Highschool DXD Tom II

High School DxD - Tom 2 – Baka-Tsuki https://www.baka-tsuki.org/project/index.php?ti...
High School DxD - Tom 2

Z Baka-Tsuki
Spis treści
1 Ilustracje
2 Żywot 0
3 Żywot 1: Moja praca jako demon
3.1 Część 1
3.2 Część 2
3.3 Część 3
3.4 Część 4
3.5 Część 5
3.6 Część 6
3.7 Część 7
3.8 Część 8
4 Żywot 2: Stawaj do walki!
4.1 Część 1
4.2 Część 2
4.3 Część 3
4.4 Część 4
4.5 Część 5
4.6 Część 6
4.7 Część 7
4.8 Część 8
5 Żywot 3: Trening czas zacząć
5.1 Część 1
5.2 Część 2
5.3 Część 3
5.4 Część 4
5.5 Część 5
5.6 Część 6
6 Żywot 4: Początek bitwy
6.1 Część 1
6.2 Część 2
6.3 Część 3
6.4 Część 4
6.5 Część 5
7 Żywot 5: Zasługi na polu bitwy
7.1 Część 1
7.2 Część 2
7.3 Część 3
7.4 Część 4
1 of 141 24.05.2019, 21:29

7.5 Część 5
7.6 SZACH MAT
7.7 KONIEC GRY
8 Żywot ∞ vs Moc ∞: Przybyłem, aby spełnić obietnicę!
8.1 Część 1
8.2 Część 2
8.3 Część 3
8.4 Część 4
8.5 OJCIEC X OJCIEC
8.6 OSTATNI POCAŁUNEK
9 Nowy żywot
10 Posłowie
11 Odnośniki tłumacza
Ilustracje
Okładka
Strona 059 Strona 087 Strona 119
2 of 141 24.05.2019, 21:29

Strona 181 Strona 203 Strona 269 Strona 307
Chciałem chronić tę osobę.

Nie chodziło o kontrakty ani zobowiązania.
Musiała stać silnie i dumnie, a jej szkarłatne włosy trzepotać na wietrze.
Tę osobę właśnie chciałem podziwiać.
Zatem użycz mi swojej mocy, Czerwony Niebiański Smoku-san.
Żywot 0
Nazywam się Hyoudou Issei. Znajomi i rodzina mówią mi Ise. Aktualnie
uczęszczałem do drugiej klasy liceum. Niestety, nie byłem normalnym
licealistą, a to dlatego, że byłem diabłem. Nie, mówię serio. Tak po prostu
zostałem wskrzeszony jako demon. Cóż, może to nie jest teraz takie ważne. Po
prostu myślcie o mnie jak o przeciętnym uczniu szkoły średniej.
Byłem trochę zdezorientowany z powodu rzeczy, które się właśnie działy wokół
mnie. Z nieznanej mi przyczyny byłem w miejscu przypominającym kaplicę.
Otaczały mnie znajome twarze.
– Niech to! Dlaczego Ise się żeni!?
– To musi być jakaś pomyłka! To jakiś spisek!
Łysol Matsuda, i okularnik, Motohama – moi dwaj źli kumple – patrzyli na mnie
zazdrosnymi oczyma, a z ich ust płynęły barwne wiązanki.
– Ise, pamiętaj, że pierwsze dziecko ma być dziewczynką!
– Dorosłeś…! A byłeś bezwartościowym dzieckiem, który mógł pochwalić się

jedynie ponadprzeciętną żądzą seksu…
3 of 141 24.05.2019, 21:29

Moi rodzice płakali. Rany, przestańcie mówić takie rzeczy!
Byłem ubrany w biały smoking. Hmm, normalnie jak podczas ślubu! Zaraz, czy
to właśnie nie był ślub? Nawet w tle dało się słyszeć melodię ślubną. Co, ja!? To
mój ślub!? Zaniemówiłem z powodu tej niespodzianki. Zaraz… Kto był moją
panną młodą?
– Ise, nie denerwuj się – usłyszałem znajomy głos, który dochodził zza moich
pleców.
Kiedy się obróciłem, ujrzałem rudą piękność z włosami opuszczonymi do

bioder. Rias Gremory-buchou stała przede mną. Była tą, która uczyniła mnie
diabłem, a także wysokoklasowym demonem z parostwem. Byłem jej
podwładnym oraz należałem do jej domu. Aaaach, wyglądała świetnie w tej
sukni ślubnej! Buchou, jesteś taka piękna…! Ale chwila, ona stała przy mnie!
Czy to znaczyło, że ona była moją…
– Rias-sama, wyglądasz cudnie!
– Aaaach, Rias-oneesama! Dlaczego! Dlaczego wybrałaś właśnie go!?
Wokół nas rozległy się krzyki oburzenia. No cóż, nie było nikogo, kto by mi
pogratulował… O rany, to był nasz ślub! O boże. Kiedy tak, do diaska,
pogłębiliśmy nasze relacje? W jaki sposób skończyliśmy właśnie na ślubnym
kobiercu? Nie znałem na te pytania odpowiedzi, ale jeżeli miałem poślubić
kobietę moich marzeń, to niczego więcej nie było mi trzeba.
– … i przyrzekam, że uczynię wszystko aby nasze małżeństwo było zgodne,

szczęśliwe i trwałe. – Sędziwy kapłan wypowiadał słowa przysięgi małżeńskiej,
jednak ja myślałem o czymś zupełnie innym.
Małżeństwo tworzą mąż i żona, a to z kolei równa się rodzinie. W skład rodziny
wchodzą także dzieci. Dzieci trzeba zrobić, a to wiąże się z seksem, który
oznacza noc poślubną… noc poślubną… NOC POŚLUBNĄ!?
– Chodź tutaj, Ise. – Widziałem oczyma wyobraźni nagą Buchou leżącą na łóżku.
To oznaczało, że mi pozwala? Znaczy się, byliśmy po ślubie i musimy stworzyć
rodzinę, a do tego niezbędne są dzieci. A one powstają w wyniku pewnej
rzeczy… A tą rzeczą jest seks… Mogłem uprawiać seks z Buchou!?
Kiedy doszedłem do tego wniosku, byłem całkowicie napalony i nie mogłem

powstrzymać się od wyobrażania sobie zboczonych rzeczy.
Wreszcie zrozumiałem. Powodem, przez który nie miałem w przeszłości

szczęścia w tych sprawach, było przeznaczenie! Ten dzień, ta noc! Czy będę w
stanie spełnić zadanie do końca!? Jeżeli rozchodzi się o wiedzę, to byłem w
końcu ekspertem! Ćwiczyłem to każdego dnia! Byłem w tym najlepszy! Byłem
elitą, która potrzebowała tylko prawdziwych doznań!
– Możesz pocałować pannę młodą – usłyszałem głos kapłana.
4 of 141 24.05.2019, 21:29

Co!? A tak, już pamiętam! Była to pierwsza rzecz, którą musiałem zrobić!
Pocałunek w kaplicy! Pocałunek z Buchou! Kiedy oderwałem się od rozmyślań,
miała zamknięte oczy, a jej twarz się zbliżała do mojej. Mogę!? Mogę, prawda!?
Tak! Tak! Twoje usta są moje! Wyglądały na takie delikatne. Pomadka
sprawiała, że błyszczały, co podniecało mnie jeszcze bardziej.
– Widzę, że nieźle się bawisz, dzieciaczku.
!? Usłyszałem wewnątrz mojej głowy tajemniczy głos. Był on dość intensywny i

niski. Nie pasował mi on do żadnej, znanej mi osoby. Jednak w głębi siebie,
czułem, że znam właściciela tego głosu…
– Zgadza się. Stoję tuż obok ciebie.
… Kto to? Kiedy się odwróciłem, kaplica zniknęła, a wraz z nią Buchou i cała
reszta! Zaraz, gdzie ja się znalazłem? Zacząłem tracić wszelkie zmysły, wpierw
dotyk, potem wzrok i słuch. Przede mną, rozpościerała się głęboka ciemność.
Nie mogłem niczego usłyszeć. Niczego…
Co to miało znaczyć? Buchou! Tato! Mamo! Matsuda! Motohama!

Wykrzyczałem ich imiona, jednak nie padła żadna odpowiedź. Co się ze mną
stało? Do kogo należał tamten głos?
– Do mnie.
Wah! Ten dźwięk nie wydobył się z moich ust, ale strasznie się wystraszyłem.
Oczywiście, każdy by się przestraszył, gdyby wielki potwór pojawił się przed
nim. Miał ogromne oczyska koloru krwistoczerwonego. Wielka szczęka, od
ucha do ucha, z której wystawało wiele kłów. Na jego czole znajdował się gruby
róg. Czerwona łuska, która pokrywała jego ciało, wyglądała jak płynna lawa.
Jego ogromne kończyny przypomniały gałęzie gigantycznego drzewa. Pazury
wyglądały na bardzo ostre, co jeszcze bardziej potęgowało przerażenie. A na
koniec, dwie pary skrzydeł, które wyrastały z jego boków, powodowały, że
wydawał się być kolosalnych rozmiarów.
Właśnie przede mną był... wielgachny potwór… Przypominał wyglądem…

smoka. Nie mogłem nic wymówić. Chyba wiedział, o czym myślę, a jego usta
poruszyły się.
– Zgadza się – przemówił. – Dobra dedukcja. Próbowałem z tobą pomówić przez

ten cały czas. Jednak byłeś za słaby, więc moje słowa nie docierały do ciebie.
Jednak wreszcie. Wreszcie mogę pojawić się w całej krasie przed tobą.
… Co on mówił? Nie rozumiałem tego. Pojawić? Próbował ze mną pomówić?

Nie, nie łapałem tego! A, może próbował mnie zjeść?
– Zjeść? Ciebie? – odezwał się, jakby czytał mi w myślach. – Kogoś takiego, kto
wygląda, jakby miał tak paskudny smak? Uważaj, już to robię. Nie, nie o to mi
chodzi. Chciałem się tylko przedstawić partnerowi, u boku którego teraz
przyjdzie mi walczyć.
5 of 141 24.05.2019, 21:29

Partnerowi? Poczekaj chwileczkę. Nie wiem kompletnie o czym ty bredzisz!

Smoku! Kim ty…
– Wiesz to, czyż nie? Pewnie o tym myślałeś. Tak, zgadza się. Jestem dokładnie
tym, o czym myślisz. Porozmawiajmy jeszcze kiedyś. Tak jest, partnerze.
Kiedy spojrzałem na moją lewą rękę, była ona pokryta czerwonymi łuskami i
wyglądała naprawdę dziwnie z powodu tych ostrych pazurów.
Żywot 1: Moja praca jako demon

Część 1
Kiedy otworzyłem oczy, ujrzałem znajomy mi sufit. Aaaach, to wszystko było

tylko snem. Miałem jednocześnie najlepszy sen, jak i najgorszy koszmar. Na
początku, zapowiadało się przecież dobrze. Mój ślub z Buchou, którą
podziwiam. Wszystko było dobrze do tamtego momentu, a potem…
Moje serce biło bardzo szybko. Podniosłem się i otarłem pot z czoła. Wow, ale
go dużo. Byłem zdumiony jego ilością. Jednocześnie zauważyłem, że otarłem się
lewą ręką. A ta ostatnia scena podczas snu… Ten czerwony smok…
Wszystko wyglądało jak jakaś fantastyczna historyjka, więc nie chciało mi się w
to wierzyć. Pod koniec snu moja ręka stała się łapą tego potwora, jednak teraz
wszystko było z nią w porządku. Jednakże rozumiałem, że coś w niej rezyduje.
Spojrzałem na budzik. Było wpół do piątej… Jeszcze wcześnie… Zrobiłem duży

wdech i już zamierzałem wrócić do spania, ale… Nie! Przypomniałem sobie! Już
pora! Muszę wstawać i przygotować się! Kiedy spojrzałem przez okno na
zewnątrz, zobaczyłem rudowłosą piękność, Rias Gremory-buchou, która stała
przed domem i była ubrana w czerwony dres. Chodziła do najstarszej klasy w
mojej szkole oraz była naszą szkolną boginią. Była także przewodniczącą Klubu
Okultystycznego, do którego również należałem. W rzeczywistości była
diabłem. Spojrzała się na mnie po tym, jak zdała sobie sprawę, że spoglądam
na nią. „Śpiesz się” – mogłem wyczytać z ruchu jej ust, które się uśmiechały.
– Już schodzę!
Zmieniłem piżamę na dres i opuściłem pokój, aby odbyć poranny trening.
Część 2
– Haaa……haaaa………haaaaa……
– Hej, nie biegaj tak żałośnie, albo dodam tobie dziesięć dodatkowych serii.
Traciłem oddech z powodu długiego biegu po osiedlu. Za mną, na rowerze
6 of 141 24.05.2019, 21:29

jechała Buchou, która ciągle mnie bezlitośnie poganiała. Była ostra jak zawsze.
Niecały miesiąc temu, zostałem przywrócony do życia pod postacią diabła.

Stałem się podwładnym demonem Buchou, Rias-Gremory-sama.
Demony są wzywane przez ludzi, których zachcianki zostają spełnione za

odpowiednią cenę. Więc, praca stała się moim głównym zajęciem. Buchou nie
stanowiła wyjątku. Codziennie spełniałem swoje obowiązki jako jej sługa,
jednocześnie zbliżając się do osiągnięcia swojego celu. Jakiego celu? Przecież
to oczywiste!
– Zamierzam zostać królem haremu… haaaa… – słowa same wypłynęły podczas

biegu z moich ust.
– Zgadza się – odpowiedziała. – Jednak żeby nim zostać, musisz codziennie

ćwiczyć. Musisz stać się silniejszy, nawet jeśli ma to zabrać dużo czasu.
Tak, Buchou. Ja to wszystko wiedziałem. Diabłem byłem niedługo, ale jeżeli

zmotywuję się i będę parł do przodu, to otrzymam parostwo. Gdyby do tego
doszło, będę mógł mieć własnych podwładnych. Dokładnie! Zamierzałem mieć
pełno pięknych dziewcząt w gronie moich służących i wtedy byłbym w stanie
spełnić swoje marzenie!
Jednak zanim to się stanie, musiałem stać się silniejszy, tak jak powiedziała
Buchou. Siła była niezwykle ważna w świecie diabłów. Im silniejszy byłeś, tym
łatwiej wspinałeś się po drabinie hierarchii. Mogłeś również awansować za
pomocą posiadanej wiedzy lub umiejętności, jednak ja w tej chwili nie
posiadałem żadnej z tych rzeczy, dlatego też musiałem polepszyć swoją
kondycję. Z tego powodu przedsięwziąłem decyzję o porannych treningach, ale
Buchou traktowała mnie naprawdę na spartańskich warunkach.
– Nie odpuszczę moim sługom za bycie słabymi.
Nie okazywała żadnej litości podczas treningu. Musiałem przebiec dwadzieścia

kilometrów, a następnie zrobić ponad sto serii sprintu. Wykonywałem również
rozmaite ćwiczenia na wzmocnienie mięśni, jednak było ich tyle, że straciłem
rachubę. Diabły były istotami nocnymi, więc uważałem, że byłoby lepiej, jeżeli
trenowałbym właśnie w nocy, jednak ta opcja nie była w ogóle brana pod
uwagę. Za dnia każdy wysiłek powodował u nas zmęczenie, również
psychiczne.
Codziennie cierpiałem z powodu zakwasów, jednak zacząłem się do tego

przyzwyczajać i po pewnym czasie nie bolało to już tak bardzo, a ćwiczenia
mogłem wykonywać z łatwością. Był to dowód na to, że mogłem
bezproblemowo funkcjonować za dnia. Dobrze radziłem sobie na lekcjach WF-
u. Mój czas na sześćdziesiątkę znacznie się poprawił, a dłuższy bieg nie
sprawiał mi już takiego bólu.
– Haaa…haaa… – sapałem zmęczony.
Kiedy wbiegłem na teren parku, który był naszym celem, zatrzymałem się. Z
7 of 141 24.05.2019, 21:29

każdej części mojego ciała kapał pot.
– Nieźle. Przejdźmy do sprintu.
Jej uśmiech był taki olśniewający…
Część 3
– Twoja moc ma wielkie znaczenie dopiero wtedy, gdy masz dobrą kondycję.
– Tak… sześćdziesiąt pięć…
Po tym, jak przebiegłem poranny maraton i sprint, przyszła pora na pompki.

Buchou siedziała na moich plecach. Czucie jej miękkich pośladków było
przepiękne, jednak moje ręce zaczęły się robić drętwe, więc nie miałem czasu,
żeby się tym rozkoszować. Nie, jednak dotyk jej pośladków był najlepszy!
BAC
– Au! – zostałem uderzony w tyłek, a z moich ust wymknął się ten mały okrzyk.
Nie, nie jestem masochistą ale...
– Znowu masz brudne myśli – skarciła mnie – Ruchy twoich bioder są dość
nieprzyzwoite.
– … To… sześćdziesiąt osiem… z powodu… bo jak wyobrażam sobie, że jeździsz

na mnie jak na koniu… sześćdziesiąt dziewięć… to zamieniam się w
prawdziwego ogiera… siedemdziesiąt!
– Rozmawianie podczas pompek. Wygląda, że musisz jeszcze dorosnąć, Ise. A

może powinnam dorzucić ci kolejną setkę? – powiedziała coś takiego
niemożliwego z uśmiechem.
Umrę… Skonam w tych męczarniach z samego rana…
– Ummm. Powinna już być.
– Co? Ktoś przychodzi? – Kiedy ją zapytałem, usłyszałem znajomy głos:
– Przepraszam!
Nie przestając robić pompek, spojrzałem się w kierunku, skąd ów głos

dochodził.
– Ise-san, Buchou-san! Wybaczcie moje spóźnienie… Haaah!
Była to blondynka Asia, która właśnie się wywaliła.
– Ise-san, proszę, twoja zielona herbata.
– Dziękuję.
8 of 141 24.05.2019, 21:29

Zrobiliśmy sobie przerwę, a ja piłem herbatę przyrządzoną przez Asię. Później

wykonałem rozmaite ćwiczenia na wzmocnienie mięśni brzucha oraz grzbietu,
więc moje ciało było dość obolałe.
– Asiu, co ty tu robisz? – Kiedy ją spytałem, blond piękność zaczerwieniła się.
– Doszły mnie słuchy, że codziennie z rana ćwiczycie… Więc chciałam jakoś

pomóc. Dzisiaj byłam w stanie tylko przyrządzić zieloną herbatę.
Asia… Co za wspaniała dziewczyna! Byłem tym bardzo wzruszony!
– Asia! Naprawdę jestem poruszony twoją życzliwością! Aaaach, nigdy nie

myślałem, że nadejdzie dzień, w którym usłyszę to od dziewczyny!
Siorbałem herbatę, płacząc jednocześnie ze szczęścia.
Asia była blondynką o pięknych, zielonych oczach. Kiedyś była zakonnicą,

jednak teraz jest diabłem w grupie Gremory. W zeszłym miesiącu została
wmieszana w pewien incydent, w wyniku czego upadli aniołowie ją zabili.
Umarła, ale dzięki Buchou udało się ją przywrócić do życia pod postacią diabła
i mogła być teraz z nami.
Upadli aniołowie są złymi odpowiednikami swoich dobrych braci, a wzmianki o

nich znajdują się zarówno w Biblii, jak i w różnych podaniach oraz legendach.
Ich cechą były czarne skrzydła. Byli naszymi największymi wrogami i od
zarania dziejów prowadzili z nami wojnę. Niecały miesiąc temu, również i ja
zostałem w nią wciągnięty. Wtedy, również zdałem sobie sprawę z tego, jak
słaby byłem i z tego właśnie powodu zacząłem ćwiczyć, żeby to zmienić. Nie
chciałem dopuścić do tego, żeby Asia musiała raz jeszcze to wszystko
przeżywać.
Buchou, nasza pani, rozmyślała nad czymś, popijając zieloną herbatę.
– Coś się stało, Buchou? – Kiedy ją zapytałem, ta wydawała się być zaskoczona,
zakaszlała i odpowiedziała:
– Nie, to nic. Jednak nadszedł już czas. Postanowiłam zrobić to dzisiaj, także
chodźmy już do domu Iseia.
Co? Dlaczego? Mojego domu? Nadszedł czas? Co niby mieliśmy u mnie robić?
– Bagaże powinny już być na miejscu.
Dopiero po dziesięciu minutach zrozumiałem, co miała na myśli.
Część 4
– To jest…?
Byłem bardzo zaskoczony, ponieważ przed moim domem stało pełno pudeł. Co
to miało być? Na pudłach nie było niczego, co by wskazało nadawcę. Miałem
9 of 141 24.05.2019, 21:29

dziwne przeczucie co do tego. W środku nie było żadnych bomb, prawda?
– No Ise, zanieś je do pokoju – powiedziała Buchou na widok mojej

zdezorientowanej miny.
– Co? Zanieś? Mam to wnieść… do mojego domu!?
– Tak, to wszystko należy do Asi. Wnoszenie bagaży należy w końcu do

obowiązków dżentelmena, czyż nie?
A…
– To są bagaże Asi!? – krzyknąłem zaskoczony, jednak Buchou zszokowała mnie

jeszcze bardziej:
– Tak. Od dzisiaj, Asia będzie mieszkać u ciebie.
Spotkanie rodzinne, które jest znane wszystkim na całym świecie. Jest również
idealną okazją do omówienia najważniejszych spraw. Do rodziców, którzy mają
wielki autorytet, należy ostateczna decyzja, a my, ich dzieci, musimy starannie
dobierać słowa, aby rozmowa przebiegła szybko i sprawnie. Jednak moi
rodzice, którzy winni mieć swój autorytet, z łatwością ulegali Buchou. Jej oczy
miały moc, która jej to umożliwiała.
– Oka-sama, Otou-sama[1], z powodu zaistniałej sytuacji, pozwolicie Asi Argento

na zamieszkanie tutaj? – Prosiła o coś niemożliwego.
Jednak moi rodzice zaczęli szeptać między sobą, spoglądając na Asię.
… Co do… Patrzyli się również i na mnie. Mój ojciec przemówił.
– Asia-san, tak? – zapytał.
– Tak, otou-sama – odpowiedziała drżącym głosem.
– Otou-sama… ku… Piękna nieznajoma dziewczyna nazywa mnie ojcem. Jak

mam to rozumieć? Aż łezka kręci mi się w oku. – Mój tata zaczął się rozczulać.
Nazywanie go „ojcem” przez dwie piękne dziewczyny najwyraźniej sprawiało

mu radość. Nawet ja byłem pewien, że też dałbym się na to nabrać, jeżeli
któraś z nich nazwałaby mnie starszym bratem.
– Otou-san! – Moja mama uderzyła łokciem tatę, a ten powrócił do

rzeczywistości i zaczął mówić dalej:
– Khm… Jeżeli mimo wszystko chcesz tutaj pozostać, to musisz wiedzieć, że

grasuje tutaj potwór, który nie potrafi powstrzymać swojej żądzy seksu, nasz
głupi syn. To dość niefortunne, ale może lepszym dla ciebie rozwiązaniem
byłoby pozostanie w domu twojej rówieśniczki? Jeżeli coś ci się stanie, będzie
to dla mnie wielka hańba.
10 of 141 24.05.2019, 21:29

Nie zostawi suchej nitki nawet na własnym synu. Zaraz, co on miał na myśli,
mówiąc: „potwór, który nie potrafi powstrzymać swojej żądzy seksu”…? No cóż,
mógł posunąć się jeszcze dalej, więc nie będę robił żadnych kłótni. Jednak miał
rację – jeżeli dziewczyna chciała gdzieś zamieszkać na czas szkoły, to powinna
była zwrócić się o to do koleżanki. Nawet moja matka się z tym zgadzała.
Jeśli taka piękna blondyneczka pozostałaby z potworem takim jak ja, moi
rodzice nie mogliby sobie wyobrazić, co by mogło się dziać. Był to dla nich
wielki problem. Ale ja bym nic nie zrobił! Czy nie byłem godzien zaufania…?
Pomijając to, nie powiedziałem im, że byliśmy diabłami, a Asia była

wykorzystywana przez upadłych aniołów. Jeżelibym nawet spróbował
powiedzieć , to za nic by nie uwierzyli, a ja nie chciałem ich w to wciągać.
Zeszło nam dużo czasu, żeby przedstawić im całą sytuację. Nie wydawało mi
się, żeby Buchou jakoś próbowała zaradzić na odmowę moich rodziców, za to
wciąż mówiła z uśmiechem:
– Zatem, co państwo na to, żeby Asia została waszą córką?
Co to miało znaczyć, Buchou…? Brzmiało dość poważnie…
– Otou-sama – Buchou ciągnęła dalej – Asia zawdzięcza Iseiowi wiele. Bardzo

wiele. Ja również. To prawda, że Ise nie jest zbyt inteligentny, ale nie jest
głupkiem. Jest dość żywiołowy i mógłby przeć do przodu nie zważając na
przeszkody, a nawet próbowałby je pokonać. Zarówno Asia jak i ja jesteśmy
zauroczone tą częścią Iseia. Zwłaszcza Asia, czyż nie?
– Tak! Ise-san uratował mnie, ryzykując własne życie! Jest moim zbawcą. Nawet
w szkole służy mi pomocą. W klasie… – I zaczęła tłumaczyć, jak to jej
codziennie pomagam. Wspominała nawet o mało istotnych rzeczach, które
bardzo wyolbrzymiała.
Ooooooooch… to było takie krępujące, że chciałem zapaść się pod ziemię. Moi
rodzice wciąż powtarzali: „Umm, naprawdę Ise tak zrobił?” oraz „Służy
pomocą?”, a na ich twarzach widniał ślad dumy z syna. A potem Buchou użyła
ostatecznego argumentu:
– A co państwo na to, żeby potraktować to jako trening przedmałżeński?
– Trening przedmałżeński!?
Co do!? Ja oraz moi rodzice krzyknęliśmy głośno. Na twarzy Asi rysowało się
jedno wielkie zapytanie.
ŁZY
Łzy pociekły strumieniem z oczu taty. Zaczął mówić, ocierając łzy:
– … Widząc, jakim chłopakiem jest Ise, byłem pewien, że nigdy nie doczekam
się wnuków. Martwiłem się tym tak bardzo, że myślałem, iż ja dożyję
11 of 141 24.05.2019, 21:29

sześćdziesiątki, a on nadal pozostanie kawalerem…
C-co… Teraz to pojechałeś… Znaczy się, dlaczego tak o mnie myślał? Moja
mama ocierała łzy. Zaraz, ty też płaczesz!?
– Myślałam – zaczęła mówić – że Ise nigdy nie przedstawi nam swojej

narzeczonej, bo to Ise. Wszyscy wiemy, jaki jest. Jest głupim synem. Starałam
się go dobrze wychowywać, żeby chociaż nie przynosił wstydu, ale wszystko
poszło na marne. Jeżeli mogłabym cofnąć się w czasie, dałabym przestrogę dla
młodszej mnie, iż jej kochany Ise przeobrazi się w bezwartościowego syna który
ukrywa masę pornosów na DVD w plastikowym pudełeczku, zakamuflowanym
w szafce.
Oooo... kuuurwaaa! Moja tajna kryjówka pornosów! Wiedziała!?
Tata chwycił Asię za rękę.
– Asia-san! Ise jest z pewnością bezwartościowym dzieckiem, ale czy mogę

pozostawić go tobie?
– Pan się myli… – Asia stanowczo zaprzeczyła. – Ise-san nie jest

bezwartościowy. Jest naprawdę ciekawą osobą.
Asia nie rozumiała, co mój tata sugerował, i tylko uśmiechała się. Matka, która
to widziała, zaczęła płakać jeszcze bardziej.
Co to miało być? Wszystko przypominało jakąś telenowelę. Tylko jaką?
– Rias-san! Z chęcią zaopiekujemy się Asią Argento-san! – Buchou uśmiechnęła

się na słowa ojca.
– Jestem bardzo wdzięczna, otou-sama – odpowiedziała. – Zatem Ise, opiekuj się

dobrze Asią. Asiu, od teraz, będziesz mieszkała z Iseiem i jego rodziną.
– Czy to jest w porządku? Nie będzie to… kłopotem… jeżeli zostanę? – zapytała
Asia.
Buchou odpowiedziała jej:
– W celu przyzwyczajenia się do japońskiej kultury i stylu życia, najlepszym

sposobem jest zamieszkanie u japońskiej rodziny. Kiedy zapytałam cię, z kim
chciałabyś najbardziej mieszkać, odpowiedziałaś bez chwili zastanowienia, że z
Iseiem.
Och, już zrozumiałem, więc to był główny powód. Asia mieszkała u Rias-
buchou, w jednym z pokoi w starym budynku szkolnym.
– Tak, rzeczywiście tak powiedziałam, ale…
– W porządku, Asia-san! Przyzwyczajaj się do Japonii w naszym domu! Możesz

nawet zostać tutaj na zawsze! – Ojciec już sobie ubzdurał, że Asia zostanie moją
żoną.
12 of 141 24.05.2019, 21:29

– Widzisz? Nawet otou-sama tak mówi.
Asia była dość zmieszana, jednak kiedy zobaczyła uśmiech na twarzy Buchou,
również się uśmiechnęła.
– Okay, Buchou-san. Pozostanę pod waszą opieką, otou-sama i oka-sama.
Perfekcyjnie zmanipulowałaś moich rodziców… Chyba „narzeczona” była dla

nich wystarczającym ciosem… Zatem postanowione. Asia zamieszka z nami w
tym domu.
– Narzeczona, co…?
Poczułem się dość niespokojnie, kiedy naglę zobaczyłem posmutniałą twarz

Buchou.
Część 5
Kilka dni później, po wprowadzeniu się Asi do mojego domu.
– Piękną mamy dzisiaj pogodę. Ise-san, dzisiaj na WF-ie gramy w softballa [2]. To
będzie mój pierwszy raz, kiedy w to zagram, więc nie mogę się już doczekać!
Asia szła wesoło do szkoły, a ja kroczyłem tuż obok niej. Nigdy nie przeszło mi
przez myśl, że moją drogę do szkoły będę pokonywał kiedykolwiek w
towarzystwie takiej piękności. Wzrok innych uczniów, którzy zmierzali w tym
samym kierunku, był bardzo wrogi.
– Czemu do licha, Asia-san zmierza z tego samego kierunku co Hyoudou?
– Bzdura… co to ma znaczyć…?
– To pewnie jakieś nieporozumienie… Wpierw była to Rias-oneesama, a teraz

Asia-san…
I podobnymi tekstami raczyli mnie obdarowywać inni. Cóż, to naturalne. Dla

ludzi, którzy mnie znali, taki widok był niesamowity.
Ja, jako zupełnie niepopularna osoba, zawsze uchodziłem za zboczeńca, który

teraz nagle dogaduje się ze szkolnymi idolami. Obecnie szedłem do szkoły wraz
z nową blond uczennicą, o której wszyscy rozmawiali od momentu, kiedy tylko
przybyła. Z punktu widzenia innych osób, było to wręcz niemożliwe. Byli też i
tacy, którzy zalecali się do Asi, ponieważ twierdzili, że „skoro Hyoudou potrafi,
to ja też”, jednak ona odrzucała wszystkich. Z tego właśnie powodu wielu miało
do mnie żal. I w tym momencie patrzyli na mnie z urazą. Hej, to nie moja
wina… Pewnie myśleli, że co noc zabawiałem się z jej przepięknym ciałem. To
nie było takie proste, jak sobie wyobrażali, no ale niech będzie. Fufufufu. Z
drugiej strony było się z czego pośmiać – mimo, że było to nieporozumienie, to
myśleli, że w oczach dziewczyn stałem się atrakcyjny. Ohh tak! Właśnie tak!
Jesteście zazdrośni, co nie? Ja wciąż zamierzam osiągnąć jeszcze więcej!
13 of 141 24.05.2019, 21:29

Fuhahaha!
– Co tak cię rozbawiło? – Asia spojrzała się na mnie ze zmartwioną miną.
Kiedy tylko twarz tej piękności znajdowała się naprzeciw mojej, czerwieniłem
się… No cóż, wciąż byłem młody.
– N-nie, nic takiego – odpowiedziałem. – Przy okazji Asiu, masz jakieś problemy
w szkole? Dobrze ci się układa z innymi dziewczynami?
Właśnie o te rzeczy martwiłem się najbardziej. Jeszcze nie tak dawno była
zakonnicą, a teraz została umieszczona w tej szkole. Z racji, że miała
kompletnie odmienny styl życia od naszego, mogła się tutaj gubić. Oczywiście,
kiedy tylko mogłem, to pomagałem jej, jednak bardziej liczyło się to, czy inne
dziewczyny ją zaakceptują. Była w dobrych stosunkach z dziewczynami z Klubu
Okultystycznego, ale zastanawiałem się, jak przyjęli ją w naszej klasie. Nie
mówię, że dokuczali jej z powodu tego, że nie była zaznajomiona z tutejszym
stylem życia, ale… Nie potrafiłem przestać się o to zamartwiać. Nic takiego nie
zauważałem, jednak mogło się to dziać za moimi plecami.
Uśmiechnęła się tylko serdecznie z głębi swojego serca, które rozszyfrowało

moje myśli.
– Wszyscy są dla mnie bardzo mili – powiedziała. – Uczą mnie naprawdę wielu
rzeczy, a ja mogę zaznajomić się z tutejszą Japońską kulturą. Mam wielu
przyjaciół, nawet zaproponowano mi wspólny wypad na zakupy.
Dobrze słyszeć. Na szczęście, jej stosunki z innymi były dobre. Nareszcie jedno
z moich zmartwień odeszło.
Kiedy wkroczyliśmy na teren szkoły, poszliśmy wprost do klasy, cały czas

rozmawiając. Kiedy problem z Asią zniknął, drugim był…
– Dzień dobry, Asia-chan!
– Dzień dobry, Asia-chan. Twoje blond włosy promieniują jak zawsze.
Jak tylko weszliśmy do klasy, łysol Matsuda i okularnik Motohama zbliżyli się
do Asi. Byli oni moimi kumplami. Uchodzili za największych zboczków w szkole,
dodając do tego jeszcze mnie.
– Dzień dobry Matsuda-san, Motohama-san.
Oboje bardzo podniecili się tym, że Asia odpowiedziała na ich przywitanie.
– To jest to, co nie, Motohama-kun?
– Zgadza się. Przywitanie z rana przez piękność, tchnęło w nas nowe życie.
… Jak zawsze, cieszyli się z najmniejszych rzeczy. Jeszcze do niedawna byłem

taki sam. Fufufu, nigdy bym nie pomyślał, że zmienię się tak bardzo, a na mojej
drodze napotkam pełno dziewczyn.
14 of 141 24.05.2019, 21:29

BĘC!
– Khee! – Kiedy rozmyślałem, Motohama uderzył mnie w brzuch. – A to za co,

łysa pało!?
Odpowiedział śmiechem i kopnął mnie w nogę. To naprawdę bolało! Co ten

idiota wyprawiał!
– Hahaha. Ise-kun, już o tym słyszałem – powiedział.
– Słyszałeś o czym?
– Podobno codziennie idziesz do szkoły w towarzystwie Asi-chan, prawda?
– I co z tego?
– To dość dziwne. Dlaczego dwie osoby zmierzają do szkoły z tego samego

kierunku? Pytam, czemu?!
Hmm… Nie miałem pojęcia, skąd się o tym dowiedział, ale najwyraźniej musiał
usłyszeć krążące plotki. Uśmiechnąłem się, żeby się wkurzyli, a potem
powiedziałem:
– Słuchajcie, Matsuda, Motohama. Od teraz znajduję się w zupełnie odmiennym

świecie niż wy dwaj. I nic na to nie możecie zaradzić.
– I z czego jesteś tak dumny!?
– Z-zgadza się, Ise. Tylko z tego powodu, że jesteś w dobrych stosunkach z

Asią-chan…
Przyszła pora na ostateczny argument, a na mojej twarzy zawitał wyraz

zwycięstwa.
– Mieszkam z Asią – powiedziałem z triumfem. – Pod jednym dachem.

Potwierdzisz prawdziwość moich słów, Asiu?
– Tak – odpowiedziała. – Zamieszkałam w domu Iseia.
– !?
– !?
Zamilkli po tym, jak usłyszeli odpowiedź uśmiechniętej Asi. Nie wiedzieli co

powiedzieć. Fu. Fuhahahaha! Hahahaha! Wygrałem! Wygrałem!
– Kłamstwo! – Matsuda stanowczo to odrzucił, a nawet się rozpłakał. Były to łzy

zazdrości. Fuhahaha! Płacz sobie! Krzycz! A potem umrzyj!
– N-niemożliwe… Ise mieszka… w jednym domu… z blond pięknością…? Nie

może być… To jest sprzeczne z wszelką logiką… – Motohama poprawił swoje
okulary drżącą ręką. Mimo że starał się zachować spokój, to całe jego ciało
15 of 141 24.05.2019, 21:29

drżało.
– Powiedz jeszcze, że to właśnie Asia-chan cię budzi?! – pytanie to padło z ust

Matsudy.
– Asiu, nawet dzisiaj mnie obudziłaś, prawda?
– Tak, ponieważ Ise-san jest takim śpiochem. Fuhuhu.
Och, Matsuda opadł bezwładnie na ziemię.
– Powiedz, może nawet jeszcze gotuje dla ciebie? - tym razem, spytał
Motohama.
– Moja mama mówi, że Asia jest naprawdę uprzejmą i pomocną dziewczyną.
– O rany… nie mów tak, zawstydzasz mnie. – Asia zaczerwieniła się, próbując
schować swoje czerwone policzki pod dłońmi.
Spojrzałem na nią ze spokojnym, ale męskim wyrazem twarzy. Oczy Motohamy,

który spoglądał na nas z boku, wyglądały, jakby miały trysnąć krwią. Och, bycie
zazdrosnym o przyjaciela było z pewnością przerażającym doświadczeniem.
Naprawdę, życie mogło zostać odwrócone o sto osiemdziesiąt stopni przez
jedną zmianę. Już zaprzyjaźnienie się z jedną pięknością gwarantowało, że będę
miał o wiele szczęśliwsze życie niż dotąd. Pomimo, że cała reszta dziewczyn
nienawidziła mnie, to wszystko było w porządku dopóki z boku miałem Asię.
Zaraz, to niedobrze. Moim celem było zdobycie parostwa i zostanie wielkim

diabłem, a potem wybranie pięknych dziewczyn do roli moich służących, a żeby
to osiągnąć, musiałem być popularny wśród dziewczyn, tak? Jednak przy takim
tempie nie będę w stanie…
– Ty!! Znasz pełno ślicznych dziewczyn! Rias-senpai! Akeno-senpai! – Matsuda

schował swoją głowę między nogami i zaczął krzyczeć, przy okazji płacząc. –
Dwie najlepsze siostrzyczki naszej szkoły! Następna jest nasza mała bogini,
Toujou Koneko-chan! A na końcu blond piękność, która co dopiero do nas
przybyła, Asia-chan! Tak nie wolno! To jest takie nie fair, że chyba się załamię!”
Płacz sobie, ile chcesz, mój przyjacielu. Tak jak powiedział, zaczęło mi się
ostatnio powodzić wśród piękności. Zwłaszcza z Asią, z którą codziennie
chodziłem do szkoły. Hmm, Rias-senpai i Akeno-senpai również się o mnie
troszczyły… Ta, miał rację. Przeskoczyłem do grupy ZWYCIĘZCÓW. Z
pewnością byłem w grupie zwycięzców. Chyba doświadczałem najlepszych
chwil w moim życiu. Powinienem rozkoszować się nimi, a potem wspominać i
nie żałować niczego.
Kiedy o tym rozmyślałem, Motohama znów poprawił spokojnie swoje okulary:
– Ise – zaczął mówić, jednocześnie zbliżając się do mnie powoli – nie uważam,
że przedstawienie nam pojedynczej dziewczyny będzie czymś złym. Znaczy się,
przedstaw nas komuś jeszcze. Błagam cię. Proszę.
16 of 141 24.05.2019, 21:29

Jego głos był niski, ale brzmiał poważnie. Ale przedstawić… Jedyne boginie,
które znałem, były te, o których wspominałem. Innymi słowy, nic nie łączyło
mnie z resztą dziewczyn. A tamte były diablicami… No cóż, mimo że nimi były,
to wciąż pozostawały słodkie i urocze.
Hmmm? A no tak, prawda... Była jeszcze jedna osoba, która się do tego
nadawała. Wyjąłem swoją komórkę i zacząłem szukać imienia. Tak, miałem je.
Zatem załatwione.
– Poczekajcie chwilkę. – Zostawiłem moich dwóch kumpli i Asię samych, a

następnie odszedłem w kąt sali.
Zadzwoniłem do tej osoby. Rozmawialiśmy kilka minut, a ta osoba nie miała nic
przeciwko. To dobrze.
– Więc – zacząłem mówić, gdy do nich wróciłem – znalazłem kogoś, kto się z
wami spotka. Zabierze ze sobą również swoje przyjaciółki. Tutaj macie jej
numer, jednak wpierw skontaktujcie się z nią przez e-mail. Chyba jesteście
zadowoleni?
– Dzięki! – Matsuda, który jeszcze chwilę temu leżał na ziemi, poderwał się do
góry i wyrwał telefon z moich rąk.
Hej, hej, co za nagła zmiana! Dopiero co sekundę temu płakał… naprawdę, ten
gość… Obaj zapisali numer w swoich telefonach.
– Dziękuję ci bardzo, Ise-sama! Nigdy o tym nie zapomnę! Jestem twoim

dłużnikiem!
– Tak! Następnym razem zróbmy potrójną randkę! Tylko poczekaj! My również

zdobędziemy dziewczyny!
Obaj się radośnie uśmiechali. Wyglądali na szczęśliwych, a nawet mógłbym

rzec, że myślami gdzieś odlecieli.
– Jaką osobą jest ona? Oczywiście ma piękną urodę, prawda? – Matsuda spytał
o nią. Odpowiedziałem, drapiąc się po policzku:
– Ummm, tak, dziewica, tak sądzę. Jestem pewien.
– Dziewica…! Wspaniale…! To takie piękne, Ise-kun!
– Stary, nawet nie wiesz jak jesteśmy ci wdzięczni.
Oni są naprawdę żałośni. Chcieli za wszelką cenę zmienić swoje zachowanie…

Nie, gdyby nie moje spotkanie z Buchou i Asią, to wciąż byłbym taki sam.
Przepraszam was, że to ja zgarniam wszystko to, co dobre. Matsuda zapytał
mnie ponownie z uśmiechem:
– Och, Ise-kun, przy okazji, dlaczego „Mil-tan” jest nazywana „Mill-tan”?
Najlepiej byłoby chłopaki, jakbyście sami o to zapytali go. Nawet ja, nie znałem
17 of 141 24.05.2019, 21:29

prawdziwego powodu.
Część 6
Nocą.
Jeździłem na rowerze po osiedlu.
– Oryaaaaaaaaaaaaa!
Pedałowałem z całych sił. Kiedy dotarłem do celu, Asia, która przez ten cały
czas siedziała za mną, włożyła ulotkę do skrzynki na listy.
– Gotowe.
– Okay.
I ponownie zacząłem pedałować, po upewnieniu się, że Asia bezpiecznie siedzi

za mną. Ulotka, którą właśnie zostawiliśmy, służyła do przywoływanie diabłów.
Początkowo ludzie rysowali magiczne kręgi w celu naszego przyzwania, jednak
obecnie w tym kraju, nikt tego już nie czynił, a tym bardziej mało kto wierzył w
demony. Jeszcze nie tak dawno i ja należałem do tej grupy ludzi.
Diabły musiały znaleźć się w naprawdę niekorzystnym położeniu, gdyż zaczęły

tworzyć te ulotki. Każdy szanujący się diabeł rozprowadzał ulotki z własnym
magicznym kręgiem, i tak jak w przypadku ich zwyczajnych odpowiedników,
umieszczał na nich hasło, które mogło przykuć uwagę ludzi. Dało się zauważyć,
że były one ignorowane przez ludzi zadowolonych z życia. Z drugiej strony
zawsze znalazł się ktoś, kto czegoś usilnie pożądał i właśnie w nich nasze ulotki
znajdowały użytkowników.
Magiczne kręgi umożliwiały nam wstawienie się na wezwanie ludzi, którzy

stawali się naszymi klientami. W zamian za określoną cenę spełnialiśmy ich
życzenia. W ten oto sposób to funkcjonowało. Tak obecnie przyzywało się
diabły, a właśnie roznoszenie tych ulotek było pierwszą pracą, którą parał się
każdy, kto stał się demonem. Było to niepisaną zasadą świata demonów. W celu
zlokalizowania naszych potencjalnych klientów używaliśmy specjalnego
urządzenia, a po przybyciu na wskazane przez nie miejsca, zostawialiśmy ulotki
w skrzynce pocztowej. Następnie, ruszaliśmy dalej i powtarzaliśmy poprzednie
czynności. Cóż, w sumie roznoszenie ulotek zakończyłem już jakiś czas temu,
więc dlaczego wciąż to robiłem?
– … Ise-san, czy to naprawdę w porządku? Że pomagasz mi roznosić te ulotki…
– Tak, to żaden problem.
Tak, pomagałem w tym Asi. Właśnie z tego powodu, przez kolejne dwa miesiące
wciąż musiałem jeździć na rowerze.
– Asiu, nie miałaś nigdy wcześniej do czynienia z rowerami, tak? Zatem ktoś
musi jeździć za ciebie.
18 of 141 24.05.2019, 21:29

– Umm, wybacz, nigdy nie miałam okazji do spróbowania jazdy na nich… Ale
przecież mogłam roznosić ulotki pieszo…
– Nie mogłem ci na to pozwolić, zbyt się o ciebie martwię, Asiu.
Była to najszczersza prawda. Nie dlatego, że nie umiała jeździć na rowerze, ale
z tego powodu, że nie mogłem dopuścić do tego, żeby sama chodziła po
nieznanym sobie miejscu. Niecały miesiąc temu przyleciała do Japonii z
Północnej Europy. Nie wiedziała zbyt dużo o tutejszej kulturze. Kiedy tylko stała
się demonem, posiadła umiejętność rozumienia japońskiego, aczkolwiek sam
język nie był tylko ważny. Więc, dostosowanie się do japońskiego stylu życia
było także warte poświęcenia uwagi. Asia była dla wszystkich uprzejma, jakby
nie znała prawdziwego świata. Nigdy nie było wiadomo, co może się jej
przydarzyć. Kiedy tylko o tym pomyślałem, martwiłem się jeszcze bardziej.
Oświadczyłem zatem Buchou: „Pomogę Asi!”, a ona zaakceptowała moją prośbę
natychmiastowo. Byłem jej tak wdzięczny! I tak właśnie zaczęło się moje
pomaganie Asi – w nocy jeździłem na rowerze po osiedlu.
– O, spójrz Asiu. Widzisz tę kapliczkę? – Mijając mały budynek, wskazałem na

niego palcem. – Pamiętaj, że nie możemy do niej wejść, bo jesteśmy diabłami.
– Tak. Nie możemy wchodzić do miejsc, gdzie zbierają się dusze i rezyduje
lokalne bóstwo, tak? Dość trudno zrozumieć mi japońskie bóstwa, gdyż jestem
chrześcijanką…
Buchou już mi powiedziała, że dla Asi zrozumienie japońskiej kultury będzie

wielką trudnością, gdyż od małej uczono ją, że istnieje tylko jeden Bóg.
Zacząłem więc, zaznajamiać ją z tutejszą kulturą, podczas gdy roznosiliśmy
ulotki.
– O, popatrz. Ta piekarnia jest niestety już zamknięta, ale uwierz mi na słowo, z

pewnością sprzedają tutaj świetne pieczywo. Może następnym razem, będziesz
chciała je kupić?
– O tak! Japoński chleb jest taki pyszny, uwielbiam go!
Mimo, że była to normalna rozmowa, to i tak była zabawna. Nocna randka. To

było najlepsze! Zawsze chciałem jechać na rowerze z dziewczyną za sobą.
– Ise-san, oglądałeś kiedyś film „Rzymskie wakacje”? - Asia, zapytała mnie.
– To ten stary film? Niestety nie.
– Naprawdę…? – jej głos zabrzmiał smutno.
– Ale co w związku z tym filmem?
– … Zachwyciłam się tym. Po prostu… w tym filmie, oni też jechali na rowerze.
Jeżeli nawet, to ja… Fufufu…
Hmm? Teraz mówiła o wiele radośniej. Nawet zacisnęła mocniej ręce wokół
19 of 141 24.05.2019, 21:29

moich bioder. Nie wiedziałem, o co jej chodziło, no ale dobra. Jeśli Asia była
szczęśliwa, to wszystko było dobrze.
Tego wieczora, można było odczuć powiew przyjemnego, lekkiego powietrza.
Część 7
– Już jesteśmy!
Skończyliśmy roznosić ulotki i wróciliśmy do klubu – nieużywanego budynku

starej szkoły który jest położony za nową częścią. Jedno z pomieszczeń na
trzecim piętrze służyło nam za pokój klubowy i miejsce zbiórki członków domu
Gremory.
– Ara ara, dobra robota. Przyrządzę dla wszystkich zieloną herbatę. – Pierwszą
osobą, która nas przywitała, była wiceprzewodnicząca klubu, Himejima Akeno-
san, która pełniła ważną rolę w naszym domu.
Chodziła do klasy trzeciej, a na jej twarzy zawsze widniał uśmiech. Miała długie
i jedwabiście czarne włosy i reprezentowała sobą to, co nazwać mogłeś
japońskim ideałem piękności. Włosy miała spięte w kucyk, co było naprawdę
rzadkim widokiem wśród młodych. Wraz z Buchou należała do dwójki
najlepszych, starszych siostrzyczek naszej szkoły! Były popularne zarówno
wśród dziewczyn jak i chłopaków i uchodziły za prawdziwe boginie.
– Hej. Jak tam nocna randka? – Kolesiem, który obdarzył mnie uśmiechem, był
Kiba Yuuto, pieprzony przystojniak. Był szkolnym księciem, który zdobył serca
prawie wszystkich dziewczyn. Był moim przeciwnikiem, ponieważ
nienawidziłem przystojniaków.
– Z pewnością lepiej być nie mogło. – Uniosłem kciuk w jego kierunku.
– …Niedozwolone nocne stosunki seksualne. – Osobą, która powiedziała coś tak

szorstkiego, była Toujou Koneko, mała dziewczyna z pierwszej klasy. Na
pierwszy rzut oka wyglądała na uczennicę podstawówki, a to z powodu swojego
wyglądu loli, a w naszej szkole była swojego rodzaju maskotką.
Wraz z Asią podeszliśmy do Buchou, która siedziała na kanapie. Nasz Król,

Rias-buchou. Nawet dzisiaj, twoje szkarłatne włosy były piękne jak zawsze.
– Buchou, wróciliśmy.
Nie odpowiedziała, tylko pozostawała w coś wpatrzona. Czy o czymś

rozmyślała? Głęboko westchnęła. Asia spojrzała w tym samym kierunku co ona.
– Buchou, wróciliśmy! – powiedziałem nieco głośniej. Tym razem mnie

usłyszała, a myślami wróciła do nas.
– P-przepraszam. Myślałam nad czymś. Dobra robota, Ise, Asiu.
Ostatnio coraz częściej się jej to zdarzało. Kiedy wydawała nam polecenia,
robiła to jak zawsze z gracją, ale myślami pozostawała gdzieś indziej. Ilość
20 of 141 24.05.2019, 21:29

westchnień, które czyniła za dnia, również wzrosła. Chyba miała jakąś sprawę
do załatwienia, którą nie powinniśmy byli się interesować. No cóż, w końcu
była wysokoklasowym demonem.
To byliby wszyscy członkowie Klubu Okultystycznego, jak i domu Gremory.

