«Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ.
1,10)
Ἐκδίδεται ἀπὸ τὴν Κοινοβιακὴ Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Αὐγουστίνου Φλωρίνης – 531 00 ΦΛΩΡΙΝΑ – τηλ. 23850-28610 –imaaflo@yahoo.gr
Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΛΘ΄ Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου (Ματθ. 6,22-33)
Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 2487
Τὸ ζήτημα τῆς ἐνδυμασίας
Τ ὸ εὐαγγέλιο σήμερα (βλ. Ματθ. 6,22-33), ἀγαπητοί
μου, μιλάει γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὶς ἀνάγ-
κες του· τὶς πνευματικές, ἀλλὰ καὶ τὶς ὑλικὲς
- σωματικές. Γιατὶ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶνε ὅπως
οἱ ἀσώματοι ἄγγελοι· εἶνε καὶ σάρκα, χρειάζε-
ται ὀξυγόνο, τροφή (φαγητὸ καὶ ποτό), στέγη,
ἐνδυμασία. –Καὶ γι᾽ αὐτά, θὰ πῆτε, ἐνδιαφέρε-
ται ὁ Θεός; Βεβαίως. Καὶ ἀπόδειξις εἶνε, ὅτι ἡ
θεία πρόνοια φρόντισε νὰ ὑπάρχουν αὐτὰ ἐ-
δῶ στὴ Γῆ, ἐνῷ στὴ σελήνη καὶ σὲ ἄλλους πλα-
νῆτες δὲν ὑπάρχουν. Ἐδῶ διατηρεῖ ἀτμόσφαι-
ρα, γεμίζει τοὺς κάμπους στάχυα, συλλέγει νε-
ρὸ σὲ δεξαμενές, παράγει φυτικὲς ὗλες (βαμ-
βάκι, λινάρι) γιὰ τὴν ἐνδυμασία μας… Χωρὶς
αὐτὰ μποροῦσε νὰ ζήσῃ ὁ ἄνθρωπος ἐπάνω
στὴ Γῆ; Μόνο ἐδῶ ὑπάρχουν ὅλες οἱ ἀναγ-
καῖες συνθῆκες γιὰ τὴ ζωή. Καί, μὲ τὰ σύγχρο-
να μέσα καλλιεργείας ἀλλὰ καὶ μὲ μιὰ δικαία
κατανομὴ τῶν ἀγαθῶν, αὐτὴ ἡ Γῆ μπορεῖ νὰ
θρέψῃ διπλάσιο καὶ τριπλάσιο πληθυσμό!
Ἐνδιαφέρεται λοιπὸν ὁ Θεός. Οἱ ἄνθρωποι
ὅμως δὲν πιστεύουν στὴν θεία πρόνοια καὶ
βασανίζονται. Αὐτὸ δὲν τὸ θέλει ὁ Κύριος. Νὰ
φροντίζουμε γιὰ τὶς ἀνάγκες μας ναί, ἀλλὰ ὄ-
χι μὲ ἀγωνία. Σήμερα ὁ κόσμος ἀγωνιᾷ γιὰ ὅ-
λα· γιὰ τὴν εἰρήνη, τὴν ἐνέργεια, τὸ κλίμα, τὴ
ζωή, τὴν ὑγεία, τὴ διατροφή, τὴν περιουσία,
τὴν ἐνδυμασία του· τί θὰ φᾶμε, τί θὰ πιοῦμε,
τί θὰ ντυθοῦμε!…· νά ἡ ἀγωνία του.
Γιὰ τὸ φαγητό, τὸ πιοτὸ καὶ τὶς καταχρή-
σεις, ποὺ γίνονται, καὶ γιὰ τὰ ἄλλα δὲν θὰ πῶ
τώρα. Θὰ πῶ μόνο λίγα λόγια γιὰ τὴν ἐνδυμα-
σία μὲ ἀφορμὴ τὰ λόγια τοῦ σημερινοῦ εὐαγ-
γελίου «Μὴ μεριμνᾶτε …τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐν-
δύσησθε» καὶ «περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε;»
(Ματθ. 6,25,28). Τί θὰ φορέσουν οἱ ἄνθρωποι!
