ติวละเมิด

การละเมิดคือการละเมิดหรื อลุกลัมสิ
้ ทธิสว่ นบุคคลของผู้อื่น
ละเมิดทาง ป.พ.พ จะตีไม่เคร่งครัดแต่ทางอาญาจะเคร่งครัดกว่าในส่วนของโทษทางแพ่งจะเกี่
วกับการชดใช้ คา่ สินไหมทดแทนและทางแพ่งจะไม่ขดั ต่อความสงบเรี ยบร้ อยและศีลธรรมแต่ใน
ทางอาญาจะตรงกันข้ าม
ละเมิดจะมีจำแนก 3 อย่างคือต่อตัวเอง ผู้อื่นและทรัพย์สิน
ละเมิดต่อตัวเองมีมาตรา 420 423 428 432
ละเมิดต่อผู้อื่น 425 427 429 430
ละเมิดต่อทรัพย์สิน 432 433 436 439
ม.420 คือผู้ใดจงใจประมาทเลินเล่อกระทำต่อผู้อื่น ทรัพสินย์ ค่าสินไหมทดแทน
องค์ประกอบละเมิด ชดใช้ คา่ สินไหมทดแทน อายุความ ละเมิดต่อผู้อื่น นิรโทษกรรม
นิรโทษกรรมแบ่งอยูเ่ ป็ นทางแพงและอาญาทางแพ่งคือการลดโทษแต่ทางอาญาคือการให้ ฝ่าย
หนึง่ ได้ ลดโทษอย่างยุติธรรม
420 จะข้ องเกี่ยวกับในทุกๆมาตราทุกโจทย์
ละเมิดคือการกระทำโดยรู้สำนึกและการกระทำโดยไม่ร้ ูสำนึกโดยการกระทำโดยไม่ร้ ูสำนึกจะ
ไม่มีโทษ
โจทย์
ว่านเป็ นเด็กดริ ง้ ปรากฏว่าวันเกิดเหตุระหว่างปฎิบตั ิงานเกิดฟ้าผ่าทำให้ น้ำหล่นโดนชุดคอสเพล
ราคา 50000 บาท ว่านต้ องรับผิดหรื อไม่
ใช้ มาตรา 420
วินิฉยั : กรณีตามโจทย์นี ้นันตามมาตรา
้ 420 นันว่
้ านได้ ทำการละเมิดโดยการประมาท
เลินเล่อเพราะเนื่องจากว่านนันได้
้ ทำน้ำหล่นใส่ชดุ คอสเพลโดยไม่ได้ ตงใจแต่
ั้ เนื่องจากการ
ประมาทเลินเล่อนี ้ว่านก็จะต้ องชดใช้ คา่ สินไหมทดแทนตามมาตรา 420 อยูด่ ี
เฉลย : เป็ นการกระทำโดยไม่ร้ ูสำนึกดังนันว่ ้ านไม่ต้องรับโทษ วินิจฉัยได้ วา่ เพราะการกระทำ
ของว่านกระทำขึ ้นโดยไม่ร้ ูสำนึกซึง่ เป็ นการกระทำที่เกิดขึ ้นโดยความไม่ได้ จงใจที่จะให้ เกิดขึ ้น
ดังนันว่
้ านไม่ต้องรับโทษตามมาตรา 420

บังเป็ นผู้มีวิชามนต์ดำ ยิงไม่ตายแทงไม่เข้ ามีฉายาว่าสมิงไทยปรากฏว่าซันอยากลองวิชาจึงท้ า

บังว่า กล้ าให้ แทงหรื อเปล่า ปรากฎว่า สมิงไทยรับคำท้ า( ให้ แทง ) ดังนันจะมี
้ ผลทางกฎหมาย
อย่างไร
ใช้ มาตรา 420
วินิจฉัย : กรณีตามโจทย์นี ้คือเป็ นการกระทำโดยรู้สำนึกซึง่ เป็ นการกระทำที่ทำขึ ้นโดยจงใจ
ละเมิดสิทธิของผู้อื่นถึงแม้ ซนั จะบอกเป็ นการกระทำที่ทำขึ ้นเพียงเพราะอยากลองวิชาของบัง
เท่านันและเป็
้ นการกระทำที่บงั ยินยอมให้ ซนั กระทำก็ตามแต่การกระทำนี ้ของซันนันก็ ้ ยงั ถือว่า
เป็ นความผิดฐานละเมิดสิทธิของผู้อื่นตามมาตรา 420 อยูด่ ีดงั นันแล้้ วจะมีผลทางกฎหมาย
คือซันจะต้ องชดใช้ คา่ สินไหมทดแทนให้ กบั บังตามมาตรา 420
เฉลย : ซันอยากลองของเลยท้ าบังและบังยินยอมให้ กระทำคือในทางแพ่งนันผู ้ ้ ที่ถกู กระทำ
ยินยอมให้ กระทำการนันดั
้ งนันถื
้ อว่ามีความผิดฐานละเมิดแต่ปรากฎว่าบังยินยอมที่จะให้
ตนเองโดนแทงเพื่อพิสจู น์คาถาอาคมนันถื
้ อได้ ว่าผู้โดนกระทำยินยอมที่จะให้ ตนพิสจู น์ในทาง
กฎหมาย ป.พ.พ ฐานความละเมิดหากผู้โดนกระทำยินยอมจะไม่มีผลในทางกฎหมายแต่ใน
ทางอาญาก็จะได้ รับโทษในการกระทำฐานละเมิดอยูด่ ี

