ANG INDUSTRIYA NG PELIKULANG PILIPINO AT ANG INDIE FILMS

Ni Direk William G. Mayo

Ang Independent films ay hind na bago sa mundo ng Philippine Cinema. Sa mga panahong
namamayani ang ‘Big 4 ‘ major film studios na kinabibilangan ng LVN. Premier Productions,
Sampaguita Pictures at Libran, ang lahat ng produksyong pampelikula sa labas ng malalaking
kumpanyang ito ay tinatawag na ‘Independents’. Ang katawagang ito ay may patungkol lamang sa
pamumuhunan at hindi sa uri, istilo o intensyon ng pelikula. Karaniwang ang ‘Independents’ ay may
mas mababang ‘Cost of Productions’ at nagtatampok sa mga artistang ‘Freelancers’ o di nakakontrata
sa anumang malalaking kumpanya. Bagama’t mga Independents ang mga pelikulang ito, sila ay
kabilang sa iisang Industriya ng Pelikula sa bansa. Nakatuon sa iisang langkay ng manonood,
itinatanghal sa parehong sinehan ng ‘major studios’ at may malinaw na pakay ng artistikong paglikha
ng pelikula at negosyo.
Mahalagang bigyan natin ng obayong pang unawa ang salitang ‘Industriya’ upang mahimay natin
ang kasalukuyang kalagayan ng ‘Industriya ng Pelikulang Pilipino” sa gitna ng pagsulpot ng
panibagong uri ng Independent Films o mas kilala sa tawag na ‘INDIES’.
Industry is an organized economic activity concerned with manufacture, extraction and processing of
raw materials, a branch of commercial enterprise concerned with the output of a specified product or
service: A clear indication of the way in which human effort has been harnessed as a force for the
commercial production of goods and services is the change in meaning of the word industry. Coming
from the Latin word industria, meaning "diligent activity directed to some purpose," and its
descendant, Old French industrie, with the senses "activity," "ability," “skills” and "a trade or
occupation".
Samakatuwid, ang Industriya ay isang organisadong paggawa at negosyo na ginagamitan ng abilidad,
skills tungo sa isang paglikha ng isang produkto o serbisyo. Malinaw din na bagama’t ang paglikha
ng pelikula ay isang gawang sining at teknikal, bilang isang industriya, ito ay naiikutan ng iba’t ibang
pwersa ng pagnenegosyo. Sa pagiging Industriya ng pag gawa ng pelikula hanggang sa pagtatanghal
nito sa mga sinehan ay hindi maiiwasan ang pag uumpugan ng pwersang pang negosyo at mga
mithiing artistiko. Kasama na dito ang higit na naka gulong sensura at mataas na buwis ng gobyern.
Sa ngayon, ang Independent filmmaking o mas kilala sa tawag na Indie Films ay binigyan ng ibang
kahulugan at ang nakagawiang pelikula ay tinawag na ‘Mainstream’.
Sabi ng mga nasa sector na ito, “ as we all know, Indie Films are films that are not made by
mainstream movie film productions and not made in the mainstream movie studios, rather as its
name says, it is a film production that is independent of the influences, powers and authority of the
mainstream ones.”
“The emergence of digital cameras and their high-tech accessories in the market have spawn the
growth of Indie films. For anyone now could make his or her own movie films in accordance to one’s
own personal styles and way without the influences of the mainstream movie outfits, which indeed
have a good effects on movie industry in the world, especially also in the Philippines where these
indie films becomes so prominent and have salvage the almost dying Philippine movie industry.
Ang Indie Films ay bahagi na ng Philippine Cinema subalit hindi tumpak na sabihin na bahagi sila ng
Philippine Movie Industry at lalong malaking kahunghangan na sabihin na naisalba ng Indies ang
Industriya ng Pelikulang Pilipino. Paano mo maisasalba ang isang Industriya na hindi ka naman
kasali o bahagi nito?
Parang kabuteng sumusulpot at nawawala ang Indie Filmmakers. Nakapanghihihinayang ang iba na
sadyang mayroong talino at skills sa paggawa ng isang ‘Visual Narrative’. Ang iba naman ay mabuti
na ngang nawala dahil sa kanilang pagiging ‘iresponsable’ sa pag hawak ng ganito kasensitibong
medium at marami rin ang kusang naglaho dahil sa tahasang pagtalikod sa katotohanang ang pag
gawa ng pelikula ay di tulad ng ibang sining na kailangan lamang brutsa, pintura at canvas ay tapos
na. Ang iba naman ay nagkalat pa sa paghahanap ng mga ahensya at organisasyong nagbibigay ng
‘Grants’ para sa kanilang pinapangarap na ‘Indie Film’. Pero hanggang kalian ito?
Ang ilan sa mga ‘Indie Filmmakers’ na ito ay nandyan pa. Sila yung masigasig na sumali sa mga
International Film Festival na kung papalarin ay magiging pamasahe para tanggapin nh lokal na
manonood. Ang pinakamatayog na narating ay ang pagwawagi ni Brillante Mendoza sa Cannes Film
Festival sa kanyang pelikulang ‘Kinatay’ subalit sa kabila nito ay nabigo pa ring bumaon sa
kamalayan ng nakararaming Pilipinong manonood.
Kung ating mapapansin, ang mga lumulutang-lutang pang Indie Filmmakers ay yaong mga may
pagtatangkang yumapak at tumawid na sa mga sinehang teritoryo ng ‘Mainstreams’. Bagaman at
ayaw pang maghulas ng kanilang balat-indie, gusto na rin nilang malabas sa mga sinehan at kumita
ang kanilang mga Obra. Maswerte na kung mabigyan ito ng 3 o limang sinehan at karakang inaalis
kung hindi umabot sa minimum ang kita nito maghapon. Hindi naman ekslusibong nangyayari ito sa
mga indies kundi sa lahat ng pelikulang sadyang di kumikita. Sabi nga nung isa kong kaibigang
theatre Booker…’if indies are Artistic Expressions, express it somewhere else , not in my theatres’.
Kasi nga naman ay napakalaki ng kanilang overhead sa pagpapatakbo ng kanilang mga sinehan. Ito
ang mga influences, powers and authority of the mainstream na kinamumuhian ng mga indies.
Sabi pa nila…’The surge of Pinoy indie films and Pinoy indie directors has given Filipinos a much
needed alternative movie viewing experience than resorting more in foreign movies, and aside from
the spamming repetitive story plots of some mainstream movie film outfits’.
Isa pa itong pagbaluktot ng katotohanan, upang patunayan na ang Indies ang nagsalba sa movie
industry. Ang totoo, nang humina ang daloy ng manonood sa takilya hindi naman sila bumaling sa
panonood ng ‘Indies’ kundi ang inatupag nila ay ang malalaking local ‘teleserye’ kasama na dito ang
‘Mexican Telenovela’, Taiwanese Soap at Korean Wave Telemovies at iba pang source of
entertainment sa internet but not significantly sa Indie Films.
May mga ‘Mainstream Producers’ na pumatol din naman sa indies. Sadya kasing kamangha-mangha
ang mga tropeo at karangalang uwi nila galing sa mga International Film Festival. Mayroon pang
sumali sa Metro Manila Film Festival na maliwanag na isang labanan sa takilya.
Ang ending, bigo na sa takilya ang pelikula, sawi pa sa awards. Ang prodyuser naman ay di pa tapos
sa pagkwenta sa kanyang naluging puhunan.
Eto pa…Moreover, it also gives opportunity for an ordinary Filipino to shine and be star without the
help of the mainstream ones, which is true. The proof of this is the success of the Pinoy indie film
director Brillante Mendoza which won as a best director in International Cannes Festival for his indie
film “Kinatay”, and his another indie film “Lola” has won as best film at 6th Dubai International
Film Festival, which a normal mainstream director can’t achieve.
Napaka unfair ng pananaw na ito sa ating mga ‘National Artists’ for Films na lahat ay nanggaling sa
‘Mainstream Cinema’
Sa puntong ito, makatarungang alalahanin natin na mula sa mga pelikulang tinatawag nilang
‘Mainstream’ nanggaling ang mga unang pelikulang nagwagi sa ibat-ibang International Film
Festivals at naghatid sa atin ng mga karangalan at pagkilala bilang pangunahing mga filmmakers sa
Asya. Ito ay mga pelikulang tulad ng ‘Genghis Khan ni Manuel Conde, Anak Dalita, Flor
Contempacion at marami pang iba. Lahat ng ito ay sa panahong hindi pa tig-sisingko ang
International Film Festivals na patuloy na dumadami, mga tatlong libo na yata silang lahat kung di
ako nagkakamali.
Moreover, Brillante’s favorite lead indie actor for all his indie films –Coco Martin- has now become
famous and popular like him and now become a mainstream actor and won a best acting award for
his winning performance.
Ang pagpasok sa Mainsream Cinema ay tulad din ng pagsuot sa ‘butas ng karayom’. Si Coco Martin
ay isa sa nanguna sa pag gamit ng Indies para maka tuntong sa mainstream. Ito rin ang nasa likod ng
batok ng maraming Indie filmmaker bagama’t di nila aaminin.
Sa aking pagkaka-alala, walang pa mang 20 taon ang tinatawag nilang ‘Indie Films’ at ang Industriya
ng Pelikulang Pilipino naman ay sasapit na sa kanyang ika-100 taon sa 2019, kaya hindi ko mahinuha
kung saan nila hinugot ang salitang ‘isinalba ng Indies ang Industriya ng Pelikula?
Ang aking mga nasabi ay hindi para i-etsepwera ang Indie Films bilang bahagi ng ating Kultura at ng
Philippine Cinema sa kabuuan. Sa katotohanan ay isa ako sa masugid na sumusuporta sa
pagkakaroon ng Indie Section sa MMFF bagama’t di pa rin ito nakakakuha ng respetadong bilang ng
mga manonood. Ganun din ang Cine Rehiyon na nasa ika-7 yugto na, na pangunahing proyekto ng
NCCA-Committee on Cinema na akin ding pinangungunahan.
Ang ‘Mainstream Cinema’ ay marami ding pagkukulang at talaga namang may mga nakasusukang
sistema, subalit bahagi ito ng isang ‘industriya’ na naiikutan ng marami at ibat-ibang interes. Bilang
bahagi ng industriya, ay wala nang ka ipokritohang tinatanggap namin ang ganitong mga
katotohanan ng isang sining at propesyon na para magpatuloy ay kailangan ang pagtanaw sa
aspetong negosyo.
Sa huli, ay isang paglilinaw…lahat ng filmmakers na naghahandog ng pelikulang panoorin ay bahagi
ng isang mayamang ‘Philippine Cinema’. Ang ‘Industriya ng Pelikulang Pilipino’ ay isang bahagi.
Sa kabila ng masalimoot nitong katayuan ay may malinaw namang intensyon, ang makapaghandog
sa manonood ng pelikulang tatangkilikin sa takilya.
Ang ‘Indies’ naman sa kabilang panig ay isang progresibong sektor na tila nangangapa pa kung ano
ba talaga. Short Films na 30 minutes ba o Long Film na 7 oras ang gagawin? Kailangan bang kumita
o hindi? Sa sinehan ba ilalabas o sa Plaza o sa Auditorium? Kukuha ba ng mainstream actors o
kapitbahay na lang, kaibigan ? Steadycam ba o bibitbitin na lang ang camera?
Ang Indie Films daw ay higit na makatotohanan na nagpapakita ng mga sakit ng ating lipunan.
Ipakita ang mali para luminaw ang tama? Pwede rin namang magpakita ng tama para makitang ito
talaga ang tama. Pagod na rin naman ang bayan sa walang humpay na pagsampal sa kanila sa mga
panoorin ng kanilang mga kamalian, mga sakit at mga kabiguan.Ang higit na kailangan natin ngayon
bilang isang bansa ay mga positibong pananaw na nagpapalita ng ating mga ipinagmamalaki at
kagalingan magbibigay sa ating lahat ng inspirasyon at bagong pab asa.
Gusto kong hiramin ang minsang sinabi ng batikang Direktor na si Peque Gallaga…”Lets not do
films for the film critics and the institutes, Lets make films for the Filipino People !
\

