Scenariusz rozmowy - odpowiedzi

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywan i rozpoczyna rozmowę na temat języków.

Czym jest język?

Większość uczniów na to pytanie odpowiada, że język jest częścią ciała. Nauczyciel
uświadamia dzieciom, że są takie słowa, które mają wiele znaczeń, takie jak
mysz(zwierzę oraz urządzenie do komputera) czy pilot(człowiek, który prowadzi
samolot oraz urządzenie do telewizora). Do nich zaliczyć można również słowo język.
Nauczyciel naprowadza uczniów na odpowiedź, że język jest też środkiem, za pomocą
którego ludzie porozumiewają się z sobą. Język służy do przedstawiania przedmiotów,
czynności czy abstrakcyjnych pojęć za pomocą znaków.
Źródło: http://teoria-literatury.cba.pl/index.php/co-to-jest-jezyk-definicja-pojecia/

Czy ktoś z was wie, ile istnieje języków na świecie?

Nauczyciel motywuje uczniów do zgadywania, podpowiadając im. Przynosi z sobą
mapę polityczną świata. Pokazuje na niej Europę i Francję. Następnie tłumaczy
dzieciom, że we Francji, która jest stosunkowo dużym krajem w Europie, jest jeden
język, w przeciwieństwie do sąsiadującego i małego Luksemburga, w którym są aż
trzy języki urzędowe. Nauczyciel uświadamia dzieciom, że liczba języków nie zależy
od wielkości kraju oraz naprowadza dzieci na poprawną odpowiedź.
Odpowiedź: Na świecie jest 200 państw, w których ludzie posługują się ok. 6000-
7000 języków. To znaczy, że średnio na każde państwo przypada około 30 języków,
jednak rozmieszczenie ich jest bardzo różnorodne. Nie można podać dokładnej liczby,
ponieważ nie można policzyć wszystkich dialektów i języków, które wymierają i
pojawiają się.
Źródło: http://portalwiedzy.onet.pl/130141,,,,rodziny_jezykow_swiata,haslo.html

Czy w Polsce jest w użyciu tylko jeden język?

Dzieci zgodnie odpowiadają, że w Polsce jest jeden język – język polski. Nauczyciel
pokazuje na mapie Polskę i tłumaczy dzieciom, że w kraju obowiązuje jeden język
urzędowy (używany w instytucjach, urzędach państwowych, oficjalnych
dokumentach) – język polski. Na terenie kraju ludzie posługują się także językiem
kaszubskim, który nie jest jednak językiem urzędowym - to znaczy językiem, który
otrzymał wyjątkowy status prawny na terenie państwa lub regionu administracyjnego.
Nauczyciel pokazuje na mapie teren Kaszub.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_urz%C4%99dowy

Czy jedna osoba może mówić w kilku językach?

Dzieci podają różne odpowiedzi na to pytanie. Nauczyciel pyta w ilu językach mówią
dzieci, w ten sposób naprowadzając je na poprawną odpowiedź. Mówi uczniom, że w
dzisiejszych czasach jest coraz więcej osób, mówiących w językach obcych.
Uświadamia im, że istnieją tacy ludzie jak poligloci, którzy posługują się wieloma
językami, niektórzy z nich znają nawet kilkadziesiąt! Nauczyciel dodaje, że rekord w
księdze Guinnessa(księdze, w której udokumentowane rekordy świata osiągnięte
naturalnie lub przez ludzi w różnych dziedzinach np. naturalnie- największe jabłko na
całym świcie, przez ludzi- najwyższy człowiek świata) współczesnego poligloty
należy do Gregga Coxa (64 języki).
Źródło: http://definicja.net/definicja/Poliglota
Czy w waszych domach lub najbliższym otoczeniu są osoby, które mówią w kilku
językach? Jakie to są języki?
Dzieci opowiadają o członkach swoich rodzin, sąsiadach. Wymieniają różne języki
obce.

Jakich języków obcych uczycie się?

Dzieci podają różne odpowiedzi, np. angielski, francuski, niemiecki.

W jakim celu ludzie uczą się języków obcych?

Dzieci podają różne pomysły, np. żeby porozumiewać się z osobami z innych krajów;
żeby móc podróżować; ponieważ w szkole język obcy jest obowiązkowym
przedmiotem. Nauczyciel potwierdza odpowiedzi uczniów, dodaje też inne powody,
tj. nauka języków pobudza komórki mózgowe, łatwiej znaleźć pracę znając różne
języki oraz poznając język poznaje się również kulturę innych narodów.

Czy trudno jest się nauczyć języka obcego?

Na to pytanie dzieci również odpowiadają w różny sposób. Mówią o trudnościach z
gramatyką lub słownictwem. Niektóre odpowiadają, że dla nich nauka języka jest
prosta.

