உடையாள்

A Children’s novel by Jeyamohan

 உடையாள் - ஒரு குழந் டைக்கடை

ஒரு குழந்தைக்கதை எழுைவேண்டும் என்று வைோன்றியது. என் மனதில்

இயல் போக ஓடும் மமோழிநதையிலிருந்து மேளிேருேைற் கு அது ஒரு நல் ல
ேழி. என் ேழக்கமோன சிந்ைதனகளிலிருந்து விடுவிை்துக்மகோள் ள
முடியும் . இப் வபோது அந்ை விடுைதல எனக்கு மிகவும் வைதேப் படுகிறது.
ஆகவே இந்ைக் கதைதய எழுைை் மைோைங் குகிவறன்.

பனிமனிைன் உை்பை என் குழந்தைக்கதைகளில் குழந்தைக்

கதைகளுக்குரிய மமோழிதய திை்ைமிை்டு பயின்று
பயன்படுை்தியிருந்வைன். சரோசரியோக எை்டு ேோர்ை்தைகளுக்குள்
அதமயும் மசோற் மறோைர்கள் . மிஞ் சிப் வபோனோல் பை்து ேோர்ை்தைகள் .
கற் பதன எை்ைதன மிஞ் சிப் வபோனோலும் அன்றோைை்ைன்தம மகோண்ை
ேர்ணதனகள் . அந் நூல் கள் குழந்தைகளிதைவய விரும் பி
ேோசிக்கப் பை்ைதமக்குக் கோரணம் அதுைோன்

குழந்தைக் கதைகள் குழந்தைகளின் மமோழியில் மசோல் லப் பை்ை

தீவிரமோன புதனவுகளோக இருக்கவேண்டும் என்பவை என் எண்ணம் .
நோன் உை்வைசிப் பது சரோசரிக்குழந்தைகதள அல் ல. மகோஞ் சம்
கூடுைலோகவே கற் பதனயும் கல் வியும் உதைய, எதிர்கோலை்து
அறிவுஜீவிகளோன குழந்தைகதள.

நோனறிந்ைேதர நம் குழந்தைகள் அறிவியல் மற் றும் மைோழில் நுை்பை்தை

நம் தமவிை அறிந்ைேர்கள் . ஆனோல் மமோழியறிவு, குறிப் போக ைமிழறிவு,
குதறேோனேர்கள் . ஆகவே இந்நோேலின் மமோழி ஐந்ைோம் ேகுப் புக்
குழந்தைக்குரியது, உள் ளைக்கம் வமலும் அறிேோர்ந்ைது. இங் வக ேரும்
பல சிறுேர்கதைகள் வநர் எதிரோனதே, முதியேர்களுக்குரிய சிக்கலோன
மமோழியில் குழந்தைகளுக்கோன கதைதயச் மசோல் பதே.

ஒரு நல் ல குழந்தைக்கதை குழந்தை எளிதில்

கைந்துமசல் லமுடியோைைோக, வயோசிப் பைோக, திரும் ப ேோசிப் பைோக
இருக்கவேண்டும் . அக்குழந்தை ேளர்ந்து ஒரு முப் பது ேயதில் ைன்தனப்
போதிை்ை நூல் களில் ஒன்றோக அக்கதைதயச் மசோல் லவேண்டும் . இந் நூல்
அைற் கோகவே எழுைப் படுகிறது.

ஜெ
Contents
உடையாள் - ஒரு குழந் டைக்கடை........................................................................................................................ 1
1.ஒ .......................................................................................................................................................................................... 3
ரு துளி .................................................................................................................................................................................. 3
3.நிழல் .............................................................................................................................................................................. 12
4.பிம் பம் ........................................................................................................................................................................... 17
5. திறப் பு .......................................................................................................................................................................... 20
6.மபயர்............................................................................................................................................................................. 24
7.கை்ைற் றேள் ................................................................................................................................................................. 30
8.மேளி .............................................................................................................................................................................. 34
9. ைனிதம ....................................................................................................................................................................... 42
10 துதண.......................................................................................................................................................................... 45
11. உயிர்கூை்டு .............................................................................................................................................................. 51
12. அறிந்ை ஒன்று ........................................................................................................................................................ 57
13. பதைப் பு .................................................................................................................................................................... 61
14. மபோறுப் பு .................................................................................................................................................................. 65
15. மபருக்கம் ................................................................................................................................................................. 71
16. நிதறைல் .................................................................................................................................................................. 77
17. பசுதம ......................................................................................................................................................................... 84
18. உயிர் ............................................................................................................................................................................ 90
19. வைைல் ........................................................................................................................................................................... 99
20. அன்தன ................................................................................................................................................................... 104
உதையோள் , முடிவில் ................................................................................................................................................. 112
1.ஒரு துளி
அந்ைக்குழந்தைக்கு மபயவர இல் தல. ஏமனன்றோல் அந்ைக்குழந்தைக்கு
அப் போ அம் மோ இல் தல. அது பிறந்ைது ேோன்மேளியில் ஒரு வகோளில் .

அந்ைக்வகோள் விண்மேளியில் மிகமிகை் மைோதலவில் இருந்ைது.

மிகமிகை் ைனிதமயோன வகோள் அது. அதைச்சுற் றி இருண்ை ேோனம் ைோன்
இருந்ைது. பல வகோடி கிவலோமீை்ைர் மைோதலவுக்கு ஒவர இருை்டு.
கன்னங் கரிய தம வபோன்ற இருை்டு நிதறந்ை மேற் றிைம் .

ேோனை்தில் சில விண்கற் கள் மை்டும் சுற் றிக்மகோண்டிருந்ைன. அதே

சூரிய மேளிச்சை்தில் தீப் மபோறிகள் வபோல ஒளிவிை்டுக்மகோண்டு
பறந்துமசன்றன. சிலசமயம் சில விண்கற் கள் வீசிமயறியப் பை்ை
பந்ைங் கள் வபோல எரிந்து மகோண்வை மசன்றன.

அந்ைக் வகோளுக்கு உரிய சூரியன் மஞ் சள் குள் ளன் என்று

அதழக்கப் பை்ைது. விண்மேளியில் இருக்கும் பல் லோயிரம் வகோடி
நை்சை்திரங் களில் அதுவும் ஒன்று. ஆனோல் மிகச்சிறியது. பிற
நை்சை்திரங் களில் இருந்து விலகி மிகமிகை் மைோதலவில் இருந்ைது.

மஞ் சள் குள் ளன் என்ற சூரியனுக்கு ஒவர ஒரு வகோள் ைோன். அது ஒருமுதற
அந்ைச் சூரியதனச் சுற் றிேர இருநூறோண்டுகள் ஆகும் . மஞ் சள்
குள் ளனில் இருந்து அே் ேளவு மைோதலவிலிருந்ைது அந்ைக்வகோள் .
அந்ைக்வகோள் ைன்தனை்ைோவன சுற் றிேந்ைைோல் அங் வக இரவும் பகலும்
இருந்ைன.

அந்ைக்வகோளில் மசடிகவளோ மரங் கவளோ இல் தல. ஆகவே உயிரினங் கள்

இல் தல. ஆனோல் சிலேதகயோன போக்டீரியோக்களும் அமீபோக்களும்
இருந்ைன.

வகோளின் ைதரயில் மமன்தமயோன புழுதிமண் அதலயதலயோகப்

படிந்திருந்ைது. மஞ் சள் நிறமோன கைல் ஒன்று அப் படிவய அதலகளுைன்
உதறந்ைதுவபோல வைோன்றியது. அதில் உயரமோன மஞ் சள் நிறப்
போதறகள் அடுக்கடுக்கோக நின்றன.

அந்ைப் போதறகளில் கந்ைகம் மிகுதி. ஆகவே அதே மபோன்மஞ் சள்

நிறமோனதே. போதறகள் கோற் றில் உதைந்து உருேோனது அங் கிருந்ை
புழுதி. அதுவும் மஞ் சள் நிறமோனது. அங் கிருந்ை போக்டீரியோக்களும்
அமீபோக்களும் கூை மஞ் சள் நிறமனோதே. ஆகவே புழுதியுைன் புழுதியோக
அதே கலந்திருந்ைன.

அந்ைஜ் வகோளில் ேோயுமண்ைலம் உண்டு. எல் லோ ேோயுக்களும் மகோஞ் சம்

இருந்ைோலும் தநை்ரஜன்ைோன் மிகுதி. தநை்ரஜன் கந்ைகை்துைன்
வேதிவிதன புரிந்து பலேதகயோன சல் ஃபர் தநை்தரை்டுகதள
உண்டுபண்ணியிருந்ைது. அதே அந்நிலம் முழுக்க பரவியிருந்ைன.

அந்ைக்வகோளின் வமல் ஒரு மிகப் மபரிய கண்ணோடிக்குமிழி இருந்ைது.

மிகமிகப் மபரியது அது. ைதரயில் பதிந்ை நீ ர்க்குமிழி வபோல
அதரக்வகோள ேடிேமோனது. அந்ைக் குமிழிக்குள் ஒரு நகரம் அளவுக்வக
இைமிருந்ைது.

அைன் கீவழ சுரங் க அதறக்குள் ஆக்ஸிஜதன உருேோக்கும் மபரிய

இயந்திரம் இருந்ைது. தநை்ரஜதனயும் தைை்ரஜதனயும் உருேோக்கும்
இயந்திரங் களும் இருந்ைன. இயந்திரங் கள் மேளிவய இருந்ை கோற் றில்
இருந்து ஆக்ஸிஜதன உறிஞ் சி அந்ை குமிழிக்குள் நிதறை்ைன.

ஆக்சிஜதனயும் தைை்ரஜதனயும் இதணை்து ைண்ணீதரயும்

இயந்திரங் கள் உருேோக்கின. அங் வக கோர்பன்தையோக்தசடும்
உருேோனது. ைண்ணீரும் ஆக்சிஜனும் கோர்பன்தையோக்தைடும்
இருந்ைதமயோல் அங் வக ைோேரங் கள் முதளை்து ேளர்ந்ைன.

அந்ை இயந்திரங் கள் சூரியஒளிதயக் மகோண்டும் அணுஆற் றதலக்

மகோண்டும் இயங் குபதே. ஆகவே அதே முடிவில் லோக் கோலம் ேதர
மசயல் பை்டுக் மகோண்டிருக்கும் . அதே மசயல் பைை்மைோைங் கி
ஒன்றதரலை்சம் ஆண்டுகள் ஆகியிருந்ைன.

அந்ைக் குமிழிக்குள் ஒரு கோடு உருேோகியிருந்ைது. மபரிய மரங் களும்

மசடிகளும் புல் பூண்டுகளும் நிதறந்ை கோடு அது. அந்ைக்கோை்டில்
புழுக்களும் பூச்சிகளும் மபருகின. அேற் தற உண்ணும் பறதேகளும்
நிதறய இருந்ைன.

அந்ை மசடிகளும் மரங் களும் எல் லோம் அங் வக மகோண்டு ேரப் பை்டு
ேளர்க்கப் பை்ைதே. சிறந்ை கோய் கதளயும் கனிகதளயும் மை்டும்
அளிக்கும் ைோேரங் கள் வைர்வு மசய் து மகோண்டு ேரப் பை்டிருந்ைன.
ஏரோளமோன கோய் களும் கனிகளும் ைோனியங் களும் அங் வக
விதளந்திருந்ைன.

ஒன்றதர லை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பூமியில் இருந்து மசன்ற

மனிைர்களோல் அதமக்கப் பை்ைது அந்ைக் கண்ணோடிக்குமிழி.
தேரக்கண்ணோடி என்ற மபோருளோல் ஆனது அது. நோன்கு அடி ைடிமன்
மகோண்ைது. ஆனோல் மிகை்துல் லியமோனது. எனவே போர்தேக்கு
நீ ர்க்குமிழி வபோல மிக மமல் லியைோகை் வைோன்றியது.

கரிப் மபோருை்கள் மிகமிக உயர்ந்ை அழுை்ைதில் தேரமோகின்றன.

மிகஉயர்ந்ை திணிவு உள் ள கரிப் மபோருதள மிகமிகமிக உயர்ந்ை
அழுை்ைதில் தேரை்ைகைோக ஆக்கினோர்கள் . அதைக் மகோண்டு
உருேோக்கப் பை்ை கண்ணோடி அது. எை்ைதன எதைேந்து அதறந்ைோலும்
அது உதையோது.

மநடுங் கோலம் முன்வப மனிைர்கள் பூமியில் இருந்து ரோக்மகை்டுகளில்

கிளம் பி விண்மேளியில் பயணம் மசய் ய ஆரம் பிை்திருந்ைனர். அேர்கள்
முைலில் ைங் கள் சூரியதனச் சுற் றியிருந்ை வகோள் களுக்குச் மசன்றனர்.
அங் வக ைங் களுக்கோன உதறவிைங் கதள உருேோக்கிக் மகோண்ைனர்.
அைன்பின் சூரியமண்ைலை்திற் கு மேளிவய உள் ள வகோள் கதள வைடிச்
மசன்றனர்.

ஆனோல் மனிைர்களின் சூரியமண்ைலை்திற் கு மேளிவய இருந்ை

விண்மீன்கள் எல் லோம் பலமைங் கு எரியோற் றல் மகோண்ைதே. அேற் றின்
வகோள் கள் எல் லோவம கடுதமயோன மேப் பை்துைன் இருந்ைன.
சிலவகோள் கள் உருகிய கல் குழம் போகவே இருந்ைன. சில வகோள் கள் ேோயு
ேடிவில் இருந்ைன. அேற் தற மநருங் கவே முடியோது.

குளிர்ந்ை வகோள் கதள நோடி மனிைர்கள் விண்மேளியில் அதலந்ைனர்.

அப் படிை்ைோன் மஞ் சள் குள் ளன் என்ற நை்சை்திரை்தை கண்ைனர். அது
மேப் பம் குதறேோன சிறிய நை்சை்திரம் . அதைச்சுற் றி சுழன்று
மகோண்டிருந்ை வகோள் மிகவும் மைோதலவில் இருந்ைது. ஆகவே அங் வக
மேப் பம் மிகக்குதறவு. அங் வக மனிைர்கள் மசன்று இறங் க முடியும் .
பூமியிலிருந்து முைல் விண்கலம் ஒன்றதர லை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு
அங் வக ேந்து இறங் கியது. அேர்கள் அங் வக உள் ள சூழதல
ஆரோய் ந்ைோர்கள் . அைன்பிறகு அங் வக அந்ை மபரிய
கண்ணோடிக்குமிழிதய உருேோக்கினோர்கள் . அைற் குள் ைங் குமிைங் கதள
அதமை்ைனர். ஆய் வுக்கூைங் கதளயும் கை்டினர்.

அங் வக சிலநூறோண்டுகள் மனிைர்கள் ேோழ் ந்ைனர்.

கண்ணோடிக்குமிழிக்கு மேளிவய இருந்து மண்தண மகோண்டுேந்து
அதில் கந்ைகை்தை நீ க்கி அங் வக பரப் பினர். அதில் பூமியில் இருந்து
மகோண்டுேந்ை மசடிகதள நை்ைோர்கள் . அேற் தற மரங் களோக
ேளர்ை்ைோர்கள் . அங் வக புழுக்கள் , பூச்சிகள் , பறதேகள் ஆகியேற் தற
உருேோக்கினர். ஏற் கனவே அவைவபோல பல வகோள் களில் அேர்கள்
மசயற் தகயோன சிறிய உலகங் கதள உருேோக்கியிருந்ைனர்.

மனிைர்கள் அந்ை வகோளை்தை ஒர் இதளப் போறல் நிதலயமோகவே

கருதினோர்கள் . அங் வக ைங் கி இதளப் போறிவிை்டு வமவல பயணம்
மசய் ைோர்கள் . அந்ை குமிழிக்கு அருவக விண்கலங் கள் இறங் கும்
மதலயுச்சி இருந்ைது.

பிறகு அதைவிைச் சிறந்ை வகோள் கள் மனிைர்களோல்

கண்டுபிடிக்கப் பை்ைன. அங் வக மசல் ேைற் கு சுருக்கமோன போதையும்
கண்டுபிடிக்கப் பை்ைது. ஆகவே அந்ைக்வகோள் தகவிைப் பை்ைது.

அந்ைக்வகோள் மஞ் சள் நிறமோக மின்னும் . ஆகவே மனிைர்கள்

அந்ைக்வகோளுக்கு ைங் கை்துளி என்று மபயர் மகோடுை்திருந்ைனர்.
அந்ைப் மபயதர அேர்கள் அதனேரும் மறந்துவிை்ைனர்.

அந்ைக் கண்ணோடிக்குமிழி மை்டும் அங் வகவய இருந்ைது. அைன்

இயந்திரங் கள் ஓடிக்மகோண்வை இருந்ைன. ஆகவே அங் வக ஒரு கோடு
மைோைர்ந்து ேளர்ந்ைது.

அந்ை குமிழிக்குள் வளவய அந்ைக்கோடு ைன்தன ைகேதமை்துக்

மகோண்ைது. அங் கிருந்ை பறதேகளும் பூச்சிகளும் போக்டீரியோக்களும்
ஒன்தற ஒன்று சோர்ந்து ேோழ் ந்ைன. அங் வக முழுதமயோன ஒர் இயற் தகச்
சூழல் இருந்ைது. பூமியிலிருந்ைது வபோன்ற இயற் தகயின் ஒரு சிறு துளி
அது.
2. கரு
மனிைர்கள் பூமியிலிருந்து அந்ைக் வகோளுக்கு ேந்ை கோலை்தில் எல் லோ
மனிைக் குழந்தைகளும் வசோைதனக் குடுதேகளில் ைோன் பிறந்ைன.
மபண்களின் ேயிற் றில் குழந்தை பிறக்கும் முதற
மதறந்துவிை்டிருந்ைது. அந்ைமுதறயில் சிறந்ை குழந்தைகதள
உருேோக்க முடிந்ைது.

அந்ை முதறயில் ஆணின் உயிரணுவும் மபண்ணின் கருமுை்தையும்

எடுக்கப் படும் . அதே ஒரு வசோைதனக்குழோயில் ஒன்றோக
இதணக்கப் படும் . அது ஒரு மனிைக்கருேோக ஆனதும் அதை எடுை்து ஒரு
சிறிய குமிழிக்குள் தேப் போர்கள் .

அந்ைக் குமிழி ஒரு நீ ர்ை்துளி அளவே இருக்கும் . போர்ப்பைற் குக்

கண்ணோடியோலோனது வபோல வைோன்றும் . ஆனோல் அது புவரோை்டீனோல்
ஆனது. அது மசறிவுபடுை்ைப் பை்ை புவரோை்டீன். அைற் குள் ஒருதுளி
புவரோை்டீன் திரேம் இருக்கும் . அந்ைை் திரேம் உயிருள் ளது. அந்ை
உயிர்ை்திரேை்தில் மனிைக்கரு ஒரு மிகச்சிறிய புழுவபோல
மிைந்துமகோண்டிருக்கும் .

அந்ை குமிழிதய மனிைவிதை என்று மசோல் ேோர்கள் . அப் படி

கருேோக்கப் பை்ை மனிைவிதைகதள வசமிை்து தேப் போர்கள் .
வைதேயோனவபோது அந்ை மனிைவிதைதய மபரிய குடுதே ஒன்றுக்குள்
வபோடுேோர்கள் . அந்ைக் குடுதேைோன் கருப் தப என்று மசோல் லப் பை்ைது

அந்ைக்குடுதேயும் மசறிவுபடுை்ைப் பை்ை புவரோை்டீனோல் ஆனது.

அைற் குள் அந்ைக் கரு ேளர்ேைற் குரிய உயிர்ை்திரேம் நிதறந்திருக்கும் .
அது வைன்வபோல மகை்டியோனது. மபண்ணின் கருப் தபக்குள் இருக்கும்
ரை்ைம் வபோன்றது. அதில் எல் லோ உயிர்ச்சை்துக்களும் உண்டு.

குடுதேக்குள் மசன்றதுவம அந்ைக் கரு ைன்தன ஒரு நரம் புச் சரைோல்

குடுதேயுைன் இதணை்துக்மகோள் ளும் . வபோதுமோன மேப் பை்தில்
வசோைதனக் குடுதே இருக்கும் . அந்ை மமன்தமயோன திரேை்தில் கரு
ேளர ஆரம் பிக்கும் . அந்ை நரம் புச்சரடு மைோப் புள் மகோடியோக ஆகும் .
அைன்ேழியோக ஆக்சிஜனும் உணவும் குழந்தைக்கு கிதைக்கும் .

குழந்தை வபோதுமோன அளவு ேளர்ந்ைதும் அதை வசோைதனக்

குடுதேக்குள் இருந்து மேளிவய எடுப் போர்கள் . அதை மசயற் தகப் போல்
மகோடுை்து ேளர்ப்போர்கள் . அதைமயல் லோவம இயந்திரங் கவள மசய் ைன.

மனிைவிதைதய ையோரிப் பதும் ேளர்ப்பதும் எல் லோவம

இயந்திரங் களோல் ைோன் மசய் யப் பை்ைன. ஆகவே அந்ைக்
குழந்தைகளுக்கு அம் மோ எனறு யோரும் இல் தல. அப் போவும் இல் தல.
இயந்திரங் கள் ைோன் குழந்தைகதள ேளர்ை்ைன. அை்ைதன மனிைர்களும்
வசர்ந்து குழந்தை கதள போர்ை்துக்மகோண்ைோர்கள் .

விண்மேளியில் மனிைர்கள் பல ஆண்டுகள் பயணம்

மசய் யவேண்டியிருந்ைது. அன்று மனிைர்கள் இருநூறோண்டுகள் ேதர
ேோழ் ந்ைனர். ஆனோல் விண்மேளிப் பயணம் ஆயிரம் ஆண்டுகள் கூை
நீ டிை்ைது.

ஆகவே விண்கலை்திவலவய குழந்தைகதள உருேோக்கினோர்கள் . பயணம்

மசய் ேோர்களின் உயிரணுவிலும் கருவிலும் இருந்து குழந்தைகள்
உருேோக்கப் பை்ைன. அதே விண்கலை்திவலவய ேளர்ந்ைன.

அந்ை விண்கலங் கள் மிகப் மபரியதே. அதே

தேரக்கண்ணோடியோலோனதே. அணுவிதசயோல் இயங் குபதே
நூற் றுக்கணக்கோன அதறகள் மகோண்ைதே. தமைோனங் கள் ,
நீ ச்சல் குளம் , பூந்வைோை்ைம் ஆகியதே அைற் குள் இருந்ைன. சில
விண்கலங் களுக்குள் சிறிய கோவை இருந்ைது.

ஆகவே அைற் குள் பிறந்ை குழந்தைகள் அங் மகவய ேளர்ந்ைன. முழு

ேோழ் நோதளயும் அைற் குள் மசலவிை்ைன. அக்குழந்தைகள் ேளர்ந்ைதும்
அேர்களிைம் விண்கலை்தை ஒப் பதைை்துவிை்டு முதியேர்கள்
உயிரிழந்ைோர்கள் . அந்ைக் குழந்தைகள் ேளர்ந்ைபின் அேர்களின்
குழந்தைகள் உருேோகின.

விண்மேளிப் பயணை்திற் குக் கிளம் புபேர்களின் ஐந்ைோேது

ைதலமுதறயினர்ைோன் இலக்தகச் மசன்று வசரமுடிந்ைது. ஒரு
ைதலமுதற அறிந்ை அதனை்தையும் கணிணிகளில் பதிவுமசய் து
தேை்திருந்ைனர். அேற் தற அடுை்ை ைதலமுதற கற் றுக்மகோண்ைது.

ஒவர மனிைர் பதழய சை்தைதய அகற் றி புதிய சை்தைதய

வபோடுேதுவபோல ைன் உைல் கதள மோற் றிக்மகோள் ள முடிந்ைது. ஒரு
மனிைரின் மூதளயில் உள் ள மசய் திகள் ைோன் அேருதைய மனம் . அந்ை
மனம் அப் படிவய இன்மனோருேருக்கு அளிக்கப் பை்ைது. ஆகவே உைல்
அழிந்ைோலும் மனம் அழிேதில் தல.

ஆணின் உயிரணுவும் மபண்ணின் கருமுை்தையும் இதணந்ை

மனிைவிதைகதள அேர்கள் இயந்திரங் களுக்குள் வசமிை்து தேை்ைனர்.
அந்ை விதைகள் ேளர்ந்து மனிைனோக உருேோக ஆரம் பிக்கும் வபோவை
அதை அப் படிவய குளிரச்மசய் ைனர். வமற் மகோண்டு ேளரோது அந்ைக்கரு
அப் படிவய உதறந்து இருக்கும் .

எை்ைதன ஆயிரம் ஆண்டுகளோனோலும் அந்ை கரு அப் படிவய இருக்கும் .

எப் வபோது வபோதிய மேப் பம் கிதைக்கிறவைோ உைவன உயிர்ேந்து ேளர
ஆரம் பிக்கும் . நன்றோக ேளர்ந்து குழந்தையோக மோறிவிடும் .

அந்ைக் வகோளில் இருந்ை மோமபரும் குமிழிக்குள் நிதறய குழந்தைகளின்

கருக்கள் இருந்ைன. அதேமயல் லோம் விதையோக உதறய
தேக்கப் பை்டிருந்ைன. அங் கிருந்ை மனிைர்கள் அேற் தற அங் வக
போதுகோப் போக தேை்திருந்ைனர்.

அந்ை வகோளில் வமலும் நிதறய கண்ணோடிக் குமிழிகதள உருேோக்க

அேர்கள் திை்ைமிை்டிருந்ைனர். அங் வக ேோழ மனிைர்கள் வேண்டும் .
அைன்மபோருை்டு நிதறய மனிைர்கதள உருேோக்குேைற் கோக அேற் தற
போதுகோை்து தேை்திருந்ைனர்.

திடீமரன்று ஒருநோள் மஞ் சள் குள் ளன் என்ற சூரியனில் இருந்து

கடுதமயோன கதிரியக்க அதலகள் உருேோயின. மேளிவய இருந்ை நிலம்
முழுக்க சிேப் போக மோறியது. ஏரோளமோன போதறகள் விரிசலிை்டு
உதைந்ைன.

அப் வபோது அந்ை குமிழிக்குள் இருந்ை மனிைர்கள் அைற் குவமல் அங் வக

ைங் கவேண்ைோம் என்று முடிவுமசய் ைோர்கள் . அேர்கள் ைங் களுக்குை்
வைதேயோன எல் லோேற் தறயும் எடுை்துக்மகோண்டு அேசரமோக கிளம் பிச்
மசன்றனர்.

அேர்கள் அதனேரும் விண்கலங் களில் ஏறிச் மசன்றுவிை்ைோர்கள் . ஒவர

ஒரு கருதே மை்டும் அேர்கள் எடுக்க மறந்துவிை்ைோர்கள் . அந்ைக்கரு
வசோைதனக் குடுதேக்குள் குளிரில் உதறந்து இருந்ைது. அந்ை
இயந்திரங் கள் ஓடிக்மகோண்டிருந்ைைனோல் அந்ைக்கருவும் அப் படிவய
இருந்ைது.

மனிைர்கள் பிறகு அங் வக ேரவே இல் தல. அேர்கள் அங் வக ேரும்

ேழிதயயும் மறந்துவிை்ைோர்கள் . முன்பு பலவகோடி ஆண்டுகள் அந்ைக்
வகோள் எந்ை உயிரதசவும் இல் லோமல் இருந்ைது. நடுவே சிலநூறு
ஆண்டுகள் அங் வக மனிைர்கள் ேோழ் ந்ைனர். மீண்டும் அது
பதழயநிதலக்வக மசன்றது.

அப் படிவய ஒன்றதர லை்சம் ஆண்டுகளுக்குவமல் கோலம் மசன்றது.

ஒருநோள் மீண்டும் மஞ் சள் குள் ளன் என்ற சூரியனில் ஒர் அதிர்வு
ஏற் பை்ைது. அந்ைக் வகோளின் நிலை்தில் மேடிப் புகள் உருேோயின. அந்ை
அதிர்வில் இயந்திரங் கள் ஒருகணம் நின்று மீண்டும் ஓடின.

மனிைக்கரு இருந்ை இயந்திரை்தில் ஏற் பை்ை அதிர்ேோல் அது சற் று

பழுைதைந்ைது. ஆகவே மீண்டும் குளிதர அளிக்கவில் தல. கரு மேப் பம்
அதைய ஆரம் பிை்ைது.

மேப் பம் அதையும் வபோது அந்ை மனிைவிதை இருந்ை குமிழி

உயிர்மகோள் ளும் . அது அதசய ஆரம் பிக்கும் . அது ைோனோகவே ேந்து
குடுதேயில் இருந்ை திரேை்தில் விழும் . அே் ேோறு இயந்திரங் கள்
அதமக்கப் பை்டிருந்ைன.

வசோைதனக் குடுதேக்குள் இருந்ை திரேை்தில் கரு ேந்து விழுந்ைது. ஒரு

பை்ைோணிக்கைதல அளவே இருந்ைது அந்ை புவரோை்டீன் குமிழி. அது
திரேை்தில் கதரந்து மதறந்ைது. அைற் குள் இருந்ை சிறிய கரு திரேை்தில்
நீ ந்தியது. அது ைோனோகவே ேளர்ந்ைது.

அந்ைக் கரு ஒரு மபண் குழந்தையோக ஆகியது. அந்ைக்குழந்தைக்கு

நன்றோக தககளும் கோல் களும் ேளரும் ேதர அது உள் வளவய இருந்ைது.
பிறகு அந்ைக்குழந்தை குடுதேக்குள் இருந்து ைேழ் ந்து மேளிவய
மசன்றது.

அங் வக குழந்தைதய ேளர்க்கும் இயந்திரங் கள் இருந்ைன. அதே

அப் வபோதும் ஓடிக்மகோண்டிருந்ைன. குழந்தை ைோனோகவே ைேழ் ந்து
மசன்று அதை ேளர்க்கும் இயந்திரை்தை அதைந்ைது.

அந்ை இயந்திரை்தில் போல் குடிப் பைற் கோன சிறிய கோம் புகள் இருந்ைன.
அங் வக ஒரு குழந்தை ேந்ைோல் அதே உைவன அதையோளம்
கண்டுமகோண்டு போல் சுரக்க மைோைங் கும் . குழந்தை அந்ைப் போதல
குடிை்ைது

அக்குழந்தை இயந்திரை்திற் குள் ேளர்ந்ைது. இயந்திரை்தின் உை்பகுதி

மமன்தமயோன புவரோை்டீனோல் ஆனது. மனிைை் ைதசவபோன்வற அது
இளஞ் சூைோக இருக்கும் . அம் மோவின் அடிேயிற் றில் ஒை்டியிருப் பது
வபோலவே வைோன்றும்

அந்ைக் குழந்தை அங் வக ைன்னந்ைனிதமயில் ேளர்ந்ைது. அது

உண்பைற் கோன உணவு அங் வக இருந்ைது. அது ஒருேதக மகை்டியோன
போல் . அதை குழோய் ேழியோக அந்ைக் குழந்தை குடிை்ைது.

குழந்தை நன்றோக ேளர்ந்ைது. பின்னர் ைேழ ஆரம் பிை்ைது. அந்ை

மோமபரும் கண்ணோடி குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்டில் அது ேோழ் ந்ைது.
அப் படி ஓர் இைம் இருப் பது எேருக்குவம மைரியோது. அப் படி ஒரு குழந்தை
இருப் பதும் எேருக்கும் மைரியோது.

அந்ை வகோளிவலவய எேரும் இல் தல. அந்ைக்வகோதளச் சுற் றி பலவகோடி

கிவலோமீை்ைர் மைோதலவுக்கு எேருவம இல் தல. அதைச் சூழ் ந்திருந்ை
ேோன்மேளியில் இருை்டு நிதறந்திருந்ைது. இருை்டில் விண்கற் கள்
மின்மினிகள் வபோல எரிந்ைபடிஅதலந்ைன.

மஞ் சள் குள் ளன் சூரியன் ஒரு மபரிய மபோன்னிற உருண்தையோக

ேோனில் மைரிந்ைது. கோதலயில் ேோனை்தின் மைற் குமூதலயில் அது
மைரிந்ைது. இரேோனவபோது ேைக்கு மூதலயில் மதறந்ைது.

எேருக்குவம மைரியோை அந்ைக் குழந்தைக்கு மபயவர இல் தல. அது

மை்டும் ைன்னந்ைனியோக அங் வக இருந்ைது.
3.நிழல்
மபயரில் லோை வகோளில் மபயரில் லோை குழந்தை இருப் பது யோருக்குவம
மைரியோது. அந்ைக்குழந்தைக்குக் கூை அது இருப் பது மைரியோது.
ஏமனன்றோல் அது மிகவும் சிறிய குழந்தை.

அது பசிை்ைவபோது மசன்று இயந்திரங் களில் இருந்து போதல உறிஞ் சிக்

குடிை்ைது. தூக்கம் ேந்ைவபோது ஒவர இைை்தில் படுை்துை் தூங் கியது.
ேலிை்ைவபோது சிணுங் கி அழுைது. மகிழ் சசி
் யோக இருந்ைவபோது தககதள
வீசிச் சிரிை்ைது.

அந்ைக்குழந்தை தககதளயும் கோல் கதளயும் ஊன்றி ைேழ் ந்ைபடி

அங் மகல் லோம் அதலந்ைது. அங் வக கிைந்ை ஒே் மேோன்தறயும் எடுை்து
ேோயில் தேை்துப் போர்ை்ைது. கசப் போக இருந்ைதை துப் பியது. இனிப் போக
இருந்ைதை சோப் பிை்ைது. கடினமோகவும் கூர்தமயோகவும் இருந்ை
மபோருை்கள் அதைக் குை்தின. மமன்தமயோன மபோருை்கள் அைற் கு
சுகமோக இருந்ைன. குை்தும் மபோருை்கதள அது ைவிர்ை்ைது.
மமன்தமயோன மபோருை்கதள அது விரும் பியது

இப் படி அந்ை கண்ணோடிக் குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்தை அந்ைக்குழந்தை

புரிந்துமகோண்ைது. அதை பிடிை்ைது பிடிக்கோைது என்று இரண்ைோகப்
பிரிை்துவிை்ைது.

அைற் கு எேரும் வபச்சு மசோல் லி மகோடுக்கவில் தல. ஆனோல் அது

மனிைக்குழந்தை. மனிைக்குழந்தையின் மூதளயிவலவய மமோழி
பதிந்திருக்கிறது. மமோழிக்கும் நோக்குக்கும் வநரடியோன மைோைர்பு
உண்டு.

ஆகவே குழந்தை ஒே் மேோரு உணர்ச்சிக்கும் சில ஒலிகதள

உருேோக்கியது. அந்ை ஒலிகதளக் மகோண்டு அந்ை உணர்ச்சிகதள
மேளிப் படுை்தியது. பிடிை்திருந்ைது என்றோல் “மோ” என்று மசோல் லியது.
பிடிக்கவில் தல என்றோல் “ஊ” என்று மசோல் லியது.

மிகவும் பிடிை்திருந்ைோல் “மோ! மோ! மோ!’ என்று மசோல் லி தகதய வீசி

துள் ளிக்குதிை்து சிரிை்ைது. பிடிக்கவில் தல என்றோல் விரலோல்
சுை்டிக்கோை்டி “ஊ” என்று உைை்தைக் குவிை்ைது.
அந்ை இரு ஒலிகளில் இருந்து வமலும் மசோற் கதள குழந்தை உருேோக்கிக்
மகோண்ைது. உணவு அைற் குப் பிடிை்திருந்ைது. ஆகவே உணதே அந்ைக்
குழந்தை ‘மோம் ” என்றது. ேலிதய “ஊய் ” என்றது.

குழந்தைக்குப் பசிை்ைவபோது அது ைன் ேயிற் தறை் மைோை்டு “ஊய் ! ஊய் !”

என்றது. உணவு உண்ைவபோது மகிழ் சசி ் அதைந்ைது. ேயிற் தற ைைவி
“மம் மு” என்றது.

பசியின் ேழியோக அது ைன்தன உணர்ந்ைது. ைன் ேயிவற ைோன் என்று

நிதனை்ைது. ஆகவே ேயிற் தறை் மைோை்டு “மோம் ” என்று
மசோல் லிக்மகோண்ைது. அடிக்கடி ைன் ேயிற் தற மைோை்டு “மோம் ! மோம் !”
என்று மசோல் லி மகிழ் ந்ைது.

அந்ைக் குழந்தை ஒருமுதற ைேழ் ந்து மசல் லும் வபோது ைன் நிழதலப்
போர்ை்ைது. நிழல் ைனக்குப் பின்னோல் ேருேதை அப் வபோதுைோன் அது
கேனிை்ைது. அைற் கு முன்பு நிழதலப் போர்ை்திருந்ைோலும் அது நிழதல
கேனிக்கவில் தல. நிழலில் இருந்து விலகிச் மசல் ேைற் கோக அது
விதரேோக ைேழ் ந்ைது. ஆனோல் நிழல் கூைவே ேருேதைக் கண்ைது.

குழந்தை பயந்து அலறியது. “ஊ! ஊ!” என்று நிழதலச் சுை்டிக்கோை்டி

அழுைது. மீண்டும் வேகை்துைன் நிழலில் இருந்து விலகி மசன்றது.
எே் ேளவு மசன்றோலும் நிழல் கூைவே ேந்ைதைக் கண்ைது. நிழலில்
இருந்து ைப் பமுடியோது என்று அது புரிந்து மகோண்ைது. நிழதல கேனிக்க
ஆரம் பிை்ைது.

