FILEMON T.

LIZAN SENIOR HIGH SCHOOL

ARALIN 12: Pagsulat ng Replektibong Sanaysay

Dr. Bauza St., Bagumbayan South, Navotas City

PAGSULAT sa
FILIPINO sa
PILING
LARANGAN
SECOND QUARTER- FIRST SEMESTER
Module 12
Basarte, Edper E
HumSS 12- BUCANEG
Ginoong Rolando Gabion
 FILEMON T. LIZAN SENIOR HIGH SCHOOL
ARALIN 12: Pagsulat ng Replektibong Sanaysay

Dr. Bauza St., Bagumbayan South, Navotas City

SURIIN
1. Ano ang Relektibong Sanaysay? Paano ito naiiba sa iba pang uri ng sanaysay?
- Ang sanaysay ay anyo ng pagsasalaysay na mas maikli kompara sa ibang anyo nito
tuiad ng maikling kuwento at nobela. Isang likas na katangiang ikinatatampok ng sanaysay
ay ang tahas na paglalaman nito ng pananaw, pagsusuri, at opinyon ng manunulat sa
isang pangyayari o isyu na nakapukaw ng kanyang interes o damdamin (Baello, Garcia,
Valmonte 1997). Samantala, Ang replektibong sanaysay ay pumapaksa sa mga
pangkaraniwang isyu, pangyayari, o karanasan na hindi na nangangailangan pa ng
mahabang pag-aaral. May kalayaan ang pagtalakay sa mga puntong nilalaman nito na
karaniwan ay mula sa karanasan ng manunulat o pangyayaring kanyang nasaksihan
(Baello, Garcia, Valmonte 1997).

2. Isa-isahin ang mga paksang maaaring gawan ng replektibong sanaysay? Alin sa

mga ito ang sa palagay mo’y madaling magawan ng replektibong sanaysay?
- ❖ Librong natapos lamang basahin ❖ Katatapos na proyekto hinggil sa
pananaliksik ❖ Pagsali sa isang pansibikong gawain ❖ Praktikum tungkol sa isang
kurso ❖ Paglalakbay sa isang tiyak na lugar ❖ Isyu tungkol sa pagkalulong sa
ipinagbabawal na gamot ❖ Isyu sa pinag-aawayang teritoryo sa West Philippine
Sea ❖ Paglutas sa isang magbigat na suliranin ❖ Isang natatanging karanasan
bilang mag-aaral ❖ At marami pang iba.

Sa aking palagay, ang pinakamadali ay ang katatapos lang na pananaliksik.

Sapagkat, ito ay lubos mo nang napag-aralan.

3. Bakit kailangang walang kinikilingan kapag sumusulat ng isang sanaysay?

- Sa paggawa ng isang sanaysanay, nararapat lamang na walang papanigang

usapin. Sapagkat dito namamalas ang galing ng isang manunulat kung paano niya
pagagandahin ang isang sanaysay nang walang pagkiling kahit na siya ay may
saloobin sa kaniyang damdamin.
 FILEMON T. LIZAN SENIOR HIGH SCHOOL
ARALIN 12: Pagsulat ng Replektibong Sanaysay

Dr. Bauza St., Bagumbayan South, Navotas City

PAGYAMANIN
1. WOW
2. WEH
3. WEH
4. WOW
5. WEH
6. WOW
7. WOW
8. WOW
9. WOW
10. WOW
 FILEMON T. LIZAN SENIOR HIGH SCHOOL
ARALIN 12: Pagsulat ng Replektibong Sanaysay

Dr. Bauza St., Bagumbayan South, Navotas City

PETA PANGARAP
Sa kasalukuyang panahon marami ang kumukuha ng kursong medisina. Ako ay isa sa
mgaestudyanteng nangangarap maging isang propesyonal na dentista. Nangangarap
tayo namagkaroon ng magandang hinaharap sa kukuhanin nating kurso, magkasuweldo
ng malaki o
higit kaunti sa sapat upang maging “stable” ang ating pamumuhay, at lalong
-lalo na sa pinansyalna pangangailangan.
Sa panahon natin ngayon hindi tayo mabubuhay kung walang pera, sapagka’t ito na ang
pangunahing pangangailangan ng bawat isa. Nagiging mataas lang naman ang ating mga
pangarap dahil sa paghahangad natin ng magkaroon ng magandang buhay at
magandang trabaho, pero kung ang pagiging makabayan ang pinag-uusapan, talo tayo;
kung mayroon ba tayongipinapakitang dignidad o integridad pagdating sa ating
propesyon o kursong ginampanan, walarin tayo. Paano naman ang ating mga
mamamayan na walang sapat na pera para magpagamot omagpa-checkup? Kung ating
iisipin ang isang check-up ay kasing halaga na ng isang linggong pagtustos sa pang araw-
araw na pangangailangan at gastusin. Noong napanood ko ang maikling palabas na
ipinakita ng aming guro, naipakita nito angsinseridad at debosyon ng mga doktor sa
kanilang propesyon. Naglaan sila ng panahon para mag
“medical mission” sa mg
a taong may karamdaman; naipakita nila ang kanilang pagmamahal samga maysakit sa
pamamagitan ng paggamot ng libre. Sa totoo lang, ako ay namangha sakanilang ginawa,
dahil sa panahon ngayon bihira nalang ang mga doktor na gumagawa ng ganon.Marami
silang ginagawang sakripisyo at pagtitiis, ngunit ginagampanan parin nila ang
kanilangresponsibilidad bilang isang propesyonal sa lipunan at sa Pilipinas. Sila ang tunay
na nagbibigayng serbisyo sa mamamayan. Para sa akin, isa silang inspirasyon sa
nakararami dahil sa kanilangkakaibang kakayahan pagdating sa kanilang trabaho. Dahil sa
napanood kong ito, nabuksan angaking isipan na may mga bagay na dapat akong
gampanan para sa kapwa at hindi lamang sa pansariling kaunlaran, at dapat rin itong
maging serbisyo para sa lahat at isaalang-alang ang
ikauunlad ng iba. Bagama’t naghahangad ako ng magandang kinabukasan, trabaho, at
buhay ay
palagi pa rin magiging bukas ang aking mga palad para sa mga nangangailangan sa
kakahayanng isang taong katulad ko.Hindi ako magiging saradong tao; magiging tapat
ako sa aking trabaho at gagawin ko ang lahatng aking makakaya upang mabigyan ko ng
serbisyo ang mamamayan na hindi kaya ang sarilinggastusin sa paggagamot. Hindi dapat
laging pera ang iniisip at pinoproblema ng isang tao dahilnaniniwala ako na kapag
gumawa ka ng taos-pusong kabutihan para sa iba ay susuklian ka ngDiyos ng kakaibang
kayamanan.