i l LJ i

* i
'

: l

v r
°jonto, On»5
^.• m Wm
, i«^«.^

CAMPBELL
COLLECTION
 Digitized by the Internet Archive
in 2011 with funding from
University of Ottawa

http://www.archive.org/details/eddasnorrasturluOOedda
 EDDA
SNORM STURLUSONAR

FINNUR JONSSON
BJO TIL PRENTUNAR

REYKJAVIK
KOSTNADARMADUR: SlGURDUR KrISTJÅNSSON
1907.
 Bok pessi heitir edda; hana hefir sanian
setta Snorri Sturlu sonr eptir peim hætti sem
hér er skipat; er fyrst fra åsum ok Ymi; par
næst Skåldskaparmål ok heiti margra hluta;
sidast Håttatal, er Snorri hefir ort um Hakon
konung ok Skula hertuga.
Uppsalabok (npph.).

Hér er lykt peim hint bokar, er Olåfr Pord-

arson hefir samansett, ok upp hefr Skåldskap-
armål ok kenningar eptir pvi sem fyri fundit

var i kvædum hofndskålda ok Snorri hefir sid-

an samanfæra låtit.

Hdr. 748.
 Formdli.

Annad adalrit Snorra Stnrlusonar (1178 —

124-1 1 auk Heimskringlu er Edda eda kenslub ok
hans i skdldskap. Rit petta mun vera samid d
undan Heimskringlu og liklega lokid um 1220;
ad minsta kosti md telja vist, ad Hdttatal, sidasii
—
hlutur pess, sje ort 1222 23 eda ekki sidar, og
virdist mega telja rjett ad hinir tveir hlutirnir
sjeu pvi eldri. Bokin er, eins og Snorri segir
berum ordum og hun sijnir sjdlf Ijoslega, samin
i pvi sky ni ad vera leidbeining fy rir ung skdld
eda kenslubok i skdldskap, einkum ad pvi er snertir
hid sjerstaka mal hans, p. e. kenningar og heiti
eda pad ordskrud, er sjerstaklega tilheyrdi skdld-
skapnum. Mjog mikid eda ef til vill mestur hlut-
ur pessa mdls (kenningar og heiti] d rot sina i
godsognum og par næst i sogum um fornhetjur;
an pekkingar d peim var mdlid torskilid og ekki
vel hægt ad setja kenningarnar rjett saman. Fy rir
pvi dleit Snorri, og pad med rjettu, pad hagan-
legt eda naudsynlegt, ad hefja bok sina med yfir-
liti yfir hina heidnu godafrædi; pad er Gylfa-
ginning. Hann samdi yfirlit sitt eftir bestu heim-
ildum, jornum eddukvædum (Voluspd, Grimnis-
 IV

mdlnm, Vafpriidnismålnm einkum), og svo nokk-

ud eftir miummæhim liklega; en po voru pau vist
atkvædalilil. Petta yfirlit er samid af snild, peg ar
tillit er tekid til pess, hve
afarordugt slikt var
vidfångs og hlant ad vera rumum 200 driun eftir
dauda heidninnar. I formdlaniim, sem å ådal-
lega vid Gylfaginningn sjdlfa, skyrir Snorri sinar
hnginyndir nm gudina, æsi, med Odni i broddi;
hafa pær haft dhrif d framsetningn hans,
sem vor n ekki til batnadar; kenning hans nm
»Alfodnr« trnflar stundum; hann hefnr par aud-
sjdanlega oft i hug gud krislinna manna. Alt nm
pad er godafrædi Snorra virdingarvert visinda-
legt verk fra peim tima, og ekki er til neittsams-
konar ril hjd nokkurri annari nordurdlfupjod
fra middldunum. Audvilad verdur ad nota verk
Snorra med varkdrni og domgreind —
en pad
må segja um alt. I Gylfag. er oft bent obeinlinis
til pess tilgangs, sem Snorri hafdi med henni,pess ad

veraundirslada næsla adalkaflans. Skåldskaparmål

er yfirlit y/ir »kenning ar« og »heiti« og heitin eru
aflur tvenskonar, hin eiginlegu heiti {ord sem ein-
gongu eru hofd i kvedskap og »fornofn«. Skip-
]

un efnisins er dg æt, og adferd Snorra hin eina

rjetta, ad sauna sinar kenningar med dæmum
hofudskdlda, p. e. hinna helstu skdlda fra eldri
iimiim, fyrir 1100; eftir pann tima tekur Snorri
dæmi helst fra Einari presli Skiilasyni, en hann
var einmitt adalskdld 12. aldar; synir Snorri med
pvi —eins og i Heimskringlu —
hina dgætu vis-
inda-adferd sina. Inn i penna kafla fljettar hann
ymsar sagnir, sem hann gat ekki komid fyrir i
godafrædinni. Ad lyktum er Hdttatal eda kvædi
Snorra um Håkon og Skala, og er eins og hann
vilji par med syna, hvemig reglnr hans eigi ad

koma fram i uerkinn. Edda Snorra er eitthvert

einkennilegasta ritid fra 13. did, enskiljanlegtvel
hjd annari eins skåldpjod sem Islendingar vom.
Han var mjog mikid notnd og 15. did af
d lk.
skåldum, svo sem rimnaskåldunum, og sidan alt
fram ad vorum dogum. A fråsagnakoflunum og
Gylfaginning er sama målsnildin sem i Heims-
kringlu.
Pvi midur er Edda ekki til alveg eins og
Snorri skildi vid hana. Hån er til i 3 eda 4 ad-
alhandritum, og eru pau allolik ad morgu. Fyrst
og fremst er hin svokallada Konångsbok (2367 i
4 bl. br. i Gamla safni i bokhlodu konungs,
komin frå Brynfolfi biskupi; pvi hdr. er hér ad-
allega fylgt. Nåskylt pvi er uppskrift af lyndri
skinnbok, er nå er i Utrecht å Hollandi, ritnd
sidast å 16. did, en vantar endann. Svo er
Wormsbok i Årnasafni, 242 i 2 bl.br., (komin til
Ola Worms frå Arngrimi lær da), og er pad vel
skrifud bok. På er enn hdr. i håskolabokhlod-
unni i Uppsolum (hana åtti Brynjolfur biskup og
gaf hana Stephaniusi sagnaritara Dana; enekkj-
an seldi handritasafn Stephaniuss til Svipjodarj.
Tvo fyrstu handritin eru nær eins ad efni og
ordfæri; og vafalaust ko mast pau næst frumriti
Snorra, en po hefur ymsu verid sidar skotid inn;
svo er t. d. fyrsti kapituli Gylfag. sidara innskot
(vantar i yms kvædi i Skåldsk. er vid-
Upps.bok);
bot, og svo eru nafnapulurnar efalaust innskot
(hvorki i Wormsbok né Upps.b.J; pær hefur Snorri
ekki pekt sjålfur; pær koma stundum i motsogn
 VI

vid framsetning hans. Wormsbok er svo ad segja

alveg samhljoda vid Konungsbok af tur ad heit-
unum (okendu heitunum) i en
Skdldsk. (53. kap.),

på slept stoku koflum. Heita-kaflanum hefur par

ver id alveg breytt, svo ad segja saminn upp (d
14. did), og er iir pessnm nijja tilbuningi ekki til
nu nema 2 blod, og er ekki tekid tillit til peirra
i pessari utgdfu. Af Hdttatali finst par ad eins
litill hluti, hilt longu tynt. Formdlinn er par
allur, en mjog aukinn med midaldalærdomi, og
er pvi ollu slept hjer sem hefur ekki stadid i neinu
hinna handritanna; Konungsb. bijrjar nu sidast i
3. kap. (bis. 6), vantar fyrsta bladid; Utrecht-hdr.

(Trektarbok) byrjar nu d 3. bis. 10. linu; upp-

hafid er ur Wormsb.
1 Wormsbok eru hinar svo nefndu staffræd-
isritgjordir (fjorår), en pær eiga ekkert skylt vid
Snorra. Hvad Uppsalabok sner tir er sumir —
halda ad komist næst frumritinu er ordfærid —
vida odruvisi og styttra, en einkum er efninu
vida odruvisi skipad og einkar ruglingslega, svo
ad telja må vist, ad pad sje sok uppritara. Ann-
ars get jeg visad um all petta mål peim er girn-
ast ad få frekari ski) ring ar d pvi til ritgjordar
minnar um Snorra-Eddu, er prentud er i Ar-
bokum Fornfrædafjelagsins 1898.
Enn eru til handritabrol med Eddu d; einna
merkast er 748 II { lefi
]
i Årnasafni, partur af
Skdldskaparmdlum og all-skylt Konungsbok. Svo
er 148 I og 757 iÅrnasafni, og eru p au ndskyld;
pau eru upprit eftir handriti, er d hefur verid
adeins 2. hofudkafli Eddu, Skdldskaparmdl fra
H. kap. (i751 hefur po meira verid tekid upp';
 VII

å undan for målskrudsfrædi Olafs hvitaskdlds m.

m. Nafnapulurnar eru i pessum handritum mjog
auknar, en par hefar aldrei stadid Gylfaginning
nje HåttataL Textinn er godur og dgætt ad hafa
pessi hdr. til samanburdar pad sem pau nå.
Ad endingu skal pess getid, ad mest af pvi,
sem stundum er kailad »ef tir malk, er ad eins i
Wormsb., og af sama tagi sem innskotin i for-
målanum, og er pvi slept hjer.
sem hjer
Pessi texti, birtist, er så sami sem
i utgåfu minni, er Gad boksali i Khofn gaf ilt
(hann hefur godfuslega leyft ad nota hann), en
på er rodin hjer å efninu su sama sem i Kon-
ungsbok og ekkert flutt til, eda kipt ur, eins og i

peirri utg. er gert.

Jeg hef lesid eina profork af textanum og
vona, ad prentvillur sje ekki miklar, en finna må
pvi midur osamkvæmni i ijmsu småvægis, og
kemur pad af pvi, ad jeg
hef ekki getad lesid
allar profarkir vegna fjarlægdar.

Khofn i oktobermån. 1906.

Finnur Jonsson.
 LEIDRJETTINGAR.

S. 150, 87 v. . mygdu
- 153, 93 v. . glammi
- 157, . balti (f. halti)
- 206, 205 v. . verka
- 208, 217 v. . hlyn . . . brynja
- 229, 298 v. . of (f.afi3.vo.)
- 231, 304 v. . Håkonar
- 241, 344 v. . glammi
- 314, 23 v. . at (i 7. vo.)
- - 320, 36 v. . egg (svigalaust).
 PROLOGUS
1. Almåttigr gu3 skapaQi i upphafi
himin ok jor3 ok alla J)å hluti, er J)eim
fylgja, ok siQarst menn två, er ættir eru fra
komnar, Adam ok Évu, ok fj olgadisk
J)eira kynsl63 ok dreifQisk um heim allan.
En er fram li3u stundir, J)å éjafnadisk
mannfolkit; våru sumir g68ir ok rétt-
triia9ir, en miklu fleiri snerusk |)å eptir
girndum heimsins ok 6ræk9u gu3s bo5-
or3; ok fyrir J)vi drekQi gu3 heiminum
i sjåvargangi ok 611 um kykvendum
heimsins, nema |)eim, er i orkinni våru
me8 Noa. Eptir NoafloQ lif8u VIII menn,
J)eir heiminn bygg3u, ok komu fra
er
{)eim ættir; ok var5 enn sem fyrr, at |)å
er fjolmentisk ok byggSisk veroldin, f)å var
J)at allr fjolQi mannfolksins, er elska5i
1
 u

PROLOGUS.

ågirni ok metna3ar, en afræk3usk

fjår
gu3s htyQni, ok svå mikit gerdisk at pvi,
at peir vildu eigi nefna gu3. En hverr
myndi på frå segja sonum peira fra gu3s
stormerkjum? Svå kom, at peir tyndu
gu3s nafni, ok vi3ast um veroldina fansk
eigi så ma3r, er deili kynni å skapara
sinum. En eigi at si3r veitti gu3 peim
jar31igar gi p tir, fé ok sælu, er peir skyld
vi3 vera i heiminum; mi31a3i hann ok
spek3ina, svå at peir skil3u alla jardliga
hluti ok allar greinir, pær er sjå måtti
lopts ok jarQar. I^at hugsudu f)eir ok
iindru3usk, hvi pat myndi gegna, er
jor3in ok d) rin ok fuglarnir hof3u
T
saman
e31i i sumum hlutum, ok po olik at hætti.
I^at var eitt e31i, at jor3in var grafin i

håm fjalltindnm ok spratt par vatn upp,

ok purfti par eigi lengra at grafa til vats
en i djupum dolum; svå er ok d)T ok
fuglar, at jamlangt er til bl63s i hof3i
ok fotum. Onnur nåttiira er su jar3ar,
at å hverjn åri vex å jor3unni grås ok
blom, ok å sama åri fellr pat alt ok folnar;
svå ok d} r ok r
fuglar, at vex hår ok
fjaSrar ok fellr af å hverju åri. I^at er
in pri3ja nåttiira jar3ar,på er hon er
opnu3 ok grafin, på grær grås å peiri
 PROLOGUS.

moldu, er efst er å joråunni. Bjorg ok

steina f>yddu J)eir moti tonnum ok bein-
um kvikenda. Af |)essu skil3u J)eir svå,
at jor3in væri kvik ok hefåi lif me3
nøkkurum hætti, ok vissu J)eir, at hon
var fur3uliga gomul at aldartali ok måttig
i e31i; hon fæddi kykvendi ok hon
611
eignaQisk alt J>at, er do fyrir J)å sok gåfu
;

£>eir henni nafn ok tol3u ætt sina til

hennar. E*at sama spur9u J)eir af goml-

um frændum sinum, at si3an er taliS
våru morg hundru3 vetra, J)å var in
sama jor3 ok sol ok himintungl, en gangr
himintungla var ojafn; åttu sum lengra
gang en sum skemra. Af ]3vilikum hlut-
um grunadi t>å, at nøkkurr myndi vera
stjornari himintunglanna, så er stilla
myndi gang J)eira at vilja sinum, ok
myndi så vera rikr mjok ok måttigr;
ok f>ess væntu ]3eir, ef hann ré3i fyrir
hofu3skepnunum, at hann myndi ok fyrr
verit en himintunglin, ok J)at så
hafa
£>eir, ef hann ræ3r gangi himintungla, at

hann myni rå3a skini solar ok dogg

loptsins ok åvexti jarSarinnar, er J)vi
fylgir, ok slikt sama vindinum loptsins
ok J>ar me3 stormi sævarins. f*å vissu
£>eir eigi, hvar riki hans var; en J)vi
1*
 PROLOGUS.

trii3u J)eir, at hann ré9 ollum hlutum å

jor3u ok i lopti, himins ok himintunglum,
sævarins ok ve3ranna. En til f>ess at
heldr mætti fra segja e3a i minni festa,

J)å gåfu J)eir nofn me5 sjålfum sér oll-

um hlutum, ok hefir J>essi åtriinaQr a
marga lund breyzk, svå sem J)j69irnar
skiptusk ok tungurnar greinQusk. En alla
hluti skildu J)eir jarQligri skilningu, J>vi

at J)eim var eigi gefin andlig spekQin;

svå skildu J)eir, at allir hlutir væri smiQ-
a9ir af nøkkuru efni.

2. Veroldin var greind i prjår halfur;

fra su3ri, i vestr ok inn at Midjaråarsjå,
så hlutr var kalla3r Affrikå; inn sy3ri
hlutr J)eirar deildar er heitr, svå at J^ar
brennr, af solu. Annarr hlutr frå vestri
til nor3rs ok inn til hafsins, er så kallaSr

Evropå e3a Eneå; inn nyrSri hluti er

J>ar svå kaldr, at eigi vex grås å ok engi
byggvir. Frå norSri ok um austrhålfur
alt til su3rs, f>at er kallat Åsiå. I J)eim
hluta veraldar er ok pn 3i ok
611 fegr3 T

eignir jar5ar-åvaxtar, gull ok gimsteinar;

J)ar er ok mi3 veroldin; ok svå sem £>ar
er jor5in fegri ok betri ollum kostum
en i 65rum stoSum, svå var ok mann-
folkit }3ar mest tignat af ollum giptunum,
 PROLOGUS.

spekinni ok aflinu, fegrflinni ok alls

konar kunnostu.
3. Nær
mi3ri veroldinni var gort £>at
hiis ok herbergi, er ågætast hefir verit,
er kallat er Troja, J>ar sem vér kollum
Tyrkland. I^essi sta3r var miklu meiri
gorr en a3rir ok me3 meira hagleik å
marga lund me3 kostna3i ok fongum,
er J>ar våru til. f*ar våru XII konung-
domar ok einn yfirkonungr, ok lågu morg
J)j63l6nd til hvers konungdomsins; ]3ar
våru i borginni XII hofSingjar. J^essir
hof3ingjar hafa verit um fram a3ra menn,
på er verit hafa i veroldu, um alla mann-
domliga hluti. Einn konungr, er J)ar var,
er nefndr Miinon e3a Mennon, hann åtti
dottur hofuSkonungsins Priåmi, sil hét
Troån; })au åttu son, hann hét Tror,
er vér kollum var at upp-
f^or. Hann
fæzlu i Tråkiå me3 hertoga |>eim, er
nefndr er Lorikus; en er hann var X
vetra, f)å tok hann vi3 våpnum fo3ur
sins. Svå var hann fagr ålitum, er hann
kom me3 63rum monnum, sem J)å er
filsbein er grafit i hår hans er fegra
eik;
en gull; J>å er hann var XII vetra, J)å
haf3i hann fult afl; {)å lypti hann af
jor3u X bjarnstokkum ollum senn, ok
 ;

PROLOGUS.

J>å drap hann Lorikiim hertoga, fostra

sinn, ok konu hans, Lorå e3a Glorå, ok
eignaSi sér rikit Tråkiå; J)at kollum vér
I^ruSheim. På for hann vi3a um lond
ok kanna3i allar heimsålfur ok sigraSi
einn saman alla berserki ok alla risa ok
einn inn mesta dreka ok morg d) r. I r

norSrhålfu heims fann hann spåkonu

f)å, er Sibil hét, er vér kollum Sif, ok
fekk hennar. Eigi kann ek segja ætt
Sifjar;hon var allra kvinna fegrst, hår
hennar var sem gull. sonr var
J*eira
L6ri3i, er likr var fe5r sinum; hans sonr
var Einridi, hans son Vingeporr, hans
son Vingener, hans son Moda, hans son
Magi, hans son Seskef, hans son Be3vig,
hans son Athra, er vér kollum Annan,
hans son Itrmann, hans son HeremoQ,
hans son Skjaldun, er vér kollum Skjold,
hans son Bjåf, er vér kollum Bjår, hans
son Jåt, hans son GuQolfr, hans son Finn,
hans son Friallaf, er vér kollum FriQleif
hann åtti J)ann son, er nefndr er Voden,
£>ann kollum vér 63in; hann var ågætr
ma3r af speki ok allri atgervi. Kona
hans hét Frigi3å, er vér kollum Frigg.
4. 63inn haf3i spådom ok svå kona
hans, ok af £>eim visendum fann hann
 PROLOGUS.

J>at, nafn hans myndi uppi vera haft

at
i norårhålfu heims ok tignat um fram
alla konunga. Fyrir f)å sok fystisk hann
at byrja fer3 sina af Tyrklandi ok haf3i
me3 mikinn fjolQa li3s, unga menn
sér
ok gamla, karla ok konur, ok hof3u me3
sér marga gersemliga hluti. En hvar
sem J)eir foru yfir lond, J)å var ågæti
mikit fra J)eim sagt, svå at f>eir J)6ttu
likari godum en monnum. Og J)eir gefa
eigi sta3 ferQinni, fyrr en JDeir koma
norflr i f)at nu er kallat Saxland;
land, er
J)ar dvalSisk 63inn langar hri3ir ok
eignadisk vi3a J)at land. far setti 68inn
til landzgæzlu III sonu sina; er einn
nefndr Vegdeg; var hann rikr konungr
ok ré3 fyrir Austr-Saxalandi. Hans sonr
var Vitrgils, hans synir våru |)eir Vitta,
faSir Heingests, ok Sigarr, fa3ir Svebdeg,
er vér kollum Svipdag. Annarr sonr
63ins hét Beldeg, er vér kollum Baldr;
hann åtti J>at land, er mi heitir Vestfål;
hans son var Brandr, hans son FrjoQigar,
er vér kollum FroQa; hans son var
Freovin, hans son Uvigg, hans son Gevis,
er vér kollum Gave. Inn £>ri5i son 03ins
er nefndr Sigi, hans son Rerir. feir
langfeSr ré3u J3ar fyrir, er mi er kallat
 PROLOGUS.

Frakland, ok er pa3an su ætt komin,

er kolluQ er Volsungar. Fra ollum peim
eru storar ættir komnar ok margar. E*å
byrja3i 63inn fer9 sina nor3r ok kom i
pat land, er peir kollu3u ReiSgotaland,
ok eignaSisk i pvi landi alt pat, er hann
vildi. Hann setti par til landa son sinn,
er Skjoldr hét, hans sonr var FriQleifr;
pa3an er su ætt komin, er Skjoldungar
heita; pat eru Danakonungar; ok pat
heitir nu Jotland, er på var kallat Rei3-
gotaland.
5. Eptir pat for hann nor3r, par sem
nu heitir SvipjoS; par var så konungr,
er Gylfi er nefndr. En er hann spyrr
til ferdar peira Asiamanna, er æsir våru
kalla3ir, for hann moti peim ok bau3,
i

at 63inn skyldi slikt vald hafa i hans

riki, sem hann vildi sjålfr. Ok så timi
fylg3i fer3 peira, at hvar sem peir dvol3-
usk i londum, på var par år ok M3r;
ok tru3u allir, at peir væri pess råSandi,
pvi at pat så rikismenn, at peir våru
olikir 63rum monnum, peim er peir
hofSu sét, ok svå at viti.
at fegr3 t^ar
potti 63ni fagrir vellir ok landzkostir
ok kaus sér par borgstaQ, er mi heita
Sigtun. Skipa3i hann par hofflingjum i
 PROLOGUS.

|)å liking, sem verit hafQi i Troja, setti

XII héfuQmenn i stadinum at dæma
landzlog, ok svå skipa3i hann réttum
ollum, sem fyrr hafQi verit i Troja ok
Tyrkir våru vanir. Eptir £>at for hann
nor3r, J)ar til er sjår tok vid honum,
så er |>eir hug3u at lægi um 611 lond,
ok setti J)arson sinn til J)ess rikis, er
nu heitir Noregr; så er Sæmingr kalla3r,
ok telja Noregskonungar sinar ættir
f>ar
til hans ok svå jarlar ok a9rir rfkismenn,

svå sem segir i Håleygjatali. En 63inn

hafåi me3 sér J)ann son sinn, er Yngvi
er nefndr, er konungr var i SviJ)j65u
eptir hann, ok eru fra honum komnar
J)ær ættir, er Ynglingar eru kallaQir.
I^eir æsir toku sérkvånfong J>ar innan
landz, en sumir sonum sinum, ok ur3u
pessar ættir fjolmennar, at umb Saxland
ok alt J)a5aii of norQrhålfur dreifQisk svå,
at J)eira tunga, Asiamanna, var eigin
tunga um 611 |}essi lond. Ok J>at J>ykkjask
menn skynja mega af [)vi, at ritu3 eru
langfeSganofn |}eira, at |)au nofn hafa
fylgt J)essi tungu ok J)eir æsir hafa haft
tunguna norQr hingat i heim, i Noreg
ok i SviJ)j69, i Danmork ok i Saxland.
 10 PROLOGUS.

Ok i Englandi eru forn landzheiti e3a

sta3aheiti, J>au er skilja må at af annarri
tungu eru gefin en J)essi.
 <^^^^<^ ^^><^><
<^^^<$- ^<^^<^><

HER HEFR GYLFAGINNING

1. (jylfi konungr ré3 f>ar londum, er
nu heitir Svi]>j63. Fra honum er f>at
sagt, at hann gaf einni farandi konu at
launum skemtunar sinnar eitt plogsland
i riki sinu, £>at er IV øxn drægi upp
dag ok nott. En sii kona var ein af åsa
ætt; hon er nefnd Gefjun. Hon tok IV
øxn nor3an or Jotunheimum, en J)at
våru synir jo tuns nøkkurs ok hennar,
ok setti J)å fyrir plog, en plogrinn gekk
svå breitt ok djupt, at upp leysti landit,
ok drogu øxninir |>at land lit å hafit ok
vestr ok nåmu staQar i sundi nøkkuru.
E*ar setti Gefjun landit ok gaf nafn ok
kalla3i Selund. Ok J)ar sem landit haf5i
upp gengit, var J)ar eptir vatn; ^at er
nu Logrinn kallaQr i Svif)j69, ok liggja
 :

12 GYLFAGINNING.

svå vikr i Leginum sem nes i Selundi.

Svå segir Bragi skåld gamli:
Gefjun dro fra Gylfa
glo3 djiipro3uls, 691a,
svåt af rennirauknum
rauk, Danmarkar auka;
båru øxn ok åtta
ennitungl, J3ars gingu
fyr vineyjar vi3ri
vallrauf, fjogur haufu3.
2. Gylfikonungr var ma3r vitr ok
fjolkuhnigr; hann undraSisk ]3at mjok, er
åsafolk var svå kunnigt, at allir hlutir

gengu at vilja f)eira. t*at hugsaSi hann,

hvårt £>atmyndi vera af e31i sjålfra f>eira,
e3a myndi J)vi valda go3mogn J>au, er
}>eir blotuSu. Hann byrjaSi fer5 sina til
Asgar3s, ok for me3 leyn3 ok brå å sik
gamals manns liki ok dul3isk svå. En
æsir våru J)vi visari, at f)eir hofdu spå-
dom, ok så J)eir fer3 hans, fyrr en hann
kom, ok ger3u i moti honum sjonhverf-
ingar; ok er hann kom inn i borgina, J)å
så hann JDar håva holl, svå at varia måtti
hann sjå 3^fir hana J)ak hennar var lagt
;

gyldum skjoldum svå sem spån|)ak. Svå

segir I^joSolfr inn hvinverski, at Valholl
var skjoldum J)6k5
 GYLFAGINNING. 13

Å baki léku blikja,

bar3ir våru grjoti,
Svåfnis salnæfrar
seggir hyggjandi.
Gylfi så mann
hallardurum ok lék at
i

handsoxum ok hafQi VII senn å lopti så ;

spurQi hann fyrr at nafni; harm nefndisk

Gangleri ok kominn af refilstigum ok
beiddisk at sækja til nåttstaQar ok spurQi,
hverr hollina åtti. Hann svarar, at J>at
var konungr |)eira, »en ek må fylgja J)ér
at sjå hann skaltu ])å sjålfr spyrja hann
;

nafns« ok snerisk så ma5r fyrir honum

;

inn i hollina, en hann gekk eptir, ok

}}egar lauksk hur3in å hæla honum. P*ar
så hann morg golf ok mart folk, sumt
me3 leikum, sumir drukku, sumir me3
våpnum ok borSusk. I^å litaQisk hann
umb ok J^otti margir hlutir otriiligir,
J)eir er hann så; J)å mæl ti hann:
Gåttir allar,
å5r gangi fram,
of skygnask skyli;
J)vit ovist es at vita,
hvar ovinir si tja

å fleti fyrir.
Hann så III håsæti ok hvert upp fra
63ru, ok såtu III menn sinn i hverju.
 14 GYLFAGINNING.

På spur5i hann, hvert nafn hofSingja

f>eira væri. Så svarar, er hann leiddi inn,
at så, er i nezta håsæti sat, var konungr,
»ok heitir Hårr, en J>ar næst så, er heitir
Jafnhårr, en så er ofarst, er friQi heitir«.
På spyrr Hårr komandann, hvårt fieira er
erendi hans, en heimill er matr ok
drykkr honum sem ollum J>ar i Håva
holl. Hann hann spyrja,
segir, at fyrst vill
ef nøkkurr er fr63r ma3r inni. Hårr segir,
at hann komi eigi heill ut, nema hann
sé froQari, »ok stattu fram, medan \n\
fregn ; sitja skal sa, er segir«.
3. Gangleri hof svå målHverr ersitt:

æztr e9a elztr allra go3a? —

Hårr segir:
Så heitir Alfo3r at våru måli, en i ÅsgarQi
intim forna åtti hann XII nofn eitt er ;

AlfoQr, annat er Herran e3a Herjan, III.

er Nikarr e3a Hnikarr, IV. er Niku3r
e3a Hniku3r, V. Fjolnir, VI. 6ski, VII.
Omi, VIII. Bifli3i e3a Biflindi, IX. Svi3urr,
X. SviQrir, XI. ViQrir, XII. Jålg e3a Jålkr.
— I^å spyrr Gangleri: Hvar er så gu3, e3a
hvat må
hann, e3a hvat heflr hann unnit
framaverka? —
Hårr segir: Lifir hann of
allar aldir ok stjornar ollu riki sinu ok
ræ3r ollum hlutum, storum ok småm. —
I^å mælti Jafnhårr: Hann smi3a3i himin
 ; ;

GYLFAGINNING. 15

ok jor3 ok lopt ok alla eign J)eira. — På

mælti PriSi: Hitt er J>6 mest, er hann
ger3i manninn, ok gaf honum ond £>å, er
lifa skal ok aldri tynask, J>ott likamr fiini

at moldu e3a brenni at osku ok skulu ;

allir menn lifa, f>eir er rétt eru si3a3ir,

ok vera me3 honum sjålfum, J)ar sem
heitir Gimle, en våndir menn fara til
heljar ok J)a3an i Niflhel; J)at er ni3r i
inn niunda heim. —
På mælti Gangleri:
Hvat haf3isk hann å3r at en himinn ok
jor3 væri gor ? —
På svarar Hårr: På var
hann me3 hrimjmrsum.
4. Gangleri mælti: Hvat var upphaf
e3a hversu hofsk, e3a hvat var å3r? —
Hårr svarar: Svå sem segir i Voluspå:
År vas alda
|)at es ekki vas
vas-a sandr né sær
né svalar unnir;
jor3 fanzk eigi
né upphiminn
gap vas Ginnunga,
en grås ekki.
^å mælti Jafnhårr: Fyrr var |3at morgum
oldum, en jor3 var skopu3, er Niflheimr
var gorr ; ok i honum mi3jum liggr
bruQr så, er Hvergelmir heitir, ok J)a3an fi*"w *
 16 GYLFAGINNING,

af falla J)ær år, er svå heita: Svol, Gunn-

|)rå, Fjorm, Fimbulfml, Sli9r ok Hri9,

Sylgr ok Ylgr, Vi9, Leiptr ; Gjoll er næst

helgrindum. — f*å mælti I^riQi: Fyrst var
J36 så heimr i su9rålfu, er Muspell
heitir; hann er ljoss ok heitr, sii ått er
logandi ok brennandi, ok ofærr J)eim, er
J)ar eru litlendir ok eigi eigu J)ar o9ul.
Så er Surtr nefndr, er J)ar sitr å lands-
enda til landvarnar; hann hefir loganda
sver9, ok i enda veraldar mim hann fara
ok herja ok sigra 611 go9in ok brenna
allan heim me9 eldi; svå segir i Voluspå:
Surtr ferr sunnan
me9 sviga lævi,
skinn af sver9i
sél valtiva;
grjotbjorg gnata,
en gifr rata;
tro9a halir helveg,
en himinn klofnar.
5. Gangleri mælti: Hversu skipa9isk,
å9r en ættirnar yr9i e9a aukaåisk mann-
folkit? —På mælti Hårr: År f>ær, er
kalladar eru Elivågar, J)å er J)ær våru
svå langt komnar fra uppsprettum, at
eitrkvika su, er J)ar fylgQi, har9na9i svå
sem sindr })at, er renn or eldinum, \rå
 GYLFAGINN1NG. 17

varft J)at iss ; ok J)å er så iss gaf sta3ar

ok rann eigi, J)å hél3i yfir |)annug, en ur
J)at, er af sto3 eitrinu, fraus at hrimi, ok
jok hvert hrimit yfir annat alt i Ginn-
tingagap. —
På mælti Jafnhårr: Ginnunga-
gap, {)at er vissi til nor3rættar, fyltisk
me5 Jmnga ok hofugleik iss ok hrims,
ok inn i fra lir ok gustr; en inn sy3ri
hlutr Ginnungagaps lettisk moti gneistum
ok sium |)eim, er flugu or Muspells-
heimi. — I^å mælti t^riSi : Svå sem kalt
st65 af Niflheimi ok allir hlutir grimmir,
svå var alt J)at, er vissi nåmunda Miis-
pelli, heitt ok Ijost, en Ginnungagap var
svå hlætt sem lopt vindlaust; ok |)å er
mætti hriminu blær hitans, svå at bråQn-
a9i ok draup, ok af })eim kvikudropum
kviknadi me9 krapti J)ess, er til sendi
hitann, ok var3 rnanns likandi, ok er så
nefndr Ymir, en hrim|)ursar kalla hann
Aurgelmi, ok eru J)a9an komnar ættir
hrimj)ursa svå sem segir i Voluspå inni
;

skommu:
Eru volur allar
frå Vittolfi,
vitkar allir

frå Vilmei3i,
en seiQberendr
2
 ;

18 GYLFAGINNING.

fra SvarthofQa,
jotnar allir

fra Ymi komnir.

En hér segir svå VafJ)rii5nir jotunn:
6r Élivågum
stukku eitrdropar
ok ox, unz or varS jotunn;
J>ar orar ættir
komu allar saman
|)vi es f>at æ alt til atalt.

På mælti Gangleri: Hvernig oxu ættir

}}a3an e3a skapa5isk svå, at fleiri menn
ur5u, e3a triii J)ér f>ann gu3, er nii sag3ir
|du frå? — På svarar Jafnhårr: Fy rir engan
mun jåtum vér hann gu3 ; hann var illr
ok allir hans ættmenn; f>å kollum vér
hrimjmrsa; en svå er sagt, at.J)å er hann
svaf, fekk hann sveita, £>å 6x undir vinstri
hendi honum ma3r ok kona, ok annarr
fotr hans gat son vi3 63rum en }>adan ;

af komu ættir; J>at eru hrimfmrsar. Inn

gamli hrimjnirs, hann kollum vér Ymi.
6. E*å mælti Gangleri: Hvar bygg3i
Ymir e3a vi3 hvat lif3i han i? Hårr —
svarar: Næst var J)at, J>å er hrimit draup,
var5 af kyr su, er AuSumla hét,
at |>ar
en IV mjolkår runnu or spen am hennar,
ok fæddi hon Ymi. —
På mæ ti Gan&leri:
7
 GYLFAGINNING. 19

Vi3 hvat fæddisk kyrin? — Hårr segir:

Hon sleikdi hrimsteinana, er saltir våru,
ok inn fyrsta dag, er hon sleik3i steinana,
kom or steininum at kveldi manns hår,
annan dag manns hofu3, J)ri9ja dag var
£>ar allr ma3r ; så er nefndr hann
Biiri ;

var fagr ålitum, mikill ok måttugr; hann

gat son ]Dann, er Borr hét. Hann fekk
J)eirar konu, er Bestla hét, dottir BolJDorns
jotuns, ok fengu {>au III sonu; hét einn
63inn, annarr Vili, III. Vé ok J)at er min
;

triia, at så 63inn ok hans bræ3r munu

vera styrandi himins ok jar5ar; pat ætl-

um vér, at hann myni svå heita ; svå
heitir så ma9r, er vér vitum mestan ok
ågæztan, ok vel megu |)ér hann låta svå
heita.
7. mælti Gangleri: Hvat var5 J)å
£*å

um J>eira sætt e9a hvårir våru rikari ? —

t^å svarar Hårr: Synir Bors dråpu Ymi
jotun; en er hann fell, J)å hljop svå
mildt bl63 or sårum hans, at me8 p\i
drekQu J>eir allri ætt hrimjnirsa, nema
einn komsk undan me3 sinu hyski J>ann ;

kalla jotnar hann for upp å

Bergelmi,
lu3r sinn ok kona hans ok helzk par,
ok eru af peim komnar hrimpursa ættir,
svå sem hér segir:
2*
 :

20 GYLFAGINNING.

Ørofi vetra
å3r væri jor3 of skopud,
på vas Bergelmir borinn;
pat ek fyrst of man,
es så inn fro3i jotunn
å vas liiSr of lagiQr.
8. Gangleri: Hvat hofQusk på
f*å segir
at Bors synir, ef f>ii triiir, at peir sé go3?
— Hårr segir: Eigi er par litit af at segja;
peir toku Ymi ok fluttu mitt Ginnunga-
i

gap ok ger3u af honum jor3ina — af bl63i

hans sæinn ok votnin, joråin var gor af
holdinu, en bjorgin af beinunum; grjot
ok ur3ir ger3u peir af tonnum ok joxlum
ok af peim beinum, er brotin våru. På -

mælti Jafnhårr: Af pvi bl63i, er or sårum

rann ok laust for, par af ger3u peir sjå
pann, er peir ger3u ok festu saman jor3-
ina, ok I6g3u pann sjå i hring litan inn
hana, ok mim pat fiestum manni ofæra
pykkja, at komask par yfir. På mælti—
fMQi: Toku peir ok haus hans ok gerdu
par af hi min ok settu hann upp yfir
jorQina me3 IV skautum, ok undir hvert
horn settu peir dverg peir heita svå
;

Austri, Vestri, NorSri, Su3ri. E*å toku

peir siur ok gneista på, er lausir foru ok
kastat hafQi or Muspellsheimi, ok settu i
 ; ;

GYLFAGINNING. 21

mitt Ginnungagap å himin bæ3i ofan ok

ne3an, til at tysa himin ok jor3. f>eir
gåfu sta3ar ollum eldingum, sumum å
himni, sumar foru lausar undir himni,
ok settu J)6 £>eim sta3ok skopuQu gongu
J)eim. Svå er sagt i fornum visendum,
at J)a3an af våru dægr greind ok åratal;
svå segir Voluspå:
i

Sol J)at né vissi,

hvar hon sali åtti
mani J)at né vissi,
hvat hann megins åtti
stjornur J)at né vissu,
hvar J)ær sta3i åttu.
Svå var å3r en J)etta væri. —
På mælti
Gangleri : t^etta eru mikil tiQendi, er nu
heyri ek; furQumikil smi3 er f>at ok hag-
liga gor. Hvernig var jorQin håttu3 ? —
På svarar Hårr: Hon er kringlott utan ok
f>ar litan um liggr inn djiipi sjår, ok
me3 J)eiri sjåvarstrondu gåfu J>eir lond
til bygg5ar jotna ættum en fyrir innan
;

å jorSunni ger3u {)eir borg umhverfis

heim fyrir 6fri3i jotna, en til J>eirar borg-
ar hof3u J)eir brår Ymis jotuns ok koll-
u5u J)å borg Mi3gar5. E*eir toku ok heila
hans ok kostu3u i lopt ok ger3u af sk^in,
svå sem hér segir:
 22 GYLFAGINNING.

6r Ymis holdi
vas jor3 of skopuQ,
en or sveita sjår,
bjorg or beinum,
badmr or håri,
en or hausi himinn.
En or hans bram
gerflu bli3 regin
Midgård manna sonum;
en or hans heila
varu f>au in hardmodgu
sky 611 of skopud.
9. f*å mælti Gangleri: Mikit J)6tti mér
f>eir hafa på snuit til leidar, er jor3 ok
himinn var gort ok sol ok himintungl
varu sett ok skipt dægrum ok hvaQan
;

komu menninir, J)eir er heim byggva? —

På svarar Hårr: f^å er J)eir gengu me<3
sævarstrondu Borssynir, fundu £>eir tré
tvau ok toku upp tréin ok skcpudu af
menn gaf inn fyrsti ond ok lif, annarr
;

vit ok hræring, III. åsjénu, mål ok heyrn

ok sjon; gåfu J)eim klæQi ok nofn; hét
karlmaSrinn Askr, en konan Embla, ok
olsk J)a9an af mannkindin, su er byggdin
var gefm undir Mi3gar5i. f*ar næst ger9u
{>eir sér borg i midjum heimi, er kollu3

er ÅsganJr; |)at kalla menn Troja. f*ar

 GYLFAGINNING. 23

bygg3u goSin ok ok geråusk

ættir £>eira,
{)a9an af morg tiSendi ok greinir bæ3i å
jorSu ok i lopti. £>ar er einn sta3r, er
Hli9skjålf heitir, ok J)å er Alfodr settisk
J)ar i håsæti, J)å så hann of alla heima
ok hvers manns athæfi ok vissi alla hluti,
\)å er hann så. Kona hans hét Frigg
Fjorgvinsdottir, ok af £>eira ætt er su kyn-
sl63 komin, er vér kollum åsa ættir, er
r

byggt hafa AsgarQ inn forna ok J)au riki,

er J)ar liggja til, ok er f>at go3kunnig ætt.
Ok fyrir |)vi må hann heita AlfoQr, at
hann er faQir allra goSanna ok manna
ok alls f)ess, er af honum ok hans krapti
var fullgort. JorQin var dottir hans ok
kona hans af henni ger3i hann inn fyrsta
;

soninn, en J)at er Åsa-I^orr ; honum fylgQi

afl ok sterkleikr; f>ar af sigrar hann 611
kvikvendi.
10. Norfi e9a Narfi hét jotunn,er byggSi
i Jotunheimum hann åtti dottur, er Nott
;

hét hon var svort ok dokk, sem hon åtti

;

ætt til. Hon

var gipt J)eim manni, er
Naglfari hét, J)eira son hét Au3r. f*vi næst
var hon gipt J)eim, er Ånarr hét Jor3 ;

hét {)eira dottir. Si3arst åtti hana Dell-

ingrok var hann åsa ættar; var {>eira
son Dagr, var hann ljoss ok fagr eptir
 24 GYLFAG1NN1NG.

faSerni sinu. På tok Alfo3r Nott ok Dag,

son hennar, ok gaf J>eim II hesta ok II
kerrur ok sendi f>au upp å himin, at f>au
skulu ri3a å hverjum II dægrum um-
hverfis jor3ina. Ri5r Nott fyrri |)eim
hesti, er kallaår er Hrimfaxi, ok at morni
hverjum døggvir hann jorQina af mél-
dropum sinum. Så hestr, er Dagr å,
heitir Skinfaxi, ok lysir alt lopt ok jorQ-
ina af faxi hans.
11. På mælti Gangleri: Hversu styrir
hann gang solar e3a tungis? — Hårr segir:
Så ma3r er nefndr Mundilfari, er åtti II
born J>au våru svå fogr ok fri3, at hann
;

kallaQi son sinn Måna, en dottur sina Sol,

ok gipti hana }3eim manni, er Glenr hét.
En go5in reiddusk JDessu ofdrambi ok
toku J)au systkin ok settu upp å himin,
létu Sol keyra J)å hesta, er drogu kerru
solar J^eirar, er go3in hofåu skapat, til at
tysa heimana, af J>eiri siu, er flaug or
Miispellsheimi. f>eir hestar heita svå,
Arvakr ok AlsviQr, en undir bogum hest-
anna settu go3in två vindbelgi at kæla
f)å, en i sumum fræ3um er J)at kallat
isarnkol. Mani styrir gongu tungis ok
ræ3r n£jum ok ni3um; hann tok II born
af jorSunni, er svå heita, Bil ok Hjiiki, er
 GYLFAGINNING. 25

J)au gengu fra brunni J)eim, er Byrgir

heitir, ok båru å oxlum sér så, er heitir
Sægr, en stongin Simul. Vi5finnr er
nefndr fa3ir J)eira; J)essi born fylgja Måna,
sem sjå må af joråu.
12. På mælti Gangleri: Skjott ferr solin,
ok nær svå sem hon sé hrædd, ok eigi
myndi hon J)å meirr hvata gongunni,
at hon hræddisk bana sinn. —
t^å svarar
Hårr: Eigi er {3at undarligt, at hon fari
åkafliga; nær gengr så, er hana sækir,
ok engan litveg å hon, nema renna undan.
— E*å mælti Gangleri:Hverr er så, er
henni gerir J>ann omaka? — Hårr segir:
l^at eru II lilfar, ok heitir så, er eptir
henni ferr, Skoll; hann hræQisk hon, ok
hann mun taka hana; en så heitir Hati
Hr63vitnisson, er fyrir henni hleypr, ok
vill hann taka tunglit, ok svå mun verSa.
— I^å mælti Gangleri: Hver er ætt ulf-
anna? —
Hårr segir: Gygr ein byr fyrir
austan MidgarQ i £>eim skogi, er Jårn-
vi3r heitir; i J>eim skogi byggva J)ær
trollkonur, er Jårnvi3jur heita. In gamla
gygr fæ3ir at sonum marga jotna ok
alla i vargs likjum, ok |>a3an af eru
komnir ^essir ulfar. Ok svå er sagt, at
af ættinni ver3r så einn måttkastr, er
 26 GYLFAGINNING.

kalladr er Månagarmr; hann fyllisk me3

fjorvi allra J^eira manna, er deyja, ok
hann gleypir tungl, en støkkvir bl63i
himin ok lopt 611 J>a3an tynir sol skini
;

sinu, ok vindar eru £>å okyrrir ok gnyja

he3an ok handan; svå segir i Voluspå:
Austr byr en aldna
i Jårnvi3i
ok fæ3ir f>ar
fenris kindir;
ver3r af J)eim ollum
einna nøkkurr
tungis tjiigari
i troils hami.
Fyllisk fjorvi
feigra manna;
ry3r ragna sjot
raudum dreyra;
svort ver3a solskin
of sumur eptir,
ve3r 611 vålynd.
Vitu3 ér enn, e3a hvat?
13. På mælti Gangleri: Hver er lei5
til himins af jor3u? —
f*å svarar Hårr,
ok hlo vi 3: Eigi er mi fr631iga spurt;
er {>ér eigi sagt £>at, er go3in ger3u bru
af jor3u til himins, er heitir Bifrost?;
hana muntu sét hafa; kann vera, at kalli3

3F
 GYLFAGINNING. 27

ér regnboga. me3 III litum ok

Hon er
mjok sterk ok gor me3 list ok kunnåttu
meiri en adrar smi5ir. En svå sterk sem
hon er, J>å mun hon brotna, J>å er
Miispellsmegir fara ok ri3a hana, ok
svima hestar |)eira yfir storar år; svå
koma J>eir fram. — På mælti Gangleri:
Eigi J>otti mér go3in gera af triinaSi
bnina, er hon skal brotna mega, er J)au
megu [36 gera, sem |)au vilja. — På
mælti Hårr: Eigi eru go3in hallmælis
ver3 af fæssi smi3; g63 brii er Bifrost,
en engi hlutr er så i J)essum heimi, er
sér megi treystask, J)å er Miispellssynir
herja.
14. mælti Gangleri: Hvat hafSisk
J*å
Alfo3r J)å at, er gorr var Åsgar9r? —
Hårr mælti I upphafi setti hann stjornar-
:

menn i ok beiddi J)å at

sæti dæma me9
sér ørlog manna ok rå3a um skipun
borgarinnar; J)at var J>ar, sem heitir I3a-
vollr i mi3ri borginni. Var [)at it fyrsta
J)eira verk, at gera hof J>at, er sæti J)eira
XII standa i onnur en håsætit, J)at er
Alfo3r å; J)at hus er bezt gort å joixhi
ok mest; alt er J)at utan ok innan svå
sem gull eitt; i |)eim sta3 kalla menn
GlaQsheim. Annan sal gerQu J)eir; J)at
 28 GYLFAGINNING.

var horgr, er gy&jurnar åttu, ok var hann

allfagrt hiis; hann kalla menn Vingolf.
J>ar næst ger3u |)eir hus, er |)eir I6g3u
afla ok f>ar til ger3u f>eir hamar ok
i,

tong ok stecija ok f>a5an af 611 tol onnur;

ok f>vi næst smidudu {)eir malm ok stein
ok tré, ok svå gnogliga J)ann malm, er
gull heitir, at 611 busgogn ok 611 rei3i-
gogn hofQu £>eir af gulli, ok er su old
kolluQ gullaldr, å3r en spiltisk af tilkvåmu
kvinnanna; J)ær komu or Jotunheimum.
E*ar næst settusk goQin upp sæti sin ok i

réttu doma sina ok mintusk, hvadan

dvergar hofdu kviknat moldunni ok i

niSri i joixkmni, svå sem madkar i holdi.

Dvergarnir hof5u skipazk fyrst ok tekit
kviknun i holdi Ymis ok våru f)å madkar,
en af atkvæ3i godanna ur3u f>eir vitandi
manvits ok hof3u manns liki ok biia ]do
i jor3u ok i steinum. M63sognir var
æztr ok annarr Durinn; svå segir i

Voluspå:
f*å gengu regin 611

å rokstola,
ginnheilug go5,
ok of {)at gættusk,
hverr skyldi dverga
drott of skepja
 GYLFAGINNING. 29

6r brimi bloQgu
ok or Blåins leggjum,
J*ar manlikun
morg of gerQusk,
dvergar i jor3u,
sem Durinn sagdi.
Ok f>essi segir hon nofn £>eira:
Nyi ok Ni3i,
NorQri, SuQri,
Austri, Vestri,
Aljyjofr, Dvalinn,
Når, Nåinn,
Nipingr, Dåinn,
Bifurr, Båfurr,
Bomburr, Nori,
6ri, 6narr,
Oinn, MjoSvitnir,
Viggr ok Gandålfr,
Vindålfr, forinn,
Fili, Kili,

Fundinn, Våli,
f'ror, froinn,
f>ekkr, Litr ok Vitr,
Nyr, NyråQr,
Rekkr, Rå3svi3r.
En J)essir eru ok dvergar ok bua
steinum, en inir fyrri i moldu:
 30 GYLFAGINNING.

Draupnir, D61g{)vari
Hårr, Hugstari,
Hle5jolfr, Gloinn,
Dori, 6 ri,
Diifr, Andvari,
Heptifili,
Hårr, Sviarr.
En J)essir komu fra Svarinshaugi til

Aurvanga å Joruvollu, ok er }3a3an kom-

inn Lofarr. f*essi eru nofn J)eira:
Skirfir, Virfir,
SkåfiQr, Ai,
Alfr, Yngvi,
Eikinskjaldi,
Fair, Frosti,
Fi3r, Ginnarr.
15. På mælti Gangleri: Hvar er hof-
udstadrinn e3a helgistaSr go3anna? —
Hårr svarar: f^at er at aski Yggdrasils,
par skulu go3in eiga doma sina hvem
dag. —
f*å mælti Gangleri: Hvat er at
segja fra f>eim sta3? — f*å segir Jafnhårr:
Askrinn er allra trjå mestr ok beztr;
limar hans dreifask um heim allan ok
standa yfir himni; J)rjår rætr trésins
halda J)vi upp ok standa afarbreitt; ein
er me3 åsum, onnur me3 hrim|)ursum,
}>ar sem fordum var Ginnungagap; in
 :

GYLFAGINNING. 31

J)ri9ja stendr yfir Niflheimi, ok undir

J)ciri rot er Hvergelmir, en NiShoggr
gnagar ne5an rotna. En undir J)eiri rot,

er til hrimjmrsa horfir, J)ar er Mimis-

brunnr, er S|)ek3 ok manvit er i folgit>
ok heitir så Mimir, er å brunninn hann ;

er fullr af visendum, fyrir J)vi at hann

drekkr or brunninum af horninu Gjallar-
horni. Par kom Alfo3r ok beiddisk eins
drykkjar af brunninum, en hann fekk
eigi fyrr en hann lag5i auga sitt at ve3i;
svå segir i Voluspå:
Alt veit ek, 69inn,
hvar J)ii auga fait
i J)eim inum mæra
Mimis-brunni;
drekkr mjo9 Mimir
morgin hverjan
af ve9i ValfoQrs.
Vitu9 ér enn, e9a hvat?
I^riQja rot asksins stendr å himni, ok
undir J)eiri rot er brunnr så, er mjok
er heilagr, UrQarbrunnr J)ar
er heitir ;

eigu go9in domsta9 sinn; hvern dag ri5a

æsir ]3angat upp um Bifrost; hon heitir
ok Asbru. Hestar åsanna heita svå
Sleipnir er baztr, hann å 69inn, hann
heflr åtta fætr ; annarr er GlaQr, III. Gyllir,
 :

32 GYLFAGINNING.

IV. Glenr, V. SkeiSbrimir, VI. Silfrin-

toppr, VII. Sinir, VIII. Gisl, IX. Falhofnir,
X. Gulltoppr, XI. Léttfeti. Baldrs hestr
var brendr me3 honum, en f'orr gengr
til domsins ok ve3r år {3ær, er svå heita
Kormt ok Ormt
ok Kerlaugar II,
}3ær skal t^orr va3a
dag hvern,
es hann dæma ferr
at aski Yggdrasils;
J)vi at Åsbrii
brenn 611 loga,
heilog votn hloa.
På mælti Gangleri: Brenn eldr yfir
Bifrost? — Hårr segir: Fat, er jsii sér
rautt boganum, er eldr brennandi; upp
i

å himin mundu ganga bergrisar, et 611-

K um væri fært å Bifrost, f>eim er fara vilja.
Margir staQir eru å himni fagrir, ok er
J)ar alt gu31ig vorn fyrir; })ar stendr salr
einn fagr undir askinum vi3 brunninn,
ok or J)eim sal koma meyjar, J>ær
III
er svå heita: Ur3r, VerSandi, Skuld.
Pessar meyjar skapa monnum aldr; J>ær
kollum vér nornir. En eru fleiri nornir,
J)ær er koma hvers barns, er borit er,
til

at skapa aldr, ok eru pessar goQkunnigar,

 GYLFAGINNING. 33

en aQrar ålfaættar, en hinar III. dverga-

ættar, svå sem hér segir:
Sundrbornar mjok
segi ek nornir vesa,
eigu-t J)ær ætt saman;
sumar eru åskungar,
sumar eru alfkungar,
sumar dætr Dvalins.
På mælti Gangleri: Ef nornir rå5a ør-
logum manna, |)å skipta J)ær geysiqjafnt,
er sumir hafa gott lif ok rikuligt, en
sumir hafa litit lén e3a lof, sumir langt
lif, sumir skamt. —
Hårr segir: G65ar
nornir ok vel ættaQar skapa g63an aldr;
en |>eir menn, er fyrir oskopum ver5a,
|)å valda ]}vi illar nornir.
16. mælti Gangleri: Hvat er fieira
I^å
at segja stormerkja frå askinum? Hårr —
segir: Mart er |}ar af at segja. Orn einn
sitr i limum asksins, ok er hann margs
vitandi ; en i milli a ugn a honum sitr haukr
så, er heitir VeQrfolnir. fkorni så, er
rennr upp ok ni3r eptir
heitir Ratatoskr,
askinum ok berr ofundarorQ milli arnar-
ins ok NiQhoggs; en IV hirtir renna i
limum asksins ok bita barr; J)eir heita
svå Dåinn, Dvalinn, Duneyrr, DuraJ3ror.
:

En svå margir ormar eru i Hvergelmi

3
 34 GYLFAGINNING.

me3 NiShogg, at engi tunga må telja; svå

segir hér:

Askr Yggdrasils
dr^-gir erfiQi
meira an menn viti;

hjortr bitr ofan,

en å hliQu fiinar,
skeråir Ni3hoggr ne3an.

Svå er enn sagt:

Ormar fleiri

liggja und aski Yggdrasils,

en J)at of hyggi, hverr 6svi3ra apa
Goinn ok Moinn,
J)eir'ro Grafvitnis synir,
Gråbakr ok GrafvolluQr;
6fnir ok Svåfnir
hygg ek at æ myni
mei5s kvistum nå.
Enn er J)at sagt, at nornir f>ær, er byggva
vi9 Ur3arbrunn, taka hvern dag vatn i
brunninum ok me3 aurinn f>ann, er liggr
nm brunninn, ok ausa upp yfir askinn,
til ]3ess at eigi skulu limar hans tréna
e3a fiina, en J)at vatn er svå heilagt, at
allir hlutir, J)eir er [)ar koma i brunninn,

ver3a svå hvitir sem hinna su, er skjall

 ;

GYLFAGINNING. 35

heitir, er innan liggr vi3 eggskurn; svå

sem hér segir:
Ask veit ek ausinn,
heitir Yggdrasill,
hårr ba5mr heilagr,
hvita-auri;
J)a9an koma doggvar,
es i dala falla;
stendr æ yfir grænn
UrQarbrunni.
Su dogg, er pa3an af fellr å jorSina, f>at
kalla menn ok J>ar af fæ3ask
hunangfall,
byflugur. Fuglar II f æSask i Ur3arbrunni
J)eir heita svanir, ok af J)eim fuglum hefir
komit |)at fuglakyn, er svå heitir.
17. På mælti Gangleri: Mikil ti3endi
kant |)u at segja af himninum; hvat er
J)ar fleira hofu3sta3a en at UrSarbrunni?
— Hårr segir: Margir sta5ir eru J)ar
gofugligir; så er einn sta3r J)ar, erkalla3r
er Alfheimr; J>ar byggvir folk J)at, er
Ljosålfar heita; en Dokkålfar bua niQri
i jor3u,ok eru £>eir olikir s^num ok
miklu olikari reyndum. Ljosålfar eru
fegri en sol synum, en Dokkålfar eru
svartari en bik. E*ar er enn så sta3r, er
BreiSablik er kallat, ok engi er J>ar fegri
sta3r. E>ar er ok så, er Glitnir heitir, ok
3*
 36 GYLFAGINNING.

eru veggir hans ok ste3r allar ok stolpar

af rau3u gulli, en f>ak hans af silfri. t^ar
er enn så sta3r, er Himinbjorg heita; så
stendr å himins-enda vi3 briiarsporå, J)ar
er Bifrost kemr til himins. f*ar er enn
mikill sta3r, er Valaskjålf heitir; J)ann
sta3 å 63inn; £>ann ger3u go3in ok j3ok5u
skiru silfri; ok J)ar er Hli3skjålfin i dess-
um sal, J)at håsæti er svå heitir; ok J)å
er Alfo5r sitr i |)vi sæti, J^å sér hann of
alla heima. A sunnanverSnm himins-
enda er så salr, er allra er fegrstr ok
bjartari en Gimle heitir; hann
solin, er
skal standa, \)å er bæ3i himinn ok jord
hefir farizk, ok byggva J>ann sta3 g63ir
menu ok réttlåtir of allar aldir; svå segir
i Voluspå:
Sal veit ek standa
solu fegra,
golli J)ak3an
å Gimle;
J)ar skulu dyggvar
drottir byggva
ok of aldrdaga
yn3is njota.
På mælti Gangleri : Hvat gætir }3ess staQ-
ar, J)å er Surtalogi brennir himin ok
jor5? — Hårr segir: Svå er sagt, at annarr
 GYLFAGINNING. 37

himinn sésu3r ok upp fra |)essum, ok

heitir så Andlangr, en hinn III. himinn
sé enn upp fra J)eim, ok heitir så Vi3-
blåinn, ok å J)eim himni hyggjum vér
{)enna sta3 vera, en Ljosålfar einir hyggj-
um vér at mi byggvi J>å sta3i.
18. mælti Gangleri: Hva3an kemr
I^å
vindr; hann er sterkr, svå at hann hrær-
ir stor hof, ok hann æsirjeld; en svå

sterkr sem hann er, £>å må eigi sjå hann;

{)vi er hann undarliga skapaSr. På —
segir Hårr: I^at kann ek vel segja |)ér;
å norQanverQum himins-enda sitr jotunn,
så er Hræsvelgr heitir: hann hefir arnar-
ham; en er hann beinir flug, \)å
stendr vindr undan vængjum hans, sem
hér segir:
Hræsvelgr heitir,
es sitr å himins enda,
jotunn i arnar ham;
af hans vængjum
kveSa vind koma
alla menn yfir.

19. På mælti Gangleri: Hvi skilr svå

mikit, at sumar skal vera heitt, en vetr
kaldr? —
Hårr segir: Eigi mundi svå
fr69r ma9r spyrja, |>vi at J>etta vitu allir

at segja; en ef J)u einn ert orQinn svå få-

 38 GYLFAGINNING.

viss, at eigi hefir fretta heyrt, frå vil ek

J)6 J>at vel vir3a, at heldr spyrir fru eitt
sinn 6fr691iga en J)ii gangir lengr duliftr
]>ess, er skylt er at vita. Svåsu5r heitir
så, er fa9ir Sumars er, ok er hann sællifr,
svå at af hans heiti er frat kallat svåsligt,
er blitt er; en fadir Vetrar er ymist kall-
a9r Vindljoni e9a Vindsvalr; hann er
VåsaQar son, ok våru freir åttungar grimm-
ir ok svalbrjostaSir, ok hefir Vetr freira

skaplyndi.
20. På mælti Gangleri: Hverir eru
æsir, freir er monnum er skylt at trua
å? —Hårr svarar: Tolf eru æsir go9-
kunnigir. —
På mælti Jafnhårr: Eigi eru
åsynjurnar ohelgari, ok eigi megu frær
minna. —
På mælti fM3i: 09inn er
æztr ok elztr åsanna; hann ræ3r ollum
hlutum, ok svå sem onnur go3in eru mått-
u& M
frjona honum 611 svå sem born fo3ur,
en Frigg er kona hans, ok veit hon 611
ørlog manna, J)6tt hon segi eigi spår, svå
sem hér er sagt, at 63inn mælti sjålfrvi3
frann ås, er Loki heitir:
QErr estu mi Loki,
ok ørviti;
hvi né lezkafrii, Loptr?
ørlog Frigg
 GYLFAGINNING. 30

hygg ek at 611 viti,

£>6tt hon sjalfgi segi.
63inn heitir Alfo3r, J)vi at hann er fa3ir
allra go3a; hann heitir ok ValfoQr, J)vi
at hans éskasynir eru allir J)eir, er i val
falla; J)eim skipar hann Valholl ok Vingélf,
ok heita £>eir J)å Einherjar. Hann heitir
ok HangaguQ ok Haptagu3, FarmaguQ,
ok enn hefir hann nefnzk å fleiri vega,
J)å er hann var kominn til GeirroSar
konungs:
Hétumk Grimr
ok Gangleri,
Herjann, Hjålmberi,
£>ekkr, P*ri3i,
Pu3r, U3r,
Helblindi, Hårr,
Sa3r, Svipali,
Sanngetall,
Herteitr, Hnikarr,
Bileygr, Båleygr,
Bolverkr, Fjolnir,
Grimnir, GlapsviQr, Fjolsvidr,
Si5hottr, Si5skeggr,
Sigfo3r, Hniku3r,
Alfo5r, Atridr, Farmatyr,
6ski, 6mi,
Jafnhårr, Biflindi,
 40 GYLFAGINNING,

Gondlir, HårbarQr,
SviQurr, Svi3rir,
Jålkr, Kjalarr, Vi3urr,
fror, Yggr, f^undr,
Vakr, Skilfingr,
VåfuQr, Hroptatyr,
Gautr, Veratyr.
f^å mælti Gangleri: Geysimorg heiti hafi
})ér gefit honum, ok t>at veit trua min ,

at J)at mim vera mikill fr631eikr, så er

hér kann skyn ok dæmi, hverir atburdir
liafa or3it sér til hvers pessa nafns. —
På svarar Hårr: Mikil skvnsemi er at
rifja J)at vandliga upp; en \)6 er J)ér {Dat
skjotast at segja, at flest heiti hafa verit
gefin af f>eim atburS, at svå margar
sem eru greinir tungnanna i veroldunni,
på Jjykkjask allar |)j63ir Jnirfa at breyta
nafni hans til sinnar tungu til åkalls ok
bæna fyrir sjalfum sér en sumir atburåir
;

til )3essa heita hafa gorzk fer5um hans, i

ok er |)at fært i fråsagnir, ok muntu eigi

mega fr63r ma3r heita, ef £>ii skalt eigi
kunna segja fra £>eim storti3endum.
21. mælti Gangleri: Hver eru nofn
E*å
annarra åsanna eda hvat skulu f>eir at
hafask e5a hvat hafa £>eir gort til frama?
— Hårr segir: fcorr er J)eira framast, så
 :

GYLFAGINNING. 41

er kallaår er Åsa-ftørr Oku-forr,

e3a
hann er sterkastr allra go3anna ok manna.
Hann å J)ar riki, er friidvangar heita,
en holl hans heitir Bilskirnir: i £>eim sal
eru V hundrud golfa ok fjorir tigir, J)at
er hus mest, svå at menn viti; svå segir
i Grimnismålum
Fimm hundrud golfa
ok umb fjorum togum,
svå hygg ek Bilskirni me3 bugum;
ranna |)eira,
es ek rept vita,
mins veit ek mest magar.
ftørr å hafra II, er svå heita: Tanngnjostr
ok Tanngrisnir, ok rei3 på, er hann ekr,
en hafrarnir draga reiQna; £>vi er hann
kallaSr Oku-ftørr. Hann å ok III kost-
gripi; einn er hamarrinn Mjolnir, er
hrimjmrsar ok bergrisar kenna, J)å er
hann kemr å lopt, ok er £>at eigi undar-
ligt; hann hefir lamit margan haus å
fe3rum e3a frændum J)eira. Annan grip
å hann beztan, megingjarQar, ok er hann
spennir J)eim um sik, på vex honum
åsmegin hålfu. Hinn III. hlut å hann,
|>ann er mikill gripr er i, J)at eru jårn-
glofar; £>eira må hann eigi missa vid
hamarsskaptit. En engi er svå fro3r, at
 42 GYLFAGINNING.

telja kunni 611 storvirki en segja

hans;
kann ek J)ér svå morg tiQendi fra hon-
um, at dveljask munu stundirnar, å5r
en sagt er alt, f>at er ek veit.
22. På mælti Gangleri: Spyrja vil ek
ti3enda af fleirum åsunum. Hårr segir: —
Annarr sonr 63ins er Baldr, ok er fra
honum gott at segja; hann er beztr, ok
hann lofa allir. Hann er svå fagr ålit-
um ok bjartr, at lysir af honum, ok eitt
grås er svå hvitt, at jafnat er til Baldrs
brår, £at er allra grasa hvitast; ok J)ar
eptirmåtfm marka fegrfl hans bæ3i å
hår ok å liki; hann er vitrastr åsanna
ok fegrst tala3r ok liknsamastr, en su
nåttura fylgir honum, at engi må haldask
domr
W
„ rur ,
ir-i
hans.
111 1
Hann
bar sem héltir b^r,*
•> *
BreiQablik, J)at er å himni; i J)eim staå
må ekki vera ohreint, svå sem hér segir:
Brei3ablik heita,
J)ar es Baldr hefir
sér of gorva sali;
å J)vi landi,
es ek liggja veit
fæsta feiknstafi.
23. Hinn J)H9i åss er så, er kallaQr er
Njor9r; hann byr å himni, f>ar sem heitir
Noatiin. Hann rædr fyrir gongu vinds,
 GYLFAGINNING. 43

ok stillir sjå ok eld; å hann skal heita

til sæfara ok til vei3a. Hann er svå
auQigr ok fésæll, at hann må gefa J>eim
au3 landa e3a lausafjår; å hann skal
til J>ess heita. Eigi er NjorQr åsa ættar;
hann var upp fæddr i Vanaheimi, en
Vanir gislu3u hann goSunum, ok toku i
mot at gislingu J)ann, er Hænir heitir;
hann var3 at sætt me3 go3um ok Vonum.
Njor8r å konu, er Ska8i heitir, dottir
J)å
^jaza jotuns. Ska3i vill hafa biista3 J>ann,
er ått hafSi fa3ir hennar, J)at er å fjoll-
um nokkurum, J)ar sem heitir t^rym-
heimr, en Njor5r vill vera nær sæ; J>au
sættusk å J>at, at J)au skyldu vera IX
nætr i frymheimi, en J)å aQrar IX at
Noatiinum. En er NjorQr kom aptr til

Noatiina af fjallinu, £>å kva3 hann J>etta:

Lei3 erumk fjoll,
vask-a lengi å,
nætr einar niu;
lilfa-^ytr
mér f>6tti illr vesa
hjå songvi svana.
t*å kva3 Ska3i £>etta:

Sofa ek né måttak
sæfar be3jum å
fogls jarmi fy rir;
 :

44 GYLFAGINNING.

så mik vekr,
es af vi3i kemr,
morgin hverjan mår.
På for Ska3i upp å fjall ok byggSi i
fVymheimi, ok ferr hon mjok å ski3um
ok me3 boga ok skytr dyr; hon heitir
6ndurgo3 e5a ondurdis; svå er sagt:
I^rymheimr heitir,
es f>jazi bjo,
så enn åmåtki jotunn;
en nii Ska3i byggvir,
skir bru3r go3a,
fornar toptir fo9ur.
Njor3r i Noatunum gat si3an II
24.
horn; hét annat Freyr, en dottir Freyja;
|)au våru fogr ålitum ok matt ug. Freyr
er hinn ågætasti af åsum hann ræ3r fyrir
;

regni ok skini solar ok J>ar me3 åvexti

jar3ar, ok å hann er gott at heita til års
ok fri3ar; hann ræ3r ok fésælu manna.
En Freyja er ågætust af Asynjum; hon
å £>ann bæ å himni, er Folkvangr heitir;
ok hvar sem hon ri3r til vigs, J>å å hon
hålfan val, en hålfan 03inn, svå er hér
saat
i

r>'

Folkvangr heitir,
en J>ar Freyja ræ3r
sessa kostum i sal;
 GYLFAGINNING. 45

halfan val
hon k^ss hverjan dag,
en halfan 63inn å.
Salr hennar Sessrumnir, hann er mikill
ok fagr; en er hon ferr, J)å ekr hon å
kottum sinum ok sitr i rei3. Hon er
nåkvæmust monnum til å at heita, ok
af hennar nafni er f>at tignar-nafn, er
rikiskonur eru kallaSar frovur. Henni
lika3i vel mansongr; å hana er gott at
heita til åsta.
På mælti Gangleri: Miklir
25. J)ykkja
mér J)essir fyrir sér æsirnir ok eigi er
undarligt, at mikill kraptr fylgi y5r, er
]}érskuluQ kunna skyn goSanna ok vita,
hvert bi3ja skal hverrar bænarinnar.
E3a eru fleiri enn go3in? Hårr segir: —
Så er enn åss, er Tyr heitir; hann er
djarfastr ok bezt huga3r ok hann ræ3r
mjok sigri i orrostum; å hann er gott
at heita hreystimonnum. I^at er ordtak,
at så er tyhraustr, er um fram er a3ra
menn ok ekki sésk fyrir. Hann er ok
vitr, svå at J>at er ok mælt, at så er ty-

spakr, er vitrastr er. f^at er eitt mark

um djarfleik hans \>å er æsir lokku3u
Fenrisiilf til J)ess at leggja fjoturinn å
hann, Gleipni, f)å tru3i hann f>eim eigi,
 46 GYLFAGINNING.

at f>eir mundu leysa hann, fyrr en J)eir

I6g3u honum at ve3i hond T^s i munn
hans, en J)å er æsir vildu eigi leysa hann,
J)å beit hann hondina af, f>ar er nii heitir
ulfliSr, ok er hann einhendr ok ekki
kalladr s ættir mann a.
26. hann er ågætr
Bragi heitir einn,
at speki ok mest at målsnild ok orSfimi;
hann kann mest af skåldskap, ok af
honum er bragr kalla3r skåldskapr, ok
af hans nafni er så kalla3r bragr karla
e3a bragr kvinna, er or5snild hefir
framarr en a3rir, kona e3a karlma3r.
Kona hans er I3unn; hon var3veitir i
eski sinu epli J)au, er go3in skulu å bita,

J)å er J>au eldask, ok ver3a J)å allir ungir,

ok svå mun vera alt til ragnarøkrs. —
På mælti Gangleri Allmikit J)ykki mér
:

go3in eiga undir gæzlu edatrunadi I3unnar.

— I^å mælti Hårr ok hlo vi3 Nær lag3i :

J)at ofæru einu sinni; kunna mun ek

J>ar af at segja, en \>u skalt nii fyrst
heyra fleiri nofn åsanna.
27. Heimdallr heitir einn, hann er
kalla3r hviti-åss, hann er mikill ok
heilagr; hann båru at syni meyjar niu
ok allar systr; hann
heitir ok Hallinski3i
ok Gullintanni; tennr hans våru af gulli;
 : ;

GYLFAGINN1NG. 47

hestr hans heitir Gulltoppr. Hann b^r

|>ar er heitaHiminbjorg vi5 Bifrost; hann
er vor3r go5a ok sitr £>ar vi3 himins-
enda at gæta bruarinnar fyrir bergrisum
hann J>arf minna svefn en fugl; hann sér
jafnt nott sem dag hundraQ rasta frasér;
hann heyrir ok {>at, er grås vex å jor3u
e3a ull å sau3um ok alt J>at, er^ hæra
lætr; hann hefir lii5r J)ann, er Gjallar-
horn heitir, ok heyrir blåstr hans i alla
heima. Hér er svå sagt:
Himinbjorg heita,
en |)ar Heimdall
kve3a valda véum;
|)ar vorQr go3a
drekkr i væru ranni
gla3r enn g63a mjo5,
Ok enn segir hann sjålfr i Heimdalar-
galdri
em
ek mæ3ra mogr,
Niu
niu em
ek systra sonr.
28. Ho3r heitir eirn åssinn, hann er
blindr; ærit er hann sterkr, en vilja
mundu go3in, at Jænna ås J)yrfti eigi at
nefna, J)vi at hans handaverk munu
lengi vera hof3 at minnum me3 go3um
ok monnum.
 48 GYLFAGINNING.