அப் வபோதுைோன் எல் லோ மபோருை்களுக்கும் நிழல் கள் இருந்ைன என்பதை

குழந்தை உணர்ந்ைது. ஒே் மேோரு மபோருளுக்கும் அவை ேடிவில் நிழல்
அருவக கிைந்ைது. சில நிழல் கள் இன்மனோரு மபோருள் வமல் கிைந்ைன.
சில நிழல் கள் எழுந்து நின்றன. அதசயும் மபோருை்களின் நிழல் கள்
அதசந்ைன. அதசயோை மபோருை்களின் நிழல் கள் அதசயோமலிருந்ைன

அதுேதர அந்ை உலதக ஒன்றோகவே அது நிதனை்து ேந்ைது. அைன்பின்

ைன்தனச் சுற் றி இரண்டு உலகங் கள் இருப் பதை குழந்தை அறிந்ைது.
உண்தமயோன மபோருை்களின் உலகம் ஒன்று. நிழல் களின் உலகம்
இன்மனோன்று. உண்தமயோன மபோருை்களுக்கு நிறங் கள் இருந்ைன.
நிழல் களுக்கு நிறங் கள் இல் தல. அதே கருதமயோக இருந்ைன.
குழந்தை ஒே் மேோரு மபோருளோக அணுகி ஆரோய் ந்ைது. முைலில் அந்ைப்
மபோருதள மைோை்டுப் போர்ை்ைது. அைன்பிறகு நிழதல மைோை்டுப்
போர்ை்ைது. மபோருதள தகயில் எடுை்துப் போர்ை்ைது. அைன்பின் நிழதல
தகயில் எடுை்துப் போர்க்க முயன்றது.

மபோருை்கதள மைோைமுடியும் , ஆனோல் நிழல் கதள மைோைமுடியோது என்று

குழந்தை அறிந்ைது. மபோருை்கதள தகயில் எடுக்கமுடியும் , ஆனோல்
நிழல் கதள தகயில் எடுக்கமுடியோது. எல் லோ நிழல் களும் அைற் குரிய
மபோருை்களுைன் இதணந்திருந்ைன. சிலநிழல் கள் ஒன்றுைன் ஒன்று
இதணந்திருந்ைன

குழந்தையின் உள் ளம் மகோந்ைளிப் பு அதைந்ைது. அைற் கு திதகப் பும்

மகிழ் சசி
் யும் மோறி மோறி ேந்ைன. அைனோல் ைோங் கவே முடியவில் தல.
குழந்தை தகதய ைதரயில் அடிை்து ‘ஆ!ஆ!’ என்று கூவிக்மகோண்வை
இருந்ைது.

அைன்பிறகு குழந்தை ஒரு விஷயை்தைக் கண்டுமகோண்ைது. ைன்

தகயோல் நிழல் கதளப் பிடிக்க முடியோது, ஆனோல் ைன் தகயின்
நிழதலக் மகோண்டு நிழல் கதள பிடிக்கலோம் .

குழந்தை எந்ை நிழதலை் பிடிக்க வேண்டுவமோ அந்ைப் மபோருதள

பிடிை்ைது. அைன் தகயின் நிழல் அந்ைப் மபோருளின் நிழதலை்
மைோை்ைது.நிழதல நிழலோல் பிடிக்க முடியும் என்று குழந்தை அறிந்ைது.

ஒரு மபோருதள அதசை்ைோல் அைன் நிழதல அதசக்க முடியும் என

குழந்தை புரிந்துமகோண்ைது. குழந்தை மேே் வேறு மபோருை்கதள
அதசை்து அதசை்து நிழல் களுைன் விதளயோடியது. நிழல் கதள ஒன்றோக
இதணை்தும் பிரிை்தும் மகிழ் ந்ைது. நிழதல மேே் வேறு ேதகயோக
ஆை்டினோல் நைனம் ஆை தேக்கமுடியும் என்று கண்டுபிடிை்ைது

ஒரு மபோருதள தூக்கி எறிந்ைோல் அைன் நிழதலயும் தூக்கி எறிய முடியும்

என்று மைரிந்துமகோண்ைைது. மபோருள் பறந்து மசல் லும் வபோது நிழலும்
கூைவே பறந்ைது. ஆனோல் நிழல் மிகப் மபரிைோக ேதளந்து பறந்ைது.
மேே் வேறு மபோருை்களின் வமல் விழுந்து மைங் கியும் மநளிந்தும்
மசன்றது.

ைன்னுதைய நிழல் ைன் அடிதம என்று குழந்தை கண்டுபிடிை்ைது.

குழந்தை வபோகுமிைமமல் லோம் நிழல் ேந்வை ஆகவேண்டும் . நிழலோல்
ைப் பவே முடியோது. குழந்தை ைன் தகதய அதசை்ைோல் நிழலும்
அதசை்வை ஆகவேண்டும் .

ஆனோல் நிழலோல் குழந்தைதய ஒன்றுவம மசய் ய முடியோது. நிழதல

மிதிை்ைோலும் ஒன்றும் ஆேதில் தல. நிழலில் முை்டிக்மகோண்ைோலும்
ேலிப் பதில் தல. நிழல் கீவழ விழுந்ைோலும் ஓதச ேருேதில் தல. நிழல்
நிழலுைன் முை்டிக்மகோண்ைோலும் ஓதச ேருேதில் தல.

அங் கிருந்ை அை்ைதன நிழல் களும் ைன் கை்டுப் போை்டில் இருப் பதை
குழந்தை உணர்ந்ைது. எந்ை நிழலும் குழந்தையிைம் இருந்து ைப் பி
ஓைவில் தல. குழந்தைக்கு மிகவும் மகிழ் சசி
் யோக இருந்ைது.

குழந்தை நிழல் களுைன் விதளயோடிக் மகோண்வை இருந்ைது. ைன்னுதைய

நிழதல குழந்தை ‘மோம் ’ என்று மசோன்னது. “மம” என்று
மசோல் லிக்மகோண்வை அதை தகயோல் ைை்டியது. நிழதல ைை்டியபின்
“மம! மம!” என்று மசோல் லி ைன் ேயிற் தறை் ைை்டிக்மகோண்ைது. நிழலும்
ைன் ேயிற் தறை் ைை்டிக்மகோள் ேதைக் கண்டு சிரிை்ைது.

ஆனோல் நிழல் கள் மோறிக்மகோண்வை இருந்ைன. நிழல் கள் சுருங் கிச்

சுருங் கி ேருேதை குழந்தை கண்ைது. நிழல் கள் சுருங் குேதை
குழந்தையோல் நிறுை்ை முடியவில் தல. சுருங் கும் நிழதல அது தககளோல்
பிடிை்ைது. ஆனோலும் மிகமமல் ல நிழல் கள் சுருங் கின.

நிழல் கள் ைன் கை்டுப் போை்டில் இல் தல என்பதை குழந்தை உணர்ந்ைது.

ஆனோல் அேற் றுைன் விதளயோை முடியும் என்பதை குழந்தை
கண்டுமகோண்ைது. மகிழ் சசி
் யுைன் சிரிை்துக்மகோண்டு அது
நிழல் களுைன் ஆடிக்மகோண்வை இருந்ைது.

ஆனோல் நிழல் கள் சுருங் கிச் சுருங் கி ேந்ைன. குழந்தையின் நிழல்

கண்ணுக்குை் மைரியோமல் மதறந்ைது. ைன் நிழல் எங் வக என்று குழந்தை
போர்ை்ைது. அது ஒளிந்து விை்டிருந்ைது. எல் லோ நிழல் களும்
மதறந்துவிை்ைன.

ைன் நிழல் இல் லோமலோனதும் குழந்தைக்கு ேருை்ைமோக இருந்ைது.

ஏமனன்றோல் அந்ை குமிழிக்குள் குழந்தைக்கு நிழல் ஒன்றுைோன்
துதணயோக இருந்ைது
குழந்தை ைன் நிழதல வைடி அதலந்ைது. நிழவல இல் தல. குழந்தை
துயரை்துைன் சுருண்டு படுை்துவிை்ைது. அைற் கு கண்ணீர ் ேந்ைது.
விசும் பி அழுதுமகோண்வை இருந்ைது. பசிை்ைவபோதும் அது
சோப் பிைவில் தல.

சற் றுவநரம் கழிை்து குழந்தை ைன் உைலில் இருந்து நிழல் முதளை்து

ேருேதைக் கண்ைது. எழுந்து அமர்ந்து அதை வியப் புைன் போர்ை்ைது.
நிழல் குழந்தையின் அருவக இருந்து ேளர்ந்து ேளர்ந்து நீ ண்ைது. எல் லோ
மபோருை்களில் இருந்தும் அேற் றின் நிழல் கள் மேளிேந்ைன

குழந்தை மகிழ் சசி

் யுைன் நிழதல தகயோல் அடிை்ைது. நிழல் வமல் ஏறி
அமர்ந்து கூச்சலிை்ைது. மீண்டும் எல் லோ நிழல் கதளயும் மைோை்டுை்
மைோை்டு போர்ை்ைது. நிழலகதள மநளிை்தும் ேதளை்தும் விதளயோடியது.

நிழல் கள் ேளர்ந்ைபடிவய இருந்ைன. குழந்தையின் நிழல் பல மைங் கு

மபரிைோகியது. ைதலக்குவமல் எழுந்து ேதளந்து நின்றது. குழந்தை ைன்
நிழல் அே் ேளவு மபரியைோக இருப் பதைக் கண்டு மகிழ் சசி
் அதைந்ைது.
தககதள விரிை்து ஆை்டியது. மிகப் மபரிய நிழல் கள் ஆடுேதைக் கண்டு
கூச்சலிை்ைது.

ஆனோல் நிழல் கள் மங் கலதைந்ைன. மகோஞ் சம் மகோஞ் சமோக நிழல் கள்
ஒன்றுைன் ஒன்று கலந்ைன. நிழல் கள் இதணந்து இருை்ைோக ஆகிவிை்ைன.
குழந்தை அந்ை இருை்டுக்குள் இருந்ைது.

குழந்தை நிழலுக்குள் மசன்றுவிை்ைது. நிழலுக்குள் இருந்ைோலும்

குழந்தை பயப் பைவில் தல. ஏமனன்றோல் குழந்தைக்கு நிழதல நல் ல
பழக்கம் இருந்ைது. நிழல் ஒன்றுவம மசய் யோது என்று குழந்தைக்கு
மைரிந்திருந்ைது. நிழல் நல் லது என்று அது நிதனை்ைது

குழந்தை நிழலுக்குள் வளவய தூங் கிவிை்ைது. கோதலயில் அது

கண்விழிை்ைவபோது அைனருவக நீ ளமோக நிழல் கிைந்ைது. குழந்தை
மகிழ் சசி
் யுைன் கூச்சலிை்ைபடி எழுந்து நிழலுைன் விதளயோைை்
மைோைங் கியது. குழந்தை நிழதல சுை்டிக்கோை்டி “மோம் !” என்று
மசோல் லியது.

ஆனோல் இமைல் லோம் குழந்தைக்குப் பழகியிருந்ைவை ஒழிய குழந்தை

இதைமயல் லோம் அறிந்திருக்கவில் தல.
4.பிம் பம்
எேருக்குவம மைரியோை அந்ைக் வகோளில் அந்ை கண்ணோடிக் குமிழிக்குள்
குழந்தை ேோழ் ந்ைது. ைன் நிழலுைன் விதளயோடி மகிழ் சசி் யோக
இருந்ைது அக்குழந்தை. ஒருநோள் அது பளபளப் போன ஓர்
உவலோகப் பரப் பின் அருவக மசன்றது. அந்ைப் பரப் பில் அைன் உருேம்
மைரிந்ைது. குழந்தை திடுக்கிை்டு “ஆ!” என்று அலறியபடி பின்னோல்
ேந்ைது. தூரை்தில் அமர்ந்து எச்சரிக்தகயுைன் அந்ை உருேை்தை
போர்ை்ைது.

அது குழந்தையின் பிரதிபலிப் புைோன். அந்ை உருேை்தை குழந்தை

மநடுவநரம் கேனிை்ைது. அது என்ன என்று வயோசிை்ைது. வயோசிை்ைபடி
தகதய அதசை்ைவபோது அந்ை பிரதிபலிப் பும் தகதய அதசை்ைது.
குழந்தைக்கு உைவன அது ைன்னுதைய நிழல் ைோன் என்று
மைரிந்துவிை்ைது

அந்ை நிழல் வேறுேதகயோனது என்று குழந்தை புரிந்துமகோண்ைது.

அதை “வம” என்று மசோல் லியது. ஒே் மேோரு நோளும் ைேழ் ந்து அந்ை
பிம் பை்தின் அருவக ேந்து அமர்ந்து தககதள அதசை்து அதைப்
போர்ை்துச் சிரிை்ைது. அந்ை பிம் பமும் குழந்தைதயப் போர்ை்துச் சிரிை்ைது.
குழந்தை மசய் ேதைமயல் லோம் அந்ை பிம் பமும் மசய் ைது. குழந்தையும்
அந்ைப் பிம் பமும் ஒருேதர ஒருேர் போர்ை்துச் சிரிை்ைனர். அேர்கள்
மகிழ் சசி
் யோக அங் வக இருந்ைோர்கள் .

குழந்தை அந்ை பிம் பை்தை ஆரோய் ச்சி மசய் ைது. அந்ை பிம் பை்தை
பிடிக்கப் வபோனோல் அது ைன்தன பிடிக்க ேருகிறது என்பதை
கண்ைறிந்ைது. அதைவநோக்கி எதையோேது வீசினோல் அதுவும்
அவைமபோருதள வீசியது. அதைவிை்டு விலகிப் பின்னோல் வபோனோல்
அதுவும் பின்னோல் வபோயிற் று. அந்ை கண்ணோடி வபோன்ற பரப் பிலிருந்து
விலகினோல் அந்ை பிம் பமும் மதறந்ைது.

அந்ைக் குழந்தை கண்ணோடிப் பரப் பில் மைரிந்ை பிம் பை்தை

அங் கிருக்கும் மபோருை்களில் ஒன்றோக நிதனை்ைது. அது அங் கிருந்ை
நிழல் களில் ஒன்று என்றும் நிதனை்ைது.
ஒருநோள் குழந்தை இன்மனோரு புதிய இைை்துக்குச் மசன்றது. அங் கிருந்ை
இன்மனோரு பளபளப் போன பரப் பில் அது ைன் பிம் பை்தை போர்ை்ைது.
முைல் பரப் பில் இருந்ை அந்ைக் குழந்தை இங் வகயும் ேந்துவிை்ைைோ என்று
நிதனை்ைது

ஆகவே முைல் கண்ணோடிப் பரப் பிற் குச் மசன்று அங் வக போர்ை்ைது. அந்ை
குழந்தை அங் வகைோன் இருந்ைது. அப் படிமயன்றோல் இது வேறு குழந்தை
என அது நிதனை்ைது. இரண்ைோேது பிம் பை்தை “வமவம” என்று அது
மசோன்னது.

அதைப் வபோன்ற வேறு பிம் பங் கள் அங் வக உண்ைோ என்று குழந்தை
வைடிச் மசன்றது. அந்ைக் கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் அப் படி நிதறய
இைங் கள் இருந்ைன. குழந்தை ஒே் மேோரு கண்ணோடிவபோன்ற பரப் பிலும்
ஒரு பிம் பை்தைப் போர்ை்ைது. அந்ை குழந்தைகதள எல் லோம் அது வமவம
என்று மசோல் லியது

அந்ை இைம் முழுக்க நிதறய குழந்தைகள் இருப் பதை குழந்தை

புரிந்துமகோண்ைது. அை்ைதன வமவமக்கள் இருப் பது குழந்தைக்கு
மகிழ் சசி
் யோக இருந்ைது. ஒே் மேோரு இைமோக மசன்று அந்ை ஒே் மேோரு
வமவமயுைனும் விதளயோடியது.

பிம் பமோகை் மைரிந்ை எல் லோ குழந்தைகளும் ஒன்றுவபோலவே இருந்ைன.

எல் லோ வமவமக்களுவம அந்ைக்குழந்தை மசய் ேதுவபோலவே மசய் ைன.
ஆனோல் சிேப் போன பரப் பில் மைரிந்ை குழந்தை சிேப் போக இருந்ைது.
நீ லமோன பரப் பில் மைரிந்ை குழந்தை நீ லமோக இருந்ைது. பச்தச, மஞ் சள் ,
ஊைோ என எல் லோ நிறங் களிலும் அங் வக குழந்தைகள் இருந்ைன.

குழந்தை எதையோேது பிடிை்துக்மகோண்டு எழுந்து நிற் க ஆரம் பிை்ைது.

அைன்பின் மேே் வேறு இைங் களில் மைோற் றி ஏறை் மைோைங் கியது.
உயரமோன இைை்தில் இருந்து போர்ை்ைவபோது நிதறய கோை்சிகள்
மைரிேதை கண்ைது. அக்கோை்சிகள் அதை மகிழ் சசி
் யதையச் மசய் ைன.

வமவலற வமவலற குழந்தை போர்க்கும் உலகம் மபரியைோகியது. ஆகவே

அது வமலும் ஏற விரும் பியது. தகக்குச்சிக்கிய இைங் கதள எல் லோம்
பிடிை்துக்மகோண்டு அது வமவல மசன்றது. ஒே் மேோரு இைை்திலும் நின்று
சுற் றிலும் போர்ை்து மகிழ் சசி
் அதைந்ைது. “ஆ! ஆ! ஆ!” என்று
கூச்சலிை்ைது.
குழந்தை ஒருநோள் மிக உயரமோன இைை்தை அதைந்ைது. அங் கிருந்து
அது போர்ை்ைவபோது கீவழ பல இைங் களில் அைன் பிம் பம் மைரிந்ைது.
ஒவரசமயம் அை்ைதன குழந்தைகதள போர்ை்து அது திதகை்ைது.

ைன் தகதய அதசை்ைதும் அை்ைதன பிம் பங் களும் தகதய

அதசப் பதைக் கண்ைது. ைன் தகதய அதசை்து அதசை்துப் போர்ை்ைது.
உைதல ஆை்டியது. எல் லோ பிம் பங் களும் அதைப் வபோலவே ஆடின

சை்மைன்று குழந்தைக்கு அந்ை பிம் பங் கமளல் லோம் நோன்ைோன் என்ற

எண்ணம் ேந்ைது. அந்ை எண்ணம் ேந்ைதும் அது திடுக்கிை்ைது. “ஆ!”
என்று கூச்சலிை்ைது. அைன் உைல் நடுங் கியது

குழந்தை முைல் முதறயோக ைன்தன உணர்ந்ைது. அங் வக

மைரிேமைல் லோம் ைன்னுதைய பிம் பங் கள் ைோன். அைன் மநஞ் சு
பைபமேன்று அடிை்துக்மகோண்ைது. அது ைன் மநஞ் சில் தகதேை்து “மீ!”
என்று மசோன்னது. “மீ! மீ! மீ!” என்று மசோல் லிக்மகோண்வை இருந்ைது

அே் ேோறு அந்ைக் குழந்தை ைன்தன உணர்ந்துமகோண்ைது. நோன் என்னும்

எண்ணம் அைற் கு ஏற் பை்ைது.
5. திறப் பு
மபயரில் லோை குழந்தை ைன்தனை் ைோவன உணரை் மைோைங் கியது. அைன்
உள் ளை்தில் நோன் என்ற நிதனப் பு உருேோகியது. உண்தமயில் அைற் குள்
நோன் என்னும் உணர்வு எப் வபோதுவம இருந்ைது. ஆனோல் அப் படி ஒன்று
இருப் பதை அதுவே அறிந்ைது.

அந்ை எண்ணம் ேந்ைதும் குழந்தைக்கு மநஞ் சு பைபைை்ைது. ஆகவே அது

மநஞ் சில் தகதய தேை்ைது. “மோம் ”என்று மசோல் லிக்மகோள் ளும் வபோது
மநஞ் சில் தகதய தேை்ைது. முன்பு அது பசிை்ைவபோதுைோன் மோம் என்று
மசோன்னது. அப் வபோது ேயிற் றில் ைோன் தகதய தேை்ைது.

நோன் என்பது உருேோனதுவம குழந்தை மோறிவிை்ைது. ைன்தனச்

சுற் றியிருந்ை மபோருை்கதள அது அறியும் முதறயும் மோறியது.

அதுேதர மபோருை்கதள அந்ைக் குழந்தை அறியும் வபோது அமைல் லோம்

அறிவு என்று ஒன்றோக திரளவில் தல. நோன் என்ற ஒன்று உருேோனதும்
அறிவு திரள ஆரம் பிை்ைது. நோன் என்ற உணர்தேச் சுற் றி அந்ை அறிவு
திரண்ைது.

அைோேது அைற் கு முன்பு அந்ைக் குழந்தை ஒரு விஷயை்தை அறிந்ைது.

அைன்பின் அதைவிை்டுவிை்டு இன்மனோன்தற அறிந்ைது. அந்ை
அறிைல் கள் ைனிை்ைனியோக இருந்ைன. ைனிை்ைனியோக நிதனவில்
பதிந்திருந்ைன.

அந்ை குழந்தை கீவழ விழுந்ை இதலகதள கண்டிருந்ைது. ஆனோல் அதே

வமவல இருந்ை மரை்தில் இருந்து விழுந்ைதே என்று
அறிந்திருக்கவில் தல. ஒவரவபோல இருக்கும் இரண்டு இதலகள் ஒவர
மரை்தில் இருந்து உதிர்ந்ைதே என்று அைற் கு மைரிந்திருக்கவில் தல.

அந்ைக்குழந்தை ைன்தன ‘நோன்’ என்று உணர்ைதும் அது அறிந்ைதே

எல் லோம் இதணந்ைன. அந்ை அறிைல் கள் அக்குழந்தையின்
அறிைல் களோக மோறின. அக்குழந்தை அறிைலின் தமயமோக ஆயிற் று.

அைற் கு முன்புேதர அறியப் படும் மபோருை்கள் இருந்ைன. ஆனோல்

அறிபேர் என எேரும் இல் தல. ஆகவே அறிவு என்பதும் இருக்கவில் தல.
குழந்தை மபோருை்கதள அறிபேரோக ஆனதுவம அைன் அறிவு என்பது
உருேோகியது. அறிபேர்ைோன் அறிதே உருேோக்கிக்மகோள் ள முடியும் .

அறிவு என்பது ஒரு மபோருதளப் பற் றி முழுதமயோக அறிேது. அந்ை

அறிைல் கதளச் வசமிை்துக்மகோள் ேது. அே் ேோறு அறிந்ை அறிைல் கதள
ஒன்றோக இதணை்துக் மகோண்வை இருப் பது. அே் ேோறோக
ஒை்டுமமோை்ைமோன அறிதே உருேோக்கிக் மகோள் ேது.

அறிவு என்பது ஒன்றுைோன். ஆயிரம் விஷயங் கதள அறிந்ைோலும் எல் லோம்

வசர்ந்து ஒவர அறிவுைோன் உருேோகிறது.

குழந்தை ஒருமபோருளின் ேடிேம் என்ன என்று மைரிந்து மகோண்ைது.

அந்ைப் மபோருளின் இயல் பு என்ன என்று மைரிந்துமகோண்ைது. அைற் கும்
இன்மனோரு மபோருளுக்கும் இதைவயயோன உறவு என்ன என்று
மைரிந்துமகோண்ைது. இந்ை மூன்றும் இதணந்துைோன் அைற் கு
முழுதமயோன அறிவு உருேோனது.

இதல என்பது ைை்தையோனது என்று மைரிந்துமகோண்ைது. ைை்தையோன

இதலதய வீசினோல் அது மமதுேோகை்ைோன் விழும் என்று கண்ைது. அந்ை
இதல மரை்தில் இருந்து விழுந்ைது என்று புரிந்துமகோண்ைது

இே் ேோறோக அந்ைக் குழந்தையின் அறிவு ேளரை் மைோைங் கியது. அறியை்

மைோைங் கியதும் இன்னும் இன்னும் அறியவேண்டும் என்ற ஆதச
ஏற் பை்ைது. அதுேதரக்கும் அது மபோருை்கதள தேை்து விதளயோடிக்
மகோண்டிருந்ைது. அைன்பின் அந்ை விதளயோை்டு என்பது கல் வியோக
மோறியது

குழந்தை அந்ைக் கண்ணோடிக் குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்தை ஆரோயை்

மைோைங் கியது. ஒே் மேோரு மபோருதளயும் அது அறிந்ைது. அதை
இன்மனோரு மபோருளுைன் இதணை்துப் போர்ை்ைது. ஒன்தற
இன்மனோன்றுைன் ஒப் பிை்ைது

மரங் கள் எல் லோம் மபரிய மசடிகள் ைோன் என்று அது புரிந்துமகோண்ைது.
பூச்சிகள் என்பதே சிறிய பறதேகள் என்று நிதனை்ைது. மேளிச்சமும்
நிழலும் ஒன்றுைன் ஒன்று மைோைர்புள் ளதே என்று அறிந்ைது.

இப் படி ஒே் மேோன்றோக இதணை்து இதணை்து அந்ைக்குழந்தை அந்ை

கோை்தை மைரிந்துமகோண்ைது. அந்ைக் கோடு ஒை்டுமமோை்ைமோக
ஒன்றுைோன் என்று அறிந்ைது. அவைசமயம் ஒே் மேோரு மரமும் வேறுவேறு.
ஒருமரம் என்பது ஒன்றுைோன். ஆனோல் ஒே் மேோரு இதலயும் வேறுவேறு.
அவைவபோல ைன் உைல் ஒன்றுைோன். ஆனோல் அதிலுள் ள ஒே் மேோரு
உறுப் பும் வேறுவேறு.

இப் படி அந்ைக் குழந்தை ைனிை்ைன்தம என்பதையும் மபோதுை்ைன்தம

என்பதையும் புரிந்துமகோண்ைது. ஒரு மபோருளின் ைனிை்ைன்தம என்ன
என்று போர்ை்ைது. பிறகு அைன் மபோதுை்ைன்தம என்ன என்று போர்ை்ைது.

எல் லோ இதலகளும் பச்தசயோக இருந்ைன. ஆனோல் சில இதலகள்

நீ ளமோக இருந்ைன. சில இதலகள் ேை்ைமோக இருந்ைன.பச்தச என்பது
மபோதுை்ைன்தம. வேறுபை்ை ேடிேம் என்பது ைனிை்ைன்தம.

இே் ேோறு குழந்தையின் அறிவு விரிந்துமகோண்வை மசன்றது. கூைவே அது

ேளர்ந்துமகோண்டும் இருந்ைது. நன்றோக நைக்க ஆரம் பிை்ைது. அங் வக
கிதைக்கும் கோய் கதளயும் கனிகதளயும் மகோை்தைகதளயும்
சோப் பிை்ைது.

அங் வக உள் ள எல் லோ மசடிகளுவம உணவுப் மபோருை்கதள அளிப் பதே.

அதே மனிைர்களோல் பூமியில் இருந்து வைர்வு மசய் து மகோண்டுேந்து
ேளர்க்கப் பை்ைதே. ஆகவே அங் வக உணவுக்கு குதறவில் தல.

அங் வக உள் ள கோற் று பைப் படுை்ைப் பை்ைது. ஆகவே மிகுதியோன குளிரும்

மேப் பமும் இல் தல. அங் வக வநோதய அளிக்கும் போக்டீரியோக்களும்
தேரை்களும் இல் தல. ஆகவே குழந்தைக்கு வநோய் ேரவில் தல. எனவே
அக்குழந்தை ஆவரோக்கியமோக ேளர்ந்ைது

குழந்தை அங் வக உள் ள இயந்திரங் கதள கேனிக்கை் மைோைங் கியது.

அதே என்ன என்று அைற் குை் மைரியவில் தல. ஒே் மேோன்றோக இழுை்தும்
அழுை்தியும் சுழற் றியும் போர்ை்ைது. அந்ை இயந்திரங் களில் இருந்ை
குறியீடுகதள ஒே் மேோன்றோகப் புரிந்துமகோண்டு இயக்கிப் போர்ை்ைது.

இரண்டு விஷயங் கள் குழந்தைக்கு உைவியோக இருந்ைன. ஒன்று,

மனிைர்கள் பயன்படுை்தும் எல் லோ குறியீை்டு அதையோளங் களும்
மனிைமூதளயின் இயல் பில் இருந்து ேருபதே. அேற் தறப் பற் றி
மைரியோை ஒருேர்கூை அேற் தற போர்ை்ைதும் புரிந்துமகோள் ள முடியும் .
போர்ை்ைதுவம அது எதைக் குறிக்கிறது என்று ைோனகவே மனதில்
வைோன்றும் .
உைோரணமோக, > என்ற அதையோளம் இருந்ைோல் ேலப் பக்கமோகச்
மசல் லவேண்டும் . < இருந்ைோல் இைப் பக்கமோகச் மசல் லவேண்டும் . v
என்ற அதையோளம் கீவழ என்று சுை்டிக்கோை்டுகிறது.^ என்ற
அதையோளம் வமவல என்று சுை்டிக்கோை்டுகிறது.

ஏமனன்றோல் , மனிை மூதள இைதுேலது என்று பிரிக்கப் பை்டுள் ளது.

மனிை மூதள கண்களுைனும் தகயுைனும் இதணந்துள் ளது. கண்களும்
தககளும் மசய் யும் மசயல் களுக்கு ஏற் ப மூதள ைன்தன
அதமை்துக்மகோண்டிருக்கிறது.

இரண்ைோேது விஷயம் . மனிைர்கள் கற் றுக்மகோள் ளும் விஷயங் கள்

மூதளயில் பதிேோகியிருக்கின்றன. பல ைதலமுதறகளோகும் வபோது
அதே பிறவியிவலவய ேந்து விடுகின்றன. தகப் பழக்கமோகவும்
கண்பழக்கமோகவும் மேளிப் படுகின்றன. நோம் தககளோல் மசய் யும் பல
மசயல் கள் அப் படி நமக்குப் பிறவியிவலவய ேரும் பழக்கங் கள் ைோன்

அந்ை குழந்தை கருவின் உருேோகியவபோது மனிைர்கள் இயந்திரங் கதளப்

பயன்படுை்ைை் மைோைங் கி பை்ைோயிரம் ைதலமுதறக்குவமல்
ஆகியிருந்ைன. ஆகவே இயந்திரங் கதள இயக்கும் அறிவு
மனிைமூதளயில் பதிந்திருந்ைது. அந்ைக் குழந்தை மனிைனின் உைலில்
இருந்து ேந்ைது. ஆகவே அைன் மூதளயில் அந்ை பழக்கம்
பதிே் கோகியிருந்ைது. அப் பழக்கம் தககளில் மேளிப் பை்ைது.

அைன் விதளேோக அக்குழந்தை இயந்திரங் கதள மகோஞ் சம்

மகோஞ் சமோக கண்ைதைந்ைது. பல விதசக்குமிழ் கதள அது இயக்கியது.
பலநோை்கள் அப் படி அது மசய் துமகோண்வை இருந்ைது. ஒருநோள் அது
அங் கிருந்ை கணிப் மபோறிதய இயக்கிவிை்ைது.
6.ஜபயர்
அந்ை கணிப் மபோறியில் குரு என்னும் மமன்மபோருள் [சோஃப் ை்வேர்]
இருந்ைது. கணிப் மபோறியின் இயந்திரம் ேன்மபோருள் [ைோர்ை்வேர்]
எனப் படுகிறது. அதை இயக்கும் திை்ைம் ைோன் மமன்மபோருள் . அது அந்ை
இயந்திரை்திவலவய பதிேோகியிருக்கும் . அதை மசயலி என்பதும் உண்டு.
ஏமனன்றோல் அதுைோன் மசயதல மசய் யதேக்கிறது

அந்ை மமன்மபோருள் மனிைர்களோல் பலநூறோண்டுகளோக படிப் படியோக

ேளர்ை்து எடுக்கப் பை்ை ஒன்று. குழந்தைகளுக்குக் கற் பிப் பைற் கோக அது
உருேோக்கப் பை்டிருந்ைது. ஒரு குழந்தை எேர் உைவியும் இல் லோமவலவய
கற் றுக்மகோள் ள அந்ை மமன்மபோருள் உைவியது

ஒரு குழந்தை அந்ை கணிப் மபோறியின் ஏவைனும் ஒரு பகுதிதய

திறந்துவிை்ைோல் உைவன அதுவும் ஓைை்மைோைங் கிவிடும் .
அக்குழந்தையின் தகவரதக, கண்வரதக ஆகியேற் தற அது
பைம் பிடிக்கும் . அதைக்மகோண்டு அந்ைக்குழந்தை அங் வக உள் ள
மனிைக்குழந்தைைோனோ என்று அதையோளம் கோணும் .

குரு என்ற மமன்மபோருள் அைன்பின் அந்ைக் குழந்தையின் மரபணுதே

எடுை்து வசோதிக்கும் . அந்ைக்குழந்தை சரியோன குழந்தையோ என்று
போர்க்கும் . அைன்பின் அதை ஏற் றுக்மகோள் ளும் . அைற் கு ைோனோகவே
கற் பிக்க ஆரம் பிக்கும் .

அந்ைக்குழந்தை மசய் யும் ைேறுகதளக்மகோண்வை அைற் கு எே் ேளவு

மைரியும் என்று குரு அறிந்துமகோள் ளும் . அைற் கு கற் பிக்கவேண்டியதே
என்ன என்று அதுவே முடிவுமசய் யும் . அந்ைக்குழந்தை கற் குந்வைோறும்
குரு ைன் பயிற் சிதய கூை்டிக்மகோண்வை இருக்கும்

குரு ஒரு குழந்தைதய அதையோளம் கண்டுமகோண்ைோல் வபோதும் .

அைன்பின் அக்குழந்தை ைன் கல் விதய எே் ேளவு வேண்டுமமன்றோலும்
ேளர்க்கலோம் . ேோழ் க்தக முழுக்க அது கூைவே இருக்கும் .
எல் லோேற் தறயும் கற் றுை்ைரும் .

குரு கணிப் மபோறியின் திதரயில் மனிை ேடிவில் வைோன்றியது. ஒரு

ேயைோன போை்டியின் வைோற் றை்தில் அது இருந்ைது. குழந்தைதய
மகோஞ் சம் கண்டிக்க வேண்டும் என்றோல் அது ைோை்ைோவின் வைோற் றை்தை
அதைந்ைது.

குரு முைலில் குழந்தையிைம் தசதகமமோழியோல் வபசியது. மனிைர்கள்

பூமிதய விை்டு விண்மேளியில் பயணம் மசய் ய ஆரம் பிை்ைதுவம அந்ை
தசதகமமோழிதய உருேோக்கினோர்கள் . வேற் றுக்வகோள் களில் ேோழும்
உயிர்கதளச் சந்திை்ைோல் வபசுேைற் கோக அதை உருேோக்கினோர்கள் .

கண்ணதசவுகள் தகயதசவுகள் , முகபோேதனகள் ஆகியேற் றோல் ஆன

மமோழி அது. மனிைமூதளதயப் வபோன்ற மூதள மகோண்ை
வேற் றுக்வகோள் உயிர்கள் அந்ை மமோழிதய போர்ை்ைோவல புரிந்துமகோள் ள
முடியும்

அந்ை மமோழிதய குழந்தை புரிந்துமகோண்ைது. குரு அதை பயன்படுை்தி

குழந்தையிைம் அந்ை கணிப் மபோறிதய இயக்கும் விைை்தை
மசோல் லிக்மகோடுை்ைது. குழந்தை கணிப் மபோறிதய இயக்க
ஆரம் பிை்ைது. பலநூறு ைதலமுதறகளோக கணிப் மபோறிதய
பயன்படுை்திய பழக்கம் அைன் மூதளயில் இருந்ைது. அதுவும்
குழந்தைக்கு உைவியது.

குரு குழந்தைக்கு கணிப் மபோறியில் வசமிக்கப் பை்டிருந்ை மனிை அறிதே

மகோஞ் சம் மகோஞ் சமோக அளிக்க ஆரம் பிை்ைது. குழந்தை கற் கும் வைோறும்
வமலும் கற் பிை்ைது.

அறிவின் இயல் பு ஒன்று உண்டு. நமக்கு முைலில் ஒரு சிறு அறிவு

கிதைக்கிறது அதைக் கருவியோகப் பயன்படுை்தி வமலும் அறிகிவறோம் .
அறிந்ைேற் தற கருவியோக பயன்படுை்திக்மகோண்டு வமலும்
அறிகிவறோம் . நோம் அறிபதே கூடிச்மசல் லுந்வைோறும் நோம் அறியும்
வேகமும் கூடி ேருகிறது

ஒருேர் ஒரு குழி வைோண்ைவேண்டும் . அங் வக ஒரு குச்சி கிதைக்கிறது.

அதைக் மகோண்டு வைோண்டுகிறோர். மண்ணுக்குள் ஒரு சிறிய கரண்டி
கிதைக்கிறது. அைன்பின் அந்ைக் கரண்டியோல் வைோண்டுகிறோர்.
ஆழை்திலிருந்து ஒரு மண்மேை்டி கிதைக்கிறது. அைன்பின்
மண்மேை்டியோல் வைோண்டுகிறோர். அடியிலிருந்து மண்தண அள் ளும்
ஒரு இயந்திரம் கிதைக்கிறது. அதைக்மகோண்டு வமலும் வைோண்டுகிறோர்.
மனிை அறிவும் இப் படிை்ைோன் ேளர்கிறது. நமக்கு இதுேதர மைரிந்ைது
இனிவமல் மைரிந்துமகோள் ேைற் கு பயன்படுகிறது. வமலும்
மைரிந்துமகோண்ைபின் அதைக்மகோண்டு அடுை்ைதை
மைரிந்துமகோள் கிவறோம் .

குழந்தை கணிப் மபோறியின் மசய் திகதள மைரிந்துமகோள் ளும் வைோறும்

அைற் கு கணிப் மபோறி என்பது எளிைோக மோறியது. ஒரு கை்ைை்தில் அைற் கு
கணிப் மபோறி மிக நன்றோக பழகிவிை்ைது

அந்ைக் கணிப் மபோறியில் மனிைனுக்குை் மைரிந்ை எல் லோேற் தறயும்

பதிவுமசய் து தேை்திருந்ைோர்கள் . மனிைர்கள் அதுேதர வபசிய
மமோழிகள் எல் லோம் அதில் இருந்ைன. மனிைர்களின் அதுேதரயிலோன
ேரலோறு முழுக்க அங் வக இருந்ைது. மனிைர்களின் உணவு, உதை,
நதககள் , வீடுகள் உறவுகள் எல் லோவம அங் வக பதிவு
மசய் யப் பை்டிருந்ைன.

