ANTECEDENTES HISTÓRICOS

Ábaco
O ábaco foi inventado entre os anos 500 e 300 a.C no Asia menor, foi empregado (polos mercaderes
especialmente) tanto en Europa coma no mundo árabe, posteriormente veríase substituído pola aritmética
indo-árabe, resulta especialmente útil para comprender o sistema de posicionamento numeral e as
operacións de números naturais.

ábaco suanpan ábaco soroban

O suanpan conta con dúas bólas na parte superior do traveseiro que permiten realizar cálculos no sistema
hexadecimal, que era o sistema tradicional de unidades de peso chinés.
O soroban, pola contra, ten unha única bola na parte superior, co mesmo valor que a do suanpan e catro
bólas na súa parte inferior.
En relación ao seu uso, consiste en posicionar de forma correcta as bólas en función do traveseiro no que
se atopen, pois cada unha das situadas na parte inferior do traveseiro ten un valor de 1 e as situadas por
encima do mesmo, valerán 5.
Para valorar estas bólas na operación, deberán desprazarse cara ao traveseiro, a primeira fila da dereita fai
referencia ás unidades, a segunda ás decenas, a terceira ás centenas e así sucesivamente.

John Napier

Foi un matemático e teólogo escocés, inventou os logaritmos

(encamiñados sobre todo a aliviar o difícil traballo dos cálculos
astronómicos), que deu a coñecer en 1614 co tratado “Mirifici
logarithmorum canonis descriptio”, froito dun estudo de vinte anos.
A obra achegou unha contribución notabilísima á simplificación de todos
os cálculos; a invención dos logaritmos ten unha importancia que pode
ser comparada coa invención da trigonometría e talvez superior.
Cos "números artificiais" que introduciu na ciencia, chamándoos
"logaritmos" segundo o neoloxismo introducido tamén por el, Napier
reduciu todas as operacións á suma e á subtracción.
Wilhelm Schickard
Foi un matemático alemán, famoso por construír a primeira
calculadora automática no ano 1623, chamada “Rechenuhr”.
Esta constaba de 6 rodas dentadas e foi o primeiro calculador
mecánico para sumar, restar, multiplicar e dividir, aínda que non
se descubriu ata 300 anos despois.
É capaz de realizar operacións de ata 6 díxitos e contaba cunha
campá que se activaba cando se producían erros de
desbordamento.

Blaise Pascal

Foi un matemático, físico, filósofo e teólogo, considerado un dos

pais das computadoras, inventor da pascalina
No seu interior atopábanse 8 rodas dentadas conectadas entre si,
as cales representaban o sistema decimal de numeración. Cada roda
estaba marcada por 10 números (do 0 ao 9). Das 8 rodas das que
estaba composta a pascalina, as 2 do extremo esquerdo
utilizábanse para representar os decimais, e as 6 rodas restantes
utilizábanse para representar os números enteiros. Por tanto,
podíanse manexar números enteiros entre 0’01 e 999.999’99.

Gottfried Leibniz
Foi un filósofo racionalista alemán, que demostrou as vantaxes de
utilizar o sistema binario en lugar do decimal nas computadoras
mecánicas, mostrou a súa “numeración diádica” coa cal todo
número tiña a posibilidade de ser expresado mediante unha serie
formada por ceros e uns.
Tamén construíu unha máquina aritmética que realizaba as catro
operacións básicas e calculaba raíces cadradas.
Joseph Marie Jacquard
Foi un tecedor e inventor francés
que foi recoñecido como o inventor
do primeiro tear programable con
tarxetas perforadas, que permitía
permitía fabricar teas con distintas
cores e aos fíos de urdimbre
moverse de forma independente
para conseguir o debuxo desexado.
Tamén automatizou as “arcadas”
para poder tecer pezas de debuxo
complicado, seu invento permitía a
un só operario realizar o traballo de
varios, o que produciu o temor á
perda de traballo entre os obreiros
téxtiles.

