41 Έρημοι Και 27 Οάσεις Της Γης - Πάνος Χαρ. Μανιατόπουλος

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
41 ΕΡΗΜΟΙ ΚΑΙ 27 ΟΑΣΕΙΣ

ΤΗΣ ΓΗΣ - ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΤΑ
ΦΥΤΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
ΒΙΒΛΙΟ Νο. 59
Σειρά: Παγκόσμια Ιστορία - Βιβλίο 59
Πάνος Χαρ. Μανιατόπουλος - Ιδιωτική Έκδοση – 2022

ΚΕΦΑΛΑΙΑ
1. ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

2. OΑΣΗ ΣΙΟΥΑ - ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
(ΑΙΓΥΠΤΟΣ)
3. Η ΟΑΣΗ GUELTA D’ARCHEI (ΤΣΑΝΤ)
4. ΟΑΣΗ GHERIS (ΜΑΡΟΚΟ)
5. ΟΑΣΗ FIGUIG (ΜΑΡΟΚΟ)
5.1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
5.2. QÇAR: Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΑΣΕΩΝ
6. ΟΑΣΗ ΤΟΖΕΡ (ΤΥΝΗΣΙΑ)
6.1. ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ
6.2. ΤΟΖΕΡ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΑΣΗ ΤΗΣ ΤΥΝΗΣΙΑΣ
6.3. ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ ΟΑΣΕΙΣ
6.4. Η «ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ»
7. ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ:
Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
7.1. ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ
7.2. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
7.3. ΠΛΟΥΤΟΣ
8. ΤΥΝΗΣΙΑΚΕΣ OΑΣΕΙΣ. ZΩΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
8.1. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ
9. H ΜΑΓΙΚΗ ΟΑΣΗ HUACACHINA: Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΑΜΜΟΛΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΟΥ
10. ΓΟΥΑΝΤΙ ΜΠΑΝΙ ΧΑΛ’ΙΝΤ, ΟΜΑΝ
11. ΟΑΣΗ ΧΟΥΑΚΑΤΣΙΝΑ, ΠΕΡΟΥ
12. ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΜΑΡΑΝΧΕΝΣΕΣ, ΜΑΡΑΝΧΑΟ, ΒΡΑΖΙΛΙΑ
13. ΤΑΦΙΛΑΛΤ, ΜΑΡΟΚΟ
14. ΛΙΜΝΗ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ, ΝΤΟΥΝΧΟΥΑΝΓΚ, ΚΙΝΑ
15. ΤΟΥΡΠΑΝ, ΚΙΝΑ
16. ΤΙΜΙΑ, ΝΙΓΗΡΙΑ
17. ΑΙΝ ΓΚΕΝΤΙ, ΙΣΡΑΗΛ
18. ΟΑΣΗ ΦΑΓΙΟΥΜ (ΑΙΓΥΠΤΟΣ)
18.1. ΤΟ WADI EL RAYAN
18.2. ΟΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΟΥ WADI EL RAYAN
18.3. Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΦΑΛΑΙΝΩΝ
18.4. Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΙΜΝΗ
18.5. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΘΕΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΗΣ ΜΑΓΙΚΗΣ ΛΙΜΝΗΣ
18.6. ΟΙ ΠΕΡΙΦΗΜΟΙ ΥΔΡΟΤΡΟΧΟΙ
18.7. ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ QARUN
18.8. Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΛΙΜΝΗ QARUN
18.9. ΤΟ ΧΩΡΙΟ TUNIS
19. ΕΡΗΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ
20. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΡΗΜΩΝ
21. ΕΡΗΜΟΣ ΣΑΧΑΡΑ
21.1. ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΣΑΧΑΡΑ
21.2. ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ
21.3. Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΑΧΑΡΑ
21.4. ΜΑΡΟΚΟ
21.5. ΤΥΝΗΣΙΑ
21.6. ΑΙΓΥΠΤΟΣ
21.7. Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΣΑΧΑΡΑ
22. ΕΡΗΜΟΣ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
22.1. ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ
22.2. ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ
22.3. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
22.4. Η ΔΥΤΙΚΗ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
22.5. Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
22.6. ΓΕΩΛΟΓΙΑ
22.7. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ
22.8. ΠΑΛΑΙΟΖΩΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (540–250 MA)
22.9. ΜΕΣΟΖΩΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (250–65 MA)
22.10. ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΓΚΟΝΤΒΑΝΑ (160–23 MA)
22.11. ΝΕΟΓΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (23–0,05 MYA )
22.12. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ
22.13. ΚΛΙΜΑ
22.14. ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
22.15. ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΙΑ
22.16. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ
22.17. ΠΟΛΙΤΙΚΗ
22.18. ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
22.19. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
22.20. ΕΡΕΥΝΑ
22.21. ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ
22.22. ΠΑΓΟΙ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΑΘΜΗ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
22.23. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
22.24. ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ
23. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
23.1. ΤΟΠΙΑ
23.2. ΝΗΣΙΑ
23.3. ΝΗΣΙ CUVERVILLE
23.4. ΠΑΓΟΒΟΥΝΑ
23.5. ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
23.6. ΠΛΟΙΑ
23.7. ΙΣΤΟΡΙΑ
23.8. ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ
23.9. ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ
24. ΑΤΛΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ
24.1. ΓΕΝΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
24.2. ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
24.3. ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΝΗΣΙΑ
24.4. ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ
24.5. ΠΑΛΙΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
24.6. ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
25. ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
25.1. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
25.2. ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑ
25.3. ΚΛΙΜΑ
25.5. ΠΕΡΙΟΧΕΣ
25.6. ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ
25.7. ΝΟΤΙΟΣ ΠΟΛΟΣ
25.8. ΟΡΟΣ ΕΡΕΒΟΣ (MOUNT EREBUS)
25.9. ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ
25.10. ΝΟΤΙΑ ΝΗΣΙΑ ΣΕΤΛΑΝΤ (SOUTH SHETLAND ISLANDS)
25.11. ΘΑΛΑΣΣΑ ΡΟΣ
25.12. ΤΑ ΠΑΡΑΠΗΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΣΟΝ (MAWSON'S HUTS)
25.13. ΓΛΩΣΣΕΣ
25.14. ΑΦΙΞΗ
26. ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ
ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
26.1. ΦΥΣΗ
26.2. ΕΡΗΜΟΣ BLEDOW, ΠΟΛΩΝΙΑ
26.3. ΕΡΗΜΟΣ DELIBLATO, ΣΕΡΒΙΑ
26.4. ΕΡΗΜΟΣ OLESHKY, ΟΥΚΡΑΝΙΑ
26.5. ΕΡΗΜΟΣ TABERNAS, ΙΣΠΑΝΙΑ
26.6. ΕΡΗΜΟΣ ACCONA, ΙΤΑΛΙΑ
27. O ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ
27.1. ΣΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
27.2. ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
27.3. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ
28. Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΘΗΚΕ ΓΙΑ 9 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΣΑΧΑΡΑ
29. Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
29.2. ΟΝΟΜΑΣΙΑ
29.3. ΚΛΙΜΑ
30. Η ΕΡΗΜΟΣ ΜΟΧΑΒΙ
31. Η ΕΡΗΜΟΣ ΣΟΝΟΡΑ
32. ΕΡΗΜΟΣ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑΝ
33. ΑΤΑΚΑΜΑ: Η ΕΡΗΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ
ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ
33.1. ΕΝΑΣ ΔΙΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ, ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ
33.2. «ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ»
34. ΚΑΛΑΧΑΡΙ
35. DANAKIL
36. ΝΑΜΙΜΠ
37. ΚΑΡΟΥ
38. Η ΕΡΗΜΟΣ THAR - Η ΠΙΟ ΚΑΥΤΗ ΕΡΗΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
39. ΑΡΑΒΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ
40. ΧΑΡΤΗΣ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΡΗΜΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
41. ΕΡΗΜΟΣ NAZCA
42. ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΤΟΝΤΟΡΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
43. LENÇOIS MARANHENSES ΣΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
44. Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ DUNE DU PILAT
45. ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΙΝ
46. ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
46.1. ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ;
46.2. ΚΑΜΗΛΑ
46.3. ΝΤΙΝΓΚΟ
46.4. ΧΟΙΡΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
46.5. ΓΑΓΓΑ
46.6. ROADRUNNER
46.7. ΑΜΜΟΟΧΙΑ
46.8. ΣΚΑΘΑΡΙΑ
46.9. ADDAX
46.10. ΒΑΡΑΝΙΔΕΣ
46.11. ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΣ
46.12. HYRAX
46.13. ΚΟΙΝΗ ΓΑΖΕΛΑ
46.14. ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
46.15. ΤΣΙΤΑΧ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ
46.16. ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
46.17. ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
46.18. ΓΕΡΒΙΛΟΣ
46.19. ΠΕΤΡΙΤΗΣ
46.20. ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΣΚΟΡΠΙΟΣ
46.21. ΑΓΚΑΘΩΤΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ
46.22. ΧΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΟΧΑΒΕ
46.23. PUMA
46.24. ΛΑΓΟΣ
46.25. ΓΚΟΥΑΝΑΚΟ
46.26. ΑΛΛΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
47. ΒΟΛΙΒΙΑ: Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΛΜΥΡΗ
ΕΡΗΜΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
48. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ LA TATACOA, ΚΟΛΟΜΒΙΑ
48.1. ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
48.2. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
48.3. ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ LA TATACOA, ΚΟΛΟΜΒΙΑ
48.4. ΔΙΑΜΟΝΗ
48.5. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
48.6. ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ LA TATACOA
48.7. ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ
48.8. ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ LA TATACOA
49. ΕΡΗΜΟΣ WADI RUM, ΙΟΡΔΑΝΙΑ
50. ΜΕΓΑΛΗ, ΕΡΗΜΟΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
51. ΕΡΗΜΟΣ ΓΚΟΜΠΙ
51.1. ΤΟ ΓΚΟΜΠΙ.
51.2. ΦΥΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
51.3. ΕΡΗΜΟΣ GOBI, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΓΓΟΛΙΑ, ΚΙΝΑ.ΤΖΑΜΙΝΓΚ
52. Η ΨΥΧΡΗ ΕΡΗΜΟΣ KATPANA ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ
53. ΛΙΒΥΚΗ ΕΡΗΜΟΣ
54. ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ
55. ΕΡΗΜΟΣ YUMA
56. ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ
56.1. ΟΡΟΣ FITZROY ΣΤΗΝ ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ, ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ.
56.3. ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΔΑΦΗ
56.4. ΚΛΙΜΑ
57.1. ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
58. ΡΟΥΜΠ 'ΑΛ-ΧΑΛΙ
60. KYZYLKUM
61.3. 61. ΕΡΗΜΟΣ TAKLA MAKAN
ΚΛΙΜΑ
61.4. ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ - ΑΠΟΡΡΟΗ
61.5. ΦΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗ ΖΩΗ
61.6. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
61.7. ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ
61.8. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ
61.11. ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΑΡΙΜ
61.12. ΛΕΚΑΝΗ ΤΑΡΙΜ, ΚΙΝΑ
62. ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΡΑΚΟΥΜ (ΤΟΥΡΚΜΕΝΙΣΤΑΝ)
63. ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΒΙΡ
64. ΣΥΡΙΑΚΗ ΕΡΗΜΟΣ
65. ΕΡΗΜΟΣ THAR
65.1. ΑΝΘΡΩΠΟΙ
66. ΕΡΗΜΟΣ ΛΟΥΤ
67. NEGEV
68. ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΗΜΟΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑ
69. ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΜΩΔΗΣ ΕΡΗΜΟΣ
70. ΕΡΗΜΟΣ GIBSON
71. ΕΡΗΜΟΣ SIMPSON
72. ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗ ΕΡΗΜΟΣ. ΕΡΗΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ
72.2. ΕΡΗΜΟΣ SONORAN
72.3. ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ
72.4. ΧΑΡΤΗΣ ΠΑΡΚΟΥ
72.5. ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ ΕΚΕΙ
72.6. ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
72.7. ΚΟΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ
72.8. ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ
72.9. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ
72.10. ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
73. ΤΟ GRAND CANYON ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ - ΚΥΡΑ ΜΟΥ
ΑΡΙΖΟΝΙΤΙΣΣΑ...
74. ΟΙ 17 ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ, ΙΔΡΥΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ
ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ – ΑΡΙΖΟΝΑΣ
74.1. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
74.2. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
74.3. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
74.4. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΤΙΣΣΑΣ
74.5. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
74.6. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ
74.7. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
74.8. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ
74.9. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
74.10. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ
74.11. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
74. 12. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
74.13. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑΣ
74.14. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ
74.15. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
74.16. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
74.17. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
--------------------------------------------------------------------------
1. ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΣΤΙΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ευαγγελία Αναστασάκη
Άνυδρα και αχανή ερημικά τοπία είναι συνήθως απωθητικά

στον θεατή που απολαμβάνει μόνο το απόκοσμο θέαμα.
Ωστόσο, οι έρημοι είναι όμορφα μέρη της γης και κρύβουν
πολλά μυστικά. Οάσεις, μεγάλους αμμόλοφους, αποξηραμένα
ποτάμια, ανθισμένα λιβάδια συνθέτουν σε κάποιες περιπτώσεις
το ερημικό τοπίο όπως φαίνεται και στις ακόλουθες
ασυνήθιστες εικόνες…
Δρόμος που διακόπτεται από έναν αμμόλοφο, στην κοιλάδα του
Νείλου, στην Αίγυπτο
Αρδευτικό σύστημα, Ιορδανία

Όαση Huacachina το βράδυ, Περού
Λιμνοθάλασσα στο Εθνικό Πάρκο Lençóis Maranhenses της

Βραζιλίας
Sand Dunes, Rub ‘al-Khali, Σαουδική Αραβία, Ομάν, Υεμένη και
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Πεζοπόρος ανεβαίνει γιγαντιαίο αμμόλοφο, Ναμίμπια

Δέντρα ακακίας στο σουρεαλιστικό τοπίο της ερήμου Ναμίμπια
Λευκή έρημος, Αίγυπτος

Τρένο στην έρημο, Νότια Αυστραλία
Χιόνι καλύπτει την έρημο, Taklamakan, Κίνα

Όαση Crescent Lake στην έρημο Gobi, Κίνα
Αεροφωτογραφία ποταμού που ξεράθηκε,

Έρημος Sonoran, Μεξικό
Σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας,
Έρημος Mojave, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Καμήλες, Έρημος Σαχάρα

Παράξενοι σχηματισμοί στην έρημο Rub ‘al-Khali στην Αραβική
Χερσόνησο που είναι ένα δίκτυο αμμόλοφων
Έρημος Pinnacle, Δυτική Αυστραλία

Λίμνη Ouem El Ma, Λιβύη
Εθνικό Πάρκο Lençóis Maranhenses, Βραζιλία

Χωριό Bareina, Μαυριτανία
Η έρημος Ναμίμπια συναντά τον Ατλαντικό Ωκεανό, Ναμίμπια

Πηγή:
https://perierga.gr/2017/09/yperoches-asynithistes-ikones-stis-er/#:~:text=
%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE
%B5%CF%82%20%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-,%CE%A5%CF
%80%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B5%CF%82%20%CE
%B1%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B9%CF%83%CF
%84%CE%B5%CF%82%20%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD
%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CE
%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CF
%84%CE%BF%CF%85%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF
%CF%85,-%CE%95%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5 %CE
%BB%CE%AF%CE%B1%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF
%84%CE%B1%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%20%7C
-----------------------------------------------------------------------
2. ΟΑΣΗ ΣΙΟΥΑ - ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (ΑΙΓΥΠΤΟΣ)
 Μάρω Κουρή
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9892-
37c1065e.webp
…Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά

πρωιά να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε
λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια,
κεχριμπάρια κ’ έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο
μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Aιγυπτιακές
πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Κ. Π. Καβάφης
Το 322 π.Χ. ο μεγαλύτερος στρατηλάτης στην ιστορία κινήθηκε
προς την Αίγυπτο αναγκάζοντας τις δυνάμεις του Δαρείου Γ΄ να
υποχωρήσουν. Οι Αιγύπτιοι δέχτηκαν ως λυτρωτή τον
Αλέξανδρο. Βλέπετε, είχαν σχέσεις ψυχρές με τους Πέρσες. Για
τον Αλέξανδρο η Αίγυπτος ήταν, από τη μία, η ιερή γη που
ερωτεύτηκε, και από την άλλη, δίαυλος επικοινωνίας με την
Ελλάδα. Μέσω της Αιγύπτου θα διεκδικούσε από τους Φοίνικες
τον έλεγχο των εμπορικών οδών της Μεσογείου. Το 331 π.Χ.
αφήνει τη Μέμφιδα και φθάνει εκεί όπου ιδρύει την πρώτη του
πόλη, τη μεσογειακή Αλεξάνδρεια, την οποία καμαρώνουμε
ακόμη. Από εκεί, εισδύει βαθιά προς το δυτικότερο σημείο της
εκστρατείας του, στην καρδιά της ερήμου και την όαση Σίουα.
Ένα ταξίδι παράτολμο. Λέγεται ότι παλαιότερα ο Πέρσης
βασιλιάς Καμβύσης είχε στείλει στρατό να κατακτήσει τη Σίουα,
ο οποίος όμως εξαφανίστηκε μυστηριωδώς.
Ακολουθούμε τον Μαστράμπ αλί Στραμπ, τον δρόμο που
ενδέχεται να πήρε ο Μέγας Αλέξανδρος. Ύστερα από δέκα
περίπου ώρες φθάνουμε στην όαση της Σίουα, 600 χιλιόμετρα
δυτικά, στα βάθη της Λιβυκής ερήμου. Μαζί με την ομάδα του
βιωματικού σεμιναρίου φωτογραφίας, και με αφορμή τη
σουφική τελετή συγχώρεσης Συάχα, μπαίνουμε στη Σίουα, την
καταπράσινη όαση που απλώνεται μέσα από τις δίνες της
ερήμου, κάνοντας ένα βύθισμα που φθάνει τα 18 μέτρα κάτω
από την επιφάνεια της θάλασσας. Γι’ αυτό και δημιουργούνται
οι ατέλειωτες αλατολίμνες. Το κολύμπι σε μία από αυτές είναι
μια εμπειρία αξέχαστη, με θεραπευτική και χαλαρωτική
επίγευση στο σώμα και την ψυχή. Η Σίουα χρονολογείται με την
26η δυναστεία, τον 7ο αιώνα π.Χ., έχει 23.000 κατοίκους και 14
ελληνικές ιδιοκτησίες – κτήματα, οικόπεδα, γκρεμισμένα αλλά
και νεόκτιστα σπίτια. Ο Πρίγκιπας από το παλάτι της Κνωσού
κυματίζει σε λάβαρο στην απλή, μέσα στη μεγαλοπρέπειά της,
οικία της ερήμου. Αρχιτεκτονικά το σπίτι μού θυμίζει τις παλιές
εξοχικές αρχοντικές βίλες έξω από την Πάτρα. Οι βεράντες
έχουν θέα μέσα από κοκοφοίνικες προς την απεραντοσύνη της
αλατολίμνης, ενώ την πολυπόθητη ηρεμία ταράζει γλυκά το…
γκάρισμα του γαϊδάρου. Ο άξιος και εκλεκτός οικοδεσπότης
Βασίλειος Φιλιππάτος, πρώην διευθυντής του Ελληνικού
Ιδρύματος Πολιτισμού Αλεξάνδρειας και του Μουσείου Καβάφη,
μας υποδέχεται με την εγκάρδια αγκαλιά του σερβίροντάς μας
τσάι καρκαντέ από ιβίσκο και προσφέροντας γλυκίσματα που
φτιάχνει ο ίδιος με μεράκι εδώ, στο σπίτι του στη Σίουα, και
μάλιστα χωρίς ρεύμα. Καβαλάμε ένα τοκ-τοκ, αυτό το ρομαντικό
μηχανοκίνητο τρίκυκλο με την καρότσα διακοσμημένη από
πλουμιστά υφαντά χαλιά. Στο τιμόνι, ο νεαρός Μοχάμεντ βάζει
στη διαπασών αραβικές μελωδίες συνοδεία με τον Οσμάν. Ο
Οσμάν είναι ένας όμορφος νέος, γαιοκτήμονας, με καλλιέργειες
χουρμαδιάς και ελιάς, που στην ομάδα συναποφασίζουμε να
τον φωνάζουμε «Αλέξανδρο» ή «Ισκαντέρ» (που στα αραβικά
σημαίνει «Αλέξανδρος»). Βλέπετε, έχει χαρακτηριστικά και
ζυγωματικά που θα έμοιαζαν με του κατακτητή, έτσι ξανθός και
γαλανομάτης που είναι, με απαλό λευκό δέρμα και στοχαστικό
βλέμμα. Ο Αλέξανδρος και ο Μοχάμεντ μάς οδηγούν σε δυο
τόπους ιερούς, που είχαμε αστείρευτη δίψα και λαχτάρα να τους
«νιώσουμε». Έντονη διαίσθηση μας κατείχε για την
πρωτόγνωρη ενέργεια και τη γεωφυσική δυναμική που
εκπέμπει η όαση και η σύστασή της. Η έλξη της ακατανίκητη. Τη
νιώθουμε ακόμη, τώρα που επιστρέψαμε.
0c60d1aa.webp
Το Σάλι.
ca9ac878.webp
Οι γαϊδουράμαξες είναι μια εμπειρία αλλά και ένα καθημερινό

μέσο μεταφοράς για τους ντόπιους.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/file001737_1-
3193a047.webp
Μετά το σαφάρι στην έρημο, απόλαυση με βραδινό στις

βεδουίνικες σκηνές.
e7bc82d2.webp
Ο σουφικός κύκλος της Συν-χώρεσης.
Πρώτος ιερός τόπος: το Αγούρμι. Εδώ βρίσκεται χτισμένο το

Μαντείο του Άμμωνα Δία (ή Άμμωνα Ρα), όπου ο μεγάλος
στρατηλάτης κατάφερε να φθάσει με μια μικρή αλλά σημαντική
συνοδεία από υπασπιστές, με σκοπό να λάβει τον περίφημο
χρησμό που αφορούσε την πατρότητά του. Ο δεύτερος είναι το
Ελ Μαράκι, όπου η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή θεώρησε και
θεωρεί ότι είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος. Η Σίουα έχει
τρεις σημαντικούς λόφους: Στο Ντακρούρ κάθε χρόνο με την
πανσέληνο του Οκτωβρίου στήνεται μια ολόκληρη πολιτεία, μια
εμποροπανήγυρη με αυτοσχέδια λούνα παρκ, μαγειρεία,
καπηλειά, μαγαζιά και πάγκους, καθώς και δεκάδες τέντες
βεδουίνων, όπου οι ζαγκάλα, οι παραδοσιακοί αγρότες και
μουσικοί, παίζουν μισμάρ πνευστά και τουμπερλέκια
τραγουδώντας μέχρι το χάραμα. Στις αναμμένες φωτιές, στους
πρόποδες του Ντακρούρ, όλο το βράδυ βράζουν σε καζάνια το
κρέας με ρύζι, ενώ οι Σούφι, γέροι και νέοι, χορεύουν εκστατικά
σε κύκλο τον χορό Συάχα της συναδελφοσύνης, της προσευχής
και της συγχώρεσης. Ο δεύτερος λόφος προβάλλει σαν σκηνικό
ταινίας του Τιμ Μπάρτον: Είναι η ακρόπολη της όασης, το Σάλι.
Η πρώτη πόλη που κατοικήθηκε στη Σίουα, ένα οχυρό χτισμένο
το 1203 με το ιδιαίτερο δομικό υλικό της ερήμου, το καρσίφ, που
περιέχει αλάτι και γι’ αυτό η πόλη μισοέλιωσε σαν παγωτό με
τις σπάνιες νεροποντές. Ο τρίτος λόφος είναι το Αγούρμι, όπου
σώζεται αγέρωχο μέχρι σήμερα το Μαντείο του Άμμωνα Ρα, ένα
από τα σημαντικότερα της αρχαιότητας, μαζί με εκείνα της
Δωδώνης και των Δελφών. «Πρόκειται για φαραωνικό κτίσμα,
έργο της βασιλείας του φαραώ Νεκτανεβώ Β’. Ήταν η κύρια
κατοικία του Άμμωνα, μίας από τις σημαντικότερες θεότητες
στην Αίγυπτο, που ήταν αντίστοιχη του Δία», μας λέει με λόγο
παραστατικό ο κύριος Φιλιππάτος. Ο Άμμωνας υποδέχεται
μέσα σε σκοτεινή υπόγεια αίθουσα τον Αλέξανδρο και του μιλά
για την πατρότητά του. Ο χρησμός έχει μεταφραστεί
ποικιλοτρόπως: «Ω παι Διός», δηλαδή «Παιδί του Δία». Μια
μεταγενέστερη μαρτυρία προερχομένη από τον Πλούταρχο
αναφέρει ότι ο ιερέας τον αποκάλεσε: «Ω, παιδίον», δηλαδή
«Παιδί μου». Να σημειώσουμε ότι η μητέρα του Αλέξανδρου, η
Ολυμπιάδα, είχε εκμυστηρευτεί στον γιο της ότι στα Καβείρια
Μυστήρια την είχε επισκεφθεί ο Άμμωνας στο κρεβάτι της
μεταμορφωμένος σε πύθωνα και τη γονιμοποίησε. Έτσι, ενώ
βιολογικός του πατέρας ήταν ο Φίλιππος, πνευματικός του
πατέρας ήταν ο θεός Ρα, αντίστοιχος του Δία. Στον πρώτο
θάλαμο, στον κεντρικό πυλώνα του μαντείου, θαυμάζουμε δύο
δωρικούς κίονες που δώρισε ο Αλέξανδρος, στους οποίους
αναφέρονται ο Διόδωρος Σικελιώτης, ο Αρριανός στο
«Αλεξάνδρου Ανάβασις», καθώς και ο διάσημος γεωγράφος και
ιστορικός Στράβωνας. Το μαντείο του Άμμωνα Ρα είχαν
επισκεφθεί διάφορες προσωπικότητες όλων των φυλών,
Έλληνες, Αιγύπτιοι και Λίβυοι, για να συμβουλευτούν τον
Άμμωνα. Η Κλεοπάτρα μετά το μαντείο, έκανε μπάνιο στην
περίφημη πηγή όπου συνεχίζουμε έως σήμερα να βουτάμε – κι
ας βρίσκεται στη μέση του δρόμου! Ο Ηρακλής επίσης
επισκέφθηκε το μαντείο, καθώς και ο Αύγουστος, ο Ρωμαίος
αυτοκράτορας που το μετέτρεψε σε μητρόπολη της λιβυκής
επαρχίας, την όαση της Σίουα. Οι τελευταίοι κάτοικοι
εγκατέλειψαν το χωριό Αγούρμι τη δεκαετία του 1970. «Είναι
γνωστό ότι η Κυρήνεια, που ήταν στα σύνορα της όασης, είναι
γνωστή επαρχία ελληνική, όπου οι Έλληνες είχαν τάφους,
αγορές, ό,τι υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα, οπότε από εκεί
είχαν και έφεραν και τις περίφημες κολόνες», μας λέει ο κύριος
Φιλιππάτος. Από τις ιστορικές πηγές φαίνεται ότι ο Μέγας
Αλέξανδρος έμεινε λίγο στη Σίουα αφήνοντας κάποιους από
τους «χρυσοποίκιλτους εταίρους» του, όπως αποκαλούνται στις
ιστορικές σημειώσεις, που τον συνόδεψαν από την Αμφίπολη –
απ’ όπου και ξεκίνησε– εκτός του Ηφαιστίωνα. «Τα περίφημα
ζευγάρια που αποτελούσαν ίσως και το σημαντικότερο μέρος
της στρατιωτικής του ακολουθίας», όπως μας λέει με τον
γλαφυρό του λόγο ο αγαπητός κύριος Φιλιππάτος. Έτσι
εξηγείται η ελληνικότητα στο κτίσμα των ανασκαφών στο Ελ
Μαράκι, που ίσως να ήταν τόπος λατρείας. Σπαρμένα στο χώμα,
εντοπίζουμε μετόπες, σπονδύλους, δωρικούς κίονες, κι ένα
τμήμα αετώματος. Το 1995, η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή με
την ελληνική αποστολή της ανακοίνωνε στη διεθνή
επιστημονική κοινότητα ότι εδώ είναι θαμμένος ο Μέγας
Αλέξανδρος, με αποτέλεσμα την προσέλκυση επισκεπτών απ’
όλο τον κόσμο, που έκαναν την όαση Σίουα πασίγνωστη. Τα
ευρήματα όμως δεν υποστήριξαν τη θεωρία, και δυστυχώς οι
ανασκαφές διακόπηκαν. Για τα επόμενα οκτώ χρόνια ο νεαρός
Μακεδόνας κατάφερε να διασχίσει την Περσική Αυτοκρατορία,
αχαρτογράφητες περιοχές, έφτασε στα σύνορα της Κίνας και
στην Ινδία, διασχίζοντας παρθένες ερήμους.
dbcdc0b4.webp
Η εξωτική θέα από ένα σπίτι της όασης Σίουα.

ddc8fde0.webp
Η θέα από το όρος Ντακρούρ.

60f5bbbd.webp
Η εγκαταλειμμένη πόλη, η οποία περιβάλλει το Μαντείο του

Άμμωνα Ρα.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/file001655-
1f2ab6fc.webp
Αλατολίμνες της όασης.

Πηγή:
https://epathlo.gr/oash-sioua#:~:text=%CE%8C%CE%B1%CF%83%CE
%B7%20%CE%A3%CE%AF%CE%BF%CF%85%CE%B1,%CF%84%CE
%BF%20%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE
%BF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%86%CE%BC%CE%BC%CF
%89%CE%BD%CE%B1%20%CE%A1%CE%B1.
---------------------------------------------------------------------
3. Η ΟΑΣΗ GUELTA D’ARCHEI (ΤΣΑΝΤ)
είναι μία από τις πιο διάσημες στη Σαχάρα. Βρίσκεται στο
βόρειο-ανατολικό Τσαντ και έχει πολλά ενδημικά είδη που
περιλαμβάνουν ψάρια και κροκοδείλους, ενώ είναι και μια από
τις αγαπημένες στάσεις των καραβανιών, όπου ανακουφίζουν
τη δίψα τους καμήλες και καμηλιέρηδες. Σε ένα πολύ μικρό
οικοσύστημα, η κοπριά από τις καμήλες βοηθάει να
αναπτυχθούν άλγες από τις οποίες τρέφονται τα ψάρια που
τρώνε οι κροκόδειλοι. Ένα τέλειο παράδειγμα της
αλληλεξάρτησης των ειδών του όμορφου πλανήτη μας που σε
παγκόσμια κλίμακα ίσως να μη φαίνεται τόσο πολύ, ισχύει
όμως το ίδιο! Σε ένα άγονο και σκληρό τοπίο, ο μόνος τρόπος
να φτάσει κάποιος (εκτός από τους ιθαγενείς-νομάδες είναι με
4Χ4 και ταξίδι 4 ημερών από την πρωτεύουσα Ν’τζαμένα και στο
τελικό σημείο περπάτημα μισής ώρας.
Πηγή:
https://cosmopoliti.com/oasi-stin-erimo/#:~:text=%CE%97%20%CF%8C
%CE%B1%CF%83%CE%B7%C2%A0,%CE%A0%CE%BF%CE%B9%CE
%B1%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7
---------------------------------------------------------------------------------
4. ΟΑΣΗ GHERIS (ΜΑΡΟΚΟ)

Η λεκάνη Gheris ανήκει σε μια σαφώς ξεχωριστή γεωγραφική
ενότητα που μπορεί κανείς να αποκαλέσει προ-Σαχάρειο
Μαρόκο, η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με τις ψευδο-
Σαχάρειες περιοχές που οριοθετούν τη μεγάλη έρημο προς τη
σαβάνα. Η περιοχή αυτή περιορίζεται από τις οροσειρές του
Μεγάλου Άτλαντα στο Βορρά και του Αντιάτλαντα στο Νότο. Η
λεκάνη εκτείνεται από την όαση Figuig ανατολικά μέχρι τις
οάσεις της Draa δυτικά, στην άκρη της περιοχής Sous, και
συνεχίζει προς τη Μαροκινή
Σαχάρα.
Η λεκάνη Gheris καλύπτει μια περιοχή με πολλά τοπογραφικά

στοιχεία:
 Ψηλά βουνά: Amdghous, Imdghas, Azaghar Sidi Bouykoub,
Taghya και Samgat.
 Το φαράγγι της Amsad.
 Την περιοχή Hamada, που ξεκινά με
την Amrdoul του Tadighoust και τις περιφέρειες της Gheris και
της Goulmima.
 Μικρές πεδιάδες: της Amagha des Ait Atta, του Touroug
Mellab που τελειώνουν με τη μεγάλη πεδιάδα της Tafilalt, την
έρημο της Αλγερίας και τα βουνά Ougnat και Saghro.
Όλα αυτά οδηγούν στην περίφημη έρημο Σαχάρα.
Κινούμενοι από Βορρά προς Νότο συναντάμε ιουρασσικά
βουνά, λόφους και οροπέδια που σχηματίζονται από
ασβεστόλιθο και κόκκινο αλμυρό πηλό (Hamadas).
Το έδαφος της όασης είναι το αποτέλεσμα δύο βασικών
διαδικασιών: των προσχώσεων που μεταφέρονται από τις
πλημμύρες του ποταμού Gheris και ανθρώπινων
δραστηριοτήτων (άρδευση, εκπλύσεις και λιπάνσεις).
Το κλίμα στην περιοχή Gheris είναι μεσογειακό, σχεδόν
ηπειρωτικό, με μια σημαντική θερμοκρασιακή διαφορά (20 ° C)
μεταξύ των εποχών και μεταξύ ημέρας και νύχτας. Με τις
λιγοστές βροχοπτώσεις, τα υψηλά επίπεδα εξάτμισης και τους
ανέμους Chergui να επικρατούν βρισκόμαστε σε μια ημιάνυδρη
περιοχή. Το μικροκλίμα του φοινικόδασους βέβαια είναι
λιγότερο ζεστό και με λιγότερη εξάτμιση.
Πηγή νερού, ο ποταμός Gheris:
«Παραπόταμος του Ziz [ ... ], αλλά με μια κοιλάδα υψηλότερη και
πιο στενή από του Ziz, με την οποία συναντάται μόνο στην
έρημο. Ο ποταμός Gheris τέμνει την ασβεστολιθική γραμμή
«Dades» και «Mgoun». Ξεκινά στα όρια των λιμνών
βορειοδυτικά και την κοιλάδα Todgha στο νότο που βρίσκεται
σε ψηλότερο επίπεδο. Τα νερά του είναι κυρίως υπόγεια και
εμφανίζονται στην επιφάνεια περιοδικά».
Bouquerel, 1953
Πλημμύρες συμβαίνουν συχνά μετά από ισχυρές καταιγίδες στο
Amdghous και στο Imdghas. Αυτά τα νερά συγκρατούνται εν
μέρει από παραδοσιακά φράγματα και αναχώματα.
Οι σταθεροί υδατικοί πόροι της περιοχής είναι κυρίως τα
υπόγεια νερά που αναβλύζουν από πολλές πηγές. Η πιο
σημαντική είναι η Tifounassin που αρδεύει την
έκταση Goulmima (παρέχοντας 700L/s, μέτρηση του 1949, Rista,
1949).
Πηγή:
http://www.hydriaproject.info/gr/the-gheris-and-the-figuig-oasis-
morocco/setting/#:~:text=%CE%A4%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF
%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE
%AC%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE%B5%CF
%89%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF%CE%BB%CE%BF
%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CF%87%CE%B1%CF
%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF
%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF
%8C%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82%20Gheris
---------------------------------------------------------
5. ΟΑΣΗ FIGUIG (ΜΑΡΟΚΟ)
Ακριβώς όπως όλες οι άλλες οάσεις του Μαρόκου στον μέσον

της Σαχάρας, η όαση Figuig οφείλει την επιβίωσή της σε ένα
λαμπρό αρχαίο σύστημα άρδευσής της. Η ποικιλόμορφη
κληρονομιά και η σύνθετη αλλά εύθραυστη δομή των οάσεων
επηρέασαν την εξέλιξή τους. Οι οάσεις έχουν εξελιχτεί ώστε να
είναι αρκετά ανθεκτικές στις μεταβολές και σε καταστάσεις
κρίσης. Η γεωργική παραγωγή τους εξαρτάται από την
άρδευση: όταν το απαραίτητο νερό είναι διαθέσιμο οι γεωργικές
δραστηριότητες ανθούν και η κοινωνική και πολιτιστική
ισορροπία ενισχύεται, δημιουργώντας μια δυναμική ισορροπία
που διατηρεί την όαση σε μια κατάσταση σταθερότητας.

5.1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
Η όαση Figuig βρίσκεται στα ΝΑ του Μαρόκου, 7 χλμ. από την

πόλη της Baní - Ouanif στην Αλγερία και περίπου 460 χλμ. από
τις ακτές της Μεσογείου. Αυτή η περιοχή αποτέλεσε
σταυροδρόμι για τις ανταλλαγές και το διμερές εμπόριο,
καταλαμβάνοντας μία πολύ ευαίσθητη και στρατηγικής
σημασίας παραμεθόρια ζώνη. Η κοινωνική και οικονομική
ιστορία της περιοχής της Σαχάρας φανερώνει τον πλούτο και
την πολυπλοκότητα της εθνο-δημογραφικής της δομής, καθώς
και τη διακριτότητα της χωρικής της οργάνωσης ανά τους
αιώνες. Τα χωριά qçar και τα φοινικοδάση της Figuig
απλώνονται σε μια κυκλική λεκάνη, ανατολικά του Μεγάλου
Άντλαντα. Τα γύρω βουνά δημιουργούν ένα φυσικό φράγμα που
παίζει σημαντικό ρόλο στην επιβίωση της όασης. Η όαση Figuig
βρίσκεται στο μέσον της Σαχάρας.
Οι κλιματολογικές συνθήκες είναι πολύ σκληρές, με μεσογειακό
και ηπειρωτικό κλίμα, ανυπόφορη ζέστη το καλοκαίρι και κρύο
το χειμώνα, και μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ μέρας και
νύχτας. Η θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 3° C έως 16 ° C τον
Ιανουάριο και 24 °C έως 41 °C τον Αύγουστο, με έναν υψηλό
βαθμό εξάτμισης και ισχυρούς ανέμους (Chergui). Η μέση ετήσια
βροχόπτωση κυμαίνεται από 70 mm σε χρονιές ξηρασίας μέχρι
140 mm σε ομαλές χρονιές, με ακανόνιστη κατανομή στο χώρο
και το χρόνο. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια ημι-άνυδρη
περιοχή, όπου το φοινικόδασος δημιουργεί ένα μικροκλίμα με
λιγότερη ζέστη και εξάτμιση.
Σήμερα η όαση Figuig έχει ~ 15.000 μόνιμους κατοίκους. Οι
περισσότεροι ομιλούν τη βερβερική και προέρχονται από τις
φυλές Zenata, Sanhaja και από αραβικές φυλές νομάδων που
ζουν μαζί στα οχυρωμένα χωρια (qçar) ή σε γύρω περιοχές.
Αυτοί οι Άραβες είναι της φυλής Jouaber, μέρος των Hilaliens.
Υπάρχουν επίσης οικογένειες Sharifian από τους απογόνους
της οικογένειας του Προφήτη Μωάμεθ. Οι
οικογένειες chorafa έφτασαν στην περιοχή τον 13ο αι. και
εξαπλώθηκαν στα qçar της περιοχής Figuig και μάλιστα είχαν
πάντα τη διοικητική και θρησκευτική κυριαρχία. Οι Βέρβεροι
ασχολούνταν περισσότερο με τη γεωργία και το εμπόριο με
καραβάνια. Οι εβραϊκές μειονότητες εγκατέλειψαν την περιοχή
στη δεκαετία του '50, λίγο πριν την ανεξαρτησία του Μαρόκου,
με προορισμούς τη Γαλλία, τις μεγάλες πόλεις του Μαρόκου και
το Ισραήλ. Οι κύριες δραστηριότητές τους ήταν η βιοτεχνία και
το εμπόριο. Η ύπαρξη διαφόρων εθνοτήτων και θρησκειών
(Βερβέρων, Αράβων, Εβραίων και των Harratines) δημιούργησε
μια ιδιαίτερα συμπαγή κοινωνική ιεραρχία.
Η πόλη πλέον αποτελείται από έξι qçar διαφόρων μεγεθών σε
ένα οροπέδιο (τα Loudaghir, El Maïz, Hamam Foukani, Hamam
Tahtani, Oulad Slimane and Laâbidate). Το έβδομο qçar (Zenaga)
βρίσκεται κάτω από το βράχο (el jorf), που χωρίζει το οροπέδιο
από τον κάμπο της Βαγδάτης και το ΝΔ τμήμα του Figuig
(Berkoukess). Τα qçar της όασης Figuig είναι μεγάλης
αρχιτεκτονικής αξίας. Οι κάτοικοί τους ήταν εντελώς
ανεξάρτητοι, ώστε να υπερασπίζονται καλύτερα τον εαυτό τους
και κάθε qçar είχε τους δικούς του νόμους και έθιμα.
Η Figuig είναι ως επί το πλείστον αγροτική περιοχή (650
εκτάρια), όπου κυριαρχεί η παραδοσιακή καλλιέργεια της
χουρμαδιάς που πραγματοποιείται σε τρία στάδια,
επιτρέποντας την ορθολογική χρήση των μικρών κτημάτων. Οι
χουρμαδιές αντιπροσωπεύουν το 80 % του συνόλου των
οπωροφόρων δέντρων. Υπάρχουν 120.000 δέντρα, εκ των
οποίων τα 110.000 είναι παραγωγικά. Η πιο σημαντική τοπική
ποικιλία είναι η Aziza. Βέβαια, αν και η καλλιέργεια είναι
εντατική οι αποδόσεις είναι χαμηλές. Έτσι η εσωτερική
μετανάστευση προς μεγάλες πόλεις στο Μαρόκο ή η
μετανάστευση προς την Ευρώπη έχει οδηγήσει στην
εγκατάλειψη ή ακόμη και την απερήμωση πολλών εκτάσεων.
Ανεξάρτητα από τις καιρικές δυσκολίες η περιοχή Figuig
διαθέτει ένα υδατικό δυναμικό το οποίο δεν είναι καθόλου
αμελητέο. Ως επί το πλείστον αποτελείται από περιοδικά
επιφανειακά νερά, τον ποταμό Zouzfana από τους
χειμάρρουςJbel grouz και Jbel beni-Smir, που αξιοποιούνται για
άρδευση. Η επιβίωση της όασης Figuig στηρίζεται σε υπόγεια
νερά. Τριάντα (30) πηγές νερού αρδεύουν το φοινικώνα και
υδρεύουν την πόλη Figuig (με συνολική παροχή 175 L/s/έτος-
τιμές του 2000). Οι υπόγειες πηγές βρίσκονται κυρίως στο άνω
τμήμα της λεκάνης (το οροπέδιο), ενώ οι αρδευόμενες εκτάσεις
είναι κυρίως προς το νότο, κοντά στο χωρίο Zenaga. Το χωριό
αυτό συγκεντρώνει το 40% του πληθυσμού, αλλά και το ¼ των
πηγών με συνολική παροχή νερού κατά τι μικρότερη από το
50% τουσυνόλου.

5.2. QÇAR: Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΑΣΕΩΝ
Τα qçar, οι κύριες οικιστικές μονάδες στις οάσεις, απαρτίζονται

από μικρότερα οικιστικά σύνολα φτιαγμένα από ομάδες
ανθρώπων (οικογενειών/φυλών), που είναι η κύρια μορφή της
μαροκινής κοινωνίας. Αυτές οι μικρές ομάδες ανθρώπων
δημιουργούν ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς ατσαλωμένους
από την παράδοση. Για να επιβιώσει κάποιος πολιτικά και
οικονομικά μπορεί να αλλάξει qçar ή ακόμα και όαση, να
μετακινηθεί με τη θέλησή του ή με τη βία, καθώς οι οικογένειες
γίνονται φυλές και αντίστροφα. Μπορεί επίσης το όνομα ενός
ατόμου να αλλάξει. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι ο
πληθυσμός μιας όασης δεν είναι νομαδικός και ως σύνολο είναι
πλήρως αυτάρκης. Μέσα σε κάθε qçar υπάρχουν σπίτια, ένα
τζαμί, ένα μέρος για εορταστικές εκδηλώσεις και μερικές φορές
ένα πανδοχείο

Η τεχνολογία των khettara συνάδει με τα διάσπαρτα qçar, με το

καθένα να έχει τη δική του παράδοση, τη δική του κυβερνώσα
γενεαλογία και τους δικούς του μηχανισμούς για την οργάνωση
της εργασίας. Στην πραγματικότητα στις μαροκινές οάσεις τα
επονομαζόμενα jemâa των qçar λειτουργούν ως «Συμβούλια
διαχείρισης νερού και γης», που επιβάλλουν το εθιμικό δίκαιο
και διασφαλίζουν τη συντήρηση των αρδευτικών συστημάτων.
Η πολεοδομία του qçar είναι άμεσα συνδεδεμένη με
την khettara. Τα κτίρια είναι προσανατολισμένα και χτισμένα
σύμφωνα με την κλίση του εδάφους, έτσι ώστε να επιτρέπεται η
σταθερή ροή του νερού με τη δύναμη της βαρύτητας. Το νερό
είναι πιο δροσερό και καθαρό στο επάνω μέρος, όπου εκβάλλει
η khettara. Εδώ κατοικούν οι πιο εύποροι. Χαμηλότερα, καθώς
το νερό τρέχει μέσα από ανοικτά κανάλια (souguia),
υποβαθμίζεται και είναι λιγότερο κατάλληλο τόσο για οικιακή
χρήση όσο και για άρδευση.
.

Πηγή:
--------------------------------------------------------------------------------
6. ΟΑΣΗ ΤΟΖΕΡ (ΤΥΝΗΣΙΑ)

Κείμενο/Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Μτσάκης
6.1. ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

Η αληθινή Τυνησία βρίσκεται στο Νότο και σας περιμένει. Για να
σας αποπλανήσει με τις μαγευτικές οάσεις της, την απέραντη
χρυσοκίτρινη αμμοθάλασσα, τα λυγερόκορμα φοινικόδεντρα,
τους παραδοσιακούς βερβέρικους οικισμούς και τους
φιλόξενους νομάδες της που στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται
όλη η σοφία και η απλότητα της ερήμου.
Στον μακρινό Νότο της Τυνησίας η άμμος της ερήμου βάφεται
κόκκινη από τις τελευταίες αδύναμες ακτίνες του αφρικάνικου
ήλιου, σηματοδοτώντας το τέλος μιας ακόμα καθημερινής
συνομιλίας των ντόπιων με την απέραντη, ήσυχη, γαλήνια
Σαχάρα. Τη νεκρική ησυχία της ερήμου διακόπτει μόνο το
ρυθμικό θρόισμα των χιλιάδων φοινικόδεντρων της κοντινής
όασης, ενώ η ματιά, βουβή και απόκοσμη, ταξιδεύει
ανεμπόδιστα μέσα στο απόλυτο κενό του επίπεδου ορίζοντα
που ξετυλίγεται μπροστά σας. Το αίσθημα της ανυπαρξίας και
της μηδαμινότητας απέναντι στο δυναμικό οικοσύστημα της
ερήμου σταδιακά σας κυριεύει – νιώθετε ταπεινοί προσκυνητές
σ’ έναν απέραντο χώρο φαινομενικά εχθρικό, αλλά τόσο
φιλόξενος για τη ψυχή σας.
Έχοντας αφήσει αρκετά πίσω σας τα τελευταία ίχνη πολιτισμού,
περπατάτε δίχως προορισμό πάνω στο βελούδινο πέπλο της
ερήμου. Σκύβετε και χαϊδεύετε το ζεστό κορμί της Σαχάρας,
αφήνετε τους χρυσοκίτρινους κόκκους της άμμου να κυλήσουν
χαλαρά μέσα από τα δάχτυλά σας και ξάφνου μπαίνετε βαθιά
μέσα σ’ ένα όνειρο: «Περιπλανήσου όπως η άμμο της ερήμου,
γιατί μόνο τότε είσαι πραγματικά ελεύθερος να φτάσεις εκεί που
θέλεις» (παλιό αραβικό ρητό).
Έρημος Σαχάρα, η «Μητέρα όλων των Ερήμων»... Ποτέ η
φαντασία σας δεν πήγε τόσο μακριά. Πουθενά αλλού στον
κόσμο δεν αισθάνεστε –τόσο έντονα– ότι είστε μόνο εσείς και ο
Θεός. Η έρημος, μέσα από την απεραντοσύνη της άμμου, τη
στατικότητα του χρόνου και την αγριότητα της μοναξιάς και του
θανάτου που προτάσσει, αντιπροσωπεύει τη γνώση και την
ελευθερία που πιθανότητα αναζητάτε στον τυνησιακό Νότο, εκεί
που ζει και χτυπά δυνατά η καρδιά της αυθεντικής Τυνησίας.
6.2. ΤΟΖΕΡ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΑΣΗ ΤΗΣ

ΤΥΝΗΣΙΑΣ
Η μεγάλη αφρικανική έρημος καταλαμβάνει το 40% της
Τυνησίας και αποτελεί ένα τελείως διαφορετικό πεδίο
ταξιδιωτικής δράσης σε σχέση με τον κοσμοπολίτικο βορρά της
χώρας. Πεδινές και ορεινές οάσεις, τρωγλοδυτικές κατοικίες,
αποξηραμένες λίμνες καλυμμένες από αλάτι, παραδοσιακοί
βερβέρικοι οικισμοί, γραφικοί νομάδες, σεληνιακά τοπία,
καμήλες, σαγηνευτικοί αμμόλοφοι και πανύψηλα φοινικόδεντρα
προσφέρουν απλόχερα την εικόνα –αλλά και την αίσθηση– ενός
άλλου κόσμου, όπως και πράγματι είναι.
Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθείτε το Νότο της Τυνησίας
είναι η Άνοιξη και το Φθινόπωρο. Καλό είναι να αποφύγετε τους
καλοκαιρινούς μήνες, γιατί ο υδράργυρος ξεπερνά τότε τους 40
βαθμούς Κελσίου.
Η πόλη Τοζέρ (46 χλμ. ανατολικά των αλγερινών συνόρων) είναι
η μεγαλύτερη όαση της χώρας και ένας από τους
δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Τυνησίας.
Η έκταση της όασης Τοζέρ αγγίζει τα 11 τετρ. χλμ. και η
ομώνυμη πόλη των 40,000 κατοίκων είναι το μεγάλο κέντρο της
– μικροί οικισμοί υπάρχουν διάσπαρτοι στην γύρω περιοχή. Με
ποιοτική υποδομή και ιδιαίτερο χαρακτήρα, η Τοζέρ είναι από
τις πλέον ατμοσφαιρικές πόλεις της τυνησιακής ερήμου και
προσφέρεται ως ορμητήριο για να αποδράσετε στην απόκοσμη
διάσταση της Σαχάρας.
Τα χιλιάδες φοινικόδεντρα και οι καλλιέργειες της όασης της
Τοζέρ ποτίζονται καθημερινά με εξήντα εκατομμύρια λίτρα
νερού, που αποφέρουν οι διακόσιες περίπου πηγές της
περιοχής. Χάρη σε ένα ιδιαίτερα πολύπλοκο σύστημα
άρδευσης, που σχεδίασε τον 13ο αιώνα ο ντόπιος μαθηματικός
Ιμπέν Σαμπάτ, τα νερά των πηγών –αφού συγκεντρώνονται–
μοιράζονται ισότοπα σε όλη την έκταση της όασης, χαρίζοντας
δροσιά και ζωή στους κατοίκους της.
Εκτός από τα φοινικόδεντρα και τις χουρμαδιές, στις κυριότερες
καλλιέργειες της όασης περιλαμβάνονται επίσης οπωροφόρα
δέντρα (πορτοκαλιές, μπανανιές, μηλιές), ντοματιές, πιπεριές,
πατάτες, καρότα και μαρούλια.
Αν και παρουσιάζεται ως η πιο τουριστικά αξιοποιημένη πόλη-
όαση της Τυνησίας, η Τοζέρ, εντούτοις, δεν υστερεί σε
παραδοσιακό χρώμα και ύφος. Σημείο αναφοράς της Τοζέρ των
250,000 φοινικόδεντρων αποτελεί ο πυκνοδομημένος οικιστικός
πυρήνα της παλιάς πόλης (Ouled el Halef), με στενά σοκάκια,
μικρές πλατείες και αυθεντικές κατοικίες του 14ου αιώνα,
διακοσμημένες εξωτερικά με κιτρινόχρωμα τούβλα που
δημιουργούν περίτεχνα γεωμετρικά μοτίβα. Ψηλότερο κτίσμα
της είναι ο σύγχρονος μιναρές El Farkous, που έχει δανειστεί
στοιχεία της τοπικής θρησκευτικής αρχιτεκτονικής παλαιότερων
εποχών.
Επιβεβλημένη θεωρείται η επίσκεψη στην πολύχρωμη αγορά
της πόλης, όπως και στο Εθνολογικό Μουσείο «Dar Charait» –
εδώ μπορείτε να πλουτίσετε τις γνώσεις σας για την τοπική
λαογραφική παράδοση και την τρισχιλιετή Ιστορία της χώρας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης ο μικρός ζωολογικός κήπος
της πόλης, που φιλοξενεί καμήλες, λιοντάρια, μπαμπουίνους,
φίδια, κ.ά.
Από την πολύχρωμη αγορά της Τοζέρ μπορείτε να παζαρέψετε
και να κάνετε δικά σας χαρακτηριστικά βερβέρικα κοσμήματα,
παραδοσιακές μαντίλες, κρυσταλλικά πετρώματα (ρόδο της
ερήμου), κελεμπίες, μικρά κομψοτεχνήματα από κόκαλο
καμήλας, ασημικά, δερμάτινα, υφαντά, χειροποίητα κιλίμια με
βεδουίνικα σχέδια, μάσκες, κεραμικά και χαλιά.
Κι όσον αφορά την γνωριμία με τις τοπικές γαστρονομικές
προτάσεις, η κουζίνα του τυνησιακού Νότου έχει ως βάση το
κρέας (αρνί, κατσίκι και μοσχάρι), είναι πολύ γευστική αλλά και
πικάντικη - λόγω των πολλών μπαχαρικών. Δοκιμάστε
οπωσδήποτε couscous (βρασμένο σιμιγδάλι στον ατμό με αρνί
ή κοτόπουλο και σαλάτα), brik (λεπτές τριγωνικές πίτες, με
αυγό, μαϊντανό και κρέας) και brochettes (κεμπάπ στα
κάρβουνα με σάλτσα τσίλι). Αν και μουσουλμανική χώρα, το
αλκοόλ επιτρέπεται στην Τυνησία, ενώ συνιστάται να πίνετε
μόνο εμφιαλωμένο νερό.
6.3. ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ

ΟΑΣΕΙΣ
Παραδοσιακές βεδουίνικες βραδιές μέσα σε σκηνές στην έρημο,
περιπετειώδεις εξερευνήσεις με καμήλες και τετρακίνητα
οχήματα στο αμμώδες τεραίν του τυνησιακού Νότου,
πολύχρωμες αγορές και χαλαρές βόλτες με ζωήλατα κάρα στην
καρδιά της όασης, αποτελούν μέρος των τουριστικών παροχών
που απολαμβάνει κανείς στην Τοζέρ. Υπηρεσίες επιπέδου που
σχετίζονται άμεσα με το όνειρο της ερήμου και εντάσσονται στο
γενικότερο πλαίσιο της υποδειγματικής τουριστικής υποδομής
που χαρακτηρίζει τη βορειοαφρικανική χώρα.
Στην Τοζέρ, εκτός από πολυτελή ξενοδοχεία, παραδοσιακά
εστιατόρια και εμπορικά καταστήματα, θα βρείτε επίσης αρκετά
τουριστικά γραφεία που διοργανώνουν ποικίλες
δραστηριότητες στην έρημο, όπως οργανωμένες εκδρομές (ή
απλές περιηγήσεις) με 4x4 στην Σαχάρα. Οι πανέμορφες ορεινές
οάσεις Tamerza και Chebika –που βρίσκονται στην οροσειρά
του Άτλαντα– περιλαμβάνονται σε όλα τα προγράμματα των
τοπικών τουριστικών γραφείων και η μετάβαση εκεί με την
μοτοσυκλέτα προσφέρει μια γερή δόση αληθινής περιπέτειας.
Το εγκαταλειμμένο βερβέρικο χωριό στην Tamerza, οι χιλιάδες
φοινικοχουρμαδιές και οι ειδυλλιακοί καταρράχτες με τις μικρές
λιμνούλες, αποτελούν τα εντυπωσιακότερα στοιχεία στο
πραγματικά ονειρικό σκηνικό των ορεινών οάσεων. Οι
ρομαντικοί ταξιδιώτες μπορούν να διανυκτερεύσουν σ’ ένα από
τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που υπάρχουν στα
καταπράσινα όρια της όασης Tamerza.
Άλλος ένας προορισμός στην περιπέτεια της ερήμου είναι η
τοποθεσία που υπάρχουν διάσπαρτα –μέσα σ’ ένα σεληνιακό
τοπίο με κρατήρες και ψιλή λευκή άμμο– τα κινηματογραφικά
σκηνικά από την διάσημη ταινία του Τζορτζ Λούκας «Ο Πόλεμος
των Άστρων» –βρίσκεται 30 χλμ. βόρεια της κωμόπολης Nefta.
Αφού τελειώσετε με τις αναμνηστικές φωτογραφίες, μπορείτε
κατόπιν να ρίξετε μια ματιά και στα χειροποίητα αναμνηστικά
των ντόπιων μικροπωλητών, οι οποίοι, ξεφυτρώνοντας
κυριολεκτικά απ' το πουθενά, πλασάρουν με επιμονή την
πραμάτεια τους στα γκρουπ των τουριστών.
6.4. Η «ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ»
Με αφετηρία την Τοζέρ και σταθμούς τους οικισμούς Ksar Gillan,
Matmata και Douz, περιπλανηθείτε στο γοητευτικό κίτρινο των
ερημικών εκτάσεων της απόλυτης σιωπής. Ανακαλύψτε τοπία
γυμνά, υποβλητικά, γεμάτα πέτρες σκληρές και ανθρώπους πιο
σκληρούς και από τις πέτρες, που εύκολα όμως σας ανοίγουν
την καρδιά και το σπίτι τους.
Διασχίστε την αλμυρή λίμνη Chott El Jerid, ένα εκπληκτικής
ομορφιάς φυσικό φαινόμενο της Νότιας Τυνησίας. Η τεράστια σε
έκταση αποξηραμένη λίμνη, με την απαστράπτουσα κρούστα
ορυκτού κρυσταλλικού άλατος, συνιστά μια μεταφυσική εικόνα
βγαλμένη κυριολεκτικά από ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Στην κωμόπολη-όαση Douz (96 χλμ. νοτιοανατολικά της Τοζέρ),
γνωστή ως «Πύλη της Ερήμου», μπορείτε να ζήσετε την μεγάλη
σαχαρινή περιπέτεια που προσφέρει ο τυνησιακός Νότος:
περιήγηση στους αμμόλοφους της ερήμου με καμήλες, 4x4, ή
οχήματα τύπου buggy, διανυκτέρευση σε σκηνές βεδουίνων,
ατελείωτες μοτο-διαδρομές στην κίτρινη άμμο και πτήσεις με
αιωρόπτερο πάνω από το άγονο κορμί της Σαχάρας.
Ο βερβέρικος οικισμός Matmata (174 χλμ. ανατολικά της Τοζέρ)
φημίζεται για τις χαρακτηριστικές τρωγλοδυτικές κατοικίες του,
που βρίσκονται σκαμμένες μέσα στο μαλακό υπέδαφος της
περιοχής. Πρόκειται για μια οικιστική παράδοση επτά αιώνων,
που ξεκίνησε από την ανάγκη προστασίας των ντόπιων από τις
ακραίες κλιματολογικές συνθήκες της ερήμου και τις συχνές
επιδρομές ληστών. Στη Matmata υπάρχουν σήμερα περίπου
700 υπόσκαφες κατοικίες. Αρκετές κατοικούνται και οι φιλόξενοι
ιδιοκτήτες τους –με αντάλλαγμα λίγα δηνάρια– θα χαρούν πολύ
να σας ξεναγήσουν στα ενδότερα.
Τέλος, άλλος ένας εξίσου φημισμένος βερβέρικος οικισμός του
τυνησιακού νότου είναι το ορεινό χωριό Toujane. Χτισμένο στην
κάθετη πλευρά ενός βουνού, πάνω από μια στενή κοιλάδα,
εντυπωσιάζει με την αμφιθεατρική τοποθεσία του και για την
ιδιαίτερη οικιστική αρχιτεκτονική του, με κατοικίες σκαμμένες
μέσα στα πετρώματα του βουνού.
Πηγή:
https://www.bikeit.gr/taksidiotika-ston-kosmo-2/item/25183-taksidi-tozer-
tynisia-me-honda-crf1000l-africa-twin#:~:text=%CE%9A%CE%B5%CE
%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF/%CE%A6%CF%89%CF
%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF
%82%3A%20%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE
%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82,%CF%80%CE
%B5%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE
%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE
%BD%CE%BF%CF%8D.
-------------------------------------------------------------------------------------
7. ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ: Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ

ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
7.1. ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ
Η Αγία Αικατερίνη του Σινά μια όαση της Ορθοδοξίας στους
αιώνες. Από τον 6ο αιώνα μέχρι και σήμερα η Μονή δεσπόζει
μεγαλόπρεπη στα 6.500 τετραγωνικά μέτρα που περιβάλλουν
τα Ιουστινιάνεια φρουριακά τείχη. Η Μονή μπήκε στο στόχαστρο
των τζιχαντιστών του ISIS.
7.2. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Επί 17 αιώνες ακατάπαυστα είναι μία μοναδική στον κόσμο
όαση της Ορθοδοξίας. Στην καρδιά της σιναϊτικής έρημου, μίας
γης σκληρής, μεγαλόπρεπης, απρόσιτης, η οποία γεμίζει το
ανάποδο τρίγωνο, της αιγυπτιακής χερσονήσου που ενώνει
Αφρική και Ασία, η Ιερά Αυτόνομος και Αυτοκρατορική Μονή και
Αρχιεπισκοπή Θεοβαδίστου Όρους Σινά έχει σήμερα ανοιχτές
τις πόρτες της σ’ όλο τον κόσμο.
Η διαδρομή κουραστική, πολύωρη, για τα 500 χιλιόμετρα που
πρέπει να διανύσει ο επισκέπτης από το Κάιρο, αλλά τον
αποζημιώνει, με το εκπληκτικό θέαμα που αντικρίζει, στην
τραχιά από άμμο και γρανίτη γη, το οχυρωμένο μοναστήρι της
Αγίας Αικατερίνης, μαζί με τα μικρότερα μοναστήρια της Φαράν
και της Ραϊθούς, στο ιδιόμορφο αυτό σταυροδρόμι των τριών
μονοθεϊστικών θρησκειών, μέσα στην απεραντοσύνη της
ερήμου, όπου γράφτηκε η ιστορία, παραδόξως, με
γενναιοδωρία.
Οι σκληρές συνθήκες του Σιναϊτικού χώρου, λένε οι μοναχοί,
έδιναν από τον 3ο αιώνα μ.Χ. τη δυνατότητα στους ασκητές να
επιτύχουν μία υψηλής ποιότητας πνευματική ζωή, που είχε
κύριο στόχο την κάθαρση και μυστική ένωση της ψυχής με την
Τριαδική Θεότητα, μέσα από μία έντονη μυστηριακή ζωή. Έτσι
δημιουργήθηκαν μικρές μοναστικές κοινότητες σε ιερούς
τόπους στους πρόποδες του όρους Χωρήβ, όπου έλαβε ο
Μωυσής τις Δέκα Εντολές, όπως και στον τόπο της φλεγόμενης
βάτου όπου η Αγία Ελένη έκτισε τον μικρό ναό της Θεοτόκου, το
330 μ.Χ κι έναν πύργο, ως καταφύγιο των μοναχών από
επιδρομές.
Από τον 6ο αιώνα μέχρι και σήμερα η Μονή δεσπόζει
μεγαλόπρεπη στα 6.500 τετραγωνικά μέτρα που περιβάλλουν
τα φρουριακά τείχη που χτίστηκαν μαζί μ’ ένα μεγάλο ναό, το
Καθολικό, και τα κελιά των μοναχών, γύρω από τα κτίσματα της
Αγ. Ελένης, κατά διαταγή του Ιουστινιανού, κάτω από τα τρία
καθαγιασμένα βουνά τα οποία αγγίζουν τα 2.500 μέτρα, της
Αγίας Αικατερίνης, του Χωρήβ και της Αγίας Επιστήμης.
Από τότε, το οχυρωμένο μοναστήρι, που γεννήθηκε χάρη στην
επιμονή των μοναχών, οι οποίοι ασκήτευαν στην σκληρή αυτή
γη δοκιμάζοντας τις επίγειες αντοχές τους στην αναζήτηση του
θείου, έγινε μάρτυρας της Ιστορίας στο διάβα του μέσα στους
αιώνες παραμένοντας μία ανέπαφη χριστιανική όαση.
Στην επιβίωση της Μονής συνέβαλε ο περίφημος «αχτιμανές», η
εντολή-διαθήκη του Μωάμεθ, που σαν υπογραφή φέρει
αποτύπωμα της παλάμης του και διατάζει την προστασία και
την απαλλαγή της από φόρους, τον 7ο αιώνα -που θα
ακολουθήσουν αργότερα και οι Άραβες καλίφες, οι Τούρκοι
σουλτάνοι, αλλά και ο Ναπολέων. Την ίδια περίπου περίοδο θα
βρεθεί και το ιερό λείψανο της μεγαλομάρτυρος Αγίας
Αικατερίνης που θα μεταφερθεί στο Καθολικό.
Η Αγία Αικατερίνη, προστάτιδα της Μονής, ήταν μια πλούσια
κόρη από την Αλεξάνδρεια που, σύμφωνα με την παράδοση,
τον 3ο αιώνα, ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και αποκεφαλίστηκε
μετά από βασανισμό, αρνούμενη να απαρνηθεί την πίστη της. Η
ύπαρξη του λειψάνου, που άγγελοι, όπως λένε, μετέφεραν στο
ψηλότερο βουνό του Σινά, αποκαλύφθηκε λίγους αιώνες μετά με
όνειρο στους μοναχούς που έδωσαν το όνομά της στη Μονή.
Όλοι οι προσκυνητές σήμερα έχουν τη δυνατότητα να
προσκυνήσουν τα λείψανα της Αγίας μετά το πέρας των
ακολουθιών, όταν εκτίθενται για προσκύνηση και δίδεται σε
κάθε προσκυνητή ως ευλογία το αργυρό δακτυλίδι που
συμβολίζει τον πνευματικό αρραβώνα της Αγίας με το Χριστό
και τον σύνδεσμο κάθε προσκυνητή με τη Μονή, θεωρείται δε
μεγάλο φυλακτό το οποίο οι προσκυνητές συνήθως το φορούν
δια βίου.
Με τη διέλευση των Σταυροφόρων από το Σινά, τον 12ο αιώνα,
θα διαδοθεί η ευλάβεια της Αγ. Αικατερίνης στη Δύση και η
σημασία της Μονής σε σημείο οι χριστιανοί βασιλείς της
Ευρώπης να συμβάλλουν οικονομικά στην συντήρηση
κτισμάτων της σε διάφορα μέρη του κόσμου. Άξια λόγου είναι η
πολιτιστική και εκπαιδευτική δράση της Μονής, κατά τον 17ο
αιώνα, εκτός Σινά, στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Η φήμη της
την έθεσε και υπό την προστασία του Μέγα Ναπολέοντα, στα
τέλη του 18ου αιώνα, όταν αυτός κατέλαβε την Αίγυπτο.
Στη μακροβιότητα της Μονής συνέβαλαν όμως και οι ίδιοι οι
μοναχοί που διατήρησαν μία αμερόληπτη, ουδέτερη στάση
προς όλους τους κατακτητές, αναπτύσσοντας παράλληλα μία
θαυμαστή ανεξάρτητη πνευματική ζωή του ορθόδοξου
ελληνισμού. Αυτή είναι που αναγνωρίζεται σήμερα με θαυμασμό
μέσα από τον πνευματικό και πολιτιστικό της πλούτο. Φαίνεται
σαν κάτι ξεχωριστό, αλλά και είναι καθώς διέπεται από ένα
ιδιαίτερο ανεξάρτητο εκκλησιαστικό καθεστώς, ως Ιερά
Αυτόνομος Αυτοκρατορική Μονή και Αρχιεπισκοπή
Θεοβαδίστου Όρους Σινά, με την εκλογή από τη Σιναϊτική
Αδελφότητα, του Αρχιεπισκόπου και Ηγούμενου και την
χειροτονία του μόνο από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Από το
1973 Ηγούμενος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, κατά κόσμον
Δημήτριος Σαμαρτζής, ένας ξεχωριστός, δραστήριος δεσπότης
που άνοιξε διαύλους επικοινωνίας της Μονής με τον έξω κόσμο.
Από το κατώφλι της Μονής της Αγίας Αικατερίνης δίνεται η
αίσθηση ενός μεσαιωνικού χωριού. Κτίσματα που
αλληλοσυμπληρώνουν το ένα το άλλο, σοκάκια, αψίδες, μικροί
περίβολοι, στέγες μυτερές ή θολωτές κάτω από το ψηλό
καμπαναριό του Καθολικού και τον μικρό μιναρέ του τεμένους,
ξεδιπλώνονται διαδοχικά δίνοντας μέσα από την στενή κτιριακή
αταξία μία μοναδική αίσθηση αρμονίας και πνευματισμού. Αλλά
η μεγάλη έκπληξη, αυτό το κάτι που συνεπαίρνει σιγά -σιγά τον
επισκέπτη, έρχεται αργότερα και είναι σαν να τρυπούν οι
εικόνες για να αφήσουν χώρο διείσδυσης στο μυστήριο τις
ουσίας τους: το θείο, που εμπότισε τις καρδιές απλών
ανθρώπων με σθένος, την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά
που περικλείει.
Η πρώτη επαφή με την κληρονομιά αυτή, έρχεται στο Καθολικό,
τον κυρίως ναό της Μονής, μία ζεστή Βασιλική, μουσειακής
αξίας. Μόλις ο προσκυνητής διαβεί την ξυλόγλυπτη πόρτα του
6ου αιώνα, βλέπει απέναντί του το εκπληκτικό ξυλόγλυπτο
χρυσό τέμπλο με τις παλιές βυζαντινές εικόνες του Χριστού, της
Παρθένου, της Αγίας Αικατερίνης και του Ευαγγελιστή Ιωάννη.
Πάνω του ένας τεράστιος σταυρός με τον Εσταυρωμένο, ενώ
στο θόλο του ιερού βήματος, το εκπληκτικό μωσαϊκό της
Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
7.3. ΠΛΟΥΤΟΣ
Η Μονή περικλείει έναν μοναδικό πλούτο στην ιστορία της
ορθοδοξίας και όχι μόνο. Χιλιάδες χειρόγραφα κι έντυπα σε
πολλές γλώσσες (ελληνικά, αραβικά, γεωργιανά, σλαβικά,
αιθιοπικά, λατινικά, περσικά, πολωνικά, αρμενικά, κοπτικά)
καθιστούν την βιβλιοθήκη της, μία από τις σπουδαιότερες του
κόσμου. Από τις 4.500 των χειρογράφων οι 3.000 είναι στα
ελληνικά, ενώ αρκετά χρονολογούνται στην πρώιμη βυζαντινή
εποχή και μεταξύ αυτών ο περίφημος Σιναϊτικός Κώδικας του
4ου αιώνα, ο οποίος βρίσκεται στη Βρετανική Βιβλιοθήκη και
διεκδικείται από τη Μονή.
Αριστουργήματα θεωρούνται και τα εικονογραφημένα
χειρόγραφα μετατρέποντας τη Μονή σε θησαυροφυλάκιο ιερών
βιβλίων. Σημαντικό τμήμα της ιστορίας της Μονής βρίσκεται
μέσα στο αρχείο της, στους αρχειακούς κώδικες, στα διάφορα
έγγραφα και τις επιστολές που προέρχονται και από τα
πολυάριθμα μετόχια της ανά τον κόσμο ή από εκκλησιαστικούς
και κοσμικούς άρχοντες στο πέρασμα των αιώνων.
Όσο για την πινακοθήκη του Σινά δεν υπάρχει δεύτερη ισάξιά
της σ’ όλο τον ορθόδοξο κόσμο. Η μοναδικότητα της συλλογής -
πάνω από 2.000 εικόνες από τον 6ο μέχρι τον 20ο αιώνα-
οφείλεται στο γεγονός ότι είναι η μόνη που διαθέτει εικόνες πριν
από τον θρίαμβο της ορθοδοξίας, που μαρτυρούν ότι η
παραγωγή εικόνων είχε διατηρηθεί και κατά την εικονοκλαστική
περίοδο. Ψηφιδωτά και τοιχογραφίες, αριστουργήματα
αργυροχοΐας και χρυσοκέντητων αμφίων, από κάθε γωνιά της
γης, καθιστούν τη Μονή ένα μοναδικό φάρο της ορθοδοξίας.
Έναν φάρο που φθάνει περισσότερο στην Ελλάδα, όπως και σ’
όλο τον κόσμο, καθώς έχει αναπτυχθεί, τα τελευταία χρόνια, μία
γέφυρα επισκεψιμότητας που όλο και περισσότερο μεγαλώνει.
Τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι κάθε φυλής και θρησκείας
επισκέπτονται τη Μονή ετησίως, με αποτέλεσμα να φέρει
ανάπτυξη και ευημερία τους Βεδουίνους κατοίκους της
περιοχής.
Οι βεδουίνοι, στα βάθη των αιώνων, ήταν οι φύλακες-προστάτες
της Μονής, με τους οποίους μοιράζονταν, τα δύσκολα για όλους
χρόνια, τα λιγοστά τρόφιμα οι μοναχοί. Σήμερα, ένα μικρό χωριό
έχει ανοικοδομηθεί σε απόσταση 2 χιλιομέτρων, ενώ μικρά
μαγαζάκια με τουριστικά είδη επιβιώνουν χάρη σ’ αυτήν και τον
προσκυνηματικό τουρισμό. Για τους επισκέπτες, άνδρες και
γυναίκες, εκτός από τα ξενοδοχεία που έχουν αναπτυχθεί στη
γύρω περιοχή, υπάρχουν και οι ξενώνες μέσα στην ίδια τη
Μονή, για όσους θέλουν να ζήσουν από κοντά τη κατανυκτική
μαγεία που περιβάλλει αυτήν τη μοναδική κόγχη της γης, που
από μόνη της, μέσα από την ώχρα του γρανιτένιου τοπίου σε
ωθεί να δεις και να αισθανθείς το απέραντο του υπερβολικά
μπλε ουρανού ψάχνοντας κάτι παραπάνω.
Πηγή:
https://www.eleftheria.gr/m/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE
%B4%CE%B9%CE%B1/item/159577.html#:~:text=%CE%91%CE%93%CE
%99%CE%91%20%CE%91%CE%99%CE%9A%CE%91%CE%A4%CE
%95%CE%A1%CE%99%CE%9D%CE%97%20%CE%A4%CE%9F%CE
%A5,%CF%88%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF
%84%CE%B1%CF%82%20%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9%20%CF
%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89.
------------------------------------------------------------------------
8. ΤΥΝΗΣΙΑΚΕΣ OΑΣΕΙΣ. ZΩΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Το ταξίδι στην Τυνησία είναι μια συγκέντρωση διαφορετικών

εμπειριών και εικόνων. Έχουν ήδη περάσει δύο χρόνια από
την Επανάσταση του Γιασεμιού και σήμερα έχει πολλούς
λόγους για να αισιοδοξεί για ένα καλύτερο μέλλον. Ήδη, μια από
τις σημαντικότερες πηγές εσόδων, ο τουρισμός, έχει δείξει
σημαντικά σημάδια ανάκαμψης. Σε μια ήσυχη πλέον χώρα,
ταξιδέψαμε για να βιώσουμε τις νέες συνθήκες και πραγματικά,
οι εντυπώσεις είναι αξέχαστες. Ακολουθήστε μας σε ένα
ονειρικό ταξίδι στις Τυνησιακές Οάσεις, που προτείνουμε
ανεπιφύλακτα.
Τα λόγια ενός ερημίτη είναι ενδεικτικά:
«Υπάρχουν τόποι τόσοι ισχυροί που ακόμη και όταν κάποιος

έρχεται σαν τουρίστας, φεύγει σαν προσκυνητής»...
Στην παρυφή της Σαχάρας, που καλύπτει περισσότερο από τη

μισή έκταση της χώρας, οι οάσεις της Tυνησίας είναι το
παράθυρο σε έναν κόσμο που λίγες φορές έχει κανείς την
ευκαιρία να θαυμάσει. Aπό τη μια γυμνά υψίπεδα και τα όρη του
Άτλαντα με τις απότομες πλαγιές και τα φαράγγια, από την άλλη
οι κήποι της ερήμου, οι οάσεις από ανατολή μέχρι δύση,
χωρίζουν το μεγάλο νότο από την περιοχή της στέπας.
Τόπος εντυπωσιακής ηρεμίας και ησυχίας, με ανοικτές εκτάσεις

και απίστευτη ποικιλία τοπίων, η έρημος προσφέρει τη φυγή
από τον υπόλοιπο κόσμο. Για να μεταβεί κανείς στην περιοχή
των οάσεων θα πετάξει αεροπορικώς για την Tοζέρ (Tozeur),
μια μεγάλη πόλη στην καρδιά της Σαχάρας, που μαζί με την
πόλη Nέφτα είναι από τις μεγαλύτερες της περιοχής και
ευημερούν από το εμπόριο χουρμάδων και την υφαντουργία. Aν
και «το μαργαριτάρι του El Djerid», όπως ονομάζεται, δεν
διαφέρει από τις τυπικές αραβικές πόλεις, με τα μονώροφα
σπίτια, πρόχειρα κτισμένα από τούβλα και πλίνθους από άργιλο
και άμμο, ξαφνικά, στο μέσο του πουθενά, ανακαλύπτει κανείς
μια μεγάλη όαση με χουρμαδιές και τρεχούμενα νερά.
Η Τοζέρ αριθμεί 500.000 φοινικοχουρμαδιές που ποτίζονται από
200 πηγές. Το νερό συγκεντρώνεται σε ένα μέρος και μοιράζεται
μέσω καναλιών με ισοτέλεια, κατά το σύστημα του ντόπιου
μαθηματικού του 13ου αι., Ιμπέν Σαμπάτ. Στο αρκετά
προσεγμένο λαογραφικό μουσείο Νταρ Σεράιτ (Dar Chraiet
Museum), υπάρχουν τρεις διαφορετικοί χώροι: O χώρος με τα
εκθέματα αντικειμένων λαϊκής τέχνης, όπου μέσα από
διαφορετικές αίθουσες εκτυλίσσονται στιγμές της
καθημερινότητας των βεδουίνων (σκηνές προετοιμασίας γάμου,
καθημερινών ασχολιών, ενδυμασιών, κιλίμια, όπλα,
κοσμήματα), το πρόγραμμα Ήχος και Φως, όπου διάδρομοι
οδηγούν σε ηχητικές και οπτικές αναπαραστάσεις όλων των
ιστορικών περιόδων της Tυνησίας, μέχρι την σύγχρονη εποχή
και το τρίτο μέρος, τον παραμυθένιος χώρος 1000 + 1 Nύχτες,
όπου οι ιστορίες της Σεχραζάντ οπτικοποιούνται με ιδιαίτερη
μαεστρία και έμπνευση. H περιήγηση και στους τρεις χώρους
διαρκεί περίπου μια ώρα και η στάση για καφέ στην κεντρική
αυλή επιβάλλεται, πριν την αναχώρηση.
Το σεληνιακό τοπίο και οι απέραντες εκτάσεις της ερήμου
διασχίζονται μόνο με jeep 4 X 4 και απαγορεύεται σε
μεμονωμένους ταξιδιώτες να νοικιάσουν αυτοκίνητο για να
μεταβούν εκεί μόνοι. O νόμος της ερήμου είναι αμείλικτος. Aν
δεν τον σεβαστείς, είσαι χαμένος. Άλλωστε, μόνο οι
εκπαιδευμένοι οδηγοί και οι βεδουίνοι μπορούν να βρουν το
σωστό προσανατολισμό μέσα στην αχανή έρημο (πολλές φορές
απλά και μόνο με τα άστρα).
Διασχίζουμε μια απέραντη αποξηραμένη λίμνη με παράξενους
αντικατοπτρισμούς, όπου οι ντόπιοι "καλλιτέχνες" έχουν
φιλοτεχνήσει περίεργα γλυπτά από αλάτι, ιππείς σε καμήλες,
λοφίσκους, σπιτάκια. Σιγά σιγά, αρχίζουν οι αμμόλοφοι να
πυκνώνουν. Η άμμος γίνεται λεπτή, υψώνεται σε λόφους που
κατεβαίνουμε με τα jeep κάνοντας εντυπωσιακά άλματα, σε μια
διαφορετική off road διαδρομή. Ο πλανήτης Τatooine, που
σίγουρα οι aficionados της ταινίας «Πόλεμος των Άστρων»
γνωρίζουν, υπάρχει πράγματι, αλλά όχι σε ένα γαλαξία μακριά
στο διάστημα, ούτε σε χολιγουντιανό σκηνικό. Στη νότιο
Τυνησία, στην όαση της Nέφτα, ο George Lucas ανακάλυψε το
ιδανικό σκηνικό της ταινίας του. Εκεί, σαν αξιοθέατο πια,
συναντά κανείς μια σειρά κτισμάτων που έχουν παραμείνει από
τα γυρίσματα της κινηματογραφικής υπερπαραγωγής. Στο μέσο
του πουθενά, ξεφυτρώνουν βεδουίνοι, νεαρά παιδιά που
πουλούν βραχιολάκια. Κάποιοι από αυτούς ζητάνε μόνο νερό.
Βρίσκονται, βλέπετε, πολύ απομακρυσμένοι και το νερό είναι
δυσεύρετο. Όπως ξαφνικά εμφανίζονται, το ίδιο ξαφνικά
χάνοντα ιμέσα στην έρημο, φιγούρες μοναχικές με άγνωστο
προορισμό.
Eπιστέγασμα των εξερευνήσεων σε αυτή την πλευρά, είναι οι

ορεινές οάσεις και οι πόλεις Σεμπίκα (Chebika)
και Tαμέρζα (Tamerza), που είναι κτισμένες στις πλαγιές
φαραγγιών που δροσίζονται από νερά. Tο παλιό βεδουίνικο
χωριό της Tαμέρζα, εγκαταλελειμμένο πια, απλώνεται κατά
μήκος του φοινικώνα, απέναντι από το πολυτελές Tamerza
Palace. Τα χωρίζει ένα φαράγγι. Tο βράδυ το σκηνικό γίνεται
εξωπραγματικό, με ειδικός φωτισμό και φωτιές που ανάβουν οι
ντόπιοι καίγοντας ξερά φύλλα από φοίνικες. Πρόκειται για ένα
μοναδικά απόκοσμο χρώμα στα ερείπια των σπιτιών στην
απέναντι πλαγιά. Αφήνοντας πίσω μας αυτό το σημείο της
χώρας, στα 8 χλμ. από την Tαμέρζα, το Mides με τα
εντυπωσιακά φαράγγια με τρεχούμενα νερά, είναι από τα πιο
συναρπαστικά σκηνικά. Φωλιασμένα στις πλαγιές των βράχων,
μικροκαταστήματα απλώνουν χειροποίητα χαλιά, κεντητά
μαξιλάρια και φλοκάτες και οι ιδιοκτήτες προσκαλούν για ζεστό
τσάι. Η εικόνα γραφική, μοναδική, συναρπάζει. Πιο κάτω, ακόμη
ένα φαράγγι, ακόμη κάποιοι καταρράκτες και από ψηλά η θέα
μαγευτική. Ροζ πλαγιές, σκαμμένες από το χρόνο, τον αέρα και
την άμμο.
H περιπλάνηση στο νότο, συγκεκριμένα στη νοτιοανατολική

Tυνησία, ολοκληρώνεται με τα χωριά των τρωγλοδυτών
στη Mατμάτα (Matmata). Xωριά γαντζωμένα στις πλαγιές των
βουνών, σπίτια χωμένα στους γυμνούς βράχους, που από
μακριά μοιάζουν με αναρίθμητους κρατήρες. Δύσκολα να τα
ανακαλύψεις, καθώς είναι κυριολεκτικά σκαμμένα στο βράχο,
αόρατα από μακριά, ένα με την πέτρα και το τοπίο. Άλλωστε
αυτός ήταν και ο λόγος που οι Βέρβεροι, έκτισαν αυτού του
είδους τα χωριά, (Ksours), για να κρύβουν τη σοδειά τους και να
την προστατεύουν από επιδρομές. Παράλληλα, προστατεύονται
απολύτως από τις καιρικές συνθήκες, καθώς τα σπίτια των
τρωγλοδυτών είναι δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά το χειμώνα.
Tα σημερινά χρόνια, οι κάτοικοι βάφουν τις εισόδους με λευκό
χρώμα, έτσι μπορούμε πιο εύκολα να τα διακρίνουμε από
μακριά.
H επίσκεψη σε ένα από τα χωριά είναι εμπειρία ανεπανάληπτη.

