Zjawisko żydokomuny typowe w Polsce i Rosji, powtarzało się wszędzie tam,

gdzie działali komuniści, np.: w Chile, USA i Europie Zachodniej, gdzie liderzy i
aktyw miejscowych partii składał się w znacznym procencie z osób pochodzenia
żydowskiego.

Zdaniem Kevina MacDonalda żydokomunę w powojennej Polsce należy traktować

jako ugrupowanie żydowskie realizujące partykularne interesy polityczne i
ekonomiczne Żydów.

Twórcami socjalizmu byli Ferdynand Lassalle i Karl Marx.

Ferdynand Lassalle urodził się w 1825 r. we Wrocławiu z rodziców Żydów. W swych
notatkach pod datą 30 lipca 1840 r., omawiając sprawę „mordów rytualnych” i
odpierając zarzuty przeciw Żydom, Lassalle pisze: “ale czas niebawem nadejdzie,
kiedy w istocie zabierzemy się do krwi chrześcijańskiej. Aide toi et Ciel taidera
(pomagaj sobie, a niebo ci dopomoże). Kostki są gotowe. Wszystko zależy teraz od
gracza”.

Karl Marx również Żyd, wnuk rabina, urodził się 5 maja 1818 w Trier w Niemczech.
Był synem prawnika Hirschel Mordechai Halevi Marxa, który przeszedł na
protestantyzm i zmienił nazwisko na Heinrich Marx.
Sponsorowany był przez Rothschildów, których był dalekim kuzynem.
Był on autorem Manifestu Komunistycznego.

Rothschildowie sfinansowali rewolucję komunistyczną w Rosji, tworząc własne

imperium kolonialne, nazywane Związkiem Radzieckim.

Związek Radziecki
Znaczną, nieproporcjonalnie dużą do liczebności narodu, część kadry W.I. Lenina
(prawdziwe nazwisko: Władimir Eljaszowicz Uljanow, a wcześniej Haim Goldman),
a potem Josefa Stalina, (prawdziwe nazwisko Dziugaszwili, co po gruzińsku oznacza
„syn Żyda”), stanowili pochodzący z Kaukazu Chazarowie nazywający siebie samych
Żydami, odkąd w Średniowieczu przeszli na judaizm. Wiele z dziesiątków milionów
śmiertelnych ofiar komunizmu w Związku radzieckim, to ofiary chazarskich
funkcjonariuszy.

W kwietniu 1918 korespondent London Times, Robert Wilton, przedstawił tabelę

pokazującą strukturę 384 komisarzy w komunistycznym rosyjskim rządzie. Ci
komisarze to: 2 Murzynów, 13 Rosjan, 15 Chińczyków, 22 Ormian i ponad 300
Żydów.
Spośród tych Żydów 264 przybyło do Rosji ze Stanów Zjednoczonych po upadku
carskiego rządu.

W pierwszym rządzie bolszewików, na 22 ministrów 18 było Żydami.

W Komisariacie Wojny na 43 członków, Żydami było 34.

Robert Wilton, korespondent Times’a podał, że na 556 stanowisk kierowniczych w

armii, 447 piastowali Żydzi.

Tak pisze Arno J. Mayer profesor historii z Princeton, w “Dlaczego nie ściemniało
niebo?” [Why Did the Heavens Not Darken], s. 60,1988: “Pod koniec lat 1920… była
nieproporcjonalna liczba Żydów, zajmowali wysokie stanowiska w tajnej policji i
byli komisarzami politycznymi w siłach zbrojnych. Mianowano ich na wysokiego
szczebla i rzucające się w oczy stanowiska wymagające absolutnej lojalności
politycznej”.

W latach 30-tych, z 500 członków wyższej radzieckiej administracji 83% było

Żydami, 5% Rosjanami, 6 % Łotyszami i 6 % innych narodowości.
(Uszkujnik “Paradoksy historii” str. 18,
R. Horyń „Geneza zbrodni bolszewickich 1917-53”)

To przeważnie Żydzi dokonywali ludobójstwa.

Za Stalina najgorszym był Lazar Kaganowicz, który wprowadzając przymusową

kolektywizację w latach trzydziestych, zabił głodem kilka razy więcej
sowieckiej, głównie ukraińskiej ludności wiejskiej niż Hitler zabił Żydów
dziesięć lat później.
Także on nakazał mordy katyńskie. A to tylko jeden z wielu.

Z tych, którzy zarządzali najbardziej morderczymi obozami więziennymi w

Rosji, prawie wszyscy byli Żydami: Aron Solts, Yakow Rappoport, Matvei
Berman, Lazar Kogan, Genrikh Yagoda i Naftaly Frenkiel (pomysłodawca obozów
koncentracyjnych, kopiowanych przez hitlerowców. To Zachód przemilcza).

W styczniu 1918 roku Lenin przyrzekł amerykańskim bankierom oczyścić Rosję "z
wszelkiej maści szkodliwych insektów" poprzez pracę niewolniczą. Pomysł miał Żyd
Naftaly Frenkel, który zaproponował by podreperować sowiecką ekonomię przy
pomocy pracy niewolniczej w obozach. Propozycję przyjęto i od tamtej pory
władza sowiecka przedstawiała NKWD zapotrzebowanie na więźniów. Obywateli
aresztowano często pod anonimowymi, z reguły sfabrykowanymi zarzutami. Odtąd
łagiernicy byli główną siłą roboczą bolszewickiego „państwa“, a dokładnie kolonii
Rothschildów w Rosji.

Hitler nie wymyślił niczego nowego. Gestapo było kopią sowieckiej Czerezwyczajki,
a obozy koncentracyjne duplikatem „archipelagu Gułag“. Gdy powstał pierwszy
niemiecki obóz w Dachau w 1933 r., to w Związku Sowieckim łagry istniały już od
kilkunastu lat. (Piotr Zychowicz ''Sowieci. Opowieści niepoprawne politycznie II'')

W obozach zagłady Frenkiela wyginęła znaczna część mężczyzn radzieckich, przez

co w ogóle społeczeństwa występowała 20% przewaga kobiet. W pokoleniu wieku
średniego była wręcz 50% przewaga kobiet. Kobiety uważano za bardziej uległe i
mniej inteligentne (zgodnie z Talmudem: kobieta to bezrozumne zwierzę), a więc
mniej niebezpieczne od mężczyzn.
Zaczęto zapędzać kobiety do prac przy których zabrakło mężczyzn. Stąd wzięła się
obecna w propagandzie komunistycznej “kobieta radziecka” pracująca w hucie i na
traktorze.

Wielki Głód (Hołodomor, Голодомор - śmierć przez zagłodzenie) 1932-33, to dzieło

Lazara Kaganowicza.
Podczas gdy miliony Ukraińców umarły z głodu po konfiskacie całej posiadanej
przez nich żywności, a krótko potem w skutek represji jakie towarzyszyły
przymusowej kolektywizacji, zboże eksportowano na Zachód, dla spłacenia
zaciągniętych tam długów i dywidend z inwestycji rothschildowskich w Związku
Radzieckim.

Wielki Głód był organizowany kilka razy.

Wskutek trzech klęsk głodu (1921–1923, 1932–1933 i 1946–1947), życie straciło
ponad 20 milionów mieszkańców Ukrainy, Kubania (który wówczas był
zamieszkały głównie przez Ukraińców), Powołża, Zachodniej Syberii i
Kazachstanu, wszędzie tam gdzie mieszkała liczna społeczność ukraińska.

Żydzi zabili wtedy kilkadziesiąt razy więcej ukraińskiej ludności niż Hitler zabił
Żydów dziesięć lat później. W kontrolowanej przez Żydów prasie zachodniej nie
ukazało się ani jedno słowo na temat tego ludobójstwa.

