 Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία για προσφυγόπουλα στην

Κύπρο
Media: 24H Page: 12-13 Published at: 06-09-2019

Author: Μάριου Δημητρίου Surface: 1595.62

cm²

Subjects: UCY, UCY ONLY

Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία

για προσφυγόπουλα στην Κύπρο
Ενώ εκατομμύρια παιδιά προσφύγων σχολικής ηλικίας
σε άλλες χώρες, βρίσκονται εκτός σχολείου...
τους, το δικαίωμα - και όλες τις υποχρε­
πό τα 7.1 εκατομμύρια παιδιά πρό­
ώσεις που απορρέουν από αυτό - να εν­

Α
σφυγες σχολικής ηλικίας, τα 3,7
ταχθούν ισότιμα στην κυπριακή
εκατομμύρια - περισσότερα από
κοινωνία, να μορφωθούν, να εργαστούν
τα μισό - δεν πηγαίνουν σχολείο, σύμ­
και να ζήσουν με ασφάλεια, όπως όλοι οι
φωνα με έκθεση που δημοσίευσε στις 29
συμπολίτες τους.
Αυγούστου 2019 η Ύπατη Αρμοστεία του
Όπως επεσήμανε ο Filippo Grandi «απο­
ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και
τυγχάνουμε απέναντι στους πρόσφυγες
όταν δεν τους δίνουμε τη δυνατότητα να
αναπτύξουν τις ικανότητες και τη γνώση
που χρειάζονται για να επενδύσουν στο
• Του μέλλον τους». Σύμφωνα με την έκθεση,
Μάριου που έχει τίτλο «Ανεβάζοντας Ταχύτητα:
Η Εκπαίδευση των Προσφύγων σε
Δημητρίου
Κρίση» (Stepping Up: Refugee Educa­
tion in Crisis), ακόμα και αν οι έφηβοι
συνεπώς δεν έχουν τη «δεύτερη ευκαι­
πρόσφυγες καταφέρουν να ξεπεράσουν
ρία» που το σχολείο προσφέρει στη ζωή
τα εμπόδια και να φοιτήσουν στη δευτε­
τους, όπως δήλωσε ο Επικεφαλής της
ροβάθμια εκπαίδευση, σήμερα μόλις το
UNHCR Ιταλός διπλωμάτης Filippo
3% από αυτούς Θα είναι αρκετά τυχεροί
Grandi. Το ρεπορτάζ αποτυπώνει αυτή τη
ώστε να εξασφαλίσουν μια Θέση στην
«δεύτερη ευκαιρία» για προσφυγόπουλα
ανώτερη εκπαίδευση, τη στιγμή που το
που φοιτούν με τη βοήθεια της UNHCR
αντίστοιχο ποσοστό παγκοσμίως είναι
τα τελευταία 15-20 χρόνια σε δημόσια
37%.
σχολεία της Κύπρου, Λημοτικά, Γυμνάσια
και Λύκεια, αλλά και στο Πανεπιστήμιο
Κύπρου και σε κάποια ιδιωτικά Πανεπι­ Μια γενιά
στήμια. Το Πανεπιστήμιο αποτελεί γι’ καταδικασμένων παιδιών;
αυτά ένα σημαντικό σταθμό, μιας πο­
Η έκθεση δείχνει ότι καθώς τα παιδιά
ρείας γεμάτης δύσκολες προκλήσεις στο
πρόσφυγες μεγαλώνουν, τα εμπόδια που
εκπαιδευτικό σύστημα, ως παιδιά ανα­
συναντούν για να έχουν πρόσβαση στην
γνωρισμένων προσφύγων ή αιτητών ασύ­
εκπαίδευση γίνονται όλο και πιο ανυπέρ­
λου, με διαφορετική από τους
βλητα: μόνο το 63% των παιδιών προσφύ­
Ελληνοκύπριους συμμαθητές τους, κατα­
γων πηγαίνουν στο Δημοτικό σχολείο, σε
γωγή, χρώμα, γλώσσα και πολιτισμικό
σύγκριση με το 91% των παιδιών παγκο-
ιστορικό, αποφασισμένα όμως να διεκδι-
σμίως. Σε όλο τον κόσμο, το ποσοστό των
κήσουν και να κερδίσουν με την αξία
εφήβων που φοιτούν στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση (Γυμνάσιο και Λύκειο) είναι

