Professional Documents
Culture Documents
C. GUIDE SA Pagtuturo NG ELEMENTARYA 2 PANITIKAN NG PILIPINAS So Des Ne 15
C. GUIDE SA Pagtuturo NG ELEMENTARYA 2 PANITIKAN NG PILIPINAS So Des Ne 15
Kabanata 2
Panitikan Bago Dumating ang mga Kastila
Kaligirang Pangkasaysayan
Noon pa mang hindi pa dumating sa ating kapuluan ang mga Kastila at maging ang
iba pang mga dayuhan, ang ating mga ninuno ay may sarili hang panitikang nagtataglay ng
kasaysayan ng ating lahi.
Subalit mayroong mga talang di pa rin nasunog. Kabilang sa mga ito ay ang mga
kantahing bayan na siya namang magpatunay ng pagkakaroon natin ng sariling
kalinangan. Mabilis itong nagpapasalin-salin sa bibig ng mga katutubong mamamayan
hanggang sa dumating ang mga palimbangan na nagkaroon ng interes na ipalimbag ang
mga napulot na talang pampanitikan ng rnatatandang Pilipino.
Ang mga ninuno natin ay gumamit ng biyas ug kawayan, talukap ng bungs o niyog,
dahon at balat ng mga punungkahoy bilang sulatan. Aug mga panulat ay matntalis na
kawayan o kahoy, dulo ng lanseta, at matutulis na bato at bakal. Kahit na ang bumbong na
pansalot ng inumin ay tinalaan nila ng mahahalagang pangyayari sa buhay.
9. Awiting Panrelihiyon
Basahin at unawain.
Mina ng Ginto
Alamat ng Baguio
Sa isang nayon sa Baguio na kung tawagin ay Suyuk, naninirahan ang mga Igorot
na pinamumunuan ni Kunto. Si Kunto ay bata pa ngunit siya ang pinakama-lakas at
pinakamatapang sa kanilang nayon kaya siya ang ginawang puno ng matatandang pantas.
Ang mga naninirahan sa nayong ito ay namumuhay nang tahimik . Maibigin sila sa
kapwa at may takot sila sa kanilang bathala. Taun-taon ay nagdaraos sila ng caᾗ ao bilang
parangal sa kanilang mga anito. Noong panahong iyon, ang mga Igorot ay naniniwala sa
iba’t ibang anito.
Kung nagdaraos sila ng caᾗao ay lingguhan ang kanilang handa. Nagpapatay sila ng
baboy na iniaalay sa kanilang bathala. Nagsasayawan at nagkakantahan sila.
Isang araw ay nagtungo si Kunto sa gubat upang mamana. Hindi pa siya lubhang
nakalalayo nang nakakita siya ng isang uwak. Nakatayo ito sa isang landas na kanyang
tinutunton. Karaniwang ang mga ibon sa gubat ay maiilap ngunit ang ibong ito ay kaiba.
Lumakad si Kunto palapit sa ibon ngunit hindi ito tuminag sa pagkakatayo sa gitna ng
landas. Nang may iisang dipa na lamang siya mula sa ibon, bigla siyang napatigil.
Tinitigan siyang mainam ng ibon at saka tumango nang tatlong ulit bago lumipad.
Matagal na natigilan si Kunto . Bagamat siya’y malakas at matapang, sinagilahan siya ng
takot. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng kanyang nakita.
Kung gayon, ngayon din ay magdaraos tayo ng caᾗao,” ang pasiya ni Kunto.
Ipinagbigay-alam sa lahat ang caᾗao na gagawin. Lahat ng mamamayan ay
kumilos upang ipagdiwang ito sa isang altar sa isang bundok-bundukan. Ang mga babae
naman ay naghanda ng masasarap na pagkain.
Nang ang lahat ay nakahanda na, ang mga lalaki ay humuli ng isang baboy. Ang
baboy na ito ay siyang iaalay sa kanilang bathala upang mapawi ang galit, kung ito man ay
nagagalit sa kanila.
Inilagay ang baboy sa altar na ginawa nila sa itaas ng bundok-bundukan. Anong laking
himala ang nangyari! Nakita nilang ang baboy ay napalitan ng isang pagkatanda-tandang
lalaki! Ang mukha ay kulay- lupa na sa katandaan at halos hindi na siya makaupo sa
kahinaan.Ang mga tao ay natigilan. Nanlaki ang mga mata sa kanilang nakita. Sila’y
natakot.
Maya-maya’y nagsalita ang matanda at nagwika nang ganito: “Mga anak magsilapit
kayo. Huwag kayong matakot. Dahil sa kayo’y mabuti at may loob sa inyong bathala,
gagantimpalaan ko ang inyong kabutihan. Lamang ay sundin ninyo ang lahat ng aking
ipagbilin.
“Kumuha kayo ng isang tasang kanin at ilagay ninyo rito sa aking tabi. Pagkatapos
sukluban ninyo ako ng isang malaking palayok. Ipagpatuloy ninyo ang inyong caᾗao.
Pagkalipas ng tatlong araw, bumalik kayo rito sa pook na ito.
Makikita niyo ang isang punungkahoy, na kahit minsan sa buhay ninyo ay hindi pa
ninyo nakikita o makikita magpakailanman. Ang bunga,dahon, at sanga ay maaari ninyong
kunin ngunit ang katawan ay huwag ninyong gagalawin. Huwag na huwag ninyong
tatagain ang katawan nito.”
Nagsigawan ang mga tao sa laki ng galak. Si Kunto ang kauna-unahang lumapit sa
punungkahoy at pumitas ng isang dahon. Pagkapitas sa dahon ay nagkaroon kaagad ng
kapalit ito kayat nag-ibayo ang tuwa sa mga tao. Bawat isa ay pumitas ng dahon.
Isang araw, anang isang mamamayan, “kay taas-taas na at hindi na natin maabot
ang bunga o dahon ng punong-ginto. Mabuti pa ay pagputul-putulin na natin ang mga
sanga at dahon nito. Ang puno ay paghahati-hatian natin.”
Kinuha ng mga lalaki ang kanilang mga itak at palakol. Ang iba ay kumuha ng mga
sibat. Tinaga nila nang tinaga ang puno at binungkal ang lupa upang lumuwag ang mga
ugat.Nang malapit nang mabuwal ang punungkahoy ay kumidlat nang ubod-talim.
Kumulog nang ubos-lakas at parang pinagsaklob ang lupa at langit.
At pagkasabi ng mga katagang ito, sa harap ng mga tao sa Suyuk, ang puno ay
nilulon na ng lupang kinabuwalan. Mula nga noon, nagkaroon na ng minang ginto sa
Baguio at nakukuha lamang ito sa pamamagitan ng paghukay sa lupa.
Paglinang Ng Talasalitaan
Suriin ang mga salitang nakahilig sa loob ng pangungusap. Bigyan ng kahulugan
ayon sa pagkakagamit sa akda. Isulat sa papel ang mga sagot.
Gitna
Simula Wakas
3. Mula sa akdang binasa, itala ang kultura at tradisyon ng mga Igorot sa tulong ng
dayagram. Gawin sa papel. Gayahin ang pormat.
___________ ___________
Kultura __
____________
At ___________
________ Tradisyon ___________
____
4. Balikan mong muli ang naitala mong mga kultura at tradisyon ng mga Igorot. Sa
iyong palagay , nananatili pa rin ba ang mga ito sa kasalukuyan?
Ang Alamat
Ang alamat ay isa sa kauna-unahang panitikan ng mga Pilipino bago pa dumating
ang mga Españ ol. Karaniwang kathang-isip o maaari namang hango sa tunay na
pangyayari. Pinagmulan ng isang pook, ng isang halaman o punongkahoy, ng ibon, ng
bulaklak at iba pang mga bagay ang karaniwang paksa nito. Maaari ring tungkol sa mga
pangyayaring di- kapani-paniwala o kaya’y tungkol sa pagkakabuo ng pangalan ng lugar,
bagay at iba pa.
Mababakas sa alamat ang matatandang kaugaliang Pilipino. Layunin din ng alamat
na manlibang. May tatlong bahagi ang alamat.
Simula: Kabilang sa simula ang mga tauhan, tagpuan, at suliranin. Sa mga tauhan
nalalaman kung sino-sino ang magsisiganap sa kuwento at kung ano ang
papel na gagampanan ng bawat isa. Maaaring bida, kontrabida, o
suportang tauhan. Sa tagpuan nakasaad ang lugar na pinangyayarihan ng
mga aksyon insidente, gayundin ang panahon kung kailan naganap ang
kuwento. At ang bahagi ng suliranin ang nagsasaad ng problemang
haharapin ng pangunahing tauhan.
