The Mistress

By.Jamxiulyn

SORRY FOR TYPO ERROR.

Hindi tanggap ng pamilya ni Alvin Delos Santos si Hannah Santiago. Nagpaalam si

Alvin kay Hannah na kailangan nyang magtrabaho sa bagong tayong Company ng pamilya
nya sa US. hindi alam ni Alvin na pinadala ng magulang nya si Pauline para sirain
ang Relasyon nila ng asawa nyang si Hannah. Lasing si Alvin ng may mangyari sa
kanila ni Pauline. Habang naghihintay si Hannah sa pagbabalik ng asawa nya.
binisita sya ng kaibigan ni Pauline para bigyan ng engagement party na nakapangalan
kay Alvin at Pauline. nakumpira ni Hannah na si Alvin ang lalaking papakasalan ni
Pauline. Nang araw din iyon, nasagasaan at namatay si Hannah. pagkalipas ng apat na
taon. nakilala ni alvin si Xena Kim. ang babaeng kamukhang-kamukha ng asawa nyang
si Hannah Santiago.

PROLOGUE
HANNAH POV
Gusto kong maiyak pero pinipigilan 1<0. Sigurado akong hindi si Alvin ang nasa
Engagement Party Invitation na nakasulat sa hawak kong ito. Pinakalma ang sarili,
Gusto kong mamangha sa dinaraanan 1<0. magaganda ang mga sari-saring bulaklak na
nandito sa hardin. hindi ko maapriciate gayung may problema akong kailangan
solusyonan. Nagpakawala muna ako ng buntong hininga. bago ko buksan ang front Door.
Naririnig ko na ang music sa 100b at mga boses ng mga dumalo sa party.
Pagkabukas ko saktong pagbaba ng dalawang taong ikakasal. Nanikip ang dibdib ko at
hindi maigalaw ang paa paalis. Pinilig ko ang ulo habang nakatanaw sa dalawa habang
may ngiti sa labi. Si Alvin at Pauline pinakilala sa mga dumalo bilang mga bagong
ikakasal sa taong ito.
Nasasaktan ako sa nangyayare. Nagsimula na silang kausapin ang mga bisita. Masaya
ang dalawa habang ako nandito lang sa dulo at malayo sa kanila. Mula dito natatanaw
ko si alvin na masaya kasama si pauline. Nagsimula na akong maiyak. Pano mo nagawa
sakin to alvin? Nagpaalam si pauline kay alvin at umalis sa tabi nya. Eto na ang
chance para makausap sya.
pinahid ko muna ang luha at pinakalma ang sarili bago sya harapin.dali-dali akong
nagpunta sa grupo ng
mga kalalakihan na kasama nya at kinalabit sya. Gulat na nakatingin sya sakin at
hinila ako palabas ng mansyon. Lalong bumuhos ang luha sa mga mata ko. Mahigpit ang
pagkakahawak nya sakin di tulad dati na sinisigurado nyang hindi ako masasaktan.
Dinala nya ako sa garden na malayo sa mga bisita at walang makakakita saming
dalawa.
"Alvin..."
"What are you doing here?" May halong inis na sabi nya.
"May nagimbita sakin. Asawa ko uwi na tayo. Hindi naman ikaw ang ikakasal di ba?
Kasi kasal tayo kaya imposibleng ikaw iyon" pilit na ngiti, pagkatapos kong sabihin
iyon. Pinigilan kong bumuhos ulit ang luha sa mga mata ko.habang nakatingin sa
kanya.
"l can't, Sige na umuwi ka na" Sunod sunod akong umiling. Hindi ako papayag.
kailangan kasama ko sya. "IJuwi lang ako kung sasama ka sakin sa pag-uwi.
Sige na please alvin pagod na ako. Namimiss kita" Niyakap ko sya pero marahas nya
akong inilayo sa kanya. Ang sakit..
"Alvin.. ano bang nangyayare sayo? Ang tagal kitang hinintay pero gaganituhin mo
lang ako?" Tuluyan ng naglandas ang luha sa pisngi ko. Habang tinitignan ko sya
wala akong makita na kahit anong emosyon sa kanyang mga mata.
"Umuwi ka na hannah.."
"Alvin naman hindi naman para sayo ang engagement party na to kaya pwede na tayong
umuwi kahit anong oras nating gustuhin. Sige na please asawa
ko uwi na tayo"
"Sinong uuwi?.." sabay kaming napalingon sa bagong dating na si pauline ng
makalapit sya samin agad nyang inilingkis ang braso nya kay alvin. At hinalikan sa
labi Nakatanga lang ako sa kanila.
"Hindi sasama sayo ang fiancé ko" Mataray na sabi nya. Peke akong natawa.
"Fiancé? Asawa ko yang inaangkin mo ll Umarko pataas ang isang kilay nya.
"Ikakasal na kami ni alvin kaya kung ako sayo layuan mo sya dahil magkakapamilya na
kami. AKO lang ang babaeng nararapat kay alvin"
"Hindi! hindi totoo yan. Ako ang mas may karapatan kay alvin dahil ako ang legal na
asawa" Hinila ko palayo sa kanya si alvin pero tinanggal nya ang pagkakahawak ko sa
kanya. Gulat na nakatingin ako kay alvin. Bakit alvin? Bakit bigla kang nagbago?
Nakita kong ngumisi si pauline sa akin. Nagsimula na namang lumuha ang mata ko.
hindi na ako nakapagpigil pa at agad na sinugod si pauline. Mang aagaw sya.
"Mga hayop kayo!" Sinabunutan ko sya kahit anong pilit nyang tanggalin ang kamay
kong nakahawak sa buhok nya hindi nya magawang matanggal.
Naramdaman ko ang paghawak sakin ni alvin sa bewang at pilit na inilalayo kay
pauline. Naihiga ko sa damuhan si pauline at sinimulang sampalin ng tuluyan ng
mailayo ako ni alvin kay pauline. naibagsak nya ako sa damuhan.
nakaramdam ako ng pagmanhid ng pisngi ko. Puno ng luha ang mukha ng tingalain ko si
alvin na nanlilisik ang matang nakatunghay sakin. Nasampal nya ako.
"Alvin.]'
"Wag mo syang sasaktan kapag may mangyareng masama sa baby namin papatayin kita"
Nang marinig ko yun mula sa kanya napahagulgol ako ng iyak at hindi ko magawang
makahinga ng maayos. Ang sakit- sakit. Gusto ko ng mamatay sa mga oras na to.
Ngayun ko lang naranasan ang pananakit sakin ng asawa ko. Tumayo ako at hinarap
sila hindi na ako nag-abal pang punasan ang luha 1<0.
Nakita kong inaalo nya si pauline at tinatanong kung okay lang ba sya. Nasasaktan
ako dahil ako dapat yun. Ako dapat ang inaalo nya at pinapatahan dahil ayaw nyang
nakikitang umiiyak ako o nasasaktan. Iba na sya. hindi na sya ang lalaking minahal
ko. Naglakad ako at humarap kay alvin. Nasampal ko sya ng hindi ako nakuntento
ilang beses ko pa syang pinagsasampal ng matahuan sya sa mga pinag gagawa nya.
Hindi nya ako magawang pigilan sa ginagawa ko sa kanya.
"Minahal kita pero nagawa mo sakin eto. Akala ko ako lang ang mahal mo? Bakit alvin
ano bang nagawa ko at ginagawa mo sakin ito? Bakit mo ako nagawang saktan? Ginawa
ko ang lahat para matanggap ng pamilya mo. Ginawa ko lahat para ako lang ang
mahalin mo.ginawa ko ang lahat alvin.. lahat-lahat para ako lang ang nagiisa sa
puso mo. Ngayun sasabihin mo saking magkakaanak ka? Pano ako? Pano tayo?" Kahit
anong pilit kong ipahid ang luha wala pa ring silbi dahil ayaw tumigil sa pagluha
ang mga mata ko. Hindi sya nagsalita pa. walang lingon likod na tumakbo palabas ng
mansyon nila alvin. Ayoko ng bumalik doon. Ayoko ng maalala kung paano sya mag-
alala ng lubos kay pauline gayung ako ang asawa nya.
Ang dami kong nalaman sa araw na to. Una ang engagement ng lalaking mahal ko. Ang
pananakit nya sa akin na kahit kailan hindi nya ginawa.mayroon syang kabit habang
wala sya sa tabi ko At ang huli magkakaanak sya sa ibang babae na syang papakasalan
nya. Sa pagtakbo ko hindi ko napansin na nasa gitna na ako ng daan patawid ng may
ilaw na nang gagaling sa kotse. nasisilaw ako sa liwanag hindi ko maihakbang ang
paa para umalis ng hindi ako masagasaan pero huli na. naramdaman ko na lang ang
pagkahilo. Nang makapa ko ang ulo may dugo sa palad ko. Ang talukap ng mata ko ay
unting unting sumasara.
I love you alvin ang huling nasabi ko hanggang tangayin ako ng kadiliman.

CHAPTER 1
Hannah POV
Flashback
"Okay ka lang ba mahal?" Napalingon ako kay alvin ng magsalita sya. tumango ako
bilang sagot. Narinig ko pa ang buntong-hininga nya.
"I'm sorry hannah kung hindi ko maibigay sayo ang engrandeng kasal na pangarap mo"
Ngumiti ako sa kanya para hindi nya na sisihin ang sarili nya.
"Alvin kahit hindi engrande ang kasal natin basta ang mahalaga maikasal ako sayo"
Kiniss ko sya sa lips.
"I'm sorry asawa ko"
"Ano ka ba alvin kahit hindi mo maibigay sakin ang kasal na pangarap ko at ang
hindi pagsipot ng magulang mo sa kasal natin okay lang naman sakin. alam ko naman
ang rason kung bakitl '
Kinuha nya ang kamay ko at hinalikan. ngumiti ako sa kanya ng mawala ang lungkot na
nararamdaman.
"Darating din ang araw mahal matatanggap din nila na ikaw ay para sakin" Tumango
ako sa kanya habang hindi inaalis ang ngiti.
Kinasal kami ni alvin sa huwes simple lang ang kasal dahil 'yun ang magpapatunay sa
mga magulang nya na mahal namin ang isa't isa. Inimbitahan namin sila ang kaso
hindi sila sumipot. pinapamukha nila sakin na hindi nila ako gusto para kay alvin.
Mahal ko ang anak nila kahit na hindi nila ako tanggap para sa anak nila.
Ipaglalaban ko sya dahil mahal na mahal ko si alvin. Kahit pa mismong magulang nya
pa ang kalabanin ko wag lang sya mawala sakin.
Burnili ng bagong bahay si alvin para sa pamilyang bubuohin namin kahit maraming
hadlang sa pagmamahalan namin. nagawa pa naming makaabot sa ganito sitwasyon. ako
na ang asawa nya at sya lang ang lalaking mamahalin ko hanggang mamatay ako.
Naging masaya ang tatlong taon na kasama ko sya hindi naman tinakwil si alvin ng
magulang nya.
pagkatapos naming makasal. Pag nawala ang nagiisang anak nila wala ng aasahan pa na
mag-mamana ng lahat ng pinaghirapan nila kung pababayan nila si alvin. Pumapasok si
alvin sa kumpanya ng dad nya habang hinihintay ko sya dito sa bahay. Ginagawa ko
ang tungkulin ko bilang asawa nya. Masaya na malungkot dala na rin na pag tuwing
may okasyon sa pamilya nila hindi nya ako pwedeng isama baka magkagulo lang.
naiintindihan ko naman iyon pero hindi ko maiwasang hindi masaktan.
Kung magkakaanak kami ni Alvin sana matanggap nila. napahawak ako sa tyan 1<0. Sana
magkababy na kami para mas lalong maging masaya ang bahay namin ng asawa ko.
"Mahal gusto ko sanang ipaalam sayo na kailangan kong magpunta sa US para sa bagong
kumpanya na itatayo ni dad kailangan ako ang mag-asikaso nun" Tumango ako sa kanya
at turnabi ng higa.
"Hanggang kailan ka naman doon?" Malungkot na tanong 1<0. Niyakap ko ng mahigpit si
alvin at gumanti din sya ng yakap.
"Two months lang mahal pagkatapos ng dalawang buwan babalik din ako at si dad naman
ang pupunta ng
"Mahal mag-iingat ka doon ha? Wag kang titingin sa iba" Maisip ko palang na aalis
sya nalulungkot ako. kahit ayokong pumayag kailangan dahil baka kung anong sabihin
sakin ng magulang ni alvin kung hindi ko sya papayagang magpunta sa US.
Baka lalo silang magalit sakin ayoko namang dagdagan pa ang galit nila.
"Wag kang mag-alala mahal ikaw lang at wala ng iba" Naramdaman ko ang mainit na
labi ni alvin sa noo ko.
"Ma mimiss kita. I love you.."
"Ma mimiss din kita misis ko. I love you too."
Nakaalis na si alvin sa pinas. tumatawag naman sya sakin para kamustahin ako. Wala
akong magawa clito sa bahay kundi ang hintayin sya. Wala akong trabaho dahil hindi
ako pinayagan ni Alvin. Wala akong magulang dahil ulila na ako. bata palang sa
bahay ampunan ako lumaki. Kaya isa yun sa dahilan kung bakit ayaw nila ako para sa
anak nila dahil wala akong magulang at mahirap lang ako. Isa lang ang kaibigan ko
si sarah pero nasa canada sya nagmigrate Kasama ang buong pamilya nila.
Nagpakawala ako ng buntong hininga.
One month to tree months walang alvin ang bumalik. Okay pa naman ang kumunikasyon
naming dalawa ng mag-one month na sya sa US pero naputol na iyon ng mag two months
na sya doon. Kinakabahan ako, ano na kayang nangyare sa asawa ko?
Pinuntahan ko ang mga kaibigan nya na madalas nyang makausap. tinanong ko Sila kung
nakakausap nila si alvin. Nasabi nila na 00. ang pinagtataka ko bakit hindi man
lang nya ako tawagan para kamustahin man lang dito.
Gabi- gabi lagi akong umiiyak namimiss ko na ang asawa ko pero anong magagawa ko
kung wala sya dito.
hindi ko alam kung saan sya sa US nakatira.
Ang tanging nasa isip ko lang ang hintayin sya gayung malapit na ang pag-uwi nya
pinanghahawakan ko ang pangako nyang babalik sya para sakin.
Three months hinihintay ko pa rin ang pagdating ng asawa ko pero wala pa rin.
Naputol ang pag-iisip ko ng may nagdoor bell binuksan ko ang pinto at bumungad
sakin ang kaibigan ni pauline.
Ibinigay nya sakin ang envelope at walang salitang umalis din agad. kanina pa ako
umiiyak. Ayokong buksan ang laman dahil masasaktan lang ako sa posibleng nakalagay
sa loob niyon.. sa huli nagdisisyon akong buksan para malaman ang nasa loob.
Engagement party para sa asawa ko at kay pauline. Kilala ko si pauline masasabi
kong mas angat sya sa akin dahil bukod sa maganda sya galing pa sa kilalang
pamilya. Sya ang laging bukang bibig ng magulang ni alvin dahil si pauline ang
gusto nila sa nag-iisa nilang anak.
Umiling ako hindi magagawa sakin ni alvin na lokohin ako. Mahal nya ako kaya hindi
ako maniniwala na magpapakasal sya sa iba.
Nagpunta ako sa adress na nakalagay sa invitation.
Nanginginig ang magkabilang kamay ko. mansion ito ng magulang ni alvin.
End of flashback
XENA POV
Napabalikwas ako ng bangon.
Panaginip,masamang panaginip na laging nagpapagising sa akin tuwing madaling araw.
Limang taon ko na ito napapanaginipan. Sino ba sila?
mag-asawa na sobrang mahal ang isa't - isa pero hindi naglaon niloko ng lalaki ang
asawa nya habang nakita ko sa panaginip na naghihingalo mula sa pagkakasagasa ang
babae matapos malaman nito ang totoo.
Napahawak ako sa ulo ko na sumasakit na naman. Napasigaw ako sa frustration na
nararamdaman ko.napahawak ako sa pisngi na may luha na palang tumulo. Ganito lagi
pag nagigising ako. lagi akong umiiyak. hindi ko alam ang rason kung bakit. siguro
dahil ramdam ko ang sakit ng babae habang nakikita nya ang asawa na iba na ang
mahal nito. ang tanging nakikita ko lang ang imahe ng dalawang mag-asawa.
hindi ko makita ang buong mukha nila. Nabobosesan ko ang babae na ako pero
imposible namang ako iyon dahil wala akong asawa. Wala akong kilalang alvin. Nahiga
akong muli at pinilit na matulog hanggang sa lamunin ako ng dilim.

CHAPTER 2
XENA POV
Napakurap-kurap ako ng mata ng magising dahil sa pag-alarm ng alarm clock ko..
Pinikit kong muli ang mata at kinapa-kapa ang bed side table para patayin ang alarm
clock. nang tuluyan ko ng napatay nanatili muna ako sa kama ng five minutes at
burnangon na din.
nagpunta sa closet para kumuha ng isusuot.
Black tshirt and jeans ang kinuha ko at pumasok na sa banyo. llang minuto din ang
tinagal ko sa pagaayos ng sarili.
Humarap ako sa full body mirror ko dito sa kwarto. Nakabihis na rin ako. Napahawak
ako sa kwintas na suot ko.
Nagising ako five years ago from coma. naglagi ako sa hospital ng apat na buwan.
Nag-aalala sakin ang magulang ko kung magigising pa ba ako. thankfully nagawa kong
magising ng maglilimang buwan na ako sa hospital. Sa kasamaang palad nakalimutan ko
ang pamilya ko. Kung sino sila at pati na rin ang sarili ko. Naglagi pa kami sa
hospital ng ilang linggo para masuri kung okay na ba ang lagay ko.
Nagkaroon ako ng traumatic amnesia. Nabangga ako ng kotse five years ago ang rason
kung bakit? Hindi ko alam. Ang sabi sakin ni mom nakipaghiwalay sakin ang ex-
boyfriend ko. Tumatakbo raw ako sa daan ng masagasaan ako ng kotse. Siguro maganda
na rin ang
pagkakaroon ko ng amnesia baka hanggang ngayun nasasaktan ako dahil sa ex-boyfriend
ko. ayoko namang alalahanin pa sya. Ang pinagtataka ko ang mga imahe sa panaginip
ko. Yung babae at yung lalaking nangangalang alvin. Gusto kong alamin kung sino
sila pero napakaimposible naman iyon dahil imaimasyon ko lang sila.
Napalingon ako sa pinto ng may kumatok. Pumasok si nanay wilma at ngumiti sakin.
"Anak kain na hinihintay ka na ng parents mo sa baba" Aniya.
Marahan akong tumango "Sige po susunod na rin po ako"
Umalis na sya at narinig ko ang pagsara ng pinto.
Nakahawak pa rin ako sa kwintas na suot 1<0.
Wedding ring. Naalala ko na suot-suot ko ito nung nasa hospital bed ako at
pinapakain ni mom. Napatingin ako sa kamay ko ng mga panahon na iyon. nakasuot na
sya sakin. tinanong ko si mom kung bakit meron ako niyon. Ang sabi nya binigay
sakin ang wedding ring ng ex-boyfriend ko bilang pangako na papakasalan nya ako at
ang sing-sing na binigay nya sakin ang syang gagamitin pagnaikasal na kaming
dalawa.
Matagal ko ng tinanggal sa palasing-singan ko ang wedding ring. Ginawa ko syang
kwintas. Di ko maintindihan sa sarili ko na sa tuwing sumasakit ang ulo ko
napapahawak ako sa kwintas at nawawala na lang ang sakit.
Pinilig ko ang ulo at hindi na nag-isip pa. Lumabas na ko sa kwarto at nagpunta sa
dining room.
"Good morning mom, dad" Humalik ako sa cheek nila at naupo katabi ni dad.
"Good morning din anak." Sabay nilang sabi.
"Kamusta ang tulog mo xena?" Tanong ni dad.
"As usual nagigising pa rin po ng madaling araw dahil sa panaginip ko" Nakatingin
lang sakin ang parents ko.
"Lagi mo atang iniisip yan anak kaya lagi mong napapanaginipan"
"Siguro po dad. Wag na po kayong mag-alala." Napabuntong hininga si dad.
Kumuha ako ng fried rice at egg at nagsimula ng kumain.
"Anak gusto sana naming magbakasyon ng mom mo kung okay lang sayo" Saad ni dad.
"00 naman dad. why not para hindi puro trabaho kayo ni mom" Kumuha ako ng hotdog at
sinubo ito habang nakatingin sa ama ko.
"Ang problema kasi anak walang maghahandle sa resort natin kaya naisipan namin ng
mom mo na kung pwede pansamanthalang ikaw na muna ang mag-asikaso sa resort natin"
Napanganga ako. "Dad alam mo namang hindi ako marunong sa ganyang trabaho. Wala
akong alam kung pano magpatakbo ng resort"
"Anak nandyan naman si sally para turuan ka" Umiling ako.
"Dad ayoko si ate na langl '
"Anak maraming trabaho ang ate mo gusto mo bang dagdagan ang trabaho nya? Hindi ka
ba naaawa sa ate mo?" Ani naman ni mom. Nagpakawala ako ng buntong hininga.
"Sige dad payag na ako pero pano ang flower shop ko?" Ngumiti sya.
"Problema ba yan? Sa secretary mo muna ipahandle ang flower shop. siguro mga three
months ka lang doon."
"Sige dad" pagpayag ko.
Tinuloy namin ang breakfast at nagkwentuhan tungkol sa flower shop ko at ang
pansamanthalang paghandle sa resort.
Pagkatapos naming kumain bumalik ako sa kuwarto at tinawagan si ate xyril. Her real
name is Alyana Xyril Kim. Sumagot ang kabilang linya. Napangiti ako. namimiss ko na
sya.
"Ate kamusta ka na?"
'Eto busy sa trabaho ikaw kamusta ka na? Lagi pa rin bang sumasakit 1110 mo 7"
"Yes ate but don't worry kaya ko naman. Ate xyril please wag mong abusuhin ang
sarili mo baka mapano ka nyan kung lagi trabaho ang aatupain mo l' Pangaral ko sa
kanya. Narinig ko sa kabilang linya ang pagtawa nya.
"Baby girl okay lang ang ate. hindi ko naman pinapabayaan sarili ko. Ikaw nga ang
inaalala ko" napangiti ako.
"Salamat ate okay lang naman ako tyaka nawawala rin naman ang pagsakit ng ulo ko.
Oh baka busy ka dyan ate nakakaistorbo ata ako
"No, Xena hindi busy ang ate pagdating sayo" I softly chuckled.
"Si ate talaga ayaw mo lang maguilty ako. Alam ko namang tambak trabaho mo Sige ate
i'll hung up na"
"Sige baby sis, i love you. Take care of yourself okay?" I nod kahit hindi nya
nakikita. "Yes ate ikaw din"
Pinindot ko ang end call at inilagay sa bed side table ang phone. Pasalampak na
nahiga sa kama at tumihaya. Pinakatitigan ang kisame ng kuwarto ko. Pinikit ang
mata.
Naalala ko si mom sya ang unang nabungaran ko pagkamulat ng mata ko habang nakahiga
sa hospital bed... Puno ang luha sa kanyang magandang mukha. Iyak sya ng iyak
habang nakayakap naman sa kanya si dad. Nasa gilid noon si ate xyril at nangingilid
ang luha habang nakatingin sakin. Naguguluhan ako ng mga panahong iyon dahil hindi
ko sila kilala.
Pagkaalis ng doktor niyakap ako ng mahigpit ni ate xyril at ni mom habang si dad
naman hinalikan ang noo ko.
Napamulat ako ng mata. Kinuha ang litrato namin sa bed side table ko. Marahan kong
hinaplos ang litrato. May kung ano sa puso ang nasiyahan ng sabihin nilang pamilya
ko sila. May parte sa buhay ko na tila may kulang. siguro dahil iyon sa pagkawala
ko ng alala. Mabuti at sunday ngayun. Walang work, sarado din ang flower shop.
Pahinga sa bahay lately kasi laging sumasakit ang ulo ko. Kung dati bihira lang
pero ngayun kinakabahan na ako. Sabi naman ni mom magiging okay din ako basta wag
lang kalimutan inumin ang gamot ko.

CHAPTER 3
Alyana Xyril POV
Napapikit ako ng mariin pagkatapos ibaba ni Xena ang tawag. Alam kong mali ang
pagtago sa kanya ng katotohanan pero ito lang ang tamang paraan para ilayo sya sa
kapahamakan.
Flashback
"Ate xyril I want ice cream" Napatingin ako kay Xena at huminto sa pagswing sa
kanya. Nandito kami sa park kasama ang yaya namin. Napatingin ako sa naglalako ng
ice cream. Kinuha ko ang wallet na nasa bulsa ko incase na may gusto akong bilhin.
Nagpaalam si yaya na sandaling mag punta sa cr na malapit lang dito.
"Sige bibili si ate ng ice cream pero stay ka lang muna clito ha? Wag kang aalis
okay ba?" Tumango sya at ngumiti sakin. Tumakbo ako papunta sa mamang sorbetero.
Bumili ako tag-isa kami ni xena at ng tumalikod na ako paalis ng mapansin kong wala
na sya sa pinag-iwanan ko sa kanya. nabitawan ko ang cone na may ice cream at
nilibot ang buong park.
"XENA NASAN KA? PLEASE LANG WAG KA NG
MAGTAGO" llang oras na ako pabalik balik pero wala sya kanina pa ako umiiyak.
Kasama si yaya sa paghahanap pero kahit sya hindi nya makita si xena.
Napagdisisyonan naming tawagan sila dad at mom para malaman nilang nawawala sya.
Mga ilang minuto din ng humahangos na
tumatakbo sa direksyon namin si mommy. Nagsimula na naman akong umiyak.
"Nasaan si xena? Ang kapatid mo?" Puno ng pagaalala na pagkakasabi nya.
"l don't know mommy iniwan ko sya sa bench pero nung bumalik ako wala na sya. Gusto
nya po kasing kumain ng ice cream kaya binilihan ko sya" Pinahid nya ang luha sa
pisngi ko at niyakap ng mahigpit. Mag gagabi na rin pero wala anino ni xena ang
bumalik.
Umuwi na kami, si dad busy tumawag sa mga taong makakatulong samin sa paghahanap sa
kapatid ko.
Hanggang umabot ng apat na linggo ang pag hahanap hindi pa rin nakikita ang kapatid
ko. Nagiguilty ako kasi kasalanan ko kung bakit nawala sya. Pero sabi ni mom hindi
ko kasalanan iyon dahil hindi naman namin alam na mawawala sya.
Tuwing gabi umaalis si dad para sumama maghanap kay xena. Nagigising ako ng
madaling-araw ng madaanan ko ang kwarto nila mom. Nakahiga sya sa kama habang yakap
ang litrato ng kapatid 1<0. Kasalanan ko kung bakit nawala sya. Hindi ko
masikmurang makita pang urniiyak si mom kaya turnakbo ako papunta sa kwarto ko at
nagkulong.
Isang araw maraming mga pulis ang nagpunta sa bahay namin. nasa gilid ako sa taas
ng hagdan habang nakasilip sa baba. Narinig ko ang iyak ni mom.
"No hindi patay ang anak ko. Hindi, hindi totoo yang sinasabi nyol ll Sumisigaw si
mom sa ibaba. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha 1<0.
"Pero mrs. kim yun po ang napag-alaman namin. Ang anak nyo po ang nakitang bangkay
sa morgue at wala iyong identity malakas ang kutob naming sya ang nawawala nyong
anak lalo na't sa daan din sya nakita" Sabi ng pulis na syang nagsabi kay mom.
Umalis na ako sa gilid ng hagdan at hindi na nakinig pa. Nilock ko ang pinto ng
kwarto ko at sumubsob ang mukha sa unan sa kama. Hindi matigil tigil ang luha sa
mata ko. Hindi ako naniniwalang patay na ang kapatid ko.
llang araw pinagluksa ang bangkay kunno ng kapatid ko na nakalagay sa kabaong. Wala
ako sa sarili habang ganun rin si mommy. Naaawa ako sa kanya dahil ngayun ko lang
sya nakitang wala sa sarili habang sinisisi nya ang sarili sa pagkawala ng kapatid
ko.
Nailibing na si xena. Tuwing gabi nagigising ako dahil sa hagulgol ni mommy. Lagi
kong tinatakpan ng unan ang tenga ko dahil na nanariwa pa sa alaala ko kung bakit
wala na ang kapatid ko at dahil yun sakin.
Isang buwan ng pagluluksa bumalik din sa dati ang lahat pero hindi ganun kasaya ang
pamilya namin. Laging pinapaalala sakin ni mom na wala akong kasalanan. Inalagaan
ako ni mom na parang wala akong nagawang masama. Nasa akin ang atensyon nila ni dad
pero nagtayo ako ng sariling kong mundo. Wala akong pakialam sa kanila ang tanging
nasa isip ko lang ang kapatid ko. Ayokong pagtuonan nila ng pansin dahil hindi lang
naman ako ang anak nila. Lumayo ang 100b ko sa kanila.
llang taon ang lumipas ganun pa rin. Nakakausap ko naman sila at nakakasama pero
hindi ko magawang
maging masaya. Nagigising ako tuwing gabi na nasa tabi ko si mommy at hinahaplos
ang mukha 1<0. Sinasabi nya na magiging maayos din ang lahat at sana bumalik na ako
sa dating sigla. Ang dating ako.
Nagfocus ako sa pag-aaral at nakapagtapos.
nakapagtrabaho sa company ni dad. Seven years old ako ng mawala si xena habang five
years old naman sya.
Napairap ako ng turnatawag si mom. kukulitin na naman nya ako umuwi para makasama
sila. Pumayag na lang ako dahil ilang linggo na rin akong hindi umuuwi sa bahay.
Nagda drive ako ng biglang may babaeng tumatakbo sa gitna ng daan. Huli na ng
magpreno ako dahil nasagasaan ko na ang babae buti na lang at nakaseat belt ako
kung hindi baka turnama ang ulo ko sa manibela ng sasakyan. Lumabas agad ako at
sinuri ang babae. Kumalat ang dugo sa simento. Agad ko syang sinakay sa kotse at
dinala sa malapit na hospital. Inilagay sya sa stretcher at hiniga roon. Dinala sya
sa emergency room.
Naupo ako sa upuan na malapit sa emergency room. Napatingin ako sa bag na katabi ko
na pag mamay-ari ng babae. Tinignan ko ang loob para macontact ang kamag- anak nya
para malaman nila kung ano ang nangyare sa kanya ng may mapansin akong pamilyar na
kwintas at ng inangat ko ito. Nangilid ang luha sa mata ko.
Angel necklace, kwintas na binigay ko kay Xena nung nagfive years old na sya. kami
ni dad ang bumili niyon. Napahagulgol ako at nagtakip ng mukha. Buhay ang kapatid
ko.
Tinawagan ko agad si mommy. "Hello mom? Sorry po at hindi agad ako nakauwi" Bungad
ko ng masagot nya ang tawag.
"Ayos lang anak nasaan ka ba? Nag-aalala kami ng daddy mo sayo baka napano ka na t'
Pinipigilan ko ang hikbing gustong kumawala.
"Mom I found her"
"Who?..." may halong pagtatakang tanong nya.
"Si xena buhay sya mom. Please pumunta kayo dito sa hospital para sabay sabay
nating malaman kung sya nga ang kapatid ko" Nagpaalam na sya at sinabing pupuntahan
ang hospital na pinagdalhan ko sa babae.
llang oras na paghihintay dumating ang parents ko. Turnayo ako at sinalubong ng
yakap si mommy. "Sigurado ka bang si xena iyon?" Sunod sunod akong tumango at
tinaas ang hawak kong kwintas.napatakip ng bibig si mom habang nakangiti naman si
dad.
"Yan ang kwintas na binili natin para sa kapatid mo" Sabi ni dad. Nakangiting
tumango ako.
"Makakasama na natin sya"
Turnayo kami mula sa pagkakaupo ng biglang lumabas mula sa emergency room ang
doktor.
"Maayos na ang lagay ng pasyente mabuti at nadala agad sya clito hospital. Ang kaso
na comatose sya" Napaiyak si mom sa narinig.
"Kailan po magigising ang anak ko?"
"Di natin masasabi nasa pasyente na iyon kung kailan sya magigising ang maganda
gawin sa ngayun ang ipagdasal na magising sya agad dahil may chance din na manganib
ang buhay nya habang nasa coma sya" Nasabi sa amin ng doktor about sa kundisyon ng
kapatid ko. Malakas ang kutob ko na sya si xena. "Sige ho mauna na ako marami pa
akong pasyenteng aasikasuhin" Tumango kami.
Nagpaalam ako kay mom para umuwi sa bahay. Isang linggo na kaming nasa hospital
pagkatapos sabihin samin ng doktor ang nangyare sa kapatid ko.
inilipat din sya sa private room. Doon inalagaan namin si Xena. She looks like mom
noong dalaga pa.
Tuwang-tuwa si dad dahil ang bunso nya ay buhay pa at makakasama na namin.
Walang araw na hindi nila binibisita si xena. Nagpa dna test na rin kami para
masiguradong sya nga si xena at positive. Makakatulog na ako ng mahimbing at hindi
na alalahanin pa ang nakaraan. Tapos na rin ang paghihirap ko.
Kinaumagahan nagising ako ng maaga para pumasok sa trabaho. Narinig ko ang pagkatok
sa pinto dito sa office ko.
pumasok ang secretary ko.
"Ma'am Xyril nandyan na po si mr.madrigal" Mr.joseph madrigal private investigator.
Tinawagan ko sya ng araw na dinala ko sa hospital ang babaeng nasagasaan ko. Gusto
kong alamin nya ang buong pagkatao ng babae at ipaalam sa kamag-anak nya ang
tungkol sa nangyareng aksidente. May nakuha na agad
syang impormasyon?
"Sige papasukin mo" Habang hindi inaalis ang tingin sa mga reports na kailangan
kong ireview.
"Good morning ms.kim" Nag-angat ako ng tingin ng magsalita si mr.madrigal tumango
ako at tinuro ko ang upuan na nasa tabi ng working table ko. Naupo sya roon at
inilagay sa table ko ang envelope. napatingin ako sa kanya bago kinuha ang envelope
at tinignan ang laman.
"Hannah Santiago Delos Santos, 26 years old, nakatira sya kasama ang asawa nyang si
Alvin Delos santos-.." Hindi nya naituloy ang sasabihin ng putulin ko ito.
"May asawa sya?" Napakunot noo ako.
"Yes ma'am nagpakasal sila sa huwes. Hindi tanggap ng pamilya ng asawa nya si
hannah kaya namuhay sila ng simple"
Tumango ako at pinagpatuloy naman nya ang pagkwento tungkol sa buhay ng kapatid ko.
"Lumaki sa bahay ampunan si hannah. Limang taon si hannah ng dalhin sa orphanage
ang sabi ni sister na syang nagpalaki kay hannah. Dinala sya sa roon ng mag-asawa
nakakita sa kanya dahil nakita raw nilang nagpalakad lakad si hannah sa daan kaya
naisipan ng mag-asawa na dalhin na lang sa bahay ampunan"
Nangingilid ang luha habang pinapakalma ang sarili. This is my fault. Ang darning
napagdaanan ng kapatid ko ng mga panahong nawala sya samin.
"Lumaki syang mabait at masayahin. Nakilala nya sa resto ang asawa nyang si Alvin
Delos Santos kung saan nagtatrabaho si hannah. nagkamabutihan ang dalawa at isang
taong magkarelasyon nauwi rin sa kasal
"So nasaan na ang asawa ng kapatid ko? Hindi nya ba alam na nasa hospital asawa nya
at hindi pa nagigising?"
"Sorry ms.kim gusto ko sanang ipaalam pero may isa pa akong nalaman"
"Ano iyon?" Umayos ako ng pagkakaupo.
"Engage sa ibang babae ang asawa ng kapatid mo l ' Tila naitulos ako sa kinauupuan
ko dahil sa sinabi nya.
"Yung araw na nasagasaan mo si hannah kakagaling nya lang sa engagement party ni
pauline gonzales at alvin delos santos" Naiyukom ko ang palad ko. Pano nyang
nagawang lokohin ang kapatid ko? Ang kapal ng mukha nya! Pagbabayaran ko sila!

CHAPTER4
Alyana Xyril POV
Flashback
Napamulat ako ng mata ng biglang ginising ako ni mommy. Ngumiti sya sakin at
bumangon naman ako.
"Bakit PO?" Humihikab na tanong ko.
"Umuwi ka na muna anak ako na ang magbabantay sa kapatid mo l' Gusto kong bantayan
ang kapatid ko.
"May trabaho ka pa bukas kaya wag ng matigas ang ulo"
Mahina akong natawa "mom gusto kong bantayan si xena. Bukas ng umaga na lang ako
uuwi para mag-ayos sa pagpasok sa trabaho" Umiling sya.
"Hindi anak. mas makakabuti kung sa bahay ka na lang magpahinga para maganda ang
tulog mo. Hindi dito na maya't maya nagigising ka" Nagpakawala ako ng buntong
hininga.
"Sige mommy babalik ako bukas pagkagaling ko sa trabaho. Ikaw naman ang
magpapahinga" Humalik ako sa kanya sa pisngi at lumapit sa kapatid kong si xena.
Hinahawakan ko ang kamay nya at hinalikan sya sa noo "gumising ka na xena gusto na
namin marinig muli ang boses mo l'
Akmang tatanggalin ko na ng maramdaman kong gumalaw ang daliri nya. gulat na
napatingin ako sa kanya.
"Mommy si xenal" Tawag pansin ko kay mommy na inaayos ang mga gamit sa table.
"Ano yun anak?" Lumapit sya samin at nagtataka ang tingin na pinukol nya sakin.
"Si xena yung kamay nya gurnalaw" Tinignan nya ang magka-hawak kamay namin ni xena.
"Anak nagmamalikmata ka lang siguro. hindi naman gurnalaw oh. pagod lang yan. Sige
na umuwi ka na para makapagpahinga" Aniya. sunod-sunod akong umiling.
"Mom gumalaw talaga ang kamay nya-" hindi natapos ang sasabihin ng gumalaw muli ang
daliri ng kamay ni xena. This time nakita na ni mom. Gulat na napatingin sya sakin
habang may Malawak na ngiti.
"Xena anak naririnig mo ba si mommy? Please anak imulat mo ang mata mo l '
Pakiusap ni mommy kay xena.
Hindi pa rin nya maimulat ang mata nya. Naiiyak ako gusto ko ng makasama si xena.
Maglilimang buwan na sya clito sa hospital at ngayun lang sya nagpaparamdam samin.
Gumalaw muli ang daliri nya sa palad ko. Unti-unti syang nagmulat ng mata. umalis
muna ako sa harap nya para tumawag ng doktor.
"Mom iwan muna kita clito tatawagin ko lang ang doktor" Tumango sya habang walang
maisagot sakin.
tanging paghawak ng mahigpit sa kamay ni xena ang atensyon nya.
Tinawag ko ang nurse na hindi kalayuan sa room at pinaalam sa kanya na kung pwede
tawagin nya agad ang doktor ni xena.
Burnalik din ako sa room at ganun na lang ang pagkabigla ko ng makitang nakaupo sa
higaan si xena habang umiiyak sa harap nya si mommy.
Napaluha na rin ako. napalingon ako sa bagong dating na si dad kasama na ang
doktor.
Lumapit kami sa kanilang dalawa at umurong si mom para masuri ng doktor si xena.
Nasa gilid ako ng bed at iilang tanong ang ginawa ng doktor kay xena. nakatulala
lang sya habang tungo at iling ang sagot nya sa mga tanong ng doktor.
Ng mag-angat sya ng tingin. Isa-isa nya kaming tinignan ng magsalita sya.
"Sino kayo? Anong ginagawa ko dito? Nasaan ba ako?" Sunod-sunod na tanong nya.
"Wala ka bang maalala miss kim?' Umiling sya. "Hindi mo maalala na naaksidente ka
kaya ka nandito?" Napakunot-noo sya.
"Naaksidente ako?"
"Yes miss kim five months kang coma and now base sa mga sinasabi mo meron kang
traumatic amnesia" saad ng doktor.
"Traumatic amnesia?" Sabay naming sabi ni xena.
"Yes, Traumatic amnesia is memory loss caused by a hard blow to the head; for
instance, a car accident. People with traumatic amnesia may experience a brief loss
of consciousness, or even go into a coma. In the majority of cases, the amnesia is
temporary - how long it lasts usually depends on how severe the injury is"
Naguguluhan pa rin si xena kaya pinagpatuloy ng doktor ang pagpapaliwang sa lagay
nya.
"Any disease or injury that affects the brain can interfere with the intricacies of
memory. Memory function engages many different parts of the brain
simultaneously.Damage to brain structures that form the limbic system, such as the
hippocampus and thalamus, can lead to amnesia - the limbic system controls our
emotions and memories"
"Kailan makakabalik ang alaala ng anak ko doc?" Tanong ni mom
"Depende na iyon kay miss xena. Walang gamot ang makakatulong sa kanya para bumalik
ang alaala nya. Nasa kanya na iyon kung maibabalik nya"
Nagpaliwanag pa ang doktor at mga ilang sandali pa ay nagpaalam na itong umalis.
"Sino kayo?" Tanong ni Xena.
Inihakbang ko ang paa para sana lumapit sa kanya pero pinahinto nya ako "wag kang
lalapit!" Bakas sa tono nya ang matinding takot. Napabuntong hininga ako.
"Hindi kita sasaktan, ako ang ate xyril mo l ' Tinuro ko ang mga magulang namin
"sila ang magulang natin" Napako ang tingin nya kila mom habang nabaling din sa
akin ang atensyon nya. Napangiti sya kaya tuluyan na akong lumapit sa kanya at
niyakap sya ng mahigpit. Hindi ko maiwasang hindi mapaluha.
"Sa wakas nagising ka rin. Bumalik ka sa pamilya natin" Naramdaman ko ang pagyakap
samin nila mom mula sa likuran.
Masaya na muli ang pamilya namin dahil nagbalik na ang kapatid ko.
"Anak..l' Napalingon ako kay mom ng tawagin ako. "Anong gagawin natin?" Kanina ko
pa ito naisip at alam kong mapapayag ko sila.
"Hindi pwedeng malaman ni Xena ang totoo mom.
Gusto ko syang ilayo sa buhay nya dati bilang hannah" Naikwento ko sa kanila ang
buhay ni xena ng mga panahong wala sya samin.
"Ano bang gusto mong gawin namin? Kung ano ang makakabuti para sa kapatid mo
gagawin natin." Napangiti ako
"ltutuloy natin ang buhay ni xena hindi bilang hannah. Kung magtanong sya tungkol
sa buhay nya mula pagkabata hanggang sa naaksidente sya gagawa na lang tayo ng
alibi para iyon ang maisip nya" Ipapatuloy namin ang buhay sana ni xena kung hindi
lang sya nawala. Kailangan mawala si hannah at mabubuhay naman si xena.
"Palalabasin natin na hindi namatay si xena. Sasabihin natin sa mga taong
nakapaligid satin na buhay sya at itinago dahil nanganganib ang buhay nya.
kailangan walang makitang kahit na anong makakaugnay sa kanya bilang hannah"
Tumango si dad. "Akong bahala sa lahat anak para sa kapatid mo ll
Katulad ng nais ko pinalabas naming patay na si Hannah. May nakilala kaming pamilya
na walang pera para ipalibing ang kamag-anak nila na sa tyansa ko eh kasing edad at
laki ni xena.
Binayaran ko sila kapalit na hindi pagpunta sa burol ng namatay. Pumayag naman sila
at nangakong bibisitahin na lang pagkatapos ng libing.
Pinaalam namin sa mga kakilala ni hannah ang sinapit nya. Walang kumuha sa bangkay
kaya inilibing din agad namin. Inilagay na lang sa lapida ang pangalan nya. Kawawa
ang kapatid ko kung nagkataong namatay sya dahil sa ginawa ko at kung hindi ko sya
nakilala baka sya ang nailibing na walang ni isang kakilala man lang ang nagpunta
sa burol nya.
May awa ang diyos sa pamilya namin dahil naibalik nya si xena at pasalamat na rin
ako dahil wala syang maalala. mula sa nakaraan nya madali na para samin ang
magsinungaling sa kanya. Alam kong darating ang araw na babalik ang alaala nya.
handa akong harapin ang lahat ng consequence sa pagsisinungaling sa kanya.
"Ate..." Tawag pansin sakin ni xena tinapos ko muna ang pagbalat sa mansanas na
hawak ko bago ito inislice. Nag kuha ako ng plato sa table at doon inilagay ang
mansanas.
"Yes?" iniabot ko ang platong may mansanas kay xena na nakalumbaba ng upo sa higaan
nya habang nakanguso. Mahina akong natawa.
"Ayoko na clito uwi na tayo. Nakakabored at ayoko na ng amoy ng hospital"
"Bukas na tayo uuwi xena kaya onting hintay pa" Narinig ko ang pagbuntong hininga
nya
"Fine basta yung promise mo ate ha" nakangiting sabi nya.
Pinangakuan ko syang pupunta kami ng mall at balak ko rin sanang magkaroon kami ng
family pic pagkatapos ng ilang taong nawalay sya samin. Patunay na rin sa mga
nakakakilala kay hannah na hindi si xena si hannah.
Turnabi ako sa kanya sa bed nya at inihilig naman nya sa hita ko ang ulo nya at
ginawang unan.
Napatingin ako sa palasing-singan nya. Kinuha ko ang kamay nya at ng akmang
tatanggalin ko ang wedding ring ng inilayo nya sakin ang kamay nya.
"Bakit ate?" Takang tanong nya.
"Tanggalin mo na yang sing-sing" umiling sya bilang hindi pagsang-ayon sa gusto
1<0. "Ayoko ate sabi ni mommy bigay sakin to ng ex-boyfriend ko ito na lang ang
tanging alaala ko sa kanya 'l
Kung alam mo lang xena.
"Hindi ko na lang susuotin to gagawin ko na lang kwintas. Wag ka ng magalit ate"
Saad nya.
"Ayokong makita pang suot-suot mo yan maliwanag at isa pa hindi ako galit okay?
Ayoko lang namang may alaala ka pa sa ex mo dahil dyan sa ring na yan. Kung
makaalala ka lang alam kong isusumpa mo ang lalaking yun" Tumango sya at hindi na
umimik pa.
Kumatok ako ng tatlong beses bago pumasok sa office ng doktor ni xena. Binabantayan
ni mom ang kapatid ko habang nagpaalam ako sa kanila na kakausapin ko muna ang
doktor nya bago umalis pauwi ng bahay.
Naupo ako sa upuan na malapit sa doktor ni xena.
"May kailangan ka ba miss xyril?' Kunot noong tanong nya.
"May gamot ka bang makakatulong sa hindi pagbalik ng alaala ng pasyenteng may
amnesia?" Diretsyong tanong ko. Pinakatitigan nya akong mabuti bago hinila ang
drawer sa table nya. May kinuha syang bote ng gamot at iniabot sa akin.
"Makakatulong yan sa paghinto ng pagbalik ng alaala ng kapatid mo. Painumin mo lang
sa kanya yan pag sumasakit ang ulo nya"
"Pagsumakit ang ulo nya?" Tanong ko.
"Yes! Makakaramdam sya ng pagsakit ng ulo pag unti-unti nang bumabalik ang alaala
nya"
Turnango ako at nagusap kami sandali. Lumabas na ako sa office at tinignan ang
hawak kong bote ng gamot. Patawad xena pero eto ang tanging paraan para hindi na
burnalik si hannah.
End of flashback
Napamulat ako ng mata ng magring ang phone ko. Nakita ko sa screen na si mom ang
turnatawag agad ko itong sinagot.
"Yes mom? May problema po ba?" Narinig ko ang pagbuntong hininga ni mom.
"Hindi ka ba naaawa sa kapatid mo? Five years na xyril hindi na nakakabuti sa kanya
ang paginom ng gamot. Mas mabuting harapin nya ang nakaraan nya kaysa lokohin at
nakikita nating nasasaktan sya pagtuwing gusto na ng alaala nyang burnalik. Please
anak itigil na natin to"
"Mom alam mong hindi pwede siguradong
babalikan nya ang ex-husband nya. Ayokong masaktan sya sa malalaman nya dahil ang
asawa nyang si alvin may sarili ng pamilya"
"Anak-..." hindi ko na pinatapos ang sasabihin nya.
"Please mom all of this ay para kay xena. I promise to myself that I will a good
sister to her kahit na sa tingin nya na masama ako dahil sa pagtatago ng totoo sa
kanya. wala akong pakialam basta hindi nya na babalikan pa ang dating buhay nya.
kahit ang kapalit nun ang pagsisinungaling sa kanya ng ilang taon." Pinatay ko na
ang tawag at sinandal ang katawan sa upuan ko.

CHAPTER 5
XENA POV
"Dad nakausap ko na pala kahapon yung event organizer na magaasikaso ng birthday
party para kay xena"
Napalingon ako kay ate xyril ng marinig ang pangalan ko. Birthday ko na next week
kaya todo kung mag-asikaso sila. ang sabi ko naman kahit simple lang okay na ako
pero hindi pumayag ang magulang ko lalo na si ate. Wala na akong magawa kundi ang
pumayag na lang. Nagbigay na ng mga invitation para sa party. Ibinalik ko ang
tingin sa plato ko. Breakfast namin at ngayun lang makakasama ulit si ate xyril.
Sobrang busy nya sa trabaho hanggang saway na lang ako sa kanya pagtuwing subsob
talaga sya sa trabaho nya. Lalo na ngayun na nakuha nya ang partnership sa delos
santos company. Sa pagkakaalala ko palugi na ang kumpanya na yun pero eto namang si
ate tinulungan pa sila. Alam ko ang ugali ng ate ko. hindi sya magaaksaya ng oras
at pera para lang makipagpartnership sa mga kumpanyang palugi na o magsasara.
Sa resort ng pamilya namin gaganapin iyon. Pagkatapos ng party tyaka naman aalis
ang magulang ko papuntang korea habang ako. mananatili ng tatlong buwan sa resort.
"I'm so excite ikaw ba xena excited ka?"
Nakangiting tanong ni ate xyril.. ngumiti ako sa kanila at tumango "yes ate excited
na rin ako." Yan na lang ang nasabi ko pero sa isip-isip ko. hindi ako excited.
ewan ko ba kung bakit ganun. Feeling ko may hindi magandang mangyayare sa resort.
Nang matapos ang breakfast namin tyaka naman umalis ang magulang ko para sa work
nila at ganun din si ate xyril. Ako na lang ang naiwan sa bahay. Pumasok ako sa
kwarto ko at nahiga sa kama.. ipinikit ko ang mata at napamulat ng mata ng biglang
tumunog ang phone ko. Napakunot noo ako ng makita sa screen ang pangalan ng
bestfriend ko na si celine. Sinagot ko ang call at itinapat sa tenga ang cellphone.
"Hello celine? Napatawag ka" Narinig ko ang pagbuntong hininga nya sa kabilang
linya.
"Bes, pwede ba tayong magkita?"
Mukhang may problema ang babaeng to. Tumango ako kahit hind nya nakikita "Sige saan
ba?."
Narinig ko ang message alert ng cp ko at binasa ang message ni celine. gusto nyang
makipagkita sakin sa cafe na lagi naming pinupuntahan. Nagsuot ako ng simpleng
dress at flat shoes ng makuntento na ako sa itsura ko. urnalis na ako sa kuwarto at
nag-simula ng maglakad palabas ng bahay ng marating ko ang garahe dito sa house ng
makita kong naglalakad papasok ng bahay ang isa sa mga kasambahay namin.
"Aira!.." tawag pansin ko sa kanya. agad naman syang lumingon sa akin at ngumiti
ako sa kanya.
"Pag-hinanap ako nila mom pakisabi na lumabas ako kasama si celine l ' Paliwanag
ko. tumango sya. "Sige ho ma'am" aniya at umalis na para pumasok sa bahay. Sumakay
na ako sa kotse ko at pinaandar ang makina.
Binuksan ni kuya dexter ang gate at nagpasalamat sa kanya bago ko ulit pinaandar
ang kotse.. ilang minuto lang ang nilaan ko sa pagmamaneho at nakarating din sa
cafe na napag-usapan namin ni celine.. ipinarada ko ang sasakyan sa parking lot ng
cafe at lumabas na sa kotse.. napatingin ako sa kabuohan ng cafe. ang pangalan ng
cafe na to ay SamNiel's Cafe na pagmamay-ari ni ate Sam na naging kaclose ko dala
na rin na magkaibigan ang mga magulang namin.
Pagkabukas ko palang ng door ay sumalubong na sa akin si chris at sinamahan ako
kung saan nakaupo si celine ng makita ako nito ay agad syang turnayo at nakipagbeso
sakin.
Naupo ako sa katabing upuan nya na nakapaharap sa kanya. Ngumiti ako at ganun din
sya pero hindi urnabot sa kanyang mga mata tila malungkot. Alam kong malaki ang
problema nito.
Nagtawag kami ng waiter at agad naman nitong kinuha ang order namin at ng masiguro
nyang okay na umalis na ito.
Nakayuko lang si celine 'Tm sorry xena dahil hindi ako makakarating sa birthday mo"
Simula nya.
"Bakit naman?.." tanong ko
"Si dad kasi gusto nyang pakasalanan ko ang anak ng business partner nya hindi ako
makatutol sa gusto nya dahil hawak nya ako sa leeg" nakatitig sya sakin at nag-
simula ng maglandas ang luha sa mata rya.
"Next week ang alis ko papuntang US para sa kasal namin"
"Celine... kilala mo ba ang ipapakasal sayo?'
Naguuyam na tawa ang pinakawalan nya "Yes, si marcus ang lalaking kahit kailan ay
di ko nanaising maging asawa"
Marcus ang ex boyfriend /bestfriend ni celine.. hindi nasabi sakin ni celine ang
tungkol sa marcus na iyon kahit ang relasyon noon ng dalawa.. saming dalawa si
celine ang malihim at seryoso sa lahat ng bagay. Hindi sya palakwento kaya onti
lang ang alam ko tungkol sa kanya.
"Pano na yan edi papakasalan mo ang lalaking yun?"
"Wala akong choice xena ito lang ang paraan para matigil na Sila.. gagawin ko ang
gusto nila pero pagnatapos na ang kasunduan ng pamilya namin sa pamilya ni marcus.
makakawala rin ako sa marriage na iyon.. isang taon lang magpapakalayo-layo ako ng
hindi na nila ako magamit pa"
"Basta lagi mong tatandaan celine nandito lang ako para sayo makakaya mo din yan.
Pag may problema ka kausapin mo lang ako handa akong makinig" Alam kong
napakaimposible dahil kahit ang laki na ng daladalang sama ng loob ni celine
nagagawa nya pa rin itong kimkimin sa lahat.
"Salamat xena" ngumiti sya sakin hindi na katulad kanina na pilit.
"Wala iyon celine para saan pa at hindi mo ako naging bestfriend kung hindi mo
ilalabas ang
nararamdaman mo at mabigyan man lang kita ng payo" Nagtawanan kami. dumating ang
order namin at masaya kaming kumain.
Nag-usap kami tungkol sa magaganap na arrange marriage nya at ang birthday party
ko. Naiintindihan ko naman kung hindi sya makakarating..
Napatingin si celine sa wrist watch nya at malungkot na tumitig sakin. "Sorry xena
I need to go" Tumango ako sa kanya at ngumiti "it's okay Sige na ako na bahala
dito"
Nakipagbeso sya sakin at umalis na. Ininum ko ang orange juice na nasa baso ko ng
makaramdam ako ng pagkauhaw. Napatingin ako sa paanan ko ng may bolang gumulong.
Kinuha ko ang bola at nilibot ng tingin ang buong cafe. may isang batang lalaki ang
nakatingin sakin at waring hindi mapakali. Sa kanya siguro itong bola.
Ngumiti ako sa kanya "halika kunin mo tong bola mo l ' Nanatili syang nakatayo at
nagdadalawang isip na pumunta sakin at kunin ang bola pero di kalaunan ay lumapit
din sya at ibinigay ko naman ang bola.
"Anong pangalan mo little boy?' Ngumiti sa akin ang bata.. ang cute nya sana ganito
din kacute ang magiging anak ko. Napisil ko ang pisngi nya. "Ako po si Calvin Delos
Santos" sagot ng bata.
"Bagay sayo ang pangalan mo.. ako naman si xena kim nice to meet you calvin"
Ngumiti sa akin ng malawak ang bata at kiniss ako sa pisngi na syang nagpagulat
sakin.
"Nice to meet you din po ate xena thank you PO"
magiliw na sabi nya. natutuwa ako sa batang ito.
"Wala iyon" Napalingon ang bata sa likuran ko at malungkot na tumingin akin. "Ba-
bye po ate xena aalis na po kami 'l bago pa ako makapagsalita ay nagtatatakbo na
ito palayo sakin. Narinig ko na lang ang pagbukas ng door. Nakaalis na siguro
sya. 

CHAPTER 6
XENA POV
Bumaba na ako sa kotse at inayos ang sarili. Napangiti ako ng napatingala kung
saan nakalagay ang pangalan ng flower shop ko.
Xena 's Flower Shop
Nang umuwi kami mula sa hospital. Kumakain kami ng dinner kasama ang buong pamilya
ng tanungin ako ni dad kung ano ang gusto kong maging negosyo.
napatingin ako sa vase na nasa table. Napangiti pa ako noon ng makitang magaganda
ang mga bulaklak na nandoon.
Ipinaalam ko kay dad ang gusto ko at yun ang flower shop. Pumayag silang lahat sa
gusto ko at eto na nga iyon. Ang flower shop ko. kahit magdamag akong nandito.
hindi ako mabored at higit sa lahat nakakabawas ng stress.
Kung hindi pa ako nasikatan ng araw ay hindi ko pa maiisipang pumasok na sa 100b.
Bago ko simulan ang business kong ito ay nagtraining muna ako ng flower decoration
and floriculture.
Pagkapasok ko sa 100b ay isa-isa akong binati ng mga empleyado ko na Sina
janice,faith and marilyn aking florist dito sa shop.
Florist a person who sells and arranges plants and cut flowers yun ang trabaho
nila.
Magiliw ko rin silang binati pabalik ng makapunta ako sa counter.abala sa
ginagawang pagsamasamahain ang bawat basket na may lamang mga bulaklak sa table na
di kalayuan sa counter si ms. Elaine Martin. Si ms.martin ang aking florist
manager.
Flower shop manager oversee and coordinate flower shop activities, such as the
purchase, selection, preparation and retail sale of flowers for decoration. . Shop
manager are also responsible for administrative and retail duties, such as keeping
financial records, answering telephones and processing payment.
Isa sya sa totoong pagkakatiwalaan ko clito sa shop.
Meron syang isang anak at single mom sya na kinabibiliban ko sa kanya dahil nakuha
nyang palakihin mag-isa ang anak nya.
"Good morning po ma'am." Bati nya sa akin ng matapos nya ang ginagawa. Ngumiti muna
ako sa kanya at binati din sya.
Napatingala ako ng may pumasok na customer.
napakunot noo ako ng mapagtantong si tristan pala ang bagong dating. Napairap ako
sa kanya ng magtama ang aming paningin. Walang araw na hindi ako ginagalit ng
lalaking ito. Pano ko nga ba nakilala ang feeling gwapo na to? na walang ginawa sa
buhay kundi inisin ako? 00 nga pala. simula ng ipatayo itong flower shop ko. walang
araw na hindi sya bumibili ng flowers dito. Hindi naglaon ang mga binibili nya sa
akin din nya binibigay.
may hint na ako na nililigawan ako ng mokong pero ilang beses ko rin ipinaliwanag
sa kanya na hindi pa ako ready para sa bagong relasyon.
"Good morning sweetie." Bungad nya sa akin ng makalapit sya sa counter.
"Good morning mister elizar. Ano pong bulaklak ang kukunin mo?." Nagpilit ako ng
ngiti. alam kong napansin nya iyon. Wala ako sa mood para makipag-usap sa kanya.
kung ano ang pinunta nya clito pangatawanan nya.
"I'm here to ask you for a date" napakurap-kurap ako at nagpakawala ng pekeng tawa.
Kunyare pang napahawak ako sa tyan ko sa kakatawa pero ilang sandali ay sinamaan ko
sya ng tingin para malaman nyang hindi ko gusto ang sinabi nya.
"Nice joke mister elizar but No! Etong shop na to ay para sa mga taong bibigyan ng
flowers ang mahal sa buhay at nandito ka para ayain ako lumabas para makipagdate
sayo? Come on mister elizar. how many times do I need to tell you na hindi kita
gusto? Kung wala ka rin lang bibilhin dito at sisirain mo ang umaga ko mabuti pang
umalis ka na."
Tila wala naman syang narinig. Malapit na akong mapuno sa lalaking to.
"Xena, xena, we know na may nararamdaman ka rin sa akin at eto na ang chance para
sagutin na kita.
masyado ka lang pakipot hindi na uso yan ngayun." Kalmadong sabi nya.
Napaawang ang labi ko dahil sa sinabi ng gagong lalaki na nasa harapan ko.
"Sinong may sabi na gusto kita mister elizar? Alam mo mabuti pa na umalis ka na,
get out!" Napasigaw na ako sa inis.
Nanatili pa rin syang nakatayo sa harapan ko.
Pumasok sa 100b si miss.martin kasama ang guard ng shop.
"Palabasin nyo na yan." Umalis na ako sa counter at inayos ang mga bulaklak na
ibebenta namin sa araw na ito. Nagpupumiglas naman sa pagkakawak sa guard si
tristan. Wala rin syang nagawa dahil malaking tao ang guard namin.
Lumapit naman sa akin si marilyn na inilalagay ang mga bulaklak na nasa paso sa
metal wire floor standing four layer sa tabi ko.
"Wala na po talagang magandang ginawa si sir tristan noh ma'am lagi ka nyang
bwinibwisit."
"00, minsan nakakairita na rin ang pagiging presko nya. Akala mo naman saksakan ng
gwapo."
Bumukas ang pinto ng shop nanatili akong nagsasalansan ng mga bouquet ng roses na
nakapatong sa table para ilagay sa malaking plastic box na pinaglalagyan namin ng
mga bulaklak. Bumalik na naman ba ang mokong na yun? Pumaharap ako at kamuntikan ko
ng singhalan ang bagong dating ng agad kong naitikom ang bibig.
"Hannah..."
ALVIN POV nakayukong naglakad ako sa direksyon kung saan ang puntod ng asawa 1<0.
Habang palapit ako ng palapit nararamdaman ko ang pagkirot ng puso ko.
Nang mag-angat ako ng tingin. nakita ko sa di kalayuan ang bulto ng babaeng nasa
puntod ng asawa ko. Napakunot-noo ako. Sino kaya sya?
Lakad-takbo ang ginawa ko para makarating sa babae. Nasa harapan ko si Sarah na
asawa ng kaibigan kong si Sean. Nakabalik na pala sya?
"What are you doing here?" Tanong nito. She's my wife bestfriend.
"Visiting my wife.." umarko pataas ang isang kilay nya.
"Ang kapal naman ng mukha mong sabihin mismo yan sa puntod ng kaibigan ko. You're
wife? Kailangan pa alvin? May nakapagsabi sa akin na niloko mo si hannah. Alam mo
bang sising-sisi ako dahil wala ako ng mga panahong kailangan nya ng masasandalan.
Asawa mo sya pinagtulakan mo palayo sayo. She died because of you!" She said with
full of anger.
I 'l know na kasalanan ko and I really so sorry for what I did. Hindi ko ginustong
saktan si hannah, sarah please maniwala ka." Umiling lang ito.
"Walang kapatawaran ang ginawa mo alvin. Mahal ka nya, binigay nya ang lahat sayo
pero sinayang mo lang. Ikaw ang dahilan kung bakit sya namatay. Alam mo ba?
Pinagmamalaki ka nya sa akin. Ang sabi nya hindi sya maghahanap pa ng iba dahil
mahal na mahal ka nya. Ikaw ang iniisip nya sa tuwing kausap ko sya. Di ko akalain
na sa pagkikita namin eto ang maabutan ko." Naglandas ang luha sa mga mata nya.
Nag-iwas ako ng tingin.
"Kung pwede nga lang sana sarah na wakasan ko na rin ang buhay ko para makasama sya
matagal ko na sanang ginawa. ganun ko sya kamahal pero hindi ko magagawa pa iyon
dahil sa anak ko."
"Alam mo ba pangarap nyang magkaroon ng anak sayo. Sabi nya sakin gusto nyang
maging ina ng anak mo para maging masaya ka. Ang tanging gusto nya lang ang
makasama ka habang nabubuhay. Why alvin? Bakit hindi ka nakuntento kay hannah? Sana
hindi ako pumayag sa relasyon nyo. baka buhay pa sya ngayun. Inilayo ko sana sya sa
sakit na pwede mong idulot sa kanya pero huli na ang lahat." Aniya.
"Mahal ko ang kaibigan mo. Nagkataon na may nagawa akong pagkakamali kaya naging
dahilan iyon ng pagkasira ng pamilya namin. Hindi ko ginusto ang lahat sarah."
Pinunasan nito ang luha sa mukha.
"Sana alvin mapatawad ka nya." Tumalikod na sya at urnalis. Nakatingin lang ako sa
kanya hanggang sa hindi ko na nakita pa si sarah.
Hinarap ko ang puntod ni hannah. "I'm sorry mahal, alam kong galit sakin si sarah
dahil sa ginawa ko. Tama naman sya hindi dapat ako nasasaktan. May kasalanan din
ako kaya dapat lang na marinig ko iyon mula sa kanya."