1
 Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία για προσφυγόπουλα στην Κύπρο
Media: 24H Page:
84%, ενώ μόλις το 24% των προσφύγων
έχει αυτή την ευκαιρία. Η απότομη μεί­
ωση στις εγγραφές παιδιών προσφύγων
από την πρωτοβάθμια στη δευτεροβάθ­
μια εκπαίδευση αποτελεί άμεση συνέπεια
της έλλειψης χρηματοδότησης για την εκ­
παίδευση των προσφύγων. Η Ύπατη Αρ­
μοστεία καλεί, συνεπώς, τις κυβερνήσεις,
τον ιδιωτικό τομέα, τους εκπαιδευτικούς
φορείς και τους δωρητές να προσφέρουν
οικονομική υποστήριξη σε μια νέα πρωτο­
βουλία που στόχο έχει να δώσει ώθηση
στη φοίτηση των παιδιών προσφύγων στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
«Χρειάζεται να επενδύσουμε στην εκπαί­
δευση των προσφύγων ή αλλιώς θα πλη­
ρώσουμε το τίμημα μιας γενιάς παιδιών
καταδικασμένων να μεγαλώσουν χωρίς
να είναι ικανά να ζήσουν ανεξάρτητα, να
βρουν δουλειά και να συμβάλουν πλήρως
στις κοινότητές τους», τόνισε ο Filippo
Grandi. Η φετινή έκθεση κάνει έκκληση
επίσης για την ένταξη των προσφύγων
στα εθνικά συστήματα εκπαίδευσης, αντί
να εγκλωβίζονται σε παράλληλα ανεπί­
σημα σχολεία.
Η Πρίσκα Τοτόρο από το Κονγκό φοιτήτρια στο Τμήμα Νομικής
του Πανεπιστημίου Κύπρου.
12-13 Published at:
«Βρίσκομαι εδώ μπροστά σας
ως άριστη μαθήτρια»...
Μιλώντας σε άπταιστα ελληνικά στην εκ­
δήλωση «Γυναίκα Μετανάστρια, Γυναίκα
Πρόσφυγας στην Κύπρο» στις 9 Ιουλίου
2019 στη Λευκωσία, που στήριξε μεταξύ
άλλων η UNHCR, η 17χρονη μαθήτρια του
Λυκείου Παλουριώτισσας Γκράσια Το-
τόρο, είπε ότι κατάγεται από το Κονγκό
και ήρθε στην Κύπρο όταν ήταν δυόμισι
χρονών. «Όπως μπορείτε ν’ αντιλη-
φθείτε», ανέφερε, «εδώ άρχισα το σχο­
λείο, εδώ γνώρισα τους φίλους μου, εδώ
γνώρισα την αγάπη μου για το σπίτι.
Μπορώ να πω ότι έχω αισθανθεί την
αγάπη από την κυπριακή κοινότητα μέσω
των φίλων, των δασκάλων, των καθηγη­
τών μου. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως
δεν γνώρισα και τον ρατσισμό, κάτι που
μου έδωσε το κίνητρο να πετύχω τους
στόχους μου και να προσπαθήσω να ανε­
βάσω τον εαυτό μου πιο πολύ. Με αποτέ­
λεσμα να ξεπεράσω πολλά εμπόδια και
να είμαι τώρα στην ευχάριστη θέση να
βρίσκομαι εδώ μπροστά σας ως άριστη
μαθήτρια και αθλήτρια με μεγάλες επιτυ­
χίες. Είναι σημαντικό ν’ αναφέρω ότι η
06-09-2019
στήριξη της οικογένειας και των φίλων
μου έπαιξαν μεγάλο ρόλο σε όλες μου τις
επιτυχίες. Συνεχίζοντας έχω και άλλους
στόχους που θα ήθελα να εκπληρώσω για
να κάνω περήφανο πρώτα τον εαυτό μου
και αργότερα τους ανθρώπους που με
στηρίζουν». Η Γκράσια είναι κόρη του
52χρονου Κονγκολέζου δημοσιογράφου
Willy Totoro, Προέδρου του Συνδέσμου
Αναγνωρισμένων Προσφύγων στην
Κύπρο, που ήρθε στο νησί μας με τη σύ­
ζυγο του Bachy και τα παιδιά τους. Και
τα τέσσερα παιδιά φοιτούν σε ελληνικά
δημόσια σχολεία και έχουν πλήρως ενσω­
ματωθεί στην κυπριακή εκπαίδευση και
κοινωνία - η 20χρονη Πρίσκα είναι φοιτή­
τρια Νομικής του Πανεπιστημίου Κύπρου,
η 17χρονη Γκράσια μαθήτρια του Λυκείου
Παλουριώτισσας, ο Ιόχρονος Γουίλσον
μαθητής του Λυκείου Αποστόλου Βαρ­
νάβα Στροβόλου και ο 9χρονος Σάμουελ-
Λργύρης μαθητής του Δημοτικού
σχολείου Αγίου Σπυρίδωνα Στροβόλου.
Η πρώτη δημόσια παρέμβαση
Να σημειώσουμε ότι η Πρίσκα Τοτόρο,
μεγαλύτερη αδελφή της Γκράσια που φοί­
τησε στο Δημοτικό σχολείο Καϊμακλίου
και στο Γυμνάσιο και Λύκειο Παλουριώ­
τισσας, όπως και στο Λύκειο Εθνομάρ­
τυρα Κυπριανού στο Στρόβολο, είναι ίσως
το πρώτο παιδί προσφύγων στην Κύπρο
που έκανε δημόσια παρέμβαση μιλώντας
για την προσωπική της εμπειρία της προ­
σφυγιάς, σε ημερίδα που οργάνωσαν στις
6 Οκτωβρίου 2017 στο Παιδαγωγικό Ιν­
στιτούτο, στη Λευκωσία, η Διεύθυνση
Μέσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου
Παιδείας, η Επίτροπος Προστασίας των
Δικαιωμάτων του Παιδιού και η UNHCR.
Η ημερίδα έγινε στο πλαίσιο του εκπαι­
δευτικού προγράμματος «Μακριά από
την πατρίδα και τον φόβο», που έχει
σκοπό την υλοποίηση δράσεων από τα
σχολεία, για την ένταξη των παιδιών με
προσφυγική ή μεταναστευτική βιογραφία
στο σχολικό περιβάλλον, με παροχή στή­
ριξης στη σχολική μονάδα από τους συ-
2
 Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία για προσφυγόπουλα στην Κύπρο
Media: 24H Page:
νεργαζόμενους φορείς. «Προσπαθούσα
πάντα να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου
σε όλα», είπε στην ομιλία της η Πρίσκα
Τοτόρο, «όσες δυσκολίες και εμπόδια και
αν είχα ν’ αντιμετωπίσω. Προσπαθούσα
να μην αφήσω τα αρνητικά, να σβήσουν
τα θετικά, ποτέ. Και έτσι με αυτό το σκε­
πτικό και με αυτή τη διάθεση, κατάφερα
να αντιμετωπίσω κάθε δυσκολία και κάθε
εμπόδιο, να κάνω φίλους που μου είναι
