Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον

πατήσας

Καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.

Τὸ μνῆμα, μιμνήσκω – mormânt, monument, încep să-mi

amintesc

τάφος, θάπτω – sap o groapă, îngrop, groapă

πατέω – calc, pășesc, calc peste

χαρίζω – dăruiesc fără să cer înapoi, necondiționat, hărăzesc

«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα

Κυρίου, Πάσχα· ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς

πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον

ᾄδοντας».

Λαμπρός – strălucitor

φύλος – trib, gintă

λαός – popor de rând, laic

ἔθνος – neam care aparține unei patrii, stat, etnic

1
διαβιβάζω – trec dintr o parte în alta, cu pasul.

Έπινικιον – cântec de biruință, νίκη - victorie.

ἄδω – eu cânt.

ἀνίστημι – mă ridic, mă scol, înviez

Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου καθὼς προεῖπεν,

ἔδωκεν ἡμῖν τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μέγα ἔλεος.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου

ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ

ἁγνή τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον,

Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου Χριστὲ
προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ
δοξάζομεν . σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί,
προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ
ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διὰ παντὸς
εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν (imne) τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ.
Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν (a

2
nimicit-o).

Εἴ τις (orice om, oricine) εὐσεβὴς (bine cinstitor de

Dumnezeu) καὶ φιλόθεος (iubitor de Dumnezeu)
ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καὶ λαμπρᾶς πανηγύρεως. Εἴ
τις δοῦλος (rob) εὐγνώμων (ευ – γνωμη, binevoitor,
recunoscător, εἰσελθέτω χαίρων (bucurându-se, întru
bucuria) εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου αὐτοῦ. Εἴ τις ἔκαμε
νηστεύων (postind), ἀπολαυέτω νῦν (acum) τὸ δηνάριον.
Εἴ τις ἀπὸ τῆς πρώτης ὥρας εἰργάσατο (a lucrat –
ergonomic, ἔργον– orice lucrare cu mainile), δεχέσθω (să
primească) σήμερον (astăzi) τὸ δίκαιον ὄφλημα – răsplata
cuvenită (οφειλω – am o îndatorire, primesc înapoi prețul
îndatoririi). Εἴ τις μετὰ τὴν τρίτην ἦλθεν (a ajuns),
εὐχαρίστως (cu bună mulțumire) ἑορτασάτω (εορτή). Εἴ τις
μετὰ τὴν ἕκτην ἔφθασε (a ajuns), μηδὲν ἀμφιβαλλέτω (să
nu se îndoiască de nimic)· καὶ γὰρ οὐδὲν (de nici un lucru)
ζημιοῦται (nu se păgubește). Εἴ τις ὑστέρησεν (a întârziat, a
ajuns la urmă) εἰς τὴν ἐννάτην, προσελθέτω (să se apropie),
μηδὲν ἐνδοιάζων (de nimic îndoindu-se). Εἴ τις εἰς μόνην
ἔφθασε τὴν ἑνδεκάτην, μὴ φοβηθῇ (să nu se teamă) τὴν

3
βραδύτητα (întârziere, lenevire, lâncezeală)· φιλότιμος
(darnic pe măsura vredniciei Sale) γὰρ ὢν ὁ Δεσπότης
(Stăpânul), δέχεται (primește) τὸν ἔσχατον (pe ultimul),
καθάπερ (întocmai) καὶ τὸν πρῶτον (ca pe cel dintâi).
Ἀναπαύει (odihnește) τὸν τῆς ἑνδεκάτης, ὡς τὸν
ἐργασάμενον (ca pe cel ce a lucrat) ἀπὸ τῆς πρώτης. Καὶ
τὸν ὕστερον (pe cel din urmă) ἐλεεῖ (miluiește), καὶ τὸν
πρῶτον θεραπεύει (îl tămăduiește), κᾀκείνῳ δίδωσι, καὶ
τούτῳ χαρίζεται (îi dă din abundență, din plin). Καὶ τὰ ἔργα
(faptele) δέχεται, καὶ τὴν γνώμην ἀσπάζεται (primește cu
brațele deschise bunăvoința fiecăruia). Καὶ τὴν πρᾶξιν
(făptuirea) τιμᾷ (cinstește), καὶ τὴν πρόθεσιν (predispoziție,
înclinație sufletească) ἐπαινεῖ (o laudă)· οὐκοῦν (așadar)
εἰσέλθετε πάντες (toți) εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου ἡμῶν, καὶ
πρῶτοι καὶ δεύτεροι τὸν μισθὸν ἀπολαύετε (bucurați-vă din
plin de plată). Πλούσιοι καὶ πένητες (cei bogați și cei
săraci) μετ' ἀλλήλων χορεύσατε (dănțuiți unii cu alții).
Ἐγκρατεῖς (cei înfrânați) καὶ ῥάθυμοι (trândavi, delăsători)
τὴν ἡμέραν τιμήσατε (τιμή - cinste). Νηστεύσαντες καὶ μὴ
(nu) νηστεύσαντες (postitorii și nepostitorii), εὐφράνθητε
(veseliți-vă) σήμερον (astăzi). Ἡ τράπεζα γέμει, (masa este

