MALIKHAING PAGSULAT

PORTFOLIO
AKDANG PANG PANITIKAN
Marybeth S.Simbul
BSED FILIPINI III
ISNUMUTE NI:

Gng. Francis Ann Sotto

ISINUMITE KAY:
 Ang isang malikhaing pagsulat ay palaging nalilinaw sa kanyang isipan

na ang isusulat niya ay dapat tanggapin ng karamihan sa mga tao na sa

pangkalahatan ay nagsasalita ng mga akdang ito ay para sa lahat na may

mabuting kaisipan na maramdaman ang pagiging totoo kahit sa ilang

mga gawa sa sariling mga character.

Sa loob nito ay hindi makakaapekto na kung ang manunulat ay hindi

gaanong eksperto sa isang bagay dahil maaari itong gawin ng tao mula

sa anumang edad ng pangkat, na nakakakuha ng kanyang ideya sa isang

maayos na pagkakasunud-sunod at gumaganap sa ugat ng isang

mambabasa.
Ang mga sumusunod ay ilang anyo ng malikhaing sulatin:

-Memoir,
-awtobiyograpiya,
-nobela,
-nobeleta (mahabang maikling kuwento o maikling nobela,
maikling kuwento,
-dagli o flash fiction (napakaikling kuwento na binubuo lamang ng ilang

daang salita)
-Tula,
-personal na sanaysay,
-epiko,
-komiks o graphic novel
-dula (panteatro, pampelikula, pantelebisyon),
-kanta o awit
 TEKNIKAL O Ang Teknikal na pagsulat

ay pagsusulat o

AKADEMIKONG pagbabalangkas ng

panteknikal na

PAGSULAT komunikasyon na

Ang mga sumusunod ay ilang anyo ng teknikal na sulatin:

ginagamit sa mga

- akademikong
sanaysay teknikal at hanapbuhay

- artikulo sa diyomal sa larangan tulad ng

- akademikong rebyu (ng aklat, pelikula, atbp.)

- tesis o disertasyon
computer hardware at

- pamanahong papel software,engineering,ch

- manwal o aklat na naglalaman ng mga gabay o tuntunin emistry,aeronautics,robo

- report
tics,pananalapi,medical,c

- korespondensiya opisyal
- konseptong papel onsumer

- posisyong papel electronics,biotechnology

- Memorandum at kagubatan.
-Mungkahing saliksik

PAGKAKAIBA NG

MALIKHAING

PAGSULAT AT

TEKNIKAL O

AKADEMIKONG

PAGSULAT

Page 06 of 15
 1. Sa malikhaing pagsulat ang karamihan sa bahagi ay nilikha ng sarili, bagaman ang

ideya ay maaaring maging inspirasyon ngunit sa pagsulat ng teknikal ang mga

katotohanan ay dapat na tungkulin at ang tala ay naihatid mula sa nangunguna sa kung

ano ang natapos ng iba pang mga dakilang kabuluhan.

2. Karaniwan, ang malikhaing pagsulat ay para sa pangkalahatang tagapakinig o para sa

masa ngunit ang pagsulat ng teknikal ay para sa mga tiyak na madla.

3. Ang malikhaing pagsulat ay nagbibigay-kasiyahan sa mga tao dahil mayroon itong

tula o ilang mga guhit o ibang ideya, samantalang ang teknikal na pagsulat ay

nagdudulot ng pagkabagot dahil sinusunod nito ang malakas na pattern batay sa mga

katotohanan at para lamang ilipat ang impormasyon sa madla.

4. Sa pagsulat ng teknikal ng dalubhasang bokabularyo, tulad ng mga term na pang-

agham at iba pa ay ginagamit habang sa malikhaing pagsulat ang isa ay maaaring

sumama sa mga slang o evocative na mga parirala o kahit na isang bagay na maaaring

napansin nang mabuti ng madla

 Akademik
. • Itinuturing din itong isang intelektwal na

pagsulat dahil layunin nitong pataasin ang antas at

URI NG
kalidad ng kaalaman ng mga estudyante sa

paaralan.
2.Teknikal

PAGSULAT • Isang espesyalisadong uri ng pagsulat na

tumutugon sa mga kognitiv at sikolohikal na

pangangailangan ng mga mambabasa at manunulat.

