De eerste afbeelding die ik gekozen heb is eentje van
Elaine Kazimierczuk. In het begin van het boek wordt er vooral gesproken over de liefde die bloeit tussen de vader en moeder toen ze jong waren. De liefde speelde zich af tussen cactussen, want de enige keer dat de twee tortelduiven elkaar konden zien was in het geheim tussen de cactussen door. Het prachtige meisje met de zwarte haren werd verliefd op de jongen met flaporen, ze trouwde wat later in het boek.
Vervolgens heb ik een schilderij van Anna
Allworthy gekozen. Wanneer de auteur het had over de zoektocht naar de verloren bruidegom, Mosa, had hij hem naar de stad laten vluchten. Mosa wou afscheid nemen van zijn knuffeldame voor hij trouwde met zijn nicht. Uiteindelijk heeft zijn neef, Lamarat, hem teruggevonden met de hulp van de taxichauffeur.
Als laatste heb ik deze afbeelding gekozen van twee
mannen die een bordspel spelen. Een van de onderwerpen die een aantal keer terugkomen gedurende het boek is het spel mens-erger-je-niet. Er wordt gezegd dat mannen dit uren lang spelen in de cafés. De vader van onze protagonist gaat dan ook naar Duitsland om er te werken, hij wou niet eindigen als de mannen in de cafés. Want voor de spelers was het alles of niets, ze gingen helemaal op in het spel. Het boek bevat verschillende elementen: liefde, geloofsovertuiging, cultuur en familie. Een samenhangende tekst over deze drie onderwerpen maken gaat dan wat moeilijk. De liefde die bloeide tussen de cactussen en hun vruchten heeft geleid tot de geboorte van Lamarat en zijn zus, Rebekka. Mosa, de broer van hun vader, werd dan op het einde door zijn kwade bruid “geknipt”.