CHAPTER 7
XENA POV
Hindi makapaniwalang napatingin ako sa lalaking nagbanggit ng pangalan na inakalang
ako raw.
Seriously? Kailan pa naging Hannah pangalan ko?
"I'm sorry mister pero hindi hannah ang pangalan ko." Sunod-sunod ang kanyang pag-
iling habang nanlalaki pa rin ang kanyang mata.
"No, ikaw si hannah kamukhang-kamukha mo sya." Pagpilit nya.
Napairap ako at ng lingunin ko si miss. Martin agad itong lumapit sa amin.
"Sir sya po si miss kim ang boss namin dito. Xena kim to be exact hindi sya ang
hannah na pinagpipilitan mo baka kamukha lang ni ms.kim yang hannah na sinasabi
mo."
Umalis muna ako sa harapan nila at tinungo ang office. Lumapit ako sa working table
ko at
Kinuha ang ID ko sa 100b ng drawer. Naglakad ako palabas at ganun pa rin ang itsura
at reaction ng lalaking pinangalanan akong hannah.
I let out a deep sigh at iniabot sa kanya ang ID ko na nagpapatunay na ako nga si
Xena kim.
"It's Xena kim mister not Hannah are we clear now?"
Para namang natauhan ang lalaki at agad itong humingi ng paumanhin.
"Pasensya na akala ko talaga ikaw si Hannah kamukha mo kasi sya nakakalungkot lang
na patay na nga si hannah. Pasensya na ulit." Nahihiyang nagkamot ito ng ulo.
Ningitian ko lang sya "ano ho bang flowers ang kukunin mo?."
Agad naman nitong sinabi ang kailangan.
Alvin POV humahangos na tila nagmamadaling nagtungo sa kinaroroonan ko si john.
nang makarating sya sa akin ay napahawak muna sya sa tuhod nya at hinahabol ang
hininga.
Saan ba nang-galing ang isang to at parang naggaling sa pakikipagkarera.
"Bro hindi ka maniniwala sa nakita ko. Buhay si HANNAH!]' saad nya.
Umarko naman pataas ang isang kilay ko. "Hindi talaga ako maniniwala dahil patay na
asawa ko kaya kung pinagtitripan mo lang ako john umalis ka na lang."
Nilagok ko ang alak na nasa shot glass. Kasalukuyan akong nasa kitchen bar at
umiinom mag-isa.
Pinaalam ng katulong namin na may bisita ako at eto nga ay si john.
Naupo ito sa katabing stool "bro seryoso. may nakita akong kamukhang-kamukha ni
hannah sa flower shop"
Hinarap ko sya "anong ginagawa mo sa flower
shop?" Tanong ko.
"Ganito kasi yun balak kong bilhan ng bouquet si camille. alam mo na kasama sa
plano ko para bumalik na sya ulit sa akin. Alam mo namang back to zero ako.
Nagkataon na pagkabukas ko ng pinto sa shop mukha agad ni Hannah ang nakita ko."
Naiiling na lang ako sa kwento nya.
Kamukha lang pero siguradong hindi iyon si hannah dahil matagal ng patay asawa ko.
Hindi na ako nagsalita pa at nakiinom na rin ang
101<0.
Pano nga ba nangyareng nawala sa akin ang asawa
Flashback
"Ano ba kailangan kong gawin para matanggap nyo si hannah?' Tanong ko kay mama.
Wala ni isa sa kanila ang sumagot.
Bakit ba napakahirap intindihin ang gusto ko? Mahal ko ang magulang ko pero mas
mahal ko si hannah. Lahat ginawa namin ng asawa ko para matanggap sya sa pamilyang
ito pero kahit anong pursigi ko ay ayaw pa rin nilang tanggapin ito.
"Matatanggap lang namin si hannah kung papayag ka na pumunta ng US at asikasuhin
ang ipapatayo naming bagong building para sa company" saad ni mama.
"Ma, ayokong mahiwalay sa asawa ko."
"Kung gusto mo na matanggap namin sya. sundin mo ang kagustuhan namin." Umalis na
sya sa hardin at pumasok na sa 100b ng bahay.
Nagpakawala ako ng buntong hininga at napahilot sa sintido. Pagod ako sa trabaho at
mas lalong akong mapapagod kapag makita ko ang lungkot sa mukha ng babaeng mahal
ko.
Nagdisisyon akong pumayag na lang sa kagustuhan ng magulang ko dahil para din ito
kay hannah. Gusto kong maayos na ang pakikitungo nila sa kanya.
Pumayag si hannah. nakakalungkot lang na mawawalay ako sa kanya. Kahit ganun nasa
isip ko na lahat ng pangungulila sa kanya ay ang kapalit naman niyon ay labis na
saya. Siguradong matutuwa nito si hannah kung ipapaalam ko sa kanya ang tungkol sa
kasunduan namin ni mama.
Sasabihin ko rin sa kanya iyon kapag nakabalik na ako.
Sa bahay ng magulang ko ako nanirahan habang inaasikaso ang bagong tayong company
namin.
Isang buwan nanatili ang kumunikasyon namin ng asawa ko pero ng magdadalawang buwan
na ako sa US ay nagbago ang lahat ng dumating si pauline.
May yumakap sa akin mula sa likuran habang nakapikit pa rin ang mata ko. Napangiti
ako ng lalo nyang hinigpitan ang yakap sa akin. Biglang nagsink in sa utak ko ang
mukha ng asawa ko. Napaupo ako sa kama ng maalalang nasa US ako at hindi nasa bahay
namin. Nanlaki ang mata ko ng makita si pauline na wala ni isang saplot ang tanging
kumot lang ang syang nagtatakip sa kahubaran nya. Napahilamos ako ng makitang
nakahubad din ako may nangyare ba sa amin? Nagising sya habang may ngiti sa labi. I
know she
likes me pero kahit kailan hindi ako nagpakita ng kahit anong interes mula sa
kanya. nakafocus ang atensyon ko kay hannah na syang totoong mahal ko. Hindi ko
makuhang turningin pa sa iba.
Napabangon sya at akmang lalapit na sa akin ang mukha nya ng sakalin ko sya.
f k you bitch what did you do?!" Galit kong sabi sa kanya. nahihirapan na rin
syang makahinga
"Al-alvin, hi-hindi ako makahinga." Saad nya.
Nabitawan ko naman sya. nandoon pa rin ang galit ko.
"Anong ginagawa mo dito?" Tumayo na ako mula sa kama at sinuot ang mga damit ko na
nagkalat sa sahig.
"Tita wants me here with you. Sabi nya clito ako titira kaya ng dumating ako kagabi
saktong sobrang lasing ka you kiss me. I respond kaya we ended in bed." Paliwanag
nya.
Sa sobrang fustration na nararamdaman ko ay sunod sunod akong napasuntok sa
dingding. f* *k this life pano ko na ngayun haharapin ang asawa ko?.
Natapos na ang tatlong buwan na pananatili ko sa US. Totoo nga na sinabi ni mom na
titira sya sa bahay kasama ko ng tawagan ko sya pero pagkatapos ng araw na may
nangyare sa amin ni pauline. umiiwas na ako sa kanya kahit subukan nyang kausapin
ako ay lumalayo na agad ako.
Dumating na ang araw na pauwi na ako sa pinas.Nang makaalis na ako sa airport ay
labis ang saya na nararamdaman ko. kailangan kong bumawi sa asawa ko. Nagplano na
rin ako kung paano ko susuyuin si
hannah. Malamang nagtatampo yun at nagaalala sa akin.
Nakatanggap ako ng tawag kay mama. gusto nya akong makausap kaya dumaan muna ako sa
mansion para makita sya.
Naabutan ko sa living room ang pamilya ni pauline habang seryoso naman ang mukha ng
magulang ko. Ano bang ibig sabihin nito?.
Naupo ako sa tabi ni pauline since yun lang ang space na pwede kong maupuan.
"Kailangan mong panagutan si pauline." Pagbasag ng katahimikan ni mom.
Shit! Anong panagutan pinagsasabi nyo?
"Panagutan? Bakit ko naman sya pananagutan? Wala akong reponsibilidad sa kanya."
"I'm one month pregnant alvin and you need to marry me." Napatayo ako dahil sa
sinabi ni pauline. Mabilis syang nakalapit sa akin at hinawakan ang kamay ko.
"Panagutan mo ako dahil pinagbubuntis ko ang anak mo." Naiiling na natatawa ako.
"Never.]' may diing sabi 1<0.
"Kailangan mo syang panagutan anak." Di makapaniwalang napatingin ako kay mama.
"Hindi ko sya pananagutan alam nyo may asawa ako!." Napataas na ang boses ko.
"I'm begging you alvin please hiwalayan mo na si hannah. Bubuo tayo ng pamilya
kasama ang magiging
baby natin please alvin hiwalayan mo na sya para sa anak natin."
Dumapo sa pisngi ni pauline ang kamay ko. Hindi ko na napigilan pa ang galit 1<0.
"Hindi. Ko. Hihiwalayan. ang. Asawa. Ko.l ' Bawat salita ko ay may kasamang diin.
Napahiga ako sa lapag ng suntukin ako ng ama ni pauline.agad namang pinakalma at
inilayo sya sa akin.
napahawak ako sa gilid ng labi ko ng may dugong lumabas.
"Papakasalan mo ang anak ko pagkatapos mo syang buntisin." Saad ng ama nya.
Pekeng akong natawa "really? That was a f mistake at kung nasa katinuan ako ng mga
panahong lasing ako at may nangyare sa amin sisiguraduhin kong hindi makakalapit sa
akin yang babaeng yan."
"You need to marry her anak" sabi ni dad.
"Hindi, hindi ko sya papakasalan" turnalikod na ako sa kanila ng biglang yumakap sa
akin si pauline. Marahas kong inalis ang magkabilang kamay nya na nasa bewang ko.
Naitulak ko sya ng malakas.napatingin ako sa hita nya ng may dugo. nanlaki ang mata
ko kasabay ng paglapit sa kanya ng mga tao clito para isakay sa 100b ng kotse at
dalhin sa hospital.
Nalaman kong muntik ng makunan si pauline dahil nagu-guilty ako sa nagawa ko ay
nagpunta ako sa hospital at inaalagaan sya hanggang maging okay na ang lahat.
Sinabi sa akin ni mama na may okasyon kaming kailangan icelebrate at iyon ang
birthday ni Iola. Ginanap ang birthday party ni Iola sa bahay ng magulang ko pero
hindi pala iyon ang totoo.
Sinabi sa akin ni mama ang totoo bago nagsimula ang engagement party na para sa
amin ni pauline. Tutol ako pero sinabi ko na lang sa sarili na kakausapin ko na
lang ang magulang ko pagkatapos ng party.
Nagkunyari akong masaya sa araw na iyon pero ang totoo gustong gusto ko ng umalis
sa lugar na iyon. Plinano nila ang engagement ng mga panahong nasa hospital si
pauline.
Di ko akalain na sa araw din iyon ay makikita ko si hannah. Sinubukan ko syang
paalisin kahit masaktan ko sya ay nagawa ko pa rin. Nasasaktan ako habang
nakatingin sa buong mukha ng babaeng mahal ko habang puno ito ng luha. Ano bang
nagawa ko para parusahan ako ng ganito?
Naitulak at sinaktan nya si pauline kaya agad akong lumapit sa kanila at inawat ang
dalawa naibagsak ko sa darnuhan si hannah at nasampal sya. nagulat pa ako dahil
nagawa kong saktan ang babaeng mahal ko.
lumapit ako kay pauline para kamustahin sya at baka mapano ang baby.
Ang laki ng kasalanan ko kay hannah kaya ng lumapit sya sa akin ay hindi ko na
nagawang iwasan ang pagsampal at pagsuntok nya sa akin. I deserve this. Hindi ko na
namalayan ang pag-alis nya. I'm sorry Hannah sana mapatawad mo ako.
Kinabukasan ay nagpunta ako sa bahay namin ni hannah para kausapin sya. hihingi ako
ng tawad at lahat gagawin ko para matawad nya ako. Ipapaliwanag ko sa kanya kung
ano ang totoong nangyare.kung bakit ko nabuntis si pauline ang engagement party at
ang pagputol ko ng kumunikasyon namin habang nasa US ako.
Naabutan ko ang bahay na walang katao-tao. isang linggo ang inilaan ko para
hintayin sya pero kahit ni anino nya walang bumalik.
Nasaan ka na ba asawa ko? Please bumalik ka na.
Hindi na ako mapalagay ng magdadalawang linggo na syang hindi bumalik. Kinausap ko
mga kaibigan nya at ang mga taong pwede nyang matuluyan. Tinawagan ko si sister na
syang tumayong ina ni hannah sa orphan. "Sister nandyan ho ba ang asawa ko?."
Tanong ko ng sagutin nya ang tawag.
"Mabuti at napatawag ka kailangan mong magpunta sa cemetery magkita tayo doon l '
wala sa sariling naibaba ko ang tawag sobra ang kabang nararamdaman ko.
Bakit sa sementeryo?

CHAPTER 8
Alvin's POV
Flashback
Naikuyom ko ang kamay sa sobrang galit na nararamdaman ko. Ano bang ginawa kong
kasalanan at pinaparusahan ako? Naglandas ang luha sa mga mata ko kasabay ng
paghaplos ko sa pangalan ng asawa ko na nakaukit sa lapidang nasa harapan 1<0.
Napatingala ako para pigilan ang luha pero hindi epektibo dahil nagtuloy-tuloy pa
rin ang luha sa mga mata ko.
Naramdaman ko ang kamay ni sister na nakapatong sa balikat ko. "She's in pain for
almost a month. Waiting for me to come home. The time she knows the truth I push
her away. now, she leave me permanently. Why I let this happend?."
Hindi ko na napigilan pa ang humagulgol. Nakakabakla man pero gusto kong ipagluksa
ang pagkawala ng babaeng mahal ko. This is my fault sana nakuntento na lang ako sa
kung anong meron kami hannah. kahit hindi sya matanggap ng pamilya ko basta buhay
sya at nakakasama ko pero huli na ang lahat. Iniwan nya na ako pano na ako nito.
"Wala ako sa pusisyon para husgahan ka iho alam kong nagkamali ka lang." Pinahid ko
ang luha at hinarap si sister. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod.
"Ano bang nangyare kay hannah?." Gusto kong malaman kung anong nangyare sa asawa ko
pagkatapos ng gabing nalaman nya ang totoo.
Nangingilid ang luha ni sister bago sya magsalita. "yung araw na naengage ka sa
ibang babae. yun din ang araw na namatay si hannah. Nakausap ko ang mag-asawa na
tumulong kay hannah na nagdala sa hospital death on arrival na sya ng dahilhin
nila.
Nabunggo sya ng truck hindi na nakaligtas pa si hannah. Ang sabi sa akin ng mag-
asawa tumatakbo daw si hannah paalis ng subdivision nyo ng mabangga sya. Wala daw
sya sa sarili nya at hindi napansin ang paparating na truck."
Mariin akong napapikit. Ipinagpatuloy naman ni sister ang pagku-kwento nya.
"tinawagan kita. alam kong wala ka sa bahay nyo ni hannah. Ang sumagot sa tawag ko
ay ang mommy mo. Pinaalam ko sa kanya na namatay na si hannah. Ang sabi nya sa akin
sasabihin nya raw sayo pero sumapit ang dalawang linggo hindi ka dumating kaya bago
mag isang linggong pagkamatay ni hannah nailibing na namin sya. Hindi ka na namin
mahintay pa."
Nag-iwas ako ng tingin at hinarap ang puntod ng asawa ko. Marami akong pagkakasala
sayo hannah. Hindi ko man lang nasabi sayo ang totoo. Naging duwag ako. Napakatanga
ko dahil hindi kita naipaglaban.
"Mabuti na lang at tumawag ka sa akin. Alam ko kung gaano mo kamahal si hannah at
naiintindihan ko ang sitwasyon mo." Tumango ako.
"Salamat po sister. i"
"Kailangan ko ng umalis iho hinihintay na ako ng mga bata sa orphan." Niyakap ko ng
mahigpit si sister. "Mag-iingat ka at wag mawalan ng pag-asa.
Simulan mo ng kalimutan ngayun si hannah. Alam ko na mapapatawad ka rin nya."
"Sana nga po sister.." umalis na sya. napaluhod ako kasabay ng panghihina. Bagsak
ang balikat habang humahagulgol.
Bakit mo ko iniwan? Akala ko ba walang iwanan? Hindi ibig sabihin na nabuntis ko si
pauline ay sya na ang mahal ko. Hannah asawa 1<0. i'm sorry hindi ko sinasadyang
saktan ka. Mahal na mahal kita...
llang oras na pananatili sa sementeryo ay nagdisisyon akong urnuwi sa bahay ng
magulang ko. Kasalanan nilang lahat to. Nawala ang babaeng mahal ko ng dahil sa
kanila.
Nanlilisik ang mata habang tinatahak ang labas ng cemetery. Mabilis akong sumakay
sa kotse ko at mabilis na pinaandar paalis. Wala akong ibang mamahalin hannah Ikaw
lang...
Pagkarating ko sa mansyon ay agad kong tinungo ang front door. Malalaki ang hakbang
na tinungo ko ang living room kung saan naririnig ko ang tawanan ni mom at pauline.
Tumayo ang dalawa ng dumaan ako. Malaki ang ngiti sa labi ni mom ng lumapit sa akin
at niyakap ako ni hindi ko magawang gantihan ang yakap nya. Nag-angat sya ng kilay
pero isinambahala ko lang iyon.
Lumapit ako kay pauline. She even smile at me.
ngumisi ako sa kanya kasabay ng paghawak ko sa leeg nya ay sinakal sya. Nandilim
ang paningin ko. May gana pa syang ngumiti sa akin pagkatapos nyang sirain ang
marriage namin ni hannah.
Nagpanic si mom at nagsisisigaw. Narinig ko ang yapak ng paa na pababa sa hagdan.
Lalo kong hinigpitan ang pagkakasakal ko kay pauline. She ruin everything "ENOUGH
ALVIN!" sigaw ni mom pero hindi ako nakinig.
"A-alvin... i- i can't breath.." hirap na sabi ni pauline.
"1 don't care bitch..." lumapit sa amin si dad ng mapagod na kakatanggal ni mom ang
kamay ko na sa leeg ni pauline. Nailayo ni dad sa akin si pauline at habol naman ng
babae ang hininga. Natumba ako at napahiga sa sahig ng suntukin ako ni dad.
Wala ang sakit na to kumpara sa ginawa nila sa amin ni hannah. Tumayo ako at
matapang na hinarap sila.
"Masaya na kayo? Wala na ang babaeng mahal ko..
at dahil yun sa inyo.." malamig na ani 1<0.
"Alam mo na?.." di makapaniwalang tanong ni mom.
"Yes, kakadalaw ko lang sa kanya. Matagal nyo ng alam na nailibing na ang asawa ko
yet walang sino man sa inyo ang nagsabi sa akin for what? Dahil hindi nyo sya gusto
para sa kin? MAS LALONG HINDI KO GUGUSTUHIN ANG BABAENG TO PARA SA AKIN." sigaw ko
sa kanila habang dinuduro si pauline.
"Ang gusto ko lang ay ang tanggapin nyo ang asawa ko pero hindi nyo ginawa.
Naniwala ako sa inyo ma, namatay ang asawa ko at huli na ng malaman ko. Wala kayong
kwentang magulang ni kasiyahan ko gusto nyong ilayo sa akin. Mula ng magkaisip ako
kayo ang
sinusundin ko pero ang gusto ko hindi nyo magawang supportahan. And now she's gone
PANO NYO
MAIBABALIK ANG BUHAY NG ASAWA KO!. TELL ME!
Marahas kong pinahid ang luha at napahawak sa ulo ko sa sobrang fustration na
nararamdaman ko.
"Namatay si hannah na masama ang 100b sa akin at galit sya dahil sa nagawa ko na
hindi ko ginusto. Hindi ko nagawang humingi ng tawad sa kanya ng mga panahong buhay
pa sya at nakakasama ko. Kulang yung taon na pinagsamahan namin para maiparamdam ko
sa kanya kung gaano ko sya kamahal. Kasalanan nyo lahat ng iyon." Pinakalma ko ang
sarili habang hinahayaan tumulo ang luha ko.
Tumalikod na ako sa kanila at naglakad palayo ng magsalita si mama. " i'm sorry son
please forgive us..
ang gusto ko lang ay maging maganda ang buhay mo.." Hinarap ko sya at malamig na
pinakatitigan. " My wife is my happiness at hindi ko kailangan ng karangyaan para
lang maging masaya at aanhin ko ang yaman kung wala na ang babaeng mahal ko? Wala
akong pakialam sa pera nyo..."
Pagkatapos kong sabihin iyon ay naglakad na ako palayo sa kanila at hindi na
nilingon pa. Naikuyom ko ang kamay. hindi na ako magpapagamit pa sa inyo.
Walang kapatawaran ang ginawa nyo sa amin ni hannah. Masaya na sana kami ngayun
kung hindi ng dahil sa inyo.
Umalis ako ng bansa at nagpunta sa lugar na hindi ako mahahanap ng magulang ko.
Nalaman ko na plinano nila mama at pauline ang pagpunta sa US para sana akitin ako
at lokohin ko ang asawa 1<0.
Nagtagumpay sya and now she's pregnant with my child. I don't know what to do. Ang
pinagbubuntis nya ang simbolo ng pangloloko ko kay hannah.
I decide to go back in philippines. nalaman ko na nakapanganak na si pauline.
Pinangako ko sa puntod ni hannah na magiging mabuting ama ako sa magiging anak ko.
I will make sure na habang lumalaki ang magiging anak ko ay malalaman nya kung
gaano kabait at mapagmahal ang mommy hannah nya.
Masaya ang lahat habang nakatingin samin ng batang buhat-buhat ko ngayun. Napangiti
ako at hinangkan sya sa noo kasabay ng paghele ko sa kanya para hindi magising.
Agad akong dumaretso sa hospital pagkababa ng eroplanong sinakyan ko. Naeexcite
akong makita ang anak ko. Nagulat silang lahat ng pumasok ako sa 100b siguro hindi
nila akalain na sa isang taong pagtatago sa kanila ay burnalik ako at kaharap sila.
Pinabuhat sa akin ang bata masaya kong tinanggap ang baby 1<0. Naabutan ko pang
nakahiga sa hospital bed si pauline pero hindi ko sya pinagtuonan ng pansin tanging
sa bata lang. Finally i'm already a father pero hindi namin anak ng babaeng mahal
ko. Anak ko sa ibang babae. Napalitan ang ngiti ng galit. Pinakalma ko ang sarili
habang inabala ang sarili sa paghele sa batang buhat 1<0. Hindi ko dapat idamay ang
bata sa nagawa kong kasalanan kay hannah.
Pumasok ang nurse at tinanong ang tungkol sa baby na kung ano ang gusto naming
ipangalan sa kanya.
"Calvin Delos Santos." Saad ko.

CHAPTER 9
ALVIN POV
"Daddy do you think mommy hannah will love me if she's still alive?" Calvin ask me.
Ginulo ko ang buhok nya at ngumiti ng mapait. "00, naman son. Mahal nya tayo."
Hinaplos ko ang lapida ni hannah.
Death anniversary nya today. Every year nagpupunta kami dito ni Calvin para
bisitahin ang mommy hannah nya. Kahit na ayaw ni pauline wala naman syang magagawa
dahil ako ang ama at lahat ng gusto ko dapat sundin nya.
Kasalanan naman nila kung bakit namatay si hannah.kaya dapat lang na hindi sya
makialam sa gusto kong gawin.
Asawa ko. nandito na naman kami ni Calvin. Kamusta ka na? Alam kong masaya ka na
dyan. Until now napapaisip pa rin ako kung pano ka nawala ng ganun kadali sa akin.
Hindi ko pa rin matanggap na iniwan mo na ako. Kung ikaw masaya na dyan ako,
nagdurusa naman dito. Bakit ang unfair mo? Mahal mo ba talaga ako? Bakit mo ko
iniwan.. ipaglalaban pa kita sa kanila eh pero wala ka na..
Hannah napatawad mo na ba ako? Kasi ako hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko
dahil hinayaan kong magkaganito ang lahat. Sana hindi ako mawala sa isip mo lagi mo
kaming bantayan ni Calvin mahal na mahal ka namin.
Ang gago ko dahil nagawa ko pang-iharap sa kanya ang anak ko sa ibang babae.
Nakakabastos sa side nya pero gusto kong ipakita sa kanya na kaya kong maging
mabuting ama, na sana kaming dalawa ang magpapalaki kay calvin.
Napakabuting tao ni hannah. Hindi ko sya deserve dahil gago ako. Sinisisi ko ang
sarili dahil kung hindi ko sya iniwan malamang baka kasama ko pa sya. ano pa ba ang
magagawa ng pagsisisi ko kung gayong wala na ang babaeng mahal ko..
"Hannah.. naririnig mo ba ako? Mahal na mahal kita at hindi magbabago 'yun sana
mahanap ko ang kapatawaran sa puso ko pero hindi ko magawa dahil nandun pa rin yung
poot at galit na nararamdaman ko.
Sana nandito ka kasama namin. I love you.."
Umangat ang ulo ni calvin para tignan ako.
Nagpahid ako ng luha sa mata ko at ningitian ang anak ko.
"Let's go home son baka hinihintay na tayo ng mommy mo.." nagbaba sya ng tingin.
"l don't want to go home. Daddy please let's stay here for awhile." I nodded.
llang minuto lang ay nagdisisyon akong urnuwi na. Ayaw pa ni calvin pero magdidilim
na rin kaya kailangan na naming umuwi.
Nang makarating kami sa bahay ay di ko inaasahang nakauwi na rin si pauline.
Nanlilisik ang mata nya habang naglakad ito palapit sa amin.
"Saan mo na naman ba dinala ang anak ko?" She
asked.
Wala akong oras para sa walang kwentang tanong nya. Nothing change ganun pa rin.
lagi kaming nag-aaway. Tumalikod na ako sa kanya para makaiwas sa tanong nya.
"Alvin I'm talking to you!" Sigaw nya nagpantig ang tenga ko at sinamaan ko sya ng
tingin.
"Calvin go to your room." Sinunod ng bata ang utos ko.
Hinawakan ko ng mahigpit ang braso ni pauline ng mawala na sa paningin ko ang bata.
"Kailan ka pa nagkaroon ng karapatang makialam sa gusto kong gawin?" Napatiim
bagang ako. Ang pina-ayaw ko sa lahat ay ang galawin ng iba ang buhay ko.
"Alvin nasasaktan ako.." hirap na aniya.
"Masasaktan ka talaga kapag nakialam ka pa." May luhang kumawala sa mata nya.
Wala akong awang nararamdaman para sa kanya pagkatapos ng nagawa nila samin ni
hannah.
Marahas kong binitawan ang braso nya tumalikod akong muli at nagsimulang maglakad.
napahinto din ako ng magsalita sya.
"Kailan mo ba ako mamahalin alvin? Patay na si hannah pero hanggang ngayun
nakikipagkumpintensya pa rin ako sa taong MATAGAL NG PATAY.." pagdidiin nya sa
huling salita.
Lumingon ako sa kanya at sinamaan sya ng tingin. "Hindi mo kayang palitan sa puso
at buhay ko si hannah."
"1'm your wife now alvin. Ako at ang anak natin ang dapat mong pagtuonan ng pansin
at hindi ang matagal ng patay. Mahalin mo ako alvin dahil ako na ang asawa mo l '
napahikbi sya.
Nag-uuyam na turnawa ako.. mahalin sya? Parang gusto kong masuka sa pinagsasabi
nya..
"Never Pauline. Nagdusa ako ng ilang taon sa pagkawala ng asawa ko. Ang nag-iisang
asawa ko na si HANNAH. Gusto kong iparamdam sa inyo kung ano ang sakit na naranasan
ko ng mawala sya ng dahil sa inyo!
Napataas na ang boses ko.
Nilandas nya ang pagitan namin at niyakap ako ng mahigpit. Iyak pa rin sya ng iyak.
Agad kong inilayo sya sa akin.
"Kasalanan nyo kung bakit ako naging ganito. Kung sana hinayaan nyo na lang kami ng
asawa 1<0. hindi na sana tayo umabot sa ganito." Tumalikod na ako at walang lingon-
likod na naglakad palayo sa kanya.
Malaki na ang naging kasalanan ko kay hannah at hindi ko matiim na saktan pa syang
muli para mahalin ang babaeng sumira sa buhay namin.
Imbis na sa kuwarto ang tuloy ko minabuti ko na umalis na muna sa bahay.
Nakasalubong ko sa labas si mom. Nilagpasan ko sya pero pinigilan nya ako. "Anak
pwede ba tayong mag-usap?" Tanong nya hindi ko sya nilingon.
"Para saan pa?" Balik tanong ko.
"Anak hanggang kailan tayo magiging ganito?
Namimiss ko na ang anak ko. Sana mapatawad mo na
kami."
Napabuntong-hininga ako.Hinarap ko si mom na lumuluha na pala. Gusto kong sabihin
sa kanya na miss ko na rin sila ni dad pero pinipigil ako ng galit ko para sa
kanila.
Malamig na tinitigan ko si mom.nagbago ang tingin ko sa kanila ni dad ng mawala si
hannah. Sila ang sinisisi ko sa pagkawala ng babaeng mahal ko. Nawalan ako ng
respeto at tiwala sa kanila.
Sumakay na ako sa kotse ko at napatingala para hindi kumawala ng luha sa mata 1<0.
Sa limang taon na nawala sa akin si hannah umiiwas na ako sa kanila kahit nasa
iisang bubong lang kami nakatira. Ayokong patirahin sa bahay namin ng asawa ko si
pauline kaya ng sabihin ni mom na sa bahay nila sya titira pumayag ako. Limang taon
ko silang hindi nakausap ng maayos pwera na lang kung kailangan pero kung tungkol
sa asawa ko iniiwas ko.
Nasasaktan pa rin ako sa kaalamang wala na si hannah. Naninikip ang dibdib ko,
nawalan ako ng ganang mabuhay pa sa tuwing iniisip ko ang naging hirap ng asawa ko.
Bumaba na ako sa kotse ng marating ang lugar kung saan nakakapagisip ako ng tama.
Pagkabukas ko ng pinto ang magandang mukha ni hannah ang nabungaran ko.
"Hannah.]' sambit ko.
Nakita ko ang pagngiti nito sakin. Ngumiti ako pabalik nilandas ko ang pagitan
namin. Hahawakan ko sana sya ng biglang unting-unting nawala ang imahe nito. Naiwan
sa ere ang kamay ko naibaba ko na iyon. Ima-imasyon ko lang pala..
Sinara ko ang pinto at binuksan ang ilaw ng kabahayan. pumunta ako sa living room
at naupo sa piano. Kinuha ko ang litrato namin ni hannah, napakaamo ng mukha nya.
Mga labi nyang mapupula. Ang mahabang buhok nito. Ngiti nyang nakakadala. I miss
everything about her.
Sinimulan ko ng patugtugin ang piano.
Nitíng zàile zhè tiáo wðmen shúxï dejiê (You stop on the road that we are familiar
with) bã nïzhúnbèi hão de táicí quán niàn yïbiàn
(I think about the dialogue thatyou have prepared) wð hái zài chéngqiáng shuõzhe
huång
(I'm still flaunting and tying) yé méi nénglì zhêdång ni qù de fängxiàng
(I can't stop you from leaving) zhìshão fënkãi de shíhou wð luòluò dàfãng
(At least I generously letyou go)
Napapikit ako at dinama ang kanta.
wõ hòulái dühuì xuãnzé ràoguò nà tiáojiê
(l still choose to stop by that road) yòu duö xïwàng zài Iìngyïtiáojië néngyùjiàn
(I wish I'll be able to see you on another street) sïniàn zài chéngqiáng bù kén
wàng
(I'm unwilling to forget the memories) guàiwõ méi nénglì gênsuí qù de fãngxiàng
(Blame me for not having to followyou)
ruò yuè àiyuè bèidòngyuè yào luòluò dàfäng
(The more we loved the more at ease we should be)
I miss you my wife..
niháiyào wð zényàngyào zényàng
(What else do you want from me) ni túrán lái de duãnxìnjiù gòu wõ bëishãng
(Your sudden message is enough to make me feel depressed) wð méi nénglì yíwàng
nibùyòng tíxÏng wð
(l can 't forget them there 's no need to remind me) nãpàjïéjújiù zhèyàng
(I guess this is the end) wð hái néng zényàng néng zényàng
(What else can I do) zuìhòu hái bùshì luòde qíngrén de lìchång (In the end I have
to be in your position) ni cóng lái bu huì xiãng wõ hébì zhèyàng
(You never think ofme so why am I like this)
Kumawala ang luha sa mata ko. Damang-dama ko ang sakit at ang pagkakahintulad ng
kantang ito sa buhay 1<0.
wð màn man de huí dào zìjïde shênghuó quãn.
(I slowly return to my own lifestyle) yé kãishïkéyïjiëchù xïn de rénxuãn (And start
to accept new people) ài nidào zuìhòu bù tòng bù yång
(Lovingyou till the end is superficial)
liúyán zàijìjiào shuí àiguò yïchång
(Leaving messages deliberating who we loved) wõ shèngxià yïzhãng méi hòuhuïde
múyàng
(I'm left with one piece ofme that is not regretting) Wala akong pinagsisisihan na
ikaw ang minahal ko at mamahalin ko.
niháiyào wð zényàngyào zényàng
(What else do you want from me) nÏqiän wàn bùyào zài wð hünlÏde xiànchång
(You must not show up at my wedding) wõ fing wán niài de gëjiù shàngle chë
(I got in the car after listening to the songyou love) àiguò nïhén zhídé.
(It was worth lovingyou) wð bùyào nizényàng méi zényàng (I don 't want anything
else from you) wõ péi nïzõu de 11'/ nïbùnéng wàng
(Don 't forget thejourneys I've travelled with you) yïnwèi nà shì wð zuì kuàilè de
shíguäng (Because those are our happiest times) hòulái wò de shënghuó hái suàn
lïxiång
(My life after this is quite ideal) méi wèi nï luò dào güdãn de xiàchãng
(I didn 't leave you byyourself) yðu yïtiän wånshàng mèngyîchång.
(One night I dreamt) nibái fà cãngcäng shuõ dài wð liúlàng (You with your long gray
hair want to roam about with me) wð háishì méiyóu yùjiù suí nïqù tiäntáng
(Without any hesitation I followed you to heaven) bùguãn néng zényàng wð néng péi
nidào tiãnliàng. (No matter what I can accompanyyou till daybreak)
Kung pwede lang na wakasan ko na ang buhay ko para makasama ka. matagal ko na
sigurong ginawa pero alam kong hindi ka matutuwa sa gagawin ko. Magagalit ka sa
akin. ayokong nagagalit ka kaya pinagtuonan ko na lang ng pansin ang anak ko para
kahit papaano hindi kita maisip. Namimiss na kita asawa ko..
Napahagulgol ako pagkatapos kong kumanta..
inilabas ko ang sakit at pagkamiss ko kay hannah sa paraan ng pag-iyak..
Ikaw lang ang minahal ko ng ganito hannah.. ikaw lang at wala ng iba.

CHAPTER 10
ALVIN POV
"Son, mister kim wants us to attend his daughter's birthday party in resort but we
can't go there because we have a business meetings to attend in that day.
Kinausap na rin namin sya na kung pwede ikaw na lang." Pakikipag-usap nya sa akin.
Kasalukuyan kaming kumakain ng dinner ng kausapin ako ni mom.
"Okay lang ba sayo anak? Isama mo si Calvin para makapagenjoy naman sya sa resort.
Bakasyon mo na rin mula sa trabaho anak."
"Hanggang kailan kami dun?" Tanong ko. Nilagyan ko ng kanin ang plato ni Calvin.
Nasa tabi ko si pauline na tahimik lang na kumakain.
"Mga two months or three months ikaw na ang bahala anak basta ang mahalaga
makapagenjoy at pahinga ka kahit papaano. puro na lang trabaho ang ginagawa mo."
Tama sya since my wife died. Parang namatay na rin ako. ginugol ko ang oras sa
trabaho at sa anak ko. Never akong napakaasawa sa babaeng isa sa rason kung bakit
wala na ang babaeng mahal ko.
"Mas maganda kung isarna nyo na rin si Pauline para makapagbonding naman kayo as a
family."
Naguuyam na tumawa ako.. nagtataka ang kanilang mga itsura dahil sa inasal ko.
Huminto na rin ako at matalim na tinitigan si pauline.
"No need, I can take care of my son." Napamaang si pauline dahil sa sinabi ko. Wala
sa oras na naibaba nya ang hawak na kutsara at tinidor.
"Nol Sasama ako.." walang ekspersyon ko syang tinitigan.
"l said No! Hindi ka namin kailangan ni Calvin." Walang ganang ani ko.
l 'Anak, si pauline ang asawa mo so dapat lang na kasama sya sa party na dadaluhan
mo." Sabat naman ni mom.
"My decision is final. She ls not going With us. Maiiwan sya dito." Padabog na
binagsak ni pauline ang magkabilang kamay sa table. Lahat ng taong naririto ay sa
kanya nakatingin. Hindi ko sya pinansin at binalingan ang anak ko.
"Are you done eating son?" He nod. Inalalayan ko syangtumayo.
"Dahil mo na sya sa room nya at ayusan sya. Calvin wait for me there okay?" Ngumiti
ako at ginulo ang buhok nya. Nang makaalis na sa dining si Calvin at ang Yaya nito
agad kong inaklit ang braso ni Pauline. Napangiwi sya ng higpitan ko ang
pagkakahawak ko sa braso niya. Naitayo ko sya mula sa upuan nya. walang magawa ang
magulang ko kundi ang manood sa away na nangyayare.
" I Told you na wag ka makikialam sa disisyon ko. Ang gusto ko maiwan ka dito]'
simpal nya ako kaya hindi ko na nagawang tapusin ang gusto kong sabihin sa kanya.
May luhang kumawala sa mga mata nya.
"Five years Alvin nagtiiis ako para lang mahalin mo pero sobra ka na! Sinasaktan mo
na ako, pati ang anak ko pinagdadamot mo sakin. Respetohin mo naman ako bilang
asawa mo." Nahihimigan ang sakit sa mga salitang lumabas sa labi nya.
Napapailing na lang ako. "Sana inisip mo yan bago mo sinira ang buhay ko. Nang
buhay namin ng ASAWA KO!" napataas na ang boses ko.
Aaminin ko nasasaktan ko sya dahil iyon sa tuwing nakikita ko syang masaya.
sumasagi sa isip ko ang mukha ng asawa ko na puno ng luha ang mata ng araw na
nawala sya sa akin.
"Binalaan kita Pauline pero tinuloy mo. Tingin mo papayagan kitang maging masaya
gayong ikaw ang dahilan kung bakit ako naging ganito! Hindil pahihirapan kita
hanggang sa hindi mo na kaya." May diin ang bawat salitang binitawan ko.
Nahihirapan na syang huminga dahil sa pag-iyak. I don't care kulang pa ang iyak at
paghihirap nya kumpara sa ginawa nya samin.
"PATAY NA Sl HANNAH.. AKO, AKO ANG ASAWA MO ALVIN. MABUTI NA LANG TALAGA AT NAMATAY
SYA.." nagdilim ang paningin ko at nasakal ko sya.
"SON/ALVIN!" Sabay na sabi ng magulang ko. Wala akong pakialam sa kanila. Kailangan
matuto ang babaeng to.
"Kahit na namatay o buhay ang asawa ko. Hindi kita papayagang makapasok sa buhay ko
at sa puso ko. Never pauline isaksak mo yan sa utak mo.." pilit nyang tinatanggal
ang mga kamay ko sa leeg nya hanggang sa maramdaman ko na nabitawan ko na sya at
nasa sahig na ako. Napahawak ako sa gilid ng labi ko ng may
dugong lumabas dahil sa suntok na natanggap ko mula kay dad.
"Hindi kita pinalaki ng ganyan Alvin para saktan ang asawa mo. She's the mother of
your child. Naghirap sya at ipinanganak ang anak mo pero ganito lang ang isusukli
mo sa kanya?" Galit na sabi ng ama ko.
Napatawa naman ako. Masama ko silang tinitigan isa-isa. "I've change dahil sa inyo.
Hindi ko pinangarap na magkaanak kay pauline. Hindi ko nakikita na sya ang
makakasama ko hanggang sa pagtanda. Hindi ko pinangarap na maging asawa sya. Ginawa
nyo sakin to kaya wala kayong karapatang itanong kung bakit ako naging ganito dahil
alam nyo ang rason."
Hindi ko na napigilan pa ang pag-alpas ng luha sa mga mata ko.masaya kami ng asawa
ko pero sinira nila iyon.
"NOW TELL ME NAKUHA NYO NA ANG GUSTO NYO.
MAIBABALIK NYO BA ANG BUHAY NG ASAWA KOI HA!
HINDI, KASI WALA "YONG PAKIALAM SA
MARARAMDAMAN KO, PARA NYO NA RIN AKONG
PINATAY." lumapit sa akin si mom. Niyakap nya ako pero tinulak ko sya para mailayo
sa akin.
Puno na rin ng luha ang buong mukha. Nasasaktan akong makita syang ganito pero
bumabalik lahat ng alaala kung saan tutol sya sa relasyon namin ng asawa ko. Ang
plano nilang paghiwalayin kami.
"Ang mahalaga sa inyo ay pera. Maibabalik ba nyan si hannah? Nagtiwala ako sa inyo
pero anong ginawa nyo? Sinira nyo. Wala na akong pakialam pa sa inyo at kahit na
mamatay kayo dyan sa harap ko hinding-hindi nyo makukuha ang kapatawaran sakin."
Nagbaba ng tingin si dad habang lalong napahagulgol si mom.
Tahamik namang naiyak sa gilid ko si Pauline. Tumalikod na ako sa kanila at tinungo
ang daan papunta sa kuwarto ng anak ko. Ang mahalaga na lang sa akin ngayun ay
mabigyan ng oras at pag-aaruga ang anak ko bago ako mawala sa mundong to at
makasama ang babaeng mahal ko.
"DADDY!" Nagtatalon-talon sa kama si Calvin.
Lumapit agad ako sa kanya at ginulo ang buhok nya. "Let's sleep?" I ask. He nod at
humiga na sa kama nya. Tumabi ako ng higa at kinumutan sya.
"Daddy do you love mommy?" He ask.
"l love you're mommy hannah." I simply reply.
"What about my real mom?" He ask again. I let out a deep breath.
"No son, I don't love your mom." Nakita ko ang pagdaan ng lungkot sa mga mata nya.
Niyakap ko na lang sya.
"l don't get it dad. Why did you marry mom if you don't love her?" I need to
explain everyhing to him para kung sakali man nalaman nya ang totoo. atleast
nagpakatotoo ako at wala akong tinatago mula sa kanya. Mas makakabuti kung habang
maaga pa alam nya na ang lahat hindi ko kayang magsinungaling sa anak ko.
"Pagkatapos kong malaman ang totoo about your mommy hannah. I make your mom
pregnant so I need to take the responsiblity of my action. I marry her because of
you." Naguguluhang nag-angat sya ng tingin.
"Why because of me?' Ngumiti ako sa kanya at hinangkan sya sa noo.
"Maiintindihan mo rin ang lahat sa tamang panahon. Now sleep" pinikit na nya ang
mga mata.
"Hannah.. buhay ka.." my eyes widen in shock. She 's alive! Nagpunta ako sa bahay
namin ni hannah ng hindi ko inaasahan na makikita ko sya dito,
Nilandas ko ang pagitan namin at mabilis ko syang niyakap. "l miss you so much my
wife," May tumulong luha sa kaliwang mata 1<0. Walang pasidlangsaya ang
nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Natatawang niyakap nya ako. "Mahal I'm thirsty."
Pinutol ko na ang yakap at hinawakan ang magkabilang pisngi nya
"Okay stay here kukunan kita ng tubig. " Marahan syang tumango. Umalis ako at
tinungo ang kitchen.
Nang makuha ko ang kailangan agad ko syang pinuntahan pero wala akong naabutan sa
living room. Nakaramdam ako ng kaba nasaan ba sya? Nilibot ko ang buong kabahayan
pero wala akong hannah na nakita.
Nagdisisyon akong lumabas ng bahay nagbabasakaling makita sya. Nakita ko ang asawa
ko sa gilid ng kalsada at tatawid. Tumakbo ako para maabutan sya pero napahinto ako
sa gilid ng kalsada ng makita ang sasakyang mabilis ang pagkakatakbo nito. Tila
nawa[an ako ng lakas at nang hihinang napatingin sa asawa kong nakahandusay sa
gitna ng kalsada.
Pinalilibutan sya ng mga dugo na nanggaling sa kanya. Hindi ako makahinga dahil sa
nasaksihan.
Nagsiunahang tumulo ang luha sa mga mata ko.
Napabangon ako mula sa kinahihigaan. Tagaktak ng pawis ang noo ko. Napahilamos ako
ng mukha garnit ang magkabilang kamay.
g nigtmare!" Frustrate na sabi ko.
Simula ng ikasal ako kay Pauline nagsimula akong managinip tungkol kay hannah.
Hindi ko alam ang ibig sabihin ng mga panaginip ko. Paulit-ulit na nasasagasaan si
hannah sa panaginip kong iyon pero bago ang mga iyon ang saya namin tapos bigla na
lang hahantong sa ganun sitwasyon.. Ano ba ang ibig sabihin 'nun? May kahulugan ba
mga iyon? Gulong-gulo ako.
hindi ko alam ang dapat na gawin.
XENA POV
"Can't sleep?]' nabaling ang atensyon ko sa pinto ng bumukas iyon. Ngumiti ako kay
ate xyrill.
"Yes ate ewan ko ba parang may nararamdaman akong kakaiba." Sabi ko. Lumakad sya
hanggang sa magkalapit kami.
"Wag ka masyadong mag-isip Sige na matulog ka na.." tumango ako at humiga na.
"Goodnight xena.." aniya.
"Goodnight ate.]' lumabas na sya ng kuwarto ko. Napahawak ako sa singsing na ginawa
kong kwintas.
May someting talaga sayo na tuwing may napapanaginipan akong hindi maganda.
pagnahawakan na kita. nawawala ang takot at pangambang nararamdaman ko.

CHAPTER 11
XENA POV
"Celine, wake up. Nandito na tayo." Niyugyog ko si Celine para magising. The last
time we talked ang sabi nya pupunta sya sa US para magpakasal kay Marcus. Hindi
natuloy ang kasal, namove yung date ng araw na ikakasal sila kaya kasa-kasama ko
sya ngayun. I'm glad to know that she will celebrate my birthday with me.
She's my only bestfriend kaya sa tuwing may okasyon sa pamilya namin na kailangan
icelebrate sinasama ko sya. I want her to be there. Mahirap ng ma-out of place.
Iminulat nito ang mata. Napakurap-kurap pa ito bago ayusin ang pagkakaupo. "Nandito
na tayo?'
"Yes kaya labas na tayo."
Pagkalabas namin ng kotse sumalubong sa amin ang sikat ng araw at ang malamig na
hangin.
"Oh my god Xena this is so beautiful." I smirk
"l told you."
May lumapit sa aming staff ng hotel at kinuha nito ang mga maleta namin. Narinig ko
ang pagring ng phone ko kaya agad ko ito kinuha sa clutch bag ko.
Napangiti ako ng makitang si mommy ang tumatawag. "Hello mom, napatawa ka?"
"Nandyan na ba kayo anak?" She asked. "Yes mommy kakarating lang namin."
"Is that so? Magpahinga na muna kayo ni Celine bago kayo magpagala-gala.
Maliwanag?" Mahina akong natawa.
"Yes, mommy."
"Bye sweetie see you tomorrow. I love you.
"Bye mom, I love you too. Have a safe trip." I ended the call.
Ibinalik ko na ang phone sa clutch bag ko. "Alam mo celine pumasok na tayo para
makapagpahinga. What do you think? May gusto ka bang gawin? Tag-isang room ba tayo
o sa iisang kuwarto na lang?" I asked.
Kinuha ko ang kwintas ko na hindi ko naisuot dala na rin ng pagmamadali ko para
makaalis na kahapon.
Nakapagtatakang parang hangin lang ang kausap ko. Nag-angat ako ng tingin para
makita si Celine.
Kaya naman pala tahimik. nakatuon ang atensyon nito kay marcus at elaine na nasa
gilid ng daan papasok sa 100b ng hotel. I snap my fingers in front of her face.
bahagya pang napalundag sa gulat si Celine. Hindi ko napigilan ang pagtawa.
"Ano ba yan Xena bakit mo ko ginulat." May halong inis na saad nya. Natawa akong
muli.
"Forget about him Celine. It's almost five years. Hindi ka ba napapagod? Marami
pang ibang lalaki dyan na handang mahalin ka."
"l know Xena but my heart only belongs to him. Don't worry wala akong balak na
balikan sya at maghabol. Gusto kong makita nya kung ano ang sinayang nya."
Napangiti ako.
"That's my bestfriend. Let's go inside gusto ko ng magpahinga." She nod.
Nadaanan namin sila marcus. Bahagyang nanlaki ang mata nito kasabay ng pagsunod ng
tingin kay celine.
"GOOD MORNING MS.KIM.. WELCOME TO XENRYLLI S HOTEL..II all of our staff bowed to
me. I smiled at them.
"Thank you everyone." Nagkatinginan kami ni Celine. Nagpunta na kami sa front desk
at kinuha ang key card namin.
Magkatabi lang kami ng room number ni Celine.
Tinungo na na namin ang elevator at sumakay na doon. Nagulat ako ng makitang
sasakay din ng elevator sila marcus kasama ang girlfriend nito.
Umusod palapit sa akin si Celine. Hinawakan ko ang kamay nya para pakalmahin sya.
Rinig ko ang pagbilis ng mga paghinga nya. Kinuha ni celine ang phone nya at may
tinawagan.
"Hello tyron. Nasaan ka na?' Tanong nito sa kausap.
Nakita ko na umayos ng tayo si marcus. Napangiti ako dahil sa inasal nya.
"What? Nasa bahay ka palang? Tyron naman umalis ka na dyan para makarating ka na
dito. Miss na miss na kita."
"Fine, dumaretso ka kaagad sa suite ko okay? Bye I love you too." Siniko ko si
celine. Napaglarong ngiti ang pinakita nito sakin.
Rinig ko ang pagtagis ng bagang ni Marcus. Tyron Lee is marcus cousin. Nagkakilala
si Celine at Tyron sa korea. Tatlo silang magkakaibigan kasama si Rea
Salvador na matagal nanirahan sa korea kaya close ang
tatlo..
Walang relasyon ang dalawa. Magkaibigan lang talaga sila ni Tyron. Ewan ko na lang
kung hindi pa magselos itong si marcus gayung may itsura din si Tyron na pinsan
nito.
"Okay bye.." may ngiti sa labing hinarap ako ni Celine.
"Miss ko na si tyron." Nakalabing aniya. Mahina akong natawa.
"Malapit naman na kayo magkita. Maghintay ka lang." Saad ko.
"Alam mo Xena napakabait talaga ni Tyron. Lagi nyang iniisip ang kaligayahan ko.
Nang masaktan ako dahil sa pag-ibig sya ang naging sandalan ko. Kung aalukin nya
ako ng kasal papayag ako agad ganun ko sya kamahal." Pigil ang tawang sinabayan ko
ang pang-aasar rya.
"Gustong-gusto ko talaga para sayo si Tyron mahal ka nya. Hindi sya katulad ng
ibang lalaki na gagamitin ka lang dahil may kailangan sya sayo."
"Kaya nga eh pati kamag-anak mo gusto kang traydurin para makuha ang dapat na
sayo."
Humarap sa amin si elaine na madilim ang mukha. "Ako ba ang pinaparinggan mo
celine? Hindi ka pa rin pa makamove on? Ang tagal na ng issueng yan."
"Aminin mo Elaine. Hindi mo makakalimutan yung araw na naging kayo ni marcus di ba.
kasi 'yun ang importanteng araw para sainyo dahil nasabi nyo sa isa't-isa na iisa
lang ang sinisigaw ng puso nyo. Katulad nyo hinding-hindi ko rin makakalimutan ang
araw na
'yun."
Tumunog ang elevator hudyat na nakarating na kami sa floor. Mahigpit ang hawak ko
sa kamay ni Celine. Hinila ko na sya palabas pero bago 'yun nakuha pang bumulong ni
Celine sa pinsan nito.
"Paghandaan mo ang araw na kukunin ko lahat na dapat na sa akin."
Pagkalabas namin ng elevator tyaka lang ako nakahinga ng maluwag. Masyadong mabilis
ang pangyayare. akala ko magsasabunutan na yung dalawa. "Ang tapang natin girl ah."
Napatawa ako ganun din si Celine.
"Kailangan Xena. Kung hindi mo ipapakita sa kanila na matapang ka na at kaya mo na
silang patumbahin. Mas lalo ka nilang tatapakan. Ayoko ng maulit pa ang dati. Iba
na ako ngayun at pangangatawanan ko 'yun."
Huminto kami sa paglalakad ng marating ang suite ko. "Pano ba yan dito na lang ako.
Magpahinga ka na rin tapos mamaya maglunch tayo sa resto sa baba." She nod and hug
me.
"Thank you Xena.l '
"You're welcome bestfriend."
Pumasok na ako sa 100b at agad tinungo ang bed. Pasalampak akong nahiga at
napatitig sa kisame. Hindi ko namamalayang kusang gurnalaw ang kamay ko at
nakahawak na ngayun sa wedding ring.
I have this feeling na parang nasa malapit lang ang may-ari nito. Hindi ko alam
kung sino ang nagbigay sakin ng wedding ring dahil ayaw sabihin sa akin ng pamilya
ko kung sino sya. Ayokong magalit sila sakin dahil tanong ako ng tanong sa lalaking
nanakit sa akin. Kaya minabuti ko na lang na wag ng magtanong pa.
ALVIN POV
"DADDY LOOK I CAN SEE THE SWIMMING POOLS OVER HERE!" Rinig kong sigaw ng anak ko.
Napapailing na sinundan ko sya sa balcony.
Ang suite namin ay mayroong dalawang kuwarto. Isa para sakin at isa para kay alvin.
Kasama namin ang yaya nito kaya alam kong walang mangyayareng masama sa anak ko na
nasa balcony.
Niyakap ako ni Calvin ng lumapit ako sa kanya. Kitang-kita ang malinis at asul na
dagat mula dito.
Sa gilid ng hotel ang ilang swimming pools.
Maraming tao doon. "Daddy, I want to swim."
Nagbaba ako ng tingin para tignan si calvin.
"Kakarating lang natin anak kaya magpahinga na muna tayo."
May ngiti sa labing turnango sya. Tumakbo na ito sa kuwarto. Naiwan akong mag-isa
sa balcony.
Napatingin ako sa ulap. Napakaganda ng araw na ito.
"Hannah.]' sambit ko sa pangalan ng asawa ko.