• Nagsasaad ito ng mga impormasyong maaaring

makatulong sa pagbibigay- solusyon sa isang

komplikadong suliranin.
3.Journalistic
• Pampamamahayag ang uring ito ng pagsulat

na kadalasang ginagawa ng mga mamamahayag o

journalist.
• Saklaw nito ang pagsulat ng balita, editoryal,

kolum, lathalain at iba pang akdang mababasa sa

mga pahayagan at magazin.

 KATUTURAN
TULA
PAGBASA AT
Ang tula isang

PAGSULAT

kagandahan ,
dula,

NG TULA katas,
larawan ,at
kabuuan ng tanag kariktang

nakikita sa silong ng alin mang

langit.
Kay Inigo Ed.Regaldo
 ANG MGA SANGKAP NG

TULA
PAGBASA AT

PAGSULAT

ANG SUKAT
TADAAN
NG TULA ANG TUGMA

 2 URI NG TUGMAANG

PANTIG
PAGBASA AT
Tugmaang Ganap:
Ang huling pantig ng dulong salita ng bawat

PAGSULAT

taludtod ay magkakasingtunog at

magkakatulad ng diin at tuldik.

NG TULA

Tugmaang Karaniwan:
ang huling pantig ng dulong salita ng bawat

taludtod at magkaaktulad ng tunog ngunit

magkakaiba sa diin

 2 URI NG TUGMAANG

KATINIG
PAGBASA AT
Unang pangkatna
binubuo ng mga

katinig na B,K,D,G,P,S at T at

PAGSULAT

magkakapareho ng tunog ayon sa

patinig na nasa kanilang uhanan

NG TULA

Ikalawang pangkat ay binubuo ng

mga katinig na L,M,N,NG,R,W,at Y ay

magkakapareho ng tunog ayon sa

patinig na nsa kanilang unahan.

 SANGKAP NG TULA
MAKABULUHANG DIWA

PAGBASA AT

ANG KARIKTAN

PAGSULAT

ELEMENTO NG DULA
NG TULA
TUNOG
3 URI NG TUNOG
Alterasyon,Asonasyon,Onomatopeya
 ELEMENTO NG TULA
TALINHAGA

PAGBASA AT
LARAWANG
SIMBOLO

DIWA

PAGSULAT

KONOTASYON

NG TULA Ang salita

ay nabibigyang kahulugan

DENOTASYON

Ang salita ay nagbibigay ng tiyak na

kahulugan.Ito ay pagbibigay ng

kahulugan batay sa diksyonaryo.

MALIKHAING KWENTO
MAIKLING KWENTO
Pasalaysay
Naglalahad

ng katotohanan at

kathang-isip lamang
Kronohikal
Ulat na naglalahad ng mga aktibidad
KATANGIAN
1.May ibat ibang pananaw o point of view

2May Paraan ng pagpapahayag ng dayalogo,

saloobin o damdamin
3.May mga Elemento

Tauhan
Paksa

Tagpuan

Banghay
MGA PAKSA SA PAGBUO NG

MAIKLING KWENTO
-Sariling karanasan Mga Katangian ng Isang

-Nasaksihan o napanood
-Napakinggan o nabalitaan Mabisang Kwento
-Nabasa
-Likhang-Isipan

1. May mabuting pamagat

paksa o diwa
2. Mahalaga ang
3. Maayos ang pagkakasunod- sunod ng mga

pangyayari.
4. Isang kaakit-akit na simula

5. Kasiya-siyang

wakas.

 DULA
Dula ( drama, STAGE PLAY, ROLE PLAY)
Ito ay ginagawa ng iba’t ibang aktor sa entablado sa harap ng madla o di

kaya’y sa paraan ng pagiging isang pelikula.

Mayroon silang dialogue at kasuotan na nakatutulong para ilarawan ang

kanilang karakter.

 DULA
Pangunahing elemento ng dula
Tema

Setting
Karakter
Balangkas o plot
Musika

 DULA
ELEMENTO NG DULA

ISKRIP-Sa isang pagtatanghal, walang kuwento ang

maisasadula kung wala ang iskrip.

