კოლუმბიის რევოლუციური შეიარაღებული ძალები

“ ჩვენ არ ვმონაწილეობთ ომში,ომის მიზნით,ვეწევით ომს-

მშვიდობის ძიებაში
მთავარსარდალი რაულ რეიზი

ომი არ არის მხოლოდ იარაღის სროლა,ომი არის შიმშილის

წინააღმდეგ ბრძოლა,რომელშიც არ მოკვდები. ეს ომი ისეთი
ბრძოლაა,რომ ტანსაცმელი გქონდეთ,სახურავი
გქონდეთ,შეგეძლოს კითხვა და არ იყო გაუნათლებელი. ის
რასაც ვგულისხმობ,არის ბრძოლა ისე-რომ არ მოკვდე”
ფაბიან რამირეზი
შესავალი
რევოლუციური შეიარაღებული ძალები დაარსდა 1964 წელს,როგორც სოციალური
რევოლუციონერული ორგანიზაცია მარქსისტულ-ლენინური
იდეოლოგიით.დემოკრატიული კოლუმბიის მთავრობის დამხობის მიზნით.
Ფარციფაფფფრ ფარცი არის ლათინოამერიკული უძველესი,უდიდესი და ალბათ
ყველაზე ძლიერი საუკეთესოდ აღჭურვილი,დაახლოებით 12 000 მებრძოლით-
ძირითადად კოლუმბიის სოფლებში განთავსებული.
Მაშინ წლების განმავლობაში მოპოვებული დოკუმენტაციის საფუძველზე დღევანდელი
ფარცი კვლავაც იყენებს მარქსისტულ-ლენინურ რიტოირკას.ამასთან იგი თავს ესხმის
კოლუმბიის შეიარაღებას ,პოლიტიკურ და ეკონომიკურ სამიზნეებს.ჩართულია
ნარკოტიკებით ვაჭრობაში,ტრეფიკინგში,გამოსასყიდით
გატაცებაში,გაუპატიურებაში,მკვლელობაში და სხვა კრიმინალურ აქტებში. Თუმცა თუმცა
იგი მეტადაა ცნობილი არალეგალურ ნარკოტიკული ინდუსტრიაში მაღალი
ჩართლობით,ვიდრე მეამბოხე საქმიანობით. Ფარცის ფარცის ხელმძღვანელობა კი
კვლავაც სოციალური რევოლუციური მიზნების ერთგულია და იყენებს ტერორიზმს
პოლიტიკური მოწინააღმდეგეების დასაშინებლად.