29. Vi3arr heitir einn, hinn pogli åss;

hann hefir sko }>jokkvan. Hann er sterkr,
næst J)vi sem f^orr; af honum hafa go5in
mildt traust i allar prautir.
30. Åli e3a Våli heitir einn, sonr 63-
ins ok Rindar; hann er djarfr i orrostum
ok mjok happskeytr.
31. Ullr heitir einn, sonr Sifjar, stjiip-
sonr f^ors; hann er bogma3r sva go5r,
ok ski3færr sva, at engi må vi 3 hann
keppask. Hann er ok fagr ålitum ok
hefir hermanns atgervi; å hann er gott
at heita i einvigi.
32. Forseti heitir sonr Baldrs ok
Nonnu Nepsdotlur. Hann å J)ann sal å
himni, er Glitnir heitir; en allir, er til
hans koma me3 sakarvendræ3i, J)å fara
allir såttir å braut; så er donistadr beztr
me3 go3um ok monnum; svå segir hér:
Glitnir heitir salr,
hann es golli studdr
ok silfri f>ak3r et sama;
en par Forseti
byggvir flestan dag
ok svæfir allar sakar.
33. Så er enn taldr me3 åsum, er
sumir kalla rogbera åsanna ok frum-
kve3a flærSanna ok vamm allra go3a
 GYLFAGINNING. 49

ok manna. Så er nefndr Loki e3a Loptr,

sonr Fårbauta jotuns; m63ir hans heitir
Laufey e3a Nål; bræ5r hans eru £>eir
Byleistr ok Helblindi. Loki er fri3r ok
fagr synum, illr i skaplyndi, mjok fjol-
breytinn at håttum; hann haf3i på speki
um fram a3ra menn, er slæg3 heitir, ok
velar til allrahann kom åsum
hluta;
jafnan i fult vendræSi, ok opt leysti hann
på me3 vélrædum. Kona hans heitir
Sigyn; sonr Nari e3a Narfi.
{>eira
34. Enn åtti Loki fleiri born. Angr-
bo3a hét gygr i Jotunheimum; vi3 henni
gat Loki III born; eitt var Fenrisiilfr,
annat Jormungandr, [)at er Mi5gar3s-
ormr, III. er Hel. En er goQin vissu til,
at J>essi III systkin fæddusk upp i Jotun-
heimum ok go3in rok3u til spådoma,
at af J)essum systkinum myndi J)eim
mikit ohapp standa, ok })6tti ollum ills
af væni, fyrst af moSerni ok enn verra
af faSerni. På sendi Alfo3r til go3in at
taka bornin ok færa sér. Ok er |)au
komu til hans, på kasta3i hann ormin-
um hinn djiipa sæ, er liggr um lond oli,
i

ok 6x så ormr svå, at hann liggrimiSju

hafinu of lond 611 ok bitr i spor3 sér.
Hel kasta3i hann i Niflheim ok gaf henni
4
 u

50 GYLFAGINNING.

vald yfirIX heimum, at hon sk3^1di

skipta ollum vistum me3 J)eim, er til
hennar våru sendir, en J)at eru sottdauSir
menn ok ellidau3ir. Hon å J)ar mikla
bolsta3i, ok eru gar3ar hennar forkunn-
arhåfir ok grindr storar. ÉljiiQnir heitir
salr hennar, hungr diskr hennar, sultr
knifr hennar, Ganglati {>ræll, Ganglot
ambått, fallanda-fora3 f>reskoldr, er inn
gengr, kor sæing, blikjanda-bol årsali
hennar. Hon er blå hålf, en hålf me3
horundarlit; hon audkend ok
£>vi er
heldr gniipleit ok grimmlig. Ulfinn fæddu
æsir heima, ok haf3i T) r einn djarfleik
r

at ganga til at gefa honum mat. En er

go3in så, hversu mikit hann ox hvern
dag, ok allar spår sog3u, at hann myndi
vera lag3r til ska3a f)eim, J)å fengu æs-
irnir |)at rå3, at £>eir ger3u fjotur all-
sterkan, er J)eir kollu3u Læ3ing, ok båru
hann til ulfsins ok bå3u hann reyna afl
sitt vi3 fjoturinn; en lilfinum f>otti sér
f>at ekki ofrefli ok lét J)å fara me3, sem

J)eir vildu. En hit fyrsta sinn er lilfrinn

spyrndi brotnadi så fjoturr; svå
vi3,
leystisk hann or LæQingi. P vi næst ger 3
æsirnir annan fjotur hålfu sterkara, er
J)eir kollu3u Droma, ok bå3u enn ulfinn
 GYLFAGINNING. 51

reyna f>ann fjotur ok tolQu hann ver3a

mundu ågætan mjok af afli, ef slik stor-
smi3i mætti eigi halda honum; en lilfr-
inn hugsaSi, at J)essi fjoturr var sterkr
mjok, ok J>at me3, at honum haf3i afl
vaxit si3an er hann braut Læ3ing kom —
{>at i hug, at hann myndi ver3a at leggja

sik i hættu, ef hann skyldi frægr ver3a,

ok lét leggja å sik fjoturinn. Ok er æsir
tol3usk biinir, J)å hristi lilfrinn sik ok
laust fjotrinum å jorQina ok knuQisk fast
at, spyrndi vi9, braut fjoturinn, svå at
fjarri flugu brotin; svå drap hann sik or
Droma. I^at er siSan haft fyrir orQtak,
at »leysi or LæQingi«, e9a »drepi or
Droma«, på er einn hverr hlutr er åkaf-
liga sottr. Eptir J>at ottuQusk æsirnir,
at J)eir myndi eigi få bundit ulfinn; J)å
sendi AlfoQr J)ann, er Skirnir er nefndr,
sendimaSr Freys, ofan i Svartålfaheim
til dverga nokkurra ok lét gera fjotur
J)ann, er hann var gorr
Gleipnir heitir;
af VI hlutum, af dyn kattarins ok af
skeggi konunnar ok af rotum bjargsins
ok af sinum bjarnarins ok af anda fisks-
ins ok af fogls hråka; ok J>6ltii vitir eigi

å5r ]3essi ti9endi, |)å måttu mi finna

skjott hér sonn dæmi, at eigi er logit at
4*
 52 GYLFAGINNING.

J)ér: sét munt J)ii hafa, at konan hefir

ekki skegg ok engi dynr ver5r af hlaupi
kattarins, ok eigi eru rætr undir bjarginu;
ok J>at veit triia min, at jafnsatt er J>at

alt, er ek hefi sagt J)ér, J>6tt J^eir sé

sumir hlutir, er pu matt eigi reyna. —
t^å mælti Gangleri: t^etta må ek at visu
skilja at satt er; J)essa hluti må ek sjå,
er J)ii hefir nu til dæma tekit; en hvern-
ig var3 fjoturrinn smi5a3r? Hårr segir: —
fcat kann ek \>ér vel segja; fjoturrinn
var3 sléttr ok blautr sem silkiræma, en
svå traustr ok sterkr sem mi skaltu heyra.
På er fjoturrinnfær3r åsunum,
var
|)6kku3u J)eir vel sendimanni sitt erendi.
På foru æsirnir ut i vatn J)at, er Åm-
svartnir heitir, i holm J)ann, er Lyngvi
er kalla3r, ok kolluQu me3 sér ulfinn,
syndu honum silkibandit ok bå3u hann
slita ok kvå3u vera nokkuru traustara,

en likendi £>ætti å fyrir digrleiks sakar,

ok seldi hverr 69rum ok treysti me3
handafli, ok slitna3i eigi, en J)6 kvå3u
J>eir ulfinn slita mundu. På svarar ulfr-
inn: svå lizk mér å Jænna dregil, sem
enga fræg3 munak af hljota, J>6tt ek slita

i sundr svå mjott band; en ef J)at er

gort me3 list ok vél, J>6tt |)at s) nisk v
litit,
 GYLFAGINNING. 53

på kemr J)at band eigi å mina fæti\

t*å sog3u æsirnir, at hann myndi skjott
sundr slita mjott silkiband, er hann hafåi
fyrr brotit stora jårnfjotra, en ef pu fær
eigi J)etta band slitit, på muntu ekki
hræda mega go3in, skulum vér på leysa
}3ik. Ulfrinn segir: ef ér bindi3 mik, svå
at ek fæk mik, på skolliQ pér
eigi leyst
svå, at mér mim seint ver5a at taka af
y3r hjalp; éfiiss em ek at låta J)etta band
å mik leggja; en heldr en J)ér fryi5 mér
hugar, |)å leggi einn hverr yQarr hond
sina munn mér at vedi, at J>etta
i sé
falslaust gort. En hverr åsanna så til

annars, ok mi vera tvau vendræQi,

J)6tti

ok vildi engi sina hond fram selja, fyrr

en T}^r lét fram hægri hond sina ok
leggr i munn ulfinum. En er ulfrinn
spyrnir, har3na5i bandit, ok J)vi
på
hardara er hann brauzk um, J)vi skarp-
ara var bandit. f*å hlogu allir nema
Tyr; hann lét hond sina. På er æsirnir
så, at ulfrinn var bundinn at fullu, f)å
toku £>eir festina, er or var fjotrinum,
er Gelgja heitir, ok drogu hana gognum
hellu mikla, — su heitir Gjoll, — ok festu
helluna langt i jor3 ni3r; på toku peir
mikinn stein ok skutu enn lengra i jord-
 54 GYLFAGINNING.

ina, — så heitir Witi, — ok hofQu pann

stein fyrir festarhælinn. Ulfrinn gapQi
åkafliga ok feksk nm mjok ok vildi bita
på; peir skutu i munn honum sver3i
nokkuru; nema hjoltin vi5 neQra gomi,
en efra gomi blodrefillinn; pat cr gom-
sparri hans. Hann grenjar illiliga ok slefa
renn or munni hans; pat er å sii, er
Van par liggr hann til ragnarøkrs.
heitir;
— f*å mælti Gangleri: Fuixhiilla barna
eign gat Loki, en 611 pessi systkin eru
mikil fyrir sér, —
en fyrir hvi dråpu æsir
eigi ulfinn, er peim er ills af honum
van? —
Hårr svarar: Svå mikils virdu
go9in vé sin ok griftastaQi, at eigi vildu
pau saurga på me3 bl69i lilfsins, pott
svå segi spårnar, at hann myni verfla
at bana 03ni.
35. mælti Gangleri:
f*å Hverjar eru
åsynjurnar? —
Hårr segir: Frigg er æzt;
hon å pann bæ, er Fensalir heita, ok er
hann allvegligr. Onnur er Saga, hon hyr
å Sokkvabekk, ok er pat mikill stach*.
III. er Eir, hon er læknir beztr. IV. er
Gefjun, hon er mær, ok henni pjona pær,
er meyjar andask. V. er Fulla, hon er
enn mær, ok ferr laushår ok gullband
nm hofu9; hon berr eski Friggjar ok gætir
 GYLFAGINNING. 55

skoklæ5a hennar ok veit launråS me5

henni. VI. Freyja er tignust me3 Frigg;
hon giptisk J)eim manni, er 63r heitir;
dottir J)eira er Hnoss; hon er svå fogr,
at af hennar nafni eru hnossir kallaSar,
J)at er fagrt er ok gersimligt. 63r for i

braut langar lei3ir, en Freyja grætr eptir,

en tår hennar er gull rautt. Freyja å
morg nofn; en su er sok hon
til J>ess, at
gaf sér ^mis heiti, er hon for me3 okunn-
um J)jo9um at leita 65s; hon heitir Mar-
doll ok Horn, Gefn, Syr. Freyja åtti

Brisingamen. Hon ok kollu3 Vanadis.

er
VII. Sjofn, hon gætir mjok til at snua
hugum manna til åsta, kvinna ok karla,
ok af hennar nafni er elskhuginn kallaQr
sjafni. VIII. Lofn, hon er svå mild ok
g63 til åheita, at hon fær leyfi af Alfo3r
e3a Frigg til manna samgangs, kvinna
ok karla, J)6tt å3r sé bannat e3a })ver-
tekit f)ykki; |)at er af hennar nafni lof
kallat, ok svå J)at^ at hon er lofu3 mjok
afmonnum. IX. Vår, hon hly3ir å ei3a
manna ok einkamål, er veita sin å milli
konur ok karlar; J)vi heita J>au mål vår-
ar; hon hefnir ok J)eim, er brig3a. X.
Vor, hon er vitr ok spurul, svå at engi
hlut må hana leyna; J)at er or3tak, at
 56 GYLFAGINNING.

kona ver3i vor pess, er hon verår vis.

XI. Syn, hon gætir dura i hollinni, ok
lykr fyrir peim, er eigi skulu inn ganga;
ok hon er sett til varnar å pingum fyrir
pau mål, er hon vill osanna; pvi er pat
orQtak, at syn sé fyrir sett, på er madr
neitar. XII. Hlin, hon er sett til gæzlu
yfirpeim monnum, er Frigg vill forSa
vi3 håska nokkurum; pa3an af er pat
or9tak, at så, er for3ask, hleinir. XIII.
Snotra, hon ok låtprii3; af hennar
er vitr
heiti er kallat snotr kona e9a karlmaQr,
så er hoflåtr er. XIV. Gnå, hana sendir
Frigg i ymsa heima at erendum sinum.
Hon å pann hest, er renn lopt ok log ok
heitir Hofvarpnir. var eitt sinn, er
f*at

hon rei3, at Vanir nokkurir så rei3 henn-

ar i loptinu; på mælti einn:
Hvat par flygr?
hvat par ferr,
e3a at lopti li3r?
Hon s var ar:
Né ek ftyg,
po ek ferk
ok at lopti lidk
å Hofvarpni,
peim es Hamskerpir
gat vi3 Gar3rofn.
 GYLFAGINNING. 57

Af Gnår nafni er svå kallat, at J)at gnæf-

ar, er hått ferr. Sol ok Bil eru talQar
me3 åsynjum, en sagt er fyrr e51i f>eira.
36. Enn eru J>ær aQrar, er J)jona skulu
i bera drykkju ok gæta bor5-
Valholl,
biinaQar ok olgagna; svå eru J)ær nefnd-
ar i Grimnismålum:
Hrist ok Mist
vilek at mér horn beri,
Skeggjold ok Skogul,
Hildr ok fruSr,
Hlokk ok Herfjotur,
Goll ok GeirahoQ,
Randgri3r ok Rå3gri5r
ok Reginleif,
J>ær bera Einherjum 61.

Pessar heita valkyrjur; f>ær sendir OQinn

til hverrar orrostu; \>ær kjosa feig3 å
menn ok rå3a sigri. Gu3r ok Rota ok
norn hin yngsta, er Skuld heitir, ri3a jafn-
an at kjosa val ok rå3a vigum. Jor3,
m63ir fors, ok Rindr, mo5ir Våla, eru
taldar me3 åsynjum.
37. Gymir hét madr, en kona hans
AurboQa; hon var bergrisa ættar; dottir
J)eira var Ger3r, er allra kvinna var fegrst.
fat var einn dag, at Freyr haf3i gengit
i HliQskjålf ok så of heim£ alla en er ;
 58 GYLFAGINNING.

hann leit i hann å ein-

norSrætt, J)å så
um bæ mikit hiis ok fagrt, ok til J)ess
hiiss gekk kona, ok er hon tok upp
hondunum ok lauk hur3 fyrir sér, J>å
lysti af hondum hennar bæ3i lopt ok å i

log ok allir heimar birtusk af henni; ok

svå hefndi honum J)at mikillæti, er hann
haf9i sezk i f>at hit helga sæti, at hann
gekk i braut fullr af harmi. Ok er hann
kom heim, mælti hann ekki; ekki svaf
hann, ekki drakk hann; engi f>or9i at
krefja hann målsins. f*å lét Njor3r
kalla til sin Skirni, skosvein Freys, ok
ba3 hann ganga til Freys ok bei3a hann
or3a ok spyrja, hverjum hann væri svå
rei9r, at hann mælti ekki vi3 menn. En
Skirnir lézk ganga mundii ok eigi fuss
ok kva9 illra svara vera vån af honum.
En er hann kom til Freys, £>å spurdi
hann, hvi Freyr var svå hnipinn ok mælti
ekki vifl menn. t^å svarar Freyr ok
sag3i, at hann konu fagra, ok
hafQi sét
fyrir hennar sakar var hann svå harm-
fullr, at eigi myndi hann lengi lifa, ef

hann skyldi eigi nå henni »ok nu skaltu —

fara ok biQja hennar mér til handa ok
hafa hana hingat, hvårt er fa3ir hennar
vill e9a eigi; skal ek J)at vel launa J)ér«.
 GYLFAGINNING. 59

På svarar Skirnir svå, at hann skal fara

sendiferS, en Freyr skal få honum sver3
sitt; J)at var svå gott, at sjålft vask; en
Freyr lét eigi |)at til skorta ok gaf honum
sverSit. På for Skirnir ok ba5 honum
konunnar ok fekk heit hennar, ok niu
nottum si3ar skyldi hon J)ar koma, er
Barrey heitir, ok ganga f>å at brullaup-
inu me3 Frey. En er Skirnir sag3i Frey
sitt erendi, på kva8 hann J)etta:
Long es nott,
long es onnur,
hvé mega ek £>reyja J)rjår?
opt mér månadr
minni J)6tti,
an sjå half hynott.
I^essi sok var til, er Freyr var svå våpn-
lauss, er hann barQisk vi9 Belja, ok drap
hann me3 hjartarhorni. — På mælti
Gangleri: Undr mikit er J)vilikr hofflingi,
sem Freyr er, vildi gefa sver9, svå at
hann åtti eigi annat jafngott; geysimikit
mein var honum J)at, på er hann bardisk
vi3 {)ann, er Beli heitir; J)at veit triia
min, at |>eirar gjafar myndi hann på i3r-
ask. — E>å svarar Hårr: Li tit mark var
på at, er J)eir Beli hittusk; drepa måtti
Freyr hann me3 hendi sinni; ver3a mim
 60 GYLFAGINNING.

J)at, er Freyr mun J)ykkja verr vi3 koma,

er hann missir sveråsins, J>å er Miispells-
synir fara at herja.
38.På mælti Gangleri: f*at segir ]du,
at allir J>eir menn, er i orrostu hafa fallit
frå upphafi heims, eru mi komnir til
63ins Valholl; hvat hefir hann at få
i

£>eim at vistum?; ek hug3a, at f>ar skyldi

vera allmikit fjolmenni. — f*å svarar
Hårr: Satt er J)at, er £>u segir, allmikit
fjolmenni er J>ar; en miklu fleira skal
enn ver3a, ok mun J36 oflitit jDykkja, J)å
er ulfrinn kemr. En aldri er svå mikill
mannfjoldi i Valholl, at eigi må f>eim
en'dask flesk Sæhrimnir
galtar J)ess, er
heitir; hann er soQinn hvern dag, ok heill
at apni. En J)essi spurning, er mi spyrr
£>u, £>ykki mér likara at fair myni svå
visir vera, at hér kunni satt af at segja.
Andhrimnir heitir steikarinn, enEldhrimn-
ir ketillinn; svå er hér sagt:
Andhrimnir lætr
i Eldhrimni

Sæhrimni soSinn,
fleska bazt,
en £>at fair vitu,

vi3 hvat Einherjar alask.

f*å mælti Gangleri : Hvårt hefir 63inn
 GYLFAGINNING. 61

£>at sama borQhald sem Einherjar? —

Hårr segir: På vist, er å hans bor3i
stendr, gefr hann II lilfum, er hann å,
er svå heita, Geri ok Freki; en enga vist
£>arf hann; vin er honum bæ3i matr ok
drykkr; svå segir hér:
Gera ok Freka
se3r gunntami3r,
hr63igr HerjafoSr;
en vi3 vin
eitt våpngofigr
63inn æ lifir.

Hrafnar II sitja å oxlum honum ok segja

i eyru honum 611 tiSendi, J)au er J)eir
sjå e3a heyra; {)eir heita svå, Huginnok
Muninn. På sendir hann i dagan at fljuga
um heim allan ok koma J)eir aptr at
dogur3armåli; J)ar af ver5r hann margra
tiQenda viss; J)vi kalla menn hann Hrafna-
gu5; svå sem sagt er:
Huginn ok Muninn
fljuga hverjan dag
jormungrund yfir;
oumk ek Hugin,
at hann aptr né komi,
\>6 sjåmk ek meirr of Munin.
39. t^å mælti Gangleri: Hvat hafa
Einherjar at drykk, J)at er t>eim endisk
 62 GYLFAGINNING.

jafngnogliga sem e3a er f>ar vatn

vistin,
drukkit? —
På segir Hårr: Undarliga
spyrr £>u mi, at AlfoSr mun bj63a til sin
konungum e3a jorlum e3a 63rum rikis-
monnum ok myni gefa J)eim vatn at
drekka; ok £>at veit triia min, at margr
kemr så til Valhallar, er dyrt mundi
f)ykkjask kaupa vatsdrykkinn, ef eigi
væri betra fagnadar ^angat at vitja, så er
å3r J)olir sår ok svi3a til banans. Annat
kann ek })ér J>a3an segja. Geit sii, er
HeiSriin heitir, stendr uppi å Valholl, ok
bitr barr af limum tres J>ess, er mjok er
nafnfrægt, er Læra3r heitir, en or spen-
um hennar rennr mjo3r så, er honfyllir
skapker hvern dag; J)at er svå mikit, at
allir Einherjar ver3a fulldruknir af. —
På mælti Gangleri: f*at er J)eim geysi-
haglig geit; forkunnargo3r vi3r mun så
vera, er hon bitr af. —
f*å mælti Hårr:
Enn er meira mark at of hjortinn Eik-
|)yrni, er stendr å Valholl ok bitr af lim-
um J>ess tres, en af hornum hans ver5r
svå mikill dropi, at ni3r kemr i Hver-
gelmi, ok J>a3an af falla J>ær år, er svå
Sækin, Eikin, Svol, Gunn-
heita: Si3, Vi3,
J)r6, Fjorm, Fimbulfml, Gipul, Gopul,
Gomul, Geirvimul; pessar falla um åsa
 GYLFAGINNING. 63

byggQir. Pessar eru enn nefndar, E*yn,

Vin, f>6ll, Gunn^råin, Nyt, Not,
Holl, Grå3,
Nonn, Hronn, Vina, Vegsvinn, f^joQnuma.
40. f*å mælti Gangleri: l^etta eru und-
arlig tiQendi, er nu sagQir |)u. Geysimikit
hus mun Valholl vera; allJ)rongt mun
f>ar opt vera fyrir durum. — På svarar
Hårr: Hvi spyrr J)ii eigi £>ess, hversu
margar dyrr eru å hollinni e5a hversu
storar? Ef J)ii heyrir J>at sagt, J)å muntu
segja, at hitt er undarligt, ef eigi må
ganga ut ok inn hverr er vill. En f>at
er me3 sonnu at segja, at eigi er |)r6ngra
at skipa hana en ganga i hana. Hér
måttu heyra i Grimnismålum:
Fimm hundruQ dura
ok of fjorum togum,
svå hygg ek å Valhollu vesa;
åtta hundruQ Einherja
ganga or einum durum,
J)ås J)eir fara vi3 vitni at vega.
41. I^å mælti Gangleri : Allmikill mann-
fjolQi er i Valhollu; svå njota tru minnai\
at allmikill hofQingi er63inn, er hann
styrir svå miklum her; e3a hvat er
skemtun Einherja, £>å er J)eir drekka eigi?
— Hårr segir: Hvern dag, J)å er peir
hafa klæzk, £>å hervæ3a J)eir sik ok ganga
 :

64 GYLFAGINNING.

lit i garSinn ok berjask ok fellir hverr

annan; J)at er leikr J)eira; ok er liflr at
dogur3armåli, J>å ri3a J)eir heim til Val-
hallar ok setjask til drykkju, svå sem
hér segir:
Allir Einherjar
63ins tiinum i
hoggvask hverjan dag;
val J)eir kjosa
ok ri9a vigi frå,
sitja meirr of såttir saman.
En satt er J>at, er f>ii sag9ir, mikill er
69inn fyrir sér; morg dæmi finnask til
J)ess. Svå er hér sagt oråum sjålfra
i

asanna
Askr Yggdrasils,
hann es æztr vi9a
en Ski9bla9nir skipa,
69inn åsa,
en joa Sleipnir;
Bifrost briia,
en Bragi skålda;
Håbrok hauka,
en hunda Garmr.
42. På mælti Gangleri: Hverr å J)ann
hest, Sleipni, e9a hvat er frå honum at
segja? —
Hårr segir: Eigi kantii deili å
Sleipni ok eigi veiztu atburQi, af hverju
 GYLFAGINNING. 65

hann kom, en J>at mun J)ér £>ykkja frå-

sagnar vert. I^at var snimma ondverda
i

byggd godanna, £>å er godin hofdu sett

Midgård ok gort Valholl, f>å kom f>ar
smidr nokkurr* ok baud at gera J)eim
borg å J)rim misserum svå goda, at tru
ok ørugg væri fyrir bergrisum ok hrim-
Jjursum, |)6tt J)eir kæmi inn um Mid-
gård, en hann mælti sér J>at til kaups, at
hann skyldi eignask Freyju; ok hafa vildi
hann sol ok måna, E'å gengu æsirnir å
tal ok rédu rådum sinum, ok var f>at
kaup gort vid smidinn, at hann skyldi
eignask J)at,hann mælti til, ef hann
er
fengi gort borgina å einum vetri; en hinn
fyrsta sumarsdag ef nokkurr hlutr væri
ogorr at borginni, \)å skyldi hann af kaup-
inu, ok skyldi hann af engum manni lid
£>iggja til verksins. Ok er sogdu
J)eir
honum |)essa kosti, J)å beiddisk hann,
at J)eir skyldu lofa, at hann hefdi lid af
hesti sinum, er Svadilfari hét; en |)vi réd
Loki, er J)at var til lagt vid hann. Hann
tok til hinn fyrsta vetrardag at gera borg-
ina, en of nætr dro hann til grjot å hest-
inum; en f>at J)6tti åsunum mildt undr,
hversu stor bjorg så hestr dro, ok hålfu
meira J)i ekvirki gerdi hestrinn en smidr-
5
 66 GYLFAGINNING.

inn. En at kaupi fæira våru sterk vitni

ok morg særi, fyrir J)vi at jotnum J>otti

ekki tryggt at vera me3 åsum gri3alaust,

ef t^orr kvæmi heim, en f>å var hann
farinn i austrveg at berja troll. En er
å lei9 vetrinn, J>å sottisk mjok borgar-
ger5in, ok var hon svå ha ok sterk, at
eigi måtti å J^at leita. En J)å er III dagar
våru til var komit mjok at
sumars, ])å
borghliQi. I^å settusk go3in å domstola
sina ok leitu3u rå5a ok spui*3i hverr
annan, hverr J>vi hef3i rå3it, at gipta
Freyju i Jotunheima e3a spilla loptinu
ok himninum svå, at taka J)a9an sol ok
tungl ok gefa jotnum; en |)at kom åsanit
me3 ollum, at f>essu myndi råQit hafa så
er flestu illu ræ3r, Loki Laufeyjarson, ok
kvåQu hann ver3an ills dau5a, ef eigi
hitti hann rå3 til, at smiQrinn væri af

kaupinu, ok veittu Loka atgongu. En er

hann var3 hræddr, J)å svar5i hann ei3a, at
hann skyldi svå til haga, at smiQrinn væri
af kaupinu, hvat sem hann kosta3i til.
Ok hit sama kveld, er smidrinn ok ut eptir
grjotinume3 hestinn Sva3ilfara, J)å hljop
or skogi nokkurum merr ok at hestinum
ok hrein vi5. En er hestrinn kendi, hvat
hrossi £>etta var, f>å æddisk hann ok sleit
 GYLFAGINNING. 67

sundr reipin ok hljop til merarinnar, en

hon undan til skogar ok smi5rinn eptir
ok vill taka hestinn, en pessi hross hlaupa
alla nott, ok dvelsk smi8in på nott; ok
eptir um daginn var3 ekki svå smi3at,
sem fyrr haf3i or5it. Ok på er smi3rinn
sér, at eigi mun lokit ver3a verkinu, på
færisk smiSrinn i jotunmoS. En er
æsirnir så pat til viss, at par varbergrisi
kominn, på var3 eigi pyrmt ei3unum,
ok kolludu peir å for, ok jafnskjott kom
hann, ok pvi næst for å lopt hamarrinn
Mjolnir; galt hann på smiSarkaupit, ok
eigi sol e3a tungl, heldr synja3i hann
honum at byggva i Jotunheimum ok laust
pat hit fyrsta hogg, er haussinn brotna3i
i smån mola, ok sendi hann ni3r undir
Niflheim. En Loki hafdi på fer3 haft til

Sva3ilfara, nokknru si3arr bar hann

at
fyl; pat var grått ok haf3i VIII fætr, ok

er så hestr baztr me3 go3um ok monn-

um. Svå segir i Voluspå:
På gengu regin 611
å rokstola,
ginnheilug go3,
ok of pat gættusk,
hverr hef3i lopt alt

lævi blandit
5'
 68 GYLFAGINNING.

e3a ætt jotuns

Ods mey gefna.

Å gengusk ei3ar,
or9 ok særi,
mål 611 meginlig,
es å me3al foru.
I^orr einn J)ar vå
J)runginn m63i;
hann sjaldan sitr,
es hann slikt of fregn.
43. På mælti Gangleri: Hvat er at
segja frå Skidbladni, er hann er beztr
skipa, hvårt er ekki skip jafnmikit sem
hann? —
Hårr segir: Ski3bla3nir er
beztr skipanna ok me3 mestum hagleik
gorr; en Naglfar er mest skip; {^at å
Muspell. Dvergar nokkurir, synir Ivalda,
ger3u Skidbladni ok gåfu Frey skipit;
hann er svå mikill, at allir æsir megu
skipa hann med våpnum ok herbiinaSi,
ok hefir hann byr, Jjegar er segl er dregit,
hvert er fara skal, en J)å er eigi skal fara
me3 hann å sæ, J)å er hann gorr at svå
morgum hlutum ok me9 svå mikilli list,

at hann må vefja saman sem duk ok

hafa pungi sinum.
i

44. t^å mælti Gangleri: Gott skip er

SkiSblaQnir; en allmikil fjolkyngi mim
 GYLFAGINNING. 69

vi3 vera å3r svå fåi gort. Hvåit

hof3,
hefir ftørr hvergi svå farit, at hann hafi
hitt fyrir sér svå rikt e3a ramt, at hon-
um hafi ofrefli verit fyrir afis sakar e5a
fjolkyngi? — f*å Får ma3r
mælti Hårr:
vættir mik at frå |)vi kunni segja, en
mart hefir honum harSfært J)6tt; en J)6tt
svå hafi verit, at nokkurr hlutr hafi svå
ramr e3a sterkr verit, at Poty hafi eigi
sigr fengit å tmnit, Ipå er eigi skylt at
segja frå, fyrir J)vi at morg dæmi eru ti]

}>ess ok J)vi eru allir skyldir at triia, at

f^orr er måtkastr. —
mælti Gangleri:
f*å
Svå lizk mér, sem J)ess hlutar myna ek
y3r spurt hafa, er engi er til færr at
segja. —
£>å mælti Jafnhårr: Heyrthof-
um vér sagt frå f)eim atburSum, er oss
|)ykkja otruligir at sannir myni vera; en
hér mun sjå sitja nær, er vita munsonn
ti3endi af at segja, ok muntu |)vi triia,
at hann mun eigi ljuga mi hit fyrstasinn,
er aldri laug fyrr. — t*å mælti Gangleri:
Hér mun ek standa ok hly3a, ef nokkurr
orlausn fæsk J)essa måls, en at 63rum
kosti kalla ek y3r vera yfir komna, ef
}3ér kunnu3 eigi segja, J>at er ek spyr. —
t^å mælti E*ri5i: Au3s)ait er mi, at hann
vill |)essi ti3endi vita, pott oss pykki eigi
 70 GYLFAGINNING.

fagrt at segja. upphaf fæssa måls,

f*at er
at Oku-I^orr for me5 hafra sina ok rei3,
ok me5 honum så åss, er Loki heitir;
koma J)eir at kveldi til eins buanda ok
få J)ar nåttsta5. En am kveldit tok ftørr
hafra sina ok skar bå5a; eptir f>at våru
J)eir flegnirok bornir til ketils; en er
so3it var, på settisk I^orr til nåttverQar
ok ])eir lagsmenn. I^orr baud til matar
me3 sér buandanum ok konu hans ok
bornum ^eira; sonr buanda hét f'jålfi, en
Roskva dottir. f*å lagfii I^orr hafrstok-
urnar utar frå eldinum ok mælti, at bu-
andi ok heimamenn hans skyldu kasta
å hafrstokurnar beinunum. I^jålfi, sonr

buanda, helt å lærlegg hafrsins ok spretti

å knifi sinum ok braut til mergjar. I^orr
dvaldisk {)ar of nottina; en i ottu fyrir
dag st69 hann upp ok klæddi sik, tok
hamarinn Mjolni ok brå upp ok vig3i
hafrstokurnar; sto3u J)å upp hafrarnir,
ok var J)å annarr haltr eptra fæti. f*at

fann t^orr ok tal9i, at buandinn e3a hans

hjon myndi eigi skynsamliga hafa farit
me3 beinum hafrsins; kennir hann, at
brotinn var lærleggrinn. Eigi parf langt
frå J)vi at megu J)at allir,
segja; vita
hversu hræddr buandinn mundi vera, er
 GYLFAGINNING. 71

hann så, at br^nnar ofan

E>6rr léi siga
fyrir augun; en pat er hann så augnanna,
på hugdisk hann falla mundu fyrir sjon-
um hans einum saman; hann her3i
hendrnar at hamarskaptinu, svå at hvitn-
u3u kniiarnir, en buandinn ger5i, sem
vån var, ok 611 hjiinin, kolluQu åkafliga,
bå3u sér fri3ar, bu3u at yfirbotum alt
pat, er pau åttu; en er hann så hræzlu
peira, på gekk af honum moSrinn ok
sefaSisk hann ok tok af peim i sætt born
peira, I^jålfa ok Rosku, ok gerSusk pau
på skyldir pjonostumenn hans, ok fylgja
pau honum jafnan si3an.
45. Lét hann par eptir hafra ok byrj-
a5i fer3ina austr i Jotunheima ok alt til
hafsins, ok på for hann ilt yfir hafit pat
hit djupa;en er hann kom til lands, på
gekk hann upp ok me5 honum Loki ok
^jålfi ok Roskva. På er pau hofQu litla
hri3 gengit, var3 fyrir peim mork stor;
gengu pau pann dag allan til myrkrs.
t^jålfivar allra manna fothvatastr; hann
bar kyl t^ors, en til vista var eigi gott.
I*å er myrkt var or3it, leituQu peir sér
nåttstaQar ok fundu nokk-
fyrir sér skala
urn mjok mikinn; våru dyrr å enda ok
jafnbreiQar skålanum; par leitu3u peir
 72 GYLFAGINN1NG.

sér nåttbols. En of mi5ja nott vard

landskjålpti mikill, gekk joråin undir
|)eim skykkjum ok skalf hiisit; J)å stod
Porr upp ok hét å lagsmenn sina, ok
leituQusk fyrir ok fundu afhus til hægri
handar i midjum skålanum ok gengu
J)annig; settisk ftørr i dyrnar, en onnur
f>au våru innar fra honum, ok våru |)au
hrædd, en ftørr helt hamarskaptinu ok
hugdi at ver ja sik; |3å heyrdu J>au ym
mikinn ok gn^. En er kom at dagan,
f>å gekk t^orr lit ok sér mann, hvar lå
skamt fra honum skoginum, ok var så
i

eigi litill; hann svaf ok hraut sterkliga.

t^å J)6ttisk låtum verit
I^orr skil ja, hvat
haf9i of nottina; hann spennir sik megin-
gjor3um ok ox honum åsmegin; ok i J)vi
])ili vaknar så ma3r, st63 upp skjott, en
J)å er sagt, at E'or var3 bilt einu sinni
at slå hann me3 hamrinum, ok spur3i
hann at nafni, en så nefndisk S kry mir;
»en eigi ^arf ek, sagSi hann, at spyr ja
f)ik at nafni ; kenni ek, at Jm ertÅsa-
E*6rr;e3a hvårt hefir J>u dregit å braut
hanzka ininn?« Seildisk J)å Skiymir til

ok tok upp hanzkann; sér f>6rr |}å, at

|3at hafdi hann haft of nottina fyrir skala,
en afhusit, J)at var Jnimlungrinn hanzkans.
 GYLFAGINNING. 73

Skrymir spur5i, ef ftørr vildi hafa foru-

neyti hans, en Porr jåtti J)vi. På tok
Skiymir ok leysti nestbagga sinn ok bjosk
til at eta dogur3, en t^orr i 63rum sta9
ok hans félagar. Skrymir bau3 ]3å, at
J>eir leg5i motuneyti sitt, en ftørr jåtti
J)vi; J)å batt Skrymir nest J)eira altieinn
bagga ok lagQi å bak sér; hann gekk
fyrir of daginn ok steig heldr storum,
en si3 at kveldi leitaQi Skiymir J)eim
nåttstadar undir eik nokkurri mikilli.
På mælti Skrymir til f'ors, at hann vill

leggjask ni3r at sofa, »en J)ér takiS nest-

baggann ok bui5 til notturQar y3r«. f*vi
næst sofnar Skiymir ok hraut fast; en
t^orr tok nestbaggann ok skal leysa, en
svå er at segja, sem 6 tr uligt mun jsykkja,
at engi knut fekk hann leyst ok engi
ålarendann hreyft, svå at |3å væri lausari
en å3r. Ok er hann sér, at petta verk
må eigi nytask, {)å var5 hann rei3r, greip
{)å hamarinn Mjolni tveim hondum ok
steig fram oSrum fæti at J>ar, er Skiymir
lå, ok lystr i hofuQ honum, en Skiymir

vaknar ok spyrr, hvårt laufsblaS felli i

hofud honum e5a hvårt J)eir haft }3å

matazk ok sé bunir til rekna? 1*6 rr segir,
at £>eir munu })å sofa ganga. Ganga j)au
 74 GYLFAGINNING.

|)å undir a3ra eik. Er J)at J>ér satt at

segja, at ekki var |)å ottalaust at sofa.
En at midri nott, ])å heyrir t^orr, at
Skr^mir hr^tr ok sefr fast, svå at dunar
i skoginum; J)å stendr hann upp ok
gengr til hans, reidir hamarinn titt ok
hart ok lystr ofan miSjan hvirfil hon-
i

um; hann kennir, at hamars-mudrinn

søkkr djupt hofuSit.
i En })vi bili i

vaknar Skrymir ok mælti: »hvat er nu?

fell akarn nokkut hofud mer, e3a hvat
i

er titt um |)ik, P6rr?« En ftørr gekk

aptr skyndiliga ok svarar, at hann var

\)å nyvakna3r, sagQi, at J>å var mi3 nott

ok enn væri mål at sofa. P(\ hugsadi

I^orr [3at, ef hann kvæmi svå færi at i

slå hann hit pridja hogg, at aldri skyleli

hann sjå sik sidan; liggr nu ok gætir, ef
Skiymir sofnadi enn fast. En litlu fyrir
dagan J3a heyrir hann, at Skrymir mun
sofnat hafa; stendr |)å upp ok hleypr at
honum, reidir |)å hamarinn af ollu afli
ok l) str å Jmnnvangann, £>ann er upp
r

vissi; søkkr J3å hamarrinn upp at skapt-

inu, en Skrymir settisk upp ok strauk of
vangann ok mælti: »hvårt munu foglar
nokkurir sitja trénu yfir mér; mik
i

grunaQi, er ek vaknaQa, at tros nokkut

 GYLFAGINNING. 75

af kvistunum felli i hofu3 mér; hvårt

vakir J>u, forr? Mål mim vera upp at
standa ok klæ3ask, en ekki eigu5 ér mi
langa lei9 fram til borgarinnar, er kollud
er UtgarQr. Heyrt hefi ek, at J)ér hafiQ
kvisat i milli y3var, at ek væra ekki litill
ma3r vexti, en sjå skulu3 {)ér {)ar stærri
menn, ef J)ér komid i Utgar3. Nu mun
ek rå3a y3r heilræSi, låtiQ ér eigi storliga
yfir y3r; ekki munu hirSmenn UtgarSa-
Loka vel Jjola Jrvilikum kogursveinum
kopuryrSi; en at 63rum kosti hverfiS
aptr, ok })ann ætlak y3r vera betra af
at taka. En ef pév vili3 fram fara, |)å
stefni5 ér i austr, en ek å mi nor8r lei5
til fjalla fæssa, er J)ér megu3 mi sjå«.
Tekr Skrymir nestbaggann ok kastar å
bak sér ok snyr J)vers i skoginn frå J)eim,
ok er J)ess eigi getit, at æsirnir bæ3i [)å
heila hittask.
46. snyr fram å lei3 ok peir
forr
félagar ok gengr framan til mi3s dags;

J)å så J>eir borg standa å vollum nokkur-

um ok settu hnakkann å bak sér aptr,
å3r fengu sét yfir
J>eir upp ganga til
;

borgarinnar, ok var grind fyrir borghliS-

inu ok lokin aptr. t^orr gekk å grindina
ok fekk eigi upp lokit, en er J)eir preyttu
 :

76 GYLFAGINNING.

at borgina, på smugu peir milli

komask i

spalanna ok komu svå inn; så på holl

mikla ok gengu pannig; var hur3in opin;
]3å gengu peir inn ok så par marga menn
å två bekki ok flesta ærit stora. Wi
næst koma peir fyrir konunginn Utgarda-
Loka ok kvoddu hann, en hann leit seint
til peira ok glotti vi3 tonn ok mælti
»seint er um langan veg at spyrja ti5-
enda, e5a er annan veg en ek hygg, er
pessi sveinstauli orQinn Oku-forr? en
meiri muntu vera, en mér lizk pu; e9a
hvat iprotta er pat, er J)ér félagar pykkizk
vera vi3 bunir? Engi skal hér vera me3
oss, så er eigi kunni nokkurs konar list
e3a kunnandi um fram flesta menn ?«
På segir så, er sidarst gekk, er Loki heitir:
»kann ek på iprott, er ek em albuinn at
reyna, at engi er hér så inni, er sk 6 tara
j

skal eta mat sinn en ek«. f*å svarar

Utgar3a-Loki: »iprott er pat, ef pu efnir,
ok på pessar iprottar«, kall-
freista skal
a3i utar å bekkinn, at så, er Logi heitir,
skal ganga å golf fram ok freista sin i

moti Loka. f*å var tekit trog eitt ok

borit inn å hallargolfit ok fylt af slåtri;
settisk Loki at 63rum enda, en Logi at
63rum, ok åt hvårtveggi sem tidast ok
 GYLFAGINNING.

mættusk mi3ju troginu; haf8i J)å Loki

i

etit slåtr alt af beinum, en Logi haf3i

ok etit slåtr alt ok beinin me3 ok svå
trogit; ok syndisk nu ollum, sem Loki
hef3i låtit leikinn. f*å spyrr Utgar8a-Loki,
hvat så hinn ungi ma3r kunni leika, en
f'jålfi segir, at hann mun freista at renna
skei3 nokkur vi3 einhvern ])ann, er
Utgar8a-Loki fær til. På segir UtgarQa-
Loki, at |)etta er g69 iJ>rott ok kallar
})ess meiri vån, hann sé vel at sér
at
buinn of skjotleikinn, ef hann skal }3essa
iJ)iott inna, en })6 lætr hann skjott skulu

}>essa freista. Stendr på upp Utgar3a-

Loki ok gengr ut, ok var }3ar gott skeiS
at renna eptir sléttum velli. På kallar
Utgar3a-Loki til sin sveinstaula nokkurn,
er nefndr er Hugi, ok ba3 hann renna
i kopp vi3 E^'ålfa. E'å taka [)eir hit fyrsta
skeiå, Hugi fni framarr, at hann
ok er
snysk aptr moti honum at skei3senda.
i

På mælti Utgar3a-Loki: »J)urfa muntu,

t^jålfi, at leggja meirr fram, ef Jni
f>ik
skalt vinna leikinn, en \>6 er £>at satt,
at ekki hafa hér komit })eir menn, er
mér f>ykkja fothvatari en svå«. E*å taka
|)eir aptr annat skeid, ok \>å er Hugi
kemr til skei3senda ok hann snysk aptr,
 78 GYLFAGINN1NG.

j)åvar langt kolfskot til I^jålfa. t*å mælti

Utgarda-Loki: »vel J)ykki mér l^jålfi renna
skeidit, en ek honum nu, at
eigi triii

hann vinni leikinn, en nii mim reyna,

er {)eir renna hit III. skei3it«. På taka
]>eir enn skcid; en er Hugi er kominn
til skeidsenda ok snysk aptr, ok er t*jalfi

eigi f)å kominn å niitt skeid; {)å segja

allir, at reynt er um £>enna leik. På
spyrr Utgar5a-Loki t*6r, livat })eira i-

})rotta mim vera, er hann tnyni vilja

birta fyrir peim, svå miklar sogur sem
menn hafa gort um storvirki hans. På
mælti f>6rr, at helzt vill hann pat til

taka, at f>reyta drykkju vid einhvern mann.

Utgar5a-Loki segir, at ])at må vel vera,
gengr inn hollina ok kallar skutilsvein
i

sinn, bi5r, at hann taki vitishorn f)at, er

hir3menn eru vanir at drekka af. Wi
næst kemr fram skutilsveinn me9 horn-
inu ok fær t^or i hond. f*å mælti Utgarda-
Loki : »af horni pessu {Dykkir J>å vel
drukkit, ef i einum drykk gengr af, en
sumir drekka af i tveim drykkjum, en
engi er svå litill drykkjumadr, at eigi

gangi af i J)rimr«. t^orr litr å hornit ok

synisk ekki mikit, ok er po heldr langt,
en hann er ni jok pyrstr, tekr at drekka
 GYLFAGINNING. 79

ok svelgr allstorum ok hyggr, at eigi skal

hann ]3urfa at liita optar i hornit. En
er hann J)raut erendit ok hann laut or
horninu ok sér, hvat lei3 drykkinum,
ok lizk honum svå, sem alllitill munr
mun vera, at mi sé lægra i horninu en
å3r. På mælti Utgar3a-Loki: »vel er
drukkit ok eigi til mildt eigi myndak
;

tnia, ef mér væri fra sagt, at Åsa-E'orr

myndi meira drykk drekka, en på
eigi
veit ek, at J>ii munt vilja drekka af i
odrum drykk«. forr svarar engu, setr
hornit å munn sér ok hyggr mi, at hann
skal drekka meira drykk, ok J)reytir å
drykkjuna, sem honum vansk til erendi,
ok enn sér hann, at stikillinn hornsins
vill ekki upp svåmjok, sem honum likar;

ok er hann tok hornit af munni sér ok

sér i, lizk honum mi svå, sem minna
hafi |>orrit en hinu fyrra sinni; er nii gott
beranda bor9 å horninu. ^å mælti
Utgar3a-Loki: »hvat er nu I^orr? muntu
7

nu eigi spara til eins drykkjar meira en

J)ér mun hagr å vera? Svå lizk mér, ef
J)ii skalt mi drekka af horninu hinn J)ri5ja

drykkinn, sem J)essi mun mestr ætla3r;

en ekki muntu mega hér me3 oss heita
svå mikill ma3r sem æsir kalla J)ik, ef
 80 GYLFAGINNING.

{ni gerir eigi meira af nm a3ra leika

})ér

en mér lizk at nm ])enna mun vera«.

På vard ^orr reiSr, setr hornit å munn
sér ok drekkr sem åkafligast må hann
ok Joreytir sem mest å drykkinn; en er
hann så i hornit, |)å hafdi nu helzt nokkut
mimr å fengizk, ok ])å by3r hann upp
hornit ok vill eigi drekka meira. tVi

mælti Utgaroa-Loki: »audsætt er nu, at

måttr j)inn er ekki svå mikill, sem ver
hugdum; en viltu freista um fleiri leika?
sjå må nu, at ekki nytir |)ii hér af«.
Porr svarar: »freista må ek enn of nokk-
ura leika, en undarliga myndi mér J)ykkja,
Jja er ek var heima meO åsum, et {)\i-
likir drykkir væri svå lillir kalladir. En
hvat leik vili9 J)ér nu bjéda mér?« Pi\

mælti Utgarda-Loki: »j^at gera hér ungir

sveinar, er litit mark mim at pykkja, at
hefjaupp af jor5u kott minn, en eigi
myndak kunna at mæla [wilikt vi3 Asa-
Por, ef ek hefSa eigi sét, at {311 ert miklu
minni en ek hugda«. Wi næst
fyrir J)ér
hljop fram kottr einn grår å hallargélfit
ok heldr mikill, en Pott gekk til ok tok
hendi sinni ni3r undir midjan kvidinn
ok lypti upp, en kottrinn beyg3i kenginn
svå sem Pott rétti upp hondina; en ej*
 GYLFAGINNING. 81

I^orr seildisk svå langt upp sem hann

måtti lengst, J)å létti kottrinn einum fæti,
ok fekk I^orr eigi framit J)enna leik meirr.
På mælti Utgar3a-Loki »svå for f)essi :

leikr sem mik var3i; kottrinn er heldr

mikill, en I^orr er lagr ok litill hjå stor-
menni t>vi, sem hér er me3 oss». På
mælti I^orr: »svå litinn sem J)ér kalli8
mik, J)å gangi mi til einn hverr ok fåisk
vi8 mik; mi em ek reidr». På svarar
r

Utgar3a-Loki ok litask um å bekkina ok

mælti: »eigi sé ek |>ann mann hér inni,
er eigi mun litilræQi i J)ykkja at fåsk vi9
J)ik«; ok enn mælti hann: »sjåm fyrst,
kalli hingat kerlinguna, fostru mina, Elli,

ok fåisk forrviS hana, ef hann vill; felt

hefir hon {)å menn, er mér hafa litizk eigi

osterkligri en t^orr er«. Wi
næst gekk
i hollina kerling ein gomul. På mælti
Utgar3a-Loki, at hon skal taka fang vi3
Åsa-t^or. Ekki er langt um at gera; svå for
fang {)at, at J)vi har3ara er forr knii3-
isk at fanginu, J)vi fastara st63 hon; ])å tok
kerling at leita til brag3a, ok var3 f*6rr
J)å lauss å fotum, ok våru J)ær sviptingar
allharåar, ok å3r I^orr fell å
eigi lengi,
kné 63rum fæti. På gekk til Utgar3a-
Loki ok ba3 J)au hætta fanginu ok sag3i
6
 82 GYLFAGINNING.

svå, at E'orr myndi bj63a

eigi fmrfa at
fleirum monnum fang i hans hir3; var
J)å ok liQit at nott; visa3i Utgar3a-Loki
t^or ok f>eim félogum til sætis, ok dvelj-
ask |)ar nåttlangt i g63um fagnaSi.
47. En at niorni £>egar daga3i, stendr
I^orr upp ok f)eir félagar, klæQa sik ok
eru bunir braut at ganga. På kom J>ar
Utgar3a-Loki ok lét setja J)eim bor3; skorti
|)å eigi goQan fagna3, mat ok drykk. En
er f>eir hafa matazk, J)å snuask J>eir til
ferdar. Utgar9a-Loki fylgir {3eim ut, gengr
me3 J>eim braut or borginni en at skiln-
;

a3i |)å mælti UtgarQa-Loki til Pors ok

spyrr, hvernig honum J>ykkir fer3 sin or3in,
e3a hvårt hann heflr hitt rikara mann
nokkurn en sik. Porr segir, at eigi mun
hann £>at segja, at eigi hafi hann mikla
osæmd farit i peira vi3skiptum, »en J)6
veit ek, at J)ér munu3 kalla mik litinn
mann mér, ok uni ek pvi illa«. På
fyrir
mælti Utgar3a-Loki: »nu skal segja £>ér
et sanna, er ]ni ert ut kominn or borg-
inni, ok ef ek lifi ok megak rå3a, J)å skaltu
aldri optarr i hana koma; ok f>at veit
triiamin, at aldri hef3ir fui i hana komit,
ef ek hef3a vitat å3r, at |ni hef3ir svå
mikinn krapt me3 \>év ok Jn'i hef3ir svå
 GYLFAGINNING. 83

nær haft oss mikilli ofæru. En sjonhverf-

ingar hefi ek gort J)ér, ok fyrsta sinn å
skoginum kom fundar vi 5 y5r; ok
ek til

JDå er J)ii skyldir leysa nestbaggann, J)å

hafQak bundit hann me3 grésjårni, en
J)ii fant eigi, hvar upp skyldi liika. En
J>vi næst laust fni mik me3 hamrinum
III hogg, ok var et fyrsta minst, ok var

J)6 svå mikit, at mér mundi endask til

bana, ef å hef3i komit; en J)ar er J)ii
sått hjå holl minni setberg ok J)ar såttu
ofan i J>rjå dali ferskeytta ok einn djiip-
astan, f>at våru hamarspor |)in; setberg-
inu brå ek fyrir hoggin, en eigi sått J)ii
f>at. Svå var ok of leikana, er {)ér {)reytt-
u5 vi9 hirdmenn mina, |)å var J)at et fyrsta,
er Loki gerQi; hann var mjok soltinn ok
åt titt; en så er Logi hét, f>at var villi-
eldr ok brendi hann eigi seinna trogit en
slåtrit. En er ^jålfi J)reytti råsina vi3
J)ann, er Hugi hét, J)at var hugr minn,
ok var t^jålfa eigi vænt, at {)reyta skjot-
færi vi5 hann. En er |)u drakt af hoa*n-
inu ok J)6tti J)ér seint li9a, en f>at veit
triia min, at J)å var3 J>at undr, er ek
mynda eigi triia at vera mætti; ann-
arr endir hornsins var lit i hafi, en f>at
såttu eigi; en mi, er J)ii kemr til sjåvar-
;
6
 81 GYLFAGINNING.

ins, J)å muntu sjå mega, hvern Jnir3 |)u

hefir drukkit å sænum; J}at eru nu fjor-
ur kalla3ar«. Ok enn mælti hann: »eigi
{Dotti mér minna vera vert, er J)ii lyptir
hitt
upp kettinum, ok }}ér satt at segja, f>å
hræddusk allir J)eir, er så, er pu lyptir af
jor5u einum fætinum; en så kottr var
eigi sem pér s) ndisk; J>at var Mi3gar3s-
T

ormr, er liggr um lond 611, ok vanst hon-

um varligalengQ til, at jorQina tæki spor3r
ok hofu9 ok svå langt seildisk \>u upp,
;

at skamt var J)å til himins. En hitt var ok

mikit undr um fangit, er f>ustott svå lengi
vi9 ok felt eigi meirr en å kné oårum
fæti, er |)ii fekt vi9 Elli, fyrir JdvI at engi
hefir så or3it ok engi mun ver3a, ef svå
gamall ver3r, at elli bi3r, at eigi komi
ellin ollum til falls. Ok er nu f>at satt
at segja, at vér munum skiljask, ok mun
J)åbetr hvårratveggju handar, at J)ér kom-
i3 eigi optarr mik at hitta; ek mun enn
annat sinn verja borg miname3 {rvilikum
vélum e3a 63rum, svå at ekki vald munud
\)ér å mér få«. En er I^orr heyr3i
J)essa tolu, greiphann til hamarsins ok
breg3r å lopt; en er hann skal fram rei3a,
})å sér hann hvergi Utgar9a-Loka, ok |)å
sn^sk hann aptr til borgarinnar ok ætl-
 GYLFAGINNING. 85

ask J)å fyrir at brjota borgina; £>å sér hann

|>ar vollu vi3a ok fagra, en enga borg.
Snysk hann |)å aptr ok ferr lei3 sina, til

J>ess er hann kom aptr i fWiSvanga. En

J)at er satt at segja, at J)å haf3i hann rå3it
fyrir sér at leita til, ef saman mætti bera
fundi Jæira Mi3gar3sorms sem siQan var3. ?

Nu ætlak engan kunna £>ér sannara at

segja fra ]}essi fer3 I*6rs.
48. På mælti Gangleri:
w
Allmikill er
fyrir sér Utgar3a-Loki, en me3 vélum ok
fjolkyngi ferr hann mjok, en J>at må sjå,
athann er mikill fyrir sér, at hann åtti
hirdmenn J)å, er mikinn matt hafa, e3a
hvårt hefir f^orr ekki J)ess hefnt? — Hårr
svarar: Eigi er {)at okunnigt, f>6tt eigi
sé fræSimenn, at I^orr leiSrétti |)essa fer3-
ina, er mi var fra sagt, ok dvalSisk ekki
lengi heima, å3r hann bjosk svå skyndi-
liga til ferQarinnar, at hann haf5i eigi
rei9 ok eigi hafrana ok ekki foruneyti.
Gekk hann lit of Mi3gar3 svå sem ungr
drengr ok kom einn aptan at kveldi til
jotuns nokkurs; så er Hymir nefndr.
fcorr dval3isk J>ar at gistingu of nottina.
En dagan sto3 Hymir upp ok klæddisk
i

ok bjosk at roa å sæ til fiskjar, en ftørr

spratt upp ok var skjott biiinn, ok ba3,
 86 GYLFAGINNING.

at Hymir skyldi låta hann roa å sæ me3

sér, en Hymir segir, at Ii3sem3
litil

myndi at honum vera, er hann var litill

ok ungmenni eitt: »ok mun J)ik kala, ef
ek sit svå lengi ok utarliga sem ek em
vanr«. En I^orr sag3i, at hann myndi
roa mega fyrir \>vi langt frå landi, at eigi
var vist, hvårt hann myndi fyrrbeiSask at
roa utan, ok reiddisk Porr jotninum svå,
at J)å var biiit, at hann myndi J>egar låta
hamarinn skjalla honum, en hann lét J^at
vi5 berask, J)vi at hann hugQisk J)å at
reyna afl sitt i oQrum sta9. Hann spurdi
Hymi, hvat J>eir skyldu hafa at beitum,
en Hymir bad hann få sér sjålfan beitur.
På snerisk f'orr å braut, jDangat er hann
så øxnaflokk nokkurn, er Hymir åtti;
hann tok enn mesta oxann, er Himin-
hrjoQr hét, ok sleit af hofuQit ok for me3
til sjåvar; haf3i \>å Hymir lit skotit nokkv-
anum. f'orr gekk å skipit ok settisk i

austrrum, tok II årar ok reri, ok J)6tti

Hymi skri3r ver3a af ro3ri hans. Hymir
reri i hålsinum fram, ok sottisk skjott
r63rinn; sag3i J)å Hymir, at £>eir våru
komnir å f>ær vastir, er hann var vanr
at sitja ok draga flata fiska; en f^orr
kve3sk vilja roa myklu lengra, ok toku
 ;

GYLFAGINNING. 87

enn snertir63r; sag3i Hymir J)å, at f>eir

våru komnir svå langt lit, at hætt var at
sitja utar fyrir Mi3gar5sormi, en ttørr

kveQsk mundu roa enn um hri5, ok svå

gerQi hann, en Hymir var J)å allokåtr.
En |)å er E'orr lagQi upp årarnar, greiddi
hann vad heldr sterkjan, ok eigi var
til

ongullinn minni e3a oramligri; |>ar lét

Etørr koma å ongulinn oxahofuQit ok
kasta3i fyrir borå, ok for ongullinn til

grunns, ok er J)ér J)at satt at segja, at

eigi ginti f)å I^orr mi5r Mi3gar3sorm, en
Utgar3a-Loki hafSi spottat I^or, J^å er
hann hof orminn upp å hendi sér. Mi3-
gar3sormr gein yfir oxahofuSit, en ong-
ullinn vå i gominn orminum, en er ormr-
inn kendi J)ess, brå hann vi3 svå hart,
at bå5ir hnefar I^ors skullu ut at borQinu
\>å var3 P>6rr rei5r ok fær3isk i åsmegin,
spyrndi vi3 fast svå, at hann hljop bå3-
um fotum gognum skipit ok spyrndi vi3
grunni, dro J)å orminn upp at borQi. En
J)at må segja, at engi hefir så sét allogur-
ligar sjonir, er eigi måtti {>at sjå, er tMrr
hvestiaugun å orminn, en ormrinn star3i
ne3an i mot ok bles eitrinu. På. er sagt
atjotunninn Hymir gerSisk litverpr, foln-
a5i ok hræddisk, er hann så orminn ok
 88 GYLFAGINNING.

J)at, er særinn fell ut ok inn of nokkv-

ann ok i J)vi
; bili, er E'orr greip hamar-
inn okfærSi å fålmaSijotunninn
lopt, J)å
til agnsaxinu ok hjo va3 t>6rs å bor3i,
en ormrinn søk3isk i sæinn, en f^orr
kasta5i hamrinum eptir honum, ok segja
menn, at hann lysti af honum hofuQit
vi3 hronnunum; en ek hygg hitt vera f>ér
satt at segja, at MiQgardsormr lifir enn
ok liggr i umsjå; en £01 r reiddi til hnef-
ann ok setr vi3 eyra Hymi, svå at hann
steypQisk fyrir bor9, ok sér i iljar hon-
um, en ftørr 69 til lands.
49. På mælti Gangleri: Hafa nokkur
meiri ti3endi or9it me3 åsunum? AU-
mikit J>rekvirki vann t^orr i £>essi fer3. —
Hårr svarar: Vera mun at segja fra f>eim
ti3endum, er meira potti vert åsunum.
En J)at er upphaf fæirar sogu, at Baldr
enn g63a dreymSi drauma stora ok hætt-
liga um lif sitt. En er hann sag3i åsun-
um draumana, J)å båru f>eir saman rå5
sin, ok var J)at gort at beiåa gri3a Baldri
fyrir alls konar håska, ok Frigg tok svar-
daga til |)ess, at eira skyldu Baldri eldr
ok vatn, jårn ok alls konar målmr, stein-
ar, jor3in, vidirnir, sottirnar, dyrin, fugl-
arnir, eitrit, ormarnir. En er J)etta var
 GYLFAGINNING.

gort ok vitat, J)å var skemtun Baldrs

J)at

ok åsanna, at hann skyldi standa upp å

J>ingum, en allir a3rir skyldu sumir
skjota at honum, sumir hoggva til, sum-
ir berja grjoti; en hvat sem at var gort,
saka3i hann ekki, ok J)6tti J)etta ollum
mikill frami. En er J)etta så Loki Lauf-
eyjarson, J)å honum
likaQi illa, er Baldr

saka3i ekki. Hann gekk til

Fensalar til
Friggjar okbrå sér i konu liki; J)å spyrr
Frigg, ef su kona vissi, hvat æsir hof3-
usk at å J)inginu. Hon sag3i, at allir
skutu at Baldri, ok J)at, at hann sakaSi
ekki. l^å mælti Frigg: »eigi munu våpn
e3a vi5ir granda Baldri ei5a hefi ek £>egit
;

af ollum J)eim«. På spyrr konan: »hafa

allir hlutir ei3a unnit at eira Baldri«. På
svarar Frigg: »vex viSarteinungr einn
fyrir vestan Valholl; så er Mistilteinn
kallaSr; så J)6tti mér ungr at krefja ei5s-
ins«. Wi
næst hvarf konan å braut; en
Loki tok Mistiltein ok sleit upp ok gekk
til {rings. En Ho3r st63 litarliga i mann-
hringinum, J)vi at hann var blindr. På
mælti Loki vi3 hann: »hvi sk^tr J)ii

ekki at Baldri?« Hann svarar: »J)vi, at

ek sé eigi, hvar Baldr er, ok £>at annat,
at ek em våpnlauss«. På mælti Loki:
 90 GYLFAGINNING.

»ger3u J)6 i liking annarra manna ok veit

Baldri sæm3 sem a3rir menn; ek mim
visa pér til, hvar hann stendr; skjot at
honum vendi J)essum«. Ho3r tok Mistil-
tein ok skaut at Baldri Loka; at tilvisun
flaug skotit i gegnum Baldr, ok fell hann
dau3r til jar5ar, ok hefir J>at mest ohapp
verit unnit me5 go3um ok monnum. i°å
er Baldr var fallinn, J>å fellusk ollum
åsum ordtok ok svå hendr at taka til
hans, ok så hverr til annars, ok våru allir
me3 einum hug til ^ess, er unnit haf3i
verkit, en engi måtti hefna; }}ar var svå
mikill gri3asta3r. En er æsirnir freistu3u
at mæla, f)å var hitt J36 fyrr, at gråtrinn
kom upp, svå at engi måtti 63rum
segja me3 ordunum fra sinum harmi, en
03inn bar f>eim mim verst J)enna ska3a,
sem hann kunni mesta skyn, hversu
mikil aftaka ok missa åsunum var i frå-
falli Baldrs. En er go3in vitkuSusk, |)å
mælti Frigg ok spur3i, hverr så væri me3
åsum, er eignask vildi allar åstir hennar
ok hylli ok vili hann ri3a å Helveg ok
freista, ef hann fåi fundit Baldr, ok
bj63a Helju litlausn, ef hon vill låta fara
Baldr heim i Asgar3. En så er nefndr
Hermo3r enn hvati, sonr 63ins, er til J)eirar
 GYLFAGINNING. 91

farar var3. På var tekinn Sleipnir, hestr

63ins, ok leiddr fram, ok steig Herm69r
å J>ann hest ok hleypcti braut. En æs-
irnir toku lik Baldrs ok fluttu til sævar.
Hringhorni hét skip Baldrs, hann var
allra skipa mestr; hann vildu go3in fram
setja ok gera J)ar å bålfor Baldrs, en
skipit gekk hvergi fram. På var sent i
Jotunheima eptir gygi f>eiri, er Hyrrokkin
hét; en er hon kom ok rei3 vargi ok
haf3i hoggorm at taumum, |)å hljop hon
af hestinum, en 63inn kalla 3i til berserki
IIII at gæta hestsins, ok tengu })eir eigi
haldit, nema |)eir feldi hann. På gekk
Hyrrokkin å framstafn nokkvans ok hratt
fram i fyrsta vi3brag3i, svå at eldr hraut
or hlunnunum ok lond 611 skulfu. f^å
var3 ^orr rei3r ok greip hamarinn ok
myndi J)å brjota hofu3 hennar, å3r go3in
611 bå3u henni fri3ar. På var borit ut å
skipit lik Baldrs, ok er J)at så kona hans,
Nanna Nepsdottir, J)å sprakk hon af
harmi ok do; var hon borin å bålit ok
slegit i eldi. f*å sto3 forr at ok vig3i
bålit me3 Mjolni; en fyrir fotum honum
rann dvergr nokkurr; så er Litr nefndr;
en férr spyrndi fæti sinum å hann ok
hratt honum i eldinn, ok brann hann.
 92 GYLFAGINNING.

En J)essa brennu sotti margs konar J)j63,

fyrst at segja frå 63ni, at me3 honum
for Friggok valkyrjur ok hrafnar hans;
en Freyr ok i kerru me3 gelti J)eim, er
Gullinbursti heitir e3a en
SliSrugtanni,
Heimdallr rei5 hesti J)eim, er Gulltoppr
heitir, en Freyja ok kottum sinum. f'ar
kom ok mikit folk hrimf)ursa ok bergrisar.
OSinn lag3i å bålit gullhring J)ann, er
Draupnir heitir; honum fylg3i si5an su
nåttiira, at ena niundu hverja nott drupu
af honum VIII gullhringar jafnhofgir,
Hestr Baldrs var leiddr å bålit med ollu
rei3i. En J)at er Herm63i,
at segja trå
at hann reiå niu nætr dokkva dala ok
djiipa, svå at hann så ekki, fyrr en hann
kom til årinnar Gjallar ok rei3 å Gjallar-
briina; hon er f)6k3 lysigulli. M63gu3r
er nefnd mær sii, er gætir bruarinnar;
hon spur3i hann at nafni e3a at ætt ok
sag3i, at enn fyrra dag ri3u um briina
V fylki dau3ra manna, »en eigi dynr
briiin minnr undir einum J)ér ok eigi
hefir J)ii lit dau3ra manna; hvi ri3r £>u
hér å helveg?« Hann svarar at »ek skal
ri3a til Heljar at leita Baldrs, e3a hvårt
hefir J)iinakkvat sét Baldr å helvegi?«
Hon sag3i, at Baldr haf3i J)ar riSit um
 GYLFAGINNING. 93

Gjallarbru, »en ni5r ok norår liggr hel-

vegr«. På HermoQr, J>ar til er hann
reiQ
kom at helgrindum |)å sté hann af hest-
;

inum ok gyr5i hann fast, steig upp ok

keyr3i hann sporum, en hestrinn hljop
svå hart yfir grindina, at hann kom hvergi
nær. På rei3 HermoQr heim til hallar-
innar ok steig af hesti, gekk inn i hollina,
så par sitja i ondugi Baldr, bro3ur sinn,
ok dvalSisk HermoQr par of nottina. En
at morni J)å beiddisk Hermoår af Helju,
at Baldr skyldi ri3a heim me3 honum,
ok sag3i, hversu mikill gråtr var me3
åsum, en Hel sag3i, at pat skyldi svå
reyna, hvårt Baldr var svå åstsæll, »sem
sagt er; ok ef allir hlutir i heiminum
kykvir ok dau3ir grata hann, J)å skal
hann fara til åsa aptr, en haldask me3
Helju, ef nokkurr mælir vi3 e3a vill eigi
grata«. /På sto3 Herm69r upp, en Baldr
leiddi hann ut or hollinni ok tok hring-
inn Draupni ok sendi 63ni til minja, en
Nanna sendi Frigg ripti ok enn fleiri
gjafar, Fullu fingrgull. I^å rei3 HermoQr
aptr lei9 sina ok kom i ÅsgarQ ok sagQi
611 ti9endi, J)au er hann hafdi sét ok
heyrt. næst sendu æsir um allan
fvi
heim erendreka at bi5ja, at Baldr væri
 94 GYLFAGINNING.

gråtinn or helju, en allir ger3u f>at, menn-

inir ok kykvendin ok jorQin ok stein-
arnir ok tré ok allr målmr; svå sem J)ii
munt sét hafa, at f>essir hlutir grata, J)å
er J)eir koma or frosti ok i hita. J*å er
sendimenn foru heim ok hofåu vel rekit
sin erendi, finna J>eir helli nokkurum,
i

hvar gygr sat; hon netndisk ^okk. E*eir

bidja hana grata Baldr or helju; hon
segir:
t^okk muh grata
{mrrum tårum
Baldrs bålfarar;
kyks né dau3s
nautka ek Karls sonar;
haldi Hel J)vi es hefir!
En ]3ess geta menn, at J)ar hafi verit
Loki Laufeyjarson, er flest hefir ilt gort
me3 åsum.
50. På mælti Gangleri: Allmiklu kom
Loki å leiS, er hann olli fyrst f)vi, er
Baldr var veginn, ok svå J)vi, er hann
var3 eigi leystr fra Helju. E9a hvårt
var3 honum J^essa nokkut hefnt? Hårr —
segir: Goldit var honum J)etta, svå at
hann mun lengi kennask. På er go3in
våru orSin honum svå rei3, sem van
var, hljop hann å braut ok fal sik å
 GYLFAGINNING. 95

fjalli nokkuru, ger5i f>arhus ok IV dyrr,

at hann måtti sjå or husinu i allar ættir,
en opt um daga brå hann sér i laxliki
ok sem heitir Frånangrsfors;
falsk J)å |)ar
|)å hugsaSi hann fyrir sér, hverja vél
æsir mundu til finna, at taka hann i
forsinum; en er hann sat i husinu, tok
hann lingarn ok rei3 å ræksna, sem net
er si3an gort; en eldr brann fyrir honuiru
E>å så hann, at æsir åttu skamt til hans,,
ok haf3i 63inn sét or Hli8skjålfinni,
hvar hann var. Hann hljop J)egar upp
ok lit i åna, en kasta3i netinu fram å
eldinn. En er Æsir koma til hiissins,
|)å gekk så fyrst inn, er allra var vitrastr,
er Kvasir heitir; ok er hann så å eldin-
um folskvann er netit hafQi brunnit, J)å
7

skilQi hann, at J)at myndi vél vera til at

taka fiska, ok sag3i åsunum. Wi næst
toku J)eir ok ger3u sér net, eptir J)vi sem
J>eir så å folskvanum at Loki haf3i gort.
Ok er buit var netit, Ipå fara æsir til

årinnar ok kasta neti i forsinn; helt t^orr

63rum en 63rum heldu allir
netshålsi,
æsir ok drogu netit; en Loki for fyrir
ok leggsk ni3r i milli steina tveggja;
drogu J^eir netit yfir hann ok kendu, at
kykt var fyrir, ok fara i annat sinn upp
 96 GYLFAGINNING.

til forsins ok kasta lit netinu ok binda

vi3 svå fmngt, at eigi skyli undir mega
fara; ferr f)å Loki fyrir netinu, en er
hann sér, at skamt var til sævar, J>å
hleypr hann ok rennir upp
yfir Jrinulinn
i forsinn. Nu så æsirnir, hvar hann tor;
fara enn upp til forsins ok skipta li3inu
i två sta3i, en I^orr ve3r J>å eptir miSri
ånni, ok fara svå ut til sævar. En er
Loki sér två kosti, var f)at lifshåski at
hlaupa å sæinn, en hinn var annarr, at
hlaupa enn yfir netit, ok £>at ger3i hann,
hljop sem snarast yfir netfrinulinn. I*6it
greip eptir honum ok tok um hann, ok
rendi hann i hendi honum, svå at sta5ar
nam hondin vi3 sporQinn, ok er fyrir

J)å sok laxinn aptrmjor. Nu var Loki

tekinn griQalauss ok farit me9 hann i
helli nokkurn. t^å toku f)eir III hellur
ok settu å egg ok lustu rauf å hell-
unni hverri. I^å våru teknir synir Loka,
Våli ok Nari e5a Narfi; brugQu æsir
Våla i vargsliki, ok reif hann i sundr
Narfa, broQur sinn; J)å toku æsir
J)arma hans ok bundu Loka me9 yfir
J)å III eggsteina, stendr einn undir her9-
um, annarr undir lendum, III. undir
knésbétum, ok ur3u f>au bond at jårni.
 GYLFAGINNING. 97

E*å tok Ska3i eitrorm ok festi upp yfir

hann, svå drjupa or orm-
at eitrit sk)^ldi
inum i andlit honum; en Sigyn, kona
hans, stendr hjå honum ok heldr mund-
laugu undir eitrdropa; en J)å er full er
mundlaugin, J)å gengr hon ok slær lit
eitrinu, en me3an drypr eitrit i andlit
honum; |)å kippisk hann svå hart vi3,
at jor5 611 skelfr, J^at kalliS |)ér land-
skjålpta. P*ar liggr hann i bondum til

raknarokrs.
51. På mælti Gangleri: Hver tiQendi
eru at segja fra um raknarokr? t^ess
hefi ek eigi fyrr heyrt getit. — Hårrsegir:
Mikil tiQendi eru J)a5an at segja okmorg;
J)au en fyrstu, at vetr så kemr, er kallaSr
er fimbulvetr; J)å drifr snær or ollum
åttum; frost eru J)å mikil ok vindar
hvassir; ekki nytr solar; J)eir vetr fara
J)rir saman ok ekki sumar milli, en å5r
ganga svå a3rir J>rir vetr, at |)å er um
alla verold orrostur miklar; J)å drepask
bræ3r sakar ok engi J>yrmir
fyrir ågirni
f63ur e3a syni i manndråpum e5a sifja-
sliti; svå segir i Voluspå:

Bræ3r munu berjask

ok at bonum verQask;
munu systrungar
7
 GYLFAGINNING,

sifjum spilla;
hart es me3 holdum,
hordomr mikill,
skeggold, skålmold,
skildir klofnir,
vindold, vargold,
å3r verold steypisk.
f*å ver3r pat, er mikil tiQendi pykkja,
at ulfrinn gleypir solna, ok pykkir monn-
nm mildt mein; på tekr annarr ulfr-
f>at
inn tunglit, ok gerir så ok mildt ogagn;
stjornurnar hverfa af himninum. På er
ok pat til ti3enda, at svå skelfr jor3 611
ok bjorg, at vi3ir losna or jordu upp,
en bjorgin hrynja, en fjotrar allir ok
bond brotna ok slitna. I^å ver3r Fenris-
ulfr lauss; på geysisk hafit å londin, fyrir
pvi at på sirysk Mi3gar9sormr i jotunmoS
ok sækir upp å landit; på ver9r ok pat
at Naglfar losnar, skip pat, er svå heitir;
pat er gort af noglum dauSra manna;
ok er pat fyrir pvi varnanar vert, ef
madr deyr me3 oskornum noglum, at
så ma3r eykr mildt efni til skipsins
Naglfars, er go3in ok menu vildi seint
at gort yr3i. En i pessum sævargang
ftytr Naglfar. Hrymr heitir jotunn, er
styrir Naglfari; en Fenrisulfr ferr me5
 GYLFAGINNING. 09

gapanda munn, ok er enn ne5ri kjoptr

vi3 jor3u, en enn efri vi5 himin; gapa
myndi hann meira ef rum væritil; eldar
brenna or augum hans ok nosum. Mi8-
garQsormr blæss svå eitrinu, at hann
dreifir lopt 611 ok log, ok er hann all-
ogurligr, ok er hann å a5ra hli3 ulfinum.
I J)essum gny klofnar himinninn ok ri3a

f>a9an Muspellssynir; Surtr ri5r fyrst ok

fyrir honum ok eptir bæ3i eldr brenn-
andi; sver3 hans er gott mjok; af J)vi
skinn bjartara en af solu; en er ]3eir ri3a
Bifrost, J)å brotnar hon, sem fyrr er sagt.
Miispellsmegir sækja fram å J)ann voll,
er Vigri3r heitir; })ar kemr ok J)å Fenris-
lilfrok Mi3gar3sormr; par er ok {3a Loki
kominn ok Hrymr ok me3 honum allir
hrimj)ursar, en Loka fylgja allir Heljar-
sinnar, en Muspellssynir hafa einir sér
fylking, ok er su bjort mjok. Vollrinn
Vigri3r er hundra3 rasta vi3r å hvern veg.
En er J>essi tiSendi ver3a ? J)å stendr upp
Heimdallr ok blæss åkafliga i Gjallarhorn
ok vekr upp 611 go3in, ok eiga f>au J)ing
saman. I^å ri3r 63inn til Mimisbrunns
ok tekr rå3 af Mimi fyrir ok sinu
sér
li3i; {)å skelfr askr Yggdrasils, ok engi
hlutr er |3å ottalauss å himni e3a jor3u.
V
 100 GYLFAGINNING.