Charles Babbage

Foi un matemático e enxeñeiro británico, inventor das máquinas calculadoras

programables. A comezos do século XIX, ben avanzada a Revolución
Industrial, os erros nos datos matemáticos tiñan graves consecuencias: por
exemplo, unha táboa de navegación defectuosa era unha causa frecuente
dos naufraxios. Charles Babbage creu que unha máquina podía facer
cálculos matemáticos máis rápidos e máis precisos que as persoas.
Esforzouse no intento por conseguir unha máquina capaz de realizar con
precisión táboas matemáticas e no ano 1833 completou a súa "máquina
diferencial", capaz de calcular os logaritmos e imprimilos de 1 a 108.000
con notable precisión, e formulou os fundamentos teóricos de calquera
autómata de cálculo. Por entón Babbage xa coñecía os sistemas decimais
de cálculo, e estaba familiarizado coa descomposición de complexas
operacións matemáticas en secuencias sinxelas.Despois disto, Babbage envorcouse no proxecto de
deseñar unha "máquina analítica" que fose capaz de procesar calquera secuencia de instrucións
aritméticas.
No seu deseño teórico, a máquina analítica contiña xa todas as partes esenciais da computadora moderna:
dispositivo de entrada, memoria, unidade central de procesamento e impresora. A máquina analítica pasou
á historia como o prototipo do computador moderno, aínda que nunca se construíu un modelo a escala real.
Pero, aínda se se construíse, a máquina analítica sería movida por unha máquina de vapor e, debido aos
seus compoñentes totalmente mecánicos, a súa velocidade de cálculo non fose moi grande. Para esta
realización contou con fondos do goberno inglés e coa colaboración da que está considerada como a
primeira programadora da historia, Ada Lovelace, filla do poeta Lord Byron.
Luigi Menabrea

Foi un enxeñeiro, matemático, xeral e estadista italiano que exerceu o cargo de

primeiro ministro Entre as súas publicacións máis notables atópase "Nocións
sobre a máquina analítica de Charles Babbage", texto inicialmente publicado
en francés en 1842, e que meses despois foi traducido ao inglés e incorporou
anotacións da tradutora Ada Lovelace, no que son descritos moitos aspectos da
arquitectura de computadoras e da programación e pode describirse como o
primeiro traballo científico da disciplina da informática.
Ada Lovelace (Augusta Ada Byron)
Foi unha muller adiantada ao seu tempo e co paso dos anos
recibiría un gran recoñecemento polo gran labor desenvolvido
no mundo da informática.
En 1833 prodúcese o seu primeiro contacto coas máquinas
(con tan só 17 anos de idade) grazas a Charles Babbage e
tras acudir Ada a unha conferencia no Instituto de Mecánica
sobre a Máquina Analítica, Babbage queda impresionado pola
súa intelixencia e coñecementos .
Atribúeselle a creación do bucle ou subrutina e da primeira
linguaxe de programación (para a máquina analítica de
Babbage), por todo isto, recoñéceselle como a primeira
programadora da historia.

George Boole
Matemático británico, creador dun novo sistema de cálculo lóxico que
póstumamente sería chamado Álxebra de Boole. Devandito sistema, no
que as proposicións se reducen a símbolos sobre os que pode operarse
matematicamente, supuxo un avance fundamental no desenvolvemento
da lóxica e, máis dun século despois, acharía un formidable e
insospeitado campo de aplicación na informática e os
microprocesadores, cuxo funcionamento se basea na lóxica binaria de
Boole.Esta forma de cálculo é un sistema mediante o cal certos
razoamentos lóxicos poden expresarse en termos matemáticos, no que
tales proposicións teñen como propiedade ser verdadeiras ou falsas.