Wszyscy, poza mną, byli bardzo popularni w szkole. No dobra, ja również byłem
znany, ale z bycia zboczeńcem. Hahaha, czułem się z tym tak niezręcznie, aż
wydawało mi się, iż to miejsce nie jest odpowiednie dla mojej osoby.
Po tym, jak Buchou potwierdziła obecność wszystkich, rzekła:
– Dobrze, a teraz pozwólmy Asi zadebiutować jako diabeł.
Ee! Naprawdę!?
– Eh? – wymamrotałem w stronę zdziwionej Asi.
– Asiu, dzisiaj wieczorem zadebiutujesz jako diabeł! Wybierzesz się za pomocą

magicznego kręgu, aby zawrzeć swój pierwszy kontrakt!
– J-ja? – Asia wskazała panicznie na siebie.
– Prawda, Buchou? – zapytałem.
– Tak. – Buchou kiwnęła głową, kontynuując. – Rozdawanie ulotek kończy się

dzisiaj. Jeśli pozwoliłabym robić to przez wieczność, różnica dni między waszą
dwójką będzie jeszcze większa.
Ahh. Buchou, mogłabyś nie zastraszać swoich sług. Czuję się trochę
zakłopotany, kiedy mówisz to do mnie.
– Akeno, sprawdź czy Asia ma wystarczającą ilość demonicznych mocy, aby móc
używać magicznego kręgu.
– Tak, Buchou. – Akeno-san położyła dłoń na czole Asi, po tych słowach Buchou.
Wątłe światło zaczęło promieniować z jej palców i wyglądało to trochę tak,
jakby coś czytała. – Po tym przypadku z Iseiem postanowiliśmy, że będziemy
sprawdzać nowych. Myślę jednak, że tutaj nie będziemy mieć takiego
problemu.
Poczułem się trochę smutno na jej słowa. Było dokładnie tak, jak powiedziała.
Mój diabelski debiut był okropny. W celu teleportacji przez magiczny krąg,
potrzebna była magia. Niezbyt dużo, kapeńka, maleńka szczypta. Jednak ja, jej
nie posiadałem i przez to nie byłem w stanie się teleportować do klienta przez
co musiałem dojechać do niego na rowerze. Wszystko wskazywało na to, że
byłem pierwszym takim przypadkiem w historii. Mimo wszystko, do tej pory
odpowiadałem na wezwanie klientów rowerem. Ech, to takie żenujące…
– Buchou, jest w porządku. Nie wykryłam żadnych problemów. Powiem nawet

więcej, jest najbardziej obdarzona magią, zaraz po mnie i tobie. Ma naprawdę
wielki magiczny potencjał.
21 of 141 24.05.2019, 21:29

– To dobra wiadomość. – Buchou uśmiechnęła się na słowa Akeno-san. – Może

używać w pełni swoich mocy jako Goniec.
Mówiąc Goniec, Buchou miała na myśli rolę Asi jako demona. Diabły
posługiwały się zasadami ludzkich szachów w stosunku do swoich sług. Demon,
który był panem, pełnił funkcję Króla, a jego podwładni mogli być Królową,
Wieżą, Gońcem, Skoczkiem albo Pionem. System ten nazwano diabelskim
pionkiem. Został on powołany do życia w celu umożliwienia walki z małą ilością
żołnierzy. Wszystko było spowodowane dużymi stratami diabłów w Wielkiej
Wojnie, toczonej przeciwko upadłym aniołom i Bogu, przez co trzy frakcje
bardzo ucierpiały. Tak powiedziała mi Buchou.
Każdy pionek szachowy posiada swoje cechy, które odpowiadały cechom

służących. Buchou była naszą panią, a każdy z nas miał przydzielone
odpowiednie funkcje. Akeno-san była Królową, Kiba Skoczkiem, Koneko-chan
Wieżą, Asia Gońcem, a ja Pionem! Na pierwszy rzut oka Pion zdawał się być
słaby, ale w zależności od tego, jak używało się jego umiejętności, można było
pokonać nawet Króla! Tak powiedziała mi moja Buchou! A ja musiałem w to
wierzyć, ponieważ chciałem zostać Najpotężniejszym Pionem!
Wracając do poprzedniego, z racji, iż Asia miała w sobie pełno magii, to nie

było problemu przy użyciu kręgu do teleportacji. Tak, Asia miała z pewnością
dobry początek, z czego byłem rad. Zatem Asia nawiąże kontrakt… Poczułem
się trochę niepewnie… Była dla wszystkich miła i uprzejma, ale nie wiedziała,
jak funkcjonuje społeczeństwo wokół niej. Co się stanie, jeśli wezwie ją ktoś,
kto…?
Przypadek pierwszy
– O rany! Ale śliczna diablica-san! O tak! Pokażesz mi swoje majteczki!? A także

cycuszki!?
…Niedobrze.
Przypadek drugi
– Przepiękna, młoda diablica-san! Pozwól mi pomacać swoje cycuszki, tyle, ile

zechcę, nawet za cenę mojego życia!
…Piersi Asi?
Przypadek trzeci
– Oddam ci moje życie, więc pozwól mi kochać się z sobą aż do świtu!
…...
– Ise, czy ty płaczesz? – Buchou spojrzała się na mnie z zaniepokojoną miną.
22 of 141 24.05.2019, 21:29

– Buchou, nie! Nie zgadzam się! – Potrząsnąłem głową, a z moich oczu

wypływały wciąż łzy.
Nie mogłem na to pozwolić. Właśnie, nie! Chodziło w końcu o Asię! A ona nie
będzie w stanie odmówić na czyjąś prośbę! Asia, która swoją pracę traktowała
bardzo poważnie, byłaby w stanie poświęcić własne ciało, żeby wykonać swoją
robotę!
– Buchou! Będę niespokojny, jeżeli Asia pójdzie sama! Już oczami wyobraźni
widzę, jak jakieś dziwadło prosi ją o jakieś chore życzenie!
Buchou wydawała się wyglądać na zakłopotaną na moje słowa, a mój płacz

jeszcze to pogarszał.
– Ise. My, diabły z domu Gremory, nie zajmujemy się tego typu życzeniami.
Oczywiście istnieją tacy, którzy obsługują ludzi o takich zachciankach, jednak
nasze zlecenia są bezpieczne. Nawet diabły mają pewne granice, których nie
przekraczają.
– Na pewno, Buchou? To prawda, tak? Mimo wszystko, wciąż czuję niepokój!
Westchnęła na widok tego, że nadal się zamartwiałem.
– Okej, okej, w porządku. Na niedługi moment wyruszysz z Asią jako jej

wsparcie. Czy zadowala cię takie coś?
– Dziękuję bardzo! Asiu! Nie musisz się już martwić, ja zajmę się tymi
zboczkami! Teraz możesz spokojnie nawiązywać kontrakty!
– T-tak jest – odpowiedziała.
Westchnąłem z ulgą po tym, jak chwyciłem ją za dłoń. Chociaż Asia martwiła

się o to, że stwarzała dla mnie problemy, jednak wszystko było w porządku.
Musiałem ją chronić. Obiecałem w końcu Buchou i sobie, więc za wszelką cenę
chciałem dotrzymać obietnicy. Mogło to być trochę przesadne, ale będę się nią
zajmował dopóty, dopóki nie powie, że sama da sobie radę. Będę ją chronił
nawet jeżeli ma to spowodować, że Asia znienawidzi mnie.
– Dobrze, Asiu – powiedziała Buchou. – Jeżeli otrzymasz jakieś zlecenie,

teleportuj się za pomocą magicznego kręgu i nie zapomnij zabrać Iseia ze sobą.
– Tak jest, zrozumiałam, Buchou.
Po tym jak potwierdziła, duży okrąg na podłodze zaczął świecić. Akeno-san,

która była za niego odpowiedzialna, zaczęła czytać wiadomość, która się w nim
pojawiła. Gdy skończyła, powiedziała:
– Ara-ara, znalazł się, klient, który nas potrzebuje, a jego życzenie jest w stanie
spełnić nawet Asia.
– To dobre udogodnienie. – Buchou uśmiechnęła się na te słowa. – Asia może
23 of 141 24.05.2019, 21:29

podzielić się z Iseiem swoją magiczną mocą. Dobrze, do dzieła.
To ja miałem jej pomagać, a wszystko wskazywało na to, że to ja

potrzebowałem pomocy… No dobra. Po prostu musiałem się upewnić, że Asi nic
się nie stanie.
– Chodźmy, Asiu!
– Tak jest, Ise-san!
Po tych słowach, oboje wkroczyliśmy w środek magicznego kręgu.
Część 8
Wróciłem z Asią do domu późno w nocy.
Asia skończyła swoją pracę bezpiecznie. W przeciwieństwie do mnie, udało się

jej to bezproblemowo.
– Przepraszam, pierwsza się wykąpię.
Weszła do łazienki. Nie mogła przestać się uśmiechać, bowiem była tak radosna
z tego, że udało się jej nawiązać swój pierwszy kontrakt. Poszedłem do swojego
pokoju, żeby choć trochę odpocząć przed jutrzejszym dniem. Tak jak każdej
nocy, moje całe ciało było obolałe.
Po tym jak Asia skończyła swoją pracę, wróciliśmy do klubowego pokoju i

złożyliśmy sprawozdanie dla Buchou. Martwiłem się o nią, ponieważ znowu
była smutna… Zacząłem rozmyślać nad tym, co do niej czułem, ale nadeszła
moja kolej na kąpiel. Korzystanie z tej samej wanny co dziewczyna…
Wiedziałem, że nie powinienem był myśleć o takich rzeczach, ale byłem w
takim wieku, że nie miałem wyboru. Naprawdę mnie to rajcowało. Nie! Nie!
Potrząsnąłem dynamiczne głową i postarałem się wyzbyć się z tych wszystkich
zbereźnych myśli. Miałem chronić Asię! Jeżeli będę się na jej widok podniecał,
to będę najgorszą osobą na świecie! Zboczkiem! Jakim zboczkiem jestem!
Kurna! Chciałbym mieć, myśli czyste niczym mnich! O tak! Żeby pozbyć się z
głowy tych chorych myśli, usiądę tak jak mnisi!
Usiadłem na podłodze i zamknąłem swoje oczy. Nie jestem zboczkiem. Nie

jestem zboczkiem. Muszę chronić Asię. Mimo że mieszkałem z nią pod jednym
dachem, to i tak nie mogłem przestać myśleć o tym! Namu-namu[3]. Auć!
Dostałem bólu głowy! A tak! Dlaczego się modliłem!? Byłem diabłem! Będę
obrywał, jeżeli się pomodlę! Prawie sam się zabiłem! Niech to szlag! Co ja
robię? Zaraz, co ja robiłem we własnym pokoju…?
BŁYSK
Nagle podłoga w moim pokoju zaczęła świecić. Pojawił się na niej doskonale
znany mi symbol. Był to znak naszego domu! Magiczny krąg domu Gremory.
Zaraz, kto to? Znaczy się, dlaczego w moim pokoju? Czy ktoś próbował się tutaj
24 of 141 24.05.2019, 21:29

teleportować!? Kto to może być? Pomyślałem wtedy, dlaczego akurat mój

pokój?!
Magiczny krąg zaświecił ostrym światłem, które oświetliło całe pomieszczenie,

a przede mną pojawiła się jakaś sylwetka. Sylwetka dziewczyny. Dziewczyny ze
szkarłatnymi włosami.
– Buchou…? – zapytałem z niedowierzaniem.
Personą, która wyszła z magicznego kręgu, był nie kto inny jak Rias-buchou.
Ale czemu jest w moim pokoju? Miała spokojną minę. Podobnie jak w pokoju
klubowym. Kiedy mnie zauważyła, zbliżyła się do mnie. I powiedziała coś, co
mnie zaskoczyło.
– Kochaj mnie.
……… Słucham!? Z powodu tych szokujących słów, które wypowiedziała, w

mojej głowie zrobiła się pustka. Zaraz, ale dlaczego zrobiła to akurat teraz?
Może ogłuchłem? Buchou oznajmiła to jeszcze raz, tym razem wypowiadając
coś jeszcze bardziej szokującego.
– Odbierz mi moje dziewictwo. Natychmiast.
Jej japoński akcent pobudzał jak zawsze.
Żywot 2: Stawaj do walki!

Część 1
– Szybko. Do łóżka, jestem na to gotowa. – Zaczęła mnie poganiać, a sama

rozbierała się.
H-hej, chwileczkę! Co to ma znaczyć!? Co się dzieje!? Nie mogłem za nią

nadążyć!
ŚCIĄGA
Ściągnęła swoją spódniczkę, a jej bielizna stała się widoczna dla mych oczu!
Guha!! Jej nieskazitelne białe majteczki aż promieniowały światłem! Jej piękne,
długie nogi były idealne! A jej ud nie mógłbyś przestać macać! I właśnie wtedy
sięgnęła do biustonosza!
– B-Buchou! Co jest…!?
Byłem zdezorientowany. Nic dziwnego! Nagle się pojawiła i powiedziała:

„Kochajmy się!”, a potem zaczęła się rozbierać! Nawet tak niewyżyty chłopak
jak ja nie wiedziałby, o co chodzi!
25 of 141 24.05.2019, 21:29

Opuściła swój stanik! Jej piersi, oparte o biustonosz, wreszcie były dla mnie
dostępne! Nie mogłem oderwać od nich wzroku! Były biało-śnieżne i ogromne!
Na ciele Buchou pozostały już tylko majteczki. Ona sama zrobiła głęboki wdech
i zbliżyła się do mnie.
– Ise, czyżbym nie była wystarczająco pociągająca?
– Nie! Oczywiście, że nie!
– Brałam pod uwagę wszystkie możliwości, ale to jest jedyne wyjście.
Wyjście z czego!? Nie widziałem, do czego to miało doprowadzić!?
– Jeżeli będą na to dowody, oni nie będą mieli nic do gadania. Jedyną osobą,
która jest mi bliska i z którą mogę to zrobić, jesteś ty.
Ja!? Zupełnie nie wiedziałem co się działo, ale najwyraźniej wybrała mnie do
swojego pierwszego razu!? Ale spotkał mnie honor! Chciałem tak powiedzieć,
ale nie miałem odwagi!
– …Yuuto nie mógłby. Posiada zbyt szlachetną duszę rycerza. Z pewnością by

odmówił. Dlatego pozostałeś mi tylko ty.
Wygrałem z Kibą!? Hahahaha! Nie miałem pojęcia, o co chodziło, ale z tej

wiadomości to byłem aż dumny! Wygrałem z tobą, Casanovo!
– Oczywiście masz w sobie braki, ale nadajesz się do tego. – Położyła na moim
policzku swój palec. Moje serce biło jak szalone. Czułem, jak coś
niesamowitego przenika przez moje ciało! – Jesteś jedynym, który na moją
prośbę by to zrobił i dotrwał do końca.
– B-Buchou…
Popchnęła mnie na łóżko. Usiadła na mnie okrakiem. Jej pośladki i uda

napotkały na moją ważną część! Jej rude włosy opadły na moje ciało. Ich
zapach podniecił mnie jeszcze bardziej.
PSTRYK
Dźwięk rozpinanego zapięcia. Drugie nadejście piersi Buchou! Jej przepiękne

różowiutkie sutki już stały. Poruszały się przy każdym jej drgnięciu! Wywierało
to na mnie zbyt wiele emocji! Był to mój drugi raz, kiedy widziałem piersi!
Nigdy nie przeszło mi myśl, że będzie mi dane zobaczyć je ponownie w tym
łóżku!
– To twój pierwszy raz, Ise? A może masz już jakieś doświadczenie?
– T-tak… To mój pierwszy raz!
– To również mój pierwszy raz, dotrwajmy do końca pomimo faktu, że nikt z nas
nie ma w tym doświadczenia. W porządku, to dosyć proste. Musisz włożyć to –
tutaj wskazała na moje krocze – w to. – Wskazała na swoją intymną część ciała.
26 of 141 24.05.2019, 21:29

Wywarło to na mnie taki wpływ, że

moja głowa prawie eksplodowała.
Następnie chwyciła moją prawą dłoń
i…!
ŚCISKA
Położyła ją na swojej piersi! Była taka

mięciutka i delikatna! Właśnie teraz
do mnie należało skupienie myśli i
doznań na swojej prawej ręce!
TRYSK
Byłem świadom tego, że z mojego

nosa wydobywały się niezliczone ilości
krwi. Macanie piersi było tym, o czym
od zawsze marzyłem! Cholera…
Prawie straciłem przytomność z
wrażenia. Ale jeżeli miałbym je opisać,
to były delikatne niczym… nie dało się
tego ubrać w słowa! Nie dałoooooo
rady!!
– Poczułeś to? – powiedziała

czarującym głosem. – Również jestem
podniecona. Wyczuwasz bicie mojego serca, prawda?
Teraz przeszła do tego. Rzeczywiście, czułem je. Kiedy przyjrzałem się jej
uważniej, była zaczerwieniona… Zatem też się stresowała? Buchou, która
zawsze zachowywała się z gracją, była zdenerwowana z powodu swojego
pierwszego razu… Nagle zaczęła zdejmować ze mnie ubranie!
Uuuuuaaaaaaah!! Byłem rozbierany przez nagą dziewczynę!
– A-ale! Nie jestem pewien! – powiedziałem z powodu narastającego napięcia.
Nic dziwnego, byłem w końcu super-prawiczkiem!! Buchou zbliżyła swoją twarz

do mojej i rzekła:
– Próbujesz mnie zniechęcić?
KABOOM!
Wraz z tym mój mózg eksplodował. Wiedziałem już, że nie byłem w stanie
okiełznać swojego dzikiego instynktu ani chwili dłużej. Chwyciłem ją za
ramiona i przewróciłem na plecy! Na moim łóżku, tuż pode mną, leżała
kompletnie goła dziewczyna i mówiła, że mogę ją przeruchać! Zdecyduj się,
Hyoudou Issei! Nie wiedziałem z jakiego powodu, ale mój czas nadszedł!
Musiałem to zrobić! Ale zaraz, czy to naprawdę w porządku!? Z drugiej strony
nie byłem w stanie się kontrolować, jeżeli kobieta, którą podziwiałem, mówiła
takie rzeczy! Przełknąłem ślinę i zrobiłem duży wdech. Naparłem swoim ciałem
27 of 141 24.05.2019, 21:29

na nią…
BŁYSK
Podłoga w moim pokoju znów zaczęła świecić. C-co do…!? Buchou westchnęła
na widok tego.
– Wygląda, że już za późno… – Wpatrywała się w magiczny krąg dzikim

wzrokiem.
Symbol okręgu należał do… domu Gremory? Kto to był? Kiba? Akeno-san?
Koneko-chan? Zaraz, mimo wszystko, jeżeli byłby to ktoś z nich, to zastanie nas
w takiej sytuacji nie byłoby zbyt dobre!!
Jednak myliłem się, a osoba, która wyszła z kręgu, miała srebrne włosy. Jej
ubiór przypominał strój pokojówki. Pokojówka? Przemówiła, kiedy nas ujrzała.
– Próbujesz zerwać układ poprzez zrobienie tego? – powiedziała to takim

głosem, jakby było to coś dziecinnego.
Oczy Buchou zmieniły się.
– Jeżeli bym tego nie zrobiła – przemówiła – zarówno otou-sama jak i onii-sama
nie wysłuchaliby mnie.
– Sirzechs-sama i pan niezmiernie się zasmucą na wieść, że chciałaś oddać

swoje dziewictwo komuś takiemu.
Pan? Sirzechs-sama? Kim oni byli? Ze słów Buchou mogłem wywnioskować, że

byli to jej ojciec i brat. Ale „ktoś taki”… mówiła o mnie? Poczułem się tym
trochę urażony. Buchou wyglądała na naburmuszoną.
– Moje dziewictwo jest moją sprawą. Co jest złego w oddawaniu jego komuś,
komu ufam? I nie nazywaj tak mojego ślicznego sługi. Nawet jeśli jesteś to ty,
to nie odpuszczę ci za takie coś, Grayfio.
B-Buchouuuuu!! Wzruszyłem się! Stanęłaś w mojej obronie!
Kobieta nazwana Grayfią podniosła biustonosz Buchou.
– Tak czy inaczej – ciągnęła dalej – jesteś następczynią domu Gremory, więc
proszę cię, nie pokazuj swej szlachetnej skóry mężczyźnie, jeżeli nawet
znajdziesz się w takiej sytuacji.
Zapięła go jej, a następnie spojrzała się na mnie i pochyliła głowę.
– Miło mi poznać – powiedziała. – Jestem Grayfia. Służę domowi Gremory.
Czułem się dość niezręcznie, bo jeszcze chwilę temu nazywała mnie

pogardliwie. Jednak kiedy się jej przyjrzałem, jej uroda zaćmiła wszystko. Była
piękna i wyglądała, jakby miała z dwadzieścia lat. Miała dość chłodną minę,
jednak jej srebrne włosy prezentowały się świetnie. Były one spięte w trzy
28 of 141 24.05.2019, 21:29

warkocze. Grayfia-san, co? Starsze kobiety też są całkiem…
SZCZYPNIĘCIE
Buchou uszczypnęła mnie, ponieważ gapiłem się na Grayfię-san.
– Grayfio, przyszłaś tutaj z własnej woli? A może dom cię tutaj przysłał…? Albo
onii-sama?
– Wszystkie trzy odpowiedzi są poprawne – odpowiedziała bez chwili wahania.

Buchou westchnęła jakby na znak, że poddaje się.
– Naprawdę? Ty, która jesteś Królową brata, przyszłaś tutaj osobiście. Znaczyć
może to tylko jedno. Tak, rozumiem. – Zaczęła się ubierać. Jej piękne nagie
ciało znów stawało się niedostępne dla mojego wzroku. – Przepraszam, Ise.
Zapomnijmy o tym, co przed chwilą się wydarzyło. Nie myślałam trzeźwo.
Zapomnijmy o tym.
…Ach. To koniec…? Cóż, nie wiedziałem w ogóle o co się rozchodziło, więc…

Ale wiedziałem, że będę tego żałował.
– Ise? Zaraz, ten chłopiec…?
Co takiego? Grayfia-san patrzyła się na mnie z zaskoczeniem. Nigdy nie

spodziewałbym się tego, że taka kobieta będzie tak na mnie spoglądała.
– Tak, Hyoudou Issei, mój Pion i posiadacz Boosted Gear.
– Boosted Gear, ten, który posiadł cesarz smoków…
Co? Patrzyła się, jakby widziała coś niezwykłego.
– Grayfio, wracajmy do mojego pokoju. Tam cię wysłucham. Akeno będzie

mogła w tym uczestniczyć?
– Kapłanka Gromów? Nie mam nic przeciwko. To nawet wskazane dla

wysokoklasowych demonów, żeby mieli przy boku swoją Królową.
– Okay. Ise. – Buchou wypowiedziała moje imię. Podeszła do mnie i…
CAŁUS
Poczułem jej usta na swoim policzku… Wow. Łaaaaaaaaaa! Pocałowała mnie w

policzek!!
– Niechaj ten pocałunek będzie rekompensatą za dziś. Sprawiłam ci wiele

kłopotów… Przyjdź jutro do klubu.
Pożegnała się i zniknęła wraz z Grayfią-san w magicznym kręgu… Pozostałem

sam. Stałem oniemiały i trzymałem się za policzek, w który zostałem
pocałowany.
29 of 141 24.05.2019, 21:29

– Ise-san! Łazienka już jest wolna! – dobiegł mnie głos Asi.
Część 2
Rankiem. Wraz z Asią szliśmy do szkoły. Wciąż przecierałem sobie oczy, gdyż
przez całą noc nie zmrużyłem oka. Niech to. Kuuuuuuuurna! Tak bardzo
żałowałem! Tak bardzo! Cierpiałem z tego powodu! Delikatne piersi Buchou
były w moich dłoniach, a widok jej nagiego ciała podziałał na mnie jak pocisk!
Nie miałem wyjścia i w środku nocy wstałem i zacząłem się masturbować!
Przez całą noc! Musiałem zadowolić się samodzielnie, ponieważ byłem tak
napalony! Właśnie przez to byłem tak bardzo zmęczony!
– Nic ci nie jest? – Asia zapytała ze zmartwioną twarzą.
Kiedy spojrzała się na mnie swoimi czystymi oczyma, poczułem wtedy, jak
bardzo miałem brudne sumienie! Wybacz, Asiu. Robiłem coś, o czym nie
powinnaś była wiedzieć. Znaczy się, nie mogłem ci powiedzieć, że zeszłej nocy
Buchou chciała się ze mną kochać.
– Nie ćwiczyłeś dzisiaj, więc pomyślałam, że coś ci dolega.
Wyglądała na naprawdę zmartwioną. Ech, było mi strasznie głupio. Tak, miała

rację, dzisiejszy trening został odwołany. Buchou zatelefonowała z samego rana
i poinformowała mnie o tym. No cóż, nie mogłem ćwiczyć u boku Buchou w
takim stanie…
Zmierzaliśmy ku szkole, a moje nogi poruszały się ociężale. Kiedy byliśmy już o
krok od klasy…
– Iseeeeeee!! – Matsuda biegł wprost na mnie z niesamowicie wkurwioną miną.

O rany! Czyżby był wkurzony o to!?
– Umrzyyyyj!! – Motohama wbiegł na mnie z drugiej strony. Próbowali mnie

znokautować! Kurna, nie miałem dokąd uciec, ponieważ korytarz był strasznie
wąski!
BĘC!
Ugaaah! Trafili mnie jednocześnie w szyję! To bolało, dupki!
– Nie próbuj z nami, kurwa, zadzierać!! – krzyknął Matsuda.
– Ise! Ty podły draniu! – Motohama chwycił mnie za kołnierz i spojrzał

wzrokiem, którego naprawdę się przestraszyłem.
– O co wam chodzi?
Zachowywałem się, jakbym kompletnie nie wiedział, o co chodziło, jednak to

nic nie dało.
– Nie odpierdalaj teraz szopki! Kurwa! Co to miało być? Wyglądał jak koleś z
30 of 141 24.05.2019, 21:29

mangi o sztukach walki! I czemu do licha nosił ubrania gotyckiej lolity!? Czy to
jakiś nowy rodzaj broni!?
Chyba spotkali się z nim wczoraj i było to dla nich stanowczo za dużo. Mil-tan
był moim stałym klientem i osobą, z którą nawiązałem kontrakt. Był dziewczyną
zrodzoną przez mężczyznę, który posiadał niesamowite muskuły, a wzorował
się na mahou-shoujo[4]. Pierwszym, co rzucało się w oczy w jego wyglądzie, był
strój lolity oraz kocie uszy, które nosił. Pewnie wszystko powyższe, co
powiedziałem, może wydawać się bezsensowne, ale nic nie mogłem poradzić –
taka była rzeczywistość. Posiadał ciało mężczyzny, ale wewnątrz był istną
dziewicą! Było to jedyne wyjaśnienie, które przyjąłem do świadomości.
– To nie wszystko! Przyprowadził ze sobą swoich przyjaciół! To było jakieś

spotkanie! Pełno gości, którzy wyglądali jak Mil-tan! Tak się bałem! Myślałem,
że tam zginę!
O żesz… Było ich znacznie więcej…? Już na samą myśl o tym drżałem ze
strachu. Gdzie oni byli wytwarzani? O tak, z pewnością nie chciałem stanąć z
nimi twarzą w twarz…
– Bredzili cały czas o jakimś świecie magii! Co to kurwa jest jakiś magiczny
świat Serabenii”!? Nie znam niczego takiego! – Matsuda kontynuował swoją
wypowiedź, cały czas potrząsając mną agresywnie.
– W moim przypadku – Motohama mówił z opuszczoną głową – doradzali mi, co

należy zrobić, kiedy napotkam kreatury ciemności… Wiedziałeś, że możesz je
pokonać, używając śmiercionośnej soli morskiej i kwiatu, który pojawia się
tylko w nocy, a zwie się Kwiatem Zmierzchu? Wystarczy tylko zmieszać te dwa
składniki spalając je razem w drobny popiół… Wiesz, nie ważne jak na to
spojrzysz, jeden cios zadany przez Mil-tan starczyłby, żeby zabić każdą żywą
istotę.
Ja… naprawdę. Chyba obaj przeszli przez istne piekło.
– No to gratuluję. Teraz jesteście w stanie pokonać kreatury ciemności bez

względu na to, kiedy będzie wam dane je spotkać.
Po tym jak to powiedziałem, Matsuda i Motohama rzucili się na mnie.
Część 3
– Buchou ma problemy? Może ma to jakiś związek z domem Gremory?
Rozmawialiśmy z Kibą, zmierzając w stronę starego budynku szkolnego. Wraz z

Asią spotkaliśmy go, kiedy szliśmy na spotkanie klubowe. Wykorzystałem
okazję i spytałem się, czy może nie wie, dlaczego Buchou zachowywała się
ostatnio tak dziwnie. Niestety, również nie znał powodu.
– Może Akeno-san wie coś na ten temat?
31 of 141 24.05.2019, 21:29

Przytaknął na moje pytanie.
– Jest ona najbardziej zaufanym sługą Buchou, więc z pewnością wie.
Byłem świadom tego, że wnikanie w jej problemy było niezbyt kulturalne,

jednak zostałem w nie wciągnięty zeszłej nocy. Mimo wszystko nie chciałem
nikomu o tym mówić – wywołałoby to jeszcze większe kłopoty. Jeżeli były jakieś
sprawy, z którymi mogłem jej pomóc – pomógłbym jej.
Kiedy znaleźliśmy się przed wejściem do pokoju, Kiba coś zauważył.
– Wyczuwam czyjąś obecność…
Miał poważną minę. Co? O co chodziło? Otworzyłem drzwi bez żadnych obaw.
Wewnątrz siedziały Buchou, Akeno-san, Koneko-chan oraz srebrnowłosa
Grayfia-san! Wyglądała wspaniale, podobnie jak zeszłej nocy. Buchou miała
bardzo niezadowoloną twarz, Akeno-san uśmiechała się jak zawsze, jednak dało
się zauważyć w jej minie powagę. Koneko-chan siedziała cicho na krześle w
kącie pomieszczenia. Wyglądała tak, jakby nie chciała się w to mieszać. Pokój
pogrążył się w grobowej ciszy, nikt nie wypowiedział ani słowa. Kiba wyszeptał:
„Nie jest dobrze”. Nasza trójka wkroczyła, jednak nie była to atmosfera, w
której mogliśmy cokolwiek powiedzieć. W takim oto napięciu byli wszyscy. Asia
również była zaniepokojona tym tak bardzo, że złapała mnie za koszulę.
Pogłaskałem ją po włosach, żeby choć trochę się uspokoiła. Buchou rozejrzała
się po wszystkich i przemówiła:
– Widzę, że już wszyscy przybyli. Zanim zaczniemy nasze spotkanie klubowe,

jest coś, o czym muszę wam powiedzieć.
– Ojou-sama[5] - odezwała się Grayfia-san – mam im przedstawić sytuację?”
Buchou odrzuciła jej propozycję gestem.
– Prawda jest taka, że… W tym samym momencie, kiedy zaczęła mówić, na
podłodze zajaśniał magiczny krąg. Co…? Teleport? Jednak wszyscy z domu
Gremory byli tutaj. Może był to ktoś, kto podobnie jak Grayfia, służył? Już po
chwili otrzymałem odpowiedź, a moje przypuszczenia okazały się błędne, a ja
zdałem sobie sprawę, że jako demonem posiadałem wielkie luki w wiedzy. Znak
domu Gremory przemienił się w jakiś inny. Co!? Co takiego!? To nie był nasz
symbol!?
– Feneks[6] – powiedział Kiba.
Feneks? Zatem nie był to nikt z Gremory! Światło rozświetliło cały pokój, a z
magicznego kręgu wyłoniła się osoba.
BŁYSK
Z okręgu buchnęły płomienie. Ale gorąco! Zza płomieni dało się dojrzeć
sylwetkę mężczyzny. Kiedy rozłożył ręce, ogień zniknął.
32 of 141 24.05.2019, 21:29

– Fuu. Trochę mnie nie było w ludzkim świecie – powiedział.
Ubrany był w czerwony garnitur. Nosił go dość swobodnie, więc nie miał
krawatu, a przez niedopiętą koszulę dało się dojrzeć muskularną klatkę
piersiową. Wyglądał, jakby był koło dwudziestki. Był dość przystojny, ale
przypominał bardziej typka spod ciemnej gwiazdy. Dłonie trzymał w
kieszeniach. Wyglądał jak żigolak. A może był diabelskim żigolakiem? Jego
pewna siebie twarz wnerwiała mnie. Jeżeli Kiba miałby być osobą spokojną, to
on był dziką.
Spojrzał na wszystkich i uśmiechnął się, kiedy jego wzrok natrafił na Buchou.
– Moja kochana Rias, przyszedłem po ciebie.
… Kochana Rias…? Co go z nią łączyło? Buchou patrzyła na niego z oczyma na

wpół zamkniętymi. Nie wyglądała, żeby się cieszyła z jego przybycia, ale jego to
nic nie interesowało i zbliżył się do niej. – No, Rias. Chodźmy, musimy
dopilnować przygotowań. Data ceremonii jest już ustalona, więc musimy
wszystko wpierw sprawdzić.
Co za… Z jakiego domostwa on pochodził? Kiba wcześniej powiedział, że

Feneks…
Złapał Buchou za ramię. Co za brak manier!
– … Nie dotykaj mnie, Raiser. – Buchou odtrąciła jego rękę i powiedziała to

poważnym głosem.
Wow, brzmiała naprawdę przerażająco… Chyba się wkurwiła! Mężczyzna

nazwany Raiserem uśmiechał się i najwidoczniej nie przejmował się faktem, że
Buchou kazała mu odejść. Stary, jego lekceważąca postawa denerwowała mnie.
Nie wytrzymałem i przemówiłem:
– Ej, ty. Jesteś chamski względem Buchou. Myślisz, że ujdzie ci to płazem?
Kiedy zwrócił swój wzrok na mnie, mogłem przysiąc, że wyglądał, jakby patrzył
się na jakiegoś bezwartościowego śmiecia. Zdenerwowałem się tym jeszcze
bardziej.
– Hm? A ty kim jesteś? – spytał z niezadowoleniem.
Jego głos różnił się niezmiernie od tego, którym mówił do Buchou. Wyraźnie
lekceważył mnie. Byłem w stanie wyczuć nienawiść, która od niego aż buchała.
Ale powiedziałem to, co miałem do powiedzenia!
– Jestem podwładnym Rias Gremory-sama! Pion, Hyoudou Issei.
Tak mu odpowiedziałem! Nawet podałem mu moje imię! I co, diabelski

żigolaku?
– Hmmmm. Aha, no spoko.
33 of 141 24.05.2019, 21:29

UPADA
Upadłem jak rażony gromem na widok jego reakcji. Zdawał się w ogóle tym nie
przejmować. Gu… To naprawdę zabolało. No dobra, więc masz mnie w dupie,
zgadza się?
– To może inaczej – kim do licha jesteś?
Wydawał się być trochę zaskoczony moim pytaniem.
– Ara? Rias, nie wspominałaś im o mnie? Mam na myśli, że są z nami osoby,

które mnie nie znają? Wskrzeszony demon?
– Nie mówiłam im nic, ponieważ nie widziałam takiej potrzeby.
– Ara-ara. Twarda jak zawsze. Hahaha – zaczął się śmiać.
– Hyoudou Issei-sama – głos zabrała Grayfia-san.
– T-tak.
– Ten mężczyzna to Raiser Feneks-sama. Jest wysokoklasowym demonem

czystej krwi i trzecim synem z domu Feneksów.
Grayfia-san przedstawiła go. Ummmm, więc był wysokoklasowym demonem z

domu Feneksów. Zatem był w posiadaniu parostwa. Zaraz, czy feniks nie był
jakimś ognistym czy też nieśmiertelnym ptakiem, który pojawiał się w
książkach…? Najwidoczniej podobne rzeczy istniały również wśród diabłów.
Dlaczego koleś taki jak on był powiązany z Buchou? Przyjaciel? Czyżby był jej
przyjacielem z dzieciństwa? Jednak prawdziwy powód przerósł moje
najśmielsze oczekiwania.
– Jest także mężem następczyni domu Gremory.
…Hm? M-mężem…? Następczyni… mówiła o Buchou, tak?
– Jest zaręczony z Rias-ojousama.
…Co takiego? Za-zaręczoooooooooooony!!?
– Cooooooooooooooooooooooooooo!! – krzyknąłem z powodu tej bolesnej

prawdy.
Ten koleś był jej narzeczonym.
Część 4
– Naprawdę pyszna herbata.
34 of 141 24.05.2019, 21:29

– Och, dziękuję bardzo.
Osobą, która pochwaliła herbatę Akeno-san, był Raiser. Akeno-san uśmiechała

się jak zwykle, jednak tym razem nie mówiła swojego „ara-ara” ani „fufufufu”.
Odrobinkę mnie to przerażało… Buchou siedziała na kanapie, a obok niej
niedbale usiadł Raiser i trzymał rękę na jej ramieniu. Buchou raz za razem ją
odtrącała, ale ten drań wciąż dotykał jej włosów i dłoni. Rany, ten koleś siedział
zbyt blisko niej! My, niskoklasowe demony, usiedliśmy z dala od dwóch
wysokoklasowych i mogliśmy tylko się na nich patrzeć. Ku… już sam jego widok
mnie denerwował! Wciąż ją dotykał! Jeżeli zacząłby łapać ją za nogi, to
rzuciłbym się na niego! Nawet ja nie miałem tej przyjemności, aby złapać ją za
uda! Ale zaraz, z drugiej strony dostąpiłem zaszczytu dotknięcia jej piersi. Czy
oznaczało to, że byłem jakimś wybrańcem, ponieważ zrobiłem to przed
narzeczonym? Fufufu, ta. Właśnie tak! Widziałem ją już dwa razy nago. Fufufu,
czyżbym wygrał!? Nuhahaha!!
– Ummm, Ise-san, czy coś się stało? – siedząca tuż przy mnie Asia zapytała ze
zmartwioną miną. Co!? A no tak, w końcu w myślach oświadczyłem wygraną
przeciwko Raiserowi.
– Nieprzyzwoite myślenie jest zabronione – szorstkie słowa znów zostały

skierowane w moją stronę przez Koneko-chan. Nnnnn, czyżby miała moc
czytania w myślach?
– Ise-kun, w każdym razie, powinieneś wytrzeć kapiącą ci ślinę. – Kiba z

uśmiechem wyciągnął dłoń, w której trzymał chusteczkę.
– Nie twoja sprawa! – Chciałem wytrzeć ślinę swoim ubraniem, jednak

wyprzedziła mnie Asia, która wytarła ją swoją chusteczką.
– To czas na przekąskę i właśnie z tego powodu się śliniłeś, tak?
Uuu… Zabolało mnie serce z powodu tego, że powiedziała to z takim

uśmiechem. Chyba nie zdawała sobie sprawy z tego, o czym myślałem.
– Dziękuję, Asiu.
Wybacz. Mimo że jej podziękowałem, to w głębi siebie przepraszałem. Wtem…
– Skończ już! – rozwścieczony głos Buchou rozległ się w pokoju. Kiedy

skierowałem wzrok w jej stronę, poderwała się z kanapy i patrzyła się
krytycznie na Raisera. A on cały czas uśmiechał się. – Raiser! Już ci mówiłam!
Nie wyjdę za ciebie!
– Tak, już to słyszałem. Ale moja Rias, to nic nie da. Zdaje mi się, że twój dom
chce za wszelką cenę wyjść z kryzysu.
– A ciebie nie powinno to w ogóle interesować! Jeżeli jestem następczynią

domu Gremory, to samodzielnie wybiorę swojego męża! I dano mi obietnicę, że
pozostanę wolna do czasu, aż ukończę studia!
35 of 141 24.05.2019, 21:29

– Zgadza się. Pozostaniesz wolna. Możesz iść na uniwersytet i możesz robić,

cokolwiek tylko zechcesz ze swoimi podwładnymi. Jednak twój otou-sama i
Sirzechs-sama są zmartwieni. Obawiają się, że twój dom zniknie wraz z tobą. W
ostatniej wojnie straciliśmy wiele diabłów czystej krwi i mimo że dobiegła ona
końca, to nasza rywalizacja z upadłymi aniołami i Bogiem nadal trwa. Obecnie
śmierć diabła czystej krwi nie jest rzadkością, jednak prowadzi ona do upadku
jego domostwa. Zatem dla wysokoklasowych i jednocześnie czystej krwi
diabłów nie jest niczym dziwnym, że łączą one się w pary, żeby choć trochę
zapobiec tej sytuacji. Wysokoklasowy diabeł czystej krwi. Nawet tobie
wiadomo, że takie dzieci są teraz na wagę złota, prawda?
Buchou i Raiser zaczęli kłócić się o

coś, czego kompletnie nie rozumiałem.
Jednak nawet taki dureń jak ja mógł
się domyślić, że chodziło o coś
istotnego dla diabelskiej społeczności.
Buchou zamilkła po tym, jak Raiser
podjął ten temat. Jednak w jej oczach
wciąż dało się dostrzec dziką furię.
Raiser, napiwszy się herbaty,
kontynuował:
– Nowo powstałe demony, takie jak

twoi słudzy, faktycznie zasilają nasze
siły, jednak my, diabły czystej krwi,
tracimy przez to na znaczeniu.
Niektórzy z dość starych domostw
łączą się w pary z demonami
wskrzeszonymi i jest to akceptowane.
Jednak nie możemy pozwolić, aby linia
diabłów czystej krwi wyginęła,
prawda? Posiadam starszych braci,
więc mój dom jest bezpieczny. Na
twoich barkach spoczywa
odpowiedzialność za dom Gremory,
Rias. Jeżeli nie znajdziesz sobie męża,
dom Gremory przepadnie wraz z tobą. Próbujesz skruszyć domostwo, które jest
notowane na kartach historii od zarania dziejów? Z powodu wojny nie pozostała
nawet połowa diabłów, która jest zaliczana do „Siedemdziesięciu Dwóch
Filarów”. Od tego ślubu zależy przyszłość nas wszystkich.
… Hmm, dyskusja nabierała naprawdę poważnego wydźwięku… Wydawało mi

się, że Kiba wspominał kiedyś o tych siedemdziesięciu dwóch diabłach z
parostwem, a każdy z nich posiadał setki żołnierzy, jednak większość z nich
zginęła podczas wojny. Dom Buchou był jednym z tych, który ją przetrwał.
Wkurwiałem się tym, kiedy Raiser mówił o zaręczynach, jednak wysłuchanie
całej historii sprawiło, że stało się to naprawdę skomplikowane. Diabły czystej
krwi, innymi słowy, Buchou i Raiser. Czysty diabeł. Musiało to oznaczać, że ich
rodzice również nimi byli. Prawdziwymi diabłami. Ja z Asią zatem byliśmy
36 of 141 24.05.2019, 21:29

wskrzeszonymi. Starożytna reguła, co? Moje zdanie było bezwartościowe… No

ale w porządku. Pogodzę się z decyzją Buchou. Liczyło się tylko to, czego ona
chciała.
– Nie zamierzam zniszczyć mojego domu. Znajdę sobie męża.
Raiser uśmiechnął się szeroko na jej słowa.
– Achhh, o to właśnie chodzi, Rias! Zatem…
– Ale nie wyjdę za ciebie, Raiser. Poślubię tego, z kim będę chciała być. Nawet
diabły, które przestrzegają pradawnych zasad, mają prawo wyboru.
Buchou odrzuciła Raisera i oświadczyła to bardzo wyraźnie. Po jej wysłuchaniu,

stał się bardzo nieprzyjemny. Zwęził oczy.
– … Wiesz, Rias, reprezentuję domostwo Feneksów. Nie mogę pozwolić, by

nasze nazwisko zostało zhańbione. Nie chciałem nawet przychodzić do takiego
małego budynku w tym ludzkim świecie, bo wcale za nim nie przepadam. Ogień
i wiatr tego świata są splamione. A diabeł taki jak ja, który symbolizuje właśnie
ogień i wiatr, nie jest w stanie tego znieść!
PŁOMIENIE!
Raisera otoczył ogień. Po pokoju również zaczęły krążyć ogniki.
– Zabiorę cię ze sobą do Zaświatów za wszelką cenę, nawet jeżeli miałbym

spopielić wszystkich twoich podwładnych.
Wyczuwałem chęć mordu. Presja, którą powodował Raiser, oddziaływała na

nas. Odczuwałem coś naprawdę zimnego na moich plecach, a moje włosy
stanęły dęba. Mój instynkt lokalizował wroga w wysokoklasowym diable.
Niedobrze! Cały się trząsłem. Asia wtuliła się we mnie – aż tak bardzo się bała.
Tak, Asia nie była w stanie znieść tej atmosfery. Czułem niepokój podobny do
tego, kiedy walczyłem z upadłym aniołem. Nie, był nawet większy. Kiba i
Koneko-chan nie trzęśli się, ale przyjęli posturę do walki. Buchou również ją
przyjęła, a jej ciało otoczyła czerwona poświata. Z Raisera buchały jęzory
ognia. Gorąc… Było jasnym, że obrócilibyśmy się w popiół, gdybyśmy dostali
takim jęzorem! Dało się wyczuć podobną siłę w aurze Buchou, jak i w
płomieniach Raisera! A była ona znacznie silniejsza od upadłej anielicy, którą
pokonałem… Więc jeżeli posiadał on taką samą moc co Buchou, znaczyło to, że
był niesamowicie silny?
Płomienie zebrały się w jedność wokół pleców Raisera i uformowały skrzydła.

