1824 - 1883 ॥ओ३म्॥मनु ् ु व जनयाादैैव्यं ं जनम्॥् (ऋग्वेेद १०.५३.

६)
र्भभ
वेेदोोद्धाारकःः महर्षि� ि दयाानन्दसरस्वतीी ..ഓ൩മ്്.. മനുര്്ഭവജനയാാദൈൈവ്യംം� ജനമ്്.. (ഋഗ്വേ�േദംം 10.53.6)
2022 JAN 10 - Vol. 48 No. 5 (583) - Price 30. 00
മലയാാളത്തിിലെ� ഏക വൈൈദിിക - ദാാര്‍ശനിിക മാാസിിക വേ�ദസൃഷ്ടിിസംംവത്സരംം 1972949123

५८३ ൫൮൩ 583

കലിിയുഗംം 5123 വിിക്രമാാബ്ദംം 2078 ക്രിിസ്ത്വവബ്ദംം 2022
ശകവര്‍‍‍ഷംം 1943 കൊ�ാല്ലവര്‍ഷംം 1197 ദയാാനന്ദാാബ്ദംം197


സ്ഥാാപക പത്രാാധിിപര്‍ : സ്വവര്‍ഗീീയ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
മുഖ്യയപത്രാാധിിപ : കമലാാ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
ഉള്ളടക്കംം ______________________________________________

പത്രാാധിിപന്‍ : എന്‍ വേ�ദപ്രകാാശ്്‍� ഋഷിിവാാണിി ഋഷിി ദയാാനന്ദന്‍ 04

വേ�ദാാധ്യയയനംം എന്‍. വേ�ദപ്രകാാശ്്
___________________________________________ __________________________________

ഉപപത്രാാധിിപര്‍ : പിി കെ� ജയന്‍ 05

മുഖംം - ഇതിിഹാാസങ്ങള്‍ എന്‍. വേ�ദപ്രകാാശ്്
____________________________________ ______________________________
______________________________

സഹപത്രാാധിിപ : എന്‍ വേ�ദരശ്മിി 07

അവര്‍ നേ�ടിിയതുംം നമുക്കു്്...__
..__ എന്‍. വേ�ദപ്രകാാശ്്_________ 08
___________ ______________________________
______________________________

അധിിഷ്ഠാാതാാവ്് : കെ� കൃഷ്ണകുമാാര്‍

വേ�ദവിിചാാരസമീീക്ഷ കമലാാ നരേ�ഭൂഷണ്‍

വ്യയവസ്ഥാാപകന്‍ : ഡിി വിി കുറുപ്പ്്
കാാര്യയദര്‍ശിി : ശ്രീീപദംം രാാധാാകൃഷ്ണന്‍ 10
സോ�ോമരസരഹസ്യംം� പിി. കെ�. ജയന്‍
_______________________ _____________________

സംംയോ�ോജകന്‍ : രഘുനാാഥന്‍ റ്റിി ആര്‍ 13

ശൈൈലീീ വിിചാാരംം......_______
വിിചാാരംം......_______ കമലാാ നരേ�ഭൂഷണ്‍______
നരേ�ഭൂഷണ്‍______ 17
______________________ _______________________________________
പ്രസാാധകന്‍ : എന്‍ വേ�ദപ്രകാാശ്്

യജ്ഞസംംസ്കാാരംം വിി. കെ�. നാാരാായണഭട്ടതിിരിി 20

നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍ സ്മാാരക പ്രതിിഷ്ഠാാപനംം
മുഖ്യയ നിിര്‍‌വാാഹകസമിിതിി
മീീമാം�ംസാാദര്‍ശനംം_________ കമലാാ നരേ�ഭൂഷണ്‍______
മീീമാം�ംസാാദര്‍ശനംം നരേ�ഭൂഷണ്‍______ 23
___________________________ _________

സര്‍‌വശ്രീീ. അഡ്വവ. എംം. ചന്ദ്രശേ�ഖരന്‍ ദിില്ലിി, ഉണ്ണിിക്കൃഷ്ണന്‍ ദിില്ലിി, വിിനോ�ോദ്്-

നിിരൂപാാ കിിഴതിിരിി, സിി. ഷാാജിി കാായങ്കുളംം, ഡോ�ോ. രാം�ം മാാധവ്് ചെ�ന്നെ�,
വേ�ദബന്ധു സാാഹിിത്യംം�_
സാാഹിിത്യംം�_ ___ വേ�ദബന്ധു
വേ�ദബന്ധു______________
______________ 25
മനുസ്മൃതിി______________
മനുസ്മൃതിി ______________ കമലാാ നരേ�ഭൂഷണ്‍______
നരേ�ഭൂഷണ്‍______ 29
രാാജീീവു്് എസ്്. പിിള്ള മുണ്ടങ്കാാവു്്, വിിജയകുമാാരമേ�നോ�ോന്‍ അമ്പലപ്പുഴ,
ഗംംഗാാധരന്‍നാായര്‍ ഏറ്റുമാാനൂര്‍, ഡോ�ോ. എംം. ആര്‍. രാാജേ�ഷ്് കോ�ോഴിിക്കോ�ോടു്്,
കെ�. വിിജയ്് പള്ളിിപ്പാാളയംം, പ്രൊ�ാഫ. എന്‍. എസ്്. നമ്പൂതിിരിി മുളക്കുഴ, കര്‍ണാാടകസംംഗീീതംം_______ ജയകലാാ സനല്‍ കുമാാര്‍_
കര്‍ണാാടകസംംഗീീതംം കുമാാര്‍_ ___ 32
സന്തോ�ോഷ്്‌കുമാാര്‍ ബറൂച്ച്്, ജോ�ോഷിി സിി. ഹരന്‍ കോ�ോയമ്പത്തൂര്‍, ഹരിികൃഷ്ണന്‍ ഹൃദിിസ്ഥനിിഘണ്ടു കെ�.ജിി.വിിശ്വംം�ഭരന്‍ 34
ഷോ�ോഡശസംംസ്കാാരംം_______ കമലാാ നരേ�ഭൂഷണ്‍______
ഷോ�ോഡശസംംസ്കാാരംം നരേ�ഭൂഷണ്‍______ 36
_____________________________ _____________________________
എസ്്. പിിള്ള കടപ്ര, ഡോ�ോ. ഇ. പിി. കൃഷ്ണന്‍നമ്പൂതിിരിി കോ�ോട്ടയംം, സജിിത്്
കുമാാര്‍ മുണ്ടങ്കാാവു്്, ഡോ�ോ. ജിി. സുരേ�ഷ്് തൃച്ചംംബരംം, ഡോ�ോ. കെ�. എസ്സ്്. ഇന്ദു.
മേ�വെ�ള്ളൂര്‍, ഡോ�ോ. കേ�ശവര്‍‌വിി. നമ്പൂതിിരിി ആലപ്പുഴ, പിി. കെ�. വിി. പിിള്ള ഭഗവദ്്ഗീീത_ീത_ ___________ സ്വാാ�മിി ബ്രഹ്മാാനന്ദതീീര്‍ഥപാാദര്‍_____
ഥപാാദര്‍_____ 38
പാാറ്റ്്ന, രാം�ംകുമാാര്‍ കറ്റാാനിി അന്തിിക്കാാടു്്, ഡോ�ോ. അര്‍ജുന്‍ ശിിവദാാസ്് മാാഹിി, Swami Dayananda Saraswathi__ _ _ Dwaraka Das .L_______________
.L_______________ 41
ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങള്‍ ഗൗൗതമന്‍
ഡോ�ോ. സിി. എംം. നീീലകണ്ഠന്‍ ഷൊ�ാര്‍ണൂര്‍, സനല്‍കുമാാര്‍ പരുമല, വടക്കു
മ്പാാടു്് നാാരാായണന്‍ തൃശൂര്‍, ഒ. എസ്്. ഉണ്ണിിക്കൃഷ്ണന്‍ ചെ�ങ്ങന്നൂര്‍, ഡോ�ോ. 43
Christ A Myth_
Myth_______________ Thakur Kahan C. Varma_________
Varma_________ 46
_______________________ _ __________________________________________________

നാാരാായണന്‍ ‍‍‍�പുതുശ്ശേ�രിി മട്ടന്നൂര്‍, ഹരിി ഇളയിിടംം പത്തിിയൂര്‍, അരുണ്‍-

റൂബിിമോ�ോള്‍ അയര്‍കുന്നംം, അഡ്വവ. മുരളീീധരനുണ്ണിിത്താാന്‍ പത്തനംംതിിട്ട, ശ്ലോ�ോകപരിിചയംം_________
ോകപരിിചയംം_________ നാായര്‍ സുരേ�നാാഥ്്_______ _______ 48
ഇതിിഹാാസകഥാാപാാത്രംം വേ�ദരശ്മിി
അനിില്‍വൈൈദിിക്് കൊ�ാച്ചിി, എയര്‍ കൊ�ാമഡോ�ോര്‍ ശ്രീീകുമാാര്‍ മാാന്നാാര്‍.
______________ 50
_ ____________________________________________________

നിിര്‍‌വാാഹകസമിിതിി
ഽ ഗോ�ോപകുമാാര്‍. ആര്‍, ഡോ�ോ. പിി. വിി. വിിശ്വവനാാഥന്‍നമ്പൂതിിരിി, ഡോ�ോ. കെ�. പിി. പ്രഭാാകരപ്പണിിക്കര്‍,
കെ�. മാാധവന്‍‍‍നാായര്‍, ഡോ�ോ. ആര്‍. കെ�. നാായര്‍, ഡോ�ോ. കെ�. എംം. രാാമകൃഷ്ണന്‍,
സിി. പിി. മോ�ോഹനചന്ദ്രന്‍, എംം. സിി. ബാാലചന്ദ്രദാാസ്്, വിി. എസ്്. ഉണ്ണിിക്കൃഷ്ണപിിള്ള,
ഡോ�ോ. കെ�. ബിി. പ്രഭാാകരന്‍, പിി. രാം�ംദാാസ്്, കെ�. ശശിിധരന്‍, അഡ്വവ. അമ്മാാഞ്ചിി, ഡോ�ോ. അനിില്‍കു
മാാര്‍, ഡോ�ോ. മുരളീീകൃഷ്ണന്‍, എ. കേ�ശവന്‍, മുരളിി തൃപ്പൂണിിത്തുറ, വിി. ആര്‍. രാാജശേ�ഖരന്‍, ഡോ�ോ.
ബിി. ജിി. ഗോ�ോകുലന്‍, ഡിി. സജീീവ്് പഞ്ചകൈൈലാാസിി, റ്റിി. പിി. രാാധാാകൃഷ്ണന്‍,
അഡ്വവ. എസ്്. ജയകൃഷ്ണന്‍, ഫാാക്ട്് മോ�ോഹനന്‍, അഡ്വവ. പ്രേം�ംലാാല്‍, പ്രതാാപന്‍, സുധീീര്‍ ഫാാമെെസ്്,
മേ�ഘ സുധീീര്‍, മനോ�ോഹരന്‍ ‍‍മതിിലകംം, മനോ�ോജ്്‌വൈൈഖരിി, ഷാാജിി പിി.പിി. കണ്ണൂര്‍,
എംം. ഗോ�ോപകുമാാര്‍ മുതുകുളംം, പിി. മഹാാദേ�വന്‍ മുതുകുളംം, ഡോ�ോ.സിി.എസ്്.സാാജന്‍ കൊ�ാല്ലംം, 1937 - 2010
അഡ്വവ. വിി. ജയചന്ദ്രന്‍ നിിലക്കലേ�ത്തു്്, ഹരിി വെ�ണ്‍മണിി, വിിനയകുമാാര്‍ ആചാാരിിഽ സ്വവര്‍ഗീീയ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍ 1970 -ല്‍ ആരംംഭിിച്ച
ജിില്ലാാ പ്രചാാരകര്‍ മലയാാളത്തിിലെ� ഏക-വൈൈദിിക ദാാര്‍ശനിിക മാാസിിക.
• തിിരുവനന്തപുരംം-ലക്ഷ്മീീനാാരാായണന്‍ • കൊ�ാല്ലംം-രാാധാാകൃഷ്ണന്‍പുതുമല • നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍ സ്മാാരക പ്രതിിഷ്ഠാാപന സ്ഥാാപനങ്ങള്‍
• പത്തനംംതിിട്ട-അനിില്‍ ആചാാരിി • ആലപ്പുഴ- സതീീഷ്് ഗോ�ോപാാലകൃഷ്ണന്‍ •
ആര്‍ഷനാാദംം ബുക്സ്് നിിത്യയഭാാരതിി ബുക്സ്് വൈൈദിിക ഗ്രാാമയൂഥംം
• കോ�ോട്ടയംം- നിിരീീഷ്് • ഇടുക്കിി-അജയകുമാാര്‍ •
വേ�ദ പ്രചാാരണ സഭ ശോ�ോണാാദ്രിി ചരിിത്ര ഗവേ�ഷണ കേ�ന്ദ്രംം
• എറണാാകുളംം-കെ�. വിി. സുനിില്‍ • തൃശൂര്‍-ജിിജോ�ോ ഉണ്ണിി •
കേ�രളാാ ആര്യയ പ്രതിിനിിധിി സഭ ദയാാനന്ദ സാാല്‍‍‍വേ�ഷന്‍ മിിഷന്‍
• മലപ്പുറംം-മുത്തുക്കൃഷ്ണന്‍ • പാാലക്കാാട്്- പിി. പിി. അനന്തരാാമന്‍ •
ഒാാള്‍ ഇന്‍ഡ്യാാ� വേ�ദിിക്്‌മിിഷന്‍ വൈൈദിിക സാാഹിിത്യയപരിിഷത്തു്്
• കോ�ോഴിിക്കോ�ോട്്-മണിികണ്ഠന്‍ • വയനാാട്്-മക്കിിയാാട്് അരവിിന്ദന്‍ •
വേ�ദബന്ധു ഭാാഷാാ പഠന കേ�ന്ദ്രംം സരസ്വവതീീ വൈൈദിിക ഗുരുകുലംം
• കണ്ണൂര്‍-കെ�. വിി. ജനാാര്‍ദനന്‍ • കാാസറഗോ�ോഡ്്-അപ്പു മാാസ്റ്റര്‍ •
വാാഗീീശ്വവരാാനന്ദ സാംം�സ്കാാരിിക കേ�ന്ദ്രംം
സാാങ്കേ�തിിക വിിഭാാഗംം സരസ്വവതീീ അങ്കീീയലേ�ഖന ശേ�ഖരംം
• വിിനു ആചാാരിി • രാാജേ�ഷ്് വിി. ആര്‍. • ശ്രീീവിിദ്യയ • രജനിി •
Contact No:- Off: +91 479 2452636 Mob: +91 9446314343
कृृ ण्वन्तोो वि�श्वमाार्ययम् ् നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍ സ്മാാരക പ്രതിിഷ്ഠാാപന മുഖപത്രംം
e-mail - arshanadam@gmail. com Arshanadam P. B. No 28 Chengannur 689121 Kerala.
 496
മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്‍
...ബോ�ോബദേ�വന്റെ� ഭാാഗവതപുരാാണംം...
പൗൗരാാണിികരുടെെ പതിിനെ�ട്ടു്് പുരാാണങ്ങളിില്‍പ്പെ�ടാാ താായതു്് വേ�ദപഠനത്തിിനു്് മനുഷ്യയര്‍ക്കു്് സാാമര്‍ഥ്യയ
ത്ത ഒരു വൈൈഷ്ണവകൃതിിയാാണു്് ഭാാഗവതംം. മറ്റെെല്ലാാ മിില്ലാാതാായപ്പോ�ോള്‍ സ്മൃതിിയുണ്ടാായിി. സ്മൃതിിപഠിിക്കാാന്‍
പുരാാണങ്ങളേ�യുംം പോ�ോലെ� പുളുവടിിയിില്‍ ‍‍ഭാാഗവത ബുദ്ധിിയിില്ലാാതാായപ്പോ�ോള്‍ ശാാസ്ത്രമുണ്ടാായിി. ശാാസ്ത്രാാഭ്യയ
വുംം നല്ല മത്സരാാര്‍ഥിിയാാണു്്. ബോ�ോബദേ�വനെ�ന്ന സനത്തിിനു്് കഴിിവു നശിിച്ചപ്പോ�ോള്‍ പുരാാണമുണ്ടാാക്കിി.
യാാളാാണു്് ഭാാഗവതംം എഴുതിിയതു്്. വ്യാാ�സന്‍ രചിിച്ച സ്ത്രീീകള്‍ക്കുംം ശൂദ്രന്മാാര്‍ക്കുംം വേ�ണ്ടിിയാാണിിതു്്. എന്തെ�
ഭാാഗവതംം എന്നു്് പറയാാറുണ്ടെ�ങ്കിിലുംം അതിില്‍ പൗൗ ന്നാാല്‍ വേ�ദപഠനത്തിിനുംം ശ്രവണത്തിിനുംം അവര്‍‍‍ക്ക
രാാണിികരുടെെ ഇടയിില്‍ത്തന്നെ� അഭിിപ്രാായവ്യയത്യാാ� ധിികാാരമിില്ല. നോ�ോക്കൂ, ഈ മണ്ടന്മാാരുടെെ സിിദ്ധാാന്തംം.
സമുണ്ടു്്. ദേേവീീഭക്തന്മാാരുടെെ ദേ�വീീഭാാഗവതത്തിിന്റെ� വേ�ദവിിദ്യയ നഷ്ടമാായതു്് എങ്ങനെ�യെ�ന്നു്് പറയിില്ല.
പ്രാാധാാന്യംം� വൈൈഷ്ണവരുടെെ ഭാാഗവതംം കൈൈയ്യടക്കു സാാമര്‍ഥ്യംം� കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു്് പുരാാണങ്ങളിിലേ�ക്കു്്
വാാന്‍ തുടങ്ങിിയതോ�ോടാാണു്് അഭിിപ്രാായവ്യയത്യാാ�സംം എത്തിിയത്രേ�. ഇതു്് തീീര്‍ത്തുംം കള്ളമാാണു്്. പഠിിക്കയുംം
ശക്തമാായതു്്. ഭാാഗവതംം രചിിച്ച ബോ�ോപദേേവന്റെ� പഠിിപ്പിിക്കുകയുംം ചെ�യ്യുന്നതു്് കൊ�ൊണ്ടു്് മാാത്രമേ�
സഹോ�ോദരനാാണു്് ഗീീതഗോ�ോവിിന്ദകാാരനാായ ജയദേ� സാാമര്‍ഥ്യയമുണ്ടാാവൂ. വേ�ദംം പഠിിക്കാാനുംം കേ�ള്‍ക്കാാനുംം
വന്‍. ശ്രീീമദ്് ഭാാഗവതപുരാാണംം താാന്‍ രചിിച്ചതാാണെ� എല്ലാാവര്‍ക്കുംം അധിികാാരമുണ്ട്്. ഗാാര്‍ഗിി മുതാാലയ സ്ത്രീീ
ന്നു്് ബോ�ോബദേ�വനെ�ഴുതിിയ 'ഹിിമാാദ്രിി' എന്ന ഗ്രന്ഥ കളുംം ഛാാന്ദോ�ോഗ്യയത്തിില്‍ പറയുന്ന ജാാനശ്രുതിി എന്ന
ത്തിില്‍ പറഞ്ഞിിട്ടുണ്ടു്്. ഇതുപോ�ോലെ�യാാണു്് ഇതര ശൂദ്രനുംം രൈൈക്യയമുനിിയിില്‍ നിിന്നുംം മറ്റുംം വേ�ദംം പഠിിച്ചു.
പുരാാണങ്ങളുടെെയുംം കഥയെ�ന്നറിിയണംം. മാാത്രമല്ല കൂടാാതെ� വേ�ദങ്ങള്‍ പഠിിക്കാാനുംം കേ�ള്‍ക്കാാനുംം മനു
ഭക്തിിപ്രസ്ഥാാനങ്ങളുടെെ കാാലത്തു്് ഒന്നിിനൊ�ൊന്നു്് മ
ഷ്യയര്‍ക്കെ�ല്ലാം�ം അധിികാാരമുണ്ടെ�ന്നു്് യജുര്‍വേ�ദംം
ത്സരിിച്ചാാണു്് പുരാാണരചയിിതാാക്കള്‍ പുളുരചന നട
26-2ല്‍ സ്പഷ്ടമാാക്കിിയിിട്ടുണ്ടു്്. എന്നിിട്ടുംം ഇങ്ങനെ�യുള്ള
ത്തിിയിിരുന്നതു്്. നോ�ോക്കൂ, ശ്രീീകൃഷ്ണന്റെ� ഇതിിഹാാസംം
അത്യുുത്തമമാായാാണു്് മഹാാഭാാരതത്തിിലുള്ളതു്്. അദ്ദേ� മിിഥ്യാാ�ഗ്രന്ഥങ്ങളെെഴുതിി മനുഷ്യയരെെ സത്യയഗ്രന്ഥങ്ങള്‍
ഹത്തിിന്റെ� ഗുണ-കര്‍മ-സ്വവഭാാവങ്ങള്‍ ആപ്തപുരുഷ ക്കു്് വിിരുദ്ധരാാക്കിി വലയിില്‍ പെ�ടുത്തിി സ്വവന്തംം കാാ
ന്മാാരുടേേതിിനോ�ോടു്് സമമാാണു്്. ആജീീവനാാന്തംം യാാ ര്യം�ം സാാധിിക്കുന്നവര്‍ എന്തുകൊ�ൊണ്ടുംം മഹാാപാാപിി
തൊ�ൊരു ദുഷ്കര്‍മവുംം ശ്രീീകൃഷ്ണന്‍ ചെ�യ്തതാായിി അതിില്‍ കള്‍തന്നെ�യാാണു്്. അവരുടെെ വാാക്കുകള്‍ കേ�ള്‍ക്കു
എവിിടെെയുംം എഴുതിിയിിട്ടിില്ല. എന്നാാല്‍ ഭാാഗവതകാാര ന്നതാാണു്് മഹാാപാാപംം. പുരാാണംം, തന്ത്രംം, ജ്യോ�ോ�തിിഷ
നാാകട്ടെെ, അനുചിിതമാായ താാന്തോ�ോന്നിിത്തങ്ങളാാണു്് ഫലപ്രവചനംം, ശകുനംം നോ�ോക്കല്‍ തുടങ്ങിി അറിിവിി
ശ്രീീകൃഷ്ണനിില്‍ ആരോ�ോപിിച്ചിിട്ടുള്ളതു്്. പാാലുംം തൈൈയിി ല്ലാാത്ത മനുഷ്യയരെെ അകപ്പെ�ടുത്തുന്നതിിനു്് വേ�ണ്ടിി
രുംം വെ�ണ്ണയുംം മോ�ോഷ്ടിിക്കുക, കുബ്ജയാായ ദാാസിിയുമാാ ഇവര്‍ പല വലകള്‍ വിിരിിച്ചു്് കാാത്തിിരിിക്കുകയാാണു്്.
യിി സമാാഗമംം, പരസ്ത്രീീകളുമാായിി രാാസക്രീീഡ മുതലാാ ജ്യോ�ോ�തിിഷമാാണു്് അതിില്‍ പ്രധാാന ഇര. ജ്യോ�ോ�തിിഷംം
യ മിിഥ്യാാ�ദോ�ോഷങ്ങള്‍
മിിഥ്യാാ�ദോ�ോഷങ്ങള്‍ ശ്രീീകൃഷ്ണനിില്‍ ചുമത്തുന്നു. ഇതു വാാനനിിരീീക്ഷണശാാസ്ത്രമാാണു്്. സൂര്യയ-ചന്ദ്രഗ്രഹണ
വാായിിക്കുകയുംം കേ�ള്‍ക്കുകയുംം ചെ�യ്യുന്ന അന്യയമത ങ്ങളേ�യുംം മറ്റുംം ജ്യോ�ോ�തിിഷശാാസ്ത്രത്താാലാാണു്് അറിിയു
ക്കാാര്‍ ശ്രീീകൃഷ്ണനെ� വളരെെയേ�റെെ നിിന്ദിിക്കുന്നു. ഈ ന്നതു്്. ഗ്രഹണമെെന്നതിിന്റെ� പ്രത്യയക്ഷഫലംം ഗണിിത
ഭാാഗവതംം പോ�ോലുള്ള ഗ്രന്ഥങ്ങളിില്ലാായിിരുന്നെ�ങ്കിില്‍ വിിദ്യയയുടെെ ഫലമാാണ്്. ഫലംം പറച്ചിിലിിന്റേ�തല്ല. ഗണിി
ശ്രീീകൃഷ്ണസദൃശ്യയരാായ മഹാാത്മാാക്കളെെ എങ്ങനെ�യാാ തവിിദ്യയ സത്യയമാാണു്്. ഫലംം പറച്ചിിലാാകട്ടെെ, സ്വാാ�ഭാാവിി
ണു്് നിിന്ദിിക്കാാന്‍ കഴിിയുക? ശിിവപുരാാണത്തിില്‍ ക-സംംബന്ധജന്യയമാായവയൊ�ൊഴിികെ�യുള്ളവ കളവാാ
പന്ത്രണ്ടു്് ജ്യോ�ാ�തിിര്‍ലിംം�ഗങ്ങളെെപ്പറ്റിി എഴുതിിയിിട്ടുണ്ടു്്. ണു്്. അനുലോ�ോമവുംം പ്രതിിലോ�ോമവുമാായിി ഭ്രമണംം ചെ�യ്യു
അതു തിികച്ചുംം അസംംഭവ്യയമാാണു്്. ജ്യോ�ാ�തിിര്‍‍‍ലിംം�ഗങ്ങ ന്ന ഭൂമിിയുടേേയുംം ചന്ദ്രന്റേ�യുംം ഗണിിതത്തിില്‍ നിിന്നു്്,
ളെ�ന്നു്് പേ�രു മാാത്രമേ�യുള്ളൂ. ലേ�ശമാാത്രംം പോ�ോലുംം ഇന്ന സമയത്തു്് ഇന്ന ദേ�ശത്തു്് എത്ര കണ്ടു്് സൂര്യയ
ജ്യോ�ാ�തിിസ്സിില്ല. രാാവിില്‍ വിിളക്കിില്ലെ�ങ്കിില്‍ ഈ ലിംം�ഗ ന്റേ�യോ�ോ ചന്ദ്രന്റേ�യോ�ോ ഗ്രഹണമുണ്ടാാകുമെെന്നു്് അറിി
ങ്ങള്‍ ഒന്നുംം കാാണാാനാാവുകയിില്ല. ഈ ലീീലാാ വിിനോ�ോ യാാന്‍ കഴിിയുംം. ഗ്രഹങ്ങള്‍ ‍‍തമ്മിിലുള്ള അകലംം നക്ഷ
ദങ്ങളെ�ല്ലാംം� പൗൗരാാണിിക പോ�ോപ്പന്മാാരുടേ�താാണു്്. ത്രങ്ങളുടെെ സഞ്ചാാരപഥംം എന്നിിവയെ�പ്പറ്റിി പറയുന്ന
ഇവരുടെെ പ്രധാാന വാാദംം തങ്ങളുടെെ പുരാാണങ്ങളെെ ശാാസ്ത്രമാാണു്് ജ്യോ�ോ�തിിഷംം. അതിിന്റെ� വിിഷയംം വ്യയക്തിി
ല്ലാം�ം വേ�ദങ്ങളുടെെ ലളിിതഭാാഷ്യയമാാണെ�ന്നാാണു്്. അ കളുടെെ ഭൂതവര്‍ത്തമാാനഭാാവിികാാല പ്രവചനമല്ല.
तेेना॑॑� तेे त॒॒ न्वे॑३॑� शंं क॑॑रंं पृृथि॒�॒व्यांं� ते॑॑� नि॒�॒ षेच॑
े ॑नंं ब॒॒ हि�ष्टे॑॑� अस्तु॒॒� बाालि�ति॑�॑॥ തേ�നാാ തേ� തന്വേ�േ൩ ശംം കരംം പൃഥിിവ്യാം�ം� തേ� നിിഷേ�ചനംം ബഹിിഷ്ടേ� അസ്്തു ബാാലിിതിി..

4 583|4 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
 അപൗൗരുഷേ�യവാാണിി

വേ�ദപ്രിിയഭാാഷ്യംം�
സാാമവേ�ദംം പൂര്‍വാാര്‍ച്ചിികംം 1.1.2.1.7 (61-ാം�ം മന്ത്രംം)
(ആഗ്നേ�യകാാണ്ഡംം, അധ്യാാ�യഃഃ 1, പ്രപാാഠകഃഃ 1, അര്്ധഃഃ 2 ദശതിി 1 മന്ത്രംം 7 [61])
ചതുര്‍വേ�ദമന്ത്രസംംഖ്യയ : 12587
യജ്ഞ-യജ്ഞപതിിയുംം ഗൃഹ-ഗൃഹപതിിയുംം
മന്ത്രംം
(ഋഷിഃഃ� - വസിിഷ്ഠഃഃ. ദേേവതാാ - അഗ്നിഃഃ�. ഛന്ദഃഃ - ബൃഹതീീ. സ്വവരഃഃ - മധ്യയമഃഃ.)
(വസിിഷ്ഠ = ആത്മഹൃദയത്തെ� പരമാാത്മാാവിില്‍ പ്രതിിഷ്ഠിിച്ച ഉപാാസകന്‍)
्
ऒ३म् त्वमग्नेे गृृहपति�स्त्वहोोताा नोो अध्वरेे।
् (६१)
त्वंं पोोताा वि�श्ववाार प्रचेेताा यक्षि� याासि� च वाार्ययम्॥७
ഗൃഹപതിിസ്ത്വവഹോ�ോതാാ നോ�ോ അധ്വവരേ�.
ഓാാം�ം�. ത്വവമഗ്നേ� ഗൃഹപതിിസ്ത്വവ
ത്വംം� പോ�ോതാാ വിിശ്വവവാാര പ്രചേ�താാ യക്ഷിി യാാസിി ച വാാര്യയമ്്.. ൭ (൬൧)1
പദംം:- ത്വവമ്് അഗ്നേ� ഗൃഹ പതിഃഃ�. ത്വവമ്് ഹോ�ോതാാ നഃഃ അധ്വവരേ�. ത്വവമ്് പോ�ോതാാ വിിശ്വവവാാര പ്ര ചേ�താഃഃ� യക്ഷിി യാാസിി ച വാാര്യയമ്്.
അന്വവയംം:- അഗ്നേ� ത്വവമ്് ഗൃഹ പതിഃഃ� ത്വവമ്് നഃഃ അധ്വവരേ� ഹോ�ോതാാ വിിശ്വവവാാര പ്ര ചേ�താഃഃ� ത്വവമ്് പോ�ോതാാ വാാര്യയമ്് യക്ഷിി യാാസിി ച.
അര്‍ഥംം:- ഹേ�! സര്‍വാാഗ്രണീീ ദേേവാാ, അഗ്നേ� (അഗ്നിിവത്് പ്രകാാശമാാന്് സര്വാാ�ഗ്രണീഃഃ� പരമാാത്മന്്) = പ്ര
കാാശസ്വവരൂപാാ, ത്വവമ്് (ജഗദീീശ്വവരാഃ�ഃ) = അങ്ങു്്, ഗൃഹപതിഃഃ� (ബ്രഹ്മാാണ്ഡരൂപസ്യയ ഗൃഹസ്യയ സ്വാാ�മീീ പാാലക
ശ്ച അസിി) = ഈ പ്രപഞ്ചഗൃഹത്തിിന്റെ� പതിിദേ�വനാാകുന്നു, ത്വവമ്് നഃഃ = (അസ്മാാകമ്്) അങ്ങു്് ഞങ്ങളു
ടെെ, അധ്വവരേേ (ഹിംം�സാാദിിദോ�ോഷരഹിിതേ� ജീീവനയജ്ഞേ�) = ഹിംം�സാാദിിദോ�ോഷരഹിിതങ്ങളാായ ഉത്തമ
ജീീവിിതയജ്ഞത്തെ�, ഹോ�ോതാാ (സുഖാാദീീനാംം� ദാാതാാ ഭവസിി) = സുഖാാദിിനന്മകളെെ നല്കുന്നവയാാക്കിി
യാാലുംം, ഹേ� വിിശ്വവവാാര (വിിശ്വൈൈ�ര്്‌വരണീീയ) = വിിശ്വംം� വരണീീയമാായിി പ്രാാപിിക്കേ�ണ്ട, പ്ര ചേ�താഃഃ� 2
(പ്രകൃഷ്ടചിിത്തഃഃ) = പ്രബുദ്ധ ചേ�തനസ്വവരൂപീീ, ത്വവമ്് പോ�ോതാാ3 (സംംസാാരിിക പദാാര്്ഥാാനാംം� ഭക്തചിിത്താാ
നാം�ം വ ശോ�ോധകഃഃ അസിി.) = പ്രപഞ്ചവസ്തുക്കളേ�യുംം ചിിത്തത്തെ�യുംം പവിിത്രീീകരിിച്ചു്്, വാാര്യയമ്് (വരണീീയംം
സര്്‌വവസ്തുജാാതമ്്) = ഉത്തമവുംം വരണീീയവുമാായ വസ്തുവകകളെ�യെ�ല്ലാംം�, യക്ഷിി (ദദാാസിി) = നല്കിി
സംംരക്ഷിിക്കുന്നു, യാാസിി ച (വ്യാാ�പ്നോ�ോഷിി ച) = ഒപ്പംം അതിില്‍ വ്യാാ�പിിച്ചു്് വര്‍ത്തിിക്കുന്നു.
മന്ത്രാാര്‍ഥംം:- ഹേ�! പ്രബുദ്ധചേ�തനസ്വവരൂപീീ, ഞങ്ങളുടെെ ബാാഹ്യയദൃശ്യയപ്രപഞ്ചവിിശുദ്ധിിയുംം, ആന്തരിികാാദൃശ്യയപ്രപ
ഞ്ചവിിശുദ്ധിിയുംം വിിശ്വവഹൃദയത്തിിലുംം ഞങ്ങളുടെെ ചിിത്തത്തിിലുംം പ്രതിിഷ്ഠിിക്കുന്ന ഗൃഹപതിിയാാണു്് അങ്ങു്്. ഹിംം�സാാ
ദിിദോ�ോഷരഹിിത കര്‍മയജ്ഞത്തെ� ചെ�യ്യുന്ന ഞങ്ങളുടെെ ശരീീരംം; ബാാഹ്യയപ്രപഞ്ചഗൃഹവുംം, ക്രിിയാാ കാാരണമാായ
ബുദ്ധിിയാാല്‍ പവിിത്രജ്ഞാാനയജ്ഞത്തെ� ചെ�യ്യുന്ന ഞങ്ങളുടെെ ചിിത്തംം; ആന്തരിികപ്രപഞ്ചഗൃഹവുമാാണു്്. ഈ
ഗൃഹങ്ങളിിലെ�ല്ലാം�ം വ്യാാ�പിിച്ചു്് വര്‍ത്തിിക്കുന്ന ഗൃഹപതിി പ്രബുദ്ധ പ്രചേ�തസ്സാായ അങ്ങാാണു്്. സര്‍വവ്യാാ�പിിയാായ
ജഗദീീശ്വവരന്‍ ബാാഹ്യാാ�ന്തരഭേ�ദരഹിിതനാായിി ചേ�തനസ്വവരൂപിികളാായ ജീീവാാത്മാാക്കളുടെെ ആത്മാാന്തരംംഗത്തിിലുംം,
ജീീവാാത്മാാക്കള്‍ വസിിക്കുന്ന ശരീീരത്തിിലുംം ഒരുമിിച്ചു്് വ്യാാ�പിിച്ചുവര്‍ത്തിിക്കുന്നു. ശരീീരംം പ്രകൃതിിയുടെെ പരിിശുദ്ധവുംം സൂക്ഷ്മ
വുമാായ തത്ത്വവങ്ങളുടെെ സങ്കലനത്താാല്‍ സൃഷ്ടിിക്കപ്പെ�ട്ടതാാണു്്. ആ ശരീീരത്തിിന്റെ� തന്നെ� അതിിസൂക്ഷ്മഭാാഗമാായ
ചിിത്തത്തെ� പവിിത്രീീകരിിച്ചാാണു്് വിിവേ�കത്തേ�യുംം വൈൈരാാഗ്യയത്തേ�യുംം സ്തുതിിയാാല്‍‍‍ആത്മസത്ത നേ�ടുന്നതു്്.
1. ഋഗ്വേ�േദംം 7.16.5 ല്‍, 'യാാസിി' എന്ന പദത്തിിനു്് പകരംം 'വേ�ഷിി' എന്ന പാാഠഭേേദത്തോ�ോടെെ ഈ മന്ത്രംം ദൃശ്യയമാാണു്്.
2. പ്രചേ�താഃഃ�
പ്രചേ�താഃഃ� സംംപ്രവൃദ്ധജ്ഞാാനഃഃ എന്നു്് വിിവരണകാാരന്‍ മാാധവനുംം, പ്രകൃഷ്ടചേ�താഃഃ� എന്നു്് ഭരതസ്വാാ�മിിയുംം പ്രകൃഷ്ടമതിി എന്നു്്
സാായണാാചാാര്യയനുംം, പ്രകര്‍ഷേ�ണ പ്രജ്ഞാാപകഃഃ എന്നു്് മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദനുംം (ഋഗ്വേ�േദഭാാഷ്യയത്തിില്‍) പ്രയോ�ോഗിിച്ചിിരിിക്കുന്നു.
3. 'പോ�ോതാാ പോ�ോതൃകര്്മകാാരീീ ശോ�ോധയിിതാാ വാാ' എന്നു്് വിിവരണകാാരണന്‍ മാാധവന്‍.
ശരംംപോ�ോലെ� ഗമിിക്കുന്ന മൂത്രംം ശരീീരത്തെ� സംംരക്ഷിിക്കുന്നപോ�ോലെ� ഭൂമിിയിില്‍നിിന്നു്് പ്രവഹിിക്കുന്ന ജലംം ഭൂമിിക്കു്് സംംരക്ഷണമാാകട്ടെെ.. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.3)
आर्षषनाादम् |् 5 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
5
വ്യാാ�ഖ്യാാ�നംം:- സര്‍വവ്യാാ�പിിയുംം സര്‍വാാന്തര്യാ�ാമിിയുംം സര്‍
വജ്ഞനുമാായ ജഗദീീശ്വവരനു്് ബാാഹ്യാാ�ന്തര ഭേ�ദമിില്ല.
ഇക്കാാണാായതെ�ല്ലാം�ം, ഇനിി ഇക്കാാണാായതിിന്റെ� അദൃ
ശ്യയമാായവയെ�ല്ലാം�ം ആ സര്‍വവ്യാാ�പിിയാാല്‍ ‍‍ഒാാതപ്രോ�ോ
തമാായിിരിിക്കുന്നു. ഈശ്വവരന്‍ സൂക്ഷ്മാാതിിസൂക്ഷ്മമാായതിി
നാാല്‍ സ്ഥൂലമാായതെ�ല്ലാം�ം ഈശ്വവരനിിലാാണു്് വസിിക്കു
ന്നതു്്. സൂക്ഷ്മസ്ഥൂലഭേ�ദത്തിിന്റെ� പരിിധിിയിില്‍ വരുന്ന
അനാാദിി പദാാര്‍ഥങ്ങളെെ ത്രയീീവിിദ്യയയാാലാാണു്് ജിിജ്ഞാാ
സു അറിിയുന്നതു്്. ഈശ്വവരന്‍-ജീീവാാത്മാാവു്്-പ്രകൃതിി എ
ന്നീീ അനാാദിിതത്ത്വവങ്ങളെ� സംംബന്ധിിച്ചതാാണു്് ത്രയീീ
വിിദ്യയ. ഈ മൂന്നു്് അനാാദിിതത്ത്വവങ്ങളിില്‍ കേ�വലംം
അദ്വൈൈ�തരൂപിിയാായ ജഗദീീശ്വവരന്‍ മാാത്രമാാണു്് ബാാ
ഹ്യാാ�ന്തരഭേ�ദരഹിിതനാായതു്്. അതിിനാാലത്രേ� ഈശ്വവ
രനെ� സച്ചിിദാാനന്ദസ്വവരൂപിിയെ�ന്നു്് സ്തുതിിക്കുന്നതു്്. സ
ത്താായുംം ചിിത്താായുംം ആനന്ദമാായുംം ത്രയീീവിിദ്യയയുടെെ പരിി
പൂര്‍‍‍ണതയെ� പ്രകാാശിിപ്പിിക്കുന്ന കേ�വലസത്ത ഈശ്വവ
രന്‍ മാാത്രമാാണു്്. ജീീവാാത്മസ്വവരൂപംം സത്താായുംം ചിി
ത്താായുംം നിിലകൊ�ാള്ളുന്നു. എന്നാാല്‍ ജീീവാാത്മാാവിില്‍
ആനന്ദഭാാവംം ബഹിഃഃ�സ്ഥിിതമാാണു്്. അതു്് ഈശ്വവരനു
മാായുള്ള യോ�ോഗസിിദ്ധിിയാാല്‍ ജനിിക്കുന്നതുംം പ്രകൃതിിയു
ടെെ ബന്ധനത്താാല്‍ നഷ്ടമാാകുന്നതുമാാണു്്. പ്രകൃതിി
സ്വവരൂപത്തിിലാാകട്ടെെ കേ�വലംം സത്ത മാാത്രമേ�യുള്ളൂ.
ചിിത്താാവസ്ഥയോ�ോ ആനന്ദാാവസ്ഥയോ�ോ പ്രകൃതിിസ
ത്തയിില്‍ തൊ�ാട്ടുതീീണ്ടിിയിിട്ടിില്ല. ഈവിിധംം ഈശ്വവരന്‍
മാാത്രമാാണു്് സര്‍വവ്യാാ�പിിയാായുംം സര്‍വാാന്തര്യാ�ാമിിയുംം
സര്‍വജ്ഞനുമാായിി വര്‍ത്തിിക്കുന്നതു്്. ജീീവാാത്മാാവുംം
പ്രകൃതിിയുംം ബാാഹ്യാാ�ന്തരഭേ�ദമുള്ളതാാണു്്. കേ�വലാാ
ത്മഹൃദയംം, ശരീീരവാാസീീ ആത്മാാവു്് എന്നീീ പ്രയോ�ോഗ
ങ്ങള്‍ ജീീവാാത്മാാവിിന്റെ� ബാാഹ്യാാ�ന്തരസ്ഥിിതിികളെെ കുറിി
ക്കുന്നതുംം സൂക്ഷ്മ-സ്ഥൂലശരീീരംം, ഇന്ദ്രിിയംം, ഇന്ദ്രിിയഗോ�ോള
കംം, മനസ്സു്്, ചിിത്തംം, ബുദ്ധിി, അഹങ്കാാരാാദിികള്‍ എന്നിി
വയാാല്‍ പ്രകൃതിിയുടെെ പ്രത്യേ�േക സത്താാഭാാവങ്ങള്‍ ‍‍വ്യയ
ക്തമാാകുന്നു.
ഈ വ്യയക്തതയിില്‍ നിിന്നു്് വേ�ണംം യജ്ഞംം-യ
ജ്ഞപതീീ, ഗൃഹംം-ഗൃഹപതിിയെ�ന്ന ചിിന്തയിിലേ�ക്കു്് നാംം�
എത്തേ�ണ്ടതു്്. യജ്ഞംം എന്നാാല്‍ ദേേവപൂജാാ, സംംഗതീീ
കരണംം, ദാാനംം, എന്നിിവയുടെെ സംംയോ�ോഗത്താാല്‍ സാാ
ധിിക്കുന്നതാാണു്്. ഈശ്വവരന്റെ� ദൃശ്യയയജ്ഞംം സൃഷ്ടിിയുംം,
അദൃശ്യയയജ്ഞംം പ്രപഞ്ചസഞ്ചാാലനവുമാാണു്്. "ഇദംം ന
മമ" എന്ന ചിിന്ത സൃഷ്ടിിയിില്‍ ആദ്യം�ം പ്രകടമാാവുന്നതു്്
ഈശ്വവരീീയ യജ്ഞത്തിിലാാണു്്. ഇതു്് എന്റേ�തല്ല എന്നുംം,
ഇതൊ�ാന്നുംം എനിിക്കു്് വേ�ണ്ടിിയുള്ളതല്ല എന്നുംം ഈ
സൃഷ്ടിിയജ്ഞത്തിിന്റെ� പൂര്‍വകാാലത്തിിലേ� പുരോ�ോഹിിത
നാായിി വര്‍ത്തിിച്ച അഗ്നിിസ്വവരൂപന്‍ പ്രഖ്യാാ�പിിച്ചിിരിി
ക്കുന്നു. പിിന്നെ�യാാര്‍ക്കാാണു്് ഈ സൃഷ്ടിിയുടെെ അഥവാാ
യജ്ഞത്തിിന്റെ� ആവശ്യംം�. അതു്് വ്യയക്തമാാക്കുന്നു, ഗൃഹ
ത്തിിനുംം ഗൃഹപതിിയ്ക്കുമാാണു്് യജ്ഞങ്ങളുടെെ ആവശ്യംം�.
वि॒�॒ द्माा श॒॒ रस्य॑॑ पि॒�॒तरं॑॑� च॒॒ न्द्रंं श॒॒ तवृ॑॑�ष्ण्यम्।्
6 583|6 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
വാാസയോ�ോഗ്യയമാായിിടമാാണു്് ഗൃഹംം, അവ്വിിധംം വാാസ
യോ�ോഗ്യയമാായ ഇടമുള്ള ഗൃഹത്തിില്‍ തീീര്‍ച്ചയാായുംം ഒരു
ഗൃഹപതിിയുംം അനിിവാാര്യയമണു്്. അതേ� ശരീീരവാാസിിക
ളുടെെ ഗൃഹമാാണു്് ഈ പ്രപഞ്ചംം, ഈ പ്രപഞ്ചത്തിിന്റെ�
പതിികളാായവര്‍ക്കു്് വേ�ണ്ടിിയാാണത്രേ� ഈ സൃഷ്ടിിയുംം
സൃഷ്ടിിയജ്ഞങ്ങളുമെെല്ലാം�ം.
പ്രകൃതിിയ്ക്ക്് ഇച്ഛാാ രാാഗ ദ്വേ�േഷ പ്രയത്ന സുഖ ദുഃഃഖ
പുണ്യാാ�പുണ്യയവിിഷയങ്ങളൊ�ാന്നുംം ബാാധകമല്ല. അവയെ�
ല്ലാം�ം ബാാധകമാായ ഒരേ�യൊ�ാരു ശക്തിി ചേ�തനസ്വവരൂ
പിികളാായ ജീീവാാത്മക്കളാാണു്്. പവിിത്രമാായതുംം അപ
വിിത്രമാായതുംം എന്ന ഭേേദവുംം ജീീവാാത്മാാവിിന്റെ� അറിിവിി
ലാാണു്് നിിലകൊ�ാളളുന്നതു്്. അറിിവു്് നിിലകൊ�ാളളുന്നതു്്
ജീീവാാത്മാാവിിന്റെ� ആന്തരിികഹൃദയത്തിിലുംം. ആ അറിി
വിിനു്് നിിദാാനമാായതെ�ല്ലാംം� ഒന്നൊ�ാഴിികെ� മറ്റെെല്ലാംം�
ബഹിിര്‍സ്ഥിിതമാാണു്്. ആ ഒന്നാാകട്ടെെ ജ്ഞാാനസ്വവരൂ
പിിയാായ ജഗദീീശ്വവരനാാണു്്. അവന്‍ സ്വവയംം ബാാഹ്യാാ�
ന്തരഭേേദമിില്ലാാതെ� എന്നാാല്‍ ജീീവാാത്മാാവിിന്റേ�യുംം പ്രകൃ
തിിയുടേേയുംം ബാാഹ്യാാ�ന്തരങ്ങളിില്‍ വ്യാാ�പിിച്ചുവര്‍ത്തിിക്കു
ന്നു. അവ്വിിധംം ഈ പ്രപഞ്ചംം അഥവാാ ശരീീരംം, ആത്മാാവു്്
അഥവാാ അന്തഃഃകരണംം സ്ഥിിതിിചെ�യ്യുംം ആത്മഹൃദയംം
ഇവയുടെെയെ�ല്ലാംം� പവിിത്രതയ്ക്കു്് നിിദാാനംം ഈശ്വവരനാാ
ണു്്. ചോ�ോദ്യം�ം വീീണ്ടുമുയരുന്നു, സര്‍വ്യാാ�പകനാായ ജഗദീീ
ശ്വവരന്‍ ഇവിിയിിലെ�ല്ലാംം� സദാാ വ്യാാ�പിിച്ചുവര്‍ത്തിിക്കുന്നു
ണ്ടല്ലോ�ോ? എങ്കിില്‍പിിന്നെ� പരമപവിിത്രതയ്ക്കു്് ആത്മഹൃ
ദയംം എന്തിിനു്് വീീണ്ടുംം വീീണ്ടുംം സ്തുതിിയെ� പ്രാാപിിക്കണംം.
ശരിിയാാണു്്, പക്ഷെ� ജ്ഞാാനംം അഭിിവ്യയക്തമാാകേ�ണ്ടതു്്
സര്‍വവ്യാാ�പിിയാായ ഈശ്വവരനിിലല്ലല്ലോ�ോ, ശരീീരവാാസിി
യാായ ജീീവാാത്മാാവിിലല്ലേ�. ഇനിി മനനംം ചെ�യ്യൂ മന്ത്രംം
''ഹേ�! പ്രബുദ്ധചേ�തനസ്വവരൂപീീ, ഞങ്ങളുടെെ ബാാ
ഹ്യയദൃശ്യയപ്രപഞ്ചവിിശുദ്ധിിയുംം, ആന്തരിികാാദൃശ്യയ പ്രപഞ്ച
വിിശുദ്ധിിയുംം വിിശ്വവഹൃദയത്തിിലുംം ഞങ്ങളുടെെ ചിിത്തത്തിി
ലുംം പ്രതിിഷ്ഠിിക്കുന്ന ഗൃഹപതിിയാാണു്് അങ്ങു്്. ഹിംം�സാാദിി
ദോ�ോഷരഹിിത കര്‍മയജ്ഞത്തെ� ചെ�യ്യുന്ന ഞങ്ങളുടെെ
ശരീീരംം; ബാാഹ്യയപ്രപഞ്ചഗൃഹവുംം, ക്രിിയാാകാാരണമാായ
ബുദ്ധിിയാാല്‍ പവിിത്രജ്ഞാാനയജ്ഞത്തെ� ചെ�യ്യുന്ന ഞ
ങ്ങളുടെെ ചിിത്തംം; ആന്തരിികപ്രപഞ്ചഗൃഹവുമാാണു്്. ഈ
ഗൃഹങ്ങളിിലെ�ല്ലാം�ം വ്യാാ�പിിച്ചു്് വര്‍ത്തിിക്കുന്ന ഗൃഹപതിി
പ്രബുദ്ധ പ്രചേ�തസ്സാായ അങ്ങാാണു്്. സര്‍വവ്യാാ�പിിയാായ
ജഗദീീശ്വവരന്‍ ബാാഹ്യാാ�ന്തരഭേ�ദരഹിിതനാായിി ചേ�തന
സ്വവരൂപിികളാായ ജീീവാാത്മാാക്കളുടെെ ആത്മാാന്തരംംഗത്തിി
ലുംം, ജീീവാാത്മാാക്കള്‍ വസിിക്കുന്ന ശരീീരത്തിിലുംം ഒരുമിിച്ചു്്
വ്യാാ�പിിച്ചുവര്‍ത്തിിക്കുന്നു. ശരീീരംം പ്രകൃതിിയുടെെ പരിിശുദ്ധ
വുംം സൂക്ഷ്മവുമാായ തത്ത്വവസങ്കലനത്താാല്‍ സൃഷ്ടിിക്ക
പ്പെ�ട്ടതാാണു്്. ആ ശരീീരത്തിിന്റെ� തന്നെ� അതിിസൂക്ഷ്മ
ഭാാഗമാായ ചിിത്തത്തെ� പവിിത്രീീകരിിച്ചാാണു്് വിിവേ�ക
ത്തേ�യുംം വൈൈരാാഗ്യയത്തേ�യുംം സ്തുതിിയാാല്‍‍‍ആത്മസത്ത
നേ�ടുന്നതു്്.
വിിദ്്മാാ ശരസ്യയ പിിതരംം ചന്ദ്രംം ശതവൃഷ്ണ്യയമ്്.
 പത്രാാധിിപക്കുറിിപ്പ്്

ബ്രാഹ്മണോ�ോഽസ്യയ മുഖമാാസീീദ്് ബാാഹൂ

വിിവക്ഷതഽഇവ തേ� മുഖംം ബ്രഹ്മന്മാാ ത്വംം� വദോ�ോ ബഹു

നിിത്യേ�േതിിഹാാസവുംം അനിിത്യേ�േതിിഹാാസവുംം
വേ�ദമന്ത്രങ്ങളുടെെ വൈൈവിിധ്യയമാാര്‍ന്ന വ്യാാ�ഖ്യാാ�നരീീതിി ഈ സദ്്ഗതിി നേ�ടാാനാായിിട്ടുള്ളൂ. മറ്റെെല്ലാാ ഗ്രന്ഥരാാ
കളിില്‍ നിിന്നുംം രൂപപ്പെ�ട്ടുവരുന്ന ഒന്നാാണു്് ഇതിിഹാാസ ശിികളുംം കാാലത്തിിനൊ�ാത്തു്് അതിിന്റെ� എണ്ണത്തെ� വര്‍ധിി
കാാവ്യയരചന. നിിത്യേ�േതിിഹാാസംം വേ�ദാാന്തര്‍ഗതവുംം അനിി പ്പിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്. എന്നാാല്‍ ഇതിിഹാാസങ്ങള്‍ ഗ്രന്ഥത്തിിന്റെ�
ത്യേ�േതിിഹാാസംം ഭാാഷ്യാാ�ന്തര്‍ഗതവുമാാണു്്. അതിിനാാല്‍ പുറത്തു്് എണ്ണംം കൊ�ാണ്ടു്് വര്‍ധിിച്ചിില്ലെ�ങ്കിിലുംം, ഗ്രന്ഥാാന്ത
ത്തന്നെ� നിിത്യയമാായതിിനു്് അനിിത്യയമാായതിില്‍ നിിന്നുംം രംംഗത്തിില്‍ വല്ലാാതെ� കൊ�ാഴുത്തു്് തടിിച്ചു പോ�ോയിി. വ്യാാ�സ
ഒന്നുമേ� സ്വീീ�കരിിക്കേ�ണ്ടതിില്ല എന്ന സ്വവഭാാവത്താാല്‍ വേ� ന്റെ� ജയത്തിിലെ� ശ്ലോ�ോകംം പതിിനാായിിരത്തിില്‍ നിിന്നുംം
ദത്തിില്‍ നിിന്നുംം ഇതിിഹാാസങ്ങളിിലേ�ക്കു്് എന്തുംം എങ്ങ ഒരു ലക്ഷത്തിിലധിികമാായെ�ങ്കിില്‍, വാാല്മീീകിിയുടെെ ഇരുപ
നെ�യുംം കടന്നു്് വരാം�ം എന്നു്് ചിിന്തിിക്കുന്നതോ�ോടൊ�ാപ്പംം ത്തിിനാാലാായിിരംം ശ്ലോ�ോകങ്ങള്‍ എന്ന കണക്കിില്‍ ഒരു
ഇതിിഹാാസത്തിില്‍ നിിന്നു്് വേ�ദത്തിിലേ�ക്കു്് എന്തെ�ങ്കിിലുംം ആറാായിിരമെെങ്കിിലുംം തട്ടിിക്കഴിിക്കേ�ണ്ടിിവരുംം എന്ന നിില
കടന്നു്് കയറുംം എന്നു്് ചിിന്തിിക്കാാനേ� സാാധിിക്കിില്ല. ഇതിി യിിലാാണു്് ഗവേ�ഷകര്‍. ഒപ്പംം പൂര്‍ണമാായുംം ഉത്തരകാാ
ഹാാസങ്ങളിില്‍ ഇന്നു്് നാംം� കാാണുന്ന എല്ലാാ കഥാാപാാത്ര ണ്ഡത്തെ� അവര്‍ നിിര്‍ദാാക്ഷിിണ്യംം� ഛേ�ദിിച്ചുംം കളയുന്നു.
ങ്ങളുടെെ നാാമങ്ങളുംം അതേ�രൂപത്തിില്‍ വൈൈദിികസാാഹിി ഇവയെ�ല്ലാം�ം നിിത്യേ�േതിിഹാാസത്തിിന്റെ� പ്രസക്തിി വര്‍ധിി
ത്യയത്തിില്‍ കാാണാാന്‍ കഴിിയുംം. സമാാന്യയജനങ്ങളുടെെ ഇട പ്പിിക്കുന്നതാാണു്്. കാാരണംം നിിത്യയമാായതിില്‍ വര്‍ധനവോ�ോ
യിില്‍ പ്രചാാരമുള്ള ഇതിിഹാാസങ്ങളിിലെ� വീീരനാായകരു ശോ�ോഷണമോ�ോ സംംഭവിിക്കുന്നിില്ല. ഈശ്വവരീീയ ജ്ഞാാന
ടെെയുംം, നാായിികമാാരുടേ�യുംം, ഉപനാായകരുടേ�യുംം ഉപനാാ ത്തിിന്റെ� പ്രത്യേ�േകത അതുത്രിികാാലത്തിിലുംം ഒരുപോ�ോലെ�
യിികമാാരുടേേയുംം, പ്രതിിനാായകന്മാാരുടേേയുംം പ്രതിിനാായിി നിിലനിില്ക്കുന്നു എന്നതാാണു്്. അവ്വിിധംം ത്രിികാാലത്തിില്‍ ഒരു
കമാാരുടേേയുംം പേ�രുകള്‍ അതേ�വിിധത്തിില്‍‍‍ത്തന്നെ� പോ�ോലെ� നിിലനിില്കാാത്തതാായിി ഇവിിടെെ പലതുണ്ടു്്. അവ
വേ�ദമന്ത്രങ്ങളിിലുംം മറ്റുംം കാാണുമ്പോ�ോള്‍ സാാധരണജനംം യെ� നാംം� അനിിത്യയമെെന്നാാണു്് വിിളിിക്കുന്നതു്്. നിിത്യയമാായ
ഇതിിഹാാസങ്ങളിില്‍ പറയുന്നതെ�ല്ലാംം� വേ�ദങ്ങളിിലുംം ഇതിിഹാാസത്തിില്‍ സംംഭവിിക്കാാത്തതു്്, അനിിത്യേ�േതിിഹാാ
പറയുന്നു എന്നു ധരിിച്ചു പോ�ോകുന്നതിില്‍ എന്തുപറയാാന്‍ സത്തിില്‍ സംംഭവ്യയമാാണു്്. അതുപോ�ോലെ� അനിിത്യേ�േതിി
കഴിിയുംം. പലകാാരണങ്ങളാാല്‍ പണ്ഡിിതന്മാാരിിലേ�ക്കുംം ഹാാസത്തിില്‍ സംംഭവിിക്കുന്നതു്് നിിത്യേ�േതിിഹാാസത്തിിലുംം
ബ്രാാഹ്മണരിിലേ�ക്കുംം മാാത്രംം ഒതുങ്ങിിപ്പോ�ോയ വൈൈദിിക സംംഭവിിക്കിില്ല. ഈ ദ്വവന്ദഭാാവമാാണു്് യുക്തിിയുടെെ ഭാാഷ
സാാഹിിത്യയത്തിിലെ� പ്രതിിപാാദ്യയവിിഷയത്തെ� സാാധാാര യിില്‍ നിിന്നുംം കാാവ്യയഭാാവനയിിലേ�ക്കു്് ഇതിിഹാാസത്തെ�
ണജനംം എങ്ങനെ� അറിിയാാനാാണു്്. അറിിയാാനേ� കഴിി നയിിക്കുന്നതു്്. നിിത്യയഇതിിഹാാസത്തിിലുംം ഈ കാാവ്യയഭാാ
യിില്ലെ�ന്നു്് മാാത്രമല്ല വേ�ദത്തിിന്റെ� സത്ത്് ഊറ്റിിയെ�ടുത്തു്് ഷയെ� നമുക്കു്് ദര്‍ശിിക്കാാനാാകുംം. സൂര്യയനിില്‍ വസിിക്കുന്ന
സാാധാാരണജനങ്ങള്‍ക്കു്് മനസ്സിിലാാകുംം വിിധംം ലളിിതമാാ മനുഷ്യയന്‍ ദേേവനാാണു്് എന്ന പ്രതിിപാാദ്യം�ം യുക്തിിയുടെെ
യിി ഇവിിടെെ അവതരിിപ്പിിക്കപ്പെ�ട്ടിിരിിക്കുന്നു എന്നു്് അവിി ഭാാഷയ്ക്കുവഴങ്ങുതല്ലെ�ങ്കിിലുംം അതു കവിിയുടെെ വാാക്കാായിി
ടവിിടങ്ങളിില്‍ പറഞ്ഞു്് പറഞ്ഞ്് ഉറപ്പിിച്ചാാണു്് ഈ ഇതിി ത്തീീരുമ്പോ�ോള്‍‍‍യുക്തിിയുടെെ അളവിിലുള്ള സൗൗന്ദര്യയത്തേ�
ഹാാസപുരാാണകഥാാകഥന സമ്പ്രദാായംം മുന്നേ�റുന്നതു്്. ക്കാാളേ�റെെ ഭംംഗിിയുംം സൗൗന്ദര്യയവുംം ഗണിിതനിിഷേ�ധവുംം
അതിിനാാല്‍ത്തന്നെ� തങ്ങള്‍ക്കു്് അപ്രാാപ്യയമാായ വേ�ദ കൊ�ാണ്ടു്് മനുഷ്യയമേ�ധയെ� അതു്് അദ്്ഭുതപ്പെ�ടുത്തുംം.
ങ്ങള്‍ക്കു്് തത്തുല്യയമോ�ാ അതിിലധിികമോ�ോ മഹത്താായ വാാല്മീീകിിയുംം വ്യാാ�സനുംം ഋഷിിമാാരുംം കവിികളുംം മേേധാാവിി
നിിലയുംം വിിലയുമുള്ള സ്ഥാാനംം തന്നെ�യാാണു്് സാാധാാര കളാായ മനീീഷിികളുംം ആയിി നമ്മുടെെ മുന്നിില്‍ അനാാദിികാാ
ണജനങ്ങള്‍ ഇതിിഹാാസത്തിിനു്് നല്കിിപ്പോ�ോരുന്നതു്്. ഭാാര ലമാായിി നിിലനിില്ക്കുന്നതിിന്റെ� കാാരണംം അതാാണു്്. അനിി
തീീയരുടെെ ഇടയിില്‍ പ്രചാാരത്തിിലുള്ള ഇതിിഹാാസങ്ങ ത്യേ�േതിിഹാാസത്തിിന്റെ� വൃദ്ധിിയിില്‍ ആകുലപ്പെ�ടേേണ്ടതാാ
ളുടെെ എണ്ണത്തിില്‍ ഒരു വര്‍ധനവുംം സംംഭവിിച്ചിിട്ടിില്ല. യൊ�ാന്നുമിില്ല കാാരണംം നിിത്യയതയുടെെ സ്ഥിിരതയാാല്‍ നമു
കേ�വലംം വേ�ദങ്ങള്‍ക്കുംം ഇതിിഹാാസങ്ങള്‍ക്കുംം മാാത്രമേ� ക്കവയെ� വിിമലീീകരിിക്കാംം�.
ശരാായുധങ്ങളുടെെ പ്രയോ�ോഗത്തെ� അറിിയുന്ന പാാലകനുംം രക്ഷകനുമാായ ചന്ദ്രന്റെ� ആഹ്ലാാദവഴിി അനേ�കമെെന്നു്് അറിിയുക. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.4)
आर्षषनाादम् |् 7 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
7
 ചരിിത്രപക്ഷസമീീക്ഷ
കണ്ണുള്ളവര്‍ കാാണട്ടെെ... കാാതുള്ളവര്‍ കേ�ള്‍ക്കട്ടെെ... ബുദ്ധിിയുള്ളവര്‍ ചിിന്തിിക്കട്ടെെ...
വേ�ദപ്രകാാശ്്

അവര്‍ നേ�ടിിയതുംം നമുക്കു്് നഷ്ടമാായതുംം

ലോ�ോകാായത തത്ത്വവങ്ങള്‍ (തുടര്‍ച്ച) 85. ലോ�ോകസിിദ്ധഃഃ രാാജാാ പരമേ�ശ്വവരഃഃ
ഈശ്വവരന്‍ ലോ�ോകര്‍ക്കു്് ബഹുമാാന്യയനാായ രാാജാാവുതന്നെ�യാാണു്് പര
മേ�ശ്വവരന്‍. മറ്റൊ�ൊരു ഈശ്വവരന്‍ ഇല്ലതന്നെ�.
75. ഈശ്വവരാാസിിദ്ധേഃ�ഃ.
പ്രത്യയക്ഷപ്രമാാണത്താാല്‍ ഈശ്വവരസിിദ്ധിിയുണ്ടാാവുന്നിില്ല. പരലോ�ോകനിിരാാസംം
76. പ്രമാാണാാഭാാവാാത്് ന തത്സിിദ്ധിഃഃ� 86. നാാസ്തിി പരലോ�ോകഃഃ.
ഈശ്വവരനെ� പ്രപഞ്ചത്തിിന്റെ� ഉപാാദാാനകാാരണമോ�ോ നിിമിി ഇക്കാാണുന്ന ലോ�ോകത്തിിനുപരിി മറ്റൊ�ൊരുപരലോ�ോകമിില്ല.
ത്തകാാരണമോ�ോ ആയിി കരുതാാന്‍ തെ�ളിിവിില്ല. അതിിനാാല്‍ 87. കോ�ോഹിി തദ്് വേ�ദ യദ്യയമസ്മിിന്്
ഈശ്വവരനിില്ല.
ലോ�ോകേ� അസ്തിി വാാ നവാാ.
77. ന ഈശ്വവരാാധിിഷ്ഠിിതേ� ഫലനിിഷ്പത്തിഃഃ� പരലോ�ോകമുണ്ടെ�ന്നു്് ആര്‍ക്കാാണു്് തെ�ളിിയിിക്കാാനാാകുക.
കര്്മണാാ തത്് സിിദ്ധേഃ�ഃ.
88. ദൃഷ്ട വിിരോ�ോധാാത്് ച.
ഈശ്വവരന്റെ� പേ�രുപറഞ്ഞാാല്‍ ഫലംം ലഭിിക്കിില്ല. കര്‍മംം
ചെ�യ്താാലേ� ഫലംം ലഭിിക്കൂ. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് ഈശ്വവരന്‍ ഇല്ല. ഇന്ദ്രിിയജന്യയ ജ്ഞാാനവിിരോ�ോധംം കൊ�ൊണ്ടുംം പരലോ�ോകമിില്ല.
78. ശോ�ോണിിതശുക്ലസംംഭവഃഃ പുരുഷഃഃ 89. പരലോ�ോകിിനഃഃ അഭാാവാാത്് പലോ�ോകാാഭാാവഃഃ.
മാാതാാ-പിിതൃനിിമിിത്തകഃഃ പരലോ�ോകത്തു ജീീവിിക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ടെ�ന്നതിിനു തെ�ളിിവിില്ലാാ
മാാതാാപിിതാാക്കള്‍ വഴിി രക്ത-ശുക്ലസംംഭവനാാണു്് പുരുഷന്‍. ത്തതിിനാാലുംം പരലോ�ോകമിില്ല.
79. നാാസ്തിി സര്്‌വജ്ഞഃഃ പ്രത്യയക്ഷാാദിി 90. ജാാതിിസ്മരണംം അസിിദ്ധംം ഏക ഗ്രാാമ താാനാം�ം
ഗോ�ോചരാാതിിക്രാാന്തത്വാാ�ത്്. സര്്‌വേ�ഷാംം� സ്മരണാാത്് ഇതിി.
പ്രത്യയക്ഷാാദിി പ്രമാാണഗോ�ോചരനല്ലാാത്ത സര്‍വജ്ഞനാായ ഒരു ഗ്രാാമത്തിില്‍ നിിന്നു വന്ന വ്യയക്തിി ഗ്രാാമവാാസിികളെെ
ഈശ്വവരന്‍ ഇല്ല. സ്മരിിക്കുന്നതുപോ�ോലെ� പൂര്‍വജന്മസ്മരണ ആര്‍ക്കുംം ഇല്ല
80. ശശശൃങ്്ഗവത്്. തന്നെ�. അതിിനാാല്‍ മറ്റൊ�ൊരു ജന്മവുംം ലോ�ോകവുംം ഇല്ല.
ഈശ്വവരന്‍ മുയലിിന്റെ� കൊ�ൊമ്പുകണക്കെ� വര്‍ത്തിിക്കുന്നു ആത്മാാവു്്
(മുയലിിനു കൊ�ൊമ്പിില്ലൊ�ൊത്തതുപോ�ോലെ� ഈശ്വവരനുമിില്ല) 91. ശരീീരംം ആത്മാാ.
81. മുക്ത ബദ്ധയോ�ോരന്യയതരാാഭാാവാാത്് ന തത്് സിിദ്ധിഃഃ�. ശരീീരംം ആത്മാാവു്്.
ഈശ്വവരന്‍ ഉണ്ടെ�ങ്കിില്‍ ബദ്ധനോ�ോ മുക്തനോ�ോ ആകണംം. 92. ചൈൈതന്യയ വിിശിിഷ്ടഃഃ കാായഃഃ പുരുഷഃഃ.
മുക്തനു ലോ�ോകസൃഷ്ടിി നടത്തിിയിിട്ടു്് ആവശ്യയമിില്ല. ബദ്ധനു ചൈൈതന്യയമുള്ള ശരീീരമാാണു്് പുരുഷന്‍.
ലോ�ോകസൃഷ്ടിിക്കുള്ള കഴിിവിില്ല. ഇതുരണ്ടുമല്ലാാത്ത ഈശ്വവ
രന്‍ ഇല്ലതന്നെ�. 93. മമ ശരീീരമിിതിി വ്യയവഹാാരഃഃ രാാഹോഃ�ഃ�
82. സോ�ോപകാാരാാധിിഷ്ഠാാനാംം� ലോ�ോകവത്്. ശിില ഇത്യാാ�ദിിവദ്് ഔപചാാരിികഃഃ.
എന്റെ� ശരീീരംം എന്നതു്് രാാഹുവിിന്റെ� ശിിരസ്സു്് എന്നതു
സ്വവന്തംം പ്രയോ�ോജനത്തിിനാാണു്് ഈശ്വവരന്‍ ലോ�ോകംം സൃഷ്ടിി പോ�ോലെ�യുള്ള ഔപചാാരിികമാായ പ്രയോ�ോഗമാാണു്് (രാാഹു
ക്കുന്നതെ�ങ്കിില്‍ ഈശ്വവരന്‍ മറ്റുള്ള ജീീവിികള്‍ക്കു്് സമാാന ശിിരസ്സു്് മാാത്രമുള്ളവനാാണെ�ങ്കിിലുംം രാാഹുവിിന്റെ� ശിിരസ്സു്്
മാായിിത്തീീരുംം. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് ഈശ്വവരന്‍ ഇല്ല. എന്നുപറയുന്നതുപോ�ോലെ�യാാണു്് എന്റെ� ശരീീരംം എന്ന
83. ലൗൗകിികേ�ശ്വവരവദ്് ഇതരഥാാ. പ്രയോ�ോഗംം)
അല്ലെ�ങ്കിില്‍ ഈശ്വവരന്‍ രാാജാാവിിനെ�പ്പോ�ോലെ�യെ�ന്നു്് വരുംം. 94. ഏതാാവാാനേ�വ പുരുഷഃഃ യാാവത്് ഇന്ദ്രിിയ ഗോ�ോചരഃഃ.
84. ആത്മവാാന്് രാാജാാ. പുരുഷനെ� ഏതുവിിധംം കണ്ടറിിയുന്നുവോ�ോ അതുപോ�ോലെ�ത
രാാജാാവുതന്നെ�യാാണു്് യഥാാര്‍ഥ ഈശ്വവരന്‍. ന്നെ�യാാണു്് അവന്റെ� യഥാാര്‍ഥരൂപംം.
तेेना॑॑� तेे त॒॒ न्वे॑३॑� शंं क॑॑रंं पृृथि॒�॒व्यांं� ते॑॑� नि॒�॒ षेच॑
े ॑नंं ब॒॒ हि�ष्टे॑॑� अस्तु॒॒� बाालि�ति॑�॑॥ തേ�നാാ തേ� തന്വേ�േ൩ ശംം കരംം പൃഥിിവ്യാം�ം� തേ� നിിഷേ�ചനംം ബഹിിഷ്ടേ� അസ്്തു ബാാലിിതിി..