Epiko ng mga na may isang libong taludtod na tula, bagamat walang tiyak
Iloko na sukat o nababakas na saknong. Palasak na ang "Biag ni
Biag ni Lam- Lam-ang" bago dumating ang mga Kastila, ngunit noon
ang - (Buhay ni lamang mga ika-17 dantaon nasulat (panahon na ng mga
Lam-ang) Kastila), kaya't ang mababasa ngayon ay nagtataglay na ng
mga kalagayuang pansimbahang Kristiyano at mga
pangyayaring nabago o napadagdag.
Basahin at unawain.
Basahin at unawain.
Ang dalaga ay ang Dalaga ng Buhong na Langit. Tumakas siya at nagtatago mula sa
Binata ng Pangumanon, isang higante na may palamuti sa ulo na abot ang mga ulap. Gusto
siyang pakasalan ng binata ngunit tinanggihan niya ang alok.
Nagalit ang binata at sinunog ang bayan ng dalaga. Sinundan niya ang dalaga saan
man siya mapadpad at sinunog niya ang mga bayan na pinagtataguan ng dalaga, kaya
naghanap ang dalaga ng pagtataguan sa mundong ito.
Pagkatapos magkuwento ang dalaga kay Tuwaang, dumating bigla ang Binata ng
Pangumanon, balot ng apoy, at pinagpapatay niya ang mga tao sa kaharian ni Batooy.
Tinawag ng Binata ng Pangumanon ang kaniyang patung, isang mahabang bakal. Ito’y
kaniyang ibinato at pumulupot kay Tuwaang. Lumiyab ito ngunit itinaas ni Tuwaang ang
kaniyang kanang bisig at namatay ang apoy. Tinawag ni Tuwaang ang kaniyang patung at
ibinato sa binata. Lumiyab ito at namatay ang binata. Pagkatapos ng labanan ay binuhay
niya ang mga namatay na tauhan gamit ng kaniyang laway. Dinala niya ang dalaga sa
kaniyang bayan sakay ng kidlat.
Lumabas ang Dalaga ng Monawon, ang dalagang ikakasal para magbigay ng nganga
sa lahat ng bisita. Pagkatapos niyang bigyan ang lahat ng panauhin ng nganga, umupo siya
sa tabi ni Tuwaang. Nagalit ang Binata ng Sakadna. Hinamon ng binata si Tuwaang sa labas
ng bahay. Ang Gungutan, samantala ay nakapatay na ng mga kasama ng binata hanggang
sa anim na lang ang natira. Nagkipaglaban ang dalawa sa anim na kalaban hanggang ang
natira na lamang ay si Tuwaang at ang Binata ng Sakadna.
Binato nang napakalakas ni Tuwaang ang binata at lumubog siya sa lupa at nakita
niya ang isa sa mga tagapagbantay ng mundong ilalim. Bumalik agad sa mundo ang binata
at itinapon naman si Tuwaang sa mundong ilalim, kung saan nakita rin ang tagapagbantay
rito. Nalaman ni Tuwaang ang kahinaan ng binata, at pagkalabas niya roon, kinuha ang
gintong plawta na nagtataglay ng buhay ng binata. Dahil mas ginusto ng binata na
mamatay kaysa mapabilang sa kampon ni Tuwaang, sinira ni Tuwaang ang plawta at ang
binata ay unti-unting namatay.
Inuwi ni Tuwaang ang dalaga sa Kuaman kung saan siya ay naghari habambuhay.
TUWAANG
Mga Kababalaghan
3. Ano ang mga pangyayari na nagpapatunay na ang akdang binasa ay epiko ng mga
Bagobo? Isa-isahin ito.
Madali mong makikilala ang isang epiko kung saang rehiyon ito nabibilang dahil sa
kultura at tradisyong nakapaloob dito. Sa epikong iyong binasa, nakilala mo ba nang
bahagya ang mga Bagobo?
Alam mo ba na ...
EPIKO
Dala ng mga ninunong nandayuhan sa Pilipinas ang mga epiko. Mahabang tulang
pasalaysay ito tungkol sa kabayanihan ng pangunahing tauhan.
KUWENTONG BAYAN
Mg kuwentong ito ay hango sa matandang kuwento ng bayan. Ito ay napasalin-
salin sa mga bibig ng mga tao, sa kabila ng maraming dantaon, kaya't ang katotohanan sa
kuwento ay mahirap tukuyin. Ang mga kuwentong bayan ay binubuo ng mga kuwento
tungkol sa buhay, pakikipagsapalaran, pag-iiibigan, katatakutan, at katatawanan
kapupulutan ng magagandang aral sa buhay. Ang dulot nito sa atin ay totoong kapaki-
pakinabang, sapagkat nakatutulong ito upang mapahalagahan ang ating kapaligiran,
masuri ang ating katauhan at pagbabago ng ating pananaw sa buhay. Hal.: "Si Bulan at Si
Adlaw" (Tinggiyan)
Kantahing Bayan
Ang mga unang awit ay mga anyong tula rin ngunit may mga tugtugin at indayog
na ayon sa damdamin, kaugalian, at himig ng pag-aawit noong unang panahon. Marami sa
mga awit na ito'y naririnig pa ngayon, bagamat lalong marami ang natatabunan tauntaon
ng mga song at lalo marahil marami ang nalimutan na ng mga taong bayan, sapagkat
nawala na ang mga pagkakataong pinag-aawitan. Ito'y mga naglalarawan ng kalinangan ng
ating tinalikdang panahon. Karamihan sa mga ito ay may lalabindalawahing pantig.
Ayon kay Epifanio de los Santos Cristobal, ang mga uri ng awiting bayan (folk
songs) noong araw ay may mga sumusunod:
Karunungang Bayan
Mga Halimbawa:
Mga Halimbawa:
parang natuka ng ahas- natulala itaga mo sa bato- pakatandaan
malayo sa bituka- hindi malubha mahaba ang kamay- magnanakaw
Kasabihan- Ang kasabihan ay iba sa salawikain sa dahilang ito’y hindi gumagamit ng mga
talinghaga. Payak ang kahulugan. Ang kilos , ugali, at gawi ng isang tao ay masasalamin
sa mga kasabihan.
Mga Halimbawa:
Tulak ng bibig Kasama sa gayak
Kabig ng dibdib. ‘Di kasama sa lakad.
Pagsasanay
Pangalan:_____________________________________________________Petsa:____________Iskor:____________
1. Patunayan na ang ating mga ninuno ay mayroon nang sariling panitikan bago pa
dumating ang mga Kastila.
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
2. Ano ang kuwentong bayan? Paano ito naiiba sa alamat? Magbigay ng halimbawa at
isalaysay.
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
3. Ano ang katangian ng awiting bayan? Magbigay ng mga halimbawang uring ito ng
panitikan at turan kung saan inaawit.
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
6. May kaugnayan ba ang karunungang bayan sa ating pamumuhay? Maging gabay ba ito
sa ating pamumuhay?
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
Pagpapayaman sa Aralin
Yunit 3
PANAHON NG MGA KASTILA
Mga Impluwensiya Ng Mga Kastila Sa Panitikang Filipino
3. Ang wikang Kastila na naging wika ng Panitikan nang panahong yaon. Marami sa
mga salitang ito ang naging bahagi ng wikang Filipino (Tagalog at Bisaya).
Ang Karagatan
(May isang mesang nakalagay ang mga paninda-mga garapon ng pagkain at mga
de-bote. May dalawang dalaga at apat na binata sa paligid ng mesa. Maraming tao sa
paligid. Isang matanda ang lalapit sa ponda.)
Tandang Terong: Humm… tila matagal nang nakasalang ang sinaing ay ‘di
pa nagagatungan.
Maring: Ang kahoy na panggatong kaya ‘di masindihan ay higit na marami ang
nasa kalan kaysa kailangan.
Isa pang manonood: Tama si Maring. Ang isa’y malungkot kaya’t naghahanap;
dalawaha’y angkop at siyang anong sarap; ngunit pag nagtatlo’y isa na ang
kalabisan.Kung ‘di matiyak ni Neneng kung sino sa kanila ang kakausapin,
mga kanayon ano’ng kailangan?
Ingkong Terong: Akin na, Neneng ang iyong singsing. (Aabutin sa dalaga
ang singsing at ihuhulog sa tubig na nasa garapon).