423 คือการที่เราพูดหรื อสื่อสารกับใครแล้ วทำให้ ผ้ อู ื่นเสียหายไม่วา่ จะความจริ งหรื อเท็จกล่าว

คือการไขข่าวคือการว่ากล่าวไปยังบุคคลหนึง่ ซึง่ ส่งผลทำให้ เสียหายแก่เกียรติคณ ุ ผู้นนต้
ั ้ องทำ
ค่าชดใช้ เป็ นค่าสินไหมทดแทน
องค์ประกอบของ 423 คือ แพร่หลาย เกียรติคณ
ุ มีผลผูกพันทร์ ผู้ใดกล่าวหรื อไขข่าว
 ตย.ลีและว่านเป็ นใบ้ ไม่สามารถพูดได้ จะใช้ ภาษามือในการสื่อสารวันหนึ่งฟิ ตได้ ยกพวกรุม
ทำร้ ายลี ผลปรากฎว่าว่านได้ ใช้ ภาษามือคุยกับเจ้ าหน้ าที่แต่เจ้ าหน้ าที่เข้ าใจจากภาษามือว่าคือ
บังที่ทำร้ ายและการที่ว่านใช้ ภาษามือบอกแก่เจ้ าที่ผิดในกรณีนี ้บังสามารถฟ้องว่านได้ ไหมดัง
นันจากโจทย์
้ นี ้จะมีผลทางกฎหมายอย่างไร
ใช้ มาตรา 423
วินิจฉัย : กรณีตามโจทย์นี ้คือว่านคือผู้ใช้ ภาษามือหรื อคือผู้ไขข่าวแพร่หลายซึง่ เป็ นข้ อความที่
ฝ่ าฝื นต่อความจริ งซึง่ การกระทำของว่านเป็ นเหตุให้ เจ้ าหน้ าที่เข้ าใจผิดว่าบังเป็ นผู้ที่ทำร้ ายและ
ด้ วยเหตุการกระทำของว่านนี ้ทำให้ เกิดความเสียหายแก่เกียรติคณ ุ ของบังหากวินิจฉัยกรณีตาม
โจทย์แล้ วถึงแม้ วา่ ว่านจะเป็ นใบ้ และไม่สามารถพูดได้ จงึ ใช้ ภาษามือในการสื่อสารก็ตามแต่
การกระทำของว่านเป็ นสิ่งที่ทำให้ บงั ได้ รับความเสียหายดังนันบั ้ งสามารถที่จะฟ้องหรื อเรี ยกค่า
สินไหมทดแทนจากว่านได้
เฉลย : กรณีข้อพิพาทตามปพพ.423 ฐานการหมิ่นประมาททำผู้อื่นเสียหายแก่เกียรติคณ ุ ขื่อ
เสียงแม้ วา่ ว่านจะเป็ นผู้พิการทางด้ านการสื่อสารผลปรากฎว่าบังไม่ได้ เป็ นผู้กระทำบังสามารถ
ฟ้องร้ องต่อว่านในฐานหมิ่นประมาทส่งผลให้ เกิดความเสียหายแก่ตวั บุคคลตาม
ปพพ.423 บังสามารถฟ้องร้ องหมิ่นประมาทได้

428 คือ กล่าวถึงกรณีผ้ จู ้ าง ลูกจ้ างที่ก่อให้ เกิดความเสียหาย

ตย. เช่นในกรณีที่เทียนสัง่ ว่านทำรถเครื่ องคันนึงเทียนได้ สงั่ ว่านให้ ทำโดยการที่เทียนเป็ น
หัวหน้ าในกรณีนี ้ที่ถ้าว่านทำงานออกมาแล้ วไม่ดีแล้ วลูกค้ าไม่พอใจลูกค้ าสามารถเรี ยกค่าเสีย
หายได้
กรณีตอ่ มาหากว่าเทียนสัง่ งานแก่วา่ นผิดเองในกรณีนี ้เทียนต้ องเป็ นผู้รับผิดในค่าเสียหายที่
ลูกค้ าเรี ยกร้ อง
 ติวกฎหมายหนี ้