Dokładnie jak ognisty ptak. Atmosfera w pomieszczeniu była napięta. Tylko
jedna osoba odważyła się to przerwać. Była to Grayfia-san.
– Ojou-sama, Raiser-sama, proszę, uspokójcie się. Jeżeli nie przestaniecie, nie

pozostanę na to obojętna.
Oboje zrobili poważną minę na jej słowa. Wyglądało to tak, jakby się jej bali.
37 of 141 24.05.2019, 21:29

Raiser schował płomienie i westchnął, jednocześnie kręcąc głową.
– Zostać upomnianym przez Najpotężniejszą Królową… nawet ja się tego boję…

Nie chcę wdawać się w walkę z ludźmi od Sirzechsa-sama, o których krążą
pogłoski, że są potworami.
Czyżby brat Buchou był naprawdę tak potężny? Nie wiedziałem nawet o tym, że
Grayfia-san była taka silna. Nie wyczuwałem od niej niczego. Buchou schowała
swoją aurę. No, zostaliśmy uratowani przed najgorszym scenariuszem. Grayfia-
san zabrała głos po tym, jak upewniła się, że nikt nie będzie już walczył:
– Wszyscy, podobnie jak pan, Sirzechs-sama i osoby z domu Feneks, wiedzieli,

że tak będzie. Mówiąc prawdę, było to głównym tematem ostatniego spotkania.
Każdy wiedział, że problem ten nie zostanie załatwiony, więc ucieknięto do
ostateczności.
– Ostateczności? Co masz na myśli, Grayfio? – spytała Buchou.
– Ojou-sama, jeżeli tak bardzo chcesz, żeby liczono się z twoim zdaniem, to co
ty na to, żeby rozwiązać spór poprzez Rating Game z Raiserem-sama?
– …!? – Buchou zaniemówiła. Wyglądała na bardzo zaskoczoną. Rating Game?

Wydawało mi się, że już o tym gdzieś słyszałem, ale gdzie…?
– Jest to gra rozgrywana pomiędzy diabłami z parostwem i polega na walce

pomiędzy ich podwładnymi. – Kiba wyjaśnił mi to, ponieważ na mojej twarzy
widniało zmieszanie.
Och, chyba już sobie przypomniałem. Była to bitwa pomiędzy diabłami, w której
używali swoich sług. Pion, Skoczek, Goniec, Wieża i Królowa. Potęga, którą
pokazywałeś podczas gry, odzwierciedlała twoją pozycję w diabelskim
społeczeństwie. Ale zaraz, czy w tej grze nie mogli uczestniczyć tylko
pełnoletnie diabły, a Buchou, która tego wieku nie osiągnęła, nie mogła wziąć w
niej udziału? Grayfia-san zaczęła mówić i jednocześnie odpowiedziała na moje
pytanie:
– Jak ojou-sama wiesz, Rating Game może być rozgrywany tylko przez
pełnoletnich. Jednak jeśli jest to nieoficjalna rozgrywka, każdy może wziąć w
niej udział. Ale w takim przypadku…
– Zazwyczaj przysparza to całej rodzinie i domostwu problemów, tak? – Buchou

westchnęła, po czym zaczęła mówić dalej. – Innymi słowy, otou-sama i inni
wybrali nas do tej gry, w razie gdybym odmówiła?... Za wszelką cenę chcą
kontrolować moje życie…!
Buchou naprawdę się wkurwiła. Wow… dało się wyczuć, że najchętniej by

kogoś zabiła! Przerażające…
– Zatem ojou-sama, mówisz, że również odrzucasz i tę propozycję?
– Nie. To jest moja szansa. Zatem w porządku. Rozstrzygnijmy to przez grę,
38 of 141 24.05.2019, 21:29

Raiser.
Uśmiechnął się po tym, jak Buchou rzuciła mu wyzwanie.
– Fiu, zgadasz się? Nie mam nic przeciwko. Jednak jestem już pełnoletnim
diabłem i brałem udział w oficjalnych rozgrywkach. Wygrałem większość z
nich. Mimo wszystko, wciąż chcesz zagrać, Rias? – odpowiedział wyzywającym
tonem.
– Tak, chcę. Sprawię, że znikniesz raz na zawsze!
– W porządku. Jeżeli wygrasz, będziesz mogła zrobić co zechcesz. Ale jeżeli to

ja wygram, to zostajesz moją żoną.
Wpatrywali się w siebie nawzajem przerażającym wzrokiem. Chyba taki

niskoklasowy demon jak ja nie miał prawa, żeby wchodzić pomiędzy nich!
– Zrozumiałam. Ja, Grayfia, zatwierdzam wasze decyzje. Będę odpowiedzialna

za grę po obu stronach. W porządku?
– Tak.
– Tak.
Buchou i Raiser przyjęli zgodę Grayfii.
– Okay. Zatem poinformuję oba domostwa. – Grayfia-san ukłoniła się.
Wow, to wszystko stało się nagle takie poważne! Gra! Czy ja również wezmę w
niej udział!? Raiser spojrzał na mnie i uśmiechnął się. Kurna, naprawdę mnie
wkurwiał.
– Hej, Rias. Czy ten tutaj jest twoim sługą?
– I co z tego?
Zaczął się śmiać, jakby powiedziała coś naprawdę śmiesznego.
– Zatem ten mecz będzie jednym, wielkim pośmiewiskiem. Jedynie twoja

królowa, Kapłanka Gromów, może walczyć na równi z moimi sługami. – Kiedy
skończył mówić, pstryknął palcami. Na podłodze zaświecił magiczny krąg. Ze
światła zaczęły wyłaniać się cienie. Jeden, dwa, trzy… cholera… Przestałem
liczyć po tym, jak zobaczyłem ich ilość. – A tutaj, proszę poznajcie, moje piękne
podwładne.
Raisera okrążyło piętnaście osób, które miały być jego sługami. Wśród nich
była osoba ubrana w zbroję, która prawdopodobnie była Skoczkiem. Był także
ktoś, kto wyglądał na maga. Zaraz, miał maksymalną ilość podwładnych! Tak
jak w prawdziwych szachach, ilość maksymalnych pionków to piętnaście.
Wysokoklasowe diabły otrzymują je od Króla Demonów. Używając ich, można
sprawić, by ktokolwiek kogo zechcesz, stał się twoim podwładnym. Jeżeli
wybrana przez ciebie osoba posiada duże możliwości, ilość wymaganych przez
39 of 141 24.05.2019, 21:29

nią pionków wzrasta.
Właśnie z tego powodu istniały przypadki, kiedy to diabeł posiadał tylko jedną
Wieżę albo jednego Skoczka. Buchou natrafiła na taki sam przypadek.
Maksymalną ilość Pionów, którą można było pozyskać, wynosiła osiem, jednak
musiała zużyć je wszystkie na mnie. Raiser posiadał cały komplet piętnastu
podwładnych. Było to wspaniałym widokiem zobaczyć wszystkie szesnaście
pionków, łącznie z Królem. My mieliśmy tylko Króla, Królową, Wieżę, Gońca,
Skoczka i Piona. Zatem wychodziło sześciu na szesnastu!? Zszokował mnie ten
fakt. Nie, przepraszam. Było coś jeszcze. Nie mogłem nic na to poradzić!
Ponieważ…!
To były dziewczyny! Skoczek i mag, o których wspominałem, były

dziewczynami! Była też dziewczyna ubrana w chińską sukienkę! Były dwie,
które miały jakieś dziwne uszy! Dwie wyglądały na bliźniaczki! A także loli!
Były też dwie starsze, z całkiem niezłymi kształtami! Była także jedna ubrana w
kimono i wyglądała niczym Yamato Nadeshiko[7]! Inna zaś ubrana była w
piękną suknie i przypominała europejską księżniczkę! Kobieta z mieczem na
plecach! Była także dziewczyna w stroju tancerki! Jedna miała założoną maskę,
która na wpół zasłaniała jej twarz! One wszystkie były bijou czy też
bishoujo[8]!? Armia piękności istnieje!? Czułem, jak moim ciałem targał
wstrząs!... A więc to tak! Ten koleś, Raiser, udało mu się!?
Marzenie każdego kolesia, harem!! Wysokoklasowy diabeł, który stworzył

harem! Raiser Feneks! Co za osoba… co za gość…
– H-hej, Rias… Ten sługa-kun tam płacze, patrząc się na mnie. – Raiser
powiedział to, spoglądając w moją stronę. Wyglądał na naprawdę
zdezorientowanego z mojego powodu. Buchou spojrzała się na mnie i,
chwytając się za czoło, zrobiła naprawdę zmartwioną minę.
– Marzeniem tego chłopca jest harem. Chyba poruszył go widok twoich

podwładnych.
Tak. Tak. Dokładnie. Płakałem, ponieważ ujrzałem swój sen. Przede mną
znajdował się mój cel. Co za szczęśliwy koleś. Wszystkie były dziewczynami.
– Odrażające.
– Raiser-sama, on mnie przeraża!
Jego dziewczyny zrobiły nieprzyjemne miny, jednocześnie patrząc na mnie.

Niech to! A pierdolcie się wszyscy!
Raiser uspokoił je poprzez dotykanie ich ciał.
– Nie mówcie tak, moje śliczne dziewczynki. Patrzenie z zazdrością na

wysokoklasowe demony jest czymś, co takie istoty robią. Pokażmy im, jak blisko
jesteśmy ze sobą. – Po tym jak to powiedział, zaczął całować się po francusku z
jedną z nich! Cholera, aż było słychać, jak poruszał swoim jęzorem!
40 of 141 24.05.2019, 21:29

Buchou wyglądała tak, jakby w ogóle ją to nie interesowało.
– Ha… Achh… – Dziewczyna wydała z siebie słodki jęk, jednocześnie owijając

swoją nogę wokół Raisera. Cholera, mój przyjaciel nie pozostawał na to
obojętny!
– Hau… – Asia zaczerwieniła się. Ten widok musiał być dla niej zdecydowanie
za mocny.
Raiser oderwał swoje usta, a pomiędzy nimi rozciągała się gęsto ślina.
Następnie zaczął całować się z inną! Nie zaczynaj drugiej rundy! Znaczy się,
można było robić coś takiego ze swoimi podwładnymi!? Można!? Cholera! Jeżeli
będę dawał z siebie wszystko, to pewnego dnia osiągnę coś takiego!
Raiser, który zakończył swój drugi pocałunek, uśmiechnął się do mnie.

Wyglądał, jakby mówił: „Nigdy nie będziesz mógł tego osiągnąć.”
– Nigdy takiego czegoś nie osiągniesz.
– Nie mów tego, co myślę, że mówisz! Niech to! Boosted Gear!
Byłem pełen złości i zazdrości, więc podniosłem swoją lewą rękę do góry i
krzyknąłem. Pokryła się ona w czerwonym świetle, a chwilę później pojawiła się
na niej czerwona rękawica ze znakiem smoka. Boosted Gear, który był podobno
jednym z najpotężniejszych Sacred Gear. Dawał on potężną ilość mocy
posiadaczowi. Wskazałem nim na Raisera i powiedziałem.
– Kobieciarz, taki jak ty, nie jest godzien Buchou!
– Co takiego? Czy przed chwilą nie patrzyłeś na mnie z zachwytem, tak zwany
kobieciarzu?
Gu…! Miał rację. – Z-zamknij się! Jest pewna różnica co do Buchou! W twoim
przypadku, będziesz flirtował z innymi, nawet jak się z nią ożenisz!
– Wielcy bohaterowie kochają kobiety. To powiedzenie z waszego świata,

prawda? Rzeczywiście dobrze tutaj pasuje. Ale są to tylko bliskie relacje z
moimi podwładnymi. Nawet w twoim przypadku Rias cię rozpieszcza, zgadza
się?
Prawda… Mimo wszystko, nie mogłem mu odpuścić! Może dlatego, że miał

podobny gust? Nie miałem pojęcia, ale być może dlatego, że wciąż byłem
młody?
– Dupa, nie bohater! Jesteś zwykłym ptakiem! Ognisty ptak feniks? Hahaha! To
prawie jak smażony kurczak!
Oburzył się na moje słowa.
– Smażony kurczak!? Ty nikczemny, niskoklasowy demonie!! Nie pozwalaj

sobie! W ten sposób nie rozmawia się z wysokoklasowym diabłem! Rias! Chyba
41 of 141 24.05.2019, 21:29

musisz douczyć swoich podwładnych!
– Bo mnie to obchodzi. – Buchou zignorowała go.
– Hej, smażony kurczaku! Zmasakruję cię z pomocą mojego Boosted Gear!
Moja duma! Mój Boosted Gear! Podwajał moją moc co każde dziesięć sekund, a
po jakimś czasie byłem w stanie osiągnąć moc, która mogła pokonać nawet
Boga!
– Nie potrzeba nam żadnego meczu! Pokonam was wszystkich, tu i teraz!
[BOOST!!]
Poczułem przypływ mocy wraz z głosem wydobywającym się z kryształu.

Dowód na to, że moja moc została podwojona! Teraz mój cios był w stanie
pokonać nawet upadłego anioła! Proszę bardzo! Byłem pełen energii, ale
Raiser tylko westchnął.
– Mira, zrób to.
– Tak jest, Raiser-sama.
Wydał rozkaz swojej podwładnej. Była drobna, podobnie jak Koneko-chan.

Miała ze sobą kij, którego używają w sztukach walki, obróciła nim dookoła
swojej osi i przyjęła posturę do walki. Nnn, nie chciałem walczyć z tak małą
dziewczynką, więc gdybym wyrwał jej kij z rąk, to poddałaby się… No, tak
przynajmniej myślałem, jednak nagle moje ciało stało się lżejsze. Czułem, że
lecę. Co? Gdzie podłoga…?
KASAHINN!
Dało się słyszeć głośny hałas… Au… Czułem ból w całym ciele… Co się stało?
– Gahaa!
Poczułem ostry ból w brzuchu. Au… Mój brzuch? Zostałem uderzony w

brzuch…
– Ise-san! – Asia podbiegła do mnie i położyła swe ręce na moim brzuchu.
W następnej chwili moje ciało zostało otoczone zielonym światłem. Czułem

ciepło, a moment później ból zniknął. Była to moc uzdrawiająca Asi. Był to
Sacred Gear, który był w stanie uzdrawiać diabły i był pozbawiony boskiej
opieki Boga. I właśnie z tego powodu Asia była celem upadłym aniołów… Ale
zaraz, co mi się właściwie stało? Wiedziałem tyle, że leżałem na podłodze.
Kiedy się rozejrzałem, pode mną była pęknięta deska. Gdy spojrzałem się w
kierunku Raisera, dziewczyna stała już bez kija.
… Zostałem uderzony? Nawet tego nie widziałem. Czy to znaczyło, że zostałem

pokonany, nie zdając sobie z tego nawet sprawy? A więc zostałem rzucony na
podłogę… Raiser zbliżył się do mnie, pochylił i szepnął do ucha:
42 of 141 24.05.2019, 21:29

– Jesteś słaby.
! Te słowa zostawiły w moim sercu wielką bliznę.
– Ta, z którą właśnie przyszło ci walczyć, jest moim Pionem, Mira. Jest
najsłabsza z nas wszystkich, ale jest bardziej doświadczona i posiada znacznie
więcej talentu niż ty. Boosted Gear, co? – Zastukał w mój Sacred Gear i zaczął
się śmiać. – To z pewnością jest jeden z najpotężniejszych i niebezpiecznych
Sacred Gear. Dzięki niemu jesteś w stanie pokonać nie tylko mnie, ale także
Króla Demonów i Boga. Przed tobą było już kilku, którzy posiadali tę moc,
jednak nikt z nich nie pokonał Boga ani Króla Demonów. Wiesz, co to oznacza?
– Zaśmiał się naprawdę głośno. – Znaczy to tyle, że ten Sacred Gear jest
niedoskonały, a jego posiadacze posiadają pełno słabości, które nie pozwalają
na użycie go z pełną mocą! Jesteś taki jak pozostali! Jak wy to mówicie?... „Nie
rzucajcie pereł przed świnie”? Fuhahaha! Tak, pereł przed świnie! To o tobie!
Pionie-kun Rias!
Raiser zaczął klepać mnie po głowie, śmiejąc się przy tym niemiłosiernie…
Niech to szlag! Byłem tym tak zawstydzony, że ze złości zacisnąłem zęby.
Chciałem odpowiedzieć, ale nie potrafiłem. Miał rację, byłem słaby. Właśnie
teraz przegrałem przeciw dziewczynie o wiele mniejszej ode mnie. Byłem sobą
rozczarowany! – Jednak mecz mógłby być interesujący, jeżeli umiałbyś się nim
posługiwać. – Złapał się za brodę i zaczął o czymś myśleć. – Rias, co ty na to,
żebyśmy rozegrali swój mecz za dziesięć dni? Oczywiście moglibyśmy zrobić to
teraz, ale nie byłoby to interesujące.
– …Czy ty dajesz mi fory?
– Nie zgadzasz się? Czy jest to dla ciebie coś upokarzającego? Rating Game nie
jest czymś prostym, co możesz wygrać kierując się tylko uczuciami. Jeżeli nie
jesteś w stanie wykorzystać w pełni mocy swoich podwładnych, to z pewnością
przegrasz. Zatem nie widzę nic dziwnego w tym, żebyś potrenowała wraz z
nimi przed swoją pierwszą w życiu grą. Bez względu na to, jak wielki masz
potencjał, nieważne ile masz w sobie mocy, przegrasz, jeżeli nie wykorzystasz
swoich umiejętności w stu procentach. Widziałem takie porażki niezliczoną
ilość razy.
Buchou nie odzywała się i słuchała uważnie słów Raisera. Potem on przyłożył
swoją dłoń do podłogi, a ta zaczęła się świecić.
– Dziesięć dni – odezwał się. – Powinno to starczyć, abyś mogła potrenować

swoich podwładnych. – Następnie spojrzał na mnie. – Nie przynieś hańby Rias,
Pionie. Twoje uderzenie jest uderzeniem Rias. Zdałem sobie sprawę, że słowa
te zostały wypowiedziane z myślą o Buchou.
– Rias, widzimy się na meczu.
Po tym jak to powiedział, zniknął wraz ze swoimi podwładnymi.
Część 5
43 of 141 24.05.2019, 21:29

– …Kurwa.
W swojej złości i żalu byłem zdesperowany. Po tym wszystkim aktywność klubu

i praca diabła zostały zawieszone. Buchou i Akeno-san zabarykadowały się w
starym budynku szkolnym i nie wychodziły. Chyba obmyślały taktykę.
Będzie to pierwszy mecz Buchou, więc nie było niczym dziwnym tworzenie
strategii i zawieszenie działalności klubu. Dziesięć dni, co? Zbyt szybko. Czy
starczy nam czasu, żeby zebrać się do pokonania Raisera i jego
podwładnych?... Z drugiej strony nic to nie zmieni, jeżeli mówi to taki Pion jak
ja. Chciałem się popisać przed Buchou i sprowokowałem Raisera, aby na koniec
zostać pokonanym przez małą dziewczynkę… Nieeeeee! Już samo
rozpamiętywanie sprawiało, że czułem się tym zażenowany!... Haaa… Byłem
taki słaby…
Spojrzałem na moją lewą rękę. Rzecz, w posiadaniu której się znalazłem,

dawała mi niesamowitą moc. Boosted Gear, który zwiększał moją moc, nie miał
żadnych ograniczeń. Jednak miał słabą stronę, mnie, byłem bezużyteczny.
Innymi słowy: „Perły przed świniami”. Tak jak powiedział Raiser.
Cholera! Byłem taki słaby… Król haremu, moje marzenie. Po drugiej stronie
diabeł, który to osiągnął – Raiser.
– Achhhh, kurna!
Podniosłem się z łóżka i zacząłem układać włosy. Buchou powiedziała, że nie

chce brać ślubu. Że nie, gdy mężem ma być Raiser. Wolała stanąć z nim do
walki, niż zgodzić się na to. Zaręczyny pomiędzy wysokoklasowymi diabłami.
Nie wiedziałem zbyt wiele o problemach trapiących ich domostwa, ponieważ
było to za bardzo skomplikowane, ale będę walczył tylko ze względu na
Buchou! Miałem wobec niej olbrzymi dług wdzięczności. Pragnąłem za nią
walczyć, wesprzeć! Okay! Od jutra znów zacznę ćwiczyć! Nie tylko z rana, ale i
przez cały dzień! Mogłem nie iść do szkoły, jeżeli wpierw poinformowałbym o
tym Buchou.
Zamierzałem spędzić następne dziesięć dni na treningu. Poradzę się Kiby w

kwestii posługiwania się mieczem. Spytam Akeno-san, jak używać magicznych
mocy. Nauczę się również walki wręcz od Koneko-chan! Po tym jak
przedsięwziąłem pewne kroki, poczułem ulgę.
Ummm, chyba pora na kąpiel. Zszedłem na dół do łazienki. Wszedłem do niej

bez niczego, a będąc pod wrażeniem swoich decyzji, bez chwili zastanowienia
rozebrałem się. Tak, gdy już skończę się kąpać, porozmawiam z Asią o
jutrzejszym dniu.
OTWIERA
Gdy otworzyłem drzwi…
– Ach…
44 of 141 24.05.2019, 21:29

– Kto…?
Ja i Asia spotkaliśmy się w łazience. Byłem nagi, ona również!! Blond bishoujo
stała przede mną kompletnie goła! Co za wyczucie czasu! Nie, nie, miałem na
myśli przypadek! Była wewnątrz!? Byłem tak zamyślony, że zapomniałem
sprawdzić, czy łazienka nie jest zajęta! Jej ciało było mokre, bo brała prysznic.
Co za fart! Całkiem niezłe ciałko, Asiu… Wąskie biodra. Jej drobna pupcia była
również niczego sobie, ach! Ud nie miała zbytnio opalonych, ale nie były też
zbyt wielkie – wprost idealne dla mnie. Jakbym zobaczył je wtedy, kiedy nosi
spódniczkę, z pewnością zwaliłoby mnie to z nóg. A jej piersi nigdy wcześniej
nie widziałem, gdyż nie było do tego okazji. Nie były małe, raczej imponowały
swoim rozmiarem! Asiu… Byłem z ciebie dumny…
Nie, to nie była pora na to, żeby rozwodzić się na tym, jak bardzo jest dojrzała!
Dlaczego u licha wpatrywałem się w jej ciało!? Cholera! Czemu nie miałem
przy sobie miernika BWH[9]!? Już drugi raz tego żałowałem! Muszę spytać
Motohamy, jak posiąść tę moc! Z pewnością była potężniejsza niż mój Sacred
Gear! Nie, nie! Nie powinienem był tak się w nią wpatrywać! Byłem jej
stróżem, który za zadanie miał ją chronić! Musiałem być pewny, że będzie
mogła żyć bezpiecznie! Przyrzekłem sobie! A skończyło się na tym, że jarałem
się patrzeniem na jej nagie ciało…
N-nie…! Kiedy spojrzałem na jej twarz, ta była zwrócona w dół!
Nie! Nie powinna jeszcze zobaczyć…
–…
Było już za późno, żeby zakryć mojego przyjaciela.
– Kyaaa!
Tym, który krzyknął, byłem ja! Co ja kurna robiłem!? Zrobiłem to całkiem

przypadkowo! Pokazywanie mojego małego dziewczynie było zbyt
zawstydzające!
– Ach… – Zaczęła się cała czerwienić i odwróciła wzrok.
Hej, hej, Asia! Nie zapominaj o ukryciu swoich prywatnych sfer! Byłem w
stanie dostrzec wszystko! Czyżby mój przyjaciel tak cię zaskoczył, że i o tym
zapomniałaś?
W sumie, mógł być to jej pierwszy raz, kiedy widziała wacka, no bo w końcu
była zakonnicą. Musiało to ją nieźle zaskoczyć. W najgorszym przypadku mogło
to stać się dla niej traumą! O rany, co ja zrobiłem!
– P-przepraszam! Już wychodzę! – Obróciłem się i chciałem wyjść, gdy nagle…

Asia chwyciła mnie za rękę.
– …T-to ja przepraszam. To pierwszy… pierwszy raz, kiedy widzę chłopaka…
45 of 141 24.05.2019, 21:29

Przepraszam…
Nie mogłem dosłyszeć tego, co mówiła, ponieważ szeptała. Hej, nie naciskaj na
siebie tak, Asiu.
– N-nie, to moja wina. Wszedłem bez pukania… To ja przepraszam. Zobaczyłem

już zbyt wiele…
Przeprosiłem. To ja byłem jedynym winnym. Nie zapukałem, a powinienem był,

mimo że było otwarte, ponieważ od niedawna jest nas czworo. Jednak obraz
nagiego ciała Asi już na stałe wypalił się w mojej pamięci. Odpuść mi za to, gdy
kiedykolwiek go użyję.
– Nie, rozumiem… Poinformowano mnie o waszej zasadzie podczas kąpieli,

więc w porządku…
Co? Poinformowano? Zasada? Japońska zasada?
– S-słyszałam, że jest takie coś, jak wspólna kąpiel… Poznajecie się nawzajem
poprzez wspólną kąpiel…
!! Kto jej to powiedział!? Kto powiedział Asi tę wspaniałą…! Nie!! Kto

powiedział jej tę dziwną rzecz!? Nie, nie, to nie była pomyłka, faktycznie coś
takiego istniało, ale odnosiło się to do przedstawicieli tej samej płci!
Asia kontynuowała, czerwieniąc się przy tym niemiłosiernie:
– …Powiedziano mi, żeby zrobić to z kimś, kto jest dla mnie wyjątkowo ważny…
Nie miałabym nic przeciwko jeżeli Ise-san… Chciałabym poznać cię bardziej…
Właśnie dlatego weźmiesz ze mną kąpiel…?
KRWAWIENIE Z NOSA
Ogromne ilości krwi trysnęły z mojego nosa. Ostatnio zdarzało się to coraz
częściej!
… Chwileczkę. Jeżeli takie coś trwałoby przez jeszcze jakiś czas, to z pewnością
byłoby ze mną źle. Asiu, byłem w końcu facetem! Zatracę się, jeżeli będziesz
wypowiadała takie magiczne słowa! Z pewnością nie miała pojęcia, co by się
wtedy wydarzyło. Szczerze mi ufała, a ja, gdy uaktywni się mój zboczony
instynkt myśliwego, to zacznę naciskać i…
Nieeeee! Nie mogłem! Ale tak chciaaałem! Nie, nie mogłem! Przecież to
dziewczyna! Chyba by mi przebaczyła, jeżelibym to zrobił! Jednak nie mogłem
jej zrobić czegoś takiego! Szlag! Była to przecież sytuacja, której tak od dawna
wyczekiwałem! Choć nadarzyła mi się okazja z Buchou, to przegapiłem ją! To z
pewnością zemsta! Byłem tego pewien! Asia była dla mnie jak młodsza siostra,
gdybym to zrobił, to czułbym się winny!
Zmuszenie jej do tego byłoby naprawdę bardzo dziecinne. Pod wpływem

impulsu mógłbym zrobić to równie dobrze teraz. Jednak problem objawiłby się
46 of 141 24.05.2019, 21:29

po tym wszystkim – wiedziałem, że bardzo bym tego żałował. Z pewnością nie

odpuściłbym sobie do końca swojego życia. Z drugiej strony, jeżeli bylibyśmy w
poważnym związku, nie stanowiłoby to żadnego problemu, ale tak nie było!
Ostatnim razem z Buchou dałem ponieść się własnemu instynktowi, ale teraz
musiałem się kontrolować! Już sam kontakt fizyczny z pewnością zabolałby nas
oboje! Musiałem ją CHRONIĆ! Nie mogłem odnieść porażki przed samym sobą!
To test mojej silnej woli! Odwróciłem się do niej po tym, jak podjąłem decyzję.
Położyłem jej dłoń na ramieniu i otworzyłem usta. Ach, jej skóra była taka
miękka i gładka!
– Asiu, słuchaj! Wspólna kąpiel…! Nie! Jesteś dziewczyną, a gdy jakiś chłopak
wejdzie ci do łazienki, to musisz się bronić…
Byłem trochę zdezorientowany, ale musiałem jej powiedzieć, co robić w takich

sytuacjach. Aż tu nagle…
OTWIERA DRZWI
Drzwi otworzyły się.
– Asiu-chan, przyniosłam ci świeży ręcznik…
Moja oka-sama pojawiła się. Chciała położyć ręcznik na pralce, ale zastygła w
bezruchu na nasz widok… Ożeż… Nie miałem żadnej wymówki – w końcu
staliśmy kompletnie nadzy! Bez znaczenia, jak na to się spojrzało, wyglądało to
tak, jakby chłopak i dziewczyna chcieli uprawiać seks! Mama wycofała się z
łazienki, a jej ruchy były sztywne niczym robota. Gdy drzwi się zamknęły,
rozległ się krzyk:
– Otou-san! My… my chyba będziemy mieli wnuka!
Wybiegłem z łazienki nago. Twarz skryłem w dłoniach. Podczas drogi do

mojego pokoju myślałem tylko o jednym: niech ktoś mnie zabije!
Część 6
Rankiem.
Wezwałem Asię do swojego pokoju. Usiedliśmy naprzeciw siebie.
– Słuchaj, Asiu-san.
– Tak jest, Ise-san.
– Faceci to istne bestie. Jeżeli zbliżysz się do nas zbyt blisko, zjemy cię.
– …Mężczyźni są w połowie potworami? To… to przerażające… Nie mogę zatem

chodzić sama podczas pełni księżyca…
Asia brała moje słowa dosłownie. Spuściłem wzrok… Rany, naprawdę, od tego
można było dostać bólu głowy. Po wczorajszym incydencie z łazienką
47 of 141 24.05.2019, 21:29

pouczałem Asię o tym, jak niebezpiecznymi stworami są faceci. Ona była taka
bezbronna…
No cóż, w końcu żyła w dość niecodziennym miejscu, więc nic nie było można
na to poradzić. Jednak musiałem ją uświadomić, jak strasznymi potworami byli
chłopacy w moim wieku oraz to, jak dziewczyna jak ona mogła z łatwością
zostać wykorzystana. Jeżelibym tego nie zrobił, to nie mogłaby wieść
spokojnego i bezpiecznego życia w szkole. Gdyby znalazł się ktoś, kto by się do
niej dobierał, to ja z pewnością wybiłbym mu to już z jego pustej głowy.
Nie, to nie wystarczy. Musiałem jej wytłumaczyć to, jak zachowanie przez nią
czystości było ważne. Jednak zazwyczaj dziewczyna uczyła się takich rzeczy
sama… A, przy okazji, moi rodzice poszli dzisiaj do dyskontu[10] i nakupili
ciuszków i zabawek dla dziecka. Wyglądali na naprawdę szczęśliwych.
Próbowałem im wszystko wyjaśnić, ale oni odrzekli tylko:
– Nie martw się, my to rozumiemy. Ostatnio dziewczyny zachodzą w ciążę coraz

częściej przed ślubem, więc ludzie już się do tego przyzwyczaili. O rany. Niech
to będzie dziewczynka!
Oraz:
– A więc zostanę dziadkiem… Jeżeli będzie to chłopiec, to muszę mu kupić koi-

nobori[11]. Wygląda na to, że moja rodzina stała się teraz „międzynarodowa”.
Chyba nauczę się mówić po angielsku. Wydawało się to być całkowicie
bezcelowe. Ja swoje, a oni swoje.
A teraz, wracając do sprawy o tym, że jesteśmy dosyć niebezpieczni.

Powiedziałem to Asi raz jeszcze:
– Nie o to chodzi, Asiu. Chłopacy w moim wieku naprawdę interesują się wami,
dziewczynami. Chyba nie będzie przesadą, jak powiem, że myślą tylko o was.
Prawdę mówiąc, myślimy o nieprzyzwoitych rzeczach co parę sekund. Jeżeli
spotka nas dzień, w którym uda nam się dojrzeć majtki dziewczyny, to dzień ten
jest dla nas wielkim świętem.
– Czy ty też myślisz o takich rzeczach, Ise-san?
– Tak, oczywiście. Jestem zboczony. Nawet ty o tym wiesz, prawda, Asiu?
– Tak – odpowiedziała z uśmiechem.
Zostawiło to na moim sercu bliznę… Naprawdę… wiedziała, że byłem

zboczeńcem…
– T-tak, właśnie tak. Jestem zboczony. Tacy jak ja są przerażający. I właśnie tacy
osobnicy odciągają nieskazitelne dziewczyny jak ty od dobrego i czynią coś
bardzo złego.
– Bardzo złego? – Asia przechyliła swoją głowę. Stary, każdy z jej ruchów był
wykonywany z gracją i przypominał o jej słodkości.
48 of 141 24.05.2019, 21:29

– Dotykają twojego ciała. Jak skończą, robią to znów. A potem po raz kolejny!
Innymi słowy, robią coś bardzo nieprzyzwoitego w twoim kierunku! To
niebezpieczne! Przerażające!
– Tak, prawda. Ale jeżeli znajdę się w niebezpieczeństwie, Ise-san przybędzie

mi na ratunek – uśmiechnęła się i odpowiedziała, jakby naprawdę miała to na
myśli.
O cholera… Moje oczy załzawiły się… Ona naprawdę we mnie wierzyła.

Głęboko mnie to poruszyło. Nie, nie, zbaczaliśmy z tematu. To nie czas na
rozczulanie. Kontynuowałem:
– Asiu, musisz być bardziej świadoma swojej kobiecości. Boję się, ponieważ
wszystkim ufasz.
– Boisz się, Ise-san?
– Tak. Jeżeli ktokolwiek zrobi ci coś za moimi plecami, to zabiję tę osobę. Aż tak
bardzo się o ciebie martwię, Asiu.
Powiedziałem jej szczerze to, co myślałem. Słuchała mnie uważnie, ponieważ

przemawiałem poważnym głosem. Mówiłem po prostu to, co leżało mi na sercu.
Jeżeli ktoś by ją skrzywdził, nie cofnąłbym się, nawet jeżeli byłby to człowiek.
Byłem diabłem z niesamowitym Sacred Gear. Mimo że zostawiałem zwykłego
człowieka daleko w tyle, nie powstrzymałbym swej wściekłości. Nawet jeśli
Buchou będzie musiała mnie zabić, to ja obiję mordę temu gościowi. Tak
bardzo ważną osobą była dla mnie Asia. Czy to dlatego, że była dziewczyną?
Lubiłem ją? To mogło być powodem. Odwróciłem jej życie o sto osiemdziesiąt
stopni. Zmieniłem je aż tak bardzo, że przestała być zakonnicą i stała się
diablicą. Uczyniłem ją demonem ze względu na taką potrzebę… nie, ze względu
na swoje samolubstwo. To chyba było najlepsze wyjaśnienie. Ale… Buchou
powiedziała, że to ona uczyniła ją diabłem, więc nie muszę się tym zamartwiać.
Jednak było to nieuczciwe. Musiałem się nią opiekować, aby mogła żyć w
spokoju. Do końca moich dni, właśnie tak. Ja, Hyoudou Issei, musiałem chronić
Asię Argento przez resztę mojego życia. Będę chronił także Buchou, jednak
sprawa Asi, mimo że podobna, będzie wyglądała nieco inaczej. Tak, będę
musiał zastanowić się na tym raz jeszcze w spokoju.
Chronienie Buchou. Lubiłem ją jako dziewczynę, a także ją podziwiałem, więc

musiałem ją ochraniać. Można było to porównać do samuraja, który służył
swojemu panu. Podobne uczucie, które towarzyszy podwładnemu pnącemu się
ku górze.
Z drugiej strony Asia. Lubiłem ją również jako dziewczynę, ale uczucie to było
bardziej jak miłość brata do młodszej siostry. Dlatego też byłem taki surowy
względem każdego, kto się do niej zbliżył. No nie mogłem być pewien tego
uczucia, bo nigdy nie miałem siostry. Chciałem też, aby Asia stała się silniejsza.
– Zrozumiałam. Nie chcę, aby Ise-san się o mnie martwił. Dlatego też, proszę,
ucz mnie.
49 of 141 24.05.2019, 21:29

– Tak, wiem. Jednak lepiej byłoby, gdyby cię uczyła dziewczyna, a nie chłopak.
Porozmawiam też z Buchou i Akeno-san, więc próbuj przystosować się do
naszego stylu życia.
– Tak jest.
Fuuuuuuu. Westchnąłem głęboko. Chyba podziałało. Tak czy inaczej,

porozmawiam z dziewczynami, gdy tylko będę w szkole. Jednak incydent z
łazienką zachowam dla siebie. Nagle Asia przemówiła:
– Ummm… Ise-san, mogę cię o coś spytać? – zaczerwieniła się. Hm, co jest? –
Gdyby wczoraj, podczas kąpieli, zamiast mnie, byłaby tam Buchou… wziąłbyś z
nią kąpiel…?
Co do… Nie miałem pojęcia, jak na to odpowiedzieć. Nigdy bym nie spodziewał
się po niej takiego pytania. Jednak Asia miała poważną minę, mimo że była cała
czerwona. Co? Dlaczego o to zapytała? Nie byłem w stanie tego pojąć.
Dlaczego nagle Buchou wkradła się w temat naszej rozmowy? Ale gdyby
wczoraj była tam Buchou i gdyby mówiła to samo, co Asia, to…
「Ise, podejdź tutaj. Umyję ci plecki. Ufufufufu. Czyżbyś się denerwował?

Wszystko jest w porządku, przecież jesteś moim uroczym podwładnym. Zostaw
wszystko mnie.」
Białe palce Buchou dotknęły moich pleców. Robiłem się naprawdę napalony.
「Odwróć się. Ara? Ufufufu. No, no. Mimo że się denerwujesz, to tutaj na dole
jesteś dość twardy. Cały Ise. 」
Buchou znalazła się na wysokości mojego krocza. A później…
…Co!? O żesz, wyobrażałem sobie coś naprawdę brzydkiego! Ach, leciała mi

krew z nosa! Ale nie miałem pojęcia, co bym odpowiedziała Buchou w takiej
sytuacji!
「Mogę umyć ci cycuszki, Buchou!? 」
Chyba zapytałbym ją o to. Wyobraziłem sobie również, jak zgadza się na to z

uśmiechem. Ach, niech to! Mimo że była to tylko moja wyobraźnia, mogłem się
tym radować przez chwilę! Spojrzałem na Asię, której oczy wypełniły się łzami.
– Rzeczywiście… Zatem byłoby w porządku, gdyby to Buchou-san… Chlip…

Okay. Wiedziałam… Wiedziałam o tym… A-ale… Chlip…
Zacząłem panikować.
– Co wasza dwójka tutaj porabia? – usłyszałem znajomy głos.
Kiedy odwróciłem się, ujrzałem dziewczynę ze szkarłatnymi włosami. Była to

Buchou. Westchnęła.
– B-Buchou!
50 of 141 24.05.2019, 21:29

– Poranna sprzeczka pomiędzy kochankami? Jesteście sobie bliscy jak zawsze.
– N-nie… to!
– Śpieszcie się, idziemy. Przygotujcie się do zakwaterowania.
Idziemy? Gdzie? Zaraz, zakwaterowanie!? Buchou odpowiedziała mi z

uśmiechem:
– Wyruszamy w góry na trening.
Część 7
– Ha… ha…
Z trudem łapałem oddech, a na plecach dźwigałem ogromną ilość tobołów.
– Yahoooooooooooooo!
「Yahoooooooooooooo!」
Usłyszałem, jak echo odpowiedziało czyjemuś głosowi. To pewnie jakiś amator

górskich wspinaczek. Z pewnością dobrze się bawił. Tak, właśnie teraz byłem w
górach. Zostaliśmy tutaj zaciągnięci przez Buchou, po tym jak powiedziała, że
idziemy trenować.
Przybyła znienacka do mojego domu i rozkazała się pakować. Pozostali już na

nas czekali, a przybyliśmy tutaj za pomocą magicznego kręgu. Tutejsze niebo
było takie niebieskie. Otaczały nas gęsto porastające drzewa i trawy. To z
pewnością był najlepszy punkt obserwacyjny. Jedynym problemem była
niekończąca się droga pod górkę. Z każdym zrobionym przeze mnie krokiem
moja wytrzymałość się zmniejszała, a pot lał się ze mnie strumieniami.
– Szybciej, Ise.
Buchou, która była daleko przede mną, poganiała mnie. Obok niej stała Asia,
która patrzyła się na mnie ze zmartwieniem.
– …Mogę też pomóc.
– Jest okay. Tylko w ten sposób Ise może stać się silniejszy.
Byłem w stanie dosłyszeć ich rozmowę. Dzięki ci, Asiu. A ty Buchou byłaś
okrutna jak zawsze… Ale z tymi bagażami to przesadziłaś… Były zbyt ciężkie…
Na swoich plecach niosłem ogromną ilość bagaży, a na ramionach miałem
zawieszone torby. Miało to stanowić część mojego treningu. Chyba umrę, zanim
dojdziemy. Co do licha było w tych bagażach?
– Buchou, udało mi się zebrać trochę ziół. Z pewnością przydadzą się na

dzisiejszą kolację – powiedział Kiba jakby nigdy nic.
51 of 141 24.05.2019, 21:29

Również niósł ogromną ilość bagaży. Zaniemówiłem, gdy zobaczyłem, że jego

ciało nie uroniło przy tym ani kropli potu. Z pewnością miał o wiele lepszą
kondycję, gdyż mógł sobie pozwolić na zbieranie ziół.
– …Do zobaczenia. – Koneko-chan, która niosła o wiele więcej ode mnie,

wyprzedziła mnie! Guhaa! Nadludzka dziewczyna! Cholera, nie mogłem
przecież przegrać przeciw tej dwójce!
– Oryaaaaaaaaaaaaaaa!
Ruszyłem przed siebie na pełnym gazie! Hahaha! Cholera, umrę! Naprawdę

zdechnę!
I właśnie w taki sposób udało nam się dotrzeć do celu.
Część 8
A celem naszym była drewniana rezydencja, która stanowiła własność rodziny

Gremory. Była niewidoczna dla oczu ludzkich, gdyż ukrywała ją magia, ale
teraz się pojawiła, gdyż tutaj przybyliśmy. Kiedy znalazłem się w środku,
mogłem wyczuć zapach drewna. Kroki swe skierowałem w stronę salonu, w
którym zostawiłem bagaże i zamierzałem zasnąć na podłodze po tym, jak
napiłem się szklanki wody. Dziewczyny poszły na górę, żeby się przebrać.
– Również się przebiorę.
Kiba poszedł do pokoju na pierwszym piętrze, trzymając niebieski dres.
– Proszę, nie podglądaj – powiedział żartobliwie.
– Naprawdę ci przyłożę, draniu! – Nie miałem nawet siły, by wstać, więc

posłałem mu tylko wściekłe spojrzenie.
Cholera, jakby teraz dziewczyny ze szkoły nas ujrzały, to z pewnością

wybuchłaby kłótnia. Ostatnimi czasy yaoi[12] para „Ja×Kiba” nabierała na
rozgłosie. Było o niej dosyć głośno, ponieważ nazywano ją parą „Pięknego i
Bestii”. Nie miałem pojęcia, co siedziało im w głowach. Chyba znaczyło to tyle,
że byłem bestią… Nie odpuszczę im!
Przebrałem się w innym pokoju i choć trochę odpocząłem. W pomieszczeniu

tym znajdowało się łóżko i przedmioty codziennego użytku, jednak nie było
tutaj telewizora.
Kiedy już się przebrałem, wszyscy zebrali się w salonie. Buchou, ubrana w
czerwony dres, uśmiechnęła się na mój widok.
– Zacznijmy nasz trening – powiedziała.
52 of 141 24.05.2019, 21:29

Żywot 3: Trening czas

zacząć
Część 1
Lekcja pierwsza: Nauka walki

orężem z Kibą
– YO-HA.
– Oryaa! Oryaaa!
Wymachiwałem bokutou[13], co było

częścią mojego treningu. Kiba,
przeciwnik, z łatwością omijał moje
ciosy i bez względu na to, ile siły
włożyłem w atak, to nie miałem szans
go trafić.
BRZDĘK
Kiba zablokował już któryś raz z rzędu

moje bokutou.
– To wciąż nie to – powiedział. –

Obserwuj więcej niż tylko ruchy broni przeciwnika, rozszerz swoje pole
widzenia. Musisz obserwować zarówno oponenta, jak i otoczenie wokół was.
To nie takie proste. Im dłużej ćwiczyliśmy, tym bardziej widoczna stawała się
dla mnie różnica sił pomiędzy nami. Jego zdolności były niesamowite, nie
dziwiłem się już, że pełnił funkcję Skoczka. Pokonał mnie bez większego
wysiłku. No cóż, w końcu miał większe doświadczenie ode mnie oraz umiał
lepiej posługiwać się mieczem.
– To jeszcze nie koniec. Szykuj się!
Tego dnia doświadczyłem tego nieraz – Kiba był mistrzem w posługiwaniu się
orężem.
Lekcja druga: Zajęcia z magii u boku Akeno-san
– Źle. Moc kumuluje się z aury, która otacza całe ciało. Musisz skoncentrować
się i poczuć falę magicznej siły.
Mimo że była to Akeno-san, ubrana w czarny dres, nie byłem w stanie wykonać
jej polecenia. Gununun… Skoncentruj się! Musiałem naprawdę mocno wytężyć
umysł! Zebrać w swej dłoni magiczną moc za pomocą wyobraźni!
53 of 141 24.05.2019, 21:29

– Udało mi się! – Asia, ubrana w biały dres, wydała z siebie okrzyk radości,
gdyż w jej dłoni uformował się blok z magii koloru zielonego. Zatem jej aura
była zielona. Piękny widok.
– Ara-ara. Widzę, że Asia-chan jest uzdolniona w używaniu magii.
Na jej słowa Asia zaczerwieniła się. Nu… Niech to, byłem w tym do dupy.
Chyba w ogóle nie miałem w sobie magii. Wprawdzie udało mi się uformować
małą kulę, ale była ona o wiele mniejsza od tego, co udało się stworzyć Asi.
Jeżeli jej dzieło było rozmiaru piłki do softballu, to moje miało rozmiary ziarna
ryżu… No cóż, najwidoczniej była silniejsza ode mnie, no ok. Mimo wszystko to
ja posiadałem potężny Sacred Gear, hahahahahaha!
– Teraz spróbujemy przemienić naszą magiczną kulę w ogień albo pioruny.

