LUKE 9:11-17

B. Ang pagpapakain sa 5,000.

1. (11) Pinaglilingkuran ni Jesus ang karamihan.
Datapuwa't nang malaman ito ng karamihan, ay sumunod sila sa kaniya; at sila'y tinanggap niya
at sinabi sa kanila ang tungkol sa kaharian ng Dios, at pinagaling niya ang mga nangangailangan
ng pagpapagaling.
a. Nang malaman ito ng mga tao, sumunod sila sa Kanya : Si Jesus ay pumunta sa Betsaida
upang pagpalain at paglingkuran ang Kanyang mga alagad pagkatapos ng kanilang gawain
para sa Kanya. Hindi nila maitaboy ang karamihan nang matagal; sinundan din nila Siya roon.
b. Tinanggap niya sila, at sinabi sa kanila ang tungkol sa kaharian ng Dios, at pinagaling :
Pinaglingkuran ni Jesus ang mga naghahanap at nangangailangan ng karamihan sa tatlong
paraan.
·  Tinanggap Niya sila : Ito ay nagsasalita ng Kanyang saloobin . Hindi siya tumakbo mula sa
karamihan o sinabihan silang umalis. Sa pagmamahal at paglilingkod, tinanggap Niya sila .
·  Nagsalita sa kanila tungkol sa kaharian ng Diyos : Ito ay tumutukoy sa
Kanyang pagtuturo . Gaya ng pagbibigay-diin sa Kanyang gawain, si Jesus ay nagpahayag ng
isang mensahe sa mga tao.
·  At pinagaling ang mga iyon : Si Jesus ay hindi lamang nagbigay sa kanila ng espirituwal na
pagtuturo, ngunit Siya rin ay gumawa ng mabuti sa kanila na may supernatural na
kapangyarihan.

2. (12-15) Hinahamon ni Jesus ang Kanyang mga disipulo na ibigay ang

pangangailangan ng karamihan.
Nang magsimulang lumubog ang araw, ang labindalawa ay lumapit at sinabi sa Kanya, “Paalisin
mo ang karamihan, upang sila ay magsiparoon sa palibotlibot na mga bayan at lupain, at sila'y
tumuloy at makakuha ng mga pagkain; sapagkat tayo ay nasa isang ilang na lugar dito.” Ngunit
sinabi niya sa kanila, Bigyan ninyo sila ng makakain. At kanilang sinabi, Wala tayong hihigit sa
limang tinapay at dalawang isda, maliban na lamang kung tayo ay pumaroon at bumili ng
pagkain para sa lahat ng mga taong ito. Sapagka't may mga limang libong lalaki. Pagkatapos ay
sinabi Niya sa Kanyang mga alagad, “Paupuin ninyo sila nang pangkat-pangkat na
tiglimampu.” At ginawa nila ito, at pinaupo silang lahat.
a. Paalisin ang karamihan : Pagkaraan ng mahabang araw ( nang magsimulang lumubog ang
araw ), nakita ng mga alagad na ang karamihan ay nagkakagulo. Gaya ni Jesus, pumunta sila
sa Betsaida para lumayo sa mga tao, hindi para pagsilbihan sila.
i. Sa totoo lang, hindi lubos na makatarungan na punahin ang mga disipulo para sa kanilang
rekomendasyon na paalisin ang karamihan . Malamang na hindi man lang nila maisip na kaya
o mahimalang pakainin ni Jesus ang karamihan. Nadama nila na gumagawa sila ng mabuti
para sa karamihan sa pamamagitan ng pagpapaalis sa kanila upang tumira at kumuha ng mga
pagkain .
b. Bigyan mo sila ng makakain : Para sa mga alagad, ang kahilingang ito ay tila kakaiba o
nakakabigla pa nga. Halata sa kanila na wala silang mga mapagkukunan upang pakainin kahit
isang bahagi ng karamihan. Sa pahayag na ito, hinamon ni Jesus ang kanilang
pananampalataya at ang kanilang habag.
i. Parehong batid ni Jesus at ng mga disipulo ang napakaraming tao at alam nila ang kanilang
mga pangangailangan. Ngunit ito ay ang habagni Hesus ( Mateo 14:14 ) at ang Kanyang
kamalayan sa kapangyarihan ng Diyos na nag-akay sa Kanya upang maglibot sa pagpapakain
sa karamihan.

· Ang mga tao ay nagugutom, at ang mga ateista at mga nag-aalinlangan ay nagsisikap na
kumbinsihin sila na hindi sila nagugutom.

· Ang mga tao ay nagugutom, at ang walang laman na relihiyonista ay nag-aalok sa kanila ng
ilang seremonya o walang laman na mga salita na hindi kailanman mabubusog.

· Gutom na ang mga tao, at binibigyan sila ng relihiyosong showman ng video at espesyal na
pag-iilaw at makabagong musika.

· Ang mga tao ay nagugutom, at ang tagapaglibang ay nagbibigay sa kanila ng malakas na

mabilis na aksyon, napakalakas at mabilis na wala silang sandaling mag-isip.

· Ang mga tao ay nagugutom – at si Jesus ang may tinapay ng buhay.

c. Paupuin sila sa pangkat na may limampu : Nais ni Jesus na gawin nila ang gawaing ito sa
maayos, organisadong paraan, at gusto din Niyang masiyahan sila sa pagkain. Ang utos na ito
ay nagpapahiwatig na ito ay higit pa sa paglalagay ng pagkain sa kanilang mga tiyan; na
maaaring gawin sa pagtayo. Ang ideya ay mayroong isang bagay tulad ng isang banquet-tulad
ng kapaligiran ng kasiyahan.
i. Ang pag-oorganisa sa kanila sa mga grupo ng limampu ay naging posible din na mas
madaling mabilang ang karamihan, na nagbibigay ng higit na pagiging maaasahan sa bilang
ng mga limang libong lalaki .

