lahat ng dadalhin ko mamaya. Maaga talaga
akong nagising at nagpatulong kay Lady M na magluto. Siya ang nagluto ng carbonara
at ako naman sa adobong manok at beef steak. Nilagyan ko rin maraming toppings na
sliced onions para kunwari isang chef ang nagluto nito. Ganun din ang ginawa ko sa
adobo.
"Salamat, Lady M."
"O siya, sige na. Magbihis ka na at baka ma-late ka pa."
Tumango at mabilis na pumasok sa kwarto ko. Nagsuot ako ng black turtle neck na
fitted blouse at tucked-in na paldang puti at nagbelt din ng puti. Naglagay din ako
ng pulbo at lip tint para lalo akong gumanda. Hihi.
Pagkarating ko sa SDM ay dumiretso agad ako sa pantry para itago ang dala ko. Gusto
kong isurprise si Sir D mamaya, baka sakaling dito ko pa siya mapapangiti ulit.
Kahit binubugahan niya ako ng apoy araw-araw, hindi ako susuko. Mapapangiti ko rin
siya. Aja! Fighting!
***
"Sir tulungan niyo po ako. Ayaw ko ng pumunta ng pantry. May ipis 'don!" umiiyak na
saad ko kay Sir para maniwala. Ramdam ko ang pagtulo ng mga luha ko. Buti na lang
nakapagdala ako
ng extrang sibuyas at hiniwa ko ito malapit sa mata ko kaya tumulo talaga ang luha
ko.
"Y-you're afraid of cockroach?" Untag nito na biglang lumambot ang kanyang mukha.
Nabuhayan ako ng loob. Iyak pa more Nisyel.
"O-opo Sir. Gumapang pa nga sa binti ko eh kaya bigla akong napatakbo dito. Ayaw ko
na talagang bumalik 'don. Baka mamatay ako pag inataki ako sa puso dahil may phobia
ako sa ipis." Muli kong pinatulo ang luha ko at ngumuso para magmakaawa. Bigla
naman itong napalunok at napaiwas ng tingin.
"How come? I told the maintenance to make sure-"
"Naku hindi po, meron po talaga! Ipapakita ko pa sa inyo kung saang banda."
Napabuntong hininga naman ito at pagkuwa'y tumayo. Hihihi.
And the best actress award goes to....
Nisyel Love Borora!
*clap*clap
Nai-imagine ko talagang nasa entablado ako at pinapalakpakan habang kinukuha ko ang

aking trophy. Hihi. Parang ang ganda 'non ah.
Ang totoo wala naman talaga akong nakitang ipis 'don dahil ang linis linis kaya ng
pantry. Pero totoong may phobia ako sa ipis. Nakakadiri kasi 'yon, pakiramdam ko
kakainin nila ako ng buhay sa tuwing makikita ko sila.
Sinamahan ko si Sir D sa loob ng cafeteria. Pagbukas na pagkabukas niya ng pinto

ay....
"Charaaaaaan! Surprise!"
"F*ck!" Napaiktad si Sir sa sigaw ko. Nagulat yata. Hihi.
"What the hell is this all about?" Salubong ang kilay nito at napahalukipkip.
"Sir talaga. Ayaw niyo ba sa surprise ko? Ako po nagluto lahat niyan." Sorry Lady
M, saka na kita bibigyan ng credits
sa pagluto mo ng carbonara. Kailangan kong pangitiin si Sir.
"Y-you did?" Aniya na mukhang gulat at....
may amusement sa kanyang mga mata?
Hihihi. Si Sir talaga nagustuhan din pala ang effort ko.
"Opo, kaya maupo na kayo at kakain tayo. Sagot ko ang lunch natin ngayon."
Nakangiting saad ko.
''Why?'' Naguguluhang saad nito.

''Ay Sir hindi niyo ba naaalala? Monthsary kaya natin ngayon!''
Nataranta ako nang bigla itong napaubo na parang nabulunan ng laway kaya dali-dali
akong kumuha ng tubig at binigay sa kanya.
''Ayos lang kayo Sir?''
''Y-yeah. But monthsaries are for couples only Love.'' Napailing ito at bigla itong
ngumiti pero hindi ko iyon pinansin dahil biglang tumalon ang puso ko.
Holyness! Tinawag niya ulit akong Love!
Napahawak ako sa dibdib ko dahil pakiramdam ko lalabas ang puso ko anumang oras.
Hala! Masama 'to. Malapit na ba akong mamatay?
Kalma Nisyel. Inhale. Exhale. Breathe in. Breathe out.
''Kayo talaga Sir. Wala namang batas sa Pilipinas na ang monthsary ay para sa
magjowa lang ah. Meron din kaya sa magkakaibigan. Pero sa atin naman, monthsary ng
unang araw na naging boss kita at assistant niyo ako.''
Napatango-tango naman ito habang nakaangat ang sulok ng kanyang labi na lalong
nagpakabog sa dibdib ko. Kelangan ko yatang magpacheck-up sa puso.
"Alright. Monthsary it is," sabi niya na nakangiti at umupo sa upuan. Pangdalawahan

lang ang mesa dito sa pantry at tamang-tama. Umupo na rin ako sa kabilang upuan at
binuksan ang mga
natatakpang pagkain.
"W-what's that?" Biglang namutla si Sir D at parang biglang itong pinagpawisan

habang nakatingin sa beef steak at adobong manok.
"Adobong manok po at beef steak. Specialty ko 'to lahat Sir. Naku tikman niyo at
baka makakalimutan niyo ang pangalan niyo sa sobrang sarap," pagmamayabang ko at
ngumiti ng pagkalapad lapad. Ngunit walang nagbago sa reaksyon ni Sir. Para itong
tatakbo anumang oras habang nakatingin ito sa ulam na parang takot na takot.
"Sir hindi po kayo kakainin ng ulam. Kayo po ang kakain ng ulam. Bakit po parang
takot na takot kayo?" Tanong nito.
''N-nothing. I-i'm just s-surprised.'' Nauutal na untag nito. Hala! Bago 'to ah. Si
Sir nauutal. Siguro na overwhelm siya sa ginawa ko.
Pumikit ako at nag-usal ng munting dasal bilang pasasalamat bago sumandok ng kanin.
"Kain na po tayo Sir. Dinamihan ko talaga ang onions kasi po maraming benefits ito
sa katawan. Tulad na lang ng pagstable ng digestive system natin. Nagre-regulate
din ito ng blood sugar at nakakapag-improve ng immune system natin. Kaya po an
onion a day will keep the doctor away." Ngumiti ulit ako kay Sir at napalunok ulit
ito dahil nakita ko ang paggalaw ng adam's apple niya. At dahil mabait nga akong
assistant, sinandukan ko siya ng kanin at nilagyan ng ulam ang kanyang plato.
Dinamihan ko pa nga ang onions eh para healthy living siya.
Napangiti ako sa sunod-sunod na pagsubo ni Sir. Mukhang hindi na nga ito ngumunguya
eh. Masyado yatang nasarapan sa luto ko. Parang ayaw maubusan eh. Sunod-sunod din
ang pag-inom nito ng tubig. Gutom yata si Sir dahil tumagatak na talaga ang pawis
nito.
"Ito Sir. Tikman niyo 'tong carbonara. Masarap 'to." Inusod ko malapit sa kanya ang
lalagyan ng carbonara. Nakita ko naman ang pagkinang ng mata nito pagkakakita nito
sa carbonara.
"Thanks," Aniya.
Shet!
First time ulit 'to.
Nag-thank you siya!
"Oh ano? Masarap po diba?"
"Y-yeah," nakangiting sagot nito.
Ehmeeged! Ngumiti ulit siya! Tagumpay!
Pagkatapos naming kumain ay niligpit ko agad ang pinagkainan namin at nilagay sa

lababo para mahugasan.
Nasa gitna ako ng ginagawa ko nang bigla kong naramdaman na parang may kumikiliti
sa dulo ng hinlalaki ko sa paa kaya tiningnan ko ito.
Nanlaki ang mga mata ko at bigla kong nabitawan ang basong hawak ko. At...
"Aaaaaaaaah! Siiiiiiiiiir!"
"Dang it! What's wrong Love?" Nag-aalalang saad ni Sir D at lumapit sa'kin.
"Ipiiiiiiissssss!"
Mabilis pa sa alas kwatrong tumalon ako kay Sir at nagpakarga. Bridal style.
Huhuhu. Kanina ko lang sinabing may ipis dito ah pero nagkatotoo agad. Huhuhu.
Totoo nga talaga ang sinasabi nilang...
Be careful of what you wish for. Huhuhu...
♕GreatFairy♕
=================
TUB 9: Leave Form✔
"Are you okay?" Nag-aalalang tanong ni Sir D habang karga-karga ako papasok sa
kanyang opisina.
Hindi ako nakasagot dahil parang ngayon lang nag-sink in sa utak ko ang posisyon
namin.
Am I hallucinating?
Karga-karga talaga ako ni Sir?
Holiness!
Napahawak ako sa aking dibdib nang bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko.
Kailangan ko na talagang magpa-check up sa doktor dahil baka may taning na ang
buhay ko nang hindi ko manlang namamalayan. Masama 'to. Masama.
Nanganganib ang lahi ng mga endangered species.
Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa aking isubsob ang mukha ko sa dibdib ni Sir
D. Ang alam ko lang, parang nakaramdam ako ng hiya.
Ngunit lalong nagulantang ang aking pagkadyosa ng marinig ko ang tibok ng puso ni
Sir D. Dikit na dikit kasi ang tenga ko sa kanyang dibdib.
Ang bilis din ng tibok ng puso niya!
Hala!
Di kaya?
Mamamatay na rin si Sir?!
Oh nose!
Hindi pwede.
Hinding-hindi dahil....
Sinimhot-simhot ko ang kanyang dibdib.
Ang bango niya!
Deeemn!
Nabubuang na yata ako.
Pero...
Pag mamamatay rin si Sir D, mababawasan ang lahi ng mga mababango. At siyempre
mababawasan ang lahi ng mga dragon sa mundo.
"You should have worn your shoes. Why are you wearing slippers anyway?"
Bigla akong natigilan nang tanungin ako ni Sir D pagkalapag niya sa akin sa couch.
Napatingin din ako sa mga paa ko at ngayon ko lang napagtantong nakatsinelas nga
ako.
Ngumuso ako habang nakayuko at nakatingin sa mga paa
ko.
"Hinubad ko po kanina kasi naman Sir eh! Ang sakit sakit na ng paa ko. Napaltusan
na nga eh," pagmamaktol ko.
Walang anu-anong yumuko si Sir D at hinawakan ang paa ko at sinipat niya ito.
Nagitla ako nang makitang umigting ang panga nito pagkakita nito sa paltos ko.
Hala? Nagalit?
"S-sir? Galit po kayo?" Tiningala niya ako at nakita ko ang biglang paglambot ng
mukha niya.
"N-no. I'm not mad. It's just-"
"Po?"
"I-i'm pi-"
Napahilamos ito sa kanyang mukha at parang naghahanap ng sasabihin. Hala! Kanina pa

'to si Sir eh. Pansin kong parang naging ibang tao siya simula nang....
Natigilan ako.
Kailan nga ba?
Pinilit ko itong inalala at...
Aha!
Simula nang iyakan ko siya kanina para ipakita ang surprise ko!
Sinundan ko lang ng tingin si Sir D nang tumayo ito at parang may kinuha sa kanyang
drawer. Pagbalik nito ay may dala na itong alcohol.
Huwag niyang sasabihing lalagyan niya ng alcohol ang paltos ko!
Mabilis kong kinuha ang magazine sa ilalim ng center table at itinakip ito sa paa
ko.
"What are you doing?" Aniya na nakakunot ang kanyang noo.
"Parang awa niyo na, Sir! Huwag niyo pong lalagyan ng alcohol ang paltos ko. Ayaw
ko pa pong mamatay!" Mangiyak ngiyak na saad ko at tinakpan nang maigi ang aking
mga paa.
"I won't do that. C'mon, give it to me."
Wala akong nagawa nang bigla nitong kinuha ang magazine pagkatapos dali-dali itong
umupo sa couch at ipinatong ang mga paa ko sa kanyang kandungan. Naglagay ito ng
alcohol sa
kanyang palad at....
Nilagay sa hinlalaki ko!
"The cockroach has gone here right?" Anito kaya tumango ako.
"Ang bait niyo rin pala Sir 'no? Hihihi," wala sa sariling komento ko kaya
natigilan si Sir.
"Stop overthinking. Tss," aniya.
Ay!
Beast mode na naman. Bipolar ata 'tong si Sir D eh. Minsan mabait pero kadalasan
masungit.
Literal akong napanganga nang walang anu-anong hinipan ni Sir D ang paltos ko sa
paa.
Holy crap!
"Does it still hurt?" Tanong niya.
Wala sa sariling napatango ako. Ngunit naramdaman ko ang pagtulo ng mainit na

likido sa aking mga mata.
Hala!
Bakit naiiyak ako?
Pinahid ko ito habang hindi nakatingin si Sir D pero may tumulo pa rin mula sa mga
mata ko. Hindi ko na napigilan ang paghikbi na ikinataranta ni Sir.
"W-what's wrong? Does it still hurt? Did I do something wrong?" Sunod-sunod na

tanong nito na puno ng pag-aalala.
Umiling iling ako at pinahid ang mga luha ko gamit ang likod ng dalawang kamay ko.
"Hey! Why are you crying?"
Eh?
Bakit nga ba?
"Wala po. Hihi. Naaawa lang po ako sa paa ko kasi nasaktan ng sapatos ko."
Napabuntong hininga naman si Sir at itinuloy ang paghilot hilot ng paa ko.
Kasi Sir D ito ang unang pagkakataon na may taong nag-aalala sa'kin liban sa mga
madreng kinagisnan ko.
Gusto ko sanang idagdag pero baka umiyak din si Sir. Magmumukha kaming timang pag
nagkataon.
Isa pa...
Ang isang dyosa ay hindi umiiyak. Magmumukha akong loser 'non. Ayaw ko namang
agawan ng korona ang yaya
ni Angelina 'no.
"You better get rest," untag ni Sir at bigla akong binuhat. Ayan na naman ang
dibdib ko. Parang may nagrarambulan na naman sa loob. Kailangan ko na talagang
magpaalam kay Sir na a-absent ako bukas.
Dinala ako ni Sir D sa private room dito sa loob ng kanyang opisina at inilapag sa
kama. Yaman.
"Sir bakit po-"
"Stop asking and just sleep," ma-awtoridad na saad niya kaya napatakip ako ng
bibig.
"Sabi ko nga po matutulog na," sagot ko. Mahirap na baka bigla nalang mag-transform
itong si Sir.
Bigla kong naramdaman ang pagbigat ng talukap ko nang ipinikit ko ang aking mga
mata. Hanggang sa ang huling narinig ko na lang ay ang marahang pagsarado ng pinto
bago kinain ng dilim ang diwa ko.
NAGISING ako nang maramdaman kong nauuhaw ako. Bigla pa akong natigilan nang
nagising ako sa malambot na kama at malamig na silid ngunit ng maalala ko kung
nasaan ako ay nagtuloy tuloy ako sa pinto. Pero halos mapaigtad ako nang mabungaran
ko ang galit na galit na si Sir D habang nakaharap sa mga naka-unipormeng apat na
lalaki na sa tingin ko ay ilan sa mga maintenance dito sa 21st floor.
"IT'S BECAUSE YOU'RE ALL USELESS!"
"P-pasensya na p-po S-sir, d-doblehen nalang po namin ang siguridad s-sa

paglilinis," takot na takot na saad ng isang mama. Kawawa naman. Itong si Sir D
pinatulog lang ako at nag-transform kaagad.
Dali-dali akong nagmartsa palabas bago ko pa makuha ang atensyon ni Sir D, baka
bugahan din ako ng apoy mahirap na. Hindi naman niya ako napansin dahil nasa apat
na mama ang atensyon niya at nakatagilid ang posisyon niya sa connecting door ng
cubicle ko.
Uminom ako ng tubig mula sa tumbler ko dahil ayaw ko munang bumalik ng pantry. Baka
magkita pa kami ng ipis 'don mahirap na. Pagkatapos kong uminom ay kumuha ako ng
leave form sa cabinet at dali-dali akong nagfill up dito. Pagkatapos kong pirmahan
ay sumilip ako sa loob ng opisina ni Sir.
Ngunit napasubsob ako nang hindi sinasadyang naipasok ko ang katawan ko sa loob ng
biglang dumagundong ang galit na galit na boses ni Sir D.
"YOU'RE ALL FIRED!"
Napapikit ako nang maramdaman ko ang pagsakit ng noo kong tumama sa gilid ng pinto.
Huhuhu.
"What the h*ll are you doing there, Love?!"
Dali-dali akong nilapitan ni Sir D at binuhat papuntang couch.
"And you! What are you waiting for?! GET LOST!"
Gusto ko sanang pagsabihan si Sir D na huwag niyang sisantihin ang mga mamang
tagalinis ngunit hindi ko nagawa sa sobrang hapdi ng noo ko. Nakita ko na lang ang
sabay sabay na paglabas ng mga mama na bagsak ang balikat.
"Darn it! Look what you've done to your forehead!" Galit na saad ni Sir na may
bahid ng pag-alala. Lumabas ito at pagbalik nito'y may bitbit na itong cold
compress.
"Didn't I left you sleeping in my room? How did you get there? Tss," aniya habang
dinadampian ng cold compress ang aking nuo.
Ngunit bigla na namang nagrambulan ang mga kulisap sa aking dibdib nang tumama ang
kanyang hininga sa aking mukha.
Eh?
Napatingin ako sa hawak kong leave form at wala sa sariling inilahad ito sa harap
ni Sir D na ikinatigil
niya.
"What's this?"
"Leave form po."
"Tss. I know. Why do you have this?" Kunot-noong tanong nito.
"A-absent po ako bukas."
"Why is that so?" untag nito at itinuloy ang kanyang ginagawa sa aking nuo.
"Magpapacheck up po ako." Napatigil ito at tiningnan ako nang bahagya.
"Does your feet still hurt?" Umiling-iling ako.
"Then why ar-"
"Eh kasi Sir malapit na akong mamatay!"
"WHAT?!" Biglang nagdilim ang mukha nito at hindi makapaniwalang tiningnan ako.
"Opo. Kailangan ko pong ipa-check up itong puso ko."
"W-why? Do you have heart disease? Why didn't you tell me?!" Puno ng pag-aalalang
untag nito.
"Yun nga ang aalamin ko Sir eh. Kasi mukha yatang may sakit talaga ako. Bigla bigla
na lang kasing bumibilis ang tibok nito lalo na pag magkalapit tayo. Tulad ngayon
ang bilis-bilis ng tibok nito. Siguro may hereditary heart di-"
Napatigil ako nang maramdaman kong biglang nanahimik si Sir D at tumigil sa

pagdampi ng cold compress sa nuo ko.
Pumaling ang ulo ko para tingnan siya. Ngunit ganun na lang ang pagkagulantang ko
nang....
.
.
"Pft! Hahahahahaha..."
"Hahahahahaha..."
Holy crap!
Tumatawa ang dragon kong boss!
Magugunaw na ba ang mundo?!
Hindi lang basta tawa dahil hawak-hawak pa nito ang kanyang tiyan.
Di kaya?
May sumanib kay Sir D na masamang nilalang?
Napatingin ako sa loob ng buong opisina ngunit wala naman akong may napansing
kakaiba.
Bobo ka talaga, Nisyel. Malamang paano mo 'yan makikita kung nasa loob nga ng
katawan ni Sir D. Haaay...
Napatingin ako sa kanang kamay ko nang may maisip ako.
"Hahahahahaha..."
Lalo akong nanggigil nang hindi parin tumitigil sa kakatawa si Sir.
Sorry right hand, kailangan mo munang magtrabaho ngayon.
Pumikit ako nang mariin at saka huminga nang malalim.
*PAAAK!
Buong lakas na sampal ko kay Sir D na ikinapaling ng kanyang ulo kasunod ang
pagdagundong ng malutong nitong pagmumura.
"DANG IT!"
♕GreatFairy♕
=================
TUB 10: Moment✔
"What was that for?" masungit na tanong niya habang napapahawak sa kanyang pisngi.
"Kayo na ba talaga 'yan Sir? Nawala na ang sumanib sa inyo?" tanong ko at sinipat
sipat ang kanyang mukha. Bumakat pa talaga ang sampal ko. Kaya pala parang napaltos
din ang palad ko. Pulang pula ito at parang lalabas ang dugo.
"Crazy. Tss. Give me your hand."
Eh?
Give me your hand daw?
Hihingin na ba ni Sir ang kamay ko para pakasalan? Pero hindi naman kami magjowa
ah. Ang alam ko, 'yon ang ginagawa ng jowang lalaki pag gusto na nitong pakasalan
ang babae.
"Eh diba hindi naman tayo magjowa Sir? Eh bakit niyo hihingin ang kamay ko?"
"You're overthinking again. Tss," masungit na saad nito.
"But someday I asdfghjkl-"
"Po?" Hindi ko na naintindihan ang huling sinabi niya dahil binulong niya lang ito
sa sarili niya.
May pagka ing-ing din pala ang dragon na 'to.
"Nothing. Just give me your hand and stop asking," walang emosyong sabit nito at
hinablot ang aking kamay. Para akong napapaso nang hinawakan nito ang aking kamay
at hinaplos ang aking palad gamit ang kanyang daliri. Gusto ko sanang kunin pabalik
ngunit mahigpit ang pagkahawak nito.
"Does this hurt?" Wala sa sariling napatango ako dahil mahapdi naman talaga ang
palad ko dahil manipis ito.
"It's your fault. Tss," nakabusangot na saad nito at hinipan ang aking palad.
Napapikit naman ako sa kakaibang damdaming lumulukob sa aking dibdib.
Hindi na yata ako normal.
"Kasalanan ko pa ngayon Sir? Eh ang kapal
kaya ng mukha niyo, ang sakit tuloy ng palad ko," nakangusong sagot ko habang
nakatingin sa palad kong hinahaplos pa rin ni Sir D gamit ang kanyang daliri.
Tiningnan niya naman ako nang masama na parang hindi katanggap-tanggap ang sinabi
ko. Kasalanan ko ba kung hindi niya ako inorient na matigas pala ang buto niya sa
mukha?
"Talkative. Tss."
Pagkatapos nitong haplus-haplosin ang palad ko ay ibinalik ulit nito ang ice pack
sa noo ko na sa tingin ko ay nagkaroon ng maliit na bukol.
Walang hiyang pinto kasi 'yon eh. May sakit na nga ako sa puso dumagdag pa ang
ginawa niya sa noo ko.
Pero teka...
"Sir pumapayag na po ba kayong mag-absent ako bukas?" Tanong ko at tiningala si Sir

D. Nakita ko naman ulit ang pag-iwas nito ng tingin sa aking mukha nang magtama ang
aming mga mata. Weird.
"I won't. I need you here tomorrow."
"I need you here tomorrow."
Eh?
Bakit parang kinikiliti na naman ang dibdib at tiyan ko?
May sakit nga talaga siguro ako. Pero ang sama-sama nitong dragon na 'to. Ayaw pa
akong payagan. Kung mamatay ako dahil sa sakit, siya ang unang mumultuhin ko. Kahit
sa pagligo niya sasamahan ko siya. Kapag iihi at dudumi siya sasamahan ko pa rin
siya.
Napangisi ako sa isiping iyon. Ano kaya ang itsura ni Sir kapag dumudumi siya ano?
O di kaya, paano kaya siya umiihi? Tumatayo kaya siya o umuupo sa bowl? Hihihi.
Baka naman may iba
pa siyang style. Baka nag-i-isplit pala si Sir sa bowl. Ang sarap niya sigurong
kuhanan ng litrato at ipapaframe saka idi-display dito sa table niya.
Hayaan na nga. Parang ang sarap din palang mamatay. Magagawa mo ang lahat ng gusto
mo. Invisible ka pa, walang makakita kung magnanakaw ka.
Pero... Di ba pag isa kang kaluluwa hindi mo mahahawakan ang mga bagay? Kaya paano
ako makakapagnakaw 'non?
Teka, bakit ba pagnanakaw ang naiisip ko? Masama iyon. Masama. Baka mapunta pa ako
sa impyerno pag nagkataon. Hindi ako pwedeng mapunta sa impyerno dahil isa akong
dyosa. Si Sir D dapat ang mapunta sa impyerno dahil masama siyang amo.
Oh wait...
"Sir kailangang payagan niyo po akong umabsent bukas dahil wala naman kayo dito."
Kumunot na naman ang noo nito at tiningnan ako na para akong astraunaut na
kakalapag lang mula sa kalawakan.
"What?" tanong nito.
"Eh di po ba magpapa check up din kayo bukas?"

"What the h*ll are you talking about?"
"Eh diba may sakit din kayo sa puso? Narinig ko kaya kanina na kakaiba din ang
tunog diyan sa dibdib niyo!" Ngumuso ako at biglang dinuro ang kanyang dibdib.
Nabitawan nito ang ice pack na hawak niya at biglang itinagilid ang kanyang mukha
kaya kitang kita ko ang pamumula ng kanyang tainga.
Hala!
"Sir! May allergy kayo sa'kin? Bakit hindi niyo agad sinabi?! Ang pula pula mo
tuloy. Kailangan mo ring pumunta ng doktor bukas. Mahirap na, baka last stage na
pala 'yan. Isang araw bigla ka na lang mamamatay."
"WHAT?!"
"Naku Sir kung ayaw mong maniwala bahala
ka! Ikaw rin, pag mamamatay ka siguradong sa impyerno ang bagsak niyo dahil ang
sama-sama niyo!"
"The h*ll are you talking about this time?" Tiningnan niya ako nang matalim at
parang hindi makapaniwala.
"Ngayon naman itatanggi niyo pa? Kakasisanti niyo lang kaya ng apat na mamang
tagalinis. Kawawa naman sila, wala na silang makakain dahil nawalan ng trabaho."
"Because they're useless and stupid. They're not doing their job properly."
"Isang pagkakamali lang naman 'yon eh. Naku Sir kailangan niyong panoorin ang
pelikula nila Popoy at Bashang, nang maintindihan niyo ang ibig sabihin ng SECOND
CHANCE!" Nakataas kilay na saad ko na ikinailing ng ulo ni Sir D.
"You're too loud. Tss."
"And you're too sungit! Tss." Sagot ko na ikinatigil ni Sir. Pero nakita ko ulit
ang pag-angat ng sulok ng labi nito.
"Sir kung hindi niyo ako papayagan umabsent bukas, kayo ang unang mumultuhin ko pag
namatay ako!"
"As if I'm afraid. Tss."
"Bubulungan ko kayo habang natutulog kayo."
"The hell I care."
"Dadalawin ko kayo sa panaginip niyo."
"I don't care."
"Kikilitiin ko ang tenga niyo sa hatinggabi."
"I don't give a damn."
"Sasakalin ko kayo habang tulog na tulog na kayo."
"I'm not afraid."

"Yayakapin ko kayo nang mahigpit."
"I won't mind."
"Hahalikan kita nang hindi niyo nalalaman."
"I'll like it."
"Po?!"
"N-nothing. You're too noisy. Tss. Go back to work."
Naiwan akong nakanganga nang biglang tumalikod si Sir papasok sa kwarto na

tinulugan ko kanina.
Anyare 'don?
Tumayo ako mula sa couch at inilibot ang paningin ko.
Ano bang pwedeng gawin?
Napatingin din ako sa pinto ng kwartong pinasukan ni Sir.
Wala yata siyang balak lumabas pa 'don.
Napatingin naman ako sa laptop ni Sir.
Pagkakataon ko na 'to.
Baka nakabukas pa ang fb niya kaya pwede kong tingnan ang username niya para ma add
friend ko siya.
Lumapit ako sa kanyang mesa para makita ang kanyang ginagawa sa laptop niya.
Pagkapindot ko ng mouse ay biglang lumabas ang hindi ko inaasahang magagawa ni Sir.
Seriously?!
Is this true?
My goodness gracious!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 11: Operation-Ligaw✔

Literal na nanlaki ang aking mga mata at napawaang din ang aking mga bibig kaya
tinakpan ko ito gamit ang kaliwang kamay ko dahil baka pumasok ang hindi dapat
makapasok.
But...
Seriously?!
Ito pala ang pinagkakaabalahan ni Sir?
Walanjo!
Ang sungit-sungit niya sa mga empleyadong kukupad kupad sa pagtatrabaho pero nag-
go-google lang naman pala siya!
Tapos sa daming ng pwedeng i-search, ito pa? Magagamit ba niya 'to sa business?
HOW TO COURT A WOMAN
Bakit nagri-research si Sir tungkol sa panliligaw?
May liligawan ba siyang babae?
Napahawak ako sa dibdib ko nang bigla itong sumikip.
Parang nalulungkot ako sa isiping may liligawan si Sir D.
Bakit kaya?
Aha!
Tama. Tama.
Nalulungkot ako para sa mamalasing babae na liligawan ni Sir. Ang malas malas
talaga ng babaeng 'yon pagnagkataon.
Ako kaya? Kailan kaya ako makakakita ng liligawan?
At isa pa, paano ba manligaw ng lalaki?
Makapag-google nga mamaya.
Ini-scroll ko ang mouse para mabasa ang nakasulat sa article.
HOW TO COURT A WOMAN
1. Remember that courting is different from dating.
2. Determine yourself if you're ready to do it.
3. Understand the importance and benefits of courtship.
4. Be friend with the girl you want to court.
5. Know her family.
Ang duga talaga ni Sir D, kung makabulyaw siya 'don sa mga mamang tagalinis, akala
mo kung ginagawa niya talaga ang trabaho niya.
Eh wala ngang ka kwenta kwenta 'tong
ginagawa niya eh. Naturingang genius, hindi pala marunong manligaw 'tong si Sir!
Tsk. Tsk.
"WHAT ARE YOU DOING?!"
"Ay! Palaka!"
Napaigtad ako nang biglang umalingawngaw ang baritonong boses ng dragon sa buong
opisina.
Napakagat labi ako at dahang-dahang lumingon.
And there. Standing furiusly with his jaw clenched and his hands balled in fists.
Sa sobrang kaba ko, hindi ko napansing napapa-english pala ako.
"Eh.. Hehe. S-sir kayo pala. Hehe.."
Wala sa sariling napakamot ako ng ulo ko.
Dead meat ka na naman Nisyel.
"WHAT ARE YOU DOING WITH MY LAPTOP?! DIDN'T I TOLD YOU TO GO BACK TO WORK?!"
Deeemn! Beast mode na naman si D!
Ayan kasi Nisyel nangingialam ng hindi dapat pakialaman eh!
"Magri-research lang po sana ako kung paano kinakatay ang isang dragon. Hihi."
"WHAT?!!!"
"Ay hindi po pala. Hihi. Magri-research po ako kung paano manligaw ng dragon para
umamo."
"D*mn woman!" Bulong ni Sir na rinig na rinig ko ngunit nagkunwari akong hindi ito
umabot sa aking pandinig. Napahilamos ito ng kanyang mukha at namumula na naman
siya sa galit.
Huhuhu. Wala yatang araw na hindi nagagalit 'tong dragon na 'to. Kani-kanina lang
nakangiti siya pero ngayon para siyang nagugutom na cannibal at kakainin ako nang
buong-buo anumang oras.
"Ayos lang kayo Sir? Hehe."
"DID I GAVE YOU THE AUTHORITY TO INVADE MY PERSONAL PROPERTY MISS BORARA?"
Nanggagaliiting untag nito pero hindi ako natinag. Kala niya ha. Sanay na kaya ako
sa pambubulyaw niya.
"Hihi. Kayo talaga
Sir, nakikigamit lang eh. Ang damot niyo naman. Huwag kayong mag-alala Sir, your
secret is safe with me," seryosong sagot ko ngunit nakangiti. Kumunot naman ang
kanyang noo at tiningnan ako nang masama.
"Naku promise talaga Sir! Hinding-hindi ko ipagsasabi na hindi kayo marunong

manligaw," untag ko at itinaas ang aking kaliwang kamay na parang nanunumpa sa
watawat ng Pilipinas.
Ayaw ko ngang itaas ang kanang kamay ko kasi hindi naman ako sigurado kung
matutupad ko ang promise ko 'no.
"WHAT???!!!"
"Ayy torpe!!!" Literal akong napalundag sa lakas ng bulyaw ni Sir D. Pakiramdam ko

lumabas ang nagtatagong tutuli sa loob ng tenga ko.
"Naku wala po! Wala po! Ang sabi ko po wala akong nakita. Hihi."
"GET OUT!!!"
"Po?!"
"I.SAID.GET.OUT!!!"
Dali-dali naman akong lumapit sa pinto para lumabas pero napatigil ako nang may
naalala ako.
"Ay teka Sir. Time first muna ha?"
"WHAT?!" Bulyaw na naman nito na parang lalabas ang kanyang dila.
"Ang highblood niyo naman Sir. Chilax! Itatanong ko lang naman po kung saan ako
lalabas eh. Dito po ba sa office niyo o sa SDM building? Linawi-"
"DANG IT! GET LOST!!!"
"Sabi ko nga po lalabas na. Kayo talaga Sir masyado kayong excite-"
"NOW!!!!"
*BLAG!
Ibinagsak ko nang pagkalakas-lakas ang pinto para ramdam talaga ni Sir D ang
paglabas ko.
Hay naku. Hindi ko talaga maintindihan itong si D eh. Minsan ngumingiti, minsan
tumatawa pero KADALASAN galit sa mundo. Ang sarap niyang ipatapon sa Pluto.
Haaay. Kung hindi lang talaga
ako mabait at mapagkumbabang assistant, matagal ko nang inihulog ang dragon na 'yon
sa building na 'to ng maintindihan niya ang ibig sabihin ng pagpapakumbaba. Tamang
tama dahil nandito kami sa 21st floor. *sigh*
Napatingin ako sa orasan nang bigla akong natauhan nang makita kong pasado alas
singko na pala. Ibig sabihin ay...
Uwian na!
Ni-shut down ko ang computer at ko inayos ang bag ko para umuwi.
Nang mabitbit ko na ang bag ko ay mabilis kong tinungo ang pinto para makapagpaalam
sa dragon.
"Bye Sir D! Tomorrow is another day!" Saad ko na ikinagulat ni Sir na mukhang busy
sa laptop niya.
Siguro itinuloy niya ang pagri-research niya.
"Dang!" Rinig kong bigkas niya bago ko tuluyang naisara muli ang pinto.
Ang ubod niya talaga ng sungit. Nagpapaalam naman ako ng maayos tapos damn ang
isasagot niya. Hindi niya ba napanood ang commercial ng biogesic na dapat ang
sabihin niya ay ingat!
Haaay....
Makauwi na nga.
They can imitate you
But they can't duplicate you
'Cause you've got something special
That makes me want to taste you
I want it all day long
I'm addicted like it's wrong
Pakanta kanta ako habang papasok sa apartment ko na may kasamang pakembot kembot ng
bewang nang bigla akong napatigil sa harap ng pinto.
Bakit hindi naka-locked?
Alam kong sinigurado ko talagang naka-locked ito kanina bago ako umalis ah.
Hindi kaya may nakapasok na magnanakaw dito?
Inihanda ko ang kamao ko at dahan-dahang
pinihit ang pinto.
3-
"Itaas ang kamay at walang kikilos ng masama!" sabi ko pagkatapos kong mabuksan ang
pinto.
"Ay anong drama 'yan te? Kakarating mo lang may pa ganyan-ganyan ka ng da moves?"
"Waaaah! Maximo! I miss you!!!!" Mabilis kong dinamba ng yakap ang bestfriend ko
pagkakita ko sa kanya. Akala ko kung magnanakaw na, siya lang pala.
"Aba't! Hoy babae! Huwag mo akong mayakap-yakap! Walang hiya ka talaga kahit
kailan! Maxene ang pangalan ko hindi Maximo for Pete's sake!" Maarteng saad nito at
itinulak-tulak ako.
"Ambisyosa ka talaga! Hindi pa pumatak ang alas sais kaya Maximo ka pa ngayon.
5:45pm pa lang, hindi pa gabi!" Bulalas ko at binatukan ang baklang kaharap ko.
"Aray ateng! Whatever bakla! Basta Maxene ang pangalan ko, day and night!"
"Oo na, oo na. Maxene na kung Maxine. Pero mas bagay pa rin sa'yo ang Maximo."
"Che! Palibhasa maganda ka kaya inaapi-api mo lang ako. Lamang ka lang naman isang
paligo sa kagandahan ko."
"Asus! Umarte ka naman. Pasalubong ko asan na ha?"
"Nailagay ko na ho sa kwarto niyo mahal na reyna. At may kasalanan ka pa sa'kin."
"Ano na naman?"
"Bakit hindi mo sinabing sa SDM Empire ka pala nagtatrabaho? My goodness! Assistant

