CIANA KOMRKOWA BAKTERII G+ I Gciana komrkowa bakterii G+: - grubo 30-100nm; - mureina stanowi 30-70% suchej masy; - zoona

z okoo 40 warstw mureiny; - brak zewntrznej bony komrkowej; - bona cytoplazmatyczna nie wchodzi w skad ciany; - zawiera kwasy tejchojowych; - w metodzie Grama barwiona na kolor fioletowy. ciana komrkowa bakterii G-: - grubo 20-30nm, - mureina stanowi mniej ni 10% suchej masy; - sie mureiny jest jednowarstwowa; - wystpowanie zewntrznej bony komrkowej; - bona cytoplazmatyczna wchodzi w skad ciany; - nie zawiera kwasw tejchojowych; - w metodzie Grama barwiona na kolor czerwony. METODY BARWIENIA Fermentacja mlekowa: produktem jest kwas mlekowy Metoda Grama - pozwala na podzia bakterii na dwie grupy (Gi G+) ze wzgldu na rnice w budowie ciany komrkowej. Mechanizm barwienia: 1. Barwienie fioletem krystalicznym (barwienie na fioletowo komrek G+ i G-). 2. Dodanie pynu Lugola (barwienie na granatowo komrek G+ i G-). 3. Pukanie w alkoholu (odbarwienie komrek G-). 4. Dobarwienie komrek G- (safranin lub fuksyn). Efekt barwienia: - Bakterie G+ (kolor ciemno-fioletowy, prawie czarny). - Bakterie G- (kolor czerwony). Metoda Ziehla-Neelsena - pozwala na rozrnienie bakterii kwasoopornych i niekwasoopornych (diagnostyka grulicy prtki s oporne na barwienie Grama). Etapy barwienia: 1. Utrwalenie rozmazu bakterii. 2. Barwienie ston fuksyn (barwienie na czerwono wszystkich komrek). 3. Odbarwianie w 3% roztworze HCl w etanolu (odbarwienie komrek niekwasoodpornych). 4. Barwienie barwnikiem kontrastowym (bkit metylenowy) komrek niekwasoodpornych. Efekt barwienia: - Bakterie kwasoodporne (kolor czerwony). - Bakterie niekwasoodporne (kolor niebieski). Metoda Schaeffera-Fultona - pozwala na identyfikacj bakterii zaliczanych do grupy Bacillus i Clostridium, a przede wszystkim przetrwalnikw tych bakterii, ich ksztat i rozmieszczenie w komrce. Etapy barwienia: 1. Barwienie zieleni malachitow. 2. Podgrzewanie preparatu a zacznie parowa (endospory rozluniaj swoje otoczki i barwnik moe do nich wnikn). 3. Studzenie preparatu (endospory zamykaj swoje otoczki i barwnik pozostaje wewntrz). 4. Pukanie preparatu (odbarwienie komrki, endospory nie odbarwiaj si). 5. Dobarwienie pozostaej czci komrki safranin. Efekt barwienia: - Endospory (kolor zielony). - Pozostaa cz komrki (kolor czerwony). Antybioza: Jest to rodzaj antagonizmu, polegajcy na niemonoci dzielenia przez rne populacje lub gatunki, danego rodowiska ycia wynikajcej z wydzielania wtrnych metabolitw (antybiotyki, biocyny), hamujcych rozwj lub dziaajcych zabjczo na inne organizmy. Antybiogram krkowo-dyfuzyjny: Jest to metoda badania wraliwoci danego drobnoustroju na dziaanie okrelonego antybiotyku. Oparta jest na dyfuzji antybiotyku zawartego w krku do podoa. Antybiotyk dyfunduje promienicie, tworzc gradient ste. Najwiksza jego koncentracja wystpuje przy brzegach krka i spada wraz z odlegoci od krka. Wielko strefy zahamowania wzrostu bakterii jest wprost proporcjonalna do stopnia wraliwoci bakterii na antybiotyk. Mycobacterium tuberculosis (Prtek grulicy) Krlestwo: Bacteria Typ: Actinobacteria Klasa: Actinobacteria Rzd: Actinomycetales Podrzd: Corynebacterineae Rodzina: Mycobacteriaceae Rodzaj: Mycobacterium Gatunek: Mycobacterium tuberculosis Bakterie tlenowe, Gram-dodatnie, o ksztacie paeczkowatym (prostym lub lekko zakrzywionym), rednicy 0,3-0,6 m i dugoci 1-8 m , nieruchome, bezotoczkowe, nie tworz endospor, ani toksyn. Kwasoodporne, dziki