Οι 

κότες

Εκτροφή κοτόπουλων
Τις κότες πρέπει να τις βάζουμε σε κοτέτσι θερμό καλά κλεισμένο και που να το φτάνει ο καπνός του σπιτιού.
Στους τοίχους του κοτετσιού κάνουμε τις φωλιές για να γεννούν οικότες, από σανίδες και από κάτω στρώνουμε άχυρα για να μην
πέφτουν σε σκληρό μέρος τα αυγά και σπάζουν. Μπήχνουμε δε και ραβδιά στους τοίχους για να κουρνιάζουν οι κότες.
Στις κότες βάζουμε να τρώνε φάρο βρασμένο ή κεχρί ή πίτουρα ή ήρα από σιτάρι. Αυτή είναι η καλύτερη τροφή.
Επίσης τους βάζουμε  και χλωρά φύλλα από τριφυλλόκλαδο που τις κάνουν πολύ γόνιμες.
Όταν κάνουν αυγά οι κότες πρέπει να προσέχουμε να μην τρώνε τσίπουρα γιατί γίνονται στείρες.
Τις κότες που τρώνε τα αυγά τις ξεσυνηθίζουμε με τον εξής τρόπο.
Βγάζουμε το ασπράδι του αυγού και στο κρόκο μέσα βάζουμε γύψο υγρό που θα κοκαλώσει. Και έτσι όταν λιχουδέψουν να φάνε το
αυγό δεν θα βρίσκουν τίποτα και γρήγορα θα κόψουν την συνήθεια να τρώνε αυγά.
Οι κότες γίνονται παχύτατες όταν τις έχουμε μέσα σε κοτέτσι σκοτεινό και ζεστό και τους μαδήσουμε τα μεγάλα φτερά.
Τους δίνουμε δε να τρώνε κιθαράλευρο ζυμωμένο με νερό.
Άλλοι τους δίνουν κριθάρι και αλεύρι από ήρα ή κριθάρι και σπόρο λιναριού μαζί με αλεύρι από αφρυγάνιστο κριθάρι.
Άλλοι βάζουν και αλεύρι και μερικοί χύνουν και κρασί μέσα.
Άλλοι μουσκεύουν σιτάλευρο σε κρασί και το δίνουν στις κότες.
Οι περισσότεροι τις τρέφουν με κεχρί.
Όποιος θέλει να κάνει κότες πρέπει να διαλέξει αυτές που γεννάνε πιο πολύ. Καταλαβαίνουμε τις πιο πολύγονες από την πείρα και
άλλα σημάδια.
Γενικά οι ξανθωπές κότες και όσες έχουν μονά δάχτυλα και μεγάλα μάτια και λειρί ορθό, καθώς και όσες έχουν μαύρα φτερά και
είναι μεγαλόσωμες, μπορούν εύκολα να κρατούν τα κοκόρια από πάνω τους και γεννοβολούν καλύτερα και κάνουν μεγάλα αυγά,
από τα οποία βγαίνουν και μεγάλα πουλιά.
Σε κάθε σπίτι δεν πρέπει να τρέφονται περισσότερες από 50 κότες. Γιατί όταν είναι στεναχωρημένες ψοφούν.
Τα κοκόρια πρέπει να είναι το 1/6 από τις κότες.
Αναπαραγωγή
Τα αυγά πρέπει να τα παίρνουμε αμέσως μόλις γεννήσουν και να τα βάζουμε σε δοχεία με πίτουρα.
Όταν θέλουμε να κλωσήσει η κότα στρώνουμε καθαρά άχυρα στη φωλιά της και βάζουμε ανάμεσα και ένα σιδερένιο καρφί. Καθώς
λένε τούτο την προφυλάγει από κάθε ζημιά.
Στις καλές κότες βάζουμε όχι περισσότερα από 23 αυγά, στις καλύτερες λιγότερα, ανάλογα με την δύναμή τους.
Πάντοτε όμως πρέπει να είναι μονός ο αριθμός των αυγών και να αρχίζει το κλώσσημα όταν μεγαλώνει το φεγγάρι, δηλαδή από την
πρώτη ημέρα έως της 14 του σεληνιακού μηνός.
Για κλώσσημα πρέπει να βάζουμε αυγά που έχουν γεννηθεί από την εποχή που αρχίζει να φυσάει ο ζέφυρος έως την φθινοπωρινή
ισημερία. Δηλαδή από τις 20 του Φεβρουαρίου έως τις 5 Οκτωβρίου.
Για αυτό τα αυγά που γεννιούνται αυτή την εποχή τα χωρίζουμε για να τα βάλουμε στην κλώσα.
Όσα αυγά γεννιούνται πριν ή μετά την εποχή αυτή είναι ακατάλληλα για κλώσημα, όπως και όλα τα πρωτότοκα.
Γιατί είναι άγονα ή είναι ατελή τα πουλιά της. Η καλύτερη εποχή για το κλώσσημα, είναι η Ανοιξιάτικη ισημερία, δηλ από τις 6 Απρίλη.
Πρέπει δε να βάζουμε κλώσες τις κότες που είναι προχωρημένες σε ηλικία γιατί γεννούν λιγότερο και όχι τις νέες και γερές που
μπορούν να γεννούν. Οι καλύτερες για το γεννοβόλημα κότες είναι οι χρονιάρικες, ιδίως όμως οι δίχρονες.
Δεν πρέπει να βάζουμε για κλώσες τις κότες που έχουν από πίσω νύχι σαν του πετεινού, γιατί τρυπούν τα αυγά.
Αφού βάλουμε τα αυγά στη φωλιά, μπάζουμε μέσα και την κότα και την κλείνουμε για να τα ζεστάνει όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα.
Το πρωί και το δειλινό ανοίγουμε τη φωλιά και βάνουμε στη κλώσα τη συνηθισμένη τροφή και νερό και κατόπι πάλι την κλείνουμε.
Όσες κότες δεν μπαίνουν μόνες τους στη φωλιά τις αναγκάζουμε να μπουν.
Τα αυγά τα καταλαβαίνουμε αν έχουν πουλί εάν τα κοιτάξουμε στον ήλιο, αφού τα κλωσήσει η κότα 4 ημέρες.
Αν φαίνονται μέσα κλωστές και σαν να έχει αίμα, το αυγό θα κάνει πουλί.
Αν όμως το αυγό είναι διαφανές, θα είναι άγονο και πρέπει να το αντικαταστήσουμε με άλλο.
Δεν πρέπει να φοβόμαστε ότι θα χαλάσουν τα αυγά αν τα στριφογυρίσουμε σιγά-σιγά πολλές φορές.
Γιατί από αυτό δεν παθαίνουν καμιά βλάβη. Την ίδια ημέρα δεν πρέπει να βάζουμε μόνο μία κότα να κλωσήσει αλλά 3 ή 4 μαζί.
Και τα πουλιά που βγαίνουν πρέπει να παίρνουμε από την κάθε κλώσα και να τα δίνουμε σε εκείνη που έβγαλε λιγότερα πουλιά.
Τα αυγά της τελευταίας αυτής, όσα δεν έχουν βγάλει πουλιά, τα μοιράζουμε στις άλλες κότες που κλωσάζουν ακόμη, για να
ζεσταθούν μαζί με τα άλλα και να βγάλουν πουλιά.
Στην κότα αυτή που έβγαλε τα λιγότερα δε πρέπει να δίνουμε περισσότερα από 30 κλωσσόπουλα.
Τις κότες τις πειράζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο το κρύο.
Τα αυγά τα δοκιμάζουμε αν είναι καλά με τον εξής τρόπο.
Τα βάζουμε στο νερό και όσα είναι λειψά μένουν από πάνω και είναι άχρηστα, όσα είναι γεμάτα πάνε στον πάτο.
Δεν πρέπει να κουνάμε τα αυγά για να τα δοκιμάσουμε, γιατί με το κούνημα χαλάει το έμβρυο που έχουν μέσα τους.
Μερικοί βάζουν στις κότες να κλωσήσουν και ξένα αυγά.
Η κότα κλωσάει αυγά του φασιανού, όπως και τα δικά της σε 21 ημέρες. Του παγωνιού και της χήνας σε 29.
Πρέπει επομένως να λογαριάζουμε, όταν βάνουμε στην κότα τέτοια αυγά ότι θα τα κλωσήσει 7 ή 8 ημέρες ύστερα από τα δικά της.
Πως τρέφονται τα κλωσόπουλα
Τα πουλιά μόλις βγουν τα βάζουμε μέσα σε κοφίνι και τα κρεμούμε πάνω από λίγο καπνό.
Τις 2 πρώτες μέρες δεν τους δίνουμε τροφή και βουλώνουμε το δοχείο όπου βάνουμε την τροφή με σβουνιά.
Στα κλωσόπουλα τις πρώτες 15 ημέρες δίνουμε την εξής τροφή.
Αλεύρι με σπόρο από κάρδαμο μουσκεμένα σε κρασί και νερό. Θυμιατίζουμε δε και το κοτέτσι με ένα από τα φάρμακα που
διώχνουν τα ερπετά. Έως τις 40 ημέρες τα πουλιά πρέπει να είναι πάντα κάτω από σκεπή και σε πάρα πολύ ζεστό κοτέτσι, γιατί τα
πειράζει πάρα πολύ το κρύο.
Εάν δέσουμε κάτω από τις φτερούγες της κότας απήγανο δεν τις πειράζει ούτε ο αγριόγατος ούτε η αλεπού, ούτε κανένα άλλο άγριο ζώο.
Για να γεννούν και να κάνουν οι κότες μεγάλα αυγά
Οι κότες γεννούνε μεγάλα αυγά εάν κοπανίσουμε ένα κοχύλι της Λακωνίας και το ανακατέψουμε με πίτουρα και κατόπιν τα
ζυμώσουμε με κρασί και τα δώσουμε στις κότες.
Επίσης εάν δώσουμε στις κότες να φάνε 20 δράμια κοπανισμένο κοχύλι με μιάμιση οκά πίτουρα.
Μερικοί για να κάνουν αυγά λιώνουν κοκκινόχωμα και το ανακατεύουν με την τροφή.
Οι κότες δεν απορρίχνουν αν ψήσουμε ασπράδι από αυγά και το ζυμώσουμε με άλλα τόσα τριμμένα ξερά σταφύλια
φαγουλάτα και τους τα δώσουμε να τα φάνε πριν από άλλη τροφή.
Ο Αγάπιος μοναχός γράφει για το πώς να γενούν κάθε μέρα οικότες:
Δίνε τους να τρώνε ρύζι με τη φλούδα και τα άνθη της τσουκνίδας και εάν δεν είναι άνθη ας τρώνε τις κορφές τους.
Βράσε τη βρώμη ή το κριθάρι ή ότι άλλο ταΐζεις τις  κότες, με το σπόρο της τσουκνίδας και με το καρπό αυτό τάιζε τις κότες, να
γενούν κάθε ημέρα.
Η Maria Thun στο βιβλίο της the biodynamic year αναφέρει ότι τάιζε τα χηνάκια τους όταν ήταν μικρή, με ένα καλάθι φρέσκιες
τσουκνίδες κάθε μέρα και ότι όλα έμεναν υγιή και αναπτύσσονταν σωστά.
Πως διατηρούνται τα αυγά
Τα αυγά τα διατηρούμε το χειμώνα στα άχυρα και το καλοκαίρι στα πίτουρα. Άλλοι τα ξεπλένουν με νερό και τα αλείφουν με αλάτι ψιλό
και έτσι τα διατηρούν. Μερικοί τα βαφτίζουν σε χλιαρή άλμη, τα αφήνουν 3-4 ώρες και κατόπιν τα βγάζουν και τα χώνουν μέσα σε
πίτουρα ή άχυρα. Από τα αυγά που βάζουμε μέσα σε άλμη ή αλάτι μερικά χαλούν. Καταλαβαίνουμε δε ποιο είναι γεμάτο αυγό και πιο
δεν είναι όταν τα βάλουμε μέσα σε νερό. Τα λειψά στέκουν από πάνω και τα γεμάτα πάνε κάτω.
Πως θεραπεύονται από αρρώστιες οι κότες
Τα μάτια της κότας θεραπεύονται αν τα αλείψουμε από έξω με γυναικείο γάλα ή με χυλό αντράκλας.
Η αν τα αλείψουμε με κοπανισμένο αμμωνιακό αλάτι, ή κύμινο ανακατωμένο με άλλο τόσο μέλι και κατόπιν την βάλουμε στον ίσκιο.
Όταν έχουν διάρροια οι κότες τις γιατρεύουμε αν τις δώσουμε να φάνε πριν από άλλη τροφή μια χούφτα αλεύρι και άλλο τόσο κερί
ανακατωμένο με κρασί.
Η ζουμί από μήλα ή κυδώνια βρασμένα. Τις ωφελούν δε και τα ψητά μήλα ή κυδώνια.
Για να γιατρευτούν από τις ψείρες οι κότες, τις αλείφουμε με κύμινο καβουρδισμένο και άλλα τόσα ξερά σταφύλια ανακατωμένα και
κοπανισμένα μαζί, κατόπιν δε με κρασί. Έπειτα τις ξεπλένουμε με ζουμί από βρασμένα άγρια λούπινα.
Οι κότες πιάνουν κόρυζα από το ακάθαρτο νερό για αυτό πρέπει να τους δίνουμε καθαρό.
Τις γιατρεύουμε από την κόρυζα αν κόψουμε σε ψιλά κομμάτια σκόρδα και τα βάλουμε σε ζεστό λάδι και ξεπλύνουμε το στόμα της.
Αν το φάνε το φάρμακο αυτό καλύτερα, γιατρεύονται.
Επίσης τις ωφελεί η αγριοσταπίδα ανακατωμένη με ρόβι, καθώς και η σκιλλοκρεμμύδα, όταν τη φάνε καθαρισμένη και μουσκεμένη
στο νερό και ανακατωμένη με αλεύρι. Αν έχουνε όμως περισσότερη κόρυζα τις χαρακώνουμε με μαχαίρι στο κατωσάγωνο και
ζουλίζουμε γύρω από τα μάτια, τις πληγές δε που έγιναν τις τρίβουμε με ψιλό αλάτι.
Μερικοί τις θυμιατίζουν με ρίγανη και ύσσωπο και θυμάρι, κρατώντας από πάνω από το θυμίαμα το κεφάλι τους ή μουσκεύουν
ρίγανη στο νερό και τους δίνουμε να πιούν.
Μερικοί καθαρίζουν το κοτέτσι, τις φωλιές και τις ίδιες τις κότες με θειάφι και κατράμι και δαδιά. Στις φωλιές βάνουν και ένα κομμάτι
σίδερο ή κεφάλι από καρφί και κλωνάρια δάφνης. Η δάφνη είναι για να μην πειράζονται οι κότες από τα αστραπόβροντα.
Οι πετεινοί
Πρέπει να διαλέγουμε τους πιο πολεμικούς πετεινούς. Τους καταλαβαίνουμε ποιοί είναι από την πείρα και από άλλα σημάδια.
Οι καλύτεροι πετεινοί είναι εκείνοι που έχουν σφιχτό κορμί, κόκκινο λειρί, κοντή μύτη και είναι όμορφοι και έχουν μαύρα μάτια και
σκουλαρίκια τρανταφυλλόμορφα και λαιμό δυνατό και είναι παρδαλοί και έχουν πόδια λεπιδωτά και περισσότερο παχιά παρά μακριά
και τα νύχια τους είναι στερεά και σουβλερά και έχουν πυκνή και μεγάλη ουρά.
Επίσης δε όταν είναι θυμώδεις και φωνακλάδες και δεν νικιούνται εύκολα όταν πιάνονται.
Και όσοι δεν δίνουν αφορμή για μάχη, αλλά όταν τους επιτεθούν υπερασπίζονται με δύναμη. Ακόμα όσοι δεν φεύγουν από τα
βλαβερά ζώα αλλά όταν τα ιδούν να επιτίθενται στις κότες τα εμποδίζουν.
Στους πετεινούς δίνουμε τροφή σπόρο από τριφυλλόκλαδο και φύλλα χλωρά ή βρεγμένα σε νερό που τα τρέφουν όχι λιγότερο από
τα χλωρά.
Εγώ το μόνο που έχω να προσθέσω για τα εντερικά προβλήματα των πτηνών, είναι να φυτέψετε αψιθιά, απήγανο και τανάκητο
στην εξωτερική πλευρά του φράχτη του κοτετσιού σας. Όταν μεγαλώσουν τα φυτά που (συνήθως μέσα σε ένα χρόνο σε καλό
έδαφος), τα κλαδιά τους θα διαπερνάνε το φράχτη και οι κότες θα τρώνε άνετα από αυτά.
Διαβάστε ακόμη το άθρο "Τα κοτόπουλα" Πως να φτιάξετε το αγρόκτημά σας στο 13' λεπτό, για το πως να φτιάξετε σωστά
το κοτέτσι σας.