ka pala ng napakahot na Mijares na 'yon?!"
"Hindi mo naman natanong. At saka uy bakla paano mo naman nalamang hot si Sir?"
"Oh my! So agree ka ngang hot ang boss mo bakla? This is miracle! Nagdadalaga ka na
nga BFF!" Naghihysterical na saad nito at pumalakpak.
"Oo
naman. Agree ako dyan BFF. Hindi lang siya hot. Sobrang hot na hot kasi araw-araw
siyang bumubuga ng apoy." Napatampal naman sa nuo ang BFF kong bakla.
"Wala ka na talagang future BFF. But anyway, hindi manlang ba nalaglag ang panty mo
sa sobrang gwapo ng boss mo?" Pagkuwa'y tanong nito na ikinakunot ng noo ko.
"Mahigpit ang garter ng panty ko bakla. At saka ano naman ang kung sobrang gwapo ng
dragon na 'yon? Ang sungit-sungit kaya niya. Ayaw nga niya akong payagang umabsent
bukas para magpacheck up eh." Kumunot naman ang noo ni BFF at pagkuwa'y sinipat ako
sa nuo at sa leeg.
"At bakit ka naman magpapa check up aber? Wala ka namang lagnat at mukhang healthy
ka naman!"
"Hindi BFF eh, may sakit ako sa puso."
"ANO?!"
"Oo, kasi palaging bumibilis ang tibok nito lalo na pag magkalapit kami ni Sir."
"Ano?! Oh no! BFF wala kang sakit sa puso."
"Huh?"
"Mukhang nagkakagusto ka na sa boss mo! Ehmeeged!" Naghihysterical na saad nito.
Pero...
Ano raw?
Ako? Nagkakagusto kay Sir D?
Walanjo!
MAAGA pa lang ay nakagayak na ako para makapasok sa trabaho. Hindi kasi ako halos
nakatulog sa sinabi ni BFF kahapon eh.
Nagkakagusto daw ako kay boss at wala akong sakit sa puso?
Posible kaya 'yon?
"Good morning Ma'am. Aga natin ngayon ah." Napatingin ako kay kuya guard na
nakangiting bumati sa akin kaya nginitian ko rin siya.
"Good morning din po kuya! Siyempre po para mabilis umangat ang ekonomiya ng
Pilipinas
kailangan nating pumasok nang maaga," nakangiting sagot ko na ikinailing ni kuya.
Papasok na sana ako sa building nang may maalala ako kaya pumihit ako paharap kay
kuya.
"Kuya, may itatanong po ako sa inyo."
"Ano po 'yon Ma'am?"
"Kuya, ano pong gagawin niyo kung may nagugustuhan kayong tao?" Kumunot ang noo ni
kuya ngunit sumagot naman.
"Eh depende ho 'yon Ma'am, pero kung ako siguro siyempre liligawan ko. Bakit po
Ma'am? May nagugustuhan ba kayo?"
"Ah, eh. Wala ho, wala ho. Salamat kuya ah? Sige pasok na ako."
Tumango naman si kuya kahit halatang hindi ito kumbinsido sa sagot ko.
Pero ang ibig bang sabihin niyan ay...
Kailangan kong ligawan si Sir dahil may gusto daw ako sa kanya?
Pagkarating ko sa office ko ay agad kong binuksan ang desktop ko. Sinilip ko ang
office ni Sir pero wala pa siya. Himala.
Binuksan ko ang google chrome at nagtype sa search box.
HOW TO COURT A GUY
First step: Be Mysterious. Do not show off that you're courting him. It's unusual.
Eh?
Paano ba 'yon gagawin?
Nasa gitna ako ng pag-iisip nang bigla nalang may lumapag ng isang bungkos ng
preskang tulips sa aking harapan.
Pag-angat ko ng tingin ay biglang sumalubong sa akin ang malalim na titig ni Sir D

na ikinatalon ng puso ko.
Holy goodness!
"G-good morning. F-flowers for you," nauutal na untag nito.
Anyare kay Sir?
Biglang akong napababa ng tingin kaya nadaanan ng mata ko ang monitor.
First step: Be mysterious.
"Okay,"
untag ko kay Sir at kinuha ang bulaklak para ilagay sa gilid ko. Ramdam ko naman
ang pagtitig sa'kin ni Sir na parang isa akong UFO.
Be mysterious nga diba? Kaya hindi ko siya dapat pansinin. Baka mahalata pa niyang
manliligaw ako sa kanya.
Binuksan ko ang schedule ni Sir para tingnan ang para sa araw na 'to nang mapansin
kong hindi pa rin umaalis si Sir D sa harapan ko.
"May ipag-uutos ba kayo Sir?" Napakurap naman ito na parang natauhan.
"N-nothing," aniya at mabilis na pumasok sa kanyang opisina.
Pagkaalis niya ay ni-copy paste ko ang niresearch ko at nagprint ng kopya nito.
Napangisi ako dahil naisagawa ko ang unang step nito. Kailangan maging consistent
ako.
Sa tuwing may inuutos si Sir ay ginagawa ko lang nang walang imik. Hindi ako
ngumingiti katulad ng nakagawian kong gawin na nginingitian siya.
Pasensya na Sir. Hindi mo pwedeng mahalata na manliligaw ako sa'yo.
I have to be mysterious.
Nang sumunod na araw ay ganun pa rin ako. Pinanindigan ko talaga ang pagiging
mysterious ko. Daig ko pa yata ang mambabarang nito eh.
Nabigla ako na pagkarating ko isang umaga sa opisina ay may nakalagay na chocolates

sa table ko.
Sino kaya ang naglagay nito?
"Did you like it?"
Napatigil ako nang marinig ang boses na 'yon sa likod ko.
"Sa inyo ho ito galing?"

"Yes," nakangiting sagot ni Sir D.
Be mysterious, Nisyel.
"Salamat," walang emosyong sagot ko at umupo sa swivel chair.
"What the hell is wrong with you woman?!" Napangiwi ako sa biglang pagtaas ng boses
ng dragon.
"Excuse me Sir?" Nakataas kilay at walang emosyong saad ko.
"Dang it!"
"WHY ARE YOU NOT SMILING ANYMORE?!" Nanggagalaiting bulyaw nito sa'kin na
ikinalaglag ng panga ko.
Deeemn!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 12: Fallen✔
Napaawang ang aking mga labi at napakurap-kurap ako ng ilang beses.
Anyare kay D?
"Bakit Sir, hindi ba bagay sa'kin?"
Nagsalubong ang kanyang kilay at pinaningkitan niya ako ng kanyang mga mata.
"Unpredictable. Tss," nabuburyong saad nito. Naku huwag lang talaga magtagal sa
harapan ko ang dragon na 'to at baka mabuking pa ako. Hindi niya pwedeng mahalata
na manliligaw ako sa kanya.
"Ser Skeet good morning ho, narito na ang tutulong sa paglilipat ng mesa ni Ma'am
sa opisina niyo."
Pareho kaming napatingin sa mamang sumulpot sa aming likuran na may kasamang parang
miyembro ng goons.
"Good morning din po mga mama, sino ang maglilipat?" Tanong ko dahil mukha yatang
walang balak bumati itong katabi kong dragon.
"Alright, Kuya Nito."
Nagitla ako nang bigla nilang sinimulang pinagbubuhat ang mga gamit ko at iba pang
mga file boxes sa area ko papasok ng opisina ni D.
"Teka, teka lang mga kuya. Bakit niyo nililipat ang mga gamit ko?"
"Stop asking and follow me inside,"ma-awtoridad na utos ng dragon at nagpatiunang

pumasok sa loob ng opisina niya.
Wala na akong nagawa nang mailipat nilang lahat ang gamit ko sa loob ng executive's
office ni Sir D at pinalipat ako sa loob. Kahit kailan talaga ang hirap ispelingin
ng dragon na 'yon.
Bitbit ang handbag ko ay pumasok na ako sa loob. Sa totoo lang masyadong malawak
itong opisina niya, halos limang doble siguro ng sa'kin.
"Sir bakit niyo ba ako pinalipat dito? May multo ba dito at takot kayo?"
"Tss. Stop overthinking. I just want you close to me. I-i
mean, you're more accessible when you're here," aniya.
Napanganga naman ang dalawang mama na kakalapag lang ng mga filing box ko. Parang
nakakita sila ng alien sa katauhan ni Sir D. Weird.
Matapos nilang maisaayos ang lahat ay umupo na ako sa swivel chair ko. Nagpaalam na
rin silang dalawa kay Sir D.
Ano bang puwedeng gawin? Mukhang hindi naman kasi palautos itong dragon na 'to eh.
Napatingin ako sa planner ko na wala namang laman. Kinuha ko mula dito ang inipit
kong print out ng misyon ko.
Oplan ligawan ang dragon.
HOW TO COURT A GUY
Step 2: Get closer to him and always make him smile.
Hmm. Mukhang na-accomplish ko naman ang second step nang walang kahirap hirap. Si
Sir D pa nga ang nagpalipat sa'kin dito eh. Hindi lang kami close dahil close na
close na kami. Pero may isa pa pala, kailangan ko siyang pangitiin ulit tulad ng
dati.
Ano na naman kaya ang gagawin ko para ngumiti itong dragon na 'to? Baka matulad
lang sa dati na binulyawan ako nang wala sa oras.
Ano kaya kung sasayawan ko siya ng gangnam style?
Aixt! Hindi na ata uso 'yon. Isa pa magmumukha akong aso nun.
Twerk it like Miley kaya?
Hindi puwede.
Magmumukha akong tarsier.

Desert?
Haay...
Hindi rin ata puwede, magmumukha akong palaka.
Boduts na lang kaya?
Lalong hindi puwede, magmumukha akong unggoy na walang buntot. Tsk!
Haay. Ang hirap-hirap palang manligaw. Ang daming iisipin at ang daming gagawin.
Napatingin ulit ako sa hawak kong listahan.
Step
3: Make him fall for you. This is the toughest step in courting a guy, but just be
yourself and never ever pretend.
Haaay! Ano ba 'yan! Hindi ko pa nga alam kung paano ko pangingitiin itong masungit
na dragon na 'to, pa fall pa kaya? I'm doomed!
Eh kung kilitiin ko na lang kaya siya?
Hindi puwede. Baka ihulog pa ako no'n sa SDM building pag nagkataon.
Eh kung haharanahin ko na lang kaya siya?
Tapos kakantahan ko siya ng Sana kunin ka na ni Lord.
Puwede!
Bagay na bagay talaga 'yon sa kanya kasi ang sama ng ugali.
Ayy! Teka...
Walanjo! Hindi pala puwede!
Hindi pala siya puwedeng mamatay baka dumiretso sa impyerno ang kanyang kaluluwa
dahil sa sama ng ugali niya.
Kailangan muna pala niyang pagsisihan ang mga naging kasalanan niya.
Aixt!
What now?
Ano na ang gagawin ko para mapangiti siya?
Think. Think. Think.
Aha!
Alam ko na!
Pick up line na lang kaya?
Hihihi. Mukhang effective yata 'yon ah.

Tama!
Ngumisi ako na parang ursula sa naisip ko habang nakahawak sa aking baba ang kanang
kamay kong nakatukod sa mesa.
Haixt! Ang galing galing ko talaga. Hihihi.
"Pfft-! You look stupid."
Napatingin ako kay Sir D na nakatagilid ang kanyang posisyon sa direksyon ko.
Kumunot ang noo ko dahil nakita kong yumugyog ang balikat nito.
Ano na naman kaya ang nangyayari sa dragon na 'to?
Tumikhim ako para makuha ang kanyang atensyon. Mukhang effective naman dahil
napaayos ito ng upo.
"Sir? Gravity ka ba?"
Kumunot ang
noo nito at tiningnan ako ng kakaiba.
"I'm a human. Stupid." Kita mo na? Ang bobo talaga minsan nitong si Sir eh. Hindi
ata updated sa trending activities 'to.
"Hay naku Sir, hindi ko alam kung paano kayo tinaguriang genius eh. Pick up line
nga lang hindi niyo magets eh!"
"Tss! Dang that smart mouth." Untag nito na hindi manlang ako tinapunan ng tingin.
"Sige na nga lang. Mabait akong dyosa kaya pagbibigyan ko kayo. Dapat ang isasagot
niyo sa tanong ko ay bakit. Gets niyo ba?"
"Tsk! Fine," walang ganang sagot nito.
"Sir, gravity ka ba?"
"Tsk. Why?"
"Naku Sir ang tigas talaga ng ulo niyo! Made of gold ba 'yan? Sinabi ng bakit ang
isasagot niyo eh!"
"What's the difference anyway?" Masungit na tugon nito.
"Tsk! Siyempre po magkaiba sila ng spelling! Haaay!" Naiinis na saad ko.
"Tss. I don't want to." Untag nito.
"Fine! Sige na nga! Pagbibigyan ko na kayo. Uulitin ko nalang!" Sarkastikong saad

ko.
"Tss."
"Sir, gravity ka ba?"
"Why?"
.
.
"Kasi kahit gaano pa kataas ang lipad ko, bumabagsak pa rin ako nang dahil sa'yo
eh."
*Moment of silence*
*silence*
*silence*
*silence*
"Pft-"
Napangiti ako nang unti-unting umangat ang sulok ng labi ni Sir D hanggang sa
tuluyan na itong naging ngiti. Isang malaking ngiti ngunit namumula ang kanyang
tenga at napaiwas ng tingin sa'kin.
Napakamot ito sa kanyang batok at umiling-iling.
Hihihi.
Kahit kailan talaga ang galing galing ko. Effective eh!
"Ayy eto Sir. May isa pa." Tumingin naman ito sa'kin na ibig sabihin ay nakikinig
siya sa'kin. Maaliwalas ang mukha nito na animo'y nanalo sa pusoy.
"Sir, tao ka ba?" Tanong ko.
"Why?" Nakangiting sagot nito.
.
.
"Wala lang po. Akala ko kasi hayop kayo eh. Hehe."
"WHAT?!" Nawala ang ngiti nito at nagsalubong ang kanyang kilay.
"Jokies lang po! Kayo talaga Sir ang high niyo. Ngingiti na 'yan...uy...ngingiti
na. Ayie!"
Umiling-iling lang ito ngunit kalaunan ay napangiti na rin.
"Insane." Saad nito na nangingiti.
Step 2 success!
***
"What do you want to eat?" Tanong ni Sir pagsapit ng 11:30.
"Po?"
"What do you like to eat for lunch?" Anito na nakahawak sa awditibo.
"Ayy may baon po ako Sir. Huwag na po."
"But I want to eat with you today," mahinang bulong niya ngunit rinig na rinig ko.
"Sige po, pabili na lang kayo ng sa inyo tapos sasabay tayong kakain."
Napaisip naman ito at pagkuwa'y nagdial sa telepono.
Eksakto alas dose ng dumating ang order ni Sir D na mukhang pangdalawang tao yata
sa dami.
"Naku Sir, sana hindi niyo na ako binilhan. May baon naman po ako eh, sayang naman
po kung hindi ko 'to kakainin. Ang dami kayang nagugutom ngayon."
"Tss. Then let's eat all of that," aniya.
Wala na akong nagawa nang inayos nito ang
mga pagkain sa ibabaw ng kanyang table.
Ang daming order ni Sir na hindi ko alam kung ano ang tawag dahil mukhang
mamahalin. Hindi ko napansin na naparami na rin pala ang kain ko.
Pagkatapos kumain ay inumpisahan kong balatan ang isang pirasong saging na dala ko.
Good for the heart daw ang saging kaya humingi talaga ako kanina kay Lady M nang
makita kong marami siyang saging.
"Sir oh, saging gusto niyo?" Ganyan naman tayong mga Pilipino 'di ba? Minsan kahit
sa kaloob looban natin ay ayaw nating mamahagi ng blessing ay nag-o-offer pa rin
tayo para kunwari gusto mo talagang mamigay.
Tulad ko ngayon. Ayaw ko naman sanang i-share 'tong saging ko pero kailangan dahil
mabait akong dyosa.
"You sure?" Untag ni Sir.
Walang hiya!
Hindi manlang tumanggi!
"Oo naman po."
"Thanks," aniya pagkatapos nitong kumagat sa saging na nakagatan ko na.
Syeti otso dyes!
Bakit biglang bumilis ang pintig ng puso ko?
*sigh
Huminga ako nang malalim sa isip ko at kinalma ang sarili ko. Napapansin kong
nagiging abnormal na yata itong puso ko sa tuwing magkalapit kami ni Sir D.
"Sir ha! Napapansin ko ha, ang bait niyo nitong mga nakaraang araw. Anong nakain
niyo?" Pagkuwa'y tanong ko pagkatapos naming maligpit ang kinainan namin. Iuutos pa
sana kanina ni Sir sa maintenance pero sinabi kong ang dali-dali namang gawin 'yon.
Surprisingly, tumulong pa siya sa pagliligpit.
"Tss," walang emosyong saad nito. Confirmed! Bipolar nga talaga ang dragon na 'to.
Ang bilis magpabago-bago ng mood eh.
"Alam niyo Sir kailangan niyo yatang mag-vitamin N araw-araw nang sa ganun ay
ngingiti din kayo araw-araw."
"Vitamin N?" Nawiwirduhang tanong nito.
"Opo. Vitamin Nisyel nang sa ganun ay masaya kayo at energetic araw-araw. Hihi."
Napatigil ako nang biglang nanahimik si Sir D. Parang may anghel na dumaan bigla ng
bumalot sa amin ang katahimikan.
Ngunit ng magsalita siya ay pakiramdam ko tumalon ang puso ko mula sa aking dibdib
at lumabas ang utak ko mula sa aking bungo...
.
.
"Masaya naman ako no'ng wala ka eh. Sumobra nga lang nang dumating ka," aniya.
*katahimikan
*katahimikan
*katahimikan
*katahimikan
*katahimikan
"Wapak! Sir! Nagtatagalog kayo!!!!"
Sa sobrang gulat at tuwa ko ay patalon kong dinamba ng yakap si Sir D kaya na out
of balance siya at natumba kami pareho. Naagapan niya ang ulo ko ngunit hindi ang
puwet ko.
Ang shaket!
"DANG!" Malutong na mura ni Sir na ngayon ay nakapatong sa ibabaw ko.
Ito na ba ang sinasabi ni Google na...
Make him fall for you?
Huhuhu.
Walang hiyang Google 'yon!
Hindi manlang ako inorient na masakit pala! Huhuhu.
♕GreatFairy♕
=================
TUB 13: Stupid 2.0✔
"A-are you alright?" Nag-aalalang tanong ni Sir D matapos niya akong ibangun mula
sa sahig.
"Walanjo ka naman Sir eh. Ikaw kaya ang bumagsak at nasapol sa puwet! Mukha ba
akong alright ha? Mukha ba?!" Malakas na bulyaw ko kay Sir D habang tinitingnan
siya ng masama. Napalunok naman ito at mukha siyang...
...takot?
Eh?
Si Sir D takot sa'kin?
Hihihi.
Minsan lang 'to ha. Kaya dapat samantalahin mo na Nisyel. Siguro kabilugan ng buwan
mamayang gabi kaya nagkakaganito ang mabangis na dragon.
"S-sorry. I-i was too late to catch you," nauutal na untag nito.
Hihihi. Ang sarap panoorin ni Sir.
Pero ano daw?
Sorry?
Ngumisi ako sa isip ko. First time 'to! Nagso-sorry ang masungit kong boss!
"Sorry? Pagkatapos mo akong pinabayaang bumagsak at dinaganan yun lang ang

sasabihin mo?! Sorry?!"
Halos mautot ako sa kakapigil ng tawa nang makita ko siyang napalunok at napayuko.
Hihihi.
Hahakbang na sana ako para sa grand exit ko nang bigla akong napangiwi sa sakit ng
aking balakang. Kaya...
"Psst! Buhatin mo ako!" Utos ko sa kanya.
"O-okay. I'll take to you to the hospital," an'ya.
"Yun ang huwag na huwag mong gagawin! Hala buhatin mo ako at iupo sa swivel chair
dahil hindi ko magalaw ang katawan ko!"
Mabilis naman itong humakbang sa tabi ko at binuhat ako patungo sa...
"Sinabi ko bang sa swivel chair ko? Gusto ko doon!" Masungit na saad ko at tinuro
ang kanyang swivel chair.
Natigilan siya sandali
pero halos magdiwang ako nang sumunod ito sa utos ko. Matatakutin din pala itong si
Sir D eh. Walang panama sa kadyosahan ko.
Napangiti ako nang maiupo na niya ako sa executive chair. Medyo masakit pa ang
balakang ko pero keribels lang.
Pinikit pikit ko ang aking mga mata na parang nananaginip. This is the moment of
truth! Sino ang mag-aakalang makakaupo ako sa upuan ng CEO at siya pa nagbuhat
sa'kin?
Pakiramdam ko ako ang boss dito eh. Natigilan ako nang maramdaman ko ang presensya
ni Sir D sa tabi ko kaya tiningnan ko siya.
"Oh? Anong tinatayo tayo mo diyan? Ipagtimpla mo ako ng kape!"
"Seriously?" Mahinang bulong nito.
"GIVE ME A COFFEE NOW!!!"
Hindi ko na nakita ang reaksyon niya dahil mabilis itong tumalikod at tinungo ang
pinto. Pagkalapat na pagkalapat ng pinto ay hindi ko napagilan ang sarili ko.
"Hahahahahahaha!"
"Hahahahahahaha!"
Halos gumulong ako sa kakatawa. Shet! Napahampas tuloy ang isang kamay ko sa mesa.
"Hahahahahahaha!"
"Hahahaha-"
"What's happening here? Nisyel are you okay? Bakit ka tumatawang mag-isa? At bakit
diyan ka nakaupo sa upuan ng boss mo?"
Nabigla ako sa susunod na tanong ni Ma'am Amethyst. At lalo akong nawindang nang
makita siyang nakatayo malapit sa glassdoor.
Deeemn!
"Ah.. eh. K-kwan. Ah-"

"Here's your coffee." Hindi ko na nagawang sumagot nang dire-diretsong pumasok si
Sir D mula sa connecting door ng opisina ng secretary at inilapag sa mesa ang kape.
Hindi
nito napansin ang presensya ng kanyang mommy sa sobrang laki ng opisina.
Kitang-kita ko kung paano nanlaki ang mga mata ni Ma'am Amethyst at napawaang ang
kanyang mga bibig.
"Anything else?" Untag ni Sir D.
"Ah eh. Hehe. Kwan. Salamat po, Sir."
I'm dead!
"Ang cute niyong tingnan!" Nakangiting saad ni Ma'am Amethyst na ikinatigalgal ni

Sir D. Nanlaki ang mga mata nito nang makita ang kanyang mommy malapit sa pinto.
"M-mom?" Namumulang saad nito.
"Sorry. Naistorbo ko yata kayo. Pumunta lang ako dito para kamustahin sana kayo
pero mukhang okay na okay naman pala kayo," makahulugang wika ni Ma'am Amethyst at
ngumiti. Kitang kita ko ang kasiyahan sa mga ngiti niya.
"It's not what you think Mom-"
"You don't have to explain son, I clearly understand."
Lumapit ito sa amin at humalik sa pisngi ng anak niya. Nagbeso din ito sa akin at
tinapik pa ako sa likod.
"I gotta go. May date pa kami ng daddy mo," an'ya.
Ehh?
Si Ma'am Amethyst nagdi-date pa? Puwede ba 'yon?
"Mom I told you it's not wha-"
"Nah. I understand son. Napagdaanan ko rin yan. Sige na, aalis na ako."
"By the way, thank you Nisyel," anito bago tuluyang lumabas.
"Welcome po!" Sagot ko naman kahit hindi ko alam kung bakit siya nagta-thank you.
Siguro may saltik nga talaga ang pamilya nila.
"Tsk!" Narinig kong untag ni Sir D at parang hindi mapakali. Namumula pa rin ito
pati ang kanyang tenga.
"Are you alright?" Panggagaya ko sa tanong niya
kanina. Kumunot ang noo niya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"You're unbelievable!" Untag nito kaya napatingin din ako sa sarili ko mula ulo
hanggang paa. Nanlaki ang mga mata ko nang marealize kong nakatayo na pala ako.
"Hehe. Salamat sa kape Sir ah? Sige sibat na ako." Mabilis kong kinuha ang kape at
tinungo ang sarili kong swivel chair bago pa ako mabugahan ng apoy ng dragon dahil
inuto ko siyang hindi ko makagalaw ang katawan ko.
"Dang it!" Narinig kong mura niya nang makalayo na ako sa kanya.
Haaay. Muntik na 'yon ah.
Dahan-dahan kong ininom ang kape pagkatapos kong umupo sa upuan ko. Infairness, ang
sarap palang magtimpla ni Sir.
Tiningnan ko naman ang kinaruruonan niya. Nakaupo na ito at hinihilot hilot ang
kanyang sentido. Kawawa naman ang dragon na 'to, palagi na lang stressed.
Tiningnan ko ang listahan ko habang umiinom pa rin ng kape.
HOW TO COURT A GUY
Step 4: Show him you care for him but avoid being clingy.
Walang hiyang Google 'to, gagawin pa akong care giver. Malapit na talaga akong
sumuko sa panliligaw kay Sir eh. Ang hirap hirap naman ng pinapagawa sa'kin.
Paano ba kasing ipakita na nagki-care ako?
Napatingin ulit ako kay Sir na ganun pa rin ang ginagawa kaya tumayo ako at lumapit
sa kanya.
"Naku Sir masakit ba talaga ang ulo niyo? Sandali lang ha?"
Hindi ko na hinintay ang sagot ni Sir at mabilis na akong lumabas at tinungo ang
pantry. Kumuha ako ng paracetamol sa medicine kit at kumuha na rin ako ng isang
basong tubig.
"Sir inumin niyo ho ito
para mawala ang sakit ng ulo niyo." Napanganga siya at hindi makapaniwalang
tiningnan ako pagkatapos kong ilapag ang isang tabletang paracetamol at tubig sa
kanyang harapan.
"Tss." Tiningnan niya muna ulit ako bago kinuha ang gamot at ininom ito.
Hindi manlang nag-thank you?
Pero di bale na nga. Ang importante ay...
Step 4 accomplished!
Kinuha ko na lang ulit ang baso at ibinalik sa pantry.
Bumalik na ulit ako sa puwesto ko at itinuloy ang pag-inom ng kape at ang ginagawa
ko.
HOW TO COURT A GUY
Step 5: If you have done all Steps from 1-4 but still no sign of affection from
him, do the move. CONFRONT HIM!
Eh?
For real?
Sabagay tama nga naman. Mabuti pa nga sigurong sabihin ko na kay Sir na nililigawan
ko siya.
"Sir?"
"Tss. Drop the formality. From now on stop calling me Sir." Untag ni Sir D.
"Ah okay po. Simula ngayon tatawagin ko na kayong D." Pormal na saad ko na
ikinakunot ng kanyang noo.
"Para po mas sosyal pakinggan. Alangan namang tawagin ko kayong dragon diba?"
"WHAT?!" Di makapaniwalang bulalas niya.
"Sabi ko nga po boss na lang. Sige po boss D. Hehe."
Tiningnan niya naman ako ng matalim at parang naiinis sa'kin.
"Tss. Are you too dumb to notice it? Stupid." Anito.
Ouch!
Makastupid naman 'tong si Sir.
Pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo sa ulo ko.
Sumusobra na talaga siya!
Ilang beses niya na akong sinabihang stupid.
Tumayo ako at pumunta sa harap ng kanyang mesa.
"Ako? Stupid?!" Mangiyak ngiyak na saad ko at dinuro duro siya kaya napatayo na rin
siya.
"Alam ko na hindi ako kasing talino niyo pero dyosa naman ako kaya hindi ako
stupid! Naintindihan niyo ba?" Pinikit ko ang mga mata ko para tumulo ang mga luha
ko. Pandagdag effects sa linya ko.
"Alam niyo Sir, *sob* yun ang hirap sa inyo eh! *sob* Ang baba ng tingin niyo sa
aming mga mahihirap! *sob* Porke't mahirap lang kami, konting pagkakamali stupid
agad! Eh ikaw nga itong stupid eh! Lahat ginawa ko na! Pinangiti, pinatawa at
inalagaan na kita pero hindi mo pa rin alam na nililigawan kita! Hindi mo alam na
gusto kita!!!! STUPID!"
Napatigalgal si Sir D at mahabang katahimikan ang bumalot sa amin. Ngunit halos

tumambling ako at magpagulong gulong sa sinagot niya sa'kin.
.
.
"Dang it! I like you too, stupid!" Nakangiting saad nito at mabilis akong niyakap.
Laglag panga.
♕GreatFairy♕
=================
TUB 14: DeeMee✔
"Ang ibig mong sabihin ay sinasagot mo na ako Sir?!" Di makapaniwalang tanong ko

kay Sir D habang yakap-yakap pa rin niya ako.
Tumawa ito ng mahina ngunit may tunog.
Iyon ba yung tinatawag nilang sexy laugh?
Hindi ko alam kung bakit pero naramdaman ko na naman ang mga kulisap sa aking tiyan
at ang kakaibang kabog ng dibdib ko.
"Pft!- Silly. Of course I won't do that."
Eh walang hiya naman pala 'tong dragon na 'to eh. Pinapaasa lang ako! Mabilis akong
kumalas sa pagkayakap at pinamewangan siya.
"Kung ganun ayaw niyo sa'kin? Akala ko ba you like me too?" Naiinis na untag ko at
tiningnan siya ng masama. Ramdam ko pa rin ang basang pisngi ko dahil sa acting ko
kanina.
"Tss. I'll court you."
Eh?
Hala!
"Weh? Di nga? Eh diba hindi kayo marunong manligaw? Nagre-research pa- aww!"
Napahawak ako sa ilong ko nang pinisil ito ni Sir D.
"Ang sama niyo Sir. Sa lahat ng puwedeng pisilin ang ilong ko pa. Saka sigurado ba
kayong liligawan niyo ako?"
"Yes."
"Talaga? Peksman? Mamatay ka man?"
Napailing-iling ito sa sinabi ko.
"You're too loud. Tsk. I'll court you, got question with that?"
Eh?
"Sabi ko nga po wala. Pero puwede ko kayong bastedin."
"WHAT?!" Nalaglag ang kanyang panga at nagtukaan ang kanyang kilay.
"Ah... Wala po. Wala po. Sabi ko po gusto ko na kayong sagutin." Napangiti naman
ito sa sinabi ko.
"...pagdating ng panahon." Dagdag ko na ikinasimangot ng kanyang mukha.
"Tss. As if
I let you reject me." Anito na parang siguradong-sigurado.
"Waah! Sir huwag kayong ganyan nagwo-world war 3 ang mga bulate ko sa tiyan!"
Napatawa na naman ito at hinapit niya ako sa bewang. Hinawakan niya ako sa pisngi
gamit ang kabila niyang kamay.
"It never crossed my mind that I would fall for woman after all that had happened
to me." Seryosong untag nito at tiningnan ako sa mga mata. Hindi manlang siya
kumurap. Gusto pa ata niyang makipagtagisan sa akin sa paligsahan ng walang kurap
kurap.
"The more I restrain myself to like you, the more I fall for you. I fell for you
too fast, and I guess you already have this." Napakunot ang noo ko nang hinawakan
nito ang isang kamay ko at idinantay sa kanyang dibdib.
Oh nose!
"Sir? Bakit ang bilis-bilis din ng tibok nito?" Kinuha ko ang aking kamay mula dito
at inilipat ko ang isang tenga ko. Rinig na rinig ko ang tibok ng puso ni Sir.
"That's how it beats when I'm this close to you," malambing na saad nito ngunit
seryoso.
"Waah! Parehas pala tayo Sir D. Ganun din sa'kin eh."
Mabilis kong kinuha ang kanyang kamay at dinantay ito sa aking dibdib.
"Nararamdaman mo ba Sir D?"
"Sabi ko sa'yo eh parehas tayo-"
Eh?
Bakit biglang tumahimik si Sir D?
Tumingala ako para makita ang kanyang mukha ngunit ganoon na lang ang pagkagitla ko
nang makitang pulang-pula ang kanyang mukha. Nakita ko rin ang paggalaw ng adam's
apple niya.
"Hala! Ano nangyayari sa inyo Sir? Alin ang masakit? Kailangan ko na ba kayong
dalhin
sa albularyo?" Sinapo ko ang kanyang magkabilang pisngi para masipat ang kanyang
mukha ngunit iniwas niya ang kanyang tingin.
"I-i'm fine. I'm fine." Anito.
"Sigurado kayo Sir ah? Baka binabarang na pala kayo ng hindi niyo nalalaman
kasalanan ko pa dahil ako palagi ang kasama niyo. Aba't mahirap na baka
mapagkamalan pa akong mambabarang. Aba'y hindi puwede 'yon dahil isa akong dyosa."
Tinaasan ko siya ng kilay.
"Tsk! You really never fail to ruin a moment, do you?" Untag nito at niyakap ulit
ako.
Aba! Aba! Aba!
"Namumuro ka na Sir ah! Kanina pa kayo yakap ng yakap. May bayad na 'to ah!"
Napatawa na naman siya at hinigpitan lalo ang yakap.
"I love to hold you like this. I don't know what happened to me but I'm addicted to
hug you. Did you cast a spell on me?"
Kumunot ang noo ko dahil wala na akong naiintindihan sa pinagsasabi ni Sir. Kanina
pa siya english ng english eh. Kala niya yata sa akin foreigner.
"Aba malay ko, Sir. Ang alam ko hindi naman ako magaling sa spelling eh."
Napatawa na naman siya at bumulong pero dahil yakap niya ako ay rinig na rinig ko.
"Darn it! I'm smitten."
Eh?
****
"Kayo ho ba ay walang planong umuwi? Kasi po ako namimiss ko na ang kwarto ko kaya
babush na po!"
Binitbit ko ang aking bag at akmang maglalakad na patungo ng pinto nang...
"Wait!" Untag ni Sir at mabilis itong tumayo.
"Ayy! Uuwi din pala kayo eh. Akala ko kasi dito kayo matutulog. Walanjo ka Sir.
Wala ka namang ginawa buong araw kundi
titigan ako ah!"
Natigilan naman siya nang bahagya. Akala niya hindi ko alam na gumagalaw ang
eyeballs niya kanina? Halatang-halata kaya dahil pa sulyap-sulyap rin ako sa kanya
kanina. Hihihi.
"Let's go." Yun lang at hinawakan niya ako sa kamay saka marahang hinila palabas.
Napanganga ang lahat pagkakita nila sa amin ni Sir. Yung iba ay bahagya pang
natulala sa sobrang pagkagulat.
"B-bye Sir."
"Bye Sir."
"Goodbye po Sir."
Napatingin ako kay Sir D na hindi manlang pinansin ang mga sinabi ng mga empleyado.
Kahit kailan talaga ang sungit-sungit ng dragon na 'to.
"Bye po!" Ngumiti ako sa kanila at kumaway bago tuluyang nagsara ang private lift.
Pagkarating sa basement ay agad binigay ng mama na tinawag ni Sir D na Kuya Nito

ang susi ng sasakyan.
Hindi ko na narinig ang kanilang usapan dahil naipasok na ako ni Sir D sa kanyang
sasakyan. Mukhang may binibigay itong instruction kay Kuya Nito.
Anyway highway, hindi ko na sila pinansin dahil naagaw ang atensyon ko ng pamilyar
na bango dito sa loob ng sasakyan.
Kaamoy ni Sir D.
Pero teka lang Nisyel.
Bakit ka nandito sa loob ng sasakyan ng boss mo?
Napatampal ako sa noo ko nang maalalang uuwi na dapat ako.
Lalabas na sana ako nang bigla nalang akong napatigil.
"Where are you going?" Nakakunot noong tanong ni Sir D na kakapasok lang sa
driver's seat.
"Uuwi po siyempre. Tsk! Naiwan niyo ba yung common sense niyo sa office?"
"I'll drive you home."
Weh?
"Talaga Sir D! Eeeh! Yes!"
"Tss. How many
times do I have to remind you to cut that formality? Stop calling me Sir. Tss."
"Alam mo Sir ang gulo mong kausap. Ayaw mo ngang tawaging Sir, ayaw mo ring
tawaging Boss. Yung totoo Sir D?"
"Call me by my first name. Tss," anito na hindi pa rin pinapaandar ang sasakyan.
Nakahawak lang ito sa manibela.
First name ba kamo?
"Ayaw ko 'non Sir eh."
"W-why?"
"Palagi kayang lenten season yang mukha mo. Hindi bagay sa'yo ang pangalan niyo Sir
D."
"Sir D? You mean, daddy?"
"Kita niyo na? Mukha ba kayong daddy? Dragon kamo."
"Tss. I thought it was an endearment." Bulong niya pero dahil dyosa ako ay narinig
ko.
Pero teka...
Endearment?
*light bulb*
"Wapak! Puwede! Buti naisip mo yun! Hihihi. Dee."
Napangiti naman si Sir D sa kanyang narinig.
"I'll call you Mee then." Untag nito.
Pero... ano?
"Mee?"
"Mee as in mommy," sagot niya.
"Ang sama mo naman Dee eh! Mukha ba akong nanay ha? 'Tong gandang 'to?!"
"'Cause you will be the future mother of my children. Always remember that." Untag
nito saka tuluyang pinaandar ang sasakyan.
Ano raw?
***
Inihinto ni Dee ang sasakyan eksaktong sa harap ng apartment ko.
"Teka paano niyo nalaman itong address ko? Hindi ko naman sinabi ah! Kayo ah!
Stalker kayo 'no?"
"Tss, it's in your resume."
*tampal sa noo*
Oo nga pala! Nakasulat nga pala ang address ko 'don.
Dinedma
lang ako ni Dee at lumabas ito ng sasakyan saka umikot at pinagbuksan ako ng pinto.
Ang bait.
"Salamat Dee ha? Sa uulitin. Hehe."
"Tss. I'll fetch you tomorrow."
"Sabado bukas Dee. Wala tayong pasok. Nakali-"
"We'll have a date."
Did I hear it right?
Magdi-date kami?
Gusto ko 'yon!
"Oo ba. Basta libre mo ah?"
Lumapit ako sa kanya at tinapik siya sa balikat saka pumihit ulit patungong gate
ngunit narinig ko pa ang pagtawa nito ng mahina.
Mga ilang hakbang na ako sa malapit sa gate nang mapansin kong hindi tumitinag sa
kanyang kinatatayuan si Dee.
"Dee?"
"Hmm?"
"Ahh. Wala, wala. Sabi ko papasok na ako. Ingat ha?"
Pipihitin ko na sana ang gate ng tinawag niya ako.
"M-mee?"
"Ano 'yon Dee?" Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.

