«Ἐγενόμην ἐν Πνεύματι ἐν τῇ Κυριακῇ ἡμέρᾳ καὶ ἤκουσα φωνὴν ὀπίσω μου μεγάλην ὡς σάλπιγγος» (Ἀπ.
1,10)
Ἐκδίδεται ἀπὸ τὴν Κοινοβιακὴ Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Αὐγουστίνου Φλωρίνης – 531 00 ΦΛΩΡΙΝΑ – τηλ. 23850-28610 – imaaflo@yahoo.gr
Περίοδος Δ΄ - Ἔτος ΚΘ΄ Κυριακὴ ΚΔ΄ [Ζ΄ Λουκ.] (Ἐφ. 2,14-22)
Φλώρινα - ἀριθμ. φύλλου 2518
Μὴ μᾶς στερήσῃς, Κύριε, τὴν εἰρήνη σου!
Ε
ἰρήνη, ἀγαπητοί μου! Ὡραία λέξι καὶ ἀκό-
μη πιὸ ὡραία ἔννοια. Ὅπως λέει ὁ ἅγιος
Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, «εἰρήνη φίλη, τὸ
γλυκὺ καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα» (P.G. 35,1132), γλυκὸ
καὶ σὰν ὄνομα καὶ σὰν πρᾶγμα. Γιὰ τὴν εἰρή-
νη παρακαλοῦμε τὸ Θεὸ σὲ κάθε ἀκολουθία
καὶ λέμε· «Ὑπὲρ τῆς ἄνωθεν εἰρήνης καὶ τῆς
σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν τοῦ Κυρίου δεη-
θῶμεν». Καὶ πάλι· «Ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ
σύμπαντος κόσμου…» . Ὁ ἱερεὺς κατ᾽ ἐπανά-
ληψιν εὔχεται στοὺς πιστοὺς «Εἰρήνη ὑμῖν»,
εἰρήνη σ᾽ ἐσᾶς. Τὴν εἰρήνη εὐχήθηκε πρῶτος
ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς στοὺς μαθητάς του τὸ βρά-
δυ τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου λέγοντας· «Εἰρή-
νην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν…» (Ἰω. 14,27). Εἰρήνη ἐ-
πίσης εὐχήθηκε καὶ ὅταν ἀναστήθηκε ἐκ νε-
κρῶν κ᾽ ἔκανε τὴν πρώτη ἐμφάνισί του σ᾽ αὐ-
τούς· «Εἰρήνη ὑμῖν» (Λουκ. 24,36. Ἰω. 20,19).
Γιὰ τὴν εἰρήνη ὁμιλεῖ καὶ ὁ ἀπόστολος τῆς
σημερινῆς Κυριακῆς (βλ. Ἐφ. 2,14-22). Γράφοντας ὁ
ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τὰ ἀγαπητὰ πνευ-
ματικὰ τέκνα του στὴν Ἔφεσο λέει· «Ὁ Χρι-
στὸς εἶνε ἡ εἰρήνη ἡμῶν», ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ
εἰρήνη μας (ἔ.ἀ. 2,14). Στὸ ῥητὸ λοιπὸν αὐτὸ θέλω
κ᾽ ἐγὼ νὰ ἐπιστήσω τώρα τὴν προσοχή σας.