8 583|8 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
95. ഇഹലോ�ോക - പരലോ�ോക - ശരീീരയോഃ�ഃ� മനുഷ്യയന്റെ� ബുദ്ധിി വിിപരീീതമാായേ� പോ�ോകൂ.
ഭിിന്നത്വാാ�ത്് തദ്്ഗതയോഃ�ഃ� അപിി ചിിത്തയോഃ�ഃ� യജ്ഞങ്ങളിിലെ� ഹീീനമാായ ആചാാരങ്ങളാാണു്്
ന ഏക സന്താാനഃഃ. ചാാര്‍വാാകന്മാാര്‍ക്കു്് വളരാാന്‍ വലിിയ സഹാായംം
(പരലോ�ോകംം ഉണ്ടാായിിരുന്നുവെ�ങ്കിില്‍) ഇഹപരലോ�ോകങ്ങ ചെ�യ്തതു്്. വാാമമാാര്‍ഗിികളാായ വ്യാാ�ഖ്യാാ�താാക്കളാാണു്്
ളുംം രണ്ടിിടത്തേ�യുംം ശരീീരമനസ്സുകളുംം ഭിിന്നമാായിിരിിക്കണംം.
അപ്പോ�ോള്‍ ഇഹലോ�ോകത്തിിലെ� ശരീീരമനസ്സുകള്‍ക്കു്് പര യജ്ഞത്തിില്‍ ഹിംം�സയേ�യുംം, മാം�ംസഭക്ഷണത്തെ�
ലോ�ോകത്തു്് പ്രവേ�ശനമോ�ോ വാാസമോ�ോ ഉണ്ടാാവാാന്‍ പാാടിില്ല. യുംം മറ്റുംം പ്രചരിിപ്പിിച്ചതു്്. സത്യയത്തിില്‍ അതിിനാാല്‍
മോ�ോക്ഷംം മാാത്രമാാണല്ലോ�ോ അവരെെ രാാക്ഷസരെെന്നു്് വിിദ്വാ�ാന്മാാര്‍
96. ദേേഹോ�ോച്ഛേ�ദഃഃ മോ�ോക്ഷഃഃ. വിിളിിച്ചതു്്. വേ�ദങ്ങളിിലെ�ങ്ങുംം മാം�ംസഭക്ഷണംം വിിധിി
ദേേഹനാാശംം തന്നെ�യാാണു്് മോ�ോക്ഷംം. ച്ചിിട്ടിില്ല. മറിിച്ചു്് നിിഷേ�ധിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്താാനുംം. അതിിനാാല്‍
97. സേ�വകാഃഃ� ന മുക്താഃഃ� പരതന്ത്രത്വാാ�ത്് ഇത്തരംം മിിഥ്യാാ�രോ�ോപണങ്ങളുടെെ പാാപംം വേ�ദങ്ങള്‍
ബദ്ധജീീവവത്്. കാാണുകയോ�ോ കേ�ള്‍ക്കുകയോ�ോ ചെ�യ്യാാതെ� തോ�ോ
സേ�വകന്മാാര്‍ സ്വവതന്ത്രരല്ലാാത്തതുപോ�ോലെ� ജീീവനുംം ശരീീര ന്നിിയപടിി നിിന്ദിിച്ച ആ ഭാാഷ്യയകര്‍‍‍ക്കു്് തന്നെ�യാാണു്്
ത്തിില്‍ നിിന്നു്് സ്വവതന്ത്രമാായ നിിലനിില്പിില്ല. സന്ദേ�ഹമെെന്യേ�േ ലഭിിക്കുക.
98. തര്്ക്കാാപ്രതിിഷ്ഠാാനാാത്്. വേ�ദത്തെ� നിിന്ദിിച്ചവരുംം നിിന്ദിിക്കുന്നവരുംം നിിശ്ച
യുക്തിികള്‍ പലവിിധമുണ്ടു്്. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് ഒന്നുംം അവസാാ യമാായുംം അവിിദ്യയയുടെെ അന്ധകാാരത്തിില്‍ വീീണു്്, സുഖ
നവാാക്കല്ല.
ത്തിിനു പകരംം എത്രകണ്ടു്് ദുഃഃഖിിക്കുന്നതുംം അധിികമ
ഉപസംംഹാാരംം ല്ലെ�ന്നതാാണു്് സത്യംം�. അതിിനാാല്‍ വേ�ദാാനുകൂലമാായിി
99. സര്്‌വഥാാ ലോ�ോകാായതിികമേ�വ ശാാസ്ത്രംം. നടക്കുന്നതത്രേ� മനുഷ്യയര്‍ക്കു്് ഏവര്‍ക്കുംം ഉചിിതംം.
ലോ�ോകാായതംം തന്നെ�യാാണു്് എല്ലാാ പ്രകാാരത്തിിലുംം ഈവിിധംം വാാമമാാര്‍ഗിികളുടെെ വരവോ�ോടെെ ചാാര്‍വാാ
ശ്രദ്ധേ�യമാായ ശാാസ്ത്രവിിദ്യയ,
കന്മാാര്‍ക്കുംം ഭാാരതഭൂമിിയിില്‍ ഇടമുണ്ടാായിിവന്നു. ഒപ്പംം
100. ഇത്യാാ�ഹ ആചാാര്യോ�ോ� ബൃഹസ്പതിഃഃ�. ചാാര്‍വാാകര്‍ പെ�ട്ടെെന്നു്് തങ്ങളുടെെ വാാദത്തെ� ജനങ്ങ
ഇങ്ങനെ� ആചാാര്യയനാായ ബൃഹസ്പതിി പറയുന്നു. ളിിലേ�ക്കു്് എത്തിിക്കുന്നതിില്‍ വീീരന്മാാരുമാായിിരുന്നു.
ഈ വിിധംം ഏതാാണ്ടു്് നൂറു്് സൂത്രങ്ങളിില്‍ വിിവരിിച്ചിിരിിക്കു സത്യയത്തിിന്റെ� അംംശത്തേ�യുംം അര്‍ദ്ധസത്യയങ്ങളേ�യുംം
ന്ന ലോ�ോകാായതതത്ത്വവങ്ങള്‍ ഭാാരതത്തിില്‍ ആചാാര്യയ സങ്കീീര്‍ണസത്യയങ്ങളേ�യുംം കൂട്ടിിച്ചേ�ര്‍‍‍ത്തു്് അവരുടെെ
ബൃഹസ്പതിിയുടെെ പേ�രിിലാാണു്് അറിിയപ്പെ�ട്ടതു്്. വിിദേേശ വാാദങ്ങള്‍ സത്യയമാാണെ�ന്നു്് തോ�ോന്നുംം വിിധംം മനു
ങ്ങളിിലുംം ഈ ചിിന്ത പലവിിധത്തിില്‍ വേ�രോ�ോടിിയിിരു ഷ്യയരിിലേ�ക്കു്് വളരെെ വേ�ഗംം പ്രചരിിപ്പിിച്ചു. സംംസാാരിി
ന്നു. അരാാജകത്വവത്തിിലൂടെെ ഭോ�ോഗത്തിിന്റെ� അതിിതീീവ്ര ക്കാാന്‍ വലിിയശേ�ഷിിയുള്ളവരാാണു്് ചാാരുവാാക്ക്് പറയു
തയിിലേ�ക്കു്് സമൂഹത്തിിനേ�യുംം വ്യയക്തിിയേ�യുംം നയിി ന്നവരെെന്നതു്് കൊ�ാണ്ടു്് അര്‍ഥമാാക്കുന്നതു്്. ചാാര്‍വാാക
ക്കുകയെ�ന്നതാാണു്് ചാാര്‍വാാകന്റെ� ലക്ഷ്യംം�. മതങ്ങളു രിില്‍ ഒട്ടേേറെെ വിിഭാാഗങ്ങളുണ്ടെ�ങ്കിിലുംം ഇവര്‍മിിക്കവാാറുംം
ടെെ ആവിിര്‍ഭാാവത്തിിനു്് വളരെെ മുന്നേ�തന്നെ� ഈ സിി കാാര്യയങ്ങളിില്‍ ഒരുപോ�ോലെ�യാാണു്്. എന്നാാല്‍ ചാാര്‍വാാ
ദ്ധാാന്തംം പ്രചാാരത്തിിലെ�ത്തിിയിിരുന്നു. ചാാരുവാാക്കു്് കര്‍ പൊ�ാതുവാായിി ദേേഹോ�ോത്്പത്തിിയോ�ോടുകൂടിി ജീീവോ�ോ
പറയുന്നവരാാണു്് ചാാര്‍വാാകന്മാാരാായതു്് എന്നു്് ഭാാഷാാ ത്്പത്തിിയുംം അതിിന്റെ� നാാശത്തോ�ോടുകൂടിി ജീീവന്റെ�
ശാാസ്ത്രകാാരന്മാാര്‍ക്കു്് അഭിിപ്രാായമുണ്ടു്്. നാാശവുംം അംംഗീീകരിിക്കുന്നു. പുനര്‍ജന്മവുംം പരലോ�ോക
കപോ�ോലകല്പിിതമാായതെ�ല്ലാം�ം മെെനഞ്ഞെ�ടുത്തു്് വുംം അംംഗീീകരിിക്കുന്നിില്ല. പ്രത്യയക്ഷ പ്രമാാണമല്ലാാതെ�
യഥേ�ഷ്ടംം മദ്യയപാാനംം, മാം�ംസാാഹാാരംം, പരസ്ത്രീീഗമനംം മറ്റൊ�ൊന്നിിനെ�യുംം സ്വീീ�കരിിക്കുന്നിില്ല. പറയുന്നതിില്‍
മുതലാായ ദുഷ്ടകര്‍മങ്ങള്‍ചെ�യ്യുകയെ�ന്ന സ്വാാ�ര്‍ഥസിി പ്രഗത്ഭര്‍ എന്നുംം, വൈൈതണ്ഡിികര്‍ എന്നുമാാണു്് ചാാര്‍
ദ്ധിിക്കുവേ�ണ്ടിി വാാമമാാര്‍ഗിികള്‍ വേ�ദത്തെ� കളങ്കപ്പെ�ടു വാാക ശബ്ദത്തിിനു്് വൈൈദിികര്‍ നല്കുന്ന അര്‍ഥംം. ബൗൗദ്ധ
ത്തിി. ഇതു കണ്ടാാണു്് ചാാര്‍വാാകരുംം ബൗൗദ്ധരുംം ജൈൈന രുംം-ജൈൈനരുംം പ്രത്യയക്ഷാാദിിനാാലു പ്രമാാണങ്ങള്‍, അ
രുംം വേ�ദനിിന്ദ ചെ�യ്യാാനാാരംംഭിിച്ചതു്്. എന്നിിട്ടു്് വേ�ദവിിരു നാാദിിയാായ ജീീവാാത്മാാവു്്. പുനര്‍ജന്മംം. പരലോ�ോകംം, മു
ദ്ധവുംം നിിരീീശ്വവരവുമാായ നാാസ്തിികമതപ്രചാാരണംം ആരംം ക്തിി എന്നിിവയിില്‍ ‍‍വിിശ്വവസിിക്കുന്നു. ബൗൗദ്ധ-ജൈൈന
ഭിിച്ചു. ചാാര്‍വാാകാാദിികള്‍ വേ�ദങ്ങളുടെെ മൗ�ലിികാാര്‍ഥംം രുംം ചാാര്‍വകരുംം തമ്മിിലുള്ള അന്തരംം ഇത്രമാാത്രമാാ
അന്വേ�േഷിിച്ചിിരുന്നെ�ങ്കിില്‍, കള്ളഭാാഷ്യയങ്ങളിില്‍പ്പെ�ട്ടു്് ണു്്. നാാസ്തിികത, വേ�ദ-ഈശ്വവരനിിന്ദ, പരമതദ്വേ�േ
വേ�ദോ�ോക്തമതത്തിില്‍ നിിന്നു്് വേ�റിിട്ടു്് നിില്ക്കുമാായിിരുന്നിി ഷംം. ആറു യത്നങ്ങള്‍, ജഗത്്കര്‍ത്താാവിില്ലെ�ന്ന വാാദംം
ല്ല. എന്തു ചെ�യ്യാംം�! വിിനാാശകാാലേ� വിിപരീീത ബുദ്ധിഃഃ� എന്നിിവയിിലെ�ല്ലാം�ം ഇവര്‍ തുല്യയരാാണു്്. ഇതാാണു്് ചാാര്‍
എന്ന ചാാണക്യയവാാക്യംം� ഇവര്‍ക്കു്് വേ�ണ്ടിി രചിിച്ചതാാ വാാകമതത്തിിന്റെ� സംംക്ഷിിപ്തസ്വവരൂപംം.
വാം�ം. നാാശത്തിിന്റെ� നെ�ല്ലിിപ്പലക കാാണാാറാാകുമ്പോ�ോള്‍ (ഇനിി നമുക്കു്് ബുദ്ധമതത്തെ�പ്പറ്റിി ചിിന്തിിക്കാംം�.)
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം പോ�ോലെ�, അവന്‍ നമുക്കു്് രക്ഷയുടെെ സൗൗഖ്യംം� ആഹ്ലാാദമാായിി പ്രദാാനംം ചെ�യ്യട്ടേ� ഭൂമിിയിില്‍ (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.4)
आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
9 | 583
‌‌
9
 വേ�ദവിിചാാരസമീീക്ഷ
കമലാാ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
ഒന്നാംം� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിില്‍
മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്റെ� പങ്കു്്
(V)
'സൂചിികുത്താാനിിടംം പാാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊ�ൊടുക്കിില്ല കേ�ശവാാ'
എന്ന അന്ത്യയശാാസനംം കൊ�ൊടുത്ത ദിിവസംം ഭാാരത
ത്തിിലെ� ശ്രേ�ഷ്ഠമനുഷ്യയരുടെെ ജീീവിിതത്തിില്‍ ഏറ്റവുംം
വലിിയ ദുര്‍ദിിനമാാണു്്. രാാഷ്ട്രദ്രോ�ോഹിിയുംം, ദുഷ്ടനുംം, ദുരാാ
ചാാരിിയുംം തിികച്ചുംം അഹങ്കാാരിിയുമാായ ദുര്യോ�ോ�ധനന്‍
നിിറഞ്ഞ രാാജസഭയിിലാാണു്് ഈ പ്രഖ്യാാ�പനംം നട
ത്തിിയതു്്. യുദ്ധംം ഒഴിിവാാക്കാാനാായിി രാാജര്‍ഷിിയുംം
യോ�ോഗേ�ശ്വവരനുമാായ ശ്രീീകൃഷ്ണന്‍ എത്രയോ�ോ തവണ
കേ�ണപേ�ക്ഷിിച്ചതാാണു്്. ആ ദുഷ്ടന്റെ� അപ്രതിിരോ�ോ
ധവുംം ധിിക്കാാരവുംം നിിറഞ്ഞ വാാക്കുകള്‍ മഹാാഭാാരത
യുദ്ധത്തിിനു്് ബീീജാാവാാപംം ചെ�യ്യുകയാാണുണ്ടാായതു്്.
സാാര്‍വഭൗ�മചക്രവര്‍ത്തിിരാാജ്യയമെെന്നു്് പേ�രുകേ�ട്ട
പുണ്യയഭാാരതഭൂമിിയുടെെ അപചയകാാരണമാായതു്് മഹാാ
ഭാാരതയുദ്ധമാാണു്്. അതിിന്റെ� പരിിണിിതഫലമാായിി
ഭാാരതീീയര്‍ അധഃഃപതനത്തിിലേ�ക്കു്് ശക്തിി ക്ഷയിിച്ചു
കൂപ്പുകുത്തിി. ശതാാബ്ദങ്ങളോ�ോളംം വിിദേേശിികളുടെെ ദാാസ
ന്മാാരാായിി ജീീവിിക്കേ�ണ്ടവന്നു. രാാജ്യയത്തിിന്റെ� ഗൗൗരവ
വുംം പ്രഭുത്വവവുംം ബ്രാാഹ്മണത്വവവുംം അദമ്യയവുംം അപ്രതിി
ഹിിതത്വവപ്രതീീകമാായ സമസ്ത ക്ഷാാത്രബലവുംം ആ
മഹാായുദ്ധാാഗ്നിിയിില്‍ എരിിഞ്ഞടങ്ങിി. ശക്തിിക്ഷയ
ത്തോ�ോടൊ�ൊപ്പംം വിിജാാതീീയചിിന്തകളുംം സമൂഹത്തിില്‍
പ്രബലമാായിി. ശാാരീീരിികദാാസ്യയതക്കൊ�ൊപ്പംം യഥാാര്‍ഥ
വേ�ദവിിദ്യാ�ാവിിശാാരദന്മാാരാായ ആചാാര്യയന്മാാരുടെെ അഭാാ
വത്തിില്‍ രാാഷ്ട്രത്തിിന്റെ� ആധ്യാാ�ത്മിിക ഉന്നതിിയുംം
പാാരമ്പര്യയവുംം ഘോ�ോരമാായ അജ്ഞാാനാാന്ധകാാരത്തിി
ല്‍ പതിിച്ചു. അതുമൂലംം ആര്യാ�ാവര്‍ത്തനിിവാാസിികള്‍
നാാനാാവിിധ ദുര്‍ഗുണങ്ങളുടെെയുംം ദുരാാചാാരങ്ങളുടെെയുംം
സന്തതിികളാായിിത്തീീര്‍ന്നു. തപസ്സുംം ത്യാാ�ഗവുംം സദാാ
ചാാരവുംം ശക്തിിയുംം വിിജ്ഞാാനവുംം രാാഷ്ട്രവൈൈഭവവുംം
സമ്പദ്്സമൃദ്ധിിയുംം കൊ�ൊണ്ടു്് പവിിത്രവുംം പരിിപാാവ
നവുമാായിിരുന്ന ഭാാരതഭൂമിി-സര്‍വരാാഷ്ട്രങ്ങളുടെെയുംം
നേ�തൃനിിരയിില്‍ ശോ�ോഭിിച്ചിിരുന്ന സാാര്‍വഭൗ�മചക്രവര്‍
ത്തിിരാാജ്യംം� - ഇന്നു്് ഇവയ്ക്കെ�ല്ലാം�ം വേ�ണ്ടിി മറ്റു രാാഷ്ട്രങ്ങ
ളുടെെ മുന്നിില്‍ ഭിിക്ഷാംം�ദേ�ഹിികളാായിി കൈൈനീീട്ടിി നിില്ക്കു
ന്നു. അന്യയരാാജ്യയക്കാാര്‍ അവരുടെെ ചരിിത്രംം പഠിിക്കാാന്‍
ആര്യാ�ാവര്‍ത്തദേേശത്തിിലാാണു്് വന്നു്് എത്തിിയിിരുന്ന
वि॒�॒ द्माा श॒॒ रस्य॑॑ पि॒�॒तरं॑॑� सूूर्यंं श॒॒ तवृ॑॑�ष्ण्यम्।्
10 583|10 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
തു്്. എന്നാാല്‍ ഇന്നു്്, പാാരസമണിിയെ�ന്നു്് പ്രസിിദ്ധിി
യുണ്ടാായിിരുന്ന ഭാാരതത്തിിലെ� സന്തതിികള്‍ വിിദ്യാ�ാഭ്യാ�ാ
സത്തിിനുംം ഡോ�ോക്ട്രേ�റ്റുംം പിി.എച്ച്്.ഡിിയുംം കരസ്ഥമാാ
ക്കാാനുമാായിി വിിദേ�ശ യൂണിിവേ�ഴ്സിിറ്റിികളിിലേ�ക്കു പരക്കംം
പാായുകയാാണു്്. പിിന്തിിരിിപ്പന്മാാരേ�യുംം അന്ധവിിശ്വാാ�സിി
കളെെയുംം അനാാചാാരപ്രിിയരേ�യുംം അജ്ഞാാനിികളെെയുംം
അടിിച്ചോ�ോടിിച്ചിിരുന്ന നമ്മുടെെ രാാജ്യയത്തു്് ഇന്നു്് ഇത്ത
രക്കാാരുടെെ അഴിിഞ്ഞാാട്ടംം നടമാാടുന്നു. ഭൂതാാവേ�ശംം
പോ�ോലെ� അജ്ഞാാനിികളാായ പാാവംം ജനങ്ങള്‍ അവ
രുടെെ പറുദീീസയിില്‍ അഭയംം തേ�ടുകയാാണു്്. ലോ�ോക
ത്തിിനു മുഴുവന്‍ അന്നദാാതാാക്കളാായിിരുന്ന നമ്മുടെെ
കര്‍ഷകര്‍ ഒരു നേ�രത്തെ� അന്നത്തിിനു്് വേ�ണ്ടിി മുറ
വിിളിികൂട്ടുന്നു. അശരണരുംം ആലംംബഹീീനരുംം ആശ്ര
യത്തിിനാായിി അനാാര്യയന്മാാരാായ ക്രൂരവര്‍ഗങ്ങളുടെെ
കെ�ണിിയിില്‍ പെ�ട്ടുപോ�ോകുന്നു. ബാാലന്മാാരുടെെയുംം
വിിധവകളുടെെയുംം കരുണാാര്‍ദ്രമാായ രോ�ോദനങ്ങള്‍ക്കൊ�ൊ
പ്പംം വേ�ദത്തിിന്റെ� സത്യയപഥത്തിില്‍നിിന്നു്് വിിചലിിത
രാായ മനുഷ്യയരുടെെ ദൂഃഃഖപൂര്‍ണമാായ കഥകളുംം കരള
ലിിയിിക്കുന്ന ക്രൂരസംംഭവങ്ങളുംം നിിത്യയവാാര്‍ത്തകളാാകു
ന്നു. സമൂഹത്തിില്‍ നിിലനിില്ക്കുന്ന അയിിത്തവുംം അസ്പൃ
ശ്യയതയുംം മൂലംം ദുരിിതമനുഭവിിക്കുന്ന ജനങ്ങളെെ, പാാതിി
രിിമാാരുംം മുല്ലാാമാാരുംം മതപരിിവര്‍ത്തനമെെന്ന ഫല
പുഷ്ടമാായ ഈ കൃഷിിഭൂമിിയിില്‍ വിിളവിിറക്കിി കൊ�ൊയ്തെ�
ടുക്കുന്ന അനാാരോ�ോഗ്യയകരമാായ പ്രവൃത്തിിയുംം അനസ്യൂൂ
തംം നടക്കുന്നു.
ഇത്തരംം നിിസ്സഹാായാാവസ്ഥയിില്‍ പെ�ട്ടുഴലുന്ന
ഭാാരതമാാതാാവു്് തന്റെ� മൃതപ്രാായമാായ ശരീീരത്തിില്‍
ശാാന്തിിയുടെെയുംം സമാാധാാനത്തിിന്റെ�യുംം സഞ്ജീീവനീീ
വിിദ്യാ�ാപ്രയോ�ോഗമറിിയാാവുന്ന ബുദ്ധിിമാാനാായ ഒരു വൈൈ
ദ്യയനെ� രക്ഷകനാായിി സദാാ പ്രതീീക്ഷിിച്ചിിരുന്നു. എല്ലാാ
ദുഃഃഖങ്ങളുടെെയുംം ക്ലേ�ശങ്ങളുടെെയുംം പൂര്‍ണമാായ കാാര
ണംം കണ്ടുപിിടിിച്ചു്് ഭാാരതത്തെ� പഴയ വൈൈഭവങ്ങളിി
ലേ�ക്കു്് തിിരിികെ� കൈൈപിിടിിച്ചു്് ഉയര്‍ത്താാന്‍ കഴിിയു
ന്ന അതിിശക്തനാായ ഒരു കര്‍മയോ�ോഗിിയെ� കാാത്തിി
രുന്ന ഭാാരതഭൂമിിയിിലേ�ക്കാാണു്് ഋഷിിവര്യയനാായ ദയാാ
നന്ദന്‍ വന്നെ�ത്തുന്നതു്്. അങ്ങനെ� വിിപത്തുകളുടെെ
വിിദ്്മാാ ശരസ്യയ പിിതരംം സൂര്യംം� ശതവൃഷ്ണ്യയമ്്.
കരാാളഹസ്തത്തിില്‍ പിിടയുന്ന അസ്വവതന്ത്രയാായ ങ്ങളുടെെ പ്രചാാരവുംം, രണ്ടു്് വിിദേ�ശീീയ ആധിിപത്യയവുംം.
ഭാാരതഭൂമിി അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� കര്‍മഭൂമിിയാായിി മാാറുക ഇന്നു്് ഭാാരതംം ചരിിത്രംം മൗ�നമാായെ�ങ്കിിലുംം വിിരജാാന
യാായിിരുന്നു. മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്റെ� ഈ ദൃശ പുന ന്ദനുംം അദ്ദേേഹത്തിിന്റെ� ഗുരു പൂര്‍ണാാനന്ദസരസ്വവ
രുദ്ധാാരണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ വിിവരിിക്കുന്നതിിനുമു തിിയുംം ഭാാരതസ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിിന്റെ� ആരംംഭംം കുറിി
മ്പാായിി 1857-ലെ� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമര ചരിിത്രത്തിില്‍ ച്ചവരാാണെ�ന്നാാണു്് സമ്മതിിക്കുന്നുണ്ടു്്. അതിിനുള്ള
മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്റെ� ഭാാഗഭാാഗിിത്വംം� കൂടിി ഒട്ടൊ�ൊന്ന രണ്ടുകാാരണങ്ങള്‍ 1857, 1914 ഈ വര്‍ഷങ്ങളിില്‍
റിിഞ്ഞിിരിിക്കുന്നതു്് സാാന്ദര്‍ഭിികമാായിി ഇവിിടെെ ഉചിിത നടന്ന സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിിന്റെ� പിിന്നിില്‍ പ്രേ�രണാാ
മാായിിരിിക്കുംം. ആ വിിഷയസംംബന്ധിിയാായ ചിില വിിവ സ്രോ�ോതസ്സുകളാായിി പ്രവര്‍ത്തിിച്ചിിരുന്നതു്് അജ്ഞാാ
രങ്ങള്‍ കൂടിി ഇവിിടെെ പങ്കുവെ�യ്ക്കട്ടെെ. തമാായ മറ്റേ�തോ�ോ ശക്തരാായ വ്യയക്തിികളാായിിരുന്നു
എന്ന അനുമാാനമാാണു്്. ഭാാരതീീയ സംംസ്കാാരത്തിില്‍
1857-ലെ� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരവുംം ഗുരുപാാരമ്പര്യയത്തിിന്റെ� ശക്തിിയുംം മഹത്വവവുംം വര്‍ണ
മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദ സരസ്വവതിിയുംം നാാതീീതമാാണു്്. ഗുരുവിിന്റെ� ആജ്ഞ ധിിക്കരിിക്കുക
താാല്കാാലിിക വിിദേ�ശീീയ ബ്രിിട്ടീീഷു്് സര്‍ക്കാാരിിന്റെ� സുദൃ യെ�ന്നതു്് ശിിഷ്യയരെെ സംംബന്ധിിച്ചു്് ചിിന്തിിക്കാാന്‍പോ�ോ
ഢവുംം ക്രൂരവുമാായ അടിിമത്തച്ചങ്ങലയിില്‍ നിിന്നു്് ലുംം അസാാധ്യയമാാണു്്.
മോ�ോചനംം നേ�ടാാന്‍ - ഈ രാാജ്യംം� നൂറ്റാാണ്ടുകളാായിി ജിിജ്ഞാാസുവാായ ദയാാനന്ദന്‍ ക്രിിസ്തുവര്‍ഷംം
വിിദേ�ശീീയാാധിിപത്യയത്തിിനെ�തിിരെെ മുറവിിളിി കൂട്ടിിയിിരു 1855-ല്‍ കന്‍ഖലിില്‍ പ്രജ്ഞാാചക്ഷുവാായ ഗുരുവിിര
ന്നെ�ങ്കിിലുംം - ഈ സമയത്താാണു്് ഭാാരതീീയരൊ�ൊന്നാാ ജാാനന്ദന്റെ�യുംം ഗുരുവാായിിരുന്ന സ്വാാ�മിി പൂര്‍ണാാനന്ദ
യിി സ്വാാ�തന്ത്ര്യയത്തിിനുംം വിിദേേശീീയഭരണകര്‍ത്താാക്ക സരസ്വവതിിയുടെെയുംം അടുത്തു്് വിിദ്യാ�ാധ്യയയനത്തിിനാായിി
ളുടെെ നിിഷ്ഠൂരവുംം നീീചവുമാായ അടിിച്ചമര്‍ത്തലിിനുമെെ എത്തിിയിിരുന്നു. പൂര്‍ണാാമൃതാാനന്ദജിി താാന്‍ പടുവൃദ്ധ
തിിരെെ ഒരേ� ശബ്ദത്തിില്‍ പ്രതിികരിിച്ചതുംം പ്രവര്‍ത്തിി നാായിിരിിക്കുന്നുവെ�ന്നുംം, ദയാാനന്ദനു്് അനുയോ�ോജ്യയനുംം
ച്ചതുംം. അതിിന്റെ� പരിിണാാമ സ്വവരൂപമാാണു്് ബ്രിിട്ടീീഷു്് ഉത്തമനുമാായ ഗുരു തന്റെ� ശിിഷ്യയനാായ വിിരജാാനന്ദ
ഭരണത്തിിനെ�തിിരെെ പൊ�ൊട്ടിിപ്പുറപ്പെ�ട്ട സര്‍വപ്രഥമ നാാണു്് അതിിനാാല്‍ മധുരയിിലുള്ള അദ്ദേേഹത്തിിന്റെ�
ശക്തിിശാാലിി വിിസ്ഫോ�ോടനമാായ മഹത്താായ 1857-ലെ� അടുത്തേ�ക്കുപോ�ോകാാനുംം നിിര്‍ദേേശിിച്ചു. എന്നാാല്‍ പരിി
ഒന്നാംം� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരംം. ലോ�ോകരാാഷ്ട്രങ്ങള്‍ക്കു ശ്രമശാാലിിയുംം വിിജ്ഞാാനദാാഹിിയുമാായ ദയാാനന്ദന്‍
മുമ്പിില്‍ അവര്‍ക്കേ�റ്റ ശക്തമാായ തിിരിിച്ചടിി ലഘൂകരിി നേ�രേ� മധുരയിിലേ�ക്കല്ല പോ�ോയതു്്. അദ്ദേ�ഹംം
ക്കാാനുംം സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരസേ�നാാനിികളുടെെ ആത്മവീീ സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിിന്റെ� അണിിയറ പ്രവര്‍ത്തന
ര്യം�ം തകര്‍ക്കാാനുംം ബ്രിിട്ടീീഷുകാാര്‍ അവജ്ഞയോ�ോടിിട്ട ങ്ങള്‍ നടക്കുന്ന ഉത്തരാാഖണ്ഡിിലെ�ത്തിി. അവിിടെെ
പേ�രാാണു്് ശിിപാായിി ലഹളയെ�ന്നതു്്. ഭാാരതത്തിിന്റെ� നിിന്നു്് കാാണ്‍പൂര്‍ വഴിി നര്‍മദാാനദീീതടത്തിിലെ�ത്തിി
നാാനാാഭാാഗത്തുനിിന്നുംം - അട്ടക്കു മുതല്‍ കട്ടക്് വരെെ ച്ചേ�ര്‍ന്നു. ഈ യാാത്രയുടെെ പിിന്നിില്‍ സ്വാാ�മിി പൂര്‍ണാാ
യുംം കാാശ്മീീരു മുതല്‍ കന്യാാ�കുമാാരിി വരെെയുമുള്ള ഭാാര നന്ദജിിയുടെെയുംം പ്രേ�രണ ഉണ്ടാായിിരുന്നു എന്നതിില്‍
തീീയര്‍ ജാാതിി-മത-വര്‍ഗ-വര്‍ണവ്യയത്യാാ�സമെെന്യേ�േ സംംശയമിില്ല. (വിിരജാാനന്ദചരിിത്രംം പേ�ജ്് 118, 119
ഐക്യയത്തോ�ോടെെ ഒന്നാായിി സ്വാാ�തന്ത്ര്യയമെെന്ന പാാവന സ്വാാ�മിി വേ�ദാാനന്ദ സരസ്വവതിി)
ഉദ്ദേേശത്തോ�ോടുകൂടിി പൂര്‍വാാധിികശക്തിിയോ�ോടെെ അണിി ഈ സംംഭവത്തിിനുപോ�ോല്‍ബലകമാായിി പ്രശസ്ത
നിിരന്നു. ബ്രിിട്ടീീഷുകാാരുടെെ നിിഷ്ഠൂരഭരണംം അവസാാ ഇതിിഹാാസകാാരന്‍ പൃഥ്വീീ�സിംം�ഹ്് മഹതാാ വിിദ്യാ�ാല
നിിപ്പിിച്ചു്് അവരെെ ഭാാരതത്തിില്‍ നിിന്നു്് ഓടിിച്ചുകള ങ്കാാര്‍ എഴുതിിയിിരിിക്കുന്നതു്് ഈവിിധമാാണു്്. ഏപ്രിില്‍
യുക എന്ന രഹസ്യയ അജണ്ടയുടെെ ബഹിിര്‍സ്ഫുരണ 1855-ല്‍ അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� സമവയസ്കനാായ നാാനാാ
മാായിിരുന്നു ഒന്നാംം� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരംം. അതിിനു്് ഭാാര ധോ�ോധോ�ോപന്ത്് റാാവു ഭാാരതത്തിിന്റെ� പേ�ഷ്വാാ� ആയതിി
തത്തിിന്റെ� വിിഭിിന്ന ദേേശങ്ങളിിലുള്ള പ്രഭാാവശാാലിി നുശേ�ഷംം സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരയജ്ഞത്തിിന്റെ� സമാാരംം
കളാായ വ്യയക്തിികള്‍ സംംഘടിിച്ചു തയ്യാാറെെടുപ്പുകള്‍ ഭത്തിില്‍ ദീീക്ഷിിതനാായിി സഞ്ചരിിച്ചുവന്നു. 1857വരെെ
ത്വവരിിതഗതിിയിിലാാക്കിി. ഈ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ സഫ അദ്ദേ�ഹംം ഗംംഗാാ, ഗംംഗോ�ോത്രീീ, ബദരീീനാാഥ്് ഈ
ലമാാക്കുവാാന്‍ പൂര്‍ണാാമൃതാാനന്ദജിിയുംം, ദണ്ഡിിസ്വാാ�മിി സ്ഥലങ്ങളിില്‍ സഞ്ചരിിച്ചതിിനുശേ�ഷംം ബദരീീനാാഥിില്‍
ഗുരു വിിരജാാനന്ദനുംം, മഹര്‍‍ഷിി ദയാാനന്ദസരസ്വവതിി നിിന്നുംം ബനാാറസ്സുംം, ഗഢ്്‌വാാള്‍, രുഹേ�ല്‍ഖണ്ഡ്്,
യുംം, വഹിിച്ച പങ്കു്് സ്തുത്യയര്‍ഹമാാണു്്. ദോ�ോആബാാ, കാാശിി തുടങ്ങിിയ സ്ഥലങ്ങളിില്‍ യാാത്ര
പ്രജ്ഞാാചക്ഷുവാായ മഹര്‍ഷിി വിിരജാാനന്ദന്‍ ചെ�യ്തു. ഈ യാാത്രയിില്‍ സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിിന്റെ�
വിിശ്വവസിിച്ചതു്്, ഭാാരതത്തിിന്റെ� അടിിമത്ത്വവത്തിിനു്് കാാര അഗ്നിിജ്വാാ�ലകള്‍ സാാധാാരണക്കാാരുടെെ ഹൃദയത്തിി
ണംം, രണ്ടാാണു്് എന്നാാണു്്. ഒന്നു്് അനാാര്‍ഷഗ്രന്ഥ ന്റെ� ഉള്ളിില്‍നിിന്നു്് ശക്തമാായിി പ്രകടമാാകാാന്‍ തുട
ശരാായുധങ്ങളുടെെ പ്രയോ�ോഗത്തെ� അറിിയുന്ന പാാലകനുംം രക്ഷകനുമാായ സൂര്യയന്റെ� പ്രകാാശവഴിി അനേ�കമെെന്നു്് അറിിയുക. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.4)
आर्षषनाादम् |् 11 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
11
ങ്ങിിയിിരുന്നതാായിി അദ്ദേ�ഹത്തിിനു്് ബോ�ോധ്യയമാായിി. ശ്രദ്ധയിില്‍ നിിന്നു പിിന്മാാറിിയിിരുന്നു. 1860-ല്‍ സമരംം
1856 മേ�യ്് മാാസംം മുതല്‍ കാാണ്‍പൂര്‍, അലഹബാാദു്് പരാാജയപ്പെ�ട്ടതിിനുശേ�ഷമാാണു്് അദ്ദേേഹംം പഠനംം
നഗരമധ്യയത്തിില്‍ തുടര്‍ച്ചയാായ 5 മാാസംം രഹസ്യയ തുടരുവാാന്‍ ഗൗൗരവമാായിി നിിശ്ചയിിച്ചതു്്. (ഹമാാരാാ
മാായ സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരപ്രവര്‍ത്തനത്തിിനു്് നേ�തൃത്വവ രാാജസ്ഥാാന്‍ പേ�ജ്് 160)
വുംം അനുയോ�ോജ്യയമാായ ഇടവുംം തേ�ടിി ഭ്രമണംം തുടര്‍ന്നു. സ്വാാ�മിി ദയാാനന്ദ സരസ്വവതിി പേ�ഷ്വാാ� നാാനാാസാാ
അവസാാനംം ബനാാറസു്് മീീജാാപൂര്‍ എന്നിിവിിടങ്ങ ഹേ�ബിിന്റെ� ഗുരുവാായിിരുന്നു. 1857ന്റെ� ശേ�ഷമുള്ള
ളിില്‍ നിിന്നു്് മാാര്‍ച്ചു്് 1857-ല്‍ അണിിയറ പ്രവര്‍ത്തന മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്റെ� ജീീവിിതത്തിിന്റെ� മഹത്വവവിിവ
ങ്ങള്‍ പൂര്‍ത്തിിയാാക്കിി നാാനാാസാാഹേ�ബിിന്റെ� ആയിി രണത്തിിനു്് ഒരു പുസ്തകംം മതിിയാാവുകയിില്ല. ഇവിിടെെ
രക്കണക്കിിനു്് സന്ദേ�ശവാാഹകര്‍, സന്ന്യാാ�സിിമാാരു ഇത്രമാാത്രംം പറയട്ടെെ മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്റെ� സാാന്നിി
ടെെയുംം ഫക്കീീറുകളുടേേയുംം വേ�ഷത്തിില്‍ പൂര്‍വ, ധ്യയമിില്ലാായിിരുന്നെ�ങ്കിില്‍ 1857ലെ� സമരത്തിിനുശേ�ഷംം
പശ്ചിിമ, ഉത്തര, ദക്ഷിിണ ഭാാരതത്തിിന്റെ� ഓരോ�ോ ദേ�ശ പേ�ഷ്വാാ� നാാനാാസാാഹിിബു്് ആത്മഹത്യയ ചെ�യ്യുമാായിി
ത്തുനിിന്നുംം സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമര സന്ദേ�ശവുമാായിി കൂട്ടംംകൂ രുന്നു. ആത്മഹത്യാാ�ശ്രമത്തിില്‍ നിിന്നു്് അദ്ദേ�ഹത്തെ�
ട്ടമാായിി തീീര്‍ഥയാാത്ര ആരംംഭിിച്ചു. നാാനാാസാാഹിിബുംം പിിന്തിിരിിപ്പിിച്ചു്് എന്നു്് മാാത്രമല്ല വീീണ്ടുംം ഒരു അവസ
അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� മന്ത്രദാാതാാവാായ അജീീമുള്ളയുംം രംം ലഭിിക്കുന്നതുവരെെ തയ്യാാറാായിിരിിക്കാാനുംം, അതുവ
സമരംം തുടങ്ങുന്ന ദിിവസംം സ്ഥിിതിിഗതിികള്‍ സ്വവയംം രെെ ധര്‍മോ�ോദ്ധാാരണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളിില്‍ വ്യാാ�പൃത
വീീക്ഷിിച്ചു്് വിിലയിിരുത്തുന്നതിിനാായിി ഉപസ്ഥിിതരാായിി നാായിി സന്ന്യാാ�സജീീവിിതംം നയിിച്ചു്് ദൃഢചിിത്തനാായിി
രുന്നു. ആ സമയത്താാണു്് ദയാാനന്ദന്‍ ബനാാറസിില്‍ ജീീവിിക്കാാനുംം ഉപദേേശിിച്ചു്് പേ�ഷ്വാാ� നാാനാാസാാഹിിബിി
നിിന്നു്് മീീജാാപൂര്‍ വഴിി നര്‍മദാാതീീരത്തു കൂടിി ദക്ഷിിണ നു ദയാാനന്ദന്‍ സന്ന്യാാ�സദീീക്ഷ നല്‍കിി ധര്‍മോ�ോപ
ദേ�ശത്തേ�ക്കുള്ള യാാത്ര ആരംംഭിിച്ചതു്്. ഇക്കാാലയള ദേ�ശത്തിിന്റെ� ഗുരുമന്ത്രംം ഉപദേ�ശിിച്ചു്് പ്രവൃദ്ധവീീര്യയനാാ
വിിലെ� തന്റെ� ജീീവിിതത്തിിന്റെ� വിിവരണംം തരുന്ന ഒരു ക്കിി. ഇതെ�ല്ലാം�ം സംംഭവിിച്ചതു്് കന്യാാ�കുമാാരീീ ക്ഷേ�ത്ര
കാാര്യയങ്ങളുംം സ്വവന്തംം ആത്മകഥയിില്പോ�ോലുംം ദയാാനന്ദ സമീീപത്തു്് സാാഗരതീീരത്തുവച്ചു്് സൂര്യയദേ�വനെ� സാാ
ന്‍ രേ�ഖപ്പെ�ടുത്തിിയിിരുന്നിില്ല എന്നതാാണു്് സത്യംം�. ക്ഷിിയാാക്കിിയിിരുന്നു എന്നതാാണേ�റെെ വിിസ്മയകരംം.
അടുത്ത മൂന്നുവര്‍ഷംം സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരംം കൊ�ൊടുമ്പിി ഈ അതീീവരഹസ്യയവുംം മഹത്തുമാായ പരിിവര്‍ത്തന
രിിക്കൊ�ൊണ്ടിിരുന്ന സമയത്തു്് അദ്ദേേഹംം എവിിടെെ ത്തിിനു്് - ആത്മഹത്യയമാാത്രംം ആശ്രയമാായിിക്കണ്ട നാാ
യാായിിരുന്നു എന്നോ�ോ? എന്തു ചെ�യ്യുകയാായിിരുന്നു നാാസാാഹിിബിിനെ� പ്രാാപ്തനാാക്കിിയതു്് - മഹര്‍ഷിി ദയാാ
എന്നോ�ോ യാാതൊ�ൊരു വിിവരവുമിില്ല. ഏതാായാാലുംം സ്വാാ� നന്ദനാാണെ�ന്ന സത്യംം� അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� തന്നെ� വാാ
തന്ത്ര്യയസമര പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുമാായിി വളരെെ അടുത്ത ക്കുകളിില്‍ നമുക്കു വാായിിക്കാംം�.
രഹസ്യയബന്ധംം അദ്ദേേഹത്തിിനുണ്ടാായിിരുന്നു എന്നതു്് ഭാാരതത്തിിന്റെ� പശ്ചിിമസീീമയിിലുള്ള മഠങ്ങളിി
അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� സ്വാാ�ഭാാവത്തിില്‍ നിിന്നു്് നമുക്കു്് ലുംം ക്ഷേ�ത്രങ്ങളിിലുംം താാമസിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടു്് ജനസേ�വ
ഊഹിിക്കാാവുന്നതേ�യുള്ളൂ. സ്വാാ�തന്ത്ര്യയമോ�ോഹിിയുംം, പ്ര നത്തിിനാായിി നിിങ്ങളുടെെ ജീീവിിതംം സമര്‍പ്പിിക്കുക. മനു
ബലഭാാവനാാശാാലിിയുംം, ദൃഢചിിത്തനുമാായ ദയാാനന്ദ ഷ്യയര്‍ക്കു്് യഥാാര്‍ഥമാായ പാാരമാാര്‍ഥിികസത്യയങ്ങളുംം
ന്റെ� ഹൃദയവുംം മസ്തിിഷ്കവുംം മാാതൃഭൂമിിയുടെെ സ്വാാ�തന്ത്ര്യയ ധര്‍മങ്ങളുംം ഉപദേേശിിച്ചു്് അവരെെ നന്മയിിലേ�ക്കു നയിി
ത്തിിനുവേ�ണ്ടിിയുള്ള മുറവിിളിി സ്പര്‍ശിിക്കാാതെ�പോ�ോയിി ക്കുക. നിിത്യയജീീവിിതത്തിില്‍ ദുഃഃഖിിതരുംം രോ�ോഗിികളു
എന്ന ചിിന്ത തന്നെ� ബാാലിിശമാാണു്്. ആ യുദ്ധത്തിി മാായവര്‍ക്കു്് ഔഷധവൃക്ഷങ്ങളുടെെ വേ�രുംം ഇലകളുംം
ന്റെ� വിിജയപരാാജയങ്ങള്‍ കണ്ടിിട്ടു്് അദ്ദേേഹംം നിിഷ്ക്രിിയ ഉപയോ�ോഗിിച്ചു്് ഔഷധംം നിിര്‍മിിച്ചു്് സൗൗജന്യയചിികിിത്സ
നാായിിരുന്നു എന്നുംം കരുതാാന്‍ കഴിിയുകയിില്ല. ഏതാാ കള്‍ നല്കിി അവരെെ രോ�ോഗമുക്തരാാക്കിി രക്ഷിിക്കുക.
യാാലുംം ഇക്കാാലയളവിിനെ�ക്കുറിിച്ചുള്ള അദ്ദേേഹത്തിി മരണംം വരെെ ശാാന്തിിയോ�ോടുംം സമാാധാാനത്തോ�ോടുംം
ന്റെ� പൂര്‍ണമാായ മൗ�നംം അര്‍ഥഭരിിതവുംം ചിിന്തനീീയ കൂടിി സന്തുഷ്ടനാായിി ജീീവിിക്കണംം. ഒരിിക്കലുംം നിിങ്ങ
വുമാായിിരുന്നു. (ഹമാാരാാ രാാജസ്ഥാാന്‍ പേ�ജ്് 367-368, ളിിനിി ആത്മഹത്യയയെ�ക്കുറിിച്ചു്് ചിിന്തിിക്കുകപോ�ോലുമ
ലേ�ഖകന്‍ പൃഥ്വീീ�സിംം�ഹ്് മഹതാാ വിിദ്യാ�ാലങ്കാാര്‍) രുതു്്. എന്റെ� ഈ വാാക്കുകള്‍ മൂന്നുപേ�രുംം സശ്രദ്ധംം
ദയാാനന്ദന്റെ� പഠനത്തിിനാായിി ഗുരു വിിരജാാന മനസ്സിിലാാക്കിി (നാാനാാസാാഹിിബു്് അദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ�
ന്ദന്റെ� പേ�രു്് നിിര്‍ദേേശിിച്ചതു്് വിിരജാാനന്ദന്റെ� ഗുരു സുഹൃത്തു്് ദുര്‍ജന്്‌റാായിി, സേ�നാാപതിി താാന്ത്യാാ�
പൂര്‍ണാാനന്ദജിിയാാണു്്. 1855ലാാണു്് ഗുരു വിിരജാാനന്ദ ത്തോ�ോപ്പിി) മൂന്നുപേ�രുംം യാാത്രയാാകുന്നതിിനു മുമ്പു്്
ന്റെ� അടുത്തു്് പഠിിക്കാാന്‍ അദ്ദേേഹംം നിിര്‍ദേ�ശിിച്ചതു്്. ഞാാന്‍ നാാനാാസാാഹിിബിിനു്് സന്ന്യാാ�സദീീക്ഷ നല്കിി.
എന്നാാല്‍ രാാജ്യംം� മുഴുവന്‍ സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമര ലഹരിി അദ്ദേ�ഹത്തിിനു്് ദിിവ്യാാ�നന്ദസരസ്വവതിി എന്ന പേ�രുംം
യിിലാായിിരുന്നതിിനാാല്‍ ദയാാനന്ദന്‍ പഠനത്തിിന്റെ� ഇട്ടു. മറ്റു രണ്ടുപേ�രുംം സന്ന്യാാ�സംം സ്വീീ�കരിിക്കുന്നതിി
तेेना॑॑� तेे त॒॒ न्वे॑३॑� शंं क॑॑रंं पृृथि॒�॒व्यांं� ते॑॑� नि॒�॒ षेच॑
े ॑नंं ब॒॒ हि�ष्टे॑॑� अस्तु॒॒� बाालि�ति॑�॑॥ തേ�നാാ തേ� തന്വേ�േ൩ ശംം കരംം പൃഥിിവ്യാം�ം� തേ� നിിഷേ�ചനംം ബഹിിഷ്ടേ� അസ്്തു ബാാലിിതിി..