Æsir herklæQa sik ok allir Einherjar ok

sækja fram å volluna; ri3r fyrstr 63inn
me3 gullhjålminn ok fagra brynju ok
geir sinn, er Gungnir heitir; stefnir hann
moti Fenrisiilf, en I^orr fram å a3ra hli3
honum, ok må hann ekki duga honum,
pvi at hann hefir fult fang at berjask vi3
Mi3gar9sorm. Freyr hersk moti Surti,
ok ver5r har3r samgangr, ådr Freyr fellr;
pat ver3r hans bani, er hann missir pess
ens g63a sverds, er hann gaf Skirni. På
er ok lauss orSinn hundrinn Garmr, er
bundinn er fyrir Gnipahelli; hann er et
mesta foraQ; hann å vig moti T} ok T
,

ver3r hvårr odrum at bana. f^orr berr

banaor3 af MiQgarSsormi ok stigr paQan
braut IX fet; på fellr hann dau3r til
jar3ar fyrir eitri pvi, er ormrinn blæss
å hann. Ulfrinn gleypir 63in; ver3r
pat hans bani en pegar eptir sm sk fram
;
r

Vi3arr ok stigr 63rum fæti i ne3ra kjopt

lilfsins; å peim fæti hefir hann pann sko,
er allan aldr hefir verit til samnat; pat
eru bjorar peir, er menn sni9a or skom
sinum fyrir tårn e3a hæli pvi skal peim ;

bjorum braut kasla så ma3r, er at pvi

vill hyggja, at koma åsunum at li3i.

Annarri hendi tekr hann enn efra kjopt

CAMPBELL
l v
e of Me ^/ae ,^s.
L rni r rnnnM
 :

GYLFAGINNING. 101

ulfsins ok sundr gin hans, ok ver3r

rifr

J>at ulfsins bani. Loki å orrostu vi9

Heimdall, ok ver5r hvårr annars bani.
Wi næst slyngr Surtr eldi yfir jor3ina
ok brennir allan heim. Svå er sagt i
Voluspå
Hått blæss Heimdallr,
horn es å lopti,
mælir 03inn
vi3 Mims-hofu5;
skelfr Yggdrasils
askr standandi,
ymr aldna tré,
et
en jotunn losnar.
Hvat es me9 åsum?
hvat es me9 ålfum?
ymr allr Jotunheimr;
æsir ro å })ingi;
stynja dvergar
fyr steindurum,
veggbergs visir.

VituQ ér enn e3a hvat?

Hrymr ekr austan,
hefsk lind fyrir,
snysk Jormungandr
i jotunmoQi;

ormr kn^r unnir,

orn mim hlakka,
102 GYLFAGINNING.

slitr nåi niQfolr;

Naglfar losnar.
Kjoll ferr austan,
koma munu Miispells
of log lyQir,
en Loki styrir;
J)ar ro fiflmegir
me3 freka allir;

J)eim es br63ir
Byleists i for.

Surtr ferr sunnan

me3 sviga lævi;
skinn af sver3i
sol valtiva;
grjotbjorg gnata,
en gifr rata,
troSa halir helveg,
en himinn klofnar.
t^å kemr Hlinar
harmr annarr fram,
es 69inn ferr
vi9 lilf vega,
en bani Belja
bjartr at Surti;
J)ar mun Friggjar
falla angan.
Gengr OSins sonr
vi3 lilf vega,
 ;

GYLFAGINNING. 103

Vi3arr of veg
at valdyri;
lætr hann megi HveQrungs
mund of standa
hjor til hjarta;

J)å es hefnt fo5ur.

Gengr enn mæri
mogr Hl63ynjar
nepr af na3ri
ni3s 6kvi9num;
munu halir allir
heimsto3 ry3ja,
es af m63i drepr
Mi3gar3s véurr.
Sol mun sortna,
søkkr fold i mar,
hverfa af himni
hei3ar stjornur,
geisar eimi
ok aldrnari,
leikr hår hiti

vi3 himin sjålfan.

Hér segir enn svå:
Vigri3r heitir vollr,
es finnask vigi at
Surtr ok en svåsu go3
hundraS rasta
 104 GYLFAGINNING.

hann es å hverjan veg;

så es J)eim vollr of vita3r.
52. mælti Gangleri
l^å Hvat verdr :

J)å eptir, er brendr er heimr allr ok dau3

go3in 611 ok allir Einherjar ok alt mann-
folk; ok hafiQ ér å3r sagt, at hverr ma3r
skal lifa i nokkurum heimi um allar aldir.
— f^å svarar t^riQi: Margar eru £>å vistir

goåar ok margar illar. Bazt er på at

vera å Gimle å himni ok allgott er til
g63s drykkjar J)eim, er |)at f)ykkir gaman,
i f)eim sal, er Brimir heitir; hann stendr
å 6kolni; så er ok g63r salr, er stendr å
NiQatjollum, gorr af rauSugulli; så heitir
Sindri. I solum skulu byggva
J)essum
godir menn ok siQlåtir. Å Nåstrondum
er mikill salr ok Ulr ok horfa noi3r dyrr;
hann er ofinn allr ormahryggjum sem
vandahus, en ormahofuQ 611 vitu inn i

husit ok blåsa eitri, svå at eptir salnum

renna eitrår, ok va9a ]3ær år ei3rofar ok
morSvargar, svå sem hér segir:
Sal veit ek standa
solu tjarri
Nåstrondu å,
nor3r horfa dyrr;
falla eitrdropar
inn of ljora ;
 GYLFAGINNING. 105

så es undinn salr
orma hryggjum.
Skulu |)ar va3a
[nmga strauma
menn meinsvara
ok mor3vargar.
En i Hvergelmi er verst:
P*ar kvelr Ni3hoggr
nåi framgengna.
53. På mælti Gangleri Hvårt lifa nokk-
:

ur go3in |)å, e3a er på nokkur jor5 e5a

himinn? —
Hårr segir: Upp skytr jor3-
unni f)å or sænum ok er J)å græn ok fogr;
vaxa J)å akrar osånir. Vi3arr ok Våli lifa,
svå at eigi hefir særinn ok Surtalogi grandat
J)eim, ok byggva f)eir å I3avelli, J)ar sem
fyrr var Asgar3r; ok J)ar koma J)å synir
tors, M63i ok Magni, ok hafa J)ar Mjolni.
tvi næst koma J)ar Baldr ok Ho3r frå
Heljar; setjask |)å allir samt ok talask vid
ok minnask å ninar sinar ok ræ3a of ti3-
endi J)au, er fyrrum hof3u verit, of Mi3-
garQsorm ok nm Fenrisulf; J)å finna £>eir
i grasinu gulltoflur £>ær, er æsirnir hof3u
ått; svå er sagt:
Vi3arr ok Våli
byggva vé go3a,
på es sortnar Surtalogi,
 1C6 GYLFAGINNING.

M69i ok Magni
skulu Mjolni hafa
Vingnis at vigJ>roti.
En J)ar sem heitir Hoddmimisholt leyn-
ask menn II i Surtaloga, er svå heita, Lif
ok LifJ>rasir, ok hafa morgindoggvar fyrir
mat, en af J)essum monnum kemr svå
mikil kynslo3, at byggvisk heimr allr, svå
sem hér segir:
Lif ok Lifjjrasir,
en J)au leynask munu
i holti Hoddmimis;
morgindoggvar
pau at mat hafa,
en |3a5an af aldir alask.
Ok hitt mun J)ér undarligt J)ykkja, er solin
hefir getit dottur eigi ofegri en hon er,

ok ferr su J)å stigu mo3ur sinnar, sem

hér segir:
Eina dottur
berr ÅlfroQull
å9r hana fenrir fari;
su skal ri3a,
es regin deyja,
m63ur brautir mær.
En nu ef J)ii kant lengra fram at spyrja,

J)å veit ek eigi, hvadan |)ér kemr J)at,

fyrir f>vi at engan mann heyrfla ek lengra

 GYLFAGINNING. 107

segja fram aldarfarit, ok njottu nu sem

J)u namt
54. Wi næst heyrQi Gangleri dyni mikla
hvern veg frå sér ok leit ut å hli9 sér; ok
på er hann sésk meirr nm, på stendr hann
uti å sléttum velli, sér på enga holl ok
enga borg. Gengr hann på lei3 sina braut
ok kemr heim i riki sitt ok segir J)au
tiQendi, er hann heflr sét ok heyrt, ok
eptir honum sagQi hverr ma3r 63rum
pessar sogur.
En æsir setjask på å tal ok råda rå3-
um sinum, ok minnask å pessar fråsagnir
allar, er honum våru sagQar, ok gefa nofn
]3essi en somu, er å9r eru nefnd, monn-
um ok sto3um f>eim, er f>ar våru, til J)ess,
at på er langar stundir li5i, at menn skyldi
ekki ifask i, væri einir peir æsir,
at allir
er nu var frå sagt, ok J)essir, er på våru
J)au somu nofn gefin. f*ar var på I^orr
kalladr ok er så Åsa-I^orr enn gamli.
 €

SKÅLDSKAPARMAL
1. .iWn ma3r er nefndr Ægir e9a
Hlér; hann bjo eyju J^eiri, er nu er koll-
i

u5 Hlésey, hann var mjok fjolkunnigr.

Hann ger3i fer3 sina til AsgarSs; en æsir
vissu fyrir fer3 hans ok var honum fagnat
vel, ok margir hlutir gorvir me3 sjon-
J)6
hverfingum; ok um kveldit, er rfrekka
skyldi, J)å lét 03inn bera inn i hollina
sver3 ok våru svå bjort, at J)ar af lysti,
ok var ekki haft ljos annat, me3an vi3
drykkju var setit. På gengu æsir at gildi
sinu ok settusk i håsæti XII æsir, J)eir er
domendr skyldu vera ok svå våru
nefndir: Pori\ NjorQr, Freyr, Tyr, Heim-
dallr, Bragi, Vidarr, Våli, Ullr, Hænir,
 SKALDSKAPARMAL 109

Forseti, Loki. Slikt sama åsynjur, Frigg,

Freyja, Gefjun, I3unn, Ger3r, Sigyn, Fulla,
Nanna. Ægi J)6tti gofugligt J)ar nm at
sjask; vegg|)ili 611 våru £>ar tjolduS met
fogrum skjoldum; J)ar var ok åfenginn
mjo3r ok mjok drukkit. Næsti ma3r Ægi
sat Bragi, ok åttusk f>eir vi3 drykkju ok
orSaskipti; sag3i Bragi Ægi fra morgum
tidendum, J)eim er æsir hofdu ått. Hann
hof J^ar fråsogn, at J>rir æsir foru heiman,
03inn ok Loki ok Hænir, ok foru um
fjoll ok eyåimerkr, ok var ilt til matar.

En er f>eir koma ofan i dal nokkurn, sjå

f>eir øxnaflokk ok taka einn oxann ok
snua til sey5is; en er \>e\r hyggja, at
so3it mun vera, raufa ]jeir sey5inn, ok
var ekki so3it; ok i annat sinn er J)eir
rjiifa seyQinn, J)å er stund var li3in, ok
var ekki so3it; mæla J)eir J)å sin å milli,
hverju Jætta mun gegna. t^å heyra peir
mål i eikina upp yfir sik, at så, er J>ar
sat,kva3sk valda f>vi, er so3na3i å
eigi
sey3inum. f^eir litu til, ok sat f>ar orn ok
eigi litill. l^å mælti orninn: »viliQ ér gefa
mér fylli mina af oxanum, |)å mun so3na
å sey5inum«. f>eir jåta J)vi. f*å lætr hann
sigask or trénu ok sezk å seySinn ok leggi
upp Jægar et fyrsta lær oxans II ok
 110 SKÅLDSKAPARMÅÅ

bå5a boguna. f*å var3 Loki rei5r ok greip

upp mikla stong ok reiflir af ollu afli ok
rekr å kroppinn erninum. Orninn bregzk
vi3 hoggit ok flygr upp J)å var fost stongin
;

vi3 bak arnarins, en hendr Loka vi5 annan

enda stangarinnar. Orninn flygr hått svå,
at fætr Loka taka ni3r grjot ok urdir ok
vi3u en hendr hans hyggr hann at slitna
;

munu or oxlum. Hann kallar ok bi9r

allparfliga orninn fri9ar; en hann segir,
at Loki skal aldri lauss veråa, nema hann
veiti honum svardaga at koma Idunni
ut of Åsgar3 me3 epli sin, en Loki vill
})at, ver3r hann ])å lauss ok ferr til lags-
manna sinna; ok er eigi at sinni sog3
ileiri ti3endi nm })eira fer3, ådr ])eir

koma heim. En at åkveSinni stundii

teygir Loki I3unni ut nm Asgar3 i skog
nokkurn ok segir, at hann hefir fundit
epli f)au, er henni munu gripir i £>ykkja,
ok ba3, at hon skal hafa me3 sér sin
epli ok bera sanian ok hin. På kemr
|3ar Pjazi jotunn i arnarham ok tekr
I3unni ok fl) gr braut me3 ok i Prym-
T

heim til bus sins. En æsir ur3u illa vi3

hvarf I3unnar ok gerdusk }3eir brått hårir
ok gamlir. I^å åttu J^eir æsir J3ing
ok spyrr hverr annan, hvat si3ast vissi
 SKALDSKAPARMAL 111

til I3unnar; en f>at var sét si3arst, at hon

gekk lit or Åsgar3i me5 Loka. På var
Loki tekinn ok fær3r å £>ingit, ok var
honum heitit bana e3a pislum. En er
hann varS hræddr, på kva5sk hann mundu
sækja eptir I3unni i Jotunheima, ef Freyja
vil] ljå honum valshams, er hon å. Ok
er hann fær valshaminn, flygr hann norQr
i Jotunheima ok kemr einn dag til f^jaza
jotuns; var hann roinn å sæ, en Idunn
var ein heima brå Loki henni i hnotar-
;

liki ok hafdi i klom sér ok flygr sem mest.

En er fjazi kom heim ok saknar I3unn-
ar, tekr hann arnarhaminn ok flygr eptir
Loka ok dro arnsiig i flugnum. En er
æsirnir så, er valrinn flaug me3 hnotina
ok hvar orninn flaug, på gengu peiv lit
undir Asgar3 ok båru }>annig byr5ar af
lokarspånum. Ok f)å er valrinn flaug inn
of borgina, lét hann fallask ni5r vi3 borg-
arvegginn; på slogu æsirnir eldi i lokar-
spånuna, en orninn måtti eigi sto3va sik,
er hann misti valsins; laust på eldinum
i fi3ri ok tok på af fluginn. På
arnarins,
våru æsir nær ok dråpu E>jaza jotun fyrir
iniian Asgrindr, ok er })at vig allfrægt
En Ska3i, dottir f^'aza jotuns, tok lijålm
ok brynju ok 611 hervåpn ok ferr til As-
 112 SKALDSKAPARMAL

.gårds, at hefna foQur sins; en æsir bu3u

henni sætt ok yfirbætr ok et fyrsta, at
hon skal kjosa sér mann af åsum ok kjosa
at fotum ok sjå ekki fieira af. På så hon
eins manns fætr forkunnarfagra ok mælti:
»J>enna kys ek, fått mun ljott å Baldri«.
En pat var NjorSr or Noatunum. E'at

hafSi hon ok i sættargor9 sinni, at æsir

skyldu pat gera, er hon hugQi, at peir
skyldu eigi mega, at hlægia hana. E'å

ger3i Loki pat, at hann batt um skegg

geitar nokkurrar ok odrum enda um hre3j-
ar sér, ok létu pau ymsi eptir ok skrækdi
hvårt tveggja hått ])å lét Loki fallask i kné
;

Ska5a, ok på hlo hon; var på gor sætt

af åsanna hendi vi3 hana. Svå er sagt,
at 05inn gerSi pat til yfirbota vi3 Ska3a,
at hann tok augu f*jaza ok kastaQi upp
å himin ok ger3i af stjornur tvær. - f*å
mælti Ægir: Mikill pykki mér Pjazi fyrir
sér hafa verit; e5a hvers kyns var hann?
— Bragi svarar: Olvaldi hét fa3ir hans,
ok merki munu J)ér at pykkja, ef ek segi
pér frå honum. Hann var mjok gull-
au3igr; en er hann do ok synir hans
skyldu skipta arfi, på hofQu peir mæling
å gullinu, er peir skiptu, at hverr skyldi
taka munnfylli sina ok allir jafnmargar.
 SKALDSKAPARMAL 113

Einn fæira var f'jazi, IL I3i, III. Gangr.

En J)at hofum vér or3tak nu me3 oss,
at kalla gullit mur f
al J)essa jotna, en
vér felum i riinum e. skåldskap svå,
«

at vér kollum ^at mål e3a or3 e3a tal

J^essa jotna. —
På mælti Ægir: t^at jsykki
mér vera vel folgit i riinum. Ok enn
mælti Ægir: Hva5an af hefir hafizk sii
iJ)rott, er J)ér kalli5 skåldskap? Bragi —
svaiar: E*at våru upphof til £>ess, at go3in
hof9u osætt vi5 f>at folk, er Vanir heita;
en f>eir logQu me3 sér friQstefnu ok settu
gri5 å J)å lund, at J)eir gengu hvårir-
tveggju til eins kers ok spyttu i hråka sin-
um. En at skilnaQi |)å toku go3in ok
vildu eigi låta tynask f>at griSamark ok
skopu3u J)ar or mann; så heitir Kvasir;
hann er svå vitr, at engi spyrr hann {)eira
hluta, er eigi kann hann orlausn; ok hann
for vi3a um heim at kenna monnum
fræQi, ok \)å er hann kom at heimboSi
til dverga nokkurra, Fjalars ok Galars,
J)å
kolludu J)eir hann me3 sér å einmæli ok
dråpu hann, létu renna blo3 hans i tvau
ker ok einn ketil, ok heitir så 63rerir,
en kerin heita Son okBo3n; |>eirblendii
hunangi vi3 bloQit, ok var9 J>ar af mjoSr
så, er hverr, er af drekkr, ver3r skåld
8
 114 SKALDSKAPARMAL

e9a fræ3ama3r. Dvergarnir sogdu ås-

um, at Kvasir hefSi kafnat i manviti,
fyrir J)vi at engi var J)ar svå fr63r, at
spyrja kynni hann fr631eiks. I^å budu

pessir dvergar til sin jotni JDeim, er Gill-

ingr heitir, ok konu hans. I^å bu3u dverg-
arnir Gillingi at roa å sæ me9 sér. En
er J)eir foru fyrir land fram, rern dverg-
arnir å bo3a ok hvelfflu skipinu. Gill-
ingr var osyndr ok tyndisk hann, en dverg-
arnir réttu skip sitt ok reru til lands. E'eir
sog5u konu hans ])enna atburS, en hon
kunni illa ok grét hått. På spurdi Fjal-
arr hana, ef henni myndi hugléttara, ef
hon sæi lit å sæinn, f>ar er hann hafåi
tynzk; en hon vildi J^at. f*å mælti hann
vi3 Galar broQur sinn, at hann skal fara
upp yfir dyrnar, er hon gengiok låta lit,

kvernstein falla hofufl henni, ok tal3i

i

sér leiåaskop hennar; ok svå gerSi hann.

f*å er f>etta spur3i Suttungr jotunn, son
Gillings, ferr hann til ok tok dvergana ok
llytr å sæ lit ok setr J)å flæ3arsker. I^eir
i

bi3ja Suttung sér lifsgrida ok bj63a hon-

um til sættar i fo5urgjold mjo3inn dyra,
ok {)at verQr at sætt me3 f>eim; flytr
Suttungr mjo3inn heim ok hirQir, J)ar
sem heita Hnitbjorg, setr J)ar til gæzlu
 SKALDSKAPARMAL 115

déttur sina GunnloSu. Af J)essu kollum

vér skåldskap Kvasis blod e3a dverga-
drekku e3a e3a nokkurs konar log
fylli

OSreris e3a Bo3nar e3a Sonar e3a fars-

kost dverga, fyrir p\i at så mjo3r flutti

l3eim fjorlausn or skerinu, e3a Suttunga-

mjo3 e3a Hnitbjarga-logr. — f*å mælti
Ægir: Myrkt J)ykki mér f>at mælt at
kalla skåldskap me3 J)essum heittim; en
hvernigkomusk J)ér æsiratSuttunga-mi3i?
— Bragi svarar: Sjå saga er til J)ess, at
63inn tor heiman ok kom J)ar, er Jjrælar
niu slogu hey. Hann spyrr, ef [)eir vili,

at hann bryni ljå f>eira. f'eir jåta ]rvi.

f*å tekr hann hein ok bryndi

af belti sér
ljåna; en {>eim f>6tti byta ljårnir myklu
betr ok folu3u heinina; en hann mat svå,
at så, er kaupa vildi, skyldi gefa vi3 hof;
en allir kvåSusk vilja ok bå3u hann sér
selja; en hann kasta3i heininni i lopt upp;
en er allir vildu henda, \>å skiptusk [>eir
svå vi3, at hverr brå ljånum å hals 63r-
um. 63inn sotti til nåttstaSar til jotuns
J)ess, er Baugi hét, br63ir Suttungs. Baugi
kalla3i ilt fjårhald sitt ok sag3i, at [>rælar
hans niu hof3u drepizk, en talSisk eigi vita
sér van verkmanna. En 63innnefdisk fyrir
honum Bolverkr; hannbauS attaka upp IX
8*
 11(5 SKALDSKAPAKMAL

manna verk Bauga, en mælti sér tiJ

fyrir
kaups einn drykk af Suttunga-miSi. Baugi
kvazk einskis rå3 eiga af midinum, sag3i,
at Suttungr vildi einn hafa, en fara kvezk
hann mu n du me3 Bolverki ok freista, ef
J)eir fengi mjoSinn. Bolverkr vann um
sumarit IX manna verk fyrir Bauga, en
at vetri beiddi hann Bauga leigu sinnar.
t^å fara J)eir bå3ir til Suttungs. Baugi
segir Suttungi, bro3ur sinum, kaup Joeira
Bolverks, en Suttungr synjar J)verliga hvers
drepa af midinum. På mælti Bolverkr
til Bauga, at {)eir skyldu freista véla nokk-

urra, ef Joeir megi nå midinum, en Baugi

lætr J)at vel vera. t*å dregr Bolverkr
fram nafar Joann, er Bati heitir, ok mælti,
at Baugi skal bora bjargit, ef nafarrinn
bitr. Hann gerir svå. t^å segir Baugi,
at gognum er borat bjargit, en Bolverkr
blæss i nafarsraufina, ok hrjota spænirnir
upp i moti honum.fann hann, at t^å
Baugi vildi svikja hann, ok ba3 bora
gognum bjargit. Baugi bora3i enn; en
er Bolverkr bles annat sinn, £>å fuku inn
spænirnir. t^å brask Bolverkr i ormsliki,

ok skreiS i nafarsraufina, en Baugi stakk

eptir honum nafrinum ok misti hans.
For Bolverkr f>ar til, sem GunnloS var,
 SKALDSKAPARMAL 117

ok lå hjå henni III nætr, ok J)å lofa5i

hon honum drekka af mi3inum III
at
drykki. I enum fyrsta drykk drakk hann
alt or OSreri, en i 63rum or Bo3n, i
enum f>ri3ja or Son, ok haf3i hann J)å
allan mjo3inn. På brask hann i arnar-
ham ok flaug sem åkafast; en er Sult-
ungr så flug arnarins, tok hann sér arnar-
ham ok flaug eptir honum. En er æsir
så, hvar 63inn flaug, J)å settu Ipeir lit i

garSinn ker sin, en er 08inn kom inn

of Åsgar8, })å spytti hann upp mi3inum
i kerin, en honum var J)å svå nær komit,
at Suttungr m}aidi nå honum, at hann
sendi aptr suman mjo3inn ok var J)ess
ekki gætt; haf9i {)at hverr er vildi, ok
kollum vér {)at skåldfifla hlut. En Sutt-
unga-mjo3 gaf 05inn åsunum ok [>eim
monnum, er yrkja kunnu; \>\i kollum
vér skåldskapinn feng 63ins ok fund ok
drykk hans ok gjof ok drykk åsanna. —
Pr mælti Ægir: Hversu å marga lund
hreyti3 or3tokum skåldskapar, e3a
ér
hversu morg eru kyn skåldskaparins? I^å
mælti Bragi: Tvenn eru kyn J>au, er
—
greina skåldskap allan. Ægir spyrr: Hver
tvenn? Bragi segir: Mål ok hættir. —
Hvert måltak er haft til skåldskapar?
 118 SKÅLDSKAPARMÅL

t^renn er grein skåldskapar-måls. — Hver?

Svå, at nefna hvern hlut, sem heitir; onnur
grein er su, er heilir fornofn en III. måls- ;

grein er su, er kollud er kenning, ok er

sii grein svå sett, at vér kollum 03in eda

f>6r e3a T\ e5a einhvern af åsum eda

r

ålfum, ok hvern J>eira, er ek nefni til, })å

tek ek me5 heiti af eign annars åssins
eda get ek hans verka nokkurra; })å eign-
ask hann nafnit, en eigi hinn, er nefndr
var; svå sem vér kollum sig-Ty e3a hanga-
T\ e9a farma-Ty, J)at er })å 63ins heiti, ok
r

kollum vér |)at kent heiti, svå ok at kalla

reidar-T\\
En J)etta er nu at segjaungum skåld-
um, J)eim er girnask at nema mål skåld-
skapar ok heyjasér or9fjol3a mecifornum
heitum e3a girnask })eir at kunna skilja
|)at, er hulit er kve3it, på skili hann
Jæssa bok til froQleiks ok skemtunar. En
ekki er at gleyma e3a ésanna svå pessar
fråsagnir, at taka or skåldskapinum forn-
ar kenningar, f>ær er hofuSskåldin hafa
sér lika en eigi skulu kristnir menu
låtit,

triia å heiSin go9 ok eigi å sannyndi [)essa

sagna annan veg en svå sem hér finnsk i

upphafi bokar.
 SKALDSKAPARMAL 119

2. Nu skal låta heyra dæmi, hvernig

hofu3skåldin hafa låtit sér soma at yrkja
eptir f>essum heitum ok kenningum, svå
sem segir Arnorr jarlaskåld, at 63inn
heiti Alfo5r:
1. Nu hykk sli3rhuga3s segja,
si3 léttir mér stri3a,
(f>ytr Alfo3ur) ytum
kostu (brim hrosta).
jarls
Hér kallar hann ok skåldskapinn hrosta-
brim AlfoQur. Håvardr halti kva5 svå:
2. Nu es, jodraugar ægis,
arnar flaug, ok bauga
hygg ek at heimbo3 £>iggi
Hangagoås, of vangi.
Svå kva5 Viga-Gliimr:
3. Lattisk herr me3 hottu
Hangatys at ganga,
J>6ttit J>eim at hætta
J)ekkiligt, fyr brekku.
Svå kva3 Refr:
4. Opt kom (jarQar leiptra
es Baldr hniginn skaldi)
hollr at helgu fulli
Hrafnåsar mér (stafna).
Svå kvaå Eyvindr skåldaspillir:
5. Ok Sigur3,
hinn's svonum veitti
120 SKÅLDSKAPARMÅL

hroka bjor
Haddingja vals
Farmatys,
fjorvi næmdu
jarårådendr
å Ogloi.
Sva kva3 Glumr Geirason:
(5. I^ar vas (j>rafna byrjar
])cim styren go3 Beima)
sjålfr i sæki-ålfi
Sigtyr Alals dyra.
Sva kvafl Eyvindr:
7. Gondul ok Skogul
sendi (iaulatyr,
at kjosa of konunga,
hverr Yngva ættar
skyldi nie3 03ni ara i

ok Valhollu vesa.
i

Sva kva3 ulfr Uggason:

8. lliQr at vilgi vi9u
vi3frægr (en mér lida)
Hroptalyr (of hvåpta
hr65rmål) sonar l)åli.
3
Sva kva3 I j6361fr enn hvinverski
!). Valr la l)ar å sandi,

vitinn enum eineygja

Friggjar i.ombyggvi;
fomiuQum dåd slikri.
 SKÅLDSKAPARMÅL 121

f>at kva3 HallfreSr:

10. SannyrQum spenr sver9a
snarr £>iggjandi viggjar
barrhaddaQa byrjar
biSkvån und sik t^riQja.
Hér er J)ess dæmi, at jor3 er kolluQ kona
()5ins i skåldskap. Svå er hér sagt at
Eyvindr kva3:
11. HermoSr ok Bragi,
kva3 Hroptatyr,
gangiQ i gogn grami;
|3vi at konungr ferr,

så es kappi J>ykkir,
til hallar hinig.
Svå kva9 Kormåkr:
12. Eykr me3 ennidiiki
jarQhljotr dia fjar3ar
breyti, hiin så es, beinan,
bindr. Sei5 Yggr til Rindai\
Svå kva3 Stein J)6rr:
13. Forngorvan å ek firnum
farms Gimnla3ar arma
horna fors at hrosa
hlitstyggs ok f>6 litinn.
Svå kva3 Ulfr Uggason:
14. Par hykk sigrunni svinnum
sylgs valkyrjur fylgja
 122 SKALDSKAPARMAL

heilags tafns ok hrafna.

Hlaut innan svå minnum
Svå kva3 Egill Skallagrimsson:
15. Blæt ek eigi af pvi
br63ur Vi li s,
godjadar,
at ek gjarn sjå;
1)6 heir Minis vinr
mér of fengit
bolva bætr,
es et betra telk.
1(). (iåfumk i|)rott

ulfs of bagi,
vigi vanr,
vammi firda.
Hér er harm kalladr go3ja3arr ok Mims
vinr ok ulfs-bagi. Svå kva3 Refr:
17. t^ér eigu vér veigar,
Valgautr, salar brautar,
Fals, hrannvala fannar,
framr, valdi tamr, gjalda.
Svå kva3 Einarr skålaglamm:
18. Hljota mun ek, né hlitik,
Hert} T
s, of J)at fryju,
fyr 6r[)eysi at ausa
austr vingnodar flausta.
Svå kvad Ulfr Uggason:
 :

SKALDSKAPARMAL 123

19. Kostigr riår at kesti,

kynfroQs, peim es go3 hloSu
Hrafnfreista3ar, hesti
Heimdallr, at mog fallinn.
Svå er sagt i Eiriksmålum
20. Hvat es J)at drauma? kva5 65inn,
ek hugchimk fyr dag risa,
Valholl rySja
fyrvegnu folki;
vak3a ek Einherja,
ba5 ek upp risa,
bekki at strå,
bj orker ley3ra,
valkyrjur vin bera,
sem visi kæmi.
t^at kva9 Kormåkr:
21. Algildan bid ek aldar
allvald of mér halda
ys bifvangi Yngva
ungr. For Hroptr me5 Gungni.
f*at kva3 f^orålfr:
22. Sag3i hitt, es hug3i,
HliSskjålfar gramr sjålfum
hlifar-styggs, J)ar es hoggnir
Håreks H3ar våru.
Svå kva5 Eyvindr:
23. Hinn es Surts
or sokkdolum
 124 SKALDSKAPARMÅL

farmognudr
fljugandi bar.
Svå kvad Bragi:
24. t
D
at erumk synt, at snimma
sonr Aldafodrs vildi
afis vid liri £>afdan
jardar reist of freista.
Svå kvad Einarr:
25. Pxi at fjolkostigr ileslu
Bestr ræ9r vid son Bestlu
(lekit hefk mords til mærflar)
mæringr en færa. J>i!i

Svå kvad £>orvaldr blonduskåld:

26. Nu hef ek mart
i midi greipat
burar Bors,
Bura arfa.
,'}. Her skal heyra,hvé skåldin hafa
kent skåldskapinn eptir J)essum heitum,
er ådr eru ritud, svå sem er, at kalla
Kvasis-dreyra ok dverga-skip, dverga-
mjod, jotna-mjod, Suttunga-mjod, 6dins-
nijod, Asa-mjod, fodnrgjold jotna, logr
6dreris ok Bodnar ok Sonar ok fyllr,
logr Hnitbjarga, fengr ok fundr ok farmr
ok gjof 6dins, svå sem hér er kvedit, er
orti Einarr skålaglamm:
 SKALDSKAPARMAL

27. Hugstoran bi3 ek heyra,

(heyr, jarl, Kvasis dreyra)
foldar vor3 å fyr3a
brim dreggjar.
fjar31eggjar
Ok sem kva3 Einarr enn skålaglamm
28. Ullar gengr of alla
asksogn f>ess, es hvot magnar
byrgis bo8var sorgar,
bergs geymi-lå dverga.
Svå sem kva9 Ormr SteinJ)6rsson:
29. At væri borit bjors
brikar ok mitt lik
(rekkar nemi) dau5s (drykk
Dvalins) i einn sal.
Ok sem Refr kva5:
30. Grjot-aldar ték gildi
geSreinar f'orsteini;
Bergmæra glymr båra,
bi3 ek lyåa kyn hly5a.
Svå sem kva3 Egill:
31. Budumk hilmir 169,
J)ar å ek hroflrs of kvo5,
bar ek 03ins mjo3
å Engla bjo3.
Svå sem kva3 Glumr Geirason:
32. Hly3i, hapta bei3is,
hefk, mildingar, gildi;
 12fi SKALDSKAPARMAL

J)vibidjuni vér Ragnar,

[)egna tjon at fregnum.
Ok sem kvad Eyvindr:
33. Vilja ek hlj68
at Hårs lidi,

medan Gillings
gjoldum yppik,
medan hans ætt
i hverlegi
gålgafarms
goda teljum.
til

Svå sem Einarr kvad skålaglamm:

34. Eisar vågr fyr (visa
verk) Rognis mér (hagna),
J)ytr 6dreris alda,
(aldr) hafs vid fles galdra.
Ok enn sem hann kvad:
,'55. Nu es Jiats Bodnar båra,
bergsaxa, tér vaxa,
gervi i holl ok heyri
hljod fley jofurs Jyodir.
Ok sem kvad Eilifr Gudrunarson:
36. Verdid ér, alls orda
grær of kon moeran
oss
å sefreinu Sonar
sad, vingjofum råda.
Svå sem kvad Volu-Steinn:
 :

SKALDSKAPARMAL 127

37. Heyr Mims vinar mina

(mér es fundr gefinn f*undar)
vi3 goma sker glymja
glaumbergs, Egill, strauma.
Svå kva5 Ormr SteinJ)6rsson
38. Seggir Jmrfut ala ugg,
engu sny ek i ViQurs feng
hå3i (kunnum hr65rsmi3
haga), of minn brag.
Svå kva3 Ulfr Uggason:
39. Hjaldrgegnis ték hildar
herreifum Aleifi,
(hann vil ek at gjof Grimnis)
ge3 fjardar lå (kve5ja).
Skåldskapr er kalladr sjår e3a logr dverg-
anna, fyrir [)vi at Kvasis b!63 var logr i
63reri, å3r mjoQrinn væri gorr, ok f>ar
gerQisk hann i katlinum, ok er hann
kallaQr fyrir ]3vi hverlogr 6dins, svå sem
kva3 Eyvindr ok fyrr var ritat:
40. Me3an hans ætt
i hverlegi
gålgafarms
til goQa teljum.
Enn er kallaQr skåldskaprinn far e3a 115
dverganna; li3 heitir 61 ok li5 heitir skip;
svå er tekit til dæma, at skåldskapr er
 128 SKALDSKAPAHMAL

nu kalladr fyrir |)vi skip dverga, svå se ni

hér segir:
41. Bædi å ek brudar
til

bergjarls ok skip dverga

sollinn vind at senda
seintyrnd gotu eina.
Hvernig skal kenna I^or? Svå at
I.

kalla hann son Odins ok Jardar, fadir

Magna ok Méda ok l3 rudar, verr Sifjar,
stjiipfadir Ullar, styrand] ok eigandi
Mjolnis ok megingjarda, Bilskirnis, verj-
andi Asgards, Midgårds, dolgr ok bani
jotna ok trollkvinna, vegandi Hrungnis,
Geirrodar, Privalda, dréttinn Fjålfa ok
Iiosku, dolgr Midgardsorms, iostri Vingnis
ok Hloru. Svå kvad Bragi skåld:
12. Vadr lå Vidris arfa
vilgi slakr, es rakdisk,
å Eynefis ondri,
Jormungandr at sandi.
Svå kvad Olvir hniifa:
43. (Estisk allra landa
umbgord ok sonr Jardar.
Svå kvad Eilifr:
44. Vreidr stod Vrosku brodir,
vå gagn fadir Magna;
skelfra I^ors né I^jålfa
J)rottar steinn vid otta.
 SKALDSK APARMAL 129

Ok sem kva5 Eysteinn Valdason:

45. Leit å brattrar brautar
baug hvasslignm augum,
æstisk å3r at flausti
oggs bii3, fa3ir I^rudar.
Enn kva3 Eysteinn:
46. Sin bjo Sifjar riini
snarla fram me3 karli,
(hornstraum getum Hrimnis
hræra) veiSarfæri.
Ok enn kvad hann:
47. Svå brå vi3r, at (syjur)
sei3r (rendu fram breiSar)
jar3ar, ilt at bor3i
Ulls mågs hnefar skullu.
Svå kva3 Bragi:
48. Hamri forsk i hægri
hond, J)å es allra landa,
ægir 6flugbor3u,
endisei3s of kendi.
Svå kva3 Gamli:
49. Me3an gramr, hinn es svik samdit,
snart Bilskirnis, hjarta,
grundar me3 grandi
fisk
gljufrskeljungs nam rjiifa.
Svå kva3 I^orbjorn disar-skåld:
50. forr hefr Yggs me3 årum
Asgar3 af |)rek var5an.
9
 130 SKALDSKAPARMAL

Svå kva3 Bragi:

51. Ok bordréins barda
brautar hringr enn ljoti

Hrungnis
å haussprengi
har3ge3r nedan stardi.
Enn kva3 Bragi:
52. Vel hafi3 y3rum eykjum
aptr, Privalda, haldit
simbli sumbis of mæruni,
sundrkljiifr niu hofda.
Svå kva3 Eilifr:
53. Prøngvir gein vi3 |)iingum
j)angs raudbita tangar
kveldrunninna kvinna
kunnleggs alinmunni.
Svå kva3 Ulfr Uggason:
54. Pjokkvaxinn kvazk |)vkkja
})iklingr firinmikla
hafra njots at hofgum
hætting megindrætti.
Svå kvad enn ulfr:
55. Fulloflugr lét fellir,

fjallgautshnefa skjalla
(ramt mein vas f>at) reyni
reyrar leggs vi3 eyra.
Ok enn kva3 Ulfr:
56. Vi3gymnir laust Vimrar
va3s af franum nadri
 SKALDSKAPARMAL 131

hronnum.
hlusta grunn vi3
Hlaut innan svå minnum.
Hér er hann kalladr jotunn Vimrar-va3s.
Å heitir Vimur, er ftørr 63, \>å er hann
sotti til Geirr63argar3a. Svå kvad Vetrlidi
skåld:
57. Leggi brauzt |ni Leiknar,
lamQir frivalda,
steypSir StarkeSi,
stétt of Gjålp dau3a.
Svå kva3 t^orbjorn disar-skåld:
58. Ball i Keilu kolli,
Kjallandi brauzt alla,

å3r drapt Lut ok Leida,

lézt dreyra Biiseyru;
heptir Hengjankjoptu,
Hyrrokkin do fyrri;
\)6 vas snemr en såma
Svivor numin lifi.

5. Hvernig skal kenna Baldr? Svå at

kalla hann son 63ins ok Friggjar, ver
Nonnu, fa3ir Forseta, eigandi Hringhorna
ok Draupnis, dolgr Ha3ar, Heljar-sinni,
Gråta-go3. Ulfr Uggason hefir kve3it
eptir sogu Baldrs langt skei3 i Hiisdråpu,
ok ritu3 eru å3r dæmi til J)ess, er Baldr
er svå kendr.

9*
 132 SKALDSKAPARMAL

6. Hvernig skal kenna Njor5? Sva, at

kalla hann Vana-gu3 e9a Vana-ni3 e3a
Van ok fodur Freys ok Freyju, fégjafa
gu3. Sva segir forår Sjåreksson:
59. Var9 sjålf suna,
nama snotr una,
Kjalarr of tamcii,
kvoflut Ham3i,
Go3run bani,
godbrtidr Vani,
heldr vel mara,
hjorleik spara.
Hér er ^ess getit, er Skad] gekk fra Nirdi,
sem fyrr er ritat.
7. Hvernig skal kenna Frey? Sva, at
kalla hann son NjarSar, brédur Freyju
ok enn Vana-gu3 ok Vana-nid, ok Vanr
ok årgud, ok fégjafa. Sva kvad Rgill
Skallagrimsson:
60. Fvi at Grjétbjorn
of gæddan hefr
Freyr ok Njordr
at fjarafli.
Freyr er kalladr Belja-dolgr, sva sem
kva3 Eyvindr skaldaspillir:
61. Pa es utrost
jarla bagi
 SKALDSKAPARMAL 133

Beljadolgs
byggva vildi.
Hann er eigandi Ski3bla3nis ok galtar
|)ess, er Gullinbursti heitir, svå sem hér
er sagt:
62. Ivaldasynir
gengu årdaga
i

Ski3bla3ni at skapa,
skipa bazt,
skirum Frey,
nytum Njar3ar bur.
Svå segir Ulfr Uggason:
63. Ri3r å borg til borgar
bo3fr63r sonar 63ins
Freyr ok folkum styrir
fyrstr enum gulli byrsta.
Hann ok Sli3rugtanni.
heitir
8. Hvernig skal Heimdall kenna?
Svå at kalla hann son niu mæ3ra e3a
vor3 go3a, svå sem fyrr er ritat, e3a
hvita-As, Loka-dolg, mensækir Freyju.
Heimdalar hofu3 heitir sver3; svå er
sagt, at hann var lostinn mannshofSi i
gognum. Um J)at er kve3it i Heimdalar-
galdri, ok er si3an kallat hofu3 mjotuSr
Heimdalar; sver3 heitir manns mjotu3r.
Heimdallr er eigandi Gulltopps; hann er
ok tilsækir Vågaskers ok Singasteins; })å
 134 SKÅLDSKAPARMÅL

deildi hann vi3 Loka um Brisingamen;

hann heitir ok Vindlér. Ulfr Uggason
kva5 i Hiisdråpu langa stund eptir |jeiri

fråsogu, ok er f>ess |)ar getit, at f>eir våru

i sela-likjum. Hann
ok sonr 6ftins.
er
9. Hvernig skal kenna Ty? Svå at
kalla hann einhenda-ås ok Ulfs-fostra,
viga-gu3, son 63ins.
10.Hvernig skal kenna Braga? Sva
at kalla hann Idunnar ver, frumsmifl
bragar ok enn siQskeggja ås af hans —
nafni er så kallaQr skeggbragi, er mikit
skegg hefir —
ok sonr 63ins.
11. Hvernig skal kenna ViQar? Hann
må kalla enn £>6gla ås, eiganda jårnskos,
dolg ok bana Fenrisulfs, hefniåsgo9anna,
byggviås foQurtopta ok son 63ins, brociur
åsanna.
12.Hvernig skal kenna Våla? Svå,
at kalla hann son 69ins ok Rindar,
stjiipson Friggjar, broQur åsanna, hefni-
ås Baldrs, dolg HaQar ok bana hans,
byggvanda foQurtopta.
13. Hvernig skal kenna Ho3? Svå,
at kalla hann blinda-ås, Baldrs bana,
skjotanda Mistilteins, son 63ins, Heljar-
sinna, Våla-dolg.
 SKALDSKAPARMAL 135

14. Hvernig skal kenna UH? Svå, at

kalla hann son Sifjar, stjiip t^ors,
ondur-ås, boga-ås, vei3i-ås, skjaldar-ås.
15. Hvernig skal kenna Hæni? Svå,
at kalla hann sessa e3a sinna e3a måla
Odins ok enn skjota ås ok enn langa fot
ok aur-konung.
16. Hvernig skal kenna Loka? Svå,
at kalla hann son Fårbauta ok Laufeyjar,
Nålar, br63ur Byleists ok Helblinda,
fo3ur Vånargands, J)at er Fenrisiilfr, ok
Jorm ungands, £>at er Mi3gar3sormr, ok
r

Heljar ok Nara ok Ala, frænda ok fo3ur-

br63ur, vårsinna ok sessa 63ins ok åsa,
heimsæki ok kistuskru3 Geirro3ar, f)jofr
jotna, hafrs ok Brisingamens ok I3unnar
epla, Sleipnis frænda, ver Sigynjar, go3a
dolgr, hårska3i Sifjar, bolva-smi3r, enn
slægi åss, rægjandi ok vélandi go3anna,
rå3bani Baldrs, enn bundni åss, J)rætu-
dolgr Heimdalar ok Ska3a. Svå sem
hér segir Ulfr Uggason:
64. Rådgegninn bregQr ragna
rein at Singasteini
frægr vi9 firnaslægjan
Fårbauta mog våri;
moSoflugr ræ9r mæåra
mogr hafnyra fogru,
 136 SKALDSKAPAHMAL

kynni ek, å9r ok einnar

åtta, mær3ar |)åttum.
Hér er {3ess getit, at Heimdallr er son
niu mæ3ra.
17. Nu
enn segja dæmi, afhverju
skal
))ær kenningar eru, er nu varu ritadar,
er å3r varu eigi dæmi til sog3, svå sem
Bragi sagQi Ægi, Férr var farinn
at i

austrvega at berja troll, en 6flinn reid

Sleipni Jotunheima ok kom til J)ess
i

jotuns, er Hrungnir hét. På spyrr

Hrungnir, hvat manna så cm* me3 gull-
hjålminn, er ridr lopt ok log, ok segir,
at hann a furdugédan hest. 6dinn sagdi,
at J>ar vill hann vedja fyrir hof3i sinu,
at engi hestr skal vera jafngédr Jdtun-
i

heimum. Hrungnir segir, at så er go9r

hestr, en hafa lézk hann nuindu myklu
storfetaQra hest; så heitir Gullfaxi.
Hrungnir var9 reidr ok hleypr upp å
hest sinn ok hleypir eptir honum ok
hyggr at launa honum ofrmæli. Odinn
hleypir svå mikit, at hann var å oflru
leiti en Hrungnir hafdi svå mikinn
fyrir,
jotunmoS, at hann fann eigi fyrr en
hann kom inn of åsgrindr. Ok er hann
kom hallardurum, bu3u æsir honum
at
til drykkju; hann gekk i hollina ok bad
 SKALDSKAPARMAL 137

drekka våru J)å teknar [)ær skålir,

få sér at ;

er forr var vanr at drekka af, ok snerti

Hrungnir or hverri. En er hann gerdisk
drukkinn, |)å skorti eigi stor or3; hann
lézk skylda taka upp Valholl ok færa i
Jotunheima, en søkkva Asgar3i, en drepa
go5 611, nema Freyju ok Sif vill hann
heim hafa me5 sér; ok Freyja ein })orir
})å at skenkja honum, ok drekka lézk
hann mundn alt åsaol. En er åsum
leiddisk ofryrdi hans, J)å nefna J3eir t^or.
f*vi næst kom Porr i hollina ok haf3i å

lopti hamarinn ok var allreiQr ok spyrr,

hverr J)vi ræ5r, er jotnar hundvisir skulu
par drekka, e5a hverr seldi Hrungni grid
at vera i Valholl e3a hvi Freyja skal
skenkja honum sem at gildi åsa. På
svarar Hrungnir ok sér ekki vinaraugum
til 63inn bau3 honum til
E'ors, sag9i, at
drykkju ok hann var å hans griQum.
På mælti f>6rr, at pess bo3s skal Hrungnir
iQrask, å3r hann komi ut. Hrungnir
segir, at Åsa-I^or er pat litill frami, at
drepa hann våpnlausan; hitt er meiri
hugraun, ef hann porir ad berjask vi5
hann at landamæri å Grjotunagoråum,
»ok hefir pat verit mikit folskuverk, sagQi
hann, er ek lét eptir heima skjold minn
 138 SKALDSKAPARMAL

ok hein; en ef ek hef3a hér våpn min,

|)å skyld u vit nu
reyna holmgonguna,
en at 63rum kosti legg ek f>ér vi'fl ni3-
ingsskap,ef ]ni vill drepa mik våpnlausan«.
forr vill fyrir engan mim bila at koma
til einvigis, er honum var holmr skoraSr,

{)vi at engi haf3i honum pat fyrr veitt.

For J)å Hrungnir braut lei9 sina ok
hleyp3i åkafliga, par til er hann kom i

Jotunheima, ok var3 hans fer3 allfræg

me3 jotnum, ok pat, at stefnulag var
komit å me3 peim tVJr; pottusk jotnar
hafa mikit abyrg3, hvårr sigr fengi;
i

peim var ills van af f*6r, ef Hrungnir

léti, fyrir pvi at hann var peira sterkastr.
På ger3u jotnar mann
Grjotunag6r3- a
uni af leiri, ok var hann IX rasta hår,
en priggja breidr undir hond, en ekki
fengu peir hjarta svå mikit, at honum
somdi, fyrr en peir toku or meri nokk-
urri, ok var3 honum pat eigi stodugt,
på er f>6rr kom. Hrungnir åtti hjarta
pat, er frægt er, af hordum steini ok
tindott me3 III hornum, svå sem si3an
er gort ristubragS pat, er Hrungnishjarta
heitir; af steini var ok hofu3 hans, skjoldr
hans var ok steinn, vi3r ok pjokkr, ok
haf'Si hann skjoldinn fyrir sér, er hann
 SKALDSKAPARMAL 139

sto9 å Grjotunagordum ok bei9 t^ors,

en hein haf9i hann fyrir våpn ok reiddi
of 6x1 ok var ekki dælligr. a9ra hli9 A
honum st69 leirjotunninn, er nefndr er
Mokkurkålfi, ok var hann allhræddr;
svå er sagt, at hann meig, er hann så
Por. Porr for til holmstefnu ok me5
honum fjålfi. På rann t^jålfi fram at,
{>ar er Hrungnir st69, ok mælti til hans:
»J)ii stendr ovarliga, jotunn, hefir skjold-
inn fyrir en forr hefir sét Jrik ok
J)ér,
ferr hann et ne9ra i jor9u, ok mun hann
koma ne9an at J)ér«. På skaut Hrungnir
skildinum undir fætr sér ok st69 å, en
tvihendi heinina. Wi næst så hann eld-
ingar ok heyr9i J>rumur storar; så hann
f>å f*6råsmo9i for hann åkafliga ok
i ;

reiddi hamarinn ok kasta9i um langa

lei9 at Hrungni. Hrungnir færir upp
heinina bådum hondum ok kastarimot;
mætir hon hamrinum å flugi, ok brotnar
sundr heinin, fellr annarr hlutr å jor9,
ok eru })ar af or9in 611 heinberg; annarr
hlutr brast i hof9i f^or, svå at hann fell

fram å jor9; en hamarrinn Mjolnir kom

i mitt hofu9 Hrungni ok lam9i hausinn
i smån mola, ok fell hann fram yfir t^or,
svå at fotr hans lå of hals P(n\ Kn
 140 SKALDSKAPARMAL

I^jålfi vå Mokkurkålfa, ok fell hann

at
vi9 litinn orQstir. t*å gekk t^jålfi til I^ors
ok skyldi taka fot Hrungnis af honum
ok gat hvergi valdit. På gengu til æsir
allir, er peir spurQu, at f^orr var fallinn,

ok skyldu taka fotinn af honum ok fengu

hvergi komit. På kom til Magni, sonr
Pors ok Jårnsoxu; hann var |)å prinættr;
hann kastadi fæti Hrungnis af I^or ok
mælti: »sé par ljotan harm, fadir, er ek
kom svå sifi; ek hygg, at jotuu penna
myndak hafa lostit i hel me5 linefa
minum, ef ek hefda fundit hann«. t
3
å
st69 F6rr upp ok fagnadi vel syni sin-
um ok sagQi, at hann myndi verda mikill
fyrir sér, »ok vil hann, gefa pér
ek, sag3i
liestinn Gullfaxa, er Hrungnir hefir ått«.
3
I å mælti 63inn ok
3
sagfii, at I 6rr ger3i

rangt, er hann gaf pann em\ goåa hest

gygjarsyni, en eigi fo3ur sinum. l^orr for
heimtil PruSvanga, ok sto3 heinin hofSi i

honum. f*å kom til volva su, er Groa

hét, kona Aurvandils ens frækna; hon

gol galdra sina yfir Kir, til pess er hein-
in losnaQi. En er I^orr fann pat ok potti

på van, braut myndi nå heininni, på

at
vildi hann launa Gro lækningina ok gera
hana fegna, sag9i henni pau ti3endi, at
 SKALDSKAPARMAL 141

haiin hafQi va3it nor5an yfir Élivåga ok

haf3i borit meis å baki sér Aurvandil
i

nor3an or Jotunheimum, ok f>at til jar-

tegna, at ein tå hans haf3i sta3it or
meisinum ok var su frerin, svå at ftørr
braut af ok kasta8i upp å himin ok ger3i
af stjornu J)å, er heitir Aurvandils-tå.
fcorr sag5i, myndi langt til, at
at eigi
Aurvandill myndi heim koma, en Groa
var5 svå fegin, at bon munSi enga galdra,
ok var3 heinin eigi lausari ok stendr enn
i hof3i E'or; ok er })at bo3it til varnanar,
at kasta hein of golf JDvert, J)vi at J3å
hrærisk heinin i hofdi ^or. Eptir fæssi
sogn hefir ort l*j6361fr hvinverski i
Haustlong. [Svå segir |)ar:
65. E3r of sér, es jotna
otti lét of sottan
hellis »biaur«, å hyrjar,
haug Grjotuna, baugi;
ok at isarnleiki
Jar3ar sunr, en dun3i,
m63r svall Meila brodur,
måna vegr und hånum.
66. Knåttu 611, en, Ullar,
endilåg, fyr magi,
grund vas gråpi hrundin,
ginnunga vé brinna,
 ;

142 SKÅLDSKAPAHMÅL

J)å es hafregin hafrar

hogreiSar fram drégu,
(se3r gekk Svolnis ekkja
sundr) at Hr ungnis fundi.
67. fyrmSit Baldrs of barmi,
berg, sélgnum J)ar dolgi,
hristusk bjorg ok brustu,
(brann upphiminn) manna;
mjok fra ek moti hrøkkva
myrkbeins Haka reinar,
|3a es vigligan, vagna

vått, sinn bana Jnitti.

68. Brått 116 bjarga gæti
(bond oli u ])vi) randa,
imun, folr und iljar

iss, vildu svå disir;

var3at hoggs fra boråum
hraundrengr padan lengi
trjonu troils of riina
ti3s fjollama at bi3a.
69. Fjorspillir lét falla
fjålbrs blågrå gjålbra
bolver3ungar Belja
bolm å randar holmi
f>ar hné grundar gilja
gramr fyr skorpum hamri,
en bergdana bæg3i
brjotr vi3 jormunJ)rj6ti.
 SKALDSKAPAHMAL 143

70. Ok hardbrotin herju

heimj)inga3ar Vingnis
hvein i hjarna mæni
hein at Grundar sveini,
J>ar svåt, e3r i 63ins
olaus burar hausi,
ståla vikr of stokkin
st63 EinriSa blo3i.
71. Å3r or hneigi-hliQum
hårs olgefjun såra
rei3itys et rauda
ry3s hælibol gæli;
gorla lit ek å Geitis
gar3i \>ær of far3ir;
baugs f)å ek bifum få3a
bifkleif at f>6rleifi.]
På mælti Ægir: Mikill £>6tti mér Hrungnir
fyrir sér. Vann t^orr meira J>rekvirki
nokkut, J)å er hann åtti vi3 troll? — f*å
svarar Bragi:
18. Mikillar fråsagnar er J>at vert, er
f^orr for til Geirro3argar3a; t>å hafdi hann
eigi hamarinn Mjolni e3a megingjar3ar
e3a jårngreipr, ok olli J)vi Loki hann ;

for me3 honum; J)vi at Loka hafQi f>at

hent, \)å er hann flaug einu sinni at
skemta sér me5 valsham Friggjar, at
hann flaug fyrir forvitni sakar i Geir-
 1

144 SKALDSKAPARMAL

ro3argar3a ok så £>ar holl mikla, settisk

ok så inn of glugg, en GeirroQr leit i

moti honum ok mælti, at taka skvldi

fuglinn ok iæra honum; en sendimadr
komsk nauQuliga å hallar-vegginn, svå
var hann hår; J)at {3otti Loka gott, er
hann sotti erfidliga ok ætladi
til hans,
sér stund at fljuga eigi upp, fyrr en hann
haf3i farit alt torlei3it. En er madrinn
sotti at honum, |)å beinir hann iluginn
ok spyrnir vi3 fast, ok eru |)å fætrnir
fastir; var Loki tekinn |)ar hondum ok
fær3r Geirro3i jotni. En er hann så
augu hans, f>å grunaSi hann, at maflr
myndi vera, ok ha3 hann svara, en Loki
})ag3i. F*å læsti Geirrodr Loka kistu i

ok svelti hann |}ar III månu3r. En \>A

er Geirr63r tok hann upp ok heiddi
hann orda, })å sag3i Loki, hverr hann
var, ok til fjorlausnar vann hann Geir-
roSi {)ess ei9a, at hann skvldi koma I^or
i Geirr63argar3a, svå at hann hefåi
hvårki hamar né megingjardar. ftørr
kom til gistingar til gygjar J)eirar, er
Gridr er kollud; hon var m63ir Vidars
ens l^ogla; hon sagQi f^or satt frå Geirrddi,
at hann var jotunn hundviss ok il 1

vidreignar; hon lé3i honum megingjarda

 SKALDSKAPARMAL

ok jårngreipr, er hon åtti, ok staf sinn,

er heitir GriSarvolr. På for f>6rr til år
J>eirar, er Vimur heitir, allra å mest.
På spenti hann sik megingjor3um ok
studdi forstreymis GriSarvol, en Loki
helt undir megingjar3ar. Ok J)å er Porr
kom å mi5ja åna, })å ox svå mjok åin,
at uppi braut å 6x1 honum. På kva9
t*6rr |)etta:
72. Vaxattu mi Vimur,
alls mik J3ik va5a tiSir
jotna gar5a i;
veiztu, ef pix vex,
at J)å vex mér åsmegin
jafnhåttupp sem himinn?
På sér forr uppi i gljiifrum nokkurum,
at Gjålp, dottir GeirroQar, st63 |)ar tveim
megin årinnar ok ger3i hon årvoxtinn.
På tok forr upp or an ni stein mikinn
ok kastaQi at henni ok mælti svå: »at
osi skala stemma«. Eigi misti hann, J>ar
er hann kasta3i til. Ok i J)vi bili bar
hann at landi ok fekk tekit reynirunn
nokkurn ok steig svå or ånni J)vi er ;

J)at orQtak haft, at reynir er bjorg fors.

En er f>6rr kom til GeirroQar, £>å var
J)eim félogum visat fyrst i geitahus til

herbergis, ok var J>ar einn stoll til sætis

10
 14G SKALDSKAPARMAL

ok ^å var3 hann J)ess varr,

sat f>6rr f>ar.
at stollinn for undir honum upp at ræfri;
hann stakk Gri3arveli upp raptana ok i

lét sigask fast å stolinn, var5 f>å brestr

mikill ok fylg3i skrækr. f*ar hofåu verit
undir stolinum dætr Geirro3ar, Gjålp ok
Greip, ok hafQi hann hrygginn brotit i

3
bådum. t å lét GeirroSr kalla foriholl-
ina til leika. Par varu eldar storir eptir
endilangri holl. En er I^orr kom gagnvart
Geirrodi, })a tok Geirrodr me3 tong jårn-
siu gloandi ok kastar at F6r, en I^orr
tok i moti me3 jårngreipum ok færir a
lopt siuna, en Geirrodr hljdp undir jårn-
siilu Pérr kasta3i siunni
at for3a sér.
ok laust i gognum suluna ok gognum
Geirro9 ok gognum vegginn ok sva fvrir
titan i jordina. Eptir {jessi sogn hefir
ort Eilifr Gu3runarson Férsdråpu: i

73. | Flugstalla ré3 felli

fjornets go9a at hvetja

(drjiigr vas Loptr at ljuga)
logseims fa3ir heiman;
geQreynir kva9 grænar
Gauts herj)rumu brautir
vilgi tryggr til veggjar
viggs GeirroQar liggja.
 SKALDSKAPARMAL 147

74. Gedstrangr of lét gongu

gammlei3 f*6arr skommum
(fystusk J)eir at J)rysta

I^orns ni3jum) sik bi3ja,

J)å es gar3vitju3r gerciisk,

Gandvikr Skotum rikri,
endr til Ymsa kindar
I3ja setrs fra t^riSja.
75. Gorr var3 i for fyrri
farmr, meinsvårans, arma
soknar hapts me3 svipti
sagna galdrs en Rognir;
J>yl ek granstrauma Grimnis;
gall- mantælir halla
-opnis ilja gaupnum
Endils å mo spendi.
76. Ok, Gangs, vanir gingu
gunn, vargs himintorgu
friSrar unz til fljoQa
frumseyrir kom dreyra,
\>å es bolkveitir brjota
brag3mildr Loka vildi
bræ3i vændr å brii3i
bag sefgrimnis måga.
77. Ok veg]}verrir varra
vann fetrunnar Nonnu
hjalts, af hagli oltnar,
hlaupåar, of ver gaupu;
10*
148 SKALDSKAPARMAL

mjok lei3 or sta3 støkkvir

stikleiSar veg hreidan
ur5ar J^rjots, par es eitri,

æstr, |yj63år fnæstu.

78. t*ar i mork fyrir (markar)
(målhvettar byr) settu
(né hvelvolur hålar)
håfs skotnadra (svåfu);
knåtti, hreggi hoggvin,
hlympél vid mol glymja,
en fellihryn fjalla

Fe3ju pant me3 stedja.

79. HarSvaxnar leit her3ar
halllands of sik falla
(gatat) mar njotr (en neytri)
njarS (rå3 fyr sér) gjardar;
pverrir lét, nema pyrri
Ironis, barna sér Marnar,
snerribl63, til, svira,
salpaks megin vaxa.
80. 03u fast (en) friSir
(flaut) eidsvara Gauta
setrs vikingar snotrir
(svardrunnit fen) gunnar;
pur5i hronn at her3i
hau3rs rumbyggva naudar
jar3ar skafls af afli

åss hretvi3ri blåsin.

 SKÅLDSKAPARMAL 149

81. Unz me3 yta sinni,

(aflraun vas J)at) skaunar
å seil (himinsjola)
sjålflopta kom fy'ålfi;

hådu ståli striQan

strå um hrekkmimis ekkjur;

stophnisu for steypir
striSlundr me3 vol GriSar.
82. Né djup akarn dråpu
dolgs, vamms, firum, glamma,
stri3kvi3jondum, sto3var
stall vi9 rastarfalli;
ogndjarfan hlaut Atli
eirfjarQan hug meira;
3
skalfa l^ors né I ] alfa

})r6ttar steinn viQ otta.

83. Ok sifuna si5an
sverQs liShatar gerSu
hlifar bor3s vi3 H6r3a
hardgleipnis dyn barQa,
å3r hylri9ar hæ3i
hrj63endr fjoru J)jo3ar
vi3 Skyldbreta skytju
skålleik He3ins reikar.
84. Dreif fyr drottar kneyfi,
dolg Svi}}j69ar kolgu
(sotti) fer3 (å flotta
flesdrott i vå) nesja,
150 SKÅLDSKAPARMÅL

\>å es, funristis, fasta,

floQrifs Danir, stoåu,
knåttu, Jolnis ættir,
utvés fyrir liita.

85. f*ars i J>rottar hersar

J)ornrann hugum bornir,
hlymr var3 hellis Kumra
hringbålkar, fram gingu;
Lista vas fær3r i fasta
(friQsein vas [3ar) hreina
gnipu hlo3r å greypan
(grån) hott risa kvånar.
86. Ok, ham, loga himni
hall, fylvingum, vallar,
trådusk |)ær, vid troQi
tungis brå salar prungu;
hufstjori braut hvåru
hreggs våfreida tveggja
hlåtr-éllida hellis
hundfornan kjol sprundi.
87. Fåti3a nam fræ3i,
fj konr Jardar,
ardeplis,
mærar legs né mugchi
menn olteiti, kenna;
ålmtaugar laust ægir
angr£>jof sega tangar
OQins afli sodnum
åtru3r i gin SuQra.
 SKALDSKAPARMAL 151

88. Svå at hraSskyndir handa

hrapmunnum svalg gunnar
lyptisylg å lopti
langvinr siu J'rongvar,
J>å es 6rJ)rasis eisa
os Hrimnis flo drosar
til J)råm65nis I*ru3ar
J>j6st af greipar brjosti.
89. BifQisk holl på es hofQi
heiQreks of kom
brei3u
und fletbjarnar fornan
fotlegg ]3rasis veggjar;
itr gulli laust Ullar
vegtaugar J>rj6ti
jotrs
meina ni3r i mi3jan
mest bigyrftil nestu.
90. Glaums ni3jum for gorva
gramr me5 dreyrgum hamri;
of salvaniS Synjar
sigr hlaut arinbauti;
komat tviviQar tivi
tollur karms, så es harmi,
brautar K3s, of beitti
bekk, fall, jo tuns rekka.
91. Herblotinn vå hneitir
hogbrotningi skogar
undirfjålfrs af afli
ålfheims bliku kålfa ;
 152 SKALDSKAPAHMAL

né li3fostum Lista
låtr valrygir måttu
aldrminkanda aldar
Elin steins of bellaj.

19. Hvernig skal kenna Frigg? Svå

at kalla hana dottur Fjorgyns, konu 03-
ins, médur Baldrs, elju Jardar ok Rindar

ok Gunnladar ok Gri3ar, sværa Nonnu,

drotning åsa ok åsynja, Fullu ok vals-
hams ok Fensala.
20. Hvernig skal Freyju kenna? Svå,
at kalla hana dottur NjarSar, systur
Freys, konu 03s, m65ur Hnossar, eigandi
valfalls ok Sessrumnis ok fressa, Brisinga-
mens, VanagoS, Vanadis, et gråtfagra god,
astagud. —Svå må kenna allar åsynjur,
at nefna annarrar nafni ok kenna vi3 eign
e9a verk sin e3a ættir.