σαν αδέλφια, να ξεπεράσω φόβους, να
καλλιεργήσω τα ταλέντα μου και τώρα
πλέον ως ενήλικας, να είμαι φοιτήτρια
στο Πανεπιστήμιο Κύπρου - και φυσικά
έχω ολόκληρη τη ζωή μπροστά μου, για
να πετύχω και άλλους στόχους και να
πραγματοποιήσω και άλλα όνειρα». Είπε
και τα εξής: «Εγώ προσωπικά, θα έλεγα
ήμουν από τους τυχερούς, όσον αφορά
την ένταξή μου σε κυπριακό σχολείο.
Όλοι με υποδέχτηκαν και με βοήθησαν
αρκετά, στο να συνηθίσω το νέο μου πε­
ριβάλλον με σκοπό να νιώσω, όπως λέμε,
«σαν στο σπίτι μου». Οι δάσκαλοί μου,
μου έδειχναν κατανόηση και μου συμπε­
ριφέρονταν τις περισσότερες φορές,
όπως και στους υπόλοιπους, κάτι που νο­
μίζω έπαιξε ένα ρόλο, στο να με βλέπουν
και οι συμμαθητές μου, ως μια από αυ­
τούς. Φυσικά και υπήρχαν αρκετά εμπό­
δια και αρκετές δυσκολίες που έπρεπε να
αντιμετωπίσω και μερικές φορές ένιωθα
πως μόνη αντιμετώπιζα αυτές τις δυσκο­
λίες, αφού στην τελική, οι άλλοι συμμα­
θητές μου δεν είχαν να αντιμετωπίσουν
τις ίδιες δυσκολίες. Η γλώσσα φυσικά,
ήταν μια τεράστια δοκιμασία, διότι είναι
ένα μέσο για επικοινωνία, αλλά και για
μάθηση. Στο σχολείο άκουγα ελληνικά και
στο σπίτι μιλούσα τη μητρική μου
γλώσσα, αφού ούτε οι γονείς μου γνώρι­
ζαν τότε, ελληνικά. Θυμάμαι που προ­
σπαθούσα πάρα πολύ να καταλάβω τις
εργασίες μου για το σπίτι και ευτυχώς που
η γειτόνισσά μου, με βοηθούσε όποτε
μπορούσε, με αυτές».
12-13 Published at: 06-09-2019
από το Κουρδιστάν», είπε μεταξύ άλλων
στην παρέμβασή του, μιλώντας στα ελλη­
νικά και προσθέτοντας ότι η οικογένεια
του κατέφυγε στην Κύπρο πριν από 12
χρόνια γιατί κινδύνευε «εξαιτίας πολεμι­
κών συγκρούσεων με τους Τούρκους».
Πρόσθεσε ότι έχει άλλα πέντε αδέλφια -
δύο αδελφούς και τρεις αδελφές - με τη
μεγαλύτερη 21χρονη αδελφή του Zozan
να σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων στο
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας και τα μικρό­
τερα αδέλφια του στο Λύκειο, Γυμνάσιο
και Δημοτικό σχολείο της Αραδίππου. Ο
Mazlum αναφέρθηκε στα σοβαρά προ­
βλήματα που αντιμετώπισε η οικογένειά
του όλα αυτά τα χρόνια ως πρόσφυγες
στην Κύπρο, αλλά μίλησε και για τα θε­
τικά στοιχεία της φιλοξενίας που τυγχά­
νουν οι πρόσφυγες και οι αιτητές ασύλου
«αφού», όπως είπε, «εξασφαλίζουν την
επιβίωση τους και καλύτερο επίπεδο
ζωής από αυτό πού τούς πρόσφερε η
χώρα τους. Όσοι από εμάς προερχόμα­
στε από εμπόλεμες περιοχές - πρόσθεσε
- καταφέρνουμε να αποφύγουμε το θά­
νατο, βρίσκουμε ασφάλεια στη χώρα πού
μας φιλοξενεί και το κυριότερο, αλλά πιο
σημαντικό για μένα, γιατί το βιώνω όχι
μόνο εγώ, αλλά και τα αδέλφια μου,
έχουμε τη δυνατότητα να σπουδάσουμε».
Η Katja Saha Επικεφαλής της UNHCR
στην Κύπρο, άρχισε την ομιλία της στην
εκδήλωση, περιγράφοντας το δυσλει-
τουργικό σύστημα ασύλου στην Κύπρο
και εξέφρασε την πεποίθηση ότι «η Κυ­
πριακή Δημοκρατία μπορεί να προχωρή­
σει σωστά στην ενσωμάτωση των
προσφύγων. Το πρώτο βήμα προς αυτή
την κατεύθυνση - πρόσθεσε - είναι να
αναγνωρίσει και αντιμετωπίσει τις προ­
κλήσεις, με επικέντρωση στην εργοδό-
τηση, στην εκπαίδευση και
επαγγελματική κατάρτιση, στην πρό­
σβαση σε βασικές υπηρεσίες και στην
κοινωνική ένταξη και πολιτική εμπλοκή,
όπως εισηγήθηκε η UNHCR στην Έκθεσή
της του 2018 για τη Στρατηγική Ένταξης
των Προσφύγων στην Κύπρο».
Λύο αδελφές στο ίδιο Θρανίο
Στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και συγκεκρι­
μένα στο Τμήμα Γαλλικών και Ευρωπαϊ­
κών Σπουδών, άρχισαν σπουδές την
περσινή σχολική χρονιά 2018-2019 και οι
19χρονες αδελφές από το Καμερούν,
Ruddy-Alocha EBUA (Νικολέτα) και
Edith-Britney ADE (Δήμητρα), κάτοικοι
Λευκωσίας. Από το 2005, όταν ήρθαν
στην Κύπρο, είναι μαζί στον ίδιο σχολικό
χώρο και στο ίδιο θρανίο, διαδοχικά σε
νηπιαγωγείο στον Αγιο Δομέτιο, στο Δη­
μοτικό σχολείο Καϊμακλίου και στο Γυμνά­
σιο και Λύκειο Παλουριώτισσας. Η πολύ
καλή βαθμολογία τους στις Παγκύπριες
Εξετάσεις, (ΐ8,5 η Δήμητρα και 17 η Νικο-
λέτα) έγινε το εισιτήριό τους για την εί­
σοδο στο Ανώτατο Δημόσιο
Εκπαιδευτήριο της χώρας. Η Νικολέτα
και η Δήμητρα, μίλησαν στην «24» για τις
προκλήσεις αυτές στις 24 Ιουλίου 2018,
σε συνάντησή μας στο Γραφείο της Αντι­
προσωπείας της UNHCR στη Λευκωσία,
που παρακολουθεί και βοηθά την οικογέ­
νεια, από την αρχή της εγκατάστασής της
στο νησί. Οι δύο αδελφές, ζουν στη Λευ­
κωσία με τη μητέρα τους και τα μικρό­
τερα αδέλφια τους, τη 13χρονη Αντωνία
και τον 12χρονο Αγγελο.
«Πολλά κλάματα
στην πρώτη τάξη»...
«Για μένα ήταν πολύ δύσκολα τα χρόνια
του Δημοτικού σχολείου», μας είπε η Νι-
κολέτα, «όπου μπορείς να έχεις φίλους,
μόνο όταν είσαι ανάμεσα σε άτομα που