Kayong apat ay magpapalabunutan kung sino ang unang
sisisid sa singsing na inihulog ni Neneng. (Palabunutan).
At ikaw Berting ang unang sisisid sa dagat ng pag-ibig
upang makuha ang singsing.
Subukin natin ang naging pag-unawa sa iyong binasa? Maaari mo nang sagutin ang
kasunod na mga tanong.
Alam mo ba na …
karagatan?
Ang Duplo
1. Isa rin itong larong may paligsahan sa pagtula kaya maaari ring mauring tulang
patnigan.
1. Ang mga lalaking kasali ay tinatawag na duplero at ang mga babae ay duplera.
ANG DUPLO:
Hari: Tribulasyon!
Lahat: Tribulasyon!
Hari: Nagpapahintulot!
WAKAS
Batay sa mga impormasyong iyong binasa, magiging daan ito upang maunawaan
mo na ang mga katangian ng karagatan at duplo bilang mga akdang pampanitikan.
Paksa
Mga Tauhan
Hakbang ng
Pagsasagawa
Palitan ng
Pangangatuwiran
Hatol
PAGKAKATULAD
1. Paksa: ___________________________________________________
5. Hatol: ____________________________________________________
Pangalan:___________________________________________________Petsa:_____________Iskor:_____________
1. Anu-anong pagbabago sa buhay ng mga Pilipino ang naganap nang panahon ng mga
Kastila.
6. Ayon kay Urbana, kailan masasabing mapalad ang isang anak sa kanyang magulang?
8. Ano ang kantahing bayan? May pagkakaiba ba ito sa mga awiting bayan?Magbigay ng
halimbawa ng mga ito?
YUNIT 4
PANAHON NG DAMDAMING MAKABAYAN
Kaligirang Pangkasaysayan
Nagising pagkatapos nang higit sa tatlong daang taong pagkakahimlay ang mga
natutulog na damdamin ng mga Pilipino nang isangkot sa digmaan sa Kabite ang tatlong
paring sina Gomez, Burgos at Zamora at patayin sa pamamagitan ng garrote nang walang
matibay na katibayan ng pagkakasala. Naging lalong mahigpit ang pagbabanta ng mga
Kastila, subalit di nila nagawang pigilin pa ang nabuong mapanlabang damdamin ng mga
Pilipino. Ang dating diwang maka-relihiyon ay naging makabayan at humihingi ng
pagbabago sa pamamalakad ng simbahan at pamahalaan.
PAGSUSURI SA TULA
TAGUBILIN: Maaari kang makapamili ng rubriks sa pagsusuri ng tula. Pumili ng isa mula
sa ikatlo at ikaapat na ibinigay na mga pamagat, at pumili ng isa mula sa
ibinigay na teksto sa una at ikalawang bilang.
Panuto: Mangyaring lagyan lamang ng tsek (/) ang antas ng pagkalarawan ng mga
elemento at sangkap ng akdang patula upang ipahayag ang inyong matapat at
walang kinikilingang pagtataya sa mga sumusunod na detalye.
ISKORING:
5 = lubhang matinding inilalarawan
4 = matinding inilalarawan
3 = katamtamang inilalarawan
2 = bahagyang inilalarawan
1 = hindi inilalarawan
Sangkap ng Tula
1. sa Nilalaman
_______________________________________________________
1.4 Ang pangunahing ideya ng tula/awitin ay
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
1.5 Ang tema ng awitin ay
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
1.6 Ang mga impormasyong panghistorikal sa tula/awitin ay
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
1.7 Ang katotohanang pang-unibersal ang nais iparating ng may-akda
sa kanyang mambabasa ay
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
2. sa Anyo at Istruktura
3.4 Magbigay ng mga halimbawa upang masuportahan ang iyong ideya sa 3.3
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
3.5 Ang mga lenggwahe ng may-akdang nakatulong sa pagpapaabot sa mensahe ng
paksa sa totoong buhay ay
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
3.6 Sa iyong opinyon, maliwanag at epektibo bang naipapaabot ng may-akda
ang akda sa kanyang mambabasa? Suportahan ang iyong opinyon ng mga
detalye mula sa awitin
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
3.7 Nagustuhan mo ba kung paano ginamit ng may-akda ang lenggwahe ng awitin?
Bakit oo at bakit hindi?
__________________________________________________________
__________________________________________________________
__________________________________________________________
3.8 Ano ang iyong opinyon kaugnay sa pangkalahatang istilong ginamit ng may-
akda?
_______________________________________________________
_______________________________________________________
_______________________________________________________
"Mi Último Adiós" "My Last Farewell" "Pahimakas ni Dr. José Rizal"
original version by José Rizal translation by Encarnacion Alzona translation by Andrés Bonifacio
& Isidro Escare Abeto
36
Maj-GED 200-Pagtuturo ng Filipno sa Elementarya 2 (Panitikan ng Pilipinas)
Adió s, Patria adorada, regió n del sol Pinipintuho kong Bayan ay paalam,
querida, Farewell, my adored Land, region lupang iniirog ñ g sikat ñ g araw,
Perla del mar de oriente, nuestro of the sun caressed, mutiang mahalaga sa dagat
perdido Edén! Pearl of the Orient Sea, our Eden Silañ gan,
A darte voy alegre la triste mustia vida, lost, kalualhatiang sa ami'y pumanaw.
Y fuera má s brillante, más fresca, más With gladness I give you my life,
florida, sad and repressed; Masayang sa iyo'y aking idudulot
También por ti la diera, la diera por tu And were it more brilliant, more ang lanta kong buhay na lubhang
bien. fresh and at its best, malungkot;
I would still give it to you for your maging mariñ gal man at labis
En campos de batalla, luchando con welfare at most. alindog
delirio, sa kagaliñ gan mo ay akin ding
Otros te dan sus vidas sin dudas, sin On the fields of battle, in the fury handog.
pesar; of fight,
El sitio nada importa, ciprés, laurel o Others give you their lives without Sa pakikidigma at pamimiyapis
lirio, pain or hesitancy, ang alay ñ g iba'y ang buhay na
Cadalso o campo abierto, combate o The place does not matter: kipkip,
cruel martirio, cypress, laurel, lily white; walang agam-agam, maluag sa
Lo mismo es si lo piden la patria y el Scaffold, open field, conflict or dibdib,
hogar. martyrdom's site, matamis sa puso at di ikahapis.
It is the same if asked by the home
Yo muero cuando veo que el cielo se and country. Saan man mautas ay di kailañ gan,
colora cípres ó laurel, lirio ma'y patuñ gan
Y al fin anuncia el día tras ló brego I die as I see tints on the sky b'gin pakikipaghamok, at ang bibitayan,
capuz; to show yaon ay gayon din kung hiling ñ g
si grana necesitas para teñ ir tu aurora, And at last announce the day, after Bayan.
Vierte la sangre mía, derrá mala en buen a gloomy night;
hora If you need a hue to dye your Ako'y mamatay, ñ gayong
Y dó rela un reflejo de su naciente luz. matutinal glow, namamalas
Pour my blood and at the right na sa silañ ganan ay namamanaag
Mis sueñ os cuando apenas muchacho moment spread it so, yaong maligayang araw na sisikat
adolescente, And gild it with a reflection of sa likod ñ g luksang nagtabing na
Mis sueñ os cuando joven ya lleno de your nascent light ulap.
vigor,
Fueron el verte un día, joya del mar de My dreams, when scarcely a lad Ang kulay na pula kung
oriente, adolescent, kinakailañ gan
Secos los negros ojos, alta la tersa My dreams when already a youth, na maitim sa iyong liway-way,
frente, full of vigor to attain, dugo ko'y isabog at siyang ikinang
Sin ceñ o, sin arrugas, sin manchas de Were to see you, Gem of the Sea of ñ g kislap ñ g iyong maningning na
rubor the Orient, ilaw.
Your dark eyes dry, smooth brow
Ensueñ o de mi vida, mi ardiente vivo held to a high plane, Ang aking adhika sapul magkaisip
anhelo, Without frown, without wrinkles ñ g kasalukuyang bata pang maliit,
¡Salud te grita el alma que pronto va a and of shame without stain. ay ang tanghaling ka at minsan
partir! masilip
¡Salud! Ah, que es hermoso caer por My life's fancy, my ardent, sa dagat Silañ gan hiyas na marikit.
darte vuelo, passionate desire,
Morir por darte vida, morir bajo tu cielo, Hail! Cries out the soul to you, that Natuyo ang luhang sa mata'y
Y en tu encantada tierra la eternidad will soon part from thee; nunukal,
dormir. Hail! How sweet 'tis to fall that taas na ang noo't walang kapootan,
fullness you may acquire; walang baká s kunot ñ g kapighatian
Si sobre mi sepulcro vieres brotar un To die to give you life, 'neath your gabahid man duñ gis niyong
día skies to expire, kahihiyan.