Mας υποδέχεται η οικογένεια που ζει εδώ. Ψήνουν για μας
αραβικές πίτες σε φούρνο από πέτρες, τις βουτάμε σε μέλι ή
λάδι και πίνουμε τσάι με φύλλα δυόσμου που μας προσφέρουν.
Σύντομα συνειδητοποιούμε αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή μας
είχε φανεί «στημένο τουριστικό σκηνικό»: αυτοί οι άνθρωποι
όντως ζούνε μέσα σε δωμάτια σπηλιές, στρωμένα με φλοκάτες,
σκοτεινά και ανήλιαγα. Tο μοναδικό εισόδημα των
τρωγλοδυτών είναι τα λίγα δηνάρια που προσφέρουν οι
επισκέπτες, ένα «ευχαριστώ» για το κέρασμα και τη φιλοξενία.
Aπίστευτη αντίθεση, το κινητό τηλέφωνο που βρίσκεται σε ένα
ταγάρι κρεμασμένο πάνω από την είσοδο ενός δωματίου. H
τεχνολογία δεν κάνει διακρίσεις ούτε σε αυτά τα
απομακρυσμένα χωριά της Tυνησίας. Μερικά από τα χωριά
έχουν μεταμορφωθεί σε ξενοδοχεία, προσφέροντας μια ακόμη
πιο αυθεντική εικόνα της ζωής για τους επισκέπτες.
Επόμενος σταθμός η Πύλη της Eρήμου, Nτουζ (Douz), όπου οι
σκηνές των νομάδων ξεχωρίζουν στα βάθη της στέπας. Aπό την
Tοζέρ (Tozeur) μέχρι την νοτιοανατολική πλευρά της χώρας, θα
κάνουμε 2,5 ώρες, διασχίζοντας τη Σοτ ελ Zερίντ (Chott El
Djerid), την απέραντη έκταση άλατος που ήταν κάποτε λίμνη.
Έχει τη μεγαλύτερη έκταση από τις υπόλοιπες δύο που
υπάρχουν στην περιοχή (Chott Ek Gharsa στα δυτικά και Chott
el Fejel στα ανατολικά), με μέσο ύψος 16 μ. πάνω από την
επιφάνεια της θάλασσας και μακρύτερες διαστάσεις να φτάνουν
τα 70 χλμ. και τα 117 χλμ. Kάτω από το δυνατό φως του ήλιου,
οι κρύσταλλοι του αλατιού δημιουργούν παράξενους
αντικατοπτρισμούς.Από την πύλη της ερήμου το σκηνικό
αλλάζει δραματικά. Βρισκόμαστε πλέον πολύ κοντά στην
απέραντη έρημο, με κατεύθυνση την περιοχή Offra, τη
μεγαλύτερη θίνη (σωρό άμμου) και σημείο αφετηρίας για τις
βόλτες με τις καμήλες, το καρτ στην άμμο ή την ιππασία. H
έρημος μοιάζει συχνά με τη θάλασσα, απέραντη, γεμάτη
κυματισμούς, ρυτιδιασμένη από το αεράκι. Γαλήνια, ήρεμη,
προσφέρει την αίσθηση της μοναξιάς, που παραμένει έντονη
ακόμη και με τις λιγοστές φιγούρες που περιπλανιόνται. Είναι
αυτές οι φιγούρες, ακόμη και τα καραβάνια των τουριστών που
κάνουν ακόμη πιο έντονη την εικόνα της απεραντοσύνης της
ερήμου.
H βιομηχανική εικόνα της χώρας αρχίζει να διαγράφεται καθώς
πλησιάζουμε, μετά από 2 ώρες περίπου, στη Σφαξ, τη δεύτερη
σε πληθυσμό πόλη (με περισσότερους από 400.000 κατοίκους)
και πρωτεύουσα του νότου της χώρας. Εδώ χτυπά η καρδιά της
βιομηχανίας και ήδη, η θάλασσα επισημαίνει την εμπορική
σημασία του λιμανιού. Στα 111 χλμ. από τη Σφαξ, έχοντας
διασχίσει απέραντους ελαιώνες που τους χαρακτηρίζει η
εκπληκτική συμμετρία και καθαριότητα, βρισκόμαστε
στη Σους (αρχαία Xαδρυμέτ), αρχαίο εμπορικό κέντρο των
Φοινίκων και σημαντικό τουριστικό θέρετρο στις ανατολικές
ακτές της Τυνησίας. Μια ζωντανή πόλη που δίκαια ονομάζεται
«κήπος - λιμάνι της Mεσογείου». Τα άπειρα μαγαζιά με είδη
χειροποίητα, κοσμήματα, χαλιά και βαμβακερές κελεμπίες,
εναλλάσσονται με τα αραβικά καφενεδάκια, ενώ η Kασμπά, το
επιβλητικό φρούριο πάνω από ένα λόφο, δεσπόζει σε
ολόκληρη τη Mεδίνα.
Πιο κάτω, στο όμορφο θέρετρο του Πορτ Eλ Kαντάουι (El
Kantaoui), με τη μαρίνα και τα πολυτελή ξενοδοχεία και κέντρα
αναψυχής, η εικόνα της χώρας αρχίζει πλέον να αλλάζει, με το
λιμάνι που σφύζει από ζωντάνια. Άλλος κόσμος, άλλο στιλ. O
περίπατος στη μαρίνα, που μπορεί να φιλοξενήσει πάνω από
300 σκάφη, με τα ιστιοπλοϊκά που αράζουν στον όρμο, τα
χρώματα και η καθαρότητα του τοπίου, οι πολυτελείς
ξενοδοχειακές μονάδες (111 ξενοδοχεία, 40.000 κλίνες), το 18
οπών γήπεδο γκολφ και τα σύγχρονα κέντρα
θαλασσοθεραπείας, όλα συνηγορούν στη διαμόρφωση ενός
θερέτρου που ξεχωρίζει για την έντονη ζωή και κίνηση.
Τελευταίος σταθμός και ένα από τα ομορφότερα θέρετρα της
Τυνησίας, είναι η Χαμμαμέτ (Hammamet), το Saint Tropez της
Τυνησίας, πόλος έλξης χιλιάδων τουριστών και κατοικίας της
ελίτ των Τυνησίων. Κατά μήκος της μεγάλης παραλιακής
λεωφόρου εκτείνονται μεγαλοπρεπείς ξενοδοχειακές
εγκαταστάσεις ενώ μια σειρά από βίλες ενοικιάζονται από τον
Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο έναντι χαμηλών τιμών, για
παραθερισμό. Εκτός από την Μεδίνα, την παλιά πόλη, μια
μοντέρνα Μεδίνα έχει δημιουργηθεί στο σύγχρονο τμήμα της
Χαμμαμέτ. Εντυπωσιακά διαμορφωμένη, παρουσιάζει μέσα από
καλοστημένες κατασκευές και αναπαραστάσεις όλη την ιστορία
της χώρας, από τους Φοίνικες μέχρι τον Αννίβα, τις ερήμους και
τις οάσεις, τα παζάρια και τα σουκς. Η τεράστια έκταση είναι
ένας παιδότοπος για μικρούς και μεγάλους, όπου συναντήσαμε
την αριστοκρατία των Τυνησίων, σε οικογενειακή απόδραση για
καφέ και παγωτό. Πιο αργά για ντίσκο και καζίνο. Νέοι
διασκέδαζαν στο amusement park με τις νεροτσουλήθρες και τα
τρενάκια και ομάδες εφήβων, απόλυτα σύγχρονοι και μοντέρνοι,
ξεπερνούσαν τον εαυτό τους σε φωνές και πειράγματα. Τίποτα
δεν μοιάζει με τον κόσμο των βεδουίνων που συναντήσαμε στις
οάσεις του νότου. Εδώ πνέει ο άνεμος του δυτικού κόσμου, ένας
άνεμος εκσυγχρονισμού και ανανέωσης στο στιλ και τις
συνήθειες, πάντα βάσει των αραβικών αρχών και κανόνων.
Όσο και αν περιπλανηθείς στη μοντέρνα Μεδίνα, αν δεν

καθίσεις στο παραδοσιακό καφέ να πιεις τσάι με μέντα και να
ακούσεις την παραδοσιακή μουσική από τον ντόπιο
οργανοπαίκτη, η εικόνα δεν είναι ολοκληρωμένη. Ίσως μπεις
και πάλι στον πειρασμό να επιδοθείς σε αγορές και shopping
therapy. Απόλυτα δικαιολογημένο. Και διασκεδαστικό. Η
Τυνησία έχει για όλους κάτι να προσφέρει. Ίσως η νυχτερινή
ζωή να απογοητεύσει, αν και δεν απουσιάζει εντελώς. Σίγουρα,
όμως, οι αυθεντικές εικόνες που θα έχουν αποτυπωθεί στο νου
θα είναι ικανές να καλύψουν τις απαιτήσεις μιας απόδρασης σε
τόπο διαφορετικό, αυθεντικό και γνήσιο.
Με τουρισμό 6.500.000 άτομα ετησίως, 1.300 χλμ. ακτών, 600
χλμ. παραλιών, 775 ξενοδοχειακές μονάδες εκ των οποίων το
52% είναι κατηγορίας 4* & 5*, 32 κέντρα θαλασσοθεραπείας, 7
καταδυτικά κέντρα, 6 μαρίνες και 13 διαφορετικούς
προορισμούς με καθαρές θάλασσες για θαλάσσια σπορ, η
Τυνησία διεκδικεί ένα μεγάλο μερίδιο της τουριστικής
βιομηχανίας. Παρά το πλήγμα του τουρισμού το πρώτο τρίμηνο
του 2011, η χώρα είναι πανέτοιμη να υποδεχτεί τους τουρίστες.
Θα συναντήσετε χαμογελαστούς και φιλόξενους ανθρώπους, θα
απολαύσετε καλό φαγητό, θα διασκεδάσετε σε καζίνο και καφέ
oriental και θα χαλαρώσετε σε οργανωμένα spa. Όλα αυτά, σε
συνδυασμό με την ανεκτικότητα και ελευθερία που πλέον
προσφέρει σε σχέση με τα υπόλοιπα αραβικά κράτη, την
εξαιρετικά κοντινή γεωγραφική της θέση και τις ιδιαίτερα
οικονομικές τιμές, την καθιστούν έναν προορισμό
παραθερισμού για κάθε ψαγμένο επισκέπτη, που επιλέγει
ιστορία και πολιτισμό, αυθεντικότητα και γραφικότητα.
8.1. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Kατά την άφιξή σας θα σας ζητηθεί να συμπληρώσετε ένα ειδικό
έντυπο για την είσοδό σας στη χώρα. Tο μικρό απόκομμα που
θα σας δοθεί θα το κρατήσετε μαζί σας ως κόρη οφθαλμού. Θα
χρειαστεί να το δείξετε κατά την αναχώρησή σας στους
ελεγκτές. Aν το έχετε χάσει θα μπείτε σε διαδικασίες
χρονοβόρες και καθυστερήσεις που θα σας χαλάσουν το ταξίδι).
• H άφιξή σας στο αεροδρόμιο είτε για τοπικές πτήσεις είτε για
διεθνείς θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 ώρες πριν,
προκειμένου να γλιτώσετε τις τεράστιες ουρές που
δημιουργούνται σε ώρα αιχμής.
• Oι εκδρομές στην έρημο προβλέπουν περπάτημα σε μαλακή
και λεπτή άμμο (σαν πούδρα). Προτιμήστε κλειστά υποδήματα,
αναπαυτικά και δροσερά ρούχα. Για να προστατέψετε το
πρόσωπο, τα μάτια και τα αυτιά από τυχόν αμμοθύελλα,
αγοράστε τις τοπικές μαντίλες και νοιώστε σαν τον Λόρενς της
Aραβίας σε νέες περιπέτειες. Nα έχετε πάντα μαζί σας ένα
μπουκάλι νερό.
• Δοκιμάστε να καπνίσετε ναργιλέ (shisha, ακόμη και αν δεν
είστε καπνιστές - εγώ τουλάχιστον δεν είμαι!) με γεύση μήλο,
καθισμένοι αναπαυτικά σε ψάθες, χωρίς παπούτσια και πιείτε το
τσάι των Βερβερίνων, με φυλλαράκια δυόσμου. Aπολαυστικό
και τονωτικό.
Στη Douz θα σταματήσετε για να κάνετε διαδρομή με καμήλες

μέσα στην έρημο. Πολλοί όμως, μπορούν να επιλέξουν κάτι
πραγματικά μοναδικό. Πτήση με μονοκινητήριο ανεμόπτερο
πάνω από την έρημο. Tα πέντε λεπτά κοστίζουν περίπου 20
ευρώ. Mην τσιγκουνευτείτε. Aν έχετε χρόνο, κάντε το. H αίσθηση
είναι ανεπανάληπτη.
(Centre D'Animation et D'Aventure, www.pegasesahara.com)
Πηγή:
https://www.travelpassion.gr/for-your-interest/exticproposals/605-tunis-
oasis-travel-sp-496.html#:~:text=%CE%95%CE%BE%CF%89%CF%
84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF%20%CE%A0%CF%81%CE%BF
%CE%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-,%CE
%A4%CF%85%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA
%CE%AD%CF%82%20O%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF
%82.%20Z%CF%89%CE%AE%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD
%20%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC%20%CF
%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%CF%85,%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE
%B5%CF%85%CF%83%CE%B7,-%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE
%B7%CE%B3%CE% BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF
-----------------------------------------------------------------------
9. H ΜΑΓΙΚΗ ΟΑΣΗ HUACACHINA: Ο

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ
ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΑΜΜΟΛΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΠΕΡΟΥ
Είναι η μοναδική όαση σε έρημο της νότιας Αμερικής και τα

τελευταία χρόνια έχει γίνει ο απόλυτος προορισμός για τους
φανς του sandboarding σε αμμόλοφους.
Απέχει περίπου πέντε ώρες από τη Λίμα και η διαδρομή μέχρι
να φτάσει κανείς εκεί περιλαμβάνει μια συναρπαστική
περιπέτεια.
Κρυμμένη βαθιά μέσα στην έρημο, ανάμεσα σε αρχαίους
αμμόλοφους, η όαση Huacachina είναι μια έκπληξη στο άγριο
και αφιλόξενο τοπίο.
Η Huacachina φιλοξενεί χτισμένο γύρω της ένα μικρό χωριό με
περίπου 100 μόνιμους κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με τις
λίγες επιχειρήσεις που έχουν έδρα εκεί. Όμως οι επισκέπτες
που κάθε χρόνο ταξιδεύουν για τον μικρό αυτό παράδεισο είναι
δεκάδες χιλιάδες.
Το χωριό Huacachina είναι χτισμένο γύρω από αυτή τη μικρή
φυσική λίμνη στην έρημο. Είναι η μοναδική όαση σε έρημο της
νότιας Αμερικής και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ο απόλυτος
προορισμός για τους φανς του sandboarding σε αμμόλοφους.
Σύμφωνα με τους ντόπιους το νερό και η λάσπη της περιοχής
υποτίθεται ότι έχουν θεραπευτικές και ευεργετικές ιδιότητες για
παθήσεις όπως η αρθρίτιδα, το άσθμα και η βρογχίτιδα.
Ο θρύλος θεωρεί ότι η λιμνοθάλασσα δημιουργήθηκε όταν μια
όμορφη πριγκίπισσα έβγαλε τα ρούχα της για μπάνιο, αλλά
κοιτάζοντας στον καθρέφτη είδε έναν κυνηγό να την πλησίαζε
από πίσω. Τρομαγμένη έφυγε από την περιοχή αφήνοντας
πίσω της τον καθρέφτη που μετατράπηκε σε μια λίμνη.
Κατά τον ίδιο θρύλο, η γυναίκα εξακολουθεί να ζει στην όαση ως
γοργόνα.
Ωστόσο νερό σταμάτησε να εισχωρεί στη λίμνη τη δεκαετία του
'80 και αυτό είχε αρχίσει να αποτελεί απειλή για τη
λιμνοθάλασσα η οποία μικραίνει.
Πρόσφατα, γαιοκτήμονες κοντά στην όαση εγκατέστησαν
πηγάδια, τα οποία έχουν επίσης μειώσει το επίπεδο νερού στην
όαση.
Για να αντισταθμιστεί αυτή η απώλεια νερού και να διατηρηθεί η
όαση ως ένας δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες, μια
ομάδα δέκα επιχειρηματιών εκπόνησε ένα σχέδιο για να
αντλήσει νερό από μια κοντινή φάρμα στην λιμνοθάλασσα.
Η διαδικασία της τεχνητής άντλησης νερού στην όαση ξεκίνησε
το 2015 και έκτοτε περισσότερα από 73.000 κυβικά μέτρα νερού
αντλήθηκαν στη λιμνοθάλασσα αυξάνοντας το ύψος του νερού
κατά 3 μέτρα, δίνοντας έτσι στη λίμνη σημαντική παράταση
ζωής.
Πηγή:
https://www.lifo.gr/tropos-zois/travel/h-magiki-oasi-huacachina-o-
paradeisos-krymmenos-stoys-arhaioys-ammolofoys-
toy#:~:text=Huacachina%3A%20%CE%9F%20%CF%80%CE%B1%CF
%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF
%82%2C-,%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CE
%BD%CE%BF%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF
%82%20%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF
%85%CF%82%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE
%BF%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF
%85%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D,Twitter,-%CE
%A4%CE%B1%CE%BE%CE%AF% CE%B4%CE%B9%CE%B1
-----------------------------------------------------------------------
10. ΓΟΥΑΝΤΙ ΜΠΑΝΙ ΧΑΛ’ΙΝΤ, ΟΜΑΝ

Η χώρα αυτή της Μέσης Ανατολής έχει μερικές από τις πιο
όμορφες και εντυπωσιακές οάσεις του κόσμου και μία από
αυτές είναι και η Γουαντί Μανί Χαλίντ. Καθ ‘όλη τη διάρκεια του
χρόνου τροφοδοτείται με νερό από μια φυσική πηγή που
βρίσκεται στο επάνω μέρος της κοιλάδας και έτσι σε αυτό το
σημείο η βλάστηση είναι άφθονη.
Πηγή:
https://politisonline.com/life-style/273374/oi-pio-omorfes-oaseis-ston-
kosmoy/#:~:text=%CE%9F%CE%B9%20%CF%80%CE%B9%CE%BF
%20%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B5%CF
%82%20%CE%BF%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CF
%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC
%CE%BF%CF%85
---------------------------------------------------------------------------
11. ΟΑΣΗ ΧΟΥΑΚΑΤΣΙΝΑ, ΠΕΡΟΥ
Η συγκεκριμένη όαση στην περιοχή Ίκα του Περού φιλοξενεί

περίπου 200 κατοίκους. Αποτελεί θέρετρο για τους ντόπιους και
έναν δημοφιλή προορισμό για τους τουρίστες οι οποίοι
μπορούν να απολαύσουν εκεί διάφορα σπορ και να οδηγήσουν
στην έρημο τα ειδικά “dune buggies”.
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
------------------------------------------------------------------------------
12. ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΜΑΡΑΝΧΕΝΣΕΣ,

ΜΑΡΑΝΧΑΟ, ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Η συγκεκριμένη όαση βρίσκεται στο Μαρανχάο της Βραζιλίας

και έχει ανακηρυχθεί από την κυβέρνηση εθνικό πάρκο.
Βρίσκεται λίγο έξω από τη Λεκάνη του Αμαζονίου και στις αρχές
του χρόνου δέχεται πολλές βροχοπτώσεις οι οποίες έχουν σαν
αποτέλεσμα το σχηματισμό λιμνών. Η περιοχή φιλοξενεί τους
Ινδιάνους Καετέ και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
---------------------------------------------------------------------------
13. ΤΑΦΙΛΑΛΤ, ΜΑΡΟΚΟ
Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες οάσεις του κόσμου και

βρίσκεται στην περιοχή της ερήμου Σαχάρας στην περιοχή του
Μαρόκου. Βρίσκεται κατά μήκος της όχθης του ποταμού Ζιζ και
η περιοχή είναι γνωστή για τις χουρμαδιές της.
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
-----------------------------------------------------------------------------------
14. ΛΙΜΝΗ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ,

ΝΤΟΥΝΧΟΥΑΝΓΚ, ΚΙΝΑ
Η πόλη Ντουνχουάνγκ αποτελούσε σημαντικό σταθμό στο

Δρόμο του Μεταξιού και είναι περισσότερο γνωστή για τις
Σπηλιές Μογκάο που βρίσκονται εκεί κοντά. Εκεί, ωστόσο,
βρίσκεται και η όαση της Λίμνης της Ημισελήνου, η οποία πήρε
το όνομά της από το χαρακτηριστικό της σχήμα και η οποία
προσελκύει κάθε χρόνο πολλούς τουρίστες. Οι επισκέπτες
μπορούν να κάνουν εκδρομές με καμήλες ή με οχήματα παντός
εδάφους (ATV).
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
--------------------------------------------------------------------------------
15. ΤΟΥΡΠΑΝ, ΚΙΝΑ

Η Τουρπάν γνωστή και ως Τουλουφάν είναι μια όαση πόλη
στην περιοχή Xinjiang Uygur στην Κίνα. Η ιστορική αυτή
περιοχή βρίσκεται κοντά στα ερείπια της πόλης Jiaohe η οποία
καταστράφηκε από τον Τζέκινς Χαν κατά τη διάρκεια της
δυναστείας των Χαν. Η περιοχή έχει ένα σκληρό, κρύο κλίμα της
ερήμου με πολύ ζεστά και μεγάλα καλοκαίρια αλλά παγωμένους
και σύντομους χειμώνες.
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
--------------------------------------------------------------------------------
16. ΤΙΜΙΑ, ΝΙΓΗΡΙΑ
Πέρα από την περίφημη όαση, η Τίμια έχει και πολλούς

φοίνικες, χουρμαδιές και εσπεριδοειδή. Οι επισκέπτες στη
Νιγηρία έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τον καταρράκτη της
γειτονικής πόλης Τουαρέγκ, να επισκεφθούν ένα πρώην
γαλλικό οχυρό καθώς και τη γειτονική πόλη Ασοντέ.
Πηγή:
%CE%BF%CF%85
---------------------------------------------------------------------------------
17. ΑΙΝ ΓΚΕΝΤΙ, ΙΣΡΑΗΛ
Βρίσκεται δυτικά της Νεκράς Θάλασσας, κοντά στη Μασάντα και

στις Σπηλιές Κούμραν και ανακηρύχθηκε εθνικός δρυμός το
1971 από το κράτος του Ισραήλ Έχει τέσσερις πηγές: τη Ναχάλ
Νταβίντ, την Ναχάλ Αρουγκό, τη Σουλαμίτ και την Άιν Γκέντι.
Φιλοξενεί επίσης τον Μαραθώνιο Σάλομ ο οποίος είναι επίσης
γνωστός και ως Μισός Μαραθώνιος της Νεκράς Θάλασσας.

Πηγή:
%CE%BF%CF%85
---------------------------------------------------------------------
18. ΟΑΣΗ ΦΑΓΙΟΥΜ (ΑΙΓΥΠΤΟΣ)
Το καλά κρυμμένο μυστικό της Αιγύπτου -Στη μέση της ερήμου

μια όαση με λίμνες και κανάλια.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια όαση στην έρημο με μια
μαγική λίμνη, καταρράκτες, και μια κοιλάδα «αρχαίων
φαλαινών». Κι όμως, όλα αυτά υπάρχουν στην Αίγυπτο.
Ο λόγος για την Όαση Φαγιούμ (Fayoum Oasis ), η οποία
βρίσκεται λιγότερο από δύο ώρες νοτιοδυτικά του Καΐρου και
είναι αναμφίβολα ένας από τους κρυμμένους θησαυρούς της
χώρας. Τα φημισμένα πορτρέτα Φαγιούμ, πήραν το όνομά τους
από την όαση Φαγιούμ, επειδή εκεί ανακαλύφθηκαν τυχαία τα
πρώτα δείγματά τους.
Αποτελούμενη από πολλές λίμνες και κανάλια, αυτή η μεγάλη
περιοχή είναι το ιδανικό μέρος για Σαββατοκύριακο ή ημερήσια
εκδρομή για όσους επιθυμούν να ξεφύγουν από τη φασαρία της
πόλης του Καΐρου.
«Το Κάιρο είναι χαοτικό και θορυβώδες. Όσο πιο κοντά φτάνεις
στο Φαγιούμ, τόσο πιο ήσυχο και καθαρότερο γίνεται», λέει στο
CNN Travel, ο Ιταλός κινηματογραφιστής Φεντερίκο Κόρνο, που
έχει τη βάση του στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα. «Και μετά
ξαφνικά βλέπετε παντού πράσινο», προσθέτει.
«Οι άνθρωποι συχνά, όταν ακούν τη λέξη Αίγυπτος, σκέφτονται

την άμμο, τις πυραμίδες, τη ζέστη ή την Ερυθρά Θάλασσα. Δεν
φαντάζονται πράσινα αγροκτήματα, τέχνη και κεραμικά,
χαλάρωση και διαλογισμό. Στο Φαγιούμ, η ζωή επιβραδύνεται
και επιστρέφει στον φυσικό ρυθμό που θα έπρεπε».
18.1. ΤΟ WADI EL RAYAN

ένα προστατευόμενο εθνικό πάρκο που εκτείνεται σε απόσταση
περίπου 700 τετραγωνικών μιλίων, είναι ένα από τα πολλά
αξιοθέατα του Φαγιούμ.
Αποτελείται από τεχνητές λίμνες, οι οποίες δημιουργούν
καταρράκτες, που θεωρούνται μεταξύ των μεγαλύτερων της
Αιγύπτου. Αυτοί οι καταρράκτες είναι δύσκολο να εντοπιστούν
από το ανώτερο οροπέδιο, καθώς είναι ελαφρώς μικρότεροι
από άλλους διάσημους καταρράκτες. Όμως, το να τους βλέπεις
από το κάτω οροπέδιο είναι ο καλύτερος τρόπος για να δεις τη
συλλογική ομορφιά τους και να ζήσεις ένα μία μοναδική δροσιά
στη μέση μιας ερήμου.
18.2. ΟΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΟΥ

WADI EL RAYAN
Αυτό το αξιοθέατο είναι γεμάτο κόσμο τα Σαββατοκύριακα,
οπότε είναι καλύτερο να το επισκεφθείτε τις καθημερινές.
Ωστόσο, η περιοχή είναι σχεδόν ερημική κατά τη διάρκεια του
Ραμαζανιού.
Το εκτεταμένο πάρκο διαθέτει επίσης μια ποικιλία από
ξεχωριστά γραφικά αξιοθέατα που περιλαμβάνουν κινούμενους
αμμόλοφους, φυσικές πηγές θείου, βουνά και το καλύτερα
διατηρημένο μυστικό του, το Wadi Al Hitan.
18.3. Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΦΑΛΑΙΝΩΝ

Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 2005, το
Wadi Al Hitan, είναι ένα υπαίθριο μουσείο που προσφέρει μια
αινιγματική απεικόνιση της εξέλιξης της ζωής.
Οι σκελετοί εκατοντάδων γιγαντιαίων φαλαινών, καρχαριών και
άπειρων απολιθωμάτων, γεμίζουν την κοιλάδα της ερήμου, η
οποία είναι επίσης γνωστή ως η κοιλάδα των φαλαινών. Η
κοιλάδα των φαλαινών, περιλαμβάνει εκατοντάδες
απολιθώματα από φάλαινες στην πρωιμότερη μορφή τους, τα
αρχαιοκήτη, είδος που έχει εξαφανιστεί. Αποτελεί σημαντική
αλυσίδα στην εξέλιξη των κητωδών, καθώς αποκαλύπτει ένα
είδος φαλαινών που είχαν ζήσει σαν θηλαστικά στην ξηρά
προτού εξελιχθούν σε ωκεάνια θαλάσσια κήτη.
Από απόσταση, αυτά τα απίστευτα συντηρημένα οστά μοιάζουν
με ελικοειδή δόντια που βγαίνουν από την έρημο. Η κοιλάδα
φιλοξενεί επίσης το Μουσείο Απολιθωμάτων και Κλιματικής
Αλλαγής.
Το 2005, ένας Αμερικανός και μια ομάδα Αιγυπτίων
παλαιοντολόγων κατάφεραν να βρουν τον απολιθωμένο
σκελετό μιας προϊστορικής φάλαινας του είδους Βασιλόσαυρος.
Ο μεγαλύτερος σκελετός που έχει βρεθεί, φθάνει τα 21 μέτρα σε
μήκος και θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο άθικτο απολίθωμα
της αρχαίας φάλαινας.
Ο Βασιλόσαυρος διέθετε δύο μικροσκοπικά οπίσθια άκρα, τα
οποία πιστεύεται ότι είναι άχρηστα για κίνηση, που προεξέχουν
από τα πλευρά του, προσφέροντας εξελικτικά στοιχεία για τη
μετάβαση των φαλαινών από τη ξηρά στη θαλάσσια ζωή.
18.4. Η ΜΑΓΙΚΗ ΛΙΜΝΗ

Η Μαγική Λίμνη ονομάζεται έτσι χάρη στα μαγευτικά νερά της,
τα οποία αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας και
την έκταση του ήλιου. Το να φτάσετε στις ακτές της είναι και στα
μαγικά νερά της, απαιτεί να διασχίσετε την έρημο σε 4x4.
Το να κοιτάς προς τα κάτω τη λίμνη από την κορυφή των
αμμόλοφων είναι ένα σουρεαλιστικό θέαμα, με το ήρεμο νερό να
μοιάζει με κρυστάλλινο καθρέφτη που αντανακλά τον ουρανό.
Πολλοί επισκέπτες επιλέγουν να κατασκηνώσουν εδώ για να
παρακολουθήσουν την υπέροχη ουράνια παράσταση που
μπορούν να προσφέρουν τα άστρα του Γαλαξία.
«Η ακατέργαστη άμμος και οι ψηλοί αμμόλοφοι που έρχονται σε

αντίθεση με το χρώμα του ουρανού δημιουργούν μερικές
εκπληκτικές φωτογραφίες. Το καλοκαίρι, ο Γαλαξίας είναι
εξαιρετικά διαυγής και μοιάζει σαν να τοποθέτησε κάποιος ένα
χαλί αστεριών στον ουρανό», περιγράφει ο Αιγύπτιος
φωτογράφος ταξιδιών, Amr El Hadeka.
18.5. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΘΕΑ ΤΟ ΠΡΩΙ
ΣΤΗ ΜΑΓΙΚΗ ΛΙΜΝΗ
Οι Υδροτροχοί της Ζωής. Ο συγγραφέας των μπεστ σέλερ
Πάολο Κοέλιο έγραψε για την ομορφιά της όασης Φαγιούμ στο
κλασικό μυθιστόρημά του «Ο Αλχημιστής». Και όμως, το
Φαγιούμ δεν είναι στην πραγματικότητα μια αληθινή όαση.
Ενώ μια όαση αντλεί νερό από μια υπόγεια πηγή, το Φαγιούμ
παίρνει το νερό του από το Νείλο, από μια σειρά καναλιών
γνωστών ως Bahr Yussef που χτίστηκαν από τους αρχαίους
Αιγύπτιους.
18.6. ΟΙ ΠΕΡΙΦΗΜΟΙ ΥΔΡΟΤΡΟΧΟΙ

Υπάρχουν περίπου 200 υδραυλικοί τροχοί διάσπαρτοι σε όλη
την περιοχή που αναδιανέμουν το νερό από το Bahr Yussef που
βρίσκεται στην καρδιά της πολύχρωμης περιοχής Φαγιούμ στο
κέντρο της πόλης, κι έχουν γίνει ένα σημαντικό ορόσημο, ειδικά
για όσους είναι παθιασμένοι με την ιστορία.
18.7. ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ QARUN

Πριν από αιώνες, η λίμνη Qarun ήταν γνωστή ως λίμνη Moeris
(Μοίρις) και η αυτή η λίμνη γλυκού νερού κάλυπτε ολόκληρη την
περιοχή Φαγιούμ.
Αυτός ο προστατευόμενος υγρότοπος, είναι συνδεδεμένος με
τον Νείλο μέσω του Bahr Yussef. Θεωρείται η αρχαιότερη λίμνη
στον κόσμο, δεν είναι κατάλληλη για κολύμπι, αλλά η λίμνη
Qarun έχει γίνει ένας θρυλικός προορισμός για παθιασμένους
παρατηρητές πουλιών.
18.8. Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΛΙΜΝΗ QARUN

Από μεγάλες αποικίες φλαμίνγκο, μέχρι διάφορα είδη πάπιας,
είναι ένα μοναδικό οικοσύστημα, που υποστηρίζει περισσότερα
από 88 είδη πτηνών και λειτουργεί ως σωτηρία για απειλούμενα
είδη, όπως τη slender-horned gazelle.
18.9. ΤΟ ΧΩΡΙΟ TUNIS

Με θέα στη λίμνη Qarun, αυτό το πολύχρωμο χωριό γεμάτο
χλωρίδα και πανίδα προσφέρει μια από τις πιο εκπληκτικές
θέες που έχει να προσφέρει το Φαγιούμ.
Εκτός από τη φυσική ομορφιά του, το χωριό Τunis θεωρείται
ένα ακμάζον κέντρο πολιτιστικών τεχνών λόγω των
καλλιτεχνικών κατοίκων του, που έχουν διαμορφώσει την
ταυτότητα του χωριού, χρησιμοποιώντας τα επιδέξια χέρια τους
για να δημιουργήσουν υπέροχα κεραμικά και χειροτεχνήματα.
Στο χωριό Tunis οι κάτοικοι ασχολούνται πολύ με την κεραμική
Η δημοτικότητα του χωριού έχει αυξηθεί τόσο ανάμεσα στους
Αιγύπτιους όσο και τους ξένους τουρίστες τα τελευταία χρόνια,
λόγω του ετήσιου Φεστιβάλ Κεραμικής του. Υπάρχουν πολλά
πράγματα όπως εργαστήρια και παραστάσεις που δίνουν στο
φεστιβάλ μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.
Το φεστιβάλ πραγματοποιείται συνήθως κατά την πρώτη
εβδομάδα του Νοεμβρίου, που είναι επίσης μια εξαιρετική
στιγμή για να δείτε την ποικιλία των πουλιών που
μεταναστεύουν στην περιοχή για το χειμώνα.
Είτε ψάχνετε για χαλάρωση ή αδρεναλίνη, τέχνη ή ιστορία,
υπάρχει κάτι για όλους στο Φαγιούμ. Οι επισκέπτες μπορούν να
δουν πολλά από τα κορυφαία αξιοθέατα με τη μία, κάνοντας μια
ημερήσια εκδρομή σαφάρι 4x4 στην έρημο, καθώς πολλές από
τις τοποθεσίες βρίσκονται κοντά.
Είναι σίγουρα μόνο θέμα χρόνου πριν το Φαγιούμ θεωρηθεί
ανάμεσα στα αξιοθέατα της Αιγύπτου. Μέχρι τότε, παραμένει
ένας σχετικά άγνωστος θησαυρός, γεμάτος ομορφιά και ζωή.
Πηγή:
https://www.iefimerida.gr/travel/oasi-fagioym-kala-krymmeno-mystiko-
aigyptoy#:~:text=%CE%9F%CE%B1%CF%83%CE%B7%20%CE%A6%CE
%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%3A%20%CE
%A4%CE%BF,%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82%3A%20Shutterstock
---------------------------------------------------------------------
19. ΕΡΗΜΟΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ
Με τον όρο έρημος εννοείται στη φυσική γεωγραφία μια

περιοχή με ξηρό κλίμα που χαρακτηρίζεται από μεγάλη
σπανιότητα ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων (το μέγιστο
ετήσιο ύψος βροχής ανέρχεται γενικά σε 200-250 χιλιοστά), τα
οποία κατανέμονται πολύ ανομοιόμορφα. Έτσι, ορισμένες
περιοχές παραμένουν ολόκληρα χρόνια σε απόλυτη ξηρασία
και ξαφνικά δέχονται θυελλώδεις και ραγδαίες βροχές. Από
κλιματολογική άποψη και με βάση τις μέσες εποχικές
θερμοκρασίες, οι έρημοι διακρίνονται σε θερμές (όπως η
Σαχάρα), εύκρατες (περιοχές της Αράλης) και ψυχρές, οι οποίες
παρουσιάζουν χαμηλές μέσες θερμοκρασίες κατά τη χειμερινή
περίοδο (έρημος Γκόμπι, της Παταγονίας και του Τουρκεστάν).
Άλλο χαρακτηριστικό των ερήμων. είναι η σχεδόν παντελής
απουσία φυτικού καλύμματος. Μόνο η αυστραλιανή έρημος
παρουσιάζει πυκνή βλάστηση από ακανθώδη φυτά, γιατί
δέχεται κατά μέσο όρο 200 χιλιοστά βροχής τον χρόνο. Στις
άλλες ερήμους συναντώνται λίγες πόες ή θάμνοι
απομακρυσμένοι μεταξύ τους. Και στις πιο ερημικές όμως
περιοχές, εκεί όπου το υπόγειο νερό ανεβαίνει μέχρι την
επιφάνεια, υπάρχουν οι οάσεις: αποξηραμένες κοιλάδες, όπου
φύονται φοίνικες και κάτω από τη σκιά τους άλλα φυτά. Η
σπανιότητα των βροχών εξαρτάται επίσης από την απόσταση
των ε. από τη θάλασσα. Οι μάζες των ωκεάνιων ανέμων,
φορτωμένες μέχρι έναν βαθμό με υγρασία, φτάνουν τελείως
ξηρές στο κέντρο των ηπείρων. Το φαινόμενο αυτό ενισχύεται
από την ύπαρξη οροσειρών, που υψώνονται στις παρυφές των
ηπείρων και ενεργούν ως φράγμα για τους υγρούς ανέμους. Η
προσήνεμη πλαγιά, ποτισμένη από τις βροχές, παρουσιάζει
έτσι μεγάλη αντίθεση από την ξηρή, απάνεμη πλαγιά. Το
φαινόμενο αυτό διαπιστώνεται, για παράδειγμα, στην
Αυστραλία ως αποτέλεσμα της Μεγάλης Διαχωριστικής
Οροσειράς και στην Καλιφόρνια (Α της Σιέρα Νεβάδα). Ο τύπος
αυτός των ερήμων ονομάζεται παράκτιος και αφορά κυρίως τις
παράλιες ζώνες, που περνούν από κοντά τους θαλάσσια ψυχρά
ρεύματα. Έτσι, το Ρεύμα του Περού, για παράδειγμα, μετατρέπει
τις ακτές της βόρειας Χιλής και του Περού σε σχεδόν ερημικές,
ενώ το Ρεύμα της Μπενγκουέλα επιδρά στις ακτές της Αγκόλα.
Εκτός από την ξηρασία που προκαλεί την πλήρη έλλειψη ή τη
σπανιότητα της βλάστησης, άλλα χαρακτηριστικά μιας θερμής
ερήμου είναι η ένταση της ηλιοφάνειας –που είναι συνάρτηση
της διαύγειας της ξηρής ατμόσφαιρας και της ισχυρής
αντανάκλασης των ηλιακών ακτίνων εξαιτίας της γυμνότητας
του εδάφους– καθώς και οι απότομες ημερήσιες και ετήσιες
άνοδοι της θερμοκρασίας, που μπορεί να φτάσουν και να
υπερβούν τους 60-70°C. H ξηρασία ενισχύεται και από θερμούς
ανέμους (όπως ο σιρόκος) που διευκολύνουν την εξάτμιση.
Τέτοιοι άνεμοι δημιουργούν συχνά ανεμοστρόβιλους, αλλά η
ταχύτητά τους σπάνια υπερβαίνει τα 25-30 χλμ. την ώρα. Οι
έρημοι διακρίνονται σε τέσσερις τύπους, ανάλογα με την
πετρολογική τους σύσταση:
α) αμμώδεις, που αποτελούνται από άμμους και θίνες και είναι η

τυπικότερη μορφή των θερμών ερήμων.
β) πετρώδεις, όπου τα πετρώματα απογυμνώνονται με τη

λειαντική δράση του ανέμου (αποφύσηση) και την αποκομιδή
των υλικών της αποσάθρωσης, καθώς ο άνεμος φυσά με
σφοδρότητα· στην κεντρική Ασία, όπου επικρατεί ο γύψος, οι
πετρώδεις έρημοι μπορούν να θεωρηθούν γυψούχοι· πολλές
φορές τα πετρώματα καλύπτονται από στρώμα χαλικιών
(χαλικώδεις έρημοι)·
γ) αργιλώδεις: ανάμεσα στις πετρώδεις και στις αμμώδεις

ερήμους υπάρχουν εκτάσεις από αργιλικά πετρώματα –σαν
νησίδες– που ονομάζονται τακόρ (Σαχάρα)· κατά την περίοδο
της ξηρασίας, είναι σκληρά και σχισμένα σε πολυγωνικά
σχήματα, ενώ την άνοιξη μετατρέπονται σε ρηχές λίμνες που
ονομάζονται κάκι·
δ) αλμυρές, οι οποίες αποτελούνται από αλατούχα εδάφη που

αποβαίνουν συχνά παγίδες ζώων, γιατί στην επιφάνειά τους
σχηματίζεται ένας στερεός επίπαγος, ενώ από κάτω υπάρχει
μια αλμυρή ιλύς.
Ερημικές εκτάσεις μπορούν να θεωρηθούν ακόμα και οι

πολικές, επειδή είναι σπάνια τα ατμοσφαιρικά
κατακρημνίσματα, των οποίων το ύψος στις περιοχές αυτές
παρουσιάζει τις μικρότερες τιμές πάνω στη Γη. Επειδή όμως
στο σύνολό τους αποτελούνται από χιόνια που μετατρέπονται
σε πάγο, παραμένουν για μεγάλο διάστημα στο έδαφος. Επειδή
η ξηρασία (τυπικό στοιχείο των ερήμων) εξαρτάται από τη μικρή
συχνότητα των βροχών, οι κύριες ερημικές περιοχές
αντιστοιχούν στις ζώνες με σταθερά υψηλές ατμοσφαιρικές
πιέσεις (αντικυκλωνικές), προς τα Β και προς τα Ν του
γεωγραφικού παράλληλου με πλάτος 20°, εκεί ακριβώς όπου
βρίσκονται η Σαχάρα, το Ρουμπ αλ Καλί (Αραβική χερσόνησος),
η Καλαχάρι, οι έρημοι της Αυστραλίας κλπ. Τεράστια εξάπλωση
παρουσιάζουν οι έ. στη βόρεια Αφρική, στη νοτιοδυτική και
κεντρική Ασία. Η βορειοαφρικανική έρημος της Σαχάρας
υπολογίζεται ότι έχει έκταση πάνω από 9.000.000 τ. χλμ. Στη
νοτιοδυτική Αφρική βρίσκονται και οι έρημοι Νάμιμπ (ερημος.
των αδαμάντων) και Καλαχάρι. Στην Ασία, οι έρημοι αρχίζουν
από την Aραβία, τη Συρία, το Ιράν –απ’ όπου εκτείνεται η
κυριότερη ζώνη των ερήμων – και φτάνουν μέχρι τη Μογγολία.
Η έρημος Γκόμπι, η σπουδαιότερη της Μογγολίας, έχει έκταση
περίπου 1.200.000 τ. χλμ. Στη βορειοδυτική Ινδία κυριότερη είναι
η έρημος Ταρ. Στην Αυστραλία οι έρημοι βρίσκονται στο
εσωτερικό της, με κυριότερες τη Μεγάλη Αλμυρή Έρημο στη
δυτική Αυστραλία και προς τα Ν την έρημο της Βικτωρίας. Στη
Βόρεια Αμερική οι πραγματικές έρημοι έχουν μικρή εξάπλωση
σε σύγκριση με τις στέπες. Η Μοχάβι της Καλιφόρνια έχει
έκταση 125.000 τ. χλμ. και είναι η μεγαλύτερη της περιοχής. Στη
Νότια Αμερική (βόρεια Χιλή), υπάρχει μια αλμυρή έρημος, η
Ατακάμα. Η μορφολογία των ερημικών περιοχών είναι
αποτέλεσμα κυρίως της μηχανικής δράσης του ανέμου: όταν
φυσά και σαρώνει τα μικρότερα υλικά που σχηματίζονται από
την αποσάθρωση των πετρωμάτων, ενώ παραμένουν στη θέση
τους τα μεγαλύτερα (αποφύσηση), η περιοχή λειαίνεται· όταν
πάλι μεταφέρει κόκκους άμμου, καταστρέφει τα πετρώματα
(απορρίνηση). Οι κυριότερες μορφές που σχηματίζονται στις
ερήμους από την αιολική δράση είναι οι θίνες και τα Σος. Εκτός
από τη δράση του ανέμου, μεγάλη είναι και η ενέργεια από τις
ημερήσιες απότομες μεταβολές της θερμοκρασίας, οι οποίες,
συστέλλοντας και διαστέλλοντας διαδοχικά και επανειλημμένα
τα πετρώματα, τα καταστρέφουν και επιδρούν στη μορφολογία
των ε. Αντίθετα, η δράση των μετεωρικών υδάτων είναι
περιορισμένη, εξαιτίας των σπάνιων και σποραδικών βροχών.
Στις περιοχές που σήμερα είναι ερημικές, με ελάχιστη
πυκνότητα σε ανθρώπους, πανίδα και χλωρίδα, έχουν συμβεί
κατά τη διαδοχή των γεωλογικών αιώνων μεταβολές της
έκτασης και της θέσης τους. Χλωρίδα. Στους διάφορους τύπους
ερήμων μπορούν να υπάρξουν διάφορες φυτικές διαπλάσεις.
Από τη φυτογεωγραφική αυτή άποψη, η βοτανική διακρίνει τις
ερήμους σε ψυχρές, βραχώδεις, πετρώδεις, αμμώδεις, αλμυρές
και λασπώδεις-ρωγμώδεις. Στις ψυχρές ερήμους, μεγάλες
εκτάσεις των οποίων υπάρχουν στην Ανταρκτική, στη
Γροιλανδία και μικρότερες στις σημαντικότερες οροσειρές, η
ζωή λείπει εντελώς ή περιορίζεται σε μερικά είδη κρυοφίλων
μικροσκοπικών φυκών (ειδικά η χλωρέλλα η χιονώδης), τα
οποία –σε μεγάλους αριθμούς– προσδίδουν στους πάγους
χαρακτηριστικούς κόκκινους ή μοβ χρωματισμούς. Το
φαινόμενο παρατήρησε για πρώτη φορά το 1818 ο
θαλασσοπόρος εξερευνητής Τζον Ρος στις παγωμένες εκτάσεις
του ακρωτηρίου Γιορκ (αρκτική Αμερική) και έδωσε σε αυτές τις
παραλίες την ονομασία Crimson Cliffs (Πορφυροί Σκόπελοι).
Στις βραχώδεις ερήμους το υψόμετρο και η έλλειψη νερού είναι
οι δύο κύριοι παράγοντες που τις κάνουν ακατάλληλες για τη
ζωή. Όπου όμως οι συνθήκες είναι λιγότερο σκληρές, η πανίδα
και η χλωρίδα μπορούν να εγκατασταθούν, δίνοντας στο τοπίο
μια όψη λιγότερο ερημική. Τα φυτά που παρουσιάζουν την
άνοιξη τη μεγαλύτερή τους ανάπτυξη, σε συνδυασμό με την
ανθοφορία, μπορούν να υπάρχουν σε μεγαλύτερες ή μικρότερες
ποσότητες ανάλογα με το κλίμα και την ήπειρο. Αυτά
αποτελούνται από κρούστες λιθόβιων λειχήνων. Στις πετρώδεις
ερήμους η χλωρίδα είναι πιο πλούσια σε είδη. Εκτός από αυτά
που συναντώνται στις βραχώδεις ερήμους μπορούν να
υπάρχουν επίσης είδη σταυρανθών, ελλοβοκάρπων,
χειλανθών, ροδιδών κλπ. Όμως, ο όρος έρημος αναφέρεται –
στις περισσότερες περιπτώσεις– στις αχανείς αμμώδεις
εκτάσεις του τύπου της Σαχάρας, με θίνες και οάσεις. Στις
εκτάσεις αυτές με τη χρυσόχρωμη ή αργυρόχρωμη ή
ροδόχρωμη άμμο, η βλάστηση ζωντανεύει απροσδόκητα στα
σημεία όπου αναβλύζει ή τρέχει σε μικρό βάθος νερό,
σχηματίζοντας οάσεις με φοινικοειδή και μικρές καλλιέργειες.
Στις αλμυρές ερήμους συστατικός παράγοντας είναι η μεγάλη
περιεκτικότητα του εδάφους σε άλατα καθώς και των
διαλυμάτων που κυκλοφορούν σε αυτό. Η βλάστηση εδώ
αποτελείται αποκλειστικά από αλόφιλα φυτά ή αλόφυτα τα
οποία προτιμούν υψηλή συγκέντρωση αλάτων. Οι λασπώδεις-
ρωγμώδεις έρημοι είναι χαρακτηριστικές ορισμένων εδαφικών
περιοχών της Ασίας. Σχηματίζονται από ξαφνικές ραγδαίες
βροχές που πέφτουν σε εδάφη λιγότερο πετρώδη και
περισσότερο αργιλώδη και με υπέδαφος αδιαπέραστο στο
νερό. Οι βροχές αυτές σχηματίζουν λάσπη που στερεοποιείται
σιγά-σιγά με την εξάτμιση και σπάει σε πολυγωνικά τεμάχια, ως
επακόλουθο της επιστροφής της ξηρασίας, ιδιαίτερα αν
συνοδεύεται από ανέμους. Η βλάστηση των ερήμων αυτών
περιορίζεται σε εφήμερους φυτικούς οργανισμούς, κυρίως
φύκη. Εκτός από τις καθαυτό ερημους υπάρχουν και οι
ημιέρημοι και οι στεπώδεις έρημοι Γενικά, τις περιπτώσεις
αυτές χαρακτηρίζει η βλάστηση. Άλλοτε πρόκειται για
ημιερήμους με φρυγανώδη βλάστηση και άλλοτε για στεπώδεις
ερημοι., όπου κυριαρχούν αγρωστώδη και άλλες πόες και
φρύγανα, κυρίως ακανθώδη. Πανίδα. Οι έρημοι φαίνονται
αφιλόξενες για κάθε μορφή πανίδας. Το νερό είναι ελάχιστο και
η βλάστηση πενιχρή, ο ήλιος πολύ ζεστός, η σκιά ανύπαρκτη·
παρ’ όλα αυτά είναι κατοικημένες από διάφορα ζώα, που έχουν
καταφέρει να προσαρμοστούν σε ένα δυσμενές περιβάλλον.
Μερικά ζώα χάρη στην ιδιοσυγκρασία τους, κατορθώνουν να
ζουν αρκετό καιρό χωρίς να πίνουν νερό· το παίρνουν από τις
φυτικές τροφές (ύδωρ μεταβολισμού) ή από τα αποθέματα του
λίπους τους. Στις άνυδρες και αμμώδεις περιοχές τα αραχνίδια
είναι πολυάριθμα και ποικίλα· σκάβουν συχνά στοές και έτσι
αποφεύγουν το καυτό έδαφος, στο οποίο η θερμοκρασία φτάνει
στους 60°C. Από τα αραχνίδια, ως πιο κοινά αναφέρονται οι
σκορπιοί. Άλλα αραχνίδια –σαρκοφάγα και αδηφάγα, πολύ
διαδεδομένα στις θερμές ερήμους – είναι μεγάλα αρθρόποδα,
όμοια με αράχνες, τα γαλεώδη. Τρέφονται με έντομα και με
μικρά πουλιά ή μικρές σαύρες. Ορισμένα καρκινοειδή, όπως το
μικρό ισόποδο ονίσκος, ανήκουν αποκλειστικά στην πανίδα της
ερήμου. Τα ανόστρακα βραχιονόποδα του γένους αρτέμια
ζευγαρώνουν κατά τη διάρκεια της βροχής· αναπαράγονται
πολύ γρήγορα, ζουν σε αποικίες που αποτελούνται από
εκατομμύρια άτομα και μαζεύονται από τους ιθαγενείς. Στις
ξηρές περιόδους τα ανόστρακα ζουν κλεισμένα σε ειδικά κελύφη
και μπορούν να περιμένουν χρόνια την καινούργια βροχή που
θα τους επιτρέψει να βγουν από το κέλυφός τους. Πηγή όλων
των μορφών ζωής στις ερήμους είναι η βροχή, η οποία, αν
πέσει με ρυθμό εποχικής καταιγίδας, δημιουργεί μια αιφνίδια
βλάστηση και μαζί με αυτή πλήθος εντόμων, τα οποία υπήρχαν
στη μορφή της προνύμφης ή της νύμφης. Οι ακριδίδες είναι
πολυάριθμες και ποικίλες. Οι χρωματισμοί τους (κυρίως λευκό
και κίτρινο) επιτρέπουν έναν εύκολο μιμητισμό με την άμμο.
Πολλά από τα έντομα αυτά επωφελούνται ακόμα και από
κάποια στιγμιαία βλάστηση που οφείλεται στη βροχή για να
συλλέξουν στις υπόγειες στοές τους προμήθειες που τους
εξασφαλίζουν τροφή και νερό κατά την εποχή της ξηρασίας. Για
να αντέξουν στην υψηλή θερμοκρασία και στην απώλεια του
νερού, τα αρθρόποδα προστατεύονται με παχιά και χιτινώδη
επικαλύμματα. Τα μαλάκια, αντίθετα, αμύνονται με ένα ισχυρό
όστρακο, που μπορούν να το κλείσουν τραβώντας το σκληρό
μυϊκό τους επιπωμάτιο. Από τα τελευταία αναφέρονται τα
σαλιγκάρια, των οποίων μερικά είδη προσαρμόζονται πολύ
καλά στη ζωή των ερήμων, γιατί μπορούν να ζήσουν σε
λήθαργο για αρκετά χρόνια. Πάρα πολλά είδη ερπετών είναι
προσαρμοσμένα στη ζωή των ερήμων. Μερικά, όπως ο μολώχ
της Αυστραλίας, έχουν τη δυνατότητα να απορροφούν το νερό
της βροχής παρά το παχύ δέρμα που τα προστατεύει. Πολλές
σαύρες έχουν μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλά τους, που τις
βοηθούν να περπατούν με ευκολία στην άμμο, ενώ άλλες (στις
αμμώδεις περιοχές της νοτιοδυτικής Αφρικής) έχουν πλατιά
πόδια. Μερικές σαύρες με κοντά πόδια και με λείο σώμα, όπως
ο σκίνειος της Σαχάρας, εισχωρούν στην άμμο και εκεί μπορούν
να μετακινούνται όπως ένα ψάρι στο νερό, ενώ αντίθετα η οχιά
η κερασφόρα καθώς και η χελώνα εισχωρούν στην άμμο και
αφήνουν ακάλυπτο μόνο το κεφάλι τους. Το αγαμοειδές
ουρομάστιγα η ακανθίνουρη έχει πόδια με κυρτά νύχια, με τα
οποία σκάβει το έδαφος για να κατασκευάσει εκεί ένα καταφύγιο
και κλείνει την είσοδό του με την ακανθώδη ουρά του. Τα πουλιά
των ερήμων εμφανίζουν γενικά χρωματισμούς όμοιους με
εκείνους του εδάφους· η σύλβια της Σαχάρας έχει την
απόχρωση της άμμου· ο peltohyas australis εμφανίζει ένα
φτέρωμα που συγχέεται με τις πέτρες των ε. της Αυστραλίας.
Κατασκευάζουν τις φωλιές τους σχεδόν πάντοτε υποτυπωδώς
ακόμα και στο χώμα, σε μέρη προφυλαγμένα, ή τις σκάβουν
στην άμμο ή στον σαρκώδη κορμό των κάκτων, όπως εκείνη
του δρυοκολάπτη του πρασίνου. Για την επίλυση του αιώνιου
προβλήματος του νερού, τα πουλιά –όπως το γκάνγκα
(συγγενές του περιστεριού)– εκτελούν ομαδικές πτήσεις για να
βρουν έλη ή πηγές. Τα θηλαστικά των ερήμων είναι
συνηθισμένα να μην πίνουν νερό για μεγάλα διαστήματα και
φαίνεται ότι το νερό που περιέχεται στις φυτικές τροφές τούς
είναι αρκετό, ιδιαίτερα για ένα είδος αντιλόπης των αφρικανικών
ερήμων και για τον αμμότραγο. Η καμήλα η βακτριανή –που
υπάρχει ακόμα σχεδόν αποκλειστικά σε άγρια κατάσταση στις
ασιατικές ερήμους – και η καμήλα η δρομάδα στη Σαχάρα είναι
ονομαστές για την καταπληκτική τους αντοχή: μπορούν να
υποφέρουν μεγάλες στερήσεις και έχουν πόδια κατάλληλα για
να περπατούν στην άμμο. Η πανίδα των ερήμων είναι πλούσια
σε τρωκτικά που περνούν τις ζεστές ώρες της ημέρας στη
δροσερή φωλιά τους, όπως τα τρωκτικά του γένους ζερμπίλ της
Αφρικής και της Ασίας και ο ποντικός-καγκουρό της Βόρειας
Αμερικής. Οι ποντικοί της άμμου και της Σαχάρας σκάβουν στο
συμπαγές έδαφος στοές πολύπλοκες που μπορούν να φτάσουν
ακόμα και τα 40 μ. σε μήκος· τα βράδια βγαίνουν vα
αναζητήσουν σπόρους, καρπούς ή έντομα, τα οποία
αποθηκεύουν στις φωλιές τους. Τα τρωκτικά των ερήμων
κλείνουν την είσοδο των καταφυγίων τους με αγκάθια κάκτου ή
μόνο με βόλους χώματος. Από τα ζώα που συναντώνται
περισσότερο στις ερήμους είναι η αλεπού η μακρόωτη αλεπού
της ερήμου, της οποίας το τρίχωμα μοιάζει πολύ με το χώμα της
άμμου. ερημικές αποθέσεις.
Οι παράγοντες ιζηματογένεσης που συμβάλλουν στον
σχηματισμό των αποθέσεων σε περιοχές με κλίμα υποερημικό
και ερημικό είναι κυρίως δύο:
α) το νερό που –με τη μορφή χειμάρρων που σχηματίζονται στα

ψηλότερα σημεία του αναγλύφου, κατά τις σύντομες ετήσιες
περιόδους βροχής– μεταφέρει τα διάφορα υλικά της
αποσάθρωσης·
β) ο άνεμος. Από τα υλικά που μεταφέρονται, τα πιο

χονδρόκοκκα αποτίθενται σε μια ενδιάμεση ζώνη μεταξύ των
ψηλών αναγλύφων και της ερημικής περιοχής, ενώ όσο
πλησιάζουν προς την ερημική περιοχή το πάχος τους
ελαττώνεται.
Κατά τις μακρές περιόδους ξηρασίας, οι αποθέσεις αυτές

δέχονται την επίδραση του ανέμου, που μεταφέρει μακριά τους
πιο λεπτούς κόκκους και αφήνει επιτόπου τα χαλικώδη υλικά·
αυτά αργότερα σχηματίζουν με συγκόλληση ένα χαλαρό
κροκαλοπαγές. Τα υλικά του κροκαλοπαγούς αυτού, με τη
διαβρωτική ενέργεια των λεπτών κόκκων που μεταφέρει ο
άνεμος, αποκτούν μια χαρακτηριστική τριεδρική ή πολυεδρική
μορφή, με λείες, ελαφρά κοίλες επιφάνειες που διαχωρίζονται
μεταξύ τους με τριγωνικές προεξοχές. Οι πολύεδροι αυτοί
χάλικες ονομάζονται γλυπτόλιθοι. Οι αποθέσεις της κεντρικής
περιοχής των ερήμων, που οφείλονται αποκλειστικά στην
ενέργεια μεταφοράς και απόθεσης του ανέμου, αποτελούνται
από άμμο (με αποστρογγυλεμένους κόκκους) και καλύπτουν
μεγάλες επιφάνειες. Οι άμμοι, με τη δράση του ανέμου,
συγκεντρώνονται πολλές φορές σε χαρακτηριστικούς σωρούς
που ονομάζονται θίνες. Το ύψος των θινών μπορεί να φτάσει τα
500 μ. (Σαχάρα), ενώ στις ακτές των θαλασσών, όπου επίσης
σχηματίζονται θίνες, δεν υπερβαίνει τα 50 μ. Επειδή στις
ερήμους δεν υπάρχει βλάστηση, οι θίνες μετατοπίζονται από
τον άνεμο, σχηματίζοντας παράλληλα κύματα. Στο κεντρικό
τμήμα πολλών ερήμων σχηματίζονται συχνά περιοδικές λίμνες
που είναι κατά κανόνα αλμυρές. Μέσα σε αυτές αποτίθεται
λεπτόκοκκος άμμος και ιλύς, που συνοδεύονται πολλές φορές
από ασβεστολιθικό υλικό, γύψο και ορυκτό αλάτι. Ένας
ιδιαίτερος υποερημικός τύπος απόθεσης είναι τα λες (löss),
δηλαδή αποθέσεις ασβεστούχου πηλού, οι οποίες
σχηματίζονται κατά την αποφύσηση και τη μεταφορά της
αιολικής σκόνης από τον άνεμο. Οι αποθέσεις αυτές καλύπτουν
μεγάλες εκτάσεις της γης, αποτελούνται από εξαιρετικά λεπτούς
κόκκους και δεν παρουσιάζουν πλαστικότητα ούτε στρώση. Το
πέτρωμα αυτό είναι χρώματος κιτρινωπού και πορώδες·
συναντάται κυρίως στην Κίνα (όπου το πάχος φτάνει τα 600 μ.),
στο Μεξικό, στην κεντρική και στη νότια Ευρώπη. Η όαση του
Φαράν στην έρημο του Σινά, όπου υπάρχει και μετόχι του
μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης. Όταν υπάρχει νερό, η
βλάστηση είναι ζωηρή. Ο αμμότραγος, ζώο των ορεινών
περιοχών της ερήμου της Σαχάρας· τα ζώα αυτά μπορούν να
αντέξουν στις στερήσεις. Οι καμήλες, ζώα ανθεκτικά στις
στερήσεις, είναι τα κατεξοχήν ζώα της ερήμου. Τα φυτά των
ερήμων έχουν γενικά μεγάλο ριζικό σύστημα, για να
απορροφούν τη μεγαλύτερη δυνατή ποσότητα νερού, ενώ είναι
εφοδιασμένα με αγκάθια και λέπια, τα οποία ελαττώνουν τη
διαπνοή και συνεπώς την απώλεια νερού.
Πηγή:
https://greek_greek.en-academic.com/5219/%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82#:~:text=Dictionary%20of%20Greek-,%CE
%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82,-%CE%AD%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82
--------------------------------------------------------------------
20. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΡΗΜΩΝ

Οι έρημοι του κόσμου έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά,
επομένως διακρίνονται ως ανεξάρτητη φυσική ζώνη. Ο ποιητής
Konstantin Balmont θαύμαζε τις ερήμους: «Αγαπώ την έρημο,
την έρημο, τη βασίλισσα της γήινης ομορφιάς». Ας ρίξουμε μια
πιο προσεκτική ματιά σε αυτόν τον ασυνήθιστο βιότοπο, στον
οποίο δεν έχουν προσαρμοστεί μόνο τα φυτά και τα ζώα, αλλά
και οι άνθρωποι.
Πολλοί άνθρωποι συνδέουν την έρημο με άψυχες και καυτές
αμμώδεις πεδιάδες. Αν και αυτή η λέξη μιλάει μόνο για το κενό
και το ακατοίκητο τέτοιων τόπων. Στις περισσότερες
ευρωπαϊκές γλώσσες, η έρημος ονομάζεται λέξη που
προέρχεται από το «dizartum» (λατ. Dēsertum), που σημαίνει
επίσης ένα μέρος που εγκαταλείφθηκε ο άνθρωπος. Δεν είναι
τυχαίο ότι οι εκφράσεις "έρημη θάλασσα" ή "πολική έρημος"
είναι αρκετά κατάλληλες, που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει
ξηρό και ζεστό βιότοπο. Προκειμένου οι επιστήμονες από
διαφορετικές χώρες να καταλάβουν για τι είδους ερήμους
μιλάμε, οι άνυδρες περιοχές άρχισαν να ονομάζονται άνυδρες
(από το λατινικό aridus - ξηρές, εξαντλημένες). Είναι για αυτές
τις τυπικές ερήμους που θα σας πούμε «στο εργαστήριο της
φύσης».
Οι άνυδρες περιοχές χαρακτηρίζονται από παρατεταμένες
περιόδους ζέστης και ξηρασίας. Οι έρημοι έχουν τις υψηλότερες
ημερήσιες πτώσεις θερμοκρασίας στη γη, από τις οποίες σπάνε
οι πέτρες. Το μεσημέρι θερμαίνεται η επιφάνεια της ερήμου για
να τηγανιστούν τα αυγά στα βράχια. Από τέτοια θερμότητα,
σχηματίζονται στρώματα αέρα με διαφορετικές θερμοκρασίες
κοντά στη γη, στα οποία το φως διαθλάται και εμφανίζεται ένας
αντικατοπτρισμός.
Σχηματίζονται πραγματικές έρημοι όπου πέφτουν λιγότερα από
200 mm βροχόπτωσης ετησίως και ο ρυθμός εξάτμισης του
νερού είναι δεκάδες φορές υψηλότερος. Εξαιτίας αυτού, ο αέρας
γίνεται πολύ ξηρός, έτσι οι άνθρωποι μπορούν να ανεχθούν πιο
εύκολα τη ζέστη στην έρημο. Οι βροχοπτώσεις πέφτουν άνισα,
οι ξηρασίες διαρκούν αρκετούς μήνες. Οι έρημοι
χαρακτηρίζονται από τεράστιες πεδιάδες ή κοιλώματα, μερικά
από τα οποία ήταν ο βυθός της θάλασσας.
Οι τυπικές έρημοι καλύπτουν περίπου το 23% της χερσαίας
έκτασης. Εμφανίζονται κυρίως στις τροπικές και υποτροπικές
περιοχές, όπου ο ξηρός ισημερινός αέρας κατεβαίνει ως
αποτέλεσμα της παγκόσμιας ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας. Η
προκύπτουσα σταθερή υψηλή ατμοσφαιρική πίεση καθορίζει
τον ηλιόλουστο και ζεστό καιρό. Τα ψηλά βουνά που
συνορεύουν με πολλές ερήμους χρησιμεύουν ως ένα αξιόπιστο
φράγμα για τα σύννεφα. Οι περισσότερες από τις άνυδρες
περιοχές έχουν μια νησιωτική εμφάνιση, γεγονός που καθιστά
δυνατή τη διάκριση χωριστών ερήμων σε περιοχές
απομονωμένες από ορεινά και υδάτινα εμπόδια. Από τη φύση
της επιφάνειας, η έρημος χωρίζεται σε αμμώδη, πετρώδη, πηλό,
γύψο και αλατούχο. Επιπλέον, ταξινομούνται ανάλογα με το
είδος της βλάστησης, το ανάγλυφο και το κλίμα. Για να
καταλάβουμε τι είναι οι έρημοι, θα εξετάσουμε τα
χαρακτηριστικά τους σε διάφορες περιοχές της γης.
Η μεγαλύτερη έρημος στον κόσμο είναι Σαχάρα(Αραβικά: ‫صحراء‬
- sahra), που σημαίνει όχι μόνο έρημο, αλλά και άμμο. Η σχετική
λέξη «ζάχαρη» σημαίνει επίσης άμμο. Η έρημος καταλαμβάνει
σχεδόν όλη τη Βόρεια Αφρική και είναι τόσο μεγάλη που οι
επιστήμονες δεν μπορούν ακόμη να συμφωνήσουν για τα
ακριβή όριά της, επειδή τα ορίζουν σύμφωνα με διαφορετικά
κλιματικά, εδαφικά ή βιολογικά χαρακτηριστικά. Σε κάθε
περίπτωση, η έκτασή του ξεπερνά ολόκληρη την ήπειρο της
Αυστραλίας. Στα ανατολικά, αρκετές άλλες ιστορικές περιοχές
γειτνιάζουν με τη Σαχάρα. Η μεγαλύτερη και πιο ζεστή περιοχή
είναι η έρημος της Λιβύης και μεταξύ του Νείλου και της Ερυθράς
Θάλασσας βρίσκονται οι αραβικές και εξαιρετικά άνυδρες έρημοι
της Νούβιας.
Παρά το όνομα, η άμμος καταλαμβάνει μόνο το ένα πέμπτο της
Σαχάρας· οι περισσότερες πεδιάδες είναι καλυμμένες με πέτρες
και μπάζα. Η άμμος συσσωρεύεται σε πεδινά και σε φαρδιές
προσωρινές κοίτες ποταμών, οι οποίες γεμίζουν με νερό μετά
από σπάνιες βροχές στα γειτονικά βουνά. Οι Άραβες ονομάζουν
τέτοιες ξηρές εκτάσεις - ουάντι (αραβικά: ‫)وادي‬, στην Κεντρική
Ασία είναι σάι και στην Αμερική και την Αυστραλία είναι κραυγή
(αγγλ. creek).
Τυπικά, στις ερήμους κυριαρχεί η κιτρινωπή άμμος, που
αποτελείται από κοινό οξείδιο χαλαζία (SiO2). Αλλά μπορεί να
έχει μια κοκκινωπή απόχρωση από ένα μείγμα οξειδίων
σιδήρου (Fe2O3), αλατιού (NaCl) ή κρυστάλλων γύψου (CaSO4)
που προστίθενται στο λευκό χρώμα και η λάβα από βασάλτη
του δίνει μια μαύρη απόχρωση. Οι πέτρες στην πλευρά που
βλέπει στον ήλιο καλύπτονται συχνά με ένα «μαύρισμα της
ερήμου». Αυτό το σκούρο καφέ φιλμ αποτελείται από οξείδια
σιδήρου και μαγγανίου και συσσωρεύεται σε εκατοντάδες
χρόνια μεταβαλλόμενων κύκλων υγρασίας και θέρμανσης.
Ο άνεμος φυσά συνεχώς στους ανοιχτούς χώρους της ερήμου
και μαζεύει άμμο σε αιολικές (από τον Αίολος - αρχαίος
Έλληνας θεός του ανέμου) ανάγλυφες μορφές - κυματισμοί,
κύματα, κορυφογραμμές και λόφους ή αμμόλοφους. Η γυμνή
άμμος που δεν είναι ασφαλής από τη βλάστηση μετακινείται
από τον άνεμο με ταχύτητα πολλών μέτρων το χρόνο. Με
ισχυρούς ανέμους (πάνω από 15 m / s), μια αμμοθύελλα
υψώνεται στις ερήμους, η οποία εγκαθίσταται μόνο μετά από
μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στην Ευρώπη, στα νησιά του
Ατλαντικού ή στην Ασία. Η σκόνη που κρέμεται συνεχώς στον
αέρα δίνει στον ουρανό μια χλωμή σκιά και δημιουργεί το εφέ
του περίφημου «λευκού ήλιου» της ερήμου.
Η βάση της φτωχής και αραιής βλάστησης της Σαχάρας
αποτελείται από εφήμερα (από το ελληνικό Εφήμερος - ζώντας
μια μέρα). Μετά από μια σύντομη περίοδο βροχών, έχουν χρόνο
να βλαστήσουν, να ανθίσουν και να δώσουν νέους σπόρους σε
λίγες εβδομάδες, που θα περιμένουν τη βροχή τους για αρκετά
χρόνια. Τα μεγάλα φυτά χαρακτηρίζονται από σπάνιες ακακίες
και αγκαθωτούς θάμνους, οι οποίοι βγάζουν φύλλα σε μια
σύντομη καλλιεργητική περίοδο.
Τα ζώα της ερήμου έχουν προσαρμοστεί στη μακρά χειμερία
νάρκη και κρύβονται από τη ζέστη της ημέρας σε λαγούμια. Η
περίφημη μονόκαμπη καμήλα εξημερώθηκε από τον άνθρωπο
και τη χρησιμοποιεί ως «πλοίο της ερήμου». Μεταξύ των
αρθρόποδων, αξίζει να σημειωθούν μεγάλοι σκορπιοί και
σαλπούγκοι (φάλαγγες), που μπορούν να τρέφονται ακόμη και
με σαύρες. Τα μυρμήγκια της ερήμου είναι ως επί το πλείστον
φυτοφάγα· είναι απασχολημένα με τη μεταφορά σπόρων στις
υπόγειες εγκαταστάσεις αποθήκευσης τους. Ακρίδες και
σκουρόχρωμα σκαθάρια εμφανίζονται συχνά κατά τη διάρκεια
της ημέρας. Οι έρημοι χαρακτηρίζονται από ποικιλία ερπετών.
Δυστυχώς, οι κερασφόρες αντιλόπες στη Σαχάρα έχουν σχεδόν
εξοντωθεί από τον άνθρωπο. Τα μικρά θηλαστικά
αντιπροσωπεύονται από τρωκτικά από τις οικογένειες των
χτενισμένων ποδιών (gundi - παρόμοια με τα ινδικά χοιρίδια),
των χάμστερ (γερβίλοι - χτίζουν υπόγειες πόλεις) και των
ποντικών. Τους κυνηγούν μεγάλες σαύρες και φίδια. Είναι
ενδιαφέρον ότι οι ύρακες ζουν στα βουνά της Σαχάρας, που
μοιάζουν με μεγάλη μαρμότα ή κουνέλι, αλλά είναι οι πιο στενοί
συγγενείς των ελεφάντων.
Πηγή:
https://areal-tur.ru/el/litva/skolko-pustyn-v-yuzhnoi-amerike-samye-suhie-
pustyni-v-mire-samye-suhie-mesta.html#:~:text=%CE%A0%CF%8C%CF
%83%CE%B5%CF%82%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF
%CE%B9%20%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF
%85%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%B7%20%CE%9D%CF%8C%CF
%84%CE%B9%CE%B1%20%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE
%B9%CE%BA%CE%AE.%20%CE%9F%CE%B9%20%CF%80%CE
%B9%CE%BF%20%CE%BE%CE%B7%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE
%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9%20%CF%83%CF
%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE
%BF
-----------------------------------------------------------------------
21. ΕΡΗΜΟΣ ΣΑΧΑΡΑ

Απέραντες αμμώδεις εκτάσεις, καλλιτεχνικά σμιλεμένοι
αμμόλοφοι, οάσεις και βραχώδη όρη, συνθέτουν το απόκοσμο
τοπίο της ερήμου Σαχάρας, της πιο ζεστής ερήμου του κόσμου
που καλύπτει μεγάλο μέρος της βόρειας Αφρικής. Ας την
εξερευνήσουμε!
Η Σαχάρα είναι μια αμμώδης έκταση ερήμου, που καλύπτει το
μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Αφρικής. Πρόκειται για μια
περιοχή ακαλλιέργητη, με δύσκολες συνθήκες διαβίωσης,
μεγάλες άνυδρες εκτάσεις, αλλά και καταπράσινες οάσεις με
χουρμαδιές. Εκτός από τις αμμώδεις εκτάσεις της, διαθέτει
πετρώδεις περιοχές και αρκετά βραχώδη όρη, ενώ σε άλλα
σημεία της σχηματίζονται κοιλώματα με μεγάλο και απότομο
βάθος εξαιτίας της διαβρωτικής επίδρασης του ανέμου.
Η πιο ζεστή έρημος του κόσμου, διασχίζει την Αφρική από τον
Ατλαντικό Ωκεανό έως την Κοιλάδα του Νείλου και συνεχίζεται
στα ανατολικά του με την Αραβική Έρημο στην Αίγυπτο και στη
Νουβική Έρημο, στο Σουδάν μέχρι να φτάσει στην Ερυθρά
Θάλασσα. Aπό τα σύνορα της στον Ατλαντικό, έως την κοιλάδα
του Νείλου, καλύπτει απόσταση 4.000 χλμ., και από το βόρειο
μέχρι το νότιο άκρο της, 1.500 έως 1.800 χλμ., συνολικά μια
περιοχή περίπου όση και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Διασχίζει
περίπου 20 γραμμές γεωγραφικού μήκους και περιλαμβάνει
τουλάχιστον δέκα χώρες -Μαρόκο, Μαυριτανία, Μάλι, Αλγερία,
Λιβύη, Νίγηρας, Τυνησία, Τσαντ, Αίγυπτος και Σουδάν- και το
αμφισβητούμενο έδαφος της Δυτικής Σαχάρας.
Αποτελώντας μια εικόνα απόκοσμη και θαυμαστή για τους
περισσότερους από εμάς, η έρημος Σαχάρα είναι ένα μέρος που
όμοιό του δεν υπάρχει στη γη. Είναι τεράστια σε έκταση και
μοναδική σε τοπία, με μια… θάλασσα άμμου που έχει το
μέγεθος μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας και πορτοκαλί
αμμόλοφους που έχουν δημιουργηθεί σα γλυπτά από τον αέρα.
Ορισμένα μέρη της Σαχάρας δεν είναι προσιτά στους ταξιδιώτες
–είτε είναι επικίνδυνα- αλλά υπάρχουν και περιοχές της που
μπορεί κανείς να τις επισκεφτεί, κυρίως στο Μαρόκο, την
Τυνησία και την Αίγυπτο. Εκεί –όπως αναφέρει το Lonely
Planet- θα ζήσετε μοναδικές εμπειρίες με φωτιές στη μέση της
ερήμου, μετακινήσεις με καμήλες και περιηγήσεις με τζιπ.
21.1. ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΣΑΧΑΡΑ

Ένα ταξίδι στη Σαχάρα μπορεί να είναι τόσο διαφορετικό, όσο η
ίδια η έρημος, αλλά υπάρχουν και ορισμένες εμπειρίες που
αποτελούν «must». Οι περισσότεροι αρχίζουν το ταξίδι τους
από πόλεις-βάσεις, όπου ξεκινούν οργανωμένες αποστολές για
την έρημο. Συχνά πρόκειται για οάσεις, που αποτελούν κέντρα
πολιτισμού της Σαχάρας και όπου η αρχιτεκτονική προκύπτει με
φυσικό τρόπο από τη γη, ενώ ο αργός ρυθμός ζωής, έχει
αλλάξει ελάχιστα εδώ και αιώνες.
Για να εξερευνήσετε τη Σαχάρα πέρα από τις πόλεις και τα
χωριά, υπάρχουν δύο σημαντικά μέσα, ανάμεσα στα οποία
μπορείτε να επιλέξετε. Η αργή πορεία με καμήλες, στις
απέραντες εκτάσεις άμμου, στα ίχνη που συνήθιζαν να
ταξιδεύουν κάποτε τα μεγάλα καραβάνια, περνώντας από
θεαματικά τοπία και με πολύ χρόνο για να απολαύσετε τη
μοναδικότητά τους. Ο δεύτερος τρόπος για να εξερευνήσετε την
έρημο, είναι με τζιπ, αν είστε λάτρεις της αδρεναλίνης .
Όσο για τη διανυκτέρευση, να έχετε υπόψη σας ότι ο ύπνος σε
τέσσερις τοίχους, είναι μια εμπειρία που… ξεκινά και τελειώνει
στις πόλεις. Στη Σαχάρα, θα περάσετε το βράδυ γύρω από μια
φωτιά και θα κοιμηθείτε στο μαλακό… κρεβάτι της άμμου. Στις
περισσότερες εκδρομές διατίθενται σκηνές από τους
διοργανωτές, αλλά πολλοί ταξιδιώτες προτιμούν να κοιμούνται
στο ύπαιθρο, με τον έναστρο ουρανό να αποτελεί το απόλυτο
νυχτερινό θέαμα.
21.2. ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ

Η καλύτερη εποχή για ένα ταξίδι στη Σαχάρα είναι μεταξύ
Οκτωβρίου και Απρίλη ή μέχρι τις αρχές Μαΐου, όταν οι
θερμοκρασίες την ημέρα είναι γενικά ανεκτές. Στην «καρδιά» της
χειμερινής Σαχάρας (κυρίως Δεκέμβριο και Ιανουάριο), οι
θερμοκρασίες τη νύχτα μπορεί να πέσουν και κάτω από το
μηδέν. Οι αμμοθύελλες είναι δυνατές από τον Ιανουάριο μέχρι το
Μάιο, ενώ πάλι, κανένα λογικό άτομο δεν αναζητά την
ανυπόφορη λάβα της ερήμου από τον Ιούνιο έως τις αρχές
Σεπτεμβρίου. Η βροχή, σπάνια δημιουργεί προβλήματα.
21.3. Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΑΧΑΡΑ

Οι ακόλουθες χώρες της Σαχάρας είναι φιλόξενες προς τους
ταξιδιώτες και αποτελούν καλές επιλογές για όσους ταξιδεύουν
για πρώτη φορά στη Σαχάρα.
21.4. ΜΑΡΟΚΟ
Στο νοτιοανατολικό Μαρόκο, στα υπήνεμα χιονισμένα βουνά
του Άτλαντα, βρίσκεται το πιο προσιτό κομμάτι της Σαχάρας.
Από την κοιλάδα Drâa Valley -ένα γραφικό μέρος με
φοινικοδάση, κόκκινες, πέτρινες πόλεις και χωριουδάκια
Βερβερίνων- ξεκινούσαν και κατέληγαν τα μεγάλα καραβάνια σε
ένα ταξίδι 52 ημερών, μέχρι το Timbuktu.
Σήμερα, μικρότερες εκδρομές με καμήλες, ξεκινούν από το
M’Hamid προς το Erg Chigaga, μια εντυπωσιακή διαδρομή 40
χιλιομέτρων, με πολλούς αμμόλοφους. Πιο ανατολικά, από το
μικρό χωριό Merzouga, ομάδες με καμήλες και ταξίδια με τζιπ,
οδηγούν προς το Erg Chebbi, ένα εκπληκτικό μέρος με
ατέλειωτους αμμόλοφους. Τόσο για το Merzouga, όσο και για το
M’Hamid, θα κάνετε ένα μονοήμερο ταξίδι με το λεωφορείο από
το Μαρακές.
21.5. ΤΥΝΗΣΙΑ
Τα νότια της Τυνησίας, συμπίπτουν με το βόρειο κομμάτι της
Σαχάρας, σχηματίζοντας το πιο δημοφιλές ίσως σημείο της. Εκεί
βρέθηκαν σκηνοθέτες και παραγωγοί, εντυπωσιασμένοι από
την απόκοσμη ομορφιά του τοπίου και γύρισαν τη σειρά «Star
Wars» και την ταινία «Άγγλος Ασθενής».
Οι δύο κύριες πόλεις για να ανακαλύψει κανείς τη Σαχάρα είναι
οι Tozeur –επτά ώρες με το λεωφορείο ή μία ώρα πτήση από
την Τύνιδα- και Douz -εννέα ώρες με το λεωφορείο από την
πρωτεύουσα της Τυνησίας. Η πρώτη βρίσκεται κοντά στην
απέραντη λίμνη άλατος Chott el-Jerid και κάποιες από τις πιο
υποβλητικές τοποθεσίες των γυρισμάτων του Star Wars. Η Douz
είναι η τελευταία στάση πριν από τους εκπληκτικούς
αμμόλοφους του Grand Erg Oriental, μίας από τις παγκοσμίως
μεγαλύτερες «θάλασσες» άμμου που καταλήγει στην Αλγερία.
Αν ψάχνετε πάντως για ένα ακόμη πιο αυθεντικό τοπίο της
Σαχάρας, κατευθυνθείτε προς το απομακρυσμένο φυλάκιο Ksar
Ghilane, 147 χιλιόμετρα νότια της πόλης Douz, όπου θα δείτε
ένα εγκαταλελειμμένο φρούριο και το πιο υπέροχο τοπίο της
Σαχάρας στην Τυνησία.
21.6. ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Η δυτική Αίγυπτος, αποτελεί μια ακόμη γοητευτική γωνιά της
Σαχάρας. Μια σειρά από οάσεις, που συνδέονται με
δυσδιάκριτες οδούς στην άμμο, ξεκινά από τον βορρά της Siwa,
όπου υπάρχει ένα μεσαιωνικό φρούριο και ένας ναός που
χρονολογείται από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μακριά
στο νότο, οι οάσεις Al-Kharga, Dakhla, Farafra και Bahariya,
παρέχουν ιδανικές «βάσεις» για αποστολές στην έρημο, ενώ
πέρα από το τελευταίο σημείο ανθρώπινου πολιτισμού,
βρίσκονται εκπληκτικά μέρη της Σαχάρας, όπως η Λευκή
έρημος, η Μαύρη έρημος και το Κρυστάλλινο Βουνό.
Ακόμη πιο απομακρυσμένες περιοχές, είναι το οροπέδιο Gilf
Kebir και το αδιαμφισβήτητα μοναδικό Σπήλαιο των
Κολυμβητών, που έγινε διάσημο από την ταινία «Άγγλος
Ασθενής». Όλες οι οάσεις έχουν σύνδεση με λεωφορεία από και
προς το Κάιρο, σε διαδρομές που διαρκούν τουλάχιστον μια
ημέρα. Η Al-Kharga έχει επίσης και αεροπορική σύνδεση με την
πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Σε αυτές τις οάσεις, οι περιηγήσεις
με τζιπ είναι πιο δημοφιλείς από ό, τι εκείνες με καμήλα.
21.7. Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΣΑΧΑΡΑ

Τα πιο όμορφα τοπία της Σαχάρας –πράγμα που δεν αποτελεί
έκπληξη- βρίσκονται βαθιά στην καρδιά της ερήμου. Δυστυχώς,
προς το παρόν, οι περισσότερες από αυτές τις χώρες
παραμένουν επικίνδυνα μέρη για τους ταξιδιώτες, λόγω της
πολιτικής αστάθειας και των συγκρούσεων που τις
χαρακτηρίζουν.
Ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές, είναι και η Αλγερία, με μερικούς
από τους μεγαλύτερους αμμόλοφους στη γη και το βραχώδες
τοπίο στα νοτιοανατολικά της χώρας –ιδιαίτερα τις οροσειρές
Ahaggar και Tassili- να αποτελούν μερικά από τα πιο απόκοσμα
τοπία της Σαχάρας.
Η αρχαία τέχνη των βράχων της τελευταίας, την καθιστά μνημείο
παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO
( http://whc.unesco.org/en/list/179 ).
Ακριβώς απέναντι από τα σύνορα, η περιοχή Jebel Acacus της
Λιβύης, είναι εξίσου όμορφη, με τεράστιες «θάλασσες» άμμου,
απομονωμένα ηφαίστεια από μαύρη άμμο και εκπληκτικές
λίμνες, να καταλαμβάνουν υψηλή θέση μεταξύ των πιο
όμορφων σημείων της Σαχάρας. Επίσης, τα βουνά Tibesti στο
βόρειο Τσαντ και Aïr Massif στο Νίγηρα, αλλά και η περιοχή
Ténéré, οι αρχαίες πόλεις της Μαυριτανίας και οι καταπράσινες
οάσεις και το Timbuktu στο Μάλι, αποτελούν ιδιαίτερης
ομορφιάς και μοναδικότητας, σημεία της Σαχάρας.
Πηγή:
https://hypertours.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF
%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF%84%CE
%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE
%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1/#:~:text=%CE%B5%CE%BC
%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE
%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%B1%CF%87%CE%AC%CF%81%CE
%B1%CF%82-,%CE%9C%CE%B9%CE%B1%20%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE
%AF%CF%81%CF%89%CE%BD%3A%20%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF
%84%CE%B5%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BC%CF
%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE
%B1%CF%82,-%CE%91%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BD
%CF%84%CE%B5%CF%82%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF%8E%CE
%B4%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AC
%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82
--------------------------------------------------------------------------
22. ΕΡΗΜΟΣ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