ისტორია:
Სამოქალაქოსამოს სამოქალაქო ომის უახლესი ტალღა დაახლოებით ერთი საუკუნის
წინ დაიწყო. კულმინაცია გახდა ლიბერალებსა და კონსერვანტებს შორის სამოქალაქო
ომი “ეროვნული სისხლისღვრა 1948-1958,რომელსაც 200 000 ადამიანი შეეწირა.
Ძირითადი ძირითადი მიზეზი იყო მთავრობის მხრიდან ხალხის მოთხოვნილ სოციალურ -
ეკონომიკურ რეფორმაზე უარის თქმა. Ეროვნული ეროვნული სისხლისღვრის
დასაწყისში მანუელ მარულანდამ აღწერა ის შიში,სასოწარკვეთა და
მარგინალიზაცია,რომელიც ხალხში იყო და შექმნა ბრძოლის განწყობა ხალხში.
Ფარცისფარკაპიტაკ კაპიტალისტურ-ეკონომიკური და სოციალური წყობილების
ჩამოგდება,რომელიც კოლუმბიის კორუმპირებული ელიტის მიერ შეიქმნა ფარცის გარდა
სხვა რევოლუციურ-ტერორიტული ჯგუფიც აღუდგა: (19 აპრილის
მოძრაობა,განმათავისუფლებელი არმია,ბრწყინვალე გზა,” Túpac Amaru of Peru” )
Სამხედრო სამხედრო გადატრიალებამ დაასრულა “ლა ვიოლენზა” და ძალაუფლების
გაზიარებამ ლიბერალები და კონსერვატორები ფორმირდა ნაციონალურ ფრონტად .
Მიუსაფარიმიუ მიუსაფარი ადგილობრივები შეიკრა ერთად თავდაცვით თავშესაფრებში
მემარცხენე ლიბერალური პარტიის წარმომადგენელი- მარულანდას მეთაურობით .
Მიწადმოქმედმა სოფლის მუშაკთა მოძრაობის წევრმა ოჯახებმა გაწმინედს
ტერიტორიები მიწადმოქმედებისთვის,კოლუმბიის კომუნისტური პარტიის მხარდაჭერით
და მოითხოვეს მთავრობისკან გზებისა და სკოლების აშენება,სესხებზე წვდომა მათი
მეურნეობის გაფართოებისთვის,მთავრობისგან უარყოფის შემდეგ მათ თავი
გამოაცხადეს აგრალურ მარქსისტ-ლენინისტურ “დამოუკიდებელ რესპუბლიკებად ”
უმსხვილესი კოოპერატივი, მარკეტალია, რომელსაც 1000 წევრი ჰყავდა,
მდებარეობდა შორეულ მთიან რეგიონში, ანდესის დაბლობში. Გვიან
1950-იანი წლების სამოქალაქო ომის შემდეგ, კოლუმბიის მთავრობამ,
აშშ-ს შეფასების ჯგუფთან ერთად ჩამოაყალიბა პასიფიკაციის სტრატეგია , გეგმა Lazo და
შეეცადა ხელახლა შეესწავლა თავისი კონტროლი სახელმწიფოზე და შეემცირებინა
დივერსიული პირებიჯგუფები, მათ შორის კომუნისტური რესპუბლიკები სამხრეთ და
ცენტრალურ კოლუმბიაში. 1960-იანი წლების დასაწყისში მთავრობა წარუმატებლად
ცდილობდა დაეპყრო მარკეცია, რომელიც სულ უფრო მეტად აღიქმებოდა , როგორც
"რევოლუციის ეპიცენტრი". 8 1964 წლის 18 მაისს, დაახლოებით 2,000 ჯარისკაცმა ალყა
შემოარყა და დაბლოკა საკვების და მედიკამენტების შესასვლელი.მარკეზიამ სამი თვე
გასტანა და შეადგინა გეგმა ლაზოს ნაწილი, რომელსაც მხარი დაუჭირა აშშ-ს
სამხედროებმა. ამ ალყის გადარჩენილებმა, რომლებმაც გაქცევა მოახერხეს
14 ივნისის ღამეს ფარული ბილიკების მეშვეობით ომი გამოუცხადეს კოლუმბიის
მთავრობას და დაარსდა სამხრეთ ბლოკი.

ფარცის დაარსება
ორი წლის შემდეგ, 1966 წელს, პარტიზანული ლიდერების ყოველწლიურ კონფერენციაზე
სამხრეთ ბლოკმა გააფართოვა თავისი სამხედრო ძალისხმევა ქვეყნის მასშტაბით
კოლუმბიის რევოლუციური შეიარაღებული ძალები (FARC — Fuerzas Armadas
Revolucionarias de Colombia). დაარსების დღიდან ხელმძღვანელობდა ყოფილი გლეხის
ფერმერი პედრო ანტონიო მარი, რომელსაც ზოგადად მოიხსენიებენ, როგორც მანუელს
მარულანდა-ველეზი და რომლის მტრები ტიროფიჯოს მოიხსენიებენ,
ალყაში მოქცევისას, მარულანდამ თქვა: ”თვითორგანიზებული და თვითმართული
წინააღმდეგობა
შესაძლო მსხვერპლთა, გლეხთა,გაჩნდა რეაქტიული ძალადობის გამო.