[21. Hvernig skal kenna Sif? Svå, at

kalla hana konu fors, mo9ur Ullar, et
hårfagragod, elja Jårnsoxu, m63r Prildar.
22. Hvernig skal kenna I3unni? Svå,
at kalla hana konu Braga ok gætandi
eplanna, en eplin ellilyf åsanna; hon er
ok rånfengr fjaza jotuns, svå sem fyrr
er sagt, at hann tok hana braut fra ås-
um. Eptir f>eiri sogu orti fjoBolfr enn
hvinverski i Haustlong:
 SKALDSKAPARMAL 153

92. Hvé skal ek gott gjoldum

gunnveggjar bru leggja,

raddkleif at iMrleifi?
Tyframra sé ek tiva
trigglaust of far f>riggja
å hreingoru hlyri
hildar fats ok E'jatsa.
93. Segjondum flo sagna
snotar ulfr at moti
i ham gomlum
gemlis
glamma 6 fyr skommu;
settisk orn, J>ar es æsir,
år (gefnar) mat båru
(vasa byrgityr bjarga
bleyQi vændr) å seyQi.
94. TormiQlaQr vas tifum
tålhreinn me3al beina;
hvat kva9 hapta snytrir
hjålmfaldinn J)vi valda;
margspakr of nam mæla
mår valkastar båru
(vasa Hænis vinr hånum
hollr) af fornum ])olli.
95. Fjallgyl3ir bau9 fyllar
fe9r Meila sér deila
(hlaut) af helgum skutli
(Hrafnåsar vinr blåsa);
154 SKALDSKAPARMAL

vingrognir lét vagna

vigfrekr ofan sigask,
£>ar es vélsparir våru
varnendr go3a farnir.
96. Fljott ba3 foldar drottinn
Fårbauta mog Vårar
fækkiligr me9 {Degnum
l>rymseilar hval deila,
en af breidu bjodi
bragSviss at f>at lagdi
osvifrandi åsa
upp fyorhluti fjora.
97. Ok slidrliga sidan
svangr (vas ])at fyr longu)
at af eikirotum
okbjorn fa3ir Marnar,
å3r djuphugadr dræpi
dolg ballastan vallar
hirøityr medal her3a
herfangs ofan stongu.
98. På var3 fastr vi3 fostra
farmr Sigynjar arma,
så es 611 regin eygja
OndurgoSs, i bondum;
loddi rå vi3 ramman
reimu3 Jotunheima,
en holls vinar Hænis
hendr vi3 stangar enda.
 SKALDSKAPARMAL 155

99. F16 me5 froSgum tivi

fangsæll of veg langan

sveita nagr, svå at slitna
sundr ulfsfaQir mundi;]
på var3 f*6rs of riini,
(J>ungr vas Loptr of sprunginn)
målunaut, hvats måtti
midjungs fri5ar biQja.
100. Sér ba3 sagna hræri
sorgæra n mey færa,
J)å es ellilyf åsa,
åttrunnr Hymis, kunni;
Brunnakrs of kom bekkjar
Brisings go3a disi
gir3ij)j6fr i garda
grjotni3a9ar siQan.
101. Ur3ut brattra barda
byggvendr at {>at hryggvir;
f)å vas 19- me3 jotnum
-unnr nykomin sunnan;
gerdusk allar åttir
Ingvifreys at f)ingi
(våru heldr) ok hårar
(hamljot regin) gamlar,
102. Unz hrynsæva hræva
hund olgefnar fundu
ok læva
lei9ij)ir

lund olgefnar bundu;

 156 SKALDSKAPAHMAL

\m skalt véltr, nema vélum

(Veidr mælti svå) leidir
munstærandi mæra
mey aptr, Loki, hapta.
103. Heyrdak svå J)at (sidan
sveik opt åsu leikum)
hugrey nandi Hænis
hauks flo bjålfa aukinn;
ok lomhupadr lacdi
leikblads reginn fjadrar
ern at oglis barni
arnsiig fadir Marnar.
104. Hofu skjott, en skofu,
skopt, ginnregin, brinna,
en sonr bidils svidnar
(sveipr vard i for) Greipar.
E>ats of fått å fjalla
Finns ilja bru minni;
bangs J}å ek bifum fåda
biikleif at fVnleifi.]
Asu er svå rétt at kenna, at kalla einn
hvern annars nafni ok kenna vid verk
sin eda eign eda ættir.
23. Hvernig kenna himininn?
skal
Svå, at kalla hann Ymis-haus ok J>ar af
jotuns haus ok erfidi eda byrdi dverg-
anna eda hjålm Yeslra ok Austra, Sudra,
Nordra, land solar ok tungis ok himin-
 SKALDSKAPARMAL 1 57

tungla, vagna ok ve3ra, hjålmr e3a hiis

lopts ok jarQar ok solar. Svå kva9 Arn-
orr jarlaskåld:
105. Ungr skjoldungr stigr aldri
jafnmildr å vi3 skildan,
(J)ess vas grams) und gomlum
(gnog rausn) Ymis hausi.
Ok enn sem kva5 hann:
106. Bjort ver3r sol at svartri,
søkkr fold i mar døkkvan,
brestr erfi3i Austra,
glymr
allr sjår å fjollum.
Svå kva9 BoQvarr halti:
107. Alis engi ver5r Inga
undir solar grundu
boQvar hvatr né betri
bræQr landreki æ9ri.
Ok sem kva9 fjoQolfr enn hvinverski:
108. 6k at isarnleiki
JarSar simr, en dun9i
(m65r svall Meila bl69a)
måna vegr und hånum.
Svå sem kvad Ormr Barreyjar-skåld:
109. Hvégi es, Draupnis drogar
dis, ramman spyr ek visa,
(så ræ3r) valdr (fyr veldi)
vagnbrautar mér fagnar.
Ssvå em kva9 Bragi skåld:
 158 SKALDSKAPARMÅL

110. Hinn varp å vi3a

es
vinda Ondurdisar
of mannamargra sjot
rnundlaug foQur augum.
Ok sem Markus kvad:
111. Fjarri hefr at fæ3isk d^rri
flotna vordr å élkers botni,
håfa levfir hverr ma3r æfi
hringvarpadar, gjålfri kringdum.
Svå sem kva3 Steinn Herdisarson:
112. Has kve5 ek hclgan ræsi
heimtjalds brag J)eima,
at
(mær9 tésk fram) en fyrda
fyrr, £>vi at hann es dyrri.
Ok sem kva3 Arnorr jarlaskåld:
113. dyrum,
Hjalp, dyrr konungr,
dags grundar, Hermundi.
Ok enn sem kva3 Arnorr:
114. Sa3r stillir, hjalp snjollum,
soltjalda, Rognvaldi.
Ok sem kva3 HallvarSr:
115. Knutr verr jor3 sem itran
alls drottinn sal fjalla.

Sem Arnorr kva3:

116. Mikåll vegr £>at es misgort J>ykkir
manvits fr63r ok alt et g63a;
tyggi skip tir si5an seggjum
solar hjålms å dæmistoli.
 : : :

SKALDSKAPARMAL 159

24. Hvernig skal jor3kenna? Svå, at

kalla hana Ymis hold ok m63ur E'ors,
dottur 6nars, briiSi 68ins, elju Friggjar
ok Rindar ok GunnlaQar, sværu Sifjar,
golf ok botn veQra-hallar, sjår dyranna,
dottir Nåttar, sy stir Au3s ok Dags. Svå
sem kva3 Eyvindr skåldaspillir:
117. Nu es ålfrodull elfar
jotna dolgs of folginn,
rå3 eru rammrar ]}]63ar
rik, i m63ur liki.
Sem kva3 HallfreQr vandræ3askåld
118. Rå3 lukusk, at så, si3an,
snjallrå3r konungs spjalli
åtti einga- dottur
6nars vi3i grona.
Ok enn sag3i hann
119. Brei31eita gat brii3i
Båleygs at sér teyg8a
stefnir sto3var hrafna
ståla rikismålum.
Svå sem kva3 f'joQolfr
120. Utan bindr vi3 enda
elgvers glo3u3r hersa
hreins vi3, hiifi ronum r
hafs botni far gotna.
Sem Hallfre3r kva3:
 1(30 SKALDSKAPAKMAL

121. Wi hygg tleygjanda frægjan,

ferr jor3 und menjDverri
itran, eina at låta
Au3s systur mjok traudan.
Svå kvad ]?j6361fr:
122. Dolgljoss, hefir dåsi
darrlatr sta5it fjarri,
endr J)å es elju Rindar
omynda tok skyndir.
25. Hvernig skal sæ kenna? Svå, at
kalla hann Ymis bl63, heimsækir go3-
anna, verr Rånar, fadir Ægisdætra,
J)eira er svå heita, Himinglæla, Diifa,
Blédughadda, Hefring, U3r, Hronn, Bylgja,
Båra, Kolga, land Rånar ok Ægisdætra
ok skipa ok sæskips heita, kjalar, ståla,
sii3a, syju, liska, isa, sækonunga lei3 ok
braut, eigi si3r hringr eyjanna, hus sanda
ok J)angs ok skerja, dorgar land ok sæ-
fogla, byrjar. Svå sem kvad Ormr
Barreyjar-skåld:
123. Utan gnyr å eyri
Ymis bl63, fara go9ra.
Svå kva3 Refr:
124. VågJ)rysta berr vestan,
vætti ek lands fyr brandi,
(hyalmæni skefr) huna
hogdyr of log bogu.
 SKALDSKAPARMAL 161

Svå sem kvad Sveinn:

125. f>å es élreifar ofu
Ægis dætr ok tættu
fols, vi3 frost of alnar,
fjallgards rokur har3ar.
Ok sem kva5 Refr:
126. Færir bjorn, J>ar es båra
brestr, undinna festa
opt Ægis kjapta
i

lirsvol Gymis volva.

Hér er sagt, at alt er eitt Ægir ok Gymir
Ok enn kva5 hann:
127. En sægnipu Sleipnir
slitr urdrifinn hvitrar
Rånar, rauSum steini
runnit, brjost or munni.
Sem kvaQ Einarr Skiilason:
128. Har3r hefr ort frå jor3u
élvindr, svana strindar
blakkr lætr i sog søkkva
snægrund, skipi hrundit.
Ok enn sem hann kva5:
129. Margr riss, en drifr dorgar
dynstrond i svig londum,
spend ver3a stog stundum,
stir3r keipr, fira greipum.
Ok enn kva3 hann:

11
 162 SKALDSKAPARMÅL

130. Grånn, bera gollna spånu,

(gofug fer9 es su jofri)
sk}r tr holmfjoturr Heita
snekkju stafnar.
hrafni,
Enn sem hann kva3:
131. Haustkold skotar hél3um
holmrond varar ondri.
Ok enn svå:
132. Sundr springr svalra landa
sverrigjorS fyr bdråum.
Sem Snæbjorn kvad:
133. Hvatt kvefla hræra Grotta
hergrimmastan skerja
lit fyr jarQar skauti
eyluQrs niu briidir,
J)ær es (lungs) fyr longu,
liQmeldr (skipa hlidar
baugsker3ir rfstr bar3i
Aml69a molu.
1)61)
Hér er kallat hafit AmloQa kvern. —
Enn sem kvad Einarr Skulason:
134. Yiknar ramr i, Rakna,
reksaumr fluga-straumi,
duks hrindr bol, f)ar es bleikir
bifgrund, å stag ritjum.
26. Hvernig skal kenna sol? Svå, at
kalla hana dottur Mundilfara, systur Måna,
 : :

SKALDSKAPARMAL 163

kona Glens, eldr himins ok lopts. Svå

sem kva3 Skiili forsteinsson:
135. Glens be3ja ve3r gy3ju
go3bli3 i vé, si3an
ljos kemr gott, nie3 geislum,
grånserks ofan Måna.
Svå kva3 Einarr Skulason
136. Hvargi es Beita borgar
bålgrimmustum skala
hår of hnossvin orum
heims vafrlogi sveimar.
27. Hvernig skal kenna vind? Svå,
at kalla hann son Fornjots, br63ur ægis
ok elds, brjot vi3ar, ska3i ok bani e3a
hundr e3a vargr vi3ar e3a segls e3a
seglrei3a. Svå sag3i Sveinn i Nor3rsetu-
dråpu
137. Toku fyrst til fjiika
Fornjots synir ljotir.

28. Hvernig skal kenna eld? Svå, at

kalla hann br63ur vinds ok ægis, bana
ok grand vi3ar ok hiisa, Hålfs bani, sol
hiisanna.
29. Hvernig skal kenna vetr? Svå, at
kalla hann son Vindsvals ok bana orma,
hri3mål. Svå kva3 Ormr SteinJ)6rsson:
138. Ræ3 ek f>enna mog manni
Vindsvals una3 blindum.
ir
 : 3

164 SKALDSKAPARMAL

Svå kva5 Åsgrimr:

139. SiggæSir vas si5an
seimorr i I^råndheimi
(J)j69 veit {)inar i3ir)
£>ann orms-trega (sannar).
30. Hvernig skal kenna sumar? Svå,
at kalla son Svåsa9ar ok likn ormanna,
ok gr63r manna. Svå sem kvad Egill
Skallagrimsson
140. Upp skulum orum sverdum,
ulfs tannlitu3r, glitra,
eigum då3 at drygja
i dalmiskunn fiska.
31. Hvernig skal kenna manninn?
Hann skal kenna vi3 verk sin, f>at er
hann veitir e3a J)iggr e3a gerir; hann
må ok kenna til eignar sinnar, {>eirar er
hann å ok svå ef hann gaf, svå ok vi
ættir [)ær, er hann kom af, svå \>ær, er
fra honum komu. —
Hvernig skal hann
kenna vi3 J)essa hluti? Svå, at kalla
hann vinnanda e3a fremjanda fara sinna
e3a athafna, viga e3a sæfara e3a vei3a
e3a våpna e3a skipa. Ok fyrir \>\i at
hann er reynir våpnanna ok vi3r viganna,
alt eitt ok vinnandi, vi3r heitir tré,

reynir heitir ok tré; fæssum heitum

af
hafa skåldin kallat manninn ask e3a hlvn,
 SKALDSKAPARMAL 165

land e5a 63rum vidarheitum karlkend-

um ok kent til viga e5a skipa e3a fjår.
Mann er ok rétt at kenna til allra åsa-
heita; kent er ok vi3 jotna-heiti, ok er
jjat flest hå3 e3a lastmæli. Vel {>ykkir
kent til alfa. Konu skal kenna til alls
kvenbiinaSar, gulls ok gimsteina, ols
e3a vins e3a annars drykkjar, J)ess er
bon selr e3a gefr, svå ok olgagna ok
til

1 il allra J3eira hluta, er henni samir at

vinna e3a veita. Rétt er at kenna hana
svå, at kalla hana selju e3a log |)ess, er
hon mi31ar; en selja e3a log, {>at eru tré.
Fyrii f>vi er kona kolluQ til kenningar
ollum kvenkendum viQarheitum en fyrii
;

J)vf er kona kend til gimsteina e9a gler-

steina, var iat |>at forneskju kvinna-
bunaQr, er kallat var steinasorfi, er J3ær
hofQu å hålsi sér; nu er svå fært til
kenningar, at konan er nu kend vi3 stein
ok vi3 oli steins-heiti. Kona er ok kend
vi5 allar åsynjur e3a valkyrjur e3a
nornir e3a disir. Konu er ok rétt at
kenna vi3 alla athofn sina e3a vi3 eign
e3a ætt.
Hvernig skal kenna gull? Svå, at
32.
kalla J)at eld Ægis ok barr Glasis, haddr
Sifjar, hofu3band Fullu, gråtr Freyju,
 166 SKÅLDSKAPARMÅL

munntal ok rodd ok or5 jotna, dropa

Draupnis ok regn e3a skiir Draupnis
e3a augna Freyju, otrgjold, nau3gjald
åsanna, så3 F) risvalla, haugpak Holga,
7

eldr allra vatna ok handar, grjot ok sker

e3a blik handar.
33. Fyrir hvi er gull kallat eldrÆgis?
t^essi saga er til pess, er fyrr er getit, at
Ægir sotti heimboS til ÅsgarSs, en er
hann var biiinn til heimferSar, på bau3
hann til sin 63ni ok ollum åsum å
priggja månaSa fresti. Til peirar fer3ar
var3 fyrst 63inn ok Njor3r, Freyr, Tyr,
Bragi, Vi3arr, Loki, svå ok åsynjur, Frigg,
Freyja, Gefjun, Ska3i, I3unn, Sif. t^orr
var eigi par, hann var farinn i austrveg
at drepa troll. En er go3in hof3u sezk
i sæti, på lét Ægir bera inn å hallargolf
K sigull,
T
pat er birti ok tysti hollina sem
eldr, ok pat var
par haft fyrir ljos at
hans veizlu, sem Valhollu våru sverSin i

fyrir eld. J*å senti Loki par vifl 611 go3

ok drap præl Ægis, pann er Fimafengr
hét; annarr præll hans er nefndr Eldir.
Ran er nefnd kona Ægis, en niu dætr
peira, svå sem fyrr er ritat. At peiri
veizlu vanzk alt sjålft, bæ3i vist ok 61 ok
611 rei3a, er til veizlunnar purpti. På
 SKALDSKAPARMAL 167

ur3u æsir J)ess varir, at Ran åtti net J)at,

erhon veiddi i menn alla, J)å er å sæ

komu. Nu er j^essi saga til J)ess, hva3an
af J>at er, at gull er kallat eldr e3a ljos
e3a birti Ægis, Rånar e3a Ægis dætra;
ok af J)eim kenningum
nu svå sett, er
at gull er kallat eldr sævar ok allra hans
heita, svå sem Ægir e8a Rån eigu heiti
vi5 sæinn, ok J>a9an af er nu gull kallat
eldr vatna e3a å ok allra årheita. En
J^essi heiti hafa svå farit sem onnur ok
kenningar, at en yngri skåld hafa ort
eptir dæmum enna gomlu skålda, svå
sem st63 i J)eira kvæ3um, en sett si3an
lit i hålfur f>ær, er J)eim J)6ttu likar vi3
[)at, er fyrr var ort, svå sem vatnit er
sænum, en en bekkr ånni;
åin vatninu,
t>vi er J>at kallat nygorvingar alt, er lit
er sett heiti lengra, en fyrr finsk, ok
}>ykkir J)at vel alt, er me3 likendum ferr
ok e31i. Svå kva3 Bragi skåld:
141. Eld of l>åk af jofri
olna bekks, vi3 drykkju,
J)at gaf fjornis fjalla
me3 fylli mér stillis.

34. Hvi er gull kallat barr e3a lauf

Glasis? I ÅsgarSi fyrir durum Valhallar
stendr lundr, så er Glasir er kalla3r, en
 168 SKALDSKAPARMAL

lauf hans alt er gull rautt, svå sem hér

er kveciit at:
142. Glasir stendr
me3 gollnu laufi
fyr Sigtys solum.
Så er vi3r fegrstr me3 go3um ok monn-
um.
35. Hvi er gull kallat haddr Sifjar?
Loki Laufeyjarson hafdi J)at gort til læ-
visi, at klippa hår alt af Sif. En er E'orr
var3 £>ess varr, tok hann Loka ok myndi
lemja hvert bein i honum, å3r hann
svar3i f>ess, at hann skal få af svartålfum,
at peir skulu gera af gulli Sifju hadd
J)ann, er svå skal vaxa sem annat hår.
Eptir f)at for Loki til J)eira dverga, er
heita Ivaldasynir, ok ger3u J)eir haddinn
ok Ski3bla3ni ok geirinn, er 63inn åtti,
er Gungnir heitir. I^å ve3ja3i Loki hof3i
sinu vi3 J>ann dverg, er Brokkr heitir,
hvårt br63ir hans, Sindri, myndi gera
jafngo3a gripi III, sem J)essir våru. En
er f>eir komu til smi3ju, f)å lag3i Sindri
svinskinn i aflinn ok ba3 blåsa Brokk
ok létta eigi fyrr, en hann tæki {Dat or
aflinum, er hann haf3i i lagt. En f)egar
er hann var genginn or smiSjunni, en
hinn bles, J)å settisk fluga ein å hond
 SKALDSKAPARMAL 169

honum ok kroppaQi, en hann bles, sem

å3r, J)ar til er smiQrinn tok or aflinum,
ok var f>at goltr ok var burstin or gulli.
J>vi næst lag3i hann i aflinn gull ok ba5
hann blåsa ok hætta eigi fyrr blæstrin-
um, en hann kvæmi aptr; gekk hann å
braut; en f)å kom flugan ok settisk å
hals honum ok kroppa3i mi hålfu fastara
en å3r, en hann bles, J)ar til er smiQrinn
tok or aflinum gullhring J)ann, er Draupnir
heitir. På lagQi hann jårn i aflinn ok
ba3 hann blåsa ok sagQi, at onytt myndi
verQa, ef blåstrinn felli; J)å settisk flugan
milli augna honum ok
kroppaQi hvarm-
ana, en er bl63it fell i augun, svå at
hann så ekki, J)å greip hann til hendinni
sem skjotast, me3an belgrinn lag3isk ni5r,
ok sveipSi af sér flugunni, ok f)å kom
£>ar smi3rinn ok sag3i, at nu lag3i nær,
at altmyndi onytask, er aflinum var. i

På tok hann or aflinum hamar; fekk

hann £>å alla gripina i hendr br63ur
sinum Brokk ok ba3 hann fara me3 til
AsgarQs ok leysa ve3junina. En er J)eir
Loki båru fram gripina, £>å settusk æs-
irnir å domstola, ok skyldi f>at atkvæåi
standask, sem seg3i 03inn, f^orr, Freyr.
f*å gaf Loki 63ni geirinn Gungni, en
 ;

170 SKALDSKAPARMAL

f>6r haddinn, er Sif skyldi hafa, en Frey

Ski3bla3ni, ok sag3i skyn å ollum grip-
unum, at geirrinn nam aldri sta3ar i lagi,

en haddrinn var holdgroinn, })egar er

hann kom å hofu5 Sif, en Ski3bla3nir
haf5i byr, J)egar er segl kom å lopt,
hvert er fara skyldi, en måtti vefja sam-
an sem duk ok hafa i pungi sér, ef f>at
vildi. I^å bar fram Brokkr sina gripi
hann gaf 63ni hringinn ok sag3i, at ena
niundu hverja nott myndi drjupa af hon-
um åtta hringar jafnhofgir sem hann;
en Frey gaf hann goltinn ok sag3i, at
hann måtti renna lopt ok log nott ok
dag meira en hverr hestr, ok aldri var3
svå myrkt af nott e3a i myrkheimum, at
eigi væri ærit ljos,hann for; svå
f>ar er
tysti af burstinni. På gaf hann I^or
hamarinn ok sag3i, at hann myndi mega
ljosta svå stort sem hann vildi, hvat sem
fyrir væri, at eigi myndi hamarrinn bila,
ok ef hann yrpi honum til, på myndi
hann aldri missa, ok aldri lljiiga svå langt,
at eigi myndi hann sækja heim hond
ok ef f>at vildi, J)å var hann svå litill,
at hafa måtti i var ly ti
serk sér; en J>at

å, at forskeptit var heldr skamt. t^at

var domr f>eira, at hamarrinn var beztr

 SKALDSKAPARMAL 171

af ollum gripunum ok mest vorn i fyrir

hrimj)ursum, ok dæm3u I>eir, at dvergr-
inn ætti veSféit. l^å bau3 Loki at leysa
hofu5 sitt, en dvergrinn sag3i, at J>ess
var engi van. »Taktu mik J)å«, kva8
Loki; en er hann vildi taka hann, J>å var
hann vi3s fjarri. Loki åtti skua J)å, er
hann rann å lopt ok log. f*å ba9 dvergr-
inn t^or, at hann skyldi taka hann, en
hann ger3i svå. På vildi dvergrinn
hoggva af hofuQ hans, en Loki sag3i, at
hann åtti hofuQit, en eigi hålsinn. På
tok dvergrinn |)veng ok knif ok vill
stinga rauf å vorrum Loka ok vill rifa
saman munninn, en knifrinn beit ekki.
På mælti hann, at betri væri J)ar air
broQur hans, en jafnskjott sem hann
nefndi hann, f)å var J)ar alrinn, ok beit
hann varrarnar rifa3i hann saman varr-
;

arnar, ok reif Loki or æsunum. Så

f)vengr, er mu3rinn Loka var saman
rifa3r, heitir Vartari.
Hér heyrir,
36. at gull er kent til hoi-
u3bands Fullu, er orti Eyvindr skålda-
spillir:

143. Fullu skein å fjollum

fallsol bråavallar
 :

172 SKALDSKAPARMAL

Ullar kjols of allan

aldr Håkonar skaldum.
37. Gull er kallat gråtr Freyju, sem
fyrr er sagt. Svå kvad Skuli I^orsteinsson
144. Margr of hlaut of morgin
mor3elds, par es val feldum,
Freyju tår at fleiri
fårbj63r; at par vårum.
Ok sem kva3 Einarr Skulason:
145. f*ar es Mardallar milli,
meginhurSar, liggr skur3a,
Gauts berum galla prutinn,
gråtr, dalreySar låtri.
Ok hér hefir Einarr enn kent svå Freyju,
at kalla hana mo3ur Hnossar e5a konu
63s, svå sem hér:
146. Eigi pverr fyr augna
03s bedvinu R63a
ræfrs (eignisk svå) regni
ramsvell (konungr elli).

Ok enn svå:
147. HroQrbarni knå ek Hornar
(hlutum d) ran grip) styra,
T

brandr prymr gjålfrs å grandi

gollvifi3u, hlifar;
(så3s) berr sinnar m63ur
(svans unni mér gunnar
 SKALDSKAPARMAL 173

fostrgæQandi FroSa),
Freys nipt bråa driptir.
Hér getr ok J>ess, at Freyju må svå kenna,
at kalla hana systur Freys. Ok enn svå:
148. N^t bu5umk (Njar5ar dottur)
nålægt vas J>at skala,
(vel of hrésa ek J)vi) visa,
vorn, sævar, 611 (barni).
Hér er hon kolluQ dottir Njar3ar. Ok
enn svå:
149. Gaf, så es erring ofrar,
égnpruQr Vana-briiQar
J>ing Våfa3ar J)røngvir
J)r6ttoflga mér dottur;
rikr leiddi mey mækis
motvaldr å be3 skaldi
Gefnar, gl63um drifna,
Gautreks, svana brautar.
Hér hon kollu3 Getn ok Vanabriidr.
er
Til allra heita Freyju er rétt at kenna
gråtinn ok kalla svå gullit, ok å marga
lund er J)essum kenningum breytt, kallat
hagl e3a regn e3a él e3a dropar e3a
skiirir e3a forsar augna hennar e3a kinna
e3a hlyra e3a brå e3a hvarma.
38. Hér må ^at heyra, at kallat er or3
e5a rodd jotna gullit, svå sem fyrr er
sagt. Svå kva3 Bragi skåld:
 u

174 SKALDSKAPARMAL

150. t^ann åtta ek vin verstan

vastrodd en mér baztan
Ala undirkiilu
6ni3ra3an f>ri3ja.
Hann kalla3i stein vasta undirkiilu, en
jotun Åla steinsins, en gull rodd jotuns.
39. Hver er sok til {)ess, at gull er
kallat otrgjold? —
Svå er fra sagt, at £>å
er æsir foru at kanna heim, 63inn ok
Loki ok Hænir, f>eir komu at å nokk-
urri ok gengu me3 anni til fors nokkurs,
ok vid forsinn var otr einn ok haf3i tekit
lax or forsinum ok at blundandi. f*å tok
Loki upp stein ok kasta3i at otrinum ok
laust i hofu3 honum. £*å brosa3i Loki

vei5i sinni, at hann hef3i veitt i einu

hoggvi ok lax; toku £>eir £>å laxinn
otr
ok otrinn ok båru eptir sér, komu |}å at
bæ nokkurum ok gengu inn; en så bii-
andi er nefndr Hrei5marr, er |3ar bjo, hann
var mikill fyrir sér ok mjok fjolkunnigr;
beiddusk æsir at hafa f>ar nåttstaQ ok
kvåSusk hafa me3 sér vist ærna ok synd
buandanum vei3i sina. En er HreiQmarr
så otrinn, J)å kallaSi hann sonu sina,
Fåfni ok Regin, ok segir, at Otr, br63ir
l^eira, var drepinn ok svå, hverir £>at
hofcki gort. Nu ganga peir fe9gar at ås-
 SKALDSKAPARMAL 175

unum ok taka £>å hondum ok binda ok

segja J3å nm otrinn, at hann var sonr
HreiQmars. Æsir bjoQa fyrir sik fjorlausn,
svå mikit fé, sem HreiQmarr sjålfr vill å
kve3a, ok var9 J>at at sætt med J)eim ok
bundit svardogum. På var otrinn fleginn;
tok HreiQmarr otrbelginn ok mælti vid
|)å, at JDeir skulu fylla belginn af rau3u
gulli ok svå hylja hann allan, ok skal J^at
vera at sætt J)eira. På sendi 03inn Loka
i Svartålfaheim, ok kom hann til dvergs
J)ess, er heitir Andvari; hann var fiskr i
vatni ok tok Loki hann hondum ok lag3i
å hann fjorlausn alt J3at gull, er hann
åtti i steini sinum; ok er f>eir koma i

steininn, f)å bar dvergrinn fram alt gull,

f>at er hann åtti, ok var f>at allmikit fé.
f*å svipti dvergrinn undir hond sér ein-
um litium gullbaug; J)at så Loki ok bad
hann fram låta bauginn. Dvergrinn ba5
hann eigi bauginn af sér taka ok lézk
mega æxla sér fé af bauginum, ef hann
heldi. Loki kva5 hann eigi skyldu hafa
einn penning eptir ok tok bauginn af
honum ok gekk lit, en dvergrinn mælti^
at så baugr skyldi vera hverjum hofuQs-
bani, er ætti. Loki segir, at honum Jbotti

J)at vel, ok sag5i, at J>at skyldi haldask

 176 SKÅLDSKAPARMÅL

mega fyrir J)vi, så formåli, at hann skyldi

flytja JDeim til eyrna, er på tæki vi3.
For hann i braut ok kom til Hrei3-
mars ok svndi 63ni aullit; en er hann så
bauginn, på syndisk honum
ok tok fagr
hann af fénu, en greiddi HreiQmari gullit.
På fyldi hann otrbelginn, sem mest måtti
hann, ok setti upp, er fullr var; gekk på
63inn til ok skyldi hylja belginn me3
gullinu, ok på mælti hann vi3 HreiQmar,
at hann skal sjå, hvårt belgrinn er pi\

allr huldr; en Hrei3marr leit å vandliga

ok så granahår ok ba3 J>at hylja, en
eitt

at 65rum kosti væri lokit sætt f>eira. t*å

dro 63inn fram bauginn, ok huldi grana-
hårit ok sag3i, at på våru })eir lausir fra
otrgjoldunum. En er OQinn haf3i tekit
geir sinn, en Loki skua sina, ok Jmrptu
på ekki at ottask, på mælti Loki, at J)at
skyldi haldask, er Andvari haf3i mælt, at
så baugr ok f>at gull skyldi ver9a J>ess
bani, er ætti, ok f>at helzk si9an. Nu er
sagt, at hverju gull er otrgjold kallat e3a
nauQgjald åsanna e3a rogmålmr.
Hvat er fieira at segja frå gullinu?
40.
Hrei3marr tok på gullit at sonargjoldum,
en Fåfnir ok Reginn beiddusk af nokkurs
i broQurgjold. Hrei3marr unni £>eim
 SKALDSKAPARMAL 177

enskis pennings af gullinu. I^at var3

oråd £>eira bræ3ra, at {^eir dråpu fodur
sinn til gullsins. På beiddisk Reginn, at
Fåfnir skyldi skipta gullinu i helminga
me9 J)eim. Fåfnir svarar svå, at litilvan
var, at hann myndi midla gullit vi3 br65ur
sinn, er hann drap fodur sinn til gullsins,
ok ba3 Regin fara braut, en at odrum
kosti myndi hann fara sem Hrei3marr.
Fåfnir haf3i J)å tekit hjålm, er Hrei3marr
hafSi ått, ok setti å hofud sér, er kalladr
var ægishjålmr, er 611 kvikvendi hrædask,
er sjå, ok sver3 }}at, er Hrotti heitir.
Reginn hafåi J)at sverd, er Refill er kall-
adr; ilySi hann J)å braut, en Fåfnir for
upp å GnitaheiSi ok ger3i sér J>ar bol ok
brask i ok lag3isk å gullit,
ormsliki en
Reginn for J)å til Hjålpreks konungs å I^joQi
ok ger3isk J)ar smi3r hans. På tok hann
J>ar til fostrs Sigurd, son Sigmundar, sonar
Volsungs, ok son Hjordisar, dottur Eylima.
Sigur3r var ågætastr allra herkonunga af
ætt ok afli ok hug. Reginn sag3i honuni
til, hvar Fåfnir lå å gullinu, ok eggjaQi
hann at sækja gullit. f*å gerQi Reginn
sverd J)at, er Gramr heitir, er svå var
hvast, at Sigurdr brå nidr i rennanda
vatn, ok tok i sundr ullarlagd, er rak
12
 178 SKALDSKAPARMAL

fyrir strauminum at sverdsegginni. P\i

næst klauf Sigurdr stedja Regins ofan i
stokkinn med sverdinu. Eptir |)at foru
}>eir Sigurdr ok Reginn å Gnitaheidi; |)å

grof Sigurdr grof å veg Fåfnis ok settisk

£>ar En er
i. Fåfnir skreid til vats ok
hann kom yfir grofna, J>å lagdi Sigurdr
sverdinu i gognum hann, ok var f>at

hans hani. Kom Reginn at ok sagdi,

J)å
at hann hefdi drepit brodur hans, ok
baud honum J^at at sætt, at hann skyldi
taka hjarta Fåfnis ok steikja vid eld, en
Reginn lagdisk nidr ok drakk blod Fåfnis
ok lagdisk at sofa. En er Sigurdr steikSi
hjartat ok hann hugdi, at fullsteikt myndi,
ok tok å fingrinum, hvé hart var; en er
fraudit rann or hjartanu å fingrinn, {3a
brann hann ok drap fingrinum munn i

sér; en er hjartablodit kom å tunguna,

J)å kunni hann fuglsrodd ok skildi, hvat

igdurnar sogdu, er såtu vidnum; })å i

mæl ti ein:
151. f*ar sitr Sigurdr
sveita stokkinn,
Fåfnis hjarta
vid funa steikir;
spakr £>ætti mér
spillir bauga,
 SKALDSKAPARMAL 179

ef fjorsega
frånan æti.
152. f*ar liggr Reginn — kva3 onnur,
ræ3r umb vi3 sik,
vill tæla mog,
|)ann es truir hånum;
berr af rei5i
rong or3 sanian,
vill bolvasmiQr

broQur hefna.
På gekk SigurSr til Regins ok drap hann,
en si3an til hests sins, er Grani heitir,
ok rei3, til hann kom til bols
f>ess er
Fåfnis, tok f)å upp gullit ok batt i klyfjar
ok lagQi upp å bak Grana ok steig upp
sjålfr ok rei3 på lei3 sina. Nu er J>at
sagt, hver saga til er J)ess, at gullit er
kallat bol e3a bygg3 Fåfnis e3a målmr
Gnitahei3ar e3a byr3r Grana.
41. På rei3 Sigurdr til £>ess er hann
fann å fjallinu hus; J)ar svaf inni ein
kona ok hafQi su hjålm ok brynju; hann
brå sverSinu ok reist brynjuna af henni;
|)å vaknaQi hon ok nefndisk Hildr; hon

er kollud Brynhildr, ok var valkyrja.

SigurSr rei3 ]3a5an ok kom til pess
konungs, er Gjiiki hét; kona hans er
nefnd Grimhildr; born J)eira våru pau
12*
 180 SKALDSKAPARMAL

Gunnarr, Hogni, Gudrun, Gudny; Gotth-

ormr var stjiipson Gjuka. f*ar dvald-
isk Sigurdr langa hri3; \rd fekk hann
Gudrunar Gjiikadottur, en Gunnarr ok
Hogni sorusk brædralag i vid Sigurd.
Wi næst foru Sigurdr ok Gjukasynir
|>eir

at bidja Gunnari konu til Atla Budla-

sonar Brynhildar, systur hans; hon sat
å Hindafjalli, ok var um sal hennar vafr-
logi, en hon hafdi {)ess heit strengt, at
eiga J>ann einn mann, er fjordi at rida
vafrlogann. På ri9u peir Sigurdr ok
Gjukungar, {)eir eru ok kalladir Niflung-
ar, upp å ok skyldi [>å Gunnarr
fjallit,

rida vafrlogann; hann atti hest |)ann, er

Goti heitir, en så hestr f>ordi eigi at
hlaupa i eldinn. t*å skiptu peir litum,
Sigurdr ok Gunnarr, ok svå nofnum,
pvi at Grani vildi undir engum manni
ganga nema Sigurdi. På hljop Sigurdr
å Grana ok reid vafrlogann. E*at kveld
gekk hann at brudhlaupi med Brynhildi.
En er J>au komu sæing, {3a dro hann
i

sverdit Gram or slidrum ok lagdi milli i

£>eira. En at morni |)å er hann stod

upp ok klæddi sik, J)å gaf hann Bryn-
hildi at linfé gullbauginn, £>ann er Loki
hafdi tekit af Andvara, en tok af hendi
 SKALDSKAPARMAL 181

henni annan baug til minja. Sigurdr

hljop \)å å ok rei8 til félaga
hest sinn
sinna; skipta |)eir Gunnarr f>å aptr lit-
um ok foru heim til Gjiika me3 Bryn-
hildi. Sigurdr åtti II born med GuSrunu,
Sigmund ok Svanhildi. t^at var eitt
sinn, at Brynhildr ok Gu3run gengu til
vats at bleikja hadda sina. f*å er J>ær
komu til årinnar, })å 63 Brynhildr ut å
åna fra landi ok mælti, at hon vildi eigi
bera hofu3 sér ]oat vatn, er rynni or
i

håri GuSrunu, |)vi at hon åtti buanda

hugadan betr. E'å gekk Gu3run å åna
eptir henni ok sag3i, at hon måtti fyrir
pvi \>yå ofarr sinn hadd i ånni, at hon
åtti })ann mann, er eigi Gunnarr ok engi
annarr i veroldu var jafnfrækn, }:>vi at
hann vå Fåfni ok Begin ok tok arf eptir
bå3a J)å. På svarar Brynhildr: »meira
var J)at vert, er Gunnarr rei3 vafrlogann,
en Sigur3r J)or3i eigi«. På hlo GuSriin
ok mælti: »ætlar f)u, at Gunnarr ri3i
vafrlogann. Så ætlak at gengi i rekkju
hjå J)ér, er mér gaf gullbaug J>enna; en
så gullbaugr, er }>u hefir å hendi ok \m
])ått at linfé, hann er kalla3r Andvara-
nautr, ok ætlak, at eigi sotti Gunnarr
hann å Gnitahei3i«. I^å |)agna3i Bryn-
 182 SKALDSKAPARMAL

hildrok gekk heim. Eptir f>at eggjadi

hon Gunnar ok Hogna at drepa Sigurd;
en fyrir J)vi at J>eir våru eidsvarar Sig-
urdar, eggjudu J)eir til Gotthorni,
£>å
brodur sinn, at drepa Sigurd; hann lagdi
Sigurd sverdi gognum sofanda; en er
i

hann fekk sårit, f>å kastadi hann sverd-

inu Gram eptir honum, svå at sundr
sneid midju manninn. f*ar fell Sigurdr
i

ok sonr hans ))révetr, er Sigmundr hét,

er ])eir dråpu. Eptir |)at lagdi Bryn-
hildr sik sverdi ok var hon brend med
Sigurdi, en Gunnarr ok Hogni toku J)a
Fåfnisarf ok Andvaranaut ok rédu på
londum. Atli konungr Budlason, brodir
Brynhildar, fekk J)å Gudriinar, er Sig-
urdr hafdi atta, ok åttu ])au horn. Atli
konungr baud Gunnari ok Hogna,
til sin
en Joeir foru at heimbodinu. En ådr
J)eir foru heiman, J)å iålu \>eiv gu Hit
Fåfnisarf Rin, ok heflr J>at gull aldri
i

sidan fundizk. En Atli konungr hafdi

J)ar lid fyrir ok bardisk vid |)å Gunnar
ok Hogna, ok urdu J>eir handteknir; let
Atli konungr skera hjarta or Hogna
kykum; var |}at hans bani; Gunnari let
hann kasta i ormgard, en honum var
fengin leyniliga harpa ok slo hann med
 SKALDSKAPARMAL 183

tånum, f>vi at hendr hans våru bundnar,

en svå lék hann horpuna, svå at allir
ormarnir sofnu3u, nema su na3ra, er
rendi at honum ok hjo svå fyrir flag-
brjoskat, at hon steyp3i hofSinu inn i

holit ok hangSi hon å lifrinni, J)ar til er

hann do. Gunnarr ok Hogni eru kall-
a3ir Niflungar ok Gjiikungar; fyrir pvi
er gull kallat Niflunga-skattr e3a arfr.
[Litlu si8arrdrap Gu3run två sonu sina
ok lét gera me3 gulli ok silfri boråker
af hausum £>eira, ok på var gort erfi
Niflunga. At J)eiri veizlu lét GuSriin
skenkja Atla konungi me9 |)eim borå-
kerum mjo3 ok var blandit vi3 bl63i
sveinanna, en hjortu \>eiva lét hon steikja
ok få konungi at eta; en er |>at var gort,
|)å hon honum sjålfum me3 morg-
sag3i
um ofogrum oråum. Eigi skorti J)ar å-
fenginn drykk, svå at flest folk sofnaQi
J)ar sem sat. A f>eiri nott gekk hon til
konungs, er hann svaf, ok me3 henni
sonr Hogna, ok vågu at honum; J)at var
hans bani. t^å skutu |)au eldi i hollina,
ok brann J)at folk, er f>ar var inni.
Eptir |)at for hon til sjåvar ok hljop å
sæinn ok vildi t}aia sér, en hana rak yfir
fjoråinn, kom f)å å f>at land, er åtti
 184 SKALDSKAPARMAL

Jonakr konungr. En er hann så hana,

tok hann hana til sin ok fekk hennar;
åttu pau III sonu, er svå hétu, Sorli,
Ham3ir, Erpr; peir våru allir svartir
sem hrafn å hårs-lit sem Gunnarr ok
Hogni ok a5rir Niilungar. I^ar fæddisk
upp Svanhildr, dottir Sigurdar sveins, ok
var allra kvinna fegrst. f^at spurdi
Jormunrekkr konungr hinn riki; hann
sendi son sinn, Randvé, at hi3ja hennar
sér til handa. En er hann kom til Jonakrs,
|)å var Svanhildr seld honum i hendr;
skyldi hann færa hana Jormunrekki
3
konungi. I å sag3i Bikki jarl, at pat var
hetr Randvér
fallit, at ætti Svanhildi, er
hann var ungr ok hæSi }kui, en Jormun-
rekkr var gamall. I^etta rå9 lika3i peim
vel hinum ungum monnum. Fvi næst
sag9i Bikki petta konungi. Jorm- På let

unrekkr konungr taka son sinn ok

lei5a til gålga. På tok Randvér hauk
sinn ok plokkadi af fjadrarnar ok ha5
senda fe3r sinum; på var hann hengdr.
En er Jormunrekkr konungr så haukinn,
på kom honum i hug, at svå sem haukr-
inn var ofleygr ok fja9rlauss, svå var
riki hans ofært, er hann var gamall ok
sonlauss. f*å leit Jormunrekkr konungr
 SKALDSKAPARMAL 185

Svanhildi, hann rei3 or skogi fra

er
vei3um, hvar hon sat at haddbliki; f>å
ri3u {)eir å hana ok trådu hana undir
hestafotum til bana. En er |)etta spur3i
Gu3riin, £>å eggja3i hon sonu sina til

hefndar eptir Svanhildi. En er |>eir

bjoggusk til fer3ar, })å fekk hon J)eim
brynjur ok hjålma svå sterka, at eigi
mundi jårn å festa. Hon lagSi rå3 fyrir
J)å, at |)å er J>eir kvæmi til Jormunrekks
konungs, at fæir skyldu ganga of nott
at honum sofanda; skyldi Sorli ok Ham3ir
hoggva af honum hendr ok fætr, en
Erpr hofuSit. En er f>eir komti å lei3,
}3å spurQu J)eir Erp, hver Ii5sem8 J)eim
myndi at honum, Jormun-
ef J>eir hitti
rekk konung. Hann svarar, at hann
myndi veita J)eim {3vilikt sem hond fæti.
f*eir segja, at ]}at var alls ekki, at fotr
styddisk vi3 hond. f^eir våru svå rei3ir
m63ur sinni, er hon haf3i leitt }3å lit
me3 heiptyrQum, ok ]3eir vildu gera [>at,
er henni J)ætti verst, ok dråpu Erp, \)vi

at hon unni honum mest. Litlu si3arr,

er Sorli gekk, skri3na3i hann 63rum
fæti, studdi sik me3 hendinni; \)å mælti
hann: »veitti mi hondin fcetinum; betr
væri mi, at Erpr liiQi«. En er J)eir komu
 :

180 SKÅLDSKAPAHMÅL

til Jormunrekks konungs of nott, })ar

sem hann svaf, ok hjoggu af honuni
hendr ok fætr, |)å vaknadi hann ok
kalladi å menn sina, ba3 J>å vaka. E*å
mælti HamQir: »af myndi nii hofuQit, ef
Erpr lifåi«. f*å stodu upp hirdmenninir
ok sottu J)å ok fengu eigi sott J)å me3
våpnum. rå kalladi Jdrmunrekkr, at ])å
skal berja grjéti; var svå gort. f*ar fellu
J>eir Sorli ok HamQir; ])å var ok dau5
611 ætt ok afkvæmi Gjiika. Eptir Sigurd
svein lifåi dottir, er Åslaug hét, er fædd
var at Heimis Hlymdolum, ok eru
i

J)a3an ættir komnar storar. Svå er sagt,

at Sigmundr Volsungsson var svå mått-
ugr, at hann drakk eitr ok sakaQi ekki,
en Sinfjotli, sonr hans, ok Sigurdr våru
svå har9ir å hiidna, at på sakadi ekki
eitr, at titan kvæmi å |3å bera; |)vi hefir
Bragi skåld svå kveQit
153. f*å es torns Litar flotna

å fangbo5a ongli
hrøkkviåll of hrokkinn
hekk Volsunga drekku.
Eptir |)essum sogum hafa flest skåld ort
ok tekit ymsa J3åttu. Bragi hinn gamli
orti nm fall Sorla ok Ham5is i dråpu
peiri, er hann orti um Ragnar loQbrok.
 SKALDSKAPARMAL 187

154. Knåtti e3r vi5 illan

Jormunrekr at vakna
me3 dreyrfåar drottir
draum sverQa flaumi;
i

rosta var3 i ranni

Randvés hofudni&ja,
J)å hefnSu
es hrafnblåir
harma Erps of barmar.
155. Flaut of set vi5 sveita
soknar alfs i golfi
hræva dogg, {>ars hoggnar
hendr sem fætr of kendusk,
fell i b!69i blandinn
brunn olskåla (runna
£>at es å Leifa landa
laufi fått) at hofSi.
156. t^ar svå at ger3u gyrdan
golfholkvis så fylkis
segls naglfara siglur
saums andvanar standa;
ur3u snemst ok Sorli
samråda J>eir Hamdir
hor3um her3imylum
Hergauts vinu barflir.
157. Mjok lét ståla støkkvir
styQja Gjiika niQja
flaums, J)å es fjorvi næma
Foglhildar mim vildu,
 188 SKALDSKAPAKMAL

ok blåserkjar birkis
(hall) fagrgotu allir
(ennihogg ok eggjar)
Jonakrs sonum launa.
158. I^at sék fall å fogrum
ilotna randar l)otni;
Ræs gåfumk reidar måna
Ragnarr ok fjol9 sagna.]
42. Hvi er gull kalla t mjol Fréfla?
Til J>ess er saga sjå, at Skjoldr hét sonr
69ins, er Skjoldungar eru fra komnir;
hann haf9i atsetu ok ré9 londum, })ar
sem nu er kollud Danmork, en på var
kallat Gotland. Skjoldr ålti |)ann son,
er Fri31eifr hét, er londum ré3 eptir hann.
Sonr FriSleifs hét Fr63i; hann tok kon-
ungdom
r
eptir fo5ur sinn i J)ann ti3, er
Agiistus keisari lagQi fri3 of heim allan;
J3a var Kristr borinn. En fyrir ]ni at
Fr63i var allra konunga rikastr å norSr-
londum, J)å var honum kendr fridrinn
nm danska tungu, ok kalla menu
alla
joat Fr63afri3. Engi ma3r granda3i 63r-
um, pott hann hitti fyrir ser fo3urbana
e3a broSurbana lausan e3a bundinn.
3
I å var ok engi J>j6fr e3a rånsma3r, sva
at gullhringr einn lå å Jalangrs-hei5i lengi.
Fr63i konungr sotti heimboS i SviJ)jo3
 SKALDSKAPARMAL 180

til J)ess konungs, er Fjolnir er nefndr;

på keypti hann ambåttir II, er hétu Fenja
ok Menja; pær våru miklar ok sterkar. I
|>ann tima fansk i Danmorku kvernsteinar
II svå miklir, at engi var svå sterkr, at
dregit gæti; en su nåttiira fylg3i kvern-
unum, at |)at molsk å kverninni, sem så
mælti fvrir, er mol. Su kvern hét Grotti.
Hengikjoptr er så nefndr, er Fr63a kon-
ungi gaf kvernina. FroQi konungr lét
lei3a ambåttirnar til kvernarinnar ok ba3
}3ær mala gull, ok svå gerdu |)ær, molu
fyrst gull ok fri9 ok sælu Fr69a; på gaf
hann ^eim eigi lengri hvild e3a svefn
en gaukrinn J)ag9i e3a hljoQ måtti kve3a.
^at er sagt, at pær kvæ3i lj63 |)au, er kallat
er Grottasongr ok er [)etta upphaf at:
159. Nu erum komnar
til konungs hiisa
framvisar tvær
Fenja ok Menja;
})ær 'ro at Fro3a
FriSleifs sonar,
måtkar meyjar,
at mani hafdar.
Ok å3r létti kvæSinu, molu J)ær her at
Fr63a, svå at å Jjeiri nott kom J)ar så
sækonungr, er Mysingr hét, ok drap
 190 SKÅLDSKAPARMÅL

Fr63a, tok h erfang mikit; |3å lag3isk

J)ar
Fr63afri3r. Mysingr hafSi me3 sér Grotta
ok svå Fenju ok Menju ok ba3 J)ær
mala salt; ok at midri nott spurdu J)ær,
ef eigi leiddisk M^singi salt. Hann ba3
|)ær mala lengr. t^ær molu litla hri5,
å3r ni3r sokk skipit, ok var j)ar eptir
svelgr i hafinu, er særinn fellr i kvernar-
augat. var3 sær saltr.
I^å
Grottasongr [1. visa å bis. 189],
160. [ker at lu3ri
leiddar våru
ok grjots grja
gangs of beiddu;
hét hvarigri
bvil3 né yndi,
a3r hann heyrfli
hljom ambatta.
161. f>ær J>yt J>ulu
£>6gnborfinnar,
»leggjum lu3ra,
léttum steinum«;
ba3 hann enn meyjar
atpær mala skyldi.
162. Sungu ok slungu
snuSgasteini,
svå at Fr63a man
flest sofnadi;
 SKALDSKAPAKMAL 191

J)åkva3 J)at Menja,

vas til meldrs komin,
163. »Au9 molum Fr63a,
molum alsælan,
molum fjol3 féar
å fegins-lii3ri,
siti hann å au3i,
sofi hann å diini,
vaki hann at vilja,
f)å es vel malit.
164. Hér sky li engi
63rum granda,
til bols bua,
né til bana orka,
né hoggva J>vi
hvossu sver5i,
\)6 at bana broQur
bundinn finni«.
165. En hann kva8 ekki
or3 et fyrra:
»sofi3 eigi {rit,

né of sal gaukar,
e3a lengr en svå
lj63 eitt kve3ak«.
166. Vasattu, Fr63i,
fullspakr of J)ik,

målvinr manna,
es Jdu man keyptir;
192 SKALDSKAPARMAL

kauss J)ii at afli

ok at ålitum,
en at ætterni
ekki spurdir.
167. Har3r vas Hrungnir
ok hans faQir;
po vas t^jazi
f>eim oflgari,
I3i ok Aurnir,
okrir nidjar,
bræ5r bergrisa,
J)eim erum bornar.
168. Kæmia Grotti
or grjå fjalli,

né så enn hardi
hallr or jor5u,
né mæli svå
mær bergrisa,
ef vissi vit
vætr til hennar.
169. Yér vetr niu
vårum leikur
oflgar alnar
fyr jor3 ne3an,
st63u meyjar
at meginverkum,
fær5um sjålfar
setberg or sta3.
 SKALDSKAPARMAL UK

170. Veltum grjoti

of garå risa,
svå at fold fyrir
for skjålfandi;
svå sløngdum vit
snuQgasteini,
hofgahalli,
at halir toku.
171. En vit sidan
å SviJ)j69u
framvisar tvær
i folk stigum;
beiddum bjornu,
en brutum skjoldu,
gengum i gegnum
gråserkjat li9.

172. Steyp3um stilli,

studdum annan,
veittum goQum
Gotthormi li3,

vasa kyrrseta,
å3r Kniii felli.
173. Fram heldum £>vi

J)au misseri,
at vit at koppum
kendar vårum;
£>ar skorQu vit
skorp nm geirum
13
191 SKALDSKAPARMAL

bl63 or benjum
ok brand ru3um.
174. Nu erum komnar
tilkonungs hiisa
miskunnlausar
ok at mani hafQar;
aurr etr iljar,

en ofan kul3i,
drogum dolgs sjotul;
daprt es at Fr63a.
175. Hendr skulu hvilask,
hallr standa mim;
malit hef ek fyr mik,
mitt of létti;

nu muna hondum
hvilQ vel gefa,
å5r fullmalit
Fr69a ^ykki.
176. Hendr skulu holåa
har9ar trjonur,
våpn valdreyrug,
vaki J)ii, FroQi,
vaki {du, FroQi,
ef J)ii vill hly3a
songum okrum
ok sogum fornum.
177. Eld sé ek brinna
fyr austan borg,
 SKALDSKAPARMAL 195

vigspjoll vaka,
mun viti kalla5r;
£>at

mun herr koma

hinig af bragQi,
ok brenna bæ
fyr bu31ungi.
178. Munat {m halda
HleiQrar stoli,

rau3um hringum
né regingrjoti;
tokum å mondli,
mær, skarpara.
Emma valmar
i valdreyra.
179. Mol mins foQur
mær ramliga,
|)vi at hon feig3 fira
fjolmargra så;
stukku storar
ste3r fra liiQri
jårni var3ar.
Molum enn framarr.
180. Molum enn framarr!
Mun Yrsu sonr,
ni3r Hålfdanar,
hefna FroQa;
så mun hennar
heitinn ver3a
13*
 196 SKALDSKAPARMAL

burr ok broQir.
Vitum bå3ar £>at.
181. Molu meyjar,
megins kostuSu,
oru ungar
i j6tunm65i;

skulfu skaptré
skauzk lu3r ofan,
hraut enn hofgi
hallr sundr i tvau.
182. En bergrisa
bru3r or3 of kvad:
»malit hofum, FroSi!
senn munum hætta,
hafa fullstadit
flj65 at meldri«.
Einarr Skulason kva5 svå:
183. Fra ek, at FroSa meyjar
fullgoliga molu,
lætr stillir grib golli,
grafvitnis be3, slitna;
(mjuks) bera minnar øxar
meldr £>ann, vi3 hlyn feldrar,
(konungs dyrkar fé) Fenju
fogr hlyr (bragar styri).
Svå kvad Egill:
184. GlaSar flotna fjol
vi 3 Fr63a mjol.J
 SKALDSKAPARMAL 197

43. Hvi er gull kallat så3 Kraka?

Konungr einn Danmork er nefndr Hrolfr
i

kraki; hann var ågætastr fornkonunga

fyrst af mildi ok fræknleik ok litillæti.
f>at er eitt mark um litillæti hans, er
mjok er fært fråsagnir, at einn litill
i

sveinn ok fåtækr er nefndr Voggr; hann

kom i konimgs; J)å var kon-
holl Hrolfs
ungrinn ungr at aldri ok grannligr å voxt.
3
I å gekk Voggr fyrir hann ok så upp å
hann. På mælti konungr: »hvat viltu
mæla, sveinn, er {du sér å mik?« Voggr
segir: »f)å er ek var heima, heyrSak sagt,
at Hrolfr konungr at Hlei3ru var mestr
maSr å NorQrlondum, en nu sitr hér i
håsæti kraki einn litill, ok kalli3 ér hann
konung«. I^å svarar konungr: »J)u, sveinn,
hefir gefit mér nafn, at ek skal heita
Hrolfr kraki; en J)at er titt, at gjof skal
fylgja nafnfesti. Nu sé ek J)ik enga gjof
liafa til at gefa mér at nafnfesti, J)å er
mér sé |)ægilig; nu skal så gefa 63rum,
er til hefir«, tok gullhring af hendi sér ok
gaf honum. t^å mælti Voggr: »gef J)u
allra konunga heilastr, ok J>ess strengi
ek heit, at ver3a f)ess manns bani, er
jrinn banama3r verdr«. l^å mælti kon-
ungr ok hlo vi3 : »litlu ver9r Voggr feginn«.
 198 SKALDSKAPARMAL

Annat mark var f>at sagt fra Hrolfi kraka

um fræknleik hans, at konungr ré3
så
fyrir Uppsolum, er Adils hét; hann åtti
Yrsu, m63ur Hrolfs kraka. Hann hafSi
osætt vi3 J)ann konung, er ré3 fyrir
Noregi, er Åli hét. £>eir stefndu orrostu
milli sin å isi vats |}ess, er Væni heitir.
A3ils konungr sendi bo3 Hrolfi kraka,
magi sinum, at hann kvæmi til lidveizlu
vi5 hann, ok hét måla ollum her hans,
me3an |)eir væri ferSinni, en konungr
i

sjålfr skyldi eignask III kostgripi, \)A er

hann køri af SviJdjoQ. konungrHrolfr
måtti eigi fara fyrir 6fri3i J)eim, er hann
åtti vi3 Saxa, en \)6 sendi hann A3ilsi

berserki sina XII; J)ar var einn Bo3var-

Bjarki ok Hjalti hugpru3i, Hvitserkr hvati,
Vottr, Véseti, |)eir bræ3r Svipdagr ok
BeiguSr. I ]3eiri orrostu fell Åli konungr
ok mikill hluti li3s hans. f*å tok A3ils
konungr af honum dau3um hjålminn
Hildisvin ok hest hans Hrafn. f^å beidd-

usk }3eir berserkir Hrolfs kraka at taka

måla sinn, III pund gulls hverr J3eira,

ok um fram beiddust {)eir at flytja Hrolli

kraka kostgripi |)å, er f>eir handa
kuru til

honum; J)at var hjålmrinn Hildigoltr ok

brynjan Finnsleif, er å hvårigu festi jårn,
 SKALDSKAPARMAL 199

ok gullhringr så, er kalla3r var Sviagriss,

er ått hofQu langfe3gar A3ils. En kon-
ungr varnaQi allra gripanna ok eigi heldr
galt hann målann; foru berserkir brant
ok un3u illa sinum hlut, sog3u svå biiit
Hrolfi kraka; ok jafnskjott byrjaQi hann
fer3 sina til Uppsala, ok er hann kom
skipum sinum i åna Fyri, J)å rei3 hann
til Uppsala ok me3 honum XII berserkir

hans, allir griSalausir. Yrsa, m63ir hans,

fagnaQi honum ok fylg3i honum til her-
bergis ok eigi til konungs hallar; våru
\)å gorvir eldar fyrir J>eim ok gefit 61 at
drekka. På komu menn A3ils konungs
inn ok båru ski3 å eldinn ok ger3u svå
mikinn, at klæ3i brunnu af J)eim Hrolfi
ok mæltu: »er £>at satt, at Hrolfr kraki ok
berserkir hans flyja hvårki eld né jårn?«.
I^å hljop Hrolfr kraki upp ok allir J>eir.
På mælti hann:
185. Aukum enn elda
at AQils hiisum,
tok skjold sinn ok kasta3i å eldinn ok
hljop yfir eldinn, me3an skjoldrinn brann,
ok mælti enn:
186. Flyra så eld,
er yfir hleypr.
Svå for hverr at 63rum hans manna,
 200 SKALDSKAPARMAL

toku f>å ok, er eldinn hof3u aukit, ok

kostuSu å eldinn. På kom Yrsa ok fekk
Hrolfi kraka d)Tshorn, fult af gulli, ok
[)ar me3 hringinn Sviagris ok ba9 J>å
braut ri3a til li9sins. E*eir hljopu å hesta
sina ok ri3a ofan å Fyrisvollu J)å så J)eir, ;

at A3ils konungr rei3 eptir })eim me3

her sinn alvåpna3an ok vill drepa })å.
I^å tok Hrolfr kraki hægri hendi gullit
ofan i hornit ok søri alt um gotuna.
En er Sviar sjå £>at, hlaupa J)eir or so31-
unum, ok tok hverr slikt, er fekk, en
A3ils konungr ba3 J)å ri3a ok rei3 sjålfr
åkafliga. Slongvir hét hestr hans, allra
hesta skjotastr. I^å så Hrolfr kraki, at
A3ils konungr rei3 nær honum, tok {3å
hringinn Sviagris ok kasta3i til hans ok
ba3 hann f)iggja at gjof. A3ils konungr
rei3 at hringinum ok tok til me3 spjots-
oddinum ok rendi upp å falinn. På veik
Hrolfr kraki aptr ok så, er hann laut
ni3r; J)å mælti hann: »svinbeygt hefi ek
nii })ann, er rikastr er me3 Svium«. Svå
skil3usk f>eir. Af f>essi sok er gull kallat
så3 Kraka e3a F} risvalla. T
Svå kva3
Eyvindr skåldaspillir:
187. Bårum, Ullr, of alla,
imunlauks, å hauka
 ;

SKALDSKAPARMAL 201

fjollum F^risvalla
fræ Håkunar æfi.
Svå sem P'joSolfr kva3:
188. 0r3 sær Yrsu burQar
inndrott jofurr sinni
bjartplogaQan bauga
brattakr volu-spakra
eyss landreki ljosu
lastvarr Kraka barri
å, hlémildar holdi,
hauks kålfur mér sjålfum.
44. Svå er sagt, at konungr så, er
Holgi er nefndr, er Hålogaland er vid
kent, var faQir t*orgerdar HolgabriiQar;
J>au våru bæ3i blotuQ, ok var haugr
Holga kastaQr, onnur flo af gulli e3a
silfri, £>at var blotféit, en onnur flo af

moldu ok grjoti. Svå kva9 Skiili I^or-

steinsson:
189. f*å es ræfrvita Reifnis
rauQ ek fyr Svol5 til au3ar,
herfylgins bar ek Holga
haugj)6k saman baugum.
I Bjarkamålum hinum fornum eru tol3
morg gullsheiti; svå segir {)ar:
190. Gramr enn gjoflasti
gæddi hir3 sina
Fenju forverki,
 202 SKÅLDSKAPARMÅL

Fåfnis Mi3gar3i,
Glasis globarri,
Grana fagrbyrQi,
Draupnis dyrsveita,
diini Grafvitnis.
191. Ytti orr hilmir,
aldir vi3 toku,
Sifjar svarSfestum,
svelli dalnau3ar,
tregum Otrs-gjoldum,
tårum Mardallar,
eldi Orunar,
I3ja glysmålum.
192. Gladdi gunnveitir,
gengum fagrbiinir,
f'jaza J)ingskilum
J)j63ir hermargar,
Rinar rauSmålmi,
rogi Niflunga,
visi eim vigdjarfi.
Var3i hann Baldr J)eygi.
45. Gull er kallat i kenningum eldr
handar e3a e3a leggjar, J>vi at f>at
li3s
er rautt; en silfr snær e3a svell e3a héla,
J)vi at J)at er hvitt. Me3 sama hætti
skal ok kenna gull e3a silfr til sj63s e3a
diguls e3a lau3ar, en hvårttveggja silfr

ok gull må vera grjot handar e3a hals-

 : ;:

SKALDSKAPARMAL 203

gjofS nokkurs [)ess manns, er titt var at

hafa men. Men ok hringar eru bæåi
ok gull, ef eigi er annan veg
silfr greint.
Sem kva3 forleikr fagri:
193. Kastar gramr å glæstar
gegn valstoQvar J)egnum,
ungr visi gefr eisu
armleggs, digulfarmi.
Ok sem kva3 Einarr skålaglamm:
194. Li9brondum knå Lundar
landfrækn jofurr granda;
hykka ek ræsis rekka
Rinar grjot of J^rjota.
Svå kvad Einarr Skulason
195. BloQeisu liggr bæ9i
bjargs tveim megin geima
sjods (å ek søkkva striQi)
snær ok eldr (at mæra).
Ok enn sem harm kva9
196. Dægr J>rymr hvert, en hjarta
hlyrskildir ræ5r mildu
Heita blakks, of hvitum
hafleygr digulskatli
aldri må fyr eldi
åls hrynbrautar skala
(611 vi3r folka fellir

framræ3i) snæ bræQa.

Hér er gull kallat eldr åls hrynbrautar,
 :

204 SKALDSKAPARMAL

en silfr snær skålanna. Svå kva3 I*6rdr

Mæraskåld:
197. Sér å seima ryri,
sigdis låtrs at åtti,
hrauns glaQsendir handa,
Herm63r fodur g63an.
46. Ma3r er kalladr brjotr gullsins,
svå sem kva3 6ttarr svarti:
198. G63mennis J>arf ek gunnar
gI69-brj6tanda at njota;
hér es alnennin inni
inndrott me3 gram svinnum.
Efla gullsendir, sem kva3 Einarr skala-
glamm:
199. Gollsendir lætr grundar,
gla3ar f>engill her dreng ja
(hans mæti knå ek hljota)
hljot Yggs mja5ar njota.
GullvorpuSr, sem kva3 f'orleikr:
200. Hir3 vi3r, grams me5 ger3um,
gollvorpu3r sér holla.
GullstriQir, sem kva3 E'orvaldr blond u-
skåld
201. Gullstri3ir verpr gl63um 9

gefr au3 konungr rauQan,

(6]>j69ar breg3r ey3ir)
armleggs (Grana farmi).
Gullskati, sem hér er:
 SKÅLDSKAPARMAL 20;>

202. Gat ek gollskata;

gor es leygs of bor
gotu gunnvita
gråps togdråpa.
Kona er kend til gulls, kolIuQ selja gulls,
sem kva5 Hallarsteinn:
203. Svalteigar mim selju
salts Vi3blinda galtar
rafkastandi rastar
reyrj)vengs muna lengi.
Hér er kallat hvalir ViQblinda geltir;
hann var jotunn ok dro hvali hafi lit i

sem fiska; teigr hvala er sær, rof sæfar

er gull, kona er selja gulls J)ess, er hon
gefr, ok samheiti vi5 selju er tré, sem
fyrr er ritat, at kona er kend vi5 als
konar trjåheiti kvenkend. Hon er ok
låg kollud |)ess, er hon gefr; låg heitir
ok tré, |3at er fellr i skogi. Svå kva9
Gunnlaugr ormstunga:
204. Alin vas rygr at rogi,
runnr gunnar,
olli |)vi

(låg vas ek auQs at eiga

65gjarn) fira bornum.
Kona er kollud mork; svå kva5 Hallar-
steinn :

205. Ek hef 63ar lokri

olstafna Bil skafna,
 206 SKALDSKAPARMÅL

væn mork skala, verki

vandr stef-knarrar branda.
Tr63a, enn sem kva5 Steinn:
206. Pix munt, fiirs, sem fleiri,
fl63s hirQisif, tr63ur,
gronn, vi3 gæfu f)inni
Hja5ninga brjotask.
grjots
SkorQa, svå kva3 Ormr SteinjDorsson:
207. Skorda vas i fot færd
fjarSbeins afar hrein;
nyri slong naddfreyr
nisting of mja3ar Hrist.
Sto9, sem Steinarr kva9:
208. Mens hafa mildrar Synjar
mjukstalls logit allir

(sjå hofumk veltistoQ stiltan

straumtungls) at mér draumar.
Bjork, enn sem Ormr kva3:
209. Ni hrynbåls
at hols
bramma, {Dats ek berk fram,
Billings å burar full
bjarkar hef ek lagit mark.
Eik, svå sem hér er:
210. Aura stendr fyr orum
eik fagrbuin leiki.
Lind, svå sem hér er:
211. 6gnrakkr, skalat okkur,
ålmr dvnskurar målma,
 SKALDSKAPAKMAL 207

(svå bau3 lind) i landi

hugrekki dvina.
(lins)
Ma3r er kendr til vi3a, sem fyrr er ritat,
kalladr reynir våpna e3a viga, ferQa ok
athafnar, skipa ok als £>ess, er hann
ræ3r ok reynir. Svå kva3 Ulfr Uggason:
212. En stir3|)inull starQi
storQar leggs fyr borQi
frons å folka reyni
ok bles eitri.
frånleitr
Vi3r ok mei3r, sem kvad Kormåkr:
213. MeiQr es morgum æ3ri
morQteins i dyn fleina;
hjorr fær hildiborrum
hjarls SigurQi jarli.
Lundr, svå kvad HallfrøQr vandræ3a-
skåld:
214. AskJ)ollum stendr Ullar
austr at miklu trausti
rækilundr enn riki
randfårs brumaSr håri.
Hér er ok J)ollr nefndr.— Buss; svå kva3
Arnorr:
215. Røkr ondurt ba3 randir
reggbuss saman leggja
(rogskyja helt) Rygja
(regni haustnott gegnum).
Askr, sem Refr kva3:
 208 SKALDSKAPARMAL

216. Gekk i stokna

golli
gjofrifr (Håars drifu
askr vi3r ærinn }>roska)
asfreyr sæing meyjar.
Hlynr, sem hér er:
217. Heill kom Jni, handar svella
hlynr kvaddi svå brynju.
Borr, sem Refr kva3:
218. Als bo3gæ3is bj63a
(borr ræ3r til J)ess hjorva)
6gnsto5var hef ek ægi
einrå5it forsteini.
Stafr, sem Ottarr kvad:
219. Heltu, f>ar es hrath né svalta
(hvatråSr estu) lå9i,
ognarstafr, fyr jofrum,
r
tveimr vi3 kyn beima.
} gr,
t^orn, sem Arnorr kvad:
220. H165, en håla té3u
hirSmenn ara grenni,
audar J>orn fyr ornu
ungr valkostu J>unga.
47. Hvernig skal kenna orrostu? Svå
at kalla ve3r våpna e3a hlifa e3a 63ins
e3a valkyrju e3a herkonunga e3a gny
e3a glym. Svå kva3 Hornklofi:
221. Hå3i gramr, J)ar es gnu3u,
geira hregg vi3 seggi,
 SKALDSKAPARMAL 201

(rauS fnystu ben blodi)

bengogl at dyn Skoglar.
Svå kva3 Eyvindr:
222. Ok så hali-
at Håars veSri
hosvan serk
hrisgrimnis bar.
Svå kvad Bersi:
223. f*6tta ek, J)å es æri,
år (sagt es J>at) vårum,
hæfr Hlakkar drifu
at
hyrrunnum vel Gunnar.
Svå kvad Einarr:
224. Glymvindi lætr Gondlar
(gnestr hjorr) taka mestum
Hildar segl, f>ar es hagli,
hraustr f>engi]l, drifr strengjar
Sem kva5 Einarr skålaglamm:
225. Né sigbjarka serkir
sommiQjungum romu
Hårs vi3 Hogna skiirir
hlé5ut fast of sédir.
Svå sem hér:
226. Odda gnys vi3 æsi
oddnets |)iniil setja.
Ok enn J)etta:
227. Hnigu fjandr at glym Gondlar
grams und arnar hramma.
14
 210 SKALDSKAPARMAL

48. Våpn ok herklæSi skal kenna til

orrostu ok til 05ins ok valmeyja ok

herkonunga, kalla hjålm hott e5a fald,
en brynju serk e3a skyrtu, en skjold
tjald, ok skjaldborgin er kollud holl ok
ræfr, veggr ok golf. Skildir eru kalladir
ok kendir vi3 herskip sol e3a tungl e3a
lauf e3a blik e3a gardr skipsins; skjoldr
er ok kalla9r skip Ullar e3a kent til fota
Hrungnis, er hann st63 å skildi. A forn-
um skjoldum var titt at skrifa rond f>å,
er baugr var kalla3r, ok er vi3 J3ann
hang skildir kendir. Hoggvapn, oxar e3a
sverS, er kallat eldar blods e3a ben ja;
sver3 heita 03ins eldar, en oxar kalla
menu trollkvinna heitum, ok kenna vi5
1)163e3a beiijar e3a skog e3a vi3. Lag-
våpn eru vel kend til orma e3a iiska.
Skotvåpn eru mjok kend til hagls e3a
drifu e3a rotu. Ollum pessum kenning-
um er marga lund breytt, pvi at }3at er
flest ort i lofkvæBum, er bessar kenn-
ingar ^arf vi3. Svå kva3 Viga-Glumr:
228. Lattisk herr me3 hottu
Hangatys at ganga
(|)6ttit peim hætta
at
J>ekkiligt) fyr brekku.
Svå kva3 Einarr skålaglamm:
 SKALDSKAPARMAL 211

229. Hjålmfaldinn bau3 hildi

hjaldrorr ok Sigvaldi,
hinn es for i gny Gunnar,
gunndjarfr Bui, sunnan.
R63a serkr, sem Tindr kva3:
230. f*å es hringfåum Hanga
hrynserk ViSurr brynju
(hruQusk ri3marar R63a
rastar) var3 at kasta.
HamQis skyrta, sem HallfrøQr kva3:
231. 6litinn brestr liti

unnd^rs fromum runnum

hart å Ham Sis skyrtum
hryngråp Egils våpna.
Sorla-fot, enn sem hann kva5:
232. E>a3an ver3a fot fyr3a
(fregn ek gorla |)at) Sorla
rjodask bjort i bl63i
benfur meil-skiirum.
Hlakkar tjold, sem Grettir kva3:
233. Heldu Hlakkar tjalda
hefjendr saman nefjum
Hildar veggs ok hjoggusk
hreggnirSir skeggjum.
til

R63a ræfr, sem Einarr kva3:

234. Eigi {)verr fyr augna
63s be5vinu R63a
14*
 212 SKÅLDSKAPARMÅL

ræfrs, eignisk så, regni

ramsvell, konungr elli.
Hildar veggr, sem kva3 Grettir ok ådr
er ritat. Skipsol, sem Einarr kvad:
235. Leyg ry3r ætt å ægi
6låfs skipa solar.
Hlyr-tungl, sem Refr kva5:
236. Dagr vas friQr, så es fogru
fleygjendr alinleygjar
i hangferil hringa
hlyrtungli mér £>rungu.
GarSr skips, sem hér er:
237. Svå skaut gegn i gognum
gar9 steinfarinn barda,
så vas, gnystærir geira,
gunnar æfr, sem næfrar.
Askr Ullar, sem t^joSolfr kva3:
238. Ganga él of yngva
Ullar skips me3 fullu,

J>ar es samnagla siglur

slidrdukadar ri3a.
Iljabla3 Hrungnis, sem Bragi kva3:
239. Vilid, Hrafnketill, heyra,
hvé hreingroit steini
friiSar skal ek ok £>engil

J)jofs iljablaQ leyfa?