Herman Hollerith

Estatístico estadounidense considerado un dos pioneiros da informática pola súa

invención das máquinas estatísticas de tarxetas ou fichas perforadas, coas que
logrou automatizar os traballos de cómputo e clasificación de grandes volumes de
información.
Foi un home que revolucionou o tratamento a gran escala de información
mediante a automatización, e por tanto o primeiro informático. Inventor da
máquina tabuladora e fundador dunha das empresas que se fusionaron en CRT,
posteriormente renombrada como IBM.
Na época, os censos realizábanse de forma manual, co atraso que iso supoñía
(ata 10 ou 12 anos). Herman Hollerith comezou codificando a información do
censo nunha cinta de papel dividida en espazos, no que cada un deles significaba algún ítem: sexo, franxa
de idade, raza, etc.
Segundo cada persoa furábase un dos espazos concretos.
Os papeis, unha vez feitas as perforacións, eran lidos por un
dispositivo e o proceso acelerouse un pouco. Hollerith
patentou a súa máquina no 1889. Un ano despois incluíu a
operación de sumar coa finalidade de utilizala na
contabilidade dos Ferrocarrís Centrais de Nova York. Tamén
aplicou o seu mecanismo ás estatísticas de sanidade
dalgunhas cidades de América do Norte. Mentres,
continuaba perfeccionando o deseño e funcionamento do
seu invento.

No ano 1887 utilizouse o seu sistema para calcular datos

estatísticos sobre a mortalidade en Baltimore. Hollerith xa
cambiara o seu deseño inicial, e substituíra as cintas de
papel por tarxetas perforadas.Co tempo empezou a traballar
no deseño dunha máquina tabuladora ou censadora, baseada nas anteriormente chamadas tarxetas
perforadas. Desta forma podíase almacenar máis información e era máis fácil de gardar. Hollerith observou
que a maior parte das preguntas contidas nos censos podíanse contestar cun SI ou un NON. Entón ideou
unha tarxeta perforada. Unha cartolina na cal, segundo estivese perforada ou non en determinadas
posicións, contestábase este tipo de preguntas.
En 1890,desenvolvera un sistema de tarxetas perforadas eléctricas e baseado na lóxica de Boole,
aplicándoo a unha máquina tabuladora da súa invención.
A máquina tabuladora foi creada en 1890,coa finalidade de poder axudar co censo das persoas no país,
contaba cun lector de tarxetas, un contador, un clasificador e un tabulador.Esta máquina podía reducir o
tempo de análise dos datos, para lograr mecanizar o proceso e facelo máis rápido.
O goberno norte-americano escolleu a máquina tabuladora de Hollerith para elaborar o censo de 1890.
Tardáronse só 3 anos en perforar uns 56 millóns de tarxetas.

O uso destas tarxetas perforadas facilitaba a clasificación dos datos. Grazas ás tarxetas era posible ver, por
exemplo, o número de mulleres ou homes que había nunha poboación dunha determinada idade. Herman
Hollerith implantou unha técnica que se usaría durante moito tempo e que sería a base da computación ata
que apareceron melloras.

John Atanasoff / Clifford Berry

Coa axuda de Clifford Berry, creou o ABC(Atanasoff Berry Computer) tivo os seus maiores problemas á
hora final, cando estivo acabado, xa patentaran unha máquina similar Eckert e Mauchly,os creadores da
máquina ENIAC.
Para a creación desta máquina, Atanasoff baseouse en catro principios: uso da electrónica e a electricidade,
emprego de números binarios, uso de condensadores como elementos de memoria e cálculo directo de
operacións lóxicas.Atanasoff foi chamado o pai do primeiro computador dixital, substituíndo á parella
Eckert- Mauchly.
Presper Eckert / John Mauchly