Napakamot ito sa batok at inilagay ang isang kamay niya sa kanyang bulsa.
"C-can I k-kiss you?" Anito.
Ah...
"'Yon lang ba? Aba, oo naman Dee-"
*tsup*
Eh?
Teka...
Kiss ba yung hiningi niya?
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng mabilis niya akong hinalikan sa tungki ng

ilong.
Waah!
Bakit parang ang init-init ng pisngi ko.
Mabilis akong pumasok at napasandal sa pader.
Napahawak ako sa aking ilong.
Eh!
First kiss ko 'yon!
"Oh? Anong nangyari diyan sa mukha mo Nisyel? Bakit pulang-pula yang mukha mo? At
sino yung naghatid sa'yo? Boyfriend mo ba 'yon?" Natigilan ako sa sunod-sunod na
tanong ni Lady M.
"Teka, teka, isa-isa lang po mahina ang kalaban.
Una, namumula po ako kasi dyosa ako. Pangalawa, boss ko po yung naghatid sa'kin. At
pangatlo, hindi ko po siya boyfriend, manliligaw pa lang."
"Ano?!"
"Babush po!"
Mabilis akong tumalikod papanhik ng second floor bago pa ako tatadtarin ng tanong
ni Lady M. Ang tsismosa talaga ng ampalayang 'yon kahit kailan.
***
Ilang beses na akong nagpabaling-baling sa aking higaan ngunit hindi ako makatulog.
Waah! Bakit paulit-ulit kong nakikita ang mukha ni Dee sa diwa ko?
Hindi kaya minamaligno niya ako?
Pipikit na sana ulit ako nang tumunog ang cellphone ko kaya inabot ko ito mula sa
tukador.
1 message received
Eh? From unknown number?
Good night Mee. I miss you already. Damn! Can't wait to see you tomorrow.
~Dee
Hala!
Halos mabitawan ko ang cellphone ko sa sobrang gulat ngunit mabilis akong nagtipa
ng reply.
Waah! Paano mo nalaman ang number ko Dee?
Send.
Pero...
Message not sent. Please check your balance.
Deeemn!
Wala pala akong load!
***
Napamulat ako ng mata nang maulinigan ko ang ingay sa hallway sa labas ng kwarto
ko. Nang tumingin ako sa maliit na wall clock ay 8:48 na pala ng umaga.
Ano kaya 'yon? Masakit pa naman ang ulo ko sa sobrang antok. Walang hiyang
cellphone kasi 'yon hindi ako pinatulog sa sobrang inis.
Wala sa sariling bumangon ako at tinungo ang pinto para matingnan ang nangyayari sa
labas. Pero biglang nagising ang diwa ko sa nabungaran ko sa labas. Si Lady M at
kuya Nito nagtatagisan ng tingin.
"Kasalanan
mo ang lahat dahil inindian mo ako!" Nakapamewang na bulyaw ni Lady M kay kuya
Nito.
"Anong ako? Ikaw kaya ang hindi dumating sa araw ng kasal natin." Pangangatwiran ni
kuya Nito.
"Walang hiya ka! Pumuti kaya ang mga mata ko sa kahihintay sa'yo!" Nanggagalaiting
sagot ni Lady M na halatang kakagising lang dahil may muta pa ito sa mata.
"Sandali lang, Mahal. Ikaw kaya ang-"
"Huwag mo akong ma-mahal mahal diyan Marianito dahil hindi ako kinikilig!"
Namumulang saad ni Lady M.
Napakamot sa batok si Kuya Nito at mahabang katahimikan ang bumalot kaya...
*clap*clap*clap
Pareho silang napatingin sa'kin nang pumalakpak ako. Bahagya pang nanlaki ang mga
mata ni Lady M at biglang nataranta.
"Eh? Tapos na po?"
"Gising na po pala kayo Ma'am. May pinadala po si Sir Skeet. Suotin niyo raw 'yan.
Susunduin niya kayo mamaya-maya."
Inabot nito sa'kin ang dalawang pulang paper bag na dala niya.
Damit at sapatos?
"Salamat kuya ah? Sige po mag-aayos lang po ako."
Papasok na sana ako nang maalala ko si Lady M. Kaya...
"Lady M?"
"Oh?" Masungit na saad nito.
"Sabi ko sa inyo eh. The one that got away ang peg niyo ni Kuya Marianito. Pangalan
palang meant to be na talaga kayo. Hihi."
"NISYEEEEEEEEL!"
*BLAG!
Hihihi. Ang sarap talagang asarin ni Aling Marianita.
Nilapag ko muna ang paper bag sa higaan ko saka kinuha ang tuwalya ko at pumasok sa
banyo para gawin ang morning rituals ko.
Wow!
Napaawang ang aking mga bibig nang maisuot ko na ang damit na pinadala ni Dee.
Ang ganda!
Ang ganda ganda ko! Deemn!
Kulay ivory ito na tulip lacey dress na hanggang siko ang manggas. May kasama pa
itong brown high-heeled sandals na may ankle strap.
Umikot ikot ako sa harap ng malaking salamin.
Ang ganda mo talaga Nisyel.
Umikot ikot pa ako hanggang sa...
"Gorgeous."
Bigla akong natapilok nang mabungaran ko ang mukha ni Dee sa kwarto ko. Mabuti na
lang at maagap niya akong nasalo, kaya lang ay pareho kaming natumba at pumaibabaw
ako sa kanya.
At ang nakakagimbal ay...
.
.
Sapol na sapol ng kamay ko ang kanyang umbok sa gitna!
Holy treasure!!!!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 15: Trash Bin✔
Malaki.
Matigas.
Matikas.
Ang ahas.
Parang tumitibok din ito.
Diniin ko ang aking kamay para malaman ko kung mahaba ba ito pero...
"WHAT ARE YOU DOING?!"
"Aray!"
Napasapo ako sa aking noo ng biglang bumangon si Dee mula sa pagkahiga. Huhuhu. Ang
sama talaga ng ugali nito kahit kailan. Hindi manlang ako in-inform na babangon
siya. Nagkauntugan tuloy kami.
"Dee naman eh! Kitang hindi pa ako prepared tumayo ka na! Huhuhu. Ang tigas pa
naman ng bungo mo. Pag ako magkabukol, kakalbuhin talaga kita mula ulo hanggang
kuko! Huhuhu."
"Tss. Sorry."
Napapikit ako ng inilapit nito ang kanyang mukha sa aking noo at hinipan ito.
Hala!
Magic!
"Waah! Paano mo 'yon nagawa Dee? Bakit biglang nawala ang sakit? Part time magician
ka ba?"
Niyugyog ko siya sa magkabilang braso si Dee pero hindi manlang ito natinag.
Namamawis rin siya at ilang beses na napalunok.
"W-where's your bathroom?" Nahihirapang tanong nito.
Eh?
Hala!
*tampal sa noo*
"Andun oh." Turo ko sa tabi ng silid higaan ko.
Dali-dali naman itong pumasok doon ng walang lingun-lingon.
Kawawa naman si Dee. Dito pa naabutan ng LBM. Kung anu-ano kasing kinakain eh. Tsk!
"Dee! Walang flush diyan ah! May tabo naman diyan at balde. May iniwan din akong
alcohol diyan. Gamitin mo para mawala ang mikrobyo sa kamay mo. Sabong panlaba ang
gamitin mo sa paghugas ng kamay mo ah? Para mas matanggal ang amoy." Malakas na
sigaw
ko ng masarado niya na ang pinto ng banyo.
Hindi na ito sumagot.
Tsk! Eng-eng ka din talaga Nisyel. Kitang nahihirapan na nga yung tao eh!
Naupo nalang ako sa luma kong sofa para hintayin si Dee. Awang-awa talaga ako sa
kanya. Ang hirap kayang ma-LBM. Alam ko kasi naranasan ko na rin 'yon minsan.
Haay...
Tinapik-tapik ko ang aking paa sa sahig habang naghihintay kay Dee.
1 minute.
2 minutes.
10 minutes.
12 minutes.
15 minutes.
Eh? 15 minutes na pala si Dee banyo pero hindi pa rin siya lumalabas.
"Dee?" Tawag ko pero walang sumagot.
Maya-maya ay may narinig akong ungol.
"Ooooh!"
Eh?
Kawawang Dee. Ang sakit talaga siguro ng tiyan niya kaya nahihirapan siyang umire.
Haaay. Ano kaya kung sabihin ko nalang sa kanya na huwag nalang ituloy itong date?
Baka hanap-hanapin niya ang inodoro kahit saan kami magpunta. Eh di hindi kami mag-
ienjoy 'non.
"Dee! Ilabas mo lang lahat ah? Ire mo lang! Kayang-kaya mo 'yan! Fighting!"
Pagpapalakas ko ng kanyang loob. Sumuntok pa ako sa hangin at ipinadyak ang isa
kong paa na parang nagchi-cheer. Baka kasi nagkatraffic ang mga pagkain sa kanyang
tiyan kaya ganun.
Hindi pa rin sumagot si Dee. Patuloy lang ito sa pag-ungol. Haay... pesteng LBM
kasi 'yan eh! Panira talaga ng date.
Pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na siya sa banyo.

"Ayos ka na ba Dee? Masakit pa ba ang tiyan mo? Nailabas mo ba lahat?" Sunod-sunod
na tanong ko na ikinakunot ng kanyang noo ngunit namumula siya.
"Y-yeah.
I-i'm fine." Anito.
"Sigurado ka ba Dee? Huwag nalang kaya natin ituloy ang date. Sa tingin mo?"
Nagsalubong ang kilay nito at tila napamaang sa aking sinabi.
"Why the hell do we have to cancel our date?" Naguguluhang tanong nito.
Haaay.
*face palm*
"Diba nga masakit yang tiyan mo Dee? At saka... nga pala Dee mukhang kinakabahan
yata yang hidden treasure mo. Kasi kanina parang ang bilis ng pagtibok tibok niyan
ng mahawakan ko."
"Hidden treasure?" Napapantastikuhang tanong nito.
"Haay naku! Yang hidden treasure mo Dee. Yang birdie mo ba. Alam mo ang slow mo
talaga!"
"WHAT?!"
"Ayan ka na naman sa ka what-what mo eh. Bakit? Mali ba ako? Lumipat na ba ang puso
mo mula sa dibdib papuntang birdie mo kaya tumitibok tibok ito? Puwede ba 'yon?
Hindi ko naman naaalalang itinuro 'yon nung high school ah."
"DANG IT!"
Eh?
Bigla nalang ito napahilamos ng kanyang mukha at lalong namula ang kanyang mga
pisngi. Umabot na nga hanggang sa tenga niya.
"Haay naku! Ang hirap mo talagang kausapin Dee. Nasobrahan ka ata ng genius kasi
hindi mo nagi-gets ang mga sinasabi ko. Ang mabuti pa magpahinga ka nalang muna at
ikukuha lang kita ng gamot."
Mabilis akong tumalikod at pumunta ng silid ko para kumuha ng gamot ngunit ng

maalala kong hindi pala ako nakapag-stocked ng gamot para sa LBM ay bumalik nalang
ako sa sala.
"Sandali lang Dee ah? Baba lang ako kay Lady M, wala nga pala akong stock dito."
Sabi ko habang tinutungo ang main door.
"What
the h*ll are you talking about?!"
*tampal ulit sa noo*
"Ayan ka na naman sa ka hell-hell mo Dee! Gustong-gusto mo talagang pumunta 'don

'ano? Alam mo Dee, kung gusto mo talagang pumunta ng hell, huwag mo akong idadamay.
Ayaw kong matusta ng apoy ang kagandahan ko. Sa heaven ako pupunta. Always remember
that! Isa pang hell diyan at iba-barbe-que na talaga kita! Maliwanag?!"
Napaurong naman ito ng pinagtaasan ko siya ng boses. Kinagat ko ang labi ko para
mapigilan ang pagtawa. Minsan talaga kailangang daanin sa paspasan itong si Dee eh.
"Hintayin mo ako dito, nagkakaintindihan ba tayo?!" Nakataas kilay at seryosong

saad ko habang nakapamewang.
"O-okay." Nauutal na sagot nito.
Hihihi.
Lumabas na ako ng pinto at dahan-dahang bumaba ng hagdan dahil sa taas ng takong ng

suot kong sandals.
Nang nasa ikalimang baitang na ako mula sa ibaba ng hagdan ay tinawag ko agad ang
pangalan ni Lady M.
"Lady M?"
Walang sumasagot.
"Lady M?"
Wala pa rin?
"Yuhoo! Lady M?" Tawag ko ulit habang humahakbang pababa.
Ganun nalang ang panlalaki ng mga mata ko ng makita ko si Lady M na....
Nakikipagtukaan kay Kuya Marianito!
Hawak-hawak ni Kuya Nito ang pisngi ni Lady M, at nakakapit naman si Lady M sa

batok ni Kuya Nito habang kinakain nila ang labi ng isa't isa.
Sa sobrang gulat ko ay hindi ko napigilang mapasigaw ng pagkalakas-lakas...
"AAAAAAHHHHH! SPG!!!!"
Gulat na gulat ang dalawa at napabitaw sa isa't isa saka sabay silang tumingin sa
kinaruruonan ko. Nanlalaki ang
kanilang mga mata saka nagkatinginan silang pareho bago sabay sigaw ng pagkalakas
lakas rin.
"Aaaaahhhh/Aaaaahhhh!"
Sa sobrang gulat ko ulit ay na out balance ako kaya nalaglag ako at nagpagulong-
gulong sa hagdan.
Masakit!
Sobra-sobrang sakit!
Huhuhu.
Nakakadepress!
Nakakaistress!
Nakakainis!
Bakit kasi sa dinami dami ng puwedeng bagsakan ko ay yung BASURAHAN pa!
Huhuhu.
Buti sana kung paa ko lang, mapapatawad ko ang basurahan na 'to.
Pero hindi eh!
Dahil naunang pumasok ang ulo ko!
Walang hiya!
Huhuhu.
Para akong dinribol ng hagdan at ini-shoot sa basurahan!
Ang galing niya ah!
Pasok na pasok ang ulo ko eh!
Huhuhu.
Naramdaman ko ang pananakit ng katawan ko. Kasunod ng pagdagundong ng sigaw ni Dee.
"MEE!!!"
****
"So far wala naman kaming nakitang internal fractures sa kanyang katawan. Negative
din ang resulta ng CT scan niya. Kailangan lang niyang ipahinga ang sarili niya.
Impact lang yan ng pagkahulog niya kamo sa hagdan. Mabuti nalang pala at nasalo ng
trash bin ang ulo niya, kung hindi siguro ay may posibilidad na nabagok siya. But
in general, safe ho ang pasyente Mr. Mijares. Reresetahan ko nalang siya ng gamot
para madaling humilom ang mga bruises niya."
Tahimik lang akong nakikinig sa sinasabi ng doktor kay Dee. Puro tango lang naman
ang itinutugon nito sa doktor. Diretso lang ang tingin nito sa aking mga kamay na
hawak-hawak niya.
"Kung may katanungan pa kayo, puntahan mo lang ako sa office ko anytime. Anyways,
puwede ng lumabas
ang pasyente mamaya." Ani ng doktor na tango lang ulit ang itinugon niya.
Pipi na ba si Dee?
"I'll go ahead then."

"Thank you po Doc!" Untag ko dahil napipi na yata si Dee. Ngumiti naman si Doc bago
tuluyang lumabas ng private room ko.
Ang arte talaga nitong si Dee. Ikinuha talaga niya ako ng private room. Eh maayos
lang naman pala ako. Wala pa naman akong pambayad dahil in-advanced payment ko kay
Lady M sa apartment.
Bahala na nga.
Bubulungan ko nalang ang cashier mamaya na utang nalang muna.
"You scared the h*ll out of me."
Natigilan ako ng biglang nagsalita si Dee na seryoso ang mukha at hawak pa rin ang
kamay ko.
Akala ko napipi na 'to.
"Kasalanan ko pa? Sisihin mo kaya yung hagdan." Nakangusong sagot ko.
"You're too careless. Tss. I don't know what to do if something happened to you
Mee." Nag-aalalang saad nito at hinalikan ang likod ng kamay ko.
Eh?
Bakit parang kinikiliti na nanaman ang dibdib ko?
"Huwag kang mag-alala Dee, sa susunod lulunok muna ako ng bato at sisigaw ng Darna
bago ako mahulog." Tiningnan niya naman ako ng masama.
Hihihi.
Ang sarap talagang asarin ni Dee. Nagtatransform agad sa dragon. Namiss ko kaya
'to.
"Oh my! What happened to Nisyel son?!"
Pareho kaming napatingin ni Dee sa pinto ng bumukas ito at iniluwa nito sa Ma'am
Amethyst kasunod ang lalaking parang old version ni Dee.
May bitbit silang mga unan at malaking bag na sa tingin ko ay may lamang mga damit.
"Mom. Dad." Untag ni Dee.
Muling bumukas ang pinto at pumasok ang isang napakagandang babae at isang lalaki
na kamukhang-kamukha nito.
"Oh my gosh kuya! Anong nangyari sa girlfriend mo?!" Anito matapos mailapag ang
sandamakmak na prutas na dala niya. Ganun din ang lalaking kasama nito na may dala
ring sandamakmak na bulaklak.
Seriously?!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 16: His Family✔
"Waah! Kuya! Ang ganda-ganda ng girlfriend mo!" Nabigla kaming lahat ng dali-daling
inilapag ng babaeng maganda ang mga prutas na bitbit niya at mabilis akong dinampa
ng yakap kaya napabitaw si Dee sa aking kamay.
"Dang it, Gold! Get off her!" Bulyaw ni Dee sa babae at pilit nitong tinatanggal
ang pagkayakap sa'kin.
"Ang damot mo naman kuya! Ngayon nga lang ako nakakita ng human doll eh! Payakap
lang naman. Hindi ko naman siya aagawin sa'yo! Hmp!" Nakangusong untag nito at tila
iiyak.
Pero ano daw?
Human doll?
Ako? Human doll?
Kelan pa naging doll ang dyosang tulad ko?!
"Eh hehe... Hindi ako laruan ah. Dyosa ako. Dyosa ng mga endangered species." Untag
ko na ikinatigil nito. Narinig ko naman ang pagtawa ng tatlo maliban kay Dee.
Nag-angat ito ng tingin at sinipat ako sa mukha.
"Waah! Ang ganda din ng boses mo! Para kang anghel!" An'ya at niyakap ulit ako.
Hala!
Anghel?
Isa akong anghel?
Hmm.
Sa tingin ko magkakasundo kami ng babaeng ito.
"Sabagay. Puwede na rin pala akong maging anghel. May punto ka." Pagsang-ayon ko at
tumango tango bago ako bumangon ngunit pinigilan ako ni Ma'am Amethyst.
"Huwag ka munang gumalaw Nisyel baka makasama sa'yo." Anito.
Eh?
Ano daw?
Nagpalipat-lipat ang aking tingin sa kanilang lahat dahil hindi sila magkadaugaga
sa kakaayos ng kanilang mga dala.
Ramdam ko ang pag-aalala sa kanilang mga mukha, lalung-lalo na ni Ma'am Amethyst.
"Dito po kayo matutulog?"

Napatigil ito ng biglang akong nagtanong. Kunot
nuong tiningnan niya ako at pagkuwa'y bumaling ito kay Dee.
"Ikaw ba Skeet hindi mo babantayan dito si Nisyel mamayang gabi?" Untag nito na
ikinakunot lalo ng aking magandang noo.
"What?" Naguguluhang tanong ni Dee.
"O siya, ayos lang naman kung kami muna ng daddy mo ang magbabantay sa kanya
mamayang gabi. Magpahinga ka nalang at bukas ka nalang bumalik." Seryosong saad
nito.
"Ako rin mommy. Magbabantay ako sa girlfriend ni kuya." Singit ng babaeng maganda
na yumakap sa akin.
Nagpalipat-lipat ulit ang tingin ko sa kanila.
Teka, teka...
Girlfriend?
Ako ba ang tinutukoy niya?
Ang alam ko hindi ko pa naman jowa si Dee ah.
"Eh hehe. Kwan. Eh sabi po ng doktor puwede na daw po akong lumabas mamaya." Wika
ko.
"What?/Ano?/Talaga?" Sabay-sabay na untag nila Ma'am Amethyst, daddy ni Dee at ni

Gold.
"O-opo."
Napaface palm naman si Ma'am Amethyst.
"Hindi mo naman sinabi anak na maayos na pala siya. Dali-dali pa naman kaming
bumili ng gamit bago pumunta dito." Anito.
"Tss. It wasn't my fault Mom. You didn't let me finish. You just dropped the call."
Nabuburyong katwiran ni Dee.
"Hayaan na yan Mommy. Mabuti nga safe na itong si Ate Angel eh." Ani Gold.
"Ah hehe, Nisyel ang pangalan ko. Hindi Angel."
"Mukha po kasi kayong anghel eh. Pero mukha rin kayong doll. Pero bagay din sa'yo
ang pangalan mo. Kakaiba!"
"Kasi nga endangered species ako kaya pati pangalan kakaiba." Sagot ko. Napailing
naman si Ma'am Amethyst.
"Now I know." Mahinang
untag ng daddy ni Dee at umiiling-iling pa na may kasamang ngiti.
"I told you hubby." Sagot naman ni Ma'am Amethyst at humilig sa balikat ng asawa
nito.
Sweet.
"I'll just pay your bills. Stay here." Pagkuwa'y untag ni Dee. Hinawakan niya ako
sa kamay at marahan itong pinisil bago tuluyang umalis.
Bakit pakiramdam ko parang glue ang mga mata Dee kung makatingin sa'kin?
Yun ba yung naririnig ko palagi na malagkit na titig?
Nagulantang kaming lahat ng tumunog ang aking tiyan.
Hala!
"Waah! Hindi pa pala ako nakapagbreakfast!" Untag ko.
"Ano?! Ginugutom ka ni kuya?! 10 AM na kaya!" Naghihysterical na saad ni Gold.

Tahimik naman ang isang lalaki sa gilid.
"Kasalanan ng hagdan, hindi ako sinalo. Huhuhu. Ayan tuloy hindi na ako nakakain ng
almusal kasi dinala ako dito."
"Waah! Kawawa ka naman ate! Napaka talaga ni kuya." Naiinis na turan nito at
ngumuso.
Cute.
Siguro kabilang din itong si Gold sa mga endangered species kagaya ko.
"By the way ate, I forgot to introduce myself. My full name is Gold Reign Mijares
and this is my twin, Silver Rain." Turo nito sa lalaking kamukha niya.
"It's nice to finally meet you ate Nisyel." Nakangiting saad ng lalaki.
Weew.
Wafu!
"Anghel." Untag ko.
"Para kayong anghel na bumaba mula sa langit."
"Waah! Talaga?!" Hindi makapaniwalang untag ni Gold. Tumango tango ako at ngumiti
ng malapad kasi totoo namang maganda at gwapo sila.
"Eh di ibig sabihin na inloved
ka kay kuya dahil mukha siyang anghel?" Tanong ni Gold.
Eh?
Inloved?
Inloved ako kay Dee?
"Ah oo hehe. Isa siyang anghel..."
"...na tinubuan ng sungay."
Napatawa silang lahat sa sinabi ko. Hindi manlang nagalit?

"Ang mabuti pa lumabas nalang tayo para makakain na itong si ate Nisyel niyo."
Singit ni Ma'am Amethyst.
Ate niyo.
Ate niyo.
Ate niyo.
Eh?
Napahawak ako sa aking dibdib ng biglang bumilis ang tibok nito.
Ang sarap sa pandinig na tawagin akong ate at parang tanggap nila ako.
Haay. Huo nga pala. Kalahi ko nga pala itong si Gold kaya dapat ate ang itawag nito
sa'kin.
Pero...
"Hindi ko po jowa si Dee." Natigilan silang lahat at itinuon ang buong atensyon sa
akin.
"Dee?" Sabay-sabay nilang tanong at nagsipagkunutan ang kanilang noo.
"Opo. Hindi ko pa po jo-"
"Let's go."
Napatingin kaming lahat ng pumasok si Dee at dire-diretsong pumunta sa tabi ko.
"Uuwi na tayo Dee?" Umiling lang ito.
"Itutuloy natin yung date?"
"Nah. You need to rest Mee." Malambing na sagot nito.
"Kyaaah! Ang cute naman ng tawagan niyo. Dee at Mee! Yun ba ang hindi magjowa pero
may endearment?" Malakas na hiyaw ulit ni Gold.
"Naniniwala na talaga ako sa himala." Untag ni Silver na pasimpleng sumipol sa

tabi.
Kumunot naman ang aking noo dahil kanina ko pa sila hindi maintindihan.
"Teka lang anak." Pigil ni Ma'am Amethyst pagkatapos akong alalayan ni Dee na
makabangon.
"Ang
mabuti pa sa bahay mo nalang dalhin si Nisyel para makapagpahinga siya anak. Diba
mag-isa lang siya sa apartment niya? Mas maaalagaan siya pag nasa bahay siya."
Sandaling natigilan si Dee at pagkuwa'y hinawakan ako sa kamay.
"Tama si mommy tsaka sa amin ka na sumabay ni kambal ate Nisyel." Magiliw na saad
ni Gold sa akin at hinawakan ako sa braso.
"Tss. She'll go with me." Malamig na saad ni Dee at malakas na pinalis ang kamay ni
Gold kaya napapiksi ito.
"Skeet!" Untag ni Ma'am Amethyst na may halong pagbabanta sa kanyang boses.
Napayuko si Gold at kitang-kita ko ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. Ngayon
ko lang napatunayan na ang sama talaga ng ugali ng dragon na 'to. Ang bait-bait ng
kapatid niya inaaway. Buti nga siya may kapatid eh.
Mabilis kong binawi ang kamay ko mula kay Dee at niyakap si Gold. Hindi ko alam
kung bakit pero parang may nag-uudyok sa akin na gawin ito.
"Shh. Tahan na. Hindi puwedeng umiyak ang isang dyosa." Bulong ko sa kanya at
tinapik-tapik ang kanyang likod pero...
*sob*huk*sob*
Eh?
Yumugyog lalo ang balikat nito at naramdaman ko rin ang pagkabasa ng balikat ko.
"Hayaan mo, tuturuan nalang kita mamaya ng mga tips kung paano mapanatili ang ating
pagkadyosa." Bulong ko ulit at hinaplos haplos ang kanyang likod. Bigla nalang din
itong bumitaw sa yakap at hinawakan ako sa magkabilang braso.
"Talaga?!" Natutuwang saad nito.
Haay salamat tumahan rin. Itong si Dee kasi marunong magpaiyak pero hindi marunong
magpatahan. Tsk!
"Talagang-talaga!"
Tumatangong saad ko at ngumiti ng pagkalapad-lapad. Hinawakan ko siya sa

magkabilang pisngi at pinahid ang kanyang mga luha.
"Aasahan ko 'yan ah?" Sabi nito at niyakap ulit ako. Napabitaw lang ulit ito ng
tumikhim ang kanyang kuya.
Humanda ka sa'kin mamaya Dee. Magtutuos tayo!
"Magconvoy nalang tayo." Suhestiyon ni Ma'am Amethyst.
"Ingat po kayo!" Tumango si Sir Stanley at ngumiti naman si Ma'am Amethyst bago
tuluyang pumasok sa kanilang sasakyan.
"Ingat kayo ate!" Nakangiting bilin ni Gold. Nakaramdam ako ng kasiyahan sa aking
dibdib dahil maaliwalas na ulit ang kanyang mukha.
"Kayo din!" Lumapit ulit ito sa akin at niyakap ako saka bumalik sa sasakyan ng
kanyang kambal.
Nagwave lang ako ulit bago pumasok sa sasakyan ni Dee. Hinayaan ko lang siyang
alalayan ako at hindi nagsalita.
Kinabit ko agad ang seatbelt pagkapasok ko. Huwag kayo, marunong na akong magkabit
nito.
Naramdaman kong tinitingnan ako ni Dee ng makapasok na ito sa sasakyan. Marahil ay

ikakabit niya sana sa'kin ang seatbelt tulad ng palagi niyang ginagawa.
Pinanatili kong blangko ang ekspresyon ng aking mukha at diretso ang tingin sa
daan. Bahala na kung magkakastiff neck ako basta hindi kami bati.
Naramdaman ko ulit ang pagtingin nito sa akin bago binuhay ang makina ng kanyang
sasakyan.
Kahit nangangalay na ang aking bibig sa kakatikom ay tiniis ko nalang. Hindi sana
ako sanay na hindi umaatungal pero kailangan kong turuan ng leksyon ang dragon na
'to.
"Are you hungry?" Pagkuwa'y tanong nito habang nagmamaneho. Nadagdagan tuloy ang
inis ko sa kanya. Siguro naiwan na naman ang common sense nito. Alam naman niyang
hindi ako nakapag-almusal magtatanong pa.
Katahimikan.
"Are you tired?" Maya-maya'y tanong ulit nito. Gusto ko siyang bulyawan kasi ang
slow niya! Argh!
Nakatikom lang ulit ang aking bibig at kunwaring hindi ko siya narinig.
"I'm talking to you. Are you deaf?" Saad ulit nito.
Playing deaf.
Silence.
"Why are you not talking? Are you mute?" Tanong ulit nito at binagalan ang
pagpapatakbo ng sasakyan.
Binuksan ko ang bag ko na nasa kandungan ko at kumuha ng sticky note at ballpen.

Palagi ko itong dala-dala dahil baka kailangan, at hindi nga ako nagkamali.
Sinulatan ko ang dalawang piraso nito at kinuha sa sticky note pad.
OUT OF ORDER.
Sinulat ko talaga na naka-capslock para madali niyang mabasa.
Idinikit ko ang isa sa kaliwang tenga ko at ang isa sa bibig ko. Ibinalik ko ulit
ang tingin ko sa kalsada at humalikipkip.
"What the h*ll!" Malutong na mura nito at mabilis na pinaharurot ang sasakyan.
"DANG IT!" Napapiksi ako sa paglakas ng boses nito. Ang bilis bilis din ng
pagpapatakbo nito ng sasakyan. Halos hindi ko na makita ang nadadaanan namin
hanggang sa....
*SCREEEEEEEEEEEECH!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 17: Real✔
*SCREEEEEEEEEEEEECH!
"Aaaaaaaahhhhhh!!!"
Napakapit ako ng mahigpit sa headrest ng bigla itong nagpreno ng sasakyan.
"Walang hiya ka talagang dragon ka! Kanina ka pa ah! Namumuro ka na talaga!