หนี ้คือผลผูกพันธ์ในทางกฎหมายไม่ว่าจะเป็ นนิติเหตุหรื อนิติสมั พันธ์ก็ตามมีบคุ คลสิทธิ ์และไม่

จำกัดความ มีเจ้ าหนี ้ซึง่ มีสิทธิ์ในการเรี ยกให้ ชำระหนี ้ตามกฎหมายและลุกหนี ้มีหน้ าที่ในการ
ชำระหนี ้ตามกฎหมาย
นิติเหตุมี 3 อย่าง ละเมิด ลาภมิควรได้ จัดการงานนอกสัง่
หนี ้ในทางแพ่งความหมายคือ หนี ้ที่มีผลผูกพันธ์ในทางกฎหมายหรื อที่เรี ยกกันว่านิติสมั พันธ์
หนี ้แยกเป็ น 4 องค์ประกอบคือ
 1. เจ้ าหนี ้ ลูกหนี ้ 2.ผลผูกพันธิ์ในทางกฎหมาย 3.หนี ้เป็ นหน้ าที่และสิทธิที่ต้องรับผิดชอบ
อย่างใดอย่าหนึ่ง 4.หนี ้เป็ นความผูกพันระหว่างสิทธิและบุคคล
หนี ้แยกเป็ น 2 ประเภทคือหนี ้เฉพาะตัวและหนี ้ทัว่ ไป
หนี ้เฉพาะตัว เช่น เทียนยืมเงินเกตคือการที่เทียนยืมเทียนจะต้ องเป็ นคนคืนเท่านัน้
หนี ้ทัว่ ไป เช่น สมมุติวา่ เทียนยืมแต่ใครจะเป็ นคนคืนหนี ้แทนก็ไม่จำกัดบุคคล
บ่อเกิดแห่งหนี ้ มี 2 ประเภท คือแบบสมัครใจ ( นิติสมั พันธ์ ตย.เช่นการเช่าทรัพย์การยืมเงิน
การโอนทรัพย์โดยความสมัครใจ )
แบบที่ 2 คือแบบไม่สมัครใจ ( นิติเหตุ คือ เหตุที่ก่อให้ เกิดความผูกพันธ์ทางกฎหมาย )
2.1 ละเมิด อยูใ่ นมาตรา 420
2.2 ลาภมิควรได้ อยูใ่ นมาตรา 407 ตย .เกตยืมเงินไอซ์แต่เกตไม่สำนึกว่าไอซ์เป็ นเจ้ าหนี ้
ดังนันการที
้ ้ นสิทธิ์ของเจ้ าหนี ้ หรื อในกรณีเช่นว่า เจ้ าหนี ้รู้อยู่
่จะให้ เกตยืมหรื อไม่ให้ เกตุยืมนันเป็
ว่าลูกหนี ้เป็ นบุคคลที่ยืมเงินไม่คืนหรื อเป็ นบุคคลไม่รักษาสัญญาซึง่ ในกรณีนี ้เจ้ าหนี ้จะให้ หรื อ
ไม่ให้ ลกู หนี ้ยืมเงินก็ได้
2.3 จัดการงานนอกสัง่ อยูใ่ นมาตรา 395 กับ 401
( บุคคลสิท -คือบุคคลทุกคนไม่ว่าจะเป็ นใครก็ตามไม่จำกัดวุฒิภาวะหรื อช่วงอายุ )
โจทย์ตย.ซันกับบังได้ ยืมเงินเพรชจำนวน 5000 บาท มีผลในทางกฎหมายอย่างไร
การกระทำดังกล่าวตาม ปพพ. 194 องค์ประกอบเจ้ าหนี ้มีสิทธิได้ รับเงินจากลูกหนี ้ในกรณี
ข้ างต้ นมีลกู หนี ้ทังหมด
้ 2 คนซึง่ ยืมเงินจำนวน 5000 บาท ซึง่ บัญญัติไว้ เกี่ยวกับการแบ่ง
ชำระหนี ้จะไม่มีฝ่ายใดฝ่ ายหนึง่ ชำระหนี ้แต่เพียงผู้เดียว ผลทางกฎหมายคือบังและซันต้ อง
ชำระหนี ้เป็ นจำนวนเงินส่วนต่างคนละ 2500 หนี ้ถึงจะถูกระงับ
ตย.2 เทียนยืมเงินเพรช 2000 บาทแต่เทียนไม่มีเงินใช้ คืนในตอนที่เทียนกลับบ้ านเทียนเจอ
กระเป๋ าตังค์แล้ วหยิบมาทำเป็ นเจ้ าของแล้ วนำเงินนันไปคื
้ นให้ เพรชแต่ในภายหลังเพรชทราบว่า
เงินที่เทียนนำมาคืนแก่ตนเองนันเป็
้ นเงินของบุคคลอื่น ตามกรณีนี ้บอกได้ วา่ เป็ นลาภมิควรได้
สำหรับเทียน