Jestem wartościowym człowiekiem

Przebieg zajęć

1. Rundka "po kłębku". Rozpoczyna ją osoba trzymająca kłębek

wełny: Co dobrego spotkało mnie w tygodniu, z czym musiałem się
zmagać. Uczestnicy podają sobie kłębek. (zad dom.)

2. Ćwiczenie "Ludzie do ludzi". Uczestnicy chodzą po sali. Na hasło

prowadzącego "ludzie do ludzi" dobierają się w pary. Osoba, która
została bez pary, podaje hasło, np. ręka do ręki, ucho do ucha itd.
Osoby w parach dotykają się wymienionymi częściami ciała. Na
powtórne hasło "ludzie do ludzi" następuje zmiana par.

Siad grupowy. Uczestnicy stoją w kole, jeden za drugim, dość blisko

siebie, prawie dotykając się obejmują partnera w talii, kolana i stopy
powinny być razem. Na dany znak wszyscy powoli siadają opierając
się o kolana osoby z tyłu. Wszyscy wstają i siadają w tym samym
czasie. Powtarzamy naukę siadu grupowego ze zmianą kierunku koła.

3.Czytanka „Różnice”

4. „Co sprawia, że każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny?” – rozmowa z

dziećmi
−       wyjaśnienie słów „wyjątkowy”, „niepowtarzalny”,
−       określenie cech charakteru, zachowań, które sprawiają, że „jestem
wyjątkowy” – dzieci siedzą w kole, przekazują sobie „cudaka”
i kolejno mówią o sobie

Moje wady i zalety karta pracy

 
Co było trudne w tym ćwiczeniu?
·  Czy łatwiej było wymienić swoje wady czy zalety?
·  Czy koledzy pomogli wam zwrócić uwagę na nie dostrzegane do tej pory przez was
cechy waszej osobowości?
·  Jaka wagę przywiązujecie do swoich zalet i wad; w jakim stopniu cenicie swoje zalety;
w jakim nie akceptujecie/ akceptujecie seoje wady ?

5. „Zwierzęta”
Każdy uczeń dostaje kartkę A4 (oraz kredki, mazaki), na której ma narysować
zwierzę, które najlepiej pasuje do jego obrazu siebie (do tego, jaki ten ktoś
jest, co lubi, np. mysz, bo cicha, mała, bojaźliwa…, etc.). Każdy uczeń po
wykonaniu rysunku składa go na pół i umieszcza na podłodze tak, by nikt
nie widział czyja to praca. Następnie uczniowie po kolei losują rysunki
(wcześniej przemieszać), na których dopisują takie cechy (pozytywne!!!),
jakie ma zwierzę przedstawione na rysunku. Uczestnicy zajęć pokazują
wylosowane rysunki i odczytują dopisane cechy. Grupa ma zgadnąć do
kogo należy rysunek.
Rozmowa na forum:
• Czy trudno było zdecydować się na zwierzę, które ma Ciebie najlepiej
zaprezentować?
• Czy mieliście kłopot z odgadnięciem autora rysunku?
• Jak się czujesz po tym ćwiczeniu?

Prowadzący mówi o tym, że warto myśleć o sobie pozytywnie. Każdy z nas ma

bowiem cechy charakteru, pewne umiejętności i talenty a także cechy
wyglądu zewnętrznego, z których możemy być z siebie dumni i zadowoleni.
Nasza samoocena ma wpływ na to jak się zachowujemy, jakich wyborów
dokonujemy. Pozytywne uwagi ze strony innych otaczających nas ludzi, a
także pozytywne myślenie o sobie samych wzmacniają wiarę we własne
możliwości. Na szacunek do siebie samego mają ogromny wpływ informacje
zwrotne, jakie otrzymujemy od innych i dlatego tak istotna jest ciepła,
pozytywna atmosfera panująca w grupie/rodzinie/klasie

6. ,,Kubek pełen wartości” – każdy uczeń otrzymuje kubek

napełniony do połowy grochem lub piaskiem. Jego zadaniem jest podejście do
każdej osoby z grupy, przesypanie odrobiny piasku (grochu) ze swojego
 kubka i powiedzenie drugiej osobie czegoś pozytywnego „jesteś dobry w...”,
„potrafisz....”;
Rozmowa na temat ćwiczenia.
Wskazówki:
Poczucie własnej wartości można porównać do naczynia, które jest pełne kiedy
jesteśmy z siebie zadowoleni i puste, kiedy nie czujemy się dobrze ze sobą.
Te naczynia mogą być napełniane przez innych ludzi wtedy, gdy mówią o
nas dobrze. Z kolei my napełniamy ich filiżanki, mówiąc dobrze o nich.
Naczynia innych ludzi opróżniają się, gdy mówimy o nich rzeczy złe,
przykre, bolesne. Jeśli ciągle będziemy opróżniać naczynia innych, nasze
także będą puste.

. Moje sukcesy. Uczniowie otrzymują kartki, na których mają wypisać

wszystkie swoje sukcesy, osiągnięcia, które udało im się osiągnąć w ciągu
ostatniego miesiąca/ dwóch miesięcy. Następnie mają odpowiedzieć na pytania:
Jakie moje cechy charakteru/ wyglądu pozwoliły mi osiągnąć ten sukces? Jakie
moje umiejętności/ talenty pozwoliły mi osiągnąć ten sukces? Jakie osoby
pomogły mi w osiągnięciu tego sukcesu? Jakie trudności pokonałem na drodze
do mojego sukcesu? Co pomogło pokonać mi te trudności? Dzięki czemu
jeszcze udało mi się odnieść sukces?

3.

7. „Wewnętrzne i zewnętrzne Ja” Prowadzący rozdaje uczniom papierowe torby, noŜyczki, klej oraz
kolorowe czasopisma. Uczniowie wycinają z pism (wpisują) i naklejają po zewnętrznej stronie torby
obrazki, słowa, wyraŜenia, które opisują ich zewnętrzne cechy osobowości. Wewnątrz torby z kolei,
umieszczają obrazki, wyraŜenia, które ilustrują ich wewnętrzne Ja. Jeśli uczniowie nie rozumieją pojęć
„wewnętrzne Ja/zewnętrzne Ja”, moŜna powiedzieć, Ŝe „wewnętrzne Ja” to takie nasze ukryte cechy,
o których wiemy tylko my, a „zewnętrzne Ja” – to ta część nas, którą pokazujemy innym. Prezentacja
swoich prac na forum. Uczniowie odczytują swoje cechy zewnętrzne. Prowadzący moŜe zachęcić
uczniów do ujawnienia części swojego „wewnętrznego Ja”. Rozmowa na temat ćwiczenia.