CHAPTER 12
ALYANA XYRIL POV
I'm on my way to resort. Suddenly my phone ring. I receive call from my mother,
agad kong sinagot ang Tawag.
"Hello mom, napatawag ka?" Tanong ko pagkasagot ng tawag..
Narinig ko ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. "Xyril what the hell are
you doing? Bakit mo inimbitahan ang delos santos family sa araw ng kaarawan ng
kapatid mo? Nababaliw ka na ba? Lahat ng kasinungalingan natin sa kapatid mo bigla
na lang ba mawawala ng parang bula."
Alam kong magagalit sya kapag nalaman nya ang ginawa ko and 1 1 m ready for this.
"I'm sorry mom. I know you're mad but trust me. I have a better plan, panahon na
rin para magkita ang dalawa." Saad ko.
Gusto kong magsisi si alvin sa ginawa nya kay Xena. I want Xena to fall inlove to
alvin dahil kapag dumating na ang araw na malaman na ng kapatid ko ang lahat.
gusto kong malaman kung mahal nya pa rin ba si alvin o hindi na sa ikalawang
pagkakataon.
Tama si mom lahat ng pinaghirapan namin sa ilang taon na pagtatago kay xena ng
totoo. bigla na lang mawawala ng dahil sa plano kong ito. I love my sister and I
will do everything to make her happy.
Nawalan man sya ng alaala pero ang puso hindi nakakalimot at gusto ko iyon
patunayan sa pagkakataon na ito kung totoo nga ba ang kasabihan na iyon.
If xena recognize alvin as her husband even she have amnesia. Tatanggapin ko ang
katotohanang sya pa rin ang lalaking mahal ng kapatid ko. Gusto ko rin malaman kung
talaga bang minahal ni alvin ang kapatid ko. Mapapatunayan ko lang iyon kung
magsasama sila parati. Kung mamahalin ba ni Alvin ang kapatid ko bilang Xena at
hindi si hannah..
Dumating din ako sa point na gusto ko ng ipaalam kay xena ang totoo pero
pinipigilan ako ng galit na nararamdaman ko dahil sa ginawa ni Alvin sa kapatid ko.
Kung magmamahalan sila hahayaan ko silang maging masaya at hindi na ako hahadlang
pa sa pagmamahalan nila. May karapatan pa rin naman ang kapatid ko kay alvin dahil
ito ang totoong asawa. Legal na asawa.
"Fine, do what ever you want but promise me Xyril wag mong hayaang masaktan ang
kapatid mo. Naiintindihan mo ba?" She said.
"Yes mom, I love you. Bye." I end the call.
I miss xena. Sana maganda ang kalalabasan ng lahat ng ito. Maayos na sana ang dapat
na ayusin. Balak ko na ring ipatigil ang pag-inom ni Xena ng gamot para makaalala
na ito agad but not now. Tyaka na kapag dumating na ang tamang oras.
May nakausap akong lalaki na isa sa kaibigan ni Alvin. Si mister john buenavides,
business partner ni dad. Nalaman ko na nagluksa pala si Alvin sa pagkawala
ni hannah. Laging inaalala ng lalaki ang kapatid ko simula ng mawala ito sa kanya
dun na nagulo ang isip ko. Bakit nasaktan si Alvin kung ginusto nya rin ang
nangyare kay hannah.
Posible bang mahal nya ang kapatid ko? Dapat ba akong maniwala na wala ng ibang
minahal si alvin kundi si hannah? Gulong-gulo ako. Gusto kong hanapan ng sagot ang
mga katanungan sa isip ko.
Kapag nalaman kong mahal pala ni alvin si Xena ako na mismo ang magsasabi sa kanila
ng totoo. Kung hindi man minahal ni Alvin si hannah at sadya ang pananakit nito sa
kanya sisiguraduhin kong kamumuhian ni xena si alvin na asawa nito.
Kung gustong gumanti ni Xena tutulungan ko sya. Makuha nya lang ang nararapat sa
kanila. Sa panglolokong ginawa sa kapatid 1<0.
Xena POV
Malakas ang kabog ng dibdib ko. Parang may hindi tamang nangyayare sa paligid ko.
May narinig akong parang pamilyar na boses sa akin. Sinubukan kong tignan ang
paligid kung ano iyon pero wala akong nakita na kilala ko. Napahawak ako sa ulo ko
ng makaramdam ako ng pagkirot.
Alvin...
Pinilig ko ang ulo. Sino ba yang alvin na yan na laging nasa isip ko. Walang araw
na hindi ko naiisip ang may-ari ng pangalan na 'yun. Sino ka ba talaga alvin. Bakit
hindi ka mawala sa isip ko?.
Ano ba ang totoong pagkatao ko? Ang darning katanungan sa isip ko na hindi ko
magawang masagot.
Hindi ko alam kung saan ko sisimulan ang paghahanap sa dating ako.
Napahawak ako sa wedding ring. Nakahinga ako ng maluwag ng mawala kahit papaano ang
pagsakit ng ulo ko.
Kamuntikan na akong matumba ng may bumangga na maliit na katawan sa akin mula sa
likod ko.
Hinarap ko kung sino ang may gawa 'nun. Nanlaki ang mata ko ng makita ang batang
lalaki sa cafe nila Sam na nakilala ko.
"Calvin?" Paninigurado ko. Nag-angat ng tingin sa akin ang batang lalaki. Ngumiti
ito sa akin at ginawaran ako ng yakap sa binti. Mahina akong natawa at lumuhod para
magpantay kami.
"Anong ginagawa mo dito? Sinong kasama mo?" Sunod-sunod na tanong ko.
Mugto ang mata nito at parang kakagaling lang nito sa pag-iyak. Niyakap ko sya at
pinatahan ng magsimula itong urniyak.
"Shh.. stop crying baby boy. I'm here"
Humiwalay na sa akin ang bata. I cupped his face using my two hands. "Why are you
crying?"
Suminghot muna sya at sinagot ako. "Ate Xena, I'm lost. I don't know where to find
my daddy."
Luminga-linga ako sa paligid. Ngumiti ako sa kanya will help you."
Tila sumigla ang bata ng sabihin ko iyon. Niyakap nya ako dahilan kaya muntikan na
kaming matumba. Niyakap ko din ng mahigpit si calvin.
Bakit ganito ang nararamdaman ko? Parang may nagsasabi sa akin na layuan at itulak
ko palayo ang batang ito. Why? Biglang gumulo ang isip ko. "Ate Xena.." tawag
pansin sa akin ng bata.
"Yes calvin?"
"Pwede po bang maging mommy kita. Kasi ang bait-bait mo sakin.” Napakaamo ng mukha
ng batang ito. Parang may humaplos sa puso ko ng sabihin nya iyon. This is the
first time na may batang nagtanong sa akin na kung pwede akong maging mommy nya.
"00 naman.. Walang problema sakin.” Nakangiting pahayag ko. Nagtatalon sa tuwa ang
bata at muli akong niyakap. Natatawang humiwalay ako sa kanya at hinaplos ang
pisngi nya.
"Bakit nga pala gusto mo akong maging mommy?" I asked.
"Dahil yung mommy ko sinasaktan ako unlike you, ang bait-bait mo sa akin. Kapag
wala si daddy sinasaktan ako ni mommy kasi sabi nya hindi daw sya love ni daddy.
ako lang daw ang love ng daddy ko." Mahabang paliwanag nito. May sumidlang galit na
namumuo sa puso ng dahil sa sinabi ni calvin. Anong klase syang ina? Bakit nagagawa
nyang saktan ang anak nya?..
"Let's go baka hinahanap ka na ng daddy mo.” Tumango ang bata. Tumayo na ako at
hinawakan sya sa kamay.
Nakakaisang hakbang palang kami ng may marinig akong sigaw ng babae. Napakunot-noo
ako ng makita ang babaeng nanlilisik ang mata habang dali-dali itong lumapit sa
amin at hinablot ang bata na hawak-hawak ko.
"Saan mo dadalhin ang alaga ko? Kidnapper ka noh? Isusumbong kita sa boss ko. Guard
hulihin nyo ang babaeng to balak nyang kidnapin alaga ko!" Sigaw ng babae na hindi
naman katandaan.
Napatingin sa amin ang mga tao na nandito sa front desk. Ang iba naman ay
nagbubulungan. Napamaang ako.
Lumapit sa amin ang guard. Siguro narinig nya ang pagsigaw ng babae.
"Ano pong nangyayare dito ma'am?' Tanong ng guard.
Tinuro ako ng babae. "Dalhin nyo sa presinto ang babaeng to balak nyang kidnapin
alaga 1<0."
Napailing aka. I need to explain my side. Wala naman akong ginagawang masama.
"Miss, wala akong balak na kidnapin ang alaga mo-"
"Yaya, mabait ang mommy xena ko. Hindi nya ako kikidnapin kasi she will help me to
look for dad." Saad ng bata. Napamaang ang babae at hindi makagalaw.
"Naku pasensya na po ma'am akala ko po masama kayong tao at may balak kang gawing
masama sa alaga ko. Patawad PO.]' paghingin nito ng tawad. Nagpakawala ako ng
buntong-hininga.
"It's okay... I understand." I said.
"Hindi masamang tao si ma'am xena. Isa sya sa may-ari ng hotel na ito." Saad ng
guard. Lalong naguilty ang babae base sa itsura nito.
"Pasensya na po talaga ma'am." Napatango ako. Nabaling ang atensyon ko kay calvin.
"Mommy Xena pwede bang sama ka samin? I want you to meet my daddy." Nakangiting ani
nito.
Hinakawan nya ako sa kamay at hinila patakbo.
Napahinto kami ng makita ko si Ate Xyril na kakapasok lang ng hotel.
"Ate Xyril.." nakangiting sabi ko. Hindi ko namalayan na nabitawan ko na pala si
Calvin.
Tinungo ko ang direksyon ni ate at niyakap sya. "Nakarating ka din.. sila mom?"
Tanong ko.
"Nasa byahe na rin siguro sila. Gusto ko sanang maglibot dito sa resort."
"Magpahinga ka muna ate ilang oras din ang byahe mo."
Humikab si ate at ngumiti sa akin. "Pwede mo ba akong samahan?"
Nag-alangan ako dahil gusto din akong isama ni Calvin para makilala ko ang daddy
nya. Lumingon ako kay calvin. Nakayakap sya sa yaya nya at nagsusumamo ang mga mata
nito.
"Ate gusto kasi ng bata na isama ako para mameet ko ang daddy nya." Pahayag ko.
"Sige na Xena.. ayaw mo ba akong samahan?" Umiling ako.
"Hindi naman sa ganun ate- I' she cut me off.
"Then go with me.. Calvin right? Pwede bang sa susunod na lang isama mo ang ate
xena mo? Gusto ko kasing makasama ang sister ko." Pakikipag-usap ni ate sa bata.
Napayuko ang bata. Naaawa ako kay calvin.
Pinandilatan ako ni ate xyril. Napabuntong hininga ako. Ang hirap naman ng ganito.
Lumapit ako kay Calvin at lumuhod para magpantay kami.
"I'm sorry calvin. Next time na siguro. Kailangan ko kasing samahan ang ate ko."
Paliwanag 1<0. Napipilitang tumango ang bata. Hindi nakatakas sa paningin ko ang
pangingilid ng luha sa mga mata nito.
"Yaya halika na.." hinila na palayo ng bata ang kasama nito.
"Xena let's go.]' napatango ako.

CHAPTER 13
XENA POV
I'm infront of the mirror. Looking at my reflection while my sister is smiling at
me in my back.
Today is my day. I'm celebrating my birthday tonight and i'm really excited to see
my friends in the main hall.
Kakatapos ko lang ayusan at ang tanging kasama ko dito sa room ay ang kapatid ko.
Napatitig sya akin sa salamin. Nawala ang ngiti sa labi ko ng hawakan nya ang
kwintas ko. Agad kong inilayo ang sarili sa kanya dahilan para mabitawan nya ang
kwintas.
"Kahit ngayun gabi lang xena. Wag mo muna yang isuot." Aniya
Umiling ako kasabay ng paghawak sa singsing. "Ayoko ate.]'
"Please ibalik mo na lang kapag tapos na ang party." Nagbaba ako ng tingin.
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Tinanggal ko ang kwintas at inilagay sa 100b ng
bag ko. "Happy?" I asked.
She nod and hug me. Inalis ko na lang para wala ng gulo tutal ngayun gabi lang
naman. Kahit na ayaw kong alisin pagbibigyan ko na lang si ate.
"Let's go? Hinihintay na nila tayo.." nakangiting
aniya.
Kanina pa sya hindi mapakali at parang mas excited pa sya kaysa sakin. Hindi mawala
ang ngiti sa labi nya. Lumabas na kami ng hotel room at tinungo ang main hall na
malapit lang sa hotel.
Dumaan kami sa bridge. May nakakasalubong kaming mga bisita na kilala kami. Ngiti
lang ang sinagot ko sa tuwing binabati nila ako.
Kinakabahan ako. This is the first time na bumilis ang tibok ng puso ko. Iba ang
pakiramdam ko na to. Tila nablangko ang isip ko ng dalhin ako ni ate sa back stage.
Kasalukuyang nagsasalita si mom.
Lumabas na ako sa back stage ng tawagin ako ni mommy. I wave my hand ng lumabas
ako. Nakikita ko ang mga ngiti sa labi nila.
Niyakap ko ang mga magulang ko. Iniabot sa akin ni mom ang hawak nitong mic.
"Thank you for coming tonight to celebrate my birthday na kasama kayo. I'm very
thankful and happy because nakarating kayo and despite of busy sced lalo na sa mga
business man/woman here nakuha nyo pang dumalo. Thank you again please enjoy."
Pagkasabi ko 'nun bumaba ako ng stage at lumapit sa akin si Althea na may ngiti sa
labi. Nakilala ko sya kahapon ng matapos kong ihatid si ate sa suite nya. Akala ko
makikita ko si Calvin sa front desk pero hindi ko na sya nakita.
Nailang pa ako ng nahead to foot nya ako. Hindi ko akalain na yayakapin nya ako at
sasabihing ako raw ang kaibigan nya. Na buhay raw ako na pinagtaka ko. May kung ano
sa puso ko na nagsasabing kilala ko ang babaeng kaharap ko ng mga oras na iyon.
Simula ng araw na 'yun sya lang ang kasama ko at napakagaan ng 100b ko sa kanya.
Nalaman kong nandito sila para sa birthday party ko.
"Althea I want you to meet my friends.okay lang ba sayo?" Turnango ang babae.
"Yeah sure. No problem." Hinawakan ko sya sa kamay at tinungo namin ang table ng
mga kaibigan ko. Nasa likuran namin si Jason na asawa nito.
May iilang bumati sa akin hanggang sa makarating kami kila sam.
"Hello everyone." Bati ko sa kanila.
"Hello Xena happy birthday." Tumayo si Sam at niyakap ako. Ganun din ang ginawa ng
ilan sa akin. Pwera lang sa isang taong nanlalaki ang mata habang nakatingin sa
akin. What's with him?
Bakit iba sya kung makatingin sakin? Parang nagkakarera sa bilis ang puso ko.
Ngayun ko lang naramdam ang ganitong klaseng kaba at pagpintig ng puso 1<0.
Nakita ko sa di kalayuan si ate xyril na papunta sa direksyon 1<0.
"Sis, meet my business partner Alvin delos santos." Pagpapakilala ng kapatid ko sa
lalaking hindi makagalaw sa puwesto nito.
"Hello nice to meet you." I smiled. Inilahad ko ang kamay na tinanggap naman nito.
Mabilis kong binitawan ang mga kamay namin ng may maramdaman akong kuryente ng
maglapat ang aming mga kamay.
"Nice to meet you too miss kim." Aniya
"Oh guys meet mr. Jason salazar And mrs. Althea Salazar my new friend."
Pagpapakilala ko sa mag-asawa. Nakalimutan kong kasama ko pala sila.
Inilibot ko ng tingin ang buong main hall. Naalala ko si Celine. She told me na
mauuna na sya dito.
"May problema ba Xena?" Sam asked me.
"Did you see Celine? Sabi nya mauuna na sya clito" Tanong ko kay sam.
Tinuro nya ang kaibigan ko na kausap ni Tyron sa kabilangtable.
Dali-dali akong nagpunta sa kanya at hinawakan sa kamay para mahila sya patayo.
Bahagya pa syang nagulat at hindi agad nakapagreact.
Iniupo ko sya sa tabi ni marcus at para naman itong hindi mapakali. "Xena naman
walang kasama si tyron." Aniya
Pinagtaasan ko sya ng kilay. "So? I want you to be here hayaan mo na sya dun."
Napabuntong hininga naman si celine.
Nagsimula na ang party nagsikuha na kami ng makakain. Ang ilan sa mga bisita ay
nagsasayawan sa gitna. Nagsalita si Sean.
"Miss kim pano mo nakilala sa Sarah?" Tanong nito. Napahinto ako sa pag-inom ng
juice.
I frowned. "Who's sarah?"
Binalingan ko ng tingin ang bago kong kaibigan. Di
kaya sya? Simula kasi ng dumating kami ay masama ang tingin ni sean sa kanya.
"Ang babaeng katabi mo. Sya si sarah." Napanganga ako. 'I l didn't know sorry."
"That was my name before mister manzano althea na ngayun ang pangalan ko." May
halong galit sa boses nito. Napatikhim ako ng makitang nagsukatan ng tingin ang
dalawa.
Nagsimula na ako magkwento para kahit papaano ay mawala ang atensyon nila sa
nangyare kanina lang. Napangiti ako ng maalala ang naganap sa amin ni Althea.
"Yesterday I'm at the lobby that time when I met her. She look at me from head to
toe. It's kinda feel awkward for me. Then suddenly she hug me and she said 'oh my
god hannah buhay ka!'." Pang-gagaya ko pa sa boses ni althea.
"This is the second time na may tumawag saking Hannah. Sino ba sya? Matagal ng
palaisipan sa akin kung sino yang bukang bibig nyo. Right mister Buenavides?"
Pakikipag-usap ko kay John. Sya kasi ang isa sa tumawag sa aking hannah. Nasamid
naman ang isang kaibigan ni Zack na si Alvin. Napaubo pa ito, tinawanan sya ng mga
kaibigan.
"Hey, mister delos santos are you okay?' I asked.
Alvin nod. Hindi ito makatingin sakin. "Kaibigan ko si Hannah miss kim ng makita
kita akala ko ikaw sya." Saad ni althea.
Natatawang sumagot ako. "Siguro nga hindi manlalaki ang mga mata nyo at tatawingin
nyo ako sa pangalang hannah kung hindi ko iyon kamukha."
Tumahimik na ang table at hindi na ako nagsalita pa. Napatingin ako kay alvin na
nakatitig din sa akin. Nakipag-sukatan ako ng tingin sa kanya pero hindi naglaon,
nag-iwas ako ng tingin.
Para akong napapaso sa paraan ng pagkakatitig nya sa akin. May kung anong nagsasabi
sakin na parang matagal ko ng kilala si alvin. Hayyt ano ba tong iniisip ko.
Muli akong nag-nakaw ng tingin mula sa kanya.
Hindi pa rin nito inaalis ang pag-kakatitig sa akin. Napaayos ako ng upo.
Gusto ko sanang sabihin sa kanya na tigilan nya na ang kakatitig sa akin dahil
hindi ako kumportable. Napahawak ako sa ulo ko ng maramdamang nagsisimula na namang
manakit ang ulo ko.
Please not now.
Pinikit ko ang mata para pakiramdaman muli ang sarili. Nagdumilat ako ang mukha ni
alvin ang una kong nakita.
Tumayo ako at nagpaalam sa kanila na pupuntahan ko lang ang ate xyril. Hindi ko na
kinaya ang sakit kailangan kong sabihin kay ate na sumasakit na naman ang ulo ko.
Nakita ko sa gilid ng stage si ate na may kausap na babae. Lumapit ako sa kanila.
"Ate yung gar-not ko." Ani ko ng makalapit sa kanya. "Why? Sumasakit na naman ba
ulo mo?" She asked, I nod. Inalalayan nya ako at dinala sa pool area.
Inutusan nya ang waiter na kunan kami ng tubig. Hinalungat ni ate ang hawak niyong
clutch bag.
Inilabas nya ang gar-not ko at binigyan ako.. Bumalik ang waiter na may dalang
basong tubig. Agad kong ininum ang gamot..
"Ate bumalik ka na dun." Sabi ko sa kanya ng maging okay na ang pakiramdam ko.
"No xena, I will stay here." She said. Hinawakan ko ang isang kamay nya.
"Ate okay lang ako dito. Babalik din ako sa 100b." Mukha pa syang nag-aalangan kaya
nagsalita akong muli.
"Magpapahangin lang ako ate kaya bumalik ka na dun." Wala ng nagawa si ate kundi
ang pumayag.
"Fine, kapag may problema tawagin mo agad ako. Okay ba? 'l Tumango ako at ngumiti.
Niyakap ko si ate. Umalis na sya sa pool area. I sit in the lounge. Lahat ng tao ay
nasa 100b ng main hall habang ako naman ay mag-isa sa pool.
Nakita kong naglakad si alvin palapit sa direksyon ko? I'm not sure kung clito ba
sakin.
Malakas ang kabog ng dibdib ko. Aarninin kong napakagwapo ni mister delos santos.
Nakuha nya agad ang atensyon ko simula ng party. Di ko alam kung ano ang nangyayare
sa akin.
Para akong tinakasan ng hininga at hindi makagalaw sa kinauupuan..
Nasa harapan ko sya at pritenteng nakatayo. Ang mga kamay nito ay nasa magkabilang
bulsa.
Nagbaba ako ng tingin. Hindi ko maapuhap ang sasabihin. Nablangko ang isip ko.
Hindi ko namalayang nakatayo na ako sa harap nya at gamit ang isang kamay nito. He
possessive wrap his one hand around my waist.
Napasinghap ako at hindi makapagsalita. Bumaba ang tingin nito sa mga labi ko.
Naamoy ko ang alak sa bawat hinga nito na turnatama sa mukha ko.
Paunti-unting bumaba ang mukha nito hanggang sakupin ng labi nito ang labi 1<0.

CHAPTER 14
XENA POV
Itinulak ko si alvin dahilan para maputol ang halik na pinagsasaluhan namin.
Nakaramdam ako ng hiya dahil alam ko sa sarili ko na nagustuhan ko ang halik na
iyon. Hindi ito tama, may asawa sya.
"I'm sorry.]' paghingin nito ng tawad. Tanging tango lang ang naisagot ko sa kanya.
Nag-iwas ako ng tingin. I sit at the lounge habang sa katabi naman nito si alvin.
Nakatingin sya ng diretso sa akin.
"You exactly look like her.]' kumunot ang aking noo.
"The who?..l I asked. He fake a smiled.
"The woman I love." lalo akong naguluhan. Teka binobola ba ako nito? Yung sasabihin
sayo na may kamukha ka tapos sasabihin na ikaw 'yun.
Baka nga trip ako nito. Lasing lang siguro sya kaya nya nasasabi to.
"Alvin.]'
Nakita ko sa mga mata nya ang emosyon na hindi ko malaman kung ano. Ramdam ko ang
labis na pangungulila nito base sa itsura nito ngayun. Mabilis ang kabog ng dibdib
ko at parang sinasabi nito na kilala ko ang kaharap kong ito.
"lkaw ba talaga si Xena?" Tanong nya. Marahan akong turnango.
"Yes, ako si Xena."
"Hindi ako makapaniwala na kaharap kita ngayun." An iya
Napangiti ako. "Ganun bal'
Namayani ang katahimikan ng ilang sandali pero agad din sya nagsalita.
"Why are you here? Di ba dapat nasa 100b ka dahil ikaw ang may kaarawan ngayun?"
Tanong nya.
"Nagpapahangin lang ako kaya ako nandito. Tyaka kaya naman nilang ihandle ang party
kahit wala ako. Simula palang naman hindi ko gusto ang ganitong klaseng handaan
para sakin." Tumango sya marahil ay naiintindihan nya na.
"Thank you nga pala sa pagpunta mo dito para sa birthday ko." Ngumiti sya dahilan
para mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko.
"Wala 'yun. Gusto ko rin kasing lumayo muna sa mga taong walang naidulot na maganda
sa buhay 1<0. Eto na rin ang way para makapagbakasyon ako kahit na ilang buwan
lang." Aniya. Turnango at hindi na urnimik pa.
Nakatingin sya sa akin. Naiilang ako sa paraan ng pagkakatitig nya sa akin. Wala pa
rin tigil sa pagkabog ng mabilis ang puso ko. Ano bang nangyayare sa akin. Di kaya
gusto ko sya?
"Pwede ba kitang mahawakan? Kahit saglit lang." Malumay na paghingi nito ng
permiso. Nakatanga lang ako sa kanya at hindi ko namamalayang turnango ako para
pumayag sa gusto nya.
Mabilis nyang hinawakan ang kamay ko. Marahan hanggang sa humigpit. Nakatingin ako
sa kanya ng mabuti. Nakapikit ang mga mata nya at ninanamnam ang magkahawak kamay
namin.
Binitawan na nya ang mga kamay ko. Habang nakita ko ang pag-iwas nito ng tingin sa
akin. Meron syang pinahid sa pisngi nya na hindi ko alam kung ano dahil nag-iba sya
ng puwesto.
"Hey are you okay?" I asked.
"Yeah don't worry okay lang ako." He said.
Tumingala ako at pinakatitigan ang langit.
Maraming mga bituin, nagkikislapan ang mga ito. Ang buwan ay bilog na bilog.
Napangiti ako.
"Ang ganda.." sambit ko.
"00 ang ganda nga.." nagbaba ako ng tingin. Nahuli kong sa akin nakatingin si
alvin. Ramdam ko ang pag-init ng pisngi 1<0.
Ngumiti sya sakin at ganun din ako. Hanggang sa mauwi ito sa tawa. Wala akong
pakialam sa paligid ko ang tanging nasa isip ko lang ang kasama kong si alvin.
Nagagawa nya akong pangitiin. Ito ang unang pagkakataon na may lalaki akong
nakausap ng matagal.
Iba sya yun ang unang pumasok sa isip ko habang tumatakbo ang oras. Bakit ganito
ang nararamdaman ko? Mali ito. May asawa sya, kaya dapat lang na itigil ko na to.
Baka hindi ko na lang namamalayan na sinusugod na ako ng asawa nya dahil kausap ko
si alvin.
"1 think we should stop." Kumunot ang kanyang noo. Nagtatanong ang kanyang mga
tingin.
"Why? Ayaw mo na ba akong makausap? May problema ba?' Tanong nya.
"Baka kasi pumunta clito ang asawa mo at awayin ako. Ayoko ng gulo alvin."
Mukha syang nakahinga ng maluwag ng dahil sa sinabi ko. "Don't worry Xena hindi
namin sya isinama.
kami lang ng anak ko ang nandito."
"Mabuti naman kung ganun." Saad ko.
"Can I hug you?.." he asked.
Yakap? Walang problema sakin. Tumango ako bilang pangsang-ayon. Tumayo sya kaya
ganun din ang ginawa ko.
Unti-unti syang lumapit sa akin. Hanggang sa maramdaman ko ang init ng yakap nya.
Niyakap ko din sya pabalik. Napapikit ako at dinama ang init ng katawan nya.
Ramdam ko ang mainit na labi nya sa bawat halik sa gilid ng noo ko. Bakit ganito
ang nararamdaman ko? Kung sa ibang lalaki hindi ako pumapayag na gawin nila sa akin
to pero pagdating sa kanya. Pumapayag agad ako.
Lumayo na ako sa kanya. "Salamat Xena."
"Wala 'yun..l ' nakita ko ang batang lalaki na tumatakbo palapit sa amin. Nagulat
ako ng makitang si calvin 'yun.
"MOMMY XENA!" sigaw ng bata. Mabilis syang yumakap sa akin.
"Calvin.]' sambit ko sa pangalan nya. May ngiti sa labing niyakap ko sya pabalik.
"l miss you mommy Xena." Aniya pagkatapos nyang putulin ang yakap. Pinanggigilan ko
ang pisngi nya.
"l miss you too.." bumaling sya sa katabi kong si alvin.
"DADDY!" nagpabuhat sya kay Alvin. Nanlaki ang mata ko habang nakatunghay sa
kanilang dalawa.
"Sya ang daddy mo?' Tanong ko kay calvin. Tumango ang bata at nagpababa sa ama.
Naupo ako sa lounge habang si calvin naman ay naupo sa hita ko. "Daddy I want you
to meet my mommy Xena.." nakangiting sabi ni calvin sa ama.
"So ikaw pala 'yung bukang bibig ng anak ko." Binalingan ko ng tingin si calvin at
niyakap sya ng mahigpit.
"Yes, ang swerte mo dahil may anak kang sobrang sweet." Pinugpog ko ng halik ang
buong mukha ni calvin. Tawa naman sya ng tawa dahil sa ginawa 1<0. "Pasensya ka na
sa kanya makulit talaga yang anak ko."
"Naku, okay lang tyaka wala naman problema sa akin kung ano ang gusto nyang itawag
sa akin." Nakangiting sabi ko.
"Mommy Xena happy birthday PO." Greet sakin ni calvin.
"Thank you baby boy." Kiniss ko sya sa pisngi. Nag-angat ako ng tingin. Nakatingin
sa amin si alvin na may ngiti sa labi.
ALYANA XYRIL POV lumabas ako ng main hall para sana icheck ang kapatid ko ng makita
ko sa gilid ang magkaibigang si John at sean.
"Bro, hindi pa rin ako makapaniwala na kamukha nya si hannah." Saad ni sean.
"Sabi ko naman sa inyo na kamukha nga nya si hannah pero ayaw nyong maniwala."
Patuloy pa rin ako sa pakikinig sa kanila.
"Ngayun ko lang ulit nakitang masaya si alvin." Nabaling ang tingin ko sa kapatid
ko na kasama na ngayun ang mag-amang Sina alvin at calvin.
Aaminin ko ito lang din ang araw na nakita kong sobrang saya ng kapatid ko. Sumakit
ang ulo nya kanina ibig sabihin lang nito na gusto ng bumalik ang ala-ala nya.
ngayun kasama nya ang lalaking minahal nya at sinaktan sya.
Nagtatawanan sila at para silang isang buong pamilya. Ang sarap sa pakiramdam ang
makitang masaya ang kapatid mo.
I'm sorryxena but this is not the right time para malaman mo ang lahat.
Umalis si sean kaya ako naman ang lumapit kay john. Gulat na nabaling ang atensyon
nya sa akin. Ngumiti ako at tumikhim.
"Miss kim ikaw pala.." aniya.
"Look at them para silang masayang pamilya." Ani ko.
Tumango sya at ngumiti. "00 nga. Salamat sa pagimbita samin miss kim. Salamat dahil
ito ang naging paraan para muling ngumiti ang kaibigan namin." "What do you mean?
Hindi ba masaya si alvin sa asawa nya?" Patay malisya kong tanong.
"Hindi nya mahal si pauline. Nabuntis nya lang pero kahit kailan hindi nya
minahal."
"Totoo bang kamukha ng kapatid ko ang yumaong asawa ni alvin?' Kumunot ang kanyang
noo.
"How did you know?" He asked. Nag-iwas ako ng tingin
"Narinig ko kayo ng kaibigan mo.tyaka nakausap ko si xena. Ang sabi nya sa akin
pinagpipilitan mo daw na sya si hannah. Inalam ko din kung sino ba si hannah sa mga
buhay nyo at nalaman kong asawa pala sya ng kaibigan nyong si alvin." Paliwanag ko.
Hindi ko pwedeng sabihin sa kanya na alam ko ang lahat.
At mas lalong hindi nila pwedeng malaman na si xena ay si hannah. Buhay ang inakala
nilang matagal ng patay.
"Ganun ba. Yes, si hannah ang asawa ni alvin. Hindi nalalayo ang itsura ng kapatid
mo sa asawa ni alvin." Kung alam nyo lang na si xena ay si hannah. Kailangan namin
itago sa lahat ang totoo. Darating din ang tamang panahon na ipapaalam namin na
buhay si hannah.
Gusto ko pangbumawi sa kapatid ko kahit sa ganitong paraan lang. Sana dumating ang
araw na mapatawad nya kami.
"Sige mr.buenavides mauna na ako." Paalam ko. Tumango sya at bumalik na sa main
hall. Habang ako naman ay pumunta sa pool area kung saan sila xena at alvin.
"Xena!.." tawag pansin ko sa kanya. Agad naman itong tumingin sa direksyon ko.
Kumaway ako sa kanya.
Nang makalapit ako ay hinawakan ko sya sa kamay nya. Binalingan ko si alvin na
ngayun nakatingin sa amin.
"Hihiramin ko muna itong kapatid ko mr.delos santos. If you don't mind." Sabi ko.
Nagkatinginan muna sila ni xena bago ako sagutin.
"Yeah, sure."
Napangiti ako. "Thank you. Excuse us."
Hinila ko na palayo si xena. Pilit nyang inaagaw ang kamay nyang hawak ko. "Ate.]'
"No, xena.."
"Ate gusto ko pang makasama si calvin." Huminto ako at hinarap sya.
"Si calvin o ang ama nya?" Pinagtaasan ko sya ng kilay. Nagbaba sya ng tingin. Di
kaya gusto na ni xena si alvin?
"Lumayo ka sa kanya xena para hindi ka masaktan." hindi ko na sya tinapunan pa ng
tingin at muli ko syang hinila papasok ng main hall.

CHAPTER 15
XENA POV
Sinara ko ang pinto ng suite ko at tinungo ang bed.
Naupo ako sa gilid ng kama at inalis ang suot kong Louboutin high heel. Pumunta ako
ng banyo at naghalf bath.
Nang matapos ako. Lumabas na ako ng banyo at pinunasan ang basang buhok. Nakarinig
ako ng sunod-sunod na pagkatok kaya hininto ko muna ang ginagawa.
Sino naman kaya yun? Anong oras na. Wala naman akong inaasahang bisita. Binuksan ko
ang pinto at laking gulat ko ng makitang si alvin ang taong iyon. "Hi.]' aniya.
Napakurap-kurap ako at ngumiti kalaunan.
"Hi, what are you doing here?' I asked. Inilahad nya sa akin ang pouch 1<0.
"I'm here para isauli to sayo. Nahulog mo yan sa pool area kanina." Kinuha ko ang
pouch ko at ningitian sya.
"Thank you." He nod.
"Sige alis na ako." Kumaway ako sa kanya at nang akmang isasara ko na ang pinto ng
itulak nya ng hindi kalakasan, sa gulat ko hindi agad ako nakapagreact.
Hinawakan nya ako sa kamay at itinulak sa likod ng pinto dahilan para magsara ang
door. Gulat na napatitig ako kay alvin.
He suddenly kiss me. I close my eyes. Bakit ganito ang nararamdaman 1<0? Mabilis
ang tibok ng puso ko. Dapat sa mga oras na to inilalayo ko na ang sarili ko sa
kanya. Mas pinailalim nya pa ang halik. Sumusunod na rin ako sa galaw ng mga labi
nya.
Ang mga kamay nya ay nasa bewang ko. Mas lalo nya akong hinapit palapit sa kanya.
Ramdam ko ang init na nagmumula sa kanya.
Hindi ko namamalayan na ang mga kamay ko ay nasa magkabilang pisngi nya.May kung
ano sa akin na nangungulila sa ganitong klase ng halik.
Kahit halos hindi na ako makahinga ng maayos, okay lang sa akin basta maipagpatuloy
lang ang pinagsasaluhan naming halik. Ang mga kamay ni alvin ay paunting-unting
bumababa hanggang sa hita ko. Dun lang ako natahuan at malakas syang tinulak
dahilan para makalayo sya sa akin.
"l think you should go." Hindi ako makatingin sa kanya ng diretso. Nakita ko sa
peripheral vision ko na tumango ito at walang pasabing umalis sa harapan ko. I let
outa deep sigh. Why the hell I kiss him back? Bakit ko nagawa 'yun? May asawa sya.
Ginulo ko ang buhok dahil sa inis.
Hindi na dapat maulit pa ang pagkakamaling iyon. Naiinis ako sa sarili ko dahil
pinayagan ko syang halikan ako ng ilang beses. Pero hindi ko naman matanggihan ang
halik na iyon. Alam ko sa sarili ko na nagugustuhan ko ang lahat ng ginagawa sa
akin ni alvin.
Naglakad ako pabalik sa kama at naupo sa gilid. Napahawak ako sa labi ko, Hindi ko
namamalayan na napapangiti na ako. Bakit ganito ang nararamdaman 1<0? Di kaya gusto
ko na sya? Ang bilis naman ata. Kakakilala ko palang sa kanya pero nagagawa na nya
akong halikan.
Ano bang nangyayare sakin. Hindi naman ako ganito. Kung sa ibang tao to baka
nasampal ko na pero hindi, nagagawa ko pa nga na tugunan ang halik ni alvin.
Napakagat-labi ako. Hindi ako pwedeng mahulog sa kanya. Pamilyado sya at ayokong
makasira ng pamilya. Di naman siguro aabot sa puntong magmamahalan kami ni alvin.
Nabalik ako sa ulirat ng tumunog ang phone ko. Sinagot ko ang tawag ni Ate xyril.
"Hello ate napatawag ka."
"Are you sure na ayaw mo clito sa resthouse? Ayaw mo ba kaming makasama?" Isa pa
tong si ate na problema ko. Nagtatampo ako sa kanya dahil inilayo nya ako kanina sa
mag-ama. Parang ayaw nya akong kasama sila. Di ko alam pero yun ang nararamdaman
ko. Base na rin sa pag-uugali ni ate kapag nakikita nya akong kasama sila..
"Ate okay na ako dito sa suite ko tyaka magkikita naman tayo bukas. I'm tired, I
need to rest ate. Bye." I ended the call. Pinatay ko na ang phone ko para hindi na
sya makatawag.
Nahiga na ako sa kama at ipinikit ang mga mata.
Kinapkap ko sa bandang leeg ko ang kwintas.
Napabangon ako ng maalalang inalis ko kanina bago magsimula ang party. Binuksan ko
ang drawer sa bed side table. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang nandun pa ang
kwintas.
Isinuot ko ang kwintas. Napangiti ako ng muli ko syang mahawakan. Every night bago
ako matulog hinahawakan ko muna ang singsing.
Nahiga akong muli at sinubukan matulog. Napatitig ako sa kisame ng hindi pa rin ako
dalawin ng antok. Iniisip ko pa rin ang nangyare sa amin ni alvin. Kung hindi ko
sya napigilan baka sa mga oras na ito- . Haysst, ayokong sirain ang pangalan ng
magulang ko kapag dumikit ako kay alvin. Baka kung anong isipin ng iba sa amin lalo
na l t dalaga ako habang sya may asawa't-anak.
Hindi naman siguro ako maiinlove sa kanya. Crush pwede pa. Hindi ko maitatanggi na
nakuha ni alvin ang atensyon ko.
Nakaidlip na ako sa sobrang pagiisip. Kinabukasan maaga akong nagising. Balak kong
sa resto sa baba kumain ng agahan. Ayokong pumunta ng resthouse para makisabay
kumain kila mom.
Nag-ayos na ako ng sarili ng makita kong okay na ang lahat ay lumabas na ako ng
suite. Sinigurado kong nakalock ng mabuti ang suite 1<0. Nagsimula na akong
maglakad ng may marinig akong boses ng bata na turnatawag sa akin. Lumingon ako sa
pinanggalingan
'nun. Laking gulat ko na si calvin pala ang batang 'yun.
Nakita kong lumabas din ng kabilang suite si alvin. Nag-iwas ako ng tingin ng
pasadahan nya ng tingin ang buong katawan ko.
Biglang pumasok sa isip ko ang nangyare samin dalawa kagabi.
"Good morning po mommy xena." Hindi ko
napansin ang paglapit sakin ni calvin.
"Good morning din baby boy." Pinang-gigilan ko ang pisngi nya. Ang cute talaga ng
batang ito.
"Ang gwapo mo talaga baby." Saad ko. Nakangiti ng malawak ang bata at hinawakan ang
kamay ko.
"Mana po kay daddy e, di ba po daddy gwapo po tayo." Tanong pa nya sa ama kaya
napatawa ako.
"Bakit po mommy xena hindi po ba gwapo daddy ko?" Nasamid ako ng sarili kong laway
sa narinig mula kay calvin. Nakapout pa sya at mukhang maiiyak na kaya agad akong
dumipensa.
"No! gwapo ang daddy mo." May mapaglarong ngiti sa labi ng bata.
"Gwapo ka din katulad nya.. an-ano kayong dalawa." Nagkanda utal-utal pa ako. Baka
kasi mali ang isipin tungkol sa akin ni Alvin. Nag-angat ako ng tingin para makita
sya.
Nakangisi sya sa akin. Hindi ko kayang makipagtitigan ng matagal sa kanya kaya ako
na ang nag-iwas ng tingin. Alam ko sa mga oras na to kasing pula na ng kamatis ang
buong mukha ko. Baka iniisip ni alvin na pinagpapantasyahan ko sya.
Hindinga ba?Sabat ng isip ko. Pinilig ko ang ulo at binalik ang tingin sa batang
kaharap ko.
"Mommy xena where are you going?" He asked.
"Magbreakfast sana ako sa resto sa baba. Kayo ba?" Tanong ko. Mukhang may
pupuntahan ata sila dahil nakabihis ang mag-ama.
"Magbreakfast din po sa resto. Let's go Mommy
Xena sabay ka na samin.l ' He said. Napamaang ako at hindi agad nakapagsalita.
Gulat na tinignan ko ang pamilya ko ng hinila ako ni calvin. Pinigilan ko ang bata
para hindi nya ako tuluyang mahila.
Napakunot noo ako ng makitang nakapangbihis sila. "Mom bakit ganyan ang suot nyo?"
Tanong ko. May idea na ako kung bakit sila nandito.
"I'm sorry iha we need to go back to manila. Bukas na ang alis namin ng daddy mo
papuntang korea. While you're sister kailangan sya sa company kaya maiiwan ka dito
mag-isa." Napalabi ako.
Lumapit sa akin si mom at niyakap ako. Ganun din ang ginawa ni dad. "Mom I
understand. Don't worry about me."
Gusto ko pa naman sana silang makasama pa. Magkaroon kami ng family bonding habang
nandito pa kami sa resort. Alam ko naman na kailangan din ng parents ko ang
makasama ang isa't-isa. Matagal na rin ang huling byahe nilang magkasama.
Hahayaan ko munang magdalaga't binata ang magulang ko.
"Mr.delos santos pwede bang ikaw na ang bahala sa anak namin habang nagbabaksyon
sya dito?' Tanong sa kanya ni dad. Napamaang ako. Binalingan ko ng tingin si alvin.
Hinihintay ko ang sagot nya.
"Dad, hindi na kailang-" alvin cutt me off.
"Makakasa po kayo sa akin mr. Kim. Di ko hahayaang may mangyareng masama sa anak
nyo."
Nabaling ang tingin ko kay alvin. Nakipagtitigan sya sa
akin. I can feel my heart pounding fast.
Tumikhim ako at hinarap ang magulang ko. "Mom, dad I think kailangan nyo ng
urnalis."
"Oh right sweetheart. I love you, take care always.
Tawagan mo agad kami kapag may problema. Okay?" She said. Tumango ako at niyakap si
mom ganun din ang ginawa ko kay dad.
May ngiti sa labing nilapitan ko ang nag-iisa kong kapatid. Mahigpit ang yakap nya
sa akin. "Mag-iingat ka." I nod and let her go.
"Bago ko malimutan iha. Wag ka na clito sa hotel doon ka na sa resthouse and
mr.delos santos? Pwede kayo ng anak mo sa resthouse para may kasama naman itong
anak ko." Sabi ni dad. Oh no I think that's a bad idea.
Kumaway sila sa akin at naglakad na palayo.
Nabaling ang tingin ko kay calvin ng hawakan nya ako sa kamay.
"Don't cry mommy xena please." Ramdam ko ang pamamasa ng pisngi 1<0. Hindi ko
napansin na may butil ng luhang kumawala sa mata ko.
Gulat na umangat ako ng tingin para makita ang lalaking nasa harapan ko na pala.
Unting-unting umangat ang isang kamay nya papuntang mukha ko. Pinahid nya ang luha
sa pisngi ko. Di ko maintindihan sa sarili ko kung bakit naisipan kong ipikit ang
mata ko.
I love you alvin
Agad akong nagmulat ng mata ng maalala ang babae sa panaginip ko.

CHAPTER 16
Alvin POV
Lumabas muna ako ng main hall at tinungo ang pool area. Gusto kong makalanghap ng
sariwang hangin. Para akong paulit-ulit na sinasaksak sa puso sa tuwing tititigan
ko ang anak nila mr.kim na si Xena.
Nakainom ako ng kaunti pero kaya ko naman ang sarili ko. Nakita ko ang babaeng
nakaupo sa lounge sa gilid ng pool. Di ko alam sa sarili ko kung bakit ko
pinuntahan ang babaeng tyun.
Nakatitig sya sa akin at animo'y ako lang ang taong nakikita nya sa mga oras na
ito. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti.
Nakatayo ako sa harapan nya at seryosong pinakatitigan sya. Turnayo sya ng dahan-
dahan habang hindi pinuputol ang tingin sa akin. Wala sa sariling hinapit ko sya
palapit sa akin. Napatitig ako sa mapupula nyang mga labi. dumukwang ako para
halikan sya.
This is not right but it feels so good. tumagal ng ilang minuto ang halik tyaka nya
ako itinulak palayo sa kanya.
Nag-iwas sya ng tingin. Nablangko ang isip ko at hindi alam ang dapat na sabihin.
'Tm sorry.." mahinang sambit ko. Turnango lang sya at hindi umimik pa. Naupo syang
muli sa lounge. Hindi maialis ang tingin ko sa kanya.
"You exactly look like her." Wala sa sariling saad ko. Napakunot noo naman sya
marahil sa pagtataka.
"The who?..' she asked. I fake a smiled.
"The woman I love.]'
"Alvin.]' mahinang sambit nya.
I miss my wife so much. Mas lalo ko syang namimiss because of Xena. Ang babaeng
kaharap ko ngayun na kamukhang-kamukha ng asawa ko.
"lkaw ba talaga si Xena?" Tanong ko. Marahan itong tumango. Hindi ko maiwasang
isipin na baka she's not Xena na baka sya si Hannah. Baka hindi talaga patay ang
asawa ko. Di ko maiwasang isipin na ginagawa nya ito dahil galit sya sa akin, Pero
imposible na sya si hannah dahil galing si Xena sa kilalang pamilya. Naguguluhan
ako. Ang daming posibilidad ang pumapasok sa isip ko.
"Yes, ako si Xena." Aniya
"Hindi ako makapaniwala na kaharap kita ngayun." Saad ko. I can't stop myself to
look at her and imagine that she's my wife.
She smiled. "Ganun ba."
Namayani ang katahimikan ng ilang sandali pero agad din akong nagsalita.
"Why are you here? Di ba dapat nasa 100b ka dahil ikaw ang may kaarawan ngayun?"
Tanong ko. Dapat sa mga oras na ito ay kinakausap nya ang mga bisita nya.
"Nagpapahangin lang ako kaya ako nandito. Tyaka kaya naman nilang ihandle ang party
kahit wala ako. Simula palang naman hindi ko gusto ang ganitong klaseng handaan
para sakin.l ' Tumango ako, may pagkakapareha sila ni Hannah. Hindi mahilig sa
party ang asawa ko. Isa sa minahal ko sa kanya ay ang pagiging simpleng tao nya.
"Thank you nga pala sa pagpunta mo dito para sa birthday ko." Ngumiti ako.
"Wala 'yun. Gusto ko rin kasing lumayo muna sa mga taong walang naidulot na maganda
sa buhay ko. Eto na rin ang way para makapagbakasyon ako kahit na ilang buwan
lang." Sabi ko. Ayokong makasama ang pamilya ko at mas lalong ayokong makasama si
pauline.
Nakafocus ang atensyon ko sa kanya. Ramdam kong naiilang na rin sya sa akin dahil
panay ang tingin ko sa kanya.
"Pwede ba kitang mahawakan? Kahit saglit lang." Malumay na paghingi ko ng permiso.
Marahil sa gulat ay hindi kaagad ito nakasagot. Di nya siguro ine-expect na 'yun
ang sasabihin 1<0. Tumango si Xena bilang pagsang-ayon.
Mabilis kong hinawakan ang kamay nya. Marahan hanggang sa humigpit.Nakapikit ang
mga mata ko at ninanamnam ang magkahawak kamay namin. Ang init ng mga kamay nya.
Binitawan ko na ang mga kamay nya. Biglang pumasok sa isip ko si hannah. May butil
ng luhang kumawala sa mata ko. Nag-iwas ako ng tingin para hindi nya mapansin.
"Hey are you okay?" She asked.
"Yeah don't worry okay lang ako." Sabi ko. Pinakalma ko ang sarili.
Tumingala sya at pinakatitigan ang langit.
Lumilitaw ang ganda nya kahit medyo madilim ang pool area. Nakatitig lang ako sa
kanya.
"Ang ganda.." sambit nya.
"00 ang ganda nga.." nagbaba sya ng tingin ng sabihin ko iyon. Siguro alam nya ang
sinasabi kong maganda ay walang iba kundi sya, kaya namumula ang pisngi nya.
Ngumiti ako sa kanya at ganun din sya. Hanggang sa mauwi ito sa tawa.
"l think we should stop." Kumunot ang aking noo.
"Why? Ayaw mo na ba akong makausap? May problema ba?" Tanong 1<0. May nagawa ba
akong mali kaya nya nasasabi to?
"Baka kasi pumunta clito ang asawa mo at awayin ako. Ayoko ng gulo alvin." Aniya.
Nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi nya. Ayokong matapos ang sandaling ito
para sa amin. Iniisip nya siguro na baka awayin sya ni pauline. Di ko hahayaang
mangyare 'yun. "Don't worry Xena hindi namin sya isinama. kami lang ng anak ko ang
nandito." Paliwanag ko.
"Mabuti naman kung ganun." Aniya.
"Can I hug you?.." tanong ko. Bago matapos ang gabing ito gustong mayakap sya
habang magkasama pa kami. Tumayo ako at ganun din sya.
Unti-unti akong lumapit sa kanya.. Hanggang sa maramdaman ko ang init ng katawan
nya. Niyakap din nya ako pabalik. Napapikit ako at dinama ang init na nagmumula sa
kanya.
Panay ang halik ko sa gilid ng noo nya. Ganito kami
ni hannah. Sa tuwing yayakapin ko sya gusto kong iparamdam kung gaano ko sya
kamahal sa pamamagitan ng paghalik ko sa gilid ng noo nya. Si Xena ang kasama ko
pero si Hannah ang iniisip kong kasama ko sa mga oras na ito.
Lumayo na sya sa kin "Salamat Xena." Pasasalamat ko.
"No problem.]' aniya na nakangiti.
Nakita kong tumatakbo sa direksyon ko ang anak kong si Calvin.
"MOMMY XENA!" sigaw ni calvin sa kasama kong si Xena. Mabilis syang yumakap sa
babae.
"Calvin.]' sambit nya sa pangalan ng anak ko.May ngiti sa labing niyakap nya
pabalik si calvin..
magkakilala sila? Pano?
"l miss you mommy Xena.'l Saad ng bata pagkatapos nyang putulin ang yakap.
Pinanggigilan ni Xena ang pisngi nya.
"l miss you too.]' bumaling sa akin si Calvin.
"DADDY!" nagpabuhat ang bata akin.
"Sya ang daddy mo?" Tanong ni Xena sa bata.. Turnango ang bata at nagpababa din sa
akin para malapitan si Xena. Naupo ako sa lounge habang si calvin naman ay naupo sa
hita nito.
"Daddy I want you to meet my mommy Xena.." nakangiting sabi ni calvin sa akin.
"So ikaw pala 'yung bukang bibig ng anak ko." Saad ko. Ang atensyon ni Xena ay na
kay calvin at niyakap sya ng mahigpit.
"Yes, ang swerte mo dahil may anak kang sobrang sweet." Pinugpog nya ng halik ang
buong mukha ni calvin. Tawa naman ng tawa ang bata.
"Pasensya ka na sa kanya makulit talaga yang anak ko." Sabi ko.
"Naku, okay lang tyaka wala naman problema sa akin kung ano ang gusto nyang itawag
sa akin." Nakangiting sabi nya.
"Mommy Xena happy birthday PO." Greet ni calvin kay Xena.
"Thank you baby boy." Kiniss nito sa pisngi ang bata. Napatingin sa gawi ko si Xena
at ngumiti. Walang pasidlang saya ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Nagkulitan pa ang dalawa at animo'y walang pakialam sa paligid nila. Minsan
isinasali nila ako pero mas madalas ang dalawa ang magkakwentuhan. Nakikinig lang
ako sa kanila.
Mabait sa bata si Xena at nakikita kong magiging mabuti syang ina sa magiging anak
nya. Ganito din kaya si hannah kung buhay pa sya? Matatanggap din ba nya si Calvin?
Ang daming tanong sa isip ko na hindi masagot-sagot dahil wala na ang taong nasa
isip at puso ko.
Para kaming masayang pamilya kung titignan. Kung may makakakita sa amin na kakilala
ko malamang sasabihin nila para kaming masayang pamilya.
May tumawag kay Xena. Lumingon ako para makita kung sino iyon. Si Xyril pala na
kapatid nito. Kaya siguro pinuntahan dito ay dahil kanina pa sya wala sa main hall.
Turnayo kami at hinarap ang ate ni Xena.
"Hihiramin ko muna itong kapatid ko mr.delos santos. If you don't mind." Sabi ni
Xyril sa akin.
Nagkatinginan muna sila ni xena "Yeah, sure." Sagot ko. Wala naman akong magagawa
kung pumayag man ako o hindi, sya pa rin ang kapatid.
Napangiti si xyril. "Thank you. Excuse us."
Umalis na sila at tila para silang nagtatalong magkapatid. Nakita ko na may
nabitawan si Xena kaya pinuntahan ko ang nahulog na iyon.
Pinulot ko ang pouch ni Xena. Mamaya ko na lang isasauli to. Kasama ang anak ko
muli kaming pumasok sa 100b ng main hall.
May iilang bisita pa ang natira sa party. Yung ibang mga kaibigan ko ay wala na.
Baka bumalik na sa suite's nila para magpahinga. Nakita ko na papikit na ang mata
ng anak ko kaya binuhat ko na sya at pinasandal ang ulo nito sa balikat ko. Umalis
na kami sa main hall. Hindi ko na rin nakita pa si Xena.
Kinumutan ko si Calvin at urnalis na sa kuwarto nya.
Tinungo ko ang sarili kong kuwarto at nahiga sa bed. Kakabalik lang namin mula sa
party. Masaya ang gabing ito para sa akin dahil sa isang taong nag-pagulo ng
sistema 1<0.
Hindi ko lubos maisip na magagawa ko syang
halikan. Hindi isa kundi dalawang beses. I can't feel regret about the kiss. Mas
sumaya ako ng bawat halik ko ay natutugunan nya. Inaamin kong nakikita ko sa kanya
si Hannah.
I don't know but everytime when she's with me, it feel's like I want to protect
her, make her mine and love her. My heart was always beating fast because of her.
Ang nakapagtataka lang ay kung bakit sa kanya ko ito nararamdaman. Magkamukha lang
sila ni hannah. Hindi sya ang babaeng mahal ko. Naguguluhan ako dahil may nabubuong
hinala sa isip 1<0. I know she's not my wife.
Magkaibang-magkaiba sila. Mula sa pananamit at sa galaw. Ang pagkakapareha lang
nila ay ang mabait sa mga bata.
Yung mga oras na kasama ko si Xena. Hindi ko maitatanggi na iniisip ko na sya si
hannah. Kung pano sya maglambing sa anak ko. Kung pano nya ito alagaan.
I can't forget the kiss we shared. The way she respond to my kiss. Alam kong mali
pero hinahanap sya ng katawan ko.
Hindi mawaglit sa isip ko ang mga ngiti nya. Ang mainit nyang katawan. Kung hindi
nya lang ako tinulak ng nasa suite nya kami baka sa mga oras na ito kasama ko sya
sa kama at parehas kaming nakahubad.
Mali ang halikan sya pero hindi ko mapigilan ang sarili ko. Kung bibigyan nya ako
ng chance sa buhay nya hihiwalayan ko si pauline. Di ko mahal si pauline kasalanan
nya kung bakit ko sya nasasaktan. I don't care about her, I only want Xena and my
son calvin.
I know xena is into me. She even respond to my kiss. Masyadong mabilis pero alam
akong Darating din ang araw na mahuhulog sya sa akin at kapag nangyare 'yun,
hinding-hindi ko sya papakawalan pa.