Τα κοτόπουλα, τα αντιβιοτικά, το αρσενικό και η υγεία μας Πηγή: Γεωπονικά-Κασσιανός Βάσσος

Θεόδωρος  Φ 10, 2010  Ετικέτες ΤΑ ΖΩΑ ΣΤΟ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ
Ξανθή Θεόδωρε καλησπέρα, διαβάζοντας τις τελευταίες σου αναρτήσεις αλλά κι όλες τις άλλες σκέφτομαι πόσο χρήσιμες είναι στις
δύσκολες μέρες που μας περιμένουν. Μήπως κάποιοι από εμάς που έχουμε ένα σπιτάκι στα χωριά μας ξαναγυρίσουμε εκεί κι
αρχίσουμε να ζούμε με αυτά που θα παράγουμε όπως ζούσαν οι γονείς μας ή οι παππούδες μας. Να είσαι καλά ήδη έχω προωθήσει
τη σελίδα σου σε συγγενικό πρόσωπο  που ασχολείται με τη γεωργία. 8 Φεβρουαρίου 2010 9:07 μ.μ.

Θεόδωρος Ξανθή ελπίζω να μην μας περιμένουν τόσο δύσκολες ημέρες. Θεωρώ όμως ότι όσοι ασχολούνται με ένα
αγρόκτημα, ή καλλιεργούν βιολογικά, τα ζώα στο κτήμα είναι απαραίτητα για στο βιολογικό περιβόλι. Μπορούμε να τα
χρησιμοποιήσουμε (εκτός της κοπριάς τους) μέχρι και για να απαλλαγούμε από διάφορα ανεπιθύμητα έντομα στο περιβόλι μας. 
Πιστεύω δυστυχώς όμως, ότι και πολλοί άνθρωποι που ζούνε στα χωριά δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Τι να το κάνω αν ταΐζω
τις κότες μου με καλαμπόκι που μπορεί να είναι μεταλλαγμένο ή επιβαρυμένο με τόσα χημικά; Να φάω το αυγό τους ;Να μιλήσω για
το γάλα που δε θέλω να πιστεύω ότι όλοι δίνουν οιστρογόνα στις αγελάδες για να κάνουν περισσότερο γάλα… Έχει δημοσιευτεί
καμιά ανάλυση αν υπάρχουν οιστρογόνα στο γάλα που πίνουμε; Nομίζω ότι στην Ελλάδα κάποτε πρέπει να σοβαρευτούμε εμείς οι
απλοί πολίτες πρώτα…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Φυτεύω στα παρτέρια της πολυκατοικίας (4 κομμάτια από 15 τετραγωνικά) διάφορα βότανα όπως λεβάντα,
δεντρολίβανο κα. Όλα μαράθηκαν. Μου είπαν πως είναι φυσικό, αφού τα χώμα έχει γίνει η τουαλέτα όλων των τετράποδων της
γειτονιάς. γεωπόνος μου είπε να ρίξω θειάφι και έτσι έκανα. Δεν έγινε τίποτα. Οι γάτες συνεχίζουν απτόητες, τι να κάνω ;
Θεόδωρος.Εαν το πρόβλημα σου είναι μόνο οι γάτες μπορείς να ρίξεις στα παρτέρι καφέ ή φλούδες από πορτοκάλια ή
λεμόνι. Οι γάτες δεν θα ξαναπλησιάσουν αρκεί εσύ να ρίχνεις συχνά π.χ. κάθε 2 εβδομάδες. Ταυτόχρονα θα λιπαίνεις και τα φυτά
σου έτσι, ο καφές είναι από τα καλύτερα λιπάσματα. Το δεντρολίβανο το θεωρώ λίγο δύσκολο να ξεραίνεται εύκολα η λεβάντα όμως
είναι δύσκολο φυτό και θέλει ειδική περιποίηση και χώμα.11 Μαρτ 10
eleni Ισχύει ότι πρέπει για προληπτικούς λόγους να προσθέτουμε ένα κομματάκι γαλαζόπετρα στο νερό τους ή ιώδιο;;Απρ2010
Θεόδωρος Eleni το έχω ακούσει και εγώ ότι παλιά έβαζαν γαλαζόπετρα στο νερό τους. Πιστεύω για αντί μικροβιακούς λόγους.
Επειδή δε γνωρίζω τη δοσολογία γιατί λογικά θα ήταν πολύ μικρή η αναλογία, θα έλεγα μη το τολμήσετε αν δεν ρωτήσετε έναν ειδικό.
Από την άλλη αν προλάβω και ανοίξω κάποιο βιβλίου σχετικό επί του θέματος ίσως βρω κάτι…2 Μαΐ10
ελένη ... δες αν γίνετε αναφορά και για ιώδιο... το βιβλίο είναι αυτό που αναφέρεις στο τέλος του πόστ;; γράφει και τον εκδοτικό οίκο
ευχαριστώ...2 10 ]
loukas.vas Καλησπέρα θα ήθελα να κάνω και εγω μερικες ερωτησεις..εχω φτιαξει ενα κοτετσι και εχω 20 κοτες και 2 κοκορια μια
μερα ειδα μια κοτα να κλωσσαει περασαν οι μερες και αποτελεσμα τιποτα δεν εβγαλε ουτε ενα κοτοπουλακι, τα αυγα μπορω να τα
πιανω? και αν ναι ποτε? εκανα το λαθος και μετακινησα την κλωσσα μερα κανει να μετακινηται? οταν φευγει απο τ'αυγα μπορει να
ξανακλωσσησει ή μονο μια φορα μπορει? 26 Ιουλίου 2010
Ippokampos gnwseis peri klwsas.exw ena kotetsi me arketes kotes...kapoia stigmh eixa agiksh tis 250.h alepou omos den h8ele
na me afhsh kai etsi exw ftash shmera na exw kamia dekariaxroniares alles 20 prp dixrones kai kamia 40ria mwra.....megalwmena
twra kai ayta....prin 20 hmeres eida 3 na klwsane.ola einai mhxanhs fysika.kai afhsa ta ayga kai oi kotes ka8onte.ayto egine deka
aygoustou.pote na perimenw poulakia.kai ean genhsoune mporo na valw alla ayga na synexish na klwsaei afou prwta ths parw ta
mikra kai ta dwso stis dyo pou exoun kamia dekaria ayga kai oi dyo mazi ?h mia einai gerodemenh kai exei 15 ayga nomizw twra. 27
Αυγ 2010
Θεόδωρος ...Ippokampe καλημέρα διάβασε και το άρθρο που έχω γράψει. Δεν πειράζουμε τα αυγά ούτε τα κουνάμε για να δούμε αν
έχουν πουλάκια μέσα, ποτέ. Τη 10η μέρα αν θυμάμαι καλά, τα κοιτάμε (προσεκτικά πάντα) στον ήλιο να δούμε αν έχουν πουλάκια
μέσα. Να μεταφέρουμε τη κλώσα μπορούμε αλλά δε ξέρουμε πάντα πως θα αντιδράσει… Η κότα δε ξανακάθεται κατευθείαν να
κλωσήσει, σκοπός της είναι μόλις βγουν τα πουλάκια να τα μεγαλώσει 27 Αυγ 2010
Ανώνυμος επείγουσα απορία. Έχω ένα κοτέτσι με 50κότες που τις αγόρασα από τον ίδιο παραγωγό και έχει δύο εβδομάδ που
τις έβαλα. Ξαφνικά άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους. τσιμπάει η μια την άλλη. Τι προτείνετε να κάνω; 14 Σεπ 10
Ανώνυμος Για να βοηθήσω στην προηγούμενη απορία μου οικότες άρχισαν παράλληλα με την τάση κανιβαλισμού που τις
διακρίνει να γεννάνε και αυγά. Και επιπλέον στο κοτέτσι δεν υπάρχει κόκορας. 14 Σεπ 2010
Θεόδωρος Ανώνυμε μάλλον εσύ, μόνος σου, έδωσες τη λύση στο πρόβλημά σου. Αν ήταν 50 γυναίκες κλεισμένες σε ένα σπίτι δεν
θα τρώγανε η μία την άλλη; Για ξανασκέψου το απλή λογική δεν είναι..Έχω γράψει για τις αναλογίες αρσενικών θηλυκών… 14
Σεπτ2010
Ανώνυμος Αγαπητέ Θόδωρε, ψαχνω θεραπεία για μια κοτούλα μου. Από την έρευνά μου στο διαδίκτυο τη θεωρώ καταδικασμένη
δυστυχώς. Έχει διάρροια πολλές μέρες τώρα και τα φάρμακα δεν την πιάνουν. Της ξεκίνησα νέα αγωγή αλλά δε νομίζω να αντέξει να
την τελειώσει. Είναι θέμα ημερών...Είμαι πολύ στενοχωρημένη όπως και με κάθε κοτόπουλο που μου αρρωσταίνει, καθώς τα έχω για
ζώα συντροφιάς, τα υπεραγαπώ και φυσικά δεν τα έχω για σφάξιμο. 5 Νοε 10
Ανώνυμος εαν θέλετε ποιο κόκκινο κρόκο προσθέστε λίγο κόκκινο πιπέρι στη τροφή και οι κρόκοι των αυγών είναι πιο
κόκκινοι και ζωηροί y.g συγχαρητήρια για την πολύ καλή σελίδα.15 Ιαν2011
ώνυμος ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΥΓΑ έχω πάρει 6 κότες και 1 πετεινό εδώ και μια βδομάδα, όλα πήγαιναν καλά με τα αυγά , πήρα σε 6
μέρες 8 αυγά, (χειμώνας γαρ)
άρχιζα να τις βγάζω και έξω από το κοτέτσι μετά την 3 μέρα για κάνα 2-3 ώρες ελεύθερες, αφού βοσκήσουν επιστρέφουν πίσω μόλις
αρχίζει να βραδιάζει απο μόνες τους και μπαίνουν στο κοτέτσι.
Εχθές το βραδάκι που πήγα να τις κλείσω είδα ένα αυγό στη φωλιά, δεν το πήρα με τη προϋπόθεση το πρωί να το πάρω μαζί με τα
άλλα που ίσως γεννήσουν. το πρωί όμως αυγό δεν υπήρχε! τι μπορεί να έγινε;;
έψαξα για υπολείμματα αλλά δεν υπήρχε ίχνος τι έγινε αραγε;  πριν από μενα δεν πήγε σίγουρα κανένας άλλος 16 Ιαν2011

kalantze για σας έχω 35 κότες και δεν γεννάνε καθόλου αβγά περνώ 1 αβγό κάθε 5 μέρες τι μπορεί να φταίει? τους δίνω να φάνε
διαφορα χόρτα που μαζεύω από το χωράφι μου υπάρχει περίπτωση να φταίει αυτό? τι μπορώ να κανω ευχαριστώ! Μαρ11
samsung καλησπέρα. Παρατηρώ εδώ και λίγο καιρό, πως στοκοτέτσι υπάρχουν αυγά, αλλά είναι όλα τρυπημένα, άλλα
μισοφαγωμένα.. Η ασφάλεια είναι μεγάλη, και έτσι αποκλείω το γεγονώς καρακάξας ή άλλου σαρκοφάγου. Μάλλον τα τσιμπάνε οι ίδιες
οι κότες, αλλά γιατί; Τόσα χρόνια τις είχα,και είχα έως και 100 αυγά την εβδομάδα. και τώρα δημιουργήθηκε το πρόβλημα.. Μαΐ11

Κώστας Ανδρεόπουλος 
"kalantze" δε μας λες την ηλικία που έχουν οι κότες σου. Αν είναι 4,5-5 μηνών κάνουν αυγά αραιά και που. Αν είναι μεγάλες
υπάρχει πρόβλημα."
Samsung" προσωπικά θα κοιτούσα αν τα χορταίνει η τροφή που τα ταΐζεις. Ίσως και να τους λείπει το ασβέστιο και τρώγοντας τα
τσόφλια να το παίρνουν από εκεί. να συμβουλευτείς ένα κτηνίατρο. Στο μεταξύ θα πρέπει να καταφύγεις στο τέχνασμα του "γύψινου
αυγού", για να σταματήσει η επίθεση στ΄ αυγά σου. 25 Μαΐου 211
Γορτύνιος - ΙΣΒ Καλησπέρα. πολυ και χρήσιμο το άρθρο σου προβάλης την παράδθση. Μου αρέσει, μετην άδειά σου να κλέψω όχι
τις κότες, αλλά την φωτογραφία τους!...12 Ιουν11
nikpol είπε... Μου ειπαν οτι το πρωτο αυγο δεν πρεπει να καταναλωθει και τα επομενα να τα αφηνουμε 2 ημερες και μετα να τα
τρωμε, ισχυει κατι τετοιο;. ΝΙΚΟΣ 25 Ιουν11
...Για να μειώσουμε την επιθετικότητα μεταξύ τους προσθέτουμε στα 10 κιλά φύραμα μια καλή χούφτα αλάτι. 4 Ιουλίου
2011 Ανώνυμος ξερει κανεις αν η μεθοδος του να κλεινεις 3-4 κοτες μεσα στο κοτετσι με ισαριθμες φωλιες με αυγα ειναι
αποτελεσματικο στο να τα κλωσσανε? 11 Ιουλ11
Ανώνυμος Αποτελεσματικό είναι να "φυλακίσεις" την κότα με τα αυγά κάτω από ένα καφάσι, με τροφή και νερό.Φυσικά δε θα
την αφήσεις μέχρι να βγουν τα πουλιά, αλλά θα αλλάζεις κάθε 2-3 μέρες με άλλες κότες.
Η καλύτερη λύση πάντως είναι να βρεις μια γνήσια χωριάτικη κότα η μια γαλοπούλα. 11 Ιουλίου 2011