Można to zrobić poprzez wizualizacje. Jednak na początek zalecam poćwiczenie
na prawdziwym ogniu lub wodzie i wprawieniu ich w ruch. – Akeno-san posłała
swoje magiczne moce do wody znajdującej się w butelce.
TRACH!
Woda, która została potraktowaną magią, przybrała kształt ostrza i rozerwała

butelkę od środka. Wow, niesamowite.
– Asiu-chan, chciałabym, żebyś teraz spróbowała. Ise-kun, ty poćwiczysz

jeszcze zbieranie magicznych mocy poprzez koncentrację. Pamiętaj, źródłem
magii jest wyobraźnia. Najważniejszą rzeczą jest to, żeby rzecz, którą sobie
wyobrazisz, przenieść w rzeczywistość.
Hmmmm, wyobraźnia. Sprawić, że to, co sobie wyobrażam, stało się

prawdziwe…
– Najłatwiej jest uformować w to coś, w czym jesteś dobry lub też zawsze o tym
myślisz.
Mówisz, Akeno-san, ale… Nnnn? Coś, w czym jestem dobry? O czym zawsze
myślę? Czy było możliwym, żeby to przenieś w rzeczywistość?
– Akeno-san, pozwolisz na chwilkę?
Jeżeli mógłbym to zrobić… Stałbym się niepokonany! Wow, niesamowite! To

byłoby coś!
– Fufufufufu. Cały Ise-san, właśnie tego można się po tobie spodziewać –

zachichotała. Och! Zatem było to możliwe? Akeno-san poszła na chwilę w głąb
domu i wróciła po chwili, kładąc przede mną mnóstwo marchewek, ziemniaków
i cebuli. Czy nie były to typowe składniki curry? – No, Ise-san. Chcę, żebyś je
obrał za pomocą swoich magicznych zdolności.
Och, już załapałem. Zrozumiałem, czego ode mnie oczekiwała. No cóż,

najwidoczniej przede mną była jeszcze daleka droga.
54 of 141 24.05.2019, 21:29

Lekcja trzecia: Sparing z Koneko-chan
– Nugaaaaaa!
BĘC!
Gufu! To był już dziesiąty raz, kiedy przywaliłem w ogromne drzewo.

Przywaliłem? Chyba bardziej zostałem na nie posłany przez cios Koneko-chan!
N-niech to!
– …Jesteś słaby.
Loli shoujo, ubrana w żółty dres, skierowała w moją stronę naprawdę szorstkie
słowa. Kurna, byłem tak zaskoczony, podobnie jak w przypadku z Raiserem,
ale… bycie pokonanym przez małą dziewczynkę mocno mnie bolało. Koneko-
chan była bardzo dobra w sztukach walki, wliczając w to różne rodzaje rzutów i
trzymań. Będąc Wieżą, cechami której są niewyobrażalnie wielka siła oraz
wysoka obrona, była nie do pokonania. Z powodu swojej drobnej budowy ciała
była dosyć szybka i gdybym choć na chwilę stracił czujność, to z pewnością
pojawiłaby się przede mną w mgnieniu oka.
BACH
Otrzymałem cios w brzuch. Byłem pewien, że nie uderzała z całej siły, ale mimo
to wciąż bolało.
– …Musisz celować w środek ciała, kiedy przymierzasz się do zadania ciosu.

Wszystko zależy od dokładności trafienia, a także siły, jaką w nie włożysz.
Łatwo mówić. Dla mnie niemożliwym było uderzenie przeciwnika, gdyż byłem
totalnym nowicjuszem. Koneko-chan zakręciła ręką i wyciągnęła pięść w moją
stronę.
– …Następna runda.
Chyba zginę.
Lekcja czwarta: Z Buchou!
– Ise! Dalej!
– Osu![14]
Wspinałem się po naprawdę stromym wzniesieniu. Na moich plecach spoczywał

ogromny kamień, który był do mnie przywiązany liną. Jakby tego było mało, na
nim siedziała Buchou. Wchodziłem na górę, by zaraz po tym z niej zejść, i tak w
kółko. Było to naprawdę wyczerpujące, gdyż wspinałem się po surowej skale,
nie znajdowała się tam żadna ścieżka. Powtarzałem to już z setny raz, a od
dłuższego czasu nie czułem nóg. Buchou wreszcie się nade mną ulitowała i
55 of 141 24.05.2019, 21:29

pozwoliła mi na przerwę.
– Okay, tę część mamy już za sobą. W kolejce czeka trening mięśni, zaczniemy
od pompek.
– D-dobrze.
Istny diabeł. Diablica-buchou! Z racji, że miałem poważne braki w podstawach,

musiałem ćwiczyć o wiele więcej niż inni. Piony były zmuszone również do
biegania najwięcej po polu walki, tak więc kluczową dla nas rzeczą było
poprawienie naszej kondycji i zwiększenie mocy.
– Guwaa! – Buchou położyła bez żadnego wahania kamień na moich plecach w

chwili, gdy robiłem pompki.
W takim przypadku magia była naprawdę użyteczna, ponieważ była w stanie

podnieść go z łatwością. Gdyby tylko używała jej do noszenia bagaży…
SIADA
– Unnnnn…
Usiadła na nim. Nawet tak niewielkie zwiększenie nacisku wywołało u mnie

ból…
– No, trzysta pompeczek. Zaczynajmy.
– Osu!
Gdybym nie był demonem, zmarłbym już setki razy.
Część 2
– Uooo! Pyszne! Naprawdę wyborne!
Jedliśmy kolację po całym dniu treningu. Na stole były same smakołyki. Zioła,
zebrane wcześniej przez Kibę, zostały użyte jako składniki, a mięso pochodziło
z dzika upolowanego przez Buchou. Pierwszy raz jadłem dziczyznę i była
wspaniała! Buchou nałapała także pełno ryb. Teraz leżały upieczone i posolone
i również smakowały przepysznie! Oprócz tego znajdowało się tutaj wiele
innych rzeczy. – Ara-ara, mamy jedzenia pod dostatkiem, więc jedzcie, ile tylko
zapragniecie.
Akeno-san zaserwowała dokładkę ryżu. Wszystko zostało przyrządzone przez

nią! Och!! Dobre! Było naprawdę świetne! Wszyscy wcinali z zachwytem, no bo
w końcu każdy z nas był zmęczony po całym dniu intensywnego treningu.
Właśnie z tego powodu byłem w stanie zapełnić cały swój żołądek pokarmem.
Teraz zdałem sobie sprawę, że większość bagażu było rzeczami używanymi w
kuchni. Cały ten ciężki trening był wart, jeżeli teraz miałem jeść takie
pyszności. Chyba nie powinienem był mówić tego na głos, ale Koneko-chan była
w stanie zjeść bardzo dużo.
56 of 141 24.05.2019, 21:29

– Akeno-san, jesteś najlepsza! Chyba zostaniesz moją żoną!
– Ufufufu, daj spokój, zawstydzasz mnie. – Uśmiechnęła się, jednocześnie

zakrywając swoje policzki dłońmi. Wyglądała świetnie w japońskim fartuchu.
– …To ja zrobiłam zupę.
Co!? Asia, która była tuż obok mnie, wyglądała na smutną. Bardzo się nadąsała.
A więc zupa cebulowa była zrobiona przez nią. Chyba zrobiło się jej smutno,
gdyż wychwalałem tylko jedzenie przyrządzone przez Akeno-san. Nalałem sobie
miskę zupy i wypiłem ją duszkiem. Tak, była świetna!
– Pyszne, Asiu! Najlepsza zupa! Proszę o dokładkę!
– Naprawdę!? Jestem taka szczęśliwa… A teraz mogę być również z… Iseiem-

san…
– Hmmm? Wybacz, nie usłyszałem końcówki. Co powiedziałaś?
– N-nie, nic! – pomachała przecząco dłońmi, choć zaczerwieniła się. Hm? Co

próbowała powiedzieć?
– Teraz, powiedz Ise – zaczęła Buchou, robiąc wcześniej łyk zielonej herbaty. –
Czego nauczyłeś się dzięki dzisiejszemu treningowi?
Odłożyłem pałeczki i odpowiedziałem z powagą:
– Jestem najsłabszy.
– Tak, z pewnością.
Chciało mi się płakać po jej szybkiej odpowiedzi.
– Akeno, Yuuto i Koneko posiadają ogromne doświadczenie w walkach, choć

nigdy nie uczestniczyli w tego typu rozgrywkach, jednak są w stanie walczyć.
Ale ty i Asia nie macie żadnego doświadczenia, lecz mimo wszystko twój Sacred
Gear i zdolność uzdrawiająca Asi nie mogą pozostać zignorowane. Nawet jeśli
przeciwnik wie o nich. Chcę, żebyście byli przynajmniej w stanie uciec przed
wrogiem.
– Uciec?… To naprawdę jest takie trudne?
Przytaknęła na moje pytanie.
– Ucieczka jest również częścią strategii. Powrót w celu utworzenia nowej

formacji jest zawodowym sposobem walki. Istnieją przypadki, w których
wygrano mecz dzięki temu sposobowi. Jednak uciekanie, mając na ogonie
potężnego przeciwnika, jest trudną sztuką. Jeżeli wróg ma w przybliżeniu moc
równą twojej, nie ma żadnego problemu, jednak okazywanie komuś, kto
przewyższa cię o lata świetlne, tego, że uciekasz, jest równoznaczne z
wypowiedzeniem „zabij mnie”. Zatem sam widzisz, że jest to istotna część
strategii. Muszę nauczyć ciebie i Asi tej bardzo przydatnej sztuki. Oczywiście
57 of 141 24.05.2019, 21:29

nauczę was też, jak radzić sobie z przeciwnikiem w otwartej konfrontacji.
– Zrozumiano.
– Tak jest.
Odpowiedzieliśmy zgodnie z Asią. Rzeczą nieuniknioną było to, że Asia

wcześniej czy później zostałaby wciągnięta w walkę, w końcu należała do domu
Gremory… Musiałem mieć siłę, by przynajmniej móc ją chronić. W najgorszym
scenariuszu chroniłbym ją własnym ciałem. Właśnie podjąłem taką decyzję.
– Po posiłku czas na kąpiel. Łaźnie są na zewnątrz, więc będzie wspaniale.
! Wraz ze słowami Buchou w mojej głowie zaczęły kłębić się zboczone rzeczy.
Kąpiel!? Na dworze!? Na zewnątrz z pewnością znalazłoby się miejsce do
podglądania! Podglądanie to właściwy sposób na takie coś! Tak! To nie grzech
podglądać, jeżeli jest się mężczyzną!
– Ja nie zamierzam podglądać, Ise-kun – powiedział Kiba z uśmiechem.
– Ty durniu! – odpowiedziałem wściekły.
– Ara. Ise, chcesz nas podglądać? – Na słowa Buchou wszyscy spojrzeli się na
mnie.
A niech to… Czułem się niezręcznie… Odczuwałem żal z powodu tego, że byłem
zboczkiem. Jednak Buchou zaśmiała się.
– A może wziąłbyś kąpiel z nami? – zapytała. – Nie mam nic przeciwko.
Co! Poczułem jak prąd przepłynął przez moje ciało! Ku! Jej mowa zawsze mnie
zadziwiała! Chciało mi się płakać z powodu tak wspaniałej propozycji!
– Co ty na to, Akeno?
– Również nie mam nic przeciwko, jeżeli ma to być Ise-kun. Zawsze chciałam
umyć mężczyźnie plecy. – Akeno-san dała mi zgodę, a na jej twarzy widniał
szeroki uśmiech!
Tak, chciałem żeby umyła mi plecy! Absurd! Zatem było okay!? Naprawdę
okay!? Jak jeszcze bardziej nieostrożne potrafiły być dziewczyny z tego klubu!?
– Co z tobą, Asiu? Jeżeli chodzi o twojego ukochanego, Iseia, to zgodzisz się,

prawda?
Na jej pytanie zaczerwieniła się i nic nie odpowiedziała, jednak po chwili

milczenia przytaknęła głową. Wow! Nigdy bym nie pomyślał, że przytrafi mi się
coś takiego! Wow wow wow wow wow!! Co powinienem był zrobić!?
– I Koneko, jakie jest twoje zdanie?
– …Nie.
58 of 141 24.05.2019, 21:29

Odrzuciła mnie!? Na chwilę pogrążyłem się w marzeniach, jednak była to

normalna odpowiedź, jakiej można było się spodziewać od normalnej
dziewczyny! – Zatem nie. Szkoda, Ise – zachichotała.
Co do… Najpierw dały mi nadzieję, a potem strąciły prosto do otchłani…

Doszedłem do tak szokującego wniosku i z tego powodu przed moimi oczyma
rozpostarła się ciemność… Chlip… A było tak blisko… A więc spełnianie
niemożliwego marzenia pozostawało wciąż niemożliwe… No cóż, zatem
musiałem podglądać.
– …Jeżeli będziesz nas podglądał, nigdy ci tego nie wybaczę.
Guha! Koneko-chan zadała mi ostateczny cios! Jakby nie było, nie zgodziła się!
A miałem nadzieję!
– Ise-kun, weźmy razem kąpiel. Umyję ci plecy.
– Zamknij się!!!!! Naprawdę cię zabiję, Kiba!!
Mojej złości dał upust krzyk, który rozległ się w całej posiadłości.
Część 3
Dzień drugi
Kiedy wstałem rano, zastał mnie ogromny ból mięśni. Trenowałem również w
nocy.
「Przygotowałam ci specjalny program treningowy na noc.」
Buchou poinformowała mnie o tym, a trening ten był o wiele bardziej

wyczerpujący niż dzienny. Wykonywałem więcej ćwiczeń i mimo to, że diabły w
nocy były o wiele bardziej wytrzymałe, to i tak byłem na granicy swoich
możliwości.
Już samo to, że musiałem dzielić pokój z Kibą, wprawiło mnie w zły nastrój.
Kiedy z góry dobiegły mnie głosy dziewczyn, żałowałem, że byłem chłopakiem.
Poranek drugiego dnia był czasem nauki. Wszyscy zebraliśmy się w salonie i
rozpoczęliśmy naszą edukację na temat diabłów. Mówili jakieś dziwne nazwy,
toteż trudno było je wszystkie zapamiętać. Z powodu, że musiałem przyswajać
rzeczy, których nawet nie rozumiałem, mój mózg smażył się. Kiedy wpompowali
w nas nieskromną ilość informacji, Kiba zapytał mnie:
– Naszymi największymi przeciwnikami są aniołowie, którymi przewodzi Bóg.

Jak w hierarchii nazywają się najwyżsi z nich? Jakie są ich imiona?
– Ummm, serafini, tak? Należą do nich Michał, Rafał, Gabriel oraz U-uriel?
– Poprawna odpowiedź.
59 of 141 24.05.2019, 21:29

Fu… Dobrze. Zapamiętałem, że ich imiona kończą się na „-ał” i „-el”, więc jakoś
dałem sobie radę.
– Kolejną rzeczą jest nasz „Szatan-sama”. Jak się nazywają Yondai Maou-
sama[15]?
– W porządku! Bułka z masłem! Zamierzam ich spotkać, kiedy tylko otrzymam

parostwo! Zapamiętałem wszystkie ich imiona! Lucyfer-sama, Belzebub-sama
oraz Asmodeusz-sama! I na koniec „żeńska Maou-sama”, którą naprawdę
podziwiam, Lewiatan-sama!
– Poprawnie.
– Z pewnością spotkam się z Lewiatanem-sama!
Buchou powiedziała mi, że na czele diablic stoi Maou Lewiatan-sama.

Powiedziała także, że jest to przepiękna Maou! Podobno będę miał szansę, żeby
ją spotkać! Ku! Nie mogłem się doczekać! Jak piękna będzie? Pewnie
przepiękna, w końcu była Maou-sama… Ha… Naprawdę chciałem ją zobaczyć.
– Teraz wymień imiona przywódców upadłych aniołów, których tak nie cierpisz.
Nadeszła ta pora. Imiona tych, których nienawidzę… W tym przypadku

przywódców było najwięcej, upadli aniołowie mieli ich znacznie więcej niż
pozostali. Ich imiona były bardzo skomplikowane, ale… udało mi się zapamiętać
dwa z nich.
– Główna grupa nazywa się Grigori[16]. Ich wódz nazywa się Azazel[17], a jego
zastępcą jest Szemhazaj[18]. Do tej pory byłem pewny w stu procentach. Imiona
pozostałych to… Arearos[19], Barakiel[20], Tamiel[21]… i… Pene coś tam i
Kokiane?
– Penemue, Kokabiel[22] i Samsiel[23]. Musisz zapamiętać je prawidłowo. To są

podstawy podstaw. To tak jak z zapamiętywaniem nazwisk premiera i
wicepremiera Japonii.
W jaki sposób!? Za dużo ich! Dwóch to wystarczająca ilość! Ciekawe czym się
zajmowali pozostali przywódcy!? Rany, właśnie z tego powodu upadli aniołowie
byli takim wrzodem na tyłku. Mimo wszystko pozostawali szumowinami.
Dwadzieścia cztery na siedem obserwowali bacznie „Boże dzieci”, posiadaczy
Sacred Gear. Właśnie z tego powodu zostałem zaatakowany, a Asia zabita.
Upadli aniołowie utworzyli specjalną grupę, której zadaniem było wyszukiwanie
Sacred Gear. Zapraszali wybranych posiadaczy do wstąpienia do nich, a w razie
odmowy sami brali sobie Sacred Gear. Jeżeli nie miał on jakiegoś wielkiego
znaczenia, zabijali posiadacza na miejscu. Naprawdę, byli największymi
śmieciami na świecie. Pozbawiali życia nawet tych, którzy nie wiedzieli o
istnieniu Sacred Gear. Tak było w moim przypadku. Byli największymi
przeciwnikami diabłów, tak więc nie byłem w stanie się wycofać. Nie byłem w
stanie przebaczyć tym, którzy zranili tak bardzo Asię!
60 of 141 24.05.2019, 21:29

W taki o to sposób uczono mnie o aniołach i ich upadłych braciach. Była to

całkiem przydatna wiedza. Szczególnie musiałem zapamiętać rzeczy o
stosunkach pomiędzy nami, a pozostałymi frakcjami. Następnie przyszedł czas
na Asię, która zaczęła nas nauczać.
– Emm… Zatem ja, Asia Argento, wyjaśnię podstawy egzorcyzmów.
Och, klap-klap. Biłem brawo, a ona zaczerwieniła się. Rany, była taka śliczna.
– Um…ummmmm… W instytucji, do której należałam, wyróżniało się dwa typy

egzorcyzmów.
– Dwa typy?
Asia przytaknęła na moje pytanie.
– Pierwszym z nich jest ten, który na co dzień spotykamy w filmach i książkach.

Ksiądz czyta fragment z Pisma, a następnie używa wody święconej, żeby
wypędzić nieczyste siły z ciała opętanego. Praktyki tego typu są znane jako
„zwykłe egzorcyzmy”. A więc druga grupa, czyli „Inne” są tymi, które stanowią
dla nas poważne zagrożenie.
Buchou przemówiła, gdy Asia przestała mówić:
– Ise, i ty go spotkałeś, jednak szczególnym zagrożeniem są Bóg oraz

egzorcyści, którzy są pod skrzydłami upadłych aniołów. Walczymy z nimi od
dawien dawna. Ich celem jest eliminacja nas, a z pomocą przychodzi im moc
światła otrzymana od aniołów oraz tężyzna fizyczna ich ciał, które osiągnęły
granice ludzkich możliwości.
Przypomniała mi o tym szalonym księżulku, którego miałem „przyjemność”

spotkać. Zabijał nie tylko samych diabłów, ale także ludzi, którzy mieli z nami
jakiekolwiek kontakty. Po prawdzie, nie chciałbym spotkać się z nim jeszcze
raz.
Kiedy tak o tym rozmyślałem, Asia wyciągnęła ze swojej torby pewne rzeczy.
Buchou chwyciła pewną buteleczkę z wodą i odnosiła się do tego tak, jakby
trzymała coś naprawdę odrażającego.
– Teraz opowiem o właściwościach wody święconej i Biblii. Woda święcona,

niezbyt rozważnym byłoby dotykanie jej przez diabła.
– Tak, zgadza się. Ty również nie możesz tego robić, Asiu. Twoja skóra
zostałaby uszkodzona.
– Chlip… racja… Nie mogę dotykać już wody święconej. – Wyglądała na dość
zaskoczoną na odpowiedź Buchou. No cóż, w końcu była diabłem. – Nauczę
was, jak ją przyrządzać. Nie wiem, czy na coś się przyda, ale jest multum
sposób na jej zrobienie.
Asia mówiła energicznie, gdyż znała się na tym najlepiej z nas. Yo, diabelska
61 of 141 24.05.2019, 21:29

kapłanko! Gdybym coś takiego powiedział, z pewnością by się popłakała.
– Biblia. Już jako dziecko czytałam ją codziennie. Jednak teraz sprawia mi to

wielki ból, więc czytam tylko po jednym zdaniu.
– To z powodu tego, że jesteś demonem.
– Jesteś diabłem.
– …Diabeł.
– Ufufufu, diabły doznają naprawdę mocnego uszczerbku na zdrowiu.
– Chlip… Nie mogę również czytać Biblii! – Oczy Asi zaszkliły się po tym, jak
każdy jej to powiedział.
Słyszałem to już wcześniej od Buchou. Cierpieliśmy niezmiernie, gdy ktoś w

pobliżu nas odczytywał na głos Biblię. Jeszcze tego nie doświadczyłem, jednak z
pewnością doznałbym bólu z powodu nudów. Jednak Asia wciąż ją czytała, co
oznaczało, że jeżeli będzie to robiła dalej, to umrze!
– Jednak to jest moja ulubiona fraza… O Boże. Odpuść takiej grzesznicy jak ja,
która nie czyta Pisma… Auć!
Znów to zrobiła. Doznała bólu na skutek modlitwy do Boga. Och Boże, proszę
nie wysłuchuj modlitw tego dziecka. Z takim akcentem zakończyliśmy naszą
poranną naukę i rozpoczęliśmy trening.
Część 4
Było kilka rzeczy, które odkryłem podczas treningu. Byłem beztalenciem w

walce mieczem. Nie miałem również talentu w sztukach walki ani w używaniu
magii. A najbardziej bolesne było to, że byłem niesamowicie słaby. Im bardziej
trenowałem z innymi, tym bardziej odkrywałem, jak bardzo byłem słaby.
Nie przydałbym się w grze. Nie miałem takich mocy jak Asia, a jedyne, w czym
byłem dobry, było obieranie warzyw. No cóż, to też była niby część treningu.
Byłem taki… słaby i bezużyteczny.
Część 5
Nocą. Leżąc w łóżku, spoglądałem na sufit. Minął już tydzień, odkąd

przybyliśmy. Trenowałem i trenowałem każdego dnia. Powtarzaliśmy też różne
bitewne formacje i kombinacje na nadchodzącą grę. Spojrzałem na Kibę, który
spał spokojnie.
…Był naprawdę niesamowity. Im więcej razem ćwiczyliśmy, tym bardziej

zauważałem różnicę występującą pomiędzy nami. Chyba nigdy nie dałbym mu
62 of 141 24.05.2019, 21:29

rady w walce na miecze. Posiadał do tego umiejętność zdobytą dzięki talentowi

i ciężkiemu treningowi, podczas którego prawie by zmarł z wycieńczenia. Ja
również nie zmarłem. Jeżeli dawałbym z siebie wszystko, stałbym się silny jak
Kiba? Ciekawe po ilu latach by to nastąpiło? A może raczej po ilu dekadach?
Nie, może nigdy. A… w treningu magicznym, Asia rozwijała swoje umiejętności
coraz bardziej. Opanowywała już żywioły ognia, wody i błyskawic. Jednak ja
byłem w stanie stworzyć tylko magiczny blok wielkości ziarenka ryżu.
Ja… Kurwa! Nie mogłem tak leżeć bezczynnie! Wstałem i poszedłem do kuchni,
napiłem się tam dużej szklanki wody.
– Ara? Nie śpisz? – głos Buchou dochodził z salonu. Kiedy się obróciłem,
ujrzałem ją siedzącą za stołem.
– Ach, Buchou. Witaj.
– Co ty taki poważny? Mimo wszystko, dobrze wybrałeś sobie czas na nocną

przechadzkę. Porozmawiajmy.
Wątłe światło świeczki trochę rozświetlało stolik. Diabły były w stanie widzieć
w ciemności i dzięki temu mogliśmy trenować w nocy. Zatem świeczka ta była
tylko do ozdoby.
Usiadłem naprzeciw Buchou. Ubrana była w czerwony negliż[24], na nosie

miała okulary, a jej włosy były spięte.
– Hm? Buchou, czyżbyś miała problemy ze wzrokiem? – zapytałem.
– Och, to? To tylko taka ozdoba. Jestem w stanie myśleć bardziej racjonalnie,
gdy mam założone okulary. Fufufufu, oto dowód, że przebywam w świecie ludzi
zdecydowanie za długo – zachichotała.
Nawet w okularach wyglądała ślicznie… Jej negliż również prezentował się

wspaniale! Na stole spoczywało mnóstwo papierów, które wyglądały na mapy i
taktyki bitewne… Czyżby obmyślała po nocach plan?
Buchou zamknęła opasły tom książki, na okładce której widniał napis

„STRATEGIA BITEWNA”.
– …Szczerze, czytanie tego nic mi nie pomoże – powiedziała robiąc głębokie

westchnienie.
– Dlaczego tak mówisz?
– Gdy przeciwnikiem jest inny wysokoklasowy diabeł, moglibyśmy przystąpić do

walki po lekturze tego. Ta książka jest napisana na podstawie wieloletnich
obserwacji. Jednak problem jest inny.
– Co nim zatem jest?
– Sam Raiser. Naszym problemem jest to, że przeciwnik jest Feneksem. –
63 of 141 24.05.2019, 21:29

Położyła przede mną otwartą książkę i wskazała palcem na jedną ze stronnic.

Widniał na niej obraz przedstawiający ognistego ptaka z szeroko rozwartymi
skrzydłami. – Od zarania dziejów mistyczna bestia, feniks, była postrzegana
przez ludzi jako ptak, który reprezentuje życie. Jego łzy są w stanie wyleczyć
każdą ranę, a krew daje wieczną młodość każdemu, kto się jej napije. Jest to
swojego rodzaju legenda i tak też mówi się o tym w ludzkim świecie.
Jednak znajdował się dom, który był inny niż feniks. Byli oni diabłami, którzy
dzierżyli rangę książęcą i byli wliczani do Siedemdziesięciu Dwóch Filarów.
Diabelski feniks.
– Dla odróżnienia diabelskich feniksów od mitycznej bestii ludzie nadali im

nazwę Feneks. Mimo wszystko domostwo Raisera ma takie same umiejętności,
co feniks. Innymi słowy, nieśmiertelność. Właśnie z takim kimś przyszło nam się
mierzyć.
Nieśmiertelność!? Z-zaraz! Zatem co!
– To oszustwo! – powiedziałem oburzony. – Nieśmiertelność! Przecież to jest

jednoznaczne z byciem niepokonanym!
– Tak, są niepokonani. Nawet jeżeli zadasz im cios, ich rany od razu się goją.
Ich płomienie nie pozostawią po tobie nawet kości. Osiem wygranych i dwie
przegrane – oto wynik Raisera w Rating Game. Walczył dziesięć razy i wygrał
osiem walk. Te dwie przegrał celowo w ramach przysługi dla domów, z którymi
jest blisko. Można powiedzieć, że wygrał wszystkie swoje gry. Jest nawet
kandydatem do tytułu w oficjalnych rozgrywkach.
…Co do… Zaniemówiłem. Już zrozumiałem, co miała na myśli mówiąc

„problem”. Chodziło o Raisera! Myślała nad sposobem pokonania tego drania!
– Odczuwałam prawdziwy niepokój – mówiła dalej – kiedy się dowiedziałam, że

Raiser został wybrany na mojego narzeczonego. Tak, naprawdę myślę, że otou-
sama i reszta wybrała go w przypadku takim, przed jakim właśnie zostaliśmy
postawieni. Wybrali Raisera nie pozostawiając mi żadnego wyboru. Wiedzieli,
że kiedy doszłoby do walki, nie byłoby dla mnie ani cienia szansy.
Bez względu na to, jak silna była Buchou, jej rodzice wiedzieli, że nie było
sposobu na to, żeby pokonała niepokonanego. To… to nie fair! Nie patrząc już
na to czyją była córką, nie mogła uniknąć małżeństwa.
– Gdy Rating Game stał się popularny, najbardziej skorzystał na tym dom
Feneksów. Przed wprowadzeniem gry diabły nie toczyły pomiędzy sobą tylu
walk. Jednak gdy stały się one popularne, siła Feneksów wyszła na jaw. Ich
domostwo reprezentuje najwyższą klasę, zajmuje czołowe miejsce w rankingu.
Nieśmiertelność. Diabły po raz pierwszy zdały sobie sprawę z tego, jak bardzo
straszna jest ta moc. – Gdy skończyła mówić, westchnęła głęboko.
Jeżeli naprawdę byli nieśmiertelni, to mogli powstać bez względu na to, ile razy
odnieśliby porażkę. Pozostałe demony, w przeciwieństwie do Feneksów, miały
ograniczone moce i kiedy tylko by się zmęczyły, Feneks wykorzystałby to i
64 of 141 24.05.2019, 21:29

pokonał nas. Wow, mogli być naprawdę niesamowicie silni – to było nie fair!
I właśnie taki był nasz przeciwnik. Gdybyśmy nawet jakimś cudem zdołali
pokonać armię bishoujo Raisera, to walka by się nie skończyła, dopóki nie
pokonalibyśmy jego samego. Czy byliśmy w stanie tego dokonać? Czy aby na
pewno nie będą oszukiwali?
Buchou zachichotała na widok mojej miny.
– Wiesz, że to nie jest tak, że w ogóle nie mamy z nim szans?
– Naprawdę!? – zapytałem z nadzieją.
– Tak. Są dwa sposoby na jego pokonanie. Pierwszy, standardowy, to pokonanie

go za pomocą niesamowitej siły. Drugi to napieranie na niego tak mocno, aż
straci wszelką wolę walki. Pierwsza metoda wymaga mocy Boga. Druga odnosi
się do oszczędzania naszej wytrzymałości – jeżeli złamiemy w nim ducha,
będzie to nasza wygrana. W takim przypadku nie zregeneruje się i przegra.
Najłatwiejszym sposobem wydaje się pokonanie go mocą na równi bożej, która
pozbawi go wszelkiej chęci do walki w jednym uderzeniu.
…Czy obie metody nie wymagały wiele wysiłku, aby je osiągnąć? Takie coś było
w ogóle możliwe w naszej pierwszej walce? Nie, my musieliśmy to zrobić.
Innymi słowy, przyjdzie nam walczyć tak długo, aż on sam powie:
„Wskrzeszałem siebie już tyle razy, że straciłem wolę walki. Proszę,
przebaczcie”. Oh yeah. Zastanawiała mnie tylko jedna rzecz.
– Buchou.
– Tak?
– Dlaczego nienawidzisz Raisera…? Dlaczego sprzeciwiasz się małżeństwu?
Na moje pytanie westchnęła. Raiser z pewnością był kobieciarzem i wyglądał

na niezłą szumowinę. Jeżeli jednak pomyślało się o tym, co trapiło dom Buchou,
to trudno było odrzucić takie małżeństwo.
– …Jestem Gremory.
– Co? Ummm, no tak…
– Nie, nie przedstawiłam się ponownie. Jestem osobą z domu Gremory, a

nazwisko to będzie podążało za mną przez całe życie.
Och, chyba załapałem.
– Nie cierpisz tego? – zapytałem.
– To moja duma – odpowiedziała. – Jednak jest to dla mnie jednocześnie wielkim

brzemieniem. Każdy patrzy na mnie jak na Rias z domu Gremory. Nikt nie
traktuje mnie jako Rias. Właśnie z tego powodu tak bardzo lubię przebywać w
ludzkim świecie – nikt tutaj nie zna mojej prawdziwej tożsamości, nikt nie wie,
65 of 141 24.05.2019, 21:29

że jestem diablicą ze znanego rodu Gremory. Postrzegają mnie po prostu jako

Rias. Naprawdę mi się to podoba. Nigdy wcześniej nie doświadczyłam tego w
diabelskiej społeczności i z pewnością nigdy nie będzie mi to dane. Kiedy
jestem w ludzkim świecie, naprawdę czuję się sobą. – Miała zamyślone oczy, w
których kryły się żal i rozpacz.
Właśnie opowiedziała mi historię, która nawet nie przyszłaby mi do głowy.

Byłem Hyoudou Issei i nigdy nie odczuwałem niczego specjalnego do mojego
imienia. Byłem po prostu sobą, synem mamy i taty. Bez względu na to gdzie
bym się udał, wszyscy traktowali mnie jako Hyoudou Isseia. Nazwisko Gremory
kroczyło cały czas tuż przy Buchou, co bardzo ją raniło. Mimo chwilowej
odskoczni w ludzkim świecie, po małżeństwie z Raiserem wszystko byłoby znów
takie samo.
– Chcę być z kimś – zaczęła znów mówić – kto będzie mnie kochał jako Rias.
Takie moje małe marzenie… Niestety, Raiser postrzega mnie jako Rias z domu
Gremory. I kocha mnie jako Rias Gremory. Właśnie z tego powodu go
nienawidzę. Mimo wszystko, duma z bycia Gremory jest bardzo ważna. Może to
wydawać się pokomplikowane, jednak nie chcę zapominać o tym małym
marzeniu, które posiadam.
Zatem Buchou chciała być kochana jako Rias, a nie Rias z Gremory…
Dziewczęce uczucia, hm. Jednak sytuacja była skomplikowana jeszcze bardziej
z powodu sytuacji jej domu. Nie rozumiałem obu tych rzeczy – uczuć dziewczyn
i funkcjonowania społeczności demonów. Nie wiedziałem też, co miałem jej
powiedzieć. Ale…
– Ja lubię Buchou jako Buchou.
Powiedziałem to, co myślałem. Jednak ona spojrzała się na mnie ze

zdziwieniem.
– Nie wiem nic na temat domu Gremory – mówiłem dalej z uśmiechem – czy też
świata diabłów, jednak dla mnie Rias-buchou to po prostu Rias-buchou…
Nnnuuu, nie rozumiem tego wszystkiego, ale dla mnie najlepsza Buchou to ta
zwykła!
Hahaha, naprawdę byłem do dupy w rozweselaniu ludzi… Co? Buchou-sama?

Nie miałem pojęcia czemu, ale zaczerwieniła się.
– B-Buchou, czy powiedziałem coś nie tak? – zapytałem.
– N-nie, nic! – powiedziała paniczne i potrząsnęła głową.
Co? Czy coś się stało? Cóż, nie będę w to wnikał.
– Jednak przeciwnik taki jak ten jest dla naszej genialnej Buchou dosyć trudną
przeszkodą, prawda?
– Nie lubię tego słowa, genialna – odpowiedziała mi, wciąż zaczerwieniona.
66 of 141 24.05.2019, 21:29

– Dlaczego?
– Dar podarowany przez niebiosa… Dar w prezencie od Boga. Nie czuję się z
tym dobrze. Mój talent pochodzi z korzeni rodziny Gremory i jest przekazywany
z pokolenia na pokolenie. Odziedziczyłam go jako diabeł. Nigdy nie myślałam o
tym jako o podarunku od Boga, bo i jest to niemożliwe. Moja moc należy do
mnie i domu Gremory. Właśnie dlatego nie przegram. Jeżeli mam walczyć,
wygram. Muszę. – Mówiła do mnie, jednak wyglądała tak, jakby mówiła do
siebie.
Niesamowite. Była naprawdę silna. W porównaniu do niej…
– Buchou, jestem bezwartościowy. Na nic się nie przydaję…
Kiedy powiedziałem to, zrobiła zmartwioną minę.
– Ise?
– Zauważyłem, że stałem się silniejszy odkąd jestem przy twoim boku i trenuję
ze wszystkimi, jednak jednocześnie… dostrzegam różnicę między nami. Kiedy
trenuję walkę mieczem, zdaję sobie sprawę, jak silny jest Kiba i za nic nie będę
taki jak on… W przypadku magii dostrzegam potęgę Akeno-san, a jednocześnie
Asia staje się coraz lepsza w używaniu magii… A ja… A ja nie potrafię nic…
Zachowuję się, jakbym był wszechpotężny, ale to tylko z tego powodu, że mam
swój Boosted Gear… – Niespodziewanie z moich oczu zaczęły wypływać łzy.
Było mi bardzo przykro. Im więcej trenowałem, tym bardziej zdawałem sobie
sprawę z tego, jakim słabeuszem byłem. Nie miałem za grosz talentu do walki.
– Doszedłem do wniosku, że jestem najsłabszy… i najmniej użyteczny…
Uważałem, że to nic, skoro jestem w posiadaniu takiego Sacred Gear. Właśnie z
tego powodu śmiałem się prosto w twarz Raiserowi. „Nie rzucajcie pereł przed
świnie” – świetnie do mnie to pasuje. – Rozpłakałem się na dobre. Płakałem
żałośnie prosto przed Buchou. A ona wstała i usiadła obok mnie.
TULI
Buchou przytuliła mnie czule. Zaczęła mnie głaskać po głowie.
– Chcesz potwierdzenia, tak? Okay. Dam ci je. Jednak zanim to nastąpi, twoje
ciało i dusza muszą odpocząć. Będę przy tobie, dopóki nie zaśniesz.
Wtedy nie wiedziałem jeszcze, o co jej chodziło. Jednak ciepło jej ciała koiło
mojego ducha. To wystarczyło.
Część 6
Następnego dnia.
– Użyj swojego Boosted Gear, Ise – wydała mi rozkaz Buchou.
Pozwoliła mi na aktywację Sacred Gear, czego broniła mi odkąd tylko

przybyliśmy w góry. A teraz mogłem go użyć… ale co powinienem był z nim
67 of 141 24.05.2019, 21:29

zrobić?
– Twoim przeciwnikiem będzie Yuuto – powiedziała.
– Tak jest. – Kiba stanął przede mną po tym, jak Buchou go wezwała.
Co!? Miałem z nim walczyć!?
– Ise, aktywuj swój Sacred Gear. Tak… Zacznijcie walczyć za dwie minuty.
– T-tak! – Mój Boosted Gear pojawił się na lewej ręce tak, jak rozkazała Buchou.
– Boost!
[BOOST!!]
Sacred Gear wydał z siebie dźwięk, a ja poczułem nagły przypływ mocy.

Właśnie została ona podwojona.
Po dziesięciu sekundach.
[BOOST!!]
Znowu została zwiększona. Czułem, jak mam coraz więcej siły. Wszystko było z
tym w porządku, jednak nie mogłem zapomnieć o paru rzeczach. Myślałem, że
nie było żadnych ograniczeń co do zwiększania mojej siły, jednak było zupełnie
odwrotnie. Raz aktywowałem Sacred Gear by sprawdzić, jak długo mogę
przyjmować kolejne dawki mocy, jednak już po paru minutach zemdlałem. A
powód był prosty – moje ciało nie było w stanie przyjąć więcej. Po tym
wszystkim zapytałem o to Buchou, a ona odpowiedziała:
「Załóżmy, że jesteś ciężarówką. Jeżeli załadują w ciebie towar o wiele cięższy,

niż jesteś w stanie udźwignąć, co się stanie? Nie będziesz w stanie ruszyć,
prawda? Właśnie tak to działa.」
Towar był odpowiednikiem mocy, która była podwajana. Jeżeli ilość

załadowanych paczek będzie wzrastała, ciężarówka zacznie tracić prędkość, aż
w końcu nie będzie w stanie się ruszyć. Innymi słowy, jeżeli moc przybierze
zbyt dużą wartość, nałoży ona na mój organizm ogromne obciążenie. Właśnie z
tego powodu mdlałem. Moje ciało, które było naczyniem, nie było w stanie
pomieścić tej całej energii. Tak się działo, gdy trwało to przez kilka minut.
Klejnot wydawał dźwięk [BURST], moje ciało robiło się strasznie ociężałe, a ja
sam traciłem wszystkie zmysły. Mimo że na Sacred Gear nie było nałożonych
żadnych ograniczeń, to sam użytkownik, którym byłem ja, stanowił
ograniczenie. To była właśnie słabość mojego Sacred Gear. No, to była bardziej
moja słabość, w końcu nie była to wina Sacred Gear.
Udało mi się zwiększyć moc już ponad dwadzieścia razy od momentu, kiedy
Buchou mi to rozkazała. Po tym czasie kazała zatrzymać Sacred Gear i
rozpocząć walkę.
68 of 141 24.05.2019, 21:29

– Naprzód, Boosted Gear! – krzyknąłem.
[EXPLOSION!!]
Ten dźwięk oznaczał zatrzymanie zwiększania mocy oraz służył jako swojego
rodzaju stoper. Kiedy dublowanie ustawało, mogłem walczyć z tą mocą przez
pewien okres. Jego czas trwania zależał od moich czynności – im więcej się
poruszałem i atakowałem, tym czas ten ulegał skróceniu. Oddziaływało to
również na moją wytrzymałość, a kiedy byłem zmęczony, czas ten był
odpowiednio krótszy. Jednym ze sposobów używania tego Sacred Gear było nie
przyjmowanie żadnych ciosów. Zatem kiedy nie doznałem jeszcze żadnych
obrażeń, a moja kondycja była w najlepszym stanie, był to najbardziej
odpowiedni czas na jego użycie. Moja energia wzrastała, jednak była ona
bardzo niestabilna w porównaniu z tą, którą posiadałem po zatrzymaniu
mojego Sacred Gear. Jeżeli poruszałem się zbyt dynamiczne, istniało ryzyko, że
cała moc przepadnie i powrócę do normalnego stanu. Zatem lepiej było
zastopować wzrost energii, by po chwili znów go wznowić. Rozsądnym
posunięciem było także uciekanie i krycie się przed przeciwnikiem w chwili
zwiększania energii.
Teraz moje ciało znajdowało się w stanie nie do pomyślenia, a to za sprawą tych
dwóch minut ciągłego dublowania mocy. Siła, którą odczuwałem, nie była
normalna.
– Ise, chcę, żebyś walczył z Yuutem w tym stanie. Yuuto, pozostawiam go tobie.
– Tak jest, Buchou. – Kiba, po wysłuchaniu rozkazu, wyciągnął swoje bokutou w

moją stronę.
– Ise, chcesz walczyć mieczem czy też za pomocą gołych rąk? – Buchou
zapytała mnie o mój styl walki. Ummmm, nawet gdybym miał bokutou, nie
byłbym w stanie go wykorzystać…
– Będę walczył gołymi rękoma!
– Okay. Zatem zaczynajcie.
Również przyjąłem pozycję do walki. No cóż, była to w końcu pozycja

nowicjusza.
ŚWIST
Kiba zniknął z zasięgu mojego wzroku! Cholera! Cechą Skoczka była szybkość!
Niech to, miał boską szybkość! Gdy tylko straciłem go z widoku, to z pewnością
zaatakuje…
BĘC!
Jego cięcie trafiło prosto we mnie, jednak odparłem je ramieniem. Tak! Byłem
w stanie!
69 of 141 24.05.2019, 21:29

– ! – na twarzy Kiby zawitało zaskoczenie.
Uśpiłem jego czujność! Uderzyłem prosto w niego.
ŚWIST
Znów zniknął, a moja pięść przecięła powietrze. Niech to! Ominął mój cios!
Zaraz, gdzie się podział? Starałem się go odnaleźć poprzez rozglądanie się
dookoła, ale przepadł…! Jeżeli nie miałem go przede mną ani po bokach, to na
pewno był z tyłu! Jednak kiedy się odwróciłem, nie było go.
! Nade mną!? Kiedy podniosłem głowę do góry, ujrzałem Kibę nacierającego

wprost na mnie.
BĘC!
Usłyszałem nieprzyjemny dźwięk. Guhaaa! Oberwałem w głowę! Bolało!
– Auć…
Nie mogłem nadążyć za tym wszystkim. Nie zauważyłem momentu, w którym

on mnie uderzył, a ja spróbowałem go kopnąć.
ŚWIST!
Znów ominął mój cios! Niech to! Jeżeli moim przeciwnikiem będzie Skoczek, to
będę miał z nim niezłe urwanie głowy!
– Ise! Strzel blokiem magii! Kiedy go uformujesz, wystrzel kształtem, który

najłatwiej ci sobie wyobrazić! – otrzymałem od Buchou kolejny rozkaz.
Bloczek magii? Ja? Teraz? Nie miałem pojęcia, czy trafię, ale nie miałem czasu
na zastanowienie! Będę posłuszny rozkazom Buchou! Zebrałem energię
przepływającą przez moje ciało w dłoni. Uformował się w niej mały blok,
przypominający ziarenko ryżu. Mały jak zawsze! Wystrzeliłem go w stronę
Kiby!
I nie mogłem uwierzyć własnym oczom.
GUOOOOOOOOOOOOOOOOO!
Ale olbrzymi! Magiczna kula rozmiarów ziarna ryżu przybrała na wielkości, gdy
nią strzeliłem! Osiągnęła rozmiar ogromnego głazu! Co!? Już załapałem! Oto
moc Boosted Gear! Ogromny blok magii zbliżył się do Kiby. Jego prędkość
również była niczego sobie.
ŚWIST
Kiba z łatwością go uniknął. No cóż, żadne zaskoczenie. Jednak to nic nie

znaczyło, jeżeli nie trafiłem. Tak przynajmniej myślałem, jednak po kilku
sekundach zobaczyłem, jak bardzo się myliłem. Magiczna kula poszybowała
dalej, prosto w górę, która znajdowała się za nami.
70 of 141 24.05.2019, 21:29

BUUUUUUUUUUUUUCH!
Góra wybuchła z ogromnym hukiem i błyskiem!! Cooo? Cooo!?

