Samodzielna nauka gry na keyboardzie.

Przez naukę samodzielną rozumiemy naukę gry na elektronicznym instrumencie

klawiszowym, na podstawie książek, broszur lub kursów internetowych, bez pomocy i
zaangażowania ze strony nauczyciela. Znaczna część osób właśnie w ten sposób rozpoczyna
przygodę z instrumentem klawiszowym. Również przeważająca część osób zaprzestaje i
rezygnuje dość szybko z nauki. Czemu tak się dzieje?
Na co zwracać uwagę podczas samodzielnej nauki gry na keyboardzie, aby móc ją
kontynuować i aby przynosiła pożądany przyrost umiejętności?

1) Zaopatrz się w odpowiedni materiał do nauki. Zazwyczaj są to ogólnie dostępne

publikacje, zawierające w tytule słowa: „keyboard” i „nauka”. W dobie wolności
gospodarczej pojawiło się mnóstwo pozycji o różnej jakości merytorycznej.
Proponowałbym wybrać pozycję najpopularniejszą i dostępną na rynku od najdłuższego
czasu.
2) Nie korzystaj jednocześnie z wielu kursów, książek, filmików, tylko skup się na jednej
pozycji.
3) Rozpocznij naukę, czytanie materiałów, wykonywanie ćwiczeń od pierwszej strony i
poświęć na nią odpowiednią ilość czasu. Przechodź do kolejnych stron dopiero po
przestudiowaniu i dokładnym przepracowaniu poprzedniego materiału.
4) Pamiętaj, że zawsze można grać lepiej, że tylko doskonałe wykonanie aktualnego
ćwiczenia, otwiera drogę do doskonałego wykonania w przyszłości, znanych i ciekawych
utworów.
5) Bądź cierpliwy, systematyczny, dokładny i uważny. Przerabiaj materiał za materiałem
w takiej kolejność jak przedstawia go publikacja. Czasami powracaj do wcześniej
przerabianych zadań i ćwiczeń.
6) Dopiero za jakiś czas będą widoczne efekty takiej nauki. Przypomnij sobie jak grałeś
kilka miesięcy temu i porównuj to z obecnymi umiejętnościami. Niech zaobserwowany
przyrost umiejętności napędza cię i motywuje do dalszego wysiłku.
7) Jeśli przerobiłeś pierwszą część publikacji, sięgnij po drugi tom lub zeszyt, a jeśli
skończyłeś jeden rodzaj kursu poszukaj kolejnego.
8) Gdy w swej samodzielnej nauce napotkasz problemy, np. materiał trudny do
zrozumienia lub utwór niemożliwy do opanowania w rozsądnym czasie, to nie załamuj się,
tylko pomyśl o zmianie sposobu nauki na lekcje z nauczycielem gry na instrumencie.
9) Pod żadnym pozorem nie rezygnuj z nauki w ogóle, raz na zawsze i definitywnie.
Najwyżej zrób sobie przerwę, słuchaj muzyki fortepianowej, elektronicznej, organowej,
chodź na koncerty, zobacz jak inni grają na instrumencie.
10) Po okresie przerwy spojrzysz na proces nauki zupełnie inaczej, jako na niekończącą się
historię, swoją drogę i zajęcie na całe życie. Często potrzebny jest drobny impuls,
usłyszenie ciekawej melodii albo odmiennej aranżacji dobrze znanego utworu, aby na nowo
powrócić do nauki gry na elektronicznym instrumencie klawiszowym.

Na zakończenie pragnę nadmienić, że samodzielna nauka nie jest dla wszystkich i że

niezmiernie trudno jest dopilnować jednocześnie wszystkich aspektów gry, które mają
wpływ na końcowy efekt wykonania utworu. Zawsze możesz zamienić naukę samodzielną
na lekcje z nauczycielem. Ja zawsze doceniam i wykorzystuję umiejętności uczniów
zdobyte w trakcie wcześniejszej, samodzielnej nauki.
Życzę powodzenia.