Έξι αδέλφια
σε κυπριακά σχολεία
Η Πρίσκα Τοτόρο συμμετείχε σε ανοιχτό
διάλογο πολιτών με θέμα «Η κατάσταση
των προσφύγων και αιτητών ασύλου
στην Κύπρο» που οργάνωσε το Πανεπι­
στήμιο Κύπρου και η UNHCR στις 17
Απριλίου 2019 στο Πανεπιστήμιο Κύπρου,
όπου επίσης κατέθεσε την προσωπική του
μαρτυρία ως παιδί προσφύγων στην
Κύπρο, ο 20χρονος Κούρδος Mazlum
Aksu, φοιτητής στο Τμήμα Βυζαντινών
και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπι­
στημίου Κύπρου. Η οικογένεια του Maz­
Ο Filippo ΘΓβηάΐΎπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες
lum ήταν μέχρι τη μέρα της εκδήλωσης
μαζί με παιδιά σε σχολείο της πόλης Souran στη βορειοδυτική Συρία στα σύνορα
αιτητές ασύλου, ενώ πολύ πρόσφατα ανα­
με την Τουρκία, όταν επισκέφθηκε την περιοχή τον Μάρτιο 2019· Η UNHCR
γνωρίστηκαν από το κράτος ως πολιτικοί προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους πρώην πρόσφυγες και εκτοπισμένους
πρόσφυγες. «Βρίσκομαι σήμερα ανάμεσά της πόλης που άρχισαν τους τελευταίους μήνες να επιστρέφουν στα σπίτια τους,
σας ως αιτητής ασύλου και κατάγομαι μετά που τα είχαν εγκαταλείψει λόγω του εμφύλιου πολέμου.