Coooooooooooooo!?
… Ta magiczna kula, którą przed chwilą wystrzeliłem, właśnie spowodowała

zniknięcie pojedynczej góry… Miała w sobie olbrzymią dziurę. Jej wygląd
diametralnie się zmienił.
…Co? Serio? Wysadziłem ją w powietrze? No zaraz, przecież to góra… Skalista

góra. Z powodu tego wszystkiego nie wiedziałem, co powiedzieć.
[RESET]
Rękawica wydała dźwięk, a ja poczułem jak energia wypływa ze mnie.

Najwidoczniej czas dobiegł końca. Czułem, jak moje ciało traciło siły. Czułem
wewnętrzną pustkę. Wyglądało na to, że zużyłem całą moją magiczną energię.
– Koniec.
Buchou zakończyła nasz pojedynek. Kiba opuścił swoje bokotou, a ja usiadłem

na ziemi. Góra zniknęła… Moje serce biło jak szalone z powodu tego zajścia.
Czy ja to naprawdę zrobiłem…? Wciąż nie mogłem uwierzyć. Tak potężny atak
jak ten wyszedł z mojej dłoni…
– Dobra robota. Teraz wysłucham waszych wrażeń. Kiba, jak było?
– Mówiąc prawdę, jestem zdumiony. Chciałem zakończyć pojedynek w

pierwszym natarciu.
Co? W pierwszym? To, które zablokowałem?
– Jednak nie mogłem przełamać się przez jego defensywę. Skupiłem się na jej
złamaniu. Spróbowałem również znokautować go drugim uderzeniem, ciosem z
powietrza, jednak to również zawiodło. Hahahaha – odpowiedział, śmiejąc się.
Wyciągnął bokutou przed siebie, tak, by wszyscy je mogli zobaczyć.
… Było pęknięte na pół.
– Wzmocniłem je za pomocą magii – mówił dalej – jednak nie przyniosło to

pożądanych rezultatów, gdyż ciało Iseia-kun było po prostu zbyt mocne.
Jeżelibyśmy kontynuowali to, nie miałbym innego wyboru niż bieganie dookoła,
gdyż moje bokutou pękło.
– Dziękuję, Yuuto. Teraz ty, Ise.
Jak było…? Co to ona mi wczoraj powiedziała? Że da mi potwierdzenie.
– Ise, powiedziałeś mi, że jesteś najsłabszy i nie masz żadnego talentu, tak?
– T-tak.
71 of 141 24.05.2019, 21:29

– Jest to tylko częściowo słuszne stwierdzenie. Ty, zanim nie aktywujesz

swojego Sacred Gear, jesteś rzeczywiście słaby. Jednak stajesz się zupełnie inną
osobą, kiedy używasz mocy Boosted Gear. – Buchou wskazała na górę, która
przed chwilą znikła. – Ten atak jest jednym z cech rozpoznawczych
wysokoklasowych diabłow. Jeżeli trafisz nim, większość istot po prostu
wyparuje.
Naprawdę!? Tak, z pewnością ten atak wyglądał na taki potężny.
– Twoje ciało – ciągnęła dalej – które przeszło przez trening, stało się
naczyniem, które jest w stanie obsłużyć tak potężny Sacred Gear. Nawet teraz
potrafiło sprostać zwiększaniu mocy. Widzisz? Mówiłam ci o tym wcześniej,
prawda? Możesz stać się najsilniejszy, jeśli tylko poprawisz swoje podstawowe
umiejętności. Im wyższa jest twoja własna siła, tym bardziej będzie mogła ona
wzrosnąć. Podstawowa kondycja wzrasta od „jednego” do „dwóch”. Nawet coś
tak niewielkiego powoduje, że stajesz się silniejszy.
… Moja siła jest niesamowita? Wciąż nie mogłem uwierzyć w siebie, a Buchou
powiedziała to do mnie z taką dumą i pewnością.
– Jesteś kluczowym elementem gry. Twój atak jest decydujący dla przebiegu
bitwy. Jeżeli walczyłbyś w pojedynkę, mogłoby to być niezbyt przyjemne,
ponieważ nie mógłbyś jednocześnie odpierać ataków i zwiększać swojej mocy.
Jednak walka ta będzie walką drużynową. Będą osoby, które będą cię wspierać.
Zaufaj nam, a staniesz się silniejszy. Damy radę. Zwyciężymy!
Silniejszy…? Ja?
– Pokażmy to tym, którzy tobą gardzili. Nie ma znaczenia, czy przeciwnikiem

jest Feneks czy też nie. Musimy pokazać im potęgę Rias Gremory oraz jej
podwładnych!
– Tak! – wszyscy odpowiedzieli jej silnymi głosami.
Tak! Miałem przy swoim boku Buchou i resztę! Stanę się silniejszy! Przy ich
boku dam radę! Pokonam Raisera Feneksa!
Po wlaniu w moje serce nowego zapału, reszta treningu przebiegła szybko i

sprawnie. Nadszedł wreszcie długo oczekiwany dzień.
Żywot 4: Początek bitwy

Część 1
Dzień, w którym miało rozpocząć się decydujące starcie.
– Jestem gotów.
72 of 141 24.05.2019, 21:29

Zacząłem się niecierpliwić. Była już dwudziesta druga, a bitwa zaczynała się za
dwie godziny, równo o północy. Dzisiaj wszystkie nasze obowiązki jako diabły
zostały anulowane. Od razu po szkole mieliśmy udać się prosto do domów, by
nie męczyć się z powodu niepotrzebnych rzeczy. Mamy spotkać się pół godziny
przed walką w pokoju klubowym, więc będę tutaj siedział jeszcze przez jakieś
półtorej godziny. Mimo wszystko, to właśnie tutaj odnajdywałem spokój, toteż
chciałem przebywać w tym pokoju jak najdłużej. Jeżeli wyjdę z domu – zacznę
się denerwować. Niezależnie ode mnie, denerwowałem się bardziej niż przy
egzaminach wstępnych do szkoły…
Zamierzałem uczestniczyć w grze w mundurku szkolnym. Uważałem, że

najbardziej pasował do tej sytuacji. A może powinienem był ubrać się w strój
specjalnie przeznaczony do walki? Zapytałem o to Buchou.
「Jeżeli mój dom ma mieć jakikolwiek strój, niechaj będzie to nasz szkolny
mundurek. W końcu jesteśmy członkami szkolnego Klubu Okultystycznego.」
Cóż, jeżeli ćwiczyłbym sztuki walki, to mógłbym przygotować sobie dougi [25].
Dookoła mnie było pełno porozrzucanych skórek od bananów. Zjadłem je

wszystkie. Prawie opanowałem technikę, którą od kilku dni trenowałem. Byłem
w stanie to zrobić. Potrafiłem! Moja nowa, ostateczna technika!
PUK PUK
Ktoś zapukał do drzwi. Hmmm? Asia?
– Ise-san, mogę wejść?
– Tak, jasne, wejdź.
Zaskoczył mnie trochę jej widok. Była ubrana w strój zakonnicy. Oczywiście nie
miała na szyi swojego krzyża, ani welonu na głowie.
– Asiu, ten ubiór…
– T-tak. Kiedy zapytałam o to Buchou, powiedziała, żeby ubrać się w coś, w

czym jest mi najwygodniej. Dużo nad tym rozmyślałam i doszłam do wniosku,
że w tym stroju czuję się najswobodniej… Nie jestem już Chrześcijanką, jednak
nie zapomniałam o mojej wierze, pomimo tego, że jestem diabłem.
Naprawdę… Przeżywała to bardzo głęboko… Z pewnością potrzeba było mieć

dużo odwagi, żeby stawić się na pojedynek między demonami w stroju
zakonnicy. Jednak jeżeli ona się na to zdecydowała, to mi nic do tego. Buchou
zgodzi się na to z pewnością.
– Tak, wyglądasz najbardziej naturalnie właśnie w tym ubraniu. Wyglądasz

również świetnie w szkolnym mundurku, jednak to właśnie w tym spotkałem
cię po raz pierwszy. Tak, wyglądasz wspaniale.
73 of 141 24.05.2019, 21:29

– Dziękuję bardzo. – Ucieszyła się niezmiernie na moje słowa. – Ummmmm, Ise-

san? – Jej głos brzmiał niepewnie. – Czy mogę zostać przy tobie?
– T-tak, oczywiście.
Siedzieliśmy w dwójkę na moim łóżku. Chwyciła mnie za dłoń.
– C-czy coś jest nie tak?
Panikowałem, jednak to ona się trzęsła.
– …Nie mogę przestać drżeć, gdy pomyślę, że za chwilę przyjdzie nam toczyć
taką potworną walkę. Ale jeżeli Ise-san jest przy mnie, wszystko jest w
porządku…
– Asiu…
– Ehehehe. Nie boję się, jeżeli jestem przy boku Iseia-san… Czy możemy tak
pozostać aż do wyjścia?
– Pewnie.
– …Mogę zostać z tobą już na zawsze?
– Jasne, już zawsze będziemy razem.
Trzymałem ją czule za rękę i pozostawaliśmy tak, aż opuściliśmy dom. Po tym

nie odczuwałem już strachu, a Asia nie trzęsła się.
Część 2
[23.40]
Wraz z pozostałymi członkami klubu zebraliśmy się w starym budynku

szkolnym. Czekaliśmy, będąc jednocześnie odprężeni. Wszyscy, z wyjątkiem Asi,
byli ubrani w mundurek szkolny.
Kiba miał na swoich dłoniach rękawice, a na nogach jakieś nagolenniki.

Posiadał również swój miecz.
Koneko-chan siedziała spokojnie na krześle i była zaczytana w książkę. Miała

założone rękawiczki, które miały sprawić, że ruchy jej rąk będą widoczne. Były
to takie rękawiczki, jakie nosili mistrzowie sztuk walk. Było to naprawdę
podniecające, jeżeli dziewczyna loli je nosiła. Teraz tylko czekać na nasze onee-
sama…
Oboje z Asią siedzieliśmy cicho. Dziesięć minut przed meczem pokój rozświetlił
magiczny krąg i wyłoniła się z niego Grayfia-san…
– Wszyscy gotowi? – zapytała. – Pozostało niecałe dziesięć minut.
74 of 141 24.05.2019, 21:29

Wszyscy powstali. Grayfia-san zaczęła tłumaczyć nam zasady:
– Kiedy nadejdzie pora, zostaniecie przeniesieni na pole walki tym o to

magicznym okręgiem. Miejsce to znajduje się w innym wymiarze. Możecie
walczyć pełną mocą. Jest to przestrzeń do jednorazowego użytku, więc
walczcie, ile tylko pragniecie.
Haaa… Naprawdę? Miejsce specjalnie przeznaczone do walki – diabły były w

stanie przygotować i coś takiego. Jednak patrząc na to trzeźwym okiem, gdyby
przyszło nam walczyć tutaj lub w świecie demonów, to nie moglibyśmy uniknąć
zniszczeń, które pociągnęłyby za sobą nie wiadomo co. Potrzeba było zatem
miejsca, w którym nic nie uległoby uszkodzeniu bez względu na to, co
będziemy czynić. Odchodząc od tego, zamartwiałem się o jedną rzecz.
– Ummm, Buchou?
– O co chodzi?
– Buchou, masz jeszcze jednego Gońca, prawda? Gdzie się on zapodział?
Powiedziała mi o tym, zanim wskrzesiła Asię. Goniec ten miał zajmować się
czymś innym, jednak było to dość dziwnie, że nie był teraz tutaj z nami. Po
zadaniu pytania, wszyscy oprócz mnie i Asi mieli dziwne miny. Wyglądało to
tak, jakbym zapytał o coś, o co nie powinienem był. Atmosfera uległa zmianie, a
wszyscy siedzieli w milczeniu.
– Niestety, nie może on w tym uczestniczyć. Powiem o tym więcej w niedalekiej

przyszłości. – Powiedziała, nie patrząc mi w oczy.
Sprawa wyglądała na o wiele bardziej zagmatwaną niż sądziłem i chyba

powinienem był przestać zadawać pytania o to. Jednak co mogło być tak
ważnego, że Goniec nie mógł stawić się na tak istotny mecz pana? Nie mogłem
wyzbyć się podejrzeń. Grayfia-san zabrała głos:
– Walka będzie obserwowana przez członków obu domów w formie transmisji.
Poważnie? Będą nas oglądali? Prawie jak VIP. Wszystko wskazywało na to, że
ich rodzice będą się świetnie bawili. Z racji, że będą tam rodzice Buchou, nie
mogłem odwalić niczego głupiego.
– Również wielki Maou Lucyfer-sama zaszczyci nas swoją obecnością. Nie

zapominajcie o tym.
Maou!? Maou-sama!? Wow, nieźle, zdenerwowałem się. Nawet nasz król będzie
patrzył na mecz!? Czy on był aż tak ważny!?
Na twarzy Buchou pojawił się szok.
– Onii-sama będzie… Naprawdę… On też będzie przyglądał się walce.
Co…? Chyba przesłyszałem się… Co ona powiedziała? O-onii-sama? Byłem tak
75 of 141 24.05.2019, 21:29

zdezorientowany, że podniosłem rękę i zadałem pytanie.
– Ummm… Buchou nazwała właśnie Maou-sama onii-sama… Przesłyszałem się?
Kiba odpowiedział natychmiastowo:
– Nie. Bratem Buchou jest Maou-sama.
Co do…
– Maou!? – krzyknąłem. – Onii-sama Buchou to Szatan-sama!?
– Tak – potwierdziła Buchou.
Serio!? No poważnie!? Nie, zaraz, chwileczkę. Buchou była członkinią domu

Gremory, prawda? Jej nazwisko trochę się różniło od nazwisk Maou… Lucyfer,
Belzebub, Lewiatan i Asmodeusz. Nie pasowało do żadnego z nich.
– Nie rozumiesz, gdyż nazwisko rodowe Buchou odbiega od imion Maou-sama?

– Kiba odgadł, o czym myślałem.
– Tak, dokładnie.
– W poprzedniej Wielkiej Wojnie – zaczął tłumaczyć – Maou-sama odeszli od

nas. Jednak gdyby nie znalazł się nikt na ich miejsce, nie byłoby wtedy diabłów.
Właśnie z tego powodu…
Postanowiono pozostawić nazwiska Maou i pozwolono odziedziczać je tym,

którzy wyróżniali się ponadprzeciętną mocą. Obecni Yondai Maou byli
następcami tych pierwszych. Właśnie tak było. Zatem „Lucyfer” i „Belzebub”
nie były nazwiskami, ale bardziej jakimiś posadami.
– Mówiąc szczerze – mówił dalej – spośród wszystkich trzech frakcji to diabły są

najsłabsze. Znajdujemy się w naprawdę trudnej sytuacji, jednak jesteśmy
bezpieczni, gdyż Gen[26] Maou-sama posiadają moc porównywalną do
Sendai[27] Maou-sama.
…Więc jakoś sobie radzili… Wielkim szokiem było słyszeć, że Maou-sama,

których imiona są w Biblii, byli martwi…
– Więc brat Buchou został wybrany na stanowisko Maou z najwyższej klasy

demonów, tak?
Kiba skinął głową na moje pytanie i odpowiedział:
– Sirzechs Lucyfer jest znany również jako Szkarłatny Szatan. Jest onii-sama
Buchou i najpotężniejszym z Maou.
Sirzechs Lucyfer… Nie „Gremory”, a „Lucyfer”… Zatem nie był kojarzony już
ze swoją rodziną.
76 of 141 24.05.2019, 21:29

– …Właśnie dlatego Buchou jest następczynią domu.
Jej brat stał się Maou. Nic nie można było poradzić, skoro odpowiedzialność za
cały świat diabłów spoczywała na barkach jej brata. Niesamowite. Nawet jej
rodzina była taka zdumiewająca…
– Już czas. Wszyscy do magicznego kręgu. – Na polecenie Grayfii-san

zebraliśmy się w magicznym okręgu. – Kiedy zostaniecie przeniesieni, nie
możecie się teleportować, dopóki gra nie dobiegnie końca. Będziemy mogli
powrócić, gdy będzie po wszystkim.
Symbol magicznego kręgu zmienił się i zaczął świecić. Nie należał on do domu
Gremory ani Feneksów. Może był specjalnie przeznaczony do gry? Kiedy tak o
tym rozmyślałem, światło nas pokryło i zostaliśmy teleportowani.
Część 3
…Kiedy podniosłem powieki… Co? Drgnąłem niespokojnie na widok otoczenia –

chyba nic dziwnego, byliśmy w końcu w pokoju klubowym. Co? Czyżby
transport zawiódł? Jednak wszyscy, poza mną i Asią, byli spokojni i nie
wyglądali na zaskoczonych tą sytuacją; po Grayfii-san nie było śladu. Czyżby
teleportowała się gdzieś indziej? Cóż…
[Witam wszystkich. Z tej strony Grayfia, służąca domu Gremory. Dzisiaj będę
pełniła funkcję arbitra w starciu pomiędzy domami Gremory i Feneksów.]
Szkolne głośniki? Wydobywał się z nich głos Grayfii-san.
[W imieniu mojego pana, Sirzechsa Lucyfera, będę obserwowała przebieg

meczu. Na podstawie rozmów przeprowadzonych z Rias-sama i Raiserem-sama
stworzyliśmy tę lokację. Jest to replika szkoły, do której uczęszcza Rias-sama,
Akademia Kuou.]
Co!? Zatem ten pokój był tylko repliką? Był świetnie odwzorowany! Posiadał
dokładnie te same przedmioty i identyczne zadrapania na ścianach! Och, ale
kiedy wyjrzałem przez okno, niebo było białe. Powinno być ciemne, gdyż była
północ. Czyżby stworzyli kopię w świecie bieli? Ale z drugiej strony, stworzenie
naszej szkoły w innym świecie… Czym jeszcze diabły mnie zaskoczą…!?
[Miejsca, w których pojawiły się obie drużyny, są ich bazami. Bazą Rias-sama
jest pokój Klubu Okultystycznego umiejscowiony w starym budynku szkolnym.
W przypadku Raisera-sama jest to pokój samorządu uczniowskiego w nowym
budynku. Dla Pionów, w celu użycia promocji, należy udać się do bazy
przeciwnika.]
To ja! Nie mogłem promować, dopóki nie dostałem się do bazy przeciwnika.
Moja umiejętność, umiejętność Piona, promocja, była niezbędna. Podobnie jak
w szachach, był to specjalny ruch, który można było wykonać po dostaniu się
77 of 141 24.05.2019, 21:29

Piona na terytorium wroga. Mogłem awansować do każdego pionka poza

Królem. Zatem musiałem się tam dostać bez względu na wszystko. Samorząd
uczniowski, hm. Pokój ten znajdował się w rogu na ostatnim piętrze. Musiałem
się tam dostać!
I vice versa, jeżeli Piony Raisera się tutaj przedostaną, będą mogły promować.
W przeciwieństwie do nas, gdzie tylko ja byłem Pionem, u nich było ich aż
osiem. Jeżeli wszystkie awansowałyby w Królową, znaleźlibyśmy się w niezłym
gównie. Królowa była najpotężniejszym z pionków. To normalne, że wysyła się
wszystkie Piony i ściąga się nimi przeciwników. Oznaczało to, że musiałem
pokonać osiem bishoujo Pionów samemu… O rany, niezbyt dobrze…
– Niech wszyscy umieszczą transceiver[28] w swoich uszach. – Akeno-san

wręczyła każdemu malutkie urządzenie. Buchou odezwała się do nas,
przyciskając to w swoim uchu:
– Podczas walki będziemy mogli się komunikować ze sobą za pomocą tego.
Zatem będziemy otrzymywać polecenia przez ten transceiver. To naprawdę

bardzo ważny element wyposażenia, więc nie mogłem go stracić.
– Bitwę czas zacząć. Mecz będzie trwał do poranka, licząc w ludzkim systemie
czasowym. Start.
DRYŃ
Zabrzmiał szkolny dzwonek. Dzwonek na rozpoczęcie bitwy. I tak właśnie nasz

pierwszy Rating Game się rozpoczął!
Część 4
– Pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, jest wyeliminowanie wszystkich

Pionów Raisera. Mielibyśmy nie lada problem, gdyby wszystkim udało się
promować do Królowej.
Buchou przemawiała do nas, siedząc na kanapie. Była bardzo pewna siebie.

Akeno-san przygotowywała dla nas herbatę.
Ummmm, może nie wiecie, ale mecz już się rozpoczął…
– Buchou, jesteś naprawdę spokojna – odezwałem się.
– Masz rację, Ise – odpowiedziała. – Dziwi cię nasze zachowanie, mimo

rozpoczęcia bitwy? Spieszę z wyjaśnieniem – otóż Rating Game przebiega
strasznie wolno, choć pojawiają się w nim momenty blitz[29], jednak z reguły
trwa bardzo długo. Podobnie jak szachy.
Tak się w to gra? Wyobrażałem sobie bardziej sceny walk rodem z filmów…
78 of 141 24.05.2019, 21:29

„Ostateczne starcie dwóch bestii”, coś w tym rodzaju…
– Rating Game ma znaczenie tylko wtedy, kiedy używasz wszelkich możliwości

dostarczanych ci przez pole walki. Bazami zazwyczaj są wielkie fortece, zamki
lub wieże. Pomiędzy nimi rozpościerają się lasy i rzeki, które równie dobrze
służą walce. Tym razem przyszło nam walczyć w szkole. Yuuto.
– Tak jest. – Kiba rozłożył na stole plan całej szkoły. Była na nim naniesiona
siatka i widniały na nim angielskie litery i cyfry.
Och, załapałem – plan był rozbity na kwadraty podobnie jak szachy. Buchou
wzięła w czerwone kółko stary i nowy budynek szkolny za pomocą długopisu.
Rozumiem – oznaczyła bazę naszą i przeciwnika.
– Nieopodal stąd jest las – powiedziała. – Możemy uznawać go również za nasze

terytorium. Budynek szkoły jest za to terytorium Raisera. Z pewnością
przygotują tam jakąś zasadzkę, na wypadek gdyby któremuś z nas udało się
tam przedostać. Cały teren szkoły jest widoczny z ich bazy, zatem bezpośrednia
wyprawa na ich teren odpada.
Miała rację – wszystko było widoczne z budynku szkoły. A tak jak powiedziała
Grayfia-san, nie byliśmy w stanie używać magicznego kręgu, tak więc
teleportacja stąd do ich bazy była niemożliwa. Musieliśmy dostać się tam o
własnych siłach. Oczywiście zawsze mogliśmy wykorzystać nasze skrzydła,
jednak wtedy stalibyśmy się łatwym celem. A poza tym ja nie potrafiłem jeszcze
latać.
– No to może przez boisko?
Buchou zachichotała na moje pytanie.
– Z reguły tak, jednak nasz przeciwnik też jest świadom tej drogi, więc na
pewno już kogoś tam umieścił… Z pewnością Skoczka albo Wieżę. Nie, na
boisko potrzeba osób sprawnych, zatem będzie to Skoczek i trzy Piony, w sumie
czterech. No to kontroluje już jeden punkt.
Kiba zabrał głos:
– Sala gimnastyczna w naszym pobliżu – nie powinniśmy wpierw jej zająć?

Jeżeli ją zdobędziemy, otworzymy sobie drogę do budynku szkolnego. Sala ta
stanowi przejście do obu budynków, toteż będziemy mogli zablokować wrogowi
jedno z dojść.
– Tak, myślę podobnie – zgodziła się z Kibą. – Zdobędziemy salę… W tym

przypadku nasz oponent może tam umieścić Wieżę. W zamkniętym
pomieszczeniu sprawdzi się ona o wiele lepiej od Skoczka, ponieważ jej siła
przyda się tutaj bardziej niż sprawność.
…Wow. Zaczęli rozmawiać o strategii w taki sposób, że się pogubiłem i nic nie
rozumiałem! C-cóż, po prostu będę wypełniał rozkazy! Tylko żebym nie
sprawiał kłopotów!
79 of 141 24.05.2019, 21:29

– Yuuto i Koneko – powiedziała Buchou. – Wasza dwójka zastawi pułapkę w

lesie. Weźcie ze sobą mapę i zaznaczcie, gdzie ją umieściliście. Po tym
wykonam kopie i dam każdemu.
– Tak jest.
– …Przyjęto.
Koneko-chan i Kiba opuścili natychmiastowo pokój, zabierając ze sobą mapę i

dziwne pudło z narzędziami.
– Wszyscy niech pozostaną w gotowości, dopóki nie skończą zastawiać pułapki.

Och, Akeno.
– Tak.
– Kiedy powrócą, mogłabyś stworzyć iluzje i mgłę dookoła lasu i na niebie w

jego pobliżu? Oczywiście pułapka ta będzie reagować tylko na ludzi Raisera. W
późniejszym etapie gry będziemy musieli dużo się poruszać, więc pozostawię to
tobie, Akeno.
– Zrozumiałam, Buchou.
Walka już się rozpoczęła. Jednak wciąż nie wiedziałem, co ja i Asia mieliśmy
robić.
– Ummm… Buchou? A co ja mam robić?
Myślałem, że to bardzo źle, że nic nie robiłem. Musiałem coś zrobić!
– Tak, Ise, jesteś Pionem, więc musisz użyć promocji.
– Tak jest! – odpowiedziałem energicznie.
Buchou wyciągnęła w moim kierunku rękę. Hmmm? Co jest?
– Usiądź obok mnie. – Zrobiłem tak, jak powiedziała. Wskazała na swoje uda. –
Połóż się.
!... Chwileczkę! Czy to… legendarna „udowa poduszeczka”!?... Naprawdę

mogłem położyć się na jej śnieżnobiałych udach jak na poduszce!? Czy ja nie
śniłem!?
– O-oddaję się pod twoją opiekę!
Nieświadomie ukłoniłem uprzejmie głowę w stronę Buchou. Gulp… Zacząłem

delikatnie usadawiać głowę na udach Buchou.
DOTYK
Poczułem prawdziwą delikatność na moim policzku. Ochhhhh! Czemu byłaś

taka mięciutka, Buchou!? Moja głowa prawie eksplodowała z powodu
80 of 141 24.05.2019, 21:29

nadmiernego kontaktu z Buchou!! Wszystko, co robiła w stosunku do mnie,

było zbyt wspaniałe dla kogoś takiego, kto był w takim wieku! Chciałem wtulić
się w jej udo, ale wtedy chyba dostałbym zawału!
– Uuuu… Chlip… – Z moich oczu wypływały łzy.
Udowa poduszeczka. Ze wszystkich rzeczy, które chciałbym otrzymać od

dziewczyny, ta z pewnością znajduje się w Top 10. A… teraz… stało się to
rzeczywistością… Nie mogłem przestać płakać. Co ja do diaska wyprawiałem w
trakcie tak ważnego meczu… Jednak taki zboczek jak ja, który nie miał
szczęścia z dziewczynami, został tak słodko potraktowany… Och… mamo i
tato… dzięki bardzo, że mnie zrobiliście! Buchou westchnęła na mój widok.
– Rany, dlaczego płaczesz?
– Udowa poduszeczka od Buchou… –

Nie mogłem ukryć swej radości. –
Jestem tak wzruszony, że nie mogę
przestać… Nigdy tego nie zapomnę.
Chlip… Cieszę się, że się urodziłem.
– Jeżeli ta poduszeczka sprawia ci tyle

radości, to mogę zrobić to dla ciebie
raz jeszcze. Reagujesz bardzo
emocjonalnie.
Co!? Nie może być! Naprawdę!?

Dlaczego Buchou była taka miła!? Nie,
to nie było teraz istotne! Jednak coś
TAKIEGO było możliwe! Tak,
następnym razem poproszę ją o to
ponownie! Ach, moje życie
towarzyskie stało się takie wspaniałe!
Znalazłem się w lidze ponad
Motohamą i Matsudą! Odczuwałem
żal w ich stronę. Mogłem mieć tylko
nadzieję, że ich życia ulegną zmianie
na lepsze.
Zaraz, co!? Asia patrzyła na mnie ze łzami w oczach, a na jej twarzy widniała
dziwna mina. Hm? Wkurzyła się? Niby czemu? Wyglądała na bardzo
niezadowoloną…
DOTYK
Buchou położyła dłoń na moim czole.
– …Usunęłam pieczęć, którą wcześniej na ciebie nałożyłam.
– Co? Pieczęć?
81 of 141 24.05.2019, 21:29

Kiedy zacząłem się zastanawiać nad znaczeniem jej słów, poczułem zmiany w
moim ciele.
BICIE SERCA
Nagły napływ mocy. Co jest? Niesamowite. Było to uczucie zupełnie odmienne

od tego, którego doznawałem podczas zwiększania mocy przez Boosted Gear.
W tym przypadku napływała ona skądś, tak jakby ze mnie i było to całkiem
przyjemne. Co jest? Buchou powiedziała:
– Pamiętasz naszą rozmowę o ośmiu Pionach, potrzebnych do wskrzeszenia

ciebie?
– Tak.
– Wtedy twoja siła jako diabeł była strasznie niska, toteż nałożyłam na ciebie
pewne ograniczenia. Nie miałeś ciała, które mogłoby przyjąć moc ośmiu
Pionów. Mówiąc prościej, mógłbyś być najsilniejszy zaraz po Akeno. Musisz
tylko zdobyć więcej mocy, w innym przypadku twoje ciało tego nie wytrzyma. A
teraz usunęłam jedno z tych ograniczeń.
A więc o to był sens tego całego okropnego treningu! Byłem tak dumny, że
dałem mu rady!
GŁASK GŁASK
Buchou zaczęła głaskać mnie po głowie. Achhh… To takie przyjemne, gdy

Onee-sama głaska mnie po głowie… Albo mi się wydawało albo Asia spoglądała
na mnie ze szklanymi oczyma?
– Ise – Buchou mówiła dalej – musisz pokonać swoich przeciwników, nawet

jeżeli są to dziewczyny, okay? Nie możesz się wahać. Oni nie będą się wahać w
stosunku do ciebie.
– T-tak jest, rozumiem!
– Dobry chłopiec. Użyj promocji, aby promować do Królowej. Możesz w ten

sposób odmienić losy całej bitwy.
– Ale dla mnie to trochę dziwne, żeby facet zamieniał się w Królową.
Na twarzy Buchou pojawił się lekki uśmiech.
– To tylko nazwa pionka szachowego, więc nie musisz tak nad tym myśleć.
Jesteśmy już w niekorzystnej sytuacji ze względu na mniejszą ilość pionków.
Musisz przygotować się na wysiłek ponad swoje możliwości. Jeżeli stracimy
choć jedną osobę, możemy z tego już nie wybrnąć.
Buchou już przydzieliła wszystkim role i miała obmyślone wszystkie ruchy…

Gdybym użył mojego Sacred Gear i strzelił magicznym pociskiem w nowy
budynek szkoły… To nie takie proste, prawda? Przeciwnik również jest
82 of 141 24.05.2019, 21:29

świadom tego zagrożenia i pewnie już się na takie coś przygotował. Z drugiej
strony wciąż miałem ograniczenia na mój atak ze zwiększoną mocą. Byłem w
tym kiepski i nie mogłem zmarnować swojej szansy. Jeżeli byłbym w stanie to
zrobić, to z pewnością byłoby lepiej promować wcześniej do Królowej, co
zapewniłoby moc na atak. Tak, po prostu będę parł do przodu, wierząc w
Buchou i moich towarzyszy!
– Buchou! Na pewno sprawię, że wygrasz!
Szczerze tak myślałem. Takie były moje prawdziwe uczucia. Tak, z całą
pewnością było lepiej powiedzieć to, co się czuło. Buchou uśmiechnęła się na
moje słowa.
– Tak, będę na tobie polegała, mój słodki Ise.
Naprawdę sprawię, że wygramy! Nie oddam Buchou takiemu dupkowi!
W taki oto sposób cieszyłem się z ud Buchou, dopóki Kiba i Koneko-chan

wrócili. Chyba moja siła podskoczyła do jej maksymalnej wartości!
Część 5
– Osu!
Będąc już przed starym budynkiem szkoły, moje morale wyraźnie wzrosły. Obok
mnie stała Koneko-chan, z którą miałem wykonywać rozkazy Buchou.
– W porządku, Ise, Koneko, nie unikniecie walki, jeżeli wejdziecie na salę

gimnastyczną. Poruszajcie się tak, jak o tym rozmawialiśmy. To miejsce ma
znaczenie strategiczne. – Buchou odprowadziła nas aż do wyjścia. Koneko-chan
przytaknęła na słowa Buchou.
– Tak jest.
Naszym celem była sala gimnastyczna. Musieliśmy zwyciężyć przeciw tym,

którzy już na nas tam czekali. Tylko nasza dwójka została tam skierowana. Nie
mogliśmy zawieść Buchou. Tak, nie mogliśmy przegrać. Nie mogłem powrócić,
nie używszy wcześniej promocji!
– To ja też będę szedł. – Kiba włożył swój miecz do pochwy i był gotów do
wyruszenia.
– Yuuto, poruszaj się tak, jak to uzgodniliśmy.
– Tak jest.
– Asia pozostanie ze mną, jednak wyruszymy, gdy tylko otrzymamy znak od

Iseia i reszty. Asiu, nie możesz zostać pokonana. To będzie koniec, jeżeli cię
stracimy.
– T-tak! – Asia odpowiedziała energicznie, chociaż było widać, że się
83 of 141 24.05.2019, 21:29

denerwowała. Z powodu jej leczącej zdolności byliśmy w stanie poruszać się

bez większego szwanku. Musieliśmy tylko ochronić naszego Króla, Buchou, i
Asię.
– Akeno, wierzę, że będziesz wiedziała, kiedy wyruszyć.
– Tak, Buchou.
Najpotężniejsza podwładna, Akeno-san. Buchou oświadczyła, że wszystko

będzie zależało od jej ruchów. Będę polegał na twojej potężnej sile, ukrytej pod
tym słodkim uśmiechem! Buchou wysunęła się przed nas i przemówiła:
– No, moi uroczy słudzy. Gotowi? Nie możemy już się wycofać. Naszym
przeciwnikiem jest Raiser, o którym mówi się, że jest geniuszem z domu
nieśmiertelnych Feneksów. Pokażmy im, gdzie jest ich miejsce!
– Tak!
Wszyscy odpowiedzieli zgodnie, a na nas nadszedł czas. Wraz z Koneko-chan i

Kibą opuściłem budynek.
– Ise-san! Dajcie z siebie wszystko!
Byłem w stanie dosłyszeć doping Asi. Na odchodne pokiwaliśmy jej. No, teraz
nie było już wycofywania się, Hyoudou Issei! Musiałem być zdecydowany i
przeć do przodu!
Biegliśmy prosto do sali gimnastycznej. W trakcie biegu do celu Kiba odłączył

się od nas, co było częścią planu.
– Będę was wyczekiwał!
– Tak. Dasz radę!
Rozłączyliśmy się. On będzie robił swoje, a ja swoje! Wraz z Koneko-chan dalej

zmierzaliśmy do sali gimnastycznej. Główne wejście było połączone z
budynkiem szkoły, więc ono odpadało, mogliby nas w końcu złapać, gdybyśmy
jego użyli. Musieliśmy dostać się do środka za pomocą drzwi znajdujących się
po drugiej stronie budynku.
Z łatwością się tam dostaliśmy i ze zdumieniem stwierdziliśmy, że drzwi stały

otworem.
Ach, ta sala… Wyglądała dokładnie tak samo, jak jej rzeczywisty odpowiednik.
Podobna rzecz miała się z starym budynkiem szkoły. Gdyby powiedziano mi, że
mamy walczyć w prawdziwej Akademii Kouou, uwierzyłbym w to.
Weszliśmy do środka i znaleźliśmy się na podwyższeniu. Kotara nie była

opuszczona, więc cała sala była dostępna dla naszych oczu. Chciałem ją
zobaczyć, jednak Koneko-chan przemówiła:
– …Wyczuwam obecność. Wróg.
84 of 141 24.05.2019, 21:29

! Usłyszałem donośny głos.
– Wiemy, że jesteście tutaj, słudzy Gremory! Widzieliśmy, jak wchodzicie.
Głos kobiety. Podwładne Raisera! Widzieli nas! Nie było zatem sensu ukrywać
się dłużej. Pokazaliśmy się im. W głębi sali były cztery diablice. Kobieta w
chińskiej sukni, bliźniaczki i… loli-shoujo, która pokonała mnie wcześniej.
Nie spodziewałem się, że zobaczę ją w tak wczesnym etapie bitwy… Jeżeli

zapamiętałem dobrze, to ta w sukience była Wieżą, bliźniaczki i tamta były
Pionami. Zanim wyruszyliśmy, widzieliśmy zdjęcia naszych przeciwników. Trzy
Piony i jedna Wieża… Właśnie trafiły się nam takie pionki, jednak ich ilość była
podwojona w stosunku do nas. Tak jak było w planie, nie mogliśmy uniknąć
walki.
– Boosted Gear, gotowość.
[BOOST!!]
Dublowanie mocy zaczęło się. Tak! Uda mi się!
– …Ise-senpai, pozostawię Piony tobie. Zajmę się Wieżą.
– Tak jest!
Staliśmy na wprost naszych przeciwników. Kobieta w chińskiej sukni przybrała

posturę, jaką przybierają mistrzowie kung-fu, gdy szykują się do walki, a za nią
pozycję do walki przybrała cała reszta. Na koniec bliźniaczki pochwyciły piły
łańcuchowe i… Zaraz, co, piły!?
BRUUUM BRUUUM DRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
Piły zostały odpalone, wydając przy tym nieprzyjemne dźwięki.
Hej! Serio!? Dziewczyny nie powinny obsługiwać takich niebezpiecznych

urządzeń!
– Czas umierać. – Bliźniaczki powiedziały radosnym głosem.
Hola! Nie możecie mówić takich rzeczy z uśmiechem na twarzy! Nie chciałem
zginąć! Chyba nie byłoby zbyt kolorowo, gdybym został raniony jedną z tych
pił!
BACH! BUM!
Koneko-chan i Wieża rozpoczęły już swoją walkę w niedalekim sąsiedztwie nas.

Przypominało to raczej sztuki walki z powodu tej szybkiej wymiany ciosów!
Każdy z nich wyglądał na strasznie potężny, nic dziwnego – w końcu obie były
Wieżami. Myślałem, że Koneko-chan była w lepszej sytuacji ze względu na
swoją drobną budowę, która pozwalała na bardziej swobodne ruchy, jednak
kobieta w sukni również poruszała się bez trudności, wyprowadzając przy tym
skomplikowane ataki.
85 of 141 24.05.2019, 21:29

ŚWIST
Dziewczyna przecięła powietrze kijem. Jej imię brzmiało chyba Mira. I właśnie
w tym momencie wróciły nieprzyjemne wspomnienia. Zachowywałem się,
jakbym był naprawdę wszechpotężny, a skończyło się na tym, że pobiła mnie
tym kijem, a ja nie zdałem sobie nawet z tego sprawy… Nie chciałem znowu
przegrać!
– Umrzyj, umrzyj, umrzyj, umrzyj, umrzyj! – Bliźniaczki zbliżały się do mnie,

tnąc piłami podłogę! W powietrze leciało pełno iskier, a one zamachnęły się
piłami na mnie!
DRRRRRRRRRRRRR!
Jedna z nich świsnęła mi tuż nad uchem. Wow! Było to niezbyt bezpieczne!
Ledwo udało mi się tego uniknąć! Odepchnąłem z barku jedną z nich i
zwiększyłem dystans między nami. Nie był to wymagający ruch, zatem Boosted
Gear nie powinien się zresetować. Jeżeli będę zbyt pewny siebie i będę walczył
nader agresywnie, to moja moc powróci do jej początkowej wartości!
ŚWIST
Dźwięk dochodził zza moich pleców.
– Wow!
Trochę by brakło, a nie uniknąłbym i tego. Kij musnął się o moje ramię! To ta
dziewczyna, Mira! Ha, tym razem uniknąłem jej ataku! Moje ciało było
sprawniejsze, niż to sobie wyobrażałem. Było to sprawką ciężkiego treningu i
wyzwolenia przez Buchou części mojej mocy! Byłem w stanie to zrobić! Byłem
pewien mojej mocy. Kiedy doszedłem do tego wniosku, piła musnęła mój
policzek! Z intensywnego bólu mogłem stwierdzić, że krwawiłem. Kiedy
spojrzałem się na swój ubiór, mundurek był pocięty w różnych miejscach.
Uuu… chyba niezbyt dobrze.
[BOOST!!]
Drugie zwiększenie mocy.
Dziewczyny nie zawahały się atakować podczas działania mojego Boosted

Gear! Ale… Yo! Haa! Uniknąłem ciosu z góry poprzez odskok w bok, a kiedy
któraś z nich atakowała to albo uskakiwałem albo pochylałem się!
Zablokowałem atak kija, który nadchodził z przodu! Tak! Dałem radę im
wszystkim! No i kurna jak!?
– Achhh! Jestem zła!
– Dlaczego nic go nie trafia!?
Bliźniaczki wyglądały na wkurwione.
86 of 141 24.05.2019, 21:29

– …Nie mogę przełamać się przez jego obronę. – Dziewczyna z kijem również
wyglądała na zdenerwowaną faktem, że żaden z jej ciosów mnie nie trafił.
Szkoda. No, ale w końcu trenowałem najciężej jak się dało. Nie mogłem
przegrać, gdyby tak się stało, nie mógłbym spojrzeć w oczy Buchou i
pozostałym.
[BOOST!!]
I oto moje trzecie zdublowanie mocy!
– Zróbmy to, mój Sacred Gear-kun!
[EXPLOSION!!] Zamierzałem walczyć z nimi w tym stanie! Czułem, jak energia

przepływała przez moje ciało! Nagły przypływ na pewien czas! Nie zmarnuję
go!
– Pierwsza!
Podbiegłem do jednej z bliźniaczek. Co za szybkość! Jak na mnie było to

naprawdę dziwne, ale mój sprint był niesamowity! Cel nie mógł nawet
zareagować na moje ruchy. Zamachnęła się piłą, gdy zorientowała się, co się
dzieje, jednak moja pięść była pierwsza.
BĘC!
Odleciała na skutek mojego ciosu.
– Ty! Jak śmiesz! Mojej onee-chan!
Druga z nich wyciągnęła piłę w moją stronę, ja jednak szybko się odwróciłem i
uderzyłem! Runęła jak rażona gromem na ziemię.
– Haa!
Ostatnia z nich natarła na mnie kijem.
– Daa!
PĘKA
Przeciąłem na pół ten kij. Auć! Był twardszy niż myślałem! Gdy ta pozostała
bezbronna, uderzyłem ją.
– Kyaaa! – krzycząc, przeturlała się po podłodze.
– Ku!
Głos oponenta Koneko-chan. Kiedy się obejrzałem, kobieta leżała na podłodze,

a moja towarzyszka broni dalej utrzymywała posturę bojową.
– Do licha! Jeżeli przegramy z takim kimś, Raiser-sama z pewnością będzie
87 of 141 24.05.2019, 21:29

wściekły!
– Potniemy cię na drobne kawałeczki! – Bliźniaczki znów włączyły piły. Teraz

nadarzyła się okazja, aby pokazać, co potrafiłem – a potrafiłem wiele. Udało mi
się w końcu osiągnąć niezbędne warunki do użycia mojej potężnej techniki!
– Spróbujcie tego! Moja nowa, ostateczna technika! Dress Break!
PSTRYK
Pstryknąłem palcami. W tym samym czasie ubrania bliźniaczek i dziewczyny z

kijem pękły. Tak, nawet ich bielizna znalazła się w kawałeczkach! Ich blade i
ponętne ciałka były dostępne dla moich oczu. Wow. Wszystkie trzy musiały
jeszcze trochę podrosnąć, ale i to było całkiem…! Buhaha! Na mojej twarzy
widniał szeroki uśmiech, jednak z mojego nosa wydobywały się duże ilości
krwi.
– N-nieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!! – ich krzyki rozbrzmiały w sali.
Wszystkie trzy upadły na ziemię, starając się przy tym zasłonić swoje intymne
sfery.
– Ahahaha! I jak? – nie mogłem powstrzymać się od śmiechu. – Oto moja

technika, którą nazwałem Dress Break! Przez cały czas wyobrażałem sobie
właśnie to, jak ubrania dziewczyn rozrywają się na kawałeczki! Włożyłem w to
swój cały talent magiczny!
Włożyłem w nią wiele wysiłku. Początkowo w ogóle mi to nie szło, jednak kiedy
zacząłem przenosić w rzeczywistość to, co sobie wyobrażałem, udało się!
Wszystko po to, by zobaczyć ten widok! Hahaha, tylko popatrzcie! Rozebrałem
dziewczyny do naga!
Właśnie z tego też powodu obierałem każdy owoc i każde warzywo nie za
pomocą noża, ale magii! Jedyną wymaganą rzeczą był uprzedni kontakt
fizyczny, a później wysyłam ładunek magiczny. A teraz było widać rezultaty.
– Jesteś naprawdę żałosny! Wrogu kobiet!
– Bestia! Niewyżyty potwór!
Bliźniaczki ze łzami w oczach zaczęły przeklinać.
– …Źle cię oceniłam.
UKŁUCIE
Przemówiła Koneko-chan. Jej słowa ukuły mnie w serce... Nagle usłyszałem

głos pochodzący z transceivera.
[Ise, Koneko, słyszycie mnie? To ja.]
Głos Buchou.
88 of 141 24.05.2019, 21:29

– Tak, jesteśmy bezpieczni! Nawet powiem więcej, jesteśmy w korzystnym

położeniu!
[Dobrze słyszeć. Akeno jest już gotowa! Chcę, żebyście ruszyli dalej zgodnie z
planem.]
Rozkaz Buchou! Kiwnąłem głową po tym, jak wymieniłem spojrzenia z Koneko-

chan.
SPRINT
Zmierzyliśmy wprost do głównego wejścia, ignorując dziewczyny spoczywające

na podłodze.
– Uciekacie!? Przecież to miejsce ma strategiczne znaczenie!
Podwładne Raisera wyglądały na trochę zaskoczone naszymi działaniami. Tak,

miałyście rację. Był to bardzo ważny punkt – lokacja mająca połączenie z
obiema bazami. W szachach odpowiadałoby to środkowi, a był on bardzo
ważnym miejscem. Właśnie z tego powodu oboje przysłali tutaj swoje pionki!
Żeby je zdobyć! Właśnie taki był sens tego wszystkiego! Dlatego zrobiliśmy z
tego miejsca przynętę! Opuściliśmy budynek głównym wejściem.
BŁYSK Światło pioruna rozświetliło okolicę.
NAAAAAAAAAAAPRZÓD!!!!!!!!!
Wielka błyskawica uderzyła prosto w salę gimnastyczną. Rozległ się ogromny

huk i błysk. Kiedy wszystko ucichło, po budynku nie było śladu.
– Spróbujcie tego – zabrzmiał głos Akeno-san.
Kiedy się odwróciłem, ujrzałem nade mną uśmiechniętą twarz Akeno-san, która
unosiła się w powietrzu przy pomocy skrzydeł. Swoją prawą rękę miała
podniesioną do góry, a w dłoni kumulował się ładunek elektryczny.
[Trzy Piony i jedna Wieża Raisera Feneksa zostały pokonane!]
Głos Grayfii-san rozbrzmiał na polu walki. Chwileczkę, dzięki temu atakowi

przeciwnicy, z którymi przed chwilą walczyliśmy zostali wyeliminowane!?
Poważnie!? JEDNYM ATAKIEM!? Przypomniały mi się słowa Kiby:
「Kapłanka Gromów – oto pseudonim Akeno-san. Z racji, że Buchou nie jest

jeszcze w wieku, w którym mogłaby brać udział w oficjalnych rozgrywkach,
niewielu o niej słyszało. Jednak mimo to jest znana wśród pewnych grup ludzi.」
K-Kapłanka Gromów… Przerażające! Gdyby miała mnie uderzyć, to z pewnością

bym umarł! Tak… nigdy nie będę jej denerwował.
– Udało się nam, Koneko-chan. – Chciałem położyć jej dłoń na ramieniu, ale
odtrąciła ją.
89 of 141 24.05.2019, 21:29