***
Ἡ ἐνδυμασία, ἀγαπητοί μου, –κανείς δὲν
τὸ ἀρνεῖται– εἶνε μία ἀνάγκη.
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος
3 Ἰουλίου 2022 Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
«Μὴ μεριμνᾶτε …τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε.
…περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε;» (Ματθ. 6,25,28)
◊ Ὁ ἄνθρωπος εἶνε ὁ μόνος ἀπ᾽ ὅλα τὰ ζῷα
ποὺ γυμνὸς πέφτει ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μάνας
του καὶ «γυμνὸς» κατεβαίνει στὸν τάφο. Ὅ-
λα τ᾽ ἄλλα γεννιῶνται ντυμένα μονίμως μὲ τὸ
δέρμα τους· βλέπεις τὸ ζῷο καὶ βρέχεται, ἀλ-
λὰ ἔχει τὸ «ἀδιάβροχό» του· ἂς πέφτῃ νερό,
δὲν τὸ πειράζει. Τὸν ἄνθρωπο ὅμως ὁ Πλά-
στης τὸν ἔκανε μὲ δέρμα λεπτό, γιὰ νὰ εἶνε
αὐτὸ τρόπον τινὰ τὸ ῥαντὰρ ποὺ μὲ τοὺς πό-
ρους του τὸν «εἰδοποιεῖ» γιὰ τὶς συνθῆκες
τοῦ περιβάλλοντος (ψῦχος, θερμότης, ὑγρα-
σία, ξηρασία…). Ἀφήνω ὅμως τὸ θέμα αὐτό,
στὸ ὁποῖο ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνεται νὰ μει-
ονεκτῇ ὁ ἄνθρωπος ἐν συγκρίσει μὲ τὰ ζῷα –
ἐνῷ ἀντιθέτως πλεονεκτεῖ καὶ φαίνεται ἐδῶ
θαυμάσια ἡ σοφὴ φροντίδα τοῦ Θεοῦ γι᾽ αὐ-
τόν. Ὁ ἄνθρωπος λοιπὸν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἐν-
δυμασία, γιὰ νὰ προφυλάσσεται ἀπὸ τὶς δυσ-
μενεῖς ἀτμοσφαιρικὲς μεταβολές. Αὐτὴ εἶνε
ἡ μία χρησιμότης τοῦ ἐνδύματος, ἡ ὁποία κα-
λύπτει μία φυσικὴ ἀνάγκη.
◊ Ἡ ἄλλη χρησιμότης καλύπτει τὴν ἠθικὴ
ἀνάγκη, ποὺ ἀνέκυψε στὴ ζωὴ τῶν πρωτο-
πλάστων μετὰ τὴν πτῶσι καὶ τὴν ἔξωσι ἀπὸ τὸν
παράδεισο. Στὴν ἀρχὴ τῆς ζωῆς τους ἦταν γυ-
μνοὶ διότι ἦταν ἀθῷοι. Ἦταν ὅπως τὰ νήπια,
ποὺ παίζουν στὴν αὐλὴ μαζὶ ἀρσενικὰ καὶ θη-
λυκὰ χωρὶς νὰ πονηρεύωνται, ἀθῷα σὰν ἀγ-
γελούδια, ἀλλὰ μόλις μεγαλώσουν λίγο ἀρχί-
ζει ἡ πονηρία. Καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὅσο ἦταν ἀ-
θῷος, δὲν ἔνιωθε ντροπὴ ποὺ ἦταν γυμνός·
ὅταν ὅμως ἁμάρτησε καὶ μπῆκε στὴν ψυχή
του ἡ πονηριά, τότε μόνος του ἔνιωσε τὴν ἀ-
νάγκη νὰ σκεπαστῇ (βλ. Γέν. 3,7). Γι᾽ αὐτὸ λοιπὸν
ὑπάρχει τὸ ῥοῦχο, γιὰ νὰ προστατεύῃ τὴν
αἰδῶ, τὴ ντροπή.