***
Ἡ εἰρήνη ποὺ χορηγεῖ ὁ Χριστός, ἀγαπητοί
μου, ὅπως διευκρίνισε ὁ ἴδιος, εἶνε κάτι δια-
φορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἐννοεῖ ὁ κόσμος. Τὸ
ἐπαναλαμβάνω, γιὰ ν᾽ ἀνακούσουμε πιὸ προ-
σεκτικὰ τὰ λόγια του· «Εἰρήνην τὴν ἐμὴν δί-
δωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ
δίδωμι ὑμῖν» (Ἰω. 14,27), δηλαδή· Σᾶς δίνω τὴν εἰ-
ρήνη τὴ δική μου· δὲν σᾶς δίνω ἐγὼ εἰρήνη
σὰν αὐτὴν ποὺ δίνει ὁ κόσμος. Ὑπάρχει ἑπο-
μένως διαφορά. Ποιά, λοιπόν, εἶνε ἡ εἰρήνη
τοῦ Χριστοῦ;
Εἰρήνη εἶνε ἡ γαλήνη τῆς συνειδήσεως. Ἐ-
κεῖνος ποὺ ἔχει τὴν εἰρήνη ὄχι τοῦ κόσμου
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος
27 Νοεμβρίου 2022 Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης
«Ὁ Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφ. 2,14)
ἀλλὰ τὴν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ μοιάζει μὲ μία
λίμνη ποὺ δὲν τὴν ταράζουν κύματα, ἀλλὰ ἔ-
χει γαλήνη πάντοτε, καλοκαίρι καὶ χειμῶνα.
Δύσκολο πρᾶγμα νὰ βρεθῇ τέτοια λίμνη ποὺ
νὰ ἔχῃ πάντα γαλήνη. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς καὶ τὰ
δύσκολα τὰ κάνει δυνατά. Ἔφερε τὴν εἰρήνη
στὸν κόσμο, σὲ ὅλες δηλαδὴ τὶς ψυχὲς ποὺ
τὸν πιστεύουν ὄχι μόνο μὲ τὰ χείλη ἀλλὰ καὶ
μὲ τὴν καρδιά, σὲ ὅλους τοὺς πραγματικοὺς
Χριστιανούς. Ὁ Χριστὸς χαρίζει τὸ μεγάλο
αὐτὸ θησαυρό· τὴν εἰρήνη του!
⃝ «Ὁ Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν». Καὶ
πρῶτα - πρῶτα συμφιλιώνει τὴν ἁμαρτωλὴ ψυ-
χὴ μὲ τὸ Θεό, τὸν οὐράνιο πατέρα. Μικρὸ εἶν᾽
αὐτό; Εἶνε πολὺ μεγάλο. Φοβᾶσαι, ἄνθρωπε, καὶ
τρέμεις ὅταν μαθαίνῃς ὅτι ὁ Ἄλφα μεγάλος
καὶ ἰσχυρὸς τὰ ἔχει ἐναντίον σου. Πολὺ πε-
ρισσότερο ὅμως φοβᾶται ὁ ἁμαρτωλός, γιατὶ
τὰ ἔχει χαλάσει μὲ τὸν Κύριο. Λόγῳ τῶν ἁμαρ-
τιῶν του ἔχει ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸ Θεὸ πατέ-
ρα του· καὶ τρέμει, γιατὶ ἡ ἁμαρτία του ὑψώνε-
ται σὰν φραγμὸς καὶ τὸν χωρίζει ἀπὸ ἐκεῖνον.
Ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸν φραγμό, ποὺ δὲν ἀφήνει τὸν
ἄνθρωπο νὰ δῇ Θεοῦ πρόσωπο, τὸν γκρέμισε
ὁ Χριστὸς μὲ τὴ σταυρικὴ θυσία του. Τώρα κά-
θε πιστὸς μπορεῖ νὰ ὀνομάζῃ τὸ Θεὸ μὲ τὸ τρυ-
φερώτερο ὄνομα ποὺ ὑπάρχει, νὰ τὸν λέῃ πα-
τέρα· ἔτσι μᾶς ἔμαθε νὰ λέμε, «Πάτερ ἡμῶν
ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς…» (Ματθ. 6,9). Ὁ Χριστὸς συμ-
φιλίωσε μαζί του τὸν ἀντάρτη ἄνθρωπο. Δὲν
εἶνε πλέον ἐχθρὸς μὲ τὸ Θεό. Ὁ Κύριος τὸν
δέχεται μὲ ἀγάπη. Δὲν εἶνε ὁ Θεός μας σὰν
τὸν ὠργισμένο Δία τοῦ δωδεκαθέου ποὺ ἔρ-
ριχνε κεραυνούς· ὁ Κύριός μας δέχεται μὲ ἀ-
νοιχτὲς ἀγκάλες τὸν ἁμαρτωλὸ ποὺ ἐπιστρέ-
φει μετανοημένος στὸ πατρικό του σπίτι.