დამფუძნებელი თაობა
როგორც დამფუძნებელმა თაობამ კონცეფციურად მიიღო, ორი ძირითადი მიზანი
არსებობს
FARC– სთვის: სახელმწიფოს დამხობა და კომუნისტურ-აგრარული სახელმწიფო
ჩამოყალიბება.ასეთი მიზნების განხორციელება მოხდება იმდენად , რამდენადაც
მიიღწევა სოლიდარობა
მთელ ლათინო-ამერიკულ კომუნისტურ რევოლუციურ მოძრაობას შორის.
ათიოდე წლის განმავლობაში ლა ვიოლენსის შემდეგ, მეამბოხე ჯგუფები, მათ შორის
FARC, დიდწილად დარჩა მთავრობის ყურადღების მიღმა, მოთმინებით ქმნის
ალტერნატიული საზოგადოებას. 1970 და 1980 წლებში, ჰამასის მსგავსად, FARC-მა
დაარსდა საკუთარი სკოლები, სასამართლო სისტემა, ჯანდაცვა,
და აგრარული ეკონომიკა, რითაც შექმნა საკუთარი დე ფაქტო სახელმწიფო სამხრეთ
კოლუმბიის შორეულ რეგიონებში და მნიშვნელოვანი სოციალური კაპიტალი.

ნარკოტიკებით შექმნილი რევოლუციური არმია

1982 წლის მაისში გამართულ წვეულებაზე ჩატარებულ მნიშვნელოვან შეხვედრაზე , FARC–

მა გადაწყვიტა რომ პრიორიტეტული ამოცანა იყო რევოლუციური არმიის შექმნა ,
რომელსაც შეძლებდა
Ეკის უსაფრთხოების ძალების ფუნქცია შეესრულებინა. Ამ ამ განზრახვის
დასაფინანსებლად კი ნარკოტიკით ვაჭრობა გამოიყენა. Მარქსისტულ -ლენინური
მარქსისტულ-ლენინური იდეოლოგიიდან გადახვევა კომანდირმა რეიზმა გაამართლა
ფარცის შესაძლებლობით და ვალდებულებით ადაპტირდეს დროის ცვლილებასთან .
FARC ხასიათდება როგორც პოლიტიკური ძალა, რომელიც აღმზრდელია მარქსისტულ-
ლენინური პრინციპებით. იმ ვარაუდით, რომ მარქსისტული-ლენინიზმი არ არის დოგმა,
მაგრამ უნდა იყოს სახელმძღვანელო
რევოლუციური მოქმედება. ამ მიზეზით, მიგვაჩნია, რომ დღევანდელ ეტაპზე, აუცილებელია
რომ ყოველ ჯერზე ჩვენ შეგვიძლია მეტი ინოვაციის გაკეთება და სხვადასხვა გამოცდილების
სწავლა,რევოლუციური ბრძოლა, ისე, რომ არ ჩავარდნილიყო მოძველებული სქემების
გამოყენება, რომლებიც შორს წაგვიყვანს რეალობიდან. ”
FARC- ს მონაწილეობა ნარკომანიაში, ნათელს ხდის, რომ ნარკო-ტერორიზმის ცნება
და პოლიტიკური ტერორიზმი ურთიერთგამომრიცხავი არ არის. Ფარცი მონაწილეობს
ნარკობიზნესში,როგორც “რევოლუციის დაფინანსების” გზა. Როცარო მიუხედავად იმისა ,
რომ ჯგუფმა გაითვალისწინა ნარკომანიასთან დაკავშირებული ნეგატიური ასპექტები ,
ფინანსური სარგებელის და პოპულარიზაციის თვალსაზრისით სარგებელი ძალიან
დიდი იყო. ფულმა და ადამიანურმა ძალამ გამოიწვია FARC– ს შესანიშნავი აღორძინება .