Argh!!!" Malakas na singhal ko sa kanya.
"Finally you've spoken up. Tss." Walang emosyong saad nito kaya tiningnan ko siya
ng masama. Dumikit tuloy sa ibabang labi ko ang sticky note ng bigla nalang akong
nagsalita.
"Ang hilig-hilig mong manggulat! Paano nalang pag inatake ako sa puso at maagang
mamatay ha?! Argh! Isasama talaga kita sa libingan ko! Nakakainis ka!" Nanlilisik
na bulyaw ko sa kanya pero hindi manlang ito natinag.
"Do you think I will let that happen? Tss. Stupid."
"Kita mo na! Ako pa ngayon ang stupid! Ikaw nga itong nang-away kay Gold na walang
dahilan eh. Stupido ka talaga kahit kailan! Ang sarap mong balatan!"
"I will always be with you wherever you go. Whatever you do. And hell no, even
death can't stop me." Seryosong sagot nito pero hindi nito binibitawan ang manibela
at diretso lang ang kanyang tingin sa daan.
"Ewan ko sa'yo! Hindi kita bati. Hindi ka ba marunong magbasa ha?! Out of order nga
itong bibig at tainga ko kinakausap mo pa ako! Ang sarap mong tirisin at ipakain sa
palaka!!! Augh!"
"Tss. Sorry." Nakayukong wika nito.
"Ano pa ang magagawa ng sorry mo kung nangyari na?!"
"I just can't take your silence. It's freaking the h*ll out of me." Anito at parang
nalungkot.
Awww!
Pero...
"Huwag kang
magsorry sa'kin. Magsorry ka sa kapatid mo."

"And why should I? Tss."
"Why should I??? Seriously Dee? Eh pinaiyak mo lang naman siya! Ang bait-bait naman
niya at wala siyang ginagawang masama!"
"I can share everything that is mine except you. You will always be an exception
Mee." Anito at hinawakan ako sa kaliwang kamay at dinala sa kanyang labi.
Eh?
Napahawak ako sa aking dibdib dahil parang tatalon na naman ito palabas. Ang init
ng kanyang hininga sa knuckles ko.
"E-ewan ko sa'yo. Basta hindi pa rin tayo bati. Magsorry ka muna kay Gold."
Nakangusong saad ko at ibinaling ang aking paningin sa windshield.
"Why are you pushing me to apologize to her? I didn't done anything wrong."
Katwiran nito at nagsalubong ang kilay.
"Pinaiyak mo ang dyosa kaya isang malaking kasalanan yun. Gusto mo ba talaga
mapunta sa impyerno? Mainit dun at walang aircon!" Naiinis na sagot ko.
"How did you know? Have you been there?" Nakataas kilay na untag nito. Pinatitripan
yata ako ng dragon na 'to.
"Oo galing ako dun. Pero hindi ako bagay dun kaya pinalayas ako. Tsaka nakita ko
ang pangalan mo dun sa listahan ng mga iba-barbeque. Kaya kung ayaw mong matusta
magsorry ka sa kapatid mo! Kuha mo?!"
"Tss. How may I ever win an argument with you?" Hindi ko masyadong narinig ang
kanyang sinabi dahil bumubulong bulong ito.
"Anong binubulong bulong mo diyan? Bubuyog ka ba?!" Singhal ko sa kanya. Ang tigas-
tigas talaga ng bungo ng dragon na 'to.
"Tss. Nothing."
"Oh ano na? Magsosorry
ka ba kay Gold o hihingi ng tawad?" Tiningnan niya naman ako ng hindi makapaniwala.
"Tsk. Fine. As if I have a choice." Sumusukong saad nito at pinaandar ulit ang
sasakyan.
"Good." Dumikwatro ako at humalikipkip saka tinaasan siya ng kilay. Patingin tingin
naman ito sa'kin at nakita ko ang pagngiwi nito. Tsk!
***
"Wooow!"
Literal na napanganga ang aking bibig ng bumaba na kami sa saksakyan.
Isang malawak na bermuda grass na nakapalibot sa isang malaking aquarium ang unang
mapapansin sa harap ng bahay. Marmol ang inaapakan namin na may iba't ibang
designs. Combination ng blue at green dito sa labas.
"Waah! Ang daming isda!" Halos hindi ko matanggal ang aking paningin sa pabilog na
aquarium. May fountain ito sa gitna na dinadaluyan ng tubig. Ang colorful tingnan.
Parang ginto at pilak na lumalangoy ang mga isda. Nakakaaliw.
"Let's get inside." Nagpaakay lang ako kay Dee ng hinawakan niya ako sa braso para
pumasok. Hindi ko inaalis ang paningin ko sa aquarium habang naglalakad kaya
natapilok ako.
"Careful." Mabilis akong hinawakan ni Dee sa bewang bago pa ako matumba.
"Eh hehe. Dee puwedeng magselfie mamaya dun sa mga isda?" Tumawa naman ito ng
mahina sa tanong ko.
"Alright. But first you have to eat breakfast Mee, aren't you starving?"
Hay...
"Oo nga pala. Basta babalik tayo dito mamaya ah?" Tumango naman ito na nakangiti at
hinawakan ako sa bewang papasok sa loob.
"WOOOOOOOWWWW!"
Kung kanina ay napanganga ako sa ganda sa labas
ngayon naman ay nalaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng loob ng mansyon.
Isang malawak na sala ang bumungad sa amin na unang mapapansin ay ang nangingintab
na chandeliers na parang snowflakes na magkarugtong. Maayos na maayos na nakakabit
ang sheer curtains sa glass window at malaking magkabilaan na sofa na napagitnaan
ang babasaging center table. Sa gilid na bahagi ay may spiral na hagdan pataas.
"What took you so long?" Napatingin kami kay Sir Stanley na biglang sumulpot.
"Si Dee po kasi nag-inarte pa eh."
"Tss."
Napatawa naman ang daddy niya sa amin at pagkuwa'y...
"Come on. Naghihintay na ang mommy mo at ang mga kapatid mo sa dining room."
Nagpatianod lang ako ng hinawakan ako ni Dee papasok daw sa dining room.
"Ate!"
"Nisyel!"
Sinalubong agad ako nila Ma'am Amethyst at Gold pagkarating namin sa malawak na
dining room. May chandelier din sa gitna na nakasentro sa mesa.
"Dito ka ate." Pinaghila niya ako ng upuan at tumabi sa akin. Nanlaki ang mga
eyeballs ko ng makitang ang daming pagkain kaya hindi ko na pinansin ang pag-upo ni
Dee sa tabi ko. Napapagitnaan nila ako ni Gold.
"Waah! Estopadong manok! Peyborit ko 'to!"
Napatawa silang lahat pero hindi ko sila pinansin. Nagsimulang magdasal na

pinangunahan ni Ma'am Amethyst at pagkatapos ay hindi na ako nagpatumpik tumpik pa.
Agad akong sumandok ng kanin at kumuha ng estopadong manok at sunod-sunod na
sumubo.
Gutom na talaga ako.
"Gutom ka nga talaga ate." Untag ni Gold pero patuloy lang ako sa pagsubo. Walang
hiya-hiya sa taong gutom.
Sarap na sarap
ako sa pagkain ng maramdamam kong may nakatingin sa akin kaya ibinaba ko muna ang
kubyertos at inilibot ang aking paningin.
Ganun na lang ang pagkagulat ko ng lahat sila ay nakatingin sa akin at hindi pa

nag-uumpisang kumain.
Eh?
Tiningnan ko si Dee at ganun rin ito. Walang laman ang kanyang plato kaya kumuha
ako ng isang kutsarang kanin at nilagyan ng maliit na himay ng manok at isang ring-
shaped sliced na sibuyas.
"Dee, say aaah." Namula ito ngunit isinubo niya rin at nginuya. Ngumiti ito sa'kin
nang matapos niyang malunok ang isinubo ko.
Naniniwala na ako sa forever
Magmula nung makilala kita
Napatingin kaming lahat kay Silver ng sumipol ito at kumanta ng dalawang linya
ngunit nakayuko.
"Kailan ka pa natutong kumain ng onions kuya?" Pagkuwa'y tanong ni Gold na nasa

tabi ko.
"You surprised us son." Namamanghang saad ni Sir Stan ngunit siniko ito ni Ma'am
Amethyst.
"Oo nga naman kuya. Saksi kaya ako ng halos isumpa mo ang sibuyas. This is a
miracle!" Natatawang saad ni Silver. Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanila dahil
pinandilatan din ito ni Ma'am Amethyst.
"Tss." Yun lang ang itinugon ni Dee at nagsimula na itong kumain.
"Bakit po? Kumakain naman talaga siya ng sibuyas ah. Kumakain kaya kaming magkasama
sa office." Untag ko ikinanlaki ng mga mata nila. Weird.
Nagpatuloy nalang ako sa pagkain dahil gutom na gutom ako. Paminsan-minsan ay

sinusubuan ko si Dee at ganun din siya sa'kin. Kailangan kong magpakabait para
magsorry siya mamaya kay
Gold.
Pagkatapos kumain ay inaya ko si Dee na magselfie sa mga isda pero hindi siya
pumayag. Mamaya nalang daw pagkatapos magpahinga. Inaya din sana ako ni Gold pero
hindi ito nakaangal sa kanyang kuya.
Pumasok kami ni Dee sa isang music room at manghang mangha ako sa dami ng piano sa
loob.
"Those are my collections. I bought them from different countries." Anito. Binilang
ko ito lahat. May maliit at may malakit. Forty-eight lahat!
"Eh? Natugtog mo na 'to lahat Dee?" Di makapaniwalang tanong ko. Ngumiti naman ito
at tumango.
"Dee?"
"Hmm?"
"Puwedeng tugtugan mo ako?"
"You sure?" Tumango ako at ngumiti.
"Come." Humarap ito sa isang mukhang bagong piano at pinaupo ako sa kanyang gilid.
Minamasdan ko lang siya ng magsimula itong tumugtog.
It's amazing how you
Can speak right to my heart.
Without saying a word
You can light up the dark.
Eh?
Wapak! Ang ganda ng boses niya!
Talentado din pala itong dragon na 'to. Cool!
Namangha ako dahil sa'kin na nakatutok ang mga mata nito at hindi sa keyboard.
Galing!
Nakatutok lang mga mata nito na parang kinakausap niya ako sa pamamagitan ng kanta.
Huh?
Nabubuang na yata ako
You say it best when you say nothing at all.
You say it best when you say nothing at all.
Pumalakpak ako ng matapos na ito sa pagtugtog.
"Waah! Dee puwede ka nang mag-audition sa PGT!"
"Tss."
Napatigil ako ng bigla itong nagseryoso.
"Mee?"
"Hmm?"
"I-i want to make this real. I-i mean... I mean..."
"Huh? Ano yun Dee?" Naguguluhang tanong ko dahil mukha itong natatae.
Di kaya na LBM na naman 'to?
Pero pakiramdam ko nalunok ko ang buong dila ko sa idinugtong nito.
"Will you be my girlfriend for real?"
Eh?
Is this for real? Wapak!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 18: Couple✔
Will you be my girlfriend for real?
Eh?
Kumurap-kurap ako ng labing-isang beses. Sinampal-sampal ko pa ang aking pisngi ng

ilang ulit kasi baka nasa encantadia lang pala ako at paniginip lang ang lahat
pero...
Wapak!
Nagising ang aking maladyosang diwa ng hinawakan nito ang aking mga kamay.
"I know I've promised you I'll court you, but I can't wait any longer Mee. Each
day, it feels like I'll lose my sanity because of this feelings."
"Eh..hehe.." Napakamot ako sa aking ulo. Ang seryoso naman ni Dee ngayon.
"I fell for you too fast and hard. I'm drowned with this love, and I don't know how
to swim back anymore. I am left with no choice but to breathe in it. I'm breathing
for you Mee. I love you so damn much!"
Huh?
Ano daw?
"Dee? Hehe... Wala bang tagalog version? Di ko gets. Hehe... Tsaka, hindi ba kayo
tinuruang magswimming nung college? P.E 102 kaya yun Dee." Maang na untag ko ngunit
kumunot ang kanyang noo at parang naging frustrated ito.
"Damn!" Malutong na mura nito.
Hala!
"Galit ka Dee?"
"No, no, no..." Sunod-sunod na iling nito at napahilamos ng kanyang mukha.

Napabitaw ito sa pagkakahawak sa akin at parang hindi ito mapakali. Napayuko ito at
inilagay ang kanyang isang kamay sa bulsa.
"M-mahal k-kita. M-mahal na m-mahal." Hirap na hirap na untag nito na nakayuko pa

rin. Namumula rin ang tenga nito at parang nanginginig kaya hinawakan ko siya.
"Ano
ulit yun Dee? Ayosin mo kasi." Nakangusong saad ko at niyugyog siya.
"DANG IT! STUPID! I LOVE YOU AND I WANT TO BE YOUR BOYFRIEND!" Malakas na bulyaw
nito kaya napapitlag ako.
Kita niyo na? Kahit kailan talaga ang bastos ng dragon na 'to. Matino naman ang
tanong ko ah. Kailan pa naging stupid ang magtanong?
"NAGTATANONG LANG AKO KASI HINDI KITA NARINIG! DAPAT KASI PINALAGYAN MO NG
MEGAPHONE YANG BUNGANGA MO NG MADALI KITANG MARINIG! HUWAG MO RING SABIHING BINGI
AKO KASI KAKALINIS KO LANG KANINA NG TENGA KO! AT TSAKA HUWAG KA NGANG UMI-ENGLISH
ENGLISH KASI NANDITO TAYO SA PINAS! STUPIDO!!!" Hapong-hapo ako matapos kong isigaw
'yon sa kanyang pagmumukha.
"FVCK IT! MAHAL NA MAHAL KITA! TANGINA! SIMULA NGAYON GIRLFRIEND NA KITA SA AYAW AT
SA GUSTO MO!" Malakas na tugon nito na ikinatalon ko.
Pero... Ano daw?
Mahal niya ako?
Mahal na mahal niya ako?
At girlfriend niya na ako simula ngayon?
"Waah! Talaga Dee? Sinasagot mo na ako?!" Di makapaniwalang tanong ko at niyugyog

siya. Hihihi. Finally! Natauhan din ang dragon na 'to.
"Tsk! Stupid." Anito na naiiling at niyakap ako.
"Teka, teka..." Niluwagan naman nito ang pagkayakap sa'kin ngunit nakapulupot pa
rin ang kanyang braso sa aking katawan. Tumingala ako sa kanya at nagtagpo ang
aming mga mata dahil yumuko rin siya.
"Jowa na ba talaga kita Dee? As in talagang-talaga?!" Excited na tanong ko. Halos

lumipad naman ako na walang pakpak sa sobrang tuwa ng sunod-sunod itong tumango at
ngumiti.
"Eh di ibig sabihin nun, hindi mo na ako puwedeng
utus-utosan Dee?"
"What?"
"Hep! Hep! Bawal magreklamo! Simula ngayon hindi mo na ako puwedeng alipustahin at
utusan-utosan kasi pag ginawa mo 'yon, hindi kita bati." Napatawa naman ito at
niyakap ako ng mahigpit kaya napasubsob ako sa kanyang dibdib.
*sniff*sniff
Bango!
"Anong brand ng perfume mo Dee? Ang bango!" Hindi ito sumagot at lalo lang
hinigpitan ang pagkayakap sa'kin. Naramdaman ko rin ang paghalik nito sa aking
tuktok kaya napapikit ng kusa ang aking mga mata.
Pakiramdam ko nagdigmaan ang mga kulisap sa aking tiyan ngunit hindi iyon nakaapaw
sa kakaibang saya na nararamdaman ko ngayon. Ang sarap-sarap sa pakiramdam na
makulong sa bisig ni Dee at parang ayaw ko ng bumitaw.
"I love you so much. I love you, I love you, I love you..." Sunod-sunod na wika
nito habang yakap pa rin ako.
"I love you too Dee." Nakapikit matang sagot ko. Ang bango-bango talaga ni Dee.
Kainggit. Ngunit halos sapakin ko siya sa mukha ng bigla itong bumitaw at hinawakan
ako sa magkabilang pisngi.
"Dee naman eh! Kitang nagmo-moment ako sa dib-"
"Come again?" Untag nito at tiningnan ako sa mga mata.
Huh?
"Say it again. I didn't hear it." Anito.
"Huh?"
"I want to hear it again Mee." Nagsusumamong saad nito.
"Ang ano nga kasi 'yon Dee?" Yamot na tanong ko. Nakakainis kasi gusto ko pa siyang
mayakap eh.
"Say you love me too, please?"
Eh?
Bago 'to ah.
"Marunong ka rin naman palang mag-please Dee. Akala ko kasi hindi mo rin napag-
aralan
yun nung grade school. Hehe."
Napasimangot ito sa sinabi ko at pinisil na naman ang ilong ko.
"Aww! Dee naman eh!"
"I'm serious Mee." Anitong naiinis at parang nauubusan na ng pasensya.
"Say it again."
"I love you too Dee. Kahit palagi mo akong sinusungitan, love pa rin kita. Kahit
palaging lenten season yang mukha mo, ang gwapo gwapo mo pa rin. Kahit tinatawag mo
akong palagi na stupid, love na love na lov-"
Waaah!
Hindi ko na natapos ang aking makabagbag damdaming speech dahil walang anu-anong
dumampi sa aking mapang-akit na labi ang kanyang mapupula at malambot na labi.
Silence
Silence
Silence
Hindi ko nagawang makagalaw sa sobrang pagkagulat. Mulat na mulat ang aking mga
mata samantalang nakapikit naman si Dee.
10
11...
...15
16
17
18
Eh?
18 seconds?!
"I love you more than anything else Mee." Untag nito matapos ang halik. Kinulong
niya ang aking mukha gamit ang dalawa niyang kamay.
Ngayon ko lang nakita na ganito siya. Parang ang saya-saya niya kahit hindi naman
siya nakangiti. Eh? Puwede ba 'yon?
"You just made me the happiest man alive. I will never ever get tired of reminding
you everyday how much I love you."
"Weh?
Promise 'yan ah?"
"I won't promise because I might break it." Napabitaw naman ako sa kanya dahil sa
kanyang sinabi. Ang labo naman niyang kausap! Haaay naku!
"Hey, listen first." Pinilit niya akong ikulong muli sa kanyang mga braso.
"I can't promise because I might do more than what I've promised."
Deeemn! Kinikilig ako!
"Talaga?!" Tumango-tango naman ito at ngumiti.
"Dee? Puwedeng magrequest?"
"What is it?" Nakangiting tugon nito at hinaplos haplos ang aking mukha.
Nagpuppy eyes ako at pinagdaop ang aking dalawang palad.
"Puwedeng isa pang kiss?"
"Pfft! Stop that Mee, I might lose control." Anito at hinalikan na naman ako sa
labi.
Hindi ko alam kung paano pero namalayan ko nalang na kusang pumikit ang aking mga
mata ng gumalaw ang kanyang mga labi na parang gustong niyang pumasok sa loob ng
aking bibig. Napahawak ako sa kanyang matigas na dibdib at humigpit ang
pagkapulupot ng kanyang kabilang kamay sa aking bewang samantalang ang isa ay sapo
ang aking kabilang pisngi.
Kusang bumuka ang aking bibig ng kinagat-kagat nito ang ibabang labi ko.
Syeti, otso, dyes!
Ang sarap!
Lalong lumalim ang aming paghalikan ngunit marahas akong napabitaw at nabalik sa
realidad nang may biglang bumagsak sa pinto ng music room.
BLAAAAG!
"Aray! Bakit mo ako tinulak bunso?!" Nasasaktang untag ni Silver na sapol-sapol ang
kanyang pang-upo.
"Eeeh! Sorry kambal hindi ko napigilan sa sobrang kilig eh! Peace!" Kinikilig
na tugon naman ni Gold na may hawak-hawak na camera ang kanang kamay niya at
nagpeace sign ito kay Silver gamit ang kabila.
Hala!
Kinukuhanan niya kami ng video!
"WHAT ARE YOU TWO DOING THERE?!!!" Nanggagalaiting bulyaw ni Dee at namumula ito sa
galit.
Patay!
Kumuyom ang kamao nito at nagtagis ang kanyang bagang.
Hala!
"Silver, Gold! Ano pang hinihintay niyo? Takboooo!" Napabangun naman bigla si
Silver.
"Thanks ate! Bibigyan kita ng kopya mamaya!" Kininditan pa ako ni Gold bago ito
kumaripas ng takbo.
"Bunso, wait!" Sapol na sapol pa rin ni Silver ang kanyang puwet habang paika-ika
itong tumakbo.
Napatingin ako kay Dee na nagtataas baba ang kanyang dibdib. Hahabulin pa sana niya
ang dalawa ngunit mabilis ko siyang niyakap bago pa siya makahakbang.
"Dang it!" Malutong na mura nito ngunit niyakap niya rin ako pabalik. Ang bilis
talaga magbago ng mood nito. Pinapanindigan niya talaga ang pagkadragon niya.
Haaay...
Maya-maya'y naging banayad na ang kanyang paghinga. Naramdaman ko ang pagsuklay

nito ng aking buhok gamit ang kanyang kamay at hinalikan niya ako sa tuktok.
"Bakit ka ba nagagalit Dee? Ang galing nga eh! May video tayo! Parang nagti-taping
lang tayo. Ikaw at ako bida. Hehe."
"Tss. You're unbelievable!" Anito at hinigpitan ulit ang pagkayakap sa akin na

parang ayaw niya akong bitawan. Hihihi. Gusto ko 'to!
"Hayaan mo Dee, hihingi ako ng kopya mamaya kay Gold at i-a-upload ko sa facebook.
I-add mo 'ko ha? Para mai-tag kita."
"What?!"
"Sabi ko nga huwag na lang Dee. Baka sumikat pa tayo kawawa naman ang mga artista,
mawawalan sila ng fans."
"Tsk! You're seriously thinking about that?"

"May sinasabi ba akong iniisip ko yun Dee? Ikaw lang kaya ang iniisip ko."
Katahimikan.
Katahimikan.
Katahimikan.
Huh? Bakit biglang natahimik si Dee?
"Dee?"
Nabigla ako ng yumugyog ang balikat nito habang nakasubsob ang kanyang baba sa
ibabaw ng ulo ko.
"Let me stay like this for a while Mee. Pfft! I can't help it. Damn!"
Huh?
Tumango-tango lang ako at hinayaan nalang siya kahit hindi ko naman talaga alam ang
nangyayari sa kanya.
Tanggap ko naman kahit ano pa si Dee eh. Kahit palagi nalang mainitin ang ulo niya
at minsan malabo siyang kausap, ayos lang iyon sa'kin. Kahit palagi niya akong
sinusungitan at binubulyawan wala akong pakialam. Handa naman akong gumawa ng para
pangitiin siya eh.
Kahit palagi siyang nagmumura at tinatawag akong stupid, tanggap na tanggap ko pa

rin siya.
Kasi totoo ang sinabi kong...
Mahal ko siya. Mahal na mahal.
♕GreatFairy♕
=================
TUB 19: His Past✔
A/N: Uulitin ko lang po, Nisyel is pronounced as Ni-si-el. Nagkakaliwanagan po ba

tayo? Sana huwag po nating murder-in ang ating dyosang bida. Yun lang, salamat po.
Excited face pose. Click!
Happy face pose. Click!
Serious mode pose. Click!
Poker face pose. Click!
Smiling face pose. Click!
Laughing face pose. Click!
Wacky pose. Click!
"Dee, isa pa! Yung kitang-kita talaga ang mga isda ah?"
Click!
"Tss. That's enough. Let's get inside."
"Ang KJ mo naman Dee! Isang pose pa dali! Pang profile picture lang."
"Aish! Fine. Last one and we'll get inside."
Nagpose ako ulit at ngumiti ako ng maladyosang ngiti para sa bago kong profile
picture. Si Dee ang ginawa kong photographer. Hihihi. Ang galing kasi ng camera ni
Dee, lalo akong gumaganda.
"Dee, ikaw naman. Kukuhanan kita ng picture, dali! Magpose ka na!"
"That's enough Mee. Let's get inside. Come on."
"Sandali! Kung ayaw mong magpose, edi sasamahan nalang kita. Gagawin nating
background yung aquarium! Ayy! Gagawin nating cover photo!"
Napapalakpak ako sa sobrang excitement.
"Tss." Hindi ko pinansin ang nakabusangot na mukha Dee. Kanina pa kasi siya
nagyayayang pumasok sa loob ng mansyon dahil masyadong mainit dito sa labas.
"Pindutin mo na Dee, dali!"
Click!
Halos mapatalon ako sa sobrang tuwa ng matapos ang aming picture-taking. Ang galing
talaga!
"We have enough time to take pictures,
not now. You really need to rest Mee."
Napatungo ako dahil ginamitan na naman niya ako ng ma-awtoridad nitong boses.
Haay... Ang bugnutin talaga nitong boyfriend ko.
Boyfriend ko😊
Eh?
Bakit parang nakakakilig pakinggan?
Masubukan nga ang patience nito.
Inilahad nito sa'kin ang kanyang kamay para pumasok sa loob pero umiling ako at
itinago ang dalawang kamay ko sa aking likod.
"Aren't you coming inside?" Nabuburyong tanong nito pero umiling ulit ako.
"Tinatamad akong maglakad. Out of order ang mga paa ko." Walang emosyong tugon ko
at humalikipkip sa kanyang harapan.
"Aish! Fine!" Naiinis na saad nito at binuhat ako. Hihihi. Ito ang gusto ko eh.
Kumuyapit ako sa kanyang leeg at isiniksik ang aking mukha dito habang buhat-buhat
niya ako.
*Sniff*Sniff
Ang bango talaga ni Dee.
"What are you doing?" Anito.
"Pahingi naman ng pabango mo Dee. Gusto ko 'tong amoy mo eh."
"Tss. I love your scent and you don't have change it."
Eh?
***
"Oh? Tapos na kayo? Anong nangyari diyan kay Nisyel? Bakit buhat-buhat mo 'yan?"
Tanong ni Ma'am Amethyst na nakaupo sa sala kasama sila Sir Stan, Silver at Gold.
Parang may pinapanood sila sa laptop.
"Opo." Sagot ko at tumungo sa dibdib ni Dee.
"Aray! Walang hiyang mga langgam 'to nangangagat." Ani Silver na bahagyang
pinapadyak
ang kanyang mga paa.
"Mommy pakitawagan naman si Doc Samonte oh. Kailangan kong magpacheck up Mom,
magkakadiabetes yata ako." Singit ni Gold na parang nagpipigil ng tawa.
Huh?
Anyare sa dalawa?
Hindi ko na pinansin dahil parang inaantok na nga ako. Napahikab pa ako sa dibdib
ni Dee.
Tiningnan ko si Sir Stan pero nakatingin ito kay Dee na parang nag-uusap sila gamit
ang mga mata. May ganun ba nun?
"Kung ganun magpahinga ka na iha. Nakahanda na ang guest room." Komento ni Ma'am
Amethyst.
"No need Mom. She's going to sleep in my room." Pagpoprotesta ni Dee habang buhat-
buhat pa rin ako.
"Ayy! Gusto ko 'yan. Babaeng pamangkin ang gusto ko Ate Nisyel ah?!" Kumunot ang
noo ko ng kinindatan ako ni Gold.
Huh? Ano raw? Gusto niya ng babaeng pamangkin?
"Ako nga rin eh. Gusto ko ng babae para palagi ko siyang aayusan at gagawing dyosa
tulad natin!" Nakangiting saad ko at pagkatapos ay humikab.
Nagtaka ako ng bumalot ang mahabang katahimikan ngunit naramdaman ko ang paggalaw
ng adam's apple ni Dee dahil nakadikit dito ang ulo ko.
Inangat ko ng tuluyan ang aking ulo para matingnan silang tatlo, ngunit halos
mahulog ako mula sa pagkakabuhat ni Dee ng sabay-sabay silang humagalpak ng tawa.
"Hahahahahahahaha!"
"Hahahahahahahaha!"
"Hahahahahahahaha!"
Huh?
"Damn it!" Mahinang mura ni Dee at nagsimula ng pumanhik sa hagdan. Hinayaan ko

nalang dahil parang bumibigat na talaga ang talukap ko lalo na at nakakaadik ang
amoy ni Dee.
Binuksan ni Dee ang kwartong katabi ng music
room at itinulak gamit ang kanyang paa.
Hindi ko na nagawang suriin ang kabuuan ng kwarto dahil antok na antok talaga ako.
Parang sleeping pills yata ang niresetang gamot ng doktor na 'yon eh.
Bahagyang napapikit ang aking mga mata ng tuluyan ko nang naramdaman ang malambot
na kama sa aking likod.
"Dee?" Inaantok na saad ko.
"Sleep now, Mee." Untag ni Dee at inayos ang aking pagkakahiga.
"Matutulog ako basta magsorry ka na kay Gold ah?" Bahagya kung binuksan ang kabila
kong mata para masilip ang kanyang mukha. Hindi na ako nagtaka ng makitang lukot na
naman ang mukha nito.
Akala niya yata nakalimutan ko ng pinaiyak niya si Gold.
"Dee! Uy!" Tinapik ko ang kanyang braso dahil parang nawala ito sa kanyang sarili.
"Sabi ko magsorry ka na kay Gold."
"Why are you insisting it anyway? Tss." Nakabusangot na tugon nito. Napahikab ulit
ako pero nagawa ko pa rin siyang sagutin.
"Eh kasi Dee hindi tamang ginaganun mo siya. Ang bait niya kaya, at isa pa kapatid
mo siya Dee, higit sa lahat, babae siya. Eh di para mo na rin akong inaaway nun
kasi magkalahi kami. Ikaw talaga Dee, minsan hindi ko talaga lubos maisip kung
bakit tinagurian kang genius eh. Ang bobo mo kaya minsan. Ang hirap mo ring
ispelingin. Tsk!" Nakangusong saad ko at humikab ulit.
"Does it matter to you if I didn't apologize to her?"
"Dee puwedeng huwag ka nalang mag-english? Gusto mo bang lumabas lahat ng dugo ko
sa ilong? Basta magso-sorry ka sa kanya kasi pag hindi, palalayasin kita dito sa
sarili mong pamamahay. Kuha mo?!"
"Tsk!"
Iiling iling na saad nito.
"At saka maniniwala lang akong matalino ka nga kung magkakasundo na kayo."
Natigilan naman ito at pagkuwa'y nagsalita.
"Who say's I'm not? My IQ has been tested and proven. In fact, it's all over the
records and news." Mayabang na saad nito at itinaas ang kanyang kabilang kilay.
"Weh? Di nga Dee?"
Masubukan nga.
"Sige nga, kung matalino ka nga, one plus one?" Tanong ko at napahikab na naman.
"What?!" Nagsalubong ang kilay nito at di makapaniwalang tiningnan ako.
"Oh? Huwag mong sabihing one plus one lang hindi mo alam Dee?!" Di makapaniwalang
saad ko at napabangun.
"Tss, you're too naughty. Sleep now." Pautos na saad nito at iginaya ulit ako
pahiga pero...
"Eh sagutin mo nga muna kasi yung tanong ko Dee." Nakangusong sagot ko at pilit na
bumangon pero pinilit niya ulit akong inihiga.
"Seriously?! What are you really up to for asking me such a fool question?"
Napipikong saad nito at napapisil ng kanyang ilong.
"Kita mo na? Ang labo mo talagang kausap Dee. Simpleng tanong nga lang yun eh. Sige
ka, bababa nalang ako at hindi na matutulog."
Akmang babangun na ako ulit ng pinigilan niya ako.
"Aish! Fine!" Nabuburyong saad nito at napahilot ng kanyang sentido.
Hihihi. Bibigay din pala.
"Okay, Dee? One plus one?" Nakangiting tanong ko. Lukot na lukot naman ang kanyang
mukha at parang frustrated.
"Two." Walang emosyong sagot nito.
"Sinasabi ko na nga ba, hindi ka naman pala genius
Dee." Iiling iling na komento ko at nagtalukbong ng kumot. Ang lamig kasi dito sa
loob ng kwarto niya.
"What?!" Di makapaniwalang saad nito.

"Eleven kaya yun Dee. Hindi mo alam?"
"Tsk! You're asking nonsense things. Now, sleep." Anito.
"Okay *yawn* Dee."
Ipinikit ko ang aking mga mata habang nasa ilalim ako ng kumot. Pero napamulat ulit
ako at sumilip sa kumot ng marinig ko ang mahinang bulong nito.
"How in the hell does one plus one becomes eleven? Tss."
"Haay... Ang slow mo talaga Dee. One plus one lang kaya ang tanong ko. Wala naman
akong sinabing equals di ba? Eh di ibig sabihin pagtabihin mo lang yung dalawang
one."
"WHAT?!!!"
"Oops! Ang boses pakihinaan. Matutulog na ang dyosa." Untag ko at ipinikit ulit ang
aking mga mata pero bago iyon ay nakita ko pang ngumiti siya.
"Dee? Yung sinabi ko ah? Magsosorry ka kay Gold." Inaantok at mahinang saad ko.
"Alright. Sleep tight my love." Mahinang bulong nito.
Naramdaman ko ang paghalik nito sa aking noo bago tuluyang nawala ang diwa ko.
***
Nagising ako na wala na si Dee sa loob ng kwarto ng inilibot ko ang aking paningin.
Ngayon ko lang napagmasdan na puro dark blue pala dito sa loob. Napatingin ako sa
side table ng makitang may frame doon at nakalagay ang picture ko.
Stolen shot to ah.
Nakahawak ako sa notepad at ballpen na nakaturo sa aking noo na waring nag-iisip.
Kelan pa naging stalker si Dee?
Napagdesisyunan kong bumaba nalang at tinawag si Dee pero walang
sumagot. Dumiretso ako sa kusina at naabutan ko doon si Ma'am Amethyst na parang

may niluluto kaya tumikhim ako para makuha ang kanyang atensyon.
"Oh gising ka na pala iha. Nagugutom ka na ba? Hindi ka pa nakapaglunch ah. Ayaw ka
namang ipagising kanina ni Skeet kaya ang sabi niya sasabayan ka nalang niya. Hindi
nalang siya kumain. Ang sweet ng anak ko ano?" Mahabang litanya nito.
"Ah hehe. Opo. Ang sweet nga po niya. Sweet na ampalaya. Ano po yang niluluto
niyo?" Pag-iiba ko ng usapan.
"Pancake lang naman to iha. Matagal-tagal na rin kasing hindi kami nakakain nito.
Andun sila lahat sa garden nag-uusap."
Tumango-tango naman ako at pagkuwa'y nagsalita siyang muli.
"Alam mo Nisyel, masaya ako at dumating ka sa buhay ng anak ko. Dahil sa'yo unti-
unting bumabalik ang dating siya."
"Po?"
"Alam mo noong bata palang siya, malambing yan at lapitin ng lahat ng tao.
Napakatalino niyang bata sa murang edad niya pero nagbago ang lahat ng muntikan na
siyang mapahamak. Pinagtangkaan ng isang malapit na kaibigan ang buhay niya.
Matinding trauma ang inabot niya kaya simula noon lumalayo ang loob niya sa mga
babae maliban sa'kin."
Mataman lang akong nakikinig kay Ma'am Amethyst. Ang lungkot pala ng buhay noon ni
Dee. Kawawa naman pala siya, ang bata-bata niya pa para pagtangkaan ang buhay niya.
"Nawala ang tiwala niya sa mga babae at nadala niya ito hanggang sa magbinata siya.
Ang akala ko wala ng pag-asa pero dumating sa buhay niya si Bianca, ang pinakaunang
babaeng pinansin niya. Unti-unting bumalik ang kanyang sigla dahil sa
kanya. Nabuhayan kami ng loob pero naging isang bangungot ang lahat ng niloko ng
babaeng iyon ang anak ko." Gumuhit ang lungkot sa mukha ni Ma'am Amethyst.
"Pera lang pala ang habol niya sa anak ko. Pinagnakawan pa niya ang kompanya. Kaya
simula noon biglang nagbago si Skeet. Dumoble ang pagkamasungit nito na kahit ang
kapatid niyang si Gold ay itinaboy niya. Malayo ang loob nito sa kapatid niya kaya
naaawa ako sa bunso namin kasi kahit anong pilit niyang abutin ang kuya niya,
malayo pa rin ang loob nito sa kanya."
Kaya pala inaaway niya si Gold.
"Kaya nung makita ko kung paano ka tinitingnan ng anak ko ay nabuhayan ulit ako ng
loob. You tamed the monster inside him Nisyel. Sana lang ay hindi mo siya
sasaktan."
Tumango ako at ngumiti ng totoo. Hinding-hindi ko sasaktan si Dee. Siya nga ang
palagi akong inaaway eh.
"Ahm Ma'am Amethyst?"
"From now on, call me mommy iha." Nakangiting saad nito.
Eh?
"Talaga po?" Naghi-hysterical na saad ko.
"Itinuturing ka na naming parte ng pamilyang ito iha, hindi dahil sa kasintahan ka

na ni Skeet, kundi dahil nakuha mo ang aming loob. Ang isang tulad mo ay nararapat
lang na bigyan ng isang pamilya." Maluha-luhang untag nito.
"Salamat po M-mommy!" Masayang saad ko.
"Better."
"Pero maaari ko po bang malaman kung sino yung malapit na kaibigan ninyong
nagtangka ng buhay ni Dee noon? Baka po kasi mutual friend pala natin sa FB, i-a-
unfriend ko po siya at iba-block. Hehe."
Malungkot na tumingin si Ma'am Amethyst sa kanyang niluluto.
"Si Andrea."
"Po?!"
"Ang childhood friend ng daddy Stan mo, si Andrea Pelaez."