Συντεταγμένες: 90°S 0°E
Ανταρκτική
Έκταση 14.000.000km²[1]
Πληθυσμός 0 (περιοδικά ως
5.000)
Χώρες Συνθήκη της
Ανταρκτικής
Εξαρτώμενα 4
εδάφη
Η Ανταρκτική είναι η νοτιότερη ήπειρος της Γης στην οποία

βρίσκεται ο γεωγραφικός Νότιος Πόλος. Βρίσκεται
στην Ανταρκτική περιοχή του Νοτίου Ημισφαιρίου, σχεδόν εξ
ολοκλήρου νοτίως του Ανταρκτικού Κύκλου, και περιβάλλεται
από τον Νότιο ωκεανό. Με έκταση 14,0
εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι η πέμπτη
μεγαλύτερη ήπειρος του πλανήτη μετά την Ασία, την Αφρική,
τη Βόρεια Αμερική και τη Νότια Αμερική. Για σύγκριση, η
Ανταρκτική έχει το διπλάσιο μέγεθος της Αυστραλίας. Περίπου
το 98% της επιφάνειας της Ανταρκτικής είναι καλυμμένη
από πάγο, με μέσο πάχος τουλάχιστον 1,9 χιλιόμετρα.
Η Ανταρκτική είναι, κατά μέσο όρο, η πιο κρύα, η ξηρότερη, και
η πιο ανεμώδης ήπειρος, ενώ έχει και το υψηλότερο
μέσο υψόμετρο από όλες τις άλλες ηπείρους.[2] Η Ανταρκτική
θεωρείται έρημος, με ετήσιες κατακρημνίσεις μόλις 200mm κατά
μήκος των ακτών, και πολύ λιγότερο στην ενδοχώρα.
[3]
Η θερμοκρασία στην Ανταρκτική έχει φτάσει έως και -93,2 °C.
Δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι, κατοικούν όμως από 1.000 έως
5.000 άνθρωποι σε όλη τη διάρκεια του χρόνου σε ερευνητικούς
σταθμούς που υπάρχουν διάσπαρτοι στην ήπειρο. Μόνο
προσαρμοσμένοι στο κρύο οργανισμοί μπορούν να ζήσουν
στην Ανταρκτική, μεταξύ των οποίων πολλά
είδη φυκών, ζώων (για
παράδειγμα ακάρεα, νηματώδη, πιγκουίνοι, φώκιες και βραδύπ
ορα), βακτήρια, μύκητες, φυτά και πρώτιστα. Η βλάστηση, όπου
εμφανίζεται, είναι τύπου τούνδρας.
Η πρώτη επιβεβαιωμένη θέαση της ηπείρου είναι κοινώς
αποδεκτό ότι συνέβη το 1820 από τη ρωσική αποστολή
του Φάμπιαν Γκότλιμπ φον Μπέλινγκσχαουζεν και του Μιχαήλ
Λαζάρεφ στο Βοστόκ και το Μίρνι, αν και υπήρχαν μύθοι και
υποθέσεις για μία Terra Australis («Νότια Γη») από την
αρχαιότητα. Η ήπειρος ωστόσο έμεινε εν γένει παραμελημένη
για το υπόλοιπο του 19ου αιώνα, εξαιτίας του εχθρικού
περιβάλλοντος, της έλλειψης πόρων και της απομόνωσης.
Η Συνθήκη της Ανταρκτικής υπογράφηκε το 1959 από 12 κράτη,
και μέχρι τώρα την έχουν υπογράψει 53. Η συνθήκη απαγορεύει
στρατιωτικές δραστηριότητες και εξόρυξη ορυκτών, πυρηνικές
εκρήξεις και διάθεση πυρηνικών αποβλήτων, ενώ υποστηρίζει
την επιστημονική έρευνα και προστατεύει την οικοζώνη της
ηπείρου. Συνεχιζόμενα πειράματα διεξάγονται από πάνω από
4.000 επιστήμονες από διάφορες χώρες.
22.1. ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ
Η πρώτη επίσημη χρήση του ονόματος «Ανταρκτική» ως όνομα
για την ήπειρο τη δεκαετία του 1890 αποδίδεται στον
Βρετανό χαρτογράφο Τζον Τζορτζ Μπαρτόλομιου.[4] Το
όνομα Ανταρκτική (Antarctica, όπως χρησιμοποιήθηκε στην
πρώτη του εμφάνιση) προέρχεται από την ελληνική σύνθετη
λέξη ανταρκτική, θηλυκό του ανταρκτικός,[5] που σημαίνει
«αντίθετα από τον Αρκτικό».[6]
22.2. ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗΣ

Η πίστη για την ύπαρξη μιας Terra Australis, μιας τεράστιας
ηπείρου στον άπω νότο της υδρογείου ώστε να «εξισορροπεί»
τις βόρειες ηπείρους της Ευρώπης, της Ασίας και της Βορείου
Αμερικής, υπάρχει από τα χρόνια του Πτολεμαίου (1ος αιώνας
μ.Χ.), ο οποίος πρότεινε την ιδέα προκειμένου να διατηρηθεί
η συμμετρία όλων των γνωστών μαζών γης του κόσμου. Ακόμη
και στα τέλη του 17ου αιώνα, και αφού είχε διαπιστωθεί ότι
η Νότια Αμερική και η Αυστραλία δεν ήταν τμήματα της
θρυλούμενης «Ανταρκτικής», οι γεωγράφοι πίστευαν ότι η
ήπειρος ήταν πολύ μεγαλύτερη από το πραγματικό της μέγεθος.
Οι ευρωπαϊκοί χάρτες εξακολουθούσαν να δείχνουν αυτή την
υποθετική γη μέχρι που τα πλοία του Τζέιμς
Κουκ, HMS Resolution και Adventure διέσχισαν τον Ανταρκτικό
Κύκλο στις 17 Ιανουαρίου του 1773, τον Δεκέμβριο του 1773 και
ξανά τον Ιανουάριο του 1774.[7] Ο Κουκ έφτασε σε απόσταση 121
χλμ. από τις ακτές τις Ανταρκτικής, πριν οπισθοχωρήσει ενόψει
του πάγου τον Ιανουάριο του 1773.[8] Η πρώτη επιβεβαιωμένη
θέαση της Ανταρκτικής μπορεί να εντοπιστεί στα πληρώματα
τριών διαφορετικών πλοίων. Σύμφωνα με διάφορους
οργανισμούς (το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ,
[9]
την NASA,[10] το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Ντιέγκο,
[11]
και άλλες πηγές),[12][13] πλοία τριών καπετάνιων αντίκρισαν
την Ανταρκτική το 1820: του Φάμπιαν Γκότλιμπ φον
Μπέλινγκσχαουζεν (εσθονικής καταγωγής πλοίαρχος
του Αυτοκρατορικού Ρωσικού Ναυτικού), του Έντουαρντ
Μπράνσφιλντ (ιρλανδικής καταγωγής πλοίαρχος του Βασιλικού
Ναυτικού) και του Ναθάνιελ Πάλμερ (αμερικανός κυνηγός
φώκιας από το Στόνινγκτον του Κονέκτικατ). Ο φον
Μπέλινγκσχαουζεν είδε την Ανταρκτική στις 27 Ιανουαρίου 1820,
τρεις μέρες πριν αντικρίσει γη ο Μπράνσφιλντ, και δέκα μήνες
πριν την δει ο Πάλμερ, τον Νοέμβριο του 1820. Εκείνη την ημέρα
η αποστολή της οποίας ηγούνταν ο φον Μπέλινγκσχαουζεν και
ο Μιχαήλ Λαζάρεφ στα πλοία Βοστόκ και Μίρνι έφτασε σε
απόσταση 32 χλμ. από την ηπειρωτική χώρα της Ανταρκτικής
και αντίκρισε πεδία πάγου. Η πρώτη καταγεγραμμένη απόβαση
στην ηπειρωτική Ανταρκτική έγινε από τον Αμερικανό κυνηγό
φώκιας Τζον Ντέιβις στην Δυτική Ανταρκτική στις 7
Φεβρουαρίου 1821, αν και κάποιοι ιστορικοί το αμφισβητούν.
Στις 22 Ιανουαρίου 1840, δύο μέρες μετά την ανακάλυψη της
ακτής δυτικά των Νήσων Μπάλενι, κάποια μέλη του
πληρώματος της αποστολής του 1837-1840 του Ζυλ Ντυμόν ντ'
Ουρβίλ αποβιβάστηκαν στην υψηλότερη
νησίδα[14] μιας συστάδας βραχονησίδων περίπου 4 χλμ. από
το Ακρωτήριο Γκεοντεζί (Geodesie, γαιωδαισία) στην ακτή
της Αδελίας Γης όπου πήραν δείγματα ορυκτών, φυκών και
ζώων.[15]
Τον Δεκέμβριο του 1839, ως μέρος της Εξερευνητικής
Αποστολής των Ηνωμένων Πολιτειών του 1838-1842 που
διενεργήθηκε από το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών (United
States Exploring Expedition αναφέρεται κάποιες φορές και ως
«Ex. Ex.» ή «the Wilkes Expedition»), μία αποστολή απέπλευσε
από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας με προορισμό τον Ανταρκτικό
ωκεανό, όπως ήταν τότε γνωστός, και ανέφεραν την ανακάλυψη
μιας «Ανταρκτικής ηπείρου δυτικά των Νήσων Μπαλένι» στις 25
Ιανουαρίου του 1840. Το τμήμα αυτό της Ανταρκτικής
ονομάστηκε αργότερα «Γη του Γουίλκες».
Η ομάδα της Αποστολής Νιμρόντ στο Νότιο Πόλο (από αριστερά

προς τα δεξιά): Γουάιλντ, Σάκλετον, Μάρσαλ και Άνταμς.
Ο εξερευνητής Τζέιμς Κλαρκ Ρος διέσχισε την Θάλασσα Ρος και

ανακάλυψε τη Νήσο Ρος (αμφότερα ονομάστηκαν προς τιμήν
του) το 1841. Έπλευσε κατά μήκος ενός τεράστιου τείχους
πάγου που αργότερα ονομάστηκε Παγοκρηπίδα Ρος. Τα
όρη Έρεβος και Τρόμος ονομάστηκαν από τα δύο πλοία της
αποστολής του: HMS Erebus και Terror.[16] Ο Μερκάτορ
Κούπερ αποβιβάστηκε στην Ανατολική Ανταρκτική στις 26
Ιανουαρίου 1853.[17]
Κατά την Αποστολή Νιμρόντ, της οποίας ηγούνταν ο Έρνεστ
Σάκλετον, το 1907, ομάδες υπό την καθοδήγηση του Έντζουορθ
Ντέιβιντ έγιναν οι πρώτοι που ανέβηκαν στο όρος Έρεβος και
έφτασαν στον Νότιο Μαγνητικό Πόλο. Ο Ντάγκλας Μόσον, ο
οποίος ανέλαβε την ηγεσία της ομάδας του Μαγνητικού Πόλου
στην επικίνδυνη επιστροφή της, ηγήθηκε και σε διάφορες άλλες
αποστολές μέχρι να αποσυρθεί το 1931.[18]
Ο Σάκλετον και τρία ακόμη μέλη της αποστολής του, στο
διάστημα Δεκεμβρίου 1908 – Φεβρουαρίου 1909, έγιναν οι
πρώτοι που διέσχισαν την Παγοκρηπίδα Ρος, οι πρώτοι που
διέσχισαν την Υπερανταρκτική Οροσειρά (μέσω του Παγετώνα
Μπίαρντμορ, και οι πρώτοι που πάτησαν στο Υψίπεδο του
Νοτίου Πόλου. Μία αποστολή υπό την ηγεσία του Νορβηγού
πολικού εξερευνητή Ρόαλντ Αμούνδσεν από το
πλοίο Φραμ έγινε η πρώτη που προσέγγισε τον γεωγραφικό
Νότιο Πόλο στις 14 Δεκεμβρίου 1911, χρησιμοποιώντας μία
διαδρομή από τον Κόλπο των Φαλαινών και διασχίζοντας
τον Παγετώνα Άξελ Χάιμπεργκ.[19] Ένα μήνα αργότερα, η
καταδικασμένη αποστολή του Σκοτ έφτασε στον πόλο.
Ο Ρίτσαρντ Ε. Μπερντ ηγήθηκε διαφόρων αποστολών στην
Ανταρκτική με αεροπλάνο, τις δεκαετίας του 1930 και του 1940.
Έγινε πρωτοπόρος στις μηχανοκίνητες μεταφορές στην ήπειρο,
ενώ έκανε και εκτεταμένες βιολογικές και γεωλογικές έρευνες.
[20]
Ωστόσο μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 1956 δεν ξαναπάτησε κανείς
στον Νότιο Πόλο, οπότε μία ομάδα του Αμερικανικού Ναυτικού
υπό την ηγεσία του υποναύαρχου Τζορτζ Τζ.
Ντούφεκ προσγειώθηκε εκεί επιτυχώς με αεροσκάφος.[21]
Ο πρώτος άνθρωπος που έπλευσε μόνος του μέχρι την
Ανταρκτική ήταν ο Νεοζηλανδός Ντέιβιντ Χένρι Λιούις, με το
δεκάμετρο ατσαλένιο ιστιοφόρο του Ice Bird.
Χάρτης της Ανταρκτικής.
Ευρισκόμενη ασύμμετρα γύρω από τον Νότιο Πόλο και κατά

κύριο λόγο νοτίως του Ανταρκτικού κύκλου, η Ανταρκτική είναι
η νοτιότερη ήπειρος του πλανήτη και περιβρέχεται από
τον Νότιο Ωκεανό. Εναλλακτικά μπορεί να θεωρηθεί ότι
περιβρέχεται από τον νότιο Ειρηνικό, νότιο Ατλαντικό και
νότιο Ινδικό ωκεανό, ή από το νότιο τμήμα του Παγκόσμιου
Ωκεανού. Έχει έκταση πάνω από 14.000.000 τ. χλμ.,[1] όντας έτσι
η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος, περίπου 1,3 φορές μεγαλύτερη
από την Ευρώπη. Η ακτογραμμή της έχει μήκος 17.968 χλμ.[1] και
χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο από σχηματισμούς πάγου,
όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα:
Τύποι ακτών γύρω από την Ανταρκτική[22]

Τύπος Συχνότητα
Παγοκρηπίδα (επιπλέον μέτωπο πάγου) 44%
Τείχη πάγου (εδράζονται στο έδαφος) 38%
Ροή πάγου/παγετώνας (μέτωπο πάγου ή τείχος
13%
πάγου)
Βράχος 5%
Σύνολο 100%
Η Ανταρκτική χωρίζεται στα δύο από τα Υπερανταρκτικά

Όρη κοντά στο λαιμό μεταξύ της Θάλασσας Ρος και και
της Θάλασσας Ουέντελ. Το τμήμα δυτικά της θάλασσας Ουέντελ
και ανατολικά της Θάλασσας Ρος ονομάζεται Δυτική Ανταρκτική
και το υπόλοιπο Ανατολική Ανταρκτική, επειδή χοντρικά
αντιστοιχούν στο δυτικό και το ανατολικό ημισφαίριο σε σχέση
με τον μεσημβρινό του Γκρήνουιτς.
Υψομετρικός χάρτης της Ανταρκτικής.
Περίπου 98% της Ανταρκτικής καλύπτεται από το Ανταρκτικό

παγοκάλυμμα, ένα παγοκάλυμμα με μέσο πάχος τουλάχιστον
1,9 χλμ. Η ήπειρος έχει περίπου το 90% του πάγου του πλανήτη
(και συνεπώς το 70% του πόσιμου νερού του κόσμου). Αν όλος
αυτός ο πάγος έλιωνε, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε
περίπου 60 μέτρα.[23] Στο μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού της
ηπείρου, η βροχόπτωση είναι πολύ χαμηλή, σχεδόν 20 χιλιοστά
ανά έτος. Σε λίγες περιοχές μπλε πάγου η βροχόπτωση είναι
μικρότερη από την απώλεια μάζας λόγω εξάχνωσης και έτσι η
τοπική ισορροπία μάζας είναι αρνητική. Στις ξηρές
κοιλάδες παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο πάνω από βραχώδη
βάση, με αποτέλεσμα ένα ξηρό τοπίο.
22.4. Η ΔΥΤΙΚΗ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

καλύπτεται από το Παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής. Το
παγοκάλυμμα έχει προκαλέσει πρόσφατα το ενδιαφέρον λόγω
της ρεαλιστικής, αν και μικρής, πιθανότητας κατάρρευσής του.
Αν καταρρεύσει, η στάθμη των ωκεανών θα ανέβαινε κατά
μερικά μέτρα σε σχετικά γεωλογικώς μικρή περίοδο χρόνου,
πιθανώς σε μερικούς αιώνες. Αρκετές ροές πάγου, που
αποτελούν το 10% του στρώματος πάγου, ρέουν προς μία από
τις πολλές παγοκρηπίδες.
22.5. Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

βρίσκεται από την μεριά του Ινδικού ωκεανού και αποτελείται
από την Γη Κόουτς, την Γη της Βασίλισσας Μάουντ, την Γη
Έντερμπι, την Γη ΜακΡόμπερτσον, την Γη Γουίλκες και την Γη
Βικτώρια. Όλη η περιοχή εκτός από ένα μικρό τμήμα βρίσκεται
στο ανατολικό ημισφαίριο. Η Ανατολική Ανταρκτική καλύπτεται
κατά κύριο λόγο από το Ανατολικό Ανταρκτικό Παγοκάλυμμα.
Το Βίνσον Μασίφ, η υψηλότερη κορυφή της Ανταρκτικής με
υψόμετρο 4.892 μέτρα, βρίσκεται στα Όρη Έλσγουορθ. Η
Ανταρκτική έχει πολλά άλλα βουνά, και στην ήπειρο και στα
γύρω νησιά. Στη Θάλασσα Ρος, το Όρος Έρεβος είναι το
νοτιότερο ενεργό ηφαίστειο του πλανήτη. Ένα άλλο πολύ
γνωστό ηφαίστειο βρίσκεται στο Νησί Ντεσέπσιον, το οποίο
είναι γνωστό για την γιγάντια έκρηξή του το 1970. Τα τελευταία
χρόνια έχουν παρατηρηθεί ελάσσονες εκρήξεις και συχνή
ροή λάβας. Υπάρχουν και άλλα εν δυνάμει ενεργά ηφαίστεια.
[24]
Το 2004 βρέθηκε από Αμερικανούς και Καναδούς ερευνητές
ένα υποθαλάσσιο ηφαίστειο στην Ανταρκτική Χερσόνησο.
Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι αυτό το ηφαίστειο ενδέχεται να
είναι ακόμη ενεργό.[25]
Στην Ανταρκτική βρίσκονται πάνω από 70 λίμνες στη βάση του
ηπειρωτικού παγοκαλύμματος. Η Λίμνη Βοστόκ, η οποία
ανακαλύφθηκε κάτω από τον ρωσικό Σταθμό Βοστόκ το 1996,
είναι η μεγαλύτερη από τις υποπαγετώνιες λίμνες. Παλαιότερα
πιστεύονταν ότι η λίμνη ήταν στεγανή για 500.000 έως ένα
εκατομμύριο χρόνια, όμως πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν
ότι αρκετά συχνά υπάρχουν μεγάλες ροές νερού από την μία
λίμνη στην άλλη.[26]
Υπάρχουν κάποια στοιχεία, με την μορφή πυρήνων πάγου που
εξορύχτηκαν από 400 μέτρα πάνω από την επιφάνεια του
νερού, για το ότι η Λίμνη Βοστόκ ενδεχομένως
περιέχει μικροβιακή ζωή. Η παγωμένη επιφάνεια της λίμνης έχει
ομοιότητες με τον δορυφόρο του Δία, Ευρώπη. Αν ανακαλυφθεί
ζωή στη Λίμνη Βοστόκ, θα ενισχύσει θέση για την πιθανότητα
ζωής στην Ευρώπη.[27] Το 2008, η ΝΑΣΑ ξεκίνησε αποστολή
στην Λίμνη Ούντερζέε, ψάχνοντας για εξτρεμόφιλα στα
υψηλής αλκαλικότητας νερά της. Αν βρεθούν τέτοιοι οργανισμοί,
θα ενισχύσουν περαιτέρω την θέση για πιθανότητα εξωγήινης
ζωής σε εξαιρετικά ψυχρά, πλούσια σε μεθάνιο περιβάλλοντα.
[28]
Στην Ανταρκτική έχει σημειωθεί η
χαμηλότερη θερμοκρασία στον πλανήτη με -93,2 °C, πολύ
χαμηλότερα και από αυτή που καταγράφηκε
στο Οϊμιάκον της Σιβηρίας με -67,7 °C (το ρεκόρ στο βόρειο
ημισφαίριο).
Υποπαγετώνια τοπογραφία και βαθυμετρία του βραχώδους
υποστρώματος που βρίσκεται κάτω από το ανταρκτικό
παγοκάλυμμα.
22.7. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ

ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ
Πριν από πάνω από 170 εκατομμύρια χρόνια, η Ανταρκτική
ήταν τμήμα της υπερηπείρου Γκοντβάνα. Η Γκοντβάνα σταδιακά
διασπάστηκε και η Ανταρκτική, με τη σημερινή της μορφή,
σχηματίστηκε πριν περίπου 25 εκατομμύρια χρόνια. Η
Ανταρκτική δεν ήταν πάντα ψυχρή, ξηρή και καλυμμένη με
πάγο. Σε αρκετά σημεία της ιστορίας της βρίσκονταν
βορειότερα, και είχε τροπικό ή εύκρατο κλίμα, ήταν καλυμμένη
με δάση και κατοικούνταν από διάφορες αρχαίες μορφές ζωής.
22.8. ΠΑΛΑΙΟΖΩΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (540–250 MA)

Κατά την Κάμβρια περίοδο, η Γκοντβάνα είχε εύκρατο κλίμα. Η
Δυτική Ανταρκτική βρίσκονταν εν μέρη στο Βόρειο Ημισφαίριο,
και κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου εναποτέθηκαν
μεγάλες ποσότητες ασβεστόλιθων, ψαμμιτών, και σχιστόλιθων.
Η Ανατολική Ανταρκτική βρίσκονταν στον ισημερινό, όπου στον
θαλάσσιο πυθμένα των τροπικών θαλασσών ανθούσαν
τα ασπόνδυλα και οι τριλοβίτες. Στην αρχή της Δεβόνιας
περιόδου (416 Ma), η Γκοντβάνα βρίσκονταν σε νοτιότερο
γεωγραφικό πλάτος και το κλίμα ήταν ψυχρότερο, ωστόσο είναι
γνωστά απολιθώματα φυτών από αυτή την περίοδο. Σε αυτό
που είναι σήμερα τα
όρη Έλσγουορθ, Χόρλικ και Πενασκόλα εναποτέθηκε άμμος και
λάσπη. Η δημιουργία παγετώνων ξεκίνησε στο τέλος της
Δεβόνιας περιόδου (360Ma), καθώς το κέντρο της Γκοντβάνα
πλησίασε περισσότερο τον Νότιο Πόλο και το κλίμα ψύχρανε,
αν και παρέμεινε κάποια χλωρίδα. Κατά την Πέρμια περίοδο,
στη χλωρίδα κυριαρχούσαν φυτά σαν φτέρες όπως
το Glossopteris, το οποίο αναπτύσσονταν σε βάλτους. Με τον
καιρό τέτοιοι βάλτοι μετασχηματίστηκαν σε αποθέματα
γαιάνθρακα στα Υπερανταρκτικά Όρη. Προς το τέλος της
Πέρμιας περιόδου, η συνεχιζόμενη θέρμανση έκανε το κλίμα
ξηρό και θερμό στο μεγαλύτερο μέρος της Γκοντβάνα.[29]
22.9. ΜΕΣΟΖΩΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (250–65 MA)

Ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης θέρμανσης του κλίματος οι
πολικοί πάγοι έλιωσαν και το μεγαλύτερο μέρος της Γκοντβάνα
μετατράπηκε σε έρημο. Στην Ανατολική Ανταρκτική,
εγκαθιδύθηκαν τα πτεριδοσπερματόφυτα, ενώ την ίδια περίοδο
εναποτέθηκαν μεγάλες ποσότητες ψαμμίτη και σχιστόλιθου.
Τα συναψιδωτά, κοινώς γνωστά ως θηλαστικόμορφα ερπετά,
ήταν κοινά στην Ανταρκτική κατά την ύστερη Πέρμια και πρώιμη
Τριαδική, όπως το Lystrosaurus. Η Ανταρκτική Χερσόνησος
άρχισε να σχηματίζεται κατά την διάρκεια της Ιουράσιας
περιόδου (206–146Ma), και τα νησιά αναδύθηκαν σταδιακά από
τον ωκεανό. Τα δέντρα του γένους Ginko και αυτά της
τάξης Cycadales αυθονούσαν αυτή την περίοδο. Στη Δυτική
Ανταρκτική, κυριαρχούσαν τα δάση κωνοφόρων σε όλη την
διάρκεια της Κρητιδικής περιόδου (146–65Ma), αν και οι νότιες
οξιές (Nothofagus) άρχισαν να καταλαμβάνουν την περιοχή
προς το τέλος της περιόδου. Οι αμμωνίτες ήταν κοινοί στις
θάλασσες γύρω από την Ανταρκτική, ενώ υπήρχαν και
δεινόσαυροι, αν και μόνο τρία γένη δεινοσαύρων έχουν
περιγραφεί μέχρι σήμερα
(Cryolophosaurus και Glacialisaurus από τον Σχηματισμό
Χάνσον,[30] και Antarctopelta).[31] Κατά την διάρκεια αυτής της
περιόδου άρχισε η Γκοντβάνα να διασπάται.
22.10. ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΓΚΟΝΤΒΑΝΑ

(160–23 MA)
Η ψύξη της Ανταρκτικής έγινε σταδιακά, καθώς η μετακίνηση
των ηπείρων άλλαξε τα ωκεάνια ρεύματα από τα κατά μήκος
(ισημερινός προς πόλους) τα οποία εξίσωσαν
τη θερμοκρασία σε κατά πλάτος ρεύματα που διατηρούσαν, και
όξυναν τις θερμοκρασιακές διαφορές.
Η Αφρική χωρίστηκε από την Ανταρκτική περίπου 160 Ma,
ακολουθούμενη από την Ινδική υποήπειρο, στην πρώιμη
Κρητιδική (περίπου 125Ma). Γύρω στα 65Ma, η Ανταρκτική
(ακόμη συνδεδεμένη με την Αυστραλία) είχε ακόμη τροπικό έως
υποτροπικό κλίμα, καθώς και μαρσιποφόρα πανίδα. Περί τα 40
Ma, η Αυστραλία και η Νέα Γουινέα αποχωρίστηκαν από την
Ανταρκτική, και έτσι τα κατά πλάτος ρεύματα απομόνωσαν την
Ανταρκτική από την Αυστραλία, και άρχισε να εμφανίζεται ο
πρώτος πάγος. Κατά το γεγονός μαζικής εξαφάνισης Ηώκαινου-
Ολιγόκαινου 34Ma πριν, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα έχει
βρεθεί ότι ήταν στα 760 ppm[32] και με πτωτική πορεία από το
επίπεδο των χιλιάδων ppm που ήταν πριν. Γύρω στα 23 Ma,
άνοιξε το Πέρασμα Ντρέικ μεταξύ Ανταρκτικής και Νοτίου
Αμερικής, που είχε σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση
του Ανταρκτικού Περιπολικού Ρεύματος, το οποίο απομόνωσε
εντελώς την ήπειρο. Μοντέλα των αλλαγών που έγιναν
υποδεικνύουν ότι τα μειούμενα επίπεδα του διοξειδίου του
άνθρακα έγιναν πιο ραγδαία.[33] Ο πάγος άρχισε να απλώνεται,
αντικαθιστώντας τα δάση που μέχρι τότε κάλυπταν την ήπειρο.
Από τα 15 Ma πριν, η ήπειρος είναι κατά κύριο λόγο καλυμμένη
με πάγο,[34] ενώ το Ανταρκτικό παγοκάλυμμα έφτασε τη
σημερινή του έκταση γύρω στα 6 Ma πριν.
22.11. ΝΕΟΓΕΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (23–0,05 MYA )

Το 1986, ο Πίτερ Γουέμπ και ομάδα παλαιοντολόγων
του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο ανακάλυψαν τα
κατάλοιπα ενός εκτεταμένου εύκρατου δάσους το οποίο άνθισε
640 χιλιόμετρα από τον Νότιο Πόλο 3 εκατομμύρια χρόνια πριν.
[35][36][37]
22.12. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ

ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ
Η γεωλογική μελέτη της Ανταρκτικής παρακωλύθηκε πολύ από
το γεγονός ότι σχεδόν όλη η ήπειρος είναι μόνιμα καλυμμένη
από παχύ στρώμα πάγου. Ωστόσο με νέες τεχνικές όπως
η τηλεπισκόπηση, τα γεωραντάρ και οι δορυφορικές εικόνες,
έχουν αρχίσει να αποκαλύπτουν τις δομές κάτω από τον πάγο.
Γεωλογικά, η Δυτική Ανταρκτική μοιάζει αρκετά με την οροσειρά
των Άνδεων.[29] Η Ανταρκτική Χερσόνησος σχηματίστηκε από
την ανύψωση και τον μεταμορφισμό των ιζημάτων του
θαλάσσιου πυθμένα κατά την ύστερη Παλαιοζωική και την
πρώιμη Μεσοζωική περίοδο. Η ανύψωση των ιζημάτων
συνοδεύτηκε από εκρηξιγενείς παρεισδύσεις και ηφαιστειότητα.
Τα πιο κοινά πετρώματα της Δυτικής Ανταρκτικής είναι οι
ηφαιστειογενείς ανδεσίτης και ρυολίτης που σχηματίστηκαν
κατά την Ιουράσια περίοδο. Υπάρχουν επίσης στοιχεία
ηφαιστειακής δραστηριότητας, ακόμη και μετά τον σχηματισμό
του παγοκαλύμματος, στη Γη Μαρί Μπέρντ και στη Νήσο
Αλεξάντερ. Η μόνη ανώμαλη περιοχή στη Δυτική Ανταρκτική
είναι τα Όρη Έλσγουορθ, όπου η στρωματογραφία μοιάζει
περισσότερο με την ανατολική πλευρά της ηπείρου.
Η Ανατολική Ανταρκτική ποικίλλει γεωλογικώς,
χρονολογούμενη από το Προκάμβριο, ενώ κάποια πετρώματα
σχηματίστηκαν πάνω από 3 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Αποτελείται από μεταμορφωσιγενές και εκρηξιγενές υπόβαθρο
το οποίο είναι η βάση της ηπειρωτικής ασπίδας. Στην κορυφή
αυτής της βάσης βρίσκονται διάφορα σύγχρονα πετρώματα
όπως ψαμμίτες, ασβεστόλιθοι, γαιάνθρακες και σχιστόλιθοι οι
οποίοι αποτέθηκαν κατά τη Δεβόνια και Ιουράσια περίοδο και
σχημάτισαν τα Υπερανταρκτικά Όρη. Στις παράκτιες περιοχές
όπως η Οροσειρά Σάκλετον και η Γη Βικτώριας εμφανίστηκαν
κάποια ρήγματα.
Ο κύριος ορυκτός πόρος που είναι γνωστός στην ήπειρο είναι ο
γαιάνθρακας.[34] Καταγράφηκε πρώτη φορά κοντά
στον Παγετώνα Μπίαρντμορ από τον Φρανκ Γουάιλντ στα
πλαίσια της αποστολής Νίμροντ, και πλέον, χαμηλής ποιότητας
γαιάνθρακας βρίσκεται κατά μήκος τμημάτων των
Υπαρανταρκτικών Όρεων. Τα Όρη του Πρίγκηπα
Κάρολου περιέχουν σημαντικά
αποθέματα σιδηρομεταλλεύματος. Οι πολυτιμότεροι πόροι της
Ανταρκτικής βρίσκονται στις γύρω θαλάσσια περιοχή, καθώς το
1973 βρέθηκαν στη Θάλασσα Ρος πετρελαϊκά πεδία και πεδία
φυσικού αερίου. Η εκμετάλλευση όλων των ορυκτών πόρων
απαγορεύεται μέχρι το 2048 από το Πρωτόκολλο
Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Ανταρκτική Συνθήκη.
22.13. ΚΛΙΜΑ
Η Ανταρκτική είναι η ψυχρότερη ήπειρος της Γης. Η χαμηλότερη
φυσική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ήταν –93,2 °C σε μια
ράχη ανάμεσα στα όρη Φούτζι και Άργος στο Ανατολικό
Οροπέδιο της Ανταρκτικής στις 10 Αυγούστου 2010, όπως
βρέθηκε με ανάλυση δορυφορικών δεδομένων.[38] Η
προηγούμενη χαμηλότερο φυσική καταγεγραμμένη
θερμοκρασία ήταν −89,2 °C στον ρωσικό Σταθμό Βοστόκ στην
Ανταρκτική στις 21 Ιουλίου 1983.[39] Για σύγκριση, αυτή η
θερμοκρασία είναι κατά 11°C ψυχρότερη από την
θερμοκρασία εξάχνωσης του ξηρού πάγου. Η Ανταρκτική είναι
παγωμένη έρημος με λίγες βροχοπτώσεις, στον δε Νότιο Πόλο
το ύψος βροχοπτώσεων είναι χαμηλότερο από 10 cm τον
χρόνο, κατά μέσο όρο. Οι θερμοκρασίες φτάνουν ένα ελάχιστο
μεταξύ -80 °C και -90 °C στο εσωτερικό τον χειμώνα και μέγιστο
μεταξύ 5 °C και 15 °C κοντά στις ακτές το καλοκαίρι. Ο
κίνδυνος ηλιακών εγκαυμάτων είναι σημαντικός κίνδυνος,
καθώς η επιφάνεια του χιονιού αντανακλά σχεδόν όλη
την υπεριώδη ακτινοβολία που πέφτει πάνω της.[40]
Η επιφάνεια του χιονιού κοντά στον Σταθμό Κονκόρντια είναι η

τυπική που συναντάται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας
της ηπείρου.
Η Ανατολική Ανταρκτική είναι ψυχρότερη από την Δυτική,

εξαιτίας του μεγαλύτερου υψομέτρου της. Τα καιρικά
μέτωπα σπανίως διεισδύουν βαθιά μέσα στην ήπειρο,
αφήνοντας το κέντρο ψυχρό και ξηρό. Παρά την έλλειψη
βροχοπτώσεων πάνω από το κεντρικό τμήμα της ηπείρου, ο
πάγος εκεί διατηρείται για εκτεταμένες χρονικές περιόδους. Στο
παράκτιο τμήμα, οι έντονες χιονοπτώσεις δεν είναι σπάνιο
φαινόμενο, όπου έχουν καταγραφεί χιονοπτώσεις έως και 1,22
μέτρα σε 48 ώρες.
Στις άκρες της ηπείρου, ισχυροί καταβατικοί άνεμοι κοντά
στο πολικό υψίπεδο πνέουν συχνά με θυελλώδη ένταση. Στο
εσωτερικό, ωστόσο, οι ταχύτητες του ανέμου είναι συνήθως
μέτριες. Κατά το καλοκαίρι, κατά τις καθαρές ημέρες στον Νότιο
Πόλο, φτάνει στην επιφάνεια περισσότερη ηλιακή
ακτινοβολία από ότι στον ισημερινό εξαιτίας της
εικοσιτετράωρης ηλιοφάνειας κάθε μέρα στον Πόλο.[1]
Η Ανταρκτική είναι ψυχρότερη από την Αρκτική για δύο λόγους.
Πρώτον, το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου βρίσκεται σε
υψόμετρο πάνω από 3 χλμ. από τη στάθμη της θάλασσας, και η
θερμοκρασία μειώνεται με το υψόμετρο. Δεύτερον, ο Αρκτικός
ωκεανός καλύπτει την ζώνη του Βορείου Πόλου, και η
σχετική θερμότητα του ωκεανού μεταφέρεται μέσω του
επιπλέοντος πάγου και δεν επιτρέπει στην θερμοκρασία των
αρκτικών περιοχών να φτάσει στις ακραίες τιμές που είναι
τυπικές για την χερσαία επιφάνεια της Ανταρκτικής. Δεδομένου
του γεωγραφικού πλάτους, μεγάλες περίοδοι συνεχούς νύχτας
ή συνεχούς ημέρας δημιουργούν κλίμα πολύ διαφορετικό από
αυτό του υπόλοιπου πλανήτη, καθόλου οικείο για το ανθρώπινο
είδος.[40]
Το νότιο σέλας, το οποίο δημιουργείται από ηλιακούς
ανέμους γεμάτους πλάσμα, οι οποίοι περνάν από την Γη,
παρατηρείται στον νυχτερινό ουρανό κοντά στον Νότιο Πόλο.
Άλλο ένα μοναδικό θέαμα είναι η διαμαντόσκονη, ένα νέφος στο
επίπεδο του εδάφους που αποτελείται από μικροσκοπικούς
παγοκρυστάλλους. Εν γένει σχηματίζεται σε κατά τα άλλα αίθριο
ή σχεδόν αίθριο ουρανό, έτσι κάποιες φορές αποκαλείται
κατακρήμνιση καθαρού ουρανού. Το παρήλιο, ένα συχνό
ατμοσφαιρικό οπτικό φαινόμενο, είναι μία λαμπρή κηλίδα που
εμφανίζεται παραπλεύρως του αληθινού ήλιου.[40]
22.14. ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ
Ο «επίσημος» Νότιος Πόλος, στον Σταθμό Νοτίου Πόλου
Αμούδσεν-Σκοτ.
Μερικές κυβερνήσεις διατηρούν μόνιμους

επανδρωμένους ερευνητικούς σταθμούς σε όλη την ήπειρο. Ο
αριθμός των ανθρώπων που διεξάγουν και υποστηρίζουν την
επιστημονική έρευνα και άλλες εργασίες στην ήπειρο και τα
κοντινά νησιά ποικίλλει από 1.000 τον χειμώνα έως περίπου
5.000 το καλοκαίρι. Πολλοί από τους σταθμούς μένουν
επανδρωμένοι όλο τον χρόνο, με το προσωπικό που
ξεχειμωνιάζει τυπικά να έρχεται για μονοετείς αποστολές.
Ένας ορθόδοξος ναός, η Αγία Τριάδα, κατασκευάστηκε το 2004
στο ρωσικό Σταθμό Μπέλινγκσχαουζεν, μένει επίσης
επανδρωμένος όλο τον χρόνο από έναν ή δύο ιερείς.[41][42]
Οι πρώτοι ημιμόνιμοι κάτοικοι των περιοχών γύρω από την
Ανταρκτική (περιοχές νοτίως της Ανταρκτικής Σύγκλισης) ήταν
Βρετανοί και Αμερικανοί κυνηγοί φώκιας οι οποίοι περνούσαν
ένα ή και παραπάνω χρόνια στη Νήσο Νότια Γεωργία, από το
1786 και μετά. Κατά την εποχή της φαλαινοθηρίας, η οποία
διήρκεσε έως το 1966, ο πληθυσμός αυτών των νησιών ποίκιλε
από πάνω από 1.000 κατοίκους το καλοκαίρι (πάνω από 2.000
κάποια χρόνια) και περίπου 200 τον χειμώνα. Οι περισσότεροι
φαλαινοθήρες ήταν Νορβηγοί, με αυξανόμενη αναλογία
Βρετανών. Μερικοί από τους οικισμούς ήταν το Γκρίτβιγκεν,
το Λέιθ Χάρμπορ, το Κινγκ Έντουαρντ Πόιντ, το Στρόμνες,
το Χούσβικ, το Πρινς Όλαφ Χάρμπορ, το Όσεαν Χάρμπορ και
το Γκόντθουλ. Οι διαχειριστές και άλλοι υψηλοί αξιωματούχοι
των φαλαινοθηρικών σταθμών συχνά ζούσαν εκεί με τις
οικογένειές τους. Ανάμεσά τους ήταν και ο ιδρυτής του
Γκρίτβικεν, Πλοίαρχος Καρλ Άντον Λάρσεν, εξέχων Νορβηγός
φαλαινοθήρας και εξερευνητής, ο οποίος μαζί με την οικογένειά
του, πολιτογραφήθηκαν Βρετανοί το 1910.
Το πρώτο παιδί που γεννήθηκε στη νότια πολική περιοχή ήταν
η Νορβηγίδα Σολβέιγ Γκούνμπγιορκ Γιάκομπσεν, η οποία
γεννήθηκε στο Γκρίτβιγκεν στις 8 Οκτωβρίου 1913, και η
γέννησή της καταχωρήθηκε από τον Βρετανό ειρηνοδίκη
της Νότιας Γεωργίας. Ήταν κόρη του Φρίντθγιοφ Γιάκομπσεν,
του βοηθού διαχειριστή του φαλαινοθηρικού σταθμού, και της
Κλάρα Ολέτε Γιάκομπσεν. Ο Γιάκομπσεν έφτασε στο νησί το
1904 και έγινε διαχειριστής του Γκρίτβικεν, από το 1914 έως το
1921, ενώ δύο από τα παιδιά του γεννήθηκαν στο νησί.[43]
Ο Εμίλιο Μάρκος Πάλμα ήταν το πρώτο άτομο που γεννήθηκε
νοτίως του 60ού νότιου παράλληλου (το όριο της ηπείρου
σύμφωνα με την Συνθήκη της Ανταρκτικής),[44] καθώς και ο
πρώτος που γεννήθηκε στην ηπειρωτική χώρα της
Ανταρκτικής, το 1978 στη Βάση Εσπεράνζα, στην άκρη της
Ανταρκτικής Χερσονήσου.[45][46] Οι γονείς του είχαν σταλθεί μαζί
με άλλες επτά οικογένειες από την κυβέρνηση
της Αργεντινής ώστε να εξακριβωθεί αν η ήπειρος
προσφέρονταν για οικογενειακή ζωή. Το 1984, ο Χουάν Πάμπλο
Καμάτσο γεννήθηκε στο Σταθμό Φρέι Μοντάλβα, όντας έτσι ο
πρώτος Χιλιανός που γεννήθηκε στην Ανταρκτική. Αρκετές
βάσεις πλέον έχουν οικογένειες με παιδιά που πηγαίνουν
σχολείο εκεί.[47] Το 2009, έντεκα παιδιά γεννήθηκαν στην
Ανταρκτική, οκτώ από τα οποία στην αργεντίνικη
βάση Εσπεράνζα[48] και τρία στον χιλιανό Σταθμό Φρέι
Μοντάλβα.[49]
22.15. ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΙΑ
Αυτοκρατορικός πιγκουίνος στη Θάλασσα Ρος, Ανταρκτική.
Στην Ανταρκτική ζουν πολύ λίγα εδαφόβια σπονδυλωτά.

[50]
Μεταξύ των ασπόνδυλων που ζουν στην ήπειρο
περιλαμβάνονται μικροσκοπικά ακάρεα όπως το Alaskozetes
antarcticus, ψείρες, νηματώδη, βραδύπορα, τροχόζωα, κριλ και
Κολλέμβολα. Το ανίκανο να πετάξει νηματόκερο Belgica
antarctica, με μέγεθος έως και 6mm, είναι το μεγαλύτερο καθαρά
εδαφόβιο ζώο της Ανταρκτικής.[51] Το πτηνό Pagodroma
nivea είναι ένα από μόνο τρία που αναπαράγονται αποκλειστικά
στην Ανταρκτική.[52]
Υπάρχει ποικιλία θαλάσσιων ζώων που βασίζονται διατροφικά,
άμεσα ή έμμεσα, στο φυτοπλαγκτόν. Μερικά από αυτό
είναι πιγκουίνοι, γαλάζιες φάλαινες, όρκες, γιγάντια
καλαμάρια και ωταρίδες. Ο αυτοκρατορικός πιγκουίνος είναι ο
μόνος πιγκουίνος που αναπαράγεται κατά την διάρκεια του
χειμώνα στην Ανταρκτική, ενώ ο αδέλιος
πιγκουίνος αναπαράγεται νοτιότερα από κάθε άλλο πιγκουίνο.
Ο πιγκουίνος Eudyptes chrysocome έχει διακριτά πούπουλα
γύρω από τα μάτια, δίνοντας την εντύπωση περίτεχνων
βλεφαρίδων. Οι βασιλικοί πιγκουίνοι, οι πιγκουίνοι τζεντού και
οι γενειοφόροι πιγκουίνοι επίσης αναπαράγονται στην
Ανταρκτική.
Η ωταρίδα Arctocephalus gazella κυνηγήθηκε εκτεταμένα κατά
τον 18ο και 19ο αιώνα για το δέρμα της από βρετανούς και
αμερικανούς. Η φώκια ουέντελ, «αληθινή φώκια», που
ονομάστηκε προς τιμήν του Σερ Τζέιμς Ουέντελ, διοικητή
βρετανικών αποστολών κυνηγιού φώκιας στη Θάλασσα
Ουέντελ. Το ανταρκτικό κριλ, το οποίο συγκεντρώνεται σε
μεγάλα κοπάδια, είναι το ακρογωνιαίο είδος του
οικοσυστήματος του Νοτίου Ωκεανού και αποτελεί την τροφή
για φάλαινες, φώκιες, φώκιες λεοπαρδάλεις, τριχωτές
φώκες, καλαμάρια, παγόψαρα, πιγκουίνους, άλμπατρος και
πολλά άλλα πτηνά.[53]
Μία απογραφή της θαλάσσιας ζωής που έγινε κατά το Διεθνές
Πολικό Έτος και η οποία απασχόλησε περίπου 500 ερευνητές,
εκδόθηκε το 2010. Η έρευνα ήταν μέρος της
παγκόσμιας Απογραφής της Θαλάσσιας Ζωής (Census of
Marine Life, CoML) και αποκάλυψε αρκετά αξιοσημείωτα
ευρήματα. Πάνω από 235 θαλάσσιοι οργανισμοί ζουν και στις
δύο πολικές περιοχές έχοντας γεφυρώσει απόσταση 12.000
χλμ. Κάποια μεγάλα ζώα, όπως κάποια κητώδη και πτηνά
κάνουν το ταξίδι μεταξύ των δύο πολικών περιοχών κάθε
χρόνο. Πιο εκπληκτικό είναι το ότι μικρά ζώα όπως σκουλήκια
της λάσπης, θαλάσσια αγγούρια, και θαλάσσια σαλιγκάρια
βρίσκονται και στους δύο πολικούς ωκεανούς. Διάφοροι
παράγοντες μπορεί να βοηθούν την κατανομή τους: οι σχετικά
ομοιόμορφες θερμοκρασίες σε μεγάλα βάθη στους ωκεανούς
στους πόλους και στον ισημερινό όπου διαφέρουν κατά
λιγότερο από 5°C, και τα κύρια συστήματα ρευμάτων
ή θερμοαλατική κυκλοφορία, τα οποία μεταφέρουν αυγά και
προνύμφες.[54]
Περίπου 400 είδη μυκήτων που σχηματίζουν λειχήνα είναι
γνωστό ότι υπάρχουν στην Ανταρκτική.
Το κλίμα της Ανταρκτικής δεν επιτρέπει εκτεταμένη βλάστηση.

Ο συνδυασμός πολύ χαμηλής θερμοκρασίας, κακής ποιότητας
χώματος, έλλειψης υγρασίας και έλλειψης ηλιοφάνειας,
εμποδίζει την ανάπτυξη των φυτών. Ως αποτέλεσμα, η ποικιλία
της φυτικής ζωής είναι μικρή και περιορισμένη σε κατανομή.
Εξαιρώντας οργανισμούς που δεν είναι φυτά (φύκη και μύκητες,
συμπεριλαμβανομένων και των ειδών που
σχηματίζουν λειχήνα), η χλωρίδα της ηπείρου αποτελείται κατά
κύριο λόγο από βρυόφυτα (υπάρχουν περίπου 100
είδη βρύων και 25 είδη ηπατικών), με δύο μόνο είδη ανθοφόρων
φυτών, αμφότερα στην Ανταρκτική Χερσόνησο: Deschampsia
antarctica και Colobanthus quitensis. Η ανάπτυξη εν γένει
λαμβάνει χώρα το καλοκαίρι, και μόνο για λίγες εβδομάδες το
μέγιστο.[55][56]
Στην Ανταρκτική έχουν καταγραφή περίπου 1.150 είδη μυκήτων,
από τους οποίους 750 δεν σχηματίζουν λειχήνες και 400
σχηματίζουν.[56][57] Κάποια από αυτά τα είδη
είναι κρυπτοενδολιθικά ως αποτέλεσμα εξέλιξης υπό ακραίες
συνθήκες.[58] Υπάρχουν επτακόσια είδη φυκών, τα περισσότερα
από τα οποία είναι φυτοπλαγκτόν. Πολύχρωμα φύκη του
χιονιού και διάτομα βρίσκονται σε αφθονία στις παράκτιες
περιοχές κατά την διάρκεια του καλοκαιριού.[55] Πρόσφατα
βρέθηκαν αρχαία οικοσυστήματα αποτελούμενα από διάφορους
τύπους βακτηρίων που ζουν παγιδευμένα βαθιά κάτω από
παγετώνες.[59] Οι αυτοτροφική κοινότητα αποτελείται κατά κύριο
λόγο από πρώτιστα.[55]
22.16. ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ
Η διάθεση απορριμμάτων, ακόμη και παλιών οχημάτων, όπως

εδώ στον ρωσικό Σταθμό Μπέλινγκσχαουζεν το 1992,
απαγορεύεται μετά την έναρξη της ισχύος του Πρωτοκόλλου
Περιβαλλοντικής Προστασίας το 1998.
Το Πρωτόκολλο Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Συνθήκη της

Ανταρκτικής (γνωστό και ως Περιβαλλοντικό Πρωτόκολλο ή
Πρωτόκολλο της Μαδρίτης) τέθηκε σε ισχύ το 1998, και είναι το
κύριο όργανο που ασχολείται με την διατήρηση και την
διαχείριση της βιοποικιλότητας της Ανταρκτικής. Η
Συνδιάσκεψη της Ανταρκτικής Συνθήκης γνωμοδοτείται πάνω
σε ζητήματα διατήρησης και περιβάλλοντος από την Επιτροπή
Περιβαλλοντικής Προστασίας. Μείζον ζήτημα για αυτή την
επιτροπή είναι το ρίσκο για την Ανταρκτική από την ακούσια
εισαγωγή μη ιθαγενών ειδών στο οικοσύστημα της Ανταρκτικής.
[60]
Η ψήφιση του Νόμου Προστασίας της Ανταρκτικής (Antarctic
Conservation Act, 1978) στις ΗΠΑ, επέβαλε πολλούς
περιορισμούς στη δράση των ΗΠΑ στην Ανταρκτική. Η
εισαγωγή ξένων φυτών ή ζώων στην ήπειρο μπορεί να διωχθεί
ποινικά, όπως και η εξαγωγή. Η υπεραλίευση των κριλ, το
οποίο παίζει μεγάλο ρόλο στο ανταρκτικό οικοσύστημα,
οδήγησε στην εφαρμογή κανονισμών για την αλιεία. Η Συνθήκη
για την Διατήρηση των Ανταρκτικών Θαλάσσιων Έμβιων
Πόρων (Convention for the Conservation of Antarctic Marine
Living Resources, CCAMLR) η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1980,
απαιτεί όλοι οι κανονισμοί που διαχειρίζονται τα αλιεύματα του
Νοτίου Ωκεανού να λαμβάνουν υπόψη πιθανά αποτελέσματα σε
ολόκληρο το ανταρκτικό οικοσύστημα.[1] Ωστόσο, η μη
κανονισμένη και η παράνομη αλιεία, ειδικά του οδοντόψαρου
της Παταγονίας, παραμένουν σοβαρό πρόβλημα. Η παράνομη
αλίευση του οδοντόψαρου αυξάνεται, με εκτιμήσεις για το 2020
να φτάνουν στους 32.000 τόνους.[61][62]
22.17. ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Έμβλημα της Ανταρκτικής Συνθήκης από το 2002.

Η Ανταρκτική δεν έχει κυβέρνηση, ωστόσο διάφορες χώρες
διεκδικούν κυριαρχία σε κάποιες περιοχές. Ενώ λίγες από αυτές
τις χώρες έχουν αμοιβαίως αναγνωρίσει τις διεκδικήσεις τους,
[63]
εγκυρότητα των διεκδικήσεων δεν αναγνωρίζεται καθολικά. [1]
Από το 1959 και μετά, δεν έχουν γίνει νέες διεκδικήσεις και η
ήπειρος θεωρείται ουδέτερη. Η κατάστασή της, κανονίζεται από
τη Συνθήκη της Ανταρκτικής του 1959 και άλλες σχετικές
συμφωνίες, που συλλογικά αποκαλούνται Ανταρκτικό Σύστημα
Συνθηκών. Η Ανταρκτική για τις ανάγκες του Συστήματος
Συνθηκών, ορίζεται ως όλη η γη και οι παγοκρηπίδες νοτίως του
60ου Νότιου παράλληλου. Η συνθήκη υπογράφηκε από δώδεκα
χώρες, μεταξύ των οποίων η Σοβιετική Ένωση (και αργότερα
η Ρωσία), το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αργεντινή, η Χιλή,
η Αυστραλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες.[64] Με αυτή η Ανταρκτική
διασφαλίζεται ως επιστημονικό καταφύγιο, έχει καθιερωμένη
ελευθερία επιστημονικής έρευνας και περιβαλλοντικής
προστασίας, ενώ απαγορεύεται η στρατιωτική δραστηριότητα
σε όλη την ήπειρο, όντας έτσι η πρώτη συμφωνία ελέγχου
εξοπλισμών που επιτεύχθηκε κατά την διάρκεια του Ψυχρού
Πολέμου.
Το 1983 τα μέλη της Ανταρκτικής Συνθήκης άρχισαν
διαπραγματεύσεις για τον κανονισμό της εξόρυξης στην
Ανταρκτική.[65] Ένας συνασπισμός διεθνών
οργανισμών[66] ξεκίνησε εκστρατεία ώστε να εμποδιστεί η
εξόρυξη ορυκτών στην περιοχή, υπό την καθοδήγηση κυρίως
της Greenpeace International[67] η οποία ίδρυσε και τον δικό της
επιστημονικό σταθμό, την βάση World Park Base, στην περιοχή
της Θάλασσας Ρος[68] κάνοντας ετήσιες αποστολές για την
τεκμηρίωση των επιδράσεων στο περιβάλλον της ανθρώπινης
δραστηριότητας στην ήπειρο.[69] Το 1988, υιοθετήθηκε η
Σύμβαση για τον Κανονισμό των Ανταρκτικών Ορυκτών Πόρων
(Convention on the Regulation of Antarctic Mineral Resources,
CRAMRA).[70] Τον επόμενο χρόνο ωστόσο, η Αυστραλία και η
Γαλλία ανακοίνωσαν ότι δεν θα επικυρώσουν την σύμβαση,
καταστώντας την έτσι άκυρη. Αντί αυτού πρότειναν ένα
ολοκληρωμένο καθεστώς για την προστασία του ανταρκτικού
περιβάλλοντος στην θέση της.[71] Το Πρωτόκολλο
Περιβαλλοντικής Προστασίας στην Ανταρκτικής Συνθήκη (το
«Πρωτόκολλο της Μαδρίτης») τέθηκε σε διαπραγμάτευση καθώς
και άλλες χώρες ακολούθησαν το παράδειγμα και στις 14
Ιανουαρίου 1998 τέθηκε σε ισχύ.[71][72] Το πρωτόκολλο της
Μαδρίτης απαγορεύει κάθε εξόρυξη στην Ανταρκτική,
καθιστώντας την ήπειρο ως «φυσικό καταφύγιο αφιερωμένο
στην ειρήνη και την επιστήμη».
Το HMS Endurance: περιπολικό πλοίο του Βασιλικού

Ναυτικού στην Βρετανική Ανταρκτική.
Η Ανταρκτική Συνθήκη απαγορεύει οποιαδήποτε στρατιωτική

δραστηριότητα στην Ανταρκτική, μεταξύ των οποίων την
εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων και οχυρώσεων, τις
τακτικές κινήσεις στρατευμάτων και την δοκιμή όπλων.
Στρατιωτικό προσωπικό και εξοπλισμός επιτρέπονται μόνο για
επιστημονική έρευνα ή άλλους ειρηνικούς σκοπούς.[73] Η μόνη
καταγεγραμμένη χερσαία στρατιωτική επιχείρηση ήταν
η Επιχείρηση ΕΝΕΝΗΝΤΑ του Στρατού της Αργεντινής.[74]
22.18. ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Ημερομηνί Όρια
Χώρα Περιοχή Χάρτης
α διεκδίκησης
Βρετανικό
Ηνωμένο
1908 Έδαφος 20°Δ έως 80°Δ
Βασίλειο
Νέα Εξαρτημένο 150°Δ έως

1923
Ζηλανδία Έδαφος Ρος 160°Α
142°2'E έως
1924 Γαλλία Αδελία Γη
136°11'E
Νορβηγί Νήσος Πέτρου

1929 68°50′Ν, 90°35′Δ
α Α'
160°Α έως
Αυστραλιανή
Αυστραλί 142°2'Α και
1933 Ανταρκτική
α 136°11'Α έως
Περιοχή
44°38'Α
Γη της
Νορβηγί 44°38'Α έως
1939 Βασίλισσας
α 20°Δ
Μάουντ
Χιλιανή
1940 Χιλή Ανταρκτική 53°Δ έως 90°Δ
Περιοχή
Αργεντιν Ανταρκτική
1943 25°Δ έως 74°Δ
ή της Αργεντινής
Μη
90°Δ έως 150°Δ
διεκδικούμενη
(εκτός
– Καμία περιοχή
της Νήσου
(Γη Μαρί
Πέτρου Α')
Μπερντ)
Οι διεκδικήσεις της Αργεντινής, της Βρετανίας και της Χιλής
αλληλεπικαλύπτονται, γεγονός που έχει δημιουργήσει τριβές. Οι
περιοχές που φαίνονται ως διεκδικήσεις της Αυστραλίας και της
Νέας Ζηλανδίας ήταν βρετανικές περιοχές μέχρι που
αποδόθηκαν στις αντίστοιχες χώρες μετά την ανεξαρτησία τους.
Η Αυστραλία διεκδικεί την μεγαλύτερη περιοχή. Οι διεκδικήσεις
της Βρετανίας, της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας, της
Γαλλίας και της Νορβηγίας είναι αμοιβαίως αναγνωρισμένες.
Άλλες χώρες που συμμετέχουν ως μέλη στην Ανταρκτική
Συνθήκη έχουν εδαφικό ενδιαφέρον στην ήπειρο της
Ανταρκτικής όμως οι όροι της Συνθήκης δεν επιτρέπουν να
εκδηλώσουν τις διεκδικήσεις τους όσο η Συνθήκη είναι σε ισχύ.
[75][76]
 Η Βραζιλία έχει προσδιορίσει «ζώνη ενδιαφέροντος» η οποία

όμως δεν αποτελεί πραγματική διεκδίκηση.[77]
 Το Περού επιφυλάσσει επίσημα το δικαίωμά του να κάνει
διεκδίκηση.[75][76]
 Η Ρωσία έχει κληρονομήσει το δικαίωμα της Σοβιετικής
Ένωσης να διεκδικεί έδαφος όπως προέβλεπε η αρχική
Ανταρκτική Συνθήκη.[78]
 Η Νότια Αφρική επιφυλάσσει επίσημα το δικαίωμά της να
κάνει διεκδίκηση.[75][76]
 Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιφυλάσσουν το δικαίωμά τους να
κάνουν διεκδίκηση στην αρχική Ανταρκτική Συνθήκη.[78]
Έχουν βρεθεί στην Ανταρκτική
γαιάνθρακας, υδρογονάνθρακες, σιδηρομετάλλευμα, λευκόχρυσ
ος, χαλκός, χρώμιο, νικέλιο, χρυσός και άλλα ορυκτά, όχι
ωστόσο σε αρκετές ποσότητες ώστε να είναι εκμεταλλεύσιμα.
Το Πρωτόκολλο για την Περιβαλλοντική Προστασία στην
Ανταρκτική Συνθήκη του 1991 περιορίζει τον ανταγωνισμό για
τους πόρους αυτούς. Το 1998, έγινε συμβιβασμός ώστε να
απαγορευτεί επ' αόριστον η εξόρυξη, τουλάχιστον μέχρι το 2048
οπότε θα επανεξεταστεί η συμφωνία, περιορίζοντας έτσι
περαιτέρω την οικονομική ανάπτυξη και εκμετάλλευση. Η κύρια
οικονομική δραστηριότητα είναι η αλίευση και η υπεράκτια
εμπορία ψαριών. Τα ανταρκτικά αλιεύματα για το 2000-2001
αναφέρονται να ήταν 112.934 τόνοι.
Μικρής κλίμακας "εξερευνητικός τουρισμός" υπάρχει από το
1957 και πλέον υπόκειται στους όρους της Ανταρκτικής
Συνθήκης και του Περιβαλλοντικού Πρωτοκόλλου, αλλά στην
πράξη αυτορρυθμίζεται από τον Διεθνή Σύνδεσμο Τουριστικών
Πρακτόρων Ανταρκτικής (International Association of Antarctica
Tour Operators, IAATO). Δεν είναι όλα τα σκάφη που
σχετίζονται με τον τουρισμό στην Ανταρκτική μέλη του IAATO,
όμως τα μέλη του IAATO έχουν να κάνουν με το 95% της
τουριστικής δραστηριότητας. Τα ταξίδια γίνονται κυρίως με
μικρά ή μεσαία σκάφη, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες γραφικές
τοποθεσίες με προσβάσιμες συγκεντρώσεις εμβληματικής
άγριας ζωής.[79]
Έχουν εκφραστεί κάποιες ανησυχίες σχετικά με τις ενδεχόμενες
επιδράσεις στο περιβάλλον και το οικοσύστημα από την εισροή
επισκεπτών. Επιστήμονες και περιβαλλοντολόγοι έχουν κάνει
εκκλήσεις για αυστηρότερους κανονισμούς και επιβολή ορίου
στον αριθμό των τουριστών.[80] Η κύρια αντίδραση των μελών
της Ανταρκτικής Συνθήκης ήταν να αναπτύξουν μέσω της
Επιτροπής τους για την Περιβαλλοντική Προστασία και σε
συνεργασία με την IAATO, οδηγίες, θέτοντας όρια στις
αποβιβάσεις και ορίζοντας κλειστές ή περιορισμένες ζώνες στις
πιο συχνά επισκεπτόμενες τοποθεσίες. Οι τουριστικές
υπερπτήσεις στην Ανταρκτική (που δεν προσγειώνονταν)
γίνονταν από την Αυστραλία και την Νέα Ζηλανδία, μέχρι το
θανατηφόρο δυστύχημα της Πτήσης 901 της Air New Zealand το
1979 στο Όρος Έρεβος, όπου σκοτώθηκαν και οι 257
επιβαίνοντες. Η Qantas άρχισε ξανά τις εμπορικές υπερπτήσεις
στην Ανταρκτική από την Αυστραλία στα μέσα της δεκαετίας
του 1990.
22.20. ΕΡΕΥΝΑ
Για την λήψη αυτής της φωτογραφίας στον Σταθμό Νοτίου
Πόλου Αμούδσεν-Σκοτ κατά την διάρκεια της μακράς
ανταρκτικής νύχτας, ήταν αρκετή έκθεση 25 δευτερολέπτων
και πανσέληνος. Ο σταθμός φαίνεται στην άκρη αριστερά, ο
ηλεκτρικός σταθμός στο κέντρο και κάτω δεξιά το γκαράζ των
μηχανικών. Το πράσινο φως στο υπόβαθρο είναι το νότιο
σέλας.
Κάθε χρόνο, επιστήμονες από 28 διαφορετικές χώρες διεξάγουν

πειράματα που δεν είναι δυνατό να γίνουν σε άλλα μέρη του
κόσμου. Το καλοκαίρι εργάζονται πάνω από 4.000 επιστήμονες
στους ερευνητικούς σταθμούς, ο αριθμός αυτός μειώνεται σε
λίγο πάνω από 1.000 κατά τον χειμώνα.[1] Ο Σταθμός McMurdo,
ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος ερευνητικός σταθμός στην
Ανταρκτική, μπορεί να φιλοξενήσει πάνω από 1.000
επιστήμονες, επισκέπτες και τουρίστες.
Στους ερευνητές περιλαμβάνονται βιολόγοι, γεωλόγοι,
ωκεανογράφοι, φυσικοί, αστρονόμοι, παγετωνολόγοι και μετεω
ρολόγοι. Οι γεωλόγοι εστιάζουν την έρευνά τους στις τεκτονικές
πλάκες, σε μετεωρίτες από το διάστημα, και δεδομένα από την
διάσπαση της υπερηπείρου Γκοντβάνα. Οι παγετωνολόγοι στην
Ανταρκτική ασχολούνται με την μελέτη της ιστορίας και
της δυναμικής του επιπλέοντος πάγου, του εποχιακού χιονιού,
των παγετώνων και του παγοκαλύμματος. Οι βιολόγοι, εκτός
από την παρατήρησης της άγριας ζωής, ενδιαφέρονται στο πως
οι δριμύες θερμοκρασίες και η παρουσία ανθρώπων επηρεάζει
τις στρατηγικές προσαρμογής και επιβίωσης μεγάλης γκάμας
οργανισμών. Οι ιατρικοί ερευνητές έχουν ανακαλύψεις σχετικά
με την διάδοση των ιών και την αντίδραση του σώματος στις
ακραίες εποχιακές θερμοκρασίες. Αστροφυσικοί στον Σταθμό
Νοτίου Πόλου Αμούνδεν-Σκοτ μελετούν τον ουράνιο θόλο και
την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου. Πολλές αστρονομικές
παρατηρήσεις γίνονται καλύτερα από το εσωτερικό της
Ανταρκτικής από ότι στις περισσότερες επιφανειακές θέσεις,
εξαιτίας της λεπτής ατμόσφαιρας στο μεγάλο υψόμετρο, των
χαμηλών θερμοκρασιών οι οποίες ελαχιστοποιούν την
ποσότητα υδρατμών στην ατμόσφαιρα και την
απουσία φωτορύπανσης, επιτρέποντας έτσι την καθαρότερη
παρατήρηση του διαστήματος από οπουδήποτε αλλού στον
πλανήτη. Ο πάγος της Ανταρκτικής λειτουργεί και ως ασπίδα
αλλά και ως το μέσο ανίχνευσης για το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο
νετρίνων στον κόσμο, που βρίσκεται 2 χλμ. κάτω από τον
σταθμό Αμούνδσεν-Σκοτ.[81]
Από την δεκαετία του 1970, η έρευνα εστιάστηκε σημαντικά
στο στρώμα του όζοντος της ατμόσφαιρας πάνω από την
Ανταρκτική. Το 1985, τρεις βρετανοί επιστήμονες δουλεύοντας
σε δεδομένα που είχαν συλλέξει στον Σταθμό
Χάλει στην Παγοκρηπίδα Μπράντ ανακάλυψαν μία τρύπα στο
στρώμα αυτό. Στην πορεία εξακριβώθηκε ότι η καταστροφή του
όζοντος προκαλούνταν από τους χλωροφθοράνθρακες (CFC)
που εκλύονταν τον ανθρώπινο παράγοντα. Με την απαγόρευση
των CFC στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ το 1989, πιστεύεται ότι
η τρύπα θα κλείσει γύρω στο 2065.[82] Τον Σεπτέμβριο του 2006,
δεδομένα από δορυφόρους της NASA έδειξαν ότι η
ανταρκτική τρύπα του όζοντος ήταν η μεγαλύτερη που
καταγράφηκε ποτέ, καλύπτοντας 27,5 εκατομμύρια τ. χλμ.[82]
Στις 6 Σεπτεμβρίου 2007, το Διεθνές Πολικό Ίδρυμα με έδρα
το Βέλγιο εγκαινίασε τον Σταθμό Πριγκίπισσας Ελισάβετ, τον
πρώτο σταθμό στην Ανταρκτική με μηδενικές εκπομπές, για την
μελέτη της κλιματικής αλλαγής. Με κόστος 16,3 εκατομμύρια
δολάρια, ο προκατασκευασμένος σταθμός, ο οποίος έγινε στα
πλαίσια του Διεθνούς Πολικού Έτους, στάλθηκε στον Νότιο
Πόλο από το Βέλγιο στα τέλη του 2008 ώστε να
παρακολουθήσει την υγεία των πολικών περιοχών. Ο Βέλγος
πολικός εξερευνητής Αλέν Ουμπέρτ δήλωσε ότι «Αυτή η βάση
θα είναι η πρώτη του είδους της που έχει μηδενικές εκπομπές,
όντας έτσι μοναδικό μοντέλο του πως θα έπρεπε να
χρησιμοποιείται η ενέργεια στην Ανταρκτική». Ο Γιόχαν Μπέρτε
είναι ο αρχηγός της ομάδας που σχεδίασε τον σταθμό και
διαχειριστής του πρότζεκτ το οποίο διεξάγει έρευνα
στην κλιματολογία, την παγετωνολογία και τη μικροβιολογία.[83]
Τον Ιανουάριο του 2008, επιστήμονες της British Antarctic
Survey (BAS), υπό την καθοδήγηση του Χιου Κορ και του
Ντέιβιντ Βον, ανέφεραν (στο περιοδικό Nature Geoscience) ότι
2.200 χρόνια πριν, ένα ηφαίστειο εξεράγη κάτω από το
παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής (με βάση από αέρος
παρατηρήσεις με εικόνες από ραντάρ). Ήταν η μεγαλύτερη
έκρηξη στην Ανταρκτική τα τελευταία 10.000 χρόνια και η
ηφαιστειακή τέφρα της βρέθηκε αποτεθημένη κάτω από την
επιφάνεια του πάγου στα Όρη Χάντσον, κοντά στον Παγετώνα
Πάιν Άιλαντ.[84]
2.21. ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ
Ανταρκτικός μετεωρίτης, ονόματι ALH84001, από τον Άρη.
Οι μετεωρίτες από την Ανταρκτική αποτελούν σημαντικό τομέα

μελέτης των υλικών που σχηματίστηκαν νωρίς στο ηλιακό
σύστημα. Οι περισσότεροι πιστεύεται ότι προέρχονται
από αστεροειδείς, όμως κάποιοι ενδέχεται να προέρχονται από
μεγαλύτερους πλανήτες. Οι πρώτοι μετεωρίτες βρέθηκαν το
1912. Το 1969, μία ιαπωνική αποστολή ανακάλυψε εννέα
μετεωρίτες. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πέσει πάνω στο
παγοκάλυμμα το τελευταίο εκατομμύριο χρόνια. Η κίνηση του
παγοκαλύμματος τείνει να τους συγκεντρώνει σε τοποθεσίες με
εμπόδια όπως οροσειρές, ενώ η διάβρωση από τον άνεμο τους
φέρνει στην επιφάνεια μετά από αιώνες κάτω από το
συσσωρευμένο χιόνι. Σε σχέση με μετεωρίτες που βρέθηκαν σε
πιο εύκρατες περιοχές του πλανήτη, οι ανταρκτικοί μετεωρίτες
είναι πιο καλά διατηρημένοι.[85]
Αυτή η μεγάλη συλλογή μετεωριτών επιτρέπει την καλύτερη
κατανόηση της πληθώρας τύπων μετεωριτών στο ηλιακό
σύστημα και το πως αυτοί σχετίζονται με τους αστεροειδής και
τους κομήτες. Έχουν βρεθεί και νέοι τύποι μετεωριτών καθώς
και σπάνιοι. Ανάμεσά σε αυτούς και κομμάτια που
αποσπάστηκαν λόγω συγκρούσεων από τη Σελήνη και πιθανώς
από τον Άρη. Αυτά τα δείγματα, και ιδίως το ALH84001 που
ανακαλύφθηκε από το ANSMET, βρίσκονται στο επίκεντρο
επιστημονικής διαμάχης σχετική με πιθανά στοιχεία
μικροβιακής ζωής στον Άρη. Επειδή οι μετεωρίτες στο διάστημα
απορροφούν κοσμική ακτινοβολία, το χρονικό διάστημα που
πέρασε αφότου ο μετεωρίτης χτύπησε την Γη μπορεί να
καθοριστεί με εργαστηριακές μελέτες. Ο χρόνος που πέρασε
μετά την πτώση ενός μετεωρίτη, ή ηλικία παραμονής του στη
Γη, περιέχει πολλές πληροφορίες που μπορεί να είναι χρήσιμες
για τις περιβαλλοντικές μελέτες του παγοκαλύμματος της
Ανταρκτικής.[85]
Το 2006, μία ομάδα ερευνητών από το Κρατικό Πανεπιστήμιο
του Οχάιο χρησιμοποίησαν μετρήσεις από τους
δορυφόρους GRACE της NASA για να ανακαλύψουν τον 480
χλμ. διαμέτρου κρατήρα Γης Γουίλκες, ο οποίος σχηματίστηκε
πριν περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια.[86]
22.22. ΠΑΓΟΙ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΑΘΜΗ

ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Λόγω της θέσης της στον Νότιο Πόλο, η Ανταρκτική δέχεται
σχετικά λίγη ηλιακή ακτινοβολία. Αυτό σημαίνει ότι είναι πολύ
ψυχρή ήπειρος όπου το νερό βρίσκεται κατά κύριο λόγο με την
μορφή του πάγου. Η κατακρημνίσεις είναι χαμηλές (το
μεγαλύτερο τμήμα της Ανταρκτικής είναι έρημος) και σχεδόν
πάντα με τη μορφή του χιονιού, το οποίο συσσωρεύεται και
σχηματίζει το γιγαντιαίο παγοκάλυμμα που καλύπτει την στεριά.
Τμήματα αυτού του παγοκαλύματος σχηματίζουν κινούμενους
παγετώνες, οι οποίοι ρέουν προς τις άκρες της ηπείρου. Μετά
την ηπειρωτική ακτή υπάρχουν πολλές παγοκρηπίδες. Αυτές
είναι επιπλέουσες επεκτάσεις των παγετώνων που εκρέουν
από την ηπειρωτική μάζα πάγου. Πέρα από τις ακτές η
θερμοκρασία είναι επίσης αρκετά χαμηλή έτσι ώστε να
σχηματίζεται πάγος από το θαλασσινό νερό κατά τη μεγαλύτερη
διάρκεια του έτους. Είναι σημαντική η κατανόηση των διαφόρων
τύπου ανταρκτικού πάγου ώστε να γίνουν κατανοητά οι πιθανές
επιπτώσεις στο επίπεδο της θάλασσας και την παγκόσμια
θέρμανση.
Ο θαλάσσιος πάγος επεκτείνεται ετησίως κατά τον ανταρκτικό
χειμώνα και το μεγαλύτερο μέρος του λιώνει το καλοκαίρι.
Αυτός ο πάγος σχηματίζεται από το νερό του ωκεανού και
επιπλέει σε αυτό, έτσι δεν συμβάλει στην άνοδο της στάθμης
της θάλασσας. Η έκταση του θαλάσσιου πάγου γύρω από την
Ανταρκτική έχει παραμείνει εν γένει σταθερή τις τελευταίες
δεκαετίες, αν και η αλλαγές στο πάχος του δεν είναι ξεκάθαρες.
[87][88]
Το λιώσιμο των επιπλέοντων παγοκρηπίδων (πάγος που

προέρχεται από την στεριά) δεν συμβάλει αφ εαυτού ιδιαίτερα
στην άνοδο της θαλάσσιας στάθμης (καθώς εκτοπίζει νερό
αντίστοιχο με τη μάζα του). Είναι ωστόσο αυτή η εκροή πάγου
από την στεριά που σχηματίζει την παγοκρηπίδα, αυτή που
προκαλεί την άνοδο της στάθμης. Αυτό αντισταθμίζεται από την
χιονόπτωση στην ήπειρο. Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν
καταγραφεί πολλές καταρρεύσεις μεγάλων παγοκρηπίδων στις
ακτές τις Ανταρκτικής, ιδιαίτερα κατά μήκος της Ανταρκτικής
Χερσονήσου. Έχουν εκφραστεί ανησυχίες ότι η διατάραξη των
παγοκρηπίδων ενδέχεται να προκαλέσει αυξημένη παγετώνια
εκροή από τον ηπειρωτικό πάγο.[89]
Στην ήπειρο αυτή καθεαυτή, ο μεγάλος όγκος του σύγχρονου
πάγου περιέχει περίπου το 70% του παγκόσμιου πόσιμου
νερού.[23] Αυτό το παγοκάλυμμα συνεχώς κερδίζει πάγο από τις
χιονοπτώσεις και χάνει από τις εκροές προς την θάλασσα. Στην
Δυτική Ανταρκτική υπάρχει πλέον πλεόνασμα εκροής πάγου
από τους παγετώνες, πράγμα που θα αυξήσει μακροπρόθεσμα
την στάθμη της θάλασσας. Μία επισκόπηση των επιστημονικών
μελετών που εξέταζαν δεδομένα από το 1992 έως το 2006
υποδεικνύουν ότι μία λογική εκτίμηση για τις καθαρές απώλειες
πάγου ανέρχεται σε 50 γιγατόνους πάγου ανά έτος (αντιστοιχεί
σε 0,14mm άνοδο της στάθμης της θάλασσας).[90] Σημαντική
επιτάχυνση της εκροής παγετώνων στον Κόλπο της Θάλασσας
Αμούνδσεν ενδέχεται να έχει υπερδιπλασιάσει αυτόν τον αριθμό
για το 2006.[91]
Η Ανατολική Ανταρκτική είναι ψυχρή περιοχή με εδαφική βάση
πάνω από τη στάθμη της θάλασσας και καταλαμβάνει το
μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου. Η περιοχή κυριαρχείται από
μικρές συσσωρεύσεις χιονοπτώσεων οι οποίες γίνονται πάγος
και κατά συνέπεια τελικώς παγετώσης ροές προς τη θάλασσα.
Η ισορροπία μάζας στο Παγοκάλυμμα της Ανατολικής
Ανταρκτικής ως σύνολο πιστεύεται ότι είναι ελαφρώς θετική
(κατεβάζοντας τη στάθμη της θάλασσας) ή σχεδόν μηδενική.[90]
[91]
Εντούτοις, σε κάποιες περιοχές έχει προταθεί ότι η εκροή έχει
αυξηθεί.[91][92]
22.23. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ

ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ
Τάση θέρμανσης από το 1957–2006.