⃝ «Ὁ Χριστός ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν». Μᾶς
συμφιλιώνει ἀκόμη μὲ τοὺς ἄλλους, τοὺς συν-
ανθρώπους μας. Ὅσοι εἶνε Χριστιανοὶ θεω-
 2
ροῦν ὡς ἀδελφό τους καθένα ποὺ ἔχει βα- ρο πρᾶγμα! Ἂς ἐξετάσουμε λοιπὸν τὸν ἑαυ-
πτισθῆ στὸ ὄνομα τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Δὲν ἔ- τό μας καὶ ἂς ἀναρωτηθοῦμε· ἐμεῖς εἰρηνεύ-
χει σημασία ἐὰν ἐμεῖς εἴμαστε Ἕλληνες, καὶ ουμε, ὑπάρχει εἰρήνη στὴν καρδιά μας; Καὶ
αὐτὸς εἶνε Βούλγαρος ἢ Σέρβος ἢ ῾Ρουμᾶνος ἐὰν μὲν ὑπάρχῃ, ὅλα καλά.
ἢ ῾Ρῶσος κ.λπ.. Ἐφ᾽ ὅσον καὶ αὐτὸς εἶνε Ὀρ- Ἂν ὅμως δὲν ὑπάρχῃ, τότε ἂς ἀναρωτη-
θόδοξος Χριστιανός, εἶνε ἀδελφός μας. θοῦμε σοβαρά· γιατί ἆραγε χάσαμε τὴν εἰρή-
Ὅπως ἀδελφοὶ λέγονται ὅλοι ὅσους γέννη- νη μας; Γιατί τόσες φιλονικίες γύρω μας; Για-
σε μία μητέρα, ἔτσι ἀδελφοὶ εἶνε καὶ λέγονται τί σὲ κάθε γειτονιὰ καὶ σὲ κάθε σπίτι γυναῖκες
ὅλοι ὅσους γέννησε μία πνευματικὴ μητέρα, καὶ ἄντρες τσακώνονται καὶ μάλιστα γιὰ πρά-
ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ἡ ἱερὰ κολυμβήθρα, γματα ἀσήμαντα, «γιὰ ψύλλου πήδημα»; Για-
ποὺ εἶνε ἡ πνευματικὴ κοιλία ἀπὸ τὴν ὁποία τί τόση ἔχθρα μεταξύ μας; Γιατί τόσο μῖσος
βγήκαμε ὅλοι μετὰ τὸ βάπτισμα, μᾶς ἔκανε ἀ- μεταξὺ ἀδελφῶν, καὶ συγγενῶν, καὶ συγχω-
δελφούς. «Δὲν ὑπάρχει Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, ριανῶν, καὶ συμπολιτῶν; Γιατί τὰ κράτη ἐξο-
…βάρβαρος, Σκύθης…, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πλίζονται τόσο πολὺ καὶ ἑτοιμάζονται νὰ βά-
πᾶσι Χριστός» (Κολ. 3,11)· «πάντες ὑμεῖς εἷς ἐστε ψουν τὴ γῆ μὲ νέο ποτάμι αἵματος; Γιατί ὑβρί-
ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», ὅλοι εἶστε ἕνα (Γαλ. 3,28). Ὁ Χρι- ζουν λεκτικὰ καὶ προκαλοῦν μὲ ἐνέργειες καὶ
στὸς ἑνώνει τοὺς πιστούς του τόσο βαθειά, παραβιάσεις οἱ μὲν τοὺς δέ; Γιατί τόση ἀκα-
ὥστε ἔχουν μία καρδιά. Δὲν ὑπάρχουν ἀγε- ταστασία καὶ ταραχὴ στὸν Κόσμο;