    Ano ba ang Mainstream Films at Indie Films dito sa Pilipinas? Ang mainstream
movies ay yung mga usual na mga pelikulang nakikita natin sa mga sinehan. Lahat ng
mga ito ay ginawa ng mga propesyonal na direktor at karamihan dito ay sikat at
marami ng experience sa pagawa ng mga pelikula. Ang mga sineng ito ay normally
nakatali sa mga corporation, commercial entities at mass media. Ano ba ang makikita
natin sa mga Mainstream Films dito sa Pilipinas? Karamihan ng mapapanood natin ay
puro love story o di kaya naman ay comedy. Ang mga sineng ito ay yung mga tipong
alam mo na ang wakas bago mo pa makita. Pareparehas lang ang mga padron.
Gasgas na. Halos lahat ng sine ay laging may mahirap na inaapi. Di kaya naman
mahirap na nainlove sa mayaman. O di kaya naman horror comedy na gasgas na. Ang
Indie films naman ay mga pelikulang ginawa lang ng mga low profile na mga direktor.
Karamihan sa kanila ay sumusubok palang sa larangan ng pagawa ng mga sine. Halos
lahat ng mga pelikula ng mga ito ay low budget films. Kaunti lang ang experience
ngunit hindi takot sumubok ng mga kakaibang estilo. Sa Indie films walang limit o
restriction sa pagawa. Kanya kanya ang pagawa kaya halos lagi kakaiba ang mga ito.
Makikita natin na marami ang pagkakaiba ng dalawang klase ng pelikula. Sa
pananaliksik na ito, nais namin malaman kung bakit nagkakaroon ng lugar ang mga
Indie films sa industriya kahit karamihan dito ay low budget at ginawa lang ang
karamihan ng mga low profile na direktor.

MAINSTREAM MOVIES - ay mga usual na mga

pelikulang nakikita natin sa mga sinehan. Lahat ng mga ito ay
ginawa ng mga propesyonal na direktor at karamihan dito ay
sikat at marami ng experience sa pagawa ng mga pelikula. Ang
mga sineng ito ay normally nakatali sa mga corporation,
commercial entities at mass media.
Ngayon sa Pilipinas, bakit kaya mas kinagigiliwan panoorin ang mga Indie Films kaysa sa
mismong mainstream movies ng ating bansa. Ang dahilan kaya ay ang pagulit-ulit ng padron ng
mga directors ng mainstream movies. Sa pananaliksik na ito, aming hahanapin at tatalakayin
kung bakit nga ba mas tinatangkilik pa ang mga Indie films kaysa sa mismong gawa ng mga
sikat na director ngayon sa Movie Industry scene ngayon.
 
INTRODUKSYON
 
            Ang paksa ng pananaliksik na ito ay upang ipakita ang mga dahilan kung bakit nga ba at
ano nga ba ang naguudyok sa mga tao upang mas tangkilikin nila ang Indie films kaysa sa
mainstream films dito sa Pilipinas. Sa aming saliksik, aming hinahangad na masagot kung bakit
nga ba nagiging mas popular ngayon ang mga Indie Films. Hindi naman kailangang o
“necessary” natatalo ang mainstream sa Indie films kundi nagkakaroon ngayon ang mga
pelikulang ito ng lugar o ground ngayon sa Industriya. Nais naming malaman kung ano ang mga
rason kung bakit mas lumalakas ang hatak ngayon ng Indie films at kung anong ang meron ito at
nauuso ito ngayon.
 
REBYU NG PAGAARAL
 
            May isang artikulo tungkol sa abscbnnews.com “Indie films gaining ground in local
movie industry”
 
Sa artikulong ito ay makikita ang isang panayam kay Meryll Soriano, inilahad niya ang
isa sa mga dahilan kung bakit mas naiibigan ng mga artistang kagaya niya ang indie films kaysa
sa mainstream na mga pelikula. Sa panayam na ito ay nabigyang empasis na isang bagay kung
bakit mas tinatangkilik ang mga indi films kaysa sa mainstream na mga pelikula ay ang pagiging
kumportable sa mga ginagampanang papel ng isang artista. sinabi rin dito na mas malaya ang
paggawa ng indie films kaysa sa mainstreams na mga pelikula. Wala daw commercial
considerations. Mas malaya silang sabihin at ilagay sa skript ang kahit na anong kanilang naisin.
Isa ring dahilan na ibinigay ay sa kadahilanang walang pressure sa paggawa ng indi films,
walang producers na magdidikta kung ano ang gusto ng isang tipikal na manonood. Nabangggit
din na ang indie films ay mas may realidad kaysa sa mainstreams na mga pelikula, mas
naipapakita nito ang mga buhay-buhay ng mga tao kaya mas naihahambing natin ang ating mga
sarili sa mga indie na pelikula. Sinaad din dito na mas kakaunting pera ang kinakailangan upang
makakumpleto ng isang indi film kaysa sa mainstream na pelikula.
 