4
plină din belșug) τρυφήσατε πάντες (înfruptați-vă/desfătați-
vă toți), ὁ μόσχος (vițelul) πολὺς μηδεὶς (nimeni) ἐξέλθῃ
πεινῶν (flămând). Πάντες ἀπολαύετε τοῦ συμποσίου (συν-
πίνω – beau împreună cu cineva – ospăț) τῆς πίστεως
(credinței). Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου (bogăția) τῆς
χρηστότητος (bunătății, χρηστός - bun, Χριστός- Unsul lui
Dumnezeu). Μηδείς (nimeni) θρηνείτω (să nu se plângă)
πενίαν (sărăcie)· ἐφάνη (s-a arătat) γὰρ ἡ κοινὴ (de obște,
comună) βασιλεία. Μηδεὶς ὀδυρέσθω (să nu se jelească)
πταίσματα (de căderi/greșeli)· συγγνώμη (iertare) γὰρ ἐκ
τοῦ τάφου ἀνέτειλε (a răsărit). Μηδεὶς φοβείσθω (să nu se
teamă) θάνατον (de moarte)· ἠλευθέρωσε (ne-a eliberat)
γὰρ ἡμᾶς τοῦ Σωτῆρος (a Mântuitorului) ὁ θάνατος.
Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπ' αὐτοῦ κατεχόμενος (Cel ținut de ea).
Ἐσκύλευσε (a prădat) τὸν ᾍδην (Iadul), ὁ κατελθὼν (S-a
pogorât) εἰς τὸν ᾍδην. Ἐπίκρανεν (L-a amărât) αὐτόν,
γευσάμενον τῆς σαρκὸς (trup de carne) αὐτοῦ, καὶ τοῦτο
προλαβὼν (apucând mai înainte să-l înțeleagă) Ἡσαΐας,
ἐβόησεν (a strigat)· ὁ ᾍδης (Iadul), φησίν (zice), ἐπικράνθη
(amărâtu-s-a) συναντήσας (întâlnindu-se cu tine jos) σοι
κάτω. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ κατηργήθη (a fost nimicit).

5
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεπαίχθη (pt că a fost batjocorit).
Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐνεκρώθη (a fost omorât). Ἐπικράνθη,
καὶ γὰρ καθῃρέθη. Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐδεσμεύθη (δεσμός
– legătură, lanț). Ἔλαβε σῶμα (trup, corp omenesc), καὶ
Θεῷ περιέτυχεν (a dat de Dumnezeu). Ἔλαβε γῆν, καὶ
συνήντησεν οὐρανῷ (dar s-a întâlnit cu cerul). Ἔλαβεν,
ὅπερ ἔβλεπε, καὶ πέπτωκεν, ὅθεν οὐκ ἔβλεπε (a nimerit
ceea ce nu putea să vadă). Ποῦ σου θάνατε τὸ κέντρον;
(pumnal, bold, suliță, țepușă) ποῦ σου ᾍδη τὸ νῖκος
(victorie, biruință); Ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι.
Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες (au căzut).
Ἀνέστη Χριστός, καὶ χαίρουσιν Ἄγγελοι. Ἀνέστη Χριστός,
καὶ ζωὴ πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκρὸς οὐδεὶς
ἐπὶ μνήματος (în mormânt). Χριστὸς γὰρ ἐγερθείς
(sculându-Se din morți) ἐκ νεκρῶν ἀπαρχὴ (începătură,
căpătâi) τῶν κεκοιμημένων (a celor adormiți) ἐγένετο.
Αὐτῷ (Lui) ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος (puterea) εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων, Ἀμήν.