Nr 7 (7)
Biuletyn
Informacyjny
ZAKŁADOWEJ ORGANIZACJI ZWIĄZKOWEJ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” FILHARMONII ŚLĄSKIEJ
Cicho wszędzie głucho wszędzie, świat jeszcze śnie-
giem nie przysypany, jeszcze nie w zimowym śnie, a
pewien zastój, przestój, stagnacja i molto morendo
wyczuwalne są w otaczającej nas pracowniczej rze-
czywistości. Nawet biuletyn jakby przyczaił się,
zdrzemnął, zagapił? Nic bardziej mylnego, gdyż
usypiająca cisza płynąca od ulicy Sokolskiej i
Opolskiej, wzbudziła czujność i niepokój koleżanek i
kolegów. Jak zwykle domagamy się informacji i
odpowiedzi na nasze pytania. W listopadowym
numerze biuletynu napiszemy o: (nie)rozbudowie
filharmonii, o różnych kontekstach składu partytu-
rowego, różnych interpretacjach układu zbiorowego, o
uzyskaniu pozwolenia na pływanie po obcych akwe-
nach bez czepka, a także o godzinach nadliczbowych i
ich dualistycznym traktowaniu. Tematem zasługu-
jącym na osobne entrée, a w przyszłości, osobne i
obszerne traktowanie jest zapowiedź powstania
Związku Zawodowego Polskich Artystów Muzyków
Orkiestrowych. Zapraszamy do lektury, ale czasem
spójrzmy za okno, bo przepiękna jest ta nasza jesień,
nieprawdaż?
Pytania dotyczące rozbudowy:
1. Kto jest koordynatorem projektu rozbudowy
wymienionym w Par.18, pkt. 6 Regulaminu
Organizacyjnego Filharmonii Śląskiej?
2. Czy możemy być na bieżąco informowani, przez
tegoż koordynatora osobiście w jakim stadium jest
cały projekt, gdyż informacje zamieszczone w
internecie nie wyczerpują naszych pytań?
3. Czy w związku z uchwałą Zarządu Województwa
Śląskiego nr 2803/87/IV/2011 i aneksem do
umowy dotacji, jest już znany termin zakończenia
rozbudowy?
4. Dnia 14.10.2011 roku Prezydent Miasta Decyzją nr
1371/11 zatwierdził zmianę Pozwolenia na budowę
nr 789/10 z dnia 02.07.2010 roku. Czy to oznacza
koniec prawnych zawirowań? Jest połowa
listopada, czy mamy prawo wiedzieć?
Jak lądował kapitan Tadeusz Wrona, pasażerowie nie byli
świadomi szczegółów awarii. Dopiero w telewizji zobaczyli
i uwierzyli. Nie chcemy ani świadomie, ani nieświadomie
przeżyć podobnej przygody, ale mamy wrażenie, że traktuje
się nas jak bezwolnych w takim momencie pasażerów. Nie
jesteśmy nimi. Stąpamy twardo po ziemi, nie wzlatujemy
zbyt wysoko i nie nurkujemy zbyt głęboko. Na razie
wstrzymujemy oddech i zapraszamy wszystkich chętnych na
zebranie w piątek 18 listopada, po koncercie szkolnym.
Jako związkowcy mamy mandat do zadania tych pytań.
Listopad 2011
Gdyby sprowadzić muzykę do ilości nut, wyszłyby
dziwne liczby, wysokie i niskie matematyczne słupki
odnoszące się do różnych instrumentów i instru-
mentalistów. Można by jeszcze liczyć dżule energii
wydatkowanej na grę, pomnożonej przez decybele i
podzielonej przez współczynnik rangi i tremy. Ten
destrukcyjny banał musimy jednak przypominać, bo
ma on tendencję periodycznego odradzania się.
Spotkanie 19.X.br z Panią i Panem Dyrektorem,
Radą Artystyczną i Związkami, miało jeszcze szer-
szy kontekst, bo tematycznie dotykało możliwości
finansowych z ich delikatną zawiłością.
Na szczęście zwyciężyła Królowa Partytura i jej
wymogi artystyczne, które realizuje konieczny ku
temu skład. Nie można tego interpretować w
kategoriach rozrzutności, zbędności, wydajności czy
nieuzasadnionego wydatku. Tak samo nie powinno
się nas porównywać do zespołu folklorystycznego, co
niestety nastąpiło i było słyszane. I znów, na
szczęście, czujność koncertmistrza i jego stosowne
dementi w tym temacie, za które jesteśmy wdzięczni.
Reasumując: skład orkiestry i ilość muzyków,
ustalany jest i będzie według potrzeby artystycznej
przez Dyrektora Artystycznego.
Zajęcia sportowe na basenie lub w hali sportowej, jako
świadczenie socjalne mogą być finansowane lub dofinansowane.