            Makikita na natin dito kahit mismong artista ayaw narin ang mainstream movie films ng
Pilipinas.
           
 
LAYUNIN
 
            Nais naming ipakita, sa pamamagitan ng pananaliksik na ito, sa kapwa naming mga
Pilipino ung bakit mas patok at kinagigiliwan na ngayon ang mga Indie films kaysa sa
mainstream. Gusto naming malaman nila kung bakit nagiging mas ngayon ang Indie films. Kung
anong meron ang mga ganitong pelikula at bakit ito naiiba sa mainstream. Ito rin ay
makakatulong sa mga gusto maging direktor at sa mga kasalukuyang direktor. Ito narin ay
parang isang hamon sa mainstream movie directors upang baguhin ang mga ginagawa nilang
pelikula dahil masakit mang isipin ay nakakasawa at paulit ulit na ang mga ginagawa nilang
produksyon.
 
HALAGA
 
            Ang pananaliksik na ito ay makakatulong sa mga tao na gustong malaman kung bakit
mas gusto tangkilikin ng mga tao ang indie films kaysa sa mainstream films.
Maaari rin makita sa pananaliksik na ito ang pagkakaiba ng indie films sa mainstream films.
Puwede ito maging basehan ng mga tao kung ano mas maganda sa indie films at mainstream
films.    
 
BALANGKAS
 
            Ang pananaliksik na ito ay tumutukoy sa opinyon at palagay ng mga tao kung ano ang
mas nagiging patok para sa kanila. Opinyon kung saan maipapahayag nila ang kanilang mga
reaksiyon at mga komento ukol sa paksang,” ano ang mas patok at nasa panlasa ng mga tao
ngayon, indie films ba o mainstream?” Mahalagang maging makibahagi sa pagbibigay ng mga
palagay ang kabataan at pati na rin ang mga matatanda. Ito ay sa kadahilanan na iba ang nagiging
panlasa ng mga kabataan kaysa sa hilig ng mga matatanda sa ngayon. At sa kabilang dako naman
makakatulong ang bawat reaksiyon at palagay sa magiging partisipasiyon ng bawat mamamayan
sa pag-unlad ng mga indie films at pati na rin ang mga mainstream.
 
METHODOLOHIYA
 
Ang pananaliksik na ito ay nagmimithing makakalap ng datos sa pamamagitan ng
paggamit ng survey, pagkikipanayam sa mga taong bihasa sa larangan ng indie films at p. Ito ay
upang malaman ang saloobin ng mga tao sa industriya ng pelikulang indie, mga direktor, artista
at mga manonood ukol sa paksang ito. Mangangalap din ang mga mananaliksik ng mga datos
mga artikulo ng dyaryo at magasins, mga dokyumentaryo at mga mas nauna pang pagaaral
upang malaman ang dahilan kung bakit mas pabor ang mga tao sa indie films sa industriya ng
pelikula
 
 
 
DELIMITASYON
Ang pananaliksik na ito ay sumasaklaw at bumabahagi sa lahat ng tao na ang mga hilig at
panlasa ngayon ay nasa larangan ng movie industry. Lalong-lalo na ang mga  kabataan. Sa
kadahilanan na sila ang magiging manunuod at ang maghuhusga sa mga pelikulang ito.
Mahalagang  makuha natin ang kanilang mga palagay at pananaw ukol sa paksa na,”ano ang mas
nagiging patok ngayon, indie films ba o mainstream?” Atin ring kukuhanan ng mga opinyon at
reaksiyon ang mga estudyante sa may kamaynilaan at mga indie directors para dito.
Makakatulong ang kanilang mga pananaw sa pag-unlad at pagyabong ng indie films at
mainstream sa ating bansa at kapag magkataon pati na rin sa mga bansang internasyonal.
 
 
DALOY NG PAGAARAL
 
Kabanata 1 :
 
Nagisip isip muna kami at napagkasunduan namin na magsaliksik tungkol sa indie films. Kung
bakit mas madaming mas gustong panuorin ang indie films kaysa sa mainstream films.
 
Kabanata 2:
Isinagawa na namin ang pakikipanayam sa mga estudyante, indie directors, at sa mga tao na may
kinalaman sa aming paksa upang kunin ang kanilang opinyon. Matapos namin makuha ang mga
datos ito'y inayos namin.
Kabanata 3 :
Pagkatapos kunin ang mga datos at ayusin, ito'y inalisa namin upang makita kung ito'y tumugma
sa aming panukalang pahayag.
 
BIG KATAWAN
 
SMALL PANIMULA
 
            Ano ba ang Mainstream Films at Indie Films dito sa Pilipinas? Ang mainstream movies
ay yung mga usual na mga pelikulang nakikita natin sa mga sinehan. Lahat ng mga ito ay ginawa
ng mga propesyonal na direktor at karamihan dito ay sikat at marami ng experience sa pagawa
ng mga pelikula. Ang mga sineng ito ay normally nakatali sa mga corporation, commercial
entities at mass media. Ano ba ang makikita natin sa mga Mainstream Films dito sa Pilipinas?
Karamihan ng mapapanood natin ay puro love story o di kaya naman ay comedy. Ang mga
sineng ito ay yung mga tipong alam mo na ang wakas bago mo pa makita. Pareparehas lang ang
mga padron. Gasgas na. Halos lahat ng sine ay laging may mahirap na inaapi. Di kaya naman
mahirap na nainlove sa mayaman. O di kaya naman horror comedy na gasgas na. Ang Indie films
naman ay mga pelikulang ginawa lang ng mga low profile na mga direktor. Karamihan sa kanila
ay sumusubok palang sa larangan ng pagawa ng mga sine. Halos lahat ng mga pelikula ng mga
ito ay low budget films. Kaunti lang ang experience ngunit hindi takot sumubok ng mga
kakaibang estilo. Sa Indie films walang limit o restriction sa pagawa. Kanya kanya ang pagawa
kaya halos lagi kakaiba ang mga ito. Makikita natin na marami ang pagkakaiba ng dalawang
klase ng pelikula. Sa pananaliksik na ito, nais namin malaman kung bakit nagkakaroon ng lugar
ang mga Indie films sa industriya kahit karamihan dito ay low budget at ginawa lang ang
karamihan ng mga low profile na direktor.
 
SMALL KATAWAN
 
Nagsagawa ang grupo ng isang survey sa mga kapwa Pilipino at karamihan sa kanila ay
teenager hangang mid 20’s dahil sa tingin namin ay mas “movie goers“ dahil mas mataas ang
porsiento ng mga kabataan na nanonood ng mga sine kaysa sa mga nakakatanda na.
 
SURVEY
 
TANONG: Ano mas gusto mo Indie films or Mainstream Films dito sa Pilipinas? Bakit?
 
Rudy Juanito: indie.. mas unique yung stories
 
Jop Quiazon: Indie. Walang kwenta mga mainstream films dito, panay kaslapstickan
 
Kish Flores: indie mas artistic at may sense, mainstream ay "supot"
 
Virgil Villaneuva : mainstream. Jologs mga indie eh
 
Paui Pena: Indie. They’re more creative.
 
Carlo Aquino: May kwenta ang Indie films.
 
Heidi Asuncion: Depende sa stroya. Pero mas okay pa rin sa akin yung mainstream.
 
Christopher Anrvadez: Indie. Something Different.
 
Nibbles Caling: Mas may Heart ang indie films, nakakrelate.
 
Rodel Utlang: Indie. Kasi sikat daw sa ibang bansa.
 
Erika Maglaqui: Indie. Mas maganda kwento
 
Luwalhati Villanueva: Indie. Kasi mas napapabilib tayo, hindi lang sa quality ng movie nakikita
ang magagaling na actors.  mas okay pa din yung reality na pinakikita ng indi films kasi mas
nakakarelate yung mga tao na manonood.
 
Elaine Gueco: Indie. Ibang story.
 
Elizabeth Gutierrez: Fresh ang Indie.
 
Alfred de Leon: Apeal sa masa at mayayaman ang Indie.
 
Anne de Jesús: Indie kasi walang restriction
 
Stephen Lopez: Indie. Maliit ang budget napapaganda
 
Angelo Pelagio: Gasgas na mainstream.
 
Brissa Montemayor: Sikat na ang Indie kasi. Pangit ang Mainstream
 
Feesha Cañalita: mas maganda indie films kasi realistic ito. pinapakita dito ang talagang
nangyayari sa totoong buhay.
 
Eric De Leon: mas maganda mainstream kasi mas okay yung kwento nito kesa sa indie films.
 