Naramdaman ko ang biglang pagkurot ng aking dibdib.
Andrea Pelaez?
Bumilis ang tibok ng puso ko ng inulit ko ang pangalang iyon sa aking isip.
Bakit kaya?
♕GreatFairy♕
=================
TUB 20: Bianca Demetria✔
"Dee, isama mo na kasi ako mamaya sa board meeting..." Nakangusong saad ko habang
nakasubsob ang aking mukha sa leeg ni Dee. Yakap-yakap niya akong nakakandong sa
kanya.
"Tss. You'll stay here, and that's final." May pinalidad na deklara nito kaya
nainis ako. Bakit ba kasi ayaw niya akong isama sa board meeting? Anong kwenta ko
bilang sekretarya niya? Haaay... Wala na nga akong masyadong ginagawa dito sa
office bukod sa pagtitimpla ng kape niya eh.
"Dee naman eh, isama mo na ako please? Promise hindi ako maglilikot dun. Gagawan pa
kita ng notes." Pangungulit ko at inamoy-amoy ang kanyang leeg. Bumigat naman ang
paghinga nito at napahigpit ang hawak nito sa aking bewang.
"S-stop it Mee or else I'll cancel all my appointments and be with you all day."
"Isama mo na kasi ako Dee. Gusto kong malaman kung anong nangyayari kapag nagbo-
board meeting." Pangungulit ko pa. Hihi. Alam ko bibigay din yan.
"Aish! You'll just wait for me here okay? There are bastards in that meeting, and I
don't want them to drool over you, do you understand?"
Napanguso ako. Ang hirap namang kumbinsihin ng dragon na 'to. Haaay....
Isa nalang. Last na talaga, at pag hindi pa siya papayag, matutulog nalang ako
dito.
Tumingala ako sa kanyang mukha at pinagdaop ko ang aking dalawang palad saka
nagpuppy eyes.
"Sige na Dee... Please, please? Pretty please?"
"You.will.stay.here." Matigas na saad nito at iniwas ang tingin sa'kin. Napabuntong

hininga tuloy ako.
"Magpapakabait naman ako Dee eh. Bakit ba ayaw mo akong payagan?"
"It's
not about you, it's all about those bastards in the meeting."
Napabuntong hininga si Dee bago nagsalita.
"I won't stay longer there okay?"
"Dee naman eh! Hindi kaya kita naiintindihan. Ano naman ang kinalaman ko sa mga
bastards na sinasabi mo? Tsaka, may mga bastards ba na umaattend ng board meeting?"
"You just don't know how attractive and ravishing you are Mee. You just don't
know... So you will stay here and wait for me, okay?"
Eh?
Haay...
"Sige na nga. Basta pahiram ng cellphone mo ah? Magsi-selfie ako dito. Tsaka
pahiram na rin ng laptop ah?"
Tumango naman ito sa sinabi ko.
"Alright. Let's exchange phone then. You call me when something's went wrong, do
you get it?"
"Opo. Kuhang-kuha ko po." Itinaas ko ang dalawa kong kamay na parang nanunumpa.
"Pft! Silly. Just don't go anywhere else without my consent, okay?"
"Yes, daddy! Pambihira naman Dee eh, di ba pambata lang yung parent's consent?"
"Just follow what I told you to do, or else I-"
"Oo na nga po!" Pagsuko ko.
"Good."
Inayos ko ang pagkakaupo ko sa mga hita ni Dee at yumakap sa kanya. Naramdam ko

naman na nilalaro nito ang aking buhok. Napapikit ako at napahikab, nakakaantok rin
pala pag wala kang ginagawa.
"Are you sleepy?"
"Medyo. Kaw kasi eh, wala naman akong ginagawa dito. Balak mo ba akong gawing
display dito sa office mo Dee?"
"Nah. Didn't you told me I should stop commanding you?"
"Di naman yun ang ibig kong sabihin
Dee eh." Napahikab ulit ako at napatingin sa wall clock.
"Dee, 10:58 na oh. Diba 11AM ang board meeting mo?"
Umalis ako sa pagkakandong ni Dee at nag-inat ng sarili ko. Kinuha ko ang cellphone
ko sa ibabaw ng table ko at ibinigay ito sa kanya.
"Walang password yan Dee ah. Nga pala yung password mo sa cellphone at lap-"
"Your birthday." Putol nito sa sasabihin ko.
Huh?
"Pa'no mo nalaman ang birthday ko Dee?"
"I love you, that's why." Walang kaabog-abog na sagot nito.
Eh?
"I have to go. Don't forget to call me when something came up okay? I already told
Kuya Nito to buy our lunch." Bilin nito at hinalikan ako sa labi.
"My energizer kiss." Untag nito at hinalikan ulit ako ng mabilis saka humalik sa
aking noo.
"I love you Mee." Malambing na saad nito at hinalikan na naman ako sa labi.
*tsup*
"I love you too Dee." Napangiti ito ng hinalikan ko siya sa labi.
"Seems like I don't want to go to the board meeting anymore." Panunukso nito sa
akin at niyakap ako.
"Sabi sa'yo Dee eh, isama mo nalang ako."
"Nah. The meeting might end earlier if I catch a bastard drooling over my
territory. Do you want me to be a killer?"
Teka... Killer?
"Syempre ayaw ko nun Dee. Ayaw kong mapunta ka sa impyerno no. Eh di mawawalan ako
ng forever sa heaven." Napatawa naman ito ng mahina. Parang nag-ibang tao ngayon si
Dee. Ano kayang nakain nito kahapon? Bakit bigla nalang siyang lumambing?
"I
think I really have to go before we end up cuddling in my private room."
"Sabi ko nga umalis ka na Dee. Ikaw kasi ang dami mo pang satsat."
*tsup*
Waah!
Nabigla ako ng hinalikan niya na naman ako sa labi bago lumabas,
Haay... ang duga niya talaga. Hindi manlang ako nakarespond ng kiss niya. Ang sarap
pa naman ng labi niya, parang menthol candy.
Eh?
Ang landi mo Nisyel!
Ano kaya ang magandang gawin dito?
Ang boring naman...

Magselfie na kaya ako?
In-enter ko ang birthday ko sa password. Hindi nga nagbibiro ang dragon na 'yon.
August 18 nga talaga ang password niya.
Napanganga ako ng bumungad sa akin ang natutulog kong mukha na wallpaper niya.
Kinuhanan niya pala ako ng picture ng hindi ko nalalaman.
Infairness... Ang ganda mo pa rin kahit natutulog ka Nisyel.
Wala sa sariling binuksan ko ang gallery niya ngunit lalo akong napanganga ng puro
pictures ko lang ang laman nito. Meron kaming kuha na natutulog ako at hinahalikan
niya ako sa ilong. Meron ring nangungulangot ako habang natutulog.
Waaah!
Walang hiyang dragon 'yon!
Sinubukan kong i-delete ngunit ayaw nitong madelete.
Password protected?
0818, enter.
Password incorrect. Try again.
Eh?
Mali?
Humanda ka talaga sa'kin mamayang dragon ka!
Halos mabitawan ko ang cellphone ng bigla itong tumunog.
Princess calling...
Eh? Kelan pa naging Princess ang pangalan ni Gold? Mukha niya kasi ang lumabas sa
screen.
Hihihi. Bati na sila!
"Hel-"
[Kuya!
Nakita ko siya! Nakita ko talaga siya kani-kanina lang. Baka pumunta-]
"Sinong nakita mo Gold? Si Ate Nisyel mo ito."
[Ate?! Ikaw nga ba yan? Asan si kuya?]
"Nasa board meeting. Nagpalitan kami ng cellphone. Teka sino kamo yung nakita mo?"
[A-ah k-kwan. Kalimutan mo na 'yon ate. Wala lang naman, ang p-pinsan namin. Tama.
Yung pinsan namin.]
"Nagsisinungaling ka ano? Halata kaya sa boses mo. Sabihin mo na dali! Promise

sasabihin ko agad kay Dee."
[Basta ate huwag kang magagalit ha?]
"Bakit naman ako magagalit? Bumaba ba ang ekonomiya ng Pilipinas? Nakulong na ba

yung totoong kurakot?"
[Haha... Ate talaga.]
"Ano nga kasi?" Narinig ko ang paghinga ng malalim ni Gold sa kabilang linya.
[Y-yung ano kasi ate...]
"Yung?"
[Yung ex kasi ni kuya. I mean hindi niya pala ex kasi hindi naman official na
naging sila. Basta yung babaeng Bianca ang pangalan na niligawan dati ni kuya.]
"Ah... Si Bianca lang pala."
[Nakita ko siya kani-]
"Wait! Ano?! Si Bianca kamo?! Yung sinabi ni mommy Amethyst na kachurva dati ni Dee
na niloko lang siya at pinagperahan?!"
[Ay ate nadali mo! Pak na pak! Siya nga ang ibig kong sabihin.]
Patay!
"Eh ano? Inaway ka ba niya?"
[Hindi ate. Gusto ko lang sanang balaan si kuya kasi malakas ang kutob kong pupunta
siya diyan ngayon.]
"Oh nose!"
[Kaya ate bakuran mong mabuti si kuya ah? Baka mag-iinarte na naman yun sa harap ni
kuya at lokohin
na naman siya.]
"Huwag kang mag-aala, uubusin ko muna lahat ng buhok niya mula ulo hanggang paa
bago pa siya makalapit sa kuya mo."
[Yan ang gusto ko sa'yo ate eh. Amasonang maganda!]
"Naman!"
[Basta ate mag-ingat ka rin ah? Hindi natin alam kung ano naman ang pakulo ng
babaeng yun. Bakit kasi bumalik pa siya?]
"Yun ang hindi ko alam. Siya nalang kaya ang tanungin mo kung bakit pa siya
bumalik. Siguro apo siya sa tuhod ni Douglas McArthur."
[Hayaan mo ate at aalamin ko. Magpapaalam na muna ako?]
"Okay. Babye. Ingat ah?"
[Bye Ate! Goodluck!]
Goodluck nga talaga sa'kin.

Huminga ako ng malalim ng maibaba ko na ang tawag. Napakislot ako ng may biglang
kumatok sa pinto.
Siya na kaya?
This is it.
Dahan-dahang bumukas ang pinto pagkatapos ng dalawang katok kaya huminga ulit ako
ng malalim bago magsalita.
"SINONG MAYSABING PUMASOK KA DITO SA LOOB NG TERITORYO KO?!!! UMALIS KA NGAYON DIN
KUNG AYAW MONG MAPALABAS DITO VIA EXPRESS LANE! IHUHULOG KITA MULA DITO SA 21ST
FLOOR O AALIS KA NANG TAHIMIK?!!!"
"Ma'am Nisyel?"
Eh?
"Kuya Nito kayo pala. Hehe."
"Bakit po kayo naninigaw? Ipapasok ko lang sana yung pinabili ni Ser Skeet na
pagkain."
"Ah wala po kuya. Nagpapraktis lang po ako para sa audition ko sa PBB. Balak ko
pong sumali dun eh. Hehe."
"Ah ganun ba. Sabagay. Bagay nga sa'yong mag-artista kasi ang ganda-ganda mo. Tiyak
sisikat ka kaagad."
"Talaga kuya?"
"Naman Ma'am."
"Salamat po ah! Tsaka salamat din dito
sa pagkain."
"Walang anuman Ma'am. Sige aalis na po ako."
"Sige kuya."
Inayos ko muna ang dalang pagkain ni Kuya Nito bago bumalik ng swivel chair. Hindi
ko namalayang naiwan ko palang nasa dulo ng mesa ang cellphone kaya nahulog ito at
nagkahiwa-hiwalay.
Waah!
I'm dead!
Dali-dali akong yumuko at pinulot isa-isa. Ngunit nasa kalagitnaan ako ng pamumulot
ng naulinigan kong bumukas ulit ang pinto at narinig ko ang tunog ng takong ng
sapatos.
Hala!
"Hey Miss where's your boss? Tell him I want to talk to him!" Ma-awtoridad na utos
ng boses.
Di kaya eto na yung Bianca?
Ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa at hindi siya pinansin. Neknek niya!
"Hoy! Hampas-lumpa kinakausap kita! Nasaan ang boss mo? At ano ang ginagawa mo
diyan sa puwesto niya?!" Malakas na bulyaw nito.
Ano raw?
Hampas-lupa?
Hampas-lupa pala ah... Ihahampas talaga kita makikita mo.
Dahan-dahan akong tumayo habang nakakuyom ang aking kamao. Nakayuko ako kaya dahan-
dahan kong inangat ang aking mukha para makita siya ngunit....
"Waaah!!!!"
"Bingbing?/Nelnel?" Sabay na wika namin ng makilala ang isa't isa.
"BFF!/BFF!" Sabay ulit naming wika.
Mabilis akong umikot at sinalubong siya ng yakap.
"Ikaw na nga ba talaga yan BFF?" Tanong nito sa'kin.
"Oo nga ako nga 'to. Ang tagal mong hindi bumalik ng ampunan simula nang may nag-
ampon sa'yo ah. Miss na miss na kita BFF!" Maluha-luhang saad ko at niyakap siya ng
mahigpit.
"Miss na miss rin kita BFF. Pasensya ka na. Marami kasing nangyari kaya hindi kita
nadalaw sa ampunan." Sagot nito at niyakap rin ako ng mahigpit.
"Ang ganda-ganda mo na BFF. Hindi ka na bungi. Saka pasensya na kung nabulyawan

kita ah? Hindi kasi kita nakilala agad eh." Untag nito ng pareho kaming humiwalay
sa yakap.
"Ikaw rin kaya, ang ganda-ganda mo. Pati damit mo ang sosyalin." Puna ko sa suot
nito. Ang ganda-ganda talaga ng BFF ko. Pero maganda din ako kaya nga BFF kami eh.
"Teka, huwag mong sabihing dito ka nagtatrabaho?" Tanong nito.
"Dito nga BFF. Executive Assistant ako dito. Ikaw? Bakit nga pala napadpad dito?"
"A-ah k-kasi..."
Hindi na natapos ni BFF ang sasabihin niya ng umalingangaw ang baritonong boses
mula sa pinto.
"WHAT ARE YOU DOING HERE, BIANCA???!!!"
"S-skeet?" Nanginginig na turan ni BFF.
"LEAVE!!!!" Malakas na bulyaw ni Dee at puno ng galit ang kanyang mga mata. Para
itong papatay anumang oras kaya pareho kaming napaatras ni BFF.
"I SAID, LEAVE AND NEVER COME BACK BIANCA!!!!"
Bianca?
Si BFF at si Bianca ay iisa?
♕GreatFairy♕
=================
TUB 21: Mad✔
Bigla akong napatda sa aking narinig. Pakiramdam ko may sumabog na bomba sa aking
harapan.
Eh?
Ang OA naman nun Nisyel, bomba talaga? Hindi puwedeng balloon lang muna?
Pero...
Seriously?
Ang Bianca na tinutukoy pala nila ay ang BFF kong si Bingbing?
Parang naaalog yata ang utak ko sa nalaman ko.
Nagawa ba talaga ni Bingbing na lokohin si Dee noon?
Hindi.
Hindi ako naniniwalang magagawa yun ni BFF nang walang mabigat na dahilan.
Pero...
Siguro ay narito si BFF para magsorry kay Dee.
Tama.
"Kailangan nating mag-usap Skeet." Matatag na wika ni BFF at puno ng determinasyon

ang kanyang mukha. Pero pareho kaming napakislot ng sumigaw si Dee.
"OUT!!!"
"Dee naman eh. Hindi siya bingi at naririnig ka niya kaya hindi mo kailangang
sumigaw. Narito siya para magsorry sa'yo."
"Di ba BFF magso-sorry ka naman talaga sa kanya? Sumang-ayon ka nalang baka pareho
tayong lilipad palabas ng SDM Building." Mahinang bulong ko kay BFF.
"You are out of this, Nisyel." Ma-awtoridad na pahayag ni Dee.
Pero, tama ba ang pagkakarinig ko?
Tinawag niya akong Nisyel?
Hindi niya ako tinawag na Mee?
Galit ba siya kasi BFF ko si Bingbing?
Bigla akong napatungo ngunit pareho kaming napatalon ni BFF ng dumagundong na naman
ang baritono nitong boses.
"WHAT ARE YOU WAITING FOR? GET OUT! NOW!!!"
"BFF!" Hindi ko na nahawakan si Bingbing nang mabilis itong lumabas ng opisina at

hindi manlang ako nilingon.
Naiwan akong gulong-gulo ang aking isip at hindi ko alam ang aking gagawin.
Mahabang
katahimikan ang bumalot sa amin ni Dee. Ramdam ko ang mabigat nitong paghinga kahit
malaki ang distansyang nakapagitan sa amin.
Dahan-dahan kong ipinaling ang aking ulo para mapagmasdan siya.
Ngunit parang gusto kong tumakbo palabas ng opisina nang tuluyang magtagpo ang
aming mga mata.
Galit siya.
Napakagat ako sa aking ibabang labi.
"Galit ka din sa'kin, Dee?" Malungkot na tanong ko habang nakayuko.
Hindi siya sumagot ngunit naramdaman ko ang paglapit nito sa direksyon ko.
Eh?
Papalabasin niya rin ba ako tulad ni BFF?
Hindi. Hindi ako lalabas kahit palalabasin niya ako.

Paano kung kakaladkarin niya ako?
Hala!
Ayan na! Malapit na siya. Malapit na malapit.
Ipinikit ko ang aking mga mata at humawak ng mahigpit sa gilid ng mesa para hindi
niya ako makaladkad.
"What the h*ll did you do to my phone?" Tanong nito.
Huh?
Napamulat ako ng aking mga mata at ganun nalang ang pagkataranta ko ng makitang
pinupulot nito ang cover at battery ng kanyang cellphone mula sa sahig.
"Eh hehe... K-kwan... Hehe... Dee..." Wala sa sariling napakamot ako sa aking ulo.
Dead meat na naman ako!
"Aba malay ko diyan Dee. Kasalanan ko ba kung hindi muna lumunok ng bato yang
cellphone mo bago siya tumalon mula sa table mo? Akala yata niya siya si Lastik
Man. Tsk! Tsk!"
"What?"
"Ah hehe... May sinabi ba ako Dee? Ang sabi ko napagkamalan ng cellphone mong dagat
ang sahig kaya lumangoy siya. Nakikiuso kasi summer."
"WHAT THE-!"
Bigla akong napaurong ng tiningnan
niya ako ng masama.
Kaya...
"GALIT KA?! NAGAGALIT KA?!" Malakas na singhal ko sa kanya.
Biglang umamo ang mukha nito at napalunok.
"Of course not." Anito at mabilis akong niyakap.
"Sorry na Dee. Hindi ko naman sinasadyang mahulog yan eh." Nakangusong saad ko at
gumanti ng yakap sa kanya.
"Shh. It's okay. I'll just buy a new one." Mahinahong saad nito at hinaplos ang
aking buhok.
"Nga pala Dee, may sasabihin ako sa'yo." Untag ko matapos naming maghiwalay sa
yakap.
"What is it?"
"Ano kasi Dee... Si Bianca at si Bingbing na B-"
"Stop." Mariing putol nito sa sasabihin ko.
"I don't want to hear that name again, do you understand?"

Napilitang tumango ako dahil sa kakaibang intensidad ng kanyang pananalita. Na
parang hindi puwedeng kontrahin ang kanyang sinasabi.
Paano na si BFF?
"Let's eat. I'm starving." Tumango ako at nagpatiunang umupo.
I'm sorry BFF. Hayaan mo gagawa ako ng paraan para makausap mo si Dee.
Haaay...
Bakit kasi humantong sa ganito ang lahat?
Bakit kasi nagawa 'yon ni BFF kay Dee?
Ano kaya ang dahilan niya?
****
KINABUKASAN....
Preskong hangin, malulutong na tawa at tili ng mga bata ang sumalubong sa akin
pagkapasok ko ng Hope for Tomorrow Orphanage.
"Ate Nisyel!" Sabay-sabay na tili ng mga bubwit ng mapansin nila ang aking
presensya.
Nakakamiss.
"Momoy! Mimay! Ditdit!" Mabilis silang lumapit sa akin at yumakap.
"Namiss ka namin ate!"
Komento ni Mimay na nakakuyapit sa laylayan ko. Nagmukha tuloy akong nanay na

iniwan ng asawa.
"Namiss ko rin kayo. Nga pala may pasalubong ako sa inyo!" Itinaas ko ang dalawang
plastic na bitbit ko sa kanang kamay.
"Wow! May bago na naman kaming damit!"
"Aba'y siyempre naman! Dapat palagi kayong magaganda at gwapo."
Napangiti ako ng makitang nag-uunahan silang buksang ang kani-kanilang mga

pasalubong. Parang kami lang noong mga bata pa kami.
"Mabuti at napadalaw ka Nisyel. Namimiss ka na nila dito." Magiliw na wika ni

Mother Henna.
"Mother Hen!" Mabilis akong yumakap sa kanya. Ma. Henna talaga ang buo niya
pangalan pero nakasanayan na naming tawagin siyang Mother Hen para sosyal.
"Batang 'to. Lalo kang gumanda ah. Siguro maganda ang napasukan mong trabaho ano?"
Puna nito na ikinangiti ko.
"Ayy hindi lang trabaho ang nasungkit ko Mother Hen, kasi may boylet na ako
ngayon!"
"Talaga?! Aba'y dapat dinala mo dito ng makilala naman namin." Masayang tugon nito.
Si Mother Hen ang tumayong nanay namin noon ni BFF dito sa ampunan.
"May trabaho ho eh. Hayaan niyo po dadalhin ko siya dito sa Sabado. Saglit lang
naman ho ako dito kasi may pasok pa ako. Hindi nga ho ako nakapagpaalam na mali-
late ako eh."
"Ganun ba. Sige puwede naman sa Sabado para malibang ang mga bata. Nga pala nandito
si Bianc-"
"Nelnel?" Napalingun ako ng marinig ang pamilyar na boses na tumawag sa palayaw ko

nung bata pa ako.
"Bingbing!" Mabilis kong dinamba ng yakap si BFF.
"Mabuti
at nagkita tayo dito BFF. Pasensya ka na kahapon kay Dee ah? Nasapian lang yun ng
masamang espiritu." Pagpapalubag ko ng kanyang loob. Kawawa naman ang BFF ko
nabugahan ng apoy ng dragon kahapon.
"Dee? Tinawag mong Dee si Skeet? So hindi nga nagkamali ang pandinig ko kahapon."
Pagkukumpirma nito.
Lumayo kami ng konti kay Mother Hen para makapag-usap. Umupo kami sa magkatabing
swing na palaging inuupuan namin noon.
"Kelan pa naging kayo?"
Ako lang ba o may himig ng hinanakit ang boses ni BFF?
"Tatlong linggo palang kami BFF. Ewan ko nga kung bakit nagkagusto ako sa nilalang
na 'yon, eh araw-araw kayang may dalaw ang dragon na 'yon'"
"Bagay kayo." Mahinang komento nito.
"Talaga BFF?"
"Oo naman. Hindi na baleng nahuli ako ng dating kung ikaw naman ang nakasungkit ng
puso niya BFF. Masaya ako para sa'yo..... para sa inyong dalawa."
Hala!
"BFF naman eh! Bakit ka umiiyak kung masaya nga?" Natatarantang tanong ko dahil
bigla nalang tumulo ang kanyang mga luha.
"Bakit ganun BFF? Masaya naman ako para sa inyong dalawa pero nasasaktan rin ako?
Mahal ko nga siya. Mahal na mahal ko pa rin si Skeet." Lalo akong nataranta ng
humagulgol sa iyak si BFF.
Huh?!
"Sorry na BFF, hindi ko alam na may past chuchu pala kayo ni Dee... Pero.... pero
mahal ko rin siya." Malungkot na saad ko at napayuko.
"A-ayos lang BFF." Hinawakan nito ang aking mga kamay at itinukod ang kanyang paa
sa lupa para hindi gumalaw ang swing.
"Kasalanan ko naman BFF eh. Kasalanan ko naman

kung bakit siya nawala sa'kin." Puno ng pagsisisi na wika nito at lalong umiyak.
Kawawa naman si Bingbing.
"BFF hindi kita naiintindihan eh, ikuwento mo nga sa'kin kung ano talaga ang nagawa
mong kasalanan. Huwag kang mag-alala tutulungan kita. Di ba partners in crime tayo
noon?"
Napahawak ito ng mahigpit sa aking mga kamay at huminga ng malalim bago simulan ang
kanyang kuwento.
"Ang ibig mong sabihin ay hindi mo ginustong lokohin si Dee noon BFF?!" Di
makapaniwalang tanong ko ng matapos kong marinig ang kanyang kuwento.
"Wala na akong ibang naisip na paraan BFF eh. Kailangan na kailangan ko ng pera
noon para mapiyansahan ang foster father ko na nakulong sa kasalanang hindi niya
naman nagawa. Kaya nakipagsabwatan ako kay Mrs. Pelaez na pagnakawan ang kompanya
nila. Madali ko namang nagawa dahil internal auditor ako noon sa SDM Empire. Hindi
ko naman alam na hahantong sa ganito ang lahat BFF eh."
"Eh sino ba kasi ang Mrs. Pelaez na 'yon BFF? Bakit ka nakipagsabwatan sa kanya?"
Nagtatakang tanong ko.
Pelaez?
Asan ko nga ba narinig yun?
"Hindi ko din alam BFF eh, basta ang alam ko lang malaki ang galit niya sa mga
Mijares." Nanlulumong sagot ni BFF.
Haay...
Ano ba 'tong si BFF. Kakakita nga lang namin pagkatapos ng pitong taon, bibigyan pa
ako ng stress. Kaloka.
"Bingbing naman eh! Bakit ka naman nakipagsabwatan sa taong hindi mo masyadong

kilala? At saka, marami namang paraan para mapalaya ang tatay mo di ba? Bakit yun
pa ang naisip mong solusyon? Nakakaistress ka, promise!"
"Pasensya na BFF. Kaya
nga gusto kong makausap si Skeet eh, para makahingi ako ng tawad sa kanya."
"Hayaan na BFF. Gagawan natin ng paraan para kausapin ka ng dragon na 'yon. Mabait
naman yun minsan eh, at saka-wait! BFF anong oras na?!"
"10:08 na."
P.A.T.A.Y!
"BFF kailangan nating magmadali! Siguradong hinahanap na ako ni Dee. Hindi pa naman
ako nakapagpaalam." Natatarantang wika ko habang hinahalungkat ang aking bag para
kunin ang cellphone ko ngunit ganun nalang ang panlulumo ko ng hindi ko ito
matagpuan.
Waaah!
Nakalimutan ko sa apartment!
"BFF?"
"Sumama ka nalang sa'kin. Kakausapin ko si Dee para kausapin ka."
"Eh kasi BFF b-baka..." Nag-aalangang untag nito.
"Huwag kang mag-alala BFF. Akong bahala sa'yo." Ngumiti ako para mabuhayan siya ng
loob.
"S-sige. Susubukan ko ulit siyang kausapin."
Magka-abresyete kaming nagpaalam kay Mother Hen at sa mga bata. Nagulat ako ng may
sasakyan palang dala si BFF kaya mabilis naming narating ang SDM.
Hindi namin pinansin ang nagtitinginang mga empleyado pagpasok namin ng building.
Yung iba ay nagtatanong pa kung bakit late ako pero ang sagot ko ay...
"Kompanya ito at hindi presinto kaya hindi ko kailangang magpaliwanag."
"Pft! Pambihira ka talaga BFF. Kinakabahan na nga ako nagawa mo pang humirit ng
ganyan!" Iiling na wika ni Bingbing kaya ngumisi at nagthumbs nalang ako sa kanya.
"Dito ka nalang muna sa visitor's lounge BFF. Sisilipin ko muna si Dee."
"O-okay. Kinakabahan ako BFF eh." Kabadong saad nito kaya hinawakan ko siya sa
kamay.
"Huwag kang mag-alala gagawa ako ng paraan para kausapin ka niya kaya stay put ka
muna dito ah?"
Kinakabahang tumango si BFF kaya ngumiti ulit ako sa kanya bago pumihit paharap sa
executive's office ngunit hindi ko inaasahang bubungad ang galit na galit na mukha
ni Dee pagharap ko.
"WHERE THE H*LL HAVE YOU BEEN AND WHAT IS THAT BITCH DOING HERE AGAIN!" Galit na
galit na bulyaw nito.
"S-skeet gusto ko lang naman humingi ng tawad sa naga-"
"GET LOST BEFORE I CHANGE MY MIND AND DRAG YOU OUT OF HERE!" Madiing wika nito kay
BFF at walang anu-anong hinatak ako papasok ng kanyang opisina.
Pabalibag nitong isinara ang pinto kaya nagulat ako.
"D-dee naman eh. Pakinggan mo naman yung tao. Humihingi na ng sorry sa'yo eh."
"Stop it. I don't care about that bitch. She's not worth my time." Malamig na saad
nito.
"Pero Dee kawawa naman si-"

"Enough." Anito na walang emosyon.
"Dee gusto niya lang namang magpaliwanag na wala siyang kasala-"
"SHUT UP!"
Napatalon ako sa biglang pagtaas ng kanyang boses at malakas nitong hinampas ang
kanyang mesa kaya tumilapon ang file tray na nilalagyan ng mga dokumentong
pipirmahan niya.
Kakaibang aura ang bumabalot sa kanya ngayon. Parang hindi ako ang kaharap niya sa
tono ng sigaw niya.
Dumaan ang kirot sa aking dibdib. Nanginig ang aking mga tuhod at naramdaman ko ang
pag-iinit ng sulok ng aking mga mata.
Itong ang unang pagkakataong sinigawan niya ako sa ganung tono.
Galit na galit siya.
Napakagat ako sa aking ibabang labi at yumuko kaya kitang-kita ko ang pagbagsak ng
isang butil ng aking luha sa sahig.
Nasasaktan ako.
♕GreatFairy♕
=================
TUB 22: Unveiled✔
"I'm sorry, sorry... Sorry Mee. Shh.." Natatarantang wika ni Dee at niyakap ako ng
mahigpit. Naramdaman kong parang nagtataas-baba ang kanyang dibdib.
"Ikaw *sob* kasi Dee eh *sob* ayaw mong makinig *sob* sa'kin, *sob* gusto ko lang
naman *sob* na magkaayos kayo *sob* ni BFF eh *sob*." Untag ko habang nakasubsob sa
kanyang dibdib.
"BFF?" Naguguluhang tanong nito.
"Ayaw mo bang *sob* maniwala? *sob* Siya ang BFF kong *sob* hindi nagpakita sa'kin
*sob* ng pitong *sob* taon *sob*."
"WHAT?!"
"*sob* Galit ka? *sob*"
"No, no, no... Of course not! I'm not mad at you Mee. I won't and I can't. I love
you. Shh... stop crying please?"
Eh?
"Promise? Hindi ka na galit?" Pagkukumpirma ko at humiwalay sa yakap. Pinahid ko

ang aking mga luha gamit ang likod ng dalawa kong kamay.
"Promise, I'm not. You just made me worried Mee. You weren't in your apartment when
I went there to fetch you. I called you for I don't know how many times but I found
out that you left your phone there. I asked your landlady but she told me you left
early. You can't blame me though, you made me so worried about you, Mee."
Pagpapaliwanag nito habang sapo ang aking mukha. Tinititigan niya ako ng diretso sa
mga mata.
Balak yatang maglaro ni
Dee ng tomato dance.
"S-sorry na Dee. Nakalimutan ko kasing magpaalam na dadalaw ako sa Orphanage eh.