குரு குழந்தைக்கு கற் பிை்துக்மகோண்வை இருந்ைது. முைலில் மமோழிகதள

கற் பிை்ைது. குழந்தை மிக விதரேோக மமோழிதய கற் றுக்மகோண்ைது.
ஏமனன்றோல் மனிை மமோழி என்பது மனிைனின் மூதளயின் நரம் பு
அதமப் தப ஒை்டிவய உருேோகிய ஒன்று. எழுேோய் பயனிதல
வபோன்றேற் றின் அடிப் பதைகள் மனிை மூதளயில் ைோன் உள் ளன.

ஆகவேைோன் மனிைமமோழிகள் எல் லோவம ஒவர அதமப் பு

மகோண்ைதேயோக உள் ளன. ேோர்ை்தைகள் ைோன் மமோழிக்கு மமோழி
வேறுபடுகின்றன. இலக்கணம் ஏறை்ைோழ ஒன்றுைோன். மசோற் களுக்கு
அர்ை்ைம் எடுை்துக்மகோள் ேதும் ஏறை்ைோழ ஒவரவபோலை்ைோன்.
ஒருமமோழியில் இருந்து இன்மனோன்றுக்கு மமோழிமபயர்ப்பு
மசய் யமுடிேதும் அைனோல் ைோன்

குழந்தை அங் கிருந்ை மனிைர்கள் கதைசியோகப் வபசிய மமோழிதயக்

கற் றுக்மகோண்ைது. அந்ை மமோழி பூமியில் புழங் கிய ஆயிரை்துக்கும்
வமற் பை்ை மமோழிகளில் இருந்து உருேோக்கப் பை்ைது. அதில் எல் லோ
மமோழிகளின் நல் ல மசோற் களும் இருந்ைன

குழந்தை அந்ை மமோழியிலிருந்து பதழய மமோழிகதள

கற் றுக்மகோண்ைது. ஆங் கிலம் , கிவரக்கம் , லை்தீன், சம் ை் கிருைம் ,
பிரோகிருைம் , ைமிழ் வபோன்ற மமோழிகதள அது கற் றுக்மகோண்ைது.
குழந்தை அந்ை மமோழிகதள எல் லோம் வபசவும் எழுைவும்
கற் றுக்மகோண்ைது. குரு அேளிைம் அேள் விரும் பும் மமோழியில் வபசியது.
குரு அேளுதைய கண்களின் அதசதேக்மகோண்வை அேளுதைய
மபரும் போலோன எண்ணங் கதள புரிந்துமகோண்ைது. அேள் எந்ை
மமோழியில் வபச விரும் புகிறோள் என்றுகூை கண்மணிகளின்
அதசவிலிருந்து குரு புரிந்துமகோண்ைது

குழந்தை ேோழ் க்தகயின் அடிப் பதைகதள மமோழி ேழியோகவே

கற் றுக்மகோண்ைது. ஏமனன்றோல் பண்போடு என்பது மமோழியில் ைோன்
உள் ளது. அந்ை கணிப் மபோறியில் ஒே் மேோன்றுக்கும் பைங் களும்
இருந்ைன. அதசயும் பைங் களும் இருந்ைன.

குழந்தை ைோன் ஒரு மனிைக்குழந்தை என்று அப் வபோதுைோன்

புரிந்துமகோண்ைது. பிரபஞ் சமேளியில் பலவகோடி கிவலோமீை்ைர்
மைோதலவில் இருக்கும் சூரியன் என்ற நை்சை்திரை்தைப் பற் றி அறிந்ைது.
அைன் ஒன்பது வகோள் களில் ஒன்றுைோன் பூமி என்பது.

பூமியில் பலேதகயோன மசடிகளும் உயிரினங் களும் இருந்ைன.அந்ை

உயிரினங் களில் ஒன்றுைோன் மனிைன். பல லை்சம் ஆண்டுகளோக அேன்
பரிணோமம் அதைந்து உருேோகி ேந்ைோன். அேன் பூமிதயவய ஆை்சி
மசய் ைோன்.

மனிைனின் தககளும் கண்களும் ஆற் றல் மிக்கதே. அேன் மூதள

மபரியது. தககளும் கண்களும் மூதளயுைன் சரியோக
இதணந்துமகோண்ைன. அேன் மற் றவிலங் குகதள விை ஆற் றல்
மிகுந்ைேன் ஆனோன்.

அேன் மற் றவிலங் குகதள அடிதமயோக்கினோன். மபரிய சமூகங் களோக

மோறினோன். அேன் அரசுகதள அதமை்ைோன். மபரிய நகரங் கதள
உருேோக்கிக்மகோண்ைோன். பூமியில் உள் ள நீ ர், உணவு ஆகியேற் தற
பயன்படுை்திக்மகோண்ைோன்

மனிைன் பூமியில் உள் ள ஆற் றல் கதள பயன்படுை்திக்மகோண்ைோன்.

தீதய கண்டுபிடிை்ைோன். நீ ரின் விதசதய கண்டுபிடிை்ைோன். சக்கரை்தை
கண்டுபிடிை்ைோன். மின்சோரம் கண்டுபிடிை்ைோன். இயந்திரங் கதள
உருேோக்கிக் மகோண்ைோன்
அேன் விண்மேளியில் பறந்ைோன். சூரியனின் ேை்ைை்தை விை்டு
மேளிவய வேறு வகோள் களுக்குச் மசன்றன. அங் வகைோன் அேன் அந்ை
சூரியதனக் கண்டுபிடிை்ைோன். அந்ைச் சூரியதன மஞ் சள் குள் ளன் என்று
அதழை்ைோன். அந்ை சிறிய வகோளுக்கு ைங் கை்துளி என்று மபயரிை்ைோன்.

ஏமனன்றோல் அந்ை வகோள் கந்ைகை்ைோல் ஆனது. கந்ைகம்

மஞ் சள் நிறமோனது. விண்மேளியில் இருந்து போர்க்தகயில் அந்ை வகோள்
ைங் கை்துளி வபோல மின்னியது.

மனிைர்கள் ைோன் ைங் கை்துளி என்ற வகோளில் அந்ைக் கண்ணோடிக்

குமிழுதய அதமை்ைேர்கள் . உள் வள அேர்கள் இயந்திரங் கதள
அதமை்ைோர்கள் . அந்ை சிறிய கோை்தை அங் வக உருேோக்கியது
அேர்கள் ைோன்.

குழந்தை எண்கதளயும் கோலக்கணக்தகயும் மைரிந்துமகோண்ைது.

மனிைர்கள் அங் வக அந்ை கண்ணோடிக் குமிழிதய விை்டுப் வபோய்
ஒன்றதர லை்சம் ஆண்டுகள் ஆகிவிை்டிருந்ைன.

பூமி மிகமிகை் மைோதலவில் இருந்ைது. அந்ை வகோதளச் சுற் றி பலவகோடி

கிவலோமீை்ைர் மைோதலவுக்கு உயிர்கள் ேோழும் வகோள் கவள இல் தல.
ஆகவே அேர்கதளப் போர்க்கவே ேோய் ப் பில் தல.

குழந்தை பைங் களில் ைன்தனப் வபோன்ற குழந்தைகதளப் போர்ை்ைது.

அக்குழந்தைகள் ேளர்ந்து மபரியேர்கள் ஆேதைப் போர்ை்ைது.
பலேதகயோன விலங் குகதளயும் பறதேகதளயும் போர்ை்ைது

மனிைர்களின் ஆண், மபண் என இரண்டு ேதக உண்டு என்று குழந்தை

அறிந்ைது. ைோன் ஒரு மபண் என்று மைரிந்துமகோண்ைது. மனிைர்களுக்கு
மபயர்கள் வேண்டும் என்று அறிந்ைது. மபண்களுக்கோன மபயர்கதள
குழந்தை வைடியது. பலமபயர்கதள அது வயோசிை்துப் போர்ை்ைது.

எல் லோ மபயருக்கும் ஓர் அர்ை்ைம் இருந்ைது. அல் லது ஏைோேது வநோக்கம்

இருந்ைது. மபயர் ேழியோக ஒருேர் எந்ை இைை்தைச் வசர்ந்ைேர் என்று
மைரிந்ைது. எந்ை குழுதேச் வசர்ந்ைேர் என்று மைரிந்ைது. மபயர்கள்
ேழியோக ஒருேரிைமிருந்து ஒருேர் வேறுபை்ைனர்.
ஆனோல் ைோன் எந்ை இைை்தையும் வசர்ந்ைேள் அல் ல. எந்ை குழுவிலும்
இல் தல. எேரிைமிருந்தும் வேறுபை்டு மைரியவேண்டிய வைதேயும்
இல் தல. அப் படிமயன்றோல் என்ன மபயர் சரியோக இருக்கும் ?

குழந்தை வயோசிை்துப் போர்ை்ைது. மபயர் என்றோல் சம் ை் கிருைை்தில்

நோமம் . ஆங் கிலை்தில் அச்மசோல் மகோஞ் சம் மோறுபை்டு வநம் என
இருந்ைது. பிரோகிருைை்தில் அது ைதலகீழோக மோறி மந என்று
ஆகியது.ைமிழிலும் நோம் என்றோல் ைங் கதளக் குறிக்கும் .

அந்ை ேோர்ை்தை குழந்தைக்கு பிடிை்திருந்ைது.அது ைனக்கு நோமி என்று

மபயர் சூை்டிக்மகோண்ைது. மபயர்மகோண்ைேள் என்று அைற் குப் மபோருள் .
ைோவன ஆனேள் என்றும் மபோருள் மசோல் லலோம் .ை்

அே் ேோறோக அந்ைப் மபண்குழந்தை நோமி என்று மபயர்மகோண்ைோள் .

நோமி அந்ை ைன்னந்ைனிதமயோன வகோளில் ைன்னந்ைனியோக இருந்ைோள் .
7.கை்ைற் றவள்
நோமி அந்ை கண்ணோடிக் குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்டிவலவய ேளர்ந்ைோள் .
குரு அேளுக்குக் கற் றுக்மகோடுை்துக்மகோண்வை இருந்ைது. அேள் அங் வக
இருந்ை உதைகதள கண்டுபிடிை்து அணிந்துமகோண்ைோள் . .

அந்ைக் கணிப் மபோறியில் ஏரோளமோன மசய் திகள் இருந்ைன. அதே

மனிைர்களோல் மைோகுக்கப் பை்ைதே. மனிைன் குரங் குநிதலயில் இருந்து
பரிணோமம் அதைந்ைதுவம ைன் அறிதே ஒன்றோகை் திரை்ை
ஆரம் பிை்ைோன். அதுைோன் மனிைதன விலங் குகளில் இருந்து
வேறுபடுை்தியது. அேதன பூமிதய முழுதமயோக மேல் ல தேை்ைது.

ஒரு மனிைன் ைோன் கற் றதை அதனேருக்கும் மைரிவிை்ைோன்.

அதனேரும் அறிந்ை ஞோனம் ஒன்றோக திரண்டு இருந்ைது.
அறிமேல் லோம் அதனேருக்கும் மசோந்ைமோனைோக மேளிவய இருந்ைது.
புதிைோக பிறந்ை குழந்தை அந்ை ஒை்டுமமோை்ை ஞோனை்தையும்
கற் கமுடிந்ைது. அதுைோன் கல் வி என்பது.

கல் விைோன் மனிைனின் ைனி அதையோளம் . ஒரு குழந்தைக்கு அதுேதர

மனிைர்கள் அறிந்ை அதனை்தையுவம கற் க ேோய் ப் பு கிதைக்கிறது.
அதிலிருந்து அது வமவல சிந்திக்கிறது. அைன் சிந்ைதனகளும் அந்ை
ஒை்டுமமோை்ைை்தில் வசர்கின்றன.

மனிை சிந்ைதனகதள ஒன்றோகை் திரை்டுேைற் வக மமோழிகள்

உருேோயின. மமோழிகதள எழுதிதேக்கை் மைோைங் கியவபோது நூல் கள்
உருேோயின. அச்சிடும் ேழக்கம் ேந்ைவபோது நூல் கள் மபருகின.
நூல் களில் மனிைன் அறிந்ைதே எல் லோம் பதிேோகி இருந்ைன.

நூலகங் களில் பலவகோடி மனிைர்கள் பற் பல ைதலமுதறக்கோலம்

ேோழ் ந்து அறிந்ை அறிவு முழுக்க திரை்டி தேக்கப் பை்டிருந்ைது.அதை
அடுை்ை ைதலமுதறயினர் கற் றுக்மகோண்ைோர்கள் .பலமமோழிகளில்
இருந்ை நூல் கதள மனிைர்கள் ஒன்வறோமைோன்று மமோழிமபயர்ை்ைோர்கள் .

அைன்பின் கணிப் மபோறி ேந்ைது. கணிப் மபோறியில் உலகிலுள் ள எல் லோ

நூல் கதளயும் ஓரிைை்தில் வசர்ை்ைனர். இதணயம் ேந்ைவபோது மனிை
அறிமேல் லோம் வமலும் வமலும் இதணந்ைது. அைன்பின் மனிை
அறிமேன்பது ஒன்வற என்று ஆகியது
மனிைஅறிவு அதனை்தையும் கணிப் மபோறிகளில் வசமிக்க முடிந்ைது.
வைதே என்றோல் சரியோக எடுக்கவும் முடிந்ைது. அே் ேோறு ஒே் மேோரு
மனிைனும் மனிைகுலை்தின் எல் லோ அறிதேயும் ைன் கணிப் மபோறியில்
தேை்திருந்ைோன். மநடுங் கோலம் முன்பு மனிைர்கள் மகோண்டுேந்ை
அறிவுைோன் அங் வக கணிப் மபோறியில் வசமிக்கப் பை்டிருந்ைது.

அந்ை கணிப் மபோறியில் எல் லோ மசய் திகளும் இருந்ைன. பூமியிலிருந்ை

எல் லோ ைோேரங் கதளப் பற் றியும் அதில் மசோல் லப் பை்டிருந்ைது. எல் லோ
பூச்சிகதளப் பற் றியும் பறதேகதளப் பற் றியும் அதில்
மசோல் லப் பை்டிருந்ைது. எல் லோ விலங் குகதளப் பற் றியும் எல் லோ
மபோருை்கதளப் பற் றியும் அதில் பதிவு மசய் யப் பை்டிருந் ைது.

அந்ை கணிமபோறி ஒரு மோமபரும் கதலக்களஞ் சியம் . அதில்

ஆயிரம் வகோடி ைகேல் களுக்குவமல் இருந்ைது. ஆகவே பூமியிலிருந்ை
மனிைர்களுக்கு இருந்ை எல் லோ அறிவும் நோமிக்குக் கிதைை்ைது. குரு என்ற
அந்ை மமன்மபோருள் அை்ைதன அறிதேயும் வைதேயோனபடி
அளிக்கக்கூடியைோக இருந்ைது.

நோமி குருவிைம் வபசிக்மகோண்வை இருந்ைோள் . முைலில் ஓதசயிை்டு

வபசினோள் . “நோன் இங் வக இருக்கிவறன்” என்று அேள் குருவிைம்
மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , நீ இங் வக இருக்கிறோய் ” என்று குரு மசோன்னது.

“நோன் மை்டுவம இங் வக இருக்கிவறன்” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , நீ மை்டுவம இங் வக இருக்கிறோய் ” என்று குரு மசோன்னது.

“இந்ை இைம் என்னுதையது” என்று நோமி மசோன்னோள்

“ஆமோம் , இந்ை இைம் உன்னுதையது” என்று குரு மசோன்னது.

“ஆனோல் நோன் இங் வக நின்றுவிைமோை்வைன்” என்று நோமி மசோன்னோள்

“ஆமோம் , நீ இங் வக நின்றுவிைக்கூைோது” என்று குரு மசோன்னது.

“நோன் கை்டுப் பைமோை்வைன். நோன் சுைந்திரமோக இருப் வபன்” என்று நோமி

மசோன்னோள் .
“ஆமோம் , நீ கை்டுப் பைக்கூைோது. நீ சுைந்திரமோனேள் ” என்று குரு
மசோன்னது.

நோமி குருவிைம் ைன் எண்ணங் கதள மசோன்னோள் . ைன்

உணர்ச்சிகதளயும் மசோன்னோள் .வபசப் வபச அேளுக்குள் சிந்ைதன
ேளர்ந்ைது. விழிை்திருக்கும் வநரமமல் லோம் சிந்ைதன ஓடியது. ஆகவே
அேள் வபசோை வநரவம இல் தல.

குரு கணிப் மபோறியில் இருந்ை உணரிக் கருவிகதள பயன்படுை்தி

அேதள போர்ை்துக்மகோண்டிருந்ைது. அேள் வபச்தச அது வகை்ைது.
அேளுதைய உைடுகதள வலசர் கதிரோல் படிை்ைது. அேள் மேறுவம
உைை்தை அதசை்ைோவல அது படிக்க ஆரம் பிை்ைது. ஆகவே அேள்
ஓதசயிை்டு வபசுேது குதறந்ைது.

அைன்பின் அேள் ேோயோல் வபசவேண்டிய வைதே இருக்கவில் தல.

அேள் உைடுகள் மை்டும் அதசந்ைன. அேள் ைனக்குள் வபசிக்மகோண்வை
இருந்ைோள் . “நோன் இந்ை கல் தல எடுப் வபன்” என்று அேள் மனதுக்குல்
மசோன்னோள் . “நோன் இந்ை கல் தல வீசுவேன்” என்று வமலும் மசோன்னோள் .
“இந்ைக் கல் சிறியது” என்றோள் . “இந்ைக் கல் அந்ைக்கல் தலவிை
மபரியது” என்று மசோன்னோள் .

அேள் ைோன் மசய் ேதை முைலில் மசோன்னோள் . அைன்பின்மசய் ய

நிதனப் ப்தை மசோல் ல ஆரம் பிை்ைோள் . பிறகு முன்வப மசய் ைேற் தறச்
மசோன்னோள் . பிறகு மசய் ைதே, மசய் பதே, மசய் ய நிதனப் பதே
ஆகிய மூன்தறயும் கலந்து மசோல் லிக்மகோண்ைோள் . கைந்ைகோலம்
நிகழ் கோலம் எதிர்கோலம் ஆகிய மூன்றிலுவம அேள் மனம் மசயல் பை்ைது.

அைன்பின் அேள் மசோல் லிக்மகோள் ேதும் நின்றது. ேோய் மை்டும் சற் று

அதசந்ைது. மசோற் கள் அேளுக்க்ள் ஓடிக்மகோண்வை இருந்ைன. அேள்
விழிை்திருக்கும் வநரம் ல் லோம் அேளுக்குள் வபச்சு ஒன்று ஓடியது.

அந்ைப் வபச்தச ஒருநோள் அேவள கேனிை்ைோள் . அது என்ன என்று அேள்

வயோசிை்ைோள் . குருவிைம் அதைப் பற் றிக் வகை்ைோள் .

“குரு, நோன் எப் வபோதும் வபசிக்மகோண்வை இருக்கிவறன். ஏன்?” என்று

அேள் வகை்ைோள் .
“அந்ைப் வபச்சு உன் மூதளக்குள் ஓடுகிறது. மூதளயின் ஒரு
மசயல் போடு” என்று குரு மசோன்னது.

“அைன் மபயர் என்ன?” என்று நோமி வகை்ைோள் .

‘அைன் மபயர்ைோன் மனம் என்பது. உனக்கு இப் வபோது மனம்

உருேோகிவிை்ைது” என்று குரு மசோன்னது.

“என் மனதுக்கு என்ன மபயர்?” என்று அேள் வகை்ைோள் .

”சிை்ைம் என்று மனதுக்கு மபயர்” என்று குரு மசோன்னது.

நோமி சிை்ைம் என்று மசோல் லிக்மகோண்ைோள் . பிறகு “நோன் வேறு சிை்ைம்

வேறோ?”என்று வகை்ைோள்

“இல் தல. நீ ைோன் சிை்ைம் . ஆனோல் உனக்குள் அது ைனியோக ஓடும் . நீ

இங் வக விதளயோடும் வபோது சிை்ைம் வேமறங் வகோ இருக்க முடியும் ”

“எப் படி?” என்று நோமி வியப் புைன் வகை்ைோள்

“ஏமனன்றோல் சிை்ைம் கை்ைற் றது” என்று குரு மசோன்னது. “உன் உைல்

இந்ை மதலகதளப் வபோல. உன் சிை்ைம் அைன்வமல் ஓடும் கோற் றும்
ஒளியும் வபோல”

நோமி வியப் புைன் மேளிவய மைரிந்ை மதலகதளப்

போர்ை்ைோள் .ைன் மநஞ் சில் தகதேை்து “நோனும் என் சிை்ைமும் ” என்று
நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , நீ யும் உன் சிை்ைமும் இருக்கிறீர்கள் ” என்று குரு மசோன்னது.

“என் மபயர் நோமி. என் சிை்ைை்தின் மபயர் சிை்தை” என்று நோமி

மசோன்னோள் .

அே் ேோறு நோமி ைனக்கு “சிை்தை” என்று வமலும் ஒரு மபயர்

சூை்டிக்மகோண்ைோள் .
8.ஜவளி
நோமி ஒே் மேோருநோளும் கற் றுக்மகோண்வை இருந்ைோள் . அேள் அறிவு
விரிேதைந்ைபடிவய ேந்ைது. அங் கிருந்ை எல் லோச் மசடிகதளயும் எல் லோ
மரங் கதளயும் அேள் அறிந்துமகோண்ைோள் . எல் லோ பூச்சிகளும்
பறதேகளும் அேளுக்குை் மைரியேந்ைன.ஒரு கை்ைை்தில் அேளுக்கு
அந்ை சிறிய கோடு வபோைோமலோகியது.

அந்ை கண்ணோடிக்குமிழி மனிைர்களோல் மசய் யப் பை்ைது என்று அேள்

அறிந்ைோள் . அது ேதர அது அப் படி உருேோக்கப் பை்ைது என்வற அேளுக்கு
மைரிந்திருக்கவில் தல. அந்ை கண்ணோடிச்சுேரும் இயற் தகைோன்
என்றுைோன் நிதனை்ைோள் . அங் வக வபோனோல் முை்டிக்மகோண்டு
நிற் கவேண்டும் என்றுமை்டும் அறிந்திருந்ைோள்

கண்ணோடிச் சுேருக்கு அப் போல் அந்ை வகோள் மிகப் மபரிைோக விரிந்து

கிைந்ைது. மதலகளும் பள் ளை்ைோக்குகளும் இருந்ைன. மஞ் சள் நிறமோன
புழுதிமண் நிதறந்திருந்ைது.

நோமி அே் ேப் வபோது ேந்து அந்ைக் கண்ணோடிக்குமிழியின் சுேர் அருவக

ேந்து முகை்தை ஒை்டிதேை்து நின்றோள் . மநடுவநரம் மேளிவய
போர்ை்துக்மகோண்வை அமர்ந்திருந்ைோள் .

உள் வள இருந்ை கோை்டுக்கு வநர் மோறோக இருந்ைது மேளிவய இருந்ை

நிலம் . அங் வக உயிரதசவே இல் தல. போதறகளின் அடுக்குகளோலோன
மதலகள் மை்டும் மைோதலதூரம் ேதர மைரிந்ைன.

அந்ை மதலப் போதறகள் மபோன்மஞ் சள் நிறமோனதே.

அடுக்கடுக்கடுக்கோக மேடிை்து மேடிை்து நின்றிருந்ைன. அேற் றுக்கு
நடுவே மஞ் சள் நிறமோன புழுதி நிதறந்திருந்ைது.

அங் வக கோற் று வீசுேது மைரிந்ைது. கோற் றில் புழுதி புதகவபோல

அதலயதலயோக பறந்ைது.மநளிந்து மநளிந்து படிந்ைது.கூர்ந்து
போர்ை்ைவபோது அந்ை புழுதியின் அதலகள் நகர்ந்துமசல் ேது மைரிந்ைது.

நோமி நோள் வைோறும் பகல் முழுக்க மேளிவய போர்ை்துக் மகோண்டிருந்ைோள் .

கோதலயில் மைற் வக மஞ் சள் குள் ளன் என்ற சூரியன் உதிை்ைது. அது
மிகப் மபரியைோக இருந்ைது. மதலகளுக்குப் பின்னோல் ஒரு மதலவபோல
எழுந்ைது. ைங் கை்ைோலோன மோமபரும் வகோப் தபதய கவிழ் ை்து
தேை்ைதுவபோல அது வைோன்றியது.

அது மிகப் மபரிைோக இருந்ைோலும் மேப் பம் குதறவு. மேளிச்சமும்

மமன்தமயோனது. அதிகோதலயில் சூரியன் கருஞ் சிேப் போக இருந்ைது.
மதலப் போதறகள் எல் லோம் கனல் கை்டிகள் வபோல சுைர்விை்ைன. சூரியன்
வமவலறும் வபோது சிேப் புநிறம் மகோஞ் சம் மேளிறியது. தீயின்
மசம் மஞ் சள் நிறம் ேந்ைது. மதலப் போதறகமளல் லோம் மபோன்வபோல
ஆயின.

உச்சிவேதளயில் மேளிவய எல் லோவம மஞ் சள் நிறமோக மைரிந்ைன.

சூரியன் ேைக்வக மசன்று மதறயும் வபோது மீண்டும் சிேப் புநிறம்
அைர்ந்து ேந்ைது. சிேப் பு நிறமமல் லோம் கருஞ் சிேப் போக ஆகியது.
சூரியன் மதலகளுக்கு அப் போல் மதறந்ைது.

இரவில் மதலகள் நிழல் களோக மோறின. ைதலக்குவமல் நை்சை்திரங் கள் ,

வகோள் கள் , விண்கற் கள் ஆகியதே நிதறந்ை ேோனம் பரவியிருந்ைதை
நோமி கண்ைோள் .

மஞ் சள் குள் ளன் சூரியனுக்கு நிலவுகள் இல் தல. ஆனோல் ேோனை்தில்
ஆயிரகணக்கோன விண்கற் கள் இருந்ைன. அந்ை விண்கற் களில் பல
நை்சை்திரங் கதளவிை மபரியதே. அேற் றில் சில விண்கற் கள் சிேப் பு
நிறமோன பந்து வபோலிருந்ைன. சில விண்கற் கள் மஞ் சளோக
ஆரஞ் சுப் பழம் அளவில் இருந்ைன. சில விண்கற் கள் மநல் லிக்கோய்
அளவில் மேண்ணிறமோக சுைர்விை்ைன.

நூற் றுக்கணக்கோன விண்கற் கள் மின்மினிகள் வபோல பறந்ைன. பல

விண்கற் களுக்கு நீ ளமோன ேோல் இருந்ைது. ஒரு துளி சிேப் பு தமதய
தகயோல் மைோை்டு நீ ை்டி அழிை்ைதுவபோல அந்ை ேோல் வைோன்றியது.

மபரும் போலோன விண்கற் கள் அந்ைக் வகோள் சுழல் ேதுவபோல

ேைக்கிலிருந்து மைற் கோகச் மசன்றன. ஆகவே அதே மிகமமல் ல மிைந்து
மசன்றன. சில சிறிய விண்கற் கள் எதிர்ை்திதசயில் மசன்றன. அதே
இருண்ை ேோனை்தில் வேகமோகச் மசன்றன.அேற் றின் ஒளி தீயோல் வகோடு
இழுை்ைதுவபோல வைோன்றி மதறந்ைது.

இரவுமுழுக்க ேோனில் விண்கற் கள் மசன்றுமகோண்வை இருந்ைன.

அேற் றின் ஒை்டுமமோை்ை மேளிச்சம் நிலமேோளி வபோல கீவழ
பரவியிருந்ைது. சிேந்ை ஒளி அது. கீழிருந்ை மதலப் போதறகள் அந்ை
ஒளியில் மமன்தமயோக மின்னிக்மகோண்டிருந்ைன. ைதரயில்
பரவியிருந்ை புழுதியின் அதலகளும் பளபளை்ைன.

நோமி சிலநோள் இரவு முழுக்க அங் வகவய அமர்ந்து

போர்ை்துக்மகோண்டிருந்ைோள் . அந்ைக்குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்டில் ேோழ் ந்ை
பறதேகளும் பூச்சிகளும் பூமியில் இருந்து ேந்ைதே. பூமிக்குரிய
சூரியனுக்கோக அதே பழகியிருந்ைன. ஆனோல் அங் வக ேந்து ஒன்றதர
லை்சம் ஆண்டுகள் ஆகிவிை்ைன. எனவே அதே அங் வக இருந்ை
சூரியனுக்கோக ைகேதமவு மகோண்டிருந்ைன.

அதிகோதலயில் மைற் வக சூரியனின் மேளிச்சம் மைரிேைற் கு முன்போக

கரிச்சோன் எனப் படும் சிறிய குருவி ஓதசயிை்ைது. அைன்பின் கோகங் கள்
கதலந்து ஓதசயிைை் மைோைங் கின. சூரியனின் விளிம் பிலிருந்து
மேளிச்சம் மை்டும் மைரிந்ைதுவம வசேல் வகோழி மகோக்கரக்வகோ என்று
கூவியது. சூரியன் வைோன்றியதும் ேோலன்குருவி மசங் குை்ைோக ேோனில்
எழுந்து டிரீை் ை்ரீை் என்று கூவிவிை்டு கீவழ இறங் கியது.

சூரியன் வைோன்றியதும் கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் இருந்ை கோை்டில்

உறங் கிக்மகோண்டிருந்ை எல் லோ பறதேகளும் விழிை்மைழுந்ைன.
அேற் றின் ஓதச உரக்க எழுந்ைது. பகலில் ேோழும் உயிர்கள் அதனை்தும்
விழிை்மைழுந்ைன. சூரியன் வைோன்றுேைற் கு முன்னவர இருளில் ேோழும்
உயிரினங் கள் மதறவிைங் களில் அைங் கிவிை்ைன.

நோமி பிறந்ைது முைல் குமிழிக்குள் நிகழ் ேதை எல் லோம்

போர்ை்துக்மகோண்டுைோன் இருந்ைோள் . ஆனோல் அது அப் படி ஓர்
அற் புைமோன நிகழ் வு என்பதை அேள் மேளியுலதகப் போர்ை்ைபிறகுைோன்
உணர்ந்ைோள் . மேளியுலகிலிருந்ை மேறுதமயுைன் ஒப் பிடும் வபோதுைோன்
அேளோல் அதை அறியமுடிந்ைது.

நோமி கண்ணோடிச்சுேருக்கு உள் வளயும் மேளிவயயும் மோறிமோறிப்

போர்ை்ைோள் . உள் வள எல் லோம் மோறிக்மகோண்வை இருந்ைன. மேயிலின்
நீ ளம் மோறியது. அைற் கு ஏற் ப நிழல் கள் மோறின. கோதலயில் மலர்களில்
வைன் குடிை்ை பூச்சிகளும் பறதேகளும் மேயில் ஏறியதும்
இதலகளுக்குள் பதுங் கி அமர்ந்ைன. உச்சிமேயிலில் எல் லோ
பறதேகளும் ஓய் மேடுை்ைன. மோதலயோனவபோது மீண்டும்
பறதேகளும் பூச்சிகளும் மேளிவய ேந்ைன.
அதேமயல் லோம் நன்றோகை் திை்ைமிை்டு நதைமபறுேது வபோலிருந்ைது.
ஆனோல் கூர்ந்து போர்ை்ைவபோது ஒே் மேோருமுதறயும் சிறிய வேறுபோடுகள்
மைரிந்துமகோண்வை இருந்ைன. போர்க்கப் போர்க்க அந்நிகழ் வு முற் றிலும்
புதியைோகவும் வைோன்றியது.

அப் படிவய போர்தேதய திருப் பி குமிழிக்கு மேளிவய போர்ை்ைோள் . அங் வக

ஒன்றுவம நிகழோமலிருப் பது அேளுக்குை் திதகப் தப அளிை்ைது.
மதலகள் அப் படிவய இருந்ைன. மண் அப் படிவய இருந்ைது.
ஒே் மேோன்றும் அப் படிவய இருந்ைன.

நோமி கோலம் என்பதைப் பற் றி படிை்திருந்ைோள் . அேளுக்கு கோலம்

என்றோல் என்ன என்று அப் வபோது புரிந்ைது. உயிர்களில் நிகழ் ேதுைோன்
கோலம் . அந்ைக் குமிழிக்குள் நிகழ் ந்துமகோண்டிருந்ைது கோலம் ைோன்.
அதை மணிகளோகவும் நிமிைங் களோகவும் மநோடிகளோகவும்
பகுை்துக்மகோள் ள முடியும் .

அந்ை குமிழியின் உயிர்களில் எல் லோம் கோலம் நிகழ் ந்ைது. பூச்சிகளிலும்

பறதேகளிலும் கோலம் நிகழ் ந்ைது. பூச்சிகள் முை்தையிை்ைபின் சிறகுகள்
உதிர்ந்து இறந்ைன. முை்தைகளிலிருந்து புழுக்கள் மேளிேந்ைன. அதே
கூை்டுப் புழுேோகின. அேற் றிலிருந்து புதிய பூச்சிகள் ேந்ைன.

பறதேகள் சிறகடிை்து பறந்து களிை்ைன. முை்தையிை்டு ேோழ் ந்து

முதிர்ேதைந்ைன. சிறகுகள் உதிர்ந்து மசை்து விழுந்ைன. அேற் தற
போக்டீரியோக்களும் பூச்சிகளும் உண்ைன. அேற் றின் முை்தைகளில்
இருந்து புதிய பறதேகள் ேந்ைன.

மரங் களில் புதிய ைளிர்கள் எழுந்து இதலகள் ஆக மோறின. மரங் களில்

இருந்து பழுை்ை இதலகள் உதிர்ந்துமகோண்வை இருந்ைன. முதிர்ந்ை
மரங் கள் பை்டுப் வபோயின. விதைகள் முதளை்து புதிய மரங் கள்
ேளர்ந்ைன. கோலம் அே் ேோறு மீண்டும் மீண்டும் நதைமபற் றுக்மகோண்வை
இருந்ைது.

கோலம் அந்ை உயிர்களில் நிகழ் ந்துமகோண்வை இருந்ைது. பை்டுப் வபோன

மசடி எங் வக இருக்கிறது? அது கைந்ைகோலை்தில் இருக்கிறது,
நிகழ் கோலை்தில் அது இல் தல.முதளக்கும் விதைக்குள் என்ன
இருக்கிறது? எதிர்கோலை்தில் ேளரப் வபோகும் மசடி இருக்கிறது.
ஒரு ைளிர் நிகழ் கோலை்தில் இருந்து எதிர்கோலம் வநோக்கி ேளர்கிறது. சருகு
நிகழ் கோலை்தில் இருந்து இறந்ைகோலம் வநோக்கிச் மசல் கிறது. நோம் அந்ை
மூன்று கோலை்தையும் மைளிேோக உணர்ந்ைோள் .

ைதரயில் ஒரு வகோடு வபோை்டுவிை்டு அேள் முன்னோல் ேந்ைோள் . திரும் பிப்

போர்ை்து அந்ைக் வகோடு இறந்ைகோலை்தில் உள் ளது என்று நிதனை்ைோள் .
முன்னோல் ஒரு வகோடு வபோைவேண்டும் என்று திை்ைமிை்ைோள் . அந்ை வகோடு
எதிர்கோலை்தில் உள் ளது.

அேள் எப் வபோதும் நிகழ் கோலை்தில் இருந்ைோள் . ஆனோல் இறந்ை

கோலை்தையும் எதிர் கோலை்தையும் அேளோல் உருேோக்க முடிந்ைது. அேள்
இறந்ைகோலை்தில் இருந்து எதிர்கோலம் வநோக்கிச் மசன்று மகோண்வை
இருந்ைோள் .

நோமி மேளிவய இருந்ை உலதகப் போர்ை்ைோள் . அங் வக கோலம் இல் தலயோ

என்று வியப் பதைந்ைோள் . அங் வக அதசவுகள் உள் ளன என்பதைக்
கண்ைோள் . அேள் மணலில் மமன்தமயோன அதலகள் அடிப் பதைப்
போர்ை்ைோள் .

அேள் மணலின் அதலகதள எண்ண ஆரம் பிை்ைோள் . எண்ணிக்தக

ஓடிக்மகோண்வை இருந்ைது. ஒரு கணை்தில் அேள் இன்மனோரு அறிைதல
அதைந்ைோள் . அேள் அப் படி கணக்கிை ஆரம் பிை்ைதுவம மேளிவயயும்
நிகழ் கோலம் என்ற ஒன்று உருேோனது. நிகழ் கோலம் ேந்ைதுவம
இறந்ைகோலமும் எதிர்கோலமும் ேந்ைன.

அழிந்ை அதலகள் இறந்ைகோலை்தில் இருந்ைன. ேரப் வபோகும் அதலகள்

எதிர்கோலை்தில் இருந்ைன. கண்மணதிவர உள் ளதே நிகழ் கோலை்தில்
இருந்ைன.

அேள் மேளிவயயும் கோலம் நிகழ் ேதை உணர்ந்ைோள் . அப் படிமயன்றோல்

எேரோேது போர்க்கும் வபோதுைோன் கோலம் நிகழ் கிறது.யோரும்
போர்க்கோைவபோது கோலம் இல் தலயோ என்ன? அேள் அங் வக
இல் லோமலோனோல் என்ன ஆகும் ? அப் வபோது கோலம் இருக்கோைோ?

அேள் இல் லோவிை்ைோலும் குமிழிக்கு உள் வள மசடிகளும் மரங் களும்

உயிர்களும் இருக்கும் . அேற் றில் கோலம் நிகழ் ந்துமகோண்வை இருக்கும் .
அவைவபோல குமிழிக்கு மேளிவயயும் போதறகள் இருக்கும் . அதே
உதைந்து விழுந்துமகோண்வை இருக்கும் . மண்ணில் அதலகள்
நிகழ் ந்துமகோண்வை இருக்கும் . அப் படிமயன்றோல் அேற் றிலும் கோலம்
நிகழ் ந்துமகோண்வைைோன் இருக்கும் .