12 583|12 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
 വൈൈദിിക വ്യാാ�ഖ്യാാ�നംം

പിി. കെ�. ജയന്‍

സോ�ോമരസരഹസ്യംം�
II

മദ്യയപിിക്കുന്ന സീീതാാദേ�വിിയോ�ോ (തുടര്‍ച്ച) രുന്നു ഈ ശ്ലോ�ോകംം എന്നു്് ചിില പണ്ഡിിതന്മാാര്‍ അഭിി

സ്വവസ്തിി പ്രജാാഭ്യഃ�ഃ പരിിപാാലയന്താാമ്് പ്രാായപ്പെ�ടുന്നു. എന്നാാല്‍ മറ്റു ചിിലര്‍ക്കു്് വേ�റെെ അഭിി
ന്യാാ�യേ�ന മാാര്്‌ഗേ�ണ മഹീംം� മഹീീശഃഃ പ്രാായമാാണുളളതു്്. പഞ്ചരാാത്രംം എന്ന പാാരാായണ
ഗോ�ോബ്രാാഹ്മണേ�ഭ്യഃ�ഃ ശുഭമസ്തു നിിത്യയമ്് യജ്ഞംം കഴിിഞ്ഞു്് സമാാപ്തിിവേ�ളയിില്‍ ആലാാപിിച്ചിി
ലോ�ോകാഃഃ� സമസ്താാ സുഖിിനോ�ോ ഭവന്തു. രുന്നതാാണു്് ഈ ഗീീതംം എന്നത്രേ� അവരുടെെ മതംം.
രണ്ടാായാാലുംം ഇതെ�ല്ലാം�ം വെ�റുംം ഊഹംം മാാത്രമാാണു്്.
ജനങ്ങളുടെെ പരിിപാാലനംം സ്വവസ്തിിപൂര്‍വകംം നന്മയുംം
മംംഗളവുംം തിികഞ്ഞ വിിധത്തിില്‍ ന്യാാ�യമാാര്‍ഗത്തിിലൂ ഈടുറ്റ പ്രമാാണങ്ങളൊ�ൊന്നുംം കണ്ടിിട്ടിില്ല.
ടെെ ഭൂപാാലനംം നടത്തുന്ന രാാജാാക്കന്മാാര്‍ നിിര്‍വഹിി രാാധാാമാാധവരാാസക്രീീഡ ഭക്തകവിികളുടെെ ഭാാ
ക്കട്ടെെ. ഗോ�ോക്കള്‍ക്കുംം ഭൂമിിക്കുംം ഭൂസുരന്മാാര്‍ക്കുംം എ വനാാസൃഷ്ടിി മാാത്രമാാണെ�ന്നു്് മനസ്സിിലാായിിക്കാാണു
ന്നുംം സുഖംം ഭവിിക്കട്ടെെ. സമസ്തലോ�ോകവുംം സുഖഭോ�ോഗ മല്ലോ�ോ. രാാസലീീലയുടെെ വര്‍ണനകള്‍ അടങ്ങിിയ
ക്ഷേ�മമാാവട്ടെെ. ഇതു്് വേ�ദങ്ങളിിലോ�ോ ഉപനിിഷത്തിി ഭാാഗവതംം നാം�ം കരുതുന്നതുപോ�ോലെ� വ്യാാ�സകൃതമാാ
ന്റെ� ശാാന്തിിമന്ത്രങ്ങളിിലോ�ോ ഉള്‍പ്പെ�ടുന്ന മന്ത്രമല്ല. യൊ�ൊരു പ്രാാചീീനഗ്രന്ഥമല്ല. ഭാാഗവതംം പ്രാായേ�ണ
ഗോ�ോക്കളെെയുംം ബ്രാാഹ്മണരേ�യുംം ഇല്ലാായ്മ ചെ�യ്തിിരുന്ന നവീീനഗ്രന്ഥമാാണെ�ന്നു്് മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദസരസ്വവ
കംംസനെ� നശിിപ്പിിച്ചു്് ശ്രീീകൃഷ്ണന്‍ ഗോ�ോവര്‍ധന തിി തന്റെ� വിിശ്വവവിിഖ്യാാ�തകൃതിിയാായ സത്യാാ�ര്‍ഥപ്ര
പര്‍വതംം ഉദ്ധരിിച്ചു്് മഥുരയിില്‍ നീീതിിപൂര്‍വകംം രാാജ്യംം� കാാശത്തിില്‍ രേേഖപ്പെ�ടുത്തിിയിിരിിക്കുന്നു. ജഗദ്്ഗുരു
ഭരിിക്കുവാാന്‍ ഉഗ്രസേ�നനെ� പുനരഭിിഷേ�കംം ചെ�യ്ത ശ്രീീമദ്് ആദിിശങ്കരാാചാാര്യയരുടെെ കാാലത്തുപോ�ോലുംം
നാാളിില്‍, അന്നത്തെ� മഥുരയിിലെ� രാാഷ്ട്രഗീീതമാായിി ഭാാഗവതംം രചിിച്ചിിരുന്നിില്ലെ�ന്നാാണു്് പണ്ഡിിതമതംം.
ഒന്നാംം� സ്വാാ�തന്ത്ര്യയസമരത്തിില്‍ ‍‍... (തുടര്‍ച്ച)
നുള്ള സാാഹസംം കാാട്ടിിയിില്ല. എന്നാാല്‍ ദിിവ്യാാ�നന്ദന്‍ കേ�ട്ടിിരുന്ന ഒരു ശ്രുതിി ദയാാനന്ദന്‍ 1857ലെ� സ്വാാ�ത
എന്റെ� വാാക്കുകള്‍ പൂര്‍ണമാായിി ഗ്രഹിിച്ചു്് പാാലിിച്ചു. ന്ത്ര്യയസമരത്തിില്‍ മഹത്വവപൂര്‍ണമാായ പങ്കു വഹിിച്ചിിരു
ഭഗവാാന്റെ� ഇച്ഛ പൂര്‍ണമാാകട്ടെെ എന്നു പറഞ്ഞു്് ന്നു എന്നാാണു്് (രാാഷ്ട്രീീയ ഇതിിഹാാസത്തിിന്റെ� അനു
മൂന്നുപേ�രുംം അവിിടെെ നിിന്നു യാാത്രയാായിി. എന്റെ� ശീീലനംം ലേ�ഖകന്‍- ജയചന്ദ്ര വിിദ്യാ�ാലങ്കാാര്‍)
കയ്യിില്‍ കല്യാാ�ണ്‍ജിിയുടെെ ഡയറിിയുണ്ടു്്. അതിില്‍
2.9.1965-ലെ� ആര്യോ�ോ�ദയ ആഴ്ചപ്പതിിപ്പിില്‍ സ്വവര്‍
നാാനാാസാാഹിിബിിന്റെ� നാാമംം ദിിവ്യാാ�നന്ദന്‍ എന്നുത
ഗീീയ ജഗദ്് ദേ�വ്് സിംം�ഹ്് സിിദ്ധാാന്തിി (MP) "എന്റെ�
ന്നെ� കാാണുന്നുമുണ്ടു്്.
ദക്ഷിിണ ഭാാരതയാാത്ര" എന്ന ലേ�ഖനത്തിില്‍ പറ
1947 ദത്ത വാാമനപോ�ോതാാര്‍ സിിഹോ�ോരയിില്‍ ഞ്ഞിിരിിക്കുന്നതുംം ശ്രദ്ധേ�യമാാണു്്.
എത്തിിയപ്പോ�ോള്‍ അദ്ദേേഹംം നാാനാാസാാഹിിബു്് നിിര്‍മിിച്ച
ധാാരാാളംം ഔഷധങ്ങള്‍ അവിിടെെ കണ്ടെ�ത്തിിയിിരു കുറേ� ആര്യയനേ�താാക്കള്‍ രാാജ്്കോ�ോട്ടിിലേ�ക്കു്്
ന്നു. ആ മരുന്നുകള്‍ സ്വീീ�കരിിക്കുകയുംം ചെ�യ്തു. നാാനാാ പോ�ോകാാനാായിി ഞങ്ങളോ�ോടൊ�ൊപ്പംം ഉണ്ടാായിിരുന്നു. അ
സാാഹിിബിിന്റെ�യോ�ോ കല്യാാ�ണ്‍ജിിയുടെെയോ�ോ ഡയറിി തിിലൊ�ൊരു റയിില്‍വേ� ഉദ്യോ�ോ�ഗസ്ഥനുംം ഉണ്ടാായിിരു
അന്നു കണ്ടുകിിട്ടിിയിിരുന്നിില്ല. അതിിനാാല്‍ നാാനാാസാാ ന്നു. അദ്ദേേഹംം പറഞ്ഞതു്് 1857ല്‍ നാാനാാ ധോ�ോധു
ഹിിബു്് എവിിടെെയാാണു്് താാമസിിച്ചിിരുന്നതെ�ന്നു്് വ്യയക്ത പന്തിിനു്് സുരക്ഷിിതമാായിി ജീീവിിക്കുന്നതിിനു്് മോ�ോര്‍വ
മാായിി പറയാാന്‍ സാാധ്യയമല്ല. (ധര്‍മയുഗംം ആഴ്ചപ്പതിി യിിലെ� സാാമന്തന്റെ� പേ�ര്‍ക്കു്് മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദന്‍
പ്പു്് 9-141- 1976 മേ�യ്് 8) ഒരു കത്തു കൊ�ൊടുത്തയച്ചിിരുന്നു എന്നുംം ആ എഴുത്തു്്
ബനാാറസു്് ഉദാാസീീമഠത്തിിലെ� സത്യയസ്വവരൂപു്് ഏതോ�ോ സേ�ഠിിന്റെ� കൈൈവശംം സുരക്ഷിിതമാായിിട്ടു
ശാാസ്ത്രിി പറയുന്നതു്് സന്ന്യാാ�സിി സമ്പ്രദാായത്തിില്‍ ണ്ടെ�ന്നുമാാണു്്. (തുടരുംം)
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം പോ�ോലെ�, അവന്‍ നമുക്കു്് രക്ഷയുടെെ സൗൗഖ്യംം� ആഹ്ലാാദമാായിി പ്രദാാനംം ചെ�യ്യട്ടേ� ഭൂമിിയിില്‍ (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.5)
आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
13 | 583
‌‌
13
അതിിനു തെ�ളിിവാായിി അവര്‍ ചൂണ്ടിിക്കാാട്ടുന്നതു്് ഭാാഗ
വതത്തെ�ക്കുറിിച്ചുള്ള സൂചനകള്‍ ശങ്കരകൃതമാായ പ്ര
സ്ഥാാനത്രയഭാാഷ്യയങ്ങളിില്‍ ഇല്ലെ�ന്നത്രേ�. ഭാാഗവതംം
അന്നുണ്ടാായിിരുന്നെ�ങ്കിില്‍ തീീര്‍ച്ചയാായുംം ശങ്കരാാചാാ
ര്യയര്‍ തന്റെ� ഭാാഷ്യയങ്ങളിില്‍ ഒരക്ഷരമെെങ്കിിലുംം കുറിി
ക്കുമാായിിരുന്നു. ശങ്കരഭാാഷ്യയങ്ങളിിലെ�ങ്ങുംം ഗീീതയുംം
ഉപനിിഷത്തുംം ദര്‍ശനങ്ങളുമല്ലാാതെ� ഭാാഗവതത്തിിനു്്
യാാതൊ�ൊരു സ്ഥാാനവുംം നല്കിിക്കാാണുന്നിില്ല. ഇനിി
അഥവാാ ഉണ്ടാായിിരുന്നുവെ�ങ്കിില്‍ ആ വിിവരംം ഇന്ന
ത്തെ� ഭാാഗവതസപ്താാഹക്കാാര്‍ നമ്മുടെെ മുമ്പിില്‍
അവതരിിപ്പിിക്കുമാായിിരുന്നു.
ശ്രീീകൃഷ്ണന്റെ� കാാലത്തുംം അതിിനുമുമ്പുംം സപ്താാഹ
വുംം നവാാഹവുംം നടന്നിിരുന്നു. അന്നു്് അവര്‍ പാാരാാ
യണംം ചെ�യ്യുവാാന്‍ ഉപയോ�ോഗിിച്ചിിരുന്ന ഗ്രന്ഥംം ഭാാഗ
വതമല്ല. പുരാാണങ്ങളാായിിരുന്നു. ഇന്നു്് പ്രചരിിക്കുന്ന
അഷ്ടാാദശപുരാാണങ്ങളാായിിരുന്നിില്ല അന്നത്തെ� പു
രാാണങ്ങള്‍. ജനകമഹാാരാാജാാവുംം യാാജ്ഞവല്ക്യയനുംം
തമ്മിില്‍ നടന്ന പ്രസിിദ്ധമാായ വാാദപ്രതിിവാാദങ്ങളെ�
പ്പോ�ോലുള്ള വിിഷയങ്ങളുടെെ വര്‍ണനാാപൂര്‍ണമാായ വിി
വരങ്ങള്‍ അടങ്ങിിയ ഗ്രന്ഥങ്ങളാാണു്് പുരാാണങ്ങള്‍.
തൈൈത്തിിരീീയാാരണ്യയകംം 2/9 ല്‍ ഇതു്് രേ�ഖപ്പെ�ടുത്തിി
യിിട്ടുണ്ടു്്. 'ബ്രാാഹ്മണാാനിിതിിഹാാസാാന്് പുരാാണാാനിിക
ല്പാാന്് ഗാാഥാാനാാരാാശംംസീീരിിതിി' മേ�ല്പറഞ്ഞ വചനപ്ര
കാാരംം ഐതരേ�യംം, ശതപഥംം, സാാമംം, ഗോ�ോപഥംം
എന്നീീ ബ്രാാഹ്മണങ്ങളുടെെ അഞ്ചു പേ�രുകളിില്‍ ഒന്നു
മാാത്രമാാണു്് പുരാാണംം. മറ്റു നാാലുപേ�രുകള്‍ ഇതിി
ഹാാസംം, കല്പംം, ഗാാഥ, നാാരാാശംംസിി എന്നിിവയാാണു്്.
ഇന്നു്് സപ്താാഹത്തിിനുപയോ�ോഗിിക്കുന്ന ഭാാഗവതംം
നവീീനഗ്രന്ഥമാാണു്്. ഇതിിന്റെ� കര്‍ത്താാവു്് ബാാദരാായ
ണവേ�ദവ്യാാ�സനല്ല. ലോ�ോകത്തുള്ളതെ�ല്ലാം�ം ഇതിിലു
ണ്ടെ�ന്നുംം ഇതിിലിില്ലാാത്തതു്് മറ്റെെങ്ങുംം ഉണ്ടാാവിില്ലെ�
ന്നുംം ഉറപ്പിിച്ചു പറഞ്ഞശേ�ഷംം മഹാാഭാാരതംം രചിിച്ചു
സമര്‍പ്പിിച്ച വ്യാാ�സന്‍ പിിന്നെ�ന്തിിനുവേ�ണ്ടിി ഭാാഗവ
തംം രചിിച്ചു എന്നു്് ദയാാനന്ദസരസ്വവതിി ചോ�ോദിിക്കുന്നു.
വ്യാാ�സന്റെ� കാാലത്തു്് പാാരാായണത്തിിനു്് മഹാാഭാാ
രതംം ഉപയോ�ോഗിിച്ചതാായിി കാാണുന്നു. വ്യാാ�സശിിഷ്യയ
നാായ വൈൈശമ്പാായനന്‍ മഹാാഭാാരതംം പ്രചരിിപ്പിിക്കു
ന്നതിിനാായിി ജനമേ�ജയന്റെ� സര്‍പ്പസത്രത്തിില്‍വച്ചു്്
ആദ്യയമാായിി മഹാാഭാാരതംം പ്രഭാാഷണംം ചെ�യ്തതാായിി
കരുതുന്നു. മഹാാഭാാരതയുദ്ധാാനന്തരംം അധിികാാരത്തിി
ലേ�റിിയ യുധിിഷ്ഠിിരമഹാാരാാജാാവു്് 36 വര്‍ഷംം 8 മാാസംം
25 ദിിവസംം ഭാാരതംം ഭരിിച്ചതാായിി കരുതുന്നു. അതിി
നുശേ�ഷംം പരീീക്ഷിിത്തുരാാജാാവു്് 60 വര്‍ഷംം രാാജ്യംം�
ഭരിിച്ചു. അതിിനുശേ�ഷമാാണു്് ഇവിിടെെ പ്രതിിപാാദിിച്ച ജന
മേ�ജയമഹാാരാാജാാവു്് രാാജ്യയഭരണംം ഏറ്റെെടുത്തതു്്.
അദ്ദേ�ഹംം 84 വര്‍ഷംം ഭാാരതംം ഭരിിച്ചു. (Light of
॑ ।्
॒ ावधि॒�॒ संंश्रु॑�तम्
यदा॒॒�न्त्रेेषु॑॑� गवी॒॒�न्योोर्ययद्व॒स्ता
14 583|14 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
Truth Page 318) ഇദ്ദേേഹത്തിിന്റെ� കാാലത്താാണു്്
മഹാാഭാാരതപാാരാായണയജ്ഞത്തിിന്റെ� സമാാരംംഭംം.
പതിിനേ�ഴാം�ം നൂറ്റാാണ്ടിില്‍ ജീീവിിച്ചിിരുന്ന ഭക്തക
വിിയാായ ജയദേ�വന്റെ� മൂത്ത സഹോ�ോദരനാായ ബോ�ോ
ബദേ�വനാാണു്് ഭാാഗവതകര്‍ത്താാവെ�ന്നത്രേ� ദയാാന
ന്ദസരസ്വവതിിയുടെെ അഭിിപ്രാായംം. മുഗള്‍ ചക്രവര്‍ത്തിി
യാായ ഷാാജഹാാന്റെ� കാാലത്തു്് പുറത്തിിറങ്ങിിയ ഗ്രന്ഥ
ത്തിില്‍ 'ബോ�ോബദേ�വകൃതമിിതിി വിിഷ്ണുഭാാഗവത'മെെന്നു്്
വ്യയക്തമാായിി രേ�ഖപ്പെ�ടുത്തിിയിിരുന്നു. ഈ ഗ്രന്ഥത്തിി
ലാാണു്് കംംസനിിഗ്രഹത്തിിനുംം ഗോ�ോവര്‍ധനമെെന്ന
ഉദ്ധാാരണയത്നത്തിിനുംം വേ�ണ്ടിി രാായാാണന്‍ സ്ഥാാപിി
ച്ച രാാധാാമണ്ഡലിിയെ� രാാസലീീലയുടെെ കൂത്തരങ്ങാായിി
ചിിത്രീീകരിിച്ചതു്്. വൈൈഷ്ണവരുടെെ രാാസലീീലയ്ക്കു്് സമാാന
മാായിി ശൈൈവഭക്തന്മാാര്‍ ശിിവപാാര്‍വതിിമാാരെെക്കൊ�ൊ
ണ്ടു്് രാാസലീീലകള്‍ ആടിിച്ചു്് തൃപ്തിിയടയുന്നുണ്ടു്്. ശ്രീീരാാ
മനെ�ക്കൊ�ൊണ്ടുപോ�ോലുംം രാാസലീീല നടത്തുന്നതിിന്റെ�
വര്‍ണനകള്‍ ഭുശുണ്ഡിിരാാമാായണത്തിില്‍ കാാണാംം�.
ആദ്ധ്യാാ�ത്മിികതയുടെെയുംം ഭക്തിിയുടെെയുംം പേ�രിില്‍
എന്തു താാന്തോ�ോന്നിിത്തവുംം കാാട്ടാാനുംം പ്രചരിിപ്പിിക്കു
വാാനുംം സ്വാാ�തന്ത്ര്യയമുള്ള നാാടാാണല്ലോ�ോ നമ്മുടേ�തു്്.
സത്യംം� സോ�ോമമാാണെ�ന്നു പറയുന്നതുപോ�ോലെ�
ഗോ�ോവര്‍ധനവുംം സോ�ോമവുമാായിി ബന്ധപ്പെ�ട്ടു കിിട
ക്കുന്ന ആശയമാാണു്്. സോ�ോമത്തിിന്റെ� മാാഹാാത്മ്യംം�
പറയുമ്പോ�ോള്‍ പശുവിിനു്് നല്‍കുന്ന പവിിത്രസ്ഥാാനംം
കൂടിി പറയാാതിിരിിക്കാാന്‍ വയ്യ. കേ�വലംം ഒരു മൃഗംം മാാ
ത്രമാായ പശുവിിനു്് ഭാാരതീീയര്‍ നല്‍കിിവരുന്ന പ്രാാ
ധാാന്യംം� എത്രമാാത്രമാാണെ�ന്നു്് പറയേ�ണ്ടതിില്ലല്ലോ�ോ.
എന്തുകൊ�ൊണ്ടു്് പശുവിിനു്് ഇത്രയധിികംം മാാഹാാത്മ്യംം�
കല്പിിക്കുന്നു എന്നു്് ചിിന്തിിക്കാാത്തവര്‍ ഇല്ല. ഇതിിനു
ള്ള ഉത്തരംം മഹാാഭാാരതത്തിില്‍ വേ�ദവ്യാാ�സന്‍ വിി
സ്തരിിച്ചു്് പ്രതിിപാാദിിക്കുന്നുണ്ടു്്. ഈ പ്രപഞ്ചംം അഗ്നിി
ഷോ�ോമീീയമാാണു്്, വിിശിിഷ്യയ ഭൂമണ്ഡലംം. സോ�ോമംം അതിി
വിിശിിഷ്ടവുംം സൂക്ഷ്മവുമാായ ഒരു പദാാര്‍ഥമാാണു്്. പ്രകൃ
തിിയിിലെ� സകല പ്രാാണിിവര്‍ഗത്തിിന്റെ�യുംം ജീീവന
ശക്തിിക്കാാധാാരംം സോ�ോമമാാണു്്. ഈ സോ�ോമംം ആദിി
കാാലത്ത്് ദേ�വലോ�ോകത്തു മാാത്രമേ� ഉണ്ടാായിിരുന്നു
ള്ളൂ. ദേ�വലോ�ോകമെെന്നാാല്‍ ദ്യൗ�ൗലോ�ോകമെെന്നര്‍ഥംം. ദേ�
വലോ�ോകത്തുനിിന്നു്് ഭൂമിിയിിലെ�ത്തിിയ സോ�ോമംം ജലവു
മാായിി സമ്പര്‍ക്കംം ഉണ്ടാാകുന്നു. അതുവഴിി ഭൂമിിയിില്‍
സസ്യയവര്‍ഗങ്ങളൊ�ൊക്കെ� പൊ�ൊട്ടിിമുളച്ചു. അങ്ങനെ�
സോ�ോമംം ഭൂമിിയിിലെ� സസ്യയവര്‍ഗത്തിിന്റെ� ഉല്പത്തിി
ക്കു കാാരണമാായിി. ഇന്നുംം ഈ സോ�ോമംം ദ്യൗ�ൗലോ�ോ
കത്തുനിിന്നുംം സൂര്യയരശ്മിികളിിലൂടെെയുംം ചന്ദ്രപ്രഭയിിലൂ
ടെെയുംം നിിരന്തരംം പ്രവഹിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടിിരിിക്കുന്നു. ആ
രശ്മിിപാാനത്തിിലൂടെെ ഹരിിതകംം ഉണ്ടാാക്കുവാാനുള്ള
ശക്തിി സസ്യയവര്‍ഗത്തിിനുണ്ടു്്. ചുരുക്കിിപ്പറഞ്ഞാാല്‍
യദാാന്ത്രേ�ഷു ഗവീീന്യോ�ോ�ര്യയദ്വവസ്താാവധിി സംംശ്രുതമ്്.
സസ്യയശ്യാാ�മളകോ�ോമളമാായ ഈ ഭൂമിിക്കു്് പച്ചപ്പുതപ്പു്് ത്തെ�ങ്കിിലേ� സോ�ോമംം ഇന്ദ്രനെ� പവിിത്രമാാക്കുകയുള്ളൂ
നല്‍കിി ജീീവനെ� നിിലനിിര്‍ത്തുന്നതു്് സോ�ോമമാാണു്്. എന്നു കാാണാംം�. ഇവിിടെെ ഇന്ദ്രന്‍ ജീീവാാത്മാാവാാണു്്.
രശ്മിിപാാനമെെന്ന സോ�ോമപാാനംം നടത്തുവാാന്‍ കെ� സര്‍വവ്യാാ�പിിയാായ വിിഷ്ണുവിിന്റെ� യോ�ോഗ്യയനാായ സഖാാ
ല്്പ്പുള്ള സസ്യയങ്ങളെെ മാാത്രംം ഭക്ഷിിച്ചുവളരുന്ന ഗോ�ോ വാാണു്് ജീീവാാത്മാാവാായ ഇന്ദ്രന്‍. 'ഇന്ദ്രസ്യയ യുജ്യയ സഖാാ'
ക്കളിില്‍ സോ�ോമത്തിിന്റെ� സാാന്നിിദ്ധ്യംം� ധാാരാാളമുണ്ടു്് എന്നു വേ�ദങ്ങളിില്‍ കാാണാംം�.
അതുകൊ�ൊണ്ടാാണു്് ഗോ�ോരസങ്ങളാായ പാാല്‍, നെ�യ്യു്്, വേ�ദങ്ങളിില്‍ സോ�ോമത്തെ� പ്രതിിപാാദിിക്കുന്ന
മോ�ോരു്്, തൈൈരു്്, വെ�ണ്ണ എന്നിിവ ശ്രേ�ഷ്ഠഭോ�ോജനമാാ ഒരു പ്രധാാനമന്ത്രംം നമുക്കിിവിിടെെ പകര്‍ത്താംം�.
യതു്്. എന്തിിനേ�റെെപ്പറയുന്നു, പശുവിിന്റെ� മൂത്രവുംം
ന സോ�ോമ ഇന്ദ്രമസുതോ�ോ മമാാദ
ചാാണകവുംം വരെെ ദിിവ്യയമാായിി കരുതിിപ്പോ�ോരുന്നു. അവ
യിിലെ� സോ�ോമസാാന്നിിദ്ധ്യംം� കൊ�ൊണ്ടു്് ചെ�ടിികള്‍ക്കു്് നാാബ്രഹ്മാാണോ�ോ മഘവാാനംം
പ്രകൃതിിദത്തമാായ ജീീവനശക്തിി പ്രദാാനംം ചെ�യ്യുന്നു. സുതാാസഃഃ തസ്മാാ ഉക്്ഥംം ജനയേ�
ഇന്നു്് അധിികംം പാാല്‍ ലഭിിക്കുന്നതിിനുവേ�ണ്ടിി കൃത്രിിമ യജുജോ�ോഷന്നൃവന്നവീീയഃഃ ശൃണവദ്യയഥാാ നഃഃ
ആഹാാരവുംം ഇറച്ചിിക്കടയിിലെ� അവശിിഷ്ടവുംം ഉണ മന്ത്രാാര്‍ഥംം:- അസുതഃഃ സോ�ോമഃഃ ഇന്ദ്രമ്് ന മമാാദ =
ക്കിിപ്പൊ�ൊടിിച്ചു്് കൊ�ൊടുത്തുവളര്‍ത്തുന്ന പശുവിിന്റെ� ചാാ ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞെ�ടുക്കാാത്ത സോ�ോമംം ഇന്ദ്രനെ� ആന
ണകംം ദുര്‍ഗന്ധംം വമിിക്കുന്നതുംം തൊ�ൊട്ടാാല്‍ കയ്യിില്‍ ന്ദിിപ്പിിക്കുകയിില്ല. ന അബ്രഹ്മാാണഃഃ സുതാാസഃഃ മഘവാാ
അലര്‍ജിി ഉണ്ടാാക്കുന്നതുമാാണെ�ന്ന സത്യംം� വിിസ്മരിി നമ്് = അബ്രാാഹ്മണമാായ സോ�ോമംം നിിഷ്പാാദിിപ്പിിക്കാാ
ക്കുന്നിില്ല. ലാാഭക്കൊ�ൊതിി മൂത്ത മര്‍ത്യയന്റെ� ദുഷ്കൃതങ്ങളു തെ� ഐശ്വവര്യയശാാലിിയാായ ഇന്ദ്രനെ� മോ�ോദിിപ്പിിക്കിില്ല.
ടെെ ഫലമാായിി എത്രയോ�ോ പശുക്കള്‍ക്കു്് ഭ്രാാന്തു പിിടിിച്ചു. തസ്മൈൈ ഉക്്ഥംം ജനയേ� യതു്് നൃവതു്് ജുജോ�ോഷത്്= അവ
എത്ര കോ�ോടിി പശുക്കളെെ നാം�ം കൊ�ൊന്നൊ�ൊടുക്കിി. ശ്രദ്ധ നുവേ�ണ്ടിി സ്തുതിിവചനംം പ്രകടമാാക്കുന്നതു്് അതിി
യോ�ോടെെ ഗോ�ോക്കളെെ പരിിപാാലിിച്ചു്് വീീണ്ടുംം ഗോ�ോവര്‍ധന നെ� അവന്‍ മനുഷ്യയനെ�പ്പോ�ോലെ� ഇഷ്ടപ്പെ�ടണംം. യഥാാ
ഗിിരിി കൈൈയിില്‍ ഉയര്‍ത്തുവാാന്‍ കെ�ല്പുള്ള ഗോ�ോപകു നഃഃ നവീീയ ശൃണവതു്് = എപ്രകാാരമാാണോ�ോ അവന്‍
മാാരന്മാാരുടെെ വരവിിനാായിി നമുക്കു്് പ്രാാര്‍ഥനയോ�ോ ഞങ്ങളുടെെ നവീീനതരമാായ നമസ്കാാരയുക്തമാായ
ടെെ കാാത്തിിരിിക്കാംം�. 'ഗോ�ോഭിിഷ്ടരേ� മാാമതിംം� ദുരേ�വാാമ്് വചനത്തെ� കേ�ള്‍ക്കുന്നതു്് അതുപോ�ോലെ�!
(ഋഗ്വേ�േദംം 10-44-10) ഗോ�ോക്കളിിലൂടെെ ദുര്‍ഗതിിയേ�യുംം സോ�ോമംം ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്് രസമെെടുക്കേ�ണ്ടതിി
അകര്‍മണ്യയതയേ�യുംം തരണംം ചെ�യ്യാാനാാകട്ടെെ. ന്റെ� ആവശ്യയകതയെ� പ്രതിിപാാദിിക്കുന്ന ഈ മന്ത്രംം
III അഷ്ടകംം 5, അധ്യാാ�യംം 3, വര്‍ഗംം 10, മന്ത്രംം 1 ല്‍ ഉള്‍
ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്്, ഇരുന്നു്് കുടിിക്കേ�ണ്ട സോ�ോമംം പ്പെ�ട്ടതാാണു്്. സോ�ോമംം ഇടിിച്ചുപിിഴിിയുന്നതിില്‍ ചിില
ഋഗ്വേ�േദംം 9-1-1 ല്‍ സോ�ോമത്തെ� പ്രതിിപാാദിിക്കുന്ന ഒരു രഹസ്യയങ്ങള്‍ അടങ്ങിിയിിട്ടുണ്ടു്്. സോ�ോമത്തെ� കേ�വലംം
മന്ത്രമുണ്ടു്്. അതിിന്റെ� ചരണത്തിില്‍ 'സ്വാാ�ദിിഷ്ടയാാ മദിി ചെ�ടിിയുടെെ നീീരാായിിട്ടുമാാത്രംം കാാണരുതു്്. സോ�ോമംം വെ�
ഷ്ടയാാ പവസ്വവ സോ�ോമധാാരയാാ' എന്നു്് ഓതിിയിിരിിക്കു റുംം ലതാാവിിശേ�ഷമല്ല. വിിഷ്ണു മുതലാായ ഈശ്വവരസംം
ന്നു. സോ�ോമംം വളരെെയധിികംം സ്വാാ�ദിിഷ്ടമാായതുംം മനു ജ്ഞയുടെെ ജനയിിതാാവാായിി വേ�ദങ്ങള്‍ വാാഴ്ത്തുന്നതു്്
ഷ്യയനെ� ആനന്ദരസത്തിില്‍ ആറാാടിിക്കുന്നതുമാാണു്്. സോ�ോമത്തെ�യാാണു്്. 'ജനിിതേ�ന്ദ്രസ്യയ ജനിിതോ�ോതവിി
അങ്ങനെ�യുള്ള സോ�ോമധാാരയിില്‍ ഞങ്ങളെെ പവിി ഷ്്‌ണോ�ോ' (7-4-6-5). അങ്ങിിനെ�യുള്ള സോ�ോമംം ലതാാ
ത്രീീകരിിക്കൂ എന്നാാണു്് മന്ത്രസാാരംം. തുടര്‍ന്നുവരുന്ന വിിശേ�ഷമല്ലെ�ങ്കിിലുംം സാായണാാചാാര്യയരെെപ്പോ�ോലെ�യു
വ്യാാ�ഖ്യാാ�നങ്ങളിില്‍ ഈ സോ�ോമംം ദേേവതകളുടെെ ഉത്ത ള്ളവരുടെെ ഭാാഷ്യയങ്ങളിില്‍ സോ�ോമശബ്ദത്തിിനു്് ലതാാ
മമാായ ഹവിിസ്സാാണു്് എന്നു പറയുന്നു. അതുപോ�ോലെ� എന്നര്‍ഥംം കാാണുന്നുണ്ടു്്. ത്രിിതലങ്ങളിില്‍ വേ�ദമന്ത്ര
ഇന്ദ്രനെ� ബലവാാനാാക്കുന്ന പാാനീീയമാാണു്് സോ�ോമംം ങ്ങള്‍ക്കു്് അര്‍ഥംം വ്യാാ�ഖ്യാാ�നിിക്കുമ്പോ�ോള്‍ ആധിിഭൗ�തിി
എന്ന വര്‍ണനയുംം കാാണാംം�. ഋഗ്വേ�േദത്തിില്‍ തന്നെ� കത്തിില്‍ ലതയെ�ന്നു്് അര്‍ഥംം വ്യാാ�ഖ്യാാ�നിിക്കേ�ണ്ടിി
9-108-1-ല്‍ 'സസ്യയതേ� പിിത്വാാ� വൃഷഭോ�ോ വൃഷാായതേ�' വരുമെെങ്കിിലുംം സോ�ോമത്തിിനു്് എത്രയോ�ോ വിിശാാലമാായ
ഓരോ�ോ ജീീവാാത്മാാക്കളേ�യുംം പവിിത്രമാാക്കുന്ന പാാനീീ അര്‍ഥതലമാാണുള്ളതു്്. ഈ പറഞ്ഞതിിനെ� സ്പഷ്ടമാാ
യമാാണു്് സോ�ോമംം എന്നു കാാണാംം�. എന്നാാല്‍ സോ�ോമംം ക്കുവാാന്‍ ചിില കാാര്യയങ്ങള്‍ സ്മരിിച്ചാാല്‍ മതിിയാാകുംം.
നമുക്കു്് ഉപയുക്തമാാകണമെെങ്കിില്‍ ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്് ലോ�ോകംം മുഴുവന്‍ നിിറഞ്ഞു വര്‍ത്തിിക്കുന്ന സര്‍വവ്യാാ�
നീീരെെടുക്കണംം എന്ന നിിര്‍ദേ�ശങ്ങള്‍ അടങ്ങുന്ന വേ� പിിയാായ വിിഷ്ണുവാാണു്് ക്ഷേ�ത്രത്തിിനുള്ളിിലെ� കല്ലു
ദമന്ത്രങ്ങളുംം കാാണാംം�. നീീരെെടുത്തെ�ങ്കിില്‍ മാാത്രമേ� കൊ�ൊണ്ടു്് നിിര്‍മിിച്ച വിിഷ്ണുവെ�ന്നു പറയുന്നതിില്‍ അട
സോ�ോമംം നമുക്കു്് സുതമാാവുകയുള്ളൂ. ഋഗ്വേ�േദംം 9-6-7 ല്‍ ങ്ങിിയിിരിിക്കുന്ന തത്ത്വവത്തിിനു്് സമമാാണു്് സോ�ോമംം
'ഇന്ദ്രാായ പവതേ� സുതാഃഃ�' ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്് നീീരെെടു ലതയാാണെ�ന്നു പറയുന്നതിില്‍ അടങ്ങിിയിിയിിരിിക്കു
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം നിിങ്ങളുടെെ ആന്ത്ര, ഗവിിനിി, വസ്തൗൗ എന്നിിവയിില്‍ നന്നാായിി സംംഭരിിക്കപ്പെ�ടട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.6)
आर्षषनाादम् |् 15 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
15
ന്നതു്്. യജ്ഞവേ�ദിിയിിലെ� കര്‍മകാാണ്ഡങ്ങളിില്‍
സോ�ോമലതയുംം സോ�ോമപാാനവുമെെല്ലാംം� നമുക്കു്് കാാണു
വാാന്‍ കഴിിയുമെെങ്കിിലുംം ഇതെ�ല്ലാം�ം യജ്ഞങ്ങളിില്‍
അനുഷ്ഠിിക്കുന്ന കര്‍മകാാണ്ഡതത്ത്വവങ്ങളുടെെ അഭിിന
യങ്ങളാാണെ�ന്നു്് ധരിിക്കണംം. യഥാാര്‍ഥത്തിില്‍ സോ�ോമ
ലത ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്് ഇരുന്നു കുടിിക്കേ�ണ്ടതു്് എങ്ങ
നെ�യാാണെ�ന്നു്് നോ�ോക്കാംം�. ഇവിിടെെ ചെ�റിിയൊ�ൊരു തട
സ്സമുണ്ട്്, അതു്് മറ്റൊ�ൊന്നുമല്ല, സുകര്‍മങ്ങള്‍ ആചരിിച്ച
സുകര്‍മിികള്‍ക്കുമാാത്രമേ� സോ�ോമരസംം ഇടിിച്ചുപിിഴിി
ഞ്ഞു്് രസമെെടുക്കുവാാന്‍ കഴിിയൂ. 'സ മൃജ്യയതേ� സുകര്്
മദിിര്് ദേ�വാാ ദേ�വേ�ഭ്യഃഃ� സുരാഃ�ഃ' അതു്് ദേ�വകള്‍ ദേേവന്മാാ
രിില്‍നിിന്നു്് ദേേവന്മാാര്‍ക്കാായിി ഇടിിച്ചുപിിഴിിയുന്നതാാണു്്.
സാാധാാരണ ആത്മാാക്കള്‍ക്കു്് സോ�ോമപാാനംം അപ്രാാ
പ്യയമാാണു്്. ഇതു്് പാാനംം ചെ�യ്യണമെെങ്കിില്‍ ഉത്തമമാാ
യ കര്‍മങ്ങള്‍ ആചരിിക്കണംം. ഈ സോ�ോമംം ഉത്തമ
മാായ ഹവിിസ്സാാണു്്. നമ്മുടെെ ജീീവിിതത്തെ�ത്തന്നെ� സു
ഖസമ്പൂര്‍ണമാാക്കുവാാന്‍ ഇതിിനു്് കഴിിവുണ്ടു്്. ആത്മാാ
വിിനെ� ശക്തിിസാാന്ദ്രമാാക്കിി അതിില്‍ ശക്തിിസഞ്ചാാ
രംം ഉണ്ടാാക്കുന്നു. അങ്ങിിനെ�യെ�ല്ലാംം� സംംഭവിിക്കണ
മെെങ്കിില്‍ സോ�ോമംം സുതമാാക്കണംം. ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞാാല്‍
മാാത്രമേ� സോ�ോമംം സുതമാാകുകയുള്ളൂ. എങ്കിില്‍ മാാത്ര
മേ� നമ്മുടെെ ഉദ്ദിിഷ്ടകാാര്യയങ്ങള്‍ക്കു്് ഉപയുക്തമാാകൂ.
സോ�ോമത്തിിന്റെ� സുതമാാക്കലുംം നമുക്കു്് ലഭിിക്കു
ന്ന ആനന്ദവുംം പരസ്പരംം ബന്ധപ്പെ�ട്ടുകിിടക്കുന്നു.
ആനന്ദംം ലഭിിക്കണമെെങ്കിില്‍ സോ�ോമംം സുതമാാകണംം.
അസുതമാായ സോ�ോമംം മസ്തമാാക്കുകയിില്ല. മസ്തമാാ
കാാന്‍ നമ്മുടെെ ബുദ്ധിിയെ� അല്ലെ�ങ്കിില്‍ തലയെ� അനു
വദിിക്കുകയിില്ല. മസ്തിി എന്ന പദത്തിിനു്് ആനന്ദംം
എന്നുംം ആ ആനന്ദംം കുടിികൊ�ൊള്ളുന്നിിടംം മസ്തകവുമാാ
ണു്്. മസ്തിിഷ്കത്തിിലെ� ചിിന്താാശക്തിിയുടെെ ബലത്താാല്‍
സോ�ോമത്തെ� സുതമാാക്കിി ഇന്ദ്രനു ബോ�ോധിിച്ച രൂപ
ത്തിില്‍ ഉപകൃതമാാക്കണംം. സോ�ോമത്തെ� സുതമാാക്ക
ണമെെങ്കിില്‍ ധാാരാാളംം സുകര്‍മങ്ങള്‍ അനുഷ്ഠിിക്കേ�
ണ്ടതാായിിട്ടുണ്ടു്്. അതിിന്റെ� ഏകദേ�ശരൂപംം ഇങ്ങിി
നെ�യാാണു്്. ധാാന്യയവിിത്തുകള്‍ പാാകിി മുളപ്പിിച്ചാാല്‍
മാാത്രംം പോ�ോരാാ, അതു്് പാാടത്തു്് ഞാാറാായിി നട്ടുനിിരത്ത
ണംം. വളംം ചെ�യ്യണംം, കള നീീക്കണംം, വിിള കാാക്കണംം,
കൊ�ൊയ്യണംം, മെെതിിക്കണംം, ഉണക്കണംം, കുത്തണംം,
ഉമിി ചേ�റ്റിിക്കൊ�ൊഴിിക്കണംം, പൊ�ൊടിിക്കണംം, പാാകംം ചെ�
യ്യണംം. ഇത്രയേ�റെെ സുകര്‍മങ്ങള്‍ അനുഷ്ഠിിച്ചെ�ങ്കിി
ലേ� സോ�ോമംം സുതമാാകുകയുള്ളൂ. സുതമാായെ�ങ്കിിലേ�
പ്രയോ�ോജനപ്രദമാാകൂ. സുതമാാക്കിി മാാറ്റിിയാാലുംം പരിിവൃ
ത്തിി പൂര്‍ണമാാകുന്നിില്ല. വിിനിിയോ�ോഗവിിധിികൂടിി അറിി
ഞ്ഞിിരിിക്കണംം. ഇതു്് ഇന്ദ്രനു്് എങ്ങനെ� ഉപയുക്തമാാ
ക്കണമെെന്ന അറിിവാാണു്് വിിനിിയോ�ോഗവിിധിി എന്ന
സ്തുതിി. ജ്ഞാാനരഹിിതമാാണെ�ങ്കിില്‍ സ്തുതിിശൂന്യയമാായ
ु तांं� ब॒॒ हि�र्बाा�लि�ति॑�॑ सर्व॒॒�कम्॥्
ए॒॒वाा ते॒॒� मूूत्रं॑ ॑� मुच्य
16 583|16 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
സുതമാായിിരിിക്കുംം ലഭിിക്കുന്നതു്്. അതു്് ഒരിിക്കലുംം ഇന്ദ്ര
നെ� ആനന്ദിിപ്പിിക്കുകയിില്ല. കര്‍മത്തോ�ോടൊ�ൊപ്പംം ജ്ഞാാ
നപൂര്‍ണമാായ സ്തുതിിവചനവുംം അത്യയന്താാപേ�ക്ഷിിത
മാാണു്്. കര്‍മവുംം ജ്ഞാാനവുംം ഒരേ� നാാണയത്തിിന്റെ� ഇ
രുവശങ്ങള്‍ മാാത്രമാാണു്്. ഒരുവശംം തലഭാാഗമാാണെ�
ങ്കിില്‍ മറുവശംം വിിലഭാാഗമാായിിരിിക്കുംം. നാാണയത്തിി
ന്റെ� വിില കര്‍മഫലവുംം നാാണയത്തിിന്റെ� തല അതു്്
നീീതിിയുക്തംം നിിര്‍ണയിിക്കുന്ന അധിികാാരിിയുമാാണു്്.
മനുഷ്യയനു്് കര്‍മംം മാാത്രംം പോ�ോരാാ, കര്‍മത്തിിനു്്
ചേ�രുന്ന ഋതജ്ഞാാനവുംം വേ�ണംം. എല്ലാാ ഭൗ�തിികശാാ
സ്ത്രങ്ങളുടെെയുംം അടിിത്തറ ഋതജ്ഞാാനമാാണു്്. പ്രകൃ
തിിയിിലെ� എല്ലാാ വസ്തുക്കളുംം സൃഷ്ടിികളുംം ഋതബന്ധ
മുള്ളവയാാണു്്. 'ഋതസ്യയ പന്ഥാാ നമസാാവിിവാാസേ�ത്്'
(ഋഗ്വേ�േദംം 10-31-2) ഋതത്തിിന്റെ� മാാര്‍ഗത്തിില്‍ വിിനയ
പൂര്‍വംം സേ�വനംം ചെ�യ്തുകൊ�ൊള്ളാംം�. ഋതംം താാളമാാണു്്.
താാളംം തെ�റ്റിിയാാല്‍ ഗതിി മുട്ടുംം. എല്ലാം�ം അവതാാള
ത്തിിലാാകുകയുംം ചെ�യ്യുംം. അതിിനാാല്‍ സോ�ോമംം സുത
മാാക്കുമ്പോ�ോള്‍ വിിനിിയോ�ോഗവിിധിിക്കു്് വളരെെ പ്രാാധാാ
ന്യയമുണ്ടു്്. വിിജ്ഞാാനത്തിിന്റെ� ദേ�വതയാായ സരസ്വവ
തീീയെ� സ്തുതിിക്കുന്ന സരസ്വവതീീസൂക്തത്തിില്‍ 'വാാ
ജോ�ോഭിിര്്‌വാാജിിനീീവതിി' എന്നു്് സ്തുതിിക്കുന്നുണ്ടു്്. ഈശ്വവ
രന്‍ നമുക്കു്് നല്‍കിിയിിരിിക്കുന്ന വസ്തുക്കളുടെെയെ�
ല്ലാം�ം വിിനിിയോ�ോഗവിിധിികൂടിി നാംം� യഥാാതഥമാായിി
അറിിഞ്ഞിിരിിക്കണംം. ആ അറിിവു നല്‍കുന്നതു്് വാാജിി
നീീവതിിയാായ സരസ്വവതീീയാാണു്്. വാാജിിനീീവതിിയെ�
ന്നാാല്‍ ഊര്‍ജവിിനിിയോ�ോഗംം എങ്ങിിനെ�യെ�ന്ന അറിി
വുള്ളവള്‍ എന്നര്‍ഥംം. ഊര്‍ജവിിനിിയോ�ോഗംം അറിി
ഞ്ഞെ�ങ്കിില്‍ മാാത്രമേ� സോ�ോമംം സുതമാാക്കുവാാനുംം ആ
സുതത്തിില്‍നിിന്നു്് ഇന്ദ്രനെ� ആനന്ദിിപ്പിിക്കുവാാനുംം
കഴിിയുകയുള്ളൂ. ഉദ്ധൃതമന്ത്രത്തിിന്റെ� രണ്ടാംം� ചരണ
ത്തിില്‍ 'നാാ ബ്രഹ്മാാണോ�ോ മഘവാാനംം സുതാാസഃഃ' എന്നു്്
ഓതിിയിിരിിക്കുന്നതിിന്റെ� താാല്പര്യം�ം ഇതാാണു്്. ഒരുവന്‍
വെ�റുംം കര്‍മത്തിില്‍ മാാത്രംം മുഴുകുകയുംം ഇതെ�ല്ലാം�ം
കനിിഞ്ഞുനല്‍കിിയ സര്‍വാാന്തര്യാ�ാമിിയെ� സ്തുതിിക്കാാ
തിിരിിക്കുകയുംം ചെ�യ്താാല്‍ ആ കര്‍മകാാണ്ഡിിക്കു്് ഒരു
സുതത്തിില്‍നിിന്നുംം ഒരാാനന്ദവുംം ലഭിിക്കുകയിില്ല.
'ഉക്്ഥ ഉക്്‌ഥേ� സോ�ോമ ഇന്ദ്രംം മമാാദ' (7-26-2). ഭഗ
വാാന്റെ� ഓരോ�ോ സ്തുതിിവചനവുംം സോ�ോമമാായിി ഇന്ദ്രനെ�
ആനന്ദിിപ്പിിക്കുംം. ജ്ഞാാനവുംം കര്‍മവുംം ആത്മാാവെ�
ന്ന പക്ഷിിയുടെെ ഇരുചിിറകുകളാാണു്്. ഒറ്റച്ചിിറകുള്ള
പക്ഷിിക്കു്് പറക്കാാന്‍ കഴിിയുകയിില്ല. അതുപോ�ോ‌ലെ�
ജ്ഞാാനംം മാാത്രംംകൊ�ൊണ്ടു്് അല്ലെ�ങ്കിില്‍ കര്‍മംം
മാാത്രംം കൊ�ൊണ്ടു്് സുതംം ഉണ്ടാാവുകയിില്ല. വേ�ദംം ഉപ
ദേ�ശിിക്കുന്നതു്് അത്യുുന്നതമാായ സോ�ോമമാാണു്്. അതു്്
തേ�ടിിച്ചെ�ന്നു്് നേ�ടിി ഇടിിച്ചുപിിഴിിഞ്ഞു്് ഇരുന്നു്് അരിിച്ചു്്
പാാനംം ചെ�യ്യണംം. (തുടരുംം)
ഏവാാ തേ� മൂത്രംം മുച്യയതാംം� ബഹിിര്്ബാാലിിതിി സര്്‌വകമ്്..
 വേ�ദവിിചാാരശൈൈലിി
കമലാാ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍

വൈൈദിിക ശൈൈലീീവിിചാാരംം
അധ്യാാ�യംം - 5
പ്രശ്നോ�ോത്തരാാത്മകശൈൈലിി
[തിിരുത്തു്്:- കഴിിഞ്ഞലക്കംം (582, 18-ാം�ം പേ�ജ്്, ആദ്യയഖണ്ഡിിക, അവസാാനവാാക്യംം�.) ഈ പങ്്‌ക്തിിയിിലെ� സരമാാ-പണീീസംംവാാദത്തിില്‍
പശ്ചിിമചക്രവാാളംം എന്നതു്് കിിഴക്കന്‍ ചക്രവാാളംം എന്നുതിിരുത്തിിവാായിിക്കുക. തെ�റ്റു്് ചൂണ്ടിിക്കാാണിിച്ചവര്‍ക്കു്് നന്ദിി. പത്രാാധിിപന്‍]

വിിദ്യാ�ാഭ്യാ�ാസത്തിില്‍ ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരശൈൈലിിക്കു്് പ്ര ശൗൗനകനെ� യഥോ�ോചിിത ഉത്തരംം നല്കിി തൃപ്തനാാക്കു