Tanghalan-anumang pook
na pinagpasyahang

pagtanghalan ng isang dula ay tinatawag na

tanghalan;
Tagadirehe o direktor-ang

direktor ang

nagpapakahulugan sa isang iskrip;

 DULA
ELEMENTO NG DULA
Manonood-hindi maituturing

na dula ang isang
binansagang pagTAtanghal kung hindi ito napanood

ng ibang tao.
Eksena o Tagpo-Ang eksena

ay ang paglabas-

masok sa tanghalan ng mga tauhan samantalang

Gumaganap o Aktor-ang mga aktor o gumaganap

ang nagsasabuhay sa mga tauhan sa iskrip;

DULA
MGA URI NG DULA
-KOMEDYA

-TRAHEDYA
-MELODRAMA
-PARSA
Tula na may sukat at

tugma
 Sa Huling Silahis
ni: Avon Adarna
Inaabangan ko doon sa Kanluran,
Ang huling silahis ng katag-arawan,
Iginuguhit ko ang iyong pangalan,
Sa pinong buhangin ng dalampasigan.

Aking dinarama sa hanging habagat,

Mga alaala ng halik mo’t yakap,
Sa bahaw na simoy ng pagkakasangkap,
Ay nagdaang samyo ng iyong paglingap.

 Ginugunam-gunam, sinasaklit-anyo,
Ang iyong larawan at mga pagsuyo,
Ang lungkot ng diwa’t dibdib pati puso,
Sa kutim na ulap nakikisiphayo!

Sa pag-aagawan ng araw at buwan,

At pagkapanalo nitong kadiliman
Ay nakikibaka ang kapighatian,
Sa pangungulila sa iyong pagpanaw.

Ang iyong pag-iral, hindi na babalik,

Kahit na ako’y lubos na tumangis
Pag-ibig na lamang na igting na nais
Ang makakapiling sa huling silahis.
 ANG

HIGANTENG

TREN
 Tila ahas na nagmula
sa himpilang kanyang lungga,
ang galamay at palikpik
pawang bakal, tanso, tingga,
ang kaliskis, lapitan mo’t
mga bukas na bintana!
Ang riles na lalakatay
nakabalatay sa daan,
umaaso ang bunganga
at maingay na maingay
sa Tutuban magmumula’t
patutungo sa Dagupan!

O kung gabi’t masalubong

ang mata ay nag-aapoy
ang silbato sa malayo’y
dinig mo pang sumisipol
 Ang

Mabuting

Alipin
 Alila man, o alipin,
Siya ay isang tao pa rin;
Hindi to’ dapat dustain,
Kundi dapat ay mahalin.

Sa maghapo’y gumagawa,
Hindi maghihintay-awa,
O malaking pagpapala
Kung hindi ng pag-unawa.

Alila man, o alipin,

Siya ay napapagod na rin;
Sa marami niyang gawain
Kaya nga’t tulungan natin.
Salamat

Guro!

Salamat
 A, Ba, Ka, Da.. Banggit sa umpisa
Nakaturo sa mga letra na nasa pisara
Habang naktingin sa’ming munting mata
Na para bang laging may hatid na pag-asa.

Ikaw o Guro..pangalawang ama’t ina

Kapag nasa inyong tabi, kami’y walang pangamba
Takot at sakit ay hindi alintana
Pagkat aming batid ikaw ay kasangga.
Sa tulad kong estudyante sa isang kolehiyo
Patuloy pang lumalawig ang mga nalalaman ko
Ito’y sa pamamagitan ng mga turo ninyo
Gagamitin ng mabuti para sa’king pag-asenso.
 Di ko mabatid kung pa’no ibabalik
Mga paghihirap niyong sa amin ay hatid
Sa tingin ko’y sasapat na ang tatlong diploma’y makamit
Kahit gaano pa kahirap,kukunin itong pilit.

Masyado ng mahaba ang tula na ito

Ayos lang naman pagkat ito’y para sa inyo
Kulang pa nga ito sa lahat niyong nagawa
Babanggitin ko na, “SALAMAT AKING GURO!

SALAMAT!”
KALUPI

NG

PUSO
 Talaan ng aking mga dinaramdam, Nakatala rito ang buwan at araw
Kasangguning lihim ng nais tandaan, ng aking ligaya at kapighatian…
isang dapithapo’y nagugunam-gunam
bawat dahon niya ay kinalalagyan
sa mga mata ko ang luha’y umapaw…
ng isang gunitang pagkamahal-mahal
Anupa’t kung ako’y tila nalulungkot
binabasa-basa ang nagdaang lugod;
Kaluping maliit sa tapat ng puso ang alaala ko’y dito nagagamot,
ang bawat talata’y puno ng pagsuyo, sa munting kaluping puno ng himutok.
ang takip ay bughaw, dito nakatago
ang lihim ng aking ligaya’t siphayo.