CHAPTER 17
XENA POV
"Here. Kumain ka ng marami para kasing strong mo ang daddy mo." Sabi ko kay Calvin
at inilagay sa plato nya ang gulay na inorder namin.
Matapos magpaalam sa akin ang magulang ko. Sumama na ako sa mag-ama para
magbreakfast. Nang matapos kami ay bumalik din ako sa suite ko para magpalit at
ayusin ang buong suite ko dahil after lunch na ang usapan naming mga kaibigan ko na
pupunta sila sa suite ko para magkaroon kami ng konting kasiyahan.
Pasasalamat ko na rin sa kanila dahil sa pagdalo nila sa birthday 1<0.
Napagdisisyonan kong kumain sa resto ng maabutan kong muli ang dalawang lumabas ng
suite nila. Nasabi sa akin ng bata na kakain sila kaya sumama ako sa kanila.
Nandun pa din ang hiya sa tuwing magkakatitigan kami ni alvin. Hangga't maari gusto
kong layuan sya para hindi lumala ang pagkagusto ko sa kanya.
"Yes po mommy xena." Nabaling ang tingin ko sa bata at ningitian sya...
Masaya ako dahil feeling ko. Ako ang ina ni Calvin at asawa ko naman si Alvin.
Lahat ng ito pawang kasinungalingan lang dahil hindi ako ang asawa.
Napatikim ako para agawin ang atensyon ni alvin na ngayun ay nakayuko at tahimik na
kumakain.
Dahan-dahan ang ginawa nitong pag-angat ng
tingin. Hindi ko mapigilang mapangiti.
Nag-iwas ako ng tingin "about nga pala sa sinabi ni dad. Pasensya ka na sa kanya,
kung ano na lang nasasabi ng dad ko sayo." Ngumiti sya at ibinaba ang hawak na
kutsara.
"Mabuti pa nga na kasama mo kami ng anak 1<0.
Babae ka tyaka sa akin ka hinabilin ng daddy mo. Ayokong madisappoint sya sa akin
kapag nalaman nyang pinabayaan kita."
"Hindi mo ako responsibilidad alvin. Wala tayong relasyon kaya dapat lang na hindi
mo seryosohin ang sinabi ni dad."
"It's okay. May relasyon man tayo o wala. Still sakin ka hinabilin ng dad mo.
Ayokong may mangyareng masama sayo kaya from now on lagi mo na kaming kasama ni
calvin."
"Really daddy?' Nakangiting saad ng bata at palipat-lipat ng tingin samin ni alvin.
Ginulo ng ama nito ang buhok ng bata.
"Yes son. Kailangan natin bantayan itong mommy xena mo para walang mangyareng
masama sa kanya." Nakangiting saad nya sa bata.
"Don't worry po mommy xena kami ang bahala sayo ni daddy." Mahina akong natawa.
"Thank you sa inyo." Nakangiting pasasalamat ko. Hinawakan ni alvin ang kamay kong
nasa ibabaw ng lamesa.
Saglit akong napatingin sa magkapatong naming mga kamay ng tignan ko ang gwapong
mukha ni alvin.
Eto na naman. Mabilis ang tibok ng puso ko. Ano
bang meron sayo alvin at ganito ang nararamdaman ko sa tuwing kasama kita.
Napatingin ako sa lalaking tumatakbo papunta sa direksyon namin. Inilayo ko ang
kamay ko at umayos ng upo.
"Bro did you see celine?" Magkasalubong ang mga kilay ni Marcus at mukhang galit
ito.
"Hindi bro." Simpleng sagot ni alvin.
Kinuotan ko ng noo si marcus ng sa akin ito bumaling. "Bakit mo hinahanap si
celine?" Tanong ko.
Nagpakawala ito ng buntong hininga at nagsalita.
"She kiss me in front of my girlfriend."
Malumay pero may bahid ng diing aniya.
Napatango ako. "Kaya mo ba sya hinahanap dahil gusto mong ibalik ang paghalik nya
sayo?"
Napatikim ito at nag-iwas ng tingin. "Hindi..
mahinang sagot nya.
"Then bakit hinahanap mo sya?" Tanong ko pa. Sinamaan nya ako ng tingin.
"l want her to apologize to elaine." Peke akong natawa.
"Do you think na gagawin nya yang gusto mo? Kung tutuusin nya ikaw at yang
girlfriend mo ang dapat na humingi ng patawad kay Celine."
Ano bang iniisip ni Celine at nagawa nyang halikan si marcus. Hindi pa rin ba sya
tapos sa dalawa. Akala ko pa naman malinaw na sa amin na titigilan nya na ang
dalawa..
Kailangan ko syang makausap. Tutal tapos na rin
naman akong kumain. Tumayo na ako at nagpaalam na sa kanila.
"Hahanapin ko si Celine.]' tumalikod na ako sa kanila at naglakad papuntang
elevator.
Una kong pinuntahan ang suite nya. Makailang beses pa akong kumatok pero walang
nagbubukas sa akin kaya humingi na ako ng tulong sa isang staff clito sa hotel na
hanapin ang kaibigan ko.
Pinuntahan ko si Althea nagbabakasakaling nandun si Celine.
"Sorry Xena. Wala clito si Celine. Nakita ko sya kanina sa lobby tumatakbo
nakasunod sa kanya si
Marcus. Hindi ko na nakita kung saan sya napunta." Aniya. Tumango ako at
nagpasalamat.
Saan kaya nagtatago si Celine. Nadaanan ko ang suite nila sam kaya kumatok ako. Di
kaya nandito sya.
Bumukas ang pinto. Magandang mukha ni Sam ang nabungaran ko. Ngumiti ako sa kanya.
"Hi Xena. What are doing here?"
Nakangiting tanong nya.. "Sam nandyan ba si Celine?]'
"Yes, kakarating lang nya bakit?" Pumasok ako sa 100b at hindi na sinagot ang
tanong ni sam..
Pumunta ako sa salas nitong suite. Napameywang ako sa harap ni Celine na ngayun ay
nakayuko.
"What did you do?" I asked. Pinaningkitan ko sya ng mata.
"Do what?' Balik tanong ni Celine. Nakaramdam ako ng inis.
"Why the hell did you kiss marcus in front of his girlfriend?" Galit na tanong ko.
Nagkibit balikat lang si Celine at sumagot. "Why not? I'm the fiancée may karapatan
ako kay marcus. His going to be my soon to be husband.
Bwelta pa nito. Hindi makapaniwalang tinitigan ko sya.
"Tyaka gusto kong iparamdam kay elaine kung ano ang nararamdaman ko ng mga panahong
nakita ko silang naghahalikan. Hangga l t kaya ko sisirain ko sila." Napapailing na
nagpakawala ako ng buntong hininga. "Hindi tama yang ginagawa mo celine."
"Tama o hindi ang mahalaga sa akin makaganti ako. Pwede ba xena supportahan mo na
lang ako. Hindi ikaw ang nasa kalagayan ko. Hindi ikaw ang nawalan ng anak." Tumayo
si Celine.
"Alam kong mahirap para sayo dahil nawalan ka ng anak ng dahil sa kanila pero
celine wake up marcus don't loved you." Pinagtaasan ako ng kilay ni celine.
"Hindi ko na rin naman sya mahal. Ang mahalaga sa akin maiparamdam ko sa kanila
kung ano ang iniwan nilang sakit sa kin. Hinding-hindi ko makakalimutan ang
panglolokong ginawa nila." Nagkatinginan kami ni Sam ng may narinig kaming pagbukas
ng pinto.
"Baka si Zack yun." Para namang nakahinga ng maluwag si Celine at ganun din ako.
"Oh bro nandito pala ang hinahanap mo." Pumasok sa salas si Zack kasama ang mga
kaibigan nya.
Madilim ang mukhang lumapit si Marcus kay Celine at mahigpit itong hinawakan sa
braso.
"Ano ba marcus let me go!" Napangiwi si celine ng mas lalong diinan ni marcus ang
paghawak nito sa kanya. Nataranta ako ng gawin iyon ng lalaki sa kaibigan ko.
"Zack do something baka kung anong gawin nya." Narinig ko pang sabi ni Sam sa asawa
nito. Tanging yakap lang ang ginawa ni Zack. Lalapit sana ako sa kanila ang kaso
nahawakan na ni Alvin ang kamay ko at inilayo kila marcus.
Nagpupumiglas ako sa pagkakahawak sa akin ni alvin. Pinipigilan kong sigawan sya.
Hinila at naglakad palayo sa amin si Marcus at Celine. Hindi namin alam kung saan
nya ito dadalhin. Malakas ang boses na binabataan ni celine ang lalaking may hawak
sa kanya. Hanggang sa pahina ng pahina.
"Ano ba mr. delos santos bitawan mo ko. Kailangan kong ilayo sa kaibigan mo ang
kaibigan ko." Inis na saad ko. Bwisit ni hindi ko man lang nagawang ilayo si Celine
sa lalaking 'yun. Tumigil na rin ako sa pag-alis ng kamay ni alvin sa braso ko.
Binitawan din nya ako. Lumapit ako kay Sam at hinawakan sya sa kamay. "Tara sa
suite ko."
Hinila ko na palayo si Sam sa kanila. Lumabas na kami ng suite.
Tahimik na nilakad namin ang suite ko. Naabutan namin si Althea at Camille sa labas
ng Pinto.
"Nandyan na pala kayo Pasok." Pinagbuksan ko sila ng Pinto..
Pinaupo ko sila sa couch. Napangiti ako ng umawang ang mga labi nila. Siguro sa
paghanga sa suite kong ito.
Pasalampak na naupo ako sa tabi ni Sam. Ipinikit ko ang mga mata. "May problema ba
Xena?" Tanong ni Althea.
"Nag-aalala lang ako kay Celine." Sagot ko. Nasaan na kaya sila ngayun. Di ko
mapigilang mag-alala dahil kasama ni Celine ang ex nya.
"Speaking of celine where is she? Kanina lang nakita ko syang tumatakbo mula kay
Marcus." Napadilat ako ng marinig 'yun mula kay Camille..
"She's with marcus." Simpleng sagot ko.
llang minuto lang dumating na din si Celine na nakasimangot. Naglakad ito palapit
sa akin.. "Saan ka nya dinala?"
Tanong ko agad kay Celine.. pinasadahan ko ng tingin ang buong katawan nya mahirap
na at baka sinaktan ni Marcus ang kaibigan ko. Hinding-hindi ko papalagpasin ang
gagawin nya once na malaman kong nanakit sya ng babae. Nagpakawala muna ng buntong
hininga si Celine. "Dinala nya ako sa suite nya. Bwisit talagang lalaking yun.
Makakaganti din ako sa kanya." Determinadong aniya.
"Hayst, wag na nga nating isipin yan. Hmm, Althea magkwento ka." pag-iiba ko.
"Ako? Anong gusto nyong ikwento ko?" Saglit na nag-isip ako. Ngumiti ako
pagkatapos.
"About sa inyo ni Sean mukha kasing may past kayo. Okay lang ba?" Ngumiti si althea
sa akin..
"Yeah, sure no problem." Nagbaba ng tingin si althea at mahigpit ang pagkakahawak
nya sa mga kamay at nagsimula ng magkwento.
"Five years ago I woke up naked with the stranger in our bed. Nagising akong nasa
harapan namin si Sean. Nagkamali sya ng iniisip dahil sa nakita nya. Alam ko sa
sarili ko na walang nangyare samin ng lalaki. Naframe up ako, ang pinakamasakit sa
lahat ay ang hindi ako hinayaang magpaliwanang ni Sean. Nagalit sya sa akin at
halos suklaman nya ako." May tumulong luha sa mata ni Althea. Nakakaawa naman
sya.Siguro mahirap para sa kanya na ishare ang naranasan nya kay Sean dahil nakuha
nya pang-mapaluha.
"Kahit anong gawin kong paliwanag hindi sya naniniwala sakin. Umabot sa puntong
pinalayas nya ako. Patuloy pa rin akong lumalapit sa kanya nagbabasakaling bumalik
sa dati ang pagsasama namin pero may nalaman ako na syang nagpaguho ng mundo ko. I
found out Sean having relationship with Ella, my sister's bestfriend. Hindi ko
nagawang pagdudahan ang closeness ng dalawa habang bumibisita sila ng kapatid ko sa
bahay namin ni Sean. Dun nagsimula ang lahat. Nalaman kong ginawa pala ni Ella na
iframe up ako para maghiwalay kami ng asawa ko. Nagawa nya, umalis akong durog na
durog. Nakilala ko si jason tinulungan nya akong ibangon ang sarili ko. One year
bumalik ako kay Sean. Pinaglaban ko ang karapatan ko bilang asawa rya. Wala ding
nangyare mas nasaktan ako ng malamang magkakaanak sila. Ha-harap-harang sinasaktan
ako ni Sean. Ma-masakit dahil mahal ko sya ng dahil lang sa isang pag kakamali
nasira ang pagsasama namin." Tuluyan ng napaiyak si Althea. Pumiyok sya sa huling
salita nya.
Nilapit namin sya at inalo. Marami palang pinagdaanan si althea kay Sean. Bakit
ganun sya? Hindi man lang nya nagawang ipagpaliwanag muna ang asawa nya. Kung mahal
nya si althea dapat hinayaan nya ito magpaliwanag. Pinag-usapan dapat nila yung
problema. "Kitang-kita ko kung gaano sya kasaya ng mga araw na sinabi sa kanya ni
Ella na magkakaanak na sila. Sobrang sakit, ang nasa isip ko lang ng mga panahon na
iyon. Gusto ko ng mamatay. Binigay ko sa kanya yung annulment na gusto nya.
Pinakawalan ko na si Sean para sa kasiyahan nya burnitaw na ako. Dala-dala ang
isang alala sa kanya umalis ako at nagpakalayo-layo kasama si Jason. Pinalitan ang
pangalan ko bilang althea Salazar. Wala na si Sarah Garcia." Pinahid ni Althea ang
mga luha. Ngumiti sya sa amin.
Bumalik na kami sa kanya-kanyang upuan ng makitang okay na si althea..
"Ang darning mong pinagdaanan kay Sean.
Napakawalang-hiya nya. Hindi ka nya mahal dahil hindi sya nagtiwala sayo." Saad ni
Celine. Tumango si Althea.
"Ang sabi ko nga sa sarili ko. Naibigay ko na ang lahat. Hindi ako nagkulang bilang
asawa nya. Kaya kung dumating man ang araw na malaman nya ang totoo atleast,
pinakita ko sa kanya na sa huling pagkakataon minahal ko sya sa kabila ng sakit na
pinaramdam nya sakin."
"Parehas tayo Althea. Yan din ang nasa isip ko ng mga panahong binitawan ko na rin
si Zack. Wala akong pinagsisisihan sa disisyon kong bigyan sya ng pagkakataong
patunayan samin na nagbago sya at karapat-dapat sya bilang ama ni Zhaira." Sabi ni
Sam habang nakangiti. Mabuti pa tong si samantha buo na ulit ang pamilya nila.
Masaya ako para sa kanila.
"Mabuti pa kayo Samantha. Natuto kang magpatawad. Ako ganun pa rin, nasa puso ko
ang lahat na matagal ko ng kinikimkim na galit para sa kanila. Mahirap magpatawad
at magtiwala sa taong sumira sa pagkatao mo." May halong lungkot na saad ni Celine.
Alam ko lahat ng pinagdaanan nya kay marcus. Lahat ng pwede kong malaman mula sa
kanya sinabi nya sa akin. Napakabuting tao ni Celine. Hindi nya deserve ang
masaktan.
"Hindi ko maintindihan Celine. Bakit hinayaan mong magkaroon ng relasyon ang dalawa
kung ikaw ang fiancée." Takang tanong ni Sam.
"Matagal na ang relasyon nila. Last month ko lang nalaman na ipapakasal ako kay
marcus. Hindi nya alam na ako ang magiging asawa nya. Kailangan namin magpakasal
para sa pamilya namin." Sagot nito.
"This is not me, The real Celine. I change because of them. Dati mahaba ang buhok
ko na may bangs.
Nakaretainer pa ako. I have big round eyeglass before. Parang pang-Manang ang suot
1<0. Sa madaling salita para akong nerd. Di ko akalain na may magmamahal sakin na
katulad ni marcus. I thought everything is fine. I loved him. Marcus love me. Lahat
ng 'yun pawang kasinungalingan lang. I saw them kissing in my parents house. Dun ko
nalaman ang lahat, na hindi nya ako minahal , ginamit nya ako para mapalapit sa
pinsan ko na syang totoong mahal nya.Nag-away kami sa mismong harap ng magulang
namin. Until nakunan ako dahil sa pagtulak sakin ni Elaine. Nagpakalayo-layo sila
marcus at elaine. Habang ako pinagluluksa ang pagkawala ng baby ko. Masakit sa akin
dahil nawalan ako ng anak pero sa nagdaang taon. Naisip ko na bakit hindi ko ibalik
sa kanila ang sakit na pinaranas nila sakin? Nanirahan ako sa korea for almost four
years with the help of Rea Salvador binago nya ako. Eto na ako ngayun." Pagkwento
nito sa amin.
"You're a strong woman Celine. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan mo nakuha mong
tumayo mula sa pagkakabagsak ng dahil sa kanila. Mahirap mawalan ng anak. We will
support you no matter what happend." Nakangiting saad ni Sam.. napangiti ako, tama
sya dapat lang na supportahan ko si Celine. Ang darni nyang hinarap na pagsubok sa
buhay nya.
"Ikaw ba Xena naranasan mo na bang masaktan ng dahil sa lalaki?" Tanong ni Camille
sa akin.
"Actually I forgot him. It was a long story. I have a boyfriend before he break up
with me. Hindi naman ganun kasakit katulad ng inyo." Napatango sila. Di ko alam ang
dapat na sabihin sa kanila. Ang rason kung bakit dahil hindi ko kilala ang lalaking
minahal ko. Di ko alam ang past ko. Ang alaala ko mula sa kanya.
"About sa amin naman ng asawa kong si john. Nagkaroon kami ng problema ng hindi nya
sinasadyang mabuntis ang kaibigan nya. Unting-unti ko rin naman natatanggap ang
sitwasyon namin. Nandun pa rin yung feeling na nasasaktan ako dahil hindi lang ako
at ang magiging baby namin ang mahalaga sa buhay nya. Meron pa syang
responsibilidad sa babaeng yun." Pagopen ni Camille nito sa sitwasyon nila ni john.
"Akala ko hindi matutulad si john sa ama ko pero nagkamali ako. Sinubukan kong
ilayo si john sa bestfriend nya, hindi ako nagtagumpay. Ayaw bitawan ni john ang
bestfriend nya dahil para na raw itong kapatid nya. llang beses ko pinaliwanag sa
asawa ko na iba ang tingin sa kanya ng tinuturing nyang kaibigan. Hindi ako
nagkulang sa paalala kaya until now sinusuyo nya pa rin ako. Hindi pa ako handang
patawarin sya." Dagdag pa nya. Ako lang ata ang hindi nakakarelate sa kanila. Since
ako lang ang single dito. Biglang pumasok sa isip ko si Alvin. Di ko maiwasang
hindi mapangiti.
"Xena bakit parang ang saya mo?" Tanong ni Celine sa akin.
"Wala to may naalala lang ako." Sabi ko sa kanya. "Care to share?" Dapat bang
sabihin ko sa kanila ang namamagitan sa amin ni Alvin?
"Nangyare to kahapon. Nasa pool area ako that time when I saw Alvin came near me.
My heart suddenly beat so fast. I don't know what happend to me."
"Baka na love at first sight ka sa kanya."
Nagtawanan kami. Siguro nga di bibilis ang tibok ng puso ko kung hindi ko sya
gusto.
"l don't think so.. may asawa sya kaya hindi mangyayare 'yun." Pagdeny ko pa. Baka
pag-umamin ako makarating pa sa asawa ni alvin. Kailangan kong mag-ingat. Ayoko ng
gulo.

CHAPTER 18
XENA POV
Matapos ang pangyayare sa suite ko ay nagdisisyon akong sumama kay Alvin. Balak
kasi nilang mag-ama na lumibot dito sa resort. Una naming pinuntahan ay ang
swimming pool. Kasama namin ang anak ni Sam na si zhaira at ang Yaya nito.
Masayang naliligo ang dalawang bata sa pool. Nakatingin lang ako sa kanila na may
ngiti sa labi.
Nabaling ang atensyon ko kay Alvin. Nakatingin sya sa akin at wari ly malalim ang
iniisip.
"Don't look at me that way." Pagsita ko sa kanya. Naiilang kasi ako sa tuwing
tititigan nya ako.
"I'm sorry." Napayuko sya.
"Nasan nga pala ang mommy ni Calvin?" Tanong ko. Masyado kasing tahimik at hindi
ako komportable sa tuwing walang ni isa sa amin ang nagsasalita.
"Nasa bahay sya.." kumunot ang akin noo.
"Why? Dapat sinama mo sya para makapagenjoy naman sya kasama kayo." Saad ko. Pekeng
natawa si Alvin na pinagtataka ko.
"Wag na natin syang pag-usapan pa." Malamig na aniya. Napatikim ako at tila may
bumara sa lalamunan ko. Hindi ako sanay sa pinapakita nya ngayun sa akin.
"Anong kinakaabalahan mo? Bukod sa pagpapatakbo nitong resort nyo?" Tanong nya.
"Meron akong Flower shop" simpleng sabi ko, Napatango sya.
Namayani ang katahimikan. Walang ni isa sa amin ang nag-salita pang muli.
Umahon ang dalawa sa pool at tumakbo papunta sa amin. "Tapos na po kami." Sabay na
sabi ng dalawa.
Tumayo na kami ni alvin at hinawakan ang dalawang bata. Hawak ko si Zhaira habang
kay calvin naman sya.
Binanlawan na namin ang mga bata. Sinuotan ng malinis na damit. Matapos ang lahat
ay nag-yaya ang dalawa na magpunta ng park. Malapit lang sya sa hotel kaya pumayag
kami.
Nasa swing si zhaira at tulak-tulak ni calvin. Nakaupo kami ni alvin sa bench at
nakatingin lang sa dalawa.
"May boyfriend ka ba?" He asked. Nabaling ang tingin ko sa kanya, Umiling ako.
"Wala..
"Why? Sa gandang mong 'yan dapat may umaaligid na sayo." Mahina akong natawa.
"Maraming nanliligaw but i'rn still waiting for my mister right." He smiled.
Bumilis ang tibok ng puso ko.
"What if yung mister right mo ay nasa tabi mo lang and asking you to be his girl
papayag ka ba?' Nakatitig lang ako sa kanya. May kung anong emosyon akong nakikita
sa kanyang mga mata na hindi ko alam kung ano.
"Yes.." wala sa sariling sambit ko. Mas lumawak ang pagkakangiti nya.
Hinawakan nya ang isang kamay ko at marahang pinisil. Ang atensyon nya ay nasa mga
bata. Umiwas na ako ng tingin at muling ibinalik sa mga bata. Napakagat labi ako
para pigilan ang kilig na nararamdaman.
llang araw ko palang nakakasama si alvin nagagawa nya ng makuha ang 100b ko. This
is new to me. Kahit na gustuhin kong pigilan ang nararamdaman ko nakikita ko pa rin
ang sarili ko na kinikilig sa simpleng galaw nya.
What if mahulog na ako ng tuluyan sa kanya? Sasaluhin nya kaya ako? I don't think
so..
Lumapit sa amin si Calvin. Hinawakan nya sa kamay ang daddy nya at pilit na
tinatayo.
"Daddy let's play.]'
Tumingin sa akin si Alvin. Tumango ako at ngumiti. Bahagya akong nagulat ng hawakan
ako ni Alvin at itinayo din.
"Di pwedeng ako lang dapat kasama natin si mommy Xena mo.." nabaling sa akin ang
paningin ng bata.
"Yes po daddy.. laro na po tayo!" Excited na saad ni Calvin. Magpoprotesta sana ako
kaso hinila na ako ni Alvin sa gitna ng playground.
"Daddy ikaw po ang taya." Sabi ng bata sa ama nito. Tumango si alvin at nagsimula
ng tumakbo ang dalawang bata.
"l don't know how to play." Mahinang boses na saad ko. Napayuko ako at mahigpit ang
kapit sa laylayan ng suot kong t-shirt.
Hinawakan ni Alvin ang chin ko at ini-angat para matitigan sya. Nakita ko ang
pagngiti nya. Mahina nya akongtinapik.
"Taya ka.." nakatingin lang ako sa kanya ng sabihin nya 'yun. Napalabi ako ng tawa
pa rin sya ng tawa.
"Ah, ganun.." tinapik ko din sya at kumaripas na ng takbo. Nakasunod sya sa akin.
Hindi ko mapigilang mapangiti.
Hinabol ni Alvin ang anak nito. Nakakatuwang makita na masaya ang lahat. Napahinto
ako sa gilid ng puno at tinignan sila.
Habol ni Alvin ang dalawang bata na may ngiti sa labi. Nakakatuwa silang pagmasdan.
Tumakbo sa direksyon ko si Alvin.
"Anong ginagawa mo dyan dapat nandun ka." Turo nya sa mga bata.
"Nagpapahinga lang ako napagod kasi ako tumakbo." Mas lumapit pa sya sa akin.
Hinawakan nya ako at naglakad kami palapit sa mga bata.
"Daddy let's play pa."
"l want to play pa PO." Sabi ni Zhaira.
"Malapit ng nagdilim kailangan ka na naming ibalik sa magulang mo." Sabi ni Alvin
kay Zhaira.
Walang nagawa ang dalawang bata kundi ang sumunod. Inaya ko muna silang kumain
dahil baka nagugutom na ang dalawa dahil sa kakalaro.
Nagpunta kami ng Resto at kumain doon. Nang matapos kami ay sinamahan namin si
Zhaira at ang yaya nito sa suite nila.
"Thank you po tito alvin and tita xena." Pumasok na sila sa 100b ng hotel room
nila. Naglakad kami papuntang elevator at sumakay.
Pinindot ni Alvin ang floor kung saan ang mga suite namin. Nasa likuran kami ni
Alvin at nasa harap naman ang yaya at ang bata.
Napaurong ako ng bumaling sa akin si alvin na may nakalolokong ngisi. Napasandal
ako sa gilid ng wala na akong maatrasan. Nagulat ako ng siniil nya ako ng halik.
Di ko namamalayang sumusunod na rin ako sa galaw ng labi nya. llang sandali lang ay
pinutol nya na ang halik na pinagsasaluhan namin ng tumunog ang elevator.
Inayos ko ang sarili at umaktong parang walang nangyari. Naririnig ko pa ang
mahinang tawa ni Alvin.
Siniko ko sya para matigil. Lumabas na kami ng elevator. Huminto kami sa tapat ng
suite ko.
"Thank you po mommy xena dahil sumama ka samin." Nakangiting saad ng bata. Ginulo
ko ang buhok nya at hinalikan sya sa pisngi.
"Wala 'yun." Nauna ng pumasok si Calvin sa suite nila na katabi lang ng akin.
Kasama ng bata ang yaya nito na kasunod nya lang. Nasa harapan ko si Alvin.
Pinaningkitan ko sya ng mata. Hindi nakakatuwang hahalikan na lang nya ako kapag
gusto nya. Alam ko naman sa sarili ko na nagugustuhan ko ang halik nya pero hindi
Tama na lagi na lang nya gagawin sa akin 'yun.
Wala kaming relasyon at higit sa lahat ayokong madisappoint ang parents ko kapag
nahulog ang 100b ko kay Alvin.
Tumikim ako at nagsalita. "Dapat lang siguro na layuan natin ang isa't-isa."
Panimula ko.
Napakunot-noo sya at wari ly hindi nagustuhan ang sinabi ko. "Why? May nagawa ba
akong mali?"
"Yes, sa tuwing kasama kita hindi natatapos ang isang araw na hindi mo ako
nahahalikan."
"But you kiss me back. So it means you like the kiss we share." Mapait akong
napangiti.
"00 nagugustuhan ko ang mga halik mo sa akin pero hindi tama to alvin." Halos mag-
isang linya ang kilay nya.
"Dahil ba sa may anak ako.." umiling aka.
"May asawa ka alvin at dapat lang na layuan natin ang isa't-isa. Nagkakasala ka sa
asawa mo dahil sa paghalik sa akin. Naguguilty ako dahil-" he cut me off.
"Enough.]' nagtagis ang bagang aniya.
"Alvi n"
"l said enough!" Pasigaw na saad nya. Napaatras ako dahil sa ginawa nya. Nabalot ng
takot ang buong sistema ko. Di ko akalain na ganito pala magalit si alvin.
"1 don't care about her. I only want you and my son." May diing aniya. Napamaang
ako at di alam ang dapat na sabihin. Lumapit pa sya sa akin at marahang hinaplos
ang pisngi ko. Kinilabutan ako dahil sa paraan ng pagngiti nya.
"1 like you Xena. You're mine Since the day I laid my eyes on you. Lagi mong
tatandaan Xena, akin ka lang.
Hindi ako titigil hangga't di ka napapasaakin." Ngumisi sya at turnalikod na sa
akin. Nang mawala na sya sa paningin ko ay Waka lang ako nakahinga ng maayos.
Ano ba tong pinasok ko.

CHAPTER 19
XENA POV
Naglakad ako palapit sa mga bata kasama nila si Alvin. Kasalukuyan kaming nasa
resthouse namin dito malapit sa resort.
Naisip kong idala ang mga kaibigan ko dito para makapagenjoy.
"Mommy Xena!" Kumaway sa akin si Calvin at urnahon sa pool. Sinalubong nya ako ng
yakap at hinila papunta sa ama nya.
Napaiwas ako ng tingin ng pasadahan ng tingin ni Alvin ang buong katawan ko.
Naupo ako sa tabi nya. Habang si Calvin naman ay bumalik na sa pool at lumusong
kasama ang yaya nito. Tanaw ko mula dito sila Sam at Zack. Si Sean, elaine at
althea. Sina Marcus,ella at Celine.
Wala akong choice kundi ang isarna ang mga kasintahan nila Marcus at Sean. Kahit na
ayaw ko eh nakakahiya naman kung hindi ko sila imbitahin gayung nasabihan ko sila
sam at zack.
Mabuti pang mag-enjoy na lang kami at wag ng gumawa ng gulo. Naramdaman ko ang
mainit na palad na humawak sa kamay ko. Napatingin ako kay Alvin. Ngumiti sya at
idinantay ang ulo nya sa balikat ko. Pinagsiklob nya ang mga kamay namin.
My heart beating fast again. Kinagat ko ang ibabang
labi ko para pigilan ang kilig na nararamdaman.
Nakalimutan ko agad ang mga nasabi sa akin ni Alvin kahapon. Binitawan ko ang
magkahawak kamay namin at lumayo ako ng kaonti sa kanya.
Kailangan kong lumayo sa kanya kahit na nahihirapan din ako. Para din ito sa amin.
Ayokong may isa sa amin ang magkasala.
"Xena.." mahinang saad nya sa pangalan ko. Yumuko ako at hindi sya tinitigan.
"Tigilan na natin to alvin." Halos pabulong na saad ko. Tumayo ako at balak kong
pumasok sa 100b ng bahay para urninom ng malamig na tubig.
Gusto kong huminga. Dahil sa tuwing nakakasama ko si alvin eh nakakalimutan ko kung
ano sya. na pamilyadong tao si Alvin. Habang maaga pa kailangan kong iwasan sya at
kalimutan ang namumuong pag-ibig ko para sa kanya.
Pagkapasok ko sa 100b ng kusina agad akong kumuha ng tubig sa pitsel sa REF.
Pagkatapos kong uminom ay binalik ko ang tubig sa ref at hinugasan ang ginamit kong
baso.
May humawak sa bewang ko na syang nagpagulat sa akin. Hinarap ko ang taong iyon at
laking gulat ko na si alvin iyon.
"Wha-what are you doing?" I asked.
He smirk at me. Napakabilis ng tibok ng puso ko. Tinulak nya ako sa gilid ng
lababo. Nakorner nya ako, nasa magkabilang ulo ko ang mga kamay nya.
Burnaba ang tingin nito sa labi ko. Kitang-kita ko pa ang paglunok nya. Mapupungay
ang mga mata nya. I can see lust and desire on his eyes.
Napapikit ako ng maramdaman ang init ng labi nya sa labi 1<0. Gumalaw ang labi nya
at eto na naman si ako. Hindi ko mapigilang hindi tugunan ang mga halik nya sa
akin.
Hinawakan nya ako at kinaladkad papuntang hagdan. Nakarating kami sa ikalawang
palapag ng bahay. Pumasok kami sa kuwarto ko.
Pagkasara palang ng pinto agad nya akong siniil ng halik. Walang pagdadalawang-isip
na tinugunan ko ang paghalik nya sa akin.
Nag-iinit ang pakiramdam ko. Tila nangungulila ako sa ganitong klaseng init ng
katawan na tanging si Alvin lang ang nakakagawa.
Naglakbay ang mga labi nya papunta sa leeg 1<0. I moan in pleasure.
I know this is not right but it feels so good.
Inihiga nya ako sa malambot na kama. Sinimulan nyang halikan ako sa labi papunta sa
leeg. Di ko napansin na wala na pala akong pangitaas. He cupped my right breast.
Nakalimutan ko ang lahat ng namumuong takot sa akin. Mas iniliyad ko pa ang leeg ko
para mas mahalikan nya ng maayos.
Hinawakan ko ang mukha nya at ako na mismo ang humalik sa kanya. We kissed
passionate.
Lumayo sya sa akin saglit. Tinaggal nya ang suot na puting t-shirt. Matapos 'nun ay
muli nya akong kinaubabawan.
Ngumiti sya sa akin. Gurnanti din ako ng ngiti sa kanya. Hinaplos nya ang pisngi
1<0.
Sinimulan nya ng tanggalin ang natitirang saplot ko sa katawan. Hindi nya iniaalis
ang tingin sa akin. I can feel his love towards me.
Hinapit ko sya palapit sa akin para halikan nya. Di ko alam sa sarili ko kung bakit
gustong-gusto ko syang halikan. May kung ano sa akin na nangungulila sa ganitong
klase ng halik.
Naitulak ko si Alvin ng may sunod-sunod na katok ang nanggagaling sa pinto.
Rinig ko ang sunod-sunod na mura ni alvin dahil dun. Mabilis kong binalot ang
katawan ko ng kumot at pinulot ang two piece ko na syang tanging saplot ko sa
katawan.
Isinuot ko na ang two piece at hinarap si Alvin na ngayun ay seryosong nakatingin
sa akin. Nakasuot na ang tinanggal nyang t-shirt kanina.
Nag-iwas ako ng tingin. Ngayun ko lang narealize ang nagawa ko. Halos nakita nya na
ang buong pagkatao ko. Nahihiya ako sa ginawa ko. I let him touch me. I almost let
him owned me.
Nagpadala ako sa init na naramdaman. Hindi na dapat maulit pa ito. Naunang lumabas
si alvin. Narinig ko ang boses ni Zack. Hinayaan ko muna silang makaalis bago ako
lumabas ng kuwarto.
Siguro dapat lang na simula ngayun ay kalimutan ko na si alvin. Hindi na tama na
nagdidikit pa sya sa akin. Dahil sa tuwing kasama ko sya nakakalimutan ko na may
asawa sya at anak. Ayokong dumating sa point
na dahil sakin kaya may masisirang pamilya. Nagpakawala ako ng buntong-hininga.
ALVIN POV
Nasa hardin kami ni Zack. Dito namin naisipang mag-usap. Inaamin kong medyo nainis
ako dahil l yun na sana ang pagkakataon ko para maangkin si Xena.
Kung hindi lang dahil kay Zack malamang ay nagsasalo na kami ni Xena sa init ng
bawat-isa.
"Alvin, alam ko kung ano ang tumatakbo sa isip mo. Napapadalas na rin na nakikita
ko kayo ni Xena na magkasama. Kung may balak kang saktan sya. Please leave her
alone. Para na ring kapatid ang turing ko kay Xena. I don't want her to be hurt
because of you." Napatango ako.
"Bro, I like Xena at hindi mo ako mapipigilan sa nararamdaman ko para sa kanya."
"Baka nakakalimutan mong may asawa ka. Bago ka pumasok sa gulo siguraduhin mo
munang maayos ang lahat."
"Wag kang mag-alala. Pagkabalik ko sa manila sisiguraduhin kong maghihiwalay kami
ni Pauline. Gusto kong makasama si Xena at alam kong sya lang ang babaeng
magpapasaya sa akin." Hindi pa rin maiaalis ang seryosong tingin sa akin ni Zack.
"Kapag nalaman kong nasaktan si Xena ng dahil sayo. I will make sure na hindi mo na
sya malalapitan
"Don't worry Zack. Lahat gagawin ko para hindi sya masaktan ng dahil sakin.
Mahalaga sa akin si Xena kaya lahat gagawin ko para sa kanya." Tinapik nya ako sa
braso.
"Aasahan ko yan." Napangiti ako.
"Salamat Zack." Tumango sya at umalis na. Tumingala ako at hindi pa rin maialis ang
sayang nararamdaman.
Alam ng mga kaibigan ko ang lahat ng pinagdaanan ko. Alam din nila ang dahilan kung
bakit nakikipaglapit ako kay Xena.
Mahal ko si Hannah at sa tulong ni Xena mailalabas ko ang lahat ng nararamdaman ko
para sa asawa ko sa pamamagitan ni Xena. Sa kanya ko ipaparamdam ang lahat ng
pangungulila ko para sa asawa ko.
I will make sure that Xena will be mine soon. I can't wait to have her in my life.
CHAPTER 20
ALVIN POV
"Did you see your mommy xena?" I asked to calvin. He just shook his head. I let out
a deep sigh.
Kanina ko pa sya hinahanap clito sa buong resthouse pero ni anino nya hindi ko
makita. Kaya nangdisisyon akong pumasok sa 100b ng kuwartong inilaan para sa anak
1<0. Kagabi pagkatapos ng kasiyahan clito nagsiuwian ang mga kaibigan ko habang
kaming mag-ama ay naiwan pa dito dahil gusto pa ng batang makasama ang mommy xena
nya hanggang sa umulan kaya sinabihan ako ni xena na clito na muna kami magpalipas
ng gabi. Magmula ng gumising ako ay hindi ko pa sya nakikita. Medyo tinanghali ang
gising kaya hindi ko alam kung nasaan sya.
"Sir nandun nga pala si ma'am Xena sa tabing dagat kanina." Saad ng yaya ni Calvin.
Napatango ako at urnalis na sa kuwarto.
Bumaba ako ng hagdan at nagtungo sa ikalawang pinto ng bahay nato. Bumaba ako ng
hagdan at hinanap ng mata ko si Xena. Nakita ko sa lounge ang mga garnit nya.
Baka nandito nga sya. Nabaling ang tingin ko sa dagat na may babaeng nagtatampisaw
sa dagat.
Nakilala ko ang babae na si Xena. Sobrang saya nya habang nasa dagat. ni hindi nya
ako napansin. Ang sarap sa pakiramdam na nakikita ko syang masaya.
Kumunot ang noo ko ng makitang tila nalulunod si Xena ng mapunta sa malalim na
parte ng dagat. Panay ang lubog nito sa dagat at hindi na maiangat ang sarili.
Wala akong sinayang na oras. Nagpunta ako sa dagat at lumusong para tulungan sya.
Nang makarating ako sa kanya ay bahagya ko syang inangat.
Dinala ko sya sa lounge at pinaupo. Ibinalot ko sa katawan nya ang robe na nandito.
Nakatingin sya sa akin at wari'y hinahabol ang paghinga.
"Thank you.. " napangiti ako.
"You're welcome." Nagulat ako ng lumapit sya sa akin at mahigpit akong niyakap.
"Akala ko malulunod na ako ng tuluyan. Mabuti na lang at dumating ka." Garalgal ang
boses nya. Hinimas ko ang likod nya.
"Shh, wag mo ng isipin pa 'yan. l'm here di kita pababayaan." Kumalas na sya sa
pagkakayakap. Napahinto sya sa tapat ng mukha ko. Unting-unting bumaba ang mukha
nya at sya na mismo ang humalik sa akin. Hindi din nagtagal ang halik.
"Sabihin mo sa akin kung ano ang gusto mo. Kahit ano gagawin makabayad man lang ako
sa pagligtas mo sa akin." Matiim ko syang tinitigan.
"Kahit ano?" Paguulit ko. Tumango sya na may ngiti sa labi.
"l wantyou.."
Xena POV
Siniksik ko ang sarili kay alvin. Parehas kaming hubad ang tanging tumatakip sa
kahubaran namin ay
ang kumot.
Nakaunan ako sa braso nya, habang ang isa kong kamay ay nakapalibot sa bewang nya.
Panay ang halik nito sa gilid ng noo ko.
Yes, may nangyare nga sa amin. Di ko alam ang dapat na maramdaman. Nakipags*x ako
sa lalaking may pamilya na. Iniwaglit ko sa isip ang lahat ng iyon ng simulan nya
akong akinin.
"Alvin" tawag pansin ko sa kanya.
Tanging ungol lang ang sagot nito sa akin. Umangat ako ng tingin para matitigan
sya.
"Sigurado ka ba talaga dito? Pano kung malaman nya ang tungkol satin."
"Wag kang mag-alala, hindi nya malalaman at kung malaman man nya makikipaghiwalay
din naman ako sa kanya para makasama ka." Aniya na nakangiti.
"Bakit napakadali para sa'yo ang hiwalayan sya. Etong nangyare sa atin Mali to
alvin." Nakatingin sya sa akin ng seryoso.
"l don't love her Xena. Pinakasalan ko lang sya dahil sa anak 1<0. Namuhay ako ng
ilang taon sa piling nya never akong naging masaya. Ikaw, tanging ikaw lang ang
makakapagpasaya sa akin. Trust me, kahit anong mangyare hindi kita iiwan. Ipangako
mo lang sa akin na hindi ka maghahanap ng iba."
Di ko namamalayang tumango ako na syang kinangiti nya ng malawak. Nagdisisyon
kaming tumayo na at magbihis. Saktong lunch na.
Sabay kaming lumabas ng kuwarto. Walang imik na
Bumaba kami ng hagdan. Nagpunta kami sa kitchen at doon naabutan namin ang mag-yaya
na nag-aayos ng pagkain.
Lumapit sa akin ang bata at niyakap ako.
Ginantihan ko ang yakap nya. "l miss you po mommy xena."
Kinurot ko ang pisngi nya. Hinila nya ako papunta sa upuan na katabi ng daddy nya.
Nasa harapan ko si Calvin habang kaharap ni Alvin ang yaya ng bata.
Nagsimula na kaming kumain. Tanging ang bata lang ang syang nagsasalita. Tahimik
lang sa tabi ko si Alvin. Natutuwa ako kay Calvin dahil napakabibo nito at panay
ang kuwento sa akin.
Hindi nakakasawang pakinggan sya. Napakagaan ng 100b ko sa kanya. Naisip ko din na
kung hanggang sa huli ay magiging kami ni Alvin tatanggapin ko ang bata. Gusto kong
maging ina nya.
Pagkatapos naming kumain ay naglaro na ang bata sa sala. Kasama ko si Alvin sa
labas ng pinto nitong resthouse.
"Babalik din ako kukunin ko lang yung mga garnit ko." Turnango sya at hinapit ako
palapit sa kanya.
Ginawaran nya ako ng mapagparusang halik sa labi. Sinasabayan ko ang galaw ng labi
nya. Huminto ang kotse na syang maghahatid sa akin sa hotel. Naitulak ko si alvin.
"May pakiusap sana ako sayo.l ' Nag-iwas ako ng tingin.
"What is it?"
"Wag mo sana akong halikan kapag gustuhin mo.
Pwede mo lang akong halikan sa hindi matao at walang
makakakita sa atin." Ani ko.
Tumalikod na ako at sumakay sa kotse. Ilang oras lang ay nakarating din kami ng
hotel. Bumaba ako ng sasakyan at pumasok sa loob ng hotel. Sumakay ako ng elevator
at pinindot ang floor kung saan ang suite ko.
Binuksan ko ang hotel suite ko. Nagpunta ako sa room ko at inilabas ang maleta,
kinuha ko ang mga gamit ko at inilagay sa loob ng maleta.
Nagdala na ng mga gamit sila alvin ng araw na kasama pa namin ang mga kaibigan
namin. Nagtaka nga sila kung bakit ang daming dalang maleta sila alvin. Nasabi ko
sa kanila na dun muna sila alvin manunuluyan habang nandito pa sa resort,
Nang makuha ko ang lahat ng gamit ko. Binuksan ko ang drawer sa side table ko at
kinuha ang kwintas.
Since ng huling punta dito ni alvin. Hindi ko na nagawang suotin pa ang kwintas.
Tama lang siguro na itigil ko na ang pagsuot nito. Wala ding silbi dahil hindi na
babalik pa sa akin ang una kong minahal.
Simula ngayun hindi ko na sya susuotin pa. Itatago ko na lang to katulad ng gusto
ni Ate Xyril.
Naisip ko bigla ang pamilya ko. Kapag nalaman nilang pumatol ako sa lalaking may
asawa siguradong itatakwil ako ng pamilya ko. Ayokong malagay sa kahihiyan ang
pamilya ko pero di ko magawang lubayan sila alvin. Sa bawat araw na nagdaan na
kasama ko sya alam ko sa sarili ko na nahuhulog na ako sa kanya.
Napamahal na sa akin ang bata at higit sa lahat nakuha ni alvin ang tiwala at buong
pagkatao ko. It feels like I don't want to let him go. Hindi ko naisip ang
kahihinatnan ng lahat ng ito pero naniniwala ako sa lahat ng sinabi ni alvin. Di
ako lalayo hangga't kailangan nya pa ako.
I want to be with him. Kahit ano pa ang mangyare akin sya. Isinugal ko ang sarili
ko sa larong ito at sana sa huli ako ang piliin ni Alvin.
Napukaw ang malalim kong pag-iisip ng tumunog ang phone ko. Sinagot ko ang tawag ni
ate xyril.
"Hello ate.]'
"Kamusta ka dyan Xena?"Napabuntong hininga ako.
"Mabuti naman ate.]' ilang sandali lang ay hindi sya umimik.
"May problema ba?"Tanong nya. Gusto kong sabihin sa kanya ang pinoproblema ko kaso
napakaimposible dahil alam kong pag-uugatan iyon ng gulo.
"Wala ate. Namimiss ko lang kayo." Rinig ko ang mahina nyang tawa.
"l miss you too xena. Pasensya ka na at hindi mo kami kasama dyan. lenjoy mo lang
ang bakasyon mo. Kapag nakabalik ka na clito ikwento mo lahat sa akin ang nangyare
sayo dyan sa resort." Napatingala ako at pinigilan ang luha sa mga mata ko.
I'm so sorry ate, kahit ngayun lang maramdaman ko ang pagmamahal na tanging si
alvin lang ang magpaparanas sa akin, Kahit masama sa mata ng ibang tao ang mahalaga
kasama ko ang lalaking gusto 1<0.

CHAPTER 21
XENA POV
Pinaghiwalay ko na ang magkadikit naming mga labi. Ngumiti ako at ganun din sya.
Kasalukuyan kaming nasa balcony nitong resthouse. Sa nakalipas na ilang linggong
patagong relasyon namin ni Alvin. ngayun lang ulit kami magkakasama. Tuwing inaaya
kami ng mga kaibigan namin parang normal lang ang namamagitan sa amin.
Limitado lang ang pag-uusap naming dalawa. Mabuti na lang at natapos na ang
bakasyon ng mga kaibigan namin kaya malaya na ulit kaming ihayag ang nararamdaman
namin para sa isa l t-isa..
"l miss you.]' he said. Napatingala ako at hinuli ang tingin nya sa akin. Matamis
ko syang ningitian. Mahigpit nya akong niyakap. Nakasandal ako sa katawan nya
habang tinatanaw namin mula dito ang dagat.
Ang sarap sa pakiramdam. Parang ayaw ko ng matapos ito. Sana lagi na lang ganito.
"Miss mo ko? Eh lagi naman tayong mag-kasama ah."
Mahina akong natawa at ganun din sya. "Iba pa rin kapag tayong dalawa lang."
Ang isang kamay ni Alvin ay hinahaplos ang hita ko. Hinahayaan ko lang sya hanggang
sa naramdaman ko ang init ng labi nya sa leeg 1<0. Napaungol at at tila nag-init
ang buong katawan ko. Tanging si alvin lang ang lalaking nakakagawa nito sa akin.
Turnayo ako at kumadong sa kanya. Ningisian nya ako at hinapit ang ulo ko para
mahalikan nya.
Napakapit ako sa leeg nya ng tumayo sya at buhat ako. Patuloy pa rin kami sa
paghahalikan hanggang sa naramdaman ko ang malambot na kama. Kinaubabawan nya ako
at sinimulang hubaran.
Nahampas ko ang malikot na kamay ni Alvin na patuloy na hinihimas ang hita ko.
Narinig ko ang mahina nitong pagtawa at niyakap ako mula sa likuran ko. "Alvin
patulugin mo naman ako. Pinagod mo ako." Nakapikit na saad ko.
"Sige matulog ka lang." Rinig kong aniya.
Naalimpungatan ako ng may sunod-sunod na katok ang nanggagaling sa pinto. Napamulat
ako ng mata at tinignan ang katabi ko kung nandito ba kasama ko si alvin.
Napatingin ako sa pinto ng banyo. Napangiti ako ng marinig ang lagasgas ng tubig
mula sa shower.
Bumangon na ako at nagsuot ng silk robe. binuksan ko ang pinto at nabungaran ko si
Calvin na nakangiting nakatingin sa akin.
"Hello calvin may problema ba?" Napatango sya at napatingin sa loob ng kuwarto ko.
"Nandito po ba si Daddy?" Tanong nya. Hinawakan ko sya sa kamay at pinapasok sa
loob ng kuwarto. Saktong kakalabas lang ni Alvin sa banyo na nakatapis pa ng
tuwalya. Nanlaki ang mata ni alvin dahil sa anak. "Daddy!" Tuwang-tuwang tumakbo
ang bata papunta sa ama nito.
Naupo ako sa gilid ng kama habang nakatingin sa mag-ama. Napabuntong-hininga ako.
Sana ako na lang ang ina ni calvin at sana ako din ang asawa ni alvin. Pinilig ko
ang ulo at hindi na nag-isip pa. Alam ko naman kung ano ako sa buhay ni alvin.
Dapat lang na masanay na ako sa ganito mula ngayun dahil isa lang naman akong hamak
na kabit at panandaliang saya lang kay alvin. Sana kapag dumating ang araw na
kinakatakutan ko ako pa rin ang piliin ni alvin.
Sa sobrang pag-iisip hindi ko napansin na nakatabi ko na pala si alvin sa gilid ng
kama. Busy ang bata sa paglalaro sa phone ng daddy nya.
"Nakatulog ka ba?" Malambing na aniya. Binalingan ko sya ng tingin at mabilis syang
ninakawan ng halik sa labi.
"Yes, nagugutom na ako." Napalabi ako na syang kinatawa nya.
"Son, are you hungry?" Tanong nito sa anak. Saglit na bumaling sa kanya ang bata at
tumango.
Lumapit sa amin si Calvin at nagpabuhat sa ama. Nagpunta kami ng kitchen at
nagprisinta naman si alvin na sya na ang magluto ng dinner namin.
Nang matapos sa pagluluto si alvin ay walang imik kaming kumain. Bigla kong namiss
ang pamilya ko. "Why are you sad?" Nagpilit ako ng ngiti at sinagot sya. "l miss my
family."
Hinawi ni alvin ang iilang buhok sa mukha ko at inilagay sa gilid ng tenga ko.
"Don't worry isipin mo na lang na ako ang asawa mo at anak natin si Calvin ng
sagayon hindi mo maisip ang pamilya mo. Sa amin na lang ang buong atensyon mo."
Nakangiting aniya.
Natapos ang dinner namin na puno ng tawanan dahil sa mag-ama. Dahil sa kanila
saglit kong naiwaglit sa isip ko ang lahat ng problema ko.
Ako na ang nagdala ng mga hugasan sa lababo at kinuha ang gamot ko na nakalagay sa
cabinet dito sa kitchen. Ang mag-ama naman ay nasa sala at nanonood ng tv.
Kumuha ako ng isang basong tubig at ininum ang gamot. Naibalik ko na ang bote ng
gamot sa cabinet ng bigla akong ginulat ni Alvin.
Napahawak ako sa dibdib ko sa labis na gulat. Tawa lang sya ng tawa. Mahina ko
syang hinampas sa balikat dahil sa inis ko. Mantikin ba namang gulatin ako at
pagtawan an.
Naglalambing na niyakap ako ni alvin pero ang paningin ko ay nasa sahig. Ayaw ko
syang kausapin kahit ilang beses nyang tinawag ang pangalan ko.
"Xena look at me.." may pagbabantang aniya. Wala akong nagawa kundi ang sundin ang
kagustuhan nya. "I'm sorry hindi na mauulit." Nakatingin lang ako ng diretso sa
kanya. Di kalaunan ay napangiti din.
"Fine, apology accepted." He smiled, alvin bend his head and claim my lips. Ang
sarap talagang humalik si alvin. Nawawala ako sa tamang wisyo sa tuwing hinahalikan
nya ako o inaangkin sa tuwing nasa kama kami.
Naitulak ko si alvin ng pumasok sa kitchen si Calvin na nakatingin sa phone ni
alvin na tumutunog.
Pagkarating ng bata sa amin agad nyang iniabot sa ama ang phone nito na patuloy na
nag-ri-ring.
Umalis na si Calvin at humarap naman sa akin si
Alvin na seryosong nakatingin sa akin. "I'll take this call."
Tumango lang ako at hinayaan syang umalis sa harap ko. Nagpakawala ako ng buntong
hininga at umalis na rin sa kitchen. Naupo ako sa tabi ni Calvin na nanonood ng tv.
Nahiga sa sofa si calvin habang ang ulo nya ay nasa hita ko. Papikit na ang mata
nya hanggang sa tuluyan na syang makatulog.
Naghintay pa ako ng ilang sandali. Rinig ko mula dito ang pagtaas ng boses ni
Alvin. May problema kaya..
Dumating si alvin na hindi maipinta ang mukha..
binuhat nya si Calvin at sumunod ako sa kanya. Dinala namin ang bata sa kuwarto
nito. Pinalitan ng damit at pinunasan ang katawan ng bata bago ko sya lagyan ng
kumot. Nang matapos ako umalis na kami ni Alvin sa kuwarto at tinungo naman namin
ang kuwarto na para sa aming dalawa.
Naupo ako sa tabi ni alvin. Idinantay nya ang ulo sa balikat ko. Pinagsiklob nya
ang mga kamay namin. "Hey, what's wrong?"
"Pauline will be here next week." Aniya. Kaya pala ganito sya darating pala dito
ang asawa nya.
"Pano na tayo?" Tanong ko. He cupped my face. He suddenly smiled.
"Don't worry one week lang naman sya dito. Di ako makakapayag na magtagal sya dito.
Lagi mong tatandaan na akin ka."
"Alvin, natatakot ako pano kung-" he cutt me off.
"Walang makakaalam ng relasyon natin lalo na si pauline. Kung malaman man nya
maghihiwalay din naman kami." Mukhang disidido na sya sa lahat ng sinasabi nya. Ang
akin lang ay masisira kami sa lahat ng mga nakakakilala sa amin lalo na ang pamilya
ko. "Nagdadalawang-isip ka pa rin ba?" Tanong nya. Umiling ako bilang sagot.
"Ngayun pa ba kung kailan inangkin mo na ako." Natawa sya sa sinabi ko kaya
napatawa na rin ako.
"1 want you do to something." He said seriously.
"What is it?" He smirk and claimed my lips.
"l want to make love with you." Mabilis nya akong hiniga sa kama at kinaubabawan.
Wala talagang kapaguran ang lalaking ito. 
CHAPTER 22
XENA POV
Napamulat ako ng mata ng wala akong makapkap na katawan ni Alvin sa kama. Burnangon
ako at nagpunta ng banyo para maghilamos.
Lumabas na ako ng kuwarto ng masiguro kong maayos na ako. Burnaba ako ng hagdan at
tinungo ang kitchen. Dito palang sa salas ay naamoy ko na ang masarap na pagkain.
Nakangiting sumilip ako sa kitchen at doon nakita kong nagluluto ng almusal si
alvin.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya ng hindi nya napapansin. Yumakap ako sa kanya
likod. Napahagikhik ako ng tumingin sya sa akin.
"You're awake."
"Uhmm... anong niluluto mo?" Nakangiting tanong ko. Pinatay nya muna ang kalan at
hinarap ako.
Hinawi nya ang iilang buhok na tumabig sa mukha ko. Matamis ko syang ningitian.
"Balak ko sanang dalhan ka ng pagkain sa kuwarto." Niyakap ko ng maiigi si Alvin.
"Naramdaman ko kasing wala ka sa tabi ko kaya hinanap kita." Saad ko. I heard him
chuckled.
"Mukhang nasanay ata kita." Ako naman ang natawa. "Pano ikaw lang ang lalaking
hinahanap-hanap ko. Alvin ikaw lang wala ng iba."
Iniangat nya ang mukha ko at masuyo akong hinalikan. Pagkahiwalay ng mga labi namin
tyaka lang dumating ang anak nya kasama ang yaya nito.
Masaya ang breakfast namin. Nakakatuwang isipin na para kaming masayang pamilya.
Kaya ngayun nabuo ang disisyon sa isip ko na hindi ako makakapayag na madaling
matapos ang kasiyahan na ito.
Kahit na kasalanan ang kumabit at mang-angkin na hindi sayo. Ang tanging mahalaga
lang sa akin ay makasama ko ang mga taong nagpapakita at nagpaparamdam sa akin ng
totoong saya ng buhay.
Nang dahil kay alvin naging makulay ang buhay ko. Patawarin ako ng diyos pero hindi
ko susukuan ang mag-amang ito. Sa huli ako lang ang babae sa buhay ni alvin.
Matapos kaming kumain ay naligo na kami. Balak ipasyal ng yaya ni calvin ang bata
na syang sinang-ayunan ni Alvin. Ang sabi pa sa akin ni Alvin ay para
makapagbonding kaming dalawa habang hindi pa pumupunta dito ang asawa nya.
Asawa nya...
Nagpaalam na sa amin ang mag-yaya. Nang makaalis sila ay agad akong siniil ng halik
ni alvin. Mabilis ang pangyayare hindi ko napansin na wala na kaming saplot.
"Mahal kita Xena..." huling saad nya bago ako angkinin.
Nasa tabing dagat kami. Nakatwo piece bikini ako. Nakaupo kami sa buhangin ni
alvin.
Nakadantay ang ulo ko sa balikat rya. Nakapalibot ang isang kamay nya sa bewang ko
habang ang isang kamay nya ay pinagsiklob ang mga kamay namin.
Ang sarap sa pakiramdam na kasama mo ang lalaking nagpapasaya sayo. Matapos ang
'love making' namin ay inaya nya akong maligo sa dagat. Pumayag ako dahil baka
umiscore ulit sya.
Knowing alvin walang kapaguran ang lalaking to. Parang ilang taong hindi nakatikim
ng s*x.
Pinapabayaan ko lang sya sa gusto nya. Lahat gagawin ko para mapasaya sya.
"Pano na tayo kapag dumating na dito ang asawa mo?" Tanong ko pagkuwan. Rinig ko
ang pagbuntong hininga nito.
"Siguro bago sya dumating clito babalik na kaming mag-ama sa suite para hindi ka
nya makita."
Nakakalungkot isipin na pangalawa lang ako. Ang legal na asawa pa rin ang pariority
nya.
"Hey you look sad.]' pansin nya sa akin. "Di na kasi tayo magkakasama."
"Sinong may sabing hindi na tayo magkakasama? Don't worry xena madalas akong
pupunta clito para makasama ka." Umiling ako.
"Problema yang gusto mong mangyare alvin. pano kung mabuking nya tayo at malaman
nya ang tungkol sa akin? Ayaw kong mawala ka sa akin." Nangilid ang luha sa mga
mata ko. Nakikita ko sa mga mata nya ang labis na tuwa.
"Ako din naman Xena. Ayokong mawala ka sa akin.
Trust me Xena I won't let anyone separate us even pauline." He assure me.
I cupped his face. Tinitigan ko sya na parang sya lang ang lalaki sa buhay ko.
Gusto kong ipaalam sa kanya na hindi lang basta gusto ang nararamdaman ko sa kanya
kundi pagmamahal na.
Di ko alam kung kailan at kung saan nagsimula pero alam ko sa sarili kong tuluyan
na akong nahulog sa kanya. Nasasaktan ako sa kaalamang kailangan ko pang-makihati
sa iba pero wala akong pakialam basta mahal ko sya at soon alam kong mamahalin din
ako ni Alvin.
Gusto kong malaman kung hanggang kailan itong relasyon namin ni alvin. Pano kung
hanggang salita lang sya. Ngayun palang natatakot na ako sa posibilidad na iwan nya
ako at maghanap sya ng iba. Di ako makakapayag na mauwi sa lahat ang bawal na
relasyon naming ito.
Itinayo ako ni alvin. Binuhat nya ako na parang bagong kasal. Bahagya akong nagulat
pero napalitan din iyon ng isang matamis na ngiti. Nagpunta sya ng dagat at shit
lang hinulog nya ako sa dagat.
Nang gagalaiting tumayo ako at pinaghahampas sya. "You're so rude." Gigil na saad
ko. Natawa lang sya sa sinabi ko at agad akong niyakap.
Lumayo sya sa akin at sinabuyan ako ng tubig dagat. Napaatras ako at medyo lumayo
sa kanya. Ginawa ko din ang ginagawa nya sa akin. Tawa lang kami ng tawa at para
kaming magbatang naglalaro sa dagat.
Nang mapagod kami ay burnalik na kami sa resthouse. Sabay kaming naligo ang take
note. Hindi matatapos ang shower together kapag walang kababalaghang nangyare sa
amin.
Nakapagbihis na ako habang hinihinatay sa labas ng kuwarto si alvin. Lumabas din
sya sa kuwarto. Sabay kaming burnaba ng hagdan na magkahawak kamay.
Nagpagdisisyonan naming magmovie marathon. Nakahilata sya sa sofa habang nakaunan
ang ulo nya sa hita ko. I stroked his hair using my fingers.
Napabangon sya ng magring ang phone nya.
Tumingin muna sya sa akin. Tumango ako at nagsalita. "Sige na sagutin mo muna
'yarn." Umalis sya sa salas. Inabala ko muna ang sarili ko sa panonood.
llang minuto lang din ay nakabusangot na naupo sa tabi ko si alvin. " hey bakit
ganyan itsura mo?" Natatawang tanong ko.
"Mapapaaga ang dating ni Pauline. I'm sorry." Paghingi ng tawad nito. Napipilitang
ngumiti ako.
"Namimiss nya lang siguro kayo kaya napaaga sya. Wag kang mag-alala alvin
hihintayin kita dito. Sabihin mo lang sa akin kapag darating ka dito." Piangdikit
nya ang mga noo namin.
"I'm gonna miss you. Kung hindi lang sa pakiusap ni calvin ay hindi talaga ako
makakapayag na magbabakasyon sya dito." Aniya.
"Ano ka ba.. sya ang ina ng anak mo at mahal sya ni calvin. Matutuwa ang bata kapag
nandito sya at kasama nyo." He let out a deep breath.
"Hahanap ako ng paraan para mapadalas ang pagkikita natin."
Kinuha ko ang kamay nya at marahan kong pinisil. Napansin ko ang suot nyang
singsing.
Kumunot ang noo ko ng matitigan kong maayos ang ring na suot-suot ni Alvin.
Napatingin din sya sa tinitignan ko. "Suot mo pa pala I yan." lyon marahil ang
wedding ring nila ni Pauline.
"Hindi ito ang wedding ring namin ni Pauline. This ring reminds me of someone
special to me." Umangat ang tingin ko kay alvin. Nakikita ko ang pangungulila at
lungkot sa mga mata nya.
"Someone special?" He nod and smiled.
Muli akong napatingin sa sing-sing. It looks familiar to me.

CHAPTER 23
XENA POV
Nakatingin ako sa kisame nitong kuwarto ko.
Ayokong bumangon at ayusin ang sarili ko. Nakabalik na sa Hotel suite nila ang mag-
ama kaya ako na lang ang mag-isa dito sa resthouse.
Namimiss ko na si alvin. Bakit kasi kung kailan masaya na kami tyaka pa makikiepal
ang asawa nya. I need to do something. I want to be with alvin. Nasanay na ako na
lagi syang nakikita at kasama. Di ko kakayanin ang isang buong araw na hindi ko sya
nakakasama.
Bumangon ako at kinuha ang phone ko. Itinapat ko ang phone sa tenga ko ng mahanap
ang number ni alvin..
llang ring lang ay sinagot din ang tawag. Napakagat labi ako ng hindi ko narinig
ang boses nya. Panong si pauline ang nakasagot?
"Hello who is this?" She asked. Dali-dali kong pinatay ang tawag.
Napahawak ako sa parte kung saan ang puso ko. Nagpunta ako sa banyo at naligo na.
Ako na mismo ang pupunta kung saan si Alvin. I'm badly want to see him.
I don't care kung makita man ako ng asawa nya. As long as kasama ko ang lalaking
mahal ko. I'll do everything para sa akin lang ang atensyon ni Alvin.
Pagkatapos kong ayusin ang sarili ko ay lumabas na ako sa resthouse. Napatingin ako
sa kalangitan. Ngumiti
ako ng huminto sa harap ko ang service na syang magdadala sa akin sa hotel.
Hintayin mo lang ako alvin parating na ako..
napangisi ako sa naisip ko once na makaharap ko sya.
ALVIN POV
Minabuti kong pumunta sa kuwarto para kunin ang naiwan kong cellphone. Nangangati
na ang kamay ko, gustong-gusto ko ng makausap si Xena. Di ako makatakas dahil sunod
ng sunod sa akin si Pauline na syang lalong nagpainis sa akin.
Kaninang madaling araw ay dumating sya. Nakapagpahinga na din sya at ngayun nga ay
nakikipaglaro sa anak. Nagpaalam sya sa akin na magbabanyo lang kaya ako na muna
ang pumalit sa kanya.
Pagkapasok ko sa 100b, nakita kong nakatingin si pauline sa phone ko. Inis na
naglakad ako papunta sa direksyon nya.
Hinablot ko ang phone ko na hawak nya. Kumunot ang kanyang noo ng makita ako.
"Bakit mo hawak to?" Galit na tanong ko. Tila hindi naman sya tinablahan.
Nanatiling nakatingin ito sa akin at urnirap.
"Sino si X?" Napatikom ang bibig ko ng sabihin nya iyon. Hindi ko ginamit ang
pangalan ni Xena sa ang contracts ko. Inilagay ko na 'X' kung sakaling makita ito
ni Pauline. I know her lagi nyang pinapakialaman ang phone ko. Tinitignan kung sino
ang nakakausap at katext ko. Ito madalas ang pinag-aawayan namin dahil nagseselos
sya.
"My friend.." simpleng sagot ko. Mukhang hindi ito kumbinsido sa sagot 1<0.
"Friend? Bakit hindi ko kilala?" Tanong pa ulit nito. Sinamaan ko sya ng tingin.
"Ang clami mong tanong. Kahit itanong mo pa kay john si X kaibigan namin sya."
Nakikita kong malapit ko na syang makumbinsido kaya umalis na ako sa harap nya.
Minabuti kong pumunta sa kuwarto ni Calvin at naglock. Mabilis akong nagpunta ng
banyo at tinawagan si Xena.
Napamura na lang ako ng makitang tumawag si Xena at malamang si Pauline ang
nakasagot. Siguradong nakausap ni pauline si Xena wag naman sana. Nakailang tawag
ako sa kanya, hindi pa din nya sinasagot. Inis na lumabas ako ng Banyo at nagtungo
sa labas. Gusto ko syang makita ang kaso hindi ako makatakas. Lumapit sa akin si
Calvin.
"Daddy I miss mommy xena." He said. I patt his head. "l miss her too."
Biglang sumulpot sa harap namin si Pauline. Nakataas ang isang kilay nito.
"Sino si Mommy Xena na sinasabi mo Calvin?" Tanong nya sa bata. Nagtago sa likod ko
si calvin dahil sa takot sa ina nito.
"Go to your room Calvin." Sumunod ang bata sa pinag-uutos ko.
"Alvin tell me sino si Xena? Bakit mommy ang tawag sa kanya ng anak ko?" Naupo ako
sa couch habang nakapameywang sya sa harap ko. Nagkibit balikat ako.
"Anak ni mister kim si Xena. Gusto syang tawaging mommy ni Calvin dahil para na rin
itong ina nya." Sagot ko.
"Why did you let that happend? Alvin ako lang dapat ang tawaging mommy ni Calvin.
Hindi ang ibang tao." Galit na aniya. Hindi ako nagpatinag.
"Eh sa 'yun ang gusto ng bata tyaka wala namang problema kay Xena ang pagtawag sa
kanya ng 'mommy' ng bata."
"l want to meet her.." umangat ako ng tingin. Walang buhay ko syang tinignan.
"Do you think pag-aaksayahin ni Xena ang oras nya para sa isang katulad mo? Ms.Xena
is busy person. So wag mo na syang guluhin pa." Tumayo ako at hinarap sya.
"Gusto ko lang makilala sya wala naman sigurong masama dun." Dagdag pa nya.
"Kilala kita Pauline. Leave her alone. Wag mong aawayin ang lahat ng taong
nakapaligid sa akin.kapag nalaman kong may sinaktan ka. Ako ang makakalaban mo."
Pagbabanta ko sa kanya. Nangyare na din kasi ito sa amin noon. May nakabanggaan ako
noon, babae hiningi ko ang number nya para mapag-usapan namin ang ginawa ko sa
kotse nya. Nag-uusap kami ng babae garnit ang phone ko ng tanungin sa akin ni
Pauline kung sino iyon. Sinabi ko sa kanya kung pano ko nakilala ang babae at kung
bakit ko kinakausap. Kinulit ako ni pauline kung sino iyon wala akong kaalam-alam
na sinaktan at pinahiya nya yung babae pagkatapos kong ibigay sa kanya ang
hinihingi nya..
"Wala akong gagawing masama sa kanya. Ang gusto ko lang maging magkaibigan kami.
Gusto kong malaman kung pano nya nakuha ang 100b ng anak ko."
Gusto ko sanang sabihin na hindi lang si calvin ang nakuha nya ng (00b pati na rin
aka
Tumalikod na ako sa kanya. Walang saysay ang pag-uusap pa namin. Mabuti pang-
puntahan ko na lang ang anak 1<0.
Biglang may mga bisig na pumalibot sa akin. Inis na pilit kong iniaalis ang kamay
ni Pauline.
"1 miss you alvin.." she said. Tinigil ko na ang pag-alis ng kamay nya sa akin. I
let out a deep breath. "Balak ko sanang magswimming kami ni Calvin.
Pwede bang sumama ka sa amin kahit ngayun lang?"
She asked. Eto na ata ang tamang oras. Napangisi ako. "No, I will stay here. Kayo
na lang ni Calvin ang pumunta." Kinuotan nya ako ng noo.
"Alvin naman kahit ngayun lang. Gusto kong maramdaman na asawa kita." May lungkot
na saad nya. "l told you Pauline, Maiiwan ako dito." Umalis na ako para puntahan si
Calvin.
Hinanda na namin ang mga kailangan nila. Excited na akong makita si Xena.
Nang masiguro kong tapos na ang lahat ay hinatid ko sila sa labas nitong suite.
"Daddy, hindi ka ba talaga sasama?' Tanong ng anak ko. Ginulo ko ang buhok nya at
ningitian sya.
"Hindi na anak, nandyan naman si mommy mo." Sagot 1<0. Lumipat ang tingin ng bata
sa kanyang ina.
Napahalukipkip sa tabi si pauline.
"Daddy please sama ka na samin." Umiling ako bilang sagot. Nalungkot ang bata, pero
dahil sa kagustuhan kong makita at makasama si Xena kailangan kong tanggihan ang
anak ko.
"Calvin oras nyo to ng mommy mo. Di bale ilang beses mo naman akong nakasama sa
pagligo sa pool. Hayaan mong si pauline naman ang kasama mo." Sumimangot ang bata.
Nagpaalam na sila sa akin at nagsimula na silang maglakad palayo.
Biglang bumukas ang pinto ng suite ni Xena. Nanlaki ang mata ko ng makita sa
harapan ko ang babaeng nagpapabaliw sa akin.
Ngumiti sya ng pagkatamis-tamis at lumapit sa akin. Hinapit ko sya at mabilis na
hinalikan sa labi.
"1 miss you.]' she said. Niyakap ko sya ng mahigpit. Napapikit ako para namnamin
ang init ng katawan ng babaeng mahal ko.
"l miss you too my wife." nang dumilat na ako. Nanlaki ang mata ko ng di
inaasahang makikita ko ang taong iyon.
"Alvin.]'