Os dous crearon en conxunto o UNIVAC I,que foi a primeira computadora comercial e o ENIAC, ambas
máquinas que superaban a superficie dos 150m2, aínda que estas dúas non foron as primeiras máquinas
programables se foron o causante para que na actualidade podamos dispoñer nas nosas casas dun
ordenador e ademais o UNIVAC foi a primeira máquina en usar un compilador para interpretar os programas
a executar.
John von Neumann
Matemático húngaro nacionalizado estadounidense, colaborou na
elaboración dun informe para o exército sobre as posibilidades que
ofrecía o desenvolvemento das primeiras computadoras electrónicas;
da súa contribución ao devandito desenvolvemento destaca a
concepción dunha memoria que actuase secuencialmente e non só
rexistrase os datos numéricos dun problema, senón que ademais
almacenase un programa coas instrucións para a resolución do
mesmo.
Interesouse tamén pola robótica, en 1952 propuxo dous modelos de
máquinas autorreprodutoras, un deles cunha modalidade de
reprodución parecida á dos cristais, mentres que o outro era máis
próximo á forma en que se reproducen os animais.

Alan Turing
Matemático británico,en 1937 publicou un soado artigo no que
definiu unha máquina calculadora de capacidade infinita que
operaba baseándose nunha serie de instrucións lóxicas,
sentando así as bases do concepto moderno de algoritmo.
Turing describiu en termos matemáticos precisos como un
sistema automático con regras extremadamente simples
podía efectuar toda clase de operacións matemáticas
expresadas nunha linguaxe formal determinada. A máquina
de Turing era tanto un exemplo da súa teoría de computación
como unha proba de que un certo tipo de máquina
computadora podía ser construída.
ABC
Deseñado entre 1939 e 1941 por John Atanasoff, no Iowa State
College, é a primeira aproximación a un computador dixital
electrónico, xa que incluía dispositivos de entrada, memoria e
unidade aritmética. Foi construído por Atanasoff e o seu axudante
Clifford Berry, empregando válvulas sen carga como elementos
lóxicos. Nunca foi totalmente operacional, abandonándose
definitivamente en 1942.
No antigo edificio de Física da Universidade de Iowa aparece unha
placa coa seguinte lenda: “A primeira computadora dixital
electrónica de operación automática do mundo, foi construída
neste edificio en 1939 por John Vincent Atanasoff, matemático
e físico da Facultade da Universidade, quen concibiu a idea, e
por Clifford Edward Berry, estudante graduado de física.”
EDVAC
É unha das primeiras computadoras electrónicas dixitais na historia,
unha das primeiras computadoras de programas
almacenados,unha das primeiras computadoras baseadas na
arquitectura de von Neumann.
Entrou en funcionamento en 1949 e foi concebido polos principais
deseñadores de ENIAC:John Mauchly e J. Presper Eckert.
As diferenzas entre os dous computadores son profundas: a ENIAC
nace como un computador de programa con cable, mentres que a
EDVAC nace como un computador de programa almacenado, a
ENIAC baséase no sistema de numeración decimal, mentres que a
EDVAC baséase no sistema de numeración binaria.
A importancia histórica do EDVAC é notable porque a arquitectura
von Neumann (a arquitectura de hardware na que se basean a
maioría das computadoras modernas) desenvolveuse precisamente
para o EDVAC.

ENIAC
O proxecto ENIAC ( Electronic Numerical
Integrator And Computer) creouse no ano 1943
polos estadounidenses John William Mauchly e
John Presper Eckert, co propósito de resolver os
problemas de balística do exército de Estados
Unidos; con todo non se termino de construír a
maquina ata o 1946.
O ENIAC era totalmente dixital, é dicir, que
executaba os seus procesos e operacións
mediante instrucións maquina, a maior parte dos
fallos producíanse ao acender ou apagar a
máquina,por tensión térmica. Debido a isto
decidiuse non apagar nunca o ENIAC, o cal reduciu o fallo a unha válvula cada dous días.
Colossus

Colossus foi un dos primeiros computadores dixitais,

empregados polos británicos para ler as comunicacións cifradas
alemás durante a Segunda Guerra Mundial mediante
Enigma,sendo totalmente automática.Baseábase na idea de
universalidade da máquina de Turing, estaba composta por
máis de 1.500 tubos sen carga, a entrada de datos era por medio de tarxetas perforadas e os resultados
almacenábanse en relés temporalmente ata que se lles daba saída a través dunha máquina de escribir.
Harvard Mark I