cianie komrkowej zawierajcej znaczne iloci substancji lipidowych (ok. 60%) takich jak: kwasy mikolowe, woski. Tworz kolonie o pomarszczonej powierzchni przypominajce kwiat kalafiora. Streptomyces griseus Krlestwo: Bacteria Typ: Actinobacteria Klasa: Actinobacteria Rzd: Actinomycetales Rodzina: Streptomycetaceae Rodzaj: Streptomyces Gatunek: Streptomyces griseus Bakterie tlenowe bakterie Gram-dodatnie, wytwarzajce endospory, ksztatem i sposobem rozmnaania przypominaj grzyby strzpkowe. Podobnie jak grzyby, posiadaj struktur nitkowat, jednak ich "strzpki" s mniejsze i mniej zrnicowane morfologicznie od grzybw. Bakterie wystpuj w grupach tworzcych acuchy. Produkuje antybiotyk (Streptomycyn). Promieniowce: Organizmy prokariotyczne, tworzce rzd G+ bakterii. Posiadaj nieregularn, cylindryczn budow z tendencj do rozgaziania si, co upodabnia je do grzybw nitkowatych. Ze spltkw nitek powstaje pseudogrzybnia, ktra moe by powierzchniowa, wgbna lub powietrzna. Promieniowce rozmnaaj si przez podzia pseudogrzybni, czyli wytworzenie zarodnikw pseudokonidialnych, jak rwnie przez podzia poprzeczny pseudostrzpek. Wytwarzaj antybiotyki. Bacillus sp. Krlestwo: Bacteria Typ: Firmicutes Klasa: Bacilli Rzd: Bacillales Rodzina: Bacillaceae Rodzaj: Bacillus Gatunki: B. subtilis, B. cereus, B. anthracis BAKTERIE PRZETRWALNIKUJCE Tlenowe: Rodzaj: Bacillus Gatunki: B. subtilis, B. cereus, B. anthracis Wytwarzane endospory nie zmieniaj ksztatu komrki macierzystej: biegunowe, przybiegunowe, centralne. Beztlenowe: Rodzaj: Clostridium Gatunki: C. tetani, C. pasteurianum, C. botulinum Bakterie przeprowadzajce fermentacj mlekow: - Lactococcus - paciorkowce homofermentatywne: Lactococcus lactis, Lactococcus cremoris. - Leuconostoc - paciorkowce heterofermentatywne: Leuconostoc citrovorum. - Lactobacillus - paeczki homo- i heterofermentatywne: Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus viridescens. Bakterie waciwej fermentacji mlekowej dzieli si na: - homofermentatywne - fermentuj cukrowce wytwarzajc gwnie kwas mlekowy - heterofermentatywne - fermentuj cukrowce wytwarzajc obok kwasu mlekowego produkty uboczne Homofermentacja alkoholowa: Saccharomyces Fermentacja masowa: - Closridium pasteurianum, Closridium butyricum, Closridium pectinovorum, Fermentacja tlenowa (w warunkach tlenowych), bez penego utlenienia substratu oddechowego: * Fermentacja octowa: Acetobacter oxydans, Acetobacter pasteurianum, Acetobacter aceti. *Fermentacja cytrynowa: Aspergillus niger. NITRYFIKACJA I etap nitryfikacji (utlenianie jonu amonowego): Nitrozobabakterie: Nitrosococcus oceanus, Nitrosolbus multiformis, Nitrosomonas europaea. Produkowany przez nie kwas azotowy silnie hamuje reakcj utleniania, w ktrej powstaje, jest wydzielany poza komrk, co wymaga zuycia 30% produkowanej energii. NH4++1,5O2NO2-+2H2O+2H+ (reakcja zachodzi przy pomocy monooksydazy amonowej) II etap nitryfikacji (utlenianie jonw azotynowych): Nitrobakterie: Nitrococcus mobilis, Nitrobacter winogradskyi, Nitrospira marinus. Utlenianie NO2- hamowane przez jon amonowy, tak wic bakterie obu etapw w glebie s od siebie zalene. NO2-+0,5O2NO3ANALIZA MIKROBIOLOGICZNA WODY Najwaniejsz bakteri wskanikow jest Escherichia coli (bakteria ta nie wywouje chorb przewodu pokarmowego, towarzyszy jednak bakteriom chorobotwrczym), ktra wchodzi w skad tzw. grupy coli. Bakterie z grupy coli to G- paeczki, nieprzetrwalnikujce, wzgldnie beztlenowe, fermentujce laktoz po 48 