Ang pilosopo na si Socrates ay nananatili, tulad

noong siya ay nabubuhay pa (469-399 BC), [1]

isang palaisipan, isang hindi masusukat na
indibidwal na, sa kabila ng walang naisulat na
anuman, ay itinuturing na isa sa ilang mga pilosopo
na nagbago magpakailanman. palaging tulad ng
pilosopiya mismo Ang lahat ng aming impormasyon
tungkol sa kanya ay segunda-mano at karamihan sa
mga ito ay mainit na pinagtatalunan, ngunit ang
kanyang pagsubok at pagkamatay ng demokrasya
ng Atenas ay gayunpaman ay isang batayan na mito
ng akademikong disiplina ng pilosopiya, at ang
impluwensya nito ay naramdaman nang higit pa.
pilosopiya mismo. , at sa lahat ng oras. Dahil ang
kanyang buhay ay malawak na itinuturing na
paradigmatiko hindi lamang ng pilosopikong buhay
ngunit, sa pangkalahatan, kung paano mamuhay
ang sinuman, si Socrates ay pinaulanan ng
paghanga at pagtulad na karaniwang nakalaan para
sa mga relihiyosong tao, isang bihirang pangyayari
para sa isang taong nagsisikap na gumawa ng iba.
mag-isip para sa kanilang sarili at para sa isang
taong hinatulan at pinatay sa paratang ng hindi
paggalang sa mga diyos. Siya ay tiyak na kahanga-
hanga, kaya kahanga-hanga na marami pang iba
ang naantig na sumulat tungkol sa kanya, na lahat
ay itinuturing siyang dayuhan sa mga kombensiyon
ng ika-5 siglong Athens: sa kanyang hitsura,
personalidad at pag-uugali, gayundin sa kanyang
mga pananaw at pamamaraan. .

Napakahirap ng paghihirap na makilala ang

makasaysayang Socrates mula sa Socrates ng mga
may-akda ng mga teksto kung saan siya lumilitaw,
at, higit pa rito, mula sa Socrates ng maraming mga
huling tagapagsalin, na ang buong bagay na
tinatalakay ay karaniwang kilala bilang ang
problemang Socratic. Ang bawat edad, bawat
intelektwal na pagliko, ay gumagawa ng sarili nitong
Socrates. Hindi gaanong totoo ngayon na "wala
tayong isang 'tunay' na Socrates: kung ano ang
mayroon tayo ay isang hanay ng mga
interpretasyon, na ang bawat isa ay kumakatawan
sa isang 'theoretically possible' na Socrates", gaya
ng sinabi ni Cornelia de Vogel (1955, 28). . Sa
katunayan, nagsusulat si de Vogel nang ang isang
bagong analitikal na paradigm para sa pagbibigay-
kahulugan kay Socrates ay malapit nang maging
pamantayan: ang modelo ni Gregory Vlastos (§2.2),
na mananaig hanggang sa kalagitnaan ng dekada
1990. Kung sino talaga si Socrates ay kritikal sa
halos anumang interpretasyon ng mga pilosopikal
na diyalogo ni Plato dahil si Socrates ang
nangingibabaw na pigura sa karamihan ng mga
diyalogo ni Plato.
Ang mga pamantayan ng kagandahan ay iba-iba sa
iba't ibang panahon, at sa panahon ni Socrates, ang
kagandahan ay madaling masusukat ng
pamantayan ng mga diyos, ang maringal at
proporsyonal na mga eskultura na pinalamutian ang
Athenian acropolis mula sa ikatatlumpung taon ni
Socrates. Ang magandang hitsura at tamang tindig
ay mahalaga sa politikal na prospect ng isang tao,
dahil ang kagandahan at kabutihan ay nauugnay sa
popular na imahinasyon. Sumasang-ayon ang mga
kasalukuyang pinagmumulan na si Socrates ay
napakapangit, mas katulad ng isang satyr kaysa sa
isang tao, at na hindi siya katulad ng mga estatwa
na lumitaw noong unang panahon at ngayon ay
nagpapalamuti sa mga website at magasin, mga
pabalat ng libro. Siya ay may nakaumbok, malapad
na mga mata na nakatingin sa gilid at nagbigay-
daan sa kanya, tulad ng isang alimango, upang
makita hindi lamang kung ano ang nasa harap niya,
kundi pati na rin kung ano ang nasa kanyang
tagiliran; tuwid, nakataas na ilong na may
nakabukang butas ng ilong; at malalaking matabang
labi na parang asno. Hinayaan ni Socrates na
humaba ang kanyang buhok, ang Spartan (kahit na
ang Athens at Sparta ay nasa digmaan), lumakad na
walang sapin at hindi naghugas, na may tungkod sa
kanyang kamay at isang mapagmataas na hangin.
Hindi siya nagpalit ng damit, ngunit ang tinatakpan
niya sa gabi ay mabisa niyang ginagamit sa araw.
Mayroon ding kakaiba sa kanyang lakad, na kung
minsan ay inilarawan bilang isang hakbang na
nakakatakot na ang mga sundalo ng kaaway ay
nanatili sa kanilang distansya. Siya ay immune sa
mga epekto ng alak at malamig na panahon, ngunit
ito ay ginawa sa kanya ang object ng hinala ng
kanyang mga kasamahan sa kampanya. Maaari
naming ligtas na ipagpalagay ang isang average na
taas (dahil walang nagbanggit nito sa lahat) at isang
malakas na build, dahil sa aktibong buhay na tila
pinangunahan niya. Taliwas sa iconic na tradisyon
tungkol sa tiyan, inilarawan si Socrates at ang
kanyang mga kasama bilang gutom (Aristophanes,
Birds 1280-1283). Sa kanyang hitsura, tingnan ang
Theaetetus 143e ni Plato at Symposium 215a–c,
216c–d, 221d–e; Xenophon Symposium 4.19, 5.5–7;
at Ulap 362 ni Aristophanes. May sukat na 51.25
pulgada ang haba, kabilang ang base, ang eskultura
ng oak ni Brancusi ay nakukuha ang hitsura at
kakaiba ni Socrates dahil iba ang hitsura niya sa
bawat anggulo, kabilang ang pangalawang "mata"
na hindi makikita kung ang una ay nakikita. (Tingnan
ang pahina ng Museum of Modern Art sa Brancusi's
Socrates para sa mga karagdagang view.) Totoo rin
sa reputasyon ni Socrates para sa kapangitan,
ngunit hindi gaanong naa-access, ang mga guhit ng
kontemporaryong Swiss artist na si Hans Erni.
Sa pagtatapos ng ika-5 siglo a. C., ito ay higit o hindi
gaanong naiintindihan na ang bawat Athenian na
B.C