Tak stanowi Par.7, pkt.5 Regulaminu ZFŚS. I bardzo dobrze,
gdyż oficjalne, od wielu lat organizowane takie właśnie zajęcia,
cieszą się niesłabnącą popularnością. Są jednak tacy wśród nas,
którzy ze względu na miejsce zamieszkania, nie są w stanie z tej
oferty skorzystać. Powstała więc inicjatywa indywidualnego
zorganizowania zajęć sportowych na basenie, które mogłyby być
sfinansowane lub dofinansowane z kasy ZFŚS. Pierwsze
rozmowy i szacunki już się odbyły. Naszym zdaniem, taka sama
kwota, jaka w tej chwili zabezpiecza basenowe pływanie, może
być przygotowana na zrealizowanie roszczeń indywidualnych,
bez przekroczenia jej wysokości. Proces ten będzie się toczył na
naszych, koleżanki i koledzy oczach, i z naszym udziałem. Bez
tego ani rusz. Potrzebne są pierwsze faktury i podania.
Wyrażone wątpliwości, zostaną utopione w chlorowanej, lekko
podgrzanej wodzie. Na pewno decydować będzie komisja
socjalna, która musi się wtedy zebrać i odpowiednio rzecz
zakwalifikować. O ilości pieniędzy w funduszu już pisaliśmy,
cały regulamin jest do pobrania i do poczytania wiadomo gdzie.
Bardzo ciekawy jest w nim punkt o możliwości zakupu sprzętu
sportowego do wspólnego użytku. ... Zbyt dowcipni od razu
mają na myśli akwalungi albo paintball, motolotnię albo
rollercoaster. Nie, nie, nie. Jako relikt czasów socjalistycznych
ZFŚS powinien objąć dzieła bardziej skromne. Na przykład stół
do ping-ponga, linę do przeciągania lub właśnie bilet na basen.
Nie wiemy jaki będzie końcowy efekt tego zbożnego pomysłu.
Na pewno napiszemy jeszcze o nim, szczególnie o zakresie
usług basenowych, co do których nie będzie żadnych
wątpliwości wielce przychylnej i szanownej komisji ZFŚS.
Dnia 6 listopada 2011 odbył się II Walny Zjazd Forum
Polskich Muzyków Orkiestrowych. Do Warszawy pojechało
dwóch naszych przedstawicieli i w dwóch okienkach biule-
tynu będziemy na ten temat pisać. PROSZĘ PAŃSTWA!
Pospolite ruszenie i wzburzenie naszego środowiska w
związku z wprowadzeniem w życie wiadomej USTAWY
trwa nadal. To prawda, że o mało co, a udałoby się
powstrzymać jej narodziny. To prawda, że pomimo porażki
na tym polu, rozsądne działania są wciąż podejmowane, a
konsolidacja całego środowiska artystów jaka nastąpiła,
rokuje naprawdę dobre rezultaty. Prawdą wreszcie jest, że
nie obejdzie się bez zaangażowania każdego z nas w sprawę.
Piszemy ogólnie, bo objętość biuletynu nie pozwala na
wchodzenie w szczegóły. Naszym wysłannikom wyszło pięć
stron A4 samych notatek, a wypowiedzi liderów spotkania
należałoby słowo w słowo cytować i kroić na kawałeczki jak
tort. Oto próba podsumowania w jednym zdaniu. To nie
koniec naszej walki z Ustawą, z jej błędami legislacyjnymi:
niezgodności z konstytucją RP, braku konsultacji i dialogu.
Będzie powtórka wprowadzenia już usuniętych przepisów, a
my musimy zidentyfikować ciągle anonimowych pomysło-
dawców Ustawy, no i szukać sprzymierzeńców.
Koniecznie zajrzyjmy do internetu: www.forum.megahost.pl
Od początku, jako muzycy i artyści popieramy naprawdę
logiczne i skuteczne działania polskiej orkiestrowej braci.
Zapraszamy na zebranie wszystkich chętnych dnia 18 bm. w
piątek po koncercie szkolnym. Sprawa się tli.
Szczególne nierozliczenie
Każdy z nas wie czym jest koncert o szczególnym
charakterze. Mówi o tym jednoznacznie Zakładowy Układ
Zbiorowy Pracy, podpisany na mocy porozumienia między
Dyrektor Naczelną a załogą. Każdy z nas jednak pamięta
majową sytuację w tym roku A.D. 2011, kiedy to rzeczone
koncerty, w liczbie TRZECH wpisane zostały (choć absolut-
nie nie powinny) do normy. Każdy z nas pamięta wreszcie
kolejne informacje Dyrekcji, jakoby koncerty te zostały
rozliczone (ostatnie pismo z czerwca b.r. jest w gablotce).
Otóż nie zostały!
I mamy wrażenie, że do tej liczby, ciągle jeszcze w sposób
prawidłowo nie uhonorowanych koncertów, dojdzie kolejny
– czwarty, bo jak na razie „cicho sza” o honorarium za
koncert, który wkrótce będzie przez nas wykonywany na II
Festiwalu Grudniowym z utworami Eugeniusza Knapika.