Philip Nodora: mas may substance yung indie films kaysa sa mainstream.
 
Archie Cullano: mainstream kasi mas ethical kaysa sa indie films.
 
Kevin Binwek: okay lang sa akin yung indie kasi creative pagkakagawa.
 
Jeuelle Escobido: Indie films nalang. Kasi nakaka-amaze yung tapang nila para magproduce ng
isang film na hindi nila alam kung papatok ba sa masa.
 
Ralph Montoya: mainstream. kasi hindi ko masyado ma-appreciate ang indie films kasi mukhang
rushed ang production, although maganda ang story nila.
 
Paolo Antonio Sullano: Indie films dahil may twist at kakaiba sa ibang mga movie sa mga
sinehan
 
Julius Tabios: Spoonfed lahat pag mainstream. Nood ka lang.
 
 
            Sa Survey na ito 28 ang aming natanungan. Apat lang sa kanila ang may gusto ng
mainstream movies. At dalawa pa sa kanila ay nagdadalawang isip pa. Karamihan sa rason nila
ay ang Indie films ay kakaiba. Iba ang pagkagawa, iba ang kwento ,nakakarelate ang karamihan
at hindi paulit ulit.
 
PANAYAM INDIE DIREKTORS
 
Mga TANONG
 
1. Ano mayroon sa Indie Films na wala sa Mainstream?
2. Bakit kaya mas sumisikat ang Indie films?
3. Bakit mahina ang hatak ng Mainstream movies natin ngayon?
 
 
Nicolle Castillo
 
1. Sa indie may somewhat artistic license yung filmmaker.. sa mainstream nawawala un kasi
hawak sila nung producer.
 
2. Kasi mas pinapakita nito ang reyalidad sa paligid (well, ito ung nakikita ng mga tao, kasi nga
mas free sa pagmanipulate ng concept ang mga indie filmmakers)
 
3. I think di mahina... depende sa genre.
 
Sasha Palomares
 
1. Walang love team, walang studio system na parang kelangan lahat ng artista ng (example)
ABS nandun, mas may freedom gumawa ng kung anu-anong storylines
 
2. because "cool" people are getting into it, because  it's easy to hate mainstream, and because
right now it's cool to be into anything INDIE
 
3. Mahina ang hatak ng mainstream films kasi hindi na sila nag-progress, they follow the same
cookiecutter storylines and character archetypes, and they never offer anything new. People have
become very cynical about mainstream filipino films, but this is not anyone's fault but for stupid
producers and studios that just want to earn money.
 
Maita Lupac
 
1. CHUTZPAH
 
2. Two reasons: because they have themes which are not normally found in mainstream films
and second because people are curious
 
3. because the market of the present themes these films have (class d,e) don't normally have the
money to watch them.
 
            Pagkatapos malaman ang mga sagot ng mga directors, nalaman namin na kahit iba iba
ang kanilang mga opinión sa paksa. Halos parepareho nilang sinabi na ang Indie Films ay
mayroong ma-ooffer na iba. Sinabi rin nilang tatlo na ang mainstream ay
Parehas ang mga tema ng mga mainstream movies ngayon.
 
Wakas
 
Matapos maipresenta ang mga datos, nalaman namin na mas madami ang gustong
manood ng mga indie films kaysa sa sa mainstream films. Kaya mas gusto ng mga tao ang indie
films dahil dito pinapakita ang talagang mga nangyayari sa araw araw na buhay ng tao.Tulad ng
indie film na "Ang Pagdadalaga ni Maximo Olivers". Pinapakita dito ang buhay ng isang
homosekswal kung paano siya nilait at inalipusta ng mga tao. Pinakita dito ang totoong ugali ng
ibang mga tao sa isang homosekswal. Yan ay isa lamang sa mga halimbawa ng indie film. Ito ay
kakaiba at “valid” sa kasulukuyang panahon kaya marami ang tumangkilik dito. Mayroong
aspeto ng realidad itong mga pelikulang ito kaya gustong gusto ng mga tao. Samantalang sa
mainstream films, paULIT ULIT lang ang nangyayari at hindi makatotohanan kaya nagsasawa
na rin ang mga tao sa kakapanood ng mga ganun. 
 
KONGKLUSYON
           
            Sa aming pananaliksik aming napansin na mas lumalaganap ang mga indie films ngaun
sa pilipinas, aming nalaman na malaki ang pagkakaiba nito sa mainstream na mga pelikula ayon
sa ibat ibang tao na among napagtanungan. Nasasabi din dito na marami ang nagsasabi na mas
malaman ang mga indie films kumpara sa mainstream.
 
REKOMENDASYON
 
Sa ngayon, marami na ang nagsisilabasan na mga bagong pelikula. Lalong-lalo na ito ay
naging mga bahagi na ng buhay nating mga Pilipino. Nakasanayan na nating pumunta sa mga
malls at sa mga sinehan upang manuod nito. Marahil ito ay nakakapagpaginhawa sa atin kapag
tayo ay may mga problema at mga iniisip. Ang mga pelikulang ito ay nauuri ayon sa mga
manunuod. Ang bawat mensahe at istorya sa mga pelikulang ito ay nakakaapekto ng husto sa
mga isip ng bawat tao. Lalong-lalo na sa mga kabataan. Ito ay tumatatak sa kanilang mga
mumunting isip at nagiging bahagi na ng kanilang mga buhay. Kung pareparehas nalang ang
mga napapanood natin sa Mainstream Movies, walang mangyayari. Walang manonood. Walang
matututunan at wala narin gagawa.  Mahalagang dapat maging “fresh” ang ating mga pelikula sa
ganoon ay tangkilikin ng mga Pilipino.
 
 
 
 

Marami ang nagrereklamo kung paanong nawawala na ang kalidad ng mga pelikulang
Pilipino. Walang kuwento, mga linyang korni, artistang pare-pareho na nagpapa-cute
lang, at nakangingiwing special effects.

Kaya ako’y nagulat at natuwa nang mapanood ko ang ilang Pinoy Classics – mga obra ni
Lino Brocka, Mike de Leon, at Ishmael Bernal. Simple lang ang pagkakagawa pero
talagang pinag-isipan ang mga dayalogo at takbo ng kuwento.

Pinuri kung paanong repleksiyon ng realidad ang “Bona” o “Maynila sa mga Kuko ng
Liwanag.” Nakalulungkot lang na habang pinapanood ko ito’y nakita ko na ang bansa,
lalo na ang Maynila, ay nasa ganoong kalagayan pa rin. Parang walang pinagbago.
Sadlak pa rin sa kahirapan.

Iyan ang ninanais ng mga intelektuwal mula sa mga palabas – iyong realistic,
nagbibigay ng kamulatan, at kapupulutan ng aral. Ngunit iyan mismo ang gustong
kalimutan ng mga tao. Ang takasan kahit sandali ang mga problema, ang katotohanan.
Iyon bang hindi na kailangang mag-isip.

