MAKATI STOCK EXCHANGE, INC. VS.

CAMPOS

Noong Pebrero 10, 1994 ang Case No. 02-94-4678 ay itinatag ni Miguel V. Campos bilang respondent
kasama ang SICD o kilala rin bilang Securities. Investigation and Clearing Department para sa kahilingan
laban sa Makati Stock Exchange, Inc. (MKSE). Ang layunin ng kahilingan ay kanselahin o alisin muna ang
Resolution na ginawa noong Hunyo 3. 1993 ng MKSE Board of Directors na iniulat na kumukuha ng
karapatan ng tao na lumahok sa mga tuntunin ng paglalaan ng Initial Public Offerings (IPO) ng mga
rehistradong MKSE na korporasyon. Pangalawa, ay ang kanyang akusasyon ng IPO (Initial Public Offering)
shares na kanyang babayaran para sa mga presyo. At panghuli, ang halagang babayaran para sa moral
damages (P2.000.000), exemplary damages (P1.000.000), at bayad sa abogado pati na rin ang litigation
expense (P500,000). Noong Marso 11, 1994, isang Motion to Dismiss ang napunan sa kahilingan ng
respondent dahil (1) nakansela ang lisensya ng MKSE. (2) walang mga legal na desisyon na ginawa ng SICD
at (3) ang kahilingan ay hindi suportado ng sapat na mga katotohanan upang bigyang-katwiran ito.

ang sakop ma article nito ay article 1156 and 1157. definition of right and cause of action.

Article 1156 kasi alam natin na nakapaloob dun na An obligation defined in the Civil Code as a judicial
necessity to give do or not to do (Art. 1156). Dun sa petition na yun these elements are absent, kaya
naman the complaint becomes vulnerable to dismissal on the ground kasi Campos failed to state a cause
of action.

1157 naman ay dahil

Ang paglalaan ng mga pagbabahagi ng IPO or Initial Public Offering ay sinasabing ginawa lamang alinsunod
sa kaugaliang karaniwang sinusunod ng mga miyembro ng stock exchange. Gayunpaman, ang isang
kasanayan o kaugalian ay, bilang isang pangkalahatang tuntunin, ay hindi pinagmumulan ng isang legal na
hinihingi o maipapatupad na karapatan. Higit pa rito, walang anuman sa petisyon ng respondent kung
saan mahuhulaan ng Korte na, sa bisa ng kanyang posisyon bilang Chairman Emeritus ng MKSE, ay
ipinagkaloob ng batas, kontrata, o anumang iba pang legal na pinagmulan (Art. 1157) .
SIGA-AN V VILLANUEVA

Nagsampa ng reklamo ang respondent para sa halaga ng pera laban sa petitioner. Iginiit ng respondent
na nilapitan siya ng petitioner sa loob ng PNO at inalok na pautangin siya ng halagang P540,000.00 kung
saan ang loan agreement ay hindi binawasan nang nakasulat at walang itinatakda sa pagbabayad ng
interes para sa utang. Nagbigay ang respondente ng tseke na nagkakahalaga ng P500,000.00 sa petitioner
bilang partial payment ng loan. Pagkatapos ay nagbigay siya ng isa pang tseke sa halagang P200,000.00 sa
petitioner bilang pagbabayad ng natitirang balanse ng utang kung saan ang labis na halaga na P160,000.00
ay ipapataw bilang interes para sa utang. Hindi nasiyahan sa halagang inilapat bilang interes, kinulit siya
ng petitioner na magbayad ng karagdagang interes at nagbanta na haharangin o hindi aprubahan ang
kanyang mga transaksyon sa PNO kung hindi siya susunod sa kanyang kahilingan. Kaya, nagbayad siya ng
karagdagang halaga sa cash at mga tseke bilang interes para sa utang. Humingi siya ng resibo sa petitioner
para sa mga pagbabayad ngunit sinabihan na hindi ito kailangan dahil may tiwala at kumpiyansa sa isa't
isa sa pagitan nila. Ayon sa kanyang computation, ang kabuuang halaga na ibinayad niya sa petitioner para
sa utang at interes ay naipon sa P1,200,000.00.

Nagbigay ang RTC ng Desisyon na humahawak na ang respondent ay gumawa ng labis na pagbabayad ng
kanyang obligasyon sa pautang sa petitioner at na dapat ibalik ng huli ang labis na halaga sa una.
Isinalaysay nito na ang obligasyon ng respondent ay magbayad lamang ng halagang hiniram na
P540,000.00, at ang diumano'y mga interes na dapat bayaran ay hindi dapat isama sa pagkalkula ng
kabuuang utang ng respondent dahil walang kasunduan sa pagitan nila tungkol sa pagbabayad ng interes.
Napagpasyahan nito na dahil ang respondent ay gumawa ng labis na pagbabayad sa petitioner sa halagang
P660,000.00 nang hindi sinasadya, dapat ibalik ng petitioner ang nasabing halaga sa respondent alinsunod
sa prinsipyo ng solutio indebiti. Gayundin, ang petitioner ay dapat magbayad ng moral damages para sa
mga gabing walang tulog at nasugatan na damdamin na naranasan ng respondent. Dagdag pa, ang
petitioner ay dapat magbayad ng mga huwarang pinsala sa pamamagitan ng halimbawa o pagwawasto
para sa kapakanan ng publiko, kasama ang mga bayad sa abogado at mga halaga ng demanda.

1165 dahil sa malaking interest tapos 1160 dahil dun sa solutio indebiti (ibabalik ni siga-an
kay villanueva ang labis na kinuha nya which is yung interest kasi wlaa namna sila malinaw na
agreement)