Ψαλμός ρε’ (105ος) (13-25)

[…] 13 ἐτάχυναν, ἐπελάθοντο τῶν ἔργων αὐτοῦ,

οὐχ ὑπέμειναν τὴν βουλὴν αὐτοῦ· 14 καὶ
ἐπεθύμησαν ἐπιθυμίαν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἐπείρασαν
τὸν Θεὸν ἐν ἀνύδρῳ. 15 καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς τὸ
αἴτημα αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλε πλησμονὴν εἰς τὰς
ψυχὰς αὐτῶν. 16 καὶ παρώργισαν Μωυσῆν ἐν τῇ
παρεμβολῇ, τὸν ᾿Ααρὼν τὸν ἅγιον Κυρίου· 17
ἠνοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιε Δαθὰν καὶ ἐκάλυψεν ἐπὶ
τὴν συναγωγὴν ᾿Αβειρών· 18 καὶ ἐξεκαύθη πῦρ ἐν
τῇ συναγωγῇ αὐτῶν, φλὸξ κατέφλεξεν
ἁμαρτωλούς. 19 καὶ ἐποίησαν μόσχον ἐν Χωρὴβ
καὶ προσεκύνησαν τῷ γλυπτῷ. 20 καὶ ἠλλάξαντο
τὴν δόξαν αὐτῶν ἐν ὁμοιώματι μόσχου ἐσθίοντος
χόρτον. 21 καὶ ἐπελάθοντο τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντος
αὐτούς, τοῦ ποιήσαντος μεγάλα ἐν Αἰγύπτῳ, 22
θαυμαστὰ ἐν γῇ Χάμ, φοβερὰ ἐπὶ θαλάσσης
ἐρυθρᾶς. 23 καὶ εἶπε τοῦ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς, εἰ
μὴ Μωυσῆς ὁ ἐκλεκτὸς αὐτοῦ ἔστη ἐν τῇ θραύσει
ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν αὐτοῦ
τοῦ μὴ ἐξολοθρεῦσαι αὐτούς. 24 καὶ ἐξουδένωσαν
γῆν ἐπιθυμητήν, οὐκ ἐπίστευσαν τῷ λόγῳ αὐτοῦ·
25 καὶ ἐγόγγυσαν ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν, οὐκ
εἰσήκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου. […]
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση
[…] 13 Ἀλλὰ πολὺ γρήγορα ἐλησμόνησαν τὰ
θαυμαστὰ διὰ τὴν προστασίαν των ἔργα του· δὲν
εἶχαν τὴν ὑπομονὴν νὰ ἴδουν καὶ γνωρίσουν, ποῖον
ἦτο τὸ πάνσοφον καὶ ἀγαθὸν σχέδιον τοῦ Κυρίου δι'
αὐτούς. 14 Ὅταν δὲ εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἔρημον,
κατελήφθησαν ἀπὸ τὴν σφοδρὰν ἐπιθυμίαν τῶν
λαχανικῶν τῆς Αἰγύπτου καὶ εἰς τόπον, ποὺ δὲν
ὑπῆρχεν ὕδωρ, ὠλιγοπίστησαν καὶ ἔθεσαν εἰς
δοκιμασίαν τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ.
15 Ὁ Κύριος ὅμως ἐξεπλήρωσε τὸ αἴτημά των, ἔδωκε
καὶ ἔστειλε πρὸς αὐτοὺς πλούσιον χορτασμόν,
κρέατα, ἄφθονον ὕδωρ, διὰ νὰ χορτάσουν αἱ ψυχαί
των. 16 Αὐτοὶ ὅμως, ἐκεῖ εἰς τὴν κατασκήνωσίν των,
ἐξώργισαν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, τὸν ὁποῖον ὁ
Θεὸς ἐδιάλεξε καὶ ἐξεχώρισε πρὸς χάριν αὐτῶν. 17
Τότε ἤνοιξεν ἡ γῆ καὶ κατέπιε τὸν Δαθὰν καὶ αὐτὴ ἡ
ἀνοιχθεῖσα γῆ ἐσκέπασε ὅλην τὴν ὁμάδα τοῦ
Ἀβειρών. 18 Φωτιὰ ἐξεπήδησεν ἐκεῖ, ὅπου ἦσαν
συγκεντρωμένοι ἐκεῖνοι, καὶ ἡ φλόγα της κατέκαυσε
τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐκείνους ἀνθρώπους. 19 Αὐτοὶ
κατεσκεύασαν χρυσοῦν μόσχον εἰς Χωρὴβ καὶ
προσεκύνησαν τὸ ἀνάγλυφον αὐτὸ ἄγαλμα ὡς θεόν
των καὶ ἐλησμόνησαν τὸν πραγματικὸν Θεόν. 20
Ἔτσι δὲ ἀντικατέστησαν τὸν ἀληθινὸν Θεόν, ποὺ ἦτο
δόξα καὶ καύχημά των, μὲ τὸ εἴδωλον ἑνὸς μόσχου, ὁ
ὁποῖος τρώγει καὶ τρέφεταί μὲ χορτάρι! 21
Ἐλησμόνησαν τὸν Θεόν, τὸν σωτῆρα των, ὁ ὁποῖος
πρὸς χάριν αὐτῶν εἶχε κάμει τόσα καὶ τόσα μεγάλα
καὶ ἀξιοθαύμαστα ἔργα εἰς τὴν Αἴγυπτον· 22
θαυμαστὰ ἔργα εἰς τὴν χώραν τοῦ Χάμ, φοβερὰ
θαύματα εἰς τὴν Ἐρυθρὰν Θάλασσαν. 23 Καὶ ἐπάνω
εἰς τὴν δικαίαν του ὀργὴν ἀπεφάσισε καὶ εἶπεν ὁ
Κύριος νὰ τοὺς ἐξολοθρεύσῃ· καὶ θὰ τοὺς
ἐξωλόθρευεν, ἐὰν ὁ Μωϋσῆς, ὁ ἐκλεκτὸς αὐτὸς
δοῦλος του, δὲν ἵστατο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν
ἐξοντωτικὴν ἐκείνην θραῦσιν τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ
κατευνάσῃ μὲ τὴν θερμὴν παράκλησίν του τὸν
δίκαιον θυμὸν τοῦ Κυρίου, ὥστε νὰ μὴ ἐξολοθρεύσῃ
ἐντελῶς τοὺς Ἰσραηλίτας. 24 Καὶ ὅταν ὀλίγον
βραδύτερον, τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὰς ὑπερβολικὰς
διηγήσεις τῶν δέκα κατασκόπων, κατεφρόνησαν τὴν
ἐπιθυμητὴν γῆν, τὴν γῆν τῆς Ἐπαγγελίας, καὶ δὲν
ἐπίστευσαν εἰς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ὅτι θὰ ἐγίνετο
ἐκείνη μὲ τὴν ἰδικήν του βοήθειαν ἰδική των, 25
ἐγόγγυσαν μέσα εἰς τὰς σκηνάς των καὶ δὲν ἔδωσαν
προσοχὴν εἰς τὰς τόσας καὶ τόσας φορὰς τοὺς εἶχεν
ὑποσχεθῆ ὁ Κύριος. […]

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς ρε’ διαβάζεται γιὰ νὰ δώσει φώτιση ὁ Θεὸς

στοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴν ξεκλίνουν ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς
σωτηρίας.