Bragi skåld kva3 J)etta um bauginn å
skildinum:
 SKALDSKAPARMAL 213

240. Nema svå at g63 ens gjalla

gjold baugnafads vildi
meyjar hjols enn mæri
mogr SigurSar Hogna.
Hann kallaQi skjoldinn Hildar hjol, en
bauginn nof hjolsins. BangjorQ, sem
Hallvardr kva3:
241. RauQljosa sér ræsir,
(rit brestr sundr en hvita)

baugjorQ brodda ferQar

(bjiigrend) i tvau fljuga.
Svå er enn kve3it:
242. Baugr es å beru sæmstr,
en å boga orvar.
Sverå er 03ins eldr, sem KormåkrkvaQ:
243. gekk me3 gjallan
Svall, |3å es
Gauts eld, hinn es styr beldi,
gla3fæ5andi Grlflar,
gunnr. Komsk Ur3r or brunni.
Hjålms-eldr, sem kva3 tJlfr Uggason:
244. Fulloflug lét fjalla

fram hafsleipni |)ramma

Hildr, en Hropts of gildar
hjålmelda mar leldu.
Brynju-eldr, sem kva3 Gliimr Geirason:
245. HeinJ>yntan lét hvina
hryneld at ])at brynju
 214 SKÅLDSKAPAUMÅL

foldar vor3r, så es fyrdum

fj6rn-har3an sik var5i.
Randar iss ok grand hlifar, sem Einarr
kva3:
246. RåSvondum J)å ek raudra
randa is at visa
(grand berum hjålms hendi) i

hvarmj>ey drifinn Freyju.

Ox heitir trollkona hlifa, sem Einarr
kva3:
247. Sjå megu rétt, hvé, Ræfils
ridendr, vi3 brå (iri3ar
fjornis lagrt of skornir,
foldviggs, drekar liggja.
Spjot er ormr kallat, sem Refr kvad:
248. Knå myrkdreki marka
minn, |)ar es ytar finnask,
æfr å aldar lofum
eikinn bor3s at leika.
Orvar eru kalladar hagl boga e3a strengjar
e3a hlifa e3a orrostu, sem Einarr kvad
skålaglamm:
249. Rrakrognir skok bogna,
barg 6|)yrmir varga
hagl or Hlakkar seglum,
hjors rakkliga fjorvi.
Ok Hallfrø3r:
250. Ok geirrotu gotvar
 SKALDSKAPARMAL 215

gagls vi5 strengj ar hagli

hungreySondum hanga
hlédut jårni séQar.
Ok Eyvindr skåldaspillir:
251. Litt kvåSu J>ik låta,
landvorQr, es brast, Horda,
brynju hagl i benjum,
(bugusk ålmar) ge5 fålma.
49. Orrosta er kollu3 Hjadninga ve3r
e3a él ok våpn Hjadninga eldr e5a vendir,
en saga er til J)ess. Konungr
Hogni så, er
er nefndr, åtti dottur, er Hildr hét; hana
tok at herfangi konungr så, er He3inn
hét Hjarrandason; J)åvar Hogni konungr
farinn konunga-stefnu; en er hann
i

spur3i, at herjat var i riki hans ok dottir

hans var i braut tekin, J)å for hann me5
sinu li5i at leita He3ins ok spurdi til
hans, at hann for norQr me3 landi. t^å
er Hogni konungr kom i Noreg, spurQi
hann, at Heåinn hafdi siglt vestr of haf.
t^å siglir Hogni eptir honum alt til Orkn-

eyja ok er hann kom J>ar, sem heitir

Håey, |)å var |>ar fyrir HeQinn me9 lid
sitt. f*å for Hildr å fund fo3ur sins ok

baud honum men at sætt af hendi Heciins,

en i65ru or3i sag3i hon, at Hedinn væri
buinn at berjask ok ætti Hogni af honum
 21* SKALDSKAPARMAL

engrar væg3ar van. Hogni svarar stirt

dottur sinni; en er hon hitti He3in, sag5i
hon honum, at Hogni vildi enga sætt,
ok ba3 hann buask til orrostu, ok svå
gera }}eir hvårirtveggju, ganga upp å
eyna ok fylkja liQinu. I^å kallar He3inn
å Hogna mag sinn ok baud honum sætt
ok mikit gull at botum. På svarar Hogni:
»of si3 bauttu }:>etta, ef |ni vill sættask,
f>vi at nu hefi ek dregit Dåinsleif, er
dvergarnir gerdu, er mannsbani skal
ver3a, hvert sinn er bert er, ok aldri
bilar i hoggvi, ok ekki sår grcer, ef {)ar
skeinisk af«. På segir Hedinn: »sverdi
hælir jrii J>ar, en eigi sigri; Jiat kailak
gott hvert, er drottinholt er«, t^å hofu
{)eir orrostu f>å, er Hjadninga-vig er kallat,
ok bordusk |)ann dag allan; ok at kveldi
foru konungar til skipa. En Hildr gekk
of nottina til valsins ok vakdi upp med
fjolkyngi alla £>å, er daudir våru. Ok
annan dag gengu konungarnir å vigvdll-
inn ok bordusk ok svå allir J3eir, erfellu
hinn fyrra daginn. For svå su orrosta
hvern dag eptir annan, at allir, peir er
fellu, ok 611 våpn, f>au er lågu å vigvelli,
ok svå hlifar, urdu at grjoti; en er dag-
a3i, st63u upp allir daudir menn ok
 a

SKALDSKAPARMAL 217

bordusk, ok 611 våpn våru £>å nyt. Svå

er sagt i kvæ3um,
Hja5ningar skulu
at
svå bi3a Ragnarøkrs. Eptir J>essi sogu
orti Bragi skåld i Ragnars-dråpu lo3-
brokar:
252. Ok otyerris æ3a
oskrån at f>at sinum
til fårhuga færa

fe3r ve9r boga hugdi,

})å es hristisif hringa
hals en bols of fylda
bar til byrjar drosl
baug ørlygis draugi.
253. Bau5a sii til bleySi
boeti})ru9r at moti
målma mætum hilmi
men dreyrugra benja;
svå lét ey, |)6tt etti,

sem orrostu letti,

jofruni lilfs at sinna

me3 algifris lifru.
254. Letrat ly3a stillir

landa vanr å sandi

(|)å svall heipt i Hogna)
ho3 glamma mun sto3va,
es j>rymregin £>remja
J)rottig HeSin sottu,
 218 SKÅLDSKAPARMÅL

heldr en Hildar svira

hringa [)eir of fingi.
255. Ok fyr hond i holmi
hveQru brynju Vi3ris
fengevQandi fljo3a
fordæSa nam rå5a;
allr gekk herr und hurdir
Hjarranda fram kyrrar
reidr af Reifnis skeidi
raSarålfs man bråSum.
256. På må sokn å Svolnis
salpenningi kenna,
Ræs gafunik reiQar måna
Ragnarr ok fjol3 sagna.
Orrosta er ve3r 03ins, sem fyrr er ritat;

svå kva3 Viga-Gliimr:

257. Rudda ek sem jarlar
(or3 lék å p\i) fordum
(med vedrstofum Vidris
vandar) mér til landa.
Vi5ris ve3r hér kallat orrosta, en
er
vpndr vigs sverSit, en menn stafir sverQs-
ins; hér er bæ9i orrosta ok våpn haft til
kenningar mannsins; f>at er rekit kallat,
er svå er ort. Skjoldr er land våpnanna,
en våpn er hagl e3a regn })ess lands, ef
n^gorvingum er ort.
50. Hvernig skal kenna skip ? Svå
 :

SKALDSKAPARMAL 219

at kalla hest e3a dyr e3a ski3 sækon-

ungs e3a sævar e3a skipreiSa e3a ve3rs.
Bårufåkr, sem Hornklofi kva5 :

258. HrjoQr lét hæstrar ti8ar

har3rå3r skipa bor3um
båru fåks ens bleika
barnungr å log J>rungit.
Geitis marr, sem kva3 Erringar-Steinn :

259. En f}6tt 6fri3 sunnan

611 J)j63 segi skaldi,

hlo3um mar grjoti

Geitis
(gla3ir nennum vér) J)enna.
Svei3a hreinar
260. SuSlongum komt Svei3a
(sunds li3u dyr fra grundu)
sigrakkr, Solsa bekkjar,
Sveins mogr, å tro3 hreinum.
Svå kva3 HallvarSr hér er ok kollu3
;

sunds-d^r ok særinn Solsa-bekkr. Sva

kva3 l^orSr Sjåreksson :

261. Sveggja lét fyr Siggju

solbor3s goti nor3an ;

gustr skaut Gylfa rastar

glaumi su3r fyr Aumar ;

en sloSgoti si3an
sæSings fyr skut bæ9i,
hestr 63 lauks fyr Lista,
lag3i Kormt ok Ag3ir.
 ; :

'220 SKALDSKAPARMAL

Hér ok sær
er skip kallat solborQs-hestr
Gylfa land, sæ3ingssl63 særinn ok hestr
skipit, ok enn laukshestr; laukr heitir
siglutré. Ok enn, sem Markus kva3
262. Fjarålinna 63 fannir
tast vetrliSi rastar;
hljop of hiina gnipur
livals rann-iugtanni
bjorn gekk fra mm
å fornar
fl63s hafskida sl63ir ;

skiirorSigr braut skordu

skers glymfjotur bersi.
Hér er skip kallat bjorn rasta; bjorn
heitir vetrliSi ok iugtanni ok bersi, ok
bjorn skordu er hér kallat. Skip er ok
kallat hreinn; svå kva3 HallvarSr, sem
å3r er ritat; ok hjortr, sem kvafl Har-
aldr konungr Sigur3arson :

263. Snei3 fyr Sikiley vi3a

su5, vårum })å priidir;
brynt skreid vel til vånar
vengis hjortr und drengjum.
Ok elgr, sem Einarr kva3 :

264. Baugs, getr me3 pér f)eygi,

})} 3r, drengr vesa lengi
T

(elg biium flo3s) nema tVlgi,

friSstøkkvir, |3vi nøkkut.

Ok otr, sem Mani kva3 :
 :

SKALDSKAPARMAL 221

265. Hvat munt hafs å otri,

hengiligr, me3 dreng jam,
karl, {)vi at kraptr f)inn forlask,
kinngrår, mega vinna ?
Vargr, sem kvaS Rcfr :

266. En hoddvonuQr hlyddi,

hlunnvitnis em ek runni
hollr til hermQar-spjalla
heinvandils, t^orsteini.
Ok oxi. Skip er ok kallat ski3 e3a vågn
e3a rei3. Svå kvaå Eyjolfr då3askåld:
267. Meita for at moti
mjok si5 of dag ski3i
ungr me5 jofnu gengi
• litvers fromum hersi.
Svå kva9 Stvrkårr Oddason
268. Ok ept itrum støkkvi
ok Hogna lid vognum
hlunns å Heita fannir
hyrjar floQs af m63i.
Ok sem t^orbjorn kva3 :

269. HafreiQar vas hlæ8ir

hlunns i skirnar brunni,
Hvita-Krists så es hæsta
hoddsviptir fekk giptu.
51. Hvernig skal Krist kenna? Svå
at kalla hann skapara himins ok jarSar
engla ok solar, styranda heims ok him-
 ;

222 SKALDSKAPARMAL

inrikisok engla, konung himna ok sol-

ar ok engla ok Jorsala ok Jordånar ok
Griklands, råSandi postola ok heilagra
manna. Forn skåld hafa kent hann vi3
UrSarbrunn ok Rom, sem kva5 Eilifr
GuQrunarson :

270. Sctbergs, kveda sitja

simm at Ur3arbrunni,
ramr konungr rem3an
svå hefr
Roms banda sik Ion dum.
Svå kva3 Skapti f'oroddsson :

271. Måttr es munka drottins

mestr, aflar go3 flestu;
Kristr skop rikr ok reisti

Rums holl verold alla.

Himna-konungr, sem Markus kva9 :

272. Gramr skop grund ok bimna

glyggranns, sem her dyggvan,
einn stillir må ollu
aldar Kristr of valda.
Svå kva3 Eilifr kulnasveinn :

273. Hrots K tr helgum kriizi

T

heims fer3 ok li3 beima

sonn es en 611 d\r3 onnur
einn solkonungr hreinni.
Måriu-sonr, enn sem Eilifr kva3:
274. Hir3 lytr himna, d)T3ar,
hrein Måriu sveini,
 SKALDSKAPARMAL 223

matt vinnr mildingr drottar

(ma3r es hann ok go3) sannan.
Engla konungr, enn sem Eilifr kva9:
275. Måttr es, en menn of hyggi,
mætr go3s vinar betri;
J)6 gramr ollu
es engla
orr helgari ok dyrri.
Jordånar konungr, sem kva9 Sigvatr:
276. Endr ré3 engla senda
Jordånar gramr fjora,
fors |)6 heims å hersi
heilagt skopt, or lopti.
Grikkja konungr, sem Arnorr kva9:
277. Bænir hef ek fyr beini
bragna falls vi3 snjallan
Grikkja vor5 ok Gar3a;
gjof launak svå jofri.

Svå kva3 kulnasveinn:

Eilifr
278. Himins dvr3 lofar hol3a
(hann er alls konungr) stilli.

Hér kallaQi hann fyrst Krist konung

manna, ok annat sinn als konung. Enn
kva3 Einarr Skulason:
279. Let, så es landfolks gætir,
liknbjartr himinriki
umbgeypnandi opnå
alls heims fyr gram snjollum.
52. far koma saman kenningar, ok
 224 SKALDSKAPARMAL

verQr så at skilja af stoQ, er ræQr skåld-

skapinn, um hvårn kveQit er konunginn,
r
J3\ i at rétt er at kalla MiklagarQskeisara
Grikkjakonung, ok svå |)ann konung, er
ræQr Jorsalalandi, at kalla Jorsalakonung;
svå ok at kalla Rémskonung Romaborgar-
keisara, eQa Englakonung, J)ann er Eng-
landi ræQr. En su kenning, er åQr var
rituQ, at kalla Krist konung manna,
])å kenning må eiga hverr konungr.
Konunga alla er rétt at kenna svå, at
kalla })å landråQendr eQa landsvorQu eQa
lands-sæki eQa hirQstjora eQa vorQ land-
folks. Svå kvad Eyvindr skåldaspillir:
280. Farmatys
fjorvi næmQu
jarQråQendr
å Ogloi.
Ok sem Glumr kvaQ Geirason:
281. Hilmir rauQ und hjålmi
heina laut å Gautum;
par varQ i gm geira T

grundar vorQr of fundinn.

Sem I^joQolfr kvaQ:
282. Hår skyli hirQar stjori
hugreifr sonum leifa

arf ok oQaltorfu,
osk min es pat, sina.
 SKALDSKAPAKMAL 225

Sem Einarr kvad:

283. Snaks berr fald of fræknu
foldvorår (konungs Horda
frama telr greppr fyr gumnum)
gedsnjallr skarar fjalli.

Rétt er ok nm j)ann konung, er undir

honum eru skattkonungar, at kalla harm
konung konunga. Keisari er æztr kon-
unga, en J)ar næst er konungr sa, er
ræ3r fyrir J)j631andi, i jafn kenningum
ollum hverr vi3 annan skåldskap. J*ar i

næst eru ])eir menu, er jarlar heita eåa

skattkonungar, ok eru })eir jafnir i kenn-
ingum vift konung, nema eigi må [)å
kalla J)j69konunga, er skattkonungar eru.
Ok svå kva5 Arnorr jarlaskald of for-
fin n jarl:

281. Xemi drott, hvé sæ sotti

snarlyndr konungr jarla;
eigi [)raut vift ægi

ofvæg jan gram bægja.

Par næst eru i kenningum i skåldskap

peir menu, er hersar heita; kenna må
J)a sem konung e5a jarl, svå at kalla }ja
gullbrjota ok audmildinga ok merkismenn
ok folksstjora, eSa kalla hann oddvita
15
 226 SKALDSKAPARMAL

lidsins e3a orrostu fyrir pvi at pj63kon-

ungr hverr, så er ræ3r morgum londum,
på setr hann til landstjornar med sér
skattkonunga ok jarla at dæma landslog
ok verja land fyrir ofridi i peim londum,
er konungi liggja fjarri, ok skulu peir
domar ok refsingar vera par jafnréttir
sem sjålfs konungs. En einu landi eru
i

morg heru3, ok konunga at

er pat håttr
setja par réttara yfir svå morg heru5,
sem hann gefr til valds, ok heita peir
hersar e9a lendir menn i danskri tungu,
en greifar i Saxlandi, en barunar i Eng-
landi; peir skulu ok vera réttir domarar
ok réttir landvårnarmenn yfir pvi riki,

er J)eim er fengit til Ef eigi er

stjornar.
konungr nær, på skal fyrir peim merki
bera i orrostum, ok eru peir på jafn-
réttir herstjorar sem konungar e5a jarlar.
t^ar næst eru peir menn, er hol3ar heita;
pat eru buendr peir, er gildir eru at
ættum ok réttum fullum; på må svå
kenna, at kalla på veitanda fjår ok gæt-
anda ok sætti manna; pessar kenningar
m egu ok eiga hofSingjar. Konungar ok
jarlar hafa til fylgSar me9 sér på menn,
er hirSmenn heita ok hiiskarlar, en lendir
menn hafa ok sér handgengna menn, på
 SKÅLDSKAPAHMÅL 227

er i Danmorku ok hirQmenn
SviJ)j69 eru
kalladir, en i Noregi hiiskarlar, ok sverja
fieir }d6 eida svå sem hirdmenn konungum.

Hiiskarlar konunga våru mjok hirdmenn

kalladir i forneskju; svå kva3 forvaldr
blonduskåld:
285. Konungr ok svå snjallir
heill
sokn-orr (vid lof gorvan
od hafa menn i munni
minn) hiiskarlar £>inir.
f*etta orti Haraldr konungr Sigurdarson:
286. Fullafli bidr fyllar
(finn ek opt at drifr minna)
hilmis stols (å hæla
hiiskarla lid jarli).
Hirdmenn ok huskarla hofdingja må svå
kenna, at kalla J)å inndrott eda ver 9 ung
eda heidmenn; svå kva3 Sigvatr:
287. fat frå ek vig å vatni
verdung jofurs gerdu,
nadda él en, n^la,
næst tel ek engi en smæstu.
Ok enn |)etta:

288. F*ågi vas, sem, Jæssum

f>engils å jo strengjar,
mjod, fyr målma kvedju,
mær heidj)egum bæri.
15*
 228 SKALDSKAPAHMÅL

Heidfé heitir måli ok gjof, er hdfdingjar

gefa; sva kva8 Ottarr svarti:
289. Godmennis Jaarf ek gunnar
glodbrjotanda at njéta;
hér es alnennin inni
inndrott med gram svinnum.
Jarlar ok ok hirdmenn eru sva
hersar
kendir, kalladir konungs runar eda målar
eda sessar; sva kvad Hallfredr:
290. (iranis riini lætr glymja
gunnrikr, hinn es hvot likar,
Hogna hamri slegnar
heiptbrådr of sik vådir.
Sem Snæbjorn kvad:
291. Stjorvidjar lætr stydja
ståls bu91uni>a måli
hlemmisverd vid hardri
hiiflangan skæ dufu.
Sva kvad Arnorr:
292. Bera syn of mik minir
mordkends taka enda
|)ess of J)engils sessa
mein synir ungir.
J)iing
Konungs spjalli, sem Hallfredr kvad:
293. Råd lnknsk, at så, sidan,
snjallrådr konungs spjalli
åtti eingadottur
Onars vi di grona.
 :

SKALDSKAI'AHMAL 229

Svå skal menn kenna vi3 ælt ir, sem

Kormåkr kvad:
294. Heyri sonr å, Svrar,
sannreynis, fentanna
orr greppa lætk uppi
jastrin, Haralds,mina.
Hann kallaåi jarlinn sannreyni konungs-
ins, en Håkon jarl son Sigurdar jarls.
En I^jodolfr kvad svå uni Harald:
295. Vex Olafs fe9r
jårnsaxa ve3r,
har8ræ3i hvert,
svå at hrédrs es vert.
Ok enn svå:
296. Jarizleifr of så,
hvert jofri brå;
hofsk htyri frams
ens helga grams.
Ok enn kvad hann:
297. AndaSr es så,
es of al la brå,
haukstalla konr,
Haralds brodursonr.
Enn kva3 svå Arnorr Rognvaldsdråpu i

298. Ré5 Heita konr hleyti

herparfr vi5 mik gerva;
styrk let oss af orkat
jarls mæg3 af j)vi frægdar.
 230 SKÅLDSKAPARMÅL

Ok enn kva5 hann of forfinn jarl:

299. Bitu sver9, en par |mrdu,
Jninngor fyr Mon sunnan
Rognvalds kind, und randir
ram lig folk, ens gamla.
Ok enn kva3 hann:
300. Ættbæti firr itran
allriks, en ek bid likna
dyrum,
Irura lyggja
Tori-Einars go3 meinum.
Ok enn kva8 Einarr skålaglamm:
301. Né ættstudill ættar
6gnher3i mun verda,
(skyldr em ek hrodri at hal da)
Hilditanns in mildri.

53. Hvernig er okend setning skåld-

skapar? Svå at nefna hvem hlut sem
heitir. Hver eru okend nofn skaldskap-
arins? Hann heitir bragr ok hroår, 63r,
mær5, lof. fetta kvad Bragi hinn gamli,
J>å er hann ok uni skég nokkurn sifl
nm kveld, på stefjaQi trollkona å hann,
ok spurSi, hverr ])ar for:
302. [Troll kalla mik
tungl sjot-rungnis,
audsug jotuns,
 S KALDS KAPARM AL 231

élsolar bol,
vilsinn volu,
vord nafjarSar,
hvélsvelg himins;
hvat er troll, nema t>at?J
Harm svaradi svå:
303. Skåld kalla mik
skapsmiå Vidurs,
Gauts gjafrotud,
grepp ohneppan,
Yggs olbera,
ods skapmoda,
hagsmid bragar;
hvat es skåld, nema J^at?
Ok sem Kormåkr kva8:
304. HroSr geri ek of mog mæran
meir Sigrødar fleira;
haptsænis geld ek hånum
heid. Sitr f^orr i reidu.
Ok sem kvad fY)rdr Kolbeinsson:
305. Mjok lét margar snekkjur
(mærdar orr) sem knorru
(65r vex skålds) ok skeidar
skjaldhlynr å brim dynja.
Mærd, sem Ulfr Uggason kvad:
306. I*ar kemr å, en æri
endr bar ek mærd af hendi
 :

232 SKALDSKAPAHMAL

(ofra ek svå) til sævar,

sverdregns (lofi pegna).
Hér ok lof kallat skåldskapr.
er
54. Hvernig eru nofn godanna? Pau
lieita bond, sem kvad Eyjolfr dådaskåld:

307. Dregr land at niun banda

Eirikr und sik geira
vedrmildr ok semr hildi.
Ok hopt, sem kvad Pjédolfr hinn hvin-
verski
308. Tormidladr vas tivum
tålhreinn mcdal beina;
hvat kva3 hapta snytrir
hjålmfaldinn }>\ i valda.
Rogn, sem Einarr kvad skålaglamm:
309. Rammaukin kvcfl ek riki
rogn Hak u nar magna.
Jolnar, sem Eyvindr kvad:
310. Jélna sumbl
enn vér gåtum,
stillis lof,

sem steina brii.

Diar, sem Kormåkr kvad:
311. Eykr me3 ennidiiki
jardhljotr dia fjardar
breyti, hun så er, beinan,
bindr. Sei3 Yggr til Rindar.
55. I^essi nofn himins eru ritud, en
 SKALDSKAPAKMAL 2'6'A

eigi hofuni vér fimdit i kvæSuni 611 [>essi

heiti; en J)essi skåldskapar-heiti sem oiinur
])ykki mér oskylt at hafa i skåldskap,
nema å5r finni hann i verka hofudskålda
Jyvilik heiti; himinn: hlyrnir, hei3J)ornir,
hreggmimir, andlangr, ljosfari, drifandi,
skatyrnir, viSfeSmir, vetmfmir, leiptr,
hrjodr, vidblåinn. Sol: sunna, rodull,
eygloa, aiskir, syni, fagrahvél, liknskin,
Dvalins-leika, alfrockill, ifrodull, mylin.
Tungl: mani, ny, nid, artali, mulinn,
fengari, glåmr, skyndir, skjålgr, skråmr.
56. Hver eru jarSarheiti? Hon heitir
jord, sem l^joSolfr kva5:
312. Orr lætr odda skiirar
opt herdir gor verda
hrings, å3r hann of Jwyngvi,
hor3 él, und sik jordu.
Fold, sem Otlarr kvad:
313. Fold verr folkbaldr,
(får må konungr svå)
ornu reifir Oleifr,
es framr S via gramr.
Grund, sem Hallvardr kva5:
314. Grund liggr und bor bundin
breid holmfjoturs leidar
(heinlands hoddum grandar
Hoch) eitrsvolum naflri.
 231 SKAL DSKAPARMAL

Hau9r, sem Einarr kvad:

315. Verja hau9r me9 hjorvi
hart doglinga bjartra,
hjålmr springr opt fyr olmri
egghrid, framir seggir.
Land, sem fjorår Kolbeinsson kvad:
316. En ept vig fra Yeigu
(vant es orå at styr) nordan
land e9a lengra stundu
lagdisk sudr til Ag3a.
Lå3, sem Ottarr kva3:
317. Heltu, par es hrafn né svalta,
(hvatråSr estu) lå3i
ognar stafr, fyr jofrum,
ygr, tveimr, vi9 kyn beima.
Hlo3yn, sem kva5 Volusteinn:
318. Man ek pal, es jor9 vi9 oråa
endr myrk Danar sendi
grænnar grofnum munni
gein Hlddynjar beina.
Fron, sem Ulfr kva9 Uggason:
319. En stirSpinull starfti
storQar leggs fyr borSi
frons å folka revn i

frånleitr ok ))lés eitri.

Fjorgyn, sem hér er kvedit:

320. Orgildi vas ek (Eldis)
als Fjorgynjar (må la)
 :

SKALDSKAPAKMAL 235

dyggr (sé heidr ok hreggi)

hrynbe3s (åar stedja).
57. Vargr heitir dyr; J3at er rétt at
kenna vid blod eda hræ, svå, at kalla
verd hans eda drykk; eigi er rétt at
kenna svå vi3 fleiri dyr. Vargr heitir
ok ulfr, sem I^jodolfr kvad:
321. Gera vas gisting byrjud
gnog, en iilf or skogi
sonr å sår at spenja
Sigordar kom nordan.
Hér er hann ok geri kalladr. Freki,
sem Egil! kvad:
322. På es oddbreki,
sleit und freki,
gnudi hrafni
å hofudstafni.
Yitnir, sem Einarr kvad:
323. Elfr vard unda gjålfri
eitrkold rodin heitu;
med vatni
vitnis fell
varmt 6l5r men Karmtar.
i

Ylgr, sem Arnorr kvad

324. Svalg åttbogi ylgjar
ogodr, en vard blodi
grædir grænn at raudum,
grandauknum nå, blandinn.
Vargr, sem Illugi kvad:
 236 SKÅLDSKAPARMÅL

325. Vargs vas mimr pat, es margan

(menskerftir stakk sverdi
myrkaurrida markar)
minn drottinn rak flotta.

Svå kva9 Hallr:

326. Heidingja sleit hungri,
hårr gyldir naut såra,
gran ar rane) gramr å fenri,
gekk lilfr ben drekka.
i

Ok enn, sem Pérdr kvad:

327. 05, en ærnu nå5i
ims sveit freka bveiti,
(gera 6l9ra naut gyldir)
Gjålpar sted i bl69i.
Bjorn heitir fetvidnirj hiinn, vetrlidi, bersi,
fress, iugtanni, iljnngr, gliimr, jolfuftr,
vilskarpr, bera, jorekr, riti, frekr, blomr,
ysjnngr. Hjortr heitir modrodnir, dalarr,
dalr, dåinn, dvalinn, duneyrr, dnrapror.
Wssi ern hesta heiti lalid ^orgrims-
D i J

|)iiln:

328. Hrafn ok Sleipnir,

hestar ågætir,
Valr ok Léttfeti,
vas par Tjaldari,
Gulltoppr ok Goti,
heyrdak Sota,
getit
Mor ok Lungr med Mari.
 SKALDSKAPAIVMAL 2S1

329. Vigg ok Stiifr

vas me9 Skævadi,
fegn Blakkr bera;
knåtti
Silfrtoppr ok Sin ir,
svå heyr3ak Fåks of getit,
(iullfaxi ok Jor me3 godum.
330. Blodughofi hét hestr,
es bera kvådu
oflgan AtriSa;
Gislok Falhofnir,
(ilær ok Skeidbrimir,
])i\r vas ok Gyllis of getii.

fessir eru enn tal5ir Kålfsvisu:

i

331. Dagr reifl Drosl i,

en Dvalinn MoQni,
HjålmJ)ér Håfeta,
en Haki Faki,
rei8 bani Belja
Blodughofa,
en Skævadi
skati Haddingja.
332, Vésteinn Vali,
en Vifill Stiifi,
Mein|)j6lr Moi,
en Morginn Vakri,
Åli Hrafni,
es til iss ridu,
en annarr austr
 :

'2?>H SKÅLDSKAFAKMÅL

und ASilsi
grår hvarfadi,
geiri unda3r.
333. Bjorn reiS Blakki,
en Bjårr Kerti,
Atli Glaumi,
en AQils Slongvi,
Hogni Hol kvi,
en Haraldr Folkvi,
Giinnarr Gota,
en Grana Sigurdr.
Arvakr ok Alsvidr draga solina, sem fyrr
er ritat; Hrimfaxi efla Fjorsvartnir draga
nottina; Skinfaxi e3a GlaSr fylgja degin-
um. I^essi oxna-beiti eru i f^orgrims-^ulu
334. Gamalla oxna nofn
hef ek gorla fregit
jDeiraRauQs ok Hæfis,
Rekinn ok Hyrr,
HiminbrjoSr ok Apli,
Arfr ok Arfuni.
J'essi eru orma-heiti: dreki, Fåfnir,
jormungandr, Nidhoggr, linnr,
naflr,
naSra, Goinn, Moinn, Grafvitnir, Gråbakr,
Ofnir, Svåfnir, grimr. Naut: kyr, kålfr,
yxni, kviga, vetrungr, griåungr, boli.
Sauår: hriitr, bekri, ær, lamb, ve3r.
Svin: syr, gylta, runi, goltr, griss.
 SKALDSKAPARMAL 239

58. Hver eru ok vedranna?

heiti lopts
Lopt heitir ginnunga-gap ok me9alheimr,
foglheimr, vedrheimr. Vedr heitir hregg,
byrr, glygg, hret, gjosta, vindr. Svå segir
i Alsvinns-målum:
335. Vindr heitir med monnum,
en vonsu9r me3 godum,
kalla gneggju9 ginnregin;
æpi jotnar,
en ålfar gn^fara,
heitir i helju hlommu9r.
Ve9r heitir ok gustr.
59. Tveir eru fuglar £>eir, er eigi f)arf
atkenna annan veg en kalla bl63 e9a
hræ drykk {)eira e9a verQ; J)at er hrafn
ok orn. Alla adra fugla karlkenda må
kenna vi9 b!69 e9a hræ, ok er J>at J)a
nafn orn e9a hrafn, sem I3 j6961fr kva9:
336. B169orra lætr barri
bragningr ara fagna;
Gauts berr sig9 å sveita
svans 6r9 konungr Hor9a;
geirs oddum lætr greddir
grunn hvert stika sunnar
liir9, pat es hann skal varda,
hrægamms ara sævar.
3 Huginn,
I essi eru nofn hrafns: kråkr,
 240 SKALDSKAIWKMAL

Muninn, borginmodi, årflognir, artali,

holdbodi. Svå kva9 Einarr skålaglamm:
337. Fjallvoiidum gaf fylli,
(ullr var3 (en spjor gullu)

herstefnandi hrofnum,
hrafn a ylgjar tafni.
Svå kva3 Einarr Skulason:
Dolgskåra knå dyrum
338.

•o
dvrr magnandi stvra
(Hugins fermu bregdr harmi
harmr) bardsolar garmi.
Ok enn sem hann kva3:
339. En vi3 hjaldr, |)ar es holdar,
luii>j)rutit svellr, luta,
(Muninn drekkr 1)165 or hen juni
blåsvartr) konungs hjarta.
Sem kva3 Vigagliimr:
3
340. I å es dynfusir disar
dreyra mens a eyri
(brå3 fekk borginmodi
l)163s) skjaldadir stodum.
Sem Skuli kva3 3
I orsleinsson:

341. Myndii efst, })ar es undir

årflogni gaf ek sårar,
Hlokk i hundrads flokki
hvitinga mik lita.

()rn heitir svå: ari, gemlir, hreggskornir,

fg3ir, ginnarr, undskornir, gallopnir.
 SKALDSKAPARMAL 241

Sem Einarr kvad:

342. Såmleitum rauQ sveita
(sleit orn gera beitu),
feksk arnar matr jårnum,
Jårnsoxu gron faxa.
Sem 6ttarr kvad:
343. Orn drekkr, undarn
ylgr fær, af hræum sylg,
(opt ry3r ulfr kjopt)
ari getr ver5 £>ar.

Sem t^ockilfr kva3:

344. Segjondum il 6 sagna
snotar ulfr at moti
i gemlis ham gomlum
glamma 6 fyr skommu.
Ok sem hér er:
345. Hreggskornis ek handa vil

håleitan mjoQ vanda.

Ok enn sem Skuli kva3:
346. Vaki ek [)ai es val heltk ekka
vidis år ok sidan
(greppr hly3ir })å go9u)
gallopnis vel (spjalli).
00. Hver ro sævar heiti? Hann heitir:
marr, ægir, gymir, liléi*, haf, lei9, ver,
salt, logr, grædir. Sem Arnorr kvad ok
fyrr var ri tal:

347. Nemi drétt, hvé sæ soiti

16
 212 SKALDSKAPARMAI.

snarlyndr konungr jarla;

eigi J)raut vi3 ægi
ovæginn gram bægja.
Hér er nefndr sær ok sva ægir. Marr,
sem Hornklofi kvad:
348. I*å es lit å mar mætir
mannskædr lagar tanna
ræsinadr til ra usnar
rak vébrautar nokkva.
Logr er ok hér nefndr. Sva kvad Einarr:
349. Logr J)vær flaust, en fagrir,
(flods vaskar hrim stodum)
J)ar es sær a hlid hvåra
hlymr, vedrvitar glymja.
Hér er ok (lod kallat. Sva kvad Refi\
sem fyrr var ritat:
350. Færir bjorn, |)ar es båra
brestr, undinna festa
opt i ægis kjapta
ursvol Gymis voiva.
Haf, sem Hallvar3r kvad:
351. Vestr lézt i haf, hristir,
hardviggs, sikulgjardar,
umbands allra landa,
iss, framstafni visat.
Leid, sem hér er:
352. Erum å leid fra lå3i
lidnir Finnum skridnu;
 SKALDSKAPARMAL 243

austr sé ek fjoll af flausta

ferli geisla merluQ.
Ver, sem Egill kva5:
353. Yestr for ek of ver,
en ek ViQris ber
munstrandar mar,
svå es mitt of far.

Marr, sem Einarr kva9:

354. Kaldr })vær marr und mildum
mart dægr vi3u svarta,
grefr élsnuin, jofri,
almsorg Manar J)jålma.
Salt, sem Arnorr kva3:
355. Salt skar hufi héltum
hraustr f)j65konungr austan;
båru brimlogs ryri
brun ve5r at Sigtunum.
Græ5ir, sem Bolverkr kva3:
356. Lei3angr bjotl af lå3i
(logr gekk of skip) fogru,
gjålfrsto8um reist græ3i
glæstum, år et næsta.
Hér er ok gjålfr kallat særinn. Vidir,
sem kva3 Refr:
357. Bar3ristinn nemr brjosti
borSheim drasill skor3u,
(nau3 J)olir vi5r) en vi5i
verpr inn of Jxrom stinnan,
16*
 24* SKALDSKAPAKMAL

Humr, sem Brennu-Njåll kvad:

358. Senn josum vér, svanni,
sextån, en brim vexli,
(dreif å hafskips hufa
hum) i fjorum runuim.
^essi eru enn sævar-heiti, sva at rétt er
at kenna til skip eda gull. Ran er sagt
at var kona Ægis, sva sem hér er:
359. Hrau3 himin upp glédum
i

hals, gekk sær af afli;

bord hygg ek at sky skerdu;
skaul Rånar vegr måna.
Dætr ])eira Ægis ok Rånar eru niu, ok
eru nofn ])eira fyrrHiminglæva,
rituel :

Diifa, Blodughadda, Hefring, Udr, Hronn,

Bylgja, Drofn, Kolga. Einarr Skiilason
taldi i }x\ssi visn:
360. CEsir hvast at hraustum
Himinglæva [>yl sævar,
sex nofn [Himinglæva, Udr, Diifa,
f>eira,
Blodughadda, Kolga, HefringJ. Hronn,
sem Valgardr kvad:
361. Laudr vas lagt i bedja,
lék sollit hal* golli,
en herskipum hrannir
hofud ogurlig £>6gu.
Bylgja, sem 6ttarr svarti kvad:
362. Skårud skofnu stvri,
 SKALDSKAFAHMAL 245

skaut, sylghåar bylgjur,

lék vid hiin å hreini
hlunns, pat es drosir spimnu
Drofn, sem Ormr kvad:
363. Hrosta diygir hvern kost
hauk ludrs gæij)riidr,
en drafnar loga Lofn
lostu ræk ir vinfost.
Båra, sem fcorleikr fagri kvad:
364. Sjår en berr båra
J>^tr,
bjart laudr of vid raudan,
grans J)ar es golli biinum
ginn hlunns visundr munni.
Lå, sem Einarr kvad:
365. Né framlyndir fundu
fyrr, hvkkat lå kvrdu,

J>ar es sjår å, vi 9 varra,

vi ni ora fell storum.
Fyllr, sem Refr kvad:
366. Hrynja fjoll å fyllar,
framm æsisk nu Glamma
skeid vetrlidi skida,
skautbjorn Gusis nauta.
Bodi, sem hér er:
367. Bodi fell of mik brådla;
baud heim med ser geimi;
|)å ek eigi lod lergis.

Breki, sem 6ttarr kvad:

 246 SKALDSKAPARMAL

368. Braui, en breki |)aut,

6x vidar mord,
borrt,
(me9r fengu mikit vedr)
nijo fyr ofan sjo.
Vågr, sem Bragi kva9:
369. Vildil vrongum ofra
vågs hyrsendir aegi,
hinn es mj6tygil måva
mærar skar fyr P6ri.
Sund, sem Einarr kvart:
370. Skar ek surtum sund
fyr sunnan Urund,
min prvddisk mund
virt mildings lund.
Fjorår, sem Einarr kvart:
371. Næst sé ek orm å jastar
itrserki vel merkdan
(nemi bjodr hvé ek fer) flæ9ar
(ljarrthals of ]>al mål i).
Sægr, sem Markus kvart:
372. Sægs mim ek sirtr en eii>i,

(så es illr, es brag spillir)

solar sverri målan,
slidråls reginn, nirta.
61. Hver ro elds-heiti? Svå sem
hér er:
373. Eldr brennat sja sjaldan,
svi9r dyggr jofurr byggdir,
 SKALDSKAPAKMAL 247

(blåsa ronn fyr ræsi

reyk) es Magnus kveykvir.
Logi, sem Valgar3r kva3:
374. Snarla skaut or soti,

svevk of hus ok revkir

st65u stopSir si3an,
steino3r logi glodum.
Bål, sem hér er:
375. Hald vas brendr å båli,

J)ar es brimslodir odu.

Glæ5r, sem Grani kva3:
376. Glæ3r hygg ek Glamma sl63ar,
(gramr eldi svå) feldu.
Eisa, sem Atli kva3:
377. Øx ry8sk, eisur vaxa,
allmorg, loga hallir,
hus brenna, gim geisar,
g63menni fellr, bl65i.
Hér er ok gim kallat eldrinn. Eimr,
sem hér er:
378. Brunnu allvalds inni,
eldr hygg ek at sal feldi,
(eimr skaut å her hrimi)
hålfgor vi5 Ni3 sjålfa.
Hyrr, sem Arnorr kva3:
379. Eymdit rå5 vi3 Rauma
rei3r Eydana meidir:
 2-1S -SKALhSKAI'AKMAI.

heil dvinudu Heina,

hyrr ger9i \)i\ kyrra.
Funi, sem Einarr kvad:
380. Funi kyndisk fljétt,
en tlyfli skjétt
Hisingar herr,
så es hafdi verr,
Brimi, sem Valgardr kvad:
381. Bjartr sveimadi brimi,
brutu vikingar fikjum,
visa styrks of virki
(varp sorg å mey) borgar.
Leygr, sem Haldérr kvad:
382. Er knåttud |>ar [>eira,

(|)u vast aldrigi) skjaldar

leygr |)aut of sjot (sigri
sviptr) gersimum skipta.
62. lYssi em nofh stundanna: old,
foråum, aldr, fyrir longu, år, misseri,
vetr, sumar, var, haust, månudr, vika,
dagr, nott, morginn, aptann, kveld, arla,
snemma, sidla, i si mi, (Vira dag, i næst,
i gær, a morgin, stund, mel. Pessi eru
enn heitinætrinnar Alsvinnsmålum:
i

383. Nott heitir med monnum,

en njola med godum,
kalla grimu ginnregin,
ésorg kalla jotnar,
 SKALDSKAPARMAL 249

svefngaman,
ålfar
dvergar draumnjorun.
[Fra jafndægri er haust, til })ess er sol
sezk i eykdarstad; på er vetr til jafn-
dægris; på er vår til fardaga; J)å er sumar
til jafndægris. Haustmånudr heitir hinn
næsti fvrir vetr; fyrstr i vetri heitir gor-
månudr, på er frermånudr, j>å er hnit-
månudr, på er })orri, J)å goi, på einmån-
udr, på gaukmånudr ok så3ti3, på eggtid
ok stekktid, på er solmånuSr ok selmån-
u8r, på eru heyannir, [3å er kornskurdar-
månudr].
63. Hver eru manna heiti okend?
Madr er hverr fyrir sér, hit fyrsta ok hit
æzta heiti manns, er kalladr er madr
keisari, J)vi næst konungr, J>ar næst jarl;
[>essir III menn eigu sanian pessi heiti
611. Allvaldr, svå sem hér er kve3it:
384. Allvalda kann ek alla
austr ok sudr of flausta,
Sveins es sonr at revna,
hverjum gram betri.
setr,
Hér er ok gramr kalla3r; jivi heitir hann
allvaldr, at hann er einvaldi alls rikis sins.
Fylkir, sem Gizurr kvad:
385. Fylkir gleflr i folki
flagds hlakk ok svan Hlakkar,
 250 SKÅLDSKAIWKMAL

OlålV ol' vidr élum

Yggs gogl fegin Skoglar.
Fyrir ])\i er fylkir kalladr konungr, al

liann skipar i fylkingar herlidi sinu.

Visi, sem kvad Ottarr svarti:
386. Visi tckr vigfrevs
visi austr munlaust,
aldar hefr allvaldr,
6skvif, g6tt liF.

Harri eda herra, sem kvad Arnérr:

387. Harri fekk i hverri
Hj altlands [jrumu branda,
(greppr vil] grams dyre) yppa)
gagn, så es hæstr vas bragna,
Hertogi heitir jarl, ok er konungr svå
kalladr ok, fyrir J3vi er liann leidir her
til orrostu. Svå kvad Pjédolfr:
38<S. Ok hertoga hneykir
herfingnum let stinga
(leyfd ber ek hans) or liofdi
haugs skundadi augu.
Sinjor eda senjor, sem Sigvatr kvad:
389. Låt auman nu njéta,
Néregs, ok gef storum
mal sem sælan,
halt, svå
smjor, laga puma.
Mildingr, sem Markus kvad:
390, Mildingr for of 6J)jod eldi,
 SKALDSKAPARMAL 251

audit var3 flotnum dauåa;

f>å
hæstan kyndu3, hlenna |)iystir,
hyrjar ljoma su3r at Jomi.
Mæringr, sem Hallvardr kvad:
391. Esat und jardar hoslu,
orQbrjotr Donum for3ar
moldreks, munka valdi
mæringr en Jni næri.
Landreki, sem t^joåolfr kva5:
392. Eyss landreki Ijosu
lastvarr Kraka barn,
sem fyrr var ritat; }jvi heitir hann svå,
at hann rekr her nm land annarra kon-
unga, e3a rekr her or sinu landi.
64. Konungr er nefndr Halfdan gamli,
er allra konunga var ågætastr; hann
gerdi blot mikit atmidjum vetri ok
hlotadi til J>ess, at hann skyldi lifa i

konungdomi CCC vetra; en hann fekk

]3au andsvor, at hann myndi lifa ekki
meirr en einn mikinn mannsaldr, en J)at
myndi J)6 vera CCC vetra, er engi myndi
vera i ætt hans kona e9a otiginn madr.
Hann var herma3r mikill ok for vi5a
um austrvegu; J>ar drap hann i einvigi
jpann konung, er Sigtryggr hét. Pi\ fekk
hann peirar konu, er kollud er Alyig hin
spaka, doltir Emundar konungs or Holm-
 SKALDSKAFARMAL

gardi; |)au åttu sonu XVIII, ok våru IX

senn bornir, f>eir hétu svå, eiim var
rengill, er kalladr var Manna-)>engill,
annarr Ræsir, III. Gramr, IV. Gylfi, V.
Hilmir, Vl.Jdfurr, VII. Tyggi, VIII. Skyli
eda Sktili, IX. Harri eda Herra. ressir
IX brædr urdu svå ågætir hernadi, at i

i ollum frædum sidan eru n6fn |>eira

haldin fyrir tignarnofh, svå sem konungs
nafn eda nafn jarls. Peir åttu engi horn
ok fellu allir i orrostum. Svå kvad
Ottarr svarti:
393. Rengill vas [>egar ungr
|)reksg6rr vigorr;
haldask bid ek hans aldr,
harm Icl ek yfirmann.
Svå kvad Markus:
394. Ræsir lél al rodnum hansi
Rinar sol a marfjoll skina.
Svå kvad Egill:
395. Gramr gerdihomrum
hefr
grundar upp of hrundit.
Svå kvad Eyvindr:
396. Lék vid Ijédmogu,
skyldi land verja,
gylfi cnn gladværi,
stod und gollhjålmi.
Svå kvad Gliimr Geirason:
 SKALDSKAPARMAL 253

397. Hilmir rau3 und hjålmi

heina laut å Gautum.
Svå kvad 6ttarr svarti:
398. Jofurr heyri upphaf,
ofrask mun konungs lof,

håttu nemi han-n rétt

hr65rs mins, bragar sins.
Sem Stufr kvad:
399. TireggjaSr hjo tyggi
tveim hondum lid beima,
reifr gekk herr und hlifar,
hizig su9r fyr Nizi.
Svå kva3 HallfreQr:
400. SkiliQr em ek vi3 Skylja,
skålmold hefr \)\i valdit;
vætta vir3a drottins
vil es mest ok dul flestum.

Svå kva3 Markus:

101. Harra kve3 ek al hr69n>6r9 dvrri
hauklundadan Dana grundar.
Enn åttu pau Halfdan a3ra niu sonu,
er svå heita: Hildir, er Hildingar eru
fra komnir; II. Nefir, er Niflungar eru
fra komnir; III. Au9i, er OSlingar eru fra
komnir; IIII. Yngvi, er Ynglingar eru fra
komnir; V. Dagr, er Doglingar eru fra
komnir; VI. Bragi, er Bragningar eru fra
komnir, ]>at er ætt Hålfdanar hinsmilda;
 SKALDSKAPAHMAL

VII. Bu31i, erBudlungar eru fra komnir;

af Budlunga ætt kom Atli ok Brynhildr;
VIII. er Lof3i, hann var herkonungr
mikill, honum fylgdi [)at lift, er LofQar
våru kalladir; hans ættmenn eru kalladir
Lofdungar; |)a<3an er kominn Eylimi,
modurfaflir Sigurdar Påfnisbana ; IX.
Sigarr, |)aftan eru komnir Siklingar; |xtt

er ætt Siggeirs, er var magr Volsungs,

ok ætl Sigars, er Hagbard.
hengdiAl
Hildinga ætt var kominn Haraldr hinn
granraudi, mddurfadir Hålfdanar svarta.
Af Niflunga ætt var Gjiiki, af Odlinga
ætt var Kjårr, af Ylfinga ætt var Eirikr
hinn målspaki. Pessar eru ok konunga
ættir ågætar; fra Yngva, er Ynglingar eru
fra komnir; fra Skildi i Danmork, er
Skioldungar eru fra komnir; Ira Volsungi
å Fraklandi, [>eir Volsungar.
heita
Skellir hel einn herkonungr, ok er hans
ætl kolluQ Skilfinga ætt; su kynsléd er i

austrvegum. Pessar ættir, er nu eru

nefndar, hafa menn sett sva
skåldskap, i

at halda 611 pessi fyrir tignarndfh. Sva

sem Einarr kvad:
102. Fra ek vi3 holm at heyja
hildingar fram gingu,
 SKALDSKAPARMAL 255

(lind vard græn) enn gråna

geirj>ing (i tvau springa).
Sem Grani kvad:
403. Doglingr fekk at drekka
danskt blod ara jodi.
Sem Gamli kvad Gnævadar-skåld:
404. Odlingr drap sér ungum
ungr naglfara å tungu
innan bords ok or3a
aflgerd medalkaffa.
Sem Jorunn kvad:
405. Bragningr réd i blodi,
beid herr konungs reidi,
(hus lut u opt fyr eisum)
objodar slog rjoda.
Svå kvad Einarr:
406. Beit budlungs hjorr,
bl65 fell å dorr.
Svå kvad Arnorr:
407. Siklinga venr snekkjur
sjålutar konr liti;
hann litar herskip innan
(hrafns god es ])at) blodi.
Sem fjodolfr kvad:
408. Svå lauk siklings æfi
snjalls, at vér 'rom allir
(lofdungr beid enn leyfdi
lifs grand) i stad vondum.
 256 SKALDSK AI'AT.MAI

Lofda konungi fylgdi J>at 113, er Lofdar

heita. Sem Arnérr kvad:
109. Skjoldungr mun J>ér annarr aldri
oedri, gramr, und sélu fædask.
Volsungr, sem kvad rorkel] hamarskåld:
110. Mér réd senda
of svalan ægi
Volsunga nidr
våpn gollbuit.
Ynglingr, sem kvad Ottarr svarti:
411. Engi vard å jordu
égnbrådr, ådr r ér nådi,
austr så eseyjum vestan
Ynglingr und sik [)ryngvi.
Yngvi, |>at er ok konungs-heiti, sem
Markus kvad:
112. Eiriks lof verdr old al beyra,
engi madr veil fremra |)eni>il,

Yngvi heil vift ordstir langan

jofra sess, i verold pessi.
Skilfingr, sem Valgardr kvad:
U3. Skilfingr helt, J)ar es skulfu
skeidr, fyr lond en breidu
(eydd vard) sudr (of sidir
Sikiley) licM miklu.
Sinjor, sem Sigvatr kvad:
11 1. Lat auman nu njota
Noregs ok gef stérum.
 SKÅLDSKAPARMÅL 257

65.Skåld heita greppar, ok rétt er i

skåldskap at kalla svå hvem mann, er
vill. Rekkar våru kalladir peir menn,
er fylgdu Hålfi konungi, ok af peira nafni
eru rekkar kalladir hermenn, ok er rétt
at kalla svå alla menn. Lofdar heita ok
menn i skåldskap, sem fyrr er ritat.

Skatnar våru peir menn kalladir, er fylgdu

J>eim konungi, er Skati mildi var kalladr;
af hans nafni er skati kalladr hverr er
mildr er. Bragnar heita peir, er fylgdu
Braga konungi hinum gamla. Virdar heita
J)eir menn, er meta mål manna. Fyrdar
ok firår ok verar heita landvarnarmenn.
Vikingar ok flotnar, pat er skipa-herr.
Beimar, svå hétu peir, er fylgdu Beimuna
konungi. Gumnar eda gumar heita fiokk-
stjorar, svå sem gumi er kalladr i brudfor.
Gotnar eru kalladir af heiti konungs pess,
er Goti er nefndr, er Gotland er vid kent;
hann var kalladr af nafni Odins ok dregit
af Gauts nafni, pvi at Gautland eda
Gotland var kallat af nafni 6dins, en
Svipjod af nafni Svidurs; |>at er ok heiti
6dins. I pann tima var kallat alt meg-

inland J)at, er hann åtti, Reidgotaland,

en eyjar allar Eygotaland; pat er nu
kallat Danaveldi ok Sviaveldi. Drengir
17
 258 SKÅLDSKAPAHMAL

heita ungir menn bulausir, me3an f>eir

afla sér fjar e3a ordstir; f>eir fardrengir,
er milli landa fara; f>eir konungs-drengir,
er hofdingjum {)jona; J^eir ok drengir,
er |)jona rfkum monnum e<3a bondum;
drengir heita vaskir menn ok batnandi.
Seggir em kalladir ok ok Lidar, kniar
f>at eru fylgdarmenn; Regnar ok holdar,
svå eru biiendr kalladir; ljonar heita beir
menn, er ganga of sættir manna. Peir
menn eru, er svå eru kalladir: kappar,
kenpur, garpar, snillingar, hreystimenn,
hardmenni, alarmen ni, hetjur. Pessi
heiti standa hér i mot, at kalla niann
blaudan, veykan, J)jarfan, |)irfing, blota-
mann, skaud, skræfu, skrjåd, vak, våm,
læra, sleyma, teyda, dugga, dasi, dirokr,
dusilmenni, auvir5,
olmusa, vilmogr.
Orr madr heitir mildingr, mæringr, skati,
|)j69skati, gullskati, mannbaldr, sælingr,
sælkeri, auflkvfingr, rikmenni, hofåingi;
hér i mot er svå kallat: hnoggvingr,
gloggvingr, mælingr vesalingr. fénidingr,
gjoflati. Heitir spekingr rådvaldr. Heitir
ok ovitr madr fifl, afglapi, gassi, ginningr,
gaurr, glopr, snåpr, foli, ærr, 63r, galinn.
Snyrtimadr oflåti, drengr, glæsimadr,
stertimadr, pr\3ima3r. Heitir hraumi,
 SKÅLDSKAPAKMÅL 259

skråpr, skrokkr, skei3klofi ? flangi, slinni,

fjosnir, slåpr, drottr. Ly5r heitir land-
folk e3a lj65r. Heitir ok |)ræll kefsir,
{yjonn, onnungr, f>irr.

66. Ma3r heitir einn hverr; tå, ef II

ro; £>orp, ef III IV ro foruneyti;
ro;
flokkr eru V menn; sveit ef VI eru; sjau
fylla sogn; åtta bera åmælis-skor; nautar
eru IX; diinn, ef X eru; ærir ro ellifu;
toglo3 er, XII fara; J)yss eru XIII;
ef
fer3 eru XIIII; fundr er, Ipå er fimtån
hittask; seta eru XVI; sokn eru XVII;
ærnir f>ykkja ovinir, {)eim er XVIII mætir;
neyti hefir så, XIX menn hefir; drott
er
eru XX menn; J)j69 eru XXX; folk eru
XL; fylki eru L; samnaQr eru LX; sorvar
eru VII tigir; old eru VIII tigir; herr er
hundraQ.
67. eru f>au heiti, er menn låta
Enn
ganga fyrir nofn manna, {3at kollum vér
vi3kenningar e5a sannkenningar e9a
fornofn. fat eru viQkenningar, at nefna
annan hlut réttu nafni ok kalla })ann,
er hann vill nefna, eiganda e3a svå, at
kalla hann J>ess, er hann nefndi, fo9ur
e3a afa; åi er hinn f>ri3i. Heitir ok sonr
ok arfi, arfuni, barn, jo3, ok mogr, erfingi;
heitir ok br63ir, bl63i, barmi, hlyri, lifri;
 2G0 SKALDSKAIWHMAL

heitir ok nidr, nefi, åttungr, konr, kundr,

frændi, kynstafr, nidjungr, ættstudill, ætt-
barmr, kynkvisl, afkvæmi, al-
ættbogi,
springr, hofudbadmr, ofskopt Heita ok
mågar, sifjungar, hleytamenn. Heitir ok
vinr ok rådunautr, rådgjafi, mali, runi,
spjalli, alda])()])ti, einkili, sessi, sessunaulr;
|)0])li er hålftymis-félagi. Heitir ok ovinr,
délgr, andskoti, fjandi, sokvi, skadamadr,
banamadr, [>røngvir, sok kvi r, osvifruor.
f>essi heiti kollum vér vidkenningar, ok
svå, J)6tt madr sé kendr vi<3 boe sinn
e9a skip sitt, |>at er nal'n a, eda eign sina,
J)å er einkarnafn er gefit. Petta kollum
vér sannkenningar, at kalla menn speki-
mann, ætlunarmann, ordspeking, råfl-
snilling, audmilding, 6slækinn, gæimann,
glæsimann; f>etta eru fornofn.
68. ressi eru kvenna heiti 6kend i

skåldskap: vif ok bnidr ok iljod heita

J>ær konur, er manni eru gefnar. Sprund
ok svaniii heita \ræv konur, er mjok l'ara
me3 dramb ok skart. Snétir heita |)ær,
er orQnæfrar eru. Drosir heita })ær, er
kyrrlåtar eru, svarri ok svarkr, J3ær er
mikillåtar eru. Ristill er kolluQ su kona,
er skoruglynd er. Rygr heitir su, er
rikust er. Feima er su kollu3, er 6 from
 SKALDSKAPARMAL 2G1

er svå sem ungar meyjar e3a J3ær kon-

ur, er odjarfar eru. Sæta heitir sii kona,
er biiandihennar er af landi farinn.
Hæll er su kona kollu3, er biiandi henn-
ar er veginn. Ekkja heitir sii, er biiandi
hennar var3 sottdauQr. Mær heitir fyrst
hver, en kerling, er gamlar eru. Eru
enn })au kvenna heiti, er til lastmælis
eru, ok må f)au flnna i kvæ3um, £>6tt
J^at sé eigi ritat. t^ær konur heita eljur,
er einn mann eigu. Snor heitir sonar-
kvan. Sværa heitir vers m63ir. Heitir
ok m63ir, amma, })ri3jaedda; ei3a heitir
m63ir. Heitir ok dottir ok barn, j63.
Heitir ok systir, dis, j63dis. Kona er ok
kollu3 be3ja, måla, riina biianda sins,
ok er f>at vi3rkenning.
69. H6fu3 heitir å manni; [J)at skal
svå kenna, at kalla erfi3i hals e3a byr3i,
land hjålms ok hattar ok heila, hårs ok
briina, svarSar, eyrna, augna, munns.
Heimdalar sver3, ok er rétt at nefna
hvert sver3sheiti, erok kenna vi3
vill,

eitt hvert nafn Heimdalar]. Hofu3 heitir

okent hauss, hjarni, kjannr, kollr. Augu
heita sjon ok lit e3a vi3rlit, ørmjot;
fj)au må svå kenna, at kalla sol e3a
tungl, skjoldu ok gier e3a gimsteina e3a
 262 SKÅLDSKAPARMÅL

stein brå e9a briina, hvarma e3a ennis|.

E3T11 heita hlustir ok heyrn; [|>au skal
svå kenna, at kalla land e5a jarflarheit-
um nokkurum e3a munn e3a ras e3a
sjon e3a augu heyrnarinnar, ef nygorv-
ingar eru. Munn skal svå kenna, at
kalla land e3a hus tungt] e3a tanna,
or3a e3a géma, varra e3a J)vilikt, ok ef
n^gorvingar eru, J)å kalla mcnn munninn
skip, en varrarnar bordit, tunga rædit
e3a styrit. Tennr eru stundum kallaflar
grjot e5a sker orfla, munns e3a tungu.
Tunga er opt kollufl sverfl måls efla
munns]. Skegg heitir barfl, gron efla

kanpar, er stendr å vorruin. Hår heitir

lå; haddr, J>at er konur hafa; skopt heitir
hår; [hår er svå kent, al kalla skég efla

vidarheiti nokkuru; kenna til hauss efla

hjarna e3a hofufls, en skegg kenna vifl

hoku e3a kinnr efla kverkr].

70. Hjarta heitir negg; [J)at skal svå
kenna, kalla korn e3a stein e3a epli efla
hnot e5a myl e3a likt ok kenna vi3
brjost e3a hug; kalla må ok hus e3a jor5
e3a berg hugarins. Brjost skal svå kenna,
at kalla hus e3a garfl e3a skip hjarta,
anda e3a lifrar, eljunar land, hugar ok
minnis]. Hugr heitir sefi ok sjafni, åst,
 SKALDSKAPARMAL 263

elskhugi, vili, mimr.

[Huginn skal svå
kenna, at kalla vind trollkvenna, ok rétt,
at nefna til, hverja er vill, ok svå at
nefna jotnana, e5a kenna \>å til konu
e3a m63ur e3a dottur £>ess]. Hugr heitir
ok ge3, £>okki, eljun, J)rekr, nenning,
minni, vit, skap, lund, trygg3. Heitir ok
hugr rei3i, fjandskapr, får, grim9, bol,
harmr, tregi, oskap, greliskap, lausung,
oiryggQ, gedleysi, |)unnge9i, gessni, hra3-
ge9i, 65væri.
71. Hond mår
kalla mund, arm, låm,
hramm. A hendi heitir olnbogi, arm-
leggr, ulfliQr, li3r, fingr, greip, hreifi, nagl,
gomr, jaSarr, kvikva. [Hond må kalla
jor3 våpna e3a hlifa, vi3 axlar ok ermar,
lofa ok hreifa, gullhringa jor3 ok vals
ok hauks ok allra hans heita, ok i ny-
gorvingum fot axlar, bognauS. Fætr må
kalla tré ilja, rista, leista e3a J)vilikt,
renniflein brautar e3a gongu, fets; må
kalla fotinn tré e3a sto3 J)essa. Vi3 ski3
ok skiia ok brækr eru fætr kendirj. A
fæti heitir lær, kné, kålfi, bein, leggr,
rist, jarki, il, tå; [vi3 J)etta alt må fotinn
kenna ok kalla hann tré ok kallat er
sigla ok rå fotrinn, ok kenna vi3 }3essa
hlutij.
 264 SKALDSKAPAHMAL

72. Mål heitir ok or9 ok ordtak ok

ordsnilli, tala, saga, senna, jDræta, songr,
galdr, kvedandi, skjal, bifa, hjaldr, hjal,
skvål, glaumr, ])jarka, gyss, J)iapt, skalp,
hol, skral, dælska, ljodæska, hégémi, af-
gelja. Heitir ok rodd, hljomr, romr,
omun, j)ytr, goll, gnyr, glymr, ])rymr,
rymr, brak, svipr, svipun, gangr.
73. Vil heitir speki, råd, skilning,
minni, ætlun, hyggjandi, tolvisi, langsæi,
bragdvisi, ordspeki, skorungskapr. Heitir
undirhyggja, vélrædi, Bårædi, brigdrædi.
71. Læti er tvent; læti heitir rodd,
læti heitir æ3i, ok oe9i er ok 61und.
Rei3i er ok tvikent; reiåi heitir |)at, er
ma3r er i illum hug, reifli ok
heitir far-
gorvi skips e3a hross. Far er ok tvi-

kent; får er reidi, far er skip. Pvilik

orQtok hafa menn mjok til pess at yrkja
lolgit, ok er J^at kalla l mjok ofljést
[Li5 kalla menn |)at å manni, er leggir
mætask; li5 heitir skip; lid heitir manii-
folk; li9 er ok £>at kalla t, er madr veitir
69rum lidsinni; li3 heitir 61. Hli3 heitir
å gardi, ok hli3 kalla menn oxa, en hli9
er brekka. Pessar greinir må setja svå
i skåldskap, at gera ofljost, at vant er at
skilja, ef a3ra skal hafa greinina, en å3r
 SKALDSKAPARMAL 265

J)ykki til horfa hin fyrri visuor3. Slikt

sama eru ok onnur morg nofn, J>au er
saman eigu heitit margir hlutir].

NAFNAPULUR.
(Innskot).

Atli, Fr63i,
Ali, Glammi,
Beiti, Åti
ok Beimuni,
AuQmundr, Gu3mundi\
Atall ok Gestill,
Geitir, Gauti,
Gylfi, Svei3i.
Gæir, Eynefir,
Gaupi ok Endill,
Skekkill, Ekkill,
Skefillok Solvi,
Hålfr ok Hemlir,
Hårekr ok Gorr,
HagbarQr, Haki,
Hrau3nir, Meiti.
Hjorolfr ok HrauSungi,
Hogni, Mysingr,
Hundingr, Hvitingr,
Heiti, Mævill,
266 SKALDSKAPARMAL

Hjalmarr, M6ir,
Hæmir, Mævi,
R63i, Rakni,
Rerr ok Leiii.
Randver, Rokkvi,
Reifnir, Leifnir,
Næfill, Ræfill,
Nori, Lyngvi,
Byrvill, Kilmundr,
Beimi, J6rekr,
Asmundr, rvinnill,
Yngvi, Teiti.
Virfill, Vinnill,
Vandill, Solsi,
Gautrekr ok Hiinn,
(ijuki, Budli,
Hémarr, Hnefi,
Horvi, Sorvi;
sékkat ek lleiri

sækonnnga.
Ek mun jotna
inna heiti.

Ymir, Gangr ok Mimir,

3
I3i ok I jazi,
Hrungnir, Hrimnir,
Hraudnir, Grimnir,
HveSrungr, Haili,
HripstoSr, Gymir.
 SKALDSKAPARMAL 267

Haråverkr, Hrøkkvir
ok Håstigi,
Hræsvelgr, Herkir
ok Hrimgrimnir,
Hymir ok Hrimjmrs,
Hvalr, fVigeitir,
f^rymr, l^ruQgelmir,
fistilbarSi.
Geirrø5r, Fyrnir,
Galarr, I^rivaldi,
Fjolverkr, Geitir,
Fleggr, Blap|)vari,
Fornjotr, Sprettingr,
Fjalarr, Stigandi,
Somr ok SvåsuSr,
Svårangr, Skrati.
Surtr ok Storverkr,
Sækarlsmiili,
Skærir, Skrymir,
Skerkir, Salfangr,
OskruQr ok Svartr,
OnduQr, Stiimi,
Alsvartr, Aurnir,
Åmr ok Skalli.
Kottr, Osgriii
ok Alfarinn,
Vindsvalr, Viparr
ok VatjDrudnir,
2f,8 SKALDSKAPAHMAL

Eldr, Aurgelmir,
Ægir, Rangbeinn,
Vindr, Vidblindi,
Vingnir, Leifi.
Beinviflr, Bjorgélfr
ok Brandingi,
Dumbr, Bergelmir,
Dofri ok Midjungr,
Nati,Sokmimir;
nu es upp laliQ
åmåtligra
jotna hciti.