Არაერთი არაერთი მოსაზრებაა,რომ ფარცი ნიღბავს თავის არალეგალურ საქმიანობას

პოლიტიკური იდეოლოგიის ქვეშ,და პოლიტიკური ეკრანის უკან დამალვამ საშუალება
მისცა შეენარჩუნებინა ნახევრად ლეგიტიმური პოლიტიკური ძალის გარეგნობა ,მაშინ
როცა განაგრძობდა დანაშაულებრივ ქმედებას და შეავსო მისი ბიუჯეტი არალეგალური
მოგებით.როგორც FARC დეფექტორი კარლოს პლოტერი აღნიშნავს, ნარკომანიის
ფული "ყალბ მოთხოვნილებებს" ქმნის პარტიზანულ მებრძოლთა შორის და აშორებს მათ
საწყის მიზანს-სოციალური სამართლიანობის აღდგენიდას.

სოციოლოგ ჯეიმს პიტერს განცხადებით FARC– ის წევრების 80 პროცენტი გლეხობაა .

უმეტესობა ახალგაზრდა, ცუდად განათლებული ხალხია სოფლის
უბნებიდან,რომელთაგან ნაწილისთვის კარგი ხელფასი და რევოლუციური
თავგადასავალი უფრო მიმზიდველია,ვიდრე დაჯგუფების იდეოლოგია ,ლათინური
ამერიკის პარტიზანული და ტერორისტული ჯგუფების უმეტესობისგან განსხვავებით ,
FARC- ის ლიდერები ასევე, ზოგადად, ცუდად განათლებული გლეხები არიან. როგორც
ჩანს, ბევრ ახალწვეულს არ აქვს არჩევანი იმის შესახებ, შეუერთდება თუ არა
ფარსი. მიუხედავად იმისა, რომ FARC– მა აღნიშნა, რომ 15 წლის იყო მინიმალური ასაკი
რეკრუტირება არ განხორციელებულა, ეს სტანდარტი არ შესრულებულა. კოლუმბიის
ხელისუფლების თანახმად, 10 წლის ბიჭი , რომელიც FARC- მა გამოიყენა ბომბის
გადასაცემად, მოკლეს 2002 წლის 17 აპრილს, მას შემდეგ, რაც ველოსიპედი,რომელსაც
ატარებდა სამხედრო საგუშაგოზე აფეთქდა.
Ფარცი ფარცი ქირაობს მოზრდილებს ბრაზილიაში ადგილობრივი ამაზონიური
ტომებისგან.

თავდაცვითი არმია
კოლუმბიაში, არსებობს მრავალი სამხედრო მოსამსახურე თავდაცვის
ორგანიზაცია,რომელთა უმრავლესობა დაჯგუფებულია ქოლგის ორგანიზაციის ქვეშ ,
რომელსაც ეწოდა კოლუმბიის თვითმმართველობის დამცავი ძალები (AUC —
Autodefensas Unidas de Colombia). Მისიდამფუძნებელი ლიდერი კარლოს კასტაოო,
რომელიც რამდენიმე წლის წინ მოკლეს,წვრთნიდა სამხედრო მოსამსახურეთა თაობას.
დღევანდელი სამხედრო მოსამსახურეები ჩამოყალიბდნენ 1980-იან წლებში, დაშლილი
ელიტების, კოლუმბიის არმიისა და ნარკომანიის რეალიზატორების
დახმარებით,რომლებიც ფლობდნენ ქვეყნის საუკეთესო მიწის დიდ ნაკვეთებს .
AUC– სთან სამშვიდობო მოლაპარაკებები, რომელიც 2003 წელს დაიწყო,
ითვალისწინებდა დაჩქარებულ დეფაქტო შეწყალებას მკვლელებისა და
ნარკოდილერების,