Ανώνυμος δεν κινδυνευουν να ψοφησουν ετσι? γιατι εχο τις 6 κοτες μου εδω κ δυο χρονια κ δεν θα θελα να ψοφησουν... Ιουλ 11
Ανώνυμος Όχι δεν πρόκειται να ψοφήσουν. Αρκεί να ελέγχεις τακτικά για φαί και νερό. Όταν βρεθούν σε αυτή τη θέση τα ένστικτά
τους θα ξυπνήσουν και θα αφιερωθούν στ΄αυγά. Και φυσικά να αλλάζεις τις κότες όπως είπαμε.12 Ιουλ 2011
Ανώνυμος...ευχαριστω πολυ. σιγουρα θα το δοκιμασω 12 Ιουλ 2011
Γιώργος κ..Σε τι ηλικία ξεκίνουν να κάνουν αυγα?και η φωλία ειναι απαραιτητη για να κάνει αυγά? αν ναι πως μπορώ να φτιάξω
μια χωρις αχυρα?12 Ιουλ 2011
 Ανώνυμος η κοτα δεν χρειαζεται αναγκαστικα αχυρο στη φωλια. εγω οταν τις ειχα αμολητες πηγαιναν κατω απο θαμνακια ή σε
γωνιτσες με φυτα και τα καναν εκει. παντως ισως θα πρεπε να παρεις 2, να εχουν παρεα..νομιζω ότι αρχιζουν να γεννουν μετα τον
5ο 6ο μήνα. καλο θα ήταν το μέρος που θα την/τις εχεις να εχει χωμα για να τρωνε και εκει. στη φωλια που θα εχουν να εχεις ενα
αβγο(σημαδεμενο) για να το βλεπουν και να μην σταματησουν να κανουν εκει. αυτα εχω αποκομισει απο τις δικες μου. 12 Ιουλ 2011
Ανώνυμος τα πουλια απο τα αυγα κοτας που τα γενναει φθινοπωρο και χειμωνα γιατι ειναι ακαταλληλα για κλωσσημα? αν και
αναφερει κατι το ποστ απο πανω, θα μπορουσε καποιος να δωσει διευκρινισεις? επισης ι κοτα κανει να κλωσσησει το χειμωνα αυγα
πχ χήνας ή γαλοπουλας? αν ξερει κανεις ας βοηθησει παρακαλω.2 Αυγ2011
Ανώνυμος Θοδωρε Εβαλα σε κλωσσομηχανη 28 αυγα κοτας και στις 21 ημερες βγηκαν 7 πουλια. Περιμενα αλλες 4 ημερες και
δεν βγηκε κανενα αλλο. Εσπασα τα αυγα για να δω τι γινεται και απο τα 21 που εμειναν τα 9 ειχαν πουλια τα οποια ομως ηταν
νεκρα.Επειδη σκοπευω να ξαναβαλω μπορεις να μου πεις γιατι δεν βγηκαν?Ευχαριστω 14 Αυγ 2011
Θεόδωρος Η μηχανή σου γυρίζει τα αυγά αυτόματα ή τα γύριζες με το χέρι; Η θερμοκρασία, στο μέρος που είχες τη μηχανή μήπως
είχε διακυμάνσεις; Η υγρασία σε τι επίπεδα ήταν;Όλα αυτά θέλουν έλεγχο, προσοχή αναλόγως τη μηχανή που χρησιμοποιείς. Αυγ 11
Ανώνυος είπε...οχι η μηχανη δεν γυριζει αυτοματα. Τα γυριζω χειροκινητα καθε μερα κατα 1/4. Η μηχανη μου δεν εχει αλλες
ενδειξεις πλην της θερμοκρασιας. Φυσικα και βαζω νερο για υγρασια 28 Αυγούστου 2011

Φτιάχνω κοτέτσι
Για να αναπτυχθεί η εκμετάλλευση της κότας στις γεωργικές οικογένειες και για να γίνει μια αληθινή πηγή κέρδους για την γεωργική
τάξη, πρέπει αυτοί που θέλουν να κάμουν κότες να έχουν υπόψη τους τα εξής :
1)Η κότα θέλει υγιεινό κοτέτσι και καθαριότητα στο φαγητό και στο νερό.
2)Πρέπει να κρατάμε τις κότες που μας γεννάνε τακτικά, δηλ. όχι κάτω από 120 αυγά το χρόνο και από αυτές να βάζουμε αυγά στις
κλώσες για πουλιά.
3)Μόλις βλέπουμε ότι μια κότα στέκεται μαζεμένη, δεν τρώει με όρεξη και μαυρίζει το λειρί της ή τρέχει η μύτη της, αμέσως πρέπει να
την βάζουμε χώρια και το καλύτερο να την σφάζουμε και να απολυμαίνουμε το κοτέτσι.
4)Πρέπει απαραιτήτως οι κότες μας να έχουν όλο τον χρόνο πράσινο.
Α’.— Και τώρα τι εννοούμε με το υγιεινό κοτέτσι
Όλοι ξέρουμε πως οι κότες στα χωριά κοιμούνται ή μέσα στους στάβλους, για ζέστη το χειμώνα, ή κάτω από της σκάλες, ή στο
υπόγειο, όχι πάντως σε ξεχωριστό μέρος.
Έτσι πρώτα πρώτα κοιμούνται σε μία ατμόσφαιρα, η οποία είναι ανθυγιεινή, δεύτερο δεν καθαρίζονται τακτικά οι κοτσουλιές και
τρίτον το σπουδαιότερο εάν παρουσιαστή μία ασθένεια στοκοτέτσι δεν μπορούμε να την κυνηγήσουμε όπως πρέπει. Πολλές φορές
είναι ανάγκη να βάλουμε φωτιά στο κοτέτσι πράγμα που δεν μπορούμε να κάνουμε σήμερα, γιατί θα κάψουμε το στάβλο ή το σπίτι.
Ποιό πρέπει να είναι το κοτέτσι
Το κοτέτσι για να είναι υγιεινό πρέπει να είναι ανατολικό-μεσημβρινό και ευρύχωρο, υπολογίζοντας για κάθε κότα 0,20- 0,25 τ. μ.
(δηλ. για 25 κότες 5-7 τ. μ.), ανάλογα με το σώμα που έχουν οι κότες, δηλ. αν είναι ΡΟΝΤ-ΑΙΛΑΝΤ, ή άλλες μεγαλόσωμες, τότε θα
λογαριάσουμε 0,25, αν είναι ΛΕΓ-ΚΟΡΝ ή οι μαύρες βλαχόκοτες ή άλλες μικρόσωμες τότε θα λογαριάσουμε 0,20.
Πρέπει να φωτίζεται καλά και να αερίζεται, άλλα το βράδυ να κλείνει καλά. Δεν πρέπει να είναι ξύλινο αλλά να είναι χτισμένο με
πέτρες, πλίθες ή τούβλα και να είναι σοφατισμένοι οι εσωτερικοί τοίχοι και το ταβάνι για να μη μπορούν να φωλιάσουν και να
αναπτυχθούν τα διάφορα παράσιτα (τσιμπούρια, ψείρες κλπ.). Να είναι δε το χειμώνα ζεστό και το καλοκαίρι δροσερό.
Το πάτωμα του κοτετσιού πρέπει να είναι από μια πλάκα μπετόν αρμέ έξι (6) εκατοστών πάχους και να είναι ψηλότερα από τη γη 1
1/2 μ. Ο δε χώρος από κάτω να χρησιμοποιείται για τις φωλιές, τις ταΐστρες, ποτίστρες και για να προφυλάσσονται οι κότες από τις
βροχές και τον ήλιο (εικόνα 1).

Το κοτέτσι πρέπει να είναι σκεπασμένο επίσης με μια πλάκα λεπτή από μπετόν αρμέ 0,06 μ., ώστε να μπορούμε εν ανάγκη να
βάζουμε φωτιά για να καταστρέφουμε διάφορα παράσιτα ή ασθένειες και από επάνω να έχει κεραμίδια, διότι αλλιώς θα είναι το
χειμώνα κρύο και το καλοκαίρι ζεστό. Η διαφορά στα έξοδα μεταξύ της ξυλείας που θα χρειαστεί για τη σκεπή με κεραμίδια και της
πλάκας μπετόν αρμέ είναι μικρή και μπροστά στο κέρδος που έχουμε για την καλή απολύμανση δεν αξίζει να τη λογαριάζουμε.
Όπως βλέπετε στην εικόνα το κοτέτσι έχει μία μεγάλη πόρτα για να μπαίνουμε να το καθαρίζουμε και ένα παράθυρο για να αερίζεται
το κοτέτσι τη νύκτα, το οποίο το κλείνουμε με λίγο συρματόπλεγμα. Οι κότες θα μπαίνουν και θα βγαίνουν από τη μεγάλη πόρτα την
οποίαν ανοίγουμε και κλείνουμε εμείς.
Και έτσι αν είναι ανάγκη να μη βγαίνουν πρωί δεν τους ανοίγουμε την πόρτα και τις κρατάμε μέσα, ή αν θέλουμε να πιάσουμε μία
κότα κλπ.
Οι κουρνιάστρες (εικόνα 2) δηλ. τα ξύλα πού κοιμούνται οι κότεςπρέπει να βρίσκονται πενήντα (0,50 μ.) πόντους πάνω από το
πάτωμα και να είναι από καδρόνια 4-8 πόντους πάχους, να απέχουν μεταξύ τους 40 πόντους και να είναι στο ίδιο ύψος όλα, γιατί
αλλιώς θα είναι δύσκολο να μονοιάσουν οι κότες στο κούρνιασμα, γιατί όλες θέλουν να ανεβούν στο ψηλότερο μέρος. Τα καδρόνια
αυτά πρέπει να τα περάσουμε με κατράμι. Τα στηρίζουμε δε επάνω σε σιδερένια τρίποδα βάζοντας στα πόδια του, ένα μικρό κουτί
(από κονσέρβα) με νερό και λίγο φαινικό οξύ.

Πως θα έχουμε καθαριότητα στη τροφή και στο νερό. Για την τροφή πρέπει να χρησιμοποιούμε την ταΐστρα (εικόνα 3 και 4).
Η ταΐστρα είναι ένα ξύλινο κουτί μήκους 1 - 1 1/2 μέτρου αναλόγως με τις κότες που πρόκειται να εξυπηρετήσει, πλάτους 10 πόντων
και βάθους επτά έως οκτώ πόντων ανοιχτό, από πάνω και στηριγμένο σε δυο πόδια ψηλά 10 πόντους. Στο επάνω μέρος κάνουμε με
ψιλές βέργες, χωρίσματα σε απόσταση τόση που να μπορεί η κότα να βάζει το λαιμό της ελεύθερα. Τις βέργες αυτές τις βάζουμε ή σε
σχήμα Χ (εικόνα 4) ή σε στεφάνι (εικόνα 3).
Με το ίδιο σύστημα κάνουμε και τις ποτίστρες με μόνη διαφορά πώς το κουτί το κάνουμε από ντενεκέ. Και η ταΐστρα και η ποτίστρα
πρέπει κάθε μέρα να καθαρίζεται.
Β'.— Πως θα μας δώσουν περισσότερο εισόδημα οι κότες 
Για να έχουμε καλό κέρδος από τις κότες πρέπει να έχουμε κότες που να μας γεννούν πολλά αυγά και να κάνουν καλό κρέας.
Υπάρχουν ράτσες ξενικές και ντόπιες που μας ικανοποιούν αυτές τις απαιτήσεις μας. Από τις ξενικές είναι οι ΛΕΓΚΟΡΝ για αυγά και
οι ΡΟΝΤ-ΑΊ'ΛΑΝΤ για κρέας και για αυγά, από δε τις ντόπιες είναι οι μαύρες για αυγά(βλαχόκοτες), οι λαθουράτες (περδικάτες)
και οι άσπρες για κρέας και αυγά. Μία καλή κότα πρέπει να γεννά από 130 και απάνω αυγά το χρόνο (η ΛΕΓΚΟΡΝ γεννάει 160-
180 καθώς και η ΡΟΝΤ-ΑΊΛΑΝΤ).
Αλλά δεν αρκεί να έχουμε κότες από την τάδε ή τάδε ράτσα για να έχουμε καλή παραγωγή από αυγά, γιατί και μέσα στις πιο καλές
ράτσες υπάρχουν κότες που δεν δίδουν πολλά αυγά. Τις κότες αυτές πρέπει να τις σκαρτάρουμε για να μη μας τρώνε τη τροφή
άδικα και για αυτό πρέπει να έχουμε τις φωλιές παγίδες (εικόνα 5). Οι φωλιές αυτές αφήνουν την κότα ελευθέρα να μπει για να
γεννήσει, άλλα δεν την αφήνουν να βγει και έτσι αναγκάζεται να κακαρίσει για να την βγάλουμε εμείς. Τότε όμως βλέπουμε ποιά κότα
γεννά τακτικά και ποια όχι και έτσι κρατούμε μόνον αυτές που γεννούν τακτικά. Για να ξέρουμε ασφαλώς ποιες κότες γεννούν τακτικά
και ποιες όχι τους περνάμε ένα δαχτυλίδι στο πόδι που έχει αριθμό. Και έτσι γράφοντας τον αριθμόν ξέρουμε την γεννούσα
κότα. Τα δαχτυλίδια αυτά είναι από αλουμίνιο και πουλιούνται στα ειδικά μαγαζιά.
Πως είναι οι φωλιές παγίδες
Για να κάνουμε μία φωλιά παγίδα περνούμε μία κάσσα πετρελαίου ανοικτή από τη μία πλευρά (εικ. 5). Την κάσσα αυτή τη χωρίζουμε,
με μία λεπτή σανίδα στο πλάτος της και κατόπιν κλείνουμε το κάτω μέρος της ανοικτής πλευράς με το μισό σκέπασμά της,
αφήνοντας περί τους 12 πόντους ανοικτό το επάνω μέρος. Κατόπιν στο ταβάνι της φωλιάς εφαρμόζονται δύο λεπτά σανίδια
(εικόνα 6), τα όποια στο κάτω μέρος έχουν ένα άνοιγμα ή σε σχήμα τριγωνικό, ή σε σχήμα στρογγυλό και τα κρεμούμε στο επάνω
μέρος του ανοίγματος της κάσσας με 2 πετσάκια (εικόνα 7), που τη μία άκρη την καρφώνουμε στο εσωτερικό του ταβανιού και με
τρόπο ώστε να ανοίγουν από έξω προς τα μέσα. Τα σανίδια αυτά πρέπει να είναι ελαφρά και λίγο μεγαλύτερα σε ύψος από το
άνοιγμα, ώστε να μη μπορούν να βγουν έξω από την κάτω σανίδα.
Η κότα βλέποντας από το άνοιγμα του σκεπάσματος το φώλο μέσα στη φωλιά, σπρώχνει με το κεφάλι της το σκέπασμα και μπαίνει
στη φωλιά για να γεννήσει. Αλλά δεν μπορεί έπειτα να βγει και γι' αυτό πρέπει να τη βγάλουμε εμείς.
Αφού με τη φωλιά παγίδα, η οποία είναι απαραίτητη και χωρίς την οποία δεν μπορούμε να έχουμε στο κοτέτσι μας της κότες πού
θέλουμε, ξεκαθαρίσουμε της κότες μας, πρέπει να σκεφθούμε για την αναπαραγωγή.