Ἀλλὰ τί ἔκανε ὁ ἄνθρωπος; Πῆρε τὸ ἔνδυ-
μα, ποὺ εἶνε φυσικῶς καὶ ἠθικῶς ἀναγκαῖο, –
ἐδῶ εἶνε τὰ δύο ἐγκλήματα τῆς μόδας– καὶ τὸ
 2
ἔκανε ἢ μέσον ἐγωκεντρικῆς ἐπιδείξεως, ἢ πέ- Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα δαιμόνια ποὺ τα-
τρα γενετησίου σκανδάλου, ἢ καὶ τὰ δύο μαζί. ράζει τὴν ἐποχή μας εἶνε τὸ δαιμόνιο τοῦ γυ-
 Τὸ ἔνδυμα γίνεται πρῶτον μέσον ἐγωκεν- μνισμοῦ. Αὐτὸ θὰ εἶνε ὁ τάφος τῆς ἀνθρωπό-
τρικῆς ἐπιδείξεως. Ἀντὶ ὁ θνητὸς νὰ καλύψῃ τὰ τητος. Εἴμαστε στὴν ἀρχὴ ἀκόμα. Τί θὰ δοῦν
μέλη του μὲ λίγο ἁπλὸ ὕφασμα, κατασκευάζει τὰ ματάκια μας, εἶνε ἀπερίγραπτο.
ὑφάσματα βαρύτιμα καὶ ἐνδύματα πολυτελῆ Θὰ μοῦ πῇς· –Εἶσαι αὐστηρός! Σοῦ ἀπαν-
ποὺ κοστίζουν ποσὰ ἀμύθητα. Στὸν πειρασμὸ τῶ. Ποιά θεωρεῖς πιὸ ἐξελιγμένη (δηλαδὴ πιὸ
αὐτὸν ὑποκύπτουν περισσότερο οἱ γυναῖκες· διεφθαρμένη) πόλι; Τὸ Παρίσι; Μπορεῖ ἐκεῖ ἡ
τρέχουν σὲ καταστήματα νεωτερισμῶν, ἀναζη- γυναίκα νὰ κυκλοφορῇ γυμνὴ στὰ καμπαρέ,
τοῦν μοδίστρες στὸ ἐσωτερικὸ ἀλλὰ καὶ στὸ στὰ κέντρα διασκεδάσεως καὶ παντοῦ νὰ γί-
ἐξωτερικό, ῥάβουν καὶ ἀλλάζουν ἀμέτρητες νωνται ὄργια. Ἀλλ᾽ ὅταν πᾷς στὴ μεγάλη ἐκ-
τουαλέττες, προκαλοῦν καὶ ἐρεθίζουν μὲ τὴ κλησία τους, στὴν Παναγία τῶν Παρισίων, ἐκεῖ
σπατάλη τοὺς ἐνδεεῖς, ποὺ μένουν γυμνοὶ λό- καὶ ἡ βασίλισσα νὰ πάῃ, καὶ ἡ κόρη τοῦ προέ-
γῳ φτώχειας. Ἡ πολυτέλεια καὶ ἡ σπατάλη δρου τῆς δημοκρατίας νὰ πάῃ, ἂν δὲν εἶνε
γύρω ἀπὸ τὴν ἐνδυμασία εἶνε ἁμαρτία καὶ μα- σκεπασμένη, ὁ θυρωρὸς τῆς ἐκκλησίας δὲν
ταιότης. Καμμιά γυναίκα, λέει τὸ εὐαγγέλιο θὰ τὴν ἀφήσῃ νὰ περάσῃ μέσα. Μάλιστα, ἀγα-
σήμερα, ὅσο ὄμορφα καὶ ἂν ντυθῇ, δὲν θὰ πητέ μου. Τί μοῦ λὲς λοιπὸν ὅτι ἐγὼ εἶμαι αὐ-
μπορέσῃ νὰ φτάσῃ τὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἔχουν στηρός; Στὰ ἄλλα ἔθνη ἔχουν μεγαλύτερο σε-
«τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ» (βλ. Ματθ. 6,28-29). Τὰ ντύνει ὁ βασμὸ ἀπὸ ἐμᾶς ἐδῶ, ποὺ ἄντρες - γυναῖκες
Θεὸς μὲ στολὲς ἀνώτερες ἀπὸ αὐτὲς ποὺ φο- μπαίνουν στοὺς ναοὺς κατ᾽ αὐτὸ τὸν τρόπο.