Skal ek trollkvenna
telja hei ti.
(iriQr ok (inissa,
Gryla, Bryja,
(ilumra, Geitla,
Grima ok Bakrauf,
(iuma, Gestilja,
(irottinlanna.
(ijalp,Hyrrokkin,
Hengikepta,
Gneip ok Gnepja,
Geysa, Ha la,
Horn ok Hruga,
HarQgreip, ForaS,
HryggQa, Hveåra
ok HolgabruSr.
 SKALDSKAPARMAL 269

HrimgerQr, Hæra,
Herkja, Fåla,
Im3, Jårnsaxa,
Ima, Fjolvor,
Morn, IviQja,
AmgerQr, Simul,
Sivor, Skrikja,
Sveipinfalda.
0flugbar3a
ok Jårnglumra,
Imgerdr, Åma
ok Jårnvi5ja,
MargerSr, Atla,
Eisurfåla,
Leikn, Munnharpa
ok MyrkriQa.
Leirvor, Ljota
ok LoQinfingra,
Kråka, VarQriin
ok Kjallandi,
ViggloS, Purbor3,
viljum nefna
Rygi siQarst
ok Rifingoflu.
Porr heitir Atli
ok Åsabragr;
så es Ennilangr
ok Eindridi,
 :

270 SKALDSKAPARMAL

Bjorn, HlorriQi
ok Har3véorr,
VingJ)6rr, Sonnungr,
VéoSr ok Rymr.
llurir eru ()<Mns
Baldr ok Meili,
Vidarr ok Nepr,
Vali, Ali,
I>6rr ok Hildollr,
Hermédr, Sigi,
Skjoldr, Yngvifreyr
ok Itreks-j69,
Heimdallr, Sæmingr,
Ho3r ok Bragi,
Finn eru eptir
jotna heiti

Eimgeitir, Verr,
Imr, Hringvolnir,
Viddi, Vi9gripr,
Vandill, Gyllir,
Grimnir, Glaumarr,
Glåmr, SåmendilL
Yornir, HarQgreipr
ok VagnhofBi,
Kyrmir, Suttungr
ok Kaldgrani,
Jotunn, ugladnir
ok Aurgrimnir,
 SKÅLDSKAPARMÅL 271

Grimlingr, Gripnir,
Gusir, 6foti.
Hloi, Ganglati
ok Helreginn,
HrossJ)jofr, Diirnir,
Hundålfr, Baugi,
Hrau3ungr, Fenrir,
Hroarr ok Mi3i.
Enn skal telja
åsaheitL
t^ar es Yggr ok f*6rr
ok Yngvifreyr,
ViQarr ok Baldr,
Våli ok Heimdallr;
|)å es Tyr ok Njor3r,

telek næst Braga;

Ho3r, Forseti,
hér es efstr Loki.
Nu skal åsynjur
allar nefna.
Frigg ok Freyja,
Fulla ok Snotra,
Ger3r ok Gefjon,
Gnå, Lofn, Ska5i,
J6r3 ok 19 unn,
Ilmr, Bil, Njorun.
Hlin ok Nanna,
Hnoss, Bindr ok Sjofn.
272 SKALDSKAPARMAL

Sol ok Saga,
Sigyn ok Vor,
])a es Var ok Syn

verdr at nefna,
en FVuSr ok Han
|)eim næst talid.
Grel ok at 03i
gulli Freyja;
heiti eru hennar
Horn ok Prungva,
Syr, Skjålf ok Gefn,
ok et sama Mardoll;
dætr wu hennar
Hnoss ok Gersimi.
Enn eru adrar
Odins nieyjar.
Ilikir ok Gondul,
Hlokk, Mist, Skogul;
|)a es Hrund ok Kir,

Hrist, Sknld talid;

Nornir heita,
[ræv es nau9 skapa,
Nipt ok Disi
nu mim ek telja.
Snot, briiSr, svanni
svarri, sprakki,
I1J63, sprund, kona,
feima, ekkja,
 SKÅLDSKAPARMÅL 273

rygr, vif ok dros,

ristill, sæta,
man, svarkr ok hæll,
mær ok kerling.
Mål es at segja
manna heiti;
greppar ok gumnar,
gumar ok drengir,
gotnar, rekkar,
garpar, seggir,
sveit, snillingar
ok sælkerar.
Bragnar, Regnar,
beimar, holQar,
firår ok flotnar,
fyrQar . . .

foruneyti, drott,
flokkr,haråmenni,
kniar ok kappar,
kenpur, nautar.
Old ok ærir
ok afarmenni,
liQar ok lofQar,
ty3r ok sagnir,
lj63r, oflåtar,
ljonar ok ferSir,
mildingr, mæringr,
mannbaldr, spekingr.
18
274 SKÅLDSKAPARMÅL

t^å es glæsimadr
ok gullskati,
au3kyfingar
ok oflåtar,
herr ok helmingr
ok hofdingjar,
folk ok fylki,
fundr, almenning.
Nu es J>rong ok t>yss,
J)orp, audskatar,
drottok syrvar,
dunn, pr\3imenn,
sogn ok samnaQr,
seta, stertimenn,
fjorr ok brjonar

Enn eru eptir

aldar heiti;
hir9 ok gestir
ok huskarlar,
inndrott ok hjén,
ef ek alt segi,
riini ok £>opti
ok rådgjafi.
InnMsingar,
aldaJ)optar,
sessi ok måli
serlar ok fvlgSir;
 SKÅLDSKAPARMÅL 271

J)å es félagar
ok frændr saman,
vinr, einkili,
verSung, halir.
Åi ok åttungr,
afi, sonr, fa3ir,
br63ir, barmi,
bl63i ok lifri,

j63, burr, nefi

ok arfuni,
på eru htyrar
ok hofu3ba3mar.
Ni3r, hleytama3i%
ni3jungr ok barn,
konr ok kynkvisl,
kundr, ættbogi,
mogr, målunautr,
magr ok spjalli,

ættba3mr, ættsl68,
ofskopt ok sveinn.
Sessunautar
ok sifjungar,
[afspringr es på
ok ættstuQill];
på es råSunautr
ok rå3gjafi,
f)jonar, {>rælar,
J)irr, onnungar,
IS'
276 SKALDSKAPARMAI.

verkmenn, kefsar
ok vilmegir.
f*au eru heiti:
hjaldr ok rimma,
goll, geirahod
ok geirj>riful,
rog ok roma,
randgri3r ok stord,
svipul ok snerra,
sig, folk, jara.
Sota, morftok vig,
sékn, dolg ok ogn
dynr, gnyr, tara,
drima ok imun;
J)å es orrosta
ok ørlygi,
hri3 ok et ja,

herjDogn, prima.
Ek mun segja
syerda heiti;
hjorr ok hrotti,
hogudr, dragvandill,
groa, gramr, gellir,
gjallrok neSanskarflr,
sigdr ok snyrtir,
somi, skjomi.
Skålkr, skerkir, stuiV,
skr^mir, laufi,
 SKÅLDSKAPARMAL 277

oltirr, langbar3r
ok ormjwari,
leggbiti ok k^rr
ok Leifnis-grand,
herberi, hneitir
ok hafrakan.
Lotti, hronduQr,
log3ir, mækir,
mondudr, mundriSi
ok mistilteinn,
målmr, {>r6r ok marr
ok mi3fåinn,
fetbreiQr, grindlogi
ok fjorso3nir.
Vægir, veigarr,
vallangr ok brandr,
verr, iilfr, valnir,
vindbjartr ok kvol,
askr, angrva3ill,
eggjumskarpi,
svipuSr ok svipaljotr,
salgarSr, hnefi.
Hvati, h6fu3hvessingi%
hausamolvir,
hrævagautr, herbråi
ok holdmimir,
bensogr, brig3ir,
brimir, buglognir,
278 SKALDSKAPARMAL

skygg3ir, skreyfir,
skardr, grindlogi.
Mimungr ok fellir

ok målvitnir,
taurarr, hrævardr,
trani, vindjrvari,
lidnir, kvernbiti,
ljomi, her3ir,
vitnir, yfrir,
veggjalestir.
Skelkvingr, fylvingr,
Jlæmingr, skerdingr,
skotningr, skilflngr,
skofnungr, riljungr,
brotningr, hvitingr,
bæsingr, tyrfingr,
hækingr ok hringr,
hittask mun nættingr.
Logi ok mundgjallr,
langhvass ok eldr,
orn ok eygir
ok naglfari,
brigSir, mornir,
J)lærok skerdir,
hyrr ok helsingr,
hridir, atti.
Fellir, folvir,
fåfnir, raufnir,
 SKÅLDSKAPARMÅL 279

lmnir, eimnir,
afspringr, Jrinorr,
sig3ir, snyrtir,
svelgr, skarr ok når,
goinn, gestmoinn,
gårr, |)rimarr, niQhoggr.
Oddr, bl63varta
ok benkniiar,
bloQrefill, bloQvarp
ok bl65i3a,
bloQvaka, ljiigfengr
ok bloQhnefi,
iQvarp ok brandr,
eggteinar, folk.
Emjar, J)remjar,
ok OlrøQar-nautr,
merki, véttrim
ok missifengr,
ånn ok skafningr,
undirdregningr,
vargr, Kaldhamarsnautr,
valbost ok her3r.
Sver3 ok gelmingr
ok samnagli,
hugro, sigrhnod,
hjaltok tangi,
mundridr, hoggtadr
ok meSalkafli.
280 SKÅLDSKAPARMÅL

Øx, jarQhyrna
ok jårnsparda,
skjåfa ok skeggja,
skråma ok gen ja,
reginsponn, gnepja,
gygr ok fåla,
snaga ok biilda,
barda ok vigglod,
})veita ok f>enja,

J)a es arghyrna,
hon es efst talid
øxar-heita.
Darr, spjot ok not,
dof, lenz ok vigr,
snaia, lleinn ok sval',

svida, hræmæki,
geirr, spjor, nata,
gefja, kesja,
gaflak, frakka,
gimgnir, peita.
Or es ok akka,
oddr, hvitmylingr,
fenja ok drifa,
ilaug, dynfara,
bosl, bol, bilda,
broddr ok hremsa,
gognflaug ok |>r6s,
gogn ok skaptsnor.
 SKÅLDSK APARM AL 281

FluggloQ, flugsvinn,
fifa ok skeyti,
geta skal Fenna
ok Gusissmi3is,
Jolfs-smiSi es,

en efst |)ura.
Ålmr, dalr, bogi,
yr ok tviviSr
sveigr, glær ok J>rymr,
somr, skålgelmir. —
Enn kve3 ek heita
611 våpn saman:
jårn, or ok slog,
isarn ok spjor.
Skjoldr: J)runginsalr,
skaunn, salbendingr,
bugnir, hlébarSr
ok buklari,
vétlimi, targa,
ve5rgla3r ok hlif,

viSbleiknir, rit,

vigglaQr ok lind.
Gjallr, doggskafi
ok gimsk) lir,T

bo31jos, gryta
ok bo3skylir,
svalinn ok randi,
saurnir, bor3i,
282 SKALDSKAPARMAL

skuttingr, bardi,
skirr, tvibyrSingr,
ørlygr ok svarmr,
eilifnir, heiår,
baugr, fagrblåinn,
]>era, midfjornir.
Hropts hattar skal ek
heiti segja;
hjålmr, gullfainn,
hronn, valhrimnir,
hallhrimnir, skélkr
ok hlifandi,
fjornir, |)okki
ok fikmoinn,
hildigoltr, kellir,
herkumbl ok velgr,
grima, ægir,
glævir, stefnir.
Brynja: kund, hjålmgoll,
hrau3 ok nåin,
kold, Finnsleif,
bo3fara, J)yd, syn
ok bloQleika.
Sær: silægja,
salt, ægir, haf,
logr, sumr, lægir,
lagastafr ok vågr,
gjallr, gnap, geimi,
 SKÅLDSKAPARMAL 283

gnarr, svifr ok marr,

sugr, sog, sami,
svelgr, rost ok fjorår.
Sund, ogr, velfærr
simi ok vi3ir,
hri9, ver, breki,
hum, flo9 ok brim,
græSir, glyjuQr,
gymir ok vægir,
gni3r ok oror,
gjålfr, fen, snapi.
Gnat, vorr, vika,
vost, hop ok mi5,
vatn, djiip ok kaf,
vik, tjorn ok sik,
stormr, diki, hylr,
straumr, lækr ok bekkr,
all, bru3r, kelda,
i3a, fors ok kill.

Hefring, alda,
hviting ok lå,

hronn, ran, kolga

ok himinglæva,
drofn, u5r ok solmr,
diifa, bylgja,
bo5i ok båra,
bloSughadda.
»4 SKALDSKAFARMAL

Gjoll, glit, gera,

gl69 ok valskjålf,
van, vi9, vimur,
ving ok ysa,
si9, su9r, frcka,
soekin, einstika,
elfr, ro, ekla,
ckin, rennandi.
Pyn, rin ok ni9,
J)6ll, rimr, ysja,
dun, ogn, dyna,
dyn, hollfara,
6run ok brå,
audskjålg, lodda,
mun, merkrida,
mein ok saxelir.
Tilr, durn, vina,
vond ok strond,
teins,
morn, moda, |)rym,
morn ok gautelfr,
alin, u3r, 61ga
ok evfråtes,
ogn, eidrennir
ok apardjon.
Rogn, hronn ok raun.
raumelfr, hnipul,
hnopul, hjalmunla,
humra, vina,
 SKÅLDSKAPARMÅL 285

vil, vin, vella,

valin, sem3, salin,
nepr, drofn, strauma,
nis, mynt, gnapa.
Gilling ok nil,
ganges, tvedda,
luma, vervaQa,
leira ok gunnj>r6,
i9svol, vegsvinn,
yn, J)j69numa,
fjorm, strond ok spé
ok fimbuljml.
Nyt, hronn ok nau3,
not, sliQr ok hri3,
kormt, leiptr ok ormt,
kerlaugar tvær,
gomul, sylgr ok yn
ok geirvimul,
ylgr, vo3 ok fl69,
jordån es å lesti.
[Fiskah.] Lax ok langa,
tysa, brosma,
hæingr,
birtingr,
bust ok hrygna,
humarr, hrognkelsi,
hve3nir, floki,
olunn, aurriQi
ok andvari.
286 SKÅLDSKAPARMÅL

Sild, sei3r, skata,

sil,reyQr ok oggr,
skrei3ungr ok sikr,
skålgi, flyQra,
fyldingr, styrja
ok fuSryskill,
håmerr, steinbitr
ok håskerdingr.
Fjorsungr, [)rommungr
ok fengrani,
hamarr, sandhverfa
ok horngæla,
marknutr, glommungr
ok marj)vara,
silungr, skelfiskr,
sverSfiskr ok lyr.

Pyrsklingr, upsi,
J)orskr, vartari,
grunnungr, gcdda,
gjolnir, keila,
all ok karfi,
krabbi, geirsil,
hår ok godlaks,
hornsil, igull.
Hafrhvalr, geirhvalr
ok hafgufa,
hnisa, hafstrambr
ok hny3ingar,
 SKÅLDSKAPARMÅL 287

reyQr, rey3arkålfr
ok rau3kembingr,
burungr, rostungr
ok blæjuhvalr.
NorQhvalr, kyrhvalr,
nåhvalr ok leiptr,
skeljungr, fiskreki
ok skutuhvalr,
sléttibaka, skjaldhvalr
ok sandlægja,
hrosshvalr, andhvalr,
hrafnreyQr ok vogn.
Nu mun ek sk^ra
of skipa heiti;
ork, åraklo,
askr, sessriimnir,
skeiQ, skiita, skip
ok ski5bla3nir,
nor, naglfari,
nokkvi, snekkja.
ByrQingr, buza,
baråkaldr ok hreinn,
bakki, homlungr,
hélugbardi,
rost, båtr ok regg,
ro9, hringhornir,
lung, kjoll, langskip,
leifnir, karfi.
288 SKALDSKAPARMAL

Hringr, gn69, freki,

hrau5, moSroi,
hemlir, bar3i
ok hylbauti,
ugla, leQja
ok askvitull,
kæna, ketla,
kati, reiS ok skålpr.
Knorr, kuggr, knui,
keipull, eikja,
dreki, éllidi,
dromundr ok pråmr,
iura, vigg, galeid,
ferja, skalda,
iley, Jlaust ok J)ekkr,
farti3r ok li9.

Segl, skor, sigla,

svidviss, styri,
syjur, saumfor,
sild ok skautreip,
stag, stafn, stjornviS,
stuSill ok sikulgjor3,
snotra ok solborå,
sess, skutr ok strengr.
Sox, stæSingar,
svipting ok skaut,
spikr, siglutré,
saumr, lekstolpar,
 SKALDSKAPAKMAL ?89^

laukr, siglutoppr,
Jina, eyru,
/la ug, flaugarskegg
ok farnagli.
Hunn, hunbora
ok hjålmunvolr,
hufr, hlyr, hrefni
ok hålsstefni,
hefill, hanki
hals,
ok hofu3bendur,
håir, hæll, hamarr,
hjålpreip ok lik.

Ro, rakki, rif,

rengr ok homlur,
vindåss, vengi,
vondr, langneljur,
volt, beitiåss,
varta, brandar,
bitar, boglina,
b tilkast o kkar.
Bar5, kné, byggdi,
belti ok kinnungr,
kjolbord, keili
ok kjolsyja,
kraptar, kerling,
kloer ok {»optur,
kjalreip, [jrimir,
klofar ok |)iljur.

19
2<M SKALDSKAPARMAI.

Drengir, dragreip,
dæla, årar,
aktaumar, rær,
arinn ok nålar,
aurbord, kjalarhæll
ok akkeri,
hnakkmidi, austker
ok hiinspænir.
Jord: fjorn, rofa,
cskja ok hiddyn,
gyma, sif, fjorgyn,
grund, haudr ok rdnd,
fold, vangr ok fif,
tron, hjarl ok barmr,
land, bjod, j)ruma,
la3 ok merski.
Holt, hals ok fjdll,
hlid ok leiti,
héll, heiQr ok hvilft,
hvall ok brekka,
li ro, dalr ok vollr,
hvammr ok tunga,
mold, flag, rimi,
mor, laut ok sandr.
Eim skal segja
øxna heiti;
arvakr, drjoni
ok jormunrekr.
 SKÅLDSKAPARMÅL 291

si mi, freyr, reginn,

smi3r, eyj)vari,
rau3r ok rekningr,
ok rokkvihliQr,
viggi, bautudr,
vingnir, stjori.
HiminhrjoQr, simir
ok harSfari,
hæfir, digni,
hjollu3r, simull,
hli3r, stufr ok litr,

hriflr, forsimi,
arfr, jormuni
ok eikismiQr.
Gneisti, apli,
gollinhorni,
au3r, kvigr, oldungr
ok arfuni,
gridungr, olgr, gellir,
glymr ok hreiQi,
tiåungr, boli,
tarfr, aurgefinn.
Kyr heitir skirja,
kviga ok frenja
ok audhumbla,
hon er elzt kiia.
Hriitr: ofrhyrningr,
hornumskvåli,
19'
202 SKALDSKAPARMAL

gumarr, horngloinn
ok gjaldhréinn,
hveQuiT, horngloi,
hallinskidi,
berr, hornhroiun
ok heimdali,
bekri, midjungr,
blær, mordr ok vedr.
Hafr heitir grimnir
ok geirolnir,
tanngnjéstr, kjappi
ok tanngrisnir,
skimudr ok brusi,
bokkr, grimr talidr«
Heitir ok heiSnin,
hadna ok kidlingr,
es kolmula
ok kici saman.
Bjorn: bersi, bolmi.
bera, elgvidnir,
blåjaxl, isélfr
ok breidvegi,
bestingr, bassi,
balti, hlébardr,
ufr, frekr, vilnir,
jérekr, mosni,
fetviftnir, hunn,
fress, vetriidi,
 SKALDSKAPARMAL 293

iugtanni, jålfu3r,
ifjungr, vilskarpr.
Hjortr: dyraj)r6r,
hli3r, eikj>yrnir,
duneyrr, dåinn,
dvalarr, m6tro3nir.
CJoltr: valglitnir,
griss ok hrimnir,
svintarr, ru ni,
sæhrimnir, borgr,
råi, valbassi,

r65r, dritro3i,
J)ror, vigrir, skunpr,
])randr, vaningi.
Vargr: lilfr, geri,
vitnir, gråd^ri,
hati, hrodvitnir
ok heidingi,
freki ok viSnir,
fenrir, hlébarår,
goti, gildr, glammi,
gyl3ir, imarr,
inir ok eg3ir
ok skollkini.
Enn heitir svå:
ylgr, vargynja,
l)orkn ok inia,
. . . . svi mul.
294 SKÅLDSKAPARMÅL

Niu eru himnar

a hæ3 talciir;
veit ek enn nezta,
sn es vindblåinn;
så es hei3t>yrnir
ok hreggmimir;
annarr hei tir
andlangr himinn,
f>al måttu skilja;
£>ri3ividblåinn;
vi3fe9mi kvefl ek
vera enn fjéråa;
hr65r ok hlyrni
hygg ek enn sétta;
gimir, vel ni ni ir;
i

get ek nu vera
åtta hinina
tipp of talQa;
skattyrnir stendr
skyjuni efri;
liann es utan
alla heinia.
Sol ok suiina,
syn, fagrahvél,
leiptr,hrj63r, leika,
liknskin, roQull,
leiptr, ifro3ull
ok ljosfari,
drifandi, ålfrodull
ok Dvalins-leika.
 —

<SOsg) OOvG) • OQvg) -<X>© <>0^)

• •
<
O vg> ^>@ -
"OOvS)

HATTATAL
er Snorri Sturluson orti um Hakon konung ok Skula hertoga.

IJLvat eru hættir skåldskapar? lorent. -

Hverir? Setning, leyfi, fyrirboQning.
Hvat er setning håttanna ? Tvent. Hver? —
Rétt ok breytt. Hvernig er rétt setning
håttanna ? Tvenn. —
Hver? Tala ok grein.
— Hvat er tala setningar håttanna?
I^renn. — Hver? Su er ein tala, hversu
margir hættir hafa funnizk i kve3skap
hof udskålda onnur tala er J)at, hversu
;

morg visuorQ standa i einu erendi i

hverjum hætti; hin [iriSja tala er su, hversu

margar samstofur eru settar i hvert visu-
or3 i hverjum hætti. Hver er grein —
setningar håttanna? Tvenn. — Hver?
Målsgrein ok hljoQsgrein. Hvat er måls- —
grein? Statasetning greinir mål alt; en
hljoQsgrein er J)at, at hafa samstofur
 296 HATTATAI.

langar e3a skammar, hardar e5a linar,

ok f>at er setning hljédsgreina, er vér
kollum hendingar, sva sem hér er kvedit:
1. Lælr så, er Hakun heitir,
(hann rekkir lift) bannat,
jorfl kan n frelsa, fyrdum

friflrofs, konungr, ofsa;

sjålfr ræ3r alt ok Elfar

ungr stillir så milli
(gramr å gipi at fremri)
Gandvikr jofurr landi.
Hér er stafasetning su, er hætti rædr ok
kvedandi gerir; ])al eru XII stafir i er-
endi, ok eru III settir i hvern fjérdung.
I hverjum fjéråungi eru tvau visuorfl;
hverju visuordi fylgja VI samstofur. I

69ru visuordi er settr så stafr fyrst visu- i

or3inu, er vér kollum hofudstaf; så stafr

ræ5r kvedandi; en fyrsta visuordi mun
i

så stafr finnask tysvar standa fyrir sam-

stofun; j)a stafi kollum vér studla. Ef
h&fudstafr samhljédandi, på skulu
er
studlar vera hinn sami stafr, sva sem hér
er:
Lætr sa, er Halum heitir,
(hann rekkir li3) bannat,
en rangt er, ef fæssir stafir standa fyrir
sam stofun optarr e3a sjaldnarr enn sva
 :

HATTATAL 297

i fjordungi visu. En ef hljoQstafr er

hofudstafrann, J>å skulu stuSlar vera ok
llljdSstafir, ok er ]}å fegra, at sinn hljoS-
stafr sé hverr peira. f*å må ok hly3a,.
at hljodstafr standi fyrir optarr i fjord-
ungi i fornofnum e3a i målfylling J>eiri^.

er svå kvedr at: ek, e3a svå: en, er, at,

i, å, of, nm; ok er }iat leyfi, en eigi
af,

rétt setning. Onnur stafasetning er su,

er lylgir setning hljods Joess, er hått gerir
ok kve3andi; skal su grein i drottkvæfl-
nm hætti svå vera, at fjoixhingr visu skal
])ar sanian fara at allri stafasetning ok
hljoda; skal i fyrra VisuorSi J>annig greina
])å setning:
jor3 kann frelsa fyrSum.
Hér er svå: jor3, fyr3, })at er ein sam-
slafa i hvårum sta3 ok sinn hljoåstafr
fylgir hvårri ok svå upphafsstafr; en
einir stafir eru eptir hljoQstaf i l)å3um
orSiim; ]>esså setning hljodfalls kollum
vér skothending. En i 63ru visuorfli er
svå
M3rofs konungr ofsa.
Svå er hér: rofs, ofs; ]3ar er einn hlj63-
slafr, ok svå allir peir, er eptir fara i

bådum orftum, en upphafsstafir greina

or3in; |ietta heita a8al-hendingar. Svå
 2<>8 H ATT AT AL

skal hendingar setja i drottkvædum hætti,

at hin sidarri hending i hverju visuordi,
er heitir vi9rhending, bon skal standa i

peirisamstofu, er ein er siåar, en sti

hending, er frumhending heitir, stendr
stundum i upphafi ords, kalium vér ])a
oddhending, stundum i midju or3i, koll-
um vér J)å hluthending. t*etta er drétt-
kvæ9r håttr; me3 J)eima hætti er Hest
ort, J>at er vandat er; J)essi er upphaf
allra håtta, sem målriinar eru fyrir odr-
um run um.
Hvernig er breytt setning håttanna?
Tva vega.Hvernig? Me9 mali ok
hljoåum. — Hvernig skal med mali skipta?
Tva vega. — Hvernig? Halda e3a skipta
håttunum. —
Hvernig skal brevta hatt-
unum ok halda sama hætti? Sva, at
kenna e9a stydja e3a reka eda sann-
kenna e3a yrkja at nygorvingum. —
Hvat eru kendir haettir? Sva sem J>etta:
2. Fellr of fiira stilli

fleinhraks, limu axla,

Ham3is fang, |)ar er hringum
hylr ættstu3ill Skylja;
holt felr hildigelti
heila bæs, ok deilir
 HATTATAL 299

gulls i gelmis stalli

gunnsei3, skorungr, reiåir.

Hér eru 611 heiti kend i pessi visii, en
hendingar ok or5aleng3 ok stafaskipti
fara, sera fyrr var ritat. Kenningar eru
me3 {>rennum håttum greindar; fyrst
heita kenningar, annat tvikent, |>ri3ja
rekit. f*at er kenning, at kalla fleinbrak
orrostu, en pat er tvikent, at kalla flein-
braks fur sverSit, en på er rekit, ef
lengra er.

Rekit: 3. Ulfs båga verr ægis

itr båls hati niålu;
sett eru bor3 fyr bratta
briin Minis vinar riinu;
orms vå5a kann ei3u
allvaldr gofugr halda;
menstriåir, njot modur
mellu dolgs til elli.
Hvat eru sannkenningar? Svå sem petta:
4. Stinn sår proask storum,
sterk egg fromum seggjum
hvast sken* hlifar traustar;
hår gramr lifir framla;
hrein sverd litar harda
hverr drengr, gofugr pengill,
itrrond furask undrum,
unir bjartr snoru hjarta.
 :$00 IIATTATAL

3
] at er sannkenning, at stydja svå ordit
mec) sonnu efni, svå, at kalla stinn sårin,
])vi at hoflig eru sår stér; en rétt er
mælt at ])roask; onnur sannkenning er
su, at sårin j^roask stérum; nu er eitl
visuord, ok tvær sannkenningar. 1 oflru
visuor9i er kollud sterk egg, en framir
seggir. 1 hinu (>ridja er svå, at hvast skerr,
hlifin ok fjorda ordi, al kalla
er traust; i

konunginn mikinn, en Uf hans framligt;

|>ar næst, al kalla hreint sver3 ok hard-

liga ro5it, en einn hverr lidsmanna, ok

væn rétt mål, J>6tt madr væri nefndr;

gofugr er konungrinn kalladr; rondin var
kostig ok furadisk undarliga skjott; kon-
ungrinn undi gladr fræknu hjarta. Xu
eru hér svndar XVI sannkenningar åtta i

visuorSum, en jx> fegra }>ær ni jok i

kveSandi, at eigi sé svå vandliga eptir

])eim larit. Sannkenningar hafa |)renna
grein; heitir ein sannkenning, onnur
studning, f)ridja tviridit.

StuSningar: 5. 6dhar3a spyr ek eyda

egg fullhvotum seggjum;
dådrokkum veldr dauda
dreng ofrhugaQr pengill;
hamdokkumfærHlakkar
hank munnroda aukinn,
 HATTATAL 301

veghræsinn spyr ek visa,

valdr ognporinnskjaldar.
Hér stuSning hverri sannkenning,
fylgir
svå sem kollud er eggin 65hord, en full-
hvatir menninir. f*at er sannkenning,

hor9 en hvatir menn; J>at er stuSn-

egg,
ing, er annat sonnunarorQ fylgir sann-
kenning.
Hvat eru nygorvingar? Svå sem petta:
6. SviQr lætr soknar naQra
sliQrbraut jofurr skriSa,
ott ferr rogs or réttum
ramsnåkr fetilhamsi;
linnr knå sver3a sennu
sveita bekks at leita;
ormr pyrr vals at varmri
viggjoll sefa stigu.
f*at eru nygorvingar, at kalla sverSit
orm ok kenna rétt, en slidrirnar gotur
hans, en fetlana ok umgor9 hams hans;
pat heldr til ormsins natturu, at hann
skriSr or hamsi ok til vats. Hér er
svå sett n\ gdrving, at
T
hann ferr leita
bl63s bekkjar at par, er hann skridr
hugar stigu, pat eru brjost manna. rå
pykkja nygorvingar vel kveQnar, ef {)at

mål, er upp er tekit, haldi of alla visu-

lengd; en ef sverQ er ormr kalladr, en
 302 1 1 ATTATA L

sidan fiskr e3a vondr annan veg

e9a
breytt, £>at kalla menn nykrat, ok J>ykkir
])at spilla. Nu dréttkvedinn hattr
er
me5 V greinum, ok er £>6 hinn sami hattr
réttr ok 6brug3inn, ok er optliga pessar
greinir sumar e<3a allar einni visu, ok i

er })at rétt, \)\i at kenningar auka or3-

fjolda, sannkenniiigar fegra ok fylla mal,
nygorvingar syna kunnostu ok ordfimi«
I^at er leyfi hattanna, at hafa samstof-
ur seinar e3a skjétar, sva at dragisk fram
e3a aptr 6r réttri tolu setningar, ok megu
linnask sva seinar, at fimm samstdfur sé
i odru ok hinu fjor9a visuordi, sva sem
hér er:
7. Hjålms spekr hilmir
fylli

hvatr Vindhlés skatna;

hann knå hjorvi J)unnum
hræs J)j69år ræsa;
ygr hilmir lætr eiga
old dreyrfå skjoldu;
styrs ry3r stillir hersum
sterkr jarngrå serki.
I J)essi visu eru allar oddhendingar hinar
fyrri hendingar, ok er £>6 J)essi hattr
drottkvæSr at hætti. Nu skal syna sva
skjétar samstdfur ok sva settar nær hverja
annam, at af £>vi eykr lengd ordsins:
 HATTATAL 303

8. Klofinn spyr ek hjålm fyrir hilmis

hjarår egg, duga seggir;
}3vi eru heldr, par er skekr skjoldu,
skafin sver3 litu3 fer3ar;
bila muna gramr, po at gumna
gular ritr nåi lita;

draga porir hann yfir hreinna

hvatan brand promu randa.
Hér er i ok pri3ja visuorQi niu
fyrsta
samstofur, en i 63ru ok i hinu fjor3a VII.
Hér er pat synt, hversu flestar samstofur
megu vera i visuor3i me3 drottkvæQum
hætti, ok af pessu må pat vita, at VIII
e3a VII megu vel hlyQa i fyrsta ok priQja
visuorSi. I pessi visu eru allar frum-
hendingar hluthendur, ok dregr pat til,
at lengja må or3it, at sem fiestar sam-
stofur standi hendingar.
fyrir t^at er
annat leyfi håttanna, at hafa i drott-
kvæ3um hætti eitt or3 e3a tvau i visu
me3 ålogum e3a detthent e3a dunhent
e3a skjålfhent e3a me3 nokkurum peim
hætti, er eigi spilli kve3andi. fViSja leyfi
er pat, at hafa a5al-hendingar i fyrsta
e3a pri3ja visuorSi. FjorQa leyfi er pat,
at skemma svå samstofur, at gera eina
or tveim, ok taka or annarri hljodstaf;
 :;oi håttatal

pat kollum vér bragarmål; sva sem kvad

E>6rarinn måhlidingr:
VarflaK mik, pars myrdir
mordfårs vega pordi.
Eim ej* su grein lit selt myklu lengra.
I*at er hit fimta leyfi, at skipta tidum i

visuhelmingi. Sétta leyii er J)al, at hafa

i dréttkvædum hætti samhendingar eda
lidhendingar. l^al er hit sjaunda, at hafa
eitt målsord i bådum visuhelmingum, ok
|)ykkir Jxil spilla i einstaka visum. Atta
er J)at, at nyta, [)6tt samkvætl verdi vid
]>at, er ådr er ort visuord eda skemra.
Niunda er J>at, al reka til hinnar fimtu
kenningar; en 6v ættum er, ef lengra er
rekit; en 1)611 J)al finnisk fornskålda i

verka, [ni låtum vér })at nu onvtt. Ti-

unda er })al, ef visu fylgir drag eda studill.
Ellipta er J>at, at er eda en eda at må
hafa optarr en eitt sinn visuhelmingi, i

sva sem Refr kvad:

Sæll es hinn, es, hranna
hadyra, vel, styrir,
(tid erumk vitnis våda
vingerd) unir sinu.
Ok sva j3o at pat sé i sidarra helmingi,
ef madr er nefndr eda kent nafn hans i

fyrra helmingi, |)6tt ])a sé eigi nafn annan

 HÅTTATAL 305

veg en hann e5a hinn e3a så e5a

sjå. Tolpta er atriQsklauf.
Hvat er tiåaskipti? lorent. — Hvernig?
f*at er var, £>at er er, £>at er verSr.
Hver setning er J)at, at breyta håttum
me3 måli einu? —
f^at må svå gera, at

gefa nafn håttum ok greina svå tolu

håttanna hina fyrstu, en halda annarri ok
hinni J)ri9ju tolu setningar; J)at"er sem
fyrr var ritat, at hafa VIII visuorS i
erendi, ok hin |)ri3ja tala, at hafa VI
samstofur i visuorQi ok somu setning
hendinganna. Håttum er skipt me9
r
} missum or9tokum, ok er {>essi einn
håttr, er kalladr er sextånmælt:
9. Vex i3n, vellir roQna,
verpr lind, J>rimu snerpir,
fæsk gagn, fylkir eignask,
fair hitnar, seQsk vitnir,
skekr rond, skildir bendask,
skelfr askr, griåum raskar,
brandr gellr, brynjur sundrask,
braka spjor, litask orvar.
Hér eru mål fullkomin i hverju
tvau
visuorQi, en or3aleng3 ok samstofur ok
hendingar ok stafaskipti sem drottkvætt.
Nu er breytt annau veg drottkvæ3um
20
 : ;

306 HÅTTATAL

hætti ok enn me5 måli einu. Penna

hått kalla menn åttmælt
10. Jor9 verr si klingr sveråum;
sundr rjufa spjor undir;
lind skerr i styr steinda;
støkkr hauss af bol lausum;
falla folk å velli ;

fremr mildr jofurr hildi;

egg bitr å lim ly ti
skor snidin hjorvi.
liggr
Hér er mal fylt hvcrju visuordi.
i I^essi

er hinn })ri3i, fjoråungalok.

11. Yskelfir kann ulfum
audmildr bua gildi;
lætr gyldis kyn gåti
gunnsnarr una harri;
fær gotna vinr vitni
valbjor afar storan;
vargr tér or ben bergja
bléddrykk ok gron rj65a.
Hér lykr måli tveim visuordum.
i
—
Sjå håttr, er mi skal rita, er hinn fjordi
|)eira, er breyttir eru, en hinn fimti at
håttatali. f'etta er stælt kallat:
12. Håkun veldr ok holSum,
hardrådum gufl jardar
tyggja lér me9 tiri,

teitr J)jo5konungs heiti;

 HATTATAL .'»07

vald å viårar foldar,

vindræfrs jofurr gæfu
691ingi skop ungum,
orlyndr skati gorla.
Hér er svå:
Håkun veldr ok holSum
teitr pjoQkonungs heiti,
en annat ok hit priQja visuorQ er sér um
mål, ok er pat stål kallat. l^essi er hinn
sétti, hjåstælt:
13. Manndyr3ir få mær9ar,
mæt old fira gæti
tytr, au3gjafa itrum,
611. St63 sær of fjollum;
rj63vendils gatk randa
rækinjorS at sækja,
hæf fer3 vas su har3a,
heim.Skaut jor3 or geima.
J*etta kollum vér hjåstælt; hér er hit fyrsta
visuorS ok annat ok pri3ja sér um mål,
ok hefir po pat mål eina samstofun me3
fullu or3i af hinu fjor5a visuor3i; en pær
fimm samstofur, er eptir fara, liika heilu
måli, ok skal or3tak vera forn minni.
I^essi er hinn sjaundi, langlokum:
14. Håkun ræ3r me3 hei3an,
hefr drengja vinr fengit
(lond verr buQlungr brandi
20*
 308 H ATT AT Al

brei3feld) mikit vcldi,

rogleiks nåir riki
remmityr at styra
(6ld fagnar £>vi) eignu,
orQrom konungdomi.
Hér hefr upp mal hinu fyrsta i visuorQi
ok lykr hinu sidarsta, ok eru j)au sér
i

um mål. F*essi er hinn ålti håttrinn,

tiltekit:

15. I
3
eim
grundar grimu
er,

gjaldseids ok var faldinn

(droit man enn j)at) åtti
åftr hans fadir råda;

gunnhættir knå gryttu

(gramr hyr of |)rek) styra,
stort ræ3r hann en hjarta
hvetr, bu31unga setri.
Hér er hinn fyrri visuhelmingr leiddr af
jDeiri visu, er å3r var kvedin, ok fylgir
f>at målsor3, er afleiding er kolluQ, er
siQarst var hinni fyrri visu, |)essum visu-
i

helmingi, ok er så visuhelmingr eigi ell-

igar réttr at måli. I^essi er hinn niundi

håttr, drogur:
16. Setr of visa vitran
vigdrott,en par hniga,
(jt dregsk) vi3 skotskiirum
skjaldborg, i grås aldir;
 HATTATAL 309

våpnrjodr stikar vi5a,

vellbrjotr å log, spjotum,
J>ryngr at sverQa songvi,
soknhardr jjromu jarSar.
f*at målsorS, er fyrst er i J)essi visu, er
sfSarst i hinni fyrri, ok er hin siQarri svå
dregin af hinni fyrri; p\i heita f>at drogur.
t*essi er hinn tiundi håttr, er vér kollum
refhvorf. I f>eima hætti skal velja saman
f>au or3tok, er élikust sé at greina, ok
hafi f)6 einnar ti3ar fall bædi or3, ef vel
skal. En til J)essa håttar er vant at finna
611 or9 gagnstadlig, ok er hér fyrir |)vi
sum or3 dregin til hægenda; en synt er
i |3essi visu f>at, at orQin munu finnask,

ef vandliga er leitat, ok mun f>at hér

synask, at flest fi:umsmi3 stendr til bota.
Svå er hér kveQit:
17. Siks gloQar verr sækir
sléttskard hafi jarQar,
hlifgranda rekr hendir
heit kold loga oldu;
fljott vålkat skilr fylkir
fri31æ, roQuls sævar
rånsid ræsir sto9var,
rei3r, gla3r fromum meidum.
Hér er i fyrsta visuorSi svå kveQit: siks
glodar; sik er vatn, gl69 er eldr, en eldr
 310 HÅTTATAL

ok vatn hatar hvårt odru; verr sækir,

t>at er olikt, at verja ok sækja. Annat
visuord er svå: slétt skard hafi jardar;
slétt, f>at er jafnt, skard, \>ai er oslétt;
ok svå hafi jardar; sær er haf, land er
jord; en [)å er i eitt fall mælt, at så ferr
af hafi til jardar. f>ridja visuord er svå:
hlifgranda, \>al er ljost refhvorf-mælt, ok
svå, rekr hendir; så flytr braut, er rekr,
en så stodvar, Svå er hit fjorda:
er hendir.
heit kold, jxit er ljos ord, ok svå, loga
oldu, logi er eldr, alda er sjår. Fimta
ord er svå: fljott vålkat; lljott er f)at, er
skjott er, vålkat J)at, er seint er; ok svå,
skilr fylkir; så, er skilr, dreifir, en så,
er fylkir, samnar. Sétta ord er svå:
fridlæ; fridr er sætt, læ, t>at er vél; ok
£nn, rpduls sævar; rodull er sol, ok gengr

lion fyrir C)d i pUuni kenningum, sær er

enn sem fyrr i moti eldi. Sjaimda ord
er svå: rånsid; ran, |)at er osidr, ok svå,
ræsir stodvar; så flytr, er ræsir, en så
heldr aptr, er stodvar. Åtta ord er svå:
reidr gladr, f>at er ljost mælt; ok svå,
fromum nieidum, |)at er ojafnt, at vinna
manni frama eda meizlur. Hér eru synd
i t>essi visu sextån ordtok sundrgreinilig,
ok eru flest ofljos til rétts måls at færa,
 HÅTTATAL 311

ok skal |)å svå upp taka: siks gl65, J)at

er gull; sækir gulls, J>at er ma3r; hann
verr skard jardar, hafl slétt, f>at eru
Firdir, svå heitir fylki i Noregi; hlifgrandi,
J>at er våpn; hendir loga oldu er madr,
er rekr kold heit sverdinu, J)at er at
hegna 6si9u; fljott vålkat må f>at kalla,
er skjotrå3it er, pat skilr hann af ofrid-
inum; konungr heitir fylkir; rånsi3 ræsir
sto3var sævar roQuls fromum meiQum.
f*etta heita hin mestu refhvorf.
f^essi eru onnur refhvorf, ok eru hér
hålfu færi visuorS, J)au er refhvorfum
eru ort, ok eru f>au tvenn i 63ru visu-
or3i, ok eru fyrir J)vi kolluS hin mestu.
18. B163 fremr, hlokk at håQisk,
heldr slitnar dul, vitni;
skjoldr, en skatnar foldir,
skelfr har3r, taka var3a;
fal lætr of her hvitan
hollr gramr rekinn framSan,
en tyggja sonr, seggjum,
svalr brandr, dugir, grandar.
Hér eru f>au refhvorf i 63ru or3i: heldr
ok slitnar, ok dul ok vitni; dul er laun,
en vitni er sannan. En i fjor3a visuorSi
eru J)essi: skelfr harår, taka var3a. I

sétta visuor3i er svå: hollr granir, rekinn

 ;

312 I1ATTATAI.

framdan. I åtta visuordi er svå: svalr

brandr brandr er eldsheiti dugir grandar
; ;

|)etta er ofljost ort. Hér eru ok onnur

måltok, }}au er måls skal taka, svå,
til

at kalla: bl69 fremr vitni, f>at er vargr;

en dul e3a laun slitnar e3a rofnar, at
hlokk hå5isk, |)at er orrosta. Ok odrum i

fjordungi er svå, al hardr skjoldr skelfr,

en skatnar taka var3a riki. Ok fnidja i

IjorSungi er svå, at hollr gramr of her

lætr framdan lal hvitan rekinn; så er
framidr, er framarr er settr. I fjor3a
fjordungi er svå, at svalr brandr grandar
seggjum, en tyggja sonr dugir.
I^essi er hinn J)ri9i refhvarfa-battr:

19. Segl skekr of hlyn Huglar

(bvast drifa skip) rasta,
en foll, of gram, gylli
grunn djup bata unna;
né ran vi5r hafhreinum,
ha raust skapar (laustum,
hronn fyr hufi |)unnum
heil klofnar, fri3, deilu.
Hér er eitt visuor3 i hvårum helmingi,
{)at er refhvorfum er ort, ok tvenn i

hvårum, svå sem hér: grunn djup, hata

unna; en i hinum efra helmingi er svå:
heil klofnar, fri3 deilu. I^essi eru at kalli
 HATTATAL 313

hin mestu refhvorf ok minst af J)essum.

Nu hefjask hin minni refhvorf. Hér em
ein refhvorf i visuorS'i:
20. Hélir hlyr at ståli,

hafit fellr, en svifr fælli

(fer3 dvol firrisk) har3a
framm mot lagar glammi;
vindr réttr vå3ir bendir,
vefr rekr å haf snekkjur,
ve3r Jjyrr, visa ifljur
(varar fysir skip) l)7 sa.

Hér er eitt refhvarf i hverju visuorSi ok

flest ofljos. f^essi eru onnur hin minni:
21. Lung fra ek l\7 5a |)engils,
lå reis of skut, geisa,
en svor3 of her herda;
hljop st63 und gram R63a;
J)jo3 fær J)ungra skeiSa
J)rong rum skipat longum,
stål lætr styrjar deilir
stinn klokk i mar sokkva.
Hér eru refhvorf i 63ru hverju visuorQi.
I^essi eru hin J)ri3ju:
22. Himinglæfa strykr hafar,
hronn skilja sog, J)iljur;
logstiga vill lægir
ljotr fagrdrasil l)ijota;
K sheims
T
nåir ljoma
 314 HATTATAL

(li3r år) of gram blidum,

udr rekkir kjol klokkvan
kold, eisa, far geisar.
Hér eru ein refhvorf i hvårum helmingi;
|)essi eru hin minstu refhvorf. Enn er så
håttr, er vér kollum refhvarfa-brodur:
23. Firrisk hond me3 harra
hlumr, li5r vetr af sum ri,
en ilaust vi3 log Liste
long taka hvil5 at gongu;
61 mæflir li5 ly3a,
létt skipask holl et rétta,

en skål af gjof gola

gulls svifr, tom, en fulla.
Hér er odru orfli ok fjéråa |)au
i or9,
er gagnstadlig eru sem refhvorf, enda
standa saman, ok er ein samstafa
eigi
millum J)eira ok lukask bæQi eigi eina i

Ud. I^essir bættir, er nu eru riUdir, eru

dréttkvædir at hendingum ok or9aleng9.
r
Hér eru A I samstof ur hverju visuordi
i

ok adalhendingar odru ok hinu fjor3a,

i

en skothendur fyrsta ok Jmdja.

i

Hvernig skal skipta drottkvædum hætti

me9 hendingum e3a ordalengd? Svå —
sem hér er, dunhenda:
24. Hreintjornum gledr horna,
horn nåir litt at Jiorna,
 HATTATAL 315

mjoSr hegnir bol bragna,

bragningr skipa sagnir;
folkhomlu gefr framla
framlyndr vi3um gamlar,
hinn er heldr fyr skol skjoldum,
skjoldungr hunangs-oldur.
Hér er £>at målsord fyrst i 63ru ok hinu
fjorSa visuor3i, er si3arst er i hinu fyrsta
ok J)ri3ja. t'etta er tilsagt:
25. Rost gefr 631ingr jastar,
61 virQi ek svå, firdum;
£>6gn fellir brim bragna,
bjor forn er {Dat, horna;
måls kann mildingr heilsu,
mjodr heitir svå, veita;
strugs kemr i val veiga,
vin kalla ek J>at, galli.

Nii er ordskviduhåttr:
26. Fiiss brytr fylkir eisu
fens; breg3r hond å venju;
rånhegnir gefr Rinar
rof; spyrr ætt at jofrum;
mjok triiir ræsir rekka
raun; sér gjof til launa;
rå3 å lofåungr ly3a
lengr; vex hverr af gengi.
27. Iskalda skar ek oldu
eik. var su3 hin bleika
 316 HÅJTATAL

reynd, til ræsis fundai

rfks; emk ku9r at sliku;
brjotr på hersis heiti
hatt, dugir sæm3 at våtta,
au9s af* jarla pry9i
itrs; vara siglt til litils.

I^etta er ålagshåttr. Hér hefr upp

annat ok hit fjor 9 a visuorQ me9 fullu or9i
ok einni samstofu, ok leiSir f>at or9 af
hinu fyrra visuor9i, en ])ær V samstofur,
er })a em eptir, eru sér um mal. I^essi

er hinn fyrsti håttr, er rita9r sé, f>eira, er

breytt er af dr6ttkvæ9um hætti me3 fullu
håttaskipti, ok he9an Ira skal nu rita pær
greinir, er skipt er dréttkvædum hætti
ok breytt me9 hlj69um ok hendinga-
skipti e9a or9aleng9, stund am vi9 lagt,

en stundum af tekit. I^etta er tviskelft:

28. Vandbaugs veitti sendir
vigrakkr, en gjof pakkak
skjaldbraks skylja mildum,
skiprei9u mer, hei9a;
fann næst fylkir unna
fol dyr at gjof styri

stalhreins; styrjar deilis

storlæti sa ek mæta.
Hér er fyrsta ok })ri9ja visuoråi pat,
i

er håttum skiptir; hér standask hlj69-

 HATTATAL 31:

fyllendr svå nær, at ein samstafa er i milli

J)eira; J)eir gera skjålfhendur stuQlar, ok
er hinn fyrriupphaf visuorSs, en hend-
ingar standask sem first; en ef frum-
hending er i fæiri samstofu, er næst er
hinni fyrstu, bregzk eigi skjålfhenda.
J)å
f'essi er detthendr håttr:

29. Tvær man ek hilmi hyrum

heims vistir 6t vist ar;
hlaut ek å samt at si tja

seimgildi fémildum;
fuss gaf fylkir hnossir
fleinstyri margd^rar;
hollr var hersa stilli

hoddspennir fjolmennum.
Hér skiptask hættir i odru ok fjorQa visu-
or5i, ok ræ5r hin fjor3a samstofun hått-
uniim. f*etta er draugshåttr:
30. t>oll biS ek hilmis hylli
halda grænna skjalda;
askr bei3 af J>vi ]>roska
f)ilju Hrungnis ilja;

vigfoldar njot valdi

vandar margra landa
(n) T
tr vartu oss) til itrar
elli (dolga fellir).

Hér er enn i 63ru ok i fjérda visuordi

 :

318 HATTATAL

J>at, er håttum skiptir, ok ræ9r hér hin

f>riSja samstafa.
Nu hefr upp annat kvæ5i
31. Ståls dynblakka stokkvi
stinngeds samir minnask,
ålms bifsæki aukum
Yggs feng, å lof £>engils;
odds blåferla jarli
orbrjot né skal £>rjota,
Hårs saltunnu hrannir
hrærum, 69 at stæra.
I^etta heitir bragarbot. Hér skiptir hått-
um fyrsta ok |}ri9ja visuordi; hér stand-
i

ask, sem first må, studlar, en hendingar

svå, at ein samstafa er å milli; J>at greinir
håttuna. t^enna hått kalla menn ri9-
hendur:
32. El [weifsk skarpt of Skula
skys snarvinda lindar,
egg var9 hvoss hoggum i

hræs dynbrunnum runnin;

seimj>reytir bjo sveita
snjallr ilstafna hrafni,
Påll vard und fit falla
fram J^råbarni arnar.
Hér skiptir håttum 69ru ok i]6r9a visu-
i

ordi, standa J)ar hendingar bå9ar samt

nær enda ok lukask å einum hlj69staf
 HATTATAL 319

bådar, ok er betr, at samhlj63andi sé

eptir a3ra. I^essi håttr er kallat veggjat:
33. Lifs var9 ran at raunum,
(rei3 sver5) skapat mjok fer3um;
stong od |>rått å J)ingi
£>j63sterk, liflu fram merki;
hraud, of hilmis br63ur,
hvoss egg fri3ar van seggjum,
nå3u blå bita;
spjot
biiandmenn hlutu f>ar renna.
Hér er håttaskipti i 63ru ok fjoråa visu-
or9i, ok er |)ar ein samstofun sett i, svå
at tvær eru siflarr, ok aukit Jdvi leng5
orSsins. Nii er flagda-håttr:
34. Flaust bjo folka treystir
fagrskjoldudustum oldum;
lei3 skar bragnings brodir
bjartveggjudustu reggi;
hest rak hilmir rasta
har3sveipa3astan reipum;
sjår hlaut vi3 J>rom f>jota
f)unghufu9ustu lungi.
Hér skiptir håttum
63ru ok hinu fjorda
i

visuorSi; er hér aukit bæ8i samstofu ok

fullnat or5tak sem framast, ok eptir \>å
samstofun eru {)rjår samstofur, ok er
rétt drottkvætt, ef hon er or tekin. f>essi
håttr er hin forna skjålfhenda:
 320 HATTATAL

35. Reist at Yågsbru vestan,

varrsima bar fjarri,
heitfastr håvar rastir
hjålmtyr svolu styri;
stokr 6x, er bar blakka
brims fyr jorfl et grimma
herfj'613 (hufar svol5u)
hrannlåd, buandmanna.
Hér er skj alf hent mefl adalhending i f)ridja
visuordi hvarum tveggja helmingi, en
i

at 69ru sem drottkvætt. Penna hatt fann

fyrst Veili; J)å la hannnokknrn,
i utskeri
kominn af skipsbroti, ok hofdu peir ill
til klæ3a ok veflr kali; \m orti hann
kvæ3i, er kallat er kvidan skjalfhenda
e3a dråpan steilausa, ok kve3it eptir
Sigur3ar sogu. f*etta er |)rihent kallat:
36. Hristi hvatt, f>å er reistisk,
herlong, ni jok long véstong;
samQi folk, en fromdusk
fullsterk, hringserk, grams verk;
hond herjum reyndisk,
lék,
hjorr kaldr, allvaldr mannbaldr;
(egg) fra ek brei8a bjoggu
bragning fylking (st63 J)ing).
Hér eru {irennar adalhendingar i 63ru
ok hinu fjor3a visuor3i ok lukask allar
 HATTATAL 321

einnig, ok fylgir samstofun fyrir hverja.

Nu er hinn dyri håttr:
37. Vann, karm vir3um banna
vald, gjald, hofundr aldar,
fer3 ver5 folka her5i
fest mest, så er bil lestir;

hått f>rått, hol3a åttar

hrau3 au3 jofurr rauQum,
(f>at) gat pengill skatna
]yj63 (st68 af gram) bj63a.
Hér eru i ok J)ri5ja visuorQi tvær
fyrsta
aSalhendingar samt i upphafi, en hin J)ri9ja
at hætti vi3 enda.
38. Farar snarar fylkir byrjar,
freka breka lemr å snekkjum,
vaka taka visa rekkar,
vi3ar skriSar at f>at bi8ja;
svipa skipa s^jur hepnar
somum J)romum byr rommum,
i

Haka skaka hrannir blokkum

hli3ar; mi3ar und kjol ni3ri.
Hér eru III hendingar i visuor3i ok skot-
hent i fyrsta ok J)ri3ja visuorQi, en J)ri3ja
hending at hætti vi3 enda, ok fylgir
samstafa hverri hendingu. t^essi håttr
er kallat tiltekit:
39. Ok hjaldreifan hofu
hoddstiklanda miklir,
21
 322 HÅTTATAL

mor3flytir knå mæta

målmskiirar dyn, hjålmar,
hjaldrs J3å er hilmir foldar
hugfærum gaf stæri,
ognsvellir fær allan,
jarldom gofugr, soma.
Hér skiptir håttuni hit fimta visuorQ, ok
lei3ir i J)vi or9i mal lak af fyrra visu-
helmingi, ok dregsk |oat visuorQ me3
hljédfyllingum mjok eptir skjålfhendu
3
hinni nyju. I essi håttr er kallat greppa-
minni:
40. Hverr fremr hildi harra?
hverr er mælingum ferri?
hverr gerir hopp at stærri?
hverr karm au9 at {Dverra?
Veldr hertogi hjaldri;
hann er first blikurmanni;
hann a hopp at synni;
hann vélir blik spannar.
dessum hætti er breytt til drottkvæQs
håttar me3 or3um. Nu er så håttr, er
vér kollum liShendur:
41. Velr itrhugadr ytum
otrgjold jofurr snotrum;
opt hefr {rings fyr J>rongvi
{)ungfarmr Grana sprungit;
hjors vill rj63r, at ri3i
 HATTATAL 323

reidmålmr Gnitahei3ar;
vigs er hreytt at hættis
hvatt Niflunga skatti.
t^at eru liShendur, er hinn sami stafr
stendr fyrir hendingar, ok J)å er rétt ort
liQhendr håttr, at 63ru ok i hinu fjorQa
i

visuorQi sé oddhending ok skothending

vi5 j)ær hendingar, er i hinu fyrra visu-
or3i eru, ok ver3r på einn upphafsstafr
allra |)eira })riggja hendinganna. Nu er
så håttr, er vér kollum rétthent:
42. AlrauQum drifr au3i
ognrakkr firum Hlakkar,
veit ek hvar vals å reitu
verpr hringdropa, snerpir;
snjallr lætr å fit falla
fagrregn jofurr J>egnum,
ognftytir verr ^tum
arm, Mardallar hvarma.
Hér eru aSalhendingar i fyrsta ok J>ri3ja
visuorSi, en gætt at taka or skothendur.
Enn er så håttr, er vér kollum hina minni
a3alhendu, £>at eru skothendur i hinu
fyrsta visuorSi i bådum helmingum, svå
sem hér segir:
43. SamJ)ykkjar fremr sokkvi
snarr Baldr hjarar aldir;
gunnhættir kann Grolta
21*
 324 HÅTTATAL

gladdript hra3a skipta;

féstriSir knå Fr65a
friQbygg li3i tryggva;
fjplvinja3r hylr Fenju
fair meldr alinveldi.
Hin minni alhcnda er j)å rétt ort, at haldit
sé visulengd saman; en ef henni er skotit
i alhendu, svå at skothendur sé
fulla J>ar
sumar e3a allar i visuorQi, |3a er J>at eigi

rétt. Nu er alhent:
44. Frama skotnar gram, gotnum
(gjof sannask) rof spannar,
menstiklir, vensk, miklar
manndyrSir vann skyr3ar;
heri] 619 (bera holdar)
hagbåls lagar stala
fridask sjaldan vi3 valdi
(vallands svala branda).
Hér eru tvennar adalhendingar i hverju
visuordi. t*essi J)ykkir vera fegrstr ok
vandastr, ef vel er ortr, })eira hatta, er
kvæ3i sé ort eptir, ok er j)å full alhend-
ing, ef eigi finsk i at, ek, en, e3a {3au
småor5, er |)eim fylgja, nema £>au standi
i hendingum, en eigi hafa allir menn
f)at varazk, ok er |)at fyrir J>vi eigi rangt,
sem kva3 Klæingr byskup:
 HATTATAL 325

Ba3 ek sveit å gla3 Geitis,

gor es i5 at for, ti3um
drogum hest å log lesta,
li3 ftytr, en skrid nytum.
f*etta er stamhendr håttr:
45. Lætr imdin brot brotna
bragningr fyr sér hringa;
så tekr fyr men menja
mætt or3 of sik fættir;
armr knå vi3 blik blikna
brimlands vi3um randa,
J>ar er hond, at li3 li3nar,
lysl63ar berr gl63ir.
Hér er i fyrsta ok priSja visuorSi tvi-
kve3it at einni samstofu, ok haft f>at til
hendinga, ok fyrir J)vi kollum vér f>etta
stamhent, at tvikylft er til hendingarinnar,
ok standa svå hendingar i or3inu sem
riShendur. Nu er så håttr, er samhent
er kallat:
46. Vir3andi gefr vir3um
verbal li3ar skerja;
gle3r vellbroti vellum
veråung afar-Jningum;
ytandi fremr yta
au3s sæfuna raiiSum;
J)ar er mætum gram mæti
marblakks skipendr pakka.
 32C> HÅTTATAL

Hér eru J>ær hendingar, er vér kollum

samhendur, J)vi at pessar eru allar meå
einum stofum ok eru fvrsta ok III.
i

visuorQi svå settar sem skothendur i

drottkvæQum hætti. Nu er iQurmælt:

47. Seimpverrir gefr seima
seimorr li3i beima;
hringmildan spyr ek hringum
hringskemmi brott stinga;
baugstokkvir fremr baugum
bauggrimmr hjarar drauga;
vi3r gullbroti gulli
gullhæltr skada fulian.
Hér er prim sinnum samhending,
haft
tysvar i fyrsta ok III.
visuoråi, en 63ru i

ok hinu fjorda er haldit afhending sem i

dunhendum hætti. t^essi håttr heitir
klifat:
48. Au3kendar verr au3i
au9tyr boga naudir;
par er audvidum au3it
au3s i gulli raudu;
heidmonnum bvr heiSis
heiSmildr jofurr reiflir;
venr hei3fromu3r heiSar
hei3gjof vala lei3ar.
Hér halda samhendingar of allan visu-
helming ok taka me3 a5alhending hina
 HATTATAL 327

sidarri i 63ru ok hinu fjor3a visuorQi.

Nu eru J)eir hættir, er stiifar heita:
49. Hjaldr-remmir tekr Hildi,
hringr brestr at gjof, festa;
hnigr und Hogna meyjar
hers valdandi tjald;
HeQins måla byr hvilu
hjålmlestanda flestum;
moråaukinn £>iggr mæki
mund Hja3ninga sprund.
Hér er hit fjorda visuor3 styft ok tekin
af samstafa, er i drottkvæQum hætti skal
setja me3 hending. £essi er meiri stiifr:

50. Yggs drosar r^fr eisa

old m63sefa tjold;
gl63 støkkr i hof Hlakkar
hugtiins firum briin;
gecWeggjar svifr glugga
glæs dynbrimi hræs,
hvattr er l^rr at slétta
hjaldrs gnapturna aldrs.
Hér er styft annat ok hit fjoråa visuorQ.
Nii er hinn mesti stiifr:
51. Herstefnir lætr hrafn
hungrs fullseQjask ungr;
ilspornat getr orn
aldrlausastan haus;
vilja borg en vargr
 328 HATTATAL

vigsåra klifr grår;

opt solgit tær ylgr
(jofurr gocir vil! svå) bl63.
Hér eru 611 visuorS T
st} f3. E'essir hættir,
er nii eru ritadir, eru greindir i })rjå sta3i;

|)vi at menu hafa ort fyrr svå, at i einni

visu var annarr helmingr styfdr, en ann-
arr helmingr tvislyfSr, ok eru J>at håtta-
foll ; så er hinn })ri3i, er alstyfår er, })vi
at hér eru 611 vistior3 styf3. Nii skal
rita f)ann hått, er skothendr heitir:
52. Sær Skjoldungs ni5r skurum,
(skopt) Darraåar (lyptask),
hrindr gunnfana grundar
glygg of fræknum tyggja;
geysa vé fyr visa,
ve3r stong at hlym Gungnis,
styrk eru mot und merkjum
malms of itran hilmi.
Hér eru skothendur ollum visuorftum, i

en annat sem drottkvæQr håttr. Nii er

så håttr, er vér kollum liQhendur:
53. Stjori vensk at stoera
stor verk dunu geira,
halda kann me9 hildi
hjaldrt} r und sik foldu;
r

harri slitr i hverri

Hjarranda fot snerru;
 :

HATTATAL 329

falla f)ar til fyllar

fjallvargs joru J)ollar.
I pessum hætti eru liShendur me5 tvennu
moti, en aårar å J>å lund: vi 3 hina fyrri
hending i fyrsta ok J)ri3ja visuorSi. —
Nii skal rita J)å håttu, er forn skåld
hafa kve3it ok eru nu settir saman, £>6tt

J)eir hafi ort sumt me3 håttafollum; ok

eru fæssir hættir drottkvæ5ir kalladir i

fornum kvæSum, en sumir finnask i lausa-

visum; svå sem orti Ragnarr konungr
lodbrok me5 Jæssum hætti:
54. Skytr at Skoglar ve5ri,
en skjaldagi haldask,
Hildar hlemmidrffu
of hvitan f)rom ritar;
en i sæfis sveita
at sverQtogi ferSar
ry5r aldar vinr odda
(J)at er jarls megin) snarla.
Hér er i fyrsta ok priQja visuor3i hått-
lausa, en i 63ru ok fjor3a aQalhendingar,
en hofuQstafrinn stendr svå, så er kve3-
andi ræ3r, i 63ru ok hinu fjor3a visuor3i,
at J)ar er fyrir sett samstafa ein e3a tvær,
en at odru sem drottkvætt. Nu skal rita
Torf-Einars-hått
 330 H ATT AT AL

55. Hverr séi jofra ægi

jarl jolvitrum betra,
e3a gjarnara at gæ3a
glym hardsveldan skjalda?
stendr af stala skiirar
styrr olitill Gauti,
J)å er folks jadarr foldir
signjorSum var3a.
ferr
Hér er i fyrsta ok f>ri3ja visuorQi hått-
lausa, en i 63ru ok fjoråa skothent ok
riShent. Nii er Egils- hat tr:
56. Hverr ali bl63i byrsta
bens raudsylgjum ylgi,
nema svå at gramr of gildi
grå5 dag niargan vargi?
gefr oddviti undir
egg n} bitnar vitni;
r

herr sér fenris fitjar

framklo lo9na ro9na.

Hér er i fyrsta ok |)ri9ja visuorQi hått-
lausa, en i 69ru ok hinu fjorQa a9al-
hendingar ok ridhent. Nu er Fleins-
håttr:
57. Hilmir hjålma skurir
herQir sverfli rodnu
hrjota hvitir askar,
hrynja brynju spangir;
hnykkja Hlakkar eldar
 HATTATAL 331

har3a svardar landi;

remma rimmu gloQir
randa grand of jarli.
Hér er svå farit hendingum, sem i drott-
kvæQum hætti, en hendingar eru settar
saman i ondurdu visuorQi. Nu er
Braga-håttr:
58. Es til hjålma hyrjar
herjum styrjar væni,
J)ar svå at jarl til ognar
egnir tognu sverQi;
sjå knå gar3 fyr grundu
grindar f>undar jaQra,
er skatna vinr skjaldar
skyldisk galdr at fremja.
Hér er i fyrsta ok J)ri5ja visuordi hit si3-
arsta målsor3 haft hendingar, en missir
til

J)ess or3s hins fyrra, er gera skyldi skot-

hending; en vi3 J)etta hendingarorQ eru
i 63ru ok hinu fjor3a visuorSi hendingar,

ok er f>at onnur hending skothenda ok

li3hending, en onnur aSalhending vi3
hina fyrstu; en pessar hendingar, er standa
i 63ru ok fjorQa visuorQi, standa sem i
Fleins-hætti. Vi3a er £>at i fornskålda
verka, er i einni visu eru ymsir hættir
e9a håttafoll, ok må eigi yrkja eptir |>vi,
J)6 at ]3at J)ykki eigi spilla i fornkvæckim.
 332 IIATTATAL

Nu eru }}eir hættir, greindir i [>rjå sta3i,

er kimblabond heita. f*essi er einn:

59. Hjålmlestir skekr Hristar
hreggold Sigars veggi;
gramr byr brjota
lætr i

brands hnigj)ili randa stranda;

stålhrafna lætr stefnir
styrvind of sik })yrja;
Gondlar glyggvi
})iggr at
gagn oddviti bragna sagna.
Hér er i fjor da visuordi i hvårum helm-
ingi aukit aSalhcnding me9 tveim sam-
stofum eptir visuord, en at 69ru sem
drottkvætt. Nu er hit meira kimblaband:
60. Almdrosar skylr isa
ar flest meginbåra sara;
kænn lætr hvatt å hronnum
bjalmsvell jofurr gella fella;

styrjokla knå stiklir

stinnr mens legi venja benja;
lætr stillir frår fylla
sund hjarar lunda unda.
folk
Hér eru tvenn kimblabond hvårum i

helmingi. fessu eru hin mestu kimbla-

bond:
61. Hræljoma fellr hrimi, timi
hår vex of gram sara ara,
frost nemr, of hlyn Hristar, Mistar
 HÅTTATAL 333

herkaldan J)r6m skjaldar aldar;

gullsendir brytr grundar Hrundar
gunnveggs stofum leggi hreggi;
(soknvallar) spyr ek (svelli) elli
(svå skotnar f)at) gotna f>rotna.
Hér fylgir hverju visuordi kimblaband.
Nu skal rita hrynjandi håttu. I^essi er
hinn fvrsti:
62. Tyggi snyr å ognar åru
(undgagl veit J^at) soknar hagli,
yngvi drifr at hreggi hlifa
(hjorr vélir fjor) brynju éli;
visi heldr of fjornis foldir,
folk (skiptir svå boga driptum)
skiirum lystr of hilmi hraustan,
(hans frcgnum styr) Mistar regni.
Hér er hit fyrsta ok III. visuorS aukit
framan tveim samstofum til håttar-
setningar, en ef f>ær eru af teknar, ]3å
er eptir sem drottkvætt, en or 63ru ok
IV. visuorQi må taka målsorQ f>at, er
tvær samstofur fylgja, hin V. ok hin VI. i
visuor3i; J)å er J)at or9 ok drottkvætt.
I hrynhendum håttum er optast VIII
samstofur i visuorQi, en hendingar ok
stafaskipti fara sem i drottkvæQum hætti.
J'etta kollum vér drottkvæSa hrynjandi.
 334 HATTATAL

Nu skal syna fleiri skipun håttanna; er

f>essi hrynjandi kollud trolls-håttr:
63. Ståla kendi støkkvilundum
styrjar valdi raudu falda,
rekkar styrdu rétt til jarSar
ro3nu bardi, austan fjaråar;
oddum rendi eljunstrandir
yta ferdar hringa sker8ir;
hil mir stær5i hvossu sveråi
heila grundar meginundir.
Hér eru samstofur hverju visuordi;
åtta i

hér eru hluthendur i ollum oråum ok

fylgja III samstofur hvem hendingu, ok
svå fara skothendur ok a3alhendingar
ok stafaskipti sem i hrynhendu. I^essi

er einn hrynhendr håttr:

64. Varøi litt, er virflum mætti,
vigrækjandi framm at sækja;
skerQir gekk skurum Hlakkar
i

Skoglar serks fyr ro5num merkjum;

ruddisk land, en ræsir J'rænda
Ribbungum skop bana Jrnngan;
Gunnarr skaut und gera fotar
grimmsetta il hjarna kletti.

Petta er hrvnhenda obrevtt. I^etta er

draughent:
65. Våpna hri3 velta na3i
væg3arlaus feigum hausi;
 HATTATAL 335

hilmir lét hoggum mæta

her3a klett bana ver3an;
fleina lands fylkir rendi
fjornis hli3 meginskiSi,
oflugt sver5 eyddi fyr3um
jofri kent, holdi fenta.
I fæssum hætti eru VII samstofur
tiQast
i hverju visuorQi, en hendingar ok stafa-
skipti sem i drottkvæ3um, ok ef hér er
or tekin ein samstofun fyrsta e3a J)ri9ja
visuor3i, sii er stendr næst hinni fyrstu,

J)å falla hljoQin oli sem

drottkvæQum i

hætti. Svå må ok af taka i 63ru ok hinu

IV. visuoråi hina somu samstofun, ok er £>å
]^at drottkvætt, ok ver3r sumt eigi mjukt

f'enna hått kollum vér munnvorp:

66. Eyddi lithlaupsmonnum
itr hertogi spjotum;
sungu stål of stillis
(sto3 ylgr i val) dolgum;
hal margan lét hof3i
hoddgrimmr jofurr skemra;
svå kann rån at refsa
rei3r oddviti J)j63um.
Hér er håttlausa i hinu fyrsta ok IIL
visuor3i, en i 63ru ok hinu fjor3a skot-
hendur. Nu er så håttr, er kallaSr er
håttlausa:
 33G HATTATAL

67. Ortak old at minnum,

J}å er alframast vissak,
of siklinga snjalla
me3 sex tøgum håtta;
sizt hafa veg né vellum,
er virdan mik lélu,
å aldinn mar orpit
({)at er oss frami) jofrar.
I pessum hætti eru engar hendingar, en
stafaskipti sem i dréttkvædum hætti.
Nu eru samansettir i tveim kvæ9um
sex tigir håtta ok um fram \)ær VIII
greinir, er fyrst er skipat drottkvæ3um
hætti me3 målsgreinum |)eim, er fylgja
hættinum, ok eru {)essir hættir allir vel
fallnir til at yrkja kvæ3i eptir, ef vill.

Nii skal upp hefja hit })ri9ja kvæ3i, f>at

er ort er eptir hinum smærum håttum,

ok eru peir hættir f)6 margir a9r i lof-
kvædum. Hér hefr upp tøgdråpulag:
68. Fremstr var Skiili [d saman vid 70s]
Skala lof dvala;
sem ek mildum gram
mærQ fjolsnærQa;
meirr skal ek stæri
styrs hroQr fyrir
(kærr var ek harra)
hers gnott bera.
 HATTATAL 337

Hér er 63ru ok fjorQa visuoråi fjorår

i

samstofur ok tvær aQalhendingar ok svå

settr hofuQstafr sem i drottkvæQu, en i
fyrsta ok J>ri5ja visuoråi eru ok fjorår
réttar samstofur ok hin fimta afkleyfis-
samstafa, f>at er: ek e5a af e3a en e3a
er e3a J)vilikt. E*ar eru ok skothendingar
ok ein hljo3fylling vi3 hofuQstafinn. —
I^etta er annat tøglag:
69. Kunn bjo ek kvæ3i
konungs broSur J)jo3
(]}ann veit ek t)engil)
J)renn (fjolmennan);
fram skal en fjor3a
folkglaQs va9a
ljos elds lagar
lofun fri3rofa.
Svå ferr annat ok fjorSa visuorQ
hér
sem i fyrra hætti, en hit fyrsta ok J)ri3ja
visuorQ er hér hendingalaust, en II hljoS-
fyllendr vi3 hofuQstaf sem i drottkvæQu.
]?essi er hinn J)riåi håttr, er vér kollum
hagmælt:
70. Mitt er of mæti
mart lag bragar
å3r okveQit
oddbraks spakan;
hlytr grams geta
22
 338 HÅTTATAL

greppr ohneppra
skyrr skrautfara,
skjoldunga ungr.
1 {Dessum hætti eru skothendingar i fyrsta
ok III. visuoråi ok stafaskipti sem i
drottkvæ3um hætti, en at 63ru sem tøg-
mælt. I ollu tøglagi er eigi rangt, J)6tt

V samstofur sé i visuorSi, er skammar

eru sumar ok skjotar. P*at er tøgdråpu-
håttr, at stef skal véra til fyrsta visuords
ok liika f>vi mali i hinu si3arsta visuordi
kvæSisins, ok er rétt at setja kvæåit me5
svå morgum stefjamélum, sem hann vill,
ok er f>at tiQast, at hafa 611 jafnlong, en
hvers stefjaméls skal stef upphaf ok
niQrlag. Nii er grænlenzki håttr:
71. S169 kann sneiQir
seima geima
hnigfåk Haka
hleypa greypa;
hinn er af hlunni
hesta festa
lætr leyf5r skati
langa ganga.
Hér er hit fyrsta ok III. visuord svå sem
hagmælt, en annat ok IV. med a3al-
hendingum, ok eru tvær samstofur a3al-
 HATTATAL 339

hendar ok endask bå5ar i einn staf.