Entre la espesa yerba sencilla, humilde And in thy mystic land to sleep
flor, through eternity! Sa kabuhayang ko ang laging
Acércala a tus labios y besa al alma mía, gunita
Y sienta yo en mi frente bajo la tumba If over my tomb some day, you maniñ gas na aking ninanasa-nasa
fría, would see blow, ay guminhawa ka ang hiyaw ñ g
De tu ternura el soplo, de tu há lito el A simple humble flow'r amidst diwa
calor. thick grasses, pag hiñ gang papanaw ñ gayong
Bring it up to your lips and kiss biglang-bigla.
Deja a la luna verme con luz tranquila y my soul so,
suave, And under the cold tomb, I may Ikaw'y guminhawa laking
Deja que el alba envíe su resplandor feel on my brow, kagandahang
fugaz, Warmth of your breath, a whiff of ako'y malugmok, at ikaw ay
Deja gemir al viento con suSLSU-Tomas
murmullo Oppus,
thy tenderness. matanghal,
Unang Semestre, T.P.: 2021-2022
grave, hiniñ ga'y malagot, mabuhay ka
Y si desciende y posa sobre mi cruz un Let the moon with soft, gentle light lamang
ave, me descry, bangkay ko'y masilong sa iyong
Deja que el ave entone su cá ntico de Let the dawn send forth its Kalañ gitan.
37
Maj-GED 200-Pagtuturo ng Filipno sa Elementarya 2 (Panitikan ng Pilipinas)
Anekdota
Ang TSINELAS
Ni: Dr. Jose Rizal
Maganda ang ilog sa aming bayan sa Laguna. Bughaw na may halong luntian kapag
walang sigwa. Ang tubig sa wawa ay napapaligiran ng mga kawayang sumasayaw na tila
umiindak kapag nahihipan ng hangin.
Ang mga bangkang may layag ay parang paru-parong puti na naghahabulan. Ang
Bangka ya karaniwang gawa sa kahoy na nakukuha sa aming gubat. Kung minsan ito ay may
dalawang katig na gawa sa matitibay at mahahabang kawayan upang ang Bangka ay hindi
gumiwang kapat ito ay nakatigil sa tubig.
Karamihan sa gamit nito ay pangingisda ngunit sa aming lalawigan, ito ay ginagamit
namin sa paglalakbay lalo na sa pagtawid sa ibayong dagat. Mas mabilis ito kaysa kaysa
gumamit ng kalabaw o ng karitela.
Mabilis itong inanod sa tubig bago ko nahabol para kunin. Malungkot ako dahil
iniisip ko ang aking ina na magagalit dahil sa pagkawala ng aking tsinelas. Tiningnan ako ng
nagsasagwan nang kinuha ko ang aking isa pang tsinelas at dali-dali kong itinapon sa dagat
kasama ang dasal na mahabol nito ang kapares na tsinelas. Bakit mo itinapon ang iyong isa
pang tsinelas? Tanong sa akin ng kasamahan ko sa Bangka.
Isang tsinelas ang nawala sa akin at walang silbi sa makakakita. Ang isang tsinelas na
nasa akin ay wala ring silbi sa akin. Kung sino man ang makakuha ng pares ng tsinelas ay
magagamit niya ito sa kanyang paglakad. Napatingin ulit sa akin ang mama. Marahil
naunawaan niya ang isang batang katulad ko.
Talasalitaan
I. Panuto: Ibigay ang kahulugan ng mga salita sa ibaba.
1. Wawa ________________________________
2. Sigwa ________________________________
3. Humulagpos ________________________________
4. Gumiwang ________________________________
5. Katig ________________________________
C. Gumawa ng isnag komik istrip/kartun. Lagyan ng usapan ang mga ito. Maaaring pumili ng
isa sa mga paksang nasa ibaba.
2. Magandang Tanawin
3. Pagdiriwang ng Piyesta
Kaligirang Pangkasaysayan
Andres Bonifacio
- kilalang-kilala bilang "Ama ng Demokrasyang Pilipino" at higit sa lahat bilang "Ama ng
Katipunan"
- namuno sa pagtatag ng samahang "KKK" (Kataastaasan, Kagalang-galangang Katipunan
ng mga Anak ng Bayan)
- kilala sa pagiging dakilang mandirigma kaysa manunulat, ngunit mayroon din naman
siyang naging akdang nagpaalab sa himagsikan at naging bahagi ng ating Panitikan
Emilio Jacinto
- sagisag ng kabataang mapanghimagsik
- Utak ng Katipunan
- matalinong katulong at kanang kamay ni Bonifacio sa pagtatag ng katipunan
- "Kalayaan" pahayagan ng katipunan na pinamatnugutan niya
- "Dimas Raw" lagdang ginamit sa mga sinulat niya sa Tagalog
- Abril 16, 1899 namatay sa pagtatanggol sa bayan nang tamaan ng punglo ng kaaway
- inianak sa Tundo noong ika-6 ng Hunyo, 1876 - kapatid ni Rafael Palma (pangulo
ng UP)
- "Pambansang Awit ng Pilipinas" ang pinakadakilang ambag sa Panitikang Filipino
ay ang titik nito
Pangalan:__________________________________________________Petsa:______________Iskor:_____________
YUNIT 5
PANAHON NG MGA AMERIKANO
Kaligirang Pangkasaysayan
Panitikan Sa Tagalog
Inuri ni Julian Cruz Balmaceda sa tatlo ang mga makatang Tagalog. Narito ang mga
sumusunod:
Makata ng Puso — Kinabibilangan nina Lope K. Santos, Ingo Ed. Regalado, Carlos
Gatmaitan, Pedro Gatmaitan, Jose Corazon de Jesus, Cirio H. Panganiban, Deogracias del
Rosario, Ildefonso Santos, Amado V. Hernandez, Nemecio Carabana, Mar Antonio, atbp.
Makata ng Dulaan — nangunguna sa hanay nito ang mga pangalan nina Aurelio
Tolentino, Patricio Mariano, Severino Reyes, Tomas Remegio, atbp.
1. Panitikang Tagalog
ISANG PUNONG KAHOY
ni Jose Corazon de Jesus
Matutukoy Mo Ba?
Hanay A Hanay B
Maiisip Mo Ba ?
2. Ano ang mga ipinahihiwatig ng mga salitang organo, kampana, Kandila, krus?
Bigyang-paliwanag ang pagkakagamit nito sa Kabuuang diwa ng tula.
Maipaliliwanag Mo Ba?
Mapahahalagahan Mo Ba?
Magagawa Mo Ba?
2. Panitikang Ilokano
Biag-ni-Lam-ang
Pedro Bukaneg
Pagkamatay ng ama.
Umuwi si Lam-ang.
Nang magbalik sa Kalanutian (bayan ni Ines)
sakay siya sa kaskong puno ng ginto
ang halaga ay higit sa kayamanan nina Ines.
Kaya’t sila’y ikinasal at nagkaroon ng malaking pagdiriwang.
Pagkailang panahon
pinagsabihan ng apo ng bayan si Lam-ang
turno nito ang manghuli ng rarang (isda).
Ipinagtapat ni Lam-ang kay Ines
may kutob siyang makakagat at mapapatay ng berkakan
kapag nanghuli ng rarang.
At nagkakatotoo nga.
Namatay si Lam-ang.
Talasalitaan
Panuto: Ibigay ang kasalungat na kahulugan ng mga sumusunod na salita/parirala.
Gamitin ito sa sariling pangungusap.
kinamalasan _______________________
pinagpipistahan _______________________
libag _______________________
pinupuksa _______________________
Pag-unawa sa Akda
1. Ano ang ginawa ni Lam-ang nang mabatid ang nangyari sa ama?
2. Paano nakuha ni Lam-ang ang atensyon ni Ines sa kabila ng maraming manliligaw
ang naroroon sa kanila?
3. Bakit kailangang sumisid sa dagat si Lam-ang at humuli ng isdang rarang matapos
ikasal?
4. Isa-isahin ang kultura ng mga Pilipino noon bago itakda ang kasal ng magnobyo.
Totoo pa rin ba ito sa kasalukuyan?