Tsaka hindi ko namalayan ang oras ng magkausap kami ni BFF."
"Okay. It's okay. Now that you're here, I'm relieved. Just please don't do that
again Mee. You'll be the death of me." Malambing na saad ni Dee at niyakap na naman
ako.
"Hayaan mo sa Sabado isasama kita 'don Dee. Namimiss ko na kasi sila 'don. Tsaka
sila lang kasi ang nakagisnan kong pamilya."
"Is that so?"
Tumango ako at lalong isiniksik ang aking ulo sa dibdib ni Dee. Naramdaman kong
hinaplos nito ang aking likod. Hihihi.
Heaven!
Confirmed na confirmed ko na talaga na bipolar itong boyfriend kong dragon. Kanina-

kanina lang parang kakainin niya ako ng buhay pero ngayon ang lambing-lambing niya.
Sana lang ay magkaayos na sila ni BFF. Sana kausapin niya na si Bingbing para happy
ever after na kami. Speaking of BFF...
"Waaah! Dee! Si BFF pala!"
Mabilis akong kumalas sa pagkayakap at tinungo ang pinto ngunit nanlumo ako ng
matagpuang wala na si BFF sa visitor's lounge.
"Tss. She already left." Turan ni Dee na nakasunod pala sa'king likod. Pinamewangan
ko siya at tiningnan ng masama.
"Kasalanan mo 'tong dragon ka! Bakit kasi pinaalis mo siya?! Alam mo bang sinayang
mo ang oras niya at energy?! Ang arte mo kasi eh! Magso-sorry na nga yung tao
dinededma mo pa! Yung totoo Dee? Nagpapakipot ka ba o nagpapabebe lang?!" Naiinis
na bulyaw ko sa kanya. Namumuro na kasi talaga siya. Ang dami niya pang kadramahan
sa buhay.
Kung kinausap niya lang sana at pinakinggan si BFF eh di sana happy ending na kami.
Tsk!
"Do you think it's easy as you think it is? You don't know the whole story Mee, so
stop nagging me out." Walang emosyong tugon nito at parang nagtitimpi.
Siya pa?
Siya pa ngayon ang nagtitimpi?
"Alam ko kaya. Kinuwento na sa'kin ni BFF. Hindi niya naman sinasadyang

makipagsabwatan kay Mrs- Perez ba 'yon?"
"Pelaez." Komento ni Dee at biglang nagdilim ang kanyang mukha.
"Yun nga! Pelaez! Pa'no mo nalaman yun Dee? Pinakulong mo na ba yung Pelaez na
yun?"
Umiling-iling si Dee ngunit nagtatagis ang kanyang bagang.
"Pelaez-" Nang-uuyam na turan nito.
"I despise that family." Galit na wika nito habang nakatingin sa kawalan.
Napakapa ako sa aking dibdib.
Bakit ganun?
Bakit parang nalulungkot ako?
Kinuha ko ang kanang kamay ni Dee at iginaya siya papasok ng opisina. Pinaupo ko
siya sa couch at tumabi ako sa kanya. Tiningnan ko siya ng seryoso habang hawak-
hawak ko ang kanyang kamay.
"Alam mo Dee, ang turo sa'min ni Mother Hen, hindi daw magandang nagtatanim tayo ng
galit sa ating kapwa. Ang sabi niya rin, mas malungkot daw ang buhay ng mga taong
hindi marunong magpatawad, kasi kinakain ng galit ang puso nila. Hindi ko lang alam
kung paano kinakain ng galit ang puso, kung nginunguya ba niya o diretsong
nilulunok lahat. Hindi ko kasi ma figure out eh."
"Pft!" Tiningnan ko ng masama si Dee dahil parang nagpipigil ito ng tawa.
"Anong nakakatawa? Seryoso ako!"
"Pft-
nothing. Go ahead."
"Yun nga. Ang sabi ni Mother Hen, kung ang Diyos nga nagpapatawad, tayo pa kaya?
Isang kasalanan daw ang magtanim tayo ng galit sa kapwa. At ang pagkakaalam ko Dee,
ang taong maraming kasalanan ay napupunta sa impyerno. At yun ang ayaw kong
mangyari. Kasi paano nalang pag tumanda na tayo tapos magkakasakit at mamatay,
tapos sa langit ako mapupunta kasi mabait ako at ikaw naman sa impyerno. Eh di
magkabilang mundo ang peg natin."
"WHAT?!"
"Kita mo na? Nag-iexplain lang ako nagagalit ka na. Gusto mo ba talagang mapunta ka
sa impyerno Dee? Ayaw mo ba akong makasama sa heaven? Paano nalang ang forever
natin? Eh di hindi yun mabibigyan ng hustisya!" Naghi-hysterical na saad ko at
niyugyog si Dee sa magkabilang braso.
"Tss. You're really unpredictable. I'm always surprised with what comes out from
this pretty head of yours, but I always end up loving you deeper and deeper and
deeper. I love you Mee." Malambing na saad nito at hinalikan ako sa ulo.
"I love you too Dee. Kakausapin mo na si BFF ah?"
Halos mapatalon ako sa tuwa ng malambing itong ngumiti at tumango.
"Waaah! Promise yun Dee ah? Magha-heart talk heart talk kayo ni BFF ah? Basta heart
talk lang, huwag mong ibigay ang heart mo kasi akin na yan eh." Napatawa siya ng
mahina at kinabig ako.
"You already owned my heart the first time I laid my eyes on you." Malambing na
sabi nito at namumungay ang kanyang mga mata.
Eh!!!!
"Weh? Di nga Dee? Eh bakit sinisigaw-sigawan mo ako nung unang tapak ko
sa office mo?" Nakataas kilay na tanong ko. Akala niya hindi ko naaalalang
binulyawan niya ako nung interview ha.
"Tss. That was just for a show."
Eh?!
Haay... Ang gulo talagang kausap ni Dee.
Hayaan na nga, ang mahalaga kakausapin niya na si BFF at nakikinita ko nang

magbabati sila. Hihihi.
"Alam mo Dee kawawa naman ang BFF ko. Alam mo bang napilitan lang siyang gumawa ng
kasalanan dahil nakulong ang tatay niya? Siguro mahal na mahal niya ang tatay niya
ano? Kaya napilitan siyang makipagsabwatan kay Mrs. Pelaez. Ano kayang pakiramdam
ng may tatay ano?"
Isinandal ko ang aking ulo sa balikat ni Dee habang nilalaro ang kanyang kamay.
"Do you want me find your parents?" Pagkuwa'y tanong nito.
Huh?
Parents?
"Gagawin mo yun Dee?"
"I will do anything for you, Mee."
Huh?
"Pero baka mahirapan ka lang Dee. Ang laki kaya ng mundo. At saka masaya na ako
ngayon no. Kung pagtatagpuin ng tadhana ang landas namin eh di masaya, pero kung
hindi, marami akong dahilan para manatili akong masaya."
"And I believe I'm the main reason why you're happy." Nakangiting saad nito.
Main reason?
Siya?
"Hindi rin Dee. Slight lang. Hehe." Nagsalubong ang kilay nito at parang na
disappoint.
"May tatlong malaking dahilan kasi ako kung bakit masaya ako kahit mag-isa akong
lumaki."
"And?"
"Una, dyosa ako, kaya bawal malungkot."
"Pangalawa, maganda ako kaya bawal sumimangot."
"At pangatlo, masayahin akong dyosa kaya dapat palagi akong masaya."
"Seriously?"
Mahinang bulong ni Dee.
"Naman Dee! Kelan pa ako nagbiro sa'yo?"
"Tss."
***
"I'll see you tomorrow. Sleep tight my love." Parang magic na napapikit ang aking
mga mata ng dumampi ang labi ni Dee sa aking mga labi.
Habol-habol ko ang aking hininga ng maghiwalay ang aming mga labi. Ang hirap din
palang humalik parang nauubos ang oxygen sa aking katawan.
"Good night Dee."
"Good night Mee. I love you so much!" Hinalikan niya ulit ako sa noo bago lumabas
ng apartment.
Napangiti akong tumungo sa aking higaan. Nagulat ako ng pagdating namin kanina ay
bagung-bago at malambot na ang aking kama. May aircon na rin sa loob ng kwarto ko
at hindi na ako magtitiis sa electrican fan.
Hihihi.
Love na love talaga ako ng dragon na 'yon. Akalain mo 'yon, kanina pag-alis ko,
sira-sira pa ang sofa ko sala, pero pag-uwi ko, bago na ang lahat. Mula sa
refrigerator, washing machine, at mga kitchen tools, hanggang sa sofa, aircon, at
kama.
Pinipilit akong patirahin ni Dee at ni Ma'am Amethyst sa kanilang bahay, pero

siyempre tumanggi ako. Nakakahiya naman ata 'yon. Hindi ko pa naman asawa si Dee
eh, at saka ayaw kong mamiss si Lady M. Kahit palaging byernes santo ang mukha ng
kulubot na 'yon, mahal ako 'non no. Kaya pinaayos ni Dee ang aking apartment para
komportable raw ako.
Napakislot ako ng higa ng tumunog ang aking cellphone.
1 message received
Sender: Mother Hen
[Iha kailangan mong pumunta dito bukas. Pumunta dito ang mag-asawang nagdala sa'yo
noon dito. Yung mag-asawang Borora. Sana makapunta ka. Hiningi
nila ang address mo pero wala akong naibigay kasi hindi ko alam. Sana makapunta ka,
mukhang importante ang sadya nila sa'yo.]
Sinalakay ng kaba ang aking dibdib.
Hinahanap ako ng mga magulang ko?!
Pero bakit ngayon lang nila ako hinanap?
Pagkatapos ng dalawampu't tatlong taon, ngayon lang nila naisipang hanapin ako?
Hindi ko sila naiintindihan, bakit pa nila ako ibinigay sa ampunan kung hahanapin
din naman pala nila ako?
Haaay...
Ang arte mo Nisyel...
Baka naman wala silang pampamasahe sa jeep para hanapin ka? Di ba nga kaya ka
pinaampon dahil mahirap lang sila?
Compose Message
To: Mother Hen
Sige po. Pupunta po ako.
Sent.
Hindi ako masyadong nakatulog sa sobrang pag-iisip sa aking mga magulang.
Kinabukasan maaga akong bumangon kahit antok na antok pa ako.
Compose Message
To: Dee
Good morning Dee! Huwag mo na akong sunduin, mali-late na naman ako. Pinapapunta
ako ni Mother Hen sa Orphanage.
Hindi ko pa man naibabalik ang cellphone ko ng tumunog ito.
Dee Calling...
"Dee?"
[Wait for me I'll go with you.]
"Ay huwag na Dee, keribels ko na 'to. At saka di ba may nakaschedule kang meeting
sa Norweigian investor natin? Sandali lang naman ako promise!"
[No, I can cancel the meeting for you Mee.]
"Ayan ka na naman eh. Ayos nga lang ako Dee. Malapit lang naman dito ang bahay-
ampunan eh."
[But-]
"Huwag nang mag but, but diyan kasi paalis na ako Dee." Narinig ko ang
pagbuntong hininga nito sa kabilang linya.
[You sure?]
"Oo naman Dee. Wala ka bang bilib sa'kin?"
[Alright. Just send me the address of that orphanage. I will send Kuya Nito to
fetch you there, okay?]
"Okay Dee."
[Please take care. I love you Mee.]
"Ano ba 'yan Dee, kinilig ako. Sige na nga, I love you too na nga. Ingat ka din
ah?"
[Of course, I will.]
Dali-dali akong nag-ayos at umalis ng apartment para puntahan ang orphanage.

Nagpadala ng text message si Mother Hen na nandun na daw sila maagang-maaga pa.
"Mother Hen!"
"Nisyel! Mabuti at nakarating ka anak. Nandun sila sa loob kanina pa naghihintay."
Parang binundol ng kaba ang aking dibdib habang akay-akay ako ni Mother Hen papasok
sa loob.
Kalma Nisyel. Kalma. Kalma.
Breath out.
Breath in.
Eh?
Baliktad yata.
Breath in.
Breath out.
Stomach in.
Chest out.
"Nandito na si Nisyel Mr. and Mrs. Borora."
"Magandang umaga sa'yo iha." Bati ng babaeng nakaupo sa sofa.
Hala!
Susmeryosep!
Mahabaging santo ng mga dyosa!
Sila?
Sila ba talaga ang mga magulang ko?
Bakit?
Bakit ang layu-layo ng mga mukha nila sa aking mukha?
Yung may katandaan na lalaki ay kulubot ang balat na parang binilad sa araw. Mata
lang ang maputi sa kanya. Nakakasilaw din ang noo nitong malapad. Ang babae naman
ay maputi nga pero malaki naman ang ilong. Malaki pa sa ilong ni Bakekang.
"Eh hehe... good morning din po sa inyo."
"Maupo ka iha. Ako si Tibo at ito naman ang asawa kong si Imelda."
Naupo ako sa kaharap na sofa at nagpaalam naman si Mother Hen na aasikasuhin niya
muna ang mga bata.
"Hindi na kami magpaligoy-ligoy pa iha. Malayo pa ang binyahe namin para makarating
rito. Narito kami para sabihin sa'yo ang katotohanan... na hindi kami ang iyong mga
magulang." Walang ka abog-abog na wika ni Mang Tibo.
"Po?!"
"Oo iha, hindi kami ang tunay mong mga magulang. Ibinilin ka lamang sa amin ng
tunay mong ina." Komento ni Aleng Imelda.
"Ah eh hehe... Obvious nga po."
"Ano?/Ano?"
"Ah...eh.. Ang sabi ko po, sino po ba yung tunay kong mga magulang?"
"A-anak? Anak ko?" Bigla akong napalingun sa babaeng sumulpot mula sa aming likod.
Kahit may edad na ay maganda pa rin siya. Maputi rin siya katulad ko.
Hindi ako nakagalaw ng unti-unti siyang lumapit sa akin. Samu't saring emosyon ang
aking nararamdan.
Kaba. Pagkalito. At pagkabigla.
Ngunit lalo akong napatda at parang pinagsakluban ng planeta sa sumunod na sinabi

ni Mang Tibo.
.
"Siya... Siya ang iyong tunay na ina Nisyel..."
"...si Ma'am Andrea Pelaez."
♕GreatFairy♕
=================
TUB 23: Torn✔
"Siya... Siya ang iyong tunay na ina Nisyel..."
"...si Ma'am Andrea Pelaez."
"T-tunay k-kong i-ina?" Nauutal na tanong ko.
"Oo. Ako nga Nisyel. Ako ang tunay mong ina."
"A-andrea? Andrea Pelaez ang pangalan niyo?"
Naluluha itong tumango sa akin ngunit nakangiti. Umupo ito sa tabi ko at hinigit
ako para yakapin.
Bakit ganun?
Bakit kusang lumalabas ang mga luha sa aking mga mata?
Pakiramdam ko nag-uumapaw sa saya ang aking dibdib.
Sa wakas ay may matatawag na akong Mama.
Sa wakas may mayayakap na akong ina.
Sa wakas natagpuan ko na ang pinagmulan ng aking pagkadyosa.
"Kay tagal kong nangulila sa'yo anak ko." Naiiyak na sambit nito habang hinahaplos
ang aking buhok.
Pinikit ko ang aking mga mata.
Kahit ngayon lang, gusto ko munang damhin ang pakiramdam na mayakap ang aking ina.
Bahala na. Bahala na kung ano ang kahihitnan ng lahat ng ito. Bahala na kung
kinamumuhian siya ng lalaking mahal ko. Ang mahalaga nandito na siya ngayon. Ang
mahalaga ay yakap-yakap ko siya sa sandaling ito.
Ilang minutong tumagal ang aming yakapan bago kami kumalas sa isa't isa.
"Teka. Sigurado po ba kayong kayo talaga ang nanay ko? Eh bakit mas maganda ako sa
inyo?"
Napatawa siya sa tanong ko, ganun din si Mang Tibo at si Aling Imelda.
"Manang-mana ka sa iyong ama. Kamukhang-kamukha mo siya." Anito at sinapo ang aking

magkabilang pisngi.
"Ama? Asan po ang aking tatay?"
"Hindi ko alam anak. Iniwan niya ako simula ng nalaman niyang nakulong ako."
"N-nakulong
ho kayo? Hindi kayo nag-abroad? Kaya ba ninyo ako pinamigay kasi nakulong kayo?"
"Mahabang kuwento anak pero huwag kang mag-aalala, ipapaliwanag ko sa'yo ang lahat.
Pero tandaan mong hindi kita pinamigay tulad ng inaakala mo. Kinailangan ko lang
gawin 'yon para sa kapakanan mo."
Napatungo ako sa aking narinig. Kawawa naman pala ang Mama ko.
"Alam mo ang saya-saya ko ngayon anak. Kasi nakikita kong lumaki kang maganda at
mabait tulad ng aking inaasahan noon." Napaiyak rin ako ng tuluyan ng umiiyak
siyang nakatitig sa aking kabuuan.
"Ang saya-saya ko rin po M-mama."
Lalong tumulo ang kanyang mga luha at niyakap na naman ako.
"Ulitin mo nga anak. Gustong-gusto kong marinig ang tawag mo sa'kin." Wika nito.
"Mama... Mama ko."
"Salamat. Salamat anak ko."
Ang drama pala ni Mama. Mas malala pa siya kay BFF. Nahahawa tuloy ako sa pagiging
iyakin niya. Hindi siya tumigil sa kakaiyak habang yakap-yakap ako.
"Tahan na po Mama. Nasasayang ang luha niyo eh. Bababa ang inflation rate."
Napatawa na naman sila at pagkatapos ay bumitaw na rin kami sa yakap.
"Teka lang po. Eh bakit po Borora ang apelyido ko? Hindi po tulad ng sa inyo? Ilang
beses na tuloy na-murder ang pangalan ko."
"Sinadya naming i-rehistro ka sa ganung pangalan dahil baka magtaka ang ibang tao
kung bakit iba ang apelyido mo iha. Isa pa, hindi na rin namin naisangguni iyon kay
Ma'am Andrea dahil hindi namin siya nalapitan simula ng makulong ulit siya."
Mahabang paliwanag ni Mang Tibo.
Pero.... huh?
Ano daw?
Nakulong
ulit?
Lalong gumulo ang aking utak. Nahalata siguro ni Mama kaya nagsalita siya.
"Ipapaliwanag ko sa'yo anak, pero kailangan kitang dalhin sa bahay para
magkaintindihan tayo." Wala sa sariling napatango ako at tumayo.
Nagpasalamat si Mama kina Mang Tibo at Aling Imelda bago nagpaalam ang mga ito.
Masayang-masaya naman si Mother Hen ng sinabi namin sa kanya ang tungkol kay Mama.
"Maraming salamat sa pag-gabay at pagpapalaki ninyo kay Nisyel, Sister Henna.

Habang buhay kong tatanawin itong utang na loob sa inyo." Magiliw na saad ni Mama
kay Mother Hen.
"Walang anuman iyon Mrs. Pelaez. Palaging bukas ang tahanang ito sa sinumang
nangangailan ng kalinga. Masaya rin kami na naging parte ng tahanang ito si Nisyel.
Malaki ang naging papel niya sa pagbigay ng inspirasyon sa mga batang hindi pinalad
na mabigyan ng isang pamilya. Isa pa, pamilya kami dito. Isang malaking pamilya."
Ngumiti si Mama at tuluyan kaming nagpaalam. Sumakay kami ng taxi at bumaba sa

harap ng di kalakihang bungalow na bahay ngunit maraming nakapalibot na bulaklak sa
paligid. Mukhang bagong gawa lang ito dahil hindi natapos ang pagpintura sa pader
nito. Medyo preska rin ang kawayang ginamit bilang gate.
"Pasensya ka na anak. Hindi ko pa natapos ipagawa itong bahay kasi naubos ang
savings ko. Pero nag-iipon naman ako para mapaganda ito." Ani Mama habang
ipinapasok ang susi sa door knob.
"Ayos lang po Mama. Maganda nga dito eh. Ang daming bulaklak. Mahilig po ba kayo sa
bulaklak?" Nakita kong lumungkot ang mukha niya.
"Sa lola mo ang mga 'yan anak. Ang mga 'yan lang kasi ang naisalba namin
noon sa aming bahay."
Bumungad sa akin ang isang maliit na sala na may sofa na gawa sa kawayan, maliit na
TV, dvd, at isang speaker. May mga picture frames din na nakadisplay sa tabi ng TV.
"Maupo ka muna anak. Kukuha lang ako ng maiinom natin."
"Sige po."
Inilibot ko ang aking paningin ng nagtungo si Mama sa kusina. May dalawa pang silid
na nakakonekta dito sa sala na natatakpan lang ng pink na kurtina. Simply lang pero
maaliwalas ang kabuuan ng bahay.
Ganun pa man ay nararamdaman kong parang malungkot ang bahay na ito.
Tumayo ako at kinuha ang picture frame na nasa tabi ng TV.
Family picture.
Kahit hindi na ako magtanong ay batid kong si Mama ang nasa gitna na inaakbayan ng
isang mag-asawa. Kung hindi ako nagkakamali, ang mga ito ang lolo at lola ko dahil
kamukha ni Mama ang babae.
"That was our family picture nung bata pa ako anak." Ani Mama pagkatapos ilapag ang
tray na may lamang dalawang baso ng juice sa center table na gawa rin sa kawayan.
"Asan na po sila Mama?" Bigla na namang nagbago ang mukha ni Mama. Parang galit.
"Mama?" Huminga siya ng malalim at naupo.

"Maupo ka anak." Umupo ako sa kaharap ng upuan habang hawak pa rin ang picture
frame na may family picture nila.
"Wala na sila anak. Wala na ang lolo at lola mo." Malungkot na saad nito.
"Po?"
"Inataki sa puso si Daddy ng dahil sa pagbagsak ng kompanya namin noon na

pinabagsak ng mga Mijares."
Biglang bumilis ang tibok ng aking puso ng marinig ang apelyido ni Dee ngunit hindi
ako nagsalita. Pinakinggan ko lang
mga sumusunod na sinabi ni Mama.
"Nagsimula ang alitan ng aming pamilya ng pinagtangkaan ko ang buhay ng kanilang

panganay na anak."
Si Dee.
Naalala ko na. Iyon ang kuwento ni Mommy Amethyst. So tama nga.
"Pero hindi ko naman sinasadya yun anak. Nadala lang ako ng aking emosyon ng makita
ko ang Amethyst na 'yon. Ang babaeng iyon ang dahilan kung bakit nawala ang kuya
mo."
Huh?!
"May kuya pa ho ako?" Di makapaniwalang tanong ko.
"Oo anak. Pero nang dahil sa Amethyst na 'yon, nawala siya. At hindi ko iyon
matanggap kaya nawala ako sa aking pag-iisip at nabaliw. Kaya dinala ako ng lolo at
lola mo sa Amerika para doon ipagamot."
Si Mommy Amethyst ang dahilan ng pagkawala ni kuya? Imposible. Magagawa niya ba

'yon? Ang bait-bait niya kaya.
"Doon ko nakilala ang iyong Papa. Isa siyang doktor. Siya rin ang doktor ko ng mga
panahon iyon. Dahil sa kanya, unti-unti akong gumaling. Mga limang taon rin ang
itinagal ko doon sa Amerika. At sa loob ng limang taon iyon ay nahulog ang loob ko
sa kanya. Hanggang sa nagkarelasyon kami."
"Masayang-masaya noon ang lolo at lola mo dahil tuluyan na akong gumaling. Dito
sila sa Pilipinas ng mga panahong nagpapagamot ako dahil hindi maiwan-iwan ni Daddy
ang negosyo."
"Ibig pong sabihin po ay mayaman pala kayo noon?" Tanong ko. Ngumiti naman si Mama
at ngumiti ng mapait.
"Sumama sa akin ang Papa mo ng bumalik ako dito sa Pilipinas. Ipinagbubuntis na

pala kita ng mga panahong iyon. Huli ko na nalaman."
"Ipinakilala ko ang iyong Papa kila
Daddy at Mommy. Masaya kami dahil tanggap nila siya. Matalik na magkaibigan ang
pamilya namin noon at ang mga Mijares. Sa katunayan, childhood bestfriend ko ang
nag-iisa nilang anak, si Stanley Drew Mijares. Nagkagusto rin ako sa kanya noon
pero hindi niya ako gusto."
Ibig sabihin love triangle pala noon sila Mama, Mommy Amethyst, at Daddy Stan?
Eh?
Mala-telenobela pala ang peg nila noon.
"Pero nagbago ang lahat ng bumalik ang Amethyst na 'yon. Bumalik ang lahat ng sakit
ng pagkawala ng kuya mo sa'kin. Lalo na ng makita kong masaya sila at may anak
silang lalaki. Si Skeet Alvan Mijares, ang kanilang panganay."
"Kinain ako ng galit ko kaya pinagtangkaan ko buhay ng kanilang anak. Iwinala ko

siya at pinagtangkaang sagasaan."
Napatutop ako sa aking bibig sa rebelasyon ni Mama. Tama nga ang sinabi ni Mommy
Amethyst.
"Pero kinain ako ng konsensya ko ng makitang umiiyak ang bata. Pero huli na ang
lahat. Mabuti nalang may sumagip sa kanya. Ang ama ng kuya mo, si Justine. Itinulak
niya ang bata kaya siya ang nasagasaan."
"Ipinakulong ako ng mga Mijares at doon nagsimula ang pagkasira ng pagkakaibigan ng

aming pamilya. Pinakiusapan sila nina Mommy at Daddy na iurong ang kaso ngunit
hindi sila nakinig."
"Galit na galit naman sa'kin ang Papa mo noon. Paano ko raw nagawang magtangka ng
buhay ng inosenteng bata. Ang akala ko kakampi ko ang Papa mo, pero hindi pala.
Iniwan niya ako at hindi na nagpakita pa simula ng makulong ako."
Naramdaman kong tumulo na naman ang aking mga luha habang nakikinig kay Mama. Ang
hirap pala ng pinagdaanan
niya.
"Nang nasa kulungan ako ay nadiskubre kong buntis pala ako noon kaya gumawa ako ng
paraan para makatakas. Nanglinlang ako ng isang pulis kaya natakas ako ng walang
kahirap-hirap. Hanggang sa napadpad ako sa probinsya nila Tibo at Imelda. Wala
silang anak kaya tinulungan nila ako. Hindi ko nagawang umuwi ng bahay dahil alam
kong pinaghahanap ako ng mga awtoridad."
"Pinalad marahil ako dahil nagawa kong magtago sa loob ng isang taon. Ang akala ko
noon nakalimutan na ng lahat na isa akong pugante kaya nagbakasakali akong umuwi ng
bahay. Tatlong buwan ka palang noon ng iniwan kita kina Tibo at Imelda. Ang sabi ko
kasi, paano kita mabibigyan ng magandang buhay kung wala akong trabaho at pera.
Kaya ang sabi ko noon sa kanila alagaan ka muna nila dahil babalikan kita."
"Pero hindi ko natupad ang pangako kong babalikan kita anak dahil hinuli ako ng mga
pulis. Nakulong ako at nagdagdagan ng ilang taon ang sentensya ko. Dalawampung taon
akong nakulong. Sinubukan nila Mommy at Daddy na bayaran ang mga pulis para
mapalaya ako pero bigo sila. Masyadong mayaman ang mga Mijares at marami silang
koneksyon."
Eh?
"Kaya sa sobrang galit ni mommy, pinagtangkaan niyang nakawan ng pera ang mga
Mijares at pabagsakin ang kanilang kompanya."
At si BFF ang kinuntsaba noon ni lola?
"Pero masyadong matalino ang anak nilang si Skeet. Hindi namin alam kung paano niya
nadiskubre. Nagulat nalang ako ng ipinasok din ng mga pulis si Mama sa kulungan."
Genius nga kasi Dee. May pagkadetective pala ang dragon na 'yon.
"Hindi kinaya ni Daddy ang nangyari. Lalo na't gumawa ng paraan ang Skeet na 'yon
para mapabagsak ang kompanya, kaya inataki sa puso si Daddy at namatay. Si Mommy
naman ay hindi matanggap na nakakulong siya kaya nagpakamatay siya sa loob ng selda
nito. Inagaw niya ang baril ng isang pulis at binaril ang sariling ulo."
Napahikbi ako sa aking narinig.
Bakit ganun?
Bakit nasasaktan rin ako?
"Nitong taon lang bumaba ang senstensya sa'kin anak. Wala na rin akong nabalikang
pagmamay-ari ng pamilya dahil kinuha lahat ng bangko. Yung maliit na trust fund ko
ang ginamit ko para makapagsimula ulit. Pero hindi ganun kadali dahil marami palang
utang ang Daddy. Kaya itong pinatayo ko ng bahay ang natira."
"Pinuntahan ko din sila Tibo at Imelda para kunin ka. Noong una ay nagalit ako sa
kanila dahil dinala ka nila sa ampunan. Pero hindi ko naman sila masisisi, mahirap
lang sila."
"Hayaan niyo ho Mama, ipapadala natin sa MMK ang story niyo para magkapera tayo."
Napatawa si Mama at pagkuwa'y niyakap na naman ako.
Ngunit pareho kaming napatigil kaming pareho ng tumunog ang cellphone.
Oh shoot!
Nakalimutan kong magtext kay Dee.
1 message received
From: Dee
Where are you, Mee?!
Eh?!
Anong isasagot ko? Halos mabitawan ko ang cellphone ko ng bigla itong tumunog.
Dee calling.....
Sasagutin ko ba?
Waaah! Anong sasabihin ko?
♕GreatFairy♕
=================
TUB 24: Denied✔
"Bakit hindi mo sinasagot ang tawag na 'yan, anak? Baka importante."
Eh?
Napakagat ako sa aking ibabang labi at nagpalipat-lipat ang aking tingin sa

cellphone ko at kay Mama.
Tumigil ang pagring ng cellphone ko ngunit tumunog ulit ito.
Dee calling....
Deeemn!
Anong gagawin ko?
Isip, isip Nisyel.
"Anak?"
Waaah!
Sa sobrang taranta ko pinatay ko nalang ang cellphone.
Bahala na.
"Oh? Bakit mo pinatay anak?" Tanong ni Mama.
"Ah hehe... Hindi naman po importante yun Ma."
"Sigurado ka? Bakit? Sino ba yung tumawag sa'yo?" Tanong pa nito na parang hindi
kumbinsido.
"Ah hehe... Wala ho 'yon. Stalker ko lang po. Hindi ko nga alam kung paano niya na
naman nakuha ang bagong number ko eh. Haaay ang hirap talaga pag masyado kang
maganda Ma ano? Ang dami kong stalker, nakakabanas na nga po minsan eh."
Pagsisinungaling ko.
Waaah!
Papa God sana po huwag Niyo akong tanggihan sa langit pag mamatay ako kahit na
nagsinungaling ako.
"Sabagay. Kahit ako nga ay gandang-ganda rin sa'yo anak. Hindi na ako magtataka
kung ang daming nahuhumaling sa'yo." Nakangiting turan ni Mama.
"Oo nga po eh. Pati nga po ang mga aso at pusa ni Lady M sa apartment napapatahimik
sa tuwing dumadaan ang kagandahan ko eh... Hehe..."
Napatawa si Mama at hinaplos ang aking buhok.
Huhuhu. Napakasinungaling mo talaga Nisyel!
Hindi kaya totoong tumatahimik ang aso't pusa ni Lady M sa tuwing dumadaan ako.
Kinakahol at tinitingnan kaya ako nila
ng masama. Naiinggit siguro sa beauty ko.
Deeemn!
Mukhahang sasamahan ko yata sa impyerno si Dee.
Hindi puwede.
Ayaw kong tumira sa impyerno forever 'no.
"Hindi ko inakalang matatanggap mo ako ng ganun kadali anak. Ang akala ko

kinamumuhian mo ako pagkatapos kitang iniwan at pinabayaan." Naluluhang saad ni
Mama.
Huh?
"Bakit naman po ako magagalit? Di ba po hindi magandang nagtatanim tayo ng galit

lalo na sa mga magulang? Kasi ayaw ko pong mapunta sa impyerno ng dahil sa galit.
At saka di ba po tapos na ang lahat ng iyon? Ang importante ay nandito na kayo
Mama." Nakangiting sagot ko at yumakap ng patagilid sa kanya.
"Ang suwerte ko naman at binigyan Niya ako ng pinakamabait at pinakamagandang anak

sa buong mundo." Magiliw niyang saad.
"Naman Ma!"
At pareho kaming natawa.
Papa God bigyan Niyo po ako ng lakas ng loob para magtapat kay Mama. Huhuhu. Hindi
po ako sanay magsinungaling at ayaw ko pong mapunta sa impyerno.
Sasabihin ko ba kay Mama na ang pamilya nagpakulong sa kanya at ang

pinagtatrabahuhan ko ay iisa?
Pero baka magalit siya?
Pero baka mas magagalit siya pag hindi ko agad sasabihin.
Pero paano kung ayaw niya at paghihiwalayin niya kami ni Dee? Di ba 'yon ang
kadalasang nangyayari sa mga teleserye?
Hindi ko kaya.
Mami-miss ko ng sobra ang dragon na 'yon pag pinaghiwalay kami ni Mama.
Pero di ba walang sekretong hindi nabubunyag?
Mahal ko si Dee.
Pero mahal ko rin si Mama.
Haaay... Ano ba talaga?
Napabuntong hininga nalang
ako. Ano ba yan! Nai-istress ako.

"Oh? Ang lalim 'nun anak ah. May problema ba?" Pagkuwa'y tanong ni Mama.
Eh?
Sasabihin ko ba o hindi?
Pero baka maghalo ang balat sa tinalupan.
Haaay...
"Mama... M-may sasabihin po sana ako eh." Kagat-labing saad ko.
Wish me luck!
"Ano ang sasabihin mo anak?"
"B-boyfriend p-po."
Deemn! Paano ba 'to?
"Ang ibig mo bang sabihin ay may boyfriend ka na anak?" Nahihiyang tumango ako na
ikinatawa ni Mama.
"Hindi naman ako nagulat pa doon anak. Sinong hindi mahuhumaling sa alindog mong
'yan. Teka, sino naman ang masuwerteng lalaki na nakasungkit ng puso mo?" Nagagalak
na tanong ni Mama.
Napatungo naman ako. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula.
"E-eh... M-mama... Hindi ko naman po sinasadya eh."
"Huh? Bakit anak?" Kunot-noong tanong nito.
"Promise! Hindi ko po talaga sinasadya at wala po akong kaalam-alam." Nakataas-

kamay na untag ko.
"Bakit ba anak? Ano ba 'yang sinasabi mo?" Naguguluhang tanong nito.
"SiSkeetAlvanMijarespoangboyfriendko." Mabilis na wika ko kaya lalong kumunot ang

noo ni Mama.
Haaay... Paano ba 'to?
"Bagalan mo kasi anak. Hindi kita naiintindihan eh."
"Basta Mama huwag po kayong magagalit ha?"
Napabuntong hininga naman si Mama.
"Bakit naman ako magagalit anak?"
"Basta po magpromise kayong hindi kayo magagalit."
"Oo na. Pangako hindi ako magagalit anak. Sabihin mo na."
Pumikit ako ng mariin at huminga ng malalim.
"S-si.... A-ano po kasi....

Ang b-boyfriend ko po ay s-si...."
"Si?" Turan ni Mama na naghihintay ng sasabihin ko.
Waaah!
Hindi ko kaya!
Huhuhu...
"Hindi ko po sinasadya Mama... pero boyfriend ko po si S-skeet Alvan Mijares..."
Eh?
Bakit ko 'yon sinasabi?!
Pinagmisdan ko ang reaksyon ni Mama kahit natatakot ako.
Nakaawang ang mga bibig nito at laglag ang kanyang mga panga. Nanlalaki rin ang
kanyang mga mata.
Silence.
Silence.
Silence.
Ganun pa rin ang reaksyon ni Mama pagkatapos ng mahabang katahimikan. Nakaperfect

"O" pa ang kanyang mga bibig kaya hinawakan ko ito para isarado. Baka kasi pasukan
ng kung anu-anong insekto mula sa paligid.
Sa ganun lang kumurap si Mama at natauhan. Pagkuwa'y...
"Nagbibiro ka lang anak di ba?" Turan nito at parang bumigat ang kanyang paghinga.
Sumeryoso rin ang kanyang mukha.
"Sorry po Mama pero hindi po ako nagbibiro." Umiiling-iling na sagot ko.
Napabitaw si Mama sa pagkahawak sa akin at napahawak sa kanyang sentido.