May nagsabing mas madaling kontrolin ang mga taong hin

Ang pelikula ay isa sa mga kinikilalang sining kasama ng pagpipinta, eskultura, musika,
drama at arkitektura na nagbibigay ng yaman sa ating pamumuhay. Sa kasalukuyan, ang
pelikula ang may pinakamalawak na impluwensiya sa publiko dahil sa kakayahan nitong
magpakita ng mga damdamin at sitwasyon na sadyang mauunawaan ng mga manonood.
Tinitingala ito ng publiko na parang salamin ng buhay dahil dito nila nasasaksihan ang
paglalarawan ng kanilang mga pangarap, hangarin at paniniwala.
Ang bawat sining ay may layuning itaas ang kaalaman ng publiko tungkol sa kahalagahan
ng konsepto ng kalidad. Malaking hamon ito para sa sining ng pelikula. Upang matamo ang
layunin ng kalidad sa isang produksyon, mahalagang magkaroon ng kolaborasyon ang mga
taong magsisitrabaho sa isang proyekto. Magastos gumawa ng isang pelikula. Mahalagang
mabawi ng isang prodyuser ang mga milyong itataya niya sa isang proyekto. At dahil sa laki
ng salapi na maaaring matalo sa isang produksyon, maaaring ang mga taga-industriya ay
natatakot na ring sumubok ng mga makabagong ideya.
Marami ang naghahangad makagawa ng isang mahusay na pelikula. Ngunit bihira ang mga
prodyuser na handang simulan ang prosesong ito sa paggawa ng isang matinong iskrip. Sa
sistema ng paggawa ng pelikula sa kasalukuyan, ang paghahanda ng isang mahusay na
iskrip ay madalas hindi pinagkakaabalahan ng mga prodyuser. Inuuna pa nila ng pagpili ng
magandang playdate kaysa sa pagpili ng isang mahusay na kuwento. Dahil dito, madalas
nagiging biktima ng pagmamadali ang pagsulat ng mga iskrip. Dagdag sa problema ng mga
manunulat ay ang kaalamang tatatlo lamang ang uri ng kuwentong maaari nilang talakayin:
iyong kuwentong may iyakan, tawanan o bakbakan.
Tuwing pinupuna ng mga taga media ang pelikulang Pilipino, dalawang isyu ang madalas
binabanggit. Isa na rito ang kakulangan ng imahinasyon ng mga pelikulang nagagawa
ngayon. Makikita ito sa paulit-ulit na pagsasapelikula ng mga kuwentong kumita na noong
araw gaya ng kuwento ni Darna at ni Dyesebel at sa panggagaya ng mga kuwento ng mga
pelikulang dayuhan. Dahil dito, hindi nawawala sa media ang mga masasamang puna
tungkol sa uri ng mga nagagawang pelikua ngayon. Marami ang nagsasabing hindi lang
paggawa ng pera ang dapat isipin ng ating mga prodyuser. Dapat din nilang isipin ang
paggawa ng mga makabuluhang pelikula.
Dahil sa problema ng film preservation sa ating bansa, walang napapanood na mahuhusay
na pelikula ang kasalukuyang henerasyon ng mga Pilipino na maaaring magsilbing modelo
sa paggawa ng isang magandang pelikula. Dahil sa sitwasyong ito, ang pelikulang banyaga
ang madalas na nagsisilbing halimbawa ng paggawa ng isang matinong pelikula. Ngunit
dapat maunawaan ng publiko na iba ang kondisyon ng paggawa ng pelikula sa labas ng
bansa kung ihahambing ito rito. Unang-una, buong mundo ang tumatangkilik ng mga
pelikulang ito. Isa na rito ang Pilipinas. Malaki ang kinikita ng mga prodyuser dahil
naipapalabas nila ang kanilang pelikula sa iba’t- ibang bansa. Dahil dito, mayroon silang
sapat na kapital para gumawa ng mga pelikulang higit na nakaaaliw at kahanga-hanga ang
mga aspetong teknikal.
Ang pagkawala ng pagkakataong mapanood ang mga mahuhusay na pelikulang Pilipino ay
hindi dapat magsilbing hadlang sa mga indibidwal na may balak gumawa ng magandang
pelikula. Maaari nating tingnan ang sitwasyong ito bilang pagkakataong umisip ng mga
naiibang pelikula. Ito ang hakbang na ginawa ng ilang independent filmmakers simula
noong kalagitnaan ng dekada 70. Dahil marami sa kanila ang hindi nagkaroon ng
pagkakataong mapanood ang mga klasikong pelikulang Pilipino, gumawa sila ng mga
pelikulang alternatibo kung saan nangibabaw ang kanilang kaalamang pansining (Reyes
1991).
Inilahad ni Manuel L. Quezon Jr. (1966), sa isang artikulo ang panganib na dulot ng
panggagaya ng mga pelikula sa labas ng bansa kahit noon pang nakaraang mga taon.
Sinabi niyang: Isang halimbawa ng ating pagbabago at ng panggagaya sa masamang
hangaring banyaga: ang ating puting tabing. Sa halip na tularan lamang ang karunungan ng
mga ibang bansa sa paggawa ng pelikula at lalong pasulungin, at pagpilitang makatuklas ng
higit pang karunungan tungkol sa gayong bagay; sa halip na ang ating puting tabing ay
ikabuti at panggagalingan ng kapakanan ng manonood—ang ating puting tabing ay
gumagaya sa lahat ng kasagwaan, karumihan, at kasamaan na ipinalalabas sa mga
pelikulang banyaga, at kung minsan humihigit pa doon.
Kasamaan sa halip na kabutihan, kamangmangan sa halip na karunungan, kahalayan sa
halip na kalinisan, kagaspangan sa halip na kakinisan—yaon ang ating tinutularan at ang
aral na napupulot ng mga nanonood sa pelikula ay ang paggawa ng masama.
Samakatuwid, sinusunod ng maraming gumagawa ng pelikula ang masamang hilig ng tao
upang kumita lamang ng salapi. Higit pa roon, nakadaragdag pa sila sa masamang hilig at
nakapagtuturo pa ng hindi dating alam na kasamaan. Kung gagamitin ng mga gumagawa
ng pelikula ang kanilang talino upang gumawa ng mainam at karapat-dapat na pelikula,
kikita rin sila, at baka sakali lalong lalaki ang kanilang kikitain. Kung ipinapalagay nila na
ang mga Pilipino ay hindi marunong magpahalaga sa mabuti at mataas na uri ng pelikula,
sinisiraan nila ng puri ang bayang Pilipino.
Uso. Marahil isa ito sa mga makakapangyarihang salita na makapaglalarawan sa anumang
anyo ng midya na tinatangkilik ng mga tao sa isang partikular na panahon. Magkakaiba ang
haba ng panahon ng pagiging popular ng anumang nauuso. Maaaring ang pagtangkilik sa
isang bagay ay maging isang penomeno na nagtatagal ng ilang taon. Subalit kadalasan, ang
mga usong ito ay unti-unting nawawala, nakakalimutan at napapalitan. Ang pinakamasaklap
na maaaring mangyari, ang itinuturing na uso sa mga panahon na ito ay maaaring maging
katawa-tawa o kakutya-kutya sa mga sumusunod na henerasyon.
Subalit isa lamang ang sigurado, hindi maitatanggi ang impluwensiya ng globalisasyon sa
pagtatakda ng kung ano ang uso at kung ano ang laos. Sa panahon ng CNN, ESPN, MTV at
Hollywood, sino ang makapagtatatuwang pati ang ating lokal na kulturang popular ay
nasakop na rin ng kanluraning (o maka-Amerikang) pag-iisip.
At napag-uusapan na rin lamang ang Hollywood, hindi ba at nagiging pamantayan na rin ito
ng ilang mga tao kung ano ba ang pelikulang karapat-dapat na pagkagastusan? Kalimitan,
sinasabing mahusay ang pagkakagawa ng isang lokal na pelikula kapag ito ay nahahawig sa
pelikulang Hollywood. Kapag mas kopya (mula tema, setting, karakter at istorya), mas
pinupuri. Sabi nga nila, "Ayos! Hindi nalalayo sa english movie. Parang foreign film ang
dating!" Lalo na ngayong ang kulturang popular ay nababalot na ng globalisasyon. Ninanais
na tanggalin ng globalisasyon ang pagkakaiba-iba ng bawat bansa sa daigdig. Minimithi nito
na gawing isang siyudad na lamang ang buong mundo. Binubura ng globalisasyon ang
identidad ng bawat lahi, samakatuwid, ang konsepto mismo ng mga lahi ay ibinabasura.
Subalit hindi maitatanggi na sa pagnanais na gamitin ang isang identidad, may isang lahi
ang mangingibabaw sa buong mundo.
Isang hamon sa pelikula ngayon ang pagkawala ng tatak nito bilang isang pilipinong anyo
ng midya. Kung tutuusin, marupok na ang konsepto ng Pilipino bilang lahi sa ating mga
pelikula. Kung ikukumpara sa ibang bansa, mahahalata mo kung ang napapanood mo ay
pelikulang mula sa India o bansang Arabo. Napupuno na ng mga artistang tisoy at tisay na
tumatalakay sa mga temang kanluranin. Ang mga naratibong pampelikula at telebisyon ay
nagmumukhang bersiyon ng mga bagay na napanood na sa banyagang midya. Malakas ang
pagtangkilik ng mga Pilipino sa pelikulang banyaga, partikular ang Amerikano, bahagi
marahil ng colonial mentality. Madalas nauuwi sa paghanga ang nasabing pagtangkilik sa
mga pelikula (Lacunio 2007).
Sa isang artikulo, inilahad ni Noel Barcelona (2002) na aminado na talagang naghihingalo
ang industriya ng pelikula hindi lamang dahil sa walang habas na pagbubuwis dito ng
gobyerno, kundi maging sa kawalang pagpapahalaga at edukasyon ng mismong nasa
burukrasya sa kahalagahan ng pelikulang Pilipino (mas popular sa tawag na pelikulang
Tagalog).