3
 Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία για προσφυγόπουλα στην Κύπρο
Media: 24H Page: 12-13 Published at: 06-09-2019
σου μοιάζουν. Δεν έχεις φίλους, όταν
είσαι κάπου, που κανένας δεν φαίνεται
όπως εσένα και οι άλλοι μαθητές προ­
σπαθούν να σε κάνουν να ξέρεις, ότι δια­
φέρεις....πολλά κλάματα λοιπόν, στην
πρώτη τάξη, στα 6 και 7 σου χρόνια, που
είσαι πολύ ευαίσθητη και θέλεις να σε δέ­
χονται οι φίλοι σου, όπως είσαι... Για μας
όμως, ήταν το αντίθετο. Έπρεπε σιγά σιγά
να δέχεσαι ότι είσαι διαφορετική και να
ζεις με αυτό και να μην το σκέφτεσαι
τόσο πολύ.,.Δύσκολη επίσης, ήταν και η
έκτη τάξη του Δημοτικού, εκεί που αγγί­
ζεις την εφηβεία, στα 12 προς 13, εκεί που
θέλεις να σε δεχτούν πιο πολύ, να ανή­
κεις. Ενώ εμείς, δεν νιώθαμε ότι ανήκαμε.
Φίλες δεν είχαμε από την τάξη μας.
Φίλες είχαμε άλλα παιδιά προσφύγων,
από τη Συρία, την Αγγλία, τη Ρουμανία,
που τις γνωρίσαμε στα ενισχυμένα μαθή­
ματα ελληνικών». Απαντώντας σε ερώ­
τησή μας κατά πόσο βελτιώθηκε η
κατάσταση τα τελευταία χρόνια, στο ζή­
τημα αυτό, η Νικολέτα απάντησε καταφα­
τικά. «Ναι, το τελευταίο διάστημα, ο
ρατσισμός μειώθηκε πολύ. Ο μικρός
αδελφός μας, έκανε φίλους πολύ εύκολα,
παρόλο που στην αρχή, δεν ήξερε τη
γλώσσα. Γενικά τα αγόρια, δίνουν περισ­
σότερη σημασία στα κοινά μεταξύ τους,
όπως το ποδόσφαιρο και όχι στο χρώμα
του άλλου. Τα πράγματα είναι πιο δύ­
σκολα για τη μικρή μας αδελφή, την Αν­
τωνία, από ό,τι είναι για τον Αγγελο».