– …Proszę, nie dotykaj mnie – powiedziała chłodnym głosem, choć na jej twarzy
widniał uśmiech.
Uu… ta reakcja naprawdę mnie zasmuciła. No dobra, każda dziewczyna byłaby

ostrożniejsza, gdyby zobaczyła moją technikę.
– Hahahaha, nie martw się, nie będę tego używał na swoich towarzyszach.
– …Mimo wszystko, to naprawdę nędzna technika.
O rany. Chyba naprawdę mnie znienawidziła.
[Czy wszyscy mnie słyszą? Akeno przeprowadziła perfekcyjny atak i zakończyła

jedną z faz planu.]
Słyszałem głos Buchou. Wydawała się być radosna. Wszystko przebiegało

zgodnie z planem – zniszczenie strategicznego miejsca. Zniszczenie, gdy w
środku będą pionki Raisera. Wiedzieliśmy, że będą nas obserwowali, dlatego
wszystko to było tylko fasadą. Musieliśmy sprawić, że będą z nami walczyć, by
upewnić się, że zostaną zniszczeni wraz z salą. Byliśmy tylko przynętą, którą
miała zwabić ptaszka do klatki. Plan Buchou był wspaniały! Odrzucić znaczenie
strategicznego miejsca i użyć go do ataku! Likwidacja czterech pionków
stawiała nas w lepszej pozycji. Nie straciliśmy jeszcze nikogo z nas, więc był to
naprawdę dobry start!
[Ta błyskawica wymaga dużego czasu regeneracji do ponownego użycia. Mimo

sukcesu, przeciwnik wciąż posiada przewagę liczebną. Wraz z Asią wyruszymy,
gdy tylko Akeno będzie w gotowości bojowej. A wy podążajcie dalej zgodnie z
planem!]
– Tak jest!
Zatem również ruszały do walki. A kolejną fazą było… połączenie się z Kibą i
pokonanie przeciwników na boisku!
I wtedy stało się to.
BAAM!!
Tuż obok mnie rozległa się silna eksplozja. Kiedy odwróciłem się w tamtym
kierunku…
– K-Koneko-chan!
Leżała na ziemi nieopodal. Szybko do niej podbiegłem i wziąłem na ręce. Jej

ubranie było w strzępach, jakby przetrwało wybuch bomby. Czyżby ten wybuch
był…
– I jak? – odezwał się nieznany głos.
Na ziemi widniał czyjś cień, a gdy podniosłem głowę do góry, ujrzałem

oskrzydloną postać. Była to kobieta ubrana niczym czarodziejka. Podwładna
90 of 141 24.05.2019, 21:29

Raisera! Czy to ona zraniła właśnie Koneko-chan!? Byłem pewien, że była to

jego Królowa! Niespodziewane przybycie najsilniejszego z pionków!
– Fufufu. Kiedy polujesz na zwierzynę, najlepszy moment jest wtedy, gdy ta jest
czymś bardzo pochłonięta, ponieważ jest bezbronna. Warto było „poświęcić”
naszych dla pokonania jednego z was. Wasza grupa jest nieliczna, a
zmniejszenie was o jeden mogłoby wystarczyć, żeby postawić was w trudnej
sytuacji. Nawet jeżeli pokonacie nas, nie będziecie w stanie pokonać Raisera-
sama. Opór jest daremny. – Zaśmiała się, jakby było to naprawdę śmieszne.
– …Ise-senpai… Akeno-senpai… – Koneko-chan przemówiła wątłym głosem. – …

Ja… przepraszam… Chciałam być bardziej przydatna dla Buchou i wszystkich…
– N-nie przepraszaj! Robimy to, co do

nas należy! Nie ma żadnego
problemu! Tylko zaczekaj na Asię…!
Jej ciało pokryło się światłem. Zaczęło

blaknąć i rozmazywać się, aż w końcu
zniknęło…
[Wieża Rias Gremory-sama pokonana.]
Usłyszałem bezuczuciowe
obwieszczenie. Na szczęście Buchou
wytłumaczyła mi to wcześniej. Gdy
zostaniemy tak poturbowani, że
znajdziemy się w stanie, który nie
pozwoli nam na dalszą walkę,
automatycznie zostajemy
przeteleportowani do miejsca, gdzie
można wylizać się z ran. Właśnie
dlatego nic się nam nie stanie, jeżeli
doznamy poważnych obrażeń – nie
umrzemy. Tam też zostali przeniesieni
ci, których pokonała Akeno-san, a
także nasza Koneko-chan. No wiem…
Byłem tego świadom. To tylko mecz,
ale ja wciąż… ja… ja… czułem, jak ciężar jej ciała zmniejszał się w moich
rękach… Niech to. Kurwa!
Trząsłem się ze złości.
– Złaź tu!! Będę twoim przeciwnikiem!!
Zapomniałem o całym planie, a jedynym, o czym myślałem, była walka, mimo

świadomości, że było to nierozsądne. Nie mogłem jej przebaczyć. Z oczu
Koneko-chan wypływały łzy. Łzy żalu! Była w stanie do dalszej walki! Cholera!
Jeżeli zorientowałbym się o wiele wcześniej, nie doszłoby do czegoś takiego!
Zapomniałem o ciągłym zagrożeniu z powodu radości wypełnienia zadania!
91 of 141 24.05.2019, 21:29

– Fufufu, co za niekulturalny Pion. Czyżbyś również chciał wybuchnąć jak ta

dziewczynka przed chwilą? – Wyciągnęła ręce w moją stronę. Szykowała się do
strzału!
– Ara ara. To ze mną będziesz walczyć, Królowo Raisera-sama, Yubelluno-san. A

może raczej Królowo Eksplozji? – Akeno-san wleciała pomiędzy nas tak, jakby
chciała mnie ochronić.
– Nie przepadam za tym imieniem z powodu jego złego wydźwięku, Kapłanko

Gromów. Wyzywam cię do walki.
– Ise-kun, połącz się z Yuutem-kun. Zajmę się nią.
– A-ale!
Próbowałem wpłynąć na jej decyzję, jednak uśmiech ustąpił miejsca powadze –

był to pierwszy raz, kiedy widziałem ją taką. Moje serce zabiło mocniej.
– Ise-kun, masz swoją rolę. Ruszaj. To zadanie dla mnie.
Miała rację. Z pewnością bym jej tylko przeszkadzał. Musiałem robić to, co
powinienem był robić. Zaciskałem zęby ze złości, ale Akeno-san uśmiechnęła
się.
– Wszystko jest w porządku. Pomszczę Koneko-chan. Pokonam ją za pomocą

całej mej mocy!
! Ciało Akeno-san pokryło się złotą aurą! Już samo to uświadomiło mnie, jak
potężna była. Najsilniejsza osoba pośród nas, nasza Królowa.
– Akeno-san, zostawię ją tobie!
Po tym zdaniu odwróciłem się i pobiegłem w stronę boiska, gdzie oczekiwał

mnie Kiba. Zaraz po tym, jak się oddaliłem, usłyszałem ryk zderzających się ze
sobą piorunów i wybuchów. Rozgrywka przeszła z fazy początkującej do
zaawansowanej.
Żywot 5: Zasługi na polu bitwy

Część 1
Kiedy zmierzałem na umówione miejsce, usłyszałem to:
[Trzy Piony Raisera Feneksa-sama pokonane!]
Trzy Piony!? Czyja to zasługa? Akeno-san walczyła z Królową, Buchou i Asia

dopiero co tutaj zmierzały… Musiał to być Kiba! Ha, razem dawało to już
siedem pionków! Wliczając Raisera pozostało ich tylko dziewięcioro, a nas
92 of 141 24.05.2019, 21:29

pięcioro. Wciąż musieliśmy uważać!
! Ktoś nagle chwycił mnie za ramię! Wróg!? Szykowałem się już do ataku,
jednak to Kiba trzymał mnie za rękę. Jego uśmiech uspokajał jak zawsze.
– Och, na szczęście to ty.
– Jak widać.
Spoglądaliśmy na boisko zza małego budynku magazynu, który był ciężko

dostrzegalny z boiska.
– Wybacz, Kiba. Koneko-chan…
– Słyszałem powiadomienie, także dobrze o tym wiem. Z pewnością bardzo

żałuje. Nigdy nie wiedziałem, o czym myśli, jednak podczas dzisiejszego meczu
miała wiele obaw. Zrobiła także dużo podczas zastawiania pułapki w lesie.
– …Wygrajmy to.
– Oczywiście, Ise-kun.
Przybiliśmy sobie żółwika. Nigdy go nie lubiłem za to, że był przystojnym

gościem, jednak w przypadku walki był osobą najbardziej godną zaufania.
Męska para Klubu Okultystycznego! Jeżeli nie będziemy odważni,
wypadlibyśmy naprawdę niefajnie przed dziewczynami.
– I to ty pokonałeś te trzy Piony?
– Tak – skinął głową. – Pokój klubu sportowego jest dosyć ważnym miejscem,
zatem nie zdziwił mnie widok przeciwnika. Jakoś udało mi się go tutaj zwabić i
pokonać. Jednak osoba odpowiedzialna za to miejsce wydaje się być
doświadczona i nie zareagowała na moją prowokację. Najwyraźniej użyła
Pionów, aby zobaczyć mój sposób walki. Chyba Raiser lubi walczyć poprzez
poświęcanie swoich podwładnych. To jedyne, czego potrafi dokonać. – Jego usta
uśmiechały się, ale oczy mówiły co innego. – Mamy tutaj do czynienia z trzema
pionkami: po jednym Skoczku, Wieży i Gońcu.
– …Będzie ciężko.
– Będą zacięcie bronić tego miejsca. Z powodu straty sali gimnastycznej to

właśnie na tym miejscu skupią swoje siły.
Były tylko dwie drogi dostania się do baz: przez salę i przez boisko. Buchou
zdecydowała się na zniszczenie jednej z nich, więc nam pozostało tylko mieć
oko na boisko. Zatem niczym dziwnym nie było, że spotkamy się tutaj z dobrą
linią obrony. Nasz plan zakładał, że ich Królowa wysunie się na przednią linię
frontu… Wszystko wskazywało na to, że czekała nas o wiele bardziej zacięta
walka niż w przypadku sali gimnastycznej. Uuu… trochę się denerwowałem!
– Czyżbyś się denerwował? – zapytał się z uśmiechem, co spowodowało, że się
93 of 141 24.05.2019, 21:29

zaczerwieniłem.
– O-oczywiście! – odpowiedziałem. – Przecież nie mam żadnego doświadczenia

bitewnego! A właśnie teraz przyszło mi walczyć. W porównaniu do ciebie to
mogę być tylko piechurem[30].
Byłem w posiadaniu potężnego Boosted Gear. Wystarczyłoby to, żebym mógł

stanowić poważne zagrożenie. Jednak jego posiadacz, czyli ja, był wciąż
niedoświadczony. W pewnym sensie była to strata dla tego wielkiego skarbu.
Mimo wszystko wciąż pragnąłem walczyć, walczyć za Buchou. Chciałem
wreszcie coś dla niej zrobić. Nawet jeżeli byłem najsłabszy, to nie poddałbym
się bez walki. Jeżeli mam umierać, to zabiorę ze sobą swoich przeciwników.
– Spójrz. – Kiedy próbowałem dodać sobie otuchy, Kiba podsunął mi pod oczy
swoją dłoń.
…! Trzęsła się.
– Ise-kun, twierdzisz, że jestem doświadczony. To z pewnością prawda. Jednak

to mój pierwszy raz, kiedy biorę udział w Rating Game, w poważnej walce
pomiędzy diabłami. Mimo że odbywa się on na specjalnych warunkach, to nie
zmienia to faktu, że jest to poważna walka. Zostaliśmy w nią wciągnięci bez
względu na to, czy nam się to podoba czy nie. Na dodatek jest to pierwsza tego
typu rozgrywka, w której bierzemy udział i nie możemy pozwolić, żeby
przeciwnik dostrzegł najmniejszą lukę w naszej obronie. Musimy dać z siebie
wszystko jako my sami, ale także jako podwładni Buchou. Wynik tego meczu
będzie miał ważne znaczenie w przyszłości. Jestem jednocześnie szczęśliwy i
przerażony. Nie chcę zapominać uczucia trzęsących się rąk, tego
zdenerwowania, tej napiętej atmosfery. Chcę doświadczyć tego wszystkiego i
wynieść z tego jakąś naukę. Stańmy się lepsi i silniejsi, Ise-kun.
Kiba… Rozmyślał tak wiele nad tym meczem… Tak jak myślałem, w walce…
– Stwórzmy parę, na widok której dziewczynom będzie mokro w majtkach –

powiedziałem.
– Hahaha! Czy to ma oznaczać, że to ja będę tym, którym bierze „od tyłu”?
– Ty głupku! Jeżeli chodzi o wkładanie, to moja broszka! Czyli nie! Umrzyj,

Casanovo!
Kurna, wciągnął mnie w swój humor. Uuu… co ja wyprawiam?
Wtem rozległ się donośny i odważny głos kobiety:
– Jestem Skoczkiem Raisera Feneksa-sama, Karlamine! Znudziłam się próbą

zrozumienia strategii obu stron! Skoczku Rias Gremory, wyzywam cię do walki!
Na środku boiska do gry w baseball stała dumnie kobieta w zbroi. Co za

odwaga! Fufu. Kiba zaśmiał się.
94 of 141 24.05.2019, 21:29

– Przedstawiła się, zatem nie mogę ukrywać swojej osobowości, a jest nią
Skoczek i szermierz zarazem. – Po tych słowach ruszył prosto na boisko.
– Idiota.
Mimo że nie uważałem tego za najmądrzejsze, to poszedłem za nim. Był cool.
– Jestem Skoczkiem Rias Gremory, Kiba Yuuto.
– A ja jestem Pionem, Hyoudou Issei!
Na twarzy naszej oponentki pojawił się uśmiech.
– Cieszę się, że przy boku Rias Gremory znajdują się tacy dwaj wojownicy.
Bezpośrednie natarcie z frontu – takich rzeczy ludzie zdrowi psychicznie
zazwyczaj nie robią.
Zatem byliśmy pełnosprawni inaczej. – Jednak ja kocham takich idiotów jak wy.
No cóż, pora zaczynać. – Karlamine wyjęła swój miecz z pochwy. Kiba również
przygotował się do wyciągnięcia swojego oręża.
– Walka pomiędzy Skoczkami. Na to czekałem. Osobiście wolałbym wziąć udział

w agresywnej walce.
Agresywna odpowiedź Kiby. Och, na jego twarzy widniał najprawdziwszy

uśmiech!
– Dobrze powiedziane, Skoczku Rias Gremory! – Karlamine zaczęła ciąć

mieczem tak, jakby tańczyła.
BZZZZZZZZZ
Ich miecze zderzyły się z takim impetem, że w powietrze poszły iskry! Oboje
byli wyjątkowo szybcy! Rozpoczęli! Wymiana ciosów, której moje oczy nie były
w stanie dostrzec. Wciąż znikali i pojawiali się! Co teraz powinienem był
zrobić? Hmmmm… Musiałbym być skończonym dupkiem, jeżelibym pomógł
Kibie, w końcu była to honorowa walka jeden na jednego. A może powinienem
był go dopingować: „Dalej, Kiba!” albo „Dasz radę!”?
– Wydajesz się nudzić.
Kiedy odwróciłem się w stronę źródła głosu, moim oczom ukazała się kobieta w
masce. Jeżeli dobrze zapamiętałem, była Wieżą. Chwilę później dołączyła do
niej następna osoba.
– Rany, nie rozumiem jej, w głowie jej tylko miecze, miecze i miecze. Ich walka
wygląda bardziej na starcie pomiędzy świnkami. Karlamine była bardziej
zgorzkniała, gdy Piony się poświęciły. Czyżby aż tak bardzo nie podobała się jej
strategia pana? I kiedy wreszcie odnajduję niezłego chłoptasia, on również
okazuje się być pasjonatem mieczy. Rany, co za niefart.
Były to słowa bishoujo ubranej na wzór zachodnich księżniczek. Hm, to chyba
95 of 141 24.05.2019, 21:29

Goniec. Miała dwa kręcone warkocze. Przypominała prawdziwą księżniczkę.

Wow! Udało się im mnie otoczyć! Gońcowa księżniczka spoglądała na mnie
dziwnym wzrokiem. C-co się stało?
– Hmmm, więc ten chłopiec jest wielce adorowanym Pionem Rias Gremory?
Czyżby miała aż taki zły gust?
Jak śmiała mówić takie rzeczy! Ku! Mimo swojej urody, miała niewyparzoną
gębę! Odskoczyłem i przyjąłem pozycję do walki.
– Boosted Gear gotowość!
[BOOST!!]
Dublowanie mocy rozpoczęło się. Skoczka pozostawiłem Kibie, a tymi dwiema

musiałem zająć się osobiście! Jednak Goniec tylko westchnął.
– Nie mam zamiaru z tobą walczyć. Izabello, może ty spróbujesz?
Kobieta w masce skinęła głową. Dziewczyna w sukni odeszła od nas i zaczęła

patrzeć na nas z odległości. Co!? Dziewczyna z warkoczami nie zamierzała
walczyć!?
– Planowałam to już od samego początku. Walczmy dopóty, dopóki nie

zaczniemy się nudzić.
– Umm, jasne. Okay, ale czy ten Goniec nie będzie z nami walczył?
Zapytałem ją o to, bo wszystko wskazywało na to, że będzie to dość istotna

walka. Nawet nie wiedziałem jak zareagować na jej wycofanie się z walki…
Moja rozmówczyni, Izabella, złapała się za czoło i odrzekła: – Ach, o nią się nie
martw. Ta dziewczyna jest wyjątkowa. Będzie nas po prostu obserwowała.
Zaniemówiłem. „Obserwowała”!? Przecież to naprawdę ważna bitwa!
– Ona jest… Ta osoba to Ravel Feneks, młodsza siostra Raisera-sama. Została

jego podwładną przy pomocy specjalnej sztuczki, ale wciąż pozostaje jego
siostrą.
………Co takiego? Ta bishoujo-chan? I ten ptasi koleś? Hm?

Cooooooooooooooooooooo!! Pokiwała do mnie z uśmiechem tak, jakby
wiedziała, że byłem zaskoczony jej prawdziwą tożsamością… Hej, hej…Czy tak
wolno? Przyjął swoją siostrę do grupy i sprawił, żeby brała udział w walce?
– Cóż, nawiązując do jego słów…
「Posiadanie siostry w haremie ma istotne znaczenie. Znasz istotę bliskości

pomiędzy rodziną? Wiesz, że znajdą się ludzie, którzy będą patrzeć na mnie z
podziwem i zazdrościli? Nie jestem żadnym fascynatem sióstr, więc traktuję ją
jako maskotkę.」
– Tak właśnie powiedział.
96 of 141 24.05.2019, 21:29

… Ten ptasi koleś był zboczkiem i dupkiem!? Dwa w jednym! Jednak wydawało
mi się, że rozumiałem jego uczucia co do siostry w haremie. Młodsze siostry są
świetne! Zawsze chciałem mieć jedną! Nie, zaraz, nie to miałem na myśli…!
Dobra, a więc to tak! Ta dziewczyna to jego siostra i nie zamierzała ze mną
walczyć.
– Teraz, szykuj się! Pionie Rias Gremory!
ŚWIST
Gdy spodziewałem się, że Wieża, Izabella, zaatakuje z przodu, silny cios został
wymierzony z boku prosto w mój policzek! Wow, szczęśliwie udało mi się go
odruchowo uniknąć. – Hm, zatem jesteś w stanie uniknąć takiego ataku.
Wybacz, trochę cię nie doceniłam. Wrzucę drugi bieg… nie, przeskoczę o dwa
biegi!
Wykonała dosyć podejrzany ruch, poruszając całym ciałem. Ale…
ŚWIST! ŚWIST!
Zaczęła atakować pod najprzeróżniejszymi kątami i z najprzeróżniejszych

miejsc! Kiedy myślałem, że udało mi się uniknąć jej ciosu, ten powracał jak
bumerang! Czy to jedne z tych bokserskich ataków!? Jeżeli by mnie trafiła, z
pewnością coś by mi się stało! A ja nie byłem w stanie zaatakować, dopóki mój
Boosted Gear nie zwiększy odpowiednio mojej mocy! Nie miałem żadnego
innego wyjścia jak omijać jej ciosy! Jak szalony unikałem jej ataków, aż nagle…
KOPNIĘCIE!
– …Gah!
Poczułem ostry ból w brzuchu. Kopnięcie. Kopnęła mnie! Byłem tak skupiony
na jej rękach, że zapomniałem kompletnie o nogach…! Straciłem orientację, a
na mojej twarzy zaczęły lądować ciosy! Bolało! Naprawdę nie było dobrze!
[BOOST!!]
Ku! Byłem pewien, że było to moje piąte zwiększenie mocy! Wystarczyłoby to,
jeżeli moim przeciwnikiem byłby Pion, jednak nie starczyłoby to na Wieżę!
Przecież stała zaraz za Królową! Atakowanie bez pełnej mocy na nic by się nie
zdało!
Skrzyżowałem ręce i starałem się blokować jej ciosy, choć mimo to były one
nad wyraz mocne! Jeżeli pozwoliłbym na to jeszcze przez chwilę, to z
pewnością zostałbym wyeliminowany! Wykorzystałem okazję, kiedy
zamachiwała się na kolejny atak, i cofnąłem się do tyłu! Zaprzestała ataku,
jednak wciąż była w ruchu. Nie miałem pojęcia, kiedy zaatakuje ponownie.
Byłem dumny z siebie, że trenowałem wcześniej z Kibą i Koneko-chan. Okazało
się to być bardzo pomocne, ponieważ dzięki temu mogłem odgadnąć, kiedy
przeciwnik zaniecha ataku. Buchou powiedziała mi także, jak należy uciekać,
tak więc teraz byłem w stanie odpierać jej ciosy. Nagle Izabella uśmiechnęła
97 of 141 24.05.2019, 21:29

się.
– Nie brałam cię na poważnie… Mówiąc szczerze, myślałam, że będzie po tobie

wtedy, kiedy cię kopnęłam… Wygląda na to, że Rias Gremory nieźle cię
wytrenowała. Zwłaszcza twoja wytrzymałość jest wspaniała.
Wytrzymałość…? Czy ja miałem w ogóle coś wspaniałego?
– Podczas poważnej walki najważniejszą rzeczą jest kondycja. Bo w końcu

nawet idiota może walczyć, jednak żeby podjąć walkę na kilka minut,
potrzebujesz kondycji. Walka pożera olbrzymie zasoby kondycji i koncentracji.
Już samo unikanie ciosów wymaga dużego wysiłku, a ty, będąc w stanie robić to
do tej pory, dajesz do zrozumienia, że przez te dziesięć dni mocno trenowałeś
swoje ciało.
… Moje serce zabiło mocniej. Ten zawzięty trening. Krzyki, które sprawiały, że
Buchou w moich oczach stała się prawdziwym diabłem. Byłem zmuszany do
biegania z samego rana i noszenia ciężkich głazów przez górskie szlaki.
Umierałem setki razy. Myślałem nawet, że to wszystko nie było potrzebne.
Jednak Buchou pozostawała przy mnie od wschodu do zachodu.
I nagle moje oczy zwilgotniały. Zacząłem żałośnie płakać przed przeciwnikiem.

Buchou! Moja Buchou! Byłem w stanie walczyć! Jeszcze stałem! Jeszcze
dychałem! Wszystko, co dla mnie uczyniłaś, teraz ujawniło swoje rezultaty! Nie
mogłem przegrać. I nie przegram! Bez wątpienia sprawię, że Buchou wygra! Tę
kobietę! Pokonam tę oto Wieżę!
– …Chyba powiedziałam coś, czego nie powinnam była. Wyczułam skok twojego
ciśnienia.
– Wieżo, Izabello. Jestem najsłabszym i najmniej doświadczonym z całej grupy

Rias-sama. Jednak wciąż jestem w stanie cię pokonać! I wtedy stało się to.
Bzzzzzz!
Do moich uszu doleciał dźwięk przecinanego powietrza. Kiedy się obejrzałem,

zobaczyłem, jak miecz ciemności Kiby uległ rozproszeniu.
Wymazywacz Świętości, miecz, który pochłaniał światło. Sacred Gear Kiby,

jednak wszystko wskazywało na to, że jego część została zniszczona przez
przeciwnego Skoczka.
– Niestety, twój Sacred Gear nie sprawdzi się na mnie.
Miecz Karlamine płonął. Ognisty miecz? Zatem Wymazywacz uległ czemuś

takiemu. Jednak Kiba zdawał się nie przejmować tym faktem, a tylko
uśmiechnął się.
– W takim przypadku powiem ci to – niestety, to nie wszystko, na co stać mój

Sacred Gear.
98 of 141 24.05.2019, 21:29

– Co? Bzdura. Skoczku Gremory, to haniebne dla wojownika…
– …Mróz. – Kiedy Kiba powiedział to ściszonym głosem, coś zaczęło się

formować w rękojeści. Hm? Zrobiło się jakby chłodniej… Przeszły przeze mnie
dreszcze. Nagle z rękojeści wystrzelił lód.
PĘKA!
Wraz z tym dźwiękiem uformował się on w coś na kształt ostrza.
– W wyniku kontaktu z tym mieczem, Pożeraczem Płomieni, każdy rodzaj ognia

zniknie.
Lodowy miecz!? Hej, hej, hej!! Miecz ciemności nie był jedynym orężem Kiby!?
Wszyscy, poza nim, byli zaskoczeni. Czy takie coś było w ogóle możliwe!?
– N-niemożliwe! Czy usiłujesz mi wmówić, że posiadasz dwa Sacred Gear!? –

Karlamine obróciła swój miecz bokiem! Miała zniecierpliwiony wzrok.
PĘK PĘK PĘK
W następnej chwili miecz Karlamine zderzył się z mieczem Kiby. Płomienie

zaczęły zamarzać i stały się ciałem stałym. Pękły w drobny mak i znikły. Jednak
ona nie przestała atakować. Mimo wszystko odrzuciła na bok rękojeść i
wyciągnęła zza pasa następny miecz. Chwyciła go oburącz i krzyknęła:
– Jesteśmy częścią wszechpotężnego domu Feneksów! Mamy władzę nad

ogniem i powietrzem! Posmakuj tego! Podmuch ognia!
Guuuuuuu!
Płomienie ognia obtoczyły boisko do baseballu, na którym walczyła ta dwójka.

Gorący wiatr grzmał niemiłosiernie.
– Niech ją! Zapomniała, że my również tutaj jesteśmy!? – Izabella przemówiła,

osłaniając ręką twarz. Miecz Kiby zaczął się topić. Mimo to Kiba nie wydawał
się być zakłopotany.
– Hm, rozumiem… Chcesz nas spalić w wietrze ognia… Jednak… – Wyciągnął

rękę, w której dzierżył pozostałą rękojeść, i przemówił pewnym głosem: –
…przestań.
WSYSA! Jęzory ognia zaczęły być wciągane przez jego miecz. Wiatr ustał, a
dookoła nas znów zapanowała cisza.
– … Przywracacz Ładu. Już dawno nie używałem więcej niż dwóch

demonicznych mieczów podczas tej samej walki.
Z rękojeści wystawało wyjątkowe ostrze. W jego środku była mała trąba

powietrzna. Czyżby właśnie tam zassał cały ten wiatr? Był w stanie stworzyć
nawet taki miecz!?
99 of 141 24.05.2019, 21:29

– … Wielokrotny Sacred Gear. Posiadasz Sacred Gear, który kopiuje bronie

innych posiadaczy Sacred Gear i pozwala ci ich używać?
Kiba potrząsnął przecząco głową.
– Nie, nie mam kilku Sacred Gear. Również ich nie klonuję. Tworzę je.
– Tworzysz… je?
– Tak. Narodziny Miecza. Jestem w stanie stworzyć dowolny demoniczny miecz.

Tak nazywa się mój Sacred Gear i taka jest właśnie jego zdolność.
Z ziemi wyrosło kilka mieczy, kiedy tylko dotknął jej ręką! Wszystkie z nich
miały różne kształty. Nawet ostrza były przeróżne! Tak jak powiedział Kiba,
wszystkie były demonicznymi mieczami!
[BOOST!!]
Ha, nareszcie! Dokładnie sto pięćdziesiąt sekund! Byłem gotów!
「Strzel blokiem magii! Kiedy go uformujesz, wystrzel kształtem, który

najłatwiej ci wyobrazić!」
Zapamiętałem, co powiedziała Buchou. Najłatwiejszym dla mnie sposobem

strzelania magią był ten, którego używał główny bohater „Dragon Balla”, Son
Goku, kamehameha!
– Boosted Gear! Naprzód!
[EXPLOSION!!]
Olbrzymie ilości energii zebrały się w moich dłoniach. Trzymałem dłoń przy
dłoni i wyciągnąłem ręce przed siebie! Wyobraziłem sobie, jak strzelam i
usiłowałem strzelić poprzez wyrzucenie energii z siebie! Jednak musiałem
uważać. Moc, która była w stanie zniszczyć górę, nie pomogłaby tutaj. Jeżeli
zniszczyłbym szkołę, mogłoby to wpłynąć na plan Buchou. Strzeliłem więc,
pozostawiając sobie jak najwięcej energii. Mój specjalny ruch, Dragon Shot!
Wykrzyczałem nazwę mojej techniki wykonując przy tym odpowiednie ruchy,
żeby byli świadomi tego, co chciałem zrobić.
DON!
Blok magii został wystrzelony z moich rąk.
– Guwaa!
Siła wystrzału odepchnęła mnie do tyłu. Nie spuszczałem jednak oczu z mojego
pocisku. Był ogromny! Porównując go do mnie, to był z pięć razy większy ode
mnie. I leciał wprost na moją przeciwniczkę, Wieżę. Buchou mówiła mi, że to
właśnie Wieże sprawiają największe kłopoty. Ich atak i obrona były niezwykle
wysokie. Zazwyczaj rolę Wieży dawało się komuś właśnie z takimi cechami,
jednak można było zrobić zupełnie inaczej. Można było ją przydzielić komuś,
100 of 141 24.05.2019, 21:29

kto biegle posługiwał się magią lub był niezwykle szybki. Osoby walczące z
pomocą magii zazwyczaj mieli braki w swoich właściwościach fizycznych,
zatem używali swoich umiejętności do pokonania słabości. Zatem jeżeli
przydzieliłbyś Wieżę komuś z szybkimi nogami, stałby się osobą z szybkimi
nogami, wysoką obroną i mocnym atakiem. Taki all-rounder[31]. Ponadto Wieża
posiadała specjalną zdolność, odpowiednik promocji Piona, roszadę. Mogła
zamienić się położeniem z Królem. Buchou powiedziała mi, że ta technika
sprawiała najwięcej kłopotów. Mimo że po szach-macie roszada nie działała,
jednak przerzucenie Króla do pozycji Wieży dawało z pewnością przewagę.
Pracowanie nad swoimi silnymi stronami i maskowanie swoich słabych
punktów było na rękę panu. Jak widać, istniało multum sposób na używanie
pionków. Właśnie z tego sposobu chciałem stawić czoła tej Wieży, Izabelli.
– Izabella, nie przyjmuj! Unik! – krzyknęła Karlamine.
Izabella, która zamierzała zatrzymać pocisk, odskoczyła w bok.
MIJA
Uniknęła mojego ataku. Mój dragon-shot poszybował dalej, prosto na kort

tenisowy.
BUUUUUUUUUUUUUUUM BAAAAAAM!
Dudnienie ziemi! Dotarł do nas silny podmuch wiatru i czerwone światło!

Spojrzałem w stronę, dokąd poszybował mój pocisk, i nie mogłem uwierzyć
własnym oczom. Cały kort wraz z otoczeniem zniknął! Czy to ja zrobiłem!?
Moim atakiem!? Teraz wszystko wyglądało zupełnie inaczej niż przed chwilą!
Nie pozostał żaden ślad po korcie! Zamiast niego był ogromny otwór! Czy ja
kryłem w sobie aż tak niszczycielską moc? Znowu zdałem sobie z tego sprawę –
mój Sacred Gear był nienormalny.
– Izabella, pokonaj tego Piona, tego chłopca! Jego Sacred Gear ma moc, która
może odmienić losy bitwy! – Na wrzaski Karlamine, wzrok Izabelli utkwił na
mnie.
– Zrozumiano! Boosted Gear! Stałby się sporym zagrożeniem, jeżeli byśmy

pozwoliły mu na użycie promocji! Jednak ja pokonam go, zanim zdąży to zrobić!
Ha, teraz było inaczej! Moc mojego ataku była teraz na równi z atakiem
wysokoklasowego demona! Przeciwniczka prędko na mnie natarła, kopiąc i
uderzając. Odparłem jej atak i skumulowałem całą siłę w lewej ręce.
– Daa!
Moja pięść powędrowała wprost na nią. Skrzyżowała ręce i chciała się osłonić,
lecz…
BĘC!
Mój mocarny cios przełamał jej obronę i posłał Wieżę daleko ode mnie. Tak!
101 of 141 24.05.2019, 21:29

Udało mi się jej dotknąć! Teraz mogę jej użyć!
– Dress Break!
TRACH!
Ubranie Izabelli rozerwało się na strzępy. Mogłem dojrzeć jej nagie ciało. Wow,
co za ogromne piersi! Widok ten naprawdę był świetny! Zachowam go na
zawsze w pamięci!
– C-co! Co to ma być!?
Zareagowała tak, jakby zrobiła to każda dziewczyna – starała się zasłonić

intymne części ciała. Ja jednak nie marnowałem ani sekundy i posłałem w jej
stronę mały pocisk magiczny! Wyobraziłem sobie, jak wylatuje z mojej dłoni!
– Leć!!
[STRZAAAAŁ!!]
– Ku! Takim ruchem!
Jej nagie ciało pokryło się w fali magii.
[BĘC!!] Fala uderzeniowa rozeszła się po całej okolicy. Kiedy wszystko ucichło,
Izabella, która leżała bezwładnie na ziemi, zaczęła się świecić. Jej ciało znikło.
[RESET]
Efekt Boosted Gear minął. Cóż…
[Wieża Raisera Feneksa-sama pokonana.]
Powiadomienie Grayfii-san.
– Oh yeaaaaah! – krzyknąłem z radości, ponieważ udało mi się pokonać

przeciwnika! Mogłem walczyć! Byłem w stanie walczyć dzięki tobie, Buchou!
Część 2
Po walce z Izabellą z trudem łapałem oddech… Zużyłem dużo z mojej kondycji i

magii. Co do magicznych ataków, to wykorzystywałem energię z mojego ciała,
toteż im silniejszego użyłem ataku, tym bardziej się męczyłem. Już samo to, że
mogłem strzelić dwa razy pod rząd, było dobrym znakiem. Chociaż nie, po
moim drugim ataku istniało zagrożenie, że mogłem teraz zużyć resztę energii i
mógłbym zemdleć. Obstawiałem, że byłem w stanie strzelić pociskiem jeszcze
tylko raz.
Karlamine uśmiechnęła się na stratę Izabelli.
– Chyba wraz z Izabellą nie braliśmy na poważnie tego Piona i jego Sacred
102 of 141 24.05.2019, 21:29

Gear. Tak jak myślałam, nie powinnam go traktować jak zwykłego Piona.
Pochwała od przeciwnika. Nie było to coś złego, raczej się z tego cieszyłem.
– Mimo wszystko jest to okropna technika… Nie, bardziej przerażająca…

R-rozrywanie kobiecych ubrań…
– Tak, naprawdę przepraszam. Bardzo za niego przepraszam.
Kiba ją przeprosił za mnie… Co ty robisz? Czułem się głupio.
– Z drugiej strony posiadacz demonicznych mieczy… co za szczęście. Być może

jest to przeznaczenie, że jest mi dane spotkać miecznika, który posiada tak
wyjątkowe miecze.
Kiba wyglądał na zainteresowanego.
– Hmmm, a więc jest ktoś jeszcze, kto oprócz mnie posługuje się demonicznymi
mieczami?
– Nie, nie demonicznymi. To był święty miecz.
– …!
Wszyscy zauważyli zmianę wyrazu twarzy Kiby na te słowa. W jednej chwili

dało się wyczuć ogromną chęć mordu, która od niego aż promieniowała. Wow,
niesamowite! Dało się wyczuć prawdziwy chłód. Czułem go całym ciałem. Kiba
zapytał oschłym głosem:
– Opowiedz mi o posiadaczu tego świętego miecza.
… Co za nacisk. Jego poziom wrogości był porównywalny do tego, który miała

Buchou, gdy była wkurwiona. Święty miecz? Co miał z nim wspólnego?
– Hmmm, wygląda na to, że tamten szermierz ma jakieś powiązania z tobą.

Jednak z racji, że i my jesteśmy wojownikami, rozmowa o takich rzeczach
byłaby niezbyt grzeczna. Zatem pozwól, że odpowie ci na to pytanie mój miecz!
– …Czyżby… Jeżeli jesteś w stanie mówić coś takiego, to pozostawienie cię na

skraju śmierci będzie na miejscu.
[DRESZCZE]
Pomiędzy tą dwójką aż się iskrzyło. Te chęci mordu były tak wyraźne, że sam
drżałem! Kiba! Co się z tobą stało!? Gdzie się zapodział twój uspokajający
uśmiech!?
Nagle ktoś do nas podszedł.
– Już jesteśmy.
– Co? Gdzie Izabella-neesan?
103 of 141 24.05.2019, 21:29

– Nie mówcie, że została pokonana!
Pełno shoujo podwładnych Raisera zaczęło gromadzić się dookoła. Pamiętałem

te twarze. Były tutaj dwa Piony, jeden Goniec i Wieża… Co takiego!? Przecież to
były wszystkie jego pionki! Co!? Czyżby szukały walki!? Byliśmy tutaj z Kibą
sami! Akeno-san prawdopodobnie wciąż walczyła z Królową, ponieważ na
niebie raz za razem pojawiały się błyskawice. Buchou i Asia… właśnie, co z
nimi? Powinny były już tutaj zmierzać…
– Hej, Pionie-kun. – Jedna z dziewczyn Raisera mnie zawołała. Hm? – Raiser-

sama powiedział, że zamierza walczyć z twoją księżniczką. Sam zobacz. –
Wskazała na punkt na niebie.
Kiedy tam spojrzałem, moim oczom ukazały się dwie postaci: jedna z ognistymi
skrzydłami, a druga z czarnymi. Ta druga była rudowłosą dziewczyną! Buchou!
[Ise-san, słyszysz mnie!? Ise-san!]
Głosi Asi dochodził z transceivera.
– Asiu! Co się stało!? Czy chodzi o Buchou?
[Tak. Właśnie jestem z Buchou na dachu szkoły. Nasz przeciwnik, Raiser-san,

wyzwał ją do pojedynku, a ona się zgodziła! Dzięki temu możemy przedostać
się do budynku szkoły bez większych przeszkód…]
… Co do cholery właśnie się działo? Na mojej twarzy widniała zdezorientowana

mina. Uśmiechnięta siostra Raisera podeszła do mnie.
– Wygląda na to, że Onii-san zareagował stanowczo na prowadzenie Rias-san,

wyzywając ją do walki. Jeżeli walczylibyśmy normalnie, dawno już byśmy
wygrali, jednak jak widać, Onii-san daje wam niezłej fory. Mimo wszystko z tego
co widzę, pokona ją zanim zdołasz się tam dostać. Ohohoho. – Zaczęła się
śmiać, próbując dłonią zakryć usta. Zaczynałem się wkurwiać!
– Buchou jest silna! Akeno-san dołączy do nas za chwilkę, jak tylko pokona
waszą Królową! Kiba zmiecie zaraz was wszystkie za pomocą swoich
demonicznych mieczy! Ja użyję mojego Boosted Gear i…
– Rudowłosa Księżniczka Zniszczenia, Kapłanka Gromów, Narodziny Miecza i

Boosted Gear… Już usłyszenie tego sprawia, że czuję dreszcze. Jednak waszym
przeciwnikiem jest nieśmiertelny ptak. Bez względu na to, jakie posiadacie
moce, nic mu nie zrobicie.
– Jednak i feniks posiada swoje słabe strony!
Zaczęła się śmiać na mój argument.
– Zamierzasz walczyć z nim tak długo, aż straci wolę do dalszej walki? A może
chcesz pokonać go za pomocą mocy równej Bogu? Chcesz wygrać ten mecz?
Śmiechu warte. – Niby czemu!?
104 of 141 24.05.2019, 21:29

– Ponieważ od początku Rias-sama nie miała nawet cienia szansy na

zwycięstwo. To właśnie dla was oznacza „nieśmiertelność”. – Pstryknęła
palcami. Jej koleżanki mnie okrążyły. – Karlamine, pozostawiam tego Skoczka
tobie, jeżeli jednak przegrasz, nie będziemy z nim walczyć jeden na jednego, a
pokonamy wspólnym atakiem. A może chcesz zhańbić nazwisko Feneks?
Karlamine przytaknęła na jej słowa.
– Sieris.
– Tak jest.
Przede mną stanęła dziko wyglądająca kobieta. Na swoich plecach miała miecz.
– Oto następny Skoczek mojego Onii-san. W przeciwieństwie do Karlamine, nie

posiada żadnego z tych honorów rycerza. Pokonuje swojego przeciwnika. Po
prostu.
Kobieta nazwana Sieris wyjęła miecz z pochwy… Był on naprawdę wielki. I

szeroki. Pewnie bym umarł, jeżeliby mnie nim cięła?
– I zakończy to. Ni i Li.
– Nya.
– Nya-nya.
Osobami, które odpowiedziały jej, były dwie dziewczyny z uszami bestii. Chyba
były Pionami.
– Oto dwie kobiece wojowniczki. Ich sposób walki wręcz jest niesamowity, tak
dla twojej wiadomości.
ŚWIST
Zniknęły z mojego wzroku! W następnej chwili otrzymałem cios w brzuch i

głowę.
– Guhaa!
Bez chwili wytchnienia dostawałem kolejne ciosy – w nogi, ręce, ramiona,

plecy. W każdą część ciała! Nie byłem w stanie dostrzec nawet ich pięści! Co za
prędkość!
– B-boosted Gear!
[BOOST!!]
Zaczęło się! Jednak częstotliwość uderzeń również wzrosła!
– Ni! Li! Jego Sacred Gear to Boosted Gear, który podwaja jego moc co każde
105 of 141 24.05.2019, 21:29

dziesięć sekund! Nie pozwólcie tak jak bliźniaczki od pił, Eel i Nel, które
zostały pokonane, na to, żeby osiągnął trzecie zwiększenie! Skończcie to w
czasie krótszym niż trzydzieści sekund. Ze względu na jego Sacred Gear, nie
może walczyć w czasie dublowania mocy! Będzie po prostu uciekał! Celujcie w
jego nogi! Unikajcie jego rąk! Posiada naprawdę bezwstydną technikę, która
rozgrywa ubrania kobiet poprzez dotyk!
Po ostatnim zdaniu na ich twarzach pojawił się ślad przerażenia.
– Co za podłość!
– Bestia!
Zamknąć się! Co było w tym złego!? Co było złego w ruchu, który rozbierał
dziewczyny do naga!?
– To takie chamskie, że myślisz dolną częścią swojego ciała!
– Co w tym do licha złego!? Jestem chłopakiem!
No cóż, pewnie było to bezcelowe, aby im odpowiadać. Jednak siostra Raisera

wiedziała o moich słabościach bardzo dobrze!
BĘC!
Auć! Kurna! Zaczęły bić mnie po nogach! Celowały w moje łydki! Czyżby ich
kopniaki bolały tak mocno!? Czy ich tężyzna fizyczna była taka wysoka z tego
tytuły, że były potworami!? Nie mogłem bezmyślnie atakować, gdy Boosted
Gear zwiększał moją moc! Byłby to najgorszy scenariusz, gdyby właśnie teraz
moja moc się wyzerowała! Musiałem uciekać i unikać…
BAM!
– Auuu!
Kolejny kopniak! Bolało! Moje nogi trzęsły się z bólu! Nie byłem w stanie
uciekać…!
– Guhaa!
Otrzymałem mocny cios prosto w twarz. Pociekła mi krew. Krew. Krew! Z ust
oraz nosa! Z moich oczu leciały łzy!
– Ise-kun! Cholera!
Kiedy Kiba zobaczył moje położenie, chwycił miecze w obie dłonie i zaczął nimi
ciąć tak, że z łatwością mógł pokonać Karlamine.
– Karlamine! Wytrzymaj jeszcze dziesięć sekund! Wiem, że nie jesteś w stanie

go pokonać, jednak my zaraz pozbędziemy się tego chłopca! Jeszcze chwilka! –
Siostra Raisera roześmiała z przyjemnością. Czy zamierzałaś patrzeć jak król!?
Naprawdę była niezłą dziwką!
106 of 141 24.05.2019, 21:29

BAC
Nie mogłem poruszyć nogami. Moje kolana uderzyły o ziemię... Dupa. Nie
miałem żadnej siły w nogach. Obraz zaczynał stawać się rozmazany. Chyba
otrzymałem zbyt duże obrażenia… Cholera! Jeżeli teraz bym zemdlał, to
zostałbym pokonany! A tego nie chciałem! Nie chciałem przegrać, wcześniej
nie pomagając Buchou!
BUUUUUUUM!
Fala uderzeniowa rozeszła się po całej okolicy, a ziemia zadrżała! Podniosłem

wzrok do góry, gdyż spodziewałem się właśnie tego – Buchou i Raiser walczyli.
Ich starcie polegało na wymianie magicznych pocisków. Czerwona aura energii
i ognista. Raiser wydawał się niczym nie przejmować, na jego ciele nie widniały
żadne oznaki walki. Nawet jego ubranie nie było rozdarte. A mundurek Buchou
miał już spalone części. Wydawało mi się, że jej oddech był ciężki.
「Ponieważ od początku Rias-sama nie miała nawet cienia szansy na

zwycięstwo. To właśnie dla was oznacza „nieśmiertelność”.」
Słowa siostry Raisera powróciły do mojej głowy… Przegramy? Buchou? Co by

się stało, jeżeli byśmy przegrali? Wtedy Buchou będzie musiała… z nim… Tego!
Tego nie odpuszczę! Musiałem powstać. Musiałem wstać, jeżeli nawet miało to
grozić tym, że moje ciało stałoby się kupą bezwładnego mięcha. Czy to z
powodu tego, że ją lubiłem? Po części. Miłość również była jednym z powodów.
Jednak bardziej niż to, musiałem ją chronić. Nie chodziło o jakiś kontrakt czy
zobowiązania. Ona musiała po prostu stać dumnie, a jej szkarłatne włosy
musiały powiewać w wietrze. To była właśnie Buchou. To była właśnie moja
Buchou, którą szanowałem i podziwiałem. Powiedziała mi wcześniej, że nie
chce Raisera. Powiedziała mi, żebym walczył. Zatem ja… będę walczył.
Hej, Sekiryutei[32]. Odpowiedz, jeżeli mnie słyszysz.
– Daj mi siły! Boosted Gear!
[Dragon Booster!!]
Z mojego Sacred Gear wydobyło się czerwone światło. Nie wystarczająco. To

mi nie starczy! Chcę więcej siły!
– Więcej! Wtedy to była Asia! Teraz jest to Buchou! Odpowiedz na moje

uczucia! Boosted Gear!
[Dragon Booster drugie Wyzwolenie!!]
Z rękawicy wydobył się dźwięk, którego nigdy wcześniej nie słyszałem, a w

mojej lewej ręce zaszły zmiany. Pokryła się ona czerwoną aurą, która zaczęła
przybierać jakiś kształt. Rękawica zaczęła zmieniać swój kształt. Kiedy
czerwień znikła, Boosted Gear…
– …Zmienił się?
107 of 141 24.05.2019, 21:29

Rękawica, która miała być uosobieniem szaleńczej mocy, przybrała nową

postać. Klejnot, który wcześniej był tylko na mojej dłoni, pojawił się również na
moim ramieniu. Co…? Co to było? Zastanawiałem się nad tym, a klejnot wysłał
do mojego mózgu informację.
………
…………………a więc tak mogłem użyć mojej nowej mocy… Uśmiechnąłem się.
Mogłem… Mogliśmy wciąż stać się silniejsi!
– Kiba!
Włożyłem całą siłę w moje nogi i wstałem! Hahaha, wprost słyszałem, jak różne
części mojego ciała jęczały. Wytrzymajcie jeszcze trochę! I… biegłem! Biegłem
wprost do Kiby! – Użyj swojego Sacred Gear!
Kiba wydawał się być zaskoczony moimi słowami. Jednak wbił swój miecz w
ziemię i zawołał donośnym głosem:
– Narodziny Miecza!
BRZĘK
Ziemia zaświeciła się i wydobyło się z niej pełno demonicznych mieczy.