CHAPTER 24
XENA POV
"Anika.." dinig kong sambit ni Alvin. Mahigpit ang yakap sa akin ni Alvin. kaya
hindi ko makita kung sino ang babaeng iyon.
"Wag mong ipakita ang mukha mo. Pagkalapit ko kay anika pumasok ka kaagad sa suite
mo." Bulong nya sa akin. Wala akong nagawa kundi ang sundin ang gusto nya.
Kumawala na sa pagkakayakap ko si Alvin. Nanatili akong nakatalikod. Dinig ko mula
dito ang usapan nila. "Sino 'yun alvin? Babae mo?" Napairap ako at napaismid.
"Uhmm. Di ko sya kilala kaya halika dun tayo sa hotel room ituloy ang pag-uusap."
Aya nya sa babae. Dali-dali akong pumasok sa 100b ng suite ko.
Naglandas ang luha sa mata ko. Ang sakit palang ipamukha sayo na hindi ako mahalaga
sa kanya. Walang label ang relasyon namin. Tanging kabit lang ang posisyon ko sa
buhay ni Alvin.
Napaupo ako sa sahig at inalala ang lahat ng sinabi ni Alvin. Ayokong manatiling
kabit nya. Gusto kong ipakilala nya ako bilang mahal nya. Ang sakit lang, marahas
kong pinunasan ang luha sa mata ko.
Di dapat ako panghinaan ng 100b. Gayung mahal na ako ni Alvin. Di ko sya bibitawan
kahit anong mangyare. I love him and I will do everything to make him
happy. Tumayo ako at inayos ang sarili ko. Napakagat labi ako ng may naisip akong
Plano.
ALVIN POV shit bakit kasi nandito si Anika. Nakakainis dapat sa mga oras na ito
kasama ko si Xena.
"Sino yung kayakap mo kanina?" Tanong nya. Naupo ako sa pang-isahang sofa at
napatingala.
"Di ko kilala, bigla na lang akong niyakap. Akala nya ako ang boyfriend nya."
Nakakunot pa din ang kanyang noo.
"Bakit mo niyakap pabalik?" Magkaibigan nga sila ni pauline. Ang claming tanong,
ang pinakaayoko sa lahat ang tinatanong ako.
"Umiiyak yung babae kaya niyakap ko na lang pabalik." Depensa ko. Mukha naman itong
naniwala. "Teka bakit ka nga pala nandito?" Tanong ko. Umayos sya ng tayo at
tinignan ang buong suite.
"Kakarating ko lang, si pauline kasi gusto nyang magbakasyon ako dito kaya eto."
Napatangon ako. "Nasa swimming pool nitong hotel sila." Nabaling ang atensyon nya
sa akin.
"Bakit hindi ka sumama." Nagkibit balikat ako. "Matagal ding hindi nagkita ang mag-
ina kaya hahayaan ko muna silang magkasama."
"Alvin mahal mo na ba si Pauline?" Hindi na ako nagtaka kung bakit nya ito
tinatanong.
"No.." simpleng sagot ko. She let out a deep sigh. "Alvin sana mapatawad mo na si
Pauline, mahal ka nya kaya ka nya ikinulong sa marriage na to."
Napaismid ako, di ko mapapatawad si pauline dahil sa ginawa nyang pagsira sa
pamilya namin ni Hannah. "Anika, madali lang sayong sabihin ang lahat ng iyan dahil
wala ka sa posisyon 1<0."
"l know na masakit pa din sayo ang pagkawala ng babaeng mahal mo but Alvin limang
taon ng patay si Hannah-'t
"Patay man o buhay si hannah. Mananatili pa din sya sa puso ko. Sya lang ang
babaeng mahal ko. Kahit ano pangsabihin nyo sya pa din ang asawa ko at kung
makalimutan ko man si hannah. Still hindi ko mamahalin si pauline." Ani ko. Tumayo
ako at laking gulat ko ng makitang nakatayo sa gilid si pauline habang lumuluha.
"Kung bibigyan lang ako ng diyos ng pangalawang pagkakataon para makasama si
hannah. Di ko hahayaan na makawala ulit sya sa akin." Dagdag ko pa. Alam kong sa
oras na ito ay mas lalong nasasaktan si Pauline.
Buma(ik si hannah sa katahuan ni Xena.
Bakit ganun, hindi ko magawang kaawaan sya. Dahil alam ko sa sarili ko na she
deserve everything. Ang saktan sya physically and emotionally.
"Bakit ba hindi mo ako kayang mahalin Alvin.." panunumbat nya sa akin. Dali-dali
syang lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
"Mahal kita.. mahal na mahal. Please Alvin ako na lang." Pagmamakaawa nya.
Tinulak ko sya dahilan para mapahiga sya sa sahig. Tinulungan syang itayo ng
kaibigan nya. Wala akong pakialam kung masama man ang tingin sa akin ni Anika.
Napangisi ako ng mas lalo syang napahagulhol. Kulang pa ang sakit na pinaparanas ko
sa kanya kumpara ng malaman kong nawala sa akin ang babaeng mahal ko.
Para na din akong namatay ng huli na ng malaman kong wala na ang babaeng mahal ko.
Ang asawa ko na hindi ko man lang nakausap bago nawalan ng buhay.
"Kahit ano pa ang gawin mo Pauline. Si hannah ang asawa ko at ang babaeng
nagpapatibok ng puso ko." Pilit syang kumakawala sa pagkakahawak ng kaibigan nya.
Nang tuluyan na syang makawala ay malakas nya akong sinampal na sya namang tinaggap
ko ng buo.
"Mahal kita Alvin pero sobra ka na. Tinanggap ko ang lahat ng sakit dahil mahal
kita." Puno ng luha ang buong mukha nya.
Wala akong pakialam sa lahat ng sinasabi nya. "Kung nasasaktan ka na. You can
leave, di kita kailangan sa buhay ko."
Hinila na sya paalis ni Anika. Napahilamos ako ng buong mukha ko. Nagdidilim ang
paningin ko. Babae sya na dapat irespeto pero di ko kaya. Gusto kong gantihan sya
sa lahat ng ginawa nila ng magulang ko sa babaeng mahal ko.
Nang masiguro kong wala ng tao dito sa suite bukod sa akin ay lumabas na ako para
makita si Xena. Sana naman ay nasa hotel room nya sya para magkasama na kami.
Napapangiting binuksan ko ang suite ni Xena.
Hinanap ng mata ko si Xena. Pinuntahan ko ang kuwarto rya. Napangiti ako ng
makitang mahimbing ang tulog nya sa kama. Dahan-dahan ang ginawang kong paglalakad
para hindi sya magising.
Naupo ako sa gilid ng kama habang nakatingin sa kanya. Hinaplos ko ang pisngi nya,
sa tuwing tititigan ko sya ay nakikita ko ang yumao kong asawa.
Patawarin mo sana ako Xena. Mahal kita dahil kay hannah. Di kita minahal bilang
ikaw at sana dumating ang araw na matanggap ko sa sarili ko na wala na ang babaeng
mahal ko. Tutuparin ko ang pangako kong hiwalayan si pauline para sayo.
Magiging masaya tayo katulad ng plano namin ni Hannah. Tayo ang magtutuloy ng
pamilya na pangarap ko para sa amin ni hannah.
Masakit man isipin na ginagamit lang kita dahil lang sa taong mahal ko pero di ko
kayang mawala ka sa paningin ko dahil nakikita ko sya sayo.
Nagising si Xena dahil sa marahan kong paghaplos sa pisngi nya. Nang makita nya ako
ay napangiti sya.
Burnangon nya at sinalubungan ako ng yakap.
Ginantihan ko ang yakap nya sa akin. Biglang nag-init ang buong katawan ko ng
magdampi ang balat namin. "l want you.." mahinang anas ko. Ngumisi sya at bumulong.
"l love you alvin.." biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Only Hannah makes me
feel this way pero ng dahil sa kamukha sya ni hannah ganito na din ang pakiramdam
ko sa tuwing nagsasabi sya ng 'l love you' sakin.
"l love you too Xena." I reply she smiled and pull me
closer.
Nanlaki ang mata ko ng bigla nyang hubarin ang suot na bath robe. She totally naked
in front of me.
Mapangakit na ikinawit nya ang mga kamay sa leeg ko. Idinikit nya ang mainit na
katawan nya sa akin.
Siniil ko sya ng halik na tinugunan din nya. Inihiga ko sya sa kama at sinimulan ko
nang sambahin ang buong katawan nya.

CHAPTER 25
XENA POV
Naibato ko ang hawak na phone sa dingding. Nangingit-ngit ako sa galit na
nararamdaman ko.
Kakatawag lang sa akin ni Alvin. Ang hindi ko maintindihan kung bakit hindi man
lang sya nagsabi sa akin na sasama sya pabalik sa manila.
Dalawang araw na akong naghihintay sa kanya.
Hindi ako makalabas para hanapin sya at makasama. Naghihintay na lang ako sa
pagdating nya dito sa suite ko. Walang pasabing sumama sya sa asawa't-anak nya.
Kaya ako nagagalit dahil sobrang miss ko na sya at hindi man lang nya ako bisitahin
yun pala nasa pamilya nya na sya.
Nakakainis!
Bukas na bukas babalik ako ng manila para makipagkita sa kanya. Napangisi ako sa
binabalak ko. Di ako makakapayag na sa ganito lang mauuwi ang lahat. Akin si Alvin
at mananatili syang akin.
Dali-dali akong nagpunta sa closet at inihanda ang mga damit ko. Inilapag ko sa
kama habang kinuha ko ang maleta sa gilid.
Nang matapos ako sa pageempake. Hinugot ko ang phone sa bulsang suot ko. Tinawagan
ko si Ate Xyril para ipaalam sa kanya ang pagbalik ko.
Mabuti na lang at dalawa ang phone 1<0. Nang masagot ni ate ang tawag. Agad akong
nagsalita.
"Hi ate.. uuwi na pala ako." Napasinghap sya at tila natahimik.
"Hello ate?"
"Hi Xena,sorry nagulat ako.. babalik ka na ng manila?"
"Yes ate, tapos na rin naman ang tatlong buwan ko dito. So it's time for me to go
home."
Hindi langyun ang dahilan kung bakit ako uuwi.
"Okay Xena, I'll wait for you. Have a safe trip."
"Bye ate I love you.]' I ended The call. Napangiti ako habang iniimagine kung ano
ang magiging reaksyon ni Alvin kapag nakita nya ako.
ALVIN POV
Inis na ibinaba ko ang phone. Di ko matawagan si Xena. Tatlong araw ko na syang
hindi makacontact. Alam ko sa mga oras na ito nagtatampo sya sa akin. Di ko naman
ineexpect na mapapaaga ang pagbalik ko ng manila.
Bwisit na pauline 'yan, kung sana hindi nya isasama si Calvin baka ngayun kasama ko
si Xena. Simula ng huling pag-aaway namin ni Pauline nagiging ilag sya sa akin na
naging pabor sa akin. Bago sya umalisa sa Resort sinabi nya sa akin na isasama nya
ang anak 1<0.
Bilang ama hindi ako pumayag. Matigas ang ulo ni Pauline kaya wala akong nagawa
kundi ang sumama na lang sa kanya. Nakausap ko si Xena para sabihing nasa manila
ako ang kaso nagalit sya sa akin.
Sinubukan ko ulit na tawagan sya pero hindi nya
sya matawagan pa. Iniisip ko kung paano ko sya makakasama gayung nasa Resort sya.
Miss na miss ko na si Xena. Natatakot ako na baka may makilala syang ibang lalaki
at iwan nya ako. Di ako makakapayag na sa ikalawang pagkakataon mawala ang babaeng
mahal ko.
Lumabas ako ng kuwarto at nagtungo sa hardin. Napangiti ako ng makita ang mga
bulaklak. My wife loves flowers, kaya maraming nakatanim sa hardin namin dahil sya
ang naaalala ko.
Di ko magawang ibaon sa limot ang lahat ng masasayang alaala namin. Mahal na mahal
ko si Hannah pero nagawa ko syang saktan.
Parang dinudurog ang puso ko sa tuwing binabalikan ko ang huling araw na nakita ko
syang luhaan sa harap ko. Nagawa kong saktan ang babaeng mahal ko at higit sa lahat
ako ang naging dahilan kung bakit namatay sya.
Ang sakit, sobrang sakit ng pagkawala nya. Mabuti na lang at dumating sa buhay ko
si Xena para sa kanya ko ibunton ang pagmamahal at ang pangungulila ko sa asawa ko.
Naputol ang pag-iisip ko ng dumating si Manang. Ngumuti ito sa akin at lumapit.
"Sir, may naghahanap sa'yo. Xena Kim daw ang pangalan." Napalunok ako ng laway at
bumilis ang tibok ng puso ko. Walang pagdadalawang isip na tinakbo ko ang daan
papunta sa gate.
Pagkabukas ko ng gate nakangiting mukha ni Xena ang naabutan ko. Sinalubungan nya
ako ng yakap at mainit na halik sa labi.
"Hi honey.." she smirked.
"Xe-xena what are you doing here?" Nauutal na tanong ko. Umirap sya sa akin.
"Gusto kong magtampo sayo kaso hindi ko kaya. I'm here to see you and ofcourse I
want to meet my future in-laws." Nakangiting aniya.
Napatikom ako ng bibig. Napalabi sya ng wala akong masabi. "Hindi mo ba ako
papasukin?"
Nabalik ako sa ulirat ng sabihin nya iyon. Niluwagan ko ang pinto nitong gate at
nang makapasok sya agad kong isinara iyon..
Magkahawak kamay kaming pumasok sa 100b ng bahay. Hindi ko inaalis ang mata ko kay
Xena. Di mawala ang ngiti sa kanyang mga labi. Natutuwa akong malaman na kasama ko
sya ngayun, ang problema nga lang kapag nakita sya ng pamilya ko baka kung anong
gawin sa kanya.
Naabutan naming naglalaro sa sala si Calvin. Nang makita nya kami agad syang
turnayo at binigyan ng mahigpit na yakap si Xena.
"Mommy xena, I miss you." Sabi ng bata. Kinurot ni Xena ang pisngi ni Calvin.
"Miss din kita. Kayo ng daddy mo." Sagot nito. Nabaling ang atensyon ko sa gilid
kung saan nakatayo si mom at si Pauline.
Shit!
"Sino 'yan alvin?" Ang tinutukoy nito ay si Xena.
Nakatalikod kasi sya kaya hindi nila makita kung ano
ang itsura nito.
Hindi ako mapakali sa kinatatayuan ako. Pano ko ba lulusutan to? f* *k! Bahala na.
"Uhmm.. Mom, Pauline this is Xena." Unting-unting humarap sa kanila si Xena. She
show her genuine smiled to them.
Parehong nanlalaki ang kanilang mga mata. Si mom ay napatakip pa ng bibig.
"Hannah.]' pareho nilang sambit. Napangisi ako dahil sa naging reaksyon nila.
Nahihiyang kumaway sa kanila si Xena. Napatingin sa akin si Xena dahil hindi
makagalaw sa kinatatayuan ang dalawa. Siguro hindi nila akalain na nasa harapan
nila ang kamukha ni Hannah..
"Buhay ka hannah?" Kumunot ang noo ni Xena dahil sa sinabi ni Pauline. Urniling ang
babae bilang sagot.
"Sorry but hindi ako si Hannah."
Di pa din makapaniwala ang dalawa. Napangiti ako ng nag-iwas ng tingin si Mom.
"Tigilan nyo nakakatawag ng Hannah sa kanya.
Anak sya ni mister kim. Hindi sya si hannah.."
Lumapit sa amin si Pauline. Nabigla ako ng halikan nya mismo ako sa harap ni Xena.
Pasimple kong tinulak si Pauline dahilan para matigil sya. Sinulyapan ko si Xena
na hindi makatingin sa amin.
Sinamaan ko ng tingin si Pauline parang wala lang ito sa kanya. Nakangiti pa sya
habang nakaharap kay Xena.
"Nice to meet you Xena. I'm Pauline Alvin's WIFE." pagdidiin nito sa salitang
'wife'
Ngumisi si Xena na syang nagpataas ng balahibo ko sa katawan. "Nice meeting you
Pauline."
"Have a sit.." alok nito kay Xena. Naupo sa pang-isahang sofa si Xena habang pinag-
gigitnaan ako ni Mom at Pauline. Hindi ko maialis ang tingin ko sa kanya.
"So, Xena why are you here?"
"Gusto ko lang bisitahin si Calvin. Napamahal na kasi sa akin ang bata ng makasama
ko sya sa Resort." Aniya. Napatango si Pauline dahil sa sinabi ni Xena.
"Madalas ka bang kasama ng Mag-ama ko?" Tanong pa nito.
Mahinang natawa si Xena. Napatingin sya sa direksyon ko. Hindi nito inaalis ang
tingin sa akin. "Not really, busy din kasi ako sa boyfriend ko."
"May boyfriend ka?" Gulat na tanong ni Pauline ng tignan ko sya ay ngumisi lang ito
sa akin. Um-oo naman si Xena sa tanong nito.
"Anong pangalan nya? Sa susunod na dalaw mo dito sana isama mo sya para mameet
1<0." Naiinis na ako sa babaeng to. Ang darni nyang tanong. Umayos ng upo si Xena.
Ngayun ko lang napansin ang suot nya. She's f g sexy in her dress..
"Alvin ang name ng boyfriend ko." Napatanga si Pauline at tumingin sa akin.
Patay malisya ko syang tinignan pabalik pero sa loob-loob ko gusto kong sumigaw sa
saya.
"Oh pareho pala tayong mahilig sa alvin." Hindi na
sumagot pa si Xena. Pansin ko na hindi umiimik sa tabi ko si mom. I know na
kinakain na sya ng kunsensya nya dahil nasa harap nya ang taong magpapaalala kung
bakit nasira ang buhay ng anak nya.
Napatingin kami kay manang. Sinabi nito na handa na ang dinner. Inanyayahan namin
si Xena na kumain kasalo namin. Hindi naman tumanggi si Xena sa alok namin.
Dumating din si Dad at gulat na napatingin sa bisita. Di rin sya makapaniwala sa
nakita.
Naging tahimik ang dinner namin hanggang sa basagin iyon ni mom. "So Xena do you
have work or business?" She asked. Tinapos muna ni Xena ang pagmuya.
I 'l have Flowershop.." simpleng sagot nito. Biglang sumagi sa isip ko si Hannah.
May pagkakapareho sila ni Hannah..
Nang matapos kami hinatid ko sa pinto si Xena dahil kailangan nya na raw umalis.
Nagpaalam na sya sa pamilya ko. Nalungkot pa si Calvin dahil aalis na sya.
"Xena Dumito ka na muna. Malakas ang ulan at baka mapano ka pa sa labas." Singit ni
Mom. Hinihintay kasi namin ang driver nya.
"Naku nakakahiya PO.. padating na din po yung driver ko na syang magsusundo sakin."
Ngumiti si mom at hinawakan sa kamay si Xena. "Sige na iha." Pamimilit ni Mom
walang nagawa si Xena kundi ang tanggapin ang alok ni Mom.
Nabaling ang atensyon sa akin ni Mommy. "Son, pakihatid si Xena sa Guest Room."
Marahan akong tumango at naglakad na.
Nakasunod sa akin si Xena. Walang imik na naglakad kami papunta sa guest room. Ako
na ang nagbukas ng Pinto para sa kanya. Pumasok sya at ako din.
Bigla ko syang hinapit palapit sa akin at siniil na nagaalab na halik. I f g miss
her so much. "0hh alvin I miss this.]' saad nya habang magkadikit ang mga labi
namin.
Ibaba ko na sana ang zipper ng dress nya ng pigilan nya ako. "Umalis ka na at baka
mataka sila dahil hindi ka pa burnabalik."
I frowned and kiss her for the last time. "Good night.. I love you.]'
"Dream of me honey.. I love you too alvin."
Nakangiting lumabas ako ng kuwarto. Nawala ang ngiti ko ng makitang nakakunot ang
noo ni Pauline.
Ngumisi lang ako sa kanya at nilagpasan sya..

CHAPTER 26
ALVIN POV
Di ko maiwasang hindi mapangiti habang iniisip na nasa iisang bubong kami ng
babaeng mahal ko. Gusto ko sanang makatabi sya sa pagtulog pero di pwede dahil
nandyan si Pauline at baka mabuking kami.
Masaya akong malaman na pumunta pa talaga dito si Xena para makita at makasama kami
ng anak ko.
Nagpunta ako sa kitchen para urninom ng tubig. Nagtaka ako kung bakit bukas ang
ilaw. Naabutan ko sa kitchen bar si mommy umiinom ng alak. Lumapit ako sa kanya ng
hindi nya napapansin.
"It's late bakit hindi ka pa natutulog." Bumaling ang atensyon nya sa akin. Ngumiti
sya ng pilit.
"Di ako makatulog anak.." bahagya akong natawa. "Dahil ba kay Xena?" Tanong ko,
nag-iwas sya ng tingin sa akin.
"Anak kailan mo ba ako mapapatawad?" Nangingilid ang luha sa mga mata.
Tumalikod na ako sa kanya. Walang saysay ang pakikipag-usap pa sa kanya.
"Gusto kong maghiwalay kami ni Pauline, kapag nagawa mong paghiwalayin kami
papatawarin kita." Saad ko.
"Anak alam mong hindi papayag si pauline sa gusto mo tyaka hindi ka ba naaawa sa
anak mo? Gusto mong mawalan sya ng buong pamilya?" Muli akong humarap sa kanya.
"Kayo ang puno't-dulo nito. Hindi si Pauline ang babaeng pinangarap ko bilang ina
ng anak ko. Si hannah 'yun mom. Kung hindi dahil sa inyo baka may anak na kami.
Masaya ang pamilyang pangarap ko. Sinira nyo ang buhay ko!" Di ko na kayang itago
ang sakit na nararamdaman ko.
Tumayo sya mula sa pagkakaupo sa stool. Lumapit sya sa akin at napayakap.
"Patawarin mo na kami anak. Bumalik ka na sa dating ikaw. Nang dahil lang sa babae
iyon kaya mong mawalan ng magulang?' Napatawa ako at tinulak sya.
"Sya ang naging dahilan kung bakit naging masaya ang buhay ko. Minahal nya ako ng
walang hinihinging kapalit pero anong ginawa nyo-" di ko na itinuloy pa ang
sasabihin ko. Umalis na ako sa kitchen. Narinig ko pa ang paghikbi ni mommy.
Paakyat na sana ako ng hagdan ng masagi ko sa gilid si Pauline.
Nakikita ko ang lungkot sa mga mata nya. ltutuloy ko na sana ang pag-akyat ng
pigilan ako ni Pauline. Sinamaan ko sya ng tingin.
"Can we talked?" She asked. I shook my head and remove her hand.
"Pagod ako pauline kaya wag ka ng dumagdag pa." Inis na saad ko.
Tuluyan na akong umakyat pataas at nagtungo sa kuwarto ni Calvin. Nahiga ako sa
tabi ng anak ko. Mahimbing ang tulog ni Calvin. Magmula ng ipanganak sya ginusto ko
na sya lang ang makakatabi ko sa pagtulog lalo na kapag nandito kami sa bahay.
Never kaming nagtabi sa iisang kuwarto ni Pauline. I hate her, siguro naman sapat
na yun para malaman nyang ayoko sa kanya.
Pumikit na ako at pinilit na makatulog.
XENA POV may sinag ng araw na tumatama sa mukha 1<0. Nag-inat ako bago bumangon sa
kama. Sumilip ako sa bintana at napangiti.
Dito ako natulog sa bahay nila Alvin. Bumukas ang pinto kaya nabaling doon ang
atensyon ko. Nakangiting Alvin ang lumapit sa akin. Masuyo nya akong niyakap.
Ginantihan ko din ang yakap nya sa akin.
"Good morning.." bati nya.
"Good morning honey.]' unting-unting lumapit sa akin ang mukha nya. Napatakip ako
ng bibig ng may maalala.
Lumayo ako sa kanya ng kaunti. Kumunot ang noo nya dahil sa ginawa 1<0. "What's
wrong?" Umiling ako. Kinuha ko ang hawak nya.
"Di pa ako nag-tooth brush." Nahihiyang saad 1<0. Natawa sya at napailing.
Dali-dali akong nagpunta sa banyo at naligo.. ang hawak kanina ni Alvin ay damit at
tooth brush. Mabuti na lang at may Shampoo,Sabon at tooth paste dito sa banyo.
llang minuto din ang tinagal ko sa banyo. Nang matapos ako, lumabas na ako sa
banyo. Nagulat ako ng makitang nakahiga sa kama si Alvin.
Bumangon sya ng makita ako. Lumapit sya sa akin at itinaas nya ang hawak na comb.
Pinatalikod nya ako at sya na mismo ang nagsuklay sa akin.
Hinawi nya ang buhok ko at pinaulanan nya ng halik ang leeg ko. Natatawang humarap
ako sa kanya. "Gutom na ako.." napalabi ako, kinurot nya ang pisngi ko tyaka nya
ako hinawakan sa kamay.
Magkahawak kamay kaming bumaba ng hagdan. Dinala nya ako sa dinning. May nakahanda
ng mga pagkain dun.
Naupo ako sa harap ni Alvin. Nilagyan nya ang pagkain ang plato ko. Nakatingin lang
ako sa kanya. Ang sarap sa feeling na inaasikaso ako ng lalaking mahal ko. Ngumiti
ako sa kanya at nagpasalamat. Nagsimula na kaming kumain ng may maalala ako.
"Bakit tayo lang ang nandito?" Tanong ko. Umangat sya ng tingin at sinagot ako.
"Tulog pa sila." Simpleng sagot nya. Hindi na ako nagtanong pa at mukhang wala sa
mood si Alvin na pag-usapan sila.
Nagsimula na akong magkwento para kahit papaano bumalik ang sigla nya. Nagtatawanan
kami ng biglang sumulpot si Pauline.
Masama ang tingin nito sa akin. Di ko na pinagpatuloy pa ang kumain dahil sa paraan
ng pagkakatingin nya sa akin. Nakakawalang gana, wala naman kaming ginagawang
masama ni Alvin.
"Mukhang ang saya nyo ah." Aniya. Nag-iwas ako ng tingin.
"Halika pauline kain tayo." Aya ko sa kanya. Hindi
sya ngumingiti at seryoso ang tingin nya sa akin.
Naupo sya sa tabi ng asawa nya. Napaiwas ako ng tingin ng halikan nya sa labi si
Alvin. Nasasaktan ako, pero wala naman akong sapat na rason para sabihin sa kanila
na nagseselos ako.
Sya ang asawa at ako? Kabit lang ako ng asawa nya.
Natapos ang breakfast namin na walang nagsasalita.
Bumaba sa hagdan ang mag-asawang delos santos. Nakipagbeso sa akin si Mrs. Delos
santos habang tango naman sa asawa nya.
"Alvin uuwi na pala ako." Pagbibigay alam ko sa kanya. Nalungkot sya pero di
kalaunan ay ngumisi. "Sige hatid na kita.." nagpaalam na ako sa kanila. Kasama kong
lumabas ng bahay si Alvin.
Nakita ko pa ang pag-irap sa akin ni Pauline. Mukhang nakakahalata na sya sa amin.
Sinambahala ko na lang ang nakita.
Pinagbuksan ako ng pinto ng sasakyan ni Alvin. Napasalamat ako sa kanya at sumakay
na. Umikot sya at pumasok na din sa 100b.
Pinaandar nya ang makina at umalis na kami.
Iniisip ko pa din si pauline. Yung paraan nya ng pagtitig sa akin. Yung tipong ang
laki ng kasalanan ko sa kanya. "Hey are you okay?" Napatingin ako kay Alvin.
Ngumiti ako ng pilit.
"Yeah, may tanong nga pala ako." Saglit syang sumulyap sa akin.
"Ano 'yun?"
"Do you think nakahalata na sa atin si Pauline?"
"Kahit naman na makahalata sya di na mahalaga 'yun. ltutuloy ko pa din ang
pakikipagrelasyon sayo. Bakit Xena natatakot ka ba? Gusto mo na bang ihihinto ang
relasyon natin?" Saglit akong napaisip.
"Hindi Alvin, I love you at lahat gagawin ko para hindi ka mawala sa akin. I don't
care sa sasabihin ng iba ang mahalaga ang pagmamahalan natin." Napangiti sya at
hininto ang sasakyan sa gilid ng kalsada.
He cupped my face. I kiss him passionate.
Nababaliw na ako sa lalaking ito. Parang pinipiga ang puso ko sa tuwing iniisip ko
na darating ang araw na pagsasawaan ako ni Alvin kaya habang hindi pa nangyayare
'yun. Gusto kong ibigay ang lahat sa kanya. Nalulong ako sa atensyon at pagmamahal
nya sa akin at sa tingin ko, hindi ko kayang bitawan sya. Darating din ang araw na
hindi na ako magiging mistress kundi maging asawa nya.
Lumayo na ako sa kanya ng hindi na pantay ang paghinga ko. Sabay kaming napatawa.
Hinangkan nya ako sa noo at inalis ang seatbelt ko.
Napatingin ako sa labas. Hindi ko napansin na nandito na kami sa bahay namin. "Are
you free tonight?" Napatingin ako kay Alvin.
"Yes, why?"
"Let's have dinner in my condo tonight." Malisyoso ko syang tinitigan.
"Uhmm, okay." Binuksan ko ang pinto ng sasakyan at lumabas na.
"I'll wait for you.]' kinindatan ko sya at kumaway.
Nagdoorbell ako at ilang sandali lang lumabas si manang at pinagbuksan ako.
Naabutan ko sa sala si Ate Xyril. Mapanuri ang matang pinagmasdan ako nito. "Saan
ka nang galing?" Tanong nya. Napalunok ako ng sarili kong laway dahil sa tensyon.
"Nakitulog ako kila Alvin." Di makapaniwalang napaawang ang labi nya.
"Xena, i'm warning you. Kung may balak kang gustuhin si Alvin please itigil mo.
Ikaw lang ang masasaktan sa huli lalo na rt may asawa l t anak sya."
"Ate, I know what I'm doing. Kaya ko ang sarili ko." "Concern lang ako sayo Xena. I
don't want you get hurt." Naglalambing na niyakap ko si Ate Xyril.
"Wala akong gusto kay Alvin ate so you don't need to worry." She patt my head.
"Mabuti naman kung ganun."
I don't want to disappoint my sister but I can't stop my feelings for Alvin. Lalo
na ngayun na hulog na hulog ako sa kanya. Kailan kong itago ang totoong nagmamahal
ako sa lalaking may pamilya na. Soon maiintindihan din nila kung bakit ako pumasok
sa ganitong klase ng relasyon.

CHAPTER 27
XENA POV
Mahigit isang buwan na din ang nakalilipas ng burnalik kami ni Alvin sa manila.
Lagi akong nagpupunta sa bahay nila para makasama sila. Wala namang problema sa
asawa at mga magulang nya.
Nakapagtataka nga kung bakit asikasong-asikaso nila ako.
Luminga-linga ako sa paligid. Kasalukuyan akong nasa SamNiel's Cafe. Inimbitahan
ako ni Pauline na magkape clito Since wala daw syang gagawin tyaka kailangan nya
raw ng mapagk-kwentuhan. Pumayag na lang ako para walang gulo.
Pumasok si Pauline na nakangiti. Lumapit sya sa table ko at naupo sa tapat ko. Nag-
order na kami, naupo ako ng maayos at ningitian ang kaharap 1<0.
"Uhmm may problema ka?" I asked. Nalungkot ito at nagbaba ng tingin.
"l think may kabit ang asawa ko." Diretso ang tingin nya sa akin. Di ko maiwasan
kabahan at panlamigan. "Really? Kilala mo na ba kung sino?" Kunyareng concern ako.
"Di pa eh, malalaman ko din kapag may chance ako. For now kutob pa lang naman. Once
na mahuli ko sila ng kabit nya, di nya magugustuhan ang ganti ko sa kanya."
Napatagis ng panga si pauline.
"Relax, mahal ka ni Alvin kaya di nya magagawang saktan ka.'l Nagpakawala ito ng
buntong hininga.
"Ayokong masira ang pamilya namin Xena. Mahal ko ang asawa ko."
Kahit anong gawin ko. Di ako nakakaramdam ng awa para kay Pauline. Mas lalo kong
ginusto na masira ang pamilya nila. Dahil mahal ko si alvin lahat gagawin ko para
manatili sya sa tabi ko.
Nagkuwentuhan kami hanggang sa hindi namin namamalayan ang oras. Nagpaalam na sya
sa akin na may mahalaga syang pupuntahan.
Naiwan ako mag-isa sa Cafe. Tumayo na ako at nagbayad ng inorder namin. Lumabas na
ako ng Cafe at tinungo ang parking lot.
Sumakay na ako sa kotse ko. Kinabit ko ang seatbelt ko at pinaandar ang makina.
Inilabas ko ang phone sa bag ko. Nakangiting tinawagan ko si Alvin. Pinaalam ko sa
kanya na pupuntahan ko sya sa DSC. Pumayag sya dahil miss nya na raw ako.
Nang makarating ako sa company niya. Agad akong lumabas ng kotse ko at pumasok sa
elevator.
Pinindot ko ang Floor kung saan ang office ni Alvin. Binuksan ko ang pinto at
pumasok ako sa 100b.
Umangat sya ng tingin at sinalubungan ako ng yakap. "l miss you." Hinalikan ko sya
ng mabilis sa labi.
"Miss din kita.."
Hinila nya ako dahilan para maupo ako sa hita nya.
Inilagay ko sa leeg nya ang magkabilang kamay ko. Pinagdikit ko ang mga noo namin.
"Nakipagkita nga pala ako kay Pauline."
"What? Anong ginawa nyo?" Ngumiti ako at idinantay ang ulo ko sa balikat nya.
"Alam nyang may kabit ka. Mabuti at hindi nya alam na ako 'yun." Ani ko.
Dinala ni alvin ang isang kamay nya sa pisngi ko at marahang hinaplos. Napangiti
ako dahil dun.
"Wag kang mag-alala. Malaman man nya o hindi ikaw pa din ang pipiliin ko."
Nakipagtitigan ako kay Alvin. Ako na mismo ang humalik sa kanya.
"SINASABI KO NA NGA BA IKAW ANG KABIT NG ASAWA KO!" Naputol ang halik ng marinig
namin ang boses ni Pauline. Napatayo ako dahil sa gulat. Nanlilisik ang mata ni
Pauline lalo na sa akin.
Dali-dali itong lumapit sa akin at sinampal ako. Sinalubong ko ang puno ng galit
nyang mata.. nagtagis ang bagang nito kasunod ng pahila nya sa buhok ko. Napasigaw
ako sa sakit.
Pilit kong tinatanggal ang kamay nya sa buhok ko.
Umawat na din si Alvin at inilalayo nya sa akin si Pauline.
Nang makawala ako sa pagkakasabunot sa akin ni Pauline inayos ko ang nagulong buhok
at matapang syang tinignan.
"Mga Hayop kayo! Lalo ka na Xena ang kapal ng mukha mol, Ang landi- landi mo sa
asawa ko pa talaga." Nang gagalaiting aniya.
Di na ako nagulat pa sa naging reaksyon nya. Sinong nga ba ang matutuwa kapag
nalaman mong may kabit ang asawa mo.
Nagpupumilit syang makawala sa pagkakahawak ni Alvin. Nangingilid ang luha sa mga
mata ko.
"Alam kong masama Pauline, nagmamahal lang naman ako. I'm sorry dahil di ko
mapigilang hindi mahulog kay Alvin. Nagmamahalan kami." Bumuka ang labi nito
kasabay ng malakas na paghikbi.
"Bitawan mo ko alvin. Papatayin ko yang babaeng 'yan." Galit na utos nito sa asawa.
Nagmamakaawang tingin ang pinukol sa akin ni Alvin.
"Umalis ka na Xena. Ako ng bahala dito." Hindi ako umalis. Nanatili pa ako sa
office nya. Gustong kumawala ni Pauline sa pagkakahawak sa kanya ni Alvin.
"Pareho lang tayo Pauline. Inagaw mo si Alvin sa asawa nya at ngayun aagawin ko
naman sya sayo." Ngumisi ako.
Di ko namalayan na nasabi ko iyon sa kanya. Mas lalo syang nang galaiti sa galit.
"Xena please umalis ka nay Tumango ako at walang lingon-likod na umalis ako sa
office nya.
Sumakay ako sa elevator at pinindot ang ground floor. Napatingin sa akin ang ilang
empleyado hanggang sa makalabas ako ng company.
Sumakay ako sa kotse ko at nagpakawala ng malalim na buntong hininga. Di ko na
napigilan pang ilabas ang sakit na nararamdaman ko.
Pano na kami ngayun? Ano ng mangyayare sa amin ni Alvin? Titigilan na ba namin ang
relasyon na to?
Ang dami kong tanong na hindi pa sa ngayun masasagot. Naisipan kong urnuwi na. Alam
kong makakarating kay Ate Xyril ang ginawa ko.
Pagkarating ko sa bahay hindi muna ako pumasok. Iniisip ko kung dapat bang harapin
ko si Ate.
I don't know what do to. Di ko kayang harapin ang galit ng pamilya ko.
Wala na akong nagawa pa kundi ang pumasok sa 100b. Umakyat ako sa hagdan hanggang
sa makarating sa kuwarto ko. Ipipihit ko na sana pabukas ng biglang bumukas ang
pinto ng kuwarto ni Ate Xyril. Napalunok ako ng sarili kong laway dahil sa kaba.
Madilim ang tingin na pinupukol nito sa akin.
"Ate.." lumapit sya sa akin at binigyan ako ng sampal sa pisngi. Parang namanhid
ang pisngi ko sa lakas ng pagkakasampal sa akin ni Ate Xyril.
Napaluha ako habang nakatingin sa kanya. "Sinabihan na kita Xena. Bakit kay Alvin
pa?"
"Sorry ate di ko mapigilan na mahalin sya."
Napailing ito at hindi makapaniwalang tinitigan ako.
"Putulin mo ang ugnayan mo sa kanya. May asawa't-anak sya Xena. utang na 100b wag
mong sirain ang pamilya nila."
"I'm sorry ate pero di ko kaya. Mahal ko si Alvin at kaya kong maging pangalawang
ina sa anak nya." Muli akong nakatikim ng sampal galing sa kapatid ko.
"Kaya mong manira ng pamilya? Xena ang darning lalaki dyan. Hindi ka mauubusan, wag
mo ng ipagsiksikan ang sarili mo sa lalaking may pamilya na." Tila nauubusan na ng
pasensya ang kapatid ko.
Natahimik sandali si Ate Xyril habang ako naman ay hindi mapigilan ang paghikbi.
Ayokong nagagalit sa akin ang kapatid ko pero di ko kayang mawala sa akin si Alvin.
"Wag mo ng inurnin ang gar-not mo." Kumunot ang noo dahil sa sinabi nya.
"Ate..." turningin sya sa akin at nagpilit ng ngiti.
"Simulan mo na ngayun ang huwag uminom ng gamot mo para maintindihan mo kung bakit
tutol ako sa relasyon nyo ni Alvin. Kung ano sya sa buhay mo bago nawala ang alaala
mo.Gusto kong burnalik ang alaala mo at kapag nangyare ryun sabihin mo sa akin kung
ano ang magiging disisyon mo."
"Ate anong ibig mong sabihin? Ate sandalil" Naglakad palayo si Ate Xyril.
Susubukan ko sana syang habulin ng lumingon sya sa akin. "Wala akong sasabihin sayo
Xena. Ikaw mismo ang humanap ng sagot sa mga tanong mo. Alam kong naguguluhan ka sa
ngayun pero darating din ang araw na babalik din ang nawala sayo."
Sinundan ko na lang ng tingin ang papalayong si Ate Xyril. Tama,naguguluhan ako.
Sino si Alvin sa buhay ko noon? Naging kabit nya rin ba ako noon? Gulong-gulo ako.

CHAPTER 28
XENA POV
Nakatingala ako, Madilim ang buong kapaligiran. Ako lang mag-isa ang nandito sa
hardin. Bilog na bilog ang buwan. Ang sarap sa pakiramdam na makita ang mga
nagkikislapang mga bituwin.
Mahigit dalawang linggo na ako dito sa bahay.
Nasasaktan ako dahil iniiwasan ako ni Ate Xyril.
Nakakapanibago dahil kung dati naglalambingan kami pero ngayun hindi na. Alam ko
naman kung bakit sya ganun at dahil yun sa akin. Kasalanan ko kung bakit sya
nagkaganun.
Sinira ko ang tiwala nya. Naging kabit ako ng lalaking may pamilya na. Gusto ko
lang naman maramdaman ang pagmamahal na tanging si alvin lang ang makakagawa.
Sa isang linggo na lumipas. Di ko pa nagagawang makausap si Alvin. Namimiss ko na
sya pero mukhang di nya ako namiss.
Gusto ko syang makita ang kaso di ko alam kung pwede pa ba ako pumunta sa bahay
nila gayung alam na ni Pauline ang tinatago naming relasyon ng asawa nya.
Napatingin ako kay manang ng lumapit ito sa akin. Ngumiti sya at nagsimulang
magsalita.
"Ma'am may turnawag sa landline Alvin delos santos daw ang pangalan. Ang sabi nya
makipagkita ka sa kanya sa SamNiel's Cafe." Aniya. Napatanga ako
sandali.
Bigla akong naexcite. Nagpasalamat ako kay manang at tumayo na. Pumasok na ako sa
100b ng bahay at tinungo ang kuwarto ko.
Di mawala ang ngiti sa aking mga labi.
Gustong-gusto ko ng makita si Alvin. Mabuti naman at naisapan nyang makipagkita sa
akin.
Sigurado akong namiss nya ako kaya nya naisipang makipagkita sa akin. Di na ako
makapaghintay pa na makita sya.
Nang matapos ako sa pag-aayos ng sarili agad akong lumabas ng kuwarto ko. Nagpunta
ako ng garahe at pumasok sa 100b ng sasakyan ko.
Di rin nagtagal ang byahe ko papuntang Cafe dahil malapit lang iyon sa amin. Nang
makapag-park ako, naglakad na ako papasok sa 100b ng Cafe. Binati ako ni Chris at
sinamahan ako sa lugar kung saan si Alvin.
Si Chris na mismo ang nagbukas ng pinto para sa akin. Nawala ang pagkakangiti ko ng
makita ang taong nasa 100b.
Nagulat ako ng makitang kasama ni Alvin si Pauline. Matamis na ngingitian ako ng
babae habang hindi makatingin sa akin si Alvin. Anong ibig sabihin nito? Bakit nya
kasama ang babaeng iyon?
Nagawa kong maglakad papunta sa direksyon nila. Napatayo si Alvin at tumikhim.
Nangingiting tumayo din si Pauline. Pinagkrus nito ang magkabilang kamay habang
nag-uuyam na nakatingin sa akin.
"Alvin bakit sya nandito?" Tanong ko kasabay ng
pagturo kay Pauline. Sumulyap ito sandali sa asawa at malamig na tinapunan ako ng
tingin.
Nanlalamig ang magkabilang kamay ko. Di ko alam kung ano ang nangyayare.
"Gusto ko lang sabihin na, tigilan na natin ang relasyon na di dapat." Napamaang
ako.
"Ba-bakit?" Garalgal na tanong ko. Ngumisi sya dahil para kumirot ang puso ko.
"Narealize ko na di ko dapat sinasaktan ang Asawa ko. Mahal ko si Pauline kaya
pinuputol ko na ang
Relasyon natin." Di ko na napigilan pa ang paglandas ng luha sa mata ko.
"I'm sorry Xena. Tapos na akong garnitin ka. Nakuha ko na ang gusto ko sayo kaya
tigilan mo na ako." Mapang-asar na aniya.
Dali-dali akong lumapit sa kanya at sinampal sya.
Akmang sasampalin ko ulit sya ng hawakan nya ako.
Pinilipit nya ang kamay ko. Nagsisigaw na ako sa sakit. Hindi ito si Alvin.. di sya
ang lalaking minahal 1<0.
Ang alvin na kilala ko hindi nya ako magagawang saktan.
"Hayop ka! Naniwala ako sayo Alvin pero bakit ganito ang ginawa mo sakin? Mahal na
mahal kita. Sana hindi mo na lang ako pinaibig kung gagamitin mo lang ako."
Naluluhang saad ko.
Hindi sya umimik katulad ni Pauline. Tahimik lang ito sa tabi ni Alvin.
Marahas kong pinahid ang luha sa mata 1<0. Sinamaan ko ng tingin si Alvin.
Nagdisisyon akong lumabas na ng Room na iyon.
Di ko napansin na sa pagmamadali kong makaalis ng Cafe may nakabanggaan ako.
Napatingala ako dahil sa tangkad ng lalaki.
Nakakunot ang noo nito sa akin. Kinabig nya ako sa batok at huli na ng marealize
kong hinahalikan nya ako sa labi.
Narinig ko ang pagsinghap ng mga taong nandito. Agad ding pinutol ng lalaki ang
halik nya sa akin.
Pinahid nga ang luha sa pisngi ko. Mataman ko syang tinignan. Ang gwapo nya,
matangos ang ilong. Makapal ang kilay at malaki ang pangangatawan na sa tingin ko
babad sa gym.
Nakatulala lang ako sa lalaking kaharap.
Hinawakan nya ako sa kamay dahilan para mapatingin ako sa pinaglabasan ko kanina.
Di ko inaasahan na nasa labas din ang mag-asawang delos santos. Masama ang tingin
sa amin ni Alvin.
Muli kong ibinalik ang tingin sa lalaking nangahas na halikan ako at hawakan ang
kamay ko.
"Who are you?" I asked. He just smiled. "I'm your soon to be Husband."
Napatanga ako dahil sa sinabi nya.

CHAPTER 29
XENA POV
"I'm mark deogracia, pinsan ko si Celine
Deogracia." Napamaang ako. Matapos ang kaganapan sa Cafe. Hinila nya ako palabas at
pinasok sa 100b ng sasakyan nya. Wala na akong nagawa ng paandarin nya ang kotse.
Hindi ko alam kung saan nya ako dadalhin.
Tiwala naman ako na wala syang masamang gagawin sa akin. Hanggang sa ihinto nya ang
sasakyan sa Park.
Lumabas na sya ng kotse, nakasunod ako sa kanya. Naupo sya sa bench at ganun din
ang ginawa ko.
Namayani ang katahimikan hanggang sa basagin nya iyon. "Nabanggit ka sa akin ni
Celine, may gusto lang sana akong sabihin sa iyo."
Lumingon ako sa kanya. Nakikita ko ang lungkot at pangungulila sa mga mata nya.
Sinabi sa akin ni Mark ang dapat kong malaman. Naguguluhan ako pero alam kong
maiintindihan ko din kapag dumating na ang tamang panahon.
Nagpaalam sya sa akin dahil may mahalaga pa daw syang dapat gawin. Naiwan akong
mag-isa sa Park. Bigla kong naisip na tawagan si Alvin. Di ko maintindihan kung
bakit bigla syang nagbago. Nag-uulap ang mga mata ko.
Alam kong may kinalaman clito si Pauline at kapag nalaman ko kung ano 'yun di ko
papalagpasin ang
ginawa rya. Sinira nya ang relasyon namin ni Alvin. Ako ang babaeng mahal nya at
naniniwala ako na may dahilan si Alvin kung bakit nya nasabi sa akin iyon.
Turnayo na ako at naglakad. Napahinto ako ng makakasalubungan ko si Alvin. Hinintay
ko ang paglapit nya sa akin. Salubong ang kilay nito at sa tingin ko galit sya.
Hinaklit nya ang braso ko dahilan para mapalapit ako sa kanya. Kinabig nya ang leeg
ko at marahas akong hinalikan sa labi.
Yung paraan ng halik nya mapagparusa. Di ko na napigilan pa ang paglandas ng luha
sa mata ko. Pilit ko syang inilalayo sa akin.
Nang matapos nya akong halikan. Binigyan ko sya ng malakas na sampal. Matalim ang
tingin nito sa akin.
"Akala ko ba tapos na tayo? Bakit mo ako hinalikan?' Nang gagalaiting saad ko.
"Akin ka lang Xena." Nanlaki ang mata ko. Pinahid nya ang luha sa pisngi ko.
Ngumiti sya kalaunan. Biglang naging maamo ang awra nya. Di na rin sya galit.
"Nagseselos ako Xena dahil nahalikan ka ng ibang lalaki. I'm sorry kung nasaktan
kita pero kailangan na nating tapusin to." Muling naglandas ang luha sa mata ko.
Pinaghahampas ko sya habang naiyak.
"Bakit kailangan mo gawin sakin to? Akala ko ba mahal mo ako? Please alvin wag mong
gawin sakin to." Pagmamakaawa 1<0.
He shook his head. I know alvin still love me. May pumipigil lang sa kanya kaya nya
ito ginagawa sa akin.
"l don't want to ruined my son's Future. Pamilya
kami Xena. I'm sorry kung pinaasa kita pero kailangan ako ng anak ko."
"Pero kailangan din kita Alvin. Pano na ako? Di ba sabi mo hihiwalayan mo na si
Pauline dahil magsasama na tayo? Na ako ang pipiliin mo dahil mahal mo ako? Ano na
Alvin, bakit kailangan humatong sa ganito? Di ko maintindihan." Patuloy ako sa
paghagulhol.
"Sinira ko ang tiwala sa akin ng pamilya ko para makasama ka. Pinaglaban kita sa
kapatid ko dahil mahal kita. Ikaw sarili mo lang ang iniisip mo." Umayos ako ng
tayo at nakipagtitigan sa kanya.
"Sabihin mo mismo sa akin na hindi mo na ako mahal, papakawalan na kita. Sabihin mo
habang nakatingin sa mga mata ko. Kahit mahirap sa akin kakalimutan kita."
"Di na kita mahal Xena." Pagkasabi nya 'nun urnalis na sya sa harap ko.
Nanlalambot ang tuhod ko. Tumingala ako para pigilan pa ang luhang nagpapadyang
kumawala. Ang sakit... sobrang sakit na hindi ako ang pinili nya.
llang minuto ang nilaan ko sa park bago ko maisipang umalis na. I need to go back
in my Shop.
Pumara ako ng taxi at sinabi ang lugar na pupuntahan ko. Ipinikit ko ang mata.
Sobra akong napagod sa nangyare ngayun.
Pagod na ang mata kong lumuha. Siguro tatanggapin ko na lang ang katotohanan na,
pampalipas oras nya lang ako. Si pauline pa din ang babalikan nya dahil mag-asawa
sila. Kabit lang naman ang posisyon ko
sa buhay ni Alvin.
Bumukas ang mata ko, napatingin ako sa binata nitong Taxi. Malapit na pala kami sa
Shop.
Bumaba na ako sa Taxi at nagbayad. Inayos ko muna ang sarili at pumasok na sa 100b.
Naabutan ko ang mga staff ko na nakatingin sa babaeng di ko inaasahan na makikita.
Umangat ang sulok ng labi ni Pauline. Naglakad ito hanggang sa makaharap kami.
Inabot nya sa akin ang kapirasong papel. Umirap sya sa akin ng tignan ko sya.
"Pumunta ka sa lugar na 'yan para malaman mo na ginagamit ka lang ng asawa ko."
Hindi na sya nagsalita pa. umalis na sya sa Shop. Sinundan ko lang sya ng tingin.
Tinitigan ko ng mabuti ang binigay rya. Sa tingin ko adress itong hawak ko.
Bukas ko na lang pupuntahan ito.
ALVIN POV
Napahiga ako sa damuhan ng dumapo sa pisngi ko ang kamao ni Zack. Umibabaw sya sa
akin at muli akong sinutok sa mukha.
Umawat ang dalawa pa naming kaibigan.
Nakarating kay Zack ang nagawa ko kay Xena.
Tinulungan akong tumayo ni marcus habang hawak ni John at Sean si Zack. Pinipigilan
nilang malapit sya sa akin.
"Sinabihan na kita na wag mong sasaktan si Xena..
di ka nakinig sa akin. Kung sana di mo na lang sya
ginamit, hindi sya masasaktan ng dahil sayo." Galit na aniya.
Pinahid ko ang dugo sa gilid ng labi 1<0. "Katulad mo Zack may dahilan din ako kung
bakit ko iyon ginawa kay Xena. Mahal ko si Calvin kaya ko to ginagawa."
Napapailing na tinapunan ako nito ng masamang tingin. "Darating ang araw na
pagsisisihan mo ito.
Humanda ka dahil malapit na iyon mangyare."
Tumalikod na sya sa amin at naglakad palayo. Lumapit sa akin ang dalawa at tinanong
kung okay lang ba ako.
Okay lang ako pero ang puso ko hindi. I need to do this for my son.
Di sya pwedeng malagay sa gulo. Sya ang dahilan kung bakit pa ako nabubuhay. Sana
mapatawad ako ni Xena sa nagawa ko.
Lahat ng sinabi ko sa kanya pawang kasinungalingan lang. Di nya alam kung gaano ko
sya kamahal. Kung may pagkakataon lang akong iparamdam sa kanya iyon gagawin 1<0.
Kulang ang ilang buwang relasyon namin. Nagawa ko syang saktan, deserve ko tong
suntok sa akin ni Zack.
Napakalaki kong gago dahil binitawan ko ang babaeng mahal ko.

CHAPTER 30
XENA POV
Turningala ako para mapagmasdan ang kabuohan ng bahay na nasa harapan ko. Sa tingin
ko walang tao sa
100b.
Di ko mapigilan ang mapangiti. Parang nakaramdam ako ng sobrang saya ng dumating
ako dito. May something na di ko maintindihan.
Di na ako nag-atubili pang pumasok sa 100b. Hindi nakalock ang pinto kahit ang gate
kaya madali akong nakapasok.
Napakatahimik ng buong bahay. Walang ikalawang palapag ang bahay na ito.
Nakapagtataka lang na malinis gayong wala naman atang nakatira dito. Nilibot ko ang
buong bahay hanggang sa makarating ako sa sala.
Napako ang tingin ko sa mga litrato na nasa ibabaw ng Piano. Biglang nanginig ang
mga kamay ko kasabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko.
Kinuha ko ang isang litraro. Hinaplos ko ang hawak na picture frame. Nag-uulap ang
paningin ko.
Nakikita ko ang saya sa mukha ni Alvin kasama ang babaeng kamukha ko. Masaya ang
dalawa at sa tingin ko ay bagong kasal lang..
Nakasuot ng simpleng wedding Dress ang babae habang nakapulupot ang isang kamay ni
alvin sa babae.
Ibinalik ko na ang litrato sa pinaglalagyan nito. Sunod ko namang kinuha ang
katabing litrato.
Magkadikit ang noo ng dalawa, Parehong nakangiti. May pumatak na luha sa litratong
hawak ko.
Sino ang babae to? Bakit kamukha ko sya?
Naputol ang pag-iisip ko ng marinig ang boses ng babae. Pinahid ko muna ang luha sa
pisngi ko at hinarap si Pauline.
"Mabuti naman at nandito ka na." Aniya. I let outa deep sigh.
"Bakit mo ako pinapunta dito?" Tanong ko. Naupo muna sya sa sofa at malamig akong
tinignan..
"Gusto kong malaman mo ang dahilan kung bakit ka ginamit ni Alvin." Ngumisi sya.
"Di ako ginamit ni alvin. Mahal nya ako at alam kong mahal nya pa rin ako." Matigas
kong pahayag. Naiiling na natawa si Pauline.
Kinuotan ko sya ng noo. Tinuro nya ang nasa likuran ko.
"Di ka ba nagtataka kung bakit magkamukha kayo ng babae na kasama dyan ni Alvin?"
Tanong nya. Di ako sumagot. Nanatiling tikom ang bibig ko. Turningin ako sa kanya
ng diretso.
"Xena, yang babaeng 'yan ay first wife ni Alvin. Namatay sya sa accident. Siguro ng
makita ka ni Alvin inakala nyang ikaw si Hannah. Kaya nya sinasabi sayo na mahal ka
nya dahil kamukha mo ang babaeng mahal nya."
"llan sa mga kaibigan ni Alvin kahit sya tinawag nila akong hannah. Yung hannah ay
asawa pala ni alvin?' Kaya pala ganun sila makareact ng makita nila ako.
Tumango si Pauline. Naglandas ang luha sa mata ko. Naikuyom ko ang kamao.
Nanginginig ako sa galit na nararamdaman ko. Sa nagdaang buwan na kasama ko sya
puro lang pala iyon kasinungalingan.
"Kalimutan mo na ang asawa ko Xena. Di ka nya mahal, ginagamit ka lang nya dahil
kay hannah. Turnayo sya at nag-inat.
"Mauuna na ako.." umalis na sya sa harap ko. Tumalikod ako at tinignan isa-isa ang
mga litrato.
Si hannah ay asawa ni Alvin.. niloko nya ako. Di ko akalain na magagawa nya ito sa
akin.
Naupo ako sa lapag at umiiyak. Gusto kong ilabas ang sakit na nararamdaman ko.
Bakit kailangan mangyare sakin to?!
"Xena..." napaangat ako ng tingin.
Nanlalaki ang matang nakatingin sa akin si Alvin. Dali-dali akong tumayo at
sinampal sya.
"Niloko mo ako Alvin. Sabi mo mahal mo ako yun pala minahal mo ako sa katahuan ng
ibang babae. Napakawalang hiya mo." Galit na sabi ko.
"Xena let me explain." Akmang hahawakan nya ako ng pigilan ko sya.
"Pagsisisihan mo ang ginawa mo sa akin." Saad ko bago sya iwan.
Umalis na ako sa lugar na iyon at tinungo ang kotse ko. Pinaandar ko na ang makina
at mabilis na nagdrive. Tumutulo ang masaganang luha sa mga mata ko. Nakarating ako
ng ligtas sa bahay namin.
Umakyat ako sa taas at pinuntahan ang kuwarto ko. Inilock ko ang pinto ng makapasok
ako.
Nahiga ako sa kamay at hinayaan na umiiyak. Biglang nanariwa sa isip ko ang
masasayang sandali na kasama ko si Alvin.
Napakawak ako sa ulo ko ng makaramdam ako ng pagkirot.
Please not now..
Patuloy pa din sa pagsakit ang ulo ko hanggang sa napapasigaw na ako sa sakit.
Pinilit kong tumayo at hinanap sa drawer ang gamot ko.
Kinalkal ko ang 100b ng drawer pero wala akong nakita. Ang alam ko nandito lang ang
gamot ko.
Di ko namalayan na nilamon na ako ng dilim.
"Xena wake up." Nagising ako sa pagyugyog sa akin.
Dahan-dahan ang ginawa kong pagmulat ng mata. Bumangon ako at tinitigan ang
kaharap ko. Biglang naging blangko ang isip ko.
"Xena buti naman at nagising ka na. Nag-alala ako sayo." Hindi ako sumagot.
Kunot ang noo nya, umangat ang isang kamay nya at akmang hahawakan ako sa noo ng
hawiin ko iyon.
"Xena anong problema?" Tanong nya.
"Hindi ako si Xena, ako si Hannah." Bumuka ang labi nya. Nang marealize nya ang
sinabi ko napatakip ito ng bibig. Nakita ko pa ang paglandas ng luha sa mata nito.
"Bumalik na ang alaala mo?" Paninigurado nya.
Malamig ko syang tinignan.
"00, kaya hindi nyo na ako maloloko pa."

