Central Luzon Doctors’ Hospital Educational Institution

Romulo Highway, San Pablo, Tarlac City

Medical Technology Department
Academic Year 2021 – 2022

TIONGCO, Mhary Joyce J. Clinical Parasitology (Lab)

BSMT 2B Activity # 5

1. What is the specimen and laboratory Diagnosis for the identification of Toxoplasma gondii.
Karamihan sa mga warm-blooded na hayop, kabilang ang mga tao, ay nalalinan ng protozoan
parasite na kilala bilang Toxoplasma gondii, na siyang pinagmumulan ng toxoplasmosis. Sa Estados
Unidos, ang toxoplasmosis ay isang pangunahing sanhi ng pagkamatay na nauugnay sa sakit na
dala ng pagkain. Maraming tao sa United States ang may parasite na Toxoplasma ngunit walang
sintomas dahil pinipigilan ng kanilang immune system ang parasite na magdulot ng sakit. Ang
Toxoplasmosis ay maaaring magkaroon ng malubhang epekto para sa mga kababaihan na
nahawahan ng virus na may Toxoplasma sa panahon o bago pa lamang pagbubuntis, gayundin ang
sinumang may nakompromisong immune system.

Ang direktang inspeksyon ng parasito sa mga seksyon ng stained

tissue, cerebrospinal fluid (CSF), o iba pang biopsy material ay
maaari ding gamitin upang kumpirmahin ang diagnosis.

Ang mga parasito ay maaari ding ihiwalay sa dugo o iba pang

likido sa katawan (halimbawa, cerebrospinal fluid), ngunit ito ay
isang kumplikado at matagal na pamamaraan na tumatagal ng
mahabang panahon.

Kapag may posibilidad ng paglipat mula sa ina patungo sa anak

(congenital transmission), maaaring maging kapaki-pakinabang
ang mga molecular method na maaaring tumukoy sa DNA ng
parasito sa amniotic fluid.

Ang sakit sa mata ay nasuri batay sa hitsura ng mga sugat sa

mata, ang pagkakaroon ng mga sintomas, ang pag-unlad ng sakit,
at, sa ilang mga kaso, ang mga resulta ng mga serologic na
pagsusuri.

2. What is the specimen and laboratory Diagnosis for the identification of Isospora belli.
Ang Cystoisospora belli, isang coccidian parasite na tumatagos sa maliliit na bituka epithelial cells, ay
ang pinakamadalas sa tatlong intestinal coccidia na nakakahawa sa mga tao. Ang talamak, hindi
madugong pagtatae at malubhang pananakit sa tiyan ay mga sintomas ng impeksyon na maaaring
tumagal ng ilang linggo, na nagreresulta sa malabsorption at pagbaba ng timbang. Ang pagtatae ay
maaaring partikular na nakakapanghina sa mga indibidwal na immunocompromised, gayundin sa
mga bagong silang at maliliit na bata.

Ang diagnosis ay itinatag sa pamamagitan ng mikroskopikong pagsusuri ng malaki, karaniwang

nabuo na mga oocyst. Dahil ang mga oocyst ay maaaring maipasa sa maliit na halaga at sa hindi
regular na pagitan, mahalagang gawin ang paulit-ulit na inspeksyon sa dumi at mga pamamaraan ng
konsentrasyon. Maaaring kailanganin na gumawa ng biopsy o isang string test sa duodenal na
materyales kung ang mga pagsisiyasat ng dumi ay nagpapakita ng walang ebidensya ng impeksyon.
Maaaring makita ang mga optically visible oocyst sa mga wet mount gamit ang iba't ibang
pamamaraan ng microscopy gaya ng bright-field, differential interference contrast (DIC), at
epifluorescence. Maaari rin silang mabahiran ng acid-fast dye.

WET MOUNT
Sa ilalim ng bright-field microscopy, ang mga oocyst ay malaki (25 hanggang 30 by 10 hanggang 19
µm) at may katangiang ellipsoidal form. Kung ang mga sample ng dumi ay pinananatili sa potassium
dichromate sa temperatura ng silid nang higit sa dalawang araw, posibleng makakita ng mga
sporulated oocyst na naglalaman ng dalawang sporocyts sa solusyon.

Kapag ginamit ang UV fluorescence microscopy, kumikinang ang lamad ng oocyst. Ang isang
matingkad na asul na fluorescence ay maaaring makamit sa pamamagitan ng paggamit ng
naaangkop na UV excitation filter set (330 hanggang 365 nm). Maaaring gamitin ang asul na paggulo
sa kawalan ng set ng filter na ito upang lumikha ng berdeng fluorescence na hindi gaanong
matingkad (450 hanggang 490 nm). Gayunpaman, may mga karagdagang bagay na maaaring mag-
fluoresce sa sarili. Ang pamamaraang ito ay nangangailangan ng paggamit ng isang fluorescence
microscope, at walang stained slides na nabuo sa buong procedure.