Nu er hinn skammi håttr:

72. Gull knå, greppar,
gloa, roa,
våss eru seggir
samir framir;
eik må und jofri
una bruna,
|}å nytr visi
vi3ar skridar.
Hér er hit fyrsta ok III. visuor5 hendinga-
laust, en annat ok hit IV. sem grænlenzki
håttr ok skemri orQtokin. Nu er nyi
håttr:
73. Ræsir glæsir
Rokkva stokkva
hvitum ritum
hreina reina;
skreytir hreytir
skafna stafna
hringa stinga
hjortum svortum.
I ^essum hætti eru i hverju visuorSi
fjorår samstofur, en tvær adalhendingar
ok liikask i einn staf båSar ok engi af-
klevfisorQ. ^etta er stufhent:
74. Hafrost hristir
hlunnvigg tiggja,
22*
 340 HÅTTATAL

bor5grund bendir
brimdyrs styri;
blå veit brjota
byrskiQ vi3i
bddhardr bdrdum
budlungr Jningan.
I pessum hætti eru fjorår samstofur i

visuor3i, en hendingar ok stafaskipti sem

i drottkvæSum bætti, nema pat at allar
hendingar eru nåhendar. I^etta er nåhent:
75. Hrinda lætr hniggrund
hafbekks snekkjur,
på er falla, ileinpollr
frår, mål, stålum;
hlumi litr hergramr
hirdmenn spenna,
en ræ3i raungo3
rogålfs skjålfa.
1 {Dessum hætti eru IV samstofur i visu-
or3i ok hinu fyrsta ok pri3ja,
er eigi rangt i

pott V sé; par eru skothendur; i o3ru

ok hinu fjor9a eru adalhendingar ok bå3ar
saman ok hin fyrri styfS, en stafaskipti
sem i drottkvæ3u. f>etta er hnugghent:
76. Hrannir strvkva hladin bor3,
haflaudr skeflir,
kasta nåir kjalar stig
kalt hlyr soltum;
 HÅTTATAL 341

svortum hleypir svana fjoll

snjallmæltr stillir

hlunna framm of Haka veg

hriSfeld stodum.
Hér er i fyrsta ok III. visuorSi VII sam-
stofur ok hendingalaust, en rétt at stofum;
en annat ok hit fjor3a hefir fjorår sam-
stofur, en rétt at stofum, ok skothending„
ok oddhent ok styf3 hin fyrri hending.
Nu er hålfhnept:
77. Sny3ja lætr i solroQ
snekkjur å Manar hlekk,
årla sér, ungr jarl,
allvaldr brekafall;
lypta knå of li9i opt
lauki of kjalar raukn;
greiQa nåir gl) gg va9; r

greipum mæta dragreip.

t J)essum hætti eru sex samstofur i visu-
or3i, en eigi er rangt, J>ott ver9i V e9a
VII; i fyrsta ok III. visuorQi eru skot-
hendur, en adalhendingar i 65ru ok hinu
IV. i hvårum tveggja sta9, hin fyrri hend-
ing rétt i drottkvæQu, en hin siåarri styfQ
e3a hnept, })at er alt eitt. Sjå håttr er
alhneptr:
78. Hronn skerr, hvatt ferr,
hiifr kaldr, allvaldr,
 342 HATTATAL

lå brytr, log skytr,

limgarmr, rangbarmr;
brått skekr, byrr rekr,
blån vegg, råskegg;
jarl lætr almætr
osvipt hunskript.
1 J)essum hætti eru fjorår samstofur i
visuor9i ok tvær a9alhendingar ok liik-
ask bå9ar i einn staf, ok allar hendingar
hneptar. I^etta er Ha9ar-lag:
79. Læsir leyf9r visi
landa utstrandir
blidr ok blåski9um
bar9a randgar9i;
ern knå jarl J)yrna
oddum valbrodda
jor9 me3 élsnær9um
ja9ri hræna9ra.
t J>essum hætti fimm samstofur
eru i

visuor9i, en hendingar ok stafaskipti sem

i drottkvædum hætti.
Nu eru [)eir hættir, er runhendur eru
kalla9ir; J>eir eru me9 einu moti; hverr
håttr runhendr skal vera me9 a9al-
hendingum tveim, ok i sinu visuor9i
hvår hending. I^essi er rétt runhenda:
80. Lof er flutt fjorum
fyr gunnorum
 HATTATAL 343

(né spur3 sporum

spjoll) gram snorum;
hef ek hans forum
til hr63rs gorum

ypt ovorum
fyr au3s borum.
f*essi håttr er haldinn me3 einni hending
i hverju visuorSi, ok svå er sii runhend-

ing, er skilr hendingar ok skiptir or3um;

J)vi er J>etta runhent kallat. I^etta er hin
minni runhenda:
81. Fluttak fræSi
of frama græ3i,
tunga tæ3i,
me3 tolu ræ3i;
stef skal stæra
stilli Mæra,
hr63r dugir hræra,
ok honum færa.
Hér gengr hending of hålfa visu, en
onnur i siSarra helmingi. I^essi håttr er
styf3r e3a hneptr af hinum fyrra; f>essi
er hin minsta runhenda:
82. Slikt er svå,
siklingr å
(old f>ess ann)
or3rom f>ann,
jarla er
 344 H ATT AT AL

austan ver
skatna skyrstr
Skiili dyrstr.
I dessum hætti erusamstofur i
|)rjår

visuorQi, en tvau visuor3 sér um hending;

stafaskipti sem i drottkvædu; en finsk f>at
svå, at eigi er rangt, ef stendr einu sinni
fyrir målsorQ hljoåstafr så, er kveQandi
ræ9r. f^essir eru enn runhendir:
83. Nadrs gnapa ogn alla
ey3is baugvalla
hlunns of håstalla
hestar svanfjalla;
orms er glatt galla
me3 gumna spjalla,
fremr sveit snjalla;
jarl
slikt må skorung kalla.
t^essi håttr er ortr me3 fullri runhending,
ok eru par ti3ast Y samstofur i visuor3i,
e3a sex, ef skjotar eru. f'essi er annarr:
84. Ord fekk gott gramr,
hann er gunntamr;
mjok er fullframr
fylkir rausnsamr;
hinn er mål metr,
milding sizt getr,
f>ann er svå setr
seggi hvern vetr.
 HÅTTATAL 345

f^essi er hneptr af hinni fyrri runhendu:

85. Mær3 vilk auka
Mistar lauka
goma sverQi
grundar sker3i;
d^r3 skal segja
(drott må J^egja)
styrjar gl63a
støkkvimoSa.
I Jæima hætti eru IV samstofur i hverju
visuoråi, en hofu3stafr sem
drottkvæQ-
i

um hætti, ok fylgir J)eim einn hlj63fyll-

andi. fessi er hinn J)ri3i håttr runhendr:
86. Veit ek hrings hra5a
i holl la3a,
gott er hus Hla3a,
hir3 6lsa5a;
drekkr gramr gla3a,
en at gjof va3a
vitar valsta3a,
vandbaugska5a.
f*etta er rétt runhending, ok er J)essi
håttr tekinn af tøglagi; hér eru IV sam-
stofur i visuorSi e3a V, ef skjotar eru..

I^essi er hin minni runhenda:

87. Drifr handar hlekkr,

|)ar er hilmir drekkr;
mjok er brognum bekkr
 34fi HATTATAL

bli3skålar J)ekkr;
leikr hilmis her
hreingullit ker,
segiek alt sem er,
vi3 or3a sker.
I^essi er hneptr af hinum fyrra. I^essi er
hin minsta:
88. En J)å er hird til hallar
hers oddviti kallar,
opt tekr jarl at fagna
vi3 otali bragna;
biiin er gjof til greizlu
at gullbrota veizlu;
J3r6ngt sitr [)j63ar sinni,
J>ar er mestr frami inni.
f^essi runhenda er tekin af drottkvædum
hætti, ok eru hér jafnmargar samstofur
ok svå stafaskipti sem i drottkvæ3u. Nu
hefr upp hinn fjor3a balk runhendinga:
89. HirQ gerir hilmis kått,
holl skipask prongt at gått,
au9 gefr f>engill £>rått,
J)at spyrr fra mm i ått;

slikt telek hilmis hått,

hans er rausn of matt,
jarl brytr sundr i smått
slungit gull vid £>ått.

t*essi håttr er hneptr af hinum fyrra ok

 HATTATAL 347

rétt runhendr. Nu er hin minni run-

henda:
90. Morg J)j69 ferr til siklings sala,
sæm3 er J)ar til allra dvala,
tyggi veitir seima svala,
satt er bezt of hann at tala;
bresta spyrjum bauga flata,

bragna vinr kann gulli hata,

æ3ri veit ek at gjoflund gata
grundar vor5r, fyr hringa skata.
fessi runhenda er tekin af hrynhendum
hætti.
91. frggja knå me3 gulli glo5
gotna fer5 at ræsi mjo3;
drekka lætr hann sveit at sin
silfri skenkt et fagra vin;
greipum mætir gullin skål
gumnum sendir Rinar bål,
eigi hittir ædra mann,
en skjoldung |)ann.
jarla beztr,
I^essi er hneptr af hinni fyrri runhendu.
Hér hefr upp hinn fimta runhendan bålk:
92. Getit var grams fara,
gort hef ek mær3 snara,
J)engil mun |)ess vara,
f>at nam ek litt spara;
finnrat fræknara
fæ9i gunnstara
 348 H ATT ATAL

mann né mildara
merkir bloQsvara.
I^essi erok full runhenda ok tekin af
hålfhneptum hætti e9a nåhendum. J'essi
er hin minni runhenda:
93. fengill lætr hopp hrest,
honum fylgir då3 mest,
visi gefr vel flest
verbal ok olest;
hufar brutu haf ljott,

heim lét ek jofur sott,

Yngva lofar 611 drott,
jarls så ek frama gnott.
f^essi er styfSr e3a hneptr af fyrra hætti:
94 Gramr,
gulli seri Kraki framr,
efla frågum Haka hjaldr,
aldr;
ormi veitti SigurQr sår
(slikt var alt fyr li3it år)

Ragnarr |)6tti skatna sk} rstr,

T

Skuli jarl er miklu dyrstr.

Målahåttr:
95. MunQa ek mildingi,
J)å er Mæra hilmi
fluttak fjogur kvæ9i,
fimtån storgjafar;
hvar viti å9r orta
 HATTATAL 349

me5 æ5ra hætti

mær3 of menglotuå
ma3r und himins skautum?
FornyrQislag:
96. Ort er of ræsi,
J)ann er ry3r granar
vargs ok ylgjar
ok våpn litar;

J)at mun æ lifa,

nema old farisk,

bragninga lof,
e5a bili heimar.
Bålkarlag:
97. Lypta ek ljosu
lofi J)j63konungs;
upp er fyr yta
jarls mær3 borin;
hverr myni heyra
hr63r gjoflata
seggr svå kveSinn
seims ok hnossa?
Su er grein milli J)essa håtta, at i forn-
yrSislagi em i ok III. visuor3i
fyrsta
einn stu3ill, en i 63ru ok IV. visuor3i
J)å stendr hofuSstafr i mi3ju or3i, en i

stikkalagi eru II stuQlar, en hofu3stafr i

miQju or3i; en i bålkarlagi standask
 ;

350 HATTATAL

stu91ar ok hofuQstafr sem i drottkvæQu.

Starka3ar-lag:
98. Veit ek verQari
f>å er vell gefa,
brondum beita
ok biia snekkjur,
hæra hroQrar
en heimdrega,
unga jofra,
en auQsporuQ.
99. Peir 'ro jofrar
alvitrastir,
hringum hæstir,
hugrakkastir,
vellum verstir,
vigdjarfastir,
hir3 hollastir,
happi næstir.
LjoQahåttr:
100. Gloggva grein
hef ek gort til bragar
svå er tirætt hundrad talit;

hroQrs ørver3r
skala madr heitinn vera,
ef svå fær alla håttu ort.
Galdralag:
101. Sottak frem'8,
sottak fund konungs,
 HÅTTATAL 351

sottak itran jarl:

£>å er ek reist,

J)å renna gat

er ek
kaldan straum kili,
kaldan sjå kili.
102. Njoti aldrs
ok au9sala
konungr ok jarl,

J)at er kvæ3is lok;

falli fyrr
fold i ægi,
steini studd,
en stillis lof.
 NAFNATAL
^Ldils 198-200. 238. Atridi 237.
Affrikå 4. Audi 253.
Agdir 219. 234. Audr 23. 159.
Alfodr 14. 23—4.27.31. Audumla 18.
36. 39. 49. 51. 55. 62. Aumar 219.
119. Aurboda 57.
Alsvidr 24. 238. Aurgelmir 17.
Alsvinnsmål 239. 248. Aurnir 192.
Alvig hin spaka 251. Aurvandill 140—1. (tå)
Andhrimnir 60. 141.
Andlangr 37. Aurvangar 30.
Andvaranautr 181 — 2. Austri 20. 156.
Andvari 175—6. 180. Austr-Saxaland 7.
Angrboda 49. Austrvegr 46.
Annarr 6. Adam 1.

Arnorr jarlaskåld 119. Ågustus 188.

157-8. 207- 8. 223. Åleifr (påi) 127.
225. 228-9. 235. 241. Ålfheimr 35.
243. 247. 250. 255—6. Ålfrodull 106.
Asia 4. Ali 48. 135.
Asiamenn 8. 9. Ali(konungur)198. 237.
Askr 22. Åmsvartnir 52.
AtliBudlason 180. 182 Anarr 23.
—3. 238. 254. Arvakr 24. 238.
Atli 247. Åsa-porr 41. 79. 80—1.
Athra = Annarr 6. 107. 137.
23
 —

354 NAFNATAL.

Asbru 31-2. Blodughadda 160.

Åsgardr 12. 14. 22—3. Bodn 113. 115.117. 124.
27. 90. 93. 105. 108. Borr 19. 20. 22.
110-1. 117. 128-9. Bragi 46. 64. 108—9.
137. 166-7. 169. 121. 134. 152. 166.
Åsgrindr 111. 136. Bragi gamli (skåld) 12.
Åsgrimr 164. 124. 128-30. 157. 167.
Aslaug 186. 173. 186. 212.218.230.
246.
Bragi 253. 257.
Baldr 7. 32. 42. 48. 88
-94. 105.
Bragningar 253.
112. 131.
134-5. 152.
Brandr 7.
202.
Breidablik 35. 42.
Barrey 59.
Brimir 104.
Baugi 115—6.
Brisingamen 55. 134
Bara 160.
5. 152.
Bedvig 6.
Beigudr 198.
Brokkr 168-70.
Brynhildr 179—82. 254.
Beimuni 257.
Budli 253.
Beldeg 7.

Beli 59. 102.

Budlungar 253.
Biii 211.
Bergemlir 19. 20.
Bersi (Holmg.) 209.
Bu ri 10.

Bestla
Buseyra 131.
19.
Bylgja 160.
Biflidi, Biflindi 14.
Byrgir 25.
Bifrost 26-7. 31—2. 36.
B^leistr 49. 102. 135.
47. 64. 99.
Bikki 184.
Bodvarr Bjarki 198.
Bil 24. 57.
Bodvarr balti 157.
Bolverkr (Odinn) 115
Bilskirnir 41. 128.
—6.
Bjarkamal 201.
Bolverkr 243.
Bjåf, Bjårr 6. 238.
Bolporn 19.
Bjorn 238.
Blainn 29.
 NAFNATAL. 355

Dagr 237. 253. 124-6. 203-4. 209-

Dagr 23—4. 159. 10. 214. 230. 232. 240.
Danaveldi 257. Einarr Skulason 161 —
Danir 251. 3. 172. 196. 203. 209.
Danmork 9. 12. 188—9. 211-2. 214. 220. 223.
197. 227. 254. 225. 234-5. 240-6.
Dåinn 33. 248. 254-5.
Dåinsleif 216.
Einherjar 39. 57. 60—
Dellingr 23.
4. 100. 123.
Draupnir 92—3. 131.
Einridi 6.
166. 169.
Einridi 143.
Dromi 50 — 1. Eir 54.
Duneyrr 33. Eirikr (blodox) 232.
Duraprorr 33.
Eirikr målspaki 254.
Durinn 28-9. Eirikr godi 256.
Diifa 160.
Eiriksmål 123.
Dvalinn 33.
Eldhrimnir 60.
Dvalinn 33. 237.
Eldir 166.
Dvergatal 29—30.
Elfr 296.
Doglingar 253.
Élivågar 16. 18. 141.
Dokkålfar 35.
Eljudnir 50.
Elli 81. 84.
Egill Skallagrimsson Embla 22.
122. 125. 132. 164. 196. Emundr 251.
235. 243. 252. Eneå 4.
Egill Volusteinsson 126. England 10. 224. 226.
Eikin 62. Erpr 184—7.
Eikpyrnir 62. Erringar-Steinn 219.
Eilifr Gudrunarsonl26. Eva 1.
128-9. 146. 222. Evropå = Eneå 4.

Eilifrkulnasveinn 222 Eygotaland 257.

—3. Eyjolfr dådaskåld 221.
Einarr skålaglamm 122. 232.
 356 NAFNATAL

Eylimi 177. 254. Freki 61.

Eysteinn Valdason 129. Freovin 7.
Eyvindr Finnsson Freyja 44. 55.65—6.92.
skåldaspillir 119—21. 109. 111. 132—3. 137.
123. 12(5-7. 132. 159. 152. 165—6. 172—3.
171. 200. 209. 215. 224. Freyr 44. 51. 57—60.
232. 252. 68. 92. 100. 108. 132-
3. 166. 169-70. 173.
Fridieifr 6.
Falhofnir 32.
Fridieifr 8. 188.
Farmagud 39.
Frigg 6. 23. 38. 54-6.
Fåfnir 174. 176—9. 181.
88-90. 92-3. 102.
Fårbauti 49. 135.
109. 131.134.143. 152.
Fenja 189-90.
159. 166.
Fenrisulfr 45. 49. 98-
Friallaf 6.
100. 105. 134—5.
Frigidå 6.
Fensalr 54. 89. 152.
Frjodigar 7.
Fim afen gr 166.
Frodi 7. 188—91. 194-6.
Fimbulpul 16. 62.
Fulla 54. 93. 109. 152.
Finn 6.
165. 171.
Finnar 242.
Finnsleif 198.
Fyn (å) 199.
Fyrisvellir 166. 200.
Firdir 311.
Fjalarr 113—4.
Fjolnir (konungr) 189. Oalarr 113—4.
Fjolnir 14. Ganili Gnævadarskald
Fjorgynn 152. 129. 255.
Fjorm 16. 62. Gandvik 296.
Fjorsvartnir 238. Ganglati 50.
Fornjotr 163. Gangleri (Gylfi) 13 o.

Forseti 48. 109. 131. s. frv.

Folkvangr 44. Ganglot 50.
Frakland 8. 254. Gangr 113.
Frånangrsfors 95. Gardrofa 56.
 NAFNATAL. 357

Garmr 64. 100. Gladr 31. 238.

Gautar 224. 253. Gladsheimr 27.
Gautland 257. Glasir 165. 167—8.
Gautr 257. Gleipnir 45. 51.
Gave 7. Glenr (hestur) 24. 163.
Gefjun 11. 12. 54. 109. Glenr 32.
166. Glitnir 35. 48.

Gefn 55. 173. Glumr Geirason 120.

Geirahod 57. 125. 213. 224. 252.

Geirrodargardar 131. Glumr, Viga-Glumrll9.

143—4. 218. 240.

Geirrodr 128. 135. 144 Gnå 56-7.

—6. Gnipahellir 100.
Geirrodr (kgr.) 39. Gnitaheidr 177—9. 181.

Geirvimul 62. Gottormr 180. 182.

Gelgja 53. Gottormr 193.

Gerdr 57. 109. Goti 180. 257.

Geri 61. Gotland 188. 257.

Gevis 7. Goinn 34.

Gillingr 114. Grafvitnir 34.
Gimle 15. 36. 104. Grafvolludr 34.

Ginnungagap 15. 17. 20. Gramr (kgr) 252.

21. 30. Gramr 177. 180. 182.

Gizurr 249. Grani 179—80.

Gipul 62. Grani 247. 255.
Gisl 32. Gråd 63.

Gjallarbru 92.-3. Greip 146.

Gjallarhorn 31. 47. 99. Grettir Asmundarson

Gjålp 131. 145-6. 211-12.
Gjuki 179—81. 186. 254. Gridarvolr 145—6. 149.
Gjukungar 180. 183. Gridr 144. 152.
Gjoll 16. 92. Grikland 222.
Gjoll (hella) 53. Grimhildr 179.
 358 NAFNATAL.

Grim ni smal 41. 57. 63. Haddingjaskati 237.

Grjotiinagardar-haugr Hagbardr 254.
137—9. 141. Haki 237. 348.
Groa 140—1. Hallarsteinn 205-6.
Grottasongr 189. Halldorr 248.
Grotti 189-90. 192. Hallfredr vandræda-
Gudn^ Gjukadottir skåld 121. 159. 207.
180. 211. 214. 228. 253.

Gudolfr 6. Hallinskidi 46.

Gudr 57. Hallr skåld 236.

Gudrun Gjukadottir Hallvardr Hareksblesi
Gullfaxi 136. 140. 158. 213. 219-20.233.

Gullinbursti 92. 133. 242. 251.

Gullintanni 46. Hamdir 132. 184—7.

Gulltoppr32.47.92.133. Ham sker pir 56.
Gungnirl00.123.168— 9. Hangagud 39.
Gunnarr 334. Haptagud 39.
Gunnarr Gjukason 180 Haraldr 238.
-4. 238. Haraldr granraudi 254.
Gunnlaugr ormstunga Haraldr Sigurdarson
205. 220. 227. 229.
Gunnlod 115—6. 152. Harri 252.
159. Hati Hrodvitnisson 25.

Gunnprå, -pro 16. 62. Haustlong 141. 152.

Gunnprain 63. Håbrok 64.
Gylfi 8. 11. 12. 13. Håey 215.
Gylfi 252. Håkon gamli 296. 306
Gyllir 31. — 7.

Gymir 57. Håkon godi 172. 201.

G611 57. Håkon jarl 229. 232.
Go mul 62. Håleygjatal 9.
Gondul 120. Halfdan gamli 251.253.
Gopul 62. Halfdan 195.
 NAFNATAL. 359

Halfdan hinn mildi 253. Hildir 253.

Halfdan svarti 254. Hildisvin 198.
Hålfr 257. Hildr 57. 215—16. 218.
Hålogaland 201. Hilmir 252.
Hårr 14 o. s. frv. Himinbjorg 36. 47.
Hårekr 123 Himinglæva 160.
Håvardr halti 119. Himinhrjodr 86.
Hedinn 215-17. Hindafjall 180.
Hefring 160. Hjadningar 215.
Heidrun 62. Hjalti hinn hugpriidi
Heimdalar-galdr47.133. 198.
Heimdallr 46—7. 92. 99. Hjålmpér 237.
101. 108. 123. 133. 135 Hjålprekrl77.
-6. 261. Hjuki 24.
Heimir 186. Hjordis 177.
Heingestr 7. Hladir 345.
Heinir 248. Hleidr 195. 197.
Hel 49. 92—4. 105. 135. Hlér 108.
Helblindi 49. 135. Hlésey 108.
Heljarsinnar 99. Hlidskjålf 23. 36.57.95.
Helvegr 90. Hlin 56. 102.
Hengikjoptr 189. Hlora 128.
Hengjankjapta 131. Hlymdalir 186.
Heremod 6. Hlodyn 103.
Herfjotur 57. Hlokk 57.
Herjafodr 61. Hnikarr 14.
Herjan eda Herran 14. Hnikudr 14.
Hermodr hinn hvati Hnitbjorg 114. 124.
90—3. 121. Hnoss 55. 152. 172.
Hermundr 158. Hoddmimisholt 106.
Hestaheiti 236—38. Hofvarpnir 56.

Hildigoltr 198. Holmgardr 251.

Hildingar 253—4. Hrafn 198.

 360 NAFNATAL.

Hrafnagud 61. Idavollr 27. 105.

Hrafnketill 212. Idi 113. 192.
Hreidmarr 174 — 7. Idunn 46. 109—11. 134
Hringhorni 91. 131. —5. 152. 155. 160.
Hrist 57. Illugi Bryndælaskald
Hrid 15. 235.
Hrimfaxi 24. 238. Ingi 157.
Hrotti 177. Itrmann 6.

Hrolfr kraki 197—200. Ivalda synir 68. 133.

348. 168.
Hrungnir 128. 136—40.
142—3. 192. 210.
Jafnhår 14. o. s. frv.
Ilrymr 98—9.
Jalangrsheidr 188.
Hræsvelgr 37.
Jarizleifr 229.
Hronn 63. 160.
.Talgeda Jålkr 14.
Hugi 77—8. 83.
Jårnsaxa 140. 152.
Huginn 61.
Jårnvidr 25. 26.
Hiisdråpa 131. 134.
Jarnvidjur 25.
Hvedrungr 103.
Jåt 6.
Hvergemlir 15. 31. 33.
Jorn 251.
62.
Jonakr 184.
Hvitserkr hvati 198.
Jordan 222.
Hymir 95-8. Jorsalaland 224.
Hyrrokin 91. 131.
Jorsalir 222.
Hænir 108-9. 135. 174.
Jorunn 255.
Hodr 47. 89. 90. 105.
Jotland 8.
131. 134.
Jofurr 252.
Hogni 180. 182—4. 238.
Jord 23. 57. 128. 152.
Hogni 215—17.
Jormungandr 49. 101.
Holgi 166. 201.
128. 135.
H611 63.
Jormunrekr 184 — 7.
Horn 55.
Joruvellir 30.
Jotunheimar 11.23. 28.
 NAFNATAL, 361

49. 66-7. 71. 91. 101. Lofdungar 254.

111. 136—8. 141. Lofn 55.
Logi 76—7. 83.
Karl 94. Loki Laufeyjarson 38.
Kålfsvisa 237. 49. 54. 65—7. 70—1.

Keila 131. 76—7. 83. 89—90. 94

Kerlaugar 32. -6. 99. 101-2. 109—
Kjalarr 132. 12. 134-5. 143—5.
Kjallandi 131. 156. 166. 168—9. 171.

Kjårr 254. 174—6. 180.

Klæingr byskup 324. Loptr=Loki 38. 49.

Kniii 193. 146. 155.

Knutr 158. Lorå eda Glorå 6.

Kolga 160. Loridi 6.

Kormåkr 121. 123. 207. Lorikus 5. 6.

213. 229. 231-2. Lutr 131.

Kristr 188. 221. 223—4. Lyngvi 52.
Kvasir 95. 113—4. Læradr 60.
Kormt 32. 219 (ey). Lædingr 50 — 1.

Logrinn 11 — 12.

Laufey eåaNål49. 135.

Leidi 131. Magi 6.

Leikn 131. Magni 105—6. 128. 140.

Leiptr 16. Magnus 247.,

Léttfeti 32. Mardoll 55.

Listi 219. Markus Skeggjason

Litr 91. 158. 220. 222. 246.

Lif 106. 250. 252 -3. 256.

Lifprasir 106. Månagarmr 26.

Ljosålfar 35. 37. Mani 24—5. 162.

Lofarr 30. Mani skåld 220.

Lofdar 254. 256. Meinpjofr 237.

Lofdi 254. Menja 189—91.
 362 NAFNATAL.

Mennon, Munon 5. rSTafnapulur 265—94.

Midgardr 21. 22.25.65. Naglfar 68. 98. 102.
85. 103. 128. Naglfari 23.
Midgardsormr 84 — 5. Nanna Nepsdottir 48.
87—8. 98—100. 105. 91. 93. 109. 131. 152.
128. 135. Narfi sjå Norfi.
Midjardarsjår 4. Narfi eda Nari 49. 96.
Mist 57. 135.
Mistilteinn 89. 90. 134. Nål =
Laufey 49. 135.
Mikåll 158. Nåstrandir 104.
Mimir 31. 99. 101. Nefir 253.
Mimisbrunnr 31. 99. Nid 247.
Mjolnir 41. 67. 70. 73. Nidafjoll 104.
91. 105—6. 128. 139. Niflhcimr 15. 17.31.49.
143. 67.
Morginn 237. Niflhel 15.
Moda 6. Niflungar 180. 183—4.
Modgudr 92. 253—4.
Modi 105—6. 128. Nikarr 14.
Modsognir 28. Nikudr 14.
Moinn 34. Niz 253.
Mundilfari 24. 162. Nidhoggr31.33— 4. 105.
Muninn 61. Njåll 244.
Munon 5. Njordr 42—4. 58. 108.
Muspell 16. 17. 68. 102. 112. 132. 152. 166.
Muspellsheimr 17. 20.
Nordri 20. 156.
24.
Nordrlond 197.
Muspellsmegir, -synir
Nordrsetudråpa 163.
27. 60. 99.
Noatun 42—4. 112.
Mysingr 190. Noi, Noaflod 1.
Mokkurkålfi 139—40. Noregr 9. 198. 215. 227.
Mon 230.
250. 256. 311.
Nott 23—4. 159.
 NAFNATAL. 363

Nyt 63. 228. 233—4. 241. 244

Nonn 63. —5. 250.252—3. 256.
Norfi, Narfi 23.
Not 63. Påll 318.
Priamiis 5.

Orkneyjar 215.
Ormaheiti 238. Ragnarr lodbrok 186.

Ormr Barreyjarskåld 188. 218. 329. 348.

157. Ragnars-dråpa 217.

OrmrSteinporsson 125. Ragnarøkr 217.

127. 160. 163.206.245. Randgridr 57.
Otr 174. Randvér 184. 187.

Odinn 6—9. 19. 31. 36. Ratatoskr 33.

38—9. Odinsheiti 39 Rati 116.

—40. 42. 44—5. 48. Rådgridr 57.

54. 57. 60—1. 63—4. Ran 160. 166—7. 244.

90—3. 95. Rånardætr 244.

99—102. 108—9. 112. Raumar 247.
115. 117. 123—4. 128. Refill 177.
131. 134—7. 140. 152. Refr 119. 122. 125. 160
159. 166. 168—70. 174 —1. 207—8. 212. 214.
—6. 188. 210.218.257. 221. 242—3. 245. 304.
Odr 55. 68. 152. 172. Reginleif 57.
Odrerir 113. 115. 117. Reginn 174. 176-79.
124. 127. 181.
Ofnir 34. Reidgotaland 8. 257.
Okolnir 104. Rerir 7.
Olåfr (helgi) 250. Ribbungar 334.
Oleifr 233. Rindr 48. 57. 121. 134.
Omi 14. 152. 159. 232.
Onarr 159. Rin 182.
Oski 14. Rom 222. 224.
Ottarr svarti 204. 208. Rota 57.
 364 NAFNATAL.

Ræsir 252. Siklingar 254.

Rognvaldr 158. Silfrintoppr 32.
Rognvalds-dråpa 229. Simul 25.
Roskva 70—1. 128. Sindri 104.
Sindri (salur) 168.
Sinfjdtli 186.
Haxar 198.
Singasteinn 133. 135.
Saxland 7. 9. 226.
Sinir 32.
Saga 54.
Sibil 6.
Selund 11. 12.
Sid 62.
Scskef 6.
Sjofn 55.
Sessrumnir 45. 152.
Skadi 43—4. 97.111—2.
Sif 6. 48. 128. 135. 137.
132. 135. 166.
152. 159. 166. 168. 170.
Sigarr 7. 254 (tveir). Skapti Poroddsson 222.
Sigg 219. Skati 257.
Siggeirr 254. Skeggjold 57.
Sigi 7. Skeidbrimir 32.
Sigmundr Sigurdarson Skelfir 254.
181—2. Skilfingar 254.
Sigmundr Volsungsson Skinfaxi 24. 238.
177. 186. Skidbladnir 64. 68.133.

Sigtryggr 251. 168. 170.

Sigtun 8. Skirnir 51. 58-9. 100.

Sigurdr Fåfnisbani 177 Skjaldun 6.
-82. 184. 186. 238. Skjoldr 6. 8. 188. 254.
254. 348. Skjoldungar 8. 188. 254.
Sigurdr jarl 119. 213. Skoll 25.
229. Skrymir 72—5.
Sigvaldi 211. Skuld 32. 57.
Sigvatr Pordarson 223. Skuli jarl 318. 336.344.
227. 250. 256. 348.
Sigyn 49. 97. 109. 135. Skuli Porsteinsson 163.
Sikiley 220. 172. 201. 240-1.
 NAFNATAL. 365

Skyli 252. Sveinn 161. 163.

Skogul 57. 120. Svidrir 14.
Sleipnir 31. 64. 91. 135 Svidurr 14. 257.
-6. Svipdagr 7.
Slidr 16. Svipdagr 198.
Slidrugtanni 92. 133. Sviagriss 199—200.
Slongvir 200. Sviar 200.
Snorri Sturl. 295. Sviaveldi 257.
Snotra 56. Svivor 131.
Snæbjorn 162. 228. Svipjod 8. 9. 11. 188.

Sol 24. 57. 193. 198. 227. 257.

Son 113. 115. 117. 124. Svol 16. 62.

Starkadr 131. Svold 201.
Steinarr 206. Sylgr 16.
Steinn Herdisarson 158. Syn 56.

161. S5 r 55.
r

Steinporr 121.
Sæhrimnir 60.
Stufr 253.
Sæmingr 9.
Styrkårr Oddason 221.
Sægr 25.
Sudri 20. 156.
Sækin 62.
Sumarr 38.
Sokkvabekkr 54.
Sorli 184-7.
Surtalogi 36. 105—6.
Surtr 16. 99—103.
Suttungr 114—7. Tanngnjostr 41.
Svadilfari 65—7. Tanngrisnir 41.
Svanhildr 181. 184—5. Tindr Hallkelsson 211.
Svarinshaugr 30. Tråkia 5. 6.
Svartålfaheimr 51. 175. Troån 5.

Svartålfar 168. Troja 5. 9. 22.

Svarthofdi 18. Tror (porr) 5.

Svåfnir 34. Tyggi 252.

Svåsudr 38. 164. Tyrkir 9.
Svebdeg 7. Tyrkland 5. 7.
 366 NAFNATAL.

T^r 45-6. 50. 53. 100. Våli 48. 57. 105. 108.
108. 118. 134. 134.
Våli 96.
Van 54.
XJdr 160. Vånargandr 135.
Ullr 48. 108. 128. 135. Vår 55.
152. 210.
Våsadr 38.
Uppsalir 198—9.
Vé 19.
Urdarbrunnr 31.34—5.
Vedrfolnir 33.
222.
Vegdeg 7.
Urdr 32. 213.
Vegsvin n 63.
Ulfr Uggason 120—2.
Veiga 234.
127. 130-1. 133—5.
Veili (Porvaldr) 320.
207. 213. 231. 234.
Verdandi 32.
Utgardr 75.
Vésteinn 237.
Utgarda-Loki 75—82.
Vestfål 7.
84—5. 87.
f Vestri 20. 156.
Uvigg 7.
Vetr 38.
Véseti 198.
Vafpriidnir 18. Vetrlidi 131.
Valaskjålf 36. Vidfinnr 25.
Valfodr 39. Vidrir 14.
Valgardr 244. 247-8. Vifill 237.

256. Vili 19.

Valholl 12. 39. 57. 60. Vilmeidr 17.

62-5. 89. 120. 123. Vimur 131. 145.

137. 166-7. Vindlér 134.

Vanadis 55 sbr. 173. Vindljoni, Vindsvalr 38.

Vanaheimr 43. 163.

Vanir 43. 56. 113. Vingener 6.

Vartari 171. Vinge-porr 6.
Vågasker 133. Vingnir 106. 128.
Vågsbrii 320. Vingolf 28. 39.
 NAFNATAL. 367

Vitrgils 7. Pengill 252.

Vitta 7. Pjazi 43—4. 100—13.
Vittolfr 17. 152. 153. 192.
Vid 16. 62. Pjålfi 70—1. 77-8. 83,
Vidarr 48.100.103. 105. 128. 139. 140. 149.
108. 134. 144. 166. Pjod 177.
Vidblåinn 37. Pjodnuma 63.
Vigridr 99. 103. Pjodolfr Arnorsson 159
Vin 63. —60. 201. 212. 224.
Vina 63. 229. 233. 235.239.241.
Voden 6. 250-1. 255.
Væni 198. Pjodolfr hvinverski 12.
Voggr 197. 120. 141. 152. 157. 232.
Volsunga^ 8. 254. Porbjorn disarskåld
Volsungr 177. 254. 129. 131. 221.
Voluspå 15. 16. 21. 26. Porbjorn hornklofi 208.
28. 31. 36. 67. 97. 101. 219. 242.
Voluspå hin skammal7. Porfinnr jarl 225. 230.
Volu-Steinn 126. 234. Porgerdr holgabruor
Vor 55. 201.
Vottr 108. Porgrims-pula 236.238.
Porkell hamarskåld
Yggdrasill 30. 32. 34
256.
—5. 64. 99. 101.
Porleifr 143. 153. 156.
Yggr 232.
Porleikr fagri 203—4.
Ylfingar 254.
245.
Ylgr 16.
Porsteinn 125. 208.221.
Ymir 17—22. 28.
Porvaldr blonduskåld
Ynglingar9.253— 4.159.
124. 204. 227.
Yngvi 9. 253—4.
Porålfr 123.
Yrsa 195. 198—200.
Porarinn måhlidingr
Pegn 237. 304.
 368 NAFNATAL.

Pordr Kolbeinsson 231. Prudr 57. 128. 152.

234. 236. Priidvangar 41. 85. 140.
Pordr mæraskåld 204. Prymbeimr 43—4. 110.
Pordr Sjåreksson 132. Pviti 53.
219. Pyn 63.
Porr, Åsa-Porr 5. 23. Pokk 94.
32. 40—1. 48.57. 66- Poll 63.
76. 78-82. 84—8. 96.
^Egir 109. o. s. frv.
100. 105. 107—8. 118.
165-7. 244.
128-9. 131. 135-41.
144—7. 152. 1£9. 166. Odlingar 253—4.
168-71. 231. Oglo 120. 224.
Porsdråpa 146. Okuporr 41. 70. 76.
Pråndheimr 164. Olvaldi 112.
Pridi 14 o. s. frv. Ol vir hnufa 128.
Privaldi 128. 131. Ormt 32.
Priidheimr 6. Oxnaheiti 238.
 SKYRINGAR VISNA,
ER SKYRA PARF.

Bis. 12. Gefjundro,gl6å djiipr6duls(gulls,gull-

glod), Danmarkar auka(Sjåland) fra Gylfa,
odla
svåt rauk af rennirauknum (uxunum); øxn båru
fjogur haufud ok åtta ennitungl (augu), pars
gingu fyr vidri vallrauf (hinu afrifna vall-lendi)
vineyjar (hinnar grasivoxnu eyjar; vin engi). =
Bis. 13. Seggir hyggjandi (vitrir) létu Svåfnis
(Odins), sal (Valhallar)-næfrar (skjolduna) blikja
(blika) å baki ? våru bardir grjoti (i Hafursfjard-
arorustu).

SKÅLDSKAPARMÅL.
1. Nu hykk(hygg ek)segja ^tum kostu slidr-
hugads (slidr = hættulegur;
hjer »mj og«) jarls;
hrosta brim (61) Alfodur (skåldsk.) p}H p s ; ^
léttir mér strida (hugarångurs).
2. Nii es arnar flaug (Nu fljiiga ernir) of
vangi; ek hygg at ægis jo (skip)-draugar (menn)
piggi heimbod Hangagods (Odins) ok bauga.
3. Herr lattisk at ganga med hottu Hangat}'s
(hjålma) fyr brekku; peim pottit (potti eigi)
pekkiligt (ljuf't) at hætta (hætta sjer).
4. Opt kom hollr (minn holli fostri) mér at
helgu fulli Hrafnasar (skåldsk.; hann kcndi
24
 370 SKYRINGAR VISNA

mjer skåldsk.); stafna jardar (hafs) leiptra (gulls)

Baldr (mk) es hniginn (dåinn) skaldi.
5. Ok jardrådendr (koniingar) næmdu (sviptu)
Haddingja vals (urvalslids
Sigurd, hinns veitti
Haddingja =
hermanna) hroka (hrafna) bjor
(blod) svonum Farmatys (hrofnunum), fjorvi å
Ogloi.
6. Par vas Sigtyr (Odinn) sjålfr Atals dyra
i

(skipa) sækiålfi (hermanni); god styrdu peim

byrjar prafna (skips) Beima (mk).
8. Vidfrægr Hroptatyr (Odinn) ridr at vilgi
(mjog) vidu sonar (Baldurs) båli, en mér lida
hrodrmal (lofkvædi) of hvåpta.
9. Valr lå par (vid Hafursfjord) å sandi, vit-
inn (åkvedinn, gefinn) enum eineygja fadm-
byggvi (eiginmanni) Friggjar (Odni); fognudum
slikri dåd.

10. Snarr byrjar viggjar (skips) piggjandi

(Håkon spenr barrhaddada (vaxna greni)
jarl)
bidkvån Pridia (bid-konu Odins jord, Noreg) =
und siksannyrdum sverda.
12. Jardhljotr (Håkon jarl), så es bindr hun
(dregur segl vid hun), eykr beinan (greidugan
m. 1. 1. skåld-skaparins) dia fjardar (skåldskapar)
breyti (skåldid, mig) med enniduki (gullhladi).
Yggr (Odinn) seid til Rindar.
13. Ekåfirnum (mjog) forngorvan hornafors
(61) hlitstyggs farms arma Gunnladar (Odins; 61
O. = skåldskapur) at hrosa ok po litinn.

14. Par hykk valkyrjur fylgja svinnum sig-

runni (orustu-vid, Odni) ok hrafna [til] svigs
heilags tafns (liks Baldurs). [Hollin] hlaut [pryd-
 SKYKINGAR VISNA 371

ast]innan svå minnum (fornum goda- og hetju-

sogum).
15. Blæt = forna til, d^rka ;
godjadarr= vdrn
goda, Odinn.
16. Gåfumk = gaf mjer; ulfs bagi (6vinur) =
Odinn.
17. Framr
Valgautr (Odinn), tamr valdi
hrannvala (skipa) fannar brautar (sævar) salar
(himins), pér eigu vér gjalda Fals (dvergs) veig-
ar (skåldskap-argåfuna).
18. Ek mun hljota at ausa austr Hertys (Od-
ins) vingnodar (Sonar eda Bodnar eda Odreris)
fyr orpeysi flausta (Håkon jarl), né hlitik fryju
(læt ekki fr£ja mjer) of pat.

19. Heimdallr ridr hesti at kesti,

Kostigr
peim god hlodu at fallinn mog (son, Baldur)
es
kynfrods (kyn =
mjog) Hrafnfreistadar (Odins).
20. Leydra = pvo i laudri (lddri).
21. Ek bid ungr algildan allvald Yngva ald-
ar (Håkon jarl) at halda }'s (boga) bifvangi (bif-
anlegu landi; hendi) of mér. Hroptr (Odinn)
for med (var vopnadur med) Gungni.
22. Hlidskjålfar gramr sagdi sjålfum (peim
sjålfum, ovist hverjir) hitt es hugdi, par es lid-
ar hlifar-styggs Hareks våru hoggnir.
23. Hinn (skåldamjodurinn), es farmognudr
bar fljugandi (Odinn i arnarham) or Surts sokk-
ddlum (djupum dal jotuns, Hnitbjorgum).
24. Pat erumk (er mjer) synt (å skildinum),
at sonr Aldafodrs (Por) vildi snimma (pegar)
offreista afls vid uri (sjonum) pafdan (pivfdan,
volkadan) jardar reist (pveng; midgardsorm).
 372 SKYRINGAR VISNA

25. Pvi at flestr fjolkostigr mæringr rædr

flestu færa (færra) en pu vid son Bestlu (hjå
Odni); hefk tekit til mords mærdar (= dråpu,
kvædis um orustur, vig).
26. Nu hef ek greipat (gropad, mart i
fest)
midi burar Bors (Odins), arfa Bura (Borr var
son Bura eda Burra).
27. Ek bid hugstoran foldar vord (Håkon jarl)
heyra å dreggjar brim (61) fjardleggjar (steins)
fyrda (dverga; 61 dverga = skåldsk.); heyr, jarl,
Kvasis dreyra (kvædid).
28. Bergs geymi-lå (frelsandi bylgja) dverga
(kvædid) gengr of alla Ullar ask (skjald-) -sogn
(skjaldada menn) pess, es magnar hvot bod var
byrgis (skjaldar) sorgar (sverds; er etur sverdi
titt og oft\

29. At lik bjors brikar (konunnar) ok mitt

dauds væri borit i einn sal; rekkar nemi Dval-
ins drykk (kvædid).
30. Ték gedreinar (brjosts) gildi
Porsteini
(drykk) grjot-aldar (dverga; dvergadrykkur =
skåldsk.); båra Bergmæra (dverga; kvædid)
glymr; ek bid lyda kyn lilyda.
31. Budumk = baud mjer; bjod = 16nd.
32. Mildingar hlydi; hefk gildi (drykk) hapta
(godanna) beidis (herra; Odins); pvi (pess vegna)
bidjum vér pagnar, at fregnum tjon (dauda)
pegna (Haralds gråfelds og peirra).
33. Hårs lid =
Odins d rykkur, skåldsk.; Gill-
ings gjold =skåldsk.; hans =
Håkonar jarls;
hverlogr (Odreris logur) gålgafarms (Odins) =-
skåldsk., kvædi.
 SKYRINGAR vfSNA 373

34. Rognis vågr (Odins v. == kvædid) eisar (fer

hart) fyr mér; hafs alda Odreris (ein bylgja
ur hafi O. —
kvædi) p^tr vid galdra fles
eitt
(=songs sker, verk hagna (eru til
tiinguna);
nags, gagns og soma) visa (kgi) aldr (ætid).
35. Nu Bodnar båra (kvædid) tér
es pats
vaxa; pjodir jofurs (Håkonar jarls) gervi hljod
i holl ok heyri fley bergvaxa (dverga skip, kvædi).
36. Er (Håkon verdid råda vingjofum,
jarl)
alls Sonar sad (skåldamjodurinn, kvædid) grær
oss å sefreinu orda (tiingunni) of mæran kon
(Hå-kon).
37. Egill (Volu-Steinsson), heyr mina glaum-
bergs (brjosts) strauma Mims vinar (Odins;
brjoststraumar Odins, skåldamjodurinn) glymja
vid goma sker (tiinguna); mér es gefinn fundr
(fengur) Pundar (Odins; jeg hef ort kvædi).
38. purfut (purfa ekki) ala ugg of
Seggir
minn brag; ek sn}> engu hådi i Vidurs (Odins)
feng (kvædid); kunnum haga hrodrsmid.
39. Ték herreifum (glodum vid menn) Åleifi
(Olafi på) gedfjardar (brjosts) lå (bylgju) Hild-
ar hjaldrgegnis (Odins; brjostlogur Od. kvædi); =
hann vil ek kvedja at Grimnis (Odins) gjof
(kvædinu).
40. 33 = 5 —8.
41. Ek å til bædi sollinn(ångistarfullan) vind
bergjarls (jotuns) briidar (g5 gjar g5 gjai' vindr r
;
r

= hugur) ok seinfyrnd skip dverga (kvædi) at

senda eina (eina og somu) gotu.
42. Vadr Vidris arfa (Pors) lå vilgi (ekki) slakr
å Eynefis ondri (skipinu, bordstokknum), es
 374 SKYR1NGAR VISNA

Jormungandr (midgardsormur) rakdisk at sandi

(eftir sandbotninum).
43. Umbgord allra landa (midgardsormur)
æstisk ok sonr Jardar (Por)
44. Brodir Vrosku (Roskvu; Pjålfi) stod vreidr;
fadir Magna
(Por) vå gagn; prottar steinn (hjarta)
Pors skelfra (titrar eigi) vid otta, né Pjålfa.
45. Fadir Prudar (Por) leit hvassligum aug-
um baug brattrar brautar (midgardsorm);
å
ådr æstisk oggs (fisksheiti) bud(hafid)at flaustt
(båtnum).
46. Sifjar runi (Por) bjo snarla veidarfæri
sinfram med karli (Hymi jotni); getum hræra
hornstraum Hrimnis (skaldsk.).
47. Jardar seidr (midgardsormur) brå sva
vidr, at hnefar Ulls niags (Pors) skullu ut at
bordi; breidar syjur (baturinn; s\vja bord i =
skipi) rcndu fram.
48. G^gir oflugbordu (gygjar; Por) forsk (for
sjer, tok) hamri i hægri hdnd, på es of kendi
(fann til) endiseids allra landa (fiskur, er lykur
um alla jord, midg.ormur).
49. Medan gramr Bilskirnis (Por), hinn es
samdit (samdi ekki) svik (i) hjarta, nam snart
rjufa grundar fisk (orminn) med grandi gljufr-
s keljungs (jotuns; hamrinum).

50.Porr hefr vardan Åsgard af prek med

årum Yggs (åsum).
51. Ok enn
ljoti hringr bordroins barda
(skips) brautar (hafs; hringr hafs ormurinn) =
stardi hardgedr nedan å haussprengi Hrungnis
(Por).
 SKYRINGAR VISNA 375

52. Vel hafid, sundrkljufr niu hofda Privalda,

haldit aptr ydrum eykjum (hofrunum) »of mær-
ura sumbis simbli« [ovis skilningur],
53. Prøngvir kunnleggs (ættbålks) kveldrunn-
inna kvinna (g^gja; Por) gein alinmunni(hond-
inni, greipinni) vid pungum raudbita tangar
pangs (jårnsiunnar; gein alinm. greip). =
54. Pjokkvaxinn piklingr (digur madur, Hym-
ir) kvazk pykkja firinmikla hætting (åhættu) at
hofgum megindrætti hafra njots (Pors).
55. Fulloflugr fellir fjallgauts (jotuns; Por)
lét hnefa skjalla vid eyra reyrar leggs (steins)
reyni (jotninum, Hymi); pat vas ramt mein.
56. Vidgymnir Vimrar vads (Por) laust hlusta
grunn (hofudid) af frånum nadri vid hronnum.
Hlaut o. s. frv. (sjå 14. visu).
57. Starkedi —
Starkadi, af Starkodr o: Stark-
Hodr.
59. Godriin (Gjukad.) vard sjålf bani suna
(Erps og Eitils); snotr godbrudr (Skadi) nama
una Vani (Nirdi, samlifi vid hann); Kjalarr(6d-
inn) of tamdi mara (hesta) heldr vel; kvådut
Hamdi spara hjorleik (orustu).
60. Grjotbjorn =
Arinbjorn, vinur Egils.
61. På es jarla bågi(6vist hver) vildi byggva
utrost (hin ytri, fjarlægari lond) Belja dolgs
(Freys; skilning oviss),
63. Bodfrodr (orustu-kænn) Freyr ridr (ckur)
fyrstr å borg (gelti) enum gulli byrsta til borg-
ar (bålkastar) Odins sonar (Baldurs) ok styrir
félkum.
64. Frægr ragna rein-våri (verjandi goda-
brautar, Bifrastar, Heimdallr) bregdr rådgegn-
 376 SKYRINGAR VISNA

inn (rådspakr) vid (keppist å sundi vid) firna-

slægjan Fårbauta mdg (Loka) at Singasteini;
mogr åtta mædra ok einnar (Heimd.) rædr
modoflugr ådr (en Loki) fogru hafn^ra (steini,
Singast.); ek kynni(gjori petta kunnugt) mærdar
påttum.
Edr (= Ennfremur) of sér å baugi »hell-
65.
is biaur hyrjar« (oskilj.; o: skildinum), es otti
jotna (Por) lét of sottan (tor til) Grjotuna hang;
Jardar sunr ok at isarnleiki (jårnleiknum, or-
ustu), en måna vegr (himininn) dundi und hån-
um; modr svall Meila brodur (Por).
66. Oli ginnunga (hauks) vé (bustadur; loftid)
knåttu brinna fyr Ullar magi (Por), en grund
vas endilåg hrundin Cslegin) gråpi (hagli), på es
hafrar drogu hogreidar (pægilegrar kerru) haf-
regin (hinn borna gud; Por) fram at fundi
Hrungnis; Svolnis (Odins) ekkja (jordin) gekk
sedr (lå vid ad gengi pegar, sedr senn) sundr. =
67.Baldrs of barmi (brodir; Por) pyrmdit
(hlifdi ekki) par solgnum (grådugum) dolgi
manna (jotni); berg hristusk ok bjorg brustu;
upphiminn brann; ek fra Haka vagna (skipa)
reinar (sævar) myrkbeins (steins, fjalls) vått (så
sem pekkir stein; jotunn) hrøkkva mjok (kroft-
uglega) moti (biiast til varnar), på es påtti (pekti,
= leit) sinn vigligan bana (Por).

68. Brått flo folr randa iss (skjold ur) und

iljar bjarga gæti (jotninum); bdnd (godin) ollu
pvi; iraun (orustu) -disir vildu svå; hraundrengr
(jotuninn) vardat (purfti ekki) at bida lengi
padan (eftir pad) tids hoggs frå hordum of
 SKYRINGAR VISNA 377

riina (vini) trjonu trolis (hamarsins; Por) fjol-

lama (sem lemur marga).
69. Belja bolverdungar (illra jotna) fjorspillir
(Por) lét bolm (bjorn) olågra fjålbrs gjålbra
(håttglymjanda hellis bjorn jotun) — lalla å
randar holmi (skildinum, sem hann stod å);
par hnégilja grundar (fjalls) gramr (jotun) fyr
skorpum (hordum) hamri; en bergdana (jotna)
brjotr (Por) bægdi vid (hnekti) jormunprjoti.
70. Ok hardbrotin hein Vingnis (jotuns)herju
(gygjar) heimpingadar (pess er sækir gygi heim
sem elskugi; jotunn) hvein (paut hvinandi) at
Grundar sveini (syni, Por) i hjarna mæni (pol-
fall; hofudid), svåt ståla vikr (heinin), edr (enn)

olaus i hausi Odins burar, stod par of stokkin

blodi Einrida (Pors).
71. Ådr olgefjun (Groa) gæli (reyndi med
galdrasdng ad nå) et rauda ryds hælibol (hein-
ina, sem eydir rydinu) or hneigihlidum hårs
(hofdi) såra reiditys (guds, sem veitir [jotnum]
sår, Pors); ek (skåldid) lit gorla pær of fardir
(ferdir, gjordir) å Geitis gardi (skildinum); ek
på baugs bifkleif (skjoldinn), fåda bifum (lit-
um? eda sognum?) at Porleifi (spaka).

73. Logseims (sæprådar, midg.orms) fadir

(Loki) red at hvetja felli fjornets (lifs) flugstalla
goda Por) heim an; Loptr (Loki) vas
(jotna;
drjugr at ljuga; vilgi (ekki vel) tryggr (åreidan-
legur) herprumu Gauts (Odins) gedrcynir (Loki)
kvad grænar (ladandi) brautir liggja til veggjar
viggs (huss) Geirrodar.
74. Gedstrangr (hugrakkur) Poarr (Porr) of
lét skommum (skamma stund) Gammleid (= lopt,
 378 SKYRINGAR VISNA

Lopt, Loka) bidja sikgongu peir fystusk at —

prysta Porns nidjum (jotnum) pas gardvitj- — ,

udr Idja Gandvikr Skotum (jotnum),

(Por), rikri
gerdisk (bjo sig til farar) endr fra Pridja (Odins,
heiman) til setrs Ymsa kindar (jotna heima).
75. Rognir soknar vard fyrri i for
(Pjålfi)
med sagna (sem setur i hreifingu;
(flokka) svip ti
her-togi, Por) en arma farmr galdrs hapts (elsk-
hugi Sigynjar, Loki), gorr (buinn til) meinsvår-
ans (meinsæris); ek pyl granstrauma Grimnis
(Odins vara-straumar == skaldsk.); gallopnis
(arnar) halla (fjalla) Endils (konungs; jotuns;
man (gygja) -tælir (Por) spendi ilja gaupnum
(fotunum) å mo.
76. Ok gunnvanir gingu, unz frumse} rir fridr- r

ar himintorgu (solarinnar) vargs (jotuns [i ulfs

barn]) fljoda (gygja; frumseyrir peirra )
I 6r =
kom til Gangs (jotuns, Ymis) dreyra (årinnar,
Vimrar), pas bolkveitir Loka (Por; bolkv. så =
sem hnekkir boli), brædi vændr, vildi bragd-
mildr (bragd =
afrek) brjota bag å brudi sef-
grimnis (jotuns) måga (jotna).
77. Ok vegpverrir varra (sævar) hjalts (steins)
Nonnu (gygjar; så sem eydir veg hennar =
Por) vann fetrunnar (gat komist yfir) hlaupåar
oltnar af hagli of gaupu ver (fjdll); mjok leid
or stad æstr stokkvir urdar prjots (jotuns) breid-
an stikleidar (årinnar) veg, par es pjodår fnæstu
eitri (spudu fram eituvkoldum straumum).
78. Par settu [peir] skotnadra (stafina) fyrir
i håfs mork (polf.; åna, årbotninn); né svåfu hal-
ar hvélvolur (hnulliingarnir) byrmarkar (årinnar)
målhvettar(slegnar svo ad songladi i); hlympél
 SKYRINGAR VISNA 379

(stafurinn) knåtti glymjavid mol, en fellihryn

fjalla (årstraumurinn) paut, hoggvin hreggi
(stormi), med Fedju (årheiti) stedja (grjotinu).

79. njardgjardar (megingj., Por) leit

Njotr
hall-lands (fjalls) mar (åna) falla sik of hard-
vaxnar herdar; gatat (gat ekki fengid) en neytri
råd fyr sér, pverrir Marnar barna (g^gja) lét
megin vaxa sér til salpaks (himins), nema pyrri
porns (jotuns) svira snerriblod (odir blod-
straumar; åin).
80. Fridir eidsvara vikingar Gauta setrs (Od-
ins setrs, Valhallar, peir Por og Pjålfij, gunnar
snotrir, odu fast, en svardrunnit (rennandi yflr
jardarsvordinn) fen flaut; hronn jardarskafls
(fjallsins) purdi, blåsin hretvidri, af afli at herdi
naudar (så er herdir neyd) åss haudrs (fjalls)
rum (hellis-) byggva (jotna).

81. Unz Pjålfi kom sjålflopta (å lofti, Por bar

hann) å skaunar (skjaldar) seil(haldandi sjer i
skjaldarband Pors) med fta sinni (Por); pat
vas aflraun himinsjola (Por); hrekkmimis ekkj-
ur (gygjar; dætur Geirrodar) hådu straum
stridan ståli (gerdu straum, erfidan stafnum);
stophnisu (gygjar) steypir (Por) for stridlundr
(hardlyndur) med vol Gridar.
82. Né dråpu dolgs akarn (hjortun) firum,
vamras stridkvidjondum (sem hardlega hafna
vommum), stall vid djupfalli glamma (ulfs)
stodvar (fjalls) rastar (årinnar). Atli (Por) hlaut
meira ogndjarfan, eirfjardan (eirfirdan, hlifd ar-
lausan) hug; prottar steinn (hjarta) Pors skalfa
vid otta né Pjålfa.
 380 SKYRINGAR VISNA

83. Ok sidan gerdu sifuna (hjer um bil =

eidsvara i 80. v.) sverds lidhatar (Por og Pjålfi)
hlifar hardgleipnis (hardbands, skjaldarfetils)
bords (skjaldar) dyn (orustu) vid barda Horda
(jotna), ådr hrjodendr fjorupjodar (jotna) skyld-
breta (jotna) hædi Hedins reikar (hofuds) skål
(hjålm) -leik (orustu) vid »bylridar skytju« (6-
skiljanl.).
84. Dolgferd kolgu-Svipjodar (hinir fjand-
samlegu jotnar) dreif (flydi) fyr kneyfi nesja-
drottar (
jotna; Por); flesdrott (jotnar) sotti å
flotta vå (hættunni);pås Jolnis (Odins) ættir
i

(peir Por) stodu fasta (fastlcga), knåttu flodrifs

(steins) utvés (Jotunbeima) Danir (jotnar) luta
fyrir »funristis« (oskilj.).

85. Pars bersar (peir Por), bornir prottar

bugum, gingu fram Porn (jotuns) -rann vard
i

blymr bellis bringbålkar (fjalls) Kumra (jotna);

gnipu Lista (fjalls) hreina (jotna) blodr (Por)
vas færdr greypan fasta (ofæru) å bott risa
i

kvånar (gygjar; ofan å bofud bennar; bun

var undir stolnum); par vas grån (fjandsam-
leg) fridsein (fridrof).

86. Ok prungu (råku bart) bråtungls (auga)

loga himni (bofdinu) vid (upp i) trodi (pak)
ballvallar (fjalls; hallr = steinn) salar (bellis);
pær (dætur Geirrodar) trådusk håm (longum)
fylvingum (sverdum); breggs våfreida (kerrunn-
ar) hiifstjori (Por) braut hvåru tveggja hellis-
sprundi hundfornan hlåtrellida (brjosts) kjol
(hrygg).
87. Jardar konr (Por) nam kenna fåtida
frædi; né mygdu (bnekktu ekki, bjeldu åfram)
 SKYRINGAR VISNA 38l

Q ardeplis (steins) mærar (fjalls) legs (hellis)

menn (jotnar) olteiti (gledi vid drykkju); ålm-
taugar (bogastrengs) ægir (jotuninn Geirrodr),
åttrudr Sudra (ættingi dverga), laust afli sodn-
um tangar sega (bita; siunni) i gin angrpjof Od-
ins (Por).

88. Svåt hradskyndir Gunnar (Por), langvinr

Prongvar (Freyju), svalg hrapmunnum handa
(greipunum) siu lyptisylg (hinn borna sylg >
drykk, siunnar, siuna sjålfa) å lopti, pas os (glo-
andi) eisa (sia) Hrimnis drosar(g^gjar) orprasis
(prasir = så sem saknar og eiskar; jotuns) flo
pjost (af reidi) af greipar brjosti til Prudar
pråmodnis (Pors).

89. H611 prasis (jotuns) bifdisk, pas of kom

breidu hofdi heidreks (jotuns) und fornan
veggjar fotlegg (siilu) fletbjarnar (hiiss); itr
gulli (stjiipfadir) Ullar laust mest meina nestu
(siunni) nidr i midjan bigyrdil (belti) vegtaug-
ar jotrs (= taugar vegjotrs; taugar, dorgai% =
vegr =sjor, sævar-jotr, =jaxl, =
steinn) prjoti
(jotninum).

90. For (Por drap) gorva (fullkomlega) gramr

Glaums nidjum (jotnum) med dreyrgum hamri;
arin (steins) -Synjar (gygjar) salvanid (sem
venst å ad koma i gygjar sal, jotunn) -bauti
(sem drepur, Por) of hlaut sigr; fall brautar
lids (fall brautargengis, skortur å hjalp) komat
(kom ekki, vard ekki) tvividar (boga) toll-
ur (Por), karms (vagns) tivi (godi; Pjålfi
hjålpadi Por drengilega), så es of beitti bekk-
rekka jotuns harmi.
 382 SKYRINGAR YISNA

91.Herblotinn (dyrkadur) hneitir (dråpsmad-

ur) ålfheims »bliku« (oski)j.) undirfjålfrs (hellis)
kålfa (jotna) vå hogbrotningi skogar (grein,
staf, Gridarveli) af afii; né måttu val-låtr (kletta)
Lista (fjalls) -Rygir (jotnar) of bella aldrminkanda
aldar (manna) steins Ellu (jotuns) lidfostum
(sem hafdi goda hjalp d: Pjålfa).

92. Hvé skal ek leggja gjoldum (borga)gunn-

veggjar bru (? skjoldinn) Ek sé trigg-
laust^ (hættulegt) of far (vidureign) priggja ty-
framra tiva ok Pjatsa å hreingoru (fågudu) hlyri
(rond) hildar fats (skjaldar).
93. Snotar ulfr (ræningi; Pjazi) flo glammi
at sagna segjondum (fyrirlidum) fyr 6-
moli
skommu gomlum aemlis (arnar) ham; orn
i

lettisk ar, pars æsir barn mat å seydi; bjarga

gefnar (gygjar) byrgi (hellis-) -Tyr (jotnnn) vasa
blcydi vændr.
94. Medaltålhreinn (hinn prettvisi) vas tivum
tormidladr (så sem ekki vill gefa) beina (mat ar ;

hjålmfaldinn hapta snytrir (frædari, Odinn) kvad

hvat (eitthvad) valda pvi (ad ekki sodnadi);
margspakr valkastar båru (blods) mår of nam
mæla af fornum polli (trjenu); Hænis vinr(Loki)
A asa hollr
r
hånum.
95. Fjallgyldir (lilfnr, jotunn) baud fedr Meila
(Odni) deila sér fyllar (sadningu) af helgum
skutli Hrafnåsar vinr (Loki) hlaut
(bordi);
blåsa; vigfrekr vingvagna (jotna) rognir (kon-
ungur) let sigask ofan, par es vélsparir (hrein-
lyndir) varnendr goda våru farnir.
96. Pekkiligr drottinn foldar (Odinn) bad
fljott mog Fdrbauta (Loka) deila prymseilar
 SKYRINGAR VISNA 383

(bogastrengs) hval (uxa) med

Vårar (Skada)
pegnum, en bragdviss osvifrandi (ohlifinn 6-
vinur) åsa lagdi at pat fjora pjorhluti upp af
breidu bjodi (bordi).
97. Ok svangr facMr Marnar (jotunn) at sidan
slidrliga (grådugt) okbjorn (nautid) af (sitjandi
å) eikirotum, —
pat vas fyr longu
,
ådr djup-— ,

hugadr herfangs hirdityr (Loki, sem vildi halda

sinu) dræpi stongu ballastan vallar dolg (jotun)
ofan medal herda.
98. På vard farmr arnia Sigynjar(Loki), så es
611 regin eygja (sjå) i bondum, fastr vid fostra
Ondurgods (Skada; Pjaza); rå loddi vid ramman
reimud (hofdingja?) Jotunheima, en hendr holls
vinar Hænis vid stangar enda.
99. Sveita nagr (orninn, Pjazi) flo
(blods)
fengsæll of langan veg med frodgum tivi, svå
at ulfs fadir (Loki) mundi slitna (var næstum
slitinn) på vard of runi (godur viniir)
sundr;
Pors bidja målunaut midjungs (jotuns) fridar,
hvat es måtti; pungr Loptr vas (lå vid ad væri)
of sprunginn.
100. Åttrunnr Hymis (Pjazi) bad sagna hræri
(Loka) sorgæran (orvita af sårsauka) færa sér
mey, på es kunni ellilyf åsa; Brisings goda (=
Brisinga, dverga) girdi (Brisingamens) -pjofr
(Loki) of kom sidan Brunnakrs bekkjar disi
(Idunni) i garda grjotnidadar (Pjaza).
101. Byggvendr brattra barda (jotnar) urdut
(urdu ekki) hryggvir at pat; på vas Idunnr ny-
komin sunnan med jotnum; allar åttir Ingvi-
freys (æsir), gamlar ok hårar, gerdusk (bjugg-
ust) at pingi; regin våru heldr hamljot.
 ,

384 SKYRINGAR VISNA

102. Unz (brjåladur texti); pu skalt

vélum véltr Loki — Veidr (Por?) mælti svå —
nema leidir aptr mæra mey, stærandi mun
(gledi) hapta (godanna).
103. Heyrdak svå, pat hugreynandi Hænis
(Loki) — sidan sveik opt åsu leikum — , flo auk-
inn hauks bjålfa (ham), ok lomhugadr fadir
Marnar (Pjazi), ern fjadrar blads leik (flug)-
reginn, lagdi arnsug at oglis (hauks) barni.
104. Skopt hofu skjott brinna, en ginnregin
skofu (hefludu, tegldu og fengu spæni), en sonr
greipar bidils (jotuns; pjazi) svidnar; sveipr
(hastarleg vard
breyting) i for. Pats of fått
(målad) å minni Finns (jotuns, Hrungn-
fjalla
is) ilja bru (skildinum). Ek på o. s. frv. (sjåTl.v.).
105. Ungr skjoldungr stigr aldri j af nm ild r
(seni Magnus) å skildan (skjoldum pryddan) vid
(skip) und gdmlum Ymis hausi (himni); rausn
pess grams vas gnog (ærin).
106. Bjort sol verdr at svartri (svdrt) o.s.frv.;

erfidi Austra = byrdi A. = himininn.

107. Alis engi bodvar hvatr landreki verdr
ædri né betri brædr (brodur) Inga (Sigurdi
munn) undir solar grundu.
108. =65. Blodi = brodir.
109. Hvégi es ek spyr ramman visa (Hversu
ramman sem o. s. frv.) — så rædr fyr veldi —
Draupnis drogar (hringa) dis (kona), fagnar
valdr vagnbrautar (himinsins) mér.
110. Hinn varp augum fddur Ondurdisar
es
(Pjaza) å vida mundlaug (skål) vinda (himininn)
of (yfir) sjdt (bustad) margra manna.
 SKYRINGAR VISNA 385

111. Fjarri hefr (pad er langt fra), at fædisk

d^rri flotna vordr å gjålfri kringdum élkers
(himinsj botni (jordu); hverr madr leyfir håfa
æfi hringvarpadar (Eiriks goda).
112. Ek kved helgan ræsi (konung) hås heim-
tjalds (himins) fyrr en fyrda at peima(pessum)
brag, pvi at hann es d^rri; mærd (kvædid) tésk
fram.
113. D}v rr konungr dags (sålar) grundar
(himins), hjalp d^rum Hermundi (liklega: 111-

ugasyni).
114. Sadr (sannur) stillir (kgr) soltjalda (him-
ins), hjalp snjollum Rognvaldi (Orkneyjajarli).
115. Kniitr (hinn verr jord (land sitt)
riki)
sem alls drottinn itran fjalla sal (himininn).
116. Manvits frodr Mikåll (erkiengill) vegr
pat es pykkir misgort ok alt et goda; tyggi
(kgr) solar hjålms (himins) skiptir sidan seggj-
um (p. e. milli himnarikis og helvitis) å dæmi-
stoli.

117. Nu es ålfrodull (sol) elfar (gullid) of

folginn i liki (likam) modur jotna dolgs (Pors;
i jordu); råd rammrar (voldugrar) pjodar (kon-
unganna, Haralds gråfelds og brædra hans)
eru rik.
118. Råd (hjonaband) lukusk sidan, at så
snjallrådr konungs spjalli (Håkon jarl) åtti einga-
dottur Onars (Jord, landid, Noreg), vidi grona.
119. Stefnir stodvar (hafnar) hrafna (skipa;
Håkon jarl) gat teygda at sér breidleita brudi
Båleygs (Odins; jord) [med] rikismålum ståla
(orustu).
25
 386 SKYR1NGAR VISNA

Hersa glddudr (kgr) bindr utan vid elg-

120.
vers (lands) enda (strondina) far gotna vid
botni hreins (tærs) hafs hufi ronum.
121. hygg frægjan (frakkna? spjota)
Pvi
fleygjanda (Håkon jarl) mjok traudan at låta
Auds systur (jord, Noreg) eina (sleppa henni);
jord ferr und itran menpverri (Håkon).
122. Darrlatr (spjot-latr) dåsi (onytjungur)
på es dolgljoss (sverds) skynd-
hefir stadit fjarri,
ir (hermadur) tok endr (fordum) elju Rindar
(Jord) omynda (mundlausaj.
123. Ymis blod (hafid) gnyr utan å eyri —
— — godra fa rn.

124. Huna hogdyr skipid) berr vestan våg-

prysta bogu of log; ek vætti lands fyr brandi
(stafni); hvalmæni (hafid) skefr (særok er).
125. På es fols (snjohvits) fjallgards hardar
rokur (byljir) ofu ok tættu élreifar (stormgladar>
Ægis dætr of alnar vid frost.
Urs vol Gymis volva (Rån) færir bjorn
126.
undinna festa (skipid) opt i Ægis kjapta, par
es båra brestr.

127. En sægnipu (bylgju) Sleipnir (ski])id)

slitr urdrifinn brjost, runnit raudum steini (lit ».

or munni hvitrar Rånar.

128. Hardr élvindr hefr hrundit skipi ort fra

jordu; svana strindar (hafs) blakkr (skipid)
lætr snægrund (Island) sokkva i sog.

129. Mafgr stirdr keipr riss, en dorgar dyn-

strond (hafid) drifr i svig londum; stog verda
stundum spend fira greipum.
 SKYRINGAR VISNA 387

130. Grånn (grår) holmfjoturr (haf) skytr

Heita (sækgs) hrafni (skipinu); snekkju stafnar
bera gollna spånu; jdfri es su ferd gofug.
131. Haustkold holmrond (hafid) skotar héld-
um (hjelugum) varar ondri (skipi).
132. Sverrigjord (sverri =
dynjandi) svalra
landa (hafid) springr sundr fyr bordum.
133. Kveda (menn segja) niu skerja brudir
hræra hvatt hergrimmastan (mannskædan) ey-
liidrs (hafs)Grotta lit fyr jardar skauti, pær es
fyr longu molu Amloda meldrlid (hafid, p. e.
settu hafid i hreifingu sem kvern væri snuid);
baugskerdir (mk) ristr lungs (skips) bardi skipa
hlidar bol (hafid).
134. Ramr reksaumr viknar i flugastraumi,
par es Rakna (sækgs) bifgrund (hafid) bleikir
(hvitnar); duks (segls) bol (vindur) hrindr rifj-
um å stag.
135. Godblid Glens bedja (solin) vedr med
geislum i vé gydju; sidan kemr ofan gott ljos
grånserks (hins gråserkjada) Måna.
136. Hvargi es (Hvar sem) har vafrlogi heims
skala (himinsins; solin) sveimar of orum hnoss-
vin, Reita borgar (sævar) bål (gull-) -grimmust-
um.
137. Ljotir Fornjots synir (vindarnir) toku
fyrst til fjiika.
138. Ek ræd (gef)blindum manni unad(gledi)
penna Vindsvals mog (vetur).
139. Seimorr (gjafmildur) siggædir (hermad-
ur) vas sidan pann ormstrega (vetur) i l 3 rånd-
heimi; pjod veit pinar sannar idir (idjur).
 SKYRINGAR VISNA

140. Ulfs tannlitudr (hermadur), skulum glitra

sverdum orum lipp; eiga at drygja dåd i dal-
fiska (orma) miskunn (sum ar).

141. Of pak olna (fiska) bekks (sævar) eld

(gull) af jofri (Birni ad Haugi); pat gaf [hann]
mer med fjdrnis (hjålms) fylli (hofdinu) vid
(fyrir) fjalla stillis (jo tuns) drykkju (skåldsk.,
kvædi).

143. sem getur fallid) bråavallar

Fallsol (sol,
(ennis) Fullu (ennisél F. =
gull) skein å Ull-
arkjols (skjaldar) fjollum (hondum) skåldum of
al Ian aldr Håkon ar (go da).

144. Margr mordeids (sverds) fårbjodr (her-

madur) of hlaut of morgin Freyju tår (gull) at
fleiri, par es feldum val; vårum par at.

145. Par es Mardallar gråtr (gull) liggr milli

skurda (å oxinni); berum Gauts (Odins) megin-
hurdar (skjaldar) galla (oxi), prutinn dalrey da r
(orms) låtri (gulli).
146. Roda (sækgs) ræfrs
(skjaldar) ramsvell
(6x) pverr eigi (verdur ekki ryrara) fyr augna
regni (tårum) Ods bedvinu (Freyju; verdur ekki
ryrara fyrir gullid, sem å pvi er); konungr
eignisk svå elli.