Mark I, foi o primeiro computador

electromecánico, construído na Universidade de
Harvard por un proxecto entre a IBM e Howard
H. Aiken en 1944, estaba baseado na máquina
analítica de Babbage e para a súa arquitectura
houbo que utilizar ao redor de 800 km de cables
e máis de 3 000 000 de conexións, entre
pistóns, rodas dentadas e outras elementos
chegou a pesar 31 500 Kg.
Estaba composta tamén por máis de 1.400
interruptores rotatorios de dez posiciones na
fronte da máquina para visualizar os valores
dos rexistros constantes que se lle introducían.
Pero ademais dos rexistros constantes a
máquina contiña 72 rexistros mecánicos.

Cada uns dos rexistros mecánicos era capaz de almacenar 23 díxitos, os díxitos que se usaban para o
signo era un 0 para signo positivo e un 9 para o signo negativo.
O computador empregaba sinais electromagnéticos para mover as partes mecánicas. Era capaz de realizar
5 operacións aritméticas .
A posición da coma decimal estaba fixa durante a solución dun problema, pero podía axustarse previamente
de maneira que estivese entre dous díxitos calquera. A máquina contaba tamén con mecanismos que
permitían efectuar cálculos de dobre precisión , mediante a unión de dous rexistros.
Cando foi posta en pleno funcionamento en 1944 usouse para o cálculo de táboas de balística durante o
final da Segunda Guerra Mundial.
A Mark I programábase recibindo as súas secuencias de instrucións a través dunha cinta de papel, na cal
ían perforadas as instrucións e números que se transferían dun rexistro a outro por medio de sinais
eléctricos.
Cando a máquina estaba en funcionamento o ruído que producía era similar ao que faría un habitación chea
de persoas mecanografando de forma sincronizada. Aínda que a división e a multiplicación eran máis
lentas.
A capacidade de modificación da secuencia de instrucións con base nos resultados producidos durante o
proceso de cálculo era pequeno. A máquina podía escoller de varios algoritmos para a execución de certo
cálculo. Con todo, para cambiar dunha secuencia de instrucións a outra era custoso, xa que a máquina
tíñase que deter e que os operarios cambiasen a cinta de control. Por tanto, considérase que a Mark I non
ten realmente saltos incondicionais. Aínda que, posteriormente agregóuselle o que foi chamado Mecanismo
Subsidiario de Secuencia , que estaba composto de tres taboleiros de conexións que se acompañaban de
tres lectoras de cinta de papel.
WEBGRAFÍA:
Ábaco
Ábaco
Ábaco
Ábaco
Imaxe do suanpan
Imaxe do soroban
John Napier
Imaxe de John Napier
Wilhelm Schickard
Imaxe de Wilhelm Schickard
Blaise Pascal
Imaxe de Blaise Pascal
Gottfried Leibniz
Imaxe de Gottfried Leibniz
Joseph Marie Jacquard
Imaxe de Jacquard
Tear de Jacquard
Charles Babbage
Máquina diferencial
Imaxe de Babbage
Luigi Menabrea
Imaxe de Menabrea
Ada Lovelace
Imaxe de Lovelace
George Boole
Imaxe de Boole
Herman Hollerith
Herman Hollerith
Herman Hollerith
Herman Hollerith
Imaxe de Hollerith
Imaxe da máquina tabuladora
John Atanasoff / Clifford Berry
Imaxe de Atanasoff
Imaxe de Berry
Presper Eckert / John Mauchly
Imaxe de Eckert
Imaxe de Mauchly
John von Neumann
Imaxe de von Neumann
Alan Turing
Imaxe de Turing
ABC
Imaxe do ABC
EDVAC
Imaxe do EDVAC
ENIAC
Imaxe do ENIAC
Colossus
Harvard Mark I
Imaxe do Mark I