Robert Conquest: Żniwa smutku [The Harvest of Sorrow], Oxford University Press,
1987.
Oksana Procyk: Leonid Heretz i James E Mace, „Głód na sowieckiej Ukrainie 1932-
33” (Famine in the Soviet Ukraine 1932-33), Harvard University Press, 1986

Nicolas Werth: “Wielki głód” (The Great Famine), w Stephane Courtois, et al.

„Czarna księga komunizmu” (The Black Book of Communism), s. 159-68, Harvard

University Press, 1999

Edvard Radzinsky: „Stalin”, s. 257-59 (1996)

Miron Dolot: „Mord głodem” [Execution by Hunger], 1985

„Komisja o sowieckiej Ukrainie, Raport dla Kongresu” [Commission on the Ukrainian

Famine, Report to Congress], 1988 (raport ten parokrotnie zaniża liczbę ofiar).

„Żydzi po drugiej wojnie głosili na cały świat, że władzy nigdy nie oddadzą. Do
dziś można znaleźć opisy modłów dziękczynnych w synagogach na Zachodzie.
Dziękowali Bogu, że mają w ZSRR władzę i rozszerzą ją na cały świat.”
(Albin Siwak „Syndrom gotowanej żaby” str. 32)

Gruzińskim Żydem był Beria, brat stryjeczny Lazara Kaganowicza, szef tajnej
policji i kontrwywiadu wojskowego, organizator mordów katyńskich. (Uszkujnik,
Paradoksy historii, str. 40)

Stalin w 1953 roku postanowił pozbyć się swych zwierzchników “kagana”

Kaganowicza i jego krewnego Berii. Żydów zamierzał wysiedlić do Birobidżanu na
Syberii, co zapowiedział bardzo nieostrożnie. Nie zdążył nic z tego zrealizować,
gdyż po 3 dniach zmarł nagłą śmiercią. Zaraz potem jego syn zaginął.

Po śmierci Stalina Beria przejął faktyczną władzę w ZSRR, mordując dziesiątki

tysięcy oponentów wewnątrz aparatu władzy (tzw Proces Leningradzki).

Wpływy Żydów w Związku Radzieckim opierały się jednak wyłącznie na terrorze

tajnych służb. Zabicie Berii i zajęcie centrali tajnych służb na Łubiance przez
żołnierzy pancernych dywizji w tzw. Rewolucji Żukowa, 27 czerwca 1953 roku,
pociągnęło za sobą rozbicie tego systemu władzy i zapoczątkowało wypieranie
Żydów z aparatu administracyjnego kraju.

Gdy po likwidacji Berii próby odzyskania władzy nie przyniosły rezultatów, zachodni
Żydzi uznali iż: “Nie ma wątpliwości, że wpływ Żydów w sowieckiej hierarchii był
poważny w latach zaraz po rewolucji 1917 roku, obecnie zniknął”. (Time Londyn, 8
września 1959 r.)

Spowodowało to furię wśród wpływowych Żydów za granicą. Laureat Pokojowej

Nagrody Nobla, Żyd, Kissinger w swojej książce “Konieczność wyboru” wzywał
rząd amerykański by, bez wypowiadania wojny, nagłym, zmasowanym atakiem
rakiet atomowych na miasta rosyjskie, zniszczyć Rosję.

Stało się bowiem jasne, że ZSRR już nie posłuży Żydom do podboju świata. Za to
w siłę urosły Stany Zjednoczone, gdzie już od lat mieli oni potężną władzę
finansową. ZSRR jako powstała za pieniądze Żydów kolonia, stał się zbędny.

Warto zapoznać się z artykułem który napisał Żyd, Sever Plocker pt. “Żydzi
Stalina”, podobnie:
Arkady Vaksberg “Żydzi Stalina” (Stalin’s Jews), oraz
Uszkujnik “Paradoksy historii”.

W tym kontekście należy pomyśleć o czym świadczy ta proporcja: poszukiwania w

katalogu Biblioteki Kongresu USA, pod hasłem „Ukraiński głód” pokazują 10 pozycji,
hasło „holokaust” ponad 10.000.

Cantor pisze: „realistyczna, mówiąca prawdę historia Żydów nie jest mile widziana
w kręgach rządzących amerykańskich i izraelskich wspólnot żydowskich, wśród
rabinów, miliarderów patriarchów… i prominentnych polityków”. (s. 15)
Podobnie w “Trzy tysiące lat” rozdz. 2, przypisy 8-14, oraz wstępie Samuela
Grayzela do „Otchłani“ (The Abyss) na s. IX.

W “Świętym łańcuchu” (The Sacred Chain) Cantor pisze: „… judaizm rabiniczny

preferuje milczenie o historii… Żydowskie zaciemnianie pism historycznych trwało
do XIX wieku… Co nie zostało wymazane zostało pomniejszone i przerobione na
motyw niesprowokowanego prześladowania Żydów…” s. 14-16

Izaak Attia, dyrektor w instytucie Yad Vashem w Tel Awiwie, napisał w kwietniu
2003 w czasopiśmie Israel:
„Nawet jeśli rozsądek wykrzykuje o absurdalności konfrontacji między małym i
nieznaczącym narodem Izraela [tzn. wszystkich żydów na całym świecie, nie tylko
"państwa Izrael"] a resztą ludzkości, że jest to absurdalne, bezsensowne i potworne,
bo takie może się wydawać, jesteśmy mimo to zaangażowani w bezpośrednią
walkę Izraela z innymi narodami – i to może jedynie być ludobójcza i totalna
walka, ponieważ idzie tu o naszą i ich tożsamość.”

“Interes rewolucji wymaga fizycznego unicestwienia burżuazji” - mowa komisarza

bolszewickiego Apfelbauma-Żinowiewa.

“Krew i brak litości muszą być naszymi hasłami” – z mowy Bronsteina (Trockiego).

Przed II wojną w okresie Wielkiej Czystki w ZSRR zamordowano 111 tys. Polaków,
głównie na Białorusi i Ukrainie.

Na Białorusi Żydzi stanowili ponad połowę wszystkich funkcjonariuszy NKWD, na

Ukrainie dwie trzecie (według oficjalnych danych). Nie ma więc możliwości, by
nie wzięli w tej zbrodni udziału, nie mówiąc już o zbrodniach w okresie okupacji
wschodniej Polski 1939-1941, na terenie Łomżyńskiego i we wszystkich innych
miejscach, gdzie Żydzi mieszkali.
Rosyjscy komuniści swą opieką otaczali synagogi i hedery. W żydowskiej gazecie
„Dzień” z dnia 24 czerwca 1919 r. korespondent N. Shiffin w artykule „Radosne
wieści z Rosji” donosił, że Syjoniści zorganizowali w całej Rosji kooperatywy
żydowskie, subwencjonowane przez Sowiety, które też przejęły pod swój zarząd
szkoły żydowskie z językiem wykładowym hebrajskim. Język hebrajski był językiem
religijnym, w którym pisany jest Talmud, w potocznej mowie nie używany, służył do
religijnych studiów.

Piętnaście lat po rewolucji reporter “American Hebrew” pisał: „Zgodnie z

informacjami jakie autor mógł zebrać podczas pobytu w Rosji kilka tygodni
temu, nie zburzono ani jednej synagogi, jak zrobiono z setkami, może tysiącami
kościołów greko-katolickich…” (American Hebrew, 18.11.1932, s. 12.)
A zatem bolszewicy osłaniali wyznanie mojżeszowe, równocześnie zwalczając
religię rzymskokatolicką i prawosławie.

Stalin, gdy został premierem, ustanowił prawo mówiące, że każdy uznany za

winnego antysemityzmu podlega karze śmierci.