φύρωτες διαφορές, δὲν ὑπάρχουν ἀντιμαχό- Σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐρωτήσεις, σὲ ὅλα αὐτὰ
μενα κόμματα, δὲν ὑπάρχουν ἐμφύλιοι πόλε- τὰ «γιατί;» μία καὶ μόνο εἶνε ἡ ἀπάντησι· Διό-
μοι. Ὅλοι οἱ ἀληθινὰ πιστοὶ ἀναγνωρίζουν ὡς τι λείπει ὁ Χριστός. Δὲν ἔφυγε ἐκεῖνος. Ἐκεῖ-
βασιλέα τους τὸ Χριστό, δέχονται τὶς ἐντο- νος ἦλθε στὴ Γῆ καὶ ἔφερε εἰρήνη, ὅπως ἔ-
λές του, ἀπὸ αὐτὸν λαμβάνουν διαταγές· καὶ ψαλλαν οἱ ἄγγελοι τὴ νύχτα τῆς γεννήσεώς
πρώτη διαταγὴ τοῦ Χριστοῦ ποιά εἶνε· τὸ «Ἀ- του· «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς
γαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34· 15,12,17· βλ. Α΄ Ἰω. 3,11,23· 4,7· Β΄ Ἰω. 5). ε ἰ ρ ή ν η » (Λουκ. 2,14). Εἶνε «ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρή-
Νά λοιπὸν γιατί ὁ Χριστὸς εἶνε «ἡ εἰρήνη νης» (πρβλ. Ἑβρ. 7,2-3). Καὶ ὅσοι μὲν τὸν δέχτηκαν,
ἡμῶν»· διότι μᾶς συμφιλιώνει μὲ τὸ Θεό, μᾶς αὐτοὶ ἔχουν εἰρήνη· οἱ ἄλλοι ὅμως τί ἔχουν;
συμφιλιώνει καὶ μὲ τὸν πλησίον μας. Ὑπάρχει Ἐκεῖνος ἦλθε νὰ μᾶς εἰρηνεύσῃ. Ἀλλὰ ἐ-
ὅμως καὶ κάτι ἀκόμη, πολὺ σημαντικό· μεῖς, ἡ πλειονότητα τῶν θνητῶν, τὸν διώξα-
⃝ «Ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ εἰρήνη ἡμῶν», διότι με· ὁ πολὺς κόσμος δὲν δέχτηκε τὸ Χριστό.
συμφιλιώνει τὸν ἄνθρωπο καὶ μὲ τὴ συνείδη- Τὸν διώξαμε ἀπὸ τὴν καρδιά μας, γι᾽ αὐτὸ σπα-
σί του! Ὤ ἡ συνείδησις ὅταν ἀρχίσῃ νὰ ἐλέγ- ράζει ὅπως τὸ ψάρι ἔξω ἀπ᾽ τὸ νερό. Τὸν διώ-
χῃ τὸν ἄνθρωπο! Αὐτὸς εἶνε ὁ φοβερώτερος ξαμε ἀπὸ τὰ σπίτια μας, γι᾽ αὐτὸ ἡ οἰκογένεια
κατήγορος. Ποιό τὸ ὄφελος νὰ ἔχῃς φιλίες καὶ διαλύεται. Τὸν διώξαμε ἀπὸ τὰ κράτη, γι᾽ αὐτὸ
σχέσεις μὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀλλὰ μέρα - νύχτα ἡ εἰρήνη κρέμεται ἀπὸ μιὰ κλωστὴ κ᾽ ἐπικρατεῖ
νὰ σὲ ἐλέγχῃ ἡ συνείδησί σου; Εἰρήνη δὲν ἔ- τόση ἀκαταστασία καὶ ταραχή.