Sa isang pulong na kanyang dinaluhan, sinabi ni Leo Martinez, mismong ang taga-Film
Development Council of the Philippines (FDCP) - natatanging konsehong nalikha sa panahon
ni dating pangulong Joseph "Erap" Estrada na isa ring aktor at prodyuser ng pelikula, ang
humarang sa pagsabatas ng pagpapababa ng buwis na ipinapataw sa paglikha at
pagpapalabas ng pelikula. Aminado naman sila na maaaring may kapabayaan din sa panig
ng mga aktor, tagalikha at tagapagpalabas ng pelikula - sa panig ng mga aktor, direktor,
manunulat(scriptwriter), at prodyuser ang hindi mabisang paglalabas ng isang
makabuluhang kuwentong pampelikulang maaaring tangkilikin ng madla sa kabilang banda,
at ang pagpapatung-patong ng singil naman ng mga may-ari ng sinehan bunga nga ng
napakataas na buwis.

Ang mas malaking makabayang hamon, hindi lamang sa mga tagapagtaguyod ng malayang pelikulang
Pilipino ngunit pati narin sa mga mamamayan, ay ang pag-angkop sa pagsusumikap na mabaligtad ang
tuntunin ng atrasadong pag-unlad, kasama ng kinahihinatnan ng pagsulong sa panlipunang panunupil at
di-pagkakapantay-pantay. Sa huling nabanggit—iminumungkahi nito bilang isang nalalapit at lahat-ngunit-
puspos na mga proyekto na nangangako na bubuwisan ang lahat ng tagapagsanay, kabilang ang mga
kritiko, ng kulturang pop ng Pilipinas sa kanilang pananagutan sa kasaysayan ng kanilang bansang
batbat ng krisis. Sa kasalukuyang panahon, unti-unti nang nagkakaroon ng marka ang Indie sa industriya
ng pelikulang Pilipino. Kasalukuyan itong nakikipaggitgitan sa malalaking produksyon ng mainstream. Sa
kabila ng iba‘t ibang problema na kinakaharap nito, ito ay isang makabuluhang sining na sumusubok sa
isipan ng bawat manonood at higit sa lahat ang bawat Indie film ay sumasalamin sa bawat puso na nag-
isip, sumubok at sumugal. Ito‘y ginagawang mabisang tuntungan upang magdulot ng makabuluhang
pagbabago sa kasalukuyang lipunan. Magsisilbi ang mga malayang pelikula bilang mabisang
pamamaraan upang maipataas ang panlipunang kamulatan ng bawat manonood nito. Patuloy na paiiralin
ang isang kulturang makabayan, siyentipiko at makamasang uri ng sining, partikular na sa industriya ng
pelikula, kaiba sa nakagisnang pyudal, burgis at kolonyal na kultura sa paraan ng sining na higit na
mapagpalaya.
Show full item record

Panukalang Pahayag

 Ang pag-usbong ng independent film ay isa sa mga solusyon upang

payabungin ang papabagsak na industriya ng pelikulang Pilipino.

B. Introduksyon

 Mapapansing sa mga nagdaang taon, paunti na ng paunti ang pelikulang

pinoprodyus ng mga production companies na nagreresulta sa unti-unting
pagkamatay ng industriya ng pelikulang Pilipino.

 Dahil nga sa likas na malikhain at maabilidad ang mga Pilipino at ang

pag-usbong na rin ng mga abot- kayang camcorder ay nakagawa sila ng
paraan upang isalba ang industriya. Ito ay sa anyo ng Independent films–
ang mga pelikulang ginawa ng mga malikhaing indibidwal, may
karanasan man o wala sa paggawa ng pelikula, sa halip ng mga
malalaking production companies.
 Sa pag-usbong ng indie films, nagkaroon ng espasyo sa sinehan ang
mga pelikulang Pilipino. Dahil nga sa makatotohanan ang mga indie
film ay nabigyan ang ilan sa mga ito ng karangalan ng iba’t- ibang award
giving bodies. Sa kadahilanang ito, naisipan ng mga mananaliksik na
piliin ang paksang “Ang Kontribusyon ng Independent Film sa Industriya
ng Pelikulang Pilipino”

C. Rebyu o Pag-aaral

      Mula sa GMANEWS.TV, isinapubliko noong ika- 11 hanggang ika- 20

ng Hulyo ng taong 2008 ang sampung full-length movies at
sampung short film movies na maglalaban- laban sa ikaapat na edisyon
ng Cinemalaya Philippines Independent Film Festival. Sa edisyon ng
naturang kaganapan ay may temang “Anong Kwento Mo?” na
nagsasabing ang mga PIlipino kahit saan ay may magagandang kwentong
ibabahagi lalong lalo na ang mga independent film makers.

    Sinasabi sa manilatimes.net na may kumpyansa ang pangulo ng

Cinemalaya na si Nestor Jardin na mas marami pang independent
films ang mabibigyan ng pagkilala ng iba’t ibang award giving bodies sa
sirkulasyon ng pelikula sa labas ng bansa.

      Mula pa rin sa nasabing website, ang industriya ng pelikulang pilipino

ay namamatay na dahil sa paglipas ng panahon, pakaunti na ng pakaunti
ang pelikulang ginagawa ng mga production companies dito sa bansa.

   Mula naman sa http://www.iht.com, sa isang column ni Carlos

Honde, sinasabing ang dahilan ng pagtigil sa paggawa ng ilang movie
producers ay dahil sa hindi sila kumikita sa pagpo-prodyus ng mga ito.

   Sinasabi na ang isang dahilan sa pagbagsak ng industriya ng pelikula

ay ang pag- kaunti ng bilang ng mga nanonood dito. Masasabing ang
Pilipinas ang may pinakamatarik na pagbaba ng mga manonood dahil sa
pagitan lamang ng ilang taon ay dumami na ang ibinaba ng bilang ng
mga manunud na nagpupunta sa mga sinehan.

D. Layunin
   Ang pangkalahatang layunin ng pananliksik na ito ay upang malaman
ng mga mambabasa ang nagagawa ng independent films sa industriya ng
pelikulang Pilipino.

E. Halaga

 Sa pamamagitan ng pananaliksik na ito, maipapakita ang malaking 

papel na ginagampanan ng mga independent films sa industriya ng
pelikulang Pilipino. Sa pamamagitan din ng pananaliksik na ito,
maipapakita na ang nasabing industriya ay buhay pa. Isa pa,
ipinapapalaam nito sa publiko na ang mga independent films na gawa sa
bansa ay kalebel ng mga international movies pagkat ang ilan sa mga ito
ay nakasungkit ng mga prestirhiyosong gawad. 

F. Konseptual na balangkas

Ang industriya ng pelikulang Pilipino ngayon ay binubuo ng dalawang

salik, ang mga pelikulang gawa ng mga malalaking production
companies at mga independent films. Ang dalwang ito ay magkahanay
dahil nga sa mga nagawang independent films ngayon na kayang
makipagsabayan sa mga gawa ng mga malalaking production companies.

G. Metodolohiya

 Ang mga mananaliksik ay hahanap ng mga babasahin sa Internet at

Library at ang mga datos na makakalap ay pag-aaralan. Bukad pa dito,
ang mga pag-aaralan nila  ang mga tema ng ilan sa mga independent
films.

H. Saklaw
Ang pananaliksik na ito ay sasaklaw lamang sa mga indie films sa
Pilipinas mula 2005 hanggang; sa kanilang mga kontribusyon sa
pamamagitan ng pagkuha ng pagkilala mula sa iba’t-ibang award giving
bodies sa loob at labas ng bansa.  

I. Daloy ng Pag-aaral

II. Ikalawang Kabanata: Katawan ng Pananaliksik

Panimula

        Mula noong 1970, mayroon ng mga independent filmmakers na

umusbong maliban sa noong tinatawag na “the Big Four” na mga
istudyong kinabibilangan ng Lebran, Premiere Productions, Sampaguita at
LVN. Kaugnay ng pag-usbong ng mga indie films, ang pagrerebelde ng
kabataan ay umusbong  dahil nararamdaman nila na may kailangan
silang iparating sa mga nakakatanda kaya ipinakita nila ito sa
pamamagitan ng nauusong rock n’ roll na uri ng musika. Ang pelikula,
bilang medyum sa pagpapahayag ng sarili, ay ginamit din upang
magampanan ang nasabing pagrerebelde sa pamamagitan ng
pagpapakilala ng bagong tema ng pelikula tulad ng “teen love
team” upang palitan ang mga makalumang tambalan ng mga beteranong
artista.