CHAPTER 31
XENA POV
"Ang tagal nyong tinago sa akin angtotoo. Inakala na hindi na babalik pa ang
alaala ko kahit anong gawin ko, yun pala dahil sa lintik na gamot na pinapainom nyo
sa akin kaya hindi maibalik ang alaala 1<0. Ang sama nyo bakit nyo ginawa sa akin
to!" Sigaw ko kay Ate Xyril.
All this years puro kasinungalingan ang lahat. Pinaniwala nila ako na parte ako ng
pamilyang ito. Alam nila ang tungkol sa buhay ko at lalo na bilang asawa ni Alvin
pero nagawa nilang itago iyon sa akin.
"May rason kami para magsinungaling sayo Xena. Maniwala ka, ginawa lang namin to
para sayo." Sinamaan ko sya ng tingin.
"Kahit ano pang rason 'yan. Buhay ko to! Katawan ko to. Kaya ako dapat ang
magdisisyon kung ano ang gusto kong gawin. Asawa si Alvin, bakit hindi nyo sinabi
sa kanya na buhay ako?" May hinanakit na saad ko.
"Dahil galit kami sa kanya. Niloko ka nya Xena."
Napamaang ako, di ko alam ang dapat na gawin. Ang dami kong gustong sabihin pero di
ko alam kung paano sisimulan.
Naiinis ako sa sarili ko kung bakit hindi ko inalam ang naging buhay ko noon.
"Karapatan nyang malaman ang nangyare sa akin.
Matagal na panahon nyo itinago sa amin to. Inilayo nyo ako ang asawa ko." Biglang
naging matalim ang tingin nito sa akin.
"Di ako papayag Xena na lokohin ka ulit ni Alvin. Si
Calvin, ang batang naging bunga ng pangloloko sayo ni Alvin. Mag-isip ka Xena,
hindi kayo pwedeng magkabalikan." Aniya. Nangilid ang luha sa mata ko.
"Mahal ko sya, kukunin ko ang dapat na sa akin." Naglakad ako hanggang sa
malagpasan ko sya. Nahinto lang ng dumating ang tinuring kong magulang.
"Xena saan ka pupunta?" Tanong ni mommy na nakangiti.
"Anak may problema ba?' Si dad naman ang nagtanong. Di ako sumagot.
Di pa din ako mapakaniwala na niloko ako ng mga tao sa paligid ko. Hinayaan kong
bumuhos ang luha sa mata ko. Lumapit sa akin si mommy at niyakap ako. Ang impit na
iyak ay naging hagulhol. Hinagod ni mommy ang likod ko.
"Ano bang problema Xena?" Nag-aalalang tanong rya.
Tinulak ko sya dahilan para mapalayo sya sa akin. Lumapit si Ate Xyril sa kanila.
Masama ang tingin sa akin ni Ate pero wala akong pakialam. "Pano nyo nagawang itago
sa akin ang totoo? Bakit nyo pilit na kinokontra ang pagbalik ng alaala ko?" Tanong
ko sa kanila.
"Anak ano bang pinagsasabi mo?" Tanong ni mommy na naguguluhan.
"Wag nyo ng ipagkaila pa dahil alam ko na ang lahat." Bahagyang inilayo ni mommy
ang sarili nya kay Ate Xyril. Lumapit sya sa akin pero umabante ako.
"Hayaan mong ipaliwanag namin sayo ang lahat Xena, kung bakit namin nagawa to sayo.
Ayaw lang namin na masaktan ka." Umiling ako.
"May isip ako at alam ko ang ginagawa ko. Pinangunahan nyo ako sa buhay ko. Kung
sana sinabi nyo kay Alvin na buhay ako sana kasama ko sya ngayun." "Naririnig mo ba
yang sinasabi mo Xena? Payag kang makasama ang anak ni Alvin kay Pauline?
Tatanggapin mo na lang ang lahat ng sakit na pinaranas sayo nyang asawa mo?!"
Nagbaba ako ng tingin. Di ako makasagot sa tanong nya.
Sobrang sakit na pinapamukha sa akin na may anak sa ibang babae ang asawa 1<0.
Nanariwa sa isip ko ang lahat ng dinanas ko kay Alvin. Yung huling araw na nakasama
ko sya.
"Babalik na ako sa asawa ko." Yun na lang ang tanging nasabi 1<0. Kailangan kong
makausap si Alvin. Ipapaalam ko sa kanya na buhay ako.
"Patay ka na para sa kanila Hannah." Napaangat ako ng tingin. Naguguluhan ako,
panong namatay ako eh buhay na buhay nga ako.
"May dapat ba akong malaman?" Tanong ko sa kanila. Di sumasagot ang kinilala kong
magulang.
"Pinalabas kong patay ka na." Nang sabihin iyon ni Ate Xyril. Di ko na napigilan pa
ang sarili ko. Lumapit ako sa kinaroroonan nya at sinampal sya.
"KASALANAN NYONG LAHAT TO." napaupo ako sa lapag at tinakpan ang mukha ko at
humagolhol.
"Patawarin mo kami Xena." Dinig kong saad ni mommy. Tinulak ko sya dahilan para
mapaupo din ito sa lapag. Tinulungan syang itayo ni Ate Xyril. Nakatanggap ako ng
sampal kay Ate Xyril.
"Wala kang karapatan na saktan si mommy." Nang gagalaiting aniya.
"Di ko kayo pamilya." May diing sagot ko.
"Kapatid kita Xena." Sagot pabalik ni ate Xyril. Peke akong natawa at sumiryoso
din.
"Sa pagkakaalala ko wala akong magulang o pamilya." Blangko ang ekspresyon ni ate
Xyril. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip nya.
"Maniwala ka man sa hindi, magkapatid tayo at sila ang magulang natin." Mahinahong
pahayag nya. Napako ang tingin ko kay mom at dad.
Umiiyak sa tabi si mommy habang yakap ni Daddy. Nakikita ko ang lungkot sa mga mata
ni dad. Ngayun ko lang sila nakitang ganito.
Parang may tumurok na kutsilyo sa puso ko habang nakatingin sa kanila.
"Panong nangyareng pamilya ko kayo? Lumaki ako sa bahay ampunan. Wala akong
kinilalang magulang habang lumalaki ako." Naguguluhang tanong ko.
Nagpakawala ng buntong hininga si Ate Xyril. Nakita ko pa ang paglandas ng luha sa
mata nya.
"Nawala ka sa amin ng maglimang taon ka. Matagal ka na naming hinahap Xena. Di
namin alam na buhay ka dahil may inilibing din kami na nagsasabing ikaw iyon.
Hanggang sa ako ang makasagasa sayo, nalaman ko na ikaw ang nawawala kong kapatid."
Naiiyak na aniya. Nakikinig lang ako sa kwento nya.
"Laking pasasalamat namin dahil bumalik ka sa pamilya natin." Di ko na nagawa pang
itulak si ate xyril ng yakapin nya ako.
Hindi maabsorb ng isip ko ang lahat ng nalaman ko. Yumakap ako pabalik kay ate
xyril at hinayaan ang sariling ilabas ang luha sa mga mata ko.
"Mahal na mahal ka namin Xena.. lahat gagawin ko para sayo dahil mahal kita. Sana
maintindihan mo na ginawa lang namin na itago sayo ang lahat dahil ayokong makita
na nasasaktan ka." Mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko kay ate.
Nakiyakap na din ang mga magulang namin..

CHAPTER 32
XENA POV
Hininto ko sa gilid ng kalsada ang sasakyan ko. Binuksan ko ng kaonti ang bintana.
Kitang-kita ko mula dito ang pagyakap ni Pauline kay Alvin. Hinahayaan lang sya ng
lalaki.
Kumuyom ang palad ko. Ako dapat ang kayakap ni Alvin. Ako dapat ang kasama nya at
higit sa lahat ako lang ang dapat na asawa sya.
Hindi ko malaman kung ano ang iniisip ni alvin sa sandaling ito. Walang ekspresyon
ang mukha nito. Inilayo nya sa kanya si Pauline dahilan para malungkot ang babae.
Napangisi ako ng makitang lumabas ng gate si
Alvin. Sumakay sya sa kotse nya at pinaandar na paalis.
Nagmamadaling binuhay ko ang makina ng sasakyan ko para sundan sya. I need to
talked to him sa lalong madaling panahon.
Nagtaka ako ng huminto ang kotse nya sa flower shop. Hindi na ako lumabas pa ng
kotse ko para sundan sya. llang sandali lang ay lumabas na sya ng shop. May hawak
si alvin na bouquet. Inamoy ang hawak na flowers at ngumiti.
Pumasok na sya sa 100b ng sasakyan nya at muling umalis. Sinusundan ko lang sya sa
kung saan man nya balak pumunta.
Naguluhan ako ng pumunta sya sa cemetery. Ang
alam ko wala syang kamag-anak na namatay na nakalibing to. Pinark nya ang sasakyan
at ganun din ako.
Lumabas sya ng Car nya at habang hawak ang dalang bouquet.
Hindi na muna ako lumabas ng sasakyan at baka makita nya agad ako. Nang mawala sya
sa paningin ko dun lang ako nagdisisyon na sundan sya.
Nakita ko agad si Alvin. Nakaharap sya sa puntod at hinaplos ang lapida. Nanunubig
ang mata ko.
Dahan-dahan ang ginawa kong paglakad. Hindi nya napansin ang paglapit ko.
"Hannah.." dinig kong sambit nya sa pangalan ko. Dun ko lang naalaala ang sinabi sa
akin ni ate xyril. Kaya ba sya nagpunta dito para makita ang puntod na inakala
nyang ako?.
Umangat ang tingin sa akin ni Alvin. Nagulat ako ng tumayo sya, maglalakad na sana
ako palayo ng hawakan nya ang kamay ko.
"Xena anong ginagawa mo dito?" Tanong nya. Tinanggal ko ang kamay nya at hinarap
sya.
"Sinundan kita. Sino pala ang pinunta mo dito?" Tumingin sya saglit sa lapida at
mapait na ngumiti.
"Nandito ako para makausap ang asawa ko." Lumapit ako sa lapida at laking gulat ko
na makita ang pangalan ko sa puntod na iyon. Totoo nga ang sinasabi ni Ate xyril.
Naupo ako at hinaplos ang pangalan sa lapida. Nangingilid ang luha sa mata ko.
Tumingin ako sa gawi ni Alvin na nakaupo na din sa damuhan.
"Patawarin mo sana ako Xena kung nasaktan kita. Alam kong hindi na mababago pa ng
sorry ko ang nagawa ko sayo. Kinailangan ko lang putulin ang koneksyon ko sayo
dahil kay Calvin." Panimula nya.
"Alvin alam mo kung gaano kita kahamahal.
Nakikiusap ako sayo, ako naman ang piliin mo." Umiling ito sa pakiusap ko.
"Wag mo ng gawing kumplekado pa ang lahat Xena. Marami pang-ibang lalaki dyan na
mas deserving sa pagmamahal mo. Siguro nga karma ko to dahil nasaktan ko ang asawa
kong si Hannah." Di ko na napigilan pa ang pag-alpas ng luha sa mata 1<0.
"Pwede mo bang ikwento sa akin kung paano sya namatay?" Tanong ko. Nagbaba ito ng
tingin. Nakikita ko ang pangingilid ng luha nya. Pinipigilan nya marahil ang luhang
gustong kumawala.
"Mahal ko si Hannah. Nang makita kita biglang sumigla ang buhay 1<0. Magmula ng
malaman ko ang pagkawala nya para na din akong namatay. Di ko matanggap na wala na
sya. Xena, patawarin mo ako dahil ginamit kita para mapunan mo ang pangungulila ko
sa asawa ko." Huminga sya ng malalim at muling nagsalita.
"Dahil sa akin kaya sya namatay. Pumunta sya sa bahay ng parents ko para makita
ako. Matagal na din kaming hindi nagkakasama dahil may kinailangan akong gawin sa
US para sa business ng family ko. Napakabuting asawa ni Hannah kaya inintindi nya
ang sitwasyon namin. Umalis ako para sa kanya. Di ko alam na simula pala iyon ng
paghihirap namin." Hindi ko inaalis ang tingin sa kanya.
Sunod-sunod ang pagpakawala nito ng luha. Parang dinudurog ang puso habang nakikita
syang ganito.
"Di ko ginusto ang lahat Xena. Lasing ako tapos kinaumagahan nakita ko na lang ang
sarili na katabi ko na sa kama si pauline. Wala akong maalala na may nangyare sa
amin at ang pagd ating nya sa bahay na tinutuluyan ko. Nagalit ako sa kanya at mas
lalong galit ako sa sarili ko dahil nagkasala ako kay hannah. Bumalik ako sa pinas
para makasama na ang asawa ko pero iba ang nangyare. llang buwan pa ang tinaggal ko
sa US bago ako nakauwi. Dumaan muna ako sa bahay ng magulang ko para pag-usapan
namin ang kasunduan namin ni mommy."
"Anong kasunduan?" Naguguluhang tanong ko.
"Kasunduan na tatanggapin na nila ang asawa ko para sa akin. Gusto kong mapalapit
na ang 100b nila kay hannah. Yun lang naman ang tanging gusto ko. Nang araw din na
iyon nandun sa bahay si Pauline kasama ang magulang nya. Nalaman ko na buntis si
Pauline. Di ko matanggap ang lahat Xena. Nasaktan ko si Pauline dahilan para duguin
sya. Muntik ng makunan ang babaeng iyon. Hindi na ako nakauwi sa bahay naming mag-
asawa dahil sa kanya. Inalagaan ko sya ng ilang araw hanggang sa magdischarge sya."
Hinawakan nya ang kamay ko at marahang pinisil.
"May gaganapin na birthday party para kay Iola pero di ko alam na ang party na iyon
na hinanda ay para pala sa amin ni Pauline. Engagement party, nung una tumutol ako
pero wala na akong nagawa kundi ang hayaan na lang sila tutal wala din kwenta pa
iyon dahil
kasal ako sa babaeng mahal ko." Tumigil sya sandali. Di tumitigil sa pagluha ang
mata nya. Gusto ko sanang ipahid dahil nahihirapan akong makita syang ganito.
"Nasaktan ko si Hannah. Ang darning nangyare sa araw na iyon. Xena, di ko akalain
na pupunta sa mansyon si hannah at yun ang magiging dahilan para tuluyan syang
mawala sa buhay ko. Sobrang sakit na ang tagal bago ko malaman na patay na pala ang
asawa ko. Hinintay ko sya sa bahay namin pero di sya burnalik." Tumingin sya ng
diretso sa mga mata ko.
"Mahal na mahal ko sya. Sa huling pagkataon hindi ko nasabi sa kanya na kung gaano
ko sya kamahal.
Tanga ako eh, naging sunod-sunuran ako sa pamilya ko. Lagi kong sinisisi ang sarili
ko kung bakit nawala sya sa akin." Niyakap ko ng mahigpit si Alvin. Hindi ko na
napigilan pa ang paghagulhol. Nasasaktan ako habang nakikinig sa kwento nya.
Gusto kong sabihin sa kanya na buhay ako. Gusto ko na syang makasama pero alam kong
hindi pa sa ngayun.
Kailangan kong ihilom ang nagawa nyang sugat sa puso 1<0. Masakit sa parte ko dahil
niloko nya ako. Kahit na sabihin nya pang hindi nya ginusto ang nangyare still nasa
sa kanya pa din iyon dahil nakinig sya sa magulang nya.
Kailangan kong pagbayarin ang mga taong gustong paghiwalayin kami ni Alvin.
Sisimulan ko ng singilin ang mga taong naging dahilan ng paghihirap namin.
Magbabayad ka sa ginawa mo sa akin Pauline.
Sisiguraduhin ko na mawawala sayo ang lahat ng meron ka. Kukunin ko ang dapat na sa
akin at wala akong ititira. Makita lang kitang magdurusa mapapanatag na ang
kalooban 1<0.
Kumalas na ako sa pagkakayakap ko kay Alvin. Agad kong sinungaban ang halik ang
labi nya.
Habol ang hininga na pinutol ko ang halik. Matamis ko syang ningitian.
"Mahal na mahal kita Alvin."

CHAPTER 33
XENA POV
"Alvin.]' tumingin sya sa gawi ko. Ngumiti sya ng pilit.
Tumayo na sya at ganun din ang ginawa ko. "Kailangan ko ng umalis.l'
Paalam nya, agad ko itong pinigilan. 'I Mahal kita alvin.l'
sinabi ko na sayo. Wag mo na akong mahalin dahil hindi ko deserve ang pagmamahal
mo." Umiling ako bilang pagtutol.
"Kahit ano pang rason mo, hindi ako papayag na sa ganito na lang mauuwi ang lahat."
Hindi sya makatingin sa akin at wari l y naguguluhan. Napahilamos ito ng mukha
garnit ang magkabilang kamay nya.
"Nakikiusap ako sayo Xena, buhay na ni Calvin ang nakataya dito. Ayokong magkaroon
sya ng broken family. Marami pang lalaki dyan Xena na karapat dapat sa pagmamahal
mo. ltuon mo na lang yan sa iba."
May butil ng luha ang kumawala sa mata ko. Di ko maintindihan kung bakit sila pa
din ang pinipili nya kaysa sa akin. Akala ko ba mahal nya ako?
"Minahal mo ba talaga ako?' Mahinang sambit ko. Tumingin sya sa akin ng diretso. He
let out a deep sigh.
"Ang totoo Xena, nakikita ko sayo si Hannah kaya ko nasasabi na mahal kita. Pero sa
mga nagdaang araw na kasama kita minahal na pala kita bilang ikaw." Aniya. Lumapit
sya sa akin at niyakap ako.
"Hindi nakakabuti para sa atin ang ipagpatuloy pa ang relasyon na to. Duwag ako
Xena, hindi ko napaglaban ang pagmamahalan namin ni Hannah at ngayun ganun din
sayo. Pasensya ka na dahil kailangan kong itigil na to para wala ng taong mapahamak
pa." I gritted my teeth. Nagpupuyos sa galit ang buong kalooban 1<0. Pinaghahampas
ko sya kasabay ng pagluha.
"Idiot. Bakit ba sunod-sunuran ka sa mga taong iyon. Pano na ako Alvin? Di ko kaya
na wala ka sa buhay ko."
"Kayanin mo Xena, may lalaking darating sa buhay mo na syang magiging dahilan ng
pagkalimot mo sa akin." Saad nya.
Kumawala ako sa pagkakayakap nya sa akin at buong lakas na sinampal sya.
"Sinimulan mo to Alvin kaya sisisguraduhin ko na ako ang tatapos nito." Pinahid ko
ang luha sa mukha ko at urnalis na sa lugar na iyon.
Pagpagkarating ko sa parking agad akong sumakay sa kotse ko. Ang pigil na hagulhol
ay tuluyan ko ng inilabas.
Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa patuloy na pagkirot. Sa ikalawang pagkakataon,
sila pa din ang mahalaga sa kanya.
Asawa nya ako.
Dumilim ang paningin ko. Naikuhom ko ang kamay ko. Di ako makakapayag na hindi ko
magantihan ang mga taong naging dahilan ng pagdurusa ko. Isasama ko na rin si
Alvin.
Ipapakita ko sa kanya kung ano ang sinayang nya.
"May gusto akong ipagawa sayo." Nabaling ang atensyon sa akin ni Ate Xyril.
Kasalukuyan akong nasa mansyon. Matapos ang pag-uusap namin ni alvin agad akong
umuwi sa bahay para makausap si ate xyril..
Kailangan ko ang tulong nya para pabagsakin ang mga taong nagpahirap sa akin.
"Oh xena mabuti at nakauwi ka na. Ano pala yung gusto mong ipagawa?" Tanong nya
habang nakangiti. Napalunok ako ng sarili kong laway bago sya sagutin.
"Gusto kong makuha kung ano ang meron si Pauline pati na din ang DS company."
Nakatitig lang ito sa akin.
"Sigurado ka ba sa gusto mong mangyare?" Paninigurado nya. Marahan akong turnango
bilang sagot.
"Sige, ako na ang bahala. Kahit sa paraan man lang nito mabawasan ang galit mo sa
akin." Nakikita ko ang lungkot sa mga mata nya.
Tatlong araw ko na silang hindi nakakausap ng maayos. Magmula ng malaman ko ang
lahat umiiiwas na ako sa kanila. Masakit sa akin na nagawa nila itago ang buong
pagkatao 1<0.
Kaya hindi na muna ako umuuwi dito sa mansyon dahil sa kanila. Di naman nila
pinagpipilitan na makausap ako na syang kinatuwa ko.
Kahit anong gawin nilang pagpapaliwanag, hindi ko magawang pakinggan sila. Sinarado
ko ang puso't-isip ko sa kanila.
Di ko pa kayang magpatawad sa ngayun.
ALVIN POV
Walang buhay na burnaba ako ng sasakyan 1<0. Mula dito dinig ko ang sigaw ni
Pauline.
Kumunot ang noo ko ng marinig din ang pag-iyak ng anak kos
Dali-dali akong pumasok sa 100b ng bahay at taking gulat ko ng makitang sinasaktan
ni Pauline si Calvin.
Lumapit agad ako sa kanila. Inilayo ko si Calvin sa ina nya. Nanlilisik ang matang
nakatingin ang babae sa bata.
"Anong sa tingin mo ang ginagawa mo? Bakit mo sinasaktan ang anak ko?" Galit na
tanong ko.
Pinakalma muna nito ang sarili. Si calvin naman ay walang tigil sa pag-iyak.
"Pinagsabihan ko na ang batang iyan na wag maglalaro ng bola dito sa sala lalo na
rt nandito ako. Ang kulit, hindi sya nakinig sa akin kaya tumama yung bola sa
basong may juice. Ang ending nabasa ang phone ko." Nang-gagalaiting aniya.
Sinilip ko sa likuran ko si Calvin na ngayun tumigil na sa pag-iyak.
"Daddy nagsorry naman po ako eh." Saad nya. Hinarap ko si Pauline at hinaklit ang
braso nya.
Napangiwi sya dahil sa ginawa 1<0. "Subukan mo ulit na saktan si Calvin.
Sisiguraduhin kong hihiwalayan kita."
Ngumisi lang sa akin si Pauline. "As if naman na kaya mong hiwalayan ako. Baka
nakakalimutan mo na hawak kita sa leeg Alvin."
"Tuparin mo ang kasunduan natin Pauline. Hindi ako aalis sa pamilyang ito."
Turnango lang sya at umalis na sa harap namin.
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Tama, kasunduan na syang magpapabago sa buhay
1<0.
Nang mahuli kami ni Pauline. Binantaan nya akong papatayin nya ang bata. Alam ko sa
sarili ko na kaya ko syang labanan pero naging duwag ako lalo na't ginawa nga nya
ang binabalak nya kay Calvin.
Muntik ng masagasaan ang bata ng minsan itong tumawid mag-isa sa kalsada. Kitang-
kita ko na ang kotseng iyon ay kay Pauline.
Pinangako ko sa sarili ko na hindi ako makakapayag na saktan nya ang anak ko. Di
nya matanggap ang relasyon namin ni Xena kaya gumagawa sya ng paraan para manatili
ako sa pamilyang hindi ko pinangarap. Nagawa kong saktan si Xena para kay Calvin.
Lahat gagawin ko para walang inosenteng buhay ang madamay dahil lang sa kabaliwan
ni Pauline.
Siguro nga hanggang clito na lang kami ni Xena. Hindi ako ang lalaking para sa
kanya. Sasaktan at sasaktan ko lang sya.
Di ko deserve ang maging masaya. Umabot ako sa punto na kailangan kong mamili. Alam
kong magiging masaya din balang-araw si Xena sa ibang lalaki.
Wala ding saysay ang paglaban ko ng pagmamahal kay Xena kung mawawala sa buhay ko
si Calvin. Ang tanging mahalaga lang sa akin ngayun ang mapabuti ang lagay ng anak
ko. 

CHAPTER 34
ALVIN POV
Kasalukuyan akong nasa Samniel's Cafe kasama ang mga kaibigan 1<0. Pinag-uusapan
namin ang pwede kong gawin para mawala sa landas ko si Pauline.
"Bakit hindi na lang kayo magtanan ni Xena, isama mo si Calvin." Suggest ni John.
"Madali kaming mahahanap ni Pauline." Sagot ko. "May karapatan ka naman kay Calvin
dahil ikaw ang ama." Sabi ni Sean.
"Mas may karapatan si Pauline dahil sya ang ina. Pwede akong makulong kapag inilayo
ko si Calvin sa mommy nya." Ani ko.
"Gusto kong lumayo sa babaeng iyon at simulan ang buhay ko kasama si Xena pero di
ko magawa dahil sa babaeng 'yun. f* *k this life!" Inis na saad ko.
"Dun na lang kayo sa resthouse namin sa romblon doon hindi nya kayo mahahanap.l '
Bumaling ang atensyon ko kay Sean ng sabihin nya iyon.
"Ayokong madamay kayo. Kilala ko ang pamilya ni
Pauline, lahat gagawin nila para sa babaeng 'yun. Mas Mayaman sila kumpara sa amin,
kaya nga gusto ni mom na maging asawa ko si Pauline dahil galing sya sa kilala at
mayamang pamilya."
Naiiling na inakbayan ako ni Marcus.
"Pano 'yan mananatili ka na lang sa relasyon na hindi mo gusto? Pano na ang
kasiyahan mo?" Tanong nya.
"Wala na akong pakialam sa magiging buhay ko na kasama si Pauline. Ang mahalaga sa
akin ang anak ako." "Problema talaga to bro, pano na kayo ni Xena?' Si John naman
ang nagtanong.
"Nakipaghiwalay na ako sa kanya. Kahit na ayoko kailangan kong gawin iyon para sa
amin."
Nabaling ang atensyon namin ng bumukas ang pinto. Pumasok sa 100b si Zack na
salubong ang kilay. Lumapit sya sa akin at kwinelyohan ako. Napatiim bagang ito.
"Pagkatapos mong pagsawaan si Xena itatapon mo na lang ng ganun kadali? Nag-iisip
ka ba Alvin? Magpakalalaki ka. Ipaglaban mo si Xena kung hindi, pagsisisihan mo na
pinakawalan mo sya." Galit na aniya. Pilit kong inaalis ang kamay nya.
"May rason ako Zack kung bakit ko to ginagawa." Napahiga ako sa lapag ng suntukin
nya ako. Pinahid ko ang dugo sa gilid ng labi ko.
"Isipin mo sana ang nararamdaman ni Xena. Hindi madali para sa kanya na mawala ka
sa buhay nya. Baka nakakalimutan mo na ikaw lang ang lalaking minahal nya. Alvin
makinig ka, kapag hindi mo na ayos to sa madaling panahon. May taong nagmamahal
sayo na mawawala. Trust me, mahirap na makitang may nagpapasayang ibang lalaki sa
babaeng mahal mo." Di ako makatingin sa kanya.
"Wag kang magpakaduwag Alvin. May paraan pa para mawala sa buhay mo si Pauline.
Kaya kami nandito dahil mga kaibigan mo kami, handa kaming tumulong kung
kinakailangan." Bumangon ako at hinarap sila.
"Salamat sa inyo."
XENA POV
Nakangiting pumasok sa 100b ng event room si Althea. Nag-uulap ang mga mata ko
habang nakatingin sa kanya.
Miss na miss ko na ang bestfriend ko. Turnayo ako at mahigpit syang niyakap.
Natatawang niyakap nya ako pabalik. "Di halatang miss mo ko." lginaya ko sya pa upo
sa table na nireserve ko.
"Bakit nga pala gusto mo akong makausap?" Nakangiting tanong nya.
Kinuha ko ang magkabilang kamay nya. May sumilay na ngiti sa kanyang mga labi.
"Bumalik na ako." Nagsalubong ang kilay nya at wari ly naguguluhan.
"Wait Xena, what do you mean burnalik ka na? l ' Ngumiti ako at sinagot sya.
"Sarah ako to si Hannah. Bumalik na ang alaala ko." Kumawala ang luha sa mata ko.
Napatakip ito ng bibig dahil sa gulat.
"Panong?-" I cutt her off.
"Totoong naaksidente ako pero di ako ang namatay. Sarah, buhay ako. Nawalan lang
ako ng alaala dahil sa aksidente."
Ikinewento ko sa kanya ang lahat ng dinanas ko.
Ang tungkol sa mga magulang ko. Ang ginawa nilang paglihim sa akin. Ang pag-inom ko
ng gamot kaya hindi ko maalala ang nakaraan ko at higit sa lahat ang relasyon namin
ni Alvin.
"l still can't believe na nangyayare ang lahat ng ito. Naguguluhan pa din ako pero
masaya akong malaman na buhay ka." Nangingilid ang luha na aniya.
Nagyakap kaming dalawa. Pinahid ko ang luha sa pisngi nya at sabay kaming natawa.
Dumating si Trina na dala ang order namin. Pagkalapag rya, agad din itong umalis.
"Pano na pala kayo ni Alvin? Ano ng balak mo ngayun?' Ibinaba ko ang hawak na
basong may juice at sinagot sya.
"You know what di ko pa din alam. As of now gusto ko munang takasan ang problema
1<0. Sana ganun lang kadali
"Xena nandito lang ako. Kapag kailangan mo ng makakausap tawagan mo lang ako."
Nakangiting aniya. I nod and smiled.
"Salamat Althea."
"Pasensya na kayo at ngayun lang ako." Nabaling ang atensyon namin kay Celine na
kakapasok lang. Nakasunod sa kanya si Sam.
Naupo sila sa harap namin ni Althea. Di mawala ang ngiti sa labi ng dalawa.
"Nasan si Camille?" Tanong ko ng maalala sya. Nagkatinginan ang dalawang bagong
dating.
"Di na sya makakarating dahil hindi sya pinayagan ni John. 00 nga pala nandyan lang
sa kabila sila John."
Pagbibigay alam nya. Kumunot ang noo 1<0.
"What do you mean? Sinong kasama ni John?" Ngumiti si Sam at sinagot ako.
"Magkakasama silang magkakaibigan. Nasilip ko din na kasama nila si Alvin." Nang
sabihin iyon ni Sam biglang sumikip ang dibdib ko.
"Xena may problema ba?" Tanong ni Celine. Umiling ako bilang sagot.
Ang totoo nyan, miss na miss ko na si Alvin pero kailangan kong pigilan ang
nararamdaman ko sa ngayun dahil hindi pa ako tapos sa binabalak ko laban sa kanila.
Gusto kong ipakita sa kanya na kaya ko na wala sya sa tabi 1<0.
Pinilig ko ang ulo at inabala ang sarili. Nakisabay na ako sa pag-uusap nila. Gusto
ko muna ienjoy ang sarili ko. Di ko namamalayan ang oras. Nakatanggap ako ng text
galing kay ate Xyril. Pinapauwi nya na ako dahil may mahalaga kaming pag-uusapan.
Nagpaalam na ako sa mga kaibigan ko. Tumayo na din sila para maihatid ako sa labas.
Nangingiting binuksan ko ang sliding door. Ako ang unang lumabas. Laking gulat ko
ng magkaharap kami ni Alvin.
Katulad nya, kasama rin nya ang mga kaibigan.
"Xena/Alvin.." magkasabay naming sabi.
"Hey couz nandyan ka na pala." Napatingin ako sa dulo ng hagdan. Nakatayo sa gilid
si Mark. Tumaas ang sulok ng labi ng lalaki.
"Pakihatid naman si Xena, wala kasing maghahatid
sa kanya." Nakangising saad ni Celine habang nakatingin kay Alvin.
Di ko na tinapunan pa ng tingin si Alvin. Umakyat sa hagdan si Mark at hinawakan
ako sa kamay.
"Let's go?" He asked. I simply nod and smiled.
Kasama ko syang naglakad. Huminto kami sa door. Kumaway ako sa mga kaibigan ko. Di
ko maiwasan na sulyapan si alvin.
Napalunok ako ng sarili kong laway ng makita syang masama ang tingin sa amin ni
Mark. Agad akong nag-iwas ng tingin.
"Don't mind him. Let's go Xena." Hinawakan na ako sa kamay ni Mark at hinila na
palabas.

CHAPTER 35
XENA POV
"Xena Are you Okay?" Mark asked me. I nod and fake a smile.
Tinanggal ko na ang seat belt ko at inayos ang sarili. Binalingan ko ng tingin si
Mark na ngayun ay nakatingin sa akin.
"Salamat sa paghatid sa akin." Pasasalamat ko. Tumango lang sya. Binuksan ko na ang
pinto at lumabas na. Pinaandar nya na ang makina ng sasakyan nya at pinahururot ng
mabilis.
Naiiling na naglakad ako papasok sa mansyon. Nabigla ako ng may humawak sa akin.
Nanlaki ang mata ko ng makita ang galit na si Alvin. Salubong ang kilay nito.
"What are you doing here?" Ang galit na ekpresyon ay naging maamo.
Nagulat ako ng hilain nya para mayakap. Di ko sya magawang itulak palayo dahil sa
miss ko sya. Ipinikit ko ang mata para damhin ang mainit nyang yakap sa akin. Agad
din syang kumalas.
Nakatitig lang ako sa kanya. Hinihintay ko kung ano ang sunod nyang gagawin. Walang
lingon-likod itong umalis sa harap ko.
Bumuka ang labi ko para sana pigilan sya. Nang hindi ko na sya matanaw pa. Pumasok
na ako sa 100b ng mansyon.
ano bang ginagawa mo sa akin Alvin? Bakit ayaw mo akong kalimutan ka. Bakit
kailangan mong magpakita sa akin at guluhin ang isip ko.
Wala sa sariling naglakad ako papunta sa office ni ate xyril. Naabutan ko syang
nakatutok ang atensyon sa harap ng laptop nya.
"Ano yung importante nating pag-usapan?" Pagpukaw ko ng atensyon nya. Saglit syang
sumilip sa akin at isinara ang laptop.
Naupo ako sa couch. Umayos sya ng upo. Matamis nya akong ningitian.
"Just like what you want, mapupunta sayo ang DS Company." Panimula nya.
"About naman kay Pauline. Ginagawa ko na sya ngayun. Maybe tomorrow makukuha mo na
ang lahat ng meron sya." Napangisi ako.
"That's good to hear." Tumayo na ako at ganun ang ginawa nya.
Lumapit ako sa kanya para mayakap sya. "Thank you ate for everything." She cupped
my face using her two hands.
May butil ng luha ang kumawala sa maganda nyang mga mata. Nakikita ko din ang
pangungulila mula doon.
"Sobrang miss ka na ni ate. Xena, sana mapatawad mo ako. Alam kong walang
kapatawaran ang nagawa ko sayo dahil inilihim namin ang naging buhay mo bilang
hannah. Gusto kong mamuhay ka bilang ikaw at hindi ng ibang tao. I want you to know
that I love you." She smiled. I hug her tight.
Napahagulhol ako dahil sa labis na saya. "I'm sorry
ate dahil sinarado ko ang isip ko at hindi tinanggap ang explanation nyo. I'm so
sorry."
Hinaplos nya ang likuran ko at bahagyang natawa.
"Mahal na mahal ka namin Xena."
"Mahal ko din kayo Ate." Mahigit isang oras ang tinagal namin sa office. Napahaba
ang kwentuhan naming magkapatid. Medyo gumaan na din ang pakiramdam ko ng makapag-
usap kami. Ang sarap pala sa feeling na nakuha kong magpatawad. Tama lang na
makipag-ayos na ako sa kanila.
Kaya lang nila nagawa ang maglihim sa akin dahil mahal nila ako. Ang tanging nasa
isip ko lang kasi ay si Alvin kaya hindi ako nakikinig sa mga paliwanag nila. Hindi
ko man lang naisip ang lahat ng nagawa nila para sa akin. Masyado akong naging
selfish. Nagawa kong saktan ang pamilya ko dahil lang sa kahibang ko sa lalaking
hindi ako kayang ipaglaban. Gusto kong burnawi at sana hindi pa huli ang lahat.
"Nagugutom ka ba? Kain tayo." Aya sa akin ni Ate xyril. Tumango ako at turnayo na.
Magkayakap na lumabas kami ng office nya. Nakangiting mga mukha ng parents namin
ang nabungaran namin ng makalabas kami.
Agad ko silang niyakap. "I'm sorry po dahil naging matigas ako sa inyo.l ' Paghingi
ko ng tawad.
Saglit na burnaling si mom kay dad na syang katabi nya.
"Patawarin mo din kami anak dahil pinaglihiman ka namin." Ani ni mommy.
Nagtungo kami sa Sala at doon nag-usap. Hindi na ako lumabas pa ng bahay. Ang sarap
sa pakiramdam na kasama ang buong pamilya.
Eto yung matagal ko ng pangarap, ang makasama ang pamilya 1<0. Bata palang ako,
sinabi ko sa sarili na, hindi ko hahayaan na matulad sa akin ang magiging anak ko
pagdating ng panahon.
Nawala ang pagkakangiti ko ng maalala si Alvin. Hindi na matutupad pa ang isa kong
pangarap dahil wala na sa buhay ko ang lalaking matagal ko ng pinangarap na syang
makakasama ko hanggang sa pagtanda.
May pamilya na sya. Anak nya si Calvin na syang naging bunga ng pangloloko nila sa
akin. Para kay alvin patay na ako. Siguro nga dapat lang na pakawalan na sya dahil
umpisa palang ako lang ang lumalaban. Umpisa palang talunan na ako.
Kahit mahirap kailangan kong tanggapin ang katotohanan na hindi kami ang para sa
isa't-isa.
Tama na ang kahibang ko kay Alvin dahil kahit kailan hindi sya magiging akin.
Masaya na sya sa buhay nya ngayun.
Isa lang ang gusto kong mangyare bago ko syang tuluyan na kalimutan at iyon ang
gumanti sa sakit na binigay nila sa akin.
Bukas na bukas ipapamukha sa pamilya nya at lalong-lalo na sa kanya na mas
nakakaangat na ako sa kanila.
Kinuha ko ang kwintas sa drawer. Sa limang taon na hindi bumalik ang alaala ko. Ito
lang ang tanging nagpapaalala sa akin na minsan naging masaya ako. Mapait akong
napangiti. Tumingala ako para pigilan ang pagluha.
Kailangan ko na itong isauli kay alvin. I need to let go for the sake of our
family.

CHAPTER 36
XENA POV
"Masaya ka ba Xena?" Tanong sa akin ni Mark. Saglit ko syang sinulyapan.
"Bakit hindi? Makukuha ko na ang matagal ko ng gusto at yun ang pabagsakin ang mga
taong nagpahirap sa akin." Sagot ko.
Kasalukuyan kaming nasa Park. Inaya nya akong lumabas para makapag-usap. Tinitigan
ko si mark.
Kung maaga ko syang nakilala malamang para na akong baliw dito na kinikilig dahil
may kasama akong gwapong lalaki.
Pinilig ko ang ulo at pinigilan ang pag-ngiti. Kung hindi ko nakilala si alvin at
kung si mark ang una kong nakilala malamang magkagusto ako sa kanya. Pano ba namang
hindi, mabait at sobra syang magpagmahal. Kung pwede nga lang mawala na ang
pagmamahal ko para kay Alvin, gusto kong ibaling na lang sa iba ang pagmamahal ko.
Kung may pagkakataon lang akong baguhin ang lahat, gusto kong mawala na sa isip at
puso ko si Alvin. Sobra na kasi ang pasakit na binigay nya sa akin hanggang sa
ikalawang buhay ko.
"Pwede mo bang ikwento sa akin kung pano ka naging mistress ni Alvin?" Nag-baba ako
ng tingin.
"Pano kung sabihin ko sayo na hindi lang ako kabit nya kundi bilang asawa din nya."
Tumitig ako sa kanya.
"What do you mean na asawa ka din nya?" He asked. I let out a deep breath.
"I'm the legal Wife and ofcourse The Mistress." I chuckled softly.
Naguguluhan man ay nagawa pa nitong banggitin ang pangalan 1<0.
"Xena.."
Turningala ako para pagmasdan ang ulap. Ang ganda ng panahon ngayun. Nang tapunan
ko ng tingin si Mark nakatitig pala ito sa akin. Agad akong nag-iwas ng tingin.
"Ako ang unang minahal. Ang unang asawa at ang unang sinaktan. Naaksidente ako five
years ago. Mahirap para sa akin dahil wala akong kaalam-alam sa buhay ko noon.
Nakilala ko ulit si Alvin ng dumalo ito sa birthday ko. Biglang nabuhay ang
natutulog kong puso sa bawat araw na kasama ko sya. Alam mo ba sa pangalawang
pagkakataon minahal ko ulit ang asawa 1<0." Nakikinig lang sya sa akin at hindi
nagtanong pa.
"Masaya akong malaman na sa nagdaang limang taon hindi ako nakalimutan ng asawa ko
kahit na may bago na syang pamilya. Masakit dahil kailangan ko na syang bitawan pa.
Nakakaawa ang bata dahil sya ang mahihirapan sa sitwasyon na to kaya
nakapagdisisyon na ako at iyon ang bitawan na si Alvin."
Turnayo ako at nag-inat. Inilahad ko ang kamay kay Mark na sya namang tinanggap
nya.
Tinulungan ko syang tumayo. Kinabig nya ako papunta sa kanya. Nagulat ako ng
yakapin nya ako ng mahigpit.
"Alam kong nasasaktan ka na. llabas mo lang Xena, di ka nag-iisa. Maraming
nagmamahal sayo. Nandito ako para tulungan ka." Aniya.
Pumikit ako at hinayaan ang sarili na ilabas ang sakit na nararamdaman ko.
Sa ngayun di ko alam kung pano ko ibabangon ang sarili ko. Sobrang sakit na halos
di ko na makayanan.
Napapaisip ako kung hanggang kailan ako magiging ganito. Si alvin ang una kong
minahal at sana sya na ang huli.
Nang dumilat ako, nakatayong si Alvin ang nabungaran ko. Malayo sya ng kaonti sa
amin. Kumalas agad ako kay Mark. Napasinghap ako ng maramdaman ko ang pamilyar na
sakit.
Lumingon si Mark. Di ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Hinawakan ni mark ang kamay
ko. Napatingin ako sa kanya, ibinalik ko din ang paningin kay Alvin.
Walang salitang urnalis sya. Nakaisang hakbang palang ako ng pigilan ako ni mark.
"Don't.]' tumulo ang luha sa mata ko.
"Kung mahal ka nya, sya dapat ang nasa kinatatayuan ko ngayun. Wag ka ng umasa pa
Xena na ikaw ang pipiliin nya." Parang bombang sumabog sa isip ko ang mga sinabi sa
akin ni Mark.
Tama sya, dapat ko ng tigilan pa ang kahibangan ko kay Alvin. Hindi na ako
importante pa sa kanya.
ALVIN POV
Di ko magawang buksan ang pinto ng front door.
Paulit-ulit na burnabalik sa isip ko ang naganap kanina lang. Ang sakit palang
makitang may ibang kasamang lalaki ang babaeng mahal mo.
Inis na ginulo ko ang buhok ko. Naiinis ako sa sarili ko dahil kasalanan ko ang
lahat ng ito.
Tumingala ako para pigilan ang luha. Nasasaktan ako pero di ko kayang ipagsigawan
iyon dahil ito ang disisyon ko. Ang darni kong pinagsisisihan sa buhay ko pero di
ko na iyon mababago pa.
Pinihit ko na pabukas ang pinto. Naglakad ako papasok. Naabutan ko sa sofa si
Calvin na umiiyak. Agad akong lumapit sa kanya.
"Why are you crying?" Huminto sa pag-iyak ang bata. Nagbaba ng tingin si Calvin.
"Son, what happend? Why are you crying?" I gritted my teeth.
Sinuri ko si Calvin. Napansin ko ang pamumula ng pisngi nya. Hinaplos ko ang pisngi
nyang namumula. Lumayo agad ang bata ng dumapo sa pisngi nya ang kamay ko. Napaigik
pa ito tanda na nasaktan sya. "Sino ang may gawa nito sayo?" Tanong ko. Nag-
aalangan pa itong sumagot sa tanong ko.
"CALVIN ANSWER ME!" Galit na banta ko.
"Si mommy po daddy.]' aniya. Turnayo ako at tinakbo ang kuwarto ni Pauline. I know
she's here.
Pabalibag kong isinara ang pinto ng kuwarto nya ng makarating ako.
Bahagyang nagulat si Pauline. Ngumiti sya sa akin at lumapit.
Umangat ang kamay ko at dumapo iyon sa pisngi nya. Napasapo sya sa pisngi nya ng
matapos ko iyon gawin.
"Wala kang karapatan na saktan ang anak 1<0." Galit na pahayag ko.
Ang gulat na ekpresyon ay naging matigas. Wala akong nakikitang kahit na anong
emosyon mula sa kanya.
"Alam mo ba kung bakit sa tuwing nakikita ko ang batang iyan, hindi ko maiwasang
saktan sya. Dahil iyon sa nagseselos ako Alvin. Puro na lang si Calvin ang inaalala
mo. Alvin naman magmula ng maging mag-asawa tayo never kong naramdaman na naging
mahalaga ako sayo. Nandito ka nga kasama ko pero iba naman ang iniisip mo." Naiiyak
na aniya.
"Simula palang pauline. Pinaliwang ko na sayo na hindi kita kayang mahalin." Peke
itong natawa.
"Hindi mo sinubukan Alvin. Ang tagal kong nagtiis sa piling mo. Lahat tinanggap ko
dahil mahal kita.
Nakikiusap ako sayo alvin, mahalin mo naman ako. Kung ano man ang nakita mo kay
Hannah o Xena na hindi mo makita sa akin sabihin mo at babaguhin ko ang sarili ko
para mahalin mo din." Desperada nyang saad.
"I'm sorry Pauline. Di ko talaga kayang mahalin ka." Tumalikod na ako sa kanya at
naglakad palayo. Dinig ko ang malakas nitong hagulhol.
Isa lang ang babaeng mahal ko at walang iba kundi si Xena.
I need to do something before it's too late..

CHAPTER 37
XENA POV
"Miss kim what are you doing here?" Gulat na tanong ni mrs.delos santos.
Matamis ko syang ningitian. Tinignan ko ang apat nasulok ng meeting room na ito.
Kasama ko si Ate Xyril sa pagpunta clito sa DS Company. Sinamahan nya akong harapin
ang pamilya ni Alvin. Wala sya ngayun. Di ko alam kung nasaan sya.
Nandito sa meeting room si Pauline at ang pamilya nya. Ngumisi ako sa kanila at
pinagkrus ang mga kamay. "Ako na ang bagong may-ari ng DS Company. Nasa akin na ang
lahat ng shares ng mga dati nyong share holders." Nakangiting anunsyo ko.
Napasinghap sila. Kitang-kita ko kung paano nanlisik ang mata ni Pauline sa akin.
"Ang kapal naman ng mukha mong kunin ang DS company. Ikaw na nga tong nanira ng
pamilya namin tapos ginagantihan mo kami. Wala na talaga kasing kapal yang
pagmumukha mo Xena." Napa-palakpak ako. "Alam mo ba hindi lang ang pamilyang delos
santos ang gusto kong gantihan kundi ang pamilya mo din." Bahagya akong nagulat ng
sugurin ako ni Pauline. Agad kong nasalo ang kamay nya na gustong dumapo sa pisngi
ko.
"1 won't let you hurt me Pauline." I smirk.
Gigil na binawi nito ang kamay sa pagkakahawak ko. Di nya inaasahan ang mag-
asawang sampal na ginawa ko sa kanya.
Sinapo nya ang namumula pang pisngi. Nag-uuyam na Turnawa ako.
Nasisiyahan ako sa ginagawa ko sa kanya. Gusto kong makitang umiiyak sya sa harap
ko.
"Kulang pa 'yan sa kasalanan mo sa akin." Pinanlakihan ko sya ng mata.
Matalim ang tingin nya sa akin. "Wala akong ginawa sayo Xena. Ikaw ang may
kasalanan sakin." Galit na aniya.
"Gusto mo bang ipaalala ko sayo kung ano ang kasalanan mo, kayo."
Huminga ako ng malalim at binalikan ang lahat ng mga nangyare sa akin.
Dinuro ko ang magulang ni Alvin.
"Kayo! Pilit nyong sinisira ang pamilya namin ni
Alvin. Ngayung nagtagumpay kayo, masaya na kayo? Nagawa nyong paghiwalayin kami ni
Alvin. Hindi nyo matanggap na ako ang minahal ng nag-iisang anak nyo dahil mahirap
lang ako. Puro yaman lang ang mahalaga sa inyo. Ngayun sabihin nyo sa akin, nasan
na kayo ngayun? Inilagay ko kayo sa dapat nyong kalagyan. Di nyo na ako maapi pa
dahil mas angat na ako sa inyo." Nanlalaki ang mga mata nila dahil sa sinabi ko.
Hinarap ko si Pauline. Hindi ito makatingin sa akin. "Naging Kabit ka ng ASAWA 1<0.
May karapatan akong saktan ka dahil ako ang LEGAL NA ASAWA.II Hinablot ko ang buhok
ni Pauline.
Humawak din sya sa kamay ko na nakasabunot sa kanya. Ngumiwi ito sa sakit.
"Dapat mong pagdusahan ang ginawa mo sa akin. Napakadesperada mo pauline, para
makuha mo ang asawa ko. Nagpabuntis ka sa kanya. Ito ang tandaan mo, hindi ako
papayag na maging masaya kayo." Binitawan ko na ang buhok nya. Napaatras sya dahil
sa pagtulak ko sa kanya.
"lkaw si Hannah?.." di makapaniwalang tanong nya. "It's nice to be back. Alam kong
namiss nyo ako." Nakangising saad ko.
"Panong nangyareng buhay ka? Dapat patay ka na!" Sigaw nya.
"Burnangon ako mula sa hukay para maghiganti sa inyo. Kaya wag ka ng magtaka kung
bukas wala na ang lahat sayo." Mapang-asar na ani ko.
"Di mo makukuha sa akin si Alvin. Akin lang sya at kahit ano pang gawin mo babalik
sya sa akin dahil ako ang mahal nya." Mahina akong natawa.
"Talaga ba? Kaya lang naman kayo nagsasama dahil sa anak nyo. Don't worry
tatanggapin ko ang anak mo bilang akin." Mas lalo akong natawa dahil sa ekspresyon
ni Pauline.
Tapos na ang maliligayang araw nyo. Pagkatapos ng ginawa ko umalis na kami ni Ate
xyril.
May narinig akong sigaw. Tinatawag ako. Lumingon ako. Nakita kong si alvin iyon.
"Xena let's go." Untag sa akin ni ate. Tumango ako.
Nasisikatan na ako ng araw kakahintay kay Mark. Tumawag sya sa akin kanina lang na
gusto nya akong makapag-usap. Pumayag ako since gusto ko ng umalis sa lugar kung
saan naroon ang mga taong kinamumuhian kos
Urnuwi na rin si Ate Xyril at tulad ko masaya sya para sa akin. Hindi ko magagawa
ang lahat ng ito kung hindi dahil sa tulong nya.
May humintong pamilyar na sasakyan sa tapat ko. Bumukas ang pinto nito at cool na
nakaupo sa driver seat si Mark.
Umirap ako sa kanya at sumakay sa passenger seat. Umalis na kami sa DS company.
Nangingiting sinulyapan ko si Mark.
"Soon makukuha mo na sya.." panimula ko.
"Thank you Xena.l '
"You don't need to thank me mark. Nagugutom ako, kain muna tayo sa resto." Ngumiti
sya sa akin.
Burnaba kami sa Samniel's Cafe. Napatingin ako sa magkahawak kamay namin ni Mark.
Kinuotan ko sya ng noo.
Ngumisi lang sya at ibinaling ang tingin sa glass wall kung saan nakikita ko si
Alvin. Bibitawan ko na sana si Mark ng higpitan nya ang pagkakahawak sa akin.
Pumasok na kami sa 100b. Naupo kami malapit sa door. Kinuha ni Trina ang Order
namin. llang sandali lang bumalik din ito at ibinigay ang inorder naming pagkain.
Wala akong ganang kumain dahil alam kong may taong nakatingin sa akin. Kahit hindi
ko alamin kung sino iyon alam kong walang iba kundi si Alvin.
Matapos kaming kumain ng lunch sa SamNiel's Cafe hinatid ako ni Mark sa bahay.
Gusto kong ienjoy ang araw na ito kasama ang pamilya ko. Naisipan kong ipagluto
sila ng Dinner para pasasalamat na din sa nagawa nila para sa akin.
Nasa kalagitnaan ako ng pagluluto ng tumawag sa akin si Mark. Tinanong nya kung
pwede ba ako mamayang gabi. Sinabi ko sa kanya na hindi dahil gusto kong makasama
pa ang pamilya ko.
Gusto raw nya ng makakausap kaya susunduin nya ako sa bahay pagkatapos naming
magdinner.
Wala na akong nagawa kundi ang pumayag.

CHAPTER 38
ALVIN POV
"Napapadalas na ang pagsasama ng dalawa ha. May relasyon na kaya sila? ll Tanong ni
Marcus. Kasama ko ang mga kaibigan.
"Siguro, bagay naman sila tl sinamaan ko ng tingin si john.
"Bro you need to do something kung ayaw mong tuluyan ng mawala sayo ang lahat."
Sabat ni Zack.
Nanatiling nakatingin ako sa dalawa. Ramdam ko ang pagkirot ng puso ko habang
nakikitang masaya sila na magkasama.
Mahal ko pa si Xena kaya ako nasasaktan. I deserve this kind of pain because i'm a
jerk.. I ruined my promise to Xena. She's my everything but now seeing her with
another man makes me feel coward. I want her back. But how? She's mad at me.
Kailan ba matatapos ang paghihirap ko? Ayoko ng maramdaman ito. Tumayo ang dalawa
hudyat na tapos na sila. Nagbayad sila sa counter at umalis na.
Hanggang tingin na lang ako sa kanila lalo na kay Xena.
Nabuo ang disisyon sa isip ko. Kailangan ko ng tapusin to. Magpapakalayo ako kasama
ang babaeng mahal ko.
"Sean, I need your help.." ngumisi sa akin ang loko at tumango.
XENA POV
May kumatok sa pinto ng kuwarto ko. Tinapos ko ang paglagay ng light make up sa
mukha ko tyaka ako tumayo para tignan iyon.
Pagkabukas ko nakangiting si ate xyril ang nabungaran ko. Ngumiti ako pabalik..
"Bakit ate?.." I asked. Pinasadahan nya ng tingin ang kabuohan ko.
"Nandyan na si Mark.. nasa living room." Aniya. I nod and smiled.
"Thanks ate. Kunin ko lang yung purse ko." Umalis na sya at ako naman ay isinara
muna ang pinto ng kuwarto ko.
Nagmamadaling kinuha ko ang purse ko sa bed side table. Napako ang tingin ko sa
pahabang box kung saan inilagay ko ang wedding ring ko.
Dinampot ko iyon at inilagay sa 100b ng purse.
Nagmamadali ang bawat galaw ko. Naabutan ko sa mahabang sofa si mark. Tumayo na sya
at sabay kaming lumabas ng bahay.
Pinagbuksan nya ako ng pinto. Agad akong sumakay. Umikot sya at sumakay na din sa
kotse. Walang imik na huminto kami sa bar ni marcus? Bakit dito?
Lumingon ako kay Mark. Ngumisi sya at lumabas na. Wala akong nagawa kundi ang
sundan sya.
Pagkapasok palang namin sa bar hinila nya ako papuntang bar counter. Nag-simula na
kaming pag-usapan ang plano namin sa dalawa.
Tumunog ang phone rya. Nagpaalam sya sa akin na sasagutin lang ang tawag.
"One tequilla please." Sabi ko sa bartender. Agad nitong inasikaso ang order 1<0.
Pagkaabot nya sa akin. ltutungga ko sana ng may pumigil sa akin. Napatitig ako sa
lalaking kaharap 1<0. Matamis nya akong ningitian.
"Wha-what are you doing here?" I asked. Imbis na sagutin ako naupo sya sa puwesto
kanina ni mark. Kinuha nya ang hawak kong shot glass. Sya ang urninom ng alak.
Pinanliitan ko ng mata si Alvin. Turnayo ako para makaalis na. Ayokong makasama sya
sa iisang lugar.
Hahanapin ko na lang si mark para makaalis na kami.
Nakakaisang hakbang palang ako ng pigilan nya ako sa braso. Lumingon ako sa kanya,
pilit kong inaalis ang pagkakahawak nya sa akin.
"Ano bang problema mo? Bitawan mo nga ako." Inis na saad ko. Hindi ito nakinig at
nanatiling nakatingin sa akin. Hinapit nya ako palapit sa kanya dahilan para
magkadikit ang mga katawan namin.
Ramdam ko ang init ng hininga nya sa leeg ko. Napapikit ako ng sinimulan nyang
halik-halikan ang leeg ko patungo sa labi ko. Nag-iinit ang pakiramdam ko. Dala na
din siguro ng alak. Nakarami din ako ng inom kanina.
"Let's go to my place." I nod and let him do what ever he wants.
Di ko na nagawa pang-magpaalam kay Mark. Hawak ni Alvin ang kamay ko.
Mabilis ang tibok ng puso ko. Isinakay nya ako sa kotse nya at nang makasakay na
din sya, agad nya akong siniil ng halik. Pansamanthala nyang hininto ang halik at
nagdrive ng mabilis.
Nakafocus ang atensyon ko kay Alvin. Nakataas ang sulok ng labi nito.
Huminto kami sa lugar kung saan una nya akong dinala. Ang bahay naming mag-asawa.
Inalalayan nya ako sa pagbaba. Hindi maialis ang ngiti sa labi nya. Di ko maiwasang
mapangiti din. Sobra ko syang namiss. Ang lahat ng tungkol sa kanya namiss ko.
Pagkapasok namin sa 100b. Hinalikan nya agad ako. Muling nag-init ang pakiramdam
ko.
Wala naman sigurong masama kung sa huling pagkakataon maramdaman ko ang pagmamahal
ng asawa ko. Bago ko sya tuluyang bitawan.
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Dahan-dahan ang ginawa kong pagbangon.
Kumurap-kurap ako at nanlaki ang mata ng maalala kong hindi ito ang kuwarto ko.
Napatingin ako sarili ko dahil ramdam ko ang lamig ng hangin sa buong katawan ko.
Wala akong ni isang sap lot sa katawan.
Napalingon ako ng bumukas ang pinto. Pumasok si alvin na may ngiti sa labi..
May dala syang food tray. Inilagay nya iyon sa bed. Yumuko lang ako dahil hindi ko
kayang salubungin ang tingin nya sa akin.
"Let's eat.." saglit akong sumulyap sa kanya.
Sabay kaming kumain. Walang imik na natapos kaming magbreakfast. May inabot sya sa
aking paper bag. Nagpasalamat ako sa kanya at pumasok sa banyo para maligo.
Nang makapagbihis ako agad akong lumabas. Naabutan kong tutok ang atensyon ni alvin
sa hawak nitong phone.
Tumikhim ako para mapunta sa akin ang atensyon nya. Ngumiti sya sa akin at tumayo.
Lumapit sya sa akin at hinapit ako sa papunta sa kanya.
"Alam mo ba masaya akong makasama ka ulit." Aniya.
"Alvin.]' marahan ko syang tinulak. Napako ang tingin ko sa purse 1<0. Kinuha ko
iyon sa bed side table.
Naalala ko na may kailangan pala akong isauli sa kanya. "Here take this.]' inabot
ko sa kanya ang pahabang box. Kumunot ang noo nya.
Nanubig ang mata ko habang nakatingin sa kanya.
"Alam mo ba ang laman nitong box ay sobrang mahalaga sa akin. Ginagamit ko ito sa
tuwing may hindi magandang nangyayare sa akin. Ito lang ang tanging alaala ko sa
taong iyon. Gusto kong tanggapin mo ito." Kinuha nya iyon sa akin.
"Gusto ko sanang buksan mo yan kapag nakaalis na ako." Mahinang sabi ko..
Mapait akong napangiti. Pinahid ko ang luha sa pisngi.
"Salamat sa lahat Alvin. Sa sandaling nakasama
kita naramdaman ko na totoong minahal mo ako. Ang daming nangyare sa buhay natin at
ito na siguro ang tamang panahon para tanggapin ang katotohanan na hindi tayo ang
para sa isa't-isa." Dumukwang ako para mahalikan sya. Hinayaan ko ang sarili na
pakawalan ang masaganang luha.
Humiwalay na ako sa kanya. Walang lingon-likod na umalis ako sa harapan nya..
Muli akong napatingin sa tahanan namin ni alvin. Ito ang naging saksi sa pinangarap
naming buhay na magkasama. Ito din ang naging saksi sa paghihiwalay namin. Kahit
ganun masaya ako dahil nagawa kong ibalik sa kanya ang binigay nya sa akin na tanda
ng pagmamahal nya sa akin.