χεις, μαῦρα ὄνειρα ταράζουν τὸν ὕπνο σου, ***
οἱ ἀδικίες καὶ τὰ ἐγκλήματα σὰν φίδια δαγκώ- Ἀδελφοί! Ἂς πλησιάσουμε πάλι τὸ Χριστό.
νουν καὶ πληγώνουν τὴν καρδιά. Ἂς κοιμᾶσαι Ἂς πλησιάσουμε πάλι τὴν Ἐκκλησία του. Μό-
στὸ καλύτερο κρεβάτι μὲ τὸ πιὸ ἀναπαυτικὸ νο τότε θὰ βασιλέψῃ στὸν κόσμο ἡ εἰρήνη.
στρῶμα, ἂς τρῶς τὰ καλύτερα φαγητά, ἂς δι- Εἰρήνη στὴν καρδιά μας, εἰρήνη στὴν οἰκογέ-
ασκεδάζῃς ὅσο θέλεις· ἐφ᾽ ὅσον δὲν ἔχεις εἰ- νειά μας, εἰρήνη στὸ ἔθνος μας, εἰρήνη σὲ ὅ-
ρήνη μὲ τὴ συνείδησί σου, εἶσαι δυστυχής. λα τὰ ἔθνη, εἰρήνη στὸν κόσμο. Διότι ἡ εἰρή-
Τὴν εἰρήνη ὅμως αὐτὴ ποιός μπορεῖ νὰ τὴν νη ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ εἶνε ὁ Χριστός, ἐνῷ ὅπου
δώσῃ; Μόνο ὁ Χριστός! «Ὁ Χριστὸς εἶνε ἡ εἰ- λείπει ὁ Χριστός, ὑπάρχει ταραχὴ καὶ κατάρα.
ρήνη ἡμῶν». Καὶ πῶς τὴν δίνει; Διὰ τῆς ἀφέ- Ἀφοῦ λοιπὸν ἡ εἰρήνη τοῦ κόσμου κρέμε-
σεως τῶν ἁμαρτιῶν. Ἐκεῖνος, δυνάμει τῆς ὑ- ται ἀπὸ μιὰ τρίχα καὶ κινδυνεύει νὰ χαθῇ, ἂς
περφυοῦς θυσίας του, μπορεῖ νὰ συγχωρῇ, νὰ προσευχώμαστε στὸ Θεὸ γιὰ τὴν εἰρήνη. Ἂς
ἐξαλείφῃ ἁμαρτίες καὶ νὰ εἰρηνεύῃ τὴ συνεί- προσευχώμαστε πάντοτε καὶ ἂς λέμε πρὸς
δησι. Καὶ σὲ ποιόν δίνει τὴν ἄφεσι; Σ᾽ ἐκεῖνον αὐτὸν τὰ λόγια τῆς Ἐκκλησίας μας· «Ὑπὲρ τῆς
ποὺ εἰλικρινὰ μετανοεῖ καὶ εἰλικρινὰ ἐξομολο- εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας
γεῖται τὰ πταίσματα καὶ τὰ ἐγκλήματά του ἐμ- τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καὶ τῆς τῶν
πρὸς στὸν πνευματικὸ πατέρα. πάντων ἑνώσεως τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Ὤ ἡ εἰρήνη, τὸ γλυκὺ ὄνομα καὶ γλυκύτε- (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπὸ τὸ χειρόγραφο ὁμιλίας, ἡ ὁποία ἔγινε σὲ ἄγνωστο ἱ. ναὸ τῆς ἱ. μητροπόλεως Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας παραμονὲς τοῦ πολέμου, πιθανὸν τὴν 27-11-1938.
Ἀνάγνωσις, στοιχειοθεσία, μεταφορὰ σὲ ἁπλῆ γλῶσσα καὶ μικρὴ ἐπέκτασις 7-10-2022.