5. Ano ang kabuluhan ng pamamanhikan sa buhay ng mga nais mag-asawa?
Pagpapahalagang Pangkatauhan
Pagpapayaman sa Aralin
1. Magsaliksik ng mga kaugaliang panrehiyonal (mula sa apat na rehiyon)
patungkol sa:
1.1 Panunuyo
1.2 Panganganak
1.3 Pag-aasawa
Sa kasalukuyan, ang Cebu ay tinaguriang “Queen City of the South” dahil ito ang
sentro ng kalakalan, edukasyon at kultura ng rehiyon ng Visayas at Mindanao. Tanyag din
ang Cebu sa larangan ng turismo dahil sa taglay nitong natural na ganda.
Kung gaano kayaman ang kanilang kasaysayan at lugar ay ganoon din ang kanilang
panitikan. Dahil sa makulay nitong nakaraan, mayaman ang Cebu sa iba’t ibang uri ng
panitikan na nasusulat sa dalawang uri ng wika na kanilang ginagamit: ang kanilang local
na dayalektong Cebuano at ang banyagang wikang Ingles.
Noon pa man, mahilig na ang mga Cebuano sa pagsusulat ng balak, ang tawag nila
sa tulang galing sa kanilang lugar. Ang mga tulang ito ay mas nakilala at mas naging
tanyag dahil sa Ang Suga, ang kauna-unahang peryodikal na nasusulat sa wikang Cebuano.
Naging daan din an gang peryodikong ito upang umusbong ang isa pang uri ng panitikan
na sadyang kinagigiliwan ng mga Cebuano, ang sugilanon o maikling kwento.
Usa ka adlaw, ang usa ka kabus nga mangingisda sayo nga nanagat sagad sa iyang
buhat matag adlaw. Apan niining adlawa hilabihan niya kadimalas kay matag buklad niya
sa iyang baling wla siya’y laing kuha kundili usa ka agipo. Tulo ka beses nga gilabay sa
mangingisda ang agipo balik ngadto sa dagat, apan matag bitad niya sa iyang baling ang
maong agipo gihapon ang iyang kuha.
Sa iyang kasibot, bisan pa man sa iyang kalagot, gidala sa mangingisda ang gapnod
nga kahoy sa iyang pagpauli. Pag-abot niya sa ila, iyang naabtan ang iyang asawa nga
nagbulad sa humay sa ilang laguwerta. Giitsa sa mangingisda ang agipo ngadto sa humay
dajon hunghong sa kaugalingon, “Kon tinood man nga ikaw usa kaanting-anting, abir kon
imo bang mabugaw ang mga langgam ug manok gikan sa gibulad nga humay.” Dakong
katingalahan nga wala tuod langgam o manok nga miduol sa gibulad nga palay. Niaanang
pagkagabii, gidala sa mangingisda ang agipo sa sulod sa ilang balay ug kini iya rang
nabiyaan sa buot..
Tugon sa Pag-unawa
3. Anong mahalagang pangkasaysayan ang naganap sa Cebu daang taon na ang nakalipas?
ILahad.
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
Pagpapalawak
Pagpapahalaga
1. Paano mo maiuugnay ang pagdiriwang ng kapistahan ng Sto Nino ng Cebu sa
paniniwala at pananampalataya ng mga Cebuano? Ilahad
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
DAGDAG IMPORMASYON
Awit sa kasingkasing
Alang sa pinangga ko
Kinablit sa siyesta ug kaskas sa gitara
Daligdig sa kasapaan
Awit sa kalanggaman
Laylay sa kadahunan
Ug kabulakan
Tugon sa Pag-unawa
1. Paano mo maiuugnay ang mga tigmo sa buhay ng mga sinaunang Pilipino?
2. Anu-anong tema ang matatagpuan sa bawat tigmo?
3. Anong pamagat kaya ang iyong mahihinuha mula sa awitin? Ilahad kung Bakit
4. Anong tigmo ang iyong naaalala mula nang ikaw ay nagkaisip? Magtala ng lima (5)
5. Anong pamagat kaya ang iyong mahihinuha mula sa awitin? Ilahad kung Bakit
6. Anong kulturang Pilipino ang makikita sa awitin?
Pagpapalawak
1. Lapatan ng himig ang awitin at awitin mo ito nang may damdamin, naka-video clip.
Kwentong – bayan
(Gng. Riza L. Lacerna)
“Mantianak”
Sa tuig 1941 , miabot ang mga Hapon sa atong nasud. Sa sinugdan, ang ilang
tumong ug tujo mao ang pagpakigbansili lamang sa ilang produkto sa atong abot; sama sa
kamote, saging ug uban pang lagutmon. Mingsanay ang mga “banyaga”, ug nagpalukop sa
mga bukid nga dapit sa munisipyo sa Malitbog, Macrohon ug sa Maasin. Nakita ug
namatikdan sa mga Hapon nga mingtalaw ug way pagsupak sa ilang gibuhat sa maong
dapit (kay ang uban mingbatok sa ilang pagdagsang pero wa ra kini nahimo). Ilang
gihanjag ang kalanrakas nga kalingawan sama sa sugal nga baraha, nga tataw nga
gidawat sa mga Pilipino. Gipun-an pa kini sa pustaay sa numero, sabong ug ang
pinakangilngig mao ang gitawag ug cabaret o ang hubo-hubo. Hayluhon ang mga
dalaginding ug kadalagahan sa tagiktik nilang salapi ug baylo niani mao ang pagsajaw nga
way sapot kung aduna man ang mahinungdanong parte sa lawas lamang ang gitaptapan.
Nabihag ang mga “pisot” sa kaanyag sa mga kadalagahan ug sama sa gilauman ang
uban naminjo ug ang uban gimabdosan. Ang uban nga nangamabdos gipangkumot ug
gipugos ug laglag ang gisabak. Ang uban usab gipanglugos pagkahuman ani gipangpatay.
Gitambog sa dagat, sa suba ug ang uban sa kalasangan.
Ang uban sa mga nilalang nga nahimong biktima, midawat sa ilang gidangatan sa
kapalaran ug malinawon kining miatubangug sa iyang Maghuhukom. Pero subo
palandungon nga ang uban kanila mibalik aron pagpanimawos sa ilang gidangatan.
Mibalik sa dagway nga baje nga gahong ang tijan,dili klaro ang panagway ug murag
adunay giba sa likod, sama sa usa ka batang puja. Ang tingog ani sama s airing nga nag-
uwang nga kusog ang pagngiyaw kini ang gitawag ug “Mantianak”. Kung mabati ang
makusog nga tingog, gituuhan nga kini tua sa lajo ug hinay nga sama sa hagawhaw anaa na
kini sa imong lujo.
Ang atakihon sa maong Mantianak mao ang mga kalakin an lamang, wa kini gipili,
ma Pinoy man o Hapon ang panimaslan, basta makit-an ang pundok nga pulos laki, ila na
kining atakihon. Unsaon pag-ataki? Kumuton ang itlog sa mga laki, kutob kini muboto o
mapusa! Unsaon man ang pagsanta niini? Ang presensya sa usa ka baje o kaha ang sinina
niani, ibunaw kini sa mantianak, o kaha ang pagpatingog sa bisan unsang butang nga
gihimo gikan sa puthaw, Nianang paagiha mahadlok ang mantianak ug mahanaw ra kini.
Mga Gawain
Pangalan:____________________________________________________Petsa:____________Iskor:_____________
1.1 Cebu
1.2 Bohol
3.1 Kasintahan
3.2 Nililigawan
3.3 Pamilya
4. Mangalap ng mga bugtong na Bisaya. Magtanong kayo sa inyong mga lolo, lola o
mga kakilalang matatanda.
Tanyag ang Bicol sa dalawang bagay: 1) ang tanyag na minatamis na pili ng mga
Bicolano; at 2) ang kanilang hilig sa mga maanghang na pagkain na kadalasan ay niluto sa
gata tulad ng laing at Bicol Express. Bukod sa mga pagkaing ito, marami na ring naiambag
sa kultura at sining ng ating bansa. Isa sa mga kontribosyon ng mga BIcolano ang kanilang
panitikan.
Ang rehiyon ng Bicol ay binubuo ng apat na probinsya: Camarines Norte;
Camarines Sur; Albay; at Sorsogon
Noong unang panahon, may isang datung nagngangalang Makusog na may bugtong
na anak na kung tawagi’y Daragang Magayon. Namumukod sa karilagan kaya’t kay raming
binata mula sa iba’t ibang tribu ang narahuyo sa kanya ngunit tulad ng isang malayong
bituin, kay lamig ni Magayon sa kanilang pagluhog. Kahit ang makisig ngunit
mapagmataas na si Datu Pagtuga, isang tanyag na mangangaso at makapangyarihang
pinuno na nag-alay kay Makusog ng ginto at perlas ay nabigo nang maglahad siya ng pag-
ibig sa magandang dalaga.