„Dowiadujesz się, kto jest twoim władcą, kiedy dowiesz się, kogo nie wolno
krytykować.” – Wolter

Stalin był dla Żydów nowym Molochem, którego kultem się zasłaniając, Żydzi
mordowali swoich wrogów. Było to dla nich bezpieczne, bo odciągało uwagę
gojów od działań Żydów.

Zaprzeczyć faktowi, że bolszewizm był kontrolowany przez żydów się po prostu nie
da.

W Związku Sowieckim 90 procent komisarzy bolszewickich było Żydami,

podobnie w innych opanowanych przez nich krajach.

Dyktatorem komunistycznej rewolucji na Węgrzech był Żyd Bela Kun (prawdziwe

nazwisko Moryc Kohn), a podczas tej rewolucji w kraju posiadającym ludność w
95% chrześcijańską na 10 ministrów było 8 Żydów.

Przywódcami bolszewizmu w Niemczech byli Żydzi: Karol Liebknecht i Róża

Luxemburg.

Amerykański socjalizm jest niemal wyłącznie kierowany przez Żydów.

Żydzi zwykle uważają siebie nie tyle za obywateli krajów, w których mieszkają, ale
za członków międzynarodowego ruchu syjonistycznego.

Z opublikowanych w XIX wieku Protokołów Mędrców Syjonu jest oczywiste, że

celem Żydów jest totalitarne państwo i depopulacja innych narodów. Użycie haseł
wolnościowych i radykalnych stanowi przynętę dla naiwnych Gojów.

Żydzi biorąc udział w zbrodniach Lenina, oraz Kaganowicza i Berii za Stalina,

przyczynili się do wielokrotnie większej ilości mordów, niż dokonali naziści
Hitlera.

Wygląda na to, że zamieszanie robione wokół prześladowania Żydów przez

nazistów, z równoczesnym przemilczaniem kilkudziesięciokrotnie większej
ilości zbrodni nazistowskich na innych narodach, ma na celu min. odwrócenie
uwagi od zbrodni komunistów, dokonywanych pod kierownictwem żydowskim i
przez Żydów.

Zbrodnie żydowskie nie zostały dotąd rozliczone, choć ich rozmiar był
wielokrotnie większy niż tych nazistowskich.

Oto co napisał na ten temat Winston Churchill (którego matka, Jenny Jacobson
Jerome, była Żydówką, co oznacza, że według izraelskiego prawa był Żydem, bo
urodził się z żydowskiej matki), 8 lutego 1920 w Illustrated Sunday Herald, s. 5:

„Może się okazać, że ten sam zdumiewający naród (żydowski) może w tej chwili
być w realnym procesie tworzenia innego systemu moralności i filozofii, tak
wrogiego jak życzliwe było chrześcijaństwo, który, gdyby nie powstrzymany,
rozbiłby bezpowrotnie wszystko co chrześcijaństwo uczyniło możliwym...“

„Nie da się przecenić roli, jaką odegrali w tworzeniu bolszewizmu i w faktycznym

wszczęciu rewolucji rosyjskiej międzynarodowi i w przeważającej części ateistyczni
Żydzi. Z pewnością jest ona bardzo wielka; prawdopodobnie przewyższa wszystkie
inne. Z wyjątkiem Lenina (miał babkę Żydówkę ze strony matki), większość
czołowych postaci jest Żydami. Ponadto, główna inspiracja i siła pochodzi od
żydowskich przywódców. A zatem Cziczerin, rodowity Rosjanin, jest gaszony przez
swojego tytularnego podwładnego Litvinowa, a wpływu Rosjan jak Bucharina lub
Lunacharskiego nie można porównywać z potęgą Trockiego, lub Zinowiewa,
dyktatora Czerwonej Cytadeli (Petersburga), lub Kraszina czy Radka – wszyscy
Żydzi.
W radzieckich instytucjach przewaga Żydów jest jeszcze bardziej zadziwiająca. A
wybitną, jeśli nie główną rolę w systemie terroru stosowanego przez Nadzwyczajne
Komisje do Walki z Kontrrewolucją, przejęli Żydzi, a w niektórych istotnych
sprawach Żydówki.
Taki sam zły rozgłos zdobyli Żydzi w krótkim okresie terroru, podczas którego
rządził Bela Kun na Węgrzech. Ten sam fenomen miał miejsce w Niemczech
(szczególnie w Bawarii), dopóki pozwalano im na żerowanie na chwilowo skrajne
wyczerpanym narodzie niemieckim. Chociaż we wszystkich tych krajach jest wielu
nie-Żydów, a każdy z nich tak zły jak najgorsi żydowscy rewolucjoniści, to rola jaką
odegrali w stosunku do ich liczby w populacji jest zadziwiająca.”
Winston Churchill „Zionism versus Bolshevism”, Illustrated Sunday Herald,
8.02.1920, s. 5
http://wolna-polska.pl/zydzi-w-rosji/zydzi-robia-ameryce-to-co-zrobili-rosji

Międzynarodowe wydanie Jewish Post z 17-24 stycznia 1991, potwierdza, że

Władimir Lenin był krypto-Żydem, urodził się jako Vladimir Iljicz Uljanow, w
rodzinie noszącej przedtem nazwisko Goldman.

W The American Hebrew z 10 września 1920 czytamy:

„Rewolucja bolszewicka w Rosji była dziełem żydowskich umysłów,
żydowskiego niezadowolenia, żydowskiego planowania, których celem jest
utworzenie nowego porządku na świecie. To czego dokonano w tak wspaniały
sposób w Rosji, dzięki żydowskim umysłom i poprzez żydowskie planowanie,
stanie się, dzięki tym samym żydowskim siłom fizycznym i psychicznym,
rzeczywistością na całym świecie”.

W książce „Wy Goje” [You Gentiles] Maurice Samuel, Żyd, sekretarz Chaima
Weizmanna, lidera Światowego Ruchu Syjonistycznego, pisze o swoim narodzie:
„My Żydzi jesteśmy niszczycielami i będziemy niszczycielami. Nic co zrobicie nie
zaspokoi naszych żądań i potrzeb. Zawsze będziemy niszczyć bo chcemy mieć
własny świat”.

W Katyniu nie tylko sprawcy zza biurka jak Lazar Kaganowicz i jego krewny Beria,
czyli rozkazodawcy, byli Żydami, ale kaci osobiście mordujący Polaków również.
Prawie wszyscy rozstrzeliwujący jeńców, byli Żydami, co opisał jeden ze
sprawców w gazecie izraelskiej „Maariv” 21.07.1971, przedrukowane w USA we
„Wreszcie Prawda“ (The truth at last) nr 336/1989, USA
https://forumemjot.wordpress.com/2015/04/13/szokujace-wyznanie-izraelska-gazeta-
donosi-jak-zydzi-mordowali-polakow-koncowy-sekret-katynskiej-masakry/

https://ptto.wordpress.com/2013/03/14/szokujace-wyznanie-izraelska-gazeta-donosi-
jak-zydzi-mordowali-polakow/

Dlaczego Żydzi tak odznaczają się wśród politycznych zabójców? Wyjaśnienia

dostarczają Protokoły Mędrców Syjonu, ujawnione w XIX wieku:

„Nasz rząd, zgodnie z linią pokojowego podboju, ma prawo zastąpienia okropności

wojny mniej zauważalnymi i skuteczniejszymi egzekucjami, ponieważ są one
niezbędne do utrzymania terroru, który wywołuje ślepą uległość. Sprawiedliwa lecz
bezwzględna surowość jest najwspanialszym czynnikiem władzy rządowej. Musimy
stosować program przemocy i zakłamania, nie tylko ze względu na zysk, ale także
jako obowiązek i przez wzgląd na zwycięstwo …” – Protokół I, § 19