godz. z wytworzeniem kwasu oraz gazu i tworzce na podou Endo charakterystyczne bordowe kolonie z metalicznym poyskiem. Bakterie z grupy coli dziel si na dwa typy: - Typ fekalny: bakterie fermentujce laktoz z wytworzeniem kwasu i gazu w 37oC i 44oC (np. E. coli) - Typ ziemny: bakterie ziemne, niezdolne do fermentacji laktozy w 44oC (np. Citrobacter sp. i Enterobacter sp.). Obecno w wodzie bakterii z grupy coli wiadczy o skaeniu badanej wody ciekami bytowymi lub gleb. Obecno w wodzie bakterii z grupy coli bada si stosujc metod fermentacyjno-probwkow lub metod filtrw membranowych, w zalenoci od spodziewanego stopnia skaenia badanej wody. Miano coli jest to najmniejsza objto badanej wody (wyraona w cm3), w ktrej znajduj si jeszcze bakterie z grupy coli. Oprcz tego oznacza si te liczb bakterii psychrofilnych i mezofilnych w badanej wodzie, wysiewajc j na agar odywczy i inkubujc pytki odpowiednio w temperaturze 20 i 37oC. Metoda fermentacyjno-probwkowa: opiera si na wykorzystaniu zdolnoci tych bakterii do fermentacji laktozy z wytworzeniem produktw kwanych i gazowych, przerowadzenie oznaczenia obejmuje 4 etapy: - badanie wstpne, - badanie potwierdzajce, - badanie uzupeniajce, - badanie ostateczne, czyli identyfikujce. Badanie wstpne: polega na posiewie odpowiednio rozcieczonych prbek badanej wody na podoe pynne, zawierajce m.in. laktoz i barwnik - purpur bromokrezolow (podoe Eijkmana). Purpura bromokrezolowa spenia rol wskanika alkacymetrycznego, zmieniajcego swoje zabarwienie w zalenoci od pH. Gaz wytwarzajcy si podczas fermentacji zbiera si w odwrconych do gry dnem maych probwkach zwanych rurkami Durhama. O dodatnim wyniku badania wiadczy obecno pcherzykw gazu w rurce Durhama przy jednoczesnym zmtnieniu podoa i jego zakwaszeniu (zmiana barwy podoa z fioletowej na t). Brak choby jednej z wymienionych cech naley traktowa jako wynik wtpliwy, wymagajcy przeprowadzenia bada potwierdzajcych. Badania potwierdzajce: wykonuje si posiew z kropli hodowli uzyskanej w trakcie bada wstpnych na podoe Endo lub podoe Mac Conkey'a. Na podou Endo bakterie grupy coli rosn w postaci ciemnoczerwonych kolonii o metalicznym zielonkawym poysku, natomiast na podou Mac Conkey'a bakterie te pojawiaj si jako czerwone kolonie, wok ktrych obserwuje si wyrane zmtnienie poywki. Kolonie nietypowe naley podda badaniom uzupeniajcym. Escherichia coli Krlestwo: Bacteria Typ: Proteobacteria Klasa: Gammaproteobacteria Rzd: Enterobacteriales Rodzina: Enterobacteriaceae Rodzaj: Escherichia Gatunek: Escherichia coli (paeczka okrnicy) Jest to Gram (-), fakultatywnie tlenow paeczka o dugoci ok. 2 m i rednicy ok. 0,8 m. Spotykana w jelicie czowieka i zwierzt jak rwnie powszechnie w glebie i wodzie, gdzie trafiaj z wydzielinami i kaem. Wytwarzane endospory zmieniaj ksztat komrki macierzystej: wrzeciono, buawka. Sporulacja: proces tworzenia endospory, przebiega on wedug nastpujcego schematu: I. uwypuklenie bony cytoplazmatycznej do wntrza komrki (tworzenie przegrody). II. Podzia DNA na genofor sporangium i genofor prespory. III. DNA prespory zostaje oddzielone i otoczone dwiema bonami cytoplazmatycznymi. IV. Wewntrzna bona tworzy cian komrkow przetrwalnika, a zewntrzna daje do rodka korteks. V. Zakoczenie formowania korteksu i oson biakowych. VI. Osonki staj si nieprzepuszczalne i ciepoodporne, silnie zaamuje wiato, ustanie metabolizmu i wejcie w stan anabiozy. VII. Uwolnienie endospory spowodowane liz sporangium. FERMENTACJA