May isang anak ng sultan mula sa malayong kaharian, si Ulap, ang naglakbay upang
masilayan ang tampok na kagandahan ni Daragang magayon. Hindi tulad ng ibang
manliligaw, naghintay ng tamang pagkakataon si Ulap. Sa loob ng maraming araw,
pasulyap-sulyap at pamatyag-matyag lamang siya kay Daragang magayon habang naliligo
ang dalaga sa ilog.
Di nagtagal, tinulungan din siya ng mapaglarong tadhana. Habang naliligo si
Magayon, napatid ang kanyang mga pang nakatuntong sa malumot na baton g isang
malikot na agos. Kay dali at kay bilis siyang pinadpad tungo sa umaalimpuyong
kapahamakan sa kalaliman ng ilog. Tila patalim, tumalon sa tubig si Ulap at buong
hinahong sinagip ang mahinang bulaklak. Naiahon niya ang naginginig na dalaga sa
tuyong pampang.
Sumibol ang pag-ibig kina Daragang Magayon at Ulap. Matapos ang ilang
pagkikita, ipinahayag ni Ulap ang kanyang saloobin sa pamamagitan ng paghahagis niya ng
kanyang sibat sa may hagdan ng bahay ng ama ni Magayon. Ayon sa lumang tradisyon, ito
raw ang pagpapakita ng lalaki ng kanyang hangaring makasal sa isang dalaga. Gayon na
lamang ang pamumula at pagyuko ni Magayon sa ginawa ng binata.
Nakaabot kay Pagtuga ang balitang kasalan at siya’y nagalit. Tinambangan niya
ang matandang Datu Makusog at ginawang bihag. Ang sisingiling pantubos, si Daragang
Magayon.
Tugon sa Pag-unawa
2. Kung bibigyan ka ng pagkakataong baguhin ang alamat, ano ang maaaring maging
katapusan nito?
_______________________________________________________________________________________________
_______________________________________________________________________________________________
_______________________________________________________________________________________________
_______________________________________________________________________________________________
Pagpapahalaga
Pagpapayaman sa Aralin
KABANATA 6
PANAHON NG MGA HAPONES
Kaligirang Pangkasaysayan
1. Haiku — isang tulang may malayang taludturan na kinagiliwan ng mga Hapones. lto'y
binubuo ng labimpitong pantig na nahahati sa tatlong taludtod. Aug unang taludtod nito ay
may limang pantig, ang ikalawa ay pitong pantig, at ang ikatlo ay limang pantig ang una.
Maikli lamang ang haiku, ngunit nagtataglay ng masaklaw at matalinghagang kahulugan.
HAIKU
Gonzalo K. Flores
TUTUBI
Hila mo'y tabak... Aug bulaklak nanginig
Sa paglapit mo.
2. Tanaga — tulad ng haiku, ito'y maikli ngunit may sukat at tugma. Aug bawat taludtod
nito ay may pitong pantig. Nagtataglay din ng mga matatalinghagang kahulugan.
TANAGA
Ildefonso Santos
PALAY
Palay siyang matino Nang humangi'y yumuko
Ngunit muling tumayo Nagkabunga ng ginto.
1. Ilang gabi nang ako ang kapiling niya sa higaan. Tila musmos akong dumarama sa init
ng kanyang dibdib at nikikinig sa pintig ng kanyang puso. Ngunit, patuloy akong nagtataka
sa malalim na paghinga niya, sa kanyang malungkot na pagtitig sa lahat ng bagay,
paghikbi...
2 Ilang araw ko nang hindi nadadalaw ang aklatan: ilang araw ko nang hindi nasasalamin
ang isang larawang mahal sa akin: bilugang mukha, malapad na noo, hati-sa-kaliwang
buhok, singkit na mga mata, hindi katangusang ilong, mga labing duyan ng isang ngiting
puspos-kasiyahan...Sa kanya ang aking noo at mga mata. Ang aking hawas na mukha, ilong
na kawangki ng tuka ng isang loro, at maninipis na labi, ay kay Ina...
3 Sa Ina ay hindi palakibo: siya ay babaing bilang at sukat ang pangungusap. Hindi niya
ako inuutusan. Bihira siyang magalit sa akin at kung nagkakagayon ay maikli ang kanyang
pananalita: Lumigkit ka!...At kailangang ‘di ako makita. Kailangang ‘do ko masaksihan ang
kikislap na poot sa kanyang mga mata. Kailangang ‘di ko namamalas ang pagkagat niya sa
kanyang labi. Kailangang ‘do ko na makita ang panginginig ng kanyang mga daliri. Ito rin
ang katumbas ng kanyang mariing huwang kung mayroon siyang ipinagbabawal.
Ang ngiti ni Ina ay patak ng ulan kung tag-araw: ang bata kong puso ay tigang na lupang
uhaw na uhaw...
4 Minsan man ay hindi ko narinig na may pinagkagalitan sila ni Ama bagama’t hindi ko
mapaniwalaang may magkabiyak ng pusong hindi nagkakahinampuhan. Marahil ay
sapagkat kapwa sila may hawak na kainawaan: ang pagbibigayan sa isa’t isa ay hindi
nalilimot kailanman.
7 Si Ina ay isang magandang tanawin kung nanunulsi ng mga punit na damit; kung nag-
aayos ng mga uhales at nagkakabit ng mga butones sa mga damit ni Ama. Sa kanyang
pagbuburda ng aking mga kamison at panyolito – sa galaw ng kanyang mga daliri – ay
natutunghan ko ang isang kapana-panabik na kuwento. Ngunti, ang pananabik na ito’y
napapawi.
9 Sakali mang hindi nagkagalit si Ina at Ama, o kung nagkakagalit man ay sadyang hindi
ipinamamalay sa akin, ay hinahanap ko rin ang magiliw na palitan ng mga titig, ng mga
ngiti, ng mga biruan.
Sapat na ang isang tuyot na aalis na ako sa pagpapaalam ni Ama. Sapat na ang naningil na
ang maniningil sa ilaw o sa tubig o sa telepono upang sakupin ang panahong itatagal ng
isang hapunan. Sapat na panakaw sa sulyap ni Ama upang ipadamang may naririnig siya.
Mabibilang sa mga daliri ng aking dalawang kamay kung makailan kaming nagpasyal: Si
Ama, si Ina at ako. Malimit na ako ang kasama ni Ina; hindi ko nakitang sinarili nila ang
pag-aaliw.
11 Ilang taon na ngayon ang nakaraan nang minsang may ibinalik na aklat ang aming
tagapaglaba: yaon daw ay nakuha niya sa isang lukbutan ng amerikana ni Ama. Ibinigay ko
yaon kay Ina: yaon daw ay talaarawan ni Ama.
Kinabukasan ay may bakas ng luha ang mga mata ni Ina. Kapansin-pansin ang lalo niyang
hindi pagkabo buhat noon. Lalo siyang naging malungkot sa aking paningin.
11 Lasing na lasing si Ama. Karaniwan nang umuuwing lasing si Ama ngunit, kakaiba ang
kalasingan niya nagyong gabi. Hinihilamusan siya ni Ina ng malahiningang tsaa, ngunit
wala itong naibigay na ginhawa.
Hindi rin kumikino si Ina: nasa mga mata niya ang hindi maipahayag na pagtutol.
12. Idinaraing ngayon ni Ama ang kanyang dibdib at ulo: hindi raw siya makahingang
mabuti.
Isang panyolitong basa ng malamig na tubig ang itinali ko sa ulo ni Ama. Wala siyang tutol
sa aking ginagawa. Sinusundan niya ng tingin ang bawat kilos ko.
Ang kanyang mga bisig, buhat sa siko hanggang sa palad, at ang kanyang binti, buhat sa
tuhod hanggang sa mga talampakan, ay makailan kong binuhusan ng tubig na mainit na
inakala kong matatagalan niya – tubig na pinaglagaan ng mga dahong ng alagaw. Kinulob
ko siya ng makakapal na kumot matapos na inumin niya ang ibinigay kong mainit na tubig
na pinigaan ng kalamansi.
Sinuklian ko ng isang mahinang halakhak ang ngiti niyang yaon: hindi ako dating binibiro
ni Ama.