3. (16-17) Pinakain ang karamihan.

Nang magkagayo'y kinuha niya ang limang tinapay at ang dalawang isda, at tumingala sa langit,
ay kaniyang pinagpala, at pinagputolputol , at ibinigay sa mga alagad upang ihain sa harap ng
karamihan. Kaya't silang lahat ay kumain at nangabusog, at labingdalawang bakol ng mga
natirang pinagpira-piraso ang kanilang kinuha.
a. Kinuha niya ang limang tinapay at dalawang isda: Kinuha ni Jesus ang maliit na mayroon sila
(unang binanggit sa Lucas 9:13 ) at pinasalamatan Niya ito sa Diyos. Madaling isipin na ang
kaunting pagkain ay walang halaga para pakainin ang napakaraming tao, ngunit ginamit ni
Jesus kung ano ang nasa kamay Niya.
i. Sa salaysay ni Juan ( Juan 6:8-9 ) nalaman natin na ang mga ito limang tinapay  na ito
at  ang dalawang isda ay nagmula sa isang batang lalaki. Ang maliit na halaga ng pagkain na
sinimulan nila ay hiniram sa isang binata na may dalang pagkain.
ii. Sa 2 Hari 4:42-44 , pinakain ni Eliseo ang isang daang lalaki ng ilang tinapay na sebada at
mga uhay ng butil - na may natira. Ang pagpapakain sa 5,000 ay nagpapakita sa atin na si
Jesus ay mas dakila kaysa sa mga propeta at kay Moises (na sa ilalim nito ay pinakain ang
maraming tao sa ilang).
b. Tumingala sa langit, binasbasan Niya sila at pinagputolputol : Nang nagbasbas si Jesus bago
kumain, hindi Niya binasbasan ang pagkain. Pinagpala niya ang Diyos sa pagbibigay nito. Ang
ideya ng pagdarasal bago kumain ay hindi para basbasan ang pagkain; ito ay upang pagpalain
– ibig sabihin, pasalamatan – ang Diyos sa pagpapala sa atin ng pagkain.
i. Bagama't hindi gaanong, pinagpala ni Jesus ang Ama para sa pagkain na mayroon
Siya . Maaaring nanalangin siya ng pamilyar na panalanging Judio bago kumain: “Pinagpala
ka, Jehova na aming Diyos, Hari ng sansinukob, na naglalabas ng tinapay mula sa lupa.”
c. Kanyang pinagpala at pinagputolputol, at ibinigay sa mga alagad upang ihain sa harap ng
karamihan : Ang himalang ito ay nagpakita ng ganap na awtoridad ni Jesus sa
paglalang. Ngunit iginiit Niya na gawin ang himalang ito sa pamamagitan ng mga kamay ng
mga disipulo. Maaari Niya itong gawin nang direkta, ngunit nais Niyang gamitin ang mga
disipulo.
i. Walang nakakaalam kung saan talaga nanggaling ang tinapay na ito. Ipinakita ni Jesus na
ang Diyos ay maaaring magbigay ng mga mapagkukunan na hindi natin nakikita o
naiintindihan sa anumang paraan. Mas madaling magkaroon ng pananampalataya kapag iniisip
natin na alam natin kung paano maaaring magbigay ang Diyos, ngunit kadalasang nagbibigay
ang Diyos sa hindi inaasahang at hindi matuklasan na mga paraan.
d. Kaya't kumain silang lahat at nabusog : Mahimalang pinarami ni Jesus ang mga tinapay at
isda, hanggang sa higit sa 5,000 ang pinakain. Tila, ang himala ay nangyari sa mga kamay ni
Jesus, hindi sa mga kamay ng mga disipulo - ipinamahagi lamang nila ang mga mahimalang
ibinigay ni Jesus.
i. Kung may nag-iiwan ng gutom, ito ay maaaring dahil sa tinanggihan nila ang tinapay mula
kay Jesus, o dahil hindi ipinamahagi ng mga apostol ang tinapay sa lahat. Naglaan si Jesus ng
sagana para sa lahat.

ii. Ang katiyakan na maibibigay ni Jesus - kahit na mahimalang - para sa lahat ng ating mga
pangangailangan ay dapat na mahalaga sa atin; ito ay sa mga pinakaunang Kristiyano. Sa
mga dingding ng mga catacomb, at iba pang mga lugar ng sinaunang sining ng Kristiyano,
ang mga tinapay at isda ay karaniwang mga larawan.

iii. Ang mayroon tayo sa ating sarili upang ibigay sa iba ay hindi gaanong mahalaga, ngunit
kapag inilagay natin ito sa mga kamay ni Jesus, magagawa Niya ang mga dakilang bagay sa
pamamagitan ng ating mga kaloob at talento upang maantig ang buhay ng iba.

iv. “Sa isang kahanga-hangang paraan, ang pagpapakain na iyon ay isang parabolic na

paglalarawan ng paraan kung paano maabot ng mga naglilingkod sa Kanya ang mga
pangangailangan ng sangkatauhan. Ang kanilang tungkulin ay ibigay ang lahat ng mayroon
sila sa Kanya, at pagkatapos ay sundin Siya, gaano man kabaitan at makamundong
karunungan ang maaaring magtanong sa pamamaraan.” (Morgan)