 Noong 1977, isang ordinaryong filmmaker  na nagngangalang Kidlat

Tahimik ang gumawa ng pelikula na pinamagatang Perfumed Nightmare. 
Ginulat nito ang  film industry nang nagkamit ito ng International Critic’s
Prize sa Berlin Film Festival. Ang hakbang na ito na ginawa ni Tahimik ay
nagbuklod sa komersyal at alternatibong pelikula. Ang pondong ginamit
ay nagmula mismo sa kanya at sa kanyang mga kaibigan. Sinuong niya
ang peligrong kaakibat ng paggawa ng kahanga-hangang pagbabago sa
Industriyang Pelikulang Pilipino, kung saan mas kailangang iparating sa
mga manonood ang nilalaman ng isang pelikula kaysa sa kumita gamit
ito. Mula noon, maraming kabataang  filmmakers ang umanib kay Kidlat
Tahimik para sa paggawa ng mga pelikula. 

 Ang Oliver naman ni Nick De Ocampo at ang Ang Magpakailanman ni

Raymond Red na parehong pinalabas noong 1983 ay umangkin ng
atensyon sa ibang bansa, isang ebidensya na ang bagong henerasyon ng
Pilipinong Alternatibong pelikula ay malapit nang magsimula. Ang iba
pang filmmakers na katulad nila ay nagpatuloy sa pananaliksik sa tunay
na kahulugan ng pelikula na hindi lamang ito para manlibang ngunit ito
rin ay nagpapakita ng kaugnayan sa pagitan ng tao at sa kapaligiran
nito. 

Mga Datos

Pelikulang Pilipino

         Ang pelikulang  Pilipino ay may mahigit 100 taon nang kasaysayan.
Sa paniniyak, ang industriya ay ng pelikulang Pilipino ay nagsimula noong
1897. Ang pelikula noong araw ay hinahalaw sa mga paniniwala at pang-
araw- araw na pamumuhay ng mga Pilipino. Bilang pagpapatunay dito ay
ang pagpapalabas ng pinakaunang may tunog na pelikulang Ang Aswang.

Ang ebolusyon ng pelikulang Pilipino ay nahahati sa anim na yugto; bago

magdigmaan, panahon ng digmaan, dekada 50, dekada 60, dekada 80,
dekda 90 at kasalukuyang panahon. Bawat yugto ng ebolusyon ng
industriya ng pelikulang Pilipino ay may kinalaman sa panahon. Ayon sa
mga eksperto sa industriya, sinasabing ang dekada 50 ang pinakaunang
ginintuang panahon ng pelikulang Pilipino kung saan umabot ng 350 ang
pelikulang naipalabas sa mga sinehan taun-taon.

         Sa paglipas ng panahon, patuloy pa rin sa paggawa ng pelikula ang

mga production companies ngunit ang dami ay nalimitahan na dahil na
rin sa iba’t- ibang salik. Sa pagkakaroon ng krisis sa ekonomiya ng
Pilipinas, naapektuhan ang pelikulang Pilipino. Mangilan- ngilan na
lamang ang nagnais na manuod ng sine dahil mas nakatuon na ang
kanilang sa atensyon sa hanap buhay at trabaho. Sa pangyayaring ito,
napilitan ang ilang production companies na magsara. Ang
mga production companies na nagniningning noon tulad ng LVN Pictures,
Sampaguita Pictures, Lebran International, at Premiere Productions. Ang
pagsasara ng mga ito ang nagbigay daan sa unti- unting pagbagsak ng
industriya ng pelikulang Pilipino. Ang paglugmok na ito ay nakita nang
bumagsak mula sa 350 pelikulang naipalabas noong dekada 50, 200
noong dekada 80, hanggang sa ito ay naging 56 noong 2006 at 30 noong
2007. Sa anggulo naman ng dami ng pumupunta sa sinehan, mula 131
milyon noong 1996, bumaba ito sa bilang na 63 milyon ng 2004.

         Bagamat ganoon man ang nangyari, may mga production

companies pa rin sumsubok ibangon ang ningning ng industriya. Ilan sa
mga ito ay ang Star Cinema, Viva Films, GMA Films, Regal films, at
marami pang iba.

Pagpasok ng Independent Films

         Mula nang ilabas ang Ang Pagdadalaga ni Maximo Oliveros sa

sinehan at makakuha ng karangalan mula sa iba’t- ibang pampelikulang
paligsahan sa labas ng bansa, naenggananyo na ring gumawa ng pelikula
ang iba pang nagnanais na maging lokal na direktor ng pelikula. Ilan din
sa mga sumunod pang mga independent films na ipinalabas ay humakot
din ng parangal. Sa sunod- sunod na tagumpay ng mga
naunang independent films na ipinalabas, lalo pang dumami ang
mga independent films na ipinalabas noong taong 2007.

Ito ang listahan ng ilan sa mga independent films na nakuha ng mga

gantimpala. Ito ay hinango mula sa wikipilipinas.org:

100– Ito ay tungkol sa sandaang bagay na nais gawin ng isang babaeng

may kanser sa huling tatlong buwan ng kanyang buhay.

Ang Pagdadalaga ni Maximo Oliveros– Ito ay kwento ng isang

baklang pinapapili kung sino ang kailangan niyang protektahan, ang
kanyang pamilyang puro magnanakaw o ang isang binatang pulis ng
tumutugis sa mgamagnanakaw.

Boses– Isang kwento ito ng mabuting pagkakaibigan ng isang violin

teacher at ng batang minaltrato ng kanyang ama. Malalaman nila ang
kahinaan at kalakasan ng bawat isa sa pamamagitan ng pagtugtog ng
violin.

Brutus- Umiikot ang kwento nito sa dalawang batang

Mangyan na inarkilahan ng mga  illegal loggers upang kumulimbat ng
mga troso sa gubat ng Mindoro. Sa kanilang pagtatrabaho, makikita nila
ang malaking kaibahan ng mundo sa pamamagitan ng mga ganid na tao.

Concerto- Kwento ito ng pakikipagkaibigan ng isang pamilyang Pilipino

sa mga Hapon noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig.

Huling Pasada- Ito ay tungkol sa isang manunulat na gumagawa ng

kwento tungkol sa isang taksi driver na nagsisilbing ama sa isang batang
lansangan. Habang minamatyagan niya ang taksi driver at sa kanyang
ugnayan sa bata, makakahanap siya ng bagay na hindi niya inakalang
makikita niya.

Inang Yaya- Ito ay kwento ng isang ina na nakakaramdam ng

pagmamahal ng dalawang anak- ang kanyang tunay na anak at ang
kanyang anak- anakan.

Kubrador- Kwento ito ng isang kubrador sa jueteng.  Tinatalakay din

nito ang pang-araw- araw na buhay ng mga pangkaraniwang
mamamayan.

Magnifico- Ito ay kwento ng isang batang kinulang sa talino ngunit

maabilidad. Umikot ang kwento sa pagiging maabilidad niya upang
malutas ang pangangailangan ng kanilang pamilya.

Masahista- Ito ay tungkol sa isang batang masahista na bukod sa

pagmamasahe ay nagbibigay din ng panandaliang aliw.

Tema ng Independent Films

         Ang mga independent films ay gawa sa imahinasyon ng mga

manunulat kung saan ang limitasyon ay ang kanilang imahinasyon. Dahil
dito, nagkakaroon ng lamang ang mga ginagawang independent film
kung ikukumpara sa mga gawa ng mga production companies na limitado
ang tema.. Dahil nga sa walang limitasyon sa kung saan ang pwede
nilang isapelikula, madami sa mga independent films ay namumulat sa
kamalayan ng mga Pilipino, at sa mga simpleng bagay lamang- mga
simpleng bagay na kapupulutan natin  ng aral.

         Maliban pa sa nabanggit, mas pinagtutuunan din ng mga

independent film ang mga isyu sa lipunan sa mas alternatibo at simpleng
paraan.

Cinemalaya      

         Mula sa Inquirer.net, ang pag- usbong ng industriya ng

Philippine independent films, naitatag ang Cinemalaya. Isang paligsahang
pampelikula ng mga independent film na naglalayong maipakita ng mga
bagong direktor ang kanilang pagkamalikhain sa paggawa ng pelikula. Sa
pagkakaroon din Cinemalaya, naipapakilala ng husto ang mga
independent film sa kamalayan ng mga manonood.
         Noong unang magtampok ang Cinemalaya noong 2005, 8000 katao
ang nanood. Habang noong 2005, 12000 ang nanood. Noong taong 2006,
halos 23000 ang nanood at tuluyang umabot sa 26900 katao sa
pinakahuling pagtatampok nito.