"Bakit? Bakit siya pa anak?" Nag-umpisang tumulo ang kanyang mga luha at para
siyang nasasaktan.
"M-mahal ko po siya Mama eh. Hindi ko naman po alam ang tungkol sa inyo eh."
Nakatungong sagot ko.
"Hiwalayan mo siya anak." Pagkuwa'y wika niya na puno ng awtoridad.
Umiling-iling ako. Hindi ko kaya. Hindi talaga.
"M-mahal ko po siya Mama eh. At alam kong mahal niya rin ako."
"Pero sasaktan ka
lang niya anak. Lalo na pag malaman niyang kadugo kita. Hiwalayan mo siya habang
maaga pa. Siya ang dahilan kung bakit namatay ang lolo at lola mo. Maaatim mo bang
makasama ang taong sumira sa pamilya natin?"
"Hindi ho Mama. Hindi ko siya hihiwalayan. Mahal ko po siya. Pasensya na po."
Mabilis akong tumayo at lumabas ng bahay ni Mama.
"Anak! Sandali!" Narinig kong tawag ni Mama pero hindi ko siya pinakinggan.
Mabilis kong pinara ang taxing dumaan at sumakay.
I'm sorry Mama. Hindi ko magagawang hiwalayan si Dee.
"Kuya sa SDM Empire po." Turan ko sa mamang driver.
Mabilis akong kumuha ng 200 pesos sa wallet ko pagkarating namin sa harap ng SDM.
"Keep the change nalang po kuya."
"Salamat po Ma'am."
Mabilis akong tumakbo papasok ng building. Hindi ko na pinansin ang pagbubulong-

bulongan ng mga empleyado. Tinungo ko ang private elevator para mabilis akong
makarating ng 21st floor.
Lakad takbo ang ginawa ko pagkabukas ng elevator. Nakita kong lumabas ng kanyang
opisina si Dee bitbit ang kanyang cellphone at parang galit kaya mabilis ko siyang
dinamba ng yakap at umiyak sa kanyang dibdib.
"Mee? Hey. What's wrong? Why are you crying? And where have you been?" Sunod-sunod
na tanong nito at pilit akong pinapaharap sa kanya ngunit hinigpitan ko ang yakap
para hindi niya matanggal.
"Tell me what's wrong Mee? You're making worried." Nag-aalalang wika nito at
tinugon ang aking yakap. Naramdaman kong hinalikan niya ako sa ulo at hinaplos ang
aking likod na parang pinapatahan ako.
Bakit
kasi pinipilit ni Mama na hiwalayan ko siya. Hinding-hindi ko gagawin yun kahit

magalit siya sa'kin. Mahal ko si Dee. Mahal na mahal. Ang gulo naman ni Mama, bakit
ba niya ako pinapaiyak? Ayaw niya bang sumaya ako?
Mahabang katahimikan ang namayani at tanging paghikbi ko lang ang maririnig.
Hinayaan nalang ako ni Dee na umiyak sa kanyang dibdib. Paminsan-minsan niya akong
hinahalikan sa tuktok at hinihimas-himas ang aking likod.
Sa tagal ng pagkayakap ko kay Dee ay naramdaman kong nangalay ang aking binti kaya
unti-unting lumuwag ang pagkayakap ko sa kanya. Di pa man ako nakakalas ay
naramdaman ko ang paglutang ko sa ere.
Binuhat ako ni Dee papasok ng kanyang opisina at dinala sa private room. Ini-locked
niya ang pinto at inilapag ako sa kama.
"Now tell me what the h*ll happened to you Mee. Did somebody hurt you?" Umiling
lang ako at hindi nagsalita.
"Then why were you crying? Kuya Nito told me you left the orphanage with someone.
Was that the reason why you cried when you came? And why the hell did you turned
your phone off? You scared me" Pagsesermon nito kaya napatungo ako.
"Galit ka?" Kagat-labing tanong ko.
"Yes. I'm mad because I thought something happened to you." Naiinis na saad nito.
Umangat ako ng tingin at hinawakan siya sa panga saka hinalikan siya ng mabilis sa
labi.
*tsup*
"Galit ka pa rin?" Pagkuwa'y tanong ko ulit.
"Yes." Anito kaya hinawakan ko naman siya sa baba at hinalikan ng mga tatlong
segundo sa labi.
"Galit ka pa rin ba?" Tanong ko na naman.
"Yes."
Nakangising sagot nito.
Eh?
"Ang duga mo naman Dee eh!" Hinawakan ko siya ng mahigpit sa ilong at pinisil.
"Aww! Yhet gho of mhy nhos Mee!" Napatawa ako ng marinig ang pagkangungo niya.
"Ang duga mo kasing dragon ka. Inuuto mo naman ako eh. Gusto mo lang yata ng
halik." Nakangusong saad ko at pinakawalan ang kanyang ilong.
"Are you going to tell me now why you cried?" Pagkuwa'y tanong nito at sumeryoso
ang kanyang mukha.
Bigla akong sinalakay ng kaba at naumid ang aking dila.
"Wala naman Dee. Natakot kasi ako ng makita ka kaninang lumabas ng office mo na
galit na galit kaya inunahan na kita. Hehe..." Natigilan naman ito at bahagyang
napabuntong hininga.
"D-did I scare you?" Malungkot na tanong nito.
"Oo Dee eh. Nakakatakot kaya ang itsura mo kanina. Para kang bomba na sasabog."
Sana patawarin ako ni Lord nito. Huhuhu. Ilang beses na yata akong nagsinungaling
sa araw na 'to.
"I'm sorry. I was just worried when Kuya Nito told me that he can't find you in the
orphanage. I tried calling you but you turned your phone off. I didn't know what to
do Mee. I thought something came up."
Waah!
Bigla akong na-guilty ng makitang parang frustrated si Dee.
"Sorry na Dee. Nandun lang kaya ako. Baka nagkasalisi lang kami ni Kuya Nito.
Promise hindi na yun mauulit."
Nakahinga ako ng maluwag ng ngumiti siya at niyakap ako.
Pagkatapos ng mahabang yakapan ay lumabas kami ng kwarto. Umupo siya sa kanyang

swivel chair at kinandong ako. Kinuha niya ang suklay mula sa bag ko at sinuklay
ang buhok kong nagkabuhol-buhol.
Naisip kong dalasan ko kaya ang pag-iiyak iyak para palagi akong susuklayan ng
buhok ni Dee. Hihihi.
Binabasa basa ko naman ang mga papeles sa kanyang mesa habang sinusuklayan niya ako
hanggang sa aksidente kong nabuksan ang isang brown na folder.
Parang tinambol ng kaba ang aking dibdib ng makita ang litrato ni Mama dito.
Bakit may ganito si Dee?
Anong binabalak niya?
Napansin niya marahil na natigilan ako kaya tumigil rin siya sa pagsusuklay ng
aking buhok.
"What's the matter?" Untag nito.
"Dee bakit ka may litrato ni Mam- Ang ibig kong sabihin bakit ka may litrato ni
Andrea Pelaez?" Kinakabahang tanong ko.
"Just don't mind that Mee. Why? Do you know her?"
Oo, Mama ko siya Dee.
Gusto ko sanang isagot pero...
"W-wala naman Dee. Hindi ko siya kilala. Ngayon ko nga lang nakita yan eh.
Naikwento kasi sa'kin ni Mommy Amethyst na pinagtangkaan ng babaeng yan ang buhay
mo noon." Pagsisinungaling ko.
"Yeah. She did." Nakatiim-bagang na sagot nito.
Kailangan ko na yatang ikumpisal ang pagkasinungaling ko. Haaay...
×××××××××××××××××××××××××
A/N: Happy birthday to my friend Aziltash! Gumagawa po siya ng book cover, just pm
her. Ang galing po niya promise!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 25: Confrontation✔
Tatlong araw na ang nakalipas simula ng tinakbuhan ko si Mama sa kanyang bahay.
Kamusta na kaya siya?
Hinahanap niya kaya ako?
Alam niya kaya itong address ng apartment ko?
Malamang, hindi. Wala namang ibang mapagtatanungan 'yon eh.
Mabuti na rin sigurong hindi muna kami magkikita ni Mama. Baka ipagpipilitan niya
lang ulit na hiwalayan ko si Dee.
Si Dee.
Isa pang bumabagabag sa isip ko ang pagsisinungaling ko sa kanya. Paano kaya pag
malamang niyang Mama ko ang nagtangka noon sa buhay niya?
Haaay...
Ano ba 'tong buhay ko?
Hindi naman ako nagkakaganito dati ah.
Mahal ko ang boyfriend ko pero ayaw sa kanya ng Mama ko. Ang saklap.
Teka nga lang...
Bakit ba nagdadrama na naman itong utak ko?
Erase. Erase.
Huwag mong iisipin ang problema mo Nisyel, baka tubuan ka ng wrinkles sa singit.
Haaay...
Oo nga naman. Bakit pinoproblema ko ang problema? Bahala siya sa problema niya!
Napatigil ako sa pagmuni-muni ng tumunog ang aking cellphone.
Dee Calling...
Eh?
"Dee? Bakit ka napatawag? Gabi na ah?"
[I miss you.]
Hihihi. Tengene. Kinikilig ang balahibo ko!
"Talaga Dee? You miss me?"
[So much.]
Waaah!
Ano ba 'yan! Napatalon ako sa sobrang kilig.
"Ako kasi Dee hindi kita nami-miss eh... Hehe."
[W-why?]
"Eh kasi miss na miss na miss na miss kita kahit buong araw tayong magkasama
kanina. Hehe... Ang landi ko 'no?"
Narinig ko ang pagtawa nito sa kabilang linya.
[What are you doing there?]
"Eto
Dee kausap ka. Bakit ikaw anong ginagawa mo diyan? Hindi ka pa ba matutulog?"
[I'm here.]
Huh?
"Ano 'yon Dee?"
[I'm here outside your apartment.]
Hala!
Mabilis kong tinungo ang bintana at binuksan. Totoo nga! Nakasandal siya sa kanyang
kotse habang nasa tenga ang isa niyang kamay at nakapamulsa naman ang kabila.
Ang wafu talaga ng dragon na 'to kahit gabi. Kitang-kita talaga ang tangos ng
kanyang ilong dahil sa liwanag ng street lights.
Pinatay ko ang tawag at mabilis akong lumabas ng kwarto saka bumaba.
"Dee."
Nakita kong mabilis niyang ibinulsa ang kanyang cellphone at sinunggaban ako ng
yakap.
"Teka, bakit hindi ka pa nakabihis? At saka kailan ka pa narito?" Pag-uusisa ko sa

kanya. Suot-suot niya pa rin kasi ang damit niya kanina sa opisina.
Teka....
"Hindi ka na naman umuwi pagkahatid mo sa'kin kanina?"
Tumawa lang ito at hinigpitan ang pagkayakap sa'kin.
"Dee naman eh! Siguro hindi ka pa nakapaghapunan ano?"

"Tss. It's not important, as long as I can hug you like this. I miss you so much
Mee." Malambing na saad nito at sinakop ang aking mga labi.
Awtomatikong napapikit ang aking mga mata ng pinalalim nito ang halik.
A sweet, torrid kiss under the street light tuloy ang peg namin.
Hihihi. Kung pagkain lang siguro ang labi ni Dee kanina ko pa 'to naubos. Ang sarap
eh. Deeemn!
"Did I disturb your sleep?" Namumungay na tanong nito pagkatapos ng halik.

Magkaharap kami at nakapulupot ang kanyang mga braso
sa aking bewang.
"Hindi pa naman ako natutulog Dee eh. Halika na nga, kumain ka muna ng hapunan."
"Alright. I changed my mind. I want to eat you instead." Nakakalokong wika nito
habang nakakapit pa rin sa bewang.
Pero...
Ano daw?
Waaah!
Bigla akong napakalas sa kanya.
"Dee naman eh! Huwag mong sabihing descendant ka ni Edward Cullen! Waaah! Huwag ang
precious blood ko!" Naghihysterical na saad ko pero tinawanan niya lang ako.
"Pft! Silly. Let's get inside. I'll tuck you to bed." Anito.
Magkahawak-kamay kaming pumasok ni Dee sa apartment. Bigla ko ring naramdaman ang

antok kaya napahikab ako habang paakyat kami.
"May natira pa akong shrimp sa ref Dee. Sandali iinitin ko lang ah, para makakain
ka." Humihikab na wika ko pagkapasok namin sa loob.
"Don't bother. I can handle it myself. You need to sleep now, Mee."
Wala na akong nagawa ng inakay niya ako sa loob ng kwarto at pinahiga sa kama.
"Sigurado kang ikaw na ang bahala Dee ah? Ikaw kasi ang hilig mong magbantay diyan
sa labas. Sana sinabi mo nalang kung mag-aaply kang guwardiya sasabihin ko kay
Lady-"
Waah!
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng sinunggaban niya ako ng halik.
Hindi ko napigilang mapaungol dahil parang nag-iba ang paraan ng paghalik niya.
Parang bumibigat ang kanyang paghinga.
Eh!
Bumaba ang kanyang halik sa aking baba patungo sa aking leeg. Parang kinikiliti ako
pero napaliyad ako sa kakaibang sensasyong nararamdaman ko.
Wait! Kapeng mainit!
Bakit hindi umaalis si Dee sa aking
leeg?
Ito na ba 'yong sinabi niyang kakainin niya ako?
Kakagatin niya na ba ako sa leeg at sisipsipin ang aking dugo?
Inipon ko ang puwersa ko at buong lakas siyang tinulak.
BLAAAG!
"What the?!
"Waaah! Sorry... Sorry Dee! Ikaw kasi eh! Nangangain ka ng leeg. Paano nalang pag
maubos ang dugo ko at mamatay? Hindi puwede yun 'no, hindi ko pa nakumpisal ang mga
kasalanan ko eh." Nakalabing wika ko at tinulungan siyang tumayo mula sa
pagkakabagsak niya sa sahig.
"Tss. You lost your senses again." Nabuburyong saad nito at pinahiga na naman ako
sa kama.
"Ako pa ngayo-"
"Sleep." Ma-awtoridad na wika nito.
"Ayaw ko na Dee. Baka kasi kagatin mo na naman ang leeg ko habang natutulog ako
eh."
"I won't do that. Sleep now or do you want me to sleep with you?"
"Sabi ko nga Dee matutulog na ako. Hehe... Basta promise huwag kang kikilos ng
masama ah?"
Napatawa na naman siya at nakita kong parang na-aamuse siya.
"Promise, I'll behave." Nakangiting wika nito kaya napahinga ako ng maluwag.
"Good night Dee."
"Good night my love. Sleep tight." Malambing na tugon nito.
Marahang haplos sa aking buhok ang huli kong naramdaman bago nilukob ng dilim ang
aking paningin.
* * *
KINABUKASAN...
Naalimpungatan ako sa paulit-ulit na alarm ng cellphone ko. Kinapa ko ito sa side

table at pinatay habang nakapikit ang aking mga mata.
5 minutes pa.
Ang sarap pa naman ng panaginip ko. Gusto ko pa sanang

madugtungan yun eh. Naghahalikan daw kami ni Dee sa ilalim ng street light.
Naghahalikan?
Waah!
Bigla ako napabalikwas ng bangun ng maalala ko si Dee.
Anong oras kaya siya umuwi kagabi?
Pupungas-pungas akong lumabas ng kwarto at tinungo ang kusina para maghilamos.
Ngunit napatigil ako ng mapansin ang natatakpan sa mesa at may nakadikit na sticky
note.
Good morning my world! Eat your breakfast and drink your milk. I'll be back to
fetch you. --Dee
Huh?
Binuksan ko ang takip at bumungad sa akin ang bagong luto na itlog, hotdog at
bacon. May isang baso rin ng bagong timpla na gatas sa tabi ng mga ito at mainit
pa.
Kakaalis lang ba ni Dee?
Siya ba nagluto ng lahat ng ito?
Dito ba siya natulog at hindi umuwi kagabi?
Hayaan na nga. Tatanungin ko nalang siya mamaya.
Dahil nakahanda na naman pala ang almusal ko ay dumiretso nalang ako sa banyo para
maligo.
Eksaktong alas otso ng matapos akong kumain at narinig ko ang pagtunog ng sasakyan
sa ibaba.
Bitbit ang bag ay mabilis akong bumaba ng apartment.
"Good morning Dee!" Patalon akong sumalubong sa kanya at yumakap.
"Good morning. How's your sleep?" Tanong nito habang binubuksan ang pinto ng kotse
sa passenger seat.
"Maayos sana Dee eh. Ang ganda ng panaginip ko. Nagtutukuan daw tayo sa ilalim ng
street light. Nag-eenjoy sana ako eh, dakilang epal nga lang ang alarm. Nagising
tuloy ako." Nakangusong saad ko pagkaupo ko sa loob ng sasakyan.
"Pft!"
Eh?
Minsan talaga ang labo ni Dee. Magtatanong
tapos tatawanan lang pala ako. Nangingiti itong umikot sa sasakyan at umupo sa
driver seat. Hinayaan ko nalang, baka kasi napasukan na naman ng hangin ang ulo
niya. Alam kong lilipas din naman yun.
"Did you eat your breakfast?"
"Oo naman. Ang sarap kaya ng mga nakahain kanina sa mesa. Ikaw ba nagluto lahat
nun?"
"Who else will?"
"Sabi ko nga, obvious namang ikaw ang nagluto nun Dee. Hehe..."
Teka...
"Dee pahiram ng cellphone mo ah?" Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya at kinuha
ko nalang ito sa dashboard ng sasakyan. Wala naman itong imik at ikinabit lang ang
seatbelt sa'kin.
"Dee ngiti ka muna." Itinutok ko sa mukha namin ang cellphone.
Click!
"Ayan. Infairness lalo kang gumagwapo pag ngumingiti ka Dee. Hihi."
"Tss." Kunwari pa 'tong si Dee. Gustong-gusto rin naman niyang magselfie kasama ako
eh.
Wala akong ginagawa kundi ang magselfie habang nagdadrive si Dee patungong SDM
Empire. Punung-puno na nga ng pictures ko ang gallery niya eh. Hihi. Panaka-naka ko
rin siyang kinukuhanan ng picture habang nagdadrive siya pero nahuhuli niya ako
kaya itinututok ko nalang uli sa sarili ko ang camera.
Sa sobrang aliw ko sa pagsi-selfie ay hindi ko namalayang nasa harap na pala kami

ng SDM. Natauhan lang ako ng bumukas ang pinto sa gilid ko kaya bumaba na ako at
ibinalik kay Dee ang kanyang cellphone.
Kumunot ang noo ko dahil hindi nito itinigil ang kotse sa parking lot.
"I have an early meeting with the Thai investor but I'll be back right
away, okay? Just wait for me in the office." Anito at ginawaran ako ng halik sa
labi.
"Okay Dee. Ingat ka ah?" Tumango ito at hinalikan ako sa noo bago pumasok ng
sasakyan. Binuksan pa nito ang bintana at kumaway bago pinaandar ang sasakyan.
Pumihit ako paharap ng SDM building ng tuluyan ng nawala sa paningin ko ang kotse
ni Dee ngunit mga nakangiting mukha ng mga kuya guard ang bumungad sa akin pagharap
ko.
"Ang swerte-swerte niyo talaga Ma'am Nisyel, ang sweet sa inyo ni Sir Skeet."
"Oo nga Ma'am, bagay na bagay talaga kayong dalawa. Sino ang mag-aakalang mapa-ibig
ninyo si Sir ng ganun kadali."
Eh?
"Naku mga kuya salamat sa inyo ah? Subukan niyong tumaya sa lotto baka suwertehen
rin kayo. Hehe."
Nagsitawanan naman ang mga kuya guard at nagpaalam na ako sa kanila para pumanhik.
Puro nakangiti ang mga empleyadong nakakasabay ko sa elevator.
"Naku Nisyel baka malaman ni Sir Skeet na dito ka nakikisabay sa public elevator
magagalit yun." Wika ni Trisha na taga HR department.
"Hindi rin. Takot kaya sa'kin ang dragon na 'yon. At saka ayaw ko ngang magsolo
flight sa private lift."
"Kaya botong-boto kami sa'yo para kay Sir Skeet eh dahil ang ganda-ganda mo na,
saksakan ka pa ng bait. Hindi na ako nagtataka kung bakit na inloved sa'yo si Sir
eh!" Nakangiting wika naman ni Antonette.
Ngumiti lang ako sa kanila kasi wala na akong masasabi. Totoo naman kasi lahat ng
sinasabi nila. Hihi. Fans kaya ng loveteam namin ni Dee ang lahat ng empleyado
dito, mapababae man o lalaki.
Nanood nalang ako ng TV pagkarating ko ng opisina ni Dee. Wala naman kasi akong
gagawin habang naghihintay sa kanya eh.
Paminsan-minsan ay may tumatawag din sa telepono. Kadalasan ay mga kliyenteng

nagpapaschedule ng meeting.
Halos isa't kalahating oras na akong nakahilata sa couch habang nanonood ng TV ng

bigla nalang akong nagulat nang marahas na bumukas ang pinto ng opisina.
"Mama?!"
"Nasaan ang Mijares na 'yan? Babawiin kita sa kanya anak!"
Bigla akong nataranta ng makitang galit na galit si Mama na nakapamaywang sa pinto.
"Mama anong ginagawa niyo dito? Paano po kayo nakapasok?"
"Hindi na importante kung paano ako nakapasok. Nandito ako para kunin ka sa puder
ng walang hiyang Mijares na 'yan! Nasaan siya? Nasaan?!" Galit na galit na untag
nito.
"Mama huminahon ho kayo. Wala dito si Dee, nasa meeting siya."
"Eh di mabuti kung ganun. Halika na anak, sumama ka sa'kin. Uuwi tayo ng bahay."
Patay! Paano na 'to?!
"Mama sasama po ako sa in-"
Hindi ko na nagawang tapusin ang sasabihin ko ng biglang dumagundong ang

napakalamig na boses mula sa pinto.
Kung nakakamatay lang ang tingin marahil ay bumulagta na ako sa aking kinatatayuan.
Malamig na malamig ang ipinupukol nitong tingin sa akin at wala ring ka emo-
emosyon.
.
.
"So she's your mother. Huh, I thought you don't know her."
Nanlaki ang aking mga mata at hindi ako nakagalaw.
Hindi.
Hindi ito totoo di ba?
Nanaginip lang ako di ba?
NANDITO NA SI DEE!!!
♕GreatFairy♕
=================
TUB 26: Sorry✔

"D-dee..."
"I can't believe you lied to me." Malamig na saad nito at parang hinahalukay niya
ang buong sistema ko sa paraan ng kanyang pagtitig.
"D-dee m-magpapaliwana-"
"Why am I surprised anyway? Women are of the same skin. I just can't believe I was
fooled... What a hopeless, terrible liar bitch." Nang-uuyam na wika nito.
Pakiramdam ko tinusok ng milyon-milyong punyal ang aking dibdib sa kanyang sinabi.
"Wala kang karapatang insultuhin ang anak ko! Kukunin ko siya sa puder mo!" Galit
na wika ni Mama at akmang susugurin ng sampal si Dee kaya mabilis ko siyang
hinawakan sa braso.
"Tama na Mama."
"You can bring your daughter Mrs. Pelaez and I don't want to see your faces inside
my territory when I come back." Malamig na saad ni Dee bago tumalikod.
"Dee sandali!" Tawag ko sa kanya at hinabol siya ngunit hindi manlang ito lumingon.
Dire-diretso itong pumasok ng private lift.
"Dee!!!!"
"Tama na anak. Umuwi na tayo."
"Pero Mama kailangan ko siyang makausap. Magpapaliwanag ako sa kanya." Nanginginig

na saad ko. Pakiramdam ko lumambot ang lahat ng buto-buto ko sa katawan.
Hindi ko kaya.
Hindi ko kayang nagagalit sa'kin si Dee.
Kailangan ko siyang makausap.
Kailangang ipagtapat ko sa kanya na hindi ko ginustong magsinungaling.
"Hindi siya nararapat sa'yo anak. Kailangan mong tanggapin 'yon."
Sunod-sunod akong umiling.
Hindi ko iyon matatanggap.
"Hindi Mama. Soulmate namin ang isa't isa. Kaya kami lang ang nararapat."
Nagsimulang bumalong
ang mainit na likido sa aking mga mata hanggang sa naramdaman ko ang masaganang
pagdaloy ng mga ito sa aking magkabilang pisngi.
Pero wala akong pakialam. Kailangan kong sundan si Dee. Alam ko hindi ako matitiis
'non.
Magpapacute at magpa-puppy eyes ako sa harap niya para kausapin niya ako.
"Tama na anak. Hindi mo ba narinig ang sinabi niya? Ayaw ka na niyang makita."
Mahinahong wika ni Mama na ikinakirot ng aking dibdib.
"Hindi ako naniniwala. Nagbibiro lang siya Mama. Mahal ako 'non. Palagi niya kayang
sinasabi yun sa akin." Natatawang saad ko habang umiiyak.
Pinahid ko ang aking mga luha pati ang aking sipon na naki-epal sa aking pag-iyak.
"Pasensya na Mama, pero hindi kita masusunod. Kailangan kong sabihin sa kanya na
hindi ko siya niloloko."
"Anak!"
Hindi ko pinansin si Mama. Lakad-takbo akong pumasok ng public elevator para sundan
siya.
Hindi ko inalintana ang mga usiserang empleyado na nakasabay ko sa elevator.

Tinatanong nila kung bakit ako umiiyak pero hindi ko sila pinansin.
Dire-diretso akong lumabas pagkalapag ng elevator sa ground floor.
Tumakbo ako palabas ng lobby. Natatarantang tinawag ako ng mga kuya guard pero
dinedma ko sila. Tinungo ko ang parking lot para hanapin ang sasakyan ni Dee pero
wala na doon.
Baka umuwi.
Mabilis kong tinakbo ang daan para mag-abang ng taxi ngunit narealize kong wala
pala akong dalang pera. Naiwan ko pala ang bag ko sa opisina.
Nanghihinang napaluhod ako sa gilid ng daan.
Pambihira. Nagmumukha yata akong pulubi nito.
Bakit ba kasi nagmamadali ako? Hindi naman siguro
lalabas ng Pilipinas ang dragon na 'yon.
"BFF?"
Napaangat ako ng tingin ng makita ang dalawang pares ng sapatos sa aking harapan.
"Anong ginagawa mo dito sa gilid? Ang init-init nakaluhod ka diyan!"
"G-galit siya. Galit siya sa'kin BFF. Galit siya sa'kin!"
"Sinong galit? Teka tumayo ka nga muna." Inalalayan akong tumayo ni BFF kasi parang
napako ang tuhod ko sa semento.
"Ang akala niya niloko siya pero hindi. Hindi ko siya niloko BFF!" Bakit ganun?
Parang nagmistulang ilog ang aking mga mata dahil ayaw tumigil sa pagtulo ang aking
mga luha.
"Si Skeet ba ang tinutukoy mo?" Nanlulumong tumango ako kay BFF.
"S-sinungaling daw ako. Di ba BFF hindi totoo yun? Di ba hindi ako sinungaling?
Hindi ko naman sinasadya BFF eh. Hindi ko naman sinasadyang magsinungaling sa
kanya. Bakit hindi niya ako pinakinggan?"
"Shh... Tahan na BFF. Baka nagpapalamig lang siya ng kanyang ulo. Hayaan mo muna
siya." Niyakap ako ni BFF kaya lalo akong napahagulgol.
"Anak tara na." Pareho kaming napalingon ni BFF kay Mama.
"Ma'am Andrea?/Bianca?" Sabay na wika ni BFF at Mama sa isa't isa.
"K-kayo ang M-ama ni Nelnel?"
"Ako nga. Magkakilala pala kayo ng anak ko."
Nakita kong parang namutla si BFF at di-makapaniwalang nagpalipat-lipat ang kanyang

paningin sa aming dalawa ni Mama.
"M-magbestfriend p-po kami." Nauutal na wika ni BFF.
"Ganun ba? Kay liit nga naman ng mundo." Komento ni Mama.
Hindi ko na nagawang mag-usisa kung bakit sila magkakilala
dahil lutang ang aking utak.
Bakit ba ang lupit ng tadhana sa'kin? Nagpapakabait naman ako ah.
Si Dee. Bakit parang ibang tao siya kanina?
Bakit parang nandidiri siya habang nakatingin sa'kin?
Dahan-dahan kong inihakbang ang aking mga paa para tahakin ang daang maaring
pinuntahan ni Dee. Ngunit nakatatlong hakbang palang ako ng hinawakan ako ni Mama
sa braso.
"Umuwi na tayo anak." May simpatyang saad nito ngunit umiling ako.
"Hindi Mama, susundan ko si Dee. Sigurado akong kakausapin din ako 'non dahil hindi
niya ako matitiis. Mahal niya ako."
"Hindi anak. Hindi ka niya mahal. Kung mahal ka niya eh di sana hinayaan ka muna
niyang magpaliwanag. Pero anong ginawa niya? Itinaboy ka niya anak! Ayaw na niya
sa'yo. Hindi ka niya totoong mahal!"
Bigla akong napatigil at napatda sa aking kinatatayuan.
Hindi ako totoong mahal ni Dee?
Kaya ba ayaw niya akong makita?
Kaya ba ipinamigay niya ako kay Mama?
Lalong bumalong ang mga luha sa aking mga mata. Nanlalabo na rin ang aking paningin
ng dahil sa luha.
"H-hindi niya ako t-totoong m-mahal?"
"Oo anak kaya tara na. Sumama ka sa'kin."
Hinayaan ko nalang si Mama na akayin ako. Pinagbuksan niya ako ng pinto ng taxing
pinara ni BFF. Sumakay kami at naiwan si BFF pero hindi ko na nagawang magpaalam sa
kanya.
Hindi ako tumigil sa kakaiyak habang nasa taxi kami. Tahimik lang naman si Mama na
hinahagod-hagod ang aking likod.
Bakit ganito?
Bakit ang sakit-sakit ng aking dibdib?
Pinigilan ko ang sarili kong humagulgol dahil nakakahiya
kay Kuyang taxi driver ngunit hindi ko napigilan.
Walang hiya! Ang sarap palang mag-moment sa loob ng taxi.
Hindi ko na nasubaybayan kung paano kami nakarating sa harap ng bahay ni Mama.