Τα αυγά πού θα βάλουμε στη κλώσα μας πρέπει:

α) να προέρχονται όχι μόνο από καλές γεννούσες μάνες, άλλα και από καλούς πετεινούς
β) να μη είναι από πουλάδες, δηλ. να είναι από κότες ενός έως δύο ετών. Άλλη εκδούλευση που θα κάνει η φωλιά παγίδα, γιατί θα
βάζουμε στη πάντα τα αυγά από τις πουλακίδες
γ) να μη προέρχονται από κότες πλέον των τριών ετών, γιατί συνήθως είναι άσπορα
δ) να διαλέγουμε τα αυγά να είναι από κότες ήμερες με καλό σώμα, να έχουν πολλά πούπουλα κυρίως στη κοιλιά και λειρί κόκκινο
ε) να είναι όσο το δυνατό πιο φρέσκα, δηλ. το καλοκαίρι έως 8 ημερών και τον χειμώνα έως 20.
Την κλώσα πριν την καθίσουμε, πρέπει να την καθαρίσουμε από ψείρες και όλο τον καιρό που κλωσά να έχει κοντά της
σπόρους, πίτουρο και νερό καθαρό. Επίσης ένα κουτί πλατύ με άμμο για να κάνη αμμόλουτρο.
Στα πουλάκια, άμα βγουν, 24-36 ώρες δεν πρέπει να δώσουμε τίποτα. Έπειτα τους δίνουμε λίγη ξερή ψίχα ψωμιού τριμμένη, καλό
είναι τη ψίχα του ψωμιού να την ανακατεύουμε με λίγη καρβουνόσκονη, λίγο πίτουρο ψιλό, σουσάμι και πράσινα χόρτα, ψιλά ψιλά
κομμένα.
Τις τροφές αυτές πρέπει να τις δίνουμε μέσα σε κάτι που να μοιάζει με την ταΐστρα, με στενότερα διαχωρίσματα, με βάθος και πλάτος
3-4 πόντους και χωρίς πόδια.
Κυρίως πρέπει να καταλάβουμε ότι για να έχουμε κέρδος από τοκοτέτσι πρέπει να μην έχομε κότες που δεν γεννάνε ή που είναι
γριές, ότι τα κοκόρια μας πρέπει να είναι 1-3 ετών και ότι καλό είναι στα 5-6 χρόνια να παίρνουμε από άλλους κοκόρια, δηλ. να
αλλάζουμε τα δικά μας, με άλλα από την ίδια ράτσα, αλλά από ξένο κοτέτσι και να δίνουμε μεγάλη σημασία στην καθαριότητα του
κοτετσιού, της ταΐστρας, της ποτίστρας καθώς και στην υγεία των κοτών.
Γ.— Πως πρέπει να τρέφουμε τις κότες μας
Οι τροφές που πρέπει να δίνουμε στις κότες μας πρέπει να είναι τέτοιες που να τις βοηθούν να είναι καλές γεννούσες. Για αυτό δεν
πρέπει να τους δίνουμε πολλές αλλά ούτε και λίγες. Επειδή στα χωριά οι κότες γυρίζουν έξω, βρίσκουν μόνες τους πολλά από όσα
τούς χρειάζονται. Αλλά είναι ανάγκη και εμείς να συμπληρώνουμε τις ανάγκες τους με λίγη βρώμη, κυρίως γι' αυγά, λίγο
καλαμπόκι, λίγο πίτυρο με ζεστό νερό φτιαγμένο το χειμώνα και κυρίως πράσινο χορτάρι.
Οι πιο πάνω τροφές εκτός από το χόρτο, πρέπει να αναλογούν σε 25δράμια περίπου στη κάθε κότα την ημέρα.
Πηγή: Η κόττα-Α. Παρασκευόπολου-Αθήναι 1949
Απαραίτητη στο αυτό-διαχειριζόμενο αγρόκτημα είναι και η κατασκευή μεταφερόμενου κοτετσιού, που εξυπηρετεί την
κατευθυνόμενη βόσκηση των κοτόπουλων στην περιοχή που θέλουμε πολύ εύκολα.
Έτσι καταφέρνουμε πολλαπλά οφέλη:
-Καταπολεμάμε τα ζιζάνια στην συγκεκριμένη περιοχή που θέλουμε
-Δίνουμε φυσικό λίπασμα στο χωράφι μας στη περιοχή που θέλουμε
-Καθαρίζουμε φυσικά τη συγκεκριμένη περιοχή από διάφορα βλαβερά έντομα και παράσιτα
-Τρέφουμε με φρέσκια φυσική τροφή της κότες μας, χωρίς να καταστρέφουν τα λαχανικά μας 

Εδώ και μία πολύ ενδιαφέρουσα κατασκευή για φορητό  κοτέτσι Θεόδωρος , Ιαν19, 2011  Ετικέτες ΤΑ ΖΩΑ ΣΤΟ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ
Ellada Με το πίτουρο, αντί για σκέτο νερό, βάζω ζωμό από σέλινο, σκόρδο, και λιώνω τα τσόφλια, και τα ανακατεύω όλα
μαζί. Οι κότες κάνουν τρομερή δουλειά στο κήπο, το σκάβουν, τρώνε τα χόρτα και τα ζουζούνια.. 19 Ιανουαρίου 2011
Ανώνυμος TROFI ANA KOTA 160 GRAMMARIA TIN IMERA KAI POU KAI POU VAZOUME MARMAROSKONI GIA SOSTI
ENAPOTHESI ASVESTIOY STO SOMA KAI PROSOXI STO NERO19 Ιανουαρίου 2011
Ανώνυμος εχω μερικες κοτες στο χωραφι μου.εχει αρκετο καιρο που εχουν σταματησει να γενναν αυγα. και της εχω σχεδον
λιγοτερο απο ενα χρονο.υπαρχει περιπτωση λογο οτι της ταιζα αρκετα και βαριναν (περιπου 3 κιλα και κατι γραμαρια η καθε μια)
να σταματησαν για αυτο το λογο??υπαρχει οντως ο αυγοφαγος στην κοτα που της κανει να μην γενναν??13 Φεβ2011 4:59 μ.μ.

Θεόδωρος , υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οικότες μπορεί να μην γεννούν. Κάποια εποχή πάντα κόβουν π.χ. οι περισσότερες λόγου
κρύου. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι η διατροφή τους. Έχουν αρκετή πρόσβαση σε χορτάρι; Δοκίμασε να τις ταΐζεις
καθημερινός με τσουκνίδα και πρόσθεσε και κριθάρι. Για τον αυγοφάγο δεν γνωρίζω, να σου απαντήσω. Μεγάλη φυσικά
προσοχή θέλει και στις ασθένειες που έχω γράψει σχετικώς για αυτές, τέλος υπάρχουν και κοκόρια στο κοτέτσι; 13 Φεβ2011
Ανώνυμος-,παρε φυραμα ωοτοκιας οικολογικο,να ριχνεις περιπου 150g στο καλαμποκι,σιταρι,παρε και ενα τσουβαλακι
μαρμαροσκονη βαλτο σε ενα μπολ - την ριχνεις μεσα στο φαγητο και ολα θα πανε καλα. 14 Φεβρουαρίου 2011

Οι κότες στο αγρόκτημα

Περιμένοντας να βολτάρουν στο κτήμα! Σε ηλικία 3 μηνών

.....Θα μπορούσα να ονομάσω τη σελίδα αυτή "Το ημερολόγιο ενός κοτετσιού" αφο

ύ θα αφηγούμαι κατά καιρούς την πρόοδο ή τις αβαρίες από την

προσπάθεια καλής λειτουργίας και προκοπής του δικού μου κοτετσιού. Πρώτος γνώμονας για μένα είναι η κατά το δυνατό οικολογικότερη εκτροφή των
πουλερικών και η εξασφάλιση της καλύτερης κατά το δυνατό παραμονής τους στο χώρο που θα φιλοξενούνται...... 
Τα σιχαθήκαμε τα κοτόπουλα των εκτροφείων με το αχυρένιo κρέας τους και τα άχρωμα αυγά. Επιτέλους! Θέλουμε να ξέρουμε τι τρώμε και αυτά που
τρώμε να ξέρουμε τι ακριβώς τρώγανε μέχρι να φαγωθούν από εμάς!
Το κοτετσάκι το ήθελα από καιρό! Αφού τον χώρο τον έχω, ποιόν μπορεί να ενοχλούσε; Πήρα λοιπόν και την απόφαση.
Χρειάστηκα μια κουλούρα κοτετσόσυρμα (25 μέτρα μήκος και 1,5 μ. ύψος, 60 σανίδες από παλέτες, καρφιά, μια κουλούρα
σύρμα, λίγα παλιά σιδερένια παλούκια. Συνολικό κόστος κατασκευής γύρω στα 80 €.
Το στοίχημα ήταν να είναι εξασφαλισμένα τα κοτερά από αέρος, γης και από τους υπό της γης εχθρούς. Οι αρουραίοι δε
χαρίζονται στα μικρά κοτοπουλάκια και έχουν τη καταπληκτική ικανότητα να τα εντοπίζουν με εξαιρετική ακρίβεια.
Σκάφτηκε λοιπόν μια τάφρος βάθους 10 εκατοστών και διαστάσεων 3χ3χ3χ3 όπου θα ήταν και οι τελικές διαστάσεις της
περίφραξης. Στη συνέχεια μπήκε το κοτετσόσυρμα και θάφτηκε με το χώμα της εκσκαφής. Καρφώθηκαν τα παλούκια στα
καθορισμένα όρια και μπήκαν όλες οι πλευρές του πλέγματος και ενώθηκαν (ράφτηκαν) με το λεπτό σύρμα .
Κατασκευάστηκε μια σιδερένια βάση ύψους 50 cm για να υποδεχτεί το κοτέτσι.
Το κοτέτσι φτιάχτηκε από τα ξύλα των παλετών, σχετικά ακανόνιστα, επίτηδες για να υπάρχουν και μικρά κενά,
προκειμένου να αερίζεται καλά το εσωτερικό.
Πριν κλειστεί και η τελευταία πλευρά με το κοτετσόσυρμα τοποθετήθηκε και τοκοτέτσι και μετά κλείστηκε και η τελευταία
πλευρά. Αγόρασα μια μπάλα άχυρο το οποίο διασκόρπισα και στο εσωτερικό του κοτετσιού για στρωμνή, αλλά και στην
αυλή τους για να έχουν τη ζεστασιά που τόσο αγαπούν οι κότες.
Πάνω από το πλέγμα της οροφής τοποθέτησα κι ένα πλαστικό για την προστασία από τη βροχή.
Αγόρασα 20 κοτοπουλάκια λίγων γραμμαρίων το καθένα, μια ταΐστρα και μια ποτίστρα.

Έψαξα αρκετά και βρήκα φυράματα βιολογικών καλλιεργειών, αφού τα βιομηχανοποιημένα περιέχουν προσμίξεις ταχείας
ανάπτυξης και δε ξέρω τι άλλο.
Μέσα σε 10 ημέρες είχα απώλειες από τα κοτοπουλάκια της τάξης του 30%. Δηλαδή ψόφησαν 6 εξαιτίας αναπνευστικών
προβλημάτων. Σε αυτό ευθύνεται απολύτως η πωλήτρια των πουλερικών, που θα έπρεπε να το είχε διαγνώσει και να μη τα διαθέσει
καθόλου.
Οι υπόλοιπες 14 τα κατάφεραν και μετά από 3 μήνες ζουν αριστοκρατικά κι ευτυχισμένες στον χώρο τους.
Κάθε 2 – 3 μέρες ανοίγω το πορτάκι τους και βολτάρουν σαν τρελές στο κτήμα, χωρίς να απομακρύνονται για πολλή ώρα
από το κοτέτσι τους. Λατρεύουν το χλωρό τριφύλλι , αλλά και ένα κέικ που τους παρασκευάζω με ψιλοκομμένα φύλλα
κουνουπιδιών, λάχανου, ψωμιού και φυράματος ζυμωμένα με νερό. Στα έξτρα ταψάκια τους τοποθετώ τη λιχουδιά αυτή και
σηκώνουν τα κεφάλια μόνο όταν τα αδειάσουν.
Το άχυρο με τις ακαθαρσίες συλλέγεται κάθε 15 ημέρες περίπου και τοποθετείται στο σωρό του κόμποστ μιας και πρόκειται
για πρώτης τάξης βιολογικό λίπασμα για το μπαξέ μου.
Καλό είναι να γίνεται που και που καμιά απολύμανση στην εγκατάσταση για τα μικρόβια που πιάνουν τα ξύλα του
κοτετσιού.
Δυστυχώς οι μέρες των fantastic 14, τελειώνουν μιας κι έχουν θρέψει αρκετά. Θα κρατήσουμε όμως τις 2-3 πιο συμπαθητικές κι
αγαπησιάρες σύμφωνα με την μικρή μου κορούλα τη Δήμητρα και οι υπόλοιπες θα οδεύσουν προς κατανάλωση.*************
10/2/2011 Η πρώτη γενιά τελείωσε με επιτυχία. Οι κότες πέρασαν τα 2 κιλά βάρους η κάθε μιά και σφάχτηκαν, ξεπουπουλιάστηκαν
και καθαρίστηκαν όλες (δυστυχώς και τις αγαπησιάρες που έγραψα παραπάνω) επειδή τα μικρά της νέας γενιάς θα είχαν σοβαρό
πρόβλημα συγκατοίκησης με τις "γριές"...
Στα σπλάχνα μερικών βρέθηκαν 4,5 ακόμα και 6 κρόκοι αυγών  σε χρώμα  βαθύ πορτοκαλί. Πράγμα που σημαίνει πως σε λίγες
μέρες θα είχαμε και τα πρώτα αυγά. Δε πειράζει, με τις  επόμενες.
Το κρέας τους δίνει καταπληκτικές σούπες και μακαρονάδες, ενώ απέχει έτη φωτός από τα τυποποιημένα κοτόπουλα των S/M. 
Τώρα ετοιμάζομαι για την αγορά 25 μικρών ηλικίας 20 - 25 ημερών κι έχω προετοιμάσει το κοτέτσι κατάλληλα. Καθαρίστηκαν όλα τα
άχυρα από τις παλιές και απολυμάνθηκε ο χώρος και οι ταϊστρες και ποτίστρες.  Στην αγορά οι τιμές του καθενός κοτόπουλου
κειμένονται από 1,80 - 2 €. Οι τροφές όσο μεγαλύτερη συσκευασία τόσο φτηνότερα.
15/2/2011 Αγόρασα 25 πουλάκια  και μπήκαν στο καθαρισμένο και απολυμασμένοκοτέτσι. Φαίνονται όλα υγιέστατα και τρώνε
λαίμαργα. Έκλεισα τις 3 από τις 4 πλευρές του κοτετσιού με πλαστικό για προστασία από το κρύο. Θα το βγάλω όταν ο
καιρός ζεστάνει.
15/3/2011 Τα κοτοπουλάκια έχουν μεγαλώσει πολύ. Έχουν αρχίσει και τρώνε το μίγμα που έφτιαχνα και στην πρώτη γενιά. Μου έχει
κάνει μεγάλη εντύπωση η ποσότητα νερού που καταναλώνουν. Περίπου 10 λίτρα ημερησίως!! Θα φτιάξω λοιπόν μια πατέντα για να
υπάρχει άφθονο νερό, την οποία και θα δημοσιεύσω κι εδώ. Κατά τ' άλλα όταν τους ανοίγω την πόρτα ξεχύνονται προς τη χλόη και
γεμίζει ο τόπος κοτόπουλα. Καμάρι να δείς!!

  
Το μόνο κακό είναι πως δε μπορώ να συμφιλιώσω τον Μπέν (ο νέος μας σκυλάκος) με τις κότες. Είναι ημίαιμος μισή καταγωγή από
ποιμενική ράτσα. Για την  άλλη του μισή δε ξέρω!!
Η δεύτερη γενιά
30/4/2011 Η δεύτερη γενιά μεγάλωσε πολύ! Το ωραίο είναι πως τα κοκκόρια και οι κότεςείναι μισά - μισά.
Απολαμβάνω να τις βλέπω όταν βόσκουν στο χωράφι. Όταν είναι πεινασμένες και βλέπουν πως αργεί να σερβιρισεί το μενού, τα
κοκκόρια αποφασίζουν να μας επισκεφτούν στο σπίτι και οι κότες ακολουθούν πίσω τους. Πάντως έχει πλάκα να βλέπεις μια αράδα
από 24 πουλερικά να σε ψάχνουν!!*******************************************************
31/5/2011Τα κοκκόρια βαρβάτεψαν και ταλαιπωρούν τις καϋμένες τις κότες. Ακούς φωνές απελπισίας από τους "βιασμούς" κάθε
λίγο και λιγάκι. Αποφασίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες η σφαγή 5 μεγαλόσωμων αρσενικών για αρχή, τα οποία μας έδωσαν
καθαρό κρέας 15 κιλά! 
Την επόμενη κιόλας μέρα 1 Ιουνίου πήραμε χαρά μεγάλη με 2 αυγά που ανακαλύψαμε στο κοτέτσι. Το ένα το βρήκαμε πίσω από τη
μεγάλη ποτίστρα και το άλλο δίπλα από τη βάση της σκάλας του κοτετσιού. Τα αυγά πολύ μικρά, σχεδόν τα 2/3 των κανονικών
αυγών, αλλά πιστεύουμε πως σύντομα θα παίρνουμε μεγαλύτερα μεγέθη. Άντε και καλή αρχή!