ത്യേ�േക മഹത്വംം� നല്കിിയിിട്ടുണ്ടു്്. ബ്രാാഹ്മണഗ്രന്ഥ ന്നു. മറ്റുപനിിഷത്തുകളിിലുംം ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങളുണ്ടു്്.
ങ്ങള്‍, ആരണ്യയകംം, ഉപനിിഷത്്, മഹാാഭാാരതാാദിി മഹാാഭാാരതത്തിിലെ� ഹൃദ്യയമാായ ജ്ഞാാനംം ചോ�ോദ്യോ�ോ�
ഉത്തരകാാലീീന സാാഹിിത്യയത്തിില്‍ ഈ ശൈൈലിി വള ത്തരങ്ങളിിലാാണുള്ളതു്്. പതഞ്ജലിിയുടെെ മഹാാഭാാ
രെെയധിികംം വളര്‍ന്നു്് പടര്‍ന്നു്് പന്തലിിച്ചിിരിിക്കുന്നതു ഷ്യയവുംം ഇതേ� ശൈൈലിിയാാണു്് സ്വീീ�കരിിച്ചിിരിിക്കുന്നതു്്.
കാാണാംം�. പ്രാാചീീനകാാലത്തു്് ശിിഷ്യയന്‍ ഗുരുവിിനോ�ോടു ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരശൈൈലിി ആദ്യയമാായിി വേ�ദങ്ങളിി
ചോ�ോദിിക്കുന്ന ചോ�ോദ്യയങ്ങളുംം, ഗുരു ശിിഷ്യയനു നല്കുന്ന ലാാണു്് കാാണുന്നതു്്. നാാലു്് വേ�ദങ്ങളിിലുംം വളരെെക്കു
ഉത്തരങ്ങളുംം എത്രയെ�ത്ര ശാാസ്ത്രങ്ങളുംം ശാാസ്ത്രപ്രക റച്ചു ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തര ശൈൈലിിയേ� കാാണാാനുള്ളൂ സാാമ
രണങ്ങളുംം ഉണ്ടാാക്കാാനിിടയാാക്കിിയിിട്ടുണ്ടു്്. ചിിലപ്പോ�ോ വേ�ദത്തിില്‍ ഒന്നോ�ോ രണ്ടോ�ോ സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍ മാാത്രംം. അ
ഴൊ�ൊക്കെ� ഈ ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങള്‍ ഗുരു ശിിഷ്യയന്മാാ തിിവിിശാാലമാായ വേ�ദങ്ങളിില്‍ ഈ പ്രശ്നോ�ോത്തരശൈൈ
രുടെെ ജിിജ്ഞാാസാാശാാന്തിിക്കു നിിമിിത്തവുമാായിിരുന്നു. ലിിയുടെെ സംംഖ്യയ വളരെെ പരിിമിിതമാാണു്്. എങ്കിിലുംം ഈ
എന്നാാല്‍ ഈ ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങള്‍ എതിിര്‍പക്ഷ കലയുടെെ പൂര്‍ണസൗൗന്ദര്യം�ം അവിിടെെ നമുക്കു പ്രാാപ്യയ
ത്തുള്ള വിിദ്വാ�ാന്മാാര്‍ക്കു്് പരസ്പരംം ജയിിക്കാാനുള്ള മാാ മാാകുംം. വൈൈദിികസാാഹിിത്യയത്തിില്‍ ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങ
ധ്യയമമാായിിട്ടോ�ോ, പാാണ്ഡിിത്യയപ്രകടനംം നടത്താാനുള്ള
ളെ� "ബ്രഹ്മോ�ോദ്യയ" എന്നാാണു്് പറയുന്നതു്്. ശുക്ലയജുര്‍
ഉപാാധിിയാായിിട്ടോ�ോ മാാറിിയിിട്ടുമുണ്ടാായിിരുന്നു എന്നതാാ
വേ�ദത്തിിലെ� ബ്രഹ്മോ�ോദ്യയപ്രകരണംം വൈൈദിികസാാഹിി
ണു്് വാാസ്തവംം. ശതപഥബ്രാാഹ്മണത്തിിലെ� ചോ�ോദ്യോ�ോ�
ത്യയത്തിില്‍ പ്രഖ്യാാ�തമാാണു്്. ഇനിി നമുക്കു്് ക്രമമാായിി
ത്തരപ്രകരണംം വളരെെ പ്രസിിദ്ധമാാണു്്.
വേ�ദങ്ങളിിലെ� പ്രശ്നോ�ോത്തരശൈൈലിികള്‍ നോ�ോക്കാംം�.
അതിില്‍ വളരെെയധിികംം വിിദ്വാ�ാന്മാാരുംം വിിദുഷിി
കളുംം ഋഷിി യാാജ്ഞവല്ക്യയനെ� പരാാജയപ്പെ�ടുത്താാ ഋഗ്വേ�േദത്തിിലെ� പ്രശ്നോ�ോത്തരിി
നുള്ള അദമ്യയമാായ ആഗ്രഹത്തോ�ോടെെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഋഗ്വേ�േദത്തിിലെ� പ്രധാാനപ്പെ�ട്ട ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങള്‍
ഉന്നയിിച്ചു. എന്നാാല്‍ യാാജ്ഞവല്ക്യയന്‍ എല്ലാാ ചോ�ോദ്യയ 1)സോ�ോമത്തിിന്റെ� മദത്തിിനു്് എന്തു പ്രഭാാവമാാണുള്ളതു്്?
ങ്ങള്‍ക്കുംം യഥോ�ോചിിതവുംം വ്യയക്തവുമാായ മറുപടിി നല്കിി. കിിമസ്യയ മദേേ കിിമ്വവസ്യയ പീീതാാവിിന്ദ്രഃഃ കിിമസ്യയ
ഈ സംംഭവംം ബ്രാാഹ്മണസാാഹിിത്യയശാാഖയ്ക്കുംം അതിി സഖ്യേ�േ ചകാാര. രണാാ വാാ യേ� നിിഷദിി കിംം� തേ�
ലുപരിി ബൃഹദാാരണ്യയകോ�ോപനിിഷത്് രൂപത്തിില്‍ അസ്യയ പുരാാവിിവിിന്ദ്രേ� കിിമു നൂതനാാസഃഃ
ഉപനിിഷത്് സാാഹിിത്യയത്തിിനുംം ഒരമൂല്യയ രത്നമാായിി 2) സദസ്യയമദേേ സദസ്യയപീീതാാവിിന്ദ്രഃഃ സദസ്യയ സഖ്യേ�േ
പരിിണമിിക്കുകയാാണുണ്ടാായതു്്. (ശതപഥംം 14.6.1-9), ചകാാര. രണാാ വാായേ� നിിഷദിി സത്തേ� അസ്യയ
ബൃഹദാാരണ്യയക ഉപനിിഷത്് 3.1-9) ഉപനിിഷത്തുക പുരാാ വിിവിിന്ദ്ര സദു നൂതനാാസ (ഋഗ്വേ�േദംം 6.27, 1,2)
ളിില്‍ ഒന്നിിന്റെ� പേ�രു്് പ്രശ്നോ�ോപനിിഷത്തു്് എന്നാാണു്്.
അതിില്‍ ആറു ശിിഷ്യയന്മാാര്‍ ആചാാര്യയ പിിപ്പലാാദനോ�ോടു ചോ�ോദ്യം�ം- സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടു്് ഇന്ദ്രനു്് എന്തുലാാഭംം?
ചോ�ോദിിക്കുന്ന ചോ�ോദ്യയങ്ങളുംം ആചാാര്യയന്‍ നല്കുന്ന സമു സോ�ോമത്തിിന്റെ� ലഹരിികൊ�ൊണ്ടു്് ഇന്ദ്രനു്് എന്തു
ചിിതമാായ ഉത്തരങ്ങളുമടങ്ങുന്നു. കേ�നോ�ോപനിിഷ ഗുണംം? സോ�ോമത്തോ�ോടു്് സഖ്യംം� പ്രാാപിിച്ചിിട്ടു്് എന്തു
ത്തുംം ഒരു ചോ�ോദ്യയവുമാായാാണു്് ആരംംഭിിക്കുന്നതു്്. ചെ�യ്തു? പണ്ടു്് സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടു്് എന്തുണ്ടാായിി?
ഇന്നു്് പുതിിയതാായിി എന്തു ലാാഭംം?
അതുപോ�ോലെ� മുണ്ഡകോ�ോപനിിഷത്തിില്‍ ശൗൗ
നകനെ�ന്ന ശിിഷ്യയന്‍ വിിനീീതഭാാവത്തിില്‍ മഹര്‍ഷിി ഈ മന്ത്രംം സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടുണ്ടാാകുന്ന ലാാഭ
അംംഗിിരസിിനോ�ോടുംം ചോ�ോദ്യം�ം ചോ�ോദിിക്കുന്നു. ശൗൗനക ത്തെ�ക്കുറിിച്ചാാണു്് സൂചിിപ്പിിച്ചിിരിിക്കുന്നതു്്. ഈ ചോ�ോ
ന്റെ� ചോ�ോദ്യം�ം - ഒന്നറിിഞ്ഞാാല്‍, എല്ലാാക്കാാര്യയങ്ങളുംം ദ്യയത്തിിനു്് അടുത്ത മന്ത്രത്തിില്‍ ഉത്തരംം നല്കുന്നു.
അറിിയാാനുള്ള ഏതു വസ്തുവാാണുള്ളതു്്? അംംഗിിരസ്സുംം പദാാര്‍ഥംം - സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടെ�ന്തുലാാഭംം?
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം നന്നാായിി തടസ്സരഹിിതമാായിി ബഹിിര്‍ഗമിിക്കട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.6)
आर्षषनाादम् |् 17 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
17
1) അസ്യയ = ഈ സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടു്് (വീീര്യയരക്ഷ
ണംം), ജനിിതമദേേ = ഉണ്ടാായ സന്തോ�ോഷത്താാല്‍,
ഇന്ദ്രഃഃ = ഈ ജിിതേ�ന്ദ്രിിയനാായ പുരുഷന്‍, കിംം�ചകാാര
= എന്തു ചെ�യ്യുന്നു, ഉ = കൂടാാതെ�, അസ്യയപീീതൗൗ =
ഇതിിനെ� അകത്താാക്കിിയിിട്ടു്്, കിംം� = എന്തു ചെ�യ്യുന്നു,
അസ്യയ സഖ്യേ�േ = ഇവന്റെ� മിിത്രതകൊ�ൊണ്ടു്്, കിംം� =
എന്താാണു്് ചെ�യ്യാാന്‍ പോ�ോകുന്നതു്്.
2) വാാ = അല്ലെ�ങ്കിില്‍, അസ്യയനിിഷദീീ = ഇതിിന്റെ� ഉപാാ
സനയിില്‍ ഈ സംംരക്ഷണത്തിിലുള്ള ശരീീരമാാകു
ന്ന ഗൃഹത്തിില്‍, രണാഃഃ� = രമിിക്കുന്നു. ആനന്ദംം അനു
ഭവിിക്കുന്നു, തേ� = അവര്‍, പുരാാ = പണ്ടു്്, കിംം� = എന്തു്്,
വിിവിിന്ദ്രേ�= പ്രാാപ്തമാാക്കിി. ഉ = അവര്‍ കൂടാാതെ�, നൂതനാാ
സ കിംം� = എന്താാണു്് പുതിിയതാായിി നേ�ടുന്നതു്്.
ഉത്തരംം - സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടു്് സത്് ന്റെ� പ്രാാ
പ്തയുണ്ടാായിി. സോ�ോമപാാനത്താാല്‍ ഇന്ദ്രന്‍ നല്ലതു
ചെ�യ്തു. സോ�ോമത്തിിന്റെ� ലഹരിിയിില്‍ നല്ലതു ചെ�യ്തു.
സോ�ോമത്തിിന്റെ� മിിത്രതകൊ�ൊണ്ടു്് നല്ലതുചെ�യ്തു. പഴയ
സ്തോ�ോതാാക്കളുംം നല്ലതു ചെ�യ്തു. നവീീന സ്തോ�ോതാാക്കളുംം
അങ്ങനെ� തന്നെ� ചെ�യ്തു.
പദാാര്‍ഥംം - 2  1) ഇന്ദ്രഃഃ = ഈ ജിിതേ�ന്ദ്രിിയ പുരുഷന്‍,
അസ്യയമദേേ = ഈ സോ�ോമപാാനംം കൊ�ൊണ്ടുണ്ടാായ
സന്തോ�ോഷത്താാല്‍, സത്് = ശുഭകര്‍മങ്ങള്‍ ചെ�യ്തു,
അസ്യയ സഖ്യേ�േ = അതിിന്റെ� പവിിത്രമാായ മിിത്രതയാാല്‍,
സത്്ചകാാര = നന്മതന്നെ� ചെ�യ്യുന്നവനാായിി.
2) അസ്യയ നിിഷദീീ = ഈ സോ�ോമത്തിിന്റെ� ഉപാാസ
നയാാല്‍, സോ�ോമപാാനത്താാല്‍ സംംരക്ഷിിതമാായ ഈ
ശരീീരഗൃഹത്തിില്‍, രണാഃഃ� = ആനന്ദംം അനുഭവിിക്കുന്നു.
തേ� = അവര്‍, പുരാാ =പണ്ടു്്, സത്് =നല്ലതു്്, വിിവിിന്ദ്ര = പ്രാാ
പിിച്ചിിരുന്നു. ഉ =കൂടാാതെ�, നൂതനാാസ = ഈ സോ�ോമപാാ
നത്തിിന്റെ� നവീീനലാാഭവുംം, സത്് = നന്മ പ്രാാപിിക്കുന്നു.
വൈൈദിിക അര്‍ഥംം - വൈൈദിികരൂപത്തിില്‍ ഈ സോ�ോ
മംം സോ�ോമലതയുടെെ രസമാാണു്്. അതു്് ബുദ്ധിിവര്‍ധ
കവുംം ഒപ്പംം ആചരണങ്ങള്‍ പവിിത്രവുംം നിിര്‍മല
വുമാാക്കുന്നു. സോ�ോമംം അധ്യാാ�ത്മരൂപത്തിില്‍ ദിിവ്യയബ്ര
ഹ്മാാനന്ദരസമാാണു്്. (അരബിിന്ദോ�ോ on the veda
1956 Page 405) ഇന്ദ്രന്‍ മനുഷ്യയന്റെ� ആത്മാാവാാണു്്.
സോ�ോമരസപാാനത്താാല്‍ മനുഷ്യയജീീവിിതംം നിിര്‍മല
മാാകുന്നു. അവന്റെ� ഓരോ�ോ ആഗ്രഹങ്ങളുംം ഓരോ�ോ
പ്രവൃത്തിിയുംം ഓരോ�ോ വാാക്കുകളുംം നന്മയുള്ളതാാകുന്നു.
എന്നുതന്നെ�യല്ല അവന്‍ തന്നെ� സത്താായിിത്തീീരു
ന്നു. അവന്റെ� സമ്പര്‍ക്കത്താാലുംം സംംസര്‍ഗത്താാലുംം
മിിത്രങ്ങളുംം സദ്്ഗതിി പ്രാാപിിക്കുന്നു. അസത്താായ
തെ�ല്ലാംം� ത്യയജിിച്ചു്് സദ്്ഗതിി പ്രാാപിിക്കുന്നു എന്നര്‍ഥംം.
II സൃഷ്ടിിവിിഷയപ്രശ്നംം
അഗ്നിി, സൂര്യയന്‍, ഉഷാാ, നദിികള്‍ ഇവ എത്രവീീതമുണ്ടു്്? ധ രൂപത്തിില്‍ പ്രദീീപ്തമാാണു്്. ഏകഃഃ സൂര്യഃഃ� = സൂര്യയന്‍
प्र ते॑॑� भि�नद्मि॒�॒ मेेह॑॑नं॒॒� वर्त्रं॑॑ � वेेश॒॒न्त्याा इ॑॑ व।
18 583|18 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
1) കത്യയഗ്നയഃഃ കതിി സൂര്യാ�ാസഃഃ കത്യുുഷാാസഃഃ
  കത്യുുസ്വിി�ദാാപഃഃ നോ�ോപസ്പിിജംം വഃഃ പിിതരോ�ോ
  വദാാമിി പൃച്ഛാാമിി വഃഃ കവയോ�ോ വിിട്്മനേ�കമ്്
(ഋഗ്വേ�േദംം 10.88.18)
ചോ�ോദ്യം�ം - എത്ര അഗ്നിികള്‍ ഉണ്ടു്്? എത്ര സൂര്യയനുണ്ടു്്,
എത്ര പ്രഭാാതങ്ങള്‍, എത്ര നദിികളുണ്ടു്്? പിിതൃജന
ങ്ങളേ�!, ഹേ� കവിികളേ�!, ഞാാന്‍ നിിങ്ങളോ�ോടു്് സ്പര്‍ധ
കൊ�ൊണ്ടല്ല മറിിച്ചു്് അറിിയാാനുള്ള ആഗ്രഹത്താാല്‍
(ജ്ഞാാനവൃദ്ധിിക്കുവേ�ണ്ടിി) ചോ�ോദിിക്കുകയാാണു്്.
ഉത്തരംം - ഒരേ� ഒരഗ്നിി നമുക്കു്് അനേ�ക അഗ്നിികളാായിി
പ്രതീീതമാാകുന്നു. ഒരു സൂര്യയന്‍ തന്നെ�യാാണു്് സമസ്ത
വിിശ്വവത്തിിലുംം അനസ്യൂൂതംം പ്രകടമാാകുന്നതു.്് ഒരു ഉഷാാ
സകലര്‍ക്കുംം പ്രകാാശമയിിയാായിി തിിളങ്ങിിവിിളങ്ങുന്നു.
ഒരു ബ്രഹ്മംം മാാത്രമേ� ഉള്ളൂ. സകല വിിശ്വവത്തിിലുംം വ്യാാ�
പിിച്ചു വര്‍ത്തിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടിിരിിക്കുന്ന സര്‍വവ്യാാ�പിി.
പദാാര്‍ഥംം - കതിി അഗ്നയഃഃ = അഗ്നിികള്‍ എത്ര. അതു
പോ�ോലെ�, സൂര്യയസ്യഃഃ�കതിി = സൂര്യയന്‍ എത്രയുണ്ടു്്,
ഉഷാാസഃഃ കതിി = പ്രഭാാതംം എത്രയുണ്ടു്്, ഉ = കൂടാാതെ�,
ആപഃഃ അന്തരിിക്ഷ ലോ�ോകംം = ജലംം എത്ര?
2) ഈ പ്രശ്നങ്ങളെെല്ലാം�ം ബ്രഹ്മാാണ്ഡരചനയെ�ക്കു
റിിച്ചുള്ളതാാണു്്. 'കോ�ോ അദ്ധ്വാാ�വേ�ദ ക ഇഹപ്രവോ�ോ
ചത്്, കുത ആ ജാാതാാ കുത ഇയംം വിിസൃഷ്ടിി' = ഈ വിിവിി
ധങ്ങളാായ സൃഷ്ടിി എങ്ങനെ� ഉണ്ടാായിി? ആരാാണു്്
ഇവയെ� സാാക്ഷാാത്്കരിിച്ചു്് അറിിഞ്ഞിിരിിക്കുന്നതു്്?
ആര്‍ക്കു്് ഇതിിനെ�ക്കുറിിച്ചു്് പറഞ്ഞുതരാാന്‍ കഴിിയുംം?
ഈ വിിഷയങ്ങളെെല്ലാംം� മനുഷ്യയബുദ്ധിിക്കു്് അതീീതമാാ
ണു്്. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് ശിിഷ്യയന്മാാര്‍ ആചാാര്യയനോ�ോടു ചോ�ോദിി
ക്കുന്നു. ഹേ�! പിിതരഃഃ =അറിിവുപറഞ്ഞു തരുന്ന ആചാാ
ര്യയന്മാാരേ�! വഃഃ =നിിങ്ങളോ�ോടു്്, ഉപസ്പിിജമ്് ന വദാാമിി = സ്പര്‍
ധാായുക്തരാായല്ല ഞങ്ങള്‍ ചോ�ോദിിക്കുന്നതു്്. കവയഃഃ =
ക്രാാന്തദര്‍ശിികളുംം തത്ത്വവജ്ഞാാനിികളുമാായ ആചാാര്യയ
ന്മാാരേ�! വിിഡ്മനേ� = ജ്ഞാാനപ്രാാപ്തിിക്കുവേ�ണ്ടിി മാാത്രമാാ
ണു്്, വഃഃ പൃച്ഛാാമിി = നിിങ്ങളോ�ോടു്് ഇത്തരംം ചോ�ോദ്യയങ്ങള്‍
ചോ�ോദിിക്കുന്നതു്്. ഈ ചോ�ോദ്യയങ്ങളറിിഞ്ഞാാല്‍, കമ്് =
സുഖവുംം സന്തോ�ോഷവുംം വര്‍ധിിക്കുമോ�ോ?
പ്രഭുവിിന്റെ� അത്ഭുതമഹിിമ
ഏക ഏവാാഗ്നിിര്്ബഹുധാാ സമിിദ്ധ ഏകഃഃ
സൂര്യോ�ോ� വിിശ്വവമനു പ്രഭൂതഃഃ
ഏകൈൈവോ�ോഷാഃഃ� സര്്‌വമിിദംം വിി ഭാാത്യേ�േകംം
വാാ ഇദംം വിി ബഭൂവ സര്്വ ‌ മ്്
(ഋഗ്വേ�േദംം 8.58.2)
ഉത്തരംം - ഏക ഏവ അഗ്നിഃഃ� = ഒരേ� ഒരഗ്നിി, ബഹുധാാ
സമിിദ്ധഃഃ = ഗാാര്‍ഹപത്യംം�, ആഹവനീീയംം അല്ലെ�ങ്കിില്‍
ദക്ഷിിണാാഗ്നിി, ജഠരാാഗ്നിി, വൈൈദ്യുുതാാഗ്നിി തുടങ്ങിി വിിവിി
പ്ര തേ� ഭിിനദ്്മിി മേ�ഹനംം വര്്ത്രംം വേ�ശന്ത്യാാ� ഇവ.
ഒന്നേ�യുള്ളൂ, സമ്പൂര്‍ണ പ്രപഞ്ചത്തെ�യുംം പ്രകാാശിി മുഖംം = മുഖംം, ബ്രാാഹ്മണ ആസീീത്് = ബ്രാാഹ്മണനാായിിത്തീീര്‍
പ്പിിക്കുന്നു. സൂര്യയനുംം അനേ�കമാായിി പ്രതീീതമാാകുന്നു. ന്നു. ബ്രാാഹ്മണനുംം മുഖവുംം തമ്മിില്‍ ധാാരാാളംം സമാാന
വൈൈദിികസാാഹിിത്യയത്തിില്‍ ദ്വാ�ാദശ ആദിിത്യയവര്‍ണന തകളുണ്ടു്്. ബ്രാാഹ്മണന്‍ ജ്ഞാാനത്തിിന്റെ� പ്രതിിനിിധിി
യുണ്ടു്്. ഇതൊ�ൊന്നുമല്ലാാതെ� ഓരോ�ോ ദിിവസവുംം പുതിിയ യാാണു്്. അവന്‍ മാാനവസമൂഹത്തിില്‍ ജ്ഞാാന-വിി
സൂര്യയന്‍ ജനിിക്കുന്നു. ഏകഃഃ ഏവ ഉഷാഃഃ� = ഒരു ഉഷാായെ� ജ്ഞാാനങ്ങള്‍ പഠനപാാഠനങ്ങളിിലൂടെെ പ്രസരിിപ്പിിക്കു
ഉള്ളൂ. പക്ഷേ� നവവധുവിിനെ�പ്പോ�ോലെ� നിിത്യയവുംം പ്രകാാ ന്നു. അതുപോ�ോലെ�തന്നെ� മുഖമാാണു്് ജ്ഞാാനേ�ന്ദ്രിിയങ്ങ
ശമാാകുന്ന മനോ�ോഹരവസ്ത്രംം ധരിിച്ചു്് പ്രഭാാമയിിയാായിി ളിിലൂടെെ ജ്ഞാാനത്തിിന്റെ� കേ�ന്ദ്രമാാകുന്നതു്്. ആ ജ്ഞാാനംം
ഉഷാാ പ്രത്യയക്ഷപ്പെ�ടുന്നു. അതുംം ഒന്നുമാാത്രംം. ആപഃഃ = ന ഉപദേ�ശിിക്കുന്നതു്് ശ്രുതിിയാായുംം സ്മൃതിിയാായുംം നിിലനിിര്‍
ദിികള്‍ എത്രയുണ്ടു്്. ഇതിിനുത്തരംം ഒരു ഋചയിിലടങ്ങു ത്തുന്നതുംം മുഖമാാണു്്. ബ്രാാഹ്മണനെ�പ്പോ�ോലെ� മുഖവുംം
കയിില്ല. എങ്കിിലുംം പറയട്ടെെ നദിിയുംം ഒന്നേ�യുള്ളൂ. ഗംംഗ, അപരിിഗൃഹിിയാാണു്്. ശരീീരംം ആസകലംം മനോ�ോഹരവുംം
യമുന എന്നൊ�ൊക്കെ� വിിഭിിന്ന പേ�രിിലുംം രൂപത്തിിലുംം ഉത്തമോ�ോത്തമവുമാായ വസ്ത്രങ്ങള്‍ കൊ�ൊണ്ടു്് അലങ്കരിി
ഭാാവത്തിിലുംം ദൃഷ്ടിിഗോ�ോചരമാായ ഇവയിിലെ�ല്ലാംം� പ്രവ ക്കുന്നു. എന്നാാല്‍ മുഖംം നഗ്നമാായിിരിിക്കുംം. എന്തെ�ല്ലാം�ം
ഹിിക്കുന്നതു്് ഒരേ� ജലത്തിിന്റെ� ആത്മാാവാാണു്്. ആഹാാരപാാനീീയങ്ങള്‍ വാായിിലൂടെെ നമ്മള്‍ കഴിിച്ചാാലുംം
ഭാാവാാര്‍ഥംം - ഒരേ� അഗ്നിി വിിവിിധ കര്‍മങ്ങളിിലേ�ര്‍പ്പെ�ട്ടു്് അന്യയശരീീരഭാാഗങ്ങളുടെെ പുഷ്ടിിക്കുംം രക്ഷയ്ക്കുമാായിി ഉദര
നാാനാാരൂപത്തിിലുള്ള രൂപംം ധരിിച്ചു്് സൃഷ്ടിികര്‍ത്താാ ത്തിിലേ�ക്കാാണു്് പോ�ോകുന്നതു്്. ഇങ്ങനെ� മാാനവസമാാ
വാായ പ്രഭുവിിന്റെ� അത്ഭുതമഹിിമ പ്രത്യയക്ഷമാാക്കു ജത്തിില്‍ ബ്രാാഹ്മണന്റെ� ഗുണംംകൊ�ൊണ്ടു്് ഉപാാസകര്‍
ന്നു. ഇപ്രകാാരംം സൂര്യയനുംം, ഉഷാായുംം ജലവുംം എല്ലാം�ം പരമാാത്മാാവിിന്റെ� മുഖശക്തിി അനുമാാനിിക്കുന്നു. പരമേ�
ഒന്നുമാാത്രമാായ ബ്രഹ്മാാണ്ഡത്തിില്‍ ബ്രഹ്മത്തിിന്റെ� ശ്വവരന്‍ നിിരാാകാാരനുംം, നിിരവയവിിയുമാാണു്്. എന്നാാല്‍
എണ്ണവുംം ഒന്നുമാാത്രമാാണു്്. ഈ ദേ�വന്മാാരെെല്ലാം�ം ഒരേ� അദ്ദേ�ഹത്തെ� മനനംം ചെ�യ്യുന്ന ഉപാാസകന്‍ വിിരാാഡു്്
ചക്രത്തിിലുറപ്പിിച്ചിിട്ടുള്ള ആരക്കാാലുകള്‍ പോ�ോലെ�. പുരുഷനാായ പരമാാത്മദേേവന്റെ� രൂപവുംം അംംഗങ്ങളുംം
വൃക്ഷത്തിിലെ� ശാാഖകള്‍ പോ�ോലെ� ആ ബ്രഹ്മത്തിില്‍ സങ്കല്പിിക്കുകയാാണു്്.
ഓതപ്രോ�ോതമാായിിരിിക്കുന്നു. ആ പുരുഷന്റെ� ശക്തിിയാായ കൈൈകളാാണു്് ക്ഷ
(തസ്മിിന്് ച്ഛ്രയന്തേ� യ ഉ കേ� ച ദേേവാാ വൃക്ഷസ്യയ ത്രിിയന്‍. ക്ഷത്രിിയനുംം കൈൈകളുംം രണ്ടുംം രക്ഷകരാാണു്്.
സ്കന്ധഃഃ പരിിത ഇവ ശാാഖാഃഃ�) (അഥര്‍വംം 10.7.38) ലോ�ോകത്തിിനു്് രഞ്ജനാാത്മക കര്‍മങ്ങള്‍ ചെ�യ്യുന്നവനാാ
III പരമപിിതാാവാായ പരമപുരുഷന്റെ� മുഖംം ബാാഹു ണു്് ക്ഷത്രിിയന്‍. അതുപോ�ോലെ� പരമാാത്മാാവിിന്റെ� രക്ഷിി
  ജംംഘകള്‍ പാാദങ്ങള്‍ ഇവയെ�ന്താാണു്് ? ക്കാാനുള്ള ശക്തിിയുംം ക്ഷത്രിിയതുല്യയമാാണു്്. ഊരു മധ്യയ
1) യത്്പുരുഷംം വ്യയദധുഃഃ കതിിധാാ വ്യയകല്പയന്് ഭാാഗത്തിിന്റെ� പ്രതിിനിിധിിയാാണു്്. എപ്രകാാരമാാണോ�ോ,
മുഖംം കിിമസ്യയ കൗൗ ബാാഹൂ കാാ ഊരു ഉദരത്തിിലെ�ത്തുന്ന ആഹാാരപദാാര്‍ഥങ്ങള്‍ ദഹിിപ്പിിച്ചു്്
പാാദാാ ഉച്യേ�േതേ� (ഋഗ്വേ�േദംം 10.90.11) രക്തവുംം മറ്റു പോ�ോഷണവസ്തുക്കളുമാാക്കിി അംംഗപ്രത്യംം�
ഗംം യഥാാവിിധിി യഥാായോ�ോഗ്യംം� എത്തിിച്ചു്് ശരീീരത്തെ�
2) ബ്രാാഹ്മണോ�ോഽസ്യയ മുഖമാാസീീദ്്ബാാഹൂ രാാജന്യഃഃ� രക്ഷിിക്കുന്നതു്് അതുപോ�ോലെ�യാാണു്് വൈൈശ്യയന്റെ� വൃത്തിി.
കൃതഃഃ ഊരു തദ്്‌വൈൈശ്യഃഃ� പദ്്ഭ്യാം�ം� അഥര്‍വവേ�ദത്തിില്‍ ഉരുവിിനെ� മധ്യംം� എന്നാാണു്് പഠിി
ശൂദ്രോ�ോ അജാായത (ഋഗ്വേ�േദംം 10.90.12) ച്ചിിരിിക്കുന്നതു്്. കാാരണംം ഉദരംം ആമാാശയത്തിിലെ�ത്തു
ചോ�ോദ്യം�ം - സൃഷ്ടിിയുടെെ ആദിിയിില്‍ ദേേവന്മാാര്‍ പുരുഷ ന്നവയെ� സംംഗ്രഹിിച്ചു വച്ചാാണു്് മറ്റുള്ളിിടത്തേ�ക്കു്് വിിത
നാായ പരമാാത്മദേേവനെ� അവരുടെെ ഹൃദയത്തിില്‍ ധാാര രണംം ചെ�യ്യുന്നതു്്. വൈൈശ്യയനുംം അതുപോ�ോലെ� സംംഗ്ര
ണംം ചെ�യ്തു. ആ സമയത്തു്് അവര്‍ ഏതെ�ല്ലാം�ം രൂപ ഹണശീീലനാാണു്്.
ത്തിിലാാണു്് സങ്കല്പിിച്ചതു്്. ആ വിിരാാഡു്് പുരുഷന്റെ� മുഖംം ശൂദ്രന്‍ വിിരാാഡ്്പുരുഷന്റെ� പാാദങ്ങളിില്‍ നിിന്നുത്ഭ
എന്താായിി? കൈൈകള്‍ എന്താായിിരുന്നു? ഉദരംം (മധ്യയ വിിച്ചു എന്നാാണു്് സങ്കല്പംം. ശു+ഉത്്+ര =ശീീഘ്രവുംം ഉത്്കൃ
ഭാാഗംം) എന്താാണു്്? കാാലുകള്‍ എന്താായിി? ദേേവന്മാാരാായ ഷ്ടവുമാായിി ഗമിിക്കുന്നവരാാണു്് ശൂദ്രര്‍. പാാദങ്ങള്‍ ശരീീര
ഋഷിിമാാരുംം വിിശേ�ഷരൂപത്തിില്‍ ആ വിിരാാഡു്്പുരുഷ ത്തിിന്റെ� എല്ലാാ അംംഗങ്ങളുടെെയുംം സത്യയസന്ധനാായ
നെ� ധാാരണംം ചെ�യ്തപ്പോ�ോള്‍ അന്യയപുരുഷന്മാാരിില്‍നിി സേ�വകനാാണു്്. അന്യയര്‍ക്കുവേ�ണ്ടിി സേ�വനംം ചെ�യ്യുന്ന
ന്നു്് എന്തു വിിശേ�ഷതയാാണു്് അവര്‍ക്കുണ്ടാായതു്്? തിില്‍ ആനന്ദംം കണ്ടെ�ത്തുന്ന ശൂദ്രന്‍ സമൂഹത്തിിന്റെ�
ഉത്തരംം - ബ്രാാഹ്മണന്‍ അവന്റെ� മുഖമാായുംം, ക്ഷത്രിി മുഴുവന്‍ ആധാാരശിിലയാാണു്്. അതുപോ�ോലെ� ഈശ്വവരനിി
യന്‍ കൈൈകളാായുംം, വൈൈശ്യയന്‍ ഉദരമാായുംം, പാാദ ലെ� സേ�വാാശക്തിിയുംം അത്ഭുതകരമാാണു്്. അദ്ദേേഹത്തിി
ങ്ങളിില്‍ നിിന്നു്് ശൂദ്രനുംം ഉണ്ടാായിി. ന്റെ� ഓരോ�ോ കാാര്യയവുംം പരാാര്‍ഥമാാണു്്. സ്വാാ�ര്‍ഥമാായിി ഒന്നുംം
പദാാര്‍ഥംം - ഈ പ്രഭുവിിനെ� ധാാരണംം ചെ�യ്യുന്നവന്റെ� തന്നെ�യിില്ല. അതുപോ�ോലെ�യാാണു്് ശൂദ്രനുംം. (തുടരുംം)
കെ�ട്ടിിനിിര്‍ത്തിിയ മലിിനജലംം മാാലിിന്യയത്തേ�യുംം കൊ�ാണ്ടു്് ബഹിിര്‍ഗമിിച്ച്് ആന്തരിികലോ�ോകത്തെ� മോ�ോഹനമാാക്കുന്നു. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.7)
आर्षषनाादम् |् 19 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
19
 യജ്ഞസംംസ്കാാരംം
വിി. കെ�. നാാരാായണഭട്ടതിിരിി
വിി. കെ�. നാാരാായണഭട്ടതിിരിി
സാാഹിിത്യയസര്‍‌വസ്വംം�
3
വേ�ദമെെന്നാാലെ�ന്തു്് ?
ഹിിരണ്യയഗര്്ഭോ�ോ വേ�ദാാനാം�ം (ഭാാഗവതംം)
ഹിിരണ്യയഗര്്ഭസ്സമവര്്ത്തതാാഗ്രേ� (ഋഗ്വേ�േദംം)
വേ�ദങ്ങളിില്‍ വെ�ച്ചു്് ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭനാാണു്് ഞാാന്‍
എന്നു ശ്രീീകൃഷ്ണന്‍, ഉദ്ധവന്നു്് ഈശ്വവരവിിഭൂതിികളെെ
ഉപദേ�ശിിക്കുന്ന ഘട്ടത്തിില്‍, പറഞ്ഞതാായിി കാാണു
ന്നു. സൃഷ്ടിിയിില്‍ ആദ്യയമുണ്ടാായതു്് ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭനാാ
ണെ�ന്നു്് ഋഗ്വേ�േദത്തിിലുംം കാാണുന്നുണ്ടു്്. സകല അവ
താാരങ്ങള്‍ക്കുംം മാാത്രമല്ല, നിിഖിില തത്ത്വവങ്ങളുടേേയുംം മൂ
ലംം ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭനാാണെ�ന്നു ചുരുക്കംം. സര്‍വജ്ഞന്‍
സര്‍വശക്തന്‍, പരമേ�ശ്വവരന്‍ ഇത്യാാ�ദിി ശബ്ദങ്ങളെെ
ക്കൊ�ൊണ്ടു്് പറയുന്നതുംം ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭനെ�ത്തന്നെ�യാാണു്്.
ഭഗവദ്്ഗീീതയിിലെ� പത്താാമധ്യാാ�യത്തിിലുംം ശ്രീീ
മദ്് ഭാാഗവതത്തിില്‍ ഏകാാദശത്തിിലെ� പതിിനാാറാം�ം
അധ്യാാ�യത്തിിലുംം ഈശ്വവരവിിഭൂതിികളെെ പറയുന്നു.
ഓരോ�ോരോ�ോ തരത്തിിലുള്ള വസ്തുക്കളിില്‍ ഉല്‍ക്കൃഷ്ട
വസ്തുവാാണു്് ഈശ്വവരന്‍. 'കുതിിരകളിില്‍ വെ�ച്ചു്് ഉച്ചൈൈ
ശ്രവസ്സാാണു്് ഞാാന്‍, ആനകളിില്‍ വെ�ച്ചു്് ഐരാാവത
മാാകുന്നു ഞാാന്‍, ജനങ്ങളിില്‍ വെ�ച്ചു്് രാാജാാവാാകുന്നു
ഞാാന്‍' - ഇത്തരത്തിിലാാണു്് ഈശ്വവരന്റെ� ഉല്്ക്കൃഷ്ട
തയെ� വിിഭൂതിി വാാദത്തിില്‍ കാാണിിക്കുന്നതു്്. 'വേ�ദാാനാംം�
സാാമവേ�ദോ�ോസ്മിി' - വേ�ദങ്ങളിില്‍ വെ�ച്ചു്് ഞാാന്‍ സാാമ
വേ�ദമാാകുന്നു - എന്നാാണു്് ഗീീതയിിലുള്ളതു്്. ഭാാഗവത
ത്തിില്‍ ഈശ്വവരനെ� വേ�ദങ്ങളിില്‍ വച്ചു്് ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭ
നാായിി പറയുന്നു. പക്ഷെ�, ഭാാഗവതത്തിിലെ� കല്‍പ
നയുടേേയുംം ഗീീതയിിലെ� കല്‍പനയുടേേയുംം മുഖ്യയ താാ
ത്്പര്യം�ം ഒന്നു തന്നെ�യാാണു്്. അതു്് എങ്ങനെ�യെ�ന്നു്്
പരിിചിിന്തിിക്കാംം�.
വേ�ദമെെന്നാാല്‍ ശബ്ദരാാശിി മാാത്രമല്ല. പരിിച്ഛിി
ന്ന വസ്തുക്കളെെല്ലാം�ം വേ�ദങ്ങള്‍തന്നെ�യാാണു്്. ഇതു
പോ�ോലെ� നിിര്‍ഗുണ ബ്രഹ്മത്തെ�യുംം വേ�ദമാായിിത്തന്നെ�
വിിചാാരിിക്കണംം. വേ�ദനംം-വേ�ദ എന്നിിങ്ങനെ� വേ�ദ
ശബ്ദത്തെ� നിിര്‍വചിിച്ചാാല്‍ വേ�ദശബ്ദാാര്‍ഥംം ബ്രഹ്മത
ത്ത്വവമാായിിത്തീീരുന്നു. വേ�ദനമെെന്നാാല്‍ ജ്ഞാാനമെെ
ന്നര്‍ഥംം. ബ്രഹ്മത്തെ� ജ്ഞാാനസ്വവരൂപമാായിിട്ടു്് ഉപനിി
ഷത്തുക്കളിില്‍ ഘോ�ോഷിിക്കുന്നതുമുണ്ടു്്. അതിിനാാല്‍
ु तांं� ब॒॒ हि�र्बाा�लि�ति॑�॑ सर्व॒॒�कम्॥्
ए॒॒वाा ते॒॒� मूूत्रं॑ ॑� मुच्य
20 583|20 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
വേ�ദശബ്ദാാര്‍ഥംം ബ്രഹ്മതത്ത്വംം� തന്നെ� എന്നു പറ
യാംം�. 'വേ�ദയതിി ഇതിി വേ�ദഃഃ' എന്നിിങ്ങനെ� വേ�ദശബ്ദ
ത്തെ� നിിര്‍വചിിച്ചാാല്‍ സഗുണാാവസ്ഥയിിലുള്ള പദാാര്‍
ഥങ്ങളെെല്ലാം�ം വേ�ദംം തന്നെ�. 'വേ�ദയതിി' എന്നുള്ളതിിനു്്
ധര്‍മാാധര്‍മങ്ങളെ� അറിിയിിപ്പിിക്കുന്നതു്് എന്നാാണര്‍
ഥംം. ഒരു തരത്തിിലല്ലെ�ങ്കിില്‍ മറ്റൊ�ൊരു തരത്തിില്‍
ധര്‍മാാധര്‍മബോ�ോധത്തെ� ഉണ്ടാാക്കുന്നതിില്‍ സഹകാാ
രിിയാായിിത്തീീരാാതെ� ലോ�ോകത്തിിലൊ�ൊന്നുമിില്ല. അതിി
നാാല്‍ സഗുണാാവസ്ഥയിിലുള്ളതെ�ല്ലാംം� വേ�ദംംതന്നെ�.
നിിര്‍ഗുണതത്ത്വവത്തെ�യുംം സഗുണാാവസ്ഥയിിലു
ള്ള സകല പദാാര്‍ഥങ്ങളേ�യുംം വേ�ദശബ്ദംം കൊ�ൊണ്ടു്്
വ്യയവഹരിിക്കാാമെെന്നാാണു്് ഇതുവരെെ പറഞ്ഞതിില്‍
നിിന്നു്് വന്നതു്്. സാാമ' ശബ്ദത്തിിനു്്, അന്ത്യയമാായിിട്ടുള്ള
തു്് എന്നൊ�ൊരര്‍ഥംം യാാസ്കന്‍ നിിരുക്തത്തിില്‍ പറഞ്ഞിി
ട്ടുണ്ടു്്. ആ വഴിിക്കാാലോ�ോചിിച്ചാാല്‍ ഗീീതയിില്‍ പറയു
ന്നതിിന്റേ�യുംം ഭാാഗവതത്തിില്‍ പറയുന്നതിിന്റേ�യുംം മുഖ്യയ
താാത്്പര്യം�ം ഒന്നു തന്നെ�യാാണെ�ന്നു എളുപ്പത്തിിലറിി
യാംം�. അതെ�ങ്ങനെ�യെ�ന്നു്് വിിശദമാാക്കുന്നു. ഏതിില്‍
നിിന്നു സൃഷ്ടിിയുംം അതിില്‍ത്തന്നെ�ലയവുംം ഉണ്ടാാകുന്നു,
അതു തന്നെ�യാാണു്് അന്ത്യയമാായ വസ്തു. ആ അന്ത്യയ
വസ്തുതന്നെ� ആകുന്നു ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭന്‍. അപ്പോ�ോള്‍
ഗീീതയിില്‍ പറയുന്നതുംം ഭാാഗവതത്തിില്‍ പറയുന്ന
തുംം ഒന്നുതന്നെ�യാായിിത്തീീരുന്നു.
ഉല്്ക്കൃഷ്ട വസ്തു ഈശ്വവരാാണെ�ന്നു പറയുന്നതു്്,
'പ്രാാധാാന്യേ�േന വ്യയവഹാാരാഃ�ഃ ഭവന്തിി' എന്ന ന്യാാ�യമനുസ
രിിച്ചാാകുന്നു. അലങ്കാാര ശാാസ്ത്രത്തിില്‍ കാാവ്യയത്തിിന്റെ�
ഗുണദോ�ോഷങ്ങളെെ പ്രദര്‍ശിിപ്പിിക്കുന്നതാായിി കാാ
ണാംം�. കാാവ്യയദോ�ോഷങ്ങളെെ പ്രദര്‍ശിിപ്പിിക്കുന്നു എന്നു
ള്ളതുകൊ�ൊണ്ടു്് ദോ�ോഷശാാസ്ത്രംം എന്ന പേ�ര്‍ കൊ�ൊടുത്ത
തു്് മേ�ല്‍പ്പറഞ്ഞ ന്യാാ�യത്തെ� അനുസരിിച്ചാാണു്്. വേ�
ദാാന്തദൃഷ്ട്യാാ� നോ�ോക്കുമ്പോ�ോള്‍ ലോ�ോകത്തിില്‍ കാാണുന്ന
തെ�ല്ലാംം� ഈശ്വവരന്റെ� അവതാാരമൂര്‍ത്തിികള്‍ തന്നെ�
യാാണു്്. എങ്കിിലുംം മഹാാന്മാാരേ� മാാത്രമേ� അവതാാര
മൂര്‍ത്തിികളാായിി ഗണിിക്കാാറുള്ളൂ. ഇങ്ങനെ� ചെ�യ്യുന്ന
തുംം മുമ്പുപറഞ്ഞ ന്യാാ�യത്തെ� അനുസരിിച്ചാാകുന്നു.
ഏവാാ തേ� മൂത്രംം മുച്യയതാംം� ബഹിിര്്ബാാലിിതിി സര്്‌വകമ്്..
ഇതുപോ�ോലെ� സര്‍വസമഷ്ടിിയാായ ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭന്‍ യാാല്‍ (സത്യയവ്രതശബ്ദത്തിിന്റെ� അര്‍ഥംം ഓര്‍മവെ�യ്ക്ക
വേ�ദമാാണെ�ന്നു പറഞ്ഞതു്്, സകല വസ്തുക്കളുംം വേ�ദ ണംം) കാാണുവാാന്‍ സാാധിിക്കുംം. സപ്തര്‍ഷിികള്‍, അഞ്ചു
ങ്ങള്‍ തന്നെ�യാാണു്് എന്നുള്ള അര്‍ഥത്തിിലാാകുന്നു. ജ്ഞാാനേ�ന്ദ്രിിയങ്ങളുംം മനസ്തത്ത്വവവുംം ബുദ്ധിിതത്ത്വവ
'സര്്‌വംം ബ്രഹ്മമയംം ജഗത്്', 'ഗുരുരേ�വ ജഗ്് സര്്‌വംം' ഇ വുമാാകുന്നു. തോ�ോണിി, തരണസാാധനമാായ ശരീീരംം
ത്യാാ�ദിി ആപ്തവാാക്യയങ്ങളുംം എല്ലാാറ്റിിനുംം വേ�ദത്വവമുണ്ടെ� തന്നെ�. ശരീീരത്തേ�യുംം ഇന്ദ്രിിയങ്ങളേ�യുംം ബുദ്ധിി മുത
ന്നുതന്നെ� വ്യയക്തമാാക്കിിത്തരുന്നു. പ്രപഞ്ചത്തിിലുള്ള ലാായവകളേ�യുംം അന്യയചിിന്തകൂടാാതെ� വേ�ണ്ടമാാതിിരിി
വസ്തുക്കളെെല്ലാം�ം വേ�ദങ്ങള്‍തന്നെ�യാാണെ�ന്നു സാാരംം. ആത്മതത്ത്വാാ�ന്വേ�േഷണത്തിില്‍ മാാത്രംം ഉപയോ�ോഗിി
ഋഗ്വേ�േദാാദിി വേ�ദങ്ങളെെ മാാത്രംം വേ�ദത്വേ�േന വിിഭ ക്കുക എന്നുള്ള അവസ്ഥയെ� ലയമാായിി കരുതുന്നു.
ജിിക്കുന്നതിിലുംം അര്‍ഥമുണ്ടു്്. എല്ലാംം�തന്നെ� ഈശ്വവര ഈ ലയംം തന്നെ�യാാണു്് മത്സ്യാാ�വതാാരത്തിിലെ� പ്രള
സ്വവരൂപമാാണെ�ന്നോ�ോ വേ�ദസ്വവരൂപമാാണെ�ന്നോ�ോ ഋ യംം. ഇത്തരത്തിിലുള്ള സത്യാാ�ന്വേ�േഷണംം കൊ�ൊണ്ടു്്
ഗ്വേ�േദംം മുതലാായവ കാാണിിക്കുന്നതിിനാാല്‍ അവയെ� എല്ലാം�ം ഏകമാായ തത്ത്വംം� തന്നെ�യാാണെ�ന്നുള്ള
മാാത്രംം വേ�ദങ്ങളാായിി ഗണിിക്കുന്നു. വേ�ദങ്ങളെെപ്പറ്റിി ബോ�ോധമാാണു്് സത്യയമാായ ബോ�ോധംം. ലോ�ോകത്തിിലെ�
ചിില വിിശ്വാാ�സങ്ങളുണ്ടു്്. ആ വിിശ്വാാ�സങ്ങളുടെെ നിില ല്ലാം�ം സഞ്ചരിിച്ചു്് (ലോ�ോകമെെന്നാാല്‍ നിിലഭേേദമെെന്നുംം
യെ�ന്താാണെ�ന്നു കൂടിി നോ�ോക്കണംം. വേ�ദംം നിിത്യയമാാണു്്. അര്‍ഥമുണ്ടു്്) ശരീീരേ�ന്ദ്രിിയാാദിികളെെ അന്തര്‍മുഖദൃഷ്ടിി
ഈശ്വവരനുംം ഈശ്വവരനിിര്‍മിിതമാായ ലോ�ോകവുംം വേ�ദ യോ�ോടു കൂടിി ഉപയോ�ോഗിിച്ചു്്, തത്ത്വവബോ�ോധംം സമ്പാാദിി
മാായതിിനാാല്‍ വേ�ദംം ഒരു കാാലത്തുംം നശിിക്കിില്ല. വാാസ്ത ച്ചു്് മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുംം ആ ബോ�ോധത്തെ� ക്രമേ�ണ ഉണ്ടാാ
വത്തിില്‍ ഈശ്വവരനുംം പ്രപഞ്ചവുംം തന്നെ�യാാണു്് വേ� ക്കുവാാനാായിി ഓരോ�ോരോ�ോ തരക്കാാര്‍ക്കു്് ഓരോ�ോരോ�ോ
ദംം, എന്നുള്ള അര്‍ഥത്തിിലാാണു്് വേ�ദത്തിിന്നു നിിത്യയത്വംം� തരത്തിില്‍ ഉപദേേശിിക്കുക എന്നുള്ളതു തന്നെ�യാാവ
സ്ഥാാപിിക്കുന്നതെ�ന്നു സാാരംം. വേ�ദത്തിിന്നു്് അപൗൗരു ണംം, വേ�ദങ്ങളെ� വീീണ്ടെ�ടുക്കല്‍. സത്യയവ്രതനെ� മനു
ഷേ�യത്വംം� ഉണ്ടെ�ന്നു പറയുന്നതുംം വേ�ദത്തിിനുംം ഈ വാാക്കിി എന്നു പറയുന്നതിിനു്് ഏവംം വിിധമാായ ഉപദേേശ
ശ്വവരാാദിികള്‍ക്കുംം അഭേ�ദമുണ്ടെ�ന്നുവച്ചുതന്നെ�യാാണു്്. ങ്ങളെെക്കൊ�ൊണ്ടു്് ലോ�ോകത്തിിലെ� വിിചാാര രീീതിിയിില്‍,
വേ�ദത്തെ� മോ�ോഷ്ടിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടുപോ�ോയ അസുരനെ� അല്ലെ�ങ്കിില്‍ മനനസമ്പ്രദാായത്തിില്‍ തന്നെ�, ലോ�ോക
വധിിച്ചു്് വിിഷ്ണു വേ�ദത്തെ� വീീണ്ടെ�ടുത്തുവെ�ന്നു്് മത്സ്യാാ� ഹിിതങ്ങളാായ മാാറ്റങ്ങള്‍ ഉണ്ടാാവാാമെെന്നുള്ള വാാസ്ത
വതാാരത്തിില്‍ കാാണുന്നു. സത്യയവ്രതന്‍ എന്ന രാാജര്‍ വത്തെ�യാാണു്് വിിശദമാാക്കുന്നതു്് . കൃതമാാല എന്ന നദിി
ഷിി 'കൃതമാാല' എന്ന നദിിയിില്‍ തര്‍പ്പണംം ചെ�യ്തുകൊ�ൊ യിിലാാണല്ലോ�ോ, മത്സ്യാാ�വതാാരമുണ്ടാായതു്് . സംംസാാര
ണ്ടിിരിിക്കുമ്പോ�ോള്‍ തന്റെ� കയ്യിില്‍ ചെ�റുതാായ ഒരു മ ത്തിിന്റെ� വൃത്താാകാാര സ്ഥിിതിിയെ� മാാല സൂചിിപ്പിിക്കുന്നു.
ത്സ്യയത്തെ� കണ്ടു. സമുദ്രത്തിില്‍ മാാത്രംം കിിടക്കുവാാന്‍ അതുകൊ�ൊണ്ടു തന്നെ�യാാണു്് ജപാാദിികര്‍മങ്ങളിില്‍
സാാധിിക്കുമെെന്ന മട്ടിില്‍ ആ മത്സ്യംം� ക്രമേ�ണ വലുതാാ മാാലയെ� ഉപയോ�ോഗിിക്കുന്നതു്്. കൃതംം എന്ന പദത്തിി
യിി. രാാജാാവു്് ഈശ്വവര ബുദ്ധ്യാാ� ആ മത്സ്യയത്തെ� സ്തുതിി ന്നു്് ഉണ്ടാാക്കപ്പെ�ട്ടതു്് എന്നുമാാണു്് അര്‍ഥംം. അഹ
ച്ചപ്പോ�ോള്‍, 'അടുത്തു്് പ്രളയമുണ്ടാാവുമെെന്നുംം, മത്സ്യയമാാ ങ്കാാരംം മൂലംം അവനവന്‍ ഉണ്ടാാക്കിിത്തീീര്‍ക്കുന്നതാാ
യിി അവതരിിച്ച ഈശ്വവരനാായിിരിിക്കുന്ന ഞാാന്‍ പ്രള ണു്് ലോ�ോകംം എന്നുള്ളതിിനെ� കൃതമാാലാാശബ്ദംം സൂചിി
യകാാലത്തു സത്യയവ്രതനെ� രക്ഷിിച്ചു കൊ�ൊള്ളാാ'മെെന്നുംം പ്പിിക്കുന്നു. അങ്ങനെ�യുള്ള ലോ�ോകത്തിില്‍ സത്യയ
പറഞ്ഞു്് ആ മത്സ്യംം� അന്തര്‍ധാാനംം ചെ�യ്തു. പ്രളയംം വ്രതനാായിിത്തീീര്‍ന്നാാല്‍ സത്യയനിിഷ്ഠനു്് ഉദ്്ഗതിിയുംം,
വന്നപ്പോ�ോള്‍ സപ്തര്‍ഷിിമാാരോ�ോടൊ�ൊന്നിിച്ചു രാാജാാവിിനെ� തന്നിിമിിത്തംം മറ്റുള്ളവര്‍ക്കു്് ഉദ്്ഗതിിമാാര്‍ഗ്ഗവുംം ഉണ്ടാാ
തോ�ോണിിയിില്‍ കയറ്റിി ലോ�ോകമാാസകലംം സഞ്ചരിിപ്പിി വുമെെന്നാാണു്് മത്സ്യാാ�വതാാരത്തിിന്റെ� ആധ്യാാ�ത്മിിക
ച്ചുകൊ�ൊണ്ടു്് മത്സ്യയരൂപധരനാായ വിിഷ്ണു സത്യയവ്രതനു്് മാായ അര്‍ഥംം. മത്സ്യാാ�വതാാരത്തിിന്റെ� ആധിിഭൗ�തിി
ആത്മജ്ഞാാനവുംം ഉപദേേശിിച്ചു. ഒടുവിില്‍ വേ�ദത്തിി കാാദിി അര്‍ഥങ്ങള്‍ വേ�റെെതന്നെ�യാാണു്്. ഈശ്വവര
ന്റെ� തസ്കരനെ� ഹനിിച്ചു്് വിിഷ്ണു വേ�ദത്തെ� വീീണ്ടെ�ടു നുംം ലോ�ോകവുംം തന്നെ�യാാണു്് വേ�ദമെെന്നു്് പറഞ്ഞ
ത്തു. ഇതാാണു്് മത്സ്യാാ�വതാാരംം. ഇതിില്‍ അനേ�കംം തു്്, മത്സ്യാാ�വതാാരപ്രകാാരവുംം യോ�ോജിിക്കുമെെന്നു്് കാാ
തത്ത്വോ�ോ�പദേേശങ്ങള്‍ അടങ്ങിിയിിരിിക്കുന്നു. വെ�ള്ളംം ണിിക്കുവാാനാാണു്് ഇവിിടെെ മത്സ്യാാ�വതാാരത്തെ�പ്പറ്റിി
കര്‍മത്തിിന്റെ� സൂചകമാാണു്്. വെ�ള്ളത്തിില്‍ ചെ�റിിയ അല്‍പംം പറഞ്ഞതു്്.
മത്സ്യയമാായിി അവതരിിക്കുക എന്നാാല്‍ കര്‍മങ്ങളിിലെ� ഈശ്വവരനുംം ലോ�ോകവുംം തന്നെ�യാാണു്് വേ�ദംം. ഈ
ല്ലാം�ം അന്തര്യാ�ാമിിയുടെെ ദര്‍ശനലേ�ശമുണ്ടാാവുകയാാ വാാസ്തവത്തെ� ഋക്കു്്, യജുസ്സു്് മുതലാായവ വിിശദമാാ
ണു്്. സമുദ്രമെെന്നാാല്‍ സഗുണപ്രപഞ്ചംം. കര്‍മങ്ങ ക്കുന്നതിിനാാല്‍ അവയെ� വേ�ദങ്ങളാായിി വിിചാാരിിക്കു
ളിില്‍ സൂചിിതമാായിിരിിക്കുന്ന അന്തര്യാ�ാമിിസാാന്നിിധ്യയ ന്നു. ഇതാാണു്് ഈ ലേ�ഖനത്തിിന്റെ� മുഖ്യയതാാത്്പര്യം�ം.
ത്തെ� ക്രമേ�ണ പ്രപഞ്ചത്തിിലെ�ല്ലാം�ം, സത്യയവ്രതനാാ 'കൈൈരളിി', 1106 വൃശ്ചിികംം (തുടരുംം)
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം നന്നാായിി തടസ്സരഹിിതമാായിി ബഹിിര്‍ഗമിിക്കട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.7)
आर्षषनाादम् |् 21 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
21
 സരസ്വവതീീ വൈൈദിികഗുരുകുല ബ്രഹ്മചാാരിികള്‍ക്കുള്ള പാാഠ്യയപദ്ധതിിയുടെെ ആമുഖംം
4 വേ�ദങ്ങള്‍ » (1131)1 ഋഗ്വേ�േദംം (21) യജുര്‍വേ�ദംം (101) സാാമവേ�ദംം (1000)
(1000) അഥര്‍വവേ�ദംം (9)
4 ഉപവേ�ദങ്ങള്‍ » ആയുര്‍വേ�ദംം ധനുര്‍വേ�ദംം ഗാാന്ധര്‍വവേ�ദംം അര്‍ഥവേ�ദംം | ആയുര്‍വേ�ദംം
4 പുരാാണങ്ങള്‍ »2 ഐതരേേയബ്രാാഹ്മണംം ശതപഥബ്രാാഹ്മണംം
ശതപഥബ്രാാഹ്മണംം സാാമബ്രാാഹ്മണംം ഗോ�ോപഥബ്രാാഹ്മണംം
സാാമബ്രാാഹ്മണംം ഗോ�ോപഥബ്രാാഹ്മണംം
11 ഉപനിിഷത്തുക്കള്‍ » ഐതരേ�യംം ഈശംം, കഠംം കേ�നംം മുണ്ഡകംം, മാാണ്ഡൂക്യംം�
ഇതിിഹാാസങ്ങള്‍
2 ഇതിിഹാാസങ്ങള്‍ ബൃഹദാാരണ്യയകംം ഛാാന്ദോ�ോഗ്യംം� പ്രശ്നംം
രാാമാായണംം 1 വാാല്മീീകിി മഹര്‍ഷിി തൈൈത്തരീീയംം
മഹാാഭാാരതംം 2 വേ�ദവ്യാാ�സ മഹര്‍ഷിി ശ്വേ�േതാാശ്വവതരംം
1. ശാാഖകളുടെെ എണ്ണംം 2. ബ്രാാഹ്മണങ്ങള്‍, ആരണ്യയകങ്ങള്‍, ഗാാഥ, നാാരാാശംംസീീ എന്നീീ പേ�രുകളാാലുംം നാാലു്് പുരാാണങ്ങള്‍ അറിിയപ്പെ�ടുന്നു.
വേ�ദാം�ംഗങ്ങള്‍
6 വേ�ദാം�ംഗങ്ങള്‍ 6 വേ�ദോ�ോപാംം�ഗങ്ങള്‍ 
ശിിക്ഷാാശാാസ്ത്രംം 1 ആപിിശല മഹര്‍ഷിി യോ�ോഗശാാസ്ത്രംം 1 പതഞ്ജലീീ മഹര്‍ഷിി
കല്പശാാസ്ത്രംം 2 മയാാചാാര്യയന്‍ സാംം�ഖ്യയശാാസ്ത്രംം 2 കപിില മഹര്‍ഷിി
വ്യാാ�കരണശാാസ്ത്രംം 3 പാാണിിനീീമഹര്‍ഷിി വൈൈശേ�ഷിികശാാസ്ത്രംം 3 കണാാദ മഹര്‍ഷിി
നിിരുക്തശാാസ്ത്രംം 4 യാാസ്കാാചാാര്യയന്‍ ന്യാാ�യശാാസ്ത്രംം 4 ഗൗൗതമ മഹര്‍ഷിി
ഛന്ദഃഃ ശാാസ്ത്രംം 5 പിിങ്്ഗളാാചാാര്യയന്‍ പൂര്‍വമീീമാം�ംസാാശാാസ്ത്രംം 5 ജൈൈമിിനീീ മഹര്‍ഷിി
ജ്യോ�ോ�തിിഷശാാസ്ത്രംം 6 ലഗധാാചാാര്യയന്‍ ഉത്തരമീീമാം�ംസാാശാാസ്ത്രംം 6 വ്യാാ�സ മഹര്‍ഷിി
ഈ ആറു്് വേ�ദാം�ംഗങ്ങളുടേേയുംം ആറു്് ഉപാംം�ഗങ്ങളുടേേയുംം പഠനംം ശാാസ്ത്രീീയമാായ വേ�ദപഠനത്തിിനു്് അനിിവാാര്യയമാാണു്്.
1 ശിിക്ഷാാശാാസ്ത്രംം പാാണിിനീീയശിിക്ഷ. (8 വയസ്സിിനുള്ളിില്‍ മാാതാാപിിതാാക്കള്‍ പഠിിപ്പിിക്കേ�ണ്ടതു്് )
2 വ്യാാ�കരണശാാസ്ത്രംം അഷ്ടാാധ്യാാ�യിി, ധാാതുപാാഠംം, പ്രഥമാാവൃത്തിി, മഹാാഭാാഷ്യംം� (3 കൊ�ാല്ലംം)
(പൂര്‍വപക്ഷംം, സമാാധാാനംം, വാാര്‍ത്തിികങ്ങള്‍, കാാരിികകള്‍, പരിിഭാാഷകള്‍)
(4 വര്‍ഷംം)

3 നിിഘണ്ടു-നിിരുക്തംം യാാസ്കാാചാാര്യയന്‍ (7 മാാസംം)

4 ഛന്ദഃഃശാാസ്ത്രംം പിിങ്്ഗളാാചാാര്യയന്‍ (5 മാാസംം)
5 സ്മൃതിി-ഇതിിഹാാസകാാവ്യാാ�ദിികള്‍ മനുസ്മൃതിി, രാാമാായണംം, മഹാാഭാാരതംം, മഹാാകാാവ്യാാ�ദിികള്‍ (1 വര്‍ഷംം)
6 ആറു്് ദര്‍ശനശാാസ്ത്രങ്ങള്‍ യോ�ോഗ-സാംം�ഖ്യയ-വൈൈശേ�ഷിിക-ന്യാാ�യ-പൂര്‍വോ�ോത്തരമീീമാം�ംസകള്‍ (2 വര്‍ഷംം)
ഋഷിി പ്രണീീതമാായ ദര്‍ശനഭാാഷ്യയങ്ങളോ�ോടുകൂടിി പഠിിക്കുക. ഇതിില്‍ വേ�ദാാന്ത
(3 വര്‍ഷംം)

ദര്‍ശനംം പഠിിക്കുന്നതിിനു്് മുമ്പു്് ഉപനിിഷത്തുക്കള്‍ ‍‍പഠിിക്കണംം.

7 ഉപനിിഷത്തുകള്‍ ഉപനിിഷതു്് പഠനത്തോ�ോടൊ�ാപ്പംം അതുവരെെ സ്വാാ�യത്തമാാക്കിിയ അറിിവു്്
പകര്‍ന്നു്് നല്കുന്ന ഉപാാധ്യാാ�യ പരിിശീീലനവുംം നേ�ടണംം (1 വര്‍ഷംം)
8 ആവര്‍ത്തനംം മൂലസൂത്രങ്ങളുംം സൂക്തങ്ങളുംം ആദ്യയന്ത്യംം� ആവര്‍ത്തിിച്ച്് ഉറപ്പിിക്കുക (1 വര്‍ഷംം)
9 കല്പശാാസ്ത്രംം ജ്യോ�ോ�തിിഷംം ധാാര്‍മിിക ധനസമ്പാാദത്തിിനുംം, ജീീവനോ�ോപാാധിിക്കുമാായുള്ള ശാാസ്ത്രപഠനവുംം
പുരോ�ോഹിിതവൃത്തിിക്കുള്ള ഷോ�ാഡശസംംസ്കാാരംം ചെ�യ്യാാനുംം ചെ�യ്യിിക്കാാനുംം
(8 വര്‍ഷംം)

ശീീലിിക്കുക, യജ്ഞ-യാാഗങ്ങളിില്‍ പങ്കെ�ടുത്തു്് മീീമാം�ംസാാദര്‍ശനത്തിിന്റെ�യുംം

ജ്യോ�ോ�തിിഷത്തിിന്റെ�യുംം പ്രാായോ�ോഗിിക രീീതിികള്‍ മനസ്സിിലാാക്കുക. (2 വര്‍ഷംം)
10 വേ�ദപഠനംം നാാലു്് വേ�ദങ്ങളുംം ബ്രാാഹ്മണങ്ങളുംം സ്വവരംം, ശബ്ദംം, അര്‍ഥംം, സംംബന്ധംം,
ക്രിിയ, പദനാാമധേ�യങ്ങള്‍ സഹിിതംം നിിഷ്ഠയോ�ോടെെ പഠിിക്കുക. (6 വര്‍ഷംം)
ഈ വിിധംം 15-16 കൊ�ാല്ലത്തോ�ോളംം ഗുരുകുലദിിനചര്യയയോ�ോടൊ�ാപ്പംം വിിദ്യയപഠിിച്ചു്് ബ്രാാഹ്മണ്യംം� നേ�ടിിയവര്‍ വേ�ണംം ഉപവേ�ദങ്ങ
ളിില്‍ എതെ�ങ്കിിലുംം ഒന്നിില്‍ ഉപരിിപഠനംം നടത്താാന്‍. ഇങ്ങനെ� ബ്രഹ്മചാാരിിയാായിി സാംം�ഗോ�ോപാാങ്്ഗംം വേ�ദംം പഠിിച്ചു്് ശാാസ്ത്ര
വിിദ്വാ�ാനാായിി, വേ�ദപണ്ഡിിതനാായിി, ആചാാര്യയനാായിി ധാാര്‍മിിക ജീീവിിതംം നയിിച്ചു്് ഉത്തമ ഗൃഹസ്ഥാാശ്രമിിയാായുംം, വാാന
പ്രസ്ഥാാശ്രമിിയാായുംം സന്ന്യാാ�സിിയാായുംം ഒരു മനുഷ്യാാ�യുസ്സ്് (120 വര്‍ഷംം) പുത്രപൗൗത്രാാദിികളോ�ോടൊ�ാപ്പവുംം, ശിിഷ്യയപ്രശിിഷ്യയ
ന്മാാരോ�ോടൊ�ാപ്പവുംം പരോ�ോപകാാരിിയാായിി ജീീവിിക്കാാന്‍ ശ്രേ�ഷ്ഠരാായ മനുഷ്യയരേ�വരുംം പ്രയത്നിിക്കേ�ണ്ടതാാണു്്. തീീവ്രവൈൈരാാഗ്യയ
മുള്ള ഉത്തമശ്രേ�ഷ്ഠന്മാാരേ� നേ�രിിട്ടു്് സന്ന്യാാ�സാാശ്രമംം സ്വീീ�കരിിക്കാാവൂ. സന്ന്യാാ�സിി പൂര്‍ണസമയംം യോ�ോഗാാഭ്യാ�ാസംം ശീീലിിച്ച്്
യോ�ോഗിിയാായുംം യോ�ോഗപൂര്‍ണതയിില്‍‍‍ ആഗ്രഹിിക്കുന്നപക്ഷംം ജീീവന്മുക്തരാായുംം മഹാാത്മാാവാായുംം ഋഷിിയാായുംം ഈ വിിശ്വവത്തിി
നാാകെ� നന്മയെ�പ്രദാാനംം ചെ�യ്തു്് തിിളങ്ങിിവിിളങ്ങണംം. ശ്രേ�ഷ്ഠരാായ മാാതാാവിിനേ�യുംം പിിതാാവിിനേ�യുംം ആചാാര്യയനേ�യുംം തന്റെ�
പൂര്‍വജന്മപുണ്യയത്താാല്‍ നേ�ടുന്ന പുണ്യയവാാനാായ വിിദ്യാ�ാര്‍ഥിി ഉത്തമവിിദ്യയയാാല്‍ മനുഷ്യയജീീവിിതത്തിിന്റെ� ആത്യയന്തിിക ലക്ഷ്യംം�
ക്ഷണത്തിില്‍ പ്രാാപിിക്കുന്നു. എത്രയോ�ോ കോ�ോടിിജന്മങ്ങളുടെെ പുണ്യയമാാണു്് ഒരുവനെ� അവ്വിിധംം ഈശ്വവരപ്രാാപ്തിിക്കു്് യോ�ോഗ്യയനാാക്കുന്ന
തു്്. ഈ പ്രപഞ്ചസൃഷ്ടിിതന്നെ� ആത്യയന്തിികമാായിി ലക്ഷ്യയമാാക്കുന്ന ഇടംം അതാാണു്്, കേ�വലംം അതു്് മാാത്രമാാണു്്.
''ഈശ്വവരനുണ്ടോ�ോ? എന്ന ചിിന്ത, 'ഉണ്ടാാകുമോ�ോ?' എന്ന സംംശയത്താാലാാണെ�ങ്കിില്‍ അതിില്‍ യുക്തിിയുണ്ടു്്, കാാരണംം 'ഇല്ല'
എന്നു്് നിിര്‍ണയിിക്കാാന്‍ 'ഉണ്ടു്് ' എന്ന ചിിന്തപോ�ോലുംം ഉണ്ടാാവരുതു്്. ഇല്ലാാത്തതിിനെ� ചിിന്തിിക്കാാന്‍ കഴിിയിില്ലല്ലോ�ോ, കാാരണംം
'ഇല്ലാാത്തതു്് ' പറയാാന്‍‍‍പോ�ോലുംം ഉള്ളവയുടെെ പരസ്പര ഇല്ലാായ്മകളെെ ആശ്രയിിക്കണംം. ആകാാശപുഷ്പവുംം മുയല്‍ക്കൊ�ാമ്പുംം
ഇല്ലെെന്നതു്് സത്യയമാാണു്്. എന്നാാല്‍ ആകാാശംം, പുഷ്പംം, മുയല്‍, കൊ�ാമ്പു്് ഇവയുണ്ടു്്. അതിിനാാല്‍ 'ഉണ്ടാാകുമോ�ോ' എന്നതിിലെ�
'സത്യയമാായ യുക്തിി' പോ�ോലെെ, 'ഇല്ല' എന്നതിില്‍ 'സത്യയമാായ യുക്തിി' 'ഉണ്ടോ�ോ' എന്നു്് ഉറപ്പാാക്കണംം.'' സ്വവ. നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍.

22 583|22 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
 ദര്‍ശനശാാസ്ത്ര വിിചാാരംം

കമലാാ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍

മീീമാം�ംസാാദര്‍ശനംം
(ജൈൈമിിനീീമഹര്‍ഷിിയുടെെ മീീമാം�ംസാാദര്‍ശനസൂത്രങ്ങളുംം അവയുടെെ ലഘു അര്‍ഥവിിവരണവുംം)
ദ്വിി�തീീയോ�ോഽധ്യാാ�യ പ്രഥമപാാദംം

2.1.25 ശബ്ദപൃഥക്്‌ത്വാാ�ച്ച.    (25) യിി കരുതണംം.

സ്തോ�ോത്രവുംം ശസ്ത്രവുംം ശബ്ദത്തിില്‍ നിിയതമാായ നാാനാാത്വവ 2.1.33 ശേ�ഷ്്ബ്രാാഹ്മണ ശബ്ദഃഃ.    (33)
ബോ�ോധംം ഉള്ളതാാകയാാല്‍ അവ പ്രധാാനകര്‍മമാാണു്്. മന്ത്രമല്ലാാതെ� ഏതുഭാാഗമാാണോ�ോ ആമ്നാായമാായിി ശേ�
2.1.26 അനര്്ഥകഞ്ച തദ്്‌വചനമ്്.  (26) ഷിിക്കുന്നതു്് അതു്് ബ്രാാഹ്മണപദവ്യയവഹാാരമാായിി
അതുപോ�ോലേെ�െ സ്തോ�ോത്രവുംം ശസ്ത്രവുംം ഒരു ഫലത്തിി കരുതണംം.
നാായിി കരുതിിയാാലുംം അതു്് അനര്‍ഥകമാായിിത്തീീ 2.1.34 അനാാമ്നാാതേ�ഷ്വവമന്ത്രത്വവമ്്,
രുംം. അവയെ� പ്രധാാനകര്‍മമാായിി കരുതിിയാാലേ� ആമ്നാാതേ�ഷു ഹിി വിിഭാാഗഃഃ. (34)
ആ കര്‍മംം സഫലമാാകൂ. ഈശ്വവരോ�ോക്തമല്ലാാത്തതിിനാാല്‍ ഋഷിിപ്രോ�ോക്തമാാ
2.1.27 അന്യയശ്ചാാര്്ഥഃഃ പ്രതീീയതേ�.   (27) യ ഐതരേേയാാദിി ബ്രാാഹ്മണഗ്രന്ഥത്തിില്‍ വേ�ദത്വവ
പ്രധാാനകര്‍മമാായിിക്കരുതിിയാാല്‍ സ്തോ�ോത്രജന്യയ മിില്ല. അതുപേ�ക്ഷിിച്ചു്് ഈശ്വവരപ്രോ�ോക്തമാായ മന്ത്ര
കര്‍മത്തിില്‍ നിിന്നു്് അതിിരിിക്തമാായിിശസ്ത്രത്തിില്‍ ങ്ങളാാണു്് ഗ്രഹിിക്കേ�ണ്ടതു്്.
നിിന്നു്് ഉദ്്ഭൂതമാാകുന്ന ഫലംം ഉപലബ്ധമാാകുന്നു. 2.1.35 തേ�ഷ്യാാ�മൃഗ്യയത്രാാര്്ഥവശേ�ന-
2.1.28 അഭിിധാാനംം ച കര്്മവത്്.    (28) പാാദവ്യയവസ്ഥാാ.     (35)
പ്രധാാനകര്‍മത്തിിനു സമാാനമാായിിത്തന്നെ� സ്തോ�ോത്ര ഏതു മന്ത്രത്തിിലാാണോ�ോ ഛന്ദശാാസ്ത്രാാനുകൂല പാാ
ശസ്ത്രങ്ങളുടെെ നിിര്‍ദേ�ശംം ശാാസ്ത്രങ്ങളിില്‍ ദൃശ്യയമാാണു്്. ദവ്യയവസ്ഥയുള്ളതു്് ആ മന്ത്രങ്ങളുടെെ പേ�രു്് ഋചാാ
2.1.29 ഫലനിിവൃത്തിിശ്ച.    (29) എന്നാാണു്്.
സ്ത്രോ�ോത്ര-ശസ്ത്രനാാമത്തിില്‍ നിിന്നു്് അപൂര്‍വോ�ോല്പത്തിി 2.1.36 ഗീീതിിഷു സാാമാാഖ്യാാ�.    (36)
രൂപത്തിിലുള്ള ഫലസിിദ്ധിിയുടെെ നിിര്‍ദേ�ശംം ശസ്ത്രങ്ങ ഏതു മന്ത്രമാാണോ�ോ (ഗേ�യംം) പാാടാാന്‍ കഴിിയുന്നതു്്
ളിില്‍ കാാണുന്നുണ്ടു്്. അതിിന്റെ� പേ�രാാണു്് സാാമംം.
2.1.30 വിിധിിമന്ത്രയോ�ോരൈൈകാാര്്ഥ്യയ- 2.1.37 ശേ�ഷേ� യജുഃഃശബ്ദഃഃ.    (37)
മൈൈക ശബ്ദാാത്്.     (30) ഛന്ദശാാസ്ത്രമനുസരിിച്ചുള്ള പാാദവ്യയവസ്ഥയിില്ലാാത്ത
വിിധാായകവുംം അഭിിധാായകവുമാായ വേ�ദമന്ത്രങ്ങളു തുംം, ഗേ�യമല്ലാാത്തതുമാായ മന്ത്രങ്ങളുടെെ പേ�രു്് യജു
ടെെ വിിധിിരൂപത്തിിനു്് ഒരേ� അര്‍ഥംം തന്നെ�യാാണു്്. സ്സെ�ന്നാാണു്്.
എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍ അവ രണ്ടുംം ഒരേ� വേ�ദശബ്ദ 2.1.38 നിിഗദോ�ോ വാാ ചതുര്്ഥഃഃ-
വാാക്യയമാാണു്്. സ്യാാ�ദ്്‌ധര്്മവിിശേ�ഷാാത്്.   (38)
2.1.31 അപിി വാാ പ്രയോ�ോഗസാാമര്്ഥ്യാാ�ന്്- ഏതുമന്ത്രമാാണോ�ോ ഛന്ദോ�ോബദ്ധമോ�ോ ഗീീതിിയുക്ത
മന്ത്രോ�ോഽഭിിധാാനവാാചീീസ്യാാ�ത്്.   (31) മോ�ോ അല്ലാാത്തതുംം എന്നാാല്‍ സ്പഷ്ടമാായ അര്‍ഥയു
കര്‍മസമയത്തു്് പ്രയോ�ോഗിിക്കുന്നതിിനാാല്‍ മന്ത്രംം ക്തമാായിിരിിക്കുന്നതു്് അതിിന്റെ� പേ�രു്് യജുസ്സെ�ന്നല്ല
അഭിിധാായകമാായിിത്തീീരുന്നു. അതാായതു്് ആ ആഖ്യാാ� അഥര്‍വമെെന്നാാണു്്. യജുര്‍വേ�ദധര്‍മത്തിില്‍ നിിന്നു
തപദംം ധാാതു അര്‍ഥമാായിി പറഞ്ഞാാല്‍പ്പോ�ോലുംം യാാ ഭിിന്നമാാണതിിന്റെ� ധര്‍മംം.
ഗസംംബന്ധിിദ്രവ്യയ, ദേ�വത, ക്രിിയ ആദിിയാായവയുടെെ 2.1.40 യജുംംഷിി വാാ തദ്്രൂ ‌ പത്വാാ�ത്്.    (40)
യെ�ല്ലാം�ം വിിധിിവിിധാാനംം അഭിിവ്യയക്തമാാക്കുന്നു. യജുസ്സിിന്റെ� സ്വവരൂപംം ഋക്കിില്‍ നിിന്നുംം സാാമത്തിില്‍
2.1.32 തച്ചോ�ോദകേ�ഷു മന്ത്രാാഖ്യാാ�.    (32) നിിന്നുംം ഭിിന്നമാാണു്്. അതിില്‍ പാാദവ്യയവസ്ഥയിില്ല.
അഗ്നിിഹോ�ോത്രാാദിി വിിധാായകവുംം അര്‍ഥസിിദ്ധ്യയര്‍ഥ ഇതു്് പാാടാാനുംം സാാദ്ധ്യയമല്ല. യജ്ഞസന്ദര്‍ഭത്തിില്‍
പ്രതിിപാാദക വേ�ദവാാക്യയങ്ങളുടെെ മന്ത്രസംംജ്ഞയാാ ഋഗ്വേ�േദമന്ത്രങ്ങള്‍ ഗീീതിിരൂപത്തിില്‍ പ്രയോ�ോഗിിക്കാാ
മാാലിിന്യയത്തേ�യുംം കൊ�ാണ്ടു്് ജലംം വിിവിിധവിിഴിികളിിലൂടെെ സമുദ്രത്തിിലേ�ക്കെ�ന്നപോ�ോലെ� മൂത്രംം ഭൂമിിയിിലേ�ക്കു്് പ്രവഹിിക്കട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.8)
आर्षषनाादम् |् 23 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
23
റുണ്ടു്്. അതു്് സാാമമാാണു്്. ഇതിില്‍നിിന്നുംം ഭിിന്നമാായ
സ്വവരൂപമാാണു്് യജുസ്സിിന്റേ�തു്്. ഗദ്യയരൂപമാാണു്്
യജുസ്സു്്. ഇതിിനോ�ോടു്് സാാമ്യയമാാണു്് നിിഗദമന്ത്രങ്ങള്‍.
2.1.41 വചനാാദ്ധര്്മവിിശേ�ഷഃഃ.    (41)
യജുവിിന്റെ� ഉപാംം�ശത്വവവുംം നിിഗദത്തിിന്റെ� ഉച്ചൈൈ
സ്ത്വവരൂപവുംം ഏതു്് ധര്‍മഭേേദമാാണോ�ോ പറയുന്നതു്്
അതു്് പുരുഷാാന്തരബോ�ോധംം ഉണ്ടാാക്കുന്നതിിനുവേ�
ണ്ടിിയാാണു്്.
2.1.42 അര്്ഥാാച്ച.    (42)
നിിഗദമന്ത്രംം പരബോ�ോധനരൂപമാായിിട്ടാാണു്് സ്വവന്തംം
കാാര്യം�ം നിിര്‍വഹിിക്കുന്നതു്് ഉപാംം�ശുത്വവത്തിിന്റെ� ചാാരിി
താാര്‍ഥ്യയത ആ യജുവിില്‍ സ്പഷ്ടമാാണു്്. ശാാസ്ത്രപ്രതിി
പാാദിിതമാായ ഉപാംം�ശുത്വംം� അഥവാാ ഉച്ചൈൈസ്ത്വംം�
അതിിന്റെ� പ്രയോ�ോഗസീീമയിില്‍ ഗുണമാാണു്്. അതിി
ന്റെ� ഹ്രാാസംം ഒരിിക്കലുംം ഉണ്ടാാവുന്നിില്ല.
2.1.43 ഗുണാാര്്ഥോ�ോ വ്യയപദേേശഃഃ.    (43)
ഇതു്് യജുഃഃ ആണു്്, ഇതു്് നിിഗദമാാണു്് എന്നിിങ്ങനെ�
യുള്ള വ്യയവഹാാരഭേേദംം ഗൗൗണമാാണു്്.
2.1.44 സര്്‌വേ�ഷാാമിിതിി ചേ�ത്്.    (44)
ഏതാാണോ�ോ ഉച്ചസ്വവരത്തിില്‍ പറയുന്നതു്്, അതു്് നിിഗ
ദമാാണു്്. അങ്ങനെ� കരുതിിയാാല്‍ ഋഗ്വേ�േദവുംം നിിഗദമാാ
യിിക്കരുതേ�ണ്ടിിവരുംം എന്നു പറയുകയാാണെ�ങ്കിില്‍.
2.1.45 ന ഋപദേ�ശാാത്്.    (45)
അങ്ങനെ� പറയുന്നതു ശരിിയല്ല. ഉച്ചൈൈസ്ത്വവധര്‍മ
ത്തിിനു സാാമ്യയമാായാാലുംം ഋക്കിില്‍ നിിഗദത്തിിന്റെ�
അന്തര്‍ഭാാവംം ഉണ്ടാാകുന്നിില്ല. കാാരണംം അതിില്‍
ഋഗ്്ഭിിന്നമാായ ധര്‍മത്തിിന്റെ� ഉപദേ�ശംം കാാണുന്നു.
2.1.46 അര്്ഥൈൈകത്വാാ�ദേ�കംം വാാക്യംം�
സാാകാംം�ക്ഷംം ചേ�ത്്‌വിിഭാാഗേ� സ്യാാ�ത്്. (46)
ഏതൊ�ൊരു ക്രിിയയുംം കാാരകപദങ്ങളുംം കൊ�ൊണ്ടു്്
ഒരര്‍ഥംം പ്രതീീതമാാകുന്നുവോ�ോ, അതിില്‍നിിന്നു്് ഏതെ�
ങ്കിിലുംം ഒരുപദംം അടര്‍ത്തിിമാാറ്റിിയാാല്‍ ആ പദമിില്ലാാ
തെ� അര്‍ഥപൂര്‍ത്തിി വരുത്തുന്നതിിനു്് സാാധ്യയമല്ല.
കാാരണംം അതൊ�ൊരു പദസമൂഹമാായ വാാക്യയമാാണു്്.
2.1.47 സമേ�ഷു വാാക്യയഭേേദഃഃ സ്യാാ�ത്്.   (47)
ഏതൊ�ൊരു പദസമൂഹത്തിില്‍ - വചനത്തിില്‍ വാാ
ക്യയഭേേദംം ഉണ്ടാായാാല്‍ ആ വാാക്യയത്തിില്‍ പരസ്പര
ആകാംം�ക്ഷ ഉണ്ടാാകിില്ല. കാാരണംം അവിിടെെ ഗുണ
പ്രധാാനഭാാവംം ഉണ്ടാാകാാത്തതിിനാാല്‍ അതു്് സമാാ
നമാാണു്്. അവിിടെെ പ്രതിിസമുഹ വാാക്യയഭേ�ദമെെന്നു
കരുതുന്നു.
2.1.48 അനുഷംംഗോ�ോ വാാക്യയസമാാപ്തിഃഃ�
സര്്‌വേ�ഷു തുല്യയയോ�ോഗിിത്വാാ�ത്്.   (48)
വാാക്യയപരിിസമാാപ്തിിക്കുവേ�ണ്ടിി ഏതൊ�ൊരു വാാക്യയ
ु तांं� ब॒॒ हि�र्बाा�लि�ति॑�॑ सर्व॒॒�कम्॥्
ए॒॒वाा ते॒॒� मूूत्रं॑ ॑� मुच्य
24 583|24 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
ത്തിില്‍ പദാാന്തരയോ�ോഗംം ആപേ�ക്ഷിിതമാാണോ�ോ
അതിിന്റെ� അധ്യാാ�ഹാാരംം ചെ�യ്യണംം. കാാരണംം
അതിിനു്് എല്ലാാ പദങ്ങളുമാായിി സമാാനസംംബന്ധമു
ണ്ടു്്. വാാക്യാാ�ര്‍ഥപൂര്‍ത്തിിക്കുവേ�ണ്ടിി എവിിടെെയെ�ങ്കിി
ലുംം പ്രകരണ-പഠിിത പദംം അന്ത്യയമാായിി ചേ�ര്‍ത്താാ
ല്‍ അതിിനെ� അനുഷംംഗംം എന്നുംം, വെ�ളിിയിില്‍ നിിന്നു്്
കൂട്ടിിച്ചേ�ര്‍ത്താാല്‍ അധ്യാാ�ഹാാരമെെന്നുംം പറയുന്നു.
2.1.49 വ്യയവാായാാന്നാാനുഷജ്യേ�േത.    (49)
മധ്യയത്തിില്‍ വ്യയവധാാനമുണ്ടാാകുന്നതിിനാാല്‍ അനു
ഷംംഗംം ഉണ്ടാാകുന്നിില്ല.
ഇതിി പൂര്‍വമീീമാം�ംസാാദര്്ശനേ�
ദ്വിി�തീീയാാധ്യാാ�യസ്യയ പ്രഥമഃഃ പാാദഃഃ
ദ്വിി�തീീയപാാദംം
2.2.1 ശബ്ദാാന്തരേ� കര്്മഭേേദഃഃ
കൃതാാനുബന്ധത്വാാ�ത്്.    (1)
ശബ്ദത്തിിന്റെ� അന്തരംം ഉണ്ടാായാാല്‍ യജതിി-
ജുഹോ�ോതിി-ദദാാതിി ഇവയുടെെ രൂപത്തിില്‍ കര്‍മഭേ�
ദംം ഉണ്ടാാകുന്നു. കാാരണംം ആഖ്യാാ�തഭേേദത്താാല്‍
കര്‍മഭേേദത്തിിന്റെ� നിിയത സംംബന്ധമുണ്ടാാകുന്നു.
2.2.2 ഏകസ്യൈ�ൈവംം പുനഃഃ ശ്രുതിിര-
വിിശേ�ഷാാദനര്്ഥകംം ഹിി സ്യാാ�ത്്.   (2)
ഏക ആഖ്യാാ�ത = ക്രിിയാാപദംം വീീണ്ടുംം വീീണ്ടുംം കേ�ള്‍ക്കു
മ്പോ�ോള്‍ ആഖ്യാാ�തഭേ�ദത്തിിനു സമാാനമാായിി കര്‍മ
ഭേ�ദംം സംംഭവിിക്കുന്നു. എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍ കര്‍മ
ഭേ�ദംം ഗണിിച്ചിില്ലെ�ങ്കിില്‍ അതു്് (പുനഃഃ ശ്രവണംം) നിി
രര്‍ഥകമാായിിത്തിിരുംം.
2.2.3 പ്രകരണംം പൗൗര്്ണമാാസ്യാം�ം�-
രൂപാാവചനാാത്്.       (3)
പൗൗര്‍ണമാാസീീയജ്ഞപ്രകരണത്തിില്‍ പഠിിച്ച
വാാക്യംം� യാാഗത്തിിന്റെ� അനുവാാദമാാണു്്, വിിധാായ
കമല്ല. എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍ അതിില്‍നിിന്നുംം യാാ
ഗത്തിിന്റെ� രൂപവുംം ദേേവതാാദിികളുടെെ ബോ�ോധവുംം
ഉണ്ടാാകുന്നിില്ല.
2.2.4 വിിശേ�ഷദര്്ശനാാച്ച സര്്‌വേ�ഷാംം�-
സമേ�ഷു ഹ്യയപ്രവൃത്തിഃഃ� സ്യാാ�ത്്.   (4)
സമാാനഭാാവത്തിില്‍ പ്രകരണത്തിില്‍ സ്ഥിിതമാാക
യാാലുംം, ആഗ്നേ�യ തഥാാ പ്രയാാജ ഈ സകലയാാ
ഗങ്ങളുടെെയുംം അനുവാാദത്തിിനുവേ�ണ്ടിി വിിദ്യുുത്്‌വാാക്യയ
ത്തിിന്റെ� പ്രവൃത്തിി പാാടിില്ല. എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍
ആഗ്നേ�യാാദിിയിില്‍ കാാലസംംബന്ധമാായ രൂപവിി
ശേ�ഷംം കണ്ടുവരുന്നു. പ്രയാാജ ആദിിയാായവയിില്‍
അങ്ങനെ� കാാണുന്നിില്ല. (തുടരുംം)
ഏവാാ തേ� മൂത്രംം മുച്യയതാംം� ബഹിിര്്ബാാലിിതിി സര്്‌വകമ്്..
 ആചാാര്യയവാാണിി