Sana’y ako si na sa mga sandaling yaon: sana’y lalo kong ituturing na mahalaga ang
nadarama kong kasiyahan...
13. Nabigo ako sa aking pag-asa: nakaratay nang may ilang araw si Ama. Halos hindi siya
hinihiwalayan ni Ina: si ilalim ng kanyang mga mata ay may mababakas na namang
maiitim na guhit.
Anang manggagamot ay gagawin niya ang lahat ng kanyang makakaya. Ngunit, ayaw
niyang ipagtapat sa akin ang karamdaman ni Ama.
14. Ipinaayos ngayon ni Ama ang kanyang hapag. Nililinis ko ang kanyang makinilya.
Idinikit ko ang kagugupit na kuwentong kalalathala pa lamang. Pinagsama-sama ko ang
mga papel sa kanyang mga kahon.
15. Ang larawan sa kahitang pelus ay hindi yaong hawas na mukha, may ilong na kawangki
ng tuka ng isang loro, maninipis na labi. Sa likod niyon ay nasusulat sa maliliit at bilugang
mga titik sa bughaw na tinta: Sapagkat ako’y hindi makalimot... Ang larawan ay walang
lagda ngunit nadama ko ang biglang pagkapoot sa kanyang at sa mga sandaling yaon ay
natutuhan ko ang maghinanakit kay Ama.
16. Bakit sa panahong ito lamang tayo pinaglapit ng pangyayari? Higit marahil ang aking
katiwasayan kung hindi ka dumating sa aking buhay, bagamat hindi ko rin marahil matitiis
na hindi maipagpalit ang aking kasiyahan sa isang pusong nagmamahal. Totoong ang
kalagayan ng tao sa buhay ang malimit maging sagwil sa kanyang kaligayahan...
17. Naiwan na natin ang gulang ng kapusukan; hindi na tayo maaaring dayain ng ating
nadarama. Ngunit, nakapagitan sa atin ngayon ang isang malawak na katotohanang
pumupigil sa kaligayahan ang hindi natin maisakatuparan ay buhayin na lamang natin sa
alaala. Panatilihin na lamang natin sa diwa ang katamisan ng isang pangarap; sana’y
huwag tayong magising sa katotohanan...
18 Nakita ko siya kagabi sa panaginip; sinusumbatan niya ako. Ngunit, hindi ko balak ang
magwasak ng isang tahanan. Hindi ko maatim na mangnakaw ng kanyang kaligayahan;
hindi ko mapababayaang lumuha siya dahil sa akin. Ang sino mang bahagi ng iyong buhay
ay mahal sa akin; ang mahal sa akin ay hindi ko maaaring paluhain...
19 Ang pag-ibig na ito’y isang dulang ako ang gumaganap ng pangunahing tauhan;
sapagkat ako ang nagsimula ay ako ang magbibigay-wakas. Ipalagay mo nang ako’y
nasimulang tugtuging nararapat tapusin. Gawin mo akong isang pangarap na naglalaho
pagkagising. Tulungan mo akong pumawi sa kalungkutang itong halos pumatay sa akin...
21 Nadama ko ang kamay ni Ina sa aking kanang balikat: noon ko lamang namalayan na
may pumasok sa aklatan. Nakita niya ang larawang nasa kahitang pelus na rosas.
Natunghan niya ang mga liham na nagkalat sa hapag ni Ama.
23 Hiningi ni Ama ang kanyang panulat at aklat-talaan. Nguni, nang mapaniwala ko siyang
masama sa kanyang ang bumangon ay kanyang sinasabi: Ngayon ay ang aking anak ang
susulat nang ukol sa atin...At sa anya’y isang dalubhasang kamay ang uukit niyon sa itim na
marmol. Ngunit, hindi ko maisatitik ang pagtutol na halos ay pumugto sa aking paghinga.
Kailanman ay hindi ko aangkining likha ng aking mga daliri ang ilang salitang ito.
24 Huwag kang palilinlang sa simbuyo ng iyong kalooban; ang unang tibok ng puso ay hindi
pag-ibig sa tuwina...Halos kasinggulang mo ako nang pagtaliin ang mga puso namin ng
iyong Ina...Mura pang lubha ang labingwalang taon...Huwag ikaw ang magbigay sa iyong
sarili ng mga kalungkutang magpapahirap sa iyo habang-buhay...
Muli kong nadama ang tibay ng buhol na nag-uugnay ng damdamin ni Ama sa akin.
Si Ina ay patuloy sa kanyang hindi pagkibo sa akin, patuloy sa kanyang hindi pag-idlip,
patuloy sa kanyang pahluha kung walang makakita sa kanya...
26 Ang kanang kamay ni Ina ay idinantay sa noo ni Ama at ang pagtatanan ng isang nais
tumakas na damdamin sa kanyang dibdib ay tinimpi ng pagdadaop ng kanyang ngipin sa
labi.
Naupo siya sa gilid ng higaan ni Ama at ang kaliwang kamay nito ay kinulong niya sa
kanyang mga palad.
Magaling na ako, mahal ko...magaling na ako...sa muli mong pagparito ay sabihin mo sa akin
kung saan tayo maaaring tumungo...ang moog na itong kinabibilangguan ko’y aking
wawasakin...sa ano mang paraan...sa ano mang paraan...
Ang malabubog na tubig na bumabakod sa mga pangingin ni Ina ay nabasag at ilang butil
niyo ang pumatak sa bisig ni Ama. Mabibigat na talukap ang pinilt na iminulat ni Ama at sa
pagtatagpo ng mga titig nila ay gumuhit sa nanunuyo niyang labi ang isang ngiting
punung-puno ng pagbasa. Muling nalapat ang mga durungawang yaon ng isang kaluluwa
at hindi niya namasid ang mga matang binabalungan ng luha: ang mga salamin ng
pagdaramdam na hindi mabigkas.
27 Nasa mga palad pa rin ni Ina ang kaliwang kamay ni Ama: Sabihin mo, mahal ko, na
maaangkin ko na ang kaligayahan ko...
Kinagat ni Ina nang mariin ang kanyang labi at nang siya’y mangusap ay hindi ko naaming
kay Ina ang tinig na yaon:Maaangkin mo na, mahal ko!
Ang init ng mga labi ni Ina ang kasabay ng kapayapaang nanahanan sa mga labi ni Ama at
nasa mga mata man niya ang ilaw ng pagkabigo sa pagdurugtong sa isang buhay na wala
nang luhang dumadaloy sa mga iyon: natitiyak niya ang kasiyahang nadama ng kalilisang
kaluluwa... POSTED BY KADIPAN.
Tugon sa Pag-unawa
1. Sa iyong palagay, bakit kaya pinamagatang uhaw ang tigang na lupa ang akdang ito?
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
4. Anong mensahe ang nais ipaabot ng may-akda sa anak, sa ama, at sa ina para sa mga
mambabasa?
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________________
Pagpapalawak
YUNIT 7
PANAHON MULA NANG MATAMO ANG KALAYAAN HANGGANG SA
K ASALUKUYAN
Hindi ko siya nakikita ngayon. Ngunit sinasabi nilang naroroon pa siya sa dating
pinagtuturuan, sa walang pintang paaralang una kong kinakitaan sa kanya. Sa isa sa mga
lumang silid sa ikalawang palapag, sa itaas ng lumang hagdang umiingit sa bawat hakbang,
doon sa kung manunungaw ay matatanaw ang maitim na tubig ng isang estero. Naroon pa
siya’t nagtuturo ng mga kaalamang pang-aklat, at bumubuhay ng isang uri ng karunungan
sa kanya ko lamang natutuhan.
Lagi ko siyang inuugnay sa kariktan ng buhay. Saan man sa kagandahan; sa
tanawin, sa isang isipan o sa isang tunog kaya, nakikita ko siya at ako’y lumiligaya. Ngunit
walang anumang maganda sa kanyang anyo… at sa kanyang buhay…
Siya ay isa sa mga pangkaraniwang guro noon. Walang sinumang nag-ukol sa
kanyang ng pansin. Mula sa kanyang pananamit hanggang sa paraan ng pagdadala niya ng
mga panunugutan sa paaralan, walang masasabing anumang pangkaraniwan sa kanya.
Siya’y tinatawag naming lahat na si Mabuti kung siya’y nakatalikod. Ang salitang
iyon ang simula ng halos lahat ng kanyang pagsasalita. Iyon ang pumalit sa mga salitang
hindi niya maalaala kung minsan, at nagiging pamuno sa mga sandaling pag-aalanganin. Sa
isang paraang malirip, iyon ay naging salamin ng uri ng paniniwala sa buhay.