Για να μη το ξεχάσω. Το ένα αυγό το πήραμε για γευστική δοκιμή, το άλλο, αφού γέμισα ένα πλαστικό καφάσι μέχρι τη μέση με
άχυρο, το τοποθέτησα απαλά στο κέντρο. Το αυγό αυτό αποτελεί το λεγόμενο "φώλο" ή αλλοιώς το κίνητρο για να γεννούν
οι κότες σε συγκεκριμένο σημείο κι όχι όπου θέλουν αυτές. ********************
14/6/11Μέσα στο καφάσι βρήκαμε 11 αυγά. Φαίνεται πως οι κυρίες πήραν μπροστά για τα καλά. Θα σκεφτώ κάτι για κάποια πιο
άνετη φωλιά, ίσως και για δύο. Αυτό γιατί όταν κάποια γεννάει και υπάρχουν άλλες στην ουρά, φαίνεται να ανυπομονούν να τελειώσει
η πρώτη και κακαρίζουν ανήσυχες μέχρι να το κάνουν κι αυτές. Μερικά από τα αυγά είναι διπλάσια σε μέγεθος από τα υπόλοιπα.
20/6/2011Κάποια κότα ή κάποιος κόκκορας βρίσκει ελκυστικά τα αυγά σαν τροφή και δεν μαζέψαμε κανένα. Άμεση δράση
φτιάχνοντας αυγοπαγίδα, σκεφτείτε τις μπάλες του μπιλιάρδου που πέφτουν μέσα στο τραπέζι,  καθώς και ένα αυγό που το γέμισα
με γύψο. Είναι τακτική που αποδίδει και αποτρέπει τις αυγόφιλες από το να τρώνε αυγά.  Αργά χτές το απόγευμα αρχίσαμε να
ξαναπαίρνουμε αυγά.********************************************************
26/6/2011Σφάξαμε 5 κοκκόρια, έτσι έμειναν 2 στο κοτέτσι μαζί με 12 κότες. Επλπίζω τώρα σε μικρότερη ταλαιπωρία και σε
λιγότερες κραυγές απελπισίας. Τα αυγά γίνονται όλο και πιο μεγάλα.********************************************************
28/6/2011Μετά τη μείωση των κοκοριών έβγαλα την αυγοπαγίδα και ξανατοποθέτησα το κλασσικό πλαστικό καφάσι με άχυρο.
Βρήκα 13 αυγά. Έχω αφήσει το γύψινο αυγό, το οποίο φαίνεται πως δούλεψε κανονικά. Παρέλειψα να γράψω πως έχω προσθέσει
στη διατροφή τους και σπασμένα κοχύλια, και μια χούφτα αλάτι για να πάρουν όσο ασβέστιο θέλουν και να μη τσιμπολογάνε τα
τσόφλια των αυγών τους για να το πάρουν από εκεί. ********************************************************
1/7/2011Η αυγοπαραγωγή συνεχίζεται μια χαρά. Υπολογίζω γύρω στα 40 αυγά την εβδομάδα. Ήδη ξεκινήσαμε να χαρίζουμε! Αυτο
με βάζει σε υπόνοιες πως κάποιος από τους μακαρίτες κόκορες έκανε τη ζημιά...********************************************************
Κάνω το δικό μου κοτέτσι
Το www.ftiaxno.gr  (το καλύτερο μακράν blog στο είδος του)  ανάρτησε τις προάλλες ένα κείμενο που χρονολογείται από το 1949, αλλά το βρήκα  εξαιρετικά επίκαιρο. Εκεί που θα μπορούσε κάποιος
να κάνει αλλαγές, είναι στα υλικά. Έχουν βγεί αρκετά μοντέρνα υλικά, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη θερμομόνωση και τη στεγανότητα.
Ιδού το κείμενο (χωρίς τις photos) :
Ι Για να αναπτυχθεί η εκμετάλλευση της κότας στις γεωργικές οικογένειες και για να γίνει μια αληθινή πηγή κέρδους για την γεωργική τάξη, πρέπει αυτοί που θέλουν να κάμουν κότες να έχουν υπόψη
τους τα εξής :
1)Η κότα θέλει υγιεινό κοτέτσι και καθαριότητα στο φαγητό και στο νερό.
2)Πρέπει να κρατάμε τις κότες που μας γεννάνε τακτικά, δηλ. όχι κάτω από 120 αυγά το χρόνο και από αυτές να βάζουμε αυγά στις κλώσες για πουλιά.
3)Μόλις βλέπουμε ότι μια κότα στέκεται μαζεμένη, δεν τρώει με όρεξη και μαυρίζει το λειρί της ή τρέχει η μύτη της, αμέσως πρέπει να την βάζουμε χώρια και το καλύτερο να την σφάζουμε και να
απολυμαίνουμε το κοτέτσι.
4)Πρέπει απαραιτήτως οι κότες μας να έχουν όλο τον χρόνο πράσινο.
Α’.— Και τώρα τι εννοούμε με το υγιεινό κοτέτσι
Όλοι ξέρουμε πως οι κότες στα χωριά κοιμούνται ή μέσα στους στάβλους, για ζέστη το χειμώνα, ή κάτω από της σκάλες, ή στο υπόγειο, όχι πάντως σε ξεχωριστό μέρος.
Έτσι πρώτα πρώτα κοιμούνται σε μία ατμόσφαιρα, η οποία είναι ανθυγιεινή, δεύτερο δεν καθαρίζονται τακτικά οι κοτσουλιές και τρίτον το σπουδαιότερο εάν παρουσιαστή μία ασθένεια στο κοτέτσι δεν
μπορούμε να την κυνηγήσουμε όπως πρέπει. Πολλές φορές είναι ανάγκη να βάλουμε φωτιά στο κοτέτσι πράγμα που δεν μπορούμε να κάνουμε σήμερα, γιατί θα κάψουμε το στάβλο ή το σπίτι.
Ποιό πρέπει να είναι το κοτέτσι
Το κοτέτσι για να είναι υγιεινό πρέπει να είναι ανατολικό-μεσημβρινό και ευρύχωρο, υπολογίζοντας για κάθε κότα 0,20- 0,25 τ. μ. (δηλ. για 25 κότες 5-7 τ. μ.), ανάλογα με το σώμα που έχουν οι κότες,
δηλ. αν είναι ΡΟΝΤ-ΑΙΛΑΝΤ, ή άλλες μεγαλόσωμες, τότε θα λογαριάσουμε 0,25, αν είναι ΛΕΓ-ΚΟΡΝ ή οι μαύρες βλαχόκοτες ή άλλες μικρόσωμες τότε θα λογαριάσουμε 0,20.
Πρέπει να φωτίζεται καλά και να αερίζεται, άλλα το βράδυ να κλείνει καλά. Δεν πρέπει να είναι ξύλινο αλλά να είναι χτισμένο με πέτρες, πλίθες ή τούβλα και να είναι σοφατισμένοι οι εσωτερικοί τοίχοι
και το ταβάνι για να μη μπορούν να φωλιάσουν και να αναπτυχθούν τα διάφορα παράσιτα (τσιμπούρια, ψείρες κλπ.). Να είναι δε το χειμώνα ζεστό και το καλοκαίρι δροσερό.
Το πάτωμα του κοτετσιού πρέπει να είναι από μια πλάκα μπετόν αρμέ έξι (6) εκατοστών πάχους και να είναι ψηλότερα από τη γη 1 1/2 μ. Ο δε χώρος από κάτω να χρησιμοποιείται για τις φωλιές, τις
ταΐστρες, ποτίστρες και για να προφυλάσσονται οικότες από τις βροχές και τον ήλιο.
Το κοτέτσι πρέπει να είναι σκεπασμένο επίσης με μια πλάκα λεπτή από μπετόν αρμέ 0,06 μ., ώστε να μπορούμε εν ανάγκη να βάζουμε φωτιά για να καταστρέφουμε διάφορα παράσιτα ή ασθένειες
και από επάνω να έχει κεραμίδια, διότι αλλιώς θα είναι το χειμώνα κρύο και το καλοκαίρι ζεστό. Η διαφορά στα έξοδα μεταξύ της ξυλείας που θα χρειαστεί για τη σκεπή με κεραμίδια και της πλάκας
μπετόν αρμέ είναι μικρή και μπροστά στο κέρδος που έχουμε για την καλή απολύμανση δεν αξίζει να τη λογαριάζουμε.
Όπως βλέπετε στην εικόνα το κοτέτσι έχει μία μεγάλη πόρτα για να μπαίνουμε να το καθαρίζουμε και ένα παράθυρο για να αερίζεται το κοτέτσι τη νύκτα, το οποίο το κλείνουμε με λίγο
συρματόπλεγμα. Οι κότες θα μπαίνουν και θα βγαίνουν από τη μεγάλη πόρτα την οποίαν ανοίγουμε και κλείνουμε εμείς.
Και έτσι αν είναι ανάγκη να μη βγαίνουν πρωί δεν τους ανοίγουμε την πόρτα και τις κρατάμε μέσα, ή αν θέλουμε να πιάσουμε μία κότα κλπ.
Οι κουρνιάστρες  δηλ. τα ξύλα πού κοιμούνται οι κότες πρέπει να βρίσκονται πενήντα (0,50 μ.) πόντους πάνω από το πάτωμα και να είναι από καδρόνια 4-8 πόντους πάχους, να απέχουν μεταξύ τους
40 πόντους και να είναι στο ίδιο ύψος όλα, γιατί αλλιώς θα είναι δύσκολο να μονοιάσουν οι κότες στο κούρνιασμα, γιατί όλες θέλουν να ανεβούν στο ψηλότερο μέρος. Τα καδρόνια αυτά πρέπει να τα
περάσουμε με κατράμι. Τα στηρίζουμε δε επάνω σε σιδερένια τρίποδα βάζοντας στα πόδια του, ένα μικρό κουτί (από κονσέρβα) με νερό και λίγο φαινικό οξύ.
Πως θα έχουμε καθαριότητα στη τροφή και στο νερό.
Για την τροφή πρέπει να χρησιμοποιούμε την ταΐστρα.
Η ταΐστρα είναι ένα ξύλινο κουτί μήκους 1 - 1 1/2 μέτρου αναλόγως με τις κότες που πρόκειται να εξυπηρετήσει, πλάτους 10 πόντων και βάθους επτά έως οκτώ πόντων ανοιχτό, από πάνω και
στηριγμένο σε δυο πόδια ψηλά 10 πόντους. Στο επάνω μέρος κάνουμε με ψιλές βέργες, χωρίσματα σε απόσταση τόση που να μπορεί η κότα να βάζει το λαιμό της ελεύθερα. Τις βέργες αυτές τις
βάζουμε ή σε σχήμα Χ  ή σε στεφάνι .
Με το ίδιο σύστημα κάνουμε και τις ποτίστρες με μόνη διαφορά πώς το κουτί το κάνουμε από ντενεκέ. Και η ταΐστρα και η ποτίστρα πρέπει κάθε μέρα να καθαρίζεται.
Β'.— Πως θα μας δώσουν περισσότερο εισόδημα οι κότες 
Για να έχουμε καλό κέρδος από τις κότες πρέπει να έχουμε κότες που να μας γεννούν πολλά αυγά και να κάνουν καλό κρέας. Υπάρχουν ράτσες ξενικές και ντόπιες που μας ικανοποιούν αυτές τις
απαιτήσεις μας. Από τις ξενικές είναι οι ΛΕΓΚΟΡΝ για αυγά και οι ΡΟΝΤ-ΑΊ'ΛΑΝΤ για κρέας και για αυγά, από δε τις ντόπιες είναι οι μαύρες για αυγά(βλαχόκοτες), οι λαθουράτες (περδικάτες) και οι
άσπρες για κρέας και αυγά. Μία καλή κότα πρέπει να γεννά από 130 και απάνω αυγά το χρόνο (η ΛΕΓΚΟΡΝ γεννάει 160-180 καθώς και η ΡΟΝΤ-ΑΊΛΑΝΤ).
Αλλά δεν αρκεί να έχουμε κότες από την τάδε ή τάδε ράτσα για να έχουμε καλή παραγωγή από αυγά, γιατί και μέσα στις πιο καλές ράτσες υπάρχουν κότες που δεν δίδουν πολλά
αυγά. Τις κότες αυτές πρέπει να τις σκαρτάρουμε για να μη μας τρώνε τη τροφή άδικα και για αυτό πρέπει να έχουμε τις φωλιές παγίδες . Οι φωλιές αυτές αφήνουν την κότα ελευθέρα να μπει για να
γεννήσει, άλλα δεν την αφήνουν να βγει και έτσι αναγκάζεται να κακαρίσει για να την βγάλουμε εμείς. Τότε όμως βλέπουμε ποιά κότα γεννά τακτικά και ποια όχι και έτσι κρατούμε μόνον αυτές που
γεννούν τακτικά. Για να ξέρουμε ασφαλώς ποιες κότες γεννούν τακτικά και ποιες όχι τους περνάμε ένα δαχτυλίδι στο πόδι που έχει αριθμό. Και έτσι γράφοντας τον αριθμόν ξέρουμε την γεννούσα
κότα. Τα δαχτυλίδια αυτά είναι από αλουμίνιο και πουλιούνται στα ειδικά μαγαζιά.
Πως είναι οι φωλιές παγίδες
Για να κάνουμε μία φωλιά παγίδα περνούμε μία κάσσα πετρελαίου ανοικτή από τη μία πλευρά . Την κάσσα αυτή τη χωρίζουμε, με μία λεπτή σανίδα στο πλάτος της και κατόπιν κλείνουμε το κάτω
μέρος της ανοικτής πλευράς με το μισό σκέπασμά της, αφήνοντας περί τους 12 πόντους ανοικτό το επάνω μέρος. Κατόπιν στο ταβάνι της φωλιάς εφαρμόζονται δύο λεπτά σανίδια (εικόνα 6), τα όποια
στο κάτω μέρος έχουν ένα άνοιγμα ή σε σχήμα τριγωνικό, ή σε σχήμα στρογγυλό και τα κρεμούμε στο επάνω μέρος του ανοίγματος της κάσσας με 2 πετσάκια , που τη μία άκρη την καρφώνουμε στο
εσωτερικό του ταβανιού και με τρόπο ώστε να ανοίγουν από έξω προς τα μέσα. Τα σανίδια αυτά πρέπει να είναι ελαφρά και λίγο μεγαλύτερα σε ύψος από το άνοιγμα, ώστε να μη μπορούν να βγουν
έξω από την κάτω σανίδα.
Η κότα βλέποντας από το άνοιγμα του σκεπάσματος το φώλο μέσα στη φωλιά, σπρώχνει με το κεφάλι της το σκέπασμα και μπαίνει στη φωλιά για να γεννήσει. Αλλά δεν μπορεί έπειτα να βγει και γι'
αυτό πρέπει να τη βγάλουμε εμείς.
Αφού με τη φωλιά παγίδα, η οποία είναι απαραίτητη και χωρίς την οποία δεν μπορούμε να έχουμε στο κοτέτσι μας της κότες πού θέλουμε, ξεκαθαρίσουμε της κότες μας, πρέπει να σκεφθούμε για
την αναπαραγωγή.
Τα αυγά πού θα βάλουμε στη κλώσα μας πρέπει:
α) να προέρχονται όχι μόνο από καλές γεννούσες μάνες, άλλα και από καλούς πετεινούς
β) να μη είναι από πουλάδες, δηλ. να είναι από κότες ενός έως δύο ετών. Άλλη εκδούλευση που θα κάνει η φωλιά παγίδα, γιατί θα βάζουμε στη πάντα τα αυγά από τις πουλακίδες
γ) να μη προέρχονται από κότες πλέον των τριών ετών, γιατί συνήθως είναι άσπορα
δ) να διαλέγουμε τα αυγά να είναι από κότες ήμερες με καλό σώμα, να έχουν πολλά πούπουλα κυρίως στη κοιλιά και λειρί κόκκινο
ε) να είναι όσο το δυνατό πιο φρέσκα, δηλ. το καλοκαίρι έως 8 ημερών και τον χειμώνα έως 20.
Την κλώσα πριν την καθίσουμε, πρέπει να την καθαρίσουμε από ψείρες και όλο τον καιρό που κλωσά να έχει κοντά της σπόρους, πίτουρο και νερό καθαρό. Επίσης ένα κουτί πλατύ με άμμο για να
κάνη αμμόλουτρο.
Στα πουλάκια, άμα βγουν, 24-36 ώρες δεν πρέπει να δώσουμε τίποτα. Έπειτα τους δίνουμε λίγη ξερή ψίχα ψωμιού τριμμένη, καλό είναι τη ψίχα του ψωμιού να την ανακατεύουμε με λίγη
καρβουνόσκονη, λίγο πίτουρο ψιλό, σουσάμι και πράσινα χόρτα, ψιλά ψιλά κομμένα.
Τις τροφές αυτές πρέπει να τις δίνουμε μέσα σε κάτι που να μοιάζει με την ταΐστρα, με στενότερα διαχωρίσματα, με βάθος και πλάτος 3-4 πόντους και χωρίς πόδια.
Κυρίως πρέπει να καταλάβουμε ότι για να έχουμε κέρδος από το κοτέτσι πρέπει να μην έχομε κότες που δεν γεννάνε ή που είναι γριές, ότι τα κοκόρια μας πρέπει να είναι 1-3 ετών και ότι καλό είναι
στα 5-6 χρόνια να παίρνουμε από άλλους κοκόρια, δηλ. να αλλάζουμε τα δικά μας, με άλλα από την ίδια ράτσα, αλλά από ξένο κοτέτσι και να δίνουμε μεγάλη σημασία στην καθαριότητα του κοτετσιού,
της ταΐστρας, της ποτίστρας καθώς και στην υγεία των κοτών.
Γ.— Πως πρέπει να τρέφουμε τις κότες μας
Οι τροφές που πρέπει να δίνουμε στις κότες μας πρέπει να είναι τέτοιες που να τιςβοηθούν να είναι καλές γεννούσες. Για αυτό δεν πρέπει να τους δίνουμε πολλές αλλά ούτε και λίγες. Επειδή στα
χωριά οι κότες γυρίζουν έξω, βρίσκουν μόνες τους πολλά από όσα τούς χρειάζονται. Αλλά είναι ανάγκη και εμείς να συμπληρώνουμε τις ανάγκες τους με λίγη βρώμη, κυρίως γι' αυγά, λίγο καλαμπόκι,
λίγο πίτυρο με ζεστό νερό φτιαγμένο το χειμώνα και κυρίως πράσινο χορτάρι.
Οι πιο πάνω τροφές εκτός από το χόρτο, πρέπει να αναλογούν σε 25 δράμια περίπου στη κάθε κότα την ημέρα.
Πηγή: Η κόττα-Α. Παρασκευόπολου-Αθήναι 1949
Ανώνυμος αρχικά καλό! Το πως διαλέγουμε τα αυγά όπως είναι τελείως ανακριβές! Πρέπει να είναι το πολύ έως 5 ημερών! Αλλά
υπάρχουν κ πολύ άλλοι παράγοντες που αυξάνουν ή μειώνουν τα ποσοστά επιτυχίας. 19 Φεβρουαρίου 2011