വേ�ദബന്ധുശര്‍മ
വേ�ദബന്ധു സാാഹിിത്യയസര്‍‌വസ്വംം�
ഈശാാവാാസ്യോ�ോ�പനിിഷത്തു്് - (10)
16. പൂഷന്നേ�കര്്ഷേ� യമ സൂര്യയ- ലമാാകുന്ന ഗോ�ോളമാായിിക്കാാണുന്നതു്്. എല്ലാാറ്റിിനേ�യുംം
പ്രാാജാാപത്യയ വ്യൂൂ ഹരശ്മീീന്് സമൂഹ. ഏകമാായിി ദര്‍ശിിക്കുന്ന കണ്ണാാണു്് ആദിിത്യയമണ്ഡല
തേ�ജോ�ോയത്തേ�രൂപംം ത്തിിലൂടെെ പ്രകാാശിിക്കുന്നതു്്. എല്ലാാറ്റിിനേ�യുംം അള
കല്യാാ�ണതമംം തത്തേ� പശ്യാാ�മിി ക്കത്തക്കതാായ കാാലംം അതുതന്നെ�. സൂരിികള്‍ വന്ദിി
യോ�ോഽസാാവസൗൗ പുരുഷഃഃ സോ�ോഽഹമസ്മിി.. ക്കുന്ന പ്രകാാശംം മറ്റൊ�ൊന്നുമല്ല. അതുതന്നെ�യാാണു്്
അര്‍ഥംം - (ഹേ�)പൂഷന്‍, (ഹേ�) ഏകര്്ഷേ�, (ഹേ�) യമ, ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭമെെന്ന ആദിിമമാായ ഗോ�ോളമാായിി, സൃ
(ഹേ�) സൂര്യയ, (ഹേ�) പ്രാാജാാപത്യയ, രശ്മിിന്്‌വ്യൂൂഹ, സമൂഹ, = ഷ്ടിിയുടെെ ബീീജമാായിി, പ്രകടമാായതു്്. അപ്രകാാരമുള്ള
(അല്ലയോ�ോ) എല്ലാാറ്റിിനേ�യുംം പോ�ോഷിിപ്പിിക്കുന്നോ�ോനേ�, സ്വവരൂപംം സ്വവയംം തേ�ജോ�ോവീീചിി പാാറിിക്കുമാാറാാകട്ടെെ,
(അല്ലയോ�ോ) എല്ലാം�ം ഒന്നാായിി കാാണുന്നവനേ�, എന്നിിട്ടു അതിിനെ� ഒന്നിിച്ചു ചേ�ര്‍ത്തു നിിബിിഡമാായ
(അല്ലയോ�ോ) യമാാ (അല്ലയോ�ോ) സൂര്യയ, (അല്ലയോ�ോ) തനിി തേ�ജസ്സാാകട്ടെെ ഭക്തന്‍ ഇത്രയുമാായപ്പോ�ോഴേ�
പ്രജാാപതിിയുടെെ (= ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭന്റെ�) സന്താാന ക്കുംം ആദിിത്യയമണ്ഡലത്തിിനുള്ളിിലുള്ള തനിി തേ�ജസ്സു
മേ�. രശ്മിികളെെ പരത്തു കൂട്ടിിച്ചേ�ര്‍ക്കൂ, യത്് തേ�ജഃഃ തേ� ദര്‍ശിിക്കുന്നു. ആനന്ദമഗ്നനാായിി, മൃത്യുുഭയംം തെ�ല്ലുമിി
കല്യാാ�ണതമംം രൂപംം തേ� തത്് പശ്യാാ�മിി = യാാതൊ�ൊരു ല്ലാാത്തവനാായിി, തമസ്് കാാണാാത്തവനാായിി, സര്‍വ
പ്രകാാശംം നിിന്റെ� മംംഗളകരമാായ രൂപമാാണോ�ോ, ത്ര വെ�ളിിച്ചംം മാാത്രംം ദര്‍ശിിക്കുന്നവനാായിി മാാറിിയ ബ്രഹ്മ
നിിന്റെ� അതു്് (ശുദ്ധരൂപംം) ഞാാന്‍ കാാണുന്നു. യഃഃ ദര്‍ശിി മരിിക്കാാന്‍പോ�ോകുന്നുവെ�ന്ന ചിിന്തയോ�ോ, വിിചാാര
അസൗൗ അസൗൗ പുരുഷഃഃ സഃഃ അഹംം അസ്മിി = ആരു്് ലേ�ശമോ�ോ സ്പര്‍ശിിക്കപോ�ോലുംം ചെ�യ്യാാത്തവനാായിി
പ്രാാണനിിലെ� പുരുഷനാാണോ�ോ (സത്യയബ്രഹ്മമാാ തീീരുന്ന ആ അവസ്ഥയിില്‍ കേ�വലംം ശുദ്ധമാായ,
ണോ�ോ) അവന്‍ ഞാാന്‍ തന്നെ�യാാണു്്. മങ്്ഗളതമമാായ, തേ�ജോ�ോരൂപമാാണു്് ദര്‍ശിിക്കുന്നതു്്.
സത്യയബ്രഹ്മത്തിിന്റെ� ദര്‍ശനത്തോ�ോടുകൂടിി അവന്റെ�
ഭാാവാാര്‍ഥംം - ഹേ� പൂഷന്‍, എല്ലാം�ം ഒന്നാായിി കാാണു ആത്മാാ പ്രാാകൃതിികമാായ ചട്ടക്കൂടു്് (ആത്മാാവിിനെ�
ന്നവനുംം, കാാലസ്വവരൂപിിയുംം, സൂരിികളാാല്‍ വന്ദ്യയനുംം, അടച്ചു നിിറുത്തുന്ന ദേ�ഹംം, അസംംഭൂതിി) വിിസ്മരിിക്കുന്നു.
വിിശ്വവത്തിിന്റെ� ബീീജവുമാായുള്ളോ�ോവേ�. അങ്ങയിില്‍ ഇപ്പോ�ോള്‍ അവന്റെ� ജീീവാാത്മാാ ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭമാാകുന്ന
നിിന്നു വീീശിിപ്പൊ�ൊഴിിയുന്ന രശ്മിികളെെ പരത്തിി ഏകീീ പുരത്തിില്‍ ശയിിക്കുന്ന പരമപുരുഷനെ� - പരമമാായ
കരിിച്ചാാലുംം. ആ തേ�ജസ്സു്് അവിിടത്തെ� സര്‍വമംംഗള ആത്മാാവിിനെ� - പ്രാാണന്റെ� പ്രാാണനാായിി തനിി തേ�ജ
ങ്ങളുംം തരുന്ന സ്വവരൂപമാാണു്്. ഞാാന്‍ ആ രൂപംം കാാണു സ്സാായിി കാാണുന്നു. അതാാണു്് ബ്രഹ്മത്തിിന്റെ� സത്യയ
ന്നു; അതു തന്നെ�യാാണു്് പ്രാാണനിിലെ� പുരുഷന്‍ - സ്വവരൂപമാായ പുരുഷന്‍. അങ്ങനെ�, ആത്മതത്ത്വവ
സത്യയബ്രഹ്മംം. അതിില്‍ ലയിിക്കുന്ന ഞാാന്‍ അതുത ത്തിിലുംം ഹിിരണ്യയഗര്‍ഭത്തിിലുംം സത്യയബ്രഹ്മത്തെ�,
ന്നെ�യാാണു്്. ആത്മാാവിിലൂടെെ, ദര്‍ശിിച്ചയുടന്‍ താാന്‍ അമൃതത്ത്വവ
ഭാാഷ്യംം� - ആദിിത്യയമണ്ഡലംം വലുതാായ തേ�ജസ്സാാ ത്തിില്‍ പ്രവേ�ശിിച്ചു കഴിിഞ്ഞുവെ�ന്നു അറിിയുന്നു. സത്യയ
ണു്്; ഉഗ്രമാായ സൂര്യയരശ്മിികള്‍ അതിിന്റെ� അടപ്പാാണു്്. ബ്രഹ്മത്തിിന്റെ� സ്വവരൂപംം അമൃതമാാണു്്. അതിില്‍
ആ അടപ്പു്് മാാറ്റിി, അതിിനകത്തു നിിറഞ്ഞിിരിിക്കുന്ന പ്രവേ�ശിിച്ച ആത്മാാ - അമൃതസാാഗരത്തിില്‍ നിിമഗ്ന
സത്യയബ്രഹ്മത്തിിന്റെ� രൂപംം കാാണിിപ്പാാനാായാാണു്് മാായ ജീീവാാത്മാാ - അഭേ�ദഭാാവനയിില്‍ ആനന്ദിിക്കുന്നു
കഴിിഞ്ഞ മന്ത്രംം പ്രാാര്‍ഥിിച്ചതു്്. ഇപ്പോ�ോള്‍ ആ പ്രാാര്‍ഥ അപ്പോ�ോള്‍ഞാാന്‍(=ജീീവാാത്മാാ)അവന്‍(=പരമാാത്മാാ)
ന തുടരുന്നു. ലോ�ോകത്തിിനു വേ�ണ്ടതെ�ല്ലാം�ം നല്‍കിി തന്നെ� എന്നു ധരിിച്ചു്് സ്വാാ�സ്തിിത്വംം� മറക്കുന്നു. സ്വാാ�
സൃഷ്ടമാായതിിനെ� മുഴുവന്‍ പോ�ോഷിിപ്പിിക്കയുംം, പാാലിി സ്തിിത്വംം� മറക്കുന്ന ജീീവനെ� കര്‍മവാാസനയോ�ോ, മൃ
ക്കയുംം ചെ�യ്യുന്ന ബ്രഹ്മംംതന്നെ�യാാണു്് സൂര്യയമണ്ഡ ത്യുുഭയമോ�ോ, പ്രകൃതിിപാാശമോ�ോ ഒന്നുംം ബന്ധിിക്കുന്നിി
മോ�ോചിിപ്പിിച്ചു്് രക്ഷയേ�കുന്ന മൂത്രംം നന്നാായിി തടസ്സരഹിിതമാായിി ബഹിിര്‍ഗമിിക്കട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.8)

ARSHANADAM 583 JAN 2022 25

आर्षषनाादम् |् 25 | 583
‌‌
ല്ല. ഭക്തനാായ ബ്രഹ്മദര്‍ശിി, ചേ�മ്പിിലയിില്‍ വീീണ
വെ�ള്ളത്തുള്ളിി കണക്കെ�, വിിശ്വവത്തിിലാായിിരുന്നിിട്ടുംം
നിിര്‍ല്ലേ�പനാായിി, അമൃതതത്ത്വവത്തിില്‍ സ്വാാ�സ്തിിത്വംം�
ലയിിപ്പിിക്കുന്നു. അപ്പോ�ോള്‍ മരണമല്ല – അമൃതതത്ത്വവ
(= ജീീവന)മാാണു്്, ദര്‍ശിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടിിരിിക്കുന്നതു്്.
“സോ�ോഽഹമസ്മിി” = അവന്‍ (പരമാാത്മദേേവന്‍)
തന്നെ�യാാണു്് ഞാാന്‍, എന്ന സന്ദര്‍ഭത്തിിനര്‍ഥംം
അഭേ�ദഭാാവനയാാണു്്, വാാസ്തവമാായ അഭേേദമല്ല –
ഏകതയല്ല. ഉപാാസകന്‍ ഉപാാസ്യയനിില്‍ മുഴുകണ
മല്ലോ�ോ. അപ്പോ�ോള്‍ ദ്വൈൈ�തമെെന്ന അന്യോ�ോ�ന്യയവിിരോ�ോ
ധംം ഇല്ലാാതാാകുന്നു. ഉപാാസ്യയന്റെ� നിിറംം ഉപാാസക
നിില്‍ പ്രവേ�ശിിക്കുന്നു - ഉപാാസ്യയനുംം ഉപാാസകനുംം
ഒരൊ�ൊറ്റ നിിറത്തിില്‍ പരിിണമിിക്കുന്നു. “തദ്യോ�ോ�ഽഹംം
സോ�ോഽസൗൗ സോ�ോഽഹംം” = അപ്പോ�ോള്‍ ഞാാന്‍ അവനുംം
അവന്‍ ഞാാനുമാാകുന്നു, എന്നു (ഐ.ആ. 2.2.46)
ഐതരേ�യന്മാാരുംം, “ത്വംം� വാാ അഹമസ്മിി ഭഗവോ�ോ ദേേവ,
തേ�ഽഹംം വൈൈത്വവമസിി” = ഹേ� ഭഗവന്‍, ദേേവ! നീീ
ഞാാനാാണു്്, ഞാാന്‍ നീീയാാണു്്, എന്നു ജാാബാാലന്മാാ
രുംം പറയുന്ന അവസ്ഥയാാണിിതു്്. ഇത്തരംം സന്ദര്‍ഭ
ങ്ങള്‍ ഭക്തിിയുടെെ അതിിശയാാവസ്ഥ(പ്രേ�മത്തിിന്റെ�
പ്രഗാാഢമാായ നിില)യാാണു്് വ്യയക്തമാാക്കുന്നതു്്.
ലൗൗകിികമാായ പ്രയോ�ോഗത്തിില്‍പോ�ോലുംം രണ്ടു ശരീീ
രത്തിില്‍ ഒരു പ്രാാണനെ�പ്പോ�ോലെ� അവരിിരുവരുംം
മിിത്രങ്ങളാാണെ�ന്നു പറയാാറുണ്ടല്ലോ�ോ. വാാസ്തവംം പറ
യുകയാാണെ�ങ്കിില്‍, രണ്ടെ�ന്ന ഭാാവമുള്ള പ്രേ�മംം പ്രേ�
മമല്ല. മന്ത്രത്തിിലെ� അഭേ�ദഭാാവത്തിിനു ഇതിിനപ്പുറംം
അര്‍ഥമുണ്ടെ�ന്നു ധരിിക്കരുതു്്. സ്വവരൂപത്തിിന്റെ� ഏക
തയല്ല മന്ത്രത്തിിന്റെ� ലക്ഷ്യംം�. എന്നാാല്‍ അദ്വൈൈ�ത
വാാദിികള്‍ ഈ മന്ത്രംം ജീീവന്റേ�യുംം ബ്രഹ്മത്തിിന്റേ�യുംം
സ്വവരൂപപരമാായ അഭേ�ദംം ഉപദേ�ശിിക്കുന്നുവെ�ന്നു
കരുതിിവരുന്നു. “അഹംം ബ്രഹ്മാാസ്മിി” = ഞാാന്‍ ബ്ര
ഹ്മമാാണു്്, എന്നാാണിിതിിനു അവര്‍ നല്കുന്ന അര്‍ഥംം.
സ്വവരൂപംം ഒന്നിിന്റേ�തു മറ്റൊ�ൊന്നാാകുന്നിില്ല. ബാാദരാായ
ണന്റെ� ബ്രഹ്മസൂത്രത്തിില്‍ (3.3.37) ഉപാാസനയെ�പ്പ
റ്റിി പറയവേ� - “വ്യയതിിഹാാരോ�ോവിിശിംം�ഷന്തിി ഹീീതരവത്് ”
( = ഹിി ഇതരവത്് വ്യയതിിഹാാരഃഃ വിിശിംം�ഷന്തിി) നിിശ്ച
യമാായുംം മറ്റൊ�ൊന്നുപോ�ോലെ� വേ�റെെ വേ�റെെ സ്വവരൂപംം
പറയുന്നതുകൊ�ൊണ്ടു്് സമാാനത ഉണ്ടാാകുന്നിില്ല. ആ
ത്മാാവുംം ബ്രഹ്മവുംം വേ�റെെ വേ�റെെ ആണെ�ന്നു പറഞ്ഞിി
രിിക്കുന്നതുകൊ�ൊണ്ടു്് രണ്ടുംം വേ�റെെ വേ�റെെ ആണെ�
ന്നു നിിശ്ചയമാാണു്്. ഞാാന്‍ അവനാാണു്്. അവന്‍
ഞാാനാാണു്് എന്നു പറയുന്നതു്് അതിിശയമാായ പ്രേ�മ
ത്തെ�യാാണു പ്രകാാശിിപ്പിിക്കുന്നതു്്. ഈ അര്‍ഥത്തിില്‍
മന്ത്രത്തിിലെ� കഥനംം വ്യയതിിഹാാരമാാണു്്. ഉപാാസ
കന്‍ തന്നിിലുംം ഉപാാസ്യയനാായ പരമാാത്മദേേവനിിലുംം
ഉപാാസനയുടെെ ഉത്്കര്‍ഷംംമൂലംം അന്യോ�ോ�ന്യാാ�ത്മത
यथे॑॑�षु॒॒�काा प॒॒रााप॑॑त॒॒ दव॑॑सृ॒॒�ष्टााधि॒�॒ धन्व॑॑नःः।
26 583|26 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
അനുഭവിിക്കുന്നുവെ�ന്നല്ലാാതെ�. ഏകതയ്ക്കു വേ�റെെ
അര്‍ഥമിില്ലെ�ന്നതാാണു്് സൂത്രത്തിിന്റെ� താാത്്പര്യം�ം.
ജീീവബ്രഹ്മൈൈക്യയവാാദിിയാായ ശ്രീീ ശങ്കരാാചാാര്യയര്‍
തന്നെ�യുംം ഈ സൂത്രത്തിിന്റെ� ഭാാഷ്യയത്തിില്‍ “വ്യയതിി
ഹാാരേ�ണേ�ഹ ദ്വിി�രൂപാാ മതിഃഃ� കര്്ത്തവ്യാാ� വചനപ്രാാ
മാാണ്യാാ�ന്നൈൈകരൂപാാ” = ഓരോ�ോന്നിിന്റേ�യുംം വേ�റെെ
വേ�റെെ രൂപംം പറഞ്ഞിിരിിക്കുന്നതിിനാാല്‍ ഇവിിടെെ
രണ്ടു രൂപംം തന്നെ�യാാണു്് സ്വീീ�കരിിക്കേ�ണ്ടതു്് എന്നു
പറയുന്നു. വചനംം പ്രമാാണമാാകകൊ�ൊണ്ടു്് ഒരു സ്വവരൂ
പമാാകുമെെന്ന അര്‍ഥംം സിിദ്ധിിക്കുന്നിില്ല.
സാാധാാരണ ജീീവനുവുമാായിി ഈ രണ്ടു മന്ത്രങ്ങ
ള്‍ക്കു പ്രത്യയക്ഷമാായ ബന്ധമുണ്ടു്്. സത്യയത്തിിന്റെ� മുഖംം
എന്നതിില്‍ നിിന്നു ഗ്രഹിിക്കേ�ണ്ടതു നാാശമിില്ലാാത്ത
അര്‍ഘ(മൂല്യയ = value)ത്തിിലേ�ക്കു പോ�ോകാാനുള്ള
വഴിി എന്നാാണു്്. ആ മാാര്‍ഗംം പകിിട്ടുംം, ആര്‍ഭാാടവുംം
കൊ�ൊണ്ടു്് അടഞ്ഞിിരിിക്കുന്നു ലോ�ോകത്തിിലെ� ചമ
ത്്കാാരംം കണ്ടു്് നാം�ം അതിിന്റെ� ആശ്രയമാായ തത്ത്വംം�
മറക്കുന്നു, അതുപോ�ോലെ� ജീീവനത്തിില്‍ സത്യംം� കാാ
ണാാതെ� കഴിിയുന്നതു്് കീീര്‍ത്തിിയുടെെയുംം അധിികാാര
ത്തിിന്റെ�യുംം കൊ�ൊതിിയുംം, അതിില്‍ നമ്മെ� വലിിച്ചിിടുന്ന
പകിിട്ടുംം ആഡംംബരവുംം നിിമിിത്തംം സത്യയത്തിിലേ�ക്കു
ള്ള നേ�ര്‍വഴിി അടഞ്ഞിിരിിക്കുന്നതിിനാാലാാണു്്. സത്യയ
വുംം ധര്‍മവുമെെന്തെ�ന്നറിിയണമെെങ്കിില്‍, ഈ പ്രതിി
ബന്ധംം തച്ചുടച്ചുമാാറ്റണംം.
അന്തിിമമാായ അവസ്ഥ
മരണകാാലത്തു്് ഇങ്ങനെ� അമൃതത്വംം� അനുഭവിിക്കു
ന്ന ഉപാാസകന്റെ� നിില അടുത്ത മന്ത്രത്തിില്‍ ദര്‍ശിി
ക്കുന്നു.
17. വാായൂരനിിലമമൃതമേ�ഥേ�ദംം
ഭസ്മാാന്തംം ശരീീരമ്്.
ഓാാം�ം� ക്രതോ�ോ സ്മര കൃതംം സ്മര
ക്രതോ�ോ സ്മര കൃതംം സ്മര..
അര്‍ഥംം - അഥ (മമ) വാായുഃഃ അമൃതംം അനിിലംം (പ്രതിി
പദ്യയതാംം�) = ഇപ്പോ�ോള്‍ (എന്റെ�) പ്രാാണവാായു നിിത്യയ
മാായ (സമഷ്ടിിപ്രാാണനാായ) വാായുവിില്‍ ചെ�ന്നുചേ�ര
ട്ടെെ. ഇദംം ശരീീരംം ഭസ്മാാന്തംം (ഭൂയാാത്്) = ഈ ദേേഹംം
വെ�ണ്ണീീരിില്‍ അവസാാനിിച്ചതാായിി (തീീരട്ടെെ). (ഹേ�)
ക്രതോ�ോ! ഓാാാ�മ്് സ്മര = (അല്ലയോ�ോ) മനമേ�, ഓാാം�ം�കാാ
രസ്വവരൂപിിയെ� ഓര്‍ക്കൂ, ക്രതോ�ോ (ഓാാം�ം�) സ്മര = മനമേ�,
ബ്രഹ്മത്തെ� ഓര്‍ക്കൂ, കൃതംം സ്മര = ചെ�യ്തതു ഓര്‍ക്കൂ.
ഭാാവാാര്‍ഥംം - (മരിിക്കുന്ന ഭക്തന്‍ അന്തിിമാാവ
സ്ഥയിില്‍ പറയുന്നു) എന്റെ� പ്രാാണന്‍ വിിശ്വവത്തിിന്റെ�
നാാശമറ്റ സമഷ്ടിിപ്രാാണനിില്‍ ചെ�ന്നു ലയിിക്കുമാാറാാ
കട്ടെെ. ഈ ശരീീരംം വെ�ന്തു വെ�ണ്ണീീരാാകട്ടെെ. സങ്കല്പ
രൂപമാായ മനസ്സേ�. നീീ ഈശ്വവരനെ� സ്മരിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടു്്,
യഥേ�ഷുകാാ പരാാപതദവസൃഷ്ടാാധിി ധന്വവനഃഃ.
ചെ�യ്ത കര്‍മത്തെ� ഓര്‍ത്തുകൊ�ൊള്ളുക. പ്രതീീക്ഷിിക്കുന്നു. അത്തരംം വിിവേ�കിികള്‍ തങ്ങളുടെെ
ഭാാഷ്യംം� - ആകസ്മിികമാായ വിിപത്തുകളൊ�ൊഴിി ഉപാാസ്യയനാായ പരമാാത്മാാവിിനെ� സദാാ സ്മരിിക്കുന്നു.
ച്ചാാല്‍, മരണകാാലമേേതാാണു്് ? നാാമേ�വരുംം മറ്റുള്ളവര്‍ ഉപാാസ്യയനെ� സാാക്ഷിിയാാക്കിി വെ�ച്ചുകൊ�ൊണ്ടു്്, ചെ�യ്ത
മരിിക്കുന്നതു കാാണുന്നുണ്ടു്്. എന്നാാല്‍ നമുക്കോ�ോരോ�ോ കര്‍മങ്ങളെെ സ്മരിിക്കുന്നു; അങ്ങനെ� പുണ്യയകര്‍മങ്ങള്‍
രുത്തര്‍ക്കുംം ഒരിിക്കല്‍ മരിിക്കേ�ണ്ടിിവരുമെെന്നു നമു ചെ�യ്യാാനുള്ള പ്രേ�രണ, താാനറിിയാാതെ�തന്നെ�
ക്കു തോ�ോന്നാാറിില്ല. ഞാാന്‍ മരണമിില്ലാാത്തവനാാണെ� ആത്മാാവിില്‍ വളര്‍ത്തുന്നു ഇതാാണു്് തിികഞ്ഞ വൈൈ
ന്നു എനിിക്കു അഭിിപ്രാായമിില്ലെ�ങ്കിിലുംം, എത്ര കാാല ദിികജീീവനംം നയിിക്കുവാാനുള്ള ഏകമാാര്‍ഗംം.
ത്തേ�ക്കാായിി ഞാാന്‍ കെ�ട്ടിി അണിിഞ്ഞു ഒരുങ്ങിി മൃത്യുു ആസന്നമാായാാല്‍ “സ ഓമിിതിി വാാ ഹോ�ോദ്വാ�ാ
നിില്‍ക്കുന്നുവോ�ോ അത്ര നാാള്‍ ജീീവിിച്ചിിരിിക്കുമെെന്നു മീീയതേ� സ യാാവത്് ക്ഷിിപ്യേ�േന്മനസ്താാവദാാദിിത്യംം� ഗച്ഛതിി
ഞാാന്‍ പ്രതീീക്ഷിിക്കുന്നുണ്ടു്്. അത്തരംം പ്രതീീക്ഷകള്‍ ഏതദ്വൈൈ� ഖലു ലോ�ോകദ്വാാ�രംം വിിദുഷാംം� പ്രപദനംം നിിരോ�ോ
ഉപേ�ക്ഷിിക്കുന്നവര്‍ നന്നേ� ചുരുക്കമാാണു്്. എന്നാാല്‍ ധോ�ോഽവിിദുഷാംം�” = അവന്‍ (ഉപാാസകന്‍) ഓംം തത്ത്വവ
ചിിന്താാശീീലനാായ മനുഷ്യയന്‍ എപ്പോ�ോഴുംം മരണംം പ്ര ത്തിില്‍ ധ്യാാ�നംം ഉറപ്പിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടു്് എത്രനേ�രംം മനസ്സിി
തീീക്ഷിിക്കുന്നു. അവന്‍ ജനിിച്ച നാാള്‍ മുതല്‍ക്കേ� നെ� പിിന്നിില്‍ തള്ളിിനിിറുത്തുന്നുവോ�ോ അത്രയുംം നേ�ര
അവന്റെ� മരണവുംം ജീീവനവുംം തമ്മിില്‍ മത്സരംം നട ത്തിിനുള്ളിില്‍ സൂര്യയനിില്‍ എത്തുന്നു. ബ്രഹ്മലോ�ോകത്തിി
ക്കുകയാാണു്്. ആ മത്സരത്തിില്‍ ജീീവനംം ഇത്രനാാള്‍ ലേ�ക്കുള്ള വാാതിിലാാണു്് സൂര്യയന്‍. ജ്ഞാാനിികള്‍ക്കാായിി
വരെെ ജയിിച്ചു നിില്‍ക്കുന്നതാാണു്് അവനു ആശ്ചര്യം�ം. അതു തുറന്നു കിിടക്കുന്നു, അജ്ഞാാനിികള്‍ക്കു അത
ഈ മന്ത്രംം വാാസ്തവത്തിില്‍ മൃത്യുുഞ്ജയമന്ത്രമാാണു്്. ടഞ്ഞിിരിിക്കുംം ഇതാാണു മന്ത്രത്തിിന്റെ� മര്‍മംം. “യതോ�ോ
എങ്കിിലുംം എപ്പോ�ോഴുംം ഓര്‍മിിക്കേ�ണ്ടതാായ ഒന്നാാണിി വാാ ചോ�ോ നിിവര്്ത്തന്തേ� അപ്രാാപ്യയ മനസാാസഹ ആനന്ദംം
തു്്. മനുഷ്യയനു ലഭിിക്കുന്ന ഒരു അവസരമാാണു ജീീവനംം. ബ്രഹ്മണോ�ോ വിിദ്വാ�ാന്് ന വിിഭേ�തിി കുതശ്ചന” (തൈൈത്തിി
അതിിന്റെ� മര്‍മമറിിയാാതെ� അതിിന്റെ� സദുപയോ�ോഗംം രീീയോ�ോപനിിഷത്ത്്. ശിിക്ഷാാ. 8) = അവിിടെെ എത്തിി
നടക്കുകയിില്ല. മനുഷ്യയന്‍ ഒരു മിിശ്രിിതവസ്തുവാാണു്് - യിിട്ടു്് വാാക്കുംം മനസുംം ഒന്നിിച്ചു മടങ്ങിിപ്പോ�ോരുന്നു. ആ
ശരീീരത്തിിന്റേ�യുംം പ്രാാണന്റേ�യുംം ആത്മാാവിിന്റേ�യുംം ത്മാാ ബ്രഹ്മാാനന്ദംം അറിിയുന്നു. പിിന്നെ� ഒന്നിിനേ�യുംം
സംംമിിശ്രണമാാണു മനുഷ്യയന്‍. അവന്റെ� ശരീീരംം നശ്വവ ഭയപ്പെ�ടുന്നിില്ല. ഉപാാസകന്റെ� മനസ്സിിനെ� പിിന്നിില്‍
രമാാണു്്; ഇന്നല്ലെ�ങ്കിില്‍ നാാളെെ, നാാളെെ അല്ലെ�ങ്കിില്‍ തള്ളണമെെന്നു പറഞ്ഞതിിന്റെ� സാാരംം, മനസ്സിിനു്്
മറ്റെെന്നാാള്‍, അതു നശിിക്കുംം. കുറെെ കാാലത്തേ�ക്കാാ ആദിിത്യയമണ്ഡലമാാകുന്ന പൊ�ൊന്‍മുടിിവരെെ എത്താാ
യിി ശരീീരത്തിില്‍ ഇരിിക്കുന്ന പ്രാാണന്‍, അതിിന്റെ� നേ� കെ�ല്പുള്ളൂ എന്നാാണു്്. അതു കഴിിഞ്ഞാാല്‍, ജീീവാാ
മുന്‍പിിലത്തെ� വാാസസ്ഥാാനമാായ വാായു മണ്ഡ ത്മാാവാാണു്് മുന്നോ�ോട്ടുപോ�ോകുന്നതു്്. ‘ഓാാാ�മ്് ’ എന്ന
ലത്തിില്‍ ചെ�ന്നുചേ�രുന്നു. ശരീീരത്തിിന്റെ� അന്തംം തത്ത്വവത്തെ� സ്മരിിക്കുക എന്നാാല്‍ ബ്രഹ്മത്തിിന്റെ�
വെ�ണ്ണീീറാാണു്്. അഗ്നിി അതിിനെ� എരിിച്ചു ചാാമ്പലാാക്കു ശബലവുംം ശുദ്ധവുമാായ സ്വവരൂപത്തെ� സ്മരിിക്കുക
ന്നു. ചിില ശരീീരങ്ങള്‍ കഴുകനുംം കാാക്കയുംം കൊ�ൊത്തിി എന്നാാണു്് മനസിിലാാക്കേ�ണ്ടതു്്. “ഏതദ്വൈൈ� സത്യയ
ത്തിിന്നുന്നു, മറ്റു ചിിലതു്് മണ്ണിിലെ� ഇരയുംം മറ്റുംം തിിന്നു്് കാാമ പരംം ചാാപരംം ച ബ്രഹ്മ, യദോ�ോങ്്താാരഃഃ തസ്മാാദ്്
മണ്ണിില്‍ ചേ�ര്‍ക്കുന്നു. അണിിഞ്ഞൊ�ൊരുങ്ങിി, പൗൗഡറുംം വിിദ്വാ�ാനേ� തേ� നൈൈകതരമന്വേ�േതിി” (പ്രശ്നംം. 5.2) = സത്യയ
സെ�ന്റുംം ഇട്ടു മിിനുക്കിി, അത്യയന്തംം മോ�ോഹത്തോ�ോടെെ ദര്‍ശനമിിച്ഛിിക്കുന്ന ജിിജ്ഞാാസോ�ോ! ഓാാം�ം� വാാസ്തവ
പാാലിിച്ചുവന്ന ശരീീരത്തിിന്റെ� അന്തംം, എന്തു പണിി ത്തിില്‍ പരബ്രഹ്മവുംം അപരബ്രഹ്മവുമാാകുന്നു. അതിി
ഞ്ഞുനോ�ോക്കിിയിിട്ടുംം തടയാാനാാവാാതെ� വരുകതന്നെ� നാാല്‍ ഓാാം�ം�കാാരത്തെ� അറിിഞ്ഞവന്‍ ഇതിിനെ�
ചെ�യ്തു. എന്നാാല്‍ കാാര്യയകര്‍ത്താാവാായ ജീീവന്‍ ഭസ്മമാാ ആശ്രയിിച്ചു്് രണ്ടു സ്വവരൂപത്തിില്‍ ഏതെ�ങ്കിിലുംം ഒന്നിി
കുന്നിില്ല. അതുകൊ�ൊണ്ടു്്, വിിവേ�കപൂര്‍വംം ജീീവനംം നയിി നെ� തീീര്‍ച്ചയാായുംം പ്രാാപിിക്കുന്നു. ഈ പ്രാാപ്തിി കര്‍മ
ക്കാാന്‍ ജീീവാാത്മാാ ഒരു ക്ഷണംംപോ�ോലുംം മറക്കരുതു്്. മനുസരിിച്ചാായിിരിിക്കുംം. രണ്ടാംം� മന്ത്രത്തിില്‍ പറഞ്ഞിി
അന്തിിമാാവസ്ഥയെ�ന്നു പറഞ്ഞതുകൊ�ൊണ്ടു്്, മരിിക്കാാ രിിക്കുംംപോ�ോലെ� കര്‍മവാാസന ഒട്ടാാത്ത തരത്തിിലാാ
റാാകുമ്പോ�ോഴേ� ഈ മന്ത്രംം പ്രയോ�ോജനപ്പെ�ടുത്താാവൂ ണു്് ജീീവനംം നയിിച്ചതെ�ങ്കിില്‍ പരബ്രഹ്മത്തേ�യുംം,
എന്നു ധരിിക്കരുതു്്. വിിവേ�കിിക്കു ഏതു നിിമിിഷവുംം അന്യയഥാാ അപരബ്രഹ്മത്തേ�യുംം പ്രാാപിിക്കുന്നുവെ�ന്നു
അന്തിിമാാവസ്ഥയുടെെ പ്രതീീകമാാണു്്. “കൃതകൃത്യാഃ�ഃ� താാല്പര്യം�ം അതാാണു്് കൃതംം സ്മര എന്നു പറഞ്ഞതിി
പ്രതീീക്ഷന്തേ� മൃത്യുംം� പ്രിിയമിിവാാതിിഥിംം�” (മഹാാഭാാരതംം ന്റെ� പ്രയോ�ോജനംം.
അശ്വവമേ�ധ. 104.6) = വിിവേ�കപൂര്‍വംം കര്‍മത്തിി ജീീവനത്തിിന്റെ� അന്തിിമമാായ ലക്ഷ്യംം�
ലേ�ര്‍പ്പെ�ട്ടു കഴിിയുന്നവന്‍ എപ്പോ�ോഴുംം പ്രിിയനാായ ഇപ്പോ�ോള്‍ സൂര്യയമണ്ഡലത്തിിനകത്തുംം തന്റെ� ജീീവാാ
അതിിഥിിയെ� എന്നപോ�ോലെ� മരണത്തെ� സഹര്‍ഷംം ത്മാാവിിലുംം, വിിശ്വവത്തിിലെ�ങ്ങുംം ഒരുപോ�ോലെ� പ്രകാാശിി
വിില്ലിില്‍ നിിന്നുംം തൊ�ാടുത്ത ശരംം ദൂരത്തെ� ലക്ഷ്യയമാാക്കുംം പോ�ോലെ� മൂത്രംം മാാലിിന്യയങ്ങളെെ ദൂരത്തിിലെ�ത്തിിക്കട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.3.9)
आर्षषनाादम् |् 27 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
27
ക്കുന്ന ബ്രഹ്മസത്തയെ� ധ്യാാ�നിിച്ചു്് പ്രാാര്‍ഥിിക്കുന്നു.
18. അഗ്നേ� നയ സുപഥാാ രാായേ�
അസ്മാാന്്‌വിിശ്വാാ�നിി ദേേവ
വയുനാാനിി വിിദ്വാ�ാന്്.
യുയോ�ോദ്ധ്യയസ്മജ്ജൂഹുരാാണ
മേ�നോ�ോ ഭൂയിിഷ്ഠാംം�
തേ� നമ ഉക്തിംം� വിിധേ�മ..
അര്‍ഥംം - (ഹേ�) അഗ്നേ� അസ്മാാന്് രാായേ� സുപഥാാ നയ
= (അല്ലയോ�ോ) പ്രകാാശസ്വവരൂപിിയാായ പരമാാത്മദേേവ,‌
ഞങ്ങളെ� കര്‍മഫലഭോ�ോഗത്തിിനാായിി നല്ല വഴിിയിിലൂ
ടെെ നയിിച്ചാാലുംം. (ഹേ�) ദേേവ, (ത്വംം�) വിിശ്വാാ�നിി വയുനാാനിി
വിിദ്വാ�ാന്് = (അല്ലയോ�ോ) പരമദേേവ, (അങ്ങ്്) എല്ലാാ കര്‍മ
ങ്ങളേ�യുംം അറിിയുന്നവനാാണു്്. അസ്മത്് ജുഹുരാാണംം
ഏനഃഃ യുയോ�ോധിി = ഞങ്ങളുടെെ കുടിിലമാായ പാാപങ്ങളെെ
ദൂരിികരിിച്ചാാലുംം. തേ� ഭൂയിിഷ്ഠാംം� നമഃഃ ഉക്തിംം� വിിധേ�മ =
അവിിടേ�യ്ക്കാായ്കൊ�ൊണ്ടു്് ഏറെെ ഏറെെ നമസ്കാാരവചന
ങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ അര്‍പ്പിിക്കുന്നു. (രാായേ� = ധനത്തിി
നാായിി. ഇവിിടെെ ഉപഭോ�ോഗസാാധനമാായ കര്‍മഫല
മെെന്നര്‍ഥംം)
ഭാാവാാര്‍ഥംം - മനുഷ്യയരുടെെ കര്‍മമെെല്ലാം�ം അറിി
ഞ്ഞുകൊ�ൊണ്ടിിരിിക്കുന്ന ജ്ഞാാനസ്വവരൂപിിയാായ പര
മാാത്മന്‍, കര്‍മഫലംം അനുഭവിിക്കാാനാായിി ഞങ്ങളെെ
സന്മാാര്‍ഗത്തിിലൂടെെ നയിിച്ചാാലുംം, കുടിിലമാായ പാാ
പങ്ങള്‍ ഞങ്ങളിില്‍ ഇല്ലാാതാാക്കിിയാാലുംം, അങ്ങേ�യ്ക്കു
ഞങ്ങളുടെെ പൗൗനഃഃപുന്യേ�േന നമസ്കാാരംം.
ഭാാഷ്യംം� - ഒന്‍പതു മുതല്‍ പതിിനൊ�ൊന്നുവരെെ
മന്ത്രങ്ങളിില്‍ കര്‍മത്തേ�യുംം ‍‍ജ്ഞാാനത്തേ�യുംം അ
ന്യോ�ോ�ന്യംം� സഹകാാരിിയാായിി വിിവരിിച്ചുവല്ലോ�ോ. കുറെെ
കര്‍മങ്ങള്‍ ഭൗ�തിികമാായ അഗ്നിിയിില്‍ അര്‍പ്പിിതമാാ
ണു്്. വേ�റെെ കുറെെ കര്‍മങ്ങള്‍ വിിശ്വവത്തിില്‍ സര്‍വത്ര
വ്യാാ�പിിച്ചുംം വിിശ്വവത്തിിനു തെ�ളിിച്ചംം കൊ�ൊടുത്തുംം വര്‍ത്തിി
ക്കുന്ന സര്‍വാാന്തര്യാ�ാമിിയാായ തേ�ജസിിനു അര്‍പ്പിിച്ചു.
മറ്റു ചിില കര്‍മങ്ങള്‍ മനുഷ്യയരിില്‍ വര്‍ത്തിിക്കുന്ന ജീീവാാ
ത്മാാവാായ തേ�ജസിിനു അര്‍പ്പിിച്ചു. എല്ലാാ പ്രകാാശവുംം
അഗ്നിിയാാണു്്. അഗ്നിിയുടെെ അധിിഷ്ഠാാതാാ പരമാാത്മാാ
വാാകുന്നു. ആ പരമാാത്മാാവിിനെ�യാാണു്് ഇവിിടെെ
അഗ്നിിയെ�ന്നു വിിളിിച്ചതു്്. അഗ്നിിയാാണു്് പ്രകാാശംം തരു
ന്നതു്്. അവസാാനമാായിി ആ പ്രകാാശത്തിിനു വേ�ണ്ടിി
അഗ്നിിയോ�ോടു്് അഭ്യയര്‍ഥിിക്കുന്നു. നല്ലവഴിി കാാണിിച്ചു
തരാാന്‍ പ്രകാാശത്തിിനേ� കഴിിയൂ. ഇരുട്ടിില്ലാാതാാക്കുന്ന
അഗ്നിിതന്നെ� നമ്മെ� ഇരുട്ടിില്‍നിിന്നു രക്ഷിിക്കട്ടെെ.
ഏതു വസ്തുവിിനേ�യുംം ദഹിിപ്പിിക്കാാന്‍ കെ�ല്‍പുള്ള
അഗ്നിി നമ്മുടെെ പാാപങ്ങളെെ നശിിപ്പിിക്കട്ടെെ. ഒന്നാംം�
മന്ത്രത്തിില്‍ പറയുംംപോ�ോലെ� സര്‍വത്ര നിിറഞ്ഞിിരിി
ക്കുന്ന ജ്യോ�ോ�തിിസാായ ഈശ്വവരന്‍ ജീീവാാത്മാാക്കള്‍ക്കു
കര്‍മഫലംം വീീതിിക്കുന്നു. അതിിനാാല്‍ നല്ലഫലംം അനു
ഭവിിക്കാാന്‍ തക്കവണ്ണംം നല്ല വഴിിയിിലൂടെെ നമ്മെ� നയിി
ക്കാാന്‍ ഈശ്വവരനേ� കഴിിയൂ. ഇങ്ങനെ� ഈശ്വവരനെ�
ക്കൊ�ൊണ്ടു വിിശ്വവത്തെ� പൊ�ൊതിിഞ്ഞിിട്ടു തുടങ്ങിിയ ജീീവ
നംം ഈശ്വവരാാര്‍പ്പണത്തിില്‍ അവസാാനിിപ്പിിക്കാാന്‍
ഈശോ�ോപനിിഷത്തു ശാാസിിക്കുന്നു.
ശാാന്തിിപാാഠത്തോ�ോടുകൂടിി ഉപനിിഷത്തു്്
അവസാാനിിച്ചു.
ഋഷിിവചോ�ോഽമൃതപാാന സമുത്സു കാഃഃ�
ഉപനിിഷന്മതദര്്ശനലാാലസാഃഃ�.
അഹരഹഃഃ ശ്രുതിിസാാരഗവേ�ഷിിണഃഃ
പിിബത ഭാാഷ്യയമിിദംം സരസംം മധു..
ഈശോ�ോപനിിഷദ്്ഭാാഷ്യംം� തീീര്‍ന്നു.

''ഈശ്വവരനിില്‍നിിന്നു്് ഉല്പന്നമാാകയാാല്‍ വേ�ദങ്ങള്‍ സ്വവതഃഃനിിത്യയമാാണു്്. ഈശ്വവരന്റെ� എല്ലാാ

വിിധ സാാമര്‍ഥ്യയങ്ങളുംം നിിത്യയമാായതുകൊ�ൊണ്ടു്് വേ�ദവുംം നിിത്യയമാാണു്്. പക്ഷേ�, വേ�ദങ്ങള്‍ ശബ്ദ
മയമാാണു്്. ശബ്ദംം അനിിത്യയമാാകയാാല്‍ വേ�ദവുംം അതുപോ�ോലെ� അനിിത്യയമാായിിരിിക്കണമല്ലോ�ോ.
അതാായതു്് കാാരണത്തിില്‍നിിന്നു്് ഉണ്ടാായ കാാര്യയമാാണു്് ശബ്ദംം. മണ്ണിില്‍നിിന്നു്് കുടംം ഉണ്ടാാക്കു
ന്നതുപോ�ോലെ�, ശബ്ദവുംം കാാരണത്തിില്‍ നിിന്നു്് ഉരുത്തിിരിിഞ്ഞതാാണു്്. ശബ്ദംം അനിിത്യയമാായ
തിിനാാല്‍ വേ�ദങ്ങളുംം അനിിത്യയമാാണെ�ന്ന വാാദംം നമുക്കു്് സ്വീീ�കരിിക്കേ�ണ്ടതിില്ലേ�? ഇല്ലെ�ന്നു
മാാത്രമല്ല ഈ വാാദംം സ്വീീ�കാാര്യയവുമല്ല. കാാരണംം ശബ്ദംം രണ്ടുവിിധമുണ്ടു്്. ഒന്ന്് നിിത്യംം�; മറ്റേ�തു്്
അനിിത്യംം� അഥവാാ കാാര്യം�ം. പരമാാത്മാാവിിന്റെ� ജ്ഞാാനത്തിില്‍സ്ഥിിതമാായ ശബ്ദവുംം അര്‍ഥ
വുംം തമ്മിില്‍ ഒന്നാായിിനിിലകൊ�ാള്ളുന്നതിിനാാല്‍ ആ ശബ്ദത്തിിനു്് നിിത്യയമാാകുവാാന്‍ അര്‍ഹത
യുണ്ടു്്. നമ്മുടെെ ശബ്ദംം കാാര്യയമാാകയാാലുംം, ഇന്ദ്രിിയജന്യയമാാകയാാലുംം അനിിത്യയമാാണു്്. ഏതിിന്റെ�
അറിിവുംം ക്രിിയയുംം സ്വവഭാാവേ�ന സിിദ്ധവുംം അനാാദിിയുമാാണോ�ോ അതിിന്റെ� എല്ലാാ അറിിവുംം സാാമര്‍
ഥ്യയവുംം നിിത്യയമാായിിരിിക്കുംം. വേ�ദങ്ങള്‍ അവ്വിിധമുള്ളതാാകയാാല്‍ അനിിത്യയത്വവമെെന്ന ദോ�ോഷംം
വേ�ദത്തിിനു്് ബാാധകമല്ല.'' (മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദസരസ്വവതിി)

ु तांं� ब॒॒ हि�र्बाा�लि�ति॑�॑ सर्व॒॒�कम्॥्

ए॒॒वाा ते॒॒� मूूत्रं॑ ॑� मुच्य ഏവാാ തേ� മൂത്രംം മുച്യയതാംം� ബഹിിര്്ബാാലിിതിി സര്്‌വകമ്്..