ροῦν πριγκίπισσες καὶ βασίλισσες. –Τί νὰ κάνουμε; θὰ μοῦ πῇς. Νὰ βάλουμε
 Τὸ ἔνδυμα δεύτερον γίνεται πέτρα γενε- τάξι. Ἐγὼ ὡς ἐπίσκοπος στὴ Φλώρινα ἔχω ἑ-
τησίου σκανδάλου, μέσο σεξουαλισμοῦ. Ἀντὶ κατὸ περίπου ἐκκλησίες. Σὲ καμμιά γυναῖκα
ἡ γυναίκα νὰ σκεπάσῃ τὸ σῶμα της, βγάζει τὸ δὲν ἐπιτρέπω νὰ περάσῃ μέσα γυμνή. Κι ὅταν
ῥοῦχο της καὶ βάζει φωτιὰ νὰ κάψῃ τὸν κό- ἔρχωνται προσκυνηταὶ ἀπὸ μακριά, τὸ ξέ-
σμο. Ὁ σατανᾶς ἀπὸ καιρὸ πῆρε ψαλίδι, πλη- ρουν καὶ συμμορφώνονται· παίρνουν μαζί
σίασε τὴ γυναῖκα καὶ ἄρχισε νὰ τῆς κονταίνῃ τους τὴ ζακέττα γιὰ νὰ μποῦν. Δὲν τὸ λέω γιὰ
τὰ μαλλιά, τὰ μανίκια, τὰ φουστάνια. Κατήν- νὰ καυχηθῶ. Κανένας δὲν μπαίνει μέσα ἄσε-
τησε ἔτσι νὰ περπατάῃ σήμερα σχεδὸν γυμνὴ μνα, οὔτε ἄντρας οὔτε γυναίκα. Μέχρις ὅτου
στὸ δρόμο, στὴν πλατεῖα, στὰ μέσα συγκοι- ὅμως γίνῃ ἐνημέρωσις, κρίνω μὲ ἐπιείκεια.
νωνίας, στὶς πλάζ, μέχρι καὶ στὰ σχολεῖα καὶ Κάποτε δὲν θὰ πρέπῃ νὰ ἐπικρατήσῃ τάξις
στὰ δικαστήρια… Γύμνια παντοῦ, ἀκόμη –ὦ καὶ εὐπρέπεια; Νὰ μείνουμε μέσ᾽ στὴν ἐκκλη-
Θεέ μου– καὶ μέσα στὴν ἐκκλησία! ἐκεῖ ποὺ σία «ὅσοι πιστοί» (θ. Λειτ.), ἄντρες - γυναῖκες, νὰ
καὶ οἱ ἄγγελοι κατακαλύπτουν τὰ πόδια καὶ τὰ λατρεύουμε τὸ Θεὸ «ἐν πνεύματι καὶ ἀλη-
πρόσωπά τους ! Αὐτὸ εἶνε ἀπαράδεκτο. θείᾳ» (Ἰω. 4,23-24).
