Wejdź w moje buty i pochodź w nich przez chwilę.

Wejdź w moje emocje i myśli.

Wreszcie wejdź w moją przeszłość, która mnie ukształtowała i przyjmij mój krzyż.

Tak łatwo jest oceniać. Nie rozumieć.

Dlaczego ludzie tkwią w układach, pozwalają na złe traktowanie. Nie działają lub działają za mocno.

Zrozumienie zajęło mi trochę czasu.

I kilka rzeczy, które mnie do tego przybliżyły.

1. Jesteśmy inni, mamy różne geny, temperament.

2. Mechanizmy obronne ego, kształtują się do 15 roku życia. Jeśli ktoś np. był poniżany, nauczył się
unikać. Może od dzieciństwa walczył o przetrwanie i dziś też walczy. Doświadczenia nas kształtują.
Nasz sposób myślenia, emocji i działania.
3. To, że myślimy, że można inaczej, to, co dobre dla nas, nie musi być dobre dla innych. Może ta
wersja życia, jest dla nich najlepsza.
4. To co znamy, jest bezpieczniejsze, od najlepszej, nieznanej przyszłości. Dlatego często nie
ryzykujemy.
5. Każdy ma prawo własnego wyboru.

Gdy słyszysz ocenę.

1. Oddziel fakty od projekcji innych osób.
2. Nie musisz słuchać, bo tak wypada, postaw granicę, jeśli nie chcesz. Twoje emocje są ważne,
ważniejsze od emocji drugiej, nawet bliskiej osoby.
3. Masz prawo do własnych decyzji, błędów i doświadczeń. Nawet jeśli ktoś sądzi inaczej. Nie musisz
ich tłumaczyć.
4. Masz prawo powiedzieć o swoich emocjach.

Nie mamy wpływu na czyjeś słowa, mamy wpływ na swoje myśli, emocje i działanie.
Warto nad tym pracować.

Choć rozumiem, że tak po ludzku, ocena czasem boli.