„W skrócie, reasumując nasz system ujarzmiania gojowskich rządów Europy,

pokażemy naszą potęgę jednemu z nich przez egzekucje i terroryzm, i gdyby
istniała możliwość zbuntowania się ich wszystkich przeciwko nam, my odpowiemy
im amerykańskimi, chińskimi czy japońskimi działami.” – Protokół VII, § 6

„Od nas emanuje wszechstronny terror. Ludzie wszystkich opinii i wszystkich

doktryn są na naszych usługach; ludzie, którzy pragną przywrócenia monarchii,
demagodzy, socjaliści, komuniści i inni utopiści. Musieliśmy wszystkich zatrudnić;
każdy z nich podważa ostatnią pozostałość władzy, próbuje obalić cały istniejący
porządek. Wszystkie narody były torturowane tą procedurą; będą żebrać o pokój i
dla świętego spokoju będą gotowe na każde poświęcenie, ale nie damy im spokoju,
dopóki otwarcie i z oddaniem nie uznają naszego międzynarodowego super-rządu.”
– Protokół IX, § 5, 6

„Możemy obawiać się połączenia inteligentnej siły gojowskich władców ze ślepą siłą
mas, ale podjęliśmy wszelkie środki przeciwko takiej możliwości. Pomiędzy tymi
dwiema siłami postawiliśmy mur w formie wzajemnego terroru; dlatego ślepa siła
ludu nadal będzie naszym wsparciem, a my sami będziemy działać jako jej
przywódcy i, oczywiście, będziemy kierować ją dla naszych celów.” Protokół IX, § 7

„Każda z tych impresji byłaby szkodliwa dla prestiżu nowej konstytucji. Jest dla nas
konieczne, by od pierwszej chwili jej proklamacji, kiedy ludzie są wciąż oszołomieni
dokonaną rewolucją i są w stanie strachu i zaskoczenia, powinni sobie uświadomić,
że jesteśmy na tyle silni, tak niewrażliwi, i tak potężni, że w żadnym wypadku nie
będziemy na nich zwracać uwagi, a nie tylko będziemy ignorować ich opinie i
żądania, ale będziemy gotowi i zdolni do tłumienia w każdym momencie lub miejscu
każdej oznaki sprzeciwu z niepodważalnym autorytetem. Będziemy chcieli, aby
ludzie zdali sobie sprawę, że przejęliśmy na raz wszystko co chcieliśmy, i że w
żadnym przypadku nie będziemy z nimi dzielić władzy. Wtedy zamkną oczy na
wszystko ze strachu i będą czekać na dalszy rozwój sytuacji.

Goje są jak stado baranów – my jesteśmy wilkami. Wiecie co się stanie z baranami
kiedy do owczarni dostanie się wilk?
Oni również zamkną oczy na wszystko, gdyż przyrzekniemy przywrócić im wszystkie
swobody, kiedy wrogowie pokoju poddadzą się i wszystkie strony będą
spacyfikowane. Czy konieczne jest byśmy powiedzieli jak długo będą musieli czekać
na przywrócenie im swobód?

W jakimże innym celu opracowaliśmy i inspirowaliśmy te zasadę dla Gojów, bez

dania im szansy na zbadanie jej duchowego znaczenia, jeśli nie w celu osiągnięcia w
okrężny sposób tego, co jest nieosiągalne dla naszej rozproszonej rasy prostą drogą”
– Protokół XI §3 - 6 skrót.

Rzuca się w oczy podobieństwo między Izraelem i Związkiem Sowieckim lat

1930 pod względem zakłamania ich ideologów, zwłaszcza usprawiedliwiania
terroryzmu państwowego. Arthur Koestler i Lev Kopelev piszą: „Wam nie
wolno poddawać się wyniszczającej litości. Jesteśmy agentami konieczności
historycznej. Spełniamy nasz rewolucyjny obowiązek”.
Podobieństwo jest zrozumiałe, gdyż ten sam naród opanował oba kraje.
Kevin MacDonald „Chętni kaci Stalina?” (Stalin’s Willing Executioners?)
Pełna wersja w „Occidental Quarterly“ jesień 2005, dostępna online, s. 230

W należącej do Rothschilda publikacji La Revue de Paris, z 1 czerwca 1928, na s.

572 zamieszczona jest reprodukcja listu Barucha Levy do Karola Marksa. Oto jego
fragment:
„Naród żydowski jako całość będzie własnym Mesjaszem. Zdobędzie światową
dominację przez zniszczenie pozostałych ras, likwidację granic, anihilację
monarchii i ustanowienie republiki światowej, w której Żydzi wszędzie będą
mieć przywilej obywatelstwa. W tym „Nowym Porządku Świata”, dzieci Izraela
będą mianować wszystkich liderów, nie napotykając na żadną opozycję.

Rządy innych narodów tworzących republikę świata bez żadnych trudności wpadną
w ręce Żydów. Wtedy będzie możliwe by żydowscy władcy zlikwidowali własność
prywatną, i wszędzie będą korzystać z zasobów państwa. W ten sposób zostanie
spełniona obietnica Talmudu, w której jest powiedziane, że kiedy nadejdzie okres
mesjański, Żydzi będą mieć wszelką własność całego świata w swoich rękach”.

W 1992 w Rosji rozpoczęła się pełną parą prywatyzacja. Wskutek korupcji,

bogactwo Rosji przeszło w ręce 7 oligarchów, którzy zostali miliarderami, bo
poparli finansowo i medialnie Borysa Jelcyna. Są to: Boris Berezovsky,
Vladimir Gusinsky, Mikhail Khodorkovsky, Mikhail Friedman, Alexander
Smolensky, Vladimir Potanin i Pyotr Aven, tylko jeden z nich, Vladimir Potanin,
jest Rosjaninem, i służy pozostałym jako łącznik z rządem. Reszta to Żydzi.
„Synagoga Szatana“ Andrew Carrington Hitchcock

W książce „Nikt nie odważy się nazwać tego spiskiem” (None Dare Call It
Conspiracy), Gary Allen i Larry Abraham napisali:

„W realiach socjalizmu mamy maleńką kilkę oligarchiczną na szczycie, zwykle liczącą

nie więcej niż 3% całkowitej populacji, kontrolującą całe bogactwo, całą produkcję, i
całe życie pozostałych 97%. Na pewno nawet najbardziej naiwni to widzą…
Kto zrozumie, że socjalizm nie jest programem dzielenia się bogactwem, a
metodą zagarniania i kontroli bogactwa, dla tego pozorny paradoks, że super-
bogate osoby promują socjalizm, już nie jest paradoksem. Staje się logicznym,
a nawet idealnym instrumentem dla żądnych władzy megalomanów.

Komunizm, a dokładniej socjalizm, nie jest ruchem dla uciskanych mas, a dla elity
gospodarczej. Planem wtajemniczonych w ten spisek jest usocjalistycznienie Stanów
Zjednoczonych, a nie ich skomunizowanie”.

POLSKA
W 1915 roku, gdy na teren zaboru rosyjskiego wkroczyły wojska niemieckie, a
potem w 1920 roku, gdy na teren Polski wkroczyły wojska bolszewickie, Żydzi
uroczyście witali najeźdźców chlebem i solą.

W 1939 r. Żydzi masowo kolaborowali z sowieckim okupantem. Po wkroczeniu Armii

Czerwonej 17 września 1939 stawiali bramy tryumfalne i całowali pancerze
sowieckich czołgów. Na tym nie koniec. Tworzyli milicje i atakowali żołnierzy WP,
szydzili z klęsk państwa polskiego. I czego Polacy najbardziej nie mogli im wybaczyć
– denuncjowali ich oraz zasilali administrację i aparat represji okupanta. Trzeba to
nazwać po imieniu – to była zdrada stanu.
Np. 23 września 1939 upadło Grodno zdobyte przez Armię Czerwoną przy udziale
zbolszewizowanych Żydów, którzy w myśl „antysemickich stereotypów” o
żydokomunie, prowadzili dywersję w mieście. Po wkroczeniu czerwonoarmistów do
Grodna, żydowscy dywersanci wskazywali NKWD najważniejszych Polaków, którzy
byli natychmiast likwidowani. Zginęło ok. 400 Polaków.