Nang buwan ng Mayo kami nagkilala

at tila Mayo rin nang magkalayo na;
sa kaluping ito nababasa-basa
ang lahat ng aking mga alaala.
 Matandang kalupi ng aking sinapit
dala mo nang lahat ang tuwa ko’t hapis;
kung binubuksan ka’y parang lumalapit
ang lahat ng aking nabigong pag-ibig.

Sa dilaw mong dahong ngayon ay kupas na

ang lumang pagsuyo’y naaalaala,
O, kaluping bughaw, kung kita’y mabasa
masayang malungkot na hinahagkan ka…

May ilang bulaklak at dahong natuyo

na sa iyo’y lihim na nangakatago,
tuwi kong mamasdan, luha’y tumutulo
tuwi kong hahagkan, puso’y nagdurugo.
 Malayang Taludturan
ni Manuel Principe Bautista.

LUPA

lupa, narito ang lupa!

ikaw ay dumakot sa nakalahad mong palad
na makapal ay iyong timbangin at madarama
mo ang buong sinukob. diyan nakatanim ang
ugat ng buhay; umusbong sa patak ng masinsing
ulan. batis ay dumaloy na tulad ng ahas
na pakiwang-kiwang sa paa ng bundok. ang
halik ng araw sa dapit-umaga: naiiwang
sanlang hiyas na makinang na nakasisilaw
sa maraming mata ang magandang tampok.
nag-iwan ng sugat ang maraming daan.
dunong ay nanaig, nabuksan ang dibdib,
gaputok mang daing ay di mo naringgan.
ang pasalubong pa’y malugod na bating —
“tuloy, kabihasnan!”
 lupa, narito ang lupa!
ang buhay mong hiram ay diyan nagmulang
bigay-bawi lamang. sa mayamang dibdib:
diyan napahasik ang punla ng buhay na
kusang susupling sa pitak ng iyong hirap
at paggawa. katawang-lupa ka. narito
ang lupang karugtong ng iyong buhay at
pag-asa. dibdib. puso. bait. ang katauhan
mo’y lupa ang nagbigay. ang kasiyahan mo,
tamis ng pag-ibig at kadakilaan.
sapagka’t lupa ka, katawang-lupa ka —
ganito ring lupa. diyan ang wakas
mong galing —
sa simula!
 Pandesal sa Umaga

Tuwing umaga si Nena ay nagtitinda,

“Pandesal kayo diyan, pandesal sa umaga”.
Pagkatapos magtinda, siya ay nagpapaligo pa,
Ng kaniyang kapatid na may diperensiya.

Habang papasok sa eskwela,

Tindahan ng sapatos ay dinudungaw niya,
Ang presyo nito ay hindi niya kaya,
“Isang araw mabibili din kita” sambit niya.
 Kinabukasan, “pandesal kayo diyan, pandesal sa umaga”
Ang bungad ni Nena, na may ngiting hindi maipinta.
Pagkatapos magtinda, siya ay nagpapaligo pa,
Ng kaniyang kapatid na may diperensiya.

Pagpasok sa eskwela, suot suot na

Ang sapatos na dinudungaw niya,
Salamat kay Ma’am, na nagbigay sa kanya,
Ng bagong sapatos na noon pa lamang, pinangarap na niya.
 HABANG ATIN PA ANG ORAS
Habang atin pa ang oras.
Habang ang panahon ay hindi pa lumilipas.
Habang ang bawat sandali ay hindi pa umaalpas.
Habang ang mga larawan
nating dalawa
ay 'di pa kupas. Tayo na munang dalawa, habang ang oras
Pakiusap mahal, ako muna.
Tingnan mo ako sa aking mga mata.
Habang wala pa siya.
Habang naghihintay ka pa.
Habang ang oras ay sa atin pa.
Hangga't hindi pa patay ang mga paru-paro.
Hangga't hindi pa lumilipad ang lobo.
Hangga't matayog pa ang mga puno.
Hangga't tayong dalawa
pa lamang ang magkasalo.
Pakiusap mahal, habang ang oras ay sa atin
pa tumatakbo.
Mahal ko, sa akin ka muna tumingin.
Ako na muna ang iyong mahalin.
Habang hinihintay mo pa siyang dumating.
Tingnan mo ako, ako na naghihintay rin.
ay sa atin.
Pakiusap mahal, ako na muna.
Saglit nating pabayaan sila.
Lisanin ang mundong ito
na tayo lamang dalawa.
Kahit ngayon lang, kalimutan mo siya.
Tayo na munang dalawa, habang ang oras
ay sa atin pa.
Hangga't ang araw ay hindi pa lumilisan.
Hangga't ang mga bituin ay patuloy sa pagkinang
Hangga't nakangiti pa sa atin ang buwan.
Pangako sayo mahal, hindi kita sasaktan.
 Habang ang oras ay sa atin pa.