ஆனோல் அந்ைக்கோலம் எேரோலும் அறியப் பைோை கோலம் . எேரும் அதை

அளவிைவில் தல. ஆகவே அதில் இறந்ைகோலம் , நிகழ் கோலம் , எதிர்கோலம்
என்ற பிரிவிதன இல் தல.

அப் படிமயன்றோல் கோலம் என்பது இரண்டுேதக. அளவிைப் பை்ை கோலம் ,

அளவிைப் பைோை கோலம் . அளவிைப் பைோை கோலை்தை அளவிைப் படும்
கோலமோக ஆக்குேது யோர்? அதை அளவிடும் அேள் ைோன்.

நோமி ைன்தன கோலை்தை உருேோக்குபேள் என்று

நிதனை்துக்மகோண்ைோள் . கணிப் மபோறியின் மபயர்களில் அேள்
வைடினோள் . அதில் கோலிதக என்ற மபயர் இருந்ைது. கோலிதக என்றோல்
கோலை்தை உருேோக்குபேள் என்று மபோருள்

அேள் ைனக்கு கோலிதக என்றும் மபயர் சூை்டிக்மகோண்ைோள் . இரண்டு

தககதளயும் விரிை்து சிரிை்ைபடி “நோன் கோலிதக!”என்று
மசோல் லிக்மகோண்ைோள் .

“கோலிதக! கோலிதக” என்று மசோல் லிக்மகோண்வை அேள் மேளிவய

திகழ் ந்ை அந்ை நிலை்தை போர்ை்ைோள் . அந்ை நிலம் கண்ணோடிக்கு அப் போல்
இருந்ைது. ஆனோல் அங் வகயும் அேள் ைோன் கோலை்தை
நிகழ் ை்திக்மகோண்டிருந்ைோள் . அேளுக்கு அந்ை நிதனப் பு மகிழ் சசி
் தய
அளிை்ைது

அேள் அந்ை மமன்தமயோன மணலில் நைப் பதுவபோல

நிதனை்துக்மகோண்ைோள் . மதலகளில் ஏறுேைோகவும் போதறகள் வமல்
நிற் பைோகவும் எண்ணிக்மகோண்ைோள் .

மேளிவய மசன்று நிற் பதை கற் பதன மசய் ைதுவம நோமி கிளர்ச்சி
அதைந்ைோள் . அேள் உைவன மேளிவய மசல் லவேண்டும் என்றும்
விரும் பினோள் . மேளிவய மசன்வற ஆகவேண்டும் என்ற ைவிப் தப
அதைந்ைோள் .
அதுேதர அேள் மேளிவய மசல் லமுடியும் என நிதனக்கவில் தல.
ஆகவே மேளிவய மசல் லவேண்டும் என எண்ணவில் தல. எனவே
அைற் கோன ேழிதய வைைவில் தல.

மேளிவய மசல் லும் ேழிதயை் வைடியதுவம மேளிவய மசல் லமுடியும்

என்பதும் அேளுக்கு மைரிந்ைது. அங் வக ேந்ைேர்கள் எப் படி
ேந்திருப் போர்கள் ? எப் படி மேளிவய மசன்றிருப் போர்கள் ?

நோமி கணிப் மபோறிதய ஆரோய் ந்ைோள் . வைடிை்வைடி அேள் மேளிவய

மசல் லும் ேழிதயக் கண்டுபிடிை்ைோள் . அங் கிருந்து மேளிவய மசல் ல ஒரு
சுரங் கப் போதை இருந்ைது. அது உவலோகமூடியோல் மூைப் பை்டிருந்ைது.
அந்ை கைவின் பூை்டு கணிப் மபோறியோல் கை்டுப் படுை்ைப் பை்ைது

மேளிவய உள் ள கோற் றில் ஆக்ஸிஜன் மிகக்குதறவு. அங் வக கூடுைலோக

இருந்ைது தநை்ரஜன். ஆகவே உரிய ஆக்ஸிஜதன கூைவே
எடுை்துக்மகோண்டு வபோகவேண்டும் . எதையில் லோை ஆக்ஸிஜன்
உருதளகள் அங் வக இருந்ைன. அேற் தற அேள் வைடி எடுை்ைோள்

மேளிவய கதிரியக்கமும் உண்டு. மனிை உைலில் உள் ள மசல் கதள

சிதைக்கும் கதிரியக்கம் மகோண்ைதே அதே.ஆகவே உரிய
கதிரியக்கை் ைடுப் பு உதைகளுைன்மை்டுவம மசல் லவேண்டும் .

நோமி கதிரியக்கை் ைடுப் பு உதைகதள அணிந்துமகோண்ைோள் . அேற் தற

அணிந்துமகோண்ைவபோது அேள் கூடுக்குள் இருக்கும் கூை்டுப் புழு வபோல
இருந்ைோள் .

பூச்சிகளின் முை்தைகளில் இருந்து புழுக்கள் மேளிேந்து கூடுகை்டி

உள் வள இருப் பதை அேள் கண்டிருந்ைோள் . கூை்தை உதைை்து அதே
மேளிேரும் வபோது சிறகுகள் இருக்கும் . பை்ைோம் பூச்சியோக அதே
பறக்கும் .

அந்ை உதைகள் மிகமிக எதையில் லோைதேயோக இருந்ைன. ஆனோல்

மிகவும் உறுதியோனதே. உயர்திணிவுமகோண்ை கோர்பன் இதழகளோல்
மசய் யப் பை்ைதே அதே

நோமி அந்ை சுரங் கப் போதையின் கைதேை் திறந்து உள் வள மசன்றோள் .

அைற் குள் மமன்தமயோன ஒளி விரிந்திருந்ைது. அேள் அைன் ேழியோக
நைந்து மசன்று இரண்ைோேது கைதே திறந்ைோள் .
நோமி மேளிவய மசன்று மேை்ைமேளியில் நின்றோள் . கூை்டுப் புழு கூை்தை
உதைை்து மேளிவய ேந்து ேண்ணை்துப் பூச்சியோக மோறியது வபோல அேள்
ைன்தனப் பற் றி நிதனை்துக்மகோண்ைோள் .
9. ைனிடம
நோமி மேளிவய ேந்து அந்ை மபோன்னிறமோன நிலை்தையும்
ேோனை்தையும் போர்ை்ைோள் . அேள் உள் வள இருந்து அதுேதர
போர்ை்துேந்ை நிலமும் ேோனமும் ைோன் என்று முைலில் வைோன்றியது.
ஆனோல் சற் றுவநரை்திவலவய வேறுபோடுகள் மைரியை் மைோைங் கின

ேோனம் வமலும் நீ லமோக இருந்ைது. மண் இளமஞ் சளோக மைரிந்ைது.

மதலகள் எல் லோம் இன்னும் மபரிைோக மைரிந்ைன. அேற் றின் மடிப் புகள்
ஆழமோனதேயோக இருந்ைன. அேள் அேற் தற வியப் புைன்
போர்ை்துக்மகோண்வை மசன்றோள் .

அேளோல் முைலில் அங் வக நிம் மதியோக உலே முடியவில் தல.

மனதுக்குள் ஒருேதகயோன பைபைப் பு இருந்துமகோண்வை இருந்ைது.
திரும் ப அந்ை கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ஓடிவிைவேண்டும் என்று
வைோன்றியது

அேள் அைற் குமுன் அந்ை திறந்ை மேளிக்கு ேந்ைதில் தல.

நோன்குபக்கமும் மரங் கவளோ மசடிகவளோ இல் லோை மேை்ைமேளி
அே் ேோறு ஒரு பைற் றை்தை அளிை்ைது.

அது ஏமனன்றோல் அேளுக்குள் அபோயம் பற் றிய எச்சரிக்தகயுணர்வு

இருந்ைது. அேள் எந்ை அபோயை்தையும் அறிந்ைதில் தல. ஆனோல் அேள்
உள் ளுணர்வில் அந்ை எச்சரிக்தகயுணர்ச்சி பதிேோகியிருந்ைது. அது
பூமியில் ேோழ் ந்ை அேளுதைய முன்வனோரிைமிருந்து ேந்ைது.மனிைர்கள்
குரங் குகள் வபோல கோடுகளில் ேோழ் ந்ைேர்கள் . அப் வபோது உருேோன
எச்சரிக்தகயுணர்வு அது

கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ேோழ் ந்ை எல் லோ உயிர்களிைமும் அந்ை

எச்சரிக்தகயுணர்வு இருந்ைது. முை்தையிலிருந்து மேளிேந்ைதுவம
குஞ் சுகள் எச்சரிக்தகயுணர்ச்சி அதைந்ைன. அேற் றுக்குவமவல
ஏைோேது நிழல் ஆடினோல் அஞ் சி ஒளிந்துமகோண்ைன.

நோமி முைல் நோள் சற் றுவநரம் ைோன் மேளிவய உலவினோள் . விதரவிவலவய

திரும் பி ஓடிேந்துவிை்ைோள் . குமிழிக்குள் அமர்ந்து அன்று அேள் வபோன
இைங் கதளப் போர்ை்துக்மகோண்டிருந்ைோள் . அேளுதைய கோலடிச்
சுேடுகள் அங் வக பதிந்திருந்ைன. ஆனோல் அேள் அகலமோன கோலடி
மகோண்ை கேச உதை அணிந்திருந்ைோள் . ஆகவே அந்ை கோலடிகள்
பள் ளமோக பதியவில் தல. சிறு அச்சுப் பைம் வபோலவே மைரிந்ைன.அதே
மமல் ல கோற் றில் கதலந்து மதறந்ைன

மறுநோளும் அேள் மேளிவய மசன்றோள் . அன்று இன்னும் மகோஞ் சம்

மைோதலவுக்குச் மசன்றோள் . அங் வக நின்று தகதய விரிை்து சுற் றிலும்
போர்ை்ைோள் . முைலில் இருந்ை பயம் குதறந்திருந்ைது. ஆகவே மகிழ் சசி
்
கூடுைலோக இருந்ைது

தககதள விரிை்து பறக்கவேண்டும் என்று அேளுக்குை் வைோன்றியது.

உரக்கக் கூச்சலிைவேண்டும் என்று மனதில் மேறி எழுந்ைது.
மகிழ் சசி
் யோல் அேள் சிரிை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் .

மநடுவநரம் அேள் அங் வக துள் ளிக்குதிை்து கூச்சலிை்டு

விதளயோடினோள் . அேளுதைய ஓதச அந்ை கேச உதைக்குள் ைோன்
ஒலிை்ைது. ஆனோலும் அேள் கூவிக்மகோண்வை இருந்ைோள் . முைலில் கூ கூ
கூ என்று கூவினோள் . அைன்பின் நோமி நோமி என ைன்மபயதர
கூவினோள் . கோலிதக கோலிதக என்று கூச்சலிை்ைோள்

மீண்டும் அந்ைக் கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ேந்து அமர்ந்ைோள் .

அப் வபோதுைோன் அந்ை வகோளில் வேறு எேரோேது இருக்கிறோர்களோ என்ற
எண்ணம் அேளுக்கு ஏற் பை்ைது. அங் வக எந்ை உயிரும் இல் தல என்று
அேள் கணிப் மபோறியில் இருந்து அறிந்திருந்ைோள் . இருந்ைோலும்
எேரோேது இருந்ைோல் நன்றோக இருக்குவம என நிதனை்ைோள்

நோமி மறுநோள் மேளிவய மசன்றவபோது ைனிதமயோக உணர்ந்ைோள் .

மனம் ஏக்கம் மகோண்ைது. எங் வக வபோனோலும் அேள் அங் வக
ைன்னந்ைனிதமயில் இருக்கிறோள் என்று உணர்ந்ைோள் . அந்ை ைனிதம
மபருகிக்மகோண்வை இருந்ைது

ஏமனன்றோல் அங் வகைோன் அேள் திறந்ைேோனை்தைப் போர்ை்ைோள் .

ேோனம் அே் ேளவு பிரம் மோண்ைமோக இருந்ைது. மேளிவய மசன்று
நின்றவபோது ேோனை்தில் விண்கற் கள் மின்னிக்மகோண்டு மசல் ேதை
கோணமுடிந்ைது. அதே நிறமில் லோை நீ ர்க்குமிழிகள் வபோலிருந்ைன.

நோமி மபருமூச்சுவிை்ைோள் . “நோன் ைனிதமயோனேள் ”என்று

மசோல் லிக்மகோண்ைோள் . கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் திரும் பி ேந்ைதும்
கணிப் மபோறிதய திறந்து வைடினோள் . அதிலிருந்து ைனக்கு இன்மனோரு
மபயதர கண்டுபிடிை்ைோள் . ஏதக. ைனிதமயோனேள் என்று மபோருள் .

அேள் மறுநோள் மேளிவய மசன்றவபோது “நோன் ஏதக! நோன் ஏதக!”என்று

மசோல் லிக்மகோண்வை இருந்ைோள் . முைலில் அது துயரை்தை அளிை்ைது.
பிறகு அே் மேண்ணம் இனிதமயோக ஆகியது. அேள் உள் ளம்
மலர்ந்ைது. அந்ை வகோளில் எேருவம இல் தல. அப் படிமயன்றோல் அது
முழுக்க அேளுதையதுைோன். அேள் அங் வக என்ன வேண்டுமமன்றோலும்
மசய் யமுடியும் . எங் கு வேண்டுமமன்றோலும் வபோகமுடியும் .

மறுநோள் நோமி உற் சோகமோக அந்ை வகோளின் நிலை்தில் நைந்ைோள் . துள் ளி

ஓடி விதளயோடினோள் . மண்தண அள் ளி வீசினோள் . கற் கதள எடுை்து
எறிந்ைோள் . “நோன் நோமி!நோன் ஏதக! நோன் கோலிதக!”என்று
கூவிக்மகோண்வை இருந்ைோள்
10. துடை
நோமி ஒே் மேோருநோளும் மேளிவய ேந்து திறந்ைமேளியில்
விதளயோடினோள் .முைலில் அேள் எச்சரிக்தகயோக கேசஆதைகதள
அணிந்ைோள் . அைன்பிறகு மகோஞ் சம் எச்சரிக்தக குதறந்ைது.
விதளயோை்டின் வேகை்தில் அேள் எதையும் கேனிக்கவில் தல

ஒருநோள் அேள் வேகமோக ஓடினோள் . அேளுதைய கோலில் இருந்து

கோலணி கழன்றுவிை்ைது. மேறும் மண்ணில் கோதல தேை்து ஓடிேந்து
கோலணிதய எடுை்ைோள் . அதை மீண்டும் அணிந்துமகோண்ைோள் . திரும் ப
ஓடி கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ேந்துவிை்ைோள் .

அன்று அேள் ைன் கோலில் புண் ேரும் என்று நிதனை்ைோள் .

கணிப் மபோறியில் இருந்ை மசய் தியில் அே் ேோறுைோன்
மசோல் லப் பை்டிருந்ைது. அங் வக கதிரியக்கம் உண்டு.ஓர் உறுப் பில்
மேளிக்கோற் று பை்ைோல் கதிரியக்கை்ைோல் அங் வக புண்கள் ேரும் . புண்
மபரிைோகி அந்ை உறுப் வப அழுகிவிடும் . மனிைர்கள் மசை்துவிடுேோர்கள்

கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ேந்ைபிறகு நோமி ைன் கோதலப்

போர்ை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் . ஆனோல் ஒன்றுவம ஆகவில் தல. அேள்
இரண்டுநோள் மேளிவய வபோகோமல் கோதலவய
போர்ை்துக்மகோண்டிருந்ைோள் . ஒன்றுவம ஆகவில் தல. புண் ேரவில் தல.
ேலியும் ேரவில் தல.

அப் படிமயன்றோல் மேளிவய கதிரியக்கம் இல் தலயோ? கதிரியக்கம்

இருக்கிறைோ என்று ஆரோயவேண்டும் என அேள் முடிவு மசய் ைோள் .
அடுை்ை முதற மேளிவய வபோனவபோது அங் கிருந்து ஒரு கல் தல
எடுை்துக்மகோண்டு ேந்ைோள் . அதை கதிரியக்கை்தை அளக்கும்
கருவியில் தேை்து ஆரோய் ந்ைோள் . அதில் கதிரியக்கம் இல் தல என்று
அந்ைக்கருவி மசோல் லியது.

நோமி கதிரியக்கை்தை அளவிடும் கருவிகதளப் போர்ை்ைோள் .

உண்தமயோகவே மேளிவய கதிரியக்கம் இல் தல என்று மைரிந்ைது.

நோமி அந்ை கதிரியக்கம் எப் படி இல் லோமலோகியிருக்கும் என்று

ஆரோய் ந்ைோள் . அந்ைக்கல் லில் இரண்டுலை்சம் ஆண்டுகளுக்கு
முன்புேதர கதிரியக்கம் இருந்திருக்கிறது என்று மைரிந்ைது. பின்னர்
கதிரியக்கம் இல் லோமலோகிவிை்ைது.

இரண்டு லை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு என்ன நைந்ைது என்று அேள்

வயோசிை்ைோள் . அப் வபோதுைோன் மஞ் சள் குள் ளனில் ஒரு மகோந்ைளிப் பு
ஏற் பை்ைது.கடுதமயோன கதிரியக்கை்ைோல் ைங் கை்துளி என்னும்
அந்ைக்வகோள் எரிந்ைது. மனிைர்கள் அதை தகவிை்டுவிை்டுச்
மசன்றோர்கள் . அந்ைச் மசய் திகள் கணிப் மபோறியில் இருந்ைன.

அந்ை கடுதமயோன கதிரியக்கை்திற் குப் பின் அந்ை வகோளில்

கதிரியக்கம் நின்றுவிை்ைது. அங் வக ஏற் கனவே இருந்ை கதிரியக்கை்தை
அது சமப் படுை்திவிை்ைது. மேளிவய கதிரியக்கவம இல் தல

நோமி மறுநோள் மேளிவய மசன்றோள் . மகோஞ் சதூரம் மசன்றபின் கோலில்

இருந்ை கோலணிகதள கழற் றினோள் . மேறுங் கோலுைன் புழுதியில்
நைந்ைோள் . மிகமமன்தமயோன புழுதி அது. அதில் நைப் பது சுகமோக
இருந்ைது.

பிறகு அேள் ைன் கேச உதைகதளயும் கழற் றினோள் . மேறும் உைலுைன்

அந்ை கோற் றில் நைந்ைோள் . துள் ளி விதளயோடினோள் . அப் படி மேளிவய
விதளயோைமுடிந்ைது அேளுக்கு மகிழ் சசி ் யோக இருந்ைது.

அந்ைக்வகோள் முழுக்க மசன்று போர்க்கவேண்டும் என்று நோமி

முடிவுமசய் ைோள் . அடுை்ைநோள் அேள் நிதறய உணவும் நீ ரும்
எடுை்துக்மகோண்ைோள் . அேற் தற அங் கிருந்ை ஒரு சிறு ேண்டியில்
தேை்ைோள் . அதை இழுை்துக்மகோண்டு நைந்ைோள் .

நோமி நீ ண்ைதூரம் நைந்து மசன்றோள் . மதலகளின் அடிேோரம்

ேதரக்கும் மசன்றோள் . மபோன்னிறமோன புழுதியில் அேள்
கோலடிை்ைைங் கள் மோதலவபோல பதிந்து கிைந்ைன.

மதலயின்வமல் போதறகள் மசதில் கதளப் வபோல எழுந்து நின்றன.

உதைந்தும் விரிசலிை்டும் அடுக்கடுக்கோகை் மைரிந்ைன. அதே
மேயிலில் நிறம் மோறிக்மகோண்டிருந்ைன.

நோமி மதல ஒன்றின்வமல் ஏறினோள் . கண்ணோடிக் குமிழிக்குள்

பூமியளவுக்வக மண்ணின் ஈர்ப்புவிதச இயந்திரங் களோல்
உருேோக்கப் பை்டிருந்ைது. ஏமனன்றோல் அதுைோன் பறதேகளுக்கும்
மசடிகளுக்கும் உகந்ைது. மேளிவய மண்ணின் ஈர்ப்புவிதச போதிைோன்.
ஆகவே நோமியின் எதை அங் வக போதி அளவுைோன். அைனோல் நோமியோல்
மிக எளிைோக ஏறமுடிந்ைது

அேள் மதலயுச்சியில் ஏறிநின்றோள் . அங் வக நின்றபடி அேள் சுற் றிலும்

போர்ை்ைோள் . கண்ணுக்மகை்டிய தூரம் ேதர மைரிந்ை அந்ை நிலம்
அேதள ஏவனோ மகிழ் சசி ் அதையச்மசய் ைது. ைங் கநிறமோக
விரிந்திருந்ைது அது. மைோடுேோனம் அதரேை்ைமோகை் மைரிந்ைது.
மபோன்னோலோன ஒரு வில் வபோல அது வைோன்றியது.

அன்று அேள் மதலயுச்சியிவலவய இருந்ைோள் . மஞ் சள் குள் ளன் என்னும்

சூரியன் ேைக்வக மசன்று மதறந்ைது. சூழ் ந்திருந்ை நிலம்
இருை்டிக்மகோண்வை ேந்ைது. ேோனமும் இருை்ைோகியது. முற் றிலும்
இருண்ைவபோது ேோனிலிருந்ை விண்கற் கள் சிேப் புநிறமோக ஒளிரை்
மைோைங் கின

கண்ணோடிக் குமிழிக்கு உள் வள இருந்து போர்ை்ைவபோது மைரிந்ைதை விை

வமலும் பலமைங் கு விண்கற் களும் நை்சை்திரங் களும் மைரிந்ைன.
ேோனவம அேற் றோல் ஒளிமகோண்டிருந்ைது. சில விண்கற் கள் நீ ண்ை
சிேந்ை ேோலுைன் பறந்து மசன்றன.மிக அருவக மசல் ேதுவபோல அதே
வைோன்றின

நோமி ேோதனப் போர்ை்துக்மகோண்டு ஒரு போதறவமல் மல் லோந்து

கிைந்ைோள் . அேளுக்கு ஏவனோ அழுதக ேந்ைது. கண்ணீர ் ேழிந்து
கன்னங் களில் மகோை்டியது. ஆனோல் அது துயரை்ைோல் ேந்ை கண்ணீர ்
அல் ல. அேள் மனம் மகிழ் சசி
் யோகவே இருந்ைது. மகிழ் சசி
் யினோல் ேரும்
கண்ணீர ் அது.

நோமி அப் படிவய தூங் கிவிை்ைோள் . கோதலயில் முகை்தில்

மேயில் பை்ைவபோது அேள் எழுந்ைோள் . மைற் வக மிகப் மபரிய
வகோபுரம் வபோல மஞ் சள் குள் ளன் நின்றது. சிேந்ை ஒளியில்
மதலகமளல் லோம் எரிந்துமகோண்டிருப் பதே வபோல வைோன்றின

அேள் கீவழ இறங் கி நைந்து ேந்ைோள் . அேள் மிகவும் கதளப் பு

அதைந்திருந்ைோள் . ஆகவே மமல் ல நைந்ைோள் . அேதளச் சுற் றியிருந்ை
மமன்தமயோன புழுதியில் அதலயதலயோக கோற் றின் ைைம்
பதிந்திருந்ைது.
அேள் எதைவயோ கண்டு திடுக்கிை்ைோள் . எதைக் கண்வைோம் என்று
அைற் குப் பிறவக சுற் றிலும் போர்ை்ைோள் . முைலில் எதுவும்
மைன்பைவில் தல. ஆனோல் அேள் எதைவயோ போர்ை்துவிை்ைோள் என்று
அேளுதைய மனம் மசோல் லிவிை்டிருந்ைது.

அேள் போர்ை்துக்மகோண்வை நைந்ைோள் . அைன்பின் அது என்ன என்று

கண்டுபிடிை்துவிை்ைோள் . அப் படிவய அதசவில் லோமல் நின்றுவிை்ைோள் .
அந்ைப் புழுதியில் சிறிய அதசவுகள் மைரிந்ைன.

கோற் றில் புழுதி அதலயடிக்கும் அதசவு அல் ல அது.ஏவைோ உயிரின்

நைமோை்ைம் என்று மைரிந்ைது. அேள் மிகமமல் ல அதைப் போர்ை்ைபடி
நைந்ைோள் . அேள் அருவக மசன்றவபோதும் அந்ை உயிர் எங் கும்
ஓைவில் தல

அேள் அருவக மசன்று போர்ை்ைவபோது ஆச்சரியம் அதைந்ைோள் . அது

ஆதமவபோன்ற ஒர் உயிர். ஆனோல் ஆதம அல் ல. அது விசிை்திரமோக
நகர்ந்ைது. அதை எங் வகோ போர்ை்ைதுவபோலிருந்ைது

நோமி குனிந்து அமர்ந்து அதைப் போர்ை்ைோள் .சை்மைன்று அது என்ன என்று

அேளுக்கு மைரிந்ைது. அது ஒரு கோல் போைம் . மனிைக்கோலின்
போைம் வபோலவே இருந்ைது. குதிகோல் ,உள் ளங் கோல் , ஐந்து விரல் கள்
ஆகிேதர இருந்ைன. முன்னோலிருந்ை ஐந்து விரல் கதள அதசை்து
அதசை்து அது நைந்ைது.

அருவக இன்மனோரு உயிர் அவைவபோல நைந்ைது. ஆனோல் அது

வேறுமோதிரி இருந்ைது. அந்ை வேறுபோடு என்ன என்று அேள் கூர்ந்து
போர்ை்ைோள் . முைலில் அேள் போர்ை்ை பிரோணி இைதுகோல் ேடிவில்
இருந்ைது. இரண்ைோேது பிரோணி ேலதுகோல் ேடிவிலிருந்ைது.

அந்ைப் பிரோணிகள் எப் படி ேந்ைன? அேள் கூர்ந்து போர்ை்துக்மகோண்வை

இருந்ைோள் . அதே மபோன்னிறமோன புழுதியோலோனதே வபோலிருந்ைன.
கூர்ந்து போர்ை்ைவபோது அதே மிகச்சிறிய மபோடியோல் ஆனதே என்று
மைரிந்ைது. அேற் றின் உைலில் ஒருவிைமோன அதல இருந்ைது. அைோேது
அேற் றின் உைல் மஞ் சள் நிறமோன நீ ர்ப்பரப் பு வபோல மைரிந்ைது.

நோமி ஒரு சிறிய கல் தல எடுை்து அந்ைப் பிரோணியின்வமல் வபோை்ைோள் .

அந்ைக்கல் அந்ைப் பிரோணியின் உைலில் பதிந்து உள் வள மசன்றது.
நீ ர்ப்பரப் பில் கல் விழுந்ைதுவபோல வைோன்றியது. கல் விழுந்ை இைை்தில்
அந்ைப் பிரோணியின் உைல் கதலந்ைது.கல் கீவழ கிைந்ைது. பிரோணி
மீண்டும் ைன்தன ஒன்றோக ஆக்கிக்மகோண்டு மமதுேோக வமவல
மசன்றது.

நோமி ஆச்சரியை்துைன் ைன் தகயில் இருந்ை குச்சியோல் அதை

இரண்ைோக மேை்டினோள் . அது இரண்டு பகுதியோக மோறியது. குச்சிதய
எடுை்ைதும் மீண்டும் ஒன்றோகியது

அது ஒவர உைல் அல் ல என்று அேளுக்குை் மைரிந்ைது. அந்ை

மஞ் சள் நிறப் புழுதி இதணந்து ஒரு பிரோணி வபோல ஆகியிருந்ைது.
எறும் புகள் கூை்ைமோக மோறி ஒரு பந்துவபோல ஆகிவிடுேதுவபோலை்ைோன்
அது ஆகியிருந்ைது

ஆனோல் அது மணலோல் ஆனது அல் ல. மிகச்சிறிய பல் லோயிரம்

உயிர்கள் இதணந்து அந்ை கோல் போை ேடிவில் இருக்கின்றன என்று
அேள் மைரிந்துமகோண்ைோள்

மிகச்சிறிய உயிர்கள் அதே. தூசு அளவுக்வக சிறியதே. அதே ஏன்

போைங் களின் ேடிவில் இருக்கின்றன என்று அேள் எண்ணினோள் . வேறு
எந்ை ேடிவிலும் அதே இல் தல.

எழுந்து நின்று போர்ை்ைவபோது வமலும் நிதறய பிரோணிகள் அங் வக

அதசந்துமகோண்டிருப் பதை நோமி கண்ைோள் . எல் லோவம போைங் களின்
ேடிவில் ைோன் இருந்ைன.

நோமி அதே என்ன என்று வயோசிை்துக்மகோண்டு நின்றோள் . அப் படி ஓர்

உயிரினம் அங் வக இருப் பதைப் பற் றி கணிப் மபோறிகளில்
இருக்கவில் தல. அேளும் அைற் கு முன்பு போர்ை்ைதில் தல.

அது என்ன என்று அேள் வயோசிை்ைபடி நைந்ைோள் . அதே எல் லோவம ஒவர
அளேோக இருந்ைன. திடீமரன்று அேளுக்கு ஒன்று மைரிந்ைது. அதே
அேளுதைய கோல் போைங் களின் அளவே இருந்ைன

“என்னுதைய கோலின் போைங் களோ? அது எப் படி!” என்று நோமி வியந்ைோள் .
ஆனோல் அதே அேளுதைய கோல் களின் போைங் கவளைோன்.
நோமி திரும் பி ைன் கோல் கள் பதிந்ை இைை்தைப் போர்ை்ைோள் . அேளுதைய
கோல் கள் புழுதியில் பதிந்ை இைம் குழியோக இருந்ைது. அந்ை குழியில்
மணல் ேந்து விழுந்து நிதறந்துமகோண்டிருந்ைது

அேள் குனிந்து கூர்ந்து போர்ை்ைோள் . மணல் அல் ல அது. மணல் வபோலவே

இருந்ை ஒரு சிற் றுயிர். அந்ை கோலடிை்ைைை்தில் மிகமிக மமல் ல அந்ைச்
சிற் றுயிர் வசர்ந்துமகோண்டிருந்ைது

அேள் அதைப் போர்ை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் . அந்ைச் சிற் றுயிர்

போைை்தின் ேடிதே அதைந்ைது. அந்ைச் சிற் றுயிர் புழுதியில் இருந்து
பிரிந்து ேந்ைது. உள் ளிருந்து எழுந்து விரல் கதள அதசை்து நைக்க
ஆரம் பிை்ைது

நோமி குடிநீ ர்ப் புை்டிதய திறந்ைோள் . அந்ைச் சிற் றுயிரில் ஒரு சிறு
துளிதய எடுை்து உள் வள தேை்துக் மகோண்ைோள் . மீண்டும் ைன்
கண்ணோடிக்குமிழி வநோக்கிச் மசன்றோள் .
11. உயிர்கூை்டு
நோமி ைன் கண்ணோடிக் குமிழிக்குள் ேந்ைதும் கணிப் மபோறிதய
வநோக்கிை்ைோன் ஓடினோள் . அைன்முன் அமர்ந்ைோள் . அேள் பைபைப் போக
இருந்ைோள் . கணிப் மபோறியில் குரு வைோன்றி அேதள
போர்ை்துக்மகோண்டிருந்ைது.

குருவுக்கு எந்ை உருேமும் இல் தல. அதை எப் படி வேண்டுமமன்றோலும்

அதமை்துக்மகோள் ளலோம் . நோமி குருவுக்கு முைலில் உருேம்
மகோடுக்கவில் தல. மேறும் குரலோகவே வகை்டுக்மகோண்டிருந்ைோள் .

அைன்பின் அேள் அைற் கு ஓர் அறிவிலோளரின் முகை்தை அளிை்ைோள் ..

முன்பு பூமியில் ேோழ் ந்ை அறிவியலோளரோன ஐன்ை்டீனின் முகம்
அது.சிலநோை்கள் கழிை்து அைற் கு அேள் ஒரு ைை்துே ஞோனியின்
முகை்தை அளிை்ைோள் . அது பூமியில் ேோழ் ந்ை வஷோப் பவனோேர் என்ற
அறிஞரின் முகம்

அைன்பின் அேள் குருவுக்கு ஒரு கவிஞரின் முகை்தை அளிை்ைோள் .

பலேோறோகை் வைடி அேள் அந்ை முகை்தை கண்ைதைந்ைோள் .அந்ை முகம்
பூமியில் ேோழ் ந்ை கவிஞரோன வஷக்ை்பியருதையது

அைன்பின் அேள் இந்ை எல் லோ இயல் புகளும் கலந்ை ஒரு முகை்துக்கோக

வைடினோள் . அந்ை முகை்தின் ஓவியம் ைோன் இருந்ைது. அதை அேள்
வைர்ந்மைடுை்ைோள் . அது மைோன்தமயோன முனிேரோன வியோசரின் முகம் .

குரு மபோதுேோக வியோசரின் முகம் மகோண்டிருந்ைது.

வைதேப் படும் வபோது ஐன்ை்டீன், வஷோப் பவனோேர், வஷக்ை்பியர் என
மேே் வேறு ேடிேங் கதள எடுை்ைது.

நோமி அந்ை சிற் றுயிதர ஆய் வுக்கருவிகளில் தேை்ைோள் .அந்ை சிற் றுயிர்
அேள் அங் வக தேை்ைதும் சிறிய வபன் வபோல உருேம் மகோண்டு
நகர்ந்ைது. அதை ஊசியோல் மைோை்ைதும் உதைந்து
கண்ணுக்குை்மைரியோை மிகச்சிறிய நுண்ணுயிர்களோக மோறியது

ஆய் வுக்கூைை்தில் இருந்ை இயந்திரங் கள் மேே் வேறு கதிர்கள் ேழியோக

அதை ஆய் வு மசய் ைன.முைலில் அதை பல ஆயிரம் மைங் கு மபரிைோகக்
கோை்டின. கணிப் மபோறி திதரயில் நோமி அதைப் போர்ை்ைோள்
அந்ைச் சிற் றுயிர் ஒற் தற உைலோக இருந்ைோலும் ஒன்று அல் ல. அது பல
அமீபோக்கள் ஒன்தறமயோன்று கே் விக்மகோண்டு ஒவர உைலோக
இருந்ைது. மைோை்ைதும் ைனிை்ைனியோக பிரிந்ைது.

ஒே் மேோரு அமீபோவும் ஒரு சிறுேை்ைம் வபோலிருந்ைது. அந்ை ேை்ைை்தின்

விளிம் புகள் அதலயடிை்ைன. ைனியோக ஆனதும் அது அருவக இருக்கும்
அமீபோதே வநோக்கிச் மசன்றது. இன்மனோரு அமீபோவுைன் அது
இதணந்துமகோண்ைது. பல அமீபோக்கள் இதணந்து மீண்டும் ஒவர
உைலோக ஆயின.

அே் ேோறு உதணந்து இதணந்து இதணந்து ஒவர உைல் வபோல மோறியது.

அந்ை மபரிய உைல் அங் குமிங் கும் அதலந்ைது. அப் வபோது
அதைப் போர்க்க ஒவர உைலோகவே வைோன்றியது.

“இதே இங் வக முன்பிருந்ை அமீபோக்கள் ைோன்” என்று குரு மசோன்னது.

“இங் வக முன்வப அமீபோக்களும் போக்டீரியோக்களும் இருந்ைன. இங் வக
இருந்ை மிகக்குதறேோன ஆக்ஸிஜதன சுேோசிக்கும்
ைன்தமமகோண்ைதே அதே” என்று குரு மசோன்னது’

“அதே முன்பு இப் படி இே் ேோறு இதணந்ைனேோ?” என்று நோமி

வகை்ைோள்

“இல் தல. முன்பு அேற் றுக்கு இந்ை இயல் பு இல் தல”என்று குரு
மசோன்னது

“ஏன் அே் ேோறு அதே மோறின?”என்று நோமி வகை்ைோள் .

“அது எனக்குை் மைரியோது. இந்ைக் கணிப் மபோறியில் அந்ை அறிைல்

வசமிக்கப் பைவில் தல”என்று குரு மசோன்னது

“ஏன்?” என்று நோமி வகை்ைோள்

“பூமியில் ேோழ் ந்ை மனிைர்கள் அறிந்ை மசய் திகவள இதில் உள் ளன”
என்று குரு மசோன்னது

“சரி, இைற் குள் இருக்கும் அறிைல் கதள பலேதகயோக மைோகுை்துக்

கோை்டு. எப் படிமயல் லோம் இது நிகழ் ந்திருக்கலோம் என்று நோவன
போர்க்கிவறன்”என்று நோமி மசோன்னோள்
குரு முைலில் அதிலிருந்ை அறிைல் கதள நூறு ேதகயோக மைோகுை்து
கோை்டியது. அதில் பை்து ேோய் ப் புகதள நோமி வைர்வுமசய் ைோள் . அேற் தற
அேள் ஆரோய் ந்ைோள் . அதில் ஒன்று சரியோக இருக்கக்கூடும் என்று அேள்
முடிவுமசய் ைோள்

அங் வக ஒன்றதரலை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஒரு கதிரியக்கம்

நைந்ைது. அங் கிருந்ை மனிைர்கள் அந்ைக்வகோதள தகவிை்டுச் மசல் ல
அதுவே கோரணம் . அந்ைக் கதிரியக்கை்தின்வபோது அங் கிருந்ை
நுண்ணுயிர்களில் மரபணுமோற் றம் நைந்திருக்கலோம்

அந்ை மோற் றம் மைோைர்ச்சியோக நிகழ் ந்ைவபோது அதே உருமோற் றம்

அதைந்திருக்கலோம் . அே் ேோறு உருேோனது அந்ை சிற் றுயிர். அதைச்
சிற் றுயிர் என்பதைவிை கூை்டுயிர் என்பவை சரியோனது.

“இப் படி நுண்ணுயிர்கள் வசர்ந்து கூை்டுயிரோக ஆகும் ேழக்கம் உண்ைோ?