“Mabuti,” ang sasabihin niya, “… ngayo’y magsisimula tayo sa araling ito. Mabuti
nama’t umabot tayo sa bahaging ito… Mabuti… Mabuti!”
maririkit na guni-guni ang aming isipan at ng mga tunog ang aming pandinig at natutuhan
naming unti-unti ang kagandahan ng buhay. Bawat aralin naming sa panitikan ay naging
isang pagtighaw sa kauhawan naming sa kagandahan at ako’y humanga.
Wala iyon doon kanina, ang masasabi ko sa aking sarili pagkatapos na maipadama
niya sa amin ang kagandahan ng buhay sa aming aralin. At hindi naging akin ang pagtuklas
na ito sa kariktan kundi pagkatapos na lamang ng pangyayaring iyon sa silid-aklatan.
Ang pananalig niya sa kalooban ng maykapal, sa sangkatauhan, sa lahat na, isa sa
mga pinakamatibay na aking nakilala. Nakasasaling ng damdamin. Marahil, ang pananalig
niyang iyon ang nagpakita sa kanya ng kagandahan sa mga bagay na karaniwan na lamang
sa amin ay walang kabuluhan.
Hindi siya bumabanggit ng anuman tungkol sa kanyang sarili sa buong panahon ng
pag-aaral naming sa kanya. Ngunit bumanggit siya tungkol sa kanyang anak na babae, sa
tangi niyang anak. .. nang paulit-ulit. Hindi rin siya bumabanggit sa amin kailanman
tungkol sa ama ng batang iyon. Ngunit, dalawa sa mga kamag-aral naming ang
nakababatid na siya’y hindi balo.
Walang pag-aalinlangan ang lahat ng bagay at pangarap niyang maririkit ay
nakapaligid sa batang iyon. Isinalaysay niya sa amin ang katabilan niyon. Ang paglaki nang
mga pangarap niyon, ang nabubuong layunin niyon sa buhay. Minsan, tila hindi
namamalayang nakapagpapahayag ang aming guro ng isang pangamba ang pagkatakot
niyang baka siya hindi umabot sa matatayog na pangarap ng kanyang anak. Maliban sa
iilan sa aming pangkat, paulit-ulit niyang pagbanggit sa kanyang anak ay iisa lamang ang
mga bagay na “pinagtitiisang” pakinggan sapagkat walang paraang maiwasan iyon. Sa
akin, ang bawat pagbanggit na iyon ay nagkakaroon ng kahulugan sapagkat noon pa ma’y
nabubuo na sa aking isipan ang isang hinala.
Sa kanyang magandang salaysay, ay nalalaman ang tungkol sa kaarawan ng
kanyang anak, ang bagong kasuotan niyong may malaking lasong pula sa baywang, ang
mga kaibigan niyong mga bata rin, ang kanilang mga handog. Ang anak niya’y anim na
taong gulang na. Sa susunod na taon siya’y magsisimula na iyong mag-aral. At ibig ng guro
naming maging manggagamot ang kanyang anak- at isang mabuting manggagamot.
Nasa bahaging iyon ang pagsasalita ng aming guro nang isang bata sa aking likuran
ang bumulong: “Gaya ng kanyang ama!”
Narinig ng aming guro ang ang sinabing iyon ng batang lalaki. At siya’y nagsalita.
“Oo, gaya ng kanyang ama,” ang wika niya. Ngunit tumakas ang dugo sa kanyang
mukha habang sumisilay ang isang pilit na ngiti sa kanyang labi.
Iyon ang una at huling pagbanggit sa aming klase ang tungkol sa ama ng batang
may kaarawan.
Matitiyak ko noong may isang bagay ngang malisya sa buhay niya. Malisya nang
ganoon na lamang. At habang nakaupo ako sa aking luklukan, may dalawang dipa lamang
ang layo sa kanya, kumirot ang puso ko sa pagnanasang lumapit sa kanya, tanganan ang
kanyang mga kamay gaya ng gingawa niya nang hapong iyon sa sulok ng silid-aklatan, at
hilinging magbukas ng dibdib sa akin. Marahil, makagagaan sa kanyang damdamin kung
may mapagtatapatan siyang isang taong man lamang. Ngunit, ito ang sumupil sa
pagnanasa kong yaon; ang mga kamag-aral kong nakikinig ng walang anumang malasakit
sa kanyang sinasabing, “Oo, gaya ng kanyang ama,” habang tumatakas ang dugo sa
kanyang mukha.
Pagkatapos, may sinabi siyang hindi ko makakalimutan kailanman. Tinignan niya
ako ng buong tapang na pinipigil ang panginginig ng mga labi at sinabi ang ganito :
“Mabuti…mabuti gaya ng sasabihin nitong Fe-lyon lamang nakararanas ng mga lihim na
kalungkutan ang maaaring makakilala ng mga lihim na kaligayahan. Mabuti, at ngayon,
magsimula sa ating aralin…”
Natiyak ko noon, gaya ng pagkakatiyak ko ngayon na hindi akin ang pangungusap
na iyon, ni sa aking mga pagsasalita, ni sa aking mga pagsusulat. Ngunit samantalang
nakatitig siya sa akin ng umagang iyon, habang sinasabi niya ang pangungusap na iyon,
nadama kong siya at ako ay iisa. At kami ay bahagi ng mga nilalang na sapagkat nakaranas
ng mga lihim na kalungkutan ay nakakikilala ng mga lihim na kaligayahan.
At minsan pa, nang umagang iyon, habang unti-unting bumabalik ang dating kulay
ng kanyang mukha, muli niyang ipinamalas ang mga nagtatagong kagandahan sa aralin
naming sa Panitikan. Ang karikatn ng katapangan; ang kariktan ng pagpapatuloy anuman
ang kulay ng buhay.
At ngayon, ilang araw lamang ang nakararaan buhat nang mabalitaan ko ang
tungkol sa pagpanaw ng manggagamot na iyon. Ang ama ng batang iyong marahil ay
magiging isang manggagamot din balang araw, ay namatay at naburol ng dalawang gabi at
dalawang araw sa isang bahay na hindi siyang tirahan ni Mabuti at ng kanyang anak. At
naunawaan ko ang lahat. Sa hubad na katotohanan niyon at sa buong kalupitan niyon ay
naunawaan ko ang lahat.
Tugon sa Pag-unawa
1. Sino-sino ang mga tauhan sa binasang tekstong Ang Kuwento ni Mabuti? 7. Ano ang
kaisipaqng nais ipahayag ng may akda sa mga mambabasa?
2. Sa iyong palagay bilang isang mag-aaral nararapat bai tong maranasan ng isang batang
katulad
3. Kung ikaw ang nasa kalagayan ng isa sa mga tauhan, paano mo haharapin at bibigyang
kalutasan ang nararanasan mo?
4. Ano ang nais ipabatid sa ating lahat ng may akda sa kanyang isinulat na teksto?
mo? Ipaliwanag.
5. Naiisa-isa ang mga positibong paraan ng pagharap sa mga suliranin sa buhay
Paglikha
1. Nakasusulat ng isang maikling komposisyong nagpaparangal sa
pinakagusto/pinakaayawan mong guro sa elementarya, sa sekundarya at maging sa
kolehiyo, bakit mo siya nagustuhan at bakit mo siya inayawan? Ilahad
2. Paano binago ng gurong pinili mo ang pag-uugali/pagkatao mo? Ilahad.
Tugon sa Pag-unawa
Pagpapahalaga
Bisang Pangkaisipan
Isip Damdamin Asal
1. 1. 1.
2. 2. 2.
Paglikha
1. Bumuo ka ng isang malayang tula bilang tugon mo sa pangkalahatang mensahe ng
awitin ni Freddie Aguilar
2. ASIN
Tugon sa Pag-unawa
1. Batay sa narinig at nakita sa video presentation, ano ang mensahe ang nais
ipahiwatig ng awit?
2. Ano ang nilalaman at layunin ng teksto o awit?
3. Ano ang istilo na ginamit ng tekstong para ipahiwatig ang nilalaman?
4. Papaano inilarawan ng may akda ang kapaligiran?
Paglikha
1. Iugnay mo ang iyong sariling karanasan sa binasang titik ng awit. Paano mo ipapakita
ang pangangalaga sa iyong kapaligiran? Sumulat ng talata ukol dito.
Ang Tagatipon
MADAT