Natauhan lang ako ng pinagbuksan pa niya ako ng pinto ng taxi.
Parang robot lang akong naglalakad papasok ng kanyang bahay. Hawak-hawak niya ako
sa kaliwang kamay na parang isa akong bata.
"Ito ang magiging kwarto mo. Magpahinga ka muna anak." Tumango lang ako at naupo sa
manipis na kama. Napabuntong hininga naman si Mama.
"Hayaan mo na yun, anak. Makakalimutan mo rin siya. Nandito na si Mama para hindi
ka na mag-iisa. Mahal na mahal kita anak, at hindi ako makakapayag na sasaktan ka
ng Mijares na 'yon." Puno ng simpatyang wika nito.
Pero nasasaktan na ako Mama.
Gusto ko sanang idugtong ngunit pinili ko nalang manahimik.
Humiga ako sa kama at ipinikit ang aking mga mata. At dahil nananakit ang aking mga
mata sa sobrang pag-iyak ay nakatulog agad ako.
Nagising ako sa malakas na pagpatak ng ulan sa bubong. Mababa at manipis lang ang
kisame kaya maririnig mo talaga ang bawat patak na nagmimistulang maliliit na bato
na tumatama sa bubong.
Alas singko ng hapon na pala ng tingnan ko ang oras sa maliit na bilog na wall
clock.
Ang tagal ko rin palang natulog. Hindi ako nakapag-agahan ngunit hindi ako
nakaramdam ng gutom.
Ang lungkot. Napakalungkot.
Naisipan kong itext si Dee para magsorry pero naalala kong hindi ko nga pala
nabalikan sa opisina ang bag at cellphone ko.
Niyakap ko ang dalawa kong binti at isinubsob ang aking mukha sa ibabaw ng dalawa
kong tuhod.
Ano ba 'tong mga mata ko. Nakikisabay rin sa pagluksa ng kalangitan.
******
KINABUKASAN....
Naalimpungatan ako sa sobrang pagkalam ng aking sikmura. Hindi nga pala ako
nakakain kahapon, nagtulog-tulogan rin ako kagabi ng ginising ako ni Mama para
kumain ng hapunan.
Tumila na rin ang ulan.
Naramdaman ko ang panginginig ng tuhod ko sa sobrang gutom kaya pinilit kong

bumangon.
Bakit ba kasi nag-inarte pa ako kagabi? Haaay....
Tinungo ko ang pinto at kinapa ang switch ng ilaw. Alas sais palang ng umaga.
Lumabas ako at tinungo ang kusina para maghanap ng puwedeng kainin. Sana meron.
Nagdiwang ang aking sikmura ng makitang may malamig na kanin sa loob ng rice
cooker. Natira siguro kagabi. Binuksan ko ang maliit na refrigerator at tumambad sa
akin ang piniritong isda sa loob mg mangkok. Tamang-tama.
Kumuha ako ng maraming kanin at isang isda. Hinugasan ko muna ang aking mga kamay.
Mas masarap kasing magkamay kapag pritong isda ang ulam.
Malamig na kanin at malamig na malamig na piniritong isda. Pak na pak sa malamig

kong umaga. Haaay...
Wala naman akong nakitang oven o heater kaya kinain ko nalang sa sobrang pagkagutom
ko.
Tumulo ang aking mga luha ng manuot sa lalamunan ko ang malamig na kanin at isda.
Walang hiya! Naiiyak ako sa sobrang tuwa. Sunod-sunod na pagsubo ang aking ginawa
na parang wala ng bukas. Muntik pa akong mabilaukan pero pinagpag ko lang ang aking
batok.
Dali-dali akong kumuha ng tubig pagkatapos kong kumain. Bahagya pang sumakit ang
aking tiyan. Marahil ay hindi maganda
ang pagkikita ng pagkain at mga anaconda sa aking tiyan.
Ano na ang gagawin ko ngayon?
Kailangan makausap ko ngayon si Dee kahit anong mangyari.
Pero wala akong perang pampasahe. Siguradong hindi naman ako bibigyan ni Mama.
Napatingin ako sa ibabaw ng ref.
Eh?
Wallet!
Napangisi ako.
Salamat angels ah? Salamat sa tulong niyo.
Kumuha ako ng isandaan at mabilis na ibinulsa. Wala sa sariling napatingin ako sa

kabuuan ko. Ganun pa rin pala ang damit ko simula kahapon.
Inamoy-amoy ko ang aking sarili. Mabango pa rin naman.
Nagtip toe ako patungo sa main door dahil baka magising si Mama ngunit...
"Saan ka pupunta anak?"
Waaah! Ano ba 'yan! Ang malas ko naman.
"Pupuntahan ko po si Dee at susubukan ko siyang kausapin." Kalmadong wika ko habang

nakahawak sa door knob.
"Hindi anak. Hindi ka maaaring pumunta pa doon. Dito ka lang." Nagtitimping wika ni
Mama.
Breath in.
Breath out.
Kaya mo 'yan Nisyel.
Mabilis kong pinihit ang door knob at tumakbo palabas.
Halos mapatalon ako sa tuwa ng makitang may paparating na taxi kaya mabilis ko
itong pinara.
Nakita ko namang hinahabol ako ni Mama ngunit nakahinga ako ng maluwag ng umandar
na ang taxi.
Mabuti nalang at hindi traffic kaya mabilis na nakarating ang taxi sa harap ng SDM
Empire. Eighty-nine pesos lang din ang binayaran ko.
Dali-dali akong bumaba pagkatapos kong makuha ang aking sukli at tumalilis papasok
ng building ngunit...
"Ma'am Nisyel hindi po kayo puwedeng pumasok." Wika
ni Kuya Guard na humarang sa aking harapan.
Huh?
"Nangtitrip ka ba kuya? Bakit hindi ako puwedeng pumasok eh dito ako nagtatrabaho?"
"Kabilin-bilinan ho ni Sir Skeet na huwag na huwag kayong papasukin pati ang nanay
niyo. Pasensya na po sumusunod lang kami ipinag-uutos." Malungkot na saad ni kuya.
Naramdaman ko na naman ang pagkirot ng aking dibdib.
"Bakit daw kuya? Ang alam ko healthy naman ako at walang nakakahawang sakit ah."
"Yun nga ipinagtataka namin Ma'am eh. Kahapon lang ang sweet-sweet ni Sir sa inyo
pero ngayon ayaw na kayong papasukin dito. Pero wala naman po kaming magagawa. Ayaw
naming mawalan ng trabaho kaya pasensya na ho."
Nanlumo ako at nag-umpisa na namang mamuo ang luha sa aking mga mata.
"A-ayos lang po mga kuya. Hihintayin ko nalang siya."
Nanginginig ang aking mga binti habang tinatahak ang parking lot.
Kaya mo 'yan Nisyel. Di ba isa kang dyosa? Kaya huwag kang susuko!
Naupo ako sa gilid at nangalumbaba. Tiniis ko rin ang mga nangangagat na lamok.
Kailangan makausap ko siya kahit anong mangyayari. No retreat. No surrender.
Isang oras din ang lumipas bago ko natanaw ang kanyang sasakyan kaya dali-daling
akong tumayo.
Ang gwapo talaga ni Dee.
Isang gray na armani suit ang kanyang suot at may suot rin siyang aviators. Malawak
ang parking lot kaya hindi niya agad ako agad napansin.
"Dee!"
Mabilis ko siyang sinunggaban ng yakap pagkatapos niyang masarado ang pinto ng

kanyang kotse.
"GET OFF." Malamig niyang saad at pilit tinatanggal
ang nakapulupot kong mga kamay ngunit hinigpitan ko lalo ang yakap.
"Sorry na Dee. Sorry na... Bati na tayo, please?" Umiiyak na saad ko.
"I SAID GET OFF ME." Tiim-bagang na wika nito.
"Anak bakit ba ang tigas ng ulo mo? Huwag kang magmakaawa sa Mijares na 'yan."
Narinig kong wika ng boses mula sa aking likod.
Sinundan pala ako ni Mama.
"Hindi! Di ba Dee bati na tayo?" Ngunit isang malamig na tingin lang ang ipinukol
sa akin ni Dee matapos niyang matanggal ang aking mga kamay sa kanyang katawan.
"Dee-"
"ENOUGH!" Napatalon ako sa pagtaas ng kanyang boses.
"Tara na anak." Iwinaksi ko si Mama at humakbang paatras. Pinaglipat-lipat ko ang

aking paningin sa kanilang dalawa habang umiiyak.
"Ang daya niyo! Ang daya-daya niyo! Bakit ba hindi kayo magkasundo?! Hirap na hirap
na ako! Kung ayaw niyong magkasundo eh di huwag! Bahala kayo sa mga buhay ninyo!
Ayaw ko ng mai-stress! Ayaw ko na talaga! I QUIT!!!" Madamdaming bulyaw ko sa
kanilang dalawa bago tumakbo.
Ayaw ko na.
Ayaw ko na sa kanila.
Babalik nalang ako sa ampunan.
Tama.
Babalik nalang ako sa totoong tinuring akong pamilya.
Tumatakbo akong tumawid sa kalsada at nanlalabo ang aking paningin sa sobrang pag-
iyak kaya hindi ko namalayan ang pag-ugong ng dumadaang truck...
SCREEEEEEEEEEECH!
"Mahabaging Diyos! Ang babae! Ang babae!"
Sigawan ng mga tao sa paligid ang huli kong narinig bago nagdilim ang aking
paningin.
* * *
IMPORTANT NOTE: The rest of the chapters were made private because of some explicit
content. Exclusive for followers only. If you want to read until the end, follow
these steps: Remove the story from your library then follow my profile. After that,
add the story again. You can unfollow afterwards. Thank you!
Or... Pag hindi pa rin umobra, remove the story then log out your account. Patayin
ang cellphone at on ulit. Log in your account again then add the story again.
♕GreatFairy♕
=================
Announcement
My dear Readers,
It has come to my attention that some wattpaders have copied my story and produced
soft copies on facebook pages and a website. The copyright of my story has been
compromised. I don't understand why they had to produce soft copies when in fact,
it's all free to read here in wattpad.
For the meantime, I decided to make the rest of the chapters, private. That means
only followers could read the next parts until final chapters.
This story is already complete with special chapters. To be able to read the next
parts, you may follow the following steps:
1. Remove this story from your library.
2. Follow my account.
3. Refresh your library or your wattpad app.
4. Add the story again.
If it doesn't work, log out your account to refresh.

Thank you for understanding.
Note: You can always unfollow me after you've read the whole story.
-greatfairy
=================
TUB 27: Tears✔
AMETHYST'S POV (Skeet's Mom)
Galos-galos na katawan.
Putok ang mga labi.
Naliligo sa sariling dugo.
Hindi ko napigilang mapaiyak matapos naming makausap ang saksi sa pagkakabundol kay
Nisyel. Kusang sumuko ang driver ng truck matapos ang hindi sinasadyang aksidente.
Ang sabi ng mga nakasaksi naka-green daw ang traffic lights kaya walang kasalanan
ang driver dahil bigla nalang sumulpot si Nisyel sa gitna ng kalsada.
Parang nadudurog ang aking puso ng makita siya kanina na walang malay na nakahimlay
sa stretcher habang ipinapasok sa emergency room.
Bakit kailangang mangyari ito sa kanya?
Anong kasalanan niya para parusahan siya ng ganito ng pagkakataon?
Si Nisyel na walang ginawa kundi ang magpakita ng kabutihan sa kanyang kapwa.
Napapangiti niya ang sinumang nasa paligid niya.
Maaaliw ka sa tuwing kakausapin mo siya.
Masayahin siyang babae sa kabila ng pinagdaanan niya.
Marami kang matutunan sa kanya kahit sa simpleng biro niya.
Unang kita ko palang sa kanya nahulog na agad na ang loob ko dito.
Napakadali niyang mahalin.

Dahil sa kanya nagkasundo ang aking mga anak.
Dahil sa kanya muling bumalik ang dating Skeet Alvan ng aming pamilya.
Dahil sa kanya nakita ko ang iba't ibang emosyon ng aking anak.
Napangiti at napatawa niya si Skeet, higit sa lahat napaiyak niya ito.
"DANG IT!"
"THIS ALL MY FAULT!"
Napahikbi ako habang pinagmamasdan si Skeet na paroo't parito sa harap ng pinto ng

emergency room. Napapasabunot ito sa kanyang buhok at umiiyak.
Umiiyak ang anak ko. Sinisi
niya ang kanyang sarili sa nangyari kay Nisyel.
Ito ang kauna-unahang pagkakataong muli ko siyang nakitang umiiyak sa loob ng

mahigit dalawampung taon.
"This is all my fault! This is all my fault!" Paulit-ulit na sambit nito habang
umiiyak. Parang sinaksak ng paulit-ulit ang aking dibdib na masaksihang naghihirap
ang kalooban ng aking anak.
"Tama na Kuya, malalagpasan 'to ni Ate. Malalagpasan niya 'to." Umiiyak na sambit
ni Gold at niyakap ang kanyang kuya.
Gusto ko sanang matuwa na nakikita kong magkalapit na ang dalawa pero sa maling
pagkakataon pa. My son looks so weak and devasted.
Napatingin ako kay Andrea na nakapangalumbaba sa sahig at nakasandal sa pader ng

ER. Tulala ito ngunit masaganang umaagos ang mga luha sa kanyang mga mata. Hanggang
ngayon hindi ko pa rin lubos maisip na siya ang ina ni Nisyel.
Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin pero nilapitan ko siya at ginaya ang
kanyang posisyon. Niyakap ko siya at isinandal ang kanyang ulo sa aking balikat.
Isa rin akong ina at alam ko kung ano ang pakiramdam na nasa panganib ang sarili
mong anak.
"Ang sama-sama ko. Ang sama-sama kong ina!" Impit na wika nito sa gitna ng kanyang
paghikbi.
"K-kasalanan ko ito! Sana ako nalang! Sana ako nalang ang nabangga! Sana ako
nalang!" Humagulgol ito at gumanti sa akin ng yakap.
"Tatagan mo ang loob mo Andrea. Manalig tayo sa Itaas. Hindi Niya pababayaan si
Nisyel." Pag-aalo ko sa kanya sa gitna ng aking pag-iyak.
"N-natatakot ako! Natatakot ako Amethyst. Baka... baka iwan ako ng anak ko. H-hindi
ko iyon
kakayanin! H-hindi ko kaya! Kasalanan ko kasi 'to lahat. S-sana hinayaan ko nalang
siya. S-sana hindi ko nalang siya kinuha kay Skeet."
Umiling-iling ako.
Magsisi ka man Andrea, hindi mo na maibabalik ang lahat.
GOLD'S POV (Skeet's sister)
Parang bombang sumabog sa gitna naming lahat ng malaman namin kaninang nabundol ng
ten-wheeler truck si ate Nisyel.
Nasa mall kami ni mommy 'non at nasa Cebu naman sina daddy at kambal kaya hindi
sila nakarating. Nabigla nalang kami ng tumawag si kuya habang umiiyak at sinabing
nandito siya sa Suarez Medical Center.
I felt like my heart stopped beating when I saw her lying in a stretcher covered
with so much blood.
Walang tigil sa pagluha ang aking mga mata habang yakap-yakap ko si Kuya Skeet.
Higit kaninuman alam naming siya ang pinaka nasasaktan. Puno ng katanungan ang
aming isip kung paano humantong sa ganito ang lahat.
Ngayon ko lang din nakitang umiyak si kuya. Wala siyang pakialam kahit nagmumukha
na siyang basang sisiw. Pulang-pula ang kanyang mukha hanggang leeg. Naghahalo na
rin ang kanyang pawis at mga luha. Duguan ang kanyang damit dahil siya mismo ang
nagdala kay ate Nisyel dito sa ospital. Ang sabi nila sa harap daw mismo ng company
nabundol si ate.
Ramdam ko ang panginginig ni kuya. Ang lakas-lakas din ng tibok ng puso niya. Alam
kong sundol sa langit ang kabang nararamdaman niya ngayon.
Papa God sana po tulungan Niyo si ate Nisyel. Hindi po namin kakayanin kung
mawawala siya.
Mahal ko si ate Nisyel, hindi dahil girlfriend siya ni kuya. Mahal ko siya bilang
siya. Pinaramdam niya sa
akin ang pagmamahal ng isang ate kahit sandaling panahon palang kami nagkakilala at
nagkasama.
Hindi ko tuloy mapigilang itanong sa sarili ko, bakit si ate Nisyel?
Bakit sa bilyon-bilyong tao siya pa?
Wala naman siyang nagawang masama para parusahan siya ng ganito. Ang bait-bait nga
niya at masayahin. Kahit sa ibang pagkakataon kami nagkakilala alam kong mahuhulog
pa din ang loob ko sa kanya. Hindi mahirap mahalin si ate dahil wala na yata akong
mapipintas sa kanya. Bukod sa taglay niyang kagandahan ay ubod din siya ng bait.
Naalala ko ang unang araw na niyakap niya ako dahil inaway ako ni kuya Skeet. Yun
ang pinakaunang pagkakataon na nakaramdam ako ng kakampi. I know Mom and Dad loves
us all at wala silang pinapanigan sa amin kaya hindi nila alam kung ano ang
nararamdaman ko sa tuwing niri-reject ako ni kuya.
Hindi ko rin alam kung anong ginawa ni ate Nisyel ngunit nabigla nalang ako isang
araw na kinatok ako ni kuya Skeet sa aking silid at sinunggaban ng yakap. Iyon din
ang kauna-unahang pagkakataong kinausap niya ako na kaming dalawa lang.
I'm very sorry princess.
Hindi ko makakalimutan ang araw na 'yon. Ang araw na humingi ng sorry sa'kin si
kuya. Tinawag pa niya akong princess. Si daddy at kambal lang kasi ang tumatawag sa
akin ng ganun.
Alam kong malaki ang naging papel ni ate sa pagbabago ni kuya. Noon madalas siyang
nasa business trip o di kaya tumambay sa penthouse niya at malimit lang umuuwi sa
mansyon. Ngunit nang dahil kay ate Nisyel nagbago ang lahat. Natuto siyang makitawa
sa usapan at nakita ko rin kung gaano niya kamahal
sa ate.
Sa tuwing dinadala niya si ate Nisyel sa mansyon ay parang may fiesta. Maraming
handa at niri-request niya palagi sa mga katulong na iluto ang mga paborito ni ate.
Kahit matakaw kumain si ate ay nakakatuwa siya. Yung tipong mawiwili ka sa
kakatitig sa kanya habang kumakain siya. Kaya nga palagi kong nahuhuli si kuya na
nakatitig kay ate at wala sa sariling ngumingiti.
Hindi nga nagtagal ang paboritong pagkain ni ate Nisyel na estopadong manok ay
naging paborito na rin ng buong pamilya. Natutunan ko rin sa kanya kung paano
kumain na nagkakamay. And it was really fun.
Kung totoo ngang may anghel na bumaba sa lupa ay masasabi kong si ate Nisyel ang
anghel na ibinigay sa amin. Binago niya lahat. Binago niya ang aming pamilya.
She made us realize the real meaning of love. And she herself is a living symbol of
love.
Sa tuwing naalala ko ang araw na unang kumain ng onions si kuya Skeet ay gusto kong
magpagulong-gulong sa kakatawa. Kitang-kita ko kung paano siya ngumiwi noon pero
ipinakita niya pa rin ang perpektong ngiti niya kay ate Nisyel.
Pinakasusumpa ni kuya ang sibuyas dahil ayaw niya raw ng amoy nito. Ang sabi nga ni
mommy nung bata pa raw si kuya ay nagkulong daw ito sa banyo ng school dahil nakita
niya ang picture ng sibuyas sa chart.
Sa maikling panahon ay nakita ko kung gaano niya kamahal si ate Nisyel. Handa
siyang gawin ang lahat.
Pero bakit ganun?
Kung sino pa ang pinaka importanteng tao sa buhay mo ay 'yon pa ang pilit inaagaw
sa'yo ng traidor na tadhana?
Sabay-sabay kaming napatayo ng bumukas ang pinto ng emergency room at lumabas
ang doktor at sandamakmak na nurses na akay-akay ang walang malay na si ate Nisyel.
"W-what's happening Doc?" Natatarantang tanong ni mommy. Si kuya naman ay pilit

nilalapitan ang stretcher ni ate Nisyel ngunit hinaharang siya ng mga nurses.
Maraming nakakabit kay ate at may oxygen din.
"DANG IT! LET ME HOLD MY GIRLFRIEND!" Umiiyak na sigaw ni kuya at nakikisiksik sa

mga nurses kaya hinuli ko siya at niyakap siya mula sa likod.
"Kuya huminahon ka."
"She lost a lot of blood and we need to transfer her to the ICU. Masyadong kritikal
ang kalagayan ng pasyente, don't bother about the blood, may available namang type
B na dugo sa blood bank. The patient needs to undergo several tests, lalo na sa
kanyang ulo. Ang kailangan niyo lang gawin ay manalangin na sana makipagcooperate
ang katawan ng pasyente. Excuse us, nagmamadali kami." Ani ng doktor at
nagmamadaling sinundan ang mga nurses na nagdala kay ate.
Loud gasps filled the hospital's hallway. Napabitaw ako sa pagkayakap kay kuya
dahil biglang nanginginig ang aking katawan.
It can't be?!
"AAAAHHHH!"
"Diyos ko! Anak!"
Nataranta si mommy ng malakas na sinuntok ni kuya ang pader kaya bumusawit ang dugo
mula sa kanyang mga kamay.
"DAMN IT!"
Hindi pa nakuntento sa kuya, pinagsisipa niya ang mga upuan kaya tumaob ang mga ito
kahit gawa sa steel.
"A-anak huminahon ka..."
"I can't lose her mom! I can't!" Parang bata na umiiyak si kuya at sumubsob sa
balikat ni mommy.
"Hindi siya mawawala anak. Manalig ka."
BLAAAG!
Napakislot
kaming lahat ng biglang natumba si tita Andrea.
"Andrea!"
Mabilis na dinaluhan ni mommy si tita na nahimatay. Hindi ko nagawang lumapit

bagkus ay unti-unting humakbang ang aking mga paa.
Tumalikod ako at tinahak ang chapel ng hospital.
Papa God parang awa Niyo na oh. Tulungan Niyo naman si ate Nisyel. Bigyan Niyo po
siya ng lakas para lumaban. Kailangan siya ni kuya, kailangan namin siyang lahat.
Napakabuti niyang tao kaya bigyan Niyo naman po kami ng pagkakataong masuklian ang
lahat ng kabutihan niya. Hayaan Niyo naman po kaming ipakita sa kanya kung gaano
namin siya kamahal. Bigyan Niyo po kami ng pagkakataong makasama siya. Iligtas Niyo
po siya sa kapahamakan. Maraming salamat po.
BIANCA'S POV
Taranta akong nagmaneho papuntang hospital ng mabalitaan ko mula sa mga empleyado

ng SDM Empire na nabundol daw si BFF.
Ang bilis-bilis ng tibok ng puso ko. Namamawis rin ang aking mga kamay. Hindi ko
alam kung paano ako nakarating na buhay sa hospital sa sobrang panginginig ng
katawan ko. Agad akong nagtungo ng information para magtanong.
"Miss si Nisyel Love Borora?" Nagitla ako ng umiling-iling ang babae bago sumagot.
"Nasa ICU ho Ma'am."
Nanlaki ang aking mga mata at natutop ko ang aking mga bibig.
No!
BFF naman eh!
Dali-dali kong tinungo ang ICU at naabutan ko sa labas si Skeet at Gold na parehong
umiiyak.
"A-anong nangyari? Anong nangyari sa BFF ko?" Tanong ko sa nanginginig na boses.
Walang sumagot sa akin. Biglang tumayo si Skeet at umalis. Sinipa pa nito ang
upuang nadaanan
niya kaya tumalsik. Tiningnan lang ako ni Gold at umiling habang umiiyak.
Sumilip ako sa glass window ng ICU. Ngunit halos hindi ko makita si BFF na
pinagkukumpulan ng maraming doctor at nurses.
Niri-revive siya!
Parang piniga ang aking dibdib.
Bakit?
Bakit si BFF pa?
ANDREA'S POV
Nagising ako na puro puti ang aking nakikita.
"Kamusta na ang pakiramdam mo?" Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses.
"A-amethyst?" Bumuntong hininga ito. Namamaga ang kanyang mga mata.
"Nahimatay ka kanina ng makita siya." Bigla akong napabangun sa hospital bed.
"Ang anak ko! N-nasaan na ang anak ko?!"
"N-nasa ICU na siya Andrea."
"K-kailangan ko siyang puntahan. K-kailangan ako ng anak ko."
"Sigurado ka bang maayos na ang pakiramdam mo?"
Tinanguan ko si Amethyst at tumayo ngunit bago kami lumabas ay hinawakan niya ang
aking kamay.
"Magpakatatag ka Andrea. Magpakatatag ka para sa anak mo."
"Maraming salamat Amethyst dahil sa kabila ng lahat tinutulungan mo pa rin ako."
"Huwag na muna nating pag-usapan ang nakaraan Andrea. Ang mahalaga ngayon ay ang
kaligtasan ni Nisyel."
Sabay naming tinungo ang ICU kung saan may kalalabas lang na doktor.
"Who's the immediate family of the patient?"

"Ako ho ang ina niya doc."
"Kailangan niyong pirmahan ang waiver na 'to Misis. Nagkaroon ng internal bleeding
ang ulo ng pasyente dulot ng malakas na pagkakabagok nito at may nakita rin kaming
mga bubog sa kanyang mga mata. Kaya kailangan niyang sumailalim ng dalawang
operasyon. And we need an eye donor as soon as possible."
"WHAT?!!!" Tumaas ang boses ni Skeet na kakarating lang.
"Gusto ko lang kayong paalalahanan bago niyo pirmahan ang waiver na 'yan. Kritikal
ang kalagayan ng pasyente dahil sa tinamo niyang impact ng aksidente. The patient
has only 50 percent survival. Ibig sabihin ay hindi tayo makakasigurado kung
magiging successful ang operation." Mahabang paliwanag ng doktor.
"THEN DO EVERYTHING TO SAVE HER LIFE!" Malakas na sigaw ni Skeet bago sinakal ang
doktor.
♕GreatFairy♕
=================
BOOK DETAILS-Batch 1 (CLOSED)
Batch 1 (CLOSED)
Start of Shipping:
Second week of February.
Kindly read carefully if you're interested to grab a copy of the book. Thank you!
Ito na po ang pre-order details ng libro. Alam niyo po bang hindi naging madali
sa'kin yung pag-decide na i-self publish ito? Nakakatakot pala. Sabi ko noon gusto
kong may book version ang stories ko pero sariling kopya ko lang. Pero majority sa
inyo ang nagre-request nito kaya go lang ng go. Ang isang dyosa ay walang
inuurungan! Toinks! A friend of mine, a Wattpad Ambassador helped me a lot, he
convinced me to publish my works. Thanks to him:) Siyempre mahal na mahal ko kayo
kasi nang dahil sa inyo isa na akong ganap na dyosang alitaptap (greatfairy).
Dinagdagan ko ng dalawang special chapters para exciting! Anong meron sa dalawang

chapters? Siyempre, surprise! Mehehehe. Clue: Magic mirror on the wall:) Greatest
achievement ko na yung makagawa ng bs. Hihihi.
May bookmarks din. Yung bookmark po customized.
FAQ's:
1. Magkano ang price ng libro?
350 pesos plus shipping fee po.

Shipping fees:
P130 pesos - for Metro Manila, Luzon, and Mindanao.
P120 pesos - for Visayas area.
2. Kailan magsisimula ang payment?
Anytime from now until January 7, 2017 ang pre-ordering. Ang payment naman ay sa
January 13 ang deadline, at January 15 ang dealiest deadline.
3. Paano po maipapadala ang payment?
Thru LBC, Cebuana Lhuillier, and Palawan Express Padala, only. Iyon lang din ang
malapit sa'kin. Tsaka mas mura ang charges diyan.
4. Kanino ipapadala ang bayad?
Secret,
walang clue. Joke! Ito po ang buong pangalan ko:
Jean D. Servano
Contact Number:
Address:
5. Ano ang gagawin pagkatapos maipadala ang bayad?
Kunan ng picture o i-scan ang proof of payment mo o isend sa'kin ang tracking
number. Okay? At pagkatapos, mag-pm sa akin ng mga sumusunod:
Complete Name:
Complete Address:
Contact Number:
Number of Books ordered:
Wattpad username (optional): Para madali kitang mahanap.
Yung proof of payment po i-send thru my facebook account: GreatFairy WP.
6. Kailan po magsisimula ang shipping?
Pre-order po ito so, by January pa. Kasi hindi na ako umabot sa December na ipi-
print do'n sa print shop. Ang daming nakapila na nagpapaprint din. Kung ilan lang
ang u-order, iyon lang ang number of copies na ipapa-print ko.
7. Tatanggalin ko ba ang story sa Wattpad kasi published na siya?
HINDI. Kasi mahal ko kayo. Pero hindi ko lang ilalagay dito yung idinagdag kong
chapters. Hihi.
8. Bakit ang mahal ng libro?
Actually printing cost na halos lahat yan. May utang pa ako dun sa gumawa ng book
cover e. Babayaran ko pa siya. Then, diyan po sa NCR ako magpapa-print kaya naman
isi-ship pa dito sa probinsya ang libro bago ko ipadala sa inyo. Siyempre with my
dedication 'yan:)
Nahihiya nga ako eh. Huhuhu. Para sa'kin kasi mahal siya pero wala naman akong
magagawa.:( Baka maaga akong mamatay pag mamulubi ako.
Almost 300 pages din po kasi yung book. Akalain niyo yun? Nakagawa ako ng ganun
kakapal. Nakakagulat talaga. Nung hayskul kaya pag pinapasulat kami ng essay,
pinapalaki ko yung penmanship ko para mapuno ang papel, para kunwari mahaba. The
longer, the better:)
9. Bakit ang arte ko? Nananahimik dito sa Wattpad ang story, ipa-publish ko pa.
Trip ko lang po. Para may remembrance sakaling ma-tsugi ako.
10. Bakit ang ganda ko?
Secret, walang clue.
P.S. For readers abroad, I will be posting the schedule of shipping fees on fb
group, FAIRYNATICS.
For questions, pm me or comment down, or add me on facebook: GreatFairy WP.
Sobrang P.S. Luluwas po ako ng Manila between January 20 to 24, 2017. Kaway-kaway!
Mini-meet up? What do you think?
Q: Sino po ang sure na bibili? Please comment down para mabilang ko ang number of
copies. Thank you!
♕GreatFairy♕
=================
BOOK DETAILS-Batch 2 (CLOSED)
Batch 2 Now Closed.
Note: LAST BATCH
Hello!
Batch 1 pre-ordering and payment is now closed. Any payment made after January 15,
2017 will automatically fall to batch 2.
Batch 2 pre-ordering and payment starts January 16 to February 7, 2017.
How to order:
Just pm manrvinm for details. Do not send your payment to me. Siya po ang magco-
collect ng payments. Hindi po ako magtatanggap ng bayad para mas mabilis. Salamat
po.
Book's price: P350
Shipping Fee Schedule:
P120 - for Visayas area
P130 - for Luzon & Mindanao
Start of shipping of books for batch 1 will be on January 25, pag-uwi ko galing
Manila.
Batch 2 Pre-order form:
Complete Name:
Complete Address:
Contact No.:
# of books ordered:
Thank you po!

P.S. No more batch 3. Last batch na 'to. Wala rin pong freebies except sa bookmark.
-greatfairy
=================
BOOK DETAILS-Batch 3 (Now Open)
Last na talaga.😂 Magpapa-print ulit ako mga pipti (50)😂
Fairies, salamuch for making this publishing possible.❤
Book Details:
Price: 350 PhP
Shipping Fees:
◆ 130 - For Luzon, Metro Manila & Mindanao area
◆120 - For Visayas area
*For abroad, SF varies on your location.
ORDER FORM:
Complete Name:
Complete Address: (with house number)
Contact Number:
Here's how to order:

Step 1. Send your payment under my name. (Please ask for details thru pm). Payment
will be made thru LBC, Palawan, and Cebuana only.
Step 2. Kung naipadala na po ang bayad, magsend ng proof of payment on my facebook.

Please include your order form.
Step 3. Hintayin po ang confirmation ng iyong remittance.
Step 4. Itago ang resibo ng payment hangga't wala pa po ang libro.
Step 5. Hintayin po ang libro.
MARCH 20, 2017-Deadline of payment.
Thank you very much!
=================
Frequently Asked Questions
Hello!
Pakibasa po ng mabuti. Ito ay sagot sa iyong katanungan. Maraming thank you:)
1.) Paano mabasa ang private chapters?
Nasagot ko na ito sa "Announcement" part, uulitin ko na lang. Remove or delete this

story from your library. Pagkatapos ay i-follow ang aking profile saka i-add ulit
sa library ang story. Para sigurado, i-add muna sa iyong reading list at tingnan
kung kumpleto ang chapters.
Kung nagawa mo na at hindi mo pa rin mabasa ang private chapters, subukan mong i-
log out ang iyong account at patayin ang cellphone para mag-refresh. Pagkatapos ay
pumunta ulit sa profile ko saka i-add ang story. (Make sure na naka-follow ka bago
i-add para mag-appear). Just be patient, guys. Minsan napapadpad ako sa comment
box, 'yung iba nagawa namang makita ang chapters. Maybe sa internet connection mo
na rin 'yan.
Disclaimer: Pagkatapos mo nang mabasa hanggang ending, you are always free to
unfollow my profile. Hindi po ito sapilitan ha? Enebe. Haha.
2) Miss fairy, nasaan na po ang book 2?
Please go over my profile at hanapin ang The Longest Night. Thank you!
3) Miss Fairy, bakit po ayaw ninyong i-public ang ilang chapters?
Please go over the "Announcement" part. Love you!
4) Greatfairy, available pa po ba ang book version?
Please read the Batch 3 book details, hanggang March 20, 2017 lang po.
5) Makikita ko ba ito sa NBS?
Ito palagi ang nababasa kong tanong. Jusko! Nakakawindang! Haha. Hindi mo ito
makikita sa NBS. Self-published po itong story. Ganern. NBS? (In my dreams! Haha!)
Made to order din po ang libro. Thank you!
6) Greatfairy, tatanggalin mo ba ang story dito sa Wattpad kasi published na siya?
Hindi po. Mahal ko kayo eh. Tsaka naka-kontrata po itong story sa "featured list"
kaya hindi talaga. Pero yung book version ay may dalawang added chapters na wala
rito.
7) Miss Fairy, free data user po ako. Pa'no ko po mababasa ang private chapters?
Sorry guys, pero kailangan n'yong i-download ang Wattpad app sa Playstore o sa
Apple store.
8) Miss Fairy, ang dami mong arte! Puwede mo namang i-public 'yung story, pandagdag
reads.
Muntik ko nang i-block sa fb ang nagsabi nito. Haha. I'm sorry, choice ko itong i-
private, iyon lang ang tangi kong magawa to protect my story. At saka, maraming
nang problema sa mundo, wag mo nang problemahin kung bakit ko pinrivate. Kung
nagbabasa ka talaga, malalaman mo. Love you! (Kunwari masungit ako. Apir!)
Eto po: Dati pangarap ko na magka-100K reads. Nang marating ko na 'yon, sobrang
saya ko kaya wala na talaga akong pakialam kung madadagdagan pa o hindi. Narating
ko na ang pangarap ko eh! Haha! Nalagpasan pa nga eh. Bleh!
Ayun lang po. Pasensya sa mga hindi ko nasasagot na mga tanong, lalo na sa comment
box. At saka 'yung iba hinahabol pa ako sa fb. Sorry talaga, free data users. I get
so many queries and messages on fb everyday, lalo na at kasagsagan ng batch 3 at
TBK publishing. Kaya suwerte lang talaga kung madaanan kita ng mga mata ko. At
saka, psst! Reader din ako noh, nagbabasa din ako dito sa Wattpad. :) Hayaan n'yo
naman akong mag-fangirl paminsan-minsan :)
You may join my fb group: FAIRYNATICS.
GREATFAIRY

Greatfairy The Untouchable Beast

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Greatfairy The Untouchable Beast

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

The Untouchable Beast [Wattys2016 Winner]

Not your ordinary CEO-Assistant story.

This story is featured under GENERAL FICTION.

Medium: Filipino and English (TagLish)

Highest Rank Achieved: #1 in General Fiction

The Untouchable Beast

Lo and behold, The Untouchable Beast won the following awards:

1. Wattys 2016 "Collector's Edition" category.

2. The Fiction Awards 2016 - Best General Fiction Story.

3. The Fiction Awards 2016 - Best Over-all Story.

Congratulations and thanks to everyone who've been part of my journey...

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and

All rights reserved. No part of this story may be reproduced, distributed, or

Bakit kaya ayaw niya sa mga babae?

hindi mapahiya ang mga magulang niya.

Tama! Ang galing ko talaga! Haay...

Pinasadahan ko ulit ng tingin ang aking kabuuan. Ang ganda ko talaga!

Mamahaling sosyal na venetian blinds.

Mukhang malambot na malambot na couch na pwedeng gawing higaan.

Naggagandahang abstract paintings na nakasabit sa makintab na dingding.

Makintab na mahogany table na may nakatalikod na lalaki na biglang humarap na

Pesteng wedge to!

Ang sakit ng pwet ko!

"A-ah.. Eh. Kwan...A-ah... Nakipagbeso po ako sa carpeted floor, wini-welcome niya

"Are you talking sarcastic to me, lady?!"

Deeemn. Ang sungit!

Pero tama ba 'tong nakikita ko?

Ang CEO ay isang artista!

No. Not enough.

Isang Greek god!

TUB 1: I like you✔

"MAGBAYAD ka na ng renta mo, Nisyel!"Napapitlag ako nang biglang sumigaw mula sa

ngayong araw! Unli po kayo? Unli?"

"Lady M, pinangakuan ba kayo ng ex n'yo noon na napako?" tanong ko na hindi pa rin

Umalis na kaya si Lady M?

Dahan-dahan akong lumapit sa pinto at pinihit ito. Tumambad sa kagandahan ko ang

"Walang forever!" aniya. Bitter. Bagay talaga sa kanya ang titulong,

Walking Ampalaya. Bitter na nga kulubot pa.

"May forever kaya...because forever manifests something that is eternal." Shems!

"Oh siya. Basta

"Huwag po kayong mag-alala, kakausapin ko si San Pedro na magpapa-welcome party sa

"Ano na naman?" untag nito.

"Huwag na po kayong mag-ulam ng ampalayang may itlog sa almusal." Nagsalubong na

Pinalakpakan ko muna ang aking sarili at ngumiti sa malaking salamin malapit sa

Saan naman kaya ako kukuha

Salvatore Enterprises needs a driver. Driver? Shet!Lalong hindi puwede. At isa pa

SDM EMPIRE IMMEDIATE HIRING!

SDM Empire is in need of Executive Assistant. Female. Preferably between 23 to 25

Puwede! Mabilis kong kinopya ang addressee ng a-applyan at saka lumabas ng

"May anghel dito, kuya? Nasa'n po?" tarantang tanong ko.

"Kayo po. Mukha kayong anghel." Ano daw?

"Talaga kuya? Sinabi n'yo 'yan, ah?"

"Teka, nasa'n pala 'yung HR dito, kuya? Mag-a-apply kasi ako."

"Gano'n ba. Sa third floor po Ma'am."

"Salamat po, kuya!"

"Walang anuman po, Ma'am. Sana matanggap kayo."

Ngumiti muna ako kay kuya Guard bago tuluyang pumasok.

"So,you're an orphan before at nakapagtapos ka ng pag-aaral sa sariling sikap?"

"Opo," sagot ko.

"I like you."

I like you for my son."

Holy mother of like!

"PO?" di makapaniwalang tanong ko kay Ma'am Amethyst.