Ένα μέρος της Ανταρκτικής θερμαίνεται, ιδιαίτερα έντονη
θέρμανση έχει παρατηρηθεί στην Ανταρκτική Χερσόνησο. Μία
μελέτη του Έρικ Στάιγκ που δημοσιεύτηκε το 2009 σημείωσε για
πρώτη φορά ότι η τάση της μέσης θερμοκρασίας στην ήπειρο
τείνει να είναι ελαφρώς θετική στους >0.05°C ανά δεκαετία από
το 1957 έως το 2006. Η μελέτη επίσης επισήμανε ότι η Δυτική
Ανταρκτική έχει θερμανθεί κατά πάνω από 0.1°C ανά δεκαετία τα
τελευταία πενήντα χρόνια, και αυτή η θέρμανση είναι
εντονότερη τον χειμώνα και την άνοιξη. Αυτό εν μέρει
αντισταθμίζεται από την ψύξη της Ανατολικής Ανταρκτικής κατά
το φθινόπωρο.[93] Υπάρχουν στοιχεία από μία μελέτη ότι η
Ανταρκτική θερμαίνεται ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων
εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.[94] Ένα μικρό μέρος ωστόσο
της θέρμανσης της επιφάνειας στη Δυτική Ανταρκτική
πιστεύεται ότι δεν επηρεάζει άμεσα την συμβολή
του Παγοκαλύμματος της Δυτικής Ανταρκτικής στην άνοδο της
θαλάσσιας στάθμης. Αντιθέτως, οι πρόσφατη αύξηση στην
εκροή παγετώνων θεωρείται ότι οφείλεται στην εισροή θερμού
νερού από τον βαθύ ωκεανό, αμέσως έξω από
την υφαλοκρηπίδα.[95][96] Η καθαρή συμβολή στην αύξηση του
θαλάσσιου επιπέδου από την Ανταρκτική Χερσόνησο είναι πιο
πιθανό να είναι άμεσο αποτέλεσμα της πολύ μεγαλύτερης
ατμοσφαιρικής θέρμανσης εκεί.[97]
Το 2002 η παγοκρηπίδα Λάρσεν-Β της Ανταρκτικής
Χερσονήσου κατέρρευσε.[98] Μεταξύ 28 Φεβρουαρίου και 8
Μαρτίου 2008, περίπου 570 τ. χλμ. πάγου από την Παγοκρηπίδα
Γουίλκινς στο νοτιοδυτικό τμήμα της χερσονήσου, κατέρρευσαν,
θέτοντας σε κίνδυνο τα υπόλοιπα 15.000 τ. χλμ. παγοκρηπίδας.
Ο πάγος κρατιόνταν από μία «κλωστή» πάγου πλάτους
περίπου 6 χλμ.,[99][100] πριν την κατάρρευσή του στις 5 Απριλίου
2009.[101][102] Σύμφωνα με την NASA, το πιο εκτεταμένο λιώσιμο
στην επιφάνεια της Ανταρκτικής τα τελευταία 30 χρόνια συνέβη
το 2005, όταν μία επιφάνεια περίπου στο μέγεθος της
Καλιφόρνιας έλιωσε για λίγο και ξαναπάγωσε. Αυτό ενδέχεται
να ήταν αποτέλεσμα της ανόδου της θερμοκρασίας ως και
στους 5°C.[103]
22.24. ΤΡΥΠΑ ΤΟΥ ΟΖΟΝΤΟΣ
Εικόνα της τρύπας του όζοντος εξαιτίας της

συγκέντρωσης CFC (Σεπτέμβριος 2006).
Κάθε χρόνο αναπτύσσεται μία μεγάλη περιοχή χαμηλής

συγκέντρωσης όζοντος ή τρύπα του όζοντος πάνω από την
Ανταρκτική. Η τρύπα αυτή καλύπτει σχεδόν όλη την ήπειρο και
έφτασε στο μέγιστό της τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν η
μεγαλύτερη σε διάρκεια καταγεγραμμένη τρύπα παρέμεινε μέχρι
το τέλος του Δεκεμβρίου.[104] Η τρύπα εντοπίστηκε από
επιστήμονες το 1985[105] και έχει τάσεις αύξησης. Η τρύπα του
όζοντος αποδίδεται στις εκπομπές χλωροφθορανθράκων ή CFC
στην ατμόσφαιρα της Γης, οι οποίοι και αποσυνθέτουν το όζον
σε άλλα αέρια.[106]
Κάποιες επιστημονικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η τρύπα του
όζοντος ενδέχεται να έχει κυρίαρχο ρόλο στην κλιματική αλλαγή
στην Ανταρκτική (και την ευρύτερη περιοχή του Νοτίου
Ημισφαιρίου).[105] Το όζον απορροφά μεγάλες ποσότητες
υπεριώδους ακτινοβολίας στην στρατόσφαιρα. Η τρύπα του
όζοντος μπορεί να προκαλέσει τοπική ψύχρανση περίπου 6°C
στη στρατόσφαιρα. Αυτή η ψύχρανση έχει αποτέλεσμα την
εντατικοποίηση των δυτικόστροφων ανέμων που πνέουν γύρω
από την ήπειρο (ο πολικός στρόβιλος) και αποτρέποντας έτσι
την εκροή ψυχρού αέρα κοντά στον Νότιο Πόλο. Αποτέλεσμα
αυτού είναι η ηπειρωτική μάζα της παγοκρηπίδας της
Ανατολικής Ανταρκτικής να κρατιέται σε
χαμηλότερες θερμοκρασίες, ενώ οι περιφερειακές περιοχές και
ειδικότερα η Ανταρκτική Χερσόνησος να υποβάλλονται σε
μεγαλύτερες θερμοκρασίες, επιταχύνοντας το λιώσιμο των
πάγων τους.[105] Κάποια μοντέλα υποστηρίζουν ότι το φαινόμενο
της τρύπας του όζοντος και του ενισχυμένου πολικού στροβίλου
είναι η αιτία της πρόσφατης αύξησης των παγόβουνων στις
ακτές της ηπείρου.[107]
Παραπομπές
1. ↑ Άλμα πάνω, στο:1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 United States Central Intelligence
Agency (2011). «Antarctica». The World Factbook. Government
of the United States. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25
Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011.
2. ↑ «National Geophysical Data Center». National Satellite, Data,
and Information Service. Government of the United
States. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006.
Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2006.
3. ↑ Joyce, C. Alan (18 Ιανουαρίου 2007). «The World at a Glance:
Surprising Facts». The World Almanac. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 7
Φεβρουαρίου 2009.
4. ↑ John George Bartholomew and the naming of Antarctica,
CAIRT Issue 13, National Library of Scotland, Ιούλιος 2008, ISSN
1477-4186, και επίσης «The Bartholomew Archive».
5. ↑ Liddell, Henry George; Scott, Robert, «Antarktikos», στο:
Crane, Gregory R., επιμ., A Greek–English Lexicon, Perseus
Digital Library, Tufts University, ανακτήθηκε στις 2011-11-16
6. ↑ Hince, Bernadette (2000). The Antarctic Dictionary. CSIRO
Publishing. σελ. 6. ISBN 978-0-9577471-1-1.
7. ↑ «Age of Exploration: John Cook». The Mariners'
Museum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7
Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2006.
8. ↑ James Cook, The Journals, edited by Philip Edwards. Penguin
Books, 2003, σ. 250.
9. ↑ U.S. Antarctic Program External Panel of the National Science
Foundation. «Antarctica—Past and Present» (PDF). Government
of the United States. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο
στις 17 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου
2006.
10. ↑ Guthridge, Guy G. «Nathaniel Brown Palmer, 1799–1877».
Government of the United States, National Aeronautics and
Space Administration. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις
2 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2006.
11. ↑ «Palmer Station». University of the City of San Diego.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Φεβρουαρίου 2006.
Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2008.
12. ↑ «An Antarctic Time Line: 1519–1959». South-
Pole.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10
13. ↑ «Antarctic Explorers Timeline: Early 1800s». Polar Radar
for Ice Sheet Measurements (PRISM). Ανακτήθηκε στις 12
14. ↑ «Proposition de classement du rocher du débarquement
dans le cadre des sites et monuments historiques» (στα
Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11
Αυγούστου 2013., Antarctic Treaty Consultative meeting 2006,
σημείωση 4
15. ↑ (Γαλλικά) Voyage au Pôle sud et dans l'Océanie sur les
corvettes "l'Astrolabe" et "la Zélée", exécuté par ordre du Roi
pendant les années 1837-1838-1839-1840 sous le
commandement de M. J. Dumont-d'Urville, capitaine de
vaisseau, Paris, Gide publisher, 1842-1846, τόμος 8, σ. 149-152,
ιστότοπος της Gallica, BNF.
16. ↑ «South-Pole – Exploring Antarctica». South-
Pole.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14
17. ↑ «Antarctic Circle – Antarctic First». 9 Φεβρουαρίου 2005.
Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2006.
18. ↑ «Tannatt William Edgeworth David». Australian Antarctic
Division. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29
Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2010.
19. ↑ «Roald Amundsen». South-Pole.com.
20. ↑ «Richard Byrd». 70South.com. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 12
21. ↑ «Dates in American Naval History: October». Naval
History and Heritage Command. United States
Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου
2006. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2006.
22. ↑ Drewry, D. J., επιμ. (1983). Antarctica: Glaciological and
Geophysical Folio. Scott Polar Research Institute, University of
Cambridge. ISBN 0-901021-04-0.
23. ↑ Άλμα πάνω, στο:23,0 23,1 «How Stuff Works: polar ice caps».
howstuffworks.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4
24. ↑ British Antarctic Survey. «Volcanoes». Natural
Environment Research Council. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13
25. ↑ «Scientists Discover Undersea Volcano Off Antarctica».
United States National Science Foundation. Ανακτήθηκε στις 13
26. ↑ Briggs, Helen (2006-04-19). «Secret rivers found in
Antarctic». BBC News. Ανακτήθηκε στις 2009-02-07.
27. ↑ «Lake Vostok». United States National Science
Foundation. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου
2006. και Bortman, Henry (13 Απριλίου 2001). «Focus on
Europa». NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24
Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
28. ↑ «Extremophile Hunt Begins». Science News. NASA.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2010.
Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011.
29. ↑ Άλμα πάνω, στο:29,0 29,1 B. Stonehouse (Ιούνιος
2002). Encyclopedia of Antarctica and the Southern Oceans.
John Wiley & Sons. ISBN 0-471-98665-8.
30. ↑ Smith, Nathan D.; Pol, Diego (2007). «Anatomy of a basal
sauropodomorph dinosaur from the Early Jurassic Hanson
Formation of Antarctica» (PDF). Acta Palaeontologica
Polonica 52 (4): 657–674.
31. ↑ Leslie, Mitch (Δεκέμβριος 2007). «The Strange Lives of
Polar Dinosaurs». Smithsonian Magazine. Αρχειοθετήθηκε από
το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 24
Ιανουαρίου 2008.
32. ↑ «New CO2 data helps unlock the secrets of Antarctic
formation». Physorg.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο
στις 15 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
33. ↑ DeConto, Robert M.; Pollard, David (2003-01-16). «Rapid
Cenozoic glaciation of Antarctica induced by declining
atmospheric CO2». Nature 421 (6920): 245–
9. doi:10.1038/nature01290. PMID 12529638. Ανακτήθηκε στις
2009-10-19.
34. ↑ Άλμα πάνω, στο:34,0 34,1 Mary Trewby, επιμ. (Σεπτέμβριος
2002). Antarctica: An Encyclopedia from Abbott Ice Shelf to
Zooplankton. Firefly Books. ISBN 1-55297-590-8.
35. ↑ Wesibrd, S., A forest grows in Antarctica – an extensive
forest may have flourished about 3 million years ago, Science
News, Μάρτιος 1986. Findarticles.com (1986-03-08). Ανακτήθηκε
19 Ιούλιος 2011.
36. ↑ O'Hanl, Larry (2004-11-09). «Antarctic Forests Reveal
Ancient Trees». Discovery News. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 2011-06-28. Ανακτήθηκε στις 2011-01-31.
37. ↑ British Antarctic Survey. «Frozen in time: Fossils from the
Antarctic». Natural Environment Research Council. Ανακτήθηκε
στις 31 Ιανουαρίου 2011.
38. ↑ NASA (2013-12-10). The Coldest Place in the World. Δελτίο
τύπου. Ανακτήθηκε στις 2013-12-11.
39. ↑ Hudson, Gavin (14 Δεκεμβρίου 2008). «The Coldest
Inhabited Places on Earth». Eco Localizer. Ανακτήθηκε στις 8
40. ↑ Άλμα πάνω, στο:40,0 40,1 40,2 British Antarctic Survey. «Weather in
the Antarctic». Natural Environment Research Council.
41. ↑ «Flock of Antarctica's Orthodox temple celebrates Holy
Trinity Day». Serbian Orthodox Church. 24 Μαΐου 2004.
42. ↑ «Владимир Петраков: 'Антарктика – это особая
атмосфера, где живут очень интересные люди'» (στα
Ρωσικά). (Βλαντιμίρ Πετρακόφ: «Η Ανταρκτική είναι ιδιαίτερος
κόσμος, γεμάτος ενδιαφέροντες ανθρώπους»). Συνέντευξη με
τον ιερέα Βλαντιμίρ Πετρακόφ, ο οποίος πέρασε δύο χρόνια
στον σταθμό.
43. ↑ Headland, Robert K. (1984). The Island of South Georgia.
Cambridge University Press. σελίδες 12, 130. ISBN 978-0-521-
25274-4. OCLC 473919719.
44. ↑ Antarctic Treaty, Art. VI ("Area covered by Treaty"): "The
provisions of the present Treaty shall apply to the area south of
60° South latitude."
45. ↑ Old Antarctic Explorers
Association. «missing». Explorer's Gazette 9 (1).
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-23.
Ανακτήθηκε στις 2012-10-16.
46. ↑ Bone, James (2007-11-13). «The power games that
threaten world’s last pristine wilderness». The Times.
47. ↑ «Questions to the Sun for the 2002-03 season». The
Antarctic Sun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11
48. ↑ «Registro Civil Base Esperanza» (στα Ισπανικά).
Argentine Army.
49. ↑ «Derechos soberanos antárticos de Chile» (στα
Ισπανικά). Corporación de Defensa de la Soberanía. Ανακτήθηκε
στις 16 Νοεμβρίου 2011.
50. ↑ British Antarctic Survey. «Land Animals of Antarctica».
Natural Environment Research Council. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 9
Νοεμβρίου 2008.
51. ↑ Sandro, Luke· Constible, Juanita. «Antarctic Bestiary –
Terrestrial Animals». Laboratory for Ecophysiological
Cryobiology, Miami University. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου
2011.
52. ↑ «Snow Petrel Pagodroma nivea». BirdLife International.
53. ↑ «Creatures of Antarctica». Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 6
54. ↑ Kinver, Mark (2009-02-15). «Ice oceans 'are not poles
apart'». BBC News (British Broadcasting Corporation).
55. ↑ Άλμα πάνω, στο:55,0 55,1 55,2 Australian Antarctic
Division. «Antarctic Wildlife». Government of
Australia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28
Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2010.
56. ↑ Άλμα πάνω, στο:56,0 56,1 British Antarctic Survey. «Plants of
Antarctica». Natural Environment Research
Council. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου
2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2011.
57. ↑ Bridge, Paul D.; Spooner, Brian M.; Roberts, Peter J.
(2008). «Non-lichenized fungi from the Antarctic
region». Mycotaxon 106: 485–490. Ανακτήθηκε στις 2011-10-22.
58. ↑ de Hoog, G.S. (2005). «Fungi of the Antarctic: evolution
under extreme conditions». Studies in Mycology 51: 1–79.
59. ↑ «Below Antractica». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2009.
60. ↑ Bridge, Paul D.; Hughes, Kevin. A. (2010). «Conservation
issues for Antarctic fungi». Mycologia Balcanica 7 (1): 73–76.
61. ↑ Kirby, Alex (2001-08-15). «Toothfish at risk from illegal
catches». BBC News. Ανακτήθηκε στις 2011-10-22.
62. ↑ «Toothfish». Australian Antarctic Division. Ανακτήθηκε
στις 22 Οκτωβρίου 2011.
63. ↑ Rogan-Finnemore, Michelle (2005). «What Bioprospecting
Means for Antarctica and the Southern Ocean». Στο: Barbara
Von Tigerstrom. International Law Issues in the South Pacific.
Ashgate Publishing. σελ. 204. ISBN 0-7546-4419-7. "Australia,
New Zealand, France, Norway and the United Kingdom
reciprocally recognize the validity of each other's claims." –
Google Books link: [1][
64. ↑ «Antarctic Treaty System – Parties». Antarctic Treaty and
the Secretariat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22
Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2009.
65. ↑ «Mining Issues in Antarctica» (PDF). Antarctica New
Zealand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10
Μαΐου 2005. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2003.
66. ↑ «Antarctic and Southern Ocean Coalition». Asoc.org.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2011.
Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2011.
67. ↑ «World Park Antarctica». Greenpeace.org. Greenpeace
International. 25 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου
2011.
68. ↑ «Greenpeace Antarctica». Greenpeace International.
69. ↑ «Antarctica: exploration or exploitation?». New Scientist.
22 Ιουνίου 1991. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2019.
70. ↑ «Antarctica, a tale of two treaties». New Scientist.
Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2008.
71. ↑ Άλμα πάνω, στο:71,0 71,1 «The Madrid Protocol». Australian
Antarctic Division. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2011.
72. ↑ Bobo, Jack A. «Antarctic Treaty
Papers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου
2011. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2009.
73. ↑ «Antarctic Treaty». Scientific Committee on Antarctic
Research. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6
74. ↑ «Argentina in Antarctica». Antarctica Institute of
Argentina. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου
2006. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2006.
75. ↑ Άλμα πάνω, στο:75,0 75,1 75,2 «La Antartica». Library.jid.org.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2008.
Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2008.
76. ↑ Άλμα πάνω, στο:76,0 76,1 76,2 «LA ANTÁRTIDA» (PDF). Afese.com.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 10 Απριλίου
2016. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011.
77. ↑ Morris, Michael (1988). The Strait of Magellan. Martinus
Nijhoff Publishers. σελ. 219. ISBN 0-7923-0181-1. Ανακτήθηκε
στις 21 Οκτωβρίου 2010. ...Brazil has even designated a zone of
Antarctic interest that overlaps the Argentine sector but not the
Chilean one...
78. ↑ Άλμα πάνω, στο:78,0 78,1 «Antarctica». The World Factbook. United
States Central Intelligence Agency. 2011. Αρχειοθετήθηκε από
το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22
Οκτωβρίου 2011. ...the US and Russia reserve the right to make
claims...
79. ↑ «Politics of Antarctica». Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 5
80. ↑ Rowe, Mark (2006-02-11). «Tourism threatens Antarctic».
London: Telegraph UK. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις
2008-02-24. Ανακτήθηκε στις 2006-02-05.
81. ↑ «Science in Antarctica». Antarctic Connection.
82. ↑ Άλμα πάνω, στο:82,0 82,1 «NASA and NOAA Announce Ozone Hole
is a Double Record Breaker». Goddard Space Flight Center,
NASA. 19 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο
στις 13 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2010.
83. ↑ «Princess Elisabeth Station». belspo.be.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2007.
84. ↑ Black, Richard (2008-01-20). «Ancient Antarctic eruption
noted». BBC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις
2009-01-15. Ανακτήθηκε στις 2009-02-07.
85. ↑ Άλμα πάνω, στο:85,0 85,1 «Meteorites from Antarctica».
NASA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2006.
86. ↑ Gorder, Pam Frost (1 Ιουνίου 2006). «Big Bang in
Antarctica—Killer Crater Found Under Ice». Research News.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016.
87. ↑ «Regional changes in Arctic and Antarctic sea ice».
United Nations Environment Programme. Αρχειοθετήθηκε από
το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16
Οκτωβρίου 2012.
88. ↑ «All About Sea Ice». National Snow and Ice Data Center.
Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιανουαρίου 2011.
Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2018.
89. ↑ Rignot, E.; Casassa, G.; Gogineni, P.; Krabill, W.; Rivera,
A.; Thomas, R. (2004-09-22). «Accelerated ice discharge from the
Antarctic Peninsula following the collapse of Larsen B ice
shelf». Geophysical Research Letters 31 (18):
L18401. doi:10.1029/2004GL020697. Bibcode: 2004GeoRL..31184
01R. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-07.
90. ↑ Άλμα πάνω, στο:90,0 90,1 Shepherd, A.; Wingham, D. (2007).
«Recent Sea-Level Contributions of the Antarctic and Greenland
Ice Sheets». Science 315 (5818): 1529–
1532. doi:10.1126/science.1136776. PMID 17363663.
91. ↑ Άλμα πάνω, στο:91,0 91,1 91,2 Rignot, E.; Bamber, J. L.; Van Den
Broeke, M. R.; Davis, C.; Li, Y.; Van De Berg, W. J.; Van
Meijgaard, E. (2008). «Recent Antarctic ice mass loss from radar
interferometry and regional climate modelling». Nature
Geoscience 1 (2): 106. doi:10.1038/ngeo102.
92. ↑ Chen, J. L.; Wilson, C. R.; Tapley, B. D.; Blankenship, D.;
Young, D. (2008). «Antarctic regional ice loss rates from
GRACE». Earth and Planetary Science Letters 266 (1–2): 140–
148. doi:10.1016/j.epsl.2007.10.057. Bibcode: 2008E&PSL.266..14
0C.
93. ↑ Steig, E. J.; Schneider, D. P.; Rutherford, S. D.; Mann, M.
E.; Comiso, J. C.; Shindell, D. T. (2009). «Warming of the
Antarctic ice-sheet surface since the 1957 International
Geophysical Year». Nature 457 (7228): 459–
462. doi:10.1038/nature07669. PMID 19158794.
94. ↑ Gillett, N. P.; Stone, D. I. A.; Stott, P. A.; Nozawa, T.;
Karpechko, A. Y.; Hegerl, G. C.; Wehner, M. F.; Jones, P. D.
(2008). «Attribution of polar warming to human
influence». Nature Geoscience 1 (11): 750. doi:10.1038/ngeo338.
95. ↑ Payne, A. J.; Vieli, A.; Shepherd, A. P.; Wingham, D. J.;
Rignot, E. (2004). «Recent dramatic thinning of largest West
Antarctic ice stream triggered by oceans». Geophysical
Research Letters 31 (23):
01P.
96. ↑ Thoma, M.; Jenkins, A.; Holland, D.; Jacobs, S. (2008).
«Modelling Circumpolar Deep Water intrusions on the
Amundsen Sea continental shelf, Antarctica». Geophysical
Research Letters 35 (18):
02T.
97. ↑ Pritchard, H., and D. G. Vaughan (2007). «Widespread
acceleration of tidewater glaciers on the Antarctic
Peninsula». Journal of Geophysical
Research 112. doi:10.1029/2006JF000597. Bibcode: 2007JGRF..1
1203S29P.
98. ↑ Glasser, Neil (2008-02-10). «Antarctic Ice Shelf Collapse
Blamed On More Than Climate Change». ScienceDaily.
99. ↑ Staff writers (2008-03-25). «Huge Antarctic ice chunk
collapses». CNN.com (Cable News Network). Αρχειοθετήθηκε
από το πρωτότυπο στις 2008-03-29. Ανακτήθηκε στις 2008-03-
25.
100. ↑ Staff writers (2008-03-25). «Massive ice shelf on verge of
breakup». CNN.com (Cable News Network). Αρχειοθετήθηκε
26.
101. ↑ «Ice Bridge Holding Antarctic Shelf in Place
Shatters». The New York Times. Reuters. 2009-04-05.
102. ↑ «Ice bridge ruptures in Antarctic». BBC News (British
Broadcasting Corporation). 2009-04-05. Αρχειοθετήθηκε από το
πρωτότυπο στις 2009-04-05. Ανακτήθηκε στις 2009-04-05.
103. ↑ «Big area of Antarctica melted in 2005». CNN.com.
Reuters (Cable News Network). 2007-05-16. Αρχειοθετήθηκε
11.
104. ↑ British Antarctic Survey, Meteorology and Ozone
Monitoring Unit. «Antarctic Ozone». Natural Environment
Research Council. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2009.
105. ↑ Άλμα πάνω, στο:105,0 105,1 105,2 Schiermeier, Quirin (2009-08-
12). «Atmospheric science: Fixing the sky». Nature (Nature
Publishing Group) 460: 792–795. doi:10.1038/460792a.
106. ↑ National Aeronautics and Space Administration,
Advanced Supercomputing Division (NAS) (26 Ιουνίου
2001). «The Antarctic Ozone hole». Government of the United
States. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15
107. ↑ Turner J., Comiso J.C., Marshall G.J., Lachlan-Cope T.A.,
Bracegirdle T., Maksym T., Meredith M.P., Wang Z., Orr A. (2009).
«Non-annular atmospheric circulation change induced by
stratospheric ozone depletion and its role in the recent increase
of Antarctic sea ice extent». Geophysical Research
Letters 36 (8):
02T.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
 Antarctic Treaty Secretariat de facto κυβέρνηση.
 The Antarctic Digital Database - πηγή ψηφιακών τοπογραφικών
δεδομένων για την Ανταρκτική
ΠΗΓΗ:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF
%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE#:~:text=Ionian
%20Wikithon%202022%0A14,%CE%B4%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE
%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD%20%CE%B3%CE%B9%CE
%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE
%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE
---------------------------------------------------------------------------
23. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ

23.1. ΤΟΠΙΑ
Νησί Cuverville
Παράδεισος Λιμάνι
Ξηρή κοιλάδα McMurdo
Στενό Gerlache
Κανάλι Lemaire
Στενό Gerlache
Στενό Gerlache
Όρος Χέρσελ
Πτήση πάνω από την Ανταρκτική

Campbell Ridges από το Creswick Gap
Παγετώνας Ντένμαν
Παγετώνας Χιούρον
Port Lochry
Εργασίες πεδίου στην κορυφή Melnik
Όρη Tangra
Deny Point
Χάνα Πόιντ
Ατανάσοφ Νουνατάκ
Στενό Μπράνσφιλντ
Κορυφή Ongal
23.2. ΝΗΣΙΑ
Το νησί Booth και το όρος Scott στη χερσόνησο της

Ανταρκτικής.
Νησιά Guébriant που φαίνονται από το Rothera Point
Νησί Αδελαΐδα, Mackay Point

Νησί Αδελαΐδα, Wormald Ice Piedmont
Νησί Αδελαΐδα, Sighing Peak και Stonehouse Bay

Νησί Γουέμπ
Το φιόρδ Laubeuf με το Wyatt Island και το Webb Island

Φιόρδ Laubeuf με το νησί Webb
Η νότια «σούβλα» του Webb Island

Νησί των ελεφάντων, 1842
23.3. ΝΗΣΙ CUVERVILLE

Petermann Island
Νησί Πίτερμαν
Wilhelm Archipealogo - Island Petermann
23.4. ΠΑΓΟΒΟΥΝΑ
Iceberg Strait Drake
Weddel Sea
Επιτραπέζιο παγόβουνο
Παγόβουνα Gerlach Strait

καλοκαιρινό λιώσιμο των πάγων
ράφι πάγου Larsen

23.5. ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
23.6. ΠΛΟΙΑ
Βόρεια Νορβηγία
Νησί της εξαπάτησης
Νησί Πίτερμαν
Νησί Παραπλάνησης (Ανταρκτική).
Amundsen Eξερεύνηση, 1911-12
Το πάρτι του Σκοτ στο Νότιο Πόλο
23.8. ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ
Σημαία της Ανταρκτικής
σφαίρα
Λογότυπο προγράμματος των ΗΠΑ για την Ανταρκτική

Δορυφορική σύνθετη εικόνα της NASA (Μπλε
Μάρμαρο). ορθογραφική προβολή; υψηλής ανάλυσης; πολικό
φίλτρο
Ανταρκτική (ανάγλυφη εικόνα)

Χάρτης της Ανταρκτικής με τονισμένο το Neuschwabenland
Χάρτης της Ανταρκτικής

Σύγκριση Ευρώπης-Ανταρκτικής
πάγος
χάρτης
Ανταρκτικές Βάσεις
Βρετανοί
κάτω από λίμνες πάγου

τύπους ωκεανών
23.9. ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ
Μπαλόνι που μεταφέρει επιστημονικό ωφέλιμο φορτίο
Ανάκτηση μετεωρίτη στην Ανταρκτική

Κροκέ παίκτης
Μουμιοποιημένο σφάγιο φώκιας στο McMurdo Dry Valleys

Επιστημονικοί σταθμοί στην Ανταρκτική
μέδουσα
Union Glacier Camp
αστρονομία
χαμηλή πίεση αέρα
Παγετώνας της Ανταρκτικής Χερσονήσου
Παγετώνας Ντένμαν
Βάση Saint Kliment Ohridski (Βουλγαρία)

Camp Academia
Ταχυδρομείο 1091, Bulgarian Mail

Ουκρανός
ΠΗΓΗ:
https://commons.wikimedia.org/wiki/Antarctica?uselang=el#:~:text=%CE
%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE
%BA%CE%AE%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE
%B9%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1,%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF
%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82
------------------------------------------------------------------------------
24. ΑΤΛΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ
Περιοχή 14,425 εκατομμύρια km2
24.1. ΓΕΝΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

Κύρια γεωγραφικά
χαρακτηριστικά της
Χάρτης της Ανταρκτικής
και των γύρω νησιών
Χάρτης της
Χώρες με βάσεις στην

Χάρτης του Νότιου
Πόλου
Ανταρκτική χωρίς
στρώμα πάγου
Έγχρωμος
Σκιασμένος
Ανάγλυφος Χάρτης
της Τοπογραφίας και
Βαθυμετρίας
Υπογετώνων
Υπογείων της
Αυτός είναι ο
τοπογραφικός χάρτης
της Ανταρκτικής μετά
την αφαίρεση του
στρώματος πάγου και
την ισοστατική
ανάκαμψη και την
άνοδο της στάθμης
της θάλασσας. Ως εκ
τούτου, αυτός ο
χάρτης υποδηλώνει
πώς μπορεί να
έμοιαζε η Ανταρκτική
πριν από 35
εκατομμύρια χρόνια,
όταν η Γη ήταν
αρκετά ζεστή για να
αποτρέψει το
σχηματισμό μεγάλης
κλίμακας στρώματα
πάγου στην
Έγχρωμος
σκιασμένος
ανάγλυφος χάρτης
της Ανταρκτικής
χωρίς στρώμα πάγου
Σκιασμένος
ανάγλυφος χάρτης
της Ανταρκτικής
Επιφανειακός
χάρτης
Θερμοκρασία της
επιφάνειας
Ο Νότιος Πόλος
Ανταρκτική σε
σύγκριση με την
Ευρώπη
24.2. ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
Αυτή η ενότητα περιέχει μια σύντομη περίληψη της ιστορίας της

περιοχής της σημερινής Ανταρκτικής, που απεικονίζεται με
χάρτες, συμπεριλαμβανομένων ιστορικών χαρτών πρώην
χωρών και αυτοκρατοριών που περιλάμβαναν τη σημερινή
Ανταρκτική.
Σχέδιο αρχικού
μεγέθους και της δομής
του στρώματος πάγου
της Ανταρκτικής κατά τη
διάρκεια ενός
μεσοπαγετώνου,
συγκρίσιμο με το
πρόσφατο στάδιο
Μέγιστη έκταση του

στρώματος πάγου της
Ανταρκτικής κατά τη
διάρκεια των
παγετώνων κύκλων,
π.χ. στα 21.000 χρόνια
πριν από σήμερα. Οι
αλλαγές έκτασης και
όγκου συνδέονται
στενά με τις αλλαγές
στη γραμμή γείωσης
του στρώματος πάγου
της Δυτικής
Ανταρκτικής λόγω της
μείωσης της στάθμης
της θάλασσας. Στο
μέγιστο των
παγετώνων, η γραμμή
γείωσης εκτεινόταν
κοντά στην
υφαλοκρηπίδα σπάει
σχεδόν παντού. Ο
πάγος πάνω από την
κεντρική Ανατολική
Ανταρκτική ήταν γενικά
πιο αραιός από σήμερα
και ποικίλλει κυρίως
ανάλογα με τις
διακυμάνσεις της
συσσώρευσης. Οι
χρωματικές σκιάσεις
είναι αυξήσεις πάχους
πάγου 500 m.
Οι εικασίες για την

ύπαρξη μιας «νότιας
γης» δεν
επιβεβαιώνονται παρά
μόνο στις αρχές της
δεκαετίας του 1820, όταν
Βρετανοί και Αμερικανοί
εμπορικοί φορείς και
βρετανικές και ρωσικές
εθνικές αποστολές
αρχίζουν να εξερευνούν
την περιοχή της
Χερσονήσου και άλλες
περιοχές νότια του
Ανταρκτικού
Κύκλου. Μόλις το 1840
διαπιστώθηκε ότι η
Ανταρκτική είναι
πράγματι μια ήπειρος και
όχι απλώς μια ομάδα
νησιών. Αρκετές
εξερευνητικές «πρωτιές»
επιτυγχάνονται στις
αρχές του 20ου
αιώνα. Μετά τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο,
παρατηρείται έξαρση
στην επιστημονική
έρευνα στην
ήπειρο. Ορισμένες χώρες
δημιουργούν
ερευνητικούς σταθμούς
στην Ανταρκτική όλο το
χρόνο. Επτά χώρες
προβάλλουν εδαφικές
διεκδικήσεις, αλλά καμία
άλλη χώρα δεν
αναγνωρίζει αυτούς τους
ισχυρισμούς.
Προκειμένου να
διαμορφωθεί ένα νομικό
πλαίσιο για τις
δραστηριότητες των
εθνών στην ήπειρο,
διαπραγματεύεται μια
Συνθήκη της Ανταρκτικής
που ούτε αρνείται ούτε
αναγνωρίζει τις
υπάρχουσες εδαφικές
διεκδικήσεις· υπογράφηκ
ε το 1959, τίθεται σε ισχύ
το 1961. Αυτός ο χάρτης
δείχνει τις εδαφικές
διεκδικήσεις της
Χάρτης έρευνας και

εδαφικών διεκδικήσεων
Εδαφικές διεκδικήσεις
σε σχέση με τον
υπόλοιπο κόσμο
Χάρτης Amundsen
Expedition
Νέα Σουηβία , πρώην

γερμανική αξίωση
24.3. ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΝΗΣΙΑ

Αργεντινή Ανταρκτική ,
Αργεντινή αξίωση
Ανταρκτική Επαρχία
Χιλένης , Χιλιανή
αξίωση
Γαλλική αξίωση
Δεύτερος χάρτης
Ross Dependency ,
αξίωση Νέας Ζηλανδίας
Νησί Peter I , μία από

τις δύο νορβηγικές
αξιώσεις
24.4. ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ

Νήσοι Νότιο Σέτλαντ
Νήσοι Νότιο Όρκνεϋ
24.5. ΠΑΛΙΟΙ ΧΑΡΤΕΣ
Αυτή η ενότητα περιέχει αντίγραφα πρωτότυπων γενικών

χαρτών ηλικίας άνω των 70 ετών.
Χάρτης που δείχνει
γη με μολύβι με την
ένδειξη Terra
Australis Incognita.
Χάρτης της
Ανταρκτικής του
Jacques de Vaux, 1583
Χάρτης της
Ανταρκτικής, 1894
24.6. ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

Δορυφορικός
χάρτης (στοιχεία
Blue Marble)
Σημειώσεις και παραπομπές
Ιστορικές εποχές
Προϊστορία • Αρχαιότητα • Μεσαίωνας • Άνοδος του
Ισλάμ • Πρώιμη Σύγχρονη Εποχή • Πρώιμες Αμερικανικές
Κοινωνίες • Πρώιμες Ασιατικές Κοινωνίες • Εποχή της
Αναγέννησης • Αποικιοκρατία • Stielers Handatlas
1891 • 20ος αιώνας • Α' Παγκόσμιος Πόλεμος • Β' Παγκόσμιος
Πόλεμος
Οντότητες με αδιαμφισβήτητο κυρίαρχο καθεστώς

Αφγανιστάν • Αλβανία • Αλγερία • Ανδόρα • Αγκόλα • Αντίγκ
ουα και Μπαρμπούντα • Αργεντινή • Αρμενία
• Αυστραλία • Αυστρία • Αζερμπαϊτζάν • Μπαχάμες • Μπαχρέ
ιν • Μπαγκλαντές • Μπαρμπάντος • Λευκορωσία • Βέλγιο • Μ
πελίζ • Μπενίν • Μπουτάν • Βολιβία • Βοσνία και
Ερζεγοβίνη • Μποτσουάνα • Βραζιλία • Μπρουνέι • Βουλγαρί
α • Μπουρκίνα Φάσο • Μπουρούντι • Καμπότζη •
Καμερούν • Καναδάς • ΠράσινοΑκρωτήριο • Κεντροαφρικανι
κή
Δημοκρατία • Τσαντ • Χιλή • Κίνα • Κολομβία • Κομόρες • Κο
νγκό (Λαϊκή Δημοκρατία) • Κονγκό (Δημοκρατία) • Κόστα
Ρίκα • Ακτή Ελεφαντοστού • Κροατία • Κούβα •
Κύπρος • Τσεχία • Δανία • Τζιμπουτί • Δομινίκα • Δομινικανή
Δημοκρατία • Ανατολικό Τιμόρ • Εκουαδόρ • Αίγυπτος • Ελ
Σαλβαδόρ • Ισημερινή Γουινέα • Ερυθραία • Εσθονία •
Σουαζιλάνδη • Αιθιοπία • Φίτζι • Φινλανδία • Γαλλία • Γκαμπ
όν • Γκάμπια • Γεωργία • Γερμανία • Γκάνα • Ελλάδα • Γρενά
δα • Γουατεμάλα • Γουινέα • Γουινέα-Μπισάου • Γουιάνα • Αϊ
τή
• Ονδούρα • Ουγγαρία • Ισλανδία • Ινδία • Ινδονησία • Ιράν •
Ιράκ • Ιρλανδία • Ισραήλ • Ιταλία • Τζαμάικα • Ιαπωνία • Ιορδ
ανία • Καζακστάν • Κένυα • Κιριμπάτι • Κορέα (Λαϊκή
Δημοκρατία) • Κορέα (Δημοκρατία ) • Κουβέιτ • Κιργιζιστάν
• Λάος • Λετονία • Λίβανος • Λεσόθο • Λιβερία • Λιβύη • Λιχτε
νστάιν • Λιθουανία • Λουξεμβούργο • Μαδαγασκάρη • Μαλάο
υι • Μαλαισία • Μαλδίβες • Μάλι • Νησιά • Μάλτα Μαυριτανία
• Μαυρίκιος • Μεξικό • Μικρονησία (Ομοσπονδιακές
Πολιτείες) • Μολδαβία • Μονακό • Μογγολία • Μαυροβούνιο •
Μαρόκο • Μοζαμβίκη • Μιανμάρ • Ναμίμπια • Ναούρου • Νεπ
άλ • Ολλανδία • ΝέαΖηλανδία • Νικαράγουα • Νίγηρας • Νιγη
ρία • ΒόρειαΜακεδονία • Νορβηγία • Ομάν • Πακιστάν • Παλά
ου • Παναμάς • ΠαπούαΝέαΓουινέα • Παραγουάη • Περού •
Φιλιππίνες • Πολωνία • Πορτογαλία • Κατάρ • Ρουμανία • Ρω
σία • Ρουάντα • Saint Kitts and Nevis • Αγία Λουκία • Άγιος
Βικέντιος και Γρεναδίνες • Σαμόα • Σαν Μαρίνο • Σάο Τομέ και
Πρίνσιπε • Σαουδική Αραβία • Σενεγάλη • Σερβία •
Σεϋχέλλες • Σιέρα Λεόνε • Σιγκαπούρη • Σλοβακία • Σλοβενία
• Νησιά Σολομώντα • Σομαλία • Νότια Αφρική • Νότιο
Σουδάν • Ισπανία • Σρι Λάνκα • Σουδάν • Σουρινάμ •
Σουηδία • Ελβετία • Συρία • Τατζικιστάν • Τανζανία • Ταϊλάνδ
η • Τόγκο • Τόνγκα • Τρινιντάντ και Τομπάγκο • Τυνησία
• Τουρκία • Τουβαλού • Ουγκάντα • Ουκρανία • Ηνωμένα
Αραβικά Εμιράτα • ΗνωμένοΒασίλειο • Ηνωμένες
Πολιτείες • Ουρουγουάη • Ουζμπεκιστάν • Βανουάτου •
Πόλη του Βατικανού • Βενεζουέλα • Βιετνάμ •
Υεμένη • Ζάμπια • Ζιμπάμπουε.
Οντότητες με αμφισβητούμενο κυρίαρχο

καθεστώς
Αμπχαζία • Αρτσάχ • Κοσσυφοπέδιο • Βόρεια
Κύπρος • Παλαιστίνη • Σομαλιλάνδη • Νότια
Οσετία • Ταϊβάν • Ταταρστάν • Υπερδνειστερία • Δυτική
Σαχάρα
Εξαρτήματα και άλλα υπερπόντια εδάφη

Ακρωτήρι και Δεκέλεια • Άλαντ • Αμερικανική
Σαμόα • Ανγκουίλα • Αρούμπα • Νήσος Ανάληψης • Νήσοι
Άσμορ και Καρτιέ • Νησί Μπέικερ • Βερμούδες • Νησί
Μπουβέ • Βρετανική Επικράτεια Ινδικού Ωκεανού • Βρετανικές
Παρθένοι Νήσοι • Νήσοι Κέιμαν • Νησί Χριστουγέννων •
Κλίπερτον Νησί • Νησιά Κόκος (Κίλινγκ) • Νήσοι Κουκ •
Νησιά Κοραλλιών • Κουρασάο • Νησιά Φερόε • Γαλλική
Γουιάνα • Γαλλική Πολυνησία • Γαλλικές νότιες και
ανταρκτικές
χώρες • Γιβραλτάρ • Γροιλανδία • Γουαδελούπη • Γκουάμ •
Κόλπος Γκουαντάναμο • Γκέρνσεϊ • Νήσος Χερντ και Μακ
Ντόναλντ • Χονγκ Κονγκ • Νήσος Χάουλαντ • Νήσος του
Μαν • Γιαν Μάγιεν • Τζάρβις Island • Jersey • Johnston
Atoll • Kingman Reef • Μακάο • Μαρτινίκα • Μαγιότ • Ατόλη
Midway • Μονσεράτ • Νησί Ναβάσα • Νέα Καληδονία •
Νιούε • Νήσος Νόρφολκ • Νήσοι Βόρειες Μαριάνες • Ατόλη
Παλμύρα • Νησιά Πίτκερν • Πουέρτο Ρίκο • Ρεουνιόν • Αγία
Ελένη • Άγιος Μαρτίνος (Γαλλία) • Άγιος
Βαρθολομαίος • Άγιος - Pierre and Miquelon • Sint Maarten
(Ολλανδία) • Svalbard • Tokelau • Tristan da Cunha • Νησιά
Turks and Caicos • Παρθένοι Νήσοι Ηνωμένων
Πολιτειών • Wake Island • Wallis και Futuna
Αμφισβητούμενες υποεθνικές οντότητες και

εδάφη
Bajo Nuevo Bank • Κριμαία • Νήσοι Φώκλαντ • Gilgit–
Baltistan • Κουρδιστάν (Συρία) • Κασμίρ • Ladakh • Νησιά
Paracel • Serranilla Bank • Νότια Γεωργία και Νήσοι Νότιο
Σάντουιτς • Νησιά Spratly
Υποεθνικές αυτόνομες οντότητες

Aceh • Adjara • Adygea • Altai • Ανδαλουσία • Κοιλάδα της
Αόστα • Αραγονία • Αστούριες • Άθως • Αζόρες • Βαλεαρίδες
Νήσοι • Μπασκορτοστάν • Αυτόνομη Κοινότητα των
Βάσκων • Bonaire • Βοσνία και Ερζεγοβίνη
(Ομοσπονδία ) • Μπουγκατιβίλ • Μπουγκατιβίλ • Μπουγκατιβ
ίλ Νησιά • Καταλονία • Τσετσενία • Τσουβάσια • Κορσική • Ν
ταγκεστάν • Νησί του Πάσχα • Αγγλία • Εξτρεμαδούρα
• Φλάνδρα • Friuli-Venezia Giulia • Gagauzia • Γαλικία •
Νησιά Γκαλαπάγκος • Gilgit–Baltistan • Gorno-Badakhshan •
Guangxi • Ingushetia • Ισλαμαμπάντ Πρωτεύουσα
επικράτεια Ινγκουσετία Ινγκουσετία Μπαλκαρία •
Καλμύκια • Καραχάι-Τσερκεσία • Karakalpakstan •
Καρελία • Khakassia • Komi • Κουρδιστάν
(Ιράκ) • Khyber Pakhtunkhwa • Μαδέρα • Mari
El • Muslim Mindanao • Mordovia • Nakhichevan • Ναβάρρα •
Νέβις • Ningxia • Βόρεια Οσετία - Αλανία • Βόρεια Ιρλανδία •
Nunatsiavut • Κεμπέκο • Σαρδηνία • Σικελία • Sindh • Sint
Eustatius • Srpska • Θιβέτ • Tłıch
̨ ǫ • Trentino-Alto
Adige • Tuva • Udmurtia •
Βοϊβοντίνα • Ουαλία • Βαλονία • Xinjiang • Ζανζιβάρη
Άλλες περιοχές
Χώρα των Βάσκων • Μπούρζενλαντ • Καταλανικές
Χώρες • Φρισία • Κουρδιστάν • Μαντζουρία • Σάπμι • Σβένσκ
φινλανδία • Χώρα Székely • Τρανσυλβανία
Πρώην κυρίαρχα έθνη

Αυστροουγγαρία • Βυζαντινή Αυτοκρατορία •
Χαλιφάτο • Τσεχοσλοβακία • Φραγκική
Αυτοκρατορία • Βασίλειο της Χαβάης • Αυτοκρατορία των
Ίνκα • Συνομοσπονδία Ιρόκου • Μακεδονική
Αυτοκρατορία • Οθωμανική
Αυτοκρατορία • Πρωσία • Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία • Σοβιετική
Ένωση • Δημοκρατία του Τέξας •
Δημοκρατία του Βερμόντ Δυτική Φλόριντα • Γιουγκοσλαβία
Πρώην εξαρτήματα και υπερπόντια εδάφη

Ολλανδικές Αντίλλες
Πρώην αμφισβητούμενες περιοχές

Tamil Eelam
ΠΗΓΗ:
https://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_Antarctica?
uselang=el#:~:text=%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE
%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20(%CE%9A%CE%B1%CF
%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1)%20.-,%CE
%93%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE% BA%CE%BF%CE%AF%20%CF
%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82,-%CE%9A%CF%8D
%CF%81%CE%B9%CE% B1%20%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CF%87%CE
%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF
%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
--------------------------------------------------------------------------------
25. ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
Η Ανταρκτική είναι η γη των άκρων: είναι η ψυχρότερη και η

ξηρότερη ήπειρος στη γη και έχει το υψηλότερο μέσο υψόμετρο.
Ως η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος του κόσμου, η Ανταρκτική
καλύπτει τον Νότιο Πόλο. Ένας τόπος που σπάνια αγγίζεται
από τον άνθρωπο τούτη η παγωμένη γη έχει πανέμορφα τοπία,
που διακόπτονται μόνο από μια χούφτα επιστημονικές βάσεις
και έναν «μόνιμο» πληθυσμό μερικών χιλιάδων επιστημόνων.
Οι επισκέπτες στην Ανταρκτική γενικά πρέπει να περάσουν
αγριεμένες θάλασσες πάνω σε παγοθραυστικά, αλλά όσοι το
κάνουν, ανταμείβονται με ένα παραμυθένιο σκηνικό και
σημαντική πανίδα άγριας ζωής, με γνωστότερους τους
αυτοκρατορικούς πιγκουίνους.
25.1. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
Μολονότι πολλές χώρες έχουν θέσει αξιώσεις για διάφορα
τμήματα της Ανταρκτικής, κυβερνάται από την Ανταρκτική
Συνθήκη του 1958, που καθιερώνει την ήπειρο ως ειρηνική ζώνη
διεθνούς συνεργασίας και έρευνας. Δεν υπάρχουν πόλεις με την
κυριολεκτική σημασία του όρου, αλλά ερευνητικοί σταθμοί με
συνολικό πληθυσμό που κυμαίνεται από 1000-4000 άτομα,
ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Οι σταθμοί διατηρούνται για
επιστημονικούς σκοπούς μόνο και δεν παρέχουν επίσημη
υποστήριξη για τον τουρισμό. Οι νόμοι του έθνους που διατηρεί
σε λειτουργία κάθε ερευνητικό σταθμό εφαρμόζονται μόνο στα
όρια του σταθμού.
Τα ιδιωτικά ταξίδια στην Ανταρκτική γενικά παίρνουν μία από

τρεις μορφές:
1. εμπορικά θαλάσσια ταξίδια με επισκέψεις στην ξηρά (μακράν η

δημοφιλέστερη μορφή τουριστικής δραστηριότητας)
2. ειδικά εξοπλισμένες χερσαίες αποστολές
3. αξιοθέατα από αέρος.
Περίπου 80 εταιρείες ανήκουν στον Διεθνή Σύνδεσμο

Ταξιδιωτικών Πρακτόρων Ανταρκτικής [1], μια συμμετοχική
εταιρεία που ρυθμίζει τα μη-ερευνητικά ταξίδια στην περιοχή.
Κατά τη θερινή περίοδο 2005-2006, εκτιμάται ότι 26.250 άτομα
επισκέφθηκαν την Ανταρκτική ή τις ακτογραμμές της.
25.2. ΧΛΩΡΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑ

Η Ανταρκτική είναι αξιοσημείωτη ως η μοναδική ήπειρος που δε
διαθέτει σημαντική πανίδα και κανένα ιθαγενές θηλαστικό,
ερπετό, ή αμφίβιο. (Δεν υπάρχουν εδώ πολικές αρκούδες, που
ζουν μόνο στον Βόρειο Πόλο). Ωστόσο, στις ακτογραμμές της
φτιάχνουν φωλιές πολλά είδη αποδημητικών πτηνών και
πιγκουίνοι. Ο Νότιος Ωκεανός που την περιβάλλει, φιλοξενεί
πολλά ψάρια και θαλάσσια θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων
των φαλαινών.
25.3. ΚΛΙΜΑ
Η Ανταρκτική είναι η ψυχρότερη ήπειρος της Γης. Η χαμηλότερη
φυσική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην Γη ήταν
−89,2°C στον ρωσικό Σταθμό Βοστόκ στην Αναρκτική στις 21
Ιουλίου 1983.[38] Για σύγκριση, αυτή η θερμοκρασία είναι κατά
11 °C ψυχρότερη από την θερμοκρασία εξάχνωσης του ξηρού
πάγου. Η Ανταρκτική είναι παγωμένη έρημος με λίγες
βροχοπτώσεις, στον δε Νότιο Πόλο το ύψος βροχοπτώσεων
είναι χαμηλότερο από 10 cm τον χρόνο, κατά μέσο όρο.
Οι θερμοκρασίες φτάνουν ένα ελάχιστο μεταξύ -80 °C και -90 °C
στο εσωτερικό τον χειμώνα και μέγιστο μεταξύ 5 °C και 15 °C
κοντά στις ακτές το καλοκαίρι. Ο κίνδυνος ηλιακών εγκαυμάτων
είναι σημαντικός. καθώς η επιφάνεια του χιονιού αντανακλά
σχεδόν όλη την υπεριώδη ακτινοβολία που πέφτει πάνω της. Η
επιφάνεια του χιονιού κοντά στον Σταθμό Κονκόρντια είναι η
τυπική που συναντάται στο μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειας
της ηπείρου.
Η Ανατολική Ανταρκτική είναι ψυχρότερη από την δυτική
εξαιτίας του μεγαλύτερου υψομέτρου της. Τα καιρικά μέτωπα
σπανίως διεισδύουν βαθιά μέσα στην ήπειρο, αφήνοντας το
κέντρο ψυχρό και ξηρό. Παρά την έλλειψη βροχοπτώσεων
πάνω από το κεντρικό τμήμα της ηπείρου, ο πάγος εκεί
διατηρείται για εκτεταμένες χρονικές περιόδους. Στο παράκτιο
τμήμα, οι έντονες χιονοπτώσεις δεν είναι σπάνιο φαινόμενο,
όπου έχουν καταγραφεί χιονοπτώσεις έως και 1,22 m σε 48
ώρες.
Στις άκρες της ηπείρου, ισχυροί άνεμοι κοντά στο πολικό
υψίπεδο πνέουν συχνά με θυελλώδη ένταση. Στο εσωτερικό,
ωστόσο, οι ταχύτητες του ανέμου είναι συνήθως μέτριες. Κατά
το καλοκαίρι, κατά τις καθαρές ημέρες στον Νότιο Πόλο, φτάνει
στην επιφάνεια περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία από ό,τι στον
Ισημερινό εξαιτίας της εικοσιτετράωρης ηλιοφάνειας κάθε μέρα
στον Πόλο.
Εξαιτίας του ιδιόμορφου κλιματος και των χαμηλών
θερμοκρασιών η Ανταρκτική είναι επισκέψιμη για τουριστικούς
σκοπούς στην θερινή αυστραλιανή περίοδο Νοέμβριος-Μάρτιος.
Η Ανταρκτική είναι η νοτιότερη ήπειρος του πλανήτη και
περιβρέχεται από τον Νότιο Ωκεανό. Έχει έκταση πάνω από
14.000.000 km², όντας έτσι η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος,
περίπου 1,3 φορές μεγαλύτερη από την Ευρώπη. Η ακτογραμμή
της έχει μήκος 17.968 km και χαρακτηρίζεται κατά κύριο λόγο
από σχηματισμούς πάγου, όπως φαίνεται και στον παρακάτω
πίνακα:
Περίπου 98% της Ανταρκτικής καλύπτεται από το Ανταρκτικό
παγοκάλυμμα, ένα παγοκάλυμμα με μέσο πάχος τουλάχιστον 1
μίλι. Η ήπειρος έχει περίπου το 90% του πάγου του πλανήτη
(και συνεπώς το 70% του πόσιμου νερού του κόσμου).
Η Δυτική Ανταρκτική καλύπτεται από το Παγοκάλυμμα της
Δυτικής Ανταρκτικής. Το παγοκάλυμμα έχει προκαλέσει
πρόσφατα το ενδιαφέρον λόγω της ρεαλιστικής, αν και μικρής,
πιθανότητας κατάρρευσής του. Αν καταρρεύσει, η στάθμη των
ωκεανών θα ανέβαινε κατά μερικά μέτρα σε σχετικά γεωλογικώς
μικρή περίοδο χρόνου, πιθανώς σε μερικούς αιώνες. Αρκετές
ροές πάγου, που αποτελούν το 10% του στρώματος πάγου,
ρέουν προς μία από τις πολλές παγοκρηπίδες. Η Ανατολική
Ανταρκτική βρίσκεται από την μεριά του Ινδικού Ωκεανού και
αποτελείται από την Γη Κόουτς, την Γη της Βασίλισσας Μοντ,
την Γη Έντερμπι, την Γη ΜακΡόμπερτσον, την Γη Γουίλκες και
την Γη Βικτώρια. Όλη η περιοχή εκτός από ένα μικρό τμήμα
βρίσκεται στο ανατολικό ημισφαίριο. Η Ανατολική Ανταρκτική
καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το Ανατολικό Ανταρκτικό
Παγοκάλυμμα
Το Βίνσον Μασίφ είναι η υψηλότερη κορυφή της Ανταρκτικής με
υψόμετρο 4892 m, βρίσκεται στα Όρη Έλσγουορθ. Η Ανταρκτική
έχει πολλά άλλα βουνά, και στην ήπειρο και στα γύρω νησιά.
Στη Θάλασσα Ρος, το Όρος Έρεβος είναι το νοτιότερο ενεργό
ηφαίστειο του πλανήτη. Ένα άλλο πολύ γνωστό ηφαίστειο
βρίσκεται στη Νήσο Ντεσέπσιον, το οποίο είναι γνωστό για τη
γιγάντια έκρηξή του, το 1970. Τα τελευταία χρόνια έχουν
παρατηρηθεί ελάσσονες εκρήξεις και συχνή ροή λάβας.
Υπάρχουν και άλλα εν δυνάμει ενεργά ηφαίστεια.
Στην Ανταρκτική έχουν καταγραφεί πάνω από 70 λίμνες στη
βάση του ηπειρωτικού παγοκαλύμματος. Η Λίμνη Βοστόκ, η
οποία ανακαλύφθηκε κάτω από τον ρωσικό Σταθμό Βοστόκ το
1996, είναι η μεγαλύτερη από τις υποπαγετώνιες λίμνες.
Παλαιότερα πιστεύονταν ότι η λίμνη ήταν στεγανή για 500.000
έως ένα εκατομμύριο χρόνια, όμως πρόσφατες έρευνες
υποδεικνύουν ότι αρκετά συχνά υπάρχουν μεγάλες ροές νερού
από την μία λίμνη στην άλλη.
25.5. ΠΕΡΙΟΧΕΣ
25.6. ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ
Τα μακρινά βουνά της Ανταρκτικής
Ο κύριος προορισμός για όσους επισκέπτονται την Ανταρκτική

είναι είτε κάποιος ερευνητικός σταθμός (εργαζόμενοι στην
παγωμένη ήπειρο), η Ανταρκτική Χερσόνησος ή Θάλασσα
Ρος (για όσους επισκέπτονται την Ανταρκτική με
κρουαζιερόπλοιο). Οι άλλοι προορισμοί είναι για όσους έχουν
ακραία κίνητρα και (κυρίως) χρηματοδότηση.
25.7. ΝΟΤΙΟΣ ΠΟΛΟΣ

Το νότιο μακρινότερο σημείο — Το μακρινότερο σημείο της
Ανταρκτικής από τη Νότια Θάλασσα, (με άλλα λόγια το πλέον
δυσπρόσιτο σημείο στον κόσμο), με έναν εγκαταλειμμένο
σοβιετικό σταθμό, ο οποίος αν και καλυμμένος από πάγο, έχει
ακόμη ορατή την εικόνα του Λένιν να ξεπροβάλλει από το χιόνι
αντικρίζοντας προς την κατεύθυνση της Μόσχας. Αν
κατορθώσει ο ταξιδιώτης να βρει δίοδο εισόδου, υπάρχει βιβλίο
επισκεπτών για να βάλει την υπογραφή του, ως μαρτυρία για το
γεγονός ότι έφτασε ως εκεί.
25.8. ΟΡΟΣ ΕΡΕΒΟΣ (MOUNT EREBUS)
Το νοτιότερο ενεργό ηφαίστειο του κόσμου στη Θάλασσα του
Ρος, ακριβώς μετά το Όρος Τρόμος (Mount Terror)! Σε αυτό
βρίσκεται μια από τις λίγες συνεχώς ενεργές λίμνες λάβας.
25.9. ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ

εδώ βρίσκεται ό,τι «τουριστικό αξιοθέατο, αν υπάρχει κάτι
τουριστικό στην Ανταρκτική. Στην περιοχή βρίσκεται ο
αμερικανικός Σταθμός Πάλμερ (Palmer Station), το μουσείο στο
Πορτ Λόκροϊ (Port Lockroy), το Νησί Κάβερβιλ (Cuverville
Island), και οι δύο μοναδικοί προορισμοί των
κρουαζιερόπλοιων: Παραντάιζ Μπέυ (Paradise Bay) και ο
Λιμένας Νέκο (Neko Harbor).
25.10. ΝΟΤΙΑ ΝΗΣΙΑ ΣΕΤΛΑΝΤ (SOUTH

SHETLAND ISLANDS)
επίσης μείζων προορισμός στην Ανταρκτική Χερσόνησο για
κρουαζιερόπλοια, με αξιοθέατα όπως: αυτοκρατορικοί
πιγκουΐνοι και θερμές πηγές στο Νησί Ντισέπσιον (Deception
Island), στο Άννα Πόιντ (Hannah Point), το Νησί Χαφ Μουν (Half
Moon Island), τα Νησιά Άιτσο (Aitcho Islands), η Βάση Αρτίγκας
(Artigas Base) (Ουρουγουάη), και οι πάντα
φιλικοί Πολωνοί ερευνητές στο Σταθμό Αρκτόβσκι.
25.11. ΘΑΛΑΣΣΑ ΡΟΣ

Ο Σταθμός ΜακΜάρντο (Η.Π.Α.) και η Βάση Σκοτ (Νέα Ζηλανδία)
στο Νησί Ρος.
25.12. ΤΑ ΠΑΡΑΠΗΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΣΟΝ

(MAWSON'S HUTS)
Η μικρή κατασκήνωση της αποτυχημένης αποστολής του
Ντάγκλας Μώσον στην Ανταρκτική, μοναδικός επιζήσας της
οποίας υπήρξε ο ίδιος ο Μώσον, στο Ακρωτήρι Ντένισον (Cape
Denison), του Κόλπου της Κοινοπολιτείας (Commonwealth Bay)
25.13. ΓΛΩΣΣΕΣ
Στην Ανταρκτική ομιλούνται οι γηγενείς γλώσσες των εθνών
που διατηρούν σταθμούς ή βάσεις. Η lingua franca για την
επικοινωνία των διαφορετικών σταθμών είναι τα Αγγλικά.
25.14. ΑΦΙΞΗ
Με αεροπλάνο
Αεροσκάφη και πιλότοι θα πρέπει να μπορούν να
προσγειώνονται σε πάγο, χιόνι ή χαλίκι, καθώς δεν υπάρχουν
στρωμμένοι διάδρομοι προσγείωσης.
Υπάρχουν 28 εγκαταστάσεις προσγείωσης και αερολιμενικών
υπηρεσιών στην Ανταρκτική. Επίσης, και οι 37 σταθμοί στην
Ανταρκτική διαθέτουν ελικοδρόμια. Οι προσ/απογειώσεις
περιορίζονται γενικά στη θερινή περίοδο (καλοκαιρινοί μήνες
από Οκτώβριο έως Μάρτιο).
ΠΗΓΗ:
https://el.wikivoyage.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF
%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE#:~:text=.aq-,%CE
%97%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1% CF%81%CE%BA%CF
%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE
%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%B3%CE%B7%20%CF%84%CF
%89%CE%BD%20%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CE%BD%3A
%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CF
%88%CF%85%CF%87%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE
%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9,%CE%91%CE%BD%CF%84%CE
%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE,-%CE%9C
%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%8D%20%CF%80%CE%BB%CE%BF
%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82
--------------------------------------------------------------------------
26. ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ
ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
26.1. ΦΥΣΗ
Η Ευρώπη έχει πλούσια φυσική ομορφιά και μπορεί να μην το
γνωρίζετε αλλά διαθέτει κι ερήμους, και μάλιστα αρκετές από
αυτές. Όσοι είναι λάτρεις της φύσης, τους αρέσουν οι
εξορμήσεις και σχεδιάζουν το επόμενο ταξίδι τους, μπορούν να
επισκεφθούν μία από αυτές τις ερήμους για μία πραγματικά
διαφορετική εμπειρία.
26.2. ΕΡΗΜΟΣ BLEDOW, ΠΟΛΩΝΙΑ

Το 1900, οι επισκέπτες της περιοχής πίστευαν ότι η έρημος
ήταν αντικατοπτρισμός
Η Πολωνία μπορεί να φημίζεται για τις αστραφτερές λίμνες

Masurian και τα τραχιά Όρη Tatra, αλλά εκεί θα βρείτε επίσης
και την Έρημο Błędów. Ονομάζεται και «η Σαχάρα της
Πολωνίας» και πρόκειται για μια αμμώδη περιοχή ανάμεσα στα
χωριά Chechło και Klucze. Είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης
δραστηριότητας και συμπτώσεων της φύσης: η αποψίλωση των
δασών αποκάλυψε βαθιά στρώματα άμμου κάτω από το
έδαφος, τα οποία δημιουργήθηκαν μετά από το λιώσιμο ενός
παγετώνα. Είναι η μοναδική έρημος της Πολωνίας και το
μοναδικό παράδειγμα τέτοιου είδους για τη γεωγραφική της
κληρονομιά. Το μέρος ήταν άγονο και τόσο ασυνήθιστο, που οι
τουρίστες της περιοχής στις αρχές του 1900 νόμιζαν ότι
πρόκειται για αντικατοπτρισμό. Ο καλύτερος τρόπος για να
φτάσετε στην έρημο Błędów είναι με αυτοκίνητο, ενώ είναι το
τέλειο μέρος για να πάρετε μαζί σας τα παιδιά ή τον σκύλο σας.
Συνεχίστε για το Hotel Pod Figurą στην πόλη Ogrodzieniec και
επισκεφθείτε το μεσαιωνικό Κάστρο Ogrodzieniec, το οποίο
λένε ότι είναι στοιχειωμένο.
26.3. ΕΡΗΜΟΣ DELIBLATO, ΣΕΡΒΙΑ

Έρημος Deliblato: ιδιαίτερο φυσικό καταφύγιο με ένα ακμάζον
οικοσύστημα
Η Έρημος Deliblato στη Σερβία απλώνεται σαν ένα κύμα από

άμμο και αποτελεί τη μεγαλύτερη αμμώδη έκταση της Ευρώπης.
Βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Ρουμανία, καλύπτει περίπου
300 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι ένα από τα πιο
εντυπωσιακά τοπία της Σερβίας. Μεγάλοι όγκοι άμμου
δημιουργούν κυματοειδείς λόφους, ενώ οι δρόμοι που
διασχίζουν το αμμώδες τοπίο το κάνουν ιδανικό προορισμό για
όσους σχεδιάζουν ταξίδι με το αυτοκίνητο. Η έρημος είναι ένα
ιδιαίτερο φυσικό καταφύγιο και αποτελείται από ένα ακμάζον
οικοσύστημα με πάνω από 900 είδη φυτών,
συμπεριλαμβανομένων 20 ποικιλιών ορχιδέας, ενώ φιλοξενεί
και πληθυσμούς λύκων καθώς και βασιλαετών. Το τοπίο της
ερήμου είναι εντυπωσιακό. Απαθανατίστε το την ώρα του
ηλιοβασιλέματος με τις χρυσές αποχρώσεις, καθώς θα
κατευθύνεστε στο Ladybird Lodge.
26.4. ΕΡΗΜΟΣ OLESHKY, ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Η Έρημος Oleshky δημιουργήθηκε από δυνατούς ανέμους και

πεινασμένα πρόβατα
Η Έρημος Oleshky στην Ουκρανία, η δεύτερη μεγαλύτερη

αμμώδης έκταση στην Ευρώπη, είναι ένα από τα πιο
εντυπωσιακά φυσικά τοπία της χώρας. Ανήκει στην κατηγορία
της ημιερήμου λόγω των κυμαινόμενων επιπέδων βροχής και
θερμοκρασίας, ενώ η ιστορία της είναι ασυνήθιστη. Στις αρχές
του 19ου αιώνα, ένας κτηνοτρόφος έφερε μεγάλο αριθμό
προβάτων στην περιοχή, τα οποία μετά από κάποιο χρονικό
διάστημα έφαγαν όλο το πράσινο. Λόγω των πολύ ισχυρών
ανέμων που έπνεαν στην περιοχή, το έδαφος διαβρώθηκε και
αποκαλύφθηκε η άμμος που βρισκόταν από κάτω,
δημιουργώντας έτσι την έρημο. Πλέον, στην περιοχή υπάρχουν
κυματοειδείς αμμόλοφοι με απομονωμένες οάσεις ενώ στο
βάθος θα δείτε καταπράσινα πευκοδάση. Επισκεφθείτε την
έρημο κάνοντας μια ημερήσια εκδρομή και στο τέλος της μέρας
κατευθυνθείτε στην κοντινή πόλη Kherson, στο Optima Kherson.
26.5. ΕΡΗΜΟΣ TABERNAS, ΙΣΠΑΝΙΑ
Σε αυτήν την έρημο έχουν γυριστεί επιτυχημένες ταινίες όπως

το Indiana Jones
Η Έρημος Tabernas είναι ένας ξεχωριστός κόσμος με διάσημο

παρελθόν. Οι αμμώδεις ξερότοποι της Ισπανίας, είναι μια
τραχιά, ημιάνυδρη περιοχή με ήλιο όπου γυρίστηκαν
εμβληματικές ταινίες όπως Indiana Jones, Λόρενς της
Αραβίας και πολλά γουέστερν. Μέχρι και σήμερα, υπάρχουν
χωριά που μοιάζουν βγαλμένα από γουέστερν διάσπαρτα σε
όλη την περιοχή, τα οποία μπορούν να επισκεφτούν οι
ταξιδιώτες και να κάνουν τη φαντασία τους πραγματικότητα. Η
Έρημος Tabernas είναι απερίφραστα κινηματογραφική, με
τοπία από ψαμμίτη και ιλυόλιθο, όπου τούφες πράσινου και
θάμνων βρίσκονται προσκολλημένες στους λόφους, που ενίοτε
έχουν ένα βαθύτερο χρώμα σκούρας ώχρας. Είναι προορισμός
για οικογένειες και πεζοπόρους, ενώ αξίζει να κάνετε
περιηγήσεις με τα πόδια. Το οικολογικό Alojamientos Rurales
Los Albardinales βρίσκεται ακριβώς έξω από την περίμετρο της
ερήμου.
26.6. ΕΡΗΜΟΣ ACCONA, ΙΤΑΛΙΑ
Η Έρημος Acconna απέχει πολύ από τα κλασικά τοπία της

Τοσκάνης
Η Έρημος Acconna βρίσκεται ανάμεσα στο μωσαϊκό των

τοπίων της Τοσκάνης. Είναι μία ημιάνυδρη περιοχή στο κέντρο
της περιοχής Crete Senesi. Το σεληνιακό τοπίο της
χαρακτηρίζεται από τις έρημες πλαγιές, γνωστές και ως
«calanques» που προεξέχουν, ενώ στον ορίζοντα
αχνοφαίνονται οι γκρι θολωτοί σχηματισμοί πετρωμάτων,
γνωστοί ως «biancane». Στην περιοχή κυριαρχεί το γκρίζο και
το ανοιχτό κίτρινο, ενώ η ελάχιστη βλάστηση καθιστά το τοπίο
ελκυστικό αλλά και ασυνήθιστο. Κάντε μια βόλτα με το
αυτοκίνητο στην περιοχή για μια διαφορετική εικόνα από αυτή
των κλασικών διαδρομών στην Τοσκάνη. Στο δρόμο θα
συναντήσετε και το Αββαείο Monte Oliveto Maggiore, ένα
μοναστήρι Βενεδικτίνων, το κόκκινο χρώμα του οποίου έρχεται
σε αντίθεση με τα κομμάτια γκρίζου που το περιβάλλουν.
Έπειτα επιστρέψτε στο κομψό Hotel Athena, από το οποίο
μπορείτε να απολαύσετε φανταστική θέα στην πόλης της Σιένα.
ΠΗΓΗ:
https://www.booking.com/articles/a-tour-of-europe-most-spellbinding-
deserts.el.html#:~:text=%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%CF%85%CF%82%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%95%CF
%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82-,%CE%A0%CE%B5%CF
%81%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CF
%83%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CF%80%CE%B9%CE%BF%20%CE
%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA
%CE%AD%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82,-%CE%A6%CF%8D%CF
%83%CE%B7
-----------------------------------------------------------------------------
27. O ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

Ζώντας για 53 χρόνια στην καρδιά της λιβυκής Σαχάρας, ο
Ανδρέας Κατζουράκης όχι μόνο άφησε ανεξίτηλο έργο στην
καυτή άμμο της, αλλά λατρεύτηκε σαν θεός από τους
Βεδουίνους και τις φυλές της Βόρειας Αφρικής. Αυτή είναι η
ιστορία του.
Νικήτας Πήλιουρας
https://www.andro.gr/wp-content/uploads/erimos5.jpg
Ο Ανδρέας Κατζουράκης στο τιμόνι της «Πολυάνας», του τζιπ

που τον μετέφερε στο χάος της ερήμου.
«Το 1950, το υπουργείο Στρατιωτικών της Μεγάλης Βρετανίας

έκανε μια διόρθωση στους επιτελικούς χάρτες του: στο φύλλο
“Σαχάρα” πρόσθεσε μια κουκίδα με την επιγραφή “Μπάρα
Αντρία”, που στα αραβικά σημαίνει “Βουνό του Ανδρέα”». Τρεις
μόνο αράδες από την εισαγωγή του βιβλίου «Ο Αντρία της
Σαχάρα» του Στέλιου Κατζουράκη είναι αρκετές για να καταλάβει
κάποιος πόσο αισθητή έγινε στη λιβυκή ενδοχώρα η παρουσία
του Ανδρέα Κατζουράκη, ενός δαιμόνιου έμπορου,
ριψοκίνδυνου περιηγητή και υπερδραστήριου έποικου, ο
οποίος λατρεύτηκε σχεδόν σαν θεός από τις φυλές της ερήμου.
27.1. ΣΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Το ταξίδι στη Σαχάρα μοιάζει δρομολογημένο από το
πεπρωμένο του Κατζουράκη πολύ πριν ο ίδιος να είναι σε θέση
να επιλέξει συνειδητά το δρόμο της περιπέτειας. Γιος
σφουγγαρά από τα Φρατζεσκιανά Μετόχια του Ρεθύμνου,
γεννημένος στις 29 Φεβρουαρίου του δίσεκτου 1916, μεγαλώνει
σε μια φτωχή αλλά δεμένη φαμίλια, με καταγωγή από τη
βυζαντινή οικογένεια των Πάτερων. Η αγάπη του για τα
γράμματα του εξασφαλίζει την επιτυχία στις εισαγωγικές
εξετάσεις για το Γυμνάσιο του Ρεθύμνου, η οικονομική
κατάσταση όμως του σπιτιού δεν του επιτρέπει να συνεχίσει τις
σπουδές του.
https://www.andro.gr/wp-content/uploads/erimos17-
1024x746.jpg
Στάση από το ιστορικό ταξίδι του απεσταλμένου της

«Απογευματινής» Β. Τσιμπιδάρου (καθιστός) με το τζιπ του
«Άρχοντα της ερήμου Σαχάρας».
Είναι η εποχή όπου οι Έλληνες κάνουν τα μεγάλα ταξίδια, τα

οποία συνοδεύονται από τις ελπίδες για ευημερία μακριά από
τον τόπο τους. Καληώρα όπως ο –κατά δεκαπέντε χρόνια
μεγαλύτερος– αδερφός του, Γιάννης. Εγκαταστημένος στη Λιβύη
από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, είκοσι χρόνια περίπου
αργότερα γράφει στους γονείς του να του στείλουν τον Ανδρέα.
Τον Ιούνιο του 1930, έχοντας μόλις κλείσει τα δεκατέσσερά του,
ο μικρός Κρητικός μπαίνει στο βαπόρι. Το μακρύ ταξίδι θα
τερματιστεί στο λιμάνι της Βεγγάζης, στις αρχές Ιουλίου.
Η Λιβύη, μια χώρα γεμάτη αντιθέσεις και πλούσια ιστορία, είναι
από το 1911 υπό ιταλική κατοχή.
Η ευρύτερη περιοχή της Κυρηναϊκής, με τα έντονα σημάδια της
ελληνιστικής περιόδου –και ειδικότερα η επικίνδυνη γοητεία της
ερήμου–, αποτελεί πεδίο εξερεύνησης για τους μύστες της
περιπέτειας και τους τολμηρούς χαρτογράφους, αλλά
ταυτόχρονα και νευραλγικό κόμβο για το ενδοαφρικανικό
εμπόριο, με προοπτικές για δραστηριοποίηση επικερδών
επιχειρήσεων.
https://www.andro.gr/wp-content/uploads/erimos6-1024x836.jpg
Φωτογραφημένος ανάμεσα στους επισήμους της Κούφρας.
Τη διείσδυση στη Σαχάρα είχε επιχειρήσει πρώτος ο Γερμανός

εξερευνητής Rohlf, το 1879, σε μια άψογα οργανωμένη
αποστολή. Το βράδυ, όμως, πριν από την άφιξη στην Κούφρα,
η οποία είναι και η μεγαλύτερη όαση, η ομάδα του είχε δεχτεί
επίθεση από ληστές. Ο ίδιος σώθηκε, οι πολύτιμες σημειώσεις
του, όμως, χάθηκαν στη σκόνη της ερήμου.
Η κατάληψη της Κούφρα από τους Ιταλούς στην
πραγματικότητα δεν είχε γίνει πριν από το χειμώνα του 1931,
αφού, εκτός από την εξαντλητική πορεία στην άγνωστη έρημο,
είχαν να αντιμετωπίσουν τις ληστρικές επιδρομές και τις ακόμα
πιο επικίνδυνες ενέδρες των οργανωμένων ανταρτών. Είχε
προηγηθεί άλλωστε η θλιβερή εμπειρία του χαμένου
καραβανιού του ανθυπολοχαγού Μπαργκέτι – μια ιστορία που
αργότερα θα λάτρευε να διηγείται ο Ανδρέας Κατζουράκης και
περιέγραφε γλαφυρά την τρέλα στην οποία οδηγούσε η έλλειψη
νερού και τη σύγχυση που επέτεινε ο εκτυφλωτικός ήλιος της
Σαχάρας.
Το 1950, το υπουργείο Στρατιωτικών της Μεγάλης Βρετανίας

έκανε μια διόρθωση στους επιτελικούς χάρτες του: στο φύλλο
“Σαχάρα” πρόσθεσε μια κουκίδα με την επιγραφή “Μπάρα
Αντρία”, που στα αραβικά σημαίνει “Βουνό του Ανδρέα”.
Το κατάστημα όπου θα δουλέψει αρχικά ο μικρός εμπορεύεται

τρόφιμα, ποτά και υφάσματα, προσφέροντας παράλληλα και
μικρά γεύματα.
Δίπλα στον αδερφό του, θα φροντίσει να αποκτήσει τις
εμπειρίες που θα αξιοποιήσει αργότερα, ενώ ταυτόχρονα θα
ξεκινήσει να μαθαίνει αραβικά και ιταλικά. Σύντομα θα συνάψει
φιλικές σχέσεις με τους ντόπιους, αλλά και τους Ιταλούς
υπηκόους. Η δουλειά πηγαίνει καλά, ωστόσο ο δεσποτικός
χαρακτήρας του Γιάννη δεν του δίνει περιθώρια για να
αναπτύξει δικές του πρωτοβουλίες.
1024x817.jpg
Διανυκτέρευση στην έρημο με τη θερμοκρασία να πέφτει στους

μηδέν βαθμούς Κελσίου.
Η ευκαιρία που περιμένει έρχεται το 1937, όταν ο Ιταλός

συνταξιούχος αστυνομικός Κανεπάρο Σεκόντο του προτείνει μια
συνεργασία: να δουλέψει μαζί του στη μυθική Κούφρα, την όαση
μέσα στην απεραντοσύνη της ερήμου, η οποία κάποτε
περικυκλωνόταν από 120.000 φοίνικες και είχε τη φήμη της
έξαλλης ζωής και των ελεύθερων ηθών. Τουλάχιστον 1.200 χλμ.
από την πιο κοντινή πόλη και μέσα σε ένα πολυφυλετικό
περιβάλλον, ο νεαρός όχι μόνο κατορθώνει να προσαρμοστεί,
αλλά όπως έλεγε αργότερα ο ίδιος, «Αυτό το μέρος έγινε η
δεύτερη πατρίδα μου. Μόνο εκεί ανέπνεα και χαιρόμουν τη ζωή
μου. Ήμουν γεννημένος για να ζω σε αυτήν την απέραντη
έρημο».
1024x634.jpg
Μοιραζόταν το φαγητό του με όποιον είχε ανάγκη.
Σε ηλικία μόλις 21 ετών, έχοντας επιστρατεύσει την ευφυΐα του

και τις αγαθές σχέσεις του με τους παραγωγούς, τους
εμπορικούς αντιπροσώπους, τους μεταφορείς, αλλά και το λαό
της Κούφρα, έχει ήδη κάνει την επιχείρηση εύρωστη. Σε αυτό
του το επίτευγμα, καθοριστικό ρόλο παίζει και η έφεση που έχει
στο να μαθαίνει τις γλώσσες και τις τοπικές διαλέκτους – μεταξύ
των οποίων, τη γλώσσα του Σουδάν, του Τιμπεστί, των Μαύρων
Βεδουίνων.
Τα δύο πρώτα χρόνια όλο σχεδόν το κέρδος καρπώνεται ο
Καπενάρο, ο οποίος στο μεταξύ επιστρατεύεται για τις ανάγκες
του πολέμου που ξεκινά στην Ευρώπη. Ο Κατζουράκης
αποφασίζει να ξεκινήσει παράλληλα δική του επιχείρηση
εμπορίας δερμάτων, αποπληρώνοντας έτσι τα γραμμάτια που
είχε δώσει στον Ιταλό, για το μερίδιό του στη συνεργασία τους.
Η κήρυξη του πολέμου, ωστόσο, δεν θα αργήσει να ανατρέψει
τα δεδομένα.
27.2. ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Η στάση του Ανδρέα Κατζουράκη απέναντι στον κατοχικό
στρατό, σε όλο το διάστημα της παρουσίας του στην Κούφρα,
δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ουδέτερη, παρά τις καλές
προσωπικές σχέσεις του με Ιταλούς αξιωματικούς. Τόσο ο ίδιος
όσο και ο αδερφός του νωρίτερα, εφοδιάζουν κρυφά τους
αντάρτες, αναγνωρίζοντας τον δίκαιο αγώνα τους. Οι ειδήσεις
για αλλεπάλληλες νίκες του ελληνικού στρατού στο αλβανικό
μέτωπο τον γεμίζουν τόσο πολύ με περηφάνια που δεν διστάζει
να αποκαλύπτει τον ενθουσιασμό του στους Ιταλούς πελάτες
του.
Ο πανικός που καταλαμβάνει τους αξιωματούχους του
κατοχικού στρατού μπροστά στο ενδεχόμενο να υποστούν
σοβαρές απώλειες από τις δυναμικές ενέργειες των ανταρτών
τούς οδηγεί σε σκλήρυνση της στάσης απέναντι σε όλους όσοι
θεωρούνταν ύποπτοι για υποδαύλιση της δράσης της
αντίστασης. Ένας από αυτούς είναι και ο Ανδρέας. Η εντολή
είναι σαφής: Να συλληφθεί και να μεταφερθεί στη Βεγγάζη,
αφού η παρουσία του εκεί θεωρούνταν ικανή να δημιουργήσει
τις προϋποθέσεις πραξικοπήματος.
1024x612.jpg
Εν μέσω διαπραγματεύσεων, για την μεταφορά των προϊόντων

διαμέσου της Σαχάρας.
Η ευγνωμοσύνη, ωστόσο, που έτρεφαν γι’ αυτόν οι αντάρτες

έκανε τους Ιταλούς να πιστεύουν πως η μεταφορά του μέσω της
ερήμου θα δεχόταν σίγουρη επίθεση. Η μόνη λύση ήταν η από
αέρος μεταγωγή του στη Βεγγάζη. Έτσι, στήνουν έναν πρόχειρο
αεροδιάδρομο στην Κούφρα και με συνοδεία εξήντα
στρατιωτών οδηγείται σε ένα στρατιωτικό αεροπλάνο τύπου
«Σαβόια». Μέσα σε αυτό, ανήμερα των Χριστουγέννων του 1940,
του ανακοινώνουν την καταδίκη του σε θάνατο.
Στη φυλακή, όπου συναντά τον αδερφό του, καθώς και άλλους
Έλληνες της παροικίας της Βεγγάζης, ο Ανδρέας Κατζουράκης
βλέπει τους Ιταλούς φρουρούς να αρνούνται –παρά τις άνωθεν
εντολές– να τους κακομεταχειριστούν, ανταποδίδοντάς του έτσι
τη γενναιοδωρία που εκείνος είχε επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια.
Η μεταφορά τους σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Ζουετίνα
σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς περιπετειών όπου
αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή και φυσικό ηγέτη των
αιχμαλώτων.
Ο δρόμος που χάραξε ο Κατζουράκης, ο «Ταρίγκ Αντρία» (ο
«Δρόμος του Ανδρέα»), θεωρείται μέχρι και σήμερα η πιο
σύντομη, αξιόπιστη και ασφαλής διαδρομή ανάμεσα στα
παράλια και την όαση της Κούφρα.
Αρπάζοντας την ευκαιρία από την αδράνεια των ιταλικών
Αρχών και χάρη στην προσωπική γνωριμία του με τους
ντόπιους φύλακες, οργανώνει την κατάληψη του στρατοπέδου.
Στη συνέχεια, ο Ριγρίγ (= Έλληνας) δεν διστάζει να
διαπραγματευτεί κατ’ επανάληψη και επί ίσοις όροις με τους
Ιταλούς αξιωματικούς, μπλοφάροντας για τον οπλισμό και τις
βρετανικές ενισχύσεις που δήθεν κατέφθαναν, σώζοντας έτσι
εκατοντάδες αθώους από βέβαιο θάνατο και, τελικά,
αιχμαλωτίζοντας στο ίδιο στρατόπεδο το σύνολο σχεδόν της
στρατιωτικής δύναμης της περιοχής.
Ο πόλεμος έχει φέρει πιο κοντά τα δυο αδέλφια, το μόνο όμως
που τους έχει απομείνει πλέον είναι ένα Fiat φορτηγό δέκα
τόνων, το οποίο έχουν κρατήσει από μια ιταλική εταιρεία της
οποίας ήταν αντιπρόσωποι. Με αυτό επιστρατεύονται από τους
Άγγλους της συμμαχικής δύναμης της Βεγγάζης, για τη
μεταφορά ενός φορτίου ζάχαρης έως την Μπέιντα. Η αποστολή
εκτελείται, κατά τη επιστροφή όμως πληροφορούνται ότι οι
Γερμανοί έχουν καταλάβει την Αγκεντάμπια και έρχονται προς
το μέρος τους.
Επικεφαλής της αυτοκινητοπομπής που μεταφέρει το ιερό

«Ταχάτ».
Από εδώ και μπρος ξεκινάει ένα απελπισμένο ταξίδι προς τα

ανατολικά, με πολύτιμο φορτίο εξήντα ψυχών που
περισυλλέγουν στη διαδρομή –μέσα από πολλές περιπέτειες
και με τους Γερμανούς πάντοτε μια ανάσα πίσω τους– έως την
ελεύθερη Αλεξάνδρεια. Μέσα σε αυτά τα ατέλειωτα χιλιόμετρα, ο
παράτολμος Κρητικός δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει την
μπερέτα του: βλέποντας τους μοτοσικλετιστές να πλησιάζουν
επικίνδυνα, σωριάζει στη σκόνη της ερήμου πέντε από αυτούς.
Οι υπόλοιποι, σταματώντας την καταδίωξη, αποχωρούν για
ενισχύσεις.
27.3. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

Η επιστροφή του στην ελεύθερη Λιβύη, την άνοιξη του 1942,
σηματοδοτεί για τον Ανδρέα Κατζουράκη –που είναι πια 26
ετών– την αρχή της καθολικής αναγνώρισής του. Η υπηρεσιακή
κυβέρνηση (υπό την προσωρινή κηδεμονία των Άγγλων και
των Γάλλων) έχει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα μείζονος
σημασίας: τον ανεφοδιασμό των οάσεων της Σαχάρας, αφού τα
καραβάνια των καμηλιέρηδων δεν μπορούν να κάνουν την
διαδρομή Βεγγάζη-Κούφρα σε λιγότερο από δύο μήνες. Ο
Κατζουράκης, προχωρώντας σε μια συμφωνία με την
κυβέρνηση για τη δημιουργία μηχανοκίνητου καραβανιού που
θα μεταφέρει τα χρειώδη για την επιβίωση της κοινότητας της
Κούφρα, σε διάστημα μόλις λίγων ετών κατορθώνει το
ακατόρθωτο: Οι αποστολές του ολοκληρώνουν τη διαδρομή
στην έρημο σε λιγότερο από δύο εβδομάδες – με τον ίδιο συχνά
να ξεκόβει από το καραβάνι, για να ανακαλύψει νέες,
συντομότερες, «οδούς».
Ανάμεσα στους ιθαγενείς της Σαχάρας.
Δεν είναι μόνο το χάος του έρημου τοπίου που έχει να

αντιμετωπίσει ούτε οι καυτές ημέρες και οι παγωμένες νύχτες
της Σαχάρας. Είναι και ο δαιμονισμένος Κίμπλι (ή Σιμούν), ο
άνεμος που προκαλεί ισχυρές αμμοθύελλες και είναι ικανός να
μετατοπίσει ογκώδεις λόφους, να ισοπεδώσει το τοπίο και να
σχηματίσει οροσειρές άμμου εκεί όπου δεν υπήρχαν.
Η επιμονή του Κατζουράκη για τη χάραξη ενός νέου δρόμου, ο
οποίος δεν θα επηρεάζεται από τον Κίμπλη, τον αποζημιώνει.
Είναι ο «Ταρίγκ Αντρία» (ο «Δρόμος του Ανδρέα»),
σηματοδοτημένος με τεράστια βαρέλια άμμου και
προειδοποιήσεις για μαλακή άμμο, και περνώντας κοντά από
τα πηγάδια για τις προβλεπόμενες στάσεις και τον
ανεφοδιασμό. Μέχρι και σήμερα, ο «Ταρίγκ Αντρία» θεωρείται η
πιο σύντομη, αξιόπιστη και ασφαλείς δίοδος ανάμεσα στα
παράλια και την όαση της Κούφρα.
Το κύρος του ήταν τέτοιο, που το 1952 ο βασιλιάς της Λιβύης,

Ιντρίς Ελ Αουάλ, του ανέθεσε μια σημαίνουσα αποστολή: τη
μεταφορά του ιερού «Ταχάτ» (το οστεοφυλάκιο με τα οστά του
πατέρα του, Σαΐντ Μαχντ) από την Κούφρα στη Βεγγάζη.
Στα σκονισμένα αυτά ταξίδια των 1.500 χλμ. μέσα στην έρημο, ο
Κατζουράκης, οδηγώντας το αγαπημένο του τζιπ «Πολυάννα»,
σιγοτραγουδά κρητικές μαντινάδες και τα τραγούδια των
Βεδουίνων καμηλιέρηδων. Για τους ιθαγενείς δεν είναι πια ένας
«έζνεμπι», ένας ξένος. Οι κάτοικοι της Κούφρα τον
αντιμετωπίζουν ως ημίθεο και αυτός τους ανταποδίδει την
αγάπη και την εμπιστοσύνη τους με δώρα, αλλά και με
οικονομική υποστήριξη όποτε το κρίνει απαραίτητο.
Οι γυναίκες των Τέμπου, οι πιο όμορφες της ερήμου (με τα
μαυροπράσινα μάτια και τον ασημένιο κρίκο στο δεξί ρουθούνι),
τον υποδέχονται με παρατεταμένα «ζαγαρίτ» – το
χαρακτηριστικό επιφώνημα ενθουσιασμού με το πλατάγισμα
της γλώσσας στον ουρανίσκο. Από σεβασμό απέναντί του, οι
άντρες της φυλής (της πιο άγριας της Σαχάρας) δεν
επεμβαίνουν ποτέ, όπως θα έκαναν σε άλλη περίπτωση…
Ο Ανδρέας με το λευκό σορτ, δίπλα στα μέλη στρατιωτικής

αποστολής στο πέρασμά της από την Κούφρα.
Το σπίτι στην Κούφρα με τα 13 δωμάτια είναι ανοιχτό σε όλους,

παρότι είναι χτισμένο σαν φρούριο, με έναν καλά εκπαιδευμένο
Τουαρέγκ να φυλάει την είσοδο. Μέσα σ’ αυτό μπορεί να βρει
κανείς τα πάντα. Από δώρα των ιθαγενών και όπλα-λάφυρα του
πολέμου, έως (απαγορευμένο) χοιρινό και μια κάβα με ουίσκι
και εξαιρετικό κρασί από τους ιδιόκτητους αμπελώνες στα
παράλια, που καλλιεργούν από κοινού τα δυο αδέλφια.
Οι επιχειρήσεις τους αναπτύσσονται κάθε χρόνο και
περισσότερο. Εκτός από το οινοποιείο, επενδύουν σε ένα
τετραώροφο κτίριο στην Τρίπολη, αλλά και σε ένα κτήμα 12.000
στρεμμάτων: τα δύο αρχοντικά τους μέσα σε αυτό γίνονται σιγά-
σιγά ο χώρος συνάντησης των Ελλήνων της Βεγγάζης.
1024x758.jpg
Συνομιλώντας με τον σεβάσμιο γέροντα μίας από τις φυλές της

όασης της Κούφρας.
παρουσία του Ανδρέα Κατζουράκη στην κοινωνική ζωή, οι

αρετές και οι δεξιότητές του τον έχουν αναδείξει σε έναν άντρα
με μεγάλη επιρροή, ικανό να δώσει λύσεις και να προσφέρει
έργο στον τόπο που τον φιλοξενεί. Με αυτά τα δεδομένα, τον
επιλέγει ο βασιλιάς της Λιβύης Ιντρίς Ελ Αουάλ, το φθινόπωρο
του 1952, για να φέρει σε πέρας μια σπουδαία αποστολή: τη
μεταφορά του ιερού «Ταχάτ» (το οστεοφυλάκιο με τα οστά του
πατέρα τού Ελ Αουάλ, Σαΐντ Μαχντ) από την Κούφρα στην
Βεγγάζη.
Στην οργισμένη αντίδραση του λαού της Κούφρα, που
θεωρούσε ότι το «Ταχάτ» προστάτευε από συμφορές την όαση,
ο Κατζουράκης αντιτείνει το εξής: «Αν ο Σαΐντ Μαχντ είναι άγιος
και η επιθυμία του ήταν να ταφεί στην Κούφρα, τα οστά θα
ξαναγυρίσουν εδώ με θαύμα». Σαν από θαύμα, πράγματι, τη
μέρα της μετεγκατάστασης του «Ταχάτ» στη Βεγγάζη, ο Κίμπλι,
πιο δυνατός από ποτέ, παρασέρνει τόνους από άμμο, θάβοντας
τους δρόμους μέχρι το λιμάνι. Ο βασιλιάς, φοβούμενος την οργή
του θεού, διατάζει την επιστροφή των οστών στην Κούφρα.
Το «φαινόμενο Αντρία» Όταν τον συναντά ο δημοσιογράφος της
Απογευματινής Βάσος Τσιμπιδάρος, ο Κατζουράκης είναι ήδη
ένας ζωντανός θρύλος. Φορώντας τη βράκα των σπαχήδων, θα
του εξηγήσει μερικά από τα μικρά του μυστικά: πώς έμαθε από
τους Βεδουίνους να χαράσσει την πορεία του, ακολουθώντας τα
αστέρια του νυχτερινού ουρανού, τους νόμους της ερήμου που
απαγορεύουν να πλένει κάποιος το πρόσωπό του ή τα πιάτα
του φαγητού με το πόσιμο νερό των πηγαδιών, τον ύπνο κάτω
από την άμμο τις παγερές νύχτες…
Στις εσχατιές της ερήμου ακόμα και σήμερα οι δυτικοί ταξιδιώτες
ακούν τους βεδουίνους να λένε τραγούδια για τον ήρωά τους και
τους φύλαρχους των οάσεων να υποστηρίζουν με πάθος το
θρύλο ότι είναι θαμμένος εκεί και τους προστατεύει…
Η δημοσίευση αποσπασμάτων αυτού του ταξιδιού επί ενάμιση
μήνα στα πρωτοσέλιδα της Απογευματινής προκαλεί τεράστιο
ενδιαφέρον στους Έλληνες και ο Κατζουράκης λαμβάνει
εκατοντάδες επιστολές αναγνωστών που θέλουν να τον
ακολουθήσουν. Οι περιπέτειές του δεν αφήνουν ασυγκίνητους
ούτε τους ξένους ρεπόρτερ, οι οποίοι προσπαθούν να
ερμηνεύσουν «το φαινόμενο Αντρία». Τόσο ο Αμερικανός
Τζορτζ Ουέλερ της Chicago Daily News όσο και η Βρετανή
συγγραφέας Μπάρμπαρα Τόι περιγράφουν έναν μοναδικό
άντρα. Ειδικά η Τόι, στο βιβλίο «A fool in the desert» (Ένας
τρελός στην έρημο) που του αφιερώνει, εξιστορεί από τη
σκοπιά της γυναίκας τις περιπέτειες του ταξιδιού μαζί του,
υπογραμμίζοντας τη γοητεία που ασκεί η πληθωρική του
προσωπικότητα.
1024x645.jpg
Ο μύθος του «Αντρία» είχε γοητεύσει ξένους περιηγητές που

συχνά τον ακολουθούσαν στα ταξίδια του.
Η οριστική ρήξη, όμως, που επέρχεται ανάμεσα στα δυο

αδέλφια μέσα στα χρόνια που ακολουθούν θα κλονίσει τον
Κατζουράκη. Μέσα σε μια νύχτα, χάρη σε ένα εικονικό
πωλητήριο –όπως διηγείται ο γιος του Στέλιος– θα του
αφαιρεθεί σχεδόν ολόκληρη η (τεράστια) περιουσία που είχε
αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θα το βάλει κάτω και θα
συνεχίσει να δραστηριοποιείται εμπορικά. Όμως, η κατάληψη
της εξουσίας από τον νεαρό λοχαγό Καντάφι και η εγκαθίδρυση
του νέου καθεστώτος δεν αφήνουν περιθώρια σε ιδιωτικές
επενδύσεις. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και τότε, στα 1972, οι
αξιωματούχοι συνεχίζουν να ζητούν τη συνδρομή του για οδικά
έργα στην έρημο πάνω στα χνάρια του «Ταρίγκ Αντρία».
Όντας παντρεμένος από το 1963 με τη συγχωριανή του
Ευαγγελία Σταματάκη, μια γυναίκα ευφυή και δυναμική που του
έχει χαρίσει δύο παιδιά, στις αρχές του ’80 ο Κατζουράκης, 67
ετών πια, παίρνει την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Μόλις δυο μήνες, όμως, μετά την επιστροφή στα πάτρια
Φρατζεσκιανά Μετόχια, με το μυαλό του να τρέχει πίσω στην
έρημο, η ταλαιπωρημένη καρδιά του θα τον προδώσει.
Οι δυτικοί ταξιδιώτες σήμερα στις εσχατιές της ερήμου ακούν
τους Βεδουίνους να λένε τραγούδια για τον Έλληνα εκείνον που
έγινε γι’ αυτούς κάτι σαν λαϊκός ήρωας, και τους φύλαρχους των
οάσεων να υποστηρίζουν με πάθος το θρύλο ότι είναι θαμμένος
εκεί και τους προστατεύει. Αλλά και στη Βεγγάζη, από τον
Μπουμπάκαρ Χούνες (τον πρώτο υπουργό Στρατιωτικών του
Καντάφι) μέχρι τους απλούς Λίβυους που τον γνώρισαν από
κοντά, όλοι έχουν ακόμα να διηγούνται ιστορίες για τον άντρα
που κάποτε νίκησε στην πάλη έναν θηριώδη Ιταλό αξιωματικό
και χρίστηκε άτυπα πρωταθλητής Βόρειας Αφρικής, που
κέρδισε το σεβασμό της άγριας φυλής των Τέμπου, που
κατάκτησε μόνος του την απέραντη Σαχάρα…
Στο ταξίδι με την Μπάρμπαρα Τόι, κάποια στιγμή ο Ανδρέας
Κατζουράκης της πρότεινε να μείνει στην Κούφρα, που τόσο τη
γοήτευε. «Ο παράδεισος είναι για όσους τον κέρδισαν», του είχε
απαντήσει εκείνη. //Η βιογραφία του Ανδρέα Κατζουράκη «Ο
Αντρία της Σαχάρα» –γραμμένη από τον γιο του, Στέλιο
Κατζουράκη– κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2008 από τις εκδ.
Ακρίτας.
Πηγή :
Andro.gr [ https://www.andro.gr/drasi/andreas-katzourakis/ ]
ΠΗΓΗ:
https://www.andro.gr/drasi/andreas-katzourakis/#:~:text=O%20%CE
%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%82%20%CF
%84%CE%B7%CF%82%20%CE%A3%CE%B1%CF%87%CE%AC%CF
%81%CE%B1%CF%82
-----------------------------------------------------------------------------------
28. Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΘΗΚΕ ΓΙΑ 9 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ
ΕΡΗΜΟ ΣΑΧΑΡΑ
https://city.sigmalive.com/images/
gaKZ5q6dExVhcPCJ3tykitVr2yw=/95509/fill-600x450/Mauro-
Prosperi-survival-story-desert-marathon-water-heat-sand-sun-
shelter-.jpg
Ο Μάουρο Προσπέρι, ένας Ιταλός μαραθωνοδρόμος και

αστυνομικός κατάφερε να επιβιώσει στην έρημο Σαχάρα
χωρίς νερό και φαγητό για μέρες. Ο Μάουρο έγινε γνωστός για
την εξαφάνισή του στην έρημο της Σαχάρας, ενώ αγωνιζόταν
στον Μαραθώνιο του 1994 στο Μαρόκο.
Μαζί με ογδόντα άλλους συμμετέχοντες, ξεκίνησε τον αγώνα
στις 10 Απριλίου 1994. Η εξαφάνισή του συνέβη τέσσερις
ημέρες μετά τον αγώνα της εβδομάδας, καθώς συνέχισε να
περνά μέσα από μια απρόσμενη οκτάωρη αμμοθύελλα,
αποφασισμένος να διατηρήσει την 7η θέση.
«Όταν άρχισε να φυσάει η αμμοθύελλα, έχασα τους άλλους.

