Виртуелна реалност 

(ВР) е технологија која им овозможува на корисниците да имаат интеракција

со компјутерски симулирана околина, без разлика дали е реална или замислена.  Најчесто се работи
за визуелна симулација, прикажана на компјутерскиот екран или со помош на
специјални стереоскопски екрани, но некои симулации вклучуваат и додатни сетилни информации,
како на пример генериран глас преку звучници или слушалки.

Примените на виртуелната реалност вклучуваат:

- забава (особено видео игри)
- образование (како медицинска или воена обука)
- бизнис (како виртуелни состаноци).
 Кратка историја на виртуелна реалност

Терминот „виртуелна реалност“, првпат бил употребен во средината на 1980-тите кога Јарон
Ланиер, основач на VPL Research, почна да ја развива опремата, вклучувајќи очила и
ракавици, потребни за да се доживее она што тој го нарече „виртуелна реалност” но сепак, и
пред тоа технолозите развивале симулирани средини.

Како работи ВР екранот?

- Има стереоскопски леќи позиционирани помеѓу екранот и вашите очи кои ја
искривуваат сликата во тродимензионална појава. Две слики се пренесуваат низ
објективот, по една за секое око, слично на тоа како нашите очи ги перцепираат и
обработуваат визуелните слики во реалниот свет.
- Со помош на жироскопи, акцелерометри и други сензори, системот ги следи
движењата на главата и соодветно го репозиционира екранот. Некои слушалки имаат
и сензори за следење очи кои можат да разберат кога очите се фокусираат на објект
или локација на VR.