Maaaring gamitin ang differential interference contrast (DIC) at ultraviolet fluorescence microscopy
upang matukoy ang coccidian na ito. Para sa parehong dahilan, ang mga bagay na nakita ng UV
microscopy ay dapat palaging mapatunayan ng DIC.
 MODIFIED ACID-FAST STAIN
Ang mga oocyst ay mas nakikita sa isang asul-berde
na background, o sa isang contrasting counterstain, na
gawa sa fecal material. Ang mga ito ay nabahiran ng
iba't ibang kulay: ang ilan ay maaaring mapusyaw na
rosas hanggang malalim na lila, habang ang iba ay
maaaring ganap na malinaw. Ang mga ito ay 25
hanggang 30 μm ang laki at nagpapakita ng
karaniwang elliptical form na inilalarawan sa wet
mount; gayunpaman, ang kanilang panloob na
istraktura ay hindi makikita. Ang ilang mga oocyst ay
maaaring mukhang nakatiklop o deform sa isang gilid
kapag nakita mula sa gilid. Ang pamamaraan ng
paglamlam na ito ay ang pinakamabilis at pinaka-
maginhawa, at nag-iiwan ito ng pangmatagalang talaan
ng kaganapan.

SAFRANIN STAIN
Ang mga oocyst ay nabahiran ng pantay, pula hanggang kahel. Ang mga oocyst (25 hanggang 30
μm) ay magkakaroon ng tipikal na ellipsoidal na hugis tulad ng sa wet mount; ang kanilang panloob
na istraktura ay maaaring hindi makita. Ang ilang mga oocyst ay maaaring lumitaw na gumuho o
masira sa isang tabi. Ang pamamaraan na ito ay nangangailangan ng pag-init, samakatuwid ang
karagdagang kagamitan ay kinakailangan

3. What is the specimen and laboratory Diagnosis for the identification of sarcocystis hominis.
Ang Sarcocystis hominis at Sarcocystis suihominis ay mga parasito na gumagamit ng mga tao bilang
kanilang mga tiyak na host at may pananagutan para sa intestinal sarcocystosis. Pagkatapos ng hindi
sinasadyang paglunok ng mga oocyst, ang mga tao ay maaaring maging dead-end host ng
Sarcocystis spp.. Kapag ang mga tao ay nagsisilbing tiyak na mga host para sa intestinal
sarcocystosis, ang mga impeksiyon ay kadalasang walang sintomas at kusang malinaw. Ang mga
sintomas na tulad ng trangkaso, kabilang ang mababang lagnat, panginginig, pagduduwal, at
pagsusuka, ay maaaring mangyari sa mga bihirang pagkakataon. Ang mga pasyente ay maaaring
magkaroon ng mga sintomas tulad ng myalgia, panghihina ng kalamnan, at pansamantalang edema
pagkatapos magkaroon ng sarcocystis mula sa isang nahawaang hayop o insekto na hindi tao. Ang
mga tao ay isang paraan lamang sa isang layunin sa mga sitwasyong ito.

Para sa intestinal sarcocystosis na dulot ng S. hominis at S. suihominis, ang diagnosis ay ginawa sa

pamamagitan ng pagmamasid sa mga oocyst o sporocyst sa dumi. Ang mga ito ay madaling
mapapansin dahil madalas silang malaglag sa maliit na bilang. Gayundin, ang dalawang species ay
hindi maaaring paghiwalayin ng oocyst o sporocyst morphology. Kapag ang mga tao ay nagsisilbing
dead-end host para sa hindi-tao na Sarcocystis spp., ang diagnosis ay ginawa sa pamamagitan ng
paghahanap ng mga sarcocyst sa mga specimen ng tissue.

Ang mga Sarcocystis oocyst sa dumi ng tao ay 15-20 µm ang haba at 15-20 µm ang lapad. Sa
epithelium ng bituka, ang mga Oocyst ay gumagawa ng dalawang sporocyst, bawat isa ay
naglalaman ng apat na sporozoites at isang natitirang katawan. Ang mga indibidwal na sporocyst at
sporulated oocyst ay maaaring parehong mawala sa mga dumi dahil sa hina ng mga mature na
oocyst.

Ang Sarcocystis hominis at Sarcocystis suihominis ay ang tanging dalawang species ng Sarcocystis
na maaaring definitive host para sa mga tao. Kapag ang mga tao ay kumakain ng mga oocyst mula
sa Sarcocystis species, sila ay nagiging dead-end host. Nagkakaroon ng mga sarcocyst sa tissue at
naglalaman ng malaking bilang ng bradyzoites. Ang skeletal o cardiac na kalamnan ay kung saan
madalas na natuklasan ang mga sarcocyst.