Ako na muna mahal, habang wala pa siya.

Nandito lang ako,
ako na muna ang tingnan mo.
Kaya pakiusap, habang hinihintay mo pa
ang bida sa'yong kwento.
Nagmamakaawa ako,
ako na muna ang magmamahal sayo.
Ako na muna ang magpupuno sa istoryang
iyong binubuo.
Habang atin pa ang oras.
Habang ang mga dahon ay 'di pa
Ako ang magpupuno sa mga pagkukulang niya.
Pupunasan ang mga luhang idinulot niya
sa'yong mga mata.
Yayakapin ka, sasaluhin kita
at mamahalin nang sobra.
Kaya pakiusap ko sayo tayo na munang dalawa.
Habang ang oras ay sa atin pa.

nalalagas.
Habang ang mga hangin ay patuloy sa

pagkumpas.
Habang hindi pa sumasapit ang bukas.
Ikaw at ako, tayo na muna ang bibigkas.
 Ligáw
Roberto T. Añonuevo
Napakahabang riles ang tinatawid
ng mga langgam
para maghanap ng asukarera
o prutas o agaw-buhay na kambing.
Umaalimuom ang lupain.
Naglalaro ng alikabok at yagit
ang ipuipo.
Waring lumikas ang bayan;
at ang balita ay dalag sa tuyot
na latián.
Sa iyong guniguni, libo-libong maya
ang kay lilikot
at nagsusulat sa himpapawid
ngunit hindi mo maarok ang hiwatig.

Sa talahiban, napakasigasig takpan

ng mga ilahas na pukyot
ang lumang Volkswagen na naglilihim ng

kalansay ng aso.
 PATUTUNGUHAN
Tula ni Judy Ann Omar
Nag iisa, nag-iisip kung ano ang
Aking mga paa’y napapagod na’t

maaring gawin,Mga bagay, pangarap

nanginginig pa,Buong katawan ko ri’y

na kay hirap abutin,Marami pang

mababagsak na,Ngunit ayaw pang

problema ang kailangang kayanin,Mga

sumuko ng aking mga mata,Na kahit

pagsubok ay dapat nating harapin. madilim ma’y lakad parin at pilit

Dalawang daan, ang kailangang

kinakaya
pagpipilian,Ang tuwid na daan at makipot na
Nagpapasalamat ako sa pinagtunguhan

daan,Tuwid na mayroong bangin sa dulu-

ko,Bagaman alam ko na, kung ano ang

dulohan,Makipot ma’y sa tamang landas

haharapin ko,Lakas ng loob para sa

naman. kinabukasan ko,Patutunguhan ko’y

Ngunit, ako’y nalilito kung saan ako patungo.Sa

malayang pook na sinilangan ko.17
tuwid na daan ba o sa makipot na ito,Hindi ko

na alam kung ano ang gagawin ko!Bahala na sa

sarili kung saan gustuhin ko.

 Bukas ko isa-isang itatapon
Ni Auon Adarna

Bukas ko isa-isang
Ang dumi kong kalooban,
itatapon Ilalaglag ko sa daan,
Ang mga multo ng kahapon Pagbalik ko hangganan,
Isasapi ko sa mga alon Iba na akong nilalang
Ang luha bumabalong At sa puti ng alapaap,

Hari nawang magtagumpay

Sa pag-iiba nitong lakbay Hari nawang tumalab,
Kasiyahan sana ang saysay At makita ang kislap,
Nang mawala itong lumbay! Nitong Poong maliyag
 Si Stella At Ang Mga

Kaibigan Niya Sa Araw ng

Pasko
Mayaman at komportableng pamumuhay ang kinalakihan

ni Stella, ang nag-iisang anak ng mag-asawang Don

Manuel at Señora Faustina. Ngunit ni minsan ay hindi

inabuso ng dalaga ang pagiging anak-mayaman niya

Sa katunayan, ibang-iba si Stella at malapit ang loob nito

sa mga bata sa bahay-ampunan. Isang araw, ikinuwento

niya sa dalawang kaibigan ang totoong dahilan kung bakit

ganun niya ka mahal ang mga bata.