Συνέχισα να τρέχω όμως, γιατί νόμιζα ότι μπορούσα να δω το
μονοπάτι. Ήμουν στην έβδομη θέση και δεν ήθελα να την
χάσω. Άρχισα να τρέχω ξανά, αλλά μετά από λίγα λεπτά μού
ήρθε στο μυαλό ότι είχα χάσει τα ίχνη των άλλων. Είχα μια
πυξίδα και έναν χάρτη, έτσι σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να
περιηγηθώ τέλεια, αλλά χωρίς σημεία αναφοράς είναι πολύ
πιο δύσκολο», θυμάται.
Παρέκκλινε πάνω από 300 χιλιόμετρα από την πορεία του.

Κατά τη διάρκεια του εννιαημέρου αποπροσανατολισμού του,
στα καταφύγια επιβίωσης έπινε τα ούρα του, σκότωνε και
έτρωγε μικρά ζώα της ερήμου, όπως σαύρες και νυχτερίδες,
και τα βράδια βυθιζόταν στην άμμο της ερήμου, για να
προστατευτεί από τις ψυχρές θερμοκρασίες.
Μάλιστα, ο Μάουρο Προσπέρι ανέφερε ότι κατέφυγε σε ένα

εγκαταλελειμμένο από καιρό ισλαμικό ιερό που
χρησιμοποιούσαν Βεδουίνοι που ταξίδευαν στη Σαχάρα, όπου
βρήκε μια αποικία νυχτερίδων να κρέμονται από το ταβάνι,
πολλές από τις οποίες σκότωσε και ήπιε το αίμα για
περαιτέρω τροφή.
https://city-live-2e1216b159f0479fbbf2ef3207c4d-d9af589.divio-
media.com/images/Mauro-Prosperi-shrine.width-600.jpg
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο ιερό, χρησιμοποίησε

σήματα κινδύνου, όπως η τοποθέτηση μιας ιταλικής σημαίας
πάνω από το ιερό, ένα ραβδί για να σχεδιάσει τα γράμματα
"SOS” στην άμμο, ενώ έβαλε φωτιά στο σακίδιό του για να
δημιουργήσει ένα σήμα καπνού.
Παρά τις προσπάθειές του, ένα ελικόπτερο και ένα μικρό

αεροπλάνο δεν μπόρεσαν να δουν τον αθλητή ανάμεσα στους
αμμόλοφους της ερήμου, καθώς μια αμμοθύελλα 12 ωρών
μόλις είχε αρχίσει να σαρώνει την περιοχή, η οποία έσβησε το
φλεγόμενο σακίδιό του, αφήνοντάς τον ξανά μόνο στην έρημο.
Πιστεύοντας ότι θα πέθαινε από αφυδάτωση, πείνα και

φοβούμενος ότι το σώμα του δεν θα βρεθεί ποτέ στην
απομακρυσμένη περιοχή της ερήμου, κάτι που θα είχε ως
αποτέλεσμα η σύζυγός του να χρειαστεί να περιμένει 10
χρόνια για να ανακοινωθεί νόμιμα νεκρός, επειδή λόγω
απουσίας του πτώματος δεν θα μπορούσε να λάβει την
αστυνομική του σύνταξη, ο Προσπέρι προσπάθησε να
αυτοκτονήσει.
Έσκισε τους καρπούς του με ένα μικρό μαχαίρι τσέπης που

είχε και αποκοιμήθηκε πιστεύοντας ότι θα πεθάνει και δεν θα
ξυπνήσει, αλλά λόγω της έντονης αφυδάτωσής του, το αίμα
του είχε πήξει γύρω από τις περικοπές.
«Ήμουν πολύ καταθλιπτικός. Ήμουν πεπεισμένος ότι θα

πέθαινα και ότι θα ήταν ένας μακροχρόνιος αγωνιώδης
θάνατος, οπότε ήθελα να τον επιταχύνω. Σκέφτηκα ότι αν
πεθάνω στην έρημο, κανείς δεν θα με βρει και η σύζυγός μου
δεν θα λάβει τη σύνταξη της αστυνομίας στην Ιταλία, γιατί αν
κάποιος εξαφανιστεί, πρέπει να περιμένει 10 χρόνια, για να
κηρυχθεί νεκρός. Τουλάχιστον αν πέθαινα σε αυτό το
μουσουλμανικό ιερό, θα έβρισκαν το σώμα μου και η γυναίκα
μου θα είχε εισόδημα», ανέφερε.
Την ένατη ημέρα της εξαφάνισής του, αφού διέσχισε την

οροσειρά Jebel Bani, ανακάλυψε ένα ίχνος φρέσκων
περιττωμάτων κατσίκας, τα οποία ακολούθησε και βρήκε ένα
ίχνος από ανθρώπινα αποτυπώματα. Ακολουθώντας τα ίχνη,
τελικά βρήκε ένα κοριτσάκι μόνο του με μια ομάδα κατσικιών
και αυτό ήταν το πρώτο άτομο που έβλεπε μέσα σε δέκα
μέρες.
Ο Προσπέρι έτρεξε προς το παιδί και το παρακάλεσε για

βοήθεια, αλλά το κοριτσάκι φοβήθηκε και έφυγε τρέχοντας
πάνω από έναν αμμόλοφο.Ο Ιταλός την ακολούθησε και
εκείνη τον οδήγησε στη γιαγιά της και στη συνέχεια σε ένα
στρατόπεδο νομάδων Tuareg σε μια μικρή όαση.
«Με κοίταξε απογοητευμένη, ουρλιάζοντας από τρόμο. Την

παρακάλεσα να σταματήσει, αλλά εξαφανίστηκε σε έναν
αμμόλοφο. Πρέπει να ήμουν ένα αποτρόπαιο θέαμα,
σκέφτηκα. Έβγαλα τον καθρέφτη μου και τον έστρεψα προς το
πρόσωπό μου. Σοκαρίστηκα. Ήμουν σκελετός. Τα μάτια μου
είχαν βυθιστεί τόσο πολύ πίσω στο κρανίο μου, που δεν
μπορούσα να τα δω», τόνισε.
Φορτώθηκε αρχικά σε μια καμήλα για αρκετές ώρες, από τους
άνδρες Τουαρέγκ του στρατοπέδου που τον πήγαν στο
πλησιέστερο χωριό. Τον παρέλαβε μια περίπολος της
στρατιωτικής αστυνομίας της Αλγερίας και τον οδήγησε σε
ένα κοντινό νοσοκομείο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του
στο νοσοκομείο, ο Προσπέρι έμαθε ότι είχε απομακρυνθεί 180
μίλια από την πορεία του και δεν ήταν πλέον στο Μαρόκο,
αλλά στην Αλγερία.
Ο 39χρονος πενταθλητής χρειάστηκε 16 λίτρα ενδοφλέβια

υγρά, για να αναπληρώσει την απώλεια νερού, ενώ είχε χάσει
33 κιλά βάρος και το συκώτι του είχε υποστεί ζημιά σε σημείο
που μπορούσε να καταναλώσει μόνο υγρά για αρκετούς
μήνες. Επίσης, τα νεφρά του είχαν υποστεί μόνιμη βλάβη από
την ποσότητα των ούρων που είχε καταναλώσει για
ενυδάτωση.
Μετά την επιστροφή του στην Ιταλία έπειτα από επτά ημέρες
στο νοσοκομείο της Αλγερίας, χρειάστηκε μια διετή διαδικασία
φυσικής και ψυχικής αποκατάστασης.
ΠΗΓΗ:
https://city.sigmalive.com/article/2021/9/9/e-apisteute-istoria-tou-
anthropou-pou-periplanetheke-gia-9-meres-sten-eremo-sakhara/#:~:text=
%CE%97%20%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF
%85%CF%84%CE%B7%20%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF
%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%B1%CE
%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CF
%80%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF
%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA
%CE%B5%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%209%20%CE%BC%CE%AD
%CF%81%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD
%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%20%CE%A3%CE
%B1%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B1
------------------------------------------------------------------------------
29. Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
(αγγλικά: Death Valley) είναι κοιλάδα στις
πολιτείες Καλιφόρνια και Νεβάδα των Ηνωμένων Πολιτειών της
Αμερικής.
Η Κοιλάδα του Θανάτου βρίσκεται νοτιανατολικά της
οροσειράς Σιέρρα Νεβάδα στη Μεγάλη Λεκάνη και στην έρημο
Μοχάβι, και αποτελεί στο μεγαλύτερό της μέρος το Εθνικό
Πάρκο της Κοιλάδας του Θανάτου. Εκτείνεται, με διέυθυνση
βορρά - νότου, μεταξύ της οροσειράς Αμαραγκόσα στα
ανατολικά, ως την οροσειρά Πάναμιντ στα δυτικά, με τα βουνά
Συλβάνια και Όουλσχεντ να σχηματίζουν τα σύνορά της, βόρεια
και νότια αντίστοιχα. Καλύπτει έκταση 7.800 τ.χλμ..
Η κοιλάδα αυτή, είναι το πιο ξηρό και θερμό μέρος της Βόρειας
Αμερικής, αλλά και το δεύτερο ξηρότερο ολόκληρου του
πλανήτη (με την έρημο Ατακάμα στη Χιλή να κατέχει την πρώτη
θέση), καθώς και το πιο χαμηλό σημείο της ξηράς του δυτικού
ημισφαιρίου, 86 μέτρα υπό τη στάθμη της θάλασσας.
29.2. ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Η Κοιλάδα του Θανάτου ονομάστηκε έτσι από μεταναστεύοντες
αποίκους το 1849, επειδή αρκετοί πέθαιναν ενώ τη διέσχιζαν,
λόγω των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών της κατά το
καλοκαίρι.
29.3. ΚΛΙΜΑ
Κλιματολογικός Πίνακας
Ιαν Φεβ Μαρ Απρ Μαι Ιουν Ιουλ Αυγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση 18 22 °C 27 32 37 42 46 45 41 33 24 18 32 °C
Μέγιστη °C °C °C °C °C °C °C °C °C °C °C
Ημερήσι
α
Θερμοκρ
ασία
Μέση
Ελάχιστη
Ημερήσι 11 16 21 26 30 29 23 15
3 °C 7 °C 8 °C 3 °C 16 °C
α °C °C °C °C °C °C °C °C
Θερμοκρ
ασία
Μέση
Μηνιαία 7.6 10.2 7.6 2.5 2.5 0.0 2.5 2.5 5.1 2.5 5.1 5.1 53.3
Βροχόπτ mm mm mm mm mm mm mm mm mm mm mm mm mm
ωση
Πηγή: Weatherbase
Μερικές φορές μετά τις βροχές του χειμώνα, η Κοιλάδα του

Θανάτου δεν μοιάζει με έρημο για μερικές εβδομάδες.
Η Κοιλάδα του Θανάτου είναι το θερμότερο μέρος στη Γη. Η
μεγαλύτερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ, ήταν 56,7°C
στις 10 Ιουλίου 1913, στο πάρκο Γκρήνλαντ. Το προηγούμενο
ρεκόρ των 58°C, που είχε σημειωθεί στην ιταλική βάση Ελ Αζίζια
στη Λιβύη το 1922, κρίθηκε ως ανακριβές από διεθνή ομάδα
επιστημόνων του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας για
τους εξής λόγους:[1]
1. Προβληματικός εξοπλισμός, καθώς το θερμόμετρο που
χρησιμοποιήθηκε ήταν παραχωμένο ακόμη και με τα τότε
δεδομένα.
2. Ο παρατηρητής πιθανότατα δεν είχε αρκετή εμπειρία.
3. Η μέτρηση έγινε πάνω από ένα υλικό όμοιο με άσφαλτο, που
δεν είναι αντιπροσωπευτικό της περιοχής.
4. Η μέτρηση δεν συμφωνούσε με άλλες μετρήσεις στην Ελ Αζίζια
εκείνη τη μέρα, ούτε με μετέπειτα μετρήσεις.
1. ↑ Βαγγέλης Πρατικάκης (13 Σεπτεμβρίου 2012) Κοιλάδα του
Θανάτου, όνομα και πράγμα. Βήμα Science.
ΠΗΓΗ:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BB%CE
%AC%CE%B4%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%98%CE
%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85#:~:text=CEE
%C2%A0Spring%C2%A02022!-,%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BB
%CE%AC%CE %B4%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE
%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85,%CE
%91%CF%80%CF%8C%20% CF%84%CE%B7%20%CE%92%CE%B9%CE
%BA%CE%B9% CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CE
%B9%CE%B1
---------------------------------------------------------------------------
30. Η ΕΡΗΜΟΣ ΜΟΧΑΒΙ

(προφ.: /moʊhɑːvi/ ή /məhɑːvi/) ή Μοχάβε βρίσκεται
στις Ηνωμένες Πολιτείες και καταλαμβάνει σημαντικό τμήμα της
νοτιοανατολικής Καλιφόρνιας και μικρότερα τμήματα της
κεντρικής Καλιφόρνιας, νότιας Νεβάδας,
νοτιοδυτικής Γιούτας και βορειοδυτικής Αριζόνας. Το όνομά της
προέρχεται από την φυλή Μοχάβε των ιθαγενών Αμερικανών.
Τα μεγάλα υψόμετρα (πάνω από 2.000 πόδια) στο Μοχάβε
συνήθως αναφέρονται ως High Desert, ενώ η Κοιλάδα του
Θανάτου, ένα από τα πιο διάσημα μέρη της ερήμου, είναι το
χαμηλότερο σημείο στη Βόρεια Αμερική στα 282 πόδια (86
μέτρα) κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Τα όρια της ερήμου Μοχάβι γενικά ορίζονται από την παρουσία
του φυτού Yucca brevifolia που θεωρείται ένα είδος δείκτη για
αυτή την έρημο. Τα τοπογραφικά όρια περιλαμβάνουν τα όρη
Τεχατσάπι μαζί με τις οροσειρές Σαν Γκαμπριέλ και Σαν
Μπερναρντίνο. Τα όρια των βουνών είναι αρκετά διαφορετικά
καθώς χαρακτηρίζονται από τα δύο μεγαλύτερα τεκτονικά
ρήγματα στην Καλιφόρνια: το Σαν Αντρέας και το Γκάρλοκ. Η
μεγάλη στέπα θάμνων Γκρέιτ Μπέισιν βρίσκεται στο Βορρά, και
η πιο ζεστή έρημος Σονόρα (το Low Desert) βρίσκεται στα νότια
και τα ανατολικά. Στην έρημο Μοχάβε πιστεύεται ότι ευδοκιμούν
μεταξύ 1.750 και 2.000 είδη φυτών.[1]
Ενώ τα περισσότερα μέρη της ερήμου Μοχάβε είναι
αραιοκατοικημένα, υπάρχουν πολλές μεγάλες πόλεις, όπως το
Λάνκαστερ και το Βίκτορβιλ ενώ οι μεγαλύτερες είναι το Λας
Βέγκας και το Χέντερσον.
Μια εφήμερη λίμνη στο Badwater Basin,

Death Valley National Park
Η έρημος Μοχάβι ορίζεται από τις πολλές οροσειρές που
δημιουργούν ξηρές συνθήκες. Αυτές οι περιοχές συχνά
δημιουργούν κοιλάδες, κλειστές λεκάνες απορροής, αλυκές, και
εποχιακές αλμυρές λίμνες, όταν υπάρχουν αρκετές
βροχοπτώσεις. Οι οροσειρές και οι κοιλάδες είναι μέρος της
επαρχίας Basin and Range και του Μεγάλου Λεκανοπέδιου, μια
γεωλογική περιοχή που δημιουργεί ανοικτές κοιλάδες κατά τη
διάρκεια εκατομμυρίων ετών. Οι περισσότερες από τις κοιλάδες
αποστραγγίζονται εσωτερικά, έτσι ώστε όλη η βροχόπτωση
που πέφτει εντός της κοιλάδας τελικά δεν ρέει στον ωκεανό.
Μερικά σημεία της Μοχάβε (προς τα ανατολικά, μέσα και γύρω
από τον ποταμό Κολοράντο/φαράγγι του ποταμού Βέρτζιν)
βρίσκονται σε διαφορετική γεωγραφική περιοχή που
ονομάζεται Οροπέδιο του Κολοράντο.
1. ↑ Mazzucchelli, Vincent G., "The Southern Limits of the Mohave
Desert, California", The California Geographer, 1967, VIII: 127–
133. This study provides original maps of the Mohave and
adjacent deserts in the southwestern states.
ΠΗΓΗ:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE
%BF%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CF%87%CE%AC%CE%B2%CE
%B9#:~:text=CEE%C2%A0Spring%C2%A02022!-,%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CE%BF%CF%87%CE
%AC%CE%B2%CE%B9,-%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
%B7%20%CE%92%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%AF
%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%B1
-------------------------------------------------------------------------------
31. Η ΕΡΗΜΟΣ ΣΟΝΟΡΑ
βρίσκεται στη Βόρεια Αμερική και καλύπτει μεγάλα τμήματα
της Αριζόνα και της Καλιφόρνια στις Νοτιοδυτικές Ηνωμένες
Πολιτείες και τμήματα της Σονόρα, Μπάχα
Καλιφόρνια και Μπάχα Καλιφόρνια Σουρ στο
Νοτιοδυτικό Μεξικό. Είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο
καυτές ερήμους της Βόρειας Αμερικής, με έκταση
311.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το δυτικό τμήμα των συνόρων
Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού, περνά μέσα από την έρημο
Σονόρα. Στην έρημο είναι ενδημικό το μεγάλο είδος κάκτου
Σαγκουάρο.
ΠΗΓΗ:
%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CE%BF%CE%BD%CF
%8C%CF%81%CE%B1,-%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
----------------------------------------------------------------------------
32. ΕΡΗΜΟΣ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑΝ

Μεταξύ των πιο σημαντικών ερήμων στη Βόρεια Αμερική
πρέπει να αναφέρουμε το μεγαλύτερο ανοιχτό πεδίο στο
βόρειο τμήμα της αμερικανικής ηπείρου, για το οποίο
μιλάμε Έρημος Τσιουάουαν και 450 χιλιάδες τετραγωνικά
χιλιόμετρα που βρίσκονται στην περιοχή του Νέου Μεξικού,
του Τέξας, του Τσιουάουα και της Κοαχάιλα. Είναι αλήθεια,
αυτή η έρημος, σε αντίθεση με την εικόνα που έχουμε
διανοητικά, δεν είναι αμμώδης χώρος. Αντίθετα, είναι μια
έρημος από βρωμιά και βράχια όπου μπορείτε να βρείτε μια
σειρά από οροσειρές, βουνά και ακόμη και δάση φυτών που
επιβιώνουν σε ακραία κλίματα. Η μέση θερμοκρασία αυτής
της ερήμου, σε σύγκριση με την Αφρική και την Ασία, δεν
είναι τόσο έντονη από τότε οι μέγιστες θερμοκρασίες δεν
υπερβαίνουν τους 40 βαθμούς Κελσίου μια θερινή ημέρα.
Μια άλλη από τις μεγάλες ερήμους της Βόρειας Αμερικής είναι
η Έρημος Sonoran, η οποία, όπως και η έρημος Τσιουάουαν,
καταλαμβάνει το έδαφος του Μεξικού και των ΗΠΑ, βασικά στις
περιοχές της Αριζόνα, της Καλιφόρνια και της Sonora. Ωστόσο,
η έρημος Sonoran είναι πολύ πιο σχετική από αυτήν που είχε
προηγουμένως ονομαστεί λόγω της μεγάλης έκτασης των 311
χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Διακινδυνεύοντας μια πεζοπορία εδώ είναι πραγματικά ένα
γενναίο καθήκον ταξιδιώτη, όχι επειδή πρόκειται να
συναντήσουν επικίνδυνα ζώα αλλά λόγω του γεγονότος ότι ένα
εχθρικό περιβάλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστεί καθώς αυτή η
έρημος θεωρείται η πιο καυτή στον κόσμο.
Αν και η έρημος Sonoran είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές, το
πιο γνωστό σε όλη τη Βόρεια Αμερική είναι αναμφίβολα
η Έρημος Μοχάβε, απεικονίζεται στις ταινίες του Χόλιγουντ,
ειδικά στα δυτικά που αφηγούνται τους αγώνες μεταξύ
καουμπόηδων και Ινδιάνων. Όταν σκεφτόμαστε την έρημο
Mojave, η γοητεία του mezcal, των κάκτων και του Jim Morrison
(τραγουδιστής των Doors) για τα ταξίδια του μυαλού και τα
παραισθησιογόνα που εκτελούνται σε σαμανικές τελετές σε
αυτήν την έρημο έρχονται επίσης στο μυαλό. Για να φτάσουμε
εκεί πρέπει να μετακινηθούμε στην Καλιφόρνια, τη Γιούτα, τη
Νεβάδα ή την Αριζόνα.
ΠΗΓΗ:
https://www.actualidadviajes.com/el/desiertos-de-norteamerica-extensos-
parajes-baldios/#:~:text=%CE%BD%CE%AD%CE%B1-,%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CF
%82%20%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF
%82%20%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE
%CF%82%3A%20Vast%20Wastelands,-eTraveling%20%7C%20%7C
------------------------------------------------------------------------------------
33. ΑΤΑΚΑΜΑ: Η ΕΡΗΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ
getty images via getty images
Παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε μια από τις πιο ξηρές

περιοχές του κόσμου, εκατοντάδες λουλούδια της ερήμου
φυτρώνουν στην έρημο Ατακάμα.
Από το διάστημα, η έρημος Ατακάμα της Νότιας Αμερικής

φαίνεται σαν ένα κομμάτι ξεραμένης γης που εκτείνεται κοντά
στο βόρειο άκρο της Χιλής. Αυτό το ξεραμένο και ανεμοδαρμένο
τοπίο, όμως, που βράζει κάτω από τον ήλιο, αποτελεί την
παλαιότερη και πιο ξηρή έρημο του κόσμου.
Η μέση βροχόπτωση είναι λίγο περισσότερο από 0,10μ.
ετησίως, ωστόσο η ζωή που ανθίζει σε αυτήν την περιοχή είναι
πλούσια. Μερικά από τα άνθη που βλασταίνουν στην περιορχή
είναι τα Lupinus oreophilus, Azorella atacamensis και Solanum
chilense.
Για 10 χρόνια, ο Ροντρίγκο Γκουτιρέζ έκανε καθημερινά ταξίδια
1.000 μίλια βόρεια από το εργαστήριό του στο Pontificia
Universidad Católica de Chile στην πρωτεύουσα του Σαντιάγο
σε 22 ξεχωριστές τοποθεσίες στην έρημο, όπου μετρούσε τη
θερμοκρασία και το νερό και συνέλλεγε δείγματα φυτών, χώμα
εδάφους και μικρόβια που υπάρχουν και στα δύο. Στη συνέχεια,
ο μοριακός βιολόγος συνεργάστηκε με επιστήμονες από όλο το
κόσμο καθώς και βοτανολόγους, μικροβιολόγους και
οικολόγους για να αποκωδικοποιήσει τα γονίδια των φυτών και
να μάθει πώς προσαρμόστηκαν για να επιβιώσουν σε ένα
περιβάλλον αρκετά ακραίο για να προκαλέσει τη δική του
φυσική αντοχή.
Τη Δευτέρα, ο Γκουτιρέζ και 26 από τους συναδέλφους του
δημοσίευσαν σχεδόν 300 γενετικές ανακαλύψεις σε μια
δημοσίευση στο διάσημο Proceedings of the National Academy
of Sciences. Όσα ανακάλυψαν θα μπορούσαν να περιέχουν τα
μυστικά για την αποφυγή ελλείψεων τροφίμων σε έναν όλο και
πιο ζεστό, επιρρεπή στην ξηρασία κόσμο, παρέχοντας στους
επιστήμονες τα γενετικά εργαλεία για την εκτροφή ανθεκτικών
νέων καλλιεργειών.
«Με τον πληθυσμό που έχουμε, πρέπει να παράγουμε τρόφιμα
και καλλιέργειες παρά την αυξανόμενη ερημοποίηση», λέει ο
Γκουτιρέζ. «Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορέσουμε να το
κάνουμε αυτό είναι εάν μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάποιο
είδος αντοχής στην ξηρασία στις καλλιέργειες».
Αλλά τα ευρήματα αποτελούν επίσης μια προειδοποίηση για το
τι μπορεί να χαθεί καθώς η παγκόσμια οικονομία περιορίζει την
ζήτησή της για ορυκτά καύσιμα και στρέφεται στους ηλιακούς
συλλέκτες και τις μπαταρίες από λίθιο και χαλκό, τεράστιες
ποσότητες των οποίων εξορύσσονται στην, πλούσια σε ορυκτά,
έρημο Ατακάμα.
construction photography/avalon via getty images
Ένα αμάξι οδηγεί μέσα από τις πισίνες άλμης της περιοχής,
όπου εξάγεται το λίθιο.
Η αυξανόμενη ζήτηση για τους γεωλογικούς θησαυρούς της

Ατακάμα απειλεί να αποστραγγίσει το λίγο νερό που συντηρεί
τους πολύπλοκους ιστούς ζωής της ερήμου πιο γρήγορα από
όσο μπορεί να προσαρμοστεί η φύση. Από την περιοχή
εξάγεται ήδη πάνω από το 30% του λιθίου στον κόσμο, ένα
στοιχείο τόσο περιζήτητο στην πράσινη οικονομία που μερικές
φορές αποκαλείται «λευκός χρυσός» και η κυβέρνηση της Χιλής
επιδιώκει να επεκτείνει την εξαγωγή του. Η κλιματική αλλαγή, εν
τω μεταξύ, απλώς προσθέτει πίεση, καθιστώντας την Aτακάμα
ακόμη πιο ξηρή από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια.
33.1. ΕΝΑΣ ΔΙΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ,

ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ
Η μελέτη είναι ένας θρίαμβος τόσο της συνεργασίας μεταξύ
ηπείρων όσο και επιστημονικών κλάδων. Ο ερευνητής από την
Χιλή συνέλεξε δείγματα 32 κυρίαρχων ειδών φυτών στην
Ατακάμα, τα αποθήκευσε σε υγρό άζωτο και στη συνέχεια
ανέλυσε την αλληλουχία του RNA τους στο εργαστήριο στο
Σαντιάγο.
Την ίδια περίοδο, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
και στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας συγκέντρωναν
μια βάση δεδομένων αρχαίων φυτικών γονιδίων και σε
συνεργασία με ειδικούς του Βοτανικού Κήπου της Νέας Υόρκης
εντόπισαν 32 γενετικά παρόμοια είδη που ανοίγουν στην ίδια
οικογένεια, που ταίριαζαν με τα δείγματα της Ατακάμα.
Συνδέοντας αυτό το βουνό δεδομένων στους εσωτερικούς
υπερυπολογιστές του NYU, οι επιστήμονες άρχισαν αυτό που
ονομάζεται φυλογονιδιωματική ανάλυση για να ανασυνθέσουν
μια εξελικτική ιστορία και να εντοπίσουν ποιες γενετικές
πρωτεΐνες βοήθησαν τη χλωρίδα να επιβιώσει στο σκληρό
κλίμα της ερήμου.
Συγκεντρώνοντας σχεδόν 1,7 εκατομμύρια αλληλουχίες
πρωτεϊνών και σχεδόν 8,6 εκατομμύρια αμινοξέα σε
περισσότερα από 70 είδη, η ανάλυση που προέκυψε κατέληξε
σε 265 ξεχωριστά γονίδια των οποίων οι πρωτεϊνικές
αλληλουχίες μεταλλάχθηκαν καθώς τα φυτά εξελίχθηκαν για να
ζήσουν στην Ατακάμα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που
διευκόλυναν την επιβίωση, υπό ακτινοβολία υψηλού φωτός, σε
μεγάλες περιόδους χωρίς νερό και σε αλμυρό και φτωχό σε
άζωτο έδαφος.
«Είναι ένα ορυχείο, αλλά είναι επίσης ένα γενετικό
χρυσωρυχείο», λέει η Γκλόρια Κορούζι, μοριακή βιολόγος στο
Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης που βοήθησε στην αλληλουχία
των γονιδιωμάτων των φυτών και συνέγραψε τη μελέτη,
αναφερόμενη στην παραγωγή λιθίου και χαλκού στην περιοχή.
«Εξάγουμε τα γονίδια που επιτρέπουν στα φυτά να
αναπτυχθούν σε αυτό το ξηρό περιβάλλον».
Τα ευρήματα δεν περιορίστηκαν μόνο στη γενετική. Οι
επιστήμονες εντόπισαν επίσης μικρόβια στο έδαφος που
τραβούν άζωτο από τον αέρα στο έδαφος, παρέχοντας το
σπάνιο θρεπτικό στοιχείο στις ρίζες των φυτών. Σε μια εποχή
που επιστήμονες και νεοφυείς επιχειρήσεις της Σίλικον Βάλει
αναζητούν νέους τρόπους για να απομακρύνουν τους αγρότες
των ΗΠΑ από τον εθισμό τους στα αζωτούχα λιπάσματα, τα
οποία μολύνουν το νερό και παράγουν μεγάλες ποσότητες
αερίου που θερμαίνει τον πλανήτη.
rodrigo gutiérrez
Μια προπτυχιακή ερευνήτρια εντοπίζει, συλλέγει και καταψύχει

δείγματα φυτών στην έρημο Ατακάμα.
Αυτά τα μικρόβια δείχνουν, λένε οι ερευνητές, το «οικολογικό

πλαίσιο του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσονται αυτά τα
φυτά», μια βασική λεπτομέρεια καθώς η κοινότητα μικροβίων
του εδάφους θεωρείται όλο και περισσότερο ως «το μέλλον της
φυτικής γεωργίας».
Περίπου το 44% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων στον κόσμο
βρίσκονται σε ξηρές περιοχές, οικοσυστήματα που
περιλαμβάνουν ερήμους, ημιερήμους και λιβάδια, σύμφωνα με
στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών. Και πολλές από τις έρημους
του κόσμου επεκτείνονται καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται και οι
πόροι γλυκού νερού μειώνονται. Η Σαχάρα της Αφρικής, για
παράδειγμα, έχει επεκταθεί κατά 10% από το 1920, σύμφωνα με
πρόσφατη έρευνα, απειλώντας τα χωράφια που τρέφουν τον
πληθυσμό που αναμένεται να διπλασιαστεί μέχρι τα μέσα αυτού
του αιώνα.
Οι πιθανές εφαρμογές της έρευνας εκτείνονται πέρα από τις
ανθεκτικές στην ξηρασία ντομάτες ή το καλαμπόκι που
απαιτούν πολύ λιγότερα λιπάσματα αζώτου. Οι αλληλουχίες
πρωτεϊνών στα χόρτα που μελέτησαν οι επιστήμονες θα
μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καλλιέργεια
βιοκαυσίμων σε εδάφη πολύ φτωχά για καλλιέργεια λαχανικών.
Το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ έδωσε στους ερευνητές 7
εκατομμύρια δολάρια για τη διεξαγωγή της μελέτης ειδικά για
αυτούς τους σκοπούς. (Η κυβέρνηση της Χιλής έδωσε επίσης
στο έργο «σημαντική χρηματοδότηση», αν και οι ερευνητές
αρνήθηκαν να μιλήσουν για το ακριβές ποσό.)
33.2. «ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ

ΜΟΝΑΔΙΚΑ»
Για να κατανοήσουμε πόσο γρήγορα έχει αυξηθεί η παραγωγή
λιθίου στην Ατακάμα, χρειάζεται μόνο να δούμε δορυφορικές
εικόνες της μεγαλύτερης αλυκής της ερήμου. Το 1993, η
βιομηχανία της περιοχής περιορίστηκε σε ένα μικρό κομμάτι της
έκτασης σχεδόν 1.200 τετραγωνικών μιλίων που περιβάλλεται
από βουνά. Μέχρι το 2015, οι εικόνες του Γεωλογικού
Ινστιτούτου των ΗΠΑ δείχνουν ότι οι εγκαταστάσεις παραγωγής
είχαν «καταναλώσει» μια ευρεία περιοχή.
Η επέκταση αντανακλά την αυξανόμενη ζήτηση στο εξωτερικό.
Ενώ η Αυστραλία, η οποία εξορύσσει λίθιο από σκληρό βράχο
και στέλνει την πρώτη ύλη στην Κίνα για επεξεργασία, έχει γίνει
τα τελευταία χρόνια ο κορυφαίος προμηθευτής του ορυκτού
στον κόσμο, η Ατακάμα παραμένει κεντρικός κόμβος σε μια
αλυσίδα εφοδιασμού που αυξάνεται όλο και περισσότερο καθώς
οι πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων αυξάνονται κατακόρυφα
στην Ανατολική Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Μέχρι το 2040, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προβλέπει ότι η
ζήτηση για λίθιο θα είναι 42 φορές μεγαλύτερη από αυτή που
ήταν το 2020.
Οι ανθρακωρύχοι λιθίου και οι κατασκευαστές μπαταριών
οχημάτων ανησυχούν εδώ και καιρό ότι η προσφορά του
ορυκτού θα περιοριστεί κάποια στιγμή την επόμενη δεκαετία.
Καθώς όμως οι πωλήσεις έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και οι
παραγωγοί εμπορευμάτων δυσκολεύονται να συμβαδίσουν με
τις παραγγελίες εφοδιασμού μετά την πανδημία, ορισμένοι
άρχισαν να προειδοποιούν ότι η κρίση λιθίου θα μπορούσε να
«χτυπήσει» σε μόλις δύο χρόνια από τώρα.
rodrigo gutiérrez
Μερικοί από τους θάμνους που οι ερευνητές φωτογράφησαν.
Η μελέτη «τονίζει τη σημασία της κατανόησης και της εκτίμησης

της τοπικής και ενδημικής βιοποικιλότητας», δήλωσε η Κριστίνα
Ντολαντόρ, μικροβιακή περιβαλλοντολόγος στο Πανεπιστήμιο
της Χιλής, η οποία δεν συμμετείχε στην εργασία, αλλά εξέτασε
ένα προηγμένο αντίγραφο της εργασίας για τη HuffPost.
«Η εύθραυστη ισορροπία της βιοποικιλότητας της περιοχής και
των περιχώρων της βρίσκεται σε κίνδυνο λόγω της τεράστιας
κλίμακας της προτεινόμενης εξόρυξης», δήλωσε η Ντολαντόρ, η
οποία είναι επίσης ακτιβίστρια.
Ο Χουάν Ναβέντο, ερευνητής στο Universidad Austral de Chile,
λέει ότι «όλες οι καλλιέργειες τροφίμων θα ωφεληθούν από τις
νέες πληροφορίες σχετικά με τις προσαρμογές σε αγγειακά
φυτά και τη σχετική μικροβιακή χλωρίδα του εδάφους» από τη
μελέτη και προειδοποίησε ότι «από τη στιγμή που το νερό έχει
φύγει, η αποκατάσταση είναι ανέφικτη».
Παρόμοιες συζητήσεις γίνονται τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες,
όπου το λίθιο και άλλες πρώτες ύλες που χρησιμεύουν σε
πράσινες τεχνολογίες έχουν δημιουργήσει μια ώθηση για
αύξηση των εγχώριων εξορύξεων. Στη Νεβάδα, ένα
προτεινόμενο ορυχείο λιθίου έχει προκαλέσει έντονες
αντιδράσεις από φυλές ιθαγενών, κτηνοτρόφους και
βοτανολόγους, οι οποίοι λένε ότι το έργο απειλεί μια οικολογικά
και πολιτιστικά πολύτιμη περιοχή.
ΠΗΓΗ:
https://www.huffingtonpost.gr/entry/atakama-e-eremos-me-ta-mestika-tes-
soterias-toe-eidoes_gr_61922b82e4b0ab5f284bfbad#:~:text=%CE%91%CF
%84%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B1%3A%20%CE
%97%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82,%CF
%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE
%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE
%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE
----------------------------------------------------------------------------
34. ΚΑΛΑΧΑΡΙ
Από βοτανικής άποψης, η περιοχή είναι ερημικές στέπες, όχι
τυπική έρημος. Η περιοχή Καλαχάρι, η οποία είναι πάνω από
930 χιλιάδες km², είναι συνήθως επίπεδη, αλλά υπάρχουν κοίτες
ποταμών και χαμηλές οροσειρές. Το χρώμα της άμμου δίνεται
από οξείδιο του σιδήρου, έχει κοκκινωπή απόχρωση.
Η επικράτεια της Καλαχάρι καταλαμβάνεται από αμμόλοφους, οι
οποίοι βρίσκονται σε κορυφογραμμές με μάλλον μεγάλες
κοιλότητες. Σε αυτά, κατά την περίοδο των βροχών,
συσσωρεύεται το νερό της βροχής, σχηματίζοντας προσωρινές
λίμνες. Η μέγιστη ποσότητα βροχόπτωσης πέφτει το καλοκαίρι.
Ξηρασίες συμβαίνουν κάθε 3-5 χρόνια. Λόγω της υψηλής
ξηρασίας, τα περισσότερα ποτάμια ξεράθηκαν εδώ και πολύ
καιρό και στη θέση τους σχηματίστηκαν αλυκές. Ο μόνος
ποταμός που υπάρχει, ο Οκαβάνγκο, δεν ρέει πουθενά, αλλά
σχηματίζει το μεγαλύτερο δέλτα του ποταμού στον κόσμο.
Από τον τύπο της βλάστησης, η βόρεια Καλαχάρι μοιάζει με
σαβάνα με χαμηλό γρασίδι. Εκεί φύονται ποώδεις θάμνοι και
χόρτα όλο το χρόνο. Στο κεντρικό, πιο ξηρό μέρος, κυρίως
παχύφυτα και αροειδή. Η μέγιστη καλοκαιρινή βροχόπτωση και
οι ήπιοι χειμώνες είναι ευνοϊκοί για τη ζωή, τις ζέβρες, τις
αντιλόπες, τις σουρικάτες και άλλα ζώα. Από τα πουλιά μπορείς
να βρεις κορυδαλιά, στρουθοκάμηλο, γεράκι κ.λ.π.
ΠΗΓΗ:
%BF
--------------------------------------------------------------
35. DANAKIL
Η έκταση της ερήμου είναι σχεδόν 137 χιλιάδες km². Αυτή η
έρημος φαίνεται παράλογη και αφιλόξενη. Ο λόγος για αυτό
είναι λίμνες θείου, ηφαίστεια και σύννεφα αερίου. Παρόμοιο
ανάγλυφο σχηματίστηκε λόγω του σπασίματος της αφρικανικής
πλάκας, πάνω στην οποία βρίσκεται όλη η Αφρική.
Η θερμοκρασία της ημέρας εδώ, όπως και σε άλλες ερήμους,
δεν πέφτει κάτω από 30 ° C.
Πρακτικά δεν υπάρχει χλωρίδα και πανίδα, επειδή οι εξωτερικές
συνθήκες ύπαρξης είναι πολύ επιθετικές. Η υγρασία είναι
χαμηλή, οι βροχές είναι πολύ σπάνιες, ωστόσο, η περιοχή
προσελκύει τουρίστες και λάτρεις της ακραίας αναψυχής. Η
λίμνη Assal είναι τόσο αλμυρή που οι κρύσταλλοι κάλυψαν
πυκνά τις όχθες της. Το ενεργό ηφαίστειο Erta Ale έχει μια λίμνη
λάβας στον κρατήρα του. Περιοδικά, η λάβα βράζει, ξεσπάει. Ο
κρατήρας του ηφαιστείου Dallol βρίσκεται κάτω από την
επιφάνεια της θάλασσας. Ασυνήθιστες σιλουέτες και περίεργες
φιγούρες στην επιφάνεια σχηματίστηκαν ως αποτέλεσμα της
κρυστάλλωσης των αλάτων καλίου. Κοντά στον κρατήρα
υπάρχουν πολλές ιαματικές πηγές, οι οποίες περιοδικά
απελευθερώνουν διαβρωτικό αέριο.
ΠΗΓΗ:
%BF
--------------------------------------------------------------------
36. ΝΑΜΙΜΠ
Αυτές είναι οι παλαιότερες ξηρές εκτάσεις στον πλανήτη, που
χρονολογούνται πριν από 55-80 εκατομμύρια χρόνια. Το μήκος
της ερήμου είναι περισσότερο από 2 χιλιάδες km και η περιοχή
είναι περίπου 81 χιλιάδες km ². Το Ναμίμπ εκτείνεται κατά μήκος
της ακτογραμμής του Ατλαντικού. Το namib είναι τόσο ξηρό που
δεν υπάρχουν σημάδια ζωής στο μεγαλύτερο μέρος της
περιοχής. Οι θερμοκρασίες κατά μήκος της ακτής είναι σχετικά
σταθερές και τυπικά κυμαίνονται μεταξύ 9-20 ° C, ενώ περαιτέρω
στην ενδοχώρα, οι θερμοκρασίες ημέρας του καλοκαιριού
μπορεί να ξεπεράσουν τους 45 ° C και να πέφτουν κάτω από 0 °
C τη νύχτα. Η βροχόπτωση ποικίλλει ανά περιοχή, για
παράδειγμα, το δυτικό τμήμα του το Ναμίμπ δέχεται λιγότερη
βροχή (περίπου 5 mm ετησίως) από το ανατολικό τμήμα
(περίπου 85 mm ετησίως). Οι παράκτιες περιοχές της ερήμου
δέχονται κατά μέσο όρο περίπου 10 mm βροχοπτώσεων
ετησίως.
Η έρημος σχηματίστηκε από τους ανέμους που πνέουν από την
ανατολή. Διασχίζοντας την ηπειρωτική χώρα, χάνουν την
υγρασία. Το ρεύμα της Βεγγάλης ψύχει τα ρεύματα του
Ατλαντικού Ωκεανού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται
ομίχλες. Εξαιτίας αυτών των παραγόντων, το Namib θεωρείται η
πιο δροσερή έρημος της ηπείρου. Στην ακτή συνηθίζονται τα
παχύφυτα που δέχονται υγρασία από τις ομίχλες. Η ζώνη των
αμμόλοφων αντιπροσωπεύεται από χόρτα και ψηλά δέντρα
φυτρώνουν κατά μήκος των όχθες μικρών ποταμών.
Το πιο διάσημο αξιοθέατο είναι οι αμμόλοφοι, που φτάνουν τα
τριακόσια μέτρα σε ύψος. Οι αποχρώσεις της άμμου
κυμαίνονται από ροζ έως κόκκινο. Ιδιαίτερη αξία για τους
τουρίστες είναι το Εθνικό Πάρκο Namib-Naukluft. Εδώ
βρίσκονται οι ίδιοι αμμόλοφοι. Παρά την απόσταση από την
ακτή, πολλά ζώα ζουν στο πάρκο. Μεταξύ των οποίων
υπάρχουν μοναδικά είδη εντόμων, και. Ανάμεσα στα βράχια του
αποθεματικού κυλούν οι πηγές νερού που στηρίζουν τις οάσεις.
ΠΗΓΗ:
%BF
---------------------------------------------------------------------
37. ΚΑΡΟΥ
Η έρημος σχηματίστηκε στη νότια περιοχή της Αφρικής και

βρίσκεται δίπλα στο Ναμίμπ. Η περιοχή χωρίζεται σε δύο ζώνες
- Big και Small Karoo. Το Small Karoo είναι η λιγότερο άνυδρη
περιοχή. Σε αντίθεση με άλλα εδάφη, εδώ πέφτει μια
αξιοπρεπής ποσότητα βροχοπτώσεων, περίπου 30 cm
ετησίως.
Την άνοιξη, το Karoo ανθίζει, προσελκύοντας μια μάζα από
έντομα επικονίασης. Το μέγιστο ποσό βροχόπτωσης στην
έρημο πέφτει το χειμώνα, από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο.
Η βλάστηση αντιπροσωπεύεται από αειθαλείς θάμνους και
δέντρα με ελαττώματα, καθώς και από τροπικά χόρτα. Το
Greater Karoo αποτελείται από βραχώδεις πεδιάδες, ψαμμίτες
και αποσυντεθειμένους σχιστόλιθους. αντιπροσωπεύεται από
μεγάλο αριθμό ειδών χελωνών, αρουραίων σφυριχτών,
αφρικανικών φρύνων και άλλων ζώων. Η ακρίδα που κατοικεί
στην άμμο είναι μια λιχουδιά για τους λευκούς πελαργούς και τα
γενειοφόρο ψαρόνια.
Υπάρχουν έρημοι στην Ινδία, πολλές από αυτές στην Ευρασία.

Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για την πιο ξηρή
έρημο στον κόσμο, την έρημο Ατακάμα. Η έρημος που βρίσκεται
στην Ανταρκτική μπορεί να την ανταγωνιστεί.
Τα πιο ξηρά μέρη στην Ευρασία

Υπάρχουν αρκετές έρημοι στο έδαφος της Ευρασίας.
Βρίσκονται στην Κεντρική, Κεντρική Ασία, Καζακστάν. Στο
Καζακστάν, οι πιο διάσημες έρημοι είναι το οροπέδιο Ustyurt, το
Betpak-Dala, το Kyzylkum, το Moyunkum, το Aral Karakum. Οι
εκτάσεις της ερήμου του Καζακστάν είναι πραγματικά τεράστιες.
Η πανίδα αντιπροσωπεύεται από ζέρμποες, οχιές, γκρίζες
σαύρες και γαζέλες.
Στην Κεντρική Ασία, διακρίνεται η αμμώδης έρημος Taklamakan.
Αναγνωρίζεται ως το μεγαλύτερο στον κόσμο, ενώ οι συνθήκες
του είναι από τις πιο σκληρές. Είναι γνωστές η έρημος
Dzungaria, η έρημος Alasan και η Gobi. Οι έρημοι της Κεντρικής
Ασίας έχουν κρύους χειμώνες με μέγιστη βροχόπτωση το
καλοκαίρι.
ΠΗΓΗ:
%BF
---------------------------------------------------------------------
38. Η ΕΡΗΜΟΣ THAR - Η ΠΙΟ ΚΑΥΤΗ ΕΡΗΜΟΣ

ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ
Μία από τις πιο σημαντικές στην Ινδία και η πιο
πυκνοκατοικημένη έρημος στον κόσμο είναι η έρημος Thar.
Βρίσκεται στην ινδική πολιτεία του Ρατζαστάν. Το κλίμα της
ερήμου Thar δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σκληρό· είναι ένα
ζωντανό οικοσύστημα.
Η έρημος Thar είναι μια από τις θερμότερες στη Γη
Η έρημος Θαρ κατοικείται από ζώα. Κοινοί εκπρόσωποι είναι η

ινδική γαζέλα, η γάτα της ζούγκλας, η αντιλόπη nilga, τα
τσακάλια και οι αλεπούδες. Λόγω της χαμηλής πληθυσμιακής
πυκνότητας των εκτάσεων της ερήμου από ανθρώπους, τα ζώα
έχουν την ευκαιρία να ζήσουν στις φυσικές συνθήκες του
περιβάλλοντος. Είναι σύνηθες να βρίσκουμε εκεί σαύρες με
προϊστορική όψη, φίδια αρουραίων, οχιές και αμμοβόα. Είναι
εκπληκτικό το γεγονός ότι στην τοποθεσία της ερήμου Thar τα
τελευταία διακόσια ογδόντα εκατομμύρια χρόνια, υπήρξε μια
θάλασσα τέσσερις φορές.
Απολιθωμένα δέντρα στην έρημο
Στην περιοχή του χωριού Ακάλ έχουν διατηρηθεί απολιθωμένα

δέντρα, τα οποία είναι υπολείμματα φτέρων και δασών που
φύτρωσαν σε εκείνα τα μέρη πριν από περίπου εκατόν ογδόντα
εκατομμύρια χρόνια. Ένα από τα μεγαλύτερα απολιθωμένα
δέντρα με περίμετρο ενάμιση μέτρο και μήκος σχεδόν επτά
μέτρα.
Χάρτης τοποθεσίας ερήμων του κόσμου
Σαχάρα. 9.065.000 km²
Η έρημος Σαχάρα είναι η μεγαλύτερη και πιο καυτή έρημος στον

κόσμο, η έκτασή της ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια km², που είναι
περισσότερο από το 50% της επικράτειας της Ρωσίας. Καλύπτει
σχεδόν όλη τη Βόρεια Αφρική: Αίγυπτο, Αλγερία, Τυνησία,
Μαρόκο, Μαυριτανία, Σουδάν, Τσαντ, Λιβύη και άλλες χώρες.
ΠΗΓΗ:
%BF
----------------------------------------------------------------------

ΠΗΓΗ:
%BF
40. ΧΑΡΤΗΣ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΡΗΜΟΙ ΤΟΥ

ΚΟΣΜΟΥ
«Οι μεγαλύτερες έρημοι της γης»
ΠΗΓΗ:
%BF
---------------------------------------------------------------------------------
41. ΕΡΗΜΟΣ NAZCA

Ένα από τα πιο ανεξήγητα και μυσταγωγικά μέρη στον κόσμο με
τεράστια γεωγλυφικά-μυστήριο
Ένα από τα πιο μυσταγωγικά και περίεργα σημεία
στο Περού συναντάται στο νότιο τμήμα της χώρας της Νότιας
Αμερικής, στο έδαφος της ερήμου Nazca. Ο λόγος για τις
περίφημες γραμμές Nazca, μια ομάδα πολύ μεγάλων
γεωγλυφικών χαραγμένων στο έδαφος, που υπολογίζεται ότι
δημιουργήθηκαν το χρονικό διάστημα μεταξύ 500 π.Χ. και 500
μ.Χ. Μέχρι το 2020, μεταξύ 80 και 100 νέων τέτοιων έργων
βρέθηκαν με τη χρήση drone, με τους αρχαιολόγους να
πιστεύουν ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα που δεν έχουν
ανακαλυφθεί ακόμη.
Οι γραμμές Nazca του Περού, που το 1994 χαρακτηρίστηκαν ως
Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, είναι ένα από
τα μεγάλα μυστήρια του κόσμου και ο σκοτεινός σκοπός της
δημιουργίας τους έχει δημιουργήσει θεωρίες που
περιλαμβάνουν τα πάντα, από ιερά τελετουργικά έως αρχαίους
εξωγήινους. Οι ίδιες οι γραμμές είναι περίπου 2.000 ετών και
κατασκευάστηκαν από τους γηγενείς λαούς της Nazca.
Τα σχήματα κυμαίνονται από γεωμετρικά μοτίβα έως
λεπτομερείς εικόνες της τοπικής άγριας ζωής, όπως αράχνες
και πιθήκους, όλα σκαμμένα στο έδαφος. Παρά την ηλικία τους,
οι γραμμές επέζησαν για χιλιάδες χρόνια με μικρές αλλαγές ή
φθορές. Κανείς δεν είναι σίγουρος γιατί ακριβώς οι κάτοικοι της
Nazca δημιούργησαν αυτά τα παράξενα γεωγλύφη, αλλά η
κορυφαία θεωρία είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν ως σημείο για να
προσεύχονται στους θεούς για βροχή.
Οι περισσότερες γραμμές κινούνται κατευθείαν στο τοπίο, αλλά
υπάρχουν επίσης σχέδια ζώων και φυτών. Μεμονωμένα το
κάθε σχέδιο έχει μήκος από 0.4 έως 1.1 χλμ., ενώ το συνολικό
τους μήκος είναι μεγαλύτερο από 1.300 χλμ. Όλο αυτό το «έργο»
καλύπτει μια έκταση περίπου 50 τ. χλμ., με την κάθε γραμμή να
έχει βάθος κατά μέσο όρο 10 έως 15 εκατοστά. Το πλάτος των
γραμμών ποικίλλει σημαντικά, αλλά περισσότερα από τα μισά
είναι ελαφρώς πάνω από το ένα τρίτο του μέτρου, ενώ σε
ορισμένα μέρη μπορεί να έχουν πλάτος μόνο 30,5 εκατοστά και
σε άλλα ακόμη και 1.8 μέτρα.
Μερικές από τις γραμμές Nazca σχηματίζουν σχήματα που είναι
ορατά ακόμη και από τον αέρα (σε ύψος 500 μέτρων) αν και
είναι επίσης ορατά από τους γύρω λόφους και άλλα ψηλά μέρη.
Τα σχήματα είναι συνήθως κατασκευασμένα από μία συνεχή
γραμμή, ενώ λόγω της απομόνωσης και του ξηρού ανέμου αλλά
και του σταθερού κλίματος του οροπεδίου, οι γραμμές
διατηρούνται ως επί το πλείστον φυσικά.
ΠΗΓΗ:
https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/7354581/erimos-nazca-ena-apo-ta-
pio-anexigita-kai-mystagogika-meri-ston-kosmo#:~:text=%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Nazca%3A%20%CE
%88%CE%BD%CE%B1%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
%B1%20%CF%80%CE%B9%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE
%BE%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%B1%20%CE%BA%CE
%B1%CE%B9%20%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE
%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BC%CE
%AD%CF%81%CE%B7%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE
%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF
--------------------------------------------------------------------------
42. ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΤΟΝΤΟΡΙ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
 Η Ιαπωνία με πολλά περίεργα πράγματα, οπότε η εύρεση

μιας ερήμου εδώ δεν πρέπει να αποτελεί μια πλήρη
έκπληξη. Robert Schrader.

Η Ιαπωνία είναι ένα από τα πιο παράξενα μέρη του κόσμου, και
αν βρεθήκατε εκεί, ξέρετε ότι σχεδόν όλα είναι δυνατά. Ακόμα,
είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γεγονός ότι μια μικρή έρημος
- περίπου 10 μίλια με δύο μίλια - κάθεται στη βόρεια ακτή του
νησιού Honshu, περίπου πέντε ώρες από το Τόκιο με τρένο.
Γνωστή ως η άμμος του Τοντόρι για τη γειτνίαση του με τη
μικρή πόλη του Totor, η ιαπωνική έρημος σχηματίστηκε πριν
από περίπου 1.000 χρόνια, ως αποτέλεσμα των
κατακρημνισμάτων από τον ποταμό Σεντάι που ανατινάχτηκαν
μέχρι την ακτή από έναν παράξενο θαλασσινό άνεμο.
ΠΗΓΗ:
https://traasgpu.com/%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE
%B9-%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF
%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF% CE%BD-
%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/#:~: =%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9%20%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9%20%CF%83%CE%B5%20%CF%8C%CE
%BB%CE%BF%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%BA%CF%8C
%CF%83%CE%BC%CE%BF
--------------------------------------------------------------------
43. LENÇOIS MARANHENSES ΣΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ο Lençóis Maranhenses της Βραζιλίας είναι η μόνη έρημος στον

κατάλογο αυτό με οάσεις. Wikimedia Commons μέσω του
Creative Commons
Lençóis Maranhenses στη Βραζιλία
Μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στην άσχημη έρημο της

Βραζιλίας, τους Lençóis Maranhenses, και εκείνες που
αναφέρονται παραπάνω, είναι το μέγεθός της. Ενώ οι
αμμόλοφους Τοτόρι και η έρημος Błędów είναι και οι δύο πολύ
μικρότεροι (~ 20 τετραγωνικά μίλια και ~ 12 τετραγωνικά μίλια
αντίστοιχα), το Lençóis Maranhenses καταλαμβάνει πάνω από
600 τετραγωνικά μίλια στη βορειοανατολική Βραζιλία , περίπου
8 ώρες ανατολικά της πόλης Fortaleza. Επιπλέον, είναι η μόνη
έρημος στον κατάλογο αυτό με οάσεις - κατά τη διάρκεια της
βροχερής περιόδου, οι καταθλίψεις μεταξύ των αμμοθινών
γεμίζουν με νερό - γεγονός που το κατέστησε όλο και πιο
δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο στη Νότια Αμερική.
ΠΗΓΗ:
%CF%83%CE%BC%CE%BF
---------------------------------------------------------------------
44. Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΡΗΜΟΣ DUNE DU PILAT


 Ο Dune du Pilat της Γαλλίας είναι σαν ένα κομμάτι της
Σαχάρας κατά μήκος του Βόρειου Ατλαντικού. Wikimedia
Commons μέσω του Creative Commons

Από την άποψη της επιφάνειας, ο γαλλικός Dune du Pilat, που
βρίσκεται περίπου 40 μίλια από το Μπορντό κατά μήκος της
νοτιοδυτικής ακτής της χώρας, είναι πιο κοντά στις άσχημες
ερήμους της Πολωνίας και της Ιαπωνίας από ό, τι στη Βραζιλία.
Όπου το Dune du Pilat, που είναι ο μεγαλύτερος αμμόλοφος της
Ευρώπης, ξεχωρίζει από την άποψη του ύψους του: Πυλώνει
πάνω από 35 πόδια πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Ο
αμμόλοφος σήμερα "αναπτύσσεται" προς την ξηρά, αν και οι
έντονες καταιγίδες τα τελευταία χρόνια το έχουν καταστρέψει.
ΠΗΓΗ:
%CF%83%CE%BC%CE%BF
--------------------------------------------------------------------------
45. ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΙΝ

 Η έρημος του Maine, αν και μικροσκοπική, έρχεται σε
έντονη αντίθεση με τα γύρω δάση. Wikimedia Commons
μέσω του Creative Commons

Η έρημος του Maine είναι ένα από τα πιο περίεργα μέρη στις
Ηνωμένες Πολιτείες . Όπως και η πολωνική έρημος, η έρημος
του Μαίην έμεινε ως επακόλουθο ενός λιωμένου παγετώνα, αν
και σε αντίθεση με οποιαδήποτε από τις άλλες ερήμους στον
κατάλογο αυτό, η επέκτασή της προκλήθηκε από την
ανθρώπινη δράση. Συγκεκριμένα, η υπερβόσκηση από τα
πρόβατα, η οποία οδήγησε σε διάβρωση του εδάφους και το
σχηματισμό μιας ολόκληρης «ερήμου» σε μόλις 200 χρόνια.
ΠΗΓΗ:
%CF%83%CE%BC%CE%BF
---------------------------------------------------------------------------------
46. ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Πάντα μας γοήτευε ζώα της ερήμου και συνήθως προκύπτει το
εξής ερώτημα: πώς καταφέρνουν να επιβιώσουν σε τόσο
ακραία περιβάλλοντα; Σε αυτήν την ανάρτηση θα
προσπαθήσουμε να διευκρινίσουμε αυτό και άλλες αμφιβολίες.
46.1. ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ;
Οι έρημοι είναι περιοχές με τα δικά τους χαρακτηριστικά, πιο
κοινά από ό,τι πιστεύεται συχνά. Επίσης, σε αντίθεση με τη
δημοφιλή πεποίθηση, μπορούν να βρεθούν τόσο σε ζεστά όσο
και σε ψυχρά κλίματα, γνωστά ως παγωμένες ή πολικές έρημοι.
Αν και και στις δύο περιπτώσεις μοιράζονται μια σχεδόν πλήρη
απουσία βροχοπτώσεων.
Με τέτοιο τρόπο που το έδαφος των ερήμων είναι άνυδρο,
ξεραμένο και τραχύ. Ωστόσο, αυτή η ακραία κατάσταση δεν
εμποδίζει την ύπαρξη πανίδας και χλωρίδας στα μέρη αυτά.
Ωστόσο, τόσο τα φυτά όσο και τα ζώα του έπρεπε να
προσαρμοστούν στις απαιτητικές συνθήκες.
Αλλά τα πλάσματα που κατοικούν σε αυτά τα αξιοζήλευτα μέρη
δεν είναι τόσο σπάνια όσο πιστεύεται συχνά. Αν και πρέπει να
αναγνωριστεί ότι δεν είναι πολύ διαφορετικά, ειδικά σε
σύγκριση με την τεράστια ποικιλία ειδών που συγκεντρώνουν
οι ζούγκλες και τα δάση.
Αυτό συμβαίνει επειδή το φύλλωμα της ερήμου έχει σπάνιους
υδάτινους πόρους, επομένως η ανάπτυξή του είναι πιο αργή.
Αυτό φαίνεται στο σχεδόν γυμνό τοπίο, που προσφέρει
ελάχιστες ευκαιρίες στα ζώα να τραφούν. Αλλά ούτε τους
επιτρέπει περισσότερες επιλογές για να προστατευτούν από
τον ήλιο και τον άνεμο.
Με τέτοιο τρόπο που δεν είχαν άλλη επιλογή από το να
προσαρμοστούν για να αντέχουν σε αντίξοες θερμοκρασίες.
Μπορούν επίσης να αντέχουν ολόκληρες μέρες χωρίς να
πίνουν νερό, ενώ πρέπει να καταφέρουν να βρουν φαγητό τη
νύχτα, για να αποφύγουν τον καυτό ήλιο.
Έτσι, η ζωή των ζώων της ερήμου θυσιάζεται εξαιρετικά, τόσο
για τα έντομα όσο και για τα μεγάλα θηλαστικά. Ωστόσο, κάθε
είδος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούν
από τα άλλα. Αλλά θα το συζητήσουμε σύντομα.
46.2. ΚΑΜΗΛΑ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι καμήλες είναι από τα πρώτα ζώα
που μας έρχονται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη έρημος. Όπως
είναι γνωστό στη συντριπτική πλειοψηφία, αυτά τα θρυλικά
πλάσματα μπορούν να συσσωρεύσουν τεράστιους όγκους
λίπους στην καμπούρα τους. Είναι ένα λίπος που αργότερα θα
καεί και θα αφομοιωθεί ξανά από το σώμα σας, καθώς δεν
μπορεί να βρει τροφή.
Επιπλέον, οι καμήλες έχουν πυκνές τρίχες στα αυτιά τους, οι
οποίες εμποδίζουν την άμμο να εισχωρήσει στα αυτιά τους.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις βλεφαρίδες της, επίσης
πυκνές και μακριές.
Αλλά υπάρχουν ακόμα πιο εκπληκτικές προσαρμογές σε αυτό
το πρώτο στη λίστα των ζώων της ερήμου. Αναφερόμαστε σε
εξειδικευμένες μεμβράνες που έχουν στα μάτια και τις οπλές
τους. Αυτά εκπληρώνουν τις ίδιες λειτουργίες των παπουτσιών
που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να περπατούν στο χιόνι.
46.3. ΝΤΙΝΓΚΟ
Στη συνέχεια σε αυτή τη λίστα με τα ζώα της ερήμου, κατάγονται
από οικόσιτα σκυλιά. Αλλά αυτά ζουν στις έρημες περιοχές της
Αυστραλίας, όπου μπορούν να έχουν ύψος 1,5 μέτρο. Τα
Ντίνγκο ζουν σε οικογενειακές ομάδες, αν και μπορούν να
συσχετιστούν σε μεγάλες αγέλες για να κάνουν το κυνήγι πιο
αποτελεσματικό.
Αρχικά αυτά τα πλάσματα βασίζονταν στη διατροφή τους στα
καγκουρό, αν και με τον ερχομό του ανθρώπου στις αχανείς
χώρες τους άλλαξαν τα γούστα τους, οπότε τώρα τείνουν
περισσότερο προς τα πρόβατα και τα κουνέλια.
46.4. ΧΟΙΡΟΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Είναι ένα θηλαστικό προικισμένο με ένα εξαιρετικά δυνατό
πεπτικό σύστημα, τόσο που είναι ικανό να καταπιεί κάκτους
χωρίς να επηρεάζεται από τα πολλά αγκάθια αυτών των φυτών.
Όπως φαίνεται, είναι ένας ακραίος τρόπος επιβίωσης, αφού οι
κάκτοι, εκτός από πηγή τροφής, παρέχουν στον πεκάρι, όπως
και άλλα πλάσματα, μεγάλες ποσότητες ζωτικού υγρού.
46.5. ΓΑΓΓΑ
Οι Γάγγες είναι πουλιά που ζουν στις πιο άνυδρες περιοχές της
Ασίας και της Βόρειας Αφρικής. Αυτό που προκαλεί έκπληξη σε
αυτά τα πουλιά είναι ότι τα φτερά της κοιλιάς τους έχουν έναν
μηχανισμό που τους επιτρέπει να απορροφούν και να
συγκρατούν μικρές ποσότητες νερού.
Τα αρσενικά είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν αυτά τα φτερά ως
σφουγγάρια, για να μεταφέρουν νερό στις φωλιές τους και να το
μοιράζονται με τους συντρόφους και τους νεοσσούς τους.
46.6. ROADRUNNER
Τώρα θα δούμε ένα από τα πιο διάσημα ζώα της ερήμου: τον
roadrunner. Αυτό είναι ένα πουλί χαρακτηριστικό των πιο
ξηρών τοπίων της Βόρειας Αμερικής. Αυτά τα υπέροχα ζώα όχι
μόνο συμβαδίζουν με το θρυλικό κογιότ, αλλά είναι επίσης ικανά
να επιβιώσουν χωρίς να καταπιούν καθόλου νερό.
Αυτό το θαύμα της φύσης είναι δυνατό, χάρη στο γεγονός ότι
παίρνουν το ζωτικό υγρό από την τροφή τους. Αλλά όπως
συμβαίνει με όλα τα είδη, αυτό το γρήγορο και έξυπνο φτερωτό
πρέπει να αποβάλλει τα μέταλλα που δεν χρειάζεται. Το
πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείτε να το κάνετε μέσω των ούρων,
καθώς αυτό θα ήταν μια ασυγχώρητη σπατάλη υγρών.
Με αυτόν τον τρόπο, το roadrunner συγκεντρώνει όλα αυτά τα
μέταλλα σε μια μόνο σταγόνα υγρού, το οποίο εκκρίνει ως
δάκρυ μέσω ενός αδένα κοντά στα μάτια.
46.7. ΑΜΜΟΟΧΙΑ
Αυτός ο κάτοικος της ερήμου είναι ένα από τα πιο θανατηφόρα
φίδια στον πλανήτη. Η φονικότητά του οφείλεται σε μια
αιμοτοξίνη που παράγει, η οποία είναι ικανή να σκοτώσει
οποιοδήποτε θήραμα σχεδόν αμέσως.
Η αμμοοχιά βασίζεται στη διατροφή της σε μικρά θηλαστικά,
καθώς και σε πτηνά και σαύρες. Έχει την κατοικία του στην
έρημο Σαχάρα και μπορεί να φτάσει τα 35 εκατοστά σε μήκος.
Αναγνωρίζεται επίσης από το τριγωνικό κεφάλι και τα
μικροσκοπικά μάτια του.
46.8. ΣΚΑΘΑΡΙΑ
Από αυτά τα πλάσματα της ερήμου υπάρχουν πολλά είδη.
Απλώς ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε το σκαθάρι
της κοπριάς ή το σκαθάρι Stenocara gracilipes.
Το σκαθάρι της κοπριάς, ή ακατάνγκα, αντιπροσώπευε ένα
σεβαστό σύμβολο στην αρχαία Αίγυπτο. Αυτός ο μυθικός
μικρός επιζών τρέφεται με περιττώματα άλλων ζώων της
ερήμου. Για αυτό συνήθως πλάθουν τα εν λόγω περιττώματα σε
μορφή μπάλας που στη συνέχεια σπρώχνουν στο άντρο τους,
από το οποίο προέρχεται το όνομά τους.
Από την πλευρά του, το Stenocara gracilipes είναι κάτοικος της
ερήμου Namib, στη νότια Αφρική. Χάρη στην εγγύτητά της στη
θάλασσα, αυτή η τεράστια έκταση επωφελείται από την ομίχλη
της θάλασσας τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας. Είναι από
αυτή την ομίχλη που αυτά τα σκαθάρια λαμβάνουν το νερό που
χρειάζονται για να επιβιώσουν σε αυτή την έρημο.
Τι πώς το κάνεις; Λοιπόν, ίσως δεν το πιστεύετε. Αποδεικνύεται
ότι αυτά τα πλάσματα παραμένουν ακίνητα για μεγάλο χρονικό
διάστημα, έτσι ώστε η ομίχλη να συμπυκνώνεται στο σώμα
τους. Στη συνέχεια, όταν έχουν δημιουργηθεί μερικές σταγόνες,
τα σκαθάρια ξεδιψούν με το γλυκό νερό και μέχρι την επόμενη
μέρα, που, όπως ήδη υποθέτετε, πρέπει πάντα να σηκώνεστε
νωρίς.
46.9. ADDAX
Επόμενο σε αυτή τη λίστα των ζώων της ερήμου είναι ένα είδος
αντιλόπης που ζει στην ξηρή και θανατηφόρα Σαχάρα. Είναι το
addax, ένα πλάσμα που απειλείται με εξαφάνιση λόγω
αδιάκριτου κυνηγιού. Αυτήν τη στιγμή έχουν απομείνει μόνο
περίπου 500 ζώα. Είναι από τη Μαυριτανία, το Τσαντ και τη
Νιγηρία.
Αυτά τα όμορφα ζώα της ερήμου χαρακτηρίζονται από
στριμμένα κέρατα και χλωμό τρίχωμα, γι' αυτό και ονομάζονται
επίσης λευκή αντιλόπη.
Η διατροφή τους βασίζεται σε βότανα, φύλλα και φυτά τυπικά
της ερήμου. Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι αυτό το
θηλαστικό εξάγει μεγάλο μέρος του νερού που χρειάζεται από
την τροφή. Με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να επιβιώσουν
από τη σοβαρή λειψυδρία που χαρακτηρίζει τη Σαχάρα.
46.10. ΒΑΡΑΝΙΔΕΣ
Η οικογένεια Varanidae συγκεντρώνει πολλούς τύπους σαυρών
που προέρχονται από την Αφρική, αν και οι περισσότεροι από
αυτούς ζουν στην έρημο Σαχάρα. Χαρακτηρίζονται από το ότι
είναι δηλητηριώδη και ενεργούν επιθετικά όταν αισθάνονται ότι
απειλούνται. Είναι ψυχρόαιμα, αναγκάζοντάς το να πέσει σε
χειμερία νάρκη μεταξύ Σεπτεμβρίου και Απριλίου.
Αυτά τα ερπετά βασίζουν τη διατροφή τους σε τρωκτικά καθώς
και σε ψάρια και αυγά. Αλλά εξίσου, και αν το επιτρέπει η
περίσταση, μπορούν να τρέφονται με πτηνά και μικρά
θηλαστικά. Μπορούν να έχουν μήκος από ένα έως δύο μέτρα.
46.11. ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΣ
Αυτό το βορειοαφρικανικό πουλί είναι ένα από τα μεγαλύτερα
στον κόσμο. Μπορεί να φτάσει τα 2,7 μέτρα ύψος. Ο λαιμός του
καλύπτεται από ροζ και κοκκινωπά φτερά. Ενώ τα αρσενικά,
στο υπόλοιπο σώμα τους εμφανίζουν ασπρόμαυρο φτέρωμα, το
οποίο μετατρέπεται σε γκρι στην περίπτωση των θηλυκών.
Τα μακριά και δυνατά άκρα του το καθιστούν ένα από τα πιο
γρήγορα ζώα στη Σαχάρα, καθώς μπορεί να φτάσει σε ταχύτητα
64 χλμ./ώρα, κάτι που το φέρνει στο ίδιο επίπεδο με τις γαζέλες.
Είναι άλλο ένα είδος που κινδυνεύει λόγω της παράνομης θήρας
και της σταδιακής εξαφάνισης των οικοτόπων. Στρουθοκάμηλοι
υπάρχουν επί του παρόντος μόνο σε έξι από τις δεκαοκτώ
χώρες στις οποίες υπήρχαν παλαιότερα.
46.12. HYRAX
Αυτό το άλλο από τα ζώα της ερήμου είναι ένα φυτοφάγο
θηλαστικό ιθαγενές στα νότια της Σαχάρας και στη Μέση
Ανατολή γενικά. Υπάρχουν τέσσερα είδη αυτών των
πλασμάτων, τα οποία συνήθως κατοικούν σε ρωγμές στη μέση
των βράχων, σε ομάδες που μπορούν να φτάσουν τα 80
δείγματα.
Τέτοιες συγκεντρώσεις οφείλονται στο γεγονός ότι τα hyrax δεν
διαθέτουν κατάλληλο σύστημα ελέγχου της θερμοκρασίας τους.
Με τέτοιο τρόπο που αναγκάζονται να μένουν πολύ κοντά ο
ένας στον άλλον για να μην χάσουν τη θερμότητα του σώματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι στις ερήμους οι θερμοκρασίες τείνουν να
πέφτουν πολύ τη νύχτα, ακόμη και κάτω από τους 0° Κελσίου,
κάτι που αποτελεί μεγάλη πρόκληση επιβίωσης για αυτά και
πολλά άλλα πλάσματα.
46.13. ΚΟΙΝΗ ΓΑΖΕΛΑ

Γνωστή και ως dorca, η κοινή γαζέλα είναι ένας τύπος γαζέλας
εγγενής στη Σαχάρα και συγκαταλέγεται επίσης στα
απειλούμενα είδη.
Σήμερα υπάρχουν μόνο μεταξύ 35 και 40 ζώα. Ωστόσο, η κοινή
γαζέλα είναι πολύ καλά προσαρμοσμένη στις συνθήκες της
ερήμου, σε βαθμό που μπορεί να αντέξει ολόκληρη τη ζωή της
χωρίς να καταπιεί νερό.
Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, αυτά τα ζώα της ερήμου
παραμένουν ενεργά μεταξύ του σούρουπο και της αυγής. Κατά
τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναζητούν και τρώνε και τα
φύλλα, τους καρπούς και τις ρίζες ή οποιαδήποτε άλλη μορφή
βλάστησης είναι διαθέσιμη.
46.14. ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Ανάμεσα σε αυτά τα έξυπνα ζώα της ερήμου,
το fennec και χλωμή αλεπού. Ως προς το πρώτο, πρέπει να
πούμε ότι είναι το μικρότερο μέλος των κυνίδων. Είναι μια
φυσική αλεπού από την Αίγυπτο, το Μαρόκο, τη Νιγηρία και το
Κουβέιτ.
Είναι προικισμένο με μηχανισμούς που τους διευκολύνουν να
επιβιώσουν σε αυτά τα εξαιρετικά ξηρά κλίματα. Ανάμεσα σε
τέτοιες προσαρμογές ξεχωρίζουν τα μακριά αυτιά τους που τους
βοηθούν να διώξουν τη θερμότητα από το σώμα τους.
Τρέφεται με πουλιά, τρωκτικά ακόμη και έντομα. Στην
περίπτωση της χλωμής αλεπούς, ζουν σε μια εδαφική λωρίδα
που βρίσκεται μεταξύ Σενεγάλης και Σουδάν. Έχουν πολύ
ανοιχτόχρωμο τρίχωμα, παρόμοιο με το χρώμα της άμμου, που
τους διευκολύνει στο καμουφλάζ.
46.15. ΤΣΙΤΑΧ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

Μεταξύ των μεγάλων αρπακτικών που δημιουργούν ζωή στη
Σαχάρα, το τοπικό τσιτάχ είναι ένα από τα πιο σημαντικά, ειδικά
στην κεντροδυτική περιοχή όπου ζει.
Δυστυχώς, αυτά τα ζώα της ερήμου αναφέρονται επίσης ως
απειλούμενα από την IUCN. Αυτό συμβαίνει επειδή σήμερα
υπάρχουν μόνο μεταξύ 250 και 300 ενήλικων δειγμάτων. Αυτός
ο τρομερός κυνηγός τρέφεται με αντιλόπη. Συνήθως πηγαίνει
για το θήραμά του τη νύχτα, μόνο του.
Το τσιτάχ της Σαχάρας διακρίνεται από άλλες ποικιλίες από το
χρώμα του. Αποδεικνύεται ότι είναι πιο χλωμό από τα άλλα,
έτσι οι τελείες και οι παύλες γίνονται λιγότερο ορατές.
46.16. ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Τα κογιότ, όπως και οι αλεπούδες, είναι μέλη της οικογένειας
των κυνοειδών, επομένως μοιάζουν πολύ με τους σκύλους, αν
και πρόκειται για άγρια πλάσματα. Είναι ένα από τα πιο
εκπληκτικά είδη, καθώς είναι ικανό να προσαρμόζεται σχεδόν
σε όλους τους τύπους κλίματος, από τις χιονισμένες περιοχές
έως τις περιοχές της ερήμου.
Μπορεί όμως να ζει και γύρω από ανθρώπινους οικισμούς, αν
και είναι επίσης ικανό να ζει απομονωμένο. Με τέτοιο τρόπο
ώστε να γίνεται κατανοητή η μεγάλη του ικανότητα
προσαρμογής. Αλλά όταν ζουν σε ερήμους, αυτά τα πλάσματα
τρέφονται με τρωκτικά, σκορπιούς, πουλιά ακόμη και ερπετά.
Δεν ξεπερνούν τα 25 κιλά σε βάρος στα δεκατρία χρόνια της
μέσης ζωής τους.
46.17. ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Αυτό το κολοσσιαίο πλάσμα κατοικεί στις περιοχές της ερήμου
της βορειοδυτικής Ναμίμπια. Είναι ένας από τους λίγους τύπους
ελεφάντων που είναι προσαρμοσμένοι στο κλίμα της ερήμου.
Για να επιβιώσει, έπρεπε να προσαρμόσει το σώμα και τον
μεταβολισμό του. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξετε
είναι τα άκρα του, πιο μακριά και πιο επίπεδα από αυτά των
υπόλοιπων ξαδέρφων του. Μια αλλαγή που τους επιτρέπει να
περπατούν με σχετική ευκινησία στην άμμο.
Αλλά για να μπορέσουν να αντέξουν περισσότερο τις ακμότητες
της ερήμου, έγιναν μικρότερα από άλλα είδη, γεγονός που τους
επιτρέπει να επιβιώνουν με βάση τη σπάνια βλάστηση των
περιοχών της ερήμου.
46.18. ΓΕΡΒΙΛΟΣ
Αυτά τα χαριτωμένα μικρά τρωκτικά είναι πολύ δημοφιλή,
καθώς συχνά γίνονται κατοικίδια όπως τα ξαδέρφια τους
χάμστερ. Ωστόσο, οι γερβίλοι είναι φυσικά προικισμένοι με
τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να επιβιώσουν στη φύση χωρίς
ανθρώπινη παρέμβαση.
Τέτοια μικρά πλάσματα είναι εγγενή στις ερήμους της Αφρικής,
της Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Η διατροφή τους βασίζεται
σε φρούτα, ρίζες, σπόρους και λουλούδια. Αν και αυτό μπορεί
να αλλάξει λίγο ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Είναι τέτοια
που μπορούν να τρέφονται με σκουλήκια και έντομα, αν το
απαιτεί η κατάσταση. Τα γερβίλια δεν ξεπερνούν τα 17 εκατοστά
σε μήκος, ενώ η γούνα τους μπορεί να είναι ανοιχτό καφέ, γκρι
ή λευκό.
46.19. ΠΕΤΡΙΤΗΣ
Αυτό το μεγαλειώδες πουλί είναι ικανό να επιβιώσει σχεδόν σε
κάθε τύπο περιβάλλοντος στον πλανήτη. Αυτό οφείλεται στην
κυνηγετική του ικανότητα, η οποία βασίζεται στη μεγάλη του
ταχύτητα.
Υπό αυτή την έννοια, θα πρέπει να ξέρετε ότι ο πετρίτης
θεωρείται το πιο γρήγορο πουλί από όλα, αφού μπορεί να
πετάξει με ταχύτητα άνω των 140 km/h. Αλλά σε αυτή τη
θανατηφόρα ταχύτητα πρέπει να προστεθεί μια ασύγκριτη θέα,
που μαζί τους επιτρέπει να βρίσκουν θήραμα σε απόσταση έως
και 300 μέτρων και μετά να το πιάνουν με σχετική ευκολία.
Ανάμεσα σε αυτά τα άτυχα πλάσματα που γίνονται το δείπνο
τους, ξεχωρίζουν άλλα πουλιά, ιδιαίτερα τα περιστέρια, αν και
περιλαμβάνουν στη διατροφή τους και τρωκτικά και μικρές
σαύρες.
46.20. ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σκορπιούς, που φτάνει σε
μήκος τα 21 εκατοστά και βάρος τα 30 γρ. Το χρώμα του θα
ποικίλλει από μαύρο έως καφέ, ανάλογα με τον βιότοπο.
Το δηλητήριό του δεν είναι τόσο δυνατό όσο αυτό των άλλων
σκορπιών, αλλά το τσίμπημα του εξακολουθεί να είναι πολύ
οδυνηρό. Είναι ένα τυπικό είδος της Δυτικής Αφρικής, ωστόσο
έχουν γίνει δημοφιλές ως εξωτικό κατοικίδιο.
46.21. ΑΓΚΑΘΩΤΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ
Αυτό το παράξενο πλάσμα ζει φυσικά μόνο στη Μεγάλη
Αμμώδη Έρημο της Αυστραλίας. Είναι καφέ με μερικά σκούρα
μέρη του σώματος.
Ωστόσο, αυτό που αναγνωρίζει περισσότερο αυτό το περίεργο
ζώο της ερήμου είναι τα πολυάριθμα αιχμηρά αγκάθια που
καλύπτουν το σώμα του, τα οποία μπορούν να
χρησιμοποιηθούν τόσο ως άμυνα όσο και για συγκράτηση του
νερού.
Ένας ενήλικος ακανθώδης διάβολος μπορεί να έχει μήκος έως
και δέκα εκατοστά. Ενώ το θηλυκό μπορεί να είναι της τάξης
των είκοσι εκατοστών. Τρέφονται μόνο με μυρμήγκια.
46.22. ΧΕΛΩΝΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΟΧΑΒΕ
Είναι ένα πλάσμα με σκούρο καφέ καστανό με πορτοκαλί ή
κίτρινα σημάδια. Ιθαγενής στην έρημο Μοχάβε στις ΗΠΑ, έχει
εξαιρετικά χοντρή γούνα και μακριά, λεπτά πίσω άκρα, τα οποία
χρησιμοποιεί συχνά για να τρυπώσει στο έδαφος.
Μπορούν να έχουν μήκος μεταξύ 25 και 36 cm, κατά περίπου 15
cm σε ύψος. Του αλλά συνήθως φτάνει τα 23 κιλά.
46.23. PUMA
Αυτό το άγριο αιλουροειδές είναι επίσης γνωστό ως το λιοντάρι
του βουνού ή αμερικάνικο λιοντάρι επειδή προέρχεται από
αυτήν την ήπειρο, όπου είναι ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς
της σαρκοφάγων ζώων. Είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα ζώα
της ερήμου, ικανό να ζυγίζει 120 κιλά και να έχει μήκος 2,8
μέτρα, γεγονός που τα κάνει αρπακτικά που πρέπει να
προσέχουν. Στην οποία πρέπει να προστεθεί η έντονη αίσθηση
της ακοής του χάρη στα μυτερά αυτιά.
Έχουν καφέ γούνα, αν και με διαφορετικές παραλλαγές. Είναι
ενδιαφέρον ότι αυτή η μεγάλη γάτα δεν μπορεί να βρυχάται, αν
και μπορεί να κάνει άλλους ήχους όπως γρυλίσματα και
γουργουρίσματα. Είναι ένας μοναχικός και θανατηφόρος
κυνηγός.
46.24. ΛΑΓΟΣ
Αυτό το γρήγορο πλάσμα είναι ένα από τα μεξικανικά ζώα της
ερήμου και από την Αριζόνα των ΗΠΑ Είναι μεγάλα κουνέλια
που αναγνωρίζονται εύκολα από τα εξαιρετικά επιμήκη και
μυτερά αυτιά τους. Το χρώμα του μπορεί να ποικίλλει μεταξύ
γκρι, καφέ, πορτοκαλί και ακόμη και λευκού.
Βασικά τρώει κάκτους και φύλλα από το σπάνιο φύλλωμα της
ερήμου. Αν και είναι περίεργο, έχουν δει να τρέφονται στη
στεριά για να αποκτήσουν ορυκτά.
46.25. ΓΚΟΥΑΝΑΚΟ
Αυτή είναι μια κάπως περίεργη περίπτωση, γιατί εκτός από το
ότι ζει στις περιοχές των Άνδεων της Αργεντινής, του Περού και
της Βολιβίας, είναι επίσης μεταξύ των Ζώα της ερήμου της
Χιλής, η Ατακάμα, η πιο ξηρή στον κόσμο.
Είναι μέλος της οικογένειας Camelidae, επομένως θα ήταν η
καμήλα της Νότιας Αμερικής. Είναι ένα άγριο πλάσμα σε
αντίθεση με τον ξάδερφό του τη λάμα, που είναι οικόσιτος. Έχει
ύψος περίπου 1,60 μ. και ζυγίζει περίπου 91 κιλά. Περιέργως,
είναι ένα από τα λίγα θηλαστικά που μπορούν να πίνουν
αλμυρό νερό χωρίς κανένα πρόβλημα, γεγονός που το καθιστά
ένα από τα σπάνια ζώα από τη Νότια Αμερική.
46.26. ΑΛΛΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Για να τελειώσουμε προσθέτουμε άλλα ζώα που ζουν στην
έρημο που ίσως χρειαστεί να γνωρίζετε:
 Dromedary (Camelus dromedarius)

 αμερικανικός μαύρος γύπας
 χοντρή ουρά σκορπιός
 κίτρινος παλαιστινιακός σκορπιός
 σαύρα αρμαντίλο
 Κροταλία Μοχάβε
 αιγυπτιακή κόμπρα
 αράχνη καμήλας
 κοινός γύπας
 δρυοκολάπτης της ερήμου
 κουδουνίστρα της ερήμου
 Κουκουβάγια Sonoran
 κουκουβάγια φαραώ
 ταραντούλα της δυτικής ερήμου
 σκαθάρι της Ναμίμπια
 Σφήκα κυνήγι ταραντούλες
 βόρεια νυχτερίδα
 Κόκκινο καγκουρό
 ιγκουάνα της ερήμου
 αρουραίος της ερήμου
 ακρωτήρι αλεπού
 Salt Mouse
Πηγή:
https://www.postposmo.com/el/animales-del-desierto/#:~:text=Postposm-,
%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE
%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85%3A%20%CE%A7%CE
%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%2C%20%CE%A0%CE%B1%CF
%81%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE
%B1%CF%84%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%80%CE
%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AC%20%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE
%B1,-%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%20%CF
%86%CF%8D%CF%83%CE%B7%20%7C
---------------------------------------------------------------------------
47. ΒΟΛΙΒΙΑ: Η ΧΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ

ΑΛΜΥΡΗ ΕΡΗΜΟ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Η Βολιβία είναι ο τόπος όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο
Γκεβάρα, αλλά και ο τόπος με την μεγαλύτερη "αλμυρή έρημο"
στον πλανήτη. Το "Θιβέτ της Αμερικής", με την λίμνη των
πλωτών νησιών στο υψηλότερο σημείο της γης, όπως την
εξερεύνησε ο Βαγγέλης Πρωτόπαπας, ανακαλύπτοντας γωνιές
που κόβουν την ανάσα.
volivia_2.jpg

Η Βολιβία είναι η χώρα που πήρε το όνομά της από τον
πρωταγωνιστή του απελευθερωτικού αγώνα της Νότιας
Αμερικής, Σιμόν Μπολίβαρ. Χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα, η
Βολιβία είναι χώρα μεγάλης βιοποικιλότητας και εναλλαγής
τοπίων από τη λεκάνη του Αμαζονίου ως τα υψίπεδα των
Άνδεων, με πολύ έντονη την παρουσία γηγενούς πληθυσμού
και της κουλτούρας τους.
volivia_1.jpg
Περπατώντας αρκετή ώρα στο Altiplano στα 3.500 μέτρα, με τα

σακίδια στην πλάτη και περνώντας μέσα από το οδόφραγμα
των εργατών καταφέραμε να φτάσουμε στην άλλη πλευρά. Εκεί
ήταν σταματημένα οχήματα που ερχόταν από την αντίθετη
κατεύθυνση προς το Cusco. Κάποιοι από αυτούς, οδηγοί
απελπισμένοι, αποφάσιζαν να γυρίσουν πίσω και εμείς
αρχίσαμε να τους παρακαλάμε να μας πάρουν μαζί τους άμα
είχαν καμιά άδεια θέση στο όχημα. Δόθηκε «μεγάλη μάχη» και
πληρώνοντας κάποιο ποσό, τελικά καταφέραμε να
στριμωχτούμε όρθιοι σε μια ανοιχτή καρότσα φορτηγού μαζί με
πολύ κόσμο, πραμάτειες και ζώα.
volivia_4.jpg

Πηγή:
https://www.ethnos.gr/travel/article/162596/
bolibiahxoramethmegalyterhalmyrherhmostonplanhth#:~:text=%CE
%92%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%AF%CE%B1%3A
%20%CE%97%20%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1%20%CE%BC%CE
%B5%20%CF%84%CE%B7%20%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE
%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7%20%CE%B1%CE%BB
%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CF%80%CE
%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7
------------------------------------------------------------------------------
48. ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ
LA TATACOA
48.1. ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Η έρημος Tatacoa είναι μια περιοχή της Κολομβίας που
προσελκύει χιλιάδες ταξιδιώτες από διαφορετικά μέρη του
κόσμου. Η τοποθεσία και οι συνθήκες του το καθιστούν ιδανικό
για την παρατήρηση του ουρανού τη νύχτα ή για να απολαύσετε
ένα ντους με αστέρια. Σε αυτό το άρθρο, παρέχουμε γενικές
πληροφορίες σχετικά με το μέρος και υποδεικνύουμε από ποιες
επιλογές διαμονής μπορείτε να επιλέξετε.