CHAPTER 39
ALVIN POV
Binuksan ko ang binigay sa akin ni Xena. Kinuha ko ang kwintas sa maliit na box at
inangat. Nanlaki ang mata ko ng mapagtantong ang ring sa kwintas ay ang wedding
ring ni Hannah.
Napaluha ako habang mahigpit na hinawakan ang wedding ring ng babaeng mahal ko.
Don't tell me si Hannah at Xena ay iisa?.
Tumakbo ako palabas ng bahay. Hinagilap ng mata ko si Xena pero hindi ko na sya
naabutan pa. Marahas kong pinahid ang luha sa mata ko.
Kailangan kong makausap ang asawa ko. Sobrang saya ang nararamdaman ko sa mga oras
na ito. Hindi totoong patay na si hannah. Buhay sya at muli kong minahal.
Sumakay ako sa kotse ko at mabilis na pinatakbo iyon. Mahigit isang oras din ang
nilaan ko papunta sa bahay nila.
Lumabas ako ng kotse at tinungo ang gate nila.
"Xena lumabas ka dyan!" Sigaw ko.
"Xena mag-usap tayo please!" Kinalampag ko ang gate nila. Dumating ang guard at
sinita ako.
"Sir umalis ka na PO." Umiling ako at napatingin sa bahay nila.
"Kailangan kong makausap ang asawa ko." Inis na saad ko.
"XENA LUMABAS KA DYAN. ALAM KONG NANDYAN KA. PLEASE LANG MAGPAKITA KA NA SA AKIN!"
Sigaw kong muli. May lumabas na babae sa front door. Hinintay kong makarating clito
si Xyril na kapatid ni Xena. "Anong ginagawa mo clito Mr.delos santos? Nakakahiya
sa mga kapitbahay." Aniya.
"Kailangan kong makausap ang asawa ko." Sarkastimong natawa sya.
"Asawa mo? Sinong asawa mo? Wala clito si Pauline."
Pinanlisikan ko sya ng mata. "Wag mo ng ipagkaila pa. Alam mong si Xena ang
tinutukoy ko. llabas nyo ang asawa ko." Galit na saad ko.
"Alam mo na pala. Wala clito si Xena. Umalis sya kanina lang."
"Di ako naniniwala sa inyo. Bakit nyo tinago sa akin na buhay ang asawa ko? Di nya
kayo pamilya, ako ang asawa nya." Panunumbat ko.
Nakatanggap ako ng sampal mula sa kanya.
"Alam mo bang muntik ko ng sabihin sayo ang nangyare sa kapatid ko. Pinigilan ko
lang ang sarili ng malaman kong nagkaanak ka sa babae mo. Di ka na naawa sa kapatid
ko Alvin. Matagal ka nyang hinintay yun pala nagpakasasa ka sa piling ng ibang
babae."
"Di mo alam ang totoo.." mahinang ani ko.
"Ano nga ba ang totoo Alvin? Mabuti nga at ako ang nakabangga sa kanya. Burnalik sa
amin ang nawawala kong kapatid. Salamat sa pananakit mo sa kanya at iyon ang naging
dahilan para bumalik sya sa pamilya namin. Alvin, maganda na sana ang buhay ni Xena
kung hindi mo lang sya pinaibig muli. Nagkagulo ang lahat. Nang mawala ang alaala
nya ginamit ko ang pagkakataon na yon para di ka na nya balikan pa. Tigilan mo na
ang kapatid ko." Urniling ako bilang pagtutol.
"Mahal ko si Xena..."
"Di mo sya minahal. Kung mahal mo sya dapat hindi ka nagkaanak sa kabit mo. Kung
mahal mo sya sana sa pangalawang buhay nya sya ang pinili mo pero hindi alvin.
Pinagtulakan mo sya palayo. llang beses ba syang nagmakaawa na wag mo syang iwan?
Maraming beses alvin. Lahat ng iyon di mo tinanggap."
"Di ko alam na sya si Hannah. Alam kong may pagkukulang ako kay Xena."
Tumitig ako kay Xyril. Nag-iwas sya ng tingin at pinahid ang luhang kumawala sa
mata nya.
"Nasaktan ako para sa kapatid ko dahil kung sakaling hindi ako ang nakabangga sa
kanya ng araw na sinaktan mo sya baka walang gustong tumulong sa kanya at kunin ang
bangkay nya sa morge. Lalo akong namuhi sa'yo dahil hindi mo hinanap ang kapatid
ko. Pinabayaan mo sya alvin. Napakawalang kwenta mong asawa!" Galit na aniya.
"Hinanap ko si Xena. Hinintay ko sya sa bahay namin pero di sya bumalik. Dumaan ang
ilang linggo bago ko naman ang lahat. May nakapagsabi sa akin na patay na ang asawa
ko. Sobra akong nasaktan dahil alam kong kasalanan ko kung bakit sya nawala sa
akin. Nakikiusap ako sayo gusto kong bumawi kay xena.
Mahal na mahal ko ang kapatid mo." Patuloy sa pagtulo ang luha sa mata ko.
"I'm sorry alvin. Di na ako papayag na bumalik pa sayo ang kapatid ko. Umalis ka
na, wala clito si Xena." Tumalikod na sya at umalis na.
Napasabunot ako ng buhok at naiinis na naglakad puntang kotse ko. Napahampas ako sa
manibela habang inaalala ang sinabi sa akin ni Xyril.
Di ko ginusto ang lahat. Aminado ako na nasaktan ko nga si Xena pero may dahilan
ako.
Tumunog ang phone ko. Sinagot ko ang tawag sa akin ni Sean.
XENA POV
Pinagbuksan ako ng pinto ni Althea. Nakangiting niyakap nya ako. Gumanti ako sa
yakap nya. Inaya nya ako sa 100b ng bahay nya.
Sumalubong sa amin ang mga anak nya na nasa sala. Pinapunta ni althea ang kambal sa
play room nila. Nang makaalis ang dalawa kinausap ako ni Althea.
"Sigurado ka na ba sa disisyon mo na iwan si Alvin? Mahal ka nya Xena." Umiling ako
at bahagyang natawa. "Wasak na wasak ang buong pagkatao ko Althea. Sobrang na akong
nasasaktan ng dahil kay alvin. 00 nga at mahal nya ako pero hindi nya ako kayang
ipaglaban sa pamilya nya. May sarili na syang pamilya kaya dapat lang na lumayo na
ako." Nalungkot sya dahil sa sinabi ko.
"Alam mo ba. Sobra ding nasaktan si Alvin sa pagkawala mo. Sobrang mahal ka nya
Xena. Baka lang naman na magbago pa ang isip mo." Pinisil ko ang kamay nya.
"Di na magbabago pa ang isip ko althea. Nakapagdisisyon na ako at yun ang iwan sya.
Kahit masakit pa, alam kong darating din ang araw na maghihilom ito." Turo ko sa
puso ko.
"Kailangan ko munang lumayo para makalimot ako." Sabay kaming tumayo. Mahigpit nya
akong niyakap.
Pinahid ko ang luha nya at nagtawanan kami. "Mamimiss kita. Tawagan mo ako kapag
kailangan mo ng makakausap." Tumango ako at ngumiti.
"Salamat Althea. Sige alis na ako." Hinatid nya ako hanggang sa gate.
Pumasok na sya sa 100b ng bahay nya. Naglakad ako habang bitbit ang maleta ko.
Naisip ko na sa resort muna ako hanggang sa tuluyan na akong makalimot.
May tumakip sa ilong ko. Biglang dumilim ang paningin ko. Pabagsak na sana ako sa
daan ng may mga brasong sumalo sa akin. Bago pa magsara ang paningin ko, narinig
ko pa ang huling sinabi nya.
"l won't let you go this time love. You're mine Xena."
CHAPTER 40
XENA POV
Bumangon ako mula sa kama. Napahilot ako ng sentido ng makaramdam ako ng pagkirot.
Nilibot ko ng tingin ang apat na sulok ng kuwartong kinalalagyan ko.
Sa pagkakaalala ko paalis na ako sa bahay ni Althea ng may tumakip sa ilong ko ng
panyo tapos bigla akong--- shit! May kumidnap sa akin.
Natatarantang binuksan ko ang pinto. Napaatras ako ng makita ko ang lalaking di ko
akalain na magagawa sa akin to.
"Gising ka na pala. Halika kain ka na. Alam kong gutom ka dahil isang araw kang
tulog." Aniya. Napasinghap ako dahil sa sinabi nya.
"Alvin. Uuwi na ako." Sinimulan ko ng maglakad. Hinaklit nya ang braso ko.
Ngumiwi ako dahil sa sakit. Ngumisi si alvin at tinulak ako sa kama.
"You're not leaving this house Xena." Matigas na saad nya. Nang gagalaiting tumayo
ako.
"Sino ka para gawin sa akin to alvin? Ano tong pakulo mo? Hindi ka na nakakatuwa."
Galit na pahayag ko.
Lumapit sya sa akin at hinawi ang buhok ko at inilagay sa likod ng tenga ko.
"Dito lang tayo hanggang sa magkaayos ang relasyon natin." Mahina akong natawa. Di
makapaniwalang tinitigan ko ang lalaking mahal ko.
"Relasyon? Di ba tapos na tayo? Ikaw pa nga ang tumapos 'nun alvin. Baka lang naman
nakakalimutan mo." Hahawakan nya sana ako ng hawiin ko iyon.
Itinaas nya ang magkabilang kamay bilang pagsuko. Naupo sya sa gilid ng kama.
Tumaas ang sulok ng labi nya.
Kinakabahan ako sa kung ano ang pwede nyang gawin sa akin.
"luwi mo na ako Alvin. Baka hinahanap na ako ng pamilya ko." Umiling sya bilang
tugon.
"Di mo pwedeng gawin sa akin to!" Galit na saad ko. Tumayo sya at hinarap ako.
Wala akong makita kahit anong emosyon mula sa kanya. Kasing lamig ng yelo ang
kanyang mga mata habang nakatingin sa akin. Naasiwa ako kaya nag-iwas ako ng
tingin.
Ginamit nya yung pagkakataon para makalapit sa akin. Hinawakan nya ang kamay ko.
Nagulat ako ng isuot nya sa akin ang wedding ring ko.
Napatitig ako sa kanya. Pilit na ngiti ang pinakita nya sa akin.
"Masaya akong malaman na hindi ka totoong namatay. May dahilan na ako para di ka na
iwan. Bigyan mo sana ako ng second chance xena.. gagawin ko ang lahat para bumalik
ka sa akin. Itatama ko ang lahat ng pagkakamali ko."
"Sa tingin mo ba alvin, ganun lang kadali Tyun?
llang beses mo akong iniwan. Lagi sila ang pinipili mo kaysa sa akin. Sobra-sobra
mo na akong sinaktan at sa tingin ko di na kita kayang tanggapin pa sa buhay ko."
Nanlalabo ang paningin ko kasabay ng pagkirot ng puso ko. Tahimik lang sya sa tabi
habang nakatingin sa akin.
"Kahit ano pang sabihin mo Xena. Kasal ka sa akin. May karapatan ako sayo dahil
ikaw ang una kong pinakasalan." Hinapit nya ako papunta sa kanya. Hinaplos nya ang
pisngi ko.
"Di na ako makakapayag pa na mawawala ka ulit sa akin. Tama na yung ilang taon na
nangulila ako sayo. Gusto ko na ulit na makasama ka. Wala na akong pakialam sa
pamilya ko lalo na sa banta sa akin ni pauline. Ikaw lang ang gusto ko at wala ng
iba." Maramdamin na aniya.
Gusto kong maniwala sa lahat ng sinabi nya pero nandun pa din ang doubt.
"Wala na akong ibang minahal Xena kundi ikaw. Kahit magpalit ka pa ng pangalan o ng
buong pagkatao mo. Ikaw pa din ang minahal at hinahanap-hanap ng puso ko. Sayo lang
to tumitibok." Inilagay nya ang kamay ko sa bandang puso nya.
Dama ko ang pagbilis ng tibok ng puso nya. Pinahid nya ang luhang lumandas mula sa
mata ko.
"Bumalik ka na sa pamilya mo alvin. Gusto ko ng kalimutan ka. Itigil na natin to."
He gritted his teeth. Mukhang ginalit ko ata sya. Matalim ang tingin nya sa akin.
Nakapalibot ang isang kamay nya sa bewang ko
kaya hindi ako makawala sa kanya. Mas lalo nya akong inilapit sa katawan nya.
Hindi na din pantay ang paghinga ko. Natatakot ako sa posible nyang gawin sa akin.
"Ikaw ang pamilya ko Xena. Di na ako makakapayag pa na may hahadlang pa sa
pagmamahalan natin.
Ipapakita ko sayo na ako lang ang lalaki sa buhay mo." Sinakop nya ang labi ko.
Gusto kong magprotesta pero napipilan ako. Hinayaan ko sya sa gusto nya gawin..
Nakarinig kami ng pag-iyak. Agad kong inilayo ang sarili ko sa kanya. Hindi ako
makatingin ng diretso kay alvin.
Bakit ako nagkakaganito? Di ba dapat pinigilan ko sya sa paghalik sa akin? Bakit
parang gusto pa ang halik na iyon.
Pagdating kay alvin, hindi ko mapigilan ang sarili ko.
Muli nakarinig kami ng pag-iyak na sa tingin ko ay galing sa batang lalaki. Sabay
kaming lumabas ni Alvin at hinanap ang pinang-galingan ng iyak.
PAULINE POV
Nagtakip ako ng magkabilang tenga ng basagin malapit sa akin ang shot glass na
hawak kanina lang ni Mark.
Naluluhang tinitigan ko sya. Napatiim bagang sya at hinaklit ang braso ko.
"Bitawan mo ako mark! Nasasaktan ako!" Mas lalo nyang idiniin ang kamay nya sa
akin.
"Sinabi ko na sayo Pauline. Tigilan mo na ang
kakaasa kay Alvin dahil hindi sya ang para sa'yo.l ' Naiiyak na sinagot ko sya.
"Mahal ko si alvin at lahat gagawin ko para maging akin lang sya." Mas lalong
dumilim ang anyo nya.
Kahit kailan hindi ko pa nakitang nagalit si Mark. Sa oras na ito kinakabahan ako
dahil may posibilidad na masaktan nya ako.
"Hayaan mo na sila Pauline. Buhay si Hannah at sya ang Asawa. Hindi ikaw ang legal
na asawa ni alvin, walang bisa ang kasal nyo. Ibalik mo na sya sa asawa nya at
sumama ka sakin." Pagsusumamo nya.
Umiling ako bilang sagot.
"Ayoko sayo! Si alvin lang ang gusto ko." Mahinang saad ko.
Binitawan nya na ako. Hinawakan ko ang parteng namula dahil sa ginawa ni Mark.
Si Mark Deogracia ay isa naging ex boyfriend ko. Hindi ko sya mahal pero
kinailangan ko ang tulong nya para sa plano 1<0. Isa syang doctor sa sikat na
hospital dito sa manila..
Ginamit ko ang pagiging doctor nya para magawa ang plano ko noon. Isa sya sa
nakakaalam ng mga plano ko at ang pinakatatago kong sikreto.
"1 have to go. Hahanapin ko pa si Calvin.]' nakatalikod sya sa akin ng sabihin ko
iyon.
"Kasama nya si Alvin so bakit mo pa kailangang hanapin ang bata? Kailan ka pa nag-
alala sa bata gayung kinasusuklaman mo sya dahil nasa kanya ang buong atensyon ni
Alvin?" Aniya. Napatigil ako sa paglakad at hinarap sya.
Ngumisi sya sa akin na syang nagpataas ng balahibo ko sa katawan.
"Sa pagkakaalala ko Pauline wala kang pakialam sa batang iyon dahil hindi mo sya
anak. Pano kung sabihin ko kay Alvin ang sekreto mo? Siguradong kamumuhian ka nya."
Nang gagalaiting nilandas ko ang pagitan namin at sinampal sya ng buong lakas.
"Subukan mo Mark." Pagbabanta ko. Pumunta sya sa likod ko at niyakap ako. Hinalik-
halikan nya ng leeg ko.
"Akin ka lang Pauline and I will do eveything just to make you mine. Alam kong sa
mga oras na to masaya si alvin at Xena dahil wala ka na sa landas nila." Lumayo ako
sa kanya.
"Nakikiusap ako sayo Mark, tigilan mo na ako. Si alvin ang mahal 1<0." Nag-uuyam na
tumawa sya.
"Ang tanong mahal ka ba? Bakit ba pinagsisik-sikan mo ang sarili sa lalaking di ka
naman mahal? Ako Pauline mahal na mahal kita. Ang tanging gusto ko lang ang mapasa
akin ka. Nagkasundo na kami ni Alvin na tutulungan ko sya makawala sayo. Hindi na
ako papayag na bumalik ka pa kay Alvin..
Nang sabihin nya iyon. Sinakop nya ang labi 1<0. Naglandas ang luha sa mata ko.
Sinimulan nya ng hubaran ako.
Dumating na ang panahon na kinatatakot ko. Di pa ako handang pakawalan si Alvin.
Hindi ko alam kung saan ako dinala ng walang hiyang lalaking ito na kasama ko
ngayun.
Kailangan kong makatakas mula sa kanya at
hanapin ang mag-ama 1<0.

CHAPTER 41
XENA POV
Matalim ang tingin sa akin ni Calvin. Tumigil na din sya sa pag-iyak nang puntahan
namin sya. Di ko nga akalain na kasama namin sya dito ni Alvin.
Mukhang pinaghandaan talaga ng lalaki ang pagdala sa akin dito. Kasalukuyang
nagluluto ng breakfast si Alvin. May ngiti sa labing nilagay nya sa plato ang
nilutong pancake para sa amin.
Nilapag nya sa table ang mga niluto nya. Magkatabi ang mag-ama. Habang nakaharap
ako sa kanila.
Inasikaso ni alvin ang anak nya. Nilagyan ako ng fried rice ni alvin. Magpasalamat
ako sa kanya at tahimik na kumakain.
Nang matapos kami, pinapunta ni alvin ang bata sa salas. Naiwan kaming dalawa sa
kitchen. Ako na ang naghugas ng pinggan.
"Hanggang kailan tayo dito? Gusto ko ng urnuwi alvin." Naglalambing na niyakap nya
ako.
"l already told you, dito lang tayo hangga't hindi tayo nagkakaayos. Kalimutan mo
muna sandali ang pamilya mo. Kami muna ni Calvin ang pagtuonan mo ng pansin."
Naiiling na nameywang ako sa harap nya.
"Bakit kung kailan huli na alvin tyaka ka magkakaganito? Maliwanag na sa akin na
hindi ako ang pinili mo. Tanggap ko na nga eh, kaya ako
magpapakalayo dahil gusto ko ng kalimutan ka."
"Huli na nga ba talaga Xena? 00, nasaktan kita pero mas nasaktan ako dahil
kailangan kong bitawan ang taong mahalaga sa akin alang-alang kay Calvin. Sabihin
na nating duwag ako dahil hindi kita kayang ipaglaban. Eto na ang chance ko Xena.
May taong gustong tumulong sa akin para mawala na sa buhay natin si Pauline."
Aniya. Hinawakan nya ang magkabilang kamay ko at pinisil.
"Naging duwag ako Xena pero hindi na ngayun. Matagal kang nawalay sa akin. Eto na
ang tamang panahon para sunduin ko ang tinitibok ng puso ko. Alam kong mahal mo pa
ako. So please wag mo ng ilayo pa ang sarili mo sa akin." Pagsusumamo rya.
Natigilan ako, di ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Kung tutuusin nga pareho
kaming nasaktan. Pinaikot ng mga taong nakapaligid sa amin. Nabuo ang disisyon sa
isip ko. Gusto kong maging masaya at tanging si Alvin lang ang makakagawa 'nun.
"Sige alvin bibigyan kita ng isang pagkakataon para iparamdam sa akin na ako lang
ang babaeng mahal mo. Sa oras na bumalik ka ulit kay Pauline. Sisiguraduhin kong
hinding-hindi mo na ako makikita pa." Nang sabihin ko iyon. Burnuka ang labi nya.
Gusto kong matawa dahil gulat na gulat ang ekpresyon nito.
Biglang kumislap ang mga mata nya dahil sa saya. Napayakap sya sa akin at siniil
ako ng halik.
"Hindi ko sasayangin ang chance na binigay mo sa akin Xena. Lahat ng gusto mo
gagawin ko para lang mapasaya ka. Araw-araw din kitang liligawan." Natutuwang saad
nya. inirapan ko sya at naglakad na paalis sa kitchen.
Bago ako makalayo, narinig ko pa ang pagsigaw nito sa saya.
Napakagat labi ako para iwasan ang pag-ngiti.
Naabutan ko sa sala si Calvin na nakakunot ang noo. Walang duda na kamukhang-
kamukha nya ang lalaking iyon. Nakuha nya ang mukha at ang ugali ng kanyang ama.
I sit beside him. Ngumiti ako sa kanya. Balak ko sanang suklayin ang buhok nya
garnit ang daliri ko ng hawiin nya iyon.
Masama ang tingin nya sa akin. Napalunok ako ng sarili kong laway dahil sa kaba.
Ngayun ko lang nakitang ganito sa akin ang bata.
"Sinira mo ang family ko. Mistress ka ng daddy 1<0. Balak mo syang ilayo sa amin ni
mommy. Ang bad mo mommy Xena." Naiiyak na aniya.
Nagulat ako dahil sa sinabi nya. Pati ba naman ang bata kailangan pang-idamay ni
Pauline? Ano tong kasinungalingan na sinasabi nya kay Calvin. Pinakalma ko ang
sarili.
"Calvin, hindi ako bad-" he cutt me off.
"Bad ka! Ayokong maagaw mo sa amin si Daddy. Si mommy lang ang dapat na wife ng
daddy ko. Ayoko na sayo, tigilan mo na ang daddy 1<0!" Sigaw nya mula sa akin.
Nakaramdam ako ng sakit. Naluluha na ang bata sa harap ko. Ang masakit lang masama
ako sa paningin nya. Hindi na sya ang batang masayahin at malambing sa akin.
Feeling ko sasabog na ako sa galit na nararamdaman ko.
"CALVIN WHAT ARE YOU DOING?" Dumagundong ang boses ni Alvin sa buong bahay.
Natigilan kaming pareho ng bata.
"Daddy.." malalaki ang hakbang na nagpunta sa kinatatayuan namin si Alvin.
"Bakit mo sinisigawan ang mommy xena mo?' Galit na tanong ni alvin sa bata.
Yumuko si Calvin at suminghot-singhot.
"Kasi daddy sabi ni mommy aagawin ka ni mommy xena sa amin. May relasyon daw kayo
kaya hindi mo na kami love." Napasapo ng noo si Alvin.
"Daddy I want to be with mommy. Uwi na tayo daddy." Pagmamakaawa nya sa ama.
Turningin sa akin sandali si Alvin pero ibinalik din sa anak nya.
"Hindi tayo uuwi Calvin.." nang sabihin iyon ni alvin pumalahaw ng iyak ang bata.
Hinaplos ko ang likod ni Calvin para patahanin.
"1 hate you daddy.]' nanakbo paalis ang bata. Sinundan lang namin ng tingin ni
Alvin si Calvin na paakyat na ng second floor.
Lumapit ako kay Alvin. Nag-aalalang tingin ang pinukol nya sa akin.
"I'll talked to him." He shook his head. He fake a smile.
"No, stay here xena. Ako ang kakausap sa kanya." Nakakaunang hakbang palang sya ng
pinigilan 1<0.
"Wag mo syang sasaktan." Turnango sya at umalis na.
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Di ko man lang naisip ang kahihinatnan ng lahat
ng ito. Apektado ang bata sa sitwasyong ito. Naawa ako sa kanya dahil kailangan
nyang danasin ang bagay na ito.
ALVIN POV
Nakadapa sa kama si Calvin ng maabutan ko. "Bumangon ka dyan Calvin. mag-uusap
tayo." Buo ang boses na saad ko.
Dahan-dahang tumihaya ang bata at naupo sa kama. Hindi sya makatingin sa akin. I
let out a deep sigh. I sit beside him. "Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kanina."
Panimula ko.
"I'm sorry po daddy. Ayoko lang naman pong makuha ka sa amin ni mommy xena. Kapag
umalis ka hindi na kita makakasama kasi nasa kanya ka na." Kinabig ko sya para
mayakap.
"No matter what happend son. Hindi kita pababayaan. You know how much I love you
right? Wag mong isipin na mawawala na ka sa buhay ko dahil lang bumalik na ang
mommy hannah mo." Umangat ng tingin sa akin si Calvin.
"Si mommy hannah PO? Di ba po patay na sya?" Ningitian ko sya. Hinangkan ko sya sa
noo at ginulo ang buhok nya.
"Si Xena at ang mommy Hannah mo, iisa lang sila." Kumunot ang noo nya.
"Pano po nangyare 'yun daddy?" Natawa ako ng magsalubong ang kilay nya.
"Nagpalit ng pangalan ang mommy hannah mo ng pinagbubuntis ka ng mommy mo. Galit
sya sa akin kaya hindi sya nagpakita. May nagpalabas na patay na sya kaya 'yun ang
akala natin. Hindi ka ba masaya na kasama na natin sya?" Tanong ko. Unting-unting
sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi.
"Masaya po daddy kasi buhay ang mommy hannah ko pero daddy pano si mommy ko?"
Pinisil ko ang ilong nya ng sumimangot sya.
"Pwede ka nyang dalawin anak pero hindi ka aalis sa puder ko. Di ako papayag na
makuha ka sa akin ni Pauline."
"Daddy, mabait na po si mommy pauline. Sabi nga nya sa akin bago tayo umalis. Mag-
babago na sya para sa atin." Aniya.
" Dyan ka nagkakamali anak. Hindi na magbabago pa ang mommy mo l gusto ko sanang
sabihin.
"Mabuti kung ganun pero gusto kong linawin sayo na hindi na kami pwedeng mag-sama
ng mommy mo dahil nandito na si Xena. Kailangan kong ayusin ang problema naming
mag-asawa para masaya na ang lahat."
Napalabi ang bata.
"What's wrong son?" I asked.
"Daddy, kasal ka po kay mommy pauline di ba? Ang kinasal na mag-asawa dapat nasa
iisang bubong pero bakit ganun daddy? Ayoko na hindi natin kasama si mommy 1<0."
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Ang hirap magpaliwanag sa bata.
"Anak hindi legal ang kasal namin ni Pauline. Si Xena sya ang legal dahil nauna ko
syang nakilala kaysa kay pauline. Mapapawalang bisa ang kasal kapag kasal ka pa din
sa nauna mong mahal. Sa sitwasyon kasi namin noon anak. Akala ko patay na si Hannah
kaya pinakasalan ko si Pauline para sayo." Mukha naman itong nakaintindi. Matalino
si Calvin at alam kong maiintindihan nya ang sitwasyon namin.
"Daddy mahal mo ba si mommy?" Tanong nya.
Ngumiti ako at sinagot ang tanong nya.
"Mahal na mahal ko si mommy Hannah."
Burnukas ang pinto. pumasok sa 100b si Xena. Agad na tumayo ang bata at
sinalubungan sya ng yakap. Nagulat si Xena dahil sa ginawa ng bata. Ningitian ko
sya ng magsalubong ang mga paningin namin.
Yumakap pabalik si Xena. Hinalikan nya sa pisngi si Calvin. Lumapit ako sa kanila.
Ngumuso ako kay Xena. Bigla akong nainggit sa anak ko. Gusto ko ding makahalik sa
ASAWA KOs
Sumimangot si Xena ng ngusuan ko sya. Tinuro ko pa ang labi ko pero tinakpan nya
lang ng palad nya. Natatawang tinapunan nya ng tingin ang anak ko. Napalabi ako ng
hindi nya ako pagbigyan.
Nagulat ako ng dampian nya ng mabilis na halik sa labi. Sandali akong napatanga.
Nagtawanan ang dalawa. Bumalik ako sa ulirat at hinabol sila Xena na tinatakbuhan
ako.
Sobrang saya sa pakiramdam na kasama ko ang dalawang taong importante sa akin. Sana
hindi na matapos to.

CHAPTER 42
XENA POV
Nagising ako dahil sa maliit na labing humahalik-halik sa pisngi ko. Nang magdilat
ako ng mata, nabungaran ko si Calvin na may ngiti sa labi.
"Good morning mommy Xena." Ang sarap sa pakiramdam na may batang burnabati sa'yo
tuwing umaga. Ganito lagi ang morning routine ko. Si calvin ang syang gumigising sa
akin.
Naging maayos ang isang buwan na paininirahan namin dito. Masaya ako dahil
nagkaayos na kami ng bata. Humingi sya sa akin ng sorry dahil sa inasal rya. Agad
ko syang pinatawad dahil hindi ko kayang magalit sa cute na batang ito.
Sana ako na lang ang mommy nya..
"Mommy, nagluto ng breakfast si daddy kaya bangon ka na." I nod and smiled.
Inayos ko muna ang sarili tyaka kami sabay na nagpunta sa kitchen.
"Nandyan na pala kayo let's eat." Aya ni Alvin sa amin. Nagkanya-kanya na kaming
upo.
Matapos kaming kumain ng breakfast, nag-aya sa swimming pool si Calvin. Actually
hindi ko pa nalilibot ang buong resthhouse. Nakuntento kaming manatili na muna sa
resthouse. Ngayun araw namin naisipang ienjoy ang bakasyon namin dito. Bakasyon nga
ba? Haha.
Kinidnap nga pala ako ni alvin at sinama pa talaga ang bata.
Nakakatuwang para kaming isang buong pamilya.
Ang sarap sa pakiramdam na buo na ang pagkatao ko. Sa ngayun onti-onti ko ng
napapatawad si Alvin. Walang araw na hindi sya gumagawa ng paraan para pasayahin
ako.
Nagbabad kami sa pool. Nagtataka ako kung bakit ang clami naming stock ng pagkain
clito gayung wala akong marinig o makitang tao sa paligid. Minsan ko ng itinanong
iyon kay Alvin. Ang sabi nya si Sean ang nagbibigay ng supply namin. Nalaman ko din
na pagmamay-ari ni sean ang resthouse na ito. Magkakasabwat pala ang magkakaibigan.
"Mommy, play tayo." Burnaling ako kay Calvin. Umahon kami sa pool.
Hawak nya ang kamay ko at dinala nya ako sa monoblock na nasa gilid ng pool.
Pinaupo nya ako doon.
Napansin ko si Alvin na nakangisi. Di ko napansin ang pagpunta sa amin ni Alvin.
Pumunta sya sa likod ko at naramdaman ko ang lubid na inilalagay nya sa katawan
1<0.
Natatawang sinuway ko sya.
"Alvin! Tanggalin mo to." Pagalit pero natatawang saad ko.
Ngiting-aso ang loko ng pumaharap sa akin. May kinuhang cellphone si Calvin at may
nagplay ng music.
"Anong gagawin nyo?' Nangingiting tanong ko.
Hinubad ni alvin ang suot na puting tshirt.
Nagsimula na syang igiling ang katawan. Kagat-labi pa itong tumitig sa akin.
Nakafocus ang atensyon ng bata sa ama. Maya-maya lang sinundan nya ang bawat-galaw
ni Alvin. Tawa ako ng tawa habang pinapanood sila. Matapos ang kalokohan ng dalawa,
pinakawalan na ako. Piningot ko sa tenga si Alvin.
"Puro ka kalokohan, pati anak mo dinadamay mo." Pagalit na saad ko. Napakamot ito
ng batok.
"Di mo ba nagustuhan? Gusto mo ituloy natin sa kuwarto?" Pilyong saad nya. Mahina
ko syang hinampas. "Chel Magtigil ka nandyan ang anak mo. Bantayan mo I yan."
Tumalikod na ako para magluto ng lunch.
Nanatili pa sa pool ang dalawa bago nila naisipang pumasok na sa loob ng bahay.
Mabuti nga at tapos na ako magluto kaya kumain agad kami. "Mommy movie marathon po
tayo."
"Sige anak.." pagpayag ko.
Ako ang naghugas ng ginamit namin habang nasa likuran ko si Alvin na nakayakap sa
akin.
Sinuway ko nga sya dahil hindi ako makakilos ng maayos. Ang tanging sagot lang sa
akin ng mokong, ayaw nyang mawala ako sa paningin nya.
Matapos akong mag-hugas. Magkahawak kamay kaming nagpunta sa living room. Naabutan
namin si Calvin na hinihintay kami.
Nagmulat ako ng mata. Humikab ako at nilibot ng tingin ang buong kuwarto. Nahagip
ng mata ko si Alvin
na seryosong nakatingin sa laptop nito. Bumangon ako at niyakap sya mula sa
likuran.
Turnayo sya at niyakap ako. Ginantihan ko ang mainit nyang yakap sa akin.
"l love you Mahal.." di ko maiwasang kiligin.
"1 love you too honey.]'
Biglang burnaliktad ang sikmura ko. Kumalas ako sa pagkakayakap kay Alvin at
napatakip ng bibig. Dali-dali akong nagpunta ng banyo at inilabas ang lahat ng
kinain ko.
Nasa likuran ko si Alvin na hinihimas ang likod ko. Turnayo ako ng mahimas-masan.
Nagmumog ako at nang hihinang yumakap sa kanya.
"Are you okay? Masama ba pakiramdam mo?" Tumango ako. Binuhat nya ako at dinala sa
kama. Mabilis akong yumakap sa kanya.
"Matulog ka na muna." Dinig kong saad nya.
Nagising ako na wala sa tabi ko si Alvin. Tumitig muna ako sandali sa kisame bago
maisipang bumangon na.
Hinilot ko ang sentido ng makaramdam ako ng pagkirot. Muli kong pinakiramdaman ang
sarili.
Nabaling ang atensyon ko sa desk calendar. Nanlaki ang mata ko kasabay ng pagbilis
ng tibok ng puso ko. Isang buwan na akong delay. Hindi kaya buntis ako?
Turnakbo ako pababa ng hagdan. Hinagilap ng mata ko si Alvin. Nakita ko syang
kasama si Calvin sa hardin.
Nang makita nila ako, lumapit sa akin si Calvin na may dalang white rose. Ningitian
ko ang bata at mahigpit syang niyakap.
Iniabot nya sa akin ang hawak na rose.
Nagpasalamat ako sa kanya. Tumingala ako para makita si Alvin.
Naglalambing na niyakap ko sya. "Okay na ba ang pakiramdam mo?" Tanong nya.
"May malapit ba ditong bayan? May gusto lang akong bilhin." Ani ko.
Sandali syang nag-isip at sinagot ako. "Ang sabi sa akin ni Sean meron. Gusto mo
pumunta tayo ngayun na?" I nod and hold his hand.
"Tara magbihis na muna tayo." Binuhat ni Alvin ang bata. Sabay kaming tatlong
umakyat sa hagdan.
CHAPTER 43
XENA POV
"Mommy Xenal Look nagtanim kami ng rose ni daddy para sayo.tl Masayang imporma sa
akin ni Calvin. Nilapag ko ang dalang food try na may lamang miryenda.
Yumakap sa akin si Calvin ng makalapit sa kinatatayuan ko. Iniwan muna ni Alvin
ang ginagawa. Pinunasan ko ang pawis sa noo ni Alvin habang mabilis nya akong
hinangkan sa labi.
Naupo na kami para magmiryenda. Sinalinan ko ng juice sa baso si Calvin.
Tumitig ako sa dalawang taong mahalaga sa akin.
Magkamukhang-magkamukha silang mag-ama.
Nakapagtataka lang kung bakit nasabi sa akin ni Mark na hindi sila mag-ama gayung
may pagkakahawig sila.
Ngumiti sa akin si Alvin. Kinuha nya ang kamay kong nasa ibabaw ng lamesa at
hinalikan ang likod 'nun.
Di ko pa nasasabi sa kanya ang nalaman ko. Ang kundisyon ko sa mga oras na to. Nung
isang araw na nagpunta kaming bayan. Iniwan ko muna ang mag-ama para makapunta sa
pinakamalapit na pharmacy. Bumili ako ng tatlong pregnancy kit para makasigurado
ako.
Isang buwan na akong hindi dinadatnan. May posibilidad na buntis ako gayung may
nangyare sa amin ni alvin bago nya ako ilayo.
Nakumpirma ko ang hinala ng magpositive ang
tatlong pregnancy kit. Sobrang tuwa ang nararamdaman ko sa nga oras na iyon.
Pinagbubuntis ko ang anak ni Alvin. Natutuwa akong malaman na magkakaanak na kami.
Eto yung matagal ko ng pangarap. ang magkaanak sa lalaking mahal ko.
Balak kong sabihin kay alvin ang nalaman ko sa madaling panahon. Hindi na ako
makapaghintay pa sa magiging reaksyon nya. Alam kong matatanggap nya ang baby
namin. Naniniwala akong magiging maayos ang lahat. Sana nga...
nagpaalam sa akin si alvin na may mahalaga syang gagawin kaya sa buong maghapon si
calvin lang ang nakakasama 1<0.
Wala kaming ibang ginawa ni calvin kundi ang maglaro. Gusto kong mapalapit sa bata
gayung asawa ko ang kanyang ama. Minsan nga kapag tinitigan ko si Calvin hinihiling
ko na sana ako na lang ang mommy nya.
Nabaling ang atensyon naming ng pumasok sa 100b ng kuwarto si Alvin. May ngiti sa
labing lumapit sya sa aming dalawa ng bata. Pinalibot nya ang isang kamay sa bewang
ko.
"1 want to show you something." Bulong nya sa akin. Kumunot ang noo 1<0.
"Ano?" Ngumisi sya at hinawakan ako.
"Dun tayo sa balcony.]' aniya. Wala akong nagawa kundi ang pumayag.
Kasama namin si Calvin. Naunang pumunta sa balcony ang bata habang kami naman ni
Alvin ay nakasunod.
Pinagbuksan nya ako ng pinto. Una kong napansin ang mga rose petals sa sahig.
Mahigpit ang kapit ko sa kamay ni Alvin. Natutuwa ako sa nakikita ko.
Pinaghila ako ng upuan ni Alvin. Si Calvin naman ay sa nakatayo sa gilid. Dalawa
lang kasi ang upuan. Tinaasan ko ng kilay si Alvin. Nahihiyang nagkamot ito ng
batok.
"Pabaya ka talagang ama. Wala man lang upuan yung bata. Calvin come here." Sumunod
agad sa akin ang bata. Inupo ko sya sa hita ko.
"Xena hindi mo na kailangan gawin 'yan tyaka para sa atin sana itong hinanda ko
kaya hindi ako naglagay ng isa pang upuan.." Inirapan ko lang si Alvin.
Humagikhik ang bata ng pisilin ko ang pisngi rya. Nang gigigil talaga ako sa batang
ito. Sobrang cute nya kasi.
Ngayun ko lang napansin ang set-up ng table. Mukhang pinaghandahan ito ni Alvin.
Tinitigan ko ang taong kaharap 1<0.
Ngumiti ako kay alvin. Hinawakan nya ang kamay ko na nasa ibabaw ng lamesa.
"Nagustuhan mo bal' Tanong nya. Tumango ako kasabay ng pagpakawala ng luha.
"Daddy, look what you did to my mommy Xena!" Galit na saad ng bata sa ama.
Parang naiiyak na din ang bata habang sinisigawan ang ama.
"Calvin, enough. Wag mo ng awayin daddy mo. I'm fine, okay? Masaya lang ako kaya
naiyak ako." Calvin cupped my face.
"l don't want to see you crying mommy xena." Seyosong saad nito. Niyakap nya ako.
Natatawang ginantihan ko ang yakap rya. Hinangkan ko sya ng noo at ningitian.
Nang balingan ko ng tingin si Alvin nakasimangot ang mokong.
"Nagtatampo na ako. Parati na lang si Calvin ang kalambingan mo." Aniya.
Di ko mapigilang matawa. Mas lalong kumunot ang noo ni Alvin.
"Pero mas mahal kita." Nakita kong may sumilay na ngiti sa kanyang mga labi.
Kumain na kami. Sinusubuan ko si Calvin.
Tuwang-tuwa ang bata sa tuwing inaasar nya ang ama.
Hinahayaan ko lang sila dahil baka magtampo pa lalo si Alvin. Kanina pa nya ako
hindi pinapansin.
Burnaling sa akin ang atensyon nya. Tumayo sya at inilahad ang kamay sa akin.
Tinanggap ko ang kamay nya at hinayaan sya sa gusto nyang gawin. Inilagay nya ang
magkabilang kamay ko sa leeg nya habang nasa bewang ko ang kamay nya. Nagplay ang
music,
Sinimulan na naming sumayaw. Isinandal ko ang ulo sa balikat nya. Ipinikit ko ang
mga mata. Ramdam ko ang init ng hininga ni alvin na tumatama sa leeg ko.
Napahagikhik ako at hinarap sya.
Tumigil ako at lumayo ng kaunti sa kanya.
Kinuha ko ang isang kamay nya at itinapat sa impit
kong tyan..
Nakamata lang sa akin si Alvin at wari'y naguguluhan sa inaasta ko.
"Soon lalaki na ang tyan ko. Gusto ko lang sabihin sayo na, buntis ako." Bumuka ang
labi nya dahil sa gulat.
"Re-really?" Di makapaniwalang tanong nya. Marahan akong tumango kasabay ng biglaan
nyang pagbuhat sa akin.
Ibinaba nya din agad ako. Siniil nya ako ng halik sa labi.
"Thank you Xena.. di mo lang alam kung gaano mo ako napasaya." Aniya. Muli nya ako
sinunggaban ng yakap. Nakisali na din sa amin si Calvin. Labis ang tuwa ko sa mga
oras na ito.
Sabay naming pinanood ang paglubog ng araw.
Madilim ang buong kabahayan. Garnit ang flashlight na hawak 1<0, nagagawa kong
makita ang dinadaanan ko.
"ALVIN!" Sigaw ko.
Nakita kong bukas ang ilaw ng kitchen. Tinakbo ko ang papunta doon.
Naabutan ko si Alvin na hindi gumagalaw sa kinatatayuan nya. Bumaling ang atensyon
ko kay Pauline? Anong ginagawa nya dito?
Tumakbo ako papunta kay Alvin, nang hindi napapansin ng babae. Ngumisi si Pauline
ng makita ako. Tinago ako ni alvin sa likod nya. Napakapit ako sa braso nya habang
kinakabahan.
Nakatutok sa amin ang baril na hawak ni Pauline. Natatakot ako sa pwede nyang gawin
sa amin.
"Alvin.]' mahinang anas ko sa pangalan ng lalaking mahal 1<0. Kinuha nya ang kamay
ko at marahang pinisil. "Di ako papayag na saktan ka nya.l ' Bulong nya sa akin.
Nag-uulap ang paningin ko.
"Well, look who's here. Ang babaeng surnira sa buhay 1<0." Galit na ani ni pauline.
Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Kinasa ni Pauline ang baril tyaka sya
nagpaputok.
Tinakpan ko ang magkabilang tenga habang nakayakap sa akin si Alvin.
Naglandas ang luha sa mata ko. Natatakot ako para sa amin. Hindi kami ligtas habang
nandito si Pauline. Pwede nya kaming saktan kapag gustuhin nya.
"Ano bang ginagawa mo clito pauline." Kahit takot ang nararamdaman ko sa mga oras
na ito kailangan kong maging matatag at matapang.
"Maniningil ako Xena. Kailangan mawala ka na para maging masaya na kami ni Alvin."
Alvin gritted his teeth. Masama ang tingin na pinupukol nito kay Pauline.
"Sa tingin mo papayag ako sa gusto mo pauline? Masaya na kami kaya kung pwede lang
tigilan mo na ang pamilya ko. Si Xena, sya lang ang babaeng mamahalin ko at wala ng
iba." Galit na ani nito sa babae.
"No!.." sigaw nito tyaka nagpaputok ng baril sa itaas. Humigpit ang yakap ko kay
Alvin.
Puno ng luha ang buong mukha ni Pauline. Wala sa sariling turnatawa ito. Kalaunan
ay ibinalik din sa amin ang pagkakatutok ng hawak nyang baril.
"Good bye Xena." Nakangising aniya. Nakarinig ako ng pagputok ng baril. Hinihintay
ko na lang ang katapusan ko ng wala akong maramdaman sa halip di ko namalayan ang
pagbagsak ni Alvin.
Nanlalaki ang mata ko habang nagkalat sa sahig ang dugo nya. Mabilis ko syang
dinaluhan at niyakap.
"Alvin please wag mo akong iiwan. Pano na kami ni baby?" Umiiyak na saad ko.umangat
ang isang kamay nya at hinaplos ang pisngi 1<0. Kahit nanghihina nagawa nitong
Ngumiti sa akin.
"Alagaan mo ang baby natin. Mahal na mahal ko kayo." Sunod-sunod ang ginawa kong
pag-iling.
Hinawakan ko ang kamay ni alvin na syang ginamit nya para haplusin ang mukha ko.
"Di alvin. Kailangan mong mabuhay. Di mo ako pwedeng iwan ng ganito. Sabay pa
nating palalakihin ang baby natin. Please wag- wag ganito. Piliting mong mabuhay
para sa amin." Pakiusap 1<0.
Napahagulhol ako. Umubo ng dugo si Alvin. Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko.
Di ko kakayanin kung pati si Alvin mawawala sa buhay 1<0.
"Laging mong tatandaan na mahal na mahal kita." Unting-unting sumara ang mata nya.
Hindi ako makakilos. Di ko alam ang dapat na gawin. Parang huminto sa pagpintig ang
puso ko.
"Alvin.]' sambit ko sa pangalan nya. Tinapik ko ang
pisngi nya.
Hindi na nagmulat pa ang mata nya. Mahigpit kong niyakap ang walang buhay na
katawan ng lalaking mahal 1<0.

CHAPTER 44
XENA POV
Pinahid ko ang luhang kumawala sa mata ko. Hindi ko magawang ibangon ang sarili.
Natatakot ako sa posibilidad na totoo ang nangyareng iyon. Di ko alam kung
panaginip ba iyon o talagang patay na ang asawa ko.
Nagising ako na wala na sa tabi ko si Alvin. Nandito pa din ako sa resthouse, sa
kuwarto kung saan kami natutulog ni Alvin.
May bumukas ng pinto. Hindi ko magawang sulyapan kung sino iyon.
Narinig ko ang pagbaba nito ng susi.
"Xena, wake up. Magluluto na tayo ng breakfast." Masuyong saad ni.. Alvin?
Agad akong bumalikwas ng bangon. Nanlaki ang mata ko ng makumpirma na si Alvin nga
iyon.
Dali-dali akong tumayo at mahigpit syang niyakap. Napa-iyak ako.
"Hey, anong problema? Bakit ka umiiyak?" Tanong nya.
"Akala ko mawawala ka na sa akin." Nagawa kong sabihin iyon kahit na hindi ako
makahinga ng maayos. Pinahid nya ang luha sa pisngi ko at dinampian ng mainit na
halik sa labi ni Alvin.
"Hindi ako mawawala Xena. Babawi pa ako sayo.
Hindi na kita ginising kanina dahil masarap ang tulog mo. Pumunta ako saglit sa
palengke para bumili ng mga gulay."
Siniksik ko lalo ang sarili kay Alvin. Nakahinga ako ng maluwag dahil panaginip
lang pala iyon.
"Nasan si Calvin?" I asked. Nagkibit balikat sya na syang kinataas ng kilay ko.
Lumabas ako ng kuwarto namin at tinungo ang kuwarto ng bata. Dapat si calvin ang
syang gigising sa akin pero hindi pa ito nagpapakita sa akin.
Huminga ako ng malalim at binuksan ang kuwarto ni Calvin. Nagulat ako sa nakita.
Lumapit ako sa kanya. Sinalat ko ang ulo ni Calvin. Nakatalukbong ng makapal na
kumot ang buong katawan rya. Tila nilalamig. Nanginginig ang bata sa tingin ko.
Pumasok si Alvin.
"Anong nangyare?" Muli kong sinulyapan si Calvin. "May sakit sya, mainit ang noo
nya ng tignan ko. Nilalamig din sya." Ani ko.
Lumapit sya sa anak at ginising ito. Bumukas ng kaunti ang mata ng bata para makita
ang ama. "Masakit ba ulo mo?" Tanong nya kay Calvin. Marahang turnango ang bata sa
ama.
Nagpaalam ako kay Alvin na kukuha lang ako ng maligamgam na tubig at inilagay sa
maliit na planggana. Nang makuha ko na ang mga kailangan ko. Bumalik na ako sa
Room.
Naupo ako sa gilid ni Calvin at inilagay ang bimpo sa noo nya para kahit papaano
bumaba ang lagnat nya.
Turnayo ako at tumikhim kay Alvin na ngayun ay nakatanga habang nakatingin sa bata
na mahimbing na ang tulog.
"Bumili ka ng gamot ni Calvin para gumaling na sya pero bago yun kumain na muna
tayo." Turnango sa akin si Alvin. Sinabi ko sa kanya ang dapat nyang bilhin.
Magkahawak kamay kaming pumunta ng kitchen. Inasikaso ko ang asawa hanggang sa
matapos kami.
Hinatid ko sya hanggang labas. Nang mawala na sa paningin ko ang kotseng sinakyan
ni Alvin pumasok na ako sa loob.
Since tulog pa si Calvin, naisipan kong lutuan ng sopas ang bata para gumaan ang
pakiramdam nya. Mabuti na lang at kumpleto ang ingredients dito sa kitchen.
Mainit-init pa ang sopas ng umakyat na ako sa taas para pakainin na ang bata.
Inilapag ko ang sopas sa bed side table at ginising si Calvin.
Kinusot nya ang nga mata at naupo sa kama.
Ngumiti sya sa akin. Hinaplos ko ang pisngi nya. Naiiyak na niyakap ko sya.
"Okay na ba ang pakiramdam mo? Gusto mo bang dalhin ka na lang namin sa hospital?"
Sunod-sunod na tanong ko.
Umiling sya bilang sagot.
"Kain ka na muna." Kinuha ko ang sopas at pinakain na si Calvin.
"Inaantok po ako mommy xena." Aniya ng matapos kumain.
Pinahiga ko na sya sa kama at nilagyan ng kumot. "Sasamahan kita. Dito lang si
mommy. Okay?" He smiled.
Nahiga ako sa tabi nya at mahigpit syang niyakap.
Hindi ko namalayan na nakatulog ako.
Nagising kami ni Calvin ng may magbukas ng pinto. Dahan-dahan ang ginawa kong
pagbangon.
Nakangiting si Alvin ang una kong nakita.
Yumakap ako sa kanya at hinalikan sya sa labi. Inabot nya ang dalang gamot.
lginaya nya ako paupo sa gilid ng kama. Sinapo nito ang noo ng bata.
"Hindi na sya gaano kainit." Aniya. Inihilig ko ang ulo sa balikat nya. Pinagsiklob
nya ang mga kamay namin.
Ngayun nakikita ko kung gaano nya kamahal si calvin. Pano kung malaman nya ang
totoo? Na si Calvin ay hindi nya totoong anak? Pano na ang bata. Pano nya
tatanggapin ang katotohanan na naloko sya ni Pauline at nang garnit pa ng bata para
sa sarili nitong kapakanan. Naawa ako kay Calvin dahil wala syang kinalaman sa
lahat ng ito.
Napakabata pa nya para danasin ang sitwasyong ito na kakagawan lahat ng kinilala
nyang ina.
Tumitig ako kay Alvin. Kahit masakit, kailangan kong sabihin sa kanya ang nalalaman
ko.
Deserve ni alvin na malaman ang lahat dahil
naghirap sya ng ilang taon sa piling ng babaeng sumira sa mga buhay namin.
"May problema ba Xena?" He asked.
"May gusto sana akong sabihin sa iyo." Kumunot ang noo nya.
"Ano 'yun?"
Huminga ako ng malalim.
"This is about Calvin"
"What about my son?" Kinakabahan ako sa kalalabasan nito.
"Hindi mo anak si Calvin." Natigilan si Alvin. Maya-maya lang ay tumawa ito.
"Xena, ano bang pinagsasabi mo. Anak ko si Calvin. Maraming nagsasabi na magkamukha
kami. Pano mo maipaliliwanag iyon?"
"Si Mark, sya ang nagsabi sa akin."
Umarko pataas ang isang kilay nya. Nag-iba ang anyo nito.
"Mark?" Buo ang boses na aniya.
"Yes, kilala nya si Pauline. Si mark ang lagi kong kasama magmula ng maghiwalay
tayo. Matagal nya ng alam ang mga plano ni Pauline, kaya sya nakikipaglapit sa akin
dahil gusto nyang malaman mo ang mga plano ni Pauline lalo na ang kasinungalingan
ng babaeng iyon sa'yo.l'
Wala sa sariling tumayo si Alvin. Napatiim bagang sya at tumingin sa natutulog na
si Calvin.
"Anak ko si Calvin at walang makapagbabago 'nun.
Wala akong pakialam kung hindi ko sya anak. Ang mahalaga sa akin mailayo ko sya kay
Pauline."
Kitang-kita ko ang pagtulo ng luha sa mata nya.
Turnayo ako at sinunggaban sya ng mahigpit na yakap.hinimas ko ang likod nya
"Nandito lang ako Alvin. Malalagpasan din natin to. Palalakihin natin ng sabay ang
mga anak natin." Nakangiting ani ko.
"Babalik tayo ng manila. Gusto kong marinig mula kay Pauline ang lahat." Tumalikod
sya sa akin at lumabas ng kuwarto.
Hindi ko maiwasang masaktan. Hindi ba sya masaya na hindi na nya totoong anak si
Calvin? Na wala na syang pananagutan kay Pauline.
Muli akong nahiga sa tabi ni Calvin. Hinangkan ko sa noo ang bata.
Sana anak na lang kita Calvin. Handa akong maging ina mo. Pupunahin ko ang lahat ng
pagkukulang sayo ni Pauline. Lahat gagawin ko para maging buo ang pamilya natin.

CHAPTER 45
XENA POV
Nakatuon ang atensyon ko sa pinto ng kuwarto kung saan nakakulong buong maghapon si
Alvin.
Tatlong araw na magmula ng ipaliwanag ko sa kanya ang totoo. Naging maayos na din
ang lagay ni Calvin.
Sa tatlong araw na iyon hinayaan ko lang si Alvin. Hindi ko sya makausap ng maayos
dahil sa tuwing sinusubukan ko, umiiwas sya sa akin.
Nakapag-impake na ako. Bukas na ang alis namin dito. Tanging si Calvin lang ang
syang lagi kong kasama.
"Mommy okay lang po ba si daddy?" Lumingon ako kay Calvin. Ginulo ko ang buhok nya
at masuyo syang ningitian.
"Wag mo ng alalahanin ang daddy mo. Busy lang talaga sya kaya hindi natin muna sya
makakasama." Pahayag ko.
Nang sumapit ang gabi. Tinulungan ko si Calvin na bihisan sya dahil aalis na kami.
Nakaabang sa sasakyan sa labas si Alvin nang maabutan namin. Nailagay na sa 100b ng
kotse ang mga garnit namin.
Pinagbuksan ako ng pinto ni Alvin. Pinauna ko na si Calvin at sumunod ako. Sumakay
na din sa kotse si Alvin.
Wala pang isang oras ang byahe namin. Nakarating kami ng ligtas sa terminal ng
barko na syang sasakyan namin.
Hawak ko si Calvin habang inaasikaso ni Alvin ang mga gamit na dala namin.
Naramdaman ko ang pag-halik sa akin ni Calvin sa pisngi. Bumangon ako at mahigpit
syang niyakap.
"Mommy let's go na." I nod and hold his hand.
Nakangiting lumapit sa amin si Alvin. May kasama syang lalaki na sa tingin ko ay
nagtatrabaho sa kanya.
Sinundan namin ang dalawang lalaki na syang nauuna sa amin. Huminto kami sa harap
ng sasakyan ni Alvin. Inabot ng lalaki ang susi ng kotse. Pinagbuksan ako ng pinto
ni Alvin. Habang umalis na ang lalaki. Pinauna ko na sa 100b ang bata at sumunod
ako. Nang makasakay na ako, umalis na kami.
Huminto kami sa pinakamalapit na resto dahil gutom na gutom na kami.
Napag-usapan namin ni Alvin na dumaan na muna sa mansyon nila bago kami umuwi sa
bahay naming mag-asawa.
Sobrang saya ang nararamdaman ko sa mga oras na ito dahil sa wakas makakasama ko na
rin ang pamilya ko. Hindi na ako makapaghintay na sabihin sa kanila ang pagbubuntis
ko. Ang clami kong dapat gawin ngayung nakabalik na ako.
Bumaba ako ng sasakyan habang hawak ni Alvin ang kamay ko at inalalayan pababa...
Huminga ako ng malalim. Isang buwan mahigit kaming nagtago. Oras na para harapin
ang mga problema.
Pinisil ni Alvin ang kamay ko. Karga ni Alvin ang bata. Nagsimula na kaming pumasok
sa 100b.
Naabutan namin si mrs.delos santos sa sala. Napatayo ito at ang kasama nyang si
Pauline. Dali-dali itong lumapit sa amin. Maagap na itinago ako ni Alvin sa likod
nya. Kinuha ni Pauline ang bata na syang karga kanina ni Alvin.
Niyakap nya si Calvin at ganun din ang ginawa ng bata sa ina.
"Sobrang miss na miss ka ni mommy saan ba kayo nagpunta?" Tanong nya sa bata.
Turningin sa amin si Calvin at sinagot si Pauline.
"Pumunta po kami sa malayong lugar mommy kasama po namin si mommy xena.l '
Nanlilisik ang mata ni Pauline pagkatapos sabihin iyon ni Calvin.
Bumalik sa kinatatayuan namin ang bata.
Binulungan sya ni Alvin at wari l y naguguluhan. Biglang umalis si Calvin sa
harapan namin at tinungo ang labas. Mahigpit ang hawak sa kamay ko ni Alvin.
Dumating din si mr.delos santos.
"Ang kapal ng mukha mong magpakita sa amin xena pagkatapos mong kunin ang lahat sa
amin. Hindi ka ba pa masaya? Umalis ka nal Tigilan mo na ang pamilya ko!" Galit na
aniya sa akin.
"Kung may dapat mang lumayo sa amin pauline, ikaw 'yun. Tama na ang kalokohan mo.
Hindi mo na ako maloloko pa." Pagalit na saad naman ni Alvin.
Maya-maya lang ay sumabat na ang ina ni Alvin.
"Anak. Mahiya ka naman. May pamilya ka na at iyon ay si Pauline at Calvin. Layuan
mo na si Xena dahil kahit kailan hindi sya ang nararapat para sa iyo." May diing
sabi ni Almira.
Almira delos santos. Kung alam mo lang kung paano ka inuputan sa ulo ni Pauline,
alam kong hindi mo iyon magugustuhan.
"Sino ba nga ba ang nararapat para sa akin mom? Tigilan mo na ako. May sarili akong
isip at alam ko kung sino ang dapat na makasama ko hanggang sa pagtanda. Buong
buhay ko mom. Sinunod ko ang gusto nyo. Ngayung nakabalik na ang ASAWA KO di na
ako papayag na mawala syang muli sa akin." Mahinahong saad ni Alvin. Alam kong
nagpipigil lang syang magalit sa magulang.
"Son, may Anak kayo ni Pauline. Dapat lang na mabuo ang pamilya nyo. Ng dahil lang
kay xena sisirain mo ang binuo nyong pamilya?' Peke akong natawa. Umalis ako sa
likuran ni Alvin at matapang silang hinarap.
Hinimas ko ang tyan ko at nag-uuyam na tumingin sa kanila.
"Buntis ako at si Alvin ang ama. Magkakapamilya na kami ng asawa ko. Oras na para
bawiin ko ang asawa kong ipinahiram ko kay Pauline ng ilang taon."
Napamaangsi almira at si Pauline.
"Ako at si Calvin lang ang dapat na pamilya ni Alvin! Ako ang unang nagbuntis sa
anak ni Alvin kaya sa amin dapat sya sumama." Sigaw ni Pauline. Nang akmang
susugurin nya ako, dumating si Mark.
"Panong nangyareng nabuntis ka ni Alvin gayung hindi ka naman nagkaanak sa kanya."
Nakangising aniya kay Pauline. Nagtatakang tingin ang pinukol ni Almira kay
Pauline.
"Anong pinagsasabi ng lalaking to?" Naguguluhang tanong nya sa babae.
"Ako na ang nagsasabi sayo Alvin. Ginamit ka lang ni pauline para sa mga plano nya.
Hindi mo totoong anak si Calvin. I'm sorry at ngayun ko lang ipinagtapat sayo ang
totoo." Humugot ako ng malalim na buntong hininga.
"Alvin..." umigting ang panga ni alvin. Di ko napansin na wala na sya sa tabi ko.
Nagulat kaming lahat ng makalapit sya kay pauline at sinasakal ito.
Hindi na makahinga ng maayos si Pauline dahil sa ginawa ni Alvin. Agad akong
lumapit sa kanya at inilalayo si Alvin. Natatakot ako na baka makapanakit sya dahil
sa galit na nararamdaman nya sa mga oras na ito.
"Pano mo nagawa sa akin to pauline?" Panunumbat ni Alvin sa babae.
Hinihingal na lumuluha si Pauline. "Ginawa ko lang iyon dahil mahal kita."
"Pero di kita mahal.." sigaw ng asawa 1<0.
Pinahid ni Pauline ang luha at nangungusap ang mga mata.
"Patawarin mo ako Alvin. Please bumalik ka na sa
akin." Pagmamakaawa nya.
Hinablot ni Mark ang braso ni Pauline at inilapit ang babae sa kanya.
"Sinabihan na kita pauline. Itigil mo na ang kabaliwan mo. Di na ako makapapayag pa
na mawala ka ulit sa akin" saad ni mark. Piniksi ni Pauline ang kamay ni Mark na
nasa braso nya.
"Hindi kita mahal!" Sigaw nya mismo sa pagmumukha ng lalaki.
Nakikita ko ang lungkot sa mga mata ni Mark. Alam kong nasasaktan sya dahil hindi
nya makuha ang pagmamahal na gusto nyang makuha kay Pauline.
"Xena. Let's go.]' pukaw sa akin ni Alvin. Iniwan namin silang lahat sa sala.
Narinig ko pa ang paghabol sa amin ni Pauline pero agad din syang pinigilan ni
Mark.
Tinungo namin ang daan papunta sa bahay naming mag-asawa. Nasa back seat ako kasama
ni Calvin. Nakaunan sa hita ko ang bata dahil nakaidlip ito sa kotse ng maabutan
namin kanina.
Nang makarating kami sa bahay. Binuhat ni alvin ang bata at dinala sa kuwarto na
para sana sa magiging baby namin.
Binihisan ko si Calvin at pinunasan. Nasa gilid ng pinto si Alvin at nakamata lang
sa ginagawa ko. Nang matapos ako, tumayo na ako at naglalambing na niyakap ko ang
asawa 1<0..
"Pagod ka ba? Halika na matulog na tayo." Hindi ako kumikilos. Ngumiti ako kay
Alvin ng mag-tama ang aming paningin.
"Mahal na mahal kita alvin.' Hinalikan nya ako ng mabilis sa labi.
Humigpit ang yakap nya sa akin. "Mahal na mahal din kita Xena. Patawarin mo sana
ako sa lahat ng mga kasalanan ko sayo. Lagi kitang nasasaktan. Masaya ako dahil sa
wakas nakalaya na ako. Hindi ka na mawawala pang muli sa akin."
Nagulat ako ng buhatin ako ni Alvin. Natatawang hinampas ko sya sa dibdib nya.