Czy każdy język zapisuje się w taki sam sposób?

Uczniowie zastanawiają się nad odpowiedzią na to pytanie. Nauczyciel pokazuje
przygotowane wcześniej znaki czterech różnych języków (polskiego, francuskiego,
chińskiego, hebrajskiego), w ten sposób uświadamiając uczniom, że sposoby zapisu
różnią się od siebie.

W jaki sposób ludzie mogą się komunikować?

Dzieci odpowiadają, że ludzie porozumiewają się z sobą poprzez słowa. Nauczyciel
naprowadza uczniów na odpowiedź, że ludzie do komunikacji używają także np.
gestów i mimiki.

Czym jest komunikacja niewerbalna?

Większość dzieci nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie. Nauczyciel tłumaczy
dzieciom, że komunikacja niewerbalna to proces komunikowania się za pomocą
gestów, tonacji i ruchów ciała. Nauczyciel uśmiecha się do dzieci i pokazuje kciuk
podniesiony w górę. Pyta dzieci, co w ten sposób przekazuje. Otrzymuje odpowiedź,
że nauczyciel jest zadowolony. Nauczyciel potwierdza i tłumaczy, że to jest właśnie
komunikacja niewerbalna.
Źródło: http://www.komunikacjaniewerbalna.com.pl/strona-glowna/

Czy mimika i gesty są niezbędne w języku?

Zdania dzieci są podzielone. Nauczyciel naprowadza dzieci na poprawną odpowiedź
odgrywając krótką scenkę. Najpierw uśmiecha się szeroko i wykonuje gest mówiąc:
„Dobrze, że was widzę”. Za chwilę mówi to samo zdanie nie używając mimiki twarzy
i żadnego gestu. Dzieci odpowiadają, że mimika i gesty są niezbędne w języku.

Co można wyrazić za pomocą mimiki?

Dzieci podają różne odpowiedzi, np. złość, strach, zadowolenie, zdziwienie.
Czy za pomocą różnych gestów możemy przekazać tę samą rzecz?
Dzieci zastanawiają się nad odpowiedzią. Nauczyciel tłumaczy, że większość
podstawowych gestów komunikacyjnych wygląda na całym świecie tak samo.
Niektóre mają jednak inne znaczenie. Np. kciuk uniesiony w górę w większości
państw odbierany jest jako zadowolenie, natomiast w Grecji oznacza odrzucenie.
Japoński gest przywołujący i zapraszający kogoś, to skinienie ręką skierowaną dłonią
w dół. Przypomina on nasz gest na pożegnanie (pa-pa), którego polskie dzieci uczą się
w pierwszej kolejności.

Czy mogą istnieć dwa różne gesty, które znaczą to samo?

Dzieci zastanawiają się nad odpowiedzią. Nauczyciel podaje dzieciom przykład, aby
naprowadzić je na dobrą odpowiedź, np. stuka palcami o stół lub nerwowo pociera
ręce – pokazuje gesty oznaczające stres i zdenerwowanie. Po tej podpowiedzi dzieci
odpowiadają, że mogą istnieć różne gesty, które znaczą to samo.

Czy trudno jest zrozumieć gesty?

Zdania dzieci są podzielone. Niektóre odpowiadają, że tak, inne, że jest to łatwe.
Nauczyciel tłumaczy dzieciom, że kiedy próbujemy zrozumieć gest, musimy wziąć
pod uwagę okoliczności, w jakich on jest używany oraz mimikę.

W jaki sposób porozumiewają się osoby niesłyszące?

Dzieci mówią, że używają gestów. Nauczyciel potwierdza i tłumaczy, że osoby
niesłyszące używają języka migowego, który polega na pokazywaniu tego, co chce się
przekazać. Język migowy pozwala komunikować się bez wypowiadania słów.
Źródło: http://docs6.chomikuj.pl/800558207,PL,0,0,J%C4%99zyk-migowy.doc

Czy język migowy jest taki sam na całym świecie?

Dzieci zastanawiają się nad odpowiedzią na to pytanie. Nauczyciel tłumaczy uczniom,
że większość krajów ma swoje własne, opracowane języki migowe- większe kraje
posiadają czasami dwa systemy. Istnieje np. Brytyjski Język Migowy, Polski Język
Migowy. Nauczyciel zaznacza, że Polski Język Migowy powstał na podstawie
Francuskiego Języka Migowego, gdyż to właśnie Francuz był twórcą języka
migowego, który posiada własną gramatykę oraz leksykę.

Czy znacie bajki, w których bohaterowie komunikują się tylko za pomocą gestów?
Dzieci podają różne pomysły, np. Mustang z Dzikiej Doliny, Pegaz – koń Herculesa,
Arielka, Boo z Potworów i spółki, zwierzęta w Pocahontas.