 Ang Mga Nawawalang

Sapatos ni Kulas

Palagi na lang ang lumang sapatos ang sinusuot ni

Kulas kahit binibilhan naman siya ng bago ng ina niya.

Kahit hindi sila mayaman, ibinibigay ng mag-asawang

Julio at Vina Cruz ang kailangan ng mga anak nila.

Subalit, hindi alam ng mag-asawa na may ginagawa

pala ang anak nilang si Kulas kung kaya’t palaging

lumang sapatos ang suot nito.

 Si Inday At Ang Bago

Niyang Selpon
Simula noong binigyan siya ng selpon ng ina

niya bilang sorpresa sa pagtatapos niya sa

elementarya, nag-iba na si Inday. Sa lahat

halos ng oras ay nakababad na siya sa

selpon at may nakilala siyang si Rico.

Sa kabila ng pagpigil ng ina niyang si Aling

Peling, itinuloy pa rin ni Inday ang

pakikipagkita kay Rico. Hindi niya inasahan

na iyon ay magdudulot ng malaking aral sa

kanya.
 Kung Bakit may Tagsibol

at Taglagas

Si Proserpina ay isang dalagang magandang-maganda. Katulong

siya ng kanyang inang si Demiter sa pangangalaga sa mga halaman

sa lupa. Kung minsan ang mag-ina ay namimitas ng mga bulaklak na

basa pa ng hamog kung bukang-liwayway. Kung minsan naman ay

nakikipagsayaw si Proserpina sa kanyang mga kapwa dalaga sa

gitna ng parang. Masaya ang buhay ng mag-ina.

Nang mga panahong yaon ay malungkot si Pluto. Nag-iisa siya sa

kanyang kaharian sa ilalim ng lupa. Ibig niyang magkaroon ng reyna.

Marami nang dalaga ang kanyang pinaghandugan ng mga mahal at

magagandang hiyas, ngunit isa man ay walang mahikayat na

tumira sa kanyang kaharian.

 Ang Batang

Maikli ang Isang

Paa

Mula sa kanyang pagsilang ay maliit na ang

“O, hayan na si Pilantod! Padaanin ninyo!” tukso

isang paa ni Mutya. Malambot iyon at

ng mga pilyong bata kay Mutya.
nakabaluktot. Nang siya ay lumaki-laki,
Sa kabila ng lahat, hindi napipikon si Mutya. Hindi

pinasuri siya ng kanyang mga magulang sa

siya umiiyak sa panunukso sa kanya. Lumaki

mahuhusay na mga doctor. Ang sabi ng mga

siyang matapang at matatag. Pinalaki kasi siya

doctor ay wala na iyong remedyo.

ng kanyang ina na madasalin. Mayroon siyang

malaking pananalig sa Diyos kaya naman nagawa

Habambuhay na raw magiging lumpo si

niyang tanggapin ang kalagayan nang maluwag

Mutya. Labis na nalungkot at naawa sa

sa loob niya.
kanya ang mga magulang.
Habang nagdadalaga ay nahihilig si Mutya sa

Lumaki si Mutya na laging tinutukso ng mga

musika. Nakakatugtog siya ng iba’t ibang

kalaro. Lalo siyang naging tampulan ng

instrumento. Marami ang humahanga sa taglay

panunukso nang magsimula na siyang mag-

niyang galing sa pagtugtog.
aral.
 Upang lalo pa siyang naging mahusay, pinag-aral

siya ng kanyang ina ng pagtugtog ng piyano. At

natuklasan ni Mutya na kulang man siya ng paa,

sobra naman siya sa talino sa musika. Maraming

mga guro sa musika ang humanga sa kanya.

Lahat ay gusto siyang maging estudyante.

Pagkaraan pa ng ilang taon, ibang-iba na si

Mutya. Isa na siyang kilalang piyanista.

Nakarating na siya sa ibang bansa tulad ng Amerika

at Espanya. Tumugtog siya doon. Naanyayahan pa nga

siya sa palasyo ng hari ng Espanya para tumugtog sa

hari. Hindi na siya tinutukso ngayon. Hindi na

pinagtatawanan. Sa halip, siya ay hinahangaan na dahil

lahat ay nagkakagusto sa kanyang pambihirang

kakayahan sa pagtugtog.
 3 DULA NA ISANG

YUGTO

Mukhang
K-Drama Ang PiPit
Poet Jayson Arvene