என்று நோமி வகை்ைோள்

“உயிர்கள் உருேோன மைோைக்க கோலகை்ைை்தில் பூமியில் கூை இே் ேோறு

நிகழ் ந்திருக்கலோம் . அங் கு ேோழ் ந்ை ஆய் ேோளர் சிலர் அப் படி
நிதனை்ைோர்கள் . பூமியில் கைல் களில் ேோழ் ந்ை ஒருமசல் உயிர்கள் பல
ஒன்றோகச் வசர்ந்து கூை்டுயிரோக மோறியிருக்கலோம் ” என்று குரு
மசோன்னது.

நோமி “ஆமோம் .அே் ேோறு நிகழ் ந்திருக்கவே ேோய் ப் பு” என்றோள்

“அே் ேோறு கூடி உருேோன நுண்ணுயிர்கள் கோலப் வபோக்கில்

பிரியமுடியோைபடி இதணந்திருக்கலோம் . அே் ேோறு மபரிய உயிர்கள்
உருேோகியிருக்கலோம் . அதே பலேதகயோக மோறி மபரிய
விலங் குகளோக மோறியிருக்கலோம் ” என்று குரு மசோன்னது

நோமி “அப் படி ஊகிக்க்க என்ன அடிப் பதை?”என்று வகை்ைோள் .

“ஏமனன்றோல் உயிர்களின் உைல் களிலுள் ள மசல் கள் என்பதே

ஒே் மேோன்றும் ைனிை்ைனி உயிர்கள் . அதே ஒன்றோகச் வசர்ந்து ஒவர
உைலோகவே இருந்ைோலும் ைனிை்ைனியோகவே ேோழ் கின்றன.
ஒே் மேோன்றின் பிறப் பும் ேளர்ச்சியும் சோவும் ைனிை்ைனியோனது” என்றது
குரு
“என் உைலிலும் வகோடிக்கணக்கோன மசல் கள் உள் ளன”என்றோள் நோமி

“உன்னுதைய மனிை உைவலகூை பலவகோடி மசல் கள் வசர்ந்து ேோழும்

ஓரு கூை்ைதமப் புைோன்” என்று குரு மசோன்னது.

“பூமியில் முன்பு நைந்ை அந்ைச் மசயல் போடுைோன் இங் வக

மைோைங் கியிருக்கிறைோ?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“அப் படி இருக்கலோம் . இந்ை நுண்ணுயிர்கள் இன்னும்

பிரிக்கமுடியோைபடி இதணந்து ஒவர உைலோக ஆகவில் தல.
நுண்ணுயிர்களின் குவியல் களோகவே உள் ளன. ஆகவே இதே
இதணந்தும் பிரிந்தும் மசயல் படுகின்றன” என்று குரு மசோன்னது.

“இதே ஏன் இதணந்ைன?இந்ை மோற் றம் நிகழ் ேைற் கு ஏவைோ

மேளிக்கோரணம் இருக்கவேண்டும் ”என்று நோமி மசோன்னோள்

“ஆமோம் இப் படி நுண்ணுயிர்கள் இதணந்து மசயல் பைவேண்டும்

என்றோல் அைற் கோன வைதே ேந்திருக்கவேண்டும் . அைற் கோன புதிய
ேோய் ப் பும் உருேோகியிருக்கவேண்டும் ” என்று குரு மசோன்னது

நோமி மீண்டும் ஆரோய் ந்ைோள் . அப் வபோது கணிப் மபோறியின்

ஆய் வுக்கருவி ஒரு ைகேதலக் கோை்டியது. அந்ை கூை்டுயிர் ஆக்ஸிஜதன
சுேோசிக்கிறது.

ைங் கை்துளி என்ற வகோளில் உள் ள கோற் றுமண்ைலை்தில் ஆக்ஸிஜன்

மிகமிகக் குதறவு. அதை சுேோசிை்து ேோழும் இயல் புைன்ைோன்
அங் கிருக்கும் போக்டீரியோக்களும் அமீபோக்களும் இருந்ைன. ஆனோல்
அந்ை கூை்டுயிர் அதிகமோன ஆக்சிஜதன சுேோசிக்கிறது என்று
கருவிகள் கூறின

“குமிழிக்குள் இருக்கும் அமீபோக்களின் அளவுக்வக இதேயும்

ஆக்ஸிஜதன சுேோசிக்கின்றன” என்று குரு மசோன்னது

“அப் படிமயன்றோல் அங் வக மேளிவய ஆக்ஸிஜன் நிதறய இருக்கிறது!”

என்று நோமி கூவினோள்

“இருக்க ேோய் ப் பிருக்கிறது” என்றது குரு.

“நம் கருவிகள் என்ன கோை்டுகின்றன?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“நோம் இதுேதர அதை அளந்வை போர்க்கவில் தல” என்று குரு

மசோன்னது.

குரு ைகேல் கதள கோை்டியது. கண்ணோடிக்குமிழிக்கு மேளிவய உள் வள

இருக்குமளவுக்வக ஆக்சிஜன் இருந்ைது.

“இந்ை வகோளில் ஆக்சிஜன் குதறேோகவே இருந்ைது. இந்ை ஆக்சிஜன்

எப் படி உருேோகியிருக்கும் ?”என்று நோமி வியந்ைோள்

“முன்பு இங் வக நைந்ை கதிரியக்கை்தில் இங் குள் ள வேதியியல்

அதமப் பில் ஏைோேது மோற் றம் ேந்திருக்கலோம் ”என்று குரு மசோன்னது.

“என்ன மோற் றம் ?” என்று நோமி வகை்ைோள்

“இருக்கும் மசய் திகதள மைோகுை்து நூறு ேோய் ப் புகதள

கோை்டுகிவறன்”என்று குரு மசோன்னது

சற் று வநரை்தில் அது நூறு ேோய் ப் புகதளச் சுை்டிக்கோை்டியது. நோமி

அதில் ஒன்தற வைர்வு மசய் ைோள் . அதுவே சரியோக இருக்குமமன அேள்
நிதனை்ைோள்

மேளிவய ைதர கந்ைகை்ைோல் ஆனது. கதிரியக்கை்தின் சூை்டில் அது

தநை்ரஜனுைன் வேதிவிதன புரிந்ைது. கோற் றிலிருந்ை தநை்ரஜதன
கந்ைகம் இழுை்துக்மகோண்ைது. சல் ஃபர் தநை்வரை்டுகள் உருேோகின.
அதே மண்ணில் படிந்ைன.

அைன் விதளேோக கோற் றிலிருந்ை தநை்ரஜன் மிகவும் குதறந்ைது.

ஆக்ஸிஜன் கூடுைலோகியது. ைங் கை்துளியின் கோற் றுமண்ைலம்
மோறியது. அங் வக கதிரியக்கம் முற் றிலும் இல் லோமலோகியிருந்ைது.

கோற் றில் ஆக்ஸிஜன் கூடுைலோனதும் ஏற் கனவே மண்ணில் இருந்ை

போக்டீரியோக்கள் பல் கிப் மபருகின. அதே கோர்பன்தையோக்தசதை
உை்மகோண்டு ஒருேதக இனிப் புச்சை்தை
உருேோக்கின.மசடிகதளப் வபோல அதே ஆக்ஸிஜதன மேளிவிை்ைன.
விதளேோக கோற் றுமண்ைலை்தில் ஆக்ஸிஜன் மபருகை் மைோைங் கியது.
அந்ை ஆக்ஸிஜதன உண்டு போக்டீரியோக்களும் வமலும் மபருகின.

“மேளிவய உள் ள மண்ணின் வமற் பரப் பில் போக்டீரியோக்கள்

மபருகிக்கிைக்கின்றன. அந்ை மண்ணின் எதையில் ஐந்தில் ஒருபகுதி
போக்டீரியோக்கள் ைோன்”என்று குரு மசோன்னது.
12. அறிந் ை ஒன்று
நோமி அந்ைச் சிற் றுயிதர கூர்ந்து போர்ை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் .
அேளுக்கு அதைப் போர்க்கப் போர்க்க ஆச்சரியமோக இருந்ைது.
சிற் றுயிர்கள் இதணந்து ஒன்றோகி ஒவர உைலோகிவிை்ைன.

“இேற் றின் மனம் என்பது என்ன? அது ைனிை்ைனியோக இருக்குமோ,

ஒன்றோக இருக்குமோ?” என்று நோமி வகை்ைோள்

“இப் வபோது அேற் றுக்கு மனம் என்ற ஒன்று இல் தல. கூை்ைோக அதே
மசயல் படுேதுகூை திை்ைமிை்ை மசயல் அல் ல. நீ ர் ேழிந்து
ஓடுேதுவபோலை்ைோன் அதே மசல் கின்றன” என்று குரு மசோன்னது

“அதே எப் படி இதணகின்றன?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“ஒன்று இன்மனோன்றுைன் இதணந்ைதும் நகர்ேது எளிைோக இருக்கிறது.

ஆகவே இதணகிறது. நகர்ேது கடினமோக ஆனோல் பிரிந்துவிடுகிறது”
என்று குரு மசோன்னது

“எறும் புகள் ஒவர கூை்ைமோகச் மசயல் படுேதுவபோலை்ைோன் இதேயும்

மசயல் படுகின்றனேோ?”என்றோள் நோமி

‘ஆமோம் .ஒே் மேோரு எறும் புக்கும் ைனிை்ைனியோக எண்ணம் உள் ளது.

ஆனோல் ஒன்றோகச் வசர்ந்ைோல் அதே ஒவர எண்ணமோக
மோறிவிடுகின்றன”

அமீபோக்கள் இதணந்து இதணந்து ஒரு பந்து வபோல ஆயின. அந்ை

பந்து உருண்டு வபோக ஆரம் பிை்ைது.

“ஆக்ஸிஜன் மபரிகியவபோது அமீபோக்களும் மபருகின. அதே இப் படி

ஒன்றோக திரண்ைன”என்று குரு மசோன்னது

“ஏன் இந்ை இந்ை அமீபோக்கள் இப் படி ஒன்றோகை் திரள் கின்றன?” என்று
நோமி வகை்ைோள்

“நோன் நூறு ேோய் ப் புகதள எடுை்து ைருகிவறன்” என்று குரு மசோன்னது.

அந்ை வகள் விக்கு விதையோக ைன் ைகேல் களில் இருந்து நூறு
ேோய் ப் புகதள எடுை்து அளிை்ைது குரு. நோமி அதில் மபோருை்ைமோனதை
வைர்வுமசய் ைோள் .

இந்ை அமீபோக்கள் ஏற் கனவே இங் வக இருந்ைவபோது

போக்டீரியோக்கதளை்ைோன் உணேோக உண்ைன. போக்டீரியோக்கள்
மபருகியவபோது அமீபோக்களும் மபருகின என்று நோமி
புரிந்துமகோண்ைோள் .

போக்டீரியோக்கள் சர்க்கதரச்சை்தை உண்டுபண்ணிக் மகோண்ைன.

அதை அமீபோக்கள் சோப் பிை்ைன. குளூவகோதைச் மசரிை்துக்மகோள் ள
கூடுைல் ஆக்ஸிஜன் வைதேப் பை்ைது.

ஆகவே ஆக்ஸிஜதன கூடுைலோக எடுை்துக்மகோள் ளும் படி

அமீபோக்களின் உைலதமப் பு மோறியது. அமீபோக்கள் விதரேோக
மபருகின.

ஏற் கனவே அமீபோக்கள் ைங் கள் உணேோகிய போக்டீரியோவின் வமவலவய

இருந்ைன. போக்டீரியோக்கள் குதறந்ைதும் உணவுக்கோக அமீபோக்கள்
நகரவேண்டியிருந்ைது. நகர்ேைற் கோன சிறந்ை ேழி என்பது பல
அமீபோக்கள் ஒன்றோக இதணேதுைோன் என்று அதே கண்டுபிடிை்ைன.

நோமி ைன் முன்னோல் இருந்ை ஆய் வுக்கருவியில் அமீபோக்கள் உருண்டு

மசல் ேதைக் கண்ைோள் . அந்ை உருண்தையின் அருவக ஒரு சிறிய குழி
இருந்ைது. அமீபோக்கள் அந்ைக் குழியில் விழுந்ைன. அந்ைக் குழிதய
நிரப் பின. அைன்பின் அந்ைக்குழியின் ேடிேை்தை அதைந்ைன.
அந்ைேடிேம் நகர்ந்து மசன்றது.

மேளிவய என்ன நதைமபறுகிறது என்று நோமி புரிந்துமகோண்ைோள் .

“அமீபோக்கள் ைங் களுக்கு மசோந்ைமோக ேடிேம் இல் லோமல்
இருக்கின்றன. எந்ை ேடிேை்தை அளிை்ைோலும் அந்ை ேடிேை்தை அதே
ஏற் றுக்மகோள் கின்றன” என்று அேள் மசோன்னோள்

‘அதே ேடிேை்துக்கோகை் ைவிை்துக் மகோண்டிருக்கின்றன” என்று குரு

மசோன்னது
நோமி கண்ணோடிக்குமிழிக்கு மேளிவய போர்ை்ைோள் . அேளுதைய
போைங் களின் ேடிவில் அமீபோக்களோல் ஆன சிறிய உைல் கள்
நகர்ந்துமகோண்டிருந்ைன்

“உன் விரல் கள் அேற் தற விதரேோக நகரச் மசய் கின்றன. ஆகவே

அதே நிதறய போக்டீரியோக்கதள உண்ணமுடியும் . இனி அந்ை
ேடிேை்தை அதே விை்டுவிை ேோய் ப் பில் தல”என்று குரு மசோன்னது

நோமிக்கு ஒரு சந்வைகம் ேந்ைது. “நோன் இதே எப் படி உருேோகியிருக்கும்

என்று உங் களிைம் வகை்வைன். நீ ங் கள் எனக்கு விதைக்கோன நூறு
ேோய் ப் புகதள ைந்தீர்கள் . நோன் அேற் றில் மபோருை்ைமோன ஒன்தற
வைர்வு மசய் வைன். அந்ை விதைகதளக் மகோண்டு இேற் தறமயல் லோம்
புரிந்துமகோண்டிருக்கிவறன்” என்றோள்

“ஆமோம் , அதைை்ைோன் மனிைர்கள் மசய் யமுடியும் ”என்றது குரு

“நோன் வைர்வுமசய் யோை மற் ற ேோய் ப் புகளும் சரியோக இருக்கும்

அல் லேோ?”என்றோள் நோமி

“ஆமோம் , அேற் றிலும் சரியோன விதைகள் இருக்க ேோய் ப் புண்டு”என்றது

குரு

“இன்னமும் சரியோன விதைகள் இருக்க ேோய் ப் புண்ைோ?” என்று நோமி

வகை்ைோள்

“ஆமோம் , இன்னும் சரியோன விதைகளும் இருக்கலோம் ”என்றது குரு

“நோன் இப் வபோது புரிந்து தேை்திருக்கும் இந்ை மசய் திகள் எல் லோம்
உண்தமைோனோ?” என்று நோமி வகை்ைோள்

‘உண்தமைோன்” என்றது குரு

நோமி “அப் படிமயன்றோல் நோன் வேண்ைோம் என்று ைவிர்ை்துவிை்ைதே

மபோய் ைோவன?”

“இல் தல அதேயும் உண்தமயோக இருக்கலோம் ” என்று குரு மசோன்னது

நோமி குழப் பமோக அமர்ந்திருந்ைோள்

குரு மசோன்னது. “இவைோபோர், ஒன்று உண்தம என்றோல் மற் மறோன்று
மபோய் ஆக இருக்கவேண்டும் என்று மசோல் லமுடியோது. அது
இன்மனோருேதக உண்தம என்றுைோன் மசோல் லவேண்டும் . இது உனக்கு
மைரிந்ை உண்தம.நீ ைவிர்ை்ைதே உனக்கு மைரியோை உண்தமகள் .
அே் ேளவுைோன்”

“நோன் இப் வபோது இந்ை வகோளில் மைரியும் ேோழ் க்தகதய ஒரு

வகோணை்தில் புரிந்துமகோண்டிருக்கிவறன். உயிர்கள் வைோன்றியதை
விளக்கிக்மகோண்டிருக்கிவறன். முற் றிலும் வேமறோரு விளக்கம்
இருக்குமோ?”என்றோள் நோமி

“அே் ேோறு ஆயிரக்கணக்கோன விளக்கம் இருக்கமுடியும் . நீ அறிந்ைது

உண்தமயின் ஒரு பக்கம் மை்டுவம” என்றது குரு.

“இந்ை உயிர்கள் உருேோனதும் மோறியதும் வேறு கோரணங் களோல் ைோன்

என்று மசோல் லமுடியுமோ?” என்றோள் நோமி

“ஆமோம் , மமோை்ைமோகவே வேறுகோரணங் களோல் ைோன் என்று நீ வயகூை

பிறகு கண்டுபிடிக்கலோம் ”என்று குரு மசோன்னது

நோமி மபருமூச்சுவிை்ைோள்

“உண்தம முடிவே இல் லோைது. அதே அதனை்தையும் நோம்

அறியமுடியோது. நமக்கு மைரிந்ை உண்தம நமக்கு பயனுள் ளைோ
என்பதுைோன் முக்கியமோனது. அதை நம் புவேோம் ’ என்றது குரு

“ஆமோம் , அதுைோன் ஒவர ேழி”என்றோள் நோமி

“ஆனோல் நோம் அறிந்ைது மை்டுவம உண்தம என்று நோம்

நிதனக்கோமலிருக்கவேண்டும் . இந்ை உண்தம நோம் உருேோக்கிக்
மகோண்ைதுைோன். இதைப் வபோல ஏரோளமோன உண்தமகள் இருக்கலோம் .
அதை நோம் உணர்ந்திருக்கவேண்டும் ”என்று குரு மசோன்னது

”ஆமோம் , அதை நன்கு உணர்கிவறன்”என்றோள் நோமி

13. படைப் பு
நோமி மறுநோள் மேளிவய மசன்றவபோது கதிரியக்கக் கோப் புக்கோன கேச
உதைதய அணியவில் தல. ஆக்ஸிஜன் மகோண்டு மசல் லவுமில் தல.
இயல் போக கைதே திறந்து மேளிவய மசன்றோள் .

அங் வக அேளுக்கு ஒன்றுவம ஆகவில் தல. அேள் தககதள விரிை்து

கூச்சலிை்ைோள் . சிரிை்துக்மகோண்வை அந்ை ைங் க நிறமோன மணலில்
ஓடினோள் .

பிறகு அேள் அந்ைப் புழுதியில் அமர்ந்து ைன் தகதய அதில் தேை்து

அழுை்தினோள் . குனிந்து அதைவய போர்ை்துக் மகோண்டிருந்ைோள்

அந்ைப் புழுதியில் மபரும் பகுதி அமீபோக்கள் என்பதை அேள் கண்ைோள் .

அதே மணல் வபோல ஒன்றோகை் திரண்டிருந்ைன. அதே அேளுதைய
தகபதிந்ை பள் ளை்தில் ேந்து நிதறந்ைன

சற் றுவநரை்தில் அேளுதைய தகயின் ேடிேை்தில் அமீபோக்கள் திரண்டு

உைலோக மோறின. அந்ைக் தக ஒரு பிரோணியோக மோறியது. ஐந்து
விரல் கதளயும் ஐந்து கோல் களோக ஊன்றி ைோவி ஓடியது.

நோமி சிரிை்ைபடி அந்ை தகதய பிடிக்க முயன்றோள் . அந்ைக்தக ைன்

சுை்டுவிரதலயும் நடுவிரதலயும் கோல் களோக ஊன்றி நின்று துள் ளியது.
கை்தை விரதலயும் சிறுவிரதலயும் இரண்டு தககளோக விரிை்ைது.
நின்று சுழன்று நைனமோடியது.

நோமி உரக்கச் சிரிை்துக்மகோண்டு வமலும் வமலும் தககதள புழுதியில்

தேை்து அழுை்தினோள் . ஒே் மேோன்றிலிருந்தும் தகேடிேமோன உயிர்கள்
உருேோகி ேந்ைன

அதே துள் ளிை்துள் ளி அங் மகல் லோம் அதலந்ைன. அேற் றில் ஒன்றுைன்
ஒன்று முை்டிக்மகோண்ைன. உைவன அதே இதணந்ைன. இரண்டு தககள்
மை்டும் இதணந்துமகோண்டு ஒவர உைலோக மோறின. அதே பை்து
விரல் கதளயும் ஊன்றி போய் ந்து ஓடின

நோதலந்து தககள் ஒன்றோக இதணந்ைன. ஆனோல் அப் வபோது அேற் றோல்

வேகமோக ஓைமுடியவில் தல. ஆகவே அதே ஆங் கோங் வக விழுந்து
உதைந்து பிரிந்துவிை்ைன. நோன்கு தககள் இதணந்ை ேடிேம்
உைவியோனது அல் ல என்று மைரிந்ைது. ஆகவே இரண்டுதககள்
இதணந்ை ேடிேம் மை்டுவம மிஞ் சியது

இரண்டு தககளும் இரண்டு கோல் கள் வபோல மோறின. அந்ைக்கோல் களில்

ஐந்து ஐந்து விரல் கள் குை்டிக்கோல் கள் வபோலிருந்ைன. அந்ை ேடிேம்
அங் மகல் லோம் ஓடி போக்டீரியோக்கதள மபோறுக்கி தின்றது

போக்டீரியோக்கள் சிறிய விதைகதளப் வபோல ஒன்றுதிரண்டிருந்ைன.

அதே கோற் றில் உருண்டு ஓடின. தக ேழிே பிரோணிகள் அேற் தற
மபோறுக்கி உண்ைன.

அந்ை தகேடிே உைலில் கண்வணோ ேோவயோ இருக்கவில் தல. உணதே

அதே ைங் கள் முழு உைலோலும் உணர்ந்ைன. போக்டீரியோவின் உைலில்
இருந்து உருேோன மேப் பம் ைோன் அமீபோக்களுக்கு மைரிந்ைது.
அதைை்வைடி அமீபோக்களோலோன அந்ை தககள் மசன்றன

அந்ை தகேடிே உைலில் ேோயும் இருக்கவில் தல. போக்ை்ரீயோதே

கண்ைதும் அந்ை உைலின் விளிம் புகள் கதலந்து போக்டீரியோதே
சூழ் ந்துமகோண்ைன. அப் படிவய ைங் கள் உைலுக்குள்
இழுை்துக்மகோண்ைன. போக்டீரியோ உருதளகள் அமீபோக்களுக்குள்
ஆக்ஸிஜனுைன் வசர்ந்து எரிந்து ஆற் றலோக மோறின.

நோமி அமீபோக்களில் இருந்து தககதளயும் கோல் கதளயும் உருேோக்கிக்

மகோண்வை மசன்றோள் . அதே அேதளச் சுற் றி ஓடிவிதளயோடின. ைனக்கு
ஏரோளமோன விதளயோை்டுப் மபோம் தமகதள உருேோக்குேவை
அேளுதைய எண்ணமோக இருந்ைது

அைன்பின் அேள் கதளை்துப் வபோய் ஒரு போதறயின் அடியில் மசன்று

அமர்ந்ைோள் . அேளுக்கு நல் ல தூக்கம் ேந்ைது. அேள் அப் படிவய
தூங் கிவிை்ைோள்

அந்ை தூக்கை்தில் ஒரு கனவு ேந்ைது. அதில் அேதளப் வபோலவே இருந்ை

ஒரு மபண் அேதள வைடிேந்ைோள் . நோமி போதறயில் சோய் ந்து
தூங் கிக்மகோண்டிருந்ைோள் . கனவில் ேந்ை நோமி அேதள மைோை்டு
எழுப் பினோள்
நோமி விழிை்துக்மகோண்ைவபோது புழுதியில் விழுந்து கிைந்ைோள் . அேள்
உைலின் போதி புழுதியில் அழுந்தியிருந்ைது

நோமிக்கு ஒருகணை்தில் ஓர் எண்ணம் ேந்ைது. அந்ை எண்ணம் ேந்ைதுவம

அேள் உைல் அதிர்ந்ைது. அேளுக்குள் எந்ை சிந்ைதனயும்
இல் லோமலோகியது.

பின்னர் அேள் பரபரப் போக ைன் ஆதைகதள எல் லோம் அவிழ் ை்ைோள் .
மேற் று உைலுைன் அந்ைப் புழுதியில் குப் புறப் படுை்ைோள் . நன்றோக
ைன்தன புழுதியில் அழுை்திக்மகோண்ைோள்

அைன்பிறகு மமல் ல எழுந்ைோள் . அேளுதைய உைலின் முன்பக்க ேடிேம்

புழுதியில் அச்சு ேடிவில் பதிந்திருந்ைது. அதில் அமீபோக்கள் எல் லோப்
பக்கங் களில் இருந்தும் ேந்து நிதறயை் மைோைங் கின

அேள் அந்ை பள் ளை்தின் அருகிவலவய மல் லோந்து படுை்ைோள் . ைன்

உைலின் பின்பக்க ேடிேை்தை அந்ைப் புழுதியில் அச்சுேடிவில்
பதியதேை்ைோள் . அேள் எழுந்ைதும் அதிலும் அமீபோக்கள் ேந்து
நிதறந்ைன.

இரண்டு குழிகளும் நிதறந்ைன. அந்ைப் பள் ளை்தில் பதிந்ை அமீபோக்கள்

ஒவர உைலோக மோறின. முைலில் நோமியின் முன்பக்க உைலின் ேடிேம்
மகோண்ை உைல் எழுந்ைது.

நோமி திதகை்துப் வபோய் அதைப் போர்ை்துக்மகோண்டு நின்றோள் .

அேதளப் வபோலவே இருந்ைது அந்ை உருேம் . அேதள அப் படிவய
மபோன்னிறமோன புழுதியில் சிதலயோகச் மசய் ைது வபோல

நோமியின் பின்பக்க உைலின் ேடிேம் அப் வபோதுைோன் உருேம் மகோண்டு

முடிந்ைது. நோமி அந்ை முன்பக்க ேடிேை்தை பிடிை்து ைள் ளி பின்பக்க
ேடிேை்தின்வமல் படிய தேை்ைோள்

அதே இரண்டும் ஒன்றோக மோறின. முன்பக்கமும் பின் பக்கமும் வசர்ந்து

ஒவர உைலோக ஆயின. நோமி பைபைப் புைன் ஓடி விலகிச் மசன்று நின்றோள் .
அந்ை மஞ் சள் நிற உருேம் அேதள வநோக்கி ேந்ைது
அேள் ஓடியவபோது அதுவும் அேதள துரை்தி ேந்ைது. அேள் அஞ் சி
விதரேோக ஓடினோள் . அதுவும் அவைவபோல ஓடி ேந்ைது. அேள் விதரந்து
ைன் கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் நுதழந்ைோள் . கைதே மூடிக்மகோண்ைோள் .

மூச்சிதரை்ைபடி அேள் அங் வகவய நின்றோள் . மேளிவய அந்ை உருேம்

அங் குமிங் கும் அதலபோய் ேதை அேள் கண்ைோள் . அேளுக்கு பயமோக
இருந்ைது. மிகப் மபரிய ைேறு மசய் துவிை்வைோமோ என்று வைோன்றியது.
14. ஜபாறுப் பு
நோமி கணிப் மபோறிதய இயக்கினோள் . குரு அதில் வைோன்றியது. குருவின்
ேடிேம் நோமி என்ன உணர்வில் இருக்கிறோவளோ அைற் கு ஏற் ப
மோறுபடுேது. அேள் பைற் றமோக இருந்ைைனோல் குரு ஓர் அழகோன
அம் மோவின் ேடிவில் வைோன்றியது

நோமி பயை்துைன் “எனக்குச் சில வகள் விகள் உள் ளன”என்று மசோன்னோள்

“வகள் ”என்று குரு மசோன்னது.

“நோன் என் உைதல அச்சு ஆக மோற் றிவனன். அதில் அமீபோக்கள்

ஒன்றோகச் வசர்ந்ைன. அதே என்தனப் வபோன்ற உைலோக மோறின. அந்ை
உருேம் என்தனப் வபோலவே ஓடியது. என்தன துரை்தி ேந்ைது”

“ஆமோம் , அது மேளிவய சுற் றிக்மகோண்டிருக்கிறது”என்று குரு

மசோன்னது.

“அது எப் படி உருேோகியது?”என்று நோமி வகை்ைோள்

குரு உைவன சோர்ல் ை் ைோர்வினின் ேடிேை்தை அதைந்ைது. “அந்ை

அமீபோக்கள் ஒன்றோக இதணயும் ைன்தம மகோண்ைதே” என்று கூறியது.

“என் உைலின் ேடிேம் அைற் கு ேந்ைது சரி. எப் படி அது என்தனப் வபோல
இயங் குகிறது? எனக்கு என் தககோல் கதள இயக்க நரம் பு மண்ைலம்
உள் ளது. அைன் தமயமோக மூதள உள் ளது அைற் கு நரம் புமண்ைலம்
இல் தல. மூதளயும் இல் தல. அது மேறும் உைல் ைோன்” என்று நோமி
மசோன்னோள்

“ஆமோம் . ஆனோல் உன் கோல் களும் தகயும் மை்டும் எப் படி

இயங் கின?”என்று குரு வகை்ைது

“எப் படி?”என்றோள் நோமி. அேள் அதைப் பற் றி அதுேதர

வயோசிை்திருக்கவில் தல

“ஏமனன்றோல் உன் தககளும் கோல் களும் பூமியில் பற் பல லை்சம்

ஆண்டுகளோக பரிணோமம் அதைந்து ேந்ைதே. அதே எப் படி
இயங் கவேண்டும் என்பது அேற் றின் அதமப் பிவலவய உள் ளது. அதே
அப் படிை்ைோன் இயங் க முடியும் ” என்று குரு மசோன்னது

நோமி ைன் தககதள போர்ை்ைோள் . விரல் கதள அதசை்துப் போர்ை்ைோள் . அது

உண்தம என்று வைோன்றியது

“அதை மனிைர்கள் தசபர்மனடிக்ை் என்று அதழை்ைோர்கள் . மனிை

உைலில் உள் ள தசபர்மனை்டிக்ை் அந்ை ேடிேை்திவலவய அதமந்துள் ளது.
அந்ை ேடிேம் எடுை்ை அமீபோக்களின் மைோகுப் பு மசயல் பை விரும் பினோல்
அந்ை உைல் அைற் குரிய அதசதேை்ைோன் அளிக்கும் ”

“அப் படிமயன்றோல் நரம் பு அதமப் பு எைற் கு?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“உன் எண்ணங் கதள உைலின் உறுப் புகளுக்கு மகோண்டுவபோகை்ைோன்

நரம் புகளும் மூதளயும் வைதேயோகின்றன. உன்னுதைய
உணர்ச்சிகளுக்கு ஏற் ப உைல் இயங் கவேண்டுமமன்றோல்
அதேமயல் லோம் வைதே”

“அந்ை உருேம் என்தன ஏன் துரை்தியது?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“அது உன்தன உன் உைல் மேப் பை்ைோல் அறிந்ைது. உன்தன வநோக்கி

ேந்ைது. நீ விதரேோக ஓடியவபோது அதுவும் விதரேோக ஓடியது” என்றது
குரு

“அது என்தனப் வபோலவே தககதள வீசியபடி ஓடி ேந்ைது” என்று நோமி

மசோன்னோள்

“ஆமோம் . அந்ை உைல் அப் படிை்ைோன் ஓைமுடியும் . உன் உைல் எப் படி
அதசகிறவைோ அப் படிை்ைோன் அதுவும் அதசயும் . அைன்
தசபர்மனை்டிக்ை் அப் படிப் பை்ைது”

“அது என்தன ைோக்குமோ?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“ேோய் ப் பில் தல. ஏமனன்றோல் அது போக்டீரியோக்கதளை்ைோன் உண்ணும் ”

என்று குரு மசோன்னது

“இந்வநரம் அது கதலந்திருக்குமோ என்ன?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“கதலய ேோய் ப் வப இல் தல” என்று குரு மசோன்னது

“ஏன்?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“அமீபோக்கள் ஏன் உன் கோலில் உள் ள போைை்தின் ேடிேை்தை அதைந்ைன?

ஏமனன்றோல் அதே ஏற் கனவே இருந்ை எந்ை ேடிேை்தைவிைவும்
போைை்தின் ேடிேம் வமலும் ேசதியோனது. போைை்தைவிை தகயின் ேடிேம்
சிறந்ைது. உைல் களிவலவய மிகச்சிறந்ை ேடிேம் மனிை உைல் ைோன். அதை
நீ மகோடுை்துவிை்ைோய் . அதை அதைந்ைபின் அமீபோக்கள் அதை விைவே
விைோது”

நோமி பைற் றம் அதைந்ைோள் . அேள் தககதள வகோை்து மநஞ் சில்

தேை்துக்மகோண்டு அதசயோமல் அமர்ந்திருந்ைோள் . அேளுக்கு முன்னோல்
கணிப் மபோறியின் திதரயில் குரு வஷோப் பவனோேரின் முகை்தை
அதைந்ைது

நோமி ‘நோன் மசய் ைது ைேறோ?’ என்று வகை்ைோள்

“ைேறும் சரியும் இப் வபோது மசோல் லமுடியோது. நீ மசய் ை மசயலின்

விதளவுகதள மகோண்டுைோன் முடிமேடுக்கமுடியும் ” என்றது குரு

“நோன் மசய் ை மசயலின் விதளவுகள் எப் வபோது மைரியும் ?”

“மசயலின் விதளவு நீ ண்டு நீ ண்டு வபோகும் … முழுவிதளவும் மைரிய பல

ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆகலோம் . பல லை்சம் ஆண்டுகள் கூை ஆகலோம் ”
என்றது குரு

நோமி வியப் புைன் போர்ை்ைோல்

“உைோரணமோக ஒன்று மசோல் கிவறன்.பல லை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு

பூமியில் ேோழ் ந்ை மனிைர்கள் தீதயப் பயன்படுை்ை ஆரம் பிை்ைோர்கள் .
அது அப் வபோது நல் லைோகவே இருந்ைது. குளிரில் இருந்து தீ அேர்கதளக்
கோப் போற் றியது”

“ஆமோம் ’என்று நோமி மசோன்னோள் . “தீதய தேை்துை்ைோன் அேர்கள்

உணதே சதமை்து உண்ைோர்கள் ”
“மனிைர்கள் தீக்கோக விறகுகதள எரிை்ைோர்கள் .நிலக்கரிதய
எரிை்ைோர்கள் . மபை்வரோலியை்தை எரிை்ைோர்கள் . அேர்கள் ேளரேளர
எரிப் பது கூடியது. பூமியில் கோர்பன்தையோக்தசடு கூடிக்கூடி ேந்ைது.
பூமியின் ேோயுமண்ைலம் மோறியது”

“ஆமோம் , அதை இந்ை கணிப் மபோறியில் பதிவுமசய் திருக்கிறோர்கள் ”

என்று நோமி மசோன்னோள்

“பூமியில் கோர்பன்தையோக்தசடு மிகுதியோனவபோது பூமியின் மேப் பம்

கூடியது. துருேங் களில் இருந்ை பனிமதலகள் உருகின. பலபகுதிகள்
கைலில் மூழ் கின. கோடுகள் அழிந்ைன. பல இைங் களில் ேரை்சி ேந்ைது.
இயற் தகயின் சமநிதல இல் லோமலோகியது” என்று குரு மசோன்னது.

அது மசோல் லப் வபோேதை நோமி மசவிமகோடுை்து வகை்ைோள்

“மமோை்ைமோக பூமிதயவய தகவிைவேண்டியிருந்ைது.

அங் கிருந்ைேர்களில் மபரும் போலோனேர்கள் அழிந்ைோர்கள் .
மிஞ் சியேர்கள் வேறு வகோள் கதள வைடிச் மசன்றோர்கள் . இப் வபோது
பூமியில் மனிைர்கள் எேரும் இல் தல” என்று குரு மசோன்னது

“நீ ங் கள் என்ன மசோல் ல ேருகிறீர்கள் ?”என்று நோமி வகை்ைோள்

”தீதய மனிைன் கண்டுபிடிை்ைது சரியோ ைப் போ?”

நோமியோல் பதில் மசோல் லமுடியவில் தல

“அவைவபோலை்ைோன் இதுவும் . நீ மசய் ைது சரியோ ைேறோ என்று மசோல் ல

இன்னும் பல ஆயிரம் ஆண்டுகளோகும் ”

நோமி “நோன் அைற் கு என்ன மசய் யமுடியும் ?”என்றோள்

குரு “ஒன்றுவம மசய் யமுடியோது” என்றோர்

நோமி அழை்மைோைங் கினோள் .