Ὄχι μόνο οἱ γυναῖκες ἀλλὰ καὶ οἱ ἄντρες ***
πρέπει νὰ ἐκκλησιάζωνται σεμνά. Πῆγα σὲ Τελείωσα, ἀδελφοί μου. Διάβασα κάτι στὸν
μιὰ ἐκκλησία καὶ εἶδα κάποιον μὲ κοντομάνι- ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ὁ ὁποῖος εἶνε προφή-
κο. –Ἔλα ᾽δῶ, παιδάκι μου, τοῦ λέω· ποῦ εἶνε της. Τί εἶπε λοιπὸν ὁ προφήτης αὐτός, ὁ ἅγι-
τὸ σακκάκι σου; –Τό ᾽χω στὸ σπίτι. –Νὰ φύ- ος Κοσμᾶς, πρὶν ἀπὸ διακόσα χρόνια; Ἂν δὲν
γῃς, νὰ πᾷς νὰ τὸ φορέσῃς καὶ νά ᾽ρθῃς. Πῆ- θέλετε ν᾽ ἀκούσετε ἐμένα, ἀκοῦστε αὐτόν,
γε πράγματι στὸ σπίτι καὶ ἦρθε μὲ τὸ σακκά- τὸν Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό. Κάποιος τὸν ῥώτησε·
κι του. Εἶνε ντροπὴ νὰ ἐκκλησιάζωνται μὲ τὰ –Πότε θὰ γίνῃ ἡ συντέλεια τοῦ αἰῶνος; πότε
κοντομάνικα. Πρέπει νὰ πέσῃ κόσκινο. θὰ φτάσῃ τὸ τέλος τοῦ κόσμου; Πολλὰ εἶνε
Στὸ Εὐαγγέλιο διαβάζουμε, ὅτι κάποιος νέ- τὰ σημάδια. Ἔρχεται σκούπα ἠλεκτρική, ποὺ
ος ὑπὸ τὴν ἐπήρεια τοῦ δαίμονος ἔσχιζε τὰ θὰ σαρώσῃ τὸν κόσμο ὁλόκληρο. Ποιά εἶνε
ῥοῦχα του καὶ παρουσιαζόταν γυμνός (βλ. Λουκ. τὰ σημάδια ποὺ ἔρχονται; τί εἶπε αὐτὸς ὁ ἅγι-
8,27)· εἶχε τὸ δαιμόνιο τοῦ γυμνισμοῦ. Ὁ διάβο- ος; –Ὅταν δῆτε τὶς γυναῖκες γυμνὲς στὸ δρό-
λος τὸν ἔβαζε νὰ σχίζῃ τὰ ῥοῦχα του. Ἀλλ᾽ ὅ- μο, τότε πλησιάζει τὸ τέλος τοῦ κόσμου.
ταν ὁ Χριστὸς ἔβγαλε τὸ δαιμόνιο, τότε κα- Σᾶς εἰδοποιῶ, ἀγαπητοί μου, ἱερεῖς καὶ λαϊ-
θόταν κοντὰ στὸ Χριστὸ «ἱματισμένος καὶ σω- κοί· κλεῖστε τὶς πόρτες τῶν ναῶν, καθαρισθῆ-
φρονῶν» (βλ. ἔ.ἀ. 8,35). Κοντὰ στὸ διάβολο ἦταν γυ- τε, μετανοῆστε, γιὰ νὰ μᾶς ἐλεήσῃ ὁ Θεός, ὁ
μνός, κοντὰ στὸ Χριστὸ ἦταν «ἱματισμένος μέγας Θεὸς τῶν Χριστιανῶν· ἀμήν.
καὶ σωφρονῶν»· ἔτσι λέει τὸ Εὐαγγέλιο. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἐσταυρωμένου Αἰγάλεω - Ἀθηνῶν τὴν 22-6-1969 τὸ πρωί, μὲ νέο τώρα τίτλο. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 23-6-2022.