         Sa tagumpay ng apat-na-taong gulang na pampelikulang

paligasahan, bawat taon, nadaragdagan ang interes ng mga manonod.

         Sinasabi rin ng mga eksperto sa pelikula na may pag-asa na mas

lalo pang umusbong ang industriya ng independent film kung
pagbabasehan ang bilang ng mga manonood.

Paraan ng Pagpapalabas

         Ayon sa mga direktor, upang maipakilala sa madla ang kanilang

mga gawa, sila ay nagpupunta sa mga paaralan kung saan kanilang
ipinapakita ang kanilang ginagawa. Ito ay sapagkat hindi ito gaanong
naipapakita sa mga patalastas sa telebisyon dahil kulang sila sa pondo.
Sa mga sinehan naman, bilang pagtulong sa industriya ng independent
film, inilunsad sa loob mismo ng Robinson’s  Galleria ang IndieSine, isang
alternitabong sinehan na tiyak pupuntahan ng mga mahilig
sa independent films.

Plano ng Lokal na Sektor

         Upang lalong mapag-igting ang kamalayan ng publiko

sa independent film, nagkaroon ng pagpupulong ang Film Development
Council of the Philippines at Cultural Center of the Philippines kung saan
napag- usapan ang mga plano ukol sa una. Napagplanuhan na ang mga
nasabing kumite ay gagawa ng aksyon sa distribusyon, promosyon, at
pagsasapubliko  sa mga independent films.

Tugon ng mga dayuhan

          Hindi na kailangang mag-alala pa ng mga mga prodyuser ng

mga independent films hinggil sa pondo upang magawa ang kanilang
mga proyekto. Mula sa mga banyaga ang panustos sa paggawa ng
pelikula kaya sineseryoso na nila ang kanilang gawain. Ayon sa mga
eksperto, ang gawaing ganito ay bunsod ng mga
magagandang independent films na ginawa ng mga batang director sa
Pilipinas.

Independent Films at Ibang Pelikula

         Bagamat dumarami ang bilang ng independent films na
ipinalalabas bansa, kaunti pa rin ang nanunood sa mga ito kung
ikukumpara sa ibang pelikulang ipinalabas. Mas madaming nanunuod sa
mga pelikulang gawa sa Hollywood dahil na rin mismo sa makabagong
pamamaraan ng pagsasapelikula. Mas madami naman ang nanunuod sa
mga pelikulang ginawa ng mga premayadong production companies dahil
sa ang mga pelikulang kanilang itinatampok ay pinagbibidahan ng mga
pinakamaniningning na artista ng kasalukuyang henerasyon.

Mga Karangalang nakuha ng Independent Films

Kubrador:

FIPRESCI Award- Moscow International Film Festival, Russia June 23-July

2, 2006

  Best Picture, Best Actress at ikalawang FIPRESCI Prize- Osian-Cinefan

International Film Festival, New Delhi, India, July 14-23, 2006

  Cinemalaya International Film Festival LINO BROCKA AWARDEE

  Ang Pagdadalaga ni Maximo Oliveros:

  Best Foreign Film Nominee sa Independent Spirit Awards 2007

  Best Feature Film sa Berlin International Film Festival (2006)

  Teddy Award Recipient sa 2006 Berlin International Film Festival

  Best Picture sa Gawad Urian Award 2006

  Best actor (Nathan Lopez) Las Palmas Film Festival, Spain

  Golden Lady Harimaguada Award- Las Palmas Film Festival- Spain

atbp. Ang mga ito ay ilan lamang sa mga  independent films na nakakuha
ng mga karangalan sa loob at labas ng bansa.

 Kabanata III: Ang Pangwawakas

A. Pagsusuri sa Datos na Nakalap

 Batay sa mga nakalap na datos, napagtanto ng mga mananaliksik na

ang pagyabong ng pelikulang Pilipino ay nakasalalay din sa kondisyong
pang- ekonomiya ng mga taumbayan. 

Sa pagsusuri sa mga datos na nakalap, napag-alam din nila na

nakatulong ang pagpasok ng industriya ng independent films sa pagsalba
sa industriya ng pelikulang Pilipino dahil sa mga makabagong konseptong
itinataglay ng nahuli.

Ang mga independent films ay may bagong tema na nakahatak ng mga

manunuod na naghahanap ng bagong libangan sa mga sinehan. Ito ay
mapapatunayan sa dumaraming bilang ng mga nanunuod ng
mga independent films.

Ang Cinemalaya, ang paligasahang pampelikula ng mga independent

films ay nagtampok ng mga pelikulang mapapnuod ng mga Pilipino, sa
mga pagtatampok nito, lalong mas dumarami ang mga manunuod.
Noong 2005, 8000 katao ang nanuod. Nadagdagan naman ito ng 4ooo
pang manunuod sa ikalawa nitong pagtatampok. Dumami pa ng 11ooo
ang nanuod sa ikatlo nitong pagtatampok. ang nitong huli ngang
pagtatampok ay umabot ang bilang ng manunuod sa 26900 katao.

Dahil na rin sa ginawang aksyon ng Robinson’s Galleria, ang paggawa ng

IndieSine, mas lalong pang naipakilala sa madla ang independent films.
ang resulta nito ay ang pagdami ng mga nahumaling sa panunuod
ng independent films.

Dahil sa patuloy na pag- usbong ng indpendent films, ito ay binibigyan ng

atensyon ngayon ng lokal na sektor. Upang mapagpatuloy ang mabuting
epekto nito, napagpalnuhan ng mga nahuli na paigtingin ang promosyon,
distirbusyon at pagsasapubliko nito. Ito ay isang hudyat na ang mga lokal
na sektor ay gumaaawa ng paraan upang maisalba ang industirya ng
pelikulang Pilipino. 

Sa tulong ng mga nakuhang karangalan ng mga naunang indpendent

films na ginawa sa ating bansa, naengganyo ang ilang mga batang
manunulat at direktor na gumawa rin ng pelikula. Bilang resulta, dumami
ang bilang ng mga nagawang independent films sa bansa. Ang pagdamin
ng mga independent films ay nakagawa ng kontribusyon sa pagsalba ng
namamatay nang industriya dahil ang basehan sa industriya ng
pelikulang Pilipino ay ang dami ng mga nagagawang pelikula.
 

B. KONKLUSYON

  Totoo na ang mga independent films ay nagpapayabong ng pelikulang

Pilipino, pagkat sila ang mga nakakamit ng mga gantimpala mula sa ilang
sikat na internasyunal na organisasyon ngunit nakasalalay din ito sa mga
Pilipino kung sila ba ay susuporta o hindi.

C. REKOMENDASYON

  Batay sa mga kinalabas at ng konklusyon ay iminumungkahi ng mga

mananaliksik ang mga sumusunod.

1. Dapat gumawa ang ibang susubok na mananaliksik ng pagsusuri ukol

sa mga pelikula na gawa ng mga malalaking production companies nang
sa gayon ay maihambing ng mga mambabasa ito sa mga independent
films.

2. Maaaring magpanayam ang ibang mananaliksik ng mga personalidad

na may diretsong kinalaman sa paglikha ng mga independent films gaya
ng direktor, aktor, o ang manunulat mismo ng mauskripto ng pelikula.

3. Maaaring ihambing ng mga susunod na mananaliksik ang indepedent

films ang ibang bansa sa mga independent films na yari dito.

4. maaari rin nilang lapatan ng teorya ang pagsusuri ng mga independent

films.

5. Dapat maghanap ng mga estatistikang datos ang mga susunod na

mananaliksik ukol sa dami ng taong nahuhumaling sa mga independent
films kumpara sa mga pelikulang gawa ng malalaking production
companies.

Talasanggunian: 

http://www.inquirer.net 
http://www.iht.com 

gmanews.tv 

abs-cbn.com 

youngfilmmakers.multiply.com 

http://www.wikipilipinas.com

http://www.wikipedia.com

www. monstersandcritics.com

http://www.filmmakermagazine.com

http://www.pinoyblogosphere.com

http://www.insidefilm.com

Pasasalamat:

Ang mga mananaliksik ay nais maghatid ng kanilang maigting na

pasasalamat sa mga sumusunod:

Sa Panginoong Diyos. Kung hindi dahil sa kanya, hindi namin matatapos

ang pananaliksik na ito.

Sa aming mga magulan: Kung wala kayo at ang inyong suporta,

mahihirapan kaming tapusin itong pananaliksik na ito.

Kay Ma’am bebang: Salamat po sa inyong paggabay sa pagwa namin ng

aming pananaliksik.