28 583|28 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
 അമൃതമനനസമീീക്ഷ
നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
കമലാാ നരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍

മനുസ്മൃതിി
അധ്യാാ�യംം മൂന്നു്് (തുടര്‍ച്ച)
പഞ്ചമഹാായജ്ഞവിിഷയംം (ശ്ലോ�ോകംം 3.67 മുതല്‍ 3.286 വരെെ)
3.129 ഏകൈൈകമപിി വിിദ്വാം��ംസംം തനാായ ബ്രാാഹ്മണന്‍, ദൂരാാത്് ഏവ പരീീക്ഷേ�ത്് =
ദൈൈവേ� പിിത്ര്യേ�േ ച ഭോ�ോജയേ�ത്്. പിിതൃപിിതാാമഹാാദിി വംംശ ശുദ്ധിിയുംം, വേ�ദാാദിിശാാസ്ത്ര
പുഷ്കലംം ഫലമാാപ്നോ�ോതിി നാാ ങ്ങളിിലുള്ള
ങ്ങ ളിിലുള്ള ജ്ഞാാനംം എന്നിിവ വിിശദമാായിി പരീീക്ഷിി
മന്ത്രജ്ഞാാന്് ബഹൂനപിി.. (129) ച്ചു്് അറിിയുക.
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:-
അര്‍ഥംം:- ദേേവയജ്ഞത്തിിലുംം പിിതൃയജ്ഞ 3.131 സഹസ്രംം ഹിി സഹസ്രാാണാാ-
ത്തിിലുംം സുയോ�ോഗ്യയരാായ വേ�ദപണ്ഡിിതന്മാാര്‍ക്കു്്, മനൃചാംം� യത്ര ഭുഞ്ജതേ�.
ഓരോ�ോരുത്തര്‍ക്കുവീീതംം
ഓരോ�ോരുത്ത ര്‍ക്കുവീീതംം യഥാായോ�ോഗ്യംം� യഥാാശക്തിി ഏകസ്താാന്് മന്ത്രവിിത്് പ്രീീതഃഃ
ദാാനദക്ഷിിണാാദിികള്‍ നല്കിി സത്്കരിിച്ചാാല്‍ അതു്് സര്്‌വാാനര്്ഹതിി ധര്്മതഃഃ.. (131)
മഹത്താായ പുണ്യയമാായ
പുണ്യയമാായ സമ്പൂര്‍ണ്ണഫലംം തരുംം. (ഈ ശ്ലോ�ോകംം
ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
അതിിനു പകരംം വേ�ദജ്ഞരല്ലാാത്ത അനേ�കംം ബ്രാാഹ്മ
ണര്‍ക്കു്് ഭോ�ോജനംം നടത്തിിയാാലുംം അതു നിിഷ്ഫലമാാ സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- വേ�ദജ്ഞരല്ലാാത്ത
വേ�ദജ്ഞരല്ലാാത്ത ദശലക്ഷംം
യിിത്തീീരുംം. ബ്രാാഹ്മണര്‍ക്കു്് ഭോ�ോജന ദാാനാാദിികള്‍ നല്കുന്നതിിനേ�
ക്കാാള്‍ പുണ്യംം� വേ�ദാാദിിശാാസ്ത്രപാാരംംഗതനുംം ഉത്തമ
പദാാര്‍ഥംം:-
പദാാര്‍ ഥംം:- ദൈൈവേ� ച പിിത്ര്യേ�േ = ദേേവയജ്ഞത്തിി
ബ്രാാഹ്മണനുംം ധര്‍മാാത്മാാവുമാായ
ധര്‍മാാത്മാാവുമാായ ഒരാാള്‍ക്കു്് ദാാനദ
ലുംം,, പിിതൃയജ്ഞത്തിിലുംം വിിദ്വാം��ംസമ്് = സുയോ�ോ
ലുംം സുയോ�ോ
ക്ഷിിണകള്‍ നല്കുന്നതുകൊ�ൊണ്ടു
നല്കുന്നതുകൊ�ൊണ്ടു ലഭിിക്കുംം.
ഗ്യയരാായ വേ�ദവിിദ്വാാ�ന്മാാര്‍ക്കു്്, ഏകൈൈകംം അപിി
ഭോ�ോജയേ�ത്് = ഓരോ�ോരുത്തരെെ ദാാനദക്ഷിിണാാദിി പദാാര്‍ഥംം:- അനൃചാംം�
അനൃചാംം� = വേ�ദംം പഠിിച്ചിിട്ടിില്ലാാത്ത, സഹ
നല്കിി ഊട്ടിിയാാല്‍,
ഊട്ടിിയാാല്‍, പുഷ്കലംം ഫലംം ആപ്നോ�ോതിി = സ്രാാണാംം� ഹിി സഹസ്രംം = ദശലക്ഷംം (പത്തുലക്ഷംം)
സമ്പൂര്‍ണ്ണ
സമ്പൂര്‍ ണ്ണ പുണ്യയഫലംം ലഭിിക്കുംം. അമന്ത്രാാന്്
അമന്ത്രാാന്് = വേ� ഭുംംങ്്‌ക്തേ� = അന്നംം ഊട്ടുക, താാന്് സര്‍വാാന്് പ്രീീതഃഃ =
ദജ്ഞരല്ലാാത്ത, ബഹൂന്് അപിി = ധാാരാാളംം പേ�ര്‍ക്കു്് സര്‍വരുടെെയുംം പ്രസന്നതയുംം സന്തോ�ോഷവുംം ഏകഃഃ
ഭോ�ോജനംം കൊ�ൊടുത്താാലുംം അതു നിിഷ്ഫലമാായിിത്തീീരു മന്ത്രവിിത്്
മന്ത്ര വിിത്് ധര്്മത അര്്ഹതിി = ഒരു വേ�ദശാാസ്ത്രവിി
കയേ� ഉള്ളൂ. ശാാരദനാായ ധര്‍മാാത്മാാവിിനു്് നല്കിിയാാല്‍ കൂടുതല്‍
3.130 ദുരാാദേേവപരീീക്ഷേ�ത്് പുണ്യംം� ലഭിിക്കുംം.
ബ്രാാഹ്മണംം വേ�ദപാാരഗമ്്. 3.132 ജ്ഞാാനോ�ോത്്കൃഷ്ടാായ
തീീര്്ഥംം തദ്ധവ്യയകവ്യാാ�നാം�ം ദേേയാാനിി കവ്യാാ�നിി ച ഹവീംം�ഷിി ച.
പ്രദാാനേ� സോ�ോഽതിിഥിഃഃ� സ്മൃതഃഃ.. (130) ന ഹിി ഹസ്താാവസൃഗ്്‌ദിിഗ്ദ്ധൗൗ
(ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്) രുധിിരേ�ണൈൈവ ശുധ്യയതഃഃ.. (132)
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ശ്രാാദ്ധദാാതവു്്
ശ്രാാദ്ധദാാതവു്് വേ�ദജ്ഞനാായ (ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
ബ്രാാഹ്മണന്റെ� സ്വവഭാാവപാാരമ്പര്യം�ം,
സ്വവഭാാവപാാരമ്പര്യം�ം, കുലമഹിിമ, വേ� സമാാന്യയ അര്‍ഥംം:-
അര്‍ഥംം:- വിിദ്യയ കൊ�ൊണ്ടുല്കൃഷ്ടരാായവര്‍ക്കു
ദപാാരംംഗതത്ത്വംം� ഇവയെ�ല്ലാംം� വ്യയക്തമാായിി
വ്യയക്തമാായിി മനസ്സിി വേ�ണംം ഹവ്യയവുംം കവ്യയവുംം നല്‍കാാന്‍, നല്‍കാാന്‍, രക്തംം കൊ�ൊ
ലാാക്കിിയതിിനുശേ�ഷംം മാാത്രമേ� അദ്ദേേഹത്തെ� ഹവ്യയ ണ്ടു പങ്കിിലമാായ കൈൈകള്‍ രക്തംംകൊ�ൊണ്ടു്് കഴുകിിയ
കവ്യയങ്ങള്‍ നല്കാാനാായിി ക്ഷണിിക്കാാവൂ. അപ്രകാാരംം ല്ല ശുദ്ധമാാക്കേ�ണ്ടതു്്. മൂര്‍ഖതകൊ�ൊണ്ടുണ്ടാായ
മൂര്‍ഖതകൊ�ൊണ്ടുണ്ടാായ പാാപംം
പരീീക്ഷിിച്ചറിിഞ്ഞ ഉത്തമ ബ്രാാഹ്മണനാാണു്്
ബ്രാാഹ്മണനാാണു്് ഹവ്യയക തീീര്‍ക്കാാന്‍ മൂര്‍ഖന്മാാര്‍ക്കല്ല
മൂര്‍ഖന്മാാര്‍ക്കല്ല ഭോ�ോജനംം നല്കേ�ണ്ടതു്്.
വ്യയങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നതിിനു്് യോ�ോഗ്യയനാായ
യോ�ോഗ്യയനാായ അതിിഥിി. അതിിനു്് ജ്ഞാാനിികളാായ ധര്‍മിിഷ്ഠര്‍ക്കു തന്നെ� ഭോ�ോ
പദാാര്‍ഥംം:- വേ�ദപാാരംംഗ ബ്രാാഹ്മണംം = വേ�ദപണ്ഡിി ജനംം നല്കിി ശുദ്ധിിവരുത്തേ�ണ്ടതാാണു്്.
अ॒॒ म्बयो॑॑� य॒॒ न्त्यध्व॑॑भि�र्जा॒॒��मयो॑॑� अध्वरीीय॒॒ तााम्।् അമ്്ബയോ�ോ യന്ത്യയധ്വവഭിിര്്ജാാമയോ�ോ അധ്വവരീീയതാാമ്്..
आर्षषनाादम् |् 29 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
29
പദാാര്‍ഥംം:- ഹവിംം� ച കവ്യാാ�നിി = ഹവ്യയകവ്യയങ്ങള്‍,
പദാാര്‍ഥംം:- ഹവ്യയകവ്യയങ്ങള്‍, വേ�ദജ്ഞനാാണെ�ങ്കിില്‍ ഇവരിില്‍ ആരുടെെ ആരുടെെ പിിതാാ
ജ്ഞാാനോ�ോകൃഷ്ടാായ ദേേയാാനീീ = ഉത്തമജ്ഞാാനിി വാാണോ�ോ വേ�ദജ്ഞന്‍ അദ്ദേേഹത്തെ� ശ്രാാദ്ധദാാനത്തിി
ക്കു തന്നെ� നല്കണംം. അസൃഗ്് - ദിിഗ്്‌ദ്ധൗൗ ഹസ്തൗൗ നു്് ഉത്തമനാായിിക്കരുതണംം. എന്നാാല്‍ ദേ�വയജ്ഞ
= രക്തംം പുരണ്ട കൈൈകള്‍ രുധിിരേ�ണ ഏവന ശു വേ�ളയിില്‍ പിിതാാവു്് വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം സ്വവയംം
ദ്ധ്യയത = രക്തംം കൊ�ൊണ്ടു കഴുകിിയാാല്‍ ശുദ്ധമാാകിില്ല. വേ�ദജ്ഞാാനംം ആര്‍ജിിച്ച പുത്രനാാണു്് മന്ത്രപൂജകള്‍
3.133 യാാവതോ�ോ ഗ്രസതേ� ഗ്രാാസാാന്് ക്കു്് യോ�ോഗ്യയന്‍.
ഹവ്യയകവ്യേ�േഷ്വവ മന്ത്രവിിത്്. പദാാര്‍ഥംം:- യസ്യയപിിതാാ അശ്രോ�ോത്രിിയ
അശ്രോ�ോത്രിിയ = ആരുടെെ
താാവതോ�ോ ഗ്രസതേ� പ്രേ�ത്യയ പിിതാാവു്് വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം,
വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം, അയാാളുടെെ പുത്രന്‍
ദീീപ്തശൂലര്്ഷ്ടര്യയ യോ�ോ ഗുഡാാന്്.. (133) വേ�ദജ്ഞനാാണെ�ങ്കിില്‍, അഥവാാ പുത്രന്‍ പുത്രന്‍ വേ�ദജ്ഞ
(ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്) നല്ലെ�ങ്കിിലുംം പിിതാാവു്് വേ�ദജ്ഞനാാണെ�ങ്കിിലുംം
വേ�ദജ്ഞനാാണെ�ങ്കിിലുംം അവ
ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ ജ്ഞാാനമിില്ലാാത്ത രിില്‍ ആരുടെെ പിിതാാവു്് വേ�ദജ്ഞനാാണോ�ോ അയാാളെ�
സമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍
ബ്രാാഹ്മണന്‍ എത്ര ഉരുളച്ചോ�ോറുണ്ണുന്നു പിിതരര്‍ അത്ര ജ്യാാ� ജ്യാാ�യാംം�സംം
യാംം�സംം വിിദ്യാ�ാത്് = ശ്രാാദ്ധദാാനത്തിിനു്് ഉത്തമനുംം
യുംം ചുട്ടുപഴുത്ത "ശൂലര്്ഷ്ടിി"ി" എന്ന്് പറയുന്ന ഇരുമ്പു മന്ത്രസമ്പൂജനാാര്‍ഥംംതു=ദേ�വയജ്ഞത്തിിനു്് ദേ�വയജ്ഞത്തിിനു്്,ദൂസരാാ=
ണ്ട വിിഴുങ്ങേ�ണ്ടിിവരുംം. ഭയങ്കരമാായ മറ്റു യാാതനക രണ്ടാാമനാാണു്് (സ്വവയംം യത്നിി
യത്നിിച്ചു്്
ച്ചു്് വേ�ദംം പഠിിച്ച പുത്രന്‍)
ളുംം അനുഭവിിക്കുംം. യോ�ോഗ്യയനാാണു്് .
3.134 ജ്ഞാാനനിിഷ്ഠാഃഃ� ദ്വിി�ജാഃഃ� 3.138 ന ശ്രാാദ്ധേ� ഭോ�ോജയേ�ന്മിിത്രംം
കേ�ചിിത്തപോ�ോനിിഷ്ഠാാസ്തഥാാഽപരേ�. ധനൈഃഃ� കാാര്യോ�ോ� സ്യയ സംംഗ്രഹഃഃ.
തപസ്വാാ�ധ്യാാ�യ നിിഷ്ഠാാശ്ച നാാരിംം� നമിിത്രംം യംം വിിദ്യാ�ാത്തംം
കര്്മനിിഷ്ഠാാസ്തഥാാഽപരേ�.. (134) ശ്രാാദ്ധേ� ഭോ�ോജയേ�ദ്് ദ്വിി�ജമ്്.. (138)
3.135 ജ്ഞാാനനിിഷ്ഠേ�ഷു കവ്യാാ�നിി സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ മിിത്രത്തിിനു ഭോ�ോ
പ്രതിിഷ്ഠാാപ്യാാ�നിി യത്നതഃഃ. ജനംം നല്കരുതു്്. മറ്റുവിിധത്തിില്‍ ധനാാദിികള്‍ കൊ�ൊ
ഹവ്യാാ�നിി തു യഥാാന്യാാ�യംം ണ്ടാാണു്്
ണ്ടാാ ണു്് അയാാളെ� സത്്കരിിക്കേ�ണ്ടതു്്. ശത്രുവാായോ�ോ
സര്്‌വേ�ഷ്വേ�േവ ചതുര്്ഷ്വവപിി.. (135) അമിിത്ര
അമിിത്രമാായോ�ോ
മാായോ�ോ അറിിയാാവുന്ന ബ്രാാഹ്മണനു്് ശ്രാാദ്ധ
(ഈ രണ്ടു ശ്ലോ�ോകങ്ങളുംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്) ത്തിില്‍
ത്തിി ല്‍ ഭോ�ോജനംം നല്കരുതു്്.
ബ്രാാഹ്മണര്‍ ജ്ഞാാനനിിഷ്ഠ ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്
സമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ചിില ബ്രാാഹ്മണര്‍ പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്
പ്രാാജാാപത്യാാ�ദിി തപസ്സുകളിില്‍ തല്പര പദാാര്‍ഥംം:- മിിത്രംം = ബന്ധു, ശ്രാാദ്ധേ�ന ഭോ�ോജയേ�ത്് =
രുംം, മറ്റു ചിിലര്‍ പ്രാാജാാപത്യാാ�ദിി
രുംം, വേ�റെെ ചിിലര്‍ തപസ്സിിലുംം
തപസ്സിിലുംം വേ�ദാാധ്യയയനത്തിിലുംം, ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ ഭോ�ോജനംം നല്കരുതു്്, അസ്യയ = അയാാള്‍
മറ്റു ചിിലര്‍ യാാഗാാദിികര്‍മങ്ങളിില്‍
യാാഗാാദിികര്‍മങ്ങളിില്‍ ദത്തശ്രദ്ധരാായിി ക്കു്്, ധനൈൈ സംംഗ്രഹഃഃ കാാര്യം�ം = ധനവുംം മറ്റു വസ്തുക്ക വസ്തുക്ക
ജീീവിിക്കുന്നവരാാണു്്. ഇങ്ങനെ� ശ്രേ�ഷ്ഠബ്രാാഹ്മണര്‍ ളുംം നല്കിി പ്രീീതിിപ്പെ�ടുത്തണംം.
പ്രീീതിിപ്പെ�ടുത്തണംം. യംം ന അരിംം� നമിിത്രംം
നാാലുവിിധമുണ്ടു്്. കവ്യയങ്ങള്‍ യത്നപൂര്‍വംം ജ്ഞാാന വിിദ്യാ�ാത്് = ശത്രുവുംം ശത്രുവുംം മിിത്രവുമല്ലാാത്ത ബ്രാാഹ്മണനു്്
ബ്രാാഹ്മണനു്്
നിിഷ്ഠരാായവര്‍ക്കുതന്നെ�
നിിഷ്ഠ രാായവര്‍ക്കുതന്നെ� നല്കണംം. ദേേവയജ്ഞ സംം ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ ഭോ�ോജനംം നല്കരുതു്്.
ബന്ധിിയാായ
ബന്ധിി യാായ ദാാന സത്്കാാരങ്ങള്‍ നാാലുകൂട്ടര്‍ക്കുംം 3.139 യസ്യയമിിത്രപ്രധാാനാാനിി
യഥാായോ�ോഗ്യംം� യഥാാശക്തിി നല്കാം�ം. ശ്രാാദ്ധാാനിി ചഹവീംം�ഷിി ച.
3.136 അശ്രോ�ോത്രയോ�ോ പിിതാാ യസ്യയപുത്രഃഃ യസ്യയ പ്രേ�ത്യയഫലംം നാാസ്തിി
സ്യാാ�ദ്്‌വേ�ദപാാരഗഃഃ. ശ്രാാദ്ധേ�ഷുച ഹവീംം�ഷു ച.. (139)
അശ്രോ�ോത്രിിയോ�ോ വാാ പുത്രസ്യാാ�ത്്
പിിതാാസ്യാാ�ദ്വേ�േദ പാാരഗഃഃ.. (136) സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- പിിതൃക്കളെ� ഉദ്ദേ�ശിിച്ചു ചെ�യ്യുന്ന
137. ജ്യാാ�യാംം�സമനയോ�ോര്് വിിദ്യാ�ാദ്യയസ്യയ ഹവിിസ്സിിലുംം ദേ�വയജ്ഞത്തിിലെ� ഹവിിസ്സുംം (കവ്യയ
സ്യാാ�ച്ഛോ�ോത്രിിയഃഃ പിിതാാ. ഹവ്യയങ്ങള്‍) മിിത്രഭോ�ോജനംം നടത്തുന്നെ�ങ്കിില്‍ ആ
മന്ത്രസംംപൂജനാാര്്ഥംം തു ഹവിിസ്സുകള്‍
ഹവിിസ്സു കള്‍ പരലോ�ോകത്തു നിിഷ്ഫലമാായിിത്തീീരുംം.
സത്്കാാരമിിതരോ�ോഽര്്ഹതിി.. (137) 3.140 യഃഃ സംംഗതാാനിി കുരുതേ�
(ഈ രണ്ടു ശ്ലോ�ോകങ്ങളുംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്) മോ�ോഹാാച്ഛ്രാാദ്ധേ�നിി മാാനവഃഃ.
അര്‍ഥംം:- പിിതാാവു്് വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം സ സ്വവര്്ഗാാച്ച്യ യവതേ�
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:-
അയാാളുടെെ പുത്രന്‍ വേ�ദവിിദ്വാ�ാനാാണെ�ങ്കിില്‍ അഥവാാ ലോ�ോകച്ഛ്രാാദ്ധമിിത്രോ�ോ ദ്വിി�ജാാധമ.. (140)
പുത്രന്‍ വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം
വേ�ദജ്ഞനല്ലെ�ങ്കിിലുംം അയാാളുടെെ പിിതാാവു്് ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്.
അമ്മയുടേ�യുംം പെ�ങ്ങളുടേ�യുംം ശ്രേ�ഷ്ഠത അറിിയുന്നവര്‍ സദാാ ഹിംം�സാാരഹിിതരാായിി ജീീവിിക്കുന്നു. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.1)

30 583|30 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ആരാാണോ�ോ മോ�ോഹാാവേ�ശംം ഈരിിണേ� ബീീജംം ഉപ്ത്വാാ� = മരുഭൂമിിയിില്‍ വിിത്തു വിി
കൊ�ൊണ്ടുംം അജ്ഞതകൊ�ൊണ്ടുംം ശ്രാാദ്ധംം കൊ�ൊണ്ടു തയ്ക്കുന്നതുപോ�ോലെ� ഫലംം നലഭതേ� = ഫലംം കിിട്ടുക
നേ�ടാാനാാഗ്രഹിിക്കുന്നതു്് അയാാളെെ ശ്രാാദ്ധമിി യിില്ല. തഥാാ = അതുപോ�ോലെ� അനൃചേ� = വേ�ദജ്ഞ
മിിത്രത നേ�ടാാനാാഗ്രഹിിക്കുന്നതു്്
ത്രനെ�ന്നറിിയുക.
ത്രനെ�ന്നറിിയു ക. അയാാള്‍ ദ്വിി�ജന്മാാരിില്‍ അധമനാാ നല്ലാാത്ത വിിദ്വാാ�ന്്, ഹവിിദത്ത്വാാ� = ശ്രാാദ്ധഹവിിസ്സ്്
യിി സ്വവര്‍ഗലോ�ോകത്തു്് ഭ്രഷ്ടനാായിിത്തീീരുന്നു. നല്കിിയാാല്‍, ദാാതാാഫലംം നലഭതേ� = ദാാതാാവിിനു്്
പദാാര്‍ഥംം:- യഃഃ മാാനവഃഃ = ഏതു മനുഷ്യയനാാണോ�ോ, ഫലമൊ�ൊന്നുംം കിിട്ടത്തിില്ല. കിിട്ടത്തിില്ല.
മോ�ോഹാാത്് = മോ�ോഹാാവേ�ശംം കൊ�ൊണ്ടു്്, ശ്രാാദ്ധേ�ന= ശ്രാാ 3.143 ദാാതൃൃൃന്് പ്രതിിഗൃഹീീതൃൃംം� ശ്ച
ദ്ധംംകൊ�ൊണ്ടു്്, സംംഗതാാനിികുരുതേ� = തന്റെ� മിിത്രത കുരുതേ� ഫലഭാാഗിിനഃഃ.
പ്രദര്‍ശിിപ്പിിക്കുന്നതു്്
പ്രദര്‍ശിിപ്പിിക്കു ശ്രാാദ്ധമിിത്ര വിിദുഷേ� ദക്ഷിിണാംം� ദത്വാാ�
ന്നതു്് സ ശ്രാാദ്ധമിിത്രഃഃ = ആ ശ്രാാദ്ധമിിത്ര
ദ്വിി�ജന്‍, അധമന്‍ = നിികൃഷ്ടനാായിി, സ്വവര്് സ്വവര്്ഗാാത്് ലോ�ോകാാ വിിധിിവത്് പ്രേ�ത്യയ ചേ�ഹച.. (143)
ത്്ച്യയവത്് = സ്വവര്്ഗലോ�ോകത്തുനിിന്നു്്
കത്തുനിിന്നു്് പതിിതനാായിി (ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
ത്തീീരുന്നു. സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ദാാനംം നല്കുന്ന വ്യയക്തിി വേ�ദജ്ഞ
3.141 സംംഭോ�ോജനീീ സാാഽഭിിഹിിതാാ നു്് വിിധിിപൂര്്
വിിധിിപൂര്്‌വംം ദക്ഷിിണ നല്‍കിിയാാല്‍ ദാാനംം കൊ�ൊടു
പൈൈശാാചീീ ദക്ഷിിണാാ ദ്വിി�ജൈൈ. ക്കുന്നയാാളിിനുംം
ക്കു ന്നയാാളിിനുംം ദാാനംം സ്വീീ�കരിിക്കുന്നയാാളിിനുംം ഇഹ
ഇഹൈൈവാാസ്തേ� തു സാാ ലോ�ോകേ� ലോ�ോകത്തുംം പരലോ�ോകത്തുംം ദാാനഫലംം ലഭിിക്കുംം. ലഭിിക്കുംം.
ഗൗൗരന്ധേ�വൈൈകവേ�ശ്മനിി.. (141) പദാാര്‍ഥംം:- വിിധിിവത്് = വിിധിിപ്രകാാരംം, വിിദുഷേ� =
ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്
പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്് വേ�ദജ്ഞനാായ
വേ�ദജ്ഞ നാായ വിിദ്വാ�ാന്്, ദക്ഷിിണാംം� ദത്വാാ� = ദക്ഷിിണ
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ബ്രാാഹ്മണന്‍ മിിത്രങ്ങള്‍ക്കു മിിത്രങ്ങള്‍ക്കു നല്കിിയാാല്‍ ദാാതൃനൂച = ദാാനംം കൊ�ൊടുക്കുന്നയാാളുംം,
കൊ�ൊടുക്കുന്നയാാളുംം,
നല്കുന്ന ദാാനദക്ഷിിണിികള്‍ "പൈൈശാാചദക്ഷിിണ"
"പൈൈശാാചദക്ഷിിണ" പ്രതിിഗൃഹീീതൃന്് = ദാാനസ്വീീ�കര്‍
ദാാനസ്വീീ�കര്‍ത്താാവുംം�ം,
ത്താാവുംം�ം, രണ്ടുപേ�ര്‍
യെ�ന്നാാണു്് ആചാാര്യയന്മാാര്‍ പറയുന്നതു്്. അന്ധയാായ അന്ധയാായ ക്കുംം, ഇഹലോ�ോകത്തുംം പരലോ�ോകത്തുംം ദാാനഫലംം
പശു എങ്ങുംം പോ�ോകാാനാാകാാതെ� കെ�ട്ടിിയിിരിിക്കുന്ന ലഭിിക്കുംം.
ജീീവിിക്കുന്നതു പോ�ോലെ� ആ 3.144 കാാമംം ശ്രാാദ്ധേ�ഽര്്ചയേ�ന്മിിത്രംം
തൊ�ൊഴുത്തിില്‍ത്തന്നെ� ജീീവിിക്കുന്നതു
ദാാനക്രിിയ പരലോ�ോകസുഖപ്രാാപ്തിിക്കു്് ഉതകുകയിില്ല. നാാഭിിരൂപമപിി ത്വവരിിമ്്.
ബ്രാാഹ്മണര്‍, സംംഭോ�ോജനീീ സാാ ദ്വിി�ഷതാാഹിി ഹവിിര്്ഭുക്തംം
പദാാര്‍ഥംം:-ദിിജൗൗ = ബ്രാാഹ്മണര്‍,
ദക്ഷിിണ = മിിത്രങ്ങള്‍ക്കു നല്കുന്ന ഭോ�ോജനവുംം ദക്ഷിി ഭവതിി പ്രേ�ത്യയ നിിഷ്ഫലമ്്.. (144)
ണയുംം, പൈൈശാാചീീ അഭിിഹിിതാാ = പിിശാാചുക്കള്‍ ( ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
ദക്ഷിിണ എന്നാാണു പറയുന്നതു്്. തു = അതു സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- വിിദ്വാ�ാനാായ ബ്രാാഹ്മണനെ�
നല്കുന്ന ദക്ഷിിണ ബ്രാാഹ്മണനെ� ലഭിി
പോ�ോലെ�,, അന്ധാാഗൗൗ ഏക വേ�ശ്മനിി ഇവ = എപ്രകാാ ച്ചിില്ലെ�ങ്കിില്‍ ഗുണവാാനാായ മിിത്രത്തെ� ശ്രാാദ്ധമൂട്ടാം�ം.
പോ�ോലെ� ശ്രാാദ്ധമൂട്ടാം�ം.
തൊ�ൊഴുത്തിില്‍ കെ�ട്ടിിയിിട്ടിിരിിക്കുന്ന അന്ധ അല്ലാാതെ� വിിദ്വാ�ാനാാണെ�ങ്കിിലുംം ശത്രുവാായ ബ്രാാഹ്മ
രമാാണോ�ോ തൊ�ൊഴുത്തിില്‍
യാായ പശുവിിനെ�പ്പോ�ോലെ� എങ്ങോ�ോട്ടുംം പോ�ോകാാ ണനെ� സത്്കരിിക്കരുതു്്. ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ ശത്രുവിിനു
നാാകാാതെ�, സാാ = ആ ദാാനക്രിിയ, ഇഹൈൈവ ലോ�ോകേ� നല്കുന്ന ഭോ�ോജനംം പരലോ�ോകത്തിില്‍ നിിഷ്ഫലമാായിി
ആസ്തേ� = പരലോ�ോകത്തെ�ത്തിി പുണ്യയഫലംം നല്കുക ത്തീീരുംം.
യിില്ല. പദാാര്‍ഥംം:- കാാമമ്് = ആഗ്രഹമുണ്ടെ�ങ്കിില്‍ - വേ�ണമെെ
3.142 യഥേ�രിിണേ� ബീീജമുപ്ത്വാാ� ങ്കിില്‍ സുയോ�ോഗ്യയനാായ
സുയോ�ോഗ്യയനാായ വിിദ്വാ�ാനെ� ശ്രാാദ്ധത്തിിനു ലഭിി
ന വപ്താാ ലഭതേ� ഫലമ്്. ച്ചിില്ലെ�ങ്കിില്‍,
ച്ചിില്ലെ� ങ്കിില്‍, ശ്രാാദ്ധേ� = ശ്രാാദ്ധത്തിില്‍ മിിത്രംം അര്്ച
തഥാാഽനൃതേ� ഹവിിര്്ദത്വാാ� യേ�ത്് = മിിത്രത്തെ� ദാാനദക്ഷിിണകള്‍ നല്കിി സത്്കരിി
നദാാതാാ ലഭതേ� ഫലമ്്.. (142) ക്കാംം�. അപിി തു = എന്നാാലുംം,
എന്നാാലുംം, അരിിമ്് അഭിിരൂപംം ന =
(ഈ ശ്ലോ�ോകംം പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്)
പ്രക്ഷിിപ്തമാാണു്്) വിിദ്വാ�ാനുംം സു
സുയോ�ോഗ്യയനുമാായാാലുംം
യോ�ോഗ്യയനുമാായാാലുംം ശത്രുവിിനു്് ഹവിിര്‍
ഭാാഗംം നല്കരുതു്്
നല്കരുതു്്. ഹിി = എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍, ദ്വിി�ഷതാാ ദ്വിി�ഷതാാ
സാാമാാന്യയ അര്‍ഥംം:- ഊഷരഭൂമിിയിില്‍ കൃഷിിക്കുവേ�ണ്ടിി ഭുക്തംം ഹവിഃഃ� = ശത്രു ഭക്ഷിിച്ച ഹവിിര്‍ഭാാഗംം, പ്രേ�ത്യയ
വിിത്തു വിിതയ്ക്കുന്ന
വിിതയ്ക്കുന്ന കര്‍ഷകനു്് ഒരു ഫലവുംം കിിട്ടാാത്ത നിിഷ്ഫലംം ഭവതിി = പരലോ�ോകത്തിില്‍ ഫലരഹിിതമാാ
തുപോ�ോലെ�
തു പോ�ോലെ� വേ�ദജ്ഞനല്ലാാത്ത ബ്രാാഹ്മണനു്് ശ്രാാദ്ധ യിിരിിക്കുംം. (തുടരുംം)
ദാാനംം നല്‍കിിയാാല്‍ ദാാനഫലംം ലഭിിക്കിില്ല. പാാറപ്പുറ
ത്തിിടുന്ന
ത്തിി ടുന്ന വിിത്തുപോ�ോലെ�. തദ്വവചനാാദാാമ്്‌നാായസ്യയപ്രാാമാാണ്യയമ്്.
പദാാര്‍ഥംം:- വപ്താാ = വിിത്തുവിിതയ്ക്കുന്ന കര്‍ഷകന്‍,
കര്‍ഷകന്‍, യഥാാ
അമ്മയുടേ�യുംം പെ�ങ്ങളുടേ�യുംം ശ്രേ�ഷ്ഠത അറിിയുന്നവര്‍ സദാാ ഹിംം�സാാരഹിിതരാായിി ജീീവിിക്കുന്നു. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.1)
आर्षषनाादम् |् 31 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
31
 ഗന്ധര്്‌വവേ�ദംം

കര്‍ണാാടകസംംഗീീതംം
42
ദര്‍ശനമാാല - ജ്ഞാാനദര്‍ശനംം
ശ്രീീ നാാരാായണ ഗുരു
തെ�രഞ്ഞെ�ടുത്ത വരിികള്‍ ചിിട്ടപ്പെ�ടുത്തിിയതു്്
ശ്രീീമതിി. ജയകല സനല്‍‌കുമാാര്‍
രാാഗംം : കാാനഡ (22 ഖരഹരപ്രിിയജന്യംം�) താാളംം : മിിശ്രചാാപ്പ്്
ആരോ�ോഹണംം : സ രിി ഗ മ ധ നിി സൎ
അവരോ�ോഹണംം : സൎ നിി പ മ പ ഗ മ രിി സ
സ്വവരസ്ഥാാനങ്ങള്‍:- ഷഡ്്ജംം, ചതുഃഃ ശ്രുതിി രിിഷഭംം, സാാധാാരണഗാാന്ധാാരംം, ശുദ്ധമധ്യയമംം,
പഞ്ചമംം, ചതുഃഃശ്രുതിി ധൈൈവതംം, കൈൈശിികിി നിിഷാാദംം.
പ്രധാാനകൃതിികള്‍
1. നെ�രനമ്മിി (വര്‍ണംം) - ഖണ്ഡജാാതിി അടതാാളംം - പൂച്ചിി ശ്രീീനിിവാാസ അയ്യങ്കാാര്‍
2. സുഖിിയെ�വ്വരോ�ോ - ആദിി - ത്യാാ�ഗരാാജസ്വാാ�മിി
3. മാാമവസദാാ - രൂപകംം - സ്വാാ�തിിതിിരുനാാള്‍
4. അലൈൈപ്പാായുതേ� - ആദിി - ഊത്തുക്കാാട്് വെ�ങ്കടസുബ്ബയ്യര്‍
5. പരാാമുഖമേ�ല - ആദിി - ജിി.എന്‍. ബാാലസുബ്രഹ്മണ്യംം�
സാാഹിിത്യംം�
പല്ലവിി : ജ്ഞാാനമേ�കംം ഹിി നിിരുപാാ-
ധിികംം സോ�ോപാാധിികംം ച തത്്
അഹങ്കാാരാാദിിഹീീനംം യജ്്
ജ്ഞാാനംം തന്നിിരുപാാധിികംം. 1
അനുപല്ലവിി : അഹന്തയാാഽന്തര്് ബഹിിര
സ്തിി യദേ�വമിിദന്തയാാ
ഭാാനവൃത്ത്യാാ�ഽന്വിി�തംം യത്തു
ജ്ഞാാനംം സോ�ോപാാധിികംം മതംം. 2
ചരണംം : അനാാത്മനാാമഹങ്കാാരാാ
ദീീനാംം� യേ�നാാനുഭൂയതേ�
സാാക്ഷിി തദാാത്മജ്ഞാാനംം സ്യാാ�-
ദ്യേ�േനൈൈവാാ മൃതമശ്യയതേ�. 3
വ്യാാ�ഖ്യാാ�നംം:- ശ്രീീനാാരാായണഗുരുവിിന്റെ� ദര്‍ശനമാാലയിിലെ� ഒരു മുത്താായ ജ്ഞാാനദര്‍ശനത്തിിലെ� ആദ്യയ
ത്തെ� മൂന്നു്് ശ്ലോ�ോകങ്ങളാാണു്്. ഇവിിടെെ ചിിട്ടപ്പെ�ടുത്തിിയിിരിിക്കുന്നതു്് ഈ ദര്‍ശനത്തിില്‍ ഗുരു ആത്മാാവിിനെ�
ദര്‍ശിിക്കുന്നതു്് ഓരോ�ോരുത്തരിിലുംം സ്വവയംം വിിരിിയുന്ന പലതരത്തിിലുള്ള അറിിവുകളാായിിട്ടാാണു്്. ഏകമാായ
ജ്ഞാാനംം തന്നെ�യാാണു്് വ്യയക്തിിയുടെെ ബോ�ോധതലത്തിില്‍ പലതാായിി, അഥവാാ നിിരുപാാധിിക ജ്ഞാാനമാായുംം
സോ�ോപാാധിികജ്ഞാാനമാായുംം പ്രവര്‍ത്തിിക്കുന്നതു്്. നിിരുപാാധിികമാായ അറിിവുംം സോ�ോപാാധിികമാായ അറിിവുംം
എന്തെ�ന്നു്് വ്യയക്തമാാക്കുകയാാണു്് ജ്ഞാാനദര്‍ശനത്തിില്‍ ഗുരു ചെ�യ്യുന്നതു്്.
ജ്ഞാാനംം ഏകമാാണു്്. അതുതന്നെ�യാാണു്് നിിരുപാാധിികവുംം സോ�ോപാാധിികവുംം ആയിി തീീര്‍ന്നിിരിിക്കുന്ന
തു്്. ഏതൊ�ൊരു ജ്ഞാാനമാാണോ�ോ അഹങ്കാാരരഹിിതംം - അഹന്തയംം ഇഹന്തയുംം അഥവാാ ജ്ഞാാനജ്ഞേ�യ
ങ്ങള്‍ ഇല്ലാാത്ത അറിിവാായിിരിിക്കുന്നതു്് അതാാണ്് നിിരുപാാധിികജ്ഞാാനംം.
पृ॑॑�ञ्च॒॒तीीर्ममधु॑॑�ना॒॒� पयः॑॑� പൃഞ്ചതീീര്്മധുനാാ പയഃഃ

32 583|32 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
 ഏതൊ�ൊരു ജ്ഞാാനമാാണോ�ോ അഹന്തയാാവുന്ന ദാാനവൃത്തിിയോ�ോടുകൂടിി ഉള്ളിിലുംം ഇഹന്തയാാകുന്ന ഭാാന
വൃത്തിിയോ�ോടുകൂടിി പുറത്തുംം ഇരിിക്കുന്നതു്് ആ ജ്ഞാാനംം സോ�ോപാാധിികംം ആണു്്. സോ�ോപാാധിികജ്ഞാാനത്തിിനു്്
ആത്മജ്ഞാാനംം അനാാത്മജ്ഞാാനംം എന്നിിങ്ങനെ� പല മുഖങ്ങള്‍ ഉണ്ടു്്. അഹങ്കാാരംം, തുടങ്ങിിയ അനാാത്മാാ
ക്കളാായ സകലതിിന്റെ�യുംം സാാക്ഷിിയാായ ആത്മാാവുംം യാാതൊ�ൊരു ജ്ഞാാനത്താാല്‍ അനുഭവിിക്കപ്പെ�ടുന്നുവോ�ോ
അതു്് ആത്മജ്ഞാാനമാാകുന്നു.
|| ഗാാമ രിാ�ാസാാ || നിിധാാ
. . .
നിിസസാാ || .
|| നിിസരിി രിാ�ാരിാ�ാ || രിിപഗ ഗരിിസസ ||

പല്ലവിി
ജ്ഞാാന മേ� കംം ഹിി - ൎനിി�രുപാാ ൎധിി� - കംം സോ�ോപാാ ധിി - കംം ച - തത്്
|| മഗമ ധാാധാാ || നിാാ�ൎസസ നിിൎസസ പാാ || || മനിിപ പഗമരിി || ഗഗമ രിിരിിസസ ||
അഹംം കാാ രാാ ധിി - - ഹീീ - നംം യ ജ്ഞാാ നംം - - ത ന്നിി - രു പാാ - ധിികംം
.
|| ൎസാാ�ൎസസ ൎസസനിിപാാ || മഗമ രിാ�ാസാാ || || മഗമ ധാാധധ || ധനിാാ� ൎസസൎരിി�ൎസാാ� ||
അ - ഹ ന്ത - യാാ ന്തര്്ബ ഹിിര്്‍�സ്തിി യ-- ദേ�വമിി ദ- ന്ത - യാാ
|| ൎസാാ�ൎസസ   നിാാ�ൎസാാ�  ൎരിാ��ാൎഗഗൎരിി�  സനിിപാാാ� || പാാപ   മാാപാാ  നിാാ�നിിപ   മാാഗരിി ാ� ||

അനുപല്ലവിി
അഹ   ന്ത -     - - -    യാാ ന്തര്്‌ബ   ഹിിര്്     - - -   സ്തിി
. .
|| മഗമ ധാാധധ || ധനിിൎസസ നിിൎരിി�സാാ || || ൎസസ നിിൎസസ ൎരിാ��ാൎരിാ��ാ || ൎസസൎരിി�പ ൎഗാാ�ൎഗാാ� ||
യ-- ദേ�വമിി ദ-- ന്ത - യ ഭാാ ന വൃത്ത്യാാ� ന്വിി� - തംം യത്തു
. ..
|| ഗമരിാാ� ൎസസ നിിൎരിാാ�� || ൎസസനിിപ ഗമരിിസ ||
ജ്ഞാാനംം സോ�ോ - പാാ ധിി - കംം മ തംം -
|| നിിപാാ ഗാാഗാാ || ഗമരിി സനിിരിാാ� || || സനിിസ രിാ�ാരിാ�ാ || ഗാാമ രിിരിിസാാ - ||
ങ്കാാ ൎ രാാ ദീീനാംം� ൎ

ചരണംം
അനാാ ത്മനാാ മ - ഹ യേ� - നാാ നു - ഭൂ - - യ-തേ�--
. .
|| മഗമ ധധാാധ || ധനിിൎസസ നിിൎസസ രിാാ� || || ൎഗഗൎമാാ� ൎരിി�ൎസസ നിിൎസസ ൎരിി�ൎസസ || ധനിിരിാ�ാ സ പമഗമ രിിസ ||
സാാക്ഷീീ തദാാത്മ ജ്ഞാാനംം സ്യാാ� - ദ്യേ�േ നൈൈവാാ മൃ - - - - ത മ - - ശ്യയ തേ� - - - - -

...അന്യോ�ാ�ന്യംം� കലഹിിക്കാാതെ� മൈൈത്രിിപുലര്‍ത്തുക...

ഓംം സഹനാാവവതു സഹനൗൗഭുനക്തു സഹവീീര്യം�ം കരവാാവഹൈൈ.
തേ�ജസ്വിി�നാാവധീീതമസ്തു മാാ വിിദ്വിി�ഷാാ വഹൈൈ. ഓംം ശാാന്തിഃഃ� ശാാന്തിഃഃ� ശാാന്തിഃഃ�
(സഹനൗൗ അവതു) സര്‍വശക്തിിമാാനാായ ഈശ്വവരാാ! അങ്ങയുടെെ കൃപയാാലുംം രക്ഷയാാലുംം സഹാാ
യത്താാലുംം ഞങ്ങള്‍ അന്യോ�ാ�ന്യംം� കാാക്കുമാാറാാകട്ടെെ. (സഹനൗൗ ഭുനക്തു) ഞങ്ങള്‍ പരമപ്രീീതിിയോ�ോ
ടെെ യോ�ോജിിച്ച്് ഉത്തമമാായ ഐശ്വവര്യയങ്ങളെെ അതാായതു്് സ്വാാ�ധിികാാരരാാഷ്ട്രംം മുതലാായവയിില്‍ ‍‍നിിന്നു
ണ്ടാാകുന്ന ആനന്ദത്തെ� അങ്ങയുടെെ അനുഗ്രഹത്താാല്‍ എല്ലാായ്്പ്പോ�ോഴുംം അനുഭവിിക്കുമാാറാാകട്ടെെ.
(സഹവീീര്യം�ം കരവാാവഹൈൈ)അല്ലയോ�ോ കൃപാാനിിധേ�, അങ്ങയുടെെ സഹാായത്താാല്‍ ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങ
ളുടെെ സാാമര്‍ഥ്യയത്തെ� പുരുഷാാര്‍ഥംം ചെ�യ്തു്് പരസ്പരംം വര്‍ധിിപ്പിിക്കു മാാറാാകട്ടെെ. (തേ�ജസ്വിി�നാാവധീീത
മസ്തു) പ്രകാാശസ്വവരൂപനുംം അങ്ങയുടെെ സാാമര്‍ഥ്യയത്താാല്‍ ഞങ്ങള്‍ പഠിിച്ചതുംം പഠിിപ്പിിക്കുന്നതു
മാായതെ�ല്ലാം�ം സകല ജഗത്തിിലുംം പ്രചരിിക്കുകയുംം ഞങ്ങളുടെെ ജ്ഞാാനംം വര്‍ധിിക്കുകയുംം ചെ�യ്യു
മാാറാാകട്ടെെ; സ്നേ�ഹത്തിിന്റെ� സ്രോ�ാതസേ�! (മാാവിിദ്വിി�ഷാാവഹൈൈ) ഞങ്ങള്‍ ഒരിിക്കലുംം അന്യോ�ാ�ന്യംം�
കലഹിിക്കാാതിിരിിക്കുകയുംം അന്യോ�ാ�ന്യംം� മൈൈത്രിിപുലര്‍ത്തുകയുംം ചെ�യ്യത്തക്കതുപോ�ോലെ� അങ്ങയുടെെ
അനുഗ്രഹംം ഉണ്ടാാകട്ടെെ. (ഓംം ശാാന്തിഃഃ� ശാാന്തിഃഃ� ശാാന്തിഃഃ�) ഈശ്വവരാാ! അങ്ങയുടെെ കരുണയാാല്‍
ഞങ്ങളുടെെ മൂന്നുവിിധ ദുഃഃഖങ്ങള്‍ - രോ�ോഗപീീഡയാാല്‍ ശാാരീീരിികക്ലേ�ശംം ഉണ്ടാാകുന്ന ആധ്യാാ�ത്മിികവുംം,
ഇതരപ്രാാണിികളാാലുംം മറ്റുംം ഉണ്ടാാകുന്ന ആധിിഭൗ�തിികവുംം, മനസ്സ്് - ഇന്ദ്രിിയങ്ങള്‍ മുതലാായവയുടെെ
അശുദ്ധിി,ചഞ്ചലത എന്നിിവയാാലുണ്ടാാകുന്ന ആധിിദൈൈവിികവുമാായ ദുഃഃഖങ്ങളെെ നിിവാാരണംം ചെ�യ്താാ
ലുംം; ശാാന്തമാാക്കിിയാാലുംം. എന്നെ�ന്നുംം അങ്ങ്് ഞങ്ങള്‍ക്ക്് സഹാായമരുളണംം.
(മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദസരസ്വവതിിയുടെെ ഭാാഷ്യംം�)

അതിിനു്് (ഹിംം�സാാരഹിിത ജീീവിിതത്തിിനു്് ) പാാല്‍പോ�ോലെ� പോ�ോഷകശേ�ഷിിയുംം തേ�ന്‍പോ�ോലെ� മാാധുര്യയവുമുണ്ടു്്. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.1)

आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
33 | 583
‌‌
33
 ശബ്ദകോ�ോശസമീീക്ഷ
തൃക്കണ്ണമംംഗല്‍ വിിശ്വംം�ഭരന്‍
(പ്രഥമ വേ�ദബന്ധുപുരസ്കാാരംം നേ�ടിിയ കൃതിി )
വേ�ദബന്ധു ഭാാഷാാപഠനഗവേ�ഷണകേ�ന്ദ്രംം പ്രസിിദ്ധീീകരിിക്കുന്ന
മനഃഃ പാാഠമാാക്കേ�ണ്ട ശബ്ദകോ�ോശംം
ഹൃദിിസ്ഥനിിഘണ്ടു ആ
197 ആച്ഛാാദനംം മേ�കംം; മേ�ധ; മജംം; മേ�ഷംം
(To cover) ബസ്തംം; ഛാാഗല; മേ�ഡകംം
അപിിധാാനംം; മറ; മൂടല്‍ ലംംബകര്‍ണ; ശുഭംം; മേ�ദ്ധ്യംം�
അന്തര്‍ദ്ധാാ; വ്യയവധാാ; പുടംം മേ�നാാദംം; രോ�ോമശംം; തുഭംം
1. അപിിധാാനംം, 2. മറ, 3. മൂടല്‍, 4. അന്തര്‍ധാാ, 1. മേ�കംം, 2. മേ�ധ, 3. മജംം, 4. മേ�ഷംം, 5. ബസ്തംം, 6.
5. വ്യയവധാാ, 6. പുടംം, 7. അപവാാരണംം, 8. അന്തര്‍ധിി ഛാാഗല, 7. മേേഡകംം, 8. ലംംബകര്‍ണ, 9. ശുഭംം, 10.
(മറയ്ക്കല്‍ - കാാണുക) മേ�ദ്ധ്യംം�, 11. മേ�നാാദംം, 12. രോ�ോമശംം, 13. തുഭംം
198 ആജ്ഞ A കോ�ോലാാടു്് - അജംം, സ്തഭംം, ബസ്തംം, ഛഗംം, ഛാാഗംം,
(Order. Command) ഛാാഗലംം
നിിര്‍ദേ�ശംം; കല്പന; ശിിഷ്ടിി B പെ�ണ്‍കോ�ോലാാടു്് - അജ, ഛഗിി
നിിദേ�ശംം; ശാാസനംം; അരുള്‍ C കുറിിയാാടു്് - മോ�ോഡ്രംം, ഉരഭ്രംം, ഉരണംം, ഊര്‍ണാായു,
1. നിിര്‍ദേേശംം, 2. കല്പന, 3. ശിിഷ്ടിി, 4. നിിദേ�ശംം, മേ�ഷംം, വൃഷ്ണിി, ഏഡകംം, നാാഗംം, രോ�ോമശംം, മേ�കംം
5. ശാാസനംം, 6. അരുള്‍, 7. ശാാസ്തിി, 8. ആദേേശംം ഇരട്ടക്കുളമ്പുള്ള അയവിിറക്കുന്ന സസ്തനിി - കോ�ോലാാ
ടു്്, വേ�ലിിയാാടു്്, കുറിിയാാടു്്, വെ�ള്ളാാടു്്, ചെ�മ്മരിിയാാടു്്
199 ആഞ്ഞിിലിി
ഇങ്ങനെ� പലയിിനംം. ആയുസ്സു്് 16 കൊ�ൊല്ലംം. പാാലു്്,
(Jungle Jack tree)
മാം�ംസംം, രോ�ോമംം എന്നിിവയ്ക്കു്് വേ�ണ്ടിി വളര്‍ത്തുന്നു.
ആഞ്ഞിിലിി; ലകുചംം; അമ്ല-
പനസംം; ദൃഡവല്ക്കലംം 202 ആട്ടംം
1. ആഞ്ഞിിലിി, 2. ലകുചംം, 3. അമ്ലപനസംം, 4. ദൃഡവ (Dance)
ല്ക്കലംം, 5. അയനിി, 6. ആഞ്ഞിില്‍, 7. കാാട്ടുപ്ലാാവു്് നര്‍ത്തനംം; നടനംം; നാാട്യം�ം
200 ആടലോ�ോടകംം രംംഗണംം; താാണ്ഡവംം; നൃതിി
(Adathoda. Vasicca plant) ലാാസ്യംം�; ഗുണനിിക; പ്രേ�ക്ഷ
ആടരൂഷംം; മൃഗേ�ന്ദ്രാാണിി രംംഗംം; പരവ; നൃത്തംം
സിംം�ഹാാസ്യംം�; ആടലോ�ോടകംം 1. നര്‍ത്തനംം, 2. നടനംം, 3. നാാട്യം�ം, 4. രംംഗണംം, 5.
സിംം�ഹപര്‍ണിി; ഭിിഷങ്്മാാതാാ താാണ്ഡവംം, 6. നൃതിി, 7. ലാാസ്യംം�, 8. ഗുണനിിക, 9.
വാാസകംം; വാാജിിദന്തകംം പ്രേ�ക്ഷ, 10. രംംഗംം, 11. പരവ, 12. നൃത്തംം
1. ആടരൂഷംം, 2. മൃഗേ�ന്ദ്രാാണിി, 3. സിംം�ഹാാസ്യംം�, 4. താാണ്ഡവംം പുരുഷന്മാാരുംം ലാാസ്യംം� സ്ത്രീീകളുംം ചെ�യ്യു
ആടലോ�ോടകംം, 5. സിംം�ഹപര്‍ണിി, 6. ഭിിഷങ്്മാാതാാ, ന്ന നൃത്തമാാണു്്.
7. വാാസകംം, 8. വാാജിിദന്തകംം 203 ആട്ടക്കാാരന്‍
ഇന്ത്യയയിിലുടനീീളംം സുലഭമാായിി കണ്ടുവരുന്ന ഒരു (Dancer. Actor. Stageplayer)
കുറ്റിിച്ചെ�ടിി. പ്രധാാനമാായുംം രണ്ടുതരംം ചെ�റിിയ ആട കൃശാാശ്വീീ�; ഭരതന്‍; ആട്ട-
ലോ�ോടകംം വലിിയ ആടലോ�ോടകംം. ഛര്‍ദ്ദിി, കാാസംം, ക്കാാരന്‍; ശൈൈലാാലിി; നട്ടുവന്‍
രക്തപിിത്തംം ഇവയെ� ശമിിപ്പിിക്കുംം. 1. കൃശാാശ്വീീ�, 2. ഭരതന്‍, 3. ആട്ടക്കാാരന്‍, 4.
201 ആടു്് ശൈൈലാാലിി, 5. നട്ടുവന്‍, 6. ശൈൈലൂഷന്‍
(Goat. Sheep)
्
अ॒॒ मूूर्याा� उप॒॒ सूूर्ये॒� ॒ यााभि॑�॑र्वा॒॒�� सूूर्यः॑॑�� स॒॒ ह। ताा नो॑॑� हि�न्वन्त्वध्व॒॒ रम् ॥ അമൂര്യാാ� ഉപ സൂര്യേ�േ യാാഭിിര്്‌വാാ സൂര്യഃഃ� സഹ. താാ നോ�ോ ഹിിന്വവന്ത്വവധ്വവരമ്്..

34 583|34 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
204 ആട്ടക്കാാരിി 209 ആര്‍ത്തവംം
(Actress) (Menses)
നര്‍ത്തകിി; ലാാസകിി; നൃത്ത- ആര്‍ത്തവംം; ഭേ�ഷ്ടിി; തീീണ്ടാാരിി
ക്കാാരിി; വാാണിിനിി; ലാാസിിക രജസ്സു്്; യോ�ോനിി രഞ്ജനംം
1. നര്‍ത്തകിി, 2. ലാാസകിി, 3. നൃത്തക്കാാരിി, 4. 1. ആര്‍ത്തവംം, 2. ഭേ�ഷ്ടിി 3. തീീണ്ടാാരിി, 4. രജസ്സു്്,
വാാണിിനിി, 5. ലാാസിിക 5. യോ�ോനിിരഞ്ജനംം
205 ആട്ടിിടയന്‍ സ്ത്രീീകളിില്‍ അന്തഃഃസ്രാാവഗ്രന്ഥിികളുടെെ പ്രവര്‍ത്തനംം
(Shepherd) മൂലംം നടക്കുന്ന ഒരു ആനുകാാലിികപ്രതിിഭാാസംം. 9 വയ
മേ�ഷപാാല; നജാാജീീവിി സ്സുമുതല്‍ 12 വയസ്സുവരെെയുള്ള ഘട്ടത്തിില്‍ ആരംം
ഇടയന്‍; അജപാാലകന്‍ ഭിിക്കുന്നു. 40 മുതല്‍ 50 വയസ്സുവരെെ നീീണ്ടുനിില്ക്കുംം.
1. മേ�ഷപാാലന്‍, 2. അജാാജീീവിി, 3. ഇടയന്‍, 4. അജ
പാാലകന്‍, 5. ജാാബാാലന്‍, 6. ആയന്‍ 210 ആദിി
(Origin, beginning)
206 ആട്ടുകൊ�ൊട്ടപ്പാാല
മേ�ഷശൃംംഗീീ; സര്‍പ്പദംംഷ്ട്ര മുമ്പു്്; മുന്‍; ആദിി; യാാരംംഭംം
അജശൃംംഗീീ; വിിഷാാണിിക തുടക്കംം; ഉദയംം; മുള
1. മേ�ഷശൃംംഗീീ, 2. സര്‍പ്പദംംഷ്ട്ര, 3. അജശൃംംഗിി, 4. 1. മുമ്പു്് , 2. മുന്‍, 3. ആദിി, 4. ആരംംഭംം, 5. തുടക്കംം, 6.
വിിഷാാണിിക ഉദയംം, 7. മുള
ആടുതിിന്നാാപ്പാാല, വര്‍ത്തിിക, ആടേേറാാപ്പാാല ഉദാാഹരണംം - മുളയിിലേ� നുള്ളുക
വേ�ലിിയിില്‍ പടരുന്ന ഒരു മരുന്നുചെ�ടിി. ആടിിന്റെ� * ആദിിശേ�ഷന്‍ - അനന്തന്‍ കാാണുക.
കൊ�ൊമ്പുപോ�ോലെ� ഉള്ള കാായ്കള്‍. പേ�രു സൂചിിപ്പിിക്കുംം
പോ�ോലെ� ആടു്് തിിന്നാാത്ത ലതയാാണിിതു്്. നമുക്കു്് 211 ആന
പരിിചിിതമാായ അപ്പൂപ്പന്‍താാടിി ഇതാാണു്് എന്നു്് (Elephant)
ചിില ഗ്രന്ഥകാാരന്മാാര്‍. ദന്തിി; ദന്താാവളംം; ഹസ്തിി
207 ആട്ടുനാാറിിവേ�ള കരിി; നാാഗംം; മതംംഗമംം
(Gyman dropsis pentaphylla plant) സ്ഥൂലപാാദംം; ഗജംം; പത്മിി
ബര്‍ബരംം; കബരീീ, തുംംഗീീ മരാാളംം; കുഞ്ജരംം; ദ്വിി�പംം
അജഗന്ധാാ; വിിഗന്ധിികാാ വനജംം; വാാരണംം; പഞ്ചനഖംം
1. ബര്‍ബരംം, 2. കബരീീ, 3. തുംംഗീീ, 4. അജഗന്ധാാ, പേ�ചകിി; സാാമജംം
5. വിിഗന്ധിികാാ, 6. നാായര്‍വേ�ള, 7. വസ്തഗന്ധാാ, ലംംബകര്‍ണംം; മഹാാകാായംം
8. കാാരവിി, 9. ഖരപുഷ്പാാ, 10. നാായര്‍വെ�ണ്ണ, 11. മാാതംംഗംം; ദ്വിി�രദംം; ഇഭംം
കാാരവേ�ള, 12. നല്ലവേ�ള വിിതണ്ഡംം; കളഭംം; കുംംഭിി
* ആണുംം പെ�ണ്ണുംം കെ�ട്ടവന്‍ - നപുംംസകംം കാാണുക. രേ�ണുക; സിിന്ധുരംം; വശാാ
1. ദന്തിി, 2. ദന്താാവളംം, 3. ഹസ്തിി, 4. കരിി, 5. നാാഗംം, 6. മതംം
208 ആണ്ടു്്
(Year) ഗമംം, 7. സ്ഥൂലപാാദംം, 8. ഗജംം, 9. പത്മിി, 10. മരാാളംം,
അബ്ദംം; കൊ�ൊല്ലംം; സമ; വര്‍ഷംം 11. കുഞ്ജരംം, 12. ദ്വിി�പംം, 13. വനജംം, 14. വാാരണംം, 15.
ഹാായനംം; വത്സരംം; ശരത്് പഞ്ചനഖംം, 16. പേ�ചകിി, 17. സാാമജംം, 18. ലംംബകര്‍
1. അബ്ദംം, 2. കൊ�ൊല്ലംം, 3. സമ, 4. വര്‍ഷംം, ണംം, 19. മഹാാകാായംം, 20. മാാതംംഗംം, 21. ദ്വിി�രദംം, 22.
5. ഹാായനംം, 6. വത്സരംം, 7. ശരത്്. ഇഭംം, 23. വിിതണ്ഡംം, 24. കളഭംം, 25. കുംംഭിി, 26. രേ�ണുക,
27. സിിന്ധുരംം, 28. വശാാ
208 ആഢ്യയന്‍ (ധനിികന്‍)
(Nobleman Rich Man) ദക്ഷപ്രജാാപതിിയുടെെ പൗൗത്രിിയാായ മാാതംംഗിിയുടെെ
ആഢ്യയന്‍; ശ്രേ�ഷ്ഠന്‍; പ്രഭു; ഇഭ്യയന്‍ സന്താാനങ്ങളാായിിട്ടാാണു്് ആനകള്‍ ഉണ്ടാായതെ�ന്നു്്
കുബേ�രന്‍; ധനവാാന്‍; ധനിി വാാല്മീീകീീരാാമാായണംം. കരയിില്‍ ജീീവിിക്കുന്ന ഏറ്റവുംം
1. ആഢ്യയന്‍, 2. ശ്രേ�ഷ്ഠന്‍, 3. പ്രഭു, 4. ഇഭ്യയന്‍, 5. കുബേ�രന്‍, വലിിയ ജന്തുവാാണിിതു്്. ആയുസ്സു്് 120 വര്‍ഷവുംം 5 ദിി
6. ധനവാാന്‍, 7. ധനിി, 8. അധിികര്‍ഥിി, 9. സമൃദ്ധന്‍ വസവുമാാണത്രേ�! (തുടരുംം)
അമ്മയെ�ന്നുംം പെ�ങ്ങളെെന്നുമുള്ള തിിരിിച്ചറിിവു്് സൂര്യയന്റെ� പ്രകാാശമത്രേ�, അതു്് ഉത്തമകര്‍മത്തിിന്റെ� ധര്‍മസൂര്യയനുമാാണു്്. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.2)
आर्षषनाादम् |् 35 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
35
 മാാനവീീയസമീീക്ഷ

കമലാാനരേ�ന്ദ്രഭൂഷണ്‍
ഷോ�ോഡശസംംസ്കാാരംം
ഭാാഗംം ഒന്നു്്
അധ്യാാ�യംം പതിിമൂന്നു്്
അഥ സന്ന്യാാ�സ-സംംസ്കാാരവിിധിി
സകലമോ�ോഹങ്ങളുംം മോ�ോഹഭംംഗങ്ങളുംം വിിട്ടൊ�ൊഴിിഞ്ഞു്് ജീീവിിതത്തിിനുശേ�ഷംംം� വൃദ്ധാാവസ്ഥയിില്‍ വിിധിിപൂ
ലൗൗകിികജീീവിിതവിിരക്തിി നേ�ടിി, യഥാാര്‍ഥവിിജ്ഞാാ ര്‍വംം സന്ന്യാാ�സംം സ്വീീ�കരിിക്കുക.
നവുംം വൈൈരാാഗ്യയവുംം കൈൈവരിിച്ച വ്യയക്തിി സന്ന്യാാ�സിി 2) പൂര്‍ണ വൈൈരാാഗ്യയവുംം യഥാാര്‍ഥജ്ഞാാനവുംം
യാാവാാന്‍ യോ�ോഗ്യയനാാണു്്. സന്ന്യാാ�സ സംംസ്കാാരമെെ കാാരണംം സന്ന്യാാ�സംം സ്വീീ�കരിിക്കുക. ബ്രഹ്മചര്യയവുംം
ന്നാാല്‍ മോ�ോഹാാദിി ആവരണവുംം എല്ലാാവിിധ പക്ഷ ഗൃഹസ്ഥാാശ്രമവുംം കഴിിഞ്ഞു്് വാാനപ്രസ്ഥംം കൂടാാതെ�
പാാതങ്ങളുംം ഉപേ�ക്ഷിിച്ചു്് വിിരക്തനാായിി മറ്റു പ്രാാണിി സന്ന്യാാ�സിിയാാവുക.
കളുടെെ നന്മയ്ക്കാായിി പരോ�ോപകാാരാാര്‍ഥംം ലോ�ോകംം
3) നൈൈഷ്ഠിികബ്രഹ്മചര്യയത്തിില്‍ നിിന്നു്് ആജീീവനാാന്ത
മുഴുവന്‍ സഞ്ചരിിച്ചു്് നന്മചെ�യ്യുന്നതാാണു്് സന്ന്യാാ�സ
സന്ന്യാാ�സിിയാായിിത്തീീരാാനുള്ള ദൃഢവൈൈരാാഗ്യയവുംം
സംംസ്കാാരംം. ഏതൊ�ൊരു വിിദ്വാാ�നാാണോ�ോ ഈ ലോ�ോക
പൂര്‍ണജ്ഞാാനവുംം കാാരണംം സന്ന്യാാ�സിിയാാവുക.
ത്തിില്‍ അഗ്നിിഹോ�ോത്രരഹിിതനാായിി - അതാായതു്്
ആഹവനീീയംം, ഗാാര്‍ഹപത്യംം�, ദക്ഷിിണാാഗ്നിി സംംബ യജ്ഞോ�ോപവീീതവുംം ശിിഖയുംം ത്യയജിിച്ചു്്, ആഹവ
ന്ധമാായ ബാാഹ്യയകര്‍മങ്ങളെെല്ലാം�ം ഉപേ�ക്ഷിിച്ചു്് ആഭ്യയ നീീയ, ഗാാര്‍ഹപത്യയ, ദക്ഷിിണാാസംംജ്ഞക ആഗ്നിിക
ന്തര അഗ്നിിയെ� ധാാരണംം ചെ�യ്യുന്നതു്് ആ വ്യയക്തിി ളെ� സ്വവന്തംം ആത്മാാവിില്‍ സമാാരോ�ോപിിച്ചു്്, പവിിത്രാാന്ത
യാാണു്് സന്ന്യാാ�സിി. അദ്ദേ�ഹംം നിിത്യംം� അഗ്നിിഹോ�ോ ക്കരണശീീലനാായിി ബ്രഹ്മചര്യയത്തിില്‍ നിിന്നു്് നേ�രേ�
ത്രംം ചെ�യ്യേ�ണ്ടതിില്ല. ഭിിക്ഷാാന്നംം ഭക്ഷിിച്ചു്് സര്‍വത്രംം സന്ന്യാാ�സംം സ്വീീ�കരിിക്കുന്നു. (മനു 6.39) സ്വവന്തംം ജീീവിി
സഞ്ചരിിച്ചു്് മനുഷ്യയര്‍ക്കു്് വേ�ദാാര്‍ഥംം ഉപദേ�ശിിക്കുക തത്തിില്‍ ആനന്ദമോ�ോ, മരണത്തെ�ക്കുറിിച്ചു്് ദുഃഃഖമോ�ോ
മാാത്രമാാണു്് കര്‍മംം. അവരെെ ബാാധിിക്കിില്ല, അന്നവസ്ത്രാാദിികള്‍ക്കാായിി ഭിി
യഥാാര്‍ഥത്തിില്‍ ഉത്തമനാായ സന്ന്യാാ�സിി ഈ ക്ഷാാവൃത്തിി സ്വീീ�കരിിക്കണംം. മൂന്നുദിിവസത്തിില്‍ കൂടു
ശ്വവരനെ� അറിിഞ്ഞവനാാണു്്. സമസ്ത ജീീവജാാലങ്ങളു തല്‍ ഒരിിടത്തുംം താാമസിിക്കരുതു്്. ദുഷ്ടബുദ്ധിികളോ�ോടുംം
ടേ�യുംം നന്മയ്ക്കുവേ�ണ്ടിി ജീീവന്മുക്തിി ദശയിില്‍ പരോ�ോപ ദുഷ്്പ്ര
‌ വൃത്തിികളിിലുംം ഉപേ�ക്ഷാാഭാാവവുംം, സ്ഥിിരബുദ്ധിി
കാാരംം ചെ�യ്തു്് വിിദേേഹമുക്തിി - അവസ്ഥയിില്‍, സൂര്യയ യോ�ോടുകൂടിി മനനശീീലരാായിി സകലതുംം സര്‍വേ�ശ്വവരാാ
ലോ�ോകമെെന്നോ�ോ ഭൂലോ�ോകമെെന്നോ�ോ വ്യയത്യാാ�സമിില്ലാാതെ� ശ്രിിതമാായിി ജീീവിിക്കാംം�. മുന്നോ�ോട്ടുനോ�ോക്കിി നടക്കുക,
നിിയതമാായിി ഈശ്വവരനിില്‍ സ്ഥിിരചിിത്തനാായിി അ സദാാ ജലംം തുണിികൊ�ൊണ്ടരിിച്ചു കൂടിിക്കുക, സത്യംം� പറ
വ്യാാ�ഹതഗതിിയിില്‍ സര്‍വത്ര സഞ്ചരിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടേ�യിി യുക, മനസ്സിിനെ� ശുദ്ധിിയുംം പവിിത്രതയുമേ�കുന്ന പ്ര
രിിക്കുംം (യജുര്‍വേ�ദംം 2.16ന്റെ� ഋഷിി ദയാാനന്ദഭാാഷ്യംം�) വൃത്തിികള്‍ മാാത്രംം ചെ�യ്യുക (മനുസ്മൃതിി 6.43-46)
യോ�ാഽതിിഥീീനാംം� സ ആഹവനീീയോ�ോ, മദ്യം�ം മാം�ംസംം ഇവ ത്യയജിിക്കുക, ആത്മസംംതൃപ്തിി
യോ�ോ വേ�ശ്മനിി സ നേ�ടുന്നതിിനാായിി സദാാ സദുപദേ�ശംം നല്കിി ധര്‍മിിഷ്ഠ
ഗാാര്്ഹപത്യോ�ോ�, യസ്മിിന്് പചന്തിി നാായിി ജീീവിിക്കുക. തലമുടിിയുംം താാടിിയുംം നഖവുംം യഥാാ
സ ദക്ഷിിണാാഗ്നിഃഃ�.. (അഥര്‍വവേ�ദംം 9.6, 2.83) സമയംം മുറിിച്ചു വൃത്തിിയാാക്കുക. ദണ്ഡുംം ജലപാാത്രവുംം
ഇവിിടെെ അഥര്‍വവേ�ദംം 15.7ന്റെ� 14, 15 മന്ത്രംം കാാണു കാാഷാായവസ്ത്രവുംം ധരിിക്കുക. ഒരു പ്രാാണിിയെ�യുംം വേ�
ക. അതിില്‍ മൂന്നഗ്നിികളുടേേയുംം നിിദര്‍ശനംം കാാണാംം�. ദനിിപ്പിിക്കരുതു്്. മൂര്‍ഖന്മാാരാായവര്‍ നിിന്ദിിക്കുകയോ�ോ ദു
ഷിിക്കുകയോ�ോ അവമാാനിിക്കുകയോ�ോ ചെ�യ്താാലുംം അത
സന്ന്യാാ�സംം മൂന്നുവിിധംം വരുടെെ ധര്‍മമെെന്നു കരുതിി നിിസ്സംംഗത പുലര്‍ത്തുക.
1) ക്രമസന്ന്യാാ�സംം - ബ്രഹ്മചര്യം�ം, ഗൃഹസ്ഥാാശ്രമംം, പക്ഷപാാതരഹിിതവുംം സമബുദ്ധിിപൂര്‍വവുംം ഉത്തമ
വാാനപ്രസ്ഥംം, സന്ന്യാാ�സംം - അതാായതു്് അനുക്രമ കര്‍മനിിര്‍വഹണവുമാാണു്് സന്ന്യാാ�സിിയുടെെ ധര്‍മംം.
മാായിി മൂന്നാാശ്രമങ്ങളുടെെയുംം അനുഷ്ഠാാനപൂര്‍വമാായ കേ�വലംം കാാഷാായവസ്ത്രവുംം കമണ്ഡലുവുംം ദണ്ഡുംം
॑ ॒� कर्त्वं॑॑ � ह॒॒विः�ः ॥
अ॒॒ पोो दे॒॒�वीीरुप॑॑ ह्वये॒॒� यत्र॒॒ गाावः॒॒� पि�ब॑॑न्ति� नःः। सि�न्धु॑�भ्यः॒ അപോ�ോ ദേ�വീീരുപ ഹ്വവയേ� യത്ര ഗാാവഃഃ പിിബന്തിി നഃഃ. സിിന്ധുഭ്യഃഃ� കര്്ത്വംം� ഹവിഃഃ�..