குரு வியோசரோக மோறியது. மமல் லிய குரலில் “நீ ஏன் அழுகிறோய் ?”என்று
வகை்ைது
“நோன் மசய் ைது ைேறு என்றோல் என்ன மசய் ேது?”என்று நோமி அழுைோள்

“நீ மசய் ைது மிகப் மபரிய நன்தம என்றோல் என்ன மசய் ேோய் ?” என்று குரு
வகை்ைது

நோமி திதகை்ைோள்

“அது நன்தமயோக இருந்து நீ அதைச் மசய் யோமலிருந்ைோல் அதுவும்

ைேறுைோவன?” என்றது குரு

“ஆமோம் ”என்றோள் நோமி

“அப் படிமயன்றோல் எதையோேது மசய் ேது நல் லைோ? ைேறு நைந்துவிடும்

என்று நிதனை்து எதையுவம மசய் யோமலிருப் பது நல் லைோ?”என்று குரு
வகை்ைது

“மசய் ேதுைோன் நல் லது”என்றோள் நோமி

“அதைை்ைோன் நீ மசய் ைோய் . நல் ல வநோக்கை்துைன் மசயதல

மசய் யவேண்டும் . நன்தம நிகழவேண்டும் என்று விரும் பவேண்டும் .
அே் ேளவுைோன் நீ மசய் யமுடியும் . அதை நீ மசய் ைோய் . ஆகவே
ேருந்ைவேண்டியதில் தல”

“தீங் கு நைந்ைோல் ?”என்று நோமி வகை்ைோள்

“அைற் கு நீ மபோறுப் பல் ல. எைனோல் மஞ் சள் குள் ளனில் கதிரியக்கம்

ேந்ைது? எைனோல் இங் வக ஆக்ஸிஜன் கூடியது? அைன் ஒரு பகுதியோகவே
நீ இதைச் மசய் ைோய் . எைனோல் இமைல் லோம் நைக்கிறது என்று உன்னோல்
அறியவே முடியோது’ என்றது குரு

‘ஆமோம் ’என்றோள் நோமி

‘பிரபஞ் சம் என்பது மிகமிகப் மபரியது. இங் வக நைக்கும் எல் லோவம

பிரபஞ் சை்தில் நைப் பேற் றுைன் மைோைர்புதையதே. நீ பிரபஞ் சை்தின் ஒரு
துளிைோன்” குரு மசோன்னது

நோமிக்கு அந்ை ேோர்ை்தைகள் ஆறுைதல அளிை்ைன. அேள் முகம்

மலர்ந்ைோள்
“பிரபஞ் சை்தில் நைப் பைற் மகல் லோம் நீ மபோறுப் வபற் கமுடியோது. நீ
மசய் ைதே கூை உன்ேழியோக நைந்ைதேைோன். பிரபஞ் சம் அைன்
வபோக்கில் நைக்கை்டும் . நீ அதமதியோக இரு”என்றது குரு

நோமி புன்னதக மசய் ைோள் .

“நீ பதைப் தப மைோைங் கிவிை்ைோய் . உனக்கு இன்னும் ஒரு மபயதர

வபோை்டுக்மகோள் ளலோம் ”என்று குரு மசோன்னோர்

“மசோல் லுங் கள் ”என்று நோமி மசோன்னோள்

“ஜனனி… சம் ை் கிருைை்தில் பிறப் பிப் பேள் என்று மபோருள் ” என்று குரு
மசோன்னது. “அல் லது லை்தீனில் மஜனி என்று தேை்துக்மகோள் . எல் லோம்
ஒவர மபோருள் ைோன்”

“இரண்டுவம இருக்கை்டும் ”என்று நோமி மசோன்னோள் .

15. ஜபருக்கம்

நோமி மீண்டும் மேளிவய ேந்ைவபோது கோதல விடிய ஆரம் பிை்திருந்ைது.

மமல் லிய மேளிச்சம் மண்வமல் பரவியிருந்ைது. மைற் வக ேோனை்தின்
விளிம் பு ஓர் ஒளிரும் வகோடுவபோல ேதளந்து மைரிந்ைது. ேோனில்
விண்கற் கள் மின்னியபடி பறந்துமசன்றன. ஆயிரக்கணக்கோன
ஒளிவிடும் பலூன்கள் வபோல மபரிய கற் கள் பறந்ைன. அே் ேப் வபோது சில
கற் கள் மின்மினி வபோல மைோதலவில் ேதளந்து விழுந்ைன

அேள் மங் கலோன மேளிச்சை்தில் நைந்து மசன்றோள் . அப் வபோது

மைோதலவில் எேவரோ நைந்துமசல் ேதைக் கண்ைோள் . அேளுதைய அவை
அளவுகள் மகோண்ை உருேம் . அேள் அதைவநோக்கி மசன்றோள் . அந்ை
உருேம் போதறகளின் வமல் மைோற் றி ஏறிக்மகோண்டிருந்ைது

அேள் போதறகதள அணுகியவபோது போதறகளின்வமல் அவைேடிவில்

நோதலந்து உருேங் கள் இருப் பதைக் கண்டு வியந்து நின்றுவிை்ைோள் .
எல் லோ உருேங் களும் ஒன்றுவபோலவே வைோன்றின. அதே அதனை்தும்
போதறகளின்வமல் ஏறிக்மகோண்டிருந்ைன

அேள் அதே என்ன மசய் கின்றன என்று கூர்ந்து போர்ை்ைோள் . அதே

போதறகளில் ஏறிச் மசன்றன. போதறகளின் சரிவுகளில் உைதல
ஒை்டிக்மகோண்ைன. அேற் றின் உைல் எறும் புக்கூை்ைம் கதலேதுவபோல
கதலந்ைது. எங் கோேது பை்ைோல் அேற் றின் ேடிேம் சிதைந்ைது. பிறகு
அதே மீண்டும் மனிை உருேம் அதைந்ைன

அேள் வமலும் அருவக மசன்றோள் . அப் வபோது மைற் குேோனில்

மஞ் சள் குள் ளனின் விளிம் பு வைோன்றியது. எங் கும் மேளிச்சம் பரவியது.
அந்ை மேளிச்சை்தில் கந்ைகப் போதறகளின் விளிம் புகள் மபோன்னிறமோக
மின்னின.

அந்ைப் போதறகளின் விளிம் புகளில் சிறிய புதைப் புகள் இருந்ைன.

கற் கள் நீ ை்டிக்மகோண்டிருப் பதுவபோல. அல் லது வசற் தற அப் பி
தேை்ைதுவபோல அதே வைோற் றமளிை்ைன.

அந்ைப் புதைப் புகளின் வமல் ைோன் அமீபோேோல் ஆன அந்ை உருேங் கள்

ஒை்டிக்மகோண்ைன. அமீபோக்கள் கதலந்து அந்ை புதைப் புக்கதள உள் வள
இழுை்துக்மகோண்ைன. அைன்பின் அதே உருேம் மீண்டு
எழுந்துமகோண்ைன

அேள் அருவக மசன்று அந்ை புதைப் புக்கதளப் போர்ை்ைோள் . அதே

கல் வபோல போர்தேக்கு வைோன்றின. ஆனோல் கோலோல் ைை்டியதும் உதைந்து
உதிர்ந்ைன. அேள் அந்ை மபோடிதய மைோை்டு நோக்கில் தேை்ைோள் . அதே
மமல் லிய இனிப் புைன் இருந்ைன.

அதே போக்டீரியோக்கள் என்று அேள் புரிந்துமகோண்ைோள் .

போக்டீரியோக்கள் உருேோக்கிய சர்க்கதரச் சை்துைோன் அந்ை இனிப் பு.
அதைை்ைோன் அந்ை உருேங் கள் உைலுக்குள் இழுை்துக்மகோண்ைன.

அதே சோப் பிடும் ேழிமுதற அது. ஏமனன்றோல் அேற் றுக்கு ேோவயோ

ேயிவறோ இல் தல. கண்வணோ மூக்வகோ இல் தல. அதே ஒன்றோகை்
திரண்ை அமீபோக்களின் குவியல் மை்டும் ைோன். கல் தல தேை்து கை்டிைம்
எழுப் புேதுவபோல அமீபோக்கள் ைங் கதள அடுக்கிக்மகோண்ைன. அே் ேோறு
அதே ஒவர உைலோக ஆகியிருந்ைன.

அதே எப் படி அே் ேளவு மபருகின என்று நோமி வயோசிை்துப் போர்ை்ைோள் .
அேள் முன்பு புழுதியில் படுை்து ைன் அச்சு ேடிேை்தை பதிை்ை
இைை்துக்குச் மசன்றோள் . அங் வக அேள் முந்தைய நோள் உருேோக்கிய
அந்ை அச்சுேடிேம் அப் படிவய இருந்ைது

அது ஒரு போதறயின் மதறவுப் பகுதி. அங் வக கோற் று வநரடியோக

வீசவில் தல. ஆகவேைோன் அங் வக அே் ேளவு புழுதி குவிந்திருந்ைது.
நிதறய புழுதி இருந்ைதமயோல் ைோன் அேளோல் அங் வக நன்றோகப் புதைய
முடிந்ைது.

ஆனோல் அங் வக கோற் வற இல் லோமலிருந்ைதமயோல் அந்ை அச்சுேடிேமோன

பள் ளம் கதலயவே இல் தல. அதில் அமீபோக்கள் நிதறந்து உருேம்
அதைந்ைன. அதில் இருந்து புதிய உருேங் கள் எழுந்து ேந்துமகோண்வை
இருந்ைன.

அேள் போர்ை்துக்மகோண்வை நின்றோள் . அங் கிருந்து நோமியின்

வைோற் றை்திவலவய புதிய உருேங் கள் எழுந்து மசன்றபடிவய இருந்ைன.
எல் லோவம ஒவர முகம் மகோண்ைதே. ஒன்தறப் வபோலவே இன்மனோன்று
இருந்ைன.
அதை கதலை்ைோமலன்ன என்று நோமி நிதனை்ைோள் . இல் லோவிை்ைோல்
அதிலிருந்து இன்னும் ஏரோளமோன உருேங் கள் வைோன்றிவிடும் .
ைங் கை்துளி என்ற இந்ை வகோளின் பரப் பு முழுக்க உருேங் களோல்
நிதறந்துவிடும்

ஆனோல் அேள் அதை கதலக்கப் வபோன வபோது இன்மனோரு எண்ணம்

ேந்ைது. அதைக் கதலப் பதில் அர்ை்ைவம இல் தல. ஏமனன்றோல்
ஏற் கனவே உருேோன ேடிேங் கள் ஏரோளமோக இருந்ைன. அேற் தற
அேளோல் கை்டுப் படுை்ைவே முடியோது

அதே இவைவபோல வமலும் அச்சுக்கதள வேறு இைங் களில்

உருேோக்கியிருக்கும் . அங் கிருந்தும் இவை வபோன்ற ேடிேங் கள்
ேந்துமகோண்டிருக்கும் . அதே அதனை்தையும் கண்டுபிடிை்து அழிக்க
அேளோல் முடியோது

நோமிக்கு ஒன்று புரிந்ைது, அேள் ஒரு மபரிய மசயல் போை்தை

மைோைங் கிதேை்து விை்ைோள் . இனி அதை அேளோல் நிறுை்ை முடியோது.
அது ைன்தனை்ைோவன ேளர்ை்துக்மகோண்வை மசல் லும் .
மபருகிக்மகோண்வை இருக்கும் .

இயற் தகயில் எல் லோவம அப் படிை்ைோன். ஒன்று மைோைங் கிவிை்ைோல் அது
ைோனோகவே ேளர்ந்து மசல் லும் . அதை மைோைங் கியேர் நிதனை்ைோலும்
நிறுை்திவிைமுடியோது

அப் படிமயன்றோல் என்ன ஆகும் ? இந்ை வகோள் முழுக்க இவை ேடிேங் கள்
மபருகிக்மகோண்வை இருக்குமோ? அைனோல் என்ன விதளவு உருேோகும் ?

நோமி திரும் பி கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் ஓடினோள் .

கண்ணோடிக்குமிழிக்குள் மசன்று அமர்ந்துமகோண்டு கணிப் மபோறிதய
இயக்கினோள் . குரு வைோன்றினோர். அேர் அப் வபோது ைோர்வினின்
முகை்துைன் இருந்ைோர்.

“மேளிவய அந்ை உருேங் கள் மபருகிக்மகோண்வை இருக்கின்றன. அதே

இன்னும் மபருகிக்மகோண்வை இருக்கும் என்று வைோன்றுகிறது” என்று
நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , அதே ஏரோளமோக இருக்கின்றன. ஒவர அச்சிலிருந்து ஒவர

இரவில் இந்ை அளவுக்கு அதே மபருகியிருக்கமுடியோது” என்றது குரு.
“அதே எங் கோேது படுக்கின்றனேோ?” என்று நோமி வகை்ைோள் .

“ஆமோம் . அதே மனிை உைதல அதைந்துவிை்ைன. ஆகவே அேற் றுக்கு

மனிை உைலுக்கோன ஓய் வும் வைதேயோகிறது. அதே ஏரோளமோன
உணதே வைடி உண்கின்றன. அந்ை உணதே அதே
மசரிை்ைோகவேண்டும் . ஆகவே அதே படுை்து ஓய் மேடுக்கின்றன”
என்றது குரு.

“ஏன் அதே புழுதியிவல படுை்ை பள் ளங் கள் அப் படிவய இருக்கின்றன?” –

“அதே கோற் றுவீசும் இைை்தில் படுப் பதில் தல. ஏமனன்றோல் கோற் று

அேற் றின் ேடிேை்தை கதலக்கிறது. அமீபோக்கள் ஒன்தறமயோன்று
இறுகக் கே் விக்மகோண்டு அந்ை ேடிேை்தை போதுகோக்க
வேண்டியிருக்கிறது. அைற் கு நிதறய ஆற் றல் வைதேயோகிறது. ஆகவே
அதே கோற் றில் லோை இைங் களில் படுக்கின்றன” என்று குரு மசோன்னது.

“புரிகிறது. அங் வக அந்ை ேடிேம் பதிந்துவிடுகிறது. அந்ை அச்சுேடிவில்

மற் ற அமீபோக்கள் வசர்ந்து புதிய உைல் கள் உருேோகின்றன” என்று நோமி
மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , இப் வபோது இந்ை வகோளில் இருநூற் றி பதிவனழு உருேங் கள்

உள் ளன. அதே மபருகிக்மகோண்வை இருக்கின்றன. நோதள கோதலக்குள்
பல ஆயிரம் உைல் கள் உருேோகிவிடும் . அதே பல லை்சமோக ஆகும் ”

நோமி “ஆமோம் , இனி நோன் அதை ைடுக்கமுடியோது” என்று மசோன்னோள் .

அேள் மேளிவய போர்ை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் . அங் வக

அேதளப் வபோன்ற உருேங் கள் புழுதியில் நைந்துமகோண்டிருந்ைன.
போதறகளில் ஏறிக்மகோண்டிருந்ைன.

“எண்ணிக்தக கூடிக்மகோண்வை இருக்கிறது” என்று குரு மசோன்னது.

நோமி அன்று முழுக்க சிந்ைதனயில் ஆழ் ந்து அமர்ந்திருந்ைோள் . எழுந்து

மசன்று கண்ணோடிக் குமிழிக்கு மேளிவய போர்ை்ைோள் . நல் ல மேயில்
ேந்திருந்ைது.

அேளோல் பல உருேங் கள் அங் குமிங் கும் அதலேதை கோணமுடிந்ைது.

அேற் றின் எண்ணிக்தக கூடிக்மகோண்வை இருந்ைது.
“இந்ை வகோள் மிகப் மபரியது. இங் வக இதே மபருக இைமிருக்கிறது”
என்று குரு மசோன்னது.

“ஆனோல் அேற் றுக்கோன உணவு எங் வக இருக்கிறது?” என்று நோமி

வகை்ைோள் .

“இங் வக போக்டீரியோக்களும் மபருகிக்மகோண்வை இருக்கின்றன” என்று

குரு மசோன்னது

“ஆனோல் இந்ை உருேங் கள் மபருகும் அளவுக்கு போக்டீரியோக்கள்

மபருகுேதில் தலவய” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“உண்தமைோன்… உணவுக்கோக இதே வபோை்டிவபோைவேண்டியிருக்கும் .

இயற் தகயோக உருேோகும் உணவு இேற் றுக்கு வபோைோது. உணதே
உண்டுபண்ணிவய ஆகவேண்டும் ” என்றது குரு.

“போக்டீரியோக்கதள எப் படி உண்டுபண்ணுேது?” என்று நோமி வகை்ைோள் .

“போக்டீரியோக்களுக்கு தநை்ரஜனும் கோர்பன்தையோக்தசடும் சூரிய

ஒளியும் வைதே. நிதறய தநை்ரஜனும் கோர்பன்தையோக்தசடும்
சூரியஒளியும் கிதைக்கும் படி அேற் தற மோற் றினோல் அதே மபருகும் ”
என்றது குரு.

“இப் வபோது அதே மபரும் போலும் மண்வணோடு மண்ணோக கிைக்கின்றன.

ஆனோல் போதறவிளிம் புகளில் மை்டும் மபரிய மகோை்துகளோக
புதைை்திருக்கின்றன” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் . அதே கோற் றில் பறந்து ேந்து போதறவமல்

ஒை்டிக்மகோள் கின்றன. அங் வக சூரியமேளிச்சமும்
கோர்பன்தையோக்தசடும் தநை்ரஜனும் நிதறயவே கிதைக்கிறது. ஆகவே
அங் வக மபரிைோக ேளர்கின்றன. அப் படிை்ைோன் அந்ை புதைப் புகள்
உருேோகின்றன” என்று குரு மசோன்னது.

“போதறகளில் நிதறய போக்டீரியோக்கதள ஒை்டிதேக்கலோமோ? அேற் தற

ேளரச்மசய் யலோம் ” என்று நோமி மசோன்னோள் .
“அதைவிைச் சிறந்ை ேழி உண்டு. போக்டீரியோக்களும் ைோனோகவே
மபருகுேைற் கு உரிய ேடிேை்தை கண்டுபிடிப் பதுைோன் அது” என்று குரு
மசோன்னது.

“அந்ை ேடிேம் எது?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“வைடிக் கண்டுபிடிை்து ைருகிவறன்” என்று குரு மசோன்னது.

குரு வைடிக் கண்ைதைந்ைது. “மிக அதிகமோக தநை்ரஜன், கோர்பன்

தையோக்தசை் சூரியமேளிச்சம் ஆகியதே கிதைக்கும் ேடிேம்
இதுைோன்” என்று கோை்டியது.

அது மசடிகள் , மரங் களின் ேடிேம் .

16. நிடறைல்
நோமி குரு கோை்டிய ேடிேங் கதளக் கண்டு வியப் புைன் “மரங் களோ!”
என்றோள் .

“ஆமோம் . பூமியில் பல லை்சம் ஆண்டுகளோக பரிணோமம் அதைந்து ேந்ை

ேடிேம் இது. இயற் தகயில் மிகச்சிறந்ை ேடிேம் ைோன் நீ டிக்கும் .
மற் றதே அழிந்துவிடும் . மரை்தின் இதலகள் மிக அதிகமோக சூரிய
ஒளிதய மபறும் படி ேடிேம் மகோண்ைதே. மரை்தின் இதலகளில் கோற் று
மிக அதிகமோகப் படும் ” என்றது குரு.

“ஆனோல் மரங் களும் மசடிகளும் மேளிவய ேளர்ேைற் கு ேோய் ப் பில் தல.

மேளிவய ஆக்ஸிஜனும் கோர்பன்தையோக்தசடும் இருக்கின்றன. சூரிய
ஒளி இருக்கிறது. ஆனோல் ைண்ணீவர இல் தல” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , மேளிவய ைண்ணீர ் இல் தல” என்று குரு மசோன்னது.

“அப் படிச் மசோன்னோல் எப் படி? மேளிவய மசடிகள் ேளர்ேைற் கு என்ன

ேழி? சிறந்ை விதைகதள வைர்வுமசய் து மகோடு” என்று நோமி மசோன்னோள் .

குரு பை்து ேழிகதள வைர்வுமசய் து மகோடுை்ைது. அதில் முைல் ேழி

ஒை்துயிர் முதற. ஓர் உயிர் இன்மனோரு உயிதர சோர்ந்து ேோழ் ேது அது.
இரண்டு உயிர்களும் ைனிை்ைனியோக ேோழமுடியோது.

பூமியில் தேரை் வபோன்ற நுண்ணுயிர்கள் எல் லோவம இன்மனோரு உயிதர

நம் பிை்ைோன் ேோழ் ந்ைன. வபன் வபோன்ற நுண்ணிய பூச்சிகள் கூை
அப் படிை்ைோன் ேோழ் ந்ைன.

போக்டீரியோக்கவளகூை பூமியில் மபரும் போலும் வேமறோரு

உைலுக்குள் ைோன் ேோழ் ந்ைன. மசடிகளிவலோ விலங் குகளிவலோ புகுந்து
அந்ை உைலின் பகுதியோகவே அதே திகழ் ந்ைன. மனிை உைலிவலவய
பலநூறு ேதகயோன போக்டீரியோக்கள் ேோழ் ந்ைன

“மசடிக்கு வைதேயோன உணதே போக்டீரியோக்கள் அளிக்கை்டும் .

போக்டீரியோவுக்கு வைதேயோன ேடிேை்தை மசடிகள் அளிக்கை்டும் .
அதே வசர்ந்து ேோழமுடியும் . அதே வசர்ந்வை மபருகவும்
முடியும் .இரண்டுக்குவம அந்ை முதற நன்தமயோனது என்பைனோல் அது
நீ டிக்கும் ” என்று குரு மசோன்னது.

ஆனோல் நோமிக்கு சந்வைகமோக இருந்ைது. அதை நோன் மசய் யலோமோ

என்று அேள் வயோசிை்ைோள் .

அப் வபோது வியோசரின் ேடிவில் குரு கணிப் மபோறியில் வைோன்றியது.

“ஏன் கேதலப் படுகிறோய் ?” என்று குரு வகை்ைது.

“இதை நோன் மசய் யலோமோ?” என்று நோமி வகை்ைோள் .

“உன் மனம் என்ன மசோல் கிறது?” என்றது குரு.

“இதை நோன் மைோைங் கிதேை்துவிை்வைன். இனி இதை நிறுை்ைமுடியோது.

ஆகவே இது சிறப் போக நைக்கை்டும் என்றுைோன் நிதனக்க முடியும் ” என்று
நோமி மசோன்னோள் .

“இைனோல் உனக்கு ஏைோேது மசோந்ை நன்தம உண்ைோ?” என்று குரு

வகை்ைது.

“இல் தல” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“இதைச்மசய் ைோல் நீ மகிழ் சசி

் யோக இருக்கிறோயோ?” என்று குரு
மசோன்னது.

“ஆமோம் ” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“அப் படிமயன்றோல் இதை நீ மசய் யலோம் ” என்று குரு மசோன்னது.

நோமி முகம் மலர்ந்ைோள் . அேள் சிரிை்துக்மகோண்வை “இதை நோன்

மசய் கிவறன்” என்றோள் .

அைன்பின் அேள் அந்ை கண்ணோடிக்குமிழுக்குள் இருந்ை மேே் வேறு

ேடிவிலோன ஐம் பது சிறிய மசடிகதள வேருைன் பிடுங் கிக் மகோண்ைோள் .
அேற் றுக்கு வைதேயோன ைண்ணீதரயும் எடுை்துக்மகோண்ைோள் .
அேற் றுைன் அேள் கண்ணோடிக்குமிழிக்கு மேளிவய மசன்றோள் . அந்ைச்
மசடிகதள புழுதி மண்ணில் இதைமேளி விை்டு நை்ைோள் . அேற் றின்
அடியில் மகோஞ் சம் ைண்ணீர ்விை்ைோள் .

அைன்பின் அேள் திரும் பி ேந்ைோள் . குமிழிக்குள் அமர்ந்து மேளிவய

போர்ை்துக் மகோண்டிருந்ைோள் . அேற் றில் எந்ைச் மசடி மேளிவய ேளரும்
என்று அேளுக்கு குழப் பமோக இருந்ைது. ஏைோேது ஒரு மசடி
ேளர்ந்ைோல் கூை நல் லது என்று நிதனை்ைோள் .

இரவு ஆகியது. அந்ைச் மசடிகள் என்ன ஆகும் என்று அேள்

நிதனை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் .

கணிப் மபோறியில் குரு வைோன்றினோர். அேர் ைோர்வினின் ேடிவில்

இருந்ைோர்.

“அங் வக மேளிவய என்ன நைக்கிறது?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“அந்ைச் மசடிகளின் இதலகளில் கோற் று மிகுதியோகப் படுகிறது. அங் வக

தநை்ரஜனும் கோர்பன்தையோக்தசடும் அதிகமோக கிதைக்கிறது. ஆகவே
மண்ணிலிருந்து போக்டீரியோக்கள் அைன்வமல் ஏறிை்
மைோற் றிக்மகோள் கின்றன” என்று குரு மசோன்னது.

நோமி அதை எண்ணியபடிவய தூங் கிவிை்ைோள் . மறுநோள் கோதலயில்

எழுந்ைதுவம அேளுக்குச் மசடிகளின் நிதனவுைோன் ேந்ைது.

கணிப் மபோறியில் குருதே அதழை்ைோள் . “மசடிகள் எந்ை நிதலயில்

இருக்கின்றன?” என்று வகை்ைோள் .

“எல் லோ மசடிகள் மீதும் போக்டீரியோக்கள் படிந்துவிை்ைன. போக்டீரியோவின்

உைலில் இருந்து குளூக்வகோதை மசடி எடுை்துக்மகோள் கிறது. அதை
ை்ைோர்ச் ஆக மோற் றிக்மகோள் கிறது. ஒை்துயிர் முதற சிறப் போக
அதமந்துள் ளது” என்று குரு மசோன்னது.

“அதே ேளர முடியுமோ?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“அதே மகோஞ் சம் ேளர்ந்துவிை்ைன. வேகமோக ேளர்கின்றன” என்று குரு

மசோன்னது.
“ஏன்?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஏமனன்றோல் மேளிவய மண்ணின் ஈர்ப்புவிதச குதறவு. ஆகவே அதே

வேகமோக ேளர்கின்றன. வைதேயோன உணதே போக்டீரியோக்கள்
அேற் றுக்கு அளிக்கின்றன.”

நோமி மேளிவய ஓடினோள் . மேளிவய அேள் முந்தையநோள் நை்டுதேை்ை

சிறிய மசடிகமளல் லோம் ஒரு தகயளவுக்கு ேளர்ந்திருந்ைன. அதே
மஞ் சள் நிறமோன புழுதியோலோனதே வபோல வைோன்றின.

அேள் குனிந்து அந்ைச் மசடிகதள கூர்ந்து போர்ை்ைோள் . மசடிகள் முழுக்க

போக்டீரியோக்கள் ஒை்டி மூடியிருந்ைன. அதே மேயிலில்
மின்னிக்மகோண்டிருந்ைன.

அந்ை போக்டீரியோக்கள் மேயிலில் இருந்து உணதே உருேோக்கிக்

மகோண்ைன. அேற் தற மசடி ைன் இதலகள் ேழியோக
ேோங் கிக்மகோண்ைது. மசடி ேளர்ந்ைவபோது போக்டீரியோக்களுக்கு வமலும்
இைம் கிதைை்ைது.

ைதரயில் ஒரு மசடி நிற் கும் இைை்தில் எே் ேளவு போக்டீரியோக்கள்

இருக்கமுடியுவமோ அதைவிை ஆயிரம் மைங் கு போக்டீரியோக்கள் அந்ைச்
மசடியில் இருக்கமுடிந்ைது.

நோமி ஒே் மேோரு மசடியோக போர்ை்துக்மகோண்டு நைந்ைோள் . இனிவமல்

அந்ைச் மசடிகளுக்கு நீ ர்விை வேண்டியதில் தல. பூமியிலுள் ள மசடிகள்
நீ தர தேை்துை்ைோன் ை்ைோர்ச் ையோரிை்ைன. ஆகவே அேற் றுக்கு நீ ர்
அேசியை்வைதே. அேள் மேளிவய நை்ை மசடிகள் போக்டீரியோவிலிருந்வை
க்ளூவகோதை எடுை்துக்மகோண்ைன. ஆகவே அேற் றுக்கு நீ ர்
வைதேயில் தல.

அந்ை மசடிகள் சீக்கிரவம மரங் களோக ேளரும் என அேள் அறிந்ைோள் .

அேற் றில் போக்டீரியோக்கள் மகோை்துக்மகோை்ைோக மபருகும் . அேற் தற
அங் வக அதலயும் உருேங் கள் உண்ணமுடியும் .

நோமி அன்று பகல் முழுக்க வமலும் நிதறய மசடிகதள மகோண்டுமசன்று

நை்ைோள் . போக்டீரியோக்கள் அந்ைச் மசடிகதள ேந்து பிடிை்துக்மகோண்ைன.
அப் படிவய மூடிக்மகோண்ைன.
அேள் மீண்டும் ைன் கண்ணோடிக் குமிழிக்குள் ேந்ைோள் . குருதே
கம் ப்யூை்ைரில் ேரேதழை்ைோள் .

“குரு போக்டீரியோக்கள் எப் படி மசடிகதள இப் படி

பிடிை்துக்மகோள் கின்றன?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“அேற் றுக்கு மிகச்சிறந்ை ேடிேம் மசடியும் மரமும் ைோன்” என்று குரு

மசோன்னது.

“ஆனோல் இப் படி ஒரு ேழி இருப் பது அேற் றுக்கு எப் படி மைரிகிறது?”
என்று நோமி மசோன்னோள் .

“நுண்ணுயிர்களுக்கு ைனிை்ைனியோக அறிவு என்பது இல் தல. ஆனோல்

ஒை்டுமமோை்ைமோக ஒவர அறிவு உண்டு. அதை கூை்ைறிவு என்று
மசோல் லலோம் . அேற் றில் ஒன்றுக்கு மைரிந்ைது எல் லோேற் றுக்கும்
மைரிந்துவிடும் ”என்று குரு மசோன்னது.

“இது பூமியிவலவய இப் படிை்ைோன் இருந்ைைோ?”

“ஆமோம் , பூமியிருந்ை எல் லோ போக்டீரியோக்களுக்கும் தேரை்களுக்கும்

அமீபோக்களுக்கும் கூை்ைறிவு இருந்ைது. அேற் றில் ஒன்றுக்கு மைரிந்ைது
எல் லோேற் றுக்கும் மைரியும் . அதே ஒை்டுமமோை்ைமோகவே மசயல் பை்ைன”
என்று குரு மசோன்னது.

நோமி மகோஞ் சவநரம் வயோசிை்ைோள் . அைன்பிறகு வகை்ைோள் . “குரு, இந்ை

போக்டீரியோக்கள் அமீபோக்கள் எல் லோம் எப் படியோேது
உயிர்ேோழவேண்டும் என்று ஏன் நிதனக்கின்றன?”

குருவின் முகம் வியோசரின் முகமோக மோறியது. குரு மசோன்னது. “அது

ஒே் மேோரு உயிருக்குள் ளும் உள் ள ஆதச. ேோழவேண்டும் ,
மபருகவேண்டும் என்ற துடிப் பு அது. அைற் குப் மபயர் திருஷ்தண.”

நோமி வகை்ைோள் . “அந்ை ஆதச எங் கிருந்து ேருகிறது?”

குரு மசோன்னது “அந்ை ஆதசயின் அடிப் பதை இந்ைப் பிரபஞ் சை்திவலவய

உள் ளது. இந்ைப் பிரபஞ் சம் வைோன்றி ேளர்ந்துமகோண்வை இருக்கிறது.
ேோழவேண்டும் என்றும் ேளரவேண்டும் என்றும் பிரபஞ் சம்
நிதனக்கிறது. ஆகவே அைன் ஒே் மேோரு பகுதியிலும் அந்ை ஆதச
உள் ளது.”

நோமி மேளிவய போர்ை்துக்மகோண்வை இருந்ைோள் . போக்டீரியோக்கள்

மசடிகளின்வமல் ஒை்டிக்மகோண்ைன. அேற் தற மமோை்ைமோகவே மூடின.

“இந்ை வகோளவம ேோழவேண்டும் என்று துடிக்கிறது” என்று குரு

மசோன்னது.

“ஆமோம் , இங் வக உயிர்மபருகவேண்டும் என்று அது ஆதசப் படுகிறது”

என்று குரு மசோன்னது.

“இன்னும் சிலநோை்களில் இங் வக கோடுவபோல மரங் கள் நிதறந்துவிடும் ”

என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , கோடுைோன் உயிர்கள் ேளர மிக ேசதியோன அதமப் பு” என்று

குரு மசோன்னது. குரு ைோர்வினோக உருமோறியிருந்து.

“ஏன்?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஏமனன்றோல் கோடு என்பது பலநூறு ேதகயோன உயிர்கள் வசர்ந்து

ேோழும் அதமப் பு. ஓர் உயிதர இன்மனோரு உயிர் ஆைரிை்து ேளர்க்கிறது.
ஒே் மேோன்றும் இன்மனோன்தறச் சோர்ந்து ேளரும் . ஆகவே இங் வக கோடு
உருேோகும் ”

‘இந்ை உருேங் கமளல் லோம் அங் வக ேோழும் இல் தலயோ?” என்று நோமி
மசோன்னோள் .

“ஆமோம் . அேற் றுக்கோன உணவு அந்ைக்கோை்டில் இருக்கும் ” என்று குரு

மசோன்னது.

“அேற் றுக்குப் மபயர் வபோைவேண்டும் ” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“நல் ல மபயர்கதள நோன் மசோல் கிவறன்” என்று குரு மசோன்னது.

குரு நிதறய மபயர்கதளச் மசோல் லிக்மகோண்வை மசன்றது. “நீ

மனிைப் மபண். இேர்கள் உன் ேடிவில் இருக்கிறோர்கள் . ஆகவே இேர்கள்
மனிை உருேம் மகோண்ைேர்கள் . மனிைர்கள் என்று அதழக்கலோம் ”
என்றது.

“வேண்ைோம் . இேர்கள் மனிைர்கள் அல் ல. வேறுமபயர் மசோல் லுங் கள் ”

என்றோள் நோமி.

“சம் ை் கிருைை்தில் வைேர்கள் என்ற மபயர் இருக்கிறது. போரசீகை்தில்

வைவேோ. லை்தீனில் திவயோ. எல் லோ மமோழிகளிலும் ஏறோை்ைோழ ஒவர
ேோர்ை்தைைோன்” என்று குரு மசோன்னது.

“அைற் கு என்ன மபோருள் ?” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஒளியோலோனேர்கள் . ஒளிதய உண்பேர்கள் என்று மபோருள் ” என்று குரு

மசோன்னது.

“அப் படிமயன்றோல் இேர்கதள நோம் திவயோ என்று அதழப் வபோம் .

திவயோக்கள் ” என்று நோமி மசோன்னோள் .

“ஆம் , இனி இேர்கள் திவயோக்கள் ” என்று குரு மசோன்னது.

17. பசுடம
நாமி நட்ட செடிகசெல்லாம் மிக விரைவாக வெர்ந்தன. ஒவ்சவாரு
நாளும் அவள் சவெியே ய ாகும்ய ாது செடிகள் வெர்ந்துசகாண்யட
இருப் ரத ார்த்தாள். இரலகள் ச ருகி கிரெகள் விரிந்தன.

அச்செடிகள் விரைவியலயே மைங்கொக மாறின. அவற்றில் காய்கள்

ய ால ாக்டீரிோக் சகாத்துக்கள் உருவாேின. அந்தக் சகாத்துக்கெில்
இனிப் ான குளூக்யகாஸ் இருந்தது.

அந்த இனிப்பு உருரெகரெ அங்கிருந்த தியோக்கள் ொப் ிட்டார்கள்.

அவர்கள் தங்கள் ரககரெ அந்த காய்கள் யமல் ரவத்தனர்.
ரகேிலிருந்த அமீ ாக்கள் கரலந்து காய்கரெச் சூழ்ந்துசகாண்டன.
அந்த காய்கரெ உடலுக்குள் இழுத்துக்சகாண்டன

உணவு ச ருகிேய ாது தியோக்கள் யமலும் ச ருகினார்கள்.

மைங்களுக்கு நடுயவ நாமி நடந்தய ாது அங்யக தியோக்கள் அரலந்து
சகாண்டிருப் ரதப் ார்த்தாள். உணவு உண்டதும் அரவ ஆங்காங்யக
நிழலில் டுத்து ஓய்சவடுத்தன.

நாமி அரதப் ற்றி குருவிடம் யகட்டாள். “அரவ தூங்குகின்றன. அரவ

அமீ ாக்கள் அல்லவா? அமீ ாக்களுக்கு தூக்கம் உண்டா?” என்று
யகட்டாள்

குரு சொன்னது “இல்ரல. அமீ ாக்களுக்கு தூக்கம் கிரடோது. ஆனால்

அமீ ாக்கள் உடரல அரெப் தில்ரல. அரவ எங்காவது
ஒட்டிேிருக்கின்றன. அல்லது மிதந்து செல்கின்றன. ஆனால் இரவ
உடல் வடிவம் எடுத்திருக்கின்றன. எல்லா இடங்கெிலும்
அரலகின்றன. ஓடவும் செய்கின்றன.”

“ஆமாம், எங்கும் இரவ அரலகின்றன” என்று நாமி சொன்னாள்.

“அரலவதனால் இவற்றின் ஆற்றல் நிரறே செலவாகிறது. அந்த

ஆற்றரல அரடே இரவ நிரறே ொப் ிடயவண்டிேிருக்கிறது.
ொப் ிட்டவற்ரற செரிப் தற்கு அமீ ாக்கள்
ஓய்சவடுக்கயவண்டிேிருக்கிறது” என்று குரு சொன்னது.
நாமி ஒருநாள் அந்த மைங்கரெப் ார்க்கப்ய ானாள். அரவ
அவளுரடே தரலக்குயமல் வெர்ந்திருந்தன. அவற்றில் சமாட்டுக்கள்
வந்திருப் ரத அவள் கண்டாள்.

அவள் ஓடிவந்து குருவிடம் யகட்டாள். “அந்த மைங்கெில் சமாட்டுக்கள்

வந்திருக்கின்றன!” என்று அவள் கூவினாள்.

“ஆமாம், அரவ அரும் ாக மாறும். அதன் ின் மலைாக விரியும்” என்று

குரு சொன்னது.

“அரவ காோக மாறுமா?” என்று நாமி யகட்டாள்

“ஆமாம். காய்கள் உருவாகும், கனிகளும் உருவாகும். ஏசனன்றால்

அந்த மைங்கள் உணரவ ாக்டீோவிலிருந்து ச ற்றுக்சகாள்கின்றன.
மற்ற டி அவற்றுக்கும் பூமிேிலிருந்த செடிகளுக்கும் எந்த யவறு ாடும்
இல்ரல.”

“அப் டிசேன்றால் அவற்றின் விரதகள் முரெக்கும், அரவ காடாக

மாறி இந்த யகாெத்தின் மண்ரண மூடிவிடும் இல்ரலோ?” என்று நாமி
யகட்டாள்.

“ஆமாம். ஆனால் அந்த மலர்கள் மகைந்தச் யெர்க்ரக செய்ேயவண்டும்.