Tak! My podwładni, jesteśmy aż nadto informowani o
przykrych dla nas konsekwencjach nieprzestrzegania
zapisów Kodeksu Pracy i ZUZP (upomnienie, nagana,
zwolnienie dyscyplinarne). Ale i nasz pracodawca wie chyba
o konsekwencjach nieprzestrzegania praw pracowniczych
(PIP, Sąd Pracy). Zgadzamy się z tym, że nasz pracodawca
powinien stać na straży porządku! Tyle, że porządek
zagwarantować może poszanowanie prawa przez obie
strony. Niestety obserwując naszą filharmoniczną rzeczy-
wistość, zauważyć można coraz częściej, że gdy w grę
wchodzi kwestia finansowa, trudniej o przestrzeganie pra-
cowniczych praw. Nasze roszczenia przedawniają się po
upływie trzech lat, mamy więc dużo czasu. Ale czy
odwoływanie się do instancji wyższej jest w tej sytuacji
naprawdę jedynym wyjściem? Może jednak dialog?
S T O P K A: Redaguje Zespół. Dokumenty do pobrania i komentarze na stronie internetowej:
www.chomikuj.pl/FISZKAT (FISZKAT jest na zdjęciu), natomiast mail redakcji to: fiszkat@gmail.com
Na wspomnianym (z lewej) Walnym Zjeździe,
mieliśmy okazję być świadkami zainicjowania
powstania Związku Zawodowego Polskich Artystów
Muzyków Orkiestrowych. O idei tej już pisaliśmy. To
ciekawe rozwiązanie, wzorowane na podobnym
związku w Niemczech. Na dzień dzisiejszy, będzie on
mógł stawić czoła ustawie, która nie uwzględnia
różnic i specyfikacji zawodów artystycznych, a w
przypadku jej nowelizacji być partnerem do meryto-
rycznej konsultacji. Najważniejszy prawny doradca
obecny na zjeździe Maciej Pacuła, zachęcał wszystkie
orkiestry do tworzenia KARTY MUZYKA, czyli
dokumentu samoregulującego, który stanie się z
czasem przyszłym standardem. Zapowiadał skutecz-
ną współpracę z resortem pracy i ponowną inicjatywę
korygującą wobec ustawy. Szczegóły będziemy oma-
wiać na zebraniu ale najważniejsze cele przyszłego
związku to: uświadamianie zagrożenia jakie ustawa
(nazywana już bublem prawnym) niesie, wzmac-
nianie reprezentatywności załogi, wymuszenie
odgórnego ustanowienia reprezentacji pracodawców,
zlikwidowanie rozproszenia zarówno wobec legislato-
rów jak i wobec świata, unikanie powiązań politycz-
nych, ustanowienie rzetelnej reprezentatywności. Uff.
Obszar kultury, co podkreślili rozmówcy, jest domeną
poszczególnych państw UE. Pomocy więc nie będzie.
Koncert ponadnormowy od dłuższego czasu stał
się w orkiestrze luksusem, dobrem deficytowym i
często, szczególnie przez muzyków tutti, na próżno
wyglądanym. Nie brakuje za to pracy w dniach od
niej wolnych, jak sobota czy niedziela: Art.6, pkt.3
ZUZP. Jest to jednak praca w godzinach
nadliczbowych, o czym mówi Art.8, pkt.4.
Jak za to jesteśmy wynagradzani?
Nijak, bo „oddany” nam zostaje jeden dzień. Koncert
„idzie” do normy, a w poniedziałek wolne. Tak
oczywiście nie musiałoby być, ale pomijany jest
wtedy należący się nam dodatek. Jak za to samo jest
wynagradzany pracownik obsługi? (bez estrado-
wych). Czy dostaje wolne za nadliczbówki?
Spoglądamy na tabelę dodatków nr 2, załącznika nr
3, Protokołu Dodatkowego do ZUZP nr 1 z 2008r.
Za każdą rozpoczętą godzinę pracy 2% pensji.
Tak! Jeszcze raz:
Za każdą rozpoczętą godzinę pracy 2% pensji.
Dwie godziny koncertu, godzinka przed i godzinka
po, mijają jak z bicza strzelił. Muzycy rozmyślają o
tym szczególnie w poniedziałkowe poranki.
Czy mamy pretensję do obsługujących koncert? Nie!
Czy coś jest niezgodne z jakimś przepisem? Nie!
Czy muzyk chce zejść z estrady i pilnować widowni?
Czy muzyk może gdzieś dorobić w poniedziałek
rano? W sobotę wieczorem może, ale w
poniedziałek? Rrraaanooo?
Odpowiadamy na wszystkie pytania jednakowo: nie...
i tak samo chcemy odpowiedzieć na ostanie pytanie
w tym tekście: czy jest to uczciwe?