Κώστας Ανδρεόπουλος Ίσως να έχεις δίκιο για το σήμερα. Το κείμενο όμως προέρχεται από το 40 κάτι...
Έχουν μεσολαβήσει πολλά από τότε (κυρίως από την ανθρώπινη παρέμβαση) και τα αυγά σήμερα εξαιτίας αυτού να είναι λιγότερο
ανθεκτικά. Ποιός ξέρει...Εγώ θα δοκιμάσω αργότερα με εκκολαπτική.Σ΄ ευχαριστώ που πέρασες....20 Φεβ 2011
 Οικολογικό ψυγείο χωρίς ηλεκρισμό
Ο Mohammed Bah Abba εφεύρε τη συσκευή το 1995 και βραβεύτηκε με Rolex Laureate (Rolex Awards for Enterprise) το 2000 για
την ανάπτυξη του συστήματος συντήρησης/ψύξης «δοχείου-σε-δοχείου».

Το ψυγείο «δοχείο σε δοχείο», είναι μια συσκευή

ψύξης που κρατά τα τρόφιμα δροσερά χωρίς ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιώντας την ψύξη που δημιουργεί η εξάτμιση του νερού.
Κατασκευάζεται με την τοποθέτηση ενός πήλινου δοχείου μέσα σε ένα μεγαλύτερο πήλινο δοχείο, με βρεγμένη άμμο αναμεταξύ τους
και με ένα υγρό ύφασμα στο πάνω μέρος. Όταν το νερό εξατμίζετε τραβά τη θερμότητα προς τα έξω και δροσίζει το εσωτερικό,
επιτρέποντας στα τρόφιμα που αποθηκεύονται στο εσωτερικό δοχείο να διατηρηθούν φρέσκα, για πολύ περισσότερο καιρό σε ένα
καυτό, ξηρό κλίμα. Πρέπει να τοποθετηθεί σε ένα ξηρό, αερισμένο χώρο, για να εξατμιστεί το νερό αποτελεσματικά προς τα έξω.
Το ψυγείο «δοχείο σε δοχείο» ξανασχεδιασμένο Ricky Willems
Οι προτεινόμενες βελτιώσεις είναι σχεδόν τόσο απλές όσο η έννοια της εξατμιστικής ψύξης. Επιδιώξαμε κυρίως να βελτιώσουμε και
να αυξήσουμε το ποσό εξάτμισης νερού στη συσκευή, και να αυξήσουμε τη μόνωση του σχεδίου. Η δυνατότητα του συστήματος να
χρησιμοποιήσει καλύτερα την δροσερή άμμο έχει επίσης αυξηθεί, με την προσθήκη των κορυφογραμμών στο εσωτερικό δοχείο, οι
οποίες βοηθούν στη βύθιση της θερμότητας από το εσωτερικό δοχείο στην πιο δροσερή άμμο.
Το ποσό της εξάτμισης αυξήθηκε από την προσθήκη των εξατμιστικών διεξόδων στο εξωτερικό δοχείο. Οι διέξοδοι αυξάνουν την
περιοχή επιφάνειας του εξωτερικού κεραμικού δοχείου και την περιοχή επιφάνειας της άμμου μέσω της οποίας το νερό μπορεί να
εξατμίσει. Αφού «η αποδοτικότητα (ένας εξατμιστικού) συστήματος ψύξης εξαρτάται από τον αέρα που κινείται» (Bucklin, Ρ. Α. 1993),
ο βαθμός ψύξης πρέπει να αυξηθεί αισθητά με αυτήν την προσθήκη.
Links: http://en.wikipedia.org/wiki/Pot-in-pot_refrigerator http://www.globalgiving.com/pr/1900/proj1806a.html
http://rickywillems.myrpi.org/potinpot.html Θεόδωρος  Ιαν 14, 09

Ετικέτες ΦΤΙΑΧΝΩ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ,ΦΤΙΑΧΝΩ-ΣΥΝΤΗΡΩ ΤΡΟΦΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ανώνυμος ΑΓΑΠΗΤΕ ΘΟΔΩΡΗ, ΝΑ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ,ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΥΠΟΨΙΝ ΣΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΓΙΑ ΟΙΚΙΑΚΟ
ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟ Η ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΕΝΑ ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟ
ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ; ΕΠΙΣΗΣ ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΤΟΥ BLOG ΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ 16 Ιαν 2009
Θεόδωρος Θα παρακαλούσα πρώτα όπως έχω ξαναγράψει να κάνετε τις ερωτήσεις σας για θέματα διαφορετικά από τις αναρτήσεις,
στο ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ. Ο σπιτικός αλευρόμυλος είναι κάτι που με έχει απασχολήσει εδώ και καιρό.
Στο εξωτερικό υπάρχουν αρκετοί στο εμπόριο και χειροκίνητοι και ηλεκτρικοί.
Δυστυχώς δύσκολα στέλνουν Ελλάδα. Ένα ηλεκτρικό που βρήκα στην Ελλάδα σε ένα μαγαζί με εξοπλισμό καταστημάτων, η τιμή του
ήταν τριπλάσια από ότι στο εξωτερικό. Από πέρσι είμαι τυχαία κάτοχος σε ένα πέτρινο χειροκίνητο παλιό μύλο και κάποια στιγμή θα
παρουσιάσω την λειτουργία του σε ένα άρθρο μόλις βρω χρόνο να κάνω το πείραμα όπως πρέπει.19 Ιαν 2009
orestis καλησπέρα θαυμάσια η ιδέα για το ψυγείο. θέλω να ρωτήσω, ωστόσο μερικά πράγματα:
1. σε πόση σχετική υγρασία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά;
2. Μπορώ να το χρησιμοποιήσω και κατά τη διάρκεια των μηνών που χτυπάει 45άρες ο καιρός;
3. Γαλακτοκομικά, αυγά, μαγειρεμένα φαγητά επίσης θα διατηρηθούν ικανοποιητικά;
4. Τί άμμο πρέπει να χρησιμοποιήσω; 23 Φεβρ 2009
Θεόδωρος  η άμμος πρέπει να είναι υγρή βρεγμένη, απλή άμμος από την παραλία πιστεύω ότι μας κάνει. Κ σίγουρα η κατασκευή
είναι για αυτές τις θερμοκρασίες αφού χρησιμοποιείτε στην Αφρική. Τώρα δεν νομίζω ότι η πτώση της θερμοκρασίας είναι τόσο
μεγάλη ώστε να φτάσει τις θερμοκρασίες ενός ηλεκτρικού ψυγείου, σίγουρα όμως διατηρεί για περισσότερο καιρό τα τρόφιμα.25 Φ 09
Ανώνυμος Για αλευρόμυλους, επειδή το ψάχνω κι εγώ, δες το πρόσφατο λινκ που βρήκα:
http://www.kkbe.gr/products/home/aleuromuloi/aleuromuloi.html
Επικοινώνησα τηλεφωνικά και θα τους επισκευθώ λιαν συντόμως. Φιλικά  Γιάννης 23 Απρ 2009
Ανώνυμος ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΞΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΞΑΤΜΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ? ΘΕΛΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΧΑΜΗΛΩΣΩ
ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΝΑΠΟΘΗΚΗ ΜΟΥ .ΑΝ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΒΡΕΧΩ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ, ΜΕ ΣΤΑΛΑΚΤΕΣ, ΚΑΙ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΩ ΕΝΑΝ ΑΝΕΜΙΣΤΗΡΑ ΟΡΟΦΗΣ, ΘΑ ΕΧΩ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ? ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ
ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΙ ΠΟΣΗ ΜΕΙΩΣΗ ΘΑ ΕΧΩ? 4 Σεπτ2009
Γιώργος Σάββας  Εψαχνα με την κόρη μου πληροφορίες για το πως να φτιάξουμε τυρί στο σπίτι καιέπεσα πάνω σε θησαυρό.
Σε ότι αφορά το σύστημα ψύξης την παραπάνω μέθοδο εφάρμοζαν οι αρχαίοι έλληνες, βρέχοντας πήλινα δοχεία και τοποθετόντας τα
σε ρεύμα αέρα. Μάλιστα την εφάρμοζαν και μέχρι πριν λίγα χρόνια στο Πήλιο όταν πήγαιναν το καλοκάιρι στα κτήματα και ήθελαν
δροσερό νερό.Και πάλι συγχαρητήρια Γιώργος – Βόλος.20Δεκ09
Ανώνυμος ΚΑΛΗΜΕΡΑ ! ΒΡΗΚΑ ΣΤΟ SITE ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΞΑΤΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ.
ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟΣ OCTAGON από 650 euro μόνο 590 euro. ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟΣ QUEEN από 550 euro μόνο 490 euro.
ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟΣ EASY από 450 euro μόνο 390 euro.  ΕΧΩ ΖΗΤΗΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦ 26 Ια 2011
Ανώνυμος Καλημέρα...Επειδή διάβασα για τον αλευρόμυλο, σας αναφέρω ότι πριν 2 μήνες, αγόρασα από το e-bay τον
αλευρόμυλο hawos Billy 200: 280 euro + 12 euro (περίπου) τα μεταφορικά.....
(Το συγκεκριμένο μοντέλο είναι γρήγορο, χρησιμοποιεί πέτρες διαμέτρου 10cm, κλπ.)  Φιλικά....Φώτης τα 28 Ιαν 2011
anastasia sothriadoy είπε...ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΕΥΡΟΜΥΛΟΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΙΛΟΣ. ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΚΑΙ
ΑΛΕΥΡΙ ΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΦΤΙΑΞΑ ΚΑΙ ΨΩΜΙ. ΛΕΓΕΤΑΙ HAWOS EINAI GERMANIKHS ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΣΤΙΖΕΙ 300 ΜΕ 350
ΕΥΡΩ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΥ ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΥ ΞΕΡΟΥΝ ΤI ΘΕΛΟΥΝ. SOTHRIADOY 3 Μαρτ 2011
 Μαγειρική οικονομία:10 σημεία-κλειδιά
Στην κουζίνα, σε αντίθεση με την πολιτική, δεν γίνονται αναποτελεσματικές περικοπές, αλλά πολύ συγκεκριμένες κοπές και όλα τα υλικά αξιοποιούνται στο μέγιστο. Κάθε κομμάτι κρέατος έχει τον δικό
του τρόπο μαγειρέματος, τα κόκαλα (ζώων, πουλερικών και ψαριών) γίνονται ζωμοί, τα λαχανικά συνδυάζονται σε σαλάτες, ψήνονται, βράζονται, μπαίνουν σε σάλτσες. Δίνεται προτεραιότητα στα
φρέσκα υλικά και φτάνουν πάντα στο τραπέζι νωρίτερα όσα λήγουν πρώτα.
Αυτός ο χρυσός κανόνας καθορίζει το πλάνο, που πάλι σε αντίθεση με την πολιτική, δεν διχάζεται ανάμεσα σε δυο γραμμές στρατηγικής. Μια στρατηγική αποφασίζει για όλα, κάτι που είναι τόσο απλό
και πρακτικό, όσο και αυτονόητο. Ακόμη και στα μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια στο χώρο της μαγειρικής και στα “μεγαλεπήβολα” του τύπου αυτοκινητόδρομος του Αιγαίου, η θεμελιώδης ουσία της
απλής οικονομίας στην κουζίνα δεν αλλάζει.
Μαγειρική οικονομία δεν σημαίνει τσιγκουνιά ούτε φυσικά λιγότερη ποιότητα στις συνταγές, στο τραπέζι και στο πιάτο.
Σημαίνει εξαιρετική πρώτη ύλη και γι’ αυτό μαζί, μέγιστη αξιοποίησή της.
Η αγορά των υλικών είναι το ίδιο σημαντική σ’ ένα εστιατόριο και σ’ ένα σπίτι, παρά την διαφορετική κλίμακα μεγεθών. Και στις δυο δε περιπτώσεις επηρεάζει τον προϋπολογισμό ευθέως ανάλογα.
Σ’ ένα εστιατόριο τα ευαίσθητα υλικά με μικρότερη διάρκεια ζωής εμφανίζονται περισσότερες φορές στο μενού, ώστε να καταναλώνονται ακόμη και αν οι πελάτες δεν παραγγέλνουν ένα συγκεκριμένο
πιάτο.
Η οργάνωση του εστιατορίου καταγράφει ό,τι “δεν φεύγει” και αναπροσαρμόζει τις παραγγελίες προμηθειών και τις επιλογές φαγητού ή φτιάχνει τα λεγόμενα “πιάτα ημέρας”, αξιοποιώντας με άλλες
συνταγές τις πρώτες ύλες που δεν πρέπει να ακυρωθούν από την αδιάλλακτη ημερομηνία λήξεως.
Τα ίδια όμως ισχύουν και για το σπίτι. Δανείζομαι λοιπόν, από την λειτουργία των εστιατορίων μερικές βασικές παραμέτρους και σας τις παραθέτω εδώ για να φρεσκάρουμε όλοι όσα καμιά φορά η
ταχύτητα της καθημερινότητας μάς κάνει να προσπερνάμε.