அந்த மலர்கெில் உருவாகும் கனிகரெ றரவகள் உண்ணயவண்டும்.
றரவகள்தான் விரதகரெ எல்லா இடங்களுக்கும் சகாண்டுசெல்ல
முடியும்” என்று குரு சொன்னது.

“அப் டிசேன்றால் நான் சவெியே றரவகரெ உருவாக்குகியறன்”

என்று நாமி சொன்னாள்.

உடயன குரு விோெரின் முகமாக மாறிேது. “நீ உருவாக்குகியறன்

என்று சொல்லாயத” என்றது.

“ஏன் நான்தாயன உருவாக்குகியறன்?” என்றாள் நாமி.

“இந்த மலர்கெில் யதன்குடிக்கும் வண்டுகள் மகைந்தச்யெர்க்ரக

செய்கின்றன. றரவகள்தான் விரதகரெ சகாண்டுசென்று
 ைப்புகின்றன. அப் டிசேன்றால் காட்ரட வண்டுகளும்
றரவகளும்தான் உருவாக்குகின்றனவா?” என்று குரு யகட்டது

“இல்ரல. அரவ காடு ைவுவதற்கு உதவிசெய்கின்றன” என்று நாமி

சொன்னாள்.

“காட்டிலிருந்து வண்டுகரெயும் றரவகரெயும் ிரித்துப்

ார்க்கமுடியுமா? காடு இல்லாமல் அரவ வாழமுடியுமா?” என்று குரு
சொன்னது.

“முடிோது” என்று நாமி சொன்னாள்.

“அப் டிசேன்றால் வண்டுகளும் பூச்ெிகளும் றரவகளும்

யெர்ந்ததுதாயன காடு?” என்று குரு சொன்னது.

“ஆமாம்” என்று நாமி சொன்னாள்.

“அதாவது காடு தன்ரனத்தாயன ைப் ிக்சகாள்கிறது. தன் மகைந்தத்ரதக்

சகாண்டுய ாக பூச்ெிகரெ ேன் டுத்துகிறது. விரதகரெ
சகாண்டுய ாக றரவகரெ ேன் டுத்துகிறது”

“ஆமாம்” என்று நாமி சொன்னாள்.

”அயதய ாலத்தான் நீயும். காடு சவெியே ய ாவதற்கு நீ ஒரு கருவிோக

இருக்கிறாய்” என்று குரு சொன்னது.

“உண்ரமதான்” என்று நாமி சொன்னாள்.

நாமி உள்யெ இருந்து பூச்ெிகெின் கூட்டுப்புழுக்கரெ சவெியே எடுத்துச்

சென்றாள். சவெியே நின்ற மைங்கெின் இரலகெில் ரவத்தாள்.
கூட்டுப்புழுக்கள் உள்யெ இருந்து சவெியே வந்தன. அரவ
ட்டாம்பூச்ெிகொக இருந்தன.

அரவ அந்த மைங்கெில் மலர்ந்திருந்த பூக்கெில் யதன் குடித்தன.

மகைந்தங்கரெ யவறு பூக்களுக்கு சகாண்டு சென்றன. அரவ
ஏைாெமான முட்ரடகரெ இட்டன. அந்த முட்ரடகெில் இருந்து
புழுக்கள் சவெியே வந்தன. அரவ மைங்கெின் இரலகரெ
ொப் ிட்டன.

இரலகெில் ாக்டீரிோக்கள் குளூக்யகாரெ யெமித்திருந்தன,அந்த

இனிப் ான மாவு அவற்றுக்கு ெிறந்த உணவாக இருந்தது. அரவ
விரைவாக வெர்ந்தன.

வெர்ந்த புழுக்கள் கூட்டுப்புழுக்கொக மாறின. ெிறகுகள் வெர்ந்ததும்

அரவ கூட்ரட உரடத்து சவெிவந்தன. ெிறகுகரெ விரித்து
ட்டாம்பூச்ெிகொக மாறி றந்தன.

நாமி ஒவ்சவாரு பூச்ெிோக சவெியே சகாண்டுசென்று

விட்டுக்சகாண்யட இருந்தாள்.அரவ சவெியே இருந்த காட்டில்
ச ருகின.

புழுக்கள் ச ருக ஆைம் ித்ததும் நாமி உள்யெ இருந்து றரவகெின்

முட்ரடகரெ சவெியே சகாண்டுசென்று ரவத்தாள். அரவ விரிந்து
குஞ்சுகள் சவெிவந்தன. அக்குஞ்சுகள் புழுக்கரெ ொப் ிட்டன. புழுக்கள்
ஏைாெமாக இருந்ததனால் றரவகளும் ச ருகின. அரவ வெர்ந்து
ெிறகடித்து றந்தன.

அந்தக் காடு முழுக்க பூச்ெிகளும் றரவகளும் ச ருகி

நிரறந்தன. காற்றும் சவெிச்ெமும் அவற்ரறப் ச ருகரவத்தன. அங்யக
அரவ எப் டியவண்டுசமன்றாலும் ச ருக இடமிருந்தது.

அந்த கண்ணாடிக்குமிழிக்குள் அதிக இடம் இருக்கவில்ரல. ஆகயவ

அங்யக செடிகளும் மைங்களும் சநருக்கிேடித்து நின்றிருந்தன.
பூச்ெிகளும் றரவகளும் ஏைாெமாக ச ருக முடிேவில்ரல. அந்த
ெிறிே அரையுருண்ரட அரமப்புக்குள்யெயே அரவ தங்கரெ
கட்டுப் டுத்திக் சகாண்டன.

உேிர்கரெ கட்டுப் டுத்துவது உணவு. உணவு நிரறே இருந்தால்

அரவ ச ருகி வெரும். உணவு குரறந்தால் அரவயும் குரறயும்.
உணரவ உருவாக்கு ரவ தாவைங்கள். தாவைங்களுக்குத் யதரவ
நிலமும் காற்றும் சவேிலும். ஆகயவ நிலமும் காற்றும் சவேிலும்தான்
உேிர்கெின் அெரவ தீர்மானிக்கின்றன.
தங்கத்துெி யகாெத்தில் இடம் ஏைாெமாக இருந்தது. காற்றும் சவேிலும்
ெிறப் ாக இருந்தன. ஆகயவ மைங்கள் செழித்து வெர்ந்தன. மைங்கள்
வெர்ந்தய ாது ாக்டீரிோக்கள் ச ருகின. ாக்டீரிோக்கள்
ச ருகிேய ாது மைங்கள் யமலும் ச ருகின.

மைங்கள் ச ருகிேய ாது பூச்ெிகள் லமடங்காகப் ச ருகின. பூச்ெிகளும்

புழுக்களுயம றரவகெின் உணவு. அந்த உணவு நிரறே கிரடத்ததால்
றரவகள் ச ருகின.

றரவகள் மைங்கெின் விரதகரெக் சகாண்டுசென்று புதிே புதிே

இடங்கெில் ய ாட்டன. அங்சகல்லாம் காடு ைவிேது. காடு
ைவிேய ாது ாக்டீரிோக்கள் ச ருகின. அரவ யமலும் யமலும்
ஆக்ஸிஜரன சவெிவிட்டன. ஆக்ஸிஜன் ச ருகப்ச ருக உேிர்கள்
ச ருகின.

இரவசேல்லாம் ஒன்ரறசோன்று ொர்ந்திருப் ரவ. ஆகயவ அரவ

ஒன்ரறசோன்று வெர்த்தன. மிக விரைவாகயவ தங்கத்துெி என்ற
அந்த யகாள் ச்ரெக்காடாக மாறிவிட்டது.

தங்கத்துெிேில் மண்ணின் ஈர்ப்புவிரெ குரறவாக இருந்தது. ஆகயவ

மைங்கள் மிகப்ச ரிதாக வெர்ந்தன. பூமிேில் அரவ எந்த அெவுக்கு
வெருயமா அதற்கு நாலில் ஒரு ங்குதான் கண்ணாடிக்குமிழிக்குள்
வெர்ந்தன. சவெியே அரவ இரு து மடங்கு ச ரிதாக வெர்ந்தன.

தங்கத்துெிேின் ஈர்ப்புவிரெ குரறவாக இருந்ததனால் றரவகள் மிக

உேைமாக றந்தன. மைங்கெின் இரலகளும் கிரெகளும் கூரைய ால
வானத்ரத மூடின.

தியோக்கள் மைங்கெில் ஏறி ாக்டீரிோ குரலகரெ ொப் ிட்டனர்.

அவர்கள் சகாஞ்ெம் சகாஞ்ெமாக மைங்கெின் கனிகரெயும் ொப் ிட
ஆைம் ித்தனர்.

முன்ச ல்லாம் அவர்கள் தனிோகயவ வாழ்ந்தனர். ஒருவரை ஒருவர்

அரடோெம் காண் யத இல்ரல. சகாஞ்ெம் சகாஞ்ெமாக அவர்கள்
கூட்டம் கூட்டமாக வாழத் சதாடங்கினார்கள். கூட்டமாக வாழ்ந்தால்
ஒருவருக்சகாருவர் உதவிக்சகாள்ெமுடியும் என்று அறிந்திருந்தனர்.
அந்த யகாெத்தின் தரை எப் டி சவறும் புழுதிோக இருந்தது என்று
நாமிக்கு நிரனவில் இருந்தது. ஆனால் காடு முழுக்க அரத
மூடிவிட்டது. அந்த யகாெத்தின் மண் முழுக்க சவட்டசவெிோக
இருந்தது என்று ெிலெமேம் அவளுக்யக நம் முடிேவில்ரல.
18. உயிர்
நாமி அந்தக் கண்ணாடிக்குமிழிக்குள் வாழ்ந்தாள். சவெியே சென்றாலும்
விரைவில் அங்யக அவள் திரும் ி வந்துவிடுவாள். ஏசனன்றால்
அங்யகதான் குரு இருந்தார்.

நாமி அந்த யகாெத்தில் மகிழ்ச்ெிோக வாழ்ந்தாள். அங்யக

ல்லாேிைக்கணக்கான தியோக்கள் வாழ்ந்தன. அவளுரடே அயத
உருவம் சகாண்டிருந்தன அரவ.

ஆனால் நாமிக்கு வேதாகிக்சகாண்யட இருந்தது. அவள் வெர்ந்து

ச ரிே ச ண்ணாக ஆனாள். அதன் ின் முதுரமரே அரடந்தாள்.
அவளுரடே உடலில் தரெகள் தெர்ந்தன. உடலில் சுருக்கங்கள்
வந்தன. தரலேில் முடி நரைத்தது.

சவெியே வாழ்ந்த தியோக்களுக்கு வேயத ஆகவில்ரல. ஏசனன்றால்

அரவ அமீ ாக்கள். உடலில் இருந்த அமீ ாக்கள் வேதாகி அழிந்தால்
அந்த இடத்தில் யவறு அமீ ாக்கள் வந்தன. ஆகயவ அரவ ஒயை
வடிவத்தியலயே நீடித்தன.

பூமிேில் வாழ்ந்த மனிதர்கள் ஏற்கனயவ ஏைாெமான யநாய்கரெ

முழுரமோக அழித்துவிட்டிருந்தார்கள். அதற்கு அவர்கள் முதலில்
லவரகோன மருந்துகரெ ேன் டுத்தினார்கள். அதன் ிறகு
மை ணுமருத்துவம் உருவாகிேது.

மை ணுவாக வரும் யநாய்கரெ அவர்கள் கண்டு ிடித்து ஒவ்சவான்றாக

இல்லாமலாக்கினார்கள். யநாய் வை வாய்ப்புள்ெ மை ணுக்கள் இல்லாத
குழந்ரதகள் மட்டுயம ிறக்கச் செய்ேப் ட்டன. ாக்டீரிோக்கரெயும்
ரவைஸ்கரெயும் எதிர்க்கும் ெக்தி மை ணுவியலயே உருவாக்கப் ட்டது.

ஆகயவ பூமிேிலிருந்த மனிதர்கள் இருநூறுவருடம் வரை

வாழ்ந்தார்கள். நாமி யமலும் ெிறந்த சூழலில் வாழ்ந்தாள்.
தங்கத்துெிேில் தீங்ரக அெிக்கும் ாக்டீரிோக்கயொ ரவைஸ்கயொ
கதிரிேக்கயமா இல்ரல. ஆகயவ அவள் நானூறு ஆண்டுகள்
வாழ்ந்தாள்.
நாநூறு வேது தாண்டிேய ாது அவள் மிகவும் வேதாகிவிட்டாள். அவள்
சவெியே செல்வது குரறந்தது. சவெியே சென்றாலும் சகாஞ்ெதூைம்
ய ாய்விட்டு திரும் ி வந்துவிடுவாள். சகாஞ்ெதூைம் ய ானாயல
அவளுக்கு மூச்ெிரெப்பு வந்தது.

நாமி ஒருநாள் காரலேில் எழுந்ததும் மிகவும் கரெப் ாக உணர்ந்தாள்.

அவொல் எழயவ முடிேவில்ரல. அவள் தன் ரககால்கரெ அரெக்க
முேன்றாள். அவளுரடே இடதுகால் மட்டும் அரெந்தது

அவள் அரதக்சகாண்டு கணிப்ச ாறிரே இேக்கினாள். அதில் குரு

யதான்றிேது. அது டார்வினின் யதாற்றத்துடன் இருந்தது.

“குரு, எனக்கு கரெப் ாக இருக்கிறது. என் உடலில் என்ன நிகழ்கிறது?”

என்று நாமி யகட்டாள்

“நாமி, உன் உடலுக்கு வேதாகிவிட்டது.உன் இதேத்தின் விரெ

குரறந்து வருகிறது. உன் மூரெக்கு ைத்தம் குரறவாகச் செல்கிறது. நீ
இன்னும் ெற்றுயநைத்தில் இறந்துவிடுவாய்” என்று குரு சொன்னது.

“நானும் அரத நிரனத்யதன். இறப் துதான் நல்லது. என் உடல் மிகவும்

நலிந்துவிட்டது” என்று நாமி சொன்னாள்.

“ ிறப்பு ய ாலயவ ஓர் இேல் ான நிகழ்வுதான் இறப்பும்” என்று குரு

சொன்னது. அப்ய ாது அது தத்துவஞானிோன ய ாப் யனாவரின்
வடிவில் இருந்தது.

நாமி சவெியே ார்த்தாள். அந்த கண்ணாடிக்குமிழி அடர்ந்த காட்டுக்குள்

இருந்தது. சவெியே லட்ெக்கணக்கான தியோக்கள் ைவிேிருந்தன.

“குரு தியோக்கள் இங்யக எவ்வெவுகாலம் நீடிக்கும்?” என்று நாமி

யகட்டாள்.

“அரத நான் சொல்லமுடிோது. அரவ மாறிக்சகாண்யட இருக்கின்றன.

சூழலுக்யகற் அரவ மாறிக்சகாண்டிருப் துவரை இங்யக அரவ
நீடிக்கும்” என்று குரு சொன்னது. அப்ய ாது அது டார்வினின்
முகத்துடன் இருந்தது.
“என்சனன்ன மாறுதல்கள் அவற்றில் வைக்கூடும்?” என்று நாமி
யகட்டாள்.

“பூமிேில் ரிணாமத்தில் என்ன நிகழ்ந்தயதா அதுயவ இங்கும்

நிகழலாம். அதற்கான ெில அரடோெங்களும் சதரிகின்றன” என்று குரு
சொன்னது.

“என்சனன்ன நிகழலாம்? சொல்லுங்கள்”என்று நாமி யகட்டாள்.

“இந்த உடல்கள் அமீ ாக்கொலான குவிேலாகயவ இதுவரை இருந்தன.

அமீ ாக்கள் யதரவசேன்றால் தனித்தனிோக ிரிந்து மீ ண்டும்
இரணந்துசகாண்டன. ஆனால் இப்ய ாது இந்த உடலின் வடிவில்
இருப் துதான் ெிறப் ானது என்று அரவ அறிந்துவிட்டன” என்று குரு
சொன்னது.

“ஆமாம், அரவ கரலவது மிக அரிதாகயவ இப்ய ாது நரடச றுகிறது”

என்று நாமி சொன்னாள்.

“ஆகயவ அரவ இப்ய ாது ஒன்றுடன் ஒன்று இறுக்கமாக இரணந்து

வருகின்றன. மனித உடலில் செல்கள் இரணந்திருப் துய ால அரவ
ஒயை உடலாக ஆகிக்சகாண்டிருக்கின்றன. எதிர்காலத்தில் அரவ ஒயை
உடலாகயவ இருக்கும்” என்று குரு சொன்னது.

“அதாவது இப்ய ாது அரவ வரிரெோன எறும்புக்கூட்டம் ய ால

உள்ென. எதிர்காலத்தில் மணிகரெக் யகாத்த மாரலய ால ஆகிவிடும்.
இல்ரலோ?” என்று நாமி யகட்டாள்.

“ஆமாம். அதன் ின் அரவ ஒயை உடலாகயவ ஆகிவிடும். அந்தமாற்றம்

நரடச ற்றுக்சகாண்டிருக்கிறது” என்று குரு சொன்னது.

”அது எப் படி நிகழும் ?” என்றோள் நோமி

“அமீபோக்களின் டி.என்.ஏ என்னும் மரபணுக்கூறு மோறிவிடும் . அதே

ஒவர உைலோகவே ேோழமுடியும் என்ற நிதல ேரும் ”

“யவறு என்சனன்ன மாற்றங்கள் நிகழும்?”என்று நாமி யகட்டாள்.

“இந்த அமீ ாக்கொலான உடல் இதுவரை உடலின் எல்லா குதிோலும்
ஒெிரே உணர்ந்தது. எல்லா அமீ ாக்களும் ஒெிரே தங்கள் உடலால்
உணர்ந்தன” என்று குரு சொன்னது.

“ஆமாம், அரவ ஒெி ஊடுருபு ரவ” என்று நாமி சொன்னாள்.

“அப் டி முழு உடலிலும் ஒெி நுரழயும் டி இனியமல் இருக்கமுடிோது.

அவற்றின் உடலின்யமல் காற்றும் மணலும் ட்டுக்சகாண்டிருக்கின்றன.
ஆகயவ அவற்றின் உடலின் யமல் குதி கடினமாக
ஆகிக்சகாண்டிருக்கிறது” என்று குரு சொன்னது

“அதாவது அவற்றுக்கு யதால் உருவாகிறது, இல்ரலோ?” என்று நாமி

யகட்டாள்.

“ஆமாம். அவற்றின் யமல் குதிேிலிருக்கும் அமீ ாக்கள் கடினமான ஒரு

யதால் ைப் ாக மாறிக்சகாண்டிருக்கின்றன. அரவ உடரல
மூடுகின்றன. ஆகயவ அவற்றால் ாரறயமல் கூட ஏறமுடிகிறது.
காற்றில் நிற்க முடிகிறது” என்று குரு சொன்னது.

“ஆமாம், அரத நான் கவனித்யதன்” என்று நாமி சொன்னாள்.

“இதன்விரெவாக இப்ய ாது அவற்றின் முகத்தில் உள்ெ அமீ ாக்கள்

மட்டுயம ஒெிரே உணர்கின்றன. அங்யக மட்டும் ஒெி உள்யெ
ய ாகிறது” என்று குரு சொன்னது.

“அதாவது , இப்ய ாது முகயம கண்ணாக இருக்கிறது இல்ரலோ?”

என்று நாமி யகட்டாள்.

“ஆம், ஆனால் அதுவும் இன்னும் நீண்டநாள் அப் டியே இருக்காது.

முகத்தியலயே ஒரு குதிேில் மட்டும் நன்றாக ஒெி உள்யெ ய ானால்
ய ாதும். மற்ற குதிகெில் ஒெி உள்யெ ய ாகயவண்டிேதில்ரல என்று
ஆகும். ஒெி ஊடுருவும் அந்தப் குதி கண்கொக மாறிவிடும்…”என்று குரு
சொன்னது.

“மனிதரனப் ய ாலயவ கண்கள் உருவாகி வருமா?” என்று நாமி

யகட்டாள்
“ஆமாம். ஒெியே கண்கரெ உருவாக்குகிறது. ஒெி எல்லா
இடங்கெிலும் ஒன்யற. ஆகயவ கண்களும் எல்லா இடங்கெிலும்
ஒன்றுதான்” என்றது குரு

“ஒெிோ கண்கரெ உருவாக்குகிறது?” என்றாள் நாமி

“ஆமாம். கண்கள் ஒெிரே அறிகின்றன. ஒெிரே அறியும் டி கண்கள்

உருவாகின்றன. ஒெியே கண்கரெ உருவாக்குகிறது”

“அந்தக் கண்கள் முகத்தில்தான் உருவாகுமா?” என்றாள் நாமி

“ஆமாம், ஏசனன்றால் அப் டி கண்கள் உருவாக அவெிேமான அரமப்பு

முகத்தில் ஏற்கனயவ உள்ெது. ஒரு நீயைாரட இருந்தால் அதன்
வழிோகத்தாயன நீர் வழிந்யதாடும்? அரதப்ய ால இந்த உடல்கெின்
அரமப்பு இப் டி இருப் தனால் அதுயவ நிகழ்வதற்கு வாய்ப்பு மிகுதி”
என்று குரு சொன்னது.

“அடுத்த டிோக என்ன நிகழும்?” என்று நாமி யகட்டாள்.

“இயதய ால வாயும் உருவாகி வரும். முன்பு இரவ முழு உடலாலும்

உண்டன. உணவின்யமல் உடரல ரவத்து அப் டியே உள்யெ
இழுத்துக்சகாண்டன. இப்ய ாது உணவின்யமல் ரககரெ மட்டும்
ரவக்கின்றன. ரக கரலந்து உணரவச் சூழ்ந்துசகாண்டு உள்யெ
இழுக்கிறது.”

“ஆமாம். ஆனால் அவற்றின் ரக இப் டி கரலந்துசகாண்யட

இருக்கமுடிோது. ரககள் உறுதிோக மாறினால்தான் அவற்றால்
உணரவ ச ாறுக்க முடியும்” என்று நாமி சொன்னாள்.

“இப்ய ாயத அவற்றின் ரககள் உறுதிோனரவோக

ஆகிக்சகாண்டிருக்கின்றன. ெில தியோக்கள் ரககொல் உண் தற்குப்
திலாக முகத்தால் உண்ண ஆைம் ித்திருக்கின்றன” என்று குரு
சொன்னது

“அவற்றின் ரககெில் அந்தப் ழக்கம் திவாகிேிருக்கிறது இல்ரலோ?”

என்று நாமி யகட்டாள்.
“ஆமாம், உணரவக் ரககொல் அள்ெி உடலுக்குக் சகாண்டுய ாக
அரவ முேன்றன. ஆனால் ரக யநைாக முகத்துக்குத்தான் ய ாேிற்று.
ஏசனன்றால் மனிதனின் ரககள் ரிணாமத்தில் அப் டித்தான்
உருவாகிேிருக்கின்றன” என்று குரு சொன்னது.

“முகத்தில் வாய் உருவாகிவருமா?” என்று நாமி யகட்டாள்.

“ஆமாம். வாய் உருவாகி வரும். இப்ய ாயத ெில தியோக்கெில்

வாய்ய ான்ற துரெ உருவாகிறது. வாய் உருவானால் வேிறு உருவாகி
வரும். இரைப்ர , குடல்கள் எல்லாயம உருவாகும்” என்று குரு
சொன்னது.

“கண்ணும் வாயும் உருவானால் அரவ மனிதர்கரெப் ய ாலயவ

ஆகிவிடும். அறிவும் உருவாகலாம் இல்ரலோ?” என்று நாமி யகட்டாள்.

“ஆமாம். அவற்றின் அறிவு என் து இப்ய ாது உடல்முழுக்க எல்லா

அமீ ாக்கெிலும் திவாகிறது. இனி சகாஞ்ெம் சகாஞ்ெமாக அந்தந்த
உறுப்புகளுக்குத் யதரவோன அறிவு மட்டும் அந்தந்த உறுப்புகெில்
இருக்கும். மற்ற அறிவு முழுக்க ஒயை இடத்தில் யெமிக்கப் டும்.அந்த
உறுப்பு அறிரவச் யெமிப் ரத மட்டுயம செய்யும்” என்று குரு
சொன்னது.

“அதாவது மூரெ உருவாகிவிடும் இல்ரலோ?” என்று நாமி யகட்டாள்.

“ஆமாம், மூரெ உருவாகிவிடும். ஏசனன்றால் இந்த உடலில் மூரெ

இருப் தற்கான வெதி இதன் அரமப் ியலயே உள்ெது.” என்று குரு
சொன்னது.

நாமி புன்னரகத்தாள். அவளுக்கு நீண்ட ச ருமூச்சு ஒன்று வந்தது.

“இனி இந்த உடலின் ஒவ்சவாரு உறுப்பும் ஒரு குறிப் ிட்டயவரலரே

மட்டுயம செய்யும்” என்று குரு சொன்னது.

“அதன் ின் அரவ தங்களுக்குத் யதரவோனவற்ரற தாங்கயெ

உருவாக்கிக் சகாள்ளும் என நிரனக்கியறன்” என்றாள் நாமி.
“ஆமாம். சூழலுக்கு ஏற் மாறுவது உேிர்கெின் முதல் திறரம. தனக்கு
ஏற் சூழரல மாற்றிக்சகாள்வது இைண்டாவது திறரம” என்று குரு
சொன்னது.

“இங்யக மனிதர்கெின் இன்சனாரு வடிவம் உருவாகிறது இல்ரலோ?”

என்று நாமி யகட்டாள்.

“இந்த உடலின் அரமப்ய இவர்கரெ மனிதர்கொக ஆக்கிவிடும்” என்று

குரு சொன்னது.

“மனிதன் என் வன் அவன் உடல்தானா?” என்று நாமி யகட்டாள்.

குரு ய ாப் யனாவைாக மாறிேது. குரு சொன்னது “உடல் மட்டும்

அல்ல. மனிதனின் எந்த ஒரு வி ேமும் ஒட்டுசமாத்த மனிதரனயே
காட்டுகிறது. மனிதனின் ஒரு விைல் மட்டும் இருந்தாயல முழு
மனிதரன அதிலிருந்து உருவாக்க முடியும்” என்று சொன்னது.

“ஏன்?” என்றாள் நாமி.

“ஏசனன்றால் ஒட்டுசமாத்தமும் அதன் ஒரு குதியும் யவறுயவறல்ல.

கடலின் ஒரு துெிகூட கடல்தான்.”

“ஆமாம், மனிதனின் ஒரு செல் இருந்தாயல மனிதரன மீ ண்டும்

உருவாக்க முடியும். அதற்குள் இருக்கும் டிஎன்ஏேியலயே மனிதனின்
எல்லா வி ேங்களும் இருக்கின்றன. அவனுரடே உருவம் நிறம்
மட்டுமல்ல குணங்களும் அறிவும் எல்லாம் அதில் உள்ென” என்றாள்
நாமி.

குரு விோெைாக மாறிேது. குரு சொன்னது “அந்த ஒரு செல்லியலயே

வாழயவண்டும் என்ற ஆரெ உள்ெது. அதற்கான அடிப் ரடோன
ண்புகள் உள்ென.”

நாமி “உண்ரமதான்” என்றாள்.

“ஆலமைத்தின் ெின்னஞ்ெிறு விரதக்குள் ஆலமைம் இருக்கிறது. விரத

முரெத்து ஆலமைம் சவெிவருகிறது. அப் டிசேன்றால் அந்த ஆலமைம்
விரதக்குள் எந்த வடிவில் இருக்கின்றது?” என்று குரு யகட்டது.
“எந்தவடிவில்?” என்றாள் நாமி.

“விரதக்குள் மைம் நுண்வடிவில் உள்ெது. விரத வெரும்ய ாது அந்த

நுண்வடிவம் மைம் ஆக மாறுகின்றது. அதாவது ார்க்கமுடிோத
வடிவில் மைம் உள்ெது.”

“ஆமாம்” என்றாள் நாமி.

“எந்த ஒருவி ேமும் முதலில் நுண்வடிவில் உள்ெது. அதன் ிறகு

ருவடிவத்ரத அரடகிறது. ருவடிவம் அழிந்தால் மீ ண்டும்
நுண்வடிவுக்யக திரும் ச் செல்கின்றது.”

நாமி அரதப் ற்றியே எண்ணிக்சகாண்டிருந்தாள். ிறகு யகட்டாள். “குரு

இந்த ிை ஞ்ெம் மிகமிகமிகப் ிைம்மாண்டமானது. நிரனத்துப் ார்க்க
முடிோத அெவு ச ரிேது. இதில் யகாடானுயகாடி நட்ெத்திைங்கள்
உள்ென. யகாடியகாடி யகாள்கள் உள்ென. இந்த ிை ஞ்ெமும் அப் டி
நுண்வடிவில் இருந்ததா?”

“ஆமாம். இந்தப் ிை ஞ்ெம் உருவாவதற்கு முன்பு நுண்வடிவில்

இருந்திருக்கயவண்டும். இது இல்லாமலானால் மீ ண்டும் தன்
நுண்வடிவத்ரத அரடயும். இருப் து இல்லாமலாகாது. இல்லாமல்
இருப் து யதான்றியும் வைாது.நுண்வடிவில் இருப் து ருவடிவத்ரத
அரடயும். ருவடிவத்திலிருப் து நுண்வடிவத்ரதயும் அரடயும்.”

நாமி யகட்டாள். “ ிை ஞ்ெம் உருவாவதற்கு முன்ய இருக்கும் அந்த

நுண்வடிவத்திற்கு என்ன ச ேர்? அதன் இேல்புகள் என்ன?”

“அது நம்மால் அறிேப் ட முடிோதது. அதுதான் இந்தப் ிை ஞ்ெம்.

இந்தப் ிை ஞ்ெத்ரத ரவத்து அதற்குப் ச ேரிடலாம். அதன்
இேல்புகரெயும் இந்தப் ிை ஞ்ெத்ரத ரவத்து விெங்கிக்சகாள்ெலாம்”
குரு சொன்னது.

‘ஆனால் அது இந்தப் ிை ஞ்ெத்துக்கு அப் ாற் ட்டது அல்லவா?”

என்றாள் நாமி
“ஆமாம். ஆகயவ நாம் என்ன சொன்னாலும் அது நம்முரடே
புரிதல்தான். அது என்ன என்று நம்மால் அறிேயவ முடிோது” என்று
குரு சொன்னது.

நாமி நீண்டயநைம் கண்கரல மூடி அமர்ந்திருந்தாள். ிறகு “நான்

ருவடிவத்ரத இழக்கப்ய ாகியறன். நுண்வடிவத்ரத
அரடேப்ய ாகியறன்” என்றாள்

குரு ஒன்றும் சொல்லவில்ரல. நாமி நீண்ட மூச்ரெ இழுத்துவிட்டாள்.

அவள் உேிர் ிரிந்தது. குரு கணிப்ச ாறிேில் இருந்து அவரெப்
ார்த்துக்சகாண்டிருந்தது. ிறகு அது தானாகயவ தன்ரன
அரணத்துக்சகாண்டது.

சவெியே தங்கத்துெிேின்யமல் சூரிேன் எழுந்தது. அந்த சவெிச்ெத்தில்

கீ யழ விரிந்திருந்த காடு ஒெிசகாண்டது.
19. தைைல்
பிரபஞ் சம் மிகமிகப் மபரியது. அைற் கு முடிவே இல் தல. முடிவு என ஓர்
எல் தல உண்டு என்று தேப் வபோம் . அைற் கு அப் போல் என்ன இருக்கும் ?
அைற் கு அப் போல் என்ன இருந்ைோலும் அதுவும் பிரபஞ் சம் ைோவன?.

பிரபஞ் சை்தின் மிகமிக மைோதலவில் ஒரு வகோள் இருந்ைது. அைற் கு

நீ லப் பந்து என்று மபயர். அது பசுதமயோன கோடுகளோல் நிதறந்திருந்ைது.
அதில் ஏரோளமோன உயிரினங் கள் இருந்ைன. விலங் குகள் , பறதேகள் ,
பூச்சிகள் , புழுக்கள் எல் லோவம இருந்ைன. அங் வக மனிைர்கள்
ேோழ் ந்ைோர்கள் .

அந்ை உயிர்கள் எல் லோவம பல லை்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அங் வக

ேந்து குடிவயறியதே. அங் கிருந்ை மனிைர்கள் ைோன் அேற் தற மகோண்டு
ேந்ைோர்கள் . அேர்கள் முன்பு சூரியன் என்ற நை்சை்திரை்தின் ஒரு
வகோளோன பூமியில் ேோழ் ந்ைனர்.

பூமியில் அேர்கள் மபோறுப் பில் லோமல் நைந்து மகோண்ைோர்கள் . பூமிதய

துதளயிை்டு அைன் உள் ளிருந்ை கரிதய மேளிவய எடுை்து எரிை்ைனர்.
கோர்பன்தையோக்தசை் மேளிேந்து பூமிதய மூடியது. அைன் மேப் பம்
அதிகரிை்ைது.

விதளேோக கோடுகள் அழிந்ைன. மக்கள் அங் வக ேோழமுடியோமலோகியது.

அேர்கள் ஒருேருக்மகோருேர் சண்தையிை்ைனர். மபரிய வபோர்கள்
நைந்ைன. எளியேர்கதள ஆற் றல் மிக்கேர்கள் அழிை்ைனர்.

அந்ைப் வபோர்களில் எஞ் சியேர்கள் வேறு இைம் வைடி விண்மேளியில்

பயணம் மசய் ைோர்கள் . அேர்கள் பல் வேறு இைங் களில் பயணம் மசய் து
புதிய வகோள் கதள கண்டுபிடிை்ைனர்.

கதைசியில் அேர்கள் கண்டுபிடிை்ை வகோள் ைோன் நீ லப் பந்து. அதில்

பூமியில் இருந்ைது வபோலவே ஆக்சிஜன் இருந்ைது. ைண்ணீர ் இருந்ைது.
எல் லோ விஷயங் களும் பூமிதயப் வபோலவே இருந்ைன. மிகமிக அழகோன
வகோள் அது.

நீ லப் பந்து என்ற வகோளில் மனிைர்கள் புதிய ேோழ் க்தகதய

ஆரம் பிை்ைனர். அங் வக அேர்கள் ைங் களுக்கோன வீடுகதளக்
கை்டிக்மகோண்ைோர்கள் . எல் லோ உயிரினங் கதளயும் அங் வக மகோண்டு
ேந்ைோர்கள் . அதே அங் வக மபருகின.

மனிைர்கள் ைங் கள் எண்ணிக்தகதய கை்டுப் போை்டில் தேை்ைோர்கள் .

ைங் கள் வைதேக்கோக அேர்கள் கோடுகதள அழிக்கவில் தல.
விலங் குகதளயும் அழிக்கவில் தல. நீ லப் பந்து என்ற வகோதள அேர்கள்
மிகச்சிறப் போக வபணினோர்கள் .

ஆகவே அேர்கள் அங் வக சிறப் போக ேோழ் ந்ைோர்கள் . அங் வக அேர்களின்

அறிவு ேளர்ந்ைது. அேர்கள் பூமியில் இருந்து மகோண்டுேந்ை அறிதே
பலமைங் கு ேளர்ை்துக் மகோண்ைோர்கள்

பூமியில் இருந்ைவபோது மனிைர்களின் அறிவு ைனிை்ைனியோக

ஒே் மேோருேர் மூதளயிலும் இருந்ைது. அறிேோளிகளும்
அறிவில் லோைேர்களும் இருந்ைோர்கள் .

நீ லப் பந்துக்கு ேந்ைபின் அேர்களின் அறிவு எல் லோருக்கும்

மபோதுேோனைோக ஆகியது. ஒருேரின் மூதள இன்மனோரு மூதளயுைன்
நுை்பமோன கருவிகளோல் இதணக்கப் பை்டிருந்ைது. ஆகவே அேர்கள்
அதனேருவம அறிேோளிகளோக இருந்ைனர்.

நீ லப் பந்தில் இருந்ை மனிைர்களில் ஒரு மபண் இருந்ைோள் . அேள் மபயர்

சோரோ. அேளுதைய அக்கோவின் மபயர் சோரைோ. அேர்கள் இருேரும்
அன்போக இருந்ைோர்கள் .

நீ லப் பந்திலிருந்து விண்மேளிக் கலங் கள் கிளம் பி எல் லோ பக்கமும்

மசன்றுமகோண்டிருந்ைன. நீ லப் பந்தில் இருந்ைேர்கள் வேமறங் கோேது
உயிர்கள் இருக்கின்றனேோ என்று அறிய ஆேல் மகோண்டிருந்ைனர். பல
லை்சம் ஆண்டுகளோக அேர்கள் வைடிக்மகோண்டிருந்ைனர். அேர்கள்
எங் குவம உயிர்கதள கண்டுபிடிக்கவில் தல.

இன்மனோரு விண்மேளிக்கலம் கிளம் பவிருந்ைது. சோரோ அந்ை

விண்மேளிப் பயணை்துக்கு வைர்வு மசய் யப் பை்ைோள் . அேளுக்கோன
பயிற் சிகள் அளிக்கப் பை்ைன.

பயிற் சிகதள ஒவர நோளில் அளிை்துவிை்ைோர்கள் . அேளுக்குை்

வைதேயோன எல் லோ அறிவும் அேள் மூதளக்குள் ஒரு சிறிய கருவி
ேழியோக அனுப் பப் பை்ைது. நுண்ணதலக் கதிர் ேழியோக அனுப் பப் பை்ை
மசய் திகள் அேள் ைதலக்குள் பதிேோயின.

சோரோ ைன் அக்கோ சோரைோவிைம் விதைமபற் றுக் மகோண்ைோள் . சோரைோ

சோரோதே கை்டிை்ைழுவி முை்ைமிை்ைோள் . விண்மேளிக்கலை்தில்
ஏறிக்மகோண்ைோள் .

அந்ை விண்மேளிக்கலம் மிகப் மபரியது. அது அணுேோற் றலோல்

இயங் குேது. அது பல லை்சம் ஆண்டுகள் நிற் கோமல் மசல் லக்கூடியது.
அந்ை விண்மேளிக்கலம் முழுக்க முழுக்க இயந்திரங் களோல்
இயக்கப் பை்ைது.