Pchnąłem ręką na ziemię i krzyknąłem:
– Boosted Gear! Druga umiejętność!
[Przesyłka od Sekiryuteia, Boosted Gear Gift.]
[Transfer.]
[BRZĘCZY!!]
Dźwięk metalicznego dudnienia rozbrzmiał w całej okolicy. Całe boisko w

jednej chwili stało się morzem mieczy. Wszędzie pojawiło się pełno mieczy o
przeróżnych kształtach, z ostrzami skierowanymi ku górze. Wszystkie z nich
były demonicznymi mieczami stworzonymi przez Kibę.
Druga moc, Boosted Gear Gift. Przesyłało moją moc, która została podwojona,
do innej osoby lub przedmiotu, czego rezultatem był drastyczny skok mocy.
Uczyniłem tak właśnie z demonicznymi mieczami, a teraz było widać efekty.
Zwiększyłem moc tworzenia mieczy i przestrzeń wokół nas stała się polem
ostrzy.
– …Niemożliwe.
– Czy ty chcesz mi wmówić, że to również jest jedna z umiejętności smoka?
Podwładne Raisera wyrzucały z siebie swoje wątpliwości. Hm, nic nie było
można na to zaradzić. Ich ciała zostały przebite przez miecze. Zaczęły się
świecić i zniknęły. Powróciły!
108 of 141 24.05.2019, 21:29

[Dwa Piony, dwa Skoczki oraz jeden Goniec Raisera Feneksa-sama pokonane.]
– Tak!! – Przyjąłem zwycięską pozę na informację Grayfii-san.
Właśnie dzięki temu atakowi udało się nam pozbyć dużej ilości jego pionków!
Ha, byłem w stanie! My byliśmy w stanie! Dzięki tej nowej umiejętności, Gift,
moc Buchou, Akeno-san oraz Kiby będzie mogła wzrosnąć! Tak, dzięki temu
będziemy mogli pokonać Raisera!
Kiba spoglądał na miecze ze zdziwionym wzrokiem. Wydawał się być

zaskoczony, ponieważ nie spodziewał się takiego efektu.
– Tak, Kiba, użyłem rękawicy, żeby umocnić…
[Królowa Rias Gremory-sama pokonana!]
– …!?
– Co!?
Nie mogliśmy uwierzyć własnym uszom. Oczywiście, nie mogłem w to

uwierzyć! A-Akeno-san… niemożliwe! Była najsilniejsza z nas…
BUM!
Ziemia zadrżała brutalnie, a ja usłyszałem znany mi już hałas. Dźwięk pochodził

z tego miejsca, gdzie stał Kiba. Kiedy odwróciłem tam niepewnie wzrok,
oniemiałem. Kiba… Nasz Skoczek leżał na ziemi, a z jego ciała wydobywał się
dym. Wokół niego było pełno krwi. Nawet nie minęła sekunda, a jego ciało
zaczęło pokrywać się w świetle.
[Skoczek Rias Gremory-sama pokonany.]
Kolejna niemożliwa informacja rozbrzmiała na polu bitwy. Mogłem stać tam w

osłupieniu i oczekiwać na dalszy bieg wydarzeń…
Część 3
Pozostałem sam, a wokół mnie było pełno krwi, zarówno nieprzyjaciół jak i
mojego towarzysza.
[PĘKA]
Demoniczne miecze, które zamieniły okolice w prawdziwe morze ostrzy, na

skutek utraty swojego właściciela, zaczęły kolejno jeden za drugim
roztrzaskiwać się na kawałeczki. Ich fragmenty pokryły się w swoim srebrny
kolorze i uniosły się do góry. Wytworzyło to magiczną atmosferę. Po kilku
sekundach wszystkie poznikały.
! Bez chwili wytchnienia ujrzałem w górze jakąś sylwetkę. Kiedy podniosłem

oczy do góry, ujrzałem czarodziejkę, Królową Raisera. Powinna była przecież
109 of 141 24.05.2019, 21:29

walczyć z Akeno-san! Ale jak, przecież została pokonana!? A ona nie miała
żadnych ran! Co do cholery się działo!? Przecież to nie było możliwe, że Akeno-
san przegrała, nie zadając jej żadnego ciosu!
– Skoczek wyeliminowany. – Zaśmiała się szyderczo. Zareagowałem

natychmiastowo.
– To ty pokonałaś Kibę i Akeno-san!?
Ta eksplozja! Tak, Koneko-chan również została przez to pokonana! Niech to! A

teraz zdjęła Kibę!
– Schodź tutaj, już! Akeno-san! Koneko-chan! A teraz Kiba! Pomszczę ich! Złaź
natychmiast!! Pokonam cię z pomocą mojego Sacred Gear, tylko zejdź!
Podniosłem pięści do góry i zacząłem ją prowokować słowami. Jednak ona tylko

spojrzała się na mnie z uśmiechem i odleciała w stronę dachu szkoły, jakbym ją
zupełnie nie interesował.
– Czekaj! Powiedziałem zaczekaj, kurwa twoja mać! – Zacząłem ścigać ją ze

złością! Nie pozwolę ci uciec! Bo ci do diabła pozwolę! Buchou tam była! I Asia
także! Nie pozwolę ci już na zranienie moich przyjaciół! Nie pozwolę!
[UPADA]
– Agaah!
Poleciałem na ziemię, ponieważ moje nogi stały się bezwładne. Chciałem jak
najszybciej wstać, jednak na próżno poszły moje wysiłki, gdyż nie było we mnie
już żadnej siły…! Moje ciało trzęsło się jak opętane…! Nawet ja wiedziałem
dlaczego. Osiągnąłem limit swojej wytrzymałości. Byłem w stanie wytrzymać
tak dużo, ponieważ Buchou mnie trenowała, jednak to był już koniec, jeżeli ktoś
taki jak ja bez żadnego doświadczenia bitewnego walczył przez taki długi czas.
Mój puls był zdecydowanie zbyt wysoki, a mój oddech był ciężki. Obrażenia z
każdą sekundą się powiększały i było coraz gorzej. Prawie potraciłem zmysły z
powodu nadmiaru tego bólu – twarz, ręce, nogi, brzuch, dosłownie wszystko
miałem obolałe. Nie byłem w stanie myśleć trzeźwo, gdyż straciłem wszystkich
towarzyszy i to przed moim nosem. Doświadczyłem sytuacji, która
spowodowała u mnie ból porównywalny do tego, jakby ktoś usiłował wyrwać
serce z mojej klatki piersiowej. Mimo to musiałem powstać. Nawet w takiej
chwili, musiałem wstać i iść po Buchou.
– Ngaa!! – Krzyknąłem tak głośno, że dodałem sobie tym otuchy, że mam

jeszcze tyle sił.
Mogłem poruszyć lekko nogami. I wstałem! Wstawałem powoli i odwróciłem się

w stronę budynku szkoły. Tak, musiałem się dostać na dach. Kiedy
przymierzałem się do postawienia pierwszego kroku, ktoś przemówił.
– Wciąż zamierzasz walczyć?
110 of 141 24.05.2019, 21:29

Kiedy się obejrzałem, siostra Raisera zleciała z góry machając ognistymi

skrzydłami. Nie została przedziurawiona mieczami…? Udało się jej ich uniknąć
poprzez odlecenie? Przypomniałem sobie informację, że został tam wymieniony
tylko jeden Goniec. Próbowałem przyjąć pozycję do walki, jednak ona
wzruszyła ramionami.
– Nie będę już walczyła. Bo i tak już przegraliście.
– P-przymknij się. Ani ja ani Buchou jeszcze się nie poddaliśmy.
– Ta moc smoka, to było coś niezwykłego. Przekazanie mocy, którą zwiększyłeś,

do innej osoby. Uważam to za coś nienormalnego, a gdy pomyślę jeszcze o
mocy destrukcji Rias-sama i Kapłance Gromów, mój strach staje się jeszcze
większy. Ta moc z pewnością będzie w przyszłości wielkim zagrożeniem dla
innych wysokolasowych demonów. Jednak tym razem przegraliście.
– …Czy to z tego powodu, że Feneksy są nieśmiertelne?
– Z pewnością tak, jednak także dlatego, że ani ty, ani Rias-sama nie macie już
sił do dalszej walki, nieprawdaż? Nawet jeżeli możecie wyleczyć każdą ranę,
nie możecie przywrócić sobie kondycji. W tej sytuacji przegracie, ponieważ
jesteście bardziej niż wycieńczeni. Także… – Wyjęła jakąś buteleczkę… Co to?
Woda święcona? Nie mogło być. – Łzy feniksa. Słyszałeś o nich? Nasze łzy są w
stanie wyleczyć każdego rodzaju ranę.
Łzy feniksa!? Buchou wspominała mi o tym. Czy to w ogóle było dozwolone!?
– Nie nazywaj tego oszustwem… Wy posiadacie osobę z Zmierzchem

Uzdrawiania –powiedziała to tak, jakby czytała mi w myślach. – Nawet jest to
wspomniane w kodeksie: „Tylko dwie osoby, które biorą udział w Rating Game,
mogą ich używać”. Ograniczenie to zostało naniesione, gdyż dawały one zbyt
dużą przewagę. W naszym przypadku daliśmy je naszej Królowej i właśnie
dlatego była w stanie pokonać Kapłankę Gromów. Nasze łzy są bardzo
pożądane, a kupcy są w stanie zapłacić każdą cenę. Dzięki temu dom Feneksów
jest jednym z najbardziej zamożnych. Sprzyja nam same szczęście, odkąd
wprowadzono Rating Game. Nieśmiertelność i łzy. To nasza era.
Mówiła to z taką dumą… Nie… jeżeli przeciwnik mógł leczyć się podczas walki,
to nawet Akeno-san… Ach, do niczego nie dojdę, jeżeli będę myślał tylko o
negatywach.
Zdecydowałem się. Zacząłem iść w stronę szkoły.
– C-czekaj! Czy ty mnie ignorujesz!? I tak przegracie, więc bezpieczniejszym

byłoby pozostanie tutaj ze mną!
– Zamknij się. Gadaj zdrów, ptasia dziewczynko. Tylko się do mnie zbliż, a
rozbiorę cię do naga.
Przybrała pozę obronną. Tak, to prawidłowa odpowiedź dziewczyny na takie

coś. Powróciłem do kroczenia. Po chwili usłyszałem piskliwy głos dochodzący z
111 of 141 24.05.2019, 21:29

tyłu.
Część 4
Dostałem się do budynku tylnym wyjściem i właśnie biegłem przez korytarz.

Moim celem był dach! Do Buchou!
[BICIE SERCA]
Wewnątrz mnie zaszła zmiana. Tak, udało mi się spełnić warunek, gdy tylko
dostałem się do bazy przeciwnika!
– Promocja, Królowa!
Poczułem napływ mocy. Biegłem dalej! Jednak…
[UPADA]
Boleśnie się przewróciłem. Znów straciłem czucie w nogach. Ach, osiągnąłem

limit swojej kondycji? Mimo że byłem w posiadaniu nowej zdolności, nie miałem
sił do jej użycia. Jednak musiałem powstać. Musiałem dostać się na dach, jeżeli
nawet miałbym się czołgać. Akeno-san przepadła. Koneko-chan również. Kiba
też. Wszyscy moi towarzysze znikli z tego pola walki. Byłem jedynym, który był
w stanie chronić Buchou! Musiałem tylko dostać się na dach! Nie chciałem
przegrać! Nie mogłem! Buchou! Sprawię, że Buchou wygra!
Wstałem. I upadłem. Wstałem raz jeszcze i znów upadłem… Robiłem tak w

kółko. Zmierzałem ku Buchou, a z moich oczu lał się potok łez, z ust kapała mi
ślina, a całe ciało krwawiło.
Ujrzałem wreszcie drzwi na dach! Otworzyłem je energicznie bez chwili

zastanowienia.
…! Buchou i Raiser walczyli. Asia obserwowała ich nerwowo z odległości.

Dobrze, obie były całe. Jednak Buchou z trudem oddychała. Jej piękne
szkarłatne włosy były w nieładzie, a mundurek szkolny był w strzępach.
Zrobiłem duży wdech.
– Buchouuuuuuuuuuu! Hyoudou Issei przybył! – Powiedziałem to tak głośno, że

wszyscy mogli mnie usłyszeć. Ich oczy zwróciły się w moją stronę.
– Ise!
– Ise-san!
Krzyknęły z radości. Hehehe, już jestem! Nie mogłem pozwolić, żeby

dziewczyny na mnie czekały.
– Smoczy bachor, hm? Czyżby Ravel pozwoliła mu uciec? – mlasnął jęzorem.
Wszystko wskazywało na to, że jego siostra przechodziła okres buntu. Dzięki
112 of 141 24.05.2019, 21:29

temu mogłem bezpiecznie się tutaj dostać.
Nagle jego Królowa zeszła do nas i stanęła przy nim.
– Sprawiłoby to nie lada problem, jeżeliby pozbył się płomieni pokrywających

moje ciało? – powiedział. – Zastanawiam się nad tym. Na podstawie tej
umiejętności i osobowości Piona Rias Gremory mogę stwierdzić, że działa to
tylko na kobietach. Będę ich przeciwnikiem. Niech mają pewność.
… O co kurna chodziło? „To już koniec, więc dam im to, czego chcą” – to chciał
powiedzieć? I znał moją technikę, Dress Break. Tak, działało to tylko na
dziewczynach. Doszedłem do niej poprzez wyobraźnie, a nie chciałem zobaczyć
ani dotykać ciała mężczyzny. Cóż, w prawdzie udawało mi się tym obierać
owoce i warzywa, ale poza dziewczynami nie było żadnych efektów.
– Nie wygłupiaj się, Raiser! – Wkurzona Buchou strzeliła pociskiem prosto w

jego twarz.
Nie próbował nawet go uniknąć i przyjął go. Achhh, jego głowa została
rozwalona! Tak!
Gdy cieszyłem się z tego pozornego zwycięstwa, z dziury w głowie buchnął

ogień i zaczął przybierać jakiś kształt. Jego twarz powróciła do poprzedniego
stanu. Zaczął wyprostowywać sobie szyję tak, jakby nic się nie stało.
Nieśmiertelność. Oto zdolność regeneracji ognistego ptaka, feniksa…
– Rias, ustąp. W oczach swojego Otou-sama i Sirzechs-sama, którzy obserwują

cały mecz, wychodzisz naprawdę kiepsko. Nie masz żadnego wyboru. Wszyscy
z góry znali wynik tego spotkania. Szach i mat, Rias.
Raiser powiedział to tak, jakby był pewien wyniku. Jednak Buchou tylko się w
niego wpatrywała.
– Przymknij się, Raiser. Nie poddam się! Znali wynik? Nie mam wyboru? Jednak
ja, Król, wciąż walczę! – zaśmiała się bez cienia strachu.
Tak! Jeżeli ona tak mówiła, to mogłem dalej walczyć! To jeszcze nie koniec!
Przechylimy szalę zwycięstwa na naszą stronę!
Zbliżyłem się do Buchou i stanąłem pomiędzy nią a Raiserem.
– Asia! – Kiedy ją zawołałem, spojrzała nerwowo na Raisera i jego Królową, a

potem podeszła do mnie.
Nasi przeciwnicy nie próbowali nawet jej ranić. Byłem świadom, że mogli to
zrobić, jednak mieli w sobie tyle pewności! Asia zaczęła leczyć nasze rany.
Nasze ciała pokryły się w cieple zielonego światła. Ból opuścił moje ciało tak,
jakby był tylko w mojej wyobraźni. Moja opuchnięta twarz została uzdrowiona,
a otępiałe nogi powróciły do normalności. Jednak utracona kondycja nie
odnowiła się.
113 of 141 24.05.2019, 21:29

– Asiu, cofnij się, gdy skończysz nas leczyć.
– !
– Jeżeli się utrzymasz, będziesz mogła pomóc mi i Buchou. Jesteś naszą deską
ratunku.
Na jej twarzy malował się smutek, a je usta drgnęły tak, jakby chciała coś
powiedzieć. Jednak cofnęła się. W porządku, Asia była bezpieczna…
– Kyaaaa!
Co!? Usłyszałem jej krzyk! To, co ujrzały moje oczy, był nieznany magiczny
okrąg wokół jej nóg. Wyglądało na to, że nie pozwalał jej na swobodny ruch.
– Wybaczcie za to. Wyglądalibyście naprawdę żałośnie, jeżeli zajęłoby to nam

jeszcze trochę czasu. Mogłem oczywiście jednym atakiem pozbyć się tej
dziewczyny, ale… po prostu się upewniłem, że nie będzie was leczyła. Ten
magiczny okrąg zniknie tylko wtedy, gdy moja Królowa zostanie pokonana –
powiedział zarozumiale Raiser.
Ręka Królowej była wyciągnięta, a jej palce świeciły. To ona za to

odpowiadała… Kurwa! Asia była naszym asem w rękawie! Jednak nie miałem
czasu do stracenia! Było to ostatnie starcie!
– Buchou, walka wciąż trwa, prawda?
– Tak.
Jej głos brzmiał tak, jakby się jeszcze nie poddała! Tak! Wciąż mieliśmy szanse!
– Jednak pozostała tylko nasza trójka. A Asia jest wyłączona z walki. On z

drugiej strony jest nieśmiertelny i jest wciąż w posiadaniu dwóch pionków.
Gorzej być nie może – powiedziałem z szerokim uśmiechem na twarzy. – Jednak
nie poddam się. Jestem głupi, więc nie wiem nic o „przewidywaniu” ani „szach
macie”. Ale mogę walczyć. Będę walczył tak długo, jak długo będę mógł
poruszać moimi rękoma!
– Dobrze powiedziane! Ise, pokażmy mu, co potrafimy!
– Tak jest, Buchou!
Buchou rozkazała mi z dawną dumą. Słyszałeś to, Boosted Gear!? Moja pani
wydała mi rozkaz! Łatwizna. Muszę tylko pokonać tego gościa, o tutaj przede
mną. Tak, tylko to!
– Naprzód!
[RESET]
Był to dźwięk, którego za nic nie chciałem usłyszeć. Kiedy tylko się rozległ,
moje ciało zaczęło mi tak ciążyć i wydawało mi się, że nagle przestało…
114 of 141 24.05.2019, 21:29

działać… Traciłem świadomość… Nie! Wszystko tylko nie to! Upadłem na

ziemię i wymiotowałem. Krwią. Kiedy to zobaczyłem, zrozumiałem.
Zrozumiałem, że moje wnętrze osiągnęło limit… Kryształ przestał świecić. A to
z tego powodu, że ja, właściciel, osiągnąłem wszelkie limity, a on najzwyczajniej
w świecie przestał pracować. Nie miałem przecież… żadnych obrażeń…
mogłem wciąż walczyć…
Raiser przemówił do mnie:
– Boosted Gear wyczerpuje właściciela o wiele bardziej, niż myślisz. Podwajanie

twojej mocy jest czymś mocno nienormalnym. Ciężar, którym jest obarczane
ciało, jest o wiele większy niż w przypadku zwykłego Sacred Gear. Biegałeś po
całym polu i walczyłeś z moimi poddanymi, cały czas dublując swoją moc.
Pionie Rias, osiągnąłeś swój limit dawno temu.
… Jeszcze nie. Nawet jeżeli tak twierdziłeś… Nawet jeżeli tak było… Mogłem
wciąż… Buchou, która była tuż obok mnie, miała smutną minę. Przepraszam, że
spowodowałem u ciebie smutek. To nie kłopot. Zaraz wstanę. Wstanę.
Włożyłem wszelką siłę w moje nogi i wstałem. Ile razy jeszcze będę powstawał i
upadał?
– Buchou, chodźmy!
Pobiegłem wprost na Raisera.
Część 5
– Guhaa!
Zaatakował mnie intensywny ból. Straciłem już rachubę, ile razy dzisiaj go
doświadczyłem… Wylądowałem na ziemi niezliczoną ilość razy. To sprawiało, że
byłem taki niecool… Buchou… Wygrajmy… Ja wygram…
Buchou klęczała na kolanach i nie próbowała wstać. Wyczerpała swoją moc.

Atakowała Raisera wiele razy, jednak on wciąż się regenerował. Musiałem
chronić Buchou i Asię… Ja…
BĘC!
Pięść Raisera powędrowała w mój brzuch i wwierciła się w niego głęboko.
[KASZLE!!]
Z moich ust wydobywała się krew… Mimo tak wielkiej utraty krwi, wciąż
jeszcze ją miałem… Obraz stał się taki rozmazany… Potrząsnąłem głową, żeby
wszystko się wyostrzyło… W porządku… Wygram… Pokonam go, Raisera… i
obdaruję cię zwycięstwem… A potem będziesz się śmiała z radości, prawda? …
Buchou… dziękuję za trening… Mogłem wciąż stać dzięki tobie… Wygram…
Jestem Pionem… Stanę się najsilniejszym z nich… Tak, najsilniejszym…
115 of 141 24.05.2019, 21:29

BĘC!
Pięść wylądowała na mojej twarzy… Kiedy trafiła, wydawało mi się, że wszystko

było w spowolnionym tempie… Mogłem walczyć… Buchou… Dotrzymam
obietnicy… Wygram…
SZACH MAT
Bitwa zmierzała do punktu kulminacyjnego. Zrozumiałam. Mnie, Rias Gremory,

nie pozostał już żaden ruch. Innymi słowy, szach mat. Nikt z nas nie miał siły do
dalszej walki. Jednak ten chłopiec nie poddawał się.
Ise.
Tylko on jeden spośród nas stawiał dalszy opór Raiserowi. Ale był on daremny –
cios Raisera zakończył wszystko. Kiedy Ise poleciał do tyłu, nieświadomie
podeszłam do niego. Gdy się nad nim pochyliłam, był cały we krwi i w pocie, a
jego ciało było w beznadziejnym stanie. Mimo to nadal kochałam tego chłopca.
– …Ise, świetnie sobie poradziłeś. Już wystarczy. Dobra robota – wyszeptałam te

słowa delikatnie, jednak on próbował wstać i walczyć dalej. – Wystarczy, Ise!
Odrzucił moje ręce i wstał. Zrobił krok, potem następny. Jego ruchy były takie…
bezuczuciowe. Był to naprawdę dziwny widok. Wszyscy spoglądali na niego ze
wstrzymanym oddechem. Raiser zbliżył się do niego, również bez żadnych
oznak uczuć! Nie! Jeżeli pozwolę na to, żeby trwało to dalej, stracę go! Mojego
uroczego podwładnego. Mojego Iseia. Chciałam po tym wszystkim zacząć
okazywać mu jeszcze więcej uczuć! Nie chciałam go stracić przez takie coś!
Wkroczyłam pomiędzy nich i odwróciłam się twarzą do Iseia.
– Ise! Przestań! Czy nie słyszysz…
Urwałam w połowie. Oczywiście. To… On… Ise… Ty… Ise stracił świadomość.
Jego oczy były podkrążone, a usta szeroko otwarte. I mimo to nadal kroczył,
trzymając trzęsące się pięści w górze…
– …Ty… nawet będąc w takim stanie… – Z moich oczu kapały łzy. Położyłam
dłoń na jego policzku. Policzku, który był tak opuchnięty. Ta moc, która zawsze
dodawała mi siły, tym razem nie zadziałała. – …Ty głupku. – Przytuliłam go,
choć on próbował iść dalej. – Dobra robota, Ise.
Gdy wypowiedziałam te słowa, resztki sił opuściły jego ciało, które teraz
bezwładnie poleciało na ziemię. Przytuliłam go mocno i położyłam na swoich
udach. Mówiłeś, że chciałbyś raz jeszcze udowej poduszeczki, prawda…
「Buchou! Sprawię, że wygrasz!」
116 of 141 24.05.2019, 21:29

Ise ledwo co nauczył się używać magii, mimo to starał się przeć do przodu ze
wszystkich sił. Nie miał żadnego doświadczenia w walce. Powinien był być
przerażony. Z pewnością były momenty, w których mógł stracić życie…
「Jednak nie poddam się. Jestem głupi, więc nie wiem nic o „przewidywaniu” ani
„szach macie”. Ale mogę walczyć. Będę walczył tak długo, jak długo będę mógł
poruszać moimi rękoma!」
Chciał walczyć dalej, choć sam ledwo się poruszał… Zawsze. Zawsze się
uśmiechał. Zawsze starał się ze wszystkich sił i walczył za mnie. A teraz prawie
go straciłam.
– Dziękuję wam, Akeno, Yuuto, Koneko, Asiu i… Ise. Dziękuję wam za walkę za
kogoś tak bezwartościowego jak ja.
Kiedy pogłaskałam go czule po czole, powiedziałam do Raisera:
– To moja przegrana. Poddaję się.
Mój pierwszy Rating Game. Moja kariera zaczęła się od sromotnej i bolesnej
porażki. Nigdy o tym nie zapomnę.
KONIEC GRY
Czerwień. Doświadczałem snu, w którym wszystko było czerwone. Jednak coś

we mnie się naburmuszyło. Moc, w której byłem posiadaniu, nie pokazała
jeszcze swojej prawdziwej formy. Kto? Sacred Gear? A może coś wewnątrz
mnie? Poruszył ustami, otrząsając się z ognia.
[Jeżeli dalej będziesz taki, nigdy nie staniesz się silniejszy.]
Słowa te rozległy się w mojej głowie. To nie ja je wypowiedziałem. Płynęły z

głębi mojego serca… Nie, bardziej z lewej ręki…
[Jesteś niezwykłą istotą, która posiada w sobie smoka. Nie rób z siebie frajera.
Biały Gość wykpił by cię.]
Ty… Byłeś tym smokiem, który objawił mi się wcześniej we śnie? Czyżby ta
nowa moc była twoją sprawką?
[Tak. W końcu jej chciałeś. Pragnąłeś jej. Biały też jej pragnie. Dlatego właśnie
posunąłeś się do przodu.]
Pragnąłem? Co ty bredzisz…? Kto do licha jest ten Biały!?
[Wcześniej czy później pojawi się. Tak. Naszym przeznaczeniem jest walka. Oh
yeah. Moja moc. Nauczę cię, jak używać mojej prawdziwej mocy.]
Co… co ty mówisz? Kim jesteś?
117 of 141 24.05.2019, 21:29

[Smok walijski, Ddraig. Hyoudou Isseiu, siedzę w twojej lewej ręce.]
Smok walijski, Ddraig…
[Przegrana jest w porządku. Jeżeli nie giniesz, przegrana umocni cię. Jednak
ma to znaczenie tylko wtedy, gdy następną walkę już wygrasz. Przegrać, by
wygrać. A potem tylko wygrywać. Jeżeli będziesz tak robił, spotkasz go.]
Co ma się wydarzyć pomiędzy mną, a nim…?
[Dowiesz się wszystkiego. Przygotuj się na to spotkanie. Dam ci mocy, kiedy

tylko zechcesz. Jednak miej świadomość, że będzie to wymagało wielkiej ofiary.
Dam ci coś, co warte jest tego poświęcenia. Będziesz mógł pokazać to tym,
którzy się z ciebie śmieli. Świadectwo istnienia „smoka”.]
Żywot ∞ vs Moc ∞: Przybyłem, aby spełnić

obietnicę!
Część 1
Kiedy podniosłem powieki, moim oczom ukazał się znajomy sufit. Mój pokój.
… Co ja tutaj robiłem? Starałem się ze wszystkich sił przypomnieć sobie, co

zaszło… Powinienem był być w trakcie meczu. Rating Game pomiędzy Rias i
Raiserem. Pole walki było kopią szkoły, do której uczęszczałem. Naszą bazą był
stary budynek szkolny, a przeciwnika – nowy. Biegałem po arenie wraz z Kibą i
Koneko-chan, a naszym celem było dostanie się do bazy przeciwnika. Koneko-
chan poległa. Kiba także. Akeno-san też… Nagle sobie coś uświadomiłem. Co
stało się z Buchou!? Nasz mecz!? Jaki był wynik!? Udało się nam pokonać
Raisera!? Dlaczego tu byłem!?
Gdy dźwignąłem się z łózka.
– Widzę, że się już przebudziłeś – stojąca przy mnie kobieta przemówiła.

Srebrnowłosa służąca, Grayfia-san.
– Grayfia-san! Co z meczem? Co z Buchou!?
– Raiser-sama wygrał mecz. Rias-ojousama poddała się.
…! N-nie… Oniemiałem. Nie wiedziałem, co powiedzieć. Przegrałem? Zostałem

pokonany przez Raisera? Hańba. Byłem taki bezużyteczny, na dodatek
przynosiłem tylko wstyd… Chciałem być tak wielki, jednak nie byłem w stanie
zrobić niczego i zostałem pokonany przed oczami Buchou… Byłem taki słaby…
Dlaczego…? Asia mogłaby dalej być człowiekiem, gdybym był silniejszy. Także
Buchou. Jeśli byłbym w stanie używać mojego Sacred Gear bardziej efektywnie,
to wszystko mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej.
Nie mogłem powstrzymać się od płaczu. Mimo obecności Grayfii-san nie
118 of 141 24.05.2019, 21:29

potrafiłem zatrzymać tego potoku łez. Kłębiłem w sobie żal. I wstyd. I słabość.
Byłem żałosny…
– Właśnie teraz odbywa się przyjęcie zaręczynowe naszej Ojou-sama i Raisera,

w auli przygotowanej przez ród Gremory.
– …Gdzie Kiba i pozostali?
– Zostali przydzieleni do eskorty naszej dwójki. Jedynymi, którzy nie są obecni

na przyjęciu, są Issei-sama oraz Asia-sama.
Asia? Nie poszła?
– Na życzenie Rias-sama została ze mną, aby się tobą zaopiekować. Przed

chwilą poszła na dół, po nowy ręcznik.
Naprawdę? Buchou pozostawiła przy mnie Asię… Byłem dla niej problemem.
Buchou… Zaręczyny… Przyjęcie trwało pewnie już w najlepsze…
– …Nie możesz się z tym pogodzić? – zapytała.
– Tak. Mimo że jest już po bitwie, nie jestem w stanie tego zaakceptować.
– Rias-ojousama posłuchała się woli rodziny.
– Wiem! Ja to wiem! Jednak wciąż…
Nie mogłem zgodzić się na coś, czemu Buchou była przeciwna! Nie chcę
widzieć, żeby robiła coś wbrew swojej woli! Ten drań! Nie życzę sobie, żeby ten
łajdak ją dotykał!
W końcu zrozumiałem. To była zazdrość. Odczuwałem zazdrość w stosunku do

tego drania! Nie chciałem oddawać Buchou komuś takiemu!
– Fufufu. – Grayfia-san zaczęła się śmiać.
Po raz pierwszy zobaczyłem jej uśmiech. Zawsze wydawała się być taka
chłodna i opanowana…
– Jesteś naprawdę interesującą osobą – powiedziała. – W ciągu całego mojego

życia widziałam już wiele diabłów, jednak nigdy wcześniej nie widziałam kogoś
takiego jak ty, kto zdradza swoje myśli poprzez mimikę i ruchy. Mój pan,
Sirzechs-sama, oglądał twój udział w walce i również powiedział, że jesteś
bardzo „interesujący”.
Serio? Maou-sama tak o mnie myślał? Nie miałem pojęcia, jak mam
zareagować, skoro brat Buchou, który był również królem diabłów, powiedział o
mnie „interesujący”.
Grayfia-san wyjęła pojedynczy kawałek papieru. Znajdował się na nim magiczny

krąg.
119 of 141 24.05.2019, 21:29

– Dzięki temu dostaniesz się do

miejsca, w którym odbywa się
przyjęcie.
! Dlaczego... Dlaczego mi to
pokazuje!?
– Mam dla ciebie wiadomość od

Sirzechsa-sama.
Zrobiła na chwilę pauzę, a potem

przemówiła z powagą.
「Jeżeli chcesz uratować moją siostrę,

przerwij uroczystość.」
– To jego słowa. Z drugiej strony

papieru jest inny magiczny krąg. Użyj
go, gdy odzyskasz Ojou-sama. Z
pewnością wam się to przyda.
…………
Nie wiedziałem, co na to powiedzieć.

Grayfia-san wstała i chciała wyjść,
pozostawiając w moich rękach ten
papier.
– Kiedy spałeś, wyczuwałam w tobie olbrzymią moc. Smok był jedyną istotą.
która nie weszła w sojusz ani z Bogiem, ani z diabłami, ani z upadłymi aniołami.
Jeżeli jest to ta znienawidzona moc, to może wtedy… – W tym miejscu urwała i
wyszła.
Pozostałem sam. Nie było żadnej potrzeby, żeby się nad tym zastanawiać. Kiedy
tylko wstałem z łóżka, zacząłem rozglądać się za czymś, w co mógłbym się
ubrać. Nagle zobaczyłem na moim biurku nowy mundurek… Przecież był tak
zniszczony… Kto przygotował nowy? Czyżby była to Grayfia-san? Buchou? Tak
czy inaczej, wielkie dzięki temu, kto to zrobił.
Kiedy się ubrałem i pochwyciłem zwój w moje ręce, do pokoju weszła Asia.
– …! Ise-san! – Na mój widok upuściła ręcznik i miskę z wodą. Wskoczyła

wprost w moje objęcia. Wow, co się stało, Asiu…? Trochę mnie zawstydziło to
nagłe przytulenie… – Dzięki bogu. Ach, jestem taka szczęśliwa. Nie otwierałeś
oczu przez dwa dni, mimo że twoje rany szybko się zagoiły… Bałam się, że
nigdy już ich nie otworzysz… Ise-san… – Zaczęła płakać.
Echh, znowu byłem przyczyną jej płaczu. Starałem się ją uspokoić, głaszcząc po
policzku. Rany, co ja wyprawiałem!? Spać przez dwa dni!
– Asia, posłuchaj mnie. Idę po Buchou.
120 of 141 24.05.2019, 21:29

– ! – Wydawała się być bardzo zaskoczona moimi słowami. Tak, jakby wiedziała,
co zamierzałem. – Nie po to… aby świętować… prawda?
– Tak, idę ją odzyskać. To żaden problem. Trzymam w dłoni bezpośrednią drogę

do tego miejsca.
– Idę z tobą! – powiedziała bez chwili zastanowienia.
Miała stanowczą minę. O rany…
– Nie. Zostajesz tutaj, Asiu.
– Nie, nie chcę! Mogę walczyć przy twoim boku! Umiem używać magii! Nie
chcę być tylko chronioną! – Chwyciła moją dłoń. Odbierałem to tak, jakby
chciała powiedzieć, że nie chce mnie opuszczać.
– Nie, ty zostajesz. Przyprowadzę Buchou z powrotem. Wiesz, mój Boosted

Gear nadaje się do tego najbardziej. Nie martw się. Z łatwością pokonam
Raisera i…
– Nie mogę się nie martwić! – podniosła głos, a z jej oczu leciały łzy. Spadały z
jej zielonych oczu, a na jej twarzy malował się smutek. – …Znowu będziesz cały
zakrwawiony… połamany… opuchnięty… Chcesz przechodzić przez to piekło
jeszcze raz…? Nie chcę cię widzieć ponownie w takim stanie…
Otrzymałem naprawdę poważne obrażenia, kiedy uratowałem Asię od upadłych

aniołów i grupy wygnanych egzorcystów. Zostałem również poturbowany w
walce z Raiserem. Z pewnością bym zginął, gdyby nie Asia. Byłem nawet w
stanie wyobrazić sobie ten widok: ona pochylona nade mną, z jej rąk wydobywa
się zielone światło, a z oczu płynie potok łez. Z pewnością jeszcze nie raz
będzie przeze mnie płakać. Tak wyobrażałem sobie przyszłość.
Chwyciłem jej rękę i powiedziałem z uśmiechem:
– Nie umrę. Z pewnością. Obiecuję. Pamiętasz, jak udało mi się przeżyć, kiedy
cię ocaliłem? Właśnie z tego powodu wszystko będzie w porządku. Nie umrę.
Przetrwam i pozostanę z tobą już na zawsze.
Kiwnęła głową, ocierając łzy.
– …Obiecaj mi jeszcze jedną rzecz.
– Słucham.
– Wróć z Buchou-san – powiedziała z uśmiechem.
– Tak, jasna sprawa.
Na jej twarzy zawitał najprawdziwszych uśmiech. Och, przypomniało mi się.

Musiałem ją o coś poprosić.
– Asiu, sprawa wygląda tak, że…
121 of 141 24.05.2019, 21:29

Kiedy przedstawiłem jej sytuację, poszła do swojego pokoju i przyniosła

odpowiednie przedmioty. Teraz pozostała tylko jedna rzecz… Zamknąłem oczy i
przemówiłem do głębi mojego serca.
Hej. Pokaż się, jeśli mnie słyszysz. Jesteś tutaj, prawda? Smoku walijski,
Ddraigu! Muszę z tobą porozmawiać. Pokaż się!
Rozległ się przerażający śmiech.
[Ta, co jest dzieciaczku? Co cię do mnie sprowadza?]
Część 2
BŁYYYYSSK
…………
Zostałem przeteleportowany do nieznanego mi miejsca za pomocą zwoju, który

wręczyła mi Grayfia-san. Myślałem, że nie zadziała, no bo w końcu miałem w
sobie strasznie mało magii. Może ten magiczny krąg był specjalny?
Rozejrzałem się dookoła. Znajdowałem się w bardzo przestrzennym korytarzu.

Na ścianach wisiały świeczniki, które ciągnęły się do samego końca. Był także
ogromny portret mężczyzny o szkarłatnych włosach. Czy był to jakiś krewny
Buchou? Rany, nie mam czasu do stracenia.
Zacząłem zmierzać w kierunku, z którego dochodziły dźwięki. Potem ujrzałem

ogromne drzwi otworzone na oścież. Był wyryty na nich jakiś obraz. Czy to
postać jakieś mitycznej bestii…? Kogo to obchodzi. Kiedy zajrzałem przez drzwi
do środka pomieszczenia, moim oczom ukazało się pełno diabłów, ubranych w
eleganckie stroje i dobrze się bawiących. Przypominało to ludzkie przyjęcie
jakichś bogaczy. Cóż, nigdy na takim czymś nie byłem.
Spojrzałem na obecne tam osoby i starałem się odnaleźć znajome twarze.

Jednak było ich zbyt wiele. Pomieszczenie było ogromne, chyba nawet większe
od naszego boiska. Sufit znajdował się naprawdę wysoko. Było pełno ozdób na
ścianie, a z góry zwisał olbrzymi żyrandol. A więc tak przygotowała salę
rodzina Buchou. Rany, bogaci ludzie byli niesamowici. Chciałem jak najszybciej
otrzymać tytuł szlachecki i zostać wielką szychą.
Kiedy tak o tym rozmyślałem, kątem oka dostrzegłem szkarłat. Kobieta ze

swobodnie opadającymi rudymi włosami. Była ubrana w czerwoną suknię.
Wystarczyło tylko jedno spojrzenie, ponieważ była to osoba, którą
uwielbiałem…
– Buchouuuu!
Gdy zdałem sobie z tego sprawę, było już po fakcie. Zawołałem Buchou, a mój
głos rozniósł się po całym pomieszczeniu. Diabły w moim pobliżu, w tym także
122 of 141 24.05.2019, 21:29

Buchou, spojrzały się na mnie. Nie przegapiłem momentu, w którym otworzyła

szeroko oczy i poleciało z nich pełno łez. Poruszyła ustami, a z ich ruchu
mogłem odczytać tylko jedno: „Ise”. Ten dupek Raiser, który stał tuż obok niej,
również na mnie patrzył. Rany, ale się popisywał, będąc ubranym w ten
ozdobny smoking!
– Do wszystkich tutaj zgromadzonych! – krzyknąłem. – I brata Buchou, Maou-

sama! Jestem Hyoudou Issei z Akademii Kuou! Przybyłem po Buchou, Rias
Gremory-sama!
Zawrzało. Nie zważając na innych, podszedłem do Raisera.
– Hej, ty! Co ty sobie myślisz, wiesz gdzie je… – Ktoś, kto wydawał się być
strażnikiem, zastąpił mi drogę.
Jednak byli ci, którzy zablokowali strażników.
– Ise-kun! Pozostaw to nam! – powiedział Kiba ubrany w biały smoking.
– …Późno. – Drobna dziewczyna przyodziana w sukienkę również pomogła w

zatrzymaniu strażników.
– Ara-ara, wreszcie przyszedłeś. – Akeno-san, która miała na sobie drogo

wyglądające kimono, także była obecna.
Zatrzymali tych, którzy próbowali zatrzymać mnie.
– Dzięki wielkie. – podziękowałem im i pełen pewności siebie zbliżyłem do

Raisera. Kiedy spojrzałem mu w twarz, walnąłem prosto z mostu: – Buchou,
dziewictwo Rias Gremory-sama należy do mnie!!!
– ………! – Raiser zrobił minę, której nie można było opisać słowami.
– Co się dzieje, Raiser?
– Hej, Rias-dono, co to ma znaczyć?
Krewni i pozostałe osoby mieli niespokojne miny i byli trochę spanikowani.

Diabły, podobnie jak ludzie, stawali się zdezorientowani, kiedy napotykali na
niespodziewane rzeczy.
– Ja za to odpowiadam. – Mężczyzna o szkarłatnych włosach, który przez cały

czas trzymał się z tyłu, podszedł do nas. Był tą osobą z portretu… Był podobny
do Buchou…
– Onii-sama – zwróciła się do niego Buchou.
Zaraz, Onii-samaaaaaa? Z-zatem ta osoba to… Maou Sirzechs Lucyfer-sama!?
– Chciałem ujrzeć moc smoka, więc poprosiłem o to Grayfię.
– S-Sirzechs-sama!? Nie możesz robić takich bezmyślnych rzeczy! – Nie miałem
123 of 141 24.05.2019, 21:29

pojęcia, kto to był, ale do naszej rozmowy wtrącił się diabeł w średnim wieku.
– Kogo to obchodzi. Ostatni Rating Game dostarczył mi wiele rozrywki, jednak

był niewyrównany, ponieważ moja siostra nie posiadając żadnego
doświadczenia musiała stanąć naprzeciw takiego geniusza jak Raiser-kun.
– …Zatem Sirzechs-sama, twierdzisz, że gra ta była niesprawiedliwa?
– Nie, nie, ja tak nie uważam. Jeżeli Maou taki jak ja wypowiedziałby się w ten
sposób, byłbym hańbą dla naszych starych rodów. Powiązania i koligacje
pomiędzy diabelskimi rodami są bardzo ważne – powiedział to z uśmiechem
Maou-sama. Z tego co mówił, mogłem stwierdzić, że wstawiał się za Buchou.
– Sirzechs, co ty zamierzasz? – mężczyzna w średnim wieku o szkarłatnych

włosach zadał pytanie. Szkarłatne włosy… Czy to ojciec Buchou!?
– Ojcze, chcę sprawić, aby przyjęcie zaręczynowe mojej młodszej, ślicznej

siostry wyróżniało się jakoś na tle pozostałych. Smok kontra feniks. Nie
uważasz tego za wielkie wydarzenie? Podgrzać trochę atmosferę przez
pojedynek pomiędzy dwoma mitycznymi bestiami. Nic tego nie pobije. –
Wszyscy ucichli na jego słowa. Sirzechs-sama spojrzał się na mnie. – Smoczy
użytkowniku. Masz moje pozwolenie. Raiser, mógłbyś zademonstrować przede
mną i Rias swoją moc raz jeszcze?
– W porządku. – Na jego życzenie uśmiechnął się. – Nie mogę odmówić, jeżeli

Sirzechs-sama mnie o to prosi. Oto ostatni pokaz umiejętności Raisera!
… Był przygotowany do walki. Wszystko było gotowe. Teraz musiałem tylko

zwyciężyć! Maou-sama zapytał mnie, kiedy ja dodawałem sobie otuchy:
– Smoczy użytkowniku-kun, jakiej nagrody oczekujesz, jeżeli zwyciężysz?
– Sirzechs-sama!?
– Co ty mówisz!?
Jego krewni zaczęli ostro krytykować tę propozycję.
– Jest diabłem, więc musimy dać mu coś w zamian za takie coś. – odpowiedział
spokojnie. Następnie zwrócił się do mnie, ignorując głosy sprzeciwu. – Powiedz,
jestem w stanie dać ci wszystko. Parostwo? A może najpiękniejszą kobietę?
Tak, nie było lepszej propozycji niż to. To było moim marzeniem. Parostwo. I
najpiękniejsza kobieta. Jedno słowo, a byłbym w posiadaniu tego. Jednak
zdecydowałem już, o co będę prosić.
– Proszę cię o oddanie mi Rias Gremory-sama.
Na jego twarzy zawitał uśmiech.
– Zatem w porządku. Jeżeli wygrasz, możesz zabrać ze sobą Rias.
124 of 141 24.05.2019, 21:29

Tymi słowami nasza walka mogła się rozpocząć.
– Bardzo dziękuję. – Pochyliłem głowę przed Mao-sama, który poszedł na tyły

pomieszczenia.
Część 3
Środek pomieszczenia oczyścił się z ludzi w szybkim tempie.
Diabły wpatrywały się w tę pustą przestrzeń z zaciekawieniem. Członkowie

naszego klubu siedzieli tuż obok Buchou, a koło niej był także Maou-sama. Po
stronie Feneksów, wszyscy krewni, ich podwładni, a także siostra Raisera,
siedzieli. A ja z Raiserem szykowaliśmy się do walki. Hm, zatem to był diabelski
ring. Aktywowałem już swój Sacred Gear. Raiser miał pewną minę.
– Proszę, zacznijcie! – osoba odpowiedzialna za walkę dała nam znam do

rozpoczęcia.
Bitwa się zaczęła! Nie było żadnego odwrotu! Tak, musiałem tylko wygrać!
Jednak zanim to wszystko się stało, Raiser rozpostarł swoje ogniste skrzydła i
wskazał na moją rękawicę.
– Twoja umiejętność już jest do niczego. Sacred Gear, który podwaja moc
użytkownika, Boosted Gear. Wygląda na to, że wszedłeś w posiadanie nowej
zdolności, która pozwala ci na transfer mocy.
Zatem wiedział już o Boosted Gear Gift. Tak, spodziewałem się tego. A
umiejętność ta była milion razy przydatniejsza wtedy, gdy walczyłem z
towarzyszem. Uśmiechnąłem się w stronę Buchou.
– Buchou. Skończę to w dziesięć sekund.
– …Ise? – Zrobiła niepewną minę.
Nie martw się, zaraz ci pokażę.
– Dziesięć sekund? Wielkie słowa. Zatem ja zakończę to w pięć. Nie będzie jak
ostatnim razem, Pionie Rias!
Raiser Feneks! Teraz na serio cię zmiażdżę!
– Buchou! Pozwól mi na użycie promocji!
Skinęła głową.
BICIE SERCA
Usłyszałem w głębi siebie jakiś dźwięk. To uczucie było wynikiem zgody

Buchou na użycie promocji.
– Promocja, Królowa!
125 of 141 24.05.2019, 21:29

Promowałem do najsilniejszego pionka! Wyczuwałem emanująca ze mnie

energię! Początek walki będzie jednocześnie jej końcem! Chodźmy dalej!
Naprzód, Sekiryuutei! Mój Sacred Gear!
– Buchou! – krzyknąłem. – Nie jestem dobry w walce mieczami jak Kiba! Nie
mam talentu w używaniu magii jak Akeno-san! Nie posiadam takiej siły jak
Koneko-chan! Ani uzdrawiającej mocy jak Asia! Jednak mimo to stanę się
Najsilniejszym Pionem!
Obiecuję! Obiecuję ci to, Buchou!
– Dla ciebie pokonam nawet Boga! Dzięki temu Boosted Gear! To moja jedyna
broń! Ochronię cię!
Będę cię chronił, a wraz z moimi przyjaciółmi stanę się silniejszy!
– Świeć się do cholery!! Over Boost!
[Smok walijski – over booster!!]
Z klejnotu wydobyło się czerwone światło. Rozświetliło całe pomieszczenie.