Από τους ελάχιστους

που σπουδάζουν...
Όπως επεσήμανε στην εφημερίδα μας η
λειτουργός της UNHCR Αιμιλία Στροβο-
λίδου, «οι δυο αδελφές ανήκουν στο ελά­
χιστο ποσοστό, των παιδιών προσφύγων
που καταφέρνουν να σπουδάσουν σε πα­
νεπιστήμια στις χώρες υποδοχής τους. Η
μεγάλη πρόκληση στο θέμα της εκπαί­
δευσης - συνέχισε - αφορά 15χρονα και
Ιόχρονα παιδιά που έρχονται στην Κύπρο
σε μεγάλη ηλικία και μπαίνουν απευθείας
στο Γυμνάσιο ή Λύκειο. Είναι πολύ πιο δύ­
σκολο γι’ αυτά, να μπουν στο Πανεπιστή­
μιο Κύπρου και δεν έχουμε τέτοιες
περιπτώσεις. Έχουμε μόνο περιπτώσεις,
όπως της Δήμητρας και της Νικολέτας,
που ήρθαν σε πολύ μικρότερη ηλικία και
φοίτησαν στο Δημοτικό σχολείο στην
Κύπρο και είναι πιο εφικτό για τα παιδιά
αυτά, να πετύχουν στις Παγκύπριες και
να περάσουν στο Πανεπιστήμιο. Χρειάζε­
ται λοιπόν μεγαλύτερη ενίσχυση από την
πολιτεία για τα παιδιά αυτά, ώστε να μπο­
ρέσουν να ανταγωνιστούν με τους υπό­
λοιπους και να διεκδικήσουν μια θέση
στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Να αναφέρω
ότι ως UNHCR, έχουμε με το Πανεπιστή­
μιο Λευκωσίας, Μνημόνιο Συνεργασίας
που προβλέπει μεταξύ άλλων και παροχή
υποτροφιών - ολικών ή μερικών - σε παι­
διά προσφύγων».

4
 Η εκπαίδευση, δεύτερη ευκαιρία για προσφυγόπουλα στην Κύπρο
Media: 24H Page: 12-13 Published at: 06-09-2019

Δεξιά η Γκράσια Τοτόρο μαθήτρια στην Γ' τάξη Λυκείου Παλουριώτισσας

σε πρόσφατη εκδήλωση στη Λευκωσία που στήριξε μεταξύ άλλων η UNHCR,
όπου μίλησε για την εμπειρία της στα κυπριακά σχολεία όπου φοίτησε.

Οι αδελφές Νικολέτα και Δήμητρα από το Καμερούν, φοιτήτριες στο Τμήμα Γαλλικών
και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου, με τον Μάριο Δημητρίου
στο Γραφείο της Αντιπροσωπείας της UNHCR στη Λευκωσία τον Ιούλη 2018.

Τα έξι αδέλφια της κουρδικής οικογένειας Aksu. Από αριστερά ο Ferhat, η Zehra, ο Mazlum, ο Mahsum, η Zozan και μπροστά
η μικρή Κωνσταντίνα. Ο 20χρονος Mazlum σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και η 2Ίχρονη Zozan στο Πανεπιστήμιο
Λευκωσίας. Τα μικρότερα αδέλφια φοιτούν στο Δημοτικά Σχολείο Αραδίππου και στο Γυμνάσιο και Λύκειο Αραδίππου.