36 583|36 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
മാാത്രംം സ്വവന്തമാായിി കരുതുക. "സന്ന്യാാ�സിി ആഹവനീീയാാദിി അഗ്നിി രഹിിതനാാ
ഈ പവിിത്രമാായ ആശ്രമംം സഫലമാാക്കുവാാന്‍ ണു്്" അതാായതു്് സന്ന്യാാ�സിി അഗ്നിിഹോ�ോത്രംം, ഗാാര്‍ഹ
സന്ന്യാാ�സിിയാായ പുരുഷന്‍ വിിധിിപൂര്‍വംം യോ�ോഗശാാ പത്യംം�, ദക്ഷിിണാാഗ്നിി സംംബന്ധമാായ ബ്രാാഹ്മകര്‍മ
സ്ത്രരീീതിി അനുസരിിച്ചു്് "ഭുഃഃ, ഭുവഃഃ, സ്വഃഃ�, മഹഃഃ, ജനഃഃ, തപഃഃ, ങ്ങള്‍ (ബാാഹ്യയകര്‍മങ്ങള്‍) ഉപേ�ക്ഷിിച്ചു്് ആഭ്യയന്തര
സത്യയമ്്" ഈഏഴുവ്യാാ�ഹൃതിികള്‍ മുമ്പിില്‍ 7 പ്രണവംം അഗ്നിിയിില്‍ (ചിിത്തംം) ഈശ്വവരനെ� പ്രതിിഷ്ഠിിച്ചു്് ജപ
(ഓംം) ഉച്ചരിിച്ചു്് അവയെ� മനസ്സിില്‍ ജപിിക്കുക. അതോ�ോ ഉപാാസനാാ മനനനിിധിിധ്യാാ�സനങ്ങളിില്‍ മുഴുകിി
ടൊ�ൊപ്പംം മൂന്നു പ്രാാണാായാാമവുംം യഥാാവിിധിി ചെ�യ്യുന്ന സത്്കര്‍മ നിിരതനാായിി ജീീവിിക്കണമെെന്ന വിിധിിയെ�
തു്് ഉത്്കൃഷ്ടതപസ്സാായിിത്തീീരുന്നു (മനുസ്മൃതിി 6.70) തെ�റ്റിിദ്ധരിിച്ചു്് സന്ന്യാാ�സിിമാാരെെ ദഹിിപ്പിിക്കാാറിില്ല.
ആഹവനീീയാാഗാാഗ്നിി ഉപേ�ക്ഷിിക്കണമെെന്നു്് പറ
യഥാാര്‍ഥ ജ്ഞാാനിിയാായ സന്ന്യാാ�സിി ദുഷ്ടകര്‍മ ഞ്ഞാാല്‍ അന്ത്യേ�േഷ്ടിി സംംസ്കാാരംം (ദാാഹകര്‍മംം) ചെ�യ്യ
ങ്ങളിില്‍ ബദ്ധനാാവുകയിില്ല. എന്നാാല്‍ ജ്ഞാാനംം വിി രുതെ�ന്നല്ല അര്‍ഥംം (ദയാാനന്ദ സരസ്വവതിി)
ദ്യയ-യോ�ോഗാാഭ്യാ�ാസംം സത്്‌സംംഗംം - ധര്‍മാാനുഷ്ഠാാനര
ഹിിതനാായ വിിജ്ഞാാനഹീീനന്‍ സന്ന്യാാ�സിിയാായാാല്‍ പ്രഥമവിിധിി - നിിയമവ്രതധാാരണ
മോ�ോക്ഷംം പ്രാാപിിക്കിില്ലെ�ന്നുമാാത്രമല്ല ജനന-മരണ സന്ന്യാാ�സിിയാാകാാന്‍ ആഗ്രഹിിക്കുന്ന വ്യയക്തിി, സംം
ചക്രത്തിില്‍പ്പെ�ട്ടുഴലുകയുംം ചെ�യ്യുംം. വൈൈരാാഗിിയുംം സ്കാാരകര്‍മങ്ങള്‍ക്കു്് മൂന്നുദിിവസംം മുമ്പേ� വ്രതംം എടു
ഇന്ദ്രിിയലോ�ോഭങ്ങളിില്‍ നിിന്നു മുക്തനുംം വൈൈദിിക ക്കണംം. മൂന്നുദിിവസവുംം പശുവിിന്‍പാാല്‍ മാാത്രംം
കര്‍മാാചരണവുംം പ്രാാണാായാാമംം, സത്യയഭാാഷണാാദിി കുടിിച്ചു്് ഉപവസിിക്കണംം. ഭൂമിിയിില്‍ ശയിിക്കണംം.
ഉത്തമ ഉഗ്രകര്‍മനിിരതരാായ സന്ന്യാാ�സിിമാാര്‍ ഈ പ്രാാണാായാാമംം, ഏകാാന്തമാായ സ്ഥാാനത്തിിരുന്നു്്
ജന്മത്തിില്‍ തന്നെ� പരമപദമാായ ഈശ്വവരപ്രാാപ്തിി പൂര്‍ണമാായിി ഓങ്കാാരജപംം ചെ�യ്യുക. ദീീക്ഷ സ്വീീ�കരിി
നേ�ടുന്നു. അവരുടെെ സന്ന്യാാ�സംം സഫലവുംം അനു ക്കാാനാാഗ്രഹിിക്കുന്നവര്‍ താാഴെെപ്പറയുന്ന യജുര്‍വേ�ദ
മോ�ോദനാാര്‍ഹവുമാാണു്്. (മനുസ്മൃതിി 6.73, 74, 75) മന്ത്രംം അര്‍ഥപൂര്‍വംം ജപിിക്കുകയുംം മനനംം ചെ�യ്യുക
സന്ന്യാാ�സിി എപ്പോ�ോഴാാണോ�ോ സ്വവയംം നിിസ്പൃഹ യുംം ചെ�യ്യുക.
നാായിിത്തീീരുന്നതു്് അപ്പോ�ോള്‍ ഈ ലോ�ോകവുംം, ഈ ഓംം പൃഥിിവ്യാാ�ഽഹമുദന്തരിിക്ഷ
ജന്മവുംം മരണശേ�ഷംം പരലോ�ോകമുക്തിിയുംം പരമാാ മാാരുഹമന്തരിിക്ഷാാദ്ദിിവമാാരുഹമ്്.
ത്മസാായൂജ്യയവുംം നേ�ടിി നിിരന്തരസുഖത്തെ� പ്രാാപിി ദിിവോ�ോ നാാകസ്യയ പൃഷ്ഠാാത്്
ക്കുന്നു. മേ�ല്പറഞ്ഞ വിിധിികള്‍ കൊ�ൊണ്ടു്് സാാവകാാശംം സ്വവജ്യോ�ോ�തിിര്്രഗാാമഹമ്്.. (യജുര്‍വേ�ദംം 17.67)
ലൗൗകിികവിിഷയസംംഗദോ�ോഷംം നശിിച്ചു്് എല്ലാാ സു ഭാാവാാര്‍ഥംം - നമ്മള്‍ പൃഥിിവിിയിില്‍ നിിന്നു്് അന്തരിിക്ഷ
ഖദുഃഃഖങ്ങളിില്‍ നിിന്നുംം മുക്തനാായിി വിിദ്വാ�ാനാായ ത്തോ�ോളംം ഉയരണംം. അന്തരിിക്ഷത്തിില്‍ നിിന്നു്് ദ്യൗ�ൗ
സന്ന്യാാ�സിി ബ്രഹ്മത്തിില്‍ത്തന്നെ� സ്ഥിിരമാായിി സ്ഥിി ലോ�ോകംംവരെെയുംം അതുപോ�ോലെ� ദ്യൗ�ൗലോ�ോകത്തിില്‍
തിിചെ�യ്യുന്നു. (മനുസ്മൃതിി 6.80) നിിന്നു്് സ്വവയംം ദീീദീീപ്യയമാാന ജ്യോ�ോ�തിിസ്സാായ ജഗദീീശ്വവ
ആരാാണോ�ോ ജ്ഞാാനംം നേ�ടാാന്‍ അഭിിലഷിിക്കു രസാായൂജ്യംം� നേ�ടാം�ം.
ന്നതു്് (ഗൗൗണസന്ന്യാാ�സിി) അയാാള്‍ വിിദ്യയ അഭ്യയസിിച്ചു്്, സംംസ്കാാരകര്‍മദിിവസത്തിിനു്് ഒരു ദിിവസംം മു
സത്്പുരുഷന്മാാരുമാായിി സംംഗംം ചെ�യ്തു്്, യോ�ോഗാാഭ്യാ�ാ മ്പുതന്നെ� യജ്ഞമണ്ഡപംം, വേ�ദിി, സമിിധ, നെ�യ്യു്്,
സംം, ഓംംകാാരജപംം പരമേ�ശ്വവരധ്യാാ�നപൂര്‍വംം ചെ�യ്യ സാാമഗ്രിി എന്നിിവ തയ്യാാറാാക്കിി വയ്ക്കണംം. അതിിനു
ണംം. ഇതുമാാത്രമാാണു്് അജ്ഞാാനിികളാായ ഗൗൗണസ ശേ�ഷംം മൂന്നാംം� നാാല്‍ അര്‍ധരാാത്രിി കഴിിയുന്ന യാാമ
ന്ന്യാാ�സിിമാാരുടെെയുംം, വിിദ്വാ�ാന്മാാരാായ സന്ന്യാാ�സിിമാാ ത്തിില്‍ ഉണര്‍ന്നെ�ഴുന്നേ�റ്റു്് ശൗൗചവുംം സ്നാാനാാദിികളുംം
രുടെെയുംം, അനന്തമാായ നിഃഃ�ശ്രേ�യസ്സ സുഖംം ആഗ്രഹിി കഴിിച്ചു്്, പ്രാാണാായാാമംം, ധ്യാാ�നംം, ഓങ്കാാരജപത്തോ�ോ
ക്കുന്ന മനുഷ്യയരുടെെയുംം ആശ്രയംം (മനുസ്മൃതിി 6.84) ടെെ കഴിിയുക. സൂര്യോ�ോ�ദയസമയത്തു്് സംംസ്കാാരകര്‍മ
ഈ ക്രമമനുസരിിച്ചു്് സന്ന്യാാ�സയോ�ോഗത്താാല്‍ ഏ ങ്ങള്‍ ആരംംഭിിക്കുക.       (തുടരുംം)
തൊ�ൊരു ദ്വിി�ജന്‍ അതാായതു്് ബ്രാാഹ്മണ, ക്ഷത്രിിയ, വൈൈ
ശ്യയര്‍ സന്ന്യാാ�സംം സ്വീീ�കരിിക്കുകയാാണെ�ങ്കിില്‍ ഈ
ലോ�ോകംം തന്നെ� മാാറിിമറിിയുംം. മനുഷ്യയര്‍ ബാാഹ്യയവുംം ആ നാാശമിില്ലാാത്ത, പരമോ�ോത്്കൃഷ്ടനുംം
ന്തരിികവുമാായ സകല പാാപങ്ങളുംം ഒഴിിഞ്ഞു്് പരബ്രഹ്മ സര്‍വവ്യാാ�പകനുമാായ ബ്രഹ്മത്തിില്‍
സാായൂജ്യംം� പ്രാാപിിക്കുകയുംം ചെ�യ്യുംം. (മനുസ്മൃതിി 6.85) ചതുര്‍വേ�ദങ്ങള്‍ പര്യയവസിിതങ്ങളാാണ്്.
ഒരു കാാര്യം�ം പ്രത്യേ�േകംം ശ്രദ്ധേ�യമാായിി മഹര്‍ഷിി
ദയാാനന്ദന്‍ സംംസ്കാാരവിിധിിയിില്‍ പറഞ്ഞിിട്ടുണ്ടു്്.
അറിിവുകളെെല്ലാംം� ഞങ്ങളിില്‍ പ്രകാാശമാായിി ഒഴുകിിപ്പരന്നു്് സിിന്ധുവാായുംം, ഗോ�ോക്കളാായുംം കര്‍മമാായുംം ഭവിിക്കട്ടെെ.. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.3)
आर्षषनाादम् |् 37 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
37
 പ്രസ്ഥാാനത്രയവിിചാാരംം

സ്വാാ�മിി ബ്രഹ്മാാനന്ദതീീര്‍ഥപാാദര്‍

ശ്രീീമദ്് ഭഗവദ്്ഗീീതാാ (ശാാങ്കരഭാാഷ്യംം� - തുടര്‍ച്ച)

അധ്യാാ�യംം നാാലു്്
(ജ്ഞാാനകര്‍മസന്ന്യാാ�സയോ�ോഗംം)
കസ്മാാത്് പുനഃഃ കാാരണാാത്് ക്രിിയമാാണംം കര്്മ സ്വവകാാര്യാ�ാ യാായിി കാാണുന്നു. ആത്മാാവിില്‍നിിന്നു്് അന്യയമാായിി
രംംഭംം അകുര്്വ ‌ ത്് സമഗ്രംം പ്രവിിലീീയതേ� ഇതിി ഉച്യയതേ� ട്ടു്് ഒന്നുംം തന്നെ� ഇല്ലാായെ�ന്നു കാാണുന്നു.] യഥാാ
യതഃഃ. [യാാതൊ�ൊന്നുകൊ�ൊണ്ടാാണു ചെ�യ്യുന്നതാായ കര്‍മ ശുക്തിികാായാംം� രജതാാഭാാവംം പശ്യയതിി തദ്് ഉച്യയതേ�
ങ്ങള്‍ അതിിന്റെ� ഫലംം തരാാതെ� പൂര്‍ണമാായിി നാാശ ബ്രഹ്മ ഏവ അര്്പണംം ഇതിി, യഥാാ യദ്് രജതംം തത്്
ത്തെ� പ്രാാപിിക്കുന്നതു്്? ഇതിിന്‍മേ�ല്‍ പറയുന്നു.] ശുക്തിികാാ ഏവ ഇതിി. ബ്രഹ്മ, അര്്പണംം ഇതിി അസ
ബ്രഹ്മാാര്്പണംം ബ്രഹ്മഹവിിര്് മസ്്‌തേ� പദേേ. [ചിിപ്പിിയിില്‍ രജതത്തിിന്റെ� അഭാാവ
‍‍ബ്രഹ്മാാഗ്്‌നൗൗ ബ്രഹ്മണാാ ഹുതംം. ത്തെ�യറിിയുന്നതുപോ�ോലെ� ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാണു്്
ബ്രഹ്മൈൈവ തേ�ന ഗന്തവ്യംം� അര്‍പ്പണംം എന്നുംം അറിിയുന്നു. വെ�ള്ളിിയാായിി തോ�ോന്ന
ബ്രഹ്മകര്്മസമാാധിിനാാ.. 4.24 പ്പെ�ട്ടതെ�ന്തോ�ോ അതുതന്നെ�യാാണു മുത്തുച്ചിിപ്പിി. അതു
ബ്രഹ്മ, അര്‍പ്പണംം, ബ്രഹ്മ, ഹവിഃഃ�, ബ്രഹ്മാാഗ്്‌നൗൗ, പോ�ോലെ� ബ്രഹ്മംം എന്നുംം അര്‍പ്പണംം എന്നുംം വേ�റെെ
ബ്രഹ്മണാാ, ഹുതംം, ബ്രഹ്മ, ഏവ, തേ�ന, ഗന്തവ്യംം�, വേ�റെെ തോ�ോന്നുന്നുണ്ടെ�ങ്കിിലുംം ഒന്നുതന്നെ�. ബ്രഹ്മാാര്‍പ്പ
ബ്രഹ്മകര്‍മസമാാധിിനാാ. ണംം ഒരു സമസ്തപദംം അല്ല.] യദ്് അര്്പണബുദ്ധ്യാാ�
പദാാര്‍ഥംം :- അര്്പണംം = ഹോ�ോമസാാധനങ്ങള്‍; ബ്രഹ്മ ഗൃഹ്യയതേ� ലോ�ോകേ� തദ്് അസ്യയ ബ്രഹ്മവിിദോ�ോ ബ്രഹ്മ ഏവ
ഏവ = ബ്രഹ്മംം തന്നെ�; ഹവിഃഃ� = ഹവിിസ്സു്്; ബ്രഹ്മ = ഇത്യയര്്ഥഃഃ. [സ്രുക്്, സ്രുവംം മുതലാായ യാാഗോ�ോപകരണ
ബ്രഹ്മംംതന്നെ�; ബ്രഹ്മാാഗ്നൗൗ = ബ്രഹ്മമാാകുന്ന അഗ്നിി ങ്ങള്‍ അര്‍പ്പണമാാണെ�ന്നുംം ലോ�ോകര്‍ കരുതുമ്പോ�ോള്‍
യിില്‍; ബ്രഹ്മണാാ = ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാായ കര്‍ത്താാവിി ബ്രഹ്മവേ�ത്താായവനു്് അതു ബ്രഹ്മംംതന്നെ�യാാകുന്നു
നാാല്‍; ഹുതംം = (ചെ�യ്യപ്പെ�ടുന്ന) ഹവനക്രിിയയുംം; എന്നര്‍ഥംം.] 'ബ്രഹ്മ ഹവിഃഃ�' തഥാാ യദ്് ഹവിിര്്ബുദ്ധ്യാാ� ഗൃ
ബ്രഹ്മ = ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു; ബ്രഹ്മകര്്മസമാാ ഹ്യയമാാണംം തദ്് ബ്രഹ്മ ഏവ അസ്യയ. [അപ്രകാാരംംതന്നെ�
ധിിനാാ = ബ്രഹ്മമാാകുന്ന കര്‍മത്തിില്‍ ഏകാാഗ്രതയു യാാതൊ�ൊരു വസ്തുവിിനെ�യാാണോ�ോ (ലോ�ോകര്‍) ഹവിിസ്സു
ള്ള മനസ്സോ�ോടുകൂടിിയവനാാല്‍; ഗന്തവ്യംം� = പ്രാാപിിക്ക രൂപത്തിില്‍ മാാനിിക്കുന്നതു്് അതുംം ബ്രഹ്മവേ�ത്താാവിി
പ്പെ�ടേ�ണ്ടതാായ സ്ഥാാനവുംം; ബ്രഹ്മ = ബ്രഹ്മംംതന്നെ�. ന്റെ� ദൃഷ്ടിിയിില്‍ ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു.]
ഹോ�ോമിിക്കുന്ന ഉപകരണങ്ങള്‍ ബ്രഹ്മമാാകുന്നു. തഥാാ 'ബ്രഹ്മാാഗ്നൗൗ' ഇതിി സമസ്തംം പദംം. [അപ്രകാാ
അര്‍പ്പിിക്കുന്ന ഹവിിസ്സു്് ബ്രഹ്മമാാകുന്നു. ഹോ�ോമാാ രംം 'ബ്രഹ്മാാഗ്നൗൗ' എന്ന പദംം സമാാസയുക്തമാാകുന്നു.]
ഗ്നിി ബ്രഹ്മമാാകുന്നു. ആ അഗ്നിിയിില്‍ ചെ�യ്യപ്പെ� അഗ്നിഃഃ� അപിി ബ്രഹ്മ ഏവ യത്ര ഹൂയതേ� 'ബ്രഹ്മണാാ'
ടുന്ന ക്രിിയകളുംം ബ്രഹ്മമാാകുന്നു. ക്രിിയയുടെെ കര്്ത്രാാ ബ്രഹ്മ ഏവ കര്്താാ ഇത്യയര്്ഥഃഃ. യത്് തേ�ന
കര്‍ത്താാവുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�. ബ്രഹ്മമാാകുന്ന കര്‍മ ഹുതംം ഹവനക്രിിയാാ തദ്് ബ്രഹ്മ ഏവ. [അഗ്നിിയുംം
ത്തിില്‍ സമാാധിിയോ�ോടുകൂടിിയ ഹോ�ോതാാവിിനാാല്‍ ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു. ബ്രഹ്മരൂപമാായ കര്‍ത്താാവു
പ്രാാപിിക്കപ്പെ�ടേേണ്ട സ്ഥാാനവുംം ബ്രഹ്മമാാകുന്നു. മുഖേ�ന യാാതൊ�ൊന്നിിലാാണൊ�ൊ ഹവനംം ചെ�യ്യുന്നതു്് ആ
ഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃ���������������������������������ഃ��������������������������������� അഗ്നിിയുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാണു്്. അഗ്നിിയിില്‍ ഹോ�ോ
'ബ്രഹ്മ അര്്പണംം' യേ�ന കരണേ�ന ബ്രഹ്മവിിദ്് മിിക്കുന്ന കര്‍ത്താാവു ബ്രഹ്മംം തന്നെ�. ഹവനക്രിിയ
ഹവിഃഃ� അഗ്നൗൗ അര്്പയതിി തദ്് ബ്രഹ്മ ഏവ ഇതിി യുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു.] യത്് 'തേ�ന ഗന്തവ്യംം�'
പശ്യയതിി തസ്യയ ആത്മവ്യയതിിരേ�കേ�ണ അഭാാവംം ഫലംം തദ്് അപിി 'ബ്രഹ്മ ഏവ'. 'ബ്രഹ്മകര്്മസമാാധിിനാാ',
പശ്യയതിി. [ബ്രഹ്മവേ�ത്താാവാായ പുരുഷന്‍ താാന്‍ ബ്രഹ്മ ഏവ കര്്മ ബ്രഹ്മകര്്മ തസ്മിിന്് സമാാധിഃഃ� യസ്യയ സ
യാാതൊ�ൊരു സാാധനംം മുഖേ�നയാാണോ�ോ ഹവിിസ്സു്് ബ്രഹ്മകര്്മസമാാധിഃഃ� തേ�ന ബ്രഹ്മകര്്മസമാാധിിനാാ ബ്രഹ്മ
അഗ്നിിയിിലര്‍പ്പിിക്കുന്നതു്് അതിിനെ� ബ്രഹ്മംംതന്നെ� ഏവ ഗന്തവ്യംം�. [ഈ ബ്രഹ്മകര്‍മത്തിില്‍ സ്ഥിിതിി ചെ�
ृ ॒ प्सु ु भे॑॑�ष॒॒जम्।्
अ॒॒ प्स्व॑॑१न्तर॒॒मृत॑॑म॒ അപ്്സ്വവ൧ന്തരമൃതമപ്്സു ഭേ�ഷജമ്്

38 583|38 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
യ്യുന്ന പുരുഷനാാല്‍ പ്രാാപിിക്കപ്പെ�ടേേണ്ട ഫലവുംം ള്ള യജ്ഞങ്ങളുംം കാാണുന്നിില്ല.] ഇദംം തു ബ്രഹ്മബുദ്ധ്യുു
ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു. ബ്രഹ്മരൂപമാായ കര്‍മത്തിില്‍ പമൃദിിതാാര്്പണാാദിികാാരകക്രിിയാാഫലഭേ�ദബുദ്ധിി കര്്മ
യാാതൊ�ൊരു പുരുഷന്റെ� ചിിത്തമാാണൊ�ൊ സമാാധിിയാാകു അതഃഃ അകര്്മ ഏവ തത്്. [എന്നാാല്‍ ഇവിിടെെ ബ്രഹ്മ
ന്നതു്്, ആ പുരുഷന്‍ ബ്രഹ്മകര്‍മസമാാധിി മുഖേ�ന നേ� യജ്ഞത്തിില്‍ സര്‍വത്ര ബ്രഹ്മബുദ്ധിിയാായതിിനാാല്‍
ടിിയെ�ടുക്കേ�ണ്ടതുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യാാകുന്നു.] ഏവംം അര്‍പണാാദിികള്‍, കാാരകംം, ക്രിിയ, ഫലംം തുടങ്ങിിയ
ലോ�ോകസംംഗ്രഹംം ചിികീീര്്ഷുണാാ അപിി ക്രിിയമാാണംം ഭേ�ദബുദ്ധിിയിില്ല. അതിിനാാല്‍ അതു്് അകര്‍മമാാകുന്നു.]
കര്്മ പരമാാര്്ഥതഃഃ അകര്്മ ബ്രഹ്മബുദ്ധ്യുുപമൃദിിതത്വാാ�ത്്. തഥാാ ച ദര്്ശിിതംം 'കര്്മണ്യയകര്്മ യഃഃ പശ്യേ�േത്്' (4.18)
[ബ്രഹ്മബുദ്ധിിയാാല്‍ കര്‍മംം നശിിപ്പിിക്കപ്പെ�ട്ടതിിനാാല്‍, 'കര്്മണ്യയഭിിപ്രവൃത്തോ�ോഽപിി നൈൈവ കിിഞ്ചിിത്്കരോ�ോതിി
ലോ�ോകസംംഗ്രഹംം ഇച്ഛിിക്കുന്നവന്‍ ചെ�യ്യുന്ന കര്‍മംം സഃഃ (4.20), 'ഗുണാാ ഗുണേ�ഷു വര്്തന്തേ�' (3.28), 'നൈൈവ
പോ�ോലുംം വാാസ്തവത്തിില്‍ അകര്‍മംം തന്നെ�യാാണ്്.] കിിഞ്ചിിത്് കരോ�ോമീീതിി യുക്തോ�ോ മന്യേ�േത തത്ത്വവവിിത്്' (5.8)
ഏവംം സതിി നിിവൃത്തകര്്മണഃഃ അപിി സര്്‌വക ഇത്യാാ�ദിിഭിഃഃ� [അതുപോ�ോലെ�, 'യാാതൊ�ൊരുവന്‍ കര്‍മ
ര്്മസന്ന്യാാ�സിിനഃഃ സമ്യയഗ്ദര്്ശനസ്തുത്യയര്്ഥംം യജ്ഞത്വവസ ത്തിില്‍ അകര്‍മത്തെ� കാാണുന്നു' 'കര്‍മങ്ങളിില്‍ പ്ര
മ്പാാദനംം ജ്ഞാാനസ്യയ സുതരാം�ം ഉപപദ്യയതേ�, യദ്് അര്്പ വൃത്തിിക്കുന്നുവെ�ങ്കിിലുംം അവന്‍ ഒന്നുംംതന്നെ� ചെ�യ്യു
ണാാദിി അധിിയജ്ഞേ� പ്രസിിദ്ധംം തദ്് അസ്യയ അധ്യാാ�ത്മംം ന്നിില്ല' 'ഇന്ദ്രിിയങ്ങള്‍ അതതിിന്റെ� വിിഷയങ്ങളിില്‍
ബ്രഹ്മ ഏവ പരമാാര്്ഥദര്്ശിിന ഇതിി. [ഇവ്വിിധംം സര്‍വ വര്‍ത്തിിക്കുന്നു' 'ഞാാന്‍ ഒന്നുംം തന്നെ� ചെ�യ്യുന്നിില്ലെ�ന്നു
കര്‍മങ്ങളിില്‍നിിന്നുംം നിിവൃത്തനാായ സര്‍വകര്‍മസ തത്ത്വവവിിത്താായവന്‍ ഉറപ്പാാക്കുന്നു' എന്നിിങ്ങനെ�യു
ന്ന്യാാ�സിിയുടെെ സമ്യയഗ്ദര്‍ശനത്തെ� സ്തുതിിക്കുന്നതിിനാാ ള്ള ഉപദേേശങ്ങളാാലുംം ഇതുതന്നെ� കാാണിിക്കുന്നു.]
യിിട്ടു്് അവന്റെ� യജ്ഞത്വവസമ്പാാദനംം ശ്ലാാഘിിക്കുന്നു. തഥാാ ച ദര്്ശയന്് തത്ര തത്ര ക്രിിയാാകാാരകഫലഭേ�ദബു
യജ്ഞസംംബന്ധമാായ അര്‍പണംം മുതലാായവയെ� ദ്ധ്യുുപമര്്ദംം കരോ�ോതിി. [അതുപോ�ോലെ�ത്തന്നെ�, ക്രിിയാാ
പരമാാര്‍ഥദര്‍ശിിയാായവന്‍ ആധ്യാാ�ത്മിികമാായ ബ്ര കാാരകഫലഭേ�ദബുദ്ധിിയെ� ഇല്ലാാതാാക്കുന്നതിിനാായിി
ഹ്മമാായിി അറിിയുന്നു.] അന്യയഥാാ സര്്‌വസ്യയ ബ്രഹ്മത്വേ�േ ഇടയ്ക്കിിടെെ ഉപദേ�ശിിക്കുന്നതുംം കാാണുന്നു.] ദൃഷ്ടാാ ച
അര്്പണാാദീീനാംം� ഏവ വിിശേ�ഷതോ�ോ ബ്രഹ്മത്വാാ�ഭിിധാാനംം കാാമ്യാ�ാഗ്നിിഹോ�ോത്രാാദൗ� കാാമോ�ോപമര്്ദേേന കാാമ്യാ�ാഗ്നിി
അനര്്ഥകംം സ്യാാ�ത്്. [അല്ലെ�ങ്കിില്‍ സര്‍വവുംം ബ്രഹ്മമാാ ഹോ�ോത്രാാദിിഹാാനിഃഃ�. [കാാമ്യയമാായ (ഫലേ�ച്ഛയോ�ോടെെയു
യിിരിിക്കേ� അര്‍പണാാദിികളെെ മാാത്രംം വിിശേ�ഷിിപ്പിിച്ചു ള്ള) അഗ്്‌നിിഹോ�ോത്രകര്‍മത്തിില്‍നിിന്നു ഫലേ�ച്ഛ
ബ്രഹ്മംം എന്ന നാാമംം ഉപയോ�ോഗിിക്കുന്നതു അനര്‍ഥ മാാറിിപ്പോ�ോയാാല്‍ അതു കാാമ്യയമാായ അഗ്്‌നിിഹോ�ോത്രംം
കരമാായിിത്തീീരുംം.] തസ്മാാദ്് ബ്രഹ്മ ഏവ ഇദംം സര്്‌വംം ആവുന്നിില്ലെ�ന്നു കാാണുന്നുണ്ട്്.]
ഇതിി അഭിിജാാനതോ�ോ വിിദുഷഃഃ സര്്വ ‌ കര്്മാാഭാാവഃഃ. [ആയ തഥാാ മതിിപൂര്്‌വകാാമതിിപൂര്്‌വകാാദീീനാംം� കര്്മ
തിിനാാല്‍, ഇതത്രയുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�യെ�ന്നറിിയുന്ന ണാംം� കാാര്യയവിിശേ�ഷസ്യയ ആരംംഭകത്വംം� ദൃഷ്ടംം. [അപ്രകാാ
വിിദ്വാ�ാനു കര്‍മങ്ങളൊ�ൊന്നുമിില്ല.] കാാരകബുദ്ധ്യയഭാാവാാത്് രംം തന്നെ�, ബുദ്ധിിപൂര്‍വകമാായിി ചെ�യ്യുന്നതുംം ബുദ്ധിി
ച. ന ഹിി കാാരകബുദ്ധിിരഹിിതംം യജ്ഞാാഖ്യംം� കര്്മ ദൃഷ്ടംം. പൂര്‍വകമല്ലാാതെ� ചെ�യ്യുന്നതുമാായ കര്‍മങ്ങള്‍ ഭിിന്ന
[വിിദ്വാ�ാനു കാാരകബുദ്ധിിയുമിില്ല. (എന്നാാല്‍) യജ്ഞ ങ്ങളാായ കാാര്യയത്തെ� ഉണ്ടാാക്കുന്നു. തുടര്‍ന്നു വീീണ്ടുംം
മെെന്നു പറയുന്ന കര്‍മംം കാാരകബുദ്ധിിയിില്ലാാതെ� ചെ�യ്യ കര്‍മങ്ങള്‍ ആരംംഭിിക്കുന്നതിിനു പ്രചോ�ോദനമാാവുക
പ്പെ�ടുന്നതാായിി കണ്ടിിട്ടിില്ല.] സര്്‌വംം ഏവ അഗ്്‌നിിഹോ�ോ യുംം ചെ�യ്യുന്നതാായിി കാാണുന്നു.] തഥാാ ഇഹ അപിി
ത്രാാദിികംം കര്്മ ശബ്ദസമര്്പിിതദേേവതാാ വിിശേ�ഷസമ്പ്ര ബ്രഹ്മബുദ്ധ്യുുപമൃദിിതാാര്്പണാാദിികാാരകക്രിിയാാഫലഭേ�ദ
ദാാനാാദിികാാരകബുദ്ധിിമത്് കര്‍ത്രഭിിമാാനഫലാാഭിിസന്ധിി ബുദ്ധേഃ�ഃ ബാാഹ്യയചേ�ഷ്ടാാമാാത്രേ�ണ കര്്മ അപിി വിിദുഷഃഃ
മത്് ച ദൃഷ്ടംം. [അഗ്നിിഹോ�ോത്രാാദിി സര്‍വകര്‍മങ്ങളുംം അകര്്മ സമ്പദ്യയതേ�. അത ഉക്തംം സമഗ്രംം പ്രവിിലീീയ
വേ�ദത്തിില്‍ നിിര്‍ദ്ദേേശിിച്ചിിട്ടുള്ള മന്ത്രങ്ങളോ�ോടെെ ഒരു തേ� ഇതിി. [അതുപോ�ോലെ�ത്തന്നെ�യിിവിിടെെയുംം, ബ്രഹ്മ
പ്രത്യേ�േക ദേേവതയെ� ഉദ്ദേേശിിച്ചു സമര്‍പിിക്കപ്പെ�ട്ടിി ബുദ്ധിിയാാല്‍ അര്‍പ്പണാാദിികാാരകക്രിിയാാഫലഭേ�ദ
ട്ടുള്ള കാാരകബുദ്ധിിയോ�ോടെെയുംം (ഞാാനിിതു ചെ�യ്യുന്നു) ബുദ്ധിിയെ� ഇല്ലാാതാാക്കിിയ വിിദ്വാ�ാന്റെ� ചേ�ഷ്ടകളത്ര
എന്ന കര്‍തൃത്വാാ�ഭിിമാാനത്തോ�ോടെെയുംം ഒപ്പംം ഫലേ�ച്ഛ യുംം ബാാഹ്യയചേ�ഷ്ടകളാായിി മാാറുന്നു. ബാാഹ്യയദൃഷ്ടിിയിില്‍
യോ�ോടെെയുംം ചെ�യ്യുന്നതാായിിട്ടാാണു ദൃഷ്ടമാായിിട്ടുള്ളതു്്.] അവ കര്‍മങ്ങളെെങ്കിിലുംം യഥാാര്‍ഥത്തിില്‍ അകര്‍മമാാ
നഉപമൃദിിതക്രിിയാാകാാരകഫലഭേേദബുദ്ധിിമത്് കുന്നു. അതുകൊ�ൊണ്ടാാണു കര്‍മങ്ങള്‍ പൂര്‍ണമാായുംം
കര്്തൃത്വാാ�ഭിിമാാനഫലാാഭിിസന്ധിിരഹിിതംം വാാ. [ക്രിിയാാ ലയിിച്ചു പോ�ോകുന്നുവെ�ന്നു പറഞ്ഞിിട്ടുള്ളത്്.] അത്ര
കാാരകങ്ങളുടേ�യുംം കര്‍മഫലത്തിിന്റേ�യുംം ഭേ�ദബു കേ�ചിിദ്് ആഹുഃഃ യദ്് ബ്രഹ്മ തദര്്പണാാദീീനിി. ബ്രഹ്മ
ദ്ധിിയിില്ലാാതെ�യുംം കര്‍തൃത്വാാ�ഭിിമാാനംം കൂടാാതെ�യുംം ഏവ കിില അര്്പണാാദിിനാാ പഞ്ചവിിധേ�ന കാാരകാാത്മ
ഫലാാഭിിസന്ധിിരഹിിതമാായുംം യാാതൊ�ൊരുവിിധത്തിിലു നാാ വ്യയവസ്ഥിിതംം സത്് തദ്് ഏവ കര്്മ കരോ�ോതിി. തത്ര
സകലതിിന്റേ�യുംം അന്തരംംഗമധ്യയത്തിിലത്രേ� അമരത്വവത്തിിന്റെ� ഔഷധംം. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.4)
आर्षषनाादम् |् 39 | 583
ARSHANADAM 583 JAN 2022
‌‌
39
ന അര്്പണാാദിിബുദ്ധിഃഃ� നിിവര്‍ത്യയതേ� കിംം� തു അര്്പ
ണാാദിിഷു ബ്രഹ്മ ബുദ്ധിഃഃ� ആധീീയതേ�. യഥാാ പ്രതിിമാാദൗ�
വിിഷ്ണ്വാാ�ദിിബുദ്ധിഃഃ� യഥാാ വാാ നാാമാാദൗ� ബ്രഹ്മബുദ്ധിഃഃ� ഇതിി.
[ചിില ടീീകാാകാാരന്മാാര്‍ ഈ വിിഷയത്തിില്‍ ഇങ്ങനെ�
യുംം പറയുന്നു. അര്‍പ്പണാാദിികളുംം ബ്രഹ്മമാാകുന്നു.
കര്‍ത്താാവു്്, കര്‍മംം, കരണംം, സമ്പ്രദാാനംം, അധിിക
രണംം എന്നിിപ്രകാാരംം അഞ്ചുവിിധമാായിിട്ടുള്ള അര്‍പ്പ
ണങ്ങളാാല്‍ താാനാാണു കര്‍ത്താാവു്് എന്നു വിിചാാരിിക്കു
ന്നതുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�. ബ്രഹ്മംം തന്നെ� കര്‍മവുംം ചെ�യ്യു
ന്നു. ഇവിിടെെ അര്‍പ്പണാാദിിബുദ്ധിിയിില്ലാാതാാകുന്നിില്ല.
പ്രതിിമകളിില്‍ വിിഷ്ണുബുദ്ധിിയുംം നാാമങ്ങളിില്‍ ബ്രഹ്മ
ബുദ്ധിിയുംം ആരോ�ോപിിക്കപ്പെ�ടുന്നതുപോ�ോലെ� ഇവിിടെെ
അര്‍പ്പണാാദിികളിില്‍ ബ്രഹ്മബുദ്ധിിയുംം ആരോ�ോപിിക്ക
പ്പെ�ടുന്നു.] സത്യംം� ഏവംം അപിി സ്യാാ�ദ്് യദിി ജ്ഞാാനയ
ജ്ഞസ്തുത്യയര്്ഥംം പ്രകരണംം ന സ്യാാ�ത്്. [ഈ പ്രകരണംം
ജ്ഞാാനയജ്ഞത്തെ� കീീര്‍ത്തിിക്കാാന്‍ വേ�ണ്ടിിയാാ
യിിരുന്നിില്ലെ�ങ്കിില്‍ ഇപ്പറഞ്ഞതു ശരിിയാായേ�നെ�.]
അത്ര തു സമ്യയഗ്ദര്്ശനംം ജ്ഞാാനയജ്ഞശബ്ദിിതംം
അനേ�കാാന്് യജ്ഞശബ്ദിിതാാന്് ക്രിിയാാവിിശേ�ഷാാന്് ഉപ
ന്യയസ്യയ 'ശ്രേ�യാാന്് ദ്രവ്യയമയാാദ്് യജ്ഞാാദ്് ജ്ഞാാനയ
ജ്ഞഃഃ' ഇതിി ജ്ഞാാനംം സ്തൗൗതിി. [എന്നാാല്‍ ഇവിിടെെയാാ
കട്ടെെ, യജ്ഞമെെന്ന പേ�രിില്‍ നിിരവധിി ക്രിിയാാവിിശേ�
ഷങ്ങളെെപ്പറ്റിി ഉപന്യയസിിച്ചതിിനുശേ�ഷംം സമ്യയഗ്ദര്‍ശ
നമാായിിരിിക്കുന്ന ജ്ഞാാനത്തെ� 'ദ്രവ്യയത്തേ�ക്കാാള്‍
ജ്ഞാാനയജ്ഞംം ശ്രേ�യസ്സുള്ളതാാണു്്' (4-33) എന്നുംം
സ്തുതിിക്കുന്നു.] അത്ര ച സമര്്ഥംം ഇദംം വചനംം ബ്ര
ഹ്മാാര്്പണംം ഇത്യാാ�ദിി ജ്ഞാാനസ്യയ യജ്ഞത്വവസമ്പാാദനേ�
അന്യയഥാാ സര്്‌വസ്യയ ബ്രഹ്മത്വേ�േ അര്്പണാാദീീനാം�ം ഏവ
വിിശേ�ഷതോ�ോ ബ്രഹ്മത്വാാ�ഭിിധാാനംം അനര്്ഥകംം സ്യാാ�ത്്.
[ഇവിിടെെ ഈ പ്രകരണത്തിില്‍ ബ്രഹ്മാാര്‍പ്പണംം
മുതലാായ പദങ്ങളാാല്‍ ജ്ഞാാനത്തിിനു യജ്ഞത്വംം�
കല്പിിച്ചു വ്യാാ�ഖ്യാാ�നിിക്കാാമെെന്നു കാാണിിച്ചു. അങ്ങനെ�
യല്ലാാതെ� വരുമ്പോ�ോള്‍, സര്‍വസ്വവവുംം ബ്രഹ്മംം തന്നെ�
യാാണെ�ന്നിിരിിക്കേ� അര്‍പണാാദിികള്‍ക്കു മാാത്രംം പ്ര
ത്യേ�േകമാായിി ബ്രഹ്മത്വംം� കല്പിിക്കുന്നതു വ്യയര്‍ഥമാാകുംം.]
യേ� തു അര്്പണാാദിിഷു പ്രതിിമാായാംം� വിിഷ്ണുദൃഷ്ടിിവദ്് ബ്ര
ഹ്മദൃഷ്ടിഃഃ� ക്ഷിിപ്യയതേ� നാാമാാദിിഷു ഇവ ച ഇതിി ബ്രുവതേ� ന
തേ�ഷാംം� ബ്രഹ്മവിിദ്യാ�ാ ഉക്താാ ഇഹ വിിവക്ഷിിതാാ സ്യാാ�ദ്്
അര്്പണാാദിിവിിഷയത്വാാ�ദ്് ജ്ഞാാനസ്യയ. [മൂര്‍ത്തിികളിില്‍
(പ്രതിിമകളിില്‍) വിിഷ്ണു തുടങ്ങിിയതിിന്റെ� ദൃഷ്ടിിയുംം
നാാമാാദിികളിില്‍ ബ്രഹ്മദൃഷ്ടിിയുംംപോ�ോലെ� അര്‍പ്പണാാ
ദിി (സ്രുവാാദിി) യജ്ഞസാാമഗ്രിികളിില്‍ ബ്രഹ്മദൃഷ്ടിി വേ�
ണമെെന്നാാണു പറയുന്നതെ�ങ്കിില്‍ അവര്‍ക്കു്് ഇവിിടെെ
ഗീീതയിില്‍ ബ്രഹ്മജ്ഞാാനമല്ല പ്രതിിപാാദ്യയവിിഷയംം
എന്നു പറയേ�ണ്ടിിവരുംം. എന്തുകൊ�ൊണ്ടെ�ന്നാാല്‍
അവര്‍ക്കു്് (അവരുടെെ മതമനുസരിിച്ചു്്) ജ്ഞാാനത്തിി
अ॒॒ पाामु॒॒�त प्रश॑॑स्ति�भि॒�॒ रश्वा॒॒� भव॑॑थ वा॒॒�जि�नो॒॒� गाावो॑॑� भवथ वा॒॒�जि�नीः॑॑��॥
40 583|40 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
ന്റെ� വിിഷയംം സ്രുവാാദിി യജ്ഞസാാമഗ്രിികളാാണു്്, ബ്ര
ഹ്മമല്ല.] ന ച ദൃഷ്ടിിസമ്പാാദനജ്ഞാാനേ�ന മോ�ോക്ഷഫലംം
പ്രാാപ്യയതേ� 'ബ്രഹ്മൈൈവ തേ�ന ഗന്തവ്യംം�' ഇതിി ച ഉച്യയതേ�.
വിിരുദ്ധംം ച സമ്യയഗ്ദര്്ശനംം അന്തരേ�ണ മോ�ോക്ഷഫലംം പ്രാാ
പ്യയതേ� ഇതിി. [അര്‍പ്പണാാദിികളിില്‍ ബ്രഹ്മദൃഷ്ടിി വെ�യ്ക്കേ�
ണ്ടതാാണെ�ന്നുള്ള ജ്ഞാാനത്തിിന്റെ� സമ്പാാദനംംകൊ�ൊ
ണ്ടു മോ�ോക്ഷരൂപമാായ ഫലംം ലഭിിക്കുന്നിില്ല. ബ്രഹ്മംം
തന്നെ�യാാണു പ്രാാപിിക്കപ്പെ�ടേേണ്ടതെ�ന്നു പറഞ്ഞിിട്ടു
ണ്ടു്്. സമ്യയഗ്ദര്‍ശനംംകൊ�ൊണ്ടുമാാത്രമേ� മോ�ോക്ഷഫലംം ഉ
ണ്ടാാവൂ എന്നുള്ളതിിനു വിിരുദ്ധമാായിി പറയാാവതല്ല.]
പ്രകൃതിിവിിരോ�ോധഃഃ ച. സമ്യയഗ്ദര്്ശനംം ച പ്രകൃതംം.
'കര്്മണ്യയകര്്മ യഃഃ പശ്യേ�േത്്' (4.18) ഇത്യയത്ര അന്തേ� ച
സമ്യയഗ്ദര്്ശനംം തസ്യയ ഏവ ഉപസംംഹാാരാാത്്. [ഇപ്രകാാ [ഇപ്രകാാ
രമുള്ള വ്യാാ�ഖ്യാാ�നംം പ്രകൃതത്തിിനുംം വിിരോ�ോധമാാകു
ന്നുണ്ടു്്. കര്‍മത്തിില്‍ യാാതൊ�ൊരുവന്‍ അകര്‍മത്തെ�
കാാണുന്നു എന്ന ശ്ലോ�ോകംംകൊ�ൊണ്ടു്് ഈ അധ്യാാ�യ
ത്തിില്‍ സമ്യയഗ്ദര്‍ശനംം തന്നെ�യാാണു തുടക്കത്തിില്‍
പറയുന്നതു്്. അതേ� സമ്യയഗ്ദര്‍ശനത്തെ�ത്തന്നെ�യാാ
ണു പ്രകരണത്തിില്‍ ഉപസംംഹരിിച്ചിിട്ടുള്ളതുംം.]
'ശ്രേ�യാാന്് ദ്രവ്യയമയാാദ്യയജ്ഞാാജ്ജ്്ഞാാനയജ്ഞഃഃ' (4.33)
'ജ്ഞാാനംം ലബ്ധ്വാാ� പരാം�ം ശാാന്തിംം�' (4.39) ഇത്യാാ�ദിിനാാ
സമ്യയഗ്ദര്്ശനസ്തുതിംം� ഏവ കുര്്വ ‌ ന്് ഉപക്ഷീീണഃഃ അധ്യാാ�
യഃഃ. ['ദ്രവ്യയമയമാായ യജ്ഞത്തേ�ക്കാാള്‍ ശ്രേ�യസ്കരംം
ആണു ജ്ഞാാനയജ്ഞംം' എന്നുംം 'ജ്ഞാാനത്തെ� പ്രാാ
പിിച്ചുകൊ�ൊണ്ടു പരമമാായ ശാാന്തിിയെ� അനുഭവിിക്കു
ന്നു' എന്നുമുള്ള ശ്ലോ�ോകങ്ങളാാല്‍ സമ്യയഗ്ദര്‍ശനസ്തുതിി
ചെ�യ്തിിട്ടു്് അധ്യാാ�യംം അവസാാനിിപ്പിിക്കുകയുംം ചെ�
യ്യുന്നു.] തത്ര അകസ്മാാദ്് അര്്പണാാദൗ� ബ്രഹ്മദൃഷ്ടിഃഃ�
അപ്രകരണേ� പ്രതിിമാായാംം� ഇവ വിിഷ്ണുദൃഷ്ടിഃഃ� ഉച്യയതേ�
ഇതിി അനുപപന്നംം. [അങ്ങനെ�യിിരിിക്കെ�, അര്‍പ്പ
ണാാദിികളിില്‍ (യജ്ഞോ�ോപകരണങ്ങളിില്‍) ബ്രഹ്മദൃ
ഷ്ടിിയെ�ന്നു പറഞ്ഞതിിനെ� സന്ദര്‍ഭത്തെ� മാാറ്റിി നിിറു
ത്തിിക്കൊ�ൊണ്ടു പ്രതിിമയിില്‍ വിിഷ്ണുവേ�യെ�ന്നപോ�ോലെ�
കാാണണംം എന്നാാക്കിി പറയുന്നതു ശരിിയാാവുന്നിില്ല.]
തസ്മാാദ്് യഥാാവ്യാാ�ഖ്യാാ�താാര്്ഥ ഏവ അയംം ശ്ലോ�ോകഃഃ. 24
[ആയതിിനാാല്‍ മുമ്പു വ്യാാ�ഖ്യാാ�നിിച്ച പ്രകാാരംം തന്നെ�
യാാണ്് ഈ ശ്ലോ�ോകത്തിിന്റെ� അര്‍ത്ഥംം. 24]
------------------------------
തത്ര അധുനാാ സമ്യയഗ്ദര്്ശനസ്യയ യജ്ഞത്വംം� സമ്പാാദ്യയ
തത്്സ്തു‌ ത്യയര്്ഥംം അന്യേ�േ അപിി യജ്ഞാാ ഉപക്ഷിിപ്യയന്തേ�
ദൈൈവംം ഏവ ഇത്യാാ�ദിിനാാ. [സമ്യയഗ്ദര്‍ശനത്തെ� യജ്ഞ
മാായിി കല്പിിച്ചതിിനുശേ�ഷംം ഇനിി അതിിന്റെ� സ്തുതിി
നിിര്‍വഹിിക്കുന്നതിിനാായിി 'ദൈൈവംം ഏവ' എന്നതുക
ളെ�ക്കൊ�ൊണ്ടു വേ�റെെ യജ്ഞങ്ങളെ�ക്കുറിിച്ചുംം പറയുക
യാാണു്്.‍‍] (തുടരുംം)
അപാാമുത പ്രശസ്തിിഭിിരശ്വാാ� ഭവഥ വാാജിിനോ�ോ ഗാാവോ�ോ ഭവഥ വാാജിിനീഃഃ�..
 Dayananda Birth Centenary Edition
SWAMI DAYANANDA SARASWATHI
A CRITICAL REVIEW OF HIS CAREER TOGETHER WITH A
SHORT LIFE SKETCH
Being a collection of articles written by several distinguished men
(PUBLISHED IN 1924, FROM CALICUT, MALABAR, MADRAS.)
---------------------------------------------------REV. C. F. ANDREWS, MA-----------------------------------------------
Before and immediately after the
conquest of the country, the English and
other European nations had very crude
ideas about the people. They were
thought of as little above the condition of
savages, with no glorious traditions of
the past or rich heritage for the present.
They were the dark-skinned idolators
who had no literary language or literature
of their own. I was much amused to read
in a work on Geography that the
inhabitants of India were called Gentoos,
that they were descended from Shem, a son
of Noah, and that their language, which
was named 'Sanskrit.' was discovered by
a European gentleman in such and such a
year. No better description of Indians could
be expected from men who believed the
traditions and the chronology of the Bible
as divine, and traced the origin of all reli-
gion and history to the Jewish Scriptures.
But such a state of dark ignorance
could not last forever. The Europeans
have a spirit of enquiry in them, and
that adventurous turn of mind, which
bade them undertake long sea voyages
to discover a sea route to India and
undergo untold hardships in fighting
for supremacy here, made them explore
the treasures of learning which our
forefathers have bequeathed to us. The
scholar and the missionary followed
close upon the soldier. Sir William Jones
and his colleagues were the pioneers of
a movement which brought to light the
immensity and variety of our literature
and showed to the European world that
we had produced immortal works in
വ്യാാ�പനശീീലത്താാല്‍ വാാക്കുംം, അശ്വവവുംം, ജലവുംം വിിസ്്തൃതമാാകുന്നു. ഈശ്വവരീീയജ്ഞാാനംം ആത്മാാവിില്‍ അശ്വവമത്രേ�.. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.4.4)
religion, philosophy, poetry and drama,
and were entitled to a position among
the civilised nations of the world. The
Missionaries also studied our literature,
not, however, with a view to appreciate but
to confute and refute it. They, too, could
not conceal the truth that the precepts of
our Shastras were vastly superior to the
present religious practices of our
countrymen.
This is not all. The flood of light
let loose upon the West by the study of
Sanskrit opened new fields of enquiry to
the view of European scholars and
savants. The perfect and unique system
of Sanskrit Grammar embodied in the
lectures of Panini and the commentaries
of his successors led to the study of
comparative grammar and the discovery
of the Science of Philology which has cast
so much light upon the history of the
Aryans. The affinity of the languages
spoken by the Indo-European nations was
recognised, and the common origin of
Celtic, Classical, Teutonic, Persian and
Hindu races established to the utter
discomfiture of those who believed the
Jewish language to be the mother-tongue
of all the languages of the world.
Christian Europe bowed down to acknow-
ledge the truth that Veda, and not
the Bible, was the oldest book with the
human race. The development of Mesmer-
ism and Hypnotism in the West indicates
the influence which the teachings of
Patanjli are exercisingover the mind of
Europe and America. Men recognised that
the theories of Kapila did not clash with
आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
41 | 583
‌‌
41
the discoveries of Modern Science, and that
the philosophy of Vyas and the works of
the authors of the Upanishads could
satisfy and solace the minds of philo-
sophers like Schopenhaur. The starting of
the Theosophical Society, the conversion
of Mrs. Besant, and the reception accorded
to Swami Vivekanand in the Parliament
of Religions are clear indications of the
fact that even to the Westerns, Western
thought has ceased to be all-in-all.
While the West has caught a new
impulse by the study of Sanskrit, India
has also witnessed a change, the like of
which has never been known before. I do
not refer to the physical conquest of
India by England, for, however grand the
fact in itself may have been, the Afghans
and Turks had already led the bay by the
establishment of their dominion here.
I allude to the intellectual and moral
conquest of the people by Englishmen.
During the palmiest days of Muhamme-
dan rule, the Hindus had never acknow-
ledged themselves beaten by their
masters in intellectual and moral
progress. A Muhammadan Babar might
defeat a Hindu Sanga and dispossess
him of a portion of his territory but even
he had to bend before a Hindu Nanak.
Akbar, Faizi, Jehangir and Dara Shikoh
had to bear testimony to the learning and
saintliness of Hindu devotees. But with the
advent of the English the case has become
different. Hardly a day passes when
we are not reminded of our inferiority.
The railway, the telegraph and the
factoryspeak in unmistakable terms both
to the educated and the uneducated that
Englishmen are far superior to them in
the knowledge of natural laws and their
application to the conveniences of human
life. The wonderfully complex machine of
administration which regulates our
affairs displays to us high powers of
organization in the nation that bears
rule over us. The dramas of Shakespeare,
the poems of Milton and the writings of
आपो॒॒� हि� ष्ठाा म॑॑यो॒॒�भुव॒॒ु स्ताा न॑॑ ऊ॒॒ र्जेे द॑॑धाातन।
42 583|42 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
Bacon attest to the intellectual eminence
of the ruling people. The perseverance,
truthfulness, courage, patriotism and
self-sacrifice of Englishmen excite feel-
ings of respect and admiration in our
minds. What wonder is then that in their
company, we feel ourselves conquered
and humiliated.
Just at this moment of weakness, the
missionary comes to us and whispers that
the superiority of the European over the
Indian is the gift of the son of God whom he
has acknowledged as his King and Saviour
and that your countrymen can really
become great if they come under his banner.
The idea thus insinuated is daily fed
and strengthened by the education that he
imparts to us through a large number of
Mission Schools and Colleges that cover the
country with their network. The
missionary criticises the evils that have
of late corrupted our society, and proudly
points out to his own community as
entirely free from those curses. He
compares our sacred books with Christian
scriptures, and proves to the satisfaction
of many a misguided people that the latter
are infinitely superior to the former. He is
also encouraged in his proselytising work
by the apathyof the Hindus towards
religious instruction. They send their
children to schools for secular education
without making any provision for
religious training at home or school, with
the result that our boys grow up utterly
ignorant of the religious principles of
their Shastras. No Christian father will
ever entrust his sons to the care of him
whom he believes inimical to his faith, but
we do it daily, only to bewail at the result of
our folly when some mishap befalls us. The
godless education of Government Schools
and Colleges has increased our indiffere-
nce to religion, and we have been so compl-
etely won over to the world that we are
ready to sacrifice our highest religious
interests for the slightest worldly
advantage to ourselves. (will continue)
ആപോ�ോ ഹിി ഷ്ഠാാ മയോ�ോഭുവസ്താാ ന ഊര്്ജേ� ദധാാതന..
 സംശയനിവാരിണി

ചോ�ോദ്യോ�ോ�ത്തരങ്ങള്‍
നിിങ്ങളുടെെ ചോ�ോദ്യയങ്ങള്‍
ഗൗൗതമന്‍ ആര്‍ഷനാാദംം തപാാല്‍പ്പെ�ട്ടിി-28 ചെ�ങ്ങന്നൂര്‍-689 121 എന്ന വിിലാാസത്തിിലയക്കുക.
(arshanadam@gmail.com എന്ന ഇ-മെെയിില്‍ സംംവിിധാാനവുംം ഉപയോ�ോഗിിക്കാംം�.)