147. Ek knå styra (eiga) hrodrbarni Hornar

(Fre} ju; hnoss), gollvifidu (gulli logdu); hlutum
r

dyran grip; gjålfrs brandr (gull) prymr (er fast)

å hlifar grandi (oxinni); Freys nipt (systurdott-
ir; hnossin) berr bråa driptir (tår) modursinn-
ar (gull); gunnar svans (hrafns) gædandi (her-
madur) unni mer Froda fostr såds (gullsins).
 SKYRINGAR VISNA 389

148. N^t vorn (hjalp) visa budumk (baudst

mér) 611; pat var nålægt sævarskåla; ek ofhrosa
vel pvi barni Njardar dottur (Freyju; hnossinni;
— fyrsta setningin ekki alveg viss).
t r

149. Ognpnidr Våfadar (Odins) ping (orustu)

prøngvir (hermadur), så es ofrar erring (er dug-
legur), gaf mér prottoflga (m. t. t. oxarkraftsins)
dottur Vana-brudar (hnossina); rikr mækis mot-
valdr (herm.) leiddi mey (dottur) Gefn ar (Freyju;
hnoss) å be6 skaldi, drifna Gautreks svana
(skipa) brautar (sævar) glodum (gulli).

150. Pann åtta ek pridja vin 6ni6ra6an (6-

lastadan, lofadan) verstan vast-undirkulu (steins)
Åla (jotuns) rodd (gullinu), en baztan mér.
153. På es Volsunga drekku (eiturs) hrøkkvi-
sem hrekkur, lidast; eiturormur, midg.-
åll (all,
ormur) hekk of hrokkinn å ongli fangboda
(motstodumanni) flotna forns Litar (jotnanna;
Por).
154. Jormunrekr knåtti e6r (ennfremur) at
vakna vid illan draum me6 dreyrfåar (blodugar)
drottir sverda flaumi (orustu); rosta yard i
i

ranni hofudnidja Randvés (Jormunrekks), på es

hrafnblåir barmar (brædur) Erps of hefndu
harma.
155. Dogg hræva (blod) soknar alfs (Jorm.)
flaut of set i golfi (herberginu), pars hoggnar
hendr sem fætr vid (med) sveita of kendusk
(såust); [hann] fell at hofdi i olskåla brunn (61-
id, sem blandinn blodi; pat es
flodi yfir alt),
of fått (målad) å Leifa (sækgs) landa (sævar)
runna (skipa) Jaufi (skildinum).
 390 SKYRINGAR VISNA

156. Par standa naglfara(sverds) segls (skjald-

ar) siglur(hermenn), andvanar (an) saums,
svå at gerdu gyrdan (umgyrtu) golf holkvis (huss)
så (sængurklefann) fylkis; peir Hamdir ok Sorli
urdu snemst (pegar) bardir samråda (eftir sam-
eiginlegu rådi) hordum Hergauts (Odins) vinu
(jardar) herdimylum (steinum).
157. Ståla flaums støkkvir (Jorm.) lét mjok
stydja (berja) Gjiika nidja, på es vildu næma
(svipta) Fogl- (= Svan) -hildar mun (åst, elskuga;
Jorm.) fjorvi, ok allir launa Jonakrs sonum
blåserkjar (brynju)birkis (sverds) fagrgotu (skin-
andi ennihogg ball ok eggjar.
sår);

158. Pat fall flotna sék å fogrum randar botni

(skildi); Ragnarr gåfumk (gaf mér) Ræs (sækgs)
reidar (skipa) måna (skjold) ok fjold sagna (å
honum).
160. Ludri =
kvarnarstokknum grjå hins ;
=
gråa; hét o: Frodi.
161. 1 —2 er vist afbakad og vantar eitthvad
å eftir; léttum = leggjum lag, i

162. Snudga = sniidugum, sem sn5'st.

164. Pvi = af peirri orsok (po at o. s. frw).

165. 4. vo. er litt skiljanlegt (ætti helzt ad

vera: lengur en gaukar yfir sal).
167. nidjar =
forfed ur.
168. Kæmia =
eigi hefdi komid; mæli —
maladi; ef o. s. frv. —
ef vid hefdum ekkert vit-
ad til hennar ådur.
169. leikur= stallsystur.
170. hofga = hofugum, pungum.
171. folk = orustu; beiddum — veiddum.
173. koppum, af kapp; skordu = skorudum.
 SKYRINGAR VISNA 391

174. dolgs (fjandskapar) sjotul (sem lætur

sjatna) = kvornin, malandi frid.
175. mitt of létti =
mitt verk hætti nu.
176. 1—2 oljos.
177. vigspjoll = orustu-bodi.
178. 7—8 afbakad og oskilj.
183. Ek fra, at Froda meyjar molu fullgoliga
grafvitnis (orms) bed (gull); stillir lætr grid
slitna golli; fogr htyr (sidur) øxar minnar, feldr-
ar vid hlyn (tréskaftid), bera pann Fenju meldr;
fé mjuks konungs dyrkar (gerir d}' rlegan) brag- r

ar styri (skåldid, mig).

184. Flotna fjol gladar (gledst) vid Froda
mjdl.
187. Imunlauks (sverds) Ullr (mk), bårum
of alla æfi Håkonar (goda) F^risvalla fræ (gull)
å hauka fjdllum (ormunum).

188. Jofurr sær (såir) bjartplogadan (hér um

bil = bjartan) brattakr volu-spakra (spakra å
lidunum) bauga (armana) inndrott sinni Yrsu
burdar (Hrolfs) ord (sådi; gulli); lastvarr land-
reki eyss ljosu Kraka barri (gulli) mér sjålfum
å hauks kålfur (armana), hlémildar holdi (holdi
vaxnar).

189. På es ek raud Reifnis (sækgs) ræfr

(skjaldar) vita (sverd) fyr Svoldtil audar (tilad
få aud), bar ek saman haugpok herfylgins Holga
(gull) baugum.
190 —92 alt gullskenningar.
193. Gegn gramr kastar digulfarmi (gulli) å
glæstar valstodvar (arma) pegnum;
gefr armleggs eisu (gull).
 392 SKYRINGAR VISNA

194. Landfrækn jofurr Lundar (danskur kgr)

knå granda lidbrondum (gulli); ek hykka (hygg
eigi) rekka ræsis of prjota Rinar grjot (gull).

195. Bædi sjods snær (silfur) ok geima eldr

(gull) liggrtveim megin bjargs (hamars) blod-
eisu (oxarinnar); ek å at mæra søkkva (Q and-
manna) stridi (hnckki).
196. Haflcygr (gull) prymr (liggur) dægr hvert
of hvitum digulskafli (silfri), en Heita (sækgs)
blakks(skips) hlyrskildir (sem prydir skip skjold-
lim) rædr mildu (gjofmildu) hjarta; aldri må
bræda (brådnar o: tapar sjer) snæ skala (silfri d)
fyr als hrynbrautar (sævar) eldi (gullinu); folka
fellir (herm.) vidr (vinnur) 611 framrædi (fremd-
arverk).
197. Handa hrauns (gulls) gladsendir (mk)
ser å seima ry ri (mk), at sigdis (orms) latrs
(gulls) Hcrmodr (mk) atti godan fodur.
198. Ek parf at njota gédmennis(ljufra manna)
gunn arglod- (sverds) brjotanda (Olafs helga); hér
es inni alnennin inndrott med svinnum gram.
199. (mk. skåldid) lætr grundar
Gollsendir
Yggs mjadar (skåldsk., kvædis); hans
hljot njota
mæti knå ek hljot a (fyrir); pcngill gladar her
drengja.
200. Gollvorpudr (mk) vidr (vinnur) hird
holla sér . . . grams med gerdum.
201. Gollstridir (mk) verpr armleggs glodum
konungr gefr raudan aud; eydir opjodar
(gulli);
bregdr (gefur) Grana farmi (gullinu),
202. Ek gat (fjekk sem vin) gollskata (orlåtan
hofdingja); tøgdråpa es gor of gunnvita (sverds)
 SKYRINGAR VISNA 393

gotu (skjaldar) gråps (orustu) leygs (sverds)

bor (mk).
203. Vidblinda galtar (hvals) salts svalteigar
(hafs) raf (gulls-)kastandi (mk) mun lengi muna
reyrpvengs (orms) rastar (gulls) selju (kvk.).
204. Ftygr (konan, Helga) vas alin at rogi fira
bornum; gunnar runnr (Porsteinn) olli pvi; ek
vas odgjarn at eiga auds låg (konuna, Helgu).
205. Ek hefskafna (heflad) odar lokri (tung-
unni; lokarr = vandr verka (af verk, kved-
hefill),
skapur), stef-knarrar (kvædid) branda (eig. stafn,
upphafid?) dlstafna (olkera) Bil (konunni), væn
skala mork (kona).
206. munt, gronn flods furs (gulls) hirdi-
Pli
sif (kona), brjotask vid gæfu pinni sem fleiri
Hjadninga grjots (gulls) trodur (konur).
207. Fjardbeins (steins) skorda (kvk) vas færd
i afarhrein fot; naddfreyr (mk) slong n^ri nist-

ing (kåpu) of mjadar Hrist (kvk).

208. Allir draumar mildrar mens mjukstalls
(arms) Synjar (kvk) hafa logit at mér; sjå (pessi)
straumtungls (gulls) veltistod (kona) hofumk
stiltan (hefur komid mjer i vanda).

209. Pvi at ek hef lagit mark hols hramma

hrynbåls (hols gullhrings) bjarkar (konu) å
Billings burar (dvcrgs) full (kvædi), pats ek berk
fram.
210. Fagrbuin aura eik (kvk) stendr fyr
(hindrar) orum leiki (gledi).
211. Ognrakkr målma dynskurar (orustu) ålmr
(mk), okkur hugrekki skalat dvina i landi; svå
baud lins lind (kvk).
 394 SKYRINGAR VISNA

212. En frånleitr (med eldsnor augu) stord-

ar stirdpinull (midg.ormur) stardi fyr bordi å
frons leggs (steins) folka (jotna) reyni (Por) ok
bles eitri.

213. Mordteins (sverds) meidr (Sigurdr jarl å

Hlodum) es ædri morgum (en margir til sam-
ans) i fleina dyn (orustu); hjorrfær hildiborrum
(orustufusum) Sigurdi jarli hjarls (lands).
214. Enn riki randfårs (sverds) rækilundr (Hå-
kon jarl) brumadr (groinn) håri stendr Ullar ask
(skjaldar-)pollum (mdnnum) austr (i Noregi) at
mikln trausti.

215. Reggbuss (kgr, regg = skip) bad Ryg ja

leggja sanian randir (berjast) ondurt røkr; rog-
sk5 ja
r
(skjalda) regni (orustunni) helt gegnum
haustnott.

216. Gjofrifr asfreyr (herm., os = orusta;

likl.Vagn Åkason) gekk i golli stokna sæing
meyjar; Håars (Odins) drifu askr (herm.) vidr
ærinn proska,
217. Kom pli heill, svå kvaddi brynja hand-
ar svella (silfurs) hlyn (herm.).

218. Als ek hef einrådit bjoda Porsteini bod-

gædis (Odins) ognstodvar (brjosts) ægi (kvædi);
hjorva borr (mk) rædr til pess.

219. Ygr ognarstafr (herm., Ol. helgi), heltu

lådi fyr tveimr jofrum vid kyn beima, par es
hrafn né svalta; estu hvatrådr.
220. Audar porn (mk) hlod ungr punga val-
kostu fyr ornu, en hirdmenn tédu (hjålpudu)
håla ara grenni (herm.).
 ;

SKYRINGAR VISNA. 395

221. Gramr hådi geira hregg (orustu) vid seggi,

par es bengogl (orvar) gniidu at Skoglar dyn
(i orustu); raud ben fn^stu blodi.

222. Ok så halr bar hosvan (gråan) hris-

grimnis (ulfs) serk at Håars (Odins) vedri (or-
ustu).
Ek potta år (fordum) Gunnar hyr (sverds-)
223.
runnum (herm.) vel hæfr at Hlakkar drifu (or-
ustu), på es vårum æri (^ngri); pat es sagt.

224. Hraustr pengill lætr Hildarsegl (skjold-

inn) taka mestum Gondlar glymvindi (vopna-
drifu), par es strengjar hagli (orum) drifr; hjorr
gnestr.
225. Né hlédut (vermdu ekki, hlifdu ekki)
sigbjarka (herm.) serkir (brynjur), fast of sédir
(saumadir, tilbiinir), sommidjungum (hermonn-
unum) vid Hogna skiirir (moti åråsum) romu
Hårs (Håkonar jarls).
226. Setja oddnets (skjaldar) pinul (rond
reisa rond) vid odda gn^s æsi (hermanni).
227. Fjandr grams hnigu und arnar hramma
at Gondlar glym (i orustu).
228. Herr lattisk at ganga med Hangatys (Od-
ins) hottu (hjålma) fyr brekku; peim pottit
pekkiligt at hætta.
229. Hjålmfaldinn gunndjarfr Biii, hinn es
for sunnan i Gunnar gn^ (til orustu), okhjaldr-
rorr Sigvaldi baud hildi.
På es brynju Vidurr (Håkon jarl) vard
230.
at kasta hringfåum (slitnum?) Hanga (Odins)
hrynserk (brynju); Roda (sækgs) rastar (sævar)
rid- (ruggandi) marar (skip) hrudusk.
 396 SKYRINGAR YISNA

231. Hart Egils våpna (boga) hryngråp (gråp

== hagl; drvar) brestr olitinn (mikillega) å Hamdis
skyrtum (brynjum) fromum unndyrs (skips)
runnum (hermannanna).
232. Padan (Af pvi) verda bjort Sorla fot (her-
klædi) rjodask i blodi fyrda; ek fregn gorla pat;
benfur (sverd) . . . meil-skurum (orustum).
Hlakkar tjalda (skjalda) hefjendr (menn)
233.
heldu nefjum saman ok Hildar veggs (skjaldar)
hregg (orustu) -nirdir (menn) hjoggusk til
skeggjum.
234. == 146.

235. Ætt Olafs (ættingi 6.) rydr skipasolar

(skjaldar) leyg (eld; sverd) å ægi.

Så dagr vas fridr, es alinleygjar (gulls)

236.
fleygjendr(hinn gjafmildimadur)prungu (stungu)
fogru hlyrtungli (skildi) mer i hringa hangferil
(hond).
Svå skaut gegn geira gnystærir (herm.),
237.
i gognum steinfarinn (steindan, litadan) barda
gård (skjold) sem næfrar; så vas gunnar æfr.
238. Ullar skips (skjaldar) él (orustur) ganga
of yngva (koniing) med fullu, par es samnagla
siglur (sverd) slidrdukadar rida.

239. Hrafnketill, vilid heyra, hvé ek skal leyfa

Prudar pjofs (Hrungnis) iljablad, hreingroit steini
(steint, litad), ok pengil.

240. Nema svå at enn mæri mogr Sigurdar

(Ragnar) vildi god g,jold ens gjalla Hogna meyj-
ar (Hildar) hjols (skjaldar) baugnafads (med
baug fyrir (hjol)nof).
 SKYRINGAR VISNA 397

241. Ræsir brodda ferdar (herm.) sér raud-

ljosa baugjord (skjold) fljuga i tvau; bjugrend
rit en hvita brestr sundr.
242. Baugr es sæmstr å beru (skildi), en
orvar å boga.
243. Gunnr på es Gridar glad- (hest;
svall,
ulf) fædandi hinn es beldi styr, gekk
(herm.),
med gjallan Gauts (Odins) eld (sverdid); Urdr
komsk or brunni.
244. Fulloflug fjalla Hildr (gygur, Hyrrokkin)
lét hafsleipni (skipid, Hringhorna) pramma fram,
en hjålmelda (sverda) gildar (menn) Hropts
(Odins; 4 berserkir Odins) feldu (veltu um) mar
(hestinum, o: ulfinum, sem Hyrrokin reid).
245. Foldar vordr (kgr; Haraldr graf.) lét
heinpyntan brynju hryneld (sverd) hvina at pat,
så es vardi sik fyrdum fjorn- (firna) -hardan
(hardlega).
246. Ek på raudra randa is (sverd), drifinn
Freyju hvarmpey (gulli), at rådvondum visa;
berum hjålms grand (sverdid) i hendi.
247. Ræfils (sækgs) fold- (sævar)viggs (skips)
ridendr megu sjå, hvé drekar (ormamyndir),
fagrt of skornir, liggja rétt vid brå fjornis
(hjålms) Gridar (oxarinnar).
248. Minn æfr, bords (skjaldar) myrkdreki
marka(ormur; spjot) knå at leika eikinn (åkafur
til mords) å lofum aldar (minum), par es \'tnr
finnask.
249. Hjors brak (orustu) -rognir (Håkon jarl)
skok bogna (af bogi) hagl (orvarnar) or Hlakk-
ar seglum (skildi); opyrmir (f. ofp. = så sem
hlifir lifi, fædir) varga barg rakkliga fjorvi.
 398 SKYRINGAR VISNA

250. Ok geirrotu (orustu) gotvar (klædi; her-

klædi), jårni sédar (saumadar), hlédut (hlifdu
ekki)hanga gagls (hrafns) hungreydondum(her-
manni) vid strengjar hagli (orvunum).
251. Kvådu landvordr Horda (Har. graf.),
pik,
litt låta ged fålma, es brynju hagl (drvar) brast

i benjum; ålmar (bogar) bugusk (beygdusk,

voru spentir).
252. Ok æda ofperris (blod-lats) oskrån
(Hildur) hugdi at færa pat boga vedr (orustu)
fedr sinum til fårhuga, pa es hringa hristisif
(Hildr), eu bols of fylda, bar hålsbaug orlygis
(orustu) draugi (herm., Hogna) til byrjar drosla
(skipa).

253. Su dreyrugra benja bætiprudr (Hildur),

bauda mætum hilmi men til blcydi at målma
moti; sva lét (hun) ey (ætid) sem letti orrostu,
pott etti jofrum at sinna (fara) med (til) algifris
lilfs (Fenrisulfs) lifru (systur; Hel).
254. Lyda stillir, landa vanr (o: sæ-konungur);
letrat stodva glamma mim (fognud ulfa, mann-
fall) hod (i orustu) å sandi —
pa svall heipt i

Hogna — , es prottig premja prym (orustu-)

regin (hermenn) sottu Hedin, heidr en peir of
tingi (tæki vid) svira hringa (hålsmen) Hildar.

255. Ok fordæda (medal) fljoda, fengeydandi

(hindrandi sigur), nam rada i holmi lyr hond
brynju hvedru (oxar) Vidris (herm.); allr herr
radarålfs (rod =
skip; sækgs) gekk reidr fram
und (med) kyrrar Hjarranda hurdir (skjoldu)
af skeidibrådum Reifnis mari (skipinu).
 SKYRINGAR VISNA

256. På sokn må kenna å Svolnis sal- (Val-

hallar) penningi (skildinum) Ragnarr o. s. frv.
;

(sem v. 158).

257. Ek rudda fordum mér til landa sem

jarlar; ord lék å pvi med Vidris vandar (spjots)
vedr (orustu) stofum (monnum).
258. Hardrådr hrjodr ens bleika båru fåks
(skips;Haraldur hårf.) lét barnungr prungit
skipa bordum å log hæstrar tidar (pegar mest
reid å).

259. En pott 611 pjod segi skaldi (mér) penna

ofrid sunnan, hlodum (hled jeg) Geitis mar (skip-
id) grjoti; vér nennum (forum) gladir.

260. Sigrakkr Sveins mogr

(orustudjarfur)
(Knutur riki), komt sudlongum Sveida (sækgs)
hreinum (hreindyrum; skipum) å Solsa (sækgs)
bekkjar (skip) trod (sæinn); sunds dyr (skipin)
lidu frå grundu.

261. Solbords goti (skipid) lét sveggja (sigldi)

nordan fyr Siggju; gustr skaut Gylfa (sækgs)
rastar glaumi (hesti; skipi) sudr fyr Aumar; en
sædings slod- (hafs) goti (skipid) lagdi bædi
Kormt ok Agdir fyr skut; lauks(siglutrjes)hestr
(skip) od fyr Lista.

262. Rastar vetrlidi (skip) od fast fjardlinna

(skips) fannir (bylgjur); buna iugtanni (bjorn;
skip) hljop of hvals rann-(sævar) gnipur (bylgj-
ur); flods bjorn (skip) gekk fram å fornar haf-
skida (skipa) slodir; skurordigr (sem reisir sig i

skur) skordu bersi (skip) braut skers glymfjot-

ur (hafid).
 400 SKYRINGAR VISNA

263. sneid fyr vida Sikilcy; vårum på

Slid
priidir; vengis hjortr (skipid) skreid vel til vånar
brynt und drengjum.
264. Pydr bangs fi idstøkkvir (orlåtur madur),
drengr (jeg)getr peygi vesa lengi med pér, nema
nøkkut fylgi pvi; buum flods elg (skipid).
265. Hvat munt, hengiligr, kinngrår karl,
mega vinna med drengjum å hals øtri (skipinu),
pvi at kraptr pinn forlask.
266. En hoddvønudr (skåldid likl.) hlyddi
Porsteini; ek em hollr blunnvitnis (skips)
runni (mk) til beinvandils (sverds; bermdar-
spjalla (reidra ørda; orustu).
267. Ungr før (Eirikr jarl) mjøk sid of dag
Meita litvers (sævar) skidi (skipi) med jofnu
gengi (fylgd) at møti frømum hersi (Tidenda-
Skofta).

268. Ok lid Høgna øk hlunns vøgnum (skip-

um) (sækgs) fannir (bylgjur) af mødi
å Heita
(i reidi) ept itrum fløds hyrjar (gulls) støkkvi
(Hedni).

269. Hlunns bafreidar (skips) hlædir (mk)

vas i skirnar brunni, så hoddsviptir (hodd =
gull; mk), es fekk hæsta giptu Hvita-Krists.
270. Svå hefr ramr konungr Roms (Kristur)
remdan sik løndum setbergs landa (heidinna
goda; befur lagt undir sig beidin lønd, kristnad
pau); kveda [bann] sitja sunnr at Urdar brunni.

Måttr munka drøttins (Krists) es mestr;

271.
god (gud) aflar (megnar) flestu; rikr Kristr skøp
alla verøld ok reisti Rums holl.
 SKYRINGAR VISNA 401

272. Glyggranns (himins) gramr (gud) skop

grund ok himna sem dyggvan her; Kristr, einn
stillir aldar, må of valda ollu.

273.Heims hrots (himins) ferd (englar) ok

lidbeima tytr helgum kriizi (krossi); einn sol-
konungr es hreinni en 611 onnur sonn d^rd.
274. Hrein himna hird (englar) lytr Måriu
sveini; mildingr drottar (Kristur) vinnr sannan
dyrdar matt; hann es madr ok god.
275. Mætr måttr gods vinar es betri, en menn
of hyggi; po es orr engla gramr ollu helgari ok
dyrri.
276. Endr réd Jordånar gramr (gud) senda
fjora engla or lopti; fors (åin, vatnid) po (pvodi)
heilagt skopt (hår) å heims hersi (Kristi).
277. Ek hef bænir fyr bragna falls
beini
(herm.) vid snjallan vord Grikkja ok Garda (gud);
svå launak jofri gjof.
278. Himins d^rd lofar holda stilli (gud);
hann er alls konungr.
279. Liknbjartr umbgeypnandi (sem greipar
um, heldr i hendi sjer) alls heims, så es gætir
landfolks, lét opnå himinriki fyr snjollum gram.
280 =5, 5—8.

281. Hilmir und hjålmi raud heina laut (sverd)

å Gautum; par vard grundar vordr of fundinn
i gny geira.

282. Hår, hugreifr hirdar stjori skyli leifa

sonum arf ok odaltorfu sina; pat es 6sk min.
283. Gedsnjallr foldvordr berr snaks fald
(ægishjålm) of'fræknu skarar (hårs) fjalli (hofdi);
greppr (skåldid) telr fyr gumnum frama Ilorda
konungs.
26
 402 SKYRINGAR VISNA

284. Drott nemi, hvé snarlyndr konungr jarla

sotti sæ; eigi praut ofvægjan (hardvitugan) gram
bægja vid (hnekkja) ægi.
285. Heill,sokn-orr konungr ok svå pinir
snjallir huskarlar; menn hafa od minn, gorvan
vid lof, i munni.
286. Fullafli (sem hefur
fult afl, vakl) bidr
fyllar hilmis stols ad fylla konungs stol,
(pess
verda konungr; um Einar pambarskelfi); ckfinn
at opt drifr minna huskarla lid å hæla jarli.

287. Pat vig fra ek vcrdung (hird)jofurs gcrdu

n\'la (nylega) å vatni, en ck tcl næst cngi en
smæstu nadda cl (orustur).

288. Pågi vas fyr malma kvedju (orustuna,

vid Nesjar) å strcngjar jo (skipinu) som mær
bæri pessum heidpegum (målapiggjendum) peng-
ils mjod.

289. = 198.

290. Gunnrikr grams runi Hakon), hinn

(jarl;
es likar hvot, lætr heiptbrådr (æstur til orustu)
Hogna vådir (brynju), slegnar hamri, glymja
of sik.

291. Budlunga måli (jarl) lætr huflangan stjor-

vidjar skæ (hest; skip) stydja (reka) ståls hlemmi-
sverd (stafnbrandinn) vid (mot) hardri dufu
(bylgju).

292. Minir ungir synir taka bera syn(audsæ)

pung mein (sorg, hrædslu) of mik, of (ut af)
enda (låt) pess mordkends (herskås) pengils
sessa (jarls).

293 = 118 v.
 SKYRINGAR VISNA 403

294. Sonr sannreynis Haralds (hårf.; Sigurd-

ur Grjotgardsson Hladajarl) heyri å; lætk orr
uppi mina fentanna (steina) Syrar (Freyju; gygj-
ar) greppa (jotna) jastrin (61; skåldsk., kvædi).

Jårnsaxa vedr (orusta) vex fedr (fodur

295.
Olafs (Haraldi hardråda), svå at hvert hard-
rædi es vert hrodrs.
296. Jarizleifr of så, hvert (i hvada ætt)jofri
brå; htyri (brodir, hér: hålfbrodir) ens helga,
frams grams hofsk (fjekk heidur).
297. Andadr es så, es brå of alla (bar af 611-
um), haukstalla (hofdingja) konr, Haralds brod-
ursonr (Magnus godi).
298. Herparfr Heita konr (jarl) réd gerva
hleyti (mægd) vid mik; styrk jarls mægd lét of
orkat oss frægdar af pvi.
Punngor sverd bitu kind Rognvalds ens
299.
gamla fyr sunnan Mon, en par purdu (pustu)
ramlig folk und randir.
300. Firr itan ættbæti allriks Torf-Einars
meinum, god, en ek bid dyrum tyggja trura
likna (obifanlegrar nådar).
301. Né mun verda ættar Hildi-
ættstudill
tanns (danskur konungur) in mildri ognherdi
(en konungurinn, sem ura er kvedid); ek em
skyldr at halda hrodri (ad yrkja).
302. eru troll-kenningar, sumar myrkar.
303. eru skåld-kenningar og fiestar audskildar.
304. Ek geri meir (enn fremur) fleira (lyt ur
til kvædisbålkanna) hrodr of mæran mog Hå-
konar, ek geld hånum haptsænis (Odins?) heid
(gjof; kvædi). Porr sitr i reidu.
 404 SKYRINGAR ViSNA

305. Skjaldhlynr (herm.) lét mjok margar

snekkjur sem knorru ok skeidar dynja å brim;
mærdar orr odr skålds vex.
306. Par kemr å til sævar, en ek bar endr
(hefi enn borid) mærd af bendi sverdregns (or-
ustu) æri (af årr; Olafur på); svå ofra (lyfti) ek
lofipegna.

307. Eirikr dregr, geira vedr (orustu) mildr,

land und sik at mun (vilja) banda (godanna)
ok semr hil di.

308. = 94, 1—4.

309. Ek kved rammaukin (mjog kroftug) rogn
(god) magna riki Håkunar.
310. Vér gåtum enn jolna sumbl (skåldsk.,
kvædi), stillis lof, sem (svo sterkt sem) steina
bru.
311 = 12 v.

312. Orr odda skurar (orustu) herdir (herm.)

lætr opt verda gor bord hrings (sverds) él (or-
ustur), ådr hann of pryngvi jordu und sik.

313. Folkbaldr verr fold, får konungr må svå

(hefur svo mikinn matt); Oleifr (sænski) reifir
ornu; Svia gramr es framr.

314. Breid grund, bundin eitrsvolum nadri

(midgardsormi), liggr und holmfjoturs (orms)
leidar (gulls) bor (mk); heinlands Hodr grandar
hoddum (gulli).

315. Framir seggir verja hart haudr bjartra

doglinga med hjorvi; hjålmr springr opt fyr
olmri egghrid (orustu).
 SKYR1NGAR VISNA 405

316. En ept vig (Svoldarbardaga) lagdisk land

(Noregur) nordan sudr til Agda eda stnndu
lengra; vant es ord at styr (réttara velk ord; :

und gram, sem å saman vid lagdisk).

317. — 219.
318. Ek man pat, es myrk jord gein endr
grofnum munni vid grænnar Hlodynjar (jardar)
beina (steina) Danar (jotuns) orda (gulls) sendi
(mk).
319. = 212. v.
320. Ek vas dyggr Fjorgynjar (jardar) åls
(orms) hrynbeds (gulls) orgildi (mk), ok heidr
sé åar stedja (steins) Eldis) (jotuns) måla (gulls)
»hreggi« (rangt hnøggvi?; mk).
f.

321. Gnog gisting (måltid) vas byrjud (flutt,

gefin) gera (ulfi), en sonr Sigordar (Har. hardr.)
kom nordan at spenja (lokka) ulf ur skogi å sår.
322. På es oddbreki (blodid) gnudi å hofud-
stafni (nefi) hrafni, freki sleit und.
323. Eitrkold Elfr (Gautelfur) vard rodin heitu
unda gjålfri (blodi); varmt vitnis oldr(blod) fell
med vatni (elfarvatninu) i men Karmtar (sjo-
inn).
324. Ogodr åttbogi ylgjar (ulfur) svalg grand-
auknum nå, en grænn grædir (sjor) vard at
raudum, blandinn blodi.
325. Par vas munr (gledi) vargs, es minn
drottinn (Har. hardr.) rak margan flotta; men-
skerdir (Sigurdur fåfn.) stakk markar (skogar)
myrkaurrida (orminn, Fåfni) sverdi.
326. Hungri heidingja (ulfs) sleit; hårr (grår)
gyldir (ulfiir) naut såra; gramr raud granar å
fen ri; ulfr gekk i ben drekka.
 406 SKYRINGAR VISNA

327. Gjålpar stod (ulfar) od i blodi; en ims

(ulfs) sveit nådi ærnu freka hveiti (likum); gyld-
ir naut gera oldra (blods).

336. Bragningr (kgr, Har. hardr.) lætr blod-

orra (hrafn) fagna ara barri (fædu; likum); kon-
ungr Horda berr Gauts (Odins) sigd (ljå; spjot
eda svcrd) å sveita (blods) svans (lirafns) ord
(fræ; likami); ara hræsævar (blods) gamms
greddir (Har. Sig.) lætr bird stika hvert grunn
sunnar, pat es hann skal varda, geirs odduni.
337. Herstefnandi (Hakon jarl) gaf fj all vond-
um hrofnum fylli; hrafn vard fullr å ylgjar
tafni (likum) en spjor gullu.

338. Dyrr magnandi (fædandi) dolgskara

(hrafns) knå styra dyrum bardsolar (skjaldar)
garmi (sverdi); Hugins fermu (lika) harmr (hauk-
ur; hrafn) bregdr harmi.
339. En konungs hjarta svellr vid hjaldr
hugprutit, par es hold ar luta; blåsvartr Muninn
drekkr blod or benjum.
340. På stodum skjaldadir dreyra mens
es
(sverds) disar (valkyrju) dyn (orustu-)fusir å eyri;
borginmodi fekk blods bråd.
341. Hvitinga (horna) Hlokk (konan) myndit
(mundi ekki hafa) lita mik efst (seinast) i hund-
rads flokki, par es ek gaf årflogni sårar undir.
342. Raud sveita (blodi) gron såmleitum (dokk-
leitum) Jårnsoxu (g5 gjar) faxa (hesti; ulfi), arnar
T

matr feksk jårnum orn sleit gera beitu (likin).

343. Orn drekkr svig af hræum; ylgr fær
undarn (måltid); ari getr verd par, opt rydr ulfr
kjopt.
 SKYRINGAR VISNA 407

344. = 93, 1—4.

345. Ek vil vanda håleitan (ågætan) mjod . .

handa hreggskornis.
346. Ek vaki ekka (er sorgbitinn) år ok sid-
an pat es heltk vel gallopnis (arnar) vidis (blods)
val (hrafn) [en get pad ekki lengur, synist vera
hugsunin; annars er pessi helmingur vafasam-
ur]; greppr (eg) hlydir på godu spjalli (tolu,
fråsogn, um forna atburdi?).
347. = 284. v.

348. På es mannskædr mætir »lagar tanna vé-

brautar« (Har. hårf.) rak ut å mar rausnar
(partur af stafni) ræsinadr (drekann) ok (til er
rångt) nokkva (smærri skip).

349. Logr pvær flaust, par es sær hlymr å

hvåra hlid, en fagrir vedrvitar glymja; brim
vaskar flods stodum (skipum).
350. — 126. v.

351. Lézt visat framstafni allra landa um-

bands (hafs) hardviggs (skips) vestr i haf, hrist-
ir sikulgjardar iss (sverds).

352. Erum lidnir å leid frå lådi, Finnum

skridnu (Finnmork); ek sé af flausta ferli (sjon-
ura) fjoll austr, merl ud (birt) geisla.
353. Ek for vestr of ver (hafid), en ek ber
Vidris (Odins) munstrandar (brjosts) mar (skåld-
sk., kvædi); svå es mitt of far (svo stendur å
fy rir mjer).

354. Kaldr marr pvær mart dægr svarta vidu

und mildum jofri; élsnuin ålmsorg (stormur)
grefr Manar pjålma (band; sjoinn).
 408 SKYRINGAR VISNA

355. Hraustr pjodkonungr (Har. hardr.) skar

salt (hånd) héltum (hjelugum) hufi austan; brun
vedr båru brimlogs (gulls) r}'ri at Sigtunum.
356. Bjott leidangr af fdgru lådi (Noregi) et
næsta ar; reist grædi (hafid) glæstumgjalfrstod-
um (skipum); logr gekk of skip.
357. Skordu drasill (skipid) nemr (stodvar)
brjosti bardristinn bordheim en vidi
(sjoinn),
(sjonum) verpr inn of stinnan prom; vidr polir
naud.
358. Scnn josu vér sextån, svanni, i fjor-
um rumum, en brim vexti (gerdi stort); hum
(sjonum) dreif a hafskips hufa.
359. Hafs glodum hraud upp i himin; sar
gekk af afli; ek hygg at bord skerdu sky; Ran-
ar vegr skaut mana.
360. Himinglæva æsir hvast sævar pyt at
hraustum.
361. Laudr vas
lagt i bedja (bolstra, skafla);
haf lék, en hrannir pogu herskipum
golli sollit
ogurlig hofud (drekahofudin).

362. Skarud skofnu styri sylghåar (svo haar

ad gæti solgid) bylgjur; skaut (segl), pat es drosir
spunnu, lék vid hun å hlunns hreini (skipi).
363. Hauk (haukleg) hrosta ludrs (horns) gæi-
(af gå,gætandi) Prudr (kona) drygir (å og synir)
hvern kost, en drafnar loga (gulls) Lofn (konan)
rækir (rekur burt, hafnar) lostu vinfost.
364. Sjår pytr, en båraberr bjart laudr of
raudan vid,par es grans hlunns visundr (skip-
id) ginn golli bunum munni.
 SKYRINGAR VISNA 409

365. Né framlyndir fundu fyrr, par es sjår

fell storum å vini ora; hykkat (jeg hygg eigi) lå
(bylgjuna) kyrdu (gerdi kyrran) varra vid(skipid).

366. Fyllar (sævar) fjoll (bylgjurnar) hrynja

å Gusisnauta (Flaugar, en flaug heitir å skipi)
skautbjorn (skipid); skida vetrlidi (skipid) æsisk
nii framm Glamma (sækgs) skeid (sjoinn).

367. Bodi fell brådla of mik; geimi (sjorinn)

baud heim med sér; ek på eigi lod (heimbod)
lægis.

368. Mjo bord braut, en breki paut fyrir of-

an sjo; vidar mord (vindurinn) 6x; medr(menn)
fengu mikit vedr.
369. Vågs hyr- sendir (Hymir), hinn es
(gull)
skar måva mærar (lands; sævar) mjotygil(færid)
fyr Pori, vildit (vildi eigi) ofra (ægja, brjota bag
vid) vrongum (reidum) ægi.

370. Ek skar sund siidum fyr sunnan Hrund

(eyjarheiti); mund min pr^ddisk vid fund mild-
ings.

371. Næst (par næst) sé ek orm vel merkd-

an (skorinn) å jastar flædar (ols) itrserki (horn-
inu); fj ardbåls (gulls) bjodr nemi, hvé ek fer
måli of pat.
372. Ek mim sidr en eigi nida målan (mål-
ugan) sægs (hafs) solar (gulls) sverri (eydandi;
mann, ovist hver); slidråls (sverds) reginn(mk);
så es illr, es spillir brag (yrkir nid).

373. Sjå eldr brennat sjaldan, es Magnus (6-

vist hver) kveykvir; dyggr jofurr svidr byggdir,
ronn blåsa reyk fyr ræsi.
 410 SKYRINGAR VISXA

374. Steinodr logi skaut snarla glodum or

soti, ok reykir stodu sidan stopdir (beinir upp)
of (yfir) sveyk (veik, fallandi) hus.
375. Haki vas brendr å båli, par es odu . . .

brimslodir (sjoinn).
376. Ek hygg glædr feldu . . . Glamma slod-
ir (sævar); gramr eldi svå.
377. Øx rydsk blodi; eisur vaxa; allmorg
hus brenna; hallir loga; gim (eldur) geisar; god-
menni fellr.
378. Inni allvalds (Ol. helga) brunnu hålfgor
vid Nid sjålfa; ek hygg at eldr feldi sal; eimr
(eldr) skaut hrimi å her.

379. Reidr Eydana meidir (Har. hardr.) eymd-

it (gjordi ekki aum, blid; tok bord) råd vid
Rauma; hyrr gerdi på kyrra; heit (hotanir)
Heina (ibua Heidmerkur) dvinudu.
380. Funi kyndisk lljott; en Hisingar herr,
så es hafdi verr (sem forst svo illa), fly di skjott.

381. briml styrks visa (Har. hardr.)

Rjartr
sveimadi of borgar virki; vikingar brutu fikjum
(volduglega); sorg varp å mey.
382. Ér knåttud par skipta gersimum peira;
skjaldar leygr (sverdid) paut (hafdi potid) of
sjot; pii vast aldrigi sigri sviptr.
384. Ek kann (pekki) alla allvalda austr ok
sudr of flausta setr (sjo); Sveins sonr es hverj-
um gram betri at reyna.

385. Fylkir gledr flagds blakk (ulf) ok Hlakk-

ar svan (hrafn) i folki (orustu); Olåfr (sænski)
of vidr (vinnur, gerir) Yggs gogl (hrafnana)feg-
in Skoglar élum (med orustum).
 SKYRINGAR VISNA 411

386. Visi (01. sænski) tekr vist austr mun-

laust (åstarsnautt, ogift, hjer: stjornara-laust)
oskvif (Oska, Odins, vif, landid); aldar allvaldr
hefr gott lif vigfreys (hermanns).
387. Harri Hjaltlands, så es vas hæstrbragna,
fekk gagn i hverri branda prumu (orustu);
greppr vill yppa dfvd grams.
388. Ok hertoga (jarla) hneykir (kgr; Har.
hardr.) lét stinga augu or herfingnum (hertekn-
um) haugs (oljost) skundadi (mk); ek ber leyfd
hans.
389. Sinjor Noregs (Magn. godi), låt auman
svå sem sælan (audgan) nii njota laga pinna,
ok gef storum; halt mål (ord pin).

390. Mildingr (Eir. godi) for eldi of opjod;

audit vard på flotnum (monnum) dauda; hlenna
(ræningja) prystir, kyndud hæstan hyrjar (elds)
Ijoma sudr at Jomi.
391. Esat mæringr næri (nær) munka valdi
(gudi) en pli und jardar hoslu (Yggdrasil; å
jordu); moldreks (jotuns) ord (gull) brjotr ford-
ar (verndar) Donum.

392. Lastvarr landreki (kgr) eyss ljosu Kraka

barri (gulli).

393. Preksgorr pengill (Ol. sænski) vas pcgar

ungr vigorr; ek bid aldr hans haldask; ek tel
hann yfirmann.
394. Ræsir (Eir. godi) lét Rinar sol (gullid)
skina af rodnum hausi (å skipinu) å marfjoll
(bylgjur).
 412 SKYRINGAR VI SNA

395. Gramr (Adalst. kgr.) hefr upp of hrundit

[grimu] grundar (andlits) gerdihomrum (brun-
unum skåldsins).

397. = 281 1—2.

398. Jofurr (01. sænski) heyri upphaf bragar
sins; lof konungs man ofrask; hann nemi rétt
håttu hrodrs mins.
399. Tireggjadr tyggi ("Har. hardr.) hjo tveim
hdndum leid beima (manna) hizig (par) sudr
fyr Nizi; herr gekk rcifr (gladur) und hlifar.
400. Ek em skilidr vid Skylja (Ol. Tryggv.);
skålmold hefr valdit pvi; fiestum es mest vil
(ekki nema hjegomleg 6sk) ok dul (sjålfsblekk-
ing) [at] vætta (vænta afturkomu) virda drottins.

401. Ek kved hauklundadan harra Dana

grundar (Nikulås) at (til ad hlyda) dyrri hrodr-
gord.
402. Ek fra at hildingar gingu fram heyja geir-
ping (orustu) vid holm enn grana (Holminn grå);
græn lind (skjoldur) vard springa i tvau.
403. Doglingr (Har. hardr.) fekk ara jodi
danskt blod at drekka.
404. Ungr odlingr drap ser innan (ut) ungum
å naglfara (sverds) bords ok medal-
(skjaldar)
kafla tungu (brands) orda aflgerd (kroftuga sam-
rædu skjaldar og sverds, orustu).
405. Bragningr red rjoda slog
(Har. hårf.)
(vopn) i blodi opjodar; herr beid reidi konungs;
hus lutu opt fyr eisum.

406. Budlungs (Eysteins Har.) hjorr beit;

blod fell å dorr (sverd).
 SKYRTNGAR VISNA 413

407. Siklinga (kga) konr (ættingi) venr snekkj-

ur sjåliitar uti; hann litar herskip innan blodi;
pat es hrafns god (fæda).
408. Svå lauk æfi snjalls siklings (Har. hardr.),
at vér 'rom (erum) allir i vondum (erfidum,
hættulegum) stad; enn leyfdi lofdungr beid lifs
grand.
409. Gramr (Magn. godi), annarr skjoldungr
ædri pér mun aldri fædask und solu.

410. Volsunga nidr (kgr) réd senda mérgoll-

biiit våpn of svalan- ægi.
411.Engi ognbrådr (orustu-brådur) Ynglingr
vard å jordu austr, ådr nådi (menn fengu) pér
(Ol. helgi), så es pryngvi und sik eyjum vestan.

Old verdr at heyra lof Eiriks; engi madr

412.
veit fremra pengil i verold pessi; Yngvi helt
jofra sess (konungsstol) vid langan ordstir.
413. Skilfingr (Har. hardr.) helt miklu lidi
sudr fyr en breidu lond, par es skeidr skulfu;
Sikiley vard eydd of sidir.
414. =
389, 1—2.

HÅTTATAL.
1. Så er heitir Håkon fyrdum
lætr ban nat
fridrofs ofsa; hann rekkir (hreystir) lid; konungr
kann frelsa jord; jofurr, så ungr stillir, rædr
sjålfr landi alt milli Gandvikr ok Elfar; gramr
å gipt at fremri.
2. Hamdis fang (kyrtill; brynjan) fellr of
fleinbraks (orustu) fura (sverda) stilli (styri),
par er ættstudill Skylja (kgs) hylr axla limu hring-
uni; skorungr felr heila bæs (bæjar) holt (hof-
 414 SKYRINGAR VISNA

udid) hildigelti (hjålmi) ok deilir gulls reidir

gunnseid (sverdid) i gelmis (hauks) stalli (hendi).

3. Itr ægis båls (gulls) hati verr Ulfs båga

(Odins) målu (jord, Noreg); sett eru brun bord
(skipa) fyr bratta Mims vinar (Odins) runu
(landid); gofugr allvaldr kann halda orms våda
(Pors) eidu (modur; jord); menstridir, njot mellu
dolgs (Pors) modur (landsins) til elli.

4. Stinn sår proask storum; sterk cgg skerr

hvast traustar hlifar fromum scggjum; hår gramr
lifir framla (gofuglega); hverr drcngr litar harda

hrein sverd; gofugr pengill unir bjartr snoru

hjarta; itr rond furask (rispast, klofnar) undrum.

5. Ek spyr odharda cgg eyda fullhvotum scggj-

um; ofrhugadr pengill veldr dådrokkum dreng
dauda; ognporinn (6gn=orusta) valdr skjaldar
(hcrm.) fær aukinn (eykur) munnroda hamdokk-
um Hlakkar hauk (hrafni); ek spyr visa veg-
hræsinn (stoltan af heidri).

6. Svidr (vitur) jofurr lætr soknar nadra

(sverd) skrida slidrbraut; rogs ramsnåkr (sverd)
ferr ott or réttum fetilhamsi (slidrum); sverda
sen nu linnr (sverd) knå at leita sveita bekks
(blodlækjar); vals ormr (sverd) pyrr (fer fljott)
sefa stigu (brjostid) at varmri viggjoll (blodi).

7. Hvatr hilmir spekr skatna Vindhlés (Heim-

dalls) hjålms fylli (hofdi; hofud H. sverd; med =
sverdi); hann knå ræsa punnum hjorvi hræs
pjodår (blodlæki); ygr hilmir lætr old eiga dreyr-
få (blodlitada) skjoldu; sterkr stillir rydr hers-
um jårngrå styrs serki (brynjur).
 SKYRINGAR VISNA 415

8. Ek spyr hjålm klofinn fyrir hjarar (sverds)

egg hilmis; seggir duga; pvi eru skafin (fægd)
sverd ferdar (manna) heldrlitud, parerskjoldu
skekr; gramr muna bila, po at nåi lita gular
ritr (skjoldu) gumna hann porir draga hvatan
;

brand yfir promu (jadra) hreinna randa (skjalda).

Bis. 304. Vardak mik, pars myrdir mordfårs
(sverds) pordi vega.
Sst. Sæll es hinn hranna hådfra (skipa) styrir
(mk), es unir sinu vel; vitnis (ulfs) våda (Odins)
vingerd (skåldsk.) erumk (er mér) tid.

9. lind = spjot; askr = spjot.

10. lind = skjold; skor == hofud.

11. Audmildr ^skelfir (fr =

bogi) kann bua
ulfum gildi; gunnsnarr harri lætr gyldis (ulfs)
kyn una gåti (drykk); gotna vinr fær vitni afar
storan valbjor (blod); vargr tér bergja bloddrykk
or ben ok rjoda gron.
12. Håkon veldr teitr heiti pjodkonungs ok
holdum; gud lér hardrådum tiggja jardar med
tiri; orlyndr skati å gorla (fullkomlega) vald
vidrar foldar; vindræfrs (himins) jofurr (gud)
skop ungum odlingi gæfu.
13. Manndyrdir få fira gæti mærdar, 611 mæt
old lytr itrum audgjafa. Sær stod of fjollum.
Gatk at sækja heim randa rjodvendils (sverds)
rækinjord (Håkon); su ferd var harda hæf.
Jord skaut or geima.
14. Håkun rædr konungdomi med heidan
(bjartan) ordrom; drengja vinr hefr fengit mikit
veldi; budlungr verr breidfeld lond brandi; rog-
 416 SKYRINGAR VISNA

leiks (orustu) remmityr (Håkon) nåir at styra

eignu riki; did fagnar pvi.

15. Peim (å vid konungdomi i 14. v.), er fadir

hans åtti ådr råda ok var faldinn grundar gjald-
seids (orms) grim u (ægishjålmi); drottman enn
pat;gunnhættir (herm., Håkon) knå styra gryttu
budlunga setri, hann rædr stort, en hjarta hvetr;
gramr byr of prek.
16. Vigdrott setr skjaldborg of vitran visa
vid skotskurum, en par hniga aldir i grås; yr
dregsk; soknhardr våpnrjodr stikar vida promu
(strendur) jardar spjotum; vellbrjotr pryngr (fer
med kappi) å log at sverda songvi.
17. Siks glodar (gulls) sækir (Håkon) verr
skard jardar (Firdi) hafi slétt (sljettad, jafnad);
oldn loga (gulls) hendir rekr kold heit (hotanir)
hlifgranda (sverdi); gladr fylkir skilr fridlæ
iljott vålkat; reidr ræsir stod var fromum sævar

roduls (gulls) meidum rånsid.

18. Blod fremr vitni (ulf); heldr slitnar dul

(verdur ljost), at hlokk hådisk; hardr skjoldr
skelfr, en skatnar taka verda foldir; hollr gramr
lætr hvitan rekinn (gullrekinn) fal framdan
(otar fram) of her; svalr brandr grandar seggj-
nm, en tyggja sonr dugir.
19. Segl skekr'of rasta hlyn (skipinu) of gram;
djup skip drifa hvast; en grunnfoll Huglar (eyj-
ar) hata unna gylli (skipinu); né vidr håraust
(håreyst) rån haflireinum (skipum) frid; skapar
flaustum deilu; heil hronn klofnar fyr punnum
hufi.
 SKYR1NGAR VISNA 417

Hlyr hélir at ståli, en pelli (furu-skipun-

20.
um) harda framm mot lagar glammi; hafit
svifr
(hid lyfta) fellr; ferd firrisk dvol; réttr vindr
bendir vådir; vefr rekr snekkjur å haf; vedr
pyrr, skip fysir varar; idjur tysa visa.

21. Frå ek lung (skip) tyda pengils geisa, en

svord (svardreip) herda of her; lå reis of skut;
Réda stod (skip) hljop und gram; pjod fær
longum skipat prong riim pungra skeida; styrjar
deilir (Håkon) lætr stinn stål søkkva kløkk
(sveig janleg) i mar.

22. Himinglæfa str^kr (slær) håvar piljur;

sog skilja hronn; ljotr lægir (haf) vill brjota
logstiga fagrdrasil (skipid); tysheims (sævar; lyr,
fiskur) eisa (gull) nåir ljoma of blidum gram,
kold udr rekkir kløkkvan kjol; far geisar; år
lidr.

23. Hlumr firrisk hond med harra; vetr lidr

af sumri; en long flaust taka hvild at (eftir)
gongu vid log Lista; et rétta (vel tilbiina) 61
mædir lid lyda; tom holl skipask létt, en en
fulla gulls skål svifr gola (godlega, vinsamlega)
at gjof.

24. Bragningr gledr skipa sagnirhorna hrein-

tjornum (olinu); horn nåir litt at porna; mjodr
hegnir (svæfir) bol bragna; framlyndr skjold-
ungr, hinn er heldr skjoldum fyr skot, gefr
framla folkhomlu (sverds) vidum gamlar hun-
angs-oldur,

25. Odlingr gefr firdum jastar rost; svå virdi

ek 61; horna brim fellir pdgn bragna; bjor Ibrn
27
 418 SKYRINGAR VISNA

er pat; mildingr kann veita måls heilsu; mjodr

heitir svå; strugs(drambs) galli kemr i val (ur
valdar tegundir) veiga; vin kalla ek pat.

26. Fylkir brytr fiiss fens eisu (gull); bond

bregdr å venju; rånhegnir gefr Rinar rof (gull);
ætt spyrr at jofrum; mjok truir ræsir raun rekka;
gjof ser til launa; lofdungr å lengr råd lyda;
hverr vex af gengi.
27. Ek skar iskalda oldu cik (skipi) til fund-
ar riks ræsis; en bleika siid var reynd; emk
kudr ands (Snorri) på hått
at sliku; brjotr itrs
hersis heiti af jarl a prydi (af prydir; konungi)
dugir (pad hæfir) at våtta sæmd; vara siglt til
litils.

28. Vigrakkrvandbaugs (== baugsvandar,

sverds) sendir (Håkon) veitti mer skipreidu,
en pakkak skjaldbraks mildum (orustu-fusum)
skylja heida gjof; fylkir fann næst unna dyr
(skip) fol (fann fol = gaf) at gjof stålhreins
(skips) styri (Snorra); ek så mæta storlæti styrj-
ar deilis (Håkon ar).
29. Ek man byrum hilmi tvær otvistar (glad-
ar) beimsvistir; ek blaut at sitja åsamt fémild-
iini seimgildi (Håkoni); fylkir gaf fuss fleinstyri

(Snorra) margdy rar bnossir; boddspennir (Snorri)

var bollr fjolmennum bersa stilli.
30. Ek bid poll grænna skjalda (Snorra)
balda (ad bann megi balda) bylli bilmis; Hrungn-
is ilja piljn (skjaldar) askr (Snorri) beid proska

af pvi; vigfoldar (skjaldar) vandar (sverds) valdi

(Håkon), njot margra landa til itrar elli; vart
nytr oss, dolga fellir.
 SKYRINGAR VISNA 419

31. dynblakka (skipa) støkkvi (Snorri)

Ståls
samir minnask å lof stinngeds pengils; aukum
Yggs feng (kvædid) ålms bif- (orustu) sæki; né
skal odds blåferla (skjalda) drbrjot (Snorra)
prjota at stæra od jarli (Skula); hrærum (jeg
hræri) Hårs sal- (Valhallar) tunnu (Sonar, Bodn-
ar) hrannir (kvædid).

32. Skarpt lindar (spjots eda skjaldar) snar-

vinda (orustu) skys (skjaldar) él (orusta) preifsk
of Skula; hvoss egg vard runnin hræs dyn-
brunnum (blodinu) i hoggum; snjallrseim (gull)
preytir (Skuli) bjo hrafni ilstafna (klær) sveita;
Påll (drottseti) vard falla fram und fit (klo)
arnar pråbarni.

33. Lifs rån vard mjok at raunum skapat

ferdum (monnum); sverd reid; pjodsterk stong
od pratt å pingi; merki lidu fram; hvoss egg
hraud seggjum fridar vån; blå spjot nådu bita
of (kringum) hilmis (Inga) brodur (Skula); bu-
andmenn hlutu par renna.

34. Folka treystir (Skuli) bjo flaust fagr-

skjoldudustum oldum; brodir bragnings skar leid
bjartveggjudustu reggi (skipi); hilmir rak rasta
hest (skipid) hardsveipadastan reipum; sjår
hlaut pjota vid prom punghufudustu lungi (skipi).

35. Heitfastr hjålmtyr (Skuli) reist håvar rast-

ir svolu st^ri vestan at Vågsbru (sumarid 1214);
varrsima (kjolfarid) bar fjarri; stokr (flotti) bu-
andmanna ox, er hrannlåd (hafid) bar et grimma
herljold brimsblakka (skipa) fyr jord; hiifar
svdldu (voru kald ir).
 420 SKYRINGAR VISNA

36. Fullstcrk herfong (herklædi) hristi hvatt,

på er mjok long véstong (merkisst.) reistisk;
folk samdi (for i) hringserk, en grams (Skula)
verk fromdusk; kaldr hjorr lék hond; allvaldr
reyndisk herjum mannbaldr; ek fra bragning
bjoggu breida fylking (med) egg; ping stod.
37. Verd (sem åtti pad skilid) ferd vann fest
mest gjald folka herdi (Skula); hofundr (dom-
ari) aldar, så er lestir bil, kann banna virdum
vald; pengill skatna gat bjoda pratt pjod holda
åttar hått (goda sidsemi); pat stod af gram;
jofurr hraud raudum aud.
38. Fylkir (Skiili) byrjar snarar farar; freka
(mikla) breka lemr å snekkjum; visa rekkar
taka vaka, bidja at pat vidar skrid ar; hepnar
s}'jur (bordin) svipa somum (fogrum) skipa-
promum i rommum byr; hrannir skaka hlidar
Haka blokkum (skipunum); midar (pad hreifist
og midar åfram) nidri und kjol.
39. Ok miklir hjålmar hofu bjaldreifan (orustu-
gladan) boddstiklanda (Skula) — mordflytir knå
mæta målmskurar dyn — , på er hilmir foldar
gaf hugfærum bjaldrs stæri jarldom; gofugr ogn-
svellir (herm.; Skiili) fær allan soma.
40. Barra == roskva, einbeitta; mælingr = nisk-
ur madur; hertogi =
foringi (Skuli); blikurmadr
= mælingr; spannar blik gull. =
41. Itrhugadr jofurr velr snotrum ytum otr-
gjold (gull); opt hefr pungfarmr Grana (gull)
sprungit fyr pings prongvi (sem knyr menu ad
koma til pings, hofdingi, Skiili); hjors rjodr vill,
at reidmålmr Gnitaheidar ridi (fari um, ad gjof);
 SKYRINGAR VISNA 421

Niflunga skatti (gulli) er hreytt hvatt at vigs

hættis.

42. Alraudum audi drifr; ek veit, hvar ogn-

rakkr (ogn =
orusta) Hlakkar snerpir (Skiili)
verpr hringdropa (gulli) å vals reitu (hendur)
firum; snjallr jofurr lætr Mardallar (Freyju)
hvarma fagrregn (gull) falla å fit (arma) pegn-
um; ognftytir verr (klædr) ^tum arm.

43. Snarr hjarar Baldr (herm.) fremr aldir

sampykkjar sokkvi (gulli); gunnhættir kann
hrada skipta Grotta glad- (skinandi) dript (gulli);
féstridir knå tryggva lidi Froda fridbygg (gull);
fjolvinjadr (af vin =
engi; sem hvilir å morg-
um »engjum«, o: portum armsins) Fenju meldr
(gull) hylr fair (gefinn) alinveldi (arminn).

44. Gram skotnar frama; menstiklir vann

sk^'rdar (skyrdi, miklar manndyrdir;
syndi)
spannar rof (gull) vensk gotnum; gjof sannask;
herfjolå lagar hagbåls (gulls) fridask sjaldan vid
(hjå) ståla valdi; holdar bera svala vallands
(arms) branda (gull).

Bis. 325. Klæingr. Ek bad sveit å (ut a, ad

fara ut å) Geitis glad (skipid) tidum; id es gor at
for; drogum lesta hest (skip) å log; lid (skip) flytr,
en nytum skrid.
45. Bragningr (Skiili) lætr undin brot hringa
brotna fyr sér; så fættir menja tekr mætt ord
of sik fyr men; armr knå blikna (lysast) randa
vidum vid brimlands (sævar) blik (gull), par er
hond berr lyslodar (sævar) glodir (gull), lidnar
al lid (arminum).
 422 SKYRINGAR VISNA

48. Lidar skerja (gulls) virdandi gefr virdum

verbal (gull); vellbroti gledr verdung afarpung-
um vellum; auds ytandi fremr yta raudum sæ-
funa (gulli), par er marblakks (skipa) skipendr
pakka mætum gram mæti.
47. Seimorr seimpverrir (Skuli) gefr lidi beima
seima (gull); ek spyr hringmildan hringskemmi
stinga brott hringum; bauggrimmr baugstøkkvir
fremr hjarar drauga (draugr =
trje; menn)baug-
um; gullhættr gullbroti vidr gulli fulian skada.

48. Audtyr (Skuli) verr (klædir) audkendar

boga naudir (arma) audi; par er audvidum audit
auds i gulli raudu; beidmildr (heid mali) =
jofurr byr beidmonnum heidis (bauks) reidir
(arma); heidfromudr venr heidar (bjartar) vala
leidar (arma) beidgjof (gulli).

49. Hjaldrremmir (berm. Skuli) tekrfesta Hildi

,

(eiga bardaga); bringr brestr at gjof; bers vald-

andi bnigr und Hogna meyjar (Hildar) tjald
(skjold); Hedins mala (Hildr) byr fiestum hjålm-
lestanda bvilu; Hjadninga sprund (Hildr) piggr
mund (beimangjof), mordaukinn mæki.
50. Yggs drosar (valkyrju) eisa (sverd) ryfr
old (fyrir monnum) modsefa tjold (brjost); brun
Hlakkar glod (sverd) støkkr firum bugtuns i

hof (brjost); bræs dynbrimi (sverd) svifr glæs

gedveggjar(brjosts) glugga (sar); hvattr er hjaldrs
hyrr (sverd) at slétta gnapturna aldrs (hofud).

51. Ungr herstefnir lætr hrafn fullsedjask

hungrs; orn getr ilspornat aldrlausastan (stein-
daudan) haus, en grar vargr klifr (spornar)
 SKYRINGAR VISNA 423

vigsåra vilja borg (brjost); ylgr fær opt solgit

blod; jofurr godr vill svå.

52. Darradar (spjots) skurum skjoldungs sær

{såir, rignir) nidr; skopt lyptask; glygg (vindur)
hrindr (blæs lit) gunnfana of fræknum grundar
tyggja; vé (merkin) geisa fyr visa; stong vedr
at hlym Gungnis; styrk malms mot eru und
merkjum of itran hilmi.

53. Geira dunu (orustu) stjori vensk at stæra

stor verk; hjaldrtyr kann halda foldu und sik
med hildi; harri slitr Hjarranda fot (herklædi)
i hverri snerru; par falla joru (orustu) pollar
(menn) til fyllar fjallvargs.

54.Hildar hlemmidrifu (vopnadrifunni) sk}' tr r

at Skoglar vedri (orustu) of hvitan prom ritar

(skjaldar), en skjaldagi (skildir eigi) haldask; en
aldar vinr rydr odda snarla i sæfis (sverds)
sveita (blodi) at sverdtogi (par sem sverd eru
dregin) ferdar; pat er jarls megin.

55. Hverr séi (getur sjed) jarl betra fjolvitrum

jofra ægi eda gjarnara at gæda hard-
(Skula)
sveldan skjalda glym; olitill st} rr stendr af r

ståla skurar Gauti (Skula), på er folks jadarr

(verjandi) ferr varda foldir [fyrir] signjordum
(hermonnum).
56. Hverr ali (mundi ala) blodi byrsta (burst-
ada) ylgi bens raudsylgjum (blodi) nema svå at
gramr (Skuli) of gildi (vekti) vargi gråd (hung-
ur) margan dag; oddviti gefr vitni (ulfi) undir,
nybitnar egg; herr ser lodna framklo fenris fitj-

ar (fotar) rodna.
 424 SKYRINGAR VISNA

57. Hilmir (Skuli) herdir hjålma skurir rodnu

sverdi; hvitir askar (spjot) hrjota, brynju spangir
hrynja; Hlakkar eldar (sverd) hnykkja harda
svardar landi (hofdi); rimmu glodir (sverd)
remma randa (skjalda) grand of jarli.
58. Herjum es væni (von) til hjålma hyrjar
(sverds) styrjar, svå at jarl egnir par tognu
(brugdnu) sverdi til ognar; sjå knå (menn geta
sjed) Pundar grindar (skjaldar) jadra gård (skjald-
borg) fyr grundu, er skatna vinr skyldisk at
fremja skjaldar galdr (orustu).

59. Hjålmlestir (Skuli) skekr Sigars veggi

(skjoldu) Hristar hreggold (i orustu), gramr
lætr brjota randa hnigpili (skjoldu) brands i

stranda (skjalda) byr (orustu); stålhrafna (skipa)

stefnir lætr styrvind pyrjaofsik; oddviti bragna
sagna piggr gagn (sigur) at Gondlar glyggvi
(stormi; orustu).

60. Sara meginbåra (blédstraumur) skylr (skol-

ar, vaskar) Hest år ålmdrosar (valkyrju) isa
(sverdin); kænn jofurr lætr hjålmsvell (sverd)
gella hvatt å fella (sverda) hronnum (blodinu);
stinnr mens stiklir (gefandi) knå venja styrjokla
(sverd) benja legi (blodi); frår (hvatur) stillir

lætr unda sund (blod) hjarar lunda (manna)

fylla folk (sverdin).

61. Hræljoma (sverda) hrimi (orusta) fellr of

Hristar hlyn (Skula); hår såra åra (sverda) timi
vex of gram; Mistar frost (sverdid) nemr her-
kaldan skjaldar prom aldar; gullsendir brytr
gunnveggs (skjaldar) stofum (herm.) leggi Hrund-
ar grundar (skjaldar) hreggi (i orustu); ek spyr
 SKYRINGAR VISNA 425

gotna protna elli; svå skotnar (lånast) pat sokn-

vallar svelli (Skula).
62. Tiggi sn^r (lætur snjoa) soknar hagli (vopn-
um) å ognar åru (hermenn) —
undgagl (hrafn)
veit pat —
yngvi drifr (lætur vaxa) brynju éli
;

(orustu); hjorr vélir fjor at hlifa hreggi (orustu);

Mistar regni (orustu) heldr of fjornis (hjålms)
foldir (hofud) —
visi skiptir svå bogadriptum
— folkskiirum lystr of hraustan hilmi; fregnum
;

hans styr.

63. Styrjar valdi (Skiili) kendi ståla støkkvi-

lundum (hermonnum) falda raudu austan fj ard-
ar; rekkar styrdu rodnu bardi rétt til jardar;
hringa skerdir rendi oddum eljunstrandir (brjost)
^ta ferdar; hilmir stærdi meginundir heila
grundar (hofuds) hvossu sverdi.
64. Vigrækjandi (Skiili) vafdi (hikadi) litt at
sækja fram, er mætti virdum; Skoglar serks
(brynju) skerdir gekk fyr rodnum merkjum i
Hlakkar skiirum; land ruddisk (hreinsadist), en
ræsir Prænda skop Ribbungum pungan bana;
Gunnarr (Asuson) skaut hjarna kletti (hofdinu)
und grimmsetta (med grimmum klom) ilgera
fotar.

65. Vægdarlaus våpna hrid nådi velta feigum

hausi; hilmir lét herda klett (hofud) banaverd-
an mæta hoggum; fylkir rendi fjornis hlid (hdf-
ud) holdi fenta (med holdi) fieina lands (skjald-
ar) meginskidi (sverdi); ollugt sverd, jofri kent,
eyddi fyrdum.
66. Itr hertogi (foringi) eyddi lithlaupsmonn-
um (oaldarlidi) spjotum; stål sungu of stillis
 402 SKYRIXGAR VISNA

dolgum; ylgr stod val; hoddgrimmr jofurr lét

i

margan hal hofdi skemra; svå kann reidr odd-

viti at refsa pjodum ran.

67. Ortak (nu hef jegort) med sex tøgum

håtta of snjalla siklinga(Håkon og Skula), på
er vissak alframast (vera), old at minnum; sizt
hafa jofrar orpit å aldinn mar (kastad å glæ)
veg né vellum (gulli), er létu mik virdan; pat
er oss frami.

68. Skuli var fremstr skjoldunga ungr [70,s];

skala dvala (fresta) sem mildum gram

lof; ek
fjolsnærda (margpætta) mærd; meirr (framveg-
is) skal ek bera hrodr styrs stæri fyrir hers
gnott; ek var kærr harra.
69. Ek bjo konungs brodur (Skula) prenn
kvædi, kunn pjod; ek veitpann pengil fjolmenn-
an; fram skal vada en fjorda lofun folkglads
ljoss lagar eldr (gulls) fridrofa (gjofmilds manns).

70. Mart bragar lag mitt of spakan oddbraks

(orustu) mæti er ådr okvedit (onotad til kvæda);
skyrr greppr (skåld) hlytr geta ohneppra (skraut-
legra) skrautfara grams.

71. Sneidir seima (gulls) kann hleypa Haka

hnigfåk (skipi) greypa (hættulega) geima (sæv-
ar) slod, hinn leyfdr (lofadr) skati, er lætr langa
festa hesta (skip) ganga af hlunni.

72. Gull knå gloa, greppar roa, framir seggir

eru våssamir; eik må una (ad) bruna undjofri;
på nytr visi vidar skridar.

73. Ræsir glæsir stokkva (hlaupgjarna) Rokkva

(sækgs) reina (sævar) hreina (skip) hvitum rit-
 SKYRINGAR V1SNA 427

um; hreytir hringa skreytir skafna stafna svort-

um stinga (branda å skipi) hjortum (skipum).

74. Hafrost hristir hlunnvigg (skip) tiggja;

bordgrund (sjor) bendir (beygir) styri brimd^rs
(skips); bodhardr budlungr veit blå byrskid
(skip) brjota pungan vidi (sjo) bordum.

75. Frår fleinpollr (herm.) lætr snekkjur

hrinda hafbekks (skips) hniggrund (sjonum)
stålum (stafni), på er mål (hentugir timar) falla;
hergramr litr hirdmenn spenna hlumi (årar),
en raungod rædi (årar) rogålfs (hermanns)
skjålfa.

76. Hrannir str^kva hladin bord; haf-

(slå)
laudr skeflir; kalt hlyr nåirkasta soltum kjalar-
stig (sjo); snjallmæltr stillir hleypir svortum
hlunna stodum (hestum) hridfeld (stormasom)
svana fjoll (bylgjur) framm of Haka veg(sjoinn).

77. Ungr jarl lætr snekkjur snydja(flyta sjer)

i solrod å Manar hlekk (sjoinn); allvaldr sér
årla breka fall; lauki (siglutrje) knå opt lypta
of lidi of (upp yfir) kjalar raukn (skip); glygg
nåir greida (penja lit) våd (seglid); dragreip
mæta greipum.
78. Kaldr hiifr skerr hronn; allvaldr ferr
hvatt; limgarmr (vindur) brytr lå; rangbarmr
skytr log; brått skekr blån vegg (segl); byrr
rekr råskegg (segl); almætr jarl lætr osvipt
hunskript (hinu litada segli).
79.Leyfdr, blidr visi læsir (umgirdir) ut-
strandir landa randgardi (skjaldborg) ok barda
blåskidum (skipum); valbrodda (spjota) crnjarl
 428 SKYRINGAR VISNA

knå pyrna jord med élsnærdum (jelbordum)

jadri hrænadra (spjota) oddum.
80. Lof er flutt snorum gram fyr gunnorum
fjdrum (af fjorvar =
menn); né spdrum spurd
spjoll; ek hef ypt forum hans, gorum til hrodrs
(sem vert er ad yrkja am), fyr ovdrum (djorf-
um) auds borum (monnum).
81. Fluttak frædi (kvædi) med tolu rædi (ar;
tungu) —tunga tædi (hjålpadi) —
of frama
grædi (jarl); stef skal stæra Mæra stilli ok færa
honum; dugir (hæfir) hroera hrodr.
83. Hestar svanfjalla (bylgna; skip) baugvalla
(skjalda) eydis gnapa (standa) hått of hlunns
håstalla alla nadrs ogn (vetur); glatt er med
gumna spjalla (vin) orms galla (um vetur; jarl
fremr snjalla sveit; slikt må kalla skdrung.

85. Vilk auka goma sverdi (tungu) mærd

Mistar lauka (sverda) grundar (skjaldar) skerdi;
skal segja dyrd styrjar gloda (sverda) stokkvi-
moda (Modi sem lætur stdkkva; herm.); drott
må pegja.
86. Ek hrings hrada (sem gefur fljott)
veit
lada olsada (olmetta) hird i hdll; gott er hus
Hlada; gramr drekkr baugvand (sverd) skada
(menn) glada, en valstada (handa) vitar (gull-
hringar) vada at gjof.
87. Handar hlekkr (gullhringur) drifr, par er
hilmir drekkr; blidskålar (drykkj arkers) bekkr
(61) er brognu m mjok pekkr; hreingullit ker
leikr vid orda sker (tennur) [å] hilmis her; ek
segi alt sem er.
 SKYRINGAR VISNA 429

89. Of matt = af mætti; gull, slungit vid

(saman vid) pått (band): gull og band sniiid
saraan i eitt.

90. Fyr hringa skata å saman vid 5. vo.;

gjoflund = orlætislund; gata = fjekk ekki.

91. Jarla beztr å saman vid 6. vo.
92. Gunnstari = blodsvari = hrafn.
93. Lætr hrest = hressir, fremur, vinnur;
verbal = gull(hringur); hiifar o: skip Snorra.
97. Gjdflati =
niskur madur, å saman vid
seims ok hnossa.
98. Ek veit unga jdfra, på er beita brondum
ok biia snekkjur, verdari hæra hrodrar en
heimdrega (på, sem ætid dragnast heima), [på
er] gefa vell [verdari hæra hrodrar] en aud-
sporud.
99. Hringum hæstir =
gofgastir ad hringum
til (sem peir eiga).

100. Hrodrs orverdr =

overdur lofs.

Pad sem i svigum stendur i pessum sk^r-

ingum mun flestum fullljost; ef t.
d. stendur »skar-
ar (hårs) (hofud)«, er »hofud« skuring å allri
fj all
kenningunni; ef stendur t. d. »Gridar glad (hest;
ulf) fædandi«, er »hest« adeins skuring å »glad«,
en »ulf« å »Gridar glad«, og er på ætid å ;

mllli;»mk« merkir mannskenning; »kvk« kvenn-

kenning; »herm.« =
hermadur (-menn), kgr. =
konungur. Frekari ummæla er valla porf.
 / H
>

Edda

Edd

Edda S. PT
7312 -

Edda Snorra Sturlusonar. ,j6

Or MED L .
-

59
Joronjo 5, Cana