Teza, że to prześladowania, jakich Żydzi mieli zaznać w II RP, skłoniły ich do

kolaboracji z sowieckim okupantem, jest trudna do obrony. Sytuacja na Kresach w
1939 roku była taka sama jak w 1920 roku. Większość Żydów odniosła się do sprawy
polskiej z obojętnością, a część cechowała otwarta wrogość. Mimo iż w Polsce
nadano im przywileje, jakich nie posiadali w żadnym innym kraju świata, Żydzi
mówili, że II RP była dla nich jak macocha. Biorąc pod uwagę wrogą postawę, jaką
Żydzi zajęli w momencie gdy to państwo powstawało, należy uznać wszelkie
oczekiwania pod jego adresem za niedorzeczne.

Podobne zjawisko miało miejsce nie tylko na obszarze dawnej II RP, ale
praktycznie na wszystkich terenach zajętych przez Sowiety w wyniku układu
Ribbentrop – Mołotow i zdobytych przez Niemców w 1941 roku: na Litwie,
Łotwie, w Estonii, części Finlandii i Rumunii.
“Rzeczywistość sowiecka 1939 – 1941 w świadectwach polskich Żydów”, Krzysztof
Jasiewicz, profesor belwederski, kierownik Samodzielnej Pracowni Analiz
Problemów Wschodnich w Instytucie Studiów Politycznych PAN.

Zresztą, i tu dotykamy bardzo delikatnej sprawy, odnotowano przypadki, że Żydzi

w 1939 roku witali entuzjastycznie także jednostki Wehrmachtu. Choćby w
Łodzi, Pabianicach, Białymstoku, Lwowie czy okolicach Dobromila. Budowali
bramy tryumfalne na cześć Wehrmachtu, organizowali komitety powitalne.
https://forumemjot.wordpress.com/2015/07/26/jak-zydzi-kolaborowali-z-
niemcami-zydowski-entuzjazm-dla-okupantow-polski/

Kłamstwo, że Polacy byli wspólnikami Niemców, ma zasłonić kolaborację Żydów z

Hitlerowcami. Wielu Żydów, zanim zostało ofiarami Niemców, dopuściło się
kolaboracji z okupantami.
http://www.uwazamrze.pl/artykul/995313/jak-zydzi-kolaborowali-z-niemcami

W czasie II wojny, Żydzi dokonali licznych zbrodni na Polakach np. w Koniuchach

i gdy bandy Tewje (Tuwii) Bielskiego zlikwidowały wieś Naliboki 8 maja 1943.

Sprawcy sądowego mordu na bojownikach o niezależną Polskę, jak na generale

Fieldorfie „Nilu”, rotmistrzu Pileckim, gen. Tatarze i innych wojskowych, to głównie
żydowscy komuniści, jak prokurator Helena Wolińska (prawdziwe nazwisko: Fajga
Mindla-Danielak), która nakazała aresztować gen. Fieldorfa. Wyrok śmierci na
generała w sfabrykowanym procesie wydała sędzia żydowskiego pochodzenia Maria
Gurowska z domu Sand, córka Moryca i Frajdy z domu Einseman.
Troje z czworga członków kolegium Sądu Najwyższego, które zatwierdziło wyrok
śmierci na gen. Fieldorfia, też było Żydami: sędzia dr. Emil Merz, sędzia Gustaw
Auscaler i prokurator Paulina Kern.
Wszyscy oni wyemigrowali do Izraela.

Nie było ani jednej większej zbrodni UB, bez decyzji żydowskich funkcjonariuszy.

Jedną z większych zbrodni żydowskich po II wojnie światowej popełniono w obozie

koncentracyjnym w Świętochłowicach, w którym więzieni byli Polacy niemieckiego
pochodzenia, mężczyźni, kobiety i dzieci. Komendantem obozu był sadysta Żyd,
Solomon Morel, który zamordował 1650 więźniów.
(Zbrodnie opisał żydowski autor John Sack, w „Oko za oko”, Gliwice 1995)

Morel był przedtem komendantem obozu dla młodocianych polskich więźniów

politycznych w Jaworznie. Zastąpił tam kapitana NKWD Iwana Mordasowa. Opisane
przez Marka J. Chodakiewicza, w „Żydzi i Polacy 1918-1945” (Warszawa 2000).

https://wirtualnapolonia.com/2015/03/07/zydowscy-kaci-nkwd-i-ub-w-
powojennej-polsce/

Wśród stawianych Morelowi przez polską prokuraturę zarzutów są:

1. Mordował niemowlęta uderzając ich głowami o kamienne ściany
2. Stołkami i kijami tłukł więźniów na śmierć
3. Torturował więźniów. Jego ulubioną metodą było wbijanie przedmiotów w odbyt
więźniów
4. Kobiety i dzieci zmuszał do paradowania nago w temperaturze poniżej 0
5. Zmuszał więźniów do jedzenia ludzkich odchodów
6. Zagładzał więźniów na śmierć.

Po postawieniu tych oskarżeń, izraelski rząd pomógł Morelowi uciec, i odrzuca

zarzuty jako „antysemicki spisek”. Polski prokurator Ewa Kok, zajmująca się
ściganiem Solomona Morela, tak mówi o władzach izraelskich:

„Izraelczycy są wyjątkowo skuteczni w ściganiu osób które oskarżają o takie

zbrodnie, i muszą zaakceptować to, że inne narody robią to samo”.

Wielu żydowskich kryminalistów uciekło do Izraela, unikając sądów za przestępstwa

jakich dokonywali na całym świecie.

W 1994 Polska zażądała od Izraela ekstradycji Morela, za „zbrodnie przeciwko

ludzkości”.

Izrael nie współpracował z Polską w wydaniu Polsce zbrodniarzy żydowskich, jak

Salomona Morela, a także torpedował poprzez swoje wpływy w Szwecji i Anglii,
wydanie Polsce Stefana Szechtera, brata Adama Michnika, ubeckiego zbrodniarza,
jak też Julii Brystigerowej (vel. Krwawej Luny) z Anglii.

“W pierwszych latach powojennych (i później) znakomitą większość

pracowników UB stanowili Żydzi”. Pisze Alina Grabowska, Żydówka, tropicielka
polskiego antysemityzmu, na łamach paryskiej Kultury z grudnia 1969 roku.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej liczba ludności polskiej zamieszkałej w PRL

wynosiła 24 miliony, a ilość ludności pochodzenia żydowskiego w latach 1947-49
była na poziomie 100 000 osób. Stanowili oni 0,42% ogółu mieszkańców Polski.

W 1989 roku sprytnego zabiegu dokonała Krystyna Kersten w pracy „Żydzi - władza
komunistów”. Zsumowała ona wszystkich zatrudnionych przez MBP (Ministerstwo
Bezpieczeństwa Publicznego) łącznie z szeregowymi milicjantami, kierowcami i
sprzątaczkami, na 25,6 tys. i w tej liczbie znalazła 438 osób pochodzenia
żydowskiego. Wyszło jej, że stanowili oni 1,7% zatrudnionych, czyli tylko
czterokrotna nadreprezentacja względem Polaków.

Sens manipulacji polegał na tym, aby uniknąć wykazania procentowego udziału

Żydów na najwyższych, kierowniczych stanowiskach w aparacie represji. A to
przecież tam zapadały decyzje o fingowanych procesach i mordowaniu członków AK.