Η έρημος Τατακόα είναι επίσης γνωστή ως Κοιλάδα της
ΘλίψηςΔιότι σύμφωνα με την ιστορία, ο κατακτητής Jiménez de
Quesada του έδωσε αυτό το όνομα όταν έφτασε εδώ το 1538.
Όσον αφορά τη γεωγραφική του θέση, αυτό το έρημο και ξηρό
τροπικό δάσος βρίσκεται στην Κολομβία, συγκεκριμένα στο
Villavieja, βόρεια του νομού Huila. Βρίσκεται μόλις 40 χλμ. Από
το Neiva. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη άνυδρη ζώνη της χώρας,
πίσω από τη χερσόνησο Guajira.
Δεδομένου ότι το κλίμα είναι ζεστό και ξηρό, συνιστάται να
φοράτε δροσερά ρούχα κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς η
θερμοκρασία φτάνει τους 43 ° C. Ωστόσο, τη νύχτα είναι πιο
μαλακό και θα πρέπει να συγκεντρώσετε περισσότερα. Οι
βροχεροί μήνες είναι Απρίλιος, Μάιος, Οκτώβριος και
Νοέμβριος. Από την άλλη πλευρά, βρίσκεται σε υψόμετρο
μεταξύ 386 και 900 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της
θάλασσας.
https://astelus.com/wp-content/viajes/El-clima-en-el-desierto-de-
la-Tatacoa-Colombia-768x506.jpg
48.3. ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗ
LA TATACOA, ΚΟΛΟΜΒΙΑ
Τα πιο άφθονα ζώα είναι κροταλίας, αετοί, σαύρες και νυφίτσες.
Όσον αφορά τη χλωρίδα, οι κάκτοι και οι θάμνοι ξεχωρίζουν.
Ωστόσο, είναι σύνηθες να βρίσκεις απολιθώματα ποικίλης
πανίδας, κάτι που δείχνει ότι στο παρελθόν ήταν μια περιοχή με
μεγάλη βιοποικιλότητα.
νύχτα
Αυτή η έρημος φτάνει στο μέγιστο της λαμπρότητας το βράδυ,
όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν στους 18 ° C. Χάρη στην
τοποθεσία του, τον καθαρό του ουρανό και την απουσία
φωτεινής ρύπανσης, είναι ένα ιδανικό μέρος για να
παρατηρήσετε τα αστέρια.
Για αυτόν τον λόγο, εδώ συναντάμε το Αστρονομικό
Παρατηρητήριο του Λα Τατακόα, που θεωρείται το καλύτερο στη
χώρα. Είναι ανοιχτό στο ευρύ κοινό και οι συνομιλίες γίνονται
εκεί τις περισσότερες ημέρες.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Observatorio-
Astronomico-de-la-Tatacoa-Colombia--768x506.jpg
Αστρονομικό Παρατηρητήριο της La Tatacoa, Κολομβία
Ομοίως, κάθε χρόνο γιορτάζεται μια ειδική εκδήλωση: η γιορτή

των αστεριών ή Star Party. Εκεί οργανώνονται Colloquia,
διαδρομές και διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με την
αστρονομία.
Αυτή η περιοχή είναι επίσης ενδιαφέρουσα για όσους
προσελκύονται περισσότερο από το μυστήριο, καθώς
υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι έχουν
δει ufo από εδώ. ΕΝΑ ufoport σε μια περιοχή όπου αρκετοί
φέρεται να προσγειώθηκαν.
48.4. ΔΙΑΜΟΝΗ
Στην έρημο της La Tatacoa βρίσκουμε πολλές επιλογές
διαμονής με διαφορετικές τιμές και με αρκετές υπηρεσίες για
τουρίστες.
48.5. ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
Υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία στα οποία μπορούμε να
περάσουμε τη νύχτα σε αυτήν την περιοχή. Μεταξύ αυτών,
βρίσκουμε τα εξής:
 Bethel Bio Luxury Hotel

 Νύχτες του Κρόνου
 Ξενοδοχείο Yaraka
 Οι τρύπες
https://astelus.com/wp-content/viajes/Opciones-de-alojamiento-
en-el-desierto-de-La-Tatacoa-768x506.jpg
48.6. ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ

ΤΗΣ LA TATACOA
Μερικά από αυτά έχουν φυσική πισίνα και εστιατόριο, και
προσφέρουν τη δυνατότητα ύπνου σε μια παραδοσιακή
καμπίνα. Όσον αφορά τις τιμές, διαφέρουν ανάλογα με την
εποχή και την εγκατάσταση, καθώς κυμαίνονται από φθηνά σε
εκείνα που ξεπερνούν τα 500.000 πέσος (COP) για ένα δίκλινο
δωμάτιο.
48.7. ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ
Από την άλλη πλευρά, αν είστε σακίδιο πλάτης ή απλά θέλετε
να κοιμηθείτε σε άμεση επαφή με τη φύση σε αυτό το μοναδικό
μέρος, μπορείτε επίσης να κατασκηνώσετε στη σκηνή σας. Στην
παρακάτω φωτογραφία μπορείτε να δείτε πόσο υπέροχη
μπορεί να είναι αυτή η εμπειρία.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Acampar-en-el-desierto-
de-la-Tatacoa-Colombia-768x506.jpg
Κάμπινγκ στην έρημο του La Tatacoa, Κολομβία
300 μέτρα από το Αστρονομικό Παρατηρητήριο θα βρείτε ένα

κάμπινγκ με υπηρεσίες όπως εστιατόριο, τουριστικοί οδηγοί
κ.λπ. Επιπλέον, μπορείτε νοικιάστε ένα άλογο, μια μοτοσικλέτα
ή ένα ποδήλατο για να ταξιδέψετε στην έρημο.
48.8. ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΕΚΕΙ

Μπορείτε να πάτε στην έρημο της La Tatacoa με το δικό σας
αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, καθώς οι δρόμοι είναι σε καλή
κατάσταση. Ωστόσο, λάβετε υπόψη ότι θα πρέπει να
πληρώσετε πολλά διόδια. Η απόσταση μεταξύ αυτού του
σημείου και μερικών από τις πιο σημαντικές πόλεις της
Κολομβίας είναι η εξής:
 Μπογκοτά: 280 χλμ

 Cali: 360 χλμ
 Ibague: 183 χλμ
 Μεντεγίν: 570 χλμ
 Neiva: 43 χλμ
 San Agustín: 264 χλμ
https://astelus.com/wp-content/viajes/Como-llegar-al-desierto-
de-la-Tatacoa-768x506.jpg
48.9. ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΑΣΕΤΕ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ

LA TATACOA
Παρομοίως, υπάρχουν λεωφορεία από ορισμένους από αυτούς
τους δήμους και είναι δυνατή η ενοικίαση φορτηγών με οδηγό
από τους Neiva, San Agustín ή Bogotá, μεταξύ άλλων.
Πηγή:
https://el.astelus.com/%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF
%82-%CE%9B%CE%B1-%CE%A4%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA
%CF%8C%CE%B1-%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE
%B2%CE%AF%CE%B1/#:~:text=%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF
%84%CE%B5%CF%82-,%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE
%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE
%B7%CE%BD%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF
%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20La%20Tatacoa%3A%20%CF%86%CF
%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE
%B5%CF%82%2C%20%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE
%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%BA%CE
%B1%CE%B9%20%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE
%BD%CE%B3%CE%BA,-80
------------------------------------------------------------------------------
49. ΕΡΗΜΟΣ WADI RUM, ΙΟΡΔΑΝΙΑ

Η πιο απρόβλεπτη και διαφορετική εκδοχή της Μέσης
Ανατολής. Ανακαλύψτε τη γοητευτική αυτή γειτονιά του
πλανήτη με καμήλες. Περάστε μέσα από σεληνιακά τοπία,
εκείνα που διέσχιζε και ο Λόρενς της Αραβίας. Στο δρόμο θα
συναντήσετε μικρούς καταυλισμούς βεδουίνων που θα σας
κεράσουν με χαμόγελο τσάι με μέντα. Μπορεί και να σας
δανείσουν για μερικές ώρες τις αιώρες τους για να
ξεκουραστείτε. Η φιλοξενία αυτών των ανθρωπων θα σας
ξαφνιάσει ευχάριστα.
Πηγή:
https://www.protothema.gr/travelling/article/345872/deite-tis-pio-
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF
%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE
%B7%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE
%B7%CF%82.-,Wadi%20Rum%2C%20%CE%99%CE%BF%CF%81%CE
%B4%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1,-%CE%97%20%CF%80%CE
%B9%CE%BF%20%CE%B1%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB
%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B7
---------------------------------------------------------------------------
50. ΜΕΓΑΛΗ, ΕΡΗΜΟΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ,
ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έρημο της Αυστραλίας. Απλώνεται
σε περισσότερα από 420.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ακόμα κι
αν δεν στερείται βροχοπτώσεων, δεν είναι ιδανικό μέρος για
μόνιμη εγκατάσταση. Εδώ, οι αυστραλοί γηγενείς καλλιεργούν
μερικά από τα πιο παράξενα μπαχαρικά που κάνουν ξεχωριστή
όλη τη κουζίνα της ηπείρου. Πηγαίνετε στο Coober Pedy - ένα
από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα της ερήμου - μια πόλη που που
μοιάζει να έχει βγει μέσα από τους βράχους.
Πηγή:
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%2C%20%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%B9%CE%BA%CF
%84%CF%8E%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82%2C%20%CE%91%CF
%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1
---------------------------------------------------------------------------------
Γκόμπι , που ονομάζεται επίσης έρημο Γκόμπι ,

μεγάλη έρημο και semidesert περιοχή της Κεντρικής Ασίας . Το
Γκόμπι (από Μογγολικό γκόβι , που σημαίνει «χωρίς νερό
μέρος») εκτείνεται σε τεράστια τμήματα τόσο
της Μογγολίας όσο και της Κίνας . Σε αντίθεση με την ίσως
ρομαντική εικόνα που συνδέεται εδώ και καιρό με αυτό -
τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό μυαλό - ήταν μια απομακρυσμένη
και ανεξερεύνητη περιοχή, μεγάλο μέρος του Γκόμπι δεν είναι
αμμώδης έρημος αλλά γυμνός βράχος . Είναι δυνατή η οδήγηση
πάνω από αυτήν την επιφάνεια με αυτοκίνητο για μεγάλες
αποστάσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση: βόρεια προς
τις οροσειρές Altai και Hangayn , ανατολικά προς τη σειρά Da
Hinggan (Greater Khingan), ή νότια προς τα βουνά Bei και
την κοιλάδα Huang He (Yellow River). Στα δυτικά, πέρα από το
νοτιοδυτικό όριο του Γκόμπι, βρίσκεται μια άλλη άνυδρη έκταση
- η λεκάνη Tarim της νότιας αυτόνομης περιοχής Xinjiang του
Uygur - η οποία περιλαμβάνει την έρημο Takla Makan και
περικλείεται από τις σειρές Tien Shan στα βόρεια και
το Kunlun και δυτικά βουνά Altun στα νότια.
51.1. ΤΟ ΓΚΟΜΠΙ
Το Γκόμπι καταλαμβάνει ένα τεράστιο τόξο γης μήκους 1.000
μιλίων (1.600 χλμ.) Και πλάτους 300 έως 600 μιλίων (500 έως
1.000 χλμ.), Με εκτιμώμενη έκταση 500.000 τετραγωνικών μιλίων
(1.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Στην παρούσα συζήτηση,
το Γκόμπι ορίζεται ότι βρίσκεται μεταξύ των βουνών Altai και
των βουνών Hangayn στα βόρεια. το δυτικό άκρο της σειράς Da
Hinggan στα ανατολικά · τα βουνά Yin , Qilian , ανατολικά Altun
και Bei στα νότια · και η ανατολική Τιέν Σαν στα δυτικά.
Γκόμπι

(1.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Το Gobi αποτελείται από τους Gaxun, Junggar (Dzungarian) και
Trans-Altai Gobi στα δυτικά, την Ανατολική ή τη Μογγολία, το
Gobi στο κέντρο και ανατολικά, και το Οροπέδιο Alxa (έρημος
Ala Shan) στο νότο.
Έρημος Γκόμπι
51.3. ΕΡΗΜΟΣ GOBI, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΟΓΓΟΛΙΑ,

ΚΙΝΑ.ΤΖΑΜΙΝΓΚ
© Brian A. Vikander
Μογγολία: Όρη Gobi Altai
Τα βουνά Gobi Altai υψώνονται από την άκρη του Gobi,

νοτιοδυτική επαρχία Övörhangay, νότια Μογγολία.
ο Το Gaxun Gobi οριοθετείται από τα κεντρίσματα της Tien

Shan στα δυτικά και τα βουνά Bei στα νότια και ανεβαίνει σε
υψόμετρα ύψους 5.000 μέτρων (1.500 μέτρα). Είναι ελαφρώς
κυματοειδές, με έναν περίπλοκο λαβύρινθο με μεγάλες
κοιλότητες που χωρίζονται από επίπεδες λόφους και
βραχώδεις κορυφές που μερικές φορές υψώνονται πάνω από
300 πόδια (90 μέτρα) πάνω από την πεδιάδα. Η έρημος είναι
πετρώδης και σχεδόν χωρίς νερό, αν και τα έλη
αλατιού βρίσκονται στις απομονωμένες
καταθλίψεις. Το έδαφος είναι γκριζωπό καφέ και
περιέχει γύψο και αλογίτη (αλάτι βράχου). Η βλάστηση είναι
σπάνια, αν και πλουσιότερη στις κοίτες του ποταμού, όπου
υπάρχουν μεμονωμένοι θάμνοι από αλμυρίκια, σαξονικό και
νιτρικό θάμνο (αλάτι) και ετήσια αλοφύτα (ανθεκτικά σε
αλάτι φυτά ).
ο Το Trans-Altai Gobi βρίσκεται μεταξύ των ανατολικών

σπονδυλίων των Μογγολικών βουνών Altai και Gobi Altai στα
βόρεια και ανατολικά, αντίστοιχα, και στα βουνά Bei στα
νότια. Η πεδιάδα είναι ανυψωμένη, απότομη και τραχιά. Δίπλα
στις πεδιάδες και την απομονωμένη ομάδα χαμηλών,
στρογγυλεμένων λόφων υπάρχει μια αρκετά
εκτεταμένη ορεινή περιοχή που εκτείνεται πάνω από έξι μίλια
έξω στην πεδιάδα. Τα βουνά είναι άγονα και χωρίζονται από
ξηρά φαράγγια. Το δυτικό τμήμα του Trans-Altai Gobi είναι
βασικά πεδιάδα, αλλά διασπείρεται με μικρές υπερυψωμένες
περιοχές και περιβάλλεται από ξηρές κοίτες του ποταμού και,
πάλι, με εκτεταμένα αλμυρά έλη. Στο κεντρικό τμήμα, αυτός ο
κατακερματισμός αυξάνεται και τα mesas(επίπεδες κορυφές,
απότομοι λόφοι) εμφανίζονται μαζί με ξηρούς ρεματιές που
καταλήγουν σε επίπεδες καταθλίψεις, καταλαμβανόμενες
από takyr (αργιλώδεις οδούς) Το Trans-Altai Gobi είναι στεγνό,
με ετήσια βροχόπτωση μικρότερη από 4 ίντσες (100 mm), αν και
υπάρχει πάντα νερό υπόγεια . Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχεδόν
πηγάδια και πηγές , και η βλάστηση είναι πολύ αραιή και
σχεδόν άχρηστη για τα ζώα .
ο Το Junggar Gobi βρίσκεται βόρεια του Gaxun Gobi,

στη λεκάνη Junggar μεταξύ των ανατολικών κρουστών του
Μογγολικού Αλτάι και του ανατολικού άκρου της Τιέν
Σαν. Μοιάζει με το Trans-Altai Gobi, και οι άκρες του σπάγονται
από χαράδρες, εναλλάσσονται με υπολειμματικούς λόφους και
χαμηλές κορυφογραμμές στο βουνό.
ο Το οροπέδιο Alxa βρίσκεται μεταξύ των συνόρων Κίνας-
Μογγολίας στα βόρεια, τα όρη Huang He και Helan στα
ανατολικά, το Qilian στα νότια και τα βόρεια άκρα του ποταμού
Hei στα δυτικά. Αποτελείται από μια τεράστια, σχεδόν άγονη
πεδιάδα που υψώνεται σε υψόμετρο από βορειοδυτικά προς
νοτιοανατολικά. Οι μεγάλες περιοχές του Alxa καλύπτονται από
άμμο.
ο Το Ανατολικό Γκόμπι είναι παρόμοιο με τις δυτικές περιοχές,

με υψόμετρα που κυμαίνονται από 2.300 έως 5.000 πόδια (700
έως 1.500 μέτρα), αλλά δέχεται κάπως περισσότερη
βροχόπτωση - έως 8 ίντσες (200 mm) ετησίως - αν και δεν έχει
σημαντικά ποτάμια. Οι υπόγειοι υδροφορείς έχουν σχετικά
άφθονες ποσότητες νερού και είναι μερικώς
μεταλλικά. Βρίσκονται επίσης κοντά στην επιφάνεια,
τροφοδοτώντας μικρές λίμνες και πηγές. Η βλάστηση, ωστόσο,
είναι αραιή, αποτελούμενη κυρίως από βότανα αψιθιάς σε
χοντρό, γκριζωπό καφέ έδαφος. Στις υγρασίες υπάρχουν τα
συνηθισμένα αλμυρά έλη και χλοώδεις βάλτοι. Στις βόρειες και
ανατολικές απομακρυσμένες περιοχές, όπου παρατηρείται
περισσότερη βροχόπτωση, το τοπίο της ερήμου σταδιακά
γίνεται λιγότερο σκληρό, ή μερικές φορές ακόμη και παπά .
Οι πεδιάδες του Gobi αποτελούνται από κιμωλία και
άλλα ιζηματογενή πετρώματα που είναι κυρίως Cenozoic σε
ηλικία (δηλαδή, έως περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια), αν και
μερικοί από τους χαμηλούς, απομονωμένους λόφους είναι
παλαιότεροι. Το έδαφος περιέχει μικρές μάζες αλλαγής
άμμου. Στο κέντρο του Γκόμπι έχουν βρεθεί λείψανα
δεινοσαύρων από την εποχή του Μεσοζωικού (περίπου 252
εκατομμύρια έως 66 εκατομμύρια χρόνια) και απολιθώματα από
κενοζωικά θηλαστικά. Η έρημος περιέχει
επίσης παλαιολιθικούς και νεολιθικούς χώρους που
καταλαμβάνουν αρχαίοι λαοί. Επιτυχημένες ανασκαφές που
πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990
στοΤο Tsagaan Agui (Λευκή Σπηλιά) στη νοτιοδυτική-κεντρική
Μογγολία έχει δημιουργήσει αντικείμενα έως 35.000 ετών.
© Philippa Scott / NHPA
Μογγολία - Πετρώματα στο ανατολικό (Μογγολικό) Γκόμπι

κοντά στο Töhöm, νοτιοανατολική Μογγολία.
Πηγή:
https://delphipages.live/el/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%BF
%CF%81%CE%B1/gobi#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE
%BF%CF%82%20%CE%93%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE
%B9%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF
%82%2C%20%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%2C%20%CE%B6%CF
%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE
%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
-------------------------------------------------------------------------------
52. Η ΨΥΧΡΗ ΕΡΗΜΟΣ KATΠANA

ΣΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Η Ψυχρή Έρημος (Cold Desert), επίσης γνωστή ως Έρημος

Katpana ή Biama Nakpo, είναι μια έρημος μεγάλου υψομέτρου
που βρίσκεται κοντά στο Skardu, στο βόρειο Gilgit-Baltistan του
Πακιστάν.
Κύριο χαρακτηριστικό της ερήμου είναι οι εκτεταμένες εκτάσεις
αμμόλοφων που μερικές φορές καλύπτονται από χιόνι κατά τη
διάρκεια του χειμώνα.
Η έρημος Katpana βρίσκεται σε υψόμετρο 2.266 μέτρων πάνω
από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι μια από τις
υψηλότερες ερήμους του κόσμου.
Η έρημος εκτείνεται από την κοιλάδα Khaplu του Πακιστάν έως
την κοιλάδα Nubra στο Ladakh της Ινδίας, αλλά το μεγαλύτερο
τμήμα της βρίσκεται στο Skardu και στην κοιλάδα Shigar.
Το πιο επισκέψιμο τμήμα της ερήμου βρίσκεται κοντά στο
αεροδρόμιο της πόλης Skardu.
Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από μέγιστη 27 °C και ελάχιστη
(τον Οκτώβριο) 8 °C, όμως τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο
πέφτουν κάτω από τους -17 °C. Περιστασιακά, έχουν
παρατηρηθεί ελάχιστες θερμοκρασίες της τάξης των −25 °C.
Πηγή:
https://hikingexperience.gr/katpana/#:~:text=%CE%97%20%CE%A8%CF
%85%CF%87%CF%81%CE%AE%20%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20Katpana%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE
%A0%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD
-------------------------------------------------------------------------------
53. ΛΙΒΥΚΗ ΕΡΗΜΟΣ
Έρημος της Λιβύης , Αραβικά Al-Ṣaḥrāʾ al-Lībīyah ,

βορειοανατολικό τμήμα της Σαχάρας , που εκτείνεται από την
ανατολική Λιβύη μέσω της νοτιοδυτικής Αιγύπτου έως τα ακραία
βορειοδυτικά του Σουδάν . Τα γυμνά βραχώδη οροπέδια της
ερήμου και οι πετρώδεις ή αμμώδεις πεδιάδες είναι σκληρές,
άνυδρες και αφιλόξενες. Το υψηλότερο σημείο είναι το όρος Al-
WayUwaynāt (6.345 πόδια [1.934 μέτρα]), που βρίσκεται όπου
συναντώνται οι τρεις χώρες. οΗ κατάθλιψη Qattara (Munkhafaḍ
al-Qaṭṭārah) της Αιγύπτου κατεβαίνει στα 436 πόδια (133 μέτρα)
κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας . Οι πολύ λίγοι κάτοικοι
συγκεντρώνονται κυρίως στα αιγυπτιακό οάσεις του Σίβα, Al-
Baḥriyyah, Al-Farāfirah, Al-Dākhilah, και Al-Khārijah και η
Λιβύης όαση του Al-Κουφρά . Το αιγυπτιακό τμήμα, γνωστό
ωςΗ δυτική έρημος (Al-Ṣaḥrāʾ al-Gharbiyyah), ήταν μια κρίσιμη
περιοχή επιχειρήσεων στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο .
Λιβυκή έρημος
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/libyan-desert#:~:text=%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF
%85%CE%BA%CE%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE
%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE
%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1,%C2%A9%20aplox
%20/%20Fotolia
-------------------------------------------------------------------------------
54. ΕΡΗΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΡΑΝΤΟ
Έρημος του Κολοράντο , μέρος της ερήμου Sonoran , που

εκτείνεται νοτιοανατολικά για 164 μίλια (264 χλμ.) Από το
πέρασμα San Gorgonio στη νοτιοανατολική Καλιφόρνια των
ΗΠΑ, μέχρι το δέλτα του ποταμού Κολοράντο στο
βόρειο Μεξικό . Μια άνυδρη περιοχή με χαμηλό υψόμετρο,
οριοθετείται από τις παράκτιες περιοχές του Ειρηνικού (δυτικά),
τα βουνά San Bernardino , Cottonwood, Chuckawalla και
Chocolate και τον ποταμό Κολοράντο (βόρεια έως ανατολικά)
και το κεφάλι του Κόλπου της Καλιφόρνιας (νότια ). Η τυπική
βλάστηση της ερήμου είναι η ένωση θάμνων κρεοσώτου -
ερήμου. Μετατοπισμένοι αμμόλοφοι βρίσκονται στα
βορειοδυτικά και στους αμμόλοφους Algodones στα
ανατολικά. οΤο Salton Sea , μια υφάλμυρη λίμνη, καταλαμβάνει
το βαθύτερο τμήμα του Salton Trough (λεκάνη Salton), μια
οροφή που περιγράφει αποτελεσματικά την έρημο του
Κολοράντο και τη γειτονική έρημο Yuma της Αριζόνα, των ΗΠΑ
και του βορειοδυτικού Sonora του Μεξικού. Οι παραγωγικές
αρδευόμενες κοιλάδες Coachella και Imperial εκτείνονται
βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά από τη θάλασσα
Salton. Παρέχεται νερό σε αυτές τις κοιλάδες μέσω
καναλιώνΠοταμός του Κολοράντο , μετά το οποίο ονομάστηκε η
έρημος. Μέσα στην έρημο υπάρχουν αρκετές ινδικές κρατήσεις,
το Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής του Σάλτον και δημοφιλή
θέρετρα όπως το Παλμ Σπρινγκς .
Έρημος του Κολοράντο

Η έρημος του Κολοράντο είναι μέρος της ερήμου Sonoran της
Βόρειας Αμερικής που μοιράζεται το Salton Trough (λεκάνη
Salton) με την έρημο Yuma.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Έρημος του Κολοράντο: Salton Sea
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/colorado-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE
%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF
%84%CE%BF%20%7C%20%CE%9A%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE
%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE%B5%CE
%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
------------------------------------------------------------------------------
55. ΕΡΗΜΟΣ YUMA

Έρημος Yuma , άνυδρο μέρος της ερήμου Sonoran . Βρίσκεται
νότια του ποταμού Gila και ανατολικά του ποταμού
Κολοράντο στην ακραία νοτιοδυτική γωνία της Αριζόνα , ΗΠΑ
και στη βορειοδυτική γωνία του Sonora του Μεξικού . Η έρημος
νότια των μεξικανικών συνόρων ονομάζεται συχνά η Μεγάλη
Έρημος (Ισπανική Gran Desierto).
Η έρημος Yuma είναι μια περιοχή με χαμηλές αμμώδεις
πεδιάδες και αμμόλοφους . Η περιοχή είναι σχεδόν άγονη, με
μόνο σποραδικές εκροές κρεοσώτου ή φασκόμηλου . Με
την έρημο του Κολοράντο της νότιας Καλιφόρνιας , των ΗΠΑ και
της Μπάχα Καλιφόρνια του Μεξικού, η έρημος Yuma
καταλαμβάνει μια έκταση γνωστή ως Salton Trough (λεκάνη
Salton).
Οι εκτεταμένες αρδευτικές εργασίες εκτρέπουν το νερό
από φράγματα στον ποταμό του Κολοράντο για να
υποστηρίξουν την εμπορική γεωργία μεγάλης κλίμακας στις
κοιλάδες του ποταμού Κολοράντο και Gila (χειμερινά
λαχανικά, βαμβάκι , λινάρι , εσπεριδοειδή , ημερομηνίες
και άλφα ). Ωστόσο, οι ίδιοι οι ποταμοί έχουν διαταραχθεί σε
μεγάλο βαθμό από αυτά και άλλα έργα εκτροπής του νερού και
ρέουν μόνο κατά διαστήματα στις αντίστοιχες χαμηλότερες
περιοχές. Οι καθαροί ουρανοί της ερήμου Yuma και οι
χαμηλές βροχοπτώσεις ευνοούν τις δραστηριότητες
στον αεροπορικό σταθμό US Marine Corps στην πόλη Yuma .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/yuma-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20Yuma%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF
%81%CF%84%CE%B7%CF%82,%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE
%B7%20Yuma%20.
------------------------------------------------------------------------------
56. ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ
Εκτροφή προβάτων στην Παταγονία, νότια Αργεντινή.
Contunico © ZDF Enterprises GmbH, Mainz
Παταγονία , ημι-ξηρό οροπέδιο θάμνων που καλύπτει σχεδόν
όλο το νότιο τμήμα της ηπειρωτικής χώραςΑργεντινή . Με
έκταση περίπου 260.000 τετραγωνικά μίλια (673.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα), αποτελεί μια τεράστια έκταση στέπας
και ερήμου που εκτείνεται νότια από το γεωγραφικό πλάτος 37 °
έως 51 ° Ν. Οριοθετείται, περίπου, από τις
Παταγονικές Άνδεις προς τα δυτικά, Ποταμός Κολοράντο προς
τα βόρεια (εκτός από την περιοχή που εκτείνεται βόρεια του
ποταμού στα σύνορα των Άνδεων), τον Ατλαντικό Ωκεανό στα
ανατολικά και το Στενό του Μαγγελάνου στα νότια. η περιοχή
νότια του στενού—Το Tierra del Fuego , το οποίο χωρίζεται
μεταξύ Αργεντινής και Χιλής - περιλαμβάνεται επίσης συχνά
στην Παταγονία.
Glen Allison / Getty Images
56.1. ΟΡΟΣ FITZROY ΣΤΗΝ ΠΑΤΑΓΟΝΙΑ,

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ.
Νότιες και Κεντρικές Άνδεις και Παταγονία Encyclopædia
Britannica, Inc.
Το όνομα Patagonia λέγεται ότι προέρχεται από Patagones,

ως Οι Ινδοί της Tehuelche , οι αρχικοί κάτοικοι της περιοχής,
κλήθηκαν από Ισπανούς εξερευνητές του 16ου αιώνα. Σύμφωνα
με έναν λογαριασμό, ο Ferdinand Magellan , ο Πορτογάλος
πλοηγός που ηγήθηκε της πρώτης ευρωπαϊκής αποστολής
στην περιοχή, επινόησε αυτό το όνομα, επειδή η εμφάνιση του
Tehuelche του υπενθύμισε τον Patagon, ένα τέρας με σκύλο στο
ισπανικό ρομαντικό Amadís του 16ου αιώνα, του Gaul .
Η έρημος και το ημι-άκρο καλύπτουν την παταγονική πεδιάδα
που εκτείνεται από τις Άνδεις έως τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η
γενική πτυχή αυτού του εδαφικού εδάφους είναι μια από τις
τεράστιες πεδιάδες (δηλαδή, σχεδόν ανυπόφορες) πεδιάδες,
που υψώνονται με βεράντα από ψηλά παράκτια βράχια στους
πρόποδες των Άνδεων. Αλλά η πραγματική πτυχή των
πεδιάδων δεν είναι καθόλου τόσο απλή όσο συνεπάγεται μια
γενική περιγραφή. Η γη κατά μήκος τηςΟ ποταμός
Νέγκρο υψώνεται σε μια σειρά από αρκετά επίπεδα επίπεδα
βεράντες από περίπου 300 πόδια (90 μέτρα) στην ακτή έως
περίπου 1.300 πόδια στη διασταύρωση των ποταμών Limay
και Neuquén και 3.000 πόδια στη βάση των Άνδεων. Η περιοχή
των υψίπεδων υψώνεται σε υψόμετρο 5.000 ποδιών.
Παταγονική έρημος
Το Patagonian Desert είναι ένα μείγμα ερήμου και ημι-ερήμου

που καλύπτει την παταγονική πεδιάδα που εκτείνεται από τις
Άνδεις έως τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Νότια του ποταμού Νέγκρο, οι πεδιάδες είναι πολύ πιο
ακανόνιστες. Ηφαιστειακές εκρήξεις εμφανίστηκαν σε αυτήν την
περιοχή μέχρι αρκετά πρόσφατα χρόνια, και τα βασαλτικά
φύλλα κάλυψαν το λιβάδι ανατολικά των λιμνών Μπουένος
Άιρες και Pueyrredón. Κοντά στους ποταμούς Chico και Santa
Cruz, οι πεδιάδες έχουν εξαπλωθεί σε απόσταση περίπου 50
μιλίων (80 χιλιόμετρα) από την ακτή και φτάνουν σχεδόν στην
ακτή νότια των ποταμών Coig και Gallegos. Σε μέρη, οι
βασαλτικοί ορεινοί όγκοι (ορεινές μάζες) είναι
τα κύρια χαρακτηριστικά του τοπίου.
Αποκτήστε μια συνδρομή Britannica Premium και αποκτήστε
πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. Εγγραφείτε τώρα
Η ακτή αποτελείται κυρίως από ψηλούς βράχους που
χωρίζονται από τη θάλασσα από μια στενή παράκτια
πεδιάδα. Έτσι, τα οροπέδια σχηματίζονται από οριζόντια
στρώματα, μερικά από ιζηματογενή πετρώματα και άλλα
από ροές λάβας . Περιοχές λοφώδους γης, αποτελούμενες από
ανθεκτικά κρυσταλλικά βράχια, στέκονται πάνω από τα
οροπέδια.
56.3. ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΔΑΦΗ

Οι βαθιές, ευρείες κοιλάδες που συνορεύουν με ψηλούς
βράχους που κόβουν τις πλαγιές από τα δυτικά προς τα
ανατολικά είναι όλες οι κοίλες πρώην ποταμών που ρέουν από
τις Άνδεις στον Ατλαντικό. μόνο λίγα τώρα μεταφέρουν μόνιμα
ρεύματα προέλευσης των Άνδεων (τοΚολοράντο ,
Νέγρος,Τσούμπουτ ,Senguerr, Chico, και Ποταμοί Santa
Cruz ). Οι περισσότερες κοιλάδες έχουν
είτε διαλείπουσα ρέματα - όπως τοShehuen, Coig, και Ποταμοί
Gallegos, που έχουν τις πηγές τους ανατολικά των Άνδεων - ή
περιέχουν ρέματα όπως το Ο ποταμός Deseado , που στεγνώνει
εντελώς κατά μήκος ή μέρος των διαδρομών τους και
μεταβάλλεται τόσο από τη συνδυασμένη επίδραση
του ανέμου και της άμμου, ώστε να παρέχει ελάχιστα
επιφανειακά στοιχεία για τα ποτάμια που κάποτε ρέονταν σε
αυτά. Ακόμα άλλες ροές, όπως τοPerdido, τερματίστε σε
λεκάνες που περιέχουν αλάτι ή λίμνες αλατιού. Οι πυθμένες
του φαραγγιού αποτελούνται κυρίως από βαθιά κρεβάτια από
χονδροειδείς αλλούβια άμμο και χαλίκια , τα οποία λειτουργούν
ως δεξαμενές υπόγειων υδάτων για να συμπληρώνουν τα
λιγοστά επιφανειακά νερά.
Η γραμμή επαφής μεταξύ του εδάφους της Παταγονίας και των
Άνδεων της Παταγονίας χαρακτηρίζεται από μια
αλυσίδα λιμνών που βρέθηκαν σε γλάστρες
παγετώνων ή κίρικες που έχουν πέσει κάτω από την πλαγιά
από moraines και άλλες παγετώδεις μορφές εδάφους που
αποτελούνται από μη στερεοποιημένες και χωρίς
διαλογή μέχρι . ΑπόΛίμνη Nahuel Huapí βόρεια, οι λίμνες - εκτός
από τη λίμνη Lácar - στραγγίζουν στον Ατλαντικό. Στα νότια της
λίμνης Nahuel Huapí, ωστόσο, όλες οι λίμνες εκτός από το
Viedma και το Argentino στραγγαλίζουν στον Ειρηνικό μέσω
βαθιών φαραγγιών που έχουν κοπεί από τα δυτικά προς τα
ανατολικά κατά μήκος της καλντέρας από διάβρωση προς τα
εμπρός.
Παγετώνας Perito Moreno
Ο παγετώνας Perito Moreno της Αργεντινής είναι ένα από τα

πολλά μέρη της Παταγονίας που είναι αρκετά κρύα για να
καλύπτονται από πάγο.
© javarman3 — iStock / Getty Images
Τα καλύτερα εδάφη στην Παταγονία βρίσκονται βόρεια του
ποταμού Νέγκρο, ειδικά όπου σχηματίζονται από ηφαιστειακό
βράχο . Προχωρώντας νότια, τα εδάφη γίνονται ολοένα και πιο
ξηρά και πετρώδη, και ευρείες εκτάσεις με στρογγυλεμένα
βότσαλα, που ονομάζονταιgrava patagónica , συχνά βρίσκονται
σε επίπεδο έδαφος.
56.4. ΚΛΙΜΑ
Η Παταγονία επηρεάζεται από το δυτικό ρεύμα του Νοτίου
Ειρηνικού, το οποίο φέρνει υγρούς ανέμους από
τον ωκεανό στην ήπειρο . Αυτοί οι άνεμοι, ωστόσο, χάνουν
την υγρασία τους (μέσω ψύξης και συμπύκνωσης ) καθώς
φυσούν πάνω από τη δυτική ακτή της Νότιας Αμερικής και τις
Άνδεις, και είναι ξηροί όταν φτάνουν στην Παταγονία. Η
Παταγονία μπορεί να χωριστεί σε δύο κύριες κλιματικές ζώνες -
βόρεια και νότια - από μια γραμμή που τραβιέται από τις Άνδεις
σε περίπου 39 ° Ν γεωγραφικό πλάτος σε ένα σημείο ακριβώς
νότια της χερσονήσου Valdés, περίπου 43 ° Ν.
Η βόρεια ζώνη είναι ημι-οξύ, με μέσες ετήσιες θερμοκρασίες
μεταξύ περίπου 54 και 68 ° F (12 και 20 ° C). Οι καταγεγραμμένες
μέγιστες θερμοκρασίες κυμαίνονται από περίπου 106 έως 113 °
F (41 έως 45 ° C) και ελάχιστες θερμοκρασίες από 12 έως 23 ° F
(−11 έως −5 ° C). Η ηλιοφάνεια, ελάχιστη κατά μήκος της ακτής,
είναι πιο άφθονη ενδοχώρα στα βορειοδυτικά. Τα ετήσια ποσά
βροχόπτωσης κυμαίνονται από περίπου 3,5 έως 17 ίντσες (90
έως 430 χιλιοστά). Οι άνεμοι που επικρατούν, από τα
νοτιοδυτικά, είναι ξηροί, κρύοι και δυνατοί.
Το κλίμα της νότιας ζώνης διακρίνεται απότομα από τις υγρές
συνθήκες του Cordillera των Άνδεων στα δυτικά. Στο βόρειο
τμήμα της ζώνης, οι επιρροές του Ατλαντικού είναι σχεδόν
ανύπαρκτες - πιθανώς λόγω των σχετικά υψηλών υψομέτρων
της παράκτιας περιοχής, που φτάνουν τα 900 έως 1.800 πόδια
γύρω από τον κόλπο του San Jorge - αν και οι κρύοι άνεμοι του
Ειρηνικού από τα δυτικά και το κρύο ρεύμα Falklandστα ανοικτά
των ακτών του Ατλαντικού έχουν κάποια επίδραση. Στο νότιο
τμήμα, το οποίο γίνεται όλο και περισσότερο χερσόνησος με
υψηλότερο γεωγραφικό πλάτος, ο Ατλαντικός ασκεί κάποια
επιρροή. Η ζώνη έχει κρύο, ξηρό κλίμα, με θερμοκρασίες
υψηλότερες κατά μήκος της ακτής από ό, τι στην ενδοχώρα και
με ισχυρούς δυτικούς ανέμους. Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες
κυμαίνονται από 40 έως 55 ° F (4 έως 13 ° C), με τη μέγιστη
θερμοκρασία να φτάνει περίπου τους 93 ° F (34 ° C) και τις
ελάχιστες θερμοκρασίες μεταξύ 16 και −27 ° F (−9 και −33 ° C ).
Έντονες χιονοπτώσεις πέφτουν το χειμώνα και παγετοί μπορεί
να εμφανιστούν όλο το χρόνο. η άνοιξη και το φθινόπωρο
παρέχουν μόνο σύντομες μεταβάσεις μεταξύ καλοκαιριού και
χειμώνα. Μέση ετήσια βροχόπτωση(βροχή και χιόνι) κυμαίνεται
μεταξύ περίπου 5 και 8 ίντσες, αν και έχουν καταγραφεί έως και
19 ίντσες. Λιγότερη βροχόπτωση πέφτει στις άνυδρες κεντρικές
περιοχές, οι οποίες δέχονται επίσης περισσότερη ηλιοφάνεια
από την ακτή ή την κορδέλα των Άνδεων.
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/patagonia-region-argentina#:~:text=%CE%A0%CE
%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE
%82%2C%20%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE
%BA%CF%8C,%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B4%CE%AD%CE%BB
%CE%B1%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%86%CE%BD%CE
%B4%CE%B5%CF%89%CE%BD.
----------------------------------------------------------------------------

Αραβική έρημος , μεγάλη ερημική περιοχή της ακραίας
νοτιοδυτικής Ασίας που καταλαμβάνει σχεδόν ολόκληρη
την αραβική χερσόνησο . Είναι η μεγαλύτερη περιοχή της
ερήμου στην ήπειρο - καλύπτει έκταση περίπου 900.000
τετραγωνικών μιλίων (2.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) - και
το δεύτερο μεγαλύτερο στη Γη , που ξεπέρασε το μέγεθος μόνο
από τη Σαχάρα , στη βόρεια Αφρική .
Αραβική έρημος
Η αραβική έρημος, η μεγαλύτερη έρημος στην Ασία, καλύπτει

έκταση περίπου 900.000 τετραγωνικών μιλίων (2.300.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Η αραβική έρημος συνορεύει βόρεια με τη συριακή έρημο , στα
βορειοανατολικά και ανατολικά από τον Περσικό Κόλπο και
τον Κόλπο του Ομάν , στα νοτιοανατολικά και νότια από
την Αραβική Θάλασσα και τον Κόλπο του Άντεν , και στα δυτικά
από τον Κόκκινο Θάλασσα . Ένα μεγάλο μέρος της αραβικής
ερήμου βρίσκεται στο σύγχρονο βασίλειο τουΣαουδική
Αραβία . Η Υεμένη , στην ακτή του Κόλπου του Άντεν και της
Ερυθράς Θάλασσας, συνορεύει με την έρημο στα
νοτιοδυτικά. Το Ομάν , που διογκώνεται στον Κόλπο του Ομάν,
βρίσκεται στην ανατολική άκρη της ερήμου . Τα sheikhdoms
των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Κατάρ στα δυτικά
εκτείνονται κατά μήκος της νότιας ακτής του Περσικού Κόλπου
στο βορειοανατολικό όριο της ερήμου. Το εμιράτο
του Κουβέιτ εφάπτεται του βόρειου Περσικού Κόλπου μεταξύ
της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράκ . Στα βορειοδυτικά η έρημος
εκτείνεται μέχρι την Ιορδανία .
Βλέποντας από τον αέρα, η αραβική έρημος εμφανίζεται ως μια
τεράστια έκταση με ανοιχτόχρωμο έδαφος με άμμο με
περιστασιακή αόριστη γραμμή απότομων ποταμών ή
οροσειρών, ροών μαύρης λάβας ή κοκκινωδών συστημάτων
αμμόλοφων που εκτείνονται στον
ορίζοντα. Μονοπάτια καμήλας διασχίζουν την επιφάνεια
ανάμεσα σε σημεία ποτίσματος. Στο έδαφος, τα χαρακτηριστικά
γίνονται ξεχωριστά ατομικά και το ανάγλυφο φαίνεται πιο
εμφανές. Η βλάστηση στην αρχή φαίνεται ανύπαρκτη, αλλά το
απαιτητικό μάτι μπορεί να βρει αραιά τμήματα ανάπτυξης στην
επιφάνεια ή κομμάτια πράσινου όπου οι θάμνοι προσπαθούν
να επιβιώσουν. Υπάρχει σχεδόν πάντα ένα αεράκι, το οποίο
αλλάζει εποχιακά σε ανέμους αστραπιαίας δύναμης. Κρύο ή
ζεστό, αυτά τα ρεύματα αέρα ψύχουν το σώμα ή το
ψήνουν. Ο Ήλιος και η Σελήνη είναι φωτεινά στον καθαρό
ουρανό, αν και η σκόνη και η υγρασία ενδέχεται να μειώσουν
την ορατότητα.
Lynn Abercrombie
Σαουδική Αραβία: Βεδουίννη γυναίκα με αραβικές καμήλες

Βεδουίννη γυναίκα με αραβικές καμήλες (dromedaries) κοντά
στο Madāʾin Ṣāliḥ, Σαουδική Αραβία.

Η Δυτική Αραβία αποτελούσε μέρος της αφρικανικής ξηράς πριν
προκύψει ρήγμα στον φλοιό της Γης, ως αποτέλεσμα της
οποίας σχηματίστηκε η Ερυθρά Θάλασσα και η Αφρική και η
Αραβική Χερσόνησος τελικά διαχωρίστηκαν πριν από πέντε
έως έξι εκατομμύρια χρόνια. Έτσι, το νότιο μισό της
χερσονήσου έχει μεγαλύτερη σχέση με τις περιοχές
της Σομαλίας και της Αιθιοπίας στην Αφρική από ό, τι με τη
βόρεια Αραβία ή την υπόλοιπη Ασία. Η έρημος της Βόρειας
Αραβίας συγχωνεύεται αδιανόητα στην Αραβική Ασία μέσω της
συριακής στέπας (απρόσεκτη πεδιάδα). Το κύμα του Ομάν
περιέχει οροσειρές που σχηματίστηκαν όταν ο ωκεανός φλοιός
συσσωρεύτηκε στην αραβική πλάκα καθώς κινήθηκε
βορειοανατολικά. Η χερσόνησος έχει μήκος περίπου 1.300 μίλια
(2.100 χλμ.), Από βορειοδυτικά έως νοτιοανατολικά. Το πλάτος
του, από την Ερυθρά Θάλασσα έως τον Κόλπο του Ομάν ή
τον Περσικό Κόλπο , κυμαίνεται από περίπου 700 μίλια (1.100
χλμ.) κατά μήκος της κεντρικής Σαουδικής Αραβίας έως περίπου
1.250 μίλια (2.000 χλμ.) στα νότια μεταξύ Υεμένης και Ομάν .
Βουνά στο Ṣalālah, Dhofar, Ομάν.
© Maroš Markovic / Shutterstock.com
Τρεις γωνίες έχουν υψηλά υψόμετρα: τη νοτιοδυτική γωνία στην

Υεμένη, όπου το όρος Al-Ο Nabī Shuʿayb φτάνει στο υψηλότερο
υψόμετρο της ερήμου, 12.336 πόδια (3.760 μέτρα). τη
βορειοδυτική γωνία στοHejaz (Al-Ḥijāz, μέρος της Σαουδικής
Αραβίας), όπουΤο όρος Al-Lawz ανέρχεται στα 8.464 πόδια
(2.580 μέτρα). και τη νοτιοανατολική γωνία του Ομάν, όπου το
Όρος Αλ-Σαμ φτάνει σε υψόμετρο 9,957 πόδια (3.035
μέτρα). Μεγάλο μέρος τουΤο Υψίπεδο Υεμένης βρίσκεται σε
υψόμετρο πάνω από 7.000 πόδια (2.100 μέτρα). Στα βόρεια και
ανατολικά τα υψόμετρα μειώνονται. Απότομοι βράχοι και
απότομα φαράγγια κατεβαίνουν από τα υψίπεδα σε
παρακείμενες θάλασσες στα νότια και δυτικά. Η χερσόνησος
οριοθετείται στο δυτικό της άκρο από ένα μεγάλο γκρεμό, που
εκτείνεται πάνω από 600 μίλια (1.000 χλμ.) Από την Υεμένη στη
Σαουδική Αραβία. Είναι το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του
περιθωρίου της Ερυθράς Θάλασσας, που αυξάνεται απότομα
από ύψος περίπου 600 πόδια (200 μέτρα) σε μεγαλύτερο από
3.300 πόδια (1.000 μέτρα). Νότια του Al-Ṭāʾif, κοντά στη Μέκκα,
η διακλάδωση είναι τραχιά και τεμαχισμένη σε μικρά, απότομα
φαράγγια και κορυφογραμμές. Στους πρόποδες του κόλπου, η
πεδιάδα Tihāmah κλίνει προς τη θάλασσα. στο όρος Sawdāʾ,
κοντά στο Abhā στο Asir(ʿAsīr) περιοχή, η πτώση είναι περίπου
9.000 πόδια (2.700 μέτρα) σε 6 μίλια (10 χλμ.). Στο Ομάν, οι
βορειοανατολικές πλαγιές είναι κοντές και απότομες, αλλά στις
νοτιοδυτικές πλευρές οι πλαγιές βαθμολογούνται απαλά
στη λεκάνη της ερήμου Rubʿ al-Khali . Το νότιο οροπέδιο
κόβεται από μεγάλα φαράγγια απότομων τοιχωμάτων σε τραχιά
ασβεστολιθική μάζα που έχουν κρατήσει τους λαούς της
περιοχής απομονωμένες για αιώνες.
Το υπόλοιπο της χερσονήσου εμφανίζει ένα μέτριο ανάγλυφο
που χαρακτηρίζεται από πλατιά πεδινά. Τουλάχιστον το ένα
τρίτο καλύπτεται από άμμο. Βόρεια απόAl-plateā
Heif, τα οροπέδια Hejaz και Najd σπάνια υψώνονται πάνω από
3.600 πόδια (1.100 μέτρα), εκτός από όπου υπάρχουν
ηφαιστειακά πεδία ή όπου κατάλοιπα των κρυσταλλικών
πετρωμάτων που βρίσκονται κάτω από την περιοχή
ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Η κλίση προς τον Περσικό Κόλπο
είναι κατά μέσο όρο 8 πόδια ανά μίλι (1,5 μέτρα ανά χιλιόμετρο).
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/arabian-desert#:~:text=%CE%91%CF%81%CE%B1%CE
%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF
%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1%2C%20%CE%BF%CF%81%CE
%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%2C%20%CE%B8%CE%B5%CF
%81%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF
%CE%B1%2C%20%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%2C%20%CE
%B6%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%87%CE
%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82
-----------------------------------------------------------------------------
58. ΡΟΥΜΠ 'ΑΛ-ΧΑΛΙ
Ο Rubʿ al-Khali , (Αραβικά: "Empty Quarter") έγραψε επίσης

το Al-Rubʿ al-Khālī , μια απέραντη περιοχή της ερήμου στη
νότια Αραβική Χερσόνησο , αποτελώντας το μεγαλύτερο τμήμα
της αραβικής ερήμου . Καλύπτει μια έκταση περίπου 250.000
τετραγωνικών μιλίων (650.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) σε μια
διαρθρωτική λεκάνη που βρίσκεται κυρίως στη
νοτιοανατολική Σαουδική Αραβία , με λιγότερα τμήματα
στην Υεμένη , το Ομάν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα .
Javierblas (CC-BY-3.0)
Αραβική χερσόνησος: Rubʿ al-Khali
Ηλιοβασίλεμα πάνω από το Rubʿ al-Khali ("Empty Quarter"), το

μεγαλύτερο τμήμα της αραβικής ερήμου στη νότια αραβική
χερσόνησο.
Το Rubʿ al-Khali είναι η μεγαλύτερη περιοχή συνεχούς άμμου
στον κόσμο. Καταλαμβάνει περισσότερο από το ένα τέταρτο της
συνολικής έκτασης της Σαουδικής Αραβίας και διαθέτει
ποικίλη τοπογραφία . Στα δυτικά το υψόμετρο είναι τόσο ψηλά
όσο 2.000 πόδια (610 μέτρα) πάνω από την επιφάνεια της
θάλασσας και η άμμος είναι λεπτή και μαλακή, ενώ στα
ανατολικά το υψόμετρο πέφτει στα περίπου 600 πόδια (180
μέτρα), με αμμόλοφους , sabkhahs (διαμερίσματα αλατιού ), και
φύλλα άμμου.
Lynn Abercrombie
Η έρημος Rubʿ al-Khali, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται

στη Σαουδική Αραβία.
Μία από τις πιο ξηρές περιοχές του κόσμου, το Rubʿ al-Khali
είναι σχεδόν ακατοίκητο και σε μεγάλο βαθμό
ανεξερεύνητο. Ωστόσο, υπάρχουν τεράστια
αποθέματα πετρελαίου κάτω από την άμμο του. Το 1948Το Al-
Ghawār , το μεγαλύτερο συμβατικό πετρέλαιο στον κόσμο,
ανακαλύφθηκε στο βορειοανατολικό τμήμα της
ερήμου. Επέκταση περίπου βορρά-νότου για περίπου 160 μίλια
(260 χλμ.) Ανατολικά του Ριάντ , το πεδίο Al-Ghawār περιέχει
δεκάδες δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Μια άλλη
σημαντική επιχείρηση, στα νοτιοανατολικά κοντά στα Ηνωμένα
Αραβικά Εμιράτα και το Ομάν , είναι η Al-Shaybah, η οποία
περιλαμβάνει εργασίες διυλιστηρίου και διαθέτει επίσης μεγάλα
αποθέματα φυσικού αερίου .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/rub-al-khali#:~:text=%CE%A1%CE%BF%CF%85%CE
%BC%CF%80%20%27%CE%B1%CE%BB%2D%CE%A7%CE%AC%CE
%BB%CE%B9,%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF
%CF%8D%20%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85%20.
-------------------------------------------------------------------------------
Γκόμπι , που ονομάζεται επίσης έρημος Γκόμπι , μεγάλη έρημος

και semidesert περιοχή της Κεντρικής Ασίας . Το Γκόμπι (από
Μογγολικό γκόβι , που σημαίνει «χωρίς νερό μέρος») εκτείνεται
σε τεράστια τμήματα τόσο της Μογγολίας όσο και της Κίνας . Σε
αντίθεση με την ίσως ρομαντική εικόνα που συνδέεται εδώ και
καιρό με αυτό - τουλάχιστον στο ευρωπαϊκό μυαλό - ήταν μια
απομακρυσμένη και ανεξερεύνητη περιοχή, μεγάλο μέρος του
Γκόμπι δεν είναι αμμώδης έρημος αλλά γυμνός βράχος . Είναι
δυνατή η οδήγηση πάνω από αυτήν την επιφάνεια με
αυτοκίνητο για μεγάλες αποστάσεις προς οποιαδήποτε
κατεύθυνση: βόρεια προς τις οροσειρές Altai και Hangayn ,
ανατολικά προς τη σειρά Da Hinggan (Greater Khingan), ή νότια
προς τα βουνά Bei και την κοιλάδα Huang He (Yellow River). Στα
δυτικά, πέρα από το νοτιοδυτικό όριο του Γκόμπι, βρίσκεται μια
άλλη άνυδρη έκταση - η λεκάνη Tarim της νότιας αυτόνομης
περιοχής Xinjiang του Uygur - η οποία περιλαμβάνει την έρημο
Takla Makan και περικλείεται από τις σειρές Tien Shan στα
βόρεια και το Kunlun και δυτικά βουνά Altun στα νότια.
Το Γκόμπι.

(1.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Στην παρούσα συζήτηση,
το Γκόμπι ορίζεται ότι βρίσκεται μεταξύ των βουνών Altai και
των βουνών Hangayn στα βόρεια. το δυτικό άκρο της σειράς Da
Hinggan στα ανατολικά · τα βουνά Yin , Qilian , ανατολικά Altun
και Bei στα νότια · και η ανατολική Τιέν Σαν στα δυτικά.
Γκόμπι

(1.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Το Gobi αποτελείται από τους Gaxun, Junggar (Dzungarian) και
Trans-Altai Gobi στα δυτικά, την Ανατολική ή τη Μογγολία, το
Gobi στο κέντρο και ανατολικά, και το Οροπέδιο Alxa (έρημος
Ala Shan) στο νότο.
Έρημος Gobi, Εσωτερική Μογγολία, Κίνα.
© Brian A. Vikander
Μογγολία: Όρη Gobi Altai

Τα βουνά Gobi Altai υψώνονται από την άκρη του Gobi,
νοτιοδυτική επαρχία Övörhangay, νότια Μογγολία.
ο Το Gaxun Gobi οριοθετείται από τα κεντρίσματα της Tien
Shan στα δυτικά και τα βουνά Bei στα νότια και ανεβαίνει σε
υψόμετρα ύψους 5.000 μέτρων (1.500 μέτρα). Είναι ελαφρώς
κυματοειδές, με έναν περίπλοκο λαβύρινθο με μεγάλες
κοιλότητες που χωρίζονται από επίπεδες λόφους και
βραχώδεις κορυφές που μερικές φορές υψώνονται πάνω από
300 πόδια (90 μέτρα) πάνω από την πεδιάδα. Η έρημος είναι
πετρώδης και σχεδόν χωρίς νερό, αν και τα έλη
αλατιού βρίσκονται στις απομονωμένες
καταθλίψεις. Το έδαφος είναι γκριζωπό καφέ και
περιέχει γύψο και αλογίτη (αλάτι βράχου). Η βλάστηση είναι
σπάνια, αν και πλουσιότερη στις κοίτες του ποταμού, όπου
υπάρχουν μεμονωμένοι θάμνοι από αλμυρίκια, σαξονικό και
νιτρικό θάμνο (αλάτι) και ετήσια αλοφύτα (ανθεκτικά σε
αλάτι φυτά ).
Αποκτήστε μια συνδρομή Britannica Premium και αποκτήστε
πρόσβαση σε αποκλειστικό περιεχόμενο. Εγγραφείτε τώρα
ο Το Trans-Altai Gobi βρίσκεται μεταξύ των ανατολικών
σπονδυλίων των Μογγολικών βουνών Altai και Gobi Altai στα
βόρεια και ανατολικά, αντίστοιχα, και στα βουνά Bei στα
νότια. Η πεδιάδα είναι ανυψωμένη, απότομη και τραχιά. Δίπλα
στις πεδιάδες και την απομονωμένη ομάδα χαμηλών,
στρογγυλεμένων λόφων υπάρχει μια αρκετά
εκτεταμένη ορεινή περιοχή που εκτείνεται πάνω από έξι μίλια
έξω στην πεδιάδα. Τα βουνά είναι άγονα και χωρίζονται από
ξηρά φαράγγια. Το δυτικό τμήμα του Trans-Altai Gobi είναι
βασικά πεδιάδα, αλλά διασπείρεται με μικρές υπερυψωμένες
περιοχές και περιβάλλεται από ξηρές κοίτες του ποταμού και,
πάλι, με εκτεταμένα αλμυρά έλη. Στο κεντρικό τμήμα, αυτός ο
κατακερματισμός αυξάνεται και τα mesas(επίπεδες κορυφές,
απότομοι λόφοι) εμφανίζονται μαζί με ξηρούς ρεματιές που
καταλήγουν σε επίπεδες καταθλίψεις, καταλαμβανόμενες
από takyr (αργιλώδεις οδούς) Το Trans-Altai Gobi είναι στεγνό,
με ετήσια βροχόπτωση μικρότερη από 4 ίντσες (100 mm), αν και
υπάρχει πάντα νερό υπόγεια . Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχεδόν
πηγάδια και πηγές , και η βλάστηση είναι πολύ αραιή και
σχεδόν άχρηστη για τα ζώα .
ο Το Junggar Gobi βρίσκεται βόρεια του Gaxun Gobi,
στη λεκάνη Junggar μεταξύ των ανατολικών κρουστών του
Μογγολικού Αλτάι και του ανατολικού άκρου της Τιέν
Σαν. Μοιάζει με το Trans-Altai Gobi, και οι άκρες του σπάγονται
από χαράδρες, εναλλάσσονται με υπολειμματικούς λόφους και
χαμηλές κορυφογραμμές στο βουνό.
ο Το οροπέδιο Alxa βρίσκεται μεταξύ των συνόρων Κίνας-
Μογγολίας στα βόρεια, τα όρη Huang He και Helan στα
ανατολικά, το Qilian στα νότια και τα βόρεια άκρα του ποταμού
Hei στα δυτικά. Αποτελείται από μια τεράστια, σχεδόν άγονη
πεδιάδα που υψώνεται σε υψόμετρο από βορειοδυτικά προς
νοτιοανατολικά. Οι μεγάλες περιοχές του Alxa καλύπτονται από
άμμο.
ο Το Ανατολικό Γκόμπι είναι παρόμοιο με τις δυτικές περιοχές,
με υψόμετρα που κυμαίνονται από 2.300 έως 5.000 πόδια (700
έως 1.500 μέτρα), αλλά δέχεται κάπως περισσότερη
βροχόπτωση - έως 8 ίντσες (200 mm) ετησίως - αν και δεν έχει
σημαντικά ποτάμια. Οι υπόγειοι υδροφορείς έχουν σχετικά
άφθονες ποσότητες νερού και είναι μερικώς
μεταλλικά. Βρίσκονται επίσης κοντά στην επιφάνεια,
τροφοδοτώντας μικρές λίμνες και πηγές. Η βλάστηση, ωστόσο,
είναι αραιή, αποτελούμενη κυρίως από βότανα αψιθιάς σε
χοντρό, γκριζωπό καφέ έδαφος. Στις υγρασίες υπάρχουν τα
συνηθισμένα αλμυρά έλη και χλοώδεις βάλτοι. Στις βόρειες και
ανατολικές απομακρυσμένες περιοχές, όπου παρατηρείται
περισσότερη βροχόπτωση, το τοπίο της ερήμου σταδιακά
γίνεται λιγότερο σκληρό, ή μερικές φορές ακόμη και παπά .
Γεωλογία
Οι πεδιάδες του Gobi αποτελούνται από κιμωλία και
άλλα ιζηματογενή πετρώματα που είναι κυρίως Cenozoic σε
ηλικία (δηλαδή, έως περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια), αν και
μερικοί από τους χαμηλούς, απομονωμένους λόφους είναι
παλαιότεροι. Το έδαφος περιέχει μικρές μάζες αλλαγής
άμμου. Στο κέντρο του Γκόμπι έχουν βρεθεί λείψανα
δεινοσαύρων από την εποχή του Μεσοζωικού (περίπου 252
εκατομμύρια έως 66 εκατομμύρια χρόνια) και απολιθώματα από
κενοζωικά θηλαστικά. Η έρημος περιέχει
επίσης παλαιολιθικούς και νεολιθικούς χώρους που
καταλαμβάνουν αρχαίοι λαοί. Επιτυχημένες ανασκαφές που
πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990
στοΤο Tsagaan Agui (Λευκή Σπηλιά) στη νοτιοδυτική-κεντρική
Μογγολία έχει δημιουργήσει αντικείμενα έως 35.000 ετών.
Μογγολία
Πετρώματα στο ανατολικό (Μογγολικό) Γκόμπι κοντά στο
Töhöm, νοτιοανατολική Μογγολία.
Πηγή:
----------------------------------------------------------------------------
60. KYZYLKUM
Έρημος Kyzylkum , Uzbek Qizilqum , Kazak Qyzylqum
(«Κόκκινηάμμος») , έρημος στο Καζακστάν και Ουζμπεκιστάν .
Έχει έκταση περίπου 115.000 τετραγωνικά μίλια (περίπου
300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και βρίσκεται ανάμεσα σε
δύο ποτάμια - το Syr Darya και το Amu Darya - νοτιοανατολικά
της θάλασσας της Αράλης . Αποτελείται από μια πεδιάδα
που κλίνει προς τα βορειοδυτικά, με έναν αριθμό
απομονωμένων γυμνών βουνών που φτάνουν τα 3.025 πόδια
(922 μέτρα) και αρκετές μεγάλες κλειστές
λεκάνες. Κατακρήμνιση, 4-8 ίντσες (100–200 mm) ετησίως,
συμβαίνει κυρίως το χειμώνα και την άνοιξη. Κυρίως καλυμμένο
με κορυφογραμμές άμμου στις
οποίες αναπτύσσονται φυτά ερήμου , η έρημος χρησιμεύει ως
βοσκότοπος για τα πρόβατα , τα άλογα και τις καμήλες του
Καρακούλ , και υπάρχουν
αρκετοί οικισμοί μικρών όασης . Σημαντικά κοιτάσματα φυσικού
αερίου εκμεταλλεύονται στο Γκάζλι στα νοτιοανατολικά και
ο χρυσός εξορύσσεται στο Muruntow στο κέντρο.
Καμήλες στην έρημο Kyzylkum
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/kyzylkum-desert#:~:text=Kyzylkum%20%7C%20%CE
%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9,Melayu
%20%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA
%D0%B8%D0%B9%20%D1%8F%D0%B7%D1%8B%D0%BA
-----------------------------------------------------------------------------
61. ΕΡΗΜΟΣ TAKLA MAKAN

κινέζικο (Pinyin) Taklimakan Shamo ή (ρομανισμός Wade-
Giles) T'a-k'o-la-ma-kan Sha-mo , μεγάλη έρημος της Κεντρικής
Ασίας και μια από τις μεγαλύτερες αμμώδεις ερήμους στον
κόσμο. Το Takla Makan καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα
τουΛεκάνη Ταρίμ στην Αυτόνομη Περιοχή Ουιγούρων
της Σιντζιάνγκ , δυτικήΚίνα . Η περιοχή της ερήμου εκτείνεται
περίπου 600 μίλια (960 km) από τα δυτικά προς τα ανατολικά
και έχει μέγιστο πλάτος περίπου 260 μίλια (420 km) και
συνολική έκταση περίπου 123.550 τετραγωνικά μίλια (320.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα). Η έρημος φτάνει σε υψόμετρα από
3.900 έως 4.900 πόδια (1.200 έως 1.500 μέτρα) πάνω από την
επιφάνεια της θάλασσας στα δυτικά και νότια και από 2.600 έως
3.300 πόδια (800 έως 1.000 μέτρα) στα ανατολικά και βόρεια.
Έρημος Takla Makan
Η έρημος Takla Makan πλαισιώνεται από ψηλές οροσειρές: το

Tien Shan στα βόρεια, τα βουνά Kunlun στα νότια και το Pamirs
στα δυτικά.
© Anthon Jackson/Shutterstock.com
Βουνά που υψώνονται πίσω από αμμόλοφους της ερήμου Takla

Makan, στην αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων στο Xinjiang,
στη δυτική Κίνα.

Η οροσειρά Tien Shan και η έρημος Takla Makan.