10 σημεία-κλειδιά για μαγειρική οικονομία με ποιότητα, που εύκολα γίνονται σε κάθε κουζίνα
1.Kρατήστε τα κόκαλα για να κάνετε ζωμούς. Είναι πολύ καλύτεροι από τους έτοιμους και γίνονται εξαιρετικά εύκολα.
2.Κρέας από ψητό (στο φούρνο ή κατσαρόλας), γαλοπούλα ή και κοτόπουλο που, αν και καλομαγειρεμένο, περίσσεψε, συνδυάζεται με άλλα υλικά για να γίνει σουφλέ, μπλανκέτ, κεφτεδάκια ή
κροκετάκια, μπαίνει κρύο σε σαλάτες και σε σάντουϊτς.
3.Το κεφάλι των μεσαίων ή μεγαλύτερων ψαριών, αν δεν ανήκετε σ’ αυτούς που τρώνε μέχρι και το μυαλό του και καταλήγει ντεκόρ στο σερβίρισμα, γίνεται νοστιμότατη ψαρόσουπα. Κρατήστε το
λοιπόν και μην μαγειρέψτε το χωριστά.
4.Τα κοτσάνια των λαχανικών και οι βλαστοί, πέραν του ότι αξιοποιούνται σε πολλές συνταγές, γίνονται γκρατέν και πουρές ή μπαίνουν σε ζωμούς και τους αρωματίζουν με την φρεσκάδα τους.
5.Το μπαγιάτικο ψωμί αντικαθιστά την έτοιμη γαλέτα σε κάθε συνταγή και χρησιμοποιείται για πανάρισμα, γέμισμα ή ωραιότατα κρουτόν.
6.Τα μαγειρεμένα όσπρια σε συνδυασμό με λαχανικά, τυριά ή αλλαντικά γίνονται νοστιμότατες τάρτες.
7.Τα κατακάθια του καφέ (ελληνικού, γαλλικού και εσπρέσο) γίνονται λίπασμα για τα φυτά.
8.Οι κόρες των σκληρών τυριών και ειδικά της παρμεζάνας ή της γκράνα μπαίνουν στις σούπες ή σε ζωμούς και δίνουν έξτρα γεύση.
9.Τα περισσότερα φαγητά καταψύχονται. Αν για κάποιο λόγο είχατε υπερβολική έμπνευση στην ποσότητα, ό,τι απ’ την αρχή δείχνει πς θα περισσέψει βάλτε το φρεσκομαγειρεμένο (μόλις κρυώσει)
στην κατάψυξη.
10.Τέλος, μαγειρέψτε φρέσκα και βάλτε στην κατάψυξη τα υλικά που για οποιοδήποτε λόγο δεν θα χρησιμοποιήσετε όσο η φρεσκάδα τους διαρκεί. Σούπες, σάλτσες, μαγειρευτά κρέατα, γεμιστές
κρέπες, λαχανικά κ.λπ. διατηρούνται άνετα για αρκετό διάστημα και θα είναι όταν ζεσταθούν σωστά σαν να τα έχετε μόλις φτιάξει. Έτσι και δεν πετάτε όσα πληρώσατε και εξοικονομείτε χρόνο κάποια
άλλη στιγμή, έχοντας ήδη ένα ωραίο φαγητό έτοιμο. Πηγή: Pandespani Θεόδωρος   Μάρτιος 18, 2011 Η ΦΤΩΧΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΑΝΤΩΝΗΣ Προσέχετε μόνο στη σκληρή κόρα του τυριού που έχετε στην διάθεσή σας να μήν υπάρχει επικάλυψη παραφίνης, γιατί μόνο ζωμό δεν θα φτιάξετε!
Και μιά απορία: Οι περιορισμοί για το κόκκαλο στις μοσχαρίσιες μπριζόλες που είχαν μπεί εξαιτίας των τρελών αγελάδων, έπαψαν να ισχύουν ή όπως έγραφα και σε άλλο σχόλιο τα ξεχάσαμε όλα και
ουδείς ασχολείται συνειδητά πλέον? 
Γιατί τότε, αυτή την στάση στο χωριό μου την χαρακτηρίζουμε με βαριές εκφράσεις!!! 
Είναι προφανές οτι δεν απευθύνομαι στον οικοδεσπότη φίλτατο Θόδωρο, αλλά στον περισπούδαστο συντάκτη του άρθρου που ασχολείται με τις σκληρές κόρες της Παρμεζάνας ή της Παρμεζάνας
Γκράνα που ως γνωστόν στην Ελλάδα όλοι οι γονείς δέρνουν τα παιδιά τους συνεχώς από μικρά, για να μάθουν να τρώνε Παρμεζάνα!!! Ρέ άντε.......19 Μαρτίου 2011

magda Σε διαβεβαιώνω ότι στο σπίτι μου τίποτα δεν πετάω, όλα αξιοποιούνται, αλλά δεν θα χρησιμοποιήσω ποτέ το σκληρό μέρος των τυριών. Σ ευχαριστώ και πάλι για τις γνώσεις που
μας χαρίζεις. Καλό Σαββατοκύριακο 19 Μαρτίου 2011

Θεόδωρος Αντώνη βλέπω ξεκίνησες πρωί-πρωί :) χα, χα… Ο συντάκτης του άρθρου εξηγεί στη σελίδα του σε παρόμοια παρατήρηση: Η κόρα κάθε σκληρού τυριού δεν είναι κερωμένη ή
επεξεργασμένη. Ειδικά του παρμιτζιάνο, που είναι από τα πιο γνωστά σκληρά τυριά, της γκράνα και του πεκορίνο. Το μόνο που προστίθεται εξωτερικά στα δυο πρώτα είναι αλάτι ενώ στο πεκορίνο
μπορεί να χρησιμοποιηθεί και κάτι λιπαρό όπως λαρδί ή λάδι.
Αντώνη διάβασε και στις αρρώστιες της ρύπανσης, στο κάτω μέρος για το νερό, περιμένω το σχόλιο σου:) 19 Μαρτίου 2011
νώνυμος ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ ΜΟΥ. ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΓΙΑ ΟΛΑ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ DESPOKEF ΑΠΟ ΖΑΚΥΝΘΟ 20 Μαρτίου 2011
ΑΝΤΩΝΗΣ δεν μίλησα για τις κόρες όλων των σκληρών τυριών, αλλά όσων έχουν επικάλυψη παραφίνης και υπάρχουν πολλά.
Σκοπός μου βέβαια ήταν να σατιρίσω τον "περισπούδαστο" αρθρογράφο που δίνει συμβουλές οικονομίας στους καθημερινούς καταναλωτές παρμεζάνας και προφανώς σκληρών τυριών
πολυτελείας(!!!). (Για ποιούς μιλάει;). Και το λέω αυτό επειδή η κόρα από το λαϊκό κεφαλοτύρι θα σε στείλει στο νοσοκομείο με κρίση υπέρτασης λόγω αλατιού!!! 
Στην ανάλυσή του βέβαια ξέχασε να υπογραμμίσει ότι όποιος το επιχειρήσει, θα πρέπει πρώτα να τρίψει με συρματόβουρτσα(!) και να πλύνει σε μπουγάδα τα κομάτια, επειδή το πού έχουν κυλιστεί τα
κεφάλια, ούτε αυτά το γνωρίζουν!!!
Με την ευκαιρία αυτή να συμπληρώσω: Λέει και για την σούπα από τα κεφάλια των μεσαίων και μεγάλων ψαριών ψαριών.
Επειδή δίνει συμβουλές οικιακής οικονομίας σε δύσκολες εποχές, εννοεί προφανώς: 
1.Τα κεφάλια από κολιούς, σκουμπριά, γόπες, λαβράκια και τσιπούρες ιχθυοτροφείου που είναι μεσαία και ακόμη προσιτά.(Ο μπακαλιάρος δεν παίζει αφού έτσι και αλλιώς βραστός θα γίνει).
Όποιος βέβαια τολμήσει τέτοια σούπα, θα φύγει πρώτος από το σπίτι του λόγω ψαριλοβρώμας. 
2. Μεγάλα ποιά εννοεί; Φαγγριά, συναγρίδες, σφυρίδες, ροφούς κ.λ.π.; Καλά σε ποιούς απευθύνεται; Τελικά, έχουμε γεμίσει από "ειδικούς" στην μαγειρική τέχνη, με μόνη τέχνη όμως κατά την ταπεινή
μου άποψη, την απώλεια του μέτρου.

Κατά την άποψή μου επαναλαμβάνω. 20 Μαρτίου 2011

Ανώνυμος Αγαπητέ φίλε γεια σας.. περιττό να σας πω πως έχω τόσο καιρό ταυτιστεί πλήρως με την ιστοσελίδα σας. Πολύ χρήσιμη! Μάλιστα όπως έχω αντιληφθεί είμαστε και περίπου συντοπίτες.

Να σας παραθέσω κι εγώ ορισμένες ιδέες οικιακής οικονομίας:

1) Τα κεφάλια από τις γαρίδες δεν τα πετάμε ποτέ γιατί εκεί βρίσκεται η γεύση της γαρίδας όπως την γνωρίζουμε. Τα φυλάμε, τα
βράζουμε και παίρνουμε έναν ζωμό που μοιάζει με ελαφρύ ζελέ και που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε παρασκευή ριζότο, να
δέσουμε σάλτσες για πάστα μαρινάτα, να προσθέσουμε ως ζωμό σε ψαρόσουπες - γαριδόσουπες, να αρωματίσουμε το βούτυρο για
φρυγανισμένο ψωμί ή συνοδεία πατάτας ψητής κ.ο.κ.
Συντηρείτε στην κατάψυξη σε βάζο σαν ζωμός ή σε παγοκύστες για μικρές χρήσεις (μερίδες).
2) Το μελάνι της σουπιάς δεν το πετάμε ποτέ. Είναι η καλύτερη χρωστική ουσία για να δώσουμε χρώμα αλλά και γεύση σε φρέσκα
ζυμαρικά(π.χ. χειροποίητες ταλιατέλες)
Διαδικασία: Διαλύουμε το μελάνι σε νερό και αντικαθιστούμε το νερό που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή των ζυμαρικών με το
παραπάνω διάλυμα. 
3) Τον κόκκινο ζωμό από το βρασμένο πατζάρι επίσης δεν τον πετάμε γιατί και αυτός είναι μια τέλεια χρωστική για τα φρέσκα
ζυμαρικά.  Διαδικασία:  Απλή αντικατάσταση όπως παραπάνω.
4) Το μπαγιάτικο ψωμί το κόβουμε σε φέτες και το φρυγανίζουμε στο φούρνο για να φτιάξουμε παξιμάδια(χοντρές φέτες) ή
φρυγανιές(λεπτές φέτες).
Επίσης μπορούμε να το τεμαχίσουμε σε μικρούς κύβους και να τους τηγανίσουμε σε δυνατή φωτιά με ελαιόλαδο μέχρι να ροδίσουν
και να στεγνώσουν παρασκευάζοντας έτσι κρουτόν τα οποία συντηρούμε σε μια μαξιλαροθήκη βαμβακερή μέσα σε ξύλινο κουτί και
συνοδεύουμε τις σούπες μας.
Εναλλακτικά τους αλείφουμε με βούτυρο(μαργαρίνη) και τους ψήνουμε στο φούρνο μέχρι να αφυδατωθούν τους συντηρούμε όπως
παραπάνω και τους προσθέτουμε στο τσάι για άρτυμα.
5) Τα τηγανόλαδα ή τα παλιά λάδια ή την μούργα δεν τα πετάμε γιατί μπορούμε να φτιάξουμε σαπούνια, σαμπουάν,
απορρυπαντικά. 
Ανώνυμος Αν αποφασίσετε να καταψύξετε μαγειρεμένο φαγητό να έχετε υπ' όψιν σας ότι το ρύζι και η πατάτα δεν ενδείκνυνται γιατί
όταν αποψυχθούν έχουν γεύση αλευριού. Αλίκη 3 Ιουνίου 2011 1
 Οκτώβριος στο αγρόκτημα
Σπέρνουμε: Μαρούλια, πράσα, ραδίκια, ρόκα, ζοχούς, αντίδια, καφκαλίθρες, μυρώνια, μαϊντανό, σινάπια, σπανάκι, καρότα,
παντζάρια, ραπανάκια. Εδώ πως σπέρνουμε μαρούλια σε ένα παρτέρι για να τα μεταφυτεύσουμε αργότερα
Φυτεύουμε: Κρεμμύδια, σκόρδα, μπιζέλια, κουκιά.

Μεταφύτευουμε: Μάπες, μπρόκολα κουνουπίδια, μαρούλια, αγκινάρες.

Εδώ μερικές φωτογραφίες από τα μαρούλια, μπρόκολα και κουνουπίδια που έσπειρα σε παρτέρια στο μπαλκόνι μου από δικό μου
σπόρο.Από το κάθε παρτέρι διαστάσεων 50χ15 εκατοστών μπορούμε να πάρουμε περίπου 20-40 φυτά.

Η μεταφύτευσή τους στο χωράφι χρησιμοποιώντας κομπόστα σε κάθε φυτό

Μεταφύτευσή αγκινάρων

Συγκομιδή: Καρύδια, ρόδια, ελιές, λεμόνια, λοτούς, κυδώνια, αχλάδια.

Τα καρύδια πρέπει να τα λιάσουμε περίπου 1-2 βδομάδες για να φύγει η υγρασία αλλιώς θα μας χαλάσουν πολύ γρήγορα.
Τους λοτούς του κόβουμε όταν είναι σκληροί ακόμα και τους τρώμε όταν γίνουν.
Τα ρόδια εύκολα διατηρούνται αρκετό καιρό και εκτός ψυγείου σε δροσερό μέρος.
Τα κυδώνια και τα αχλάδια πρέπει να τα μαζεύουμε όταν δεν είναι εντελώς ώριμα. Τα αφήνουμε να ωριμάσουν σπίτι μας και να τα
συντηρούμε στο ψυγείο μας αν έχουμε πολλά
Δεντροκομικές εργασίες το μήνα Οκτώβριο
Οι δενδροκομικές εργασίες αρχίζουν να λαμβάνουν περισσότερη ζωηρότητα. Στους οπωροκήπους εκτελείται ένα βαθύ όργωμα ή
περιλάκωση των δέντρων, κατά το οποίο γίνεται και η παράχωση του χρησιμοποιούμενου λιπάσματος.
Το όργωμα αυτό συντελεί συνάμα και στην καταστροφή των διαφόρων βλαπτικών εντόμων που καταφεύγουν στο έδαφος για
διαχείμανση.
Στους ξερούς τόπους γίνονται μεταφυτεύσεις των αειθαλών και των πρωίμων φυλλοβολούντων οπωροφόρων όπως π.χ. των
αμυγδαλιών, δαμασκηνιών, κερασιών κλπ.
Ενεργούνται καθαρίσματα των δένδρων από τους ξηρούς και τους περιττούς βλαστούς και προπάντων από τους παραμένοντας
τυχόν μουμιοποιημένους καρπούς, οι οποίοι περικλείουν συνήθως έντομα και σπόρια διαφόρων παρασίτων
Στα σπορεία και φυτώρια γίνονται οι αναγκαίες προετοιμασίες, εκσκαφές και λιπάνσεις των βραγιών για τις μεταφυτεύσεις των
δενδρυλλίων και παραφυάδων.
Παράλληλα πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια για την έγκαιρο προμήθεια των απαιτούμενων σπόρων. Υπό ευνοϊκές συνθήκες
εξακολουθούν επίσης οι ενοφθαλμισμοί των γιγαρτοκάρπων και των καστανιών και σε θερμότερους τόπους και οι εγκεντρισμοί των
άγριων αχλαδιών (γκορτσιών) και κερασιών.
Για το σκοπό της καταπολέμησης των διαφόρων εχθρών των δέντρων, την εποχή αυτή, πρέπει να αποξύωνται οι κορμοί και οι
κλάδοι αυτών από το χοντρό και ξηρό φλοιό τους, τα δε προκύπτοντα υπολείμματα πρέπει να καίγονται αμέσως. Στη συνέχεια
επαλείφονται από τα γυμνά σταυρώματα μέχρι την βάση τους με ασβεστόγαλα από 8-10 οκάδες άσβεστου και 1 οκά θεϊκού χαλκού ή
θεϊκού σιδήρου σε 100 οκάδες νερού.
Επίσης, συμπληρωματικός τοποθετούνται χορτοπαγίδες, οι οποίες καίονται βραδύτερα, στις δε κερασιές προσαρμόζονται επί των
κορμών κολλητικές ταινίες.
Πηγή: Πλήρης οδηγός του Δενδροκαλλιεργητού-Παράρτημα "Γεωργικού δελτίου" μηνός Ιουλίου 1937
Γενικές εργασίες και φροντίδες
Μαζεύουμε τα φύλλα και τα κλαδιά του εδάφους και τα χρησιμοποιούμε για την παρασκευή κομπόστας.
Κόψιμο και καθαρισμός του εδάφους από καλοκαιρινές καλλιέργειες.
Σκαλίζουμε ελαφρώς το έδαφος για την φύτευση λαχανικών. Θεόδωρος στις  Οκτώβριος 23, 2008