சோரோ அைற் குள் நுதழந்ைதுவம ஒரு கருவியின் முன் நின்றோள் .

அதிலிருந்து ஒரு கதிர் ேந்து அேள் மூதளதய மைோை்ைது. அது
அேளுதைய உைலில் இருந்ை எல் லோ மசயல் போடுகதளயும் நூறில்
ஒருபங் கோக குதறை்ைது.

பூமியில் முன்பு ேோழ் ந்ை உயிரினங் களில் சிலேற் றுக்கு இருந்ை ேழக்கம்
அது. அதே கடுங் குளிர் பகுதியில் ேோழ் ந்ைன.குளிர்கோலை்தில் அதே
உைலின் உயிரியக்கை்தை குதறை்துக்மகோண்ைன. ஆழ் ந்ை
தூக்கை்திற் குச் மசன்றன.

அேற் றுக்கு அப் வபோது உணவு வைதேயில் தல. மூச்சும்

மிகக்மகோஞ் சமோகை்ைோன் ஓடும் . ஏமனன்றோல் அேற் றின் உைலில் ஆற் றல்
மகோஞ் சமோகை்ைோன் மசலேோகும் .

அந்ை இயல் தபை்ைோன் மனிைர்கள் உருேோக்கிக் மகோண்ைோர்கள் .

மூதளயில் கதிரியக்கம் ேழியோக அந்ைை் தூக்கை்தை உருேோக்கிக்
மகோண்ைோர்கள் .

அப் வபோது அேர்களின் உைலில் மசல் கள் எல் லோவம நூறில் ஒருபங் குைோன்
ேளரும் . எல் லோச் மசயல் போடும் நூறில் ஒரு பங் வக இருக்கும் . மூச்சு
நூறில் ஒருபங் குைோன். இையை்துடிப் பும் நூறில் ஒரு பங் குைோன்

ஆகவே அேள் ேயதும் நூறில் ஒரு பங் குைோன் கூடும் . அேள் நூறு
ஆண்டுகள் கழிை்து விழிை்துக்மகோள் ேோள் . அப் வபோது அேள் உைலுக்கு
ஒரு ேயதுைோன் ஆகியிருக்கும் .
சோரோ ஆயிரம் ஆண்டுகள் அந்ை விண்கலை்தில் பயணம் மசய் ைோள் . அது
கிை்ைை்ைை்ை ஒளியின் வேகை்தில் மசன்ற விண்கலம் . அது
ேோன்மேளியில் மசன்றுமகோண்வை இருந்ைது

அந்ை விண்கலை்தில் வேவுபோர்க்கும் கருவிகள் இருந்ைன. அேற் றின்

நுண்கதிர்கள் பல லை்சம் கிவலோமீை்ைர் தூரம் மசன்றன. அதே
சுற் றிச்சுற் றிை் வைடின.

எங் கோேது ஆக்சிஜன் இருந்ைோல் உைவன அேற் றோல் கண்டுபிடிக்க

முடியும் . உைவன அந்ைக்கருவி ைோனோகவே சோரோதே எழுப் பிவிடும் .
சோரோ எழுந்து ஆக்ஸிஜன் உள் ள அந்ை இைை்துக்குச் மசல் லவேண்டும் .
அங் வக உயிர்கள் இருக்கிறைோ என்று ஆரோயவேண்டும் .

சோரோ ஆழ் ந்ை தூக்கை்தில் இருந்ைோள் . விண்கலம் மசன்றுமகோண்வை

இருந்ைது. அந்ைக்கருவி வைடிக்மகோண்வை இருந்ைது. திடீமரன்று அது
ஆக்ஸிஜதன கண்டுபிடிை்ைது. உைவன சோரோவின்வமல் ஒரு நுண்கதிதர
வீசியது. சோரோவின் மூதளயில் அந்ைக்கதிர் பை்ைது. அேள்
விழிை்துக்மகோண்ைோள் .

சோரோ எழுந்து அமர்ந்து கருவிகதள ஆரோய் ந்ைோள் . அருவக ஒரு

நை்சை்திரம் இருப் பது மைரிந்ைது. அந்ை நை்சை்திரம் மங் கலோனது.
மஞ் சள் நிறமோக இருந்ைது. அைற் கு ஒவர ஒரு வகோள் இருப் பது மைரிந்ைது.
அந்ை வகோளில் ைோன் ஆக்ஸிஜன் இருப் பைோக கருவிகள் கூறின.

சோரோ ைன் விண்கலை்தை அந்ைக் வகோளை்தை வநோக்கிச் மசலுை்தினோள் .

விண்கலம் வமலும் ஓரோண்டு பறந்ைது. அந்ைக்வகோதள அதைந்ைது.
சோரோ மேளிவய போர்ை்ைோள் . விண்ணில் இருந்து போர்ை்ைவபோவை
அந்ைக்வகோள் மைரிந்ைது. அது மமன்தமயோன பச்தசநிறை்தில் இருந்ைது.

சோரோ அந்ை வகோதள வநோக்கி விண்கலை்தைச் மசலுை்தினோள் . வகோதள

மமல் ல மநருங் கினோள் . அந்ைக் வகோள் முழுக்க பச்தசப் பவசமலன்று
கோடு நிதறந்திருந்ைது.

கோை்டின் நடுவே மபரிய போதறகளுைன் மதலகள் எழுந்து நின்றன.

மரங் களுக்குவமல் கூை்ைம் கூை்ைமோக பறதேகள் பறந்ைன. வமலும் கீவழ
மசன்றவபோது அேள் அங் வக பூச்சிகளும் நிதறந்திருப் பதைக் கண்ைோள்
அேளுக்கு மகிழ் சசி
் யோக இருந்ைது. அங் வக உயிர்கள் இருக்கின்றன. பல
லை்சம் ஆண்டுகளோக மனிைர்கள் பிரபஞ் சை்தில் வேறு உயிர்கள்
இருக்கின்றனேோ என்று வைடிக்மகோண்டிருந்ைனர். அது ேதர
கண்டுபிடிக்க முடியவில் தல. இவைோ அேள் கண்டுபிடிை்துவிை்ைோள் .

“நோன் உயிர்கள் ேோழும் வகோளை்தை கண்டுபிடிை்துவிை்வைன்” என்று

சோரோ ைன் கை்டுப் போை்டு அதறக்கு மசய் தி மகோடுை்ைோள் .

விண்கலம் வமலிருந்து கதிர்கதள அனுப் பி கீவழ இருந்ை கோை்தை

ஆரோய் ந்ைது. அேளுக்கு மசய் திகதள அளிை்ைது. “கீவழ அபோயகரமோன
கதிர்கள் ஏதுமில் தல. ஆக்ஸிஜன் இருக்கிறது. மபரிய விலங் குகள்
எதுவும் இல் தல.”

அைன்பின் அது மசய் திதய அளிை்ைது. “கீவழ லை்சக்கணக்கோன

மனிைர்கள் இருக்கிறோர்கள் . அேர்கள் கூை்ைம் கூை்ைமோக ேோழ் கிறோர்கள் ”

“கீவழ வபோகலோமோ?” என்று சோரோ வகை்ைோள் .

விண்கலை்தில் இருந்ை இயந்திரம் “வபோகலோம் . அேர்களிைம் எந்ை

ஆயுைங் களும் இல் தல” என்று கூறியது.

சோரோ “நோன் கீவழ வபோகிவறன்” என்று மசோன்னோள் .

20. அன்டன
அந்ை விண்கலை்தை ைதரயில் இறக்கவேண்டிய வைதே இல் தல. அது
ேோனை்திவலவய நிற் கும் . அதை வமவலவய நிறுை்திவிை்டு சோரோ கீவழ
இறங் க முடிவுமசய் ைோள் .

சோரோ ைன் கேச ஆதைகதள அணிந்துமகோண்ைோள் . அதே

மமன்தமயோன வைோல் வபோல அேள் உைலில் படிந்திருந்ைன. ைன் வைோளில்
ஒரு கருவிதய அணிந்துமகோண்ைோள் . அைன் உைவியோல் அேள்
பூச்சிகதளப் வபோல பறக்கமுடியும் .

அேள் ைன் மநற் றியில் ஒரு கருவிதய மபோருை்திக் மகோண்ைோள் . அைற் கு

மூன்றோம் கண் என்று மபயர். அது ஒரு சிறிய மலன்ை். அதிலிருந்து ஒரு
நுண்கதிர் மேளிேரும் . அந்ைக் கதிர் எதைை் மைோடுகிறவைோ அது
விண்கலை்தில் இருக்கும் கருவிகளுக்கு மைரியும் . அது என்ன என்று
கருவிகள் உைவன மசோல் லிவிடும் . அந்ைச் மசய் தி வநரடியோகவே அேள்
மூதளக்குள் மைரியேரும் .

சோரோ பறந்து கீவழ இறங் கினோள் . கீழிருந்ை கோை்டின்வமல் மசன்று

நின்றோள் . கிதளகளின்வமல் இருந்ை பறதேகள் எழுந்து கதலந்து
பறந்ைன. சோரோ ேண்ணை்துப் பூச்சி வபோல அந்ை இதலப் பரப் பின் வமல்
பறந்ைோள் .

மரங் களில் கோய் களும் கனிகளும் நிதறந்திருந்ைன. பலமரங் கள் பூை்துக்

குலுங் கின. ஆனோல் அந்ை மரங் களின் இதலகள் எல் லோவம இளம் பச்தச
நிறை்தில் இருந்ைன.

மரங் களின் பச்தச இதலகளின்வமல் மஞ் சளோக ஒரு வைோல்

பைர்ந்திருந்ைது. அேள் அந்ை வைோதல கிழிை்து எடுை்து போர்ை்ைோள் .
அேளுதைய மூன்றோம் கண்ணில் இருந்து கதிர் ேந்து அதைை் மைோை்ைது.

“அது போக்டீரியோ. அந்ை போக்டீரியோக்கள் மரங் களுைன் ஒை்துயிரோக

ேோழ் கின்றன. அதேைோன் குளூக்வகோதைை் ையோரிக்கின்றன. இந்ை
வகோளின் ஆக்ஸிஜனும் உணவும் இந்ை போக்டீரியோக்களோல் ைோன்
ையோரிக்கப் படுகின்றன” என்று விண்கலம் கூறியது.
சோரோ கீவழ இறங் கினோள் . மண்ணில் சருகுகள் உதிர்ந்து மமை்தை
வபோலிருந்ைது. அேள் அைன்வமல் நைந்ைோள் . அப் வபோது விண்கலம்
அேதள எச்சரிக்தக மசய் ைது. அேதள மனிைர்கள்
சூழ் ந்துமகோள் கிறோர்கள் என்று அது மசோன்னது.

சோரோ எச்சரிக்தகயுைன் நின்றோள் . அேர்கள் ைோக்கேந்ைோல் அேள் ஒவர

கணை்தில் ேோனில் துள் ளி எழுந்து மதறயமுடியும் ..

ஆனோல் மரங் களுக்கு நடுவிலிருந்து மபண்கள் ைோன் மேளிேந்ைனர்.

அதனேருவம சிறுமியர். ஒே் மேோருேரோக மேளிவய ேந்து அேதளப்
போர்ை்ைனர்.

அேர்கள் அை்ைதனவபரும் ஒவர முகமும் ஒவர வைோற் றமும்

மகோண்டிருந்ைனர். ஒவர அச்சில் ேோர்ை்து எடுை்ைதுவபோல. அேர்கள்
சோரோதே திதகப் புைன் போர்ை்ைனர்.

அப் வபோதுைோன் சோரோ ஒன்று கேனிை்ைோள் . அேர்கள் அதனேருவம

சோரோதேப் வபோலவே இருந்ைனர். சோரோ உைவன ைன் விண்கலை்துைன்
மைோைர்புமகோண்ைோள் .

“நோன் ஆறுேயைோக இருக்கும் வபோது இருந்ை பைம் வைதே” என்று சோரோ

வகை்ைோள் .

விண்கலம் பைை்தை அனுப் பியது. அதை அேள் கண்முன் ஒளிேடிேோக

போர்ை்ைோள் . அேளுதைய அவை வைோற் றம் அந்ைச் சிறுமிகளுக்கு இருந்ைது.

அை்ைதனவபரும் ஒவர ேயது மகோண்ைேர்கள் . ஒவர வைோற் றம்

மகோண்ைேர்கள் . ஒவர வபோன்ற அதசவு மகோண்ைேர்கள் .

அேர்களில் ஒரு சிறுமி முன்னோல் ேந்து “யோர் நீ ?” என்று வகை்ைோள்

சோரோ திதகை்துவிை்ைோள் . அேள் தககள் நடுங் கை் மைோைங் கின.

அேர்கள் எப் படி மனிைமமோழி வபசமுடியும் ? அேர்கள் மனிைர்களின்
ஏவைனும் கிதளயோ?

“நீ ங் கள் யோர்?” என்று அேள் திருப் பிக் வகை்ைோள் .

“நோங் கள் திவயோக்கள் ” என்று அந்ைப் மபண் மசோன்னோள் .

“நோங் கள் அை்ைதன வபருவம திவயோக்கள் ” என்று இன்மனோரு மபண்
மசோன்னோள் .

“உன் மபயர் என்ன?” என்று என்று சோரோ வகை்ைோள்

“என் மபயர் சோரோ” என்று அந்ைப் மபண் மசோன்னோள் .

“ஆ! என்மபயரும் சோரோ!” என்றோள் சோரோ.

“நீ எங் கிருந்து ேருகிறோய் ?” என்று அந்ை சோரோ வகை்ைோள் .

“நோன் மநடுந்மைோதலவில் நீ லப் பந்து என்ற வகோளில் இருந்து

ேருகிவறன்” என்று சோரோ மசோன்னோள் .

“ஆனோல் நீ எங் கதளப் வபோலவே வபசுகிறோய் ” என்றோள் அந்ை சோரோ.

“என் மபயர் லை்சுமி” என்று ஒரு மபண் மசோன்னோள் .

“நீ ங் கள் எல் லோருவம ஏன் ஒவர வைோற் றை்துைன் இருக்கிறீர்கள் ?” என்று
சோரோ வகை்ைோள்

“நோங் கமளல் லோம் இப் படிை்ைோன் இருக்கிவறோம் ” என்று லை்சுமி

மசோன்னோள் .

“இங் வக வேறு வைோற் றம் மகோண்ை மனிைர்கவள இல் தலயோ?” என்றோள்

சோரோ.

“மனிைர்களோ? நோங் கள் திவயோக்கள் ” என்று அந்ை சோரோ மசோன்னோள் .

“இங் வக ஆண்கள் இல் தலயோ? ேயது மூை்ைேர்கள் இல் தலயோ?” என்று

சோரோ வகை்ைோள் .

“நோங் கள் திவயோக்கள் . எங் களில் ஆண்கள் இல் தல. எங் களுக்கு
ேயைோேவை இல் தல. எங் களுக்குச் சோவும் இல் தல. நோங் கள் இப் படிவய
லை்சக்கணக்கோன ஆண்டுகளோக இருந்துமகோண்டிருக்கிவறோம் ”என்று
ஒரு மபண் மசோன்னோள் .

“உன்மபயர் என்ன?” என்றோள் சோரோ.

“என் மபயர் துர்க்கோ” என்று அேள் மசோன்னோள் .

இன்மனோரு மபண் “என் மபயர் ஈேோ” என்றோள் .

“எனக்கு ஒவர குழப் பமோக இருக்கிறது. நீ ங் கள் மனிைர்கள் அல் ல.

ஆனோல் மனிைப் மபண்ணோகிய என்தனப் வபோலவே இருக்கிறீர்கள் .
மனிைமமோழி வபசுகிறீர்கள் . மனிைப் மபயர்கள் தேை்துக்
மகோண்டிருக்கிறீர்கள் ” என்று சோரோ மசோன்னோள் .

“எங் களுக்கு நீ யோர் என்று புரிகிறது. நீ மனிைப் மபண். நீ பூமியிலிருந்து

ேந்திருக்கிறோய் ” என்று லை்சுமி மசோன்னோள்

“இல் தல, நோங் கள் பூமியில் இருந்து கிளம் பி ஐந்து லை்சம் ஆண்டுகள்
ஆகின்றன” என்று சோரோ மசோன்னோள் .

“ஆனோலும் நீ மனிைப் மபண்ைோன். உன் உைல் வேறு, எங் கள் உைல் வேறு”
என்றோள் துர்க்கோ.

“உங் கள் உைதல நோன் வசோதிை்துப் போர்க்கலோமோ?” என்று சோரோ

வகை்ைோள் .

“ைோரோளமோக” என்று ஏேோ மசோன்னோள் .

சோரோ அேள் உைதல ைன் மூன்றோம் கண்ணோல் போர்ை்ைோள் . உைவன

விண்கலம் ஆரோய் ந்து பதில் மசோன்னது.

“அந்ை உைல் அமீபோக்களோல் ஆனது. அமீபோக்கவள மசல் களோக

மோறியிருக்கின்றன” என்று விண்கலம் கூறியது.

சோரோ திதகை்துவிை்ைோள் . “அமீபோக்களோ?” என்றோள் .

“அமீபோக்கள் ஒன்றோகச் வசர்ந்து பரிணோமம் அதைந்து உைலோக

மோறியிருக்கின்றன. அேர்கள் மனிைர்கள் அல் ல. அமீபோக்களிலிருந்து
ேந்ைேர்கள் ” என்றது விண்கலம் .

“நீ ங் கள் எப் படி மனிை ேடிவில் இருக்கிறீர்கள் ?” என்று சோரோ வகை்ைோள் .
“உன் வகள் விகளுக்கு பதில் மசோல் ேைற் கு முன் உனக்கு ஓர் இைை்தை
கோை்ைவேண்டும் ” என்று இன்மனோரு மபண் மசோன்னோள் . “என் மபயர்
மைமலன். எங் களுைன் ேோ”

சோரோ அேர்களுைன் மசன்றோள் . அேர்கள் கோடு ேழியோகச் மசன்றோர்கள் .

கோை்டிலிருந்து பறதேகளின் ஓதச வகை்டுக்மகோண்வை இருந்ைது.

சோரோ போதறகதளப் போர்ை்ைோள் . “இந்ைப் போதறகள் எல் லோம்

கந்ைகை்ைோலோனதே” என்று விண்கலம் கூறியது

அேள் மரங் கதளப் போர்ை்ைோள் . “மரங் களின் பை்தைவபோல

மைன்படுபதே போக்டீரியோக்கள் ” என்று விண்கலம் கூறியது.

அேள் மசல் லும் ேழியில் ஏரோளமோன திவயோக்கதள போர்ை்ைோள் .

அை்ைதன வபரும் ஒவரவபோன்ற வைோற் றம் மகோண்ை சிறுமிகள் . அேர்கள்
சிரிை்துப் வபசிக் மகோண்ைோர்கள் . கூச்சலிை்ைபடி ஓடினோர்கள் .
மரங் களின்வமல் ஏறி ைோவி விதளயோடினோர்கள்

“இங் வக எண்பது லை்சம் வபர் இருக்கிவறோம் . இந்ை எண்ணிக்தக

கூைவேண்ைோம் என்று மநடுங் கோலம் முன்னோவலவய
முடிமேடுை்துவிை்வைோம் . ஏமனன்றோல் இங் வக சோவு இல் தல” என்று
துர்க்கோ மசோன்னோள்

அேர்கள் ஒரு மபரிய கண்ணோடிக்குமிழிதய கண்ைோர்கள் . சோரோ

அதைக்கண்டு திதகை்து நின்றுவிை்ைோள் .

“அது என்ன? அதை நீ ங் கள் கை்டினீர ்களோ?” என்று சோரோ வகை்ைோள் .

“இல் தல. நோங் கள் இங் வக உருேோகி ேருேைற் கு முன்வப அது அங் வக
இருக்கிறது. அதை மனிைர்கள் இங் வக ேந்து கை்டினோர்கள் .
அேர்கள் ைோன் இந்ை வகோளுக்கு ைங் கை்துளி என்று மபயரிை்ைோர்கள் . இந்ை
சூரியதன அேர்கள் மஞ் சள் குள் ளன் என்று அதழை்ைோர்கள் ” என்று ஈேோ
மசோன்னோள் .

“அதுைோன் மனிைர்களுைன் உங் களுக்கு இருக்கும் மைோைர்போ?” என்று

சோரோ வகை்ைோள்
”ஆமோம் . நோங் கள் இதை நீ ண்ைகோலமோக போர்ை்து ேருகிவறோம் .
அைன்பின் இைற் குள் புகுந்து அங் கிருக்கும் கருவிகதள இயக்கிவனோம் .
எங் களுக்கு அதுவே எல் லோேற் தறயும் கற் றுை்ைந்ைது” என்றோள் துர்க்கோ

“அைன்பிறகுைோன் நோங் கள் திவயோக்கள் என்று அறிந்வைோம் . எங் களுக்கு

நோங் கவள மபயர்கள் சூை்டிக்மகோண்வைோம் ” என்று லை்சுமி மசோன்னோள் .

“இப் வபோது பூமியின் ேரலோவற எங் களுக்கு மைரியும் .அங் வக இருந்ை

எல் லோ மமோழிகளும் மைரியும் . அங் வக இருந்ை எல் லோ
உயிர்கதளப் பற் றியும் மைரியும் ” என்று ஈேோ மசோன்னோள் .

சோரோ அந்ைக் குமிழிக்குள் மசன்றோள் . அங் கிருந்ை கணிப் மபோறிதய

லை்சுமி இயக்கினோள் . அதில் குரு வைோன்றியது. அது வியோசரின் ேடிவில்
இருந்ைது.

“இது பூமியில் ேோழ் ந்ை வியோசர் என்ற முனிேரின் உருேம் ” என்றோள்

சோரோ.

“ஆமோம் . நோன் ஒரு மமன்மபோருள் ”என்று குரு மசோன்னது. “நீ

எதைமயல் லோம் அறிந்துமகோள் ளவேண்டும் ?” என்று வகை்ைது

லோரோ “நோன் ைகேல் கதள அறிந்துமகோள் ள ஒரு கருவி உள் ளது.

அைன்ேழியோக மைரிந்துமகோள் வேன்” என்றோள் .

அந்ை கணிப் மபோறியின் ைகேல் வசமிப் பு முழுக்க ஒரு உள் வள இருந்ைது.

அதை அேளுதைய மூன்றோம் கண்ணிலிருந்து ேந்ை நுண்கதிர்
மைோை்ைது. மமோை்ை மசய் தியும் அேளுதைய விண்கலை்திற் குச் மசன்றது.
அங் கிருந்து வைதேயோனதே மை்டும் அேளுதைய மூதளக்குள் ேந்ைன.

அேள் அதனை்தையும் மைரிந்துமகோண்ைோள் . “நீ ங் கள் எல் லோம் இங் வக

ேோழ் ந்ை நோமி என்ற மபண்ணின் ேடிேங் கள் ” என்றோள் .

“ஆமோம் . அேதள நோங் கள் பல மபயர்களில் குறிப் பிடுகிவறோம் . எங் கள்

முகம் அேளுதைய முகம் ைோன்” என்று மைமலன் மசோன்னோள் .

“உனக்கு அேள் முகம் எப் படி ேந்ைது?” என்றோள் லை்சுமி.

“முன்பு பூமியில் ேோழ் ந்ை ஒரு மபண்ணின் முகம் இது. அேளுதைய
கருவில் இருந்து நோமி பிறந்திருக்கலோம் . அவை கருவில் இருந்து என்
முன்வனோர்களும் பிறந்திருக்கலோம் ” என்றோள் சோரோ.

“உனக்கு நோமிதய கோை்டுகிவறோம் ” என்று மசோல் லி அந்ைச் சிறுமிகள்

சோரோதே அதழை்துச் மசன்றோர்கள் .

”எங் வக வபோகிவறோம் ?” என்று சோரோ வகை்ைோள் .

“ேோ, கோை்டுகிவறோம் ” என்று மசோல் லி அேர்கள் கூை்டிச்மசன்றோர்கள் .

அேர்கள் ஒரு மபரிய மதலவமல் அேதள கூை்டிக்மகோண்டு

மசன்றோர்கள் . மதலவமல் ஏறி உச்சிப் போதறவமல் மசன்று நின்றோர்கள் .

“போர்” என்று லை்சுமி சுை்டிக்கோை்டினோள் .

“எங் வக?” என்றோள் சோரோ.

“அவைோ போர்” என்றோள் துர்க்கோ.

அைற் குள் சோரோ போர்ை்துவிை்ைோள் . ஒரு மதலயின் அளவுக்கு ஒரு முகம்

மைரிந்ைது. முகம் மை்டும் ைோன். அது சோரோவின் முகம் . நோமியின் முகமும்
அதுைோன்.

“சிதலயோகச் மசதுக்கினீர ்களோ?” என்று சோரோ வகை்ைோள் .

“இல் தல. புழுதியில் மபரிய பள் ளமோகச் மசய் வைோம் . அதில் அமீபோக்கள்
ேந்து நிதறந்ைன. அதே அந்ை முகமோக மோறின. அதை அப் படிவய
தூக்கி எடுை்து தேை்வைோம் ”

“அப் படிமயன்றோல் அது உயிருள் ள முகமோ?” என்று சோரோ கூவிவிை்ைோள்

“ஆமோம் . மூன்று லை்சம் ஆண்டுகளோக அந்ை முகம் இருக்கிறது.

இப் வபோது அைன் அமீபோக்கள் ஒன்றோக வசர்ந்து ஒவர உைலோக
ஆகிவிை்ைன” என்றோள் லை்சுமி.

அந்ை முகம் கண்கதள மூடி தியோனை்தில் இருந்ைது. மிகப் மபரிய முகம் .

மதலவபோன்ற முகம் .
”அழிவில் லோை முகம் !” என்று சோரோ மசோன்னோள் .

“ஆமோம் , சோவே இல் லோை முகம் . நோமி, கோலிதக, ஏதக, மஜனி, ஜனனி
என்மறல் லோம் நோங் கள் அேதளச் மசோல் கிவறோம் . அேள் ைோன் எங் கள்
மைய் ேம் ” என்று லை்சுமி மசோன்னோள் .

“எங் கள் மபயர்கள் எல் லோவம அேள் மபயர்கள் ைோன்” என்றோள்

மைமலன்.

”அேதள நோங் கள் உதையோள் என்று அதழக்கிவறோம் . ஏமனன்றோல் இந்ை

வகோள் அேளுக்கு உரியது. இந்ை வகோளில் உள் ள எல் லோ முகமும்
அேள் ைோன்” என்று ஈேோ மசோன்னோள் .

“அேதள நோங் கள் அம் மோ என்று அதழக்கிவறோம் ” என்று லை்சுமி

மசோன்னோள் . “மனிை மமோழிகளில் எல் லோம் அந்ை ேோர்ை்தைக்கு ஒவர
அர்ை்ைம் ைோன்”

”அம் மோ என்று கூப் பிடு… சை்ைம் வபோை்டு கூப் பிடு” என்றோள் ஈேோ.

“அம் மோ! அம் மோ! அம் மோ!” என்று சோரோ கூவினோள் .

நோமியின் முகை்தில் கண்கள் திறந்ைன. அேள் உைடுகளில் புன்னதக

விரிந்ைது. அந்ைப் புன்னதக மிகமிக அழகோக இருந்ைது.

[நிடறவு]
உதையோள் , முடிவில்

இந்ை குழந்தைகளுக்கோன அறிவியல் புதனகதைதய முைன்தமயோக

என்னுதைய ஒரு அகவிடுைதலக்கோகவே எழுதிவனன். இது மமோழியில்
கற் பதனயில் எனக்கு ஒரு புதிய ேழிதயக் கோை்டியது.

ஆனோல் இே் ேோறு சில கதைகதள எழுை வேண்டும் என்னும் எண்ணம்

எனக்கு ஏற் படுேைற் கு நம் பள் ளிகள் , கல் லூரிகளுைன் எனக்கிருக்கும்
உறேோைலும் ஒரு கோரணம் . இங் வக பள் ளிகளில் மபோதுேோக அறிவியல்
கற் றுக் மகோடுக்கப் படுேதில் தல, அறிவியல் ைகேல் கவள கற் றுக்
மகோடுக்கப் படுகின்றன. விதளேோக, மைோழில் நுை்பவம அறிவியல் என
கருைப் படுகிறது

அறிவியல் என்பது அறிவியல் மகோள் தககவள. அதே ைை்துேை்திற் வக

அணுக்கமோனதே. மமய் ப் பிை்ைல் - மபோய் ப் பிை்ைல் ேழிமுதறகளின் படி
அதே நதைமுதற ேோழ் வுக்கு ேருகின்றன. அைன் பின்
மைோழில் நுை்பமோக ஆகின்றன. அறிவியலின் ைர்க்கம் பற் றி கோர்ல்
போப் பர் விரிேோக எழுதியிருக்கிறோர். அதைப் பற் றிய விேோைம்
இை்ைளை்தில் நதைமபற் றுள் ளது

அறிவியல் மகோள் தககதள ‘அறிந்து மகோள் ேது’ வேறு ‘புரிந்து

மகோள் ேது’ வேறு. புரிந்துமகோள் ேதைவய அறிவியல் கல் வி என்கிவறோம் .
ஓர் அறிவியல் மகோள் தகதய கற் பதனதயக் மகோண்டு விரிேோக்கம்
மசய் ய முடியும் என்றோல் , மறுை்து ேோைோை முடியும் என்றோல் ,
முன்பில் லோை ஓர் உைோரணை்தைச் மசோல் ல முடியும் என்றோல் ஒருேர்
அந்ை அறிவியல் மகோள் தகதயப் புரிந்து மகோண்டிருக்கிறோர் என்று
மபோருள் .

அந்ைப் புரிைதல அறிவியல் புதனகதைகள் எளிைோக உருேோக்க முடியும் .

ஆகவேைோன் உலகமமங் கும் அறிவியல் கல் வியில் இன்று அறிவியல்
புதனகதை ஒரு முக்கியமோன பங் தக ஆற் றுகிறது. இக்கதையின்
முைன்தம வநோக்கம் அதுவே

கூைவே இன்மனோன்றும் உண்டு. ‘ைை்துேப் படுை்ைல் ’ [philosophizing]

என்று அதைச் மசோல் லலோம் . மசய் திகதள ைர்க்கபூர்ேமோக மைோகுை்தும்
பகுை்தும் மபோதுதமப் படுை்தி விதிகதள உருேோக்குேது அறிவியலின்
ைர்க்கச் மசயல் போடு. Induction deduction method என அது அறிவியலில்
விரிேோகப் வபசப் படுகிறது

அைற் கும் அப் போலுள் ளது அறிைல் கதள நுண்தமயோக்கி அருேமோக்கிப்

போர்ப்பது. அதைை்ைோன் ைை்துேப் படுை்ைல் என்கிவறோம் . எதை என்பது
எப் படி உருேோகிறது என்பது ைர்க்கபூர்ே வகள் வி. எதை என்றோல் என்ன
என்பது நுண்தமயோக்கல் . கோலம் என்றோல் என்ன, தூரம் என்றோல் என்ன
என்பமைல் லோம் அை்ைதகய ைை்துேக் வகள் விகள் .

இளதமயிவலவய ைை்துேப் படுை்ைல் கற் பிக்கப் பைவேண்டும் .

அந்ைப் பயிற் சி சிந்ைதனக்கு மிக முக்கியமோனது. எல் லோேதகயோன
கல் வியிலும் ைை்துேப் படுை்ைல் இன்றியதமயோைது. அதுவே அடிப் பதை
விதிகதள உருேோக்குகிறது. அது இல் லோைைனோல் ைோன் நோம்
சிந்ைதனயில் முன்னகர முடிேதில் தல.

நம் கல் வியில் ைை்துேப் படுை்ைல் இல் தல. ஆகவேைோன் மகோஞ் சம்
நுை்பமோக ஒரு சிந்ைதன மைன்பை்ைோலும் ‘ஒவர ைை்துேமோ இருக்கு’ என்று
மசோல் லி கைந்து மசல் கிவறோம் . குழந்தைகள் அளவிவலவய
ைை்துேப் படுை்ைதல அறிமுகம் மசய் யும் முயற் சி இந்ைக்கதை.

இந்ைக்கதையின் ைை்துேப் பகுதிகள் குழந்தைகளுக்குப் புரியுமோ என்று

பலர் வகை்ைனர். இது எல் லோக் குழந்தைகளுக்கும் உரிய கதை அல் ல.
மகோஞ் சம் சிந்திக்கும் ைன்தமமகோண்ை குழந்தைகளுக்குரியது.
அக்குழந்தைகளுக்குக் கூை முழுக்கப் புரியோது. ஆனோல் அேர்கதளச்
சிந்திக்க தேக்கும் . புரியோை பகுதிதய அேர்கள் பின்னர்
கண்ைதைேோர்கள் .

நம் குழந்தைகள் மேறுவம ைகேல் கதளை்ைோன் படிக்கின்றன.

ைகேல் களில் இருந்து வமவல சிந்திக்கும் குழந்தைகளுக்கோக மை்டுவம
இக்கதை எழுைப் பை்டுள் ளது. உைோரணமோக ‘நோமி மேளிவய மசன்று
மசடிகளில் போக்ை்ரயீ ோக்கள் மஞ் சளோகப் படிந்திருப் பதை போர்ை்ைோள் ,
அதே மேயிலில் மின்னிக்மகோண்டிருந்ைன’ என்று இந்ைக்கதையில்
ேோசிை்ைதுவம ஒரு சரோசரி எை்ைோம் ேகுப் பு குழந்தை ‘போக்ை்ரீயோக்கள்
கண்ணுக்கு மைரியோது, என் போைப் புை்ைகை்தில் அப் படிை்ைோன் உள் ளது’
என்றுைோன் மசோல் லும் .

ஆனோல் நோன் உை்வைசிக்கும் குழந்தை ‘போக்ை்ரீயோக்கள் கண்ணுக்கு

மைரியோமல் இருக்கலோம் . ஆனோல் அதே ஒன்றோகச் வசர்ந்ைோல்
கண்ணுக்குை் மைரியும் ேடிதே அதையலோவம. மசல் கள் கூைை்ைோன்
கண்ணுக்குை் மைரியோது. ஆனோல் அதே ஒன்றோகச் வசர்ந்ை உைம் பு
மைரிகிறவை” என்று வயோசிக்கும் . அந்ை அடிப் பதைை் ைர்க்கை்திறன்
மகோண்ை குழந்தைைோன் இந்நோேதல ேோசிக்கமுடியும் . நம் குழந்தைகள்
அப் படி ஆகவேண்டும் என்பவை என் எண்ணம் .

நோன் உை்வைசிக்கும் அந்ைக் குழந்தை வமலும் வைைல் மகோண்டு

கூகிதளப் பயன்படுை்தி வைடினோல் போக்டீரியோக்கள் திரண்டு பலேதக
ேடிேங் களில் பூச்சுகள் , முண்டுகள் ேடிவில் ைோேரங் களில் இருப் பதை
கண்டுமகோள் ள முடியும் . ஆை்திவரலியோ அருவக என்னும் ஷோர்க் வப
கைற் கதரயில் cyanobacteria என்ற மபரியேதக போக்டீரியோக்களோலோன
போதறகள் உள் ளன. பூமியில் உயிர் உருேோன கோலை்தில் உருேோனதே
இதே. இப் போதறகள் Stromatolite எனப் படுகின்றன. அன்று கைல் நீ ரில்
இருந்ை போக்டீரியோக்கள் அடுக்கடுக்கோக படிந்து படிந்து நீ ண்ைகோல
அளவில் போதறகளோக மோறிவிை்ைன. வைவிை் அை்ைன்பவரோ அங் வக வபோய்
எடுை்ை ஆேணப் பைை்தையும் போர்க்கமுடியும்

நம் முதைய சூழலில் அறிவியல் கல் வி என்பது ைகேல்

மனப் போைக்கல் விைோன். பலர் அதில் பை்ைம் மபற் றும் பல் வேறு
வேதலகதளச் மசய் கிறோர்கள் . ஆனோல் அறிவியலின் அடிப் பதைகள்
கூை அேர்களுக்கு மைரிேதில் தல. அேர்கள் படிை்ை வேதலதய
இயந்திரம் வபோல மசய் பேர்கள் . ைங் களுக்கு மைரியோது என்றுகூை
அேர்களுக்குை் மைரியோது. இது மகோஞ் சம் வைைல் மகோண்ை அடுை்ை
ைதலமுதற குழந்தைகளுக்கோன கதை.

இதை எழுதியதும் ைகேல் கதளச் சரிபோர்க்க இரண்டு முதுநிதல

அறிவியலோளர்களுக்கு அனுப் பிவனன். சுவிை்சர்லோந்தில்
நுண்உயிரியலில் முதுமுதனேர் ஆய் வுமசய் யும் சுசிை்ரோ
ரோமச்சந்திரன், அமமரிக்கோவில் இயற் பியலில் ஆய் வு மசய் யும் வக.
மோைேன். இருேருக்கும் நன்றி.

இந்ைக்கதைதய ஆறோேது படிக்கும் நண்பரின் மகனுக்கு அனுப் பிவனன்.

அேனுக்கு ஆர்ேை்தையும் சிந்ைதனப் மபருக்தகயும் உருேோக்குகிறது
என்று மைரிந்ைது. அேன் அம் மோ “அந்ைக்குழந்தை அங் வக ைனியோ
இருக்கோ?” என்று வகை்ைவபோது “அதுக்கு ைனிதமன்னோ என்னோன்வன
மைரியோவை” என்று அேன் பதில் மசோன்னோன். அேன் கதைக்குள்
ேந்துவிை்ைோன் என்று மைரிந்துமகோண்வைன்.
சூழ் ந்திருக்கும் அதரகுதறை்ைன்தம, அறியோதமயின் ஓதசகதளக்
கைந்து நம் குழந்தைகள் அறிைலின் புதிய எல் தலகதள நோைவேண்டும்
என்று விரும் புகிவறன்

மஜ