Diametralnie inne dane podaje radziecki doradca MBP płk Sieliwanowski w raporcie
skierowanym do szefa Sowieckiej Tajnej Policji, Żyda, Ławrientija Berii z 20
października 1945 roku:
„W Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego pracuje 18,7 proc. Żydów, 50 proc.
stanowisk kierowniczych zajmują Żydzi.
W I Departamencie tego Ministerstwa pracuje 27 proc. Żydów. Zajmują oni
wszystkie stanowiska kierownicze.
W Wydziale Personalnym – 23 proc. Żydów, na stanowiskach kierowniczych – 7 osób.
W Wydziale ds. Funkcjonariuszy (inspekcja specjalna) – 33,3 proc. Żydów, wszyscy
zajmują odpowiedzialne stanowiska.
W Wydziale Sanitarnym MBP – 49,1 proc. Żydów, w Wydziale Finansowym – 29,9
proc. Żydów”.

W 1949 roku według opinii ambasadora radzieckiego Wiktora Lebiediewa:

„... w MBP poczynając od wiceministrów, poprzez dyrektorów departamentów,
nie ma ani jednego Polaka, wszyscy są Żydami”.

Współczesne opracowanie na ten temat, którego wiarygodności nikt nie podważył,

napisał Krzysztof Szwagrzyk z Wrocławskiego IPN, pt. „Żydzi w kierownictwie
UB. Stereotyp czy rzeczywistość?” Oto fragment:

„Analizie poddano zawartość Informatora MSW oraz akt osobowych 450 osób
zajmujących kierownicze stanowiska w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego
oraz 249 z Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego, uzupełnioną o dane
zaczerpnięte z innych źródeł.

Jak pokazują jej wyniki, w latach 1944–1954 na 450 osób pełniących najwyższe
funkcje w MBP (od naczelnika wydziału wzwyż) 167 było pochodzenia żydowskiego
(37,1 proc.).”

Przypominam, że ludności pochodzenia żydowskiego było w Polsce w tym okresie

0,42%. Dlatego nie dziwi końcowy wniosek autora pracy, który pisze:

„W świetle zaprezentowanych danych statystycznych teza o dużym udziale Żydów i

osób pochodzenia żydowskiego w kierownictwie UB sformułowana została na
podstawie prawdziwych przesłanek i jako taka odzwierciedla fakt historyczny.”

Oczywiście można powiedzieć, że: „Komuniści pochodzenia żydowskiego pracowali

w bezpiece, jako komuniści, nie jako Żydzi”, ale czy Żyd kiedy był komunistycznym
najemnikiem przestawał być Żydem, zaś Niemiec stając się nazistą, przestawał być
Niemcem?
Za: Mirosław Kokoszkiewicz

„Julia (Luna) Brygisterowa, odpowiedzialna za politykę kadrową ZPP, założyła

tajne żydowskie biuro matrymonialne, którego celem było kojarzenie małżeństw
zdolnych i sprawujących władzę Polaków z młodymi Żydówkami. Ofiarami padli
min. Gomułka, Jóźwiak, Zawadzki, Sztachelski, Bieńkowski, Kliszko i wielu
innych.”
Pisze dr. Szcześniak w książce „Judeopolonia II”.

Władysław Gomułka według żydowskiego prawa, był ostatnim Polakiem w swoim

rodzie, a jego dzieci już „stuprocentowymi” Żydami. Brał on też udział w
konspiracji Żydów, mającej zmylić miejscowych. Dlatego zasadne jest podejrzenie,
że Gomułka w 1968 roku na ich zlecenie zorganizował emigrację tzw.
„wypędzonych” syjonistów na Zachód.
https://forumemjot.wordpress.com/2015/09/18/100-lat-agresji-zydowskiej-na-
polske-polecam/

Kolaborację z Żydami po chwili wahania podjął też Wojciech Jaruzelski. W 1985

spotkał się on z jednym z decydentów międzynarodowej finansjery, Davidem
Rockefellerem, co opisał w swoich pamiętnikach Zbigniew Brzeziński.

W tym samym czasie, identyczny proces zachodził w Rosji i całym bloku sowieckim.
Henryk Pająk: „Grabarze polskiej nadziei 1980-2005”.

Głównymi twórcami i uczestnikami „okrągłego stołu“ byli członkowie lobby

syjonistycznego. Wg. Henryka Pająka na 57 przedstawicieli strony opozycyjnej
było aż 47 osób pochodzenia semickiego.

Źródła:
Biuletyn IPN nr 11 (58) 2005 rok, Krzysztof Szwagrzyk – „Żydzi w kierownictwie UB.
Stereotyp czy rzeczywistość?”
J.T. Gross, „Upiorna dekada”, s. 93–94.
K. Kersten, „Żydzi – władza komunistów” s. 84
Teczka specjalna J.W. Stalina. Raporty NKWD z Polski 1944–1946, wybór i oprac. T.
Cariewskaja, A. Chmielarz, Warszawa 1998, s. 421.
„Polska w dokumentach z archiwów rosyjskich 1949–1953”, Warszawa 2000, s. 46.
Warto też zapoznać się z hasłem “Judeopolonia” w “Encyklopedii Białych Plam”
Polskiego Wydawnictwa Encyklopedycznego.

Prawdziwa encyklopedia dziesiątek zbrodni żydowskich XX i XXI wieku, dokonanych

na milionach ofiar, wykład prof. Jerzy Robert Nowak „Kogo muszą przeprosić
Żydzi“:
https://youtu.be/C6cXXivlkbI?t=4591

Turcja
Islamski otomański rząd Turcji zostaje obalony w 1915 przez masońskich
komunistów żydowskich, którzy oszukańczo nazwali się „Młodymi Turkami”.
Rezultatem tego byłó kierowane przez Żydów ludobójstwo 2.000.000
chrześcijańskich Ormian.

III Rzesza i sojusznicy

Ważne dla poznania współczesnej historii Europy jest także zrozumienie roli jaką
odegrali Żydzi w III Rzeszy i, choć to dla nieobeznajmionego z tematem szokująco
brzmi, formowaniu nazizmu. Fakty historyczne na ten temat opisane są jednak w
licznych dokumentacjach jak np: autorstwa żydowskiej historyczki Hannah Arendt
"Eichmann w Jerozolimie", Wydawnictwo Znak, Kraków 1998, ISBN 83-7006-684-4.

"Eichmann wspominał - a nie ma powodów, by mu nie wierzyć - że Żydzi znajdowali

się wśród szeregowych członków SS, choć fakt żydowskiego pochodzenia takich ludzi
jak: Heydrich, Milch, Hans Frank i in. był sprawą ściśle poufną - wiedziała o tym
jedynie garstka ludzi." Hannah Arendt, Eichmann w Jerozolimie, ZNAK, Kraków
1987,s. 228

Bryan Rigg, żydowski historyk z uniwersytetu Yale, pisze, że w styczniu 1944 roku
Wehrmacht sporządził listę 77 żydowskich i żydowsko-niemieckich (tzw.
mischling'ów) wysokiej rangi oficerów, w tym 15 generałów i 2 feldmarszałków.
Wszyscy oni zostali osobiście zapewnieni przez Fuehrera III Rzeszy, że przynależą do
"niemieckiej krwi", co świadczy o realizmie Hitlera. Rigg uważa, iż lista ta powinna
być uzupełniona o następne 60 nazwisk prominentnych oficerów niemieckiej armii,
którym można udowodnić żydowskie lub półżydowskie pochodzenie.