Ανώνυμος οταν μεγαλώσουν τα μαρούλια πολυ πιθανον να υπαρχουν κολλητά 2-3 φυτά.Αυτα πως μπορουν να διαχωρησθουν για
να μεταφυτευθουν αργοτερα; 12 Δεκεμβρίου 2009 Θεόδωρος Φυσικά και μπορούν φρόντισε μόνο να είναι βρεγμένο το χώμα
τους πριν τα βγάλεις και να το κάνεις με απαλές κινήσεις για να μην τραυματίσεις πολύ τις ρίζες τους 15 Δεκεμβρίου 2009

Εργαστήρι για την τροφή

Η τροφή είναι κάτι φαινομενικά άσχετο με τη φυσική δόμηση. Παρόλα αυτά η στάση μας απέναντι της,  μπορεί
οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα: αυτάρκεια, χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα, ποιότητα ζωής. 
hΣτα τέλη του Νοέμβρη λοιπόν, οργανώνουμε την πρώτη συνάντηση – εργαστήριο με θέμα την τροφή. Στο ορειβατικό καταφύγιο του
Κισσάβου θα περάσουμε τρεις  μέρες  προσπαθώντας  να σκιαγραφήσουμε ένα διατροφικό μοντέλο με γνώμονα την ποιότητα, την
αυτάρκεια και το  χαμηλό αποτύπωμα.
hΓια τρείς μέρες θα κινούμαστε στον ορεινό όγκο του Κισσάβου συλλέγοντας την περισσότερη από την τροφή που θα
καταναλώσουμε, θα μαγειρέψουμε όλοι μαζί με ξεχασμένες μεθόδους και θα δούμε πως μπορούμε να αποθηκεύσουμε για πολύ
καιρό το περίσσευμα.
Το όλο εγχείρημα υποστηρίζεται από πολλούς γνωστούς, φίλους και το ftiaxno.gr 
Θεματολογία:
Καλλιέργεια με φυσικές μεθόδους – φυσικοί λαχανόκηποι.
Συντήρηση και διατήρηση τροφίμων. Ξήρανση, χυμοί, μαρμελάδες, κομπόστες, κονσέρβες, σάλτσες, καπνιστά, παστά.
Μανιτάρια. Συλλογή μαγείρεμα και διατήρηση.
Τυριά (ζωικά και φυτικά) Ψωμί Φάρμακα από φυτά
Χορτοφαγία – άπυρη δίαιτα  Οικιακή κομποστοποίηση  Κελάρια για συντήρηση τροφίμων.
Χρόνος: Από την Παρασκευή 25 του Νοέμβρη μέχρι και την Κυριακή 27. Επειδή το θέμα τροφή είναι δύσκολο να εξαντληθεί μέσα σε
τρείς (κουτσουρεμένες) μέρες, καλά είναι να βρίσκεστε στο καταφύγιο νωρίς το πρωί της Παρασκευής. Εσείς  που έρχεστε από
μακριά και μπορείτε να βρίσκεστε στην ευρύτερη περιοχή από την Πέμπτη, επικοινωνήστε μαζί μας για να κανονίσουμε την διαμονή
Τόπος: Το ορειβατικό καταφύγιο του Κισσάβου. Σε υψόμετρο 1600 μέτρων, ακριβώς κάτω από τον κώνο της κορυφής. Η διαμονή
αλλά και όλες οι στεγασμένες δραστηριότητες θα γίνουν εκεί.
Εξοπλισμός: Λόγω προχωρημένου φθινοπώρου και υψομέτρου, θα χρειαστούν ζεστά ρούχα. Για τις τροφοσυλλεκτικές εξορμήσεις
θα χρειαστούν αρβυλάκια, αδιάβροχο, παγούρι, σουγιά, σακιδιάκι πλάτης και καλαθάκι ή πάνινο σάκο για τα μανιτάρια (σαν την
κοκκινοσκουφίτσα). Για τις ορειβατικές εξορμίσεις (αν προλάβουμε) υπολογίστε ανάλογη ενδυμασία.
Κόστος συμμετοχής: 120€ ανά άτομο, ποσό που συμπεριλαμβάνει την διαμονή και την διατροφή.
Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: Τηλεφωνήστε στο 6974065695 (Παναγιώτης Παρασκευόπουλος) ή στείλτε mail
στο pparask802@gmail.com, στο οποίο να αναγράφεται κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας.
Cob.gr
ΕΠΕΝΔΥΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΜΕ ΦΥΣΙΚΕΣ ΠΕΤΡΕΣ

Η επένδυση με φυσικές πέτρες είναι μια σχετικά εύκολη και ευχάριστη δουλειά, όπου δε θα χρειαστεί να πληρώσετε ένα σωρό λεφτά
για τους μάστορες και επιπλέον θα καμαρώνετε για το δικό σας έργο. Ένα μεγάλο ατού για να πάρουμε θάρρος και να τολμήσουμε
είναι πως τα ακανόνιστα σχήματα των πέτρινων πλακών και το διαφορετικό τους πάχος, επιτρέπουν μικρές «κακοτεχνίες» οι οποίες
δε θα γίνουν καθόλου αντιληπτές από τους παρατηρητές. 

Θα χρειαστείτε : Πέτρες φυσικές σε πλάκες. Πωλούνται με το τετραγωνικό και η τιμή τους ξεκινάει από ελάχιστα ευρώ. Τα κριτήρια
επιλογής ποικίλουν με το γούστο του καθενός, και τα βαλάντια που θέλει να διαθέσει γι’ αυτή τη δουλειά.
Κεραμικά ντεκόρ (προαιρετικά).
Μυστρί, σπάτουλες, ένα πλαστικό σφυρί, συρμάτινα σφουγγαράκια, ένα μεγάλο και παχύ πινέλο, δοχεία για νερό,  τσιμέντο ή κόλλες
πλακιδίων. Προσωπικά προτιμώ τις κόλλες, επειδή με έχουν βγάλει ασπροπρόσωπο στα μεγάλα υψόμετρα  λόγω ελαστικότητας και
ευκολίας παρασκευής.  Είναι δε εξαιρετικά ανθεκτικό σαν συγκολλητικό υλικό και σε περιπτώσεις μικροσεισμών θα δείτε λιγότερες
ρωγμές  απ΄ ότι θα βλέπατε σε τσιμεντένιες κατασκευές. 

Κάτι που κάνω προσωπικά πριν ξεκινήσω κάποια κατασκευή με πέτρες, είναι να τις ξεπλύνω καλά με νερό. Αυτό το κάνω για να
φύγουν οι σκόνες που υπάρχουν, αλλά και να αποκολληθούν τα όποια  σαθρά μέρη τους. Έτσι, είτε σε μια παλιά σκάφη γεμάτη νερό
τις καθαρίζω μία - μία με  βούρτσα με σκληρές τρίχες, είτε με ένα λάστιχο ποτίσματος με δυνατή πίεση πλένω πάντα καλά τις πέτρες
και τις αφήνω να στεγνώσουν.

Θα ξεχωρίσουμε δύο περιπτώσεις. Επένδυση σε οριζόντιες επιφάνειες (αυλές – διάδρομοι - σκαλοπάτια) και σε κάθετες (τοίχοι-
κολώνες). Για την επένδυση οριζόντιων επιφανειών π.χ. μιας αυλής το πρώτο μας μέλημα είναι να έχουμε όσο το δυνατό πιο ομαλή
την επιφάνεια που πρόκειται να επενδύσουμε με πέτρα, γιατί έχει να κάνει άμεσα με την ασφάλεια αυτών που θα περπατούν πάνω
της. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επιλέξουμε και πέτρες όσο το δυνατό ίδιου πάχους χρησιμοποιώντας κατά τη κατασκευή και
αλφάδια για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Για επενδύσεις τέτοιου είδους επιλέξτε πέτρες μεγάλου πάχους για να έχουμε μια
τελική στιβαρή κατασκευή. 

Η επιφάνεια που πρόκειται να επενδυθεί, αν είναι σκληρή, δε θα χρειαστεί τσιμεντάρισμα. Αν όμως είναι από μαλακό χώμα, ή θα
πρέπει να πατηθεί από πολύ βαρύ κύλινδρο ή ακόμα κι από ένα μικρό οδοστρωτήρα, ή θα πρέπει να σιδερωθεί με ένα σιδερένιο
πλέγμα και μετά να τσιμεντάρουμε με ένα στρώμα πάχους 3 cm τουλάχιστον. 
Σε κάθε περίπτωση οι επιφάνειες θα πρέπει να είναι καθαρές και απαλλαγμένες από σκόνες και σώματα μη συμβατά με τα
συγκολλητικά υλικά μας. Πριν ξεκινήσουμε την τοποθέτηση θα πρέπει να έχουμε καταβρέξει καλά και το νερό να έχει εξατμιστεί. Εάν
οι επιφάνειες που θα καλύψουμε είναι μεγάλες, τότε είναι συμφέρουσα η χρησιμοποίηση κανονικού τσιμέντου με αμμοχάλικο. Αν είναι
μικρές δεν το συζητάμε, λίγα σακιά κόλλα πλακιδίων είναι μια χαρά. 

Θα φτιάχνουμε κάθε φορά τόση επιφάνεια ώστε να έχουμε πρόσβαση με τα χέρια μας χωρίς να χρειάζεται να πατάμε στα νωπά
υλικά. Ξεκινάμε στρώνοντας μια ισοπαχή στρώση συγκολλητικού υλικού και επιστρατεύουμε όλες μας τις δυνατότητες κατασκευής
puzzle. Προσέχοντας για το τελικά καλαίσθητο αποτέλεσμα, στην περίπτωση που τα μεγέθη των πέτρινων πλακών μας είναι
διαφορετικά, δεν θα τοποθετήσουμε όλες τις μικρές πέτρες σε ένα σημείο, αλλά θα τις «σκορπίσουμε» αναλογικά σε όλη την
επιφάνεια ανάμεσα στις μεγάλες. 
 Φινίρισμα με νερό και πινέλο Πριν τα τελικά γεμίσματα
Φροντίζουμε να αφήνουμε κενά 1 – 1,5 cm μεταξύ των πλακών και γεμίζουμε τα κενά αυτά  μέχρι την επιφάνεια με τσιμέντο ή κόλλα.
Καλό είναι να προσέχουμε να μη πασαλείβουμε πολύ τις πέτρες, για να έχουμε λιγότερο τρίψιμο στο τέλος. Αφού τελειώσουμε την
επιφάνεια που έχουμε προγραμματίσει, αφήνουμε 3-4 ώρες να στεγνώσει αρκετά η κόλλα ή το τσιμέντο (προσοχή να μη ξεραθεί
εντελώς γιατί μετά δεν δουλεύεται εύκολα) και παίρνουμε το παχύ πινέλο κι ένα κουβά με νερό. Με βρεγμένο το πινέλο το
δουλεύουμε προς όλες τις κατευθύνσεις απαλά στα συγκολλητικά υλικά μεταξύ των πλακών και θα δούμε σαν από θαύμα να παίρνει
μια εξαιρετικά λεία υφή. Αυτό ήταν! Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στα επόμενα τμήματα της κατασκευής μας. Στο τέλος με ένα
συρμάτινο σφουγγαράκι βουτώντας το στο νερό, θα τρίψουμε ελαφρά κάθε λερωμένη πέτρα μέχρι να καθαρίσει τελείως από τα ξένα
υλικά. Δεν ξεχνάμε να καταβρέχουμε τακτικά τις 2-3 πρώτες μέρες ανάλογα με τις θερμοκρασίες που επικρατούν για να μη
παρουσιάσουν ρωγμές τα τσιμέντα ή οι κόλλες. 
Πάμε τώρα στις κάθετες επιφάνειες. Προσωπικά εκτός από εξωτερικές επιφάνειες που έχω επενδύσει τόλμησα και σε εσωτερικούς
χώρους. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. 
Στο κατασκευαστικό μέρος θα προσέξετε πάρα πολύ εάν οι επιφάνειες ήσαν βαμμένες ή ακόμα και ασβεστωμένες. Σε τέτοιες
περιπτώσεις με μια μεγάλη πρόκα ή με ένα κατσαβίδι θα πρέπει να κάνουμε βαθιές χαρακιές κοντά η μια στην άλλη. Προτιμήστε το
τελικό σχήμα των χαραγμάτων να έχουν σχήμα και μέγεθος κομματιών μπακλαβά  Αυτό το κάνουμε για έχουμε πολύ καλή
συγκόλληση. Φυσικά ξεκινάμε από την κάτω μεριά του τοίχου, ανεβαίνοντας προς τα πάνω. Για τους τοίχους μπορούμε να
επιλέξουμε πέτρες ελάχιστου πάχους χωρίς να μας ενδιαφέρει απαραίτητα να έχουν ακριβώς το ίδιο. 

Στρογγυλεμένη γωνία κολώνας

Ντεκόρ θα βρείτε σε πολλές ποικιλίες

Το υλικό συγκόλλησης μπορεί να είναι παχύρευστο και οι πέτρες μπορούν να στηρίζονται μεταξύ τους διακριτικά σε ένα σημείο. Κατά
τα άλλα, τα γεμίσματα δεν διαφέρουν σε τίποτε από αυτά της πρώτης περίπτωσης, καθώς και ο καθαρισμός των τσιμέντων στις
πέτρες και οι λείανση τους με το πινέλο. 
Η διαφορά τώρα είναι πως τα υλικά συγκόλλησης τα τοποθετούμε επάνω στις πέτρες και σε όλη τους την επιφάνεια, χωρίς να

τσιγκουνευόμαστε. 
Τοποθετώντας πιέζουμε τις πλάκες μέχρι να βγει η κόλλα από όλες τις πλευρές. Όπου χρειάζεται χτυπάμε ελαφρά με το πλαστικό
σφυρί. 
Αν πρόκειται να επενδύσουμε κολώνα  προσέχουμε να μη προεξέχουν οι πέτρες στις γωνίες, και αυτές να καλύπτονται μόνο με υλικά
συγκόλλησης, τα οποία θα στρογγυλέψουμε με το πινέλο και νερό. 

Όσο αφορά τα διακοσμητικά κεραμικά, υπάρχουν σε πολύ μεγάλη ποικιλία. Φροντίζουμε μόνο να μη το παρακάνουμε, όπως φυσικά
φροντίζουμε να μη το παρακάνουμε με τους χρωματισμούς στις πέτρες. Προσωπικά αποφεύγω τον εμποτισμό της φυσικής πέτρας
με διάφορα σκευάσματα, αφού έτσι χάνει και το νόημα του «φυσικού».

Με αυτά που γράψαμε, θα μπορέσετε να μετατρέψετε άχαρους τσιμεντένιους όγκους, σε ευχάριστες στην όψη δημιουργίες και να
δώσετε μεγάλη χαρά στον εαυτό σας φτιάχνοντας μόνος σας έργα που θα απολαμβάνετε για πολλά – πολλά χρόνια. Όχι μόνο εσείς
αλλά και  πολλοί άλλοι μαζί σας!