Moje ciało pokryło się w głębokiej czerwieni aury.
Moc…
Twoja moc przechodzi na mnie.
[Tak, użyj jej mądrze. Masz tylko dziesięć sekund. Twój organizm nie jest w
stanie wytrzymać dłużej.]
Wiedziałem o tym, Czerwony Smoku-san. Zakończę to w dziesięć sekund!
[Zgadza się. Ale jeżeli masz dziesięć sekund, to…]
Tak. Jeżeli mam dziesięć sekund, to mogę…
– Mogę nakopać mu do dupy!!
Zrobiłem krok do przodu, świecąc cały czas czerwoną aurą. Moje ciało zaczęło
pokrywać się czerwoną zbroją. Zbroja płytowa na wzór smoka. Miała ostre
kształty. Rękawica, którą miałem zawsze na lewej ręce, tym razem była również
na prawej. Klejnot był obecny na obu rękach, ramionach, kolanach, a także na
środku tułowia. Na plecach znajdowało się coś, co przypominało napęd
rakietowy.
– Pancerz!? Udało ci się użyć prawdziwej mocy Sekiryuuteia!? – na twarzy

Raisera widniało zaskoczenie.
Jego komentarz był dotkliwy. No cóż, wyglądałem bardziej jak mały, czerwony
smok. Nawet moja twarz była zakryta pancerzem.
– Oto moc cesarza smoków! Łamacz Ładu[33], Zbroja łuskowa Boosted Gear!
126 of 141 24.05.2019, 21:29

Jeżeli chcesz mnie zatrzymać, proś Maou-sama! Słyszałem, że jest to

„Znienawidzona Zabroniona Technika”!
Zdolność tej zbroi dawała mi niszczycielską moc na dziesięć sekund. Stawałem

się niezniszczalny na ten okres. Jednak niosło to ze sobą pewne ryzyko.
Decydując się na tę technikę, nie mogłem używać swojego Sacred Gear przez
trzy dni. Taki był właśnie czerwony smok. Ddraig mi to wszystko wytłumaczył.
Wóz albo przewóz, tyle że w trybie nieśmiertelności.
[X]
Odliczenie zaczęło się. Nie miałem czasu do stracenia! Zakończę to w tej

chwili, Raiserze Feneksie! Ustawiłem swoje dłonie w małej odległości od siebie
i stworzyłem pomiędzy nimi blok magii. Wystrzeliłem go natychmiast w stronę
Raisera. Blok opuścił moje dłonie i przybrał olbrzymie rozmiary! Wow, spójrzcie
na jego wielkość! Był wielkości połowy tej sali. Nawet ja, który nim strzeliłem,
byłem pod wrażeniem.
– Ogromny! – Był tak wielki, że przeszedł najśmielsze oczekiwania Raisera,

więc zdecydował się na ominięcie, a nie przyjmowanie.
Nadchodzi!
[IX]
Tak, wiedziałem. Odliczanie już trwało. Nie poganiaj mnie! Doskoczyłem do

miejsca, w które Raiser uciekł. Turbiny na moich plecach uwolniły magiczną
energię. Dało mi to niesamowitą prędkość! Z powodu wzrostu przeciążenia, nie
mogłem kierować swoim ciałem, jednak zmniejszyłem dystans dzielący mnie od
Raisera. Gdy zbliżyłem się do niego tak szybko, na jego twarzy widniało
zaskoczenie. Przyjął pozę do walki, ponieważ nie miał innego wyjścia. Będę
atakował! Cóż, przynajmniej chciałem to powiedzieć, jednak nie zrobiwszy
niczego, ja…
BĘĘĘĘĘĘC!!
Przywaliłem w ścianę. Co za rozczarowanie! Taka szansa! Kiedy uderzyłem,

przyjąłem to na ręce, więc nie doznałem żadnych obrażeń. Jednak w ścianie
zrobiła się ogromna dziura. Wow, niesamowite! Gdybym przywalił tak w
przeciwników, nie doznaliby oni poważnych obrażeń?
[VIII]
Pozostało osiem sekund! Wstałem i otrząsłem się z resztek ściany i znowu

ruszyłem na Raisera. Widząc moje ataki, stał się ostrożniejszy. Jego ciało
pokryło się aurą w kolorze tęczy. Byłem w stanie wyczuć olbrzymie ilości mocy.
– Cholera, Sekiryuutei! Wybacz, ale nie cofnę się! Nie chcę tego przyznawać,
ale teraz stałeś się potworem! Umrzyj przed swoją panią Riasssssss!!
Po jego słowach para ognistych skrzydeł załopotała. Otoczył go wiatr ognia, a
127 of 141 24.05.2019, 21:29

po całym pomieszczeniu szalał ogień. Pozostałe diabły utworzyły magiczne

bariery, aby chronić swoje życie. Innymi słowy, gdyby cię dotknął ten jęzor
ognia, nie pozostałaby po tobie nawet kość.
– Ognisty ptak i Fenghuang[34]! I płomienie naszego domu, które są podziwiane

za bycie nieśmiertelnym feniksem! Niech cię ten ogień strawi i zgiń! – Raiser,
cały w płomieniach, ruszył prosto na mnie. Przede mną znajdowała się
niezliczona ilość płomieni. Wyłaniała się z nich sylwetka przypominająca
olbrzymiego ptaka. Gorące płomienie ze skrzydeł. Byłoby źle, jeżelibym ich
dotknął?
[Ogień nieśmiertelnego feniksa może uszkodzić łuskę smoka. To nie jest zbyt
dobry pomysł, żeby go dotykać.]
Naprawdę, Ddraig? Jednak nie mogłem. Ktoś mnie obserwował. Zatrzymam to,
bo Buchou się na mnie patrzy!
– Nie ugnę się pod takim kiczowatym ogniem jak twój! – Krzycząc, wybiegłem
mu naprzeciw!
Silniki na moich plecach wytworzył ogień z magii!
ZDERZENIE!
Kiedy nasze pięści dotknęły naszych twarzy, wstrząsnęło to całym

pomieszczeniem, ponieważ wytworzyła się przy tym taka siła. Guu! Każdy
otrzymany cios odczuwałem jako potężny atak! Zaatakował mnie gorący jęzor
ognia! Gooorąco! Kurwa! Zajebiście gorąco! To była temperatura, którą
odczułem po zderzeniu z pięścią Raisera. Jeżeli nie byłbym w pancerzu, z
pewnością nic by po mnie nie zostało. Bałem się! Chciałem uciec! Nie chciałem
umrzeć! Im więcej wymieniliśmy pomiędzy sobą ciosów, tym bardziej
zauważałem przepaść pomiędzy nami. Gdyby nie ta zbroja, ja byłbym mrówką,
on – słoniem. No cóż, w końcu byłem niskoklasową istotą, a on
przedstawicielem wyższych sfer diabłów. Raiser uśmiechnął się tak, jakby
wyczuwał mój strach.
– Boisz się!? – krzyknął. – Obawiasz się mojej siły!? Oczywiście! Gdyby nie
Sacred Gear, byłbyś najzwyklejszym śmieciem! Gdyby nie ta zbroja, zginąłbyś,
zanim bym cię zaatakował! Tak! Jakbyś ściągnął tę rękawicę, byłbyś bez
wartości!
Mówił, co tylko chciał! Jednak miał rację! Gdyby odebrano mi tę rękawicę,

byłbym niczym!
[VII]
Poważne starcie pomiędzy diabłami. Strach przeszył moje ciało. Nie chciałem
doświadczyć czegoś tak przerażającego! Ale!
Wyjąłem pewną rzecz, którą trzymałem w rękawicy.
128 of 141 24.05.2019, 21:29

BĘC!
Moja pięść uderzyła w jego twarz. Wygiął się do tyłu.
– To nic nie…! – urwał w połowie.
KASZEL!
Olbrzymie ilości krwi zaczęły wypływać z jego ust. Mój cios był dla niego zbyt
potężny. Rzecz jasna. A to wszystko z powodu tego, co trzymałem. Otworzyłem
pięść i pokazałem Raiserowi.
– Krzyż!? Masz krzyż!?
Tego się nie spodziewał. Nawet pozostali krzyczeli z zaskoczenia. Tak. Oto
przedmiot, wobec którego nie ma mocnych wśród diabłów. Dzierżyłem go w
dłoni i uderzyłem Raisera. Wcześniej dostałem go od Asi i schowałem.
[VI]
– Zwiększyłem efekt z jakim oddziałuje krzyż, poprzez przesłanie do niego

energii z mojego Sacred Gear, a następnie uderzyłem cię. Święty atak, którego
moc została zwiększona, może zostać użyty nawet przeciw wysokoklasowym
demonom. Nawet jeśli jesteś nieśmiertelnym ptakiem feniksem, nie będziesz w
stanie zregenerować się po tym, prawda?
– Bzdura! Krzyż niesie diabłom niesamowite cierpienie! Mimo że masz na sobie

smoczy pancerz, dotykanie czegoś takiego jest…
Raiser wreszcie zdał sobie z tego sprawę, jaka zmiana zaszła w mojej lewej
ręce. Na pierwszy rzut oka nie był w stanie tego dostrzec, ale jeżeli przyjrzał
się uważnie, to i owszem. Cały pancerz był wykonany z nieorganicznej materii,
jednak moja lewa ręka wydzielała dostrzegalny puls.
– …Oddałeś swoją… lewą rękę smokowi z rękawicy…? Zatem mamy już powód,
dlaczego twoja moc tak wzrosła…!
– Tak, poświęciłem swoją rękę i jestem teraz w stanie tymczasowo używać tej
potężnej mocy. Moja lewa ręka jest ręką prawdziwego smoka. Właśnie dlatego
krzyż nic mi nie robi.
Ręka była ofiarą za użycie mocy Ddraiga. Poświęciłem ją i teraz byłem w stanie
walczyć z Raiserem. Rękawica stała się częścią mnie.
– Twoja ręka nie powróci już nigdy do normalności! Zdajesz sobie z tego
sprawę!?
– No i?
[V]
Odliczanie zbliżało się do końca, a my rozmawialiśmy o jakichś głupotach.
129 of 141 24.05.2019, 21:29

– Buchou wróci z kimś, kto stracił jedną rękę. Nie uważasz, że to ofiara warta
swojej ceny?
Jego oczy zmieniły się na moje słowa.
– Jesteś obłąkany… Właśnie dlatego możesz zadawać ciosy bez wahania…

Jesteś straszny. Po raz pierwszy naprawdę się ciebie boję! I właśnie dlatego! –
Jego skrzydła zapłonęły jeszcze intensywniejszym ogniem. – Pokonam cię za
pomocą wszystkiego, co posiadam!
Ognisty ptak. Natarł na mnie, a wokół mnie szalały płomienie. Nie przegram!
Nie ugnę się!
[IV]
– Uoooooooooooo!
Włożyłem całą swą moc w ten krzyż! Jeden cios! Przełożyłem wszystko, co
miałem, na ten krzyż! Pięść Raisera i moja! Uderzyliśmy siebie nawzajem w
twarze!
BŁYSK
Starcie dwóch potęg. Z powodu siły, z jaką uderzyliśmy, rozbłysło światło i nic
nie widziałem! Czułem również, jak rzeczy, które miałem na sobie, znikają! To
samo uczucie towarzyszy ci wtedy, kiedy w deszczowy dzień ściągasz
przemoczony płaszcz przeciwdeszczowy.
Moje ciało pokrążyło się w niebywałym cieple. Szaleńczy gorąc! Nigdy

wcześniej nie doświadczyłem czegoś takiego! Gdy nagle odzyskałem wzrok,
zauważyłem zmianę. Pancerz przepadł! Zbroja czerwonego smoka, która
jeszcze chwilę temu pokrywała całe moje ciało, znikła! Nieosłonięte ciało.
Jedynie moja lewa ręka wciąż miała znamię smoka. Mój krzyż, który w chwili
zderzenia musiał zostać odrzucony, leżał na ziemi obok mnie. Hej, smoczy
cesarzu! Co to miało znaczyć!? Nie minęło jeszcze dziesięć sekund! Dlaczego
pancerz zniknął!? Zaraz… chcesz mi przekazać, że cena, którą zapłaciłem, była
równoznaczna z taką wytrzymałością!?
[Nie. To, co mi oddałeś, było wystarczające. Jednak twoje podstawy są zbyt

słabe, by okiełznać moją moc. Potrzebujesz treningu.]
……… Niech to w dupę! Trenowałem tyle z każdym i nadal jestem za słaby!?
[To nic w porównaniu z długością życia diabłów. Prawdziwy trening to taki,

który trwa dziesiątki lat.]
Aaaach! Niech to! Nie potrzebowałem teraz takich rzeczy!? Daj mi raz jeszcze
tę zbroję! Czym mam teraz zapłacić!? Oczami!? Nogami!? Dam ci wszystko!
[Dwukrotne użycie pancerza w tak krótkim odstępie czasu jest dla ciebie
niemożliwe.]
130 of 141 24.05.2019, 21:29

…To dlatego, że byłem słaby…? Kurna, dlaczego wychodzę na frajera w takim

krytycznym momencie? Tylko taki bezużyteczny ktoś jak ja był w stanie zrobić
coś takiego!
[Gdy pancerz zniknął, przerzuciłem trochę energii do klejnotu. Jesteś w stanie

przejąć na chwilę dominację w walce i to by było na tyle. Aby pokonać kogoś z
domu Feneksów, trzeba…]
Trzeba pokonać go setki razy albo zabić za pomocą niesamowitej siły.
[Tak. Niestety, ty nie jesteś w stanie zrobić żadnej z tych rzeczy.]
CHWYT!
Zostałem brutalnie chwycony za kołnierz. Raiser. Oderwał mnie od ziemi,

jednocześnie przyduszając. Dusił mnie z uśmiechem na twarzy… Ku…
– Pochwalę cię za to, jak sobie poradziłeś jako Pion. Naprawdę dobrze. Mówiąc
prawdę, nie spodziewałem się czegoś takiego. Doświadczyłem mocy smoka na
własnym ciele. Gdybyś miał rok, nie pół, na obeznanie się z tą mocą,
przegrałbym.
… Nie żartował. Miał poważną minę. Jeżeli było to tylko sześć miesięcy… to
zaczekaj kolejne pół roku na ślub! Tak chciałem mu odpowiedzieć. Jego ubrania
były spalone, a ciało poparzone. Nawet dla kogoś takiego jak on, kto posiadał
zdolność regeneracji, wylizanie się z ran zadanych przez świętość zajmowało
dużo czasu. Jego ogniste skrzydła były jakieś mniejsze. Z pewnością dostał
nieźle w dupę…
– Nie musisz się niczego wstydzić. Wytrenuję cię, gdy zostanę mężem Rias.
Staniesz się silnym diabłem.
Morda! To nie twój interes!
– Muszę posłać cię na odpoczynek. Na krótką chwilę stracisz przytomność. Gdy

się ockniesz, będzie już po wszystkim. Nawet ty nie chcesz już cierpieć
bardziej. Nie jestem sadystą, więc już to zakończę. Na jego twarzy widniał
tryumf zwycięstwa. Przegrałem? Nie, to byłoby nie do wybaczenia.
「Wróć z Buchou-san.」
Ach, tak, wiem, Asiu.
「Zostań najsilniejszym z Pionów.」
Tak, wiem, Buchou!! Wróćmy wspólnie do domu. Akeno-san, Kiba, Koneko-

chan, Asia i ja – wszyscy czekaliśmy na twój powrót.
Wyjąłem z kieszeni mały przedmiot.
– Aby zgasić ogień potrzeba wody, prawda!?
131 of 141 24.05.2019, 21:29

Tą malutką rzeczą, którą dzierżyłem w dłoni, była buteleczka z wodą święconą.

Przygotowałem ją przed wyruszeniem w drogę. Gdyby zobaczyliby to
zgromadzeni tutaj, z pewnością by się zaśmiali. Jednak twarz Raisera zbladła.
Tak. Co posiadałem w mojej lewej ręce? Jaką umiejętność miała moja ręka?
Odpowiedz mi, Raiserze Feneksie!
– Niech to! – Jego dłoń zacisnęła się jeszcze mocniej wokół mojej szyi.
Ku… prawie mi ją zmiażdżył… Jednak! Otworzyłem butelkę i rozlałem na niego

jej zawartość. Zamierzałem zwiększyć moc wody święconej! Do takiego stopnia,
że nie przeciwstawi się jej nawet wysokoklasowy demon!
– Boosted Gear Gift!
[TRANSFER!!]
Energia przepłynęła na wodę znajdującą się na Raiserze.
– O żesz…
Było już za późno.
WRZENIE!
Syczenie, charakterystyczne dla zetknięcia się wody z ogniem, odbiło się od

ścian. Skrzydła Raisera zaczęły przybierać dziwne kształty, gdyż nie był w
stanie utrzymać ich pierwotnej formy. Uwolniłem się z jego ucisku i odsunąłem
się od niego, cały czas trzymając się za gardło. Rany, przydusił mnie naprawdę
mocno!
– Ugaaaaaaaaaaaaaaaah! – Zaczął wić się z bólu.
– …Czy on umrze? – spytałem Ddraiga.
[Nie. Nawet pomimo to, że efekt wody został zwiększony, nie jest to
wystarczające, aby zabić kogoś z Feneksów.]
Czy to w porządku, Ddraig?
[Jednak woda święcona pochłania duże zasoby kondycji i duszy. Nawet jeżeli
jest to feniks, który jest w stanie odrodzić się z popiołów, utrata znacznej części
wytrzymałości i duszy… No cóż, nie wyliże się z tego zbyt szybko.]
DYM…
Z jego bezbronnego ciała zaczął wydobywać się dym. Oto, co po nim pozostało
– zniszczone ciało i spalone ubrania. Chwyciłem mocno smoczą ręką krzyż
leżący na ziemi i włożyłem w niego resztki swej mocy. Polałem go wodą
święconą, która mi pozostała.
– Asia powiedziała mi o tym, że słabościami diabłów są krzyże i woda święcona.
132 of 141 24.05.2019, 21:29

Zatem połączenie tych dwóch rzeczy będzie ze sobą niosło olbrzymie straty dla
demona, prawda?
– Ku… – Na twarzy Raisera, który cierpiał od wody święconej, pojawił się

strach.
Spojrzałem się na niego, a potem na to, co nas otaczało. Nic po za nim nie
zauważyłem. Żadnego ognia. Nie było zatem problemu.
– Tego nauczyłem się od Kiby – nie należy ograniczać pola widzenia do swojego
przeciwnika, ale należy uwzględnić również jego otoczenie.
Skumulowałem całą swą moc w jednym punkcie. Przemieniłem ją w smoczą

moc i przetransportowałem do wody i krzyża.
[TRANSFER!!]
Dzięki temu ten święty atak zyskał niebywałą siłę.
– To umiem od Akeno-san. Kumuluj energię, która krąży w twoim ciele. Trzeba

się skoncentrować i ją wyczuć. Tak, nawet taki dureń jak ja może to zrobić,
Akeno-san.
Tych wszystkich rzeczy nauczyłem się podczas treningu. Tak, od każdego.

Zapamiętałem je wszystkie i wszystkie okazały się być pomocne. Odzyskam
Buchou z pomocą mocy wszystkich!
Kiedy skierowałem swoją pięść w stronę Raisera, ten zaczął panikować.
– Cz-czekaj! – krzyknął. – Czy ty zdajesz sobie z tego sprawę!? To małżeństwo

jest ważnym i kluczowym dla przyszłości diabłów! W takie coś nie może się
wtrącać ktoś taki jak ty!
– Nic nie rozumiem z tych skomplikowanych rzeczy. Jednak pamiętam, jak

przegrałem przeciw tobie i straciłem przytomność. Buchou płakała. Ona
płakała! Płakała również przed meczem! To jest dla mnie wystarczający powód,
aby obić ci tę mordę!
BĘC!!
Moja pięść, będąca w posiadaniu krzyża i wody święconej, wwierciła się

głęboko w brzuch Raisera!
– Gahaaa! – Cofnął się do tyłu, kaszląc krwią. – Ja… przeciw takiemu… jak to…
– Wypowiedział te słowa i upadł na ziemię. Już nie powstał.
Część 4
Wpatrywałem się w Raisera, który zdawał się nie dawać żadnych oznak życia.
Chwilę później podszedłem do Buchou. Jednak ktoś wszedł mi w drogę. Tą
osobą była siostra Raisera. Wpatrywała się we mnie bez słowa, choć zdawało
133 of 141 24.05.2019, 21:29

mi się, że miała do mnie wielkie pretensje. Wyciągnąłem w jej stronę moją

smoczą rękę i powiedziałem:
– Jeżeli masz jakiekolwiek pretensje, powiedz mi je! Ja już się tobą zajmę!
Usunęła się z mojej drogi. Minąłem ją i stanąłem naprzeciw Buchou.

Przemówiłem do niej z uśmiechem:
– Wracajmy do domu, Buchou.
– …Ise.
Spojrzałem się na osobę siedzącą obok niej. Był to mężczyzna w rudych

włosach. Jej ojciec. Stanąłem przed nim i powiedziałem:
– Zabiorę Buchou, Rias Gremory. Bardzo przepraszam za moje działania, jednak

zabieram Buchou ze sobą.
Nic nie odpowiedział, a jedynie zamknął oczy. Mao-sama, który powinien był
siedzieć obok niego, przepadł. Chciałem mu podziękować… z pewnością
podziękuję. Następnym razem, kiedy go spotkam… Chwyciłem dłoń Buchou.
Wyjąłem kartkę, którą dostałem od Grayfii-san. Wydawało mi się, że
wspominała o kręgu na drugiej stronie, którego miałem użyć wtedy, gdy
odzyskam Buchou… Kiedy odwróciłem papier, zabłysło światło.
BŁYSK!
To, co ukazało się naszym oczom, była czteronożna istota, której nigdy
wcześniej nie widziałem. Miała w sobie coś z lwa i orła oraz posiadała skrzydła.
– Gryfon…
Ktoś się odezwał. Aaach, zatem to był gryfon? Miałem uciec przy jego pomocy?
RYK
Gryfon zaryczał i podszedł do dziury w ścianie, którą zrobiłem wcześniej.

Zanim wyruszyliśmy, powiedziałem do Kiby i reszty:
– Widzimy się w klubie!
Na moje słowa wszyscy się uśmiechnęli i pokiwali mi rękoma. Gryfon wzniósł

się do góry, mając na swoim grzbiecie mnie i Buchou.
OJCIEC X OJCIEC
– Lordzie Feneksie, przepraszam bardzo za obrót spraw wokół tych zaręczyn.
134 of 141 24.05.2019, 21:29

Wiem, że to niegrzeczne, ale to małżeństwo…
– Nie musicie mówić nic więcej, Lordzie Gremory. To byłoby dobre małżeństwo
dla diabłów czystych krwi, ale wygląda na to, że obaj byliśmy dość zachłanni.
Obaj mamy już wnuków-diabłów czystej krwi i mimo to nadal pragniemy ich
więcej. Może to ta pycha z powodu tego, że jesteśmy diabłami, a może dlatego,
że widzieliśmy prawdziwe piekło podczas ostatniej wojny.
– …Nie, również skupiłem swoją żądzę na własnej córce.
– Jego imię brzmiało Hyoudou-kun, prawda? Chciałbym mu podziękować. To,

czego brakowało mojemu synowi, on potrafił wykorzystać. Zbytnio przeceniał
umiejętności naszego domu. To będzie dla niego bardzo dobra nauczka. Feniksy
nie są niezwyciężone. Ta lekcja jest odpowiednią ceną za takie małżeństwo,
Lordzie Gremory.
– Lordzie Feneksie…
– Wasza córka posiada naprawdę dobrego podwładnego. Wszystko wskazuje na

to, że Zaświaty nie będą się w przyszłości nudzić.
– …Jednak gdy pomyślę, że moja córka byłaby zdolna do takiego czegoś.
– Smok Walijski. Wciąż nie mogę uwierzyć, że taka znienawidzona postać

przeszła na naszą stronę.
– Zatem następną rzeczą będzie…
– Tak, musi być. Nie, w sumie to już jest.
– Smok Wymycia. To tylko kwestia czasu, kiedy czerwień spotka biel.
OSTATNI POCAŁUNEK
W przeciwieństwie do ludzkiego świata, niebo w Zaświatach było fioletowe.

Wyglądało to dosyć dziwnie, jednak jakimś tajemniczym sposobem dawało mi
poczucie bezpieczeństwa.
DOTYK
Buchou położyła dłoń na moim policzku.
– Ty głuptasie – powiedziała z gorzkim uśmiechem. Wydawało mi się, że

doznała ulgi, tak jakby wreszcie uwolniła się od czegoś. – …! – głęboko
westchnęła, gdy spojrzała na moją lewą rękę. Dotykała jej z miną pełną smutku.
No cóż, nic na to już nie można było zaradzić. Moja przednia kończyna pokryła
się czerwoną łuską i była zakończona ostrymi pazurami.
135 of 141 24.05.2019, 21:29

– Twoja ręka… Zapłaciłeś taką cenę, żeby móc pożyczyć tę moc?
– Tak, to był całkiem dobry interes. Takie beztalencie jak ja mogło posiąść
potężną siłę poświęcając swoją rękę! Dzięki temu mogłem pokonać Raisera i
wrócić razem z Buchou do domu – uśmiechnąłem się, choć ona zdawała się być
jeszcze bardziej smutna.
– Zdajesz sobie sprawę z tego, że twoja ręka nie powróci już nigdy do
normalności?
– Aaa, to żaden problem. Taki przedmiot do cosplay! Och, niezbyt przyda się to
do szkoły. Hm, co zrobić?
– Asia z pewnością będzie płakać, gdy to zauważy.
… Uuu, będzie, będzie. Już wiele razy przeze mnie płakała…
– Może udało ci się przerwać tę zaręczyny, jednak wiesz, że nowe mogą pojawić
się w każdej chwili? Jeżeli będziesz robił takie coś…
Odpowiedziałem jej ze szczerym uśmiechem:
– To wtedy oddam swoją drugą rękę. Potem oczy. Za wszelką cenę będę ratował
Buchou. Tylko to jestem w stanie zrobić. Zawsze będę przychodził i cię ratował,
w końcu jestem Pionem Rias Gremory.
… ! Ledwo skończyłem mówić, a moje usta zostały przymusowo uciszone

przez… Buchou owinęła swoje ręce wokół mojej szyi, a jej usta zetknęły się z
moimi. Takie coś nie trwa jedną chwilę.
POCAŁUNEK
Nie był to francuski pocałunek, jednak byłem w stanie wyczuć delikatność jej
warg. Te miękkie usta i zapach jej szkarłatnych włosów po prostu zamroziły
mój mózg.
Dopiero po ponad minucie nasze usta rozdzieliły się. Buchou zaczęła się
śmiać… P-pocałuneeeek!!? Całowałem się z Buchou! Pocałunek!
Pocałuuuuuunek!! Czułem, jakby mój mózg eksplodował! Łaaa… wow…
woooooooooooooow!!
– To mój pierwszy pocałunek. Dla japońskich dziewczyn jest to jak skarb,

prawda?
– Ech…? T-tak!! Co!? Pierwszy pocałunek!?
To mnie naprawdę zaskoczyło! Pierwszy pocałunek!? Czy to dla dziewczyn nie

była naprawdę ważna rzecz!?
– Ummmm… jesteś pewna?! Że ze mną!?
– Zrobiłeś coś, co było tego warte. Twoja nagroda – odrzekła z uśmiechem.
136 of 141 24.05.2019, 21:29

Aaaaaach. Czułem, że zaraz coś mi się

stanie! To wszystko było warte tylko
jednego całusa!?
– Jak już jesteśmy w tym temacie…

Naprawdę tak bardzo pragniesz
mojego dziewictwa?
– Oczywiście! Aaaach! –
odpowiedziałem jej bez owijania w
bawełnę.
Rany, w tych sprawach byłem zbyt

bezpośredni… Jednak takie były moje
prawdziwe uczucia. Oczywiście, że go
pragnąłem! Przyznałem się do tego
nawet przed całym tłumem!
– …W tych sprawach serio jesteś

szczery.
Wydawała się być trochę zakłopotana,

ale mimo wszystko uśmiechała się.
Aaach, przepraszam za mnie. Gdy
przepraszałem w głębi siebie, ona
zaczęła głaskać mnie po policzku.
Śmiała się szczęśliwie. To dobrze. Byłem szczęśliwy, że Buchou znów się
uśmiechała.
Nowy żywot
– Zatem tak jak mówiłam, ja, Rias Gremory, będę mieszkała w tym domu. Mogę
wykazać się sporym niedoświadczeniem, więc proszę o zaopiekowanie się mną,
Otou-sama, Oka-sama.
W moim domu, w salonie. Rudowłosa bishoujo rozmawiała z moimi rodzicami.

A obok nich, ze szklanymi oczyma, siedziała kolejna bishoujo o blond włosach.
Wydawała się być w naprawdę złym humorze. Po tym wszystkim Buchou
oświadczyła, że zamieszka ze mną. Nie rozumiałem, co miała przez to na myśli,
ale już ona się tym zajęła, że tak się stało.
「Chcę pogłębić stosunki z moimi podwładnymi.」
Tak mi powiedziała. Jednak czy to naprawdę było okay, jeżeli to był mój dom?
Sposób, w jaki myślały wysokoklasowe demony, mógł być dla mnie
niezrozumiały. A, no i zaręczyny zostały odwołane, z czego Buchou bardzo się
cieszyła. To dobrze. Raiser załamał się po tym, jak doświadczył pierwszej w
swoim życiu porażki.
– Och, co powinnam zrobić? Asia-san i Rias-san, będę miała dwie córki.
137 of 141 24.05.2019, 21:29

Moja mama, po wprowadzeniu się Asi, zaczęła traktować ją jak własną córkę,
toteż nie było żadnego problemu, gdy miała wprowadzić się następna. Mój
ojciec natomiast płakał jak małe dziecko. – Tak, tak, to marzenie każdego
faceta. Posiadanie tylu dziewczyn! Podobne marzenie miałem, gdy byłem
młody. Być może tobie uda się to osiągnąć!
Och, rozumiem. W końcu byłem jego synem. Nie mogłem uwierzyć, że miał
podobne marzenie jak ja.
Ważną sprawą była moja lewa ręka. Wciąż pozostawała łapą smoka, jednak
dzięki Buchou i Akeno-san, które zaczęły wyszukiwać informacji o smokach,
byłem w stanie normalnie funkcjonować ze zwyczajną ręką. Odkryły, że
zmniejszając moc smoka, można zatrzymać proces przemiany w niego. Gdybym
tego nie robił, moja ręka powróciłaby do poprzedniego stanu. No cóż, w końcu
dzięki temu byłem w stanie odzyskać Buchou, zatem było warto. Jak już przy
tym jesteśmy, sposób na zmniejszanie mocy smoka był trochę… zboczony.
Gufufufu. Buchou i Akeno-san robiły mi takie rzeczy… Innymi słowy, dobrze, że
tak się stało.
Ddraig po tym wszystkim ucichł. Nawet gdy do niego mówiłem, ten nie
odpowiadał. A było tak dużo rzeczy, o które chciałem go zapytać… O tego
Białego Gościa, o którym wspominał. To coś zbliżało się do mnie. Nie
wiedziałem co to było, jednak musiałem się czegoś dowiedzieć o tej całej
sprawie.
– Ise, mamy pozwolenie twoich rodziców. Stałam się członkiem tej rodziny.
Mógłbyś wnieść moje bagaże?
– T-tak!
– Ise-san, ja również pomogę. – Asia podążyła za mną.
– …Auuu… Wygląda na to, że jedyną nadzieją jest poligamia… Ale… Ale… to

będzie sprzeczne z naukami Boga… Jednak w takim tempie… auuuu…
– Co? Jaka poligamia?
– N-nie, nic. – Kiedy ją zapytałem, odwróciła wzrok w innym kierunku.
Ummmm, wydawała się być w złym nastroju, odkąd Buchou się wprowadziła…
Czyżby jej nienawidziła…?
– Ise. To idzie tutaj.
Zaczęła wydawać mi polecenia wkrótce po tym, jak wniosłem jej bagaże.
– Tak jest!
– Ise, po tym wszystkim chcę wziąć kąpiel… Tak, umyję ci plecy.
– Serioo!?
138 of 141 24.05.2019, 21:29

Oooooch! Zawsze o to prosiłem!!
– Rany! Jeżeli macie brać wspólną kąpiel, to ja też! Ise-san i Buchou-san, proszę
nie zostawiajcie mnie na lodzie! – Asia zaczęła mówić z wilgotnymi oczyma. Nie
możesz, Asiu! Nie możesz konkurować z Buchou! Była zbyt podniecająca!
– Asiu, przykro mi, ale nie. Zgodzisz się ze mną, że jest to wypowiedzenie
wojny?
– Uuu, nie chcę przegrać, ale wszystko wskazuje na to, że przegram!
W jakiś sposób wyczuwałem, że pomiędzy nimi iskrzyło… Zarówno Buchou jak i

Asia… nie byłem w stanie pojąć toku rozumowania dziewczyn! Czy ja w ogóle
będę mógł stworzyć harem!?
Jednak jedną rzecz wiedziałem na pewno. Moje codzienne życie stawało się
coraz bardziej kolorowe.
Posłowie
Ile razy słowo oppai[35] pojawiło się w tomie pierwszym i drugim? Osoby, które
to policzą i przyślą mi prawidłową odpowiedź, dostaną w nagrodę podkładkę
pod mysz z wizerunkiem piersi Rias.
Nie, to kłamstwo. Nie ma takiej nagrody.
Minęło już trochę czasu. Z tej strony Ishibumi. Jak się podoba tom drugi?
Zaczyna się w przeobrażać w jakiegoś erotyka i nawet ja nie wiem, jaka będzie
następna część. Tak przy okazji, ten sposób na zmniejszenie mocy smoka jest
bardzooo zboczony. Oczekujcie więc sporo po tomie trzecim! Asia stanie się
zboczona z powodu Buchou, która jest chodzącą seks bombą. Zamierzam
celować w książkę, którą zarówno dzieci z podstawówki, jak i z liceum będą
bali się kupić! Martwię się, że nałożą na nią jakieś ograniczenia wiekowe,
jednak moim celem jest shounen[36] light novel, tak więc wspierajcie mnie!
Sacred Gear, podobnie jak moc ewolucji (vide Boosted Gear Gift), posiadają
specjalną super formę. Należy ich wtedy użyć do granic wytrzymałości i
zapanować nad nimi, nazywa się to Łamacz Ładu. Takie coś jest możliwe dla
wszystkich Sacred Gear. Asia i Kiba również są w stanie tak zrobić, gdy tylko
okiełznają ich moc, podobnie jak w przypadku Super Saiyanów[37] i Bankai[38].
Ise zignorował kolejne kroki używania mocy cesarza smoków i użył jej
bezmyślnie, za co poniósł ofiarę. Z racji, że nie jest wystarczająco silny, nie był
w stanie użyć pełni mocy. Jest to nazywane Łamacz Ładu, ponieważ jest to w
stanie zachwiać równowagę panującą w świecie. Ise stanie się osobą nie tylko
zdolną do dobrych ataków, ale także do wspierania. A teraz, kiedy dojdzie do
brzemiennego w skutkach spotkania z Białym, wszystko będzie…
Teraz czas na podziękowania.
139 of 141 24.05.2019, 21:29

Dla mojego redaktora, który cały czas stara się zrobić ze mnie autora erotyków,
H-sama. Dziękuję za opiekę nade mną. Rozkoszuj się swoją kolacją za każdym
razem, kiedy ja rozbieram kolejne postaci.
Miyama-zero-sama. Dziękuję za te wspaniałe i piękne ilustracje. Przepraszam

cię za te problemy z projektem. Oddam się również pod twoją opiekę.
Tymi słowami, zakończę to posłowie. Oczekujcie kontynuacji w postaci

trzeciego tomu.
A, i miejcie wielkie nadzieje co do piersi Buchou w następnym tomie!
Odnośniki tłumacza
1. "Oka-sama, Otou-sama" – Matko, ojcze.

2. "Softball" – Gra podobna do baseballa, lecz rozgrywana na mniejszym
boisku, większą piłką oraz lżejszą i cieńszą pałką.
3. "Namu-namu" – Buddyjski odpowiednik "Amen" w religii chrześcijańskiej.
4. Mahō-shōjo - podgatunek mang i anime z gatunku shōjo-manga,
opowiadający o dziewczynach, zazwyczaj nastoletnich, posiadających
magiczne moce. W gatunku tym, w przeciwieństwie do klasycznych
historii fantasy, dziewczęta te żyją w zwykłym, ziemskim świecie, od
którego mieszkańców odróżniają się jedynie swoją magiczną mocą.
5. Formalny zwrot do czyjeś córki.
6. Także: Feniks. Jest to nazwa demona, nie mitycznego ptaka.
7. Termin oznaczający wyidealizowaną japońską kobietę.
8. Gra słów, bijou oznacza klejnot, podczas gdy bishoujo młodą, ładną
dziewczynę.
9. BWH (Bust, Waist and Hip) – biust, talia i biodra.
10. Sklep sprzedający towar w ograniczonym asortymencie i w obniżonych
cenach.
11. (Dosł. chorągiew karpia) - flagi w kształcie karpia, będące symbolem
japońskiego święta Tango-no Sekku, obchodzonego jako Dzień Dziecka.
12. Para yaoi – para męsko-męska.
13. Drewniany miecz do ćwiczeń, zwykle o kształcie katany.
14. Osu! jest odpowiedzią na rozkaz.
15. Yondai Maō – Czterej Wielcy Szatanowie
16. Jako aniołowie zostali zesłani na ziemię przez Pana, by opiekowali się
ludźmi. Ostatecznie zawiedli oni jednak zaufanie Stwórcy. Karą za ich
występki było zesłanie do Gehenny (Jud 1:6), co oznaczało degradację w
anielskiej hierarchii (uznanie, iż są równi demonom).
17. Jego imię oznacza "Bóg umacnia", a z hebrajskiego "ten, który się oddalił"
140 of 141 24.05.2019, 21:29

18. Semyazza, Amezjarak, Amazarek, Semjaza, Szamjaza, Simchazi, Aza -

pierwotnie przed buntem przeciw Bogu najpotężniejszy anioł w niebie, był
Serafinem. Według Moïse Schwab Szemhazaj i Azazel to jeden i ten sam
anioł
19. Także Armaros, Armers, Farmaros, Abaros.
20. Barakijal, Barakel.
21. Tamel, Temel, Tamuel.
22. Kakabel, Kochbiel, Kokbiel, Kabajel, Kawkabel, Kochab – „gwiazda Boża”.
23. Samsapiel, Samsawiel, Szasiel
24. Niekompletny ubiór, który ktoś ma na sobie, zwykle dzienna lub nocna
bielizna.
25. Tradycyjny strój noszony przez karateków.
26. Obecni.
27. Poprzedni.
28. Urządzenie elektroniczne posiadające zarówno nadajnik i odbiornik
29. Blitz (z niem. błyskawica) – seria nalotów niemieckich na Wielką Brytanię;
tu: wartka i dynamiczna akcja.
30. Grunt (z ang. piechur) – wyraz ten odnosi się do walczących żołnierzy bez
żadnego doświadczenia.
31. Termin z krykieta, który określa zawodnika specjalizującego się na dwóch
pozycjach; tu: osoba wszechstronnie uzdolniona
32. Cesarski Czerwony Smok.
33. Balance Breaker.
34. Chiński Feniks.
35. PIERSI!!
36. Gatunek przeznaczony głównie dla chłopców.
37. Termin z Dragon Ball – stopnie mocy wojowników.
38. Termin z Bleach – stopień rozpieczętowania zanpakutou, rodzaju miecza.
Wróć do strony głównej Rozpocznij czytanie tomu trzeciego
Źródło: „https://www.baka-tsuki.org/project
/index.php?title=High_School_DxD_-_Tom_2&oldid=175113”
Tę stronę ostatnio edytowano 05:52, 5 sie 2012.

Treść udostępniana na licencji TLG Translation Common Agreement
v.0.4.1, jeśli nie podano inaczej.
141 of 141 24.05.2019, 21:29

Highschool DXD Tom II

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Highschool DXD Tom II

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

High School DxD - Tom 2 – Baka-Tsuki https://www.baka-tsuki.org/project/index.php?ti...

High School DxD - Tom 2

1 of 141 24.05.2019, 21:29

Strona 059 Strona 087 Strona 119

2 of 141 24.05.2019, 21:29

Strona 181 Strona 203 Strona 269 Strona 307

Chciałem chronić tę osobę.

Zatem użycz mi swojej mocy, Czerwony Niebiański Smoku-san.

– Niech to! Dlaczego Ise się żeni!?

– To musi być jakaś pomyłka! To jakiś spisek!

– Ise, pamiętaj, że pierwsze dziecko ma być dziewczynką!

– Dorosłeś…! A byłeś bezwartościowym dzieckiem, który mógł pochwalić się

3 of 141 24.05.2019, 21:29

Moi rodzice płakali. Rany, przestańcie mówić takie rzeczy!

Kiedy się obróciłem, ujrzałem rudą piękność z włosami opuszczonymi do

– Rias-sama, wyglądasz cudnie!

– Aaaach, Rias-oneesama! Dlaczego! Dlaczego wybrałaś właśnie go!?

– … i przyrzekam, że uczynię wszystko aby nasze małżeństwo było zgodne,

Kiedy doszedłem do tego wniosku, byłem całkowicie napalony i nie mogłem

Wreszcie zrozumiałem. Powodem, przez który nie miałem w przeszłości

– Możesz pocałować pannę młodą – usłyszałem głos kapłana.

4 of 141 24.05.2019, 21:29

– Widzę, że nieźle się bawisz, dzieciaczku.

!? Usłyszałem wewnątrz mojej głowy tajemniczy głos. Był on dość intensywny i

– Zgadza się. Stoję tuż obok ciebie.

Co to miało znaczyć? Buchou! Tato! Mamo! Matsuda! Motohama!

Właśnie przede mną był... wielgachny potwór… Przypominał wyglądem…

– Zgadza się – przemówił. – Dobra dedukcja. Próbowałem z tobą pomówić przez

… Co on mówił? Nie rozumiałem tego. Pojawić? Próbował ze mną pomówić?

5 of 141 24.05.2019, 21:29

Partnerowi? Poczekaj chwileczkę. Nie wiem kompletnie o czym ty bredzisz!

Żywot 1: Moja praca jako demon

Kiedy otworzyłem oczy, ujrzałem znajomy mi suﬁt. Aaaach, to wszystko było

Spojrzałem na budzik. Było wpół do piątej… Jeszcze wcześnie… Zrobiłem duży

Zmieniłem piżamę na dres i opuściłem pokój, aby odbyć poranny trening.

Traciłem oddech z powodu długiego biegu po osiedlu. Za mną, na rowerze

6 of 141 24.05.2019, 21:29

Niecały miesiąc temu, zostałem przywrócony do życia pod postacią diabła.

Demony są wzywane przez ludzi, których zachcianki zostają spełnione za

– Zamierzam zostać królem haremu… haaaa… – słowa same wypłynęły podczas

– Zgadza się – odpowiedziała. – Jednak żeby nim zostać, musisz codziennie

Tak, Buchou. Ja to wszystko wiedziałem. Diabłem byłem niedługo, ale jeżeli

– Nie odpuszczę moim sługom za bycie słabymi.

Nie okazywała żadnej litości podczas treningu. Musiałem przebiec dwadzieścia

Codziennie cierpiałem z powodu zakwasów, jednak zacząłem się do tego

– Haaa…haaa… – sapałem zmęczony.

7 of 141 24.05.2019, 21:29

każdej części mojego ciała kapał pot.

– Nieźle. Przejdźmy do sprintu.

Jej uśmiech był taki olśniewający…

– Tak… sześćdziesiąt pięć…

Po tym, jak przebiegłem poranny maraton i sprint, przyszła pora na pompki.

– … To… sześćdziesiąt osiem… z powodu… bo jak wyobrażam sobie, że jeździsz

– Rozmawianie podczas pompek. Wygląda, że musisz jeszcze dorosnąć, Ise. A

Umrę… Skonam w tych męczarniach z samego rana…

– Ummm. Powinna już być.

– Co? Ktoś przychodzi? – Kiedy ją zapytałem, usłyszałem znajomy głos:

Nie przestając robić pompek, spojrzałem się w kierunku, skąd ów głos

– Ise-san, Buchou-san! Wybaczcie moje spóźnienie… Haaah!

Była to blondynka Asia, która właśnie się wywaliła.

– Ise-san, proszę, twoja zielona herbata.

8 of 141 24.05.2019, 21:29

Zrobiliśmy sobie przerwę, a ja piłem herbatę przyrządzoną przez Asię. Później