Ang aking ama ay isang bayani sa akin.

Isang malakas at matatag na indibidwal na inialay ang

kanyang buong pagkatao para sa kaligayahan ng kanyang anak. Tamang tao, maaasahan,
hindi makasarili, mahabagin, at magalang. Hindi na kailangang maging mayaman o kaakit-akit
para sabihin ito; nagkaroon lang ng malinis na puso. Tatay ko yan. Isang malakas na tao na
laging nagsisilbing inspirasyon sa buhay ko. Ang aking ama ay isang katamtamang guwardiya
na handang mamatay upang protektahan ang kanyang pamilya. Laging nagsisikap na
matustusan ang kanyang pamilya sa mabuti at wastong paraan, upang ang kanyang mga anak
sa kalaunan ay makagawa ng mabuti at maging kapaki-pakinabang sa kapaligiran at lipunan.
Umaalis ng madaling araw, napakahirap araw at gabi para sa isang subo ng kanin alang-alang
sa kanyang pamilya. Tinuruan niya akong maging mabait, maunawaan ang kahulugan ng
buhay, at magmahal nang walang pasubali. Si Itay ay isang walang sawang bayani, hindi
nagsasawa sa ulan, unos, at init na kanyang tiniis upang matustusan ang kanyang pamilya.
Kahit na ang aking ama ay tila walang pakialam sa akin kung minsan, mayroong isang malalim
na lambing sa ilalim ng kanyang malamig na panlabas. Ang Ama ay natatangi, higit sa
anumang bagay sa mundo. Ang tanging huwaran ay ang ama, na hindi nagrereklamo sa harap
ng kanyang pamilya. Kahit na may sakit siya ay lumalabas siyang malakas at masigasig, sa
kabila ng katotohanan na ang kaligayahan ko at ng pamilya ko lang ang iniisip niya. Tinuruan
ako ng aking ama na huwag sumuko sa isang layunin. Sa larawang ito, naaalala ko ang isang
espesyal na sandali kasama ang aking ama, na nagpakita sa akin ng labis na pagmamahal.
Nagpapasalamat ako sa pagkakaroon ng isang ama tulad ng aking ama. Salamat sa iyong
pagsisikap hanggang ngayon, Ama. Salamat sa palaging paghihikayat sa akin hanggang sa
ngayon ay lubos kong ligtas. Ikaw ang aking ama, ang aking bayani sa buhay.