Კოლუმბიის კოლუმბიის ტრანსფორმაცია პრეზიდენტ ურიბეს დროს

როდესაც პრეზიდენტი ალვარო ურიბი ხელისუფლებაში მოვიდა 2002 წელს, კოლუმბიაში
შეირყა შეიარაღებული კონფლიქტი.ბევრი კოლუმბიელი ირწმუნება, რომ ურიბემ ხელი
შეუწყო ქვეყნის გარდაქმნას მას შემდეგ, რაც ის თანამდებობაზე მოვიდა ეკონომიკა
გაიზარდა რასაც ხელი შეუწყო ნავთობისა და ლითონის ექსპორტის მაღალ ფასებს.მისი
„დემოკრატიული უსაფრთხოების“ სტრატეგიის თანახმად (რომელმაც მიიღო ძლიერი
მხარდაჭერა თეთრი სახლიდან), მთავარ ქალაქებში ცხოვრება და ამ ქალაქებს შორის
სიარული უფრო უსაფრთხო გახადა. Შემცირდა ფარცისა და სხვა მეამბოხე ჯგუფების
მიერ გატაცება.მთავრობის მონაცემებით, მკვლელობები და გატაცება ყველაზე დაბალ
დონეზეა ორი ათწლეულის განმავლობაში
დაახლოებით 12,000 წევრით, FARC განაგრძობს აქტიურობას მთელს კოლუმბიაში და
მართავს რეგიონს, რომელიც შვეიცარიის ზომისაა.იგი 40 წელზე მეტია რევოლუციურ
ბრძოლაშია და ხაზი გაუსვა მოთმინებას და დაჟინებას(სიჯიუტეს) ამ გრძელ
ბრძოლაში.ფარკს არასდროს ჰქონია მასობრივი მხარდაჭერა და ფუნქციონირებს მეტად
ფოკოს მსგავსად სადაც მებრძოლები არიან მოძრაობა, ეს ფაქტი თავის მხრივ
საშუალებას აძლევდა მთავრობას, რომ ყურადღება დაეთმო FARC- ის სამხედრო
მსახურებზე ფართო მოსახლეობის მხარდაჭერაზე კონცენტრაციის გარეშე.განსხვავებით
ჰამასისგან,სადაც ფათო მოსახლეობის მხარდაჭერა აქვს ჰამასის ბოევიკებს .
არსებობს მტკიცებულებები, რომლებიც უკავშირებენ FARC- ს და სხვა ტერორისტულ
ორგანიზაციებს, მაგალითად IRA ჩრდილოეთ ირლანდიაში და ETA ესპანეთის ბასკეთის
რეგიონში,რომლებიც უზრუნველყოფენ იარაღს,წვრთნას და თავშესაფარს.ეს
ურთიერთობები აჩვენებს FARC- ის მასშტაბებს ბიზნეს ქსელის და ოპერაციების, იარაღის
ფართო ვაჭრობისა და ტექნოლოგიის გაცვლის ჩათვლით.

Მიუხედავად მიუხედავად ამისა,ურიბეს წლებმა ორგანიზაცია დიდი გამოწვევების წინაშე

დააყენა და ბევრი საფრთხე შეუქმნა. ფარკი სულ უფრო იზოლირებულია საერთაშორისო
მაშტაბით და გაუჭირდება სირთულეების გადალახვა თავისი პოლიტიკური უუნარობით
და სამხედრო დასუსტებით,თუ იგი არ მიიღებს უშუალო მარდაჭერას მეზობელი
მთავრობის მხრიდან რაც გულისხმობს დიდმაშტაბიანი ფარული ლოჯისტიკური
ოპერაციების განხორციელებას. Ესეს ეს ზუსტად ისაა რასაც პროვოცირებს მეზობელ
ვენესუელაში არსებული პოპულისტური სოციალური დაჯგუფება ჰუგო ჩავესის
ხელმძღვანელობით. Რაცრა რაც იგი ხელისუფლებაში მოვიდა,დახმარებას უწევს ფარკს
ფინანსურად და იარაღებით. Ვენესულეის ვენესუელის სამხედრო დოქტრინა
“რწყილების ომი”გულისხმობს ამბოხებულების და ტერორისტების კამპანიას და ეს
ბუნებრივია ამ უკანასკნელის ტენდენციის ზრდაზე მიგვანიშნებს.