W "Zanim przyszedł Hitler" (1964), niemiecko-żydowski wykładowca akademicki

Dietrich Bronder pisze: "żydowskiego pochodzenia lub spokrewnieni z żydowskimi
rodzinami byli: Führer i kanclerz Rzeszy Adolf Hitler; jego zastępcy: minister
Rzeszy Rudolf Hess i marszałek Rzeszy Hermann Goering; Gregor Strasser, dr
Josef Goebbels, Alfred Rosenberg, Hans Frank i Heinrich Himmler; ministrowie
Rzeszy von Ribbentrop (który niegdyś wypił bruderszaft ze słynnym syjonistą,
pierwszym prezydentem Izraela Chaimem Weizmannem), von Keudell, Ley;
gauleiterzy Globocznik (tępiciel Żydów), Jordan i Wilhelm Kube; wysocy
funkcjonariusze SS: Reinhard Heydrich zwolennik likwidacji Żydów, Erich von
dem Bach-Zelewski i von Kaudell II; bankierzy i sponsorzy Hitlera przed 1933
rokiem: Ritter von Stauss (wiceprzewodniczący Reichstagu) i von Stein;
feldmarszałek i sekretarz stanu Milch, podsekretarz stanu Gauss; starzy
towarzysze partyjni Hanffstaengel (szef biura prasowego NSDAP dla prasy
zagranicznej (późniejszy doradca Roosevelta) i prof. Haushofer".
Julius Streicher - gauleiter Frankonii i wydawca antyżydowskiego „Stürmera"
nazywał się wcześniej Abraham Goldberg, został skazany na śmierć w 1946 r w
Norymberdze.
Powyższa lista podaje tylko mały ułamek spośród tych, którzy byli żydowskimi
nazistami.

Kto za tym wszystkim stał opisuje w swoich książkach Antony C. Sutton.

Dobre opracowanie tematu dostarcza też “Źródła finansowe komunizmu i nazizmu

czyli w cieniu Wall Street” Pierre de Villemarest (Warszawa 1997, Oficyna
Wydawnicza "Fulmen Poland", ISBN 83-86445-10-6). Oto fragment:

“Wielcy bankierzy żydowscy kpili sobie do upadłego z losu swych europejskich

współwyznawców wówczas, gdy uczestniczyli w utwierdzaniu nazizmu. Dowodem na
to jest fakt, że Waldemar i Sal Oppenheimowie w Berlinie otrzymali za swe
zasługi status "honorowych Aryjczyków" i usunęli się na drugi plan, za swego
współudziałowca, bankiera Roberta Pferdemengesa, zasiadającego wraz z nimi i
Kurtem von Schroederem w radzie administracyjnej kartelu AEG".

Żydzi służyli Hitlerowi nie tylko w samych Niemczech.

"Węgry były jedynym państwem Osi, jakie wysłało wojska żydowskie - liczące
130 tysięcy żołnierzy formacji pomocniczych, ale w mundurach węgierskich - na
front wschodni." Hannah Arendt "Eichmann w Jerozolimie", str. 251

Arend przemilczała tu fińskie oddziały żydowskiego Wehrmachtu, które walczyły

min. pod Stalingradem, wykazując się przy tym bohaterstwem, które docenił Hitler
przyznając niektórym Krzyż Walecznych.

Tysiące Żydów poległy na frontach walcząc w imieniu Führera III rzeszy. Ich brakuje
wśród ocalałych z „holokaustu“. O tym mało kto pisze. Bardzo wstydliwy temat.

Hannah Arendt na temat Włoch:

"Nie było prawie żadnej rodziny żydowskiej, której przynajmniej jeden członek nie
należał do partii faszystowskiej, gdyż działo się to w czasach, kiedy Żydzi - tak
samo jak Włosi - od prawie dwudziestu już lat garnęli się masowo do ruchu
faszystowskiego, jako że pracę w aparacie państwowym mogli otrzymać jedynie
członkowie tegoż ruchu." Hannah Arendt "Eichmann w Jerozolimie", Wydawnictwo
Znak, Kraków 1998, ISBN 83-7006-684-4, Wyd.II, str. 229.

Inni nadzorowali obozy pracy.

Jak np. Elke Sirewiz vel Fritz Scherwitz, żydowski komendant obozu Lenta, w Rydze.
Anita Kugler “Scherwitz: Der jüdische SS-Offizier”, Köln, Kiepenheuer & Witsch,
2004

“Żydowscy Naziści” to dobry zbiór danych i odnośników do literatury tematu.

Wszystkie te fakty wskazują na główny powód ludobójstwa dokonanego przez

członków „narodu wybranego“ na własnym narodzie: eugenika, czyli oczyszczanie
rasy poprzez likwidację grup ubogich, ekonomicznie słabszych, uważanych oficjalnie
za zagrożenie dla czystości „rasy“, ale też prawdopodobnie za potencjalnych
konkurentów, których należało usunąć z drogi.

Pozbyć się tych, których Chaim Azriel Weizmann, prezydent Światowej Organizacji
Syjonistycznej, i przyszły prezydent Izraela, określił jako „ekonomiczny i moralny
pył“ który musi odejść.

https://forumemjot.wordpress.com/2013/11/26/prawda-o-zagladzie-zydow-
podczas-ii-wojny-swiatowej-rekoma-zydow-zadano-smierc-zydom-bezbronnym-
zydom/

Dr Ewa Kurek o Holokauście i żydowskiej kolaboracji:

https://vimeo.com/126681413

Izrael
Kontynuacja ludobójstwa prowadzonego przez syjonistów razem z nazistami,
nastąpiła po utworzeniu państwa izraelskiego. Ofiarami syjonistycznych okupantów,
którzy trzeba wiedzieć, są Chazarami, nie Żydami, stali się nie tylko Arabowie i
Palestyńczycy, ale także, uznani za „niższych rasowo“ Żydzi sefardyjscy, którzy
zamieszkali w Izraelu.

Pod pozorem zabiegów medycznych napromieniowano 100.000 dzieci

sefardyjskich. Każde dziecko dostało 35.000 razy większą od dopuszczalnej
dawkę promieniowania, skierowaną bezpośrednio w głowę. Były to
eksperymenty prowadzone za pieniądze amerykańskiej armii.
Na zlecenie Pentagonu przeprowadzano podobne eksperymenty na tysiącach dzieci
wcześniej w USA. Większość z nich również zmarła.

Innym razem uprowadzono tysiące dzieci sefardyjskich i posłano je jako króliki

doświadczalne do badań nad skutkami promieniowania do USA. Większość zmarła.

Te zbrodnie kierowane były przez dwóch anty-sefardyjskich przywódców Izraela:

Nahuma Goldmanna i Levi Eszkola – wyznawcę Sabbatyzmu, oraz Davida Ben
Guriona (premier), Eliezera Kaplana, Josefa Burga, Goldę Meir, Amosa Ben Guriona
(syn premiera, minister policji). To był holokaust zorganizowany przez Chazarów i
Amerykanów, przeciwko Żydom.

Dokumenty dotyczące tych ludobójstw opublikowała, w niecodziennym przypływie

szczerości Telewizja Izraelska 14 sierpnia 2004 r. na kanale 10.

http://www.fronda.pl/blogi/czytanki-dawne-i-nie-tylko/100-tysiecy-
napromieniowanych-swiadomie-i-celowo,16932.html

http://wolnemedia.net/zdrowie/100000-napromieniowanych-dzieci/

http://video.google.pl/videoplay?docid=6118144849760405404

http://www.youtube.com/results?
search_query=The+Ringworm+Children+Part&search_type=&aq=f

http://www.jewwatch.com/jew-genocide-ringworm-children.html

Ideologia
Żydzi, rozumiejąc że komunizm ma szanse zawrócić w głowach wielu ludziom,
postanowili stworzyć ruchy komunistyczne i użyć je do swoich celów. Fakt, że
podstawy tej ideologii stworzyli Żydzi, nie są w tym przypadku istotne. Żyd Marks
był okultystą i nie cierpiał Żydów. Poza tym lewica czerpała z Oświecenia i jego
filozofów – w dużej mierze antysemitów.