Το Takla Makan πλαισιώνεται από ψηλές οροσειρές: τοΤο Tien
Shan στα βόρεια, τα βουνά Kunlun στο νότο και τοΤο Παμίρ στα
δυτικά. Υπάρχει μια σταδιακή μετάβαση στοΛεκάνη Lop Nur στα
ανατολικά. στα νότια και δυτικά, μεταξύ της αμμώδους ερήμου
και των βουνών , βρίσκεται μια λωρίδα κεκλιμένων πεδινών
ερήμων που αποτελούνται από κοιτάσματα βότσαλων-
απορριμάτων.
Αρκετές μικρές οροσειρές και αλυσίδες, που αποτελούνται
από ψαμμίτες και άργιλους καινοζωικής ηλικίας (δηλαδή,
σχηματίστηκαν τα τελευταία 65 εκατομμύρια χρόνια περίπου),
υψώνονται στο δυτικό τμήμα της ερήμου. Το τόξοΤα βουνά
Mazartag, που βρίσκονται μεταξύ των κοιλάδων του ποταμού
Hotan και Yarkand (Ye'erqiang) , αψίδα προς τα
νοτιοδυτικά. Κάπου 90 μίλια (145 km) μήκος και 2 έως 3 μίλια (3
έως 5 km) πλάτος, και με μέγιστο ύψος 5.363 πόδια (1.635
μέτρα), ανεβαίνουν κατά μέσο όρο μόνο από 1.000 έως 1.150
πόδια (300 έως 350 μέτρα) πάνω από την επιφάνεια της
αμμώδους πεδιάδας. Σε κοντινή απόσταση υπάρχει μια
άλλη νησιωτική περιοχή, που περιβάλλεται από όλες τις
πλευρές από ορεινούς όγκους κινούμενης άμμου . Το βουνό
Rosstagh,γνωστό και ως βουνό Tokhtakaz, φτάνει σε υψόμετρο
5.117 ποδιών (1.560 μέτρα) και η περιοχή αυξάνεται από 600
έως 800 πόδια (180 έως 240 μέτρα) πάνω από την πεδιάδα. Και
οι δύο οροσειρές καλύπτονται από έναν ρηχό μανδύα από
eluvium και συντρίμμια βράχου και έχουν αραιή βλάστηση
τύπου ερήμου. Στα βόρεια, η άμμος του Takla Makan σχηματίζει
ένα σαφές όριο με την κατάφυτη κοιλάδα του ποταμού Tarim .
© Al Goodridge/Fotolia.com
Επέκταση αμμόλοφων, έρημος Takla Makan, αυτόνομη περιοχή

Ουιγούρων στο Xinjiang, δυτική Κίνα.
Η γενική κλίση της πεδιάδας είναι από νότο προς βορρά, και
τα ποτάμια που τρέχουν από τα βουνά Kunlun ρέουν προς αυτή
την κατεύθυνση. οHotan καιΟι κοιλάδες του ποταμού Κερίγια
έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, αλλά τα περισσότερα από τα πιο
ρηχά ποτάμια έχουν χαθεί στην άμμο και μετά οι άδειες κοιλάδες
τους γεμίστηκαν από άμμο που μεταφέρεται από τον άνεμο.
Η επιφάνεια του Takla Makan αποτελείται από
εύθρυπτες αλλουβιακές αποθέσεις πάχους πολλών
εκατοντάδων ποδιών. Αυτό το προσχωσιγενές στρώμα έχει
επηρεαστεί από τον άνεμο και η άμμος που μεταδίδεται από τον
άνεμο έχει πάχος έως και 1.000 πόδια. Το ανάγλυφο αποτελείται
από ποικίλα αιολικά (αιολικά) τοπογραφικά χαρακτηριστικά και
ποικίλα σχήματααμμόλοφους . Αυτά τααιολικοί αμμόλοφοι
σχηματίστηκαν λόγω της αποσάθρωσης των προσχωσιγενών
και κολλουβιακών αποθέσεων της λεκάνης Tarimκαι των
πεδιάδων των πρόποδων των Kunluns και του ανατολικού Tien
Shan. Το μέγεθος των μεγαλύτερων αλυσίδων αμμόλοφων είναι
σημαντικό: κυμαίνονται από 100 έως 500 πόδια (30 έως 150
μέτρα) σε ύψος και 800 έως 1.650 πόδια (240 έως 500 μέτρα) σε
πλάτος, με απόσταση μεταξύ των αλυσίδων από 0,5 έως 3 μίλια
(1 έως 5 χλμ). Οι υψηλότερες αιολικές τοπογραφικές μορφές
είναι οι πυραμιδικοί αμμόλοφοι, που υψώνονται από 650 έως
1.000 πόδια (200 έως 300 μέτρα). Στο ανατολικό και κεντρικό
τμήμα της ερήμου κυριαρχούν δίκτυα κοίλων αμμοθινών και
μεγάλων, πολύπλοκων αλυσίδων αμμοθινών. Είναι επίσης
κοινά στο δυτικό τμήμα της ερήμου (ανατολικά της κοιλάδας του
ποταμού Hotan), όπου συνυπάρχουν εγκάρσιες και διαμήκεις
(σε σχέση με τον άνεμο) τοπογραφικές μορφές. Στην άκρη της
ερήμου, ημιμόνιμοι, συγκεντρωμένοι αμμόλοφοι
με αρμυρίκιακαι οι θάμνοι νιτρών —καθώς και οι αργιλώδεις
περιοχές με αποσυνδεδεμένους αμμόλοφους— κυριαρχούν. Μια
τέτοια ποικιλομορφία στα αιολικά χαρακτηριστικά είναι
αποτέλεσμα των πολύπλοκων συνθηκών ανέμου της λεκάνης.
61.3. ΚΛΙΜΑ
Το κλίμα του Takla Makan είναι μετρίως θερμό και έντονα
ηπειρωτικό, με μέγιστη ετήσια περιοχή θερμοκρασίας 70 °F (39
°C). Η βροχόπτωση είναι εξαιρετικά χαμηλή και κυμαίνεται από
1,5 ίντσες (38 mm) ετησίως στα δυτικά έως 0,4 ίντσες (10 mm)
ετησίως στα ανατολικά. Η θερμοκρασία του αέρα
το καλοκαίρι είναι υψηλή, ανεβαίνει στους 38 °C στο ανατολικό
άκρο της ερήμου . Τον Ιούλιο η μέση θερμοκρασία του αέρα
είναι 77 °F (25 °C) στις ανατολικές περιοχές. Οι χειμώνες είναι
κρύοι: τον Ιανουάριο η μέση θερμοκρασία του αέρα είναι 14 έως
16 °F (−10 έως −9 °C) και η χαμηλότερη θερμοκρασία που
επιτυγχάνεται το χειμώνα πέφτει γενικά κάτω από τους -4 °F
(−20 °C).
Ομάδα ταχείας αντίδρασης MODIS/NASA/GFSC
Δορυφορική εικόνα μιας μεγάλης καταιγίδας σκόνης στην έρημο

Takla Makan, βορειοδυτική Κίνα.
Βόρειοι και βορειοδυτικοί άνεμοι επικρατούν το καλοκαίρι στη

δυτική περιοχή. Αυτά τα δύο ρεύματα αέρα, όταν συναντώνται
κοντά στο κέντρο της ερήμου στο βόρειο άκρο του ποταμού
Keriya, δημιουργούν ένα περίπλοκο σύστημα κυκλοφορίας που
αντανακλάται ξεκάθαρα στην τοπογραφία των αμμοθινών. Την
άνοιξη, όταν η επιφανειακή άμμος γίνεται ζεστή, αναπτύσσονται
ανοδικά ρεύματα και οι βορειοανατολικοί άνεμοι γίνονται
ιδιαίτερα ισχυροί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συχνά
εμφανίζονται καταιγίδες σκόνης με δύναμη τυφώνα, που
γεμίζουν την ατμόσφαιρα με σκόνη σε υψόμετρα έως περίπου
4.000 μέτρα. Οι άνεμοι από άλλες κατευθύνσεις σηκώνουν
επίσης σύννεφα σκόνης στον αέρα , καλύπτοντας το Takla
Makan με ένα σάβανο για σχεδόν ολόκληρο το χρόνο.
61.4. ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ-ΑΠΟΡΡΟΗ
Δεδομένου ότι η κατάθλιψη Tarim είναι μια εσωτερικήλεκάνη
απορροής , ολόκληρη η απορροή από τα γύρω βουνά
συγκεντρώνεται στην ίδια τη λεκάνη, τροφοδοτώντας τα
ποτάμια και τα στρώματα των υπόγειων υδάτων . Κατά πάσα
πιθανότητα, το υπόγειο νερό κάτω από την άμμο ρέει από τα
δυτικά προς την άνυδρη λεκάνη του Lop Nur στα
ανατολικά. Ωστόσο, η σημασία της βροχόπτωσης για την
υγρασία της άμμου και την τροφοδοσία των υπόγειων
υδάτων είναι μικρή, λόγω της μικρής τους ποσότητας και του
υψηλού ρυθμού εξάτμισης . Τα ποτάμια που αποστραγγίζουν τα
βουνά Kunlun διεισδύουν περίπου 60 έως 120 μίλια (100 έως
200 km) στην έρημο, σταδιακά στεγνώνουν στην άμμο. Μόνο ο
ποταμός Hotan διασχίζει το κέντρο της ερήμου και, το
καλοκαίρι, το μεταφέρει περιστασιακάνερά στον ποταμό Ταρίμ.
61.5. ΦΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗ ΖΩΗ

Η βλάστηση είναι εξαιρετικά αραιή στο Takla Makan. σχεδόν
ολόκληρη η περιοχή στερείται φυτικής κάλυψης. Σε κοιλώματα
ανάμεσα στους αμμόλοφους, όπου τα υπόγεια ύδατα δεν
βρίσκονται σε βάθος από 10 έως 15 πόδια (3 έως 5 μέτρα) από
την επιφάνεια, μπορούν να βρεθούν λεπτά αλμυρίκια, θάμνοι
νιτρών και καλάμια . Τα παχιά στρώματα της κινούμενης άμμου,
ωστόσο, εμποδίζουν την ευρύτερη εξάπλωση αυτής της
βλάστησης. Η βλάστηση είναι πλουσιότερη κατά μήκος των
άκρων της ερήμου—η περιοχή όπου οι αμμόλοφοι συναντούν
τις κοιλάδες και τα δέλτα των ποταμών και όπου τα υπόγεια
ύδατα βρίσκονται συγκριτικά κοντά στην επιφάνεια. Εκεί, εκτός
από τα φυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, συναντώνται και
ορισμένα είδη που χαρακτηρίζουν τις κοιλάδες των
ποταμών: λεύκα Turanga ,ελιά , αγκάθι καμήλας, μέλη της
οικογένειας Zygophyllaceae (caltrop) και αλυκές. Γύρω από το
τρίψιμο συχνά σχηματίζονται αμμόλοφοι σε χυμούς .
Η ζωική ζωή του Takla Makan είναι επίσης εξαιρετικά
αραιή. Μόνο σε περιφερειακές περιοχές της ερήμου, σε αρχαίες
και σύγχρονες κοιλάδες και δέλτα ποταμών όπου εμφανίζεται
νερό και βλάστηση, η πανίδα είναι πιο ποικιλόμορφη . Κοπάδια
από γαζέλες βρίσκονται σε ανοιχτούς χώρους και
αγριογούρουνα σε αλσύλλια της κοιλάδας του ποταμού. Μεταξύ
των σαρκοφάγων είναι οι λύκοι και οι αλεπούδες . Μέχρι τις
αρχές του 20ου αιώνα, οι τίγρεις εξακολουθούσαν να
βρίσκονται, αλλά έκτοτε έχουν εξοντωθεί. Τα σπάνια ζώα
περιλαμβάνουν το ελάφι της Σιβηρίας , το οποίο κατοικεί στην
κοιλάδα του ποταμού Ταρίμ και την άγρια καμήλα, που στα τέλη
του 19ου αιώνα περιπλανιόταν σε μεγάλο μέρος του Takla
Makan μέχρι τον ποταμό Hotan αλλά τώρα εμφανίζεται μόνο
περιστασιακά στην ανατολική περιοχή της ερήμου.
Υπάρχει ένας μεγάλος
αριθμός κουνελιών , γερβίλων , ποντικών και ζέρμποας στους
αμμόλοφους. μεταξύ των εντομοφάγων , ο σκαντζόχοιρος με
μακριά αυτιά και οι νυχτερίδες είναι κοινά. Τα μικρά,
φουντωτά κορυδαλλάκια και ο τζάι Tarim είναι τα πιο
κοινά πουλιά .
61.6. ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Δεν υπάρχει σταθερός πληθυσμός στο Takla Makan. Οι κυνηγοί
πραγματοποιούν περιοδικές επισκέψεις, αλλά η περιοχή της
περιοχής δεν χρησιμοποιείται από τους κτηνοτρόφους λόγω
της ουσιαστικής απουσίας βλάστησης.
Από το 1950 η κινεζική κυβέρνηση έχει ενθαρρύνει τη
μετανάστευση των καθιστικών αγροτών στα περιθωριακά
εδάφη στις παρυφές του Takla Makan. Ωστόσο, οι αποδόσεις
από αυτά τα εδάφη χαμηλής παραγωγικής ικανότητας πέφτουν
μετά από λίγα χρόνια και οι αγρότες έπρεπε να
προχωρήσουν. Επειδή η γονιμότητα του εδάφους είναι εξαρχής
τόσο χαμηλή, οι αγρανάπαυση έχουν την τάση να
γίνονται έρημοι παρά να επιστρέφουν σε λιβάδια . Επιπλέον, οι
πιο πρόσφατες αγροτικές μεταρρυθμίσεις προσανατολισμένες
στην αγορά έχουν ενθαρρύνει την ταχεία επέκταση των μεγεθών
των κοπαδιών, η οποία με τη σειρά της οδήγησε σε
υπερβόσκηση και ενέτεινε περαιτέρω τη
διαδικασία ερημοποίησης .
Στη δεκαετία του 1950πετρέλαιο ανακαλύφθηκε κοντά στην
Κόρλα, στο βόρειο άκρο του Τάκλα Μακάν. Ακόμη μεγαλύτερα
κοιτάσματα ανακαλύφθηκαν από τη δεκαετία του 1980 κατά
μήκος του νότιου χείλους και στο κεντρικό τμήμα. Η
εκμετάλλευση αυτών των χώρων έχει αναληφθεί παρά τις
εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες εργασίας που συναντώνται στην
έρημο. Οι μεταφορές μέσω της
μετατοπιζόμενης άμμου παρέμειναν επικίνδυνες, αν και
υπάρχουν δρόμοι γύρω από την άκρη της ερήμου και νέοι
έχουν χτιστεί στο κέντρο της ερήμου από το Korla στο Yutian
στο νότο, κοντά στα Kunluns.
Οι εντάσεις μεταξύ των αρχών των Χαν (κινεζικών) και των
δεκάδων μειονοτήτων των Χούι (μουσουλμανικών) που είναι
ιθαγενείς στο Takla Makan υπάρχουν εδώ και αιώνες. Η κινεζική
μετανάστευση στην περιοχή, σε συνδυασμό με
την ισλαμική φονταμενταλιστική αναταραχή σε άλλα μέρη
της Ασίας και τις μειονοτικές αναταραχές πέρα από τα σύνορα
στις δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, έχει ενθαρρύνει πιο
ανοιχτή εχθρότητα από τους ντόπιους πληθυσμούς κατά των
Κινέζων.
61.7. ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ

Η μυθική διαδρομή καραβανιού του Δρόμου του Μεταξιού που
συνδέει την Κίνα με την Κεντρική Ασία και την Ευρώπη
παρέσυρε τις βόρειες και δυτικές παρυφές του Takla Makan. Ο
Βουδισμός έφτασε στην Ανατολική Ασία τους πρώτους αιώνες
π.Χ. μέσω αυτού του μεγάλου υπερασιατικού δρόμου, και το
μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού εμπορίου της
Κίνας ΚΑΙ άλλες εξωτερικές επαφές ήρθαν επίσης με αυτόν τον
τρόπο. Τον 15ο και 16ο αιώνα, ωστόσο, οι θαλάσσιες διαδρομές
προς την Ανατολική Ασία είχαν αντικαταστήσει τις παλιές
χερσαίες διαδρομές. Για αρκετούς αιώνες, η έρημος και οι
πόλεις της όασης έγιναν ένα μυστηριώδες τέλμα για τους
Ευρωπαίους. Οι πανύψηλες οροσειρές που περιβάλλουν το
Takla Makan στις τρεις πλευρές και το τρομακτικό Gobiστην
υπόλοιπη πλευρά περιόρισε αυστηρά την πρόσβαση σε μια
περιοχή που ήταν ήδη εξαιρετικά επικίνδυνη
να διασχίσει κανείς .
Bob Thomason/Tony Stone παγκοσμίως
Βοσκούν κατσίκες κατά μήκος του αρχαίου Δρόμου του

Μεταξιού, στη βόρεια έρημο Takla Makan, Κίνα.
Έτσι, η επιτυχής επιστημονική εξερεύνηση της ίδιας της ερήμου

ξεκίνησε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο πρώτος Ευρωπαίος
που έκανε μια αξιοσημείωτη μελέτη για την περιοχή ήταν ο
Σουηδός εξερευνητήςΟ Sven Anders Hedin , ο οποίος
επέστρεψε από το πρώτο του ταξίδι (1893–98)
με τεχνουργήματα ενός εντελώς
ξεχασμένου βουδιστικού πολιτισμού που είχε ακμάσει εκεί για
μεγάλο μέρος της 1ης ΧΙΛΙΕΤΙΑΣ π.Χ. Οι ανακαλύψεις και οι
χάρτες του Hedin ενθάρρυναν και βοήθησαν πολλούς άλλους,
όπως ο Γερμανός Albert von Le Coq, ο Αμερικανός Langdon
Warner και ο μεγαλύτερος από τους αρχαιολογικούς
εξερευνητές του Takla Makan.Σερ Όρελ Στάιν . Στην πρώτη του
αποστολή, που ξεκίνησε το 1900, ο Στάιν ανέσκαψε πολλές
πόλεις θαμμένες στην άμμο και ανέσυρε μεγάλη ποσότητα
μνημειώδους βουδιστικής τέχνης. Αυτή η αποστολή ξεκίνησε
έναν διεθνή αγώνα για να ληστέψει από το Takla Makan τους
αρχαίους θησαυρούς του, ο οποίος σταμάτησε μόνο στα μέσα
της δεκαετίας του 1920 όταν οι Κινέζοι απαγόρευσαν την
περαιτέρω εξερεύνηση. Το μεγαλύτερο μέρος της μετέπειτα
μελέτης της περιοχής αναλήφθηκε από ερευνητές από
την Κίνα και τη Σοβιετική Ένωση (μέχρι το 1992), αν και
ορισμένοι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί έχουν επισκεφθεί επίσης
την περιοχή.
Μιχαήλ Πλατόνοβιτς ΠετρόφGuy S. Alitto
61.8. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ

κεντρική περιοχή της Ασίας, που εκτείνεται από την Κασπία
Θάλασσα στα δυτικά έως τα σύνορα της δυτικής Κίνας στα
ανατολικά. Οριοθετείται στα βόρεια με τη Ρωσία και στα νότια με
το Ιράν , το Αφγανιστάν και την Κίνα. Η περιοχή αποτελείται
από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες του Καζακστάν ,
του Ουζμπεκιστάν , του Τατζικιστάν , του Κιργιζιστάν και
του Τουρκμενιστάν .
Κεντρική Ασία.
Το τοπίο της Κεντρικής Ασίας μπορεί να χωριστεί
στις απέραντες χορταριώδεις στέπες του Καζακστάν στο βορρά
και στη λεκάνη απορροής της Θάλασσας της Αράλης στο
νότο. Περίπου το 60 τοις εκατό της περιοχής αποτελείται
από έρημο , με τις κύριες ερήμους να είναι το Karakum , που
καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του Τουρκμενιστάν, και
το Kyzylkum , που καλύπτει μεγάλο μέρος του δυτικού
Ουζμπεκιστάν. Οι περισσότερες από τις ερημικές περιοχές είναι
ακατάλληλες για γεωργική χρήση εκτός από τα περιθώρια
τουAmu Darya καιΣυστήματα ποταμών Syr Darya , τα οποία
περιστρέφονται βορειοδυτικά μέσω του Κιργιζιστάν, του
Τατζικιστάν και του ανατολικού Ουζμπεκιστάν και του
Τουρκμενιστάν μετά την άνοδο σε οροσειρές προς τα νότια και
τα ανατολικά. Αυτοί οι δύο μεγάλοι ποταμοί ρέουν στη Θάλασσα
της Αράλης και παρέχουν τους περισσότερους υδάτινους
πόρους της περιοχής, αν και το βόρειο Καζακστάν
αποστραγγίζεται από ποτάμια που ρέουν βόρεια στη
Ρωσία. Στα ανατολικά και νότια η Κεντρική Ασία οριοθετείται
από το δυτικό Αλτάι και άλλες ψηλές οροσειρές που εκτείνονται
στο Ιράν, το Αφγανιστάν και τη δυτική Κίνα.
Η Κεντρική Ασία αντιμετωπίζει πολύ ξηρές κλιματικές συνθήκες
και η ανεπαρκής βροχόπτωση έχει οδηγήσει σε μεγάλη
εξάρτηση από το Syr Darya και την Amu Darya για άρδευση. Η
περιοχή στο σύνολό της έχει ζεστά καλοκαίρια και δροσερούς
χειμώνες, με πολύ ηλιοφάνεια και πολύ λίγες βροχοπτώσεις. Η
λειψυδρία έχει οδηγήσει σε μια πολύ άνιση κατανομή του
πληθυσμού, με τους περισσότερους ανθρώπους να ζουν στις
εύφορες όχθες των ποταμών ή σε εύφορους βουνοκορφές στα
νοτιοανατολικά. Συγκριτικά λίγοι ζουν στις τεράστιες άνυδρες
εκτάσεις του κεντρικού και του δυτικούΚαζακστάν και
δυτικήΟυζμπεκιστάν καιΤουρκμενιστάν .
Οι πέντε μεγαλύτερες εθνοτικές ομάδες στην Κεντρική Ασία
είναι, κατά φθίνουσα σειρά μεγέθους,
οι Ουζμπεκιστάν , Καζακστάν ,Τατζικιστάν , Τουρκμενιστάν καιΚ
ιργιζιστάν . Όλες αυτές οι ομάδες μιλούν γλώσσες που
σχετίζονται με την Τουρκική , εκτός από τους Τατζίκους, οι
οποίοι μιλούν μια γλώσσα που σχετίζεται με τα Περσικά . Το
Ισλάμ είναι η κυρίαρχη θρησκεία, με τους περισσότερους
οπαδούς να ανήκουν στον σουνιτικό κλάδο. Ως αποτέλεσμα της
ιστορικής ενσωμάτωσης της περιοχής στη Ρωσία και στη
συνέχεια στη Σοβιετική Ένωση , μεγάλος αριθμός Ρώσων και
Ουκρανών της προσδίδουν έναν ξεχωριστό πολυεθνικό
χαρακτήρα. Η αύξηση του πληθυσμού στην Κεντρική Ασία ήταν
αρκετά γρήγορη τον 20ο αιώνα ως αποτέλεσμα των υψηλών
ποσοστών γεννήσεων και των σοβιετικών μέτρων υγείας που
μείωσαν τη θνησιμότηταποσοστά. Η περιοχή αντιμετώπισε
περιβαλλοντικά προβλήματα στα τέλη του 20ου αιώνα που
οφείλονταν στις επιπτώσεις της ταχείας αγροτικής ανάπτυξης,
της υπερβολικής εξάρτησης από την άρδευση και των
επιπτώσεων των σοβιετικών δοκιμών πυρηνικών όπλων σε
ορισμένες περιοχές.
Η οικονομική δραστηριότητα της Κεντρικής Ασίας
επικεντρώνεται στην αρδευόμενη γεωργία στο νότο και στη
βαριά και ελαφριά βιομηχανία και εξόρυξη στο Καζακστάν. Υπό
τη σοβιετική κυριαρχία η περιοχή προμήθευε το μεγαλύτερο
μέρος του βαμβακιού της ΕΣΣΔ και ήταν ένας σημαντικός
προμηθευτής άνθρακα και άλλων ορυκτών για βιομηχανική
χρήση. Η αρδευόμενη βαμβακοκαλλιέργεια κυριαρχεί στα
ανατολικά και νοτιοανατολικά, ενώ υπάρχει κάποια ξηρή
καλλιέργεια σιταριού στις μακρινές βόρειες επαρχίες του
Καζακστάν, όπου το πρόγραμμα των Σοβιετικών Virgin
and Idle Lands της δεκαετίας του 1950 έφερε μεγάλη στέπα
κάτω από το άροτρο για πρώτη φορά.
Ακολουθεί μια σύντομη επεξεργασία της ιστορίας της Κεντρικής
Ασίας. Για πλήρη θεραπεία, δείτε το ιστορικό της Κεντρικής
Ασίας .
Η ανθρώπινη κατοχή της Κεντρικής Ασίας χρονολογείται από
την ύστερη εποχή του Πλειστόκαινου , περίπου 25.000 με 35.000
χρόνια πριν, αλλά οι πρώτες αναγνωρίσιμες ανθρώπινες
ομάδες που έζησαν εκεί ήταν οι Κιμμέριοι και οι Σκύθες (1η
χιλιετία Π.Χ. ) στη δύση και ο λαός Hsiung-nu . από το 200 Π.Χ. )
στα ανατολικά. Τον 6ο αιώνα Μ.ΧΟι Τούρκοι ίδρυσαν μια
αυτοκρατορία που κράτησε δύο αιώνες και επηρέασε σε μεγάλο
βαθμό τον μετέπειτα εθνοτικό χαρακτήρα της περιοχής. Ένας
άλλος τουρκικός λαός, οΟι Ουιγούροι άρχισαν να κυριαρχούν
τον 8ο αιώνα, και η κυριαρχία τους με τη σειρά του έδωσε τη
θέση του σε εκείνη των Χιτάν και στη συνέχεια στους
Καραχανίδες, έναν τουρκικό λαό στενά συνδεδεμένο με τους
Ουιγούρους. Η περιοχή εξισλαμίστηκε σταδιακά από τον 11ο-
12ο αιώνα, μια διαδικασία που ουσιαστικά ολοκληρώθηκε τον
15ο αιώνα. οΟι Μογγόλοι κατέλαβαν σχεδόν όλη την Κεντρική
Ασία τον 13ο αιώνα και η κυριαρχία τους με τη μορφή διαφόρων
ανεξάρτητων χανάτων διήρκεσε μέχρι τις κατακτήσεις
του Τιμούρ (Ταμερλάνος) περίπου το 1400. Μετά τη διάλυση
της δυναστείας του , η νότια Κεντρική Ασία χωρίστηκε σε
πολλούς ανταγωνιστές χανάτα που διοικούνταν από τους
απογόνους του. Μέχρι το τέλος του 15ου αιώνα όλες αυτές οι
κτήσεις των Τιμουρίδων είχαν περιέλθει στα χέρια του
Ουζμπεκιστάν.
Η κατάκτηση της περιοχής από τη Ρωσία ξεκίνησε τον 17ο
αιώνα και συνεχίστηκε έως ότου τα τελευταία ανεξάρτητα
ουζμπεκικά χανάτα προσαρτήθηκαν ή μετατράπηκαν σε
προτεκτοράτα τη δεκαετία του 1870.Η σοβιετική κυριαρχία
αντικατέστησε εκείνη των Ρώσων τσάρων μετά τη Ρωσική
Επανάσταση του 1917 , και στη συνέχεια η
περιοχή ενσωματώθηκε όλο και περισσότερο στο σοβιετικό
σύστημα μέσω μιας προγραμματισμένης οικονομίας και
βελτιωμένων επικοινωνιών. Στις δεκαετίες του 1920 και του
1930, η σοβιετική κυβέρνηση δημιούργησε πέντε σοβιετικές
σοσιαλιστικές δημοκρατίες έξω από την περιοχή: τη ΣΣΔ του
Καζακστάν, την ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν, την ΣΣΔ Κιργιζίας, την
ΣΣΔ του Τατζικιστάν και την Τουρκμενική ΣΣΔ Υπό σοβιετική
κυριαρχία, η Νότια Κεντρική Ασία ανέλαβε τη μεγάλη
καλλιέργεια βαμβακιού σε κλίμακα για τον εφοδιασμό της
κλωστοϋφαντουργίας της ΕΣΣΔ με πρώτη ύλη. Όταν
κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, και οι πέντε σοβιετικές
σοσιαλιστικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας απέκτησαν την
ανεξαρτησία τους το 1991, και έγιναν κυρίαρχεςκαι ανεξάρτητα
έθνη του Καζακστάν, του Ουζμπεκιστάν, της Κιργιζίας, του
Τατζικιστάν και του Τουρκμενιστάν.
Αυτό το άρθρο αναθεωρήθηκε και ενημερώθηκε πιο πρόσφατα
από τον John M. Cunningham .
61.11. ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΑΡΙΜ
Ποταμός Ταρίμ , κινέζικο (Πινγίν) Ταλίμου Χε ή (ρομανισμός
Γουέιντ-Τζάιλς) Τ'α-λι-μου Χο ,
κύριος ποταμός της Αυτόνομης Περιφέρειας των Ουιγούρων
της Σιντζιάνγκ , ακραία βορειοδυτική Κίνα . Βρίσκεται αμέσως
βόρεια του οροπεδίου του Θιβέτ . Το ποτάμι δίνει το όνομά του
στους μεγάλουςλεκάνη μεταξύ των ορεινών συστημάτων Tien
Shan και Kunlun της Κεντρικής Ασίας . Ρέει στο μεγαλύτερο
μέρος του μήκους του μέσα από την έρημο Takla Makan . Η
λέξη ταρίμ χρησιμοποιείται για να δηλώσει την όχθη ενός
ποταμού που χύνεται σε μια λίμνη ή που δεν διαφοροποιείται
από την άμμο μιας ερήμου. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό
υδρογραφικό χαρακτηριστικό πολλών ποταμών
που διασχίζουν την άμμο της ερήμου Takla Makan. Ένα άλλο
χαρακτηριστικό των ποταμών της λεκάνης του Ταρίμ ,
συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Ταρίμ, είναι η ενεργή
μετανάστευση —δηλαδή η μετατόπιση των κοίτων και των
όχθεών τους.
Michael D. Manning
Ποταμός Tarim στην έρημο Takla Makan, βορειοδυτική Κίνα.

Το Ταρίμ σχηματίζεται από τη συμβολή τουKaxgar (Kashgar)
καιΠοταμοί Yarkand (Yarkant) στα δυτικά. ρέοντας
βορειοανατολικά από αυτή τη συμβολή, ο ποταμός ενώνεται
στη συνέχεια περίπου 230 μίλια (370 χλμ.) κατάντη από τοΟ
Aksu και οΠοτάμια Hotan (Khotan). Μόνο ο ποταμός Aksu ρέει
για ολόκληρο το έτος. Είναι ο πιο σημαντικός παραπόταμος του
Ταρίμ, παρέχοντας το 70–80 τοις εκατό του όγκου του νερού
του. Το όνομα Tarim χρησιμοποιείται κάτω από τη συμβολή του
ποταμού Hotan. Το Ταρίμ έφτασε κάποτε στο Λοπ Νουρ , μια
μεγάλη αλμυρή λίμνη στο ανατολικό
Σιντζιάνγκ. Ωστόσο, ταμιευτήρεςκαι τα αρδευτικά έργα που
κατασκευάστηκαν κατά μήκος της μεσαίας διαδρομής του στα
μέσα του 20ου αιώνα έχουν εκτρέψει μεγάλο μέρος των νερών
του. Μέχρι τη δεκαετία του 1970 ο συνδυασμός αυτής της
απώλειας νερού και της έντονης εξάτμισης που παρήχθη από το
ξηρό κλίμα της περιοχής είχε στεγνώσει το κάτω μέρος του
Ταρίμ και το Λοπ Νουρ είχε μετατραπεί σε μια τεράστια κοίτη
λίμνης επικαλυμμένη με αλάτι. Το Tarim τροφοδοτούσε επίσης
κάποτε τη λίμνη Taitema, που βρίσκεται περίπου 100 μίλια (160
χλμ.) νοτιοδυτικά του Lop Nur, αλλά το έργο του φράγματος και
της δεξαμενής Daxihaizi που χτίστηκε τη δεκαετία του 1970
στέγνωσε τον ποταμό κατάντη και τη λίμνη. η κεντρική
κυβέρνηση είχε κάποια επιτυχία στην αποκατάσταση της ροής
του ποταμού κάτω από τη δεξαμενή.
Το συνολικό μήκος του συστήματος του ποταμού Yarkand-
Tarim πριν από τη δεκαετία του 1970 ήταν περίπου 1.260 μίλια
(2.030 km). Ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος της πορείας του Ταρίμ
είναι αδιαμόρφωτο, χωρίς σαφώς καθορισμένη κοίτη και συχνά
μεταβαλλόμενα κανάλια, και το μήκος του ποταμού ποικίλλει με
την πάροδο των ετών. Η περίοδος χαμηλών υδάτων του Tarim
είναι από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο. Τα ανοιξιάτικα και
καλοκαιρινά ψηλά νερά ξεκινούν τον Μάιο και συνεχίζονται
μέχρι τον Σεπτέμβριο καθώς τα χιόνια λιώνουν στα μακρινά
βουνά Tien Shan και Kunlun.
Η περιοχή που αποστραγγίζεται από το σύστημα Yarkand-
Tarim είναι περίπου 215.000 τετραγωνικά μίλια (557.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα), μεγάλο μέρος της
οποίας περιλαμβάνει τη λεκάνη Tarim. Η λεκάνη είναι μια
άνυδρη πεδιάδα που αποτελείται από προσχώσεις και λιμναία
ιζήματα και οριοθετείται από ογκώδεις οροσειρές. Είναι η πιο
ξηρή περιοχή της Ευρασίας. Το κυρίαρχο τμήμα του
καταλαμβάνεται από τοΈρημος Takla Makan , της οποίας η
περιοχή άμμου ξεπερνά τα 123.550 τετραγωνικά μίλια (320.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα). Επιπλέον, υπάρχουν αρκετοί σχετικά
μικροί όγκοι άμμου με εκτάσεις από 300 έως 1.700 τετραγωνικά
μίλια (780 έως 4.400 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Οι αμμόλοφοι
είναι η κυρίαρχη μορφή εδάφους.
Η βροχόπτωση στη λεκάνη του Ταρίμ είναι εξαιρετικά
περιορισμένη και σε μερικά χρόνια δεν υπάρχει. Στην έρημο
Takla Makan και στη λεκάνη Lop Nur, η συνολική μέση ετήσια
βροχόπτωση είναι περίπου 0,5 ίντσες (12 mm). Στους πρόποδες
και σε πολλές άλλες περιοχές της λεκάνης απορροής του
ποταμού, η βροχόπτωση ανέρχεται σε 2 έως 4 ίντσες (50 έως
100 mm) το χρόνο. Οι πλαγιές του Tien Shan είναι πολύ πιο
υγρές, όπου η βροχόπτωση συχνά ξεπερνά τις 20 ίντσες (500
mm). Οι μέγιστες θερμοκρασίες στη λεκάνη Tarim φτάνουν
περίπου τους 104 °F (40 °C). Ο ποταμός Tarim παγώνει κάθε
χρόνο από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο.
Η βλάστηση στη λεκάνη του Ταρίμ εντοπίζεται κυρίως κατά
μήκος του ποταμού και των κλάδων του. Εκεί, στην άκρη της
άμμου, εντοπίζεται θαμνοειδής βλάστηση και δέντρα με
ελαττώματα, ιδιαίτερα αψιθιά. Στην κοιλάδα του ποταμού Ταρίμ
αναπτύσσεται ένα λεπτό δάσος από λεύκες με ποικιλόμορφα
φύλλα . Το Underbrush αποτελείται από ιτιές, ιπποφαές και
πυκνά φυτά ινδικής κάνναβης και γλυκόριζας Ουραλίου.
Η ανώτερη ροή του ποταμού Tarim περιέχει ψάρια και η ζωή
των ζώων σε αυτό το τμήμα του ποταμού και στην έρημο
ποικίλλει. Η κοιλάδα και οι λίμνες του Ταρίμ είναι ενδιάμεσος
σταθμός για τα αποδημητικά πουλιά.
Η μετανάστευση των Κινέζων (Χαν) στην περιοχή και η
προώθηση της άρδευσης μεγάλης κλίμακας από την κινεζική
κυβέρνηση οδήγησαν στην εξάπλωση της γεωργίας που
βασίζεται στην άρδευση, αλλά η γεωργία όασης συνεχίζεται σε
διάσπαρτους οικισμούς Ουιγούρων στην περιοχή. Το ρύζι και
άλλα δημητριακά, το βαμβάκι, το μετάξι, τα φρούτα και το μαλλί
είναι τα κύρια γεωργικά προϊόντα και οι νεφρίτες και τα χαλιά
Khotan είναι άλλα σημαντικά προϊόντα. Από την περιοχή
εξάγονται βαμβακερά και βαμβακερά υφάσματα υψηλής
ποιότητας και πολλές ποικιλίες φρούτων, όπως καρπούζι και
σταφύλια.
από την Amy Tikkanen .
61.12. ΛΕΚΑΝΗ ΤΑΡΙΜ, ΚΙΝΑ

Λεκάνη Tarim , κινέζικο (Pinyin) Talimu Pendi , (ρομανοποίηση
Wade-Giles) T'a-li-mu P'en-ti , τεράστια κατάθλιψη που
αποστραγγίζεται από τον ποταμό
Tarim στην Αυτόνομη Περιοχή Ουιγούρων
του Xinjiang , δυτική Κίνα , που καλύπτει περίπου 350.000
τετραγωνικά μίλια (906.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και
περικλείεται από τα βουνά Tien Shan (βουνά) στα βόρεια,
το Pamirs στα δυτικά, τα βουνά Kunlun στα νότια και τα βουνά
Altun στα ανατολικά. Το κλίμα είναι εξαιρετικά ξηρό καθώς τα
βουνά αποκλείουν τον υγρό αέρα από τη θάλασσα. Η ετήσια
βροχόπτωση είναι μικρότερη από 4 ίντσες (100 mm). Η αλυκή
και ο βάλτος τουΤο Lop Nur βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της
λεκάνης. Στο κέντρο της λεκάνης βρίσκεται η έρημος Takla
Makan , η οποία καλύπτει μια έκταση 132.000 τετραγωνικών
μιλίων (342.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων). Πολλά
έργα εξοικονόμησης νερού έχουν κατασκευαστεί στη λεκάνη
Tarim, συμπεριλαμβανομένου ενός καναλιού που ποτίζει
περίπου 50 τετραγωνικά μίλια (130 τετραγωνικά χιλιόμετρα)
γεωργικής γης.
Bob Thomason/Tony Stone παγκοσμίως
Βοσκούν κατσίκες κατά μήκος του αρχαίου Δρόμου του

Μεταξιού, στη βόρεια έρημο Takla Makan, Κίνα.

από τη Lorraine Murray .
αμμόλοφοι
Πηγή:
https://www.britannica.com/place/Tarim-Basin#:~:text=%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Takla%20Makan%20%2C
%20%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%B9%CE%BA
%CE%BF,%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE
%BC%CF%89%CE%BD%20%20%CF%88%CF%85%CF%87%CF%81%CE
%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%20%20%CE
%B1%CE%BB%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C
-----------------------------------------------------------------------------
62. ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΡΑΚΟΥΜ (ΤΟΥΡΚΜΕΝΙΣΤΑΝ)

Η έρημος Karakum , γράφτηκε επίσης Kara-Kum ,
Turkmen Garagum ή Gara Gum («Μαύρη άμμος») ,
Ρωσική Karakumy , μεγάλη αμμώδης περιοχή στην Κεντρική
Ασία. Καταλαμβάνει περίπου το 70 τοις εκατό της
περιοχήςΤουρκμενιστάν . Μια άλλη,
μικρότερη έρημος στο Καζακστάν κοντά στη θάλασσα
Aral ονομάζεταιAral Karakum .
Η Κασπία Θάλασσα και η έρημος Karakum.
Το Turkmen Karakum είναι περίπου 135.000 τετραγωνικά μίλια
(350.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) στην περιοχή, εκτείνοντας
περίπου 500 μίλια (800 χιλιόμετρα) από δυτικά προς ανατολικά
και 300 μίλια (500 χιλιόμετρα) από βορρά προς νότο. Συνορεύει
στα βόρεια με τοΛεκάνη Sarykamysh, στα βορειοανατολικά και
ανατολικά από το Amu Darya (αρχαίοΚοιλάδα του Όξους ), και
στα νοτιοανατολικά από τοΟρεινές περιοχές Garabil
και Περιοχή στέπας Badkhyz. Στα νότια και νοτιοδυτικά η
έρημος διασχίζει τους πρόποδες τουΌρη Kopet-Dag , και στα
δυτικά και βορειοδυτικά συνορεύει με την πορεία της αρχαίας
κοιλάδας του ποταμού Uzboy. Χωρίζεται σε τρία μέρη: το
ανυψωμένο βόρειοTrans-Unguz Karakum; τα χαμηλά
ψέματαΚεντρικό Καρακούμ; και τονοτιοανατολικό Καρακούμ,
μέσω του οποίου διασχίζει μια αλυσίδα αλμυρών βάλτων . Κατά
μήκος των συνόρων της Trans-Unguz και την Κεντρική Karakum
τρέχει την αλυσίδα Unguz αλατούχου διαλύματος,
απομονώνονται, αιολικού ( άνεμος -formed) κοιλότητες.
Έρημος Καρακούμ
Η βροχόπτωση στην έρημο Karakum συμβαίνει κυρίως το

χειμώνα και τις αρχές της άνοιξης, περισσότερο από το ήμισυ
πέφτει μεταξύ Δεκεμβρίου και Απριλίου.
Η επιφάνεια του Trans-Unguz Karakum έχει διαβρωθεί από
βίαιους ανέμους. Η πεδιάδα του Κεντρικού Καρακούμ εκτείνεται
από το Amu Darya μέχρι την Κασπία Θάλασσα κατά μήκος της
ίδιας κλίσης με το ποτάμι. Το ύψος των συσσωρευμένων
ανέμων, ημι-κατάφυτων κορυφογραμμών άμμου κυμαίνεται από
250 έως 300 πόδια (75 έως 90 μέτρα), ανάλογα με την ηλικία και
την ταχύτητα του ανέμου . Αρκετά λιγότερο από το 10 τοις εκατό
της περιοχής αποτελείταιbarchans (αμμόλοφους σε σχήμα
ημισελήνου), μερικοί από αυτούς ύψους 30 μέτρων (9 μέτρα) ή
περισσότερο. Υπάρχουν πολλές καταθλιπτικές μεσοδιάστημα
(takyr ), τα οποία καλύπτονται απόαποθέματα αργίλου πάχους
έως και 30 μέτρων (9 μέτρα) και λειτουργούν ως λεκάνες
απορροής για την ελάχιστη βροχόπτωση της περιοχής. Το νερό
που συλλέγεται σε αυτές τις λεκάνες καθιστά δυνατή την
καλλιέργεια φρούτων όπως πεπόνια και σταφύλια . Οι
αλατούχοι χώροι που ονομάζονται solonchaks σχηματίζονται
επίσης από την εξάτμιση του υπεδάφους.
Πριν από περίπου 30 εκατομμύρια χρόνια ολόκληρη η περιοχή
του Καρακούμ καλύφθηκε από τη
θάλασσα. Ορογονικές (ορεινές) διαδικασίες στο νότιο τμήμα
της πεδιάδας Turan είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση
της θάλασσας και, τελικά, την εξαφάνισή της. Στη συνέχεια, το
Amu Darya ρέει πέρα από το Karakum, αλλάζοντας το κρεβάτι
του από καιρό σε καιρό και εναποθέτοντας μεγάλες ποσότητες
αλλουβιακών ιζημάτων (κυρίως άμμου και αργίλου ). Η άμμος
Karakum περιέχει τώρα περίπου 40 διαφορετικά ορυκτά που
κατεβαίνουν από τα βουνάστα νοτιοανατολικά. Αφού το Amu
Darya άλλαξε την πορεία του και στράφηκε προς τα βόρεια για
να στραγγίσει στη θάλασσα της Αράλης, η επιφάνεια του
Καρακούμ διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις διαδικασίες
του Eolian, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την παρούσα
ποικιλομορφία των γεωμορφών της ερήμου .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/karakum-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE
%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BC%20%7C%20%CE%A7%CE
%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE
-----------------------------------------------------------------------------
63. ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΒΙΡ

Η έρημος Kavīr , η περσική Dasht-e Kavīr, έγραψε επίσης
το Dasht-i Kavir , μια μεγάλη έρημο με αλάτι του βορειο-
κεντρικού Ιράν . Βρίσκεται σε μια λεκάνη νοτιοανατολικά
των βουνών Elburz , έχει πλάτος περίπου 240 μίλια (390 km). Η
έρημος διακρίνεται από του αλατιού κρούστα, που προκαλείται
από την σχεδόν άβροχος κλίμα και έντονη
επιφανειακή εξάτμιση , που βρίσκεται πάνω από
ύπουλη quicksandlike αλυκές που είναι σχεδόν ακατοίκητο. Οι
οικισμοί βρίσκονται μόνο στις γύρω ορεινές περιοχές.
Έρημος Κάβιρ, Ιράν
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/kavir-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CF
%81%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF
%82,magyar%20%C4%8De%C5%A1tina%20polski
--------------------------------------------------------------------------------
64. ΣΥΡΙΑΚΗ ΕΡΗΜΟΣ
Συριακή έρημος , Αραβικά Bādiyat Al-Shām , άνυδρη ερημιά της

νοτιοδυτικής Ασίας , που εκτείνεται βόρεια από την αραβική
χερσόνησο σε μεγάλο μέρος της βόρειας Σαουδικής Αραβίας ,
της ανατολικής Ιορδανίας , της νότιας Συρίας και του
δυτικού Ιράκ . Λαμβάνοντας κατά μέσο όρο λιγότερες από 5
ίντσες (125 mm) βροχοπτώσεις ετησίως και καλύπτεται σε
μεγάλο βαθμό από ροές λάβας , σχημάτισε ένα σχεδόν
αδιαπέραστο φράγμα μεταξύ των κατοικημένων περιοχών
του Levant και της Μεσοποταμίας μέχρι τη σύγχρονη
εποχή. αρκετές σημαντικές διαδρομές με κινητήρα
και αγωγοί πετρελαίου διχοτομούνται τώρα. Στα τέλη της
δεκαετίας του 1970, υπήρξε μεγάλη εξερεύνηση
πετρελαίου. Η έρημος , ο νότιος τομέας της οποίας είναι κοινώς
γνωστός ωςΤο Al-Ḥammād , κατοικείται από πολλές νομαδικές
φυλές και εκτροφείς αραβικών αλόγων .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/syrian-desert#:~:text=%CE%A3%CF%85%CF%81%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF
%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF
%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
-------------------------------------------------------------------------------
65. ΕΡΗΜΟΣ THAR
Έρημος Thar , που ονομάζεται επίσης έρημος της Μεγάλης

Ινδίας , άνυδρη περιοχή με λόφους με άμμο στην ινδική
υποήπειρο. Βρίσκεται εν μέρει σεΚράτος του Ρατζαστάν ,
βορειοδυτική Ινδία και εν μέρει
στις επαρχίες Πουντζάμπ και Σιντ (Σιντ), ανατολικά Πακιστάν .
Έρημος Thar (Μεγάλη Ινδία).

Η έρημος Thar καλύπτει περίπου 77.000 τετραγωνικά μίλια
(200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) εδάφους. Συνορεύει με την
αρδευόμενη πεδιάδα του ποταμού Ινδού στα δυτικά,
την πεδιάδα Punjab στα βόρεια και βορειοανατολικά, τη σειρά
Aravalli στα νοτιοανατολικά και την Rann του Kachchh στα
νότια. Το υποτροπικό κλίμα της ερήμου εκεί προκύπτει από
επίμονη υψηλή πίεση και καθίζηση σε αυτό το γεωγραφικό
πλάτος . Οι ισχυροί άνεμοι των νοτιοδυτικών μουσώνων που
φέρνουν βροχή σε μεγάλο μέρος της ηπείρου το καλοκαίρι
τείνουν να παρακάμπτουν το Thar στα ανατολικά. Το όνομα
Thar προέρχεται από το thul , τον γενικό όρο για την άμμο της
περιοχής κορυφογραμμές.
© Rafal Gaweda / Fotolia
η βλάστηση στην έρημο Thar (Great Indian), δυτικό Rajasthan,

Ινδία.
Η άμμος της ερήμου του Θάρ ξεπερνά τον

Αρχαίο (πρώιμη Προκαμπρία )gneiss ( μεταμορφικοί βράχοι
που σχηματίστηκαν μεταξύ 4 δισεκατομμύρια έως 2,5
δισεκατομμύρια χρόνια πριν), Proterozoic (αργότερα
Precambrian) ιζηματογενή πετρώματα (σχηματίστηκαν περίπου
2,5 δισεκατομμύρια έως 541 εκατομμύρια χρόνια πριν), και πιο
πρόσφατο αλλού (υλικό που κατατέθηκε από ποτάμια ). Η
επιφάνεια αποτελείται απόαιολική άμμος που έχει συσσωρευτεί
τα τελευταία 1,8 εκατομμύρια χρόνια.
© Keith Wheatley / Fotolia
Κυματιστοί αμμόλοφοι στην έρημο Thar (Μεγάλη Ινδία).
Η έρημος παρουσιάζει μια κυματοειδή επιφάνεια,

με αμμόλοφους με υψηλή και χαμηλή άμμο που διαχωρίζονται
από αμμώδεις πεδιάδες και χαμηλούς άγονους λόφους, ή
από bhakar , που ανεβαίνουν απότομα από τις γύρω
πεδιάδες. Οι αμμόλοφοι βρίσκονται σε συνεχή κίνηση και έχουν
διάφορα σχήματα και μεγέθη. Οι παλαιότεροι αμμόλοφοι,
ωστόσο, βρίσκονται σε ημι-σταθεροποιημένη ή
σταθεροποιημένη κατάσταση, και πολλοί φτάνουν σε ύψος
σχεδόν 500 πόδια (150 μέτρα) πάνω από τις γύρω
περιοχές. ΑρκετάΤα playas (αλατούχες λίμνες ), τοπικά γνωστά
ως dhand s, είναι διάσπαρτα σε όλη την περιοχή.
Τα εδάφη αποτελούνται από διάφορες κύριες ομάδες - ερημικά
εδάφη, ερημικά ερυθρά εδάφη , σιερόζεμα (καφετί γκρι εδάφη),
τα ερυθρά και κίτρινα εδάφη των λόφων, τα αλατούχα εδάφη
των καταθλίψεων και τα λιθοσόλια (ρηχά ξεπερασμένα εδάφη)
και ρεζοσόλες (μαλακά χαλαρά εδάφη) που βρέθηκαν στους
λόφους. Όλα αυτά τα εδάφη είναι κατά κύριο λόγο χονδροειδής,
καλά στραγγιζόμενα και ασβεστολιθικά ( φέρουν ασβέστιο ). Μια
παχιά συσσώρευση ασβέστη εμφανίζεται συχνά σε διάφορα
βάθη. Τα εδάφη είναι γενικά στείρα και, λόγω της
σοβαρής διάβρωσης του ανέμου , είναι γεμάτα άμμο.
Το ποσό των ετήσιων βροχοπτώσεων στην έρημο είναι γενικά
χαμηλό, που κυμαίνεται από περίπου 4 ίντσες (100 mm) ή
λιγότερο στα δυτικά έως περίπου 20 ίντσες (500 mm) στα
ανατολικά. Οι ποσότητες βροχόπτωσης κυμαίνονται ευρέως
από έτος σε έτος. Περίπου το 90 τοις εκατό των συνολικών
ετήσιων βροχοπτώσεων συμβαίνει κατά τη διάρκεια
της σεζόν του νοτιοδυτικού μουσώνα, από τον Ιούλιο έως τον
Σεπτέμβριο ( βλέπε επίσης ινδικό μουσώνα ). Κατά τη διάρκεια
άλλων εποχών, ο επικρατέστερος άνεμος είναι ο ξηρός
βορειοανατολικός μουσώνας. Ο Μάιος και ο Ιούνιος είναι οι
θερμότεροι μήνες του έτους, με θερμοκρασίες που αυξάνονται
στους 122 ° F (50 ° C). Τον Ιανουάριο, τον πιο κρύο μήνα, η μέση
ελάχιστη θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 41 και 50 ° F (5 και 10 °
C) και ο παγετός είναι συχνός.Οι καταιγίδες σκόνης και οι
άνεμοι που αυξάνουν τη σκόνη, συχνά φυσούν με ταχύτητα 87
έως 93 μίλια (140 έως 150 χλμ.) Ανά ώρα, είναι συχνές τον Μάιο
και τον Ιούνιο.
Η βλάστηση της ερήμου είναι ως επί το πλείστον ποώδης ή
καπνιστός θάμνος. Δέντρα ανθεκτικά
στην ξηρασία περιστοιχίζουν περιστασιακά το τοπίο, ειδικά στα
ανατολικά. Στους λόφους, μπορεί να βρεθεί αραβική κόμμι και
ευφορία. οΤο δέντρο khajri (ή khjri ) ( Prosopis cineraria )
αναπτύσσεται σε όλες τις πεδιάδες.
Laxman Burdak
Δέντρο Khajri ( khejri ) ( Prosopis cineraria ) σε Harsawa στην

έρημο Thar, κράτος του Rajasthan, Ινδία.
Τααραιοκατοικημένα λιβάδια υποστηρίζουν blackbucks , chikar
a ( gazelles ) και μερικά φτερωτά θηράματα ,
ιδίως φραγκολίνες ( πέρδικες ) και ορτύκια . Μεταξύ των
αποδημητικών πουλιών ,
άμμο πέρδικες , πάπιες και χήνες είναι κοινά. Η έρημος είναι
επίσης το σπίτι του απειλούμενου μεγάλου προστάτη.
65.1. ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Οι περισσότεροι κάτοικοι της ερήμου κατοικούν σε αγροτικές
περιοχές και κατανέμονται σε διάφορες πυκνότητες. Τόσο
το Ισλάμ όσο και ο Ινδουισμός ασκούνται και
ο πληθυσμός χωρίζεται σε πολύπλοκες οικονομικές και
κοινωνικές ομάδες. Οι επικρατούσες γλώσσες είναι οι Σίντι στα
νοτιοδυτικά, η Λάχντα στα βορειοδυτικά και οι γλώσσες
Ρατζαστάνι –ιδίως το Μαρουάρι– σε κεντρικά και ανατολικά
τμήματα του Ταρ. Η εθνοτική σύνθεση του Thar
είναι διαφορετική . Μεταξύ των πιο σημαντικών ομάδων είναι
οι Rajputs , που κατοικούν στο κεντρικό Thar. Πολλοί νομάδες
ασχολούνται με την κτηνοτροφία , τη βιοτεχνία ή το εμπόριο. Σε
γενικές γραμμές, τοΟι νομάδες σχετίζονται συμβιωτικά με τον
καθιστικό πληθυσμό και την οικονομία του.
© Brian A. Vikander / West Light
Ινδουιστές προσκυνητές που συγκεντρώνονται σε Pushkar,

στην έρημο Thar, κράτος του Rajasthan, Ινδία.
Τα χόρτα αποτελούν τους κύριους φυσικούς πόρους
της ερήμου . Παρέχουν θρεπτικά βοσκοτόπια καθώς και
φάρμακα που χρησιμοποιούνται τοπικά από τους κατοίκους. Τα
αλκαλοειδή , που χρησιμοποιούνται για την
παρασκευή φαρμάκων και λαδιών για την
παρασκευή σαπουνιού εξάγονται επίσης. Υπάρχουν πέντε
μεγάλες φυλές βοοειδών στο Thar. Μεταξύ αυτών, η φυλή
Tharparkar είναι η υψηλότερη ποσότητα γάλακτος και η φυλή
Kankre είναι καλή τόσο ως θηρίο όσο και ως παραγωγός
γάλακτος. Τα πρόβατα εκτρέφονται τόσο για μεσαίο λεπτό όσο
και για τραχύ μαλλί . Καμήλεςχρησιμοποιούνται συνήθως για
μεταφορά καθώς και για όργωμα της γης και για άλλους
γεωργικούς σκοπούς. Όπου υπάρχει νερό , οι αγρότες
καλλιεργούν καλλιέργειες όπως σιτάρι και βαμβάκι .
Frederic Ohringer — Nancy Palmer Agency / Encyclopædia

Britannica, Inc.
Τμήμα του έργου άρδευσης του Σάτζερ Μπαράτζ, στον ποταμό

Ινδού, στην έρημο της νότιας Ταρ, Πακιστάν.
Ωστόσο, το νερό είναι λιγοστό. Οποιαδήποτε

εποχιακή πτώση βροχής συλλέγεται σε δεξαμενές και δεξαμενές
και χρησιμοποιείται για πόσιμο και οικιακή χρήση. Τα
περισσότερα υπόγεια ύδατα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν,
επειδή βρίσκεται βαθιά υπόγεια και είναι συχνά
αλατούχα. Έχουν εντοπιστεί καλοί υδροφορείς στο κεντρικό
τμήμα της ερήμου. Εκτός από πηγάδια και δεξαμενές,
τα κανάλια είναι οι κύριες πηγές νερού στην
έρημο. οΤο Barrage του ποταμού Ινδού , που ολοκληρώθηκε το
1932, αρδεύει τη νότια περιοχή Thar στο Πακιστάν μέσω
καναλιών, καιΤο κανάλι Gang μεταφέρει νερό από τον ποταμό
Sutlej στα βορειοδυτικά. οΤο κανάλι Indira Gandhi αρδεύει μια
τεράστια έκταση γης στο ινδικό τμήμα του Thar. Το κανάλι
ξεκινά από τοΤο Harike Barrage -
στη συμβολή των ποταμών Sutlej και Beas στο Ινδικό Punjab -
και συνεχίζεται προς τη νοτιοδυτική κατεύθυνση για περίπου
290 μίλια (470 km).
© virdg / Fotolia
Ερημος Thar (Μεγάλη Ινδία), δυτικό Rajasthan, Ινδία.
Οι μονάδες παραγωγής θερμικής ενέργειας , που

τροφοδοτούνται από άνθρακα και πετρέλαιο , τροφοδοτούν
μόνο τοπικά τις μεγάλες πόλεις. Η υδροηλεκτρική
ενέργεια παρέχεται από το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας
Nangal που βρίσκεται στον ποταμό Sutlej στο Punjab.
Οι δρόμοι και οι σιδηρόδρομοι είναι λίγοι. Μία σιδηροδρομική
γραμμή εξυπηρετεί το νότιο τμήμα της περιοχής. Στο ινδικό
τμήμα της ερήμου, μια δεύτερη γραμμή πηγαίνει από τη Merta
Road προς το Suratgarh μέσω του Bikaner και μια άλλη συνδέει
το Jodhpur και το Jaisalmer . Στο πακιστανικό τμήμα της
ερήμου, μια σιδηροδρομική γραμμή
διασχίζει Bahawalpur και Hyderabad .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/thar-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20Thar%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF
%81%CF%84%CE%B7%CF%82%2C%20%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CE
%BC%CE%B1%2C%20%CE%B2%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF
%84%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE
%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
------------------------------------------------------------------------------
66. ΕΡΗΜΟΣ ΛΟΥΤ
Η έρημος Lūt , η περσική Dasht-e Lūt , έγραψε επίσης το Dasht-i

Lūt , έρημο στο ανατολικό Ιράν . Εκτείνεται περίπου 200 μίλια
(320 χλμ.) Από βορειοδυτικά προς νοτιοανατολικά και έχει
πλάτος περίπου 100 μίλια (160 χλμ.). Στα ανατολικά υψώνεται
ένας μεγάλος όγκος αμμόλοφων και άμμου, ενώ στα δυτικά μια
εκτεταμένη περιοχή υψηλών κορυφογραμμών διαχωρίζεται από
άνετους διαδρόμους. Στην χαμηλότερη, κατάθλιψη με αλάτι -
λιγότερο από 1.000 πόδια (300 μέτρα) πάνω από την επιφάνεια
της θάλασσας - η καλοκαιρινή ζέστη και η
χαμηλή υγρασία πιστεύεται ότι είναι αξεπέραστες οπουδήποτε.
© Julien Leblay / Fotolia
Έρημος Λούτ Ιράν

Έρημος Λούτ
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/lut-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CF%84%20%7C
%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF
%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C
%CF%84%CE%B1
-----------------------------------------------------------------------------
67. NEGEV
Ο Negev , που γράφτηκε επίσης Negeb, εβραϊκά Ha-Negev , που
ονομάζεται επίσης Southland , άνυδρη περιοχή που εκτείνεται
στο νότιο τμήμα του Ισραήλ και καταλαμβάνει σχεδόν το ήμισυ
της Παλαιστίνης δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και περίπου το
60% του Ισραηλινού εδάφους κάτω από τα όρια του 1949–67. Το
όνομα προέρχεται από την εβραϊκή λεκτική ρίζα n - g - b, "to
dry" ή "to clean to dry." Το Negev έχει σχήμα τριγώνου με την
κορυφή στο νότο. Οριοθετείται από
τη χερσόνησο του Σινά (δυτικά) και
την κοιλάδα του Ιορδάνη(Ανατολή). Το βόρειο όριό του - όπου η
περιοχή αναμιγνύεται στην παράκτια πεδιάδα στα
βορειοδυτικά, οι λόφοι Judaean (Har Yehuda) στα βόρεια και η
έρημος της Ιουδαίας (Midbar Yehuda) στα βορειοανατολικά -
είναι αδιάκριτη. Πολλοί χρησιμοποιούν μια αυθαίρετη γραμμή
σε περίπου 30 ° 25 ′ Β γεωγραφικό πλάτος για το βόρειο
όριο. Μέσα σε αυτά τα όρια, το Negev έχει έκταση περίπου 4.700
τετραγωνικά μίλια (2.590 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Negev
Το Negev είναι μια άνυδρη περιοχή που εκτείνεται στο νότιο

τμήμα του Ισραήλ και καταλαμβάνει σχεδόν το ήμισυ της
Παλαιστίνης δυτικά του ποταμού Ιορδάνη. Αυτή η περιοχή
αντιπροσωπεύει περίπου το 60% του ισραηλινού εδάφους κάτω
από τα όρια του 1949–67.
Steven C. Kaufman / Bruce Coleman Ltd.
Zen Cliffs της ερήμου Negev
Γεωλογικά, η περιοχή είναι μια από τις βορειοανατολικές -

νοτιοδυτικές πτυχές, με πολλές βλάβες. Κυριαρχούν οι
ασβεστόλιθοι και οι κιμωλίες. Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό
είναι το μεγάλο επίμηκεςmakhteshim, ή κρατήρες διάβρωσης ,
που περιβάλλονται από ψηλούς βράχους. Αυτά
δημιουργήθηκαν από τη διάβρωση των αναδιπλωμένων
στρωμάτων (anticlines) σε συνδυασμό με οριζόντιες τάσεις. Το
μεγαλύτερο από αυτά είναι το Makhtesh Ramon, μήκους 23
μιλίων (37 χλμ.) Και πλάτους έως και 8 μιλίων (8 χλμ.), Και του
Ha-Makhtesh Ha-Gadol (του Μεγάλου Κρατήρα), μήκους
περίπου 9 μιλίων (14,5 χλμ.) Και έως 4 μίλια (6,4 χλμ.)
Πλάτος. Τα δάπεδα αυτών των κρατήρων
εκθέσει κιμωλίες , μάργες και gypsums γεωλογικά πολύ
μεγαλύτερα από ό, τι στους τοίχους ή γύρω οροπέδια .
Βιβλικές αναφορές όπως Ψαλμός 126: 4 ( «Επαναφορά τύχες
μας, OL ord , όπως τα υδάτινα ρεύματα στη Νεγκέμπ») το
σημείο στο ημίξηρο χαρακτήρα της περιοχής από νωρίς
καταγράφονται φορές. Το Negev δεν θα πρέπει, ωστόσο, να
θεωρείται έρημος ως τέτοια. ΣτοΠεριοχή Beersheba (υψόμετρο
περίπου 800 πόδια [250 μέτρα]), οι βροχοπτώσεις κυμαίνονται
από 8 ίντσες (200 mm) έως 12 ίντσες (305 mm) σε μερικά
χρόνια. Το τελευταίο ποσό επιτρέπει την μη αρδευόμενη
καλλιέργεια σιτηρών. Η βροχόπτωση μειώνεται στο νότο. Το
κεντρικό οροπέδιο Negev (υψόμετρο 820–3,395 πόδια [250–
1,035 μέτρα]) δέχεται 3–4 ίντσες (76–102 mm), και η
βροχόπτωση είναι αμελητέα στο Elat , στο νότιο άκρο. Η
ποσότητα των βροχοπτώσεων ποικίλλει σημαντικά σε
ολόκληρη την περιοχή από έτος σε έτος. Οι πλημμύρες είναι
συχνές κατά τη χειμερινή περίοδο βροχών. Το μεγαλύτερο
μέρος της τραχιάς περιοχής είναι έντονα τεμαχισμένο από
wadis ή εποχιακά υδάτινα ρεύματα.
Τα απομεινάρια προϊστορικών και πρώιμων ιστορικών
οικισμών είναι άφθονα. Στο κεντρικό οροπέδιο του Negev
βρέθηκαν κεφαλές με βελονάκι της Ύστερης Εποχής του
Λίθου ( περίπου 7000 π.Χ. )
και εργαλεία της εποχής του Χαλκού και
του Χαλκού ( περίπου 4000–1400 π.Χ. ). Το Negev ήταν μια
ποιμενική περιοχή στους Βιβλικούς χρόνους, αλλά
οι Ναβαταίοι , ένας Σημιτικός λαός που επικεντρώθηκε σε αυτό
που τώρα είναι η Ιορδανία, ανέπτυξαν τεχνικές στηρίξεως και
διατήρησης των χειμερινών βροχών, που έκανε το Negev μια
ακμάζουσα γεωργική περιοχή. Ήταν ένας σημαντικός
σιτοβολώνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας . Μετά
την αραβική κατάκτηση τουΠαλαιστίνη (7ος αιώνας μ.Χ. ), ο
Νεγκέβ έμεινε έρημη? για περισσότερα από 1.200 χρόνια
υποστήριζε μόνο έναν πενιχρό πληθυσμό
νομαδικών Βεδουίνων .
Η σύγχρονη αγροτική ανάπτυξη στο Negev ξεκίνησε με
τρία kibbutzim (συλλογικοί οικισμοί) το 1943. Άλλοι ιδρύθηκαν
αμέσως μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο , όταν ξεκίνησαν τα
πρώτα μεγάλης κλίμακας έργα άρδευσης. Μετά τη δημιουργία
του Κράτους του Ισραήλ (1948), πραγματοποιήθηκε η σημασία
της ανάπτυξης αυτού του μεγάλου τμήματος της
χώρας. Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Υδάτων, οι αγωγοί και
οι αγωγοί φέρνουν νερό από το βόρειο και κεντρικό Ισραήλ στο
βορειοδυτικό Negev, το οποίο έχει σχεδόν 400.000 στρέμματα
(πάνω από 160.000 εκτάρια) εύφορων αργών εδαφών. Η
άρδευση, σε συνδυασμό με το ηλιακό φως όλο το χρόνο της
περιοχής , παράγει εκλεκτές καλλιέργειες σιτηρών,
ζωοτροφών, φρούτων και λαχανικών. Η διπλή περικοπή δεν
είναι ασυνήθιστη.
Η εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων συνοδεύει τη γεωργική
ανάπτυξη. Ποτάσα , βρώμιο και μαγνήσιο εξάγονται
στο Sedom , στο νότιο άκρο της Νεκράς Θάλασσας και ο χαλκός
εξορύσσεται στο Timnaʿ . Υπάρχουν μεγάλες αποθέσεις
από πηλό και γυάλινη άμμο για
τις βιομηχανίες κεραμικών και γυαλιού . Έργα φωσφορικών έχο
υν δημιουργηθεί στο Oron και το Zefaʿ και τα πεδία φυσικού
αερίου στο Rosh Zohar.
Η αστικοποίηση έγινε μετά τον σύγχρονο οικισμό. Η
Beersheba , «πρωτεύουσα του Negev», είναι η μεγαλύτερη πόλη
του Ισραήλ, όχι στα περίχωρα του Τελ Αβίβ-Γιάφο ,
της Ιερουσαλήμ ή της Χάιφα . Οι προγραμματισμένες πόλεις στο
Negev περιλαμβάνουν το ʿArad (ιδρύθηκε το 1961),
το Dimona (1955) και το λιμάνι Elat (εγκατεστημένο το 1949), την
έξοδο του Ισραήλ στην Ερυθρά Θάλασσα .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/negev#:~:text=Negev%20%7C%20%CE%A7%CE%AC
%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE
%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1,%CE%95%CF
%81%CF%85%CE%B8%CF%81%CE%AC%20%CE%98%CE%AC%CE%BB
%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1%20.
-------------------------------------------------------------------------------
68. ΜΕΓΑΛΗ ΕΡΗΜΟΣ ΒΙΚΤΩΡΙΑ

Μεγάλη έρημος Βικτώριας
άνυδρη έκταση στη νότια Αυστραλία που είναι η μεγαλύτερη

έρημος της Αυστραλίας. Μια απέραντη έκταση λόφων με άμμο,
εν μέρει στερεωμένα από γρασίδι Triodia ( Spinifex ) και
βάλτους αλατιού, βρίσκεται στη Δυτική Αυστραλία και τη Νότια
Αυστραλία , που εκτείνεται από την έρημο Gibson στα βόρεια
έως την πεδιάδα Nullarbor στα νότια και ανατολικά από
το Kalgoorlie-Boulder σχεδόν στη σειρά Stuart. Μεγάλο μέρος
του ανατολικού άκρου του καταλαμβάνεται από τα κεντρικά και
βορειοδυτικά ιθαγενή αποθέματα. Διεισδύθηκε (από ανατολικά
προς δυτικά) το 1875 από ένα πάρτι με επικεφαλής τον
εξερευνητήΟ Έρνεστ Γκίλς , ο οποίος το ονόμασε η Έρημος της
Βικτώριας Διασχίζεται από τη διαδρομή αποστολής Laverton –
Warburton, η οποία συνδέει τον σταθμό αποστολής στη σειρά
Warburton, στη Δυτική Αυστραλία, με το Laverton, 350 μίλια (560
χλμ.) Νοτιοδυτικά. Επίσης παρακολουθείται για την
ανάκτηση πυραύλων των οποίων οι τροχιές καθοδηγούνται
από τη σειρά δοκιμών όπλων στο Woomera της Νότιας
Αυστραλίας. Υπάρχουν πολλά εθνικά πάρκα και καταφύγια
στην περιοχή, όπως το φυσικό καταφύγιο της ερήμου
Victoria,Εθνικό Πάρκο Nullarbor και το πάρκο διατήρησης της
χλωρίδας και της πανίδας.
μεγάλη έρημος της Βικτώριας
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/great-victoria-desert#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8E
%CF%81%CE%B9%CE%B1%20%7C%20%CE%A6%CF%85%CF%84%CE
%AC%2C%20%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE
%B9%20%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF
%84%CE%B1
---------------------------------------------------------------------------------
69. ΜΕΓΑΛΗ ΑΜΜΩΔΗΣ ΕΡΗΜΟΣ
Μεγάλη αμμώδης έρημος , που ονομάζεται επίσης έρημος

δυτική ή έρημος κονσερβοποίησης , άνυδρη έκταση της
βόρειας Δυτικής Αυστραλίας που είναι η δεύτερη
μεγαλύτερη έρημος της Αυστραλίας , μετά
την έρημο της Μεγάλης Βικτώριας . Εκτείνεται από την παραλία
Eighty Mile στον Ινδικό Ωκεανό ανατολικά προς τη Βόρεια
Επικράτεια και από το Kimberley Downs νότια μέχρι
τον Τροπικό του Αιγόκερω και την έρημο Gibson . Μια τεράστια
άνυδρη έκταση αλμυρών ελών και λόφων με άμμο
συμπλέκονται με το Triodia ( Spinifex)) γρασίδι, συμπίπτει
περίπου με την ιζηματογενή λεκάνη
κονσερβοποίησης .Διαδρομή Canning Stock (1.000 μίλια [1.600
km]) εκτείνεται στην περιοχή προς βορειοανατολική κατεύθυνση
από Wiluna μέσω Lake Disappointment στο Halls Creek. Οι
πρώτοι Ευρωπαίοι που διέσχισαν την έρημο (ανατολικά προς
δυτικά) συμμετείχαν σε ένα πάρτι με επικεφαλής τον Μεγ. Πέτρο
Egerton Warburton το 1873.
μεγάλη αμμώδης έρημος
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/great-sandy-desert#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF
%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A6%CF%85%CF%84%CE%AC%2C
%20%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE
%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%82
------------------------------------------------------------------------------
70. ΕΡΗΜΟΣ GIBSON

άνυδρη ζώνη στο εσωτερικό της Δυτικής Αυστραλίας . Η έρημος
βρίσκεται νότια του Τροπικού του Αιγόκερου μεταξύ
της Μεγάλης Αμμώδους Ερήμου (βόρεια), της Μεγάλης Έρημου
Βικτώριας (νότια), των συνόρων της Βόρειας
Επικράτειας (ανατολικά) και της Λίμνης Απογοήτευση
(δυτικά). Η περιοχή τώρα αποτελεί το φυσικό καταφύγιο της
ερήμου Gibson και φιλοξενεί πολλά ζώα της ερήμου . Μια
τεράστια, ξηρή περιοχή με αμμουδιές και γρασίδι της
ερήμου Triodia , διείσδυσε το 1874 από τον Ernest Giles και
διασχίστηκε για πρώτη φορά από αυτόν το 1876. Ονομάστηκε
από τον Alfred Gibson, μέλος της αποστολής του Giles, ο
οποίος χάθηκε ενώ έψαχνε για νερό.
Danielle Pellegrini/Ερευνητές φωτογραφιών
Έρημος Gibson, Αυστραλία
Πηγή:
https://www.britannica.com/place/Gibson-Desert#:~:text=%CE%94%CE
%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE
%BC%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B1-,%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE
%BC%CF%80%CF%83%CE%BF%CE%BD,-%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%2C%20%CE%94%CF%85%CF%84%CE
%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%91%CF%85%CF%83%CF%84%CF
%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1
---------------------------------------------------------------------------------
71. ΕΡΗΜΟΣ SIMPSON
Έρημος Simpson , σε μεγάλο βαθμό ακατοίκητη άνυδρη

περιοχή που καλύπτει περίπου 55.000 τετραγωνικά μίλια
(143.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) στην
κεντρική Αυστραλία . Βρίσκεται κυρίως στη νοτιοανατολική
γωνία της Βόρειας Επικράτειας , επικαλύπτεται
στο Κουίνσλαντ και τη Νότια Αυστραλία και οριοθετείται από
τον ποταμό Finke (δυτικά), τους ποταμούς MacDonnell
Ranges και Plenty (βόρεια),
τους ποταμούς Mulligan και Diamantina (ανατολικά) και μεγάλη
αλατούχα λίμνη Eyre (νότια). Αμμόλοφοιή κορυφογραμμές, 70–
120 πόδια (20–37 μέτρα) ύψος και 1.500 πόδια (450 μέτρα) σε
απόσταση, τρέχουν παράλληλα από βορειοδυτικά προς
νοτιοανατολικά για αποστάσεις έως και 100 μίλια (160
χλμ.). Οι λίμνες εφήμερου αλατιού είναι κοινές σε ολόκληρο τον
νότιο τομέα. Το Simpson βρίσκεται σε μια από τις
μεγαλύτερες λεκάνες αποχέτευσης στον κόσμο . Τα
εποχιακά ποτάμια που τρέχουν σε αυτό περιλαμβάνουν τα
Todd, Plenty, Hale και Hay.
© Olivier Meerson / Dreamstime.com
Έρημος Simpson, κεντρική Αυστραλία.
Το κλίμα της ερήμου είναι εξαιρετικά ξηρό, με τα περισσότερα

μέρη να δέχονται 5 ίντσες (125 mm) υετού ή λιγότερο
ετησίως. Ωστόσο, ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό του Simpson
είναι περιοδικές προσωρινές πλημμύρες σε ορισμένες
περιοχές, που προκαλούνται από βροχοπτώσεις εκτός της
περιοχής που ρέουν στην έρημο. Η χλόη του
γένους Triodia ( Spinifex ) αναπτύσσεται μεταξύ των κορυφών
των αμμόλοφων. Υπάρχουν μουτζούρες (ένας
τύπος καθαρισμού ακακίας ) και, αμέσως μετά από ένα σπάνιο
ντους, μια αφθονία αγριολούλουδων.
Η έρημος σημειώθηκε από τον εξερευνητή Ο Charles Sturt το
1845 και ονομαζόταν (μαζί με την Stony Desert Stert) την έρημο
Arunta σε ένα γράφημα που ετοίμασε ο T. Griffith Taylor το
1926. Αφού συμμετείχε σε μια εναέρια έρευνα της περιοχής το
1929, ο γεωλόγοςΟ Cecil Thomas Madigan το ονόμασε για τον
AA Simpson, τότε πρόεδρο του τμήματος της Νότιας
Αυστραλίας της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας της
Αυστραλασίας. Το πέρασμα της ερήμου από το Μάντιγκαν
(με καμήλα ) το 1939 αναφέρεται συχνά ως το πρώτο από έναν
Ευρωπαίο, αν και μερικές αναφορές σημειώνουν μια
προηγούμενη από τον Έντμουντ Άλμπερτ Κόλσον το 1936.
Η έρημος Simpson είναι το τελευταίο καταφύγιο ορισμένων
σπάνιων ζώων της ερήμου της Αυστραλίας,
συμπεριλαμβανομένου του ποντικού με λίπος . Οι τεράστιες
περιοχές της ερήμου έχουν λάβει προστατευόμενη κατάσταση
κατά μήκος των συνόρων του Κουίνσλαντ, της Βόρειας
Επικράτειας και της Νότιας Αυστραλίας.Το Simpson Desert
National Park (1967) καταλαμβάνει 3.907 τετραγωνικά μίλια
(10.120 τετραγωνικά χιλιόμετρα) στο δυτικό Κουίνσλαντ. Το
προσχωρούν από τη Νότια Αυστραλία είναιSimpson Desert
Conservation Park (1967), που καλύπτει 2.675 τετραγωνικά μίλια
(6.927 τετραγωνικά χιλιόμετρα), και Simpson Desert Regional
Reserve (1988), που εκτείνεται σε έκταση 11.445 τετραγωνικά
μίλια (29.642 τετραγωνικά χιλιόμετρα) από τις απέραντες νότιες
πεδιάδες της ερήμου. 3.000 τετραγωνικά μίλια (7.770
τετραγωνικά χιλιόμετρα)Το εθνικό πάρκο Witjira (1985), επίσης
στη βόρεια Νότια Αυστραλία, καλύπτει μια περιοχή στο δυτικό
άκρο της ερήμου.
Η κεντρική έρημος είναι ακατοίκητη. Ωστόσο, διάσπαρτα κατά
μήκος των περιθωρίων του, βρίσκονται μικρές κατοικίες
που εκτρέφουν βοοειδή , πολλοί από τους οποίους
τροφοδοτούνται με νερό από τη Μεγάλη Αρτεσιανή λεκάνη . Το
ταξίδι μεταξύ των οικισμών γίνεται κυρίως μέσω λιθόστρωτων
δρόμων ή μονοπατιών. Μια τέτοια διαδρομή κατά μήκος της
ανατολικής άκρης της ερήμου είναι ηBirdsville Track, το οποίο
χρησιμοποιήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα από
τροχόσπιτα καμήλας με επικεφαλής τους Αφγανούς εμπόρους.
Οι εξερευνήσεις για το πετρέλαιο μεταξύ της δεκαετίας του 1960
και του '80 αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς. Στα τέλη του 20ου αιώνα
σημειώθηκε αύξηση ο τουρισμός , ο οποίος περιορίστηκε σε
μεγάλο βαθμό στις εκδρομές με τετράτροχα οχήματα κατά τους
πιο εύκρατους μήνες (Μάιος έως Σεπτέμβριος). Η περιοχή έχει
γίνει γνωστά ελκυστική για τους πιο περιπετειώδεις
περιπατητές μεγάλων αποστάσεων.
Βρίσκονται περίπου 100 μίλια από τη δυτική ζώνη της ερήμου,
είναι η εθνική οδός Stuart (μια πλακόστρωτη διηπειρωτική
διαδρομή), ο κεντρικός αυστραλιανός σιδηρόδρομος
(μετεγκαταστάθηκε δυτικά στην τρέχουσα θέση του το 1980) και
το κέντρο πόλης και επικοινωνίας της Alice Springs .
Πηγή:
%CF%81%CE%B1/simpson-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Simpson%20%7C%20%CE%96%CF
%8E%CE%B1%2C%20%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%20%CE%BA
%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD
%CF%8C%CF%84%CE%B1
------------------------------------------------------------------------------
72. ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΗ ΕΡΗΜΟΣ.

ΕΡΗΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ

Τα πετρώματα και τα εδάφη της Χρωματισμένης Ερήμου
αποτελούνται από διάφορα ορυκτά, υπολείμματα
απολιθωμάτων φυτών και ζώων, γεγονός που εξηγεί την
ποικιλία των χρωμάτων. Κυριαρχείται από κόκκινους βράχους
με τις πιο διαφορετικές μορφές. Την ανατολή και τη δύση του
ηλίου, οι κόκκινοι βράχοι φαίνονται ιδιαίτερα θεαματικοί,
ξαφνικά γίνονται μοβ, μπλε και σκούρο πορτοκαλί.
Γεωλογικά θυμίζοντας πολλά πάρκα στο οροπέδιο του
Κολοράντο, αυτό το πάρκο ήταν κάποτε μια πλημμυρική
πεδιάδα που διασχιζόταν από ρυάκια που τροφοδοτούσαν
μεγαλοπρεπή κωνοφόρα. Λόγω των ηφαιστειακών εκρήξεων
και της ηφαιστειακής τέφρας, τα δέντρα άρχισαν να λαμβάνουν
λιγότερο οξυγόνο και τελικά πέθαναν. Σταδιακά, νερό που φέρει
πυρίτιο άρχισε να διαρρέει από τους κορμούς τους,
μετατρέποντας σταδιακά τους αρχικά οργανικούς ιστούς σε
εναποθέσεις πυριτίου. Τότε το πυρίτιο κρυσταλλώθηκε,
μετατράπηκε σε χαλαζία, και τα αιωνόβια δέντρα έκλεισαν για
πάντα σε ένα πέτρινο κέλυφος. Στο Εθνικό Πάρκο
Απολιθωμένων Δασών, μπορείτε να δείτε το μεγαλύτερο
παράδειγμα αυτού του φαινομένου στον κόσμο.
Ένα από τα αγαπημένα μέρη για τους τουρίστες είναι το
Newpaper Rock («Εφημεριδικός Βράχος»), ένα τεράστιο κομμάτι
ψαμμίτη καλυμμένο με βραχογραφίες. Από εδώ μπορείτε να
περπατήσετε στο μονοπάτι Long Logs, περνώντας εν μέρει
μέσα από το Rainbow Forest ("Rainbow Forest"). Τα
απολιθωμένα δέντρα βάφονται σε διαφορετικά χρώματα λόγω
της παρουσίας σιδήρου, άνθρακα, μαγγανίου και άλλων
ορυκτών.
Η χρωματιστή έρημος, στο βόρειο τμήμα της Αριζόνα, στις ΗΠΑ
είναι μια από τις πιο καταπληκτικά μέρηστον πλανήτη μας.
Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος του βορειοαμερικανικού οροπεδίου
του Κολοράντο. Οι πιο όμορφοι χρωματιστοί λόφοι εκτείνονται
κατά μήκος του ποταμού Little Colorado και σχηματίζουν ένα
απολύτως απίστευτο τοπίο. Αυτή η έρημος είναι μέρος του
διάσημου Grand Canyonκαι αποτελεί μέρος του Εθνικού Πάρκου
Απολιθωμένων Δέντρων.
Το όνομα της ερήμου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1858
από τον υπολοχαγό Joseph Ives, καθώς περιέγραψε τις
χρωματικές ζώνες του κόκκινου, του κίτρινου, του λευκού, του
μπλε και του λιλά. Ο ζεστός αέρας της ερήμου μερικές φορές
μετατρέπεται σε ροζ ομίχλη ή μωβ ομίχλη καθώς η έγχρωμη
σκόνη ανεβαίνει στον αέρα. Μαζί, όλα τα χρώματα σχηματίζουν
ένα εκπληκτικό ουράνιο τόξο που απλώνεται σε όλη την έρημο,
σαν χρωματιστά κύματα να ξεχύνονται πάνω από τους λόφους.
Η φύση χρειάστηκε εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργήσει
αυτόν τον εκπληκτικό καμβά. Ρήγματα στον φλοιό της γης,
ωκεάνια νερά, ηφαιστειακές εκρήξεις, σεισμοί, διάβρωση και
ακτίνες του ήλιου - αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους
παράγοντες που λειτούργησαν σε αυτήν την εκπληκτική εικόνα
και δημιούργησαν ένα από τα πιο μοναδικά τοπία στον
πλανήτη.
72.2. ΕΡΗΜΟΣ SONORAN

Η Σονόρα είναι μια από τις πιο εκτεταμένες και άνυδρες
ερήμους. Βόρεια Αμερική. Καλύπτει την επικράτεια της Αριζόνα,
της Καλιφόρνια και το βορειοδυτικό τμήμα του Μεξικού, που
συνολικά είναι πάνω από 320.000 χιλιόμετρα. Στην επικράτειά
του βρίσκεται ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ Saguaro, συμπεριλαμβανομένων
των ερήμων του Κολοράντο, της Yuma και της Lechugilla.
Παρά το άνυδρο κλίμα, η Σονόρα δεν καλύπτεται πλήρως με
άμμο. Περισσότερα από εξήντα είδη ζώων και περισσότερα από
εκατό είδη πουλιών ζουν εδώ. Μόνο σε αυτή την περιοχή της
Βόρειας Αμερικής βρίσκονται Jaguar και τεράστιοι κάκτοι
Saguaro, πιο χαρακτηριστικό του Μεξικού. 17 ινδιάνικες φυλές
ζουν στην έρημο με κρατήσεις, διατηρώντας τα αρχαία ήθη και
έθιμά τους.
Η μεγαλύτερη πόλη είναι το Φοίνιξ με περίπου 4 εκατομμύρια
ανθρώπους. Η κοιλάδα Coachella φιλοξενεί περίπου 365.000
ανθρώπους και φιλοξενεί πολλές μεγάλες εταιρείες νότια
θέρετρα. Μεταξύ αυτών είναι το Palm Springs και το Palm
Desert, γνωστά για το ήπιο κλίμα τους, όταν η θερμοκρασία δεν
πέφτει κάτω από τους 21 και δεν ανεβαίνει πάνω από τους 32
βαθμούς. Εδώ, μάνγκο, εσπεριδοειδή και συκιές καλλιεργούνται
σε περιβόλια.
Ζέστη, χιλιόμετρα άμμου, πέτρες και τοπία που μοιάζουν με
σεληνιακό τοπίο - όλες αυτές οι σκηνές τις συνδέουμε με την
έρημο. Αλλά ο κόσμος μας είναι εκπληκτικά ποικιλόμορφος και
δεν είναι όλες οι έρημοι ίδιες. Κάθε μία από αυτές τις όμορφες
ερήμους έχει τη δική της μοναδική ατμόσφαιρα και γραφική θέα,
που μερικές φορές θυμίζει τοπίο από άλλο πλανήτη.
72.3. ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ

Απολιθωμένο δάσοςιδρύθηκε το 1905, αρχικά ως εθνικό
μνημείο, και στη συνέχεια το 1962 έγινε εθνικός δρυμός. Η
επικράτειά του χωρίζεται σε δύο μέρη: το ίδιο το Απολιθωμένο
Δάσος (Petrifide Forest) και Βόρειο τμήμαΖωγραφισμένη
έρημος, δηλαδή η Ζωγραφισμένη έρημος. Ακριβώς ανάμεσά
τους βρίσκεται η θρυλική διαδρομή 66 ( Δρόμος 66) - ο δρόμος
που πολλοί τουρίστες από αυτούς που ταξιδεύουν ονειρεύονται
να οδηγήσουν.
72.4. ΧΑΡΤΗΣ ΠΑΡΚΟΥ
 Ένα από τα ασυνήθιστα αξιοθέατα στο Πάρκο Απολιθωμένων
Δασών είναι ένα παλιό καφέ και ξενοδοχείο. Ζωγραφισμένο
Desert Innστην παλιά διαδρομή 66 (I-40), όπου όλοι οι
ταξιδιώτες πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν μια στάση. Στους
καλοδιατηρημένους εσωτερικούς τους χώρους, μπορείτε να
νιώσετε σαν τη δεκαετία του '50 του περασμένου αιώνα.
 Θα είναι επίσης ενδιαφέρον να θαυμάσετε από τις πλατφόρμες
παρατήρησης που βρίσκονται σε έναν λόφο, ασυνήθιστους
κόκκινους και ροζ λόφους στην έρημο ακριβώς μπροστά τους.
Πρόκειται για ένα είδος διαβρωτικού τοπίου, ακατάλληλο για
αγροτικές δραστηριότητες, το οποίο όμως μπορεί να είναι πολύ
θεαματικό.
Το κύριο μέρος του Πάρκου Απολιθωμένου Δάσους βρίσκεται
νότια της διαδρομής 66 και δεν έχει βρει μόνο σκελετούς
δεινοσαύρων, οι οποίοι εκτίθενται στο κύριο κέντρο
επισκεπτών Μουσείο Ουράνιου Τόξου,αλλά και δέντρα θαμμένα
στην τριτογενή περίοδο. Αυτά τα δέντρα δεν είναι πλέον
καθόλου δέντρα, αλλά πέτρες. Έχουν χάσει εντελώς την
κυτταρική τους δομή, αλλά εξακολουθούν να μοιάζουν σαν
κάποιος να έχει απλώσει κορμούς στα χωράφια. Και εδώ,
επίσης, υπάρχουν λόφοι badland, αρκετά ινδικά ερείπια και
πέτρες με πετρογλυφικά.
Ενδιαφέρον να γνωρίζετε:Πολλοί καλοδιατηρημένοι σκελετοί
δεινοσαύρων μπορεί κανείς να δει στο ομώνυμο πάρκο στη
Γιούτα -.
Το Απολιθωμένο Δασικό Πάρκο, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα
από τα πιο μοναδικά εθνικά πάρκα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν υπάρχει άλλο σαν αυτό. Μπορούμε να πούμε ότι δεν
υστερεί ούτε καν από τους διάσημους! Και νομίζω ότι είναι
απαραίτητο να το επισκεφτείτε κατά τη διάρκεια της δικής σας.
πέτρινο μπλοκ
Οδηγείς έτσι στο δρόμο, τα κούτσουρα βρίσκονται. Ναι, αλλά
δεν είναι τίποτα - μερικά εκατομμύρια χρόνια. Και τότε
συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι στην καρδιά της Αμερικής, στο
ίδιο μέρος όπου οι άνθρωποι μαθαίνουν για χρόνια να μην είναι
αυτοί που είναι. Η εμφάνιση είναι μία, αλλά το περιεχόμενο δεν
ταιριάζει.
Το πετρωμένο δάσος λοιπόν το ίδιο αμαρτάνει. Αυτά τα κάποτε
ισχυρά δέντρα μεγάλωσαν στην Αριζόνα σε μια εποχή που
υπήρχε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα. Δεδομένου ότι όλες οι
ήπειροι ήταν ενωμένες σε μία, και η Αριζόνα ήταν ακριβώς στο
κέντρο της Pangea, και ο ισημερινός πέρασε εδώ και οι
τροπικές περιοχές βασίλευαν. Γιγαντιαία δέντρα στόλιζαν τα
τοπικά δάση και οι δεινόσαυροι περιπλανήθηκαν αναζητώντας
φαγητό και διασκέδαση.
Τώρα δεν έχουμε πολλά γιγάντια και αρχαία δέντρα στη γη:
μπαομπάμπ στη Μαδαγασκάρη.
Και τώρα αυτό είναι ό,τι έχει απομείνει από την πρώην αίγλη
Νομίζω ότι έχω δώσει αρκετούς λόγους για να έρθεις στο
Απολιθωμένο Δάσος μέχρι τώρα. Μπορείτε λοιπόν να ελέγξετε
την τρέχουσα και την τρέχουσα κατάσταση όσον αφορά τον
καιρό ή την ανωτέρα βία στην επίσημη ιστοσελίδα του πάρκου,
αλλά προς το παρόν θα σας πω πώς φτάσαμε σε αυτό το
πάρκο και άλλες χρήσιμες πληροφορίες.
72.5. ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ ΕΚΕΙ
Το Petrified Forest Park βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο 40
στην πολιτεία της Αριζόνα των ΗΠΑ, 26 μίλια από την πόλη
Holbrook και 50 μίλια από τα σύνορα του Νέου Μεξικού. Για να
είμαστε πιο ακριβείς, το πάρκο βρίσκεται ανάμεσα σε δύο
αυτοκινητόδρομους - τον 40ο και τον 180ο.
Εδώ είναι το πιο κοντινό σε Απολιθωμένο Δάσος μεγάλες
πόλειςκαι εθνικά πάρκα:
 Φοίνιξ - 190 μίλια νοτιοδυτικά

 Αλμπουκέρκη - 230 μίλια ανατολικά
 - 350 μίλια βορειοδυτικά
 - 120 μίλια δυτικά
 Tucson - 240 μίλια νότια
 - 170 μίλια βορειοδυτικά.
 - 350 μίλια δυτικά
Ήρθαμε στο Πάρκο Απολιθωμένων Δασών από το Χόλμπρουκ.
Και πριν από αυτό, όλη την ημέρα θαύμαζαν τα τοπία της
Αριζόνα στο δρόμο προς αυτήν σε μικρά εθνικά μνημεία, και τα
οποία βρίσκονται γύρω από το Flagstaff. Διανυκτερεύσαμε στο
Χόλμπρουκ και το πρωί οδηγήσαμε στο Απολιθωμένο Δάσος.
Απέχει μόλις 17 μίλια από το κέντρο της πόλης μέχρι τη νότια
είσοδο και φτάσαμε ακριβώς στην ώρα για τα εγκαίνια του
μουσείου.
Παρεμπιπτόντως, τον Οκτώβριο έκανε αρκετά κρύο στο πάρκο,
καθώς η επικράτειά του βρίσκεται σε υψόμετρο 1700-1800
μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Φύγαμε όμως από τη βόρεια είσοδο και πήγαμε πιο πέρα στο
εθνικό μνημείο.
Έτσι, το πάρκο έχει δύο εισόδους: νότια και βόρεια.
 Νότια είσοδοςβρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο 180 και είναι

κατάλληλο για όσους θέλουν να δουν πρώτα τα απολιθωμένα
δέντρα. Υπάρχει επίσης Μουσείο Δάσους Ουράνιου Τόξου.Εδώ
πρέπει να πάρετε έναν χάρτη του πάρκου, μπορείτε να
εξοικειωθείτε με τα αξιοθέατα του πάρκου σύμφωνα με την
ταινία, καθώς και να δείτε εκθέματα, σκελετούς δεινοσαύρων!
 βόρεια είσοδοςπου βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο 40, με
πρόσβαση μέσω της εξόδου 311 στην περιοχή Painted Desert.
Εδώ βρίσκονται Κέντρο επισκεπτών ζωγραφισμένο στην
έρημο(όπου μπορείτε επίσης να πάρετε χάρτες και να
παρακολουθήσετε μια ταινία μικρού μήκους για το πάρκο)
και Ζωγραφισμένο Εθνικό Ιστορικό Ορόσημο Desert Inn, ένα
παλιό ξενοδοχείο από κόκκινα άκαυστα τούβλα.
Για να φτάσετε από το βόρειο τμήμα στο νότιο, πρέπει να

οδηγείτε κατά μήκος του δρόμου με θέα. Το μήκος του είναι 6
μίλια. Και στη συνέχεια κάτω από τη γέφυρα (αυτοκινητόδρομος
40) μετακινηθείτε στο κύριο μέρος του πάρκου. Αυτός ο δρόμος
έχει μήκος 22 μίλια.
72.6. ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
 Το Απολιθωμένο Δασικό Πάρκο είναι ανοιχτό όλο το χρόνο
εκτός από τα Χριστούγεννα.
 Ώρες λειτουργίας του πάρκου και των κέντρων επισκεπτών του
- 8:00 - 17:00
 Το Painted Desert Inn είναι ανοιχτό από τις 9:00 π.μ. έως τις
4:00 μ.μ. Υπάρχει επίσης ένα καφέ Ζωγραφισμένο Desert
Diner(ανοιχτά 8:00 - 16:00).