വിിശ്്പലാാ എന്ന വേ�ദകാാലത്തെ� സ്ത്രീീ നാാമനിിധിിയിില്‍ നിിന്നു്് പലരുംം സ്വീീ�കരിിക്കാാറു്് പതിിവു

ശ്രീീ മഹേ�ഷ്് ആര്യയ, കൊ�ാട്ടാാരക്കര ണ്ടു്്. അവരൊ�ാന്നുംം അതു്് വേ�ദത്തിിലെ� കഥയെ�ന്നു്് പറ
ഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃഃ�����������������������������������ഃ���������������������������������� ഞ്ഞല്ല അവതരിിപ്പിിച്ചിിട്ടുള്ളതു്്. അതിിനാാല്‍ വേ�ദങ്ങ
ളിില്‍ കഥകളിില്ല. അതിിനര്‍ഥംം വേ�ദവ്യാാ�ഖ്യാാ�നങ്ങളിില്‍
? വേ�ദത്തിിൽ വിിശ്്പലാാ എന്ന നാാരിിയെ�ക്കുറിിച്ചുള്ള പരാാ കഥകളിില്ല എന്നല്ല. ബ്രാാഹ്മണങ്ങളിിലുംം ആരണ്യയക
മർശമുണ്ടല്ലോ�ോ? പാാദങ്ങൾ യുദ്ധത്തിിൽ മുറിിച്ചു കളഞ്ഞു്് ങ്ങളിിലുംം ഉപനിിഷത്തുകളിിലുംം കഥകളുണ്ടു്്. കഥാാപാാത്ര
പകരംം ലോ�ോഹംം കൊ�ൊണ്ടു്് പാാദങ്ങൾ നിിർമിിച്ചു കൊ�ൊടുത്തെ� ങ്ങളുണ്ടു്്. എന്നാാല്‍ അവയിില്‍പ്പോ�ോലുംം കേ�വലംം ലൗൗകിി
ന്നുംം കാാണുന്നു. ഋഗ്വേ�േദംം 1.112.10, 116.15, 117.11, 118.8 കപദ്ധതിിയനുസരിിച്ചല്ല വൈൈദിികവിിദ്യയയുടെെ സ്വവഭാാവ
എന്നീീ മന്ത്രങ്ങളിിൽ ഇതേ�ക്കുറിിച്ചു്് വിിവരിിച്ചു കാാണുന്നു. ഇതു ത്തിിലാാണു്് ആ കഥകള്‍‍‍പ്രത്യയക്ഷപ്പെ�ടുന്നതു്്. അടുത്ത
പോ�ോലുള്ള വേ�റെെയുംം കഥാാപാാത്രങ്ങളുണ്ടോ�ോ വേ�ദങ്ങളിില്‍? കാാലത്തു്് ഏതോ�ോ പ്രസാാധകര്‍ ബാാലസാാഹിിത്യയകൃതിി
= വിിശ്്പലാാ എന്ന പദംം സ്ത്രീീലിംം�ഗരൂപമാായിി വേ�ദങ്ങ യാായിി പ്രസിിദ്ധീീകരിിച്ച ചിിത്രകഥയിിലെ� കഥാാപാാത്ര
ളിില്‍ ഒട്ടേേറെെയിിടങ്ങളിില്‍ പ്രയോ�ോഗിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്. എന്നാാല്‍ മാാണത്രേ� വിിശ്്പലാാ. വിില്പന പൊ�ാടിിപൊ�ാടിിച്ചാാല്‍
അതു്് ഏതോ�ോ ഒരു സ്ത്രീീയാാണു്് എന്ന രീീതിിയിിലുള്ള പരാാ വേ�ദകഥകളുടെെ മെെഗാാപരമ്പരകളുമാായിി ചിിത്രകഥ
മര്‍ശംം വേ�ദത്തിില്‍ ഇല്ലേ�യിില്ല. അതിിനു്് കാാരണംം വേ�ദംം കള്‍ ഇനിിയുംം അനവധിി വരുംം. അതുകണ്ടു്് ആനന്ദതുന്ദിി
അനിിത്യേ�േതിിഹാാസത്തിിന്റെ� രേ�ഖപ്പെ�ടുത്തലുകളല്ല. സ ലരാാവുന്ന നവീീനഹിിന്ദുസമൂഹവുംം ഇവിിടെെയുണ്ടാാവുംം.
നാാതനമാായ സ്വവഭാാവത്തെ� മാാത്രമേ� വേ�ദങ്ങള്‍ പ്രകട പണംം ‍‍ഡോ�ോളറിില്‍ വേ�ണമെെങ്കിില്‍ അതുംം നല്കിി കുട്ടിിയു
മാാക്കൂ. അതുപോ�ോലെ� യുദ്ധത്തിില്‍ ഏര്‍പ്പെ�ടുന്ന യോ�ോ ടുപ്പുംം, നിിക്കറുംം എല്ലാംം� വൈൈദിികനാാമത്താാല്‍ സമ്പന്ന
ദ്ധാാക്കളുടെെ കാാലുകള്‍ മുറിിഞ്ഞു പോ�ോയാാല്‍, പകരംം ലോ�ോ മാാക്കുംം, കണാാനാാകുംം വിിധംം കാാണാാന്‍പാാടിില്ലാാത്തിി
ഹത്തിിന്റെ� കാാലുകള്‍ ആ വീീരയോ�ോദ്ധാാക്കള്‍ക്കു്് നിിര്‍ ടത്തു്് ടാാറ്റുപതിിപ്പിിച്ചു്് സാായൂജ്യയമടയുംം. ഇതൊ�ാക്കെ� നിി
മിിച്ചു്് കൊ�ാടുക്കണമെെന്ന ഉപദേ�ശംം വേ�ദംം ധനുര്‍വേ�ദ യോ�ോ ഹിിന്ദൂയിിസത്തിിന്റെ� പ്രചാാരവേ�ലകളാായിി വ്യാാ�ഖ്യാാ�
വിിദ്വാ�ാന്മാാര്‍ക്കുംം ആയുര്‍വേ�ദവിിശാാരദന്മാാര്‍ക്കുംം നല്കുന്നു നിിക്കപ്പെ�ടുംം. ഇഷ്ടമിില്ലാാത്തതു്് കണ്ടാാല്‍ അതുപറയാാന്‍
ണ്ടു്്. വിിശ്്പലാാ എന്ന പദത്തിിനു്് വൈൈദിികകോ�ോശംം പോ�ോലുംം സാാധിിക്കാാത്തവരാായിി നാം�ം വിിളര്‍ച്ചയോ�ോടെെ
നല്കുന്ന അര്‍ഥംം ഈ വിിധമാാണു്്. വിിശ്്പലാാമ്്:- :- വിിശാംം� വളരുംം. നോ�ോക്കൂ വേ�ദങ്ങളിില്‍ നാംം� വിിചാാരിിക്കുന്ന വിിധ
പാാലിികാംം� വിിദ്യാം��ം (ഋഗ്വേ�േദംം 1.117.11) വിിശഃഃ പ്രജാഃഃ� പാാ ത്തിിലുള്ള കഥകളുംം കഥാാപാാത്രങ്ങളുമൊ�ാന്നുമിില്ല. ഭാാര
ത്യയനേ�ന സൈൈന്യയന തല്ലാാതിി യയാാ താാമ്് - സേ�നാാമ്് തത്തിിന്റെ� നിിലവിിലുള്ള ഭരണഘടനയിില്‍ നിിയമവുമാാ
(ഋഗ്വേ�േദംം 1.112.10) വിിശ്്പലാായാഃഃ�:- പ്രജാായാഃഃ� (ഋഗ്വേ�േദംം യിി ബന്ധപ്പെ�ട്ട എല്ലാം�ം മൗ�ലിികമാായിി രേ�ഖപ്പെ�ടുത്തിി
1.118.8) വിിശാംം� പ്രജാാനാം�ം പലാായൈൈ സുഖപ്രാാപിികാാ യിിട്ടുണ്ടു്്. അതിില്‍ രേ�ഖപ്പെ�ടുത്താാത്ത ഒന്നുംം ഭാാരത
യൈൈ നീീത്യൈൈ�. (ഋഗ്വേ�േദംം 1.116.15) ഈവിിധമാാണു്് മന്ത്ര ത്തിില്‍ നിിയമവുമാാവിില്ല. അതിിനര്‍ഥംം ഭാാരതത്തിിലെ�
ത്തിിലെ� പ്രയോ�ോഗങ്ങള്‍. വിിശ്്പോ�ോപപദേ� ലാാ ആദാാനേ� നിിയമവുമാായിി ബന്ധപ്പെ�ട്ട എല്ലാാ കഥകളുംം കഥാാപാാ
(അദാാ) ധാാതോഃ�ഃ� കഃഃ തതഷ്ടാാപ്് സ്തീീയാാമ്്. വിിശ്്പാാ = വിിശ്് ത്രങ്ങളുംം എല്ലാംം� ഭരണഘടനയിില്‍ ഉണ്ടെ�ന്നാാണോ�ോ?
ഇത്യുുപപദേേ പാാ രക്ഷണേ� (അദാാ) ധാാതോഃ�ഃ� കഃഃ. തതഃഃ രാാഷ്ട്രപതിിയുംം, പ്രധാാനമന്ത്രിിയുംം, ഉപരാാഷ്ട്രപതിിയുംം
സ്ത്രീീയാംം� ടാാപ്്) വിിശ്്പലാാ എന്നാാല്‍ വിിദ്യയയെ�ന്നുംം, പ്രജ മുതല്‍ പഞ്ചാായത്തു്് അംംഗംം വരെെ നീീളുന്ന പദവിികള്‍
യെ�ന്നുംം, സേ�നയെ�ന്നുംം, രാാജാാവെ�ന്നുംം, തുടങ്ങിി ഒട്ടേേറെെ വഹിിക്കുന്നവര്‍ ആരുംം കഥാാപാാത്രങ്ങളല്ല. അവരെെക്കു
അര്‍ഥങ്ങളുള്ള പദമാാണു്്. അതിിനെ� ഒരു സ്ത്രീീകഥാാ റിിച്ചു്് പറയുന്നതൊ�ാന്നുംം കഥകളുമല്ല. ബാാലസാാഹിിത്യംം�
പാാത്രമാാക്കിി മാാറ്റിി വേ�ദകഥകളെെ സൃഷ്ടിിച്ചാാല്‍ അതെ� എന്നു്് പറഞ്ഞു്് ഒരു കോ�ോമിിക്് ഭരണഘടനയുണ്ടാാക്കാാന്‍
ങ്ങനെ� വേ�ദത്തിിലെ� കഥകളാാകുംം. ലൗൗകിികസാാഹിി ആരെെങ്കിിലുംം തയ്യാാറാാവുമോ�ോ? അങ്ങനെ� തയ്യാാറാായാാല്‍
ത്യയത്തിില്‍ കഥാാപാാത്രങ്ങളുടെെ നാാമങ്ങള്‍ വൈൈദിിക തന്നെ� അതിിലൂടെെ ഭരണഘടനയുടെെ ഏതെ�ങ്കിിലുംം
ജലത്തെ�പ്പോ�ോലെ�, പാാപങ്ങളെെ കഴുകിിക്കളയുംം ജഗദീീശ്വവരാാ! നീീ ഞങ്ങള്‍ക്കു്് സുഖത്താാല്‍ ഊര്‍ജമേ�കിിയാാലുംം. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.5.1)

ARSHANADAM 583 JAN 2022

आर्षषनाादम् |् 43 | 583
‌‌
43
ഭാാഗംം അല്പമാാത്രമാായെ�ങ്കിിലുംം കുട്ടിികളുടെെ ബുദ്ധിിയിില്‍
പ്രവേ�ശിിക്കുമോ�ോ? വേ�ദങ്ങളിില്‍ അതീീവശ്രദ്ധയുള്ളവര്‍
ക്കേ� വേ�ദംം തിിളങ്ങിിവിിളങ്ങൂ. അതു യാാന്ത്രിികമാായ അഭ്യാ�ാ
സത്താാലോ�ോ മുത്തശ്ശിിക്കഥകളാാലോ�ോ പുരാാണകഥകളിി
ലൂടെെയോ�ോ ചിിത്രകഥകളാാലോ�ോ ജനിിക്കുന്ന ശ്രദ്ധയല്ല.
പൂര്‍ണവിിവേ�കത്തിിലൂടെെ ജനിിക്കുന്ന വൈൈരാാഗ്യംം� നല്കുംം
ധര്‍മജിിജ്ഞാാസയാാലുംം ബ്രഹ്മജിിജ്ഞാാസയാാലുംം തിിള
ങ്ങിി വിിളങ്ങേ�ണ്ടതാാണു്്, വിിശ്്പലയെ�പ്പോ�ോലെ�.
-------------------------------------
? നാാലുവേ�ദങ്ങൾ നാാലു ഋഷിിമാാർക്ക്് കിിട്ടിി എന്നാാണല്ലോ�ോ
ദയാാനന്ദന്റെ� വാാദംം. ശതപഥബ്രാാഹ്മണത്തിിലെ� ഒരു പ്രമാാ
ണംം മാാത്രംം ചൂണ്ടിിക്കാാണിിച്ചാാണു്് അദ്ദേേഹംം ഇതിിനെ� സമർ
ഥിിക്കുന്നതു്്. ഇതിിനു്് എന്തു സാാധുതയാാണുള്ളതു്്? അദ്ദേ�ഹംം
തന്നെ� ബ്രഹ്മാാ മുതൽ ജൈൈമിിനിി വരെെ എന്ന പരമ്പരയെ�
ക്കുറിിച്ചുംം പറഞ്ഞിിരിിക്കുന്നു. ഇതനുസരിിച്ചു്് ബ്രഹ്മാാവിിനല്ലേ�
ഈശ്വവരനിിൽ നിിന്നുംം വേ�ദങ്ങൾ ലഭിിച്ചതു്്. പിിന്നീീട്് നാാലു
ഋഷിിമാാർക്കു്് നല്കിിയതുംം! നാാലു മനുഷ്യയരിിലാാണു്് ഈശ്വവരൻ
വേ�ദങ്ങളെെ പ്രകാാശിിപ്പിിച്ചതു്് എന്ന വാാദംം സനാാതനധർമ
ത്തെ� ഒരു പ്രവാാചകമതമാായിി കാാണുവാാനുംം പഠിിക്കുവാാ
നുമുള്ള ചിിലരുടെെ താാത്്പര്യയമല്ലേ� ഇതിിനു്് പിിന്നിിലുള്ളതു്്?
= ചോ�ോദ്യയത്തിിനു്് പിിന്നിില്‍ സകല പ്രവാാചകമതങ്ങ
ളോ�ോടുമുള്ള ഭയഭക്തിിബഹുമാാനമുണ്ടു്്. ദയാാനന്ദന്റെ�
വാാദത്തിില്‍ അതിില്ല എന്നതിിന്റെ� തെ�ളിിവാാണു്് ബ്രഹ്മാാ
മുതല്‍‍‍ജൈൈമിിനിിപര്യയന്തമുള്ള ഋഷിിമാാര്‍ എന്ന പ്രയോ�ോ
ഗംം. അവര്‍ മനുഷ്യയരുടെെ സന്താാനങ്ങളാായ ഋഷിിമാാരാാ
ണു്്. അഗ്നിിയുംം ആദിിത്യയനുംം അംംഗിിരസ്സുംം വാായുവുംം അട
ങ്ങിിയ അയോ�ോനിിജരാായ ഋഷിിമാാരുടെെ പാാരമ്പര്യം�ം മനു
ഷ്യയര്‍ക്കു്് അവകാാശപ്പെ�ട്ടതല്ല. അഥവാാ അവകാാശ
പ്പെ�ട്ടാാല്‍ അതു്് എല്ലാാവര്‍ക്കുംം ഒരുപോ�ോലെ� അവകാാശ
പ്പെ�ടാാതെ�യുംം വരുംം. അവര്‍ നാാലു ഋഷിിമാാരുംം ചേ�ര്‍ന്നു്്
ബ്രഹ്മാാ ഋഷിിക്കു്് വേ�ദവിിദ്യയ പകര്‍ന്നു്് നല്കിിയെ�ന്നാാണു്്
ദയാാനന്ദപക്ഷംം. അതിിനാാല്‍ ഈശ്വവരന്‍ നാാലു്് മനു
ഷ്യയര്‍ക്കു്് അതാായതു്് പിിന്നീീടു്് പ്രവാാചകരാാകാാന്‍ സാാധ്യയ
തയുള്ളവരിിലേ�ക്കു്് വേ�ദംം പകര്‍ന്നു്് എന്ന വാാദത്തെ�
ഇവിിടെെ നിിരാാകരിിക്കുകയാാണു്് ചെ�യ്തതു്്. ഒരു പ്രമാാണംം
മാാത്രംം ചൂണ്ടിിക്കാാട്ടുന്നുള്ളൂ എന്നതു്് മറ്റനേ�കംം ചൂണ്ടിിക്കാാ
ണിിക്കാാനുള്ള വഴിിയാാണു്്. ഒരിിടത്തു്് മാാത്രമല്ല എവിിടെെ
യെ�ല്ലാം�ം വേ�ദസ്വവരൂപത്തിിന്റെ� പ്രകടീീകരണംം വിിഷയ
മാാവുന്നുണ്ടോ�ോ അവിിടെെയെ�ല്ലാംം� വിിവിിധ പ്രമാാണങ്ങ
ളാാണു്് ആര്യയവിിദ്വാ�ാന്മാാര്‍ നല്കുന്നതു്്. മനുസ്മൃതിിയിിലേ�
യുംം, ഉപനിിഷത്തുക്കളിിലേ�യുംം വചനങ്ങള്‍ പ്രമാാണമാാ
യിി ദയാാനന്ദന്‍ തന്നെ� നല്കിിയിിട്ടുണ്ടു്്. ആ ഭാാഗംം ഒന്നു്്
കൂടിി ശ്രദ്ധിിച്ചു്് നോ�ോക്കൂ.
ചോ�ോദ്യം�ം:- ആരുടെെ ആത്മാാവിില്‍, എപ്പോ�ോഴാാണു്് വേ�ദ
ങ്ങള്‍ പ്രകാാശിിതമാായതു്്.
ഉത്തരംം:- അഗ്നേ�ര്് ഋഗ്വേ�േദോ�ോ വാായോ�ോര്യയജുര്്‌വേ�ദഃഃ സൂ
म॒॒ हेे रणा॑॑�य॒॒ चक्ष॑॑सेे ॥
44 583|44 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
ര്യാ�ാത്സാാമവേ�ദഃഃ (ശതപഥബ്രാാഹ്മണംം 11.4.2.3) സൃഷ്ടിി
യുടെെ ആരംംഭത്തിില്‍ ഈശ്വവരന്‍ അഗ്നിി, വാായു, ആദിി
ത്യയന്‍, അംംഗിിരസ്് എന്നീീ മഹര്‍ഷിിമാാരുടെെ ആത്മാാവിില്‍
ഓരോ�ോ വേ�ദത്തെ� പ്രകാാശിിപ്പിിച്ചു.
ചോ�ോദ്യം�ം:- യോ�ോ വൈൈ ബ്രഹ്മാാണംം വിിദധാാതിിപൂര്്‌വംം
യോ�ോ വൈൈവേ�ദാം�ംശ്ച പഹ്രിിണോ�ോതിിതസൈൈമ (ശ്വേ�േതാാ
ശ്വേ�േതരംം 6.18) ഇതു്് ഉപനിിഷദ്വാ�ാക്യയമാാണു്്. അവിിടെെ
ബ്രഹ്മാാവിിന്റെ� ഹൃദയത്തിിലാാണു്് വേ�ദങ്ങള്‍ ഉപദേ�ശിി
ച്ചതു്് എന്നാാണല്ലോ�ോ ഈ വാാക്യയത്തിില്‍ നിിന്നു്് മനസ്സിി
ലാാകുന്നതു്്. പിിന്നെ� അഗ്നിി തുടങ്ങിിയ ഋഷിിമാാരുടെെ
ആത്മാാവിിലാാണെ�ന്നു്് പറഞ്ഞതെ�ങ്ങനെ�?
ഉത്തരംം:- ബ്രഹ്മാാവിിന്റെ� ആത്മാാവിില്‍ അഗ്ന്യാാ�ദിികള്‍
മുഖേ�നയാാണു്് വേ�ദങ്ങള്‍ പ്രകാാശിിതമാായതു്്. മനുസ്മൃതിി
നോ�ോക്കൂ. അഗ്നിി വാായു രവിിഭ്യയസ്തുത്രയംം ബ്രഹ്മസനാാത
നമ്് ദുദോ�ോഹ യജ്ഞസിിദ്ധ്യയര്്ഥമൃഗ്യയജുഃഃ സാാമലക്ഷണമ്്.
(മനുസ്മൃതിി 1.23) പരമേ�ശ്വവരന്‍ സൃഷ്ടിിയുടെെ ആദിിയിില്‍
മനുഷ്യയരെെ സൃഷ്ടിിച്ചതിിനുശേ�ഷംം, അഗ്നിി തുടങ്ങിിയ നാാലു
മഹര്‍ഷിിമാാര്‍ മുഖേ�ന നാാലു വേ�ദങ്ങളേ�യുംം ബ്രഹ്മാാവിിനു്്
പ്രാാപ്തമാാക്കിി, ആ ബ്രഹ്മാാവ്് അഗ്നിി, വാായു, ആദിിത്യയന്‍,
അംംഗിിരസ്് എന്നിിവരിില്‍ നിിന്നു്് ഋഗ്വേ�േദംം, യജുര്‍വേ�ദംം,
സാാമവേ�ദംം, അഥര്‍വവേ�ദംം എന്നീീ നാാലു വേ�ദങ്ങളേ�യുംം
ഗ്രഹിിച്ചു.
-------------------------------------
? സൃഷ്ടിിയുടെെ ആദിിയിിൽ വേ�ദംം പ്രകാാശിിപ്പിിച്ചു എന്നാാണ
ല്ലോ�ോ വാാദംം. അങ്ങനെ� വരുമ്പോ�ോൾ സൃഷ്ടിി, സൃഷ്ടിിയുടെെ
ആദിി ഇവയുമാായിി ചേ�ർത്തുവെ�ച്ച്് മാാത്രംം വേ�ദത്തെ�ക്കുറിിച്ചു്്
ചിിന്തിിക്കേ�ണ്ടിി വരിില്ലേ�? അനാാദിിയാാണു്് വേ�ദംം എന്നെ�ങ്ങ
നെ� അപ്പോ�ോള്‍ പറയാാൻ കഴിിയുംം? എന്താാണു്് പ്രവാാഹ
ത്താാല്‍ അനാാദിി, സൃഷ്ടിിയുടെെ ലാാഭംം ആര്‍ക്കാാണു്്? സൃഷ്ടിി
കര്‍ത്താാവു്് എന്ന സങ്കല്പംം സെ�മറ്റിിക്്ചിിന്തയല്ലേ�?
= സൃഷ്ടിിയുടെെ ആദിിയിിലല്ലാാതെ� മധ്യയത്തിിലോ�ോ അന്ത്യയ
ത്തിിലോ�ോ വേ�ദംം പ്രകാാശിിപ്പിിച്ചാാല്‍ അതു്് അനാാദിിയാാ
കുമോ�ോ? ഒപ്പംം ആദിിയിില്‍ പ്രകടമാായവയ്ക്കെ�ല്ലാം�ം ഈ
ചിിന്ത ബാാധകമാാവിില്ലേ�? ഈശ്വവരനുംം ജീീവാാത്മാാവിിനുംം
എല്ലാം�ം. അനാാദിിതത്ത്വവങ്ങളെ� ഈശ്വവരന്‍ ‍‍പോ�ോലുംം സൃ
ഷ്ടിിക്കുന്നിില്ല. വേ�ദംം ഈശ്വവരന്റെ� ജ്ഞാാനഗുണമാാണു്്.
അതിിനാാലാാണു്് വേ�ദംം അനാാദിിയാാണു്് എന്നു്് പറയുന്ന
തു്്. സൃഷ്ടിി പ്രകൃതിിയുടെെ വിികൃതിിയാായിി സംംഭവിിക്കുന്ന
താാണു്്. അനാാദിിതത്ത്വവങ്ങളിില്‍ പ്രകൃതിിമാാത്രമാാണു്്
പ്രവാാഹത്താാല്‍ അനാാദിിയാായിി നിിലകൊ�ാള്ളുന്നതു്്.
സംംയോ�ോഗത്താാല്‍ ഉണ്ടാാകുന്ന ദ്രവ്യയഗുണ കര്‍മങ്ങള്‍
വിിയോ�ോഗത്തിിനു ശേ�ഷംം നിിലനിില്ക്കുന്നിില്ല. എന്നാാല്‍
ഏതിിനാാല്‍ പ്രഥമ സംംയോ�ോഗമുണ്ടാാകുന്നുവോ�ോ ആ സാാ
മര്‍ഥ്യംം� അതിില്‍ അനാാദിിയാാണു്്. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് തന്നെ�
വീീണ്ടുംം ആവര്‍ത്തിിച്ചു്് സംംയോ�ോഗവിിയോ�ോഗങ്ങള്‍ സംംഭ
വിിക്കുന്നു. ഇവ മൂന്നുംം പ്രവാാഹത്താാല്‍ അനാാദിിയാാണു്്.
മഹേ� രണാായ ചക്ഷസേ�..
വെ�വ്വേ�റെെ ദ്രവ്യയങ്ങളുടെെ ജ്ഞാാനപൂര്‍വമുള്ള കൂടിിച്ചേ�ര്‍ച്ച
യിിലൂടെെ വിിവിിധ രൂപങ്ങള്‍ ഉണ്ടാാകുന്നതിിനെ�യാാണു്് സൃ
ഷ്ടിിയെ�ന്നു്് പറയുന്നതു്്. അതിിന്റെ� പ്രയോ�ോജനംം ഈശ്വവ
രന്റെ� സൃഷ്ടിിനിിമിിത്തമാായ ഗുണകര്‍മസ്വവഭാാവങ്ങളുടെെ
സഫലമാാകലാാണു്്. ഒരു ഉദാാഹരണംം നോ�ോക്കൂ, ഒരുവന്‍
അപരനോ�ോടു ചോ�ോദിിക്കുന്നു - കണ്ണെ�ന്തിിനു്്? കാാണാാന്‍
എന്നയാാളുത്തരംം പറയുന്നു. ഇതുപോ�ോലെ� സൃഷ്ടിിക്കാാന്‍
സൃഷ്ടിിക്കാാന്‍
ഈശ്വവരനുള്ള സാാമര്‍ഥ്യയത്തിിന്റെ� സാാഫല്യംം� സൃഷ്ടിി
ക്കലിിലാാണു്്. സൃഷ്ടിിക്കാാതിിരിിക്കലിിലല്ല. ജീീവാാത്മാാക്കള്‍
ക്കു്് യഥാാതഥാാ കര്‍മഫലഭോ�ോഗംം നല്കല്‍ മുതലാായവ
യാാണു്് സൃഷ്ടിിയുടെെ ലാാഭംം. കര്‍മഫലഭോ�ോഗംം നല്കണ
മെെങ്കിില്‍ അതിിനുതകുംം വിിധംം ജ്ഞ‌ാ�നവുംം ദാാനംം ചെ�യ്യ
ണംം. അതിിനാാല്‍ സൃഷ്ടിിയുടെെ ലക്ഷ്യയത്തെ� പ്രാാപിിക്കു
വാാന്‍അതിിനുതക്കവിിധത്തിിലുള്ള ജ്ഞാാനംം സൃഷ്ടിി
കര്‍ത്താാവു്് പ്രദാാനംം ചെ�യ്യേ�ണ്ടതുണ്ടു്്. അതാാണു്് വേ�ദംം.
സൃഷ്ടിി സകര്‍തൃകംം ആണു്്. ഇതിിന്റെ� കര്‍ത്താാവു്് ഈ
ശ്വവരനാാണു്്. എന്തെ�ന്നാാല്‍, സൃഷ്ടിിരചന നോ�ോക്കാാനുംം
ജഡപദാാര്‍ഥങ്ങള്‍ക്കു്് സ്വവയംം യഥാായോ�ോഗ്യംം� ബീീജാാ
ദിികളാാകാാനുള്ള സാാമര്‍ഥ്യംം� ഇല്ലാായ്കയാാലുംം സൃഷ്ടിികര്‍
ത്താാവു്് കൂടിിയേ� കഴിിയൂ. പിിന്നെ� സെ�മറ്റിിക്് എന്താാണെ�
ന്നു്് അറിിയണമെെങ്കിില്‍ നിിത്യയസ്വവര്‍ഗത്തേ�യുംം നിിത്യയ
നരകത്തേ�യുംം കൃത്യയതയോ�ോടറിിയണംം. വൈൈദിികനു്്
മോ�ോക്ഷധാാമത്തിില്‍നിിന്നു്് പോ�ോലുംം അടര്‍ന്നു്് പോ�ോ
രുവാാനുള്ള സ്വാാ�തന്ത്ര്യയമുണ്ടു്്. അവ്വിിധംം സൃഷ്ടിിയുടെെ
ആദിിയിില്‍ ഈശ്വവരന്‍ ജ്ഞാാനസ്വവരൂപമാായ വേ�ദങ്ങ
ളെ� മാാനവകല്യാാ�ണാാര്‍ഥംം പ്രകടിിപ്പിിച്ചു. സൃഷ്ടിിയുടെെ
മധ്യയത്തിിലോ�ോ അന്ത്യയത്തിിലോ�ോ പുതുക്കിി പുതുക്കിി നിിശ്ച
യിിച്ചു്് വീീണ്ടുംം വീീണ്ടുംം പ്രകടിിപ്പിിക്കാാറിില്ല. സൃഷ്ടിിയുടെെ
ആദിിയിില്‍ പ്രകടമാായ സൂര്യയനുംം ചന്ദ്രനുംം നക്ഷത്രങ്ങ
ളുംം ഭൂമിിയുംം ജലവുംം വാായുവുംം എല്ലാംം� അതേ�പോ�ോലെ�
തന്നെ� സൃഷ്ടിിയുടെെ മധ്യയത്തിിലുംം അന്ത്യയത്തിിലുംം നിില
കൊ�ാള്ളുന്ന പോ�ോലെ� വേ�ദങ്ങളുംം നിിത്യയമാായിി നിിലകൊ�ാ
ള്ളുന്നു. ഇവിിയെ�ല്ലാം�ം പ്രവാാഹത്താാല്‍ അനാാദിിയാാണു്്.
സൃഷ്ടിിയുടെെ ലാാഭംം കേ�വലംം ജീീവാാത്മാാക്കള്‍ക്കു്് മാാത്ര
മാാണു്്. കാാരണംം സൃഷ്ടിിയുടെെ ധാാര്‍മിികമാായ ഉപയോ�ോഗ
ത്താാല്‍ അല്പമാാത്രംം ദുഃഃഖത്തേ�യുംം അതിിലേ�റിിയ സുഖ
ത്തേ�യുംം, ബ്രാാഹ്മീീയമാായ ഉപയോ�ോഗത്താാല്‍ ആനന്ദ
ത്തേ�യുംം മോ�ോക്ഷത്തേ�യുംം പ്രാാപിിക്കാാന്‍ കഴിിയുംം.

ഏതു്് ഗ്രന്ഥത്തിില്‍ നിിന്നു്്? ചോ�ോദ്യം�ം: സൃഷ്ടിിയിിലുള്ള എല്ലാാ വസ്തുക്കളിിലുംം ഈശ്വവ

രനുണ്ടെ�ന്നു്് പറഞ്ഞല്ലോ�ോ? അപ്പോ�ോള്‍ നമ്മുടെെ ഉള്ളിിലുംം
ഈശ്വവരന്‍ ഉണ്ടോ�ോ?
ചോ�ോദ്യം�ം: സൂര്യയന്‍, ചന്ദ്രന്‍, പര്‍വതങ്ങള്‍, സമുദ്രംം ആ ഉത്തരംം: ഉണ്ടു്്. ഈശ്വവരന്‍ നമ്മുടെെ ഉള്ളിിലുംം, പുറത്തുംം
ദിിയാായസൃഷ്ടിിയിിലുള്ള വസ്തുക്കള്‍ സൃഷ്ടിിച്ചതു്് ആരാാണു്് ? മുകളിിലുംം, താാഴെെയുംം നാാലുപാാടുംം നിിറഞ്ഞു നിില്ക്കുന്നു. സര്‍
ഉത്തരംം: ഈശ്വവരന്‍ വവസ്തുക്കളിിലുംം കുടിികൊ�ൊള്ളുന്ന ഈശ്വവരസാാന്നിിദ്ധ്യംം�
മറക്കാാതെ� സദാാ ഓര്‍ക്കുകയുംം വേ�ണംം.
ചോ�ോദ്യം�ം: ഈശ്വവരനല്ലാാതെ�, മനുഷ്യയനോ�ോ, മറ്റു ജീീവിി
ചോ�ോദ്യം�ം: ഓര്‍ത്തിിട്ടെെന്തു്് നേ�ടാാനാാണു്്?
കള്‍ക്കോ�ോ ഇവയൊ�ൊന്നുംം ഉണ്ടാാക്കാാന്‍ സാാദ്ധ്യയമല്ലേ�?
ഉത്തരംം: ഈശ്വവരന്‍ എല്ലാായിിടത്തുംം ഉണ്ടെ�ന്നുംം എ
ഉത്തരംം: ഒരിിക്കലുംം സാാദ്ധ്യയമല്ല. കാാരണംം വളരെെ ആ ല്ലാം�ം അറിിയുന്നുവെ�ന്നുംം മനസ്സിിലാാക്കിിയാാല്‍ നമ്മള്‍
ശ്ചര്യം�ംഉണ്ടാാക്കുന്ന ഇവയെ� സൃഷ്ടിിക്കാാന്‍ തക്ക ശക്തിി ഒരിിക്കലുംം ചീീത്തക്കാാര്യയങ്ങള്‍ വിിചാാരിിക്കുകയോ�ോ ചെ�യ്യു
വൈൈഭവംം ഈശ്വവരനിില്‍ മാാത്രമേേയുള്ളു. ജീീവിികളിിലിില്ല, കയോ�ോ ഇല്ല. പരമേ�ശ്വവരന്‍ എന്ന വാാക്കിിനു്് അര്‍ഥംം എ
മറ്റൊ�ാന്നിിലുമിില്ല. ന്താാണു്് എന്നറിിയാാമോ�ോ? എല്ലാാ ജഗത്തിിന്റെ�യുംം രാാജാാ
ചോ�ോദ്യം�ം: ഈശ്വവരന്റെ� രൂപംം എങ്ങനെ�യാാണു്്? അതു്് വു്് എന്നാാണു്്. എല്ലാായിിടത്തുംം നിിറഞ്ഞിിരിിക്കുന്ന ആ
വസിിക്കുന്നതു്് എവിിടെെയാാണു്് നമ്മുടെെ കണ്ണുകൊ�ൊണ്ടു്് ശക്തിി എല്ലാം�ം കാാണുന്നതുംം കേ�ള്‍ക്കുന്നതുമാാണു്്. അ
ഈശ്വവരനെ� കാാണാാന്‍ കഴിിയുമോ�ോ? പ്രകാാരമാാണു്് ആ ശക്തിിയെ�ങ്കിില്‍ നമുക്കു്് എവിിടെെ
ഉത്തരംം: ഈശ്വവരന്‍ സര്‍വവ്യാാ�പിിയാാണു്്, ഈശ്വവര വച്ചാാണു്് കള്ളംംപറയാാന്‍ കഴിിയുക? വഞ്ചിിക്കാാന്‍ കഴിി
ചൈൈതന്യയമിില്ലാാത്ത യാാതൊ�ൊന്നുംം ഈ സൃഷ്ടിിയിിലിില്ല. യുക? ചീീത്ത ചെ�യ്യുവാാന്‍ കഴിിയുക? ചീീത്ത വിിചാാര
ഈശ്വവരനു്് രൂപമോ�ോ, ശരീീരമോ�ോ ഇല്ല. അതുകൊ�ൊണ്ടാാ ങ്ങള്‍ എങ്ങനെ� മനസ്സിിലുദിിക്കുംം? ഈശ്വവരന്‍ എല്ലാാ
ണു്് ഈശ്വവരനെ� നമുക്കു്് കണ്ണുകൊ�ൊണ്ടു്് കാാണാാന്‍ യിിടത്തുംം ഉണ്ടെ�ന്നു മനസ്സിിലാാക്കിിയാാല്‍ നമുക്കു്്
കഴിിയാാത്തതു്്. നല്ലതേ� ചെ�യ്യാാന്‍ കഴിിയൂ.
ഉത്തരങ്ങള്‍ തപാാല്‍ ചെ�യ്യേ�ണ്ട വിിലാാസംം ആര്‍ഷനാാദംം 582-ാം�ം ലക്കത്തിില്‍ ഗൗൗതമന്‍ ചോ�ോദിിച്ച ചോ�ോദ്യയത്തിിന്റെ� ഉത്തരംം
ആര്‍ഷനാാദംം പണ്ഡിിത വേ�ദബന്ധുശര്‍മയുടെെ 'സന്ധ്യയയുംം അഗ്നിിഹോ�ോത്ര'വുംം
തപാാല്‍പ്പെ�ട്ടിി-28
ചെ�ങ്ങന്നൂര്‍ - 689121. എന്ന മലയാാളത്തിില്‍ അച്ചടിിച്ച പ്രഥമ വൈൈദിികസാാഹിിത്യയകൃതിിയിില്‍ നിിന്നുംം.
ശരിിയുത്തരംം നല്കിിയതു്് - 14-0418- ശ്രീീ. എന്‍. സനിില്‍
(ആദ്യം�ം കൃത്യയമാായ ഉത്തരംം നല്കുന്നയാാളിിനു്് ഉപാാസന എന്ന ഗ്രന്ഥംം സമ്മാാനമാായിി ലഭിിക്കുംം.
ഇ-മെെയിില്‍ arshanadam@gmail.com, വാാട്്സ്്അപു്് - 9446314343 ഇവയുംം ഉപയോ�ോഗിിക്കാംം�.)
എല്ലാാ യുദ്ധങ്ങളുംം പ്രയത്നങ്ങളുംം അവിിടുത്തെ� ദര്‍ശനത്തിിനാായുള്ളതാാകട്ടെെ. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.5.1)
आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
45 | 583
‌‌
45
 A NEW DISCOVERY

'CHRIST A MYTH'
BY
THAKUR KAHAN CHANDRA VARMA
(PUBLISHED IN 1927)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Mr. Nathaniel Paffer, an American, Zenana Mission Society in 1898, observed
writes in the Century magazine. " "I have been intimately acquainted with
Taking the white man in his religious many native gentlemen of both the
aspect and considering Judaism and old and new school, and nothing more
Christianity together, as historically irritates them, and I say justly irritates
and theologically they must be, it may be them, than the way in which Oriental
said of the white man that he first went customs are same times described in
out to murder, to pillage and conquer in missionary publications."
the name of God. He alone has organised Lord Canning, Governor General of
that into a formal technic. " India, said in1856 " that paving the way
"The missionary cause is somewhat to conversion by such thumping lies
under a cloud at the present moment cannot give a thinking native much
owing to the part taken by missionaries, respect for our practice."
both Protestant and Catholic, in the We run these Arts Colleges and
plunder of China. Some months ago hostels in order that we may influence
Mark Twain gibbetted the American the students along Christian lines," said
missionaries for their share in spoiling Sir George Mac Alpine, the Chairman of
the heathen China, and last month we the Baptist Mission Society. Speaking of
had an even more painful story told in the rich harvest of Converts, the Rev. W. E. S.
the French press as to the systematic Holland, Principal of a Missionary College
looting of a Chinese palace by French in Calcutta, states that the great majority
missionaries. The British, however have of the converts secured by the district
no reason to plume themselves upon missionaries receive their earliest impulse
their superior virtue, in view of the towards Christianity in mission schools."
French statement that ours was the only The district missionary (he writes) reaps
Legation in which loot was regularly what the educational missionary has
sold under the direct patronage of the sown." ("The Goal of India") At a meeting of
authorities. The whole miserable story the Oxford Mission to Calcutta held in
of the expedition to Pekin will remain as London just before the war and attended by
a bad blot upon the history of Western Lord Sydenhan Canon Brown said that the
civilization in Eastern lands, " (Review Mission was going to open a new hostel
of Reviews—December 1901)— for Calcutta students, with the munificent
Sir Alexander Mackinzie, Lieutenant help of Government." The Bishop of Oxford
Governor of Bengal, speaking at the subsequently stated that "instead of
annual meeting of the Church of England being jealous of religious influence, the
योो वः॑॑� शि॒�॒वत॑॑मो॒॒� रस॒॒ स्तस्य॑॑ भााजयते॒॒�ह नः॑॑�। യോ�ോ വഃഃ ശിിവതമോ�ോ രസസ്തസ്യയ ഭാാജയതേ�ഹ നഃഃ..

46 583|46 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
Government has deter-mined to do its
utmost to encourage it."
An enlightened Zamindar of Bengal
thus speaks of some missionary methods
in connection with the philanthropic
institutions; "In India, there are certain
Christian Missions, some of them Medical
missions even, where unless (heathen)
people pray (i.e. Join in Christian prayer)
they are not taken any notice of at all. I
know one particular Medical Mission
where one or two who had gone to get
medicine were not attended to simply
because they bad refused to join in the
divine service that was held in one of the
rooms of the dispensary." ("Impressions:
the Diary of a European Tour," by
Maharaja B. C. Mahtap.)
It may be useful to recall what Rama
Mohan Roy wrote about missionary
methods in 1821 in the third number of his
Brahmanical Magazine. "During the last
twenty years a body of English Gentlemen
who are called missionaries have been
publicly endeavouring in several ways
to convert Hindus and Mohammadans
of this country into Christianity. The
first way is that of publishing and
distributing among the natives various
books, large and small, reviling both
religions and abusing and ridiculing the
Gods and saints of the former ; the second
way is that of standing in front of the
doors of the natives or in public roads
to preach the excellency of their own
religion and the debasedness of that of
others; the third way is that if any
natives of low origin become Christians
from the desire of gain or from any other
motives, these gentlemen employ and
maintain them as a necessary encourage-
ment to others to follow their example.
It is true that the apostle of Jesus Christ
used to preach the superiority of the
Christian religion to the natives of
different countries, but we must recollect
മംംഗളംം മാാത്രംം പ്രദാാനംം ചെ�യ്യുന്ന ആ ആനന്ദരസത്തിില്‍ നീീ ഞങ്ങളെ� ആറാാടിിച്ചാാലുംം. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.5.1)
that they were not of the rulers of those
countries where they preached. Were the
missionaries likewise to preach the
Gospel and distribute books in countries
not conquered by the English such as
Turkey and Persia, etc; which are much
nearer England they would be esteemed a
body of men truly zealous in propagating
religion and in following the example of
the founders of Christianity. In Bengal
where the English are the sole rulers and
the mere name of Englishman is sufficient
to frighten people an encroachment upon
the rights of her poor timid and humble
inhabitants and upon their religion
cannot be viewed in the eyes of God or the
Public as a justifiable act, for wise and
good men always feel declined to hurt
those that are of much less strength than
themselves and if such weak creatures
be dependent on them and subject to their
authority they can never attempt even
in thought to mortify their feelings.”
In India, judged by the number of
converts the missionaries have been very
successful in Chota Nagpur amongst
the aboriginal Kols. It is stated in the "
Gazetteer of the Ranchi District" (1917):
"During the fifty years which have
elapsed since the Mutiny, the history of
the Ranchi District is one of agrarian
discontent... It is also the history of the
spread of Christianity. "It was stated
in an official note of 1869, published in
the Calcutta Gazette, that the German
Lutheran missionaries were taking an
active part in helping their Idol converts
against their non-Christian landlords: 
“The missionaries made no secret of the
fact (ran the note) that their principal
motive in stirring on behalf of the Kols
was to preserve and expand the influence
of their mission with the people."
(will continue)
आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
47 | 583
‌‌
47
 കാാവ്യയവിിചാാരംം

ശ്ലോ�ോകപരിിചയംം [78]
നാായര്‍ സുരേ�ന്ദ്രനാാഥ്്
കൃതിി - മുക്തകംം
രചന - വള്ളംംകുളംം ആര്‍.കെ�. കുറുപ്പു്് - (1926-2006)
(വൃത്തംം - മാാലിിനിി:- നനമയയുഗമെെട്ടിില്‍ത്തട്ടണംം മാാലിിനിിക്കു്്.)
ലഘു, ഗുരു, യതിി, മാാത്രാാവൃത്തമെെന്തിിന്നതെ�ല്ലാംം�
പഴയനിിയമമല്ലേ�, ഭാാവനയ്ക്കോ�ോ കടിിഞ്ഞാാണ്‍?
കവിിതയിിലിിനിിയെ�ന്തിിന്നര്‍ഥഭാാവങ്ങള്‍, നമ്മള്‍-
ക്കഭിിനവകവിിയാാകാാനക്ഷരാാര്‍ഥങ്ങള്‍ വേ�ണോ�ോ?
പദാാര്‍ഥംം:- ലഘു, ഗുരു, യതിി, മാാത്ര = കാാവ്യയങ്ങളിി രുകയ്യന്‍, ഭരതന്‍ തുടങ്ങിിയ മഹാാപ്രതിിഭകള്‍ കാാവ്യയ
ലെ� അക്ഷരങ്ങളുടെെ ഉച്ചാാരണത്തിിനുവേ�ണ്ടിിവരുന്ന ങ്ങളെെ വിിലയിിരുത്തിി തങ്ങളുടെെ ദര്‍ശനങ്ങള്‍ രേ�ഖ
സമയത്തെ� സൂചിിപ്പിിക്കുന്നതിിനുള്ള സംംജ്ഞയാാ പ്പെ�ടുത്തിിയിിട്ടുണ്ടു്്.
ണു്് ലഘു, ഗുരു, മാാത്രയെ�ന്നിിവ. യതിി, ശബ്ദനിിയന്ത്ര 'വാാക്യംം� രസാാത്മകംം കാാവ്യംം�' എന്ന സാാഹിിത്യയ
ണത്തിിനുവേ�ണ്ടിിയുള്ള ലഘുവാായ വിിരാാമത്തെ� സൂചിി ദര്‍പ്പണകാാരന്റെ� (വിിശ്വവനാാഥന്‍ 14-ാം�ം നൂറ്റാാണ്ടു്്)
പ്പിിക്കുന്ന സംംജ്ഞയാാണു്്. ഇവ വാാക്യയങ്ങളുടെെ താാള ദര്‍ശനപ്രകാാരംം, ചമല്‍ക്കാാരപ്രധാാനമാായ ഗദ്യയകൃതിി
ങ്ങളെെ ക്രമപ്പെ�ടുത്തുന്നു. ലഘുഹ്രസ്വാാ�ക്ഷരവുംം ഗുരു യോ�ോ പദ്യയകൃതിിയോ�ോ, രണ്ടുംം ചേ�ര്‍ന്നതോ�ോ കാാവ്യയമാാകാാ
ദീീര്‍ഘാാക്ഷരവുമാാണു്്. ഒരു ഹ്രസ്വാാ�ക്ഷരംം ഒരു മാാത്ര മെെന്നാാണു്് മതംം. അദ്ദേ�ഹംം അഭിിപ്രാായപ്പെ�ട്ടിിട്ടുള്ളതു്്
യുംം ഒരു ദീീര്‍ഘാാക്ഷരംം രണ്ടുമാാത്രകളുമാാണു്്. സാാധാാരണവാാക്യയത്തിില്‍നിിന്നുംം കാാവ്യയത്തെ� വേ�ര്‍
സാാരാാര്‍ഥംം:- കവിിത രചിിക്കുന്നതിിനു്് ലഘു ഗുരുക്ക തിിരിിച്ചു നിിര്‍ത്തുന്നതു്് രസനീീയതയാാണു്്. രസനീീയ
ളുടെെ വിിന്യാാ�സത്തിിനുംം, യതിിക്കുംം, ഭാാഷാാവൃത്തങ്ങളിി മല്ലാാത്ത വാാക്യയങ്ങള്‍ കവിി രചിിച്ചാാലുംം കാാവ്യയമാാകു
ലെ� മാാത്രാാദീീക്ഷയ്ക്കുംം എന്തിിനു പ്രാാധാാന്യംം� നല്കണംം? കയിില്ലെ�ന്നുമാാണു്്. ശ്ലേ�ഷംം, സമത, സുകുമാാരത, അര്‍
അതെ�ല്ലാം�ം പഴയനിിയമങ്ങളല്ലേ�? കാാവ്യയഭാാവനയ്ക്ക ഥവ്യയക്തിി, ഉദാാരത്വംം�, കാാന്തിി, സമാാധിി എന്നീീ ഏഴു
ത്തരംം നിിയമങ്ങളുടെെ കടിിഞ്ഞാാണാാവശ്യയമുണ്ടോ�ോ? കവിിതാാഗുണങ്ങള്‍ കാാവ്യയത്തിിനുണ്ടാാകണംം. കൂടാാ
അല്ലെ�ങ്കിിലുംം ഒരഭിിനവകവിിയാാകാാന്‍ ഭാാവനയ്ക്കപ്പുറംം തെ� രമണീീയാാര്‍ഥപ്രതിിപാാദകത്വംം�, രസാാത്മകത,
വാാക്കുകളുടെെയര്‍ഥത്തിിനെ�ന്തു്് പ്രസക്തിി! ഭാാരതീീയ ധ്വവന്യാാ�ത്മകത എന്നീീ മൂന്നുഗുണങ്ങള്‍ കൂടിി ഉണ്ടാായിി
കാാവ്യയമീീമാം�ംസകരേ�യുംം അവരുടെെ ദര്‍ശനങ്ങളേ�യുംം രിിക്കണമെെന്നുംം നിിഷ്ക്കര്‍ഷിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്.
തള്ളിിക്കളഞ്ഞു്് കവിിയശഃഃ പ്രാാപ്തിിക്കുവേ�ണ്ടിി കച്ച
സംംസ്കൃതവൃത്തത്തിിലുള്ള ചതുഷ്പദിികള്‍ ഛന്ദോ�ോ
കെ�ട്ടിിയിിറങ്ങിിയിിട്ടുള്ള പുതിിയ എഴുത്തുകാാരെെ നിിര്‍‍‍വിി
ബദ്ധമാാണു്് 'ഛദിി ആഹ്ലാാദേേന' എന്ന ധാാതുവിില്‍
ശങ്കംം പരിിഹസിിക്കുന്നതാാണു്് ഈ ചതുഷ്പദിി.
നിിന്നാാണു്് ഈ പദത്തിിന്റെ� നിിഷ്പത്തിി. പിംം�ഗളന്റെ�
വാാക്കുംം അര്‍ഥവുംം തമ്മിിലുള്ള ചേ�ര്‍ച്ചയെ�ന്താാ ഛന്ദസൂത്രത്തിില്‍ ഇതു വിിശദമാായിി ചര്‍ച്ച ചെ�യ്തിിട്ടു
ണെ�ന്നു്് മഹാാകവിി കാാളിിദാാസന്‍ തന്റെ� രഘുവംംശംം ണ്ടു്്. കാാവ്യയത്തിിലെ� ഓരോ�ോ പാാദത്തിിലെ�യുംം അക്ഷര
മഹാാകാാവ്യയത്തിിലെ� നാാന്ദിിശ്ലോ�ോകത്തിില്‍ അര്‍ഥശ സംംഘാാതക്രമത്തെ�യാാണു്് ഛന്ദസ്സെ�ന്നു പറയുന്നതു്്.
ങ്കയിില്ലാാതെ� വ്യയക്തമാാക്കിിയിിട്ടുണ്ടു്്. സംംസ്കൃതശ്ലോ�ോകങ്ങളെെ 26 ആയിി വര്‍ഗീീകരിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്.
"വാാഗര്്ഥാാവിിവ സംംപൃക്തൗൗ ഇതിിന്റെ�യടിിസ്ഥാാനത്തിിലാാണു്് സംംസ്കൃതവൃത്തങ്ങ
വാാഗര്്ഥ പ്രതിിപത്തയേ� ള്‍ക്കു്് സംംജ്ഞ നല്‍കിിയിിട്ടുള്ളതു്്. ശ്ലോ�ോകത്തിിന്റെ�
ജഗത പിിതരൗ� വന്ദേ� ആലാാപനത്തിില്‍ ഗുരുലഘുക്കളുടെെ വിിന്യാാ�സത്തിി
പാാർവ്വതീീ പരമേ�ശ്വവരൗ�." നനുസരിിച്ചാാണു്് താാളംം ഉണ്ടാാകുന്നതു്്. ഭാാഷാാകവിി
നിിരവധിി കാാവ്യയങ്ങളുടെെ കര്‍ത്താാക്കളുംം, കാാവ്യയമീീമാം�ം തകളിില്‍ താാളംം ചിിട്ടപ്പെ�ടുത്തിിയിിട്ടുള്ളതു്് മാാത്രകളെ�
സകരമാായിിരുന്ന ദണ്ഡിി, ആനന്ദവര്‍ധന്‍, മമ്മടന്‍, അടിിസ്ഥാാനപ്പെ�ടുത്തിിയാാണു്്. ഹ്രസ്വാാ�ക്ഷരത്തിിനു്്
വാാമനന്‍, അഭിിനവഗുപ്തന്‍, ക്ഷേ�മേ�ന്ദ്രന്‍, ഉദ്്ഭടന്‍, (ലഘു) ഒരു മാാത്രയുംം, ദീീര്‍ഘാാക്ഷരത്തിിനു്് (ഗുരു)
उ॑॑श॒॒ तीीरि॑�॑व मा॒॒�तरः॑॑� ॥ ഉശതീീരിിവ മാാതരഃഃ..

48 583|48 |आर्षषनाादम् ्
൧൧൯൭-ധനു | ആര്‍ഷനാാദംം | ൫൮൩
രണ്ടുമാാത്രയുമാാണു്് ക്ലിിപ്തപ്പെ�ടുത്തിിയിിരിിക്കുന്നതു്്. എ
ന്നാാല്‍ ആലാാപനത്തിില്‍ ഹ്രസ്വവത്തെ� ദീീര്‍ഘമാാക്കിി
യാാലുംം ക്ഷന്തവ്യയമാാണു്്. പക്ഷെ� സംംസ്കൃതവൃത്തത്തിി
ല്‍ അതിിനു വ്യയവസ്ഥയിില്ല.
ഈ പംംക്തിിയിില്‍ ചേ�ര്‍ത്ത ശ്ലോ�ോകംം അടുത്ത
കാാലത്തു്് അന്തരിിച്ച വാാസനാാസമ്പന്നനാായ വള്ളംം
കുളംം ആര്‍. കരുണാാകരക്കുറുപ്പു്് രചിിച്ചതാാണു്്. ഇദ്ദേ�
ഹംം ധാാരാാളംം കവിിതകള്‍ രചിിക്കുകയുംം ആനുകാാലിി
കങ്ങളിില്‍ പ്രസിിദ്ധീീകരിിക്കുകയുംം ചെ�യ്തിിട്ടുണ്ടു്്. ഒരു
സരസകവിിയാായ ഇദ്ദേേഹത്തിിന്റെ� ഏതാാനുംം കവിി
തകള്‍ 'അപൂര്‍ണകവിിത' എന്ന ശീീര്‍ഷകത്തിില്‍
പ്രസിിദ്ധീീകരിിച്ചിിട്ടുണ്ടു്്. പ്രസ്തുത കൃതിിയുടെെ അവതാാ
രിിക എഴുതിിയിിട്ടുള്ളതു്് കവിിയുടെെ പ്രിിയസുഹൃത്താായ
കവിി ശ്രീീ. പിി. നാാരാായണക്കുറുപ്പാാണു്്. ഈ ലേ�ഖക
നുംം ശ്രീീ. കുറുപ്പിിന്റെ� പ്രിിയമിിത്രമാായിിരുന്നു. ഇതുവരെെ
പ്രസിിദ്ധീീകരിിക്കാാത്ത കുറേ� ശ്ലോ�ോകങ്ങള്‍ അദ്ദേ�ഹംം
സ്വവന്തംം കൈൈപ്പടയിില്‍ എനിിയ്ക്കയച്ചുതന്നതു്് ശ്രദ്ധ
യോ�ോടെെ ഞാാന്‍ സൂക്ഷിിച്ചുവച്ചിിരിിക്കുന്നു. അതിിലൊ�ൊരു
ശ്ലോ�ോകമാാണിിവിിടെെ ചേ�ര്‍ത്തിിട്ടുള്ളതു്്.

1824 - 1883
वेेदोोद्धाारकःः महर्षि� ि दयाानन्दसरस्वतीी
വിിദ്വാ�ാന്മാാരോ�ോടു്് പ്രീീതിിയോ�ോടെെ വര്‍ത്തിിക്കുന്നതാാണു്് മാാനവരാായ എല്ലാാവര്‍ക്കുംം ഉചിിതംം. എല്ലാാ
പ്രാാണിികളോ�ോടുംം മിിത്രഭാാവത്തിില്‍ വര്‍ത്തിിച്ചു്് പൂര്‍ണവിിദ്യാ�ായുക്തനാായിി ധര്‍മാാനുഷ്ഠാാനത്താാല്‍
ഈശ്വവരപ്രാാപ്തിിയാാകുന്ന സുഖത്തെ� പാാനംംചെ�യ്ത വിിദ്വാ�ാനെ�യാാണു്് പരമാാനന്ദസൗൗഖ്യംം� പ്രദാാനംം
ചെ�യ്യുന്ന മിിത്രമെെന്നു്് പറയുന്നതു്്. ഇപ്രകാാരമുള്ള വിിദ്വാ�ാന്മാാര്‍ ഒരിിക്കലുംം ഒരു കാാരണവശാാലുംം
ആരെെയുംം ഹിംം�സിിക്കുന്നിില്ല. എന്തെ�ന്നാാല്‍ എല്ലാാവരെെയുംം അവര്‍ സ്നേ�ഹിിക്കുന്നു. വിിദ്യാ�ാരൂപിിയാായ
സൂര്യയന്‍ ജ്വവലിിക്കുന്നതിിനാാല്‍ ദുഃഃഖമെെന്ന ചോ�ോരന്‍ അവരുടെെ ഉള്ളിില്‍ പ്രവേ�ശിിക്കുന്നിില്ല. അറിിവിി
ല്ലാാതെ� ആരെെങ്കിിലുംം അര്‍ഥവുംം പൊ�ൊരുളുമിില്ലാാത്ത വാാക്കുകള്‍ പറയുന്നതു്് കേ�ട്ടാാല്‍ യാാതൊ�ൊരു
സൗൗഖ്യയവുംം ഹൃദയത്തിിനുണ്ടാാവുകയിില്ല. ശോ�ോകമാാകുന്ന ശത്രു അയാാള്‍ക്കെ�പ്പോ�ോഴുംം ദുഃഃഖംം നല്കിിക്കൊ�ൊ
ണ്ടിിരിിക്കുംം. വിിദ്യാ�ാഹീീനനു്് ശത്രുവിിനെ� ജയിിക്കാാന്‍ കഴിിവിില്ലല്ലോ�ോ. അതുകൊ�ൊണ്ടു്് എന്തുംം അര്‍ഥ
ജ്ഞാാനസഹിിതംം അധ്യയയനംം ചെ�യ്യുന്നവര്‍ക്കു്് മാാത്രമേ� ആഗ്രഹിിച്ച സുഖലാാഭംം ഉണ്ടാാവുകയുള്ളൂ.
വേ�ദാാര്‍ഥംം അറിിയുന്നതിിനു്് ആളുകള്‍, അര്‍ഥസഹിിതംം വ്യാാ�കരണംം പഠിിക്കണംം. അഷ്ടാാധ്യാാ�യിി,
ധാാതുപാാഠംം, ഉണാാദിിഗണംം, ഗണപാാഠംം. മഹാാഭാാഷ്യംം� എന്നീീ വ്യാാ�കരണഗ്രന്ഥങ്ങളുംം ശിിക്ഷ, കല്പംം,
നിിഘണ്ടു, നിിരുക്തംം, ഛന്ദസ്സ്്, ജ്യൗ�ൗതിിഷംം എന്നീീ വേ�ദാം�ംഗങ്ങളുംം പഠിിക്കണംം. കൂടാാതെ�വേ�ദങ്ങളു
ടെെ ഉപാംം�ഗങ്ങളാായ മീീമാം�ംസ, വൈൈശേ�ഷിികംം, ന്യാാ�യംം, യോ�ോഗംം, സാംം�ഖ്യംം�, വേ�ദാാന്തംം എന്നീീ ആറു
ശാാസ്ത്രങ്ങളുംം ഐതരേ�യംം, ശതപഥംം, സാാമംം, ഗോ�ോപഥംം എന്നീീ നാാലു ബ്രാാഹ്മണങ്ങളുംം പഠിിച്ചാാല്‍
വേ�ദാാര്‍ഥംം ശരിിയാായിി ഗ്രഹിിക്കാാന്‍ കഴിിയുംം. ഇത്യാാ�ദിി ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ പഠിിച്ചു്് വേ�ദാാര്‍ഥംം ഗ്രഹിിക്കുക
യോ�ോ, പഠിിച്ചു്് വേ�ദാാര്‍ഥംം ശരിിയാായിി ഗ്രഹിിച്ചു്് എഴുതിിയവരുടെെ വ്യാാ�ഖ്യാാ�നംം നോ�ോക്കിി ഗ്രഹിിക്കുകയോ�ോ
വേ�ണംം. എന്തെ�ന്നാാല്‍ വേ�ദാാര്‍ഥമറിിയാാത്തവനു്് ബൃഹത്താായ പരമേേശ്വവരന്റെ� വിിദ്യാ�ാസമൂഹത്തെ�
അറിിയാാന്‍ കഴിിയുന്നതല്ല. എല്ലാാ വിിദ്യയകളുടെെയുംം അധിികരണംം അധിിഷ്ഠാാനംം-വേ�ദങ്ങളാാകുന്നു.
അതിിനെ� അറിിയാാതെ� സത്യയവിിദ്യയ ആര്‍ക്കുംം വശഗമാാവുകയിില്ല. ലോ�ോകത്തിില്‍ എവിിടെെയെ�ല്ലാംം�
ഭൂമിിയിില്‍നിിന്നോ�ോ, പുസ്തകത്തിില്‍ നിിന്നോ�ോ, മനസ്സിില്‍ നിിന്നോ�ോ സത്യയജ്ഞാാനംം പ്രകാാശിിതമാായിിട്ടു
ണ്ടോ�ോ അതു വേ�ദങ്ങളിില്‍ നിിന്നുണ്ടാായതുതന്നെ�യാാണു്്. വേ�ദത്തിില്‍ ഈശ്വവരന്‍ സത്യയജ്ഞാാനത്തെ�
ഉള്ളടക്കംം ചെ�യ്തിിരിിക്കുന്നു. ഇതിില്‍നിിന്നാാണു്് അന്യയസ്ഥാാനങ്ങളിില്‍ പ്രകാാശിിക്കുന്നതു്്. വേ�ദമിില്ലെ�
ങ്കിില്‍ മനുഷ്യയന്‍ അന്ധനു്് തുല്യയനാാകുന്നു. സമ്പൂര്‍ണവിിദ്യയകളുടെെയുംം മൂലമാായ വേ�ദംം പഠിിക്കാാതെ�
യഥാാവത്് ജ്ഞാാനംം ആര്‍ക്കുംം ഉണ്ടാാവുകയിില്ല. അതിിനാാല്‍ വേ�ദങ്ങളെെ അര്‍ഥജ്ഞാാനസഹിിതംം
എല്ലാാ മനുഷ്യയരുംം അധ്യയയനംം ചെ�യ്യേ�ണ്ടതാാണു്്. (മഹര്‍ഷിി ദയാാനന്ദസരസ്വവതീീ)

സകലതിിലുംം വാാത്സല്യംം� പ്രദാാനംം ചെ�യ്യുംം മാാതൃത്വംം� നീീ തന്നെ�. (അഥര്‍വവേ�ദംം 1.5.1)

आर्षषनाादम् |्
ARSHANADAM 583 JAN 2022
49 | 583
‌‌
49
 നാാമാാര്‍ഥവിിചാാരംം

ज
ഇതിിഹാാസകഥാാപാാത്രനാാമകോ�ോശംം
ജയന്‍ (8):
(8): സുബ്രഹ്മണ്യയന്റെ� ഒരു പാാര്‍ഷദന്‍. വാാ ജയത്സേ�നന്‍ (4): കൗൗരവപക്ഷത്തുണ്ടാായിിരുന്ന ഒരു
സുകിിയാാണു്് (നാാഗരാാജാാവു്്) സുബ്ര രാാജാാവു്്. ദുര്യോ�ോ�ധനനെ� സഹാായിി
ഹ്മണ്യയനു്് ഈ പാാര്‍ഷദനെ� ദാാന ക്കാാന്‍ അക്ഷൗൗഹിിണിിയുമാായിി മഹാാ
മാായിി നല്കിിയതു്്. ഭാാരതയുദ്ധത്തിില്‍ പങ്കെ�ടുത്തു. അഭിി
[മഹാാഭാാരതംം ശല്യയപര്‍വംം 45.52] മന്യുു ജയത്സേ�നനെ� വധിിച്ചു.
ജയന്‍ (9):
(9): മഹാാവിിഷ്ണുവിിന്റെ� ഒരു പര്യാ�ായംം. [മഹാാഭാാരതംം ഭീീഷ്മപര്‍വംം 77, ശല്യയപ
[മഹാാഭാാരതംം അനുശാാസനപര്‍വംം ര്‍വംം 26]
149.67] ജയദ്്ബലന്‍: അജ്ഞാാതവാാസകാാലത്തു്് സഹദേ�
ജയന്‍ (10):
(10): ഒരു രാാക്ഷസന്‍. ജയനു്് വിിരാാധന്‍ വന്റെ� ഒരു വ്യാാ�ജനാാമംം.
എന്ന ഒരു പുത്രന്‍ ഉണ്ടാായിിരുന്നു. ശ്രീീ [മഹാാഭാാരതംം വിിരാാടപര്‍വംം 5.35]
രാാമന്‍ ദണ്ഡകാാരണ്യയത്തിില്‍ വച്ചു്് ജയദ്രഥന്‍ (1): സിിന്ധുരാാജ്യയത്തെ� രാാജാാവു്്. വൃദ്ധക്ഷ
വിിരാാധനെ� വധിിച്ചു. ത്രന്റെ� പുത്രന്‍ കൗൗരവരുടെെ ഏക
[വാാല്മീീകീീ രാാമാായണംം ആരണ്യയകാാ സഹോ�ോദരിിയാായ ദുഃഃശ്ശളയുടെെ ഭര്‍
ണ്ഡംം 3-ാം�ം സര്‍ഗംം] ത്താാവു്്. മഹാാഭാാരതയുദ്ധത്തിില്‍ കൗൗ
ജയത്സേ�ന:
ജയത്സേ�ന: സുബ്രഹ്മണ്യയന്റെ� ഒരു അനുചരിി. രവപക്ഷത്തുനിിന്നുംം പോ�ോരാാടിിയ ജയ
[മഹാാഭാാരതംം ശല്യയപര്‍വംം 46.6] ദ്രഥന്‍ അഭിിമന്യുുവിിന്റെ� മരണത്തിിനു്്
ജയത്സേ�നന്‍ (1):
(1): കാാലകേ�യന്‍ എന്ന അസുരന്റെ� വംം കാാരണക്കാാരനാായിി. ജയദ്രഥന്റെ�
ശത്തിില്‍ പിിറന്ന ഒരു രാാജാാവു്്. മഗ ശിിരസ്സു്് ഭൂമിിയിില്‍ വീീഴ്ത്തുന്നവന്റെ� തല
ധരാാജ്യംം� വാാണിിരുന്നു. ജരാാസന്ധ നൂറുകഷണങ്ങളാായിി പൊ�ൊട്ടിിത്തെ�റിി
നാായിിരുന്നു ഇദ്ദേ�ഹത്തിിന്റെ� പിിതാാ ക്കുമെെന്ന ഒരു വരംം ശിിവനിില്‍
വു്്. പാാണ്ഡവരുമാായിി ബന്ധുത്വംം� ഉ നിിന്നുംം നേ�ടിി. അര്‍ജുനന്‍ പുത്രദുഃഃഖ
ണ്ടാായിിരുന്ന ജയത്സേ�നന്‍ ദ്രൗൗപതീീ ത്താാല്‍ ജയദ്രഥനെ� കൊ�ൊല്ലുംം എന്നു്്
സ്വവയംംവരത്തിില്‍ സന്നിിഹിിതനാായിി പ്രതിിജ്ഞയെ�ടുത്തു. അര്‍ജുനന്റെ�
രുന്നു. മഹാാഭാാരതയുദ്ധത്തിില്‍, അ ശരംം ജയദ്രഥന്റെ� ശിിരസ്സറുത്തു. അതു്്
ക്ഷൗൗഹിിണിിപ്പടയുമാായിി വന്നു്് പാാ ചെ�ന്നുവീീണതു്് പിിതാാവാായ വൃദ്ധ
ണ്ഡവപക്ഷത്തെ� സഹാായിിച്ചു. ക്ഷത്രന്റെ� മടിിയിിലാാണു്്, എഴുന്നേ�റ്റ
[മഹാാഭാാരതംം ആദിിപര്‍വംം 67, ആദിി ഉടന്‍ ശിിരസ്സു്് മടിിയിില്‍ നിിന്നു്് താാഴെെ
പര്‍വംം 186.8, ഉദ്യോ�ോ�ഗപര്‍വംം 19.8] വീീഴുകയുംം വൃദ്ധക്ഷത്രന്‍ മരണപ്പെ�
ജയത്സേ�നന്‍ (2):
(2): പുരുവംംശിിയാായ ഒരു രാാജാാവു്്. സാാര്‍ ടുകയുംം ചെ�യ്തു. ജയദ്രഥനെ�ക്കുറിിച്ചു്്
വഭൗ�മനുംം സുനന്ദയുംം മാാതാാപിിതാാ മഹാാഭാാരതത്തിില്‍ പലയിിടത്തുംം
ക്കള്‍, വിിദര്‍ഭരാാജകുമാാരിിയാായ സു പരാാമര്‍ശംം ഉണ്ടു്്.
ശ്രാാവു്് ആണു്് പത്നിി. അര്‍വാാചീീനന്‍ [മഹാാഭാാരതംം ആദിിപര്‍വംം 117.18,
പുത്രന്‍. 186.21. ദ്രോ�ോണപര്‍വംം 146, വനപര്‍വംം
[മഹാാഭാാരതംം ആദിിപര്‍വംം 95] 264.272, സഭാാപര്‍വംം 34.8, 58.25, 264,
ജയത്സേ�നന്‍ (3): വിിരാാടരാാജധാാനിിയിില്‍ അജ്ഞാാത 272, ഭീീഷ്മപര്‍വംം 45.55-57, 79.17-20,
വാാസംം അനുഷ്ഠിിക്കുമ്പോ�ോള്‍ നകുലന്‍ 113, 114, 116.42-44, ദ്രോ�ോണപര്‍വംം
സ്വീീ�കരിിച്ച നാാമമാാണു്് ജയത്സേ�നന്‍. 14.64-74, 25.10-12, 74.4-12, 145,
[മഹാാഭാാരതംം വിിരാാടപര്‍വംം 5.35] 146.104-130] (തുടരുംം)
അറിിയപ്പെ�ടുന്നതുംം അല്ലാാത്തതുമാായ സകലനന്മകളുടേ�യുംം നാാഥന്‍ ഈശ്വവരന്‍ മാാത്രമാാണു്്. അഥര്‍വവേ�ദംം (1.5.2)

50 Printed and published by N. Vedaprakash, Dayananda Bhavan, Narendrabhooshan Road, Chengannur 689121, owned by N. Vedaprakash, Dayananda Bhavan,
Chengannur 689 121, and Printed at Amrita Bharathi Press, Narendrabhooshan Road, Chengannur 689121, Kerala and published at Dayananda Bhavan,
Narendrabhooshan Road, Chengannur 689121, Kerala. Chief-
Chief-Editor:
Editor: Kamala Narendrabhooshan. Editor Responsible under PAB Act : N. Vedaprakash.