Walka o władzę trwała też pomiędzy Żydami. Czystkom wymierzonym w Żydów

patronował Lenin, a potem Stalin, jak twierdzą niektórzy historycy, kierowany przez
Lazara Kaganowicza, będącego potomkiem chazarskich władców (chanów,
kaganów), i nadzorcą ideologicznym Stalina, który według terminologii chazarskiej
miał funkcję przedstawiciela władzy, czyli beka (becka).

Stalin miał 3 żony: Ekaterina Svanidze, Kadya Allevijah i Rosa Kaganowicz, każda z
nich była Żydówką. Ta ostatnia była siostrą Lazara Kaganowicza.
W. Uszkujnik “Paradoksy historii” str. 27,28
Artur Koestler “Trzynaste pokolenie” (The Thirteenth Tribe) 1976 r.

Jak podaje Koestler w swojej książce o Chazarach, nie kagan lecz bek stawał na
czele sił zbrojnych kraju na początku działań bojowych. Stosownie do tego obyczaju
bek Stalin został ogłoszony Naczelnym Wodzem Wojsk Związku Radzieckiego.

"System sowiecki od swojego zarania opierał się na najgorszych ludzkich cechach,

grał na ludzkich słabościach i najniższych instynktach. Właśnie to, a nie
prosowieckie skłonności Żydów, było przyczyną masowych denuncjacji na Kresach”.
(Jasiewicz)
Te najgorsze cechy, słabości i instynkty to m.in. podjudzanie do nienawiści zarówno
klasowej, jak i narodowej – do Polaków, Ukraińców, Gruzinów, Żydów.

Przywódcy Chazarów, którzy skolonizowali Izrael, jak Ben Gurion, GoIda Mejer,
Mojsze Hertzog i inni, studiowali radziecki system rządzenia i zachwycali się
nim, o czym pisał w Readers Digest w grudniu 1960 r. amerykański pisarz Lester
Welt. Będąc Chazarami i rozumiejąc cel radzieckiego ustroju, wpadali w zachwyt,
widząc jak ich ziomkowie kierują największym krajem świata.

Podstawy ideologiczne tego postępowania zawarte są w judaizmie.

W organizacji Chabad-Lubavitch, która rzekomo “walczy o pokój na świecie”,
skupia się jak w soczewce żydowski fanatyzm religijny i rasistowska ideologia
wyrosła na Talmudzie. W najbardziej poczytnym piśmie żydowskim wydawanym w
Stanach Zjednoczonych – Jewish Week, z 26 kwietnia 1996, rabin Yitzhak Ginsburg z
Chabad-Lubavitch powiedział szczerze czym kieruje się ten rasistowski ruch:
“Dusze nie-Żydów (gentiles) są kompletnie innego i niższego rzędu. Są one
całkowicie diabelskie i nie mają jakichkolwiek wartości i możliwości odkupieńczych.
[..] Jeśli pojedyncza komórka pochodząca z ciała Żyda posiada w sobie boskość, jest
częścią Boga, to każdy łańcuch DNA [Żyda] jest częścią Boga. Wobec tego, w
żydowskim DNA jest coś specjalnego.

Jeśli Żyd potrzebuje wątroby, czy można wziąć ją od przechodzącego obok nie-
Żyda, aby ocalić Żyda? Tora prawdopodobnie by na to pozwoliła, życie Żyda ma
nieskończoną wartość. Jest coś nieskończenie bardziej świętego i unikalnego w
życiu Żyda niż w życiu nie-Żyda.”

Obok przykładów z Talmudu – rasistowskiej księgi, ukazującej pychę tych, którzy

tak samo jak naziści uważają się za nadludzi – założyciele ruchu Chabad-Lubavitch,
określanego dziś jako “największa na świecie żydowska organizacja edukacyjna”,
rozwijają te myśli. Oto rabin Shenur Zalman nazywa chrześcijan i wszystkich innych
oprócz Żydów: śmieciami, odpadkami Boga - “supernal refuse“. “Materiał, z którego
stworzono nie-Żydów pochodzi z odpadów boskich. W rzeczywistości, oni sami
pochodzą z odpadów, a to że jest ich znacznie więcej niż Żydów, jest
potwierdzeniem tego, gdyż przecież ilość odpadów jest zawsze większa niż liczba
ziaren. [...] Wszyscy Żydzi są naturalnie dobrzy, a nie-Żydzi – naturalnie źli.”

W 2009 roku szczerością zasłynął przedstawiciel Chasydów, rabin Manis Friedman,

który w jednym z najbardziej wpływowych pism żydowskich “Moment” napisał:
“Nie wierzę w zachodnią moralność, to jest to, że nie wolno zabijać cywilów i
dzieci, że nie wolno niszczyć miejsc świętych, że nie wolno prowadzić walk podczas
okresów świątecznych, że nie wolno bombardować cmentarzy, że nie wolno strzelać
dopóki samemu nie jest się ostrzelanym.
Jedyną drogą prowadzenia wojny w sposób moralny jest droga żydowska: niszczyć
miejsca święte. Zabijać mężczyzn, kobiety i dzieci.”
Chabad Lubavitch | Providence and Health Services

Oczekiwania względem Żydów na świecie ujął Ben Gurion (urodzony w Wilnie jako
Dawid Brin), stwierdzając na 23 Kongresie Światowej Organizacji Syjonistycznej, iż
zbiorowym obowiązkiem syjonistów w każdym kraju jest bezwarunkowa pomoc
Izraelowi, nawet gdyby pomoc ta sprzeciwiała się interesom państwa, którego Żydzi
są obywatelami. (Ben Gurion, Task and Character of a Modern Zionist, „Jerusalem
Post”, 17 sierpień 1952.)
Ten sam polityk otwarcie stwierdził: „Gdy Żyd w Ameryce czy Południowej Afryce
mówi do swoich współbraci o „naszym rządzie”, ma na myśli rząd Izraela”. (Rebirth
and destiny of Israel, 1954, s. 489.)

Ta podwójna lojalność wielu amerykańskich i europejskich Żydów zwraca na siebie

uwagę polityków i publicystów. Wskazują oni na moralny aspekt sprawy (Polacy
powiedzieliby: „czyj chleb jesz kolego”), i stopień penetracji amerykańskich
newralgicznych instytucji przez lobby Żydowskie. A jest on głęboki, podlegają mu
Kongres, Senat, Biały Dom, siły zbrojne, mass-media, uniwersytety.
Senator Fullbright, przewodniczący senackiej komisji spraw zagranicznych,
podsumował rezultaty swojego dochodzenia w rzeczonej sprawie w sposób
następujący: „Izraelczycy kontrolują politykę Kongresu i Senatu” (wywiad dla CBS z
7 października 1973 r.). W następnych wyborach utracił miejsce w Senacie.

Icchak Attia, dyrektor seminariów w języku francuskim w instytucie Yad Vashem

Holocaust w Tel Aviv, napisał w czasopiśmie Israel:

„Jeśli nawet rozsądek wykrzykuje o absurdalności konfrontacji małego i

nieznaczącego narodu Izraela [tzn. wszystkich żydów na całym świecie, nie tylko
"państwa Izrael"] a resztą ludzkości…, że jest to absurdalne, bezsensowne i
potworne, bo takie może się wydawać, jesteśmy mimo to na pewno zaangażowani
w walkę między Izraelem a innymi Narodami – i to może być tylko ludobójcza i
totalna walka, ponieważ tu idzie o naszą i ich tożsamość”. (kwiecień 2003)

Dokładnie właśnie to on powiedział: pomiędzy żydami a resztą ludzkości walka

może być tylko „ludobójcza i totalna”.