CHAPTER 46
ALVIN POV masama ang tingin ko kay Mark. Kaharap ko sya habang katabi ko sa
pahabang sofa si Xena.
Nakakapagtataka lang kung bakit gusto nya pa akong makausap gayung malinaw na sa
akin ang lahat.
Pinaniwala ako ni Pauline sa mga kasinungalingan nya. Ang tanga-tanga ko dahil
bakit hinayaan ko umabot sa ganito.
Mahigpit ang hawak ko sa kamay ni Xena.
Kinakabahan ako sa kung ano pang pwedeng malaman ko mula kay Mark.
Kita ko ang pagkawala nito ng buntong hininga. Sinulyapan ako ni xena. Tumango sya
at ngumiti sa akin.
"Alam kong may kasalanan din ako dahil hinayaan ko si Pauline na lokohin ka. Kung
sana hindi ako nagpakatanga kay Pauline, hindi na sana kayo magkakahiwalay ni Xena.
Nandito ako para itama ang lahat Alvin." Napatiim bagang ako.
"Bakit ngayun lang Mark? Limang taon. Limang taon akong naging tanga sa pag-
aakalang anak ko si Calvin."
Tumango-tango sya.
"Alam ko Alvin. Nagawa ko lang naman iyon dahil sa pagmamahal ko kay Pauline.
Nagbulag-bulagan ako
dahil ganun ko sya kamahal."
Napa-ayos ako ng upo.
Marami kaming napag-usapan. Lalo na ang tungkol kay Pauline.
Hinatid namin palabas si Mark. Naramdaman ko ang pag-pisil ng kamay ko ni Xena.
Nakadantay ang ulo ni xena sa balikat 1<0. Pumunta kami ng sala. Doon naabutan
namin si Calvin na busy sa paglalaro.
Naupo kami sa mahabang sofa. Turnayo si Calvin at iniwan muna ang mga laruan nya.
Tumabi sya sa amin ni Xena sa sofa. Hinangkan ni Xena ang noo ni Calvin at ginulo
ang buhok.
I mouthed ' l love you", she smiled and mouthed ' l love you too'
Bigla kong naisip ang napag-usapan namin ni Mark.
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Mahirap maglihim kay Calvin pero hindi ko
pwedeng itago na lang sa kanya ang totoo.
Nasasaktan ako dahil mahigit limang taon ko syang nakasama. Minahal ko si Calvin
bilang anak ko. Hindi ko kayang makita syang nasasaktan dahil sa ginawa ni Pauline.
Kailangan kong ipaalam sa kanya ang lahat ng nalalaman ko. Sana maintindihan nya.
"May gusto nga pala akong sabihin sa iyo anak." Burnaling sa akin ang atensyon nya.
Ngumiti sya sa akin na syang nagpakirot ng puso 1<0. Parang ayoko ng ituloy ang
gusto kong sabihin.
"Ano po yun daddy?"
Tumitig ako sa kanya.
"Hindi ako ang tunay mong ama." Ang ngiti ay napalitan ng lungkot.
"Pano pong nangyare yun daddy?" Naguguluhang tanong nya. Turningin ako kay Xena.
Tanging tango lang ang sinagot nya sa akin.
"Hindi ka namin tunay na anak ni Pauline. Masama syang babae Anak. Ginamit ka nya
para manatili ako sa tabi nya. Nagtagumapay sya roon. Ngayun ko lang din nalaman
ang totoo. I'm sorry anak dahil nadamay ka pa dito"
Nagbaba ng tingin si Calvin. Maya-maya lang humagulhol na sya ng iyak.
Kinabig ko sya palapit sa akin. Mahigpit ko syang niyakap.
"Shh! Kahit anong mangyare. Anak pa din kita." Inagat ko ang mukha rya. Pinahid ko
ang luha sa magkabilang pisngi nya.
"Calvin. I assure you na walang magbabago. Para sa amin ng mommy xena mo. Anak ka
namin at wala ng iba. Kahit na Hindi kita kadugo, mananatili ka pa ding anak ko.
Naiintidihan mo ba?"
Marahan syang tumango.
"Kung hindi ko po kayo magulang ni mommy pauline. Sino po ang tunay kong magulang?"
He asked. Nagkatitigan kami ni Xena.
"Hindi rin namin alam Calvin. Wag kang mag-alala.
Aalamin namin kung sino ang totoong pamilya mo."
Saad ni Xena kay Calvin.
Tumayo si Calvin at tumakbo papuntang hagdan. Sinundan na lang namin ng tingin ni
Xena.
Napayakap sa akin ang asawa ko at humikbi.
"Magiging maayos din ang lahat." Ani ko.
Umiling-ilingsya.
"Napakasama ni Pauline. Bakit kailangan nyang idamay si Calvin? Alvin ayokong
nakikitang nasasaktan si Calvin. Para ko na din syang anak. Kailangan pagbayarin ni
Pauline ang lahat ng kasinungalin nya at paninira sa pamilya natin.
"Don't worry xena. May kalalagyan si Pauline. Hindi ko palalagpasin ang lahat ng
ginawa nya sa atin. Kulang pa ang lahat ng nararanasan nya ngayun." Tinuyo ko ang
luha sa pisngi nya. Masuyo ko syang hinalikan sa labi.
"Hayaan na muna natin si Calvin. Maiintindihan din nya ang lahat. Ang mahalaga
hindi natin sya iiwan."
Katulad nga ng inaasahan ko. Buong araw na hindi lumabas ng kuwarto si Calvin.
Tanging si Xena lang ang syang nakakapasok sa 100b.
Hinihintay ko sa labas ng room si Xena. Dinalhan nya ng pagkain si Calvin dahil
ayaw nitong makasama kaming kumain.
Siguro papalagpasin ko muna ito. Alam ko kung gaano nasaktan ang anak ko. Sino nga
ba mag-aakala na ang batang inalagaan ko ng ilang taon ay hindi ko pala anak. Ang
masakit doon napamahal na sa akin si Calvin. Minahal ko sya bilang anak 1<0.
Luminga ako ng bumukas ang pinto. I let out a deep
sigh. Lumapit sa akin si xena at mahigpit akong niyakap.
"Are you okay?' I asked.
She smiled and cupped my face.
"Gusto kong makita ang pamilya ko. Okay lang ba?"
Nag-isip ako sandali at pumayag sa gusto nya.
Sa sobrang tuwa nya napayakap sya sa akin.
"Nakausap ko na si Calvin. Gusto nyang sumama sa atin." Aniya.
Muling pumasok sa kuwarto ni Calvin ang asawa ko. Hindi na ako sumunod. Pumunta na
lang ako sa kuwarto naming mag-asawa para makapaghanda ako.
Kailangan kong harapin ang galit sa akin ng pamilya nya. Gusto kong magkaayos-ayos
na kami para sa baby namin ni xena.
Nang matapos akong magbihis. Hinintay ko na lang sa garahe sila Xena. Magkahawak
kamay silang dalawang lumabas sa bahay.
Nagtatawanan ang dalawa. Masaya akong makitang sobrang close nila. Ang sarap sa
pakiramdam na kasama ko na ang pamilya ko.
Isang oras din ang byahe namin papunta sa mansyon ng pamilya kim..
Nang makarating kami agad na bumaba si xena. Nakasunod ako sa kanila. Kinakabahan
ako sa pwedeng mangyare. Sana matanggap nila ang relasyon namin ni Xena.
"Morn,dadl" Sigaw ni Xena.
Lumingon sa gawi namin ang mag-asawang kirn. Agad silang tumayo at niyakap ang anak
nila.
Naiiyak na pinagmasdan ni mrs.kim si Xena. "Saan ka ba nang galing anak? Pinag-
alala mo kami." Tumingin sa gawi ko si Xena. Matamis nyang ningitian ang magulang.
"May kailangan lang po kaming ayusin ni Alvin kaya bigla po kaming nawala. Okay na
po kami and I have good news." aniya.
Naguguluhang nagpalipat-lipat ng tingin sa amin si Mrs.kim. hinapit ko palapit sa
akin si Xena. Pinalibot ko ang isang kamay ko sa bewang nya.
"Ano yun anak?" Mrs.kim asked.
"I'm pregnant. Magiging lolo't-lola na kayo." Masayang anunsyo nya. Napaawang ang
labi ng mag-asawa.
"Totoo ba yan anak?" Paninigurado ni mr. Kim. Marahang tumango si Xena.
Nakita ko ang paglabas ni xyril sa front door.
Lumapit sya sa amin. Masama ang tingin nito sa akin. Nang humarap sya kay xena.
Hinawakan nya ang magkabilang kamay ng asawa ko.
"Oras na para malaman mo ang isa pang sekreto namin." Seryosong saad ni Xyril.
"Ano bang pinagsasabi mo ate?" Natatawang sagot ni Xena sa kapatid.
"Since nagkaayos na kayo ng asawa mo. Wala ng dahilan pa para itago namin sayo ang
totoong naging kalagayan mo ng mga panahong coma ka."

CHAPTER 47
ALVIN POV
"XENA.." untag ko sa kanya. Kanina pa syang hindi kumikibo sa akin. Nag-aalala na
ako sa pagiging tahimik nya. Nag-simula lang iyon ng bumisita kami sa pamilya ni
Xena.
FLASHBACK.
"Xena, buntis ka ng mga panahong nasa coma ka Hindi pa namin masabi sayo dahil may
problema."
"Wait what? Anong buntis? Bakit ngayun mo lang sinasabi sa akin ang lahat ng ito
tyaka anong problema?
Nasan ang anak ko"
Bagama't naguguluhan nahihimigan ko pa din ang lungkot sa binitawang salita ni
Xena.
Katulad nya gulat din ako. Buntis ang asawa ko ng mga panahong niloko ko sya. Wala
ako ng mga panahong kailangan nya ako.
Nabalot ng kunsensya ang pagkatao ko.
"Hindi namin alam xena. Masyadong mabilis ang pangyayare. Nalaman na lang namin na
nawala na ang bata sa nursery. Ginawa namin ang lahat para mahanap ang bata pero
hanggang ngayun hindi pa namin sya nahahanap. Patawarin mo sana kami xena. Hindi ko
ginusto ang lahat." Kamuntikan ng mabuwal sa pagkakatayo ang asawa ko kaya agad ko
syang inalalayan.
"Urnuwi na tayo." Mahinang bulong nya sa akin.
Tumango ako at umalis na kami sa lugar na iyon.
END OF FLASHBACK.
"Xena." Muling pagtawag ko sa kanya. Unti-unti syang lumingon sa akin. May butil ng
luha ang kumawala sa mga magaganda nyang mga mata.
"Alvin. Hanapin mo ang anak natin please."
Pakiusap nya. Kinabig ko sya at mahigpit na niyakap. Napahagulhol si Xena. Di ko
maiwasang mangilid ang luha.
"Hanapin mo ang anak natin. Matagal syang nawalay satin. Gusto ko ng makasama at
makilala ang anak ko."
Pinaharap ko sya sa akin. Pinahid ko ang luha sa mata nya. "Gagawin ko ang lahat
para bumalik sa atin ang anak natin. Hindi ako titigil hangga't hindi natin sya
nakikita." Sunod-sunod syang tumango.
"Ipangako mo sa akin na ihaharap mo sya akin ng ligtas at buhay." Ngumiti ako at
turnango.
PAULINE POV
"Ma'am nakuha na po namin ang bata." Ibinaba ko ang kopitang hawak 1<0. Lumingon
ako sa tahuan ko at ngumiti.
"That's good to know."
Ngumisi ako habang iniisip ang sunod kong Plano. Hindi ako papayag na maging masaya
sila.
Ang dami ko ng nagawa para makaabot ako sa ganitong posisyon. Nang dahil lang sa
pagbabalik ni xena masisira na ang lahat.
Sorry sya dahil walang magiging masaya. Kung
miserable ako ngayun idadamay ko sila. Hindi pwedeng ako lang.
Naglakad ako papunta sa kuwarto kung saan dinala ang batang isa sa sumira sa buhay
ko. Ang paborito ni alvin.
Binuksan ko ang pinto. Napangiti ako ng makitang nakatali sa upuan ang bata at
walang malay. Lumakad ako papunta sa kinaroroonan nya.
Nagkamalay na ang bata. Gulat na napatitig sya sa akin.
"Mommy?"
Nagpilit ako ng ngiti.
"Hindi ako ang mommy mo calvin." Saad ko.
"Bakit nyo po ginagawa to sa akin mommy. Let me go. I want to see my daddy." Sigaw
nya. Nagpintig ang tenga ko.
Hinawakan ko ang panga rya. Ramdam ko na nasaktan sya dahil sa ginawa ko.
"Hindi ka aalis dito hangga't hindi burnabalik sa akin si Alvin. Naiintindihan mo
ba?"
Pinakawalan ko na sya. Impit na umiyak ang bata at hindi makatingin ng diretso sa
akin. Napairap ako sa kawalan.
Pano ko nga ulit nakuha si Calvin?
Flashback
Dinala ako sa hospital dahil sa labis na pagdurugo na kagagawan ni Alvin. Sobrang
kaba ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Ayokong mawala ang kaisang-isang bagay
na magagamit ko laban kay
Alvin para hindi sya mawala sa akin.
Nawalan ako ng malay. Nagising na lang ako na mabigat ang pakiramdam. Mabilis akong
napabangon. Nagulat ako sa una kong nabungaran. Si mark na syang ama ng
pinagbubuntis ko,
Masama ang tingin nito sa akin. Nabuntis nya ako bago ako umalis para şundan si
Alvin sa US.
Hindi ko pa nasasabi sa kanya na nabuntis nya ako. Wala akong pakialam pa sa kanya.
Tapos ko na syang gamitin.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin na buntis ka? Na anak ko ang dinadala mo?" Sigaw
nya. Pinakalma ko ang sarili.
"Kamusta ang baby ko?” Yun ang una kong sinabi.
Dinig ko ang pagkawala nito ng buntong hininga. "Wala na ang baby.'l Nang dahil dun
napaangat ako ng tingin.
Napahawak ako sa tyan ko. Sunod-sunod akong umiling. Mangiyak- ngiyak akong tumitig
sa kanya.
"Hindi pwedeng mavvala ang baby ko!
Nagsisinungaling ka!" Humagulhol ako dahil sa labis na hinagpis.
Lumapit sya sa akin. Hinapit nya ako palapit sa kanya at mahigpit akong niyakap.
Nang sa tingin ko wala na akong luha pang mailalabas hinarap ko sya.
"Please tulungan mo ako. Hindi pwedeng malaman ng pamilya ko na wala na ang baby
ko. Kahit ano gagawin ko basta tulungan mo lang ako.” Desperadang
saad ko.
Saglit itong nag-isip. Maya-maya lang ay pumayag din.
"Sige payag ako. Gusto kong manirahan ka sa akin ng nine months. Kapag natapos na
ang nine months mo na kasama ako pwede ka ng umalis sa buhay 1<0." Nang dahil dun
madali nya akong napapayag.
Pasalamat na din ako at naayon sa lahat ang mga plano ko. Sinabi ni mark sa pamilya
ko na mabuti ang lagay ng baby.
Napadali ang lahat ng umalis si Alvin para lumayo lalo na rt patay na ang asawa
nya. Kahit ayokong mawala sa paningin ko si Alvin pero kailangan kong tiisin ang
hindi makita at makasama sya para magtagumpay ako sa mga plano ko.
Naging f* *k buddy ako ni Mark. Di ko nga akalain na sa ilang buwan naming
pagsasama, maiinlove sya sa akin.
Nang dumating na ang araw para makawala ako sa kanya, kasama ko sya sa pagpunta ng
hospital.
Dinala nya ako sa private room at doon may dala syang bata. Hindi ko na inalam pa
kung saan nya nakuha ang bata ang tanging mahalaga lang sa akin ay bumalik sa buhay
ko si Alvin. Tinawagan ko ang pamilya namin. Unexpected nga ang pagdating ni Alvin
sa hospital para makita ang baby namin.
Masaya akong makita na natutuwa sya sa baby. Wala na syang kawala pa sa akin lalo
na't may pananagutan sya sa akin. Hindi na ako makakapayag pa na lumayo pa sa akin
si Alvin. Gagawin ko ang lahat para mahalin nya ako.
End of flashback.
Lumabas ako ng Room. Taas noo akong naglakad palayo. Naririnig ko pa ang pagsigaw
at pagtawag sa akin ni Calvin. Wala na syang halaga pa sa akin. Nang dahil sa kanya
at sa babaeng yun nasira na ang lahat.
Hindi na ako papayag pa na may mawala sa akin.
Babalik sa akin si Alvin at wala silang magagawa pa.

CHAPTER 48
ALVIN POV
"Sir, wala po si Sir Calvin sa kuwarto nya." Napasapo ako sa noo at napahilot sa
sintido.
Ang darni ko ng problema nakisabay pa sya sa mga problema ko.
Lumabas ako sa office at pinuntahan ang kuwarto nya.
"Wala ba sya sa buong bahay?" Tanong ko sa kasambahay.
"Hindi ko po sya mahanap sir." Kinakabahan ako. Nagmamadali ang bawat galaw ko.
Pagkabukas ko ng kuwarto nya walang nakangiting Calvin ang nabungaran ko.
"Sabihan mo ang security sa labas kung nakita nila si Calvin." Seryosong pahayag
ko. Tumango ang maid at urnalis na.
Hindi ako mapakali. Ang huling kita ko kay Calvin nasigawan ko sya. Ang gusto kasi
ng bata ay makipaglaro sa akin pero imbis na pagbigyan sya ay nasigawan ko pa sya.
Mainit ang ulo ko ng mga oras na iyon dahil hindi ko makausap ng maayos si Xena at
todo ang paghahanap ko sa anak namin ni Xena. Hindi ko na alam ang dapat na gawin.
Tinawagan ko ang lahat ng taong nakakakilala kay Calvin pero wala daw sa kanila ang
bata. Nagsimula na akong kabahan.
Nasan na ba sya?
Pinuntahan ko si Xena. Nakahiga ito sa kama ng maabutan ko. Nagpalit ako ng damit.
Kailangan kong hanapin si Calvin. Ayoko ng mawalan pa ng anak.
"Saan ka pupunta?' Nakatayo na pala sa harapan ko si Xena.
"Nawawala si Calvin, hahanapin ko sya." Kinuha ko ang car keys ko. Hinarangan ako
ni xena. Kinuotan ko sya ng noo.
"Hindi ka pwedeng umalis hangga't hindi mo nahahanap ang anak natin." Nagpakawala
ako ng buntong hininga.
"Xena. Nawawala ang anak ko. Hindi ako pwedeng tumunganga clito at hindi hanapin si
Calvin. Anak ko din sya at kapag may mangyareng masama sa kanya hindi ko
kakayanin."
Nilagpasan ko sya. Hinaklit nya ang braso 1<0. Masama ang tingin nya sa akin.
"Hindi ka aalis alvin. Ang anak natin ang dapat mong hanapin!" Sigaw nya.
Hindi ko namalayan na umangat ang isang kamay ko at napagbuhatan ko sya ng palad.
Sapo nito ang mukha na syang nasampal ko. Gulat na napatitig sya sa akin.
"Xena, I'm sorry." Lumapit ako sa kanya pero umiwas sya. Naluluhang tumalikod sya
sa akin.
Nagmamadaling lumabas sya ng kuwarto namin.. Nasabunot ko ang buhok dahil sa
fustration na nararamdaman ko. Panibagong problema.
Sinundan ko si Xena. Hindi ako aalis hangga't hindi kami ayos.
Tinawagan ko ang mga kaibigan. Humingi ako ng tulong sa kanila para hanapin si
Calvin.
Naabutan ko si Xena sa sala. Nagulat ako ng makitang nandoon ang pamilya ni Xena at
si Mark.
"Anong ginagawa nyo dito?" Nagkatinginan si mark at xyril.
"May gusto kaming sabihin sa inyo. Tungkol to sa anak nyo at si Calvin." Tumabi ako
kay Xena. Seryoso itong nakikinig sa kapatid.
"Go on, sabihin nyo na ang gusto nyong sabihin. Nawawala ang anak ko kaya kailangan
ko na syang mahanap." Saad ko.
"Ako ang dumukot sa anak nyo ni Xena." Nabitawan ko ang car keys na hawak ko.
"Anong sabi mo?"
Nagpakawala sya ng malalim na hininga.
"Ako ang dahilan ng pagkawala ng baby nyo ni Xena."
Sinuntok ko sa mukha si Mark. Gigil na kinuwelyohan ko sya.
"Nasan ang anak kol"
Hindi ito makatingin sa akin. Dinig ko ang malakas na hagulhol ni Xena. Gusto kong
aluhin ang asawa ko pero kailangan kong bigyan ng leksyon itong si mark. Malaki na
ang naging kasalanan nya sa amin.
"Nang malaman kong nasa coma ang ina ng bata kinuha ko iyon sa nursery room.
Pinalabas ko na may dumukot sa bata at nailabas sa hospital. Patawarin nyo ako,
ginawa ko lang naman iyon dahil sa sobrang pagmamahal ko kay Pauline." Nabitawan ko
sya. Nanikip ang dibdib ko.
"Nito lang na laman ko na si Xena pala ang ina ng bata. Nagsisisi ako, maniwala
kayo."
"Nasan ang bata?" Buo ang boses na saad ko. "Si Calvin ang bata. Binigay ko kay
Pauline si Calvin."
Nakalapit sa akin si Xena at mahigpit akong niyakap. Hindi ko na napigilan pang
maluha. Masaya akong malaman na ang batang inalagaan ko ng limang taon ay anak ko
pala. Ang anak namin ni Xena.
Nangako sa amin si Mark na tutulungan kaming ayusin ang problemang sinimulan nila.
"Alvin." Napukaw ang malalim kong pag-iisip ng tawagin ako ni Xena.
Nawalan sya ng malay kanina dahil sa labis na pag-hagulhol. Naaawa ako sa kanya
dahil hindi sya dapat na nagdaramdam lalo na't buntis sya.
Umalis na muna ako para makalanghap ng sariwang hangin. Hanggang ngayun hindi
maabsort ng isip ko ang lahat ng nangyayare sa mga buhay namin. Hindi ko napansin
ang paglapit sa akin ni Xena. Yumakap sya sa likuran 1<0. Ramdam ko ang pamamasa ng
suot ko.
Tinanggal ko ang magkabilang kamay nya na nakapalibot sa bewang 1<0.
Huminga ako ng malalim at hinarap sya.
"We need to find Calvin sa lalong madaling panahon. Pakiusap ko lang sayo na sana
wag kang masyadong mag-isip pa. Ako na ang bahala sa paghahanap kay Calvin."
Hinawakan nya ang palad ko na nasa pisngi nya.
"Promise me Alvin na maibabalik mo sa pamilya natin si Calvin. Ang darni kong
pagkukulang sa anak ko. Ni hindi ko man lang sya nakasama magmula ng ipanganak ko
at hanggang sa magkaisip sya. Ibalik mo sya ng ligtas."
Ngumiti ako sa kanya. Hinapit ko sya palapit sa akin at mahigpit syang niyakap.
"Wag kang mag-alala. Hahanapin ko ang anak natin. Hindi ako titigil hangga't hindi
sya naibabalik sa atin." I assure her. "Salamat Alvin."
XENA POV
"Bes, nakikinig ka ba sa akin?' Napalundag pa ako dahil sa gulat.
Napalingon ako kay Celine na syang kasama ko sa balcony.
"Pasensya ka na. Hindi ko kasi maiwasang mag-alala kay Calvin." Ani ko.
Tumango-tango naman ito sa akin.
"Naiintindihan ko. Alam kong sobra kang nag-aalala dahil ngayun mo lang nalaman na
si Calvin ang anak nyo ni Alvin. Bes, hindi nakakabuti para sayo ang sobrang pag-
iisip. Alalahanin mo sanang buntis ka at baka mapano kayo." Sita nya sa akin.
"Don't worry. Okay lang ako." Pabulong na saad 1<0.
"Sinasabi mo lang yan pero ang totoo hindi. Sana matapos na ang paghihirap nyo.
Hindi mo deserve ang masaktan pa. Ang darni nyo ng problemang nilagpasan at sana
huli na to."
"Yan din ang lagi kong pinagdarasal na sana matapos na ito. Gusto ko ng maging
masaya. Yun lang naman ang tanging gusto ko na makasama ang mga taong mahal ko.
Wala na sanang hahadlang pa sa amin ni Alvin."
"Magtiwala ka lang Xena. Malalagpasan nyo din to." Ngumiti ako kay Celine.
"Sana nga.."

CHAPTER 49
XENA POV
"Alvin, may balita na ba sa anak natin? Nahanap nyo na ba sya?tl
Dinig ko ang pagpakawala nito ng malalim na buntong hininga. Hinarap nya ako,
kitang-kita ko ang pagod sa itsura nya.
"As of now, wala pa din lead kung nasaan si Calvin but don't worry malapit na din
natin sya mahanap. Kunting hintay pa." Aniya sa pagod na boses.
Mahigpit kong niyakap si Alvin. Nangingilid ang luha sa mga mata ko.
"Nag-aalala ako alvin. Tatlong araw ng nawawala ang anak natin. Pano kung may-"
pinigilan nya ako sa gusto ko pang sabihin.
"Wag kang mag-isip ng ganyan. Ipagdasal na lang natin na sana nasa maayos na lagay
ang anak natin.
Hindi ako titigil hangga l t hindi natin sya nakikita. Pangako ko sayo yan."
"Magpahinga ka na muna. Tatlong araw ka ng hindi nagpapahinga ng maayos." Ani ko.
Tumango sya. Sinamahan ko sya sa kuwarto.
Nang masiguro kong nakatulog na si Alvin. Kinuha ko ang clutch bag sa bed side
table at lumabas sa kuwarto.
Hindi ako mapakali. Di ako papayag na nandito lang ako sa bahay at walang ginagawa.
Kailangan ako ang
maghanap sa anak 1<0.
Sumakay ako ng taxi. Nagtext kanina lang sa akin si mark. Nasabi nya sa akin na
alam nya kung nasaan si Pauline. Hindi ko iyon nasabi kay alvin dahil alam kong
hindi papayag ang asawa ko na mag-isa lang ako kikilos.
Nakarating ako sa tagpuan namin. Pritente itong nakatayo sa bench. Bumaba ako ng
taxi at nagbayad. Nilapitan ko sya. Ngumiti si mark ng makita ako.
"Mabuti at nakarating ka." Panimula nya.
"Nasaan si Pauline?"
Naglakad sya, sinundan ko sya hanggang sa kotse nya.
Pinagbuksan nya ako ng passenger seat. Pumasok ako sa 100b at naupo. Umikot sya at
nagpunta sa driver seat.
Pinagana nya ang makina ng sasakyan at umalis na kami sa park.
Nakafocus ang atensyon ko sa daan. Hindi ko namalayan na huminto kami sa hindi
mataong lugar. Madilim ang buong paligid.
Burnaba sya at inalalayan ako sa pagbaba.
Kinakabahan ako. Tinignan ko si mark na nauna sa akin pumasok sa 100b ng lumang
bahay.
Sinulyapan ako ni mark.
"Wag kang lalayo sa akin. Ako ang bahala kay pauline. Kunin mo si Calvin habang
dinidistract ko sya." Turnango ako sa sinabi nya.
Huminto kami sa kitchen kung saan naririnig namin ang pagmumura ni Pauline.
Sinabihan ako ni Mark na pumunta sa ikalawang lapag nitong bahay dahil nandoon daw
ang bata. Si mark naman ay pumasok sa kitchen at kausap si Pauline.
Nagmamadali ang bawat galaw ko. Binuksan ko ang bawat kuwarto. Napatigil ako sa
dulong kuwarto na hindi ko pa nabubuksan.
Pinihit ko pabukas ang Room. Napatakip ako ng bibig dahil sa nakita. Nakatali sa
upuan ang anak ko. Lumapit agad ako sa kanya at tinanggal ang tali sa buong
katawan nya.
Hindi makatingin sa akin si Calvin.
"Anak.." unting-unting umangat ang mukha nya. Nangingilid ang luha sa mga mata nya.
"Mommy Xena.." niyakap ko ng mahigpit si Calvin. Ang anak ko na matagal na nawalay
sa akin.
Napahagulhol sa balikat ko si Calvin. Hinihimas ko ang likuran nya. Hindi ko
mapigilan ang maluha.
"Nandito na ako anak. Hindi na kita pababayaan pa. Hindi ako papayag na mawala ka
ulit sa akin." Hinarap ko sya sa akin. Pinunasan ko ang pisngi nya na may luha pa.
"Aalis na tayo dito. Ligtas ka na." Tumayo na ako at mahigpit syang hinawakan sa
kamay.
Nakababa kami ng ikalawang palapag.
"Saan kayo pupunta?" Napatigil kami sa paglakad ng magsalita si Pauline.
Humarap ako sa kanya habang dinala ko sa likuran ko si Calvin. Mahigit ang kapit
nya sa damit ko. Ramdam ko ang panginginig nito sa takot.
Nakatutok sa amin ang baril na hawak nya. Kahit kaba at takot ang nararamadaman ko
sa mga oras na to kailangan kong maging matatag para sa amin ng anak ko.
"Tigilan mo na kami Pauline. Tama na, hayaan mo na kaming maging masaya. Hindi pa
ba sapat ang lahat ng kasalanan mo sa amin? Bakit kailangan mo pang-dagdagan."
Nag-uuyam na nagpakawala ng malakas na tawa si Pauline. Maya-maya lang ay seryoso
itong tumingin sa amin.
"lkaw ang dahilan kung bakit hindi ako makuhang mahalin ni Alvin. Kasalanan mo
lahat ng ito!" Nagawa nitong magpaputok ng baril. Mahigpit kong niyakap ang anak
ko.
"Patayin mo na ako. Yun naman talaga ang gusto mo di ba. Ako na lang ang patayin
mo, wag mo ng idamay ang bata." Ngumisi sa akin si Pauline.
"Fine, good choice Xena. Goodbye, see you in hell." Pinikit ko ang mga mata.
Hinihintay kong tumama sa katawan ko ang bala sa baril na hawak nya.
Narinig ko ang pagpaputok nito pero wala akong maramdaman na sakit sa katawan 1<0.
Dinilat ko ang mata.
Duguan ang sahig kung saan walang buhay na nakahiga si Pauline. Nakatayo sa harap
nito si mark na hawak ang braso na sa tingin ko tinaman ng baril.
Masuyo nya akong ningitian.
"Umalis na kayo. Ako ng bahala kay Pauline."
"Salamat mark. Maraming salamat." Binuhat ko si
Calvin.
Tumakbo ako palabas ng bahay. Luminga-linga ako sa paligid. Nakahinga ako ng
maluwag ng walang sumunod sa amin.
Nilabas ko ang phone at tinawagan ang numero ni Alvin.
Matinding kaba ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Nang masagot ni Alvin ang tawag nagsalita agad ako.
"Alvin sunduin mo kami ni Calvin." Ani ko.
"Xena where are you? Pupuntahan kaagad kita." Sinabi ko kay Alvin kung nasaan kami.
Hindi ko pa nabanggit sa kanya ang tungkol kay Pauline.
Naghintay kami kay alvin. May humintong pamilyar na kotse sa harap namin. Lumabas
sa sasakyan si Alvin at nagpunta sa kinatatayuan ko.
Niyakap ako ni Alvin. Mapamaang ito ng makitang karga ko si Calvin. Tulog ang bata
at sa tingin ko ay dahil ito sa nangyare kanina lang.
Binuhat nya si Calvin. Sumakay na ako sa kotse. Inilapag ni alvin ang bata sa hita
ko.
Umalis na kami sa lugar na iyon. Naisipan namin ni
Alvin na sa mansyon ng pamilya ko muna kami tumuloy. Sumalubong sa amin ang kapatid
ko. Dinala ni Alvin ang anak namin sa kuwarto sa ikalawang palapag. Sinamahan ako
ni ate xyril sa sala kasama namin ang magulang.
Binigyan ako ng isang basong tubig ni ate xyril.
Agad ko iyon ininom.
I let out a deep breath.
"Saan ka ba nang galing xena? Tumawag sa amin si Alvin. Sinabi nya na nawawala ka
raw. Hindi mo nasabi sa kanya kung saan ka pupunta." Sermon ni ate xyril.
Naluluhang tinitigan ko sya. Napayakap ako sa kanya at di mapigilan ang pagbuhos ng
luha sa mga mata ko.
"Xena, ano bang problema tyaka pano mo nahanap si Calvin?" Asked mom.
"Tinulungan ako ni mark. Alam nya kung nasaan si Pauline. Dinala ako ni mark sa
lumang bahay kung saan nagtatago ang babaeng yun. Paalis na kami ni Calvin ng
maabutan kami ni Pauline. Nabaril si mark mabuti na lang at napigilan nya si
Pauline sa gusto nitong gawin sa akin."
"Ano ng nangyare kay Pauline?"
"Nabaril ni Mark si Pauline." Sagot ko sa tanong ni dad.
Napatayo ako ng bumaba ng hagdan si Alvin. Yumakap ako agad sa kanya.
Hinangkan nya ako sa noo. Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at matamis syang
ningitian. "Tapos na alvin. Wala ng makakapaghiwalay pa sa atin." Kinabig nya ako
at mapusok na hinalikan.
Pinagdikit ko ang mga noo namin.
"Mahal na mahal kita xena." Maramdaming aniya.
"l love you too alvin."

CHAPTER 50
XENA POV nagmamadali kaming makarating sa kuwarto ni Calvin. Nakarinig kasi kami ng
pag-iyak at alam kong ang anak ko iyon.
Si Alvin ang nagbukas para sa akin. Lumapit agad ako kay Calvin.
"Calvin what happend? Are you okay?" I asked.
Tumigil sya sa pag-iyak nang makita ako. Nagulat ako sa pagyakap nya sa akin.
Muling pumalahaw ng iyak si Calvin. Hinimas ko ang likuran nya.
"Shh! Mommy is here." Pagpatahan ko sa kanya.
Tumigil naman ito sa pag-iyak na syang pinagpasalamat ko. Pinaharap ko sya sa akin.
Pinahid ko ang luha sa magkabilang pisngi nya. Masuyo ko syang ningitian.
"Bakit umiiyak ang baby boy ko?"
Suminghot-singhot muna ito bago ako sagutin.
"Akala ko po kasi nasa house pa rin ako ni mommy pauline.' l Umangat ang tingin ko
kay Alvin.
"Anak, kalimutan na natin ang nangyare. Wala na si pauline at wag mo na rin syang
tatawaging mommy dahil hindi sya ang mommy mo kundi ako." Ani ko. Tumango naman ito
sa akin.
Napako ang tingin ni Calvin sa ama nya na nasa gilid ko.
Nag-iwas ng tingin ang bata. Tumabi sa akin si
Alvin. Hinawakan ko ang kamay nya at marahang pinisil.
"I'm sorry son dahil sa pagsigaw ko sayo kaya ka umalis. Ang dahilan kung bakit
nakuha ka sa amin ni Pauline. Patawarin mo sana ako sa nagawa ko."
"I'm not your son. It's okay po daddy if you don't love me anymore. Tutal may anak
kayo ni mommy xena." Sagot ng bata. Nagkatinginan kami ni Alvin. Muling may
naglandas na luha sa mga mata nya.
"Son, pano mo nasasabi sa akin yan. Mahal kita at mas lalong minahal kita dahil
ikaw ang nawawalang anak namin ni mommy xena mo." Umawang ang labi ni
Calvin. Hindi ko mapigilang maluha. Turningin sa akin si Calvin at parang
naghahanap ng kasagutan sa akin. Marahang akong tumango at niyakap sya.
Hindi na makahinga dahil sa labis na pag-iyak si Calvin.
"Mommy ko.." hinalikan ko sya sa noo.
"Calvin anak ko.. hindi na tayo magkakahiwalay pa. I'm so sorry dahil nagkulang ako
sayo. Patawarin mo sana si mommy dahil wala ako ng mga panahong kailangan mo ako."
Hinarap ako ni Calvin. Pinahid nya ang luha sa mukha ko gamit ang maliliit nyang
mga kamay.
"l love you mommy." I smiled.
Tumingin sya kay Alvin at niyakap ang ama.
"1 love you po daddy."
"We love you too Calvin."
Nag-stay pa kami ng ilang minuto sa kuwarto bago
naming maisipang bumaba na.
Wala na sila ate xyril at ang mga magulang ko.
Pumunta kami sa dining para kumain ng breakfast.
Pinagsilbihan ko ang mag-ama ko. Natutuwa akong makita na buo na ang pamilya ko.
Masaya na ang lahat at sana wala ng taong sisira pa muli sa pamilya namin. Matapos
kaming kumain napagdisisyonan namin na pumunta ng SarnNiel's Cafe.
Nasabi ko sa mga kaibigan ko na nakabalik na ang anak ko ng ligtas. Masaya silang
malaman na walang nangyareng masama sa amin.
ALVIN POV binuksan ko ang pinto. Pumasok na kami ng mag-ina ko sa 100b ng Cafe. We
decide na icelebrate ang pagbabalik ng anak ko kasama ang mga kaibigan namin.
Agad na turnakbo palayo sa amin si Calvin at pinuntahan ang anak ni Sam na si
zhaira.
Nakapalibot ang isang kamay ko sa bewang ni Xena. Hinilig nya ang ulo sa balikat ko
habang nakatanaw kami kay Calvin na masayang nakikipagkwentuhan kay Zhaira.
Lumapit sa akin si Helen at ningitian kami ng asawa ko. Pinagbigay alam nya sa amin
kung nasaan ang mga kaibigan ko na naghihintay sa amin.
Umakyat kami sa hagdan at tinungo ang event Room. Nagsitayuan ang mga kaibigan
namin ng pumasok kami.
Niyakap ng mga asawa nila si Xena habang ako naman ay sa mga kaibigan 1<0.
"Mabuti naman at nakarating kayo. Teka nasan si Calvin?" Tanong ni Sean.
"Kasama nya sa zhaira." Sagot ko. Tumango-tango sila. Nag si upo na kami.
Kumpleto ang lahat. Nagsimula na kaming magtawanan ng maikwento sa amin ni Sean ang
pinagdaanan nya para lang muling bumalik sa kanya ang asawa. Karga naman ni Sam ang
bunsong anak. Si Celine at marcus naman ay nagsusubuan. Habang si Camille ay
hinahampas ang asawa dahil sa pagsutil sa anak nilang lalaki na walang tigil sa
pag-iyak.
Natutuwa akong makita na lahat kami ay nahanap na ang kaligayahan sa piling ng mga
babaeng mahal namin.
Sinulyapan ko si Xena na busy makipag-usap sa kaibigang si Celine. Nang siguro
maramdaman nyang nakatingin ako sa kanya humarap ito sa akin.
Matamis nya akong ningitian. Di pa din ako makapaniwala na sa tagal ng panahong
hindi kami nagkasama. Nahanap pa din namin ang isa't-isa.
She's my everything. Wala na akong hihilingin pa.
I'm so lucky to have xena in my life. Without her, I guess i l rn still living in
guilt. Sadness and longing for her.
Pano ko nga ba minahal si Xena?
Flashback
Pauwi na ako galing sa company ng madaanan ko ang resto kung saan kami ng break ng
first girlfriend ko. Sa lugar na din iyon nagsimula ang pagmamahalan namin.
Nagkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan dahilan para maghiwalay kami.
Napahinto ako sa gilid ng kalsada ng may lumabas na magandang babae na sa tingin ko
ay hindi nalalayo ang edad sa akin. Mataman syang tinignan. Hindi ko mawari sa
sarili ko kung bakit hindi ko magawang paandarin ang kotse para makaalis na.
Nakasuot pa sya ng uniporme ng resto. Nang tumingin ito sa gawi ko biglang napako
ang tingin ko sa kanya. Parang merong nagsasabi sa akin na wag kong putulin ang
titigan namin dahil sa oras na mangyare yun hindi ko na sya makikita pa. Kumunot
ang noo nito. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Wala sa sariling napahawak ako
sa dibdib.
Ngayun lang ulit tumibok ng ganitong kabilis ang puso 1<0.
Bumaba ako ng sasakyan para malapitan sya. Kinuha nito ang panyo na hawak at
pinunasan ang noo na may pawis.
Tinaasan ako ng kilay ng babae. Matamis ko syang ningitian.
"Hi miss, anong pangalan mo?" Inirap nya lang ako na syang kinatawa ko.
Masungit..
"Di kita kilala mister kaya hindi ko ibibigay sayo ang pangalan ko." Masungit na
aniya sa akin.
"Hannah santiago.!' bangit ko sa pangalan nya. "Pano mo nalaman pangalan ko?" Gulat
na saad nya.
Tinuro ko ang name tag nya. Muli syang umirap sa
akin.
Nagpalinga-linga ito sa paligid. Hinarap nya ako. Bahagya syang ngiti sya sa akin.
Di ko namalayan na nagpipigil na pala ako ng paghinga.
She's so f g beautiful.
Inilahad nya sa akin ang kamay nya.
"Ako si Hannah Santiago, ikaw anong pangalan
Parang tumigil ang mundo ko ng masilayan kong muli ang ngiti nya. Ano bang
nangyayare sa akin?.
Tinanggap ko ang nakalahad nyang kamay sa akin.
"I l m Alvin Delos Santos." She nod and smiled.
"Sige alis na ako.." pipigilan ko sana sya ng dali-dali itong sumakay sa taxi.
Tinanaw ko na lang sya hanggang sa mawala ang taxing sinakyan nya.
Napapailing na sumakay ako sa kotse ko.
Alam kong magkikita kami ulit at sisiguraduhin ko na wala na syang kawala sa akin.
Lagi akong nagpupunta sa resto na iyon para makita sya. I know na may ilang syang
nararamdaman sa akin sa tuwing nakikita nya ako at kausap.
Isa syang waitress. Natutuwa ako sa tuwing sya ang nagdadala ng order 1<0.
Hindi ko namamalayan na sa bawat araw na lumilipas mas naging malapit kami. Naging
magkaibigan. Inalam ko ang lahat tungkol sa kanya. Baliw na siguro ako.
Ayokong hindi sya nakikita. Gumagawa ako ng paraan para magkasama kami hanggang sa
niligawan ko sya. Nung una ayaw nyang pumayag pero di sya makatanggi sa akin dahil
sa kagwapuhan ko.
Mas lalo ko syang nakilala. Minahal ko si hannah dahil sa pagiging simple nito.
Sobrang tuwa ang nararamdaman ko ng sagutin nya ako. Pinangako ko sa sarili na
hindi ko sasaktan si Hannah. Sa darni ng lalaking gusto syang makuha, ako pa din
ang nagwagi.
Pinakilala ko si Hannah sa pamilya ko. Alam ko na hindi nila magugustuhan si Hannah
dahil mahirap lang ito. Ang gusto nilang maging girlfriend o magiging asawa ko ay
galing sa kilalang pamilya.
Dumating kami sa point na gusto ng sumuko ni Hannah. Pinalakas ko ang 100b nya at
mas lalo akong nag-effort na ipakita sa kanya kung gaano ko sya kamahal, na kahit
pamilya ko pa ang kalabanin ko wala akong pakialam basta manatili sya sa tabi ko.
Nagdisisyon akong pakasalan sya kahit hindi iyon magugustuhan ng pamilya ko.
Nagpatayo ako ng simpleng bahay para sa amin ng asawa ko. Nakakausap ko pa din
naman ang pamilya ko. Ayokong makipaghalobilo ang asawa ko sa kanila at baka kung
ano pa ang gawin at sabihin nila sa kanya. Mahal ko si Hannah at kahit anong gawin
nila sya pa din ang pipiliin ng puso 1<0.
End of flashback.
"Alvin are you okay?" Natigil ang malalim kong pag-iisip ng magsalita si Xena.
"Okay lang ako Mahal.." sinakop ko ang labi nya.
Nagpalakpakan at kanyawan ang mga kaibigan namin.
Pinakawalan ko na ang labi nya.
She let out a soft chuckled. I hug her.
This is our Story and I hope this won't be the end.

EPILOGUE
XENA POV
"Mommy pano nyo po ako naging anak? Tyaka pano po ako napunta kay mommy pauline?"
Tanong ni Calvin. Hinaplos ko ang pisngi nya bago sya sinagot.
"Naaksidente ako anak. Buntis na ako sayo ng mga panahon na iyon. Mabuti na lang at
hindi ako nakunan. Nacoma ako at salamat sa diyos dahil pareho tayong lumaban para
mabuhay ang isa't-isa. Nang dumating ang kabuwanan ko, nacesarean ako. Nailabas
kang malusog at walang kahit na anong sakit." Nakangiting paliwanag ko.
"May kumuha sayo sa akin kaya hindi kita nakasama habang lumalaki ka pero nandyan
naman ang daddy mo para alagaan ka para sa akin." Dagdag ko pa. Ang sabi sa akin ni
ate xyril na puwedeng mabuhay ang bata sa sinakupunan mo kahit na comatose ka.
Kapag lalabas na ang bata. Cesarean ang gagawin sayo.
"Ganun po ba yun mommy. Thank you po mommy ko dahil binuhay mo ako." Siniksik ni
Calvin ang sarili sa akin.
Tumagilid ako at niyakap sya. "Mahal na mahal kita anak."
Calvin kiss the tip of my nose. I smile on him.
Burnukas ang pinto. Nahahilig sa hamba ng pinto si alvin habang nakatingin sa aming
mag-ina. Bumangon na kami ni Calvin.
Inalalayan ako ng mag-ama ko sa pagbangon. Ano mang oras mula ngayun pwede na akong
manganak. Kabuwanan ko na kasi kaya alagang-alaga ako ng mag-ama ko.
Tapos na ang paghihirap namin. Wala ng pauline ang gugulo sa pamilya ko. Hindi ko
akalain na napatay ni Mark ang babaeng mahal nya para maligtas kami ng anak ko. Sa
ngayun wala pa rin kaming balita kung nasaan na si Mark.
Naiintindihan na ni Calvin ang sitwasyon namin. Masaya akong malaman na mas lalong
naging malapit kami ng anak ko. Lagi kong pinapaalala sa kanya na mahal ko sya.
Nag-punta kami ng dinning. Maraming lutong ulam ang nasa hapag kainan. Inalalayan
ako sa pag-upo ni Alvin. Nasa tabi ko si calvin at nilagyan ng pagkain ang plato
1<0.
Ningitian ko sya at nagsimula ng kumain.
Nakatingin ako kay Calvin na ganado sa pagkain.
Ngayun ko lang narealize na malaki na ang anak ko. Di ko mapigilan ang maluha
habang nakatingin sa kanya. Ang darni kong pag-sisisi, kung sana hindi ako
pinangunahan ng nararamdaman ko sana nakasama ko sya habang lumalaki sya sa
sinakupunan ko. Ang paglabas nya at ang paglaki nya.
Ang dami kong pagkukulang sa anak ko. Lagi kong pinaparamdam na mahal na mahal ko
sya. Ayokong maramdaman nya na kahit na magkaroon sya ng bagong kapatid sya pa din
ang mahal namin ng daddy nya. Walang magbabago.
Napag-usapan namin ni alvin na mananatili muna kami ng ilang taon clito sa
pilipinas bago kami lumipat
Gusto naming magbagong buhay at sisimulan namin iyon sa malayong lugar. Mabuti na
rin iyon para makalimutan na namin ang nangyare sa pamilya ko.
Nakakatuwang nagkaayos na din kami ng pamilya ko. Malapit ang 100b ni ate xyril sa
anak kong si Calvin. Nakapag-usap natin si Alvin at ang kapatid ko at sa tingin ko
nagkaayos din sila.
Wala ng galit ang namuo sa puso ko dahil sa nagawa sa akin ng sarili kong pamilya.
Alam kong ginawa lang nila iyon dahil mahal nila ako at naiintindihan ko iyon.
Napapadalas na din ang paglabas namin para makasama ang mga kaibigan. Napapansin ko
nga ang pagiging malapit ni Calvin sa anak ni Sam na si zhaira.
Mabuting bata si zhaira na namana nito sa ina. Ang magandang mukha naman nito ay
nakuha sa ama. Ramdam kong masaya ang anak ko sa tuwing kasama nya si Zhaira.
At sana sa tamang panahon, gusto kong sila ang magkatuluyan.
Matapos naming kumain naisipan kong magpahangin sa balcony. Hindi ko napansin ang
pagsunod sa akin ni Alvin.
Nakayakap sya sa akin mula sa likuran. Huminga ako ng malalim. Hinihimas ni Alvin
ang tyan ko. Napangiti ako ng halikan nya ako sa leeg.
"Hindi ako makapaghintay na makita ang anak
natin." Bulong nya sa akin. Hinarap ko sya.
I cupped his face. I kiss him in the lips. Puno ng pagmamahal na tinitigan ko ang
lalaking mahal ko.
"Di pa din ako makapaniwala na tapos na ang lahat. Wala ng gugulo pa sa atin.l '
Ani ko. He kiss the back of my hand.
"Tama ka Xena. Magiging masaya na tayo dahil magkakasama na tayong pamilya."
Nakaramdam ako ng paghilab ng tyan ko.
Napahawak ako sa bilogan kong Wan. Kumapit ako kay
Alvin. Inalalayan nya ako ng makita nya ang reaction ko. "Anong problema?' Tanong
nya. Nagulat ako ng pumutok ang panubigan ko.
"Shit!" Alvin cursed.
Napaiyak ako ng muling sumakit ang tyan ko. Binuhat nya ako at dinala sa kotse nya.
Naka ready na ang mga kailangan namin.
Alas dos na ng hapon ng madala nila ako sa hospital. Hindi umalis sa tabi ko si
Alvin.
ALVIN POV.
nasa labas ako ng deliver room. Sobrang kaba ang nararamdaman ko sa mga oras na
ito. Hindi pa din lumalabas ang doctor na syang nagpaanak sa asawa 1<0. Dumating
ang pamilya namin at mga kaibigan.
Masaya silang malaman na manganganak na ang asawa ko. Kasama ko sila sa paghintay
hanggang matapos ang panganak nya.
Nakahinga ako ng maluwag nang lumabas na din sa wakas ang doctor. Nasabi nito sa
amin na nasa
mabuting lagay ang mag-ina ko. Nilipat nila sa private room ang asawa ko.
Ako ang naunang pumunta sa private room. Bumilis ang tibok ng puso ko ng makitang
nakahiga sa hospital bed ang asawa ko. Bakas sa maganda nyang mukha ang paghihirap
sa panganganak para mailuwal ng ligtas ang anak namin.
Nanatili ako ng dalawang oras sa Room. Hindi ko inaalis ang tingin ko sa asawa ko.
Labas pasok naman ang mga kaibigan namin. Kasama ni Calvin ang parents ko. About
naman sa kanila, nagkaayos na din sila ni
Xena. Humingi sila ng tawad sa ginawa nila kay Xena.
Hindi kami perpekto. May pagkakataon din na nakakagawa kami ng pagkakamali. Madali
akong nakapagpatawad sa pamilya ko dahil mahal ko sila. Kahit na sobrang sakit ang
nagawa nila sa akin, hindi pa din magbabago ang katotohanan na sila ang magulang
ko.
Alas sais ng hapon ng magising si Xena. Ang una nyang sinabi ay ang anak namin.
Tinanong nya kung nasaan ang bata.
Alam kong hindi pa din sya nakakalimot. Baka iniisip nya na mawawala ang pangalawa
naming anak. Pinakalma ko sya dahil gusto talaga nitong makita ang anak.
Mabuti na lang at bumukas ang pinto. Buhat nito ang anak naming babae.
Yes, babae ang anak namin ni Xena.
Ngumiti ang nurse sa amin at ibinigay ang bata sa kanyang ina. Naiiyak na
sinulyapan ako ni Xena. Nasa couch si Calvin. Turnakbo ito papunta sa amin para
makita ang kapatid. Pinaupo ko sa hita ko si Calvin. Tuwang-tuwa ang mag-ina ko
habang nakatingin sa bagong silang na anak namin.
Pumalibot sa amin ang mga kaibigan ko. Nakangiting pinagmasdan nila ang anak ko.
"Hi baby Amara Xiu.. ako ang mommy mo l' sambit ni Xena sa anak naming babae.
Wala na akong hihilingin pa. Kaya kong gawin ang lahat para sa pamilya ko. Hindi na
ako ang dating alvin na kilala nila. Ang alvin na duwag at hindi kayang tumayo sa
sariling mga paa.
Ang alvin na hindi kayang ipaglaban ang babaeng mahal nya. Kaya kong baguhin ang
ugali ko para sa mga taong mahal ko. Tumingin sa akin si Xena.
I kiss her in the lips. I mouthed 'l love you'
I'm not a perfect husband. May pagkakamali man ako pero handa akong itama ang mga
pagkakamaling iyon para sa mga taong mahal ko. Masaya ako na dumating sa buhay
namin si Amara.

SPECIAL CHAPTER
CALVIN POV
"Kasama mo ba si Zhaira?" Tanong ko sa bunsong kapatid ni Thai.
"No, she's with kuya Jacob." She simply reply. Umigting ang panga ko sa selos na
nararamdaman ko sa mga oras na ito.
Il l want to talked to her." I heard her sigh.
"Pagkatapos mong lokohin ang ate zhai ko may gana ka pang- makausap sya. Hello kuya
Calvin baka lang nakakalimutan mo na ikaw ang sumira sa relasyon nyo ni ate
pagkatapos mo syang ipagpalit sa ibang
BABAE!" sigaw nya sa akin at binabaan ako ng tawag.
Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga.
Mahal ko si Zhaira pero kailangan ako ni Patricia. Di ko gusto ang saktan sya. Wala
akong magagawa kundi ang pakawalan sya.
Sa ngayun hindi ko kayang malaman na may lalaki na umaaligid sa kanya.
Disisyon ko ito at dapat lang na harapin ko ang consequence ng disisyon kong ito.
Muli kong tinawagan si Zhaidhenne.
Makailang ring lang ay sumagot din ito.
"Hello zhaidhenne please nakikiusap ako sayo. Kahit sabihin mo na lang sa ate mo na
sagutin ang tawag ko kailangan ko syang makausap]' Pakiusap ko. Wala kaming proper
breakup ni Zhaira.
Alam kong sobra ang sakit na pinaramdam ko kay zhaira. Hindi ko man makitang
umiiyak sya ng dahil sa akin masakit para sa akin na malamang nasasaktan sya ng
dahil sa kagagawan ko.
"Ano pa ba ang dapat nating pag-usapan Calvin? Malinaw na sa akin ang lahat."
Parang tumigil ang paghinga ko ng marinig ang boses ni Zhaira.
"Thai?" Gulat na tanong 1<0.
"Calvin, tigilan mo na ako. Tama na please. Gusto na kitang kalimutan. Wag mo na
akong guluhin pa." Binabaan nya ako ng tawag.
"Son, are you okay?" Dad asked. Hindi ko napansin ang pagdating nya.
I nod and force a smile.
"Alam naming mahal na mahal mo si zhaira. Anak ano ba ang dahilan kung bakit
nagkaganito kayo." Si mom naman ang nagsalita.
Hindi ko pwedeng sabihin sa kanila ang dahilan. Mas mabuti na ang ganito.
"Hindi lang talaga kami ang para sa isa't-isa mom kaya tinapos ko na." Tumayo ako
mula sa pagkakaupo sa kama 1<0. Lumabas ako ng kuwarto at tinungo ang kitchen.
Bigla akong nauhaw.
Ano na kaya ang ginagawa ngayun ni Pat?
"Kuya ate pat is here." Muntikan ko ng mabitawan ang hawak kong baso ng magsalita
si Xiu.
Umirap sya sa akin ng tignan ko sya. Umalis sya
mula sa pagkakasandal sa ref. Huminto sya ng makasalubungan si Pat. Nakita ko ang
pag-irap nito sa kanya at tuluyan ng umalis.
Nang makaalis si Xiu sinunggaban agad ako ng yakap ni Pat. Nagulat ako ng mahalikan
nya ako sa labi.
Nababakasan ng tuwa ang maganda nyang mukha. "l miss you.." she said. Napangiti ako
at kinurot ang ilong nya. Sumimangot sya ng gawin ko iyon. Naglalambing na niyakap
ko sya.
"l miss you too.."
Zhaira POV
"Ate bakit mo hawak ang Phone ko?" Hinablot nya sa akin ang hawak kong cellphone.
Iniwas ko ang tingin sa kanya at pasimpleng pinunasan ang luha sa pisngi ko. Tumayo
ako at walang lingon-likod na umalis sa kuwarto nya.
Tinungo ko ang sariling kuwarto. I sit in the edge of the bed.
Biglang nanariwa sa alaala ko ang masasayang alaala namin ni Calvin.
Di ko akalain na magagawa nya akong saktan.
Nang makausap ko sya kanina hindi ko maiwasang makaramdam ng tuwa. Matapos ko
kasing malaman na may iba na sya inilayo ko ang sarili sa kanya. Hindi ko sinasagot
ang tawag nya.
Sinara ko ang isip at puso ko sa kanya. I need to move on as early as possible.
I don't want to feel this pain again. Marami pa akong dapat isipin, Mga dapat
gawin.
Kung ayaw nya na sa akin, wala akong magagawa kundi ang hayaan na lang sya.
Kahit masakit, alam kong malilimutan ko din sya. Sabi nga ni dad, hindi lang si
Calvin ang lalaki na mamahalin ko.
Nagulat ako ng biglang may bumukas ng pinto. Humihingal na ningitian ako ni
zhaidhenne. Sya ang bunso naming kapatid ni zach. Nag-eighteen sya nitong nakaraang
buwan.
"Ate nandyan si kuya jacob." Napaisip ako kung bakit sya nandito.
Biglang sumagi sa isip ko na may usapan nga pala kami na magkikita-kita kami sa
Samniel ls cafe.
Ngayun pala ang dating ni Arianne ang kambal ni jacob. Isa syang model ni tita
celine. Kilala sa ibang bansa si arianne dahil sa taglay nitong ganda at galing sa
pagmomodelo.
Nagmamadaling tinungo ko ang banyo. Naligo na ako at nagbihis.
Naabutan kong palinga-linga sa paligid si Jacob sa hardin.
Lumingon ito sa akin. Ningitian ko sya na syang nagpanganga sa kanya. Hindi lingid
sa kaalaman ko na may gusto sya sa akin. Lumapit sya sa akin ng matauhan.
Inilahad nya sa akin ang kamay na sya namang tinanggap ko.
May ngiti sa labing sumama ako sa kanya. Inalalayan nya ako sa pagsakay sa kotse.
Nang makasakay na din si Jacob, umalis na kami.
Wala kaming imikan hanggang makarating kami sa cafe.
Hindi ko na hinintay na pagbuksan pa ako ni Jacob. Tumakbo ako at pumasok sa 100b
ng cafe. Excited na akong makita si arianne.
Nakita ko sa event room si Arianne. Nakasunod sa akin si Jacob. Bumuka ang labi
nito ng makita ako. Tumayo sya at niyakap ako. Ginantihan ko ang yakap nya sa akin.
Tinignan ko ang kabuohan nya. Ang laki na ng pinagbago ng bestfriend ko.
"Mas lalo kang gumanda arianne. Kamusta?" Hinila nya ako para maupo.
"Eto habulin ng mga boys. Teka may itatanong nga pala ako sayo" ininom ko ang nasa
harap ko na juice. "Nakita ko si Calvin na may kahalikan na ibang babae." Muntikan
ko ng maibuga angjuice.
Nang mahimasmasan ako. Sinamaan ko ng tingin si arianne. Nagpeace sign naman ito sa
akin.
"Tapos na kami ni Calvin." Hindi ko sya matignan sa mata. Alam kong nagulat sya sa
pag-amin ko.
Isa sya sa saksi kung paano kami nagmahalan ni Calvin.
"Totoo ba yan? Third party ba?" She asked. I slowly nod. She gasped and look into
my eyes.
"Walanghiyang lalaking iyon. Matapos ka nyang makuha, lolokohin ka lang pala."
Nanatili kami ng ilang oras sa Event room. Nang may tumawag kay Arianne tyaka lang
ako nakaalis sa
Cafe. Pinuntahan ko ang lugar kung saan madalas kong nakakasama si Calvin.
Masama bang umasa na sana nandito sya at humingi ng tawad sakin. Ang gusto ko lang
naman ay mahalin ng lalaking mahal ko. Kung kailan sa tingin ko ay nahanap ko na
ang taong mamahalin ko habang nabubuhay ako tyaka naman nya ako niloko at sinaktan.
Hanggang kailan ba ako magiging ganito?
Natatakot ako na magmahal muli dahil baka maloko lang ulit ako. Ano ba ang dapat
kong gawin para madali ko syang makalimutan.
Nanlaki ang mata ko habang nakatingin sa lalaking papalapit sa akin. Turnayo ako ng
wala sa oras.
Hinintay kong makalapit sya sa akin. "Zhaira.." aniya. Ngumiti ako ng pilit.
"Calvin." Saad ko.

END.
DATE SAVE 04/05/2022