72.7. ΚΟΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ

Όπως πολλά άλλα εθνικά πάρκα στις Ηνωμένες Πολιτείες
(εκτός), το Απολιθωμένο Δασικό Πάρκο πληρώνεται.
Μπορείτε να αγοράσετε εισιτήριο στην είσοδο. Θα ισχύει για
επτά ημέρες.
 με αυτοκίνητο — $20
 σε μια μοτοσυκλέτα - $15
 με ποδήλατο ή με τα πόδια - 10 $
Εάν θέλετε, μπορείτε να αγοράσετε ετήσιες συνδρομές:
 μόνο στο Απολιθωμένο Δάσος - 30 $

 σε όλα τα εθνικά πάρκα και μνημεία των ΗΠΑ - $80
72.8. ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ
ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ
Δεν υπάρχουν ξενώνες στην περιοχή του Απολιθωμένου
Δασικού Πάρκου, όπως μέσα ή μέσα. Και δεν υπάρχει ούτε ένα
κάμπινγκ, όπως σχεδόν σε όλα τα άλλα εθνικά πάρκα, αφού το
βράδυ είναι κλειστό για τους επισκέπτες. Παρεμπιπτόντως, δεν
υπάρχουν επίσης κάμπινγκ σε άλλο εθνικό πάρκο - στην
πολιτεία του Νέου Μεξικού.
Μόνο 42 χλμ. όμως από τη βόρεια είσοδο και 27 χλμ. από τη
νότια είσοδο του Απολιθωμένου Δάσους βρίσκεται η πόλη
Χόλμπρουκ, όπου μπορείτε να βρείτε καλά ξενοδοχεία.
 Το καλύτερο θεωρείται Best Western Arizonian Inn στην τιμή

μόνο περίπου. $100 με ένα καλό πρωινό, εάν κάνετε κράτηση εκ
των προτέρων.
 Το φθηνότερο μέρος για να μείνετε το 66 Μοτέλ $41 .
 Και όταν ήρθαμε να δούμε το Απολιθωμένο Δάσος,
αποφασίσαμε να περάσουμε τη νύχτα σε ένα νέο Μοτέλ 6
(τιμή $50 ), που μας άρεσε πολύ.

Φτάσαμε στο Χόλμπρουκ αργά το βράδυ, περάσαμε τη νύχτα σε
ένα άνετο δωμάτιο και το πρωί πήγαμε να επιθεωρήσουμε τα
μοναδικά δέντρα. Στη συνέχεια, τον Οκτώβριο έκανε πολύ κρύο
εκεί το πρωί, οπότε δεν μετανιώνω που μέναμε σε ξενοδοχείο
και όχι σε σκηνή.
Δεν υπάρχουν τόσα πολλά στο Πάρκο Απολιθωμένων

Δέντρων ενδιαφέροντα μέρηκαι αξιοθέατα, όπως σε πιο
δημοφιλή εθνικά πάρκα ή, και είναι πολύ μικρότερο σε μέγεθος.
Ωστόσο, υπάρχει επίσης κάτι να δείτε εδώ.
72.9. ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΣΤΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ
72.10. ΤΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ
ΑΠΟΛΙΘΩΜΕΝΟΥ ΔΑΣΟΥΣ
Πρώτα απ 'όλα, πήγαμε στο μουσείο Rainbow Forest ( Μουσείο
Δάσους Ουράνιου Τόξου), που ανοίγει στις 8:00. Εδώ μπορείτε
να βυθιστείτε εντελώς στην ατμόσφαιρα της αρχαιότητας, να
περιπλανηθείτε με δεινόσαυρους και να μάθετε για όλα όσα
συνέβησαν στην Αριζόνα στην αρχαιότητα και πώς, σύμφωνα
με τους επιστήμονες, σχηματίστηκαν απολιθωμένα δέντρα.
Όπως πάντα, για όλα φταίνε τα ηφαίστεια, καταστρέφουν και
δημιουργούν τα πάντα στον πλανήτη μας. Οι ηφαιστειακές
εκρήξεις και οι επακόλουθες βροχές και οι πλημμύρες έθαψαν τα
δέντρα στα στρώματα του εδάφους, όπου βρίσκονταν για
πολλά εκατομμύρια χρόνια. Και όταν το χώμα και τα
μαλακότερα στρώματα της επιφάνειας της Γης
διασκορπίστηκαν σε διαφορετικές πλευρές, όταν το τοπικό
οροπέδιο βυθίστηκε, αφήνοντας πιο δυνατά λόγια πάνω και
σχηματίζοντας, αποκαλύφθηκαν επίσης οι θησαυροί που ήταν
κρυμμένοι κάτω από τη γη.
κούτσουρο ουράνιο τόξο
Και τα πρώην δέντρα, που διατήρησαν το σχήμα τους,

εμφανίστηκαν μπροστά μας ήδη ως πέτρα με υψηλή
περιεκτικότητα σε σίδηρο ή κρυστάλλους χαλαζία ή ακόμα και
αμέθυστο. Είναι πραγματικά σχεδόν αδύνατο να διακριθούν από
τα συνηθισμένα πεσμένα δέντρα. Και μόνο αγγίζοντας το με το
χέρι σας, μπορείτε να καταλάβετε ότι είναι μια κρύα πέτρα.
Αυτά είναι τόσο τρομερά τέρατα
Trail Giant κούτσουρα (Giant κούτσουρα)

Το μονοπάτι ξεκινά ακριβώς πίσω από το μουσείο. Μονοπάτι
γιγάντιο κορμούΜήκους 400 μ., κατά μήκος των οποίων
μπορείτε να δείτε γιγάντια κούτσουρα.
Εδώ συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα και πιο πολύχρωμα
κομματάκια και κορμοί απολιθωμένων δέντρων. Ο μεγαλύτερος
από αυτούς πήρε ακόμη και όνομα - Παλιός πιστός— Ένας
παλιός υπηρέτης. Αρκετά όπως. Το πλάτος του είναι σχεδόν
τρία μέτρα!
Κάποια δύναμη σκόρπισε τα κούτσουρα, και τα έσπασε
Trail Crystal Forest
Μετά μπήκαμε στο αυτοκίνητο, μπήκαμε βαθιά στο πάρκο και

σταματήσαμε στο πάρκινγκ Οι χώροι στάθμευσης Crystal Forest
είναια να περπατήσετε Crystal Forest Trailμέσα από το
κρυστάλλινο δάσος .
 Μήκος διαδρομής – 1,2 km

 Χρόνος για περπάτημα - 20-30 λεπτά
Εδώ τα κολοβώματα βρίσκονται ακριβώς δίπλα στις κακές
περιοχές
Σε αυτό το μέρος του πάρκου συγκεντρώνονται κυρίως ογκώδη
κολοβώματα ή πεσμένοι κορμοί, στα οποία μπορείτε να δείτε τη
λάμψη του αμέθυστου και του χαλαζία. Γι' αυτό το δάσος πήρε
το όνομά του. Κατά τη γνώμη μου, εδώ είναι τα πιο όμορφα
κολοβώματα του Απολιθωμένου Δασικού Πάρκου. Μοιάζουν
περισσότερο με γιγάντια πετράδια. Αν και στο πλαίσιο μπορείτε
να δείτε τα ετήσια δαχτυλίδια!
Περιπλανηθήκαμε εδώ για αρκετή ώρα και δεν παρατηρήσαμε
καν ότι ο χρόνος που είχαμε διαθέσει για την εξερεύνηση του
πάρκου είχε τελειώσει. Και συνεχίσαμε γρήγορα, δίνοντας μια
υπόσχεση στον εαυτό μας να επιστρέψουμε στο Απολιθωμένο
Δάσος μια μέρα. Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο!
Χρωματιστή έρημος
Στο βόρειο τμήμα ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟΤο Απολιθωμένο Δάσος
ακριβώς στην ιστορική διαδρομή 66 (που οδηγεί σε) είναι ένα
ιστορικό ξενοδοχείο χτισμένο από πλίθα Ζωγραφισμένο Desert
Innαπό όπου τα περισσότερα η καλύτερη θέαστην Χρωματιστή
Έρημο. Υπάρχει ένα μικρό μονοπάτι για να τεντώσετε τα πόδια
σας και πολλές επιφυλακές. Η έρημος θα είναι αρκετά μακριά,
αλλά οι ροζ αποχρώσεις της εξακολουθούν να είναι
εκπληκτικές.
Εδώ τοποθετούνται τα μονοπάτια Tawa Point και Kachina

Point Painted Desert Rim TrailΜήκος 1,6 χλμ. Έτσι, μπορείτε,
όπως με το αυτοκίνητο, να οδηγείτε μεταξύ των σημείων θέασης
και να βγείτε μόνο σε καταστρώματα παρατήρησης και να
κάνετε μια μικρή βόλτα.
Κοιτάζοντας την πολύχρωμη έρημο από απόσταση με γυμνό
μάτι, αποφασίσαμε ότι αυτό μας αρκούσε. Αλλά υπάρχει μια
άλλη επιλογή, πηγαίνετε σε ένα μακρύ μονοπάτι, όπως λένε
στην αφίσα, με δικό σας κίνδυνο και κίνδυνο, όπου δεν υπάρχει
πουθενά να περιμένετε για βοήθεια, όπου παραμονεύουν
ύπουλα ζώα και αράχνες, καθώς και ο ανελέητος ήλιος .
Απαγορεύεται να περπατάς εκεί τη νύχτα και πολύ περισσότερο
να στήσεις σκηνή. Όπως μπορείτε να δείτε, η περιπέτεια θα
έπρεπε να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά δεν είχαμε χρόνο για
αυτήν. Ναι, και ήδη γνωρίσαμε από πολύ κοντά τους
χρωματιστούς λόφους στο Όρεγκον, στο εθνικό μνημείο.
Σταματήσαμε σε αυτό το μέρος για να πάρουμε μια εντύπωση
από το περιβάλλον των απολιθωμένων κορμών δέντρων. Όπως
αποδεικνύεται, η έγχρωμη έρημος είναι μια μεταγενέστερη
στρώση και ακόμη πιο ενδιαφέροντα θαύματα μπορούν να
κρύβονται κάτω από την άμμο της.
Η επόμενη στάση μας ήταν το Painted Desert Inn. Είναι πιθανό
οι κατασκευαστές του ξενοδοχείου να μην είχαν ιδέα, αλλά
βρίσκεται στο καλό μέρος. Το εσωτερικό του δεν έχει αλλάξει
από τη δεκαετία του 50-60. Υπάρχουν αφίσες για ταινίες εκείνης
της εποχής. Οι τιμές στο καφέ είναι ίδιες με πριν. Είναι αλήθεια
ότι δεν μπορείτε να πιείτε καφέ για 10 σεντ εδώ!
Ζωγραφισμένο Desert Inn
Το Painted Desert Inn έχει γίνει ένα αληθινό μουσείο μιας

περασμένης εποχής που οι ταξιδιώτες στο Route 66
προσπαθούν να αναδημιουργήσουν στη φαντασία τους. Για
τους Αμερικανούς, η Άγρια Δύση και η ελευθερία κινήσεων
εκείνων των χρόνων είναι η ρομαντική εικόνα της αληθινής
Αμερικής, το αμερικανικό όνειρο.
παλιό μενού
Οι τοίχοι του ξενοδοχείου είναι διακοσμημένοι με έργα των

Ινδιάνων Pueblo.
Ήλιος
Ένα παράδειγμα πετρογλυφικών που βρέθηκαν στο

Απολιθωμένο Δάσος.
Πηγή:
https://prosemenov.ru/el/cvetnaya-pustynya-pustyni-arizony-pustynya-v-
arizone-nazvanie/#:~:text=%CE%A7%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE
%91%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%97%20%CE%95%CE
%A1%CE%97%CE%9C%CE%9F.%20%CE%95%CE%A1%CE%97%CE%9C
%CE%9F%CE%99%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%95%CE
%A1%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A5%20%CE%A4%CE%97%CE
%A3%20%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%96%CE%9F%CE%9D%CE
%91%20%CE%A3%CE%A4%CE%9F%20%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE
%9C%CE%91%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%91%CE%A1%CE
%99%CE%96%CE%9F%CE%9D%CE%91
----------------------------------------------------------------------------
73. ΤΟ GRAND CANYON ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -

ΚΥΡΑ ΜΟΥ ΑΡΙΖΟΝΙΤΙΣΣΑ...
Του Νικολάου Τσαπάκη

Η εικόνα της Παναγίας Αριζονίτισσας
(μονή Μ. Αντωνίου, Αριζόνα)

Κυρά Αριζονίτισσα και του Χριστού Μητέρα,
Συ μας φροντίζεις πάντοτε, τη νύχτα και τη μέρα!
Ένα από τα θαύματα, είναι στην Αριζόνα,
την έρημο μετέτρεψες, σε Όαση αιώνια!
Αυτός ο τόπος ο ξηρός, που μόνο κάκτους έχει,
έγινε τόπος Ιερός, που όλος ο κόσμος τρέχει!
Και έγινε η έρημος, ένα «Νοσοκομείο»,
που θεραπεύει τις ψυχές και οδηγεί στο Θείο!

Ο Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης
Τούτο το καλοκαίρι [2009] είχα την ευκαιρία και τη χαρά, λόγω

του ότι ο γιος μου Ιωάννης πήρε τον τίτλο του Διδάκτορα
Πολιτικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Άκρον του
Οχάιο των Η.Π.Α., να επισκεφθώ μαζί με τη σύζυγό μου τις
Η.Π.Α. και τον ΚΑΝΑΔΑ από 18/6/09 μέχρι τις 18/8/09.
Παράλληλα όμως, όπως πολύ επιθυμούσα, επισκέφθηκα ως
προσκυνητής μερικά Ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια, τα οποία
ίδρυσε ο ιερομόναχος Γέροντας π. ΕΦΡΑΙΜ, 83 ετών σήμερα,
πρώην Ηγούμενος της Ι.Μ. Φιλοθέου του Αγίου Όρους.
Πρώτα επισκέφθηκα το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου το οποίο
και ίδρυσε πρώτο στην Αριζόνα περιοχή Φλόρανς, ανάμεσα
στην πόλη Φοίνιξ και Τούσον, στην έρημο μέσα, όπου και
διαμένει ο πολύ σεβαστός και αγαπητός σε όλο τον κόσμο
Γέροντας Εφραίμ. Σαν προσκυνητής επισκέπτης, έμεινα
κατάπληκτος θαυμάζοντας και καμαρώνοντας τα Θεάρεστα έργα
του, αλλά προπαντός την βαθειά πνευματική τους ζωή και τα
αναρίθμητα θαύματα που συνεχώς επιτελούνται. Το
χαμογελαστό πάντα πρόσωπό του, η παιδική του αγνότητα, τα
λαμπερά του μάτια, λάμπουν και ακτινοβολούν αγάπη, άπειρη
καλοσύνη και αγιότητα! Η καλή του φήμη έχει διαδοθεί και
απλωθεί σε όλη την Αμερική και στον Καναδά και όλος ο
κόσμος τρέχει σ’αυτόν για να εξομολογηθεί, να τον
συμβουλευτεί και να του καταθέσει τα προβλήματά του, για να
του δώσει λύσεις! Είναι ένας άλλος Παΐσιος και Πορφύριος!
Το μοναστήρι αυτό του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου
ευρίσκεται μέσα στην έρημο της Αριζόνας, με θερμοκρασίες που
φθάνουν τους 40-45 βαθμούς κελσίου το καλοκαίρι, όπου
επιβιώνουν μόνο κάκτοι διαφόρων ειδών, οι οποίοι είναι
διατηρητέοι και προστατεύονται από την πολιτεία σαν εθνικό
δένδρο. Μερικοί μάλιστα είναι εχθρικοί, προς τον άνθρωπο,
διότι μόλις τους πλησιάσει κάποιος του πετούν τα βέλη τους, τις
βελόνες τους, και καρφώνουν στο σώμα του. Μέσα λοιπόν
σ’αυτή την έρημο ορθώνεται αυτό το αξιοθαύμαστο μοναστήρι
του Αγ. Αντωνίου, μια Όαση πραγματική που σκιάζει, δροσίζει,
ξεδιψάζει, αναπαύει, στολίζει και ευωδιάζει, όλη τη γύρω
περιοχή, με τα 2000 είδη λουλουδιών και πανύψηλων δένδρων,
αλλά προπαντός είναι μια ΟΑΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ με το Γέροντα
Εφραίμ να παρηγορεί, να ειρηνεύει, να γαληνεύει, να αναπαύει
και να θεραπεύει τις αρρώστιες στις απογοητευμένες,
ταραγμένες και πονεμένες καρδιές των συνανθρώπων μας!
Καθημερινά υπάρχει μια ουρά από κόσμο που περιμένει
εναγωνίως να τον δει, να του μιλήσει και να πάρει την ευχή του
και την ευλογία του! Η έρημος έχει μετατραπεί πράγματι σε ένα
«Νοσοκομείο» που θεραπεύει τις πληγωμένες καρδιές των
συνανθρώπων μας και τις οδηγεί στο Θείο και στη σωτηρία!
Το 1995 ξεκίνησε ο Γέροντας Εφραίμ θαυματουργικά την ίδρυση
και κατασκευή αυτού του μοναστηριού του Αγ. Αντωνίου σε
πολύ αντίξοες και εχθρικές συνθήκες του περιβάλλοντος, χωρίς
νερό, χωρίς δρόμο και ηλεκτρισμό και προπαντός με την
παρουσία άγριων ζώων αρπακτικών και δηλητηριωδών φιδιών!
Πολλοί απορούσαν και του έλεγαν "μα, Γέροντα, τι πας να
κάνεις εδώ μέσα;"… Ο τόπος ίδρυσης του μοναστηριού στη
μέση της άγριας και αφιλόξενης ερήμου όμως, του υποδείχθηκε
άνωθεν κατά θαυματουργικό τρόπο από τον Άγ. Αντώνιο!
Πράγματι, πολλοί άνθρωποι της περιοχής άκουγαν να κτυπούν
καμπάνες κάθε απόγευμα εκεί, πράγμα που διαπίστωσε και ο
ίδιος ο Γέροντας, ενώ ορθολογικά δεν δικαιολογείτο κάτι τέτοιο
σε εκείνη την περιοχή! Επίσης κατά θαυματουργικό τρόπο ο Αγ.
Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, του υπέδειξε το μέρος που
υπήρχε το πολύτιμο νερό στην έρημο και από βάθος 980
μέτρων αντλεί τώρα 300 λίτρα πόσιμο νερό το δευτερόλεπτο!
Με αυτή τη μεγάλη ποσότητα και ποιότητα του νερού, φύτεψε
3000 ελαιόδενδρα, αμπέλια κρεβατίνες, πορτοκαλιές, λεμονιές,
γκρέιπ φρούτ, οπωροφόρα δένδρα, συκιές , φοίνικες και
θερμοκήπια με όλα τα λαχανικά, ντομάτες, αγγούρια, μελιτζάνες,
κολοκύθια, φράουλες κ.λ.π., πεύκα, κυπαρίσσια και πάρα
πολλά είδη ποικιλόχρωμων λουλουδιών που όλα μαζί
ευωδιάζουν την περιοχή και τα οποία φυσικά ποτίζονται
αυτομάτως 2 φορές την ημέρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες,
λόγω της πολλής ζέστης.

Τα μοναστήρια που ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ στην Αμερική

Το μοναστήρι είναι ανδρικό και λειτουργεί με 45 μοναχούς, με
ηγούμενο τον π. Παΐσιο προερχόμενο από το Άγ. Όρος, οι
οποίοι δουλεύουν σκληρά και αδιάκοπα, αφενός να
περιποιούνται τους κήπους και τα χιλιάδες δένδρα, αφετέρου να
φιλοξενούν τους πολυάριθμους προσκυνητές! Οι μοναχοί είναι
από όλες τις φυλές και τα χρώματα, οι οποίοι ασπάσθηκαν την
Ορθοδοξία μας, βαπτίσθηκαν Χριστιανοί και τώρα διακονούν και
υπηρετούν με ζήλο την εκκλησία μας. Έξω από το μοναστήρι
στην έρημο υπάρχουν άγρια ζώα , κογιόκ, πούμα, λιοντάρια,
φίδια κροταλίες, κόμπρες, σκίουροι, λαγοί και πέρδικες. Κατά
την έναρξη των εργασιών οι κροταλίες και τα άλλα φίδια και
ζώα, εμπόδιζαν πολύ επικίνδυνα τους εργάτες, για να
καθαρίσουν την περιοχή και να χτίσουν τις εκκλησίες και να
φυτέψουν όλα αυτά τα φυτά και λουλούδια, αλλά ο π. Εφραίμ
κατά θαυματουργικό τρόπο τα απομάκρυνε από την περιοχή
του μοναστηριού και έτσι συνέχισαν το θαυμάσιο έργο τους! Το
μοναστήρι έχει τώρα έκταση 2000 στρεμμάτων και το
επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές που
φιλοξενούνται σε ξεχωριστά οικοδομικά συγκροτήματα για τους
άνδρες και για τις γυναίκες, σε πολύ ωραία, άνετα και καθαρά
δωμάτια. Οι μοναχοί ακολουθούν και εφαρμόζουν επακριβώς τις
Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις ,τις ιερές
ακολουθίες, τις ολονυχτίες, τις προσευχές και τη ζωή με το
ωράριο του Αγ. Όρους και φυσικά στην Ελληνική γλώσσα.

Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες,
του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου, η οποία
είναι πετρόκτιστη πανέμορφη και στολίζει την περιοχή, του Αγ.
Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου, ρωσικού τύπου, και του Αγ.
Γεωργίου, τις οποίες θαυμάζει ο προσκυνητής σαν
καλλιτεχνήματα. Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο
επίσης είναι κτισμένο το πανέμορφο εκκλησάκι του Προφήτη
Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, με χρώματα του
μπλε και του άσπρου, που δεσπόζει από ψηλά στην έρημο, με
ωραία θέα! Στο Γέροντα Εφραίμ προστρέχουν πολλοί πονεμένοι
και άρρωστοι άνθρωποι, οι οποίοι με τη βοήθεια του Γέροντα,
με την πίστη τους και με τη χάρη του Θεού θεραπεύονται!
Αμέσως οι άνθρωποι παρηγορούνται, γαληνεύουν, ειρηνεύουν
ενθαρρύνονται και ελπίζουν στο έλεος του Θεού και η χαρά τους
δεν περιγράφεται! Συνεχώς γίνονται πραγματικά σύγχρονα
θαύματα! Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες που άρρωστοι
άνθρωποι έγιναν τελείως καλά και ευγνωμονούν το Γέροντα και
τον έχουν πνευματικό τους πατέρα που τους συμβουλεύει και
τους καθοδηγεί στον ουρανόδρομο της σωτηρίας και της
Θέωσης!

Συνολικά ο π. Εφραίμ έχει ιδρύσει και λειτουργεί 19 μοναστήρια,

τα οποία εποπτεύει, επιβλέπει και καθοδηγεί, εκ των οποίων τα
17 είναι στις Η.Π.Α. και τα 2 είναι στον Καναδά, σε διάφορες
πόλεις και πολιτείες, με σκοπό να τα κάνει 20, όπως στο Άγιο
Όρος. Επίσης έχει κατασκευάσει ένα μεγάλο γηροκομείο το
οποίο πολύ σύντομα θα περιθάλπει πολλούς ανήμπορους και
φτωχούς γέροντες. Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη
Φλόριδα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια
Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην
Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο
Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο, αφιερωμένα
στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους.

Η Ορθοδοξία μας ανθεί, προοδεύει, εξαπλώνεται και θριαμβεύει
στη Βόρεια Αμερική, οι δε Ελληνοαμερικάνοι διατηρούν και
ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια την πίστη μας, τα ήθη, τα
έθιμά μας και τις παραδόσεις μας, πολύ καλύτερα από εμάς εδώ
στην Ελλάδα. Παρακολουθούν δε τα δρώμενα στην πατρίδα και
χαίρονται για τα καλά, αλλά πικραίνονται πολύ για τα άσχημα
και τα δυσάρεστα. Βοηθούν δε πάρα πολύ το Γέροντα Εφραίμ
για τα Θεάρεστα έργα του τα οποία υλοποιεί τόσο για τα υλικά,
αλλά προπαντός τον ευχαριστούν και τον ευγνωμονούν για τα
πνευματικά του κατορθώματα τα οποία βιώνουν προσωπικά
κάθε μέρα!
Στις πόλεις, πολύ συχνά στις θρησκευτικές και εθνικές γιορτές
μας, διοργανώνουν πολυήμερα πανηγύρια, φεστιβάλ, στον
περίβολο των εκκλησιών, με Ελληνικά φαγητά, σουβλάκια,
γύρο, αρνιά στη σούβλα, με ομιλίες, διάφορες εκδηλώσεις με
Ελληνικούς χορούς και τραγούδια, γλέντια τρικούβερτα που
συμμετέχουν πολλοί Αμερικανοί, οι οποίοι ξετρελαίνονται στα
δικά μας φαγητά, στις παραδόσεις μας και στους χορούς μας!
Μια φορά επίσης το μήνα η ΑΧΕΠΑ, οργανώνει Ελληνική βραδιά
με ομιλίες, δικά μας φαγητά και εκδηλώσεις, όπου συναντιόνται
οι Ελληνοαμερικάνοι και ανταλλάσσουν σκέψεις, διάφορα νέα
από την Πατρίδα που τόσο πολύ νοσταλγούν …και περνάνε
όλοι θαυμάσια! Οι κήποι των μοναστηριών, τα πολύ ωραία και
μυρωδάτα λουλούδια, τα σιντριβάνια, οι σταυροί, οι φιάλες, τα
κιόσκια, οι πολύχρωμες εκκλησίες με τα έντονα χρώματα όπως
στο Αγ. Όρος, τα πανύψηλα δένδρα και οι φοίνικες, τα πεύκα, τα
καλλίφωνα πουλιά με το κελάηδημα τους, σου δίδουν την
εντύπωση και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα επίγειο
παράδεισο! … σε μια άλλη διάσταση! Το μαγικό είναι ότι μέσα
στο μοναστήρι νοιώθεις πολλά και ωραία συναισθήματα,
μεγάλο θαυμασμό, χαρά, γαλήνη, ειρήνη, αισιοδοξία , ελπίδα,
ανακούφιση και κατάνυξη, μια μαγεία, ενώ τριγύρω και έξω
αντιθέτως, υπάρχει η αφιλόξενη ξερή, άγρια και επικίνδυνη
έρημος… Αυτό κι αν είναι ένα μεγάλο σύγχρονο θαύμα! Αξίζει
κανείς να το επισκεφθεί να ζήσει και να βιώσει και να απολαύσει
από κοντά όλα αυτά, αλλά προπαντός να μιλήσει με το σεβαστό
«Θείο» Γέροντα!…

Επισκέφθηκα επίσης το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη
του Χρυσοστόμου, κοντά στο Σικάγο, με Ηγουμένη τη
Γερόντισσα Μελάνη, Ελληνίδα φιλόλογο καθηγήτρια, με μια
συνοδεία 23 μοναχών. Εδώ αντιθέτως το μοναστήρι ευρίσκεται
μέσα στο δάσος, μέσα στο πράσινο, με λίμνες, με γκαζόν, με
παρτέρια λουλουδιών τα οποία ευωδιάζουν και στολίζουν το
μοναστήρι. Έχει μια νεόκτιστη ωραιότατη πετρόκτιστη
εκκλησία, ένα στολίδι, ένα καλλιτέχνημα αρχιτεκτονικό,
βυζαντινού ρυθμού, με 10 τρούλους, πολύ αξιοθαύμαστη και
ιδιαιτέρου κάλλους.

Η Γερόντισσα Μελάνη πρωτοστάτησε στην ίδρυση και
κατασκευή όλου του μοναστηριού και του περικαλλούς ναού. Το
μοναστήρι φιλοξενεί πολλούς προσκυνητές άνδρες και γυναίκες
με πολλή αγάπη, με ευγένεια, με γλυκύτητα, πάντα με το
χαμόγελο στα χείλη, πρόθυμες να βοηθήσουν τον κάθε
προσκυνητή. Η ψαλμωδία της Γερόντισσας σε σαγηνεύει και σε
μαγεύει, είναι ένα αηδόνι, που σε ανεβάζει στα Ουράνια και
χαίρεσαι να την ακούς, καμαρώνεις και απολαμβάνεις την
ψαλμωδία της, λες και βρίσκεσαι στην Ουράνια Βασιλεία μαζί με
τους Αγγέλους! Η Γερόντισσα Μελάνη βοηθά πνευματικά όλους
τους προσκυνητές και με προσευχή ο άνθρωπος, γαληνεύει,
ελπίζει, παρηγορείται και απαλύνει τον πόνο του και παίρνει
θάρρος και δύναμη. Είναι πραγματικά μια αγνή χρυσή ψυχούλα,
που προσπαθεί να βοηθήσει τον συνάνθρωπο της, σαν τον
καλό Σαμαρείτη.
Σε κατακτά με την γλυκύτητα των λόγων της, με το γλυκό της
χαμόγελο, με την άπειρη αγάπη της, με την ταπείνωση της και
με τις φωτισμένες συμβουλές της! Η Ηγουμένη Μελάνη είναι μια
δυναμική Ιεραπόστολος, που κοσμεί, τιμά, ενισχύει, επαυξάνει,
εξαπλώνει και διαδίδει με ταχύ ρυθμό την Ορθοδοξία μας!
Επισκέφθηκα επίσης κοντά στο Σικάγο το μοναστήρι της
Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού, κι αυτό κρυμμένο μέσα
στο δάσος, μέσα σε μια σπηλιά, πνιγμένο στα πανύψηλα
δένδρα και στα μυροβόλα λουλούδια, με Ηγούμενο τον πατέρα
Ακάκιο, ο οποίος σε υποδέχεται με τόση καλοσύνη και αγάπη,
πάντα χαμογελαστός, πολύ φιλόξενος, ταπεινός και υπηρέτης
του πλησίον του. Εφαρμόζει και κάνει πράξη τα λόγια του
Ευαγγελίου κατά γράμμα, συμβουλεύει και δίδει ελπίδα και
παρηγοριά στον καθένα.
Αργότερα επισκέφθηκα στον Καναδά κοντά στο Μόντρεαλ το
μοναστήρι της Παναγίας της Παρηγορήτρας, με Ηγουμένη τη
Γερόντισσα Θέκλα. Άλλο ένα θαύμα και εδώ τόσο υλικό όσο και
πνευματικό! Το μοναστήρι ευρίσκεται κι αυτό μέσα στο δάσος
σε ένα ειδυλλιακό μέρος καταπράσινο, να το χωρίζει ένα ποτάμι
στη μέση, όπου ρίχνουν το Σταυρό στα Θεοφάνεια σε ένα
κάτασπρο τοπίο από τα χιόνια! Όλα τα μοναστήρια έχουν κάτι
το ιδιαίτερο και το χαρακτηριστικό, αλλά όλα είναι συντονισμένα
σε ένα σκοπό στην υψηλή πνευματική ζωή , χαρίζοντας στον
κόσμο που τα επισκέπτεται, αγάπη, γαλήνη, παρηγοριά,
ανακούφιση και θεραπεία σωματική και ψυχική! Είναι οι καλοί
Σαμαρείτες που περιθάλπουν τους πληγωμένους
συνανθρώπους μας και τους θεραπεύουν και απαλύνουν τον
πόνο τους, που τόση ανάγκη έχουμε όλοι στη σημερινή
σκοτεινή και ταραγμένη εποχή μας που μας έχει αλλοτριώσει
και μας έχει απομακρύνει από τις αιώνιες αλήθειες του
Ευαγγελίου μας και των Άγιων πατέρων μας!
Είναι τιμή και δόξα στην Ορθοδοξία μας και πρέπει να είμαστε
«υπερήφανοι» με την καλή έννοια, που έχουμε σήμερα τέτοιους
πνευματικούς πατέρες, όπως το Γέροντα Εφραίμ την Ηγουμένη
Μελάνη, οι οποίοι είναι μπροστάρηδες στους αγώνες και
κρατούν ζωντανή την πίστη μας με τα θαύματα τους
συνεχίζοντας το Θεάρεστο έργο των μακαριστών Παϊσίου και
Πορφυρίου και τόσων άλλων Θεοφόρων Πατέρων! Αυτοί οι
ευλογημένοι μοναχοί είναι «σκεύη εκλογής» του Υψίστου, για να
εξυψώνουν τον άνθρωπο με τις συμβουλές τους, για μετάνοια,
για τον καθαρισμό των αμαρτιών μας, για τη Θεία φώτιση και
τελικά στη Θέωση που είναι και ο σκοπός της ζωής μας. Αξίζουν
όλοι τους θερμότατα συγχαρητήρια και ευχαριστίες από τα βάθη
της καρδιάς μας, διότι υπηρετούν τον πλησίον τους, όπως ο
Ιησούς Χριστός και τους ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο
Ελεήμων και Πανάγαθος Θεός να τους χαρίζει υγεία και
μακροημέρευση, για να συνεχίζουν το Θεάρεστο
Ιεροαποστολικό έργο τους, για το καλό όλων των ανθρώπων.
Σαν κρητικός εξέφρασα την αγάπη μου, το θαυμασμό μου, την
ευγνωμοσύνη μου, τις ευχαριστίες μου, τα συναισθήματα μου,
και τις ευχές μου, με μαντινάδες, τις οποίες και τους αφιέρωσα
τόσο στο σεβαστό μας Γέροντα Εφραίμ, όσο και στην γλυκύτατη
γερόντισσα Μελάνη τις οποίες σας παραθέτω παρακάτω. Το
έργο τους είναι ιερό και παράδειγμα προς μίμηση από όλους
μας, διότι διαδίδουν την γνήσια Ορθοδοξία μας και βοηθούν τον
συνάνθρωπο μας τα μέγιστα! Τους αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!!...

Ὁ π. Ἀντώνιος Μοσχονᾶς, συνταξιοῦχος ἐφημέριος στὸ
Tucson, ἀπὸ τοὺς βασικοὺς συνεργάτες καὶ συμπαραστάτες
τοῦ Γέροντα Ἐφραὶμ στὴν περιοχή, ἀναφέρει ὅτι: «ἐμεῖς οἱ
ἱερεῖς καὶ οἱ ἀρχιερεῖς στὴν Ἀμερικὴ γιὰ 70 χρόνια περίπου
προσπαθούσαμε νὰ φέρουμε τὸν κόσμο στὶς ἐκκλησίες
κάνοντας φεστιβάλ. Δηλαδὴ διοργανώναμε γιορτὲς καὶ
πανηγύρια καὶ προσφέραμε ποτά, φαγητά, χαρά, διασκέδαση
καὶ ἄλλα παρόμοια. Εἴχαμε ξεχάσει τὴν προσευχὴ τὸ
κομποσχοίνι, τὴν ἐξομολόγηση τὴ νηστεία, τὴν ἄσκηση, τὴν
παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ σπουδαιότερο, δὲν ἀφήναμε
νὰ δημιουργηθοῦν μοναστικὰ κέντρα. Τὰ θεωρούσαμε ὅτι δὲν
χρειάζονται καὶ ὅτι δὲν ἔχουν νὰ προσφέρουν τίποτα στὴν
Ἐκκλησία μας.
Καὶ ἦρθε ἕνα μικροσκοπικὸ ἀνθρωπάκι χωρὶς κοσμικὲς
σπουδές, χωρὶς πτυχία θεολογίας, χωρὶς νὰ ἔχει ρηξικέλευθες
καὶ καινοτόμους ἰδέες, ὅπως πιστεύαμε ὅτι ἔχουμε ἐμεῖς, καὶ
μᾶς θύμισε τὴν παράδοσή μας. Δὲν πούλησε σουβλάκια, γύρο,
μουσακᾶ, μπακλαβάδες καὶ τὰ ἄλλα φαγητὰ τῆς ἑλληνικῆς
κουζίνας, ἀλλὰ πούλησε, ἢ μᾶλλον προσέφερε δωρεάν, τὸν
ξεχασμένο Χριστὸ τῆς Ὀρθοδοξίας. Δὲν κάλεσε σὲ χοροὺς καὶ
διασκεδάσεις, ἀλλὰ σὲ ἀγρυπνίες καὶ νηστεῖες.
Καὶ ὁ κόσμος, φωτισμένος ἀπὸ τὸ Θεό, τὸν πλαισίωσε καὶ τὸν
περιτριγύρισε καὶ τὸν ἐνίσχυσε. Ἡ κοσμοσυρροὴ ποὺ
παρατηρεῖται εἶναι ἄνευ προηγουμένου. Ἡ Ἀμερικὴ ποὺ
προσπαθοῦσε νὰ ξεφύγει ἀπὸ τὴν καταναλωτικὴ κοινωνία, τὴν
ἀφθονία καὶ τὸν κόρο τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, μὲ κινήματα ὅπως
τῶν hippies καὶ τὴ στροφὴ πρὸς τὶς ἀνατολικὲς θρησκεῖες,
ἄρχισε νὰ ἀνακαλύπτει τὸν γνήσιο καὶ ἀρχέγονο χριστιανισμὸ
τῆς Ὀρθοδοξίας μας.
Ὁ π. Ἐφραὶμ ἦρθε καὶ ἔκανε μία μεγάλη σκάλα ἀπὸ τὴ γῆ στὸν
οὐρανό. Μᾶς ἔδωσε τὴν δυνατότητα ἐδῶ στὴν Ἀμερικὴ ν᾿
ἀνεβαίνουμε πάνω στὸν οὐρανὸ μὲ τὰ μέσα τῆς ὀρθοδόξου
παραδόσεως. Τὸ μοναστήρι, τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἐδῶ στὴν
Ἀριζόνα, κτίσθηκε μὲ σημεῖα ποὺ ἔδειξε ὁ Θεός. Ὅταν ἦρθε ὁ
Γέροντας στὴν περιοχή μας καὶ ἔψαχνε γιὰ μέρος ποὺ θὰ ἔκτιζε
τὴ νέα μονή, ἐνῶ προσπαθοῦσε νὰ πάει ἀλλοῦ, ἔχασε τὸ
δρόμο του καὶ ἦρθε ἐδῶ. Ἔμεινε κατενθουσιασμένος. Ἀμέσως
πήγαμε σὲ κτηματομεσίτη τῆς περιοχῆς γιὰ νὰ δοῦμε τί
μπορούσαμε νὰ ἀγοράσουμε. Ὅταν φθάσαμε στὸ μέρος ποὺ
κτίσθηκε τὸ μοναστήρι ἀργότερα, ἐνῶ μιλούσαμε μὲ τὸν
κτηματομεσίτη, ἀκούσαμε νὰ χτυπᾶνε καμπάνες ὅπως χτυπᾶνε
οἱ καμπάνες τῆς Φιλοθέου. Ὁ Γέροντας εἶπε τότε: «ἐδῶ θὰ τὸ
κτίσουμε». Τὸ εἶπα στὸν ἀείμνηστο Ἀντώνιο, ἐπίσκοπο τοῦ
Σὰν Φρανσίσκο, στὸν ὁποῖο ὑπαγόμαστε καὶ κεῖνος εἶπε μέσα
του «Κεφαλλονίτικη φάρσα», διότι εἶμαι ἀπὸ τὴν Κεφαλλονιά.
Μετὰ δύο χρόνια ὅμως, ἐνῶ πηγαίναμε στὸ μοναστήρι καὶ
σταματήσαμε λίγο πρὶν φθάσουμε νὰ φορέσουμε τὰ ράσα μας,
γιατὶ φορούσαμε λαϊκὰ ροῦχα ὅπως συνηθίζουμε ἐδῶ στὴν
Ἀμερική, ἄκουσε τὶς καμπάνες καὶ ὁ δεσπότης. Εἶχε δώσει
ἐντολὴ στὸν ἡγούμενο νὰ μὴν κάνουν ἐπίσημη ὑποδοχή, γι᾿
αὐτὸ ὅταν φθάσαμε τὸν μάλωσε. Ἐκεῖνος ὅμως ἀπάντησε ὅτι
δὲν χτύπησαν τὶς καμπάνες καὶ ὅτι οἱ πατέρες εἶναι στὰ κελλιά.
Τότε ὁ δεσπότης κατάλαβε τί συνέβη καὶ μοῦ ἐξομολογήθηκε τί
εἶχε σκεφθεῖ ὅταν τοῦ ἀνακοίνωσα τί εἶχε συμβεῖ σέ μας. Ὁ
ἐπίσκοπος Ἀντώνιος ὅταν γνώρισε τὸν π. Ἐφραὶμ καὶ τὸ ἔργο
του, μοῦ εἶπε: «ὁ Ἐφραὶμ θὰ γεμίσει τὴν Ἀμερικὴ μὲ
μοναστήρια. Πόσο τυχεροὶ εἴμαστε, ποὺ ἔχουμε γνωρίσει καὶ
περπατᾶμε καὶ μιλᾶμε καὶ εὐλογούμεθα ἀπὸ ἕνα ζωντανὸ
ἅγιο».
Ἂς εὐχηθοῦμε τὸ «Γκρὰντ Κάνυον» τῆς Ὀρθοδοξίας μας, τὰ
Ὀρθόδοξα μοναστήρια τῆς Ἀμερικῆς, νὰ πολλαπλασιασθοῦν
ἀριθμητικὰ καὶ νὰ προοδεύουν συνεχῶς ποιοτικά. Δὲν ξέρουμε
ποιὲς εἶναι οἱ βουλὲς τοῦ Κυρίου μας. [...]
Πηγή:
http://o-nekros.blogspot.com/2011/08/grand-
canyon.html#:~:text=17%20%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%8D
%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%202011-,%CE%A4%CE%BF
%20Grand%20Canyon%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CF
%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE
%B1%CF%82,-%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%AC%20%CE%BC%CE
%BF%CF%85%20%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD
%CE%AF%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1
------------------------------------------------------------------------------
74. ΟΙ 17 ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ, ΙΔΡΥΘΕΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΟ

ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑ
74.1. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Το καλοκαίρι του 1995 έξι Μοναχοί έφτασαν στην έρημο της
Νότιας Αριζόνα, σε μία περιοχή που κατοικούν κυρίως
Μορμόνοι, για να ιδρύσουν την Ιερά Μονή του Μεγάλου
Αντωνίου, έχοντας μαζί τους την ιερή χιλιετή κληρονομιά του
Αγίου Όρους. Ο Γέρων Εφραίμ, πνευματικό παιδί του Γέροντος
Ιωσήφ του Ησυχαστή, έχοντας προβεί στην αποκατάσταση και
ανασύσταση τεσσάρων Μοναστηριών στο Άγιο Όρος και
έχοντας ιδρύσει αρκετές μοναστικές κοινότητες ανδρών και
γυναικών σε όλη την Ελλάδα και τη Βόρεια Αμερική, μετέφερε
έξι Αθωνίτες Μοναχούς στην έρημο του Σόνοραν για να
ξεκινήσουν ένα νέο Μοναστήρι. Με την άφιξή τους οι Πατέρες
ξεκίνησαν με τις απαραίτητες οικοδομικές εργασίες, χτίζοντας
πρώτα τον κυρίως Ναό, τους χώρους διαμονής των Μοναχών,
την τραπεζαρία και παροχές φιλοξενίας. Ένας κήπος με
λαχανικά, ένας μικρός αμπελώνας, μια έκταση με εσπεριδοειδή
και ένας ελαιώνας συμπλήρωσαν το τοπίο. Ένα περίτεχνο
σύστημα από κήπους, μονοπάτια, κιόσκια με Ισπανικά
σιντριβάνια πραγματικά καθιστούν το Μοναστήρι και τη μεγάλη
έκταση μια όαση στην έρημο. Γύρω από το μοναστήρι
αγοράσθηκαν άλλα 1200 στρέμματα, όπου φυτεύτηκαν ελιές,
πορτοκαλιές, λεμονιές, φυστικιές Αιγίνης, αμπέλια grape fruits
και άλλα. Η περιοχή από έρημος έχει μεταβληθεί σε μία
καταπράσινη όαση χάρη στο νερό, που βρήκαν άφθονο
κάνοντας γεωτρήσεις. Επίσης μεταφυτεύτηκαν δένδρα που ήδη
ήταν τεράστια, όπως φοίνικες και κάκτοι, που προσδίδουν μία
ιδιαίτερη εξωτική ομορφιά και χάρη. Παρτέρια, πλακόστρωτα,
κρυφός φωτισμός τη νύκτα, σιντριβάνια, ομοιώματα ζώων μέσα
στους κήπους, συμπληρώνουν την παραδεισένια ομορφιά. Τα
πρώτα κτίρια του μοναστηριού ήταν 4 τροχόσπιτα των 24
τετραγωνικών μέτρων περίπου, τα οποία έχουν μετατραπεί σε
κτήρια, ενώ κτίσθηκαν πλήθος άλλα σε μόνιμες βάσεις.
Το Μοναστήρι είναι αφιερωμένο στον Μέγα Αντώνιο, τον
πατέρα του Μοναχισμού, τον περίφημο αναχωρητή του
3ου αιώνα. Υπάρχουν παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο
Σεραφείμ του Σάρωφ, στον Άγιο Δημήτριο, στον Άγιο Ιωάννη το
Βαπτιστή, στον Άγιο Γεώργιο το Μεγαλομάρτυρα, στον Άγιο
Νικόλαο το Θαυματουργό και στον Άγιο Παντελεήμονα το
Θεραπευτή, καθώς και σε κοντινό λόφο το εξωκκλήσι του
Προφήτη Ηλία. Ο κυρίως Ναός είναι αφιερωμένος στους Αγίους
Αντώνιο και Νεκτάριο το Θαυματουργό. Οι ρυθμοί των ναών
είναι διάφοροι και από όλα τα μέρη της ορθοδοξίας, καταλλήλως
προσαρμοσμένοι στο αμερικανικό περιβάλλον Το Μοναστήρι
ακολουθεί τους κοινοβιακούς κανόνες της μοναχικής ζωής: Μια
αδελφότητα Μοναχών και Δοκίμων ζουν κατά τον ίδιο τρόπο,
ακολουθώντας ένα καθημερινό πρόγραμμα προσευχής και
εργασίας κάτω υπό την καθοδήγηση του Ηγουμένου τους, του
πνευματικού τους πατέρα. Το καθημερινό πρόγραμμα των
Μοναχών ξεκινά τα μεσάνυχτα με προσωπικό χρόνο
προσευχής και πνευματικής ανάγνωσης, ενώ ακολουθεί ο
κύκλος των πρωινών προσευχών και της Θείας Λειτουργίας.
Μετά από ένα ελαφρύ πρωινό και χρόνο ανάπαυσης, οι
Μοναχοί ξεκινούν την εργασία τους με προσευχή μέχρι το
απόγευμα. Οι δραστηριότητές τους, μεταξύ άλλων,
περιλαμβάνουν κατασκευές, τη φροντίδα των εκτάσεων, την
οινοπαραγωγή, την κηπουρική, την επεξεργασία ξύλου, τις
εκδόσεις, την προετοιμασία φαγητού, και την προσφορά
φιλοξενίας. Η ημέρα τελειώνει με τον Εσπερινό και ακολουθεί το
Απόδειπνο με τους Χαιρετισμούς. Οι Μοναχοί είναι γύρω στους
49 και Ηγούμενος είναι ο αγιορείτης ιερομόναχος Παΐσιος που
είχε έρθει στην αρχή με πέντε άλλους μοναχούς από το Άγιο
Όρος για να το επανδρώσουν.
Το Μοναστήρι εκτείνεται σε μία έκταση 432 στρεμμάτων
περίπου, έχει επτά ξενώνες και μπορεί να φιλοξενήσει 500
άτομα. Ο αριθμός επισκεπτών είναι τεράστιος. Το μοναστήρι
έρχεται δεύτερο σε επισκέψεις στην Πολιτεία Αριζόνα μετά το
Γκραντ Κάνυον, το μεγάλο φαράγγι που κυλάει ο ποταμός
Κολοράντο. Η φιλοξενία παρέχεται δωρεάν κατά το αγιορείτικο
πρότυπο, και είναι αβραμιαία. Τράπεζα παρέχεται το πρωί μετά
την ακολουθία και το απόγευμα μετά τον εσπερινό. Οι
προσκυνητές άνδρες και γυναίκες συντρώγουν μετά των
μοναχών, ακούγοντας το ανάγνωσμα από πατερικά κείμενα,
όπως συνηθίζεται στις οργανωμένες μονές. Στους ξενώνες
υπάρχουν φρούτα, αναψυκτικά, γλυκά, ξηροί καρποί, καφές,
τσάι, που προσφέρονται ελεύθερα. Το Μοναστήρι, εκτός από
την φιλοξενία, παρέχει και φιλανθρωπικό έργο. Έχει συσσίτια
για φτωχούς και προσφέρει βοήθεια σε όποιον του ζητήσει. Στο
Tucson, μία κοντινή πόλη νοτιότερα του μοναστηριού,
δημιουργείται ίδρυμα για φτωχιές και εγκαταλειμμένες γυναίκες.

74.2. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΤΗΣ
ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Θεοφανώ

74.3. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ

ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ
Για πολλά χρόνια, το Ορθόδοξο ποίμνιο στο Οντάριο
επιθυμούσε να έχει πλησίον του ένα Μοναστήρι. Το 1993, με τις
ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καναδά Σωτήριου
και του Γέροντος Εφραίμ, η Γερόντισσα Αλεξία και μια Αδελφή
μετανάστευσαν από την Ελλάδα για να πραγματοποιήσουν το
όνειρο αυτό.
Μαζί ίδρυσαν το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι του Αγίου Κοσμά
του Αιτωλού, ένα θρησκευτικό Οργανισμό μαζί με την
Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη του Τορόντο στον Καναδά. Η Ιερά
Μονή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού ακολουθεί τον κοινοβιακό
τρόπο της μοναστικής ζωής, που αποτελείται από κοινή
εργασία, κοινά γεύματα και κοινές περιόδους ανάπαυσης. Η
ύπαρξη ενός Ορθόδοξου Μοναστηριού αποτελεί σπουδαίο
επίτευγμα, καθώς προβάλλει τον υποδειγματικό τρόπο ζωής
των Χριστιανικών αξιών, αλλά επίσης λειτουργεί ως παράθυρο
του παρελθόντος για όσους θέλουν να αναβιώσουν τις ημέρες
των Αποστόλων.

74.4. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΠΑΡΗΓΟΡΙΤΙΣΣΑΣ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Θέκλα

74.5. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Μελάνη

74.6. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Ολυμπιάδα
Η Ιερά Μονή της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου λειτουργεί υπό τη
δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Κωνσταντινουπόλεως και της Ελληνικής Αρχιεπισκοπής
Αμερικής. Ανήκει στη Μητρόπολη του Πιττσβούργου
Πενσυλβάνιας. Ιδρύθηκε το 1993 από τον Προηγούμενο της
Ιεράς Μονής Φιλοθέου, Αγίου Όρους, Γέροντα Εφραίμ, υπό τις
ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πίττσβουργου, κ.
Μάξιμου.
Η Μονή είναι κτισμένη σε ύψωμα της περιοχής Πόκονο,
Πενσυλβάνιας. Ο λευκός σταυρός της είναι ορατός από τη
διαπολιτειακή οδό 80. Το 2001 άρχισε η ανέγερσή της στην
παρούσα τοποθεσία. Σήμερα τα κτίσματά της περιλαμβάνουν το
κυρίως κτίριο με τα κελιά των μοναχών, καθώς και την
τραπεζαρία, βιβλιοθήκη, έκθεση και αρχονταρίκι. Εντός του
κτιρίου επίσης ξεχωριστή θέση έχουν ο Ναός των Αγίων
Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, και το παρεκκλήσι του Αγίου
Νεκταρίου. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται και το παρεκκλήσι της
Αγίας Μεγαλομάρτυρος Παρασκευής. Υπάρχουν επίσης και
άλλες εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των αδελφών στα
διάφορα διακονήματα (π.χ. αγιογραφείο, κηροπείο, κεντητήριο,
ραφείο, ξυλουργείο, μαγειρείο, φούρνοι κλπ.), καθώς και
ξενώνες για την φιλοξενία των προσκυνητών. Οι μοναχές
ασχολούνται επίσης με τη γεωργία και κηπουρική.
Η Μονή ακολουθεί την κοινοβιακή τάξη της μοναχικής πολιτείας
που επιβάλλει την κοινή λατρεία και προσευχή, την κοινή
τράπεζα, και κοινές ώρες εργασίας και ησυχίας. Η κοινοβιακή
ζωή ενώνει και στηρίζει την αδελφότητα στον εν Χριστώ αγώνα
της και στην υπακοή. Στην καρδιά ωστόσο του μοναχικού βίου
βρίσκεται η προσευχή και η νοερή εργασία, μέσω των οποίων
επιτυγχάνεται ο αγιασμός του έσω ανθρώπου και κατ’ επέκταση
ο αγιασμός και του περιβάλλοντος του κόσμου. Το βασικότερο
έργο της μοναχικής ζωής και αχώριστος σύντροφος των
μοναχών είναι η αδιάλειπτη προσευχή και επίκληση του
ονόματος του Ιησού Χριστού, γνωστή επίσης ως νοερή ή
καρδιακή προσευχή. Η διδασκαλία της παρεδόθη στην
αδελφότητα από τον Γέροντα Εφραίμ, ο οποίος την παρέλαβε
από τον διδάσκαλό του, τον μέγα καθηγητή της νοερής
προσευχής Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή.
Το κοινωνικό έργο της Μονής έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα,
καθώς προσφέρει στους Ορθόδοξους πιστούς και στο
σύγχρονο άνθρωπο ένα χώρο φυσικής και πνευματικής
αναπαύσεως και μια ζωντανή έκφραση του Ορθόδοξου
μοναχισμού, βίου και λατρείας.

74.7. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Μελάνη

74.8. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ
Ηγούμενος: Αρχιμανδρίτης Δοσίθεος

74.9. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Ευπραξία
Η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου ιδρύθηκε το
1995, όταν ο ντόπιος Ιατρός Gerald Timmer δώρισε την
ιδιοκτησία του, 48 στρεμμάτων, στην Ελληνορθόδοξη Επισκοπή
του San Francisco, προκειμένου να ιδρυθεί μια γυναικεία
μοναστική κοινότητα, την οποίο και αποδέχτηκε ο
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αντώνιος.
Ο Γέρων Εφραίμ, Ιερομόναχος και πρώην Ηγούμενος στο Άγιο
Όρος κλήθηκε από το Σεβασμιώτατο, για να βοηθήσει στην
εγκαθίδρυση του Μοναστηριού στην Ουάσιγκτον. Ήδη ο
πνευματικός πατέρας 11 Μοναστηριών στην Ελλάδα, είχε
ξεκινήσει από το 1989 να ιδρύει Μοναστήρια στη Βόρεια
Αμερική, με την ευλογία της επίσημης Εκκλησίας και την
ανταπόκριση του Ορθόδοξου ποιμνίου στις Η.Π.Α. και τον
Καναδά.
Ο Γέροντας Εφραίμ κάλεσε τρεις Μοναχές από την Ιερά Μονή
Παναγίας Οδηγήτριας στο Βόλο να έρθουν στο Goldendale. Στην
αρχή το μικρό Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου
ήταν στην πραγματικότητα άγνωστο. Σταδιακά, με πολλή
προσευχή, υπομονή και τη Χάρη του Θεού, το Ορθόδοξο
ποίμνιο θέλησε να μάθει περισσότερα για την Ιερά Μονή και
άρχισαν οι επισκέψεις και η παροχή βοήθειας προς το
Μοναστήρι.
Σήμερα υπάρχουν στην Ιερά Μονή 20 Μοναχές και Δόκιμοι. Το
Μοναστήρι συντηρείται αποκλειστικά από τη χειροτεχνία των
Αδελφών και τις δωρεές. Εξασκούν τις παραδοσιακές τέχνες της
Ορθόδοξης Εκκλησίας όπως: δημιουργία Βυζαντινών εικόνων,
κατασκευή κομποσκοινιών, δημιουργία λιβανιού και κεριών.
Επίσης φτιάχνουν φυσικό σαπούνι και κρέμες, ενώ ετοιμάζουν
παραδοσιακά Ελληνικά φαγητά και γλυκά για το φούρνο και το
κατάστημά τους.

ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ
Ηγούμενος: Ο π. Μόδεστος
Με την καθοδήγηση του Γέροντος Εφραίμ του Φιλοθέου και με
την ευλογία του Μητροπολίτου Αλέξιου της Ελληνορθόδοξης
Μητρόπολης στην Ατλάντα, το Μοναστήρι λειτουργεί από το
Μάρτιο του 1999. Οι Μοναχοί που ίδρυσαν το Μοναστήρι στη
Φλόριντα, προήλθαν από την Ιερά Μονή του Μεγάλου Αντωνίου
στο Φοίνιξ της Αριζόνα, ενώ πριν ήταν Μοναχοί στην Ιερά Μονή
Φιλοθέου στο Άγιο όρος.
Η ζωή τους στην αρχή ήταν ένας διαρκής αγώνας και μεγάλες
θυσίες. Είχαν να αντιμετωπίσουν την εναντίωση των αρχών της
κομητείας να αποκτήσουν τα συγκεκριμένα όρια. Μετά από μια
δημόσια δοκιμασία και μια επτάωρη υπεράσπιση ενώπιον της
Επιτροπής της Κομητείας, με τη Χάρη του Θεού και υπό τη
σκέπη της Παναγίας, δόθηκε άδεια στο Μοναστήρι να
παραμείνει και να προωθήσει μελλοντικά κατασκευαστικά έργα.
Μετά από αγώνα δόθηκε άδεια να δημιουργηθεί ένα κοιμητήρι.
Έχοντας αντιληφθεί τη φυσική ομορφιά της ιδιοκτησίας,
ξεκίνησαν τον καθαρισμό της εγκαταλελειμμένης έκτασης:
κόψιμο των νεκρών δέντρων, αποξήλωση των παλαιών,
σαθρών φρακτών και καθαρισμός των κατάφυτων εκτάσεων.
Μετά από εργασία ενός έτους, ο χώρος απέκτησε μια
φυσιογνωμία πάρκου. Στο μεταξύ μεταποίησαν ένα γκαράζ, το
οποίο τώρα χρησιμοποιείται ως Τράπεζα, επισκεύασαν το
συνεργείο, όπου κατασκευάζουν κεριά και ανακαίνισαν την
Εκκλησία. Αυτές είναι οι εξωτερικές εργασίες που έγιναν τα
τελευταία χρόνια.
Επιπλέον εκπληρώνουν τα μοναστικά τους καθήκοντα, όπως
τις καθημερινές Θείες Λειτουργίες και τον Εσπερινό,
επιμνημόσυνες δεήσεις και ειδικότερα τα Μυστήρια της Ιεράς
Εξομολογήσεως και του Ευχελαίου. Δέχονται τη Θεία Χάρη,
μέσω της διδασκαλίας του Ευαγγελίου και των Ιερών Πατέρων,
που διατηρούν ζωντανό το Χριστιανισμό στα Μοναστήρια και
έχουν μάθει την αλήθεια, που απαιτείται για να οδηγηθούν στη
σωτηρία των ψυχών τους. Για το λόγο αυτό έχουν θυσιαστεί για
να δημιουργήσουν Μοναστήρια στη Φλόριντα.

74.11. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Αγαπία
Η Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, ιδρύθηκε το
Σεπτέμβριο το 1998. Η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
και της Παναγίας Μητρός Του, οι ευλογίες των Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Ατλάντας κ. κ. Αλεξίου και του Γέροντος Εφραίμ,
και ο αξιέπαινος ζήλος και πόθος των Ελλήνων κατοίκων της
Φλώριδας, συνέργησαν ώστε να ανοιχθεί στη Φλώριδα μία νέα
Ιερά Μονή, προς τιμήν του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας ημών
Θεοτόκου.
Η εν αυτή αδελφότητα έλκει την πνευματική της καταγωγή από
την αρχαιοτάτη και ιστορική Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου,
που βρίσκεται κοντά στην πόλη των Σερρών. Η γενέτειρα και
ιστορική Μονή ιδρύθηκε τον 13ον αιώνα και αποτελεί ένα από τα
πλέον πολυσύχναστα προσκυνήματα της Βορείου Ελλάδος.

74.12. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
Ηγούμενος ο Ιερομόναχος Ιωσήφ

ΠΡΟΥΣΙΩΤΙΣΣΑΣ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Αγνή

ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ
Ηγούμενος ο Ιερομόναχος Νεκτάριος

74.15. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
Ηγούμενος ο Ιερομόναχος Ιωσήφ

74.16. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
Ηγούμενος ο Γέροντας Ακάκιος
Το Ελληνορθόδοξο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του
Σωτήρος είναι ένα από τα δεκαεπτά Μοναστήρια στις Η.Π.Α. και
τον Καναδά υπό την πνευματική καθοδήγηση του Γέροντος
Εφραίμ. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης του Σικάγο Ιάκωβος
πραγματοποίησε και ευλόγησε τα αιτήματα του τοπικού
Ορθόδοξου Χριστιανικού ποιμνίου για την ίδρυση ανδρικού
Μοναστηριού στην περιοχή του Ιλινόις και του Ουισκόνσιν.
Το Σεπτέμβριο του 1998, μετά από πολλές προσπάθειες και
μακρά αναζήτηση, αυτός ο υπέροχος τόπος επιλέχθηκε για να
γίνει Μοναστήρι, αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Κυρίου. Σε
έναν Ιερομόναχο και δύο Μοναχούς από την Ιερά Μονή του
Μεγάλου Αντωνίου ανατέθηκε να έρθουν εδώ και να ξεκινήσουν
το Μοναστήρι. Στο McHenry County η κοινότητα είναι πολύ
φιλική και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας περίφραξης υπήρξε
μια ομόφωνη ανταπόκριση του κόσμου προς όφελος του
Μοναστηριού.

74.17. Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Ηγουμένη η Γερόντισσα Παρασκευή

Αικατερίνη Διαμαντοπούλου
Υπεύθυνη υλικού των Ιστοχώρων
του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Πηγή:
http://www.romiosini.org.gr/8471ED09.el.aspx#:~:text=%C2%BB-,%CE
%9F%CE%B9%20%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE
%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CF%82%2C%20%CE%B9%CE
%B4%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF
%82%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE
%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%20%CE
%95%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BC%20%CF%84%CE
%B7%CF%82%20%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%B6%CF%8C%CE%BD
%CE%B1,-1.%C2%A0%C2%A0%C2%A0%C2%A0%C2%A0%20%CE%97
------------------------------------------------------------------------------
ΠΗΓΕΣ:
1.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF
%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE#:~:text=Ionian
%20Wikithon%202022%0A14,%CE%B4%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE
%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89%CE%BD%20%CE%B3%CE%B9%CE
%B1%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE
%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE
2.
https://commons.wikimedia.org/wiki/Antarctica?uselang=el#:~:text=%CE
%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE
%BA%CE%AE%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE
%B9%20%CE%BC%CE%B9%CE%B1,%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF
%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82
3.
https://commons.wikimedia.org/wiki/Atlas_of_Antarctica?
uselang=el#:~:text=%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE
%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20(%CE%9A%CE%B1%CF
%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1)%20.-,%CE
%93%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF%20%CF
%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82,-%CE%9A%CF%8D
%CF%81%CE%B9%CE%B1%20%CE%B3%CE%B5%CF%89%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CF%87%CE
%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
4.
https://el.wikivoyage.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF
%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE#:~:text=.aq-,%CE
%97%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF
%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE
%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CE%B3%CE%B7%20%CF%84%CF
%89%CE%BD%20%CE%AC%CE%BA%CF%81%CF%89%CE%BD%3A
%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7%20%CF
%88%CF%85%CF%87%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE
%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9,%CE%91%CE%BD%CF%84%CE
%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE,-%CE%9C
%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%8D%20%CF%80%CE%BB%CE%BF
%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82
5.
https://www.booking.com/articles/a-tour-of-europe-most-spellbinding-
deserts.el.html#:~:text=%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82-,%CE%A0%CE%B5%CF
%81%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CF
%83%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CF%80%CE%B9%CE%BF%20%CE
%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA
%CE%AD%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7%CF%82,-%CE%A6%CF%8D%CF
%83%CE%B7
6.
https://www.andro.gr/wp-content/uploads/erimos5.jpg
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
https://city.sigmalive.com/article/2021/9/9/e-apisteute-istoria-tou-
anthropou-pou-periplanetheke-gia-9-meres-sten-eremo-sakhara/#:~:text=
%CE%97%20%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF
%85%CF%84%CE%B7%20%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF
%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%B1%CE
%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CF
%80%CE%BF%CF%85%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF
%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA
%CE%B5%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%209%20%CE%BC%CE%AD
%CF%81%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD
%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%20%CE%A3%CE
%B1%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B1
17.
https://city.sigmalive.com/images/gaKZ5q6dExVhcPCJ3tykitVr2yw=/
95509/fill-600x450/Mauro-Prosperi-survival-story-desert-marathon-water-
heat-sand-sun-shelter-.jpg
18.
https://city-live-2e1216b159f0479fbbf2ef3207c4d-d9af589.divio-
media.com/images/Mauro-Prosperi-shrine.width-600.jpg
19.
https://cosmopoliti.com/oasi-stin-erimo/#:~:text=%CE%97%20%CF%8C
%CE%B1%CF%83%CE%B7%C2%A0,%CE%A0%CE%BF%CE%B9%CE
%B1%20%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9%20%CE%B7
20.
https://perierga.gr/2017/09/yperoches-asynithistes-ikones-stis-er/#:~:text=
%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE
%B5%CF%82%20%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82-,%CE%A5%CF
%80%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B5%CF%82%20%CE
%B1%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B9%CF%83%CF
%84%CE%B5%CF%82%20%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD
%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82%20%CE
%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CF
%84%CE%BF%CF%85%20%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF
%CF%85,-%CE%95%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE
%BB%CE%AF%CE%B1%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF
%84%CE%B1%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7%20%7C
21.
https://www.eleftheria.gr/m/%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE
%B4%CE%B9%CE%B1/item/159577.html#:~:text=%CE%91%CE%93%CE
%99%CE%91%20%CE%91%CE%99%CE%9A%CE%91%CE%A4%CE
%95%CE%A1%CE%99%CE%9D%CE%97%20%CE%A4%CE%9F%CE
%A5,%CF%88%CE%AC%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF
%84%CE%B1%CF%82%20%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9%20%CF
%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89.
22.
https://www.travelpassion.gr/for-your-interest/exticproposals/605-tunis-
oasis-travel-sp-496.html#:~:text=%CE%95%CE%BE%CF%89%CF%84%CE
%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF%20%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE
%BF%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%AF-,%CE
%A4%CF%85%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA
%CE%AD%CF%82%20O%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF
%82.%20Z%CF%89%CE%AE%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD
%20%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC%20%CF
%84%CE%B7%CF%82%20%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF
%CF%85,%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE
%B5%CF%85%CF%83%CE%B7,-%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE
%B7%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF
23.
https://www.lifo.gr/tropos-zois/travel/h-magiki-oasi-huacachina-o-
paradeisos-krymmenos-stoys-arhaioys-ammolofoys-toy#:~:text=H
%20%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CF
%8C%CE%B1%CF%83%CE%B7%20Huacachina%3A%20%CE%9F
%20%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF
%83%CE%BF%CF%82%2C%20%CE%BA%CF%81%CF%85%CE%BC%CE
%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE%BF
%CF%85%CF%82%20%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE
%BF%CF%85%CF%82%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF%8C%CE
%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82%20%CF%84%CE%BF
%CF%85%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D
24.
https://www.iefimerida.gr/travel/oasi-fagioym-kala-krymmeno-mystiko-
aigyptoy#:~:text=%CE%9F%CE%B1%CF%83%CE%B7%20%CE%A6%CE
%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BC%3A%20%CE
%A4%CE%BF,%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF
%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF%82%3A%20Shutterstock
25.
26.
https://www.bikeit.gr/taksidiotika-ston-kosmo-2/item/25183-taksidi-tozer-
tynisia-me-honda-crf1000l-africa-twin#:~:text=%CE%9A%CE%B5%CE
%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF/%CE%A6%CF%89%CF
%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B5%CF
%82%3A%20%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE
%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82,%CF%80%CE
%B5%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE
%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE
%BD%CE%BF%CF%8D.
27.
https://hypertours.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE%AF
%CF%81%CF%89%CE%BD-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF%84%CE
%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE
%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1/#:~:text=%CE%B5%CE%BC
%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE
%B1%CF%82,%CE%9C%CE%B9%CE%B1%20%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%BF%CE%BD%CE%B5%CE
%AF%CF%81%CF%89%CE%BD%3A%20%CE%B6%CE%AE%CF%83%CF
%84%CE%B5%20%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%B5%CE%BC%CF
%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1%20%CF%84%CE
%B1%CF%82,-%CE%91%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%B1%CE%BD
%CF%84%CE%B5%CF%82%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF%8E%CE
%B4%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AC
%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82
28.
https://epathlo.gr/oash-sioua#:~:text=%CE%8C%CE%B1%CF%83%CE
%B7%20%CE%A3%CE%AF%CE%BF%CF%85%CE%B1,%CF%84%CE
%BF%20%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE
%BF%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE%86%CE%BC%CE%BC%CF
%89%CE%BD%CE%B1%20%CE%A1%CE%B1.
29.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9892-37c1065e.webp
30.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9715-0c60d1aa.webp
31.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/file001655-1f2ab6fc.webp
32.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9793-60f5bbbd.webp
33.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9802-ddc8fde0.webp
34.
dbcdc0b4.webp
35.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9766-e7bc82d2.webp
36.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/file001737_1-3193a047.webp
37.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_8484-ca9ac878.webp
38.
https://epathlo.gr/templates/yootheme/cache/DSC_9715-0c60d1aa.webp
39.
%CE%BF%CF%85
40.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BB%CE
%AC%CE%B4%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%98%CE
%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85#:~:text=CEE
%C2%A0Spring%C2%A02022!-,%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BB
%CE%AC%CE%B4%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE
%98%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85,-%CE
%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%B7%20%CE%92%CE%B9%CE
%BA%CE%B9%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B5%CE
%B9%CE%B1
41.
%BF%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CF%87%CE%AC%CE%B2%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9C%CE%BF%CF%87%CE
%AC%CE%B2%CE%B9,-%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
42.
%BF%CF%82_%CE%A3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CE%BF%CE%BD%CF
%8C%CF%81%CE%B1,-%CE%91%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
43.
https://www.actualidadviajes.com/el/desiertos-de-norteamerica-extensos-
parajes-baldios/#:~:text=%CE%BD%CE%AD%CE%B1-,%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B9%20%CF%84%CE%B7%CF
%82%20%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF
%82%20%CE%91%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE
%CF%82%3A%20Vast%20Wastelands,-eTraveling%20%7C%20%7C
44.
https://www.huffingtonpost.gr/entry/atakama-e-eremos-me-ta-mestika-tes-
soterias-toe-eidoes_gr_61922b82e4b0ab5f284bfbad#:~:text=%CE%91%CF
%84%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B1%3A%20%CE
%97%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82,%CF
%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE
%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%B1%CE%BB%CE
%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE
45.
http://www.mixanitouxronou.gr/o-enigmatikos-gigantas-atakama-sti-notio-
ameriki-echi-anthropini-morfi-ipsos-119-metra-ke-parameni-mia-anexigiti-
archea-kataskevi/
46.
%BF
47.
https://www.newsbeast.gr/travel/arthro/7354581/erimos-nazca-ena-apo-ta-
pio-anexigita-kai-mystagogika-meri-ston-kosmo#:~:text=%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Nazca%3A%20%CE
%88%CE%BD%CE%B1%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE
%B1%20%CF%80%CE%B9%CE%BF%20%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE
%BE%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%B1%20%CE%BA%CE
%B1%CE%B9%20%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B1%CE
%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BC%CE
%AD%CF%81%CE%B7%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE
%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF
48.
%83%CE%B5-%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CE%BD-
%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF/#:~:text=%CE%88%CF
%CF%83%CE%BC%CE%BF
49.
https://www.postposmo.com/el/animales-del-desierto/#:~:text=Postposm-,
%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE
%B5%CF%81%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%85%3A%20%CE%A7%CE
%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC%2C%20%CE%A0%CE%B1%CF
%81%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%B3%CE%BC%CE
%B1%CF%84%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%80%CE
%BF%CE%BB%CE%BB%CE%AC%20%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE
%B1,-%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%20%CF
%86%CF%8D%CF%83%CE%B7%20%7C
50.
https://el.unansea.com/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CE
%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BC%CE
%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE
%B7-%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE
%B7%CF%82/#:~:text=%CE%A3%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF
%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82,%CF%83%CF%84%CE
%B9%CE%B3%CE%BC%CE%AE%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE
%AD%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82.
51.
https://www.ethnos.gr/travel/article/162596/
bolibiahxoramethmegalyterhalmyrherhmostonplanhth#:~:text=%CE
%92%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B2%CE%AF%CE%B1%3A
%20%CE%97%20%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1%20%CE%BC%CE
%B5%20%CF%84%CE%B7%20%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE
%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7%20%CE%B1%CE%BB
%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%20%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CF%80%CE
%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7
52.
https://el.astelus.com/%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF
%82-%CE%9B%CE%B1-%CE%A4%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BA
%CF%8C%CE%B1-%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BC%CE
%B2%CE%AF%CE%B1/#:~:text=%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF
%84%CE%B5%CF%82-,%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE
%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%20%CF%83%CF%84%CE
%B7%CE%BD%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF
%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20La%20Tatacoa%3A%20%CF%86%CF
%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE
%B5%CF%82%2C%20%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE
%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1%20%CE%BA%CE
%B1%CE%B9%20%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE
%BD%CE%B3%CE%BA,-80
53.
https://astelus.com/wp-content/viajes/El-clima-en-el-desierto-de-la-
Tatacoa-Colombia-768x506.jpg
54.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Observatorio-Astronomico-de-la-
Tatacoa-Colombia--768x506.jpg
55.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Opciones-de-alojamiento-en-el-
desierto-de-La-Tatacoa-768x506.jpg
56.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Acampar-en-el-desierto-de-la-
Tatacoa-Colombia-768x506.jpg
57.
https://astelus.com/wp-content/viajes/Como-llegar-al-desierto-de-la-
Tatacoa-768x506.jpg
58.
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF
%86%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE
%B7%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE
%B7%CF%82.-,Wadi%20Rum%2C%20%CE%99%CE%BF%CF%81%CE
%B4%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1,-%CE%97%20%CF%80%CE
%B9%CE%BF%20%CE%B1%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB
%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%B7
59.
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%2C%20%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%B9%CE%BA%CF
%84%CF%8E%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%82%2C%20%CE%91%CF
%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1
60.
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%C2%A0%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%93%CE%BA%CF%8C%CE
%BC%CF%80%CE%B9%2C%20%CE%91%CF%83%CE%AF%CE%B1
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%91%CF%81%CE%B1%CE
%B2%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%2C%20%CE%9C%CE%AD%CF%83%CE
%B7%20%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE
%AE
61.
eduposiakes-erimous-tou-planiti/#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%A4%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE
%B1%20%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BD%2C%20%CE
%9A%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE
%20%CE%91%CF%83%CE%AF%CE%B1
62.
https://greek_greek.en-academic.com/5219/%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82#:~:text=Dictionary%20of%20Greek-,%CE
%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82,-%CE%AD%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82
63.
https://hikingexperience.gr/katpana/#:~:text=%CE%97%20%CE%A8%CF
%85%CF%87%CF%81%CE%AE%20%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20Katpana%20%CF%83%CF%84%CE%BF%20%CE
%A0%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BD
64.
%CF%81%CE%B1/libyan-desert#:~:text=%CE%9B%CE%B9%CE%B2%CF
%85%CE%BA%CE%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE
%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A4%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE
%B8%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1,%C2%A9%20aplox
%20/%20Fotolia
65. https://delphipages.live/el/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE
%BF%CF%81%CE%B1/colorado-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CF%84%CE%BF%CF%85%20%CE
%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%81%CE%AC%CE%BD%CF
%84%CE%BF%20%7C%20%CE%9A%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE
%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE%B5%CE
%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B15.
66.
%CF%81%CE%B1/yuma-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20Yuma%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF
%81%CF%84%CE%B7%CF%82,%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE
%B7%20Yuma%20.
67.
%CF%81%CE%B1/patagonia-region-argentina#:~:text=%CE%A0%CE
%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE
%82%2C%20%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE
%BA%CF%8C,%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B4%CE%AD%CE%BB
%CE%B1%20%CF%84%CF%89%CE%BD%20%CE%86%CE%BD%CE
%B4%CE%B5%CF%89%CE%BD.
68.
69.
%CF%81%CE%B1/arabian-desert#:~:text=%CE%91%CF%81%CE%B1%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF
%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1%2C%20%CE%BF%CF%81%CE
%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82%2C%20%CE%B8%CE%B5%CF
%81%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%AF
%CE%B1%2C%20%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%2C%20%CE
%B6%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%87%CE
%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82
70.
%CF%81%CE%B1/rub-al-khali#:~:text=%CE%A1%CE%BF%CF%85%CE
%BC%CF%80%20%27%CE%B1%CE%BB%2D%CE%A7%CE%AC%CE
%BB%CE%B9,%CF%86%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF
%CF%8D%20%CE%B1%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85%20.
71.
72.
%CF%81%CE%B1/kyzylkum-desert#:~:text=Kyzylkum%20%7C%20%CE
%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9,Melayu
%20%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA
%D0%B8%D0%B9%20%D1%8F%D0%B7%D1%8B%D0%BA
73.
https://www.britannica.com/place/Tarim-Basin#:~:text=%CE%88%CF
%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Takla%20Makan%20%2C
%20%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AD%CE%B6%CE%B9%CE%BA
%CE%BF,%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AE%CE
%BC%CF%89%CE%BD%20%20%CF%88%CF%85%CF%87%CF%81%CE
%AE%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%20%20%CE
%B1%CE%BB%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%8C
74.
%CF%81%CE%B1/karakum-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE
%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BC%20%7C%20%CE%A7%CE
%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE
75.
%CF%81%CE%B1/kavir-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CF
%81%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF
%82,magyar%20%C4%8De%C5%A1tina%20polski
76.
%CF%81%CE%B1/syrian-desert#:~:text=%CE%A3%CF%85%CF%81%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF
%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF
%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
77.
%CF%81%CE%B1/thar-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20Thar%20%7C%20%CE%A7%CE%AC%CF
%81%CF%84%CE%B7%CF%82%2C%20%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CE
%BC%CE%B1%2C%20%CE%B2%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF
%84%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE
%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1
78.
%CF%81%CE%B1/lut-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20%CE%9B%CE%BF%CF%8D%CF%84%20%7C
%20%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF
%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C
%CF%84%CE%B1
79.
%CF%81%CE%B1/negev#:~:text=Negev%20%7C%20%CE%A7%CE%AC
%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%26%20%CE%B3%CE%B5%CE
%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B1,%CE%95%CF
%81%CF%85%CE%B8%CF%81%CE%AC%20%CE%98%CE%AC%CE%BB
%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1%20.
80.
%CF%81%CE%B1/great-victoria-desert#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE
%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%92%CE%B9%CE%BA%CF%84%CF%8E
%CF%81%CE%B9%CE%B1%20%7C%20%CE%A6%CF%85%CF%84%CE
%AC%2C%20%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE
%B9%20%CE%93%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF
%84%CE%B1
81.
%CF%81%CE%B1/great-sandy-desert#:~:text=%CE%9C%CE%B5%CE
%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7%20%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CF
%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82%20%CE%AD%CF%81%CE%B7%CE%BC
%CE%BF%CF%82%20%7C%20%CE%A6%CF%85%CF%84%CE%AC%2C
%20%CE%96%CF%8E%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE
%9A%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C%CF%82
82.
https://www.britannica.com/place/Gibson-Desert#:~:text=%CE%94%CE
%AF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%B7%20%CF%84%CE%B9%CE
%BC%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B1-,%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE
%BC%CF%80%CF%83%CE%BF%CE%BD,-%CE%AD%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%2C%20%CE%94%CF%85%CF%84%CE
%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%91%CF%85%CF%83%CF%84%CF
%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1
83.
%CF%81%CE%B1/simpson-desert#:~:text=%CE%88%CF%81%CE
%B7%CE%BC%CE%BF%CF%82%20Simpson%20%7C%20%CE%96%CF
%8E%CE%B1%2C%20%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC%20%CE%BA
%CE%B1%CE%B9%20%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD
%CF%8C%CF%84%CE%B1
84.
http://o-nekros.blogspot.com/2011/08/grand-
canyon.html#:~:text=17%20%CE%91%CF%85%CE%B3%CE%BF%CF%8D
%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%202011-,%CE%A4%CE%BF
%20Grand%20Canyon%20%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CF
%81%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE
%B1%CF%82,-%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%AC%20%CE%BC%CE
%BF%CF%85%20%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%BF%CE%BD
%CE%AF%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%B1
85.
http://www.romiosini.org.gr/8471ED09.el.aspx#:~:text=%C2%BB-,%CE
%9F%CE%B9%20%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE
%9C%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CF%82%2C%20%CE%B9%CE
%B4%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B5%CF
%82%20%CE%B1%CF%80%CF%8C%20%CF%84%CE%BF%20%CE
%93%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%20%CE
%95%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BC%20%CF%84%CE
%B7%CF%82%20%CE%91%CF%81%CE%B9%CE%B6%CF%8C%CE%BD
%CE%B1,-1.%C2%A0%C2%A0%C2%A0%C2%A0%C2%A0%20%CE%97
86.
https://prosemenov.ru/el/cvetnaya-pustynya-pustyni-arizony-pustynya-v-
arizone-nazvanie/#:~:text=%CE%A7%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE
%91%CE%A4%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%97%20%CE%95%CE
%A1%CE%97%CE%9C%CE%9F.%20%CE%95%CE%A1%CE%97%CE%9C
%CE%9F%CE%99%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%95%CE
%A1%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A5%20%CE%A4%CE%97%CE
%A3%20%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%96%CE%9F%CE%9D%CE
%91%20%CE%A3%CE%A4%CE%9F%20%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE
%9C%CE%91%20%CE%A4%CE%97%CE%A3%20%CE%91%CE%A1%CE
%99%CE%96%CE%9F%CE%9D%CE%91

41 Έρημοι Και 27 Οάσεις Της Γης - Πάνος Χαρ. Μανιατόπουλος

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

41 Έρημοι Και 27 Οάσεις Της Γης - Πάνος Χαρ. Μανιατόπουλος

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

41 ΕΡΗΜΟΙ ΚΑΙ 27 ΟΑΣΕΙΣ

Σειρά: Παγκόσμια Ιστορία - Βιβλίο 59

Πάνος Χαρ. Μανιατόπουλος - Ιδιωτική Έκδοση – 2022

1. ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΕΡΗΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Άνυδρα και αχανή ερημικά τοπία είναι συνήθως απωθητικά

Αρδευτικό σύστημα, Ιορδανία

Λιμνοθάλασσα στο Εθνικό Πάρκο Lençóis Maranhenses της

Πεζοπόρος ανεβαίνει γιγαντιαίο αμμόλοφο, Ναμίμπια

Λευκή έρημος, Αίγυπτος

Χιόνι καλύπτει την έρημο, Taklamakan, Κίνα

Αεροφωτογραφία ποταμού που ξεράθηκε,

Καμήλες, Έρημος Σαχάρα

Έρημος Pinnacle, Δυτική Αυστραλία

Εθνικό Πάρκο Lençóis Maranhenses, Βραζιλία

Η έρημος Ναμίμπια συναντά τον Ατλαντικό Ωκεανό, Ναμίμπια

2. ΟΑΣΗ ΣΙΟΥΑ - ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

…Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά

Οι γαϊδουράμαξες είναι μια εμπειρία αλλά και ένα καθημερινό

Μετά το σαφάρι στην έρημο, απόλαυση με βραδινό στις

Ο σουφικός κύκλος της Συν-χώρεσης.

Πρώτος ιερός τόπος: το Αγούρμι. Εδώ βρίσκεται χτισμένο το

Η εξωτική θέα από ένα σπίτι της όασης Σίουα.

Η θέα από το όρος Ντακρούρ.

Η εγκαταλειμμένη πόλη, η οποία περιβάλλει το Μαντείο του

Αλατολίμνες της όασης.

4. ΟΑΣΗ GHERIS (ΜΑΡΟΚΟ)

Η λεκάνη Gheris καλύπτει μια περιοχή με πολλά τοπογραφικά

5. ΟΑΣΗ FIGUIG (ΜΑΡΟΚΟ)

Ακριβώς όπως όλες οι άλλες οάσεις του Μαρόκου στον μέσον

5.1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Η όαση Figuig βρίσκεται στα ΝΑ του Μαρόκου, 7 χλμ. από την

5.2. QÇAR: Ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΑΣΕΩΝ

Τα qçar, οι κύριες οικιστικές μονάδες στις οάσεις, απαρτίζονται

Η τεχνολογία των khettara συνάδει με τα διάσπαρτα qçar, με το

6. ΟΑΣΗ ΤΟΖΕΡ (ΤΥΝΗΣΙΑ)

6.1. ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

6.2. ΤΟΖΕΡ, Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΟΑΣΗ ΤΗΣ

6.3. ΒΟΛΤΑ ΣΤΙΣ ΜΑΓΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΕΙΝΕΣ

7. ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ: Η ΜΟΝΗ ΤΟΥ

8. ΤΥΝΗΣΙΑΚΕΣ OΑΣΕΙΣ. ZΩΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Το ταξίδι στην Τυνησία είναι μια συγκέντρωση διαφορετικών

«Υπάρχουν τόποι τόσοι ισχυροί που ακόμη και όταν κάποιος

Στην παρυφή της Σαχάρας, που καλύπτει περισσότερο από τη

Τόπος εντυπωσιακής ηρεμίας και ησυχίας, με ανοικτές εκτάσεις

Eπιστέγασμα των εξερευνήσεων σε αυτή την πλευρά, είναι οι

H περιπλάνηση στο νότο, συγκεκριμένα στη νοτιοανατολική

H επίσκεψη σε ένα από τα χωριά είναι εμπειρία ανεπανάληπτη.

Όσο και αν περιπλανηθείς στη μοντέρνα Μεδίνα, αν δεν

8.1. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Στη Douz θα σταματήσετε για να κάνετε διαδρομή με καμήλες

9. H ΜΑΓΙΚΗ ΟΑΣΗ HUACACHINA: Ο

Είναι η μοναδική όαση σε έρημο της νότιας Αμερικής και τα

10. ΓΟΥΑΝΤΙ ΜΠΑΝΙ ΧΑΛ’ΙΝΤ, ΟΜΑΝ

11. ΟΑΣΗ ΧΟΥΑΚΑΤΣΙΝΑ, ΠΕΡΟΥ

Η συγκεκριμένη όαση στην περιοχή Ίκα του Περού φιλοξενεί

12. ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΜΑΡΑΝΧΕΝΣΕΣ,

Η συγκεκριμένη όαση βρίσκεται στο Μαρανχάο της Βραζιλίας

13. ΤΑΦΙΛΑΛΤ, ΜΑΡΟΚΟ

Θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες οάσεις του κόσμου και

14. ΛΙΜΝΗ ΗΜΙΣΕΛΗΝΟΥ,

Η πόλη Ντουνχουάνγκ αποτελούσε σημαντικό σταθμό στο

15. ΤΟΥΡΠΑΝ, ΚΙΝΑ

Πέρα από την περίφημη όαση, η Τίμια έχει και πολλούς